HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

EUSÈBE de Césarée, Histoire ecclésiastique, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 105 formes différentes pour 163 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 6]   γνήσιον, καὶ τὸ ἔργον ἐμόν. Φάγετε, καὶ γὰρ ἐγὼ βέβρωκα· μὴ

[3, 39]   τῶν αὐτοῦ λόγων τεκμηράμενον εἰπεῖν, φαίνεται, πλὴν καὶ τοῖς μετ' αὐτὸν

[3, 8]   πᾶσαν τὴν χώραν ἅρματα καὶ φάλαγγες ἔνοπλοι διᾴττουσαι τῶν νεφῶν καὶ

[3, 25]   ἔφην, ἡ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις, εἰ φανείη· ἥν τινες, ὡς ἔφην, ἀθετοῦσιν,

[3, 25]   ἐπὶ τούτοις τακτέον, εἴ γε φανείη, τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου, περὶ ἧς

[3, 3]   παρειλήφαμεν, ὅμως δὲ πολλοῖς χρήσιμος φανεῖσα, μετὰ τῶν ἄλλων ἐσπουδάσθη γραφῶν.

[3, 6]   ἡμέραν ἀμφότερα προσεξεκάετο τὰ δεινά. Φανερὸς μέν γε οὐδαμοῦ σῖτος ἦν,

[3, 20]   εἴη καὶ ποῖ καὶ πότε φανησομένη, λόγον δοῦναι ὡς οὐ κοσμικὴ

[3, 6]   τῶν τειχῶν ἐρρίπτουν εἰς τὰς φάραγγας. Περιιὼν δὲ ταύτας ὁ Τίτος

[3, 39]   ἐπικληθέντα Βαρσαβᾶν γεγονός, ὡς δηλητήριον φάρμακον ἐμπιόντος καὶ μηδὲν ἀηδὲς διὰ

[3, 6]   καὶ μόνον οὐκ ἐκ τῶν φαρύγγων ἀναθλίβοντες τὰς ἀκόλους ἀνέφερον. Ἐτύπτοντο

[3, 11]   εἶναι δοκιμάσαι, ἀνεψιόν, ὥς γέ φασι, γεγονότα τοῦ σωτῆρος τὸν γὰρ

[3, 30]   τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν τρόπον· Φασὶ γοῦν τὸν μακάριον Πέτρον θεασάμενον

[3, 29]   αὐτοῦ κατὰ λέξιν ἱστορεῖ· Ὡραίαν, φασί, γυναῖκα ἔχων οὗτος, μετὰ τὴν

[3, 29]   βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί φασι τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ τῇ

[3, 24]   Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων ἕνεκά φασι τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην τὸν ὑπὸ

[3, 24]   εὐαγγελίων τὴν ἔκδοσιν πεποιημένων, Ἰωάννην φασὶ τὸν πάντα χρόνον ἀγράφῳ κεχρημένον

[3, 24]   εἰς αὐτὸν διαδεδομένων, ἀποδέξασθαι μέν φασιν, ἀλήθειαν αὐτοῖς ἐπιμαρτυρήσαντα, μόνην δὲ

[3, 4]   ἀκοῆς, ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν συνετάξατο. Φασὶν δ' ὡς ἄρα τοῦ κατ'

[3, 23]   γνώμην, οὐ πρότερον ἀπῆλθεν, ὥς φασιν, πρὶν αὐτὸν ἐπιστῆσαι τῇ ἐκκλησίᾳ,

[3, 3]   μετὰ ἄλλων καὶ Ἑρμᾶ, οὗ φασιν ὑπάρχειν τὸ τοῦ Ποιμένος βιβλίον,

[3, 36]   φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῇ, φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ οὖν πάντας

[3, 8]   ὁ αὐτὸς ἱστορεῖ, χρησμόν τινα φάσκων ἐν ἱεροῖς γράμμασιν εὑρῆσθαι περιέχοντα

[3, 30]   ἀποστόλων ἐξετασθέντας ἐν συζυγίαις καταλέγει, φάσκων· Ἢ καὶ τοὺς ἀποστόλους ἀποδοκιμάσουσιν;

[3, 28]   παραδέδωκεν, ὡς ἐκ παραδόσεως Πολυκάρπου φάσκων Ἰωάννην τὸν ἀπόστολον εἰσελθεῖν ποτε

[3, 24]   τοῦ Ἰησοῦ πράξεων, παραπλησίως ἐπιτηρεῖ, φάσκων ὡς ἄρα προσθεὶς Ἡρῴδης οἷς

[3, 8]   μιᾷ καὶ εἰκάδι Ἀρτεμισίου μηνός, φάσμα τι δαιμόνιον ὤφθη μεῖζον πίστεως,

[3, 6]   ἐν χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν φειδὼ τοὺς τοῦ ζῆν ἀφελέσθαι σταλαγμούς.

[3, 24]   ἐντευξομένων ἕνεκεν, ἐνταῦθά μοι κείσθω. Φέρε δέ, καὶ τοῦδε τοῦ ἀποστόλου

[3, 6]   ~Ἡ ἐκ θεοῦ μετῆλθεν τιμωρία. Φέρε δὴ οὖν, τῶν Ἱστοριῶν τὴν

[3, 39]   Παπία συγγράμματα πέντε τὸν ἀριθμὸν φέρεται, ἃ καὶ ἐπιγέγραπται Λογίων κυριακῶν

[3, 25]   τοῖς πολλοῖς, ἡ λεγομένη Ἰακώβου φέρεται καὶ ἡ Ἰούδα ἥ τε

[3, 16]   δὴ οὖν ὁμολογουμένη μία ἐπιστολὴ φέρεται, μεγάλη τε καὶ θαυμασία, ἣν

[3, 38]   μνήμη τις παρὰ τοῖς παλαιοῖς φέρεται, οὐδὲ γὰρ καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς

[3, 9]   πιστεύεσθαι· καὶ ἕτερα δ' αὐτοῦ φέρεται σπουδῆς ἄξια δύο, τὰ Περὶ

[3, 37]   τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἡ παράδοσις φέρεται. ~Ὥσπερ οὖν ἀμέλει τοῦ Ἰγνατίου

[3, 28]   ἤδη πρότερον παρατέθειμαι, ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ ζητήσει ταῦτα περὶ αὐτοῦ

[3, 36]   τούτων αὐτῶν μέμνηται ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῇ, φάσκων

[3, 25]   Πέτρου καὶ πρὸς τούτοις ἡ φερομένη Βαρναβᾶ ἐπιστολὴ καὶ τῶν ἀποστόλων

[3, 3]   αὐτῶν κατακέχρηνται συγγράμμασιν· τὴν δὲ φερομένην δευτέραν οὐκ ἐνδιάθηκον μὲν εἶναι

[3, 39]   τὸν πρῶτον, τὴν ἐπ' ὀνόματος φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν ἑορακέναι. Καὶ ὁ

[3, 25]   καταλεκτέον ἐπιστολάς, αἷς ἑξῆς τὴν φερομένην Ἰωάννου προτέραν καὶ ὁμοίως τὴν

[3, 18]   κατὰ τὸν ἀντί χριστον προσηγορίας φερομένης ἐν τῇ Ἰωάννου λεγομένῃ Ἀποκαλύψει,

[3, 32]   καὶ ἑτέρους ἀπογόνους ἑνὸς τῶν φερομένων ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος, ᾧ ὄνομα

[3, 25]   καὶ ἡ τῶν ἐν αὐτοῖς φερομένων προαίρεσις πλεῖστον ὅσον τῆς ἀληθοῦς

[3, 6]   θάπτειν ἐκέλευον, τὴν ὀσμὴν οὐ φέροντες· ἔπειθ' ὡς οὐ διήρκουν, ἀπὸ

[3, 19]   ὡς αὐτοῦ συγγένειαν τοῦ Χριστοῦ φερόντων. Ταῦτα δὲ δηλοῖ κατὰ λέξιν

[3, 23]   τῆς ἑαυτοῦ, κεκραγώς· τί με φεύγεις, τέκνον, τὸν σαυτοῦ πατέρα, τὸν

[3, 23]   προφυλακῆς τῶν λῃστῶν ἁλίσκεται, μήτε φεύγων μήτε παραιτούμενος, ἀλλὰ βοῶν· ἐπὶ

[3, 24]   θεσπέσιοι καὶ ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς, φημὶ δὲ τοῦ Χριστοῦ τοὺς ἀποστόλους,

[3, 24]   τε τοῦτ' ἐπισημήνασθαι, τοτὲ μὲν φήσαντα· ταύτην ἀρχὴν ἐποίησεν τῶν παραδόξων

[3, 28]   καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα· φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον

[3, 3]   μὴ Παύλου οὖσαν αὐτὴν ἀντιλέγεσθαι φήσαντες, οὐ δίκαιον ἀγνοεῖν· καὶ τὰ

[3, 5]   πορείαν σὺν δυνάμει τοῦ Χριστοῦ, φήσαντος αὐτοῖς· πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ

[3, 7]   παρατέθεινται τὰς λέξεις, τοτὲ μὲν φήσαντος ὡς πρὸς αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ·

[3, 39]   τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν φησι γενέσθαι· ὀνομαστὶ γοῦν πολλάκις αὐτῶν

[3, 6]   τραγῳδίαν· Τοῖς γε μὴν εὐπόροις, φησί, καὶ τὸ μένειν πρὸς ἀπωλείας

[3, 32]   Τραϊανοῦ Καίσαρος καὶ ὑπατικοῦ Ἀττικοῦ. Φησὶν δὲ ὁ αὐτὸς ὡς ἄρα

[3, 18]   αἱρέσεις ταῦτα περὶ τοῦ Ἰωάννου φησίν· Εἰ δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν

[3, 32]   τοῦ σωτῆρος, ᾧ ὄνομα Ἰούδας, φησὶν εἰς τὴν αὐτὴν ἐπιβιῶναι βασιλείαν

[3, 4]   γενόμενοι τοῦ λόγου, οἷς καί φησιν ἔτ' ἄνωθεν ἅπασι παρηκολουθηκέναι, καὶ

[3, 39]   ἐν οἷς καὶ χιλιάδα τινά φησιν ἐτῶν ἔσεσθαι μετὰ τὴν ἐκ

[3, 24]   ὡσαύτως· μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι» φησίν Ἰωάννην ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς τὴν

[3, 39]   ἐκείνοις γνωρίμων διδάσκει δι' ὧν φησιν λέξεων· οὐκ ὀκνήσω δέ σοι

[3, 31]   τελευτῆς, συνᾴδων τοῖς ἐκτεθεῖσιν, οὕτω φησίν· Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες αἱ

[3, 7]   μυριάδας ἑκατὸν καὶ δέκα διαφθαρῆναί φησιν, τοὺς δὲ λοιποὺς στασιώδεις καὶ

[3, 6]   δουλεία κἂν ζήσωμεν ἐπ' αὐτούς, φθάνει δὲ καὶ δουλείαν ὁ λιμός,

[3, 7]   δὲ εἰς τὰς ἐπαρχίας διανενεμῆσθαι φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις σιδήρῳ καὶ

[3, 6]   ὄμμασιν οἱ δυσθανατοῦντες ἐθεώρουν τοὺς φθάσαντας ἀναπαύσασθαι, βαθεῖα δὲ τὴν πόλιν

[3, 6]   θάνατον ἦν καὶ μακαρισμὸς τῶν φθασάντων πρὶν ἀκοῦσαι καὶ θεάσασθαι κακὰ

[3, 6]   κατέσειον εἰς ἔδαφος. Τοῖς δὲ φθάσασι τὴν εἰσδρομὴν αὐτῶν καὶ προκαταπιοῦσιν

[3, 8]   ὃ δ' οὔθ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ φθεγξάμενος οὔτε ἰδίᾳ πρὸς τοὺς παρόντας,

[3, 6]   τῶν δ' ὑπὸ τοῦ λιμοῦ φθειρομένων κατὰ τὴν πόλιν ἄπειρον μὲν

[3, 8]   πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος» τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ εἰς

[3, 5]   τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ, παντελῆ φθορὰν καὶ ἀφανισμὸν ἔσχατον τὸν διὰ

[3, 36]   ἀπὸ Τρωάδος τοῖς τε ἐν Φιλαδελφίᾳ αὖθις διὰ γραφῆς ὁμιλεῖ καὶ

[3, 7]   ἐπιθεῖναι, ἃ γένοιτ' ἂν παραστατικὰ φιλανθρωπίας τῆς παναγάθου προνοίας, τεσσαράκοντα ἐφ'

[3, 15]   Κλήμης, ὃν συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος διδάσκει, λέγων·

[3, 36]   ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῇ, φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ

[3, 39]   μὲν οὖν κατὰ τὴν Ἱεράπολιν Φίλιππον τὸν ἀπόστολον ἅμα ταῖς θυγατράσιν

[3, 31]   καὶ ἀναζητήσει πάντας τοὺς ἁγίους, Φίλιππον τῶν δώδεκα ἀποστόλων, ὃς κεκοίμηται

[3, 30]   μὲν γὰρ καὶ Φίλιππος ἐπαιδοποιήσαντο, Φίλιππος δὲ καὶ τὰς θυγατέρας ἀνδράσιν

[3, 30]   ἀποδοκιμάσουσιν; Πέτρος μὲν γὰρ καὶ Φίλιππος ἐπαιδοποιήσαντο, Φίλιππος δὲ καὶ τὰς

[3, 39]   τί Πέτρος εἶπεν ἢ τί Φίλιππος ἢ τί Θωμᾶς ἢ Ἰάκωβος

[3, 31]   Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες αἱ Φιλίππου γεγένηνται ἐν Ἱεραπόλει τῇ κατὰ

[3, 31]   ταῖς Πράξεσιν τῶν ἀποστόλων τῶν Φιλίππου θυγατέρων ἐν Καισαρείᾳ τῆς Ἰουδαίας

[3, 39]   παρειληφέναι θαυμασίαν ὑπὸ τῶν τοῦ Φιλίππου θυγατέρων μνημονεύει, τὰ νῦν σημειωτέον·

[3, 37]   Κοδρᾶτος ἦν, ὃν ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει

[3, 31]   ἐποιεῖτο τὴν ζήτησιν, περὶ τῆς Φιλίππου καὶ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ τελευτῆς,

[3, 31]   γράφων, ὁμοῦ τε αὐτοῦ καὶ Φιλίππου μνημονεύει τοῦ ἀποστόλου τῶν τε

[3, 0]   ΛΑ Περὶ τῆς Ἰωάννου καὶ Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως Συμεὼν ὁ

[3, 31]   καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν

[3, 39]   Ἰωάννου παραδόσεις· ἐφ' ἃς τοὺς φιλομαθεῖς ἀναπέμψαντες, ἀναγκαίως νῦν προσθήσομεν ταῖς

[3, 23]   οἷς τὰ καλὰ καὶ ἐπωφελῆ φίλον ἀκούειν, προστίθησιν ἐν ᾧ Τίς

[3, 5]   διὰ πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν ὅτῳ φίλον ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ

[3, 37]   πλεῖστοι τῶν τότε μαθητῶν σφοδροτέρῳ φιλοσοφίας ἔρωτι πρὸς τοῦ θείου λόγου

[3, 28]   βασιλείαν, καὶ ὧν αὐτὸς ὠρέγετο, φιλοσώματος ὢν καὶ πάνυ σαρκικός, ἐν

[3, 37]   τοῦ τῆς πίστεως λόγου κηρύττειν φιλοτιμούμενοι καὶ τὴν τῶν θείων εὐαγγελίων

[3, 6]   καὶ διὰ χειρῶν ἐχώρουν οἱ φίλτατοι πρὸς ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες τὰ ταλαίπωρα

[3, 6]   στομάτων τὰς τροφάς, καὶ τῶν φιλτάτων ἐν χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν

[3, 30]   μακαρίων γάμος καὶ ἡ τῶν φιλτάτων τελεία διάθεσις» Καὶ ταῦτα δ'

[3, 18]   Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων καὶ Φλαυίαν Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες, ἐξ ἀδελφῆς γεγονυῖαν

[3, 18]   Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες, ἐξ ἀδελφῆς γεγονυῖαν Φλαυίου Κλήμεντος, ἑνὸς τῶν τηνικάδε ἐπὶ

[3, 8]   μεταβαίνομεν ἐντεῦθεν. Τὸ δὲ τούτων φοβερώτερον, Ἰησοῦς γάρ τις ὄνομα, υἱὸς

[3, 23]   γέροντα; ἐλέησόν με, τέκνον, μὴ φοβοῦ· ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ

[3, 24]   οἱ λοιποὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν φοιτηταί, δώδεκα μὲν ἀπόστολοι, ἑβδομήκοντα δὲ

[3, 7]   πληθὺς τὸν μὲν λῃστὴν καὶ φονέα τοῦ θανάτου παρῄτηται, τὸν δ'

[3, 33]   ὑμνεῖν, τὸ δὲ μοιχεύειν καὶ φονεύειν καὶ τὰ συγγενῆ τούτοις ἀθέμιτα

[3, 33]   τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν διαφυλάσσειν κωλύεσθαι φονεύειν, μοιχεύειν, πλεονεκτεῖν, ἀποστερεῖν καὶ τὰ

[3, 20]   μόνων, ἐξ ὧν καὶ τοὺς φόρους ἀναφέρειν καὶ αὐτοὺς αὐτουργοῦντας διατρέφεσθαι»

[3, 25]   δέ που καὶ ὁ τῆς φράσεως παρὰ τὸ ἦθος τὸ ἀποστολικὸν

[3, 38]   ἀληθὲς τῷ τὸν ὅμοιον τῆς φράσεως χαρακτῆρα τήν τε τοῦ Κλήμεντος

[3, 6]   Τοὺς δ' εὐθέως φρίκη καὶ φρενῶν ἔκστασις ᾕρει, καὶ παρὰ τὴν

[3, 6]   τέκνου διεκάλυψεν. Τοὺς δ' εὐθέως φρίκη καὶ φρενῶν ἔκστασις ᾕρει, καὶ

[3, 6]   ὀξείαις ἀναπείροντες τὰς ἕδρας· τὰ φρικτὰ δὲ καὶ ἀκοαῖς ἔπασχέ τις

[3, 6]   Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις ἱστόρηται, φρικτὸν μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δ' ἀκοῦσαι.

[3, 6]   καὶ πολλάκις ἱκετευόντων καὶ τὸ φρικτότατον ἐπικαλουμένων ὄνομα τοῦ θεοῦ μεταδοῦναί

[3, 36]   ποιμὴν παρατίθεται, τὴν περὶ αὐτῆς φροντίδα διὰ σπουδῆς ἔχειν αὐτὸν ἀξιῶν.

[3, 24]   περὶ τὸ λογογραφεῖν μικρὰν ποιούμενοι φροντίδα. Καὶ τοῦτ' ἔπραττον ἅτε μείζονι

[3, 39]   εἴ τις ἄλλος τὰ ὅμοια φρονῶν ἀναπέφηνεν. Καὶ ἄλλας δὲ τῇ

[3, 6]   Τοῖς δ' ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν ἐπὶ λαχάνων συλλογὴν

[3, 36]   δι' Ἀσίας ἀνακομιδὴν μετ' ἐπιμελεστάτης φρουρῶν φυλακῆς ποιούμενος, τὰς κατὰ πόλιν

[3, 17]   ταῖς ὑπὲρ τὴν ἐνορίαν ζημιώσας φυγαῖς καὶ ταῖς τῶν οὐσιῶν ἀποβολαῖς

[3, 7]   ἵνα μὴ γένηται ὑμῶν ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. Ἔσται γὰρ

[3, 23]   προσιόντα ἐγνώρισε τὸν Ἰωάννην, εἰς φυγὴν αἰδεσθεὶς ἐτράπετο. Ὃ δὲ ἐδίωκεν

[3, 23]   μετὰ τὴν Δομετιανοῦ τελευτὴν ἐπανελθὼν φυγῆς. Ὅτι δὲ εἰς τούτους τῷ

[3, 20]   ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν νῆσον φυγῆς τὴν ἐπὶ τῆς Ἐφέσου διατριβὴν

[3, 28]   τοῖς σὺν αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα· φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον συμπέσῃ,

[3, 23]   τὴν κεφαλήν, καλόν γε, ἔφη, φύλακα τῆς τἀδελφοῦ ψυχῆς κατέλιπον. Ἀλλ'

[3, 24]   πονηροῖς, κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν φυλακῇ» Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων ἕνεκά

[3, 24]   τὰ μηδέπω τοῦ βαπτιστοῦ εἰς φυλακὴν βεβλημένου πρὸς τοῦ Χριστοῦ πραχθέντα

[3, 24]   γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς φυλακήν» Οὐκοῦν ὁ μὲν Ἰωάννης τῇ

[3, 36]   Ἀσίας ἀνακομιδὴν μετ' ἐπιμελεστάτης φρουρῶν φυλακῆς ποιούμενος, τὰς κατὰ πόλιν αἷς

[3, 23]   παραφυλακῆς, ὡς τὸ τέλειον αὐτῷ φυλακτήριον ἐπιστήσας, τὴν σφραγῖδα κυρίου. Τῷ

[3, 12]   Ἰουδαίοις τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς φυλῆς, ἀναζητεῖσθαι προστάξαι, μέγιστόν τε Ἰουδαίοις

[3, 32]   τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς Ἰουδαίων φυλῆς, ὡς ἂν ἐξ αὐτῶν ὄντας

[3, 33]   ἀντέγραψεν Τραϊανὸς τὸ τῶν Χριστιανῶν φῦλον μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ

[3, 33]   δόγμα τοιόνδε τεθεικέναι, τὸ Χριστιανῶν φῦλον μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ

[3, 23]   ὀλίγον προσειθίζετο, καὶ διὰ μέγεθος φύσεως ἐκστὰς ὥσπερ ἄστομος καὶ εὔρωστος

[3, 6]   μετὰ τῆς ἀνάγκης, ἐπὶ τὴν φύσιν ἐχώρει, καὶ τὸ τέκνον, ἦν

[3, 32]   ἀδήλῳ που σκότει ὡς εἰ φωλευόντων εἰς ἔτι τότε τῶν, εἰ

[3, 32]   οὗ διαφόροις ἤδη πρότερον ἐχρησάμεθα φωναῖς, Ἡγήσιππος· ὃς δὴ περί τινων

[3, 39]   νῦν προσθήσομεν ταῖς προεκτεθείσαις αὐτοῦ φωναῖς παράδοσιν ἣν περὶ Μάρκου τοῦ

[3, 39]   δὲ ταῖς ἀποδοθείσαις τοῦ Παπία φωναῖς προσάψαι λέξεις ἑτέρας αὐτοῦ, δι'

[3, 30]   ~Ὁ μέντοι Κλήμης, οὗ τὰς φωνὰς ἀρτίως ἀνέγνωμεν, τοῖς προειρημένοις ἑξῆς

[3, 8]   τοὺς παρόντας, ἃς καὶ πρότερον φωνὰς βοῶν διετέλει. Νομίσαντες δ' οἱ

[3, 7]   τὸ σωτήριον πάθος καὶ τὰς φωνὰς ἐκείνας ἐν αἷς ἡ τῶν

[3, 28]   γενέσθαι Κήρινθον παρειλήφαμεν· Γάϊος, οὗ φωνὰς ἤδη πρότερον παρατέθειμαι, ἐν τῇ

[3, 10]   αὐτοῦ τῆς Ἀρχαιολογίας τοῦ τέλους φωνὰς παρατέθειται, εἰς πίστωσιν τῆς τῶν

[3, 8]   τὸ ἱερὸν ἐξαπίνης ἀναβοᾶν ἤρξατο· φωνὴ ἀπ' ἀνατολῆς, φωνὴ ἀπὸ δύσεως,

[3, 8]   ἀναβοᾶν ἤρξατο· φωνὴ ἀπ' ἀνατολῆς, φωνὴ ἀπὸ δύσεως, φωνὴ ἀπὸ τῶν

[3, 8]   ἀπ' ἀνατολῆς, φωνὴ ἀπὸ δύσεως, φωνὴ ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ

[3, 8]   φωνὴ ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ ἐπὶ Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν,

[3, 8]   ἐπὶ Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν, φωνὴ ἐπὶ νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ

[3, 8]   φωνὴ ἐπὶ νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ ἐπὶ πάντα τὸν λαόν. Τοῦτο

[3, 9]   Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ τῇ πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς ἑαυτῷ μαρτυρεῖ, ἄξιός

[3, 29]   τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τῇ ὅτι παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ

[3, 8]   ἀλλ' ὡς ἐνῆν μάλιστα τὴν φωνὴν ὀλοφυρτικῶς παρεγκλίνων, πρὸς ἑκάστην ἀπεκρίνατο

[3, 8]   καὶ κτύπου, μετὰ δὲ ταῦτα φωνῆς ἀθρόας· μεταβαίνομεν ἐντεῦθεν. Τὸ δὲ

[3, 39]   ὑπελάμβανον ὅσον τὰ παρὰ ζώσης φωνῆς καὶ μενούσης» Ἔνθα καὶ ἐπιστῆσαι

[3, 4]   ἄν τις ἐκ τῶν Παύλου φωνῶν ἀναλέξοιτο. Τούτου γὰρ οὖν μυρίοι

[3, 4]   ἐκ τῶν αὐτοῦ γένοιτ' ἂν φωνῶν καὶ ἀφ' ὧν ὁ Λουκᾶς

[3, 8]   κατὰ νυκτὸς ἐνάτην ὥραν, τοσοῦτον φῶς περιέλαμψεν τὸν βωμὸν καὶ τὸν

Livre, Chap.
[3, 6]	γνήσιον, καὶ τὸ ἔργον ἐμόν.	Φάγετε,	καὶ γὰρ ἐγὼ βέβρωκα· μὴ
[3, 39]	τῶν αὐτοῦ λόγων τεκμηράμενον εἰπεῖν,	φαίνεται,	πλὴν καὶ τοῖς μετ' αὐτὸν
[3, 8]	πᾶσαν τὴν χώραν ἅρματα καὶ	φάλαγγες	ἔνοπλοι διᾴττουσαι τῶν νεφῶν καὶ
[3, 25]	ἔφην, ἡ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις, εἰ	φανείη·	ἥν τινες, ὡς ἔφην, ἀθετοῦσιν,
[3, 25]	ἐπὶ τούτοις τακτέον, εἴ γε	φανείη,	τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου, περὶ ἧς
[3, 3]	παρειλήφαμεν, ὅμως δὲ πολλοῖς χρήσιμος	φανεῖσα,	μετὰ τῶν ἄλλων ἐσπουδάσθη γραφῶν.
[3, 6]	ἡμέραν ἀμφότερα προσεξεκάετο τὰ δεινά.	Φανερὸς	μέν γε οὐδαμοῦ σῖτος ἦν,
[3, 20]	εἴη καὶ ποῖ καὶ πότε	φανησομένη,	λόγον δοῦναι ὡς οὐ κοσμικὴ
[3, 6]	τῶν τειχῶν ἐρρίπτουν εἰς τὰς	φάραγγας.	Περιιὼν δὲ ταύτας ὁ Τίτος
[3, 39]	ἐπικληθέντα Βαρσαβᾶν γεγονός, ὡς δηλητήριον	φάρμακον	ἐμπιόντος καὶ μηδὲν ἀηδὲς διὰ
[3, 6]	καὶ μόνον οὐκ ἐκ τῶν	φαρύγγων	ἀναθλίβοντες τὰς ἀκόλους ἀνέφερον. Ἐτύπτοντο
[3, 11]	εἶναι δοκιμάσαι, ἀνεψιόν, ὥς γέ	φασι,	γεγονότα τοῦ σωτῆρος τὸν γὰρ
[3, 30]	τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν τρόπον·	Φασὶ	γοῦν τὸν μακάριον Πέτρον θεασάμενον
[3, 29]	αὐτοῦ κατὰ λέξιν ἱστορεῖ· Ὡραίαν,	φασί,	γυναῖκα ἔχων οὗτος, μετὰ τὴν
[3, 29]	βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί	φασι	τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ τῇ
[3, 24]	Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων ἕνεκά	φασι	τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην τὸν ὑπὸ
[3, 24]	εὐαγγελίων τὴν ἔκδοσιν πεποιημένων, Ἰωάννην	φασὶ	τὸν πάντα χρόνον ἀγράφῳ κεχρημένον
[3, 24]	εἰς αὐτὸν διαδεδομένων, ἀποδέξασθαι μέν	φασιν,	ἀλήθειαν αὐτοῖς ἐπιμαρτυρήσαντα, μόνην δὲ
[3, 4]	ἀκοῆς, ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν συνετάξατο.	Φασὶν	δ' ὡς ἄρα τοῦ κατ'
[3, 23]	γνώμην, οὐ πρότερον ἀπῆλθεν, ὥς	φασιν,	πρὶν αὐτὸν ἐπιστῆσαι τῇ ἐκκλησίᾳ,
[3, 3]	μετὰ ἄλλων καὶ Ἑρμᾶ, οὗ	φασιν	ὑπάρχειν τὸ τοῦ Ποιμένος βιβλίον,
[3, 36]	φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῇ,	φάσκων	αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ οὖν πάντας
[3, 8]	ὁ αὐτὸς ἱστορεῖ, χρησμόν τινα	φάσκων	ἐν ἱεροῖς γράμμασιν εὑρῆσθαι περιέχοντα
[3, 30]	ἀποστόλων ἐξετασθέντας ἐν συζυγίαις καταλέγει,	φάσκων·	Ἢ καὶ τοὺς ἀποστόλους ἀποδοκιμάσουσιν;
[3, 28]	παραδέδωκεν, ὡς ἐκ παραδόσεως Πολυκάρπου	φάσκων	Ἰωάννην τὸν ἀπόστολον εἰσελθεῖν ποτε
[3, 24]	τοῦ Ἰησοῦ πράξεων, παραπλησίως ἐπιτηρεῖ,	φάσκων	ὡς ἄρα προσθεὶς Ἡρῴδης οἷς
[3, 8]	μιᾷ καὶ εἰκάδι Ἀρτεμισίου μηνός,	φάσμα	τι δαιμόνιον ὤφθη μεῖζον πίστεως,
[3, 6]	ἐν χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν	φειδὼ	τοὺς τοῦ ζῆν ἀφελέσθαι σταλαγμούς.
[3, 24]	ἐντευξομένων ἕνεκεν, ἐνταῦθά μοι κείσθω.	Φέρε	δέ, καὶ τοῦδε τοῦ ἀποστόλου
[3, 6]	~Ἡ ἐκ θεοῦ μετῆλθεν τιμωρία.	Φέρε	δὴ οὖν, τῶν Ἱστοριῶν τὴν
[3, 39]	Παπία συγγράμματα πέντε τὸν ἀριθμὸν	φέρεται,	ἃ καὶ ἐπιγέγραπται Λογίων κυριακῶν
[3, 25]	τοῖς πολλοῖς, ἡ λεγομένη Ἰακώβου	φέρεται	καὶ ἡ Ἰούδα ἥ τε
[3, 16]	δὴ οὖν ὁμολογουμένη μία ἐπιστολὴ	φέρεται,	μεγάλη τε καὶ θαυμασία, ἣν
[3, 38]	μνήμη τις παρὰ τοῖς παλαιοῖς	φέρεται,	οὐδὲ γὰρ καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς
[3, 9]	πιστεύεσθαι· καὶ ἕτερα δ' αὐτοῦ	φέρεται	σπουδῆς ἄξια δύο, τὰ Περὶ
[3, 37]	τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἡ παράδοσις	φέρεται.	~Ὥσπερ οὖν ἀμέλει τοῦ Ἰγνατίου
[3, 28]	ἤδη πρότερον παρατέθειμαι, ἐν τῇ	φερομένῃ	αὐτοῦ ζητήσει ταῦτα περὶ αὐτοῦ
[3, 36]	τούτων αὐτῶν μέμνηται ἐν τῇ	φερομένῃ	αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῇ, φάσκων
[3, 25]	Πέτρου καὶ πρὸς τούτοις ἡ	φερομένη	Βαρναβᾶ ἐπιστολὴ καὶ τῶν ἀποστόλων
[3, 3]	αὐτῶν κατακέχρηνται συγγράμμασιν· τὴν δὲ	φερομένην	δευτέραν οὐκ ἐνδιάθηκον μὲν εἶναι
[3, 39]	τὸν πρῶτον, τὴν ἐπ' ὀνόματος	φερομένην	Ἰωάννου ἀποκάλυψιν ἑορακέναι. Καὶ ὁ
[3, 25]	καταλεκτέον ἐπιστολάς, αἷς ἑξῆς τὴν	φερομένην	Ἰωάννου προτέραν καὶ ὁμοίως τὴν
[3, 18]	κατὰ τὸν ἀντί χριστον προσηγορίας	φερομένης	ἐν τῇ Ἰωάννου λεγομένῃ Ἀποκαλύψει,
[3, 32]	καὶ ἑτέρους ἀπογόνους ἑνὸς τῶν	φερομένων	ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος, ᾧ ὄνομα
[3, 25]	καὶ ἡ τῶν ἐν αὐτοῖς	φερομένων	προαίρεσις πλεῖστον ὅσον τῆς ἀληθοῦς
[3, 6]	θάπτειν ἐκέλευον, τὴν ὀσμὴν οὐ	φέροντες·	ἔπειθ' ὡς οὐ διήρκουν, ἀπὸ
[3, 19]	ὡς αὐτοῦ συγγένειαν τοῦ Χριστοῦ	φερόντων.	Ταῦτα δὲ δηλοῖ κατὰ λέξιν
[3, 23]	τῆς ἑαυτοῦ, κεκραγώς· τί με	φεύγεις,	τέκνον, τὸν σαυτοῦ πατέρα, τὸν
[3, 23]	προφυλακῆς τῶν λῃστῶν ἁλίσκεται, μήτε	φεύγων	μήτε παραιτούμενος, ἀλλὰ βοῶν· ἐπὶ
[3, 24]	θεσπέσιοι καὶ ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς,	φημὶ	δὲ τοῦ Χριστοῦ τοὺς ἀποστόλους,
[3, 24]	τε τοῦτ' ἐπισημήνασθαι, τοτὲ μὲν	φήσαντα·	ταύτην ἀρχὴν ἐποίησεν τῶν παραδόξων
[3, 28]	καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ παραινέσαι,	φήσαντα·	φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον
[3, 3]	μὴ Παύλου οὖσαν αὐτὴν ἀντιλέγεσθαι	φήσαντες,	οὐ δίκαιον ἀγνοεῖν· καὶ τὰ
[3, 5]	πορείαν σὺν δυνάμει τοῦ Χριστοῦ,	φήσαντος	αὐτοῖς· πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ
[3, 7]	παρατέθεινται τὰς λέξεις, τοτὲ μὲν	φήσαντος	ὡς πρὸς αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ·
[3, 39]	τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν	φησι	γενέσθαι· ὀνομαστὶ γοῦν πολλάκις αὐτῶν
[3, 6]	τραγῳδίαν· Τοῖς γε μὴν εὐπόροις,	φησί,	καὶ τὸ μένειν πρὸς ἀπωλείας
[3, 32]	Τραϊανοῦ Καίσαρος καὶ ὑπατικοῦ Ἀττικοῦ.	Φησὶν	δὲ ὁ αὐτὸς ὡς ἄρα
[3, 18]	αἱρέσεις ταῦτα περὶ τοῦ Ἰωάννου	φησίν·	Εἰ δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν
[3, 32]	τοῦ σωτῆρος, ᾧ ὄνομα Ἰούδας,	φησὶν	εἰς τὴν αὐτὴν ἐπιβιῶναι βασιλείαν
[3, 4]	γενόμενοι τοῦ λόγου, οἷς καί	φησιν	ἔτ' ἄνωθεν ἅπασι παρηκολουθηκέναι, καὶ
[3, 39]	ἐν οἷς καὶ χιλιάδα τινά	φησιν	ἐτῶν ἔσεσθαι μετὰ τὴν ἐκ
[3, 24]	ὡσαύτως· μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι»	φησίν	Ἰωάννην ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς τὴν
[3, 39]	ἐκείνοις γνωρίμων διδάσκει δι' ὧν	φησιν	λέξεων· οὐκ ὀκνήσω δέ σοι
[3, 31]	τελευτῆς, συνᾴδων τοῖς ἐκτεθεῖσιν, οὕτω	φησίν·	Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες αἱ
[3, 7]	μυριάδας ἑκατὸν καὶ δέκα διαφθαρῆναί	φησιν,	τοὺς δὲ λοιποὺς στασιώδεις καὶ
[3, 6]	δουλεία κἂν ζήσωμεν ἐπ' αὐτούς,	φθάνει	δὲ καὶ δουλείαν ὁ λιμός,
[3, 7]	δὲ εἰς τὰς ἐπαρχίας διανενεμῆσθαι	φθαρησομένους	ἐν τοῖς θεάτροις σιδήρῳ καὶ
[3, 6]	ὄμμασιν οἱ δυσθανατοῦντες ἐθεώρουν τοὺς	φθάσαντας	ἀναπαύσασθαι, βαθεῖα δὲ τὴν πόλιν
[3, 6]	θάνατον ἦν καὶ μακαρισμὸς τῶν	φθασάντων	πρὶν ἀκοῦσαι καὶ θεάσασθαι κακὰ
[3, 6]	κατέσειον εἰς ἔδαφος. Τοῖς δὲ	φθάσασι	τὴν εἰσδρομὴν αὐτῶν καὶ προκαταπιοῦσιν
[3, 8]	ὃ δ' οὔθ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ	φθεγξάμενος	οὔτε ἰδίᾳ πρὸς τοὺς παρόντας,
[3, 6]	τῶν δ' ὑπὸ τοῦ λιμοῦ	φθειρομένων	κατὰ τὴν πόλιν ἄπειρον μὲν
[3, 8]	πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ	φθόγγος»	τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ εἰς
[3, 5]	τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ, παντελῆ	φθορὰν	καὶ ἀφανισμὸν ἔσχατον τὸν διὰ
[3, 36]	ἀπὸ Τρωάδος τοῖς τε ἐν	Φιλαδελφίᾳ	αὖθις διὰ γραφῆς ὁμιλεῖ καὶ
[3, 7]	ἐπιθεῖναι, ἃ γένοιτ' ἂν παραστατικὰ	φιλανθρωπίας	τῆς παναγάθου προνοίας, τεσσαράκοντα ἐφ'
[3, 15]	Κλήμης, ὃν συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι	Φιλιππησίοις	ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος διδάσκει, λέγων·
[3, 36]	ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς	Φιλιππησίους	ἐπιστολῇ, φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ
[3, 39]	μὲν οὖν κατὰ τὴν Ἱεράπολιν	Φίλιππον	τὸν ἀπόστολον ἅμα ταῖς θυγατράσιν
[3, 31]	καὶ ἀναζητήσει πάντας τοὺς ἁγίους,	Φίλιππον	τῶν δώδεκα ἀποστόλων, ὃς κεκοίμηται
[3, 30]	μὲν γὰρ καὶ Φίλιππος ἐπαιδοποιήσαντο,	Φίλιππος	δὲ καὶ τὰς θυγατέρας ἀνδράσιν
[3, 30]	ἀποδοκιμάσουσιν; Πέτρος μὲν γὰρ καὶ	Φίλιππος	ἐπαιδοποιήσαντο, Φίλιππος δὲ καὶ τὰς
[3, 39]	τί Πέτρος εἶπεν ἢ τί	Φίλιππος	ἢ τί Θωμᾶς ἢ Ἰάκωβος
[3, 31]	Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες αἱ	Φιλίππου	γεγένηνται ἐν Ἱεραπόλει τῇ κατὰ
[3, 31]	ταῖς Πράξεσιν τῶν ἀποστόλων τῶν	Φιλίππου	θυγατέρων ἐν Καισαρείᾳ τῆς Ἰουδαίας
[3, 39]	παρειληφέναι θαυμασίαν ὑπὸ τῶν τοῦ	Φιλίππου	θυγατέρων μνημονεύει, τὰ νῦν σημειωτέον·
[3, 37]	Κοδρᾶτος ἦν, ὃν ἅμα ταῖς	Φιλίππου	θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει
[3, 31]	ἐποιεῖτο τὴν ζήτησιν, περὶ τῆς	Φιλίππου	καὶ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ τελευτῆς,
[3, 31]	γράφων, ὁμοῦ τε αὐτοῦ καὶ	Φιλίππου	μνημονεύει τοῦ ἀποστόλου τῶν τε
[3, 0]	ΛΑ Περὶ τῆς Ἰωάννου καὶ	Φιλίππου	τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως Συμεὼν ὁ
[3, 31]	καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκον	Φιλίππου	τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν
[3, 39]	Ἰωάννου παραδόσεις· ἐφ' ἃς τοὺς	φιλομαθεῖς	ἀναπέμψαντες, ἀναγκαίως νῦν προσθήσομεν ταῖς
[3, 23]	οἷς τὰ καλὰ καὶ ἐπωφελῆ	φίλον	ἀκούειν, προστίθησιν ἐν ᾧ Τίς
[3, 5]	διὰ πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν ὅτῳ	φίλον	ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ
[3, 37]	πλεῖστοι τῶν τότε μαθητῶν σφοδροτέρῳ	φιλοσοφίας	ἔρωτι πρὸς τοῦ θείου λόγου
[3, 28]	βασιλείαν, καὶ ὧν αὐτὸς ὠρέγετο,	φιλοσώματος	ὢν καὶ πάνυ σαρκικός, ἐν
[3, 37]	τοῦ τῆς πίστεως λόγου κηρύττειν	φιλοτιμούμενοι	καὶ τὴν τῶν θείων εὐαγγελίων
[3, 6]	καὶ διὰ χειρῶν ἐχώρουν οἱ	φίλτατοι	πρὸς ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες τὰ ταλαίπωρα
[3, 6]	στομάτων τὰς τροφάς, καὶ τῶν	φιλτάτων	ἐν χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν
[3, 30]	μακαρίων γάμος καὶ ἡ τῶν	φιλτάτων	τελεία διάθεσις» Καὶ ταῦτα δ'
[3, 18]	Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων καὶ	Φλαυίαν	Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες, ἐξ ἀδελφῆς γεγονυῖαν
[3, 18]	Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες, ἐξ ἀδελφῆς γεγονυῖαν	Φλαυίου	Κλήμεντος, ἑνὸς τῶν τηνικάδε ἐπὶ
[3, 8]	μεταβαίνομεν ἐντεῦθεν. Τὸ δὲ τούτων	φοβερώτερον,	Ἰησοῦς γάρ τις ὄνομα, υἱὸς
[3, 23]	γέροντα; ἐλέησόν με, τέκνον, μὴ	φοβοῦ·	ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ
[3, 24]	οἱ λοιποὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν	φοιτηταί,	δώδεκα μὲν ἀπόστολοι, ἑβδομήκοντα δὲ
[3, 7]	πληθὺς τὸν μὲν λῃστὴν καὶ	φονέα	τοῦ θανάτου παρῄτηται, τὸν δ'
[3, 33]	ὑμνεῖν, τὸ δὲ μοιχεύειν καὶ	φονεύειν	καὶ τὰ συγγενῆ τούτοις ἀθέμιτα
[3, 33]	τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν διαφυλάσσειν κωλύεσθαι	φονεύειν,	μοιχεύειν, πλεονεκτεῖν, ἀποστερεῖν καὶ τὰ
[3, 20]	μόνων, ἐξ ὧν καὶ τοὺς	φόρους	ἀναφέρειν καὶ αὐτοὺς αὐτουργοῦντας διατρέφεσθαι»
[3, 25]	δέ που καὶ ὁ τῆς	φράσεως	παρὰ τὸ ἦθος τὸ ἀποστολικὸν
[3, 38]	ἀληθὲς τῷ τὸν ὅμοιον τῆς	φράσεως	χαρακτῆρα τήν τε τοῦ Κλήμεντος
[3, 6]	Τοὺς δ' εὐθέως φρίκη καὶ	φρενῶν	ἔκστασις ᾕρει, καὶ παρὰ τὴν
[3, 6]	τέκνου διεκάλυψεν. Τοὺς δ' εὐθέως	φρίκη	καὶ φρενῶν ἔκστασις ᾕρει, καὶ
[3, 6]	ὀξείαις ἀναπείροντες τὰς ἕδρας· τὰ	φρικτὰ	δὲ καὶ ἀκοαῖς ἔπασχέ τις
[3, 6]	Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις ἱστόρηται,	φρικτὸν	μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δ' ἀκοῦσαι.
[3, 6]	καὶ πολλάκις ἱκετευόντων καὶ τὸ	φρικτότατον	ἐπικαλουμένων ὄνομα τοῦ θεοῦ μεταδοῦναί
[3, 36]	ποιμὴν παρατίθεται, τὴν περὶ αὐτῆς	φροντίδα	διὰ σπουδῆς ἔχειν αὐτὸν ἀξιῶν.
[3, 24]	περὶ τὸ λογογραφεῖν μικρὰν ποιούμενοι	φροντίδα.	Καὶ τοῦτ' ἔπραττον ἅτε μείζονι
[3, 39]	εἴ τις ἄλλος τὰ ὅμοια	φρονῶν	ἀναπέφηνεν. Καὶ ἄλλας δὲ τῇ
[3, 6]	Τοῖς δ' ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων	φρουρὰν	νύκτωρ ἐξερπύσασιν ἐπὶ λαχάνων συλλογὴν
[3, 36]	δι' Ἀσίας ἀνακομιδὴν μετ' ἐπιμελεστάτης	φρουρῶν	φυλακῆς ποιούμενος, τὰς κατὰ πόλιν
[3, 17]	ταῖς ὑπὲρ τὴν ἐνορίαν ζημιώσας	φυγαῖς	καὶ ταῖς τῶν οὐσιῶν ἀποβολαῖς
[3, 7]	ἵνα μὴ γένηται ὑμῶν ἡ	φυγὴ	χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. Ἔσται γὰρ
[3, 23]	προσιόντα ἐγνώρισε τὸν Ἰωάννην, εἰς	φυγὴν	αἰδεσθεὶς ἐτράπετο. Ὃ δὲ ἐδίωκεν
[3, 23]	μετὰ τὴν Δομετιανοῦ τελευτὴν ἐπανελθὼν	φυγῆς.	Ὅτι δὲ εἰς τούτους τῷ
[3, 20]	ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν νῆσον	φυγῆς	τὴν ἐπὶ τῆς Ἐφέσου διατριβὴν
[3, 28]	τοῖς σὺν αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα·	φύγωμεν,	μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον συμπέσῃ,
[3, 23]	τὴν κεφαλήν, καλόν γε, ἔφη,	φύλακα	τῆς τἀδελφοῦ ψυχῆς κατέλιπον. Ἀλλ'
[3, 24]	πονηροῖς, κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν	φυλακῇ»	Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων ἕνεκά
[3, 24]	τὰ μηδέπω τοῦ βαπτιστοῦ εἰς	φυλακὴν	βεβλημένου πρὸς τοῦ Χριστοῦ πραχθέντα
[3, 24]	γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς	φυλακήν»	Οὐκοῦν ὁ μὲν Ἰωάννης τῇ
[3, 36]	Ἀσίας ἀνακομιδὴν μετ' ἐπιμελεστάτης φρουρῶν	φυλακῆς	ποιούμενος, τὰς κατὰ πόλιν αἷς
[3, 23]	παραφυλακῆς, ὡς τὸ τέλειον αὐτῷ	φυλακτήριον	ἐπιστήσας, τὴν σφραγῖδα κυρίου. Τῷ
[3, 12]	Ἰουδαίοις τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς	φυλῆς,	ἀναζητεῖσθαι προστάξαι, μέγιστόν τε Ἰουδαίοις
[3, 32]	τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς Ἰουδαίων	φυλῆς,	ὡς ἂν ἐξ αὐτῶν ὄντας
[3, 33]	ἀντέγραψεν Τραϊανὸς τὸ τῶν Χριστιανῶν	φῦλον	μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ
[3, 33]	δόγμα τοιόνδε τεθεικέναι, τὸ Χριστιανῶν	φῦλον	μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ
[3, 23]	ὀλίγον προσειθίζετο, καὶ διὰ μέγεθος	φύσεως	ἐκστὰς ὥσπερ ἄστομος καὶ εὔρωστος
[3, 6]	μετὰ τῆς ἀνάγκης, ἐπὶ τὴν	φύσιν	ἐχώρει, καὶ τὸ τέκνον, ἦν
[3, 32]	ἀδήλῳ που σκότει ὡς εἰ	φωλευόντων	εἰς ἔτι τότε τῶν, εἰ
[3, 32]	οὗ διαφόροις ἤδη πρότερον ἐχρησάμεθα	φωναῖς,	Ἡγήσιππος· ὃς δὴ περί τινων
[3, 39]	νῦν προσθήσομεν ταῖς προεκτεθείσαις αὐτοῦ	φωναῖς	παράδοσιν ἣν περὶ Μάρκου τοῦ
[3, 39]	δὲ ταῖς ἀποδοθείσαις τοῦ Παπία	φωναῖς	προσάψαι λέξεις ἑτέρας αὐτοῦ, δι'
[3, 30]	~Ὁ μέντοι Κλήμης, οὗ τὰς	φωνὰς	ἀρτίως ἀνέγνωμεν, τοῖς προειρημένοις ἑξῆς
[3, 8]	τοὺς παρόντας, ἃς καὶ πρότερον	φωνὰς	βοῶν διετέλει. Νομίσαντες δ' οἱ
[3, 7]	τὸ σωτήριον πάθος καὶ τὰς	φωνὰς	ἐκείνας ἐν αἷς ἡ τῶν
[3, 28]	γενέσθαι Κήρινθον παρειλήφαμεν· Γάϊος, οὗ	φωνὰς	ἤδη πρότερον παρατέθειμαι, ἐν τῇ
[3, 10]	αὐτοῦ τῆς Ἀρχαιολογίας τοῦ τέλους	φωνὰς	παρατέθειται, εἰς πίστωσιν τῆς τῶν
[3, 8]	τὸ ἱερὸν ἐξαπίνης ἀναβοᾶν ἤρξατο·	φωνὴ	ἀπ' ἀνατολῆς, φωνὴ ἀπὸ δύσεως,
[3, 8]	ἀναβοᾶν ἤρξατο· φωνὴ ἀπ' ἀνατολῆς,	φωνὴ	ἀπὸ δύσεως, φωνὴ ἀπὸ τῶν
[3, 8]	ἀπ' ἀνατολῆς, φωνὴ ἀπὸ δύσεως,	φωνὴ	ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ
[3, 8]	φωνὴ ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων,	φωνὴ	ἐπὶ Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν,
[3, 8]	ἐπὶ Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν,	φωνὴ	ἐπὶ νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ
[3, 8]	φωνὴ ἐπὶ νυμφίους καὶ νύμφας,	φωνὴ	ἐπὶ πάντα τὸν λαόν. Τοῦτο
[3, 9]	Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ τῇ πατρίῳ	φωνῇ	παραδοῦναι αὐτὸς ἑαυτῷ μαρτυρεῖ, ἄξιός
[3, 29]	τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ τῇ	φωνῇ	τῇ ὅτι παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ
[3, 8]	ἀλλ' ὡς ἐνῆν μάλιστα τὴν	φωνὴν	ὀλοφυρτικῶς παρεγκλίνων, πρὸς ἑκάστην ἀπεκρίνατο
[3, 8]	καὶ κτύπου, μετὰ δὲ ταῦτα	φωνῆς	ἀθρόας· μεταβαίνομεν ἐντεῦθεν. Τὸ δὲ
[3, 39]	ὑπελάμβανον ὅσον τὰ παρὰ ζώσης	φωνῆς	καὶ μενούσης» Ἔνθα καὶ ἐπιστῆσαι
[3, 4]	ἄν τις ἐκ τῶν Παύλου	φωνῶν	ἀναλέξοιτο. Τούτου γὰρ οὖν μυρίοι
[3, 4]	ἐκ τῶν αὐτοῦ γένοιτ' ἂν	φωνῶν	καὶ ἀφ' ὧν ὁ Λουκᾶς
[3, 8]	κατὰ νυκτὸς ἐνάτην ὥραν, τοσοῦτον	φῶς	περιέλαμψεν τὸν βωμὸν καὶ τὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/08/2009