Chapitre
[13]	συνεχῶν πόνων, ἐνθυμουμένους ὅτι πᾶς	ὁ	βίος ἡμῶν εἰς ἄνεσιν καὶ
[17]	ῥᾳθυμεῖν, στιγμὴ χρόνου πᾶς ἐστιν	ὁ	βίος" λέγοντες, ζῆν οὐ παραζῆν
[10]	ἐστι πρακτικὸς ὁ δὲ θεωρητικὸς	ὁ	δ´ ἀπολαυστικός, ὁ μέν, ἔκλυτος
[4]	μὲν ἐπὶ τὸν λαγωὸν ᾖξεν,	ὁ	δ´ ἐπὶ τὴν λοπάδα ὥρμησε.
[5]	ἐναποτυποῦνται. καί μοι δοκεῖ Πλάτων	ὁ	δαιμόνιος ἐμμελῶν παραινεῖν ταῖς τίτθαις
[10]	ὧν ὁ μέν ἐστι πρακτικὸς	ὁ	δὲ θεωρητικὸς ὁ δ´ ἀπολαυστικός,
[10]	ὤν, ζῳώδης καὶ μικροπρεπής ἐστιν,	ὁ	δὲ θεωρητικός, τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων,
[4]	τυχόντες ἀγωγῆς ὁ μὲν λίχνος	ὁ	δὲ θηρευτὴς ἀποβέβηκε. καὶ περὶ
[9]	εἰκόνα ταύτην, ἔφη, νῦν γέγραφα,	ὁ	δὲ καὶ ἢν μὴ λέγῃς"
[8]	νοῦς ἀρχικός ἐστι τοῦ λόγου,	ὁ	δὲ λόγος ὑπηρετικὸς τοῦ νοῦ,
[14]	ἀπήγγειλε τὰ εἰρημένα τῷ βασιλεῖ,	ὁ	δὲ πέμψας ἀνεῖλε τὸν Θεόκριτον.
[10]	θεωρητικός, τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων, ἀνωφελής,	ὁ	δὲ πρακτικός, ἀμοιρήσας φιλοσοφίας, ἄμουσος
[4]	τοῖς πόνοις; εὖ δὲ καὶ	ὁ	Θετταλὸς ἐρωτηθεὶς τίνες εἰσὶν οἱ
[10]	Δίων ὁ Συρακόσιος, οὕτως Ἐπαμεινώνδας	ὁ	Θηβαῖος, ὧν ἅτερος Πλάτωνος ἐγένετο
[14]	τῶν προβεβιωμένων ἐξέχεαν· ὡς Γύλιππος	ὁ	Λακεδαιμόνιος τὰ σακκία τῶν χρημάτων
[8]	παρελέσθαι. καί μοι δοκεῖ Στίλπων	ὁ	Μεγαρεὺς φιλόσοφος ἀξιομνημόνευτον ποιῆσαι ἀπόκρισιν,
[14]	Ἀρχύτας ὁ Ταραντῖνος καὶ Πλάτων.	ὁ	μὲν γὰρ ἐπανελθὼν ἀπὸ τοῦ
[17]	ἀστεῖον λόγον ἐμβάλλειν οὐ προσῆκεν·	ὁ	μὲν γὰρ λόγος τροφὴ διανοίας
[10]	δὲ θεωρητικὸς ὁ δ´ ἀπολαυστικός,	ὁ	μέν, ἔκλυτος καὶ δοῦλος τῶν
[4]	λαγωὸν κατευθὺ τῶν σκυλάκων. καὶ	ὁ	μὲν ἐπὶ τὸν λαγωὸν ᾖξεν,
[10]	τριῶν γὰρ ὄντων βίων ὧν	ὁ	μέν ἐστι πρακτικὸς ὁ δὲ
[4]	ἀμφότεροι, διαφόρου δὲ τυχόντες ἀγωγῆς	ὁ	μὲν λίχνος ὁ δὲ θηρευτὴς
[8]	φύσει, νοῦς καὶ λόγος. καὶ	ὁ	μὲν νοῦς ἀρχικός ἐστι τοῦ
[14]	λέγοντα δυοῖν λεγόντοιν, θατέρου θυμουμένου,	ὁ	μὴ ἀντιτείνων τοῖς λόγοις σοφώτερος.
[8]	γήρᾳ δ´ ἀλύμαντος. μόνος γὰρ	ὁ	νοῦς παλαιούμενος ἀνηβᾷ, καὶ ὁ
[4]	ἔοικεν ἡ φύσις, γεωργῷ δ´	ὁ	παιδεύων, σπέρματι δ´ αἱ τῶν
[7]	οὐκ εἰκότα πολλάκις Σωκράτης ἐκεῖνος	ὁ	παλαιὸς ἔλεγεν, ὅτι εἴπερ ἄρα
[3]	ἰδὼν καὶ παραφρονοῦν νεανίσκε" ἔφησεν,	ὁ	πατήρ σε μεθύων ἔσπειρε. καὶ
[9]	ἱκνουμένης συμμετρίας τὸν λόγον ἐκπίπτειν.	ὁ	Περικλῆς, ὡς ἡμῖν ἀκούειν παραδέδοται,
[5]	συμβαίνῃ. κινδυνεύει δὲ καὶ Φωκυλίδης	ὁ	ποιητὴς καλῶς παραινεῖν λέγων χρὴ
[2]	βουλομένοις. καὶ σοφὸς ἦν ἄρ´	ὁ	ποιητὴς ὅς φησιν ὅταν δὲ
[2]	πέφυκε, καὶ μάλ´ ὀρθῶς λέγων	ὁ	ποιητής φησι δουλοῖ γὰρ ἄνδρα,
[8]	οὐκ ἐλπίσασι φέρουσα προσήνεγκε, καὶ	ὁ	πολὺς πλοῦτος σκοπὸς ἔκκειται τοῖς
[14]	νῦν δ´ ᾔσθημαι σαφῶς ὅτι	ὁ	πορφύρεος’ Ὁμήρου θάνατος’ οὗτός ἐστιν.
[14]	τούτοις καὶ σύζυγα καὶ Θεόκριτος	ὁ	σοφιστὴς εἶπέ τε καὶ ἔπαθε,
[10]	Ἀρχύτας ὁ Ταραντῖνος, οὕτω Δίων	ὁ	Συρακόσιος, οὕτως Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος,
[14]	καὶ σύζυγα φανήσονται πεποιηκότες Ἀρχύτας	ὁ	Ταραντῖνος καὶ Πλάτων. ὁ μὲν
[10]	οὕτως ἐπολιτεύσατο Περικλῆς, οὕτως Ἀρχύτας	ὁ	Ταραντῖνος, οὕτω Δίων ὁ Συρακόσιος,
[7]	φύσιν οἷόσπερ ἦν ὁ Φοῖνιξ	ὁ	τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός. Τὸ δὲ
[4]	περὶ αὐτῶν μηκύνειν. Λυκοῦργος γὰρ	ὁ	τῶν Λακεδαιμονίων νομοθέτης δύο σκύλακας
[10]	ἀστείως δὲ καὶ Βίων ἔλεγεν	ὁ	φιλόσοφος ὅτι ὥσπερ οἱ μνηστῆρες
[7]	εἶναι τὴν φύσιν οἷόσπερ ἦν	ὁ	Φοῖνιξ ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός.
[8]	ὁ νοῦς παλαιούμενος ἀνηβᾷ, καὶ	ὁ	χρόνος τἄλλα πάντ´ ἀφαιρῶν τῷ
[8]	τῷ γήρᾳ προστίθησι τὴν ἐπιστήμην.	ὅ	γε μὴν πόλεμος χειμάρρου δίκην
[2]	φάναι καὶ πρὸς πολλοὺς ὡς	ὅ	τι ἂν αὐτὸς βούληται, τοῦτο
[7]	δ´ οἰκονόμους τοὺς δὲ δανειστάς·	ὅ	τι δ´ ἂν εὕρωσιν ἀνδράποδον
[10]	περὶ μὲν παιδείας οὐκ οἶδ´	ὅ	τι δεῖ πλείονα λέγοντα διατρίβειν·
[13]	αἴτιον κατέστη. τί οὖν ἐστιν	ὃ	βούλομαι λέγειν, ἵνα τῷ παραδείγματι
[4]	αἱ δ´ ἀκρότητες πάντων. καθ´	ὃ	δ´ ἂν λειφθῇ τούτων, κατὰ
[4]	δὴ λεκτέον. ~Καθόλου μὲν εἰπεῖν,	ὃ	κατὰ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν
[18]	χθιζῆς μέθης ἀποπνέων, ἀγνόησον· μύρων	ὄζων,	σίγησον. οὕτω σκιρτῶσα νεότης πωλοδαμνεῖται.
[17]	ἐπὶ τοὺς νέους ἀγόμενοι, σεσηρότες	ὅθ´	οἱ τρέφοντες γελῶσι, καὶ ψυχῆς
[9]	καὶ ῥᾳδιουργίας εἰσὶ πλήρεις, οὔθ´	ὅθεν	ἀρκτέον οὔθ´ ὅποι παυστέον ἐστὶν
[10]	σώματος ἐπιμέλειαν διττὰς εὗρον ἐπιστήμας	οἱ	ἄνθρωποι, τὴν ἰατρικὴν καὶ τὴν
[9]	ἔχει δὲ μοῖραν καὶ τόδ´·	οἱ	γὰρ ἐν σοφοῖς φαῦλοι παρ´
[7]	παιδείας. καὶ καθάπερ τὰς χάρακας	οἱ	γεωργοὶ τοῖς φυτοῖς παρατιθέασιν, οὕτως
[2]	ἀμέλει μεγαλαυχίας ἐμπίπλανται καὶ φρυάγματος	οἱ	γονέων διασήμων. Κλεόφαντον γοῦν τὸν
[12]	μὲν ἐπὶ τὰ καλὰ παρορμῶντες	οἱ	δ´ ἀπὸ τῶν αἰσχρῶν ἀνείργοντες.
[4]	ταῖς ἐπαφαῖς τῶν χειρῶν ἐκτρίβονται,	οἱ	δ´ ἁρμάτειοι τροχοὶ πόνῳ καμφθέντες
[17]	παραινοῦσιν οἱ δὲ μεθύειν, σωφρονεῖν	οἱ	δ´ ἀσελγαίνειν, φυλάττειν οἱ δὲ
[9]	τὴν παροιμίαν χαλεπὰ τὰ καλά.	οἱ	δ´ αὐτοσχέδιοι τῶν λόγων πολλῆς
[13]	μὲν τῶν ἄλλων ἔσονται βελτίους,	οἱ	δ´ ἑαυτῶν. τὸ γὰρ Ἡσιόδειον
[7]	καὶ πολυτελεῖς, οἱ δὲ κατοψοφαγοῦσιν,	οἱ	δ´ εἰς κύβους καὶ κώμους
[17]	σωφρονεῖν οἱ δ´ ἀσελγαίνειν, φυλάττειν	οἱ	δὲ δαπανᾶν, φιλεργεῖν οἱ δὲ
[7]	χαμαιτύπας λυτροῦνται σοβαρὰς καὶ πολυτελεῖς,	οἱ	δὲ κατοψοφαγοῦσιν, οἱ δ´ εἰς
[17]	πλουσίων οἱ πατέρες νήφειν παραινοῦσιν	οἱ	δὲ μεθύειν, σωφρονεῖν οἱ δ´
[17]	φυλάττειν οἱ δὲ δαπανᾶν, φιλεργεῖν	οἱ	δὲ ῥᾳθυμεῖν, στιγμὴ χρόνου πᾶς
[7]	τῆς νεότητος ἀνατροπέας καὶ λυμεῶνας,	οἱ	δέ τινες ἑταίρας καὶ χαμαιτύπας
[4]	ὁ Θετταλὸς ἐρωτηθεὶς τίνες εἰσὶν	οἱ	ἠπιώτατοι Θετταλῶν, ἔφη οἱ παυόμενοι
[7]	ὄφελος, τοῖς ἐκείνων ἀδικήμασιν ἀδημονοῦντες.	οἱ	μὲν γὰρ αὐτῶν κόλακας καὶ
[12]	εἰσὶν αἰκίας ὠφελιμώτεροι τοῖς ἐλευθέροις,	οἱ	μὲν ἐπὶ τὰ καλὰ παρορμῶντες
[7]	ὅμως τούτοις ἐπιτρέπουσι τοὺς παῖδας,	οἱ	μὲν ταῖς τῶν ἀρεσκευομένων ἡττώμενοι
[13]	τὴν δ´ ἔλλειψιν ἀναπληρώσομεν· καὶ	οἱ	μὲν τῶν ἄλλων ἔσονται βελτίους,
[16]	σκιρτητικὸν καὶ χαλινοῦ δεόμενον, ὥσθ´	οἱ	μὴ τῆς ἡλικίας ταύτης ἐρρωμένως
[10]	ἔλεγεν ὁ φιλόσοφος ὅτι ὥσπερ	οἱ	μνηστῆρες τῇ Πηνελόπῃ πλησιάζειν μὴ
[7]	γεωργοὶ τοῖς φυτοῖς παρατιθέασιν, οὕτως	οἱ	νόμιμοι τῶν διδασκάλων ἐμμελεῖς τὰς
[14]	ἐστιν οὕτως ἀξιομίσητον. ἔτι τοίνυν	οἱ	παῖδες ἀμισεῖς γίγνοιντ´ ἂν τοῖς
[13]	εἴτ´ ἐκ φύσεως μνήμονες εἶεν	οἱ	παῖδες, εἴτε καὶ τοὐναντίον ἐπιλήσμονες.
[14]	μοι δοκεῖ τὰς μυστηριώδεις τελετὰς	οἱ	παλαιοὶ κατέδειξαν, ἵν´ ἐν ταύταις
[6]	τι τῆς ἐκείνων φαυλότητος. καὶ	οἱ	παροιμιαζόμενοι δέ φασιν οὐκ ἀπὸ
[3]	ἂν τὴν ἀρχὴν τῆς σπορᾶς	οἱ	πατέρες ἐν μέθῃ ποιησάμενοι τύχωσιν.
[17]	ἡδονήν. τοῖς παισὶ τῶν πλουσίων	οἱ	πατέρες νήφειν παραινοῦσιν οἱ δὲ
[4]	εἰσὶν οἱ ἠπιώτατοι Θετταλῶν, ἔφη	οἱ	παυόμενοι πολεμεῖν. καὶ τί δεῖ
[9]	βαδίζειν ὑποσκελίζονται, τὸν αὐτὸν τρόπον	οἱ	πολλῷ χρόνῳ τὸν λόγον σφίγξαντες,
[9]	τοῖς λόγοις προσήκει. ὥσπερ γὰρ	οἱ	πολὺν χρόνον δεθέντες κἂν εἰ
[7]	δ´ ἂν ἔγωγε προσθείην ὅτι	οἱ	τοιοῦτοι πατέρες παραπλήσιον ποιοῦσιν, οἷον
[17]	τοὺς νέους ἀγόμενοι, σεσηρότες ὅθ´	οἱ	τρέφοντες γελῶσι, καὶ ψυχῆς ὑποβολιμαῖα
[10]	ταύτης ἐμίγνυντο θεραπαίναις, οὕτω καὶ	οἱ	φιλοσοφίας μὴ δυνάμενοι κατατυχεῖν ἐν
[19]	κατὰ σαυτὸν ἔλα" σοφόν. ὡς	οἵ	γε μακρῷ κρείττους ἑαυτῶν λαμβάνοντες
[9]	χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων πλημμελημάτων	οἳ	ἂν ἐκ τοῦ παραχρῆμα λέγωσιν,
[7]	ἀρεσκευομένων ἡττώμενοι κολακείαις, εἰσὶ δ´	οἳ	καὶ δεομένοις χαριζόμενοι φίλοις, παρόμοιον
[7]	διδασκάλους γὰρ ζητητέον τοῖς τέκνοις,	οἳ	καὶ τοῖς βίοις εἰσὶν ἀδιάβλητοι
[17]	θᾶττον ἐκτραχηλίζον νεότητα τῶν κολάκων,	οἳ	καὶ τοὺς πατέρας καὶ τοὺς
[15]	πάντα χορὸν ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν	οἳ	τοὺς ἄρρενας ἐδοκίμασαν ἔρωτας καὶ
[15]	τὸν τρόπον ὀμφακίας καὶ στρυφνούς,	οἳ	τῶν τέκνων ὕβριν οὐκ ἀνεκτὴν
[14]	ἀναλαβεῖν ἀδύνατον. μυρίους δ´ ἔγωγ´	οἶδ´	ἀκούσας ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιπεσόντας
[8]	νομίζει τοῦτον εὐδαίμονα εἶναι, οὐκ	οἶδ´,	ἔφησε, πῶς ἀρετῆς καὶ παιδείας
[14]	αὐτὸν καὶ πολλάκις προσιόντος εὖ	οἶδ´,	ἔφησεν, ὅτι ὠμόν με θέλεις
[10]	Καὶ περὶ μὲν παιδείας οὐκ	οἶδ´	ὅ τι δεῖ πλείονα λέγοντα
[9]	καὶ ἢν μὴ λέγῃς" εἶπεν	οἶδ´	ὅτι ταχὺ γέγραπται· θαυμάζω δὲ
[14]	καὶ δυσμίμητα φαίη τις ἄν.	οἶδα	κἀγώ. πειρατέον οὖν εἰς ὅσον
[16]	τῶν παίδων. τίς γὰρ οὐκ	οἶδεν	ὅτι τὰ μὲν τῶν παίδων
[4]	τις ἀπέδωκεν. εἰ δέ τις	οἴεται	τοὺς οὐκ εὖ πεφυκότας μαθήσεως
[8]	τοῖς βουλομένοις βαλλάντια τοξεύειν, κακούργοις	οἰκέταις	καὶ συκοφάνταις, καὶ τὸ μέγιστον,
[10]	πῶς γυναιξὶ πῶς τέκνοις πῶς	οἰκέταις	χρηστέον ἐστί· ὅτι δεῖ θεοὺς
[18]	καὶ σύγγνωθι. ἐβουκόλησέ ποτε δι´	οἰκέτου·	τὴν ὀργὴν κάτασχε. ἐξ ἀγροῦ
[7]	τοὺς δ´ ἐμπόρους τοὺς δ´	οἰκονόμους	τοὺς δὲ δανειστάς· ὅ τι
[16]	καὶ παρθένων ἔρωτες καὶ γυναικῶν	οἰκοφθορίαι	γαμετῶν. οὐκοῦν τὰς τούτων ὁρμὰς
[7]	τι δ´ ἂν εὕρωσιν ἀνδράποδον	οἰνόληπτον	καὶ λίχνον, πρὸς πᾶσαν πραγματείαν
[3]	παράπαν ἀοίνους ἢ μετρίως γοῦν	οἰνωμένους	ποιεῖσθαι προσήκει τὸν συνουσιασμόν. φίλοινοι
[9]	καθάπερ κἀν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν,	οἷον	ἀκούσμασιν ἢ θεάμασιν. ~Δεῖ τοίνυν
[7]	οἱ τοιοῦτοι πατέρες παραπλήσιον ποιοῦσιν,	οἷον	εἴ τις τοῦ μὲν ὑποδήματος
[8]	ἄλλων ζῴων δυνάμεως; λέγω δ´	οἷον	ἐλεφάντων καὶ ταύρων καὶ λεόντων.
[2]	τυχούσαις γυναιξὶ συνοικεῖν, λέγω δ´	οἷον	ἑταίραις ἢ παλλακαῖς· τοῖς γὰρ
[14]	ἔσται δ´ ἐπὶ παραδειγμάτων γνωριμώτερα.	Οἷον	ἵν´ ἀπὸ τοῦ τελευταίου πρῶτον
[17]	κτῆσιν συμβάλλεται ῥοπὴν οὐκ ἐλαχίστην.	οἷον·	Μὴ γεύεσθαι μελανούρων, τουτέστι μὴ
[14]	κἀγώ. πειρατέον οὖν εἰς ὅσον	οἷόν	τ´ ἐστὶ τούτοις παραδείγμασι χρωμένους
[7]	παιδαγωγὸν τοιοῦτον εἶναι τὴν φύσιν	οἷόσπερ	ἦν ὁ Φοῖνιξ ὁ τοῦ
[13]	πρωτεῦσαι πόνους αὐτοῖς ὑπερμέτρους ἐπιβάλλουσιν,	οἷς	ἀπαυδῶντες ἐκπίπτουσι, καὶ ἄλλως βαρυνόμενοι
[7]	ποιεῖσθε σπουδήν, τῶν δ´ υἱέων,	οἷς	ταῦτα καταλείψετε, μικρὰ φροντίζετε; τούτοις
[13]	δέ τινας ἐγὼ εἶδον πατέρας,	οἷς	τὸ λίαν φιλεῖν τοῦ μὴ
[14]	τὸ ἡττᾶσθαι ἐπίστασθαι καλὸν ἐν	οἷς	τὸ νικᾶν βλαβερόν. ἔστι γὰρ
[2]	ἐπαινεῖν καὶ Λακεδαιμονίους τῆς μεγαλοφροσύνης,	οἵτινες	Ἀρχίδαμον τὸν βασιλέα ἑαυτῶν ἐζημίωσαν
[13]	δ´ ἐπιτιμᾶν τῶν πατέρων ἐνίοις,	οἵτινες	παιδαγωγοῖς καὶ διδασκάλοις ἐπιτρέψαντες τοὺς
[7]	κἂν καταπτύσειε τῶν πατέρων ἐνίων,	οἵτινες	πρὶν δοκιμάσαι τοὺς μέλλοντας διδάσκειν,
[20]	αἰσχρῶν ἔργων καὶ λόγων. ὡς	οἵτινες	τοῖς ἁμαρτάνουσιν υἱοῖς ἐπιτιμῶντες τοῖς
[16]	τοὺς μοχθηρῶν ἐθῶν γεγονότας εἰσηγητάς,	οἵτινες	τοῖς μὲν παισὶ παιδαγωγοὺς καὶ
[7]	μέρος ὦ ἄνθρωποι, ποῖ φέρεσθε,	οἵτινες	χρημάτων μὲν κτήσεως πέρι πᾶσαν
[16]	κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἡ δ´	ὀκνηροὺς	πρὸς τὰ φαῦλα τῶν ἔργων
[15]	οὐδέτερον ῥέψαι δύναμαι, πολὺς δ´	ὄκνος	ἔχει με καὶ τῆς εἰσηγήσεως
[13]	δέοντος ἁμαρτάνοντες. αὐτοὺς γὰρ παρ´	ὀλίγας	ἡμέρας δεῖ δοκιμασίαν λαμβάνειν τῶν
[8]	κάλλος δὲ περιμάχητον μέν, ἀλλ´	ὀλιγοχρόνιον.	ὑγίεια δὲ τίμιον μέν, ἀλλ´
[4]	ἐξήνεγκε. ποῖα δὲ δένδρα οὐκ	ὀλιγωρηθέντα	μὲν στρεβλὰ φύεται καὶ ἄκαρπα
[16]	παντελῶς ἐστιν ἰάσιμα, παιδαγωγῶν ἴσως	ὀλιγωρία	καὶ διδασκάλων παραγωγὴ καὶ ἀνηκουστία·
[10]	τῆς τῶν παλαιῶν συγγραμμάτων κτήσεως	ὀλιγώρως	ἔχειν, ἀλλὰ καὶ τούτων ποιεῖσθαι
[7]	ὑποδήματος φροντίζοι, τοῦ δὲ ποδὸς	ὀλιγώρως	ἔχοι. πολλοὶ δ´ εἰς τοσοῦτο
[8]	εὐάλωτον καὶ γήρᾳ. τὸ δ´	ὅλον	εἴ τις ἐπὶ τῇ τοῦ
[7]	ὃν ἂν πρίῃ. τὸ δ´	ὅλον	πῶς οὐκ ἄτοπον τῇ μὲν
[20]	ἑαυτῶν κατήγοροι γιγνόμενοι· τὸ δ´	ὅλον	φαύλως ζῶντες οὐδὲ τοῖς δούλοις
[14]	ᾔσθημαι σαφῶς ὅτι ὁ πορφύρεος’	Ὁμήρου	θάνατος’ οὗτός ἐστιν. ἐξ ὧν
[7]	ἡδονὴν θανάτου τιμώμενοι. φιλοσοφίᾳ δ´	ὁμιλήσαντες	οὗτοι οὐ τοιούτοις ἴσως πράγμασιν
[15]	οὐκ ἀνεκτὴν τὴν τῶν ἐρώντων	ὁμιλίαν	ἡγοῦνται, εὐλαβοῦμαι ταύτης εἰσηγητὴς γενέσθαι
[15]	καὶ ἀποσοβεῖν τῆς πρὸς τούτους	ὁμιλίας	προσῆκεν; ὅταν μὲν γὰρ ἀποβλέψω
[4]	τῶν αὐτῶν γονέων λαβὼν οὐδὲν	ὁμοίως	ἀλλήλοις ἤγαγεν, ἀλλὰ τὸν μὲν
[11]	ἀγωγῆς, μόνοις δὲ τοῖς πλουσίοις	ὁμολογεῖς	τὰς ὑποθήκας διδόναι. πρὸς οὓς
[15]	τοὺς αὐθεκάστους καὶ τὸν τρόπον	ὀμφακίας	καὶ στρυφνούς, οἳ τῶν τέκνων
[15]	τοῦ πράγματος. ἀποτολμητέον δ´ οὖν	ὅμως	εἰπεῖν αὐτό. τί οὖν τοῦτ´
[20]	ἥτις Ἰλλυρὶς οὖσα καὶ τριβάρβαρος,	ὅμως	ἐπὶ τῇ μαθήσει τῶν τέκνων
[7]	παιδευτῶν ἀπειρίαν ἅμα καὶ μοχθηρίαν,	ὅμως	τούτοις ἐπιτρέπουσι τοὺς παῖδας, οἱ
[15]	γάρ φησι δεῖν τοῖς ἀριστεύσασιν	ὃν	ἂν βούλωνται τῶν καλῶν φιλῆσαι.
[7]	ἀνδράποδα, καὶ τὸν υἱὸν καὶ	ὃν	ἂν πρίῃ. τὸ δ´ ὅλον
[2]	ἀνεξάλειπτα παρακολουθεῖ τὰ τῆς δυσγενείας	ὀνείδη	παρὰ πάντα τὸν βίον καὶ
[14]	παντελῶς κατεπροίξατο, πάντων δ´ αὐτὸν	ὀνειδιζόντων	καὶ λακτιστὴν ἀποκαλούντων ἀπήγξατο. Ἀριστοφάνους
[14]	με θέλεις τῷ Κύκλωπι παραθεῖναι,	ὀνειδίζων	τὸν μὲν ὅτι πηρός, τὸν
[20]	ἁμαρτήμασι περιπίπτουσιν, ἐπὶ τῷ ἐκείνων	ὀνόματι	λανθάνουσιν ἑαυτῶν κατήγοροι γιγνόμενοι· τὸ
[14]	ἆρ´, ἔφησε, καὶ εἴ μ´	ὄνος	ἐλάκτισεν, ἀντιλακτίσαι τοῦτον ἠξιώσατ´ ἄν;
[17]	τὸν ὅρον τοῦ βίου πλησίον	ὄντα	ὁρῶντας φέρειν εὐκόλως καὶ μὴ
[14]	τὸν βασιλέα τῶν Μακεδόνων ἑτερόφθαλμον	ὄντα	τὴν πήρωσιν προφέρων εἰς οὐ
[9]	φυλάττουσι. τὸ δ´ ἔτι παῖδας	ὄντας	ἐᾶν ἐπὶ καιροῦ λέγειν ματαιολογίας
[14]	ἱεροφάνται καὶ δᾳδοῦχοι τῆς σοφίας	ὄντες,	ὅσαπέρ ἐστιν ἐν δυνατῷ, ταῦτα
[10]	κεράσαι τῇ φιλοσοφίᾳ, καὶ δυεῖν	ὄντοιν	μεγίστοιν ἀγαθοῖν ἐπηβόλους ὑπάρχειν ὑπολαμβάνω,
[10]	διατρίβοντας περὶ φιλοσοφίαν. τριῶν γὰρ	ὄντων	βίων ὧν ὁ μέν ἐστι
[5]	καὶ τὸ δὴ λεγόμενον ἐξ	ὀνύχων	ἀγαπῶσαι τὰ τέκνα. αἱ τίτθαι
[18]	ὀργισθέντας ταχέως ἀποφλεγμῆναι. μᾶλλον γὰρ	ὀξύθυμον	εἶναι δεῖ τὸν πατέρα ἢ
[20]	αὐτῆς τὴν φιλοτεκνίαν σημαίνει τοὐπίγραμμα,	ὅπερ	ἀνέθηκε Μούσαις. Εὐρυδίκη Ἱεραπολιῆτις τόνδ´
[17]	παῖδας, μάλιστα δὲ τῶν κολάκων.	ὅπερ	γὰρ πολλάκις καὶ πρὸς πολλοὺς
[14]	Θεόκριτον. Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα,	ὅπερ	ἐστὶν ἱεροπρεπέστατον, ἐθίζειν τοὺς παῖδας
[5]	ποθοῦντα φαίνεται. μάλιστα μὲν οὖν	ὅπερ	ἔφην αὐτὰς πειρατέον τὰ τέκνα
[17]	τοῦ λόγου ὑπόθεσιν· ἁπάντων γὰρ	ὅπερ	ἔφην τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων ἀπάγειν
[3]	δ´ ἂν εἴη τούτων εἰπεῖν	ὅπερ	οὐδὲ τοῖς πρὸ ἡμῶν παρεωρᾶτο.
[11]	πολέμιοι. καὶ τί ταῦτα; ἀλλ´	ὅπερ	πάντων ἐστὶ κυριώτατον τῶν εἰρημένων
[9]	πλήρεις, οὔθ´ ὅθεν ἀρκτέον οὔθ´	ὅποι	παυστέον ἐστὶν εἰδότων. χωρὶς δὲ
[20]	τῶν ἀδικημάτων σύμβουλοι καὶ διδάσκαλοι.	ὅπου	γὰρ γέροντές εἰσιν ἀναίσχυντοι, ἐνταῦθ´
[4]	καὶ τί δεῖ τἄλλα θαυμάζειν,	ὅπου	γε τῶν θηρίων τῶν ἀγριωτάτων
[16]	μιμητέον. ~Περὶ μὲν οὖν τούτων,	ὅπως	ἕκαστος αὐτὸς ἑαυτὸν πέπεικεν, οὕτως
[17]	ἤτοι φεύγειν ἀργίαν καὶ προνοεῖν	ὅπως	τὴν ἀναγκαίαν παρασκευάσωμεν τροφήν. Μὴ
[18]	ἔνια τῶν πραττομένων ὁρῶντας μὴ	ὁρᾶν	καὶ μὴ ἀκούειν ἀκούοντας. φίλων
[10]	ἐκλύτους εἶναι μήτ´ ἐν ταῖς	ὀργαῖς	ἐκπαθεῖς καὶ θηριώδεις. ἅπερ ἐγὼ
[10]	γεωργῶδες. τὸν γὰρ αὐτὸν τρόπον	ὄργανον	τῆς παιδείας ἡ χρῆσις τῶν
[18]	ἐβουκόλησέ ποτε δι´ οἰκέτου· τὴν	ὀργὴν	κάτασχε. ἐξ ἀγροῦ ποτε ζεῦγος
[14]	πήρωσιν προφέρων εἰς οὐ μετρίαν	ὀργὴν	κατέστησε. τὸν γὰρ ἀρχιμάγειρον Εὐτροπίωνα
[10]	τῶν ἡδονῶν σοφοῦ, τὸ δ´	ὀργῆς	κατακρατεῖν ἀνδρὸς οὐ τοῦ τυχόντος
[14]	τῆς ἀκρατοῦς καὶ μαινομένης ὑφαιρεῖν	ὀργῆς·	οὐδὲ γὰρ ἐς τἄλλα ἐνάμιλλοι
[14]	τὴν γλῶτταν κατέχειν, τὸ τῆς	ὀργῆς	ὑπεράνω γίγνεσθαι, τὸ τῶν χειρῶν
[17]	γὰρ προσῆκεν, ἀλλ´ ὑπείκειν τοῖς	ὀργιζομένοις.	Μὴ ἐσθίειν καρδίαν, ἤτοι μὴ
[18]	δὲ μή γε, πρὸς καιρὸν	ὀργισθέντας	ταχέως ἀποφλεγμῆναι. μᾶλλον γὰρ ὀξύθυμον
[5]	τέκνων ἀναγκαῖόν ἐστιν, ἵνα ταῦτ´	ὀρθὰ	καὶ ἀστραβῆ φύηται, τὸν αὐτὸν
[7]	παραινέσεις παραπηγνύουσι τοῖς νέοις, ἵν´	ὀρθὰ	τούτων βλαστάνῃ τὰ ἤθη. νῦν
[11]	τἄλλα τὰ φέροντα πρὸς τὴν	ὀρθὴν	τῶν νέων ἀγωγὴν συνάψω. ~Κἀκεῖνό
[4]	καὶ ἄκαρπα καθίσταται, τυχόντα δ´	ὀρθῆς	παιδαγωγίας ἔγκαρπα γίγνεται καὶ τελεσφόρα;
[4]	πεφυκότας μαθήσεως καὶ μελέτης τυχόντας	ὀρθῆς	πρὸς ἀρετὴν οὐκ ἂν τὴν
[9]	ἡδυπαθείας καὶ τρυφῆς ὑπεράνω τὸ	ὀρθὸν	καὶ ὑγιὲς ποιήσαιντο ἢ τὸ
[2]	δὲ κρηπὶς μὴ καταβληθῇ γένους	ὀρθῶς,	ἀνάγκη δυστυχεῖν τοὺς ἐκγόνους. Καλὸς
[2]	καὶ ταπεινοῦσθαι πέφυκε, καὶ μάλ´	ὀρθῶς	λέγων ὁ ποιητής φησι δουλοῖ
[16]	οἰκοφθορίαι γαμετῶν. οὐκοῦν τὰς τούτων	ὁρμὰς	ταῖς ἐπιμελείαις δεσμεύειν καὶ κατέχειν
[16]	ἐπέστησαν, τὴν δὲ τῶν μειρακίων	ὁρμὴν	ἄφετον εἴασαν νέμεσθαι, δέον αὖ
[16]	φόβος τιμωρίας· ἡ μὲν γὰρ	ὁρμητικωτέρους	πρὸς τὰ κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων
[17]	τουτέστι μέλλοντας ἀποθνήσκειν καὶ τὸν	ὅρον	τοῦ βίου πλησίον ὄντα ὁρῶντας
[17]	ἀνθρώπων. Μὴ ἐπιστρέφεσθαι ἐπὶ τοὺς	ὅρους	ἐλθόντας, τουτέστι μέλλοντας ἀποθνήσκειν καὶ
[9]	φαῦλοι παρ´ ὄχλῳ μουσικώτεροι λέγειν.	ὁρῶ	δ´ ἔγωγε τοὺς τοῖς συρφετώδεσιν
[4]	γε τῶν θηρίων τῶν ἀγριωτάτων	ὁρῶμεν	πολλὰ καὶ τιθασευόμενα καὶ χειροήθη
[14]	καὶ βδελυροῦ, τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν	ὁρῶν	ἀγανακτοῦντας καὶ σφαδᾴζοντας ὡς καὶ
[18]	μεταφέρειν, ὡς ἔνια τῶν πραττομένων	ὁρῶντας	μὴ ὁρᾶν καὶ μὴ ἀκούειν
[17]	ὅρον τοῦ βίου πλησίον ὄντα	ὁρῶντας	φέρειν εὐκόλως καὶ μὴ ἀθυμεῖν.
[8]	μή τι ἀπολωλεκὼς εἴη. καὶ	ὅς	οὐ δῆτα, εἶπε, πόλεμος γὰρ
[2]	σοφὸς ἦν ἄρ´ ὁ ποιητὴς	ὅς	φησιν ὅταν δὲ κρηπὶς μὴ
[7]	παράγγελμα τοῦ Διογένους ἔμαθον ἄν,	ὃς	φορτικῶς μὲν τοῖς ῥήμασιν ἀληθῶς
[20]	τὸν τῶν τέκνων σωφρονισμὸν πάνθ´	ὅσα	προσῆκεν ἐπιτηδεύειν, ζηλώσαντας Εὐρυδίκην, ἥτις
[14]	καὶ δᾳδοῦχοι τῆς σοφίας ὄντες,	ὅσαπέρ	ἐστιν ἐν δυνατῷ, ταῦτα μιμεῖσθαι
[14]	Ἀρσινόην Σωτάδης εἰπών εἰς οὐχ	ὁσίην	τρυμαλιὴν τὸ κέντρον ὠθεῖς" ἐν
[4]	Σωκράτους καὶ Πλάτωνος καὶ τῶν	ὅσοι	δόξης ἀειμνήστου τετυχήκασιν. Εὔδαιμον μὲν
[14]	οἶδα κἀγώ. πειρατέον οὖν εἰς	ὅσον	οἷόν τ´ ἐστὶ τούτοις παραδείγμασι
[4]	πέφυκεν· ἀλλ´ ἀμεληθεῖσα χερσεύεται, καὶ	ὅσῳ	τῇ φύσει βελτίων ἐστί, τοσούτῳ
[7]	τὴν τῶν τέκνων προδεδωκότες παιδείαν,	ὅτ´	οὐδὲν ὄφελος, τοῖς ἐκείνων ἀδικήμασιν
[7]	παιδεύσωσι τοὺς υἱεῖς, ἐγὼ φράσω.	ὅταν	γὰρ εἰς ἄνδρας ἐγγραφέντες τοῦ
[15]	ταύτης εἰσηγητὴς γενέσθαι καὶ σύμβουλος.	ὅταν	δ´ αὖ πάλιν ἐνθυμηθῶ τὸν
[2]	ἄρ´ ὁ ποιητὴς ὅς φησιν	ὅταν	δὲ κρηπὶς μὴ καταβληθῇ γένους
[17]	ἐλεύθεροι, τῇ προαιρέσει δὲ δοῦλοι·	ὅταν	δὲ μὴ ὑβρίζωνται, τόθ´ ὑβρίζεσθαι
[15]	τῆς πρὸς τούτους ὁμιλίας προσῆκεν;	ὅταν	μὲν γὰρ ἀποβλέψω πρὸς τοὺς
[2]	ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός τις ᾖ,	ὅταν	συνειδῇ μητρὸς ἢ πατρὸς κακά.
[9]	τοῦ παρατυχόντος ἀξιῶ λέγειν, ἀλλ´	ὅταν	τις ῥιζώσῃ τὴν δύναμιν, τότε
[8]	Μεγαρεὺς φιλόσοφος ἀξιομνημόνευτον ποιῆσαι ἀπόκρισιν,	ὅτε	Δημήτριος ἐξανδραποδισάμενος τὴν πόλιν εἰς
[7]	μέλλοντας διδάσκειν, δι´ ἄγνοιαν, ἔσθ´	ὅτε	καὶ δι´ ἀπειρίαν, ἀνθρώποις ἀδοκίμοις
[14]	λακτιστὴν ἀποκαλούντων ἀπήγξατο. Ἀριστοφάνους δέ,	ὅτε	τὰς Νεφέλας ἐξέφερε, παντοίως πᾶσαν
[6]	φασιν οὐκ ἀπὸ τρόπου λέγοντες,	ὅτι	ἂν χωλῷ παροικήσῃς, ὑποσκάζειν μαθήσῃ.
[10]	τέκνοις πῶς οἰκέταις χρηστέον ἐστί·	ὅτι	δεῖ θεοὺς μὲν σέβεσθαι, γονέας
[5]	δηλοῖ δὲ καὶ ἡ φύσις	ὅτι	δεῖ τὰς μητέρας ἃ γεγεννήκασιν
[17]	κακοήθειαν. Μὴ ζυγὸν ὑπερβαίνειν, τουτέστιν	ὅτι	δεῖ τῆς δικαιοσύνης πλεῖστον ποιεῖσθαι
[17]	συναλλάττειν. Μὴ φορεῖν στενὸν δακτύλιον,	ὅτι	δεῖ τὸν βίον ἐπιτηδεύειν καὶ
[18]	τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ ἑαυτοὺς ἀναμιμνῄσκειν	ὅτι	ἐγένοντο νέοι. καὶ καθάπερ ἰατροὶ
[7]	Σωκράτης ἐκεῖνος ὁ παλαιὸς ἔλεγεν,	ὅτι	εἴπερ ἄρα δυνατὸν ἦν, ἀναβάντα
[17]	ἀμίδα μὴ ἐμβάλλειν· ἐπισημαίνει γὰρ	ὅτι	εἰς πονηρὰν ψυχὴν ἀστεῖον λόγον
[8]	ἢ παραινεῖν δόξαιμ´ ἂν εἰκότως	ὅτι	ἓν πρῶτον καὶ μέσον καὶ
[6]	οὐδὲ τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιόν ἐστιν,	ὅτι	καὶ τὰ παιδία τὰ μέλλοντα
[8]	καὶ συκοφάνταις, καὶ τὸ μέγιστον,	ὅτι	καὶ τοῖς πονηροτάτοις μέτεστι. δόξα
[14]	μὲν ὅτι πηρός, τὸν δ´	ὅτι	μάγειρος ἦν. κἀκεῖνος τοιγαροῦν" εἰπών
[17]	μὴ ὑβρίζωνται, τόθ´ ὑβρίζεσθαι δοκοῦντες,	ὅτι	μάτην παρατρέφονται. ὥστ´ εἴ τῳ
[2]	τὸν βασιλέα ἑαυτῶν ἐζημίωσαν χρήμασιν,	ὅτι	μικρὰν τὸ μέγεθος γυναῖκα γάμῳ
[14]	ἠμφισβήτουν, νῦν δ´ ᾔσθημαι σαφῶς	ὅτι	ὁ πορφύρεος’ Ὁμήρου θάνατος’ οὗτός
[7]	τούτοις δ´ ἂν ἔγωγε προσθείην	ὅτι	οἱ τοιοῦτοι πατέρες παραπλήσιον ποιοῦσιν,
[17]	φροντίσιν αὐτὴν κατατρύχοντα. Κυάμων ἀπέχεσθαι,	ὅτι	οὐ δεῖ πολιτεύεσθαι· κυαμευταὶ γὰρ
[13]	τὴν Μνημοσύνην, αἰνιττόμενοι καὶ παραδηλοῦντες	ὅτι	οὕτως οὐδὲν γεννᾶν καὶ τρέφειν
[13]	ἀναπνοὴν τῶν συνεχῶν πόνων, ἐνθυμουμένους	ὅτι	πᾶς ὁ βίος ἡμῶν εἰς
[14]	Κύκλωπι παραθεῖναι, ὀνειδίζων τὸν μὲν	ὅτι	πηρός, τὸν δ´ ὅτι μάγειρος
[4]	ταῦτα πάντα διατεινάμενος ἂν εἴποιμ´	ὅτι	συνῆλθε καὶ συνέπνευσεν εἰς τὰς
[16]	παίδων. τίς γὰρ οὐκ οἶδεν	ὅτι	τὰ μὲν τῶν παίδων πλημμελήματα
[9]	ἢν μὴ λέγῃς" εἶπεν οἶδ´	ὅτι	ταχὺ γέγραπται· θαυμάζω δὲ πῶς
[13]	τοίνυν μηδὲ τοῦτο τοὺς πατέρας,	ὅτι	τὸ μνημονικὸν τῆς μαθήσεως μέρος
[9]	ἔχω δόξης περὶ αὐτῆς, εἰπεῖν	ὅτι	τὸν μονόκωλον λόγον πρῶτον μὲν
[3]	πρὸ ἡμῶν παρεωρᾶτο. τὸ ποῖον;	ὅτι	τοὺς ἕνεκα παιδοποιίας πλησιάζοντας ταῖς
[7]	εἰς πορνεῖόν που, ἵνα μάθῃς	ὅτι	τῶν ἀναξίων τὰ τίμια οὐδὲν
[14]	πολλάκις προσιόντος εὖ οἶδ´, ἔφησεν,	ὅτι	ὠμόν με θέλεις τῷ Κύκλωπι
[10]	καὶ Βίων ἔλεγεν ὁ φιλόσοφος	ὅτι	ὥσπερ οἱ μνηστῆρες τῇ Πηνελόπῃ
[2]	γάμῳ λαβεῖν ὑπέμεινεν, ὑπειπόντες ὡς	οὐ	βασιλέας ἀλλὰ βασιλείδια παρασχεῖν αὐτοῖς
[17]	ἀντὶ τοῦ θυμούμενον μὴ ἐρεθίζειν·	οὐ	γὰρ προσῆκεν, ἀλλ´ ὑπείκειν τοῖς
[14]	ἐν ταῖς ζητήσεσιν ἀπαραχώρητοι γιγνόμενοι·	οὐ	γὰρ τὸ νικᾶν μόνον ἀλλὰ
[17]	αὐτὴν κατατρύχοντα. Κυάμων ἀπέχεσθαι, ὅτι	οὐ	δεῖ πολιτεύεσθαι· κυαμευταὶ γὰρ ἦσαν
[17]	ἐμβάλλειν δεξιάν, ἀντὶ τοῦ προχείρως	οὐ	δεῖ συναλλάττειν. Μὴ φορεῖν στενὸν
[11]	πόλεμος δ´ ἐσκιατραφημένην σωμάτων ἕξιν	οὐ	δέχεται, ἰσχνὸς δὲ στρατιώτης πολεμικῶν
[13]	καὶ ἄλλως βαρυνόμενοι ταῖς κακοπαθείαις	οὐ	δέχονται τὴν μάθησιν εὐηνίως. ὥσπερ
[8]	τι ἀπολωλεκὼς εἴη. καὶ ὅς	οὐ	δῆτα, εἶπε, πόλεμος γὰρ οὐ
[9]	τῆς πολυχρονίου τῶν δεσμῶν συνηθείας	οὐ	δυνάμενοι βαδίζειν ὑποσκελίζονται, τὸν αὐτὸν
[8]	σύρων καὶ πάντα παραφέρων μόνην	οὐ	δύναται παιδείαν παρελέσθαι. καί μοι
[8]	οὐ δῆτα, εἶπε, πόλεμος γὰρ	οὐ	λαφυραγωγεῖ ἀρετήν. σύμφωνος δὲ καὶ
[14]	χρόνους καὶ τῆς ἀκαίρου λαλιᾶς	οὐ	μεμπτὴν ἔδωκε δίκην, ἵνα δὲ
[14]	ὄντα τὴν πήρωσιν προφέρων εἰς	οὐ	μετρίαν ὀργὴν κατέστησε. τὸν γὰρ
[14]	ἐλάκτισεν, ἀντιλακτίσαι τοῦτον ἠξιώσατ´ ἄν;	οὐ	μὴν ἐκεῖνός γε παντελῶς κατεπροίξατο,
[9]	μονόκωλον λόγον πρῶτον μὲν ἀμουσίας	οὐ	μικρὸν ποιοῦμαι τεκμήριον· ἔπειτα δὲ
[18]	γε δυσμενὲς καὶ δυσκατάλλακτον μισοτεκνίας	οὐ	μικρὸν τεκμήριόν ἐστι. καλὸν δὲ
[13]	σπουδὴν διῄρηται. καὶ διὰ τοῦτ´	οὐ	μόνον ἐγρήγορσις ἀλλὰ καὶ ὕπνος
[13]	τὸ μνημονικὸν τῆς μαθήσεως μέρος	οὐ	μόνον πρὸς τὴν παιδείαν ἀλλὰ
[9]	ἀνέκπληκτος. καθάπερ δὲ τὸ σῶμα	οὐ	μόνον ὑγιεινὸν ἀλλὰ καὶ εὐεκτικὸν
[17]	ἐστιν ὁ βίος" λέγοντες, ζῆν	οὐ	παραζῆν προσῆκε. τί δὲ φροντιστέον
[15]	Πλάτωνος σπουδῇ καὶ χαριεντισμῷ μεμιγμένον	οὐ	παραλειπτέον. ἐξεῖναι γάρ φησι δεῖν
[17]	πονηρὰν ψυχὴν ἀστεῖον λόγον ἐμβάλλειν	οὐ	προσῆκεν· ὁ μὲν γὰρ λόγος
[4]	ἀναβάταις; τίνες δ´ ἀδάμαστοι μείναντες	οὐ	σκληραύχενες καὶ θυμοειδεῖς ἀπέβησαν; καὶ
[9]	αὐτὸν τῶν Ἀθηναίων σύμβουλον ἀντέβαινεν	οὐ	συντέταγμαι" λέγων. καὶ ταῦτα μὲν
[5]	τάς γε τίτθας καὶ τροφοὺς	οὐ	τὰς τυχούσας ἀλλ´ ὡς ἔνι
[11]	πηγῆς τὴν ἐπιστήμην τηρεῖν συμβέβηκεν.	~Οὐ	τοίνυν ἄξιον οὐδὲ τὴν τῶν
[6]	ἔτ´ ἐόντα καλὰ διδάσκειν ἔργα.	~Οὐ	τοίνυν οὐδὲ τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιόν
[7]	τιμώμενοι. φιλοσοφίᾳ δ´ ὁμιλήσαντες οὗτοι	οὐ	τοιούτοις ἴσως πράγμασιν ἑαυτοὺς ἂν
[4]	καχεξίαν; τίς δ´ ἀσθενὴς φύσις	οὐ	τοῖς γυμνασαμένοις καὶ καταθλήσασι πλεῖστον
[11]	χρῆσθαι παραγγέλμασι, τὴν τύχην αἰτιάσθωσαν,	οὐ	τὸν ταῦτα συμβουλεύοντα. πειρατέον μὲν
[10]	τὸ δ´ ὀργῆς κατακρατεῖν ἀνδρὸς	οὐ	τοῦ τυχόντος ἐστί. τελείους δ´
[19]	γε μακρῷ κρείττους ἑαυτῶν λαμβάνοντες	οὐ	τῶν γυναικῶν ἄνδρες, τῶν δὲ
[9]	ταύτην οὐκ ἐπ´ ἀξίοις ἀσκεῖν	οὐ	φαίην ἂν ἔγωγε, ἀλλ´ ὡς
[11]	τὰς ὑποθήκας διδόναι. πρὸς οὓς	οὐ	χαλεπὸν ἀπαντῆσαι. ἐγὼ γὰρ μάλιστ´
[4]	δ´ ἁρμάτειοι τροχοὶ πόνῳ καμφθέντες	οὐδ´	ἂν εἴ τι γένοιτο τὴν
[13]	οὐδὲ χειμὼν ἀλλὰ καὶ εὐδία,	οὐδ´	ἐνεργοὶ πράξεις ἀλλὰ καὶ ἑορταί.
[18]	ἃ δὲ μέλλω λέγειν, ἀνθρώπινα.	οὐδὲ	γὰρ αὖ πάλιν τοὺς πατέρας
[14]	ἀκρατοῦς καὶ μαινομένης ὑφαιρεῖν ὀργῆς·	οὐδὲ	γὰρ ἐς τἄλλα ἐνάμιλλοι ταῖς
[17]	εἴποιμι. γένος οὐδέν ἐστιν ἐξωλέστερον	οὐδὲ	μᾶλλον καὶ θᾶττον ἐκτραχηλίζον νεότητα
[15]	~Ταῦτα μὲν οὖν οὐκ ἐνδοιάσας	οὐδὲ	μελλήσας περὶ τῆς τῶν παίδων
[14]	πᾶσιν ἀνθρώποις ἄξιον μισεῖσθαι καὶ	οὐδὲ	μετρίοις δούλοις συγγνωστόν. ~Ταῦτα μὲν
[13]	ἐγρήγορσις ἀλλὰ καὶ ὕπνος εὑρέθη,	οὐδὲ	πόλεμος ἀλλὰ καὶ εἰρήνη, οὐδὲ
[11]	τηρεῖν συμβέβηκεν. ~Οὐ τοίνυν ἄξιον	οὐδὲ	τὴν τῶν σωμάτων ἀγωνίαν παρορᾶν,
[20]	τὸ δ´ ὅλον φαύλως ζῶντες	οὐδὲ	τοῖς δούλοις παρρησίαν ἄγουσιν ἐπιτιμᾶν,
[3]	ἂν εἴη τούτων εἰπεῖν ὅπερ	οὐδὲ	τοῖς πρὸ ἡμῶν παρεωρᾶτο. τὸ
[6]	καλὰ διδάσκειν ἔργα. ~Οὐ τοίνυν	οὐδὲ	τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιόν ἐστιν, ὅτι
[13]	οὐδὲ πόλεμος ἀλλὰ καὶ εἰρήνη,	οὐδὲ	χειμὼν ἀλλὰ καὶ εὐδία, οὐδ´
[14]	καὶ γὰρ αὖ σιωπήσας μὲν	οὐδεὶς	μετενόησε, λαλήσαντες δὲ παμπληθεῖς. καὶ
[14]	αὐτοὺς εἶναι παρασκευαστέον καὶ φιλοπροσηγόρους·	οὐδὲν	γὰρ ὡς τὰ ἀνέντευκτα τῶν
[13]	αἰνιττόμενοι καὶ παραδηλοῦντες ὅτι οὕτως	οὐδὲν	γεννᾶν καὶ τρέφειν ὡς ἡ
[7]	ὅτι τῶν ἀναξίων τὰ τίμια	οὐδὲν	διαφέρει. ~Συνελὼν τοίνυν ἐγώ φημι
[9]	δὴ τῆς τῶν ἀνδρῶν ἡλικίας	οὐδὲν	ἐκ τοῦ παρατυχόντος ἀξιῶ λέγειν,
[17]	καὶ νῦν ἂν εἴποιμι. γένος	οὐδέν	ἐστιν ἐξωλέστερον οὐδὲ μᾶλλον καὶ
[14]	οὔτ´ ἐμπειρίαις οὔτε καλοκαγαθίαις. ἀλλ´	οὐδὲν	ἧττον ἐκείνων, ὥσπερ θεῶν ἱεροφάνται
[9]	ἐκ τοῦ παραχρῆμα δεήσειεν εἰπεῖν,	οὐδὲν	ἧττον τὸν αὐτὸν τῆς ἑρμηνείας
[4]	σκύλακας τῶν αὐτῶν γονέων λαβὼν	οὐδὲν	ὁμοίως ἀλλήλοις ἤγαγεν, ἀλλὰ τὸν
[13]	ὑπὸ τοῦ ἱπποκόμου χάριεν, ὡς	οὐδὲν	οὕτω πιαίνει τὸν ἵππον ὡς
[7]	τῶν τέκνων προδεδωκότες παιδείαν, ὅτ´	οὐδὲν	ὄφελος, τοῖς ἐκείνων ἀδικήμασιν ἀδημονοῦντες.
[10]	ἐν τοῖς ἄλλοις παιδεύμασι τοῖς	οὐδενὸς	ἀξίοις ἑαυτοὺς κατασκελετεύουσι. διὸ δεῖ
[14]	σοφώτερος. Ἃ τοίνυν τῶν εἰρημένων	οὐδενὸς	ἧττόν ἐστιν ἀλλὰ καὶ μᾶλλον
[4]	λοπάδα ὥρμησε. τῶν δὲ Λακεδαιμονίων	οὐδέπω	συμβαλεῖν ἐχόντων τί ποτ´ αὐτῷ
[15]	μετακλίνων ὡς ἐπὶ πλάστιγγος πρὸς	οὐδέτερον	ῥέψαι δύναμαι, πολὺς δ´ ὄκνος
[9]	εὐχερείας καὶ ῥᾳδιουργίας εἰσὶ πλήρεις,	οὔθ´	ὅθεν ἀρκτέον οὔθ´ ὅποι παυστέον
[9]	εἰσὶ πλήρεις, οὔθ´ ὅθεν ἀρκτέον	οὔθ´	ὅποι παυστέον ἐστὶν εἰδότων. χωρὶς
[14]	τῶν παρόντων κᾆτα τοιαῦτ´ ἀνακωμῳδοῦντος	οὐκ	ἀγανακτεῖς" εἰπόντος ὦ Σώκρατες; μὰ
[7]	ἀμαθίαν διώκοντες. ᾗ καὶ Ἀρίστιππος	οὐκ	ἀκόμψως ἀλλὰ καὶ πάνυ ἀστείως
[4]	ἀρετὰς ἐθικὰς ἄν τις λέγῃ,	οὐκ	ἄν τι πλημμελεῖν δόξειεν. ἑνὶ
[4]	μελέτης τυχόντας ὀρθῆς πρὸς ἀρετὴν	οὐκ	ἂν τὴν τῆς φύσεως ἐλάττωσιν
[15]	στρυφνούς, οἳ τῶν τέκνων ὕβριν	οὐκ	ἀνεκτὴν τὴν τῶν ἐρώντων ὁμιλίαν
[9]	χρή, καὶ τὸν λόγον ὡσαύτως	οὐκ	ἄνοσον μόνον ἀλλὰ καὶ εὔρωστον
[8]	ἀγαθῶν ἀνθρώπινα καὶ μικρὰ καὶ	οὐκ	ἀξιοσπούδαστα καθέστηκεν. εὐγένεια καλὸν μέν,
[5]	καὶ φιλητικώτεραι. καὶ μὰ Δί´	οὐκ	ἀπεικότως· ἡ συντροφία γὰρ ὥσπερ
[6]	καὶ οἱ παροιμιαζόμενοι δέ φασιν	οὐκ	ἀπὸ τρόπου λέγοντες, ὅτι ἂν
[7]	πρίῃ. τὸ δ´ ὅλον πῶς	οὐκ	ἄτοπον τῇ μὲν δεξιᾷ συνεθίζειν
[9]	ἐκπίπτουσι καὶ πολυλογίαν. σκέψις δ´	οὐκ	ἐᾷ τῆς ἱκνουμένης συμμετρίας τὸν
[14]	εἰπόντος ὦ Σώκρατες; μὰ Δί´	οὐκ	ἔγωγ´, ἔφησεν· ὡς γὰρ ἐν
[7]	τῆς τῶν τέκνων παιδεύσεως; εἶτ´	οὐκ	εἰκότα πολλάκις Σωκράτης ἐκεῖνος ὁ
[17]	πρὸς ἀρετῆς κτῆσιν συμβάλλεται ῥοπὴν	οὐκ	ἐλαχίστην. οἷον· Μὴ γεύεσθαι μελανούρων,
[13]	πρὸς τὰς τοῦ βίου πράξεις	οὐκ	ἐλαχίστην συμβάλλεται μοῖραν. ἡ γὰρ
[8]	ἐχόντων πολλάκις ἀφείλετο, τοῖς δ´	οὐκ	ἐλπίσασι φέρουσα προσήνεγκε, καὶ ὁ
[8]	ὡς τῆς εὐδαιμονίας ἐν τούτοις,	οὐκ	ἐν τοῖς τυχηροῖς ἀγαθοῖς κειμένης.
[15]	δούλοις συγγνωστόν. ~Ταῦτα μὲν οὖν	οὐκ	ἐνδοιάσας οὐδὲ μελλήσας περὶ τῆς
[4]	τελεσφόρα; ποία δὲ σώματος ἰσχὺς	οὐκ	ἐξαμβλοῦται καὶ καταφθίνει δι´ ἀμέλειαν
[18]	τέκνων; δούλων πολλάκις κραιπαλώντων μέθην	οὐκ	ἐξηλέγξαμεν. ἐφείσω ποτέ, ἀλλὰ καὶ
[9]	ἑτοιμότητα ἢ πάλιν αὖ ταύτην	οὐκ	ἐπ´ ἀξίοις ἀσκεῖν οὐ φαίην
[13]	τῶν πόνων ἐστὶν ἄρτυμα. καὶ	οὐκ	ἐπὶ τῶν ζῴων μόνων τοῦτ´
[2]	τοῖς γὰρ μητρόθεν ἢ πατρόθεν	οὐκ	εὖ γεγονόσιν ἀνεξάλειπτα παρακολουθεῖ τὰ
[4]	εἰ δέ τις οἴεται τοὺς	οὐκ	εὖ πεφυκότας μαθήσεως καὶ μελέτης
[4]	τίνες δ´ ἵπποι καλῶς πωλοδαμνηθέντες	οὐκ	εὐπειθεῖς ἐγένοντο τοῖς ἀναβάταις; τίνες
[8]	εἰ νομίζει τοῦτον εὐδαίμονα εἶναι,	οὐκ	οἶδ´, ἔφησε, πῶς ἀρετῆς καὶ
[10]	συνουσιαστής. Καὶ περὶ μὲν παιδείας	οὐκ	οἶδ´ ὅ τι δεῖ πλείονα
[16]	ἢ τῶν παίδων. τίς γὰρ	οὐκ	οἶδεν ὅτι τὰ μὲν τῶν
[4]	καρποὺς ἐξήνεγκε. ποῖα δὲ δένδρα	οὐκ	ὀλιγωρηθέντα μὲν στρεβλὰ φύεται καὶ
[4]	τὴν τῆς ἐπιμελείας ἰσχὺν διαδείκνυσιν;	οὔκ,	ἀλλὰ καὶ μυρί´ ἐπὶ μυρίοις.
[16]	ἔρωτες καὶ γυναικῶν οἰκοφθορίαι γαμετῶν.	οὐκοῦν	τὰς τούτων ὁρμὰς ταῖς ἐπιμελείαις
[11]	ἀθλητῶν πιμελώδων φάλαγγας διωθεῖ. Τί	οὖν;	ἄν τις εἴποι, σὺ δὲ
[20]	καὶ πολλῆς ἐπιμελείας, ἀνυστὸν δ´	οὖν	ἀνθρωπίνῃ φύσει καθέστηκεν.
[10]	φιλοσοφίας, ἄμουσος καὶ πλημμελής. πειρατέον	οὖν	εἰς δύναμιν καὶ τὰ κοινὰ
[11]	τὸν ταῦτα συμβουλεύοντα. πειρατέον μὲν	οὖν	εἰς δύναμιν τὴν κρατίστην ἀγωγὴν
[14]	τις ἄν. οἶδα κἀγώ. πειρατέον	οὖν	εἰς ὅσον οἷόν τ´ ἐστὶ
[20]	καὶ νέους ἀναιδεστάτους εἶναι. Πειρατέον	οὖν	εἰς τὸν τῶν τέκνων σωφρονισμὸν
[11]	ἡ τῶν σωμάτων εὐεξία. καθάπερ	οὖν	ἐν εὐδίᾳ τὰ πρὸς τὸν
[13]	μὴ φιλεῖν αἴτιον κατέστη. τί	οὖν	ἐστιν ὃ βούλομαι λέγειν, ἵνα
[4]	δόξης ἀειμνήστου τετυχήκασιν. Εὔδαιμον μὲν	οὖν	καὶ θεοφιλὲς εἴ τῳ ταῦτα
[18]	ἱκανοὶ διαφθείρειν εἰσί. ~Ταῦτα μὲν	οὖν	καλὰ καὶ συμφέροντα· ἃ δὲ
[15]	ἀποτροπῆς τοῦ πράγματος. ἀποτολμητέον δ´	οὖν	ὅμως εἰπεῖν αὐτό. τί οὖν
[5]	ταῦτα ποθοῦντα φαίνεται. μάλιστα μὲν	οὖν	ὅπερ ἔφην αὐτὰς πειρατέον τὰ
[15]	μετρίοις δούλοις συγγνωστόν. ~Ταῦτα μὲν	οὖν	οὐκ ἐνδοιάσας οὐδὲ μελλήσας περὶ
[2]	ἀνάγκη δυστυχεῖν τοὺς ἐκγόνους. Καλὸς	οὖν	παρρησίας θησαυρὸς εὐγένεια, ἧς δὴ
[20]	ἡβώντων ἐξεπόνησε μαθεῖν. Τὸ μὲν	οὖν	πάσας τὰς προειρημένας συμπεριλαβεῖν εὐχῆς
[7]	ἐπιδεξίων καὶ νομίμων ἀκούειν; Τί	οὖν	συμβαίνει τοῖς θαυμαστοῖς πατράσιν, ἐπειδὰν
[15]	τῶν καλῶν φιλῆσαι. τοὺς μὲν	οὖν	τῆς ὥρας ἐπιθυμοῦντας ἀπελαύνειν προσῆκε,
[13]	τοῖς δ´ ὑπερβάλλουσι βαπτίζεται. δοτέον	οὖν	τοῖς παισὶν ἀναπνοὴν τῶν συνεχῶν
[15]	οὖν ὅμως εἰπεῖν αὐτό. τί	οὖν	τοῦτ´ ἐστί; πότερα δεῖ τοὺς
[16]	τῶν παίδων μιμητέον. ~Περὶ μὲν	οὖν	τούτων, ὅπως ἕκαστος αὐτὸς ἑαυτὸν
[7]	παρασήμοις ἐγχειρίζουσι τοὺς παῖδας. καὶ	οὔπω	τοῦτ´ ἐστὶ καταγέλαστον εἰ δι´
[11]	ὁμολογεῖς τὰς ὑποθήκας διδόναι. πρὸς	οὓς	οὐ χαλεπὸν ἀπαντῆσαι. ἐγὼ γὰρ
[20]	ἐπιτηδεύειν, ζηλώσαντας Εὐρυδίκην, ἥτις Ἰλλυρὶς	οὖσα	καὶ τριβάρβαρος, ὅμως ἐπὶ τῇ
[9]	ψυχῇ διαθέσεως. οὔτε γὰρ θρασὺν	οὔτ´	ἄτολμον καὶ καταπλῆγα προσῆκεν εἶναι·
[13]	οὔτ´ αὐτόπται γίγνονται τὸ παράπαν	οὔτ´	αὐτήκοοι, πλεῖστον τοῦ δέοντος ἁμαρτάνοντες.
[13]	υἱεῖς αὐτοὶ τῆς τούτων μαθήσεως	οὔτ´	αὐτόπται γίγνονται τὸ παράπαν οὔτ´
[14]	τἄλλα ἐνάμιλλοι ταῖς ἐκείνων ἐσμὲν	οὔτ´	ἐμπειρίαις οὔτε καλοκαγαθίαις. ἀλλ´ οὐδὲν
[9]	τῆς ἐν τῇ ψυχῇ διαθέσεως.	οὔτε	γὰρ θρασὺν οὔτ´ ἄτολμον καὶ
[14]	ταῖς ἐκείνων ἐσμὲν οὔτ´ ἐμπειρίαις	οὔτε	καλοκαγαθίαις. ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον ἐκείνων,
[4]	τί βουλόμενος τοὺς σκύλακας ἐπεδείκνυεν,	οὗτοι	γονέων, ἔφη, τῶν αὐτῶν ἀμφότεροι,
[7]	θανάτου τιμώμενοι. φιλοσοφίᾳ δ´ ὁμιλήσαντες	οὗτοι	οὐ τοιούτοις ἴσως πράγμασιν ἑαυτοὺς
[17]	τῶν συμφοιτητῶν μοχθηρίας· καὶ γὰρ	οὗτοι	τὰς ἐπιεικεστάτας φύσεις ἱκανοὶ διαφθείρειν
[8]	ἀπόκρισις ταύτῃ φαίνεται. καὶ γὰρ	οὗτος	ἐρωτήσαντος αὐτόν μοι δοκεῖ Γοργίου
[14]	ὅτι ὁ πορφύρεος’ Ὁμήρου θάνατος’	οὗτός	ἐστιν. ἐξ ὧν ἐχθρὸν ἐκτήσατο
[19]	δυσηκόους γάμῳ καταζεῦξαι, δεσμὸς γὰρ	οὗτος	τῆς νεότητος ἀσφαλέστατος. ἐγγυᾶσθαι δὲ
[11]	ἐφόδιον εἰς τὸ γῆρας ἀποτίθεσθαι.	οὕτω	δὲ δεῖ ταμιεύεσθαι τὸν τοῦ
[18]	ἐπὶ τὸ συμφέρον πάροδον εὗρον,	οὕτω	δεῖ τοὺς πατέρας τὴν τῶν
[10]	Περικλῆς, οὕτως Ἀρχύτας ὁ Ταραντῖνος,	οὕτω	Δίων ὁ Συρακόσιος, οὕτως Ἐπαμεινώνδας
[10]	δυνάμενοι ταῖς ταύτης ἐμίγνυντο θεραπαίναις,	οὕτω	καὶ οἱ φιλοσοφίας μὴ δυνάμενοι
[15]	ζῆλον. μαρτυρεῖ δὲ τούτοις Εὐριπίδης	οὕτω	λέγων ἀλλ´ ἔστι δή τις
[13]	τοῦ ἱπποκόμου χάριεν, ὡς οὐδὲν	οὕτω	πιαίνει τὸν ἵππον ὡς βασιλέως
[18]	ἀποπνέων, ἀγνόησον· μύρων ὄζων, σίγησον.	οὕτω	σκιρτῶσα νεότης πωλοδαμνεῖται. ~Πειρατέον δὲ
[5]	σφραγῖδες τοῖς ἁπαλοῖς ἐναπομάττονται κηροῖς,	οὕτως	αἱ μαθήσεις ταῖς τῶν ἔτι
[14]	τὰ ἀνέντευκτα τῶν ἠθῶν ἐστιν	οὕτως	ἀξιομίσητον. ἔτι τοίνυν οἱ παῖδες
[10]	τῶν καιρῶν. οὕτως ἐπολιτεύσατο Περικλῆς,	οὕτως	Ἀρχύτας ὁ Ταραντῖνος, οὕτω Δίων
[9]	ὑπόθεσιν) τὴν θεατρικὴν καὶ παρατράγῳδον,	οὕτως	αὖ πάλιν καὶ τὴν σμικρολογίαν
[9]	τῶν τέκνων μηδὲν ποιεῖσθαι προὐργιαίτερον,	οὕτως	αὖ πάλιν φημὶ δεῖν τῆς
[11]	πρὸς τὸν χειμῶνα προσῆκε παρασκευάζειν,	οὕτως	ἐν νεότητι τὴν εὐταξίαν καὶ
[10]	Ταραντῖνος, οὕτω Δίων ὁ Συρακόσιος,	οὕτως	Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος, ὧν ἅτερος
[10]	κατὰ τὸ παρεῖκον τῶν καιρῶν.	οὕτως	ἐπολιτεύσατο Περικλῆς, οὕτως Ἀρχύτας ὁ
[7]	οἱ γεωργοὶ τοῖς φυτοῖς παρατιθέασιν,	οὕτως	οἱ νόμιμοι τῶν διδασκάλων ἐμμελεῖς
[13]	Μνημοσύνην, αἰνιττόμενοι καὶ παραδηλοῦντες ὅτι	οὕτως	οὐδὲν γεννᾶν καὶ τρέφειν ὡς
[16]	ὅπως ἕκαστος αὐτὸς ἑαυτὸν πέπεικεν,	οὕτως	ὑπολαμβανέτω· ἐγὼ δ´ ἐπειδὴ περὶ
[14]	κἀκεῖνος τοιγαροῦν" εἰπών τὴν κεφαλὴν	οὐχ	ἕξεις ἀλλὰ τῆς ἀθυροστομίας ταύτης
[17]	μιαρὰ ταῦτα θρέμματα, ἐκδιωκτέον δ´	οὐχ	ἥκιστα καὶ τὰς τῶν συμφοιτητῶν
[14]	ἀδελφὴν Ἀρσινόην Σωτάδης εἰπών εἰς	οὐχ	ὁσίην τρυμαλιὴν τὸ κέντρον ὠθεῖς"
[9]	καλούμενος ὑπὸ τοῦ δήμου πολλάκις	οὐχ	ὑπήκουσε, λέγων ἀσύντακτος εἶναι. ὡσαύτως
[9]	ταχὺ γέγραπται· θαυμάζω δὲ πῶς	οὐχὶ	τοιαύτας πλείους γέγραφας. Ὥσπερ τοίνυν
[7]	τέκνων προδεδωκότες παιδείαν, ὅτ´ οὐδὲν	ὄφελος,	τοῖς ἐκείνων ἀδικήμασιν ἀδημονοῦντες. οἱ
[13]	πιαίνει τὸν ἵππον ὡς βασιλέως	ὀφθαλμός.	Πάντων δὲ μάλιστα τὴν μνήμην
[9]	δ´ ἔγωγε τοὺς τοῖς συρφετώδεσιν	ὄχλοις	ἀρεστῶς καὶ κεχαρισμένως ἐπιτηδεύοντας λέγειν
[9]	λέγων ἐγὼ δ´ ἄκομψος εἰς	ὄχλον	δοῦναι λόγον, εἰς ἥλικας δὲ
[9]	γὰρ ἐν σοφοῖς φαῦλοι παρ´	ὄχλῳ	μουσικώτεροι λέγειν. ὁρῶ δ´ ἔγωγε
[20]	ἐπὶ τῇ μαθήσει τῶν τέκνων	ὀψὲ	τῆς ἡλικίας ἥψατο παιδείας. ἱκανῶς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005