HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  681 formes différentes pour 2409 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 10]   ὅτι καθεύδει καὶ ταῖς φοραῖς,  ἄν   τι κινηθῇ ἡσυχαζόντων αὐτῶν· φέρεται
[4, 8]   δοκοῦσι δ´ οἵ τε σωλῆνες,  ἄν   τις ψοφήσῃ, καταδύεσθαι, καὶ φεύγειν
[4, 8]   ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον· γὰρ  ἄν   τισιν εἶναι δόξειε κατὰ τοὺς
[4, 9]   ἐν τῷ ᾄδειν τοῖς γεννήσασιν,  ἂν   ἀπότροφα γένωνται καὶ ἄλλων ἀκούσωσιν
[4, 6]   τροφὴν καὶ τὸ ὑγρόν, ὡς  ἂν   εἰ τὸ μὲν στόμα εἴη,
[4, 1]   ὄπισθεν. Τὴν δὲ κεφαλήν, ἕως  ἂν   ζῇ, σκληρὰν ἔχει καθάπερ ἐμπεφυσημένην.
[4, 10]   καὶ τὸ δέλεαρ, (ὅ τι  ἂν   ἰχθύος ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ
[4, 8]   μάλιστα σιγῇ πλεῖν, μέχρι περ  ἂν   κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε δ´ ὅταν βούλωνται
[4, 8]   καὶ τί τὸ γένος αὐτῶν,  ἂν   μὲν ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ
[4, 8]   ἐν ταῖς θαλάμαις· καὶ γὰρ  ἂν   μικρὸς ἔξω ψόφος,
[4, 11]   καὶ εὐοπλότερα, τὰ δ´ ὡς  ἂν   ὀπίσθια καὶ κάτω λεχθέντα τῶν
[4, 10]   οὐδὲν δοκεῖ τῶν τοιούτων ληφθῆναι  ἂν   τριώδοντι. (Τὰ δὲ σελάχη οὕτω
[4, 2]   ἄρρην καὶ θήλεια ὁποτέραν  ἂν   τύχῃ τῶν χηλῶν ἔχουσι μείζω,
[4, 10]   χειρὶ λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν δ´,  ἂν   χρονίζωσιν, οὗτοι τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι
[4, 11]   ἐν τῇ γαστρί· ἐπέττετο γὰρ  ἂν   ὥσπερ τροφή. (Ἣν δὲ
[4, 1]   στενόν, ἐχόμενον (δὲ τούτου πρόλοβον  μέγαν   καὶ περιφερῆ ὀρνιθώδη. Τούτου δ´
[4, 4]   ἔχει μικρὸν τὸν δ´ ἀριστερὸν  μέγαν,   καὶ ποιεῖται (τὴν βάδισιν μᾶλλον
[4, 8]   ἰχθύων διατρίβουσιν ἐν σπηλαίοις, οὓς  ἐπειδὰν   βούλωνται προκαλέσασθαι εἰς τὴν θήραν
[4, 1]   τῶν ποδῶν ὑμὴν διατέταται πᾶς·  ἐὰν   δ´ εἰς τὴν ἄμμον ἐμπέσῃ,
[4, 8]   οὐκ ἐθέλουσιν εἰσδύνειν οὐδὲ πλησιάζειν,  ἐὰν   δὲ νεαρῷ δελέατι καὶ κεκνισωμένῳ,
[4, 8]   μὴ ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´ ὑπομένειν τεμνόμενοι·  ἐὰν   δέ τις κόνυζαν προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν
[4, 8]   λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας ἔτι,  ἐὰν   δέ τις τύχῃ ψοφήσας πρότερον,
[4, 8]   σιωπῶντες ὡς ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων·  ἐὰν   δὲ φθέγγωνται, φασὶν ὑποφεύγειν αὐτούς.
[4, 8]   γένηται ἰχθύων. Καὶ ὅλως δ´  ἐὰν   μὲν σαπρῷ τις δελέατι δελεάσῃ
[4, 6]   δὲ γένος τι αὐτῶν,  ἐάν   τι προσπέσῃ κατεσθίει καὶ ἐχίνους
[4, 1]   τὴν κεφαλὴν χονδρῶδες, (ὃ γίνεται,  ἐάν   τις αὐτῶν παλαιωθῇ, σκληρόν. Τὰ
[4, 6]   ἀπόλλυνται· γίνονται γὰρ μαδαραί, καὶ  ἐάν   τις (θίγῃ, διασπῶνται ταχέως καὶ
[4, 8]   θαλάμῃ ἐστίν) καὶ οἱ κτένες,  ἐάν   τις προσφέρῃ τὸν δάκτυλον, χάσκουσι
[4, 10]   (ὅ τι ἂν ἰχθύος ᾖ,  ἐὰν   χρονίσῃ ἐπὶ τῆς γῆς, κατεσθίουσιν·
[4, 4]   ἔσω τοῦ ὀστράκου. Τὴν δ´  ἰδέαν   οἷοί εἰσιν, ἐκ τῶν ἀνατομῶν
[4, 8]   ὑπομένειν τεμνόμενοι· ἐὰν δέ τις  κόνυζαν   προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν εὐθέως ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως
[4, 2]   τῶν εἰρημένων πρὸς τὰ ἔξω  ἄκανθαν   ἔχει βραχεῖαν καὶ ὀρθήν. Τὸ
[4, 7]   ἀλλὰ μεταξύ. Διὸ καὶ οὔτ´  ἄκανθαν   ἔχουσιν οὔτ´ ὀστοῦν οὔθ´ οἷον
[4, 9]   ἀπολέλυται καὶ πέπτυκται, τὴν  ἰδίαν   ἀφίησι φωνήν. Καὶ τὴν ὀλολυγόνα
[4, 9]   αἱ χελῶναι. δὲ βάτραχος  ἰδίαν   ἔχει τὴν γλῶτταν· τὸ μὲν
[4, 2]   ἔχει ἄρρην πρὸς τὴν  θήλειαν   ἐν τῇ σαρκὶ κατὰ τὸ
[4, 11]   ἔχειν καὶ μακροτέραν, τὴν δὲ  θήλειαν   μικρὰν καὶ σιμοτέραν, οὐ τοῦ
[4, 5]   στόμα ἐστί, κατὰ δὲ τὴν  ἐπιφάνειαν   οὐ συνεχὲς ἀλλ´ ὅμοιον λαμπτῆρι
[4, 4]   εἰσὶν οἱ τὴν ἑτέραν θυρίδα  πλατεῖαν   ἔχοντες, οἷον ἐπίθεμα. δὲ
[4, 2]   πρὸς τὰ ἔξω ἄκανθαν ἔχει  βραχεῖαν   καὶ ὀρθήν. Τὸ δ´ ὅλον
[4, 9]   ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας πρὸς τὴν  ὀχείαν·   εἰσὶ γὰρ ἑκάστοις τῶν ζῴων
[4, 9]   μεγάλων· (καὶ μάλιστα περὶ τὴν  ὀχείαν   ἕκαστον γίνεται τῶν ὀρνέων τοιοῦτον.
[4, 7]   τὰ ἔντομα, πλὴν ὅσα  λίαν   κατέψυκται διὰ μικρότητα ταχὺ
[4, 8]   βέβαιον μὲν οὐδέν ἐστιν οὐδὲ  λίαν   φανερόν, δοκοῦσι δ´ οἵ τε
[4, 9]   ζῴων ἴδιαι φωναὶ πρὸς τὴν  ὁμιλίαν   καὶ (τὸν πλησιασμόν, οἷον καὶ
[4, 5]   τὸ ὄστρακον. Ὑπὸ δὲ τὴν  κοιλίαν   ἐν ἄλλῳ ὑμένι τὰ καλούμενα
[4, 7]   οὐδέν. Ἔνια δ´ ἔχει καὶ  κοιλίαν,   καὶ ἀπὸ ταύτης τὸ λοιπὸν
[4, 3]   εἶναι μετὰ τὸ στόμα τὴν  κοιλίαν.   Καὶ κοιλία τούτου ἐχομένη δικρόα,
[4, 7]   τε καὶ τὸ περὶ τὴν  κοιλίαν   κύτος καὶ τρίτον τὸ μεταξὺ
[4, 9]   τοῖς ἐντὸς τοῖς περὶ τὴν  κοιλίαν·   πνεῦμα γὰρ ἔχει τούτων ἕκαστον,
[4, 2]   στόματι σαρκωδέστερον ἀντὶ γλώττης, εἶτα  κοιλίαν   τοῦ στόματος ἐχομένην (εὐθύς, πλὴν
[4, 2]   στόματος ἔχει οἰσοφάγον βραχὺν καὶ  κοιλίαν   τούτου (ἐχομένην ὑμενώδη, ἧς πρὸς
[4, 4]   (ἐκεῖνο δ´ ἐρυθρόν. Ἔχει δ´  οὐδεμίαν   ἔξοδον τοῦτο οὐδὲ πόρον, ἀλλ´
[4, 4]   γὰρ αὐτῶν οὐκ ἔχει σάρκα  οὐδεμίαν,   οἷον ἐχῖνος, τὰ δ´ ἔχει
[4, 5]   καὶ οὐκ ἔχουσι σάρκα ἐντὸς  οὐδεμίαν·   τὰ δὲ μέλανα πάντες. (Ἔστι
[4, 9]   μὲν οὖν ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´  οὐδεμίαν.   (Τὰ δὲ παιδία ὥσπερ καὶ
[4, 3]   ἐπὶ τὸ πολὺ πάντες τὴν  δεξιὰν   ἔχουσι μείζω χηλὴν καὶ ἰσχυροτέραν.
[4, 2]   δ´ ἁφῇ γλίσχραν καὶ οὐχ  ὁμοίαν   τῇ σαρκί. Ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 9]   ἔχει γὰρ καὶ πλεύμονα καὶ  ἀρτηρίαν,   ἀλλὰ τὴν γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην
[4, 9]   εἰσιν (οὔτε γὰρ πλεύμονα οὔτ´  ἀρτηρίαν   καὶ φάρυγγα ἔχουσι) ψόφους δέ
[4, 2]   μὲν καραβοειδέσι καὶ καρίσι κατ´  εὐθυωρίαν   πρὸς τὴν οὐράν, τὸ
[4, 4]   καὶ στρογγύλον, τὴν δὲ μορφὴν  παραπλησίαν   τοῖς κήρυξι, πλὴν οὐχ ὥσπερ
[4, 10]   εἰς θάνατον (τοῖς δ´ εἰς  ἀρρωστίαν.   Περὶ μὲν οὖν αἰσθήσεως καὶ
[4, 6]   ἀντέχεται ὥσπερ τῆς χειρός· οὕτω  κἄν   τι προσπέσῃ αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει.
[4, 6]   τῆς πέτρας ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου.  Κἄν   τι προσπέσῃ τῶν μικρῶν ἰχθυδίων,
[4, 4]   ἐξέρχεται πᾶσι τὸν αὐτὸν τρόπον·  κἄν   τι φοβηθῇ, συσπᾶται πάλιν εἰς
[4, 10]   φθεῖρας καὶ τοὺς καλουμένους ψύλλους,  κἂν   ὥστε τῇ χειρὶ λαμβάνειν ῥᾳδίως·
[4, 8]   ἀληθινοῖς· ἔχουσι γὰρ τό τε  μέλαν   καὶ τὸ ἐντὸς τοῦ μέλανος,
[4, 4]   οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοι (τὴν μήκωνα  μέλαιναν   ἀλλ´ ἐρυθράν· προσπέφυκε δὲ νεανικῶς
[4, 1]   καὶ ἣν καλοῦσιν οἱ μὲν  βολίταιναν   οἱ δ´ ὄζολιν. (Ἔτι δ´
[4, 8]   ὅταν δὲ κυκλώσωσι, κελεύουσιν ἤδη  βοᾶν   καὶ ψοφεῖν· τὸν γὰρ ψόφον
[4, 2]   σάρκα ἐρυθρὰν καὶ αἱματώδη τὴν  χρόαν,   τῇ δ´ ἁφῇ γλίσχραν καὶ
[4, 4]   τῷ καράβῳ ᾠόν, πλὴν τὴν  χρόαν   τὸ μὲν λευκόν, (ἐκεῖνο δ´
[4, 4]   πόρος καὶ λευκός, ὅμοιος τὴν  χρόαν   τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει δ´
[4, 6]   ὄστρακον, ἀλλὰ σαρκῶδες τὸ σῶμα  πᾶν   ἐστιν αὐτῆς. (α) Αἰσθάνεται δὲ
[4, 6]   τὸ σῶμα ἐν τῷ (ὀστράκῳ  πᾶν,   τὸ δ´ ὄστρακόν ἐστι μεταξὺ
[4, 4]   δὲ καὶ αἱ αἱμορροΐδες καὶ  πᾶν   (τὸ τοιοῦτον γένος. Προσφύονται δὲ
[4, 10]   δὲ πρόβατα καὶ αἶγες καὶ  πᾶν   τὸ τῶν ζῳοτόκων καὶ τετραπόδων
[4, 4]   στόμαχος καὶ τὸ ἔντερον, καὶ  ἅπαν   ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου.
[4, 4]   δὲ κάτω τοῦ θώρακος μαλακὸν  ἅπαν   ἐστὶ καὶ διοιγόμενον ὠχρὸν ἔνδοθεν.
[4, 1]   δὲ τὸ κύκλῳ πτερύγιον περὶ  ἅπαν   ἐστὶ τὸ κύτος· τῇ δὲ
[4, 1]   ἔσω δὲ τὸ ὑγρόν, ὁμόχρουν  ἅπαν   καὶ λεῖον, χρῶμα δὲ λευκόν·
[4, 7]   ἐρείσματος. Δέρμα δ´ ἔχουσι μέν,  πάμπαν   δὲ τοῦτο λεπτόν. Τὰ μὲν
[4, 5]   ἐν πᾶσι τὰ τοιαῦτα  πάμπαν   μᾶλλον. Κατὰ μὲν οὖν
[4, 4]   (μεγάλα, ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσι  πάμπαν   μικρά ἐστιν. δὲ κεφαλὴ
[4, 5]   οὖν ἅπαντες ᾠά, ἀλλ´ ἔνιοι  πάμπαν   μικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα. Συμβαίνει
[4, 6]   ἔχει πόρους ἀπέχοντας ἀπ´ ἀλλήλων,  πάμπαν   μικροὺς καὶ οὐ ῥᾳδίους ἰδεῖν,
[4, 10]   μὲν οὖσι καὶ παιδίοις ἔτι  (πάμπαν   οὐ γίνεται ἐνύπνιον, ἀλλ´ ἄρχεται
[4, 3]   τῶν ὀδόντων στόμαχος βραχὺς  πάμπαν,   ὥστε δοκεῖν εὐθὺς εἶναι μετὰ
[4, 4]   αὐτῷ οὐδ´ ἴσην οὐδ´ ὁμοίως  φανεράν,   ἀλλ´ αἱ μὲν λεπάδες κάτω
[4, 8]   γεύσεως· (τήν τε γὰρ τροφὴν  ἑτέραν   διώκουσι, καὶ οὐ τοῖς αὐτοῖς
[4, 4]   οὗτοι δ´ εἰσὶν οἱ τὴν  ἑτέραν   θυρίδα πλατεῖαν ἔχοντες, οἷον ἐπίθεμα.
[4, 9]   καὶ τὰ ἄρρενα, ἔνια δ´  ἑτέραν.   Πολύφωνα δ´ ἐστὶ καὶ λαλίστερα
[4, 11]   τὴν δὲ θήλειαν μικρὰν καὶ  σιμοτέραν,   οὐ τοῦ θήλεος ἄρρενος
[4, 2]   ἄρρην καὶ θήλεια  ὁποτέραν   ἂν τύχῃ τῶν χηλῶν ἔχουσι
[4, 11]   μὲν μείζω κεφαλὴν ἔχειν καὶ  μακροτέραν,   τὴν δὲ θήλειαν μικρὰν καὶ
[4, 3]   δεξιὰν ἔχουσι μείζω χηλὴν καὶ  ἰσχυροτέραν.   Εἴρηται δὲ πρότερον καὶ περὶ
[4, 8]   ἐπειδὰν βούλωνται προκαλέσασθαι εἰς τὴν  θήραν   οἱ ἁλιεῖς, τὸ στόμα τοῦ
[4, 8]   δικτύων οἱ περὶ τὴν  θήραν   ταύτην ὄντες· ἀλλ´ ὅταν κατανοήσωσιν
[4, 1]   δὲ κεφαλήν, ἕως ἂν ζῇ,  σκληρὰν   ἔχει καθάπερ ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται δὲ
[4, 2]   δὲ καὶ ἐν τούτῳ σάρκα  ἐρυθρὰν   καὶ αἱματώδη τὴν χρόαν, τῇ
[4, 4]   ἐκεῖνοι (τὴν μήκωνα μέλαιναν ἀλλ´  ἐρυθράν·   προσπέφυκε δὲ νεανικῶς κατὰ τὸ
[4, 10]   ἁλιεῖς περὶ τὸ δέλεαρ ὥσπερ  σφαῖραν   συνεχομένων αὐτῶν. Ἀλλ´ ἐκ τῶν
[4, 8]   δὲ ποιοῦσι φεύγοντες καὶ ἐκτοπίζοντες  μακράν,   ὅταν αἷμα γένηται ἰχθύων. Καὶ
[4, 11]   καὶ μακροτέραν, τὴν δὲ θήλειαν  μικρὰν   καὶ σιμοτέραν, οὐ τοῦ θήλεος
[4, 4]   γὰρ ἔχει πρὸς ἄλληλα μὲν  μικράν,   πρὸς δὲ τὰ ἀκίνητα πλείω.
[4, 1]   πόδας· οὕτω δὲ νέοντι συμβαίνει  προορᾶν   μὲν (εἰς τὸ πρόσθεν (ἐπάνω
[4, 11]   τροφή. (Ἣν δὲ λέγουσι  διαφορὰν   ἄρρενος ἐγχέλυος καὶ θηλείας τῷ
[4, 4]   μονόθυρα (καὶ δίθυρα, συγκλειστὰ δέ·  διαφορὰν   γὰρ ἔχει πρὸς ἄλληλα μὲν
[4, 11]   ὅλως οὐκ ἔχοντα ταύτην τὴν  διαφορὰν   ἐπ´ οὐδέτερον, οἷον ἔγχελυς οὔτ´
[4, 1]   οὐκέτι δύναται κατέχειν. (Ἔχουσι δὲ  διαφορὰν   οἵ τε πολύποδες καὶ τὰ
[4, 10]   τῷ βυθῷ, ἀποκρύψαντες ὑπὸ  πέτραν   (ἢ θῖνα ἑαυτούς, οἱ δὲ
[4, 1]   χειμὼν ᾖ, βαλλόμεναι πρός τινα  πέτραν   ὥσπερ ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´
[4, 2]   καρίσι κατ´ εὐθυωρίαν πρὸς τὴν  οὐράν,   τὸ περίττωμα ἀφιᾶσι καὶ
[4, 2]   καρὶς κυφὴ τὴν  οὐρὰν   καὶ πτερύγια τέτταρα. Ἔχει δὲ
[4, 7]   τομὴν πορεύεται καὶ ἐπὶ τὴν  οὐράν,   οἷον καλουμένη σκολόπενδρα. (Ἔχει
[4, 6]   μὲν οὖν χειμῶνος τὴν σάρκα  στιφρὰν   ἔχουσι (διὸ καὶ θηρεύονται καὶ
[4, 4]   τῷ στόματι τοῦ ὀστράκου σάρκα  στιφράν,   τὰ μὲν μᾶλλον τὰ δ´
[4, 2]   τὴν χρόαν, τῇ δ´ ἁφῇ  γλίσχραν   καὶ οὐχ ὁμοίαν τῇ σαρκί.
[4, 2]   καὶ ὑγρότητα ἔχοντες ἐν αὑτοῖς  ὠχράν,   ἔτι δ´ ἠρτημένοι ἀμφότεροι ἐκ
[4, 2]   τὸ ἔντερον τὴν τῶν ᾠῶν  χώραν   ἔχουσιν. Καὶ τὴν καλουμένην δὲ
[4, 8]   ἀπὸ τῆς κεφαλῆς κατὰ τὴν  χώραν   τὴν ἔξω τῶν ὀμμάτων ἔσωθέν
[4, 4]   δ´ ἔχει τὴν σάρκα ἀφανῆ  πᾶσαν   πλὴν τῆς κεφαλῆς, οἷον οἵ
[4, 9]   ἔχει. (Πάντα δὲ ταῦτα τὴν  δοκοῦσαν   φωνὴν ἀφιᾶσι, τὰ μὲν τῇ
[4, 4]   οἷοί εἰσιν, ἐκ τῶν ἀνατομῶν  θεωρείσθωσαν.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Οἱ δ´ ἐχῖνοι
[4, 8]   ποιοῦσι φεύγοντες καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν,  ὅταν   αἷμα γένηται ἰχθύων. Καὶ ὅλως
[4, 8]   ψοφήσῃ, καταδύεσθαι, καὶ φεύγειν κατωτέρω,  (ὅταν   αἴσθωνται τὸ σιδήριον προσιόν (ὑπερέχει
[4, 9]   οἱ βάτραχοι οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν,  ὅταν   ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας πρὸς τὴν
[4, 9]   αὐτῷ τῷ στόματι πνευματῶδες ὥσπερ  ὅταν   ἄνθρωπος ἐκπνέῃ καὶ αἰάζῃ, μετὰ
[4, 4]   γένος. Προσφύονται δὲ ταῖς πέτραις,  ὅταν   ἀποκλίνωσι τὸ ἐπικάλυμμα· τοῦτο γὰρ
[4, 8]   περ ἂν κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε δ´  ὅταν   βούλωνται συνδραμεῖν, ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ
[4, 8]   ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων θήρας·  (ὅταν   γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς μονοξύλοις,
[4, 8]   συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται, κωλύουσι ψοφεῖν,  ὅταν   δὲ κυκλώσωσι, κελεύουσιν ἤδη βοᾶν
[4, 3]   (εὐθὺς ὑπὸ τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ  ὅταν   δέξηται τὸ ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει τὸ
[4, 8]   Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες ἰχθύες,  ὅταν   ἐκχυθῇ τὸ πλύμα τῶν ἰχθύων,
[4, 9]   δελφὶς τριγμὸν καὶ μύζει,  ὅταν   ἐξέλθῃ, (ἐν τῷ ἀέρι, οὐχ
[4, 9]   θήλεια, πλὴν (ἡ θήλεια παύεται  ὅταν   ἐπῳάζῃ καὶ τὰ νεόττια ἔχῃ·
[4, 4]   τὸ λεγόμενον ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν,  ὅταν   ἔχωσιν, ἐν τῷ ἐπὶ θάτερα
[4, 8]   οὐ κατὰ πνεῦμα προσιόντες θηρεύουσιν,  (ὅταν   θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς τὸ δέλεαρ,
[4, 8]   διὰ τὸν φόβον. Ἔτι δ´  ὅταν   ἴδωσιν οἱ ἁλιεῖς ἐκ πάνυ
[4, 9]   προβάτοις. Ποιεῖ δὲ τὴν ὀλολυγόνα,  ὅταν   ἰσοχειλῆ τὴν κάτω σιαγόνα ποιήσας
[4, 8]   τὴν θήραν ταύτην ὄντες· ἀλλ´  ὅταν   κατανοήσωσιν ἔν τινι τόπῳ πολλοὺς
[4, 1]   θάλατταν ἀφιᾶσι δεξάμενοι τῷ κύτει,  ὅταν   τι τῷ στόματι λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει
[4, 9]   δέ. Καὶ γὰρ οἱ κτένες  ὅταν   φέρωνται ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ,
[4, 1]   ἔχει· ἀφίησι μὲν οὖν ἅπαντα,  ὅταν   φοβηθῇ, μάλιστα δ´ σηπία.
[4, 1]   τὸ στόμα τὴν τροφήν, καὶ  ὅταν   χειμὼν ᾖ, βαλλόμεναι πρός τινα
[4, 1]   ἔχουσι κοῖλον (αὐλόν, τὴν  θάλατταν   ἀφιᾶσι δεξάμενοι τῷ κύτει, ὅταν
[4, 2]   ἀμφοτέρας οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν δὲ  θάλατταν   δέχονται μὲν παρὰ τὸ στόμα
[4, 8]   ἐκ τοῦ διατρίβοντας περὶ τὴν  θάλατταν   ἐντυγχάνειν τοιούτοις πολλοῖς. Μάλιστα δὲ
[4, 3]   ἀμφοτέροις, ἔπειθ´ οὕτως ἀποπυτίζει τὴν  θάλατταν.   Ἐχόμενος δὲ τῶν ὀδόντων
[4, 9]   πλατεῖα, καὶ ὅσα ἔχουσι τὴν  γλῶτταν   αὐτῶν λεπτήν. Ἔνια μὲν οὖν
[4, 1]   τῷ στόματί ἐστι μικρὸν σαρκῶδες·  (γλῶτταν   δ´ οὐκ ἔχει αὐτῶν οὐδέν,
[4, 8]   τὸ τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν  γλῶτταν.   (Ἐν δὲ τοῖς ἐνύδροις, καλουμένοις
[4, 8]   μὲν τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν  γλῶτταν,   ἔχουσι μέν, ἔχουσι δ´ ἀμυδρῶς·
[4, 7]   οὐδὲν φανερόν, πλὴν ἔνια οἷον  γλῶτταν   (ἣν καὶ τὰ ὀστρακόδερμα ἔχει
[4, 9]   φωνῆς ποιεῖν. Τῶν δ´ ἐχόντων  γλῶτταν   καὶ πλεύμονα (ὅσα μὲν ᾠοτόκα
[4, 9]   διάλεκτός ἐστιν. Διὸ ὅσα  γλῶτταν   μὴ ἔχει μὴ ἀπολελυμένην,
[4, 8]   σκοπουμένοις ἀκριβῶς δοκεῖν ταύτην εἶναι  γλῶτταν.   (Ὅτι δ´ αἰσθάνονται γευόμενα, φανερόν·
[4, 9]   πλεύμονα καὶ ἀρτηρίαν, ἀλλὰ τὴν  γλῶτταν   οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ χείλη ὥστε
[4, 9]   δὲ βάτραχος ἰδίαν ἔχει τὴν  γλῶτταν·   τὸ μὲν γὰρ ἔμπροσθεν προσπέφυκεν
[4, 4]   ὀστρακηροῖς τὸ πολὺ αὐτῆς) εἶτ´  ἐπικάμψαν   ἄνω φέρεται πάλιν πρὸς τὸ
[4, 5]   ὄστρακον. Ὑπὸ δὲ τὴν κοιλίαν  ἐν   ἄλλῳ ὑμένι τὰ καλούμενα (ᾠά
[4, 1]   ἐν τοῖς πρανέσιν (ἢ  ἐν   ἀμφοῖν, καὶ οὔτε ὀστῶδες ἔχει
[4, 5]   ἐστιν, ἴσα τὸν ἀριθμὸν ὄντα  ἐν   ἅπασιν (πέντε γάρ ἐστι τὸ
[4, 7]   δὲ κέντρον τὰ μὲν ἔχει  ἐν   αὑτοῖς, οἷον αἱ μέλιτται καὶ
[4, 2]   καὶ λευκοὶ καὶ ὑγρότητα ἔχοντες  ἐν   αὑτοῖς ὠχράν, ἔτι δ´ ἠρτημένοι
[4, 3]   τὸ στόμα τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ  ἐν   αὐτῷ ὀδόντας δύο ὥσπερ
[4, 1]   μεταξὺ ἀκάνθης καὶ ὀστοῦ, ἔχον  ἐν   αὑτῷ ψαθυρότητα σομφήν, τὸ δὲ
[4, 1]   πρὸς τείνει, ὅμοιον μαστῷ·  ἐν   δὲ ταῖς θηλείαις δύο τε
[4, 7]   οὗ τῇ δρόσῳ τρέφεται μόνον·  ἐν   δὲ τῇ κοιλίᾳ οὐκ ἴσχει
[4, 4]   ἐν μὲν τοῖς μείζοσι (μεγάλα,  ἐν   δὲ τοῖς ἐλάττοσι πάμπαν μικρά
[4, 11]   ἄφορα, οὕτω καὶ ἐν τούτοις.  Ἐν   δὲ τοῖς ἐντόμοις καὶ τοῖς
[4, 8]   τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν.  (Ἐν   δὲ τοῖς ἐνύδροις, καλουμένοις δ´
[4, 11]   οὐδ´ ὅλως ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις.  (Ἐν   δὲ τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς
[4, 4]   μὲν τοῖς μεγάλοις δῆλά ἐστιν,  ἐν   δὲ τοῖς μικροῖς οὐδὲν
[4, 4]   μὲν τοῖς στρόμβοις οὐκ ἐγγίνεται,  ἐν   δὲ τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ
[4, 11]   μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν,  ἐν   (δὲ τοῖς ὀστρακοδέρμοις οὐκ ἔστιν,
[4, 11]   αἱ θήλειαι μακροβιώτεραι καὶ μείζους·  (ἐν   δὲ τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς
[4, 6]   ἔχει νευρώδη περὶ τὸ ὀστρακῶδες·  ἐν   δὲ τούτῳ αὐτό ἐστι τὸ
[4, 3]   κάραβος, πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν.  Ἐν   δὲ τῷ κύτει ἔσω χυμός
[4, 1]   μικρὸς χόνδρος ἔχων ἐγκέφαλον μικρόν.  Ἐν   δὲ τῷ στόματί ἐστι μικρὸν
[4, 4]   δέ τινες κόχλοι οἳ ἔχουσιν  ἐν   ἑαυτοῖς ὅμοια ζῷα τοῖς ἀστακοῖς
[4, 7]   τὸ γένος πολλὰ εἴδη ἔχον  ἐν   ἑαυτῷ, καὶ ἐνίοις πρὸς ἄλληλα
[4, 4]   ὑμένι ἐστὶ λεπτῷ, κοιλότητα ἔχον  ἐν   ἑαυτῷ στενήν. Ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 11]   θήλειαι οὐκ ἔχουσι τῶν ὑῶν.  Ἐν   ἐνίοις δ´ ὑπάρχει μὲν ἀμφοῖν,
[4, 11]   καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα μόρια,  ἐν   ἐνίοις μὲν γένεσιν ὅλως τὰ
[4, 8]   μικρόν, τὸ δ´ ἄλλο ὥσπερ  ἐν   θαλάμῃ ἐστίν) καὶ οἱ κτένες,
[4, 6]   καὶ διείργει μικρόν τι συνεχές·  ἐν   θατέρῳ δὲ τῶν κοίλων
[4, 7]   πάλιν ὅσα τὸ πτερὸν ἔχει  ἐν   κολεῷ, οἷον (μηλολόνθη καὶ κάραβος
[4, 5]   μεγάλα ἐγγίνεται καὶ ἐδώδιμα, ὁμοίως  ἐν   μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν· καὶ γὰρ
[4, 8]   καὶ τἆλλα πάντ´ ἔχει ζῷα.  Ἐν   μὲν οὖν ἐνίοις (καὶ) τὰ
[4, 4]   δὲ νεανικῶς κατὰ τὸ μέσον.  Ἐν   μὲν οὖν ταῖς εὐδίαις ἀπολυόμενα
[4, 11]   ζῷον ᾠὸν σκώληκα.  Ἐν   μὲν οὖν τοῖς ἄλλοις γένεσιν
[4, 11]   τὰ τοιαῦτα ᾠὰ φαίνεται ἔχοντα.  Ἐν   μὲν οὖν τοῖς πεζοῖς καὶ
[4, 4]   ἔχουσι καὶ τὸ γλωττοειδές· ἀλλ´  ἐν   μὲν τοῖς ἐλάττοσι διὰ μικρότητα
[4, 4]   τὰ τοιαῦτα (μόρια, ὥσπερ εἴρηται,  ἐν   μὲν τοῖς μεγάλοις δῆλά ἐστιν,
[4, 4]   καὶ κεράτια δύο· ταῦτα δ´  ἐν   μὲν τοῖς μείζοσι (μεγάλα, ἐν
[4, 4]   μείζω τὸν ἀριστερὸν πόδα, ταῦτα  ἐν   μὲν τοῖς στρόμβοις οὐκ ἐγγίνεται,
[4, 11]   ἔστιν οὐκ ἔστιν, οἷον  (ἐν   μὲν τοῖς τετράποσι πᾶσιν ἔστι
[4, 8]   ὄψιν οὐκ ἔχει· ὀφθαλμοὺς γὰρ  ἐν   μὲν τῷ φανερῷ οὐκ ἔχει,
[4, 5]   ἐχῖνος ὀδόντας πέντε κοίλους ἔνδοθεν,  ἐν   μέσῳ δὲ τούτων σῶμα σαρκῶδες
[4, 3]   εὐθὺς πολὺ διεστῶτας, ἔνιοι δ´  ἐν   μέσῳ καὶ ἐγγὺς ἀλλήλων, οἷον
[4, 6]   ἐπανοιδεῖν. Ἔχει δὲ τὸ στόμα  ἐν   μέσῳ, καὶ ζῇ ἀπὸ τῆς
[4, 1]   πόδας κεφαλή ἐστιν ἁπάντων  ἐν   μέσῳ τῶν ποδῶν τῶν καλουμένων
[4, 2]   ἔχουσιν ὀδόντας μεγάλους καὶ κοίλους,  ἐν   οἷς ἔνεστι χυμὸς ὅμοιος τῇ
[4, 1]   ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις. Καὶ ἄλλος  ἐν   ὀστράκῳ οἷον κοχλίας, ὃς οὐκ
[4, 4]   τῷ δ´ εἰσδύεσθαι καὶ ζῆν  ἐν   ὀστράκῳ ὅμοιον τοῖς ὀστρακοδέρμοις, ὥστε
[4, 1]   ὄζολιν. (Ἔτι δ´ ἄλλοι δύο  ἐν   ὀστρείοις, τε καλούμενος ὑπό
[4, 4]   καλούμενον ᾠὸν οὐκ ἔχει πόρον  ἐν   οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς τῆς σαρκὸς
[4, 7]   καὶ τἆλλα σχεδὸν τὰ πλεῖστα·  ἐν   πᾶσι γὰρ τοῖς μὴ ὀπισθοκέντροις
[4, 5]   χρώματι διαφέρει, καὶ ἄβρωτά ἐστιν  ἐν   πᾶσι τὰ τοιαῦτα πάμπαν
[4, 1]   περὶ τὸ κύτος. Συμβαίνει δ´  ἐν   πᾶσι τοῖς μαλακίοις μεταξὺ τῶν
[4, 5]   γίνεται δ´ ἐκ τῆς θαλάττης  ἐν   πολλαῖς ὀργυιαῖς, χρῶνται πρὸς
[4, 5]   ἐστι πικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα.  Ἐν   πολλοῖς δὲ τῶν ζῴων τὸ
[4, 10]   Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ τῶν  ἐν   ποσὶ μάλιστα τῶν τοιούτων· (οὐ
[4, 8]   δὲ πολλοὶ τῶν ἰχθύων διατρίβουσιν  ἐν   σπηλαίοις, οὓς ἐπειδὰν βούλωνται προκαλέσασθαι
[4, 1]   τῶν μορίων, θεωρείσθω ἐκ τῆς  ἐν   ταῖς ἀνατομαῖς διαγραφῆς. Πάντα δὲ
[4, 8]   πάνυ πολλοῦ νεμομένους (ἀθρόους πολλοὺς  ἐν   ταῖς γαλήναις καὶ εὐδίαις ἐπιπολάζοντας,
[4, 8]   τῶν τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως  ἐν   ταῖς θαλάμαις· καὶ γὰρ ἂν
[4, 8]   οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον. (Ἔτι δ´  ἐν   ταῖς θήραις τῶν ἰχθύων ὅτι
[4, 4]   ἐπὶ τούτῳ. Λαμβάνεται δὲ καὶ  ἐν   ταῖς κόγχαις τοιοῦτον, ὧν ἐστιν
[4, 1]   ταύτῃ δὴ τῇ πλεκτάνῃ χρῆται  ἐν   ταῖς ὀχείαις. Πρὸ τοῦ κύτους
[4, 10]   ἐξ ὕπνου ὄντα. Ἔτι δ´  ἐν   ταῖς πυρίαις ἁλίσκονται διὰ τὸ
[4, 4]   ὅμοια μαστοῖς, οἷα ἐγγίνεται καὶ  ἐν   ταῖς σηπίαις, πλὴν στιφρὰ ταῦτα
[4, 5]   τὸ ἀνάλογον· καὶ γὰρ  ἐν   ταῖς χελώναις καὶ φρύναις καὶ
[4, 4]   καὶ τραχέα συνεχῆ, οἷα καὶ  ἐν   ταῖς χελώναις, πλὴν ἧττον μέλανα.
[4, 4]   κοιλία μετὰ τὸ στόμα οὖσα  ἐν   ταύτῃ καὶ τὰ ᾠοειδῆ. Πάντα
[4, 9]   ἄλλων ζῴων διαφέρει καὶ τῶν  ἐν   ταὐτῷ γένει ζῴων κατὰ τοὺς
[4, 4]   αὐτῶν ἄδηλα, τὰ δὲ καὶ  ἐν   τεθνεῶσιν μὴ κινουμένοις οὐ
[4, 10]   θῖνα ἑαυτούς, οἱ δὲ πλατεῖς  ἐν   τῇ ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ τῇ
[4, 11]   ἔχει καὶ προσπεφυκότα, ἀλλ´ οὐκ  ἐν   τῇ γαστρί· ἐπέττετο γὰρ ἂν
[4, 8]   τὸ τοῦ δέρματος πάχος, ὡς  ἐν   τῇ γενέσει πηρουμένης τῆς φύσεως·
[4, 8]   τῶν πιόνων ἰχθύων, ὡς χαίροντες  ἐν   τῇ γεύσει καὶ ἐδωδῇ τοῖς
[4, 1]   περιπεσόντος τοῦ ὀστρέου ἁλίσσκεται (καὶ  ἐν   τῇ γῇ ἀποθνήσκει. Εἰσὶ δ´
[4, 4]   πορφυρῶν καὶ τῶν κηρύκων ἐστὶν  ἐν   τῇ ἑλίκῃ τοῦ ὀστράκου. Τοῦ
[4, 7]   δ´ ἔνια ζῷα περιττὰ καὶ  ἐν   τῇ θαλάττῃ, διὰ τὸ
[4, 8]   τοῖς μονοξύλοις, ψοφοῦντες ἐξ αὐτῶν  ἐν   τῇ θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν
[4, 4]   ὑπό τινων κοκάλια καὶ τῶν  ἐν   τῇ (θαλάττῃ αἵ τε πορφύραι
[4, 7]   ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ μὲν) ἑωρακέναι  ἐν   τῇ θαλάττῃ ὅμοια δοκίοις, μέλανα,
[4, 2]   κραγγὼν πτερύγια ἐφ´ ἑκάτερα  ἐν   τῇ οὐρᾷ· τὸ δὲ μέσον
[4, 2]   ἄρρην πρὸς τὴν θήλειαν  ἐν   τῇ σαρκὶ κατὰ τὸ στῆθος
[4, 11]   ὦπται ἔχουσα· ὅσα τε ζῳοτοκεῖ,  ἐν   τῇ ὑστέρᾳ ἔχει καὶ προσπεφυκότα,
[4, 11]   ἀρρένων. (Τὰ δὲ πρὸς ἀλκὴν  ἐν   τῇ φύσει ὑπάρχοντα μόρια, οἷον
[4, 2]   στερεὸν καὶ ὀστρακῶδες ἐκτὸς ἔχει  ἐν   τῇ χώρᾳ τῇ τοῦ δέρματος,
[4, 6]   αἰσθητήριον οὔτε, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον  ἐν   τοῖς ἄλλοις, τὸ περιττωματικόν. Χρῶμα
[4, 4]   ἐστιν πρόσφυσις παραπλησία, καὶ  ἐν   τοῖς ἄλλοις. Τοῦτον δὲ καλοῦσι
[4, 9]   τῶν αὐτῶν γενῶν· δ´  ἐν   τοῖς ἄρθροις, ἣν ἄν τις
[4, 4]   τοῖς δεξιοῖς, τὸ δ´ ἔντερον  ἐν   τοῖς ἀριστεροῖς. Τοῖς μὲν οὖν
[4, 7]   ἔχει τοῦτό τε καὶ τὸ  ἐν   τοῖς βιβλίοις γινόμενον σκορπιῶδες. Τὰ
[4, 4]   ἐντέρῳ, ἀλλὰ τὸ μὲν ᾠὸν  ἐν   τοῖς δεξιοῖς, τὸ δ´ ἔντερον
[4, 11]   καὶ ἐν τοῖς πεζοῖς καὶ  ἐν   τοῖς δίποσι καὶ τετράποσι καὶ
[4, 11]   δ´ ὀχεῦον οὐκ ἔστιν, οὕτως  (ἐν   τοῖς ἰχθύσι τὸ τῶν ψηττῶν
[4, 1]   τὸ δὲ σχῆμα ὅμοιον τῇ  ἐν   τοῖς κήρυξιν ἑλίκῃ. Ἀπὸ δὲ
[4, 8]   ἐστι σαρκώδης, οἷον τῶν ποταμίων  ἐν   τοῖς κυπρίνοις, ὥστε τοῖς μὴ
[4, 4]   ἀπὸ τῆς κοιλίας τῷ στομάχῳ  ἐν   τοῖς μεγάλοις κόχλοις συνεχόμενος ὑμενίῳ
[4, 4]   οὐδὲν μόλις. Διὸ μάλιστα  ἐν   τοῖς μεγάλοις κτεσὶ φανερά ἐστιν·
[4, 2]   ὥσπερ κάραβος τραχύς· ἀλλ´  ἐν   τοῖς μεγάλοις ποσὶ τὰ ἔξωθεν
[4, 11]   δ´ οὐδὲν ἄρρεν καὶ θῆλυ  ἐν   τοῖς μονίμοις, οὐδ´ ὅλως ἐν
[4, 4]   τὰ ἐν τοῖς στρόμβοις τῶν  ἐν   τοῖς νηρείταις. Ἕτερον δὲ γένος
[4, 11]   ἐν τοῖς μονίμοις, οὐδ´ ὅλως  ἐν   τοῖς ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν δὲ τοῖς
[4, 11]   εἶναι. Ἔτι δ´ ἔνια, καθάπερ  ἐν   τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ φυτοῖς τὸ
[4, 11]   θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν, καὶ  ἐν   τοῖς πεζοῖς καὶ ἐν τοῖς
[4, 4]   τοῖς μικροῖς, οἳ γίνονται καὶ  ἐν   τοῖς ποταμοῖς· διαφέρουσι δ´ αὐτῶν
[4, 8]   φανεροί εἰσι φεύγοντες. (Ἔτι δ´  ἐν   τοῖς ποταμοῖς εἰσιν ἰχθύδια ἄττα
[4, 1]   ἐν τοῖς ὑπτίοις  ἐν   τοῖς πρανέσιν (ἢ ἐν ἀμφοῖν,
[4, 2]   ὑπτίοις οὐκ ἔχουσι, τὰ δ´  ἐν   τοῖς πρανέσιν ὅμοια τοῖς καράβοις.
[4, 4]   ἐστιν. Προμηκέστερα δ´ ἐστὶ τὰ  ἐν   τοῖς στρόμβοις τῶν ἐν τοῖς
[4, 5]   καὶ φρύναις καὶ βατράχοις καὶ  ἐν   τοῖς στρομβώδεσι καὶ τοῖς μαλακίοις·
[4, 2]   ἐπαλλάττοντα· ἔτι τοῦ μὲν ἄρρενος  ἐν   τοῖς τελευταίοις ποσὶ μεγάλα (καὶ
[4, 1]   τοὔνομά ἐστιν ἐντομὰς ἔχοντα  ἐν   τοῖς ὑπτίοις ἐν τοῖς
[4, 2]   δὲ σαρκῶδες ἐντός, τὰ δ´  ἐν   τοῖς ὑπτίοις πλακωδέστερα, εἰς
[4, 11]   δ´ ἄλλ´ ἄφορα, οὕτω καὶ  ἐν   τούτοις. Ἐν δὲ τοῖς ἐντόμοις
[4, 1]   τὰ κύτη καὶ πολλὰ ᾠὰ  ἐν   τούτοις, χαλάζαις ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα
[4, 2]   ἐσχάτων ποδῶν. Ἔχει δὲ καὶ  ἐν   τούτῳ σάρκα ἐρυθρὰν καὶ αἱματώδη
[4, 4]   δ´ ἐντὸς σαρκῶδές ἐστι, καὶ  ἐν   τούτῳ τὸ στόμα. Τὸν αὐτὸν
[4, 9]   οὐ τὴν αὐτὴν φωνὴν ἀφίησι  ἐν   τῷ ᾄδειν τοῖς γεννήσασιν, ἂν
[4, 9]   τριγμὸν καὶ μύζει, ὅταν ἐξέλθῃ,  (ἐν   τῷ ἀέρι, οὐχ ὁμοίως δὲ
[4, 2]   Περὶ δὲ τὴν Φοινίκην γίνονται  ἐν   τῷ αἰγιαλῷ οὓς καλοῦσιν ἵππους
[4, 4]   μήκωνα πάντα (ἔχει, ἀλλ´ οὐκ  ἐν   τῷ αὐτῷ οὐδ´ ἴσην οὐδ´
[4, 9]   γρυλισμόν) καὶ κάπρος  ἐν   τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι δὲ χαλκὶς
[4, 4]   ἀλλ´ αἱ μὲν λεπάδες κάτω  ἐν   τῷ βάθει, τὰ δὲ δίθυρα
[4, 10]   ἄμμου ίθου τινὸς ἐχόμενοι  ἐν   τῷ βυθῷ, ἀποκρύψαντες ὑπὸ
[4, 10]   τὸ πλῆθος ὄντες. Γίνονται δ´  ἐν   τῷ βυθῷ τῆς θαλάττης, καὶ
[4, 4]   τῷ βάθει, τὰ δὲ δίθυρα  ἐν   τῷ γιγγλυμώδει. Καὶ τὰ τριχώδη
[4, 4]   ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν, ὅταν ἔχωσιν,  ἐν   τῷ ἐπὶ θάτερα κύκλῳ τῆς
[4, 4]   ἔχει δ´ ἐντομὰς ὥσπερ τὸ  ἐν   τῷ καράβῳ ᾠόν, πλὴν τὴν
[4, 6]   γὰρ αὐτῶν μόνων τὸ σῶμα  ἐν   τῷ (ὀστράκῳ πᾶν, τὸ δ´
[4, 1]   τεύθῳ ἐντός ἐστι τὰ στερεὰ  ἐν   τῷ πρανεῖ τοῦ σώματος,
[4, 4]   μέχρι τῆς μήκωνος, ἐστιν  ἐν   τῷ πυθμένι. Ταῦτα μὲν οὖν
[4, 2]   τοὺς πρώτους δύο ἔχουσι) καὶ  ἐν   τῷ στόματι σαρκωδέστερον ἀντὶ γλώττης,
[4, 4]   γὰρ πάντα τὴν μὲν ἐξωτάτω  ἐν   τῷ στόματι τοῦ ὀστράκου σάρκα
[4, 1]   ἔχουσι δὲ καὶ τριχώδη ἄττα  ἐν   τῷ σώματι. Τῇ μὲν οὖν
[4, 8]   ἔξω ψόφος, ὅμως τοῖς  ἐν   τῷ ὑγρῷ τὴν ἀκοὴν ἔχουσι
[4, 9]   τὴν ὀλολυγόνα δὲ τὴν γινομένην  ἐν   τῷ ὕδατι οἱ βάτραχοι οἱ
[4, 2]   μῶνυξ, καὶ τὰ πτερύγια τὰ  ἐν   τῷ ὑπτίῳ μὲν θήλεια
[4, 4]   ἔξοδον τοῦτο οὐδὲ πόρον, ἀλλ´  ἐν   ὑμένι ἐστὶ λεπτῷ, κοιλότητα ἔχον
[4, 4]   ὥσπερ εἴρηται, περίττωμά ἐστι πᾶσιν  ἐν   ὑμένι. Τὸ δὲ καλούμενον ᾠὸν
[4, 2]   ἄκρα (ἔχοντας πλατέα· πλάκας δ´  ἐν   ὑπτίοις οὐκ ἔχουσι, τὰ δ´
[4, 11]   ὀστρακοδέρμοις οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ὥσπερ  ἐν   φυτοῖς τὰ μὲν εὔφορά ἐστι
[4, 1]   δὲ τὸ μέν ἐστι στόμα,  ἐν   ἔνεισι δύο ὀδόντες· ὑπὲρ
[4, 5]   τὸ ἐσθιόμενον· τοῦτο δ´ ἐστὶν  ἐν   τὰ καλούμενα ᾠὰ μεγάλα
[4, 11]   ᾠοτόκοις καὶ τοῖς σκωληκοτόκοις, οἷον  ἔν   τε τοῖς ἰχθύσι καὶ ἐπὶ
[4, 8]   ταύτην ὄντες· ἀλλ´ ὅταν κατανοήσωσιν  ἔν   τινι τόπῳ πολλοὺς ἀθρόους ὄντας,
[4, 3]   Τὸ δὲ κύτος τοῦ σώματος  ἕν   ἐστιν ἀδιόριστον, ἔτι δὲ κεφαλή,
[4, 7]   Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν πολλοῖς  ἕν   ἐστιν· ὅσα δὲ μακρὰ καὶ
[4, 8]   πλὴν εἴ τι πεπήρωται γένος  ἕν,   οἷον τὸ τῶν ἀσπαλάκων. Τοῦτο
[4, 2]   ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ πολλάς.  Ἓν   δὲ τὸ τῶν καρίδων, καὶ
[4, 1]   οἷον τὸ (τῶν σηπιῶν γένος.  Ἓν   δὲ τὸ τῶν μαλακοστράκων· ταῦτα
[4, 1]   δ´ ᾠὸν μὲν πολύπους  ἓν   καὶ ἀνώμαλον ἔξωθεν καὶ μέγα
[4, 1]   ἀμφοῖν, καὶ οὔτε ὀστῶδες ἔχει  ἓν   κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες, ἀλλὰ μέσον
[4, 2]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Τῶν δὲ μαλακοστράκων  ἓν   μέν ἐστι γένος τὸ τῶν
[4, 1]   μὲν ἔξω μόρια τάδ´ ἐστίν,  ἓν   μὲν οἱ ὀνομαζόμενοι πόδες, δεύτερον
[4, 5]   δὲ γένη πλείω τῶν ἐχίνων,  ἓν   μὲν τὸ ἐσθιόμενον· τοῦτο δ´
[4, 1]   Ἔστι δὲ γένη πλείω πολυπόδων,  ἓν   μὲν τὸ μάλιστ´ ἐπιπολάζον καὶ
[4, 1]   Ἔστι δὲ γένη ταῦτα πλείω,  ἓν   μὲν τὸ τῶν καλουμένων μαλακίων·
[4, 5]   πάντες οἱ κόλποι αὐτῆς εἰς  ἓν   πρὸς τὴν ἔξοδον τῆς περιττώσεως,
[4, 11]   θῆλυ, οὐδὲ γεννᾷ ἐξ αὑτῆς  οὐδέν,   ἀλλ´ οἱ μὲν φάσκοντες (ὅτι
[4, 3]   τὰ ἔσωθεν· τῶν δ´ ἀναίμων  οὐδέν,   ἀλλὰ κοινὸν τούτοις καὶ ἐκείνοις
[4, 1]   οὐκ ἔχουσιν εἴσω στερεὸν τοιοῦτον  οὐδέν,   ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν χονδρῶδες,
[4, 1]   (γλῶτταν δ´ οὐκ ἔχει αὐτῶν  οὐδέν,   ἀλλὰ τούτῳ χρῆται ἀντὶ γλώττης.
[4, 11]   λέγονται καὶ κύειν. Ἔστι δ´  οὐδὲν   ἄρρεν καὶ θῆλυ ἐν τοῖς
[4, 9]   ἔσω πνεύματι, οὐ τῷ θύραζε·  οὐδὲν   γὰρ ἀναπνεῖ αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ
[4, 10]   τὰ ὄμματα οὐκ ἔστι λαβεῖν  (οὐδὲν   γὰρ ἔχει βλέφαρα αὐτῶν) ἀλλὰ
[4, 8]   γλυκέα, δὲ κώνωψ πρὸς  οὐδὲν   γλυκὺ ἀλλὰ πρὸς τὰ ὀξέα.
[4, 9]   μάλιστα ἐπίδηλος, τὸ δ´ εἶδος  οὐδὲν   διαφέρει τῶν αὐτῶν γενῶν·
[4, 10]   τὸ καθεύδειν· εἰ δὲ μή,  οὐδὲν   δοκεῖ τῶν τοιούτων ληφθῆναι ἂν
[4, 7]   ὥσπερ οὐδ´ ἄλλο τῶν ἀναίμων  οὐδέν.   Ἔνια δ´ ἔχει καὶ κοιλίαν,
[4, 8]   ὄψεως καὶ ἀκοῆς βέβαιον μὲν  οὐδέν   ἐστιν οὐδὲ λίαν φανερόν, δοκοῦσι
[4, 9]   ἄλλην φωνὴν ἀφίησι, (διάλεκτον δ´  οὐδὲν   ἔχει, ἀλλ´ ἴδιον τοῦτ´ ἀνθρώπου
[4, 6]   ὑγρότης ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´  οὐδὲν   ἔχει μόριον οὔτε ὀργανικὸν οὔτε
[4, 1]   στομάχου τὸ ἔντερον. Σπλάγχνον δ´  οὐδὲν   ἔχει τῶν μαλακίων, ἀλλ´ ἣν
[4, 7]   δ´ ἑλιγμὸν ἔχει. Σπλάγχνον δ´  οὐδὲν   ἔχει τῶν τοιούτων οὐδὲ πιμελήν,
[4, 8]   Οὐδὲ δὴ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον  οὐδὲν   ἔχει φανερόν, (ὀσφραίνεται δ´ ὀξέως.
[4, 6]   δέχεται τὸ ὑγρόν· περίττωμα γὰρ  οὐδὲν   ἔχει φανερόν, (ὥσπερ τῶν ἄλλων
[4, 8]   δ´ ἀκοῆς καὶ τῆς ὀσφρήσεως  οὐδὲν   ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον· γὰρ
[4, 8]   γὰρ τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν  οὐδὲν   ἔχουσι φανερόν, ἁλίσκονται δὲ διὰ
[4, 8]   οἱ δελφῖνες τῆς ἀκοῆς φανερὸν  οὐδὲν   ἔχουσιν αἰσθητήριον. (Ἔτι δ´ ἐν
[4, 4]   ἐν δὲ τοῖς μικροῖς  οὐδὲν   μόλις. Διὸ μάλιστα ἐν
[4, 10]   φῶς τῶν λύχνων ἡσυχάζοντα φαίνονται  οὐδὲν   ἧττον. Ἐνυπνιάζει δὲ τῶν ζῴων
[4, 2]   ὥσπερ τοῖς τετράποσιν. Διαφέρει δ´  οὐδὲν   τοῦ ἄρρενος τῆς
[4, 7]   οὖσιν οὐκ ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομα  οὐδέν,   οἷον ἐπὶ μελίττῃ καὶ ἀνθρήνῃ
[4, 9]   ψόφον. Οὐδὲ δὴ τῶν μαλακίων  οὐδὲν   οὔτε φθέγγεται οὔτε ψοφεῖ οὐδένα
[4, 8]   κατὰ τοὺς τόπους τῶν μυκτήρων,  οὐδὲν   περαίνει πρὸς τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ
[4, 10]   τοῦτον ἠρεμοῦσι σφόδρα, καὶ κινοῦσιν  οὐδὲν   πλὴν ἠρέμα τὸ οὐραῖον. Δῆλον
[4, 9]   οὖν οὐδενὶ τῶν ἄλλων μορίων  οὐδὲν   πλὴν τῷ φάρυγγι· διὸ ὅσα
[4, 8]   χυμοῖς, οἷον μέλιττα πρὸς  οὐδὲν   προσιζάνει σαπρὸν ἀλλὰ πρὸς τὰ
[4, 10]   ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἳ ὅλως  οὐδὲν   πώποτε ἐνύπνιον εἶδον. Συνέβη δέ
[4, 8]   ὀφθαλμῶν. Εἰς δὲ τὸ ἔξωθεν  οὐδὲν   σημαίνει τούτων διὰ τὸ τοῦ
[4, 4]   δ´ ὄστρακον ἐκτός, ἐντὸς δ´  οὐδὲν   σκληρόν. Αὐτὰ δὲ πρὸς αὑτὰ
[4, 4]   ὅλα περιέχεται τῷ ὀστράκῳ καὶ  οὐδὲν   τῆς σαρκὸς ἔχει εἰς τὸ
[4, 11]   Οὔτε γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας  οὐδὲν   τῶν τοιούτων, ᾠὸν δ´ οὐδεμία
[4, 6]   καὶ κτένας. Περίττωμα δὲ παντελῶς  οὐδὲν   φαίνεται ἔχουσα, ἀλλ´ ὁμοία κατὰ
[4, 7]   μὲν ἅπαντα, ἄλλο δ´ αἰσθητήριον  οὐδὲν   φανερόν, πλὴν ἔνια οἷον γλῶτταν
[4, 7]   ζῇ διαιρούμενα, καὶ κινεῖται τὸ  ἀποτμηθὲν   ἐπ´ ἀμφότερα τὰ ἔσχατα· καὶ
[4, 3]   στόματος, ἐπιλαμβάνων τοῖς ἐπικαλύμμασιν,  εἰσῆλθεν·   οὗτοι δ´ εἰσὶν (εὐθὺς ὑπὸ
[4, 9]   δὲ παραπλήσιον τῷ κόκκυγι ψόφον,  ὅθεν   καὶ τοὔνομα ἔχει. (Πάντα δὲ
[4, 4]   ἅπαν ἐστὶ καὶ διοιγόμενον ὠχρὸν  ἔνδοθεν.   Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος πόρος
[4, 5]   ἐχῖνος ὀδόντας πέντε κοίλους  ἔνδοθεν,   ἐν μέσῳ δὲ τούτων σῶμα
[4, 7]   τούτων τὰ μὲν ἔχει τὰ  ὄπισθεν   σκέλη μείζω, τὰ δὲ πηδάλια
[4, 1]   ὀφθαλμοί) τὸ δὲ στόμα ἔχει  ὄπισθεν.   Τὴν δὲ κεφαλήν, ἕως ἂν
[4, 7]   τὰ δὲ πηδάλια καμπτόμενα εἰς  τοὔπισθεν   ὥσπερ τὰ τῶν τετραπόδων σκέλη.
[4, 1]   συμβαίνει προορᾶν μὲν (εἰς τὸ  πρόσθεν   (ἐπάνω γάρ εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί)
[4, 9]   τὴν γλῶτταν· τὸ μὲν γὰρ  ἔμπροσθεν   προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς, τοῖς ἄλλοις
[4, 7]   δὲ τετράπτερα, ὥσπερ αἱ μέλιτται·  οὐθὲν   δ´ ἐστὶν ὀπισθόκεντρον δίπτερον μόνον.
[4, 2]   κάτω μέρους τέτταρας καὶ συνεχεῖς,  ἄνωθεν   δὲ τρεῖς καὶ οὐ συνεχεῖς.
[4, 2]   ὀδόντας ἔχων καὶ κάτωθεν καὶ  ἄνωθεν,   πλὴν μὲν δεξιὸς μικροὺς
[4, 2]   ἐν τοῖς μεγάλοις ποσὶ τὰ  ἔξωθεν   ἀκάνθας ἔχει μείζους. Τῆς (δὲ
[4, 7]   τοῦτο λεπτόν. Τὰ μὲν οὖν  ἔξωθεν   αὐτῶν μόρια ταῦτα καὶ τοιαῦτ´
[4, 1]   μὲν πολύπους ἓν καὶ ἀνώμαλον  ἔξωθεν   καὶ μέγα ἴσχει· ἔσω δὲ
[4, 1]   ἀντὶ γλώττης. Μετὰ δὲ τοῦτο  ἔξωθεν   μὲν ἔστιν ἰδεῖν τὸ φαινόμενον
[4, 4]   τὸ καταντικρύ. (Τὰ μὲν οὖν  ἔξωθεν   μόρια τούτων τῶν ζῴων τοιαύτας
[4, 8]   φανερῶν ὀφθαλμῶν. Εἰς δὲ τὸ  ἔξωθεν   οὐδὲν σημαίνει τούτων διὰ τὸ
[4, 2]   τὸν τράχηλον καλούμενον διῄρηται μὲν  ἔξωθεν   πενταχῇ, καὶ ἕκτον ἐστὶ τὸ
[4, 8]   δελέατι καὶ κεκνισωμένῳ, (εὐθὺς φερόμενοι  πόρρωθεν   εἰσδύνουσιν. Μάλιστα δὲ φανερόν ἐστι
[4, 8]   τοιοῦτον δέλεαρ ὡς αἴσθησιν ἔχουσα  πόρρωθεν.   Καὶ τῶν χυμῶν δ´ ὅτι
[4, 8]   χώραν τὴν ἔξω τῶν ὀμμάτων  ἔσωθέν   εἰσιν οἱ ὀφθαλμοὶ διεφθαρμένοι, πάντ´
[4, 6]   τὴν καλουμένην μήκωνα. Ἀνοιχθέντα δ´  ἔσωθεν   πρῶτον μὲν ὑμένα ἔχει νευρώδη
[4, 3]   πάντα γὰρ σπλάγχνα ἔχει τὰ  ἔσωθεν·   τῶν δ´ ἀναίμων οὐδέν, ἀλλὰ
[4, 2]   ὥσπερ σιαγὼν ὀδόντας ἔχων καὶ  κάτωθεν   καὶ ἄνωθεν, πλὴν μὲν
[4, 1]   δὲ τὸ ἔντερον ἀνατείνει,  κάτωθεν   θολός, καὶ τῷ αὐτῷ
[4, 5]   γὰρ νομὴ ἐκ τῶν  κάτωθεν,   ὥστε τὸ μὲν στόμα πρὸς
[4, 9]   ἣν ἄν τις ὥσπερ διάλεκτον  εἴπειεν,   καὶ τῶν ἄλλων ζῴων διαφέρει
[4, 4]   ἀποκλίνωσι τὸ ἐπικάλυμμα· τοῦτο γὰρ  ἔοικεν   εἶναι ὡσπερεὶ πῶμα· γὰρ
[4, 4]   τοῖς ὀστρακοδέρμοις, ὥστε διὰ ταῦτα  ἔοικεν   ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν δὲ μορφὴν (ὡς
[4, 9]   γλῶτταν· τὸ μὲν γὰρ ἔμπροσθεν  προσπέφυκεν   ἰχθυωδῶς, τοῖς ἄλλοις ἀπολέλυται,
[4, 10]   Περὶ δὲ τῶν ᾠοτοκούντων τοῦτο  μὲν   ἄδηλον, ὅτι δὲ καθεύδουσι, φανερόν.
[4, 4]   ἐστὶ τὸ τῶν νηρειτῶν, τὰ  μὲν   ἄλλα παραπλήσιον, τῶν δὲ δικρόων
[4, 4]   δὲ τοῦ περιττώματος ἔξοδος τοῖς  μὲν   ἄλλοις ἐστὶν ἐκ πλαγίου· ἔστι
[4, 11]   ὑῶν. Ἐν ἐνίοις δ´ ὑπάρχει  μὲν   ἀμφοῖν, ἀλλὰ κρείττω καὶ μᾶλλον
[4, 11]   τῶν ἀρρένων. Ἔστι δὲ τὰ  μὲν   ἄνω καὶ πρόσθια πάντων τῶν
[4, 7]   καλουμένη σκολόπενδρα. (Ἔχει δ´ ὀφθαλμοὺς  μὲν   ἅπαντα, ἄλλο δ´ αἰσθητήριον οὐδὲν
[4, 4]   ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν δὲ μορφὴν (ὡς  μὲν   ἁπλῶς εἰπεῖν ὅμοιόν ἐστι τοῖς
[4, 11]   ἐνίοις μὲν γένεσιν ὅλως τὰ  μὲν   ἄρρενα ἔχει τὰ δὲ θήλεα
[4, 2]   καὶ οὐκ ἐπαλλάττοντα· ἔτι τοῦ  μὲν   ἄρρενος ἐν τοῖς τελευταίοις ποσὶ
[4, 8]   τί τὸ γένος αὐτῶν, ἂν  μὲν   ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν
[4, 1]   ἐστι) καὶ ἣν καλοῦσιν οἱ  μὲν   βολίταιναν οἱ δ´ ὄζολιν. (Ἔτι
[4, 9]   γὰρ ἀναπνεῖ αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ  μὲν   βομβεῖ, οἷον μέλιττα καὶ τὰ
[4, 1]   θήλεα τῶν ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ  μὲν   γὰρ ἄρρενες ἔχουσι πόρον ὑπὸ
[4, 4]   τὴν σάρκα τὴν ἐντός. Τὰ  μὲν   γὰρ αὐτῶν οὐκ ἔχει σάρκα
[4, 2]   κάραβος, ἀνωμάλους δ´ αὐτούς·  μὲν   γὰρ δεξιὸς τὸ πλατὺ τὸ
[4, 9]   ἴδιον τοῦτ´ ἀνθρώπου ἐστίν· ὅσα  μὲν   γὰρ διάλεκτον ἔχει, καὶ φωνὴν
[4, 9]   ἰδίαν ἔχει τὴν γλῶτταν· τὸ  μὲν   γὰρ ἔμπροσθεν προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς,
[4, 2]   μεταξὺ εἶναι τὴν σάρκα· (τὸ  μὲν   γὰρ ἔντερον πρὸς τῷ κυρτῷ
[4, 4]   διαφοραὶ πρὸς ἄλληλά εἰσιν. Τὰ  μὲν   γάρ ἐστι λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν
[4, 8]   δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως· τὰ  μὲν   γὰρ ἔχει μυκτῆρας, τὰ δὲ
[4, 2]   ἄρρην τῆς θηλείας· τῆς  μὲν   γὰρ θηλείας πρῶτος ποὺς
[4, 4]   τούτοις τῇ δ´ ἑτέρως. Κεφαλὴν  μὲν   γὰρ καὶ κεράτια καὶ στόμα
[4, 4]   οἷον περὶ τὰ χείλη· τὰ  μὲν   γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν, οἷον οἱ
[4, 4]   ὥσπερ εἴρηται, καθ´ ὑπεροχήν (τὰ  μὲν   γὰρ μείζω μόρια καὶ ἐνδηλότερα
[4, 1]   τὰ εἰρημένα τῶν μαλακίων· τῶν  μὲν   γὰρ πολυπόδων τὸ μὲν κύτος
[4, 1]   δὲ ξίφος. Διαφέρει δέ· τὸ  μὲν   γὰρ σήπιον (ἰσχυρὸν καὶ πλατύ
[4, 6]   τῶν ἀκαληφῶν γένος ἴδιον· προσπέφυκε  μὲν   γὰρ ταῖς πέτραις ὥσπερ ἔνια
[4, 4]   μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ  μὲν   γὰρ τὴν φύσιν ὅμοιον τοῖς
[4, 9]   δὲ χαλκὶς καὶ κόκκυξ·  μὲν   γὰρ ψοφεῖ οἷον συριγμόν,
[4, 8]   καὶ τὸν τῆς ἀκοῆς· ἔνια  μὲν   γὰρ ὦτα ἔχει, ἔνια δὲ
[4, 11]   ἄλλα τοιαῦτα μόρια, ἐν ἐνίοις  μὲν   γένεσιν ὅλως τὰ μὲν ἄρρενα
[4, 4]   τῶν δὲ δικρόων ποδῶν τὸν  μὲν   δεξιὸν ἔχει μικρὸν τὸν δ´
[4, 2]   κάτωθεν καὶ ἄνωθεν, πλὴν  μὲν   δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας καὶ καρχαρόδοντας,
[4, 7]   πτερὰ ἔχει. (Ἔστι δὲ τὰ  μὲν   δίπτερα αὐτῶν, ὥσπερ αἱ μυῖαι,
[4, 2]   στόματι ὀδόντες εἰσὶ τρεῖς, οἱ  μὲν   δύο κατ´ ἀλλήλους, δ´
[4, 10]   περὶ τὸ σῶμα μεταβολὴν τοῖς  μὲν   εἰς θάνατον (τοῖς δ´ εἰς
[4, 1]   λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει δὲ τοῦτον ὁτὲ  μὲν   εἰς τὰ δεξιὰ ὁτὲ δ´
[4, 1]   οὕτω δὲ νέοντι συμβαίνει προορᾶν  μὲν   (εἰς τὸ πρόσθεν (ἐπάνω γάρ
[4, 9]   μαλακοστράκων. Οἱ δ´ ἰχθύες ἄφωνοι  μέν   εἰσιν (οὔτε γὰρ πλεύμονα οὔτ´
[4, 3]   μόριον. Ἔχουσι δ´ ὀφθαλμοὺς οἱ  μὲν   ἐκ τοῦ πλαγίου ἄνω ὑπὸ
[4, 6]   τῶν ἀκαληφῶν ἐστι δύο, αἱ  μὲν   ἐλάττους καὶ ἐδώδιμοι μᾶλλον, αἱ
[4, 3]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' (Συμβέβηκε δὲ τῶν  μὲν   ἐναίμων τὰ ἐντὸς μόρια ὀνόματα
[4, 4]   οἷον ἐχῖνος, τὰ δ´ ἔχει  μέν,   ἐντὸς δ´ ἔχει τὴν σάρκα
[4, 1]   μὲν οὖν μαλακίων καλουμένων τὰ  μὲν   ἔξω μόρια τάδ´ ἐστίν, ἓν
[4, 2]   περὶ τὸν τράχηλον καλούμενον διῄρηται  μὲν   ἔξωθεν πενταχῇ, καὶ ἕκτον ἐστὶ
[4, 4]   πάθεσιν. Ἔχει γὰρ πάντα τὴν  μὲν   ἐξωτάτω ἐν τῷ στόματι τοῦ
[4, 2]   Β' (Τῶν δὲ μαλακοστράκων ἓν  μέν   ἐστι γένος τὸ τῶν καράβων,
[4, 4]   στρομβώδη. Τῶν δ´ ἄλλων τὰ  μέν   ἐστι δίθυρα τὰ δὲ μονόθυρα·
[4, 1]   καλουμένων πλεκτανῶν. Ταύτης δὲ τὸ  μέν   ἐστι στόμα, ἐν ἔνεισι
[4, 4]   λεπάς. Τῶν δὲ διθύρων τὰ  μέν   ἐστιν ἀναπτυκτά, οἷον (οἵ τε
[4, 4]   καὶ ἀνοίγεσθαι. Τὰ δὲ δίθυρα  μέν   ἐστιν, ὁμοίως δὲ συγκέκλεισται ἐπ´
[4, 1]   γλώττης. Μετὰ δὲ τοῦτο ἔξωθεν  μὲν   ἔστιν ἰδεῖν τὸ φαινόμενον κύτος.
[4, 11]   ἀλλ´ ὥσπερ ἐν φυτοῖς τὰ  μὲν   εὔφορά ἐστι τὰ δ´ ἄλλ´
[4, 2]   καρίδων αἱ μὲν κυφαὶ πέντε  μὲν   ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσιν, ὀξεῖς τοὺς
[4, 7]   κέντρα. (Τὸ δὲ κέντρον τὰ  μὲν   ἔχει ἐν αὑτοῖς, οἷον αἱ
[4, 7]   πηδητικὰ αὐτῶν ἐστι, τούτων τὰ  μὲν   ἔχει τὰ ὄπισθεν σκέλη μείζω,
[4, 7]   δίπτερον μόνον. Ἔτι δὲ τὰ  μὲν   ἔχει τῶν πτηνῶν ἔλυτρον τοῖς
[4, 8]   χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν, ἔχουσι  μέν,   ἔχουσι δ´ ἀμυδρῶς· ὀστώδη γὰρ
[4, 7]   τινες (τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ  μὲν)   ἑωρακέναι ἐν τῇ θαλάττῃ ὅμοια
[4, 4]   πόδες καὶ θώραξ σκληρὰ  μέν,   ἧττον δ´ τῶν καρκίνων.
[4, 2]   τὰ ἐν τῷ ὑπτίῳ  μὲν   θήλεια μεγάλα ἔχει καὶ ἐπαλλάττοντα
[4, 2]   περιττώματος· οὗτος δ´ ἐστὶ τῇ  μὲν   θηλείᾳ ὑστερικός, τῷ δ´ ἄρρενι
[4, 11]   τοῖς τετράποσι πᾶσιν ἔστι τὸ  μὲν   θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν, ἐν
[4, 11]   καὶ τοῖς μαλακοστράκοις ἔστι τὸ  μὲν   θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν, καὶ
[4, 8]   ζῴοις. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα ὄσφρησιν  μὲν   καὶ γεῦσιν ἔχει, φανερὸν δ´
[4, 9]   τόπους, οἷον τῶν περδίκων οἱ  μὲν   κακκαβίζουσιν οἱ δὲ τρίζουσιν. Καὶ
[4, 7]   καὶ μικρότητι καὶ τῷ τοὺς  μὲν   καλουμένους ἀχέτας ὑπὸ τὸ διάζωμα
[4, 2]   εὐθύ. Τελευτᾷ δὲ τοῦτο τοῖς  μὲν   καραβοειδέσι καὶ καρίσι κατ´ εὐθυωρίαν
[4, 2]   αἱ θήλειαι. (Πόδας δ´ οἱ  μὲν   κάραβοι ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσι πέντε
[4, 2]   ἐστὶ καὶ τῶν καρκίνων, τῶν  μὲν   καρίδων αἵ τε κυφαὶ καὶ
[4, 4]   ταῦτα, πνευμάτων δ´ ὄντων τὰ  μὲν   καρκίνια ἡσυχάζει πρὸς τοῖς λίθοις,
[4, 2]   δ´ ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου  μὲν   καρχαρόδοντας, τοὺς δ´ ἐντὸς ὥσπερ
[4, 4]   οἷον (τὰ λιμνόστρεα. Ἔτι τὰ  μὲν   κινητικὰ αὐτῶν ἐστιν, οἷον
[4, 1]   μακροί εἰσι, τῶν δὲ τὸ  μὲν   κύτος μέγα, οἱ δὲ πόδες
[4, 1]   τῶν μὲν γὰρ πολυπόδων τὸ  μὲν   κύτος μικρόν, οἱ δὲ πόδες
[4, 2]   χηλαῖς. Τῶν δὲ καρίδων αἱ  μὲν   κυφαὶ πέντε μὲν ἐφ´ ἑκάτερα
[4, 5]   οὐκ ἐδώδιμα. Συμβαίνει δὲ τὴν  μὲν   λεγομένην κεφαλὴν καὶ τὸ στόμα
[4, 4]   οὐδ´ ὁμοίως φανεράν, ἀλλ´ αἱ  μὲν   λεπάδες κάτω ἐν τῷ βάθει,
[4, 4]   ᾠόν, πλὴν τὴν χρόαν τὸ  μὲν   λευκόν, (ἐκεῖνο δ´ ἐρυθρόν. Ἔχει
[4, 1]   Αὐτῶν δὲ πρὸς αὑτά, τὸ  μὲν   μακρότερόν ἐστιν (τευθίς,
[4, 8]   τὰ ἔντομα. (Τούτων δὲ τὰ  μὲν   μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα καὶ
[4, 7]   τροφὴν ἀνασπᾷ. Τοῦτο δὲ τοῖς  μὲν   μαλακόν ἐστι, τοῖς δ´ ἔχει
[4, 4]   τοῦ ὀστράκου σάρκα στιφράν, τὰ  μὲν   μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον. Ἐκ
[4, 9]   τῶν ὀρνέων τοιοῦτον. Καὶ τὰ  μὲν   μαχόμενα φθέγγεται, οἷον ὄρτυξ, τὰ
[4, 11]   ἐγχέλυος καὶ θηλείας τῷ τὸν  μὲν   μείζω κεφαλὴν ἔχειν καὶ μακροτέραν,
[4, 4]   διαφορὰν γὰρ ἔχει πρὸς ἄλληλα  μὲν   μικράν, πρὸς δὲ τὰ ἀκίνητα
[4, 5]   δὲ τούτοις ἄλλο γένος μεγέθει  μὲν   μικρόν, ἀκάνθας δὲ μεγάλας ἔχει
[4, 4]   ὄστρακον. δὲ σαρκῶδες τοῖς  μὲν   μονοθύροις καὶ διθύροις προσπέφυκε τοῖς
[4, 2]   κάραβος, καὶ ἄλλα τέτταρα τὴν  μὲν   μορφὴν ὅμοια τούτοις, βραχύτερα δὲ
[4, 1]   ἔξω μόρια τάδ´ ἐστίν, ἓν  μὲν   οἱ ὀνομαζόμενοι πόδες, δεύτερον δὲ
[4, 2]   μᾶλλον. δ´ ἀστακὸς τὸ  μὲν   ὅλον ὑπόλευκον ἔχει τὸ χρῶμα,
[4, 11]   καὶ τοῖς ἰχθύσιν ἐστὶ τὰ  μὲν   ὅλως οὐκ ἔχοντα ταύτην τὴν
[4, 4]   δὲ μονόθυρα καὶ δίθυρα τῇ  μὲν   ὁμοίως ἔχει τούτοις τῇ δ´
[4, 9]   οἷον ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι δ´ ἔνια  μὲν   ὁμοίως τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσιν,
[4, 10]   καὶ ἐγρηγόρσεως τῶν ζῴων, ὅτι  μὲν   ὅσα (πεζὰ καὶ ἔναιμα πάντα
[4, 4]   κύλλαρον. δὲ νηρείτης τὸ  μὲν   ὄστρακον ἔχει λεῖον καὶ μέγα
[4, 8]   δ´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς βέβαιον  μὲν   οὐδέν ἐστιν οὐδὲ λίαν φανερόν,
[4, 8]   οὗτοι γὰρ τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον  μὲν   οὐδὲν ἔχουσι φανερόν, ἁλίσκονται δὲ
[4, 9]   δοκεῖ τρίζειν. (Ἀλλὰ ταῦτα φωνεῖν  μὲν   οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν
[4, 10]   (τοῖς δ´ εἰς ἀρρωστίαν. Περὶ  μὲν   οὖν αἰσθήσεως καὶ ὕπνου καὶ
[4, 8]   καρηβαροῦντα ὑπὸ τοῦ ψόφου. Ὅτι  μὲν   οὖν ἀκούουσιν, ἐκ τῶν τοιούτων
[4, 4]   ἔντερον ἐν τοῖς ἀριστεροῖς. Τοῖς  μὲν   οὖν ἄλλοις τοιαύτη ἔξοδος
[4, 1]   μέγιστον σηπία ἔχει· ἀφίησι  μὲν   οὖν ἅπαντα, ὅταν φοβηθῇ, μάλιστα
[4, 5]   ἔχουσιν ἐπὶ ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι  μὲν   οὖν ἅπαντες ᾠά, ἀλλ´ ἔνιοι
[4, 9]   πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν  μὲν   οὖν ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐδεμίαν.
[4, 4]   ἐστιν ἐν τῷ πυθμένι. Ταῦτα  μὲν   οὖν δῆλα καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 8]   τἆλλα πάντ´ ἔχει ζῷα. Ἐν  μὲν   οὖν ἐνίοις (καὶ) τὰ αἰσθητήρια
[4, 9]   ἔστι καὶ ἄλλοις μορίοις. Τὰ  μὲν   οὖν ἔντομα οὔτε φωνεῖ οὔτε
[4, 7]   πάμπαν δὲ τοῦτο λεπτόν. Τὰ  μὲν   οὖν ἔξωθεν αὐτῶν μόρια ταῦτα
[4, 4]   ἀλλ´ ἐπὶ τὸ καταντικρύ. (Τὰ  μὲν   οὖν ἔξωθεν μόρια τούτων τῶν
[4, 10]   τε καὶ τὰ τοιαῦτα. Βραχύυπνα  μὲν   οὖν ἐστι πάντα ταῦτα, φαίνεται
[4, 2]   γένος καὶ οὐκ εὐαρίθμητον. Μέγιστον  μὲν   οὖν ἐστιν ἃς καλοῦσι μαίας,
[4, 8]   ἀκοή, ὄσφρησις, γεῦσις, ἁφή. (Ἄνθρωπος  μὲν   οὖν καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ
[4, 2]   καθ´ ἕκαστον δεῖ θεωρεῖν. (Οἱ  μὲν   οὖν κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται, δύο
[4, 7]   καὶ ὅσα τοιαῦτα ἄλλα. Πάντων  μὲν   οὖν κοινὰ μέρη ἐστὶ τρία,
[4, 1]   καὶ αἱ καλούμεναι πυγολαμπίδες. ῶν  μὲν   οὖν μαλακίων καλουμένων τὰ μὲν
[4, 7]   τοῦ πολυαγκίστρου τῷ ἄκρῳ. Τὰ  μὲν   οὖν μέρη τῶν ζῴων ἁπάντων
[4, 2]   σαρκῶδες, ὑμένι λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ  μὲν   οὖν μόρια ὅσα ἐντὸς καὶ
[4, 1]   μάλιστα δ´ σηπία.  μὲν   οὖν μύτις κεῖται ὑπὸ τὸ
[4, 2]   προσηρτημένα τῷ ἐντέρῳ θορικά. Ταῦτα  μὲν   οὖν ἄρρην ἔχει·
[4, 1]   γαστρὸς εἶναι τὴν κεφαλήν. Πόδας  μὲν   οὖν ὀκτὼ πάντ´ ἔχει, καὶ
[4, 9]   ἐστι, καὶ τρίτον διάλεκτος. Φωνεῖ  μὲν   οὖν οὐδενὶ τῶν ἄλλων μορίων
[4, 2]   τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος. Ταῦτα  μὲν   οὖν πάντα ἔχουσι καὶ οἱ
[4, 8]   φανερόν, (ὀσφραίνεται δ´ ὀξέως. Ὅτι  μὲν   οὖν πάσας τὰς αἰσθήσεις ἔχει
[4, 1]   αἱ κοτυληδόνες ἅπασιν εἰσίν.  μὲν   οὖν πολύπους καὶ ὡς ποσὶ
[4, 1]   ἄττα ἐν τῷ σώματι. Τῇ  μὲν   οὖν σηπίᾳ καὶ τῇ τευθίδι
[4, 4]   νεανικῶς κατὰ τὸ μέσον. Ἐν  μὲν   οὖν ταῖς εὐδίαις ἀπολυόμενα νέμεται
[4, 6]   τέμνεται ὥσπερ βύρσα σκληρά. Προσπέφυκε  μὲν   οὖν ταῖς πέτραις τῷ ὀστρακώδει,
[4, 2]   εἶδος ὅμοιον τοῖς ἀστακοῖς. Πάντα  μὲν   οὖν ταῦτα, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[4, 5]   πάμπαν μᾶλλον. Κατὰ  μὲν   οὖν τὴν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν
[4, 9]   τὴν γλῶτταν αὐτῶν λεπτήν. Ἔνια  μὲν   οὖν τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι φωνὴν
[4, 3]   ἔχει πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Δέχεται  μὲν   οὖν τὸ ὕδωρ παρὰ τὸ
[4, 11]   ᾠὸν σκώληκα. Ἐν  μὲν   οὖν τοῖς ἄλλοις γένεσιν ἁπλῶς
[4, 11]   τοιαῦτα ᾠὰ φαίνεται ἔχοντα. Ἐν  μὲν   οὖν τοῖς πεζοῖς καὶ ἐναίμοις
[4, 7]   οἱ σφῆκες διαιρεθέντες ζῶσιν. Μετὰ  μὲν   οὖν τοῦ μέσου καὶ
[4, 8]   ἀκινήτων τήθυα καὶ βάλανοι. (Περὶ  μὲν   οὖν τῶν αἰσθητηρίων τοῦτον ἔχει
[4, 1]   ΒΙΒΛΙΟΝ Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ  μὲν   οὖν τῶν ἐναίμων ζῴων, ὅσα
[4, 1]   ἐνίοτε τὰς πλεκτάνας προτείνει. Περὶ  μὲν   οὖν τῶν μαλακίων εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 6]   τὰς πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ  μὲν   οὖν τῶν μαλακίων καὶ τῶν
[4, 3]   ἐπὶ τῶν θηλειῶν καράβων. Τὰ  μὲν   οὖν τῶν μαλακοστράκων μόρια τοῦτον
[4, 9]   φωναὶ καὶ αἱ διάλεκτοι.  μὲν   οὖν φωνὴ ὀξύτητι (καὶ βαρύτητι
[4, 9]   ἐστι τῇ γλώττῃ διάρθρωσις. Τὰ  μὲν   οὖν φωνήεντα φωνὴ καὶ
[4, 6]   γίνονται καὶ περὶ Χαλκίδα. Τοῦ  μὲν   οὖν χειμῶνος τὴν σάρκα στιφρὰν
[4, 10]   ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος. Καὶ νέοις  μὲν   οὖσι καὶ παιδίοις ἔτι (πάμπαν
[4, 7]   ἑτέρου ἐρείσματος. Δέρμα δ´ ἔχουσι  μέν,   πάμπαν δὲ τοῦτο λεπτόν. Τὰ
[4, 2]   οὐδέποτε. Τὴν δὲ θάλατταν δέχονται  μὲν   παρὰ τὸ στόμα πάντα τὰ
[4, 8]   ὁμοίως (ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ τοῖς  μὲν   πᾶσαι τοῖς δ´ ἐλάττους εἰσίν.
[4, 6]   ἔξοδος· καὶ ἔστιν αὐτῶν τὸ  μὲν   παχύτερον τὸ δὲ λεπτότερον. (Ἔσω
[4, 2]   αὐτῶν (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες, πλὴν αὕτη  μὲν   πλατύ, δὲ κυφὴ ὀξύ.
[4, 7]   μετὰ τὸ στόμα ἔντερον τοῖς  μὲν   πλείστοις εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν μέχρι
[4, 2]   ἄπουν ἐστίν. Κάμπτονται δ´ οἱ  (μὲν   πόδες πάντων εἰς τὸ πλάγιον,
[4, 7]   νῶτόν ἐστιν. Τοῦτο δὲ τοῖς  μὲν   πολλοῖς ἕν ἐστιν· ὅσα δὲ
[4, 1]   πρόσεστιν. Τὸ δ´ ᾠὸν  μὲν   πολύπους ἓν καὶ ἀνώμαλον ἔξωθεν
[4, 8]   τῶν ὀστρακοδέρμων φαίνεται ἔχειν τῶν  μὲν   πορευτικῶν ἐχῖνος, τῶν δ´ ἀκινήτων
[4, 8]   καὶ οἵ γε πολύποδες οὕτω  μὲν   προσέχονται ὥστε μὴ ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´
[4, 2]   κάραβος. Ὅλως δὲ τὸ  μὲν   πρόσωπον ὀξύτερον, τὸν δὲ (θώρακα
[4, 4]   καὶ κήρυκες· καὶ τούτων (τὰ  μὲν   ῥαβδωτά ἐστιν, οἷον κτεὶς καὶ
[4, 8]   ἰχθύων. Καὶ ὅλως δ´ ἐὰν  μὲν   σαπρῷ τις δελέατι δελεάσῃ τὸν
[4, 4]   τὸ τῶν ἐχίνων γένος, τὸ  μὲν   σαρκῶδες, ὅσα σάρκας ἔχει, ὁμοίως
[4, 5]   Ε' Οἱ δ´ ἐχῖνοι τὸ  μὲν   σαρκῶδες οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ´ ἴδιον
[4, 1]   τοῦ σώματος, καλοῦσι τὸ  μὲν   σήπιον, τὸ δὲ ξίφος. Διαφέρει
[4, 2]   ταῦτα, καθάπερ εἴρηται πρότερον, τὸ  μὲν   στερεὸν καὶ ὀστρακῶδες ἐκτὸς ἔχει
[4, 6]   ὑγρόν, ὡς ἂν εἰ τὸ  μὲν   στόμα εἴη, τὸ δὲ τῇ
[4, 5]   ἐκ τῶν κάτωθεν, ὥστε τὸ  μὲν   στόμα πρὸς τῇ νομῇ, τὸ
[4, 8]   δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται. (Καὶ πρὶν  μὲν   συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται, κωλύουσι ψοφεῖν,
[4, 4]   ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα τῇ  μὲν   συμπέφυκε τῇ δὲ διαλέλυται, ὥστε
[4, 9]   φωνήν, ἀσθενῆ δέ, καὶ τὰ  μὲν   συριγμόν, ὥσπερ οἱ ὄφεις, τὰ
[4, 10]   δὲ καθεύδοντα. Σημεῖον δὲ κατὰ  μὲν   τὰ ὄμματα οὐκ ἔστι λαβεῖν
[4, 8]   λοιπὰ γένη τῶν ζῴων ἐστὶ  μὲν   τέτταρα διῃρημένα εἰς γένη,
[4, 2]   Τῶν δ´ ὀκτὼ ποδῶν οἱ  μὲν   τέτταρες ἐξ ἄκρου δίκροοί εἰσιν,
[4, 9]   τὴν δοκοῦσαν φωνὴν ἀφιᾶσι, τὰ  μὲν   τῇ τρίψει τῶν βραγχίων (ἀκανθώδεις
[4, 9]   πλάττεσθαι. Καὶ οἱ ἄνθρωποι φωνὴν  μὲν   τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´
[4, 11]   τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ φυτοῖς τὸ  μὲν   τίκτον ἐστὶ καὶ γεννῶν, τὸ
[4, 4]   (Τὸ δὲ καλούμενον καρκίνιον τρόπον  μέν   τινα κοινόν ἐστι τῶν τε
[4, 4]   διαφοράς· τῶν δ´ ἐντὸς τρόπον  μέν   τινα παραπλήσιος φύσις ἐστὶ
[4, 3]   ἐχομένη δικρόα, (ἧς ἐκ μέσης  μὲν   τὸ ἔντερόν ἐστιν ἁπλοῦν καὶ
[4, 5]   γένη πλείω τῶν ἐχίνων, ἓν  μὲν   τὸ ἐσθιόμενον· τοῦτο δ´ ἐστὶν
[4, 1]   δὲ γένη πλείω πολυπόδων, ἓν  μὲν   τὸ μάλιστ´ ἐπιπολάζον καὶ μέγιστον
[4, 1]   τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ὧν ἐντὸς  μὲν   τὸ σαρκῶδες, (ἐκτὸς δὲ τὸ
[4, 1]   δὲ γένη ταῦτα πλείω, ἓν  μὲν   τὸ τῶν καλουμένων μαλακίων· ταῦτα
[4, 4]   καὶ τὸ γλωττοειδές· ἀλλ´ ἐν  μὲν   τοῖς ἐλάττοσι διὰ μικρότητα αὐτῶν
[4, 4]   τοιαῦτα (μόρια, ὥσπερ εἴρηται, ἐν  μὲν   τοῖς μεγάλοις δῆλά ἐστιν, ἐν
[4, 4]   κεράτια δύο· ταῦτα δ´ ἐν  μὲν   τοῖς μείζοσι (μεγάλα, ἐν δὲ
[4, 4]   τὸν ἀριστερὸν πόδα, ταῦτα ἐν  μὲν   τοῖς στρόμβοις οὐκ ἐγγίνεται, ἐν
[4, 11]   οὐκ ἔστιν, οἷον (ἐν  μὲν   τοῖς τετράποσι πᾶσιν ἔστι τὸ
[4, 5]   τοῦ στόματος πλείω, καὶ πρὸς  μὲν   τὸν ἔξω πόρον συνάπτοντα πρὸς
[4, 2]   δ´ ἐντὸς ὥσπερ γομφίους, ἐκ  μὲν   τοῦ κάτω μέρους τέτταρας καὶ
[4, 9]   (Ὁ δ´ ἐλέφας φωνεῖ ἄνευ  μὲν   τοῦ μυκτῆρος αὐτῷ τῷ στόματι
[4, 8]   πρὸς τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ τὰ  μὲν   τυφλά, τὰ δὲ φέρει μέχρι
[4, 8]   οὐκ ἔχει· ὀφθαλμοὺς γὰρ ἐν  μὲν   τῷ φανερῷ οὐκ ἔχει, ἀφαιρεθέντος
[4, 2]   ἀνορροπύγιον· καὶ τὸ σῶμα τὸ  μὲν   τῶν καρίδων καὶ τῶν καράβων
[4, 8]   τὰ αἰσθητήρια φανερώτατά ἐστι, τὰ  μὲν   τῶν ὀμμάτων καὶ μᾶλλον. (Διωρισμένον
[4, 3]   ἔντερον. Οἱ δὲ καρκίνοι, περὶ  μὲν   τῶν (χηλῶν καὶ τῶν ποδῶν,
[4, 8]   ἐνύδροις, καλουμένοις δ´ ἰχθύσι, τὸ  μὲν   τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν,
[4, 6]   μήκωνα. Ἀνοιχθέντα δ´ ἔσωθεν πρῶτον  μὲν   ὑμένα ἔχει νευρώδη περὶ τὸ
[4, 11]   δ´ ἄρρεν καὶ θῆλυ τοῖς  μὲν   ὑπάρχει τῶν ζῴων, τοῖς δ´
[4, 2]   δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει δὲ τοὺς  μὲν   ὑποκάτω πόδας τοὺς ἄχρι τῶν
[4, 11]   ἐξ αὑτῆς οὐδέν, ἀλλ´ οἱ  μὲν   φάσκοντες (ὅτι τριχώδη καὶ ἑλμινθώδη
[4, 9]   ᾠοτόκα ἐστὶ καὶ τετράποδα, ἀφίησι  μὲν   φωνήν, ἀσθενῆ δέ, καὶ τὰ
[4, 7]   δὲ καὶ ἀσπίσιν ὅμοια, τὸ  μὲν   χρῶμα ἐρυθρά, πτερύγια δ´ ἔχοντα
[4, 4]   ταὐτὸ τῷ ἐντέρῳ, ἀλλὰ τὸ  μὲν   ᾠὸν ἐν τοῖς δεξιοῖς, τὸ
[4, 9]   ἐχόντων γλῶτταν καὶ πλεύμονα (ὅσα  μὲν   ᾠοτόκα ἐστὶ καὶ τετράποδα, ἀφίησι
[4, 6]   (ὥσπερ τῶν ἄλλων ὀστρέων τὰ  μὲν   ὥσπερ ἐχῖνος, τὰ δὲ τὴν
[4, 2]   δὲ (καὶ ἕτερον γένος μικρὸν  μὲν   ὥσπερ οἱ καρκίνοι, τὸ δ´
[4, 6]   δὲ τοῦ τηθύου ἐστὶ (τὸ  μὲν   ὠχρὸν τὸ δ´ ἐρυθρόν. Ἔστι
[4, 10]   καὶ ἔναιμα πάντα καθεύδει καὶ  ἐγρήγορεν,   φανερὸν ποιοῦσι κατὰ τὴν αἴσθησιν.
[4, 11]   τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´  ἄρρεν,   ἐν (δὲ τοῖς ὀστρακοδέρμοις οὐκ
[4, 11]   ἐπ´ οὐδέτερον, οἷον ἔγχελυς οὔτ´  ἄρρεν   ἐστὶν οὔτε θῆλυ, οὐδὲ γεννᾷ
[4, 11]   τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´  ἄρρεν,   καὶ ἐν τοῖς πεζοῖς καὶ
[4, 11]   καὶ κύειν. Ἔστι δ´ οὐδὲν  ἄρρεν   καὶ θῆλυ ἐν τοῖς μονίμοις,
[4, 11]   τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Τὸ δ´  ἄρρεν   καὶ θῆλυ τοῖς μὲν ὑπάρχει
[4, 1]   ἐντόμων, πολλὰ καὶ ἀνόμοια  περιείληφεν   εἴδη ζῴων. Ἔστι δ´ ἔντομα
[4, 4]   περιττώσεως, τῇ δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι,  ἥν   τινες καλοῦσι θαλάττιον οὖς, ὑποκάτω
[4, 9]   δ´ ἐν τοῖς ἄρθροις,  ἣν   ἄν τις ὥσπερ διάλεκτον εἴπειεν,
[4, 11]   γὰρ ἂν ὥσπερ τροφή.  (Ἣν   δὲ λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος ἐγχέλυος
[4, 7]   φανερόν, πλὴν ἔνια οἷον γλῶτταν  (ἣν   καὶ τὰ ὀστρακόδερμα ἔχει πάντα)
[4, 1]   οὐδὲν ἔχει τῶν μαλακίων, ἀλλ´  ἣν   καλοῦσι (μύτιν, καὶ ἐπὶ ταύτῃ
[4, 1]   ἄλλα πάντα δικότυλά ἐστι) καὶ  ἣν   καλοῦσιν οἱ μὲν βολίταιναν οἱ
[4, 9]   δ´ ἐν τοῖς ἄρθροις, ἣν  ἄν   τις ὥσπερ διάλεκτον εἴπειεν, καὶ
[4, 1]   Οὗτος νέμεται πολλάκις παρὰ τὴν  γῆν,   εἶθ´ ὑπὸ τῶν κυμάτων ἐκκλύζεται
[4, 8]   ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν φεύγοντας εἰς τὴν  γῆν,   καὶ λαμβάνουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου
[4, 4]   αὑτό, τῷ δ´ εἰσδύεσθαι καὶ  ζῆν   ἐν ὀστράκῳ ὅμοιον τοῖς ὀστρακοδέρμοις,
[4, 2]   ἔξω ἄκανθαν ἔχει βραχεῖαν καὶ  ὀρθήν.   Τὸ δ´ ὅλον σῶμα καὶ
[4, 4]   καὶ κινεῖται οὐκ ἐπὶ τὴν  ἑλίκην   ἀλλ´ ἐπὶ τὸ καταντικρύ. (Τὰ
[4, 4]   τὸ ὄστρακον ὑπάρχει πᾶσι τὸ  ἑλίκην   ἔχειν τὸ ὄστρακον τὸ ἔσχατον
[4, 4]   ἀρχὴ τοῦ (ἐντέρου περὶ τὴν  ἑλίκην   τῆς μήκωνος, καὶ ταύτῃ ἐστὶν
[4, 2]   καὶ ἀνωνυμώτεροι. Περὶ δὲ τὴν  Φοινίκην   γίνονται ἐν τῷ αἰγιαλῷ οὓς
[4, 11]   τῶν ἀρρένων. (Τὰ δὲ πρὸς  ἀλκὴν   ἐν τῇ φύσει ὑπάρχοντα μόρια,
[4, 1]   δὲ πλάγιος, ἐπὶ τὴν καλουμένην  κεφαλήν,   ἐκτείνων τοὺς πόδας· οὕτω δὲ
[4, 4]   τελευτὴ τοῦ ἐντέρου παρὰ τὴν  κεφαλήν   ἐστιν, ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα,
[4, 11]   θηλείας τῷ τὸν μὲν μείζω  κεφαλὴν   ἔχειν καὶ μακροτέραν, τὴν δὲ
[4, 1]   στόμα ἔχει ὄπισθεν. Τὴν δὲ  κεφαλήν,   ἕως ἂν ζῇ, σκληρὰν ἔχει
[4, 5]   Συμβαίνει δὲ τὴν μὲν λεγομένην  κεφαλὴν   καὶ τὸ στόμα τὸν ἐχῖνον
[4, 4]   ἔχει τούτοις τῇ δ´ ἑτέρως.  Κεφαλὴν   μὲν γὰρ καὶ κεράτια καὶ
[4, 1]   καὶ τῆς γαστρὸς εἶναι τὴν  κεφαλήν.   Πόδας μὲν οὖν ὀκτὼ πάντ´
[4, 1]   περιέχει τἀντός, καὶ καλοῦσιν αὐτὸ  κεφαλήν   τινες, οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες· ἔτι
[4, 1]   τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλὰ περὶ τὴν  κεφαλὴν   χονδρῶδες, (ὃ γίνεται, ἐάν τις
[4, 7]   οὐδὲν ἔχει τῶν τοιούτων οὐδὲ  πιμελήν,   ὥσπερ οὐδ´ ἄλλο τῶν ἀναίμων
[4, 3]   πάντες τὴν δεξιὰν ἔχουσι μείζω  χηλὴν   καὶ ἰσχυροτέραν. Εἴρηται δὲ πρότερον
[4, 9]   ζῳοτόκα καὶ τετράποδα ζῷα ἄλλο  ἄλλην   φωνὴν ἀφίησι, (διάλεκτον δ´ οὐδὲν
[4, 7]   ἐστι, τοῖς δ´ ἔχει ἰσχὺν  πολλήν,   ὥσπερ ταῖς πορφύραις. Καὶ οἱ
[4, 10]   ταῦτα γενέσθαι περὶ τὸ σῶμα  μεταβολὴν   τοῖς μὲν εἰς θάνατον (τοῖς
[4, 7]   τ´ εἶδος καὶ τὸ μέγεθος,  πλὴν   ἀντὶ τῶν ὄρχεων πτερύγια (ἔχειν
[4, 2]   δὲ μέσον αὐτῶν (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες,  πλὴν   αὕτη μὲν πλατύ, δὲ
[4, 11]   τὰ θήλεα λεπτοφωνότερα καὶ ὀξυφωνότερα,  πλὴν   βοός, ὅσα ἔχει φωνήν· οἱ
[4, 8]   πάντα φαίνεται ἔχοντα ταύτας πάσας,  πλὴν   εἴ τι πεπήρωται γένος ἕν,
[4, 4]   κόχλοι ταῦτα καὶ τὰ λευκά,  (πλὴν   ἐλάττω οἱ ἐλάττους. Τὰ δὲ
[4, 7]   ἄλλο δ´ αἰσθητήριον οὐδὲν φανερόν,  πλὴν   ἔνια οἷον γλῶτταν (ἣν καὶ
[4, 1]   ἔχει, καὶ τούτους δικοτύλους πάντα,  πλὴν   ἑνὸς γένους πολυπόδων. Ἰδίᾳ δ´
[4, 9]   ἄρρην καὶ θήλεια,  πλὴν   (ἡ θήλεια παύεται ὅταν ἐπῳάζῃ
[4, 11]   τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν ἐστι,  πλὴν   ἡμίονος, τούτων δ´ αἱ θήλειαι
[4, 10]   ἠρεμοῦσι σφόδρα, καὶ κινοῦσιν οὐδὲν  πλὴν   ἠρέμα τὸ οὐραῖον. Δῆλον δὲ
[4, 4]   οἷα καὶ ἐν ταῖς χελώναις,  πλὴν   ἧττον μέλανα. Ἔχουσι δὲ καὶ
[4, 2]   ἔχων καὶ κάτωθεν καὶ ἄνωθεν,  πλὴν   μὲν δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας
[4, 2]   κοιλίαν τοῦ στόματος ἐχομένην (εὐθύς,  πλὴν   οἱ κάραβοι μικρὸν στόμαχον πρὸ
[4, 7]   ἔχει διαιρούμενα ζωὴν τὰ ἔντομα,  πλὴν   ὅσα λίαν κατέψυκται
[4, 3]   ὀδόντας δύο ὥσπερ κάραβος,  πλὴν   οὐ στρογγύλοι οὗτοι (ἀλλὰ μακροί.
[4, 4]   δὲ μορφὴν παραπλησίαν τοῖς κήρυξι,  πλὴν   οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοι (τὴν μήκωνα
[4, 4]   ἐγγίνεται καὶ ἐν ταῖς σηπίαις,  πλὴν   στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ δὲ
[4, 4]   τὸ ἐν τῷ καράβῳ ᾠόν,  πλὴν   τὴν χρόαν τὸ μὲν λευκόν,
[4, 4]   ἔχει τὴν σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν  πλὴν   τῆς κεφαλῆς, οἷον οἵ τε
[4, 4]   εἰπεῖν ὅμοιόν ἐστι τοῖς ἀράχναις,  πλὴν   τὸ κάτω τῆς κεφαλῆς καὶ
[4, 9]   οὐδενὶ τῶν ἄλλων μορίων οὐδὲν  πλὴν   τῷ φάρυγγι· διὸ ὅσα μὴ
[4, 4]   μὲν γάρ ἐστι λειόστρακα, ὥσπερ  σωλὴν   καὶ μύες καὶ κόγχαι ἔνιαι
[4, 2]   κενοὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν  νομήν.   Ἔστι δὲ (καὶ ἕτερον γένος
[4, 7]   ἔσχατα· καὶ γὰρ ἐπὶ τὴν  τομὴν   πορεύεται καὶ ἐπὶ τὴν οὐράν,
[4, 1]   καὶ μεταξὺ τῶν ποδῶν  ὑμὴν   διατέταται πᾶς· ἐὰν δ´ εἰς
[4, 1]   ἂν ζῇ, σκληρὰν ἔχει καθάπερ  ἐμπεφυσημένην.   Ἅπτεται δὲ καὶ κατέχει ταῖς
[4, 5]   ἐδώδιμα. Συμβαίνει δὲ τὴν μὲν  λεγομένην   κεφαλὴν καὶ τὸ στόμα τὸν
[4, 9]   Καὶ τὴν ὀλολυγόνα δὲ τὴν  γινομένην   ἐν τῷ ὕδατι οἱ βάτραχοι
[4, 2]   γλώττης, εἶτα κοιλίαν τοῦ στόματος  ἐχομένην   (εὐθύς, πλὴν οἱ κάραβοι μικρὸν
[4, 2]   οἰσοφάγον βραχὺν καὶ κοιλίαν τούτου  (ἐχομένην   ὑμενώδη, ἧς πρὸς τῷ στόματι
[4, 8]   ἀμυδρῶς· ὀστώδη γὰρ καὶ οὐκ  ἀπολελυμένην   ἔχουσιν. Ἀλλ´ ἐνίοις τῶν ἰχθύων
[4, 9]   γλῶτταν μὴ ἔχει μὴ  ἀπολελυμένην,   οὐ διαλέγεται. Ψοφεῖν δ´ ἔστι
[4, 9]   ἀρτηρίαν, ἀλλὰ τὴν γλῶτταν οὐκ  ἀπολελυμένην   οὐδὲ χείλη ὥστε ἄρθρον τι
[4, 2]   ᾠῶν χώραν ἔχουσιν. Καὶ τὴν  καλουμένην   δὲ μύτιν μήκωνα πλείω
[4, 8]   δὲ πέμπτην αἴσθησιν τὴν ἁφὴν  καλουμένην   καὶ τἆλλα πάντ´ ἔχει ζῷα.
[4, 1]   Νεῖ δὲ πλάγιος, ἐπὶ τὴν  καλουμένην   κεφαλήν, ἐκτείνων τοὺς πόδας· οὕτω
[4, 8]   τὸ ἐντὸς τοῦ μέλανος, τὴν  καλουμένην   κόρην, καὶ τὸ κύκλῳ πῖον,
[4, 6]   ὥσπερ ἐχῖνος, τὰ δὲ τὴν  καλουμένην   μήκωνα. Ἀνοιχθέντα δ´ ἔσωθεν πρῶτον
[4, 4]   λεπτῷ, κοιλότητα ἔχον ἐν ἑαυτῷ  στενήν.   Ἀπὸ δὲ τοῦ ἐντέρου κάτω
[4, 1]   ποδῶν καὶ τῷ μονοκότυλον εἶναι  μόνην   τῶν μαλακίων (τὰ γὰρ ἄλλα
[4, 5]   τὰς στραγγουρίας τινές. (Περὶ δὲ  Τορώνην   εἰσὶν ἐχῖνοι λευκοὶ θαλάττιοι καὶ
[4, 9]   ἐστὶ καὶ τετράποδα, ἀφίησι μὲν  φωνήν,   ἀσθενῆ δέ, καὶ τὰ μὲν
[4, 9]   (Πάντα δὲ ταῦτα τὴν δοκοῦσαν  φωνὴν   ἀφιᾶσι, τὰ μὲν τῇ τρίψει
[4, 9]   καὶ τετράποδα ζῷα ἄλλο ἄλλην  φωνὴν   ἀφίησι, (διάλεκτον δ´ οὐδὲν ἔχει,
[4, 9]   ὀρνιθίων (ἔνια οὐ τὴν αὐτὴν  φωνὴν   ἀφίησι ἐν τῷ ᾄδειν τοῖς
[4, 9]   μὲν γὰρ διάλεκτον ἔχει, καὶ  φωνὴν   ἔχει, ὅσα δὲ φωνήν, οὐ
[4, 9]   δὲ τῶν ὀρνίθων γένος ἀφίησι  φωνήν·   καὶ μάλιστα ἔχει διάλεκτον ὅσοις
[4, 9]   πέπτυκται, τὴν ἰδίαν ἀφίησι  φωνήν.   Καὶ τὴν ὀλολυγόνα δὲ τὴν
[4, 9]   γενετῆς, πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται·  φωνὴν   μὲν οὖν ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´
[4, 9]   ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ οἱ ἄνθρωποι  φωνὴν   μὲν τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι, διάλεκτον
[4, 11]   ὀξυφωνότερα, πλὴν βοός, ὅσα ἔχει  φωνήν·   οἱ δὲ βόες βαρύτερον φθέγγονται
[4, 9]   καὶ φωνὴν ἔχει, ὅσα δὲ  φωνήν,   οὐ πάντα διάλεκτον. Ὅσοι δὲ
[4, 9]   τὰ δὲ λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ  φωνήν,   τὰ δὲ σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ
[4, 9]   μὲν οὖν τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι  φωνὴν   τά τε θήλεα καὶ τὰ
[4, 8]   τοῖς ἐν τῷ ὑγρῷ τὴν  ἀκοὴν   ἔχουσι χαλεπὸς καὶ μέγας καὶ
[4, 8]   ἐντὸς τοῦ μέλανος, τὴν καλουμένην  κόρην,   καὶ τὸ κύκλῳ πῖον, ἐλάττω
[4, 2]   πρὸς τῷ τραχήλῳ, δ´  ἄρρην   ἐλάττω καὶ οὐκ ἐπαλλάττοντα· ἔτι
[4, 2]   θορικά. Ταῦτα μὲν οὖν  ἄρρην   ἔχει· δὲ θήλεια ᾠὰ
[4, 2]   διαφορὰ φαίνεται· καὶ γὰρ  ἄρρην   καὶ θήλεια ὁποτέραν ἂν
[4, 9]   καὶ ἀηδὼν ᾄδει καὶ  ἄρρην   καὶ θήλεια, πλὴν (ἡ
[4, 2]   ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´ ἔχει  ἄρρην   πρὸς τὴν θήλειαν ἐν τῇ
[4, 1]   ὑπτίων, τραχύτερά τ´ ἔχει  ἄρρην   τῆς θηλείας, καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις,
[4, 2]   (Διαφέρει δ´ κάραβος  ἄρρην   τῆς θηλείας· τῆς μὲν γὰρ
[4, 3]   πυρρὰ διαπεπασμένα. Διαφέρει δ´  ἄρρην   τῆς θηλείας τῷ τε μεγέθει
[4, 4]   οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ οὐδ´  ἴσην   οὐδ´ ὁμοίως φανεράν, ἀλλ´ αἱ
[4, 10]   καὶ ἐγρήγορεν, φανερὸν ποιοῦσι κατὰ  τὴν   αἴσθησιν. Πάντα γὰρ ὅσα ἔχει
[4, 8]   ὅμως τοῖς ἐν τῷ ὑγρῷ  τὴν   ἀκοὴν ἔχουσι χαλεπὸς καὶ μέγας
[4, 1]   διατέταται πᾶς· ἐὰν δ´ εἰς  τὴν   ἄμμον ἐμπέσῃ, οὐκέτι δύναται κατέχειν.
[4, 9]   ποιήσας ἐπὶ τῷ ὕδατι περιτείνῃ  τὴν   ἄνω. Δοκεῖ δὲ διαλαμπουσῶν τῶν
[4, 5]   μᾶλλον. Κατὰ μὲν οὖν  τὴν   ἀρχὴν καὶ τελευτὴν συνεχὲς τοῦ
[4, 9]   Καὶ οἱ ἄνθρωποι φωνὴν μὲν  τὴν   αὐτὴν ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐ
[4, 9]   αὐτῶν λεπτήν. Ἔνια μὲν οὖν  τὴν   αὐτὴν ἀφιᾶσι φωνὴν τά τε
[4, 9]   αὐτὴν ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐ  τὴν   αὐτήν. (Ὁ δ´ ἐλέφας φωνεῖ
[4, 9]   τῶν μικρῶν ὀρνιθίων (ἔνια οὐ  τὴν   αὐτὴν φωνὴν ἀφίησι ἐν τῷ
[4, 8]   χυμῶν. Τὴν δὲ πέμπτην αἴσθησιν  τὴν   ἁφὴν καλουμένην καὶ τἆλλα πάντ´
[4, 4]   δ´ ἀριστερὸν μέγαν, καὶ ποιεῖται  (τὴν   βάδισιν μᾶλλον ἐπὶ τούτῳ. Λαμβάνεται
[4, 2]   δὲ πέντε ἐφ´ ἑκάτερα κατὰ  τὴν   γαστέρα, τὰ ἄκρα (ἔχοντας πλατέα·
[4, 1]   συμφυής. Οὗτος νέμεται πολλάκις παρὰ  τὴν   γῆν, εἶθ´ ὑπὸ τῶν κυμάτων
[4, 8]   ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν φεύγοντας εἰς  τὴν   γῆν, καὶ λαμβάνουσιν ὑπὸ τοῦ
[4, 9]   φωνήν. Καὶ τὴν ὀλολυγόνα δὲ  τὴν   γινομένην ἐν τῷ ὕδατι οἱ
[4, 9]   γλῶττα πλατεῖα, καὶ ὅσα ἔχουσι  τὴν   γλῶτταν αὐτῶν λεπτήν. Ἔνια μὲν
[4, 8]   καὶ τὸ τῶν χυμῶν αἰσθητήριον,  τὴν   γλῶτταν. (Ἐν δὲ τοῖς ἐνύδροις,
[4, 8]   τὸ μὲν τῶν χυμῶν αἰσθητήριον,  τὴν   γλῶτταν, ἔχουσι μέν, ἔχουσι δ´
[4, 9]   καὶ πλεύμονα καὶ ἀρτηρίαν, ἀλλὰ  τὴν   γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ χείλη
[4, 9]   δὲ βάτραχος ἰδίαν ἔχει  τὴν   γλῶτταν· τὸ μὲν γὰρ ἔμπροσθεν
[4, 4]   (ἔχειν τὸ ἔσω τοῦ ὀστράκου.  Τὴν   δ´ ἰδέαν οἷοί εἰσιν, ἐκ
[4, 2]   ἴσας μέντοι ἀμφοτέρας οὐδέτερος οὐδέποτε.  Τὴν   δὲ θάλατταν δέχονται μὲν παρὰ
[4, 11]   μείζω κεφαλὴν ἔχειν καὶ μακροτέραν,  τὴν   δὲ θήλειαν μικρὰν καὶ σιμοτέραν,
[4, 1]   τὸ δὲ στόμα ἔχει ὄπισθεν.  Τὴν   δὲ κεφαλήν, ἕως ἂν ζῇ,
[4, 4]   μὴ κινουμένοις οὐ δῆλα.  Τὴν   δὲ μήκωνα πάντα (ἔχει, ἀλλ´
[4, 4]   λεῖον καὶ μέγα καὶ στρογγύλον,  τὴν   δὲ μορφὴν παραπλησίαν τοῖς κήρυξι,
[4, 4]   ὥστε διὰ ταῦτα ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν.  Τὴν   δὲ μορφὴν (ὡς μὲν ἁπλῶς
[4, 8]   ἔτι δ´ ὀσμῆς καὶ χυμῶν.  Τὴν   δὲ πέμπτην αἴσθησιν τὴν ἁφὴν
[4, 3]   δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ πάντες  τὴν   δεξιὰν ἔχουσι μείζω χηλὴν καὶ
[4, 11]   μὲν ὅλως οὐκ ἔχοντα ταύτην  τὴν   διαφορὰν ἐπ´ οὐδέτερον, οἷον ἔγχελυς
[4, 9]   τοὔνομα ἔχει. (Πάντα δὲ ταῦτα  τὴν   δοκοῦσαν φωνὴν ἀφιᾶσι, τὰ μὲν
[4, 4]   δεξιά, καὶ κινεῖται οὐκ ἐπὶ  τὴν   ἑλίκην ἀλλ´ ἐπὶ τὸ καταντικρύ.
[4, 4]   δ´ ἀρχὴ τοῦ (ἐντέρου περὶ  τὴν   ἑλίκην τῆς μήκωνος, καὶ ταύτῃ
[4, 4]   ὄστρακα καὶ κατὰ τὴν σάρκα  τὴν   ἐντός. Τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν
[4, 5]   κόλποι αὐτῆς εἰς ἓν πρὸς  τὴν   ἔξοδον τῆς περιττώσεως, τετρύπηται
[4, 2]   τοῦ στήθους ἠρτημένον μέχρι πρὸς  τὴν   ἔξοδον τοῦ περιττώματος· οὗτος δ´
[4, 2]   ἰσοπαχὲς δι´ ὅλου μέχρι πρὸς  τὴν   ἔξοδον τοῦ περιττώματος. Ταῦτα μὲν
[4, 8]   τῆς κεφαλῆς κατὰ τὴν χώραν  τὴν   ἔξω τῶν ὀμμάτων ἔσωθέν εἰσιν
[4, 5]   τὸ στόμα ἐστί, κατὰ δὲ  τὴν   ἐπιφάνειαν οὐ συνεχὲς ἀλλ´ ὅμοιον
[4, 4]   ἐστιν· οὗτοι δ´ εἰσὶν οἱ  τὴν   ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν ἔχοντες, οἷον
[4, 1]   πλεκτανῶν ἔχουσι κοῖλον (αὐλόν,  τὴν   θάλατταν ἀφιᾶσι δεξάμενοι τῷ κύτει,
[4, 8]   ἰχθῦς, ἐκ τοῦ διατρίβοντας περὶ  τὴν   θάλατταν ἐντυγχάνειν τοιούτοις πολλοῖς. Μάλιστα
[4, 3]   ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις, ἔπειθ´ οὕτως ἀποπυτίζει  τὴν   θάλατταν. Ἐχόμενος δὲ τῶν ὀδόντων
[4, 2]   δ´ ἔχει ἄρρην πρὸς  τὴν   θήλειαν ἐν τῇ σαρκὶ κατὰ
[4, 8]   οὓς ἐπειδὰν βούλωνται προκαλέσασθαι εἰς  τὴν   θήραν οἱ ἁλιεῖς, τὸ στόμα
[4, 8]   κώπης δικτύων οἱ περὶ  τὴν   θήραν ταύτην ὄντες· ἀλλ´ ὅταν
[4, 9]   φάρυγγα ἀπολέλυται καὶ πέπτυκται,  τὴν   ἰδίαν ἀφίησι φωνήν. Καὶ τὴν
[4, 4]   δέρματα διατρυπῶσι τῶν τετραπόδων, ἔτι  τὴν   ἰσχὺν τοῦτ´ ἔστι σφοδρότερον· τῶν
[4, 2]   τῶν ᾠῶν χώραν ἔχουσιν. Καὶ  τὴν   καλουμένην δὲ μύτιν μήκωνα
[4, 1]   ταύτῃ. Νεῖ δὲ πλάγιος, ἐπὶ  τὴν   καλουμένην κεφαλήν, ἐκτείνων τοὺς πόδας·
[4, 8]   καὶ τὸ ἐντὸς τοῦ μέλανος,  τὴν   καλουμένην κόρην, καὶ τὸ κύκλῳ
[4, 6]   μὲν ὥσπερ ἐχῖνος, τὰ δὲ  τὴν   καλουμένην μήκωνα. Ἀνοιχθέντα δ´ ἔσωθεν
[4, 9]   δὲ τὴν ὀλολυγόνα, ὅταν ἰσοχειλῆ  τὴν   κάτω σιαγόνα ποιήσας ἐπὶ τῷ
[4, 4]   τελευτὴ τοῦ ἐντέρου παρὰ  τὴν   κεφαλήν ἐστιν, ἀφιᾶσι τὸ
[4, 1]   ποδῶν καὶ τῆς γαστρὸς εἶναι  τὴν   κεφαλήν. Πόδας μὲν οὖν ὀκτὼ
[4, 1]   στερεὸν τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλὰ περὶ  τὴν   κεφαλὴν χονδρῶδες, (ὃ γίνεται, ἐάν
[4, 5]   τετρύπηται τὸ ὄστρακον. Ὑπὸ δὲ  τὴν   κοιλίαν ἐν ἄλλῳ ὑμένι τὰ
[4, 3]   εὐθὺς εἶναι μετὰ τὸ στόμα  τὴν   κοιλίαν. Καὶ κοιλία τούτου ἐχομένη
[4, 7]   κεφαλή τε καὶ τὸ περὶ  τὴν   κοιλίαν κύτος καὶ τρίτον τὸ
[4, 9]   δὲ τοῖς ἐντὸς τοῖς περὶ  τὴν   κοιλίαν· πνεῦμα γὰρ ἔχει τούτων
[4, 4]   τοιούτοις πάθεσιν. Ἔχει γὰρ πάντα  τὴν   μὲν ἐξωτάτω ἐν τῷ στόματι
[4, 5]   καὶ οὐκ ἐδώδιμα. Συμβαίνει δὲ  τὴν   μὲν λεγομένην κεφαλὴν καὶ τὸ
[4, 2]   κάραβος, καὶ ἄλλα τέτταρα  τὴν   μὲν μορφὴν ὅμοια τούτοις, βραχύτερα
[4, 4]   κήρυξι, πλὴν οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοι  (τὴν   μήκωνα μέλαιναν ἀλλ´ ἐρυθράν· προσπέφυκε
[4, 9]   τὴν ἰδίαν ἀφίησι φωνήν. Καὶ  τὴν   ὀλολυγόνα δὲ τὴν γινομένην ἐν
[4, 9]   ὑσὶ καὶ προβάτοις. Ποιεῖ δὲ  τὴν   ὀλολυγόνα, ὅταν ἰσοχειλῆ τὴν κάτω
[4, 9]   τῶν ζῴων ἴδιαι φωναὶ πρὸς  τὴν   ὁμιλίαν καὶ (τὸν πλησιασμόν, οἷον
[4, 8]   φασὶν ὑποφεύγειν αὐτούς. Ἥκιστα δὲ  τὴν   ὄσφρησιν τῶν ὀστρακοδέρμων φαίνεται ἔχειν
[4, 2]   καὶ καρίσι κατ´ εὐθυωρίαν πρὸς  τὴν   οὐράν, τὸ περίττωμα ἀφιᾶσι
[4, 2]   καὶ καρὶς κυφὴ  τὴν   οὐρὰν καὶ πτερύγια τέτταρα. Ἔχει
[4, 7]   τὴν τομὴν πορεύεται καὶ ἐπὶ  τὴν   οὐράν, οἷον καλουμένη σκολόπενδρα.
[4, 9]   ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας πρὸς  τὴν   ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ ἑκάστοις τῶν
[4, 9]   τῶν μεγάλων· (καὶ μάλιστα περὶ  τὴν   ὀχείαν ἕκαστον γίνεται τῶν ὀρνέων
[4, 4]   ἔχει μέν, ἐντὸς δ´ ἔχει  τὴν   σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν τῆς
[4, 6]   πολύπους ταῖς πλεκτάναις, οὕτως ὥστε  τὴν   σάρκα ἐπανοιδεῖν. Ἔχει δὲ τὸ
[4, 6]   Χαλκίδα. Τοῦ μὲν οὖν χειμῶνος  τὴν   σάρκα στιφρὰν ἔχουσι (διὸ καὶ
[4, 4]   κατὰ τὰ ὄστρακα καὶ κατὰ  τὴν   σάρκα τὴν ἐντός. Τὰ μὲν
[4, 2]   τῆς σαρκός, ὥστε μεταξὺ εἶναι  τὴν   σάρκα· (τὸ μὲν γὰρ ἔντερον
[4, 7]   γὰρ αὑτὸ τὸ σῶμα διὰ  τὴν   σκληρότητα σώζει, καὶ οὐ προσδεῖται
[4, 2]   αὑτά, ὅμοια τὸ χρῶμα καὶ  τὴν   σύστασιν ταῖς τῆς σηπίας προβοσκίσιν·
[4, 8]   (Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ γεύσεως·  (τήν   τε γὰρ τροφὴν ἑτέραν διώκουσι,
[4, 7]   τὰ ἔσχατα· καὶ γὰρ ἐπὶ  τὴν   τομὴν πορεύεται καὶ ἐπὶ τὴν
[4, 7]   καὶ γεύεται καὶ εἰς αὐτὸ  τὴν   τροφὴν ἀνασπᾷ. Τοῦτο δὲ τοῖς
[4, 1]   καὶ λαμβάνουσιν εἰς τὸ στόμα  τὴν   τροφήν, καὶ ὅταν χειμὼν ᾖ,
[4, 6]   φέροντας, ἀφίησι καὶ δέχεται  τὴν   τροφὴν καὶ τὸ ὑγρόν, ὡς
[4, 2]   θήλεα αὐτῶν παρὰ τὸ ἔντερον  τὴν   τῶν ᾠῶν χώραν ἔχουσιν. Καὶ
[4, 2]   ἐλάττους καὶ ἀνωνυμώτεροι. Περὶ δὲ  τὴν   Φοινίκην γίνονται ἐν τῷ αἰγιαλῷ
[4, 4]   τῶν ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ μὲν γὰρ  τὴν   φύσιν ὅμοιον τοῖς καραβοειδέσι, καὶ
[4, 6]   καλούμενα τήθυα τούτων πάντων ἔχει  τὴν   φύσιν περιττοτάτην. Κέκρυπται γὰρ αὐτῶν
[4, 2]   τούτῳ σάρκα ἐρυθρὰν καὶ αἱματώδη  τὴν   χρόαν, τῇ δ´ ἁφῇ γλίσχραν
[4, 4]   ἐν τῷ καράβῳ ᾠόν, πλὴν  τὴν   χρόαν τὸ μὲν λευκόν, (ἐκεῖνο
[4, 4]   μακρὸς πόρος καὶ λευκός, ὅμοιος  τὴν   χρόαν τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει
[4, 8]   παχέος ἀπὸ τῆς κεφαλῆς κατὰ  τὴν   χώραν τὴν ἔξω τῶν ὀμμάτων
[4, 2]   αὐτῶν παρὰ τὸ ἔντερον τὴν  τῶν   ᾠῶν χώραν ἔχουσιν. Καὶ τὴν
[4, 6]   τούτων πάντων ἔχει τὴν φύσιν  περιττοτάτην.   Κέκρυπται γὰρ αὐτῶν μόνων τὸ
[4, 9]   ὅσα ἔχουσι τὴν γλῶτταν αὐτῶν  λεπτήν.   Ἔνια μὲν οὖν τὴν αὐτὴν
[4, 9]   ὥσπερ οἱ ὄφεις, τὰ δὲ  λεπτὴν   καὶ ἀσθενῆ φωνήν, τὰ δὲ
[4, 8]   ὀσμῆς καὶ χυμῶν. Τὴν δὲ  πέμπτην   αἴσθησιν τὴν ἁφὴν καλουμένην καὶ
[4, 9]   οἱ ἄνθρωποι φωνὴν μὲν τὴν  αὐτὴν   ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐ τὴν
[4, 9]   λεπτήν. Ἔνια μὲν οὖν τὴν  αὐτὴν   ἀφιᾶσι φωνὴν τά τε θήλεα
[4, 9]   ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐ τὴν  αὐτήν.   (Ὁ δ´ ἐλέφας φωνεῖ ἄνευ
[4, 9]   μικρῶν ὀρνιθίων (ἔνια οὐ τὴν  αὐτὴν   φωνὴν ἀφίησι ἐν τῷ ᾄδειν
[4, 8]   τοῖς μὴ σκοπουμένοις ἀκριβῶς δοκεῖν  ταύτην   εἶναι γλῶτταν. (Ὅτι δ´ αἰσθάνονται
[4, 1]   ἔχουσι πάντα τὰ μαλάκια περὶ  ταύτην.   Μετὰ δὲ τὸ στόμα ἔχουσιν
[4, 8]   δικτύων οἱ περὶ τὴν θήραν  ταύτην   ὄντες· ἀλλ´ ὅταν κατανοήσωσιν ἔν
[4, 11]   τὰ μὲν ὅλως οὐκ ἔχοντα  ταύτην   τὴν διαφορὰν ἐπ´ οὐδέτερον, οἷον
[4, 5]   μὲν οὖν τὴν ἀρχὴν καὶ  τελευτὴν   συνεχὲς τοῦ ἐχίνου τὸ στόμα
[4, 8]   Τὴν δὲ πέμπτην αἴσθησιν τὴν  ἁφὴν   καλουμένην καὶ τἆλλα πάντ´ ἔχει
[4, 1]   ὀστοῦ, ἔχον ἐν αὑτῷ ψαθυρότητα  σομφήν,   τὸ δὲ τῶν τευθίδων λεπτὸν
[4, 7]   γεύεται καὶ εἰς αὐτὸ τὴν  τροφὴν   ἀνασπᾷ. Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν
[4, 8]   περὶ γεύσεως· (τήν τε γὰρ  τροφὴν   ἑτέραν διώκουσι, καὶ οὐ τοῖς
[4, 1]   λαμβάνουσιν εἰς τὸ στόμα τὴν  τροφήν,   καὶ ὅταν χειμὼν ᾖ, βαλλόμεναι
[4, 6]   ἀφίησι καὶ δέχεται τὴν  τροφὴν   καὶ τὸ ὑγρόν, ὡς ἂν
[4, 2]   καὶ ἄλλα τέτταρα τὴν μὲν  μορφὴν   ὅμοια τούτοις, βραχύτερα δὲ καὶ
[4, 4]   μέγα καὶ στρογγύλον, τὴν δὲ  μορφὴν   παραπλησίαν τοῖς κήρυξι, πλὴν οὐχ
[4, 4]   ταῦτα ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν δὲ  μορφὴν   (ὡς μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν ὅμοιόν
[4, 4]   ἀλλήλων διαφέρει καὶ τοῖς καθ´  ὑπεροχὴν   πάθεσιν) οὐ πολὺ δὲ διαφέρει
[4, 4]   διαφέρει δ´ ὥσπερ εἴρηται, καθ´  ὑπεροχήν   (τὰ μὲν γὰρ μείζω μόρια
[4, 5]   μᾶλλον. Κατὰ μὲν οὖν τὴν  ἀρχὴν   καὶ τελευτὴν συνεχὲς τοῦ ἐχίνου
[4, 7]   μεταξύ. (Πάντα δ´ ἔχει διαιρούμενα  ζωὴν   τὰ ἔντομα, πλὴν ὅσα
[4, 10]   οὕτως ὥστε καὶ τῇ χειρὶ  λαβεῖν   πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ δὲ
[4, 2]   τῇ θέσει, καθάπερ πρὸς τὸ  λαβεῖν   καὶ πιέσαι πεφυκότες. (Ἐπάνω δὲ
[4, 10]   μὲν τὰ ὄμματα οὐκ ἔστι  λαβεῖν   (οὐδὲν γὰρ ἔχει βλέφαρα αὐτῶν)
[4, 2]   θεῖν ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι  καταλαβεῖν·   ἀνοιχθέντες δὲ κενοὶ διὰ τὸ
[4, 8]   ἄν τις ψοφήσῃ, καταδύεσθαι, καὶ  φεύγειν   κατωτέρω, (ὅταν αἴσθωνται τὸ σιδήριον
[4, 8]   ἀκουόντων· ἐὰν δὲ φθέγγωνται, φασὶν  ὑποφεύγειν   αὐτούς. Ἥκιστα δὲ τὴν ὄσφρησιν
[4, 9]   τὰ πτηνὰ αὐτῶν, τὰ δ´  ᾄδειν   λέγεται, οἷον οἱ τέττιγες. Πάντα
[4, 9]   αὐτὴν φωνὴν ἀφίησι ἐν τῷ  ᾄδειν   τοῖς γεννήσασιν, ἂν ἀπότροφα γένωνται
[4, 10]   τῶν τοιούτων προϊούσης τῆς ἡλικίας  ἰδεῖν   ἐνύπνιον, καὶ μετὰ ταῦτα γενέσθαι
[4, 6]   πάμπαν μικροὺς καὶ οὐ ῥᾳδίους  ἰδεῖν,   ἀφίησι καὶ δέχεται τὸ
[4, 8]   καὶ εὐδίαις ἐπιπολάζοντας, καὶ βουληθῶσιν  ἰδεῖν   τὰ μεγέθη καὶ τί τὸ
[4, 1]   δὲ τοῦτο ἔξωθεν μὲν ἔστιν  ἰδεῖν   τὸ φαινόμενον κύτος. Ἔστι δ´
[4, 6]   πλεκτάναις, οὕτως ὥστε τὴν σάρκα  ἐπανοιδεῖν.   Ἔχει δὲ τὸ στόμα ἐν
[4, 10]   τριώδοντι ἡμέρας πολλάκις διὰ τὸ  καθεύδειν·   εἰ δὲ μή, οὐδὲν δοκεῖ
[4, 10]   ταῖς πυρίαις ἁλίσκονται διὰ τὸ  καθεύδειν.   Πολλάκις δὲ καὶ οἱ θυννοσκόποι
[4, 10]   ποιεῖται τὸν ὕπνον. Ἔτι δ´  ἐνυπνιάζειν   φαίνονται οὐ μόνον ἄνθρωποι, ἀλλὰ
[4, 8]   κύρτον, οὐκ ἐθέλουσιν εἰσδύνειν οὐδὲ  πλησιάζειν,   ἐὰν δὲ νεαρῷ δελέατι καὶ
[4, 4]   ὀστρακοδέρμοις, ὥστε διὰ ταῦτα ἔοικεν  ἐπαμφοτερίζειν.   Τὴν δὲ μορφὴν (ὡς μὲν
[4, 9]   τῶν σελαχῶν δ´ ἔνια δοκεῖ  τρίζειν.   (Ἀλλὰ ταῦτα φωνεῖν μὲν οὐκ
[4, 2]   ἵππους διὰ τὸ οὕτω ταχέως  θεῖν   ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν·
[4, 10]   γὰρ ἔστιν ἐπιπεσόντα τοῖς ἰχθύσι  λαθεῖν   οὕτως ὥστε καὶ τῇ χειρὶ
[4, 10]   τῇ χειρὶ λαβεῖν πατάξαντα  λαθεῖν·   (ὑπὸ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[4, 8]   ἰχθύων ὅτι μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον  ποιεῖν   κώπης δικτύων οἱ
[4, 9]   ὥστε ἄρθρον τι τῆς φωνῆς  ποιεῖν.   Τῶν δ´ ἐχόντων γλῶτταν καὶ
[4, 3]   στόμαχος βραχὺς πάμπαν, ὥστε  δοκεῖν   εὐθὺς εἶναι μετὰ τὸ στόμα
[4, 8]   ὥστε τοῖς μὴ σκοπουμένοις ἀκριβῶς  δοκεῖν   ταύτην εἶναι γλῶτταν. (Ὅτι δ´
[4, 8]   ἐν τῇ θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν  ἐξοκέλλειν   φεύγοντας εἰς τὴν γῆν, καὶ
[4, 8]   τοῖς ναύταις ὅτι μάλιστα σιγῇ  πλεῖν,   μέχρι περ ἂν κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε
[4, 8]   κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε δ´ ὅταν βούλωνται  συνδραμεῖν,   ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ τῆς
[4, 10]   ψύλλους, κἂν ὥστε τῇ χειρὶ  λαμβάνειν   ῥᾳδίως· νῦν δ´, ἂν χρονίζωσιν,
[4, 8]   τοῦ διατρίβοντας περὶ τὴν θάλατταν  ἐντυγχάνειν   τοιούτοις πολλοῖς. Μάλιστα δὲ τῶν
[4, 8]   προσέχονται ὥστε μὴ ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´  ὑπομένειν   τεμνόμενοι· ἐὰν δέ τις κόνυζαν
[4, 8]   δελεάσῃ τὸν κύρτον, οὐκ ἐθέλουσιν  εἰσδύνειν   οὐδὲ πλησιάζειν, ἐὰν δὲ νεαρῷ
[4, 9]   ἔνια δοκεῖ τρίζειν. (Ἀλλὰ ταῦτα  φωνεῖν   μὲν οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι,
[4, 9]   ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς οὓς λέγουσι  φωνεῖν,   οἷον λύρα καὶ χρομίς (οὗτοι
[4, 10]   μόνον διὰ τὸ μὴ ὀξὺ  βλέπειν   ἡσυχάζουσι τῆς νυκτός (ἅπαντα γὰρ
[4, 4]   δὲ μορφὴν (ὡς μὲν ἁπλῶς  εἰπεῖν   ὅμοιόν ἐστι τοῖς ἀράχναις, πλὴν
[4, 8]   φανερόν, ἁλίσκονται δὲ διὰ τὸ  καρηβαρεῖν   ὑπὸ τοῦ ψόφου, καθάπερ εἴρηται
[4, 2]   ἤδη διαφορὰς καθ´ ἕκαστον δεῖ  θεωρεῖν.   (Οἱ μὲν οὖν κάραβοι, ὥσπερ
[4, 11]   ἀλλὰ καθ´ ὁμοιότητά τινα καὶ  τίκτειν   λέγονται καὶ κύειν. Ἔστι δ´
[4, 11]   τινα καὶ τίκτειν λέγονται καὶ  κύειν.   Ἔστι δ´ οὐδὲν ἄρρεν καὶ
[4, 9]   μὴ ἀπολελυμένην, οὐ διαλέγεται.  Ψοφεῖν   δ´ ἔστι καὶ ἄλλοις μορίοις.
[4, 9]   μὲν οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι,  ψοφεῖν   δέ. Καὶ γὰρ οἱ κτένες
[4, 8]   μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται, κωλύουσι  ψοφεῖν,   ὅταν δὲ κυκλώσωσι, κελεύουσιν ἤδη
[4, 8]   κυκλώσωσι, κελεύουσιν ἤδη βοᾶν καὶ  ψοφεῖν·   τὸν γὰρ ψόφον καὶ τὸν
[4, 7]   πλὴν ἀντὶ τῶν ὄρχεων πτερύγια  (ἔχειν   δύο, καὶ λαβέσθαι ποτὲ τοῦ
[4, 7]   φανερόν, τὰ δὲ τεττιγόνια μὴ  ἔχειν.   Ἔστι δ´ ἔνια ζῷα περιττὰ
[4, 5]   τὸ στόμα τὸν ἐχῖνον κάτω  ἔχειν,   δ´ ἀφίησι τὸ περίττωμα,
[4, 11]   τῷ τὸν μὲν μείζω κεφαλὴν  ἔχειν   καὶ μακροτέραν, τὴν δὲ θήλειαν
[4, 2]   δὲ κενοὶ διὰ τὸ μὴ  ἔχειν   νομήν. Ἔστι δὲ (καὶ ἕτερον
[4, 3]   ἐναίμων τὰ ἐντὸς μόρια ὀνόματα  ἔχειν·   πάντα γὰρ σπλάγχνα ἔχει τὰ
[4, 4]   διαφέρουσι δ´ αὐτῶν τῷ μαλακὸν  (ἔχειν   τὸ ἔσω τοῦ ὀστράκου. Τὴν
[4, 4]   ὄστρακον ὑπάρχει πᾶσι τὸ ἑλίκην  ἔχειν   τὸ ὄστρακον τὸ ἔσχατον ἀπὸ
[4, 8]   τὴν ὄσφρησιν τῶν ὀστρακοδέρμων φαίνεται  ἔχειν   τῶν μὲν πορευτικῶν ἐχῖνος, τῶν
[4, 7]   ὑπὸ τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ  ἔχειν   ὑμένα φανερόν, τὰ δὲ τεττιγόνια
[4, 2]   δὲ διαφέρουσι τῶν καράβων τῷ  ἔχειν   χηλὰς καὶ ἄλλας τινὰς διαφορὰς
[4, 1]   τὴν ἄμμον ἐμπέσῃ, οὐκέτι δύναται  κατέχειν.   (Ἔχουσι δὲ διαφορὰν οἵ τε
[4, 4]   τρόπον· κἄν τι φοβηθῇ, συσπᾶται  πάλιν   εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει δὲ
[4, 7]   καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις, καὶ  πάλιν   ὅσα τὸ πτερὸν ἔχει ἐν
[4, 4]   αὐτῆς) εἶτ´ ἐπικάμψαν ἄνω φέρεται  πάλιν   πρὸς τὸ σαρκῶδες, καὶ
[4, 1]   ἑλίκῃ. Ἀπὸ δὲ ταύτης ἄνω  πάλιν   φέρει πρὸς τὸ στόμα ἔντερον
[4, 2]   τοῖς καράβοις. δὲ κραγγὼν  ἀνάπαλιν·   τοὺς πρώτους γὰρ ἔχει τέτταρας
[4, 1]   οἱ μὲν βολίταιναν οἱ δ´  ὄζολιν.   (Ἔτι δ´ ἄλλοι δύο ἐν
[4, 1]   σχῆμα ὅμοιον τῇ ἐν τοῖς  κήρυξιν   ἑλίκῃ. Ἀπὸ δὲ ταύτης ἄνω
[4, 11]   Ἐν ἐνίοις δ´ ὑπάρχει μὲν  ἀμφοῖν,   ἀλλὰ κρείττω καὶ μᾶλλον τοῖς
[4, 1]   ἐν τοῖς πρανέσιν (ἢ ἐν  ἀμφοῖν,   καὶ οὔτε ὀστῶδες ἔχει ἓν
[4, 1]   κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες, ἀλλὰ μέσον  ἀμφοῖν·   τὸ σῶμα γὰρ ὁμοίως καὶ
[4, 8]   τοὺς κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου  χάριν   τῆς κνίσης. Ἔτι δ´
[4, 8]   τοῖς δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται. (Καὶ  πρὶν   μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται, κωλύουσι
[4, 8]   πολύποδες καὶ οἱ κάραβοι τοῖς  δελέασιν   ἁλίσκονται· καὶ οἵ γε πολύποδες
[4, 8]   πλεῖστοι τῶν ἰχθύων, τοῖς τε  δελέασιν   οὐ τοῖς αὐτοῖς ἁλίσκονται πάντες
[4, 8]   γεύσει καὶ ἐδωδῇ τοῖς τοιούτοις  δελέασιν.   (Τῆς δ´ ἀκοῆς καὶ τῆς
[4, 8]   τοσούτου τόπου τεκμαιρόμενοι τὰ δίκτυα  καθιᾶσιν,   ὅπως μήτε κώπης μήτε τῆς
[4, 8]   ἐὰν δέ τις κόνυζαν προσενέγκῃ,  ἀφιᾶσιν   εὐθέως ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 9]   λύρα καὶ χρομίς (οὗτοι γὰρ  ἀφιᾶσιν   ὥσπερ γρυλισμόν) καὶ κάπρος
[4, 3]   ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει τὸ στόμα τοῖς  ἐπικαλύμμασιν   ἀμφοτέροις, ἔπειθ´ οὕτως ἀποπυτίζει τὴν
[4, 3]   παρὰ τὸ στόμα, ἀπωθῶν τοῖς  ἐπικαλύμμασιν,   ἀφίησι δὲ κατὰ τοὺς ἄνω
[4, 3]   πόρους τοῦ στόματος, ἐπιλαμβάνων τοῖς  ἐπικαλύμμασιν,   εἰσῆλθεν· οὗτοι δ´ εἰσὶν
[4, 4]   μήκων, ὥσπερ εἴρηται, περίττωμά ἐστι  πᾶσιν   ἐν ὑμένι. Τὸ δὲ καλούμενον
[4, 11]   οἷον (ἐν μὲν τοῖς τετράποσι  πᾶσιν   ἔστι τὸ μὲν θῆλυ τὸ
[4, 8]   ἔχει τὸν τρόπον τοῖς ζῴοις  πᾶσιν.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ δὲ φωνῆς
[4, 8]   καὶ μέγας καὶ βαρὺς φαίνεται  πᾶσιν.   συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῆς
[4, 4]   ἐστιν, ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα,  πᾶσιν   ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι καὶ τοῖς
[4, 11]   τοῖς δίποσι καὶ τετράποσι καὶ  πᾶσιν   ὅσα ἐκ συνδυασμοῦ τίκτει ζῷον
[4, 4]   τῷ γιγγλυμώδει. Καὶ τὰ τριχώδη  πᾶσιν   ὑπάρχει κύκλῳ τούτοις, οἷον καὶ
[4, 8]   αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ καὶ πρότερον εἴρηται,  πᾶσιν   ὑπάρχει τοῖς ζῴοις. Τὰ δ´
[4, 8]   νῦν λεκτέον· οὐ γὰρ ὁμοίως  (ἁπᾶσιν   ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ τοῖς μὲν πᾶσαι
[4, 1]   δὲ τῶν ποδῶν αἱ κοτυληδόνες  ἅπασιν   εἰσίν. μὲν οὖν πολύπους
[4, 5]   ἴσα τὸν ἀριθμὸν ὄντα ἐν  ἅπασιν   (πέντε γάρ ἐστι τὸ πλῆθος)
[4, 5]   τε στρομβώδεσι πᾶσι καὶ ταῖς  λεπάσιν·   γὰρ νομὴ ἐκ τῶν
[4, 9]   ἀφίησι ἐν τῷ ᾄδειν τοῖς  γεννήσασιν,   ἂν ἀπότροφα γένωνται καὶ ἄλλων
[4, 2]   ὅμοια τὸ χρῶμα καὶ τὴν  σύστασιν   ταῖς τῆς σηπίας προβοσκίσιν· εἱλιγμένα
[4, 8]   αὑτῶν δὴ αἵματος τάχιστα ὀσφραίνεσθαί  φασιν   αὐτούς· (δῆλον δὲ ποιοῦσι φεύγοντες
[4, 8]   γὰρ μᾶλλον. (Τοὺς δὲ πολύπους  φασὶν   ὀπτήσαντες εἰς τοὺς κύρτους ἐντιθέναι
[4, 8]   καὶ ἀκουόντων· ἐὰν δὲ φθέγγωνται,  φασὶν   ὑποφεύγειν αὐτούς. Ἥκιστα δὲ τὴν
[4, 4]   ὅμοιος τὴν χρόαν τοῖς ἄνω  μαστοειδέσιν·   ἔχει δ´ ἐντομὰς ὥσπερ τὸ
[4, 4]   ὥστε βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς δὲ  στρομβώδεσιν   ἀπολέλυται μᾶλλον. Ἴδιον δὲ τούτοις
[4, 8]   ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια γὰρ δελεάζεται τοῖς  δυσώδεσιν,   ὥσπερ σάλπη τῇ κόπρῳ.
[4, 4]   καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις  πάθεσιν.   Ἔχει γὰρ πάντα τὴν μὲν
[4, 4]   διαφέρει καὶ τοῖς καθ´ ὑπεροχὴν  πάθεσιν)   οὐ πολὺ δὲ διαφέρει οὐδὲ
[4, 9]   μὲν ὁμοίως τὰ ἄρρενα τοῖς  θήλεσιν,   οἷον καὶ ἀηδὼν ᾄδει καὶ
[4, 1]   τοῖς ὑπτίοις ἐν τοῖς  πρανέσιν   (ἢ ἐν ἀμφοῖν, καὶ οὔτε
[4, 2]   ἔχουσι, τὰ δ´ ἐν τοῖς  πρανέσιν   ὅμοια τοῖς καράβοις. δὲ
[4, 11]   Ἐν μὲν οὖν τοῖς ἄλλοις  γένεσιν   ἁπλῶς ἔστιν οὐκ
[4, 11]   τοιαῦτα μόρια, ἐν ἐνίοις μὲν  γένεσιν   ὅλως τὰ μὲν ἄρρενα ἔχει
[4, 11]   ἀλλὰ κρείττω καὶ μᾶλλον τοῖς  ἄρρεσιν,   οἷον τὰ κέρατα τῶν ταύρων
[4, 4]   κύκλῳ τούτοις, οἷον καὶ τοῖς  κτεσίν.   (Καὶ τὸ λεγόμενον ᾠὸν τοῖς
[4, 8]   δ´ ἄλλα καὶ τῶν χρωμάτων  αἴσθησιν   ἔχει καὶ τῶν ψόφων, ἔτι
[4, 8]   Καὶ τῶν χυμῶν δ´ ὅτι  αἴσθησιν   ἔχει, φανερὸν ἐκ τῶν αὐτῶν·
[4, 8]   πρὸς τὸ τοιοῦτον δέλεαρ ὡς  αἴσθησιν   ἔχουσα πόρρωθεν. Καὶ τῶν χυμῶν
[4, 10]   ἐγρήγορεν, φανερὸν ποιοῦσι κατὰ τὴν  αἴσθησιν.   Πάντα γὰρ ὅσα ἔχει βλεφαρίδας,
[4, 8]   καὶ χυμῶν. Τὴν δὲ πέμπτην  αἴσθησιν   τὴν ἁφὴν καλουμένην καὶ τἆλλα
[4, 9]   φωνὴ καὶ λάρυγξ  ἀφίησιν,   τὰ δ´ ἄφωνα (γλῶττα
[4, 8]   καὶ γὰρ ὄψιν ἔχει καὶ  ὄσφρησιν   καὶ γεῦσιν. Τά τε γὰρ
[4, 8]   τοῖς ζῴοις. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα  ὄσφρησιν   μὲν καὶ γεῦσιν ἔχει, φανερὸν
[4, 8]   ὑποφεύγειν αὐτούς. Ἥκιστα δὲ τὴν  ὄσφρησιν   τῶν ὀστρακοδέρμων φαίνεται ἔχειν τῶν
[4, 4]   ἀριστερὸν μέγαν, καὶ ποιεῖται (τὴν  βάδισιν   μᾶλλον ἐπὶ τούτῳ. Λαμβάνεται δὲ
[4, 8]   μὲν πᾶσαι τοῖς δ´ ἐλάττους  εἰσίν.   Εἰσὶ δ´ αἱ πλεῖσται, καὶ
[4, 4]   ὀστράκου. Τὴν δ´ ἰδέαν οἷοί  εἰσιν,   ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 3]   ἐπικαλύμμασιν, εἰσῆλθεν· οὗτοι δ´  εἰσὶν   (εὐθὺς ὑπὸ τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ
[4, 5]   στραγγουρίας τινές. (Περὶ δὲ Τορώνην  εἰσὶν   ἐχῖνοι λευκοὶ θαλάττιοι καὶ τὰ
[4, 8]   (Ἔτι δ´ ἐν τοῖς ποταμοῖς  εἰσιν   ἰχθύδια ἄττα καλοῦσί τινες
[4, 1]   τῶν ποδῶν αἱ κοτυληδόνες ἅπασιν  εἰσίν.   μὲν οὖν πολύπους καὶ
[4, 2]   μὲν τέτταρες ἐξ ἄκρου δίκροοί  εἰσιν,   οἱ δὲ τέτταρες οὔ. Τὰ
[4, 8]   τὴν ἔξω τῶν ὀμμάτων ἔσωθέν  εἰσιν   οἱ ὀφθαλμοὶ διεφθαρμένοι, πάντ´ ἔχοντες
[4, 1]   (εἰς τὸ πρόσθεν (ἐπάνω γάρ  εἰσιν   οἱ ὀφθαλμοί) τὸ δὲ στόμα
[4, 4]   κτεσὶ φανερά ἐστιν· οὗτοι δ´  εἰσὶν   οἱ τὴν ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν
[4, 8]   πολλοῖς. Μάλιστα δὲ τῶν ἰχθύων  εἰσὶν   ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ, σάλπη, χρομίς,
[4, 9]   Οἱ δ´ ἰχθύες ἄφωνοι μέν  εἰσιν   (οὔτε γὰρ πλεύμονα οὔτ´ ἀρτηρίαν
[4, 4]   τῶν ὀστράκων διαφοραὶ πρὸς ἄλληλά  εἰσιν.   Τὰ μὲν γάρ ἐστι λειόστρακα,
[4, 1]   λεῖον, οὗ πρόσω αἱ κοτυληδόνες  εἰσίν)   ταύτῃ δὴ τῇ πλεκτάνῃ χρῆται
[4, 2]   (ἐστὶν ἀπὸ τῶν κοτυληδόνων, αἵ  εἰσιν   ὑποκάτω τῶν ἐσχάτων ποδῶν. Ἔχει
[4, 2]   τὴν σύστασιν ταῖς τῆς σηπίας  προβοσκίσιν·   εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ ταῦτα ὥσπερ
[4, 7]   καὶ ἰσοπαχῆ· ἕτερα δὲ καὶ  ἀσπίσιν   ὅμοια, τὸ μὲν χρῶμα ἐρυθρά,
[4, 8]   φανερὸν αἰσθητήριον· γὰρ ἄν  τισιν   εἶναι δόξειε κατὰ τοὺς τόπους
[4, 7]   πτερὸν οὐκ ἔχει καυλὸν οὐδὲ  σχίσιν.   Ἔτι κεραίας πρὸ τῶν ὀμμάτων
[4, 5]   ἀκάνθαις χρῆται ἐχῖνος ὡς  ποσίν·   ταύταις γὰρ ἐπερειδόμενος καὶ κινούμενος
[4, 2]   ὁμοίως ἔχοντα ταῦτα ὥσπερ τοῖς  τετράποσιν.   Διαφέρει δ´ οὐδὲν τοῦ
[4, 5]   ἐδώδιμα, ὁμοίως ἐν μείζοσι καὶ  ἐλάττοσιν·   καὶ γὰρ εὐθὺς ἔτι μικροὶ
[4, 4]   μονόθυρα· λέγω δὲ δίθυρα τὰ  δυσὶν   ὀστράκοις περιεχόμενα, μονόθυρα δὲ τὰ
[4, 8]   δ´ ὀστρακόδερμα ὄσφρησιν μὲν καὶ  γεῦσιν   ἔχει, φανερὸν δ´ ἐκ τῶν
[4, 8]   ὄψιν ἔχει καὶ ὄσφρησιν καὶ  γεῦσιν.   Τά τε γὰρ ἔντομα ὄντα
[4, 11]   δὲ τοῖς ἐντόμοις καὶ τοῖς  ἰχθύσιν   ἐστὶ τὰ μὲν ὅλως οὐκ
[4, 7]   καὶ ἐνίοις πρὸς ἄλληλα συγγενικοῖς  οὖσιν   οὐκ ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομα οὐδέν,
[4, 8]   Ἔτι δὲ πολλοὶ τῶν ἰχθύων  διατρίβουσιν   ἐν σπηλαίοις, οὓς ἐπειδὰν βούλωνται
[4, 11]   οὐ τοῦ θήλεος ἄρρενος  λέγουσιν,   ἀλλὰ τοῦ γένους. Εἰσὶ δέ
[4, 11]   προσθεωρήσαντες τὸ ποῦ ἔχουσιν ἀσκέπτως  λέγουσιν.   Οὔτε γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας
[4, 8]   ἰχθύων, τῆς ἀντλίας ἐκχυθείσης,  φεύγουσιν   ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς αὐτῶν.
[4, 9]   ὄρτυγες, αἱ δὲ θήλειαι οὐκ  ᾄδουσιν.   Τὰ δὲ ζῳοτόκα καὶ τετράποδα
[4, 3]   κάραβος ἔχει πρὸς τοῖς  ὀδοῦσιν.   Δέχεται μὲν οὖν τὸ ὕδωρ
[4, 3]   περ κάραβος, πρὸς τοῖς  ὀδοῦσιν.   Ἐν δὲ τῷ κύτει ἔσω
[4, 10]   τοιῶνδε μᾶλλον ἔστι τεκμήρασθαι ὅτι  καθεύδουσιν·   πολλάκις γὰρ ἔστιν ἐπιπεσόντα τοῖς
[4, 10]   ἄμμου, καὶ λαμβάνονται τυπτόμενοι τοῖς  τριώδουσιν.   Λαμβάνονται δὲ καὶ λάβραξ καὶ
[4, 1]   οἷς ἔχουσι περὶ τὸ κύτος,  νέουσιν.   Ἐπὶ δὲ τῶν ποδῶν αἱ
[4, 10]   καθεύδει τῆς θαλάττης, δι´ οὗ  ἀναπνέουσιν   ἠρέμα κινοῦντες τὰς πτέρυγας· καὶ
[4, 9]   οἷον τῶν περδίκων οἱ μὲν  κακκαβίζουσιν   οἱ δὲ τρίζουσιν. Καὶ τῶν
[4, 9]   οἱ μὲν κακκαβίζουσιν οἱ δὲ  τρίζουσιν.   Καὶ τῶν μικρῶν ὀρνιθίων (ἔνια
[4, 10]   φανερόν· ἡσυχάζουσί τε γὰρ καὶ  ἀκινητίζουσιν   ἐπιδήλως. Μάλιστα δ´ ἐπὶ τῶν
[4, 10]   ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ τῆς γῆς,  κατεσθίουσιν·   καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ ἁλιεῖς
[4, 8]   αὐτῶν ἐν τῇ θαλάττῃ ἀθρόους  ποιοῦσιν   ἐξοκέλλειν φεύγοντας εἰς τὴν γῆν,
[4, 8]   δ´ ὅταν βούλωνται συνδραμεῖν, ταὐτὸν  ποιοῦσιν   ὅπερ ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων
[4, 9]   ὕδατι οἱ βάτραχοι οἱ ἄρρενες  ποιοῦσιν,   ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας πρὸς
[4, 11]   πίονες, ἔντερον μικρὸν ἔχουσι, καὶ  δοκοῦσιν   ἄριστοι οὗτοι εἶναι. Ἔτι δ´
[4, 1]   κύτος, περιέχει τἀντός, καὶ  καλοῦσιν   αὐτὸ κεφαλήν τινες, οὐκ (ὀρθῶς
[4, 2]   γίνονται ἐν τῷ αἰγιαλῷ οὓς  καλοῦσιν   ἵππους διὰ τὸ οὕτω ταχέως
[4, 1]   πάντα δικότυλά ἐστι) καὶ ἣν  καλοῦσιν   οἱ μὲν βολίταιναν οἱ δ´
[4, 8]   γὰρ μὴ προσφάτου δελέατος οὐκ  ἐθέλουσιν   ἅπτεσθαι οἱ πλεῖστοι τῶν ἰχθύων,
[4, 8]   δελέατι δελεάσῃ τὸν κύρτον, οὐκ  ἐθέλουσιν   εἰσδύνειν οὐδὲ πλησιάζειν, ἐὰν δὲ
[4, 1]   δικότυλον, αἷς προσάγονταί τε καὶ  λαμβάνουσιν   εἰς τὸ στόμα τὴν τροφήν,
[4, 8]   φεύγοντας εἰς τὴν γῆν, καὶ  λαμβάνουσιν   ὑπὸ τοῦ ψόφου καρηβαροῦντας. Καίτοι
[4, 8]   μὲν ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ  καταλαμβάνουσιν   ἐπιπολάζοντας ἔτι, ἐὰν δέ τις
[4, 10]   καιρὸν τοῦτον ἠρεμοῦσι σφόδρα, καὶ  κινοῦσιν   οὐδὲν πλὴν ἠρέμα τὸ οὐραῖον.
[4, 8]   καὶ κεκνισωμένῳ, (εὐθὺς φερόμενοι πόρρωθεν  εἰσδύνουσιν.   Μάλιστα δὲ φανερόν ἐστι περὶ
[4, 3]   ὀφθαλμῶν, ὅτι εἰς τὸ πλάγιον  βλέπουσιν   οἱ πλεῖστοι. Τὸ δὲ κύτος
[4, 1]   καὶ χονδρωδέστερον. Τῷ δὲ σχήματι  διαφέρουσιν   ἀλλήλων ὥσπερ καὶ τὰ κύτη.
[4, 1]   Τὰ δὲ θήλεα τῶν ἀρρένων  διαφέρουσιν·   οἱ μὲν γὰρ ἄρρενες ἔχουσι
[4, 4]   δὲ καὶ λεπτότητι τῶν ὀστράκων  διαφέρουσιν,   ὅλων τε τῶν ὀστράκων καὶ
[4, 2]   ὑπτίοις πλακωδέστερα, εἰς καὶ  ἐκτίκτουσιν   αἱ θήλειαι. (Πόδας δ´ οἱ
[4, 2]   τὸ ἐπίπτυγμα, τὰ (ᾠὰ  ἐκτίκτουσιν   (ἐκτὸς δὲ καὶ οὗτοι) Ἔτι
[4, 2]   περίττωμα ἀφιᾶσι καὶ τὰ ᾠὰ  ἐκτίκτουσιν,   τοῖς δὲ καρκίνοις, τὸ
[4, 2]   τὰ (δ´ ἐντός, εἰς  προεντίκτουσιν   αἱ θήλειαι, δασέα τέτταρα. Καθ´
[4, 7]   αἱματίζουσι καὶ οἱ κώνωπες τούτῳ  κεντοῦσιν.   Ἔχουσι δ´ ἔνια τῶν ἐντόμων
[4, 1]   πρός τινα πέτραν ὥσπερ ἀγκύρας  ἀποσαλεύουσιν.   (Τοῖς δ´ ὥσπερ πτερυγίοις, οἷς
[4, 8]   κωλύουσι ψοφεῖν, ὅταν δὲ κυκλώσωσι,  κελεύουσιν   ἤδη βοᾶν καὶ ψοφεῖν· τὸν
[4, 8]   θηρεύοντες οὐ κατὰ πνεῦμα προσιόντες  θηρεύουσιν,   (ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς τὸ
[4, 8]   προσφέρῃ τὸν δάκτυλον, χάσκουσι καὶ  συμμύουσιν   ὡς ὁρῶντες. Καὶ τοὺς νηρείτας
[4, 8]   τοῦ ψόφου. Ὅτι μὲν οὖν  ἀκούουσιν,   ἐκ τῶν τοιούτων ἐστὶ φανερόν·
[4, 1]   ἑνὸς γένους πολυπόδων. Ἰδίᾳ δ´  ἔχουσιν   αἵ τε σηπίαι καὶ αἱ
[4, 8]   δελφῖνες τῆς ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν  ἔχουσιν   αἰσθητήριον. (Ἔτι δ´ ἐν ταῖς
[4, 8]   ὀστώδη γὰρ καὶ οὐκ ἀπολελυμένην  ἔχουσιν.   Ἀλλ´ ἐνίοις τῶν ἰχθύων
[4, 5]   ἐχῖνοι τὸ μὲν σαρκῶδες οὐκ  ἔχουσιν,   ἀλλ´ ἴδιον αὐτῶν τοῦτ´ ἔστιν·
[4, 2]   μικρὰ καὶ λεῖα. Ὁμοίως δ´  ἔχουσιν   ἀμφότερα κεραίας δύο πρὸ τῶν
[4, 2]   δ´ οἵ γε κάραβοι πόρον  ἔχουσιν   ἀπὸ τοῦ στήθους ἠρτημένον μέχρι
[4, 11]   φαίνονται, οὐ προσθεωρήσαντες τὸ ποῦ  ἔχουσιν   ἀσκέπτως λέγουσιν. Οὔτε γὰρ ζῳοτοκεῖ
[4, 3]   ποδῶν, ὅτι ἔχουσι καὶ πῶς  ἔχουσιν,   εἴρηται πρότερον· ὡς δ´ ἐπὶ
[4, 1]   κύτη. Οἱ δὲ πολύποδες οὐκ  ἔχουσιν   εἴσω στερεὸν τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλὰ
[4, 4]   Εἰσὶ δέ τινες κόχλοι οἳ  ἔχουσιν   ἐν ἑαυτοῖς ὅμοια ζῷα τοῖς
[4, 5]   σημεῖον δ´ ὅτι〉 ἀεί τι  ἔχουσιν   ἐπὶ ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι μὲν
[4, 2]   ἔντερον τὴν τῶν ᾠῶν χώραν  ἔχουσιν.   Καὶ τὴν καλουμένην δὲ μύτιν
[4, 6]   καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων, ὅσα τ´  ἔχουσιν   μέρη ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός,
[4, 2]   οὖν κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται, δύο  ἔχουσιν   ὀδόντας μεγάλους καὶ κοίλους, ἐν
[4, 2]   (καρκίνοι· καὶ γὰρ ὀδόντας δύο  ἔχουσιν   οἱ καρκίνοι. Ἔτι δ´ οἵ
[4, 1]   ταύτην. Μετὰ δὲ τὸ στόμα  ἔχουσιν   οἰσοφάγον μακρὸν καὶ στενόν, ἐχόμενον
[4, 11]   αἱ θήλειαι ὅλως πλῆκτρα οὐκ  ἔχουσιν·   (ὁμοίως δὲ καὶ χαυλιόδοντας αἱ
[4, 2]   κυφαὶ πέντε μὲν ἐφ´ ἑκάτερα  ἔχουσιν,   ὀξεῖς τοὺς πρὸς τῇ κεφαλῇ,
[4, 4]   (Καὶ τὸ λεγόμενον ᾠὸν τοῖς  ἔχουσιν,   ὅταν ἔχωσιν, ἐν τῷ ἐπὶ
[4, 7]   μεταξύ. Διὸ καὶ οὔτ´ ἄκανθαν  ἔχουσιν   οὔτ´ ὀστοῦν οὔθ´ οἷον σήπιον
[4, 8]   λεκτέον· οὐ γὰρ ὁμοίως (ἁπᾶσιν  ὑπάρχουσιν,   ἀλλὰ τοῖς μὲν πᾶσαι τοῖς
[4, 4]   ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ μὲν γὰρ τὴν  φύσιν   ὅμοιον τοῖς καραβοειδέσι, καὶ γίνεται
[4, 6]   τήθυα τούτων πάντων ἔχει τὴν  φύσιν   περιττοτάτην. Κέκρυπται γὰρ αὐτῶν μόνων
[4, 4]   ἧττον δ´ τῶν καρκίνων.  Πρόσφυσιν   δ´ οὐκ (ἔχει πρὸς τὰ
[4, 8]   τὸν φόβον. Ἔτι δ´ ὅταν  ἴδωσιν   οἱ ἁλιεῖς ἐκ πάνυ πολλοῦ
[4, 8]   ψοφοῦσι γὰρ λίθοις, ἵνα φοβηθέντες  συνθέωσιν   εἰς ταὐτὸ καὶ τοῖς δικτύοις
[4, 4]   ἄδηλα, τὰ δὲ καὶ ἐν  τεθνεῶσιν   μὴ κινουμένοις οὐ δῆλα.
[4, 7]   ἐπεὶ καὶ οἱ σφῆκες διαιρεθέντες  ζῶσιν.   Μετὰ μὲν οὖν τοῦ μέσου
[4, 10]   λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν δ´, ἂν  χρονίζωσιν,   οὗτοι τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες,
[4, 8]   γαλήναις καὶ εὐδίαις ἐπιπολάζοντας, καὶ  βουληθῶσιν   ἰδεῖν τὰ μεγέθη καὶ τί
[4, 1]   κύτει, ὅταν τι τῷ στόματι  λαμβάνωσιν.   Μεταβάλλει δὲ τοῦτον ὁτὲ μὲν
[4, 4]   τῶν γὰρ δελεάτων τὰ ὄστρακα  διατρυπῶσιν.   (Τοῦ δὲ στόματος ἔχεται εὐθὺς
[4, 8]   θήραν ταύτην ὄντες· ἀλλ´ ὅταν  κατανοήσωσιν   ἔν τινι τόπῳ πολλοὺς ἀθρόους
[4, 8]   κατὰ πνεῦμα προσιόντες θηρεύουσιν, (ὅταν  θηρεύσωσιν   αὐτοὺς εἰς τὸ δέλεαρ, οὐδὲ
[4, 9]   ἂν ἀπότροφα γένωνται καὶ ἄλλων  ἀκούσωσιν   ὀρνίθων ᾀδόντων. Ἤδη δ´ ὦπται
[4, 8]   σιγῇ πλεῖν, μέχρι περ ἂν  κυκλώσωσιν.   Ἐνίοτε δ´ ὅταν βούλωνται συνδραμεῖν,
[4, 4]   λεγόμενον ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν, ὅταν  ἔχωσιν,   ἐν τῷ ἐπὶ θάτερα κύκλῳ
[4, 3]   δὲ κύτος τοῦ σώματος ἕν  ἐστιν   ἀδιόριστον, ἔτι δὲ κεφαλή, καὶ
[4, 9]   ψόφος τρῖψις τοῦ ἔσω πνεύματός  ἐστιν.   Αἱ δ´ ἀκρίδες τοῖς πηδαλίοις
[4, 4]   Τῶν δὲ διθύρων τὰ μέν  ἐστιν   ἀναπτυκτά, οἷον (οἵ τε κτένες
[4, 1]   δὲ τοὺς πόδας κεφαλή  ἐστιν   ἁπάντων ἐν μέσῳ τῶν ποδῶν
[4, 3]   ἐκ μέσης μὲν τὸ ἔντερόν  ἐστιν   ἁπλοῦν καὶ λεπτόν· τελευτᾷ δὲ
[4, 2]   μήκων. δ´ ἀρχὴ τούτων  (ἐστὶν   ἀπὸ τῶν κοτυληδόνων, αἵ εἰσιν
[4, 2]   οὐκ εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν οὖν  ἐστιν   ἃς καλοῦσι μαίας, (δεύτερον δ´
[4, 6]   ἀλλὰ σαρκῶδες τὸ σῶμα πᾶν  ἐστιν   αὐτῆς. (α) Αἰσθάνεται δὲ καὶ
[4, 1]   καὶ ἔσω καὶ ἔξω σκληρόν  ἐστιν   αὐτῶν. Ἔστι δ´ ἔντομα καὶ
[4, 6]   ὁμοία κατὰ τοῦτο τοῖς φυτοῖς  ἐστιν.   (Γένη δὲ τῶν ἀκαληφῶν ἐστι
[4, 9]   χείλη· ἐξ ὧν διάλεκτός  ἐστιν.   Διὸ ὅσα γλῶτταν μὴ ἔχει
[4, 4]   περιττώματος ἔξοδος τοῖς μὲν ἄλλοις  ἐστὶν   ἐκ πλαγίου· ἔστι γὰρ πόρος
[4, 4]   ἐξάλλονται πολλάκις) τὰ δ´ ἀκίνητά  ἐστιν   ἐκ τῆς προσφυῆς, οἷον
[4, 2]   περὶ τὰ στήθη κηρυκώδους ἄλλος  ἐστὶν   ἑλιγμός, ὥσπερ ἁρπεδόνη τὸ πάχος·
[4, 4]   ἐν μὲν τοῖς μεγάλοις δῆλά  ἐστιν,   ἐν δὲ τοῖς μικροῖς
[4, 5]   τῷ χρώματι διαφέρει, καὶ ἄβρωτά  ἐστιν   ἐν πᾶσι τὰ τοιαῦτα
[4, 4]   τῶν πορφυρῶν καὶ τῶν κηρύκων  ἐστὶν   ἐν τῇ ἑλίκῃ τοῦ ὀστράκου.
[4, 4]   μακρὸς μέχρι τῆς μήκωνος,  ἐστιν   ἐν τῷ πυθμένι. Ταῦτα μὲν
[4, 5]   μὲν τὸ ἐσθιόμενον· τοῦτο δ´  ἐστὶν   ἐν τὰ καλούμενα ᾠὰ
[4, 1]   τὰ μὲν ἔξω μόρια τάδ´  ἐστίν,   ἓν μὲν οἱ ὀνομαζόμενοι πόδες,
[4, 4]   Τοῦ δὲ στομάχου τὸ ἐχόμενόν  ἐστιν   ἔντερον· συνεχὲς δ´ τε
[4, 1]   δ´ ἔντομα ὅσα κατὰ τοὔνομά  ἐστιν   ἐντομὰς ἔχοντα ἐν τοῖς
[4, 7]   αὐτῶν μόρια ταῦτα καὶ τοιαῦτ´  (ἐστίν,   ἐντὸς δ´ εὐθὺς μετὰ τὸ
[4, 7]   δὴ τοῦτο τῶν ἐντόμων μακρόκεντρόν  ἐστιν.   Ἔτι δὲ χηλὰς ἔχει τοῦτό
[4, 4]   ἑλίκην τῆς μήκωνος, καὶ ταύτῃ  ἐστὶν   εὐρύτερον (ἔστι γὰρ μήκων
[4, 5]   δὲ τῶν ζῴων τὸ τοιοῦτόν  ἐστιν   τὸ ἀνάλογον· καὶ γὰρ
[4, 4]   δὲ τοῖς ἐλάττοσι πάμπαν μικρά  ἐστιν.   δὲ κεφαλὴ ἐξέρχεται πᾶσι
[4, 4]   εὐθὺς κοιλία. Ὁμοία δ´  ἐστὶν   κοιλία προλόβῳ ὄρνιθος
[4, 4]   ἐν ταῖς κόγχαις τοιοῦτον, ὧν  ἐστιν   πρόσφυσις παραπλησία, καὶ ἐν
[4, 1]   πρὸς αὑτά, τὸ μὲν μακρότερόν  ἐστιν   (τευθίς, δὲ σηπία
[4, 4]   τοῦ ἐντέρου παρὰ τὴν κεφαλήν  ἐστιν,   ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα, πᾶσιν
[4, 5]   ἄλλῳ ὑμένι τὰ καλούμενα (ᾠά  ἐστιν,   ἴσα τὸν ἀριθμὸν ὄντα ἐν
[4, 8]   δ´ ἄλλο ὥσπερ ἐν θαλάμῃ  ἐστίν)   καὶ οἱ κτένες, ἐάν τις
[4, 2]   πλεῖον μόριον τοῦ σώματος ἄπουν  ἐστίν.   Κάμπτονται δ´ οἱ (μὲν πόδες
[4, 2]   ἐντὸς καὶ ἐκτὸς ἔχουσι, ταῦτά  ἐστιν.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' (Συμβέβηκε δὲ τῶν
[4, 5]   ἀσύναπτα· (τούτοις δ´ ὥσπερ διειλημμένος  ἐστίν.   Κινοῦνται δὲ μάλιστα καὶ πλειστάκις
[4, 2]   γὰρ ἔντερον πρὸς τῷ κυρτῷ  ἐστιν,   δὲ πόρος πρὸς τῷ
[4, 2]   κάραβοι. Κοινὸν δὲ πάντων τούτων  ἐστίν·   ὀδόντας τε πάντ´ ἔχει δύο
[4, 3]   ἐπικαλύμματά ἐστι δύο, ὧν μεταξύ  ἐστιν   οἷά περ κάραβος ἔχει
[4, 4]   καὶ τούτων (τὰ μὲν ῥαβδωτά  ἐστιν,   οἷον κτεὶς καὶ κόγχων τι
[4, 1]   πολύποδος· τὸ δ´ ὄστρακον αὐτοῦ  ἐστιν   οἷον κτεὶς κοῖλος καὶ οὐ
[4, 4]   Ἔτι τὰ μὲν κινητικὰ αὐτῶν  ἐστιν,   οἷον κτείς (ἔνιοι γὰρ
[4, 4]   χείλη· τὰ μὲν γὰρ λεπτοχειλῆ  ἐστιν,   οἷον οἱ μύες, τὰ δὲ
[4, 11]   μείζω τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων  ἐστίν,   οἷον ὄφεις καὶ φαλάγγια καὶ
[4, 7]   καὶ ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου  ἐστίν,   ὀλίγοις δ´ ἑλιγμὸν ἔχει. Σπλάγχνον
[4, 4]   ἀνοίγεσθαι. Τὰ δὲ δίθυρα μέν  ἐστιν,   ὁμοίως δὲ συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα,
[4, 1]   δ´ ἐσχάτῃ τῶν πλεκτανῶν,  ἐστιν   ὀξυτάτη τε καὶ μόνη παράλευκος
[4, 7]   ὥσπερ αἱ μέλιτται· οὐθὲν δ´  ἐστὶν   ὀπισθόκεντρον δίπτερον μόνον. Ἔτι δὲ
[4, 1]   τῶν καλουμένων μαλακίων· ταῦτα δ´  ἐστὶν   ὅσα ἄναιμα ὄντα ἐκτὸς ἔχει
[4, 7]   δὲ τοῖς μὲν πολλοῖς ἕν  ἐστιν·   ὅσα δὲ μακρὰ καὶ πολύποδα,
[4, 9]   ἔχει, ἀλλ´ ἴδιον τοῦτ´ ἀνθρώπου  ἐστίν·   ὅσα μὲν γὰρ διάλεκτον ἔχει,
[4, 1]   τὸ τῶν μαλακοστράκων· ταῦτα δ´  ἐστὶν   ὅσων ἐκτὸς τὸ στερεόν, ἐντὸς
[4, 1]   σαρκῶδες· τὸ δὲ σκληρὸν αὐτῶν  ἐστιν   οὐ θραυστὸν ἀλλὰ θλαστόν, οἷόν
[4, 8]   καὶ ἀκοῆς βέβαιον μὲν οὐδέν  ἐστιν   οὐδὲ λίαν φανερόν, δοκοῦσι δ´
[4, 7]   τοῦ σώματος σὰρξ οὔτ´ ὀστρακώδης  ἐστὶν   οὔθ´ οἷον τὸ ἐντὸς τῶν
[4, 11]   οὐδέτερον, οἷον ἔγχελυς οὔτ´ ἄρρεν  ἐστὶν   οὔτε θῆλυ, οὐδὲ γεννᾷ ἐξ
[4, 4]   ἐν τοῖς μεγάλοις κτεσὶ φανερά  ἐστιν·   οὗτοι δ´ εἰσὶν οἱ τὴν
[4, 9]   τῶν ἄλλων μορίων οὐκ ἐγκρατῆ  ἐστιν,   οὕτως οὐδὲ τῆς γλώττης τὸ
[4, 9]   ταῖς πτέρυξι ψόφος οὐ φωνή  ἐστιν,   οὕτως οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδενός.
[4, 4]   καὶ οἱ κήρυκες, ἀλλ´ εὐαπόλυτόν  ἐστιν.   Προμηκέστερα δ´ ἐστὶ τὰ ἐν
[4, 1]   γένος καὶ τὸ τῶν ὀστρέων  ἐστίν.   Τέταρτον δὲ τὸ τῶν ἐντόμων,
[4, 7]   τὸ στῆθος καὶ τὸ νῶτόν  ἐστιν.   Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν πολλοῖς
[4, 1]   δὲ τὰ ὀστρακόδερμα· τοιαῦτα δ´  ἐστὶν   ὧν ἐντὸς μὲν τὸ σαρκῶδες,
[4, 7]   μηλολόνθη, τὰ δ´ ἀνέλυτρά  ἐστιν,   ὥσπερ μέλιττα· ἀνορροπύγιος δ´
[4, 4]   ἐπὶ θάτερα κύκλῳ τῆς περιφερείας  ἐστίν,   ὥσπερ καὶ τὸ λευκὸν τοῖς
[4, 2]   τελευταίοις ποσὶ μεγάλα (καὶ ὀξέα  ἐστὶν   ὥσπερ πλῆκτρα, τῆς δὲ θηλείας
[4, 3]   δὲ τῷ κύτει ἔσω χυμός  ἐστιν   ὠχρός, καὶ μίκρ´ ἄττα προμήκη
[4, 11]   ἐν (δὲ τοῖς ὀστρακοδέρμοις οὐκ  ἔστιν,   ἀλλ´ ὥσπερ ἐν φυτοῖς τὰ
[4, 9]   τῆς γλώττης τὸ πρῶτον, καὶ  ἔστιν   ἀτελής, καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε
[4, 6]   δὲ τῇ περιττώσει ἔξοδος· καὶ  ἔστιν   αὐτῶν τὸ μὲν παχύτερον τὸ
[4, 10]   τεκμήρασθαι ὅτι καθεύδουσιν· πολλάκις γὰρ  ἔστιν   ἐπιπεσόντα τοῖς ἰχθύσι λαθεῖν οὕτως
[4, 5]   ἔχουσιν, ἀλλ´ ἴδιον αὐτῶν τοῦτ´  ἔστιν·   ἐστέρηνται γὰρ πάντες, καὶ οὐκ
[4, 11]   τοῖς ἄλλοις γένεσιν ἁπλῶς  ἔστιν   οὐκ ἔστιν, οἷον (ἐν
[4, 1]   Μετὰ δὲ τοῦτο ἔξωθεν μὲν  ἔστιν   ἰδεῖν τὸ φαινόμενον κύτος. Ἔστι
[4, 11]   ἁπλῶς ἔστιν οὐκ  ἔστιν,   οἷον (ἐν μὲν τοῖς τετράποσι
[4, 11]   γεννῶν, τὸ δ´ ὀχεῦον οὐκ  ἔστιν,   οὕτως (ἐν τοῖς ἰχθύσι τὸ
[4, 1]   ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ὀστράκου, ἀλλ´  ἔνεστιν   ὥσπερ κοχλίας, καὶ ἔξω
[4, 1]   ὑπὸ ταῦτα ἐρυθρὰ ἄττα σωμάτια  πρόσεστιν.   Τὸ δ´ ᾠὸν μὲν
[4, 2]   ἔχουσιν. Καὶ τὴν καλουμένην δὲ  μύτιν   μήκωνα πλείω ἐλάττω
[4, 1]   τῶν μαλακίων, ἀλλ´ ἣν καλοῦσι  (μύτιν,   καὶ ἐπὶ ταύτῃ θολόν. Τοῦτον
[4, 8]   πάσας τὰς αἰσθήσεις· καὶ γὰρ  ὄψιν   ἔχει καὶ ὄσφρησιν καὶ γεῦσιν.
[4, 8]   τὸ τῶν ἀσπαλάκων. Τοῦτο γὰρ  ὄψιν   οὐκ ἔχει· ὀφθαλμοὺς γὰρ ἐν
[4, 1]   (ἐκτὸς δὲ τὸ στερεόν, θραυστὸν  ὂν   καὶ κατακτόν, ἀλλ´ οὐ θλαστόν·
[4, 1]   καὶ στενόν, ἐχόμενον (δὲ τούτου  πρόλοβον   μέγαν καὶ περιφερῆ ὀρνιθώδη. Τούτου
[4, 8]   θόρυβον ἀκούοντες ἐμπίπτουσι διὰ τὸν  φόβον.   Ἔτι δ´ ὅταν ἴδωσιν οἱ
[4, 8]   τὸν γὰρ ψόφον καὶ τὸν  θόρυβον   ἀκούοντες ἐμπίπτουσι διὰ τὸν φόβον.
[4, 2]   Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος ἔχει  οἰσοφάγον   βραχὺν καὶ κοιλίαν τούτου (ἐχομένην
[4, 1]   Μετὰ δὲ τὸ στόμα ἔχουσιν  οἰσοφάγον   μακρὸν καὶ στενόν, ἐχόμενον (δὲ
[4, 1]   μέγεθος. Ἔστι δὲ τὸ γένος  ὀλίγον   τῶν τεύθων. Διαφέρει δὲ (τὸ
[4, 5]   τὸ τοιοῦτόν ἐστιν τὸ  ἀνάλογον·   καὶ γὰρ ἐν ταῖς χελώναις
[4, 11]   μὴ τρίχας ἔχοντα κατὰ τὸ  ἀνάλογον.   Καὶ ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ θήλεα
[4, 7]   ὅσα δὲ μακρὰ καὶ πολύποδα,  σχεδὸν   ἴσα ταῖς ἐντομαῖς ἔχει τὰ
[4, 7]   ἰσχυρὸν τοῦτ´ ἔχουσι, καὶ τἆλλα  σχεδὸν   τὰ πλεῖστα· ἐν πᾶσι γὰρ
[4, 10]   οἳ ὅλως οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον  εἶδον.   Συνέβη δέ τισι τῶν τοιούτων
[4, 5]   αὐτῆς εἰς ἓν πρὸς τὴν  ἔξοδον   τῆς περιττώσεως, τετρύπηται τὸ
[4, 2]   στήθους ἠρτημένον μέχρι πρὸς τὴν  ἔξοδον   τοῦ περιττώματος· οὗτος δ´ ἐστὶ
[4, 2]   δι´ ὅλου μέχρι πρὸς τὴν  ἔξοδον   τοῦ περιττώματος. Ταῦτα μὲν οὖν
[4, 4]   δ´ ἐρυθρόν. Ἔχει δ´ οὐδεμίαν  ἔξοδον   τοῦτο οὐδὲ πόρον, ἀλλ´ ἐν
[4, 3]   τοῦτο ἔχει θήλεια, καὶ  πλέον   ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον, καθάπερ καὶ
[4, 1]   δ´ ἐστὶν ὅσων ἐκτὸς τὸ  στερεόν,   ἐντὸς δὲ τὸ μαλακὸν καὶ
[4, 1]   τὸ σαρκῶδες, (ἐκτὸς δὲ τὸ  στερεόν,   θραυστὸν ὂν καὶ κατακτόν, ἀλλ´
[4, 1]   ἐντὸς δ´ εἴ τι ἔχει  στερεόν,   καθάπερ καὶ τὰ ἔναιμα τῶν
[4, 2]   καθάπερ εἴρηται πρότερον, τὸ μὲν  στερεὸν   καὶ ὀστρακῶδες ἐκτὸς ἔχει ἐν
[4, 1]   δὲ πολύποδες οὐκ ἔχουσιν εἴσω  στερεὸν   τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλὰ περὶ τὴν
[4, 1]   (περὶ δὲ τῶν ἀναίμων νῦν  λεκτέον.   Ἔστι δὲ γένη ταῦτα πλείω,
[4, 8]   Περὶ δὲ τῶν αἰσθήσεων νῦν  λεκτέον·   οὐ γὰρ ὁμοίως (ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν,
[4, 7]   Ζ' (Περὶ δὲ τῶν ἐντόμων  λεκτέον   τὸν αὐτὸν τρόπον. Ἔστι δὲ
[4, 1]   πολυπόδων, ἓν μὲν τὸ μάλιστ´  ἐπιπολάζον   καὶ μέγιστον αὐτῶν (εἰσὶ δὲ
[4, 3]   τῷ πλάτει καὶ τῷ ἐπικαλύμματι·  μεῖζον   γὰρ τοῦτο ἔχει θήλεια,
[4, 4]   τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ θώρακος  μεῖζον   ἔχει ἐκείνου. Ἔχει δὲ κεράτια
[4, 2]   ὀξὺ καὶ τραχύ, καθαπερεὶ μέτωπον,  μεῖζον   κάραβος. Ὅλως δὲ
[4, 1]   ᾠοῦ τοσοῦτον ὥστε πληροῦν ἀγγεῖον  μεῖζον   τῆς τοῦ πολύποδος κεφαλῆς.
[4, 8]   Περὶ δ´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς  βέβαιον   μὲν οὐδέν ἐστιν οὐδὲ λίαν
[4, 4]   μόρια τοῦτον ἔχει τὸν (τρόπον.  ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ   Δ' Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα τῶν
[4, 1]   ΤΑ ΖΩΙΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Δ'  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Α. (Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 2]   μὲν οὖν τῶν μαλακίων εἴρηται.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Β' (Τῶν δὲ μαλακοστράκων ἓν
[4, 3]   καὶ ἐκτὸς ἔχουσι, ταῦτά ἐστιν.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Γ' (Συμβέβηκε δὲ τῶν μὲν
[4, 5]   εἰσιν, ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Ε' Οἱ δ´ ἐχῖνοι τὸ
[4, 7]   ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός, εἴρηται.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Ζ' (Περὶ δὲ τῶν ἐντόμων
[4, 8]   κοινῇ τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Η' Περὶ δὲ τῶν αἰσθήσεων
[4, 9]   τὸν τρόπον τοῖς ζῴοις πᾶσιν.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Θ' Περὶ δὲ φωνῆς τῶν
[4, 10]   τοῦ μυκτῆρος ὅμοιον σάλπιγγι τετραχυσμένῃ.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Ι' Περὶ δ´ ὕπνου καὶ
[4, 11]   ἐγρηγόρσεως τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   ΙΑ' Τὸ δ´ ἄρρεν καὶ
[4, 6]   καὶ κινούμενος μεταβάλλει τὸν τόπον.  ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Τὰ δὲ καλούμενα τήθυα τούτων
[4, 10]   κινοῦσιν οὐδὲν πλὴν ἠρέμα τὸ  οὐραῖον.   Δῆλον δὲ γίνεται ὅτι καθεύδει
[4, 1]   δὲ τευθίδι ἐλλείπει. Ἔστι δὲ  πελάγιον,   ὥσπερ καὶ τευθίς. (Μετὰ
[4, 3]   περὶ ὀφθαλμῶν, ὅτι εἰς τὸ  πλάγιον   βλέπουσιν οἱ πλεῖστοι. Τὸ δὲ
[4, 2]   καὶ ἐντὸς καὶ εἰς (τὸ  πλάγιον·   ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς καρκίνοις
[4, 2]   (μὲν πόδες πάντων εἰς τὸ  πλάγιον,   ὥσπερ καὶ τῶν ἐντόμων, αἱ
[4, 1]   καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ τὸ  ὀρροπύγιον   ὀξύτερον. Ἔστι δὲ γένη πλείω
[4, 2]   δὲ καρκίνος μόνος τῶν τοιούτων  ἀνορροπύγιον·   καὶ τὸ σῶμα τὸ μὲν
[4, 1]   τεύθων, ἔτι δὲ τὸ κύκλῳ  πτερύγιον   περὶ ἅπαν ἐστὶ τὸ κύτος·
[4, 2]   οὕτω ταχέως θεῖν ὥστε μὴ  ῥᾴδιον   εἶναι καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες δὲ κενοὶ
[4, 5]   μὲν σαρκῶδες οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ´  ἴδιον   αὐτῶν τοῦτ´ ἔστιν· ἐστέρηνται γὰρ
[4, 4]   τοῖς δὲ στρομβώδεσιν ἀπολέλυται μᾶλλον.  Ἴδιον   δὲ τούτοις κατὰ τὸ ὄστρακον
[4, 6]   καὶ τὸ τῶν ἀκαληφῶν γένος  ἴδιον·   προσπέφυκε μὲν γὰρ ταῖς πέτραις
[4, 9]   (διάλεκτον δ´ οὐδὲν ἔχει, ἀλλ´  ἴδιον   τοῦτ´ ἀνθρώπου ἐστίν· ὅσα μὲν
[4, 1]   τοῦ ᾠοῦ τοσοῦτον ὥστε πληροῦν  ἀγγεῖον   μεῖζον τῆς τοῦ πολύποδος κεφαλῆς.
[4, 4]   τῶν ἄλλων τῶν σκληροστράκων τὸ  λεῖον   εἶναι ἐντὸς τὸ ὄστρακον.
[4, 4]   νηρείτης τὸ μὲν ὄστρακον ἔχει  λεῖον   καὶ μέγα καὶ στρογγύλον, τὴν
[4, 1]   ῥάχει· καλεῖται δὲ ῥάχις τὸ  λεῖον,   οὗ πρόσω αἱ κοτυληδόνες εἰσίν)
[4, 1]   τὸ ὑγρόν, ὁμόχρουν ἅπαν καὶ  λεῖον,   χρῶμα δὲ λευκόν· (τὸ δὲ
[4, 2]   ἐφ´ ἑκάτερα, τὸ δὲ λοιπὸν  πλεῖον   μόριον τοῦ σώματος ἄπουν ἐστίν.
[4, 5]   πλειστάκις οἱ ἐδώδιμοι αὐτῶν· καὶ  σημεῖον   δ´ ὅτι〉 ἀεί τι ἔχουσιν
[4, 10]   πάντα ταῦτα, φαίνεται δὲ καθεύδοντα.  Σημεῖον   δὲ κατὰ μὲν τὰ ὄμματα
[4, 2]   μύτιδι, μεταξὺ δὲ τῶν ὀδόντων  σαρκίον   γλωττοειδές. Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος
[4, 0]   ~ΠΕΡΙ ΤΑ ΖΩΙΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ  ΒΙΒΛΙΟΝ   Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ μὲν
[4, 4]   ἀνατομῶν θεωρείσθω. (Τὸ δὲ καλούμενον  καρκίνιον   τρόπον μέν τινα κοινόν ἐστι
[4, 10]   παιδίοις ἔτι (πάμπαν οὐ γίνεται  ἐνύπνιον,   ἀλλ´ ἄρχεται τοῖς πλείστοις περὶ
[4, 10]   γυναῖκες οἳ ὅλως οὐδὲν πώποτε  ἐνύπνιον   εἶδον. Συνέβη δέ τισι τῶν
[4, 10]   τοιούτων προϊούσης τῆς ἡλικίας ἰδεῖν  ἐνύπνιον,   καὶ μετὰ ταῦτα γενέσθαι περὶ
[4, 4]   δὲ δικρόων ποδῶν τὸν μὲν  δεξιὸν   ἔχει μικρὸν τὸν δ´ ἀριστερὸν
[4, 8]   τὰ πτερωτὰ καὶ τὰ ἄπτερα,  οἷον   αἱ μέλιτται καὶ οἱ κνῖπες
[4, 7]   τὰ μὲν ἔχει ἐν αὑτοῖς,  οἷον   αἱ μέλιτται καὶ οἱ σφῆκες,
[4, 4]   τι γένος, τὰ δ´ ἀρράβδωτα,  οἷον   αἵ τε πίνναι καὶ κόγχων
[4, 7]   πρὸ τῶν ὀμμάτων ἔχει ἔνια,  οἷον   αἵ τε ψυχαὶ καὶ οἱ
[4, 9]   προκαλούμενα οἷον πέρδικες〉 νικῶντα,  οἷον   ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι δ´ ἔνια μὲν
[4, 9]   ἐνίων δὲ τὰ ἄρρενα μᾶλλον,  οἷον   ἀλεκτρυόνες καὶ ὄρτυγες, αἱ δὲ
[4, 7]   αἰσθητήριον οὐδὲν φανερόν, πλὴν ἔνια  οἷον   γλῶτταν (ἣν καὶ τὰ ὀστρακόδερμα
[4, 11]   ταύτην τὴν διαφορὰν ἐπ´ οὐδέτερον,  οἷον   ἔγχελυς οὔτ´ ἄρρεν ἐστὶν οὔτε
[4, 11]   ἔστιν οὐκ ἔστιν,  οἷον   (ἐν μὲν τοῖς τετράποσι πᾶσιν
[4, 11]   τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς σκωληκοτόκοις,  οἷον   ἔν τε τοῖς ἰχθύσι καὶ
[4, 7]   οὐκ ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομα οὐδέν,  οἷον   ἐπὶ μελίττῃ καὶ ἀνθρήνῃ καὶ
[4, 8]   φανερὸν δ´ ἐκ τῶν δελεασμῶν,  οἷον   ἐπὶ τῆς πορφύρας· αὕτη γὰρ
[4, 4]   τὴν ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν ἔχοντες,  οἷον   ἐπίθεμα. δὲ τοῦ περιττώματος
[4, 1]   ἐστιν οὐ θραυστὸν ἀλλὰ θλαστόν,  οἷόν   ἐστι τό τε τῶν καράβων
[4, 4]   αὐτῶν οὐκ ἔχει σάρκα οὐδεμίαν,  οἷον   ἐχῖνος, τὰ δ´ ἔχει μέν,
[4, 7]   πορεύεται καὶ ἐπὶ τὴν οὐράν,  οἷον   καλουμένη σκολόπενδρα. (Ἔχει δ´
[4, 4]   ἑνί· τὸ δὲ σαρκῶδες ἐπιπολῆς,  οἷον   λεπάς. Τῶν δὲ διθύρων
[4, 8]   τοῖς αὐτοῖς πάντα χαίρει χυμοῖς,  οἷον   μέλιττα πρὸς οὐδὲν προσιζάνει
[4, 4]   ἀκίνητά ἐστιν ἐκ τῆς προσφυῆς,  οἷον   πίννα. (Τὰ δὲ στρομβώδη
[4, 1]   Τούτου δ´ ἔχεται κοιλία  οἷον   ἤνυστρον· τὸ δὲ σχῆμα ὅμοιον
[4, 1]   Ἔστι δ´ ἔντομα καὶ ἄπτερα,  οἷον   ἴουλος καὶ σκολόπενδρα, καὶ πτερωτά,
[4, 9]   ὁμοίως τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσιν,  οἷον   καὶ ἀηδὼν ᾄδει καὶ
[4, 4]   τριχώδη πᾶσιν ὑπάρχει κύκλῳ τούτοις,  οἷον   καὶ τοῖς κτεσίν. (Καὶ τὸ
[4, 9]   τὴν ὁμιλίαν καὶ (τὸν πλησιασμόν,  οἷον   καὶ τράγοις καὶ ὑσὶ καὶ
[4, 11]   τὰ δὲ θήλεα οὐκ ἔχει,  οἷον   κέρατα ἔλαφος θήλεια οὐκ ἔχει
[4, 1]   βολιταίναις. Καὶ ἄλλος ἐν ὀστράκῳ  οἷον   κοχλίας, ὃς οὐκ ἐξέρχεται ἐκ
[4, 4]   τούτων (τὰ μὲν ῥαβδωτά ἐστιν,  οἷον   κτεὶς καὶ κόγχων τι γένος,
[4, 1]   τὸ δ´ ὄστρακον αὐτοῦ ἐστιν  οἷον   κτεὶς κοῖλος καὶ οὐ συμφυής.
[4, 9]   καὶ τριγμοὺς οὓς λέγουσι φωνεῖν,  οἷον   λύρα καὶ χρομίς (οὗτοι γὰρ
[4, 1]   ἴουλος καὶ σκολόπενδρα, καὶ πτερωτά,  οἷον   μέλιττα καὶ μηλολόνθη καὶ σφήξ·
[4, 9]   αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν βομβεῖ,  οἷον   μέλιττα καὶ τὰ πτηνὰ αὐτῶν,
[4, 7]   τὸ πτερὸν ἔχει ἐν κολεῷ,  οἷον   (μηλολόνθη καὶ κάραβος καὶ κανθαρὶς
[4, 1]   ἐστι καὶ (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον,  οἷον   μύρμηκές εἰσι καὶ πτερωτοὶ καὶ
[4, 4]   δὲ στόμα καὶ ὀδόντας ἔνια,  οἷον   κοχλίας, ὀξεῖς καὶ μικροὺς
[4, 4]   τὰ μὲν κινητικὰ αὐτῶν ἐστιν,  οἷον   κτείς (ἔνιοι γὰρ καὶ
[4, 11]   ἐν τῇ φύσει ὑπάρχοντα μόρια,  οἷον   ὀδόντες καὶ χαυλιόδοντες καὶ κέρατα
[4, 3]   ἐν μέσῳ καὶ ἐγγὺς ἀλλήλων,  οἷον   οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καὶ αἱ μαῖαι.
[4, 4]   τὰ μὲν γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν,  οἷον   οἱ μύες, τὰ δὲ παχυχειλῆ,
[4, 4]   ὁμοίως δὲ συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα,  οἷον   οἱ σωλῆνες. Ἔστι δ´
[4, 9]   αὐτῶν, τὰ δ´ ᾄδειν λέγεται,  οἷον   οἱ τέττιγες. Πάντα δὲ ταῦτα
[4, 10]   Ὁμοίως δὲ καὶ τὰ ἔνυδρα,  οἷον   οἵ τ´ ἰχθύες καὶ τὰ
[4, 4]   Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων,  οἷον   οἵ τε κοχλίαι (καὶ οἱ
[4, 4]   διθύρων τὰ μέν ἐστιν ἀναπτυκτά,  οἷον   (οἵ τε κτένες καὶ οἱ
[4, 4]   ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν τῆς κεφαλῆς,  οἷον   οἵ τε χερσαῖοι κοχλίαι καὶ
[4, 9]   Καὶ τὰ μὲν μαχόμενα φθέγγεται,  οἷον   ὄρτυξ, τὰ δὲ πρὸ τοῦ
[4, 11]   τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων ἐστίν,  οἷον   ὄφεις καὶ φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται
[4, 9]   δὲ πρὸ τοῦ μάχεσθαι προκαλούμενα  οἷον   πέρδικες〉 νικῶντα, οἷον ἀλεκτρυόνες.
[4, 4]   τῶν ὀστράκων καὶ κατὰ μέρος,  οἷον   περὶ τὰ χείλη· τὰ μὲν
[4, 7]   ἄκανθαν ἔχουσιν οὔτ´ ὀστοῦν οὔθ´  οἷον   σήπιον οὔτε κύκλῳ ὄστρακον· (αὐτὸ
[4, 7]   οἱ σφῆκες, τὰ δ´ ἐκτός,  οἷον   σκορπίος· καὶ μόνον δὴ τοῦτο
[4, 9]   κόκκυξ· μὲν γὰρ ψοφεῖ  οἷον   συριγμόν, δὲ παραπλήσιον τῷ
[4, 4]   ἔχει εἰς τὸ ἔξω γυμνόν,  (οἷον   τὰ καλούμενα τήθυα. Ἔτι δ´
[4, 11]   κρείττω καὶ μᾶλλον τοῖς ἄρρεσιν,  οἷον   τὰ κέρατα τῶν ταύρων ἰσχυρότερα
[4, 4]   οἱ μύες, τὰ δὲ παχυχειλῆ,  οἷον   (τὰ λιμνόστρεα. Ἔτι τὰ μὲν
[4, 4]   τινων γάλακες, τὰ δὲ τραχυόστρακα,  οἷον   τὰ λιμνόστρεα καὶ πίννα καὶ
[4, 11]   ἐπὶ τῶν ἰχθύων δ´ ὡσαύτως,  οἷον   τά τε σελάχη τὰ μικρὰ
[4, 8]   ψόφους φεύγοντα φαίνεται τοὺς μεγάλους,  οἷον   τὰς εἰρεσίας τῶν τριήρων, ὥστε
[4, 7]   σὰρξ οὔτ´ ὀστρακώδης ἐστὶν οὔθ´  οἷον   τὸ ἐντὸς τῶν ὀστρακωδῶν, οὔτε
[4, 8]   εἴ τι πεπήρωται γένος ἕν,  οἷον   τὸ τῶν ἀσπαλάκων. Τοῦτο γὰρ
[4, 8]   δὲ τοὺς πόρους τῆς ὀσφρήσεως,  οἷον   τὸ τῶν ὀρνίθων γένος. Ὁμοίως
[4, 1]   καὶ τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων,  οἷον   τὸ (τῶν σηπιῶν γένος. Ἓν
[4, 7]   καὶ τρίτον τὸ μεταξὺ τούτων,  οἷον   τοῖς ἄλλοις τὸ στῆθος καὶ
[4, 7]   ζῴων στόμα οὐκ ἔχει, ἀλλ´  οἷον   τοῖς ὀπισθοκέντροις τὸ γλωττοειδές, τοῦτο
[4, 9]   γένει ζῴων κατὰ τοὺς τόπους,  οἷον   τῶν περδίκων οἱ μὲν κακκαβίζουσιν
[4, 8]   ἰχθύων οὐρανός ἐστι σαρκώδης,  οἷον   τῶν ποταμίων ἐν τοῖς κυπρίνοις,
[4, 9]   ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, ὅσων διῄρηται,  οἷον   τῶν τεττίγων τι γένος τῇ
[4, 4]   μορφὴν (ὡς μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν  ὅμοιόν   ἐστι τοῖς ἀράχναις, πλὴν τὸ
[4, 5]   τὴν ἐπιφάνειαν οὐ συνεχὲς ἀλλ´  ὅμοιον   λαμπτῆρι μὴ ἔχοντι τὸ κύκλῳ
[4, 1]   ἔστι δὲ πρὸς τείνει,  ὅμοιον   μαστῷ· ἐν δὲ ταῖς θηλείαις
[4, 9]   αἰάζῃ, μετὰ δὲ τοῦ μυκτῆρος  ὅμοιον   σάλπιγγι τετραχυσμένῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Περὶ
[4, 1]   οἷον ἤνυστρον· τὸ δὲ σχῆμα  ὅμοιον   τῇ ἐν τοῖς κήρυξιν ἑλίκῃ.
[4, 2]   οἱ καρκίνοι, τὸ δ´ εἶδος  ὅμοιον   τοῖς ἀστακοῖς. Πάντα μὲν οὖν
[4, 4]   Αὐτὸ μὲν γὰρ τὴν φύσιν  ὅμοιον   τοῖς καραβοειδέσι, καὶ γίνεται αὐτὸ
[4, 4]   εἰσδύεσθαι καὶ ζῆν ἐν ὀστράκῳ  ὅμοιον   τοῖς ὀστρακοδέρμοις, ὥστε διὰ ταῦτα
[4, 6]   τὸ σαρκῶδες τοῦ τηθύου, οὐδενὶ  ὅμοιον   τῶν ἄλλων· αὕτη μέντοι
[4, 4]   κόχλοις· καὶ γὰρ ἐκείνοις τοῦτο  ὅμοιον   ὑπάρχει. Ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα
[4, 8]   καλουμένην κόρην, καὶ τὸ κύκλῳ  πῖον,   ἐλάττω μέντοι (ταῦτα πάντα τῶν
[4, 1]   Διαφέρει δέ· τὸ μὲν γὰρ  σήπιον   (ἰσχυρὸν καὶ πλατύ ἐστι, μεταξὺ
[4, 7]   ἔχουσιν οὔτ´ ὀστοῦν οὔθ´ οἷον  σήπιον   οὔτε κύκλῳ ὄστρακον· (αὐτὸ γὰρ
[4, 1]   σώματος, καλοῦσι τὸ μὲν  σήπιον,   τὸ δὲ ξίφος. Διαφέρει δέ·
[4, 8]   φεύγειν κατωτέρω, (ὅταν αἴσθωνται τὸ  σιδήριον   προσιόν (ὑπερέχει γὰρ αὐτῶν μικρόν,
[4, 8]   τῆς ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν  αἰσθητήριον·   γὰρ ἄν τισιν εἶναι
[4, 8]   τῆς ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν  αἰσθητήριον.   (Ἔτι δ´ ἐν ταῖς θήραις
[4, 8]   δελφίνων· οὗτοι γὰρ τῆς ἀκοῆς  αἰσθητήριον   μὲν οὐδὲν ἔχουσι φανερόν, ἁλίσκονται
[4, 8]   πρότερον. Οὐδὲ δὴ τῆς ὀσφρήσεως  αἰσθητήριον   οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὀσφραίνεται δ´
[4, 7]   ὀφθαλμοὺς μὲν ἅπαντα, ἄλλο δ´  αἰσθητήριον   οὐδὲν φανερόν, πλὴν ἔνια οἷον
[4, 6]   ἔχει μόριον οὔτε ὀργανικὸν οὔτε  αἰσθητήριον   οὔτε, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον ἐν
[4, 8]   δὲ καὶ τὸ τῶν χυμῶν  αἰσθητήριον,   τὴν γλῶτταν. (Ἐν δὲ τοῖς
[4, 8]   ἰχθύσι, τὸ μὲν τῶν χυμῶν  αἰσθητήριον,   τὴν γλῶτταν, ἔχουσι μέν, ἔχουσι
[4, 3]   κεφαλή, καὶ (εἴ τι ἄλλο  μόριον.   Ἔχουσι δ´ ὀφθαλμοὺς οἱ μὲν
[4, 2]   ἀφιᾶσι δ´ ἐπιλαμβάνοντα μικρὸν τούτου  μόριον   (οἱ καρκίνοι, οἱ δὲ κάραβοι
[4, 6]   ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´ οὐδὲν ἔχει  μόριον   οὔτε ὀργανικὸν οὔτε αἰσθητήριον οὔτε,
[4, 2]   ἑκάτερα, τὸ δὲ λοιπὸν πλεῖον  μόριον   τοῦ σώματος ἄπουν ἐστίν. Κάμπτονται
[4, 2]   τὸ τῶν καράβων, καὶ τούτῳ  παραπλήσιον   ἕτερον τὸ τῶν καλουμένων ἀστακῶν·
[4, 9]   ψοφεῖ οἷον συριγμόν, δὲ  παραπλήσιον   τῷ κόκκυγι ψόφον, ὅθεν καὶ
[4, 4]   τῶν νηρειτῶν, τὰ μὲν ἄλλα  παραπλήσιον,   τῶν δὲ δικρόων ποδῶν τὸν
[4, 8]   κατωτέρω, (ὅταν αἴσθωνται τὸ σιδήριον  προσιόν   (ὑπερέχει γὰρ αὐτῶν μικρόν, τὸ
[4, 4]   ἔχει (αὐτῶν, τὰ δ´ ἐλάττω  τοὐναντίον)   ἔτι δὲ σκληρότητι καὶ μαλακότητι
[4, 4]   ἀγρίᾳ λεπάδι, ἥν τινες καλοῦσι  θαλάττιον   οὖς, ὑποκάτω τοῦ ὀστράκου
[4, 4]   (Τὸ δὲ κάτω τοῦ θώρακος  μαλακὸν   ἅπαν ἐστὶ καὶ διοιγόμενον ὠχρὸν
[4, 7]   ἀνασπᾷ. Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν  μαλακόν   ἐστι, τοῖς δ´ ἔχει ἰσχὺν
[4, 4]   ποταμοῖς· διαφέρουσι δ´ αὐτῶν τῷ  μαλακὸν   (ἔχειν τὸ ἔσω τοῦ ὀστράκου.
[4, 1]   τὸ στερεόν, ἐντὸς δὲ τὸ  μαλακὸν   καὶ σαρκῶδες· τὸ δὲ σκληρὸν
[4, 6]   δ´ ἐνίοτε. Οὐκ ἔχει δ´  ὄστρακον,   ἀλλὰ σαρκῶδες τὸ σῶμα πᾶν
[4, 7]   οὔθ´ οἷον σήπιον οὔτε κύκλῳ  ὄστρακον·   (αὐτὸ γὰρ αὑτὸ τὸ σῶμα
[4, 1]   δ´ ᾠὸν πολύποδος· τὸ δ´  ὄστρακον   αὐτοῦ ἐστιν οἷον κτεὶς κοῖλος
[4, 4]   (ἐντὸς γὰρ ἔχει) τὸ δ´  ὄστρακον   ἐκτός, ἐντὸς δ´ οὐδὲν σκληρόν.
[4, 6]   τῷ (ὀστράκῳ πᾶν, τὸ δ´  ὄστρακόν   ἐστι μεταξὺ δέρματος καὶ ὀστράκου,
[4, 4]   δὲ νηρείτης τὸ μὲν  ὄστρακον   ἔχει λεῖον καὶ μέγα καὶ
[4, 4]   τὸ λεῖον εἶναι ἐντὸς τὸ  ὄστρακον.   δὲ σαρκῶδες τοῖς μὲν
[4, 4]   πᾶσι τὸ ἑλίκην ἔχειν τὸ  ὄστρακον   τὸ ἔσχατον ἀπὸ τῆς κεφαλῆς.
[4, 4]   Ἴδιον δὲ τούτοις κατὰ τὸ  ὄστρακον   ὑπάρχει πᾶσι τὸ ἑλίκην ἔχειν
[4, 5]   τῆς περιττώσεως, τετρύπηται τὸ  ὄστρακον.   Ὑπὸ δὲ τὴν κοιλίαν ἐν
[4, 4]   περίττωσις ἐξέρχεται· τετρύπηται γὰρ τὸ  ὄστρακον.   Φανερὰ δὲ καὶ κοιλία
[4, 6]   δ´ οὐδὲν ἔχει μόριον οὔτε  ὀργανικὸν   οὔτε αἰσθητήριον οὔτε, ὥσπερ ἐλέχθη
[4, 9]   οὔτε φθέγγεται οὔτε ψοφεῖ οὐδένα  φυσικὸν   ψόφον, οὐδὲ τῶν μαλακοστράκων. Οἱ
[4, 6]   πρότερον ἐν τοῖς ἄλλοις, τὸ  περιττωματικόν.   Χρῶμα δὲ τοῦ τηθύου ἐστὶ
[4, 2]   Ἔχει δ´ κάραβος καὶ  κέρκον,   πτερύγια δὲ πέντε· καὶ
[4, 4]   πλὴν τὴν χρόαν τὸ μὲν  λευκόν,   (ἐκεῖνο δ´ ἐρυθρόν. Ἔχει δ´
[4, 1]   ἅπαν καὶ λεῖον, χρῶμα δὲ  λευκόν·   (τὸ δὲ πλῆθος τοῦ ᾠοῦ
[4, 4]   περιφερείας ἐστίν, ὥσπερ καὶ τὸ  λευκὸν   τοῖς κόχλοις· καὶ γὰρ ἐκείνοις
[4, 2]   δ´ ἀστακὸς τὸ μὲν ὅλον  ὑπόλευκον   ἔχει τὸ χρῶμα, μέλανι δὲ
[4, 1]   μὲν πολύπους ἓν καὶ  ἀνώμαλον   ἔξωθεν καὶ μέγα ἴσχει· ἔσω
[4, 8]   μυκτήρων, οὐδὲν περαίνει πρὸς τὸν  ἐγκέφαλον,   ἀλλὰ τὰ μὲν τυφλά, τὰ
[4, 1]   τὸ μεταξὺ μικρὸς χόνδρος ἔχων  ἐγκέφαλον   μικρόν. Ἐν δὲ τῷ στόματί
[4, 10]   καὶ οἱ θυννοσκόποι περιβάλλονται καθεύδοντας·  (δῆλον   δ´ ἐκ τοῦ ἡσυχάζοντας καὶ
[4, 10]   οὐδὲν πλὴν ἠρέμα τὸ οὐραῖον.  Δῆλον   δὲ γίνεται ὅτι καθεύδει καὶ
[4, 10]   καὶ παύονται βομβοῦσαι τῆς νυκτός.  Δῆλον   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἐν
[4, 8]   αἵματος τάχιστα ὀσφραίνεσθαί φασιν αὐτούς·  (δῆλον   δὲ ποιοῦσι φεύγοντες καὶ ἐκτοπίζοντες
[4, 11]   (ἰχθύων αἱ θήλεις τῶν ἀρρένων,  δῆλον   ἐκ τοῦ παλαιότερα ἁλίσκεσθαι τὰ
[4, 10]   δ´ ἐπὶ τῶν μελιττῶν τοῦτο  δῆλον·   ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ παύονται βομβοῦσαι
[4, 10]   δὲ τῶν ᾠοτοκούντων τοῦτο μὲν  ἄδηλον,   ὅτι δὲ καθεύδουσι, φανερόν. Ὁμοίως
[4, 2]   οὔ. Τὰ δὲ περὶ τὸν  τράχηλον   καλούμενον διῄρηται μὲν ἔξωθεν πενταχῇ,
[4, 1]   δ´ ὑπὲρ τῶν πλεκτανῶν ἔχουσι  κοῖλον   (αὐλόν, τὴν θάλατταν ἀφιᾶσι
[4, 6]   τὸ δὲ λεπτότερον. (Ἔσω δὲ  κοῖλον   ἐφ´ ἑκάτερα, καὶ διείργει μικρόν
[4, 6]   αἱ μὲν ἐλάττους καὶ ἐδώδιμοι  μᾶλλον,   αἱ δὲ μεγάλαι καὶ σκληραί,
[4, 4]   ταῖς σηπίαις, πλὴν στιφρὰ ταῦτα  μᾶλλον.   Ἀπὸ δὲ τῆς κοιλίας (στόμαχος
[4, 8]   τὰ μὲν τῶν ὀμμάτων καὶ  μᾶλλον.   (Διωρισμένον γὰρ ἔχει τὸν τόπον
[4, 4]   μέγαν, καὶ ποιεῖται (τὴν βάδισιν  μᾶλλον   ἐπὶ τούτῳ. Λαμβάνεται δὲ καὶ
[4, 10]   αὐτῶν. Ἀλλ´ ἐκ τῶν τοιῶνδε  μᾶλλον   ἔστι τεκμήρασθαι ὅτι καθεύδουσιν· πολλάκις
[4, 10]   ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ τῆς νυκτὸς  μᾶλλον   τῆς ἡμέρας οὕτως ὥστε
[4, 4]   ἔσται φανερὸν ἐκ τῶν ὕστερον  μᾶλλον.   δὲ φύσις τῶν στρομβοειδῶν
[4, 4]   (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς δὲ στρομβώδεσιν ἀπολέλυται  μᾶλλον.   Ἴδιον δὲ τούτοις κατὰ τὸ
[4, 11]   δὲ καὶ ἀναρθρότερον τὸ θῆλυ  μᾶλλον,   καὶ λεπτοτριχώτερον, ὅσα τρίχας ἔχει·
[4, 5]   τὰ τοιαῦτα πάμπαν  μᾶλλον.   Κατὰ μὲν οὖν τὴν ἀρχὴν
[4, 2]   καρκίνοις τοῖς πλείστοις, καὶ ἔτι  μᾶλλον.   δ´ ἀστακὸς τὸ μὲν
[4, 9]   ἔχῃ· ἐνίων δὲ τὰ ἄρρενα  μᾶλλον,   οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ ὄρτυγες, αἱ
[4, 6]   ἀλέαις εἰς τὰς πέτρας εἰσδύονται  μᾶλλον.   Περὶ μὲν οὖν τῶν μαλακίων
[4, 8]   δ´ ἄλλοι τούτων ἧττον, διὸ  μᾶλλον   πρὸς τῷ ἐδάφει τῆς θαλάττης
[4, 4]   ὀστράκου σάρκα στιφράν, τὰ μὲν  μᾶλλον   τὰ δ´ ἧττον. Ἐκ μέσου
[4, 11]   μὲν ἀμφοῖν, ἀλλὰ κρείττω καὶ  μᾶλλον   τοῖς ἄρρεσιν, οἷον τὰ κέρατα
[4, 8]   ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται γὰρ  μᾶλλον.   (Τοὺς δὲ πολύπους φασὶν ὀπτήσαντες
[4, 2]   βραχεῖαν καὶ ὀρθήν. Τὸ δ´  ὅλον   σῶμα καὶ τὰ περὶ τὸν
[4, 2]   πολὺ τοῦ καράβου, καὶ τὸ  ὅλον   σῶμα σαρκωδέστερον καὶ μαλακώτερον. Τῶν
[4, 2]   δ´ ἀστακὸς τὸ μὲν  ὅλον   ὑπόλευκον ἔχει τὸ χρῶμα, μέλανι
[4, 1]   ἀφίησι κατὰ ταὐτὸν τόν τε  θολὸν   καὶ τὸ περίττωμα· ἔχουσι δὲ
[4, 1]   ἀριστερά· ἀφίησι δὲ καὶ τὸν  θολὸν   ταύτῃ. Νεῖ δὲ πλάγιος, ἐπὶ
[4, 1]   καλοῦσι (μύτιν, καὶ ἐπὶ ταύτῃ  θολόν.   Τοῦτον δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ
[4, 7]   τοῖς μὴ ὀπισθοκέντροις τοῦτο ὥσπερ  ὅπλον   ἔχει ἕκαστον. Ὅσα δ´ ἔχει
[4, 10]   δὲ καὶ φάλαινα, (καὶ ὅσα  αὐλὸν   ἔχει, ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν καθεύδει
[4, 10]   ὅσα αὐλὸν ἔχει, ὑπερέχοντα τὸν  αὐλὸν   καθεύδει τῆς θαλάττης, δι´ οὗ
[4, 1]   ὑπὲρ τῶν πλεκτανῶν ἔχουσι κοῖλον  (αὐλόν,   τὴν θάλατταν ἀφιᾶσι δεξάμενοι
[4, 7]   καὶ τὸ πτερὸν οὐκ ἔχει  καυλὸν   οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι κεραίας πρὸ
[4, 2]   πρόμηκες, τὸ δὲ τῶν καρκίνων  στρογγύλον.   (Διαφέρει δ´ κάραβος
[4, 2]   δ´ ἀριστερὸς παχὺ καὶ  στρογγύλον.   Ἐξ ἄκρου δ´ ἑκάτερος ἐσχισμένος
[4, 4]   ἔχει λεῖον καὶ μέγα καὶ  στρογγύλον,   τὴν δὲ μορφὴν παραπλησίαν τοῖς
[4, 8]   κτένες, ἐάν τις προσφέρῃ τὸν  δάκτυλον,   χάσκουσι καὶ συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες.
[4, 1]   μακράς, ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας  δικότυλον,   αἷς προσάγονταί τε καὶ λαμβάνουσιν
[4, 1]   τῷ τῶν ποδῶν καὶ τῷ  μονοκότυλον   εἶναι μόνην τῶν μαλακίων (τὰ
[4, 7]   τῆς ἐξόδου ἐστίν, ὀλίγοις δ´  ἑλιγμὸν   ἔχει. Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει
[4, 9]   Ἀφίησι δὲ καὶ δελφὶς  τριγμὸν   καὶ μύζει, ὅταν ἐξέλθῃ, (ἐν
[4, 9]   μὲν γὰρ ψοφεῖ οἷον  συριγμόν,   δὲ παραπλήσιον τῷ κόκκυγι
[4, 9]   ἀσθενῆ δέ, καὶ τὰ μὲν  συριγμόν,   ὥσπερ οἱ ὄφεις, τὰ δὲ
[4, 9]   καὶ ἀσθενῆ φωνήν, τὰ δὲ  σιγμὸν   μικρόν, ὥσπερ αἱ χελῶναι.
[4, 8]   στόμα τοῦ κεραμίου τὸν καλούμενον  ἠθμόν.   Καὶ ὅλως δὲ πρὸς τὰ
[4, 5]   καλούμενα (ᾠά ἐστιν, ἴσα τὸν  ἀριθμὸν   ὄντα ἐν ἅπασιν (πέντε γάρ
[4, 8]   φαίνεται ἴδιος ἑτέρα, πέντε τὸν  ἀριθμόν,   ὄψις, ἀκοή, ὄσφρησις, γεῦσις, ἁφή.
[4, 6]   οὕτω κἄν τι προσπέσῃ αὐτῇ  ἐδώδιμον,   κατεσθίει. Καὶ ἀπολύεται δὲ γένος
[4, 1]   πᾶς· ἐὰν δ´ εἰς τὴν  ἄμμον   ἐμπέσῃ, οὐκέτι δύναται κατέχειν. (Ἔχουσι
[4, 9]   πρὸς τὴν ὁμιλίαν καὶ (τὸν  πλησιασμόν,   οἷον καὶ τράγοις καὶ ὑσὶ
[4, 9]   χρομίς (οὗτοι γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ  γρυλισμόν)   καὶ κάπρος ἐν
[4, 7]   λοιπὸν ἔντερον ἁπλοῦν  εἱλιγμένον,   ὥσπερ αἱ ἀκρίδες. (Ὁ δὲ
[4, 2]   πόρον ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ στήθους  ἠρτημένον   μέχρι πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ
[4, 4]   καὶ τοῖς κτεσίν. (Καὶ τὸ  λεγόμενον   ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν, ὅταν ἔχωσιν,
[4, 4]   θώρακος μαλακὸν ἅπαν ἐστὶ καὶ  διοιγόμενον   ὠχρὸν ἔνδοθεν. Ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 5]   τῶν ἐχίνων, ἓν μὲν τὸ  ἐσθιόμενον·   τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐν
[4, 1]   ἔξωθεν μὲν ἔστιν ἰδεῖν τὸ  φαινόμενον   κύτος. Ἔστι δ´ αὐτοῦ
[4, 7]   καὶ τὸ ἐν τοῖς βιβλίοις  γινόμενον   σκορπιῶδες. Τὰ δὲ πτηνὰ αὐτῶν
[4, 1]   ἔχουσιν οἰσοφάγον μακρὸν καὶ στενόν,  ἐχόμενον   (δὲ τούτου πρόλοβον μέγαν καὶ
[4, 4]   ὀστράκου. Τοῦ δὲ στομάχου τὸ  ἐχόμενόν   ἐστιν ἔντερον· συνεχὲς δ´
[4, 9]   οὔσης καὶ τῆς φωνῆς, ἀλλ´  ἐνδεχόμενον   πλάττεσθαι. Καὶ οἱ ἄνθρωποι φωνὴν
[4, 1]   θολός, καὶ τῷ αὐτῷ ὑμένι  περιεχόμενον   (ἔχει τὸν πόρον τῷ ἐντέρῳ,
[4, 2]   ἔχει τὸ χρῶμα, μέλανι δὲ  διαπεπασμένον.   Ἔχει δὲ τοὺς μὲν ὑποκάτω
[4, 8]   μὲν τῶν ὀμμάτων καὶ μᾶλλον.  (Διωρισμένον   γὰρ ἔχει τὸν τόπον τῶν
[4, 1]   καὶ οὔτε ὀστῶδες ἔχει ἓν  κεχωρισμένον   οὔτε σαρκῶδες, ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν·
[4, 2]   Τὰ δὲ περὶ τὸν τράχηλον  καλούμενον   διῄρηται μὲν ἔξωθεν πενταχῇ, καὶ
[4, 8]   τὸ στόμα τοῦ κεραμίου τὸν  καλούμενον   ἠθμόν. Καὶ ὅλως δὲ πρὸς
[4, 4]   τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω. (Τὸ δὲ  καλούμενον   καρκίνιον τρόπον μέν τινα κοινόν
[4, 4]   πᾶσιν ἐν ὑμένι. Τὸ δὲ  καλούμενον   ᾠὸν οὐκ ἔχει πόρον ἐν
[4, 1]   στόμα ἔχουσιν οἰσοφάγον μακρὸν καὶ  στενόν,   ἐχόμενον (δὲ τούτου πρόλοβον μέγαν
[4, 8]   ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς τὸν τόπον  ἐκεῖνον   ψόφος· (παραγγέλλουσί τε πᾶσι
[4, 4]   δ´ ἀπολυομένη καὶ λεπάς.  Κοινὸν   δὲ καὶ τούτων καὶ τῶν
[4, 2]   τὰ βραγχιοειδῆ πολλὰ οἱ κάραβοι.  Κοινὸν   δὲ πάντων τούτων ἐστίν· ὀδόντας
[4, 4]   καλούμενον καρκίνιον τρόπον μέν τινα  κοινόν   ἐστι τῶν τε μαλακοστράκων καὶ
[4, 7]   ἄλληλα συγγενικοῖς οὖσιν οὐκ ἐπέζευκται  κοινὸν   ὄνομα οὐδέν, οἷον ἐπὶ μελίττῃ
[4, 3]   τῶν δ´ ἀναίμων οὐδέν, ἀλλὰ  κοινὸν   τούτοις καὶ ἐκείνοις πᾶσι κοιλία
[4, 5]   κεφαλὴν καὶ τὸ στόμα τὸν  ἐχῖνον   κάτω ἔχειν, δ´ ἀφίησι
[4, 4]   σαρκὸς ἔχει εἰς τὸ ἔξω  γυμνόν,   (οἷον τὰ καλούμενα τήθυα. Ἔτι
[4, 10]   Ἔτι δ´ ἐνυπνιάζειν φαίνονται οὐ  μόνον   ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἵπποι καὶ
[4, 7]   δ´ ἐκτός, οἷον σκορπίος· καὶ  μόνον   δὴ τοῦτο τῶν ἐντόμων μακρόκεντρόν
[4, 10]   μάλιστα τῶν τοιούτων· (οὐ γὰρ  μόνον   διὰ τὸ μὴ ὀξὺ βλέπειν
[4, 7]   δι´ οὗ τῇ δρόσῳ τρέφεται  μόνον·   ἐν δὲ τῇ κοιλίᾳ οὐκ
[4, 7]   οὐθὲν δ´ ἐστὶν ὀπισθόκεντρον δίπτερον  μόνον.   Ἔτι δὲ τὰ μὲν ἔχει
[4, 7]   αἱ ἀκρίδες. (Ὁ δὲ τέττιξ  μόνον   τῶν τοιούτων καὶ τῶν ἄλλων
[4, 7]   μακρὰ καὶ πολύποδά ἐστι, πολὺν  χρόνον   ζῇ διαιρούμενα, καὶ κινεῖται τὸ
[4, 10]   ἔχει βλεφαρίδας, μύοντα ποιεῖται τὸν  ὕπνον.   Ἔτι δ´ ἐνυπνιάζειν φαίνονται οὐ
[4, 1]   ἐστὶ τοῦ στομάχου τὸ ἔντερον.  Σπλάγχνον   δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν μαλακίων,
[4, 7]   ἐστίν, ὀλίγοις δ´ ἑλιγμὸν ἔχει.  Σπλάγχνον   δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν τοιούτων
[4, 7]   κοιλίαν, καὶ ἀπὸ ταύτης τὸ  λοιπὸν   ἔντερον ἁπλοῦν εἱλιγμένον,
[4, 2]   τρεῖς ἐφ´ ἑκάτερα, τὸ δὲ  λοιπὸν   πλεῖον μόριον τοῦ σώματος ἄπουν
[4, 7]   τῶν ἐντόμων λεκτέον τὸν αὐτὸν  τρόπον.   Ἔστι δὲ τοῦτο τὸ γένος
[4, 4]   τὸ στόμα. Τὸν αὐτὸν δὲ  τρόπον   ἔχει ταῖς αἱμορροΐσι καὶ ταῖς
[4, 11]   ζῳοτόκων πάντων ἔχει τὸν αὐτὸν  τρόπον.   Καὶ ἀνευρότερον δὲ καὶ ἀναρθρότερον
[4, 4]   κεφαλὴ ἐξέρχεται πᾶσι τὸν αὐτὸν  τρόπον·   κἄν τι φοβηθῇ, συσπᾶται πάλιν
[4, 3]   μαλακοστράκων μόρια τοῦτον ἔχει τὸν  (τρόπον.   ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ Δ' Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα
[4, 7]   καὶ κοινῇ τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ δὲ τῶν
[4, 10]   καὶ ἐγρηγόρσεως τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Τὸ δ´ ἄρρεν
[4, 4]   θεωρείσθω. (Τὸ δὲ καλούμενον καρκίνιον  τρόπον   μέν τινα κοινόν ἐστι τῶν
[4, 4]   τὰς διαφοράς· τῶν δ´ ἐντὸς  τρόπον   μέν τινα παραπλήσιος φύσις
[4, 10]   καὶ τὰ μαλάκια τὸν αὐτὸν  τρόπον   ὅνπερ οἱ ἱχθύες· (ὁμοίως δὲ
[4, 4]   ᾠοειδῆ. Πάντα δὲ ταῦτα τίνα  τρόπον   τῇ θέσει ἔχει, ἐκ τῶν
[4, 8]   καὶ ἔγχελυς τοῦτον τὸν  τρόπον·   τιθέασι γὰρ τῶν ταριχηρῶν τι
[4, 8]   τῶν αἰσθητηρίων τοῦτον ἔχει τὸν  τρόπον   τοῖς ζῴοις πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ'
[4, 8]   τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς τὸν  τόπον   ἐκεῖνον ψόφος· (παραγγέλλουσί τε
[4, 5]   ἐπερειδόμενος καὶ κινούμενος μεταβάλλει τὸν  τόπον.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ καλούμενα τήθυα
[4, 8]   μᾶλλον. (Διωρισμένον γὰρ ἔχει τὸν  τόπον   τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὸν τῆς
[4, 2]   κάραβος. Ὅλως δὲ τὸ μὲν  πρόσωπον   ὀξύτερον, τὸν δὲ (θώρακα εὐρύτερον
[4, 2]   ὀφθαλμῶν ὀξὺ καὶ τραχύ, καθαπερεὶ  μέτωπον,   μεῖζον κάραβος. Ὅλως
[4, 4]   τοῖς ἄλλοις. Τοῦτον δὲ καλοῦσι  κύλλαρον.   δὲ νηρείτης τὸ μὲν
[4, 1]   μέγα ἴσχει· ἔσω δὲ τὸ  ὑγρόν,   ὁμόχρουν ἅπαν καὶ λεῖον, χρῶμα
[4, 6]   ἀφίησι καὶ δέχεται τὸ  ὑγρόν·   περίττωμα γὰρ οὐδὲν ἔχει φανερόν,
[4, 6]   δέχεται τὴν τροφὴν καὶ τὸ  ὑγρόν,   ὡς ἂν εἰ τὸ μὲν
[4, 8]   καὶ τῆς ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι  φανερὸν   αἰσθητήριον· γὰρ ἄν τισιν
[4, 8]   ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν ἔχουσι  φανερόν,   ἁλίσκονται δὲ διὰ τὸ καρηβαρεῖν
[4, 8]   ὄσφρησιν μὲν καὶ γεῦσιν ἔχει,  φανερὸν   δ´ ἐκ τῶν δελεασμῶν, οἷον
[4, 8]   μὲν οὐδέν ἐστιν οὐδὲ λίαν  φανερόν,   δοκοῦσι δ´ οἵ τε σωλῆνες,
[4, 8]   ἀκούουσιν, ἐκ τῶν τοιούτων ἐστὶ  φανερόν·   (εἰσὶ δέ τινες οἵ φασι
[4, 8]   χυμῶν δ´ ὅτι αἴσθησιν ἔχει,  φανερὸν   ἐκ τῶν αὐτῶν· (πρὸς
[4, 4]   ἀκίνητα πλείω. Τοῦτο δ´ ἔσται  φανερὸν   ἐκ τῶν ὕστερον μᾶλλον.
[4, 8]   φερόμενοι πόρρωθεν εἰσδύνουσιν. Μάλιστα δὲ  φανερόν   ἐστι περὶ τῶν εἰρημένων ἐπὶ
[4, 10]   ὕπνου, διὰ τοιούτων σημείων ἐστὶ  φανερόν·   ἡσυχάζουσί τε γὰρ καὶ ἀκινητίζουσιν
[4, 8]   γλῶτταν. (Ὅτι δ´ αἰσθάνονται γευόμενα,  φανερόν·   ἰδίοις τε γὰρ πολλὰ χαίρει
[4, 10]   μὲν ἄδηλον, ὅτι δὲ καθεύδουσι,  φανερόν.   Ὁμοίως δὲ καὶ τὰ ἔνυδρα,
[4, 8]   τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν ἔχει  φανερόν,   (ὀσφραίνεται δ´ ὀξέως. Ὅτι μὲν
[4, 8]   οὐδ´ οἱ δελφῖνες τῆς ἀκοῆς  φανερὸν   οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον. (Ἔτι δ´
[4, 7]   ἅπαντα, ἄλλο δ´ αἰσθητήριον οὐδὲν  φανερόν,   πλὴν ἔνια οἷον γλῶτταν (ἣν
[4, 10]   ἔναιμα πάντα καθεύδει καὶ ἐγρήγορεν,  φανερὸν   ποιοῦσι κατὰ τὴν αἴσθησιν. Πάντα
[4, 8]   αἰσθήσεις ἔχει ταῦτα τὰ ζῷα,  φανερόν·   τὰ δὲ λοιπὰ γένη τῶν
[4, 7]   διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ ἔχειν ὑμένα  φανερόν,   τὰ δὲ τεττιγόνια μὴ ἔχειν.
[4, 8]   δὲ καὶ ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται,  φανερόν·   (τούς τε γὰρ ψόφους φεύγοντα
[4, 6]   ὑγρόν· περίττωμα γὰρ οὐδὲν ἔχει  φανερόν,   (ὥσπερ τῶν ἄλλων ὀστρέων τὰ
[4, 2]   ἔχειν νομήν. Ἔστι δὲ (καὶ  ἕτερον   γένος μικρὸν μὲν ὥσπερ οἱ
[4, 4]   στρόμβοις τῶν ἐν τοῖς νηρείταις.  Ἕτερον   δὲ γένος ἐστὶ τὸ τῶν
[4, 9]   ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ καὶ ψόφος  ἕτερόν   ἐστι, καὶ τρίτον διάλεκτος. Φωνεῖ
[4, 4]   ἄμφω, τοῦτο τοῖς στρομβώδεσι τὸ  ἕτερον   μέρος. Τὸ δ´ ἐντὸς σαρκῶδές
[4, 2]   τῶν καράβων, καὶ τούτῳ παραπλήσιον  ἕτερον   τὸ τῶν καλουμένων ἀστακῶν· οὗτοι
[4, 11]   ἔχοντα ταύτην τὴν διαφορὰν ἐπ´  οὐδέτερον,   οἷον ἔγχελυς οὔτ´ ἄρρεν ἐστὶν
[4, 9]   καὶ ἔστιν ἀτελής, καὶ ἀπολύεται  ὀψιαίτερον,   ὥστε ψελλίζουσι καὶ τραυλίζουσι τὰ
[4, 1]   στόμαχος· δὲ τὸ  ἔντερον   ἀνατείνει, κάτωθεν θολός, καὶ
[4, 2]   δὲ κοιλίας ἐκ τοῦ πλαγίου  ἔντερον   ἁπλοῦν καὶ ἰσοπαχὲς δι´ ὅλου
[4, 4]   ἐν τοῖς δεξιοῖς, τὸ δ´  ἔντερον   ἐν τοῖς ἀριστεροῖς. Τοῖς μὲν
[4, 3]   (ἧς ἐκ μέσης μὲν τὸ  ἔντερόν   ἐστιν ἁπλοῦν καὶ λεπτόν· τελευτᾷ
[4, 2]   τῆς κοιλίας, εἶτ´ ἐκ ταύτης  ἔντερον   εὐθύ. Τελευτᾷ δὲ τοῦτο τοῖς
[4, 7]   καὶ ἀπὸ ταύτης τὸ λοιπὸν  ἔντερον   ἁπλοῦν εἱλιγμένον, ὥσπερ
[4, 4]   τε στόμαχος καὶ τὸ  ἔντερον,   καὶ ἅπαν ἁπλοῦν μέχρι τῆς
[4, 1]   πάλιν φέρει πρὸς τὸ στόμα  ἔντερον   λεπτόν· παχύτερον δ´ ἐστὶ τοῦ
[4, 11]   ὅσοι στερεοί εἰσι καὶ πίονες,  ἔντερον   μικρὸν ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν ἄριστοι
[4, 3]   πᾶσι κοιλία καὶ στόμαχος καὶ  ἔντερον.   Οἱ δὲ καρκίνοι, περὶ μὲν
[4, 2]   τὴν σάρκα· (τὸ μὲν γὰρ  ἔντερον   πρὸς τῷ κυρτῷ ἐστιν,
[4, 1]   δ´ ἐστὶ τοῦ στομάχου τὸ  ἔντερον.   Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν
[4, 4]   δὲ στομάχου τὸ ἐχόμενόν ἐστιν  ἔντερον·   συνεχὲς δ´ τε στόμαχος
[4, 2]   τὰ θήλεα αὐτῶν παρὰ τὸ  ἔντερον   τὴν τῶν ᾠῶν χώραν ἔχουσιν.
[4, 7]   δ´ εὐθὺς μετὰ τὸ στόμα  ἔντερον   τοῖς μὲν πλείστοις εὐθὺ καὶ
[4, 3]   καὶ λεπτόν· τελευτᾷ δὲ τὸ  ἔντερον   ὑπὸ τὸ ἐπικάλυμμα τὸ ἔξω,
[4, 6]   καὶ προσπέφυκε, ταύτῃ ἐστὶ  στενότερον   ἐφ´ ἑκάτερα, οἷς τείνει πρὸς
[4, 4]   ἔτι τὴν ἰσχὺν τοῦτ´ ἔστι  σφοδρότερον·   τῶν γὰρ δελεάτων τὰ ὄστρακα
[4, 11]   τρόπον. Καὶ ἀνευρότερον δὲ καὶ  ἀναρθρότερον   τὸ θῆλυ μᾶλλον, καὶ λεπτοτριχώτερον,
[4, 1]   δὲ πρὸς αὑτά, τὸ μὲν  μακρότερόν   ἐστιν (τευθίς, δὲ
[4, 8]   τῇ ἁφῇ αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ καὶ  πρότερον   εἴρηται, πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις.
[4, 6]   οὔτε αἰσθητήριον οὔτε, ὥσπερ ἐλέχθη  πρότερον   ἐν τοῖς ἄλλοις, τὸ περιττωματικόν.
[4, 3]   τὸ ἔξω, ὥσπερ εἴρηται καὶ  πρότερον.   Ἔχει δὲ τὰ μεταξὺ τῶν
[4, 3]   χηλὴν καὶ ἰσχυροτέραν. Εἴρηται δὲ  πρότερον   καὶ περὶ ὀφθαλμῶν, ὅτι εἰς
[4, 8]   ὑπὸ τοῦ ψόφου, καθάπερ εἴρηται  πρότερον.   Οὐδὲ δὴ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον
[4, 1]   ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός, εἴρηται  πρότερον·   (περὶ δὲ τῶν ἀναίμων νῦν
[4, 2]   μὲν οὖν ταῦτα, καθάπερ εἴρηται  πρότερον,   τὸ μὲν στερεὸν καὶ ὀστρακῶδες
[4, 8]   ἐὰν δέ τις τύχῃ ψοφήσας  πρότερον,   φανεροί εἰσι φεύγοντες. (Ἔτι δ´
[4, 3]   ἔχουσι καὶ πῶς ἔχουσιν, εἴρηται  πρότερον·   ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ
[4, 11]   ἔχει τὸν αὐτὸν τρόπον. Καὶ  ἀνευρότερον   δὲ καὶ ἀναρθρότερον τὸ θῆλυ
[4, 6]   τὸ μὲν παχύτερον τὸ δὲ  λεπτότερον.   (Ἔσω δὲ κοῖλον ἐφ´ ἑκάτερα,
[4, 7]   τοιούτοις, καὶ πάλιν ὅσα τὸ  πτερὸν   ἔχει ἐν κολεῷ, οἷον (μηλολόνθη
[4, 7]   αὐτῶν (ἁπάντων ἐστί, καὶ τὸ  πτερὸν   οὐκ ἔχει καυλὸν οὐδὲ σχίσιν.
[4, 1]   αὐτῶν ἐστι καὶ (πτερωτὸν καὶ  ἄπτερον,   οἷον μύρμηκές εἰσι καὶ πτερωτοὶ
[4, 7]   μέλιτται· οὐθὲν δ´ ἐστὶν ὀπισθόκεντρον  δίπτερον   μόνον. Ἔτι δὲ τὰ μὲν
[4, 2]   ἔχουσι) καὶ ἐν τῷ στόματι  σαρκωδέστερον   ἀντὶ γλώττης, εἶτα κοιλίαν τοῦ
[4, 2]   καράβου, καὶ τὸ ὅλον σῶμα  σαρκωδέστερον   καὶ μαλακώτερον. Τῶν δ´ ὀκτὼ
[4, 1]   δὲ τῶν τευθίδων λεπτὸν καὶ  χονδρωδέστερον.   Τῷ δὲ σχήματι διαφέρουσιν ἀλλήλων
[4, 3]   θήλεια, καὶ πλέον ἀφεστηκὸς καὶ  συνηρεφέστερον,   καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν θηλειῶν
[4, 4]   δεξιὸν ἔχει μικρὸν τὸν δ´  ἀριστερὸν   μέγαν, καὶ ποιεῖται (τὴν βάδισιν
[4, 4]   (Ὅσα δ´ ἔχει μείζω τὸν  ἀριστερὸν   πόδα, ταῦτα ἐν μὲν τοῖς
[4, 4]   δ´ ἔσται φανερὸν ἐκ τῶν  ὕστερον   μᾶλλον. δὲ φύσις τῶν
[4, 2]   οὖν ἐστιν ἃς καλοῦσι μαίας,  (δεύτερον   δ´ οἵ τε πάγουροι καὶ
[4, 1]   ἓν μὲν οἱ ὀνομαζόμενοι πόδες,  δεύτερον   δὲ τούτων ἐχομένη κεφαλή,
[4, 1]   διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ τὸ ὀρροπύγιον  ὀξύτερον.   Ἔστι δὲ γένη πλείω πολυπόδων,
[4, 2]   Ὅλως δὲ τὸ μὲν πρόσωπον  ὀξύτερον,   τὸν δὲ (θώρακα εὐρύτερον ἔχει
[4, 11]   ἔχει φωνήν· οἱ δὲ βόες  βαρύτερον   φθέγγονται αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων.
[4, 4]   τῆς μήκωνος, καὶ ταύτῃ ἐστὶν  εὐρύτερον   (ἔστι γὰρ μήκων οἱονεὶ
[4, 2]   πρόσωπον ὀξύτερον, τὸν δὲ (θώρακα  εὐρύτερον   ἔχει πολὺ τοῦ καράβου, καὶ
[4, 1]   σχῆμα τῶν τευθίδων τεῦθος·  πλατύτερον   γάρ ἐστι τὸ ὀξὺ τῶν
[4, 1]   (τευθίς, δὲ σηπία  πλατύτερον.   Τῶν δὲ τευθίδων οἱ τεῦθοι
[4, 1]   πρὸς τὸ στόμα ἔντερον λεπτόν·  παχύτερον   δ´ ἐστὶ τοῦ στομάχου τὸ
[4, 6]   καὶ ἔστιν αὐτῶν τὸ μὲν  παχύτερον   τὸ δὲ λεπτότερον. (Ἔσω δὲ
[4, 2]   τὸ ὅλον σῶμα σαρκωδέστερον καὶ  μαλακώτερον.   Τῶν δ´ ὀκτὼ ποδῶν οἱ
[4, 2]   γίνονται μείζους) τῶν δὲ καρκίνων  παντοδαπώτερον   τὸ γένος καὶ οὐκ εὐαρίθμητον.
[4, 11]   ἀναρθρότερον τὸ θῆλυ μᾶλλον, καὶ  λεπτοτριχώτερον,   ὅσα τρίχας ἔχει· τὰ δὲ
[4, 4]   ὄστρακον ἐκτός, ἐντὸς δ´ οὐδὲν  σκληρόν.   Αὐτὰ δὲ πρὸς αὑτὰ (διαφορὰς
[4, 1]   μαλακὸν καὶ σαρκῶδες· τὸ δὲ  σκληρὸν   αὐτῶν ἐστιν οὐ θραυστὸν ἀλλὰ
[4, 1]   ὁμοίως καὶ ἔσω καὶ ἔξω  σκληρόν   ἐστιν αὐτῶν. Ἔστι δ´ ἔντομα
[4, 1]   γίνεται, ἐάν τις αὐτῶν παλαιωθῇ,  σκληρόν.   Τὰ δὲ θήλεα τῶν ἀρρένων
[4, 1]   τῶν κυμάτων ἐκκλύζεται εἰς τὸ  ξηρόν,   καὶ περιπεσόντος τοῦ ὀστρέου ἁλίσσκεται
[4, 9]   οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ χείλη ὥστε  ἄρθρον   τι τῆς φωνῆς ποιεῖν. Τῶν
[4, 6]   (τὸ μὲν ὠχρὸν τὸ δ´  ἐρυθρόν.   Ἔστι δὲ καὶ τὸ τῶν
[4, 4]   τὸ μὲν λευκόν, (ἐκεῖνο δ´  ἐρυθρόν.   Ἔχει δ´ οὐδεμίαν ἔξοδον τοῦτο
[4, 10]   πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ δὲ τὸν  καιρὸν   τοῦτον ἠρεμοῦσι σφόδρα, καὶ κινοῦσιν
[4, 1]   δὲ τὸ στόμα ἔχουσιν οἰσοφάγον  μακρὸν   καὶ στενόν, ἐχόμενον (δὲ τούτου
[4, 7]   τοῖς ὀπισθοκέντροις τὸ γλωττοειδές, τοῦτο  μακρὸν   καὶ συμφυὲς καὶ ἀδιάσχιστον, δι´
[4, 5]   τούτοις ἄλλο γένος μεγέθει μὲν  μικρόν,   ἀκάνθας δὲ μεγάλας ἔχει καὶ
[4, 2]   καὶ αἱ κράγγονες καὶ τὸ  μικρὸν   γένος (αὗται γὰρ οὐ γίνονται
[4, 1]   μεταξὺ μικρὸς χόνδρος ἔχων ἐγκέφαλον  μικρόν.   Ἐν δὲ τῷ στόματί ἐστι
[4, 11]   στερεοί εἰσι καὶ πίονες, ἔντερον  μικρὸν   ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν ἄριστοι οὗτοι
[4, 2]   Ἔστι δὲ (καὶ ἕτερον γένος  μικρὸν   μὲν ὥσπερ οἱ καρκίνοι, τὸ
[4, 1]   γὰρ πολυπόδων τὸ μὲν κύτος  μικρόν,   οἱ δὲ πόδες μακροί εἰσι,
[4, 1]   Ἐν δὲ τῷ στόματί ἐστι  μικρὸν   σαρκῶδες· (γλῶτταν δ´ οὐκ ἔχει
[4, 2]   ἐχομένην (εὐθύς, πλὴν οἱ κάραβοι  μικρὸν   στόμαχον πρὸ τῆς κοιλίας, εἶτ´
[4, 6]   κοῖλον ἐφ´ ἑκάτερα, καὶ διείργει  μικρόν   τι συνεχές· ἐν θατέρῳ δὲ
[4, 8]   σιδήριον προσιόν (ὑπερέχει γὰρ αὐτῶν  μικρόν,   τὸ δ´ ἄλλο ὥσπερ ἐν
[4, 4]   ἐφ´ ἑκάτερα δύο, καὶ τρίτον  μικρόν.   (Τὸ δὲ κάτω τοῦ θώρακος
[4, 4]   ποδῶν τὸν μὲν δεξιὸν ἔχει  μικρὸν   τὸν δ´ ἀριστερὸν μέγαν, καὶ
[4, 2]   τὰ τοιαῦτα, ἀφιᾶσι δ´ ἐπιλαμβάνοντα  μικρὸν   τούτου μόριον (οἱ καρκίνοι, οἱ
[4, 2]   τῶν μεγάλων ἄλλοι δύο δασεῖς,  μικρὸν   ὑποκάτω τοῦ στόματος, καὶ ὑποκάτω
[4, 9]   ἀσθενῆ φωνήν, τὰ δὲ σιγμὸν  μικρόν,   ὥσπερ αἱ χελῶναι. δὲ
[4, 11]   οἱ τοιοῦτοι οὔτε ᾠὸν οὔτε  θορὸν   οὐδέποτε, ἀλλ´ ὅσοι στερεοί εἰσι
[4, 4]   δ´ οὐδεμίαν ἔξοδον τοῦτο οὐδὲ  πόρον,   ἀλλ´ ἐν ὑμένι ἐστὶ λεπτῷ,
[4, 4]   δὲ καλούμενον ᾠὸν οὐκ ἔχει  πόρον   ἐν οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς τῆς
[4, 2]   Ἔτι δ´ οἵ γε κάραβοι  πόρον   ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ στήθους ἠρτημένον
[4, 5]   καὶ πρὸς μὲν τὸν ἔξω  πόρον   συνάπτοντα πρὸς ἑαυτὰ δὲ ἀσύναπτα·
[4, 1]   αὐτῷ ὑμένι περιεχόμενον (ἔχει τὸν  πόρον   τῷ ἐντέρῳ, καὶ ἀφίησι κατὰ
[4, 1]   οἱ μὲν γὰρ ἄρρενες ἔχουσι  πόρον   ὑπὸ τὸν στόμαχον, ἀπὸ τοῦ
[4, 8]   μέλιττα πρὸς οὐδὲν προσιζάνει  σαπρὸν   ἀλλὰ πρὸς τὰ γλυκέα,
[4, 7]   ἐντόμων καὶ κέντρα. (Τὸ δὲ  κέντρον   τὰ μὲν ἔχει ἐν αὑτοῖς,
[4, 7]   αἱ μέλιτται· οὐθὲν δ´ ἐστὶν  ὀπισθόκεντρον   δίπτερον μόνον. Ἔτι δὲ τὰ
[4, 7]   μόνον δὴ τοῦτο τῶν ἐντόμων  μακρόκεντρόν   ἐστιν. Ἔτι δὲ χηλὰς ἔχει
[4, 1]   δ´ ἔχεται κοιλία οἷον  ἤνυστρον·   τὸ δὲ σχῆμα ὅμοιον τῇ
[4, 7]   τὰ μὲν ἔχει τῶν πτηνῶν  ἔλυτρον   τοῖς πτεροῖς, ὥσπερ μηλολόνθη,
[4, 1]   δέ· τὸ μὲν γὰρ σήπιον  (ἰσχυρὸν   καὶ πλατύ ἐστι, μεταξὺ ἀκάνθης
[4, 7]   μύωπες δὲ (καὶ οἱ οἶστροι  ἰσχυρὸν   τοῦτ´ ἔχουσι, καὶ τἆλλα σχεδὸν
[4, 4]   κήρυκες τοῦτο καὶ αἱ πορφύραι  στιφρόν,   καὶ ὥσπερ οἱ μύωπες καὶ
[4, 4]   μαλακὸν ἅπαν ἐστὶ καὶ διοιγόμενον  ὠχρὸν   ἔνδοθεν. Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος
[4, 6]   τοῦ τηθύου ἐστὶ (τὸ μὲν  ὠχρὸν   τὸ δ´ ἐρυθρόν. Ἔστι δὲ
[4, 1]   ἓν κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες, ἀλλὰ  μέσον   ἀμφοῖν· τὸ σῶμα γὰρ ὁμοίως
[4, 2]   ἐν τῇ οὐρᾷ· τὸ δὲ  μέσον   αὐτῶν (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες, πλὴν αὕτη
[4, 4]   προσπέφυκε δὲ νεανικῶς κατὰ τὸ  μέσον.   Ἐν μὲν οὖν ταῖς εὐδίαις
[4, 2]   τὸ ἐπίπτυγμα ἔχουσι, κατὰ  μέσον   τὸ ἐπίπτυγμα, τὰ (ᾠὰ
[4, 5]   τὰ καλούμενα (ᾠά ἐστιν, ἴσα  τὸν   ἀριθμὸν ὄντα ἐν ἅπασιν (πέντε
[4, 8]   οὐδεμία φαίνεται ἴδιος ἑτέρα, πέντε  τὸν   ἀριθμόν, ὄψις, ἀκοή, ὄσφρησις, γεῦσις,
[4, 4]   τοιούτοις. (Ὅσα δ´ ἔχει μείζω  τὸν   ἀριστερὸν πόδα, ταῦτα ἐν μὲν
[4, 2]   μείζους. Τῆς (δὲ θηλείας πρὸς  τὸν   ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ φαίνεται· καὶ
[4, 10]   (καὶ ὅσα αὐλὸν ἔχει, ὑπερέχοντα  τὸν   αὐλὸν καθεύδει τῆς θαλάττης, δι´
[4, 4]   καὶ ἐν τούτῳ τὸ στόμα.  Τὸν   αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει ταῖς
[4, 7]   (Περὶ δὲ τῶν ἐντόμων λεκτέον  τὸν   αὐτὸν τρόπον. Ἔστι δὲ τοῦτο
[4, 11]   πεζῶν καὶ ζῳοτόκων πάντων ἔχει  τὸν   αὐτὸν τρόπον. Καὶ ἀνευρότερον δὲ
[4, 4]   δὲ κεφαλὴ ἐξέρχεται πᾶσι  τὸν   αὐτὸν τρόπον· κἄν τι φοβηθῇ,
[4, 10]   Καθεύδει δὲ καὶ τὰ μαλάκια  τὸν   αὐτὸν τρόπον ὅνπερ οἱ ἱχθύες·
[4, 8]   κελεύουσιν ἤδη βοᾶν καὶ ψοφεῖν·  τὸν   γὰρ ψόφον καὶ τὸν θόρυβον
[4, 4]   τὸν μὲν δεξιὸν ἔχει μικρὸν  τὸν   δ´ ἀριστερὸν μέγαν, καὶ ποιεῖται
[4, 8]   οἱ κτένες, ἐάν τις προσφέρῃ  τὸν   δάκτυλον, χάσκουσι καὶ συμμύουσιν ὡς
[4, 2]   δὲ τὸ μὲν πρόσωπον ὀξύτερον,  τὸν   δὲ (θώρακα εὐρύτερον ἔχει πολὺ
[4, 8]   τῶν μυκτήρων, οὐδὲν περαίνει πρὸς  τὸν   ἐγκέφαλον, ἀλλὰ τὰ μὲν τυφλά,
[4, 5]   στόματος πλείω, καὶ πρὸς μὲν  τὸν   ἔξω πόρον συνάπτοντα πρὸς ἑαυτὰ
[4, 5]   λεγομένην κεφαλὴν καὶ τὸ στόμα  τὸν   ἐχῖνον κάτω ἔχειν, δ´
[4, 1]   τὰ ἀριστερά· ἀφίησι δὲ καὶ  τὸν   θολὸν ταύτῃ. Νεῖ δὲ πλάγιος,
[4, 8]   ψοφεῖν· τὸν γὰρ ψόφον καὶ  τὸν   θόρυβον ἀκούοντες ἐμπίπτουσι διὰ τὸν
[4, 2]   ὅλον σῶμα καὶ τὰ περὶ  τὸν   θώρακα λεῖα, οὐχ ὥσπερ
[4, 10]   πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ δὲ  τὸν   καιρὸν τοῦτον ἠρεμοῦσι σφόδρα, καὶ
[4, 8]   εἰς τὸ στόμα τοῦ κεραμίου  τὸν   καλούμενον ἠθμόν. Καὶ ὅλως δὲ
[4, 8]   μὲν σαπρῷ τις δελέατι δελεάσῃ  τὸν   κύρτον, οὐκ ἐθέλουσιν εἰσδύνειν οὐδὲ
[4, 4]   παραπλήσιον, τῶν δὲ δικρόων ποδῶν  τὸν   μὲν δεξιὸν ἔχει μικρὸν τὸν
[4, 11]   ἄρρενος ἐγχέλυος καὶ θηλείας τῷ  τὸν   μὲν μείζω κεφαλὴν ἔχειν καὶ
[4, 9]   φωναὶ πρὸς τὴν ὁμιλίαν καὶ  (τὸν   πλησιασμόν, οἷον καὶ τράγοις καὶ
[4, 1]   τῷ αὐτῷ ὑμένι περιεχόμενον (ἔχει  τὸν   πόρον τῷ ἐντέρῳ, καὶ ἀφίησι
[4, 1]   γὰρ ἄρρενες ἔχουσι πόρον ὑπὸ  τὸν   στόμαχον, ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου τείνοντα
[4, 1]   ἐντέρῳ, καὶ ἀφίησι κατὰ ταὐτὸν  τόν   τε θολὸν καὶ τὸ περίττωμα·
[4, 8]   τὸν τόπον τῶν ὀφθαλμῶν καὶ  τὸν   τῆς ἀκοῆς· ἔνια μὲν γὰρ
[4, 8]   ῥύμης τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς  τὸν   τόπον ἐκεῖνον ψόφος· (παραγγέλλουσί
[4, 5]   γὰρ ἐπερειδόμενος καὶ κινούμενος μεταβάλλει  τὸν   τόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ καλούμενα
[4, 8]   καὶ μᾶλλον. (Διωρισμένον γὰρ ἔχει  τὸν   τόπον τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὸν
[4, 2]   τέτταρες οὔ. Τὰ δὲ περὶ  τὸν   τράχηλον καλούμενον διῄρηται μὲν ἔξωθεν
[4, 3]   τῶν μαλακοστράκων μόρια τοῦτον ἔχει  τὸν   (τρόπον. ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ Δ' Τὰ δ´
[4, 7]   ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ δὲ
[4, 10]   ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Τὸ δ´
[4, 8]   δὲ καὶ ἔγχελυς τοῦτον  τὸν   τρόπον· τιθέασι γὰρ τῶν ταριχηρῶν
[4, 8]   οὖν τῶν αἰσθητηρίων τοῦτον ἔχει  τὸν   τρόπον τοῖς ζῴοις πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 10]   ὅσα ἔχει βλεφαρίδας, μύοντα ποιεῖται  τὸν   ὕπνον. Ἔτι δ´ ἐνυπνιάζειν φαίνονται
[4, 9]   ἄλλοις ἀπολέλυται, (τὸ δὲ πρὸς  τὸν   φάρυγγα ἀπολέλυται καὶ πέπτυκται,
[4, 8]   τὸν θόρυβον ἀκούοντες ἐμπίπτουσι διὰ  τὸν   φόβον. Ἔτι δ´ ὅταν ἴδωσιν
[4, 9]   ἀκρίδες τοῖς πηδαλίοις τρίβουσαι ποιοῦσι  τὸν   ψόφον. Οὐδὲ δὴ τῶν μαλακίων
[4, 10]   σῶμα μεταβολὴν τοῖς μὲν εἰς  θάνατον   (τοῖς δ´ εἰς ἀρρωστίαν. Περὶ
[4, 4]   ἑλίκην ἔχειν τὸ ὄστρακον τὸ  ἔσχατον   ἀπὸ τῆς κεφαλῆς. Ἔτι δ´
[4, 2]   ἕκτον ἐστὶ τὸ πλατὺ τὸ  ἔσχατον,   πέντε πλάκας ἔχον· τὰ (δ´
[4, 2]   γὰρ δεξιὸς τὸ πλατὺ τὸ  ἔσχατον   πρόμηκες ἔχει καὶ λεπτόν,
[4, 2]   παντοδαπώτερον τὸ γένος καὶ οὐκ  εὐαρίθμητον.   Μέγιστον μὲν οὖν ἐστιν ἃς
[4, 1]   δὲ τούτων ἐχομένη κεφαλή,  τρίτον   δὲ τὸ κύτος, περιέχει
[4, 9]   καὶ ψόφος ἕτερόν ἐστι, καὶ  τρίτον   διάλεκτος. Φωνεῖ μὲν οὖν οὐδενὶ
[4, 4]   ἄλλους ἐφ´ ἑκάτερα δύο, καὶ  τρίτον   μικρόν. (Τὸ δὲ κάτω τοῦ
[4, 7]   περὶ τὴν κοιλίαν κύτος καὶ  τρίτον   τὸ μεταξὺ τούτων, οἷον τοῖς
[4, 1]   τὸ στερεόν, θραυστὸν ὂν καὶ  κατακτόν,   ἀλλ´ οὐ θλαστόν· τοιοῦτον δὲ
[4, 2]   διῄρηται μὲν ἔξωθεν πενταχῇ, καὶ  ἕκτον   ἐστὶ τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον,
[4, 9]   φωνὴν μὲν τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι,  διάλεκτον   δ´ οὐ τὴν αὐτήν. (Ὁ
[4, 9]   γίνονται· φωνὴν μὲν οὖν ἀφιᾶσι,  διάλεκτον   δ´ οὐδεμίαν. (Τὰ δὲ παιδία
[4, 9]   ζῷα ἄλλο ἄλλην φωνὴν ἀφίησι,  (διάλεκτον   δ´ οὐδὲν ἔχει, ἀλλ´ ἴδιον
[4, 9]   ἄρθροις, ἣν ἄν τις ὥσπερ  διάλεκτον   εἴπειεν, καὶ τῶν ἄλλων ζῴων
[4, 9]   ἀνθρώπου ἐστίν· ὅσα μὲν γὰρ  διάλεκτον   ἔχει, καὶ φωνὴν ἔχει, ὅσα
[4, 9]   ὅσα δὲ φωνήν, οὐ πάντα  διάλεκτον.   Ὅσοι δὲ γίνονται κωφοὶ ἐκ
[4, 9]   ἀφίησι φωνήν· καὶ μάλιστα ἔχει  διάλεκτον   ὅσοις ὑπάρχει γλῶττα πλατεῖα,
[4, 11]   ὀστρακοδέρμοις καὶ φυτοῖς τὸ μὲν  τίκτον   ἐστὶ καὶ γεννῶν, τὸ δ´
[4, 1]   σομφήν, τὸ δὲ τῶν τευθίδων  λεπτὸν   καὶ χονδρωδέστερον. Τῷ δὲ σχήματι
[4, 2]   τὸ ἔσχατον πρόμηκες ἔχει καὶ  λεπτόν,   δ´ ἀριστερὸς παχὺ καὶ
[4, 1]   φέρει πρὸς τὸ στόμα ἔντερον  λεπτόν·   παχύτερον δ´ ἐστὶ τοῦ στομάχου
[4, 7]   ἔχουσι μέν, πάμπαν δὲ τοῦτο  λεπτόν.   Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν αὐτῶν
[4, 3]   τὸ ἔντερόν ἐστιν ἁπλοῦν καὶ  λεπτόν·   τελευτᾷ δὲ τὸ ἔντερον ὑπὸ
[4, 1]   καὶ τὸ τῶν ὀστρέων ἐστίν.  Τέταρτον   δὲ τὸ τῶν ἐντόμων,
[4, 8]   σαπρῷ τις δελέατι δελεάσῃ τὸν  κύρτον,   οὐκ ἐθέλουσιν εἰσδύνειν οὐδὲ πλησιάζειν,
[4, 7]   ἐκτὸς καὶ τὰ ἐντὸς περὶ  ἕκαστον   γένος καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ
[4, 1]   ἔχουσι μέρη καὶ ὅσα ἴδια  ἕκαστον   γένος, καὶ τῶν ἀνομοιομερῶν καὶ
[4, 9]   (καὶ μάλιστα περὶ τὴν ὀχείαν  ἕκαστον   γίνεται τῶν ὀρνέων τοιοῦτον. Καὶ
[4, 2]   αἱ θήλειαι, δασέα τέτταρα. Καθ´  ἕκαστον   δὲ τῶν εἰρημένων πρὸς τὰ
[4, 2]   δ´ ἰδίας ἤδη διαφορὰς καθ´  ἕκαστον   δεῖ θεωρεῖν. (Οἱ μὲν οὖν
[4, 9]   κοιλίαν· πνεῦμα γὰρ ἔχει τούτων  ἕκαστον,   προστρίβοντα καὶ κινοῦντα ποιεῖ
[4, 7]   ὀπισθοκέντροις τοῦτο ὥσπερ ὅπλον ἔχει  ἕκαστον.   Ὅσα δ´ ἔχει τοῦτο, ὀδόντας
[4, 1]   αὐτῶν ἐστιν οὐ θραυστὸν ἀλλὰ  θλαστόν,   οἷόν ἐστι τό τε τῶν
[4, 1]   ὂν καὶ κατακτόν, ἀλλ´ οὐ  θλαστόν·   τοιοῦτον δὲ τὸ τῶν κοχλιῶν
[4, 1]   μὲν τὸ μάλιστ´ ἐπιπολάζον καὶ  μέγιστον   αὐτῶν (εἰσὶ δὲ πολὺ (μείζους
[4, 1]   Τοῦτον δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ  μέγιστον   σηπία ἔχει· ἀφίησι μὲν
[4, 2]   τὸ γένος καὶ οὐκ εὐαρίθμητον.  Μέγιστον   μὲν οὖν ἐστιν ἃς καλοῦσι
[4, 1]   ἐπὶ ταύτῃ θολόν. Τοῦτον δὲ  πλεῖστον   αὐτῶν καὶ μέγιστον σηπία
[4, 3]   κύτος τοῦ σώματος ἕν ἐστιν  ἀδιόριστον,   ἔτι δὲ κεφαλή, καὶ (εἴ
[4, 7]   τοῦτο μακρὸν καὶ συμφυὲς καὶ  ἀδιάσχιστον,   δι´ οὗ τῇ δρόσῳ τρέφεται
[4, 1]   δὲ σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν οὐ  θραυστὸν   ἀλλὰ θλαστόν, οἷόν ἐστι τό
[4, 1]   σαρκῶδες, (ἐκτὸς δὲ τὸ στερεόν,  θραυστὸν   ὂν καὶ κατακτόν, ἀλλ´ οὐ
[4, 8]   πρὸς τὰ κνισώδη φέρονται πάντες  θᾶττον.   Καὶ τῶν σηπιῶν δὲ τὰ
[4, 4]   καὶ θώραξ σκληρὰ μέν,  ἧττον   δ´ τῶν καρκίνων. Πρόσφυσιν
[4, 8]   ἰχθύων· (οἱ δ´ ἄλλοι τούτων  ἧττον,   διὸ μᾶλλον πρὸς τῷ ἐδάφει
[4, 4]   τὰ μὲν μᾶλλον τὰ δ´  ἧττον.   Ἐκ μέσου δὲ τούτου
[4, 10]   τῶν λύχνων ἡσυχάζοντα φαίνονται οὐδὲν  ἧττον.   Ἐνυπνιάζει δὲ τῶν ζῴων μάλιστα
[4, 4]   καὶ ἐν ταῖς χελώναις, πλὴν  ἧττον   μέλανα. Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ
[4, 9]   Ἤδη δ´ ὦπται καὶ ἀηδὼν  νεοττὸν   προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ ὁμοίας φύσει
[4, 4]   ἐν τούτῳ τὸ στόμα. Τὸν  αὐτὸν   δὲ τρόπον ἔχει ταῖς αἱμορροΐσι
[4, 7]   δὲ τῶν ἐντόμων λεκτέον τὸν  αὐτὸν   τρόπον. Ἔστι δὲ τοῦτο τὸ
[4, 11]   καὶ ζῳοτόκων πάντων ἔχει τὸν  αὐτὸν   τρόπον. Καὶ ἀνευρότερον δὲ καὶ
[4, 4]   δὲ κεφαλὴ ἐξέρχεται πᾶσι τὸν  αὐτὸν   τρόπον· κἄν τι φοβηθῇ, συσπᾶται
[4, 10]   δὲ καὶ τὰ μαλάκια τὸν  αὐτὸν   τρόπον ὅνπερ οἱ ἱχθύες· (ὁμοίως
[4, 8]   Ἐνίοτε δ´ ὅταν βούλωνται συνδραμεῖν,  ταὐτὸν   ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ τῆς τῶν
[4, 1]   τῷ ἐντέρῳ, καὶ ἀφίησι κατὰ  ταὐτὸν   τόν τε θολὸν καὶ τὸ
[4, 4]   πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες, ἀλλ´  εὐαπόλυτόν   ἐστιν. Προμηκέστερα δ´ ἐστὶ τὰ
[4, 4]   αἱ αἱμορροΐδες καὶ πᾶν (τὸ  τοιοῦτον   γένος. Προσφύονται δὲ ταῖς πέτραις,
[4, 1]   καὶ κατακτόν, ἀλλ´ οὐ θλαστόν·  τοιοῦτον   δὲ τὸ τῶν κοχλιῶν γένος
[4, 8]   σαπροῖς, καὶ προσέρχεται πρὸς τὸ  τοιοῦτον   δέλεαρ ὡς αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν.
[4, 5]   πολλοῖς δὲ τῶν ζῴων τὸ  τοιοῦτόν   ἐστιν τὸ ἀνάλογον· καὶ
[4, 9]   ὀχείαν ἕκαστον γίνεται τῶν ὀρνέων  τοιοῦτον.   Καὶ τὰ μὲν μαχόμενα φθέγγεται,
[4, 1]   πολύποδες οὐκ ἔχουσιν εἴσω στερεὸν  τοιοῦτον   οὐδέν, ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν
[4, 4]   δὲ καὶ ἐν ταῖς κόγχαις  τοιοῦτον,   ὧν ἐστιν πρόσφυσις παραπλησία,
[4, 1]   (τὸ δὲ πλῆθος τοῦ ᾠοῦ  τοσοῦτον   ὥστε πληροῦν ἀγγεῖον μεῖζον τῆς
[4, 4]   παραπλησία, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις.  Τοῦτον   δὲ καλοῦσι κύλλαρον. δὲ
[4, 1]   (μύτιν, καὶ ἐπὶ ταύτῃ θολόν.  Τοῦτον   δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ μέγιστον
[4, 3]   μὲν οὖν τῶν μαλακοστράκων μόρια  τοῦτον   ἔχει τὸν (τρόπον. ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ Δ'
[4, 7]   γένος καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η'
[4, 10]   αἰσθήσεως καὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ'
[4, 8]   (Περὶ μὲν οὖν τῶν αἰσθητηρίων  τοῦτον   ἔχει τὸν τρόπον τοῖς ζῴοις
[4, 10]   λαθεῖν· (ὑπὸ δὲ τὸν καιρὸν  τοῦτον   ἠρεμοῦσι σφόδρα, καὶ κινοῦσιν οὐδὲν
[4, 1]   τῷ στόματι λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει δὲ  τοῦτον   ὁτὲ μὲν εἰς τὰ δεξιὰ
[4, 8]   (Ἁλίσκεται δὲ καὶ ἔγχελυς  τοῦτον   τὸν τρόπον· τιθέασι γὰρ τῶν
[4, 7]   ἄλλοις τὸ στῆθος καὶ τὸ  νῶτόν   ἐστιν. Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν
[4, 1]   δὲ γένος αὐτῶν ἐστι καὶ  (πτερωτὸν   καὶ ἄπτερον, οἷον μύρμηκές εἰσι
[4, 9]   οὕτως οὐδὲ τῆς γλώττης τὸ  πρῶτον,   καὶ ἔστιν ἀτελής, καὶ ἀπολύεται
[4, 6]   καλουμένην μήκωνα. Ἀνοιχθέντα δ´ ἔσωθεν  πρῶτον   μὲν ὑμένα ἔχει νευρώδη περὶ
[4, 11]   ἐστὶ καὶ γεννῶν, τὸ δ´  ὀχεῦον   οὐκ ἔστιν, οὕτως (ἐν τοῖς
[4, 8]   βοᾶν καὶ ψοφεῖν· τὸν γὰρ  ψόφον   καὶ τὸν θόρυβον ἀκούοντες ἐμπίπτουσι
[4, 9]   δὲ παραπλήσιον τῷ κόκκυγι  ψόφον,   ὅθεν καὶ τοὔνομα ἔχει. (Πάντα
[4, 9]   τοῖς πηδαλίοις τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν  ψόφον.   Οὐδὲ δὴ τῶν μαλακίων οὐδὲν
[4, 9]   φθέγγεται οὔτε ψοφεῖ οὐδένα φυσικὸν  ψόφον,   οὐδὲ τῶν μαλακοστράκων. Οἱ δ´
[4, 8]   τῶν ἰχθύων ὅτι μάλιστα εὐλαβοῦνται  ψόφον   ποιεῖν κώπης δικτύων
[4, 1]   ἄρρενες ἔχουσι πόρον ὑπὸ τὸν  στόμαχον,   ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου τείνοντα πρὸς
[4, 2]   (εὐθύς, πλὴν οἱ κάραβοι μικρὸν  στόμαχον   πρὸ τῆς κοιλίας, εἶτ´ ἐκ
[4, 1]   ἐστι, μεταξὺ ἀκάνθης καὶ ὀστοῦ,  ἔχον   ἐν αὑτῷ ψαθυρότητα σομφήν, τὸ
[4, 7]   τοῦτο τὸ γένος πολλὰ εἴδη  ἔχον   ἐν ἑαυτῷ, καὶ ἐνίοις πρὸς
[4, 4]   ἐν ὑμένι ἐστὶ λεπτῷ, κοιλότητα  ἔχον   ἐν ἑαυτῷ στενήν. Ἀπὸ δὲ
[4, 2]   πλατὺ τὸ ἔσχατον, πέντε πλάκας  ἔχον·   τὰ (δ´ ἐντός, εἰς
[4, 11]   ἄνευ ᾠοτοκίας οὐδὲν τῶν τοιούτων,  ᾠὸν   δ´ οὐδεμία πώποτε ὦπται ἔχουσα·
[4, 4]   τῷ ἐντέρῳ, ἀλλὰ τὸ μὲν  ᾠὸν   ἐν τοῖς δεξιοῖς, τὸ δ´
[4, 11]   ἐκ συνδυασμοῦ τίκτει ζῷον  ᾠὸν   σκώληκα. Ἐν μὲν οὖν
[4, 2]   στήθους. (Ἔχουσι δ´ οὕτω τὸ  ᾠὸν   καὶ αἱ καρίδες καὶ τὰς
[4, 1]   ἄττα σωμάτια πρόσεστιν. Τὸ δ´  ᾠὸν   μὲν πολύπους ἓν καὶ
[4, 4]   ἐν ὑμένι. Τὸ δὲ καλούμενον  ᾠὸν   οὐκ ἔχει πόρον ἐν οὐδενί,
[4, 11]   ἔχουσι δ´ οἱ τοιοῦτοι οὔτε  ᾠὸν   οὔτε θορὸν οὐδέποτε, ἀλλ´ ὅσοι
[4, 4]   ὥσπερ τὸ ἐν τῷ καράβῳ  ᾠόν,   πλὴν τὴν χρόαν τὸ μὲν
[4, 1]   καὶ ποντίλος, ὑπ´ ἐνίων δ´  ᾠὸν   πολύποδος· τὸ δ´ ὄστρακον αὐτοῦ
[4, 4]   τοῖς κτεσίν. (Καὶ τὸ λεγόμενον  ᾠὸν   τοῖς ἔχουσιν, ὅταν ἔχωσιν, ἐν
[4, 11]   πᾶσιν ὅσα ἐκ συνδυασμοῦ τίκτει  ζῷον   ᾠὸν σκώληκα. Ἐν
[4, 7]   δὲ μακρὰ καὶ πολύποδά ἐστι,  πολὺν   χρόνον ζῇ διαιρούμενα, καὶ κινεῖται
[4, 10]   ὥστε τῇ χειρὶ λαμβάνειν ῥᾳδίως·  νῦν   δ´, ἂν χρονίζωσιν, οὗτοι τῆς
[4, 1]   πρότερον· (περὶ δὲ τῶν ἀναίμων  νῦν   λεκτέον. Ἔστι δὲ γένη ταῦτα
[4, 8]   Η' Περὶ δὲ τῶν αἰσθήσεων  νῦν   λεκτέον· οὐ γὰρ ὁμοίως (ἁπᾶσιν
[4, 10]   δ´ εἰς ἀρρωστίαν. Περὶ μὲν  οὖν   αἰσθήσεως καὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως
[4, 8]   ὑπὸ τοῦ ψόφου. Ὅτι μὲν  οὖν   ἀκούουσιν, ἐκ τῶν τοιούτων ἐστὶ
[4, 4]   ἐν τοῖς ἀριστεροῖς. Τοῖς μὲν  οὖν   ἄλλοις τοιαύτη ἔξοδος (τῆς
[4, 1]   σηπία ἔχει· ἀφίησι μὲν  οὖν   ἅπαντα, ὅταν φοβηθῇ, μάλιστα δ´
[4, 5]   ἐπὶ ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι μὲν  οὖν   ἅπαντες ᾠά, ἀλλ´ ἔνιοι πάμπαν
[4, 9]   καὶ ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν μὲν  οὖν   ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐδεμίαν. (Τὰ
[4, 4]   ἐν τῷ πυθμένι. Ταῦτα μὲν  οὖν   δῆλα καὶ ἐπὶ τῶν πορφυρῶν
[4, 8]   πάντ´ ἔχει ζῷα. Ἐν μὲν  οὖν   ἐνίοις (καὶ) τὰ αἰσθητήρια φανερώτατά
[4, 9]   καὶ ἄλλοις μορίοις. Τὰ μὲν  οὖν   ἔντομα οὔτε φωνεῖ οὔτε διαλέγεται,
[4, 7]   δὲ τοῦτο λεπτόν. Τὰ μὲν  οὖν   ἔξωθεν αὐτῶν μόρια ταῦτα καὶ
[4, 4]   ἐπὶ τὸ καταντικρύ. (Τὰ μὲν  οὖν   ἔξωθεν μόρια τούτων τῶν ζῴων
[4, 10]   καὶ τὰ τοιαῦτα. Βραχύυπνα μὲν  οὖν   ἐστι πάντα ταῦτα, φαίνεται δὲ
[4, 2]   καὶ οὐκ εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν  οὖν   ἐστιν ἃς καλοῦσι μαίας, (δεύτερον
[4, 8]   ὄσφρησις, γεῦσις, ἁφή. (Ἄνθρωπος μὲν  οὖν   καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ πεζά,
[4, 2]   ἕκαστον δεῖ θεωρεῖν. (Οἱ μὲν  οὖν   κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται, δύο ἔχουσιν
[4, 7]   ὅσα τοιαῦτα ἄλλα. Πάντων μὲν  οὖν   κοινὰ μέρη ἐστὶ τρία, κεφαλή
[4, 1]   αἱ καλούμεναι πυγολαμπίδες. ῶν μὲν  οὖν   μαλακίων καλουμένων τὰ μὲν ἔξω
[4, 7]   πολυαγκίστρου τῷ ἄκρῳ. Τὰ μὲν  οὖν   μέρη τῶν ζῴων ἁπάντων τά
[4, 2]   ὑμένι λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ μὲν  οὖν   μόρια ὅσα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς
[4, 1]   δ´ σηπία. μὲν  οὖν   μύτις κεῖται ὑπὸ τὸ στόμα,
[4, 2]   τῷ ἐντέρῳ θορικά. Ταῦτα μὲν  οὖν   ἄρρην ἔχει· δὲ
[4, 1]   εἶναι τὴν κεφαλήν. Πόδας μὲν  οὖν   ὀκτὼ πάντ´ ἔχει, καὶ τούτους
[4, 9]   καὶ τρίτον διάλεκτος. Φωνεῖ μὲν  οὖν   οὐδενὶ τῶν ἄλλων μορίων οὐδὲν
[4, 2]   ἔξοδον τοῦ περιττώματος. Ταῦτα μὲν  οὖν   πάντα ἔχουσι καὶ οἱ κάραβοι
[4, 8]   (ὀσφραίνεται δ´ ὀξέως. Ὅτι μὲν  οὖν   πάσας τὰς αἰσθήσεις ἔχει ταῦτα
[4, 1]   κοτυληδόνες ἅπασιν εἰσίν. μὲν  οὖν   πολύπους καὶ ὡς ποσὶ καὶ
[4, 1]   ἐν τῷ σώματι. Τῇ μὲν  οὖν   σηπίᾳ καὶ τῇ τευθίδι καὶ
[4, 4]   κατὰ τὸ μέσον. Ἐν μὲν  οὖν   ταῖς εὐδίαις ἀπολυόμενα νέμεται ταῦτα,
[4, 6]   ὥσπερ βύρσα σκληρά. Προσπέφυκε μὲν  οὖν   ταῖς πέτραις τῷ ὀστρακώδει, δύο
[4, 2]   ὅμοιον τοῖς ἀστακοῖς. Πάντα μὲν  οὖν   ταῦτα, καθάπερ εἴρηται πρότερον, τὸ
[4, 5]   πάμπαν μᾶλλον. Κατὰ μὲν  οὖν   τὴν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν συνεχὲς
[4, 9]   γλῶτταν αὐτῶν λεπτήν. Ἔνια μὲν  οὖν   τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι φωνὴν τά
[4, 3]   πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Δέχεται μὲν  οὖν   τὸ ὕδωρ παρὰ τὸ στόμα,
[4, 11]   ᾠὸν σκώληκα. Ἐν μὲν  οὖν   τοῖς ἄλλοις γένεσιν ἁπλῶς
[4, 11]   ᾠὰ φαίνεται ἔχοντα. Ἐν μὲν  οὖν   τοῖς πεζοῖς καὶ ἐναίμοις τῶν
[4, 7]   σφῆκες διαιρεθέντες ζῶσιν. Μετὰ μὲν  οὖν   τοῦ μέσου καὶ κεφαλὴ
[4, 8]   τήθυα καὶ βάλανοι. (Περὶ μὲν  οὖν   τῶν αἰσθητηρίων τοῦτον ἔχει τὸν
[4, 1]   Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ μὲν  οὖν   τῶν ἐναίμων ζῴων, ὅσα τε
[4, 1]   τὰς πλεκτάνας προτείνει. Περὶ μὲν  οὖν   τῶν μαλακίων εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'
[4, 6]   πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ μὲν  οὖν   τῶν μαλακίων καὶ τῶν μαλακοστράκων
[4, 3]   τῶν θηλειῶν καράβων. Τὰ μὲν  οὖν   τῶν μαλακοστράκων μόρια τοῦτον ἔχει
[4, 9]   ἔχουσι πλατέα καὶ μακρά. (Ὥσπερ  οὖν   τῶν ὀρνίθων πετομένων γινόμενος
[4, 9]   καὶ αἱ διάλεκτοι. μὲν  οὖν   φωνὴ ὀξύτητι (καὶ βαρύτητι μάλιστα
[4, 9]   τῇ γλώττῃ διάρθρωσις. Τὰ μὲν  οὖν   φωνήεντα φωνὴ καὶ
[4, 6]   καὶ περὶ Χαλκίδα. Τοῦ μὲν  οὖν   χειμῶνος τὴν σάρκα στιφρὰν ἔχουσι
[4, 7]   ταύτης τὸ λοιπὸν ἔντερον  ἁπλοῦν   εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ ἀκρίδες.
[4, 2]   κοιλίας ἐκ τοῦ πλαγίου ἔντερον  ἁπλοῦν   καὶ ἰσοπαχὲς δι´ ὅλου μέχρι
[4, 3]   μέσης μὲν τὸ ἔντερόν ἐστιν  ἁπλοῦν   καὶ λεπτόν· τελευτᾷ δὲ τὸ
[4, 7]   τοῖς μὲν πλείστοις εὐθὺ καὶ  ἁπλοῦν   μέχρι τῆς ἐξόδου ἐστίν, ὀλίγοις
[4, 4]   καὶ τὸ ἔντερον, καὶ ἅπαν  ἁπλοῦν   μέχρι τῆς ἐξόδου. δ´
[4, 2]   λοιπὸν πλεῖον μόριον τοῦ σώματος  ἄπουν   ἐστίν. Κάμπτονται δ´ οἱ (μὲν
[4, 1]   πλῆθος τοῦ ᾠοῦ τοσοῦτον ὥστε  πληροῦν   ἀγγεῖον μεῖζον τῆς τοῦ πολύποδος
[4, 1]   ἴσχει· ἔσω δὲ τὸ ὑγρόν,  ὁμόχρουν   ἅπαν καὶ λεῖον, χρῶμα δὲ
[4, 7]   καὶ οὔτ´ ἄκανθαν ἔχουσιν οὔτ´  ὀστοῦν   οὔθ´ οἷον σήπιον οὔτε κύκλῳ
[4, 2]   κάραβοι ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσι πέντε  σὺν   ταῖς ἐσχάταις χηλαῖς· ὁμοίως δὲ
[4, 2]   οἱ καρκίνοι δέκα τοὺς πάντας  σὺν   ταῖς χηλαῖς. Τῶν δὲ καρίδων
[4, 2]   δὲ τοῦ στόματος ἔχει οἰσοφάγον  βραχὺν   καὶ κοιλίαν τούτου (ἐχομένην ὑμενώδη,
[4, 7]   μαλακόν ἐστι, τοῖς δ´ ἔχει  ἰσχὺν   πολλήν, ὥσπερ ταῖς πορφύραις. Καὶ
[4, 4]   διατρυπῶσι τῶν τετραπόδων, ἔτι τὴν  ἰσχὺν   τοῦτ´ ἔστι σφοδρότερον· τῶν γὰρ
[4, 1]   ἄπτεροι, καὶ αἱ καλούμεναι πυγολαμπίδες.  ῶν   μὲν οὖν μαλακίων καλουμένων τὰ
[4, 4]   Ἔστι δὲ πάντα τὰ στρομβώδη  ῶν   ὀστρακοδέρμων δεξιά, καὶ κινεῖται οὐκ
[4, 1]   τὰ ὀστρακόδερμα· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν  ὧν   ἐντὸς μὲν τὸ σαρκῶδες, (ἐκτὸς
[4, 4]   καὶ ἐν ταῖς κόγχαις τοιοῦτον,  ὧν   ἐστιν πρόσφυσις παραπλησία, καὶ
[4, 9]   (γλῶττα καὶ τὰ χείλη· ἐξ  ὧν   διάλεκτός ἐστιν. Διὸ ὅσα
[4, 2]   ᾠὰ ἔχει τὸ χρῶμα ἐρυθρά,  ὧν   πρόσφυσίς ἐστι πρὸς τῇ
[4, 3]   ἐπὶ τούτων ἐπικαλύμματά ἐστι δύο,  ὧν   μεταξύ ἐστιν οἷά περ
[4, 1]   δὲ τούτων ὀφθαλμοὶ μεγάλοι δύο,  ὧν   τὸ μεταξὺ μικρὸς χόνδρος ἔχων
[4, 2]   ἑλιγμός, ὥσπερ ἁρπεδόνη τὸ πάχος·  ὧν   ὑποκάτω δύο (ἄττα ψαθυρά ἐστι
[4, 1]   οἷόν ἐστι τό τε τῶν  καράβων   γένος καὶ τὸ τῶν καρκίνων.
[4, 2]   μέν ἐστι γένος τὸ τῶν  καράβων,   καὶ τούτῳ παραπλήσιον ἕτερον τὸ
[4, 2]   μὲν τῶν καρίδων καὶ τῶν  καράβων   πρόμηκες, τὸ δὲ τῶν καρκίνων
[4, 3]   καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν θηλειῶν  καράβων.   Τὰ μὲν οὖν τῶν μαλακοστράκων
[4, 2]   ἀστακῶν· οὗτοι δὲ διαφέρουσι τῶν  καράβων   τῷ ἔχειν χηλὰς καὶ ἄλλας
[4, 2]   ἄκρου δ´ ἑκάτερος ἐσχισμένος ὥσπερ  σιαγὼν   ὀδόντας ἔχων καὶ κάτωθεν καὶ
[4, 2]   ὅμοια τοῖς καράβοις. δὲ  κραγγὼν   ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους γὰρ ἔχει
[4, 2]   τέτταρα. Ἔχει δὲ καὶ  κραγγὼν   πτερύγια ἐφ´ ἑκάτερα ἐν τῇ
[4, 5]   δύο γένη τό τε τῶν  σπατάγγων   καὶ τὸ (τῶν καλουμένων βρύσσων·
[4, 7]   τοῦτο, ὀδόντας οὐκ ἔχει, ἔξω  ὀλίγων   τινῶν, ἐπεὶ καὶ αἱ μυῖαι
[4, 9]   ὑπόζωμα, ὅσων διῄρηται, οἷον τῶν  τεττίγων   τι γένος τῇ τρίψει τοῦ
[4, 9]   ἄρρενα τοῖς θήλεσιν, οἷον καὶ  ἀηδὼν   ᾄδει καὶ ἄρρην καὶ
[4, 9]   ᾀδόντων. Ἤδη δ´ ὦπται καὶ  ἀηδὼν   νεοττὸν προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ ὁμοίας
[4, 4]   μᾶλλον. δὲ φύσις τῶν  στρομβοειδῶν   ἁπάντων ὁμοίως ἔχει, διαφέρει δ´
[4, 1]   ψαθυρότητα σομφήν, τὸ δὲ τῶν  τευθίδων   λεπτὸν καὶ χονδρωδέστερον. Τῷ δὲ
[4, 1]   Διαφέρει δὲ (τὸ σχῆμα τῶν  τευθίδων   τεῦθος· πλατύτερον γάρ ἐστι
[4, 1]   δὲ σηπία πλατύτερον. Τῶν δὲ  τευθίδων   οἱ τεῦθοι καλούμενοι ἐπὶ πολὺ
[4, 2]   σὺν ταῖς χηλαῖς. Τῶν δὲ  καρίδων   αἱ μὲν κυφαὶ πέντε μὲν
[4, 2]   καὶ τῶν καρκίνων, τῶν μὲν  καρίδων   αἵ τε κυφαὶ καὶ αἱ
[4, 2]   καρκίνων. (Γένη δὲ πλείω τῶν  καρίδων   ἐστὶ καὶ τῶν καρκίνων, τῶν
[4, 2]   πολλάς. Ἓν δὲ τὸ τῶν  καρίδων,   καὶ ἄλλο τὸ τῶν καρκίνων.
[4, 2]   τὸ σῶμα τὸ μὲν τῶν  καρίδων   καὶ τῶν καράβων πρόμηκες, τὸ
[4, 1]   κύτος, νέουσιν. Ἐπὶ δὲ τῶν  ποδῶν   αἱ κοτυληδόνες ἅπασιν εἰσίν.
[4, 2]   αἵ εἰσιν ὑποκάτω τῶν ἐσχάτων  ποδῶν.   Ἔχει δὲ καὶ ἐν τούτῳ
[4, 1]   πᾶσι τοῖς μαλακίοις μεταξὺ τῶν  ποδῶν   καὶ τῆς γαστρὸς εἶναι τὴν
[4, 1]   μήκει τε διαφέρουσα τῷ τῶν  ποδῶν   καὶ τῷ μονοκότυλον εἶναι μόνην
[4, 2]   καὶ μαλακώτερον. Τῶν δ´ ὀκτὼ  ποδῶν   οἱ μὲν τέτταρες ἐξ ἄκρου
[4, 3]   μὲν τῶν (χηλῶν καὶ τῶν  ποδῶν,   ὅτι ἔχουσι καὶ πῶς ἔχουσιν,
[4, 4]   ἄλλα παραπλήσιον, τῶν δὲ δικρόων  ποδῶν   τὸν μὲν δεξιὸν ἔχει μικρὸν
[4, 1]   ἐστιν ἁπάντων ἐν μέσῳ τῶν  ποδῶν   τῶν καλουμένων πλεκτανῶν. Ταύτης δὲ
[4, 1]   ὑπτίαις, καὶ μεταξὺ τῶν  ποδῶν   ὑμὴν διατέταται πᾶς· ἐὰν δ´
[4, 10]   πᾶν τὸ τῶν ζῳοτόκων καὶ  τετραπόδων   γένος· (δηλοῦσι δ´ οἱ κύνες
[4, 4]   οἶστροι τὰ δέρματα διατρυπῶσι τῶν  τετραπόδων,   ἔτι τὴν ἰσχὺν τοῦτ´ ἔστι
[4, 7]   εἰς τοὔπισθεν ὥσπερ τὰ τῶν  τετραπόδων   σκέλη. (Πάντα δ´ ἔχει τὰ
[4, 1]   ὀξύτερον. Ἔστι δὲ γένη πλείω  πολυπόδων,   ἓν μὲν τὸ μάλιστ´ ἐπιπολάζον
[4, 1]   δικοτύλους πάντα, πλὴν ἑνὸς γένους  πολυπόδων.   Ἰδίᾳ δ´ ἔχουσιν αἵ τε
[4, 1]   καὶ σηπίαι ἔνιαι διπήχεις, καὶ  πολυπόδων   πλεκτάναι τηλικαῦται καὶ μείζους ἔτι
[4, 1]   τῶν μαλακίων· τῶν μὲν γὰρ  πολυπόδων   τὸ μὲν κύτος μικρόν, οἱ
[4, 4]   ἐστὶ πάντων, καὶ μάλιστα τῶν  στρομβωδῶν   (μεγέθει γὰρ ἀλλήλων διαφέρει καὶ
[4, 7]   οὔθ´ οἷον τὸ ἐντὸς τῶν  ὀστρακωδῶν,   οὔτε σαρκώδης, ἀλλὰ μεταξύ. Διὸ
[4, 7]   γάρ φασί τινες (τῶν ἐμπειρικῶν  ἁλιέων   (οἱ μὲν) ἑωρακέναι ἐν τῇ
[4, 11]   ὀπίσθια καὶ κάτω λεχθέντα τῶν  θηλέων.   (Τοῦτο δὲ καὶ ἐπ´ ἀνθρώπων
[4, 9]   τὴν ὀχείαν ἕκαστον γίνεται τῶν  ὀρνέων   τοιοῦτον. Καὶ τὰ μὲν μαχόμενα
[4, 1]   κοχλιῶν γένος καὶ τὸ τῶν  ὀστρέων   ἐστίν. Τέταρτον δὲ τὸ τῶν
[4, 6]   ἔχει φανερόν, (ὥσπερ τῶν ἄλλων  ὀστρέων   τὰ μὲν ὥσπερ ἐχῖνος, τὰ
[4, 8]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ δὲ τῶν  αἰσθήσεων   νῦν λεκτέον· οὐ γὰρ ὁμοίως
[4, 1]   μείζους· γίνονται γὰρ καὶ πέντε  πήχεων   τὸ μέγεθος. Γίνονται δὲ καὶ
[4, 7]   τὸ μέγεθος, πλὴν ἀντὶ τῶν  ὄρχεων   πτερύγια (ἔχειν δύο, καὶ λαβέσθαι
[4, 11]   ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων τῶν  πεζῶν   καὶ ζῳοτόκων πάντων ἔχει τὸν
[4, 9]   ἀπότροφα γένωνται καὶ ἄλλων ἀκούσωσιν  ὀρνίθων   ᾀδόντων. Ἤδη δ´ ὦπται καὶ
[4, 9]   γίνεται νύκτωρ. (Τὸ δὲ τῶν  ὀρνίθων   γένος ἀφίησι φωνήν· καὶ μάλιστα
[4, 8]   τῆς ὀσφρήσεως, οἷον τὸ τῶν  ὀρνίθων   γένος. Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ
[4, 9]   καὶ μακρά. (Ὥσπερ οὖν τῶν  ὀρνίθων   πετομένων γινόμενος ταῖς πτέρυξι
[4, 11]   θήλεια οὐκ ἔχει καὶ τῶν  ὀρνίθων   τῶν πλῆκτρα ἐχόντων ἐνίων αἱ
[4, 1]   δὲ τὸ γένος ὀλίγον τῶν  τεύθων.   Διαφέρει δὲ (τὸ σχῆμα τῶν
[4, 1]   γάρ ἐστι τὸ ὀξὺ τῶν  τεύθων,   ἔτι δὲ τὸ κύκλῳ πτερύγιον
[4, 3]   τὸ ὕδωρ παρὰ τὸ στόμα,  ἀπωθῶν   τοῖς ἐπικαλύμμασιν, ἀφίησι δὲ κατὰ
[4, 11]   σελάχη τὰ μικρὰ καὶ τῶν  ἀγελαίων   τὰ (πλεῖστα, τὰ δὲ πετραῖα
[4, 1]   πολὺ (μείζους οἱ πρόσγειοι τῶν  πελαγίων)   ἔτι δ´ ἄλλοι μικροί, ποικίλοι,
[4, 6]   Κἄν τι προσπέσῃ τῶν μικρῶν  ἰχθυδίων,   ἀντέχεται ὥσπερ τῆς χειρός· οὕτω
[4, 8]   ὑπ´ ὀριγάνου καὶ θείου περιπαττομένων  λείων   ἐκλείπουσι τὰς μυρμηκίας, καὶ ἐλαφείου
[4, 11]   κέρατα τῶν ταύρων ἰσχυρότερα τῶν  θηλειῶν   βοῶν.
[4, 1]   δὲ τὰ ἄρρενα ταῦτα τῶν  θηλειῶν   (διαφέρει, καὶ μάλιστα σηπία·
[4, 11]   καὶ μακροβιώτερα τὰ ἄρρενα τῶν  θηλειῶν   ἐστι, πλὴν ἡμίονος, τούτων δ´
[4, 3]   συνηρεφέστερον, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν  θηλειῶν   καράβων. Τὰ μὲν οὖν τῶν
[4, 10]   ὅτι τυγχάνει ὕπνου, διὰ τοιούτων  σημείων   ἐστὶ φανερόν· ἡσυχάζουσί τε γὰρ
[4, 9]   δὲ τρίζουσιν. Καὶ τῶν μικρῶν  ὀρνιθίων   (ἔνια οὐ τὴν αὐτὴν φωνὴν
[4, 1]   Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν  μαλακίων,   ἀλλ´ ἣν καλοῦσι (μύτιν, καὶ
[4, 1]   προτείνει. Περὶ μὲν οὖν τῶν  μαλακίων   εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Τῶν δὲ
[4, 6]   μᾶλλον. Περὶ μὲν οὖν τῶν  μαλακίων   καὶ τῶν μαλακοστράκων καὶ τῶν
[4, 1]   καλούμεναι πυγολαμπίδες. ῶν μὲν οὖν  μαλακίων   καλουμένων τὰ μὲν ἔξω μόρια
[4, 9]   τὸν ψόφον. Οὐδὲ δὴ τῶν  μαλακίων   οὐδὲν οὔτε φθέγγεται οὔτε ψοφεῖ
[4, 1]   τῷ μονοκότυλον εἶναι μόνην τῶν  μαλακίων   (τὰ γὰρ ἄλλα πάντα δικότυλά
[4, 1]   ἓν μὲν τὸ τῶν καλουμένων  μαλακίων·   ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσα ἄναιμα
[4, 1]   πολύποδες καὶ τὰ εἰρημένα τῶν  μαλακίων·   τῶν μὲν γὰρ πολυπόδων τὸ
[4, 1]   θλαστόν· τοιοῦτον δὲ τὸ τῶν  κοχλιῶν   γένος καὶ τὸ τῶν ὀστρέων
[4, 8]   τιθέασι γὰρ τῶν ταριχηρῶν τι  κεραμίων,   ἐνθέντες εἰς τὸ στόμα τοῦ
[4, 8]   οὐρανός ἐστι σαρκώδης, οἷον τῶν  ποταμίων   ἐν τοῖς κυπρίνοις, ὥστε τοῖς
[4, 11]   ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ τοιοῦτοι τῶν  ποταμίων   κυπρῖνος καὶ βάλαγρος· (οὐκ ἔχουσι
[4, 11]   τῶν ὀρνίθων τῶν πλῆκτρα ἐχόντων  ἐνίων   αἱ θήλειαι ὅλως πλῆκτρα οὐκ
[4, 1]   τινων ναυτίλος καὶ ποντίλος, ὑπ´  ἐνίων   δ´ ᾠὸν πολύποδος· τὸ δ´
[4, 9]   ἐπῳάζῃ καὶ τὰ νεόττια ἔχῃ·  ἐνίων   δὲ τὰ ἄρρενα μᾶλλον, οἷον
[4, 1]   τῶν ζῴων, οἷον τὸ (τῶν  σηπιῶν   γένος. Ἓν δὲ τὸ τῶν
[4, 8]   φέρονται πάντες θᾶττον. Καὶ τῶν  σηπιῶν   δὲ τὰ σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα
[4, 8]   βάλανοι. (Περὶ μὲν οὖν τῶν  αἰσθητηρίων   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον τοῖς
[4, 1]   δὲ τούτων ὡς κεῖται τῶν  μορίων,   θεωρείσθω ἐκ τῆς ἐν ταῖς
[4, 9]   μὲν οὖν οὐδενὶ τῶν ἄλλων  μορίων   οὐδὲν πλὴν τῷ φάρυγγι· διὸ
[4, 9]   παιδία ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων  μορίων   οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως οὐδὲ
[4, 0]   ~ΠΕΡΙ ΤΑ ΖΩΙΑ  ΙΣΤΟΡΙΩΝ   ΒΙΒΛΙΟΝ Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ
[4, 1]   τοῦ κύτους, ὄντα μελάντερα τῶν  ὑπτίων,   τραχύτερά τ´ ἔχει ἄρρην
[4, 9]   τὰ μὲν τῇ τρίψει τῶν  βραγχίων   (ἀκανθώδεις γὰρ οἱ τόποι) τὰ
[4, 8]   τὰ δὲ φέρει μέχρι τῶν  βραγχίων.   Ὅτι δὲ καὶ ἀκούουσι καὶ
[4, 8]   γένος ἕν, οἷον τὸ τῶν  ἀσπαλάκων.   Τοῦτο γὰρ ὄψιν οὐκ ἔχει·
[4, 4]   πάχει δὲ καὶ λεπτότητι τῶν  ὀστράκων   διαφέρουσιν, ὅλων τε τῶν ὀστράκων
[4, 4]   τήθυα. Ἔτι δ´ αὐτῶν τῶν  ὀστράκων   διαφοραὶ πρὸς ἄλληλά εἰσιν. Τὰ
[4, 4]   ὀστράκων διαφέρουσιν, ὅλων τε τῶν  ὀστράκων   καὶ κατὰ μέρος, οἷον περὶ
[4, 2]   εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Τῶν δὲ  μαλακοστράκων   ἓν μέν ἐστι γένος τὸ
[4, 4]   τινα κοινόν ἐστι τῶν τε  μαλακοστράκων   καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ μὲν
[4, 6]   οὖν τῶν μαλακίων καὶ τῶν  μαλακοστράκων   καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων, ὅσα τ´
[4, 3]   καράβων. Τὰ μὲν οὖν τῶν  μαλακοστράκων   μόρια τοῦτον ἔχει τὸν (τρόπον.
[4, 9]   οὐδένα φυσικὸν ψόφον, οὐδὲ τῶν  μαλακοστράκων.   Οἱ δ´ ἰχθύες ἄφωνοι μέν
[4, 1]   γένος. Ἓν δὲ τὸ τῶν  μαλακοστράκων·   ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσων ἐκτὸς
[4, 4]   τούτων καὶ τῶν ἄλλων τῶν  σκληροστράκων   τὸ λεῖον εἶναι ἐντὸς τὸ
[4, 2]   παραπλήσιον ἕτερον τὸ τῶν καλουμένων  ἀστακῶν·   οὗτοι δὲ διαφέρουσι τῶν καράβων
[4, 2]   ταῦτα ὥσπερ τοῦ κήρυκος  μήκων.   δ´ ἀρχὴ τούτων (ἐστὶν
[4, 4]   ἐστὶν εὐρύτερον (ἔστι γὰρ  μήκων   οἱονεὶ περίττωμα πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς
[4, 4]   (πορεύεται ἔξω· γὰρ  μήκων,   ὥσπερ εἴρηται, περίττωμά ἐστι πᾶσιν
[4, 9]   κατὰ τοὺς τόπους, οἷον τῶν  περδίκων   οἱ μὲν κακκαβίζουσιν οἱ δὲ
[4, 7]   Ἤδη γάρ φασί τινες (τῶν  ἐμπειρικῶν   ἁλιέων (οἱ μὲν) ἑωρακέναι ἐν
[4, 8]   ὀστρακοδέρμων φαίνεται ἔχειν τῶν μὲν  πορευτικῶν   ἐχῖνος, τῶν δ´ ἀκινήτων τήθυα
[4, 10]   αἶγες καὶ πᾶν τὸ τῶν  ζῳοτόκων   καὶ τετραπόδων γένος· (δηλοῦσι δ´
[4, 11]   ἄλλων ζῴων τῶν πεζῶν καὶ  ζῳοτόκων   πάντων ἔχει τὸν αὐτὸν τρόπον.
[4, 4]   ἐπὶ τῶν πορφυρῶν καὶ τῶν  κηρύκων   ἐστὶν ἐν τῇ ἑλίκῃ τοῦ
[4, 2]   πιέσαι πεφυκότες. (Ἐπάνω δὲ τῶν  μεγάλων   ἄλλοι δύο δασεῖς, μικρὸν ὑποκάτω
[4, 9]   καὶ λαλίστερα τὰ ἐλάττω τῶν  μεγάλων·   (καὶ μάλιστα περὶ τὴν ὀχείαν
[4, 2]   ὑποκάτω πόδας τοὺς ἄχρι τῶν  μεγάλων   ὀκτώ, μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[4, 4]   μάλιστα τῶν στρομβωδῶν (μεγέθει γὰρ  ἀλλήλων   διαφέρει καὶ τοῖς καθ´ ὑπεροχὴν
[4, 3]   δ´ ἐν μέσῳ καὶ ἐγγὺς  ἀλλήλων,   οἷον οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καὶ αἱ
[4, 6]   δ´ ἔχει πόρους ἀπέχοντας ἀπ´  ἀλλήλων,   πάμπαν μικροὺς καὶ οὐ ῥᾳδίους
[4, 1]   χονδρωδέστερον. Τῷ δὲ σχήματι διαφέρουσιν  ἀλλήλων   ὥσπερ καὶ τὰ κύτη. Οἱ
[4, 2]   θήλεια ὁποτέραν ἂν τύχῃ τῶν  χηλῶν   ἔχουσι μείζω, ἴσας μέντοι ἀμφοτέρας
[4, 3]   δὲ καρκίνοι, περὶ μὲν τῶν  (χηλῶν   καὶ τῶν ποδῶν, ὅτι ἔχουσι
[4, 6]   συνεχές· ἐν θατέρῳ δὲ τῶν  κοίλων   ὑγρότης ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´
[4, 9]   γεννήσασιν, ἂν ἀπότροφα γένωνται καὶ  ἄλλων   ἀκούσωσιν ὀρνίθων ᾀδόντων. Ἤδη δ´
[4, 6]   τοῦ τηθύου, οὐδενὶ ὅμοιον τῶν  ἄλλων·   αὕτη μέντοι σὰρξ πᾶσα
[4, 5]   τὰ ᾠά, μείζους δὲ τῶν  ἄλλων   εἰς μῆκος· δ´ ἄκανθα
[4, 9]   ὥσπερ διάλεκτον εἴπειεν, καὶ τῶν  ἄλλων   ζῴων διαφέρει καὶ τῶν ἐν
[4, 7]   μόνον τῶν τοιούτων καὶ τῶν  ἄλλων   ζῴων στόμα οὐκ ἔχει, ἀλλ´
[4, 11]   ἐπ´ ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ τῶν  ἄλλων   ζῴων τῶν πεζῶν καὶ ζῳοτόκων
[4, 9]   Φωνεῖ μὲν οὖν οὐδενὶ τῶν  ἄλλων   μορίων οὐδὲν πλὴν τῷ φάρυγγι·
[4, 9]   δὲ παιδία ὥσπερ καὶ τῶν  ἄλλων   μορίων οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως
[4, 6]   οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὥσπερ τῶν  ἄλλων   ὀστρέων τὰ μὲν ὥσπερ ἐχῖνος,
[4, 4]   τἆλλα τὰ στρομβώδη. Τῶν δ´  ἄλλων   τὰ μέν ἐστι δίθυρα τὰ
[4, 4]   δὲ καὶ τούτων καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν σκληροστράκων τὸ λεῖον εἶναι
[4, 4]   καὶ λεπτότητι τῶν ὀστράκων διαφέρουσιν,  ὅλων   τε τῶν ὀστράκων καὶ κατὰ
[4, 4]   κοιλία προλόβῳ ὄρνιθος τῶν  κόχλων.   Κάτω δ´ ἔχει δύο λευκὰ
[4, 1]   εἴρηται πρότερον· (περὶ δὲ τῶν  ἀναίμων   νῦν λεκτέον. Ἔστι δὲ γένη
[4, 3]   ἔχει τὰ ἔσωθεν· τῶν δ´  ἀναίμων   οὐδέν, ἀλλὰ κοινὸν τούτοις καὶ
[4, 7]   πιμελήν, ὥσπερ οὐδ´ ἄλλο τῶν  ἀναίμων   οὐδέν. Ἔνια δ´ ἔχει καὶ
[4, 1]   Α. (Περὶ μὲν οὖν τῶν  ἐναίμων   ζῴων, ὅσα τε κοινὰ ἔχουσι
[4, 3]   Γ' (Συμβέβηκε δὲ τῶν μὲν  ἐναίμων   τὰ ἐντὸς μόρια ὀνόματα ἔχειν·
[4, 1]   στόμα τὴν τροφήν, καὶ ὅταν  χειμὼν   ᾖ, βαλλόμεναι πρός τινα πέτραν
[4, 8]   μέντοι (ταῦτα πάντα τῶν φανερῶν  ὀφθαλμῶν.   Εἰς δὲ τὸ ἔξωθεν οὐδὲν
[4, 3]   Ὑποκάτω δὲ τὸ στόμα τῶν  ὀφθαλμῶν,   καὶ ἐν αὐτῷ ὀδόντας δύο
[4, 8]   γὰρ ἔχει τὸν τόπον τῶν  ὀφθαλμῶν   καὶ τὸν τῆς ἀκοῆς· ἔνια
[4, 2]   ἀμφότερα κεραίας δύο πρὸ τῶν  ὀφθαλμῶν   μεγάλας καὶ τραχείας, καὶ ἄλλα
[4, 2]   μεγάλους. Τὸ δ´ ἐπάνω τῶν  ὀφθαλμῶν   ὀξὺ καὶ τραχύ, καθαπερεὶ μέτωπον,
[4, 3]   Εἴρηται δὲ πρότερον καὶ περὶ  ὀφθαλμῶν,   ὅτι εἰς τὸ πλάγιον βλέπουσιν
[4, 8]   αὐτὰς τείνοντες τὰς ἕδρας τῶν  ὀφθαλμῶν,   τελευτῶντες δ´ εἰς τοὺς ἄνω
[4, 4]   τῇ θέσει ἔχει, ἐκ τῶν  ἀνατομῶν   θεωρείσθω. (Τὸ δὲ καλούμενον καρκίνιον
[4, 4]   ἰδέαν οἷοί εἰσιν, ἐκ τῶν  ἀνατομῶν   θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Οἱ δ´
[4, 2]   τὸ πλάγιον, ὥσπερ καὶ τῶν  ἐντόμων,   αἱ δὲ χηλαί, ὅσα ἔχει
[4, 7]   κεντοῦσιν. Ἔχουσι δ´ ἔνια τῶν  ἐντόμων   καὶ κέντρα. (Τὸ δὲ κέντρον
[4, 7]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' (Περὶ δὲ τῶν  ἐντόμων   λεκτέον τὸν αὐτὸν τρόπον. Ἔστι
[4, 7]   καὶ μόνον δὴ τοῦτο τῶν  ἐντόμων   μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι δὲ χηλὰς
[4, 11]   τοῖς ἰχθύσι καὶ ἐπὶ τῶν  ἐντόμων,   μείζω τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων
[4, 1]   ἐστίν. Τέταρτον δὲ τὸ τῶν  ἐντόμων,   πολλὰ καὶ ἀνόμοια περιείληφεν
[4, 6]   ταῖς πέτραις ὥσπερ ἔνια τῶν  ὀστρακοδέρμων,   ἀπολύεται δ´ ἐνίοτε. Οὐκ ἔχει
[4, 4]   τῶν τε μαλακοστράκων καὶ τῶν  ὀστρακοδέρμων.   Αὐτὸ μὲν γὰρ τὴν φύσιν
[4, 4]   δὲ πάντα τὰ στρομβώδη ῶν  ὀστρακοδέρμων   δεξιά, καὶ κινεῖται οὐκ ἐπὶ
[4, 6]   καὶ τῶν μαλακοστράκων καὶ τῶν  ὀστρακοδέρμων,   ὅσα τ´ ἔχουσιν μέρη ἐκτὸς
[4, 8]   Ἥκιστα δὲ τὴν ὄσφρησιν τῶν  ὀστρακοδέρμων   φαίνεται ἔχειν τῶν μὲν πορευτικῶν
[4, 8]   ἔχει, φανερὸν δ´ ἐκ τῶν  δελεασμῶν,   οἷον ἐπὶ τῆς πορφύρας· αὕτη
[4, 8]   Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τῶν  χυμῶν   αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν. (Ἐν δὲ
[4, 8]   δ´ ἰχθύσι, τὸ μὲν τῶν  χυμῶν   αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν, ἔχουσι μέν,
[4, 8]   χαίρει καὶ λυπεῖται τῇ τῶν  χυμῶν   ἅψει. Περὶ δ´ ὄψεως καὶ
[4, 8]   αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν. Καὶ τῶν  χυμῶν   δ´ ὅτι αἴσθησιν ἔχει, φανερὸν
[4, 8]   ψόφων, ἔτι δ´ ὀσμῆς καὶ  χυμῶν.   Τὴν δὲ πέμπτην αἴσθησιν τὴν
[4, 3]   τοὺς ἄνω πόρους τοῦ στόματος,  ἐπιλαμβάνων   τοῖς ἐπικαλύμμασιν, εἰσῆλθεν· οὗτοι
[4, 1]   τοῦ κύτους δ´ ὑπὲρ τῶν  πλεκτανῶν   ἔχουσι κοῖλον (αὐλόν, τὴν
[4, 1]   στόματος· (τῇ δ´ ἐσχάτῃ τῶν  πλεκτανῶν,   ἐστιν ὀξυτάτη τε καὶ
[4, 1]   μέσῳ τῶν ποδῶν τῶν καλουμένων  πλεκτανῶν.   Ταύτης δὲ τὸ μέν ἐστι
[4, 9]   εἶδος οὐδὲν διαφέρει τῶν αὐτῶν  γενῶν·   δ´ ἐν τοῖς ἄρθροις,
[4, 8]   δὲ φανερόν ἐστι περὶ τῶν  εἰρημένων   ἐπὶ τῶν δελφίνων· οὗτοι γὰρ
[4, 2]   τέτταρα. Καθ´ ἕκαστον δὲ τῶν  εἰρημένων   πρὸς τὰ ἔξω ἄκανθαν ἔχει
[4, 8]   οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ σιωπῶντες ὡς  ὀσφραινομένων   καὶ ἀκουόντων· ἐὰν δὲ φθέγγωνται,
[4, 9]   μακρά. (Ὥσπερ οὖν τῶν ὀρνίθων  πετομένων   γινόμενος ταῖς πτέρυξι ψόφος
[4, 8]   μύρμηκες ὑπ´ ὀριγάνου καὶ θείου  περιπαττομένων   λείων ἐκλείπουσι τὰς μυρμηκίας, καὶ
[4, 10]   περὶ τὸ δέλεαρ ὥσπερ σφαῖραν  συνεχομένων   αὐτῶν. Ἀλλ´ ἐκ τῶν τοιῶνδε
[4, 2]   τούτῳ παραπλήσιον ἕτερον τὸ τῶν  καλουμένων   ἀστακῶν· οὗτοι δὲ διαφέρουσι τῶν
[4, 5]   τῶν σπατάγγων καὶ τὸ (τῶν  καλουμένων   βρύσσων· γίνονται δ´ οὗτοι πελάγιοι
[4, 1]   πλείω, ἓν μὲν τὸ τῶν  καλουμένων   μαλακίων· ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσα
[4, 1]   ἐν μέσῳ τῶν ποδῶν τῶν  καλουμένων   πλεκτανῶν. Ταύτης δὲ τὸ μέν
[4, 1]   πυγολαμπίδες. ῶν μὲν οὖν μαλακίων  καλουμένων   τὰ μὲν ἔξω μόρια τάδ´
[4, 11]   τῶν (ἰχθύων αἱ θήλεις τῶν  ἀρρένων,   δῆλον ἐκ τοῦ παλαιότερα ἁλίσκεσθαι
[4, 1]   σκληρόν. Τὰ δὲ θήλεα τῶν  ἀρρένων   διαφέρουσιν· οἱ μὲν γὰρ ἄρρενες
[4, 11]   παλαιότερα ἁλίσκεσθαι τὰ θήλεα τῶν  ἀρρένων.   Ἔστι δὲ τὰ μὲν ἄνω
[4, 11]   ἐντόμων, μείζω τὰ θήλεα τῶν  ἀρρένων   ἐστίν, οἷον ὄφεις καὶ φαλάγγια
[4, 11]   ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ θήλεα τῶν  ἀρρένων   καὶ γονυκροτώτερα, καὶ αἱ κνῆμαι
[4, 11]   βαρύτερον φθέγγονται αἱ θήλειαι τῶν  ἀρρένων.   (Τὰ δὲ πρὸς ἀλκὴν ἐν
[4, 7]   δὲ τὰ μὲν ἔχει τῶν  πτηνῶν   ἔλυτρον τοῖς πτεροῖς, ὥσπερ
[4, 1]   πλάγιος, ἐπὶ τὴν καλουμένην κεφαλήν,  ἐκτείνων   τοὺς πόδας· οὕτω δὲ νέοντι
[4, 2]   πολλά. Ταῦτα δ´ ἀεὶ διατελεῖ  κινῶν·   κάμπτει δὲ καὶ προσάγεται τοὺς
[4, 4]   οὐδὲ κατακλινομένους ὥσπερ οἱ τῶν  καρκίνων   ἀλλ´ ὀρθούς, ὑποκάτω δὲ τούτων
[4, 2]   καρίδων, καὶ ἄλλο τὸ τῶν  καρκίνων.   (Γένη δὲ πλείω τῶν καρίδων
[4, 1]   καράβων γένος καὶ τὸ τῶν  καρκίνων.   Ἔτι δὲ τὰ ὀστρακόδερμα· τοιαῦτα
[4, 2]   οὐ γίνονται μείζους) τῶν δὲ  καρκίνων   παντοδαπώτερον τὸ γένος καὶ οὐκ
[4, 4]   μέν, ἧττον δ´ τῶν  καρκίνων.   Πρόσφυσιν δ´ οὐκ (ἔχει πρὸς
[4, 2]   καράβων πρόμηκες, τὸ δὲ τῶν  καρκίνων   στρογγύλον. (Διαφέρει δ´ κάραβος
[4, 2]   τῶν καρίδων ἐστὶ καὶ τῶν  καρκίνων,   τῶν μὲν καρίδων αἵ τε
[4, 11]   ψηττῶν γένος καὶ τὸ τῶν  ἐρυθρίνων   καὶ αἱ χάνναι· πάντα γὰρ
[4, 4]   κόγχαι ἔνιαι αἱ καλούμεναι ὑπό  τινων   γάλακες, τὰ δὲ τραχυόστρακα, οἷον
[4, 7]   ὀδόντας οὐκ ἔχει, ἔξω ὀλίγων  τινῶν,   ἐπεὶ καὶ αἱ μυῖαι τούτῳ
[4, 4]   κοχλίαι καὶ τὰ καλούμενα ὑπό  τινων   κοκάλια καὶ τῶν ἐν τῇ
[4, 1]   ὀστρείοις, τε καλούμενος ὑπό  τινων   ναυτίλος καὶ ποντίλος, ὑπ´ ἐνίων
[4, 8]   συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῆς τῶν  δελφίνων   θήρας· (ὅταν γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι
[4, 8]   ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ τῆς τῶν  δελφίνων   θήρας· ψοφοῦσι γὰρ λίθοις, ἵνα
[4, 8]   περὶ τῶν εἰρημένων ἐπὶ τῶν  δελφίνων·   οὗτοι γὰρ τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον
[4, 4]   ὄστρεα, ἔτι δὲ τὸ τῶν  ἐχίνων   γένος, τὸ μὲν σαρκῶδες, ὅσα
[4, 5]   (Ἔστι δὲ γένη πλείω τῶν  ἐχίνων,   ἓν μὲν τὸ ἐσθιόμενον· τοῦτο
[4, 11]   τὸ μὲν τίκτον ἐστὶ καὶ  γεννῶν,   τὸ δ´ ὀχεῦον οὐκ ἔστιν,
[4, 9]   ἄνω. Δοκεῖ δὲ διαλαμπουσῶν τῶν  σιαγόνων   ἐκ τῆς ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι
[4, 2]   ἀρχὴ τούτων (ἐστὶν ἀπὸ τῶν  κοτυληδόνων,   αἵ εἰσιν ὑποκάτω τῶν ἐσχάτων
[4, 8]   μάλιστα δέλεαρ καὶ τὸ τῶν  πιόνων   ἰχθύων, ὡς χαίροντες ἐν τῇ
[4, 6]   φύσιν περιττοτάτην. Κέκρυπται γὰρ αὐτῶν  μόνων   τὸ σῶμα ἐν τῷ (ὀστράκῳ
[4, 10]   καὶ πρὸς τὸ φῶς τῶν  λύχνων   ἡσυχάζοντα φαίνονται οὐδὲν ἧττον. Ἐνυπνιάζει
[4, 11]   τῶν ταύρων ἰσχυρότερα τῶν θηλειῶν  βοῶν.  
[4, 4]   μὲν ἄλλα παραπλήσιον, τῶν δὲ  δικρόων   ποδῶν τὸν μὲν δεξιὸν ἔχει
[4, 8]   περιέχει τὸ πλῆθος τῶν  λοιπῶν   ζῴων, τά τε μαλάκια καὶ
[4, 11]   θηλέων. (Τοῦτο δὲ καὶ ἐπ´  ἀνθρώπων   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων
[4, 1]   καὶ τῶν ἀνομοιομερῶν καὶ τῶν  ὁμοιομερῶν,   καὶ ὅσα ἐκτὸς καὶ ὅσα
[4, 1]   ἴδια ἕκαστον γένος, καὶ τῶν  ἀνομοιομερῶν   καὶ τῶν ὁμοιομερῶν, καὶ ὅσα
[4, 8]   ἐλάττω μέντοι (ταῦτα πάντα τῶν  φανερῶν   ὀφθαλμῶν. Εἰς δὲ τὸ ἔξωθεν
[4, 8]   μεγάλους, οἷον τὰς εἰρεσίας τῶν  τριήρων,   ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως ἐν ταῖς
[4, 8]   δόξειε κατὰ τοὺς τόπους τῶν  μυκτήρων,   οὐδὲν περαίνει πρὸς τὸν ἐγκέφαλον,
[4, 8]   τὸν τρόπον· τιθέασι γὰρ τῶν  ταριχηρῶν   τι κεραμίων, ἐνθέντες εἰς τὸ
[4, 1]   τεῦθοι δύο προβοσκίδας μακράς, ἐπ´  ἄκρων   τραχύτητα ἐχούσας δικότυλον, αἷς προσάγονταί
[4, 6]   ὀστρέου. Κἄν τι προσπέσῃ τῶν  μικρῶν   ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ τῆς χειρός·
[4, 9]   οἱ δὲ τρίζουσιν. Καὶ τῶν  μικρῶν   ὀρνιθίων (ἔνια οὐ τὴν αὐτὴν
[4, 11]   ἄρρεσιν, οἷον τὰ κέρατα τῶν  ταύρων   ἰσχυρότερα τῶν θηλειῶν βοῶν.
[4, 4]   οἷον λεπάς. Τῶν δὲ  διθύρων   τὰ μέν ἐστιν ἀναπτυκτά, οἷον
[4, 4]   οὖν δῆλα καὶ ἐπὶ τῶν  πορφυρῶν   καὶ τῶν κηρύκων ἐστὶν ἐν
[4, 9]   ὑμένι τῷ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα,  ὅσων   διῄρηται, οἷον τῶν τεττίγων τι
[4, 1]   τῶν μαλακοστράκων· ταῦτα δ´ ἐστὶν  ὅσων   ἐκτὸς τὸ στερεόν, ἐντὸς δὲ
[4, 5]   σπατάγγων καὶ τὸ (τῶν καλουμένων  βρύσσων·   γίνονται δ´ οὗτοι πελάγιοι καὶ
[4, 9]   περιτείνῃ τὴν ἄνω. Δοκεῖ δὲ  διαλαμπουσῶν   τῶν σιαγόνων ἐκ τῆς ἐπιτάσεως
[4, 11]   τε σελάχη τὰ μικρὰ καὶ  τῶν   ἀγελαίων τὰ (πλεῖστα, τὰ δὲ
[4, 8]   τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ δὲ  τῶν   αἰσθήσεων νῦν λεκτέον· οὐ γὰρ
[4, 8]   καὶ βάλανοι. (Περὶ μὲν οὖν  τῶν   αἰσθητηρίων τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον
[4, 6]   ἐρυθρόν. Ἔστι δὲ καὶ τὸ  τῶν   ἀκαληφῶν γένος ἴδιον· προσπέφυκε μὲν
[4, 6]   τοῖς φυτοῖς ἐστιν. (Γένη δὲ  τῶν   ἀκαληφῶν ἐστι δύο, αἱ μὲν
[4, 6]   σαρκῶδες τοῦ τηθύου, οὐδενὶ ὅμοιον  τῶν   ἄλλων· αὕτη μέντοι σὰρξ
[4, 5]   καὶ τὰ ᾠά, μείζους δὲ  τῶν   ἄλλων εἰς μῆκος· δ´
[4, 9]   τις ὥσπερ διάλεκτον εἴπειεν, καὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων διαφέρει καὶ τῶν
[4, 7]   τέττιξ μόνον τῶν τοιούτων καὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων στόμα οὐκ ἔχει,
[4, 11]   καὶ ἐπ´ ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων τῶν πεζῶν καὶ
[4, 9]   διάλεκτος. Φωνεῖ μὲν οὖν οὐδενὶ  τῶν   ἄλλων μορίων οὐδὲν πλὴν τῷ
[4, 9]   (Τὰ δὲ παιδία ὥσπερ καὶ  τῶν   ἄλλων μορίων οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν,
[4, 6]   γὰρ οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὥσπερ  τῶν   ἄλλων ὀστρέων τὰ μὲν ὥσπερ
[4, 4]   Κοινὸν δὲ καὶ τούτων καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν σκληροστράκων τὸ λεῖον
[4, 1]   ἐντός, εἴρηται πρότερον· (περὶ δὲ  τῶν   ἀναίμων νῦν λεκτέον. Ἔστι δὲ
[4, 7]   οὐδὲ πιμελήν, ὥσπερ οὐδ´ ἄλλο  τῶν   ἀναίμων οὐδέν. Ἔνια δ´ ἔχει
[4, 4]   τρόπον τῇ θέσει ἔχει, ἐκ  τῶν   ἀνατομῶν θεωρείσθω. (Τὸ δὲ καλούμενον
[4, 4]   δ´ ἰδέαν οἷοί εἰσιν, ἐκ  τῶν   ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Οἱ
[4, 1]   ὅσα ἴδια ἕκαστον γένος, καὶ  τῶν   ἀνομοιομερῶν καὶ τῶν ὁμοιομερῶν, καὶ
[4, 11]   μακροβιώτεροι τῶν (ἰχθύων αἱ θήλεις  τῶν   ἀρρένων, δῆλον ἐκ τοῦ παλαιότερα
[4, 1]   παλαιωθῇ, σκληρόν. Τὰ δὲ θήλεα  τῶν   ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ μὲν γὰρ
[4, 11]   τοῦ παλαιότερα ἁλίσκεσθαι τὰ θήλεα  τῶν   ἀρρένων. Ἔστι δὲ τὰ μὲν
[4, 11]   τῶν ἐντόμων, μείζω τὰ θήλεα  τῶν   ἀρρένων ἐστίν, οἷον ὄφεις καὶ
[4, 11]   Καὶ ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ θήλεα  τῶν   ἀρρένων καὶ γονυκροτώτερα, καὶ αἱ
[4, 11]   βόες βαρύτερον φθέγγονται αἱ θήλειαι  τῶν   ἀρρένων. (Τὰ δὲ πρὸς ἀλκὴν
[4, 8]   πεπήρωται γένος ἕν, οἷον τὸ  τῶν   ἀσπαλάκων. Τοῦτο γὰρ ὄψιν οὐκ
[4, 9]   τὸ δ´ εἶδος οὐδὲν διαφέρει  τῶν   αὐτῶν γενῶν· δ´ ἐν
[4, 8]   ὅτι αἴσθησιν ἔχει, φανερὸν ἐκ  τῶν   αὐτῶν· (πρὸς γὰρ διὰ
[4, 9]   ἀφιᾶσι, τὰ μὲν τῇ τρίψει  τῶν   βραγχίων (ἀκανθώδεις γὰρ οἱ τόποι)
[4, 8]   τυφλά, τὰ δὲ φέρει μέχρι  τῶν   βραγχίων. Ὅτι δὲ καὶ ἀκούουσι
[4, 4]   τὴν ἰσχὺν τοῦτ´ ἔστι σφοδρότερον·  τῶν   γὰρ δελεάτων τὰ ὄστρακα διατρυπῶσιν.
[4, 8]   ἔχειν τῶν μὲν πορευτικῶν ἐχῖνος,  τῶν   δ´ ἀκινήτων τήθυα καὶ βάλανοι.
[4, 4]   κόχλος καὶ τἆλλα τὰ στρομβώδη.  Τῶν   δ´ ἄλλων τὰ μέν ἐστι
[4, 3]   γὰρ σπλάγχνα ἔχει τὰ ἔσωθεν·  τῶν   δ´ ἀναίμων οὐδέν, ἀλλὰ κοινὸν
[4, 4]   ζῴων τοιαύτας ἔχει τὰς διαφοράς·  τῶν   δ´ ἐντὸς τρόπον μέν τινα
[4, 9]   ἄρθρον τι τῆς φωνῆς ποιεῖν.  Τῶν   δ´ ἐχόντων γλῶτταν καὶ πλεύμονα
[4, 2]   ὅλον σῶμα σαρκωδέστερον καὶ μαλακώτερον.  Τῶν   δ´ ὀκτὼ ποδῶν οἱ μὲν
[4, 4]   σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον λεπάς.  Τῶν   δὲ διθύρων τὰ μέν ἐστιν
[4, 4]   νηρειτῶν, τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσιον,  τῶν   δὲ δικρόων ποδῶν τὸν μὲν
[4, 2]   τοὺς πάντας σὺν ταῖς χηλαῖς.  Τῶν   δὲ καρίδων αἱ μὲν κυφαὶ
[4, 2]   (αὗται γὰρ οὐ γίνονται μείζους)  τῶν   δὲ καρκίνων παντοδαπώτερον τὸ γένος
[4, 2]   τῶν μαλακίων εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'  (Τῶν   δὲ μαλακοστράκων ἓν μέν ἐστι
[4, 1]   (τευθίς, δὲ σηπία πλατύτερον.  Τῶν   δὲ τευθίδων οἱ τεῦθοι καλούμενοι
[4, 1]   οἱ δὲ πόδες μακροί εἰσι,  τῶν   δὲ τὸ μὲν κύτος μέγα,
[4, 8]   γεῦσιν ἔχει, φανερὸν δ´ ἐκ  τῶν   δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ τῆς πορφύρας·
[4, 8]   συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῆς  τῶν   δελφίνων θήρας· (ὅταν γὰρ ἀθρόως
[4, 8]   ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ τῆς  τῶν   δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι γὰρ λίθοις,
[4, 8]   ἐστι περὶ τῶν εἰρημένων ἐπὶ  τῶν   δελφίνων· οὗτοι γὰρ τῆς ἀκοῆς
[4, 8]   Μάλιστα δὲ φανερόν ἐστι περὶ  τῶν   εἰρημένων ἐπὶ τῶν δελφίνων· οὗτοι
[4, 2]   δασέα τέτταρα. Καθ´ ἕκαστον δὲ  τῶν   εἰρημένων πρὸς τὰ ἔξω ἄκανθαν
[4, 7]   γένος. Ἤδη γάρ φασί τινες  (τῶν   ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ μὲν) ἑωρακέναι
[4, 10]   νυκτός. Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ  τῶν   ἐν ποσὶ μάλιστα τῶν τοιούτων·
[4, 9]   τῶν ἄλλων ζῴων διαφέρει καὶ  τῶν   ἐν ταὐτῷ γένει ζῴων κατὰ
[4, 4]   καλούμενα ὑπό τινων κοκάλια καὶ  τῶν   ἐν τῇ (θαλάττῃ αἵ τε
[4, 4]   ἐστὶ τὰ ἐν τοῖς στρόμβοις  τῶν   ἐν τοῖς νηρείταις. Ἕτερον δὲ
[4, 1]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α. (Περὶ μὲν οὖν  τῶν   ἐναίμων ζῴων, ὅσα τε κοινὰ
[4, 2]   εἰς τὸ πλάγιον, ὥσπερ καὶ  τῶν   ἐντόμων, αἱ δὲ χηλαί, ὅσα
[4, 7]   τούτῳ κεντοῦσιν. Ἔχουσι δ´ ἔνια  τῶν   ἐντόμων καὶ κέντρα. (Τὸ δὲ
[4, 7]   εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' (Περὶ δὲ  τῶν   ἐντόμων λεκτέον τὸν αὐτὸν τρόπον.
[4, 7]   σκορπίος· καὶ μόνον δὴ τοῦτο  τῶν   ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι δὲ
[4, 11]   τε τοῖς ἰχθύσι καὶ ἐπὶ  τῶν   ἐντόμων, μείζω τὰ θήλεα τῶν
[4, 1]   ὀστρέων ἐστίν. Τέταρτον δὲ τὸ  τῶν   ἐντόμων, πολλὰ καὶ ἀνόμοια
[4, 3]   πρότερον. Ἔχει δὲ τὰ μεταξὺ  τῶν   ἐπικαλυμμάτων, οἷά περ κάραβος,
[4, 11]   τῶν ψηττῶν γένος καὶ τὸ  τῶν   ἐρυθρίνων καὶ αἱ χάνναι· πάντα
[4, 2]   τῶν κοτυληδόνων, αἵ εἰσιν ὑποκάτω  τῶν   ἐσχάτων ποδῶν. Ἔχει δὲ καὶ
[4, 4]   καλούμενα ὄστρεα, ἔτι δὲ τὸ  τῶν   ἐχίνων γένος, τὸ μὲν σαρκῶδες,
[4, 5]   πάντες. (Ἔστι δὲ γένη πλείω  τῶν   ἐχίνων, ἓν μὲν τὸ ἐσθιόμενον·
[4, 10]   καὶ αἶγες καὶ πᾶν τὸ  τῶν   ζῳοτόκων καὶ τετραπόδων γένος· (δηλοῦσι
[4, 7]   ἄκρῳ. Τὰ μὲν οὖν μέρη  τῶν   ζῴων ἁπάντων τά τ´ ἐκτὸς
[4, 8]   φανερόν· τὰ δὲ λοιπὰ γένη  τῶν   ζῴων ἐστὶ μὲν τέτταρα διῃρημένα
[4, 9]   τὴν ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ ἑκάστοις  τῶν   ζῴων ἴδιαι φωναὶ πρὸς τὴν
[4, 11]   ὅσα τὰ μόρια ταῦτ´ ἔχει  τῶν   ζῴων. Καὶ περὶ φωνῆς δέ,
[4, 10]   φαίνονται οὐδὲν ἧττον. Ἐνυπνιάζει δὲ  τῶν   ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος. Καὶ νέοις
[4, 4]   ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ Δ' Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα  τῶν   ζῴων, οἷον οἵ τε κοχλίαι
[4, 1]   στερεόν, καθάπερ καὶ τὰ ἔναιμα  τῶν   ζῴων, οἷον τὸ (τῶν σηπιῶν
[4, 11]   οὖν τοῖς πεζοῖς καὶ ἐναίμοις  τῶν   ζῴων ὅσα μὴ ᾠοτοκεῖ, τὰ
[4, 10]   Περὶ δ´ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως  τῶν   ζῴων, ὅτι μὲν ὅσα (πεζὰ
[4, 10]   τούτοις. Καὶ τὰ ἔντομα δὲ  τῶν   ζῴων ὅτι τυγχάνει ὕπνου, διὰ
[4, 11]   μὲν ἄνω καὶ πρόσθια πάντων  τῶν   ζῴων τὰ ἄρρενα κρείττω καὶ
[4, 5]   οὐκ ἐδώδιμα. Ἐν πολλοῖς δὲ  τῶν   ζῴων τὸ τοιοῦτόν ἐστιν
[4, 4]   μὲν οὖν ἔξωθεν μόρια τούτων  τῶν   ζῴων τοιαύτας ἔχει τὰς διαφοράς·
[4, 11]   καὶ θῆλυ τοῖς μὲν ὑπάρχει  τῶν   ζῴων, τοῖς δ´ οὐχ ὑπάρχει,
[4, 8]   φασι καὶ μάλιστα ὀξυηκόους εἶναι  τῶν   ζῴων τοὺς ἰχθῦς, ἐκ τοῦ
[4, 9]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ δὲ φωνῆς  τῶν   ζῴων ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ καὶ
[4, 11]   τὰ κέρατα τῶν ταύρων ἰσχυρότερα  τῶν   θηλειῶν βοῶν.
[4, 1]   Πάντα δὲ τὰ ἄρρενα ταῦτα  τῶν   θηλειῶν (διαφέρει, καὶ μάλιστα
[4, 11]   μείζω καὶ μακροβιώτερα τὰ ἄρρενα  τῶν   θηλειῶν ἐστι, πλὴν ἡμίονος, τούτων
[4, 3]   καὶ συνηρεφέστερον, καθάπερ καὶ ἐπὶ  τῶν   θηλειῶν καράβων. Τὰ μὲν οὖν
[4, 11]   ἂν ὀπίσθια καὶ κάτω λεχθέντα  τῶν   θηλέων. (Τοῦτο δὲ καὶ ἐπ´
[4, 11]   πετραῖα πάντα. Ὅτι δὲ μακροβιώτεροι  τῶν   (ἰχθύων αἱ θήλεις τῶν ἀρρένων,
[4, 11]   ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι. Καὶ ἐπὶ  τῶν   ἰχθύων δ´ ὡσαύτως, οἷον τά
[4, 8]   τῇ κόπρῳ. Ἔτι δὲ πολλοὶ  τῶν   ἰχθύων διατρίβουσιν ἐν σπηλαίοις, οὓς
[4, 8]   ἐντυγχάνειν τοιούτοις πολλοῖς. Μάλιστα δὲ  τῶν   ἰχθύων εἰσὶν ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ,
[4, 8]   ἰχθύες, ὅταν ἐκχυθῇ τὸ πλύμα  τῶν   ἰχθύων, τῆς ἀντλίας ἐκχυθείσης,
[4, 8]   οὐκ ἀπολελυμένην ἔχουσιν. Ἀλλ´ ἐνίοις  τῶν   ἰχθύων οὐρανός ἐστι σαρκώδης,
[4, 8]   χρομίς, καὶ ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι  τῶν   ἰχθύων· (οἱ δ´ ἄλλοι τούτων
[4, 8]   (Ἔτι δ´ ἐν ταῖς θήραις  τῶν   ἰχθύων ὅτι μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον
[4, 8]   οὐκ ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι οἱ πλεῖστοι  τῶν   ἰχθύων, τοῖς τε δελέασιν οὐ
[4, 2]   καὶ τούτῳ παραπλήσιον ἕτερον τὸ  τῶν   καλουμένων ἀστακῶν· οὗτοι δὲ διαφέρουσι
[4, 5]   τε τῶν σπατάγγων καὶ τὸ  (τῶν   καλουμένων βρύσσων· γίνονται δ´ οὗτοι
[4, 1]   ταῦτα πλείω, ἓν μὲν τὸ  τῶν   καλουμένων μαλακίων· ταῦτα δ´ ἐστὶν
[4, 1]   ἁπάντων ἐν μέσῳ τῶν ποδῶν  τῶν   καλουμένων πλεκτανῶν. Ταύτης δὲ τὸ
[4, 1]   θλαστόν, οἷόν ἐστι τό τε  τῶν   καράβων γένος καὶ τὸ τῶν
[4, 2]   ἓν μέν ἐστι γένος τὸ  τῶν   καράβων, καὶ τούτῳ παραπλήσιον ἕτερον
[4, 2]   τὸ μὲν τῶν καρίδων καὶ  τῶν   καράβων πρόμηκες, τὸ δὲ τῶν
[4, 2]   καλουμένων ἀστακῶν· οὗτοι δὲ διαφέρουσι  τῶν   καράβων τῷ ἔχειν χηλὰς καὶ
[4, 2]   τῶν καρκίνων. (Γένη δὲ πλείω  τῶν   καρίδων ἐστὶ καὶ τῶν καρκίνων,
[4, 2]   οὐ πολλάς. Ἓν δὲ τὸ  τῶν   καρίδων, καὶ ἄλλο τὸ τῶν
[4, 2]   καὶ τὸ σῶμα τὸ μὲν  τῶν   καρίδων καὶ τῶν καράβων πρόμηκες,
[4, 4]   εἰσδυομένους οὐδὲ κατακλινομένους ὥσπερ οἱ  τῶν   καρκίνων ἀλλ´ ὀρθούς, ὑποκάτω δὲ
[4, 2]   τῶν καρίδων, καὶ ἄλλο τὸ  τῶν   καρκίνων. (Γένη δὲ πλείω τῶν
[4, 1]   τῶν καράβων γένος καὶ τὸ  τῶν   καρκίνων. Ἔτι δὲ τὰ ὀστρακόδερμα·
[4, 4]   σκληρὰ μέν, ἧττον δ´  τῶν   καρκίνων. Πρόσφυσιν δ´ οὐκ (ἔχει
[4, 2]   τῶν καράβων πρόμηκες, τὸ δὲ  τῶν   καρκίνων στρογγύλον. (Διαφέρει δ´
[4, 2]   πλείω τῶν καρίδων ἐστὶ καὶ  τῶν   καρκίνων, τῶν μὲν καρίδων αἵ
[4, 5]   λεπάσιν· γὰρ νομὴ ἐκ  τῶν   κάτωθεν, ὥστε τὸ μὲν στόμα
[4, 4]   καὶ ἐπὶ τῶν πορφυρῶν καὶ  τῶν   κηρύκων ἐστὶν ἐν τῇ ἑλίκῃ
[4, 6]   τι συνεχές· ἐν θατέρῳ δὲ  τῶν   κοίλων ὑγρότης ἐγγίνεται. Ἄλλο
[4, 2]   δ´ ἀρχὴ τούτων (ἐστὶν ἀπὸ  τῶν   κοτυληδόνων, αἵ εἰσιν ὑποκάτω τῶν
[4, 1]   οὐ θλαστόν· τοιοῦτον δὲ τὸ  τῶν   κοχλιῶν γένος καὶ τὸ τῶν
[4, 4]   κοιλία προλόβῳ ὄρνιθος  τῶν   κόχλων. Κάτω δ´ ἔχει δύο
[4, 1]   παρὰ τὴν γῆν, εἶθ´ ὑπὸ  τῶν   κυμάτων ἐκκλύζεται εἰς τὸ ξηρόν,
[4, 8]   γένη, περιέχει τὸ πλῆθος  τῶν   λοιπῶν ζῴων, τά τε μαλάκια
[4, 10]   ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ φῶς  τῶν   λύχνων ἡσυχάζοντα φαίνονται οὐδὲν ἧττον.
[4, 1]   ἔντερον. Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει  τῶν   μαλακίων, ἀλλ´ ἣν καλοῦσι (μύτιν,
[4, 1]   πλεκτάνας προτείνει. Περὶ μὲν οὖν  τῶν   μαλακίων εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Τῶν
[4, 6]   εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ μὲν οὖν  τῶν   μαλακίων καὶ τῶν μαλακοστράκων καὶ
[4, 9]   ποιοῦσι τὸν ψόφον. Οὐδὲ δὴ  τῶν   μαλακίων οὐδὲν οὔτε φθέγγεται οὔτε
[4, 1]   καὶ τῷ μονοκότυλον εἶναι μόνην  τῶν   μαλακίων (τὰ γὰρ ἄλλα πάντα
[4, 1]   τε πολύποδες καὶ τὰ εἰρημένα  τῶν   μαλακίων· τῶν μὲν γὰρ πολυπόδων
[4, 6]   μὲν οὖν τῶν μαλακίων καὶ  τῶν   μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων, ὅσα
[4, 3]   θηλειῶν καράβων. Τὰ μὲν οὖν  τῶν   μαλακοστράκων μόρια τοῦτον ἔχει τὸν
[4, 9]   ψοφεῖ οὐδένα φυσικὸν ψόφον, οὐδὲ  τῶν   μαλακοστράκων. Οἱ δ´ ἰχθύες ἄφωνοι
[4, 1]   σηπιῶν γένος. Ἓν δὲ τὸ  τῶν   μαλακοστράκων· ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσων
[4, 2]   καὶ πιέσαι πεφυκότες. (Ἐπάνω δὲ  τῶν   μεγάλων ἄλλοι δύο δασεῖς, μικρὸν
[4, 9]   ἐστὶ καὶ λαλίστερα τὰ ἐλάττω  τῶν   μεγάλων· (καὶ μάλιστα περὶ τὴν
[4, 2]   μὲν ὑποκάτω πόδας τοὺς ἄχρι  τῶν   μεγάλων ὀκτώ, μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 10]   ἀκινητίζουσιν ἐπιδήλως. Μάλιστα δ´ ἐπὶ  τῶν   μελιττῶν τοῦτο δῆλον· ἠρεμοῦσι γὰρ
[4, 1]   καὶ τὰ εἰρημένα τῶν μαλακίων·  τῶν   μὲν γὰρ πολυπόδων τὸ μὲν
[4, 3]   ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' (Συμβέβηκε δὲ  τῶν   μὲν ἐναίμων τὰ ἐντὸς μόρια
[4, 2]   καρίδων ἐστὶ καὶ τῶν καρκίνων,  τῶν   μὲν καρίδων αἵ τε κυφαὶ
[4, 8]   ὄσφρησιν τῶν ὀστρακοδέρμων φαίνεται ἔχειν  τῶν   μὲν πορευτικῶν ἐχῖνος, τῶν δ´
[4, 6]   (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν τι προσπέσῃ  τῶν   μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ τῆς
[4, 9]   κακκαβίζουσιν οἱ δὲ τρίζουσιν. Καὶ  τῶν   μικρῶν ὀρνιθίων (ἔνια οὐ τὴν
[4, 1]   Ἕκαστα δὲ τούτων ὡς κεῖται  τῶν   μορίων, θεωρείσθω ἐκ τῆς ἐν
[4, 8]   εἶναι δόξειε κατὰ τοὺς τόπους  τῶν   μυκτήρων, οὐδὲν περαίνει πρὸς τὸν
[4, 4]   Ἕτερον δὲ γένος ἐστὶ τὸ  τῶν   νηρειτῶν, τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσιον,
[4, 5]   τὰ μέλανα ἀπὸ τῆς ἀρχῆς  τῶν   ὀδόντων ἤρτηται, ἐστι πικρὰ
[4, 3]   ἀποπυτίζει τὴν θάλατταν. Ἐχόμενος δὲ  τῶν   ὀδόντων στόμαχος βραχὺς πάμπαν,
[4, 2]   ὅμοιος τῇ μύτιδι, μεταξὺ δὲ  τῶν   ὀδόντων σαρκίον γλωττοειδές. Ἀπὸ δὲ
[4, 8]   κατὰ τὴν χώραν τὴν ἔξω  τῶν   ὀμμάτων ἔσωθέν εἰσιν οἱ ὀφθαλμοὶ
[4, 7]   οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι κεραίας πρὸ  τῶν   ὀμμάτων ἔχει ἔνια, οἷον αἵ
[4, 8]   αἰσθητήρια φανερώτατά ἐστι, τὰ μὲν  τῶν   ὀμμάτων καὶ μᾶλλον. (Διωρισμένον γὰρ
[4, 1]   γένος, καὶ τῶν ἀνομοιομερῶν καὶ  τῶν   ὁμοιομερῶν, καὶ ὅσα ἐκτὸς καὶ
[4, 9]   περὶ τὴν ὀχείαν ἕκαστον γίνεται  τῶν   ὀρνέων τοιοῦτον. Καὶ τὰ μὲν
[4, 9]   πολλὰ γίνεται νύκτωρ. (Τὸ δὲ  τῶν   ὀρνίθων γένος ἀφίησι φωνήν· καὶ
[4, 8]   πόρους τῆς ὀσφρήσεως, οἷον τὸ  τῶν   ὀρνίθων γένος. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 9]   πλατέα καὶ μακρά. (Ὥσπερ οὖν  τῶν   ὀρνίθων πετομένων γινόμενος ταῖς
[4, 11]   ἔλαφος θήλεια οὐκ ἔχει καὶ  τῶν   ὀρνίθων τῶν πλῆκτρα ἐχόντων ἐνίων
[4, 7]   καὶ τὸ μέγεθος, πλὴν ἀντὶ  τῶν   ὄρχεων πτερύγια (ἔχειν δύο, καὶ
[4, 6]   γὰρ ταῖς πέτραις ὥσπερ ἔνια  τῶν   ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται δ´ ἐνίοτε. Οὐκ
[4, 4]   ἐστι τῶν τε μαλακοστράκων καὶ  τῶν   ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ μὲν γὰρ τὴν
[4, 6]   μαλακίων καὶ τῶν μαλακοστράκων καὶ  τῶν   ὀστρακοδέρμων, ὅσα τ´ ἔχουσιν μέρη
[4, 8]   αὐτούς. Ἥκιστα δὲ τὴν ὄσφρησιν  τῶν   ὀστρακοδέρμων φαίνεται ἔχειν τῶν μὲν
[4, 7]   ἐστὶν οὔθ´ οἷον τὸ ἐντὸς  τῶν   ὀστρακωδῶν, οὔτε σαρκώδης, ἀλλὰ μεταξύ.
[4, 4]   Καὶ πάχει δὲ καὶ λεπτότητι  τῶν   ὀστράκων διαφέρουσιν, ὅλων τε τῶν
[4, 4]   καλούμενα τήθυα. Ἔτι δ´ αὐτῶν  τῶν   ὀστράκων διαφοραὶ πρὸς ἄλληλά εἰσιν.
[4, 4]   τῶν ὀστράκων διαφέρουσιν, ὅλων τε  τῶν   ὀστράκων καὶ κατὰ μέρος, οἷον
[4, 1]   τῶν κοχλιῶν γένος καὶ τὸ  τῶν   ὀστρέων ἐστίν. Τέταρτον δὲ τὸ
[4, 3]   μαῖαι. Ὑποκάτω δὲ τὸ στόμα  τῶν   ὀφθαλμῶν, καὶ ἐν αὐτῷ ὀδόντας
[4, 8]   (Διωρισμένον γὰρ ἔχει τὸν τόπον  τῶν   ὀφθαλμῶν καὶ τὸν τῆς ἀκοῆς·
[4, 2]   ἔχουσιν ἀμφότερα κεραίας δύο πρὸ  τῶν   ὀφθαλμῶν μεγάλας καὶ τραχείας, καὶ
[4, 2]   κάραβος μεγάλους. Τὸ δ´ ἐπάνω  τῶν   ὀφθαλμῶν ὀξὺ καὶ τραχύ, καθαπερεὶ
[4, 8]   παρ´ αὐτὰς τείνοντες τὰς ἕδρας  τῶν   ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´ εἰς τοὺς
[4, 11]   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων  τῶν   πεζῶν καὶ ζῳοτόκων πάντων ἔχει
[4, 1]   δὲ πολὺ (μείζους οἱ πρόσγειοι  τῶν   πελαγίων) ἔτι δ´ ἄλλοι μικροί,
[4, 9]   ζῴων κατὰ τοὺς τόπους, οἷον  τῶν   περδίκων οἱ μὲν κακκαβίζουσιν οἱ
[4, 8]   λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ καὶ τὸ  τῶν   πιόνων ἰχθύων, ὡς χαίροντες ἐν
[4, 1]   Πρὸ τοῦ κύτους δ´ ὑπὲρ  τῶν   πλεκτανῶν ἔχουσι κοῖλον (αὐλόν,
[4, 1]   τοῦ στόματος· (τῇ δ´ ἐσχάτῃ  τῶν   πλεκτανῶν, ἐστιν ὀξυτάτη τε
[4, 11]   οὐκ ἔχει καὶ τῶν ὀρνίθων  τῶν   πλῆκτρα ἐχόντων ἐνίων αἱ θήλειαι
[4, 1]   τὸ κύτος, νέουσιν. Ἐπὶ δὲ  τῶν   ποδῶν αἱ κοτυληδόνες ἅπασιν εἰσίν.
[4, 1]   ἐν πᾶσι τοῖς μαλακίοις μεταξὺ  τῶν   ποδῶν καὶ τῆς γαστρὸς εἶναι
[4, 1]   ἑλεδώνη, μήκει τε διαφέρουσα τῷ  τῶν   ποδῶν καὶ τῷ μονοκότυλον εἶναι
[4, 3]   περὶ μὲν τῶν (χηλῶν καὶ  τῶν   ποδῶν, ὅτι ἔχουσι καὶ πῶς
[4, 1]   κεφαλή ἐστιν ἁπάντων ἐν μέσῳ  τῶν   ποδῶν τῶν καλουμένων πλεκτανῶν. Ταύτης
[4, 1]   πλεκτάναις ὑπτίαις, καὶ μεταξὺ  τῶν   ποδῶν ὑμὴν διατέταται πᾶς· ἐὰν
[4, 4]   μὲν οὖν δῆλα καὶ ἐπὶ  τῶν   πορφυρῶν καὶ τῶν κηρύκων ἐστὶν
[4, 8]   οὐρανός ἐστι σαρκώδης, οἷον  τῶν   ποταμίων ἐν τοῖς κυπρίνοις, ὥστε
[4, 11]   καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ τοιοῦτοι  τῶν   ποταμίων κυπρῖνος καὶ βάλαγρος· (οὐκ
[4, 7]   Ἔτι δὲ τὰ μὲν ἔχει  τῶν   πτηνῶν ἔλυτρον τοῖς πτεροῖς, ὥσπερ
[4, 9]   κινοῦντα ποιεῖ τοὺς ψόφους. Καὶ  τῶν   σελαχῶν δ´ ἔνια δοκεῖ τρίζειν.
[4, 1]   ἔναιμα τῶν ζῴων, οἷον τὸ  (τῶν   σηπιῶν γένος. Ἓν δὲ τὸ
[4, 8]   κνισώδη φέρονται πάντες θᾶττον. Καὶ  τῶν   σηπιῶν δὲ τὰ σαρκία σταθεύσαντες
[4, 9]   τὴν ἄνω. Δοκεῖ δὲ διαλαμπουσῶν  τῶν   σιαγόνων ἐκ τῆς ἐπιτάσεως ὥσπερ
[4, 4]   καὶ τούτων καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   σκληροστράκων τὸ λεῖον εἶναι ἐντὸς
[4, 5]   δὲ δύο γένη τό τε  τῶν   σπατάγγων καὶ τὸ (τῶν καλουμένων
[4, 4]   ὕστερον μᾶλλον. δὲ φύσις  τῶν   στρομβοειδῶν ἁπάντων ὁμοίως ἔχει, διαφέρει
[4, 4]   φύσις ἐστὶ πάντων, καὶ μάλιστα  τῶν   στρομβωδῶν (μεγέθει γὰρ ἀλλήλων διαφέρει
[4, 8]   τοῦτον τὸν τρόπον· τιθέασι γὰρ  τῶν   ταριχηρῶν τι κεραμίων, ἐνθέντες εἰς
[4, 11]   τοῖς ἄρρεσιν, οἷον τὰ κέρατα  τῶν   ταύρων ἰσχυρότερα τῶν θηλειῶν βοῶν.
[4, 4]   τρόπον μέν τινα κοινόν ἐστι  τῶν   τε μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων.
[4, 4]   οἱ οἶστροι τὰ δέρματα διατρυπῶσι  τῶν   τετραπόδων, ἔτι τὴν ἰσχὺν τοῦτ´
[4, 7]   καμπτόμενα εἰς τοὔπισθεν ὥσπερ τὰ  τῶν   τετραπόδων σκέλη. (Πάντα δ´ ἔχει
[4, 9]   τὸ ὑπόζωμα, ὅσων διῄρηται, οἷον  τῶν   τεττίγων τι γένος τῇ τρίψει
[4, 1]   αὑτῷ ψαθυρότητα σομφήν, τὸ δὲ  τῶν   τευθίδων λεπτὸν καὶ χονδρωδέστερον. Τῷ
[4, 1]   τεύθων. Διαφέρει δὲ (τὸ σχῆμα  τῶν   τευθίδων τεῦθος· πλατύτερον γάρ
[4, 1]   Ἔστι δὲ τὸ γένος ὀλίγον  τῶν   τεύθων. Διαφέρει δὲ (τὸ σχῆμα
[4, 1]   πλατύτερον γάρ ἐστι τὸ ὀξὺ  τῶν   τεύθων, ἔτι δὲ τὸ κύκλῳ
[4, 2]   ὀξύ. δὲ καρκίνος μόνος  τῶν   τοιούτων ἀνορροπύγιον· καὶ τὸ σῶμα
[4, 8]   Ὅτι μὲν οὖν ἀκούουσιν, ἐκ  τῶν   τοιούτων ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ δέ
[4, 7]   ἀκρίδες. (Ὁ δὲ τέττιξ μόνον  τῶν   τοιούτων καὶ τῶν ἄλλων ζῴων
[4, 10]   εἰ δὲ μή, οὐδὲν δοκεῖ  τῶν   τοιούτων ληφθῆναι ἂν τριώδοντι. (Τὰ
[4, 8]   κέρατος θυμιωμένου τὰ πλεῖστα φεύγει  τῶν   τοιούτων· μάλιστα δὲ φεύγουσι θυμιωμένου
[4, 10]   ἐπὶ τῶν ἐν ποσὶ μάλιστα  τῶν   τοιούτων· (οὐ γὰρ μόνον διὰ
[4, 7]   ἔχει. Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει  τῶν   τοιούτων οὐδὲ πιμελήν, ὥσπερ οὐδ´
[4, 9]   οὐ φωνή ἐστιν, οὕτως οὐδὲ  τῶν   τοιούτων οὐδενός. Ἀφίησι δὲ καὶ
[4, 10]   ἐνύπνιον εἶδον. Συνέβη δέ τισι  τῶν   τοιούτων προϊούσης τῆς ἡλικίας ἰδεῖν
[4, 11]   γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας οὐδὲν  τῶν   τοιούτων, ᾠὸν δ´ οὐδεμία πώποτε
[4, 10]   σφαῖραν συνεχομένων αὐτῶν. Ἀλλ´ ἐκ  τῶν   τοιῶνδε μᾶλλον ἔστι τεκμήρασθαι ὅτι
[4, 8]   τοὺς μεγάλους, οἷον τὰς εἰρεσίας  τῶν   τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως ἐν
[4, 1]   πρανῆ τοῦ κύτους, ὄντα μελάντερα  τῶν   ὑπτίων, τραχύτερά τ´ ἔχει
[4, 4]   Τοῦτο δ´ ἔσται φανερὸν ἐκ  τῶν   ὕστερον μᾶλλον. δὲ φύσις
[4, 11]   χαυλιόδοντας αἱ θήλειαι οὐκ ἔχουσι  τῶν   ὑῶν. Ἐν ἐνίοις δ´ ὑπάρχει
[4, 8]   πῖον, ἐλάττω μέντοι (ταῦτα πάντα  τῶν   φανερῶν ὀφθαλμῶν. Εἰς δὲ τὸ
[4, 2]   θήλεια ὁποτέραν ἂν τύχῃ  τῶν   χηλῶν ἔχουσι μείζω, ἴσας μέντοι
[4, 3]   Οἱ δὲ καρκίνοι, περὶ μὲν  τῶν   (χηλῶν καὶ τῶν ποδῶν, ὅτι
[4, 8]   χαυλιόδοντας. (Τὰ δ´ ἄλλα καὶ  τῶν   χρωμάτων αἴσθησιν ἔχει καὶ τῶν
[4, 8]   γένος. Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ  τῶν   χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν. (Ἐν
[4, 8]   καλουμένοις δ´ ἰχθύσι, τὸ μὲν  τῶν   χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν, ἔχουσι
[4, 8]   στόμα, χαίρει καὶ λυπεῖται τῇ  τῶν   χυμῶν ἅψει. Περὶ δ´ ὄψεως
[4, 8]   ὡς αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν. Καὶ  τῶν   χυμῶν δ´ ὅτι αἴσθησιν ἔχει,
[4, 11]   οὕτως (ἐν τοῖς ἰχθύσι τὸ  τῶν   ψηττῶν γένος καὶ τὸ τῶν
[4, 8]   τῶν χρωμάτων αἴσθησιν ἔχει καὶ  τῶν   ψόφων, ἔτι δ´ ὀσμῆς καὶ
[4, 10]   κύνες τῷ ὑλαγμῷ. Περὶ δὲ  τῶν   ᾠοτοκούντων τοῦτο μὲν ἄδηλον, ὅτι
[4, 4]   τοῦτ´ ἔστι σφοδρότερον· τῶν γὰρ  δελεάτων   τὰ ὄστρακα διατρυπῶσιν. (Τοῦ δὲ
[4, 8]   τὴν χώραν τὴν ἔξω τῶν  ὀμμάτων   ἔσωθέν εἰσιν οἱ ὀφθαλμοὶ διεφθαρμένοι,
[4, 7]   σχίσιν. Ἔτι κεραίας πρὸ τῶν  ὀμμάτων   ἔχει ἔνια, οἷον αἵ τε
[4, 8]   φανερώτατά ἐστι, τὰ μὲν τῶν  ὀμμάτων   καὶ μᾶλλον. (Διωρισμένον γὰρ ἔχει
[4, 3]   Ἔχει δὲ τὰ μεταξὺ τῶν  ἐπικαλυμμάτων,   οἷά περ κάραβος, πρὸς
[4, 4]   ταῖς εὐδίαις ἀπολυόμενα νέμεται ταῦτα,  πνευμάτων   δ´ ὄντων τὰ μὲν καρκίνια
[4, 1]   τὴν γῆν, εἶθ´ ὑπὸ τῶν  κυμάτων   ἐκκλύζεται εἰς τὸ ξηρόν, καὶ
[4, 8]   (Τὰ δ´ ἄλλα καὶ τῶν  χρωμάτων   αἴσθησιν ἔχει καὶ τῶν ψόφων,
[4, 2]   κοτυληδόνων, αἵ εἰσιν ὑποκάτω τῶν  ἐσχάτων   ποδῶν. Ἔχει δὲ καὶ ἐν
[4, 8]   μὲν πορευτικῶν ἐχῖνος, τῶν δ´  ἀκινήτων   τήθυα καὶ βάλανοι. (Περὶ μὲν
[4, 4]   δὲ γένος ἐστὶ τὸ τῶν  νηρειτῶν,   τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσιον, τῶν
[4, 2]   Κάμπτονται δ´ οἱ (μὲν πόδες  πάντων   εἰς τὸ πλάγιον, ὥσπερ καὶ
[4, 6]   Τὰ δὲ καλούμενα τήθυα τούτων  πάντων   ἔχει τὴν φύσιν περιττοτάτην. Κέκρυπται
[4, 11]   ζῴων τῶν πεζῶν καὶ ζῳοτόκων  πάντων   ἔχει τὸν αὐτὸν τρόπον. Καὶ
[4, 4]   τινα παραπλήσιος φύσις ἐστὶ  πάντων,   καὶ μάλιστα τῶν στρομβωδῶν (μεγέθει
[4, 5]   Ἔτι αἱ ἐχινομῆτραι καλούμεναι, μεγέθει  πάντων   μέγισται. Πρὸς δὲ τούτοις ἄλλο
[4, 7]   κανθαρὶς καὶ ὅσα τοιαῦτα ἄλλα.  Πάντων   μὲν οὖν κοινὰ μέρη ἐστὶ
[4, 2]   ὑποκάτω λεῖα. Τὰ δ´ ὄμματα  πάντων   τούτων ἐστὶ σκληρόφθαλμα, καὶ κινεῖται
[4, 2]   πολλὰ οἱ κάραβοι. Κοινὸν δὲ  πάντων   τούτων ἐστίν· ὀδόντας τε πάντ´
[4, 11]   τὰ μὲν ἄνω καὶ πρόσθια  πάντων   τῶν ζῴων τὰ ἄρρενα κρείττω
[4, 1]   τοὺς πόδας κεφαλή ἐστιν  ἁπάντων   ἐν μέσῳ τῶν ποδῶν τῶν
[4, 7]   ἀνορροπύγιος δ´ πτῆσις αὐτῶν  (ἁπάντων   ἐστί, καὶ τὸ πτερὸν οὐκ
[4, 4]   δὲ φύσις τῶν στρομβοειδῶν  ἁπάντων   ὁμοίως ἔχει, διαφέρει δ´ ὥσπερ
[4, 7]   μὲν οὖν μέρη τῶν ζῴων  ἁπάντων   τά τ´ ἐκτὸς καὶ τὰ
[4, 4]   ἀπολυόμενα νέμεται ταῦτα, πνευμάτων δ´  ὄντων   τὰ μὲν καρκίνια ἡσυχάζει πρὸς
[4, 9]   γένωνται καὶ ἄλλων ἀκούσωσιν ὀρνίθων  ᾀδόντων.   Ἤδη δ´ ὦπται καὶ ἀηδὼν
[4, 5]   μέλανα ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῶν  ὀδόντων   ἤρτηται, ἐστι πικρὰ καὶ
[4, 3]   τὴν θάλατταν. Ἐχόμενος δὲ τῶν  ὀδόντων   στόμαχος βραχὺς πάμπαν, ὥστε
[4, 2]   τῇ μύτιδι, μεταξὺ δὲ τῶν  ὀδόντων   σαρκίον γλωττοειδές. Ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 10]   ταῖς φοραῖς, ἄν τι κινηθῇ  ἡσυχαζόντων   αὐτῶν· φέρεται γὰρ ὥσπερ ἐξ
[4, 10]   τῆς ἡμέρας οὕτως ὥστε  βαλλόντων   μὴ κινεῖσθαι. Τὰ δὲ πλεῖστα
[4, 8]   ἀλλὰ σιωπῶντες ὡς ὀσφραινομένων καὶ  ἀκουόντων·   ἐὰν δὲ φθέγγωνται, φασὶν ὑποφεύγειν
[4, 9]   τῆς φωνῆς ποιεῖν. Τῶν δ´  ἐχόντων   γλῶτταν καὶ πλεύμονα (ὅσα μὲν
[4, 11]   καὶ τῶν ὀρνίθων τῶν πλῆκτρα  ἐχόντων   ἐνίων αἱ θήλειαι ὅλως πλῆκτρα
[4, 10]   τῷ ὑλαγμῷ. Περὶ δὲ τῶν  ᾠοτοκούντων   τοῦτο μὲν ἄδηλον, ὅτι δὲ
[4, 11]   (ἐν τοῖς ἰχθύσι τὸ τῶν  ψηττῶν   γένος καὶ τὸ τῶν ἐρυθρίνων
[4, 10]   ἐπιδήλως. Μάλιστα δ´ ἐπὶ τῶν  μελιττῶν   τοῦτο δῆλον· ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ
[4, 4]   μὲν τοῖς ἐλάττοσι διὰ μικρότητα  αὐτῶν   ἄδηλα, τὰ δὲ καὶ ἐν
[4, 10]   τὸ δέλεαρ ὥσπερ σφαῖραν συνεχομένων  αὐτῶν.   Ἀλλ´ ἐκ τῶν τοιῶνδε μᾶλλον
[4, 9]   τῷ θύραζε· οὐδὲν γὰρ ἀναπνεῖ  αὐτῶν,   ἀλλὰ τὰ μὲν βομβεῖ, οἷον
[4, 10]   λαβεῖν (οὐδὲν γὰρ ἔχει βλέφαρα  αὐτῶν)   ἀλλὰ ταῖς ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ
[4, 2]   τῇ οὐρᾷ· τὸ δὲ μέσον  αὐτῶν   (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες, πλὴν αὕτη μὲν
[4, 8]   μεγέθη καὶ τί τὸ γένος  αὐτῶν,   ἂν μὲν ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι
[4, 7]   μέλιττα· ἀνορροπύγιος δ´ πτῆσις  αὐτῶν   (ἁπάντων ἐστί, καὶ τὸ πτερὸν
[4, 9]   δ´ εἶδος οὐδὲν διαφέρει τῶν  αὐτῶν   γενῶν· δ´ ἐν τοῖς
[4, 1]   ὥστε μὴ πορεύεσθαι ἐπ´ αὐτοῖς.  Αὐτῶν   δὲ πρὸς αὑτά, τὸ μὲν
[4, 1]   τὸ μάλιστ´ ἐπιπολάζον καὶ μέγιστον  αὐτῶν   (εἰσὶ δὲ πολὺ (μείζους οἱ
[4, 8]   περικυκλώσωσι τοῖς μονοξύλοις, ψοφοῦντες ἐξ  αὐτῶν   ἐν τῇ θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν
[4, 1]   σφήξ· καὶ ταὐτὸ δὲ γένος  αὐτῶν   ἐστι καὶ (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον,
[4, 7]   οἱ κάραβοι. Ὅσα δὲ πηδητικὰ  αὐτῶν   ἐστι, τούτων τὰ μὲν ἔχει
[4, 1]   ἔσω καὶ ἔξω σκληρόν ἐστιν  αὐτῶν.   Ἔστι δ´ ἔντομα καὶ ἄπτερα,
[4, 4]   λιμνόστρεα. Ἔτι τὰ μὲν κινητικὰ  αὐτῶν   ἐστιν, οἷον κτείς (ἔνιοι
[4, 1]   καὶ σαρκῶδες· τὸ δὲ σκληρὸν  αὐτῶν   ἐστιν οὐ θραυστὸν ἀλλὰ θλαστόν,
[4, 1]   ὀξυτάτη τε καὶ μόνη παράλευκος  αὐτῶν   καὶ ἐξ ἄκρου δικρόα (ἔστι
[4, 1]   ταύτῃ θολόν. Τοῦτον δὲ πλεῖστον  αὐτῶν   καὶ μέγιστον σηπία ἔχει·
[4, 5]   μάλιστα καὶ πλειστάκις οἱ ἐδώδιμοι  αὐτῶν·   καὶ σημεῖον δ´ ὅτι〉 ἀεί
[4, 8]   φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς  αὐτῶν.   Καὶ τοῦ αὑτῶν δὴ αἵματος
[4, 9]   καὶ ὅσα ἔχουσι τὴν γλῶτταν  αὐτῶν   λεπτήν. Ἔνια μὲν οὖν τὴν
[4, 8]   τὸ σιδήριον προσιόν (ὑπερέχει γὰρ  αὐτῶν   μικρόν, τὸ δ´ ἄλλο ὥσπερ
[4, 6]   τὴν φύσιν περιττοτάτην. Κέκρυπται γὰρ  αὐτῶν   μόνων τὸ σῶμα ἐν τῷ
[4, 7]   λεπτόν. Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν  αὐτῶν   μόρια ταῦτα καὶ τοιαῦτ´ (ἐστίν,
[4, 6]   Καὶ ἀπολύεται δὲ γένος τι  αὐτῶν,   ἐάν τι προσπέσῃ κατεσθίει
[4, 1]   σαρκῶδες· (γλῶτταν δ´ οὐκ ἔχει  αὐτῶν   οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ χρῆται ἀντὶ
[4, 4]   τὴν ἐντός. Τὰ μὲν γὰρ  αὐτῶν   οὐκ ἔχει σάρκα οὐδεμίαν, οἷον
[4, 1]   χονδρῶδες, (ὃ γίνεται, ἐάν τις  αὐτῶν   παλαιωθῇ, σκληρόν. Τὰ δὲ θήλεα
[4, 2]   καὶ οὗτοι) Ἔτι τὰ θήλεα  αὐτῶν   παρὰ τὸ ἔντερον τὴν τῶν
[4, 7]   οὐκ ἴσχει περίττωμα. Ἔστι δ´  αὐτῶν   πλείω εἴδη, καὶ (διαφέρουσι μεγέθει
[4, 8]   αἴσθησιν ἔχει, φανερὸν ἐκ τῶν  αὐτῶν·   (πρὸς γὰρ διὰ τὰς
[4, 7]   γινόμενον σκορπιῶδες. Τὰ δὲ πτηνὰ  αὐτῶν   πρὸς τοῖς ἄλλοις μορίοις καὶ
[4, 9]   οἷον μέλιττα καὶ τὰ πτηνὰ  αὐτῶν,   τὰ δ´ ᾄδειν λέγεται, οἷον
[4, 4]   μείζω μόρια καὶ ἐνδηλότερα ἔχει  (αὐτῶν,   τὰ δ´ ἐλάττω τοὐναντίον) ἔτι
[4, 6]   τῇ περιττώσει ἔξοδος· καὶ ἔστιν  αὐτῶν   τὸ μὲν παχύτερον τὸ δὲ
[4, 5]   σαρκῶδες οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ´ ἴδιον  αὐτῶν   τοῦτ´ ἔστιν· ἐστέρηνται γὰρ πάντες,
[4, 4]   ἐν τοῖς ποταμοῖς· διαφέρουσι δ´  αὐτῶν   τῷ μαλακὸν (ἔχειν τὸ ἔσω
[4, 4]   τὰ καλούμενα τήθυα. Ἔτι δ´  αὐτῶν   τῶν ὀστράκων διαφοραὶ πρὸς ἄλληλά
[4, 10]   φοραῖς, ἄν τι κινηθῇ ἡσυχαζόντων  αὐτῶν·   φέρεται γὰρ ὥσπερ ἐξ ὕπνου
[4, 7]   (Ἔστι δὲ τὰ μὲν δίπτερα  αὐτῶν,   ὥσπερ αἱ μυῖαι, τὰ δὲ
[4, 8]   τῆς ὀσμῆς αὐτῶν. Καὶ τοῦ  αὑτῶν   δὴ αἵματος τάχιστα ὀσφραίνεσθαί φασιν
[4, 2]   δὲ καρκίνος μόνος τῶν  τοιούτων   ἀνορροπύγιον· καὶ τὸ σῶμα τὸ
[4, 8]   μὲν οὖν ἀκούουσιν, ἐκ τῶν  τοιούτων   ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ δέ τινες
[4, 7]   (Ὁ δὲ τέττιξ μόνον τῶν  τοιούτων   καὶ τῶν ἄλλων ζῴων στόμα
[4, 10]   δὲ μή, οὐδὲν δοκεῖ τῶν  τοιούτων   ληφθῆναι ἂν τριώδοντι. (Τὰ δὲ
[4, 8]   θυμιωμένου τὰ πλεῖστα φεύγει τῶν  τοιούτων·   μάλιστα δὲ φεύγουσι θυμιωμένου τοῦ
[4, 10]   τῶν ἐν ποσὶ μάλιστα τῶν  τοιούτων·   (οὐ γὰρ μόνον διὰ τὸ
[4, 7]   Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν  τοιούτων   οὐδὲ πιμελήν, ὥσπερ οὐδ´ ἄλλο
[4, 9]   φωνή ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῶν  τοιούτων   οὐδενός. Ἀφίησι δὲ καὶ
[4, 10]   εἶδον. Συνέβη δέ τισι τῶν  τοιούτων   προϊούσης τῆς ἡλικίας ἰδεῖν ἐνύπνιον,
[4, 10]   ζῴων ὅτι τυγχάνει ὕπνου, διὰ  τοιούτων   σημείων ἐστὶ φανερόν· ἡσυχάζουσί τε
[4, 11]   ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας οὐδὲν τῶν  τοιούτων,   ᾠὸν δ´ οὐδεμία πώποτε ὦπται
[4, 11]   τῶν θηλειῶν ἐστι, πλὴν ἡμίονος,  τούτων   δ´ αἱ θήλειαι μακροβιώτεραι καὶ
[4, 2]   τούτοις, βραχύτερα δὲ καὶ λεπτότερα.  (Τούτων   δ´ ἐπάνω τοὺς ὀφθαλμοὺς μικροὺς
[4, 4]   αὐτὸ καθαπερεὶ τριχώδη ἄττα πλείω,  τούτων   δ´ ἐχομένους δύο πόδας δικρόους,
[4, 8]   ὀστρακόδερμα καὶ ἔτι τὰ ἔντομα.  (Τούτων   δὲ τὰ μὲν μαλάκια καὶ
[4, 8]   δὲ τὸ ἔξωθεν οὐδὲν σημαίνει  τούτων   διὰ τὸ τοῦ δέρματος πάχος,
[4, 4]   λεπτὰ πυρρά, καὶ ὀφθαλμοὺς ὑποκάτω  τούτων   δύο μακρούς, οὐκ εἰσδυομένους οὐδὲ
[4, 9]   τὴν κοιλίαν· πνεῦμα γὰρ ἔχει  τούτων   ἕκαστον, προστρίβοντα καὶ κινοῦντα
[4, 3]   οὗτοι (ἀλλὰ μακροί. Καὶ ἐπὶ  τούτων   ἐπικαλύμματά ἐστι δύο, ὧν μεταξύ
[4, 2]   λεῖα. Τὰ δ´ ὄμματα πάντων  τούτων   ἐστὶ σκληρόφθαλμα, καὶ κινεῖται καὶ
[4, 2]   κήρυκος μήκων. δ´ ἀρχὴ  τούτων   (ἐστὶν ἀπὸ τῶν κοτυληδόνων, αἵ
[4, 2]   οἱ κάραβοι. Κοινὸν δὲ πάντων  τούτων   ἐστίν· ὀδόντας τε πάντ´ ἔχει
[4, 1]   οἱ ὀνομαζόμενοι πόδες, δεύτερον δὲ  τούτων   ἐχομένη κεφαλή, τρίτον δὲ
[4, 8]   τῶν ἰχθύων· (οἱ δ´ ἄλλοι  τούτων   ἧττον, διὸ μᾶλλον πρὸς τῷ
[4, 4]   λεπάς. Κοινὸν δὲ καὶ  τούτων   καὶ τῶν ἄλλων τῶν σκληροστράκων
[4, 7]   κύτος καὶ τρίτον τὸ μεταξὺ  τούτων,   οἷον τοῖς ἄλλοις τὸ στῆθος
[4, 1]   ἔνεισι δύο ὀδόντες· ὑπὲρ δὲ  τούτων   ὀφθαλμοὶ μεγάλοι δύο, ὧν τὸ
[4, 6]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ καλούμενα τήθυα  τούτων   πάντων ἔχει τὴν φύσιν περιττοτάτην.
[4, 5]   κοίλους ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ δὲ  τούτων   σῶμα σαρκῶδες ἀντὶ γλώττης. (Τούτου
[4, 2]   ὑποκάτω τοῦ στόματος, καὶ ὑποκάτω  τούτων   τὰ βραγχιώδη τὰ περὶ τὸ
[4, 2]   καθάπερ κάραβος, ἐπάνω δὲ  τούτων   τὰ κέρατα μακρά, βραχύτερα δὲ
[4, 7]   Ὅσα δὲ πηδητικὰ αὐτῶν ἐστι,  τούτων   τὰ μὲν ἔχει τὰ ὄπισθεν
[4, 4]   κόγχων ἔνια καὶ κήρυκες· καὶ  τούτων   (τὰ μὲν ῥαβδωτά ἐστιν, οἷον
[4, 4]   καρκίνων ἀλλ´ ὀρθούς, ὑποκάτω δὲ  τούτων   (τὸ στόμα καὶ περὶ αὐτὸ
[4, 4]   (Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν μόρια  τούτων   τῶν ζῴων τοιαύτας ἔχει τὰς
[4, 8]   διὰ τὰς ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα,  τούτων   χαίρει καὶ τοῖς χυμοῖς ἕκαστα.
[4, 1]   χαλάζαις ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ  τούτων   ὡς κεῖται τῶν μορίων, θεωρείσθω
[4, 11]   αἱ θήλειαι οὐκ ἔχουσι τῶν  ὑῶν.   Ἐν ἐνίοις δ´ ὑπάρχει μὲν
[4, 11]   πάντα. Ὅτι δὲ μακροβιώτεροι τῶν  (ἰχθύων   αἱ θήλεις τῶν ἀρρένων, δῆλον
[4, 11]   καὶ βάτραχοι. Καὶ ἐπὶ τῶν  ἰχθύων   δ´ ὡσαύτως, οἷον τά τε
[4, 8]   κόπρῳ. Ἔτι δὲ πολλοὶ τῶν  ἰχθύων   διατρίβουσιν ἐν σπηλαίοις, οὓς ἐπειδὰν
[4, 8]   τοιούτοις πολλοῖς. Μάλιστα δὲ τῶν  ἰχθύων   εἰσὶν ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ, σάλπη,
[4, 8]   ὅταν ἐκχυθῇ τὸ πλύμα τῶν  ἰχθύων,   τῆς ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν
[4, 8]   ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν αἷμα γένηται  ἰχθύων.   Καὶ ὅλως δ´ ἐὰν μὲν
[4, 8]   ἀπολελυμένην ἔχουσιν. Ἀλλ´ ἐνίοις τῶν  ἰχθύων   οὐρανός ἐστι σαρκώδης, οἷον
[4, 8]   καὶ ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν  ἰχθύων·   (οἱ δ´ ἄλλοι τούτων ἧττον,
[4, 8]   δ´ ἐν ταῖς θήραις τῶν  ἰχθύων   ὅτι μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον ποιεῖν
[4, 8]   ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι οἱ πλεῖστοι τῶν  ἰχθύων,   τοῖς τε δελέασιν οὐ τοῖς
[4, 8]   δέλεαρ καὶ τὸ τῶν πιόνων  ἰχθύων,   ὡς χαίροντες ἐν τῇ γεύσει
[4, 8]   ψόφον ποιεῖν κώπης  δικτύων   οἱ περὶ τὴν θήραν ταύτην
[4, 6]   Ἔστι δὲ καὶ τὸ τῶν  ἀκαληφῶν   γένος ἴδιον· προσπέφυκε μὲν γὰρ
[4, 6]   φυτοῖς ἐστιν. (Γένη δὲ τῶν  ἀκαληφῶν   ἐστι δύο, αἱ μὲν ἐλάττους
[4, 8]   χρωμάτων αἴσθησιν ἔχει καὶ τῶν  ψόφων,   ἔτι δ´ ὀσμῆς καὶ χυμῶν.
[4, 9]   ποιεῖ τοὺς ψόφους. Καὶ τῶν  σελαχῶν   δ´ ἔνια δοκεῖ τρίζειν. (Ἀλλὰ
[4, 4]   λιμνόστρεα καὶ πίννα καὶ γένη  κόγχων   ἔνια καὶ κήρυκες· καὶ τούτων
[4, 4]   οἷον αἵ τε πίνναι καὶ  κόγχων   τι γένος. Καὶ πάχει δὲ
[4, 4]   ῥαβδωτά ἐστιν, οἷον κτεὶς καὶ  κόγχων   τι γένος, τὰ δ´ ἀρράβδωτα,
[4, 1]   ὧν τὸ μεταξὺ μικρὸς χόνδρος  ἔχων   ἐγκέφαλον μικρόν. Ἐν δὲ τῷ
[4, 2]   ἑκάτερος ἐσχισμένος ὥσπερ σιαγὼν ὀδόντας  ἔχων   καὶ κάτωθεν καὶ ἄνωθεν, πλὴν
[4, 2]   παρὰ τὸ ἔντερον τὴν τῶν  ᾠῶν   χώραν ἔχουσιν. Καὶ τὴν καλουμένην
[4, 7]   Τὰ μὲν οὖν μέρη τῶν  ζῴων   ἁπάντων τά τ´ ἐκτὸς καὶ
[4, 9]   διάλεκτον εἴπειεν, καὶ τῶν ἄλλων  ζῴων   διαφέρει καὶ τῶν ἐν ταὐτῷ
[4, 8]   τὰ δὲ λοιπὰ γένη τῶν  ζῴων   ἐστὶ μὲν τέτταρα διῃρημένα εἰς
[4, 1]   πολλὰ καὶ ἀνόμοια περιείληφεν εἴδη  ζῴων.   Ἔστι δ´ ἔντομα ὅσα κατὰ
[4, 9]   ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ ἑκάστοις τῶν  ζῴων   ἴδιαι φωναὶ πρὸς τὴν ὁμιλίαν
[4, 11]   τὰ μόρια ταῦτ´ ἔχει τῶν  ζῴων.   Καὶ περὶ φωνῆς δέ, πάντα
[4, 9]   καὶ τῶν ἐν ταὐτῷ γένει  ζῴων   κατὰ τοὺς τόπους, οἷον τῶν
[4, 10]   οὐδὲν ἧττον. Ἐνυπνιάζει δὲ τῶν  ζῴων   μάλιστα ἄνθρωπος. Καὶ νέοις μὲν
[4, 4]   Δ' Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα τῶν  ζῴων,   οἷον οἵ τε κοχλίαι (καὶ
[4, 1]   καθάπερ καὶ τὰ ἔναιμα τῶν  ζῴων,   οἷον τὸ (τῶν σηπιῶν γένος.
[4, 11]   τοῖς πεζοῖς καὶ ἐναίμοις τῶν  ζῴων   ὅσα μὴ ᾠοτοκεῖ, τὰ πλεῖστα
[4, 1]   (Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐναίμων  ζῴων,   ὅσα τε κοινὰ ἔχουσι μέρη
[4, 10]   δ´ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τῶν  ζῴων,   ὅτι μὲν ὅσα (πεζὰ καὶ
[4, 10]   Καὶ τὰ ἔντομα δὲ τῶν  ζῴων   ὅτι τυγχάνει ὕπνου, διὰ τοιούτων
[4, 7]   τῶν τοιούτων καὶ τῶν ἄλλων  ζῴων   στόμα οὐκ ἔχει, ἀλλ´ οἷον
[4, 11]   ἄνω καὶ πρόσθια πάντων τῶν  ζῴων   τὰ ἄρρενα κρείττω καὶ ἰσχυρότερα
[4, 8]   περιέχει τὸ πλῆθος τῶν λοιπῶν  ζῴων,   τά τε μαλάκια καὶ τὰ
[4, 5]   ἐδώδιμα. Ἐν πολλοῖς δὲ τῶν  ζῴων   τὸ τοιοῦτόν ἐστιν τὸ
[4, 4]   οὖν ἔξωθεν μόρια τούτων τῶν  ζῴων   τοιαύτας ἔχει τὰς διαφοράς· τῶν
[4, 11]   θῆλυ τοῖς μὲν ὑπάρχει τῶν  ζῴων,   τοῖς δ´ οὐχ ὑπάρχει, ἀλλὰ
[4, 8]   καὶ μάλιστα ὀξυηκόους εἶναι τῶν  ζῴων   τοὺς ἰχθῦς, ἐκ τοῦ διατρίβοντας
[4, 11]   ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων  ζῴων   τῶν πεζῶν καὶ ζῳοτόκων πάντων
[4, 9]   Θ' Περὶ δὲ φωνῆς τῶν  ζῴων   ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ καὶ ψόφος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009