Livre, Chap.
[3, 0]	τρίτος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἰοῦστος.	ΛϚ	Περὶ Ἰγνατίου καὶ τῶν ἐπιστολῶν
[3, 0]	καὶ τῶν ἐξ αὐτοῦ κεκλημένων.	Λ	Περὶ τῶν ἐν συζυγίαις ἑξετασθέντων
[3, 0]	τῶν ἐν συζυγίαις ἑξετασθέντων ἀποστόλων.	ΛΑ	Περὶ τῆς Ἰωάννου καὶ Φιλίππου
[3, 36]	περὶ Πέτρον ἐλήλυθεν, ἔφη αὐτοῖς.	Λάβετε,	ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε ὅτι
[3, 23]	Τῷ δὲ ἀνέσεως πρὸ ὥρας	λαβομένῳ	προσφθείρονταί τινες ἥλικες ἀργοὶ καὶ
[3, 6]	μᾶλλον ἐξέκαιον οἱ θυμοί, σύμβουλον	λαβοῦσα	τὴν ὀργὴν μετὰ τῆς ἀνάγκης,
[3, 36]	ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω, ἐὰν	λάβω	καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε
[3, 8]	τῇ γραφῇ παραθεῖναι. ~Καὶ δὴ	λαβὼν	ἀνάγνωθι τὰ κατὰ τὴν ἕκτην
[3, 23]	σῳζόμενος πλούσιος ἐπέγραψεν αὐτοῦ συγγράμματι·	λαβὼν	δὲ ἀνάγνωθι ὧδέ πως ἔχουσαν
[3, 6]	ἐνδείας τεθνηξομένους αὐτίκα. Πολλοὶ δὲ	λάθρα	τὰς κτήσεις ἑνὸς ἀντικατηλλάξαντο μέτρου,
[3, 6]	πρὸ ὀμμάτων ἕκαστος τὸ πάθος	λαμβάνων	ὡς παρ' αὐτῷ τολμηθέν, ἔφριττεν.
[3, 8]	ναόν, ὡς δοκεῖν ἡμέραν εἶναι	λαμπράν,	καὶ τοῦτο παρέτεινεν ἐφ' ἡμίσειαν
[3, 5]	Οὐεσπασιανός, ταῖς κατὰ Ἰουδαίων παρατάξεσιν	λαμπρυνόμενος,	βασιλεὺς ἐπ' αὐτῆς ἀναδείκνυται τῆς
[3, 8]	νύμφας, φωνὴ ἐπὶ πάντα τὸν	λαόν.	Τοῦτο μεθ' ἡμέραν καὶ νύκτωρ
[3, 6]	γοῦν τούτων ἀπονοίᾳ πᾶς ὁ	λαὸς	συναπώλετο» Καὶ ἐν τῷ ἕκτῳ
[3, 7]	τοτὲ δὲ ὡς περὶ τοῦ	λαοῦ	ἔσται γὰρ ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ
[3, 8]	τὸν πόλεμον κινήματος, ἀθροιζομένου τοῦ	λαοῦ	πρὸς τὴν τῶν ἀζύμων ἑορτήν,
[3, 5]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ	λαοῦ	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας κατά
[3, 27]	τὴν σωματικὴν περὶ τὸν νόμον	λατρείαν	ὁμοίως ἐκείνοις περιέπειν ἐσπούδαζον. Οὗτοι
[3, 6]	Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν ἐπὶ	λαχάνων	συλλογὴν ἀγρίων καὶ πόας ὑπαντῶντες,
[3, 7]	τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ	λαῷ	τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι
[3, 0]	τῆς Ἰωάννου καὶ Φιλίππου τελευτῆς.	ΛΒ	Ὅπως Συμεὼν ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις
[3, 0]	ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν.	ΛΓ	Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς ἐκώλυσεν.
[3, 0]	Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς ἐκώλυσεν.	ΛΔ	Ὡς τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τέταρτος
[3, 0]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας τέταρτος Εὐάρεστος ἡγεῖται.	ΛΕ	Ὡς τρίτος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις
[3, 28]	ἐν γάμῳ ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν,	λέγει	γίνεσθαι» Καὶ Διονύσιος δέ, ὁ
[3, 1]	παθεῖν. Τί δεῖ περὶ Παύλου	λέγειν,	ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ
[3, 6]	ἐπ' ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ λιμοῦ	λέγειν;	εἶμι γὰρ αὐτοῦ δηλώσων ἔργον
[3, 24]	καίτοι μυρία γε καὶ ἀπόρρητα	λέγειν	ἔχων, ἅτε τῶν μέχρις οὐρανοῦ
[3, 24]	τε τοῦτο δηλοῦν ἐν τῷ	λέγειν.	Οὔπω γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος
[3, 39]	καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου ἔτι νῦν	λέγεσθαι·	οἷς καὶ ἀναγκαῖον προσέχειν τὸν
[3, 38]	ὡς καὶ δευτέρα τις εἶναι	λέγεται	τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολή, οὐ μὴν
[3, 25]	ἐπιστολὴ καὶ τῶν ἀποστόλων αἱ	λεγόμεναι	Διδαχαὶ ἔτι τε, ὡς ἔφην,
[3, 3]	καιρὸν παραθήσομαι. Οὐδὲ μὴν τὰς	λεγομένας	αὐτοῦ Πράξεις ἐν ἀναμφιλέκτοις παρείληφα.
[3, 18]	προσηγορίας φερομένης ἐν τῇ Ἰωάννου	λεγομένῃ	Ἀποκαλύψει, αὐταῖς συλλαβαῖς ἐν πέμπτῳ
[3, 3]	μὲν οὖν ἐπιστολὴ μία, ἡ	λεγομένη	αὐτοῦ προτέρα, ἀνωμολόγηται, ταύτῃ δὲ
[3, 25]	οὖν ὅμως τοῖς πολλοῖς, ἡ	λεγομένη	Ἰακώβου φέρεται καὶ ἡ Ἰούδα
[3, 29]	~Ἐπὶ τούτων δῆτα καὶ ἡ	λεγομένη	τῶν Νικολαϊτῶν αἵρεσις ἐπὶ σμικρότατον
[3, 9]	τῷ προτέρῳ τὸν ἀριθμὸν τῆς	λεγομένης	παλαιᾶς τῶν ἐνδιαθήκων γραφῶν τίθησι,
[3, 3]	αὐτὸν ὠνομασμένον εὐαγγέλιον τό τε	λεγόμενον	αὐτοῦ Κήρυγμα καὶ τὴν καλουμένην
[3, 25]	Πράξεων ἡ γραφὴ ὅ τε	λεγόμενος	Ποιμὴν καὶ ἡ Ἀποκάλυψις Πέτρου
[3, 20]	υἱωνοὶ Ἰούδα τοῦ κατὰ σάρκα	λεγομένου	αὐτοῦ ἀδελφοῦ· οὓς ἐδηλατόρευσαν ὡς
[3, 27]	δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους	λεγομένῳ	χρώμενοι, τῶν λοιπῶν σμικρὸν ἐποιοῦντο
[3, 6]	Ἰουδαίων συμφοραῖς. Καὶ ταῦθ' ἅμα	λέγουσα	κτείνει τὸν υἱόν, ἔπειτ' ὀπτήσασα,
[3, 29]	κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ κυρίῳ.	Λέγουσι	δ' οὖν καὶ τὸν Ματθίαν
[3, 38]	τὸν Κλήμεντα τοῦτον αὐτὸν ἑρμηνεῦσαι	λέγουσι	τὴν γραφήν· ὃ καὶ μᾶλλον
[3, 23]	μακρὰν πόλεων, ἧς καὶ τοὔνομα	λέγουσιν	ἔνιοι, καὶ τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς
[3, 39]	Οὐ γὰρ τοῖς τὰ πολλὰ	λέγουσιν	ἔχαιρον ὥσπερ οἱ πολλοί, ἀλλὰ
[3, 39]	πρεσβύτερος Ἰωάννης, τοῦ κυρίου μαθηταὶ,	λέγουσιν.	Οὐ γὰρ τὰ ἐκ τῶν
[3, 24]	γραφῆς ὁ μὲν Ματθαῖος δηλοῖ	λέγων·	ἀκούσας δὲ ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη,
[3, 33]	πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο	λέγων	ἔξω τοῦ μὴ βούλεσθαι αὐτοὺς
[3, 31]	μνημονεύει, κατὰ λέξιν ὧδέ πως	λέγων·	ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες
[3, 6]	σεσυλημένον» Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει	λέγων·	Ἰουδαίοις δὲ μετὰ τῶν ἐξόδων
[3, 26]	τὴν περὶ τούτου διήγησιν ἐπιφέρει,	λέγων·	Μένανδρον δέ τινα καὶ αὐτὸν
[3, 15]	Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος διδάσκει,	λέγων·	μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν
[3, 28]	ἀγγέλων αὐτῷ δεδειγμένας ψευδόμενος ἐπεισάγει,	λέγων	μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐπίγειον εἶναι
[3, 19]	δηλοῖ κατὰ λέξιν ὧδέ πως	λέγων	ὁ Ἡγήσιππος· ~Ἔτι δὲ περιῆσαν
[3, 26]	ἑαυτὸν μὲν ὡς ἄρα εἴη,	λέγων,	ὁ σωτὴρ ἐπὶ τῇ τῶν
[3, 6]	Τούτοις ἐπειπών τινα μεταξὺ ἐπιφέρει	λέγων·	Οὐκ ἂν ὑποστειλαίμην εἰπεῖν ἅ
[3, 36]	καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ μνημονεύει,	λέγων	οὕτως· Ὡς εἶπέν τις τῶν
[3, 39]	αὐτῷ γραφέντων μνημονεύει, ὧδέ πως	λέγων·	Ταῦτα δὲ καὶ Παπίας ὁ
[3, 9]	δὲ πάλιν αὐτὸς καὶ τοῦτο,	λέγων	ὧδε· Ἰώσηπος Ματθίου παῖς, ἐξ
[3, 33]	τοῖς κακουργεῖν περὶ ἡμᾶς ἐθέλουσιν	λείπεσθαι	προφάσεις, ἔσθ' ὅπῃ μὲν τῶν
[3, 24]	αὐτοῖς ἐπιμαρτυρήσαντα, μόνην δὲ ἄρα	λείπεσθαι	τῇ γραφῇ τὴν περὶ τῶν
[3, 32]	ἅτε μηδενὸς ἔτι τῶν ἀποστόλων	λειπομένου,	γυμνῇ λοιπὸν ἤδη κεφαλῇ τῷ
[3, 11]	τοὺς εἰς ἔτι τῷ βίῳ	λειπομένους	ἐπὶ ταὐτὸν πανταχόθεν συνελθεῖν ἅμα
[3, 24]	τὸ κατ' αὐτὸν εὐαγγέλιον, τὸ	λεῖπον	τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ τούτοις ἀφ'
[3, 34]	ἀρχῆς Κλήμης Εὐαρέστῳ παραδοὺς τὴν	λειτουργίαν	ἀναλύει τὸν βίον, τὰ πάντα
[3, 22]	Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας κατὰ τούτους τὴν	λειτουργίαν	εἶχεν. ~Ἐπὶ τούτοις κατὰ τὴν
[3, 13]	τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας δυοκαίδεκα τὴν	λειτουργίαν	ἐνιαυτοῖς κατασχών, Ἀνεγκλήτῳ ταύτην παραδίδωσιν.
[3, 8]	αὐτοῖς ἔθος ἦν, πρὸς τὰς	λειτουργίας,	πρῶτον μὲν κινήσεως ἔφασαν ἀντιλαμβάνεσθαι
[3, 6]	αὐτοῖς εἰποῦσα καλὴν τετηρηκέναι, τὰ	λείψανα	τοῦ τέκνου διεκάλυψεν. Τοὺς δ'
[3, 6]	εἰς τὴν πόλιν, τὰ δὲ	λείψανα	τῶν κειμηλίων κἂν εἴ τι
[3, 24]	καὶ τοῖς ἔτ' ἀρχαίοις ἀναμφί	λεκτος	ὡμολόγηται, ἀντιλέγονται δὲ αἱ λοιπαὶ
[3, 27]	τὴν τοιαύτην ἐγχείρησιν τῆς τοιᾶσδε	λελόγχασι	προσηγορίας, τοῦ Ἐβιωναίων ὀνόματος τὴν
[3, 6]	τέγη πεπλήρωτο γυναικῶν καὶ βρεφῶν	λελυμένων,	οἱ στενωποὶ δὲ γερόντων νεκρῶν,
[3, 39]	ἀποδοθείσαις τοῦ Παπία φωναῖς προσάψαι	λέξεις	ἑτέρας αὐτοῦ, δι' ὧν παράδοξά
[3, 7]	τις τὰς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν	λέξεις	ταῖς λοιπαῖς τοῦ συγγραφέως ἱστορίαις
[3, 7]	καὶ αὐτὰς αὐτοῦ παρατέθεινται τὰς	λέξεις,	τοτὲ μὲν φήσαντος ὡς πρὸς
[3, 4]	καὶ ἐκ τῶν Πέτρου δὲ	λέξεων	ἐν ὁπόσαις καὶ οὗτος ἐπαρχίαις
[3, 39]	γνωρίμων διδάσκει δι' ὧν φησιν	λέξεων·	οὐκ ὀκνήσω δέ σοι καὶ
[3, 36]	ἄξιον. Γράφει δὴ οὖν κατὰ	λέξιν·	ἀπὸ Συρίας μέχρι Ῥώμης θηριομαχῶ
[3, 1]	Νέρωνος μεμαρτυρηκότος; ταῦτα Ὠριγένει κατὰ	λέξιν	ἐν τρίτῳ τόμῳ τῶν εἰς
[3, 29]	Στρωματεῖ ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ	λέξιν	ἱστορεῖ· Ὡραίαν, φασί, γυναῖκα ἔχων
[3, 23]	αἱρέσεις ὧδέ πως γράφει κατὰ	λέξιν·	καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι μαρτυροῦσιν
[3, 32]	ἐπακοῦσαι, αὐτὰ δὴ ταῦτα κατὰ	λέξιν	ὧδέ πως ἱστοροῦντος· ἀπὸ τούτων
[3, 31]	τε χαρίσματος ἠξιωμένων μνημονεύει, κατὰ	λέξιν	ὧδέ πως λέγων· ἤλθομεν εἰς
[3, 19]	φερόντων. Ταῦτα δὲ δηλοῖ κατὰ	λέξιν	ὧδέ πως λέγων ὁ Ἡγήσιππος·
[3, 36]	νυκτὸς καὶ ἡμέρας, ἐνδεδεμένος δέκα	λεοπάρδοις,	ὅ ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα, οἳ
[3, 39]	τὰ ὑπὸ τοῦ κυρίου ἢ	λεχθέντα	ἢ πραχθέντα. Οὔτε γὰρ ἤκουσεν
[3, 0]	Ἰγνατίου καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ.	ΛΖ	Περὶ τῶν εἰς ἔτι τότε
[3, 0]	εἰς ἔτι τότε διαπρεπόντων εὐαγγελιστῶν.	ΛΗ	Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς καὶ
[3, 28]	τρίτῳ καὶ ἱστορίαν οὐκ ἀξίαν	λήθης	τῇ γραφῇ παραδέδωκεν, ὡς ἐκ
[3, 6]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμπνέοντας οἱ	λῃσταὶ	διηρεύνων, μή τις ὑπὸ κόλπον
[3, 6]	θανάτου γέμουσα. Καὶ τούτων οἱ	λῃσταὶ	χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς οἰκίας,
[3, 23]	ἀναλαβὼν καὶ λῃστήριον συγκροτήσας, ἕτοιμος	λῄσταρχος	ἦν, βιαιότατος μιαιφονώτατος χαλεπώτατος. Χρόνος
[3, 7]	τῶν Ἰουδαίων πληθὺς τὸν μὲν	λῃστὴν	καὶ φονέα τοῦ θανάτου παρῄτηται,
[3, 23]	Αὐτοὺς δὴ τούτους ἀναλαβὼν καὶ	λῃστήριον	συγκροτήσας, ἕτοιμος λῄσταρχος ἦν, βιαιότατος
[3, 23]	καὶ ἐξώλης καί, τὸ κεφάλαιον,	λῃστής,	καὶ νῦν ἀντὶ τῆς ἐκκλησίας
[3, 7]	τοὺς δὲ λοιποὺς στασιώδεις καὶ	λῃστρικούς,	ὑπ' ἀλλήλων μετὰ τὴν ἅλωσιν
[3, 23]	χωρίον, ὑπὸ τῆς προφυλακῆς τῶν	λῃστῶν	ἁλίσκεται, μήτε φεύγων μήτε παραιτούμενος,
[3, 20]	ἀλλ' ἐν διατιμήσει γῆς πλέθρων	λθʹ	μόνων, ἐξ ὧν καὶ τοὺς
[3, 0]	τῶν ψευδῶς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένων.	ΛΘ	Περὶ τῶν Παπία συγγραμμάτων. ~Τὰ
[3, 5]	ἐπιβουλὰς μεμηχανημένων, πρώτου τε Στεφάνου	λίθοις	ὑπ' αὐτῶν ἀνῃρημένου, εἶτα δὲ
[3, 6]	ἤδη καὶ τὸ εὑρεῖν, ὁ	λιμὸς	δὲ διὰ σπλάγχνων καὶ μυελῶν
[3, 6]	οὔτε ὀλοφυρμὸς ἦν, ἀλλ' ὁ	λιμὸς	ἤλεγχε τὰ πάθη, ξηροῖς δὲ
[3, 6]	ἐλπίς, καὶ βαθύνας ἑαυτὸν ὁ	λιμὸς	κατ' οἴκους καὶ γενεὰς τὸν
[3, 6]	φθάνει δὲ καὶ δουλείαν ὁ	λιμός,	οἱ στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι.
[3, 6]	Πάντων μὲν δὴ παθῶν ὑπερίσταται	λιμός,	οὐδὲν δ' οὕτως ἀπόλλυσιν ὡς
[3, 5]	ἐγκεχείρηται, μόνας τὰς διὰ τοῦ	λιμοῦ	ἀναγκαῖον ἡγοῦμαι συμφορὰς παραθέσθαι, ὡς
[3, 0]	Ἰουδαίων πολιορκίας. Περὶ τοῦ πιέσαντος	λιμοῦ.	Ζ Περὶ τῶν τοῦ Χριστοῦ
[3, 6]	τὴν ἐπ' ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ	λιμοῦ	λέγειν; εἶμι γὰρ αὐτοῦ δηλώσων
[3, 6]	καὶ μυελῶν ἐχώρει καὶ τοῦ	λιμοῦ	μᾶλλον ἐξέκαιον οἱ θυμοί, σύμβουλον
[3, 6]	γράφει· τῶν δ' ὑπὸ τοῦ	λιμοῦ	φθειρομένων κατὰ τὴν πόλιν ἄπειρον
[3, 6]	τις διὰ τὴν οὐσίαν. Τῷ	λιμῷ	δ' ἡ ἀπόνοια τῶν στασιαστῶν
[3, 5]	ἅμα καὶ παισὶ ξίφει καὶ	λιμῷ	καὶ μυρίοις ἄλλοις εἴδεσι περιπεπτώκασιν
[3, 7]	τῶν ἀνῃρημένων ἀριθμὸν ὁ συγγραφεὺς	λιμῷ	καὶ ξίφει μυριάδας ἑκατὸν καὶ
[3, 6]	εἶπεν, ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ	λιμῷ	καὶ στάσει, τίνι σε τηρῶ;
[3, 6]	σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος, τῷ	λιμῷ	κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες, καὶ τῶν
[3, 6]	τολμηθέν, ἔφριττεν. Σπουδὴ δὲ τῶν	λιμωττόντων	ἐπὶ τὸν θάνατον ἦν καὶ
[3, 21]	τε καὶ Πέτρον ἐπισκοπευσάντων βαθμόν.	Λίνος	δὲ ὁ πρῶτος ἦν καὶ
[3, 4]	Γαλλίας στειλάμενος ὑπ' αὐτοῦ μαρτυρεῖται,	Λίνος	δέ, οὗ μέμνηται συνόντος ἐπὶ
[3, 13]	κατὰ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας	Λίνος	ἐπίσκοπος τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας δυοκαίδεκα
[3, 2]	μαρτυρίαν πρῶτος κληροῦται τὴν ἐπισκοπὴν	Λίνος.	Μνημονεύει τούτου Τιμοθέῳ γράφων ἀπὸ
[3, 27]	τὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ δοξάζοντας.	Λιτὸν	μὲν γὰρ αὐτὸν καὶ κοινὸν
[3, 39]	μὲν οὖν Ἑβραΐδι διαλέκτῳ τὰ	λόγια	συνετάξατο, ἡρμήνευσεν δ' αὐτὰ ὡς
[3, 10]	σπούδασμα τῷ ἀνδρί, Περὶ αὐτοκράτορος	λογισμοῦ,	ὅ τινες Μακκαβαϊκὸν ἐπέγραψαν τῷ
[3, 32]	ἐξ αὐτῶν ὄντας ἁλῶναι συνέβη.	Λογισμῷ	δ' ἂν καὶ τὸν Συμεῶνα
[3, 39]	ἀριθμὸν φέρεται, ἃ καὶ ἐπιγέγραπται	Λογίων	κυριακῶν ἐξηγήσεως. Τούτων καὶ Εἰρηναῖος
[3, 39]	ὥσπερ σύνταξιν τῶν κυριακῶν ποιούμενος	λογίων,	ὥστε οὐδὲν ἥμαρτεν Μάρκος οὕτως
[3, 24]	οἰκουμένην, σπουδῆς τῆς περὶ τὸ	λογογραφεῖν	μικρὰν ποιούμενοι φροντίδα. Καὶ τοῦτ'
[3, 10]	ἐν τοῖς ἰδίοις αὐτοῦ μνημονεύει	λόγοις.	Πρὸς τούτοις εὔλογον καταλέξαι καὶ
[3, 20]	καὶ ποῖ καὶ πότε φανησομένη,	λόγον	δοῦναι ὡς οὐ κοσμικὴ μὲν
[3, 23]	ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ	λόγον	δώσω ὑπὲρ σοῦ· ἂν δέῃ,
[3, 18]	ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς τὸν θεῖον	λόγον	ἕνεκεν μαρτυρίας Πάτμον οἰκεῖν καταδικασθῆναι
[3, 39]	δ' ἕτερον Ἰωάννην, διαστείλας τὸν	λόγον,	ἑτέροις παρὰ τὸν τῶν ἀποστόλων
[3, 27]	χρώμενοι, τῶν λοιπῶν σμικρὸν ἐποιοῦντο	λόγον·	καὶ τὸ μὲν σάββατον καὶ
[3, 23]	ἀπόχρη διὰ δύο πιστώσασθαι τὸν	λόγον	μαρτύρων, πιστοὶ δ' ἂν εἶεν
[3, 27]	καὶ οὗτοι προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν	λόγον	ὄντα καὶ σοφίαν ὁμολογοῦντες, τῇ
[3, 9]	γραμματικόν, κατὰ Ἰουδαίων τηνικάδε συντάξαντα	λόγον,	πεποίηται καὶ πρὸς ἄλλους, οἳ
[3, 23]	μῦθον οὐ μῦθον ἀλλὰ ὄντα	λόγον	περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου παραδεδομένον
[3, 4]	τὸν τῆς καινῆς διαθήκης παρεδίδου	λόγον,	σαφὲς ἂν εἴη ἀφ' ἧς
[3, 24]	ἄλλους ἀμφηρίστου ὑπολήψεως, τὸν ἀσφαλῆ	λόγον	ὧν αὐτὸς ἱκανῶς τὴν ἀλήθειαν
[3, 6]	τῇ πατρίδι χάριν, καθυφέμενος τὸν	λόγον	ὧν πέπονθε τὰ ἔργα. Γυνὴ
[3, 32]	δήμων τὸν καθ' ἡμῶν κατέχει	λόγος	ἀνακινηθῆναι διωγμόν· ἐν ᾧ Συμεῶνα
[3, 36]	διαδοχῆς δεύτερος τὴν ἐπισκοπὴν κεκληρωμένος.	Λόγος	δ' ἔχει τοῦτον ἀπὸ Συρίας
[3, 32]	γεγονέναι αὐτὸν καὶ πρότερον ὁ	λόγος	ἐδήλωσεν. Ὁ δ' αὐτὸς συγγραφεὺς
[3, 37]	ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι	λόγος	ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ'
[3, 11]	αὐτίκα γενομένην ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ	λόγος	κατέχει τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν
[3, 24]	ἐπὶ τὴν γραφὴν ἐλθεῖν κατέχει	λόγος.	Ματθαῖός τε γὰρ πρότερον Ἑβραίοις
[3, 20]	ὁ τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχαίωνπαραδίδωσι	λόγος.	~Μικρῷ δὲ πλέον ἐνιαυτοῦ βασιλεύσαντα
[3, 18]	ἄτοπον ἐπινοήσαντος. ~Ἐν τούτῳ κατέχει	λόγος	τὸν ἀπόστολον ἅμα καὶ εὐαγγελιστὴν
[3, 24]	διήγησιν. Καὶ ἀληθής γε ὁ	λόγος.	Τοὺς τρεῖς γοῦν εὐαγγελιστὰς συνιδεῖν
[3, 19]	Δαυὶδ ἀναιρεῖσθαι προστάξαντος, παλαιὸς κατέχει	λόγος	τῶν αἱρετικῶν τινας κατηγορῆσαι τῶν
[3, 29]	χρόνους παραβραβεῦσαι τὴν ἀλήθειαν ἐγκεχειρηκότων,	λόγου	γε μὴν θᾶττον εἰς τὸ
[3, 34]	ἔτεσιν ἐννέα τῆς τοῦ θείου	λόγου	διδασκαλίας· ~Ἀλλὰ καὶ τοῦ Συμεῶνος
[3, 37]	πάμπαν ἀνηκόοις τοῦ τῆς πίστεως	λόγου	κηρύττειν φιλοτιμούμενοι καὶ τὴν τῶν
[3, 4]	αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ	λόγου,	οἷς καί φησιν ἔτ' ἄνωθεν
[3, 18]	τοὺς ἄποθεν τοῦ καθ' ἡμᾶς	λόγου	συγγραφεῖς μὴ ἀποκνῆσαι ταῖς αὐτῶν
[3, 37]	φιλοσοφίας ἔρωτι πρὸς τοῦ θείου	λόγου	τὴν ψυχὴν πληττόμενοι, τὴν σωτήριον
[3, 9]	πόλεως, τοὺς δὲ σπουδασθέντας αὐτῷ	λόγους	βιβλιοθήκης ἀξιωθῆναι. Οὗτος δὴ πᾶσαν
[3, 39]	Παπίας τοὺς μὲν τῶν ἀποστόλων	λόγους	παρὰ τῶν αὐτοῖς παρηκολουθηκότων ὁμολογεῖ
[3, 39]	ἔλθοι, τοὺς τῶν πρεσβυτέρων ἀνέκρινον	λόγους,	τί Ἀνδρέας ἢ τί Πέτρος
[3, 32]	καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ	λόγῳ	ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ
[3, 39]	κατὰ τὸ προοίμιον τῶν αὐτοῦ	λόγων	ἀκροατὴν μὲν καὶ αὐτόπτην οὐδαμῶς
[3, 24]	διήγησιν ποιήσασθαι ὧν αὐτὸς πεπληροφόρητο	λόγων,	ἀναγκαίως ἀπαλλάττων ἡμᾶς τῆς περὶ
[3, 39]	πρόσθεν δεδηλωμένου τῶν τοῦ κυρίου	λόγων	διηγήσεις καὶ τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου
[3, 24]	γοῦν Παῦλος πάντων ἐν παρασκευῇ	λόγων	δυνατώτατος νοήμασίν τε ἱκανώτατος γεγονώς,
[3, 23]	νηστείαις συναγωνιζόμενος, ποικίλαις δὲ σειρῆσι	λόγων	κατεπᾴδων αὐτοῦ τὴν γνώμην, οὐ
[3, 36]	αἷς ἐπεδήμει, παροικίας ταῖς διὰ	λόγων	ὁμιλίαις τε καὶ προτροπαῖς ἐπιρρωννύς,
[3, 24]	μὲν ἐν πειθοῖ καὶ τέχνῃ	λόγων	τὰ τοῦ διδασκάλου μαθήματα πρεσβεύειν
[3, 39]	ὡς ἂν ἐκ τῶν αὐτοῦ	λόγων	τεκμηράμενον εἰπεῖν, φαίνεται, πλὴν καὶ
[3, 6]	γύναιον ἀγανάκτησις εἰσῄει, καὶ πολλάκις	λοιδοροῦσα	καὶ καταρωμένη τοὺς ἅρπαγας ἐφ'
[3, 9]	ἄξιός γε ὢν διὰ τὰ	λοιπὰ	πιστεύεσθαι· καὶ ἕτερα δ' αὐτοῦ
[3, 24]	Χριστοῦ πράξεων περιέχειν, τὰ δὲ	λοιπὰ	τὴν ἐπὶ τέλει τοῦ χρόνου
[3, 24]	λεκτος ὡμολόγηται, ἀντιλέγονται δὲ αἱ	λοιπαὶ	δύο, τῆς δ' Ἀποκαλύψεως εἰς
[3, 10]	καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ	λοιπαὶ	τέσσαρες ὕμνους εἰς τὸν θεὸν
[3, 7]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν λέξεις ταῖς	λοιπαῖς	τοῦ συγγραφέως ἱστορίαις ταῖς περὶ
[3, 24]	ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν καὶ οἱ	λοιποὶ	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν φοιτηταί, δώδεκα
[3, 24]	Χριστοῦ πραχθέντα παραδίδωσιν, οἱ δὲ	λοιποὶ	τρεῖς εὐαγγελισταὶ τὰ μετὰ τὴν
[3, 36]	ἐν αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς	λοιποῖς	ἀποστόλοις, πεπεισμένους ὅτι οὗτοι πάντες
[3, 39]	Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ καὶ τοῖς	λοιποῖς	ἀποστόλοις συγκαταλέγει, σαφῶς δηλῶν τὸν
[3, 4]	συγγεγονὼς τῷ Παύλῳ, καὶ τοῖς	λοιποῖς	δὲ οὐ παρέργως τῶν ἀποστόλων
[3, 38]	καὶ εἰκότως ἔδοξεν αὐτὸ τοῖς	λοιποῖς	ἐγκαταλεχθῆναι γράμμασι τοῦ ἀποστόλου. Ἑβραίοις
[3, 5]	γῆν, ἡ ἐκ θεοῦ δίκη	λοιπὸν	αὐτοὺς ἅτε τοσαῦτα εἴς τε
[3, 6]	μὲν ὑμῖν βέβρωκα, καὶ τὸ	λοιπὸν	δ' ἐμοὶ μεινάτω. Μετὰ ταῦθ'
[3, 33]	πλήθει, διὸ ἠγνόει τί αὐτῷ	λοιπὸν	εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ
[3, 32]	ἔτι τῶν ἀποστόλων λειπομένου, γυμνῇ	λοιπὸν	ἤδη κεφαλῇ τῷ τῆς ἀληθείας
[3, 25]	καὶ δυσσεβῆ παραιτητέον. Ἴωμεν δὴ	λοιπὸν	καὶ ἐπὶ τὴν ἑξῆς ἱστορίαν
[3, 6]	μὲν ἥμισυ κατεσθίει, τὸ δὲ	λοιπὸν	κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. Εὐθέως δ' οἱ
[3, 6]	καὶ πλοῦτον ἐπίσημος, μετὰ τοῦ	λοιποῦ	πλήθους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καταφυγοῦσα
[3, 7]	διαφέροντας τετηρῆσθαι θριάμβῳ, τοῦ δὲ	λοιποῦ	πλήθους τοὺς ὑπὲρ ἑπτακαίδεκα ἔτη
[3, 7]	δέκα διαφθαρῆναί φησιν, τοὺς δὲ	λοιποὺς	στασιώδεις καὶ λῃστρικούς, ὑπ' ἀλλήλων
[3, 4]	τὸ εὐαγγέλιόν μου» Τῶν δὲ	λοιπῶν	ἀκολούθων τοῦ Παύλου Κρήσκης μὲν
[3, 5]	προδηλωθέντα τρόπον μεταλλάξαντος, τῶν τε	λοιπῶν	ἀποστόλων μυρία εἰς θάνατον ἐπιβεβουλευμένων
[3, 24]	καὶ διατριβῆς καὶ τῆς τῶν	λοιπῶν	ἀποστόλων ὁμιλίας ὠφελημένος, διὰ τοῦ
[3, 27]	καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν	λοιπῶν	σμικρὸν ἐποιοῦντο λόγον· καὶ τὸ
[3, 15]	μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν	λοιπῶν	συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα
[3, 24]	ἡμῶν γενεαλογίαν ἅτε Ματθαίῳ καὶ	Λουκᾷ	προγραφεῖσαν ἀποσιωπῆσαι τὸν Ἰωάννην, τῆς
[3, 24]	ἀπεπλήρου· ἤδη δὲ Μάρκου καὶ	Λουκᾶ	τῶν κατ' αὐτοὺς εὐαγγελίων τὴν
[3, 38]	Παύλου, οἳ μὲν τὸν εὐαγγελιστὴν	Λουκᾶν,	οἳ δὲ τὸν Κλήμεντα τοῦτον
[3, 24]	πρόσθεν ἡμῖν δεδήλωται· ὁ δὲ	Λουκᾶς	ἀρχόμενος καὶ αὐτὸς τοῦ κατ'
[3, 24]	εἰς τὴν Γαλιλαίαν» καὶ ὁ	Λουκᾶς	δὲ πρὶν ἄρξασθαι τῶν τοῦ
[3, 4]	Τίτος τῶν ἐπὶ Κρήτης ἐκκλησιῶν.	Λουκᾶς	δὲ τὸ μὲν γένος ὢν
[3, 4]	φωνῶν καὶ ἀφ' ὧν ὁ	Λουκᾶς	ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρησεν· καὶ
[3, 4]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ	Λουκᾶς	ἐν ταῖς Πράξεσιν τοὺς γνωρίμους
[3, 31]	Ταῦτα μὲν οὗτος· ὁ δὲ	Λουκᾶς	ἐν ταῖς Πράξεσιν τῶν ἀποστόλων
[3, 4]	δημηγορίαν πρῶτον πιστεῦσαι ἀνέγραψεν ὁ	Λουκᾶς,	τῆς ἐν Ἀθήναις ἐκκλησίας πρῶτον
[3, 28]	εἰσελθεῖν ποτε ἐν βαλανείῳ, ὥστε	λούσασθαι,	γνόντα δὲ ἔνδον ὄντα τὸν
[3, 30]	Ἐπεὶ δὲ τούτων ἐμνήσθημεν, οὐ	λυπεῖ	καὶ ἄλλην ἀξιοδιήγητον ἱστορίαν τοῦ
[3, 6]	δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες ὥσπερ	λυσσῶντες	κύνες ἐσφάλλοντο καὶ παρεφέροντο ταῖς
[3, 23]	εἶτά που καὶ νύκτωρ ἐπὶ	λωποδυσίαν	ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά τι καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/08/2009