Livre, Chap. |
[3, 32] |
τινες
ὑπῆρχον,
παραφθείρειν
ἐπιχειρούντων
τὸν
|
ὑγιῆ |
κανόνα
τοῦ
σωτηρίου
κηρύγματος·
ὡς |
[3, 6] |
ταῦθ'
ἅμα
λέγουσα
κτείνει
τὸν
|
υἱόν, |
ἔπειτ'
ὀπτήσασα,
τὸ
μὲν
ἥμισυ |
[3, 29] |
παρθένους,
ἄφθορον
δὲ
διαμεῖναι
τὸν
|
υἱόν· |
ὧν
οὕτως
ἐχόντων
ἀποβολὴ
πάθους |
[3, 8] |
φοβερώτερον,
Ἰησοῦς
γάρ
τις
ὄνομα,
|
υἱὸς |
Ἀνανίου,
τῶν
ἰδιωτῶν,
ἄγροικος,
πρὸ |
[3, 32] |
τοῦ
κυρίου,
ὁ
προειρημένος
Σίμων
|
υἱὸς |
Κλωπᾶ,
συκοφαντηθεὶς
ὑπὸ
τῶν
αἱρέσεων |
[3, 20] |
οἱ
ἀπὸ
γένους
τοῦ
κυρίου
|
υἱωνοὶ |
Ἰούδα
τοῦ
κατὰ
σάρκα
λεγομένου |
[3, 36] |
αὐτοῖς
ῥήμασιν·
Παρακαλῶ
οὖν
πάντας
|
ὑμᾶς |
πειθαρχεῖν
καὶ
ἀσκεῖν
πᾶσαν
ὑπομονήν, |
[3, 6] |
μήτε
συμπαθέστεροι
μητρός.
Εἰ
δ'
|
ὑμεῖς |
εὐσεβεῖς
καὶ
τὴν
ἐμὴν
ἀποστρέφεσθε |
[3, 36] |
ἑξῆς
ἐπιφέρει·
Ἐγράψατέ
μοι
καὶ
|
ὑμεῖς |
καὶ
Ἰγνάτιος,
ἵν'
ἐάν
τις |
[3, 6] |
ἐμὴν
ἀποστρέφεσθε
θυσίαν,
ἐγὼ
μὲν
|
ὑμῖν |
βέβρωκα,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
δ' |
[3, 36] |
ὅσας
εἴχομεν
παρ'
ἡμῖν,
ἐπέμψαμεν
|
ὑμῖν, |
καθὼς
ἐνετείλασθε·
αἵτινες
ὑποτεταγμέναι
εἰσὶν |
[3, 33] |
καὶ
τὸν
Χριστὸν
θεοῦ
δίκην
|
ὑμνεῖν |
καὶ
πρὸς
τὸ
τὴν
ἐπιστήμην |
[3, 33] |
διεγειρομένους
τὸν
Χριστὸν
θεοῦ
δίκην
|
ὑμνεῖν, |
τὸ
δὲ
μοιχεύειν
καὶ
φονεύειν |
[3, 10] |
βιβλίοις·
αἱ
δὲ
λοιπαὶ
τέσσαρες
|
ὕμνους |
εἰς
τὸν
θεὸν
καὶ
τοῖς |
[3, 23] |
τοῦτ'
ἐλήλυθα,
ἐπὶ
τὸν
ἄρχοντα
|
ὑμῶν |
ἀγάγετέ
με.
Ὃς
τέως,
ὥσπερ |
[3, 36] |
εἰς
Συρίαν,
καὶ
τὰ
παρ'
|
ὑμῶν |
ἀποκομίσῃ
γράμματα·
ὅπερ
ποιήσω,
ἐὰν |
[3, 7] |
προσεύχεσθε
δὲ
ἵνα
μὴ
γένηται
|
ὑμῶν |
ἡ
φυγὴ
χειμῶνος
μηδὲ
σαββάτῳ. |
[3, 36] |
καὶ
ἐν
ἄλλοις
τοῖς
ἐξ
|
ὑμῶν |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
Παύλῳ
καὶ |
[3, 36] |
ὃν
πέμπω
πρεσβεύσοντα
καὶ
περὶ
|
ὑμῶν. |
Τὰς
ἐπιστολὰς
Ἰγνατίου
τὰς
πεμφθείσας |
[3, 6] |
μυχαίτατα
τῶν
οἰκιῶν,
τινὲς
μὲν
|
ὑπ' |
ἄκρας
ἐνδείας
ἀνέργαστον
τὸν
σῖτον |
[3, 7] |
δὲ
λοιποὺς
στασιώδεις
καὶ
λῃστρικούς,
|
ὑπ' |
ἀλλήλων
μετὰ
τὴν
ἅλωσιν
ἐνδεικνυμένους, |
[3, 6] |
θύραις
ἐνσειόμενοι
μεθυόντων
τρόπον
καὶ
|
ὑπ' |
ἀμηχανίας
τοὺς
αὐτοὺς
οἴκους
εἰσεπήδων |
[3, 8] |
κλειομένη
δὲ
περὶ
δείλην
μόλις
|
ὑπ' |
ἀνθρώπων
εἴκοσι,
καὶ
μοχλοῖς
μὲν |
[3, 36] |
ἐπιστολὰς
Ἰγνατίου
τὰς
πεμφθείσας
ἡμῖν
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
καὶ
ἄλλας
ὅσας
εἴχομεν |
[3, 4] |
μὲν
ἐπὶ
τὰς
Γαλλίας
στειλάμενος
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
μαρτυρεῖται,
Λίνος
δέ,
οὗ |
[3, 5] |
μεμηχανημένων,
πρώτου
τε
Στεφάνου
λίθοις
|
ὑπ' |
αὐτῶν
ἀνῃρημένου,
εἶτα
δὲ
μετ' |
[3, 6] |
σφᾶς
ἄδηλον·
πολλοὶ
γοῦν
τοῖς
|
ὑπ' |
αὐτῶν
θαπτομένοις
ἐπαπέθνῃσκον,
πολλοὶ
δ' |
[3, 6] |
τὸν
θάνατον
αὐτῷ.
Οἳ
δ'
|
ὑπ' |
ἐνδείας
κεχηνότες
ὥσπερ
λυσσῶντες
κύνες |
[3, 6] |
καὶ
κτείνειν
ἄλογον
ἐδόκει
τοὺς
|
ὑπ' |
ἐνδείας
τεθνηξομένους
αὐτίκα.
Πολλοὶ
δὲ |
[3, 6] |
τρὶς
ὥρᾳ
μιᾷ.
Πάντα
δ'
|
ὑπ' |
ὀδόντας
ἦγεν
ἡ
ἀνάγκη,
καὶ |
[3, 6] |
λαχάνων
συλλογὴν
ἀγρίων
καὶ
πόας
|
ὑπαντῶντες, |
ὅτ'
ἤδη
διαπεφευγέναι
τοὺς
πολεμίους |
[3, 38] |
σαφέστατα
παρίστησιν
ὅτι
μὴ
νέον
|
ὑπάρχει |
τὸ
σύγγραμμα,
ὅθεν
δὴ
καὶ |
[3, 20] |
δὲ
εἶπαν
ἀμφοτέροις
ἐννακισχίλια
δηνάρια
|
ὑπάρχειν |
αὐτοῖς
μόνα,
ἑκάστῳ
αὐτῶν
ἀνήκοντος |
[3, 11] |
οὖν
Κλωπᾶν
ἀδελφὸν
τοῦ
Ἰωσὴφ
|
ὑπάρχειν |
Ἡγήσιππος
ἱστορεῖ.
~Καὶ
ἐπὶ
τούτοις |
[3, 3] |
ἄλλων
καὶ
Ἑρμᾶ,
οὗ
φασιν
|
ὑπάρχειν |
τὸ
τοῦ
Ποιμένος
βιβλίον,
ἰστέον |
[3, 28] |
σάρκα
πολιτευομένην
δουλεύειν.
Καὶ
ἐχθρὸς
|
ὑπάρχων |
ταῖς
γραφαῖς
τοῦ
θεοῦ,
ἀριθμὸν |
[3, 32] |
ὡς
πάντας
ὑπερθαυμάζειν
καὶ
τὸν
|
ὑπατικὸν |
πῶς
ρκʹ
τυγχάνων
ἐτῶν
ὑπέμεινεν, |
[3, 32] |
ρκʹ
ἐπὶ
Τραϊανοῦ
Καίσαρος
καὶ
|
ὑπατικοῦ |
Ἀττικοῦ.
Φησὶν
δὲ
ὁ
αὐτὸς |
[3, 32] |
αὐτῷ
λόγῳ
ἐπὶ
Ἀττικοῦ
τοῦ
|
ὑπατικοῦ. |
Καὶ
ἐπὶ
πολλαῖς
ἡμέραις
αἰκιζόμενος |
[3, 18] |
ἑνὸς
τῶν
τηνικάδε
ἐπὶ
Ῥώμης
|
ὑπάτων, |
τῆς
εἰς
Χριστὸν
μαρτυρίας
ἕνεκεν |
[3, 39] |
τῶν
βιβλίων
τοσοῦτόν
με
ὠφελεῖν
|
ὑπελάμβανον |
ὅσον
τὰ
παρὰ
ζώσης
φωνῆς |
[3, 32] |
ὑπατικὸν
πῶς
ρκʹ
τυγχάνων
ἐτῶν
|
ὑπέμεινεν, |
καὶ
ἐκελεύσθη
σταυρωθῆναι»
Ἐπὶ
τούτοις |
[3, 24] |
τοῦτ'
ἔπραττον
ἅτε
μείζονι
καὶ
|
ὑπὲρ |
ἄνθρωπον
ἐξυπηρετούμενοι
διακονίᾳ.
Ὁ
γοῦν |
[3, 36] |
τῆς
τῶν
ἀποστόλων
παραδόσεως,
ἢν
|
ὑπὲρ |
ἀσφαλείας
καὶ
ἐγγράφως
ἤδη
μαρτυρόμενος |
[3, 39] |
ἐμνημόνευσα,
συγκατατάξαι
ταῖς
ἑρμηνείαις,
διαβεβαιούμενος
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
ἀλήθειαν.
Οὐ
γὰρ
τοῖς |
[3, 10] |
δόγματα
καὶ
τούτοις
ἐπιμένειν
καὶ
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν,
εἰ
δέοι,
θνῄσκειν
ἡδέως» |
[3, 8] |
αἰκίζονται
πληγαῖς·
ὃ
δ'
οὔθ'
|
ὑπὲρ |
ἑαυτοῦ
φθεγξάμενος
οὔτε
ἰδίᾳ
πρὸς |
[3, 7] |
τοῦ
δὲ
λοιποῦ
πλήθους
τοὺς
|
ὑπὲρ |
ἑπτακαίδεκα
ἔτη
δεσμίους
εἰς
τὰ |
[3, 36] |
νῦν
ἠγάπησαν
αἰῶνα,
ἀλλὰ
τὸν
|
ὑπὲρ |
ἡμῶν
ἀποθανόντα
καὶ
δι'
ἡμᾶς |
[3, 23] |
ὑπομενῶ,
ὡς
ὁ
κύριος
τὸν
|
ὑπὲρ |
ἡμῶν·
ὑπὲρ
σοῦ
τὴν
ψυχὴν |
[3, 6] |
πέπονθε
τὰ
ἔργα.
Γυνὴ
τῶν
|
ὑπὲρ |
Ἰορδάνην
κατοικούντων,
Μαρία
τοὔνομα,
πατρὸς |
[3, 23] |
ἐλπίδας.
Ἐγὼ
Χριστῷ
λόγον
δώσω
|
ὑπὲρ |
σοῦ·
ἂν
δέῃ,
τὸν
σὸν |
[3, 23] |
ὁ
κύριος
τὸν
ὑπὲρ
ἡμῶν·
|
ὑπὲρ |
σοῦ
τὴν
ψυχὴν
ἀντιδώσω
τὴν |
[3, 17] |
τε
ἄλλους
ἐπιφανεῖς
ἄνδρας
ταῖς
|
ὑπὲρ |
τὴν
ἐνορίαν
ζημιώσας
φυγαῖς
καὶ |
[3, 8] |
κηρυγμάτων
παρήκουον,
τοῦτο
μὲν
ὅθ'
|
ὑπὲρ |
τὴν
πόλιν
ἄστρον
ἔστη
ῥομφαίᾳ |
[3, 10] |
τοῖς
οὕτω
καλουμένοις
Μακκαβαϊκοῖς
συγγράμμασιν
|
ὑπὲρ |
τῆς
εἰς
τὸ
θεῖον
εὐσεβείας |
[3, 32] |
τὴν
ἤδη
πρότερον
ἱστορηθεῖσαν
αὐτῶν
|
ὑπὲρ |
τῆς
εἰς
τὸν
Χριστὸν
πίστεως |
[3, 33] |
κοινώσασθαι
περὶ
τοῦ
πλήθους
τῶν
|
ὑπὲρ |
τῆς
πίστεως
ἀναιρουμένων,
ἅμα
δ' |
[3, 23] |
συκοφαντεῖσθαι,
καὶ
οὔτε
πιστεύειν
εἶχεν
|
ὑπὲρ |
ὧν
οὐκ
εἶχεν,
οὔτε
ἀπιστεῖν |
[3, 6] |
καὶ
ξίφος,
τῷ
λιμῷ
κατέλιπον
|
ὑπερηφα |
νοῦντες,
καὶ
τῶν
ἐκπνεόντων
ἕκαστος |
[3, 32] |
ἡμέραις
αἰκιζόμενος
ἐμαρτύρησεν,
ὡς
πάντας
|
ὑπερθαυμάζειν |
καὶ
τὸν
ὑπατικὸν
πῶς
ρκʹ |
[3, 7] |
τόλμαν
τὸν
κατ'
αὐτῶν
ὄλεθρον
|
ὑπερθεμένης, |
ἐν
ὅσοις
τῶν
ἀποστόλων
καὶ |
[3, 6] |
ὀδυρομένων.
Πάντων
μὲν
δὴ
παθῶν
|
ὑπερίσταται |
λιμός,
οὐδὲν
δ'
οὕτως
ἀπόλλυσιν |
[3, 7] |
ἀποθαυμάσειεν,
θείαν
ὡς
ἀληθῶς
καὶ
|
ὑπερφυῶς |
παράδοξον
τὴν
πρόγνωσιν
ὁμοῦ
καὶ |
[3, 6] |
ζῴων
πρόσφορα
συλλέ
γοντες
ἐσθίειν
|
ὑπέφερον. |
Ζωστήρων
γοῦν
καὶ
ὑποδημάτων
τὸ |
[3, 30] |
οὐ
περιεκόμιζεν
διὰ
τὸ
τῆς
|
ὑπηρεσίας |
εὐσταλές»
Ἐπεὶ
δὲ
τούτων
ἐμνήσθημεν, |
[3, 4] |
οἱ
ἀπ'
ἀρχῆς
αὐτόπται
καὶ
|
ὑπηρέται |
γενόμενοι
τοῦ
λόγου,
οἷς
καί |
[3, 36] |
ἐκκλησίας
πρὸς
τῶν
αὐτοπτῶν
καὶ
|
ὑπηρετῶν |
τοῦ
κυρίου
τὴν
ἐπισκοπὴν
ἐγκεχειρισμένος· |
[3, 32] |
τότε
τῶν,
εἰ
καί
τινες
|
ὑπῆρχον, |
παραφθείρειν
ἐπιχειρούντων
τὸν
ὑγιῆ
κανόνα |
[3, 24] |
ἐπακοῦσαι.
Οὐκ
ἄπειροι
μὲν
οὖν
|
ὑπῆρχον |
τῶν
αὐτῶν
καὶ
οἱ
λοιποὶ |
[3, 23] |
Τοῦ
δὲ
δεχομένου
καὶ
πάνθ'
|
ὑπισχνουμένου, |
καὶ
πάλιν
τὰ
αὐτὰ
διελέγετο |
[3, 28] |
Κήρινθος
ὁ
δι'
ἀποκαλύψεων
ὡς
|
ὑπὸ |
ἀποστόλου
μεγάλου
γεγραμμένων
τερατολογίας
ἡμῖν |
[3, 28] |
ὀνειροπολεῖν
ἔσεσθαι,
γαστρὸς
καὶ
τῶν
|
ὑπὸ |
γαστέρα
πλησμοναῖς,
τοῦτ'
ἐστὶ
σιτίοις |
[3, 7] |
ἔθνη·
καὶ
Ἱερουσαλὴμ
ἔσται
πατουμένη
|
ὑπὸ |
ἐθνῶν,
ἄχρις
οὗ
πληρωθῶσιν
καιροὶ |
[3, 6] |
οἱ
λῃσταὶ
διηρεύνων,
μή
τις
|
ὑπὸ |
κόλπον
ἔχων
τροφήν,
σκήπτοιτο
τὸν |
[3, 23] |
καὶ
ἡ
ἐν
Ἐφέσῳ
ἐκκλησία
|
ὑπὸ |
Παύλου
μὲν
τεθεμελιωμένη,
Ἰωάννου
δὲ |
[3, 8] |
οὗτος
ἢ
μόνης
ᾖρξεν
τῆς
|
ὑπὸ |
Ῥωμαίους.
Δικαιότερον
δ'
ἂν
ἐπὶ |
[3, 7] |
πάλιν·
Ὅταν
δὲ
ἴδητε
κυκλουμένην
|
ὑπὸ |
στρατοπέδων
τὴν
Ἱερουσαλήμ,
τότε
γνῶτε |
[3, 23] |
γονυπετῶν,
αὐτὴν
τὴν
δεξιὰν
ὡς
|
ὑπὸ |
τῆς
μετανοίας
κεκαθαρμένην
καταφιλῶν,
ἐπὶ |
[3, 23] |
Ἐλθὼν
δὲ
εἰς
τὸ
χωρίον,
|
ὑπὸ |
τῆς
προφυλακῆς
τῶν
λῃστῶν
ἁλίσκεται, |
[3, 24] |
τὸ
κατ'
αὐτὸν
εὐαγγέλιον
ταῖς
|
ὑπὸ |
τὸν
οὐρανὸν
διεγνωσμένον
ἐκκλησίαις,
πρῶτον |
[3, 8] |
αὐτὴν
ἑορτὴν
βοῦς
μὲν
ἀχθεῖσα
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἀρχιερέως
πρὸς
τὴν
θυσίαν |
[3, 36] |
ἡμῶν
ἀποθανόντα
καὶ
δι'
ἡμᾶς
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ
ἀναστάντα»
Καὶ
ἑξῆς |
[3, 39] |
ἔγραψεν,
οὐ
μέντοι
τάξει
τὰ
|
ὑπὸ |
τοῦ
κυρίου
ἢ
λεχθέντα
ἢ |
[3, 6] |
βιβλίῳ
οὕτως
γράφει·
τῶν
δ'
|
ὑπὸ |
τοῦ
λιμοῦ
φθειρομένων
κατὰ
τὴν |
[3, 8] |
Χριστὸν
ἀναχθείη,
πρὸς
ὃν
εἴρητο.
|
Ὑπὸ |
τοῦ
πατρὸς·
αἴτησαι
παρ'
ἐμοῦ, |
[3, 23] |
ἕνα
γέ
τινα
κληρώσων
τῶν
|
ὑπὸ |
τοῦ
πνεύματος
σημαινομένων.
Ἐλθὼν
οὖν |
[3, 24] |
καὶ
κατ'
ἀρχὴν
τοῦ
κηρύγματος
|
ὑπὸ |
τοῦ
Χριστοῦ
πεπραγμένων,
διήγησιν.
Καὶ |
[3, 32] |
ἱστορῶν,
ἐπιφέρει
δηλῶν
ὡς
ἄρα
|
ὑπὸ |
τούτων
κατὰ
τόνδε
τὸν
χρόνον |
[3, 32] |
προειρημένος
Σίμων
υἱὸς
Κλωπᾶ,
συκοφαντηθεὶς
|
ὑπὸ |
τῶν
αἱρέσεων
ὡσαύτως
κατηγορήθη
καὶ |
[3, 37] |
πάντα
τόπον
τῶν
ἐκκλησιῶν
προκαταβληθέντας
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀποστόλων
θεμελίους
ἐπῳκοδόμουν,
αὔξοντες |
[3, 26] |
τοῦ
Σίμωνος,
οἰστρηθέντα
καὶ
αὐτὸν
|
ὑπὸ |
τῶν
δαιμόνων
καὶ
ἐν
Ἀντιοχείᾳ |
[3, 24] |
φασι
τὸν
ἀπόστολον
Ἰωάννην
τὸν
|
ὑπὸ |
τῶν
προτέρων
εὐαγγελιστῶν
παρασιωπηθέντα
χρόνον |
[3, 39] |
Παπίας
γενόμενος,
διήγησιν
παρειληφέναι
θαυμασίαν
|
ὑπὸ |
τῶν
τοῦ
Φιλίππου
θυγατέρων
μνημονεύει, |
[3, 6] |
τοὺς
ἀλιτηρίους,
ἢ
καταποθῆναι
ἂν
|
ὑπὸ |
χάσματος
ἢ
κατακλυσθῆναι
τὴν
πόλιν |
[3, 39] |
παρεκδεξάμενον
διηγήσεις
ὑπολαβεῖν,
τὰ
ἐν
|
ὑποδείγμασι |
πρὸς
αὐτῶν
μυστικῶς
εἰρημένα
μὴ |
[3, 4] |
ψυχῶν
θεραπευτικῆς
ἐν
δυσὶν
ἡμῖν
|
ὑποδείγματα |
θεοπνεύστοις
κατέλιπεν
βιβλίοις,
τῷ
τε |
[3, 6] |
ἐσθίειν
ὑπέφερον.
Ζωστήρων
γοῦν
καὶ
|
ὑποδημάτων |
τὸ
τελευταῖον
οὐκ
ἀπέσχοντο
καὶ |
[3, 28] |
μηδ'
ὑπομείναντα
τὴν
αὐτὴν
αὐτῷ
|
ὑποδῦναι |
στέγην,
ταὐτὸ
δὲ
τοῦτο
καὶ |
[3, 26] |
τοιῶνδε
γοήτων
τὴν
Χριστιανῶν
προσηγορίαν
|
ὑποδυομένων |
τὸ
μέγα
τῆς
θεοσεβείας
μυστή |
[3, 30] |
οἰκεῖα
ὄντα
τῇ
μετὰ
χεῖρας
|
ὑποθέσει, |
ἐνταῦθά
μοι
κατὰ
καιρὸν
κείσθω. |
[3, 23] |
ἐν
τρίτῳ
δὲ
τῆς
αὐτῆς
|
ὑποθέσεως |
ταὐτὸ
τοῦτο
δηλοῖ
διὰ
τούτων· |
[3, 10] |
τὸν
θεὸν
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις
|
ὑποθήκας |
τοῦ
βίου
περιέχουσιν.
Ἀπὸ
δὲ |
[3, 39] |
ἡγοῦμαι
τὰς
ἀποστολικὰς
παρεκδεξάμενον
διηγήσεις
|
ὑπολαβεῖν, |
τὰ
ἐν
ὑποδείγμασι
πρὸς
αὐτῶν |
[3, 24] |
τῆς
περὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀμφηρίστου
|
ὑπολήψεως, |
τὸν
ἀσφαλῆ
λόγον
ὧν
αὐτὸς |
[3, 6] |
τέκνον,
ἦν
δ'
αὐτῇ
παῖς
|
ὑπομάστιος, |
ἁρπασαμένη,
βρέφος,
εἶπεν,
ἄθλιον,
ἐν |
[3, 28] |
τόπου
καὶ
ἐκφυγεῖν
θύραζε,
μηδ'
|
ὑπομείναντα |
τὴν
αὐτὴν
αὐτῷ
ὑποδῦναι
στέγην, |
[3, 5] |
ἀφανισμὸν
ἔσχατον
τὸν
διὰ
πυρὸς
|
ὑπομείναντι, |
πάρεστιν
ὅτῳ
φίλον
ἐπ'
ἀκριβὲς |
[3, 39] |
διὰ
τὴν
τοῦ
κυρίου
χάριν
|
ὑπομείναντος. |
Τοῦτον
δὲ
τὸν
Ἰοῦστον
μετὰ |
[3, 32] |
τούτων
κατὰ
τόνδε
τὸν
χρόνον
|
ὑπομείνας |
κατηγορίαν,
πολυτρόπως
ὁ
δηλούμενος
ὡς |
[3, 23] |
δέῃ,
τὸν
σὸν
θάνατον
ἑκὼν
|
ὑπομενῶ, |
ὡς
ὁ
κύριος
τὸν
ὑπὲρ |
[3, 24] |
ἁπάντων
τῶν
τοῦ
κυρίου
διατριβῶν
|
ὑπομνήματα |
Ματθαῖος
ἡμῖν
καὶ
Ἰωάννης
μόνοι |
[3, 37] |
καὶ
νῦν
εἰς
ἡμᾶς
δι'
|
ὑπομνημάτων |
τῆς
ἀποστολικῆς
διδασκαλίας
ἡ
παράδοσις |
[3, 36] |
ὑμᾶς
πειθαρχεῖν
καὶ
ἀσκεῖν
πᾶσαν
|
ὑπομονήν, |
ἣν
εἴδετε
κατ'
ὀφθαλμοὺς
οὐ |
[3, 36] |
δυνήσεσθε.
Περιέχουσι
γὰρ
πίστιν
καὶ
|
ὑπομονὴν |
καὶ
πᾶσαν
οἰκοδομὴν
τὴν
εἰς |
[3, 6] |
καὶ
βαθὺν
ἰχῶρα
μυδώντων
τὸν
|
ὑπορρέοντα |
τῶν
σωμάτων,
ἐστέναξέν
τε
καὶ |
[3, 3] |
προύργου
ποιήσομαι
σὺν
ταῖς
διαδοχαῖς
|
ὑποσημήνασθαι |
τίνες
τῶν
κατὰ
χρόνους
ἐκκλησιαστικῶν |
[3, 5] |
μυριάδας
τὸ
πλῆθος
ἱστορεῖ,
ἀναγκαῖον
|
ὑποσημήνασθαι. |
Χρῆν
δ'
οὖν
ἐν
αἷς |
[3, 6] |
μεταξὺ
ἐπιφέρει
λέγων·
Οὐκ
ἂν
|
ὑποστειλαίμην |
εἰπεῖν
ἅ
μοι
κελεύει
τὸ |
[3, 39] |
βασιλείας
ἐπὶ
ταυτησὶ
τῆς
γῆς
|
ὑποστησομένης· |
ἃ
καὶ
ἡγοῦμαι
τὰς
ἀποστολικὰς |
[3, 36] |
ἐπέμψαμεν
ὑμῖν,
καθὼς
ἐνετείλασθε·
αἵτινες
|
ὑποτεταγμέναι |
εἰσὶν
τῇ
ἐπιστολῇ
ταύτῃ·
ἐξ |
[3, 27] |
τὴν
τῆς
διανοίας
πτωχείαν
αὐτῶν
|
ὑποφαίνοντος· |
ταύτῃ
γὰρ
ἐπίκλην
ὁ
πτωχὸς |
[3, 6] |
Βαθεζώρ
σημαίνει
δὲ
τοῦτο
οἶκος
|
ὑσσώπου, |
διὰ
γένος
καὶ
πλοῦτον
ἐπίσημος, |
[3, 0] |
Περὶ
τῆς
μετὰ
τὸν
Χριστὸν
|
ὑστάτης |
Ἰουδαίων
πολιορκίας.
Περὶ
τοῦ
πιέσαντος |
[3, 39] |
τοῦ
κυρίου
οὔτε
παρηκολούθησεν
αὐτῷ,
|
ὕστε |
ρον
δὲ,
ὡς
ἔφην,
Πέτρῳ· |
[3, 1] |
τὸ
εὐαγγέλιον
τοῦ
Χριστοῦ
καὶ
|
ὕστερον |
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ
ἐπὶ
Νέρωνος |
[3, 8] |
τὴν
ἑορτὴν
ἡμέραις
οὐ
πολλαῖς
|
ὕστερον, |
μιᾷ
καὶ
εἰκάδι
Ἀρτεμισίου
μηνός, |
[3, 9] |
πολεμήσας
τὰ
πρῶτα
καὶ
τοῖς
|
ὕστερον |
παρατυχὼν
ἐξ
ἀνάγκης»
Μάλιστα
δὲ |
[3, 3] |
οὐκ
ἂν
ἐν
ὁμολογουμένοις
τεθείη,
|
ὑφ' |
ἑτέρων
δὲ
ἀναγκαιότατον
οἷς
μάλιστα |
[3, 6] |
οὐδαμοῦ
παρετίθετο,
τοῦ
δὲ
πυρὸς
|
ὑφέλκοντες |
ἔτ'
ὠμὰ
τὰ
σιτία
διήρπαζον. |
[3, 23] |
τελευταῖον
ἐφώτισεν.
Καὶ
μετὰ
τοῦτο
|
ὑφῆκεν |
τῆς
πλείονος
ἐπιμελείας
καὶ
παραφυλακῆς, |
[3, 7] |
ἀνῃρῆσθαι,
τῶν
δὲ
νέων
τοὺς
|
ὑψηλοτάτους |
καὶ
κάλλει
σώματος
διαφέροντας
τετηρῆσθαι |