Livre, Chap.
[3, 23]	δὴ τοιοῦτοι Εἰρηναῖος καὶ Κλήμης	ὁ	Ἀλεξανδρεύς· ὧν ὁ μὲν πρότερος
[3, 15]	συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων	ὁ	ἀπόστολος διδάσκει, λέγων· μετὰ καὶ
[3, 23]	ὁμοίου στρατιωτικοῦ. Καταρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα	ὁ	ἀπόστολος καὶ μετὰ μεγάλης οἰμωγῆς
[3, 32]	καὶ ἐκελεύσθη σταυρωθῆναι» Ἐπὶ τούτοις	ὁ	αὐτὸς ἀνὴρ διηγούμενος τὰ κατὰ
[3, 3]	ἐν ἀναμφιλέκτοις παρείληφα. Ἐπεὶ δ'	ὁ	αὐτὸς ἀπόστολος ἐν ταῖς ἐπὶ
[3, 10]	καὶ ἄλλα δὲ αὐτῷ σπουδασθῆναι	ὁ	αὐτὸς ἐν τοῖς ἰδίοις αὐτοῦ
[3, 8]	Ἕτερον δ' ἔτι τούτου παραδοξότερον	ὁ	αὐτὸς ἱστορεῖ, χρησμόν τινα φάσκων
[3, 39]	ἦν δυνατὸς ἕκαστος» Κέχρηται δ'	ὁ	αὐτὸς μαρτυρίαις ἀπὸ τῆς Ἰωάννου
[3, 5]	γραφείσης ἀναλέξασθαι ἱστορίας· ὡς δὲ	ὁ	αὐτὸς οὗτος τῶν ἀθροισθέντων ἀπὸ
[3, 10]	δὲ τῆς εἰκοστῆς Ἀρχαιολογίας ἐπισημαίνεται	ὁ	αὐτὸς ὡς ἂν προῃρημένος ἐν
[3, 32]	καὶ ὑπατικοῦ Ἀττικοῦ. Φησὶν δὲ	ὁ	αὐτὸς ὡς ἄρα καὶ τοὺς
[3, 39]	προσευξάμενοι εἶπαν» Καὶ ἄλλα δὲ	ὁ	αὐτὸς ὡς ἐκ παραδόσεως ἀγράφου
[3, 24]	καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐξυπηρετούμενοι διακονίᾳ.	Ὁ	γοῦν Παῦλος πάντων ἐν παρασκευῇ
[3, 36]	διὰ σπουδῆς ἔχειν αὐτὸν ἀξιῶν.	Ὁ	δ' αὐτὸς Σμυρναίοις γράφων, οὐκ
[3, 32]	καὶ πρότερον ὁ λόγος ἐδήλωσεν.	Ὁ	δ' αὐτὸς συγγραφεὺς καὶ ἑτέρους
[3, 10]	χειρὶ τὰ βιβλία δημοσιῶσαι προσέταξεν,	ὁ	δὲ βασιλεὺς Ἀγρίππας ξβʹ ἔγραψεν
[3, 28]	καὶ ἱερείων σφαγαῖς» Ταῦτα Διονύσιος·	ὁ	δὲ Εἰρηναῖος ἀπορρητοτέρας δή τινας
[3, 23]	ἐστιν τῆς τῶν ἀποστόλων παραδόσεως»	Ὁ	δὲ Κλήμης ὁμοῦ τὸν χρόνον
[3, 24]	ἐν τοῖς πρόσθεν ἡμῖν δεδήλωται·	ὁ	δὲ Λουκᾶς ἀρχόμενος καὶ αὐτὸς
[3, 31]	πατρὸς αὐτῶν» Ταῦτα μὲν οὗτος·	ὁ	δὲ Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν
[3, 24]	τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν»	ὁ	δὲ Μάρκος ὡσαύτως· μετὰ δὲ
[3, 23]	μὲν ἀπῆρεν ἐπὶ τὴν Ἔφεσον,	ὁ	δὲ πρεσβύτερος ἀναλαβὼν οἴκαδε τὸν
[3, 32]	τὸν χρόνον ὑπομείνας κατηγορίαν, πολυτρόπως	ὁ	δηλούμενος ὡς ἂν Χριστιανὸς ἐπὶ
[3, 28]	αὐτοῦ γράφει· Ἀλλὰ καὶ Κήρινθος	ὁ	δι' ἀποκαλύψεων ὡς ὑπὸ ἀποστόλου
[3, 17]	γε μὴν εἰς πολλοὺς ἐπιδειξάμενος	ὁ	Δομετιανὸς ὠμότητα οὐκ ὀλίγον τε
[3, 36]	δὲ αὐτοῦ τὸ μαρτύριον καὶ	ὁ	Εἰρηναῖος, καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ
[3, 18]	τὴν νῆσον. Γράφων γέ τοι	ὁ	Εἰρηναῖος περὶ τῆς ψήφου τῆς
[3, 32]	μέχρι Τραϊανοῦ Καίσαρος, μέχρις οὗ	ὁ	ἐκ θείου τοῦ κυρίου, ὁ
[3, 0]	Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως Συμεὼν	ὁ	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν. ΛΓ
[3, 31]	ἀναπαύεται· ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης,	ὁ	ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ κυρίου
[3, 19]	κατὰ λέξιν ὧδέ πως λέγων	ὁ	Ἡγήσιππος· ~Ἔτι δὲ περιῆσαν οἱ
[3, 20]	αὐτοὺς τῷ βίῳ. Ταῦτα μὲν	ὁ	Ἡγήσιππος· οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 16]	Κορινθίων κεκίνητο στάσεως, ἀξιόχρεως μάρτυς	ὁ	Ἡγήσιππος. ~Πολλήν γε μὴν εἰς
[3, 20]	ἐκ γένους ὄντας Δαυίδ. Τούτους	ὁ	ἠουοκᾶτος ἤγαγεν πρὸς Δομετιανὸν Καίσαρα.
[3, 32]	τοῦ σωτηρίου κηρύγματος· ὡς δ'	ὁ	ἱερὸς τῶν ἀποστόλων χορὸς διάφορον
[3, 23]	περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος ὃν ἠγάπα	ὁ	Ἰησοῦς, ἀπόστολος ὁμοῦ καὶ εὐαγγελιστὴς
[3, 24]	ταύτην ἀρχὴν ἐποίησεν τῶν παραδόξων	ὁ	Ἰησοῦς» τοτὲ δὲ μνημονεύσαντα τοῦ
[3, 26]	τῶν Εἰρηναίου διαγνῶναι ῥᾴδιον· καὶ	ὁ	Ἰουστῖνος δὲ κατὰ τὸ αὐτὸ
[3, 39]	λέγων· Ταῦτα δὲ καὶ Παπίας	ὁ	Ἰωάννου μὲν ἀκουστής, Πολυκάρπου δὲ
[3, 33]	γε μὴν ἐν πλείοσι τόποις	ὁ	καθ' ἡμῶν ἐπετάθη τότε διωγμός,
[3, 4]	πρότερον κληρωθεὶς δεδήλωται· ἀλλὰ καὶ	ὁ	Κλήμης, τῆς Ῥωμαίων καὶ αὐτὸς
[3, 23]	σὸν θάνατον ἑκὼν ὑπομενῶ, ὡς	ὁ	κύριος τὸν ὑπὲρ ἡμῶν· ὑπὲρ
[3, 6]	τῇ γοῦν τούτων ἀπονοίᾳ πᾶς	ὁ	λαὸς συναπώλετο» Καὶ ἐν τῷ
[3, 6]	ἦν ἤδη καὶ τὸ εὑρεῖν,	ὁ	λιμὸς δὲ διὰ σπλάγχνων καὶ
[3, 6]	συμφοραῖς οὔτε ὀλοφυρμὸς ἦν, ἀλλ'	ὁ	λιμὸς ἤλεγχε τὰ πάθη, ξηροῖς
[3, 6]	σωτηρίας ἐλπίς, καὶ βαθύνας ἑαυτὸν	ὁ	λιμὸς κατ' οἴκους καὶ γενεὰς
[3, 6]	αὐτούς, φθάνει δὲ καὶ δουλείαν	ὁ	λιμός, οἱ στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων
[3, 32]	οὗ γεγονέναι αὐτὸν καὶ πρότερον	ὁ	λόγος ἐδήλωσεν. Ὁ δ' αὐτὸς
[3, 24]	πεπραγμένων, διήγησιν. Καὶ ἀληθής γε	ὁ	λόγος. Τοὺς τρεῖς γοῦν εὐαγγελιστὰς
[3, 24]	Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν» καὶ	ὁ	Λουκᾶς δὲ πρὶν ἄρξασθαι τῶν
[3, 4]	ἂν φωνῶν καὶ ἀφ' ὧν	ὁ	Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρησεν·
[3, 4]	ἐγκαταλέξαντος, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	ὁ	Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν τοὺς
[3, 4]	Παύλου δημηγορίαν πρῶτον πιστεῦσαι ἀνέγραψεν	ὁ	Λουκᾶς, τῆς ἐν Ἀθήναις ἐκκλησίας
[3, 23]	αὐτὰ διελέγετο καὶ διεμαρτύρετο. Εἶτα	ὁ	μὲν ἀπῆρεν ἐπὶ τὴν Ἔφεσον,
[3, 10]	καί τινες αὐτοῦ τῶν συγγενῶν.	Ὁ	μὲν γὰρ αὐτοκράτωρ Τίτος οὕτως
[3, 39]	αὐτῷ πέντε βιβλία συντεταγμένα» Καὶ	ὁ	μὲν Εἰρηναῖος ταῦτα· αὐτός γε
[3, 24]	Ἰωάννης βεβλημένος εἰς φυλακήν» Οὐκοῦν	ὁ	μὲν Ἰωάννης τῇ τοῦ κατ'
[3, 24]	τὸν χρόνον τῆς ἰδίας γραφῆς	ὁ	μὲν Ματθαῖος δηλοῖ λέγων· ἀκούσας
[3, 23]	καὶ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς· ὧν	ὁ	μὲν πρότερος ἐν δευτέρῳ τῶν
[3, 30]	θᾶττον εἰς τὸ παντελὲς ἀπεσβηκότωνεἰρήσθω·	~Ὁ	μέντοι Κλήμης, οὗ τὰς φωνὰς
[3, 6]	ἐρινὺς καὶ τῷ βίῳ μῦθος,	ὁ	μόνος ἐλλείπων ταῖς Ἰουδαίων συμφοραῖς.
[3, 39]	φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν ἑορακέναι. Καὶ	ὁ	νῦν δὲ ἡμῖν δηλούμενος Παπίας
[3, 13]	Οὐεσπασιανὸν ἔτεσιν βασιλεύσαντα αὐτοκράτωρ Τίτος	ὁ	παῖς διαδέχεται· οὗ κατὰ δεύτερον
[3, 39]	ὡς δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς	ὁ	Παπίας γενόμενος, διήγησιν παρειληφέναι θαυμασίαν
[3, 39]	Εἰρηναῖος ταῦτα· αὐτός γε μὴν	ὁ	Παπίας κατὰ τὸ προοίμιον τῶν
[3, 4]	τοῦ κατ' αὐτὸν εὐαγγελίου μνημονεύειν	ὁ	Παῦλος εἴωθεν, ὁπηνίκα ὡς περὶ
[3, 2]	τούτου Τιμοθέῳ γράφων ἀπὸ Ῥώμης	ὁ	Παῦλος κατὰ τὴν ἐπὶ τέλει
[3, 4]	οὖν τοῖς ἐξ ἐθνῶν κηρύσσων	ὁ	Παῦλος τοὺς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ
[3, 36]	ἵνα καθαρὸς ἄρτος εὑρεθῶ» Καὶ	ὁ	Πολύκαρπος δὲ τούτων αὐτῶν μέμνηται
[3, 36]	δῆτα ἐν Σμύρνῃ γενόμενος, ἔνθα	ὁ	Πολύκαρπος ἦν, μίαν μὲν τῇ
[3, 27]	ἀληθοῦς ἀποπεπτώκασιν ἐλπίδος· ~Ἄλλους δ'	ὁ	πονηρὸς δαίμων, τῆς περὶ τὸν
[3, 39]	ἐκτέθειται διὰ τούτων· Καὶ τοῦθ'	ὁ	πρεσβύτερος ἔλεγεν· Μάρκος μὲν ἑρμηνευτὴς
[3, 39]	μαθητῶν ἅ τε Ἀριστίων καὶ	ὁ	πρεσβύτερος Ἰωάννης, τοῦ κυρίου μαθηταὶ,
[3, 23]	ψυχὴν τοῦ ἀδελφοῦ» στενάξας κάτωθεν	ὁ	πρεσβύτης καί τι καὶ ἐπιδακρύσας,
[3, 32]	ὁ ἐκ θείου τοῦ κυρίου,	ὁ	προειρημένος Σίμων υἱὸς Κλωπᾶ, συκοφαντηθεὶς
[3, 14]	Δομετιανοῦ τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν παροικίας	ὁ	πρῶτος Ἀννιανὸς δύο πρὸς τοῖς
[3, 21]	Πέτρον ἐπισκοπευσάντων βαθμόν. Λίνος δὲ	ὁ	πρῶτος ἦν καὶ μετ' αὐτὸν
[3, 27]	αὐτῶν ὑποφαίνοντος· ταύτῃ γὰρ ἐπίκλην	ὁ	πτωχὸς παρ' Ἑβραίοις ὀνομάζεται. ~Κατὰ
[3, 7]	πάντα τὸν τῶν ἀνῃρημένων ἀριθμὸν	ὁ	συγγραφεὺς λιμῷ καὶ ξίφει μυριάδας
[3, 23]	ἀκούειν, προστίθησιν ἐν ᾧ Τίς	ὁ	σῳζόμενος πλούσιος ἐπέγραψεν αὐτοῦ συγγράμματι·
[3, 26]	μὲν ὡς ἄρα εἴη, λέγων,	ὁ	σωτὴρ ἐπὶ τῇ τῶν ἀνθρώπων
[3, 31]	Ἱεραπόλει τῇ κατὰ τὴν Ἀσίαν·	ὁ	τάφος αὐτῶν ἐστιν ἐκεῖ καὶ
[3, 20]	Ἡγήσιππος· οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	ὁ	Τερτυλλιανὸς τοῦ Δομετιανοῦ τοιαύτην πεποίηται
[3, 7]	μαθητῶν πλείους Ἰάκωβός τε αὐτὸς	ὁ	τῇδε πρῶτος ἐπίσκοπος, τοῦ κυρίου
[3, 28]	λέγει γίνεσθαι» Καὶ Διονύσιος δέ,	ὁ	τῆς κατὰ Ἀλεξάνδρειαν παροικίας καθ'
[3, 25]	ἠξίωσεν, πόρρω δέ που καὶ	ὁ	τῆς φράσεως παρὰ τὸ ἦθος
[3, 6]	τὰς φάραγγας. Περιιὼν δὲ ταύτας	ὁ	Τίτος ὡς ἐθεάσατο πεπλησμένας τῶν
[3, 31]	τάφος αὐτῶν ἐστιν ἐκεῖ καὶ	ὁ	τοῦ πατρὸς αὐτῶν» Ταῦτα μὲν
[3, 31]	τελευτῆς ὅ τε χρόνος καὶ	ὁ	τρόπος καὶ πρὸς ἔτι τῆς
[3, 30]	αὕτη, τοῦ κυρίου. Τοιοῦτος ἦν	ὁ	τῶν μακαρίων γάμος καὶ ἡ
[3, 20]	ἐπὶ τῆς Ἐφέσου διατριβὴν ἀπειληφέναι	ὁ	τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχαίωνπαραδίδωσι λόγος.
[3, 8]	εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν	ὁ	φθόγγος» τῶν ἱερῶν ἀποστόλων καὶ
[3, 23]	ἡμῖν, ἣν ἐγώ τε καὶ	ὁ	Χριστός σοι παρακατεθέμεθα ἐπὶ τῆς
[3, 10]	μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος	ὁ	χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγον ἐτῶν·
[3, 31]	βίου τῶν σκηνωμάτων αὐτῶν καταθέσεως	ὁ	χῶρος ἤδη πρότερον ἡμῖν δεδήλωται·
[3, 29]	τῶν ἐνδεῶν θεραπείᾳ προκεχειρισμένων ηὔχουν.	Ὅ	γε μὴν Ἀλεξανδρεὺς Κλήμης ἐν
[3, 30]	τὰς θυγατέρας ἀνδράσιν ἐξέδωκεν, καὶ	ὅ	γε Παῦλος οὐκ ὀκνεῖ ἔν
[3, 36]	καὶ ἡμέρας, ἐνδεδεμένος δέκα λεοπάρδοις,	ὅ	ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα, οἳ καὶ
[3, 25]	τῶν Παύλου Πράξεων ἡ γραφὴ	ὅ	τε λεγόμενος Ποιμὴν καὶ ἡ
[3, 36]	Ἱεραπόλει παροικίας καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος,	ὅ	τε παρὰ πλείστοις εἰς ἔτι
[3, 31]	οὖν καὶ Πέτρου τῆς τελευτῆς	ὅ	τε χρόνος καὶ ὁ τρόπος
[3, 10]	τῷ ἀνδρί, Περὶ αὐτοκράτορος λογισμοῦ,	ὅ	τινες Μακκαβαϊκὸν ἐπέγραψαν τῷ τοὺς
[3, 23]	δευτέρου, μόνην ἀποκρύπτων τὴν δεξιάν·	ὃ	δ' ἐγγυώμενος, ἐπομνύμενος ὡς ἄφεσιν
[3, 8]	ἄνθρωπον καὶ πολλαῖς αἰκίζονται πληγαῖς·	ὃ	δ' οὔθ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ φθεγξάμενος
[3, 23]	Στῆθι, πίστευσον· Χριστός με ἀπέστειλεν.	Ὃ	δὲ ἀκούσας, πρῶτον ἔστη μὲν
[3, 23]	Ἰωάννην, εἰς φυγὴν αἰδεσθεὶς ἐτράπετο.	Ὃ	δὲ ἐδίωκεν ἀνὰ κράτος, ἐπιλαθόμενος
[3, 23]	ἐπιπεσούσης χρείας ἀνακαλοῦσι τὸν Ἰωάννην.	Ὃ	δὲ ἐπεὶ τὰ ἄλλα ὧν
[3, 23]	τι καὶ μεῖζον συμπράττειν ἠξίουν.	Ὃ	δὲ κατ' ὀλίγον προσειθίζετο, καὶ
[3, 23]	τῆς ἐκκλησίας, ἧς προκαθέζῃ, μάρτυρος»	Ὃ	δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἐξεπλάγη,
[3, 38]	αὐτὸν ἑρμηνεῦσαι λέγουσι τὴν γραφήν·	ὃ	καὶ μᾶλλον ἂν εἴη ἀληθὲς
[3, 4]	κατέλιπεν βιβλίοις, τῷ τε εὐαγγελίῳ,	ὃ	καὶ χαράξαι μαρτύρεται καθ' ἃ
[3, 8]	τοῦτο παρέτεινεν ἐφ' ἡμίσειαν ὥραν·	ὃ	τοῖς μὲν ἀπείροις ἀγαθὸν ἐδόκει
[3, 8]	πρὸς τὴν τῶν ἀζύμων ἑορτήν,	ὀγδόῃ	Ξανθικοῦ μηνὸς κατὰ νυκτὸς ἐνάτην
[3, 6]	ὥρᾳ μιᾷ. Πάντα δ' ὑπ'	ὀδόντας	ἦγεν ἡ ἀνάγκη, καὶ τὰ
[3, 36]	σῖτος εἰμι θεοῦ καὶ δι'	ὀδόντων	θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς ἄρτος
[3, 23]	ἡγεμὼν γενέσθω μοί τις τῆς	ὁδοῦ.	Ἥλαυνεν, ὥσπερ εἶχεν, αὐτόθεν ἀπὸ
[3, 23]	ἄστομος καὶ εὔρωστος ἵππος ὀρθῆς	ὁδοῦ	καὶ τὸν χαλινὸν ἐνδακών, μειζόνως
[3, 6]	ἦσαν ὠμότεροι, δεινὰς δὲ βασάνων	ὁδοὺς	ἐπενόουν πρὸς ἔρευναν τροφῆς, ὀρόβοις
[3, 6]	δυνατωτέρων πλεονεκτούντων, τῶν δὲ ἀσθενῶν	ὀδυρομένων.	Πάντων μὲν δὴ παθῶν ὑπερίσταται
[3, 4]	ποιμήν, γεγονέναι ἱστορεῖ. Ἀλλὰ γὰρ	ὁδῷ	προβαίνουσιν, ἐπὶ καιροῦ τὰ τῆς
[3, 8]	θεοῦ κηρυγμάτων παρήκουον, τοῦτο μὲν	ὅθ'	ὑπὲρ τὴν πόλιν ἄστρον ἔστη
[3, 38]	μὴ νέον ὑπάρχει τὸ σύγγραμμα,	ὅθεν	δὴ καὶ εἰκότως ἔδοξεν αὐτὸ
[3, 3]	μάλιστα δεῖ στοιχειώσεως εἰσαγωγικῆς, κέκριται·	ὅθεν	ἤδη καὶ ἐν ἐκκλησίαις ἴσμεν
[3, 25]	ἀνδρῶν ἀναπλάσματα τυγχάνει, σαφῶς παρίστησιν·	ὅθεν	οὐδ' ἐν νόθοις αὐτὰ κατατακτέον,
[3, 27]	μνήμην τῆς σωτηρίου ἀναστάσεως ἐπετέλουν·	ὅθεν	παρὰ τὴν τοιαύτην ἐγχείρησιν τῆς
[3, 5]	ἐπικρατήσαντα τῶν ἀμφὶ Γάλβαν καὶ	Ὄθωνα	ἐνιαυτὸν ἐπὶ μησὶν ἓξ διαγενομένων,
[3, 4]	μαρτύρεται καθ' ἃ παρέδοσαν αὐτῷ	οἱ	ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται
[3, 20]	ὁ Ἡγήσιππος· ~Ἔτι δὲ περιῆσαν	οἱ	ἀπὸ γένους τοῦ κυρίου υἱωνοὶ
[3, 0]	Ὅποι γῆς ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν	οἱ	ἀπόστολοι. Β Τίς πρῶτος τῆς
[3, 8]	φωνὰς βοῶν διετέλει. Νομίσαντες δ'	οἱ	ἄρχοντες ὅπερ ἦν, δαιμονιώτερον εἶναι
[3, 6]	μηνύσῃ δράκα μίαν κεκρυμμένων ἀλφίτων.	Οἱ	βασανισταὶ δ' οὐδ' ἐπείνων καὶ
[3, 20]	Ῥωμαίων σύγκλητος βουλὴ ψηφίζεται· ἱστοροῦσιν	οἱ	γραφῇ τὰ κατὰ τοὺς χρόνους
[3, 20]	ἔχουσιν ἢ πόσων χρημάτων κυριεύουσιν.	Οἱ	δὲ εἶπαν ἀμφοτέροις ἐννακισχίλια δηνάρια
[3, 24]	πρὸς τοῦ Χριστοῦ πραχθέντα παραδίδωσιν,	οἱ	δὲ λοιποὶ τρεῖς εὐαγγελισταὶ τὰ
[3, 6]	μέν, εἰ πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν ὄντες,	οἱ	δὲ πενέστεροι κριθῆς· ἔπειτα κατακλείοντες
[3, 6]	ἐπινοηθείη, καθ' ἡμέραν εἰσπηδῶντες ἥρπαζον	οἱ	δορυφόροι. Δεινὴ δὲ τὸ γύναιον
[3, 6]	πάθη, ξηροῖς δὲ τοῖς ὄμμασιν	οἱ	δυσθανατοῦντες ἐθεώρουν τοὺς φθάσαντας ἀναπαύσασθαι,
[3, 5]	γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ ὁπόσα	οἱ	ἐπ' αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἂν
[3, 7]	ἐπὶ σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι	οἱ	ἐχθροί σου χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν
[3, 24]	κατείλεκται, ταύτῃ ἂν γένοιτο δῆλον.	Οἱ	θεσπέσιοι καὶ ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς,
[3, 6]	καὶ τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον	οἱ	θυμοί, σύμβουλον λαβοῦσα τὴν ὀργὴν
[3, 8]	ἑορτήν, ἣ πεντηκοστὴ καλεῖται, νύκτωρ	οἱ	ἱερεῖς παρελθόντες εἰς τὸ ἱερόν,
[3, 6]	δὲ τοὺς προσήκοντας οὔτε ἴσχυον	οἱ	κάμνοντες καὶ τὸ διευτονοῦν ὤκνει
[3, 23]	καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι μαρτυροῦσιν	οἱ	κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἰωάννῃ τῷ
[3, 6]	ἦν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμπνέοντας	οἱ	λῃσταὶ διηρεύνων, μή τις ὑπὸ
[3, 6]	νὺξ θανάτου γέμουσα. Καὶ τούτων	οἱ	λῃσταὶ χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς
[3, 24]	οὖν ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν καὶ	οἱ	λοιποὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν φοιτηταί,
[3, 8]	τούτοις· Τὸν γοῦν ἄθλιον δῆμον	οἱ	μὲν ἀπατεῶνες καὶ καταψευδόμενοι τοῦ
[3, 6]	τὰ σώματα τῶν ἀθλίων· ὧν	οἱ	μὲν ἔτι συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς
[3, 10]	τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν βασιλέως	οἱ	μετὰ Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ'
[3, 3]	προτέρα, ἀνωμολόγηται, ταύτῃ δὲ καὶ	οἱ	πάλαι πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ ἐν
[3, 4]	αὐτὸς ὠνόμασεν, συστρατιῶται γεγόνασιν, ὧν	οἱ	πλείους ἀλήστου πρὸς αὐτοῦ μνήμης
[3, 39]	τὰ πολλὰ λέγουσιν ἔχαιρον ὥσπερ	οἱ	πολλοί, ἀλλὰ τοῖς τἀληθῆ διδάσκουσιν,
[3, 23]	γράφει κατὰ λέξιν· καὶ πάντες	οἱ	πρεσβύτεροι μαρτυροῦσιν οἱ κατὰ τὴν
[3, 27]	ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους οἰκείως ἐπεφήμιζον	οἱ	πρῶτοι, πτωχῶς καὶ ταπεινῶς τὰ
[3, 6]	δὲ καὶ δουλείαν ὁ λιμός,	οἱ	στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι. Ἴθι,
[3, 6]	οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο	οἱ	στασιασταὶ καὶ τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς,
[3, 6]	λοιπὸν κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. Εὐθέως δ'	οἱ	στασιασταὶ παρῆσαν καὶ τῆς ἀθεμίτου
[3, 6]	πεπλήρωτο γυναικῶν καὶ βρεφῶν λελυμένων,	οἱ	στενωποὶ δὲ γερόντων νεκρῶν, παῖδες
[3, 5]	ὡς ἂν ἐκ μέρους ἔχοιεν	οἱ	τῇδε τῇ γραφῇ ἐντυγχάνοντες εἰδέναι
[3, 6]	ἔτι συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς ἐδόκουν,	οἱ	τηκόμενοι δὲ ἤδη παρωδεύοντο, καὶ
[3, 29]	ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως, ἀνέδην ἐκπορνεύουσιν	οἱ	τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. Πυνθάνομαι
[3, 5]	συνερρύη κακά, ὅπως τε μάλιστα	οἱ	τῆς Ἰουδαίας οἰκήτορες εἰς ἔσχατα
[3, 25]	εὐαγγέλιον κατέλεξαν, ᾧ μάλιστα Ἑβραίων	οἱ	τὸν Χριστὸν παραδεξάμενοι χαίρουσιν. Ταῦτα
[3, 6]	Ταύτης τὴν μὲν ἄλλην κτῆσιν	οἱ	τύραννοι διήρπασαν, ὅσην ἐκ τῆς
[3, 6]	ἦν, καὶ διὰ χειρῶν ἐχώρουν	οἱ	φίλτατοι πρὸς ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες τὰ
[3, 18]	τὰ ἐν αὐτῷ μαρτύρια παραδοῦναι,	οἵ	γε καὶ τὸν καιρὸν ἐπ'
[3, 6]	ἐνδείας ἀνέργαστον τὸν σῖτον ἤσθιον,	οἳ	δ' ἔπεσσον ὡς ἥ τε
[3, 6]	τροφήν, σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὐτῷ.	Οἳ	δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες ὥσπερ
[3, 6]	ἀφεώρα, τοὺς στασιαστὰς ζῶντας ἀπολιπών.	Οἳ	δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἐκ
[3, 38]	οἳ μὲν τὸν εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν,	οἳ	δὲ τὸν Κλήμεντα τοῦτον αὐτὸν
[3, 9]	λόγον, πεποίηται καὶ πρὸς ἄλλους,	οἳ	διαβάλλειν καὶ αὐτοὶ τὰ πάτρια
[3, 32]	διὰ τῆς τῶν ἑτεροδιδασκάλων ἀπάτης,	οἳ	καὶ ἅτε μηδενὸς ἔτι τῶν
[3, 37]	τῆς τῶν ἀποστόλων ἐπέχοντες διαδοχῆς·	οἳ	καὶ, ἅτε τηλικῶνδε ὄντες θεοπρεπεῖς
[3, 7]	τὴν τῶν ἱερῶν εὐαγγελιστῶν γραφήν,	οἳ	καὶ αὐτὰς αὐτοῦ παρατέθεινται τὰς
[3, 36]	λεοπάρδοις, ὅ ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα,	οἳ	καὶ εὐεργετούμενοι χείρονες γίνονται, ἐν
[3, 38]	γλώττης ἐγγράφως ὡμιληκότος τοῦ Παύλου,	οἳ	μὲν τὸν εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν, οἳ
[3, 6]	δ' ἐμοὶ μεινάτω. Μετὰ ταῦθ'	οἳ	μὲν τρέμοντες ἐξῄεσαν, πρὸς ἓν
[3, 7]	Ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη,	οἵα	οὐκ ἐγένετο ἀπ' ἀρχῆς κόσμου
[3, 36]	τὴν κατ' Ἀντιόχειαν αὐτῷ ποίμνην	οἷα	γνήσιος καὶ ἀγαθὸς ποιμὴν παρατίθεται,
[3, 36]	τῷ ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ· ὃν	οἷα	δὴ ἀποστολικὸν ἄνδρα εὖ μάλα
[3, 24]	αὐτῷ πρὸς τοῦ θείου πνεύματος	οἷα	κρείττονι παραπεφυλαγμένης. Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 5]	τε Ἰουδαϊκῶν ὅσαι τε καὶ	οἷαι	γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ ὁπόσα
[3, 36]	δ' αὐτὸς Σμυρναίοις γράφων, οὐκ	οἰδ'	ὁπόθεν ῥητοῖς συγκέχρηται, τοιαῦτά τινα
[3, 36]	τὴν ἀνάστασιν ἐν σαρκὶ αὐτὸν	οἶδα	καὶ πιστεύω ὄντα. Καὶ ὅτε
[3, 26]	πολλοὺς ἐξαπατῆσαι διὰ μαγικῆς τέχνης	οἴδαμεν·	ὃς καὶ τοὺς αὐτῷ ἑπομένους
[3, 36]	εὐθὺς αὐτοῦ ἥψαντο καὶ ἐπίστευσαν»	Οἶδεν	δὲ αὐτοῦ τὸ μαρτύριον καὶ
[3, 23]	Ἔφεσον, ὁ δὲ πρεσβύτερος ἀναλαβὼν	οἴκαδε	τὸν παραδοθέντα νεανίσκον ἔτρεφεν, συνεῖχεν,
[3, 20]	τιμάς, ἐπανελθεῖν δ' ἐπὶ τὰ	οἰκεῖα	μετὰ τοῦ καὶ τὰς οὐσίας
[3, 30]	τελεία διάθεσις» Καὶ ταῦτα δ'	οἰκεῖα	ὄντα τῇ μετὰ χεῖρας ὑποθέσει,
[3, 18]	θεῖον λόγον ἕνεκεν μαρτυρίας Πάτμον	οἰκεῖν	καταδικασθῆναι τὴν νῆσον. Γράφων γέ
[3, 5]	καί τινα τῆς Περαίας πόλιν	οἰκεῖν	κεκελευσμένου, Πέλλαν αὐτὴν ὀνομάζουσιν, ἐν
[3, 24]	ταῦτα μὲν ἡμεῖς περὶ τούτων·	οἰκειότερον	δὲ κατὰ καιρὸν διὰ τῆς
[3, 24]	τῆς τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας ἐν	οἰκείῳ	καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν δέξεται καὶ
[3, 27]	θατεραλήπτους εὑρὼν ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους	οἰκείως	ἐπεφήμιζον οἱ πρῶτοι, πτωχῶς καὶ
[3, 5]	τε μάλιστα οἱ τῆς Ἰουδαίας	οἰκήτορες	εἰς ἔσχατα περιηλάθησαν συμφορῶν, ὁπόσαι
[3, 6]	τὰ πάθη. Καθ' ἑκάστην γὰρ	οἰκίαν,	εἴ που τροφῆς παραφανείη σκιά,
[3, 6]	ἁρπαγαῖς, ὁπότε γὰρ κατίδοιεν ἀποκεκλεισμένην	οἰκίαν,	σημεῖον ἦν τοῦτο τοὺς ἔνδον
[3, 6]	ἦν, ἐπεισπηδῶντες δὲ διηρεύνων τὰς	οἰκίας,	ἔπειθ' εὑρόντες μὲν ὡς ἀρνησαμένους
[3, 6]	λῃσταὶ χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς	οἰκίας,	ἐσύλων τοὺς νεκρούς, καὶ τὰ
[3, 6]	ἑαυτοὺς εἰς τὰ μυχαίτατα τῶν	οἰκιῶν,	τινὲς μὲν ὑπ' ἄκρας ἐνδείας
[3, 36]	πίστιν καὶ ὑπομονὴν καὶ πᾶσαν	οἰκοδομὴν	τὴν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν
[3, 30]	κλήσεως χάριν καὶ τῆς εἰς	οἶκον	ἀνακομιδῆς, ἐπιφωνῆσαι δὲ εὖ μάλα
[3, 31]	Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν	οἶκον	Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ
[3, 6]	κώμης Βαθεζώρ σημαίνει δὲ τοῦτο	οἶκος	ὑσσώπου, διὰ γένος καὶ πλοῦτον
[3, 37]	διαδοχὴν ἐν ταῖς κατὰ τὴν	οἰκουμένην	ἐκκλησίαις γεγόνασιν ποιμένες ἢ καὶ
[3, 1]	μαθητῶν ἐφ' ἅπασαν κατασπαρέντων τὴν	οἰκουμένην,	Θωμᾶς μέν, ὡς ἡ παράδοσις
[3, 37]	πᾶσαν εἰς πλάτος ἐπισπείροντες τὴν	οἰκουμένην.	Καὶ γὰρ δὴ πλεῖστοι τῶν
[3, 24]	γνῶσιν ἐπὶ πᾶσαν κατήγγελλον τὴν	οἰκουμένην,	σπουδῆς τῆς περὶ τὸ λογογραφεῖν
[3, 8]	χώρας τις αὐτῶν ἄρξει τῆς	οἰκουμένης,	ὃν αὐτὸς μὲν ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν
[3, 8]	καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς	οἰκουμένης	τὰ ῥήματα αὐτῶν» ~Ἐπὶ τούτοις
[3, 6]	καὶ ὑπ' ἀμηχανίας τοὺς αὐτοὺς	οἴκους	εἰσεπήδων δὶς ἢ τρὶς ὥρᾳ
[3, 6]	βαθύνας ἑαυτὸν ὁ λιμὸς κατ'	οἴκους	καὶ γενεὰς τὸν δῆμον ἐπεβόσκετο,
[3, 6]	ἐν χερσίν, οὐδέ τις ἦν	οἶκτος	πολιᾶς ἢ νηπίων, ἀλλὰ συνεπαίροντες
[3, 6]	καὶ παῖδες πατέρων καὶ, τὸ	οἰκτρότατον,	μητέρες νηπίων ἐξήρπαζον ἐξ αὐτῶν
[3, 20]	ὢν τῆς Νέρωνος ὡμότητος. Ἀλλ'	οἶμαι,	ἅτε ἔχων τι συνέσεως, τάχιστα
[3, 29]	τῇ σαρκὶ ἐδίδασκεν. Οὐ γάρ,	οἶμαι,	ἐβούλετο κατὰ τὴν τοῦ σωτῆρος
[3, 6]	ἅ μοι κελεύει τὸ πάθος·	οἶμαι	Ῥωμαίων βραδυνάντων ἐπὶ τοὺς ἀλιτηρίους,
[3, 23]	τὸν γέροντα περιέλαβεν, ἀπολογούμενος ταῖς	οἰμωγαῖς	ὡς ἐδύνατο καὶ τοῖς δάκρυσι
[3, 23]	ὁ ἀπόστολος καὶ μετὰ μεγάλης	οἰμωγῆς	πληξάμενος τὴν κεφαλήν, καλόν γε,
[3, 23]	τὸ μὲν πρῶτον ἐξεπλάγη, χρήματα	οἰόμενος,	ἅπερ οὐκ ἔλαβεν, συκοφαντεῖσθαι, καὶ
[3, 32]	παραπλήσιον τέλος ἀπηνέγκατο· οὐδὲν δὲ	οἷον	καὶ τοῦ συγγραφέως ἐπακοῦσαι, αὐτὰ
[3, 7]	πρὸς τοῦ δεδηλωμένου συγγραφέως οὐδὲν	οἷον	τοῖς τῇδε προσιοῦσιν τῇ γραφῇ
[3, 9]	ἱστορίᾳ, ὁπόθεν τε καὶ ἀφ'	οἵου	γένους ὡρμᾶτο, ἀγνοεῖν. Δηλοῖ δὲ
[3, 24]	φάσκων ὡς ἄρα προσθεὶς Ἡρῴδης	οἷς	διεπράξατο πονηροῖς, κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην
[3, 7]	εἰ ἄρα ποτὲ δυνηθεῖεν ἐφ'	οἷς	ἔδρασαν, μετανοήσαντες συγγνώμης καὶ σωτηρίας
[3, 25]	τὴν ἁγίαν τῶν εὐαγγελίων τετρακτύν,	οἷς	ἕπεται ἡ τῶν Πράξεων τῶν
[3, 39]	ἑκάτερον Ἰωάννου ἔτι νῦν λέγεσθαι·	οἷς	καὶ ἀναγκαῖον προσέχειν τὸν νοῦν,
[3, 9]	Περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος, ἐν	οἷς	καὶ ἀντιρρήσεις πρὸς Ἀπίωνα τὸν
[3, 24]	δεσμωτήριον κάθειρξιν τοῦ βαπτιστοῦ μνημονεύουσιν·	οἷς	καὶ ἐπιστήσαντι οὐκέτ' ἂν δόξαι
[3, 4]	καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,	οἷς	καί φησιν ἔτ' ἄνωθεν ἅπασι
[3, 39]	καί τινα ἄλλα μυθικώτερα· ἐν	οἷς	καὶ χιλιάδα τινά φησιν ἐτῶν
[3, 3]	τεθείη, ὑφ' ἑτέρων δὲ ἀναγκαιότατον	οἷς	μάλιστα δεῖ στοιχειώσεως εἰσαγωγικῆς, κέκριται·
[3, 20]	κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ. Ἐφ'	οἷς	μηδὲν αὐτῶν κατεγνωκότα τὸν Δομετιανόν,
[3, 23]	χρόνον ἐπισημηνάμενος, καὶ ἱστορίαν ἀναγκαιοτάτην	οἷς	τὰ καλὰ καὶ ἐπωφελῆ φίλον
[3, 26]	Καπαρατταίας, γενόμενον μαθητὴν τοῦ Σίμωνος,	οἰστρηθέντα	καὶ αὐτὸν ὑπὸ τῶν δαιμόνων
[3, 30]	καὶ ὅ γε Παῦλος οὐκ	ὀκνεῖ	ἔν τινι ἐπιστολῇ τὴν αὐτοῦ
[3, 39]	δι' ὧν φησιν λέξεων· οὐκ	ὀκνήσω	δέ σοι καὶ ὅσα ποτὲ
[3, 23]	μὲν ἐπισκόπους καταστήσων, ὅπου δὲ	ὅλας	ἐκκλησίας ἁρμόσων, ὅπου δὲ κλῆρον
[3, 5]	εἱρκτῇ κατακλεισθέντας τὸν μετελθόντα αὐτοὺς	ὄλεθρον	πρὸς τῆς θείας δίκης καταδέξασθαι.
[3, 7]	Χριστοῦ τόλμαν τὸν κατ' αὐτῶν	ὄλεθρον	ὑπερθεμένης, ἐν ὅσοις τῶν ἀποστόλων
[3, 6]	μητρὶ παραχωρήσαντες, ἀνεπλήσθη δ' εὐθέως	ὅλη	τοῦ μύσους ἡ πόλις, καὶ
[3, 10]	οὗτος ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων	ὀλίγον	ἐτῶν· ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως
[3, 23]	συμπράττειν ἠξίουν. Ὃ δὲ κατ'	ὀλίγον	προσειθίζετο, καὶ διὰ μέγεθος φύσεως
[3, 17]	ἐπιδειξάμενος ὁ Δομετιανὸς ὠμότητα οὐκ	ὀλίγον	τε τῶν ἐπὶ Ῥώμης εὐπατριδῶν
[3, 9]	πᾶσαν τὴν Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν ἐν	ὅλοις	εἴκοσι κατατέθειται συγγράμμασιν, τὴν δ'
[3, 7]	τῆς παναγάθου προνοίας, τεσσαράκοντα ἐφ'	ὅλοις	ἔτεσιν μετὰ τὴν κατὰ τοῦ
[3, 36]	σκορπισμοὶ ὀστέων, συγκοπαὶ μελῶν, ἀλεσμοὶ	ὅλου	τοῦ σώματος, κολάσεις τοῦ διαβόλου
[3, 6]	θρῆνος ἐν ταῖς συμφοραῖς οὔτε	ὀλοφυρμὸς	ἦν, ἀλλ' ὁ λιμὸς ἤλεγχε
[3, 8]	ὡς ἐνῆν μάλιστα τὴν φωνὴν	ὀλοφυρτικῶς	παρεγκλίνων, πρὸς ἑκάστην ἀπεκρίνατο πληγήν·
[3, 5]	οὖν τηνικάδε κατὰ πάντα τόπον	ὅλῳ	τῷ ἔθνει συνερρύη κακά, ὅπως
[3, 37]	προθύμως τὴν εἰς τὸν τῶν	ὅλων	δημιουργὸν εὐσέβειαν ἐν ταῖς αὐτῶν
[3, 3]	καὶ τὴν καλουμένην Ἀποκάλυψιν οὐδ'	ὅλως	ἐν καθολικοῖς ἴσμεν παραδεδομένα, ὅτι
[3, 38]	Ἀπίωνος διαλόγους περιέχοντα· ὧν οὐδ'	ὅλως	μνήμη τις παρὰ τοῖς παλαιοῖς
[3, 36]	ἐν Φιλαδελφίᾳ αὖθις διὰ γραφῆς	ὁμιλεῖ	καὶ τῇ Σμυρναίων ἐκκλησίᾳ ἰδίως
[3, 36]	ἐπὶ τῆς Ἀσίας τῶν ἀποστόλων	ὁμιλητὴς	Πολύκαρπος, τῆς κατὰ Σμύρναν ἐκκλησίας
[3, 36]	ἐπεδήμει, παροικίας ταῖς διὰ λόγων	ὁμιλίαις	τε καὶ προτροπαῖς ἐπιρρωννύς, ἐν
[3, 24]	καὶ τῆς τῶν λοιπῶν ἀποστόλων	ὁμιλίας	ὠφελημένος, διὰ τοῦ ἰδίου παρέδωκεν
[3, 6]	τὰ πάθη, ξηροῖς δὲ τοῖς	ὄμμασιν	οἱ δυσθανατοῦντες ἐθεώρουν τοὺς φθάσαντας
[3, 8]	ἀλλ' ὡς ἐμβεβροντημένοι καὶ μήτε	ὄμματα	μήτε ψυχὴν ἔχοντες τῶν τοῦ
[3, 6]	μύσους ἡ πόλις, καὶ πρὸ	ὀμμάτων	ἕκαστος τὸ πάθος λαμβάνων ὡς
[3, 9]	Ἰουδαίων οὐ παρὰ μόνοις τοῖς	ὁμοεθνέσιν,	ἀλλὰ καὶ παρὰ Ῥωμαίοις γέγονεν
[3, 33]	πλεονεκτεῖν, ἀποστερεῖν καὶ τὰ τούτοις	ὅμοια.	Πρὸς ταῦτα ἀντέγραψεν Τραϊανὸς τὸ
[3, 39]	καὶ εἴ τις ἄλλος τὰ	ὅμοια	φρονῶν ἀναπέφηνεν. Καὶ ἄλλας δὲ
[3, 39]	πλείστοις ὅσοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν τῆς	ὁμοίας	αὐτῷ δόξης παραίτιος γέγονεν τὴν
[3, 10]	μὲν ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ	ὁμοίας	ἠξίωται τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ
[3, 38]	ἂν εἴη ἀληθὲς τῷ τὸν	ὅμοιον	τῆς φράσεως χαρακτῆρα τήν τε
[3, 23]	ἐκκλησίας τὸ ὄρος κατείληφεν μεθ'	ὁμοίου	στρατιωτικοῦ. Καταρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα ὁ
[3, 10]	μαρτυρίας. Διαβάλλων δῆτα Ἰοῦστον Τιβεριέα,	ὁμοίως	αὐτῷ τὰ κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[3, 24]	τοῖς πολλοῖς περιέλκεται ἡ δόξα·	ὁμοίως	γε μὴν ἐκ τῆς τῶν
[3, 22]	τοῖς δηλουμένοις Ἰγνάτιος ἐγνωρίζετο. Συμεὼν	ὁμοίως	δεύτερος μετὰ τὸν τοῦ σωτῆρος
[3, 27]	καὶ τὴν ἄλλην Ἰουδαϊκὴν ἀγωγὴν	ὁμοίως	ἐκείνοις παρεφύλαττον, ταῖς δ' αὖ
[3, 27]	σωματικὴν περὶ τὸν νόμον λατρείαν	ὁμοίως	ἐκείνοις περιέπειν ἐσπούδαζον. Οὗτοι δὲ
[3, 39]	ἐπιστολῆς καὶ ἀπὸ τῆς Πέτρου	ὁμοίως,	ἐκτέθειται δὲ καὶ ἄλλην ἱστορίαν
[3, 27]	τὸν κύριον, οὐ μὴν ἔθ'	ὁμοίως	καὶ οὗτοι προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν
[3, 38]	Κλήμεντος ἐπιστολή, οὐ μὴν ἔθ'	ὁμοίως	τῇ προτέρᾳ καὶ ταύτην γνώριμον
[3, 25]	τὴν φερομένην Ἰωάννου προτέραν καὶ	ὁμοίως	τὴν Πέτρου κυρωτέον ἐπιστολήν· ἐπὶ
[3, 39]	λόγους παρὰ τῶν αὐτοῖς παρηκολουθηκότων	ὁμολογεῖ	παρειληφέναι, Ἀριστίωνος δὲ καὶ τοῦ
[3, 7]	καὶ πρόρρησιν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν	ὁμολογήσας;	περὶ μὲν οὖν τῶν μετὰ
[3, 38]	Ἡ μὲν οὖν τοῦ Κλήμεντος	ὁμολογουμένη	γραφὴ πρόδηλος, εἴρηται δὲ καὶ
[3, 16]	βίβλῳ ζωῆς» ~Τούτου δὴ οὖν	ὁμολογουμένη	μία ἐπιστολὴ φέρεται, μεγάλη τε
[3, 3]	καὶ παρὰ τοῖς πάλαι πρεσβυτέροις	ὁμολογουμένην,	τοσαῦτα· τοῦ δὲ Παύλου πρόδηλοι
[3, 4]	ἂν εἴη ἀφ' ἧς εἰρήκαμεν	ὁμολογουμένης	αὐτοῦ ἐπιστολῆς, ἐν ᾗ τοῖς
[3, 25]	ἀθετοῦσιν, ἕτεροι δὲ ἐγκρίνουσιν τοῖς	ὁμολογουμένοις.	Ἤδη δ' ἐν τούτοις τινὲς
[3, 3]	δι' οὓς οὐκ ἂν ἐν	ὁμολογουμένοις	τεθείη, ὑφ' ἑτέρων δὲ ἀναγκαιότατον
[3, 25]	ἐκθησόμεθα. Καὶ ταῦτα μὲν ἐν	ὁμολογουμένοις·	τῶν δ' ἀντιλεγομένων, γνωρίμων δ'
[3, 3]	τε περὶ τῶν ἐνδιαθήκων καὶ	ὁμολογουμένων	γραφῶν καὶ ὅσα περὶ τῶν
[3, 3]	καὶ τῶν μὴ παρὰ πᾶσιν	ὁμολογουμένων	θείων γραμμάτων εἰρήσθω ~Ὅτι μὲν
[3, 0]	τῶν εὐαγγελίων. ΚΕ Περὶ τῶν	ὁμολογουμένων	θείων γραφῶν καὶ τῶν μὴ
[3, 26]	τινές εἰσιν, ἀπ' ἐκείνου τοῦτο	ὁμολογοῦντες»	Ἦν δ' ἄρα διαβολικῆς ἐνεργείας
[3, 27]	θεὸν λόγον ὄντα καὶ σοφίαν	ὁμολογοῦντες,	τῇ τῶν προτέρων περιετρέποντο δυσσεβείᾳ,
[3, 20]	ἐκκλησιῶν, ὡς ἂν δὴ μάρτυρας	ὁμοῦ	καὶ ἀπὸ γένους ὄντας τοῦ
[3, 23]	ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, ἀπόστολος	ὁμοῦ	καὶ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τὰς αὐτόθι
[3, 7]	καὶ ὑπερφυῶς παράδοξον τὴν πρόγνωσιν	ὁμοῦ	καὶ πρόρρησιν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[3, 24]	βλεπομένης» ~Ταῦτα τοῦ Κλήμεντος, ἱστορίας	ὁμοῦ	καὶ ὠφελείας τῆς τῶν ἐντευξομένων
[3, 31]	ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων ἐπισκόπῳ γράφων,	ὁμοῦ	τε αὐτοῦ καὶ Φιλίππου μνημονεύει
[3, 23]	ἀποστόλων παραδόσεως» Ὁ δὲ Κλήμης	ὁμοῦ	τὸν χρόνον ἐπισημηνάμενος, καὶ ἱστορίαν
[3, 11]	τότε τῷ βίῳ, βουλήν τε	ὁμοῦ	τοὺς πάντας περὶ τοῦ τίνα
[3, 39]	τῶν δύο κατὰ τὴν Ἀσίαν	ὁμωνυμίᾳ	κεχρῆσθαι εἰρηκότων δύο τε ἐν
[3, 25]	εὐαγγελιστοῦ τυγχάνουσαι εἴτε καὶ ἑτέρου	ὁμωνύμου	ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς νόθοις κατατετάχθω
[3, 31]	γραμμάτων καὶ τῶν ἀντιλεγομένων μέν,	ὅμως	δ' ἐν πλείσταις ἐκκλησίαις παρὰ
[3, 24]	ἄλλοι τε ἐπὶ τούτοις μυρίοι·	ὅμως	δ' οὖν ἐξ ἁπάντων τῶν
[3, 25]	ἐνδιαθήκους μὲν ἀλλὰ καὶ ἀντιλεγομένας,	ὅμως	δὲ παρὰ πλείστοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν
[3, 3]	οὐκ ἐνδιάθηκον μὲν εἶναι παρειλήφαμεν,	ὅμως	δὲ πολλοῖς χρήσιμος φανεῖσα, μετὰ
[3, 6]	ἀφελέσθαι σταλαγμούς. Τοιαῦτα δ' ἐσθίοντες,	ὅμως	οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο
[3, 25]	δ' ἀντιλεγομένων, γνωρίμων δ' οὖν	ὅμως	τοῖς πολλοῖς, ἡ λεγομένη Ἰακώβου
[3, 25]	εἴη, ἀναγκαίως δὲ καὶ τούτων	ὅμως	τὸν κατάλογον πεποιήμεθα, διακρίνοντες τάς
[3, 37]	τούτους διαλαμψάντων καὶ Κοδρᾶτος ἦν,	ὃν	ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ
[3, 8]	τις αὐτῶν ἄρξει τῆς οἰκουμένης,	ὃν	αὐτὸς μὲν ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν πεπληρῶσθαι
[3, 32]	ᾧ Συμεῶνα τὸν τοῦ Κλωπᾶ,	ὃν	δεύτερον καταστῆναι τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις
[3, 36]	κυρίου τὴν ἐπισκοπὴν ἐγκεχειρισμένος· καθ'	ὃν	ἐγνωρίζετο Παπίας, τῆς ἐν Ἱεραπόλει
[3, 8]	ἐπὶ τὸν Χριστὸν ἀναχθείη, πρὸς	ὃν	εἴρητο. Ὑπὸ τοῦ πατρὸς· αἴτησαι
[3, 4]	Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον, Διονύσιος ὄνομα αὐτῷ,	ὃν	ἐν ταῖς Πράξεσι μετὰ τὴν
[3, 31]	πρόσθεν ἐμνήσθημεν, διαλόγῳ Πρόκλος, πρὸς	ὃν	ἐποιεῖτο τὴν ζήτησιν, περὶ τῆς
[3, 23]	τῷ βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος	ὃν	ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, ἀπόστολος ὁμοῦ
[3, 36]	τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ·	ὃν	οἷα δὴ ἀποστολικὸν ἄνδρα εὖ
[3, 36]	καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε	ὃν	πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ περὶ ὑμῶν.
[3, 15]	ἔτεσιν ἐπισκοπεύσαντα δεκαδύο διαδέχεται Κλήμης,	ὃν	συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων
[3, 36]	ἀλλ' οὐ παρὰ τοῦτο δεδικαίωμαι.	Ὀναίμην	τῶν θηρίων τῶν ἐμοὶ ἑτοίμων,
[3, 29]	τοῦ σωτῆρος πρὸς τῶν ἀποστόλων	ὀνειδισθεὶς	ζηλοτυπίαν, εἰς μέσον ἀγαγὼν τὴν
[3, 28]	καὶ πάνυ σαρκικός, ἐν τούτοις	ὀνειροπολεῖν	ἔσεσθαι, γαστρὸς καὶ τῶν ὑπὸ
[3, 36]	ἐκκλησίᾳ γράφει, ποιμένος αὐτῆς μνημονεύων	Ὀνησίμου,	ἑτέραν δὲ τῇ ἐν Μαγνησίᾳ
[3, 4]	καὶ τὸν Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον, Διονύσιος	ὄνομα	αὐτῷ, ὃν ἐν ταῖς Πράξεσι
[3, 32]	φερομένων ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος, ᾧ	ὄνομα	Ἰούδας, φησὶν εἰς τὴν αὐτὴν
[3, 35]	ἐπισκοπῆς τὸν θρόνον Ἰουδαῖός τις	ὄνομα	Ἰοῦστος, μυρίων ὅσων ἐκ περιτομῆς
[3, 6]	ἱκετευόντων καὶ τὸ φρικτότατον ἐπικαλουμένων	ὄνομα	τοῦ θεοῦ μεταδοῦναί τι μέρος
[3, 28]	ἐπιφημίσαι θελήσαντα τῷ ἑαυτοῦ πλάσματι	ὄνομα.	Τοῦτο γὰρ εἶναι τῆς διδασκαλίας
[3, 8]	τούτων φοβερώτερον, Ἰησοῦς γάρ τις	ὄνομα,	υἱὸς Ἀνανίου, τῶν ἰδιωτῶν, ἄγροικος,
[3, 39]	δὶς καταριθμοῦντι αὐτῷ τὸ Ἰωάννου	ὄνομα,	ὧν τὸν μὲν πρότερον Πέτρῳ
[3, 39]	Ἀριστίωνα, σαφῶς τε αὐτὸν πρεσβύτερον	ὀνομάζει·	ὡς καὶ διὰ τούτων ἀποδείκνυσθαι
[3, 27]	ἐπίκλην ὁ πτωχὸς παρ' Ἑβραίοις	ὀνομάζεται.	~Κατὰ τοὺς δηλουμένους χρόνους ἑτέρας
[3, 3]	αὐτοῖς εἴρηται. Ἀλλὰ τὰ μὲν	ὀνομαζόμενα	Πέτρου, ὧν μόνην μίαν γνησίαν
[3, 25]	Πέτρου δευτέρα ἐπιστολὴ καὶ ἡ	ὀνομαζομένη	δευτέρα καὶ τρίτη Ἰωάννου, εἴτε
[3, 5]	πόλιν οἰκεῖν κεκελευσμένου, Πέλλαν αὐτὴν	ὀνομάζουσιν,	ἐν ἧ τῶν εἰς Χριστὸν
[3, 39]	Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν φησι γενέσθαι·	ὀνομαστὶ	γοῦν πολλάκις αὐτῶν μνημονεύσας ἐν
[3, 15]	λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ	ὀνόματα	ἐν βίβλῳ ζωῆς» ~Τούτου δὴ
[3, 5]	πάντα τὰ ἔθνη ἐν τῷ	ὀνόματί	μου» οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 25]	αὐτάς τε ταύτας καὶ τὰς	ὀνόματι	τῶν ἀποστόλων πρὸς τῶν αἱρετικῶν
[3, 37]	δ' ὄντος ἡμῖν ἅπαντας ἐξ	ὀνόματος	ἀπαριθμεῖσθαι ὅσοι ποτὲ κατὰ τὴν
[3, 4]	τοὺς γνωρίμους αὐτοῦ καταλέγων ἐξ	ὀνόματος	αὐτῶν μνημονεύει. Τιμόθεός γε μὴν
[3, 37]	καὶ εὐαγγελισταί, τούτων εἰκότως ἐξ	ὀνόματος	γραφῇ μόνων τὴν μνήμην κατατεθείμεθα,
[3, 30]	μάλα προτρεπτικῶς καὶ παρακλητικῶς, ἐξ	ὀνόματος	προσειπόντα· μέμνησο, ὦ αὕτη, τοῦ
[3, 27]	τοιᾶσδε λελόγχασι προσηγορίας, τοῦ Ἐβιωναίων	ὀνόματος	τὴν τῆς διανοίας πτωχείαν αὐτῶν
[3, 39]	ἐθέλοι τὸν πρῶτον, τὴν ἐπ'	ὀνόματος	φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν ἑορακέναι. Καὶ
[3, 36]	σαρκὶ αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω	ὄντα.	Καὶ ὅτε πρὸς τοὺς περὶ
[3, 27]	οὗτοι προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν λόγον	ὄντα	καὶ σοφίαν ὁμολογοῦντες, τῇ τῶν
[3, 23]	Ἄκουσον μῦθον οὐ μῦθον ἀλλὰ	ὄντα	λόγον περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου
[3, 36]	δὲ ἄλλην, ἧς ἄρχοντα τότε	ὄντα	Πολύβιον ἱστορεῖ. Πρὸς ταύταις καὶ
[3, 30]	διάθεσις» Καὶ ταῦτα δ' οἰκεῖα	ὄντα	τῇ μετὰ χεῖρας ὑποθέσει, ἐνταῦθά
[3, 28]	ὥστε λούσασθαι, γνόντα δὲ ἔνδον	ὄντα	τὸν Κήρινθον, ἀποπηδῆσαί τε τοῦ
[3, 32]	φυλῆς, ὡς ἂν ἐξ αὐτῶν	ὄντας	ἁλῶναι συνέβη. Λογισμῷ δ' ἂν
[3, 20]	οὓς ἐδηλατόρευσαν ὡς ἐκ γένους	ὄντας	Δαυίδ. Τούτους ὁ ἠουοκᾶτος ἤγαγεν
[3, 20]	μάρτυρας ὁμοῦ καὶ ἀπὸ γένους	ὄντας	τοῦ κυρίου, γενομένης τε εἰρήνης,
[3, 37]	διαδοχῆς· οἳ καὶ, ἅτε τηλικῶνδε	ὄντες	θεοπρεπεῖς μαθηταί, τοὺς κατὰ πάντα
[3, 6]	πυρῶν μέν, εἰ πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν	ὄντες,	οἱ δὲ πενέστεροι κριθῆς· ἔπειτα
[3, 27]	δὲ παρὰ τούτους τῆς αὐτῆς	ὄντες	προσηγορίας, τὴν μὲν τῶν εἰρημένων
[3, 32]	τινες Σίμωνος τοῦ Κλωπᾶ ὡς	ὄντος	ἀπὸ Δαυὶδ καὶ Χριστιανοῦ, καὶ
[3, 31]	τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ,	ὄντος	ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ'
[3, 37]	αὐτῶν ψυχαῖς καταδέχεσθαι. Ἀδυνάτου δ'	ὄντος	ἡμῖν ἅπαντας ἐξ ὀνόματος ἀπαριθμεῖσθαι
[3, 28]	καὶ τὸ βαλανεῖον συμπέσῃ, ἔνδον	ὄντος	Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας ἐχθροῦ.
[3, 6]	τῶν αἰδοίων πόρους, ῥάβδοις δ'	ὀξείαις	ἀναπείροντες τὰς ἕδρας· τὰ φρικτὰ
[3, 8]	διετέλει. Νομίσαντες δ' οἱ ἄρχοντες	ὅπερ	ἦν, δαιμονιώτερον εἶναι τὸ κίνημα
[3, 36]	τὰ παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα·	ὅπερ	ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον,
[3, 33]	ὅπῃ μὲν τῶν δήμων, ἔσθ'	ὅπῃ	δὲ καὶ τῶν κατὰ χώρας
[3, 33]	ἡμᾶς ἐθέλουσιν λείπεσθαι προφάσεις, ἔσθ'	ὅπῃ	μὲν τῶν δήμων, ἔσθ' ὅπῃ
[3, 6]	τὰς ἀγορὰς ἀνειλοῦντο καὶ κατέπιπτον	ὅπῃ	τινὰ τὸ πάθος καταλαμβάνοι. Θάπτειν
[3, 20]	ἐπὶ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος γενησομένη,	ὁπηνίκα	ἐλθὼν ἐν δόξῃ κρινεῖ ζῶντας
[3, 4]	εὐαγγελίου μνημονεύειν ὁ Παῦλος εἴωθεν,	ὁπηνίκα	ὡς περὶ ἰδίου τινὸς εὐαγγελίου
[3, 23]	κάτω βλέπων, εἶτα ἔρριψεν τὰ	ὅπλα,	εἶτα τρέμων ἔκλαιεν πικρῶς· προσελθόντα
[3, 26]	~Σίμωνα τὸν μάγον Μένανδρος διαδεξάμενος,	ὅπλον	δεύτερον οὐ χεῖρον τοῦ προτέρου
[3, 36]	αὐτὸς Σμυρναίοις γράφων, οὐκ οἰδ'	ὁπόθεν	ῥητοῖς συγκέχρηται, τοιαῦτά τινα περὶ
[3, 9]	τῇ μετὰ χεῖρας συμβεβλημένον ἱστορίᾳ,	ὁπόθεν	τε καὶ ἀφ' οἵου γένους
[3, 0]	~Α	Ὅποι	γῆς ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν οἱ
[3, 20]	Χριστοῦ καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ	ὁποία	τις εἴη καὶ ποῖ καὶ
[3, 3]	τῶν κατὰ χρόνους ἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων	ὁποίαις	κέχρηνται τῶν ἀντιλεγομένων, τίνα τε
[3, 6]	εἶμι γὰρ αὐτοῦ δηλώσων ἔργον	ὁποῖον	μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰ
[3, 5]	οἷαι γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ	ὁπόσα	οἱ ἐπ' αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς
[3, 5]	οἰκήτορες εἰς ἔσχατα περιηλάθησαν συμφορῶν,	ὁπόσαι	τε μυριάδες ἡβηδὸν γυναιξὶν ἅμα
[3, 4]	τῶν Πέτρου δὲ λέξεων ἐν	ὁπόσαις	καὶ οὗτος ἐπαρχίαις τοὺς ἐκ
[3, 6]	στασιασταὶ καὶ τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς,	ὁπότε	γὰρ κατίδοιεν ἀποκεκλεισμένην οἰκίαν, σημεῖον
[3, 23]	ὅπου δὲ ὅλας ἐκκλησίας ἁρμόσων,	ὅπου	δὲ κλῆρον ἕνα γέ τινα
[3, 23]	ἐθνῶν, ὅπου μὲν ἐπισκόπους καταστήσων,	ὅπου	δὲ ὅλας ἐκκλησίας ἁρμόσων, ὅπου
[3, 23]	ἐπὶ τὰ πλησιόχωρα τῶν ἐθνῶν,	ὅπου	μὲν ἐπισκόπους καταστήσων, ὅπου δὲ
[3, 6]	λέγουσα κτείνει τὸν υἱόν, ἔπειτ'	ὀπτήσασα,	τὸ μὲν ἥμισυ κατεσθίει, τὸ
[3, 5]	τῇδε τῇ γραφῇ ἐντυγχάνοντες εἰδέναι	ὅπως	αὐτοὺς τῆς εἰς τὸν Χριστὸν
[3, 0]	Ἰωάννου καὶ Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ	Ὅπως	Συμεὼν ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος
[3, 5]	ὅλῳ τῷ ἔθνει συνερρύη κακά,	ὅπως	τε μάλιστα οἱ τῆς Ἰουδαίας
[3, 0]	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν. ΛΓ	Ὅπως	Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς ἐκώλυσεν. ΛΔ
[3, 0]	καὶ ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων. Ι	Ὅπως	τῶν θείων μνημονεύει βιβλίων. ΙΑ
[3, 36]	εἶναι. Μηδέν με ζηλώσαι τῶν	ὁρατῶν	καὶ ἀοράτων, ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ
[3, 7]	μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ	ὀργὴ	τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται
[3, 6]	οἱ θυμοί, σύμβουλον λαβοῦσα τὴν	ὀργὴν	μετὰ τῆς ἀνάγκης, ἐπὶ τὴν
[3, 23]	ὥσπερ ἄστομος καὶ εὔρωστος ἵππος	ὀρθῆς	ὁδοῦ καὶ τὸν χαλινὸν ἐνδακών,
[3, 31]	παντελῶς νόθων καὶ τῆς ἀποστολικῆς	ὀρθοδοξίας	ἀλλοτρίων ἐν τούτοις διειληφότες, ἐπὶ
[3, 25]	προαίρεσις πλεῖστον ὅσον τῆς ἀληθοῦς	ὀρθοδοξίας	ἀπᾴδουσα, ὅτι δὴ αἱρετικῶν ἀνδρῶν
[3, 38]	οὐδὲ γὰρ καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς	ὀρθοδοξίας	ἀποσῴζει τὸν χαρακτῆρα. Ἡ μὲν
[3, 23]	εἶεν οὗτοι, τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες	ὀρθοδοξίας,	εἰ δὴ τοιοῦτοι Εἰρηναῖος καὶ
[3, 6]	ὁδοὺς ἐπενόουν πρὸς ἔρευναν τροφῆς,	ὀρόβοις	μὲν ἐμφράττοντες τοῖς ἀθλίοις τοὺς
[3, 23]	νῦν ἀντὶ τῆς ἐκκλησίας τὸ	ὄρος	κατείληφεν μεθ' ὁμοίου στρατιωτικοῦ. Καταρρηξάμενος
[3, 32]	ἤδη πρότερον ἐχρησάμεθα φωναῖς, Ἡγήσιππος·	ὃς	δὴ περί τινων αἱρετικῶν ἱστορῶν,
[3, 31]	τὸ στῆθος τοῦ κυρίου ἀναπεσών,	ὃς	ἐγενήθη ἱερεὺς τὸ πέταλον πεφορεκὼς
[3, 39]	δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαβᾶν,	ὃς	ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν· καὶ
[3, 5]	εἶτα δὲ μετ' αὐτὸν Ἰακώβου,	ὃς	ἦν Ζεβεδαίου μὲν παῖς, ἀδελφὸς
[3, 1]	τοῖς ἐκ διασπορᾶς Ἰουδαίοις ἔοικεν·	ὃς	καὶ ἐπὶ τέλει ἐν Ῥώμῃ
[3, 26]	ἐξαπατῆσαι διὰ μαγικῆς τέχνης οἴδαμεν·	ὃς	καὶ τοὺς αὐτῷ ἑπομένους ὡς
[3, 31]	ἁγίους, Φίλιππον τῶν δώδεκα ἀποστόλων,	ὃς	κεκοίμηται ἐν Ἱεραπόλει καὶ δύο
[3, 39]	ρον δὲ, ὡς ἔφην, Πέτρῳ·	ὃς	πρὸς τὰς χρείας ἐποιεῖτο τὰς
[3, 23]	τὸν ἄρχοντα ὑμῶν ἀγάγετέ με.	Ὃς	τέως, ὥσπερ ὥπλιστο, ἀνέμενεν, ὡς
[3, 5]	τῶν ἐν μέρει συμβεβηκότων αὐτοῖς	ὅσα	διὰ ξίφους καὶ ἄλλῳ τρόπῳ
[3, 39]	Μάρκος μὲν ἑρμηνευτὴς Πέτρου γενόμενος,	ὅσα	ἐμνημόνευσεν, ἀκριβῶς ἔγραψεν, οὐ μέντοι
[3, 5]	αὐτὴν ἐκείνην ἐξ ἀνθρώπων ἀφανίζουσα.	Ὅσα	μὲν οὖν τηνικάδε κατὰ πάντα
[3, 3]	ἐνδιαθήκων καὶ ὁμολογουμένων γραφῶν καὶ	ὅσα	περὶ τῶν μὴ τοιούτων αὐτοῖς
[3, 39]	οὐκ ὀκνήσω δέ σοι καὶ	ὅσα	ποτὲ παρὰ τῶν πρεσβυτέρων καλῶς
[3, 5]	περιπεπτώκασιν θανάτου, πόλεών τε Ἰουδαϊκῶν	ὅσαι	τε καὶ οἷαι γεγόνασιν πολιορκίαι,
[3, 36]	ἡμῖν ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἄλλας	ὅσας	εἴχομεν παρ' ἡμῖν, ἐπέμψαμεν ὑμῖν,
[3, 5]	κατὰ τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ πλείστας	ὅσας	ἐπιβουλὰς μεμηχανημένων, πρώτου τε Στεφάνου
[3, 6]	ἄλλην κτῆσιν οἱ τύραννοι διήρπασαν,	ὅσην	ἐκ τῆς Περαίας ἀνασκευασαμένη μετήνεγκεν
[3, 6]	τοὺς νεκροὺς θάπτειν ἐκέλευον, τὴν	ὀσμὴν	οὐ φέροντες· ἔπειθ' ὡς οὐ
[3, 4]	καὶ Ἀσίας καὶ Βιθυνίας γράφει.	Ὅσοι	δὲ τούτων καὶ τίνες γνήσιοι
[3, 37]	ἡμῖν ἅπαντας ἐξ ὀνόματος ἀπαριθμεῖσθαι	ὅσοι	ποτὲ κατὰ τὴν πρώτην τῶν
[3, 7]	κατ' αὐτῶν ὄλεθρον ὑπερθεμένης, ἐν	ὅσοις	τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν μαθητῶν
[3, 39]	καὶ τοῖς μετ' αὐτὸν πλείστοις	ὅσοις	τῶν ἐκκλησιαστικῶν τῆς ὁμοίας αὐτῷ
[3, 39]	βιβλίων τοσοῦτόν με ὠφελεῖν ὑπελάμβανον	ὅσον	τὰ παρὰ ζώσης φωνῆς καὶ
[3, 25]	ἐν αὐτοῖς φερομένων προαίρεσις πλεῖστον	ὅσον	τῆς ἀληθοῦς ὀρθοδοξίας ἀπᾴδουσα, ὅτι
[3, 4]	ῥᾴδιον εἰπεῖν, μὴ ὅτι γε	ὅσους	ἄν τις ἐκ τῶν Παύλου
[3, 8]	Ῥωμαίοις ἔπαρχον· ἔνθα μάστιξιν μέχρις	ὀστέων	ξαινόμενος οὔθ' ἱκέτευσεν οὔτ' ἐδάκρυσεν,
[3, 36]	σταυρὸς θηρίων τε συστάσεις, σκορπισμοὶ	ὀστέων,	συγκοπαὶ μελῶν, ἀλεσμοὶ ὅλου τοῦ
[3, 35]	Ἰουδαῖός τις ὄνομα Ἰοῦστος, μυρίων	ὅσων	ἐκ περιτομῆς εἰς τὸν Χριστὸν
[3, 6]	συλλογὴν ἀγρίων καὶ πόας ὑπαντῶντες,	ὅτ'	ἤδη διαπεφευγέναι τοὺς πολεμίους ἐδόκουν,
[3, 7]	πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν» Καὶ πάλιν·	Ὅταν	δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων
[3, 27]	τῶν προτέρων περιετρέποντο δυσσεβείᾳ, μάλιστα	ὅτε	καὶ τὴν σωματικὴν περὶ τὸν
[3, 36]	οἶδα καὶ πιστεύω ὄντα. Καὶ	ὅτε	πρὸς τοὺς περὶ Πέτρον ἐλήλυθεν,
[3, 16]	καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς ἔγνωμεν. Καὶ	ὅτι	γε κατὰ τὸν δηλούμενον τὰ
[3, 24]	οὐρανὸν διεγνωσμένον ἐκκλησίαις, πρῶτον ἀνωμολογήσθω·	ὅτι	γε μὴν εὐλόγως πρὸς τῶν
[3, 3]	πρόδηλοι καὶ σαφεῖς αἱ δεκατέσσαρες·	ὅτι	γε μήν τινες ἠθετήκασι τὴν
[3, 4]	ἐκκλησίας, οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν, μὴ	ὅτι	γε ὅσους ἄν τις ἐκ
[3, 23]	τὴν Δομετιανοῦ τελευτὴν ἐπανελθὼν φυγῆς.	Ὅτι	δὲ εἰς τούτους τῷ βίῳ
[3, 25]	ὅσον τῆς ἀληθοῦς ὀρθοδοξίας ἀπᾴδουσα,	ὅτι	δὴ αἱρετικῶν ἀνδρῶν ἀναπλάσματα τυγχάνει,
[3, 36]	ἐν πίστει καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ	ὅτι	εἰς τὸν ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον
[3, 7]	στρατοπέδων τὴν Ἱερουσαλήμ, τότε γνῶτε	ὅτι	ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς» Συγκρίνας
[3, 7]	δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου·	ὅτι	ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σέ, καὶ
[3, 24]	Ματθαῖος δηλοῖ λέγων· ἀκούσας δὲ	ὅτι	Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν» ἀπὸ τῆς
[3, 4]	πᾶσιν ὁμολογουμένων θείων γραμμάτων εἰρήσθω	~Ὅτι	μὲν οὖν τοῖς ἐξ ἐθνῶν
[3, 38]	ἐξ αὐτῆς χρησάμενος, σαφέστατα παρίστησιν	ὅτι	μὴ νέον ὑπάρχει τὸ σύγγραμμα,
[3, 38]	προτέρᾳ καὶ ταύτην γνώριμον ἐπιστάμεθα,	ὅτι	μηδὲ τοὺς ἀρχαίους αὐτῇ κεχρημένους
[3, 3]	ὅλως ἐν καθολικοῖς ἴσμεν παραδεδομένα,	ὅτι	μήτε ἀρχαίων μήτε μὴν καθ'
[3, 36]	Λάβετε, ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε	ὅτι	οὐκ εἰμὶ δαιμόνιον ἀσώματον· καὶ
[3, 36]	καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους	ὅτι	οὗτοι πάντες οὐκ εἰς κενὸν
[3, 29]	ταύτην ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τῇ	ὅτι	παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ δεῖ, καὶ
[3, 36]	θεὸν μαρτυρίαν κατακριθεὶς πρὸς θηρία,	ὅτι	σῖτος εἰμι θεοῦ καὶ δι'
[3, 6]	αὐτοῖς ὧν κινδυνεύσαντες ἤνεγκαν, οὐδ'	ὁτιοῦν	μετέδοσαν, ἀγαπητὸν δ' ἦν τὸ
[3, 5]	τὸν διὰ πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν	ὅτῳ	φίλον ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς
[3, 29]	τὸ παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ ἐδίδασκεν.	Οὐ	γάρ, οἶμαι, ἐβούλετο κατὰ τὴν
[3, 39]	Ἰωάννης, τοῦ κυρίου μαθηταὶ, λέγουσιν.	Οὐ	γὰρ τὰ ἐκ τῶν βιβλίων
[3, 39]	ἑρμηνείαις, διαβεβαιούμενος ὑπὲρ αὐτῶν ἀλήθειαν.	Οὐ	γὰρ τοῖς τὰ πολλὰ λέγουσιν
[3, 36]	παρὰ κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον.	Οὐ	γὰρ τὸν νῦν ἠγάπησαν αἰῶνα,
[3, 6]	σταλαγμούς. Τοιαῦτα δ' ἐσθίοντες, ὅμως	οὐ	διελάνθανον, πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο οἱ
[3, 10]	ἐφ' ᾗ μαρτυρίας τεύξεσθαι προσδοκήσας	οὐ	διήμαρτον. Καὶ ἄλλοις δὲ πολλοῖς
[3, 6]	ὀσμὴν οὐ φέροντες· ἔπειθ' ὡς	οὐ	διήρκουν, ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐρρίπτουν
[3, 3]	Παύλου οὖσαν αὐτὴν ἀντιλέγεσθαι φήσαντες,	οὐ	δίκαιον ἀγνοεῖν· καὶ τὰ περὶ
[3, 20]	πότε φανησομένη, λόγον δοῦναι ὡς	οὐ	κοσμικὴ μὲν οὐδ' ἐπίγειος, ἐπουράνιος
[3, 30]	εὐσταλές» Ἐπεὶ δὲ τούτων ἐμνήσθημεν,	οὐ	λυπεῖ καὶ ἄλλην ἀξιοδιήγητον ἱστορίαν
[3, 23]	οὖν καὶ ἐπί τινα τῶν	οὐ	μακρὰν πόλεων, ἧς καὶ τοὔνομα
[3, 39]	γενόμενος, ὅσα ἐμνημόνευσεν, ἀκριβῶς ἔγραψεν,	οὐ	μέντοι τάξει τὰ ὑπὸ τοῦ
[3, 17]	τε καὶ ἐπισήμων ἀνδρῶν πλῆθος	οὐ	μετ' εὐλόγου κρίσεως κτείνας μυρίους
[3, 4]	μαρτυρίαν ταῖς ἰδίαις ἐπιστολαῖς ἐγκαταλέξαντος,	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ Λουκᾶς
[3, 20]	βίῳ. Ταῦτα μὲν ὁ Ἡγήσιππος·	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ Τερτυλλιανὸς
[3, 5]	ἔθνη ἐν τῷ ὀνόματί μου»	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ λαοῦ
[3, 10]	ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει·	Οὐ	μὴν ἐγώ σοι τὸν αὐτὸν
[3, 27]	μὴ ἀρνούμενοι γεγονέναι τὸν κύριον,	οὐ	μὴν ἔθ' ὁμοίως καὶ οὗτοι
[3, 38]	εἶναι λέγεται τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολή,	οὐ	μὴν ἔθ' ὁμοίως τῇ προτέρᾳ
[3, 36]	ὑπομονήν, ἣν εἴδετε κατ' ὀφθαλμοὺς	οὐ	μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ
[3, 9]	πολέμου ἐν ἑπτά, ἃ καὶ	οὐ	μόνον τῇ Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ
[3, 23]	αὐτοῦ τὴν γραφήν· Ἄκουσον μῦθον	οὐ	μῦθον ἀλλὰ ὄντα λόγον περὶ
[3, 10]	αὐτοῖς ῥήμασι διὰ τούτων διδάσκων·	~Οὐ	μυριάδες οὖν βιβλίων εἰσὶ παρ'
[3, 9]	τῶν κατ' ἐκεῖνο καιροῦ Ἰουδαίων	οὐ	παρὰ μόνοις τοῖς ὁμοεθνέσιν, ἀλλὰ
[3, 36]	ἀδικήμασιν αὐτῶν μᾶλλον μαθητεύομαι· ἀλλ'	οὐ	παρὰ τοῦτο δεδικαίωμαι. Ὀναίμην τῶν
[3, 4]	Παύλῳ, καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ	οὐ	παρέργως τῶν ἀποστόλων ὡμιληκώς, ἧς
[3, 30]	τὴν αὐτοῦ προσαγορεῦσαι σύζυγον, ἣν	οὐ	περιεκόμιζεν διὰ τὸ τῆς ὑπηρεσίας
[3, 24]	δυνατώτατος νοήμασίν τε ἱκανώτατος γεγονώς,	οὐ	πλέον τῶν βραχυτάτων ἐπιστολῶν γραφῇ
[3, 8]	Μετὰ δὲ τὴν ἑορτὴν ἡμέραις	οὐ	πολλαῖς ὕστερον, μιᾷ καὶ εἰκάδι
[3, 23]	λόγων κατεπᾴδων αὐτοῦ τὴν γνώμην,	οὐ	πρότερον ἀπῆλθεν, ὥς φασιν, πρὶν
[3, 4]	ἱδρυθείσας ἱκανοὶ ποιμαίνειν ἐδοκιμάσθησαν ἐκκλησίας,	οὐ	ῥᾴδιον εἰπεῖν, μὴ ὅτι γε
[3, 10]	τοῖς αὐτοκράτορσι τὰ βιβλία, μόνον	οὐ	τῶν ἔργων ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν
[3, 6]	νεκροὺς θάπτειν ἐκέλευον, τὴν ὀσμὴν	οὐ	φέροντες· ἔπειθ' ὡς οὐ διήρκουν,
[3, 33]	σβεσθῆναι τὴν ἀπειλὴν σφοδρότατα ἐγκειμένην,	οὐ	χεῖρόν γε μὴν τοῖς κακουργεῖν
[3, 26]	μάγον Μένανδρος διαδεξάμενος, ὅπλον δεύτερον	οὐ	χεῖρον τοῦ προτέρου τῆς διαβολικῆς
[3, 32]	γραφὴν Μαρίας τῆς τοῦ Κλωπὰ,	οὗ	γεγονέναι αὐτὸν καὶ πρότερον ὁ
[3, 8]	σου τὰ πέρατα τῆς γῆς,	οὗ	δὴ κατ' αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο
[3, 21]	ἐνιαυτοῦ βασιλεύσαντα Νερούαν διαδέχεται Τραϊανός.	Οὗ	δὴ πρῶτον ἔτος ἦν ἐν
[3, 32]	Καὶ τούτου μάρτυς αὐτὸς ἐκεῖνος,	οὗ	διαφόροις ἤδη πρότερον ἐχρησάμεθα φωναῖς,
[3, 11]	πάντας Συμεῶνα τὸν τοῦ Κλωπᾶ,	οὗ	καὶ ἡ τοῦ εὐαγγελίου μνημονεύει
[3, 13]	αὐτοκράτωρ Τίτος ὁ παῖς διαδέχεται·	οὗ	κατὰ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας
[3, 4]	ὑπ' αὐτοῦ μαρτυρεῖται, Λίνος δέ,	οὗ	μέμνηται συνόντος ἐπὶ Ῥώμης αὐτῷ
[3, 31]	καὶ ἐν τῷ Γαΐου δέ,	οὗ	μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθημεν, διαλόγῳ Πρόκλος,
[3, 32]	Νέρωνα καὶ Δομετιανὸν κατὰ τοῦτον	οὗ	νῦν τοὺς χρόνους ἐξετάζομεν, μερικῶς
[3, 32]	μένουσι μέχρι Τραϊανοῦ Καίσαρος, μέχρις	οὗ	ὁ ἐκ θείου τοῦ κυρίου,
[3, 7]	ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρις	οὗ	πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν» Καὶ πάλιν·
[3, 33]	μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι· δι'	οὗ	ποσῶς μὲν τοῦ διωγμοῦ σβεσθῆναι
[3, 30]	παντελὲς ἀπεσβηκότωνεἰρήσθω· ~Ὁ μέντοι Κλήμης,	οὗ	τὰς φωνὰς ἀρτίως ἀνέγνωμεν, τοῖς
[3, 26]	τοῦ μεταδιδομένου πρὸς αὐτοῦ βαπτίσματος,	οὗ	τοὺς καταξιουμένους ἀθανασίαν ἀΐδιον ἐν
[3, 3]	πεποίηται μετὰ ἄλλων καὶ Ἑρμᾶ,	οὗ	φασιν ὑπάρχειν τὸ τοῦ Ποιμένος
[3, 28]	ἀρχηγὸν γενέσθαι Κήρινθον παρειλήφαμεν· Γάϊος,	οὗ	φωνὰς ἤδη πρότερον παρατέθειμαι, ἐν
[3, 7]	ταῦτα δηλοῖ ὧδέ πως προφητεύων·	οὐαὶ	δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις
[3, 25]	ἀναπλάσματα τυγχάνει, σαφῶς παρίστησιν· ὅθεν	οὐδ'	ἐν νόθοις αὐτὰ κατατακτέον, ἀλλ'
[3, 6]	κεκρυμμένων ἀλφίτων. Οἱ βασανισταὶ δ'	οὐδ'	ἐπείνων καὶ γὰρ ἧττον ἂν
[3, 20]	δοῦναι ὡς οὐ κοσμικὴ μὲν	οὐδ'	ἐπίγειος, ἐπουράνιος δὲ καὶ ἀγγελικὴ
[3, 3]	Κήρυγμα καὶ τὴν καλουμένην Ἀποκάλυψιν	οὐδ'	ὅλως ἐν καθολικοῖς ἴσμεν παραδεδομένα,
[3, 38]	καὶ Ἀπίωνος διαλόγους περιέχοντα· ὧν	οὐδ'	ὅλως μνήμη τις παρὰ τοῖς
[3, 6]	μέρος αὐτοῖς ὧν κινδυνεύσαντες ἤνεγκαν,	οὐδ'	ὁτιοῦν μετέδοσαν, ἀγαπητὸν δ' ἦν
[3, 6]	δέος παρῄνει, καὶ τράπεζα μὲν	οὐδαμοῦ	παρετίθετο, τοῦ δὲ πυρὸς ὑφέλκοντες
[3, 6]	τὰ δεινά. Φανερὸς μέν γε	οὐδαμοῦ	σῖτος ἦν, ἐπεισπηδῶντες δὲ διηρεύνων
[3, 39]	λόγων ἀκροατὴν μὲν καὶ αὐτόπτην	οὐδαμῶς	ἑαυτὸν γενέσθαι τῶν ἱερῶν ἀποστόλων
[3, 25]	ἄλλων ἀποστόλων πράξεις· ὧν οὐδὲν	οὐδαμῶς	ἐν συγγράμματι τῶν κατὰ τὰς
[3, 38]	τις παρὰ τοῖς παλαιοῖς φέρεται,	οὐδὲ	γὰρ καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς ὀρθοδοξίας
[3, 18]	τοῦ καὶ τὴν ἀποκάλυψιν ἑορακότος.	Οὐδὲ	γὰρ πρὸ πολλοῦ χρόνου ἑωράθη,
[3, 7]	ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν,	οὐδὲ	μὴ γένηται» Συναγαγὼν δὲ πάντα
[3, 3]	ἡμῶν εἰρημένα κατὰ καιρὸν παραθήσομαι.	Οὐδὲ	μὴν τὰς λεγομένας αὐτοῦ Πράξεις
[3, 6]	γυναῖκες συγκαλύπτουσαι τὰ ἐν χερσίν,	οὐδέ	τις ἦν οἶκτος πολιᾶς ἢ
[3, 6]	ψυχῆς ἐφόδια, πίστις δ' ἀπορίας	οὐδὲ	τοῖς θνῄσκουσιν ἦν, ἀλλὰ καὶ
[3, 39]	πολλοί, ἀλλὰ τοῖς τἀληθῆ διδάσκουσιν,	οὐδὲ	τοῖς τὰς ἀλλοτρίας ἐντολὰς μνημονεύουσιν,
[3, 7]	ἀρθῆναι, τῷ παντὶ συμβεβηκότων ἔθνει,	οὐδὲν	ἂν δέοι ταῖς ἱστορίαις ἐπιλέγειν,
[3, 33]	τοῦ μὴ βούλεσθαι αὐτοὺς εἰδωλολατρεῖν	οὐδὲν	ἀνόσιον ἐν αὐτοῖς εὑρηκέναι· ἐμήνυεν
[3, 6]	μὲν δὴ παθῶν ὑπερίσταται λιμός,	οὐδὲν	δ' οὕτως ἀπόλλυσιν ὡς αἰδώς·
[3, 32]	κυρίου πάθει παραπλήσιον τέλος ἀπηνέγκατο·	οὐδὲν	δὲ οἷον καὶ τοῦ συγγραφέως
[3, 23]	τελέως τὴν ἐν θεῷ σωτηρίαν,	οὐδὲν	ἔτι μικρὸν διενοεῖτο, ἀλλὰ μέγα
[3, 39]	τῶν κυριακῶν ποιούμενος λογίων, ὥστε	οὐδὲν	ἥμαρτεν Μάρκος οὕτως ἔνια γράψας
[3, 7]	ἠξιωμένα πρὸς τοῦ δεδηλωμένου συγγραφέως	οὐδὲν	οἷον τοῖς τῇδε προσιοῦσιν τῇ
[3, 25]	τῶν ἄλλων ἀποστόλων πράξεις· ὧν	οὐδὲν	οὐδαμῶς ἐν συγγράμματι τῶν κατὰ
[3, 13]	αἰτίας. ~Ἐπὶ δέκα δὲ τὸν	Οὐεσπασιανὸν	ἔτεσιν βασιλεύσαντα αὐτοκράτωρ Τίτος ὁ
[3, 12]	Ἡγήσιππος ἱστορεῖ. ~Καὶ ἐπὶ τούτοις	Οὐεσπασιανὸν	μετὰ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἅλωσιν
[3, 8]	οἰκουμένης, ὃν αὐτὸς μὲν ἐπὶ	Οὐεσπασιανὸν	πεπληρῶσθαι ἐξείληφεν· ἀλλ' οὐχ ἁπάσης
[3, 5]	ἐνιαυτὸν ἐπὶ μησὶν ἓξ διαγενομένων,	Οὐεσπασιανός,	ταῖς κατὰ Ἰουδαίων παρατάξεσιν λαμπρυνόμενος,
[3, 0]	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας. ΙΒ Ὡς	Οὐεσπασιανὸς	τοὺς ἐκ Δαυὶδ ἀναζητεῖσθαι προστάττει.
[3, 7]	ἐπράχθη τὸν τρόπον δευτέρῳ τῆς	Οὐεσπασιανοῦ	βασιλείας ἔτει ἀκολούθως ταῖς προγνωστικαῖς
[3, 17]	διωγμόν, καίπερ τοῦ πατρὸς αὐτῷ	Οὐεσπασιανοῦ	μηδὲν καθ' ἡμῶν ἄτοπον ἐπινοήσαντος.
[3, 8]	ἔνθα μάστιξιν μέχρις ὀστέων ξαινόμενος	οὔθ'	ἱκέτευσεν οὔτ' ἐδάκρυσεν, ἀλλ' ὡς
[3, 8]	πολλαῖς αἰκίζονται πληγαῖς· ὃ δ'	οὔθ'	ὑπὲρ ἑαυτοῦ φθεγξάμενος οὔτε ἰδίᾳ
[3, 31]	ἐπίσκοπος οὗτος ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν	Οὐίκτορι	Ῥωμαίων ἐπισκόπῳ γράφων, ὁμοῦ τε
[3, 10]	παρατεθείσθω. Πεπόνηται δὲ καὶ ἄλλο	οὐκ	ἀγεννὲς σπούδασμα τῷ ἀνδρί, Περὶ
[3, 7]	περὶ τοῦ παντὸς πολέμου, πῶς	οὐκ	ἂν ἀποθαυμάσειεν, θείαν ὡς ἀληθῶς
[3, 3]	μέν τινων ἀντιλέλεκται, δι' οὓς	οὐκ	ἂν ἐν ὁμολογουμένοις τεθείη, ὑφ'
[3, 6]	ἐπειπών τινα μεταξὺ ἐπιφέρει λέγων·	Οὐκ	ἂν ὑποστειλαίμην εἰπεῖν ἅ μοι
[3, 28]	ἐν τῷ τρίτῳ καὶ ἱστορίαν	οὐκ	ἀξίαν λήθης τῇ γραφῇ παραδέδωκεν,
[3, 24]	ἐκεῖσε ῥημάτων ἀρρήτων ἀξιωθεὶς ἐπακοῦσαι.	Οὐκ	ἄπειροι μὲν οὖν ὑπῆρχον τῶν
[3, 6]	γοῦν καὶ ὑποδημάτων τὸ τελευταῖον	οὐκ	ἀπέσχοντο καὶ τὰ δέρματα τῶν
[3, 7]	γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα	οὐκ	ἐγένετο ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως
[3, 6]	ἀνατείνας κατεμαρτύρατο τὸν θεόν, ὡς	οὐκ	εἴη τὸ ἔργον αὐτοῦ» Τούτοις
[3, 36]	ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε ὅτι	οὐκ	εἰμὶ δαιμόνιον ἀσώματον· καὶ εὐθὺς
[3, 36]	ἀποστόλοις, πεπεισμένους ὅτι οὗτοι πάντες	οὐκ	εἰς κενὸν ἔδραμον, ἀλλ' ἐν
[3, 5]	τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ παρανομίας	οὐκ	εἰς μακρὸν ~Ἡ ἐκ θεοῦ
[3, 39]	παραδόσεις. Καὶ ταῦτα δ' ἡμῖν	οὐκ	εἰς τὸ ἄχρηστον εἰρήσθω· ἄξιον
[3, 23]	οὔτε πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ ὧν	οὐκ	εἶχεν, οὔτε ἀπιστεῖν Ἰωάννῃ· ὡς
[3, 6]	τὰς θύρας εἰσεπήδων, καὶ μόνον	οὐκ	ἐκ τῶν φαρύγγων ἀναθλίβοντες τὰς
[3, 23]	πρῶτον ἐξεπλάγη, χρήματα οἰόμενος, ἅπερ	οὐκ	ἔλαβεν, συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε πιστεύειν
[3, 26]	Σαμαρεύς, εἰς ἄκρον δὲ γοητείας	οὐκ	ἔλαττον τοῦ διδασκάλου προελθών, μείζοσιν
[3, 20]	ἀνήκοντος τοῦ ἡμίσεος, καὶ ταῦτα	οὐκ	ἐν ἀργυρίοις ἔφασκον ἔχειν, ἀλλ'
[3, 3]	συγγράμμασιν· τὴν δὲ φερομένην δευτέραν	οὐκ	ἐνδιάθηκον μὲν εἶναι παρειλήφαμεν, ὅμως
[3, 25]	καὶ τὰς ἄλλως παρὰ ταύτας,	οὐκ	ἐνδιαθήκους μὲν ἀλλὰ καὶ ἀντιλεγομένας,
[3, 6]	τῶν φιλτάτων ἐν χερσὶ μαραινομένων	οὐκ	ἦν φειδὼ τοὺς τοῦ ζῆν
[3, 36]	Ὁ δ' αὐτὸς Σμυρναίοις γράφων,	οὐκ	οἰδ' ὁπόθεν ῥητοῖς συγκέχρηται, τοιαῦτά
[3, 30]	ἐξέδωκεν, καὶ ὅ γε Παῦλος	οὐκ	ὀκνεῖ ἔν τινι ἐπιστολῇ τὴν
[3, 39]	διδάσκει δι' ὧν φησιν λέξεων·	οὐκ	ὀκνήσω δέ σοι καὶ ὅσα
[3, 17]	πολλοὺς ἐπιδειξάμενος ὁ Δομετιανὸς ὠμότητα	οὐκ	ὀλίγον τε τῶν ἐπὶ Ῥώμης
[3, 24]	βαπτιστοῦ μνημονεύουσιν· οἷς καὶ ἐπιστήσαντι	οὐκέτ'	ἂν δόξαι διαφωνεῖν ἀλλήλοις τὰ
[3, 4]	ταῖς τῶν ἀποστόλων Πράξεσιν, ἃς	οὐκέτι	δι' ἀκοῆς, ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν
[3, 24]	ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς φυλακήν»	Οὐκοῦν	ὁ μὲν Ἰωάννης τῇ τοῦ
[3, 38]	διδασκαλίας ἡ παράδοσις φέρεται. ~Ὥσπερ	οὖν	ἀμέλει τοῦ Ἰγνατίου ἐν αἷς
[3, 5]	στρατοπέδων ἀναγορευθείς. Τὴν ἐπὶ Ῥώμης	οὖν	αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ τῷ παιδὶ
[3, 10]	διὰ τούτων διδάσκων· ~Οὐ μυριάδες	οὖν	βιβλίων εἰσὶ παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων
[3, 39]	Ματθαίου ταῦτ' εἴρηται· Ματθαῖος μὲν	οὖν	Ἑβραΐδι διαλέκτῳ τὰ λόγια συνετάξατο,
[3, 39]	τὴν ἀρχαιότητα τἀνδρὸς προβεβλημένοις, ὥσπερ	οὖν	Εἰρηναίῳ καὶ εἴ τις ἄλλος
[3, 31]	θυγατέρες τέσσαρες προφητεύουσαι. Τὰ μὲν	οὖν	εἰς ἡμετέραν ἐλθόντα γνῶσιν περί
[3, 5]	ἱστορεῖ, ἀναγκαῖον ὑποσημήνασθαι. Χρῆν δ'	οὖν	ἐν αἷς ἡμέραις τὸν πάντων
[3, 24]	ἐπὶ τούτοις μυρίοι· ὅμως δ'	οὖν	ἐξ ἁπάντων τῶν τοῦ κυρίου
[3, 3]	τῆς ἐπιστολῆς πρόσρησιν. ~Πέτρου μὲν	οὖν	ἐπιστολὴ μία, ἡ λεγομένη αὐτοῦ
[3, 14]	τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ μὲν	οὖν	ἔτει Δομετιανοῦ τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν
[3, 24]	οἷα κρείττονι παραπεφυλαγμένης. Ταῦτα μὲν	οὖν	ἡμῖν περὶ τῆς τοῦ κατὰ
[3, 39]	τι ἐν αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν	οὖν	ἱστόρηται τῷ Παπίᾳ περὶ τοῦ
[3, 26]	καὶ ἀθανάτους ἐσομένους. Ταῦτα μὲν	οὖν	καὶ ἐκ τῶν Εἰρηναίου διαγνῶναι
[3, 23]	ὑπὸ τοῦ πνεύματος σημαινομένων. Ἐλθὼν	οὖν	καὶ ἐπί τινα τῶν οὐ
[3, 31]	καιρὸν κείσθω. ~ΧΧΧΙ. Παύλου μὲν	οὖν	καὶ Πέτρου τῆς τελευτῆς ὅ
[3, 32]	μαρτυρίαν, γράφει δὲ οὕτως· ἔρχονται	οὖν	καὶ προηγοῦνται πάσης ἐκκλησίας ὡς
[3, 20]	τοὺς χρόνους παραδόντες. Τότε δὴ	οὖν	καὶ τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην ἀπὸ
[3, 29]	ἡδονῇ καὶ κυρίῳ. Λέγουσι δ'	οὖν	καὶ τὸν Ματθίαν οὕτω διδάξαι,
[3, 36]	εἰρημένων παραθέσθαι ἄξιον. Γράφει δὴ	οὖν	κατὰ λέξιν· ἀπὸ Συρίας μέχρι
[3, 39]	εἰς αὐτὸν ἐλθόντα. Τὸ μὲν	οὖν	κατὰ τὴν Ἱεράπολιν Φίλιππον τὸν
[3, 11]	γεγονότα τοῦ σωτῆρος τὸν γὰρ	οὖν	Κλωπᾶν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωσὴφ ὑπάρχειν
[3, 4]	Παύλου φωνῶν ἀναλέξοιτο. Τούτου γὰρ	οὖν	μυρίοι συνεργοὶ καὶ, ὡς αὐτὸς
[3, 16]	ἐν βίβλῳ ζωῆς» ~Τούτου δὴ	οὖν	ὁμολογουμένη μία ἐπιστολὴ φέρεται, μεγάλη
[3, 25]	τῶν δ' ἀντιλεγομένων, γνωρίμων δ'	οὖν	ὅμως τοῖς πολλοῖς, ἡ λεγομένη
[3, 36]	ἐπιστολῇ, φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ	οὖν	πάντας ὑμᾶς πειθαρχεῖν καὶ ἀσκεῖν
[3, 29]	πίστεως καὶ γνώσεως» Ταῦτα μὲν	οὖν	περὶ τῶν κατὰ τοὺς δηλουμένους
[3, 24]	αὐτῷ γεγενημένην ἱστορίαν· εἰκότως δ'	οὖν	τὴν μὲν τῆς σαρκὸς τοῦ
[3, 5]	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανίζουσα. Ὅσα μὲν	οὖν	τηνικάδε κατὰ πάντα τόπον ὅλῳ
[3, 4]	θείων γραμμάτων εἰρήσθω ~Ὅτι μὲν	οὖν	τοῖς ἐξ ἐθνῶν κηρύσσων ὁ
[3, 38]	ἀποσῴζει τὸν χαρακτῆρα. Ἡ μὲν	οὖν	τοῦ Κλήμεντος ὁμολογουμένη γραφὴ πρόδηλος,
[3, 24]	Ἰωάννην ἐν φυλακῇ» Παρακληθέντα δὴ	οὖν	τούτων ἕνεκά φασι τὸν ἀπόστολον
[3, 6]	θεοῦ μετῆλθεν τιμωρία. Φέρε δὴ	οὖν,	τῶν Ἱστοριῶν τὴν πέμπτην τοῦ
[3, 7]	σωτῆρος ἡμῶν ὁμολογήσας; περὶ μὲν	οὖν	τῶν μετὰ τὸ σωτήριον πάθος
[3, 24]	ἀξιωθεὶς ἐπακοῦσαι. Οὐκ ἄπειροι μὲν	οὖν	ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν καὶ οἱ
[3, 24]	τοῦτο δηλοῦν ἐν τῷ λέγειν.	Οὔπω	γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς
[3, 24]	αὐτὸν εὐαγγέλιον ταῖς ὑπὸ τὸν	οὐρανὸν	διεγνωσμένον ἐκκλησίαις, πρῶτον ἀνωμολογήσθω· ὅτι
[3, 31]	ᾗ ἔρχεται μετὰ δόξης ἐξ	οὐρανοῦ	καὶ ἀναζητήσει πάντας τοὺς ἁγίους,
[3, 24]	λέγειν ἔχων, ἅτε τῶν μέχρις	οὐρανοῦ	τρίτου θεωρημάτων ἐπιψαύσας ἐπ' αὐτόν
[3, 37]	τὰ σωτήρια σπέρματα τῆς τῶν	οὐρανῶν	βασιλείας ἀνὰ πᾶσαν εἰς πλάτος
[3, 24]	δυνάμει μόνῃ χρώμενοι, τῆς τῶν	οὐρανῶν	βασιλείας τὴν γνῶσιν ἐπὶ πᾶσαν
[3, 20]	κατὰ σάρκα λεγομένου αὐτοῦ ἀδελφοῦ·	οὓς	ἐδηλατόρευσαν ὡς ἐκ γένους ὄντας
[3, 20]	συνέσεως, τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος καὶ	οὓς	ἐξηλάκει» Μετὰ δὲ τὸν Δομετιανὸν
[3, 1]	Σκυθίαν, Ἰωάννης τὴν Ἀσίαν, πρὸς	οὓς	καὶ διατρίψας ἐν Ἐφέσῳ τελευτᾷ,
[3, 24]	ἡμῖν καὶ Ἰωάννης μόνοι καταλελοίπασιν·	οὓς	καὶ ἐπάναγκες ἐπὶ τὴν γραφὴν
[3, 3]	πρὸς μέν τινων ἀντιλέλεκται, δι'	οὓς	οὐκ ἂν ἐν ὁμολογουμένοις τεθείη,
[3, 8]	πύλη τοῦ ἐνδοτέρω χαλκῆ μὲν	οὖσα	καὶ στιβαρωτάτη, κλειομένη δὲ περὶ
[3, 3]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας ὡς μὴ Παύλου	οὖσαν	αὐτὴν ἀντιλέγεσθαι φήσαντες, οὐ δίκαιον
[3, 6]	αὐτομολίας ἀνῃρεῖτό τις διὰ τὴν	οὐσίαν.	Τῷ λιμῷ δ' ἡ ἀπόνοια
[3, 20]	οἰκεῖα μετὰ τοῦ καὶ τὰς	οὐσίας	ἀπολαβεῖν τοὺς ἀδίκως ἐξεληλαμένους ἡ
[3, 10]	Ἰουδαίων περὶ θεοῦ καὶ τῆς	οὐσίας	αὐτοῦ καὶ περὶ τῶν νόμων,
[3, 37]	ἀπεπλήρουν παρακέλευσιν, ἐνδεέσιν νέμοντες τὰς	οὐσίας,	εἶτα δὲ ἀποδημίας στελλόμενοι ἔργον
[3, 4]	ἐν ᾗ τοῖς ἐξ Ἑβραίων	οὖσιν	ἐν διασπορᾷ Πόντου καὶ Γαλατίας
[3, 17]	ζημιώσας φυγαῖς καὶ ταῖς τῶν	οὐσιῶν	ἀποβολαῖς ἀναιτίως, τελευτῶν τῆς Νέρωνος
[3, 8]	μέχρις ὀστέων ξαινόμενος οὔθ' ἱκέτευσεν	οὔτ'	ἐδάκρυσεν, ἀλλ' ὡς ἐνῆν μάλιστα
[3, 6]	Ὡς δ' οὔτε παροξυνόμενός τις	οὔτ'	ἐλεῶν αὐτὴν ἀνῄρει καὶ τὸ
[3, 8]	μέλλουσαν ἐρημίαν τέρασιν οὔτε προσεῖχον	οὔτ'	ἐπίστευον, ἀλλ' ὡς ἐμβεβροντημένοι καὶ
[3, 23]	εἶχεν ὑπὲρ ὧν οὐκ εἶχεν,	οὔτε	ἀπιστεῖν Ἰωάννῃ· ὡς δέ τὸν
[3, 10]	ἤδη παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί τις	οὔτε	ἀφελεῖν ἀπ' αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι
[3, 39]	κυρίου ἢ λεχθέντα ἢ πραχθέντα.	Οὔτε	γὰρ ἤκουσεν τοῦ κυρίου οὔτε
[3, 6]	πρὶν ἐπιστῆναι τὸ χρεών, προῆλθον.	Οὔτε	δὲ θρῆνος ἐν ταῖς συμφοραῖς
[3, 24]	διδασκάλου μαθήματα πρεσβεύειν οὔτε ᾔδεσαν	οὔτε	ἐνεχείρουν, τῇ δὲ τοῦ θείου
[3, 24]	τὰ τοῦ διδασκάλου μαθήματα πρεσβεύειν	οὔτε	ᾔδεσαν οὔτε ἐνεχείρουν, τῇ δὲ
[3, 8]	δ' οὔθ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ φθεγξάμενος	οὔτε	ἰδίᾳ πρὸς τοὺς παρόντας, ἃς
[3, 6]	καταλαμβάνοι. Θάπτειν δὲ τοὺς προσήκοντας	οὔτε	ἴσχυον οἱ κάμνοντες καὶ τὸ
[3, 10]	τις οὔτε ἀφελεῖν ἀπ' αὐτῶν	οὔτε	μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν
[3, 6]	δὲ θρῆνος ἐν ταῖς συμφοραῖς	οὔτε	ὀλοφυρμὸς ἦν, ἀλλ' ὁ λιμὸς
[3, 39]	Οὔτε γὰρ ἤκουσεν τοῦ κυρίου	οὔτε	παρηκολούθησεν αὐτῷ, ὕστε ρον δὲ,
[3, 6]	ἐφ' ἑαυτὴν ἠρέθιζεν. Ὡς δ'	οὔτε	παροξυνόμενός τις οὔτ' ἐλεῶν αὐτὴν
[3, 23]	ἅπερ οὐκ ἔλαβεν, συκοφαντεῖσθαι, καὶ	οὔτε	πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ ὧν οὐκ
[3, 8]	προσημαίνουσι τὴν μέλλουσαν ἐρημίαν τέρασιν	οὔτε	προσεῖχον οὔτ' ἐπίστευον, ἀλλ' ὡς
[3, 10]	τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος	οὔτε	προσθεῖναί τις οὔτε ἀφελεῖν ἀπ'
[3, 37]	τῶν θείων εὐαγγελίων παραδιδόναι γραφήν.	Οὗτοι	δὲ θεμελίους τῆς πίστεως ἐπὶ
[3, 27]	λατρείαν ὁμοίως ἐκείνοις περιέπειν ἐσπούδαζον.	Οὗτοι	δὲ τοῦ μὲν ἀποστόλου πάμπαν
[3, 26]	νεκρῶν ἀναστάσεως ἐκκλησιαστικὰ δόγματα. ἀλλ'	οὗτοι	μὲν τούτους σωτῆρας ἐπιγραψάμενοι τῆς
[3, 29]	ἡ τοῦ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις μνημονεύει·	οὗτοι	Νικόλαον ἕνα τῶν ἀμφὶ τὸν
[3, 36]	τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους ὅτι	οὗτοι	πάντες οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον,
[3, 27]	οὐ μὴν ἔθ' ὁμοίως καὶ	οὗτοι	προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν λόγον ὄντα
[3, 23]	μαρτύρων, πιστοὶ δ' ἂν εἶεν	οὗτοι,	τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας, εἰ
[3, 9]	σπουδασθέντας αὐτῷ λόγους βιβλιοθήκης ἀξιωθῆναι.	Οὗτος	δὴ πᾶσαν τὴν Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν
[3, 31]	πεφορεκὼς καὶ μάρτυς καὶ διδάσκαλος,	οὗτος	ἐν Ἐφέσῳ κεκοίμηται» Ταῦτα καὶ
[3, 4]	δὲ λέξεων ἐν ὁπόσαις καὶ	οὗτος	ἐπαρχίαις τοὺς ἐκ περιτομῆς τὸν
[3, 8]	ἐξείληφεν· ἀλλ' οὐχ ἁπάσης γε	οὗτος	ἢ μόνης ᾖρξεν τῆς ὑπὸ
[3, 31]	δ' ἐν Ἐφέσῳ παροικίας ἐπίσκοπος	οὗτος	ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων
[3, 29]	ἱστορεῖ· Ὡραίαν, φασί, γυναῖκα ἔχων	οὗτος,	μετὰ τὴν ἀνάληψιν τὴν τοῦ
[3, 31]	τοῦ πατρὸς αὐτῶν» Ταῦτα μὲν	οὗτος·	ὁ δὲ Λουκᾶς ἐν ταῖς
[3, 10]	παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς·	οὗτος	ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγον
[3, 26]	ἀποδείκνυται τὸν τρόπον. Ἦν καὶ	οὗτος	Σαμαρεύς, εἰς ἄκρον δὲ γοητείας
[3, 5]	ἱστορίας· ὡς δὲ ὁ αὐτὸς	οὗτος	τῶν ἀθροισθέντων ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας
[3, 21]	ἔτεσιν ἡγησάμενον διαδέχεται Κέρδων. Τρίτος	οὗτος	τῶν αὐτόθι μετὰ τὸν πρῶτον
[3, 36]	ἤδη μαρτυρόμενος διατυποῦσθαι ἀναγκαῖον ἡγεῖτο.	Οὕτω	δῆτα ἐν Σμύρνῃ γενόμενος, ἔνθα
[3, 29]	δ' οὖν καὶ τὸν Ματθίαν	οὕτω	διδάξαι, σαρκὶ μὲν μάχεσθαι καὶ
[3, 10]	τοὺς ἀγῶνας τῶν ἐν τοῖς	οὕτω	καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς συγγράμμασιν ὑπὲρ τῆς
[3, 31]	αὐτοῦ τελευτῆς, συνᾴδων τοῖς ἐκτεθεῖσιν,	οὕτω	φησίν· Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες
[3, 6]	παθῶν ὑπερίσταται λιμός, οὐδὲν δ'	οὕτως	ἀπόλλυσιν ὡς αἰδώς· τὸ γὰρ
[3, 1]	Ῥώμῃ γενόμενος, ἀνεσκολοπίσθη κατὰ κεφαλῆς,	οὕτως	αὐτὸς ἀξιώσας παθεῖν. Τί δεῖ
[3, 6]	ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ	οὕτως	γράφει· τῶν δ' ὑπὸ τοῦ
[3, 10]	Ὁ μὲν γὰρ αὐτοκράτωρ Τίτος	οὕτως	ἐκ μόνων αὐτῶν ἐβουλήθη τὴν
[3, 39]	λογίων, ὥστε οὐδὲν ἥμαρτεν Μάρκος	οὕτως	ἔνια γράψας ὡς ἀπεμνημόνευσεν. Ἑνὸς
[3, 32]	ἐπὶ Δομετιανοῦ μαρτυρίαν, γράφει δὲ	οὕτως·	ἔρχονται οὖν καὶ προηγοῦνται πάσης
[3, 29]	δὲ διαμεῖναι τὸν υἱόν· ὧν	οὕτως	ἐχόντων ἀποβολὴ πάθους ἦν ἡ
[3, 32]	ἀπὸ Δαυὶδ καὶ Χριστιανοῦ, καὶ	οὕτως	μαρτυρεῖ ἐτῶν ὢν ρκʹ ἐπὶ
[3, 36]	τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ μνημονεύει, λέγων	οὕτως·	Ὡς εἶπέν τις τῶν ἡμετέρων,
[3, 8]	ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν πεπληρῶσθαι ἐξείληφεν· ἀλλ'	οὐχ	ἁπάσης γε οὗτος ἢ μόνης
[3, 36]	καταφαγεῖν, οὐχ ὥσπερ τινῶν δειλαινόμενα	οὐχ	ἥψαντο, κἂν αὐτὰ δὲ ἄκοντα
[3, 10]	γέγραπται μὲν ἕκαστα, πίστεως δ'	οὐχ	ὁμοίας ἠξίωται τοῖς πρὸ αὐτῶν
[3, 39]	χρείας ἐποιεῖτο τὰς διδασκαλίας, ἀλλ'	οὐχ	ὥσπερ σύνταξιν τῶν κυριακῶν ποιούμενος
[3, 36]	καὶ κολακεύσω συντόμως με καταφαγεῖν,	οὐχ	ὥσπερ τινῶν δειλαινόμενα οὐχ ἥψαντο,
[3, 36]	δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι εἰς τὸν	ὀφειλόμενον	αὐτοῖς τόπον εἰσὶν παρὰ κυρίῳ,
[3, 4]	Πράξεσιν, ἃς οὐκέτι δι' ἀκοῆς,	ὀφθαλμοῖς	δὲ παραλαβὼν συνετάξατο. Φασὶν δ'
[3, 36]	πᾶσαν ὑπομονήν, ἣν εἴδετε κατ'	ὀφθαλμοὺς	οὐ μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις
[3, 7]	σου· νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ	ὀφθαλμῶν	σου· ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ
[3, 5]	Ἱερουσαλὴμ ὡς ἂν ἐπὶ μητρόπολιν	ὀχυρωτάτην	καταπεφευγότες δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν
[3, 7]	τὰς διατριβὰς ποιούμενοι, ἕρκος ὥσπερ	ὀχυρώτατον	παρέμενον τῷ τόπῳ, τῆς θείας
[3, 23]	ἱκανὸν τῷ σώματι καὶ τὴν	ὄψιν	ἀστεῖον καὶ θερμὸν τὴν ψυχὴν
[3, 6]	ἔκστασις ᾕρει, καὶ παρὰ τὴν	ὄψιν	ἐπεπήγεσαν. Ἣ δ' ἐμόν, ἔφη,