Chapitre |
[4] |
δ´
ἐπὶ
τῆς
γεωργίας
πρῶτον
|
μὲν |
ἀγαθὴν
ὑπάρξαι
δεῖ
τὴν
γῆν, |
[8] |
πρὸς
εὐδαιμονίαν
φημί.
καὶ
τὰ
|
μὲν |
ἄλλα
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνθρώπινα
καὶ |
[9] |
ὅτι
τὸν
μονόκωλον
λόγον
πρῶτον
|
μὲν |
ἀμουσίας
οὐ
μικρὸν
ποιοῦμαι
τεκμήριον· |
[8] |
λόγος
ὑπηρετικὸς
τοῦ
νοῦ,
τύχῃ
|
μὲν |
ἀνάλωτος,
συκοφαντίᾳ
δ´
ἀναφαίρετος,
νόσῳ |
[4] |
τὴν
ἄσκησιν.
εἰσὶ
δ´
αἱ
|
μὲν |
ἀρχαὶ
τῆς
φύσεως,
αἱ
δὲ |
[15] |
πρὸς
τούτους
ὁμιλίας
προσῆκεν;
ὅταν
|
μὲν |
γὰρ
ἀποβλέψω
πρὸς
τοὺς
πατέρας |
[4] |
δὲ
τοῦ
παντὸς
διαμαρτάνων.
φύσεως
|
μὲν
|
γὰρ
ἀρετὴν
διαφθείρει
ῥᾳθυμία,
φαυλότητα |
[9] |
καὶ
εὔρωστον
εἶναι
δεῖ.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἀσφαλὲς
ἐπαινεῖται
μόνον,
τὸ |
[2] |
συνδοκεῖ
τῷ
τῶν
Ἀθηναίων·
ἃ
|
μὲν |
γὰρ
αὐτὸς
ἐθέλει,
καὶ
ἡ |
[7] |
τοῖς
ἐκείνων
ἀδικήμασιν
ἀδημονοῦντες.
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
αὐτῶν
κόλακας
καὶ
παρασίτους |
[9] |
καὶ
καταπλῆγα
προσῆκεν
εἶναι·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
εἰς
ἀναισχυντίαν,
τὸ
δ´ |
[14] |
ὁ
Ταραντῖνος
καὶ
Πλάτων.
ὁ
|
μὲν
|
γὰρ
ἐπανελθὼν
ἀπὸ
τοῦ
πολέμου |
[10] |
περιγιγνομένων
ἀγαθῶν
πρεσβύτατα
κρίνω.
τὸ
|
μὲν
|
γὰρ
εὐγενῶς
εὐτυχεῖν
ἀνδρός,
τὸ |
[14] |
ἀόργητον
ἀνδρός
ἐστι
σοφοῦ.
Σωκράτης
|
μὲν |
γάρ,
λακτίσαντος
αὐτὸν
νεανίσκου
θρασέος |
[17] |
λόγον
ἐμβάλλειν
οὐ
προσῆκεν·
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
λόγος
τροφὴ
διανοίας
ἐστί, |
[16] |
τιμῆς
καὶ
φόβος
τιμωρίας·
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
ὁρμητικωτέρους
πρὸς
τὰ
κάλλιστα |
[10] |
κεφάλαιον
ποιεῖν
τὴν
φιλοσοφίαν.
περὶ
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
τοῦ
σώματος
ἐπιμέλειαν |
[4] |
πολλὰ
τῶν
γιγνομένων
ἐπιβλέψας.
σταγόνες
|
μὲν
|
γὰρ
ὕδατος
πέτρας
κοιλαίνουσι,
σίδηρος |
[9] |
παραινῶ
διευλαβεῖσθαι
καὶ
φεύγειν·
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
ὑπέρογκος
ἀπολίτευτός
ἐστιν,
ἡ |
[4] |
χωλὴν
γίγνεσθαι
τὴν
ἀρετήν.
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
φύσις
ἄνευ
μαθήσεως
τυφλόν, |
[7] |
γὰρ
δούλων
τῶν
σπουδαίων
τοὺς
|
μὲν |
γεωργοὺς
ἀποδεικνύουσι,
τοὺς
δὲ
ναυκλήρους |
[7] |
ὅλον
πῶς
οὐκ
ἄτοπον
τῇ
|
μὲν |
δεξιᾷ
συνεθίζειν
τὰ
παιδία
δέχεσθαι |
[2] |
τοῖς
νομίμου
παιδοποιίας
γλιχομένοις.
καὶ
|
μὲν |
δὴ
τὰ
φρονήματα
τῶν
ὑπόχαλκον |
[11] |
γε
δυνατῇ
χρηστέον.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
δὴ
τῷ
λόγῳ
παρεφορτισάμην,
ἵν´ |
[12] |
φρίττουσι
πρὸς
τοὺς
πόνους,
τὰ
|
μὲν |
διὰ
τὰς
ἀλγηδόνας
τῶν
πληγῶν, |
[4] |
δὲ
θηρευτὴς
ἀποβέβηκε.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
ἐθῶν
καὶ
βίων
ἀρκείτω
ταῦτα. |
[4] |
ἀγωγῆς
καὶ
δὴ
λεκτέον.
~Καθόλου
|
μὲν |
εἰπεῖν,
ὃ
κατὰ
τῶν
τεχνῶν |
[10] |
ἀθέατον
ἐᾶν
εἶναι,
ἀλλὰ
ταῦτα
|
μὲν |
ἐκ
παραδρομῆς
μαθεῖν
ὡσπερεὶ
γεύματος |
[17] |
πλουσίων
νεῦμα
ζῶντες,
τῇ
τύχῃ
|
μὲν
|
ἐλεύθεροι,
τῇ
προαιρέσει
δὲ
δοῦλοι· |
[13] |
δυνηθῶμεν.
καθόλου
δὲ
σῴζεται
σῶμα
|
μὲν |
ἐνδείᾳ
καὶ
πληρώσει,
ψυχὴ
δ´ |
[4] |
σπουδαῖα,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
γῇ
|
μὲν |
ἔοικεν
ἡ
φύσις,
γεωργῷ
δ´ |
[12] |
αἰκίας
ὠφελιμώτεροι
τοῖς
ἐλευθέροις,
οἱ
|
μὲν
|
ἐπὶ
τὰ
καλὰ
παρορμῶντες
οἱ |
[4] |
κατευθὺ
τῶν
σκυλάκων.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ἐπὶ
τὸν
λαγωὸν
ᾖξεν,
ὁ |
[18] |
αὖ
πάλιν
ἀντιτεῖναι,
καὶ
μάλιστα
|
μὲν |
εὐκόλως
φέρειν
τὰς
ἁμαρτίας,
εἰ |
[20] |
τὰς
πλείους
ζηλῶσαι
καὶ
αὐτὸ
|
μὲν |
εὐμοιρίας
δεόμενόν
ἐστι
καὶ
πολλῆς |
[8] |
ἀλλὰ
τύχης
κτῆμα,
ἐπειδὴ
τῶν
|
μὲν |
ἐχόντων
πολλάκις
ἀφείλετο,
τοῖς
δ´ |
[15] |
κατὰ
τὸ
σύνολον.
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
Θήβησι
καὶ
τοὺς
ἐν
Ἤλιδι |
[7] |
τοῖς
θαυμαστοῖς
πατράσιν,
ἐπειδὰν
κακῶς
|
μὲν |
θρέψωσι
κακῶς
δὲ
παιδεύσωσι
τοὺς |
[9] |
οὐ
συντέταγμαι"
λέγων.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
ἴσως
ἀδέσποτός
ἐστι
καὶ
πεπλασμένη
|
[17] |
ὑποκριταὶ
φιλίας,
ἄγευστοι
παρρησίας,
πλουσίων
|
μὲν |
κόλακες
πενήτων
δ´
ὑπερόπται,
ὡς |
[7] |
ἄνθρωποι,
ποῖ
φέρεσθε,
οἵτινες
χρημάτων
|
μὲν |
κτήσεως
πέρι
πᾶσαν
ποιεῖσθε
σπουδήν, |
[4] |
ὁμοίως
ἀλλήλοις
ἤγαγεν,
ἀλλὰ
τὸν
|
μὲν |
λίχνον
ἀπέφηνε
καὶ
σινάμωρον,
τὸν |
[4] |
διαφόρου
δὲ
τυχόντες
ἀγωγῆς
ὁ
|
μὲν |
λίχνος
ὁ
δὲ
θηρευτὴς
ἀποβέβηκε. |
[13] |
ὥσπερ
γὰρ
τὰ
φυτὰ
τοῖς
|
μὲν |
μετρίοις
ὕδασι
τρέφεται,
τοῖς
δὲ |
[8] |
νοῦς
καὶ
λόγος.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
νοῦς
ἀρχικός
ἐστι
τοῦ
λόγου, |
[14] |
τῷ
Κύκλωπι
παραθεῖναι,
ὀνειδίζων
τὸν
|
μὲν |
ὅτι
πηρός,
τὸν
δ´
ὅτι |
[14] |
φόβον.
καὶ
γὰρ
αὖ
σιωπήσας
|
μὲν
|
οὐδεὶς
μετενόησε,
λαλήσαντες
δὲ
παμπληθεῖς. |
[11] |
οὐ
τὸν
ταῦτα
συμβουλεύοντα.
πειρατέον
|
μὲν
|
οὖν
εἰς
δύναμιν
τὴν
κρατίστην |
[4] |
ὅσοι
δόξης
ἀειμνήστου
τετυχήκασιν.
Εὔδαιμον
|
μὲν |
οὖν
καὶ
θεοφιλὲς
εἴ
τῳ |
[18] |
φύσεις
ἱκανοὶ
διαφθείρειν
εἰσί.
~Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
καλὰ
καὶ
συμφέροντα·
ἃ |
[5] |
ἀποσπώμενα
ταῦτα
ποθοῦντα
φαίνεται.
μάλιστα
|
μὲν |
οὖν
ὅπερ
ἔφην
αὐτὰς
πειρατέον |
[15] |
οὐδὲ
μετρίοις
δούλοις
συγγνωστόν.
~Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
οὐκ
ἐνδοιάσας
οὐδὲ
μελλήσας
|
[20] |
παίδων
ἡβώντων
ἐξεπόνησε
μαθεῖν.
Τὸ
|
μὲν |
οὖν
πάσας
τὰς
προειρημένας
συμπεριλαβεῖν
|
[15] |
βούλωνται
τῶν
καλῶν
φιλῆσαι.
τοὺς
|
μὲν |
οὖν
τῆς
ὥρας
ἐπιθυμοῦντας
ἀπελαύνειν |
[16] |
καὶ
τῶν
παίδων
μιμητέον.
~Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τούτων,
ὅπως
ἕκαστος
αὐτὸς
|
[10] |
Πλάτωνος
ἐγένετο
συνουσιαστής.
Καὶ
περὶ
|
μὲν |
παιδείας
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι |
[16] |
ἐθῶν
γεγονότας
εἰσηγητάς,
οἵτινες
τοῖς
|
μὲν |
παισὶ
παιδαγωγοὺς
καὶ
διδασκάλους
ἐπέστησαν, |
[10] |
ἐμαυτοῦ
γνώμην·
ὥσπερ
γὰρ
περιπλεῦσαι
|
μὲν |
πολλὰς
πόλεις
καλόν,
ἐνοικῆσαι
δὲ |
[4] |
δ´
ἐπανορθοῖ
διδαχή·
καὶ
τὰ
|
μὲν |
ῥᾴδια
τοὺς
ἀμελοῦντας
φεύγει,
τὰ |
[10] |
χρηστέον
ἐστί·
ὅτι
δεῖ
θεοὺς
|
μὲν |
σέβεσθαι,
γονέας
δὲ
τιμᾶν,
πρεσβυτέρους |
[14] |
λαλήσαντες
δὲ
παμπληθεῖς.
καὶ
τὸ
|
μὲν |
σιγηθὲν
ἐξειπεῖν
ῥᾴδιον,
τὸ
δὲ |
[6] |
τούτοις
σύντροφα
γίγνεσθαι
ζητητέον
πρώτιστα
|
μὲν |
σπουδαῖα
τοὺς
τρόπους,
ἔτι
μέντοι
|
[4] |
ποῖα
δὲ
δένδρα
οὐκ
ὀλιγωρηθέντα
|
μὲν
|
στρεβλὰ
φύεται
καὶ
ἄκαρπα
καθίσταται, |
[13] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ψυχὴ
τοῖς
|
μὲν |
συμμέτροις
αὔξεται
πόνοις,
τοῖς
δ´ |
[16] |
παραδείγματα
δεικνύντας
τῶν
διὰ
φιληδονίαν
|
μὲν |
συμφοραῖς
περιπεσόντων
διὰ
δὲ
καρτερίαν |
[18] |
τῇ
πραότητι
μιγνύναι,
καὶ
τοτὲ
|
μὲν |
ταῖς
ἐπιθυμίαις
τῶν
παίδων
ἐφεῖναι |
[7] |
τούτοις
ἐπιτρέπουσι
τοὺς
παῖδας,
οἱ
|
μὲν |
ταῖς
τῶν
ἀρεσκευομένων
ἡττώμενοι
κολακείαις, |
[4] |
καὶ
ἔθος.
καλῶ
δὲ
λόγον
|
μὲν |
τὴν
μάθησιν,
ἔθος
δὲ
τὴν |
[10] |
καὶ
τὴν
γυμναστικήν,
ὧν
ἡ
|
μὲν |
τὴν
ὑγίειαν,
ἡ
δὲ
τὴν |
[3] |
σε
μεθύων
ἔσπειρε.
καὶ
περὶ
|
μὲν
|
τῆς
γενέσεως
τοσαῦτ´
εἰρήσθω
μοι, |
[11] |
παῖδας
ἱκανῶς
ταῦτα
διαπονεῖν,
ἅμα
|
μὲν |
τῆς
τῶν
σωμάτων
εὐρυθμίας
ἕνεκεν, |
[17] |
τοὺς
παῖδας
προρρίζους
ἐκτρίβουσι,
τῶν
|
μὲν |
τὸ
γῆρας
ἐπίλυπον,
τῶν
δὲ |
[5] |
μάλιστα
σπουδαίας
δοκιμαστέον
ἐστί.
πρῶτον
|
μὲν |
τοῖς
ἤθεσιν
Ἑλληνίδας.
ὥσπερ
γὰρ |
[7] |
Διογένους
ἔμαθον
ἄν,
ὃς
φορτικῶς
|
μὲν
|
τοῖς
ῥήμασιν
ἀληθῶς
δὲ
τοῖς |
[13] |
δ´
ἔλλειψιν
ἀναπληρώσομεν·
καὶ
οἱ
|
μὲν |
τῶν
ἄλλων
ἔσονται
βελτίους,
οἱ
|
[16] |
γὰρ
οὐκ
οἶδεν
ὅτι
τὰ
|
μὲν |
τῶν
παίδων
πλημμελήματα
μικρὰ
καὶ |
[11] |
παραγγέλματα
δώσειν
ἔπειτα
φαίνῃ
τῆς
|
μὲν |
τῶν
πενήτων
καὶ
δημοτικῶν
παραμελῶν
|
[7] |
γὰρ
εἰς
ἄνδρας
ἐγγραφέντες
τοῦ
|
μὲν |
ὑγιαίνοντος
καὶ
τεταγμένου
βίου
καταμελήσωσιν, |
[7] |
ποιοῦσιν,
οἷον
εἴ
τις
τοῦ
|
μὲν |
ὑποδήματος
φροντίζοι,
τοῦ
δὲ
ποδὸς |
[9] |
φησὶ
γοῦν
ἐγὼ
δ´
ἐσκέφθαι
|
μὲν |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
φημὶ
κοὐκ |