Livre, Chap.
[3, 0]	τῆς πρώτης τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς.	Ε	Περὶ τῆς μετὰ τὸν Χριστὸν
[3, 36]	ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω,	ἐὰν	λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ
[3, 36]	καὶ ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος, ἵν'	ἐάν	τις ἀπέρχηται εἰς Συρίαν, καὶ
[3, 6]	καὶ καταρωμένη τοὺς ἅρπαγας ἐφ'	ἑαυτὴν	ἠρέθιζεν. Ὡς δ' οὔτε παροξυνόμενός
[3, 6]	δὲ τὴν ἀπόνοιαν καὶ προπαρασκευάζοντες	ἑαυτοῖς	εἰς τὰς ἑξῆς ἡμέρας ἐφόδια.
[3, 39]	ἀκροατὴν μὲν καὶ αὐτόπτην οὐδαμῶς	ἑαυτὸν	γενέσθαι τῶν ἱερῶν ἀποστόλων ἐμφαίνει,
[3, 17]	θεοεχθρίας τε καὶ θεομαχίας διάδοχον	ἑαυτὸν	κατεστήσατο. Δεύτερος δῆτα τὸν καθ'
[3, 26]	διδασκάλου προελθών, μείζοσιν ἐπιδαψιλεύεται τερατολογίαις,	ἑαυτὸν	μὲν ὡς ἄρα εἴη, λέγων,
[3, 6]	πᾶσα σωτηρίας ἐλπίς, καὶ βαθύνας	ἑαυτὸν	ὁ λιμὸς κατ' οἴκους καὶ
[3, 39]	καὶ τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου αὐτήκοον	ἑαυτόν	φησι γενέσθαι· ὀνομαστὶ γοῦν πολλάκις
[3, 39]	ἐπιμαρτυρεῖ ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν	ἑαυτοῦ	βιβλίων. Ἔστιν γὰρ αὐτῷ πέντε
[3, 15]	δεκαδύο διαδέχεται Κλήμης, ὃν συνεργὸν	ἑαυτοῦ	γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος
[3, 30]	τὸν μακάριον Πέτρον θεασάμενον τὴν	ἑαυτοῦ	γυναῖκα ἀπαγομένην τὴν ἐπὶ θανάτῳ,
[3, 23]	κράτος, ἐπιλαθόμενος τῆς ἡλικίας τῆς	ἑαυτοῦ,	κεκραγώς· τί με φεύγεις, τέκνον,
[3, 28]	συστησάμενον, ἀξιόπιστον ἐπιφημίσαι θελήσαντα τῷ	ἑαυτοῦ	πλάσματι ὄνομα. Τοῦτο γὰρ εἶναι
[3, 8]	πληγαῖς· ὃ δ' οὔθ' ὑπὲρ	ἑαυτοῦ	φθεγξάμενος οὔτε ἰδίᾳ πρὸς τοὺς
[3, 6]	δὲ πενέστεροι κριθῆς· ἔπειτα κατακλείοντες	ἑαυτοὺς	εἰς τὰ μυχαίτατα τῶν οἰκιῶν,
[3, 9]	τῇ πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς	ἑαυτῷ	μαρτυρεῖ, ἄξιός γε ὢν διὰ
[3, 20]	δὲ καὶ τὰς χεῖρας τὰς	ἑαυτῶν	ἐπιδεικνύναι, μαρτύριον τῆς αὐτουργίας τὴν
[3, 6]	εὑρόντες δὲ ὡς ἐπιμελέστερον κρύψαντας	ἐβασάνιζον.	Τεκμήριον δὲ τοῦ τ' ἔχειν
[3, 24]	ἡμῶν φοιτηταί, δώδεκα μὲν ἀπόστολοι,	ἑβδομήκοντα	δὲ μαθηταί, ἄλλοι τε ἐπὶ
[3, 30]	αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν ἐν τῷ	ἑβδόμῳ	Στρωματεῖ τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν
[3, 27]	ἀδυνατῶν ἐκσεῖσαι, θατεραλήπτους εὑρὼν ἐσφετερίζετο	Ἐβιωναίους	τούτους οἰκείως ἐπεφήμιζον οἱ πρῶτοι,
[3, 0]	γόητος. ΚΖ Περὶ τῆς τῶν	Ἐβιωναίων	αἱρέσεως. ΚΗ Περὶ Κηρίνθου αἱρεσιάρχου.
[3, 27]	τῆς τοιᾶσδε λελόγχασι προσηγορίας, τοῦ	Ἐβιωναίων	ὀνόματος τὴν τῆς διανοίας πτωχείαν
[3, 29]	σαρκὶ ἐδίδασκεν. Οὐ γάρ, οἶμαι,	ἐβούλετο	κατὰ τὴν τοῦ σωτῆρος ἐντολὴν
[3, 10]	Τίτος οὕτως ἐκ μόνων αὐτῶν	ἐβουλήθη	τὴν γνῶσιν τοῖς ἀνθρώποις παραδοῦναι
[3, 39]	ταῦτ' εἴρηται· Ματθαῖος μὲν οὖν	Ἑβραΐδι	διαλέκτῳ τὰ λόγια συνετάξατο, ἡρμήνευσεν
[3, 9]	γραφῶν τίθησι, τίνα τὰ παρ'	Ἑβραίοις	ἀναντίρρητα, ὡς ἂν ἐξ ἀρχαίας
[3, 38]	λοιποῖς ἐγκαταλεχθῆναι γράμμασι τοῦ ἀποστόλου.	Ἑβραίοις	γὰρ διὰ τῆς πατρίου γλώττης
[3, 24]	λόγος. Ματθαῖός τε γὰρ πρότερον	Ἑβραίοις	κηρύξας, ὡς ἤμελλεν καὶ ἐφ'
[3, 27]	γὰρ ἐπίκλην ὁ πτωχὸς παρ'	Ἑβραίοις	ὀνομάζεται. ~Κατὰ τοὺς δηλουμένους χρόνους
[3, 38]	Κλήμεντος ἐπιστολὴν καὶ τὴν πρὸς	Ἑβραίους	ἀποσῴζειν καὶ τῷ μὴ πόρρω
[3, 25]	τούτοις τινὲς καὶ τὸ καθ'	Ἑβραίους	εὐαγγέλιον κατέλεξαν, ᾧ μάλιστα Ἑβραίων
[3, 39]	τοῦ κυρίου, ἣν τὸ καθ'	Ἑβραίους	εὐαγγέλιον περιέχει. Καὶ ταῦτα δ'
[3, 27]	εὐαγγελίῳ δὲ μόνῳ τῷ καθ'	Ἑβραίους	λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν λοιπῶν σμικρὸν
[3, 38]	διετυπώσατο· ἐν ᾗ τῆς πρὸς	Ἑβραίους	πολλὰ νοήματα παραθείς, ἤδη δὲ
[3, 3]	μήν τινες ἠθετήκασι τὴν πρὸς	Ἑβραίους,	πρὸς τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας ὡς
[3, 25]	Ἑβραίους εὐαγγέλιον κατέλεξαν, ᾧ μάλιστα	Ἑβραίων	οἱ τὸν Χριστὸν παραδεξάμενοι χαίρουσιν.
[3, 4]	ἐπιστολῆς, ἐν ᾗ τοῖς ἐξ	Ἑβραίων	οὖσιν ἐν διασπορᾷ Πόντου καὶ
[3, 10]	εἰς τὸ θεῖον εὐσεβείας ἀνδρισαμένων	Ἑβραίων	περιέχειν, καὶ πρὸς τῷ τέλει
[3, 39]	δὲ ἑταῖρος γεγονώς, ἀρχαῖος ἀνήρ,	ἐγγράφως	ἐπιμαρτυρεῖ ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν
[3, 36]	παραδόσεως, ἢν ὑπὲρ ἀσφαλείας καὶ	ἐγγράφως	ἤδη μαρτυρόμενος διατυποῦσθαι ἀναγκαῖον ἡγεῖτο.
[3, 38]	γὰρ διὰ τῆς πατρίου γλώττης	ἐγγράφως	ὡμιληκότος τοῦ Παύλου, οἳ μὲν
[3, 24]	ἔτι τότε βαπτίζοντος ἐν Αἰνὼν	ἐγγὺς	τοῦ Σαλείμ, σαφῶς τε τοῦτο
[3, 23]	ἀποκρύπτων τὴν δεξιάν· ὃ δ'	ἐγγυώμενος,	ἐπομνύμενος ὡς ἄφεσιν αὐτῷ παρὰ
[3, 7]	τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐκ	ἐγένετο	ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ
[3, 31]	στῆθος τοῦ κυρίου ἀναπεσών, ὃς	ἐγενήθη	ἱερεὺς τὸ πέταλον πεφορεκὼς καὶ
[3, 29]	Νικόλαον μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ παρ' ἣν	ἔγημε	κεχρῆσθαι γυναικί, τῶν τε ἐκείνου
[3, 4]	αὐτῶν μαρτυρίαν ταῖς ἰδίαις ἐπιστολαῖς	ἐγκαταλέξαντος,	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ
[3, 38]	εἰκότως ἔδοξεν αὐτὸ τοῖς λοιποῖς	ἐγκαταλεχθῆναι	γράμμασι τοῦ ἀποστόλου. Ἑβραίοις γὰρ
[3, 33]	διωγμοῦ σβεσθῆναι τὴν ἀπειλὴν σφοδρότατα	ἐγκειμένην,	οὐ χεῖρόν γε μὴν τοῖς
[3, 29]	δηλουμένους χρόνους παραβραβεῦσαι τὴν ἀλήθειαν	ἐγκεχειρηκότων,	λόγου γε μὴν θᾶττον εἰς
[3, 5]	καὶ ἄλλῳ τρόπῳ κατ' αὐτῶν	ἐγκεχείρηται,	μόνας τὰς διὰ τοῦ λιμοῦ
[3, 36]	ὑπηρετῶν τοῦ κυρίου τὴν ἐπισκοπὴν	ἐγκεχειρισμένος·	καθ' ὃν ἐγνωρίζετο Παπίας, τῆς
[3, 29]	ζηλοτυπουμένης ἐκκύκλησις γυναικός, καὶ ἡ	ἐγκράτεια	τῶν περισπουδάστων ἡδονῶν τὸ παραχρᾶσθαι
[3, 25]	ὡς ἔφην, ἀθετοῦσιν, ἕτεροι δὲ	ἐγκρίνουσιν	τοῖς ὁμολογουμένοις. Ἤδη δ' ἐν
[3, 16]	τε καὶ καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς	ἔγνωμεν.	Καὶ ὅτι γε κατὰ τὸν
[3, 3]	Πέτρου, ὧν μόνην μίαν γνησίαν	ἔγνων	ἐπιστολὴν καὶ παρὰ τοῖς πάλαι
[3, 36]	τὴν ἐπισκοπὴν ἐγκεχειρισμένος· καθ' ὃν	ἐγνωρίζετο	Παπίας, τῆς ἐν Ἱεραπόλει παροικίας
[3, 22]	δεύτερος ἐν τοῖς δηλουμένοις Ἰγνάτιος	ἐγνωρίζετο.	Συμεὼν ὁμοίως δεύτερος μετὰ τὸν
[3, 37]	ἄλλοι δ' ἐπὶ τούτοις πλείους	ἐγνωρίζοντο	κατὰ τούσδε, τὴν πρώτην τάξιν
[3, 23]	ὥπλιστο, ἀνέμενεν, ὡς δὲ προσιόντα	ἐγνώρισε	τὸν Ἰωάννην, εἰς φυγὴν αἰδεσθεὶς
[3, 7]	πρὸς αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ· εἰ	ἔγνως	καί γε σὺ ἐν τῇ
[3, 36]	θεοῦ ἀναστάντα» Καὶ ἑξῆς ἐπιφέρει·	Ἐγράψατέ	μοι καὶ ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος,
[3, 10]	ὁ δὲ βασιλεὺς Ἀγρίππας ξβʹ	ἔγραψεν	ἐπιστολάς, τῇ τῆς ἀληθείας παραδόσει
[3, 39]	Πέτρου γενόμενος, ὅσα ἐμνημόνευσεν, ἀκριβῶς	ἔγραψεν,	οὐ μέντοι τάξει τὰ ὑπὸ
[3, 27]	ἐπετέλουν· ὅθεν παρὰ τὴν τοιαύτην	ἐγχείρησιν	τῆς τοιᾶσδε λελόγχασι προσηγορίας, τοῦ
[3, 5]	τῷ παιδὶ τὸν κατὰ Ἰουδαίων	ἐγχειρίζει	πόλεμον. Μετά γε μὴν τὴν
[3, 37]	καθιστάντες ἑτέρους τούτοις τε αὐτοῖς	ἐγχειρίζοντες	τὴν τῶν ἀρτίως εἰσαχθέντων γεωργίαν,
[3, 6]	ἔργον ἐμόν. Φάγετε, καὶ γὰρ	ἐγὼ	βέβρωκα· μὴ γένησθε μήτε μαλακώτεροι
[3, 36]	μοι ἔχετε· τί μοι συμφέρει,	ἐγὼ	γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς εἶναι.
[3, 36]	τινα περὶ τοῦ Χριστοῦ διεξιών·	Ἐγὼ	δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν
[3, 36]	ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε	ἐγὼ	εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ
[3, 6]	καὶ τὴν ἐμὴν ἀποστρέφεσθε θυσίαν,	ἐγὼ	μὲν ὑμῖν βέβρωκα, καὶ τὸ
[3, 36]	αὐτὰ δὲ ἄκοντα μὴ θέλῃ,	ἐγὼ	προσβιάσομαι. Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί
[3, 10]	αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει· Οὐ μὴν	ἐγώ	σοι τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ
[3, 23]	τὴν παραθήκην ἀπόδος ἡμῖν, ἣν	ἐγώ	τε καὶ ὁ Χριστός σοι
[3, 29]	αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. Πυνθάνομαι δ'	ἐγὼ	τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ παρ'
[3, 23]	φοβοῦ· ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας.	Ἐγὼ	Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ·
[3, 6]	εἰπεῖν, ἄπιστον δ' ἀκοῦσαι. Καὶ	ἔγωγε,	μὴ δόξαιμι τερατεύεσθαι τοῖς αὖθις
[3, 8]	ὀστέων ξαινόμενος οὔθ' ἱκέτευσεν οὔτ'	ἐδάκρυσεν,	ἀλλ' ὡς ἐνῆν μάλιστα τὴν
[3, 7]	καὶ συνέξουσίν σε πάντοθεν, καὶ	ἐδαφιοῦσίν	σε καὶ τὰ τέκνα σου,
[3, 6]	τῶν ψωμῶν ἐκκρεμάμενα κατέσειον εἰς	ἔδαφος.	Τοῖς δὲ φθάσασι τὴν εἰσδρομὴν
[3, 18]	τοῦ Ἰωάννου φησίν· Εἰ δὲ	ἔδει	ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ
[3, 10]	τρόπον περὶ τῆς ἐμαυτοῦ γραφῆς	ἔδεισα,	ἀλλ' αὐτοῖς ἐπέδωκα τοῖς αὐτοκράτορσι
[3, 20]	σάρκα λεγομένου αὐτοῦ ἀδελφοῦ· οὓς	ἐδηλατόρευσαν	ὡς ἐκ γένους ὄντας Δαυίδ.
[3, 32]	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας ἐπίσκοπον	ἐδηλώσαμεν,	μαρτυρίῳ τὸν βίον ἀναλῦσαι παρειλήφαμεν.
[3, 32]	αὐτὸν καὶ πρότερον ὁ λόγος	ἐδήλωσεν.	Ὁ δ' αὐτὸς συγγραφεὺς καὶ
[3, 29]	ἡδονῶν τὸ παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ	ἐδίδασκεν.	Οὐ γάρ, οἶμαι, ἐβούλετο κατὰ
[3, 23]	φυγὴν αἰδεσθεὶς ἐτράπετο. Ὃ δὲ	ἐδίωκεν	ἀνὰ κράτος, ἐπιλαθόμενος τῆς ἡλικίας
[3, 8]	ὃ τοῖς μὲν ἀπείροις ἀγαθὸν	ἐδόκει	εἶναι, τοῖς δὲ ἱερογραμματεῦσι πρὸ
[3, 6]	ἤδη παρωδεύοντο, καὶ κτείνειν ἄλογον	ἐδόκει	τοὺς ὑπ' ἐνδείας τεθνηξομένους αὐτίκα.
[3, 6]	τάς τε ἀκμὰς τῶν ξιφῶν	ἐδοκίμαζον	ἐν τοῖς πτώμασιν, καί τινας
[3, 4]	πρὸς αὐτῶν ἱδρυθείσας ἱκανοὶ ποιμαίνειν	ἐδοκιμάσθησαν	ἐκκλησίας, οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν, μὴ
[3, 6]	ὅτ' ἤδη διαπεφευγέναι τοὺς πολεμίους	ἐδόκουν,	ἀφήρπαζον τὰ κομισθέντα, καὶ πολλάκις
[3, 6]	μὲν ἔτι συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς	ἐδόκουν,	οἱ τηκόμενοι δὲ ἤδη παρωδεύοντο,
[3, 38]	σύγγραμμα, ὅθεν δὴ καὶ εἰκότως	ἔδοξεν	αὐτὸ τοῖς λοιποῖς ἐγκαταλεχθῆναι γράμμασι
[3, 8]	μεῖζον πίστεως, τέρας δ' ἂν	ἔδοξεν	εἶναι τὸ ῥηθησόμενον, εἰ μὴ
[3, 36]	οὗτοι πάντες οὐκ εἰς κενὸν	ἔδραμον,	ἀλλ' ἐν πίστει καὶ δικαιοσύνῃ,
[3, 6]	ῥάβδοις δ' ὀξείαις ἀναπείροντες τὰς	ἕδρας·	τὰ φρικτὰ δὲ καὶ ἀκοαῖς
[3, 7]	ἄρα ποτὲ δυνηθεῖεν ἐφ' οἷς	ἔδρασαν,	μετανοήσαντες συγγνώμης καὶ σωτηρίας τυχεῖν,
[3, 23]	περιέλαβεν, ἀπολογούμενος ταῖς οἰμωγαῖς ὡς	ἐδύνατο	καὶ τοῖς δάκρυσι βαπτιζόμενος ἐκ
[3, 27]	γεγονέναι τὸν κύριον, οὐ μὴν	ἔθ'	ὁμοίως καὶ οὗτοι προϋπάρχειν αὐτὸν
[3, 38]	τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολή, οὐ μὴν	ἔθ'	ὁμοίως τῇ προτέρᾳ καὶ ταύτην
[3, 23]	τινες ἥλικες ἀργοὶ καὶ ἀπερρωγότες,	ἐθάδες	κακῶν, καὶ πρῶτον μὲν δι'
[3, 23]	τὸν παραδοθέντα νεανίσκον ἔτρεφεν, συνεῖχεν,	ἔθαλπεν,	τὸ τελευταῖον ἐφώτισεν. Καὶ μετὰ
[3, 6]	δὲ ταύτας ὁ Τίτος ὡς	ἐθεάσατο	πεπλησμένας τῶν νεκρῶν καὶ βαθὺν
[3, 39]	τὸν δεύτερον, εἰ μή τις	ἐθέλοι	τὸν πρῶτον, τὴν ἐπ' ὀνόματος
[3, 33]	μὴν τοῖς κακουργεῖν περὶ ἡμᾶς	ἐθέλουσιν	λείπεσθαι προφάσεις, ἔσθ' ὅπῃ μὲν
[3, 6]	δὲ τοῖς ὄμμασιν οἱ δυσθανατοῦντες	ἐθεώρουν	τοὺς φθάσαντας ἀναπαύσασθαι, βαθεῖα δὲ
[3, 7]	ἱκέτευσεν ἀρθῆναι, τῷ παντὶ συμβεβηκότων	ἔθνει,	οὐδὲν ἂν δέοι ταῖς ἱστορίαις
[3, 5]	κατὰ πάντα τόπον ὅλῳ τῷ	ἔθνει	συνερρύη κακά, ὅπως τε μάλιστα
[3, 5]	αὐτοῖς· πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ	ἔθνη	ἐν τῷ ὀνόματί μου» οὐ
[3, 7]	καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τὰ	ἔθνη·	καὶ Ἱερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ
[3, 37]	αὐτοὶ πάλιν χώρας τε καὶ	ἔθνη	μετῄεσαν σὺν τῇ ἐκ θεοῦ
[3, 5]	διδασκαλίᾳ τὴν εἰς σύμπαντα τὰ	ἔθνη	στειλαμένων πορείαν σὺν δυνάμει τοῦ
[3, 8]	παρ' ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι	ἔθνη	τὴν κληρονομίαν σου, καὶ τὴν
[3, 9]	αὐτοὶ τὰ πάτρια τοῦ Ἰουδαίων	ἔθνους	ἐπειράθησαν. Τούτων ἐν τῷ προτέρῳ
[3, 7]	καὶ Ἱερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ	ἐθνῶν,	ἄχρις οὗ πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν»
[3, 7]	ἐθνῶν, ἄχρις οὗ πληρωθῶσιν καιροὶ	ἐθνῶν»	Καὶ πάλιν· Ὅταν δὲ ἴδητε
[3, 4]	~Ὅτι μὲν οὖν τοῖς ἐξ	ἐθνῶν	κηρύσσων ὁ Παῦλος τοὺς ἀπὸ
[3, 23]	καὶ ἐπὶ τὰ πλησιόχωρα τῶν	ἐθνῶν,	ὅπου μὲν ἐπισκόπους καταστήσων, ὅπου
[3, 8]	εἰς τὸ ἱερόν, ὥσπερ αὐτοῖς	ἔθος	ἦν, πρὸς τὰς λειτουργίας, πρῶτον
[3, 8]	τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι πάντας	ἔθος	ἦν τῷ θεῷ, κατὰ τὸ
[3, 7]	ἐπισκοπῆς εἰς ἔτι τότε μακροθυμούσης,	εἰ	ἄρα ποτὲ δυνηθεῖεν ἐφ' οἷς
[3, 6]	μαλακώτεροι γυναικὸς μήτε συμπαθέστεροι μητρός.	Εἰ	δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς καὶ τὴν
[3, 18]	ταῦτα περὶ τοῦ Ἰωάννου φησίν·	Εἰ	δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν τῷ
[3, 39]	ἀπ' αὐτῆς παραγινομένας τῆς ἀληθείας·	εἰ	δέ που καὶ παρηκολουθηκώς τις
[3, 10]	τούτοις ἐπιμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,	εἰ	δέοι, θνῄσκειν ἡδέως» Καὶ ταῦτα
[3, 23]	οὗτοι, τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας,	εἰ	δὴ τοιοῦτοι Εἰρηναῖος καὶ Κλήμης
[3, 7]	ὡς πρὸς αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ·	εἰ	ἔγνως καί γε σὺ ἐν
[3, 20]	καὶ Ἡρῴδης. Καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς	εἰ	ἐκ Δαυίδ εἰσιν, καὶ ὡμολόγησαν.
[3, 32]	φωλευόντων εἰς ἔτι τότε τῶν,	εἰ	καί τινες ὑπῆρχον, παραφθείρειν ἐπιχειρούντων
[3, 6]	τῆς ἀθεμίτου κνίσης σπάσαντες, ἠπείλουν,	εἰ	μὴ δείξειεν τὸ παρασκευασθέν, ἀποσφάξειν
[3, 8]	ἂν ἔδοξεν εἶναι τὸ ῥηθησόμενον,	εἰ	μὴ καὶ παρὰ τοῖς θεασαμένοις
[3, 39]	νοῦν, εἰκὸς γὰρ τὸν δεύτερον,	εἰ	μή τις ἐθέλοι τὸν πρῶτον,
[3, 6]	κἂν παρέλιπον τὴν συμφορὰν ἡδέως,	εἰ	μὴ τῶν κατ' ἐμαυτὸν εἶχον
[3, 6]	ἑνὸς ἀντικατηλλάξαντο μέτρου, πυρῶν μέν,	εἰ	πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν ὄντες, οἱ δὲ
[3, 25]	ὡς ἔφην, ἡ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις,	εἰ	φανείη· ἥν τινες, ὡς ἔφην,
[3, 32]	ἐν ἀδήλῳ που σκότει ὡς	εἰ	φωλευόντων εἰς ἔτι τότε τῶν,
[3, 25]	κυρωτέον ἐπιστολήν· ἐπὶ τούτοις τακτέον,	εἴ	γε φανείη, τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου,
[3, 6]	πάθη. Καθ' ἑκάστην γὰρ οἰκίαν,	εἴ	που τροφῆς παραφανείη σκιά, πόλεμος
[3, 6]	δὲ λείψανα τῶν κειμηλίων κἂν	εἴ	τι τροφῆς ἐπινοηθείη, καθ' ἡμέραν
[3, 39]	προβεβλημένοις, ὥσπερ οὖν Εἰρηναίῳ καὶ	εἴ	τις ἄλλος τὰ ὅμοια φρονῶν
[3, 25]	πλείστοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν γινωσκομένας, ἵν'	εἰδέναι	ἔχοιμεν αὐτάς τε ταύτας καὶ
[3, 5]	οἱ τῇδε τῇ γραφῇ ἐντυγχάνοντες	εἰδέναι	ὅπως αὐτοὺς τῆς εἰς τὸν
[3, 5]	καὶ λιμῷ καὶ μυρίοις ἄλλοις	εἴδεσι	περιπεπτώκασιν θανάτου, πόλεών τε Ἰουδαϊκῶν
[3, 36]	καὶ ἀσκεῖν πᾶσαν ὑπομονήν, ἣν	εἴδετε	κατ' ὀφθαλμοὺς οὐ μόνον ἐν
[3, 6]	δὲ καὶ νεανίαι διοιδοῦντες ὥσπερ	εἴδωλα	κατὰ τὰς ἀγορὰς ἀνειλοῦντο καὶ
[3, 33]	ἔξω τοῦ μὴ βούλεσθαι αὐτοὺς	εἰδωλολατρεῖν	οὐδὲν ἀνόσιον ἐν αὐτοῖς εὑρηκέναι·
[3, 23]	λόγον μαρτύρων, πιστοὶ δ' ἂν	εἶεν	οὗτοι, τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας,
[3, 38]	γραφήν· ὃ καὶ μᾶλλον ἂν	εἴη	ἀληθὲς τῷ τὸν ὅμοιον τῆς
[3, 25]	δὲ πάντα τῶν ἀντιλεγομένων ἂν	εἴη,	ἀναγκαίως δὲ καὶ τούτων ὅμως
[3, 4]	διαθήκης παρεδίδου λόγον, σαφὲς ἂν	εἴη	ἀφ' ἧς εἰρήκαμεν ὁμολογουμένης αὐτοῦ
[3, 7]	ἱστορίαις ἐπιλέγειν, ταῦτα δ' ἂν	εἴη	δίκαιον ἐπιθεῖναι, ἃ γένοιτ' ἂν
[3, 20]	τῆς βασιλείας αὐτοῦ ὁποία τις	εἴη	καὶ ποῖ καὶ πότε φανησομένη,
[3, 26]	τερατολογίαις, ἑαυτὸν μὲν ὡς ἄρα	εἴη,	λέγων, ὁ σωτὴρ ἐπὶ τῇ
[3, 33]	διὸ ἠγνόει τί αὐτῷ λοιπὸν	εἴη	πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο
[3, 6]	κατεμαρτύρατο τὸν θεόν, ὡς οὐκ	εἴη	τὸ ἔργον αὐτοῦ» Τούτοις ἐπειπών
[3, 8]	οὐ πολλαῖς ὕστερον, μιᾷ καὶ	εἰκάδι	Ἀρτεμισίου μηνός, φάσμα τι δαιμόνιον
[3, 39]	καὶ ἀναγκαῖον προσέχειν τὸν νοῦν,	εἰκὸς	γὰρ τὸν δεύτερον, εἰ μή
[3, 14]	πρῶτος Ἀννιανὸς δύο πρὸς τοῖς	εἴκοσι	ἀποπλήσας ἔτη, τελευτᾷ, διαδέχεται δ'
[3, 10]	δύο δὲ μόνα πρὸς τοῖς	εἴκοσι	βιβλία, τοῦ παντὸς ἔχοντα χρόνου
[3, 8]	περὶ δείλην μόλις ὑπ' ἀνθρώπων	εἴκοσι,	καὶ μοχλοῖς μὲν ἐπερειδομένη σιδηροδέτοις,
[3, 9]	τὴν Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν ἐν ὅλοις	εἴκοσι	κατατέθειται συγγράμμασιν, τὴν δ' ἱστορίαν
[3, 10]	πρὸς τῷ τέλει δὲ τῆς	εἰκοστῆς	Ἀρχαιολογίας ἐπισημαίνεται ὁ αὐτὸς ὡς
[3, 24]	τοῦ χρόνου αὐτῷ γεγενημένην ἱστορίαν·	εἰκότως	δ' οὖν τὴν μὲν τῆς
[3, 38]	τὸ σύγγραμμα, ὅθεν δὴ καὶ	εἰκότως	ἔδοξεν αὐτὸ τοῖς λοιποῖς ἐγκαταλεχθῆναι
[3, 37]	ποιμένες ἢ καὶ εὐαγγελισταί, τούτων	εἰκότως	ἐξ ὀνόματος γραφῇ μόνων τὴν
[3, 33]	τῶν πιστῶν διαφόροις ἐναγωνίζεσθαι μαρτυρίοις.	Εἴληπται	δ' ἡ ἱστορία ἐξ ἧς
[3, 32]	ἱερὸς τῶν ἀποστόλων χορὸς διάφορον	εἰλήφει	τοῦ βίου τέλος παρεληλύθει τε
[3, 1]	ἡ παράδοσις περιέχει, τὴν Παρθίαν	εἴληχεν,	Ἀνδρέας δὲ τὴν Σκυθίαν, Ἰωάννης
[3, 4]	παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν	εἰληχέναι,	ὡς καὶ Τίτος τῶν ἐπὶ
[3, 28]	παροικίας καθ' ἡμᾶς τὴν ἐπισκοπὴν	εἰληχώς,	ἐν δευτέρῳ τῶν Ἐπαγγελιῶν περὶ
[3, 36]	με καὶ ἴδετε ὅτι οὐκ	εἰμὶ	δαιμόνιον ἀσώματον· καὶ εὐθὺς αὐτοῦ
[3, 36]	κατακριθεὶς πρὸς θηρία, ὅτι σῖτος	εἰμι	θεοῦ καὶ δι' ὀδόντων θηρίων
[3, 6]	ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ λιμοῦ λέγειν;	εἶμι	γὰρ αὐτοῦ δηλώσων ἔργον ὁποῖον
[3, 19]	τῶν ἀπογόνων Ἰούδα τοῦτον δ'	εἶναι	ἀδελφὸν κατὰ σάρκα τοῦ σωτῆρος
[3, 27]	πάμπαν τὰς ἐπιστολὰς ἀρνητέας ἡγοῦντο	εἶναι	δεῖν, ἀποστάτην ἀποκαλοῦντες αὐτὸν τοῦ
[3, 11]	τῆς αὐτόθι παροικίας θρόνου ἄξιον	εἶναι	δοκιμάσαι, ἀνεψιόν, ὥς γέ φασι,
[3, 8]	τὸν ναόν, ὡς δοκεῖν ἡμέραν	εἶναι	λαμπράν, καὶ τοῦτο παρέτεινεν ἐφ'
[3, 38]	δ' ὡς καὶ δευτέρα τις	εἶναι	λέγεται τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολή, οὐ
[3, 36]	ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς	εἶναι.	Μηδέν με ζηλώσαι τῶν ὁρατῶν
[3, 3]	φερομένην δευτέραν οὐκ ἐνδιάθηκον μὲν	εἶναι	παρειλήφαμεν, ὅμως δὲ πολλοῖς χρήσιμος
[3, 28]	ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα. Τοῦτο γὰρ	εἶναι	τῆς διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ δόγμα,
[3, 28]	λέγων μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐπίγειον	εἶναι	τὸ βασίλειον τοῦ Χριστοῦ καὶ
[3, 8]	οἱ ἄρχοντες ὅπερ ἦν, δαιμονιώτερον	εἶναι	τὸ κίνημα τἀνδρός, ἀνάγουσιν αὐτὸν
[3, 8]	πίστεως, τέρας δ' ἂν ἔδοξεν	εἶναι	τὸ ῥηθησόμενον, εἰ μὴ καὶ
[3, 8]	τοῖς μὲν ἀπείροις ἀγαθὸν ἐδόκει	εἶναι,	τοῖς δὲ ἱερογραμματεῦσι πρὸ τῶν
[3, 29]	τῷ βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ	εἶναί	φασι τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ
[3, 20]	πόσων χρημάτων κυριεύουσιν. Οἱ δὲ	εἶπαν	ἀμφοτέροις ἐννακισχίλια δηνάρια ὑπάρχειν αὐτοῖς
[3, 39]	Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν· καὶ προσευξάμενοι	εἶπαν»	Καὶ ἄλλα δὲ ὁ αὐτὸς
[3, 6]	ἐπιφέρει λέγων· Οὐκ ἂν ὑποστειλαίμην	εἰπεῖν	ἅ μοι κελεύει τὸ πάθος·
[3, 6]	παρὰ βαρβάροις ἱστόρηται, φρικτὸν μὲν	εἰπεῖν,	ἄπιστον δ' ἀκοῦσαι. Καὶ ἔγωγε,
[3, 4]	ποιμαίνειν ἐδοκιμάσθησαν ἐκκλησίας, οὐ ῥᾴδιον	εἰπεῖν,	μὴ ὅτι γε ὅσους ἄν
[3, 39]	ἐκ τῶν αὐτοῦ λόγων τεκμηράμενον	εἰπεῖν,	φαίνεται, πλὴν καὶ τοῖς μετ'
[3, 6]	αὐτῇ παῖς ὑπομάστιος, ἁρπασαμένη, βρέφος,	εἶπεν,	ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ
[3, 23]	Ἰωάννῃ· ὡς δέ τὸν νεανίσκον,	εἶπεν,	ἀπαιτῶ καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ
[3, 23]	καὶ τίνα θάνατον; θεῷ τέθνηκεν,	εἶπεν·	ἀπέβη γὰρ πονηρὸς καὶ ἐξώλης
[3, 39]	τί Ἀνδρέας ἢ τί Πέτρος	εἶπεν	ἢ τί Φίλιππος ἢ τί
[3, 36]	αὐτοῦ μνημονεύει, λέγων οὕτως· Ὡς	εἶπέν	τις τῶν ἡμετέρων, διὰ τὴν
[3, 32]	Συμεῶνα τῶν αὐτοπτῶν καὶ αὐτηκόων	εἴποι	ἄν τις γεγονέναι τοῦ κυρίου,
[3, 6]	ἣ δὲ καὶ μοῖραν αὐτοῖς	εἰποῦσα	καλὴν τετηρηκέναι, τὰ λείψανα τοῦ
[3, 28]	Ἐπαγγελιῶν περὶ τῆς Ἰωάννου Ἀποκαλύψεως	εἰπών	τινα ὡς ἐκ τῆς ἀνέκαθεν
[3, 4]	σαφὲς ἂν εἴη ἀφ' ἧς	εἰρήκαμεν	ὁμολογουμένης αὐτοῦ ἐπιστολῆς, ἐν ᾗ
[3, 39]	κατὰ τὴν Ἀσίαν ὁμωνυμίᾳ κεχρῆσθαι	εἰρηκότων	δύο τε ἐν Ἐφέσῳ γενέσθαι
[3, 3]	ταύτης δὲ τοῖς πρὸ ἡμῶν	εἰρημένα	κατὰ καιρὸν παραθήσομαι. Οὐδὲ μὴν
[3, 39]	ἐν ὑποδείγμασι πρὸς αὐτῶν μυστικῶς	εἰρημένα	μὴ συνεορακότα. Σφόδρα γάρ τοι
[3, 24]	καὶ τοῖς ἄλλοις περὶ αὐτῶν	εἰρημένα	πειρασόμεθα δηλῶσαι. Τῶν δὲ Ἰωάννου
[3, 29]	κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ τε	εἰρημένῳ	ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως, ἀνέδην ἐκπορνεύουσιν
[3, 27]	ὄντες προσηγορίας, τὴν μὲν τῶν	εἰρημένων	ἔκτοπον διεδίδρασκον ἀτοπίαν, ἐκ παρθένου
[3, 36]	καὶ βραχύτατα εἰς ἐπίδειξιν τῶν	εἰρημένων	παραθέσθαι ἄξιον. Γράφει δὴ οὖν
[3, 28]	σφαγαῖς» Ταῦτα Διονύσιος· ὁ δὲ	Εἰρηναῖος	ἀπορρητοτέρας δή τινας τοῦ αὐτοῦ
[3, 23]	πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας, εἰ δὴ τοιοῦτοι	Εἰρηναῖος	καὶ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς· ὧν
[3, 36]	αὐτοῦ τὸ μαρτύριον καὶ ὁ	Εἰρηναῖος,	καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ μνημονεύει,
[3, 18]	νῆσον. Γράφων γέ τοι ὁ	Εἰρηναῖος	περὶ τῆς ψήφου τῆς κατὰ
[3, 39]	βιβλία συντεταγμένα» Καὶ ὁ μὲν	Εἰρηναῖος	ταῦτα· αὐτός γε μὴν ὁ
[3, 39]	Λογίων κυριακῶν ἐξηγήσεως. Τούτων καὶ	Εἰρηναῖος	ὡς μόνων αὐτῷ γραφέντων μνημονεύει,
[3, 26]	μὲν οὖν καὶ ἐκ τῶν	Εἰρηναίου	διαγνῶναι ῥᾴδιον· καὶ ὁ Ἰουστῖνος
[3, 39]	ἀρχαιότητα τἀνδρὸς προβεβλημένοις, ὥσπερ οὖν	Εἰρηναίῳ	καὶ εἴ τις ἄλλος τὰ
[3, 8]	πολέμου, τὰ μάλιστα τῆς πόλεως	εἰρηνευομένης	καὶ εὐθηνούσης, ἐλθὼν ἐπὶ τὴν
[3, 7]	τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ τὰ πρὸς	εἰρήνην	σου· νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ
[3, 32]	γένους τοῦ κυρίου, καὶ γενομένης	εἰρήνης	βαθείας ἐν πάσῃ ἐκκλησίᾳ, μένουσι
[3, 20]	ὄντας τοῦ κυρίου, γενομένης τε	εἰρήνης,	μέχρι Τραϊανοῦ παραμεῖναι αὐτοὺς τῷ
[3, 4]	χρόνους τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς ἡμῖν	εἰρήσεται·	νῦν δ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς
[3, 39]	ἡμῖν οὐκ εἰς τὸ ἄχρηστον	εἰρήσθω·	ἄξιον δὲ ταῖς ἀποδοθείσαις τοῦ
[3, 24]	τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου γραφῆς	εἰρήσθω,	καὶ τῆς κατὰ Μάρκον δὲ
[3, 3]	παρὰ πᾶσιν ὁμολογουμένων θείων γραμμάτων	εἰρήσθω	~Ὅτι μὲν οὖν τοῖς ἐξ
[3, 3]	περὶ τῶν μὴ τοιούτων αὐτοῖς	εἴρηται.	Ἀλλὰ τὰ μὲν ὀνομαζόμενα Πέτρου,
[3, 38]	τοῦ Κλήμεντος ὁμολογουμένη γραφὴ πρόδηλος,	εἴρηται	δὲ καὶ τὰ Ἰγνατίου καὶ
[3, 39]	περὶ δὲ τοῦ Ματθαίου ταῦτ'	εἴρηται·	Ματθαῖος μὲν οὖν Ἑβραΐδι διαλέκτῳ
[3, 1]	τῶν εἰς τὴν Γένεσιν ἐξηγητικῶν	εἴρηται.	~Τῆς δὲ Ῥωμαίων ἐκκλησίας μετὰ
[3, 31]	μὲν τοῦ χρόνου ἤδη πως	εἴρηται,	τὸ δέ γε τοῦ σκηνώματος
[3, 8]	τὸν Χριστὸν ἀναχθείη, πρὸς ὃν	εἴρητο.	Ὑπὸ τοῦ πατρὸς· αἴτησαι παρ'
[3, 5]	διατέθεινται, ταῖς αὐταῖς ὥσπερ ἐν	εἱρκτῇ	κατακλεισθέντας τὸν μετελθόντα αὐτοὺς ὄλεθρον
[3, 5]	τοῦ πάσχα ἑορτῆς ὥσπερ ἐν	εἱρκτῇ	ῥήμασιν αὐτοῖς ἀποκλεισθῆναι εἰς τὰ
[3, 26]	τρόπον. Ἦν καὶ οὗτος Σαμαρεύς,	εἰς	ἄκρον δὲ γοητείας οὐκ ἔλαττον
[3, 0]	Κλήμεντος ἐπιστολῆς καὶ τῶν ψευδῶς	εἰς	αὐτὸν ἀναφερομένων. ΛΘ Περὶ τῶν
[3, 24]	τριῶν εἰς πάντας ἤδη καὶ	εἰς	αὐτὸν διαδεδομένων, ἀποδέξασθαι μέν φασιν,
[3, 39]	ἄλλα ὡς ἂν ἐκ παραδόσεως	εἰς	αὐτὸν ἐλθόντα. Τὸ μὲν οὖν
[3, 39]	αὐτὸς ὡς ἐκ παραδόσεως ἀγράφου	εἰς	αὐτὸν ἥκοντα παρατέθειται ξένας τέ
[3, 6]	παιδία τῶν ψωμῶν ἐκκρεμάμενα κατέσειον	εἰς	ἔδαφος. Τοῖς δὲ φθάσασι τὴν
[3, 24]	λοιπαὶ δύο, τῆς δ' Ἀποκαλύψεως	εἰς	ἑκάτερον ἔτι νῦν παρὰ τοῖς
[3, 36]	τοῦ σώματος, κολάσεις τοῦ διαβόλου	εἰς	ἐμὲ ἐρχέσθωσαν, μόνον ἵνα Ἰησοῦ
[3, 7]	τούτων δὲ μόνων τὸν ἀριθμὸν	εἰς	ἐννέα μυριάδας ἀνδρῶν συναχθῆναι. Ταῦτα
[3, 6]	δὲ καὶ ἀκοαῖς ἔπασχέ τις	εἰς	ἐξομολόγησιν ἑνὸς ἄρτου καὶ ἵνα
[3, 36]	ἐλπίδος· ἐξ ὧν καὶ βραχύτατα	εἰς	ἐπίδειξιν τῶν εἰρημένων παραθέσθαι ἄξιον.
[3, 5]	μάλιστα οἱ τῆς Ἰουδαίας οἰκήτορες	εἰς	ἔσχατα περιηλάθησαν συμφορῶν, ὁπόσαι τε
[3, 21]	προέστη. Ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαίων	εἰς	ἔτι Κλήμης ἡγεῖτο, τρίτον καὶ
[3, 36]	ἐπίσκοπος, ὅ τε παρὰ πλείστοις	εἰς	ἔτι νῦν διαβόητος Ἰγνάτιος, τῆς
[3, 37]	ἐπεὶ καὶ τοῦ θείου πνεύματος	εἰς	ἔτι τότε δι' αὐτῶν πλεῖσται
[3, 0]	ἐπιστολῶν αὐτοῦ. ΛΖ Περὶ τῶν	εἰς	ἔτι τότε διαπρεπόντων εὐαγγελιστῶν. ΛΗ
[3, 7]	τῷ τόπῳ, τῆς θείας ἐπισκοπῆς	εἰς	ἔτι τότε μακροθυμούσης, εἰ ἄρα
[3, 11]	πλείους γὰρ καὶ τούτων περιῆσαν	εἰς	ἔτι τότε τῷ βίῳ, βουλήν
[3, 32]	που σκότει ὡς εἰ φωλευόντων	εἰς	ἔτι τότε τῶν, εἰ καί
[3, 11]	τῶν τοῦ κυρίου μαθητῶν τοὺς	εἰς	ἔτι τῷ βίῳ λειπομένους ἐπὶ
[3, 37]	κατατεθείμεθα, ὧν ἔτι καὶ νῦν	εἰς	ἡμᾶς δι' ὑπομνημάτων τῆς ἀποστολικῆς
[3, 33]	τρόπον· Καίτοι εὑρήκαμεν καὶ τὴν	εἰς	ἡμᾶς ἐπιζήτησιν κεκωλυμένην. Πλίνιος γὰρ
[3, 31]	τέσσαρες προφητεύουσαι. Τὰ μὲν οὖν	εἰς	ἡμετέραν ἐλθόντα γνῶσιν περί τε
[3, 5]	τῶν τε λοιπῶν ἀποστόλων μυρία	εἰς	θάνατον ἐπιβεβουλευμένων καὶ τῆς μὲν
[3, 31]	λέξιν ὧδέ πως λέγων· ἤλθομεν	εἰς	Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν
[3, 36]	πεπεισμένους ὅτι οὗτοι πάντες οὐκ	εἰς	κενὸν ἔδραμον, ἀλλ' ἐν πίστει
[3, 5]	Χριστὸν τοῦ θεοῦ παρανομίας οὐκ	εἰς	μακρὸν ~Ἡ ἐκ θεοῦ μετῆλθεν
[3, 29]	πρὸς τῶν ἀποστόλων ὀνειδισθεὶς ζηλοτυπίαν,	εἰς	μέσον ἀγαγὼν τὴν γυναῖκα γῆμαι
[3, 29]	ἐχόντων ἀποβολὴ πάθους ἦν ἡ	εἰς	μέσον τῶν ἀποστόλων τῆς ζηλοτυπουμένης
[3, 25]	τὰς διαδοχὰς ἐκκλησιαστικῶν τις ἀνὴρ	εἰς	μνήμην ἀγαγεῖν ἠξίωσεν, πόρρω δέ
[3, 27]	κυριακαῖς ἡμέραις ἡμῖν τὰ παραπλήσια	εἰς	μνήμην τῆς σωτηρίου ἀναστάσεως ἐπετέλουν·
[3, 18]	τῆς εἰς Χριστὸν μαρτυρίας ἕνεκεν	εἰς	νῆσον Ποντίαν κατὰ τιμωρίαν δεδόσθαι.
[3, 30]	τῆς κλήσεως χάριν καὶ τῆς	εἰς	οἶκον ἀνακομιδῆς, ἐπιφωνῆσαι δὲ εὖ
[3, 7]	ἐν στόματι μαχαίρας καὶ αἰχμαλωτισθήσονται	εἰς	πάντα τὰ ἔθνη· καὶ Ἱερουσαλὴμ
[3, 24]	χάριν αἰτίας. Τῶν προαναγραφέντων τριῶν	εἰς	πάντας ἤδη καὶ εἰς αὐτὸν
[3, 3]	κεχρημένους τινὰς αὐτῷ κατείληφα. Ταῦτα	εἰς	παράστασιν τῶν τε ἀναντιρρήτων καὶ
[3, 8]	αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο τοῦ καιροῦ·	εἰς	πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ
[3, 10]	Ἀρχαιολογίας τοῦ τέλους φωνὰς παρατέθειται,	εἰς	πίστωσιν τῆς τῶν ἐξ αὐτοῦ
[3, 37]	τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀνὰ πᾶσαν	εἰς	πλάτος ἐπισπείροντες τὴν οἰκουμένην. Καὶ
[3, 37]	τῶν ἀποστόλων θεμελίους ἐπῳκοδόμουν, αὔξοντες	εἰς	πλέον τὸ κήρυγμα καὶ τὰ
[3, 17]	ὁ Ἡγήσιππος. ~Πολλήν γε μὴν	εἰς	πολλοὺς ἐπιδειξάμενος ὁ Δομετιανὸς ὠμότητα
[3, 5]	τῇ τοῦ κηρύγματος διδασκαλίᾳ τὴν	εἰς	σύμπαντα τὰ ἔθνη στειλαμένων πορείαν
[3, 36]	Ἰγνάτιος, ἵν' ἐάν τις ἀπέρχηται	εἰς	Συρίαν, καὶ τὰ παρ' ὑμῶν
[3, 5]	ἐν εἱρκτῇ ῥήμασιν αὐτοῖς ἀποκλεισθῆναι	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα ἀμφὶ τριακοσίας μυριάδας
[3, 6]	ἐπίσημος, μετὰ τοῦ λοιποῦ πλήθους	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα καταφυγοῦσα συνεπολιορ κεῖτο.
[3, 7]	τοὺς ὑπὲρ ἑπτακαίδεκα ἔτη δεσμίους	εἰς	τὰ κατ' Αἴγυπτον ἔργα παραπεμφθῆναι,
[3, 32]	δικαστὴν καὶ τοὺς ἀμφ' αὐτὸν	εἰς	τὰ μέγιστα καταπλήξας, τῷ τοῦ
[3, 6]	πενέστεροι κριθῆς· ἔπειτα κατακλείοντες ἑαυτοὺς	εἰς	τὰ μυχαίτατα τῶν οἰκιῶν, τινὲς
[3, 8]	φθόγγος» τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ	εἰς	τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ
[3, 6]	τὴν ἀπόνοιαν καὶ προπαρασκευάζοντες ἑαυτοῖς	εἰς	τὰς ἑξῆς ἡμέρας ἐφόδια. Τοῖς
[3, 7]	Αἴγυπτον ἔργα παραπεμφθῆναι, πλείους δὲ	εἰς	τὰς ἐπαρχίας διανενεμῆσθαι φθαρησομένους ἐν
[3, 6]	διήρκουν, ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐρρίπτουν	εἰς	τὰς φάραγγας. Περιιὼν δὲ ταύτας
[3, 32]	σωτῆρος, ᾧ ὄνομα Ἰούδας, φησὶν	εἰς	τὴν αὐτὴν ἐπιβιῶναι βασιλείαν μετὰ
[3, 24]	παραδοθῆναι» φησίν Ἰωάννην ἦλθεν Ἰησοῦς	εἰς	τὴν Γαλιλαίαν» καὶ ὁ Λουκᾶς
[3, 24]	παρεδόθη, ἀνεχώρησεν» ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας	εἰς	τὴν Γαλιλαίαν» ὁ δὲ Μάρκος
[3, 1]	λέξιν ἐν τρίτῳ τόμῳ τῶν	εἰς	τὴν Γένεσιν ἐξηγητικῶν εἴρηται. ~Τῆς
[3, 6]	ἐκ τῆς Περαίας ἀνασκευασαμένη μετήνεγκεν	εἰς	τὴν πόλιν, τὰ δὲ λείψανα
[3, 26]	μηκέτι θνῄσκοντας, αὐτοῦ δὲ παραμένοντας	εἰς	τὸ ἀεὶ ἀγήρως τινὰς καὶ
[3, 39]	Καὶ ταῦτα δ' ἡμῖν οὐκ	εἰς	τὸ ἄχρηστον εἰρήσθω· ἄξιον δὲ
[3, 24]	τρεῖς εὐαγγελισταὶ τὰ μετὰ τὴν	εἰς	τὸ δεσμωτήριον κάθειρξιν τοῦ βαπτιστοῦ
[3, 10]	καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς συγγράμμασιν ὑπὲρ τῆς	εἰς	τὸ θεῖον εὐσεβείας ἀνδρισαμένων Ἑβραίων
[3, 8]	καλεῖται, νύκτωρ οἱ ἱερεῖς παρελθόντες	εἰς	τὸ ἱερόν, ὥσπερ αὐτοῖς ἔθος
[3, 29]	ἐγκεχειρηκότων, λόγου γε μὴν θᾶττον	εἰς	τὸ παντελὲς ἀπεσβηκότωνεἰρήσθω· ~Ὁ μέντοι
[3, 23]	ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. Ἐλθὼν δὲ	εἰς	τὸ χωρίον, ὑπὸ τῆς προφυλακῆς
[3, 18]	ἔτι τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς	εἰς	τὸν θεῖον λόγον ἕνεκεν μαρτυρίας
[3, 10]	αἱ δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους	εἰς	τὸν θεὸν καὶ τοῖς ἀνθρώποις
[3, 36]	ὑπομονὴν καὶ πᾶσαν οἰκοδομὴν τὴν	εἰς	τὸν κύριον ἡμῶν ἀνήκουσαν» Καὶ
[3, 6]	καὶ τῶν ἐκπνεόντων ἕκαστος ἀτενὲς	εἰς	τὸν ναὸν ἀφεώρα, τοὺς στασιαστὰς
[3, 31]	ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες	εἰς	τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ,
[3, 36]	πίστει καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι	εἰς	τὸν ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον εἰσὶν
[3, 37]	ἀθρόως αὔτανδρα πλήθη προθύμως τὴν	εἰς	τὸν τῶν ὅλων δημιουργὸν εὐσέβειαν
[3, 32]	πρότερον ἱστορηθεῖσαν αὐτῶν ὑπὲρ τῆς	εἰς	τὸν Χριστὸν πίστεως ἐπὶ Δομετιανοῦ
[3, 27]	μὴ ἂν διὰ μόνης τῆς	εἰς	τὸν Χριστὸν πίστεως καὶ τοῦ
[3, 35]	Ἰοῦστος, μυρίων ὅσων ἐκ περιτομῆς	εἰς	τὸν Χριστὸν τηνικαῦτα πεπιστευκότων εἷς
[3, 5]	ἐντυγχάνοντες εἰδέναι ὅπως αὐτοὺς τῆς	εἰς	τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ παρανομίας
[3, 6]	κακὰ τηλικαῦτα» Τοιαῦτα τῆς Ἰουδαίων	εἰς	τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ παρανομίας
[3, 18]	τῷ τέλει τῆς Δομετιανοῦ ἀρχῆς»	Εἰς	τοσοῦτον δὲ ἄρα κατὰ τοὺς
[3, 23]	τελευτὴν ἐπανελθὼν φυγῆς. Ὅτι δὲ	εἰς	τούτους τῷ βίῳ περιῆν, ἀπόχρη
[3, 23]	δὲ προσιόντα ἐγνώρισε τὸν Ἰωάννην,	εἰς	φυγὴν αἰδεσθεὶς ἐτράπετο. Ὃ δὲ
[3, 24]	γραφῇ τὰ μηδέπω τοῦ βαπτιστοῦ	εἰς	φυλακὴν βεβλημένου πρὸς τοῦ Χριστοῦ
[3, 24]	Οὔπω γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος	εἰς	φυλακήν» Οὐκοῦν ὁ μὲν Ἰωάννης
[3, 18]	τηνικάδε ἐπὶ Ῥώμης ὑπάτων, τῆς	εἰς	Χριστὸν μαρτυρίας ἕνεκεν εἰς νῆσον
[3, 36]	ἀναπεμφθέντα, θηρίων γενέσθαι βορὰν τῆς	εἰς	Χριστὸν μαρτυρίας ἕνεκεν. Καὶ δὴ
[3, 5]	αὐτὴν ὀνομάζουσιν, ἐν ἧ τῶν	εἰς	Χριστὸν πεπιστευκότων ἀπὸ τῆς Ἱερουσαλὴμ
[3, 5]	δίκη λοιπὸν αὐτοὺς ἅτε τοσαῦτα	εἴς	τε τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς
[3, 35]	εἰς τὸν Χριστὸν τηνικαῦτα πεπιστευκότων	εἷς	καὶ αὐτὸς ὤν, διαδέχεται. ~Διέπρεπέν
[3, 3]	ἀναγκαιότατον οἷς μάλιστα δεῖ στοιχειώσεως	εἰσαγωγικῆς,	κέκριται· ὅθεν ἤδη καὶ ἐν
[3, 37]	αὐτοῖς ἐγχειρίζοντες τὴν τῶν ἀρτίως	εἰσαχθέντων	γεωργίαν, ἑτέρας αὐτοὶ πάλιν χώρας
[3, 6]	ἔδαφος. Τοῖς δὲ φθάσασι τὴν	εἰσδρομὴν	αὐτῶν καὶ προκαταπιοῦσιν τὸ ἁρπαγησόμενον
[3, 28]	Πολυκάρπου φάσκων Ἰωάννην τὸν ἀπόστολον	εἰσελθεῖν	ποτε ἐν βαλανείῳ, ὥστε λούσασθαι,
[3, 31]	λέγων· ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν, καὶ	εἰσελθόντες	εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ
[3, 6]	ὑπ' ἀμηχανίας τοὺς αὐτοὺς οἴκους	εἰσεπήδων	δὶς ἢ τρὶς ὥρᾳ μιᾷ.
[3, 6]	εὐθέως δ' ἐξαράξαντες τὰς θύρας	εἰσεπήδων,	καὶ μόνον οὐκ ἐκ τῶν
[3, 6]	Δεινὴ δὲ τὸ γύναιον ἀγανάκτησις	εἰσῄει,	καὶ πολλάκις λοιδοροῦσα καὶ καταρωμένη
[3, 10]	διδάσκων· ~Οὐ μυριάδες οὖν βιβλίων	εἰσὶ	παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων,
[3, 26]	ἀποθνῄσκοιεν, ἔπεισεν, καὶ νῦν τινές	εἰσιν,	ἀπ' ἐκείνου τοῦτο ὁμολογοῦντες» Ἦν
[3, 20]	ἐπηρώτησεν αὐτοὺς εἰ ἐκ Δαυίδ	εἰσιν,	καὶ ὡμολόγησαν. Τότε ἠρώτησεν αὐτοὺς
[3, 36]	εἰς τὸν ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον	εἰσὶν	παρὰ κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον.
[3, 36]	ὑμῖν, καθὼς ἐνετείλασθε· αἵτινες ὑποτεταγμέναι	εἰσὶν	τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ· ἐξ ὧν
[3, 6]	τι τροφῆς ἐπινοηθείη, καθ' ἡμέραν	εἰσπηδῶντες	ἥρπαζον οἱ δορυφόροι. Δεινὴ δὲ
[3, 37]	παρακέλευσιν, ἐνδεέσιν νέμοντες τὰς οὐσίας,	εἶτα	δὲ ἀποδημίας στελλόμενοι ἔργον ἐπετέλουν
[3, 20]	ἀναφέρειν καὶ αὐτοὺς αὐτουργοῦντας διατρέφεσθαι»	Εἶτα	δὲ καὶ τὰς χεῖρας τὰς
[3, 5]	Στεφάνου λίθοις ὑπ' αὐτῶν ἀνῃρημένου,	εἶτα	δὲ μετ' αὐτὸν Ἰακώβου, ὃς
[3, 23]	πρῶτον ἔστη μὲν κάτω βλέπων,	εἶτα	ἔρριψεν τὰ ὅπλα, εἶτα τρέμων
[3, 23]	τὰ αὐτὰ διελέγετο καὶ διεμαρτύρετο.	Εἶτα	ὁ μὲν ἀπῆρεν ἐπὶ τὴν
[3, 23]	δι' ἑστιάσεων πολυτελῶν αὐτὸν ἐπάγονται,	εἶτά	που καὶ νύκτωρ ἐπὶ λωποδυσίαν
[3, 23]	νύκτωρ ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται,	εἶτά	τι καὶ μεῖζον συμπράττειν ἠξίουν.
[3, 23]	βλέπων, εἶτα ἔρριψεν τὰ ὅπλα,	εἶτα	τρέμων ἔκλαιεν πικρῶς· προσελθόντα δὲ
[3, 36]	ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον,	εἴτε	ἐγὼ εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα
[3, 25]	Ἰωάννου, εἴτε τοῦ εὐαγγελιστοῦ τυγχάνουσαι	εἴτε	καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου ἐκείνῳ. Ἐν
[3, 36]	λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ	εἴτε	ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ περὶ
[3, 25]	ὀνομαζομένη δευτέρα καὶ τρίτη Ἰωάννου,	εἴτε	τοῦ εὐαγγελιστοῦ τυγχάνουσαι εἴτε καὶ
[3, 23]	τις τῆς ὁδοῦ. Ἥλαυνεν, ὥσπερ	εἶχεν,	αὐτόθεν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. Ἐλθὼν
[3, 22]	ἐκκλησίας κατὰ τούτους τὴν λειτουργίαν	εἶχεν.	~Ἐπὶ τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν
[3, 23]	πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ ὧν οὐκ	εἶχεν,	οὔτε ἀπιστεῖν Ἰωάννῃ· ὡς δέ
[3, 23]	ἔλαβεν, συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε πιστεύειν	εἶχεν	ὑπὲρ ὧν οὐκ εἶχεν, οὔτε
[3, 36]	ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἄλλας ὅσας	εἴχομεν	παρ' ἡμῖν, ἐπέμψαμεν ὑμῖν, καθὼς
[3, 6]	εἰ μὴ τῶν κατ' ἐμαυτὸν	εἶχον	ἀπείρους μάρτυρας· ἄλλως τε καὶ
[3, 4]	αὐτὸν εὐαγγελίου μνημονεύειν ὁ Παῦλος	εἴωθεν,	ὁπηνίκα ὡς περὶ ἰδίου τινὸς
[3, 20]	αὐτοῦ ἀδελφοῦ· οὓς ἐδηλατόρευσαν ὡς	ἐκ	γένους ὄντας Δαυίδ. Τούτους ὁ
[3, 0]	Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας. ΙΒ Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς	ἐκ	Δαυὶδ ἀναζητεῖσθαι προστάττει. ΙΓ Ὡς
[3, 20]	Ἡρῴδης. Καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς εἰ	ἐκ	Δαυίδ εἰσιν, καὶ ὡμολόγησαν. Τότε
[3, 23]	ἐδύνατο καὶ τοῖς δάκρυσι βαπτιζόμενος	ἐκ	δευτέρου, μόνην ἀποκρύπτων τὴν δεξιάν·
[3, 1]	τε καὶ Ἀσίᾳ κεκηρυχέναι τοῖς	ἐκ	διασπορᾶς Ἰουδαίοις ἔοικεν· ὃς καὶ
[3, 32]	Τραϊανοῦ Καίσαρος, μέχρις οὗ ὁ	ἐκ	θείου τοῦ κυρίου, ὁ προειρημένος
[3, 5]	σύμπασαν τὴν Ἰουδαίαν γῆν, ἡ	ἐκ	θεοῦ δίκη λοιπὸν αὐτοὺς ἅτε
[3, 6]	παρανομίας οὐκ εἰς μακρὸν ~Ἡ	ἐκ	θεοῦ μετῆλθεν τιμωρία. Φέρε δὴ
[3, 37]	καὶ ἔθνη μετῄεσαν σὺν τῇ	ἐκ	θεοῦ χάριτι καὶ συνεργίᾳ, ἐπεὶ
[3, 5]	ἡγοῦμαι συμφορὰς παραθέσθαι, ὡς ἂν	ἐκ	μέρους ἔχοιεν οἱ τῇδε τῇ
[3, 10]	μὲν γὰρ αὐτοκράτωρ Τίτος οὕτως	ἐκ	μόνων αὐτῶν ἐβουλήθη τὴν γνῶσιν
[3, 39]	φησιν ἐτῶν ἔσεσθαι μετὰ τὴν	ἐκ	νεκρῶν ἀνάστασιν, σωματικῶς τῆς Χριστοῦ
[3, 39]	ἄλλα δὲ ὁ αὐτὸς ὡς	ἐκ	παραδόσεως ἀγράφου εἰς αὐτὸν ἥκοντα
[3, 39]	ἱστορεῖ καὶ ἄλλα ὡς ἂν	ἐκ	παραδόσεως εἰς αὐτὸν ἐλθόντα. Τὸ
[3, 28]	λήθης τῇ γραφῇ παραδέδωκεν, ὡς	ἐκ	παραδόσεως Πολυκάρπου φάσκων Ἰωάννην τὸν
[3, 27]	τῶν εἰρημένων ἔκτοπον διεδίδρασκον ἀτοπίαν,	ἐκ	παρθένου καὶ ἁγίου πνεύματος μὴ
[3, 35]	τις ὄνομα Ἰοῦστος, μυρίων ὅσων	ἐκ	περιτομῆς εἰς τὸν Χριστὸν τηνικαῦτα
[3, 4]	ὁπόσαις καὶ οὗτος ἐπαρχίαις τοὺς	ἐκ	περιτομῆς τὸν Χριστὸν εὐαγγελιζόμενος τὸν
[3, 38]	τῇ ἀνωμολογημένῃ παρὰ πᾶσιν, ἣν	ἐκ	προσώπου τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τῇ
[3, 10]	πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς	ἐκ	πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ νομίζειν
[3, 12]	προστάξαι, μέγιστόν τε Ἰουδαίοις αὖθις	ἐκ	ταύτης διωγμὸν ἐπαρτηθῆναι τῆς αἰτίας.
[3, 24]	αὐτὸς ἱκανῶς τὴν ἀλήθειαν κατειλήφει	ἐκ	τῆς ἅμα Παύλῳ συνουσίας τε
[3, 28]	Ἰωάννου Ἀποκαλύψεως εἰπών τινα ὡς	ἐκ	τῆς ἀνέκαθεν παραδόσεως, τοῦ αὐτοῦ
[3, 6]	κτῆσιν οἱ τύραννοι διήρπασαν, ὅσην	ἐκ	τῆς Περαίας ἀνασκευασαμένη μετήνεγκεν εἰς
[3, 5]	πάρεστιν ὅτῳ φίλον ἐπ' ἀκριβὲς	ἐκ	τῆς τῷ Ἰωσήπῳ γραφείσης ἀναλέξασθαι
[3, 24]	ἡ δόξα· ὁμοίως γε μὴν	ἐκ	τῆς τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας ἐν
[3, 6]	Οἳ δὲ τὸ μὲν πρῶτον	ἐκ	τοῦ δημοσίου θησαυροῦ τοὺς νεκροὺς
[3, 4]	τῶν ἐκκλησιῶν καταβέβλητο θεμελίους, δῆλον	ἐκ	τῶν αὐτοῦ γένοιτ' ἂν φωνῶν
[3, 39]	ὢν τὸν νοῦν, ὡς ἂν	ἐκ	τῶν αὐτοῦ λόγων τεκμηράμενον εἰπεῖν,
[3, 39]	μαθηταὶ, λέγουσιν. Οὐ γὰρ τὰ	ἐκ	τῶν βιβλίων τοσοῦτόν με ὠφελεῖν
[3, 26]	ἐσομένους. Ταῦτα μὲν οὖν καὶ	ἐκ	τῶν Εἰρηναίου διαγνῶναι ῥᾴδιον· καὶ
[3, 31]	οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος	ἐκ	τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ' αὐτῷ.
[3, 4]	ὅτι γε ὅσους ἄν τις	ἐκ	τῶν Παύλου φωνῶν ἀναλέξοιτο. Τούτου
[3, 4]	ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρησεν· καὶ	ἐκ	τῶν Πέτρου δὲ λέξεων ἐν
[3, 6]	θύρας εἰσεπήδων, καὶ μόνον οὐκ	ἐκ	τῶν φαρύγγων ἀναθλίβοντες τὰς ἀκόλους
[3, 5]	ἐν τούτῳ γεγενημένων ἐν μέρει	ἕκαστα,	καὶ ὡς ἐπὶ τέλει τὸ
[3, 10]	καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται μὲν	ἕκαστα,	πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται
[3, 8]	τὴν φωνὴν ὀλοφυρτικῶς παρεγκλίνων, πρὸς	ἑκάστην	ἀπεκρίνατο πληγήν· αἲ αἲ Ἱεροσολύμοις»
[3, 6]	δὲ συνέβαινεν τὰ πάθη. Καθ'	ἑκάστην	γὰρ οἰκίαν, εἴ που τροφῆς
[3, 6]	ὑπερηφα νοῦντες, καὶ τῶν ἐκπνεόντων	ἕκαστος	ἀτενὲς εἰς τὸν ναὸν ἀφεώρα,
[3, 39]	δ' αὐτὰ ὡς ἦν δυνατὸς	ἕκαστος»	Κέχρηται δ' ὁ αὐτὸς μαρτυρίαις
[3, 6]	ἡ πόλις, καὶ πρὸ ὀμμάτων	ἕκαστος	τὸ πάθος λαμβάνων ὡς παρ'
[3, 20]	ἐννακισχίλια δηνάρια ὑπάρχειν αὐτοῖς μόνα,	ἑκάστῳ	αὐτῶν ἀνήκοντος τοῦ ἡμίσεος, καὶ
[3, 20]	ζῶντας καὶ νεκροὺς καὶ ἀποδώσει	ἑκάστῳ	κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ. Ἐφ'
[3, 38]	τῷ μὴ πόρρω τὰ ἐν	ἑκατέροις	τοῖς συγγράμμασι νοήματα καθεστάναι. Ἰστέον
[3, 24]	δύο, τῆς δ' Ἀποκαλύψεως εἰς	ἑκάτερον	ἔτι νῦν παρὰ τοῖς πολλοῖς
[3, 39]	ἐν Ἐφέσῳ γενέσθαι μνήματα καὶ	ἑκάτερον	Ἰωάννου ἔτι νῦν λέγεσθαι· οἷς
[3, 7]	συγγραφεὺς λιμῷ καὶ ξίφει μυριάδας	ἑκατὸν	καὶ δέκα διαφθαρῆναί φησιν, τοὺς
[3, 33]	Χριστιανούς τινας καὶ τῆς ἀξίας	ἐκβαλών,	ταραχθεὶς τῷ πλήθει, διὸ ἠγνόει
[3, 5]	τοῖς αὐτόθι δοκίμοις δι' ἀποκαλύψεως	ἐκδοθέντα	πρὸ τοῦ πολέμου μεταναστῆναι τῆς
[3, 24]	τῶν κατ' αὐτοὺς εὐαγγελίων τὴν	ἔκδοσιν	πεποιημένων, Ἰωάννην φασὶ τὸν πάντα
[3, 31]	Ἀσίαν· ὁ τάφος αὐτῶν ἐστιν	ἐκεῖ	καὶ ὁ τοῦ πατρὸς αὐτῶν»
[3, 7]	ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν	ἐκείναις	ταῖς ἡμέραις· προσεύχεσθε δὲ ἵνα
[3, 7]	σωτήριον πάθος καὶ τὰς φωνὰς	ἐκείνας	ἐν αἷς ἡ τῶν Ἰουδαίων
[3, 29]	εἶναί φασι τὴν πρᾶξιν ταύτην	ἐκείνῃ	τῇ φωνῇ τῇ ὅτι παραχρᾶσθαι
[3, 32]	τέλος παρεληλύθει τε ἡ γενεὰ	ἐκείνη	τῶν αὐταῖς ἀκοαῖς τῆς ἐνθέου
[3, 5]	ἀσεβῶν ἄρδην τὴν γενεὰν αὐτὴν	ἐκείνην	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανίζουσα. Ὅσα μὲν
[3, 9]	ἀνάγκης» Μάλιστα δὲ τῶν κατ'	ἐκεῖνο	καιροῦ Ἰουδαίων οὐ παρὰ μόνοις
[3, 8]	οὗ δὴ κατ' αὐτὸ δὴ	ἐκεῖνο	τοῦ καιροῦ· εἰς πᾶσαν τὴν
[3, 39]	τὰ τῆς πίστεως παρὰ τῶν	ἐκείνοις	γνωρίμων διδάσκει δι' ὧν φησιν
[3, 27]	τὴν ἄλλην Ἰουδαϊκὴν ἀγωγὴν ὁμοίως	ἐκείνοις	παρεφύλαττον, ταῖς δ' αὖ κυριακαῖς
[3, 27]	περὶ τὸν νόμον λατρείαν ὁμοίως	ἐκείνοις	περιέπειν ἐσπούδαζον. Οὗτοι δὲ τοῦ
[3, 8]	περιέχοντα ὡς κατὰ τὸν καιρὸν	ἐκεῖνον	ἀπὸ τῆς χώρας τις αὐτῶν
[3, 4]	Ἐπὶ τούτοις καὶ τὸν Ἀρεοπαγίτην	ἐκεῖνον,	Διονύσιος ὄνομα αὐτῷ, ὃν ἐν
[3, 23]	πρεσβύτης καί τι καὶ ἐπιδακρύσας,	ἐκεῖνος	ἔφη τέθνηκεν. Πῶς καὶ τίνα
[3, 23]	ἔτι τῷ βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς	ἐκεῖνος	ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, ἀπόστολος
[3, 32]	παρειλήφαμεν. Καὶ τούτου μάρτυς αὐτὸς	ἐκεῖνος,	οὗ διαφόροις ἤδη πρότερον ἐχρησάμεθα
[3, 18]	καιρῷ κηρύττεσθαι τοὔνομα αὐτοῦ, δι'	ἐκείνου	ἂν ἐρρέθη τοῦ καὶ τὴν
[3, 28]	δέ, τὸν καὶ τὴν ἀπ'	ἐκείνου	κληθεῖσαν Κηρινθιανὴν αἵρεσιν συστησάμενον, ἀξιόπιστον
[3, 29]	ἔγημε κεχρῆσθαι γυναικί, τῶν τε	ἐκείνου	τέκνων τὰς μὲν θηλείας καταγηρᾶσαι
[3, 26]	καὶ νῦν τινές εἰσιν, ἀπ'	ἐκείνου	τοῦτο ὁμολογοῦντες» Ἦν δ' ἄρα
[3, 25]	τυγχάνουσαι εἴτε καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου	ἐκείνῳ.	Ἐν τοῖς νόθοις κατατετάχθω καὶ
[3, 20]	ποτὲ καὶ Δομετιανὸς ταὐτὸ ποιεῖν	ἐκείνῳ,	μέρος ὢν τῆς Νέρωνος ὡμότητος.
[3, 24]	θεοπρεπῆ παράδεισον ἀναρπασθεὶς καὶ τῶν	ἐκεῖσε	ῥημάτων ἀρρήτων ἀξιωθεὶς ἐπακοῦσαι. Οὐκ
[3, 6]	δημοσίου θησαυροῦ τοὺς νεκροὺς θάπτειν	ἐκέλευον,	τὴν ὀσμὴν οὐ φέροντες· ἔπειθ'
[3, 32]	ρκʹ τυγχάνων ἐτῶν ὑπέμεινεν, καὶ	ἐκελεύσθη	σταυρωθῆναι» Ἐπὶ τούτοις ὁ αὐτὸς
[3, 33]	τεθεικέναι, τὸ Χριστιανῶν φῦλον μὴ	ἐκζητεῖσθαι	μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι· δι'
[3, 33]	τὸ τῶν Χριστιανῶν φῦλον μὴ	ἐκζητεῖσθαι	μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι. Καὶ
[3, 0]	~Α Ὅποι γῆς	ἐκήρυξαν	τὸν Χριστὸν οἱ ἀπόστολοι. Β
[3, 25]	ἧς τὰ δόξαντα κατὰ καιρὸν	ἐκθησόμεθα.	Καὶ ταῦτα μὲν ἐν ὁμολογουμένοις·
[3, 36]	Πρὸς ταύταις καὶ τῇ Ῥωμαίων	ἐκκλησίᾳ	γράφει, ᾗ καὶ παράκλησιν προτείνει
[3, 36]	τῇ κατὰ τὴν Ἔφεσον ἐπιστολὴν	ἐκκλησίᾳ	γράφει, ποιμένος αὐτῆς μνημονεύων Ὀνησίμου,
[3, 23]	φασιν, πρὶν αὐτὸν ἐπιστῆσαι τῇ	ἐκκλησίᾳ,	διδοὺς μέγα παράδειγμα μετανοίας ἀληθινῆς
[3, 32]	καθαρὰ καὶ ἀδιάφθορος ἔμεινεν ἡ	ἐκκλησία,	ἐν ἀδήλῳ που σκότει ὡς
[3, 36]	γραφῆς ὁμιλεῖ καὶ τῇ Σμυρναίων	ἐκκλησίᾳ	ἰδίως τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ
[3, 32]	γενομένης εἰρήνης βαθείας ἐν πάσῃ	ἐκκλησίᾳ,	μένουσι μέχρι Τραϊανοῦ Καίσαρος, μέχρις
[3, 23]	Ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν Ἐφέσῳ	ἐκκλησία	ὑπὸ Παύλου μὲν τεθεμελιωμένη, Ἰωάννου
[3, 37]	ἐν ταῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην	ἐκκλησίαις	γεγόνασιν ποιμένες ἢ καὶ εὐαγγελισταί,
[3, 36]	τῆς δηλωθείσης πόλεως ταῖς καταλεχθείσαις	ἐκκλησίαις	διετυπώσατο· ἤδη δ' ἐπέκεινα τῆς
[3, 16]	Ταύτην δὲ καὶ ἐν πλείσταις	ἐκκλησίαις	ἐπὶ τοῦ κοινοῦ δεδημοσιευμένην πάλαι
[3, 3]	κέκριται· ὅθεν ἤδη καὶ ἐν	ἐκκλησίαις	ἴσμεν αὐτὸ δεδημοσιευμένον, καὶ τῶν
[3, 31]	μέν, ὅμως δ' ἐν πλείσταις	ἐκκλησίαις	παρὰ πολλοῖς δεδημοσιευμένων τῶν τε
[3, 24]	ταῖς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν διεγνωσμένον	ἐκκλησίαις,	πρῶτον ἀνωμολογήσθω· ὅτι γε μὴν
[3, 23]	μετανοίας κεκαθαρμένην καταφιλῶν, ἐπὶ τὴν	ἐκκλησίαν	ἐπανήγαγεν, καὶ δαψιλέσι μὲν εὐχαῖς
[3, 15]	τῆς αὐτῆς ἡγεμονίας τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	Ἀνέγκλητον ἔτεσιν ἐπισκοπεύσαντα δεκαδύο διαδέχεται
[3, 23]	εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τὰς αὐτόθι διεῖπεν	ἐκκλησίας,	ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν νῆσον
[3, 23]	ἐπισκόπους καταστήσων, ὅπου δὲ ὅλας	ἐκκλησίας	ἁρμόσων, ὅπου δὲ κλῆρον ἕνα
[3, 20]	διὰ προστάγματος τὸν κατὰ τῆς	ἐκκλησίας	διωγμόν. Τοὺς δὲ ἀπολυθέντας ἡγήσασθαι
[3, 13]	βασιλείας Λίνος ἐπίσκοπος τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	δυοκαίδεκα τὴν λειτουργίαν ἐνιαυτοῖς κατασχών,
[3, 23]	ὥσπερ εἶχεν, αὐτόθεν ἀπὸ τῆς	ἐκκλησίας.	Ἐλθὼν δὲ εἰς τὸ χωρίον,
[3, 32]	δεύτερον καταστῆναι τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐκκλησίας	ἐπίσκοπον ἐδηλώσαμεν, μαρτυρίῳ τὸν βίον
[3, 23]	Χριστός σοι παρακατεθέμεθα ἐπὶ τῆς	ἐκκλησίας,	ἧς προκαθέζῃ, μάρτυρος» Ὃ δὲ
[3, 23]	μετὰ πάσης σπουδῆς ἐπὶ τῆς	ἐκκλησίας	καὶ τοῦ Χριστοῦ μάρτυρος» Τοῦ
[3, 5]	τοῦ λαοῦ τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐκκλησίας	κατά τινα χρησμὸν τοῖς αὐτόθι
[3, 22]	ἡμῶν ἀδελφὸν τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐκκλησίας	κατὰ τούτους τὴν λειτουργίαν εἶχεν.
[3, 2]	ἐξηγητικῶν εἴρηται. ~Τῆς δὲ Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	μετὰ τὴν Παύλου καὶ Πέτρου
[3, 4]	αὐτῶν ἱδρυθείσας ἱκανοὶ ποιμαίνειν ἐδοκιμάσθησαν	ἐκκλησίας,	οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν, μὴ ὅτι
[3, 0]	Β Τίς πρῶτος τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	προέστη. Γ Περὶ τῶν ἐπιστολῶν
[3, 36]	ὁμιλητὴς Πολύκαρπος, τῆς κατὰ Σμύρναν	ἐκκλησίας	πρὸς τῶν αὐτοπτῶν καὶ ὑπηρετῶν
[3, 4]	ὁ Λουκᾶς, τῆς ἐν Ἀθήναις	ἐκκλησίας	πρῶτον ἐπίσκοπον ἀρχαίων τις ἕτερος
[3, 0]	ἐκώλυσεν. ΛΔ Ὡς τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	τέταρτος Εὐάρεστος ἡγεῖται. ΛΕ Ὡς
[3, 38]	ἣν ἐκ προσώπου τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	τῇ Κορινθίων διετυπώσατο· ἐν ᾗ
[3, 16]	ἣν ὡς ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	τῇ Κορινθίων διετυπώσατο, στάσεως τηνικάδε
[3, 4]	πρῶτος μετὰ Πέτρον τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	τὴν ἐπισκοπὴν ἤδη πρότερον κληρωθεὶς
[3, 23]	λῃστής, καὶ νῦν ἀντὶ τῆς	ἐκκλησίας	τὸ ὄρος κατείληφεν μεθ' ὁμοίου
[3, 4]	Κλήμης, τῆς Ῥωμαίων καὶ αὐτὸς	ἐκκλησίας	τρίτος ἐπίσκοπος καταστάς, Παύλου συνεργὸς
[3, 0]	ἡμῶν. ΚΑ Ὡς τῆς Ἀλεξανδρέων	ἐκκλησίας	τρίτος ἡγεῖται Κέρδων. ΚΒ Ὡς
[3, 32]	ἔρχονται οὖν καὶ προηγοῦνται πάσης	ἐκκλησίας	ὡς μάρτυρες καὶ ἀπὸ γένους
[3, 3]	πρὸς Ἑβραίους, πρὸς τῆς Ῥωμαίων	ἐκκλησίας	ὡς μὴ Παύλου οὖσαν αὐτὴν
[3, 26]	ψυχῆς ἀθανασίας καὶ νεκρῶν ἀναστάσεως	ἐκκλησιαστικὰ	δόγματα. ἀλλ' οὗτοι μὲν τούτους
[3, 25]	διακρίνοντες τάς τε κατὰ τὴν	ἐκκλησιαστικὴν	παράδοσιν ἀληθεῖς καὶ ἀπλάστους καὶ
[3, 23]	δ' ἂν εἶεν οὗτοι, τῆς	ἐκκλησιαστικῆς	πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας, εἰ δὴ τοιοῦτοι
[3, 3]	μήτε μὴν καθ' ἡμᾶς τις	ἐκκλησιαστικὸς	συγγραφεὺς ταῖς ἐξ αὐτῶν συνεχρήσατο
[3, 25]	ὅμως δὲ παρὰ πλείστοις τῶν	ἐκκλησιαστικῶν	γινωσκομένας, ἵν' εἰδέναι ἔχοιμεν αὐτάς
[3, 3]	ὑποσημήνασθαι τίνες τῶν κατὰ χρόνους	ἐκκλησιαστικῶν	συγγραφέων ὁποίαις κέχρηνται τῶν ἀντιλεγομένων,
[3, 39]	μετ' αὐτὸν πλείστοις ὅσοις τῶν	ἐκκλησιαστικῶν	τῆς ὁμοίας αὐτῷ δόξης παραίτιος
[3, 25]	συγγράμματι τῶν κατὰ τὰς διαδοχὰς	ἐκκλησιαστικῶν	τις ἀνὴρ εἰς μνήμην ἀγαγεῖν
[3, 4]	κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ τῶν	ἐκκλησιῶν	καταβέβλητο θεμελίους, δῆλον ἐκ τῶν
[3, 4]	καὶ Τίτος τῶν ἐπὶ Κρήτης	ἐκκλησιῶν.	Λουκᾶς δὲ τὸ μὲν γένος
[3, 37]	τοὺς κατὰ πάντα τόπον τῶν	ἐκκλησιῶν	προκαταβληθέντας ὑπὸ τῶν ἀποστόλων θεμελίους
[3, 20]	Τοὺς δὲ ἀπολυθέντας ἡγήσασθαι τῶν	ἐκκλησιῶν,	ὡς ἂν δὴ μάρτυρας ὁμοῦ
[3, 6]	συνεπαίροντες τὰ παιδία τῶν ψωμῶν	ἐκκρεμάμενα	κατέσειον εἰς ἔδαφος. Τοῖς δὲ
[3, 29]	μέσον τῶν ἀποστόλων τῆς ζηλοτυπουμένης	ἐκκύκλησις	γυναικός, καὶ ἡ ἐγκράτεια τῶν
[3, 23]	ἔρριψεν τὰ ὅπλα, εἶτα τρέμων	ἔκλαιεν	πικρῶς· προσελθόντα δὲ τὸν γέροντα
[3, 6]	μὲν εὑρεῖν τι σιτίον ἄλλοις	ἐκοπία,	πανταχόθεν δ' ἄπορον ἦν ἤδη
[3, 6]	κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες, καὶ τῶν	ἐκπνεόντων	ἕκαστος ἀτενὲς εἰς τὸν ναὸν
[3, 29]	εἰρημένῳ ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως, ἀνέδην	ἐκπορνεύουσιν	οἱ τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες.
[3, 8]	ἱερογραμματεῦσι πρὸ τῶν ἀποβεβηκότων εὐθέως	ἐκρίθη.	Καὶ κατὰ τὴν αὐτὴν ἑορτὴν
[3, 7]	πρὸς εἰρήνην σου· νῦν δὲ	ἐκρύβη	ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου· ὅτι ἥξουσιν
[3, 27]	Χριστὸν τοῦ θεοῦ διαθέσεως ἀδυνατῶν	ἐκσεῖσαι,	θατεραλήπτους εὑρὼν ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους
[3, 23]	προσειθίζετο, καὶ διὰ μέγεθος φύσεως	ἐκστὰς	ὥσπερ ἄστομος καὶ εὔρωστος ἵππος
[3, 6]	δ' εὐθέως φρίκη καὶ φρενῶν	ἔκστασις	ᾕρει, καὶ παρὰ τὴν ὄψιν
[3, 39]	δ' ἡμῖν ἀναγκαίως πρὸς τοῖς	ἐκτεθεῖσιν	ἐπιτετηρήσθω.
[3, 31]	θυγατέρων αὐτοῦ τελευτῆς, συνᾴδων τοῖς	ἐκτεθεῖσιν,	οὕτω φησίν· Μετὰ τοῦτον προφήτιδες
[3, 39]	καὶ ἀπὸ τῆς Πέτρου ὁμοίως,	ἐκτέθειται	δὲ καὶ ἄλλην ἱστορίαν περὶ
[3, 39]	Μάρκου τοῦ τὸ εὐαγγέλιον γεγραφότος	ἐκτέθειται	διὰ τούτων· Καὶ τοῦθ' ὁ
[3, 8]	βαθυτάτους, ὤφθη κατὰ νυκτὸς ὥραν	ἕκτην	αὐτομάτως ἠνοιγμένη. Μετὰ δὲ τὴν
[3, 8]	λαβὼν ἀνάγνωθι τὰ κατὰ τὴν	ἕκτην	τῶν Ἱστοριῶν αὐτῷ δεδηλωμένα ἐν
[3, 27]	προσηγορίας, τὴν μὲν τῶν εἰρημένων	ἔκτοπον	διεδίδρασκον ἀτοπίαν, ἐκ παρθένου καὶ
[3, 6]	λαὸς συναπώλετο» Καὶ ἐν τῷ	ἕκτῳ	δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει· τῶν
[3, 28]	ἀποπηδῆσαί τε τοῦ τόπου καὶ	ἐκφυγεῖν	θύραζε, μηδ' ὑπομείναντα τὴν αὐτὴν
[3, 0]	ΛΓ Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς	ἐκώλυσεν.	ΛΔ Ὡς τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας
[3, 23]	ἂν δέῃ, τὸν σὸν θάνατον	ἑκὼν	ὑπομενῶ, ὡς ὁ κύριος τὸν
[3, 23]	ἐξεπλάγη, χρήματα οἰόμενος, ἅπερ οὐκ	ἔλαβεν,	συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε πιστεύειν εἶχεν
[3, 32]	τηνικαῦτα τῆς ἀθέου πλάνης ἀρχὴν	ἐλάμβανεν	ἡ σύστασις διὰ τῆς τῶν
[3, 26]	εἰς ἄκρον δὲ γοητείας οὐκ	ἔλαττον	τοῦ διδασκάλου προελθών, μείζοσιν ἐπιδαψιλεύεται
[3, 6]	τὰς γὰρ ἶνας ἔνιοι συλλέγοντες,	ἐλάχιστον	σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων. Καὶ
[3, 6]	Ἰορδάνην κατοικούντων, Μαρία τοὔνομα, πατρὸς	Ἐλεαζάρου,	κώμης Βαθεζώρ σημαίνει δὲ τοῦτο
[3, 4]	περὶ ἰδίου τινὸς εὐαγγελίου γράφων	ἔλεγεν·	κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου» Τῶν
[3, 39]	τούτων· Καὶ τοῦθ' ὁ πρεσβύτερος	ἔλεγεν·	Μάρκος μὲν ἑρμηνευτὴς Πέτρου γενόμενος,
[3, 6]	ἔτ' ὠμὰ τὰ σιτία διήρπαζον.	Ἐλεεινὴ	δ' ἦν ἡ τροφὴ καὶ
[3, 23]	πατέρα, τὸν γυμνόν, τὸν γέροντα;	ἐλέησόν	με, τέκνον, μὴ φοβοῦ· ἔχεις
[3, 20]	ἀλλὰ καὶ ὡς εὐτελῶν καταφρονήσαντα,	ἐλευθέρους	μὲν αὐτοὺς ἀνεῖναι, καταπαῦσαι δὲ
[3, 6]	δ' οὔτε παροξυνόμενός τις οὔτ'	ἐλεῶν	αὐτὴν ἀνῄρει καὶ τὸ μὲν
[3, 23]	παραιτούμενος, ἀλλὰ βοῶν· ἐπὶ τοῦτ'	ἐλήλυθα,	ἐπὶ τὸν ἄρχοντα ὑμῶν ἀγάγετέ
[3, 36]	ὅτε πρὸς τοὺς περὶ Πέτρον	ἐλήλυθεν,	ἔφη αὐτοῖς. Λάβετε, ψηλαφήσατέ με
[3, 24]	καὶ ἐπάναγκες ἐπὶ τὴν γραφὴν	ἐλθεῖν	κατέχει λόγος. Ματθαῖός τε γὰρ
[3, 24]	τέλος καὶ ἐπὶ τὴν γραφὴν	ἐλθεῖν	τοιᾶσδε χάριν αἰτίας. Τῶν προαναγραφέντων
[3, 39]	καὶ παρηκολουθηκώς τις τοῖς πρεσβυτέροις	ἔλθοι,	τοὺς τῶν πρεσβυτέρων ἀνέκρινον λόγους,
[3, 31]	Τὰ μὲν οὖν εἰς ἡμετέραν	ἐλθόντα	γνῶσιν περί τε τῶν ἀποστόλων
[3, 39]	ἂν ἐκ παραδόσεως εἰς αὐτὸν	ἐλθόντα.	Τὸ μὲν οὖν κατὰ τὴν
[3, 23]	εἶχεν, αὐτόθεν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.	Ἐλθὼν	δὲ εἰς τὸ χωρίον, ὑπὸ
[3, 20]	συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος γενησομένη, ὁπηνίκα	ἐλθὼν	ἐν δόξῃ κρινεῖ ζῶντας καὶ
[3, 8]	τῆς πόλεως εἰρηνευομένης καὶ εὐθηνούσης,	ἐλθὼν	ἐπὶ τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι
[3, 23]	τῶν ὑπὸ τοῦ πνεύματος σημαινομένων.	Ἐλθὼν	οὖν καὶ ἐπί τινα τῶν
[3, 6]	τῷ βίῳ μῦθος, ὁ μόνος	ἐλλείπων	ταῖς Ἰουδαίων συμφοραῖς. Καὶ ταῦθ'
[3, 9]	ἃ καὶ οὐ μόνον τῇ	Ἑλλήνων,	ἀλλὰ καὶ τῇ πατρίῳ φωνῇ
[3, 6]	δηλώσων ἔργον ὁποῖον μήτε παρ'	Ἕλλησιν	μήτε παρὰ βαρβάροις ἱστόρηται, φρικτὸν
[3, 23]	μὴ φοβοῦ· ἔχεις ἔτι ζωῆς	ἐλπίδας.	Ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ
[3, 26]	σωτῆρας ἐπιγραψάμενοι τῆς ἀληθοῦς ἀποπεπτώκασιν	ἐλπίδος·	~Ἄλλους δ' ὁ πονηρὸς δαίμων,
[3, 36]	μαρτυρίου τῆς ποθουμένης αὐτὸν ἀποστερήσαιεν	ἐλπίδος·	ἐξ ὧν καὶ βραχύτατα εἰς
[3, 6]	τῶν ἐξόδων ἀπεκόπη πᾶσα σωτηρίας	ἐλπίς,	καὶ βαθύνας ἑαυτὸν ὁ λιμὸς
[3, 39]	ποτὲ παρὰ τῶν πρεσβυτέρων καλῶς	ἔμαθον	καὶ καλῶς ἐμνημόνευσα, συγκατατάξαι ταῖς
[3, 0]	Συμεὼν ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος	ἐμαρτύρησεν.	ΛΓ Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς
[3, 32]	Καὶ ἐπὶ πολλαῖς ἡμέραις αἰκιζόμενος	ἐμαρτύρησεν,	ὡς πάντας ὑπερθαυμάζειν καὶ τὸν
[3, 6]	τὰ δέρματα τῶν θυρεῶν ἀποδέροντες	ἐμασῶντο,	τροφὴ δ' ἦν καὶ χόρτου
[3, 6]	ἡδέως, εἰ μὴ τῶν κατ'	ἐμαυτὸν	εἶχον ἀπείρους μάρτυρας· ἄλλως τε
[3, 10]	τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ τῆς	ἐμαυτοῦ	γραφῆς ἔδεισα, ἀλλ' αὐτοῖς ἐπέδωκα
[3, 10]	ἔργων ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν γὰρ	ἐμαυτῷ	τετηρηκότι τὴν τῆς ἀληθείας παράδοσιν,
[3, 8]	προσεῖχον οὔτ' ἐπίστευον, ἀλλ' ὡς	ἐμβεβροντημένοι	καὶ μήτε ὄμματα μήτε ψυχὴν
[3, 36]	σώματος, κολάσεις τοῦ διαβόλου εἰς	ἐμὲ	ἐρχέσθωσαν, μόνον ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ
[3, 31]	εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν ἑπτά,	ἐμείναμεν	παρ' αὐτῷ. Τούτῳ δὲ ἦσαν
[3, 32]	χρόνων παρθένος καθαρὰ καὶ ἀδιάφθορος	ἔμεινεν	ἡ ἐκκλησία, ἐν ἀδήλῳ που
[3, 6]	δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς καὶ τὴν	ἐμὴν	ἀποστρέφεσθε θυσίαν, ἐγὼ μὲν ὑμῖν
[3, 23]	σοῦ τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν	ἐμήν.	Στῆθι, πίστευσον· Χριστός με ἀπέστειλεν.
[3, 33]	οὐδὲν ἀνόσιον ἐν αὐτοῖς εὑρηκέναι·	ἐμήνυεν	δὲ καὶ τοῦτο, ἀνίστασθαι ἕωθεν
[3, 39]	πρεσβυτέρων καλῶς ἔμαθον καὶ καλῶς	ἐμνημόνευσα,	συγκατατάξαι ταῖς ἑρμηνείαις, διαβεβαιούμενος ὑπὲρ
[3, 39]	μὲν ἑρμηνευτὴς Πέτρου γενόμενος, ὅσα	ἐμνημόνευσεν,	ἀκριβῶς ἔγραψεν, οὐ μέντοι τάξει
[3, 31]	Γαΐου δέ, οὗ μικρῷ πρόσθεν	ἐμνήσθημεν,	διαλόγῳ Πρόκλος, πρὸς ὃν ἐποιεῖτο
[3, 30]	ὑπηρεσίας εὐσταλές» Ἐπεὶ δὲ τούτων	ἐμνήσθημεν,	οὐ λυπεῖ καὶ ἄλλην ἀξιοδιήγητον
[3, 36]	δεδικαίωμαι. Ὀναίμην τῶν θηρίων τῶν	ἐμοὶ	ἑτοίμων, ἃ καὶ εὔχομαι σύντομά
[3, 6]	βέβρωκα, καὶ τὸ λοιπὸν δ'	ἐμοὶ	μεινάτω. Μετὰ ταῦθ' οἳ μὲν
[3, 6]	τὴν ὄψιν ἐπεπήγεσαν. Ἣ δ'	ἐμόν,	ἔφη, τοῦτο τὸ τέκνον γνήσιον,
[3, 6]	τέκνον γνήσιον, καὶ τὸ ἔργον	ἐμόν.	Φάγετε, καὶ γὰρ ἐγὼ βέβρωκα·
[3, 8]	Ὑπὸ τοῦ πατρὸς· αἴτησαι παρ'	ἐμοῦ,	καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν
[3, 26]	τῆς πρὸς αὐτοῦ παραδιδομένης μαγικῆς	ἐμπειρίας	ἀχθέντα καὶ διὰ τοῦ μεταδιδομένου
[3, 33]	Χριστιανῶν φῦλον μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν,	ἐμπεσὸν	δὲ κολάζεσθαι· δι' οὗ ποσῶς
[3, 33]	Χριστιανῶν φῦλον μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν,	ἐμπεσὸν	δὲ κολάζεσθαι. Καὶ ταῦτα μὲν
[3, 39]	Βαρσαβᾶν γεγονός, ὡς δηλητήριον φάρμακον	ἐμπιόντος	καὶ μηδὲν ἀηδὲς διὰ τὴν
[3, 6]	θνῄσκουσιν ἦν, ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἐμπνέοντας	οἱ λῃσταὶ διηρεύνων, μή τις
[3, 39]	ἑαυτὸν γενέσθαι τῶν ἱερῶν ἀποστόλων	ἐμφαίνει,	παρειληφέναι δὲ τὰ τῆς πίστεως
[3, 6]	πρὸς ἔρευναν τροφῆς, ὀρόβοις μὲν	ἐμφράττοντες	τοῖς ἀθλίοις τοὺς τῶν αἰδοίων
[3, 31]	καὶ ἡ ἑτέρα αὐτοῦ θυγάτηρ	ἐν	ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ
[3, 32]	καὶ ἀδιάφθορος ἔμεινεν ἡ ἐκκλησία,	ἐν	ἀδήλῳ που σκότει ὡς εἰ
[3, 4]	πιστεῦσαι ἀνέγραψεν ὁ Λουκᾶς, τῆς	ἐν	Ἀθήναις ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον ἀρχαίων
[3, 24]	πράξεων ὡς ἔτι τότε βαπτίζοντος	ἐν	Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ, σαφῶς
[3, 7]	πάθος καὶ τὰς φωνὰς ἐκείνας	ἐν	αἷς ἡ τῶν Ἰουδαίων πληθὺς
[3, 5]	ἀναγκαῖον ὑποσημήνασθαι. Χρῆν δ' οὖν	ἐν	αἷς ἡμέραις τὸν πάντων σωτῆρα
[3, 38]	~Ὥσπερ οὖν ἀμέλει τοῦ Ἰγνατίου	ἐν	αἷς κατελέξαμεν ἐπιστολαῖς, καὶ τοῦ
[3, 36]	Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ καὶ	ἐν	ἄλλοις τοῖς ἐξ ὑμῶν καὶ
[3, 3]	μὴν τὰς λεγομένας αὐτοῦ Πράξεις	ἐν	ἀναμφιλέκτοις παρείληφα. Ἐπεὶ δ' ὁ
[3, 26]	αὐτὸν ὑπὸ τῶν δαιμόνων καὶ	ἐν	Ἀντιοχείᾳ γενόμενον, πολλοὺς ἐξαπατῆσαι διὰ
[3, 20]	τοῦ ἡμίσεος, καὶ ταῦτα οὐκ	ἐν	ἀργυρίοις ἔφασκον ἔχειν, ἀλλ' ἐν
[3, 4]	ἐν ταῖς Πράξεσι μετὰ τὴν	ἐν	Ἀρείῳ πάγῳ πρὸς Ἀθηναίους Παύλου
[3, 33]	βούλεσθαι αὐτοὺς εἰδωλολατρεῖν οὐδὲν ἀνόσιον	ἐν	αὐτοῖς εὑρηκέναι· ἐμήνυεν δὲ καὶ
[3, 39]	ἤκουσεν παραλιπεῖν ἢ ψεύσασθαί τι	ἐν	αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν οὖν ἱστόρηται
[3, 25]	τε γνώμη καὶ ἡ τῶν	ἐν	αὐτοῖς φερομένων προαίρεσις πλεῖστον ὅσον
[3, 5]	προφητῶν ἀνηγορευμένον βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως	ἐν	αὐτῷ κατέστη τῷ πάλαι τοῦ
[3, 18]	τόν τε διωγμὸν καὶ τὰ	ἐν	αὐτῷ μαρτύρια παραδοῦναι, οἵ γε
[3, 36]	ἄλλοις τοῖς ἐξ ὑμῶν καὶ	ἐν	αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς λοιποῖς
[3, 26]	οὗ τοὺς καταξιουμένους ἀθανασίαν ἀΐδιον	ἐν	αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ,
[3, 28]	Ἰωάννην τὸν ἀπόστολον εἰσελθεῖν ποτε	ἐν	βαλανείῳ, ὥστε λούσασθαι, γνόντα δὲ
[3, 15]	συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα	ἐν	βίβλῳ ζωῆς» ~Τούτου δὴ οὖν
[3, 28]	γραφαῖς τοῦ θεοῦ, ἀριθμὸν χιλιονταετίας	ἐν	γάμῳ ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν, λέγει
[3, 7]	πως προφητεύων· οὐαὶ δὲ ταῖς	ἐν	γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις
[3, 36]	οἳ καὶ εὐεργετούμενοι χείρονες γίνονται,	ἐν	δὲ τοῖς ἀδικήμασιν αὐτῶν μᾶλλον
[3, 28]	καθ' ἡμᾶς τὴν ἐπισκοπὴν εἰληχώς,	ἐν	δευτέρῳ τῶν Ἐπαγγελιῶν περὶ τῆς
[3, 23]	Ἀλεξανδρεύς· ὧν ὁ μὲν πρότερος	ἐν	δευτέρῳ τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις
[3, 4]	ᾗ τοῖς ἐξ Ἑβραίων οὖσιν	ἐν	διασπορᾷ Πόντου καὶ Γαλατίας Καππαδοκίας
[3, 20]	ἐν ἀργυρίοις ἔφασκον ἔχειν, ἀλλ'	ἐν	διατιμήσει γῆς πλέθρων λθʹ μόνων,
[3, 20]	τοῦ αἰῶνος γενησομένη, ὁπηνίκα ἐλθὼν	ἐν	δόξῃ κρινεῖ ζῶντας καὶ νεκροὺς
[3, 4]	ἀπὸ τούτων προσεκτήσατο ψυχῶν θεραπευτικῆς	ἐν	δυσὶν ἡμῖν ὑποδείγματα θεοπνεύστοις κατέλιπεν
[3, 5]	πάθος διατέθεινται, ταῖς αὐταῖς ὥσπερ	ἐν	εἱρκτῇ κατακλεισθέντας τὸν μετελθόντα αὐτοὺς
[3, 5]	τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς ὥσπερ	ἐν	εἱρκτῇ ῥήμασιν αὐτοῖς ἀποκλεισθῆναι εἰς
[3, 38]	καὶ τῷ μὴ πόρρω τὰ	ἐν	ἑκατέροις τοῖς συγγράμμασι νοήματα καθεστάναι.
[3, 7]	γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις	ἐν	ἐκείναις ταῖς ἡμέραις· προσεύχεσθε δὲ
[3, 3]	εἰσαγωγικῆς, κέκριται· ὅθεν ἤδη καὶ	ἐν	ἐκκλησίαις ἴσμεν αὐτὸ δεδημοσιευμένον, καὶ
[3, 9]	τοῦ κατ' αὐτὸν Ῥωμαϊκοῦ πολέμου	ἐν	ἑπτά, ἃ καὶ οὐ μόνον
[3, 18]	τὸν καιρὸν ἐπ' ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο,	ἐν	ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων
[3, 31]	θυγάτηρ ἐν ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη	ἐν	Ἐφέσῳ ἀναπαύεται· ἔτι δὲ καὶ
[3, 39]	ὁμωνυμίᾳ κεχρῆσθαι εἰρηκότων δύο τε	ἐν	Ἐφέσῳ γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον
[3, 23]	διὰ τούτων· Ἀλλὰ καὶ ἡ	ἐν	Ἐφέσῳ ἐκκλησία ὑπὸ Παύλου μὲν
[3, 31]	καὶ μάρτυς καὶ διδάσκαλος, οὗτος	ἐν	Ἐφέσῳ κεκοίμηται» Ταῦτα καὶ περὶ
[3, 31]	ἐξ ἐπιστολῆς Πολυκράτους τῆς δ'	ἐν	Ἐφέσῳ παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος ἦν
[3, 4]	μνημονεύει. Τιμόθεός γε μὴν τῆς	ἐν	Ἐφέσῳ παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν
[3, 1]	Ἀσίαν, πρὸς οὓς καὶ διατρίψας	ἐν	Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν
[3, 31]	ἡμέρᾳ τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου,	ἐν	ᾗ ἔρχεται μετὰ δόξης ἐξ
[3, 38]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας τῇ Κορινθίων διετυπώσατο·	ἐν	ᾗ τῆς πρὸς Ἑβραίους πολλὰ
[3, 4]	ἧς εἰρήκαμεν ὁμολογουμένης αὐτοῦ ἐπιστολῆς,	ἐν	ᾗ τοῖς ἐξ Ἑβραίων οὖσιν
[3, 5]	οἰκεῖν κεκελευσμένου, Πέλλαν αὐτὴν ὀνομάζουσιν,	ἐν	ἧ τῶν εἰς Χριστὸν πεπιστευκότων
[3, 5]	ἀθροισθέντων ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας ἁπάσης	ἐν	ἡμέραις τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς
[3, 23]	ἐφέρετο, ἀπογνοὺς δὲ τελέως τὴν	ἐν	θεῷ σωτηρίαν, οὐδὲν ἔτι μικρὸν
[3, 31]	τῶν δώδεκα ἀποστόλων, ὃς κεκοίμηται	ἐν	Ἱεραπόλει καὶ δύο θυγατέρες αὐτοῦ
[3, 36]	καθ' ὃν ἐγνωρίζετο Παπίας, τῆς	ἐν	Ἱεραπόλει παροικίας καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος,
[3, 31]	προφήτιδες τέσσαρες αἱ Φιλίππου γεγένηνται	ἐν	Ἱεραπόλει τῇ κατὰ τὴν Ἀσίαν·
[3, 8]	αὐτὸς ἱστορεῖ, χρησμόν τινα φάσκων	ἐν	ἱεροῖς γράμμασιν εὑρῆσθαι περιέχοντα ὡς
[3, 32]	Κλωπᾶ, ὃν δεύτερον καταστῆναι τῆς	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας ἐπίσκοπον ἐδηλώσαμεν, μαρτυρίῳ
[3, 5]	ἀλλὰ καὶ τοῦ λαοῦ τῆς	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας κατά τινα χρησμὸν
[3, 22]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀδελφὸν τῆς	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας κατὰ τούτους τὴν
[3, 35]	τὸν δηλωθέντα τελειωθέντος τρόπον, τῆς	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἐπισκοπῆς τὸν θρόνον Ἰουδαῖός
[3, 0]	τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως Συμεὼν ὁ	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν. ΛΓ Ὅπως
[3, 0]	ἡγεῖται. ΛΕ Ὡς τρίτος τῆς	ἐν	Ἱεροσολύμοις Ἰοῦστος. ΛϚ Περὶ Ἰγνατίου
[3, 0]	μετὰ Ἰάκωβον ἡγεῖται Συμεὼν τῆς	ἐν	Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας. ΙΒ Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς
[3, 28]	καὶ πάλιν ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς	ἐν	Ἱερουσαλὴμ τὴν σάρκα πολιτευομένην δουλεύειν.
[3, 3]	τὴν καλουμένην Ἀποκάλυψιν οὐδ' ὅλως	ἐν	καθολικοῖς ἴσμεν παραδεδομένα, ὅτι μήτε
[3, 31]	τῶν ἀποστόλων τῶν Φιλίππου θυγατέρων	ἐν	Καισαρείᾳ τῆς Ἰουδαίας ἅμα τῷ
[3, 36]	μνημονεύων Ὀνησίμου, ἑτέραν δὲ τῇ	ἐν	Μαγνησίᾳ τῇ πρὸς Μαιάνδρῳ, ἔνθα
[3, 5]	καὶ τῶν ἐν τούτῳ γεγενημένων	ἐν	μέρει ἕκαστα, καὶ ὡς ἐπὶ
[3, 5]	δίκης καταδέξασθαι. Παρελθὼν δῆτα τῶν	ἐν	μέρει συμβεβηκότων αὐτοῖς ὅσα διὰ
[3, 23]	ἦν, βιαιότατος μιαιφονώτατος χαλεπώτατος. Χρόνος	ἐν	μέσῳ, καί τινος ἐπιπεσούσης χρείας
[3, 25]	τυγχάνει, σαφῶς παρίστησιν· ὅθεν οὐδ'	ἐν	νόθοις αὐτὰ κατατακτέον, ἀλλ' ὡς
[3, 24]	ἐκ τῆς τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας	ἐν	οἰκείῳ καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν δέξεται
[3, 9]	τὰ Περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος,	ἐν	οἷς καὶ ἀντιρρήσεις πρὸς Ἀπίωνα
[3, 39]	αὐτοῦ καί τινα ἄλλα μυθικώτερα·	ἐν	οἷς καὶ χιλιάδα τινά φησιν
[3, 9]	δὴ πᾶσαν τὴν Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν	ἐν	ὅλοις εἴκοσι κατατέθειται συγγράμμασιν, τὴν
[3, 3]	ἀντιλέλεκται, δι' οὓς οὐκ ἂν	ἐν	ὁμολογουμένοις τεθείη, ὑφ' ἑτέρων δὲ
[3, 25]	καιρὸν ἐκθησόμεθα. Καὶ ταῦτα μὲν	ἐν	ὁμολογουμένοις· τῶν δ' ἀντιλεγομένων, γνωρίμων
[3, 4]	ἐκ τῶν Πέτρου δὲ λέξεων	ἐν	ὁπόσαις καὶ οὗτος ἐπαρχίαις τοὺς
[3, 7]	τὸν κατ' αὐτῶν ὄλεθρον ὑπερθεμένης,	ἐν	ὅσοις τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν
[3, 24]	διακονίᾳ. Ὁ γοῦν Παῦλος πάντων	ἐν	παρασκευῇ λόγων δυνατώτατος νοήμασίν τε
[3, 32]	κυρίου, καὶ γενομένης εἰρήνης βαθείας	ἐν	πάσῃ ἐκκλησίᾳ, μένουσι μέχρι Τραϊανοῦ
[3, 24]	παραδοξοποιῷ δυνάμει θαρσοῦντες, τὸ μὲν	ἐν	πειθοῖ καὶ τέχνῃ λόγων τὰ
[3, 18]	Ἰωάννου λεγομένῃ Ἀποκαλύψει, αὐταῖς συλλαβαῖς	ἐν	πέμπτῳ τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις
[3, 36]	οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον, ἀλλ'	ἐν	πίστει καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι
[3, 33]	ἐπεχείρουν. ~ΧΧΧΙΙΙ. Τοσοῦτός γε μὴν	ἐν	πλείοσι τόποις ὁ καθ' ἡμῶν
[3, 16]	Κόρινθον γενομένης. Ταύτην δὲ καὶ	ἐν	πλείσταις ἐκκλησίαις ἐπὶ τοῦ κοινοῦ
[3, 31]	τῶν ἀντιλεγομένων μέν, ὅμως δ'	ἐν	πλείσταις ἐκκλησίαις παρὰ πολλοῖς δεδημοσιευμένων
[3, 6]	ὑπομάστιος, ἁρπασαμένη, βρέφος, εἶπεν, ἄθλιον,	ἐν	πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ στάσει,
[3, 1]	ἐν Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος δ'	ἐν	Πόντῳ καὶ Γαλατίᾳ καὶ Βιθυνίᾳ
[3, 24]	τῇ γραφῇ τὴν περὶ τῶν	ἐν	πρώτοις καὶ κατ' ἀρχὴν τοῦ
[3, 36]	ὁμιλίαις τε καὶ προτροπαῖς ἐπιρρωννύς,	ἐν	πρώτοις μάλιστα προφυλάττεσθαι τὰς αἱρέσεις
[3, 25]	διαθήκης γραφάς. Καὶ δὴ τακτέον	ἐν	πρώτοις τὴν ἁγίαν τῶν εὐαγγελίων
[3, 28]	δή τινας τοῦ αὐτοῦ ψευδοδοξίας	ἐν	πρώτῳ συγγράμματι τῶν πρὸς τὰς
[3, 1]	ἔοικεν· ὃς καὶ ἐπὶ τέλει	ἐν	Ῥώμῃ γενόμενος, ἀνεσκολοπίσθη κατὰ κεφαλῆς,
[3, 36]	δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν	ἐν	σαρκὶ αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω
[3, 36]	διατυποῦσθαι ἀναγκαῖον ἡγεῖτο. Οὕτω δῆτα	ἐν	Σμύρνῃ γενόμενος, ἔνθα ὁ Πολύκαρπος
[3, 7]	τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται	ἐν	στόματι μαχαίρας καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς
[3, 25]	ἀποστόλων πράξεις· ὧν οὐδὲν οὐδαμῶς	ἐν	συγγράμματι τῶν κατὰ τὰς διαδοχὰς
[3, 0]	αὐτοῦ κεκλημένων. Λ Περὶ τῶν	ἐν	συζυγίαις ἑξετασθέντων ἀποστόλων. ΛΑ Περὶ
[3, 30]	γάμον τοὺς τῶν ἀποστόλων ἐξετασθέντας	ἐν	συζυγίαις καταλέγει, φάσκων· Ἢ καὶ
[3, 37]	τὸν τῶν ὅλων δημιουργὸν εὐσέβειαν	ἐν	ταῖς αὐτῶν ψυχαῖς καταδέχεσθαι. Ἀδυνάτου
[3, 3]	Ἐπεὶ δ' ὁ αὐτὸς ἀπόστολος	ἐν	ταῖς ἐπὶ τέλει προσρήσεσιν τῆς
[3, 37]	τὴν πρώτην τῶν ἀποστόλων διαδοχὴν	ἐν	ταῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἐκκλησίαις
[3, 4]	ἐκεῖνον, Διονύσιος ὄνομα αὐτῷ, ὃν	ἐν	ταῖς Πράξεσι μετὰ τὴν ἐν
[3, 4]	καὶ ἀφ' ὧν ὁ Λουκᾶς	ἐν	ταῖς Πράξεσιν ἱστόρησεν· καὶ ἐκ
[3, 4]	μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ Λουκᾶς	ἐν	ταῖς Πράξεσιν τοὺς γνωρίμους αὐτοῦ
[3, 31]	μὲν οὗτος· ὁ δὲ Λουκᾶς	ἐν	ταῖς Πράξεσιν τῶν ἀποστόλων τῶν
[3, 6]	χρεών, προῆλθον. Οὔτε δὲ θρῆνος	ἐν	ταῖς συμφοραῖς οὔτε ὀλοφυρμὸς ἦν,
[3, 33]	τῆς πίστεως ἀναιρουμένων, ἅμα δ'	ἐν	ταὐτῷ μηνῦσαι μηδὲν ἀνόσιον μηδὲ
[3, 24]	μὴν εὐλόγως πρὸς τῶν ἀρχαίων	ἐν	τετάρτῃ μοίρᾳ τῶν ἄλλων τριῶν
[3, 10]	ὁ αὐτὸς ὡς ἂν προῃρημένος	ἐν	τέτταρσιν συγγράψαι βιβλίοις κατὰ τὰς
[3, 38]	κατελέξαμεν ἐπιστολαῖς, καὶ τοῦ Κλήμεντος	ἐν	τῇ ἀνωμολογημένῃ παρὰ πᾶσιν, ἣν
[3, 7]	εἰ ἔγνως καί γε σὺ	ἐν	τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ τὰ πρὸς
[3, 18]	τὸν ἀντί χριστον προσηγορίας φερομένης	ἐν	τῇ Ἰωάννου λεγομένῃ Ἀποκαλύψει, αὐταῖς
[3, 1]	εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ὕστερον	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἐπὶ Νέρωνος μεμαρτυρηκότος;
[3, 39]	γεγονώς, ἀρχαῖος ἀνήρ, ἐγγράφως ἐπιμαρτυρεῖ	ἐν	τῇ τετάρτῃ τῶν ἑαυτοῦ βιβλίων.
[3, 28]	οὗ φωνὰς ἤδη πρότερον παρατέθειμαι,	ἐν	τῇ φερομένῃ αὐτοῦ ζητήσει ταῦτα
[3, 36]	Πολύκαρπος δὲ τούτων αὐτῶν μέμνηται	ἐν	τῇ φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους
[3, 39]	ὀνομαστὶ γοῦν πολλάκις αὐτῶν μνημονεύσας	ἐν	τοῖς αὐτοῦ συγγράμμασιν τίθησιν αὐτῶν
[3, 22]	Ἀντιοχείας Εὐοδίου πρώτου καταστάντος δεύτερος	ἐν	τοῖς δηλουμένοις Ἰγνάτιος ἐγνωρίζετο. Συμεὼν
[3, 7]	εἰς τὰς ἐπαρχίας διανενεμῆσθαι φθαρησομένους	ἐν	τοῖς θεάτροις σιδήρῳ καὶ θηρίοις,
[3, 10]	δὲ αὐτῷ σπουδασθῆναι ὁ αὐτὸς	ἐν	τοῖς ἰδίοις αὐτοῦ μνημονεύει λόγοις.
[3, 36]	εἴδετε κατ' ὀφθαλμοὺς οὐ μόνον	ἐν	τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ῥούφῳ
[3, 25]	εἴτε καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου ἐκείνῳ.	Ἐν	τοῖς νόθοις κατατετάχθω καὶ τῶν
[3, 10]	ἐπέγραψαν τῷ τοὺς ἀγῶνας τῶν	ἐν	τοῖς οὕτω καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς συγγράμμασιν
[3, 24]	Μάρκον δὲ ἡ γενομένη αἰτία	ἐν	τοῖς πρόσθεν ἡμῖν δεδήλωται· ὁ
[3, 6]	τε ἀκμὰς τῶν ξιφῶν ἐδοκίμαζον	ἐν	τοῖς πτώμασιν, καί τινας τῶν
[3, 3]	οἱ πάλαι πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ	ἐν	τοῖς σφῶν αὐτῶν κατακέχρηνται συγγράμμασιν·
[3, 31]	καὶ τῆς ἀποστολικῆς ὀρθοδοξίας ἀλλοτρίων	ἐν	τούτοις διειληφότες, ἐπὶ τὴν τῶν
[3, 33]	δὲ κολάζεσθαι. Καὶ ταῦτα μὲν	ἐν	τούτοις ἦν· ~Τῶν δ' ἐπὶ
[3, 1]	~Τὰ μὲν δὴ κατὰ Ἰουδαίους	ἐν	τούτοις ἦν· τῶν δὲ ἱερῶν
[3, 28]	φιλοσώματος ὢν καὶ πάνυ σαρκικός,	ἐν	τούτοις ὀνειροπολεῖν ἔσεσθαι, γαστρὸς καὶ
[3, 25]	ἐγκρίνουσιν τοῖς ὁμολογουμένοις. Ἤδη δ'	ἐν	τούτοις τινὲς καὶ τὸ καθ'
[3, 8]	ἕκτην τῶν Ἱστοριῶν αὐτῷ δεδηλωμένα	ἐν	τούτοις· Τὸν γοῦν ἄθλιον δῆμον
[3, 5]	πολέμου τὸν τρόπον καὶ τῶν	ἐν	τούτῳ γεγενημένων ἐν μέρει ἕκαστα,
[3, 21]	μετὰ τὸν πρῶτον Ἀννιανὸν προέστη.	Ἐν	τούτῳ δὲ Ῥωμαίων εἰς ἔτι
[3, 6]	τὸ γὰρ ἄλλως ἐντροπῆς ἄξιον	ἐν	τούτῳ καταφρονεῖται. Γυναῖκες γοῦν ἀνδρῶν
[3, 18]	μηδὲν καθ' ἡμῶν ἄτοπον ἐπινοήσαντος.	~Ἐν	τούτῳ κατέχει λόγος τὸν ἀπόστολον
[3, 36]	Δαμᾶ μνήμην πεποίηται, καὶ τῇ	ἐν	Τράλλεσι δὲ ἄλλην, ἧς ἄρχοντα
[3, 10]	τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν	ἐν	τρισὶν καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ
[3, 23]	μέχρι τῶν Τραϊανοῦ χρόνων» Καὶ	ἐν	τρίτῳ δὲ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως
[3, 29]	Ὅ γε μὴν Ἀλεξανδρεὺς Κλήμης	ἐν	τρίτῳ Στρωματεῖ ταῦτα περὶ αὐτοῦ
[3, 1]	μεμαρτυρηκότος; ταῦτα Ὠριγένει κατὰ λέξιν	ἐν	τρίτῳ τόμῳ τῶν εἰς τὴν
[3, 31]	περὶ τῆς τῶνδε τελευτῆς· καὶ	ἐν	τῷ Γαΐου δέ, οὗ μικρῷ
[3, 24]	πάρεστιν μόνα τὰ μετὰ τὴν	ἐν	τῷ δεσμωτηρίῳ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ
[3, 30]	ἱστορίαν τοῦ αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν	ἐν	τῷ ἑβδόμῳ Στρωματεῖ τοῦτον ἱστορῶν
[3, 6]	πᾶς ὁ λαὸς συναπώλετο» Καὶ	ἐν	τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ οὕτως
[3, 8]	πρὸς τὴν θυσίαν ἔτεκεν ἄρνα	ἐν	τῷ ἱερῷ μέσῳ· ἡ δ'
[3, 24]	Σαλείμ, σαφῶς τε τοῦτο δηλοῦν	ἐν	τῷ λέγειν. Οὔπω γὰρ ἦν
[3, 18]	φησίν· Εἰ δὲ ἔδει ἀναφανδὸν	ἐν	τῷ νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τοὔνομα
[3, 5]	πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη	ἐν	τῷ ὀνόματί μου» οὐ μὴν
[3, 9]	τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους ἐπειράθησαν. Τούτων	ἐν	τῷ προτέρῳ τὸν ἀριθμὸν τῆς
[3, 28]	τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις προθείς,	ἐν	τῷ τρίτῳ καὶ ἱστορίαν οὐκ
[3, 39]	ἀποστολικὰς παρεκδεξάμενον διηγήσεις ὑπολαβεῖν, τὰ	ἐν	ὑποδείγμασι πρὸς αὐτῶν μυστικῶς εἰρημένα
[3, 36]	γενόμενος, ἀπὸ Τρωάδος τοῖς τε	ἐν	Φιλαδελφίᾳ αὖθις διὰ γραφῆς ὁμιλεῖ
[3, 24]	διεπράξατο πονηροῖς, κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην	ἐν	φυλακῇ» Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων
[3, 6]	τὰς τροφάς, καὶ τῶν φιλτάτων	ἐν	χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν φειδὼ
[3, 6]	κόμης ἐσπαράσσοντο γυναῖκες συγκαλύπτουσαι τὰ	ἐν	χερσίν, οὐδέ τις ἦν οἶκτος
[3, 32]	ἡμῶν κατέχει λόγος ἀνακινηθῆναι διωγμόν·	ἐν	ᾧ Συμεῶνα τὸν τοῦ Κλωπᾶ,
[3, 21]	Οὗ δὴ πρῶτον ἔτος ἦν	ἐν	ᾧ τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν παροικίας
[3, 23]	καὶ ἐπωφελῆ φίλον ἀκούειν, προστίθησιν	ἐν	ᾧ Τίς ὁ σῳζόμενος πλούσιος
[3, 30]	ὅ γε Παῦλος οὐκ ὀκνεῖ	ἔν	τινι ἐπιστολῇ τὴν αὐτοῦ προσαγορεῦσαι
[3, 6]	οἳ μὲν τρέμοντες ἐξῄεσαν, πρὸς	ἓν	τοῦτο δειλοὶ καὶ μόλις ταύτης
[3, 23]	ἐκκλησίας ἁρμόσων, ὅπου δὲ κλῆρον	ἕνα	γέ τινα κληρώσων τῶν ὑπὸ
[3, 24]	Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν ἐφ'	ἕνα	ἐνιαυτὸν πεπραγμένα τῷ σωτῆρι συγγεγραφότας
[3, 29]	Ἰωάννου Ἀποκάλυψις μνημονεύει· οὗτοι Νικόλαον	ἕνα	τῶν ἀμφὶ τὸν Στέφανον διακόνων
[3, 33]	πλείους τε τῶν πιστῶν διαφόροις	ἐναγωνίζεσθαι	μαρτυρίοις. Εἴληπται δ' ἡ ἱστορία
[3, 25]	παρὰ τὸ ἦθος τὸ ἀποστολικὸν	ἐναλλάττει	χαρακτήρ, ἥ τε γνώμη καὶ
[3, 20]	τοὺς ἀπὸ τῆς συνεχοῦς ἐργασίας	ἐναποτυπωθέντας	ἐπὶ τῶν ἰδίων χειρῶν τύλους
[3, 8]	θεοῦ τηνικαῦτα παρέπειθον, τοῖς δ'	ἐναργέσι	καὶ προσημαίνουσι τὴν μέλλουσαν ἐρημίαν
[3, 8]	ὀγδόῃ Ξανθικοῦ μηνὸς κατὰ νυκτὸς	ἐνάτην	ὥραν, τοσοῦτον φῶς περιέλαμψεν τὸν
[3, 23]	ὀρθῆς ὁδοῦ καὶ τὸν χαλινὸν	ἐνδακών,	μειζόνως κατὰ τῶν βαράθρων ἐφέρετο,
[3, 36]	καὶ θαλάσσης, νυκτὸς καὶ ἡμέρας,	ἐνδεδεμένος	δέκα λεοπάρδοις, ὅ ἐστιν στρατιωτικὸν
[3, 37]	τὴν σωτήριον πρότερον ἀπεπλήρουν παρακέλευσιν,	ἐνδεέσιν	νέμοντες τὰς οὐσίας, εἶτα δὲ
[3, 6]	οἰκιῶν, τινὲς μὲν ὑπ' ἄκρας	ἐνδείας	ἀνέργαστον τὸν σῖτον ἤσθιον, οἳ
[3, 6]	θάνατον αὐτῷ. Οἳ δ' ὑπ'	ἐνδείας	κεχηνότες ὥσπερ λυσσῶντες κύνες ἐσφάλλοντο
[3, 6]	κτείνειν ἄλογον ἐδόκει τοὺς ὑπ'	ἐνδείας	τεθνηξομένους αὐτίκα. Πολλοὶ δὲ λάθρα
[3, 7]	ὑπ' ἀλλήλων μετὰ τὴν ἅλωσιν	ἐνδεικνυμένους,	ἀνῃρῆσθαι, τῶν δὲ νέων τοὺς
[3, 29]	τῶν ἀποστόλων ἐπὶ τῇ τῶν	ἐνδεῶν	θεραπείᾳ προκεχειρισμένων ηὔχουν. Ὅ γε
[3, 3]	τὴν δὲ φερομένην δευτέραν οὐκ	ἐνδιάθηκον	μὲν εἶναι παρειλήφαμεν, ὅμως δὲ
[3, 25]	τὰς ἄλλως παρὰ ταύτας, οὐκ	ἐνδιαθήκους	μὲν ἀλλὰ καὶ ἀντιλεγομένας, ὅμως
[3, 9]	ἀριθμὸν τῆς λεγομένης παλαιᾶς τῶν	ἐνδιαθήκων	γραφῶν τίθησι, τίνα τὰ παρ'
[3, 3]	ἀντιλεγομένων, τίνα τε περὶ τῶν	ἐνδιαθήκων	καὶ ὁμολογουμένων γραφῶν καὶ ὅσα
[3, 18]	εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην ἔτι τῷ βίῳ	ἐνδιατρίβοντα,	τῆς εἰς τὸν θεῖον λόγον
[3, 29]	παραχρᾶσθαι μηδὲν αὐτῇ πρὸς ἡδονὴν	ἐνδιδόντα,	ψυχῆν δὲ αὔξειν διὰ πίστεως
[3, 28]	βαλανείῳ, ὥστε λούσασθαι, γνόντα δὲ	ἔνδον	ὄντα τὸν Κήρινθον, ἀποπηδῆσαί τε
[3, 28]	μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον συμπέσῃ,	ἔνδον	ὄντος Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας
[3, 6]	οἰκίαν, σημεῖον ἦν τοῦτο τοὺς	ἔνδον	προσφέρεσθαι τροφήν, εὐθέως δ' ἐξαράξαντες
[3, 8]	ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη τοῦ	ἐνδοτέρω	χαλκῆ μὲν οὖσα καὶ στιβαρωτάτη,
[3, 24]	φυλακῇ» Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων	ἕνεκά	φασι τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην τὸν
[3, 18]	ὑπάτων, τῆς εἰς Χριστὸν μαρτυρίας	ἕνεκεν	εἰς νῆσον Ποντίαν κατὰ τιμωρίαν
[3, 24]	καὶ ὠφελείας τῆς τῶν ἐντευξομένων	ἕνεκεν,	ἐνταῦθά μοι κείσθω. Φέρε δέ,
[3, 36]	βορὰν τῆς εἰς Χριστὸν μαρτυρίας	ἕνεκεν.	Καὶ δὴ τὴν δι' Ἀσίας
[3, 18]	τῆς εἰς τὸν θεῖον λόγον	ἕνεκεν	μαρτυρίας Πάτμον οἰκεῖν καταδικασθῆναι τὴν
[3, 26]	χεῖρον τοῦ προτέρου τῆς διαβολικῆς	ἐνεργείας	ἀποδείκνυται τὸν τρόπον. Ἦν καὶ
[3, 26]	ὁμολογοῦντες» Ἦν δ' ἄρα διαβολικῆς	ἐνεργείας	διὰ τοιῶνδε γοήτων τὴν Χριστιανῶν
[3, 36]	παρ' ἡμῖν, ἐπέμψαμεν ὑμῖν, καθὼς	ἐνετείλασθε·	αἵτινες ὑποτεταγμέναι εἰσὶν τῇ ἐπιστολῇ
[3, 24]	μαθήματα πρεσβεύειν οὔτε ᾔδεσαν οὔτε	ἐνεχείρουν,	τῇ δὲ τοῦ θείου πνεύματος
[3, 8]	ἱκέτευσεν οὔτ' ἐδάκρυσεν, ἀλλ' ὡς	ἐνῆν	μάλιστα τὴν φωνὴν ὀλοφυρτικῶς παρεγκλίνων,
[3, 37]	δι' αὐτῶν πλεῖσται παράδοξοι δυνάμεις	ἐνήργουν,	ὥστε ἀπὸ πρώτης ἀκροάσεως ἀθρόως
[3, 39]	παρὰ ζώσης φωνῆς καὶ μενούσης»	Ἔνθα	καὶ ἐπιστῆσαι ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι
[3, 8]	ἐπὶ τὸν παρὰ Ῥωμαίοις ἔπαρχον·	ἔνθα	μάστιξιν μέχρις ὀστέων ξαινόμενος οὔθ'
[3, 36]	Οὕτω δῆτα ἐν Σμύρνῃ γενόμενος,	ἔνθα	ὁ Πολύκαρπος ἦν, μίαν μὲν
[3, 36]	ἐν Μαγνησίᾳ τῇ πρὸς Μαιάνδρῳ,	ἔνθα	πάλιν ἐπισκόπου Δαμᾶ μνήμην πεποίηται,
[3, 32]	ἐκείνη τῶν αὐταῖς ἀκοαῖς τῆς	ἐνθέου	σοφίας ἐπακοῦσαι κατηξιωμένων, τηνικαῦτα τῆς
[3, 39]	ὥστε οὐδὲν ἥμαρτεν Μάρκος οὕτως	ἔνια	γράψας ὡς ἀπεμνημόνευσεν. Ἑνὸς γὰρ
[3, 13]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας δυοκαίδεκα τὴν λειτουργίαν	ἐνιαυτοῖς	κατασχών, Ἀνεγκλήτῳ ταύτην παραδίδωσιν. Τίτον
[3, 5]	τῶν ἀμφὶ Γάλβαν καὶ Ὄθωνα	ἐνιαυτὸν	ἐπὶ μησὶν ἓξ διαγενομένων, Οὐεσπασιανός,
[3, 8]	ῥομφαίᾳ παραπλήσιον καὶ παρατείνας ἐπ'	ἐνιαυτὸν	κομήτης, τοῦτο δ' ἡνίκα πρὸ
[3, 24]	τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν ἐφ' ἕνα	ἐνιαυτὸν	πεπραγμένα τῷ σωτῆρι συγγεγραφότας αὐτό
[3, 21]	ἀρχαίωνπαραδίδωσι λόγος. ~Μικρῷ δὲ πλέον	ἐνιαυτοῦ	βασιλεύσαντα Νερούαν διαδέχεται Τραϊανός. Οὗ
[3, 10]	πολλοῖς ἐπέδωκα τὴν ἱστορίαν, ὧν	ἔνιοι	καὶ παρατετεύχεσαν τῷ πολέμῳ, καθάπερ
[3, 23]	πόλεων, ἧς καὶ τοὔνομα λέγουσιν	ἔνιοι,	καὶ τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς,
[3, 6]	παλαιοῦ σπαράγματα· τὰς γὰρ ἶνας	ἔνιοι	συλλέγοντες, ἐλάχιστον σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν
[3, 20]	κυριεύουσιν. Οἱ δὲ εἶπαν ἀμφοτέροις	ἐννακισχίλια	δηνάρια ὑπάρχειν αὐτοῖς μόνα, ἑκάστῳ
[3, 7]	δὲ μόνων τὸν ἀριθμὸν εἰς	ἐννέα	μυριάδας ἀνδρῶν συναχθῆναι. Ταῦτα δὲ
[3, 34]	βίον, τὰ πάντα προστὰς ἔτεσιν	ἐννέα	τῆς τοῦ θείου λόγου διδασκαλίας·
[3, 8]	τὴν χώραν ἅρματα καὶ φάλαγγες	ἔνοπλοι	διᾴττουσαι τῶν νεφῶν καὶ κυκλούμεναι
[3, 17]	ἐπιφανεῖς ἄνδρας ταῖς ὑπὲρ τὴν	ἐνορίαν	ζημιώσας φυγαῖς καὶ ταῖς τῶν
[3, 6]	Πολλοὶ δὲ λάθρα τὰς κτήσεις	ἑνὸς	ἀντικατηλλάξαντο μέτρου, πυρῶν μέν, εἰ
[3, 6]	ἀκοαῖς ἔπασχέ τις εἰς ἐξομολόγησιν	ἑνὸς	ἄρτου καὶ ἵνα μηνύσῃ δράκα
[3, 39]	οὕτως ἔνια γράψας ὡς ἀπεμνημόνευσεν.	Ἑνὸς	γὰρ ἐποιήσατο πρόνοιαν, τοῦ μηδὲν
[3, 18]	ἐξ ἀδελφῆς γεγονυῖαν Φλαυίου Κλήμεντος,	ἑνὸς	τῶν τηνικάδε ἐπὶ Ῥώμης ὑπάτων,
[3, 32]	αὐτὸς συγγραφεὺς καὶ ἑτέρους ἀπογόνους	ἑνὸς	τῶν φερομένων ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος,
[3, 6]	καὶ παρεφέροντο ταῖς τε θύραις	ἐνσειόμενοι	μεθυόντων τρόπον καὶ ὑπ' ἀμηχανίας
[3, 25]	δέξεται καὶ αὐτή. ~Εὔλογον δ'	ἐνταῦθα	γενομένους ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰς δηλωθείσας τῆς
[3, 30]	ὄντα τῇ μετὰ χεῖρας ὑποθέσει,	ἐνταῦθά	μοι κατὰ καιρὸν κείσθω. ~ΧΧΧΙ.
[3, 24]	ὠφελείας τῆς τῶν ἐντευξομένων ἕνεκεν,	ἐνταῦθά	μοι κείσθω. Φέρε δέ, καὶ
[3, 8]	δὲ ταῦτα φωνῆς ἀθρόας· μεταβαίνομεν	ἐντεῦθεν.	Τὸ δὲ τούτων φοβερώτερον, Ἰησοῦς
[3, 24]	ὁμοῦ καὶ ὠφελείας τῆς τῶν	ἐντευξομένων	ἕνεκεν, ἐνταῦθά μοι κείσθω. Φέρε
[3, 39]	διδάσκουσιν, οὐδὲ τοῖς τὰς ἀλλοτρίας	ἐντολὰς	μνημονεύουσιν, ἀλλὰ τοῖς τὰς παρὰ
[3, 29]	ἐβούλετο κατὰ τὴν τοῦ σωτῆρος	ἐντολὴν	δυσὶ κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ
[3, 7]	σιδήρῳ καὶ θηρίοις, τοὺς δ'	ἐντὸς	ἑπτακαίδεκα ἐτῶν αἰχμαλώτους ἀχθέντας διαπεπρᾶσθαι,
[3, 6]	ὡς αἰδώς· τὸ γὰρ ἄλλως	ἐντροπῆς	ἄξιον ἐν τούτῳ καταφρονεῖται. Γυναῖκες
[3, 5]	ἔχοιεν οἱ τῇδε τῇ γραφῇ	ἐντυγχάνοντες	εἰδέναι ὅπως αὐτοὺς τῆς εἰς
[3, 18]	ἑτέρων καὶ Φλαυίαν Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες,	ἐξ	ἀδελφῆς γεγονυῖαν Φλαυίου Κλήμεντος, ἑνὸς
[3, 9]	πρῶτα καὶ τοῖς ὕστερον παρατυχὼν	ἐξ	ἀνάγκης» Μάλιστα δὲ τῶν κατ'
[3, 27]	ἤθους αὐτὸ μόνον ἄνθρωπον δεδικαιωμένον	ἐξ	ἀνδρός τε κοινωνίας καὶ τῆς
[3, 5]	ἄρδην τὴν γενεὰν αὐτὴν ἐκείνην	ἐξ	ἀνθρώπων ἀφανίζουσα. Ὅσα μὲν οὖν
[3, 26]	τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄνωθέν ποθεν	ἐξ	ἀοράτων αἰώνων ἀπεσταλμένος σωτηρίᾳ, διδάσκων
[3, 24]	τούτοις μυρίοι· ὅμως δ' οὖν	ἐξ	ἁπάντων τῶν τοῦ κυρίου διατριβῶν
[3, 9]	παρ' Ἑβραίοις ἀναντίρρητα, ὡς ἂν	ἐξ	ἀρχαίας παραδόσεως αὐτοῖς ῥήμασι διὰ
[3, 38]	δὲ καὶ αὐτολεξεὶ ῥητοῖς τισιν	ἐξ	αὐτῆς χρησάμενος, σαφέστατα παρίστησιν ὅτι
[3, 0]	ΚΘ Περὶ Νικολάου καὶ τῶν	ἐξ	αὐτοῦ κεκλημένων. Λ Περὶ τῶν
[3, 10]	παρατέθειται, εἰς πίστωσιν τῆς τῶν	ἐξ	αὐτοῦ παραληφθέντων ἡμῖν μαρτυρίας. Διαβάλλων
[3, 7]	τὸν δ' ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς	ἐξ	αὐτῶν ἱκέτευσεν ἀρθῆναι, τῷ παντὶ
[3, 32]	βασιλικῆς Ἰουδαίων φυλῆς, ὡς ἂν	ἐξ	αὐτῶν ὄντας ἁλῶναι συνέβη. Λογισμῷ
[3, 3]	ἡμᾶς τις ἐκκλησιαστικὸς συγγραφεὺς ταῖς	ἐξ	αὐτῶν συνεχρήσατο μαρτυρίαις. Προϊούσης δὲ
[3, 6]	τὸ οἰκτρότατον, μητέρες νηπίων ἐξήρπαζον	ἐξ	αὐτῶν τῶν στομάτων τὰς τροφάς,
[3, 4]	αὐτοῦ ἐπιστολῆς, ἐν ᾗ τοῖς	ἐξ	Ἑβραίων οὖσιν ἐν διασπορᾷ Πόντου
[3, 4]	εἰρήσθω ~Ὅτι μὲν οὖν τοῖς	ἐξ	ἐθνῶν κηρύσσων ὁ Παῦλος τοὺς
[3, 32]	ἐξετάζομεν, μερικῶς καὶ κατὰ πόλεις	ἐξ	ἐπαναστάσεως δήμων τὸν καθ' ἡμῶν
[3, 31]	γε τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ χωρίον	ἐξ	ἐπιστολῆς Πολυκράτους τῆς δ' ἐν
[3, 33]	μαρτυρίοις. Εἴληπται δ' ἡ ἱστορία	ἐξ	ἧς ἀνώτερον δεδηλώκαμεν τοῦ Τερτυλλιανοῦ
[3, 9]	λέγων ὧδε· Ἰώσηπος Ματθίου παῖς,	ἐξ	Ἱεροσολύμων ἱερεύς, αὐτός τε Ῥωμαίους
[3, 37]	Ἀδυνάτου δ' ὄντος ἡμῖν ἅπαντας	ἐξ	ὀνόματος ἀπαριθμεῖσθαι ὅσοι ποτὲ κατὰ
[3, 4]	Πράξεσιν τοὺς γνωρίμους αὐτοῦ καταλέγων	ἐξ	ὀνόματος αὐτῶν μνημονεύει. Τιμόθεός γε
[3, 37]	ἢ καὶ εὐαγγελισταί, τούτων εἰκότως	ἐξ	ὀνόματος γραφῇ μόνων τὴν μνήμην
[3, 30]	εὖ μάλα προτρεπτικῶς καὶ παρακλητικῶς,	ἐξ	ὀνόματος προσειπόντα· μέμνησο, ὦ αὕτη,
[3, 31]	ἐν ᾗ ἔρχεται μετὰ δόξης	ἐξ	οὐρανοῦ καὶ ἀναζητήσει πάντας τοὺς
[3, 36]	ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοις τοῖς	ἐξ	ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ Παύλῳ
[3, 36]	τῆς ποθουμένης αὐτὸν ἀποστερήσαιεν ἐλπίδος·	ἐξ	ὧν καὶ βραχύτατα εἰς ἐπίδειξιν
[3, 20]	διατιμήσει γῆς πλέθρων λθʹ μόνων,	ἐξ	ὧν καὶ τοὺς φόρους ἀναφέρειν
[3, 36]	ὑποτεταγμέναι εἰσὶν τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ·	ἐξ	ὧν μεγάλα ὠφεληθῆναι δυνήσεσθε. Περιέχουσι
[3, 5]	καὶ Ὄθωνα ἐνιαυτὸν ἐπὶ μησὶν	ἓξ	διαγενομένων, Οὐεσπασιανός, ταῖς κατὰ Ἰουδαίων
[3, 23]	ἐπανήγαγεν, καὶ δαψιλέσι μὲν εὐχαῖς	ἐξαιτούμενος,	συνεχέσι δὲ νηστείαις συναγωνιζόμενος, ποικίλαις
[3, 26]	καὶ ἐν Ἀντιοχείᾳ γενόμενον, πολλοὺς	ἐξαπατῆσαι	διὰ μαγικῆς τέχνης οἴδαμεν· ὃς
[3, 8]	τῷ θεῷ, κατὰ τὸ ἱερὸν	ἐξαπίνης	ἀναβοᾶν ἤρξατο· φωνὴ ἀπ' ἀνατολῆς,
[3, 33]	προφανῶν διωγμῶν μερικοὺς κατ' ἐπαρχίαν	ἐξάπτεσθαι	πλείους τε τῶν πιστῶν διαφόροις
[3, 6]	ἔνδον προσφέρεσθαι τροφήν, εὐθέως δ'	ἐξαράξαντες	τὰς θύρας εἰσεπήδων, καὶ μόνον
[3, 6]	ἐχώρουν οἱ φίλτατοι πρὸς ἀλλήλους,	ἐξαρπάζοντες	τὰ ταλαίπωρα τῆς ψυχῆς ἐφόδια,
[3, 30]	δὲ καὶ τὰς θυγατέρας ἀνδράσιν	ἐξέδωκεν,	καὶ ὅ γε Παῦλος οὐκ
[3, 8]	αὐτὸς μὲν ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν πεπληρῶσθαι	ἐξείληφεν·	ἀλλ' οὐχ ἁπάσης γε οὗτος
[3, 6]	ἐχώρει καὶ τοῦ λιμοῦ μᾶλλον	ἐξέκαιον	οἱ θυμοί, σύμβουλον λαβοῦσα τὴν
[3, 20]	τὰς οὐσίας ἀπολαβεῖν τοὺς ἀδίκως	ἐξεληλαμένους	ἡ Ῥωμαίων σύγκλητος βουλὴ ψηφίζεται·
[3, 23]	Ὃ δὲ τὸ μὲν πρῶτον	ἐξεπλάγη,	χρήματα οἰόμενος, ἅπερ οὐκ ἔλαβεν,
[3, 6]	ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ	ἐξερπύσασιν	ἐπὶ λαχάνων συλλογὴν ἀγρίων καὶ
[3, 10]	τί κατ' αὐτοὺς τὰ μὲν	ἔξεστι	πράττειν, τὰ δὲ κεκώλυται, καὶ
[3, 32]	τοῦτον οὗ νῦν τοὺς χρόνους	ἐξετάζομεν,	μερικῶς καὶ κατὰ πόλεις ἐξ
[3, 30]	τὸν γάμον τοὺς τῶν ἀποστόλων	ἐξετασθέντας	ἐν συζυγίαις καταλέγει, φάσκων· Ἢ
[3, 0]	Λ Περὶ τῶν ἐν συζυγίαις	ἑξετασθέντων	ἀποστόλων. ΛΑ Περὶ τῆς Ἰωάννου
[3, 39]	ἃ καὶ ἐπιγέγραπται Λογίων κυριακῶν	ἐξηγήσεως.	Τούτων καὶ Εἰρηναῖος ὡς μόνων
[3, 1]	τόμῳ τῶν εἰς τὴν Γένεσιν	ἐξηγητικῶν	εἴρηται. ~Τῆς δὲ Ῥωμαίων ἐκκλησίας
[3, 6]	Μετὰ ταῦθ' οἳ μὲν τρέμοντες	ἐξῄεσαν,	πρὸς ἓν τοῦτο δειλοὶ καὶ
[3, 6]	τῶν σωμάτων περισπῶντες, μετὰ γέλωτος	ἐξῄεσαν,	τάς τε ἀκμὰς τῶν ξιφῶν
[3, 20]	τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος καὶ οὓς	ἐξηλάκει»	Μετὰ δὲ τὸν Δομετιανὸν πεντεκαίδεκα
[3, 8]	καιροῦ· εἰς πᾶσαν τὴν γῆν	ἐξῆλθεν	ὁ φθόγγος» τῶν ἱερῶν ἀποστόλων
[3, 6]	καὶ, τὸ οἰκτρότατον, μητέρες νηπίων	ἐξήρπαζον	ἐξ αὐτῶν τῶν στομάτων τὰς
[3, 30]	φωνὰς ἀρτίως ἀνέγνωμεν, τοῖς προειρημένοις	ἑξῆς	διὰ τοὺς ἀθετοῦντας τὸν γάμον
[3, 36]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναστάντα» Καὶ	ἑξῆς	ἐπιφέρει· Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς
[3, 6]	καὶ προπαρασκευάζοντες ἑαυτοῖς εἰς τὰς	ἑξῆς	ἡμέρας ἐφόδια. Τοῖς δ' ἐπὶ
[3, 25]	δὴ λοιπὸν καὶ ἐπὶ τὴν	ἑξῆς	ἱστορίαν ~Σίμωνα τὸν μάγον Μένανδρος
[3, 4]	εἰρήσεται· νῦν δ' ἐπὶ τὰ	ἑξῆς	ἴωμεν τῆς ἱστορίας. ~Μετὰ Νέρωνα
[3, 10]	δεδηλώσθω· Ἴωμεν δ' ἐπὶ τὰ	ἑξῆς.	~Μετὰ τὴν Ἰακώβου μαρτυρίαν καὶ
[3, 31]	τούτοις διειληφότες, ἐπὶ τὴν τῶν	ἑξῆς	προΐωμεν ἱστορίαν. ~ΧΧΧΙΙ. Μετὰ Νέρωνα
[3, 25]	τὰς Παύλου καταλεκτέον ἐπιστολάς, αἷς	ἑξῆς	τὴν φερομένην Ἰωάννου προτέραν καὶ
[3, 23]	που καὶ νύκτωρ ἐπὶ λωποδυσίαν	ἐξιόντες	συνεπάγονται, εἶτά τι καὶ μεῖζον
[3, 6]	λέγων· Ἰουδαίοις δὲ μετὰ τῶν	ἐξόδων	ἀπεκόπη πᾶσα σωτηρίας ἐλπίς, καὶ
[3, 6]	καὶ ἀκοαῖς ἔπασχέ τις εἰς	ἐξομολόγησιν	ἑνὸς ἄρτου καὶ ἵνα μηνύσῃ
[3, 24]	ἅτε μείζονι καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον	ἐξυπηρετούμενοι	διακονίᾳ. Ὁ γοῦν Παῦλος πάντων
[3, 33]	Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων	ἔξω	τοῦ μὴ βούλεσθαι αὐτοὺς εἰδωλολατρεῖν
[3, 23]	εἶπεν· ἀπέβη γὰρ πονηρὸς καὶ	ἐξώλης	καί, τὸ κεφάλαιον, λῃστής, καὶ
[3, 1]	κεκηρυχέναι τοῖς ἐκ διασπορᾶς Ἰουδαίοις	ἔοικεν·	ὃς καὶ ἐπὶ τέλει ἐν
[3, 5]	καταπεφευγότες δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν	ἑοράκασι,	τοῦ τε παντὸς πολέμου τὸν
[3, 39]	ἐπ' ὀνόματος φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν	ἑορακέναι.	Καὶ ὁ νῦν δὲ ἡμῖν
[3, 18]	ἐρρέθη τοῦ καὶ τὴν ἀποκάλυψιν	ἑορακότος.	Οὐδὲ γὰρ πρὸ πολλοῦ χρόνου
[3, 28]	ὧν εὐφημότερον ταῦτα ᾠήθη ποριεῖσθαι,	ἑορταῖς	καὶ θυσίαις καὶ ἱερείων σφαγαῖς»
[3, 8]	ἐκρίθη. Καὶ κατὰ τὴν αὐτὴν	ἑορτὴν	βοῦς μὲν ἀχθεῖσα ὑπὸ τοῦ
[3, 8]	καὶ εὐθηνούσης, ἐλθὼν ἐπὶ τὴν	ἑορτήν,	ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν
[3, 8]	τὰς πόλεις. Κατὰ δὲ τὴν	ἑορτήν,	ἣ πεντηκοστὴ καλεῖται, νύκτωρ οἱ
[3, 8]	αὐτομάτως ἠνοιγμένη. Μετὰ δὲ τὴν	ἑορτὴν	ἡμέραις οὐ πολλαῖς ὕστερον, μιᾷ
[3, 8]	λαοῦ πρὸς τὴν τῶν ἀζύμων	ἑορτήν,	ὀγδόῃ Ξανθικοῦ μηνὸς κατὰ νυκτὸς
[3, 28]	θεοῦ, ἀριθμὸν χιλιονταετίας ἐν γάμῳ	ἑορτῆς,	θέλων πλανᾶν, λέγει γίνεσθαι» Καὶ
[3, 5]	ἐν ἡμέραις τῆς τοῦ πάσχα	ἑορτῆς	ὥσπερ ἐν εἱρκτῇ ῥήμασιν αὐτοῖς
[3, 5]	πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν ὅτῳ φίλον	ἐπ'	ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ Ἰωσήπῳ
[3, 18]	οἵ γε καὶ τὸν καιρὸν	ἐπ'	ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο, ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ
[3, 22]	αὐτὸν Ἀνέγκλητος. ~Ἀλλὰ καὶ τῶν	ἐπ'	Ἀντιοχείας Εὐοδίου πρώτου καταστάντος δεύτερος
[3, 5]	πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ ὁπόσα οἱ	ἐπ'	αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἂν ἐπὶ
[3, 5]	κατὰ Ἰουδαίων παρατάξεσιν λαμπρυνόμενος, βασιλεὺς	ἐπ'	αὐτῆς ἀναδείκνυται τῆς Ἰουδαίας, αὐτοκράτωρ
[3, 7]	ἔτι τῷ βίῳ περιόντες καὶ	ἐπ'	αὐτῆς τῆς Ἱεροσολύμων πόλεως τὰς
[3, 24]	μέχρις οὐρανοῦ τρίτου θεωρημάτων ἐπιψαύσας	ἐπ'	αὐτόν τε τὸν θεοπρεπῆ παράδεισον
[3, 10]	τούτοις εὔλογον καταλέξαι καὶ ἃς	ἐπ'	αὐτοῦ τῆς Ἀρχαιολογίας τοῦ τέλους
[3, 6]	παρὰ Ῥωμαίοις δουλεία κἂν ζήσωμεν	ἐπ'	αὐτούς, φθάνει δὲ καὶ δουλείαν
[3, 6]	τεσσάρων. Καὶ τί δεῖ τὴν	ἐπ'	ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ λιμοῦ λέγειν;
[3, 8]	ἔστη ῥομφαίᾳ παραπλήσιον καὶ παρατείνας	ἐπ'	ἐνιαυτὸν κομήτης, τοῦτο δ' ἡνίκα
[3, 39]	τις ἐθέλοι τὸν πρῶτον, τὴν	ἐπ'	ὀνόματος φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν ἑορακέναι.
[3, 10]	συγγεγραφότα, πολλάς τε ἄλλας εὐθύνας	ἐπαγαγὼν	τῷ ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν
[3, 28]	ἐπισκοπὴν εἰληχώς, ἐν δευτέρῳ τῶν	Ἐπαγγελιῶν	περὶ τῆς Ἰωάννου Ἀποκαλύψεως εἰπών
[3, 23]	μὲν δι' ἑστιάσεων πολυτελῶν αὐτὸν	ἐπάγονται,	εἶτά που καὶ νύκτωρ ἐπὶ
[3, 30]	Πέτρος μὲν γὰρ καὶ Φίλιππος	ἐπαιδοποιήσαντο,	Φίλιππος δὲ καὶ τὰς θυγατέρας
[3, 8]	τοῖς θεασαμένοις ἱστόρητο καὶ τὰ	ἐπακολουθήσαντα	πάθη τῶν σημείων ἦν ἄξια·
[3, 32]	δὲ οἷον καὶ τοῦ συγγραφέως	ἐπακοῦσαι,	αὐτὰ δὴ ταῦτα κατὰ λέξιν
[3, 32]	αὐταῖς ἀκοαῖς τῆς ἐνθέου σοφίας	ἐπακοῦσαι	κατηξιωμένων, τηνικαῦτα τῆς ἀθέου πλάνης
[3, 24]	τῶν ἐκεῖσε ῥημάτων ἀρρήτων ἀξιωθεὶς	ἐπακοῦσαι.	Οὐκ ἄπειροι μὲν οὖν ὑπῆρχον
[3, 24]	Ἰωάννης μόνοι καταλελοίπασιν· οὓς καὶ	ἐπάναγκες	ἐπὶ τὴν γραφὴν ἐλθεῖν κατέχει
[3, 32]	μερικῶς καὶ κατὰ πόλεις ἐξ	ἐπαναστάσεως	δήμων τὸν καθ' ἡμῶν κατέχει
[3, 20]	καθαιρεθῆναι μὲν τὰς Δομετιανοῦ τιμάς,	ἐπανελθεῖν	δ' ἐπὶ τὰ οἰκεῖα μετὰ
[3, 23]	νῆσον μετὰ τὴν Δομετιανοῦ τελευτὴν	ἐπανελθὼν	φυγῆς. Ὅτι δὲ εἰς τούτους
[3, 23]	κεκαθαρμένην καταφιλῶν, ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν	ἐπανήγαγεν,	καὶ δαψιλέσι μὲν εὐχαῖς ἐξαιτούμενος,
[3, 6]	γοῦν τοῖς ὑπ' αὐτῶν θαπτομένοις	ἐπαπέθνῃσκον,	πολλοὶ δ' ἐπὶ τὰς θήκας,
[3, 12]	Ἰουδαίοις αὖθις ἐκ ταύτης διωγμὸν	ἐπαρτηθῆναι	τῆς αἰτίας. ~Ἐπὶ δέκα δὲ
[3, 4]	λέξεων ἐν ὁπόσαις καὶ οὗτος	ἐπαρχίαις	τοὺς ἐκ περιτομῆς τὸν Χριστὸν
[3, 33]	ἄνευ προφανῶν διωγμῶν μερικοὺς κατ'	ἐπαρχίαν	ἐξάπτεσθαι πλείους τε τῶν πιστῶν
[3, 7]	παραπεμφθῆναι, πλείους δὲ εἰς τὰς	ἐπαρχίας	διανενεμῆσθαι φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις
[3, 33]	κεκωλυμένην. Πλίνιος γὰρ Σεκοῦνδος ἡγούμενος	ἐπαρχίου	κατακρίνας Χριστιανούς τινας καὶ τῆς
[3, 8]	αὐτὸν ἐπὶ τὸν παρὰ Ῥωμαίοις	ἔπαρχον·	ἔνθα μάστιξιν μέχρις ὀστέων ξαινόμενος
[3, 6]	τὰ φρικτὰ δὲ καὶ ἀκοαῖς	ἔπασχέ	τις εἰς ἐξομολόγησιν ἑνὸς ἄρτου
[3, 20]	ἅτε ἔχων τι συνέσεως, τάχιστα	ἐπαύσατο,	ἀνακαλεσάμενος καὶ οὓς ἐξηλάκει» Μετὰ
[3, 6]	οἴκους καὶ γενεὰς τὸν δῆμον	ἐπεβόσκετο,	καὶ τὰ μὲν τέγη πεπλήρωτο
[3, 10]	αὐτοκράτορος λογισμοῦ, ὅ τινες Μακκαβαϊκὸν	ἐπέγραψαν	τῷ τοὺς ἀγῶνας τῶν ἐν
[3, 23]	ᾧ Τίς ὁ σῳζόμενος πλούσιος	ἐπέγραψεν	αὐτοῦ συγγράμματι· λαβὼν δὲ ἀνάγνωθι
[3, 36]	ποιούμενος, τὰς κατὰ πόλιν αἷς	ἐπεδήμει,	παροικίας ταῖς διὰ λόγων ὁμιλίαις
[3, 10]	διήμαρτον. Καὶ ἄλλοις δὲ πολλοῖς	ἐπέδωκα	τὴν ἱστορίαν, ὧν ἔνιοι καὶ
[3, 10]	ἐμαυτοῦ γραφῆς ἔδεισα, ἀλλ' αὐτοῖς	ἐπέδωκα	τοῖς αὐτοκράτορσι τὰ βιβλία, μόνον
[3, 3]	αὐτοῦ Πράξεις ἐν ἀναμφιλέκτοις παρείληφα.	Ἐπεὶ	δ' ὁ αὐτὸς ἀπόστολος ἐν
[3, 30]	διὰ τὸ τῆς ὑπηρεσίας εὐσταλές»	Ἐπεὶ	δὲ τούτων ἐμνήσθημεν, οὐ λυπεῖ
[3, 37]	ἐκ θεοῦ χάριτι καὶ συνεργίᾳ,	ἐπεὶ	καὶ τοῦ θείου πνεύματος εἰς
[3, 8]	εὐθηνούσης, ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἑορτήν,	ἐπεὶ	σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν τῷ
[3, 23]	ἀνακαλοῦσι τὸν Ἰωάννην. Ὃ δὲ	ἐπεὶ	τὰ ἄλλα ὧν χάριν ἧκεν
[3, 23]	ἀποστόλου παραδεδομένον καὶ μνήμῃ πεφυλαγμένον.	Ἐπειδὴ	γὰρ τοῦ τυράννου τελευτήσαντος ἀπὸ
[3, 23]	διενοεῖτο, ἀλλὰ μέγα τι πράξας,	ἐπειδήπερ	ἅπαξ ἀπολώλει, ἴσα τοῖς ἄλλοις
[3, 6]	ἐπεισπηδῶντες δὲ διηρεύνων τὰς οἰκίας,	ἔπειθ'	εὑρόντες μὲν ὡς ἀρνησαμένους ᾐκίζοντο,
[3, 6]	ἐκέλευον, τὴν ὀσμὴν οὐ φέροντες·	ἔπειθ'	ὡς οὐ διήρκουν, ἀπὸ τῶν
[3, 6]	ἀλφίτων. Οἱ βασανισταὶ δ' οὐδ'	ἐπείνων	καὶ γὰρ ἧττον ἂν ὠμὸν
[3, 6]	εἴη τὸ ἔργον αὐτοῦ» Τούτοις	ἐπειπών	τινα μεταξὺ ἐπιφέρει λέγων· Οὐκ
[3, 9]	τὰ πάτρια τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους	ἐπειράθησαν.	Τούτων ἐν τῷ προτέρῳ τὸν
[3, 28]	δι' ἀγγέλων αὐτῷ δεδειγμένας ψευδόμενος	ἐπεισάγει,	λέγων μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐπίγειον
[3, 26]	αὐτῷ ἑπομένους ὡς μὴ ἀποθνῄσκοιεν,	ἔπεισεν,	καὶ νῦν τινές εἰσιν, ἀπ'
[3, 6]	μέν γε οὐδαμοῦ σῖτος ἦν,	ἐπεισπηδῶντες	δὲ διηρεύνων τὰς οἰκίας, ἔπειθ'
[3, 6]	ἅμα λέγουσα κτείνει τὸν υἱόν,	ἔπειτ'	ὀπτήσασα, τὸ μὲν ἥμισυ κατεσθίει,
[3, 6]	ὄντες, οἱ δὲ πενέστεροι κριθῆς·	ἔπειτα	κατακλείοντες ἑαυτοὺς εἰς τὰ μυχαίτατα
[3, 36]	καταλεχθείσαις ἐκκλησίαις διετυπώσατο· ἤδη δ'	ἐπέκεινα	τῆς Σμύρνης γενόμενος, ἀπὸ Τρωάδος
[3, 39]	Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαβᾶν, ὃς	ἐπεκλήθη	Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν· καὶ προσευξάμενοι
[3, 36]	ἄλλας ὅσας εἴχομεν παρ' ἡμῖν,	ἐπέμψαμεν	ὑμῖν, καθὼς ἐνετείλασθε· αἵτινες ὑποτεταγμέναι
[3, 6]	ὠμότεροι, δεινὰς δὲ βασάνων ὁδοὺς	ἐπενόουν	πρὸς ἔρευναν τροφῆς, ὀρόβοις μὲν
[3, 6]	ᾕρει, καὶ παρὰ τὴν ὄψιν	ἐπεπήγεσαν.	Ἣ δ' ἐμόν, ἔφη, τοῦτο
[3, 8]	ἀνθρώπων εἴκοσι, καὶ μοχλοῖς μὲν	ἐπερειδομένη	σιδηροδέτοις, καταπῆγας δ' ἔχουσα βαθυτάτους,
[3, 18]	καὶ τὸν καιρὸν ἐπ' ἀκριβὲς	ἐπεσημήναντο,	ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ
[3, 6]	τὸν σῖτον ἤσθιον, οἳ δ'	ἔπεσσον	ὡς ἥ τε ἀνάγκη καὶ
[3, 33]	πλείοσι τόποις ὁ καθ' ἡμῶν	ἐπετάθη	τότε διωγμός, ὡς Πλίνιον Σεκοῦνδον,
[3, 25]	ἁγίαν τῶν εὐαγγελίων τετρακτύν, οἷς	ἕπεται	ἡ τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων
[3, 37]	εἶτα δὲ ἀποδημίας στελλόμενοι ἔργον	ἐπετέλουν	εὐαγγελιστῶν, τοῖς ἔτι πάμπαν ἀνηκόοις
[3, 27]	εἰς μνήμην τῆς σωτηρίου ἀναστάσεως	ἐπετέλουν·	ὅθεν παρὰ τὴν τοιαύτην ἐγχείρησιν
[3, 29]	τὴν γυναῖκα γῆμαι τῷ βουλομένῳ	ἐπέτρεψεν.	Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί φασι τὴν
[3, 39]	μετὰ Ματθία στῆσαί τε καὶ	ἐπεύξασθαι	ἀντὶ τοῦ προδότου Ἰούδα ἐπὶ
[3, 27]	εὑρὼν ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους οἰκείως	ἐπεφήμιζον	οἱ πρῶτοι, πτωχῶς καὶ ταπεινῶς
[3, 32]	κηρύγματι τὴν ψευδώνυμον γνῶσιν ἀντικηρύττειν	ἐπεχείρουν.	~ΧΧΧΙΙΙ. Τοσοῦτός γε μὴν ἐν
[3, 37]	πρώτην τάξιν τῆς τῶν ἀποστόλων	ἐπέχοντες	διαδοχῆς· οἳ καὶ, ἅτε τηλικῶνδε
[3, 21]	Κλήμης ἡγεῖτο, τρίτον καὶ αὐτὸς	ἐπέχων	τῶν τῇδε μετὰ Παῦλόν τε
[3, 20]	Χριστοῦ ὡς καὶ Ἡρῴδης. Καὶ	ἐπηρώτησεν	αὐτοὺς εἰ ἐκ Δαυίδ εἰσιν,
[3, 32]	αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ λόγῳ	ἐπὶ	Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ ἐπὶ
[3, 5]	τῆς μὲν Ἰουδαίας γῆς ἀπεληλαμένων,	ἐπὶ	δὲ τῇ τοῦ κηρύγματος διδασκαλίᾳ
[3, 13]	ταύτης διωγμὸν ἐπαρτηθῆναι τῆς αἰτίας.	~Ἐπὶ	δέκα δὲ τὸν Οὐεσπασιανὸν ἔτεσιν
[3, 32]	τῆς εἰς τὸν Χριστὸν πίστεως	ἐπὶ	Δομετιανοῦ μαρτυρίαν, γράφει δὲ οὕτως·
[3, 30]	τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἀπαγομένην τὴν	ἐπὶ	θανάτῳ, ἡσθῆναι μὲν τῆς κλήσεως
[3, 8]	ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ	ἐπὶ	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν, φωνὴ
[3, 4]	ἱστορεῖ. Ἀλλὰ γὰρ ὁδῷ προβαίνουσιν,	ἐπὶ	καιροῦ τὰ τῆς κατὰ χρόνους
[3, 4]	εἰληχέναι, ὡς καὶ Τίτος τῶν	ἐπὶ	Κρήτης ἐκκλησιῶν. Λουκᾶς δὲ τὸ
[3, 6]	τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν	ἐπὶ	λαχάνων συλλογὴν ἀγρίων καὶ πόας
[3, 23]	ἐπάγονται, εἶτά που καὶ νύκτωρ	ἐπὶ	λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά τι
[3, 26]	μέγα τῆς θεοσεβείας μυστή ριον	ἐπὶ	μαγείᾳ σπουδάσαι διαβαλεῖν διασῦραί τε
[3, 5]	ἀμφὶ Γάλβαν καὶ Ὄθωνα ἐνιαυτὸν	ἐπὶ	μησὶν ἓξ διαγενομένων, Οὐεσπασιανός, ταῖς
[3, 5]	ἐπ' αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἂν	ἐπὶ	μητρόπολιν ὀχυρωτάτην καταπεφευγότες δεινὰ καὶ
[3, 1]	καὶ ὕστερον ἐν τῇ Ῥώμῃ	ἐπὶ	Νέρωνος μεμαρτυρηκότος; ταῦτα Ὠριγένει κατὰ
[3, 8]	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν, φωνὴ	ἐπὶ	νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ ἐπὶ
[3, 37]	Οὗτοι δὲ θεμελίους τῆς πίστεως	ἐπὶ	ξένοις τισὶ τόποις αὐτὸ μόνον
[3, 8]	τῆς οἰκουμένης, ὃν αὐτὸς μὲν	ἐπὶ	Οὐεσπασιανὸν πεπληρῶσθαι ἐξείληφεν· ἀλλ' οὐχ
[3, 8]	ἐπὶ νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ	ἐπὶ	πάντα τὸν λαόν. Τοῦτο μεθ'
[3, 24]	τῶν οὐρανῶν βασιλείας τὴν γνῶσιν	ἐπὶ	πᾶσαν κατήγγελλον τὴν οἰκουμένην, σπουδῆς
[3, 5]	δὲ Ἰωάννου, τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθέντος,	ἐπὶ	πᾶσί τε Ἰακώβου, τοῦ τὸν
[3, 23]	καὶ τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς,	ἐπὶ	πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ,
[3, 6]	τῶν ἐρριμμένων ἔτι ζῶντας διήλαυνον	ἐπὶ	πείρᾳ τοῦ σιδήρου, τοὺς δ'
[3, 32]	ὁ δηλούμενος ὡς ἂν Χριστιανὸς	ἐπὶ	πλείσταις αἰκισθεὶς ἡμέραις αὐτόν τε
[3, 39]	καὶ ἄλλην ἱστορίαν περὶ γυναικὸς	ἐπὶ	πολλαῖς ἁμαρτίαις διαβληθείσης ἐπὶ τοῦ
[3, 32]	ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ	ἐπὶ	πολλαῖς ἡμέραις αἰκιζόμενος ἐμαρτύρησεν, ὡς
[3, 4]	Λίνος δέ, οὗ μέμνηται συνόντος	ἐπὶ	Ῥώμης αὐτῷ κατὰ τὴν δευτέραν
[3, 34]	ἐν τούτοις ἦν· ~Τῶν δ'	ἐπὶ	Ῥώμης ἐπισκόπων ἔτει τρίτῳ τῆς
[3, 17]	ὠμότητα οὐκ ὀλίγον τε τῶν	ἐπὶ	Ῥώμης εὐπατριδῶν τε καὶ ἐπισήμων
[3, 5]	τῶν αὐτόθι στρατοπέδων ἀναγορευθείς. Τὴν	ἐπὶ	Ῥώμης οὖν αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ
[3, 18]	Φλαυίου Κλήμεντος, ἑνὸς τῶν τηνικάδε	ἐπὶ	Ῥώμης ὑπάτων, τῆς εἰς Χριστὸν
[3, 7]	ὀφθαλμῶν σου· ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι	ἐπὶ	σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι οἱ
[3, 29]	ἡ λεγομένη τῶν Νικολαϊτῶν αἵρεσις	ἐπὶ	σμικρότατον συνέστη χρόνον, ἧς δὴ
[3, 20]	ἐπουράνιος δὲ καὶ ἀγγελικὴ τυγχάνοι,	ἐπὶ	συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος γενησομένη, ὁπηνίκα
[3, 4]	διαδοχῆς ἡμῖν εἰρήσεται· νῦν δ'	ἐπὶ	τὰ ἑξῆς ἴωμεν τῆς ἱστορίας.
[3, 10]	ταύτῃ πῃ δεδηλώσθω· Ἴωμεν δ'	ἐπὶ	τὰ ἑξῆς. ~Μετὰ τὴν Ἰακώβου
[3, 20]	τὰς Δομετιανοῦ τιμάς, ἐπανελθεῖν δ'	ἐπὶ	τὰ οἰκεῖα μετὰ τοῦ καὶ
[3, 23]	τὴν Ἔφεσον, ἀπῄει παρακαλούμενος καὶ	ἐπὶ	τὰ πλησιόχωρα τῶν ἐθνῶν, ὅπου
[3, 4]	ἀκολούθων τοῦ Παύλου Κρήσκης μὲν	ἐπὶ	τὰς Γαλλίας στειλάμενος ὑπ' αὐτοῦ
[3, 6]	αὐτῶν θαπτομένοις ἐπαπέθνῃσκον, πολλοὶ δ'	ἐπὶ	τὰς θήκας, πρὶν ἐπιστῆναι τὸ
[3, 24]	τὴν τεσσαρακονταήμερον νηστείαν καὶ τὸν	ἐπὶ	ταύτῃ πειρασμὸν τὸν χρόνον τῆς
[3, 39]	ἀνάστασιν, σωματικῶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας	ἐπὶ	ταυτησὶ τῆς γῆς ὑποστησομένης· ἃ
[3, 11]	εἰς ἔτι τῷ βίῳ λειπομένους	ἐπὶ	ταὐτὸν πανταχόθεν συνελθεῖν ἅμα τοῖς
[3, 1]	διασπορᾶς Ἰουδαίοις ἔοικεν· ὃς καὶ	ἐπὶ	τέλει ἐν Ῥώμῃ γενόμενος, ἀνεσκολοπίσθη
[3, 3]	ὁ αὐτὸς ἀπόστολος ἐν ταῖς	ἐπὶ	τέλει προσρήσεσιν τῆς πρὸς Ῥωμαίους
[3, 2]	Ῥώμης ὁ Παῦλος κατὰ τὴν	ἐπὶ	τέλει τῆς ἐπιστολῆς πρόσρησιν. ~Πέτρου
[3, 5]	ἐν μέρει ἕκαστα, καὶ ὡς	ἐπὶ	τέλει τὸ πρὸς τῶν προφητῶν
[3, 24]	περιέχειν, τὰ δὲ λοιπὰ τὴν	ἐπὶ	τέλει τοῦ χρόνου αὐτῷ γεγενημένην
[3, 26]	ἄρα εἴη, λέγων, ὁ σωτὴρ	ἐπὶ	τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄνωθέν ποθεν
[3, 29]	Στέφανον διακόνων πρὸς τῶν ἀποστόλων	ἐπὶ	τῇ τῶν ἐνδεῶν θεραπείᾳ προκεχειρισμένων
[3, 24]	μόνοι καταλελοίπασιν· οὓς καὶ ἐπάναγκες	ἐπὶ	τὴν γραφὴν ἐλθεῖν κατέχει λόγος.
[3, 24]	ἀγράφῳ κεχρημένον κηρύγματι, τέλος καὶ	ἐπὶ	τὴν γραφὴν ἐλθεῖν τοιᾶσδε χάριν
[3, 23]	ὑπὸ τῆς μετανοίας κεκαθαρμένην καταφιλῶν,	ἐπὶ	τὴν ἐκκλησίαν ἐπανήγαγεν, καὶ δαψιλέσι
[3, 25]	παραιτητέον. Ἴωμεν δὴ λοιπὸν καὶ	ἐπὶ	τὴν ἑξῆς ἱστορίαν ~Σίμωνα τὸν
[3, 8]	πόλεως εἰρηνευομένης καὶ εὐθηνούσης, ἐλθὼν	ἐπὶ	τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι πάντας
[3, 23]	τῆς Πάτμου τῆς νήσου μετῆλθεν	ἐπὶ	τὴν Ἔφεσον, ἀπῄει παρακαλούμενος καὶ
[3, 23]	διεμαρτύρετο. Εἶτα ὁ μὲν ἀπῆρεν	ἐπὶ	τὴν Ἔφεσον, ὁ δὲ πρεσβύτερος
[3, 36]	δ' ἔχει τοῦτον ἀπὸ Συρίας	ἐπὶ	τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἀναπεμφθέντα, θηρίων
[3, 6]	ἑξῆς ἡμέρας ἐφόδια. Τοῖς δ'	ἐπὶ	τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν
[3, 31]	ὀρθοδοξίας ἀλλοτρίων ἐν τούτοις διειληφότες,	ἐπὶ	τὴν τῶν ἑξῆς προΐωμεν ἱστορίαν.
[3, 6]	τὴν ὀργὴν μετὰ τῆς ἀνάγκης,	ἐπὶ	τὴν φύσιν ἐχώρει, καὶ τὸ
[3, 36]	~Διέπρεπέν γε μὴν κατὰ τούτους	ἐπὶ	τῆς Ἀσίας τῶν ἀποστόλων ὁμιλητὴς
[3, 7]	λαοῦ ἔσται γὰρ ἀνάγκη μεγάλη	ἐπὶ	τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ
[3, 23]	καὶ ὁ Χριστός σοι παρακατεθέμεθα	ἐπὶ	τῆς ἐκκλησίας, ἧς προκαθέζῃ, μάρτυρος»
[3, 23]	σοὶ παρακατατίθεμαι μετὰ πάσης σπουδῆς	ἐπὶ	τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ Χριστοῦ
[3, 20]	κατὰ τὴν νῆσον φυγῆς τὴν	ἐπὶ	τῆς Ἐφέσου διατριβὴν ἀπειληφέναι ὁ
[3, 18]	πολλοῦ χρόνου ἑωράθη, ἀλλὰ σχεδὸν	ἐπὶ	τῆς ἡμετέρας γενεᾶς, πρὸς τῷ
[3, 9]	ὡς αὐτὸν μὲν ἀναθέσει ἀνδριάντος	ἐπὶ	τῆς Ῥωμαίων τιμηθῆναι πόλεως, τοὺς
[3, 23]	πνεύματος σημαινομένων. Ἐλθὼν οὖν καὶ	ἐπί	τινα τῶν οὐ μακρὰν πόλεων,
[3, 31]	ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης, ὁ	ἐπὶ	τὸ στῆθος τοῦ κυρίου ἀναπεσών,
[3, 23]	ἀλλὰ βοῶν· ἐπὶ τοῦτ' ἐλήλυθα,	ἐπὶ	τὸν ἄρχοντα ὑμῶν ἀγάγετέ με.
[3, 6]	ἔφριττεν. Σπουδὴ δὲ τῶν λιμωττόντων	ἐπὶ	τὸν θάνατον ἦν καὶ μακαρισμὸς
[3, 39]	ἐπεύξασθαι ἀντὶ τοῦ προδότου Ἰούδα	ἐπὶ	τὸν κλῆρον τῆς ἀναπληρώσεως τοῦ
[3, 8]	τὸ κίνημα τἀνδρός, ἀνάγουσιν αὐτὸν	ἐπὶ	τὸν παρὰ Ῥωμαίοις ἔπαρχον· ἔνθα
[3, 8]	ὑπὸ Ῥωμαίους. Δικαιότερον δ' ἂν	ἐπὶ	τὸν Χριστὸν ἀναχθείη, πρὸς ὃν
[3, 16]	δὲ καὶ ἐν πλείσταις ἐκκλησίαις	ἐπὶ	τοῦ κοινοῦ δεδημοσιευμένην πάλαι τε
[3, 39]	γυναικὸς ἐπὶ πολλαῖς ἁμαρτίαις διαβληθείσης	ἐπὶ	τοῦ κυρίου, ἣν τὸ καθ'
[3, 6]	τὸ πάθος· οἶμαι Ῥωμαίων βραδυνάντων	ἐπὶ	τοὺς ἀλιτηρίους, ἢ καταποθῆναι ἂν
[3, 23]	φεύγων μήτε παραιτούμενος, ἀλλὰ βοῶν·	ἐπὶ	τοῦτ' ἐλήλυθα, ἐπὶ τὸν ἄρχοντα
[3, 9]	τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν»	~Ἐπὶ	τούτοις ἅπασιν ἄξιον μηδ' αὐτὸν
[3, 4]	συναθλητὴς γεγονέναι πρὸς αὐτοῦ μαρτυρεῖται.	Ἐπὶ	τούτοις καὶ τὸν Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον,
[3, 23]	κατὰ τούτους τὴν λειτουργίαν εἶχεν.	~Ἐπὶ	τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν ἔτι
[3, 24]	ἑβδομήκοντα δὲ μαθηταί, ἄλλοι τε	ἐπὶ	τούτοις μυρίοι· ὅμως δ' οὖν
[3, 32]	ἐτῶν ὑπέμεινεν, καὶ ἐκελεύσθη σταυρωθῆναι»	Ἐπὶ	τούτοις ὁ αὐτὸς ἀνὴρ διηγούμενος
[3, 12]	Ἰωσὴφ ὑπάρχειν Ἡγήσιππος ἱστορεῖ. ~Καὶ	ἐπὶ	τούτοις Οὐεσπασιανὸν μετὰ τὴν τῶν
[3, 37]	ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ'	ἐπὶ	τούτοις πλείους ἐγνωρίζοντο κατὰ τούσδε,
[3, 25]	ὁμοίως τὴν Πέτρου κυρωτέον ἐπιστολήν·	ἐπὶ	τούτοις τακτέον, εἴ γε φανείη,
[3, 29]	Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας ἐχθροῦ.	~Ἐπὶ	τούτων δῆτα καὶ ἡ λεγομένη
[3, 32]	οὕτως μαρτυρεῖ ἐτῶν ὢν ρκʹ	ἐπὶ	Τραϊανοῦ Καίσαρος καὶ ὑπατικοῦ Ἀττικοῦ.
[3, 32]	αἱρέσεων ὡσαύτως κατηγορήθη καὶ αὐτὸς	ἐπὶ	τῷ αὐτῷ λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ
[3, 33]	ὡς Πλίνιον Σεκοῦνδον, ἐπισημότατον ἡγεμόνων,	ἐπὶ	τῷ πλήθει τῶν μαρτύρων κινηθέντα,
[3, 20]	ἀπὸ τῆς συνεχοῦς ἐργασίας ἐναποτυπωθέντας	ἐπὶ	τῶν ἰδίων χειρῶν τύλους παριστάντας.
[3, 5]	λοιπῶν ἀποστόλων μυρία εἰς θάνατον	ἐπιβεβουλευμένων	καὶ τῆς μὲν Ἰουδαίας γῆς
[3, 32]	Ἰούδας, φησὶν εἰς τὴν αὐτὴν	ἐπιβιῶναι	βασιλείαν μετὰ τὴν ἤδη πρότερον
[3, 5]	τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ πλείστας ὅσας	ἐπιβουλὰς	μεμηχανημένων, πρώτου τε Στεφάνου λίθοις
[3, 33]	ἀρχόντων τὰς καθ' ἡμῶν συσκευαζομένων	ἐπιβουλάς,	ὡς καὶ ἄνευ προφανῶν διωγμῶν
[3, 39]	τὸν ἀριθμὸν φέρεται, ἃ καὶ	ἐπιγέγραπται	Λογίων κυριακῶν ἐξηγήσεως. Τούτων καὶ
[3, 28]	ἐπεισάγει, λέγων μετὰ τὴν ἀνάστασιν	ἐπίγειον	εἶναι τὸ βασίλειον τοῦ Χριστοῦ
[3, 28]	τῆς διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ δόγμα,	ἐπίγειον	ἔσεσθαι τὴν τοῦ Χριστοῦ βασιλείαν,
[3, 20]	ὡς οὐ κοσμικὴ μὲν οὐδ'	ἐπίγειος,	ἐπουράνιος δὲ καὶ ἀγγελικὴ τυγχάνοι,
[3, 26]	ἀλλ' οὗτοι μὲν τούτους σωτῆρας	ἐπιγραψάμενοι	τῆς ἀληθοῦς ἀποπεπτώκασιν ἐλπίδος· ~Ἄλλους
[3, 7]	ὥσπερ ἤδη παρόντα προεορακότος αὐτὰ	ἐπιδακρύσαντός	τε καὶ ἀποκλαυσαμένου κατὰ τὴν
[3, 23]	ὁ πρεσβύτης καί τι καὶ	ἐπιδακρύσας,	ἐκεῖνος ἔφη τέθνηκεν. Πῶς καὶ
[3, 26]	ἔλαττον τοῦ διδασκάλου προελθών, μείζοσιν	ἐπιδαψιλεύεται	τερατολογίαις, ἑαυτὸν μὲν ὡς ἄρα
[3, 20]	καὶ τὰς χεῖρας τὰς ἑαυτῶν	ἐπιδεικνύναι,	μαρτύριον τῆς αὐτουργίας τὴν τοῦ
[3, 31]	Ἐφέσῳ παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος ἦν	ἐπιδείκνυται,	ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων ἐπισκόπῳ γράφων,
[3, 17]	~Πολλήν γε μὴν εἰς πολλοὺς	ἐπιδειξάμενος	ὁ Δομετιανὸς ὠμότητα οὐκ ὀλίγον
[3, 36]	ἐξ ὧν καὶ βραχύτατα εἰς	ἐπίδειξιν	τῶν εἰρημένων παραθέσθαι ἄξιον. Γράφει
[3, 9]	καὶ παρὰ Ῥωμαίοις γέγονεν ἀνὴρ	ἐπιδοξότατος,	ὡς αὐτὸν μὲν ἀναθέσει ἀνδριάντος
[3, 33]	εὑρήκαμεν καὶ τὴν εἰς ἡμᾶς	ἐπιζήτησιν	κεκωλυμένην. Πλίνιος γὰρ Σεκοῦνδος ἡγούμενος
[3, 7]	ταῦτα δ' ἂν εἴη δίκαιον	ἐπιθεῖναι,	ἃ γένοιτ' ἂν παραστατικὰ φιλανθρωπίας
[3, 28]	βασίλειον τοῦ Χριστοῦ καὶ πάλιν	ἐπιθυμίαις	καὶ ἡδοναῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ τὴν
[3, 6]	πολλάκις ἱκετευόντων καὶ τὸ φρικτότατον	ἐπικαλουμένων	ὄνομα τοῦ θεοῦ μεταδοῦναί τι
[3, 3]	γραφῶν. Τό γε μὴν τῶν	ἐπικεκλημένων	αὐτοῦ Πράξεων καὶ τὸ κατ'
[3, 39]	ἕτερον παράδοξον περὶ Ἰοῦστον τὸν	ἐπικληθέντα	Βαρσαβᾶν γεγονός, ὡς δηλητήριον φάρμακον
[3, 27]	πτωχείαν αὐτῶν ὑποφαίνοντος· ταύτῃ γὰρ	ἐπίκλην	ὁ πτωχὸς παρ' Ἑβραίοις ὀνομάζεται.
[3, 5]	πρὸς τρισὶν ἔτεσιν τὴν ἀρχὴν	ἐπικρατήσαντα	τῶν ἀμφὶ Γάλβαν καὶ Ὄθωνα
[3, 11]	τίνα χρὴ τῆς Ἰακώβου διαδοχῆς	ἐπικρῖναι	ἄξιον, ποιήσασθαι, καὶ δὴ ἀπὸ
[3, 24]	μαρτυρίας ἐν οἰκείῳ καιρῷ τὴν	ἐπίκρισιν	δέξεται καὶ αὐτή. ~Εὔλογον δ'
[3, 23]	Ὃ δὲ ἐδίωκεν ἀνὰ κράτος,	ἐπιλαθόμενος	τῆς ἡλικίας τῆς ἑαυτοῦ, κεκραγώς·
[3, 10]	τῷ ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν	ἐπιλέγει·	Οὐ μὴν ἐγώ σοι τὸν
[3, 32]	διηγούμενος τὰ κατὰ τοὺς δηλουμένους,	ἐπιλέγει	ὡς ἄρα μέχρι τῶν τότε
[3, 7]	οὐδὲν ἂν δέοι ταῖς ἱστορίαις	ἐπιλέγειν,	ταῦτα δ' ἂν εἴη δίκαιον
[3, 5]	Ἱερουσαλὴμ μετῳκισμένων, ὡς ἂν παντελῶς	ἐπιλελοιπότων	ἁγίων ἀνδρῶν αὐτήν τε τὴν
[3, 39]	ἑταῖρος γεγονώς, ἀρχαῖος ἀνήρ, ἐγγράφως	ἐπιμαρτυρεῖ	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ἑαυτοῦ
[3, 24]	ἀποδέξασθαι μέν φασιν, ἀλήθειαν αὐτοῖς	ἐπιμαρτυρήσαντα,	μόνην δὲ ἄρα λείπεσθαι τῇ
[3, 23]	μετὰ τοῦτο ὑφῆκεν τῆς πλείονος	ἐπιμελείας	καὶ παραφυλακῆς, ὡς τὸ τέλειον
[3, 36]	τὴν δι' Ἀσίας ἀνακομιδὴν μετ'	ἐπιμελεστάτης	φρουρῶν φυλακῆς ποιούμενος, τὰς κατὰ
[3, 6]	ᾐκίζοντο, μὴ εὑρόντες δὲ ὡς	ἐπιμελέστερον	κρύψαντας ἐβασάνιζον. Τεκμήριον δὲ τοῦ
[3, 10]	αὐτὰ θεοῦ δόγματα καὶ τούτοις	ἐπιμένειν	καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ δέοι,
[3, 6]	κειμηλίων κἂν εἴ τι τροφῆς	ἐπινοηθείη,	καθ' ἡμέραν εἰσπηδῶντες ἥρπαζον οἱ
[3, 17]	Οὐεσπασιανοῦ μηδὲν καθ' ἡμῶν ἄτοπον	ἐπινοήσαντος.	~Ἐν τούτῳ κατέχει λόγος τὸν
[3, 23]	Χρόνος ἐν μέσῳ, καί τινος	ἐπιπεσούσης	χρείας ἀνακαλοῦσι τὸν Ἰωάννην. Ὃ
[3, 36]	τὰς αἱρέσεις ἄρτι τότε πρῶτον	ἐπιπολαζούσας	παρῄνει προύτρεπέν τε ἀπρὶξ ἔχεσθαι
[3, 6]	κατὰ τὴν πόλιν ἄπειρον μὲν	ἔπιπτε	τὸ πλῆθος, ἀδιήγητα δὲ συνέβαινεν
[3, 36]	λόγων ὁμιλίαις τε καὶ προτροπαῖς	ἐπιρρωννύς,	ἐν πρώτοις μάλιστα προφυλάττεσθαι τὰς
[3, 10]	τέλει δὲ τῆς εἰκοστῆς Ἀρχαιολογίας	ἐπισημαίνεται	ὁ αὐτὸς ὡς ἂν προῃρημένος
[3, 23]	δὲ Κλήμης ὁμοῦ τὸν χρόνον	ἐπισημηνάμενος,	καὶ ἱστορίαν ἀναγκαιοτάτην οἷς τὰ
[3, 24]	σωτῆρι συγγεγραφότας αὐτό τε τοῦτ'	ἐπισημηναμένους	κατ' ἀρχὰς τῆς αὐτῶν ἱστορίας·
[3, 24]	εὐαγγελίῳ παραδοῦναι, αὐτό τε τοῦτ'	ἐπισημήνασθαι,	τοτὲ μὲν φήσαντα· ταύτην ἀρχὴν
[3, 24]	τοῦδε τοῦ ἀποστόλου τὰς ἀναντιρρήτους	ἐπισημηνώμεθα	γραφάς. Καὶ δὴ τὸ κατ'
[3, 6]	ὑσσώπου, διὰ γένος καὶ πλοῦτον	ἐπίσημος,	μετὰ τοῦ λοιποῦ πλήθους εἰς
[3, 33]	τότε διωγμός, ὡς Πλίνιον Σεκοῦνδον,	ἐπισημότατον	ἡγεμόνων, ἐπὶ τῷ πλήθει τῶν
[3, 17]	ἐπὶ Ῥώμης εὐπατριδῶν τε καὶ	ἐπισήμων	ἀνδρῶν πλῆθος οὐ μετ' εὐλόγου
[3, 8]	στενωποὺς περιῄει κεκραγώς. Τῶν δ'	ἐπισήμων	τινὲς δημοτῶν ἀγανακτήσαντες πρὸς τὸ
[3, 23]	κατεστήσατο, ἄγε δή, ἔφη, ὦ	ἐπίσκοπε,	τὴν παραθήκην ἀπόδος ἡμῖν, ἣν
[3, 0]	Ὡς καὶ Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος	ἐπισκοπεῖ.	ΙΕ Ὡς τρίτος μετ' αὐτὸν
[3, 15]	τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας Ἀνέγκλητον ἔτεσιν	ἐπισκοπεύσαντα	δεκαδύο διαδέχεται Κλήμης, ὃν συνεργὸν
[3, 21]	μετὰ Παῦλόν τε καὶ Πέτρον	ἐπισκοπευσάντων	βαθμόν. Λίνος δὲ ὁ πρῶτος
[3, 36]	καὶ ὑπηρετῶν τοῦ κυρίου τὴν	ἐπισκοπὴν	ἐγκεχειρισμένος· καθ' ὃν ἐγνωρίζετο Παπίας,
[3, 4]	Ἐφέσῳ παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν	ἐπισκοπὴν	εἰληχέναι, ὡς καὶ Τίτος τῶν
[3, 28]	Ἀλεξάνδρειαν παροικίας καθ' ἡμᾶς τὴν	ἐπισκοπὴν	εἰληχώς, ἐν δευτέρῳ τῶν Ἐπαγγελιῶν
[3, 4]	Πέτρον τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τὴν	ἐπισκοπὴν	ἤδη πρότερον κληρωθεὶς δεδήλωται· ἀλλὰ
[3, 36]	δὲ μετ' αὐτὸν τὴν Ἀντιοχείας	ἐπισκοπὴν	Ἥρως. ~Τῶν δὲ κατὰ τούτους
[3, 36]	Ἀντιόχειαν Πέτρου διαδοχῆς δεύτερος τὴν	ἐπισκοπὴν	κεκληρωμένος. Λόγος δ' ἔχει τοῦτον
[3, 2]	Πέτρου μαρτυρίαν πρῶτος κληροῦται τὴν	ἐπισκοπὴν	Λίνος. Μνημονεύει τούτου Τιμοθέῳ γράφων
[3, 7]	παρέμενον τῷ τόπῳ, τῆς θείας	ἐπισκοπῆς	εἰς ἔτι τότε μακροθυμούσης, εἰ
[3, 5]	Ἰακώβου, τοῦ τὸν αὐτόθι τῆς	ἐπισκοπῆς	θρόνον πρώτου μετὰ τὴν τοῦ
[3, 35]	τελειωθέντος τρόπον, τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐπισκοπῆς	τὸν θρόνον Ἰουδαῖός τις ὄνομα
[3, 4]	τῆς ἐν Ἀθήναις ἐκκλησίας πρῶτον	ἐπίσκοπον	ἀρχαίων τις ἕτερος Διονύσιος, τῆς
[3, 32]	καταστῆναι τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας	ἐπίσκοπον	ἐδηλώσαμεν, μαρτυρίῳ τὸν βίον ἀναλῦσαι
[3, 0]	Ὅπως Συμεὼν ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐπίσκοπος	ἐμαρτύρησεν. ΛΓ Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι
[3, 4]	Ῥωμαίων καὶ αὐτὸς ἐκκλησίας τρίτος	ἐπίσκοπος	καταστάς, Παύλου συνεργὸς καὶ συναθλητὴς
[3, 36]	ἐν Ἱεραπόλει παροικίας καὶ αὐτὸς	ἐπίσκοπος,	ὅ τε παρὰ πλείστοις εἰς
[3, 31]	τῆς δ' ἐν Ἐφέσῳ παροικίας	ἐπίσκοπος	οὗτος ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν Οὐίκτορι
[3, 13]	δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας Λίνος	ἐπίσκοπος	τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας δυοκαίδεκα τὴν
[3, 7]	τε αὐτὸς ὁ τῇδε πρῶτος	ἐπίσκοπος,	τοῦ κυρίου χρηματίζων ἀδελφός, ἔτι
[3, 36]	τῇ πρὸς Μαιάνδρῳ, ἔνθα πάλιν	ἐπισκόπου	Δαμᾶ μνήμην πεποίηται, καὶ τῇ
[3, 23]	πλησιόχωρα τῶν ἐθνῶν, ὅπου μὲν	ἐπισκόπους	καταστήσων, ὅπου δὲ ὅλας ἐκκλησίας
[3, 31]	ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων	ἐπισκόπῳ	γράφων, ὁμοῦ τε αὐτοῦ καὶ
[3, 23]	ἐπὶ πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας	ἐπισκόπῳ,	νεανίσκον ἱκανὸν τῷ σώματι καὶ
[3, 34]	ἦν· ~Τῶν δ' ἐπὶ Ῥώμης	ἐπισκόπων	ἔτει τρίτῳ τῆς τοῦ προειρημένου
[3, 37]	βασιλείας ἀνὰ πᾶσαν εἰς πλάτος	ἐπισπείροντες	τὴν οἰκουμένην. Καὶ γὰρ δὴ
[3, 38]	τῇ προτέρᾳ καὶ ταύτην γνώριμον	ἐπιστάμεθα,	ὅτι μηδὲ τοὺς ἀρχαίους αὐτῇ
[3, 15]	ὃν συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι Φιλιππησίοις	ἐπιστέλλων	ὁ ἀπόστολος διδάσκει, λέγων· μετὰ
[3, 8]	ἐρημίαν τέρασιν οὔτε προσεῖχον οὔτ'	ἐπίστευον,	ἀλλ' ὡς ἐμβεβροντημένοι καὶ μήτε
[3, 36]	καὶ εὐθὺς αὐτοῦ ἥψαντο καὶ	ἐπίστευσαν»	Οἶδεν δὲ αὐτοῦ τὸ μαρτύριον
[3, 33]	ὑμνεῖν καὶ πρὸς τὸ τὴν	ἐπιστήμην	αὐτῶν διαφυλάσσειν κωλύεσθαι φονεύειν, μοιχεύειν,
[3, 4]	ὢν τῶν ἀπ' Ἀντιοχείας, τὴν	ἐπιστήμην	δὲ ἰατρός, τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς
[3, 6]	δ' ἐπὶ τὰς θήκας, πρὶν	ἐπιστῆναι	τὸ χρεών, προῆλθον. Οὔτε δὲ
[3, 39]	φωνῆς καὶ μενούσης» Ἔνθα καὶ	ἐπιστῆσαι	ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι αὐτῷ τὸ
[3, 23]	ἀπῆλθεν, ὥς φασιν, πρὶν αὐτὸν	ἐπιστῆσαι	τῇ ἐκκλησίᾳ, διδοὺς μέγα παράδειγμα
[3, 24]	τοῦ βαπτιστοῦ μνημονεύουσιν· οἷς καὶ	ἐπιστήσαντι	οὐκέτ' ἂν δόξαι διαφωνεῖν ἀλλήλοις
[3, 23]	ὡς τὸ τέλειον αὐτῷ φυλακτήριον	ἐπιστήσας,	τὴν σφραγῖδα κυρίου. Τῷ δὲ
[3, 4]	περὶ αὐτῶν μαρτυρίαν ταῖς ἰδίαις	ἐπιστολαῖς	ἐγκαταλέξαντος, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 38]	τοῦ Ἰγνατίου ἐν αἷς κατελέξαμεν	ἐπιστολαῖς,	καὶ τοῦ Κλήμεντος ἐν τῇ
[3, 25]	δὲ ταύτην τὰς Παύλου καταλεκτέον	ἐπιστολάς,	αἷς ἑξῆς τὴν φερομένην Ἰωάννου
[3, 27]	τοῦ μὲν ἀποστόλου πάμπαν τὰς	ἐπιστολὰς	ἀρνητέας ἡγοῦντο εἶναι δεῖν, ἀποστάτην
[3, 36]	πρεσβεύσοντα καὶ περὶ ὑμῶν. Τὰς	ἐπιστολὰς	Ἰγνατίου τὰς πεμφθείσας ἡμῖν ὑπ'
[3, 10]	δὲ βασιλεὺς Ἀγρίππας ξβʹ ἔγραψεν	ἐπιστολάς,	τῇ τῆς ἀληθείας παραδόσει μαρτυρῶν»
[3, 25]	Ἰούδα ἥ τε Πέτρου δευτέρα	ἐπιστολὴ	καὶ ἡ ὀνομαζομένη δευτέρα καὶ
[3, 25]	πρὸς τούτοις ἡ φερομένη Βαρναβᾶ	ἐπιστολὴ	καὶ τῶν ἀποστόλων αἱ λεγόμεναι
[3, 3]	ἐπιστολῆς πρόσρησιν. ~Πέτρου μὲν οὖν	ἐπιστολὴ	μία, ἡ λεγομένη αὐτοῦ προτέρα,
[3, 38]	τις εἶναι λέγεται τοῦ Κλήμεντος	ἐπιστολή,	οὐ μὴν ἔθ' ὁμοίως τῇ
[3, 36]	ἐνετείλασθε· αἵτινες ὑποτεταγμέναι εἰσὶν τῇ	ἐπιστολῇ	ταύτῃ· ἐξ ὧν μεγάλα ὠφεληθῆναι
[3, 30]	Παῦλος οὐκ ὀκνεῖ ἔν τινι	ἐπιστολῇ	τὴν αὐτοῦ προσαγορεῦσαι σύζυγον, ἣν
[3, 36]	τῇ φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς Φιλιππησίους	ἐπιστολῇ,	φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ οὖν
[3, 16]	~Τούτου δὴ οὖν ὁμολογουμένη μία	ἐπιστολὴ	φέρεται, μεγάλη τε καὶ θαυμασία,
[3, 36]	μὲν τῇ κατὰ τὴν Ἔφεσον	ἐπιστολὴν	ἐκκλησίᾳ γράφει, ποιμένος αὐτῆς μνημονεύων
[3, 25]	καὶ ὁμοίως τὴν Πέτρου κυρωτέον	ἐπιστολήν·	ἐπὶ τούτοις τακτέον, εἴ γε
[3, 3]	ὧν μόνην μίαν γνησίαν ἔγνων	ἐπιστολὴν	καὶ παρὰ τοῖς πάλαι πρεσβυτέροις
[3, 38]	χαρακτῆρα τήν τε τοῦ Κλήμεντος	ἐπιστολὴν	καὶ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἀποσῴζειν
[3, 4]	κατὰ τὴν δευτέραν πρὸς Τιμόθεον	ἐπιστολήν,	πρῶτος μετὰ Πέτρον τῆς Ῥωμαίων
[3, 4]	ἀφ' ἧς εἰρήκαμεν ὁμολογουμένης αὐτοῦ	ἐπιστολῆς,	ἐν ᾗ τοῖς ἐξ Ἑβραίων
[3, 0]	Κλήμης. ΙϚ Περὶ τῆς Κλήμεντος	ἐπιστολῆς.	ΙΖ Περὶ τοῦ κατὰ Δομετιανὸν
[3, 39]	μαρτυρίαις ἀπὸ τῆς Ἰωάννου προτέρας	ἐπιστολῆς	καὶ ἀπὸ τῆς Πέτρου ὁμοίως,
[3, 0]	εὐαγγελιστῶν. ΛΗ Περὶ τῆς Κλήμεντος	ἐπιστολῆς	καὶ τῶν ψευδῶς εἰς αὐτὸν
[3, 31]	τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ χωρίον ἐξ	ἐπιστολῆς	Πολυκράτους τῆς δ' ἐν Ἐφέσῳ
[3, 2]	κατὰ τὴν ἐπὶ τέλει τῆς	ἐπιστολῆς	πρόσρησιν. ~Πέτρου μὲν οὖν ἐπιστολὴ
[3, 0]	ΛϚ Περὶ Ἰγνατίου καὶ τῶν	ἐπιστολῶν	αὐτοῦ. ΛΖ Περὶ τῶν εἰς
[3, 36]	καὶ ὁ Εἰρηναῖος, καὶ τῶν	ἐπιστολῶν	αὐτοῦ μνημονεύει, λέγων οὕτως· Ὡς
[3, 24]	γεγονώς, οὐ πλέον τῶν βραχυτάτων	ἐπιστολῶν	γραφῇ παραδέδωκεν, καίτοι μυρία γε
[3, 24]	εὐαγγελίῳ καὶ ἡ προτέρα τῶν	ἐπιστολῶν	παρά τε τοῖς νῦν καὶ
[3, 0]	ἐκκλησίας προέστη. Γ Περὶ τῶν	ἐπιστολῶν	τῶν ἀποστόλων. Δ Περὶ τῆς
[3, 24]	ἄρα πολλῶν καὶ ἄλλων προπετέστερον	ἐπιτετηδευκότων	διήγησιν ποιήσασθαι ὧν αὐτὸς πεπληροφόρητο
[3, 39]	ἡμῖν ἀναγκαίως πρὸς τοῖς ἐκτεθεῖσιν	ἐπιτετηρήσθω.
[3, 20]	καὶ ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ	ἐπιτηδεύματα	αὐτοῦ. Ἐφ' οἷς μηδὲν αὐτῶν
[3, 24]	τῶν τοῦ Ἰησοῦ πράξεων, παραπλησίως	ἐπιτηρεῖ,	φάσκων ὡς ἄρα προσθεὶς Ἡρῴδης
[3, 36]	ἐρχέσθωσαν, μόνον ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ	ἐπιτύχω»	Καὶ ταῦτα μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 36]	καὶ ἀοράτων, ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ	ἐπιτύχω·	πῦρ καὶ σταυρὸς θηρίων τε
[3, 17]	κρίσεως κτείνας μυρίους τε ἄλλους	ἐπιφανεῖς	ἄνδρας ταῖς ὑπὲρ τὴν ἐνορίαν
[3, 32]	δὴ περί τινων αἱρετικῶν ἱστορῶν,	ἐπιφέρει	δηλῶν ὡς ἄρα ὑπὸ τούτων
[3, 36]	τοῦ θεοῦ ἀναστάντα» Καὶ ἑξῆς	ἐπιφέρει·	Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς καὶ
[3, 6]	προσαπολέσθαι σεσυλημένον» Τούτοις μεθ' ἕτερα	ἐπιφέρει	λέγων· Ἰουδαίοις δὲ μετὰ τῶν
[3, 26]	καὶ τὴν περὶ τούτου διήγησιν	ἐπιφέρει,	λέγων· Μένανδρον δέ τινα καὶ
[3, 6]	αὐτοῦ» Τούτοις ἐπειπών τινα μεταξὺ	ἐπιφέρει	λέγων· Οὐκ ἂν ὑποστειλαίμην εἰπεῖν
[3, 28]	κληθεῖσαν Κηρινθιανὴν αἵρεσιν συστησάμενον, ἀξιόπιστον	ἐπιφημίσαι	θελήσαντα τῷ ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα.
[3, 30]	καὶ τῆς εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς,	ἐπιφωνῆσαι	δὲ εὖ μάλα προτρεπτικῶς καὶ
[3, 32]	εἰ καί τινες ὑπῆρχον, παραφθείρειν	ἐπιχειρούντων	τὸν ὑγιῆ κανόνα τοῦ σωτηρίου
[3, 24]	τῶν μέχρις οὐρανοῦ τρίτου θεωρημάτων	ἐπιψαύσας	ἐπ' αὐτόν τε τὸν θεοπρεπῆ
[3, 39]	Πέτρῳ· ὃς πρὸς τὰς χρείας	ἐποιεῖτο	τὰς διδασκαλίας, ἀλλ' οὐχ ὥσπερ
[3, 31]	ἐμνήσθημεν, διαλόγῳ Πρόκλος, πρὸς ὃν	ἐποιεῖτο	τὴν ζήτησιν, περὶ τῆς Φιλίππου
[3, 39]	γράψας ὡς ἀπεμνημόνευσεν. Ἑνὸς γὰρ	ἐποιήσατο	πρόνοιαν, τοῦ μηδὲν ὧν ἤκουσεν
[3, 24]	τοτὲ μὲν φήσαντα· ταύτην ἀρχὴν	ἐποίησεν	τῶν παραδόξων ὁ Ἰησοῦς» τοτὲ
[3, 27]	λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν λοιπῶν σμικρὸν	ἐποιοῦντο	λόγον· καὶ τὸ μὲν σάββατον
[3, 26]	οἴδαμεν· ὃς καὶ τοὺς αὐτῷ	ἑπομένους	ὡς μὴ ἀποθνῄσκοιεν, ἔπεισεν, καὶ
[3, 23]	τὴν δεξιάν· ὃ δ' ἐγγυώμενος,	ἐπομνύμενος	ὡς ἄφεσιν αὐτῷ παρὰ τοῦ
[3, 20]	οὐ κοσμικὴ μὲν οὐδ' ἐπίγειος,	ἐπουράνιος	δὲ καὶ ἀγγελικὴ τυγχάνοι, ἐπὶ
[3, 24]	μικρὰν ποιούμενοι φροντίδα. Καὶ τοῦτ'	ἔπραττον	ἅτε μείζονι καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον
[3, 7]	ἀνδρῶν συναχθῆναι. Ταῦτα δὲ τοῦτον	ἐπράχθη	τὸν τρόπον δευτέρῳ τῆς Οὐεσπασιανοῦ
[3, 9]	κατ' αὐτὸν Ῥωμαϊκοῦ πολέμου ἐν	ἑπτά,	ἃ καὶ οὐ μόνον τῇ
[3, 31]	τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν	ἑπτά,	ἐμείναμεν παρ' αὐτῷ. Τούτῳ δὲ
[3, 7]	δὲ λοιποῦ πλήθους τοὺς ὑπὲρ	ἑπτακαίδεκα	ἔτη δεσμίους εἰς τὰ κατ'
[3, 7]	καὶ θηρίοις, τοὺς δ' ἐντὸς	ἑπτακαίδεκα	ἐτῶν αἰχμαλώτους ἀχθέντας διαπεπρᾶσθαι, τούτων
[3, 37]	προκαταβληθέντας ὑπὸ τῶν ἀποστόλων θεμελίους	ἐπῳκοδόμουν,	αὔξοντες εἰς πλέον τὸ κήρυγμα
[3, 6]	ἶνας ἔνιοι συλλέγοντες, ἐλάχιστον σταθμὸν	ἐπώλουν	Ἀττικῶν τεσσάρων. Καὶ τί δεῖ
[3, 23]	ἀναγκαιοτάτην οἷς τὰ καλὰ καὶ	ἐπωφελῆ	φίλον ἀκούειν, προστίθησιν ἐν ᾧ
[3, 6]	τὸν λόγον ὧν πέπονθε τὰ	ἔργα.	Γυνὴ τῶν ὑπὲρ Ἰορδάνην κατοικούντων,
[3, 7]	δεσμίους εἰς τὰ κατ' Αἴγυπτον	ἔργα	παραπεμφθῆναι, πλείους δὲ εἰς τὰς
[3, 20]	καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς συνεχοῦς	ἐργασίας	ἐναποτυπωθέντας ἐπὶ τῶν ἰδίων χειρῶν
[3, 6]	θεόν, ὡς οὐκ εἴη τὸ	ἔργον	αὐτοῦ» Τούτοις ἐπειπών τινα μεταξὺ
[3, 6]	τὸ τέκνον γνήσιον, καὶ τὸ	ἔργον	ἐμόν. Φάγετε, καὶ γὰρ ἐγὼ
[3, 37]	οὐσίας, εἶτα δὲ ἀποδημίας στελλόμενοι	ἔργον	ἐπετέλουν εὐαγγελιστῶν, τοῖς ἔτι πάμπαν
[3, 6]	λέγειν; εἶμι γὰρ αὐτοῦ δηλώσων	ἔργον	ὁποῖον μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε
[3, 10]	ἀκριβῆ διαδοχήν. Δῆλον δ' ἐστὶν	ἔργῳ	πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις
[3, 10]	τὰ βιβλία, μόνον οὐ τῶν	ἔργων	ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν γὰρ ἐμαυτῷ
[3, 6]	δὲ βασάνων ὁδοὺς ἐπενόουν πρὸς	ἔρευναν	τροφῆς, ὀρόβοις μὲν ἐμφράττοντες τοῖς
[3, 8]	ἐναργέσι καὶ προσημαίνουσι τὴν μέλλουσαν	ἐρημίαν	τέρασιν οὔτε προσεῖχον οὔτ' ἐπίστευον,
[3, 5]	τῶν προφητῶν ἀνηγορευμένον βδέλυγμα τῆς	ἐρημώσεως	ἐν αὐτῷ κατέστη τῷ πάλαι
[3, 7]	τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ	ἐρήμωσις	αὐτῆς» Συγκρίνας δέ τις τὰς
[3, 6]	μοι τροφὴ καὶ τοῖς στασιασταῖς	ἐρινὺς	καὶ τῷ βίῳ μῦθος, ὁ
[3, 7]	Ἱεροσολύμων πόλεως τὰς διατριβὰς ποιούμενοι,	ἕρκος	ὥσπερ ὀχυρώτατον παρέμενον τῷ τόπῳ,
[3, 3]	μνήμην πεποίηται μετὰ ἄλλων καὶ	Ἑρμᾶ,	οὗ φασιν ὑπάρχειν τὸ τοῦ
[3, 33]	Τερτυλλιανοῦ Ῥωμαϊκῆς ἀπολογίας, ἧς ἡ	ἑρμηνεία	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον· Καίτοι
[3, 39]	καὶ καλῶς ἐμνημόνευσα, συγκατατάξαι ταῖς	ἑρμηνείαις,	διαβεβαιούμενος ὑπὲρ αὐτῶν ἀλήθειαν. Οὐ
[3, 38]	δὲ τὸν Κλήμεντα τοῦτον αὐτὸν	ἑρμηνεῦσαι	λέγουσι τὴν γραφήν· ὃ καὶ
[3, 39]	ὁ πρεσβύτερος ἔλεγεν· Μάρκος μὲν	ἑρμηνευτὴς	Πέτρου γενόμενος, ὅσα ἐμνημόνευσεν, ἀκριβῶς
[3, 18]	τοὔνομα αὐτοῦ, δι' ἐκείνου ἂν	ἐρρέθη	τοῦ καὶ τὴν ἀποκάλυψιν ἑορακότος.
[3, 6]	τοῖς πτώμασιν, καί τινας τῶν	ἐρριμμένων	ἔτι ζῶντας διήλαυνον ἐπὶ πείρᾳ
[3, 6]	οὐ διήρκουν, ἀπὸ τῶν τειχῶν	ἐρρίπτουν	εἰς τὰς φάραγγας. Περιιὼν δὲ
[3, 23]	ἔστη μὲν κάτω βλέπων, εἶτα	ἔρριψεν	τὰ ὅπλα, εἶτα τρέμων ἔκλαιεν
[3, 36]	κολάσεις τοῦ διαβόλου εἰς ἐμὲ	ἐρχέσθωσαν,	μόνον ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω»
[3, 31]	παρουσίας τοῦ κυρίου, ἐν ᾗ	ἔρχεται	μετὰ δόξης ἐξ οὐρανοῦ καὶ
[3, 32]	Δομετιανοῦ μαρτυρίαν, γράφει δὲ οὕτως·	ἔρχονται	οὖν καὶ προηγοῦνται πάσης ἐκκλησίας
[3, 20]	τῶν ἰδίων χειρῶν τύλους παριστάντας.	Ἐρωτηθέντας	δὲ περὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ
[3, 37]	τῶν τότε μαθητῶν σφοδροτέρῳ φιλοσοφίας	ἔρωτι	πρὸς τοῦ θείου λόγου τὴν
[3, 28]	πάνυ σαρκικός, ἐν τούτοις ὀνειροπολεῖν	ἔσεσθαι,	γαστρὸς καὶ τῶν ὑπὸ γαστέρα
[3, 39]	καὶ χιλιάδα τινά φησιν ἐτῶν	ἔσεσθαι	μετὰ τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν,
[3, 28]	διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ δόγμα, ἐπίγειον	ἔσεσθαι	τὴν τοῦ Χριστοῦ βασιλείαν, καὶ
[3, 33]	ἔσθ' ὅπῃ μὲν τῶν δήμων,	ἔσθ'	ὅπῃ δὲ καὶ τῶν κατὰ
[3, 33]	περὶ ἡμᾶς ἐθέλουσιν λείπεσθαι προφάσεις,	ἔσθ'	ὅπῃ μὲν τῶν δήμων, ἔσθ'
[3, 23]	μεθ' ὁμοίου στρατιωτικοῦ. Καταρρηξάμενος τὴν	ἐσθῆτα	ὁ ἀπόστολος καὶ μετὰ μεγάλης
[3, 6]	ἀλόγων ζῴων πρόσφορα συλλέ γοντες	ἐσθίειν	ὑπέφερον. Ζωστήρων γοῦν καὶ ὑποδημάτων
[3, 6]	ζῆν ἀφελέσθαι σταλαγμούς. Τοιαῦτα δ'	ἐσθίοντες,	ὅμως οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ δ'
[3, 26]	ἀεὶ ἀγήρως τινὰς καὶ ἀθανάτους	ἐσομένους.	Ταῦτα μὲν οὖν καὶ ἐκ
[3, 6]	ἀντεχόμενοι τῶν σιτίων, καὶ κόμης	ἐσπαράσσοντο	γυναῖκες συγκαλύπτουσαι τὰ ἐν χερσίν,
[3, 27]	νόμον λατρείαν ὁμοίως ἐκείνοις περιέπειν	ἐσπούδαζον.	Οὗτοι δὲ τοῦ μὲν ἀποστόλου
[3, 3]	χρήσιμος φανεῖσα, μετὰ τῶν ἄλλων	ἐσπουδάσθη	γραφῶν. Τό γε μὴν τῶν
[3, 7]	δὲ ὡς περὶ τοῦ λαοῦ	ἔσται	γὰρ ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ τῆς
[3, 7]	ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ.	Ἔσται	γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα
[3, 7]	πάντα τὰ ἔθνη· καὶ Ἱερουσαλὴμ	ἔσται	πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρις οὗ
[3, 24]	αὐτοῦ παρουσίᾳ τούτοις ἀφ' ὧν	ἐστέλλετο,	διὰ τῆς γραφῆς ἀπεπλήρου· ἤδη
[3, 6]	μυδώντων τὸν ὑπορρέοντα τῶν σωμάτων,	ἐστέναξέν	τε καὶ τὰς χεῖρας ἀνατείνας
[3, 23]	ἀπέστειλεν. Ὃ δὲ ἀκούσας, πρῶτον	ἔστη	μὲν κάτω βλέπων, εἶτα ἔρριψεν
[3, 8]	ὅθ' ὑπὲρ τὴν πόλιν ἄστρον	ἔστη	ῥομφαίᾳ παραπλήσιον καὶ παρατείνας ἐπ'
[3, 39]	ὧδέ πως ἱστορεῖ γραφή· καὶ	ἔστησαν	δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαβᾶν,
[3, 28]	τῶν ὑπὸ γαστέρα πλησμοναῖς, τοῦτ'	ἐστὶ	σιτίοις καὶ πότοις καὶ γάμοις
[3, 23]	κακῶν, καὶ πρῶτον μὲν δι'	ἑστιάσεων	πολυτελῶν αὐτὸν ἐπάγονται, εἶτά που
[3, 31]	τὴν Ἀσίαν· ὁ τάφος αὐτῶν	ἐστιν	ἐκεῖ καὶ ὁ τοῦ πατρὸς
[3, 10]	προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν. Δῆλον δ'	ἐστὶν	ἔργῳ πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς
[3, 10]	μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν	ἐστιν	εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις
[3, 10]	πεπιστευμένα. Καὶ τούτων πέντε μέν	ἐστιν	Μωυσέως, ἃ τούς τε νόμους
[3, 36]	ἡμέρας, ἐνδεδεμένος δέκα λεοπάρδοις, ὅ	ἐστιν	στρατιωτικὸν τάγμα, οἳ καὶ εὐεργετούμενοι
[3, 23]	τῶν Τραϊανοῦ χρόνων, μάρτυς ἀληθής	ἐστιν	τῆς τῶν ἀποστόλων παραδόσεως» Ὁ
[3, 39]	τῇ τετάρτῃ τῶν ἑαυτοῦ βιβλίων.	Ἔστιν	γὰρ αὐτῷ πέντε βιβλία συντεταγμένα»
[3, 6]	χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς οἰκίας,	ἐσύλων	τοὺς νεκρούς, καὶ τὰ καλύμματα
[3, 6]	ἐνδείας κεχηνότες ὥσπερ λυσσῶντες κύνες	ἐσφάλλοντο	καὶ παρεφέροντο ταῖς τε θύραις
[3, 27]	διαθέσεως ἀδυνατῶν ἐκσεῖσαι, θατεραλήπτους εὑρὼν	ἐσφετερίζετο	Ἐβιωναίους τούτους οἰκείως ἐπεφήμιζον οἱ
[3, 5]	οἱ τῆς Ἰουδαίας οἰκήτορες εἰς	ἔσχατα	περιηλάθησαν συμφορῶν, ὁπόσαι τε μυριάδες
[3, 31]	στοιχεῖα κεκοίμηται· ἅτινα ἀναστήσεται τῇ	ἐσχάτῃ	ἡμέρᾳ τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου,
[3, 5]	νεῷ, παντελῆ φθορὰν καὶ ἀφανισμὸν	ἔσχατον	τὸν διὰ πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν
[3, 4]	τοῦ λόγου, οἷς καί φησιν	ἔτ'	ἄνωθεν ἅπασι παρηκολουθηκέναι, καὶ ταῖς
[3, 24]	τε τοῖς νῦν καὶ τοῖς	ἔτ'	ἀρχαίοις ἀναμφί λεκτος ὡμολόγηται, ἀντιλέγονται
[3, 6]	παρετίθετο, τοῦ δὲ πυρὸς ὑφέλκοντες	ἔτ'	ὠμὰ τὰ σιτία διήρπαζον. Ἐλεεινὴ
[3, 39]	Ἰωάννου μὲν ἀκουστής, Πολυκάρπου δὲ	ἑταῖρος	γεγονώς, ἀρχαῖος ἀνήρ, ἐγγράφως ἐπιμαρτυρεῖ
[3, 7]	τρόπον δευτέρῳ τῆς Οὐεσπασιανοῦ βασιλείας	ἔτει	ἀκολούθως ταῖς προγνωστικαῖς τοῦ κυρίου
[3, 14]	ἴσοις βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ μὲν οὖν	ἔτει	Δομετιανοῦ τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν παροικίας
[3, 18]	καιρὸν ἐπ' ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο, ἐν	ἔτει	πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων
[3, 15]	αὐτὸν δεύτερος Ἀβίλιος. ~Δωδεκάτῳ δὲ	ἔτει	τῆς αὐτῆς ἡγεμονίας τῆς Ῥωμαίων
[3, 34]	~Τῶν δ' ἐπὶ Ῥώμης ἐπισκόπων	ἔτει	τρίτῳ τῆς τοῦ προειρημένου βασιλέως
[3, 8]	τοῦ ἀρχιερέως πρὸς τὴν θυσίαν	ἔτεκεν	ἄρνα ἐν τῷ ἱερῷ μέσῳ·
[3, 31]	αὐτοῦ γεγηρακυῖαι παρθένοι καὶ ἡ	ἑτέρα	αὐτοῦ θυγάτηρ ἐν ἁγίῳ πνεύματι
[3, 29]	δ' ἐγὼ τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ	ἑτέρᾳ	παρ' ἣν ἔγημε κεχρῆσθαι γυναικί,
[3, 9]	διὰ τὰ λοιπὰ πιστεύεσθαι· καὶ	ἕτερα	δ' αὐτοῦ φέρεται σπουδῆς ἄξια
[3, 6]	καὶ προσαπολέσθαι σεσυλημένον» Τούτοις μεθ'	ἕτερα	ἐπιφέρει λέγων· Ἰουδαίοις δὲ μετὰ
[3, 38]	κεχρημένους ἴσμεν. Ἤδη δὲ καὶ	ἕτερα	πολυεπῆ καὶ μακρὰ συγγράμματα ὡς
[3, 36]	γράφει, ποιμένος αὐτῆς μνημονεύων Ὀνησίμου,	ἑτέραν	δὲ τῇ ἐν Μαγνησίᾳ τῇ
[3, 28]	ὀνομάζεται. ~Κατὰ τοὺς δηλουμένους χρόνους	ἑτέρας	αἱρέσεως ἀρχηγὸν γενέσθαι Κήρινθον παρειλήφαμεν·
[3, 37]	τὴν τῶν ἀρτίως εἰσαχθέντων γεωργίαν,	ἑτέρας	αὐτοὶ πάλιν χώρας τε καὶ
[3, 39]	τοῦ Παπία φωναῖς προσάψαι λέξεις	ἑτέρας	αὐτοῦ, δι' ὧν παράδοξά τινα
[3, 32]	ἡ σύστασις διὰ τῆς τῶν	ἑτεροδιδασκάλων	ἀπάτης, οἳ καὶ ἅτε μηδενὸς
[3, 25]	ἥν τινες, ὡς ἔφην, ἀθετοῦσιν,	ἕτεροι	δὲ ἐγκρίνουσιν τοῖς ὁμολογουμένοις. Ἤδη
[3, 39]	ἕτερον Ἰωάννην, διαστείλας τὸν λόγον,	ἑτέροις	παρὰ τὸν τῶν ἀποστόλων ἀριθμὸν
[3, 8]	ἀπεκρίνατο πληγήν· αἲ αἲ Ἱεροσολύμοις»	Ἕτερον	δ' ἔτι τούτου παραδοξότερον ὁ
[3, 39]	δηλῶν τὸν εὐαγγελιστήν, τὸν δ'	ἕτερον	Ἰωάννην, διαστείλας τὸν λόγον, ἑτέροις
[3, 39]	γεγονυῖαν ἱστορεῖ καὶ αὖ πάλιν	ἕτερον	παράδοξον περὶ Ἰοῦστον τὸν ἐπικληθέντα
[3, 4]	ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον ἀρχαίων τις	ἕτερος	Διονύσιος, τῆς Κορινθίων παροικίας ποιμήν,
[3, 39]	τί Ἰωάννης ἢ Ματθαῖος ἤτις	ἕτερος	τῶν τοῦ κυρίου μαθητῶν ἅ
[3, 25]	τοῦ εὐαγγελιστοῦ τυγχάνουσαι εἴτε καὶ	ἑτέρου	ὁμωνύμου ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς νόθοις
[3, 32]	Ὁ δ' αὐτὸς συγγραφεὺς καὶ	ἑτέρους	ἀπογόνους ἑνὸς τῶν φερομένων ἀδελφῶν
[3, 24]	κηρύξας, ὡς ἤμελλεν καὶ ἐφ'	ἑτέρους	ἰέναι, πατρίῳ γλώττῃ γραφῇ παραδοὺς
[3, 37]	μόνον καταβαλλόμενοι ποιμένας τε καθιστάντες	ἑτέρους	τούτοις τε αὐτοῖς ἐγχειρίζοντες τὴν
[3, 3]	ἂν ἐν ὁμολογουμένοις τεθείη, ὑφ'	ἑτέρων	δὲ ἀναγκαιότατον οἷς μάλιστα δεῖ
[3, 18]	ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων	ἑτέρων	καὶ Φλαυίαν Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες, ἐξ
[3, 13]	δὲ Δομετιανὸς ἀδελφὸς διαδέχεται, δύο	ἔτεσι	καὶ μησὶ τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα.
[3, 13]	~Ἐπὶ δέκα δὲ τὸν Οὐεσπασιανὸν	ἔτεσιν	βασιλεύσαντα αὐτοκράτωρ Τίτος ὁ παῖς
[3, 34]	τὸν βίον, τὰ πάντα προστὰς	ἔτεσιν	ἐννέα τῆς τοῦ θείου λόγου
[3, 15]	ἡγεμονίας τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας Ἀνέγκλητον	ἔτεσιν	ἐπισκοπεύσαντα δεκαδύο διαδέχεται Κλήμης, ὃν
[3, 21]	παροικίας Ἀβίλιον δέκα πρὸς τρισὶν	ἔτεσιν	ἡγησάμενον διαδέχεται Κέρδων. Τρίτος οὗτος
[3, 20]	Μετὰ δὲ τὸν Δομετιανὸν πεντεκαίδεκα	ἔτεσιν	κρατήσαντα Νερούα τὴν ἀρχὴν διαδεξαμένου,
[3, 7]	παναγάθου προνοίας, τεσσαράκοντα ἐφ' ὅλοις	ἔτεσιν	μετὰ τὴν κατὰ τοῦ Χριστοῦ
[3, 5]	~Μετὰ Νέρωνα δέκα πρὸς τρισὶν	ἔτεσιν	τὴν ἀρχὴν ἐπικρατήσαντα τῶν ἀμφὶ
[3, 7]	λοιποῦ πλήθους τοὺς ὑπὲρ ἑπτακαίδεκα	ἔτη	δεσμίους εἰς τὰ κατ' Αἴγυπτον
[3, 14]	δύο πρὸς τοῖς εἴκοσι ἀποπλήσας	ἔτη,	τελευτᾷ, διαδέχεται δ' αὐτὸν δεύτερος
[3, 31]	πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται·	ἔτι	δὲ καὶ Ἰωάννης, ὁ ἐπὶ
[3, 20]	ὧδέ πως λέγων ὁ Ἡγήσιππος·	~Ἔτι	δὲ περιῆσαν οἱ ἀπὸ γένους
[3, 23]	με, τέκνον, μὴ φοβοῦ· ἔχεις	ἔτι	ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον
[3, 6]	πτώμασιν, καί τινας τῶν ἐρριμμένων	ἔτι	ζῶντας διήλαυνον ἐπὶ πείρᾳ τοῦ
[3, 37]	μόνων τὴν μνήμην κατατεθείμεθα, ὧν	ἔτι	καὶ νῦν εἰς ἡμᾶς δι'
[3, 21]	Ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαίων εἰς	ἔτι	Κλήμης ἡγεῖτο, τρίτον καὶ αὐτὸς
[3, 23]	τὴν ἐν θεῷ σωτηρίαν, οὐδὲν	ἔτι	μικρὸν διενοεῖτο, ἀλλὰ μέγα τι
[3, 36]	ὅ τε παρὰ πλείστοις εἰς	ἔτι	νῦν διαβόητος Ἰγνάτιος, τῆς κατὰ
[3, 39]	γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου	ἔτι	νῦν λέγεσθαι· οἷς καὶ ἀναγκαῖον
[3, 24]	τῆς δ' Ἀποκαλύψεως εἰς ἑκάτερον	ἔτι	νῦν παρὰ τοῖς πολλοῖς περιέλκεται
[3, 37]	στελλόμενοι ἔργον ἐπετέλουν εὐαγγελιστῶν, τοῖς	ἔτι	πάμπαν ἀνηκόοις τοῦ τῆς πίστεως
[3, 6]	τῶν ἀθλίων· ὧν οἱ μὲν	ἔτι	συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς ἐδόκουν, οἱ
[3, 25]	τῶν ἀποστόλων αἱ λεγόμεναι Διδαχαὶ	ἔτι	τε, ὡς ἔφην, ἡ Ἰωάννου
[3, 31]	καὶ ὁ τρόπος καὶ πρὸς	ἔτι	τῆς μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ
[3, 24]	μεταξὺ τῶν Ἰησοῦ πράξεων ὡς	ἔτι	τότε βαπτίζοντος ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς
[3, 37]	καὶ τοῦ θείου πνεύματος εἰς	ἔτι	τότε δι' αὐτῶν πλεῖσται παράδοξοι
[3, 0]	αὐτοῦ. ΛΖ Περὶ τῶν εἰς	ἔτι	τότε διαπρεπόντων εὐαγγελιστῶν. ΛΗ Περὶ
[3, 7]	τόπῳ, τῆς θείας ἐπισκοπῆς εἰς	ἔτι	τότε μακροθυμούσης, εἰ ἄρα ποτὲ
[3, 11]	γὰρ καὶ τούτων περιῆσαν εἰς	ἔτι	τότε τῷ βίῳ, βουλήν τε
[3, 32]	σκότει ὡς εἰ φωλευόντων εἰς	ἔτι	τότε τῶν, εἰ καί τινες
[3, 8]	αἲ αἲ Ἱεροσολύμοις» Ἕτερον δ'	ἔτι	τούτου παραδοξότερον ὁ αὐτὸς ἱστορεῖ,
[3, 18]	ἀπόστολον ἅμα καὶ εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην	ἔτι	τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς
[3, 11]	τοῦ κυρίου μαθητῶν τοὺς εἰς	ἔτι	τῷ βίῳ λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν
[3, 23]	~Ἐπὶ τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν	ἔτι	τῷ βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος
[3, 7]	ἐπίσκοπος, τοῦ κυρίου χρηματίζων ἀδελφός,	ἔτι	τῷ βίῳ περιόντες καὶ ἐπ'
[3, 32]	ἀπάτης, οἳ καὶ ἅτε μηδενὸς	ἔτι	τῶν ἀποστόλων λειπομένου, γυμνῇ λοιπὸν
[3, 23]	τούτους ἀναλαβὼν καὶ λῃστήριον συγκροτήσας,	ἕτοιμος	λῄσταρχος ἦν, βιαιότατος μιαιφονώτατος χαλεπώτατος.
[3, 36]	Ὀναίμην τῶν θηρίων τῶν ἐμοὶ	ἑτοίμων,	ἃ καὶ εὔχομαι σύντομά μοι
[3, 21]	διαδέχεται Τραϊανός. Οὗ δὴ πρῶτον	ἔτος	ἦν ἐν ᾧ τῆς κατ'
[3, 13]	παῖς διαδέχεται· οὗ κατὰ δεύτερον	ἔτος	τῆς βασιλείας Λίνος ἐπίσκοπος τῆς
[3, 23]	τὸν Ἰωάννην, εἰς φυγὴν αἰδεσθεὶς	ἐτράπετο.	Ὃ δὲ ἐδίωκεν ἀνὰ κράτος,
[3, 23]	ἀναλαβὼν οἴκαδε τὸν παραδοθέντα νεανίσκον	ἔτρεφεν,	συνεῖχεν, ἔθαλπεν, τὸ τελευταῖον ἐφώτισεν.
[3, 6]	φαρύγγων ἀναθλίβοντες τὰς ἀκόλους ἀνέφερον.	Ἐτύπτοντο	δὲ γέροντες ἀντεχόμενοι τῶν σιτίων,
[3, 7]	θηρίοις, τοὺς δ' ἐντὸς ἑπτακαίδεκα	ἐτῶν	αἰχμαλώτους ἀχθέντας διαπεπρᾶσθαι, τούτων δὲ
[3, 10]	ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγον	ἐτῶν·	ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς
[3, 39]	οἷς καὶ χιλιάδα τινά φησιν	ἐτῶν	ἔσεσθαι μετὰ τὴν ἐκ νεκρῶν
[3, 8]	τῶν ἰδιωτῶν, ἄγροικος, πρὸ τεσσάρων	ἐτῶν	τοῦ πολέμου, τὰ μάλιστα τῆς
[3, 32]	τὸν ὑπατικὸν πῶς ρκʹ τυγχάνων	ἐτῶν	ὑπέμεινεν, καὶ ἐκελεύσθη σταυρωθῆναι» Ἐπὶ
[3, 32]	καὶ Χριστιανοῦ, καὶ οὕτως μαρτυρεῖ	ἐτῶν	ὢν ρκʹ ἐπὶ Τραϊανοῦ Καίσαρος
[3, 36]	ὃν οἷα δὴ ἀποστολικὸν ἄνδρα	εὖ	μάλα γνωρίζων, τὴν κατ' Ἀντιόχειαν
[3, 30]	εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς, ἐπιφωνῆσαι δὲ	εὖ	μάλα προτρεπτικῶς καὶ παρακλητικῶς, ἐξ
[3, 25]	καί τινων παρὰ τούτους ἄλλων	εὐαγγέλια	περιεχούσας ἢ ὡς Ἀνδρέου καὶ
[3, 24]	ἂν δόξαι διαφωνεῖν ἀλλήλοις τὰ	εὐαγγέλια	τῷ τὸ μὲν κατὰ Ἰωάννην
[3, 4]	τοὺς ἐκ περιτομῆς τὸν Χριστὸν	εὐαγγελιζόμενος	τὸν τῆς καινῆς διαθήκης παρεδίδου
[3, 39]	ἣν περὶ Μάρκου τοῦ τὸ	εὐαγγέλιον	γεγραφότος ἐκτέθειται διὰ τούτων· Καὶ
[3, 25]	τινὲς καὶ τὸ καθ' Ἑβραίους	εὐαγγέλιον	κατέλεξαν, ᾧ μάλιστα Ἑβραίων οἱ
[3, 4]	εὐαγγελίου γράφων ἔλεγεν· κατὰ τὸ	εὐαγγέλιόν	μου» Τῶν δὲ λοιπῶν ἀκολούθων
[3, 39]	κυρίου, ἣν τὸ καθ' Ἑβραίους	εὐαγγέλιον	περιέχει. Καὶ ταῦτα δ' ἡμῖν
[3, 24]	Καὶ δὴ τὸ κατ' αὐτὸν	εὐαγγέλιον	ταῖς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν διεγνωσμένον
[3, 24]	γραφῇ παραδοὺς τὸ κατ' αὐτὸν	εὐαγγέλιον,	τὸ λεῖπον τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ
[3, 3]	καὶ τὸ κατ' αὐτὸν ὠνομασμένον	εὐαγγέλιον	τό τε λεγόμενον αὐτοῦ Κήρυγμα
[3, 1]	μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκότος τὸ	εὐαγγέλιον	τοῦ Χριστοῦ καὶ ὕστερον ἐν
[3, 24]	Ἰωάννης τῇ τοῦ κατ' αὐτὸν	εὐαγγελίου	γραφῇ τὰ μηδέπω τοῦ βαπτιστοῦ
[3, 24]	περὶ τῆς τοῦ κατὰ Ἰωάννην	εὐαγγελίου	γραφῆς εἰρήσθω, καὶ τῆς κατὰ
[3, 4]	ὁπηνίκα ὡς περὶ ἰδίου τινὸς	εὐαγγελίου	γράφων ἔλεγεν· κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν
[3, 24]	ὠφελημένος, διὰ τοῦ ἰδίου παρέδωκεν	εὐαγγελίου.	Καὶ ταῦτα μὲν ἡμεῖς περὶ
[3, 11]	Κλωπᾶ, οὗ καὶ ἡ τοῦ	εὐαγγελίου	μνημονεύει γραφή, τοῦ τῆς αὐτόθι
[3, 4]	ὡς ἄρα τοῦ κατ' αὐτὸν	εὐαγγελίου	μνημονεύειν ὁ Παῦλος εἴωθεν, ὁπηνίκα
[3, 24]	παραδίδωσιν, οἱ δὲ λοιποὶ τρεῖς	εὐαγγελισταὶ	τὰ μετὰ τὴν εἰς τὸ
[3, 37]	ἐκκλησίαις γεγόνασιν ποιμένες ἢ καὶ	εὐαγγελισταί,	τούτων εἰκότως ἐξ ὀνόματος γραφῇ
[3, 24]	ὁ λόγος. Τοὺς τρεῖς γοῦν	εὐαγγελιστὰς	συνιδεῖν πάρεστιν μόνα τὰ μετὰ
[3, 18]	λόγος τὸν ἀπόστολον ἅμα καὶ	εὐαγγελιστὴν	Ἰωάννην ἔτι τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα,
[3, 38]	τοῦ Παύλου, οἳ μὲν τὸν	εὐαγγελιστὴν	Λουκᾶν, οἳ δὲ τὸν Κλήμεντα
[3, 39]	ἀποστόλοις συγκαταλέγει, σαφῶς δηλῶν τὸν	εὐαγγελιστήν,	τὸν δ' ἕτερον Ἰωάννην, διαστείλας
[3, 23]	ὁ Ἰησοῦς, ἀπόστολος ὁμοῦ καὶ	εὐαγγελιστὴς	Ἰωάννης τὰς αὐτόθι διεῖπεν ἐκκλησίας,
[3, 31]	εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ	εὐαγγελιστοῦ,	ὄντος ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν
[3, 25]	καὶ τρίτη Ἰωάννου, εἴτε τοῦ	εὐαγγελιστοῦ	τυγχάνουσαι εἴτε καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου
[3, 7]	ἀποκλαυσαμένου κατὰ τὴν τῶν ἱερῶν	εὐαγγελιστῶν	γραφήν, οἳ καὶ αὐτὰς αὐτοῦ
[3, 0]	τῶν εἰς ἔτι τότε διαπρεπόντων	εὐαγγελιστῶν.	ΛΗ Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς
[3, 24]	Ἰωάννην τὸν ὑπὸ τῶν προτέρων	εὐαγγελιστῶν	παρασιωπηθέντα χρόνον καὶ τὰ κατὰ
[3, 37]	δὲ ἀποδημίας στελλόμενοι ἔργον ἐπετέλουν	εὐαγγελιστῶν,	τοῖς ἔτι πάμπαν ἀνηκόοις τοῦ
[3, 27]	ἀποστάτην ἀποκαλοῦντες αὐτὸν τοῦ νόμου,	εὐαγγελίῳ	δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους
[3, 24]	δὲ Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς τῷ	εὐαγγελίῳ	καὶ ἡ προτέρα τῶν ἐπιστολῶν
[3, 4]	θεοπνεύστοις κατέλιπεν βιβλίοις, τῷ τε	εὐαγγελίῳ,	ὃ καὶ χαράξαι μαρτύρεται καθ'
[3, 24]	βαπτιστοῦ καθείρξεως τῷ κατ' αὐτὸν	εὐαγγελίῳ	παραδοῦναι, αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημήνασθαι,
[3, 32]	καὶ τῷ μνημονεύειν τὴν τῶν	εὐαγγελίων	γραφὴν Μαρίας τῆς τοῦ Κλωπὰ,
[3, 0]	ΚΔ Περὶ τῆς τάξεως τῶν	εὐαγγελίων.	ΚΕ Περὶ τῶν ὁμολογουμένων θείων
[3, 37]	φιλοτιμούμενοι καὶ τὴν τῶν θείων	εὐαγγελίων	παραδιδόναι γραφήν. Οὗτοι δὲ θεμελίους
[3, 25]	ἐν πρώτοις τὴν ἁγίαν τῶν	εὐαγγελίων	τετρακτύν, οἷς ἕπεται ἡ τῶν
[3, 24]	καὶ Λουκᾶ τῶν κατ' αὐτοὺς	εὐαγγελίων	τὴν ἔκδοσιν πεποιημένων, Ἰωάννην φασὶ
[3, 0]	Ὡς τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τέταρτος	Εὐάρεστος	ἡγεῖται. ΛΕ Ὡς τρίτος τῆς
[3, 34]	τοῦ προειρημένου βασιλέως ἀρχῆς Κλήμης	Εὐαρέστῳ	παραδοὺς τὴν λειτουργίαν ἀναλύει τὸν
[3, 5]	ἡμέραις τὸν πάντων σωτῆρα καὶ	εὐεργέτην	Χριστόν τε τοῦ θεοῦ τὰ
[3, 36]	ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα, οἳ καὶ	εὐεργετούμενοι	χείρονες γίνονται, ἐν δὲ τοῖς
[3, 36]	ὅπερ ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν	εὔθετον,	εἴτε ἐγὼ εἴτε ὃν πέμπω
[3, 6]	τοῦτο τοὺς ἔνδον προσφέρεσθαι τροφήν,	εὐθέως	δ' ἐξαράξαντες τὰς θύρας εἰσεπήδων,
[3, 6]	τὸ δὲ λοιπὸν κατακαλύψασα ἐφύλαττεν.	Εὐθέως	δ' οἱ στασιασταὶ παρῆσαν καὶ
[3, 8]	δὲ ἱερογραμματεῦσι πρὸ τῶν ἀποβεβηκότων	εὐθέως	ἐκρίθη. Καὶ κατὰ τὴν αὐτὴν
[3, 6]	δείξειεν τὸ παρασκευασθέν, ἀποσφάξειν αὐτὴν	εὐθέως·	ἣ δὲ καὶ μοῖραν αὐτοῖς
[3, 6]	τῇ μητρὶ παραχωρήσαντες, ἀνεπλήσθη δ'	εὐθέως	ὅλη τοῦ μύσους ἡ πόλις,
[3, 6]	τοῦ τέκνου διεκάλυψεν. Τοὺς δ'	εὐθέως	φρίκη καὶ φρενῶν ἔκστασις ᾕρει,
[3, 8]	μάλιστα τῆς πόλεως εἰρηνευομένης καὶ	εὐθηνούσης,	ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ
[3, 10]	τἀληθῆ συγγεγραφότα, πολλάς τε ἄλλας	εὐθύνας	ἐπαγαγὼν τῷ ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς
[3, 36]	οὐκ εἰμὶ δαιμόνιον ἀσώματον· καὶ	εὐθὺς	αὐτοῦ ἥψαντο καὶ ἐπίστευσαν» Οἶδεν
[3, 10]	τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν	εὐθὺς	ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ
[3, 25]	τὴν ἐπίκρισιν δέξεται καὶ αὐτή.	~Εὔλογον	δ' ἐνταῦθα γενομένους ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰς
[3, 10]	αὐτοῦ μνημονεύει λόγοις. Πρὸς τούτοις	εὔλογον	καταλέξαι καὶ ἃς ἐπ' αὐτοῦ
[3, 17]	ἐπισήμων ἀνδρῶν πλῆθος οὐ μετ'	εὐλόγου	κρίσεως κτείνας μυρίους τε ἄλλους
[3, 24]	πρῶτον ἀνωμολογήσθω· ὅτι γε μὴν	εὐλόγως	πρὸς τῶν ἀρχαίων ἐν τετάρτῃ
[3, 22]	~Ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπ' Ἀντιοχείας	Εὐοδίου	πρώτου καταστάντος δεύτερος ἐν τοῖς
[3, 17]	ὀλίγον τε τῶν ἐπὶ Ῥώμης	εὐπατριδῶν	τε καὶ ἐπισήμων ἀνδρῶν πλῆθος
[3, 6]	ὧν οἱ μὲν ἔτι συνεστῶτες	εὐπορεῖν	τροφῆς ἐδόκουν, οἱ τηκόμενοι δὲ
[3, 6]	τὴν τραγῳδίαν· Τοῖς γε μὴν	εὐπόροις,	φησί, καὶ τὸ μένειν πρὸς
[3, 36]	ἃ καὶ εὔχομαι σύντομά μοι	εὑρεθῆναι·	ἃ καὶ κολακεύσω συντόμως με
[3, 36]	θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς ἄρτος	εὑρεθῶ»	Καὶ ὁ Πολύκαρπος δὲ τούτων
[3, 6]	ἄπορον ἦν ἤδη καὶ τὸ	εὑρεῖν,	ὁ λιμὸς δὲ διὰ σπλάγχνων
[3, 6]	αὐτὴν ἀνῄρει καὶ τὸ μὲν	εὑρεῖν	τι σιτίον ἄλλοις ἐκοπία, πανταχόθεν
[3, 33]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον· Καίτοι	εὑρήκαμεν	καὶ τὴν εἰς ἡμᾶς ἐπιζήτησιν
[3, 33]	εἰδωλολατρεῖν οὐδὲν ἀνόσιον ἐν αὐτοῖς	εὑρηκέναι·	ἐμήνυεν δὲ καὶ τοῦτο, ἀνίστασθαι
[3, 8]	τινα φάσκων ἐν ἱεροῖς γράμμασιν	εὑρῆσθαι	περιέχοντα ὡς κατὰ τὸν καιρὸν
[3, 6]	μὲν ὡς ἀρνησαμένους ᾐκίζοντο, μὴ	εὑρόντες	δὲ ὡς ἐπιμελέστερον κρύψαντας ἐβασάνιζον.
[3, 6]	δὲ διηρεύνων τὰς οἰκίας, ἔπειθ'	εὑρόντες	μὲν ὡς ἀρνησαμένους ᾐκίζοντο, μὴ
[3, 27]	θεοῦ διαθέσεως ἀδυνατῶν ἐκσεῖσαι, θατεραλήπτους	εὑρὼν	ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους οἰκείως ἐπεφήμιζον
[3, 23]	φύσεως ἐκστὰς ὥσπερ ἄστομος καὶ	εὔρωστος	ἵππος ὀρθῆς ὁδοῦ καὶ τὸν
[3, 37]	εἰς τὸν τῶν ὅλων δημιουργὸν	εὐσέβειαν	ἐν ταῖς αὐτῶν ψυχαῖς καταδέχεσθαι.
[3, 10]	ὑπὲρ τῆς εἰς τὸ θεῖον	εὐσεβείας	ἀνδρισαμένων Ἑβραίων περιέχειν, καὶ πρὸς
[3, 6]	συμπαθέστεροι μητρός. Εἰ δ' ὑμεῖς	εὐσεβεῖς	καὶ τὴν ἐμὴν ἀποστρέφεσθε θυσίαν,
[3, 30]	περιεκόμιζεν διὰ τὸ τῆς ὑπηρεσίας	εὐσταλές»	Ἐπεὶ δὲ τούτων ἐμνήσθημεν, οὐ
[3, 20]	τὸν Δομετιανόν, ἀλλὰ καὶ ὡς	εὐτελῶν	καταφρονήσαντα, ἐλευθέρους μὲν αὐτοὺς ἀνεῖναι,
[3, 28]	καὶ γάμοις καὶ δι' ὧν	εὐφημότερον	ταῦτα ᾠήθη ποριεῖσθαι, ἑορταῖς καὶ
[3, 23]	ἐκκλησίαν ἐπανήγαγεν, καὶ δαψιλέσι μὲν	εὐχαῖς	ἐξαιτούμενος, συνεχέσι δὲ νηστείαις συναγωνιζόμενος,
[3, 36]	τῶν ἐμοὶ ἑτοίμων, ἃ καὶ	εὔχομαι	σύντομά μοι εὑρεθῆναι· ἃ καὶ
[3, 1]	ἡμῶν ἀποστόλων τε καὶ μαθητῶν	ἐφ'	ἅπασαν κατασπαρέντων τὴν οἰκουμένην, Θωμᾶς
[3, 39]	καὶ τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου παραδόσεις·	ἐφ'	ἃς τοὺς φιλομαθεῖς ἀναπέμψαντες, ἀναγκαίως
[3, 6]	λοιδοροῦσα καὶ καταρωμένη τοὺς ἅρπαγας	ἐφ'	ἑαυτὴν ἠρέθιζεν. Ὡς δ' οὔτε
[3, 24]	δεσμωτηρίῳ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν	ἐφ'	ἕνα ἐνιαυτὸν πεπραγμένα τῷ σωτῆρι
[3, 24]	Ἑβραίοις κηρύξας, ὡς ἤμελλεν καὶ	ἐφ'	ἑτέρους ἰέναι, πατρίῳ γλώττῃ γραφῇ
[3, 10]	τετηρηκότι τὴν τῆς ἀληθείας παράδοσιν,	ἐφ'	ᾗ μαρτυρίας τεύξεσθαι προσδοκήσας οὐ
[3, 8]	εἶναι λαμπράν, καὶ τοῦτο παρέτεινεν	ἐφ'	ἡμίσειαν ὥραν· ὃ τοῖς μὲν
[3, 7]	μακροθυμούσης, εἰ ἄρα ποτὲ δυνηθεῖεν	ἐφ'	οἷς ἔδρασαν, μετανοήσαντες συγγνώμης καὶ
[3, 20]	ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ.	Ἐφ'	οἷς μηδὲν αὐτῶν κατεγνωκότα τὸν
[3, 7]	φιλανθρωπίας τῆς παναγάθου προνοίας, τεσσαράκοντα	ἐφ'	ὅλοις ἔτεσιν μετὰ τὴν κατὰ
[3, 8]	τὰς λειτουργίας, πρῶτον μὲν κινήσεως	ἔφασαν	ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ κτύπου, μετὰ δὲ
[3, 20]	καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ἀργυρίοις	ἔφασκον	ἔχειν, ἀλλ' ἐν διατιμήσει γῆς
[3, 23]	ἐνδακών, μειζόνως κατὰ τῶν βαράθρων	ἐφέρετο,	ἀπογνοὺς δὲ τελέως τὴν ἐν
[3, 23]	τῆς νήσου μετῆλθεν ἐπὶ τὴν	Ἔφεσον,	ἀπῄει παρακαλούμενος καὶ ἐπὶ τὰ
[3, 36]	μίαν μὲν τῇ κατὰ τὴν	Ἔφεσον	ἐπιστολὴν ἐκκλησίᾳ γράφει, ποιμένος αὐτῆς
[3, 23]	ὁ μὲν ἀπῆρεν ἐπὶ τὴν	Ἔφεσον,	ὁ δὲ πρεσβύτερος ἀναλαβὼν οἴκαδε
[3, 20]	νῆσον φυγῆς τὴν ἐπὶ τῆς	Ἐφέσου	διατριβὴν ἀπειληφέναι ὁ τῶν παρ'
[3, 31]	ἐν ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν	Ἐφέσῳ	ἀναπαύεται· ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης,
[3, 39]	κεχρῆσθαι εἰρηκότων δύο τε ἐν	Ἐφέσῳ	γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου
[3, 23]	τούτων· Ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν	Ἐφέσῳ	ἐκκλησία ὑπὸ Παύλου μὲν τεθεμελιωμένη,
[3, 31]	μάρτυς καὶ διδάσκαλος, οὗτος ἐν	Ἐφέσῳ	κεκοίμηται» Ταῦτα καὶ περὶ τῆς
[3, 31]	ἐπιστολῆς Πολυκράτους τῆς δ' ἐν	Ἐφέσῳ	παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος ἦν ἐπιδείκνυται,
[3, 4]	Τιμόθεός γε μὴν τῆς ἐν	Ἐφέσῳ	παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν
[3, 1]	πρὸς οὓς καὶ διατρίψας ἐν	Ἐφέσῳ	τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν Πόντῳ
[3, 36]	πρὸς τοὺς περὶ Πέτρον ἐλήλυθεν,	ἔφη	αὐτοῖς. Λάβετε, ψηλαφήσατέ με καὶ
[3, 23]	θερμὸν τὴν ψυχὴν ἰδών, τοῦτον,	ἔφη,	σοὶ παρακατατίθεμαι μετὰ πάσης σπουδῆς
[3, 23]	καί τι καὶ ἐπιδακρύσας, ἐκεῖνος	ἔφη	τέθνηκεν. Πῶς καὶ τίνα θάνατον;
[3, 6]	ὄψιν ἐπεπήγεσαν. Ἣ δ' ἐμόν,	ἔφη,	τοῦτο τὸ τέκνον γνήσιον, καὶ
[3, 23]	πληξάμενος τὴν κεφαλήν, καλόν γε,	ἔφη,	φύλακα τῆς τἀδελφοῦ ψυχῆς κατέλιπον.
[3, 23]	χάριν ἧκεν κατεστήσατο, ἄγε δή,	ἔφη,	ὦ ἐπίσκοπε, τὴν παραθήκην ἀπόδος
[3, 25]	εἰ φανείη· ἥν τινες, ὡς	ἔφην,	ἀθετοῦσιν, ἕτεροι δὲ ἐγκρίνουσιν τοῖς
[3, 25]	λεγόμεναι Διδαχαὶ ἔτι τε, ὡς	ἔφην,	ἡ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις, εἰ φανείη·
[3, 39]	αὐτῷ, ὕστε ρον δὲ, ὡς	ἔφην,	Πέτρῳ· ὃς πρὸς τὰς χρείας
[3, 6]	ὅμως οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ δ'	ἐφίσταντο	οἱ στασιασταὶ καὶ τούτων ταῖς
[3, 20]	ἠουοκᾶτος ἤγαγεν πρὸς Δομετιανὸν Καίσαρα.	Ἐφοβεῖτο	γὰρ τὴν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ
[3, 6]	ἐξαρπάζοντες τὰ ταλαίπωρα τῆς ψυχῆς	ἐφόδια,	πίστις δ' ἀπορίας οὐδὲ τοῖς
[3, 6]	ἑαυτοῖς εἰς τὰς ἑξῆς ἡμέρας	ἐφόδια.	Τοῖς δ' ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων
[3, 6]	λαμβάνων ὡς παρ' αὐτῷ τολμηθέν,	ἔφριττεν.	Σπουδὴ δὲ τῶν λιμωττόντων ἐπὶ
[3, 6]	κατεσθίει, τὸ δὲ λοιπὸν κατακαλύψασα	ἐφύλαττεν.	Εὐθέως δ' οἱ στασιασταὶ παρῆσαν
[3, 23]	ἔτρεφεν, συνεῖχεν, ἔθαλπεν, τὸ τελευταῖον	ἐφώτισεν.	Καὶ μετὰ τοῦτο ὑφῆκεν τῆς
[3, 39]	γὰρ τοῖς τὰ πολλὰ λέγουσιν	ἔχαιρον	ὥσπερ οἱ πολλοί, ἀλλὰ τοῖς
[3, 37]	Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος	ἔχει	διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ' ἐπὶ
[3, 33]	ἀπολογίας, ἧς ἡ ἑρμηνεία τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον· Καίτοι εὑρήκαμεν καὶ
[3, 36]	τὴν ἐπισκοπὴν κεκληρωμένος. Λόγος δ'	ἔχει	τοῦτον ἀπὸ Συρίας ἐπὶ τὴν
[3, 20]	ταῦτα οὐκ ἐν ἀργυρίοις ἔφασκον	ἔχειν,	ἀλλ' ἐν διατιμήσει γῆς πλέθρων
[3, 36]	περὶ αὐτῆς φροντίδα διὰ σπουδῆς	ἔχειν	αὐτὸν ἀξιῶν. Ὁ δ' αὐτὸς
[3, 6]	ἐβασάνιζον. Τεκμήριον δὲ τοῦ τ'	ἔχειν	καὶ μή, τὰ σώματα τῶν
[3, 23]	ἐλέησόν με, τέκνον, μὴ φοβοῦ·	ἔχεις	ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ
[3, 36]	ἐπιπολαζούσας παρῄνει προύτρεπέν τε ἀπρὶξ	ἔχεσθαι	τῆς τῶν ἀποστόλων παραδόσεως, ἢν
[3, 36]	θέλῃ, ἐγὼ προσβιάσομαι. Συγγνώμην μοι	ἔχετε·	τί μοι συμφέρει, ἐγὼ γινώσκω,
[3, 7]	σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι οἱ	ἐχθροί	σου χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν σε,
[3, 28]	τὴν σάρκα πολιτευομένην δουλεύειν. Καὶ	ἐχθρὸς	ὑπάρχων ταῖς γραφαῖς τοῦ θεοῦ,
[3, 28]	ὄντος Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας	ἐχθροῦ.	~Ἐπὶ τούτων δῆτα καὶ ἡ
[3, 5]	παραθέσθαι, ὡς ἂν ἐκ μέρους	ἔχοιεν	οἱ τῇδε τῇ γραφῇ ἐντυγχάνοντες
[3, 25]	τῶν ἐκκλησιαστικῶν γινωσκομένας, ἵν' εἰδέναι	ἔχοιμεν	αὐτάς τε ταύτας καὶ τὰς
[3, 10]	τοῖς εἴκοσι βιβλία, τοῦ παντὸς	ἔχοντα	χρόνου τὴν ἀναγραφήν, τὰ δικαίως
[3, 8]	καὶ μήτε ὄμματα μήτε ψυχὴν	ἔχοντες	τῶν τοῦ θεοῦ κηρυγμάτων παρήκουον,
[3, 29]	διαμεῖναι τὸν υἱόν· ὧν οὕτως	ἐχόντων	ἀποβολὴ πάθους ἦν ἡ εἰς
[3, 8]	μὲν ἐπερειδομένη σιδηροδέτοις, καταπῆγας δ'	ἔχουσα	βαθυτάτους, ὤφθη κατὰ νυκτὸς ὥραν
[3, 7]	οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ	ἐχούσαις	καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις
[3, 23]	λαβὼν δὲ ἀνάγνωθι ὧδέ πως	ἔχουσαν	καὶ αὐτοῦ τὴν γραφήν· Ἄκουσον
[3, 20]	Τότε ἠρώτησεν αὐτοὺς πόσας κτήσεις	ἔχουσιν	ἢ πόσων χρημάτων κυριεύουσιν. Οἱ
[3, 32]	ἐκεῖνος, οὗ διαφόροις ἤδη πρότερον	ἐχρησάμεθα	φωναῖς, Ἡγήσιππος· ὃς δὴ περί
[3, 24]	μυρία γε καὶ ἀπόρρητα λέγειν	ἔχων,	ἅτε τῶν μέχρις οὐρανοῦ τρίτου
[3, 29]	λέξιν ἱστορεῖ· Ὡραίαν, φασί, γυναῖκα	ἔχων	οὗτος, μετὰ τὴν ἀνάληψιν τὴν
[3, 20]	Νέρωνος ὡμότητος. Ἀλλ' οἶμαι, ἅτε	ἔχων	τι συνέσεως, τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος
[3, 6]	διηρεύνων, μή τις ὑπὸ κόλπον	ἔχων	τροφήν, σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὐτῷ.
[3, 6]	τῆς ἀνάγκης, ἐπὶ τὴν φύσιν	ἐχώρει,	καὶ τὸ τέκνον, ἦν δ'
[3, 6]	δὲ διὰ σπλάγχνων καὶ μυελῶν	ἐχώρει	καὶ τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον
[3, 6]	πόλεμος ἦν, καὶ διὰ χειρῶν	ἐχώρουν	οἱ φίλτατοι πρὸς ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες
[3, 33]	πλὴν τό γε ἅμα τῇ	ἕῳ	διεγειρομένους τὸν Χριστὸν θεοῦ δίκην
[3, 33]	ἐμήνυεν δὲ καὶ τοῦτο, ἀνίστασθαι	ἕωθεν	τοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὸν Χριστὸν
[3, 18]	Οὐδὲ γὰρ πρὸ πολλοῦ χρόνου	ἑωράθη,	ἀλλὰ σχεδὸν ἐπὶ τῆς ἡμετέρας
[3, 7]	οὐκ ἐγένετο ἀπ' ἀρχῆς κόσμου	ἕως	τοῦ νῦν, οὐδὲ μὴ γένηται»