Livre, Chap.
[3, 27]	ἐποιοῦντο λόγον· καὶ τὸ μὲν	σάββατον	καὶ τὴν ἄλλην Ἰουδαϊκὴν ἀγωγὴν
[3, 7]	ὑμῶν ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ	σαββάτῳ.	Ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη,
[3, 24]	βαπτίζοντος ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ	Σαλείμ,	σαφῶς τε τοῦτο δηλοῦν ἐν
[3, 26]	Μένανδρον δέ τινα καὶ αὐτὸν	Σαμαρέα,	τὸν ἀπὸ κώμης Καπαρατταίας, γενόμενον
[3, 26]	τὸν τρόπον. Ἦν καὶ οὗτος	Σαμαρεύς,	εἰς ἄκρον δὲ γοητείας οὐκ
[3, 20]	κυρίου υἱωνοὶ Ἰούδα τοῦ κατὰ	σάρκα	λεγομένου αὐτοῦ ἀδελφοῦ· οὓς ἐδηλατόρευσαν
[3, 28]	καὶ ἡδοναῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ τὴν	σάρκα	πολιτευομένην δουλεύειν. Καὶ ἐχθρὸς ὑπάρχων
[3, 11]	ἅμα τοῖς πρὸς γένους κατὰ	σάρκα	τοῦ κυρίου πλείους γὰρ καὶ
[3, 19]	τοῦτον δ' εἶναι ἀδελφὸν κατὰ	σάρκα	τοῦ σωτῆρος ὡς ἀπὸ γένους
[3, 36]	καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐν	σαρκὶ	αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω ὄντα.
[3, 29]	φωνῇ τῇ ὅτι παραχρᾶσθαι τῇ	σαρκὶ	δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ
[3, 29]	περισπουδάστων ἡδονῶν τὸ παραχρᾶσθαι τῇ	σαρκὶ	ἐδίδασκεν. Οὐ γάρ, οἶμαι, ἐβούλετο
[3, 29]	καὶ τὸν Ματθίαν οὕτω διδάξαι,	σαρκὶ	μὲν μάχεσθαι καὶ παραχρᾶσθαι μηδὲν
[3, 28]	ὠρέγετο, φιλοσώματος ὢν καὶ πάνυ	σαρκικός,	ἐν τούτοις ὀνειροπολεῖν ἔσεσθαι, γαστρὸς
[3, 24]	δ' οὖν τὴν μὲν τῆς	σαρκὸς	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν γενεαλογίαν ἅτε
[3, 23]	τί με φεύγεις, τέκνον, τὸν	σαυτοῦ	πατέρα, τὸν γυμνόν, τὸν γέροντα;
[3, 3]	τοῦ δὲ Παύλου πρόδηλοι καὶ	σαφεῖς	αἱ δεκατέσσαρες· ὅτι γε μήν
[3, 4]	τῆς καινῆς διαθήκης παρεδίδου λόγον,	σαφὲς	ἂν εἴη ἀφ' ἧς εἰρήκαμεν
[3, 38]	ῥητοῖς τισιν ἐξ αὐτῆς χρησάμενος,	σαφέστατα	παρίστησιν ὅτι μὴ νέον ὑπάρχει
[3, 39]	καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις συγκαταλέγει,	σαφῶς	δηλῶν τὸν εὐαγγελιστήν, τὸν δ'
[3, 25]	δὴ αἱρετικῶν ἀνδρῶν ἀναπλάσματα τυγχάνει,	σαφῶς	παρίστησιν· ὅθεν οὐδ' ἐν νόθοις
[3, 39]	κατατάσσει, προτάξας αὐτοῦ τὸν Ἀριστίωνα,	σαφῶς	τε αὐτὸν πρεσβύτερον ὀνομάζει· ὡς
[3, 24]	ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ,	σαφῶς	τε τοῦτο δηλοῦν ἐν τῷ
[3, 33]	οὗ ποσῶς μὲν τοῦ διωγμοῦ	σβεσθῆναι	τὴν ἀπειλὴν σφοδρότατα ἐγκειμένην, οὐ
[3, 7]	σου· ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ	σέ,	καὶ περιβαλοῦσίν σοι οἱ ἐχθροί
[3, 7]	ἐχθροί σου χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν	σε,	καὶ συνέξουσίν σε πάντοθεν, καὶ
[3, 7]	συνέξουσίν σε πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσίν	σε	καὶ τὰ τέκνα σου, τοτὲ
[3, 7]	καὶ περικυκλώσουσίν σε, καὶ συνέξουσίν	σε	πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσίν σε καὶ
[3, 6]	καὶ λιμῷ καὶ στάσει, τίνι	σε	τηρῶ; τὰ μὲν παρὰ Ῥωμαίοις
[3, 23]	δὲ νηστείαις συναγωνιζόμενος, ποικίλαις δὲ	σειρῆσι	λόγων κατεπᾴδων αὐτοῦ τὴν γνώμην,
[3, 33]	ἐπετάθη τότε διωγμός, ὡς Πλίνιον	Σεκοῦνδον,	ἐπισημότατον ἡγεμόνων, ἐπὶ τῷ πλήθει
[3, 33]	ἡμᾶς ἐπιζήτησιν κεκωλυμένην. Πλίνιος γὰρ	Σεκοῦνδος	ἡγούμενος ἐπαρχίου κατακρίνας Χριστιανούς τινας
[3, 6]	ἦν τὸ μὴ καὶ προσαπολέσθαι	σεσυλημένον»	Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει λέγων·
[3, 6]	τοὔνομα, πατρὸς Ἐλεαζάρου, κώμης Βαθεζώρ	σημαίνει	δὲ τοῦτο οἶκος ὑσσώπου, διὰ
[3, 23]	κληρώσων τῶν ὑπὸ τοῦ πνεύματος	σημαινομένων.	Ἐλθὼν οὖν καὶ ἐπί τινα
[3, 6]	ὁπότε γὰρ κατίδοιεν ἀποκεκλεισμένην οἰκίαν,	σημεῖον	ἦν τοῦτο τοὺς ἔνδον προσφέρεσθαι
[3, 8]	καὶ τὰ ἐπακολουθήσαντα πάθη τῶν	σημείων	ἦν ἄξια· πρὸ γὰρ ἡλίου
[3, 0]	Περὶ τῶν πρὸ τοῦ πολέμου	σημείων.	Θ Περὶ Ἰωσήπου καὶ ὧν
[3, 39]	Φιλίππου θυγατέρων μνημονεύει, τὰ νῦν	σημειωτέον·	νεκροῦ γὰρ ἀνάστασιν κατ' αὐτὸν
[3, 6]	βαθεῖα δὲ τὴν πόλιν περιεῖχεν	σιγὴ	καὶ νὺξ θανάτου γέμουσα. Καὶ
[3, 8]	εἴκοσι, καὶ μοχλοῖς μὲν ἐπερειδομένη	σιδηροδέτοις,	καταπῆγας δ' ἔχουσα βαθυτάτους, ὤφθη
[3, 6]	ζῶντας διήλαυνον ἐπὶ πείρᾳ τοῦ	σιδήρου,	τοὺς δ' ἱκετεύοντας. Χρῆσαι σφίσιν
[3, 7]	διανενεμῆσθαι φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις	σιδήρῳ	καὶ θηρίοις, τοὺς δ' ἐντὸς
[3, 32]	θείου τοῦ κυρίου, ὁ προειρημένος	Σίμων	υἱὸς Κλωπᾶ, συκοφαντηθεὶς ὑπὸ τῶν
[3, 26]	καὶ ἐπὶ τὴν ἑξῆς ἱστορίαν	~Σίμωνα	τὸν μάγον Μένανδρος διαδεξάμενος, ὅπλον
[3, 26]	δὲ κατὰ τὸ αὐτὸ τοῦ	Σίμωνος	μνημονεύσας, καὶ τὴν περὶ τούτου
[3, 26]	κώμης Καπαρατταίας, γενόμενον μαθητὴν τοῦ	Σίμωνος,	οἰστρηθέντα καὶ αὐτὸν ὑπὸ τῶν
[3, 32]	δηλαδὴ τῶν αἱρετικῶν κατηγοροῦσί τινες	Σίμωνος	τοῦ Κλωπᾶ ὡς ὄντος ἀπὸ
[3, 6]	πυρὸς ὑφέλκοντες ἔτ' ὠμὰ τὰ	σιτία	διήρπαζον. Ἐλεεινὴ δ' ἦν ἡ
[3, 28]	ὑπὸ γαστέρα πλησμοναῖς, τοῦτ' ἐστὶ	σιτίοις	καὶ πότοις καὶ γάμοις καὶ
[3, 6]	καὶ τὸ μὲν εὑρεῖν τι	σιτίον	ἄλλοις ἐκοπία, πανταχόθεν δ' ἄπορον
[3, 6]	Ἐτύπτοντο δὲ γέροντες ἀντεχόμενοι τῶν	σιτίων,	καὶ κόμης ἐσπαράσσοντο γυναῖκες συγκαλύπτουσαι
[3, 6]	ὑπ' ἄκρας ἐνδείας ἀνέργαστον τὸν	σῖτον	ἤσθιον, οἳ δ' ἔπεσσον ὡς
[3, 36]	μαρτυρίαν κατακριθεὶς πρὸς θηρία, ὅτι	σῖτος	εἰμι θεοῦ καὶ δι' ὀδόντων
[3, 6]	δεινά. Φανερὸς μέν γε οὐδαμοῦ	σῖτος	ἦν, ἐπεισπηδῶντες δὲ διηρεύνων τὰς
[3, 8]	ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ	σκηνοποιεῖσθαι	πάντας ἔθος ἦν τῷ θεῷ,
[3, 31]	εἴρηται, τὸ δέ γε τοῦ	σκηνώματος	αὐτοῦ χωρίον ἐξ ἐπιστολῆς Πολυκράτους
[3, 31]	τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ βίου τῶν	σκηνωμάτων	αὐτῶν καταθέσεως ὁ χῶρος ἤδη
[3, 6]	τις ὑπὸ κόλπον ἔχων τροφήν,	σκήπτοιτο	τὸν θάνατον αὐτῷ. Οἳ δ'
[3, 6]	οἰκίαν, εἴ που τροφῆς παραφανείη	σκιά,	πόλεμος ἦν, καὶ διὰ χειρῶν
[3, 20]	τῆς αὐτουργίας τὴν τοῦ σώματος	σκληρίαν	καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς συνεχοῦς
[3, 36]	καὶ σταυρὸς θηρίων τε συστάσεις,	σκορπισμοὶ	ὀστέων, συγκοπαὶ μελῶν, ἀλεσμοὶ ὅλου
[3, 32]	ἡ ἐκκλησία, ἐν ἀδήλῳ που	σκότει	ὡς εἰ φωλευόντων εἰς ἔτι
[3, 1]	Παρθίαν εἴληχεν, Ἀνδρέας δὲ τὴν	Σκυθίαν,	Ἰωάννης τὴν Ἀσίαν, πρὸς οὓς
[3, 27]	Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν λοιπῶν	σμικρὸν	ἐποιοῦντο λόγον· καὶ τὸ μὲν
[3, 39]	μὴ συνεορακότα. Σφόδρα γάρ τοι	σμικρὸς	ὢν τὸν νοῦν, ὡς ἂν
[3, 29]	λεγομένη τῶν Νικολαϊτῶν αἵρεσις ἐπὶ	σμικρότατον	συνέστη χρόνον, ἧς δὴ καὶ
[3, 36]	αὐτὸν ἀξιῶν. Ὁ δ' αὐτὸς	Σμυρναίοις	γράφων, οὐκ οἰδ' ὁπόθεν ῥητοῖς
[3, 36]	διὰ γραφῆς ὁμιλεῖ καὶ τῇ	Σμυρναίων	ἐκκλησίᾳ ἰδίως τε τῷ ταύτης
[3, 36]	ἀποστόλων ὁμιλητὴς Πολύκαρπος, τῆς κατὰ	Σμύρναν	ἐκκλησίας πρὸς τῶν αὐτοπτῶν καὶ
[3, 36]	ἀναγκαῖον ἡγεῖτο. Οὕτω δῆτα ἐν	Σμύρνῃ	γενόμενος, ἔνθα ὁ Πολύκαρπος ἦν,
[3, 36]	διετυπώσατο· ἤδη δ' ἐπέκεινα τῆς	Σμύρνης	γενόμενος, ἀπὸ Τρωάδος τοῖς τε
[3, 6]	τὴν πόλιν ἢ τοὺς τῆς	Σοδομηνῆς	μεταλαβεῖν κεραυνούς· πολὺ γὰρ τῶν
[3, 8]	αἴτησαι παρ' ἐμοῦ, καὶ δώσω	σοι	ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου, καὶ
[3, 39]	φησιν λέξεων· οὐκ ὀκνήσω δέ	σοι	καὶ ὅσα ποτὲ παρὰ τῶν
[3, 7]	ἡμέραι ἐπὶ σέ, καὶ περιβαλοῦσίν	σοι	οἱ ἐχθροί σου χάρακα, καὶ
[3, 23]	τὴν ψυχὴν ἰδών, τοῦτον, ἔφη,	σοὶ	παρακατατίθεμαι μετὰ πάσης σπουδῆς ἐπὶ
[3, 23]	ἐγώ τε καὶ ὁ Χριστός	σοι	παρακατεθέμεθα ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας, ἧς
[3, 10]	ῥήμασιν ἐπιλέγει· Οὐ μὴν ἐγώ	σοι	τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ τῆς
[3, 23]	ὑπὲρ σοῦ· ἂν δέῃ, τὸν	σὸν	θάνατον ἑκὼν ὑπομενῶ, ὡς ὁ
[3, 23]	Ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ	σοῦ·	ἂν δέῃ, τὸν σὸν θάνατον
[3, 8]	δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν	σου,	καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ
[3, 7]	ἡμέρᾳ ταύτῃ τὰ πρὸς εἰρήνην	σου·	νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν
[3, 7]	νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν	σου·	ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σέ,
[3, 8]	κληρονομίαν σου, καὶ τὴν κατάσχεσίν	σου	τὰ πέρατα τῆς γῆς, οὗ
[3, 23]	κύριος τὸν ὑπὲρ ἡμῶν· ὑπὲρ	σοῦ	τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν ἐμήν.
[3, 7]	ἐδαφιοῦσίν σε καὶ τὰ τέκνα	σου,	τοτὲ δὲ ὡς περὶ τοῦ
[3, 7]	καὶ περιβαλοῦσίν σοι οἱ ἐχθροί	σου	χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν σε, καὶ
[3, 27]	αὐτὸν θεὸν λόγον ὄντα καὶ	σοφίαν	ὁμολογοῦντες, τῇ τῶν προτέρων περιετρέποντο
[3, 32]	τῶν αὐταῖς ἀκοαῖς τῆς ἐνθέου	σοφίας	ἐπακοῦσαι κατηξιωμένων, τηνικαῦτα τῆς ἀθέου
[3, 6]	ἦν καὶ χόρτου τισὶν παλαιοῦ	σπαράγματα·	τὰς γὰρ ἶνας ἔνιοι συλλέγοντες,
[3, 6]	παρῆσαν καὶ τῆς ἀθεμίτου κνίσης	σπάσαντες,	ἠπείλουν, εἰ μὴ δείξειεν τὸ
[3, 37]	τὸ κήρυγμα καὶ τὰ σωτήρια	σπέρματα	τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀνὰ
[3, 6]	εὑρεῖν, ὁ λιμὸς δὲ διὰ	σπλάγχνων	καὶ μυελῶν ἐχώρει καὶ τοῦ
[3, 26]	θεοσεβείας μυστή ριον ἐπὶ μαγείᾳ	σπουδάσαι	διαβαλεῖν διασῦραί τε δι' αὐτῶν
[3, 9]	Ῥωμαίων τιμηθῆναι πόλεως, τοὺς δὲ	σπουδασθέντας	αὐτῷ λόγους βιβλιοθήκης ἀξιωθῆναι. Οὗτος
[3, 10]	κεκώλυται, καὶ ἄλλα δὲ αὐτῷ	σπουδασθῆναι	ὁ αὐτὸς ἐν τοῖς ἰδίοις
[3, 10]	δὲ καὶ ἄλλο οὐκ ἀγεννὲς	σπούδασμα	τῷ ἀνδρί, Περὶ αὐτοκράτορος λογισμοῦ,
[3, 6]	ὡς παρ' αὐτῷ τολμηθέν, ἔφριττεν.	Σπουδὴ	δὲ τῶν λιμωττόντων ἐπὶ τὸν
[3, 9]	καὶ ἕτερα δ' αὐτοῦ φέρεται	σπουδῆς	ἄξια δύο, τὰ Περὶ τῆς
[3, 23]	ἔφη, σοὶ παρακατατίθεμαι μετὰ πάσης	σπουδῆς	ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ
[3, 36]	τὴν περὶ αὐτῆς φροντίδα διὰ	σπουδῆς	ἔχειν αὐτὸν ἀξιῶν. Ὁ δ'
[3, 24]	ἐπὶ πᾶσαν κατήγγελλον τὴν οἰκουμένην,	σπουδῆς	τῆς περὶ τὸ λογογραφεῖν μικρὰν
[3, 6]	γὰρ ἶνας ἔνιοι συλλέγοντες, ἐλάχιστον	σταθμὸν	ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων. Καὶ τί
[3, 6]	φειδὼ τοὺς τοῦ ζῆν ἀφελέσθαι	σταλαγμούς.	Τοιαῦτα δ' ἐσθίοντες, ὅμως οὐ
[3, 6]	ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ	στάσει,	τίνι σε τηρῶ; τὰ μὲν
[3, 16]	δηλούμενον τὰ τῆς Κορινθίων κεκίνητο	στάσεως,	ἀξιόχρεως μάρτυς ὁ Ἡγήσιππος. ~Πολλήν
[3, 16]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας τῇ Κορινθίων διετυπώσατο,	στάσεως	τηνικάδε κατὰ τὴν Κόρινθον γενομένης.
[3, 6]	καὶ δουλείαν ὁ λιμός, οἱ	στασιασταὶ	δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι. Ἴθι, γενοῦ
[3, 6]	διελάνθανον, πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο οἱ	στασιασταὶ	καὶ τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς, ὁπότε
[3, 6]	κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. Εὐθέως δ' οἱ	στασιασταὶ	παρῆσαν καὶ τῆς ἀθεμίτου κνίσης
[3, 6]	γενοῦ μοι τροφὴ καὶ τοῖς	στασιασταῖς	ἐρινὺς καὶ τῷ βίῳ μῦθος,
[3, 6]	εἰς τὸν ναὸν ἀφεώρα, τοὺς	στασιαστὰς	ζῶντας ἀπολιπών. Οἳ δὲ τὸ
[3, 6]	λιμῷ δ' ἡ ἀπόνοια τῶν	στασιαστῶν	συνήκμαζεν, καὶ καθ' ἡμέραν ἀμφότερα
[3, 7]	διαφθαρῆναί φησιν, τοὺς δὲ λοιποὺς	στασιώδεις	καὶ λῃστρικούς, ὑπ' ἀλλήλων μετὰ
[3, 36]	Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω· πῦρ καὶ	σταυρὸς	θηρίων τε συστάσεις, σκορπισμοὶ ὀστέων,
[3, 32]	τυγχάνων ἐτῶν ὑπέμεινεν, καὶ ἐκελεύσθη	σταυρωθῆναι»	Ἐπὶ τούτοις ὁ αὐτὸς ἀνὴρ
[3, 28]	ὑπομείναντα τὴν αὐτὴν αὐτῷ ὑποδῦναι	στέγην,	ταὐτὸ δὲ τοῦτο καὶ τοῖς
[3, 5]	Τὴν ἐπὶ Ῥώμης οὖν αὐτίκα	στειλάμενος,	Τίτῳ τῷ παιδὶ τὸν κατὰ
[3, 4]	Κρήσκης μὲν ἐπὶ τὰς Γαλλίας	στειλάμενος	ὑπ' αὐτοῦ μαρτυρεῖται, Λίνος δέ,
[3, 5]	τὴν εἰς σύμπαντα τὰ ἔθνη	στειλαμένων	πορείαν σὺν δυνάμει τοῦ Χριστοῦ,
[3, 37]	τὰς οὐσίας, εἶτα δὲ ἀποδημίας	στελλόμενοι	ἔργον ἐπετέλουν εὐαγγελιστῶν, τοῖς ἔτι
[3, 23]	καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ ἀδελφοῦ»	στενάξας	κάτωθεν ὁ πρεσβύτης καί τι
[3, 6]	γυναικῶν καὶ βρεφῶν λελυμένων, οἱ	στενωποὶ	δὲ γερόντων νεκρῶν, παῖδες δὲ
[3, 8]	καὶ νύκτωρ κατὰ πάντας τοὺς	στενωποὺς	περιῄει κεκραγώς. Τῶν δ' ἐπισήμων
[3, 29]	Νικόλαον ἕνα τῶν ἀμφὶ τὸν	Στέφανον	διακόνων πρὸς τῶν ἀποστόλων ἐπὶ
[3, 5]	ὅσας ἐπιβουλὰς μεμηχανημένων, πρώτου τε	Στεφάνου	λίθοις ὑπ' αὐτῶν ἀνῃρημένου, εἶτα
[3, 23]	τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν ἐμήν.	Στῆθι,	πίστευσον· Χριστός με ἀπέστειλεν. Ὃ
[3, 31]	καὶ Ἰωάννης, ὁ ἐπὶ τὸ	στῆθος	τοῦ κυρίου ἀναπεσών, ὃς ἐγενήθη
[3, 39]	τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους μετὰ Ματθία	στῆσαί	τε καὶ ἐπεύξασθαι ἀντὶ τοῦ
[3, 8]	ἐνδοτέρω χαλκῆ μὲν οὖσα καὶ	στιβαρωτάτη,	κλειομένη δὲ περὶ δείλην μόλις
[3, 31]	γὰρ κατὰ τὴν Ἀσίαν μεγάλα	στοιχεῖα	κεκοίμηται· ἅτινα ἀναστήσεται τῇ ἐσχάτῃ
[3, 3]	δὲ ἀναγκαιότατον οἷς μάλιστα δεῖ	στοιχειώσεως	εἰσαγωγικῆς, κέκριται· ὅθεν ἤδη καὶ
[3, 7]	λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν	στόματι	μαχαίρας καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα
[3, 6]	νηπίων ἐξήρπαζον ἐξ αὐτῶν τῶν	στομάτων	τὰς τροφάς, καὶ τῶν φιλτάτων
[3, 36]	ἐνδεδεμένος δέκα λεοπάρδοις, ὅ ἐστιν	στρατιωτικὸν	τάγμα, οἳ καὶ εὐεργετούμενοι χείρονες
[3, 23]	τὸ ὄρος κατείληφεν μεθ' ὁμοίου	στρατιωτικοῦ.	Καταρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα ὁ ἀπόστολος
[3, 5]	Ἰουδαίας, αὐτοκράτωρ πρὸς τῶν αὐτόθι	στρατοπέδων	ἀναγορευθείς. Τὴν ἐπὶ Ῥώμης οὖν
[3, 7]	Ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ	στρατοπέδων	τὴν Ἱερουσαλήμ, τότε γνῶτε ὅτι
[3, 29]	μὴν Ἀλεξανδρεὺς Κλήμης ἐν τρίτῳ	Στρωματεῖ	ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ λέξιν
[3, 30]	παραθέσθαι, ἣν ἐν τῷ ἑβδόμῳ	Στρωματεῖ	τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν τρόπον·
[3, 7]	Ἱερουσαλήμ· εἰ ἔγνως καί γε	σὺ	ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ τὰ
[3, 4]	ἐπιστήμην δὲ ἰατρός, τὰ πλεῖστα	συγγεγονὼς	τῷ Παύλῳ, καὶ τοῖς λοιποῖς
[3, 10]	χρόνους πεπειραμένον, ὡς μὴ τἀληθῆ	συγγεγραφότα,	πολλάς τε ἄλλας εὐθύνας ἐπαγαγὼν
[3, 24]	ἕνα ἐνιαυτὸν πεπραγμένα τῷ σωτῆρι	συγγεγραφότας	αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημηναμένους κατ'
[3, 19]	τυγχανόντων Δαυὶδ καὶ ὡς αὐτοῦ	συγγένειαν	τοῦ Χριστοῦ φερόντων. Ταῦτα δὲ
[3, 33]	μοιχεύειν καὶ φονεύειν καὶ τὰ	συγγενῆ	τούτοις ἀθέμιτα πλημμελήματα καὶ αὐτοὺς
[3, 10]	Ἀγρίππας καί τινες αὐτοῦ τῶν	συγγενῶν.	Ὁ μὲν γὰρ αὐτοκράτωρ Τίτος
[3, 36]	ἄκοντα μὴ θέλῃ, ἐγὼ προσβιάσομαι.	Συγγνώμην	μοι ἔχετε· τί μοι συμφέρει,
[3, 7]	δυνηθεῖεν ἐφ' οἷς ἔδρασαν, μετανοήσαντες	συγγνώμης	καὶ σωτηρίας τυχεῖν, καὶ πρὸς
[3, 38]	ὅτι μὴ νέον ὑπάρχει τὸ	σύγγραμμα,	ὅθεν δὴ καὶ εἰκότως ἔδοξεν
[3, 38]	πόρρω τὰ ἐν ἑκατέροις τοῖς	συγγράμμασι	νοήματα καθεστάναι. Ἰστέον δ' ὡς
[3, 9]	ἀρχαιολογίαν ἐν ὅλοις εἴκοσι κατατέθειται	συγγράμμασιν,	τὴν δ' ἱστορίαν τοῦ κατ'
[3, 3]	ἐν τοῖς σφῶν αὐτῶν κατακέχρηνται	συγγράμμασιν·	τὴν δὲ φερομένην δευτέραν οὐκ
[3, 39]	αὐτῶν μνημονεύσας ἐν τοῖς αὐτοῦ	συγγράμμασιν	τίθησιν αὐτῶν παραδόσεις. Καὶ ταῦτα
[3, 10]	ἐν τοῖς οὕτω καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς	συγγράμμασιν	ὑπὲρ τῆς εἰς τὸ θεῖον
[3, 39]	καὶ Πολυκάρπου· ~Τοῦ δὲ Παπία	συγγράμματα	πέντε τὸν ἀριθμὸν φέρεται, ἃ
[3, 38]	καὶ ἕτερα πολυεπῆ καὶ μακρὰ	συγγράμματα	ὡς τοῦ αὐτοῦ χθὲς καὶ
[3, 23]	ὁ σῳζόμενος πλούσιος ἐπέγραψεν αὐτοῦ	συγγράμματι·	λαβὼν δὲ ἀνάγνωθι ὧδέ πως
[3, 25]	πράξεις· ὧν οὐδὲν οὐδαμῶς ἐν	συγγράμματι	τῶν κατὰ τὰς διαδοχὰς ἐκκλησιαστικῶν
[3, 28]	τοῦ αὐτοῦ ψευδοδοξίας ἐν πρώτῳ	συγγράμματι	τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις προθείς,
[3, 24]	καὶ αὐτὸς τοῦ κατ' αὐτὸν	συγγράμματος	τὴν αἰτίαν προύθηκεν δι' ἣν
[3, 0]	Περὶ Ἰωσήπου καὶ ὧν κατέλιπεν	συγγραμμάτων.	Ι Ὅπως τῶν θείων μνημονεύει
[3, 0]	ἀναφερομένων. ΛΘ Περὶ τῶν Παπία	συγγραμμάτων.	~Τὰ μὲν δὴ κατὰ Ἰουδαίους
[3, 18]	ἄποθεν τοῦ καθ' ἡμᾶς λόγου	συγγραφεῖς	μὴ ἀποκνῆσαι ταῖς αὐτῶν ἱστορίαις
[3, 32]	λόγος ἐδήλωσεν. Ὁ δ' αὐτὸς	συγγραφεὺς	καὶ ἑτέρους ἀπογόνους ἑνὸς τῶν
[3, 7]	τὸν τῶν ἀνῃρημένων ἀριθμὸν ὁ	συγγραφεὺς	λιμῷ καὶ ξίφει μυριάδας ἑκατὸν
[3, 3]	μὴν καθ' ἡμᾶς τις ἐκκλησιαστικὸς	συγγραφεὺς	ταῖς ἐξ αὐτῶν συνεχρήσατο μαρτυρίαις.
[3, 3]	δεδημοσιευμένον, καὶ τῶν παλαιτάτων δὲ	συγγραφέων	κεχρημένους τινὰς αὐτῷ κατείληφα. Ταῦτα
[3, 3]	τίνες τῶν κατὰ χρόνους ἐκκλησιαστικῶν	συγγραφέων	ὁποίαις κέχρηνται τῶν ἀντιλεγομένων, τίνα
[3, 32]	οὐδὲν δὲ οἷον καὶ τοῦ	συγγραφέως	ἐπακοῦσαι, αὐτὰ δὴ ταῦτα κατὰ
[3, 7]	ἡμῶν λέξεις ταῖς λοιπαῖς τοῦ	συγγραφέως	ἱστορίαις ταῖς περὶ τοῦ παντὸς
[3, 7]	μνήμης ἠξιωμένα πρὸς τοῦ δεδηλωμένου	συγγραφέως	οὐδὲν οἷον τοῖς τῇδε προσιοῦσιν
[3, 10]	ἡδέως» Καὶ ταῦτα δὲ τοῦ	συγγραφέως	χρησίμως ὧδε παρατεθείσθω. Πεπόνηται δὲ
[3, 10]	ὡς ἂν προῃρημένος ἐν τέτταρσιν	συγγράψαι	βιβλίοις κατὰ τὰς πατρίους δόξας
[3, 6]	σιτίων, καὶ κόμης ἐσπαράσσοντο γυναῖκες	συγκαλύπτουσαι	τὰ ἐν χερσίν, οὐδέ τις
[3, 39]	Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις	συγκαταλέγει,	σαφῶς δηλῶν τὸν εὐαγγελιστήν, τὸν
[3, 39]	καλῶς ἔμαθον καὶ καλῶς ἐμνημόνευσα,	συγκατατάξαι	ταῖς ἑρμηνείαις, διαβεβαιούμενος ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 36]	γράφων, οὐκ οἰδ' ὁπόθεν ῥητοῖς	συγκέχρηται,	τοιαῦτά τινα περὶ τοῦ Χριστοῦ
[3, 20]	τοὺς ἀδίκως ἐξεληλαμένους ἡ Ῥωμαίων	σύγκλητος	βουλὴ ψηφίζεται· ἱστοροῦσιν οἱ γραφῇ
[3, 36]	θηρίων τε συστάσεις, σκορπισμοὶ ὀστέων,	συγκοπαὶ	μελῶν, ἀλεσμοὶ ὅλου τοῦ σώματος,
[3, 7]	ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς»	Συγκρίνας	δέ τις τὰς τοῦ σωτῆρος
[3, 23]	δὴ τούτους ἀναλαβὼν καὶ λῃστήριον	συγκροτήσας,	ἕτοιμος λῄσταρχος ἦν, βιαιότατος μιαιφονώτατος
[3, 0]	κεκλημένων. Λ Περὶ τῶν ἐν	συζυγίαις	ἑξετασθέντων ἀποστόλων. ΛΑ Περὶ τῆς
[3, 30]	τοὺς τῶν ἀποστόλων ἐξετασθέντας ἐν	συζυγίαις	καταλέγει, φάσκων· Ἢ καὶ τοὺς
[3, 30]	τινι ἐπιστολῇ τὴν αὐτοῦ προσαγορεῦσαι	σύζυγον,	ἣν οὐ περιεκόμιζεν διὰ τὸ
[3, 23]	χρήματα οἰόμενος, ἅπερ οὐκ ἔλαβεν,	συκοφαντεῖσθαι,	καὶ οὔτε πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ
[3, 32]	ὁ προειρημένος Σίμων υἱὸς Κλωπᾶ,	συκοφαντηθεὶς	ὑπὸ τῶν αἱρέσεων ὡσαύτως κατηγορήθη
[3, 18]	τῇ Ἰωάννου λεγομένῃ Ἀποκαλύψει, αὐταῖς	συλλαβαῖς	ἐν πέμπτῳ τῶν πρὸς τὰς
[3, 8]	δημοτῶν ἀγανακτήσαντες πρὸς τὸ κακόφημον,	συλλαμβάνουσι	τὸν ἄνθρωπον καὶ πολλαῖς αἰκίζονται
[3, 6]	ῥυπαρωτάτοις τῶν ἀλόγων ζῴων πρόσφορα	συλλέ	γοντες ἐσθίειν ὑπέφερον. Ζωστήρων γοῦν
[3, 6]	σπαράγματα· τὰς γὰρ ἶνας ἔνιοι	συλλέγοντες,	ἐλάχιστον σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων.
[3, 6]	φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν ἐπὶ λαχάνων	συλλογὴν	ἀγρίων καὶ πόας ὑπαντῶντες, ὅτ'
[3, 5]	Παρελθὼν δῆτα τῶν ἐν μέρει	συμβεβηκότων	αὐτοῖς ὅσα διὰ ξίφους καὶ
[3, 7]	αὐτῶν ἱκέτευσεν ἀρθῆναι, τῷ παντὶ	συμβεβηκότων	ἔθνει, οὐδὲν ἂν δέοι ταῖς
[3, 23]	Ἰωάννῃ τῷ τοῦ κυρίου μαθητῇ	συμβεβληκότες	παραδεδωκέναι τὸν Ἰωάννην. Παρέμεινεν γὰρ
[3, 9]	Ἰώσηπον, τοσαῦτα τῇ μετὰ χεῖρας	συμβεβλημένον	ἱστορίᾳ, ὁπόθεν τε καὶ ἀφ'
[3, 7]	τῶν μελλόντων αὐτοῖς μὴ μετανοήσασι	συμβήσεσθαι	παρασχομένης· ἃ καὶ αὐτὰ μνήμης
[3, 6]	λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον οἱ θυμοί,	σύμβουλον	λαβοῦσα τὴν ὀργὴν μετὰ τῆς
[3, 0]	καὶ Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως	Συμεὼν	ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν.
[3, 22]	ἐν τοῖς δηλουμένοις Ἰγνάτιος ἐγνωρίζετο.	Συμεὼν	ὁμοίως δεύτερος μετὰ τὸν τοῦ
[3, 0]	ΙΑ Ὡς μετὰ Ἰάκωβον ἡγεῖται	Συμεὼν	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας. ΙΒ Ὡς
[3, 32]	λόγος ἀνακινηθῆναι διωγμόν· ἐν ᾧ	Συμεῶνα	τὸν τοῦ Κλωπᾶ, ὃν δεύτερον
[3, 11]	ἀπὸ μιᾶς γνώμης τοὺς πάντας	Συμεῶνα	τὸν τοῦ Κλωπᾶ, οὗ καὶ
[3, 32]	Λογισμῷ δ' ἂν καὶ τὸν	Συμεῶνα	τῶν αὐτοπτῶν καὶ αὐτηκόων εἴποι
[3, 35]	λόγου διδασκαλίας· ~Ἀλλὰ καὶ τοῦ	Συμεῶνος	τὸν δηλωθέντα τελειωθέντος τρόπον, τῆς
[3, 6]	γένησθε μήτε μαλακώτεροι γυναικὸς μήτε	συμπαθέστεροι	μητρός. Εἰ δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς
[3, 5]	τοῦ κηρύγματος διδασκαλίᾳ τὴν εἰς	σύμπαντα	τὰ ἔθνη στειλαμένων πορείαν σὺν
[3, 5]	τὴν Ἰουδαίων βασιλικὴν μητρόπολιν καὶ	σύμπασαν	τὴν Ἰουδαίαν γῆν, ἡ ἐκ
[3, 28]	φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον	συμπέσῃ,	ἔνδον ὄντος Κηρίνθου τοῦ τῆς
[3, 23]	συνεπάγονται, εἶτά τι καὶ μεῖζον	συμπράττειν	ἠξίουν. Ὃ δὲ κατ' ὀλίγον
[3, 36]	Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί μοι	συμφέρει,	ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς
[3, 6]	ὁ μόνος ἐλλείπων ταῖς Ἰουδαίων	συμφοραῖς.	Καὶ ταῦθ' ἅμα λέγουσα κτείνει
[3, 6]	Οὔτε δὲ θρῆνος ἐν ταῖς	συμφοραῖς	οὔτε ὀλοφυρμὸς ἦν, ἀλλ' ὁ
[3, 6]	αὖθις ἀνθρώποις, κἂν παρέλιπον τὴν	συμφορὰν	ἡδέως, εἰ μὴ τῶν κατ'
[3, 5]	διὰ τοῦ λιμοῦ ἀναγκαῖον ἡγοῦμαι	συμφορὰς	παραθέσθαι, ὡς ἂν ἐκ μέρους
[3, 5]	Ἰουδαίας οἰκήτορες εἰς ἔσχατα περιηλάθησαν	συμφορῶν,	ὁπόσαι τε μυριάδες ἡβηδὸν γυναιξὶν
[3, 10]	οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ	σύμφυτόν	ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως
[3, 28]	ταὐτὸ δὲ τοῦτο καὶ τοῖς	σὺν	αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα· φύγωμεν, μὴ
[3, 5]	σύμπαντα τὰ ἔθνη στειλαμένων πορείαν	σὺν	δυνάμει τοῦ Χριστοῦ, φήσαντος αὐτοῖς·
[3, 3]	δὲ τῆς ἱστορίας προύργου ποιήσομαι	σὺν	ταῖς διαδοχαῖς ὑποσημήνασθαι τίνες τῶν
[3, 37]	χώρας τε καὶ ἔθνη μετῄεσαν	σὺν	τῇ ἐκ θεοῦ χάριτι καὶ
[3, 7]	τοῦ νῦν, οὐδὲ μὴ γένηται»	Συναγαγὼν	δὲ πάντα τὸν τῶν ἀνῃρημένων
[3, 23]	εὐχαῖς ἐξαιτούμενος, συνεχέσι δὲ νηστείαις	συναγωνιζόμενος,	ποικίλαις δὲ σειρῆσι λόγων κατεπᾴδων
[3, 31]	καὶ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ τελευτῆς,	συνᾴδων	τοῖς ἐκτεθεῖσιν, οὕτω φησίν· Μετὰ
[3, 4]	ἐπίσκοπος καταστάς, Παύλου συνεργὸς καὶ	συναθλητὴς	γεγονέναι πρὸς αὐτοῦ μαρτυρεῖται. Ἐπὶ
[3, 6]	τούτων ἀπονοίᾳ πᾶς ὁ λαὸς	συναπώλετο»	Καὶ ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ
[3, 7]	ἀριθμὸν εἰς ἐννέα μυριάδας ἀνδρῶν	συναχθῆναι.	Ταῦτα δὲ τοῦτον ἐπράχθη τὸν
[3, 6]	ἔπιπτε τὸ πλῆθος, ἀδιήγητα δὲ	συνέβαινεν	τὰ πάθη. Καθ' ἑκάστην γὰρ
[3, 32]	ἂν ἐξ αὐτῶν ὄντας ἁλῶναι	συνέβη.	Λογισμῷ δ' ἂν καὶ τὸν
[3, 10]	προφῆται τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα	συνέγραψαν	ἐν τρισὶν καὶ δέκα βιβλίοις·
[3, 23]	οἴκαδε τὸν παραδοθέντα νεανίσκον ἔτρεφεν,	συνεῖχεν,	ἔθαλπεν, τὸ τελευταῖον ἐφώτισεν. Καὶ
[3, 11]	βίῳ λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν πανταχόθεν	συνελθεῖν	ἅμα τοῖς πρὸς γένους κατὰ
[3, 7]	χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν σε, καὶ	συνέξουσίν	σε πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσίν σε
[3, 39]	πρὸς αὐτῶν μυστικῶς εἰρημένα μὴ	συνεορακότα.	Σφόδρα γάρ τοι σμικρὸς ὢν
[3, 23]	καὶ νύκτωρ ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες	συνεπάγονται,	εἶτά τι καὶ μεῖζον συμπράττειν
[3, 36]	εἰσὶν παρὰ κυρίῳ, ᾧ καὶ	συνέπαθον.	Οὐ γὰρ τὸν νῦν ἠγάπησαν
[3, 6]	οἶκτος πολιᾶς ἢ νηπίων, ἀλλὰ	συνεπαίροντες	τὰ παιδία τῶν ψωμῶν ἐκκρεμάμενα
[3, 6]	πλήθους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καταφυγοῦσα	συνεπολιορ	κεῖτο. Ταύτης τὴν μὲν ἄλλην
[3, 37]	τῇ ἐκ θεοῦ χάριτι καὶ	συνεργίᾳ,	ἐπεὶ καὶ τοῦ θείου πνεύματος
[3, 4]	ἀναλέξοιτο. Τούτου γὰρ οὖν μυρίοι	συνεργοὶ	καὶ, ὡς αὐτὸς ὠνόμασεν, συστρατιῶται
[3, 15]	ἐπισκοπεύσαντα δεκαδύο διαδέχεται Κλήμης, ὃν	συνεργὸν	ἑαυτοῦ γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ
[3, 4]	ἐκκλησίας τρίτος ἐπίσκοπος καταστάς, Παύλου	συνεργὸς	καὶ συναθλητὴς γεγονέναι πρὸς αὐτοῦ
[3, 24]	δὲ τοῦ θείου πνεύματος τοῦ	συνεργοῦντος	αὐτοῖς ἀποδείξει καὶ τῇ δι'
[3, 15]	καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν	συνεργῶν	μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν
[3, 5]	πάντα τόπον ὅλῳ τῷ ἔθνει	συνερρύη	κακά, ὅπως τε μάλιστα οἱ
[3, 20]	Ἀλλ' οἶμαι, ἅτε ἔχων τι	συνέσεως,	τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος καὶ οὓς
[3, 29]	τῶν Νικολαϊτῶν αἵρεσις ἐπὶ σμικρότατον	συνέστη	χρόνον, ἧς δὴ καὶ ἡ
[3, 6]	ἀθλίων· ὧν οἱ μὲν ἔτι	συνεστῶτες	εὐπορεῖν τροφῆς ἐδόκουν, οἱ τηκόμενοι
[3, 39]	οὖν Ἑβραΐδι διαλέκτῳ τὰ λόγια	συνετάξατο,	ἡρμήνευσεν δ' αὐτὰ ὡς ἦν
[3, 4]	δι' ἀκοῆς, ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν	συνετάξατο.	Φασὶν δ' ὡς ἄρα τοῦ
[3, 23]	καὶ δαψιλέσι μὲν εὐχαῖς ἐξαιτούμενος,	συνεχέσι	δὲ νηστείαις συναγωνιζόμενος, ποικίλαις δὲ
[3, 20]	σκληρίαν καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς	συνεχοῦς	ἐργασίας ἐναποτυπωθέντας ἐπὶ τῶν ἰδίων
[3, 3]	ἐκκλησιαστικὸς συγγραφεὺς ταῖς ἐξ αὐτῶν	συνεχρήσατο	μαρτυρίαις. Προϊούσης δὲ τῆς ἱστορίας
[3, 10]	οὐ τῶν ἔργων ἤδη βλεπομένων·	συνῄδειν	γὰρ ἐμαυτῷ τετηρηκότι τὴν τῆς
[3, 6]	δ' ἡ ἀπόνοια τῶν στασιαστῶν	συνήκμαζεν,	καὶ καθ' ἡμέραν ἀμφότερα προσεξεκάετο
[3, 24]	λόγος. Τοὺς τρεῖς γοῦν εὐαγγελιστὰς	συνιδεῖν	πάρεστιν μόνα τὰ μετὰ τὴν
[3, 4]	μαρτυρεῖται, Λίνος δέ, οὗ μέμνηται	συνόντος	ἐπὶ Ῥώμης αὐτῷ κατὰ τὴν
[3, 24]	κατειλήφει ἐκ τῆς ἅμα Παύλῳ	συνουσίας	τε καὶ διατριβῆς καὶ τῆς
[3, 9]	τὸν γραμματικόν, κατὰ Ἰουδαίων τηνικάδε	συντάξαντα	λόγον, πεποίηται καὶ πρὸς ἄλλους,
[3, 24]	προύθηκεν δι' ἣν πεποίηται τὴν	σύνταξιν,	δηλῶν ὡς ἄρα πολλῶν καὶ
[3, 39]	τὰς διδασκαλίας, ἀλλ' οὐχ ὥσπερ	σύνταξιν	τῶν κυριακῶν ποιούμενος λογίων, ὥστε
[3, 20]	δὲ καὶ ἀγγελικὴ τυγχάνοι, ἐπὶ	συντελείᾳ	τοῦ αἰῶνος γενησομένη, ὁπηνίκα ἐλθὼν
[3, 24]	ἀποδείξει καὶ τῇ δι' αὐτῶν	συντελουμένῃ	θαυματουργῷ τοῦ Χριστοῦ δυνάμει μόνῃ
[3, 39]	Ἔστιν γὰρ αὐτῷ πέντε βιβλία	συντεταγμένα»	Καὶ ὁ μὲν Εἰρηναῖος ταῦτα·
[3, 36]	ἐμοὶ ἑτοίμων, ἃ καὶ εὔχομαι	σύντομά	μοι εὑρεθῆναι· ἃ καὶ κολακεύσω
[3, 36]	μοι εὑρεθῆναι· ἃ καὶ κολακεύσω	συντόμως	με καταφαγεῖν, οὐχ ὥσπερ τινῶν
[3, 36]	ἵν' ἐάν τις ἀπέρχηται εἰς	Συρίαν,	καὶ τὰ παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ
[3, 36]	Λόγος δ' ἔχει τοῦτον ἀπὸ	Συρίας	ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἀναπεμφθέντα,
[3, 36]	δὴ οὖν κατὰ λέξιν· ἀπὸ	Συρίας	μέχρι Ῥώμης θηριομαχῶ διὰ γῆς
[3, 33]	χώρας ἀρχόντων τὰς καθ' ἡμῶν	συσκευαζομένων	ἐπιβουλάς, ὡς καὶ ἄνευ προφανῶν
[3, 36]	πῦρ καὶ σταυρὸς θηρίων τε	συστάσεις,	σκορπισμοὶ ὀστέων, συγκοπαὶ μελῶν, ἀλεσμοὶ
[3, 32]	ἀθέου πλάνης ἀρχὴν ἐλάμβανεν ἡ	σύστασις	διὰ τῆς τῶν ἑτεροδιδασκάλων ἀπάτης,
[3, 28]	ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν Κηρινθιανὴν αἵρεσιν	συστησάμενον,	ἀξιόπιστον ἐπιφημίσαι θελήσαντα τῷ ἑαυτοῦ
[3, 4]	συνεργοὶ καὶ, ὡς αὐτὸς ὠνόμασεν,	συστρατιῶται	γεγόνασιν, ὧν οἱ πλείους ἀλήστου
[3, 28]	ἑορταῖς καὶ θυσίαις καὶ ἱερείων	σφαγαῖς»	Ταῦτα Διονύσιος· ὁ δὲ Εἰρηναῖος
[3, 6]	τῶν νεκρῶν καὶ τὸ κατὰ	σφᾶς	ἄδηλον· πολλοὶ γοῦν τοῖς ὑπ'
[3, 6]	σιδήρου, τοὺς δ' ἱκετεύοντας. Χρῆσαι	σφίσιν	δεξιὰν καὶ ξίφος, τῷ λιμῷ
[3, 39]	αὐτῶν μυστικῶς εἰρημένα μὴ συνεορακότα.	Σφόδρα	γάρ τοι σμικρὸς ὢν τὸν
[3, 33]	τοῦ διωγμοῦ σβεσθῆναι τὴν ἀπειλὴν	σφοδρότατα	ἐγκειμένην, οὐ χεῖρόν γε μὴν
[3, 37]	δὴ πλεῖστοι τῶν τότε μαθητῶν	σφοδροτέρῳ	φιλοσοφίας ἔρωτι πρὸς τοῦ θείου
[3, 23]	τέλειον αὐτῷ φυλακτήριον ἐπιστήσας, τὴν	σφραγῖδα	κυρίου. Τῷ δὲ ἀνέσεως πρὸ
[3, 3]	πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ ἐν τοῖς	σφῶν	αὐτῶν κατακέχρηνται συγγράμμασιν· τὴν δὲ
[3, 18]	πρὸ πολλοῦ χρόνου ἑωράθη, ἀλλὰ	σχεδὸν	ἐπὶ τῆς ἡμετέρας γενεᾶς, πρὸς
[3, 23]	προστίθησιν ἐν ᾧ Τίς ὁ	σῳζόμενος	πλούσιος ἐπέγραψεν αὐτοῦ συγγράμματι· λαβὼν
[3, 27]	καὶ τοῦ κατ' αὐτὴν βίου	σωθησομένοις.	Ἄλλοι δὲ παρὰ τούτους τῆς
[3, 6]	τ' ἔχειν καὶ μή, τὰ	σώματα	τῶν ἀθλίων· ὧν οἱ μὲν
[3, 23]	προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν τῷ	σώματι	καὶ τὴν ὄψιν ἀστεῖον καὶ
[3, 27]	δυσσεβείᾳ, μάλιστα ὅτε καὶ τὴν	σωματικὴν	περὶ τὸν νόμον λατρείαν ὁμοίως
[3, 39]	μετὰ τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν,	σωματικῶς	τῆς Χριστοῦ βασιλείας ἐπὶ ταυτησὶ
[3, 7]	νέων τοὺς ὑψηλοτάτους καὶ κάλλει	σώματος	διαφέροντας τετηρῆσθαι θριάμβῳ, τοῦ δὲ
[3, 36]	συγκοπαὶ μελῶν, ἀλεσμοὶ ὅλου τοῦ	σώματος,	κολάσεις τοῦ διαβόλου εἰς ἐμὲ
[3, 20]	μαρτύριον τῆς αὐτουργίας τὴν τοῦ	σώματος	σκληρίαν καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς
[3, 6]	ἰχῶρα μυδώντων τὸν ὑπορρέοντα τῶν	σωμάτων,	ἐστέναξέν τε καὶ τὰς χεῖρας
[3, 6]	νεκρούς, καὶ τὰ καλύμματα τῶν	σωμάτων	περισπῶντες, μετὰ γέλωτος ἐξῄεσαν, τάς
[3, 26]	ὡς ἄρα εἴη, λέγων, ὁ	σωτὴρ	ἐπὶ τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄνωθέν
[3, 5]	ἐν αἷς ἡμέραις τὸν πάντων	σωτῆρα	καὶ εὐεργέτην Χριστόν τε τοῦ
[3, 26]	δόγματα. ἀλλ' οὗτοι μὲν τούτους	σωτῆρας	ἐπιγραψάμενοι τῆς ἀληθοῦς ἀποπεπτώκασιν ἐλπίδος·
[3, 24]	ἐφ' ἕνα ἐνιαυτὸν πεπραγμένα τῷ	σωτῆρι	συγγεγραφότας αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημηναμένους
[3, 24]	τὰ κατὰ τοῦτον πεπραγμένα τῷ	σωτῆρι	ταῦτα δ' ἦν τὰ πρὸ
[3, 26]	ποθεν ἐξ ἀοράτων αἰώνων ἀπεσταλμένος	σωτηρίᾳ,	διδάσκων δὲ μὴ ἄλλως δύνασθαί
[3, 37]	πλέον τὸ κήρυγμα καὶ τὰ	σωτήρια	σπέρματα τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας
[3, 23]	δὲ τελέως τὴν ἐν θεῷ	σωτηρίαν,	οὐδὲν ἔτι μικρὸν διενοεῖτο, ἀλλὰ
[3, 6]	μετὰ τῶν ἐξόδων ἀπεκόπη πᾶσα	σωτηρίας	ἐλπίς, καὶ βαθύνας ἑαυτὸν ὁ
[3, 7]	οἷς ἔδρασαν, μετανοήσαντες συγγνώμης καὶ	σωτηρίας	τυχεῖν, καὶ πρὸς τῇ τοσαύτῃ
[3, 7]	μὲν οὖν τῶν μετὰ τὸ	σωτήριον	πάθος καὶ τὰς φωνὰς ἐκείνας
[3, 37]	λόγου τὴν ψυχὴν πληττόμενοι, τὴν	σωτήριον	πρότερον ἀπεπλήρουν παρακέλευσιν, ἐνδεέσιν νέμοντες
[3, 27]	τὰ παραπλήσια εἰς μνήμην τῆς	σωτηρίου	ἀναστάσεως ἐπετέλουν· ὅθεν παρὰ τὴν
[3, 32]	ἐπιχειρούντων τὸν ὑγιῆ κανόνα τοῦ	σωτηρίου	κηρύγματος· ὡς δ' ὁ ἱερὸς
[3, 39]	τὸν Ἰοῦστον μετὰ τὴν τοῦ	σωτῆρος	ἀνάληψιν τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους μετὰ
[3, 24]	τῇ γε μὴν πρὸς τοῦ	σωτῆρος	αὐτοῖς δεδωρημένῃ θείᾳ καὶ παραδοξοποιῷ
[3, 29]	οἶμαι, ἐβούλετο κατὰ τὴν τοῦ	σωτῆρος	ἐντολὴν δυσὶ κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ
[3, 22]	ὁμοίως δεύτερος μετὰ τὸν τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν ἀδελφὸν τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις
[3, 5]	Μετά γε μὴν τὴν τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν ἀνάληψιν Ἰουδαίων πρὸς τῷ
[3, 5]	θρόνον πρώτου μετὰ τὴν τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν ἀνάληψιν κεκληρωμένου, τὸν προδηλωθέντα
[3, 1]	ἦν· τῶν δὲ ἱερῶν τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν ἀποστόλων τε καὶ μαθητῶν
[3, 24]	τὴν μὲν τῆς σαρκὸς τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν γενεαλογίαν ἅτε Ματθαίῳ καὶ
[3, 7]	ταῖς προγνωστικαῖς τοῦ κυρίου καὶ	σωτῆρος	ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ προρρήσεσιν, θείᾳ
[3, 0]	Περὶ τῶν πρὸς γένους τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν. ΚΑ Ὡς τῆς Ἀλεξανδρέων
[3, 7]	Συγκρίνας δέ τις τὰς τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν λέξεις ταῖς λοιπαῖς τοῦ
[3, 7]	πρόγνωσιν ὁμοῦ καὶ πρόρρησιν τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν ὁμολογήσας; περὶ μὲν οὖν
[3, 7]	ἄξιον καὶ τὴν ἀψευδῆ τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν πρόρρησιν, δι' ἧς αὐτὰ
[3, 24]	αὐτῶν καὶ οἱ λοιποὶ τοῦ	σωτῆρος	ἡμῶν φοιτηταί, δώδεκα μὲν ἀπόστολοι,
[3, 23]	ὡς ἄφεσιν αὐτῷ παρὰ τοῦ	σωτῆρος	ηὕρηται, δεόμενος, γονυπετῶν, αὐτὴν τὴν
[3, 39]	ξένας τέ τινας παραβολὰς τοῦ	σωτῆρος	καὶ διδασκαλίας αὐτοῦ καί τινα
[3, 29]	μετὰ τὴν ἀνάληψιν τὴν τοῦ	σωτῆρος	πρὸς τῶν ἀποστόλων ὀνειδισθεὶς ζηλοτυπίαν,
[3, 11]	ὥς γέ φασι, γεγονότα τοῦ	σωτῆρος	τὸν γὰρ οὖν Κλωπᾶν ἀδελφὸν
[3, 32]	ἑνὸς τῶν φερομένων ἀδελφῶν τοῦ	σωτῆρος,	ᾧ ὄνομα Ἰούδας, φησὶν εἰς
[3, 19]	εἶναι ἀδελφὸν κατὰ σάρκα τοῦ	σωτῆρος	ὡς ἀπὸ γένους τυγχανόντων Δαυὶδ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/08/2009