Chapitre
[4]	εὐπειθεῖς ἐγένοντο τοῖς ἀναβάταις; τίνες	δ´	ἀδάμαστοι μείναντες οὐ σκληραύχενες καὶ
[8]	ἀνάλωτος, συκοφαντίᾳ δ´ ἀναφαίρετος, νόσῳ	δ´	ἀδιάφθορος, γήρᾳ δ´ ἀλύμαντος. μόνος
[15]	ἐν Κρήτῃ καλούμενον ἁρπαγμόν, τοὺς	δ´	Ἀθήνησι καὶ τοὺς ἐν Λακεδαίμονι
[4]	ἔθος δὲ τὴν ἄσκησιν. εἰσὶ	δ´	αἱ μὲν ἀρχαὶ τῆς φύσεως,
[4]	γεωργῷ δ´ ὁ παιδεύων, σπέρματι	δ´	αἱ τῶν λόγων ὑποθῆκαι καὶ
[17]	λόγος τροφὴ διανοίας ἐστί, τοῦτον	δ´	ἀκάθαρτον ἡ πονηρία ποιεῖ τῶν
[9]	λόγῳ καὶ Εὐριπίδης λέγων ἐγὼ	δ´	ἄκομψος εἰς ὄχλον δοῦναι λόγον,
[4]	δὲ χρήσεις τῆς μελέτης, αἱ	δ´	ἀκρότητες πάντων. καθ´ ὃ δ´
[8]	ἀναφαίρετος, νόσῳ δ´ ἀδιάφθορος, γήρᾳ	δ´	ἀλύμαντος. μόνος γὰρ ὁ νοῦς
[7]	ταῦτα καταλείψετε, μικρὰ φροντίζετε; τούτοις	δ´	ἂν ἔγωγε προσθείην ὅτι οἱ
[3]	βασιλείδια παρασχεῖν αὐτοῖς διανοοῖτο. ~Ἐχόμενον	δ´	ἂν εἴη τούτων εἰπεῖν ὅπερ
[7]	τοὺς δὲ δανειστάς· ὅ τι	δ´	ἂν εὕρωσιν ἀνδράποδον οἰνόληπτον καὶ
[2]	ἐθέλει, καὶ ἡ μήτηρ· ἃ	δ´	ἂν ἡ μήτηρ, καὶ Θεμιστοκλῆς·
[2]	ἡ μήτηρ, καὶ Θεμιστοκλῆς· ἃ	δ´	ἂν Θεμιστοκλῆς, καὶ πάντες Ἀθηναῖοι.
[4]	δ´ ἀκρότητες πάντων. καθ´ ὃ	δ´	ἂν λειφθῇ τούτων, κατὰ τοῦτ´
[4]	χαλεπὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἁλίσκεται. καταμάθοις	δ´	ἂν ὡς ἀνύσιμον πρᾶγμα καὶ
[8]	νοῦ, τύχῃ μὲν ἀνάλωτος, συκοφαντίᾳ	δ´	ἀναφαίρετος, νόσῳ δ´ ἀδιάφθορος, γήρᾳ
[10]	γὰρ εὐγενῶς εὐτυχεῖν ἀνδρός, τὸ	δ´	ἀνεπιφθόνως εὐηνίου ἀνθρώπου, τὸ δὲ
[13]	μὲν ἐνδείᾳ καὶ πληρώσει, ψυχὴ	δ´	ἀνέσει καὶ πόνῳ. Ἄξιον δ´
[10]	οὐ τοῦ τυχόντος ἐστί. τελείους	δ´	ἀνθρώπους ἡγοῦμαι τοὺς δυναμένους τὴν
[2]	Θεμιστοκλῆς, καὶ πάντες Ἀθηναῖοι. πάνυ	δ´	ἄξιον ἐπαινεῖν καὶ Λακεδαιμονίους τῆς
[14]	λόγον δοῦναι καὶ λαβεῖν. ταῦτα	δ´	ἀπαγγέλλοντος ἐκείνου πρὸς αὐτὸν καὶ
[17]	φαῦλα τῶν ἔργων ἀπεργάζεται. ~Καθόλου	δ´	ἀπείργειν προσήκει τοὺς παῖδας τῆς
[12]	ἐπὶ τὰ καλὰ παρορμῶντες οἱ	δ´	ἀπὸ τῶν αἰσχρῶν ἀνείργοντες. Δεῖ
[10]	πρακτικὸς ὁ δὲ θεωρητικὸς ὁ	δ´	ἀπολαυστικός, ὁ μέν, ἔκλυτος καὶ
[5]	τέκνα τρέφειν τὰς μητέρας· εἰ	δ´	ἄρ´ ἀδυνάτως ἔχοιεν ἢ διὰ
[5]	τοῦ γάλακτος τροφὴν ἐχορήγησε. σοφὸν	δ´	ἄρα καὶ ἡ πρόνοια· διττοὺς
[4]	ἐπαφαῖς τῶν χειρῶν ἐκτρίβονται, οἱ	δ´	ἁρμάτειοι τροχοὶ πόνῳ καμφθέντες οὐδ´
[17]	οἱ δὲ μεθύειν, σωφρονεῖν οἱ	δ´	ἀσελγαίνειν, φυλάττειν οἱ δὲ δαπανᾶν,
[4]	καὶ τρυφὴν καὶ καχεξίαν; τίς	δ´	ἀσθενὴς φύσις οὐ τοῖς γυμνασαμένοις
[4]	μάθησις δίχα φύσεως ἐλλιπές, ἡ	δ´	ἄσκησις χωρὶς ἀμφοῖν ἀτελές. ὥσπερ
[18]	καὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας, τοτὲ	δ´	αὖ πάλιν ἀντιτεῖναι, καὶ μάλιστα
[15]	εἰσηγητὴς γενέσθαι καὶ σύμβουλος. ὅταν	δ´	αὖ πάλιν ἐνθυμηθῶ τὸν Σωκράτη
[20]	τῆς ἡλικίας ἥψατο παιδείας. ἱκανῶς	δ´	αὐτῆς τὴν φιλοτεκνίαν σημαίνει τοὐπίγραμμα,
[14]	ἐκεῖνός γε παντελῶς κατεπροίξατο, πάντων	δ´	αὐτὸν ὀνειδιζόντων καὶ λακτιστὴν ἀποκαλούντων
[9]	παροιμίαν χαλεπὰ τὰ καλά. οἱ	δ´	αὐτοσχέδιοι τῶν λόγων πολλῆς εὐχερείας
[12]	πάλιν τὸν μαστὸν ὑπέχουσι. δεῖ	δ´	αὐτοὺς μηδὲ τοῖς ἐγκωμίοις ἐπαίρειν
[13]	τῶν ἄλλων ἔσονται βελτίους, οἱ	δ´	ἑαυτῶν. τὸ γὰρ Ἡσιόδειον καλῶς
[14]	δὲ ῥηθὲν ἀναλαβεῖν ἀδύνατον. μυρίους	δ´	ἔγωγ´ οἶδ´ ἀκούσας ταῖς μεγίσταις
[9]	παρ´ ὄχλῳ μουσικώτεροι λέγειν. ὁρῶ	δ´	ἔγωγε τοὺς τοῖς συρφετώδεσιν ὄχλοις
[13]	πράξεις ἀλλὰ καὶ ἑορταί. συνελόντι	δ´	εἰπεῖν ἡ ἀνάπαυσις τῶν πόνων
[9]	μὲν γὰρ εἰς ἀναισχυντίαν, τὸ	δ´	εἰς ἀνδραποδωδίαν περιίσταται· ἔντεχνον δὲ
[7]	πολυτελεῖς, οἱ δὲ κατοψοφαγοῦσιν, οἱ	δ´	εἰς κύβους καὶ κώμους ἐξοκέλλουσιν,
[7]	δὲ ποδὸς ὀλιγώρως ἔχοι. πολλοὶ	δ´	εἰς τοσοῦτο τῶν πατέρων προβαίνουσι
[13]	πλεονεξίαν τῆς φύσεως ἐπιρρώσομεν, τὴν	δ´	ἔλλειψιν ἀναπληρώσομεν· καὶ οἱ μὲν
[7]	ἀποδεικνύουσι, τοὺς δὲ ναυκλήρους τοὺς	δ´	ἐμπόρους τοὺς δ´ οἰκονόμους τοὺς
[12]	ἀπὸ τῶν αἰσχρῶν ἀνείργοντες. Δεῖ	δ´	ἐναλλὰξ καὶ ποικίλως χρῆσθαι ταῖς
[4]	λίχνον ἀπέφηνε καὶ σινάμωρον, τὸν	δ´	ἐξιχνεύειν καὶ θηρᾶν δυνατόν. εἶτά
[4]	γὰρ ἀρετὴν διαφθείρει ῥᾳθυμία, φαυλότητα	δ´	ἐπανορθοῖ διδαχή· καὶ τὰ μὲν
[16]	ἑαυτὸν πέπεικεν, οὕτως ὑπολαμβανέτω· ἐγὼ	δ´	ἐπειδὴ περὶ τῆς τῶν παίδων
[14]	ἕκαστον ἡλίκον ἐστὶ σκεπτέον· ἔσται	δ´	ἐπὶ παραδειγμάτων γνωριμώτερα. Οἷον ἵν´
[17]	εὐκόλως καὶ μὴ ἀθυμεῖν. Ἀνακάμψω	δ´	ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς τοῦ
[4]	ἐπὶ τὸν λαγωὸν ᾖξεν, ὁ	δ´	ἐπὶ τὴν λοπάδα ὥρμησε. τῶν
[4]	ἄσκησις χωρὶς ἀμφοῖν ἀτελές. ὥσπερ	δ´	ἐπὶ τῆς γεωργίας πρῶτον μὲν
[9]	γὰρ ἀσφαλὲς ἐπαινεῖται μόνον, τὸ	δ´	ἐπικίνδυνον καὶ θαυμάζεται. τὴν αὐτὴν
[13]	δ´ ἀνέσει καὶ πόνῳ. Ἄξιον	δ´	ἐπιτιμᾶν τῶν πατέρων ἐνίοις, οἵτινες
[9]	ἐναργῶς παρίστησι. φησὶ γοῦν ἐγὼ	δ´	ἐσκέφθαι μὲν ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
[11]	τοῖς νικῶσιν ἆθλα πρόκειται. πόλεμος	δ´	ἐσκιατραφημένην σωμάτων ἕξιν οὐ δέχεται,
[14]	νέοις καὶ δὴ λεκτέον. ταῦτα	δ´	ἐστὶ τὸ τὸν βίον ἀτύφωτον
[7]	δι´ ἀπειρίαν αὐτὸ πράττουσιν, ἐκεῖνο	δ´	ἐσχάτως ἄτοπον. τὸ ποῖον; ἐνίοτε
[9]	τῆς ἑρμηνείας χαρακτῆρα φυλάττουσι. τὸ	δ´	ἔτι παῖδας ὄντας ἐᾶν ἐπὶ
[14]	ἐπανελθὼν ἀπὸ τοῦ πολέμου (στρατηγῶν	δ´	ἐτύγχανε) γῆν καταλαβὼν κεχερσωμένην, τὸν
[9]	ἅπασι τέμνειν ἐμμελές τε. Βούλομαι	δ´,	ἕως ἔτι μέμνημαι τῆς παιδείας
[7]	παιδεύσεως, χιλίας" ἔφησε δραχμάς. τοῦ	δ´	Ἡράκλεις" εἰπόντος, ὡς ὑπέρπολυ τὸ
[14]	πρότερον μέν, ἔφησεν, ἠμφισβήτουν, νῦν	δ´	ᾔσθημαι σαφῶς ὅτι ὁ πορφύρεος’
[4]	πλεῖστον εἰς ἰσχὺν ἐπέδωκε; τίνες	δ´	ἵπποι καλῶς πωλοδαμνηθέντες οὐκ εὐπειθεῖς
[9]	γὰρ ὑπέρογκος ἀπολίτευτός ἐστιν, ἡ	δ´	ἰσχνὴ λίαν ἀνέκπληκτος. καθάπερ δὲ
[2]	ἂν ἀποβαῖεν, φέρε σκεψώμεθα. ~Βέλτιον	δ´	ἴσως ἀπὸ τῆς γενέσεως ἄρξασθαι
[4]	μὲν ἔοικεν ἡ φύσις, γεωργῷ	δ´	ὁ παιδεύων, σπέρματι δ´ αἱ
[7]	τῶν ἀρεσκευομένων ἡττώμενοι κολακείαις, εἰσὶ	δ´	οἳ καὶ δεομένοις χαριζόμενοι φίλοις,
[7]	ναυκλήρους τοὺς δ´ ἐμπόρους τοὺς	δ´	οἰκονόμους τοὺς δὲ δανειστάς· ὅ
[8]	τῶν ἄλλων ζῴων δυνάμεως; λέγω	δ´	οἷον ἐλεφάντων καὶ ταύρων καὶ
[2]	ταῖς τυχούσαις γυναιξὶ συνοικεῖν, λέγω	δ´	οἷον ἑταίραις ἢ παλλακαῖς· τοῖς
[16]	τὰ κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἡ	δ´	ὀκνηροὺς πρὸς τὰ φαῦλα τῶν
[15]	πρὸς οὐδέτερον ῥέψαι δύναμαι, πολὺς	δ´	ὄκνος ἔχει με καὶ τῆς
[8]	νόσῳ εὐάλωτον καὶ γήρᾳ. τὸ	δ´	ὅλον εἴ τις ἐπὶ τῇ
[7]	καὶ ὃν ἂν πρίῃ. τὸ	δ´	ὅλον πῶς οὐκ ἄτοπον τῇ
[20]	λανθάνουσιν ἑαυτῶν κατήγοροι γιγνόμενοι· τὸ	δ´	ὅλον φαύλως ζῶντες οὐδὲ τοῖς
[7]	μίαν ἡδονὴν θανάτου τιμώμενοι. φιλοσοφίᾳ	δ´	ὁμιλήσαντες οὗτοι οὐ τοιούτοις ἴσως
[10]	περιεῖναι τῶν ἡδονῶν σοφοῦ, τὸ	δ´	ὀργῆς κατακρατεῖν ἀνδρὸς οὐ τοῦ
[4]	φύεται καὶ ἄκαρπα καθίσταται, τυχόντα	δ´	ὀρθῆς παιδαγωγίας ἔγκαρπα γίγνεται καὶ
[14]	τὸν μὲν ὅτι πηρός, τὸν	δ´	ὅτι μάγειρος ἦν. κἀκεῖνος τοιγαροῦν"
[9]	δεινὴν ἐκπίπτουσι καὶ πολυλογίαν. σκέψις	δ´	οὐκ ἐᾷ τῆς ἱκνουμένης συμμετρίας
[8]	μὲν ἐχόντων πολλάκις ἀφείλετο, τοῖς	δ´	οὐκ ἐλπίσασι φέρουσα προσήνεγκε, καὶ
[20]	ἐστι καὶ πολλῆς ἐπιμελείας, ἀνυστὸν	δ´	οὖν ἀνθρωπίνῃ φύσει καθέστηκεν.
[15]	τῆς ἀποτροπῆς τοῦ πράγματος. ἀποτολμητέον	δ´	οὖν ὅμως εἰπεῖν αὐτό. τί
[17]	τὰ μιαρὰ ταῦτα θρέμματα, ἐκδιωκτέον	δ´	οὐχ ἥκιστα καὶ τὰς τῶν
[7]	πέρι πᾶσαν ποιεῖσθε σπουδήν, τῶν	δ´	υἱέων, οἷς ταῦτα καταλείψετε, μικρὰ
[13]	μὲν συμμέτροις αὔξεται πόνοις, τοῖς	δ´	ὑπερβάλλουσι βαπτίζεται. δοτέον οὖν τοῖς
[17]	παρρησίας, πλουσίων μὲν κόλακες πενήτων	δ´	ὑπερόπται, ὡς ἐκ λυρικῆς τέχνης
[14]	ἐκείνων, ὥσπερ θεῶν ἱεροφάνται καὶ	δᾳδοῦχοι	τῆς σοφίας ὄντες, ὅσαπέρ ἐστιν
[5]	καί μοι δοκεῖ Πλάτων ὁ	δαιμόνιος	ἐμμελῶν παραινεῖν ταῖς τίτθαις μηδὲ
[17]	δεῖ συναλλάττειν. Μὴ φορεῖν στενὸν	δακτύλιον,	ὅτι δεῖ τὸν βίον ἐπιτηδεύειν
[7]	τοὺς δ´ οἰκονόμους τοὺς δὲ	δανειστάς·	ὅ τι δ´ ἂν εὕρωσιν
[17]	δ´ ἀσελγαίνειν, φυλάττειν οἱ δὲ	δαπανᾶν,	φιλεργεῖν οἱ δὲ ῥᾳθυμεῖν, στιγμὴ
[10]	δὲ τοῖς εἰρημένοις χρήσιμον, μᾶλλον	δὲ	ἀναγκαῖόν ἐστι μηδὲ τῆς τῶν
[14]	οὐ μεμπτὴν ἔδωκε δίκην, ἵνα	δὲ	γέλωτα παράσχῃ τοῖς ἄλλοις, αὐτὸς
[7]	ἐμπόρους τοὺς δ´ οἰκονόμους τοὺς	δὲ	δανειστάς· ὅ τι δ´ ἂν
[17]	οἱ δ´ ἀσελγαίνειν, φυλάττειν οἱ	δὲ	δαπανᾶν, φιλεργεῖν οἱ δὲ ῥᾳθυμεῖν,
[11]	εἰς τὸ γῆρας ἀποτίθεσθαι. οὕτω	δὲ	δεῖ ταμιεύεσθαι τὸν τοῦ σώματος
[19]	οὗτος τῆς νεότητος ἀσφαλέστατος. ἐγγυᾶσθαι	δὲ	δεῖ τοῖς υἱέσι γυναῖκας μήτ´
[9]	ἐρεῖν ἔμελλον πρὸς ὑμᾶς. τὸ	δὲ	δεῖν παντάπασιν ἀποδοκιμάζειν τῶν λόγων
[4]	παραυτίκα γενναίους καρποὺς ἐξήνεγκε. ποῖα	δὲ	δένδρα οὐκ ὀλιγωρηθέντα μὲν στρεβλὰ
[11]	οὖν; ἄν τις εἴποι, σὺ	δὲ	δὴ περὶ τῆς ἐλευθέρων ἀγωγῆς
[10]	τὴν δὲ φιλοσοφίαν πρεσβεύειν. ἔχω	δὲ	δι´ εἰκόνος παραστῆσαι τὴν ἐμαυτοῦ
[17]	τύχῃ μὲν ἐλεύθεροι, τῇ προαιρέσει	δὲ	δοῦλοι· ὅταν δὲ μὴ ὑβρίζωνται,
[14]	εἰ μὴ λίαν ὠργιζόμην. Πλάτων	δὲ	δούλῳ λίχνῳ καὶ βδελυρῷ θυμωθείς,
[8]	τίμιον μέν, ἀλλ´ εὐμετάστατον. ἰσχὺς	δὲ	ζηλωτὸν μέν, ἀλλὰ νόσῳ εὐάλωτον
[10]	ὁ μέν ἐστι πρακτικὸς ὁ	δὲ	θεωρητικὸς ὁ δ´ ἀπολαυστικός, ὁ
[10]	ζῳώδης καὶ μικροπρεπής ἐστιν, ὁ	δὲ	θεωρητικός, τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων, ἀνωφελής,
[4]	ἀγωγῆς ὁ μὲν λίχνος ὁ	δὲ	θηρευτὴς ἀποβέβηκε. καὶ περὶ μὲν
[5]	ἀγαπῶσαι τὰ τέκνα. αἱ τίτθαι	δὲ	καὶ αἱ τροφοὶ τὴν εὔνοιαν
[7]	ποῖον; ἐνίοτε γὰρ εἰδότες, αἰσθόμενοι	δὲ	καὶ ἄλλων αὐτοῖς τοῦτο λεγόντων,
[10]	δὲ τῇ κρατίστῃ χρήσιμον· ἀστείως	δὲ	καὶ Βίων ἔλεγεν ὁ φιλόσοφος
[9]	ὑπήκουσε, λέγων ἀσύντακτος εἶναι. ὡσαύτως	δὲ	καὶ Δημοσθένης ζηλωτὴς τῆς τούτου
[12]	τὰς ἀλγηδόνας τῶν πληγῶν, τὰ	δὲ	καὶ διὰ τὰς ὕβρεις. ἔπαινοι
[18]	οὐ μικρὸν τεκμήριόν ἐστι. καλὸν	δὲ	καὶ ἔνια τῶν ἁμαρτημάτων μηδ´
[5]	ἔχουσιν, ἅτε μισθοῦ φιλοῦσαι. δηλοῖ	δὲ	καὶ ἡ φύσις ὅτι δεῖ
[9]	ταύτην, ἔφη, νῦν γέγραφα, ὁ	δὲ	καὶ ἢν μὴ λέγῃς" εἶπεν
[4]	χειροήθη γιγνόμενα τοῖς πόνοις; εὖ	δὲ	καὶ ὁ Θετταλὸς ἐρωτηθεὶς τίνες
[11]	τῶν σωμάτων εὐρυθμίας ἕνεκεν, ἅμα	δὲ	καὶ πρὸς ῥώμην· καλοῦ γὰρ
[9]	οὐ μικρὸν ποιοῦμαι τεκμήριον· ἔπειτα	δὲ	καὶ πρὸς τὴν ἄσκησιν ἁψίκορον
[8]	γὰρ οὐ λαφυραγωγεῖ ἀρετήν. σύμφωνος	δὲ	καὶ συνῳδὸς καὶ ἡ Σωκράτους
[5]	καὶ διαφθορᾶς ἀναπίμπλασθαι συμβαίνῃ. κινδυνεύει	δὲ	καὶ Φωκυλίδης ὁ ποιητὴς καλῶς
[4]	γὰρ ὕδατος πέτρας κοιλαίνουσι, σίδηρος	δὲ	καὶ χαλκὸς ταῖς ἐπαφαῖς τῶν
[12]	καὶ διὰ τὰς ὕβρεις. ἔπαινοι	δὲ	καὶ ψόγοι πάσης εἰσὶν αἰκίας
[16]	φιληδονίαν μὲν συμφοραῖς περιπεσόντων διὰ	δὲ	καρτερίαν ἔπαινον καὶ δόξαν ἀγαθὴν
[7]	λυτροῦνται σοβαρὰς καὶ πολυτελεῖς, οἱ	δὲ	κατοψοφαγοῦσιν, οἱ δ´ εἰς κύβους
[2]	ὁ ποιητὴς ὅς φησιν ὅταν	δὲ	κρηπὶς μὴ καταβληθῇ γένους ὀρθῶς,
[9]	ὄχλον δοῦναι λόγον, εἰς ἥλικας	δὲ	κὠλίγους σοφώτερος. ἔχει δὲ μοῖραν
[4]	ἐπὶ τὴν λοπάδα ὥρμησε. τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων οὐδέπω συμβαλεῖν ἐχόντων τί
[4]	καὶ λόγον καὶ ἔθος. καλῶ	δὲ	λόγον μὲν τὴν μάθησιν, ἔθος
[8]	ἀρχικός ἐστι τοῦ λόγου, ὁ	δὲ	λόγος ὑπηρετικὸς τοῦ νοῦ, τύχῃ
[4]	φύσις ἄνευ μαθήσεως τυφλόν, ἡ	δὲ	μάθησις δίχα φύσεως ἐλλιπές, ἡ
[13]	ἵππον ὡς βασιλέως ὀφθαλμός. Πάντων	δὲ	μάλιστα τὴν μνήμην τῶν παίδων
[14]	ἀληθῶς καὶ νίκη Καδμεία. ἔχω	δὲ	μάρτυρα τούτου Εὐριπίδην τὸν σοφὸν
[10]	εἶναι, δούλους μὴ περιυβρίζειν· τὸ	δὲ	μέγιστον, μήτ´ ἐν ταῖς εὐπραγίαις
[17]	οἱ πατέρες νήφειν παραινοῦσιν οἱ	δὲ	μεθύειν, σωφρονεῖν οἱ δ´ ἀσελγαίνειν,
[18]	οὖν καλὰ καὶ συμφέροντα· ἃ	δὲ	μέλλω λέγειν, ἀνθρώπινα. οὐδὲ γὰρ
[18]	εὐκόλως φέρειν τὰς ἁμαρτίας, εἰ	δὲ	μή γε, πρὸς καιρὸν ὀργισθέντας
[11]	παίδων καὶ τοῖς πένησιν· εἰ	δὲ	μή, τῇ γε δυνατῇ χρηστέον.
[17]	τῇ προαιρέσει δὲ δοῦλοι· ὅταν	δὲ	μὴ ὑβρίζωνται, τόθ´ ὑβρίζεσθαι δοκοῦντες,
[9]	ἥλικας δὲ κὠλίγους σοφώτερος. ἔχει	δὲ	μοῖραν καὶ τόδ´· οἱ γὰρ
[9]	τοῖς σοφοῖς ἐστιν ἀπαρέσκειν. μαρτυρεῖ	δέ	μου τῷ λόγῳ καὶ Εὐριπίδης
[7]	τοὺς μὲν γεωργοὺς ἀποδεικνύουσι, τοὺς	δὲ	ναυκλήρους τοὺς δ´ ἐμπόρους τοὺς
[14]	καὶ λακτιστὴν ἀποκαλούντων ἀπήγξατο. Ἀριστοφάνους	δέ,	ὅτε τὰς Νεφέλας ἐξέφερε, παντοίως
[7]	ἐπειδὰν κακῶς μὲν θρέψωσι κακῶς	δὲ	παιδεύσωσι τοὺς υἱεῖς, ἐγὼ φράσω.
[14]	σιωπήσας μὲν οὐδεὶς μετενόησε, λαλήσαντες	δὲ	παμπληθεῖς. καὶ τὸ μὲν σιγηθὲν
[9]	ἀδιαφθόρου καὶ ὑγιαινούσης ἔχεσθαι, τῶν	δὲ	πανηγυρικῶν λήρων ὡς πορρωτάτω τοὺς
[7]	ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός. Τὸ	δὲ	πάντων μέγιστον καὶ κυριώτατον τῶν
[9]	τοῖς τυχηροῖς ἀγαθοῖς κειμένης. ~Ὥσπερ	δὲ	παραινῶ τῆς παιδείας τῶν τέκνων
[17]	τι τῆς τούτων κακίας. τοῦτο	δὲ	παρήγγειλε καὶ Πυθαγόρας αἰνίγμασιν ἅπερ
[14]	τὰ εἰρημένα τῷ βασιλεῖ, ὁ	δὲ	πέμψας ἀνεῖλε τὸν Θεόκριτον. Παρὰ
[4]	ἄν τι πλημμελεῖν δόξειεν. ἑνὶ	δὲ	περὶ τούτων ἔτι παραδείγματι χρησάμενος
[8]	σεμνὸν μέν, ἀλλ´ ἀβέβαιον. κάλλος	δὲ	περιμάχητον μέν, ἀλλ´ ὀλιγοχρόνιον. ὑγίεια
[7]	τοῦ μὲν ὑποδήματος φροντίζοι, τοῦ	δὲ	ποδὸς ὀλιγώρως ἔχοι. πολλοὶ δ´
[7]	προτείνειε τὴν ἀριστεράν, ἐπιτιμᾶν, μηδεμίαν	δὲ	ποιεῖσθαι πρόνοιαν τοῦ λόγων ἐπιδεξίων
[9]	ἐστι πλήσμιον καὶ πρόσαντες, ἡ	δὲ	ποικιλία τερπνόν, καθάπερ κἀν τοῖς
[13]	μὲν μετρίοις ὕδασι τρέφεται, τοῖς	δὲ	πολλοῖς πνίγεται, τὸν αὐτὸν τρόπον
[10]	τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων, ἀνωφελής, ὁ	δὲ	πρακτικός, ἀμοιρήσας φιλοσοφίας, ἄμουσος καὶ
[19]	οὐ τῶν γυναικῶν ἄνδρες, τῶν	δὲ	προικῶν δοῦλοι λανθάνουσι γιγνόμενοι. ~Βραχέα
[4]	μὲν ἀρχαὶ τῆς φύσεως, αἱ	δὲ	προκοπαὶ τῆς μαθήσεως, αἱ δὲ
[20]	προικῶν δοῦλοι λανθάνουσι γιγνόμενοι. ~Βραχέα	δὲ	προσθεὶς ἔτι περιγράψω τὰς ὑποθήκας.
[9]	οἶδ´ ὅτι ταχὺ γέγραπται· θαυμάζω	δὲ	πῶς οὐχὶ τοιαύτας πλείους γέγραφας.
[17]	οἱ δὲ δαπανᾶν, φιλεργεῖν οἱ	δὲ	ῥᾳθυμεῖν, στιγμὴ χρόνου πᾶς ἐστιν
[14]	μὲν σιγηθὲν ἐξειπεῖν ῥᾴδιον, τὸ	δὲ	ῥηθὲν ἀναλαβεῖν ἀδύνατον. μυρίους δ´
[11]	σωμάτων ἕξιν οὐ δέχεται, ἰσχνὸς	δὲ	στρατιώτης πολεμικῶν ἀγώνων ἐθὰς ἀθλητῶν
[17]	δὲ τὴν νεότητα ποιοῦντες, τῶν	δὲ	συμβουλευμάτων δέλεαρ ἀφύλακτον προτείνοντες τὴν
[13]	ἀνίεμεν, ἵν´ ἐπιτεῖναι δυνηθῶμεν. καθόλου	δὲ	σῴζεται σῶμα μὲν ἐνδείᾳ καὶ
[4]	ἔγκαρπα γίγνεται καὶ τελεσφόρα; ποία	δὲ	σώματος ἰσχὺς οὐκ ἐξαμβλοῦται καὶ
[7]	καὶ τεταγμένου βίου καταμελήσωσιν, ἐπὶ	δὲ	τὰς ἀτάκτους καὶ ἀνδραποδώδεις ἡδονὰς
[20]	ἢ παραινέσεως ἔργον ἐστί· τὸ	δὲ	τὰς πλείους ζηλῶσαι καὶ αὐτὸ
[14]	ἐγὼ γὰρ πάνυ θυμοῦμαι. χαλεπὰ	δὲ	ταῦτα καὶ δυσμίμητα φαίη τις
[14]	ἀνεῖλε τὸν Θεόκριτον. Παρὰ πάντα	δὲ	ταῦτα, ὅπερ ἐστὶν ἱεροπρεπέστατον, ἐθίζειν
[10]	μὲν πολλὰς πόλεις καλόν, ἐνοικῆσαι	δὲ	τῇ κρατίστῃ χρήσιμον· ἀστείως δὲ
[4]	λόγον μὲν τὴν μάθησιν, ἔθος	δὲ	τὴν ἄσκησιν. εἰσὶ δ´ αἱ
[10]	ἡ μὲν τὴν ὑγίειαν, ἡ	δὲ	τὴν εὐεξίαν ἐντίθησι. τῶν δὲ
[17]	μὲν τὸ γῆρας ἐπίλυπον, τῶν	δὲ	τὴν νεότητα ποιοῦντες, τῶν δὲ
[3]	γενέσεως τοσαῦτ´ εἰρήσθω μοι, περὶ	δὲ	τῆς ἀγωγῆς καὶ δὴ λεκτέον.
[10]	δὲ τὴν εὐεξίαν ἐντίθησι. τῶν	δὲ	τῆς ψυχῆς ἀρρωστημάτων καὶ παθῶν
[15]	ὥρας ἐπιθυμοῦντας ἀπελαύνειν προσῆκε, τοὺς	δὲ	τῆς ψυχῆς ἐραστὰς ἐγκρίνειν κατὰ
[10]	δεῖ θεοὺς μὲν σέβεσθαι, γονέας	δὲ	τιμᾶν, πρεσβυτέρους αἰδεῖσθαι, νόμοις πειθαρχεῖν,
[8]	περιμάχητον μέν, ἀλλ´ ὀλιγοχρόνιον. ὑγίεια	δὲ	τίμιον μέν, ἀλλ´ εὐμετάστατον. ἰσχὺς
[8]	μέν, ἀλλὰ προγόνων ἀγαθόν. πλοῦτος	δὲ	τίμιον μέν, ἀλλὰ τύχης κτῆμα,
[13]	τῶν ἐπαίνων καὶ θρύπτονται. ~Ἤδη	δέ	τινας ἐγὼ εἶδον πατέρας, οἷς
[11]	χρήσιμον εἶναι τὴν ἀγωγήν· εἰ	δέ	τινες ἐνδεῶς τοῖς ἰδίοις πράττοντες
[7]	νεότητος ἀνατροπέας καὶ λυμεῶνας, οἱ	δέ	τινες ἑταίρας καὶ χαμαιτύπας λυτροῦνται
[7]	κύβους καὶ κώμους ἐξοκέλλουσιν, ἤδη	δέ	τινες καὶ τῶν νεανικωτέρων ἅπτονται
[17]	ἀράμενοι τὴν ταχίστην ἐξοίσομεν. καθῆκε	δέ	τις καὶ χαμαιτύπην καὶ προηγώγευσε
[7]	τούτων βλαστάνῃ τὰ ἤθη. νῦν	δέ	τις κἂν καταπτύσειε τῶν πατέρων
[4]	πάντα θεῶν τις ἀπέδωκεν. εἰ	δέ	τις οἴεται τοὺς οὐκ εὖ
[5]	ἔτι τὰ μαθήματα ἐντήκεται· πᾶν	δὲ	τὸ σκληρὸν χαλεπῶς μαλάττεται. καθάπερ
[9]	δ´ ἰσχνὴ λίαν ἀνέκπληκτος. καθάπερ	δὲ	τὸ σῶμα οὐ μόνον ὑγιεινὸν
[9]	δ´ εἰς ἀνδραποδωδίαν περιίσταται· ἔντεχνον	δὲ	τὸ τὴν μέσην ἐν ἅπασι
[17]	καὶ νόθα μέρη βίου, πρὸς	δὲ	τὸ τῶν πλουσίων νεῦμα ζῶντες,
[10]	δεῖ πλείονα λέγοντα διατρίβειν· πρὸς	δὲ	τοῖς εἰρημένοις χρήσιμον, μᾶλλον δὲ
[10]	δ´ ἀνεπιφθόνως εὐηνίου ἀνθρώπου, τὸ	δὲ	τοῖς λογισμοῖς περιεῖναι τῶν ἡδονῶν
[11]	καὶ δημοτικῶν παραμελῶν ἀγωγῆς, μόνοις	δὲ	τοῖς πλουσίοις ὁμολογεῖς τὰς ὑποθήκας
[7]	φορτικῶς μὲν τοῖς ῥήμασιν ἀληθῶς	δὲ	τοῖς πράγμασι παραινεῖ καί φησιν
[14]	ἐχθρὸν ἐκτήσατο τὸν Ἀλέξανδρον. Ἀντίγονον	δὲ	τὸν βασιλέα τῶν Μακεδόνων ἑτερόφθαλμον
[7]	φέροντες ὑποβάλλουσι τοὺς υἱούς. δεῖ	δὲ	τὸν σπουδαῖον παιδαγωγὸν τοιοῦτον εἶναι
[4]	ὑπάρξαι δεῖ τὴν γῆν, εἶτα	δὲ	τὸν φυτουργὸν ἐπιστήμονα, εἶτα τὰ
[4]	τοὐνδεχόμενον ἀναδραμεῖν, ἴστω πολλοῦ, μᾶλλον	δὲ	τοῦ παντὸς διαμαρτάνων. φύσεως μὲν
[15]	δικαίας σώφρονός τε κἀγαθῆς. τὸ	δὲ	τοῦ Πλάτωνος σπουδῇ καὶ χαριεντισμῷ
[15]	εὐκοσμίας καὶ σωφροσύνης διείλεγμαι· περὶ	δὲ	τοῦ ῥηθήσεσθαι μέλλοντος ἀμφίδοξός εἰμι
[19]	οὕτω σκιρτῶσα νεότης πωλοδαμνεῖται. ~Πειρατέον	δὲ	τοὺς τῶν ἡδονῶν ἥττους καὶ
[15]	ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ζῆλον. μαρτυρεῖ	δὲ	τούτοις Εὐριπίδης οὕτω λέγων ἀλλ´
[14]	αὐτὸς πολὺν χρόνον ἔκλαυσεν. ἐνάμιλλα	δὲ	τούτοις καὶ σύζυγα καὶ Θεόκριτος
[9]	ἀντὶ τοῦ τερπνοῦ διώξαιεν. πρὸς	δὲ	τούτοις τί ἂν τοὺς παῖδας
[20]	τί γε τοῖς υἱοῖς. χωρὶς	δὲ	τούτων γένοιντ´ ἂν αὐτοῖς τῶν
[5]	τὰς τῆς τροφῆς πηγάς. χωρὶς	δὲ	τούτων εὐνούστεραι τοῖς τέκνοις γίγνοιντ´
[5]	καὶ βίων ἀρκείτω ταῦτα. ~Περὶ	δὲ	τροφῆς ἐχόμενον ἂν εἴη λέγειν.
[9]	ἐπικίνδυνον καὶ θαυμάζεται. τὴν αὐτὴν	δὲ	τυγχάνω γνώμην ἔχων καὶ περὶ
[4]	ἔφη, τῶν αὐτῶν ἀμφότεροι, διαφόρου	δὲ	τυχόντες ἀγωγῆς ὁ μὲν λίχνος
[9]	ἐστι καὶ πεπλασμένη παράδοσις· ἐν	δὲ	τῷ κατὰ Μειδίου τὴν τῆς
[9]	ὅποι παυστέον ἐστὶν εἰδότων. χωρὶς	δὲ	τῶν ἄλλων πλημμελημάτων οἳ ἂν
[8]	καὶ ταύρων καὶ λεόντων. παιδεία	δὲ	τῶν ἐν ἡμῖν μόνον ἐστὶν
[16]	διδασκάλων παραγωγὴ καὶ ἀνηκουστία· τὰ	δὲ	τῶν ἤδη νεανισκευομένων ἀδικήματα πολλάκις
[17]	ἀπάγειν δεῖ τοὺς παῖδας, μάλιστα	δὲ	τῶν κολάκων. ὅπερ γὰρ πολλάκις
[16]	παιδαγωγοὺς καὶ διδασκάλους ἐπέστησαν, τὴν	δὲ	τῶν μειρακίων ὁρμὴν ἄφετον εἴασαν
[6]	ἐκείνων φαυλότητος. καὶ οἱ παροιμιαζόμενοι	δέ	φασιν οὐκ ἀπὸ τρόπου λέγοντες,
[10]	γὰρ τὸ τέλειον ἀδύνατον) τὴν	δὲ	φιλοσοφίαν πρεσβεύειν. ἔχω δὲ δι´
[17]	ζῆν οὐ παραζῆν προσῆκε. τί	δὲ	φροντιστέον ἡμῖν τῶν τοῦ πατρὸς
[4]	ῥᾴδια τοὺς ἀμελοῦντας φεύγει, τὰ	δὲ	χαλεπὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἁλίσκεται. καταμάθοις
[4]	δὲ προκοπαὶ τῆς μαθήσεως, αἱ	δὲ	χρήσεις τῆς μελέτης, αἱ δ´
[5]	ἐχόμενον ἂν εἴη λέγειν. δεῖ	δέ,	ὡς ἐγὼ ἂν φαίην, αὐτὰς
[7]	ἀφεὶς τὸν χείριστον δοκιμάσειε φίλου	δεηθέντος.	Ζεῦ καὶ θεοὶ πάντες, πατήρ
[9]	εἴ ποτε ἐκ τοῦ παραχρῆμα	δεήσειεν	εἰπεῖν, οὐδὲν ἧττον τὸν αὐτὸν
[9]	ὥσπερ γὰρ οἱ πολὺν χρόνον	δεθέντες	κἂν εἰ λυθεῖεν ὕστερον, ὑπὸ
[12]	παρηγορίαν πάλιν τὸν μαστὸν ὑπέχουσι.	δεῖ	δ´ αὐτοὺς μηδὲ τοῖς ἐγκωμίοις
[12]	δ´ ἀπὸ τῶν αἰσχρῶν ἀνείργοντες.	Δεῖ	δ´ ἐναλλὰξ καὶ ποικίλως χρῆσθαι
[7]	τούτῳ φέροντες ὑποβάλλουσι τοὺς υἱούς.	δεῖ	δὲ τὸν σπουδαῖον παιδαγωγὸν τοιοῦτον
[5]	τροφῆς ἐχόμενον ἂν εἴη λέγειν.	δεῖ	δέ, ὡς ἐγὼ ἂν φαίην,
[13]	αὐτοὺς γὰρ παρ´ ὀλίγας ἡμέρας	δεῖ	δοκιμασίαν λαμβάνειν τῶν παίδων, ἀλλὰ
[10]	πῶς οἰκέταις χρηστέον ἐστί· ὅτι	δεῖ	θεοὺς μὲν σέβεσθαι, γονέας δὲ
[10]	παιδείας οὐκ οἶδ´ ὅ τι	δεῖ	πλείονα λέγοντα διατρίβειν· πρὸς δὲ
[17]	κατατρύχοντα. Κυάμων ἀπέχεσθαι, ὅτι οὐ	δεῖ	πολιτεύεσθαι· κυαμευταὶ γὰρ ἦσαν ἔμπροσθεν
[20]	μηδὲν ἁμαρτάνειν ἀλλὰ πάνθ´ ἃ	δεῖ	πράττειν ἐναργὲς αὑτοὺς παράδειγμα τοῖς
[17]	δεξιάν, ἀντὶ τοῦ προχείρως οὐ	δεῖ	συναλλάττειν. Μὴ φορεῖν στενὸν δακτύλιον,
[4]	εἰς τὴν παντελῆ δικαιοπραγίαν τρία	δεῖ	συνδραμεῖν, φύσιν καὶ λόγον καὶ
[4]	οἱ παυόμενοι πολεμεῖν. καὶ τί	δεῖ	τὰ πολλὰ λέγειν; καὶ γὰρ
[4]	καὶ θυμοειδεῖς ἀπέβησαν; καὶ τί	δεῖ	τἄλλα θαυμάζειν, ὅπου γε τῶν
[11]	τὸ γῆρας ἀποτίθεσθαι. οὕτω δὲ	δεῖ	ταμιεύεσθαι τὸν τοῦ σώματος πόνον,
[5]	δὲ καὶ ἡ φύσις ὅτι	δεῖ	τὰς μητέρας ἃ γεγεννήκασιν αὐτὰς
[4]	γεωργίας πρῶτον μὲν ἀγαθὴν ὑπάρξαι	δεῖ	τὴν γῆν, εἶτα δὲ τὸν
[10]	οὐδενὸς ἀξίοις ἑαυτοὺς κατασκελετεύουσι. διὸ	δεῖ	τῆς ἄλλης παιδείας ὥσπερ κεφάλαιον
[17]	Μὴ ζυγὸν ὑπερβαίνειν, τουτέστιν ὅτι	δεῖ	τῆς δικαιοσύνης πλεῖστον ποιεῖσθαι λόγον
[9]	μόνον ἀλλὰ καὶ εὔρωστον εἶναι	δεῖ.	τὸ μὲν γὰρ ἀσφαλὲς ἐπαινεῖται
[10]	ἅπασιν, οἷον ἀκούσμασιν ἢ θεάμασιν.	~Δεῖ	τοίνυν τὸν παῖδα τὸν ἐλεύθερον
[19]	τῆς νεότητος ἀσφαλέστατος. ἐγγυᾶσθαι δὲ	δεῖ	τοῖς υἱέσι γυναῖκας μήτ´ εὐγενεστέρας
[17]	Μὴ φορεῖν στενὸν δακτύλιον, ὅτι	δεῖ	τὸν βίον ἐπιτηδεύειν καὶ μηδενὶ
[18]	ἀποφλεγμῆναι. μᾶλλον γὰρ ὀξύθυμον εἶναι	δεῖ	τὸν πατέρα ἢ βαρύθυμον, ὡς
[15]	τί οὖν τοῦτ´ ἐστί; πότερα	δεῖ	τοὺς ἐρῶντας τῶν παίδων ἐᾶν
[17]	ἔφην τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων ἀπάγειν	δεῖ	τοὺς παῖδας, μάλιστα δὲ τῶν
[18]	τὸ συμφέρον πάροδον εὗρον, οὕτω	δεῖ	τοὺς πατέρας τὴν τῶν ἐπιτιμημάτων
[20]	τὰς ὑποθήκας. πρὸ πάντων γὰρ	δεῖ	τοὺς πατέρας τῷ μηδὲν ἁμαρτάνειν
[16]	μειρακίσκους διδάσκοντας ἀπειλοῦντας δεομένους, παραδείγματα	δεικνύντας	τῶν διὰ φιληδονίαν μὲν συμφοραῖς
[9]	ἔμελλον πρὸς ὑμᾶς. τὸ δὲ	δεῖν	παντάπασιν ἀποδοκιμάζειν τῶν λόγων τὴν
[9]	προὐργιαίτερον, οὕτως αὖ πάλιν φημὶ	δεῖν	τῆς ἀδιαφθόρου καὶ ὑγιαινούσης ἔχεσθαι,
[15]	οὐ παραλειπτέον. ἐξεῖναι γάρ φησι	δεῖν	τοῖς ἀριστεύσασιν ὃν ἂν βούλωνται
[12]	νέων ἀγωγὴν συνάψω. ~Κἀκεῖνό φημι,	δεῖν	τοὺς παῖδας ἐπὶ τὰ καλὰ
[9]	τοῦ παραχρῆμα λέγωσιν, εἰς ἀμετρίαν	δεινὴν	ἐκπίπτουσι καὶ πολυλογίαν. σκέψις δ´
[14]	τε καὶ ἔπαθε, καὶ πολὺ	δεινότερα.	Ἀλεξάνδρου γὰρ πορφυρᾶς ἐσθῆτας κελεύσαντος
[9]	καθίσταται. ζῳγράφος φασὶν ἄθλιος Ἀπελλῇ	δείξας	εἰκόνα ταύτην, ἔφη, νῦν γέγραφα,
[17]	νεότητα ποιοῦντες, τῶν δὲ συμβουλευμάτων	δέλεαρ	ἀφύλακτον προτείνοντες τὴν ἡδονήν. τοῖς
[4]	γενναίους καρποὺς ἐξήνεγκε. ποῖα δὲ	δένδρα	οὐκ ὀλιγωρηθέντα μὲν στρεβλὰ φύεται
[7]	πῶς οὐκ ἄτοπον τῇ μὲν	δεξιᾷ	συνεθίζειν τὰ παιδία δέχεσθαι τὰς
[17]	παρασκευάσωμεν τροφήν. Μὴ παντὶ ἐμβάλλειν	δεξιάν,	ἀντὶ τοῦ προχείρως οὐ δεῖ
[7]	κολακείαις, εἰσὶ δ´ οἳ καὶ	δεομένοις	χαριζόμενοι φίλοις, παρόμοιον ποιοῦντες ὥσπερ
[20]	ζηλῶσαι καὶ αὐτὸ μὲν εὐμοιρίας	δεόμενόν	ἐστι καὶ πολλῆς ἐπιμελείας, ἀνυστὸν
[16]	ἀκμὴ καὶ σκιρτητικὸν καὶ χαλινοῦ	δεόμενον,	ὥσθ´ οἱ μὴ τῆς ἡλικίας
[16]	σωφρονίζειν τοὺς μειρακίσκους διδάσκοντας ἀπειλοῦντας	δεομένους,	παραδείγματα δεικνύντας τῶν διὰ φιληδονίαν
[7]	καλούμενος πλείω λόγον τῆς τῶν	δεομένων	ποιεῖται χάριτος ἢ τῆς τῶν
[16]	μειρακίων ὁρμὴν ἄφετον εἴασαν νέμεσθαι,	δέον	αὖ τοὐναντίον πλείω τῶν μειρακίων
[4]	τις ἀπόκροτος καὶ τραχυτέρα τοῦ	δέοντος·	ἀλλὰ γεωργηθεῖσα παραυτίκα γενναίους καρποὺς
[13]	παράπαν οὔτ´ αὐτήκοοι, πλεῖστον τοῦ	δέοντος	ἁμαρτάνοντες. αὐτοὺς γὰρ παρ´ ὀλίγας
[16]	τὰς τούτων ὁρμὰς ταῖς ἐπιμελείαις	δεσμεύειν	καὶ κατέχειν προσῆκεν. ἀταμίευτον γὰρ
[19]	τὰς ἐπιτιμήσεις δυσηκόους γάμῳ καταζεῦξαι,	δεσμὸς	γὰρ οὗτος τῆς νεότητος ἀσφαλέστατος.
[17]	τὸν βίον ἐπιτηδεύειν καὶ μηδενὶ	δεσμῷ	προσάπτειν αὐτόν. Πῦρ σιδήρῳ μὴ
[9]	ὕστερον, ὑπὸ τῆς πολυχρονίου τῶν	δεσμῶν	συνηθείας οὐ δυνάμενοι βαδίζειν ὑποσκελίζονται,
[14]	τρυμαλιὴν τὸ κέντρον ὠθεῖς" ἐν	δεσμωτηρίῳ	πολλοὺς κατεσάπη χρόνους καὶ τῆς
[7]	μὲν δεξιᾷ συνεθίζειν τὰ παιδία	δέχεσθαι	τὰς τροφάς, κἂν εἰ προτείνειε
[11]	δ´ ἐσκιατραφημένην σωμάτων ἕξιν οὐ	δέχεται,	ἰσχνὸς δὲ στρατιώτης πολεμικῶν ἀγώνων
[13]	ἄλλως βαρυνόμενοι ταῖς κακοπαθείαις οὐ	δέχονται	τὴν μάθησιν εὐηνίως. ὥσπερ γὰρ
[16]	ἡλικίας ταύτης ἐρρωμένως ἀντιλαμβανόμενοι τῇ	δὴ	ἀνοίᾳ διδόασιν ἐξουσίαν ἐπὶ τὰ
[5]	ὡς ἂν ἔνδοθεν καὶ τὸ	δὴ	λεγόμενον ἐξ ὀνύχων ἀγαπῶσαι τὰ
[3]	περὶ δὲ τῆς ἀγωγῆς καὶ	δὴ	λεκτέον. ~Καθόλου μὲν εἰπεῖν, ὃ
[14]	μᾶλλον ἐπιτηδευτέα τοῖς νέοις καὶ	δὴ	λεκτέον. ταῦτα δ´ ἐστὶ τὸ
[4]	καὶ ἐγὼ ταῦθ´ ὑμῖν αὐτίκα	δὴ	μάλα ποιήσω φανερά. εἶτα προσαγαγὼν
[7]	ἀνδραποδώδεις ἡδονὰς ἑαυτοὺς κρημνίσωσι, τότε	δὴ	μεταμέλονται τὴν τῶν τέκνων προδεδωκότες
[11]	ἄν τις εἴποι, σὺ δὲ	δὴ	περὶ τῆς ἐλευθέρων ἀγωγῆς ὑποσχόμενος
[2]	οὖν παρρησίας θησαυρὸς εὐγένεια, ἧς	δὴ	πλεῖστον λόγον ποιητέον τοῖς νομίμου
[7]	λάβωσιν ὑπὸ παιδαγωγοῖς τετάχθαι, ἐνταῦθα	δὴ	πολλὴν ἐπιμέλειαν ἑκτέον ἐστὶ τῆς
[2]	νομίμου παιδοποιίας γλιχομένοις. καὶ μὲν	δὴ	τὰ φρονήματα τῶν ὑπόχαλκον καὶ
[9]	μοίρᾳ τοῦτο ποιητέον ἐστί. μέχρι	δὴ	τῆς τῶν ἀνδρῶν ἡλικίας οὐδὲν
[15]	Εὐριπίδης οὕτω λέγων ἀλλ´ ἔστι	δή	τις ἄλλος ἐν βροτοῖς ἔρως,
[13]	ἑκάστοτε διδόναι τὰς εὐθύνας. κἀνταῦθα	δὴ	τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ ἱπποκόμου
[11]	δυνατῇ χρηστέον. καὶ ταῦτα μὲν	δὴ	τῷ λόγῳ παρεφορτισάμην, ἵν´ ἐφεξῆς
[5]	παρέγγραπτον ἔχουσιν, ἅτε μισθοῦ φιλοῦσαι.	δηλοῖ	δὲ καὶ ἡ φύσις ὅτι
[15]	προήγαγον ἐπί τε παιδείαν καὶ	δημαγωγίαν	καὶ τὴν ἀρετὴν τῶν τρόπων,
[8]	φιλόσοφος ἀξιομνημόνευτον ποιῆσαι ἀπόκρισιν, ὅτε	Δημήτριος	ἐξανδραποδισάμενος τὴν πόλιν εἰς ἔδαφος
[14]	λόγος γὰρ ἔργου σκιή" κατὰ	Δημόκριτον.	εἶτά γε μὴν ἐντευκτικοὺς αὐτοὺς
[9]	ἀσύντακτος εἶναι. ὡσαύτως δὲ καὶ	Δημοσθένης	ζηλωτὴς τῆς τούτου πολιτείας γενόμενος
[11]	τῆς μὲν τῶν πενήτων καὶ	δημοτικῶν	παραμελῶν ἀγωγῆς, μόνοις δὲ τοῖς
[9]	ἀκούειν παραδέδοται, καλούμενος ὑπὸ τοῦ	δήμου	πολλάκις οὐχ ὑπήκουσε, λέγων ἀσύντακτος
[2]	αὐτὸς βούληται, τοῦτο καὶ τῷ	δήμῳ	συνδοκεῖ τῷ τῶν Ἀθηναίων· ἃ
[8]	ἀπολωλεκὼς εἴη. καὶ ὅς οὐ	δῆτα,	εἶπε, πόλεμος γὰρ οὐ λαφυραγωγεῖ
[7]	πρὶν δοκιμάσαι τοὺς μέλλοντας διδάσκειν,	δι´	ἄγνοιαν, ἔσθ´ ὅτε καὶ δι´
[4]	βελτίων ἐστί, τοσούτῳ μᾶλλον ἐξαργηθεῖσα	δι´	ἀμέλειαν ἐξαπόλλυται. ἀλλ´ ἔστι τις
[4]	ἰσχὺς οὐκ ἐξαμβλοῦται καὶ καταφθίνει	δι´	ἀμέλειαν καὶ τρυφὴν καὶ καχεξίαν;
[7]	δι´ ἄγνοιαν, ἔσθ´ ὅτε καὶ	δι´	ἀπειρίαν, ἀνθρώποις ἀδοκίμοις καὶ παρασήμοις
[7]	σῶσαι παραλιπών, φίλῳ χαριζόμενος τὸν	δι´	ἀπειρίαν ἀπολέσαντ´ ἂν αὐτὸν προέλοιτο,
[7]	οὔπω τοῦτ´ ἐστὶ καταγέλαστον εἰ	δι´	ἀπειρίαν αὐτὸ πράττουσιν, ἐκεῖνο δ´
[10]	δὲ φιλοσοφίαν πρεσβεύειν. ἔχω δὲ	δι´	εἰκόνος παραστῆσαι τὴν ἐμαυτοῦ γνώμην·
[9]	καὶ φιληδόνους ἀποβαίνοντας. καὶ νὴ	Δί´	εἰκότως. εἰ γὰρ ἄλλοις ἡδονὰς
[18]	ἀλλὰ καὶ σύγγνωθι. ἐβουκόλησέ ποτε	δι´	οἰκέτου· τὴν ὀργὴν κάτασχε. ἐξ
[5]	ἂν καὶ φιλητικώτεραι. καὶ μὰ	Δί´	οὐκ ἀπεικότως· ἡ συντροφία γὰρ
[14]	ἀγανακτεῖς" εἰπόντος ὦ Σώκρατες; μὰ	Δί´	οὐκ ἔγωγ´, ἔφησεν· ὡς γὰρ
[17]	γὰρ ἦσαν ἔμπροσθεν αἱ ψηφοφορίαι	δι´	ὧν πέρας ἐπετίθεσαν ταῖς ἀρχαῖς.
[10]	ἡ φιλοσοφία μόνη φάρμακόν ἐστι.	διὰ	γὰρ ταύτην ἔστι καὶ μετὰ
[5]	γεγεννήκασιν αὐτὰς τιτθεύειν καὶ τρέφειν·	διὰ	γὰρ τοῦτο παντὶ ζῴῳ τεκόντι
[16]	διὰ φιληδονίαν μὲν συμφοραῖς περιπεσόντων	διὰ	δὲ καρτερίαν ἔπαινον καὶ δόξαν
[17]	τουτέστι μὴ συνδιατρίβειν μέλασιν ἀνθρώποις	διὰ	κακοήθειαν. Μὴ ζυγὸν ὑπερβαίνειν, τουτέστιν
[5]	συμπαθέστερόν τε γὰρ θρέψουσι καὶ	διὰ	πλείονος ἐπιμελείας, ὡς ἂν ἔνδοθεν
[12]	παραινέσεσι καὶ λόγοις, μὴ μὰ	Δία	πληγαῖς μηδ´ αἰκισμοῖς. δοκεῖ γάρ
[5]	δ´ ἄρ´ ἀδυνάτως ἔχοιεν ἢ	διὰ	σώματος ἀσθένειαν (γένοιτο γὰρ ἄν
[12]	πρὸς τοὺς πόνους, τὰ μὲν	διὰ	τὰς ἀλγηδόνας τῶν πληγῶν, τὰ
[12]	τῶν πληγῶν, τὰ δὲ καὶ	διὰ	τὰς ὕβρεις. ἔπαινοι δὲ καὶ
[14]	ἀκούσας ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιπεσόντας	διὰ	τὴν τῆς γλώττης ἀκρασίαν. ὧν
[13]	ἄνεσιν καὶ σπουδὴν διῄρηται. καὶ	διὰ	τοῦτ´ οὐ μόνον ἐγρήγορσις ἀλλὰ
[13]	τῆς παιδείας ἐστὶ ταμιεῖον, καὶ	διὰ	τοῦτο μητέρα τῶν Μουσῶν ἐμυθολόγησαν
[14]	καὶ παντὸς λόγου κρεῖττον. καὶ	διὰ	τοῦτό μοι δοκεῖ τὰς μυστηριώδεις
[16]	ἀπειλοῦντας δεομένους, παραδείγματα δεικνύντας τῶν	διὰ	φιληδονίαν μὲν συμφοραῖς περιπεσόντων διὰ
[4]	ταῦτα τὴν τῆς ἐπιμελείας ἰσχὺν	διαδείκνυσιν;	οὔκ, ἀλλὰ καὶ μυρί´ ἐπὶ
[13]	τὰς ἐλπίδας ἔχειν ἐν μισθωτοῦ	διαθέσει·	καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πλείονα ποιήσονται
[9]	περὶ τῆς ἐν τῇ ψυχῇ	διαθέσεως.	οὔτε γὰρ θρασὺν οὔτ´ ἄτολμον
[14]	μικρὸν καὶ φαῦλον ὑπείληφε, πλεῖστον	διαμαρτάνει	τῆς ἀληθείας. σοφὸν γὰρ εὔκαιρος
[10]	ὁ δὲ θεωρητικός, τοῦ πρακτικοῦ	διαμαρτάνων,	ἀνωφελής, ὁ δὲ πρακτικός, ἀμοιρήσας
[8]	σώματος ῥώμῃ φρονεῖ, μαθέτω γνώμης	διαμαρτάνων.	πόστον γάρ ἐστιν ἰσχὺς ἀνθρωπίνη
[4]	πολλοῦ, μᾶλλον δὲ τοῦ παντὸς	διαμαρτάνων.	φύσεως μὲν γὰρ ἀρετὴν διαφθείρει
[17]	ὁ μὲν γὰρ λόγος τροφὴ	διανοίας	ἐστί, τοῦτον δ´ ἀκάθαρτον ἡ
[2]	βασιλέας ἀλλὰ βασιλείδια παρασχεῖν αὐτοῖς	διανοοῖτο.	~Ἐχόμενον δ´ ἂν εἴη τούτων
[11]	παιδοτρίβου τοὺς παῖδας ἱκανῶς ταῦτα	διαπονεῖν,	ἅμα μὲν τῆς τῶν σωμάτων
[2]	ἐμπίπλανται καὶ φρυάγματος οἱ γονέων	διασήμων.	Κλεόφαντον γοῦν τὸν Θεμιστοκλέους πολλάκις
[4]	καὶ τὰ παραγγέλματα. ταῦτα πάντα	διατεινάμενος	ἂν εἴποιμ´ ὅτι συνῆλθε καὶ
[17]	καὶ πρὸς πολλοὺς τῶν πατέρων	διατελῶ	λέγων, καὶ νῦν ἂν εἴποιμι.
[10]	ὅ τι δεῖ πλείονα λέγοντα	διατρίβειν·	πρὸς δὲ τοῖς εἰρημένοις χρήσιμον,
[10]	τοῦ τ´ ἀκύμονος καὶ γαληνοῦ	διατρίβοντας	περὶ φιλοσοφίαν. τριῶν γὰρ ὄντων
[7]	τῶν ἀναξίων τὰ τίμια οὐδὲν	διαφέρει.	~Συνελὼν τοίνυν ἐγώ φημι καὶ
[4]	εἶτα προσαγαγὼν τοὺς δύο σκύλακας	διαφῆκε,	καταθεὶς εἰς μέσον λοπάδα καὶ
[4]	διαμαρτάνων. φύσεως μὲν γὰρ ἀρετὴν	διαφθείρει	ῥᾳθυμία, φαυλότητα δ´ ἐπανορθοῖ διδαχή·
[17]	οὗτοι τὰς ἐπιεικεστάτας φύσεις ἱκανοὶ	διαφθείρειν	εἰσί. ~Ταῦτα μὲν οὖν καλὰ
[5]	ψυχὰς ἐξ ἀρχῆς ἀνοίας καὶ	διαφθορᾶς	ἀναπίμπλασθαι συμβαίνῃ. κινδυνεύει δὲ καὶ
[4]	γονέων, ἔφη, τῶν αὐτῶν ἀμφότεροι,	διαφόρου	δὲ τυχόντες ἀγωγῆς ὁ μὲν
[4]	καὶ ἔθη καὶ παιδεῖαι καὶ	διδασκαλίαι	καὶ βίων ἀγωγαί, καὶ ἐγὼ
[20]	αὐτοῖς τῶν ἀδικημάτων σύμβουλοι καὶ	διδάσκαλοι.	ὅπου γὰρ γέροντές εἰσιν ἀναίσχυντοι,
[13]	πατέρων ἐνίοις, οἵτινες παιδαγωγοῖς καὶ	διδασκάλοις	ἐπιτρέψαντες τοὺς υἱεῖς αὐτοὶ τῆς
[7]	κυριώτατον τῶν εἰρημένων ἔρχομαι φράσων.	διδασκάλους	γὰρ ζητητέον τοῖς τέκνοις, οἳ
[16]	τοῖς μὲν παισὶ παιδαγωγοὺς καὶ	διδασκάλους	ἐπέστησαν, τὴν δὲ τῶν μειρακίων
[7]	παρατιθέασιν, οὕτως οἱ νόμιμοι τῶν	διδασκάλων	ἐμμελεῖς τὰς ὑποθήκας καὶ παραινέσεις
[16]	ἰάσιμα, παιδαγωγῶν ἴσως ὀλιγωρία καὶ	διδασκάλων	παραγωγὴ καὶ ἀνηκουστία· τὰ δὲ
[7]	οἵτινες πρὶν δοκιμάσαι τοὺς μέλλοντας	διδάσκειν,	δι´ ἄγνοιαν, ἔσθ´ ὅτε καὶ
[5]	χρὴ παῖδ´ ἔτ´ ἐόντα καλὰ	διδάσκειν	ἔργα. ~Οὐ τοίνυν οὐδὲ τοῦτο
[16]	φυλάττειν ἐγρηγορέναι σωφρονίζειν τοὺς μειρακίσκους	διδάσκοντας	ἀπειλοῦντας δεομένους, παραδείγματα δεικνύντας τῶν
[4]	διαφθείρει ῥᾳθυμία, φαυλότητα δ´ ἐπανορθοῖ	διδαχή·	καὶ τὰ μὲν ῥᾴδια τοὺς
[16]	ἐρρωμένως ἀντιλαμβανόμενοι τῇ δὴ ἀνοίᾳ	διδόασιν	ἐξουσίαν ἐπὶ τὰ ἀδικήματα. ἔδει
[11]	τοῖς πλουσίοις ὁμολογεῖς τὰς ὑποθήκας	διδόναι.	πρὸς οὓς οὐ χαλεπὸν ἀπαντῆσαι.
[13]	ἐπιμέλειαν τῶν παίδων, μέλλοντες ἑκάστοτε	διδόναι	τὰς εὐθύνας. κἀνταῦθα δὴ τὸ
[5]	τοὺς μαστούς, ἵνα, κἂν εἰ	δίδυμα	τέκοιεν, διττὰς ἔχοιεν τὰς τῆς
[15]	τῶν παίδων εὐκοσμίας καὶ σωφροσύνης	διείλεγμαι·	περὶ δὲ τοῦ ῥηθήσεσθαι μέλλοντος
[9]	τῆς λέξεως καὶ ταπείνωσιν παραινῶ	διευλαβεῖσθαι	καὶ φεύγειν· ἡ μὲν γὰρ
[13]	ἡμῶν εἰς ἄνεσιν καὶ σπουδὴν	διῄρηται.	καὶ διὰ τοῦτ´ οὐ μόνον
[15]	ἄλλος ἐν βροτοῖς ἔρως, ψυχῆς	δικαίας	σώφρονός τε κἀγαθῆς. τὸ δὲ
[10]	τί τὸ αἰσχρόν, τί τὸ	δίκαιον	τί τὸ ἄδικον, τί τὸ
[4]	ἐστίν, ὡς εἰς τὴν παντελῆ	δικαιοπραγίαν	τρία δεῖ συνδραμεῖν, φύσιν καὶ
[17]	ὑπερβαίνειν, τουτέστιν ὅτι δεῖ τῆς	δικαιοσύνης	πλεῖστον ποιεῖσθαι λόγον καὶ μὴ
[14]	ἀθυροστομίας ταύτης καὶ μανίας δώσεις	δίκην,	ἀπήγγειλε τὰ εἰρημένα τῷ βασιλεῖ,
[14]	ἀκαίρου λαλιᾶς οὐ μεμπτὴν ἔδωκε	δίκην,	ἵνα δὲ γέλωτα παράσχῃ τοῖς
[8]	ὅ γε μὴν πόλεμος χειμάρρου	δίκην	πάντα σύρων καὶ πάντα παραφέρων
[10]	τοῖς οὐδενὸς ἀξίοις ἑαυτοὺς κατασκελετεύουσι.	διὸ	δεῖ τῆς ἄλλης παιδείας ὥσπερ
[3]	μέθῃ ποιησάμενοι τύχωσιν. ᾗ καὶ	Διογένης	μειράκιον ἐκστατικὸν ἰδὼν καὶ παραφρονοῦν
[7]	καὶ τό γε παράγγελμα τοῦ	Διογένους	ἔμαθον ἄν, ὃς φορτικῶς μὲν
[10]	γὰρ τὴν τοῦ σώματος ἐπιμέλειαν	διττὰς	εὗρον ἐπιστήμας οἱ ἄνθρωποι, τὴν
[5]	ἵνα, κἂν εἰ δίδυμα τέκοιεν,	διττὰς	ἔχοιεν τὰς τῆς τροφῆς πηγάς.
[5]	δ´ ἄρα καὶ ἡ πρόνοια·	διττοὺς	ἐνέθηκε ταῖς γυναιξὶ τοὺς μαστούς,
[4]	μαθήσεως τυφλόν, ἡ δὲ μάθησις	δίχα	φύσεως ἐλλιπές, ἡ δ´ ἄσκησις
[15]	ῥηθήσεσθαι μέλλοντος ἀμφίδοξός εἰμι καὶ	διχογνώμων,	καὶ τῇδε κἀκεῖσε μετακλίνων ὡς
[11]	ἀγώνων ἐθὰς ἀθλητῶν πιμελώδων φάλαγγας	διωθεῖ.	Τί οὖν; ἄν τις εἴποι,
[14]	ἀγανακτοῦντας καὶ σφαδᾴζοντας ὡς καὶ	διώκειν	αὐτὸν ἐθέλειν, ἆρ´, ἔφησε, καὶ
[7]	τοῖς τέκνοις παιδευτάς, εὔωνον ἀμαθίαν	διώκοντες.	ᾗ καὶ Ἀρίστιππος οὐκ ἀκόμψως
[10]	οὕτως Ἀρχύτας ὁ Ταραντῖνος, οὕτω	Δίων	ὁ Συρακόσιος, οὕτως Ἐπαμεινώνδας ὁ
[9]	τὸ σῶφρον ἀντὶ τοῦ τερπνοῦ	διώξαιεν.	πρὸς δὲ τούτοις τί ἂν
[12]	μὰ Δία πληγαῖς μηδ´ αἰκισμοῖς.	δοκεῖ	γάρ που ταῦτα τοῖς δούλοις
[8]	γὰρ οὗτος ἐρωτήσαντος αὐτόν μοι	δοκεῖ	Γοργίου ἣν ἔχει περὶ τοῦ
[5]	παιδίων ψυχαῖς ἐναποτυποῦνται. καί μοι	δοκεῖ	Πλάτων ὁ δαιμόνιος ἐμμελῶν παραινεῖν
[8]	δύναται παιδείαν παρελέσθαι. καί μοι	δοκεῖ	Στίλπων ὁ Μεγαρεὺς φιλόσοφος ἀξιομνημόνευτον
[14]	κρεῖττον. καὶ διὰ τοῦτό μοι	δοκεῖ	τὰς μυστηριώδεις τελετὰς οἱ παλαιοὶ
[18]	ἔνια τῶν ἁμαρτημάτων μηδ´ εἰδέναι	δοκεῖν,	ἀλλὰ τὸ τοῦ γήρως ἀμβλυῶττον
[7]	τῶν πατέρων ἐνίων, οἵτινες πρὶν	δοκιμάσαι	τοὺς μέλλοντας διδάσκειν, δι´ ἄγνοιαν,
[7]	τὸν ἄριστον ἀφεὶς τὸν χείριστον	δοκιμάσειε	φίλου δεηθέντος. Ζεῦ καὶ θεοὶ
[13]	γὰρ παρ´ ὀλίγας ἡμέρας δεῖ	δοκιμασίαν	λαμβάνειν τῶν παίδων, ἀλλὰ μὴ
[5]	ἀλλ´ ὡς ἔνι μάλιστα σπουδαίας	δοκιμαστέον	ἐστί. πρῶτον μὲν τοῖς ἤθεσιν
[17]	δὲ μὴ ὑβρίζωνται, τόθ´ ὑβρίζεσθαι	δοκοῦντες,	ὅτι μάτην παρατρέφονται. ὥστ´ εἴ
[8]	ὅτι καὶ τοῖς πονηροτάτοις μέτεστι.	δόξα	γε μὴν σεμνὸν μέν, ἀλλ´
[8]	καὶ χρησμολογεῖν μᾶλλον ἢ παραινεῖν	δόξαιμ´	ἂν εἰκότως ὅτι ἓν πρῶτον
[16]	διὰ δὲ καρτερίαν ἔπαινον καὶ	δόξαν	ἀγαθὴν περιποιησαμένων. δύο γὰρ ταῦθ´
[14]	τινες ὑποσχόντες λήμμασιν ἀδίκοις τὴν	δόξαν	τῶν προβεβιωμένων ἐξέχεαν· ὡς Γύλιππος
[4]	λέγῃ, οὐκ ἄν τι πλημμελεῖν	δόξειεν.	ἑνὶ δὲ περὶ τούτων ἔτι
[4]	καὶ Πλάτωνος καὶ τῶν ὅσοι	δόξης	ἀειμνήστου τετυχήκασιν. Εὔδαιμον μὲν οὖν
[9]	μέμνημαι τῆς παιδείας ὡς ἔχω	δόξης	περὶ αὐτῆς, εἰπεῖν ὅτι τὸν
[13]	πόνοις, τοῖς δ´ ὑπερβάλλουσι βαπτίζεται.	δοτέον	οὖν τοῖς παισὶν ἀναπνοὴν τῶν
[2]	ὀρθῶς λέγων ὁ ποιητής φησι	δουλοῖ	γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός τις
[19]	γυναικῶν ἄνδρες, τῶν δὲ προικῶν	δοῦλοι	λανθάνουσι γιγνόμενοι. ~Βραχέα δὲ προσθεὶς
[17]	μὲν ἐλεύθεροι, τῇ προαιρέσει δὲ	δοῦλοι·	ὅταν δὲ μὴ ὑβρίζωνται, τόθ´
[12]	δοκεῖ γάρ που ταῦτα τοῖς	δούλοις	μᾶλλον ἢ τοῖς ἐλευθέροις πρέπειν·
[20]	ὅλον φαύλως ζῶντες οὐδὲ τοῖς	δούλοις	παρρησίαν ἄγουσιν ἐπιτιμᾶν, μή τί
[14]	ἄξιον μισεῖσθαι καὶ οὐδὲ μετρίοις	δούλοις	συγγνωστόν. ~Ταῦτα μὲν οὖν οὐκ
[14]	τἀληθῆ λέγειν· τὸ γὰρ ψεύδεσθαι	δουλοπρεπὲς	καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἄξιον μισεῖσθαι
[10]	ἀπολαυστικός, ὁ μέν, ἔκλυτος καὶ	δοῦλος	τῶν ἡδονῶν ὤν, ζῳώδης καὶ
[10]	γυναῖκας σωφρονεῖν, τέκνων στερκτικοὺς εἶναι,	δούλους	μὴ περιυβρίζειν· τὸ δὲ μέγιστον,
[14]	μὴ λίαν ὠργιζόμην. Πλάτων δὲ	δούλῳ	λίχνῳ καὶ βδελυρῷ θυμωθείς, τὸν
[18]	φέρομεν· τί θαυμαστὸν εἰ τέκνων;	δούλων	πολλάκις κραιπαλώντων μέθην οὐκ ἐξηλέγξαμεν.
[7]	πολλοῖς ὑπερκαταγέλαστόν ἐστι. τῶν γὰρ	δούλων	τῶν σπουδαίων τοὺς μὲν γεωργοὺς
[14]	πρὸς αὐτὸν ἠξίου καὶ λόγον	δοῦναι	καὶ λαβεῖν. ταῦτα δ´ ἀπαγγέλλοντος
[9]	ἐγὼ δ´ ἄκομψος εἰς ὄχλον	δοῦναι	λόγον, εἰς ἥλικας δὲ κὠλίγους
[7]	τοῦ τέκνου παιδεύσεως, χιλίας" ἔφησε	δραχμάς.	τοῦ δ´ Ἡράκλεις" εἰπόντος, ὡς
[10]	καὶ κεράσαι τῇ φιλοσοφίᾳ, καὶ	δυεῖν	ὄντοιν μεγίστοιν ἀγαθοῖν ἐπηβόλους ὑπάρχειν
[14]	τοὺς ἄλλους παραλιπὼν ἑνὸς ἢ	δυεῖν	τύπου ἕνεκεν ἐπιμνησθήσομαι. τοῦ γὰρ
[4]	τι γένοιτο τὴν ἐξ ἀρχῆς	δύναιντ´	ἀναλαβεῖν εὐθυωρίαν· τάς γε μὴν
[7]	εἰπόντος, ὡς ὑπέρπολυ τὸ αἴτημα·	δύναμαι	γὰρ ἀνδράποδον χιλίων πρίασθαι, τοι–
[15]	ἐπὶ πλάστιγγος πρὸς οὐδέτερον ῥέψαι	δύναμαι,	πολὺς δ´ ὄκνος ἔχει με
[9]	πολυχρονίου τῶν δεσμῶν συνηθείας οὐ	δυνάμενοι	βαδίζειν ὑποσκελίζονται, τὸν αὐτὸν τρόπον
[10]	οὕτω καὶ οἱ φιλοσοφίας μὴ	δυνάμενοι	κατατυχεῖν ἐν τοῖς ἄλλοις παιδεύμασι
[10]	μνηστῆρες τῇ Πηνελόπῃ πλησιάζειν μὴ	δυνάμενοι	ταῖς ταύτης ἐμίγνυντο θεραπαίναις, οὕτω
[10]	τελείους δ´ ἀνθρώπους ἡγοῦμαι τοὺς	δυναμένους	τὴν πολιτικὴν δύναμιν μεῖξαι καὶ
[8]	ἀνθρωπίνη τῆς τῶν ἄλλων ζῴων	δυνάμεως;	λέγω δ´ οἷον ἐλεφάντων καὶ
[10]	καὶ πλημμελής. πειρατέον οὖν εἰς	δύναμιν	καὶ τὰ κοινὰ πράττειν καὶ
[10]	ἡγοῦμαι τοὺς δυναμένους τὴν πολιτικὴν	δύναμιν	μεῖξαι καὶ κεράσαι τῇ φιλοσοφίᾳ,
[11]	συμβουλεύοντα. πειρατέον μὲν οὖν εἰς	δύναμιν	τὴν κρατίστην ἀγωγὴν ποιεῖσθαι τῶν
[9]	ἀλλ´ ὅταν τις ῥιζώσῃ τὴν	δύναμιν,	τότε τοῦτον τῶν καιρῶν καλούντων
[4]	ἐχόντων τί ποτ´ αὐτῷ τοῦτο	δύναται	καὶ τί βουλόμενος τοὺς σκύλακας
[8]	καὶ πάντα παραφέρων μόνην οὐ	δύναται	παιδείαν παρελέσθαι. καί μοι δοκεῖ
[11]	εἰ δὲ μή, τῇ γε	δυνατῇ	χρηστέον. καὶ ταῦτα μὲν δὴ
[4]	τὸν δ´ ἐξιχνεύειν καὶ θηρᾶν	δυνατόν.	εἶτά ποτε τῶν Λακεδαιμονίων εἰς
[7]	παλαιὸς ἔλεγεν, ὅτι εἴπερ ἄρα	δυνατὸν	ἦν, ἀναβάντα ἐπὶ τὸ μετεωρότατον
[14]	σοφίας ὄντες, ὅσαπέρ ἐστιν ἐν	δυνατῷ,	ταῦτα μιμεῖσθαι καὶ περικνίζειν ἐπιχειροῦμεν.
[7]	σώματι κάμνων τὸν σὺν ἐπιστήμῃ	δυνηθέντ´	ἂν σῶσαι παραλιπών, φίλῳ χαριζόμενος
[13]	τὰς λύρας ἀνίεμεν, ἵν´ ἐπιτεῖναι	δυνηθῶμεν.	καθόλου δὲ σῴζεται σῶμα μὲν
[16]	ἔπαινον καὶ δόξαν ἀγαθὴν περιποιησαμένων.	δύο	γὰρ ταῦθ´ ὡσπερεὶ στοιχεῖα τῆς
[7]	χιλίων πρίασθαι, τοι– γαροῦν" εἶπε	δύο	ἕξεις ἀνδράποδα, καὶ τὸν υἱὸν
[4]	ποιήσω φανερά. εἶτα προσαγαγὼν τοὺς	δύο	σκύλακας διαφῆκε, καταθεὶς εἰς μέσον
[4]	γὰρ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων νομοθέτης	δύο	σκύλακας τῶν αὐτῶν γονέων λαβὼν
[8]	ἐστὶν ἀθάνατον καὶ θεῖον. καὶ	δύο	τὰ πάντων ἐστὶ κυριώτατα ἐν
[14]	Εὐριπίδην τὸν σοφὸν ἐπαγαγέσθαι λέγοντα	δυοῖν	λεγόντοιν, θατέρου θυμουμένου, ὁ μὴ
[2]	γεγονόσιν ἀνεξάλειπτα παρακολουθεῖ τὰ τῆς	δυσγενείας	ὀνείδη παρὰ πάντα τὸν βίον
[19]	ἥττους καὶ πρὸς τὰς ἐπιτιμήσεις	δυσηκόους	γάμῳ καταζεῦξαι, δεσμὸς γὰρ οὗτος
[18]	ὡς τό γε δυσμενὲς καὶ	δυσκατάλλακτον	μισοτεκνίας οὐ μικρὸν τεκμήριόν ἐστι.
[18]	τὸ τοῦ γήρως ἀμβλυῶττον καὶ	δύσκωφον	ἐπὶ τὰ γιγνόμενα μεταφέρειν, ὡς
[18]	ἢ βαρύθυμον, ὡς τό γε	δυσμενὲς	καὶ δυσκατάλλακτον μισοτεκνίας οὐ μικρὸν
[14]	θυμοῦμαι. χαλεπὰ δὲ ταῦτα καὶ	δυσμίμητα	φαίη τις ἄν. οἶδα κἀγώ.
[2]	μὴ καταβληθῇ γένους ὀρθῶς, ἀνάγκη	δυστυχεῖν	τοὺς ἐκγόνους. Καλὸς οὖν παρρησίας
[11]	τῆς ἐλευθέρων ἀγωγῆς ὑποσχόμενος παραγγέλματα	δώσειν	ἔπειτα φαίνῃ τῆς μὲν τῶν
[14]	τῆς ἀθυροστομίας ταύτης καὶ μανίας	δώσεις	δίκην, ἀπήγγειλε τὰ εἰρημένα τῷ