Livre, Chap.
[3, 0]	Ἰωσήπου καὶ ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων.	Ι	Ὅπως τῶν θείων μνημονεύει βιβλίων.
[3, 0]	Ὡς τρίτος μετ' αὐτὸν Κλήμης.	ΙϚ	Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς. ΙΖ
[3, 0]	Ὅπως τῶν θείων μνημονεύει βιβλίων.	ΙΑ	Ὡς μετὰ Ἰάκωβον ἡγεῖται Συμεὼν
[3, 0]	μνημονεύει βιβλίων. ΙΑ Ὡς μετὰ	Ἰάκωβον	ἡγεῖται Συμεὼν τῆς ἐν Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας.
[3, 39]	Φίλιππος ἢ τί Θωμᾶς ἢ	Ἰάκωβος	ἢ τί Ἰωάννης ἢ Ματθαῖος
[3, 7]	ἀποστόλων καὶ τῶν μαθητῶν πλείους	Ἰάκωβός	τε αὐτὸς ὁ τῇδε πρῶτος
[3, 11]	περὶ τοῦ τίνα χρὴ τῆς	Ἰακώβου	διαδοχῆς ἐπικρῖναι ἄξιον, ποιήσασθαι, καὶ
[3, 11]	ἐπὶ τὰ ἑξῆς. ~Μετὰ τὴν	Ἰακώβου	μαρτυρίαν καὶ τὴν αὐτίκα γενομένην
[3, 5]	ἀνῃρημένου, εἶτα δὲ μετ' αὐτὸν	Ἰακώβου,	ὃς ἦν Ζεβεδαίου μὲν παῖς,
[3, 5]	κεφαλὴν ἀποτμηθέντος, ἐπὶ πᾶσί τε	Ἰακώβου,	τοῦ τὸν αὐτόθι τῆς ἐπισκοπῆς
[3, 25]	ὅμως τοῖς πολλοῖς, ἡ λεγομένη	Ἰακώβου	φέρεται καὶ ἡ Ἰούδα ἥ
[3, 39]	τὸν μὲν πρότερον Πέτρῳ καὶ	Ἰακώβῳ	καὶ Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς
[3, 4]	ἀπ' Ἀντιοχείας, τὴν ἐπιστήμην δὲ	ἰατρός,	τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς τῷ Παύλῳ,
[3, 0]	ἡγεῖται Συμεὼν τῆς ἐν Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας.	ΙΒ	Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς ἐκ Δαυὶδ
[3, 0]	τοὺς ἐκ Δαυὶδ ἀναζητεῖσθαι προστάττει.	ΙΓ	Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων ἡγεῖται Ἀβίλιος.
[3, 36]	Καὶ τὰ μὲν περὶ τὸν	Ἰγνάτιον	τοιαῦτα· διαδέχεται δὲ μετ' αὐτὸν
[3, 22]	καταστάντος δεύτερος ἐν τοῖς δηλουμένοις	Ἰγνάτιος	ἐγνωρίζετο. Συμεὼν ὁμοίως δεύτερος μετὰ
[3, 36]	Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς καὶ	Ἰγνάτιος,	ἵν' ἐάν τις ἀπέρχηται εἰς
[3, 0]	ΚΒ Ὡς τῆς Ἀντιοχέων δεύτερος	Ἰγνάτιος.	ΚΓ Ἱστορία περὶ Ἰωάννου τοῦ
[3, 36]	πλείστοις εἰς ἔτι νῦν διαβόητος	Ἰγνάτιος,	τῆς κατὰ Ἀντιόχειαν Πέτρου διαδοχῆς
[3, 38]	φέρεται. ~Ὥσπερ οὖν ἀμέλει τοῦ	Ἰγνατίου	ἐν αἷς κατελέξαμεν ἐπιστολαῖς, καὶ
[3, 38]	πρόδηλος, εἴρηται δὲ καὶ τὰ	Ἰγνατίου	καὶ Πολυκάρπου· ~Τοῦ δὲ Παπία
[3, 0]	ἐν Ἱεροσολύμοις Ἰοῦστος. ΛϚ Περὶ	Ἰγνατίου	καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ. ΛΖ
[3, 36]	καὶ περὶ ὑμῶν. Τὰς ἐπιστολὰς	Ἰγνατίου	τὰς πεμφθείσας ἡμῖν ὑπ' αὐτοῦ
[3, 36]	οὐ μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις	Ἰγνατίῳ	καὶ Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ
[3, 0]	Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων ἡγεῖται Ἀβίλιος.	ΙΔ	Ὡς καὶ Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος
[3, 36]	αὐτοῖς. Λάβετε, ψηλαφήσατέ με καὶ	ἴδετε	ὅτι οὐκ εἰμὶ δαιμόνιον ἀσώματον·
[3, 7]	ἐθνῶν» Καὶ πάλιν· Ὅταν δὲ	ἴδητε	κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων τὴν Ἱερουσαλήμ,
[3, 39]	ἀναπέφηνεν. Καὶ ἄλλας δὲ τῇ	ἰδίᾳ	γραφῇ παραδίδωσιν Ἀριστίωνος τοῦ πρόσθεν
[3, 8]	οὔθ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ φθεγξάμενος οὔτε	ἰδίᾳ	πρὸς τοὺς παρόντας, ἃς καὶ
[3, 4]	τὴν περὶ αὐτῶν μαρτυρίαν ταῖς	ἰδίαις	ἐπιστολαῖς ἐγκαταλέξαντος, οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 24]	ταύτῃ πειρασμὸν τὸν χρόνον τῆς	ἰδίας	γραφῆς ὁ μὲν Ματθαῖος δηλοῖ
[3, 10]	σπουδασθῆναι ὁ αὐτὸς ἐν τοῖς	ἰδίοις	αὐτοῦ μνημονεύει λόγοις. Πρὸς τούτοις
[3, 10]	ἔργῳ πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς	ἰδίοις	γράμμασιν· τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη
[3, 24]	ἀποστόλων ὁμιλίας ὠφελημένος, διὰ τοῦ	ἰδίου	παρέδωκεν εὐαγγελίου. Καὶ ταῦτα μὲν
[3, 4]	Παῦλος εἴωθεν, ὁπηνίκα ὡς περὶ	ἰδίου	τινὸς εὐαγγελίου γράφων ἔλεγεν· κατὰ
[3, 20]	συνεχοῦς ἐργασίας ἐναποτυπωθέντας ἐπὶ τῶν	ἰδίων	χειρῶν τύλους παριστάντας. Ἐρωτηθέντας δὲ
[3, 36]	ὁμιλεῖ καὶ τῇ Σμυρναίων ἐκκλησίᾳ	ἰδίως	τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ·
[3, 24]	ψυχὰς κεκοσμημένοι, τὴν δὲ γλῶτταν	ἰδιωτεύοντες,	τῇ γε μὴν πρὸς τοῦ
[3, 8]	τις ὄνομα, υἱὸς Ἀνανίου, τῶν	ἰδιωτῶν,	ἄγροικος, πρὸ τεσσάρων ἐτῶν τοῦ
[3, 4]	ζηλωταὶ γεγονότες τὰς πρὸς αὐτῶν	ἱδρυθείσας	ἱκανοὶ ποιμαίνειν ἐδοκιμάσθησαν ἐκκλησίας, οὐ
[3, 23]	ἀστεῖον καὶ θερμὸν τὴν ψυχὴν	ἰδών,	τοῦτον, ἔφη, σοὶ παρακατατίθεμαι μετὰ
[3, 0]	καὶ Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος ἐπισκοπεῖ.	ΙΕ	Ὡς τρίτος μετ' αὐτὸν Κλήμης.
[3, 24]	ὡς ἤμελλεν καὶ ἐφ' ἑτέρους	ἰέναι,	πατρίῳ γλώττῃ γραφῇ παραδοὺς τὸ
[3, 31]	δώδεκα ἀποστόλων, ὃς κεκοίμηται ἐν	Ἱεραπόλει	καὶ δύο θυγατέρες αὐτοῦ γεγηρακυῖαι
[3, 36]	ὃν ἐγνωρίζετο Παπίας, τῆς ἐν	Ἱεραπόλει	παροικίας καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος, ὅ
[3, 31]	τέσσαρες αἱ Φιλίππου γεγένηνται ἐν	Ἱεραπόλει	τῇ κατὰ τὴν Ἀσίαν· ὁ
[3, 39]	Τὸ μὲν οὖν κατὰ τὴν	Ἱεράπολιν	Φίλιππον τὸν ἀπόστολον ἅμα ταῖς
[3, 8]	ἣ πεντηκοστὴ καλεῖται, νύκτωρ οἱ	ἱερεῖς	παρελθόντες εἰς τὸ ἱερόν, ὥσπερ
[3, 28]	ποριεῖσθαι, ἑορταῖς καὶ θυσίαις καὶ	ἱερείων	σφαγαῖς» Ταῦτα Διονύσιος· ὁ δὲ
[3, 9]	Ἰώσηπος Ματθίου παῖς, ἐξ Ἱεροσολύμων	ἱερεύς,	αὐτός τε Ῥωμαίους πολεμήσας τὰ
[3, 31]	τοῦ κυρίου ἀναπεσών, ὃς ἐγενήθη	ἱερεὺς	τὸ πέταλον πεφορεκὼς καὶ μάρτυς
[3, 8]	ἀγαθὸν ἐδόκει εἶναι, τοῖς δὲ	ἱερογραμματεῦσι	πρὸ τῶν ἀποβεβηκότων εὐθέως ἐκρίθη.
[3, 8]	ἱστορεῖ, χρησμόν τινα φάσκων ἐν	ἱεροῖς	γράμμασιν εὑρῆσθαι περιέχοντα ὡς κατὰ
[3, 8]	ἦν τῷ θεῷ, κατὰ τὸ	ἱερὸν	ἐξαπίνης ἀναβοᾶν ἤρξατο· φωνὴ ἀπ'
[3, 8]	οἱ ἱερεῖς παρελθόντες εἰς τὸ	ἱερόν,	ὥσπερ αὐτοῖς ἔθος ἦν, πρὸς
[3, 32]	σωτηρίου κηρύγματος· ὡς δ' ὁ	ἱερὸς	τῶν ἀποστόλων χορὸς διάφορον εἰλήφει
[3, 5]	ῥήμασιν αὐτοῖς ἀποκλεισθῆναι εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα	ἀμφὶ τριακοσίας μυριάδας τὸ πλῆθος
[3, 8]	τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ ἐπὶ	Ἱεροσόλυμα	καὶ τὸν ναόν, φωνὴ ἐπὶ
[3, 6]	τοῦ λοιποῦ πλήθους εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα	καταφυγοῦσα συνεπολιορ κεῖτο. Ταύτης τὴν
[3, 32]	ὃν δεύτερον καταστῆναι τῆς ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐκκλησίας ἐπίσκοπον ἐδηλώσαμεν, μαρτυρίῳ τὸν
[3, 5]	καὶ τοῦ λαοῦ τῆς ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐκκλησίας κατά τινα χρησμὸν τοῖς
[3, 22]	σωτῆρος ἡμῶν ἀδελφὸν τῆς ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐκκλησίας κατὰ τούτους τὴν λειτουργίαν
[3, 35]	δηλωθέντα τελειωθέντος τρόπον, τῆς ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐπισκοπῆς τὸν θρόνον Ἰουδαῖός τις
[3, 0]	ΛΒ Ὅπως Συμεὼν ὁ ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν. ΛΓ Ὅπως Τραϊανὸς
[3, 8]	ἑκάστην ἀπεκρίνατο πληγήν· αἲ αἲ	Ἱεροσολύμοις»	Ἕτερον δ' ἔτι τούτου παραδοξότερον
[3, 0]	ΛΕ Ὡς τρίτος τῆς ἐν	Ἱεροσολύμοις	Ἰοῦστος. ΛϚ Περὶ Ἰγνατίου καὶ
[3, 0]	Ἰάκωβον ἡγεῖται Συμεὼν τῆς ἐν	Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας.	ΙΒ Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς ἐκ
[3, 12]	τούτοις Οὐεσπασιανὸν μετὰ τὴν τῶν	Ἱεροσολύμων	ἅλωσιν πάντας τοὺς ἀπὸ γένους
[3, 9]	ὧδε· Ἰώσηπος Ματθίου παῖς, ἐξ	Ἱεροσολύμων	ἱερεύς, αὐτός τε Ῥωμαίους πολεμήσας
[3, 7]	περιόντες καὶ ἐπ' αὐτῆς τῆς	Ἱεροσολύμων	πόλεως τὰς διατριβὰς ποιούμενοι, ἕρκος
[3, 39]	τὴν τοῦ σωτῆρος ἀνάληψιν τοὺς	ἱεροὺς	ἀποστόλους μετὰ Ματθία στῆσαί τε
[3, 7]	φήσαντος ὡς πρὸς αὐτὴν τὴν	Ἱερουσαλήμ·	εἰ ἔγνως καί γε σὺ
[3, 7]	εἰς πάντα τὰ ἔθνη· καὶ	Ἱερουσαλὴμ	ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρις
[3, 4]	κηρύσσων ὁ Παῦλος τοὺς ἀπὸ	Ἱερουσαλὴμ	καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ
[3, 11]	τὴν αὐτίκα γενομένην ἅλωσιν τῆς	Ἱερουσαλὴμ	λόγος κατέχει τῶν ἀποστόλων καὶ
[3, 5]	εἰς Χριστὸν πεπιστευκότων ἀπὸ τῆς	Ἱερουσαλὴμ	μετῳκισμένων, ὡς ἂν παντελῶς ἐπιλελοιπότων
[3, 1]	δεῖ περὶ Παύλου λέγειν, ἀπὸ	Ἱερουσαλὴμ	μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκότος τὸ
[3, 28]	πάλιν ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ἐν	Ἱερουσαλὴμ	τὴν σάρκα πολιτευομένην δουλεύειν. Καὶ
[3, 7]	ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων τὴν	Ἱερουσαλήμ,	τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ
[3, 5]	καὶ ὁπόσα οἱ ἐπ' αὐτὴν	Ἱερουσαλὴμ	ὡς ἂν ἐπὶ μητρόπολιν ὀχυρωτάτην
[3, 8]	θυσίαν ἔτεκεν ἄρνα ἐν τῷ	ἱερῷ	μέσῳ· ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη
[3, 39]	αὐτόπτην οὐδαμῶς ἑαυτὸν γενέσθαι τῶν	ἱερῶν	ἀποστόλων ἐμφαίνει, παρειληφέναι δὲ τὰ
[3, 8]	γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος» τῶν	ἱερῶν	ἀποστόλων καὶ εἰς τὰ πέρατα
[3, 31]	χρόνων ὧν τε καταλελοίπασιν ἡμῖν	ἱερῶν	γραμμάτων καὶ τῶν ἀντιλεγομένων μέν,
[3, 7]	καὶ ἀποκλαυσαμένου κατὰ τὴν τῶν	ἱερῶν	εὐαγγελιστῶν γραφήν, οἳ καὶ αὐτὰς
[3, 1]	ἐν τούτοις ἦν· τῶν δὲ	ἱερῶν	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀποστόλων τε
[3, 0]	ΙϚ Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς.	ΙΖ	Περὶ τοῦ κατὰ Δομετιανὸν διωγμοῦ.
[3, 0]	Περὶ τοῦ κατὰ Δομετιανὸν διωγμοῦ.	ΙΗ	Περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ
[3, 24]	δὲ πρὶν ἄρξασθαι τῶν τοῦ	Ἰησοῦ	πράξεων, παραπλησίως ἐπιτηρεῖ, φάσκων ὡς
[3, 24]	μνημονεύσαντα τοῦ βαπτιστοῦ μεταξὺ τῶν	Ἰησοῦ	πράξεων ὡς ἔτι τότε βαπτίζοντος
[3, 36]	εἰς ἐμὲ ἐρχέσθωσαν, μόνον ἵνα	Ἰησοῦ	Χριστοῦ ἐπιτύχω» Καὶ ταῦτα μὲν
[3, 36]	τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, ἵνα	Ἰησοῦ	Χριστοῦ ἐπιτύχω· πῦρ καὶ σταυρὸς
[3, 7]	τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν	Ἰησοῦ	Χριστοῦ προρρήσεσιν, θείᾳ δυνάμει ὥσπερ
[3, 23]	αὐτὸς ἐκεῖνος ὃν ἠγάπα ὁ	Ἰησοῦς,	ἀπόστολος ὁμοῦ καὶ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης
[3, 8]	ἐντεῦθεν. Τὸ δὲ τούτων φοβερώτερον,	Ἰησοῦς	γάρ τις ὄνομα, υἱὸς Ἀνανίου,
[3, 24]	τὸ παραδοθῆναι» φησίν Ἰωάννην ἦλθεν	Ἰησοῦς	εἰς τὴν Γαλιλαίαν» καὶ ὁ
[3, 24]	ἀρχὴν ἐποίησεν τῶν παραδόξων ὁ	Ἰησοῦς»	τοτὲ δὲ μνημονεύσαντα τοῦ βαπτιστοῦ
[3, 0]	τοῦ ἀποστόλου καὶ τῆς Ἀποκαλύψεως.	ΙΘ	Ὡς Δομετιανὸς τοὺς ἀπὸ γένους
[3, 6]	οἱ στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι.	Ἴθι,	γενοῦ μοι τροφὴ καὶ τοῖς
[3, 4]	γεγονότες τὰς πρὸς αὐτῶν ἱδρυθείσας	ἱκανοὶ	ποιμαίνειν ἐδοκιμάσθησαν ἐκκλησίας, οὐ ῥᾴδιον
[3, 23]	τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον	ἱκανὸν	τῷ σώματι καὶ τὴν ὄψιν
[3, 24]	τὸν ἀσφαλῆ λόγον ὧν αὐτὸς	ἱκανῶς	τὴν ἀλήθειαν κατειλήφει ἐκ τῆς
[3, 24]	παρασκευῇ λόγων δυνατώτατος νοήμασίν τε	ἱκανώτατος	γεγονώς, οὐ πλέον τῶν βραχυτάτων
[3, 6]	πείρᾳ τοῦ σιδήρου, τοὺς δ'	ἱκετεύοντας.	Χρῆσαι σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος,
[3, 6]	ἀφήρπαζον τὰ κομισθέντα, καὶ πολλάκις	ἱκετευόντων	καὶ τὸ φρικτότατον ἐπικαλουμένων ὄνομα
[3, 7]	ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς ἐξ αὐτῶν	ἱκέτευσεν	ἀρθῆναι, τῷ παντὶ συμβεβηκότων ἔθνει,
[3, 8]	μάστιξιν μέχρις ὀστέων ξαινόμενος οὔθ'	ἱκέτευσεν	οὔτ' ἐδάκρυσεν, ἀλλ' ὡς ἐνῆν
[3, 1]	λέγειν, ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ	Ἰλλυρικοῦ	πεπληρωκότος τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ
[3, 4]	Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ	Ἰλλυρικοῦ	τῶν ἐκκλησιῶν καταβέβλητο θεμελίους, δῆλον
[3, 36]	μοι καὶ ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος,	ἵν'	ἐάν τις ἀπέρχηται εἰς Συρίαν,
[3, 25]	παρὰ πλείστοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν γινωσκομένας,	ἵν'	εἰδέναι ἔχοιμεν αὐτάς τε ταύτας
[3, 36]	διαβόλου εἰς ἐμὲ ἐρχέσθωσαν, μόνον	ἵνα	Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω» Καὶ ταῦτα
[3, 36]	ζηλώσαι τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων,	ἵνα	Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω· πῦρ καὶ
[3, 36]	καὶ δι' ὀδόντων θηρίων ἀλήθομαι,	ἵνα	καθαρὸς ἄρτος εὑρεθῶ» Καὶ ὁ
[3, 7]	ἐκείναις ταῖς ἡμέραις· προσεύχεσθε δὲ	ἵνα	μὴ γένηται ὑμῶν ἡ φυγὴ
[3, 6]	εἰς ἐξομολόγησιν ἑνὸς ἄρτου καὶ	ἵνα	μηνύσῃ δράκα μίαν κεκρυμμένων ἀλφίτων.
[3, 6]	τισὶν παλαιοῦ σπαράγματα· τὰς γὰρ	ἶνας	ἔνιοι συλλέγοντες, ἐλάχιστον σταθμὸν ἐπώλουν
[3, 6]	τὰ ἔργα. Γυνὴ τῶν ὑπὲρ	Ἰορδάνην	κατοικούντων, Μαρία τοὔνομα, πατρὸς Ἐλεαζάρου,
[3, 39]	καὶ ἐπεύξασθαι ἀντὶ τοῦ προδότου	Ἰούδα	ἐπὶ τὸν κλῆρον τῆς ἀναπληρώσεως
[3, 25]	λεγομένη Ἰακώβου φέρεται καὶ ἡ	Ἰούδα	ἥ τε Πέτρου δευτέρα ἐπιστολὴ
[3, 20]	ἀπὸ γένους τοῦ κυρίου υἱωνοὶ	Ἰούδα	τοῦ κατὰ σάρκα λεγομένου αὐτοῦ
[3, 19]	αἱρετικῶν τινας κατηγορῆσαι τῶν ἀπογόνων	Ἰούδα	τοῦτον δ' εἶναι ἀδελφὸν κατὰ
[3, 5]	βασιλικὴν μητρόπολιν καὶ σύμπασαν τὴν	Ἰουδαίαν	γῆν, ἡ ἐκ θεοῦ δίκη
[3, 31]	Φιλίππου θυγατέρων ἐν Καισαρείᾳ τῆς	Ἰουδαίας	ἅμα τῷ πατρὶ τότε διατριβουσῶν
[3, 5]	οὗτος τῶν ἀθροισθέντων ἀπὸ τῆς	Ἰουδαίας	ἁπάσης ἐν ἡμέραις τῆς τοῦ
[3, 5]	βασιλεὺς ἐπ' αὐτῆς ἀναδείκνυται τῆς	Ἰουδαίας,	αὐτοκράτωρ πρὸς τῶν αὐτόθι στρατοπέδων
[3, 5]	θάνατον ἐπιβεβουλευμένων καὶ τῆς μὲν	Ἰουδαίας	γῆς ἀπεληλαμένων, ἐπὶ δὲ τῇ
[3, 24]	Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν» ἀπὸ τῆς	Ἰουδαίας	εἰς τὴν Γαλιλαίαν» ὁ δὲ
[3, 5]	ὅπως τε μάλιστα οἱ τῆς	Ἰουδαίας	οἰκήτορες εἰς ἔσχατα περιηλάθησαν συμφορῶν,
[3, 27]	μὲν σάββατον καὶ τὴν ἄλλην	Ἰουδαϊκὴν	ἀγωγὴν ὁμοίως ἐκείνοις παρεφύλαττον, ταῖς
[3, 9]	ἀξιωθῆναι. Οὗτος δὴ πᾶσαν τὴν	Ἰουδαϊκὴν	ἀρχαιολογίαν ἐν ὅλοις εἴκοσι κατατέθειται
[3, 5]	εἴδεσι περιπεπτώκασιν θανάτου, πόλεών τε	Ἰουδαϊκῶν	ὅσαι τε καὶ οἷαι γεγόνασιν
[3, 12]	φυλῆς, ἀναζητεῖσθαι προστάξαι, μέγιστόν τε	Ἰουδαίοις	αὖθις ἐκ ταύτης διωγμὸν ἐπαρτηθῆναι
[3, 6]	Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει λέγων·	Ἰουδαίοις	δὲ μετὰ τῶν ἐξόδων ἀπεκόπη
[3, 1]	Ἀσίᾳ κεκηρυχέναι τοῖς ἐκ διασπορᾶς	Ἰουδαίοις	ἔοικεν· ὃς καὶ ἐπὶ τέλει
[3, 10]	ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως	Ἰουδαίοις	τὸ νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα
[3, 12]	ὡς μὴ περιλειφθείη τις παρὰ	Ἰουδαίοις	τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς φυλῆς,
[3, 35]	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπισκοπῆς τὸν θρόνον	Ἰουδαῖός	τις ὄνομα Ἰοῦστος, μυρίων ὅσων
[3, 1]	συγγραμμάτων. ~Τὰ μὲν δὴ κατὰ	Ἰουδαίους	ἐν τούτοις ἦν· τῶν δὲ
[3, 9]	ἄξια δύο, τὰ Περὶ τῆς	Ἰουδαίων	ἀρχαιότητος, ἐν οἷς καὶ ἀντιρρήσεις
[3, 5]	ἁγίων ἀνδρῶν αὐτήν τε τὴν	Ἰουδαίων	βασιλικὴν μητρόπολιν καὶ σύμπασαν τὴν
[3, 5]	Τίτῳ τῷ παιδὶ τὸν κατὰ	Ἰουδαίων	ἐγχειρίζει πόλεμον. Μετά γε μὴν
[3, 9]	καὶ αὐτοὶ τὰ πάτρια τοῦ	Ἰουδαίων	ἔθνους ἐπειράθησαν. Τούτων ἐν τῷ
[3, 6]	θεάσασθαι κακὰ τηλικαῦτα» Τοιαῦτα τῆς	Ἰουδαίων	εἰς τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ
[3, 9]	δὲ τῶν κατ' ἐκεῖνο καιροῦ	Ἰουδαίων	οὐ παρὰ μόνοις τοῖς ὁμοεθνέσιν,
[3, 5]	ἓξ διαγενομένων, Οὐεσπασιανός, ταῖς κατὰ	Ἰουδαίων	παρατάξεσιν λαμπρυνόμενος, βασιλεὺς ἐπ' αὐτῆς
[3, 10]	κατὰ τὰς πατρίους δόξας τῶν	Ἰουδαίων	περὶ θεοῦ καὶ τῆς οὐσίας
[3, 7]	ἐκείνας ἐν αἷς ἡ τῶν	Ἰουδαίων	πληθὺς τὸν μὲν λῃστὴν καὶ
[3, 0]	τῆς μετὰ τὸν Χριστὸν ὑστάτης	Ἰουδαίων	πολιορκίας. Περὶ τοῦ πιέσαντος λιμοῦ.
[3, 5]	τὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀνάληψιν	Ἰουδαίων	πρὸς τῷ κατ' αὐτοῦ τολμήματι
[3, 6]	μῦθος, ὁ μόνος ἐλλείπων ταῖς	Ἰουδαίων	συμφοραῖς. Καὶ ταῦθ' ἅμα λέγουσα
[3, 9]	πρὸς Ἀπίωνα τὸν γραμματικόν, κατὰ	Ἰουδαίων	τηνικάδε συντάξαντα λόγον, πεποίηται καὶ
[3, 32]	τότε τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς	Ἰουδαίων	φυλῆς, ὡς ἂν ἐξ αὐτῶν
[3, 32]	ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος, ᾧ ὄνομα	Ἰούδας,	φησὶν εἰς τὴν αὐτὴν ἐπιβιῶναι
[3, 26]	Εἰρηναίου διαγνῶναι ῥᾴδιον· καὶ ὁ	Ἰουστῖνος	δὲ κατὰ τὸ αὐτὸ τοῦ
[3, 39]	χάριν ὑπομείναντος. Τοῦτον δὲ τὸν	Ἰοῦστον	μετὰ τὴν τοῦ σωτῆρος ἀνάληψιν
[3, 10]	παραληφθέντων ἡμῖν μαρτυρίας. Διαβάλλων δῆτα	Ἰοῦστον	Τιβεριέα, ὁμοίως αὐτῷ τὰ κατὰ
[3, 39]	αὖ πάλιν ἕτερον παράδοξον περὶ	Ἰοῦστον	τὸν ἐπικληθέντα Βαρσαβᾶν γεγονός, ὡς
[3, 39]	τὸν καλούμενον Βαρσαβᾶν, ὃς ἐπεκλήθη	Ἰοῦστος,	καὶ Ματθίαν· καὶ προσευξάμενοι εἶπαν»
[3, 0]	Ὡς τρίτος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις	Ἰοῦστος.	ΛϚ Περὶ Ἰγνατίου καὶ τῶν
[3, 35]	τὸν θρόνον Ἰουδαῖός τις ὄνομα	Ἰοῦστος,	μυρίων ὅσων ἐκ περιτομῆς εἰς
[3, 23]	τῆς τἀδελφοῦ ψυχῆς κατέλιπον. Ἀλλ'	ἵππος	ἤδη μοι παρέστω, καὶ ἡγεμὼν
[3, 23]	ἐκστὰς ὥσπερ ἄστομος καὶ εὔρωστος	ἵππος	ὀρθῆς ὁδοῦ καὶ τὸν χαλινὸν
[3, 23]	τι πράξας, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἀπολώλει,	ἴσα	τοῖς ἄλλοις παθεῖν ἠξίου. Αὐτοὺς
[3, 3]	ὅθεν ἤδη καὶ ἐν ἐκκλησίαις	ἴσμεν	αὐτὸ δεδημοσιευμένον, καὶ τῶν παλαιτάτων
[3, 38]	μηδὲ τοὺς ἀρχαίους αὐτῇ κεχρημένους	ἴσμεν.	Ἤδη δὲ καὶ ἕτερα πολυεπῆ
[3, 3]	Ἀποκάλυψιν οὐδ' ὅλως ἐν καθολικοῖς	ἴσμεν	παραδεδομένα, ὅτι μήτε ἀρχαίων μήτε
[3, 13]	δύο ἔτεσι καὶ μησὶ τοῖς	ἴσοις	βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ μὲν οὖν ἔτει
[3, 6]	καὶ τὸ μένειν πρὸς ἀπωλείας	ἴσον	ἦν· προφάσει γὰρ αὐτομολίας ἀνῃρεῖτό
[3, 38]	ἑκατέροις τοῖς συγγράμμασι νοήματα καθεστάναι.	Ἰστέον	δ' ὡς καὶ δευτέρα τις
[3, 3]	ὑπάρχειν τὸ τοῦ Ποιμένος βιβλίον,	ἰστέον	ὡς καὶ τοῦτο πρὸς μέν
[3, 4]	τῆς Κορινθίων παροικίας ποιμήν, γεγονέναι	ἱστορεῖ.	Ἀλλὰ γὰρ ὁδῷ προβαίνουσιν, ἐπὶ
[3, 5]	ἀμφὶ τριακοσίας μυριάδας τὸ πλῆθος	ἱστορεῖ,	ἀναγκαῖον ὑποσημήνασθαι. Χρῆν δ' οὖν
[3, 39]	ἡ τῶν Πράξεων ὧδέ πως	ἱστορεῖ	γραφή· καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ
[3, 39]	αὐτοῦ, δι' ὧν παράδοξά τινα	ἱστορεῖ	καὶ ἄλλα ὡς ἂν ἐκ
[3, 39]	γὰρ ἀνάστασιν κατ' αὐτὸν γεγονυῖαν	ἱστορεῖ	καὶ αὖ πάλιν ἕτερον παράδοξον
[3, 11]	ἀδελφὸν τοῦ Ἰωσὴφ ὑπάρχειν Ἡγήσιππος	ἱστορεῖ.	~Καὶ ἐπὶ τούτοις Οὐεσπασιανὸν μετὰ
[3, 36]	ἧς ἄρχοντα τότε ὄντα Πολύβιον	ἱστορεῖ.	Πρὸς ταύταις καὶ τῇ Ῥωμαίων
[3, 8]	ἔτι τούτου παραδοξότερον ὁ αὐτὸς	ἱστορεῖ,	χρησμόν τινα φάσκων ἐν ἱεροῖς
[3, 29]	ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ λέξιν	ἱστορεῖ·	Ὡραίαν, φασί, γυναῖκα ἔχων οὗτος,
[3, 4]	μὴν τῆς ἐν Ἐφέσῳ παροικίας	ἱστορεῖται	πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν εἰληχέναι, ὡς
[3, 32]	βασιλείαν μετὰ τὴν ἤδη πρότερον	ἱστορηθεῖσαν	αὐτῶν ὑπὲρ τῆς εἰς τὸν
[3, 10]	αὐτῷ τὰ κατὰ τοὺς αὐτοὺς	ἱστορῆσαι	χρόνους πεπειραμένον, ὡς μὴ τἀληθῆ
[3, 18]	πλείστων ἑτέρων καὶ Φλαυίαν Δομέτιλλαν	ἱστορήσαντες,	ἐξ ἀδελφῆς γεγονυῖαν Φλαυίου Κλήμεντος,
[3, 4]	ὁ Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν	ἱστόρησεν·	καὶ ἐκ τῶν Πέτρου δὲ
[3, 39]	ἐν αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν οὖν	ἱστόρηται	τῷ Παπίᾳ περὶ τοῦ Μάρκου·
[3, 6]	παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις	ἱστόρηται,	φρικτὸν μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δ'
[3, 8]	μὴ καὶ παρὰ τοῖς θεασαμένοις	ἱστόρητο	καὶ τὰ ἐπακολουθήσαντα πάθη τῶν
[3, 33]	ἐναγωνίζεσθαι μαρτυρίοις. Εἴληπται δ' ἡ	ἱστορία	ἐξ ἧς ἀνώτερον δεδηλώκαμεν τοῦ
[3, 9]	τοσαῦτα τῇ μετὰ χεῖρας συμβεβλημένον	ἱστορίᾳ,	ὁπόθεν τε καὶ ἀφ' οἵου
[3, 0]	τῆς Ἀντιοχέων δεύτερος Ἰγνάτιος. ΚΓ	Ἱστορία	περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου. ΚΔ
[3, 7]	ἔθνει, οὐδὲν ἂν δέοι ταῖς	ἱστορίαις	ἐπιλέγειν, ταῦτα δ' ἂν εἴη
[3, 7]	λέξεις ταῖς λοιπαῖς τοῦ συγγραφέως	ἱστορίαις	ταῖς περὶ τοῦ παντὸς πολέμου,
[3, 18]	συγγραφεῖς μὴ ἀποκνῆσαι ταῖς αὐτῶν	ἱστορίαις	τόν τε διωγμὸν καὶ τὰ
[3, 39]	καὶ διὰ τούτων ἀποδείκνυσθαι τὴν	ἱστορίαν	ἀληθῆ τῶν δύο κατὰ τὴν
[3, 23]	ὁμοῦ τὸν χρόνον ἐπισημηνάμενος, καὶ	ἱστορίαν	ἀναγκαιοτάτην οἷς τὰ καλὰ καὶ
[3, 24]	τέλει τοῦ χρόνου αὐτῷ γεγενημένην	ἱστορίαν·	εἰκότως δ' οὖν τὴν μὲν
[3, 28]	προθείς, ἐν τῷ τρίτῳ καὶ	ἱστορίαν	οὐκ ἀξίαν λήθης τῇ γραφῇ
[3, 39]	ὁμοίως, ἐκτέθειται δὲ καὶ ἄλλην	ἱστορίαν	περὶ γυναικὸς ἐπὶ πολλαῖς ἁμαρτίαις
[3, 25]	λοιπὸν καὶ ἐπὶ τὴν ἑξῆς	ἱστορίαν	~Σίμωνα τὸν μάγον Μένανδρος διαδεξάμενος,
[3, 30]	οὐ λυπεῖ καὶ ἄλλην ἀξιοδιήγητον	ἱστορίαν	τοῦ αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν ἐν
[3, 9]	εἴκοσι κατατέθειται συγγράμμασιν, τὴν δ'	ἱστορίαν	τοῦ κατ' αὐτὸν Ῥωμαϊκοῦ πολέμου
[3, 31]	ἐπὶ τὴν τῶν ἑξῆς προΐωμεν	ἱστορίαν.	~ΧΧΧΙΙ. Μετὰ Νέρωνα καὶ Δομετιανὸν
[3, 10]	ἄλλοις δὲ πολλοῖς ἐπέδωκα τὴν	ἱστορίαν,	ὧν ἔνιοι καὶ παρατετεύχεσαν τῷ
[3, 24]	ἐπισημηναμένους κατ' ἀρχὰς τῆς αὐτῶν	ἱστορίας·	μετὰ γοῦν τὴν τεσσαρακονταήμερον νηστείαν
[3, 4]	ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν τῆς	ἱστορίας.	~Μετὰ Νέρωνα δέκα πρὸς τρισὶν
[3, 24]	ἀναστάσεως βλεπομένης» ~Ταῦτα τοῦ Κλήμεντος,	ἱστορίας	ὁμοῦ καὶ ὠφελείας τῆς τῶν
[3, 3]	συνεχρήσατο μαρτυρίαις. Προϊούσης δὲ τῆς	ἱστορίας	προύργου ποιήσομαι σὺν ταῖς διαδοχαῖς
[3, 5]	τῆς τῷ Ἰωσήπῳ γραφείσης ἀναλέξασθαι	ἱστορίας·	ὡς δὲ ὁ αὐτὸς οὗτος
[3, 8]	τὰ κατὰ τὴν ἕκτην τῶν	Ἱστοριῶν	αὐτῷ δεδηλωμένα ἐν τούτοις· Τὸν
[3, 6]	τιμωρία. Φέρε δὴ οὖν, τῶν	Ἱστοριῶν	τὴν πέμπτην τοῦ Ἰωσήπου μετὰ
[3, 32]	ταῦτα κατὰ λέξιν ὧδέ πως	ἱστοροῦντος·	ἀπὸ τούτων δηλαδὴ τῶν αἱρετικῶν
[3, 20]	ἡ Ῥωμαίων σύγκλητος βουλὴ ψηφίζεται·	ἱστοροῦσιν	οἱ γραφῇ τὰ κατὰ τοὺς
[3, 30]	ἐν τῷ ἑβδόμῳ Στρωματεῖ τοῦτον	ἱστορῶν	ἀνέγραψεν τὸν τρόπον· Φασὶ γοῦν
[3, 32]	ὃς δὴ περί τινων αἱρετικῶν	ἱστορῶν,	ἐπιφέρει δηλῶν ὡς ἄρα ὑπὸ
[3, 6]	Θάπτειν δὲ τοὺς προσήκοντας οὔτε	ἴσχυον	οἱ κάμνοντες καὶ τὸ διευτονοῦν
[3, 6]	πεπλησμένας τῶν νεκρῶν καὶ βαθὺν	ἰχῶρα	μυδώντων τὸν ὑπορρέοντα τῶν σωμάτων,
[3, 23]	μαρτυροῦσιν οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν	Ἰωάννῃ	τῷ τοῦ κυρίου μαθητῇ συμβεβληκότες
[3, 23]	ὧν οὐκ εἶχεν, οὔτε ἀπιστεῖν	Ἰωάννῃ·	ὡς δέ τὸν νεανίσκον, εἶπεν,
[3, 20]	δὴ οὖν καὶ τὸν ἀπόστολον	Ἰωάννην	ἀπὸ τῆς κατὰ τὴν νῆσον
[3, 39]	τὸν εὐαγγελιστήν, τὸν δ' ἕτερον	Ἰωάννην,	διαστείλας τὸν λόγον, ἑτέροις παρὰ
[3, 23]	ὡς δὲ προσιόντα ἐγνώρισε τὸν	Ἰωάννην,	εἰς φυγὴν αἰδεσθεὶς ἐτράπετο. Ὃ
[3, 24]	οἷς διεπράξατο πονηροῖς, κατέκλεισε τὸν	Ἰωάννην	ἐν φυλακῇ» Παρακληθέντα δὴ οὖν
[3, 18]	τὸν ἀπόστολον ἅμα καὶ εὐαγγελιστὴν	Ἰωάννην	ἔτι τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς
[3, 24]	ἡμῖν περὶ τῆς τοῦ κατὰ	Ἰωάννην	εὐαγγελίου γραφῆς εἰρήσθω, καὶ τῆς
[3, 24]	μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι» φησίν	Ἰωάννην	ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν»
[3, 23]	τινος ἐπιπεσούσης χρείας ἀνακαλοῦσι τὸν	Ἰωάννην.	Ὃ δὲ ἐπεὶ τὰ ἄλλα
[3, 23]	κυρίου μαθητῇ συμβεβληκότες παραδεδωκέναι τὸν	Ἰωάννην.	Παρέμεινεν γὰρ αὐτοῖς μέχρι τῶν
[3, 24]	εὐαγγέλια τῷ τὸ μὲν κατὰ	Ἰωάννην	τὰ πρῶτα τῶν τοῦ Χριστοῦ
[3, 24]	καὶ Λουκᾷ προγραφεῖσαν ἀποσιωπῆσαι τὸν	Ἰωάννην,	τῆς δὲ θεολογίας ἀπάρξασθαι ὡς
[3, 28]	ὡς ἐκ παραδόσεως Πολυκάρπου φάσκων	Ἰωάννην	τὸν ἀπόστολον εἰσελθεῖν ποτε ἐν
[3, 24]	τούτων ἕνεκά φασι τὸν ἀπόστολον	Ἰωάννην	τὸν ὑπὸ τῶν προτέρων εὐαγγελιστῶν
[3, 24]	αὐτοὺς εὐαγγελίων τὴν ἔκδοσιν πεποιημένων,	Ἰωάννην	φασὶ τὸν πάντα χρόνον ἀγράφῳ
[3, 24]	τῷ λέγειν. Οὔπω γὰρ ἦν	Ἰωάννης	βεβλημένος εἰς φυλακήν» Οὐκοῦν ὁ
[3, 39]	Θωμᾶς ἢ Ἰάκωβος ἢ τί	Ἰωάννης	ἢ Ματθαῖος ἤτις ἕτερος τῶν
[3, 24]	διατριβῶν ὑπομνήματα Ματθαῖος ἡμῖν καὶ	Ἰωάννης	μόνοι καταλελοίπασιν· οὓς καὶ ἐπάναγκες
[3, 31]	Ἐφέσῳ ἀναπαύεται· ἔτι δὲ καὶ	Ἰωάννης,	ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ
[3, 24]	δηλοῖ λέγων· ἀκούσας δὲ ὅτι	Ἰωάννης	παρεδόθη, ἀνεχώρησεν» ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας
[3, 23]	Ἰησοῦς, ἀπόστολος ὁμοῦ καὶ εὐαγγελιστὴς	Ἰωάννης	τὰς αὐτόθι διεῖπεν ἐκκλησίας, ἀπὸ
[3, 24]	εἰς φυλακήν» Οὐκοῦν ὁ μὲν	Ἰωάννης	τῇ τοῦ κατ' αὐτὸν εὐαγγελίου
[3, 1]	εἴληχεν, Ἀνδρέας δὲ τὴν Σκυθίαν,	Ἰωάννης	τὴν Ἀσίαν, πρὸς οὓς καὶ
[3, 39]	τε Ἀριστίων καὶ ὁ πρεσβύτερος	Ἰωάννης,	τοῦ κυρίου μαθηταὶ, λέγουσιν. Οὐ
[3, 28]	δευτέρῳ τῶν Ἐπαγγελιῶν περὶ τῆς	Ἰωάννου	Ἀποκαλύψεως εἰπών τινα ὡς ἐκ
[3, 39]	πρῶτον, τὴν ἐπ' ὀνόματος φερομένην	Ἰωάννου	ἀποκάλυψιν ἑορακέναι. Καὶ ὁ νῦν
[3, 25]	ἔτι τε, ὡς ἔφην, ἡ	Ἰωάννου	Ἀποκάλυψις, εἰ φανείη· ἥν τινες,
[3, 29]	ἧς δὴ καὶ ἡ τοῦ	Ἰωάννου	Ἀποκάλυψις μνημονεύει· οὗτοι Νικόλαον ἕνα
[3, 39]	Ἀριστίωνος δὲ καὶ τοῦ πρεσβυτέρου	Ἰωάννου	αὐτήκοον ἑαυτόν φησι γενέσθαι· ὀνομαστὶ
[3, 24]	εἰρημένα πειρασόμεθα δηλῶσαι. Τῶν δὲ	Ἰωάννου	γραμμάτων πρὸς τῷ εὐαγγελίῳ καὶ
[3, 23]	ἐκκλησία ὑπὸ Παύλου μὲν τεθεμελιωμένη,	Ἰωάννου	δὲ παραμείναντος αὐτοῖς μέχρι τῶν
[3, 25]	ἡ ὀνομαζομένη δευτέρα καὶ τρίτη	Ἰωάννου,	εἴτε τοῦ εὐαγγελιστοῦ τυγχάνουσαι εἴτε
[3, 39]	Ἐφέσῳ γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον	Ἰωάννου	ἔτι νῦν λέγεσθαι· οἷς καὶ
[3, 25]	περιεχούσας ἢ ὡς Ἀνδρέου καὶ	Ἰωάννου	καὶ τῶν ἄλλων ἀποστόλων πράξεις·
[3, 0]	ἑξετασθέντων ἀποστόλων. ΛΑ Περὶ τῆς	Ἰωάννου	καὶ Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως
[3, 18]	χριστον προσηγορίας φερομένης ἐν τῇ	Ἰωάννου	λεγομένῃ Ἀποκαλύψει, αὐταῖς συλλαβαῖς ἐν
[3, 39]	Ταῦτα δὲ καὶ Παπίας ὁ	Ἰωάννου	μὲν ἀκουστής, Πολυκάρπου δὲ ἑταῖρος
[3, 39]	ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι αὐτῷ τὸ	Ἰωάννου	ὄνομα, ὧν τὸν μὲν πρότερον
[3, 39]	λόγων διηγήσεις καὶ τοῦ πρεσβυτέρου	Ἰωάννου	παραδόσεις· ἐφ' ἃς τοὺς φιλομαθεῖς
[3, 25]	εἴ γε φανείη, τὴν Ἀποκάλυψιν	Ἰωάννου,	περὶ ἧς τὰ δόξαντα κατὰ
[3, 25]	ἐπιστολάς, αἷς ἑξῆς τὴν φερομένην	Ἰωάννου	προτέραν καὶ ὁμοίως τὴν Πέτρου
[3, 39]	ὁ αὐτὸς μαρτυρίαις ἀπὸ τῆς	Ἰωάννου	προτέρας ἐπιστολῆς καὶ ἀπὸ τῆς
[3, 31]	πρότερον ἡμῖν δεδήλωται· τοῦ δὲ	Ἰωάννου	τὰ μὲν τοῦ χρόνου ἤδη
[3, 5]	Ζεβεδαίου μὲν παῖς, ἀδελφὸς δὲ	Ἰωάννου,	τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθέντος, ἐπὶ πᾶσί
[3, 0]	κατὰ Δομετιανὸν διωγμοῦ. ΙΗ Περὶ	Ἰωάννου	τοῦ ἀποστόλου καὶ τῆς Ἀποκαλύψεως.
[3, 0]	δεύτερος Ἰγνάτιος. ΚΓ Ἱστορία περὶ	Ἰωάννου	τοῦ ἀποστόλου. ΚΔ Περὶ τῆς
[3, 23]	μῦθον ἀλλὰ ὄντα λόγον περὶ	Ἰωάννου	τοῦ ἀποστόλου παραδεδομένον καὶ μνήμῃ
[3, 24]	μετὰ τὴν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ	Ἰωάννου	τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν ἐφ' ἕνα
[3, 18]	τὰς αἱρέσεις ταῦτα περὶ τοῦ	Ἰωάννου	φησίν· Εἰ δὲ ἔδει ἀναφανδὸν
[3, 10]	κατὰ τοῦτον ταύτῃ πῃ δεδηλώσθω·	Ἴωμεν	δ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς. ~Μετὰ
[3, 25]	ἄτοπα πάντῃ καὶ δυσσεβῆ παραιτητέον.	Ἴωμεν	δὴ λοιπὸν καὶ ἐπὶ τὴν
[3, 4]	νῦν δ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς	ἴωμεν	τῆς ἱστορίας. ~Μετὰ Νέρωνα δέκα
[3, 9]	ἅπασιν ἄξιον μηδ' αὐτὸν τὸν	Ἰώσηπον,	τοσαῦτα τῇ μετὰ χεῖρας συμβεβλημένον
[3, 9]	αὐτὸς καὶ τοῦτο, λέγων ὧδε·	Ἰώσηπος	Ματθίου παῖς, ἐξ Ἱεροσολύμων ἱερεύς,
[3, 0]	τοῦ πολέμου σημείων. Θ Περὶ	Ἰωσήπου	καὶ ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων. Ι
[3, 6]	τῶν Ἱστοριῶν τὴν πέμπτην τοῦ	Ἰωσήπου	μετὰ χεῖρας αὖθις ἀναλαβών, τότε
[3, 5]	ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ	Ἰωσήπῳ	γραφείσης ἀναλέξασθαι ἱστορίας· ὡς δὲ
[3, 39]	ἱστορεῖ γραφή· καὶ ἔστησαν δύο,	Ἰωσὴφ	τὸν καλούμενον Βαρσαβᾶν, ὃς ἐπεκλήθη
[3, 11]	γὰρ οὖν Κλωπᾶν ἀδελφὸν τοῦ	Ἰωσὴφ	ὑπάρχειν Ἡγήσιππος ἱστορεῖ. ~Καὶ ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/08/2009