Alphabétiquement     [«   »]
δακτύλιον 1
δανειστάς 1
δαπανᾶν 1
δὲ 120
δέ 11
δεηθέντος 1
δεήσειεν 1
Fréquences     [«    »]
96 γὰρ
90 δ´
80 μὲν
120 δὲ
142 τῶν
365 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales, Sur l'éducation des enfants

δὲ


Chapitre
[10]   δὲ τοῖς εἰρημένοις χρήσιμον, μᾶλλον  δὲ   ἀναγκαῖόν ἐστι μηδὲ τῆς τῶν
[14]   οὐ μεμπτὴν ἔδωκε δίκην, ἵνα  δὲ   γέλωτα παράσχῃ τοῖς ἄλλοις, αὐτὸς
[7]   ἐμπόρους τοὺς δ´ οἰκονόμους τοὺς  δὲ   δανειστάς· τι δ´ ἂν
[17]   οἱ δ´ ἀσελγαίνειν, φυλάττειν οἱ  δὲ   δαπανᾶν, φιλεργεῖν οἱ δὲ ῥᾳθυμεῖν,
[11]   εἰς τὸ γῆρας ἀποτίθεσθαι. οὕτω  δὲ   δεῖ ταμιεύεσθαι τὸν τοῦ σώματος
[19]   οὗτος τῆς νεότητος ἀσφαλέστατος. ἐγγυᾶσθαι  δὲ   δεῖ τοῖς υἱέσι γυναῖκας μήτ´
[9]   ἐρεῖν ἔμελλον πρὸς ὑμᾶς. τὸ  δὲ   δεῖν παντάπασιν ἀποδοκιμάζειν τῶν λόγων
[4]   παραυτίκα γενναίους καρποὺς ἐξήνεγκε. ποῖα  δὲ   δένδρα οὐκ ὀλιγωρηθέντα μὲν στρεβλὰ
[11]   οὖν; ἄν τις εἴποι, σὺ  δὲ   δὴ περὶ τῆς ἐλευθέρων ἀγωγῆς
[10]   τὴν δὲ φιλοσοφίαν πρεσβεύειν. ἔχω  δὲ   δι´ εἰκόνος παραστῆσαι τὴν ἐμαυτοῦ
[17]   τύχῃ μὲν ἐλεύθεροι, τῇ προαιρέσει  δὲ   δοῦλοι· ὅταν δὲ μὴ ὑβρίζωνται,
[14]   εἰ μὴ λίαν ὠργιζόμην. Πλάτων  δὲ   δούλῳ λίχνῳ καὶ βδελυρῷ θυμωθείς,
[8]   τίμιον μέν, ἀλλ´ εὐμετάστατον. ἰσχὺς  δὲ   ζηλωτὸν μέν, ἀλλὰ νόσῳ εὐάλωτον
[10]   μέν ἐστι πρακτικὸς  δὲ   θεωρητικὸς δ´ ἀπολαυστικός,
[10]   ζῳώδης καὶ μικροπρεπής ἐστιν,  δὲ   θεωρητικός, τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων, ἀνωφελής,
[4]   ἀγωγῆς μὲν λίχνος  δὲ   θηρευτὴς ἀποβέβηκε. καὶ περὶ μὲν
[5]   ἀγαπῶσαι τὰ τέκνα. αἱ τίτθαι  δὲ   καὶ αἱ τροφοὶ τὴν εὔνοιαν
[7]   ποῖον; ἐνίοτε γὰρ εἰδότες, αἰσθόμενοι  δὲ   καὶ ἄλλων αὐτοῖς τοῦτο λεγόντων,
[10]   δὲ τῇ κρατίστῃ χρήσιμον· ἀστείως  δὲ   καὶ Βίων ἔλεγεν φιλόσοφος
[9]   ὑπήκουσε, λέγων ἀσύντακτος εἶναι. ὡσαύτως  δὲ   καὶ Δημοσθένης ζηλωτὴς τῆς τούτου
[12]   τὰς ἀλγηδόνας τῶν πληγῶν, τὰ  δὲ   καὶ διὰ τὰς ὕβρεις. ἔπαινοι
[18]   οὐ μικρὸν τεκμήριόν ἐστι. καλὸν  δὲ   καὶ ἔνια τῶν ἁμαρτημάτων μηδ´
[5]   ἔχουσιν, ἅτε μισθοῦ φιλοῦσαι. δηλοῖ  δὲ   καὶ φύσις ὅτι δεῖ
[9]   ταύτην, ἔφη, νῦν γέγραφα,  δὲ   καὶ ἢν μὴ λέγῃς" εἶπεν
[4]   χειροήθη γιγνόμενα τοῖς πόνοις; εὖ  δὲ   καὶ Θετταλὸς ἐρωτηθεὶς τίνες
[11]   τῶν σωμάτων εὐρυθμίας ἕνεκεν, ἅμα  δὲ   καὶ πρὸς ῥώμην· καλοῦ γὰρ
[9]   οὐ μικρὸν ποιοῦμαι τεκμήριον· ἔπειτα  δὲ   καὶ πρὸς τὴν ἄσκησιν ἁψίκορον
[8]   γὰρ οὐ λαφυραγωγεῖ ἀρετήν. σύμφωνος  δὲ   καὶ συνῳδὸς καὶ Σωκράτους
[5]   καὶ διαφθορᾶς ἀναπίμπλασθαι συμβαίνῃ. κινδυνεύει  δὲ   καὶ Φωκυλίδης ποιητὴς καλῶς
[4]   γὰρ ὕδατος πέτρας κοιλαίνουσι, σίδηρος  δὲ   καὶ χαλκὸς ταῖς ἐπαφαῖς τῶν
[12]   καὶ διὰ τὰς ὕβρεις. ἔπαινοι  δὲ   καὶ ψόγοι πάσης εἰσὶν αἰκίας
[16]   φιληδονίαν μὲν συμφοραῖς περιπεσόντων διὰ  δὲ   καρτερίαν ἔπαινον καὶ δόξαν ἀγαθὴν
[7]   λυτροῦνται σοβαρὰς καὶ πολυτελεῖς, οἱ  δὲ   κατοψοφαγοῦσιν, οἱ δ´ εἰς κύβους
[2]   ποιητὴς ὅς φησιν ὅταν  δὲ   κρηπὶς μὴ καταβληθῇ γένους ὀρθῶς,
[9]   ὄχλον δοῦναι λόγον, εἰς ἥλικας  δὲ   κὠλίγους σοφώτερος. ἔχει δὲ μοῖραν
[4]   ἐπὶ τὴν λοπάδα ὥρμησε. τῶν  δὲ   Λακεδαιμονίων οὐδέπω συμβαλεῖν ἐχόντων τί
[4]   καὶ λόγον καὶ ἔθος. καλῶ  δὲ   λόγον μὲν τὴν μάθησιν, ἔθος
[8]   ἀρχικός ἐστι τοῦ λόγου,  δὲ   λόγος ὑπηρετικὸς τοῦ νοῦ, τύχῃ
[4]   φύσις ἄνευ μαθήσεως τυφλόν,  δὲ   μάθησις δίχα φύσεως ἐλλιπές,
[13]   ἵππον ὡς βασιλέως ὀφθαλμός. Πάντων  δὲ   μάλιστα τὴν μνήμην τῶν παίδων
[14]   ἀληθῶς καὶ νίκη Καδμεία. ἔχω  δὲ   μάρτυρα τούτου Εὐριπίδην τὸν σοφὸν
[10]   εἶναι, δούλους μὴ περιυβρίζειν· τὸ  δὲ   μέγιστον, μήτ´ ἐν ταῖς εὐπραγίαις
[17]   οἱ πατέρες νήφειν παραινοῦσιν οἱ  δὲ   μεθύειν, σωφρονεῖν οἱ δ´ ἀσελγαίνειν,
[18]   οὖν καλὰ καὶ συμφέροντα·  δὲ   μέλλω λέγειν, ἀνθρώπινα. οὐδὲ γὰρ
[18]   εὐκόλως φέρειν τὰς ἁμαρτίας, εἰ  δὲ   μή γε, πρὸς καιρὸν ὀργισθέντας
[11]   παίδων καὶ τοῖς πένησιν· εἰ  δὲ   μή, τῇ γε δυνατῇ χρηστέον.
[17]   τῇ προαιρέσει δὲ δοῦλοι· ὅταν  δὲ   μὴ ὑβρίζωνται, τόθ´ ὑβρίζεσθαι δοκοῦντες,
[9]   ἥλικας δὲ κὠλίγους σοφώτερος. ἔχει  δὲ   μοῖραν καὶ τόδ´· οἱ γὰρ
[7]   τοὺς μὲν γεωργοὺς ἀποδεικνύουσι, τοὺς  δὲ   ναυκλήρους τοὺς δ´ ἐμπόρους τοὺς
[7]   ἐπειδὰν κακῶς μὲν θρέψωσι κακῶς  δὲ   παιδεύσωσι τοὺς υἱεῖς, ἐγὼ φράσω.
[14]   σιωπήσας μὲν οὐδεὶς μετενόησε, λαλήσαντες  δὲ   παμπληθεῖς. καὶ τὸ μὲν σιγηθὲν
[9]   ἀδιαφθόρου καὶ ὑγιαινούσης ἔχεσθαι, τῶν  δὲ   πανηγυρικῶν λήρων ὡς πορρωτάτω τοὺς
[7]   τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός. Τὸ  δὲ   πάντων μέγιστον καὶ κυριώτατον τῶν
[9]   τοῖς τυχηροῖς ἀγαθοῖς κειμένης. ~Ὥσπερ  δὲ   παραινῶ τῆς παιδείας τῶν τέκνων
[17]   τι τῆς τούτων κακίας. τοῦτο  δὲ   παρήγγειλε καὶ Πυθαγόρας αἰνίγμασιν ἅπερ
[14]   τὰ εἰρημένα τῷ βασιλεῖ,  δὲ   πέμψας ἀνεῖλε τὸν Θεόκριτον. Παρὰ
[4]   ἄν τι πλημμελεῖν δόξειεν. ἑνὶ  δὲ   περὶ τούτων ἔτι παραδείγματι χρησάμενος
[8]   σεμνὸν μέν, ἀλλ´ ἀβέβαιον. κάλλος  δὲ   περιμάχητον μέν, ἀλλ´ ὀλιγοχρόνιον. ὑγίεια
[7]   τοῦ μὲν ὑποδήματος φροντίζοι, τοῦ  δὲ   ποδὸς ὀλιγώρως ἔχοι. πολλοὶ δ´
[7]   προτείνειε τὴν ἀριστεράν, ἐπιτιμᾶν, μηδεμίαν  δὲ   ποιεῖσθαι πρόνοιαν τοῦ λόγων ἐπιδεξίων
[9]   ἐστι πλήσμιον καὶ πρόσαντες,  δὲ   ποικιλία τερπνόν, καθάπερ κἀν τοῖς
[13]   μὲν μετρίοις ὕδασι τρέφεται, τοῖς  δὲ   πολλοῖς πνίγεται, τὸν αὐτὸν τρόπον
[10]   τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων, ἀνωφελής,  δὲ   πρακτικός, ἀμοιρήσας φιλοσοφίας, ἄμουσος καὶ
[19]   οὐ τῶν γυναικῶν ἄνδρες, τῶν  δὲ   προικῶν δοῦλοι λανθάνουσι γιγνόμενοι. ~Βραχέα
[4]   μὲν ἀρχαὶ τῆς φύσεως, αἱ  δὲ   προκοπαὶ τῆς μαθήσεως, αἱ δὲ
[20]   προικῶν δοῦλοι λανθάνουσι γιγνόμενοι. ~Βραχέα  δὲ   προσθεὶς ἔτι περιγράψω τὰς ὑποθήκας.
[9]   οἶδ´ ὅτι ταχὺ γέγραπται· θαυμάζω  δὲ   πῶς οὐχὶ τοιαύτας πλείους γέγραφας.
[17]   οἱ δὲ δαπανᾶν, φιλεργεῖν οἱ  δὲ   ῥᾳθυμεῖν, στιγμὴ χρόνου πᾶς ἐστιν
[14]   μὲν σιγηθὲν ἐξειπεῖν ῥᾴδιον, τὸ  δὲ   ῥηθὲν ἀναλαβεῖν ἀδύνατον. μυρίους δ´
[11]   σωμάτων ἕξιν οὐ δέχεται, ἰσχνὸς  δὲ   στρατιώτης πολεμικῶν ἀγώνων ἐθὰς ἀθλητῶν
[17]   δὲ τὴν νεότητα ποιοῦντες, τῶν  δὲ   συμβουλευμάτων δέλεαρ ἀφύλακτον προτείνοντες τὴν
[13]   ἀνίεμεν, ἵν´ ἐπιτεῖναι δυνηθῶμεν. καθόλου  δὲ   σῴζεται σῶμα μὲν ἐνδείᾳ καὶ
[4]   ἔγκαρπα γίγνεται καὶ τελεσφόρα; ποία  δὲ   σώματος ἰσχὺς οὐκ ἐξαμβλοῦται καὶ
[7]   καὶ τεταγμένου βίου καταμελήσωσιν, ἐπὶ  δὲ   τὰς ἀτάκτους καὶ ἀνδραποδώδεις ἡδονὰς
[20]   παραινέσεως ἔργον ἐστί· τὸ  δὲ   τὰς πλείους ζηλῶσαι καὶ αὐτὸ
[14]   ἐγὼ γὰρ πάνυ θυμοῦμαι. χαλεπὰ  δὲ   ταῦτα καὶ δυσμίμητα φαίη τις
[14]   ἀνεῖλε τὸν Θεόκριτον. Παρὰ πάντα  δὲ   ταῦτα, ὅπερ ἐστὶν ἱεροπρεπέστατον, ἐθίζειν
[10]   μὲν πολλὰς πόλεις καλόν, ἐνοικῆσαι  δὲ   τῇ κρατίστῃ χρήσιμον· ἀστείως δὲ
[4]   λόγον μὲν τὴν μάθησιν, ἔθος  δὲ   τὴν ἄσκησιν. εἰσὶ δ´ αἱ
[10]   μὲν τὴν ὑγίειαν,  δὲ   τὴν εὐεξίαν ἐντίθησι. τῶν δὲ
[17]   μὲν τὸ γῆρας ἐπίλυπον, τῶν  δὲ   τὴν νεότητα ποιοῦντες, τῶν δὲ
[3]   γενέσεως τοσαῦτ´ εἰρήσθω μοι, περὶ  δὲ   τῆς ἀγωγῆς καὶ δὴ λεκτέον.
[10]   δὲ τὴν εὐεξίαν ἐντίθησι. τῶν  δὲ   τῆς ψυχῆς ἀρρωστημάτων καὶ παθῶν
[15]   ὥρας ἐπιθυμοῦντας ἀπελαύνειν προσῆκε, τοὺς  δὲ   τῆς ψυχῆς ἐραστὰς ἐγκρίνειν κατὰ
[10]   δεῖ θεοὺς μὲν σέβεσθαι, γονέας  δὲ   τιμᾶν, πρεσβυτέρους αἰδεῖσθαι, νόμοις πειθαρχεῖν,
[8]   περιμάχητον μέν, ἀλλ´ ὀλιγοχρόνιον. ὑγίεια  δὲ   τίμιον μέν, ἀλλ´ εὐμετάστατον. ἰσχὺς
[8]   μέν, ἀλλὰ προγόνων ἀγαθόν. πλοῦτος  δὲ   τίμιον μέν, ἀλλὰ τύχης κτῆμα,
[5]   ἔτι τὰ μαθήματα ἐντήκεται· πᾶν  δὲ   τὸ σκληρὸν χαλεπῶς μαλάττεται. καθάπερ
[9]   δ´ ἰσχνὴ λίαν ἀνέκπληκτος. καθάπερ  δὲ   τὸ σῶμα οὐ μόνον ὑγιεινὸν
[9]   δ´ εἰς ἀνδραποδωδίαν περιίσταται· ἔντεχνον  δὲ   τὸ τὴν μέσην ἐν ἅπασι
[17]   καὶ νόθα μέρη βίου, πρὸς  δὲ   τὸ τῶν πλουσίων νεῦμα ζῶντες,
[10]   δεῖ πλείονα λέγοντα διατρίβειν· πρὸς  δὲ   τοῖς εἰρημένοις χρήσιμον, μᾶλλον δὲ
[10]   δ´ ἀνεπιφθόνως εὐηνίου ἀνθρώπου, τὸ  δὲ   τοῖς λογισμοῖς περιεῖναι τῶν ἡδονῶν
[11]   καὶ δημοτικῶν παραμελῶν ἀγωγῆς, μόνοις  δὲ   τοῖς πλουσίοις ὁμολογεῖς τὰς ὑποθήκας
[7]   φορτικῶς μὲν τοῖς ῥήμασιν ἀληθῶς  δὲ   τοῖς πράγμασι παραινεῖ καί φησιν
[14]   ἐχθρὸν ἐκτήσατο τὸν Ἀλέξανδρον. Ἀντίγονον  δὲ   τὸν βασιλέα τῶν Μακεδόνων ἑτερόφθαλμον
[7]   φέροντες ὑποβάλλουσι τοὺς υἱούς. δεῖ  δὲ   τὸν σπουδαῖον παιδαγωγὸν τοιοῦτον εἶναι
[4]   ὑπάρξαι δεῖ τὴν γῆν, εἶτα  δὲ   τὸν φυτουργὸν ἐπιστήμονα, εἶτα τὰ
[4]   τοὐνδεχόμενον ἀναδραμεῖν, ἴστω πολλοῦ, μᾶλλον  δὲ   τοῦ παντὸς διαμαρτάνων. φύσεως μὲν
[15]   δικαίας σώφρονός τε κἀγαθῆς. τὸ  δὲ   τοῦ Πλάτωνος σπουδῇ καὶ χαριεντισμῷ
[15]   εὐκοσμίας καὶ σωφροσύνης διείλεγμαι· περὶ  δὲ   τοῦ ῥηθήσεσθαι μέλλοντος ἀμφίδοξός εἰμι
[19]   οὕτω σκιρτῶσα νεότης πωλοδαμνεῖται. ~Πειρατέον  δὲ   τοὺς τῶν ἡδονῶν ἥττους καὶ
[15]   ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ζῆλον. μαρτυρεῖ  δὲ   τούτοις Εὐριπίδης οὕτω λέγων ἀλλ´
[14]   αὐτὸς πολὺν χρόνον ἔκλαυσεν. ἐνάμιλλα  δὲ   τούτοις καὶ σύζυγα καὶ Θεόκριτος
[9]   ἀντὶ τοῦ τερπνοῦ διώξαιεν. πρὸς  δὲ   τούτοις τί ἂν τοὺς παῖδας
[20]   τί γε τοῖς υἱοῖς. χωρὶς  δὲ   τούτων γένοιντ´ ἂν αὐτοῖς τῶν
[5]   τὰς τῆς τροφῆς πηγάς. χωρὶς  δὲ   τούτων εὐνούστεραι τοῖς τέκνοις γίγνοιντ´
[5]   καὶ βίων ἀρκείτω ταῦτα. ~Περὶ  δὲ   τροφῆς ἐχόμενον ἂν εἴη λέγειν.
[9]   ἐπικίνδυνον καὶ θαυμάζεται. τὴν αὐτὴν  δὲ   τυγχάνω γνώμην ἔχων καὶ περὶ
[4]   ἔφη, τῶν αὐτῶν ἀμφότεροι, διαφόρου  δὲ   τυχόντες ἀγωγῆς μὲν λίχνος
[9]   ἐστι καὶ πεπλασμένη παράδοσις· ἐν  δὲ   τῷ κατὰ Μειδίου τὴν τῆς
[9]   ὅποι παυστέον ἐστὶν εἰδότων. χωρὶς  δὲ   τῶν ἄλλων πλημμελημάτων οἳ ἂν
[8]   καὶ ταύρων καὶ λεόντων. παιδεία  δὲ   τῶν ἐν ἡμῖν μόνον ἐστὶν
[16]   διδασκάλων παραγωγὴ καὶ ἀνηκουστία· τὰ  δὲ   τῶν ἤδη νεανισκευομένων ἀδικήματα πολλάκις
[17]   ἀπάγειν δεῖ τοὺς παῖδας, μάλιστα  δὲ   τῶν κολάκων. ὅπερ γὰρ πολλάκις
[16]   παιδαγωγοὺς καὶ διδασκάλους ἐπέστησαν, τὴν  δὲ   τῶν μειρακίων ὁρμὴν ἄφετον εἴασαν
[10]   γὰρ τὸ τέλειον ἀδύνατον) τὴν  δὲ   φιλοσοφίαν πρεσβεύειν. ἔχω δὲ δι´
[17]   ζῆν οὐ παραζῆν προσῆκε. τί  δὲ   φροντιστέον ἡμῖν τῶν τοῦ πατρὸς
[4]   ῥᾴδια τοὺς ἀμελοῦντας φεύγει, τὰ  δὲ   χαλεπὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἁλίσκεται. καταμάθοις
[4]   δὲ προκοπαὶ τῆς μαθήσεως, αἱ  δὲ   χρήσεις τῆς μελέτης, αἱ δ´




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/08/2005