Livre, chapitre
[4, 6]	τὸ σῶμα πᾶν ἐστιν αὐτῆς.	(α)	Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει προσφερομένης
[4, 1]	ΖΩΙΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Α.	(Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐναίμων
[4, 5]	τῆς ἀρχῆς τῶν ὀδόντων ἤρτηται,	ἅ	ἐστι πικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα.
[4, 8]	ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον·	ἃ	γὰρ ἄν τισιν εἶναι δόξειε
[4, 8]	φανερὸν ἐκ τῶν αὐτῶν· (πρὸς	ἃ	γὰρ διὰ τὰς ὀσμὰς προσέρχεται
[4, 7]	περιττὰ καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ,	ἃ	διὰ τὸ σπάνια εἶναι οὐκ
[4, 2]	ἐν τοῖς ὑπτίοις πλακωδέστερα, εἰς	ἃ	καὶ ἐκτίκτουσιν αἱ θήλειαι. (Πόδας
[4, 8]	τοῖς ποταμοῖς εἰσιν ἰχθύδια ἄττα	ἃ	καλοῦσί τινες κόττους· ταῦτα θηρεύουσί
[4, 1]	ἐν τῷ πρανεῖ τοῦ σώματος,	ἃ	καλοῦσι τὸ μὲν σήπιον, τὸ
[4, 4]	οἷον οἱ σωλῆνες. Ἔστι δ´	ἃ	ὅλα περιέχεται τῷ ὀστράκῳ καὶ
[4, 8]	μὲν τέτταρα διῃρημένα εἰς γένη,	ἃ	περιέχει τὸ πλῆθος τῶν λοιπῶν
[4, 2]	ἔχον· τὰ (δ´ ἐντός, εἰς	ἃ	προεντίκτουσιν αἱ θήλειαι, δασέα τέτταρα.
[4, 9]	ἀπολέλυται, (τὸ δὲ πρὸς τὸν	φάρυγγα	ἀπολέλυται καὶ πέπτυκται, ᾧ τὴν
[4, 9]	γὰρ πλεύμονα οὔτ´ ἀρτηρίαν καὶ	φάρυγγα	ἔχουσι) ψόφους δέ τινας ἀφιᾶσι
[4, 1]	ἓν καὶ ἀνώμαλον ἔξωθεν καὶ	μέγα	ἴσχει· ἔσω δὲ τὸ ὑγρόν,
[4, 4]	μὲν ὄστρακον ἔχει λεῖον καὶ	μέγα	καὶ στρογγύλον, τὴν δὲ μορφὴν
[4, 1]	τῶν δὲ τὸ μὲν κύτος	μέγα,	οἱ δὲ πόδες βραχεῖς, ὥστε
[4, 6]	σκληραί, οἷαι γίνονται καὶ περὶ	Χαλκίδα.	Τοῦ μὲν οὖν χειμῶνος τὴν
[4, 4]	δ´ εἰσὶν οἱ τὴν ἑτέραν	θυρίδα	πλατεῖαν ἔχοντες, οἷον ἐπίθεμα. Ἡ
[4, 4]	δ´ ἔχει μείζω τὸν ἀριστερὸν	πόδα,	ταῦτα ἐν μὲν τοῖς στρόμβοις
[4, 9]	(ὅσα μὲν ᾠοτόκα ἐστὶ καὶ	τετράποδα,	ἀφίησι μὲν φωνήν, ἀσθενῆ δέ,
[4, 9]	ᾄδουσιν. Τὰ δὲ ζῳοτόκα καὶ	τετράποδα	ζῷα ἄλλο ἄλλην φωνὴν ἀφίησι,
[4, 7]	ζῇ. (Ὅσα δὲ μακρὰ καὶ	πολύποδά	ἐστι, πολὺν χρόνον ζῇ διαιρούμενα,
[4, 7]	ἐστιν· ὅσα δὲ μακρὰ καὶ	πολύποδα,	σχεδὸν ἴσα ταῖς ἐντομαῖς ἔχει
[4, 8]	προσιζάνει σαπρὸν ἀλλὰ πρὸς τὰ	γλυκέα,	ὁ δὲ κώνωψ πρὸς οὐδὲν
[4, 2]	δὲ καὶ οὗτοι) Ἔτι τὰ	θήλεα	αὐτῶν παρὰ τὸ ἔντερον τὴν
[4, 9]	αὐτὴν ἀφιᾶσι φωνὴν τά τε	θήλεα	καὶ τὰ ἄρρενα, ἔνια δ´
[4, 11]	περὶ φωνῆς δέ, πάντα τὰ	θήλεα	λεπτοφωνότερα καὶ ὀξυφωνότερα, πλὴν βοός,
[4, 11]	μὲν ἄρρενα ἔχει τὰ δὲ	θήλεα	οὐκ ἔχει, οἷον κέρατα ἔλαφος
[4, 1]	αὐτῶν παλαιωθῇ, σκληρόν. Τὰ δὲ	θήλεα	τῶν ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ μὲν
[4, 11]	ἐκ τοῦ παλαιότερα ἁλίσκεσθαι τὰ	θήλεα	τῶν ἀρρένων. Ἔστι δὲ τὰ
[4, 11]	ἐπὶ τῶν ἐντόμων, μείζω τὰ	θήλεα	τῶν ἀρρένων ἐστίν, οἷον ὄφεις
[4, 11]	ἀνάλογον. Καὶ ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ	θήλεα	τῶν ἀρρένων καὶ γονυκροτώτερα, καὶ
[4, 2]	τοῖς τελευταίοις ποσὶ μεγάλα (καὶ	ὀξέα	ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα, τῆς δὲ
[4, 8]	οὐδὲν γλυκὺ ἀλλὰ πρὸς τὰ	ὀξέα.	Τὸ δὲ τῇ ἁφῇ αἰσθάνεσθαι,
[4, 1]	τῷ τεύθῳ ἐντός ἐστι τὰ	στερεὰ	ἐν τῷ πρανεῖ τοῦ σώματος,
[4, 4]	κόχλοι καὶ πάντα τὰ καλούμενα	ὄστρεα,	ἔτι δὲ τὸ τῶν ἐχίνων
[4, 4]	τὰ δὲ παχυχειλῆ, οἷον (τὰ	λιμνόστρεα.	Ἔτι τὰ μὲν κινητικὰ αὐτῶν
[4, 4]	τὰ δὲ τραχυόστρακα, οἷον τὰ	λιμνόστρεα	καὶ πίννα καὶ γένη κόγχων
[4, 2]	βραγχιώδη τὰ περὶ τὸ στόμα,	δασέα	καὶ πολλά. Ταῦτα δ´ ἀεὶ
[4, 2]	εἰς ἃ προεντίκτουσιν αἱ θήλειαι,	δασέα	τέτταρα. Καθ´ ἕκαστον δὲ τῶν
[4, 9]	θαλάττης· τὰ γὰρ πτερύγια ἔχουσι	πλατέα	καὶ μακρά. (Ὥσπερ οὖν τῶν
[4, 2]	τὴν γαστέρα, τὰ ἄκρα (ἔχοντας	πλατέα·	πλάκας δ´ ἐν ὑπτίοις οὐκ
[4, 4]	ἐντέρου κάτω παρατείνει μέλανα καὶ	τραχέα	συνεχῆ, οἷα καὶ ἐν ταῖς
[4, 10]	τῶν ζῴων, ὅτι μὲν ὅσα	(πεζὰ	καὶ ἔναιμα πάντα καθεύδει καὶ
[4, 8]	οὖν καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ	πεζά,	πρὸς δὲ τούτοις καὶ ὅσα
[4, 5]	ἄλλων εἰς μῆκος· ἡ δ´	ἄκανθα	οὐ μεγάλη οὐδ´ ἰσχυρὰ ἀλλὰ
[4, 11]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΑ'	Τὸ δ´ ἄρρεν καὶ θῆλυ
[4, 11]	ἀγελαίων τὰ (πλεῖστα, τὰ δὲ	πετραῖα	πάντα. Ὅτι δὲ μακροβιώτεροι τῶν
[4, 4]	διθύροις προσπέφυκε τοῖς ὀστράκοις, ὥστε	βίᾳ	(ἀποσπᾶσθαι, τοῖς δὲ στρομβώδεσιν ἀπολέλυται
[4, 11]	ἀρρένων ἐστίν, οἷον ὄφεις καὶ	φαλάγγια	καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι. Καὶ
[4, 7]	ὅμοια, τὸ μὲν χρῶμα ἐρυθρά,	πτερύγια	δ´ ἔχοντα πυκνά· καὶ ἄλλα
[4, 2]	δ´ ὁ κάραβος καὶ κέρκον,	πτερύγια	δὲ πέντε· καὶ ἡ καρὶς
[4, 2]	Ἔχει δὲ καὶ ἡ κραγγὼν	πτερύγια	ἐφ´ ἑκάτερα ἐν τῇ οὐρᾷ·
[4, 7]	μέγεθος, πλὴν ἀντὶ τῶν ὄρχεων	πτερύγια	(ἔχειν δύο, καὶ λαβέσθαι ποτὲ
[4, 9]	ἁπτόμεναι τῆς θαλάττης· τὰ γὰρ	πτερύγια	ἔχουσι πλατέα καὶ μακρά. (Ὥσπερ
[4, 1]	οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες· ἔτι δὲ	πτερύγια	κύκλῳ περὶ τὸ κύτος. Συμβαίνει
[4, 2]	δ´ ἄρρενος μῶνυξ, καὶ τὰ	πτερύγια	τὰ ἐν τῷ ὑπτίῳ ἡ
[4, 2]	ἡ κυφὴ τὴν οὐρὰν καὶ	πτερύγια	τέτταρα. Ἔχει δὲ καὶ ἡ
[4, 4]	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐλάττοσι	διὰ	μικρότητα αὐτῶν ἄδηλα, τὰ δὲ
[4, 7]	ὅσα ἢ λίαν κατέψυκται ἢ	διὰ	μικρότητα ταχὺ καταψύχεται, ἐπεὶ καὶ
[4, 8]	τῶν αὐτῶν· (πρὸς ἃ γὰρ	διὰ	τὰς ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα, τούτων
[4, 4]	ὀστράκῳ ὅμοιον τοῖς ὀστρακοδέρμοις, ὥστε	διὰ	ταῦτα ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν δὲ
[4, 1]	κεῖται ὑπὸ τὸ στόμα, καὶ	διὰ	ταύτης τείνει ὁ στόμαχος· ᾗ
[4, 7]	(αὐτὸ γὰρ αὑτὸ τὸ σῶμα	διὰ	τὴν σκληρότητα σώζει, καὶ οὐ
[4, 10]	ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι ἡμέρας πολλάκις	διὰ	τὸ καθεύδειν· εἰ δὲ μή,
[4, 10]	δ´ ἐν ταῖς πυρίαις ἁλίσκονται	διὰ	τὸ καθεύδειν. Πολλάκις δὲ καὶ
[4, 8]	οὐδὲν ἔχουσι φανερόν, ἁλίσκονται δὲ	διὰ	τὸ καρηβαρεῖν ὑπὸ τοῦ ψόφου,
[4, 2]	εἶναι καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες δὲ κενοὶ	διὰ	τὸ μὴ ἔχειν νομήν. Ἔστι
[4, 10]	τῶν τοιούτων· (οὐ γὰρ μόνον	διὰ	τὸ μὴ ὀξὺ βλέπειν ἡσυχάζουσι
[4, 2]	τῷ αἰγιαλῷ οὓς καλοῦσιν ἵππους	διὰ	τὸ οὕτω ταχέως θεῖν ὥστε
[4, 7]	καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ, ἃ	διὰ	τὸ σπάνια εἶναι οὐκ ἔστι
[4, 8]	τὸ ἔξωθεν οὐδὲν σημαίνει τούτων	διὰ	τὸ τοῦ δέρματος πάχος, ὡς
[4, 8]	τινες κόττους· ταῦτα θηρεύουσί τινες	διὰ	τὸ ὑπὸ ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι
[4, 10]	τῶν ζῴων ὅτι τυγχάνει ὕπνου,	διὰ	τοιούτων σημείων ἐστὶ φανερόν· ἡσυχάζουσί
[4, 8]	καὶ τὸν θόρυβον ἀκούοντες ἐμπίπτουσι	διὰ	τὸν φόβον. Ἔτι δ´ ὅταν
[4, 6]	πρὸς τοὺς πόρους τοὺς ἔξω	διὰ	τοῦ ὀστράκου φέροντας, ᾗ ἀφίησι
[4, 10]	γὰρ οἱ ἰχθύες, εἰ μὴ	διὰ	τοὺς φθεῖρας καὶ τοὺς καλουμένους
[4, 2]	αἱ καρίδες καὶ τὰς ἑλίκας.	Ἰδίᾳ	δ´ ἔχει ὁ ἄρρην πρὸς
[4, 1]	πάντα, πλὴν ἑνὸς γένους πολυπόδων.	Ἰδίᾳ	δ´ ἔχουσιν αἵ τε σηπίαι
[4, 7]	ἐντὸς περὶ ἕκαστον γένος καὶ	ἰδίᾳ	καὶ κοινῇ τοῦτον ἔχει τὸν
[4, 1]	κοινὰ ἔχουσι μέρη καὶ ὅσα	ἴδια	ἕκαστον γένος, καὶ τῶν ἀνομοιομερῶν
[4, 9]	διάλεκτον δ´ οὐδεμίαν. (Τὰ δὲ	παιδία	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων μορίων
[4, 8]	δ´ ἐν τοῖς ποταμοῖς εἰσιν	ἰχθύδια	ἄττα ἃ καλοῦσί τινες κόττους·
[4, 2]	δὲ θηλείας ταῦτα μικρὰ καὶ	λεῖα.	Ὁμοίως δ´ ἔχουσιν ἀμφότερα κεραίας
[4, 2]	καὶ τὰ περὶ τὸν θώρακα	λεῖα,	οὐχ ὥσπερ ὁ κάραβος τραχύς·
[4, 2]	καὶ ἄλλα κεράτια μικρὰ ὑποκάτω	λεῖα.	Τὰ δ´ ὄμματα πάντων τούτων
[4, 3]	μεῖζον γὰρ τοῦτο ἔχει ἡ	θήλεια,	καὶ πλέον ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον,
[4, 2]	ἐν τῷ ὑπτίῳ ἡ μὲν	θήλεια	μεγάλα ἔχει καὶ ἐπαλλάττοντα πρὸς
[4, 2]	γὰρ ὁ ἄρρην καὶ ἡ	θήλεια	ὁποτέραν ἂν τύχῃ τῶν χηλῶν
[4, 11]	οὐκ ἔχει, οἷον κέρατα ἔλαφος	θήλεια	οὐκ ἔχει καὶ τῶν ὀρνίθων
[4, 9]	καὶ ἡ θήλεια, πλὴν (ἡ	θήλεια	παύεται ὅταν ἐπῳάζῃ καὶ τὰ
[4, 9]	καὶ ὁ ἄρρην καὶ ἡ	θήλεια,	πλὴν (ἡ θήλεια παύεται ὅταν
[4, 2]	οὗτος δ´ ἐστὶ τῇ μὲν	θηλείᾳ	ὑστερικός, τῷ δ´ ἄρρενι θορικός.
[4, 2]	ὁ ἄρρην ἔχει· ἡ δὲ	θήλεια	ᾠὰ ἔχει τὸ χρῶμα ἐρυθρά,
[4, 9]	διάλεκτον ὅσοις ὑπάρχει ἡ γλῶττα	πλατεῖα,	καὶ ὅσα ἔχουσι τὴν γλῶτταν
[4, 9]	φαίνεσθαι οἱ ὀφθαλμοί· ἡ γὰρ	ὀχεία	τὰ πολλὰ γίνεται νύκτωρ. (Τὸ
[4, 11]	εὐοπλότερα, τὰ δ´ ὡς ἂν	ὀπίσθια	καὶ κάτω λεχθέντα τῶν θηλέων.
[4, 11]	δὲ τὰ μὲν ἄνω καὶ	πρόσθια	πάντων τῶν ζῴων τὰ ἄρρενα
[4, 8]	τῶν λοιπῶν ζῴων, τά τε	μαλάκια	καὶ τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ
[4, 8]	ἔντομα. (Τούτων δὲ τὰ μὲν	μαλάκια	καὶ τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ
[4, 10]	οἵ τ´ ἰχθύες καὶ τὰ	μαλάκια	(καὶ τὰ μαλακόστρακα, κάραβοί τε
[4, 1]	δέρμα δ´ ἔχουσι πάντα τὰ	μαλάκια	περὶ ταύτην. Μετὰ δὲ τὸ
[4, 10]	τινες. Καθεύδει δὲ καὶ τὰ	μαλάκια	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ οἱ
[4, 8]	Καὶ τῶν σηπιῶν δὲ τὰ	σαρκία	σταθεύσαντες ἕνεκα τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι
[4, 7]	ὄπισθεν σκέλη μείζω, τὰ δὲ	πηδάλια	καμπτόμενα εἰς τοὔπισθεν ὥσπερ τὰ
[4, 4]	καὶ τὰ καλούμενα ὑπό τινων	κοκάλια	καὶ τῶν ἐν τῇ (θαλάττῃ
[4, 5]	ἔχεται ὁ στόμαχος, εἶτα ἡ	κοιλία	εἰς πέντε μέρη διῃρημένη, πλήρης
[4, 7]	καὶ ἡ κεφαλὴ καὶ ἡ	κοιλία	ζῇ, ἄνευ δὲ τούτου ἡ
[4, 3]	κοινὸν τούτοις καὶ ἐκείνοις πᾶσι	κοιλία	καὶ στόμαχος καὶ ἔντερον. Οἱ
[4, 2]	ἡ πρόσφυσίς ἐστι πρὸς τῇ	κοιλίᾳ	καὶ τοῦ ἐντέρου ἑκατέρωθι μέχρι
[4, 4]	ὄστρακον. Φανερὰ δὲ καὶ ἡ	κοιλία	μετὰ τὸ στόμα οὖσα ἐν
[4, 1]	ὀρνιθώδη. Τούτου δ´ ἔχεται ἡ	κοιλία	οἷον ἤνυστρον· τὸ δὲ σχῆμα
[4, 4]	δὲ στόματος ἔχεται εὐθὺς ἡ	κοιλία.	Ὁμοία δ´ ἐστὶν ἡ κοιλία
[4, 7]	τρέφεται μόνον· ἐν δὲ τῇ	κοιλίᾳ	οὐκ ἴσχει περίττωμα. Ἔστι δ´
[4, 4]	κοιλία. Ὁμοία δ´ ἐστὶν ἡ	κοιλία	προλόβῳ ὄρνιθος ἡ τῶν κόχλων.
[4, 3]	τὸ στόμα τὴν κοιλίαν. Καὶ	κοιλία	τούτου ἐχομένη δικρόα, (ἧς ἐκ
[4, 2]	(δὲ θηλείας πρὸς τὸν ἄρρενα	οὐδεμία	διαφορὰ φαίνεται· καὶ γὰρ ὁ
[4, 11]	οὐδὲν τῶν τοιούτων, ᾠὸν δ´	οὐδεμία	πώποτε ὦπται ἔχουσα· ὅσα τε
[4, 8]	αἱ πλεῖσται, καὶ παρ´ ἃς	οὐδεμία	φαίνεται ἴδιος ἑτέρα, πέντε τὸν
[4, 7]	τῇ θαλάττῃ, ἃ διὰ τὸ	σπάνια	εἶναι οὐκ ἔστι θεῖναι εἰς
[4, 8]	ἀλλ´ ἰδίοις, διαγινώσκοντες τῷ ὀσφραίνεσθαι·	(ἔνια	γὰρ δελεάζεται τοῖς δυσώδεσιν, ὥσπερ
[4, 9]	τε θήλεα καὶ τὰ ἄρρενα,	ἔνια	δ´ ἑτέραν. Πολύφωνα δ´ ἐστὶ
[4, 7]	οὐδ´ ἄλλο τῶν ἀναίμων οὐδέν.	Ἔνια	δ´ ἔχει καὶ κοιλίαν, καὶ
[4, 8]	ἔνια μὲν γὰρ ὦτα ἔχει,	ἔνια	δὲ τοὺς πόρους φανερούς. Ὁμοίως
[4, 9]	ψόφους. Καὶ τῶν σελαχῶν δ´	ἔνια	δοκεῖ τρίζειν. (Ἀλλὰ ταῦτα φωνεῖν
[4, 7]	τεττιγόνια μὴ ἔχειν. Ἔστι δ´	ἔνια	ζῷα περιττὰ καὶ ἐν τῇ
[4, 11]	ἄριστοι οὗτοι εἶναι. Ἔτι δ´	ἔνια,	καθάπερ ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ
[4, 4]	καὶ πίννα καὶ γένη κόγχων	ἔνια	καὶ κήρυκες· καὶ τούτων (τὰ
[4, 8]	ὀφθαλμῶν καὶ τὸν τῆς ἀκοῆς·	ἔνια	μὲν γὰρ ὦτα ἔχει, ἔνια
[4, 9]	νικῶντα, οἷον ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι δ´	ἔνια	μὲν ὁμοίως τὰ ἄρρενα τοῖς
[4, 9]	ἔχουσι τὴν γλῶτταν αὐτῶν λεπτήν.	Ἔνια	μὲν οὖν τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι
[4, 7]	κεραίας πρὸ τῶν ὀμμάτων ἔχει	ἔνια,	οἷον αἵ τε ψυχαὶ καὶ
[4, 7]	δ´ αἰσθητήριον οὐδὲν φανερόν, πλὴν	ἔνια	οἷον γλῶτταν (ἣν καὶ τὰ
[4, 4]	Ἔχει δὲ στόμα καὶ ὀδόντας	ἔνια,	οἷον ὁ κοχλίας, ὀξεῖς καὶ
[4, 9]	τρίζουσιν. Καὶ τῶν μικρῶν ὀρνιθίων	(ἔνια	οὐ τὴν αὐτὴν φωνὴν ἀφίησι
[4, 7]	κώνωπες τούτῳ κεντοῦσιν. Ἔχουσι δ´	ἔνια	τῶν ἐντόμων καὶ κέντρα. (Τὸ
[4, 6]	μὲν γὰρ ταῖς πέτραις ὥσπερ	ἔνια	τῶν ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται δ´ ἐνίοτε.
[4, 4]	πνευμάτων δ´ ὄντων τὰ μὲν	καρκίνια	ἡσυχάζει πρὸς τοῖς λίθοις, οἱ
[4, 7]	ἔχειν ὑμένα φανερόν, τὰ δὲ	τεττιγόνια	μὴ ἔχειν. Ἔστι δ´ ἔνια
[4, 4]	πάντα τὰ στρομβώδη ῶν ὀστρακοδέρμων	δεξιά,	καὶ κινεῖται οὐκ ἐπὶ τὴν
[4, 1]	τοῦτον ὁτὲ μὲν εἰς τὰ	δεξιὰ	ὁτὲ δ´ εἰς τὰ ἀριστερά·
[4, 4]	δύο λευκὰ στιφρά, ὅμοια μαστοῖς,	οἷα	ἐγγίνεται καὶ ἐν ταῖς σηπίαις,
[4, 4]	παρατείνει μέλανα καὶ τραχέα συνεχῆ,	οἷα	καὶ ἐν ταῖς χελώναις, πλὴν
[4, 3]	ἐστι δύο, ὧν μεταξύ ἐστιν	οἷά	περ ὁ κάραβος ἔχει πρὸς
[4, 3]	δὲ τὰ μεταξὺ τῶν ἐπικαλυμμάτων,	οἷά	περ ὁ κάραβος, πρὸς τοῖς
[4, 4]	στόματος ἔχεται εὐθὺς ἡ κοιλία.	Ὁμοία	δ´ ἐστὶν ἡ κοιλία προλόβῳ
[4, 6]	παντελῶς οὐδὲν φαίνεται ἔχουσα, ἀλλ´	ὁμοία	κατὰ τοῦτο τοῖς φυτοῖς ἐστιν.
[4, 6]	αὕτη μέντοι ἡ σὰρξ πᾶσα	ὁμοία.	(Προσπέφυκε δὲ τοῦτο κατὰ δύο
[4, 7]	δ´ ἔχοντα πυκνά· καὶ ἄλλα	ὅμοια	αἰδοίῳ ἀνδρὸς τό τ´ εἶδος
[4, 7]	μὲν) ἑωρακέναι ἐν τῇ θαλάττῃ	ὅμοια	δοκίοις, μέλανα, στρογγύλα τε καὶ
[4, 4]	κόχλοι οἳ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς	ὅμοια	ζῷα τοῖς ἀστακοῖς τοῖς μικροῖς,
[4, 1]	πολλὰ ᾠὰ ἐν τούτοις, χαλάζαις	ὅμοια	λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ τούτων ὡς
[4, 4]	δ´ ἔχει δύο λευκὰ στιφρά,	ὅμοια	μαστοῖς, οἷα ἐγγίνεται καὶ ἐν
[4, 7]	ἰσοπαχῆ· ἕτερα δὲ καὶ ἀσπίσιν	ὅμοια,	τὸ μὲν χρῶμα ἐρυθρά, πτερύγια
[4, 2]	δύο λεύκ´ ἄττα καθ´ αὑτά,	ὅμοια	τὸ χρῶμα καὶ τὴν σύστασιν
[4, 2]	τὰ δ´ ἐν τοῖς πρανέσιν	ὅμοια	τοῖς καράβοις. Ἡ δὲ κραγγὼν
[4, 2]	ἄλλα τέτταρα τὴν μὲν μορφὴν	ὅμοια	τούτοις, βραχύτερα δὲ καὶ λεπτότερα.
[4, 1]	τῶν ἐντόμων, ὃ πολλὰ καὶ	ἀνόμοια	περιείληφεν εἴδη ζῴων. Ἔστι δ´
[4, 1]	τοῦ πολύποδος κεφαλῆς. Ἡ δὲ	σηπία	δύο τε τὰ κύτη καὶ
[4, 1]	πλεῖστον αὐτῶν καὶ μέγιστον ἡ	σηπία	ἔχει· ἀφίησι μὲν οὖν ἅπαντα,
[4, 1]	ὅταν φοβηθῇ, μάλιστα δ´ ἡ	σηπία.	Ἡ μὲν οὖν μύτις κεῖται
[4, 1]	τῷ σώματι. Τῇ μὲν οὖν	σηπίᾳ	καὶ τῇ τευθίδι καὶ τῷ
[4, 1]	ἐστιν ἡ (τευθίς, ἡ δὲ	σηπία	πλατύτερον. Τῶν δὲ τευθίδων οἱ
[4, 1]	θηλειῶν (διαφέρει, καὶ μάλιστα ἡ	σηπία·	τά τε γὰρ πρανῆ τοῦ
[4, 4]	ἔξοδος (τῆς περιττώσεως, τῇ δ´	ἀγρίᾳ	λεπάδι, ἥν τινες καλοῦσι θαλάττιον
[4, 8]	μὲν οὖν ἐνίοις (καὶ) τὰ	αἰσθητήρια	φανερώτατά ἐστι, τὰ μὲν τῶν
[4, 11]	πλῆκτρα καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα	μόρια,	ἐν ἐνίοις μὲν γένεσιν ὅλως
[4, 4]	ὑπεροχήν (τὰ μὲν γὰρ μείζω	μόρια	καὶ ἐνδηλότερα ἔχει (αὐτῶν, τὰ
[4, 11]	ἀλκὴν ἐν τῇ φύσει ὑπάρχοντα	μόρια,	οἷον ὀδόντες καὶ χαυλιόδοντες καὶ
[4, 3]	τῶν μὲν ἐναίμων τὰ ἐντὸς	μόρια	ὀνόματα ἔχειν· πάντα γὰρ σπλάγχνα
[4, 2]	λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ μὲν οὖν	μόρια	ὅσα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς ἔχουσι,
[4, 1]	μαλακίων καλουμένων τὰ μὲν ἔξω	μόρια	τάδ´ ἐστίν, ἓν μὲν οἱ
[4, 11]	δὲ πόδας γλαφυρωτέρους, ὅσα τὰ	μόρια	ταῦτ´ ἔχει τῶν ζῴων. Καὶ
[4, 7]	Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν αὐτῶν	μόρια	ταῦτα καὶ τοιαῦτ´ (ἐστίν, ἐντὸς
[4, 3]	Τὰ μὲν οὖν τῶν μαλακοστράκων	μόρια	τοῦτον ἔχει τὸν (τρόπον. ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ
[4, 4]	καταντικρύ. (Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν	μόρια	τούτων τῶν ζῴων τοιαύτας ἔχει
[4, 4]	ὑπάρχει. Ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα	(μόρια,	ὥσπερ εἴρηται, ἐν μὲν τοῖς
[4, 7]	μὲν οὖν κοινὰ μέρη ἐστὶ	τρία,	κεφαλή τε καὶ τὸ περὶ
[4, 4]	τοιοῦτον, ὧν ἐστιν ἡ πρόσφυσις	παραπλησία,	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις. Τοῦτον
[4, 1]	δ´ ὑπὸ ταῦτα ἐρυθρὰ ἄττα	σωμάτια	πρόσεστιν. Τὸ δ´ ᾠὸν ὁ
[4, 4]	μεῖζον ἔχει ἐκείνου. Ἔχει δὲ	κεράτια	δύο λεπτὰ πυρρά, καὶ ὀφθαλμοὺς
[4, 4]	δὲ τούτου ἡ κεφαλὴ καὶ	κεράτια	δύο· ταῦτα δ´ ἐν μὲν
[4, 4]	ἑτέρως. Κεφαλὴν μὲν γὰρ καὶ	κεράτια	καὶ στόμα ἔχουσι καὶ τὸ
[4, 2]	μεγάλας καὶ τραχείας, καὶ ἄλλα	κεράτια	μικρὰ ὑποκάτω λεῖα. Τὰ δ´
[4, 7]	ἔχει τὰ πρανῆ πρὸς τὰ	ὕπτια	διάφορα, ὥσπερ καὶ τἆλλα ζῷα.
[4, 9]	παύεται ὅταν ἐπῳάζῃ καὶ τὰ	νεόττια	ἔχῃ· ἐνίων δὲ τὰ ἄρρενα
[4, 0]	~ΠΕΡΙ ΤΑ	ΖΩΙΑ	ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α.
[4, 4]	σφοδρότερον· τῶν γὰρ δελεάτων τὰ	ὄστρακα	διατρυπῶσιν. (Τοῦ δὲ στόματος ἔχεται
[4, 4]	ἔχει πολλὰς καὶ κατὰ τὰ	ὄστρακα	καὶ κατὰ τὴν σάρκα τὴν
[4, 5]	ἐχῖνοι λευκοὶ θαλάττιοι καὶ τὰ	ὄστρακα	καὶ τὰς ἀκάνθας καὶ τὰ
[4, 4]	δ´ οὐκ (ἔχει πρὸς τὰ	ὄστρακα	ὥσπερ αἱ πορφύραι καὶ οἱ
[4, 4]	εἰσιν. Τὰ μὲν γάρ ἐστι	λειόστρακα,	ὥσπερ σωλὴν καὶ μύες καὶ
[4, 8]	τὰ μὲν μαλάκια καὶ τὰ	μαλακόστρακα	καὶ τὰ ἔντομα ἔχει πάσας
[4, 8]	τά τε μαλάκια καὶ τὰ	μαλακόστρακα	καὶ τὰ ὀστρακόδερμα καὶ ἔτι
[4, 10]	καὶ τὰ μαλάκια (καὶ τὰ	μαλακόστρακα,	κάραβοί τε καὶ τὰ τοιαῦτα.
[4, 10]	ἱχθύες· (ὁμοίως δὲ καὶ τὰ	μαλακόστρακα	τούτοις. Καὶ τὰ ἔντομα δὲ
[4, 4]	ὑπό τινων γάλακες, τὰ δὲ	τραχυόστρακα,	οἷον τὰ λιμνόστρεα καὶ πίννα
[4, 2]	μὲν πρόσωπον ὀξύτερον, τὸν δὲ	(θώρακα	εὐρύτερον ἔχει πολὺ τοῦ καράβου,
[4, 2]	σῶμα καὶ τὰ περὶ τὸν	θώρακα	λεῖα, οὐχ ὥσπερ ὁ κάραβος
[4, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ οἱ καρκίνοι	δέκα	τοὺς πάντας σὺν ταῖς χηλαῖς.
[4, 8]	σηπιῶν δὲ τὰ σαρκία σταθεύσαντες	ἕνεκα	τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται
[4, 11]	τίκτει ζῷον ἢ ᾠὸν ἢ	σκώληκα.	Ἐν μὲν οὖν τοῖς ἄλλοις
[4, 2]	ψαθυρά ἐστι προσηρτημένα τῷ ἐντέρῳ	θορικά.	Ταῦτα μὲν οὖν ὁ ἄρρην
[4, 7]	καὶ οἱ κάραβοι. Ὅσα δὲ	πηδητικὰ	αὐτῶν ἐστι, τούτων τὰ μὲν
[4, 4]	(τὰ λιμνόστρεα. Ἔτι τὰ μὲν	κινητικὰ	αὐτῶν ἐστιν, οἷον ὁ κτείς
[4, 9]	γλῶτταν καὶ πλεύμονα (ὅσα μὲν	ᾠοτόκα	ἐστὶ καὶ τετράποδα, ἀφίησι μὲν
[4, 8]	τούτοις καὶ ὅσα ἔναιμα καὶ	ᾠοτόκα,	πάντα φαίνεται ἔχοντα ταύτας πάσας,
[4, 8]	(Ἄνθρωπος μὲν οὖν καὶ τὰ	ζῳοτόκα	καὶ πεζά, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 9]	θήλειαι οὐκ ᾄδουσιν. Τὰ δὲ	ζῳοτόκα	καὶ τετράποδα ζῷα ἄλλο ἄλλην
[4, 4]	μέν, ἐντὸς δ´ ἔχει τὴν	σάρκα	ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν τῆς κεφαλῆς,
[4, 5]	γὰρ πάντες, καὶ οὐκ ἔχουσι	σάρκα	ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ δὲ μέλανα
[4, 6]	ταῖς πλεκτάναις, οὕτως ὥστε τὴν	σάρκα	ἐπανοιδεῖν. Ἔχει δὲ τὸ στόμα
[4, 2]	Ἔχει δὲ καὶ ἐν τούτῳ	σάρκα	ἐρυθρὰν καὶ αἱματώδη τὴν χρόαν,
[4, 4]	μὲν γὰρ αὐτῶν οὐκ ἔχει	σάρκα	οὐδεμίαν, οἷον ἐχῖνος, τὰ δ´
[4, 6]	Τοῦ μὲν οὖν χειμῶνος τὴν	σάρκα	στιφρὰν ἔχουσι (διὸ καὶ θηρεύονται
[4, 4]	ἐν τῷ στόματι τοῦ ὀστράκου	σάρκα	στιφράν, τὰ μὲν μᾶλλον τὰ
[4, 4]	τὰ ὄστρακα καὶ κατὰ τὴν	σάρκα	τὴν ἐντός. Τὰ μὲν γὰρ
[4, 2]	σαρκός, ὥστε μεταξὺ εἶναι τὴν	σάρκα·	(τὸ μὲν γὰρ ἔντερον πρὸς
[4, 3]	ὠχρός, καὶ μίκρ´ ἄττα προμήκη	λευκά,	(καὶ ἄλλα πυρρὰ διαπεπασμένα. Διαφέρει
[4, 4]	θαλάττιοι κόχλοι ταῦτα καὶ τὰ	λευκά,	(πλὴν ἐλάττω οἱ ἐλάττους. Τὰ
[4, 4]	κόχλων. Κάτω δ´ ἔχει δύο	λευκὰ	στιφρά, ὅμοια μαστοῖς, οἷα ἐγγίνεται
[4, 10]	ἐκ τοῦ ἡσυχάζοντας καὶ τὰ	λευκὰ	ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ τῆς
[4, 5]	ἐν ᾧ τὰ καλούμενα ᾠὰ	μεγάλα	ἐγγίνεται καὶ ἐδώδιμα, ὁμοίως ἐν
[4, 4]	δ´ ἐν μὲν τοῖς μείζοσι	(μεγάλα,	ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσι πάμπαν
[4, 2]	τῷ ὑπτίῳ ἡ μὲν θήλεια	μεγάλα	ἔχει καὶ ἐπαλλάττοντα πρὸς τῷ
[4, 2]	ἄρρενος ἐν τοῖς τελευταίοις ποσὶ	μεγάλα	(καὶ ὀξέα ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα,
[4, 4]	εἴρηται, ἐν μὲν τοῖς μεγάλοις	δῆλά	ἐστιν, ἐν δὲ τοῖς μικροῖς
[4, 4]	τῷ πυθμένι. Ταῦτα μὲν οὖν	δῆλα	καὶ ἐπὶ τῶν πορφυρῶν καὶ
[4, 4]	τεθνεῶσιν ἢ μὴ κινουμένοις οὐ	δῆλα.	Τὴν δὲ μήκωνα πάντα (ἔχει,
[4, 4]	τοῖς ἐλάττοσι διὰ μικρότητα αὐτῶν	ἄδηλα,	τὰ δὲ καὶ ἐν τεθνεῶσιν
[4, 4]	αὐτῶν τῶν ὀστράκων διαφοραὶ πρὸς	ἄλληλά	εἰσιν. Τὰ μὲν γάρ ἐστι
[4, 4]	δέ· διαφορὰν γὰρ ἔχει πρὸς	ἄλληλα	μὲν μικράν, πρὸς δὲ τὰ
[4, 7]	ἐν ἑαυτῷ, καὶ ἐνίοις πρὸς	ἄλληλα	συγγενικοῖς οὖσιν οὐκ ἐπέζευκται κοινὸν
[4, 1]	ὁ ἄρρην τῆς θηλείας, καὶ	διαποίκιλα	ῥάβδοις, καὶ τὸ ὀρροπύγιον ὀξύτερον.
[4, 1]	σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν οὐ θραυστὸν	ἀλλὰ	θλαστόν, οἷόν ἐστι τό τε
[4, 11]	ζῴων, τοῖς δ´ οὐχ ὑπάρχει,	ἀλλὰ	καθ´ ὁμοιότητά τινα καὶ τίκτειν
[4, 10]	ἐνυπνιάζειν φαίνονται οὐ μόνον ἄνθρωποι,	ἀλλὰ	καὶ ἵπποι καὶ κύνες καὶ
[4, 10]	γὰρ ἀμυδρῶς βλέπει τὰ σκληρόφθαλμα)	ἀλλὰ	καὶ πρὸς τὸ φῶς τῶν
[4, 3]	ἔσωθεν· τῶν δ´ ἀναίμων οὐδέν,	ἀλλὰ	κοινὸν τούτοις καὶ ἐκείνοις πᾶσι
[4, 11]	ἐνίοις δ´ ὑπάρχει μὲν ἀμφοῖν,	ἀλλὰ	κρείττω καὶ μᾶλλον τοῖς ἄρρεσιν,
[4, 1]	σχιστή, οὐκ εἰς εὐθὺ μέντοι	ἀλλὰ	κύκλῳ· δέρμα δ´ ἔχουσι πάντα
[4, 3]	κάραβος, πλὴν οὐ στρογγύλοι οὗτοι	(ἀλλὰ	μακροί. Καὶ ἐπὶ τούτων ἐπικαλύμματά
[4, 5]	ἄκανθα οὐ μεγάλη οὐδ´ ἰσχυρὰ	ἀλλὰ	μαλακωτέρα, τὰ δὲ μέλανα τὰ
[4, 1]	ἔχει ἓν κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες,	ἀλλὰ	μέσον ἀμφοῖν· τὸ σῶμα γὰρ
[4, 7]	ἐντὸς τῶν ὀστρακωδῶν, οὔτε σαρκώδης,	ἀλλὰ	μεταξύ. Διὸ καὶ οὔτ´ ἄκανθαν
[4, 4]	γὰρ ἐκείνοις τοῦτο ὅμοιον ὑπάρχει.	Ἀλλὰ	πάντα τὰ τοιαῦτα (μόρια, ὥσπερ
[4, 1]	ἔχουσιν εἴσω στερεὸν τοιοῦτον οὐδέν,	ἀλλὰ	περὶ τὴν κεφαλὴν χονδρῶδες, (ὃ
[4, 8]	μέλιττα πρὸς οὐδὲν προσιζάνει σαπρὸν	ἀλλὰ	πρὸς τὰ γλυκέα, ὁ δὲ
[4, 8]	δὲ κώνωψ πρὸς οὐδὲν γλυκὺ	ἀλλὰ	πρὸς τὰ ὀξέα. Τὸ δὲ
[4, 6]	ἐνίοτε. Οὐκ ἔχει δ´ ὄστρακον,	ἀλλὰ	σαρκῶδες τὸ σῶμα πᾶν ἐστιν
[4, 8]	εἰς τὸ δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι	ἀλλὰ	σιωπῶντες ὡς ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων·
[4, 9]	θύραζε· οὐδὲν γὰρ ἀναπνεῖ αὐτῶν,	ἀλλὰ	τὰ μὲν βομβεῖ, οἷον μέλιττα
[4, 8]	οὐδὲν περαίνει πρὸς τὸν ἐγκέφαλον,	ἀλλὰ	τὰ μὲν τυφλά, τὰ δὲ
[4, 10]	(οὐδὲν γὰρ ἔχει βλέφαρα αὐτῶν)	ἀλλὰ	ταῖς ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ οἱ
[4, 9]	σελαχῶν δ´ ἔνια δοκεῖ τρίζειν.	(Ἀλλὰ	ταῦτα φωνεῖν μὲν οὐκ ὀρθῶς
[4, 9]	γὰρ καὶ πλεύμονα καὶ ἀρτηρίαν,	ἀλλὰ	τὴν γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ
[4, 4]	οὐκ ἐπὶ ταὐτὸ τῷ ἐντέρῳ,	ἀλλὰ	τὸ μὲν ᾠὸν ἐν τοῖς
[4, 8]	οὐ γὰρ ὁμοίως (ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν,	ἀλλὰ	τοῖς μὲν πᾶσαι τοῖς δ´
[4, 11]	τοῦ θήλεος ἢ ἄρρενος λέγουσιν,	ἀλλὰ	τοῦ γένους. Εἰσὶ δέ τινες
[4, 1]	δ´ οὐκ ἔχει αὐτῶν οὐδέν,	ἀλλὰ	τούτῳ χρῆται ἀντὶ γλώττης. Μετὰ
[4, 5]	τοῖς στρομβώδεσι καὶ τοῖς μαλακίοις·	(ἀλλὰ	τῷ χρώματι διαφέρει, καὶ ἄβρωτά
[4, 5]	ἔτι μικροὶ ὄντες ἔχουσι ταῦτα.	Ἄλλα	δὲ δύο γένη τό τε
[4, 8]	τοὺς ἄνω χαυλιόδοντας. (Τὰ δ´	ἄλλα	καὶ τῶν χρωμάτων αἴσθησιν ἔχει
[4, 2]	ὀφθαλμῶν μεγάλας καὶ τραχείας, καὶ	ἄλλα	κεράτια μικρὰ ὑποκάτω λεῖα. Τὰ
[4, 7]	πτερύγια δ´ ἔχοντα πυκνά· καὶ	ἄλλα	ὅμοια αἰδοίῳ ἀνδρὸς τό τ´
[4, 1]	μόνην τῶν μαλακίων (τὰ γὰρ	ἄλλα	πάντα δικότυλά ἐστι) καὶ ἣν
[4, 7]	καὶ κανθαρὶς καὶ ὅσα τοιαῦτα	ἄλλα.	Πάντων μὲν οὖν κοινὰ μέρη
[4, 4]	τὸ τῶν νηρειτῶν, τὰ μὲν	ἄλλα	παραπλήσιον, τῶν δὲ δικρόων ποδῶν
[4, 3]	μίκρ´ ἄττα προμήκη λευκά, (καὶ	ἄλλα	πυρρὰ διαπεπασμένα. Διαφέρει δ´ ὁ
[4, 1]	μικροί, ποικίλοι, οἳ οὐκ ἐσθίονται.	Ἄλλα	τε δύο, ἥ τε καλουμένη
[4, 2]	πολὺ ἢ ὁ κάραβος, καὶ	ἄλλα	τέτταρα τὴν μὲν μορφὴν ὅμοια
[4, 11]	κέρατα καὶ πλῆκτρα καὶ ὅσα	ἄλλα	τοιαῦτα μόρια, ἐν ἐνίοις μὲν
[4, 7]	τὰ ὕπτια διάφορα, ὥσπερ καὶ	τἆλλα	ζῷα. Ἡ δὲ τοῦ σώματος
[4, 8]	αἴσθησιν τὴν ἁφὴν καλουμένην καὶ	τἆλλα	πάντ´ ἔχει ζῷα. Ἐν μὲν
[4, 9]	δὲ καὶ αἱ (μέλιτται καὶ	τἆλλα	πάντα, τῇ πτήσει αἴροντα καὶ
[4, 7]	οἶστροι ἰσχυρὸν τοῦτ´ ἔχουσι, καὶ	τἆλλα	σχεδὸν τὰ πλεῖστα· ἐν πᾶσι
[4, 4]	κήρυκες καὶ ὁ κόχλος καὶ	τἆλλα	τὰ στρομβώδη. Τῶν δ´ ἄλλων
[4, 8]	ὑπὸ τῆς τοῦ θείου ὀσμῆς	πολλὰ	ἀπόλλυται. Ἔτι δ´ οἱ μύρμηκες
[4, 9]	ὀφθαλμοί· ἡ γὰρ ὀχεία τὰ	πολλὰ	γίνεται νύκτωρ. (Τὸ δὲ τῶν
[4, 9]	ὥστε ψελλίζουσι καὶ τραυλίζουσι τὰ	πολλά.	Διαφέρουσι δὲ κατὰ τοὺς τόπους
[4, 7]	Ἔστι δὲ τοῦτο τὸ γένος	πολλὰ	εἴδη ἔχον ἐν ἑαυτῷ, καὶ
[4, 1]	δὲ τὸ τῶν ἐντόμων, ὃ	πολλὰ	καὶ ἀνόμοια περιείληφεν εἴδη ζῴων.
[4, 2]	βραγχιοειδῆ· ἔχουσι δὲ τὰ βραγχιοειδῆ	πολλὰ	οἱ κάραβοι. Κοινὸν δὲ πάντων
[4, 2]	περὶ τὸ στόμα, δασέα καὶ	πολλά.	Ταῦτα δ´ ἀεὶ διατελεῖ κινῶν·
[4, 8]	γευόμενα, φανερόν· ἰδίοις τε γὰρ	πολλὰ	χαίρει χυμοῖς, καὶ τὸ τῆς
[4, 1]	δύο τε τὰ κύτη καὶ	πολλὰ	ᾠὰ ἐν τούτοις, χαλάζαις ὅμοια
[4, 4]	οἱ σωλῆνες. Ἔστι δ´ ἃ	ὅλα	περιέχεται τῷ ὀστράκῳ καὶ οὐδὲν
[4, 7]	τῇ θαλάττῃ ὅμοια δοκίοις, μέλανα,	στρογγύλα	τε καὶ ἰσοπαχῆ· ἕτερα δὲ
[4, 1]	μαλακίων (τὰ γὰρ ἄλλα πάντα	δικότυλά	ἐστι) καὶ ἣν καλοῦσιν οἱ
[4, 8]	τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ τὰ μὲν	τυφλά,	τὰ δὲ φέρει μέχρι τῶν
[4, 2]	τοῖς δὲ καρκίνοις, ᾗ τὸ	ἐπίπτυγμα	ἔχουσι, κατὰ μέσον τὸ ἐπίπτυγμα,
[4, 2]	ἐπίπτυγμα ἔχουσι, κατὰ μέσον τὸ	ἐπίπτυγμα,	ᾗ τὰ (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν (ἐκτὸς
[4, 4]	ἀπὸ τῆς κεφαλῆς. Ἔτι δ´	ἐπίπτυγμα	πάντ´ ἔχει ἐκ γενετῆς. Ἔστι
[4, 4]	ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν ἔχοντες, οἷον	ἐπίθεμα.	Ἡ δὲ τοῦ περιττώματος ἔξοδος
[4, 10]	τῆς θαλάττης, δι´ οὗ ἀναπνέουσιν	ἠρέμα	κινοῦντες τὰς πτέρυγας· καὶ δελφῖνός
[4, 10]	σφόδρα, καὶ κινοῦσιν οὐδὲν πλὴν	ἠρέμα	τὸ οὐραῖον. Δῆλον δὲ γίνεται
[4, 1]	κοιλία οἷον ἤνυστρον· τὸ δὲ	σχῆμα	ὅμοιον τῇ ἐν τοῖς κήρυξιν
[4, 1]	τῶν τεύθων. Διαφέρει δὲ (τὸ	σχῆμα	τῶν τευθίδων ὁ τεῦθος· πλατύτερον
[4, 8]	φεύγοντες καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν	αἷμα	γένηται ἰχθύων. Καὶ ὅλως δ´
[4, 1]	μαλακίων· ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσα	ἄναιμα	ὄντα ἐκτὸς ἔχει τὸ σαρκῶδες,
[4, 8]	πρὸς δὲ τούτοις καὶ ὅσα	ἔναιμα	καὶ ᾠοτόκα, πάντα φαίνεται ἔχοντα
[4, 10]	ὅτι μὲν ὅσα (πεζὰ καὶ	ἔναιμα	πάντα καθεύδει καὶ ἐγρήγορεν, φανερὸν
[4, 1]	ἔχει στερεόν, καθάπερ καὶ τὰ	ἔναιμα	τῶν ζῴων, οἷον τὸ (τῶν
[4, 5]	ἅ ἐστι πικρὰ καὶ οὐκ	ἐδώδιμα.	Ἐν πολλοῖς δὲ τῶν ζῴων
[4, 5]	καλούμενα ᾠὰ μεγάλα ἐγγίνεται καὶ	ἐδώδιμα,	ὁμοίως ἐν μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν·
[4, 5]	ἔνιοι πάμπαν μικρὰ καὶ οὐκ	ἐδώδιμα.	Συμβαίνει δὲ τὴν μὲν λεγομένην
[4, 10]	(ἅπαντα γὰρ ἀμυδρῶς βλέπει τὰ	σκληρόφθαλμα)	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ φῶς
[4, 2]	δ´ ὄμματα πάντων τούτων ἐστὶ	σκληρόφθαλμα,	καὶ κινεῖται καὶ ἐκτὸς καὶ
[4, 3]	δὲ τὸ ἔντερον ὑπὸ τὸ	ἐπικάλυμμα	τὸ ἔξω, ὥσπερ εἴρηται καὶ
[4, 4]	ταῖς πέτραις, ὅταν ἀποκλίνωσι τὸ	ἐπικάλυμμα·	τοῦτο γὰρ ἔοικεν εἶναι ὡσπερεὶ
[4, 7]	συγγενικοῖς οὖσιν οὐκ ἐπέζευκται κοινὸν	ὄνομα	οὐδέν, οἷον ἐπὶ μελίττῃ καὶ
[4, 1]	Ἔστι δ´ ἔντομα ὅσα κατὰ	τοὔνομά	ἐστιν ἐντομὰς ἔχοντα ἢ ἐν
[4, 9]	τῷ κόκκυγι ψόφον, ὅθεν καὶ	τοὔνομα	ἔχει. (Πάντα δὲ ταῦτα τὴν
[4, 10]	τὰ μαλακόστρακα τούτοις. Καὶ τὰ	ἔντομα	δὲ τῶν ζῴων ὅτι τυγχάνει
[4, 8]	καὶ τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ	ἔντομα	ἔχει πάσας τὰς αἰσθήσεις· καὶ
[4, 1]	σκληρόν ἐστιν αὐτῶν. Ἔστι δ´	ἔντομα	καὶ ἄπτερα, οἷον ἴουλος καὶ
[4, 8]	καὶ γεῦσιν. Τά τε γὰρ	ἔντομα	ὄντα πόρρω συναισθάνεται, καὶ τὰ
[4, 1]	περιείληφεν εἴδη ζῴων. Ἔστι δ´	ἔντομα	ὅσα κατὰ τοὔνομά ἐστιν ἐντομὰς
[4, 9]	ἄλλοις μορίοις. Τὰ μὲν οὖν	ἔντομα	οὔτε φωνεῖ οὔτε διαλέγεται, ψοφεῖ
[4, 7]	δ´ ἔχει διαιρούμενα ζωὴν τὰ	ἔντομα,	πλὴν ὅσα ἢ λίαν κατέψυκται
[4, 8]	τὰ ὀστρακόδερμα καὶ ἔτι τὰ	ἔντομα.	(Τούτων δὲ τὰ μὲν μαλάκια
[4, 3]	οὖν τὸ ὕδωρ παρὰ τὸ	στόμα,	ἀπωθῶν τοῖς ἐπικαλύμμασιν, ἀφίησι δὲ
[4, 2]	τὰ βραγχιώδη τὰ περὶ τὸ	στόμα,	δασέα καὶ πολλά. Ταῦτα δ´
[4, 6]	ὡς ἂν εἰ τὸ μὲν	στόμα	εἴη, τὸ δὲ τῇ περιττώσει
[4, 6]	σάρκα ἐπανοιδεῖν. Ἔχει δὲ τὸ	στόμα	ἐν μέσῳ, καὶ ζῇ ἀπὸ
[4, 1]	Ταύτης δὲ τὸ μέν ἐστι	στόμα,	ἐν ᾧ ἔνεισι δύο ὀδόντες·
[4, 1]	ἄνω πάλιν φέρει πρὸς τὸ	στόμα	ἔντερον λεπτόν· παχύτερον δ´ ἐστὶ
[4, 7]	ἐντὸς δ´ εὐθὺς μετὰ τὸ	στόμα	ἔντερον τοῖς μὲν πλείστοις εὐθὺ
[4, 5]	τελευτὴν συνεχὲς τοῦ ἐχίνου τὸ	στόμα	ἐστί, κατὰ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν
[4, 1]	εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί) τὸ δὲ	στόμα	ἔχει ὄπισθεν. Τὴν δὲ κεφαλήν,
[4, 4]	μὲν γὰρ καὶ κεράτια καὶ	στόμα	ἔχουσι καὶ τὸ γλωττοειδές· ἀλλ´
[4, 1]	περὶ ταύτην. Μετὰ δὲ τὸ	στόμα	ἔχουσιν οἰσοφάγον μακρὸν καὶ στενόν,
[4, 1]	οὖν μύτις κεῖται ὑπὸ τὸ	στόμα,	καὶ διὰ ταύτης τείνει ὁ
[4, 4]	εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει δὲ	στόμα	καὶ ὀδόντας ἔνια, οἷον ὁ
[4, 4]	ὀρθούς, ὑποκάτω δὲ τούτων (τὸ	στόμα	καὶ περὶ αὐτὸ καθαπερεὶ τριχώδη
[4, 7]	τοιούτων καὶ τῶν ἄλλων ζῴων	στόμα	οὐκ ἔχει, ἀλλ´ οἷον τοῖς
[4, 4]	καὶ ἡ κοιλία μετὰ τὸ	στόμα	οὖσα ἐν ταύτῃ καὶ τὰ
[4, 2]	θάλατταν δέχονται μὲν παρὰ τὸ	στόμα	πάντα τὰ τοιαῦτα, ἀφιᾶσι δ´
[4, 5]	τῶν κάτωθεν, ὥστε τὸ μὲν	στόμα	πρὸς τῇ νομῇ, τὸ δὲ
[4, 3]	δοκεῖν εὐθὺς εἶναι μετὰ τὸ	στόμα	τὴν κοιλίαν. Καὶ κοιλία τούτου
[4, 1]	τε καὶ λαμβάνουσιν εἰς τὸ	στόμα	τὴν τροφήν, καὶ ὅταν χειμὼν
[4, 3]	δέξηται τὸ ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει τὸ	στόμα	τοῖς ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις, ἔπειθ´ οὕτως
[4, 4]	ἐστι, καὶ ἐν τούτῳ τὸ	στόμα.	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει
[4, 5]	μὲν λεγομένην κεφαλὴν καὶ τὸ	στόμα	τὸν ἐχῖνον κάτω ἔχειν, ᾗ
[4, 8]	τι κεραμίων, ἐνθέντες εἰς τὸ	στόμα	τοῦ κεραμίου τὸν καλούμενον ἠθμόν.
[4, 8]	τὴν θήραν οἱ ἁλιεῖς, τὸ	στόμα	τοῦ σπηαίου περιαλείφουσι ταριχηραῖς ὀσμαῖς,
[4, 2]	τοὺς δύο πόδας πρὸς τὸ	στόμα	τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι δὲ καὶ
[4, 3]	αἱ μαῖαι. Ὑποκάτω δὲ τὸ	στόμα	τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἐν αὐτῷ
[4, 8]	ἕκαστα. Ἔτι δ´ ὅσα ἔχει	στόμα,	χαίρει καὶ λυπεῖται τῇ τῶν
[4, 7]	καὶ οὐ προσδεῖται ἑτέρου ἐρείσματος.	Δέρμα	δ´ ἔχουσι μέν, πάμπαν δὲ
[4, 1]	εἰς εὐθὺ μέντοι ἀλλὰ κύκλῳ·	δέρμα	δ´ ἔχουσι πάντα τὰ μαλάκια
[4, 5]	λαμπτῆρι μὴ ἔχοντι τὸ κύκλῳ	δέρμα.	(Ταῖς δ´ ἀκάνθαις χρῆται ὁ
[4, 7]	οἷον γλῶτταν (ἣν καὶ τὰ	ὀστρακόδερμα	ἔχει πάντα) ᾗ καὶ γεύεται
[4, 8]	καὶ τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ	ὀστρακόδερμα	καὶ ἔτι τὰ ἔντομα. (Τούτων
[4, 8]	ὑπάρχει τοῖς ζῴοις. Τὰ δ´	ὀστρακόδερμα	ὄσφρησιν μὲν καὶ γεῦσιν ἔχει,
[4, 1]	τῶν καρκίνων. Ἔτι δὲ τὰ	ὀστρακόδερμα·	τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ὧν ἐντὸς
[4, 4]	(τρόπον. ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ Δ' Τὰ δ´	ὀστρακόδερμα	τῶν ζῴων, οἷον οἵ τε
[4, 9]	ἐντὸς τοῖς περὶ τὴν κοιλίαν·	πνεῦμα	γὰρ ἔχει τούτων ἕκαστον, ὃ
[4, 8]	δ´ οἱ θηρεύοντες οὐ κατὰ	πνεῦμα	προσιόντες θηρεύουσιν, (ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς
[4, 8]	ῥυάδες ἰχθύες, ὅταν ἐκχυθῇ τὸ	πλύμα	τῶν ἰχθύων, ἢ τῆς ἀντλίας
[4, 7]	μὲν καλουμένους ἀχέτας ὑπὸ τὸ	διάζωμα	διῃρῆσθαι καὶ ἔχειν ὑμένα φανερόν,
[4, 9]	τῷ ὑμένι τῷ ὑπὸ τὸ	ὑπόζωμα,	ὅσων διῄρηται, οἷον τῶν τεττίγων
[4, 4]	τοῦτο γὰρ ἔοικεν εἶναι ὡσπερεὶ	πῶμα·	ὃ γὰρ τοῖς διθύροις ἄμφω,
[4, 1]	ὑγρόν, ὁμόχρουν ἅπαν καὶ λεῖον,	χρῶμα	δὲ λευκόν· (τὸ δὲ πλῆθος
[4, 6]	ἐν τοῖς ἄλλοις, τὸ περιττωματικόν.	Χρῶμα	δὲ τοῦ τηθύου ἐστὶ (τὸ
[4, 7]	καὶ ἀσπίσιν ὅμοια, τὸ μὲν	χρῶμα	ἐρυθρά, πτερύγια δ´ ἔχοντα πυκνά·
[4, 2]	δὲ θήλεια ᾠὰ ἔχει τὸ	χρῶμα	ἐρυθρά, ὧν ἡ πρόσφυσίς ἐστι
[4, 2]	ἄττα καθ´ αὑτά, ὅμοια τὸ	χρῶμα	καὶ τὴν σύστασιν ταῖς τῆς
[4, 2]	μὲν ὅλον ὑπόλευκον ἔχει τὸ	χρῶμα,	μέλανι δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει δὲ
[4, 1]	σαρκῶδες, ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν· τὸ	σῶμα	γὰρ ὁμοίως καὶ ἔσω καὶ
[4, 7]	ὄστρακον· (αὐτὸ γὰρ αὑτὸ τὸ	σῶμα	διὰ τὴν σκληρότητα σώζει, καὶ
[4, 6]	Κέκρυπται γὰρ αὐτῶν μόνων τὸ	σῶμα	ἐν τῷ (ὀστράκῳ πᾶν, τὸ
[4, 2]	καὶ ὀρθήν. Τὸ δ´ ὅλον	σῶμα	καὶ τὰ περὶ τὸν θώρακα
[4, 10]	μετὰ ταῦτα γενέσθαι περὶ τὸ	σῶμα	μεταβολὴν τοῖς μὲν εἰς θάνατον
[4, 6]	δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ σαρκῶδες τὸ	σῶμα	πᾶν ἐστιν αὐτῆς. (α) Αἰσθάνεται
[4, 5]	ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ δὲ τούτων	σῶμα	σαρκῶδες ἀντὶ γλώττης. (Τούτου δ´
[4, 2]	τοῦ καράβου, καὶ τὸ ὅλον	σῶμα	σαρκωδέστερον καὶ μαλακώτερον. Τῶν δ´
[4, 2]	τῶν τοιούτων ἀνορροπύγιον· καὶ τὸ	σῶμα	τὸ μὲν τῶν καρίδων καὶ
[4, 5]	πρὸς τῇ νομῇ, τὸ δὲ	περίττωμα	ἄνω πρὸς τοῖς πρανέσι τοῦ
[4, 5]	ἔχειν, ᾗ δ´ ἀφίησι τὸ	περίττωμα,	ἄνω. (Ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβέβηκε
[4, 2]	πρὸς τὴν οὐράν, ᾗ τὸ	περίττωμα	ἀφιᾶσι καὶ τὰ ᾠὰ ἐκτίκτουσιν,
[4, 6]	ἀφίησι καὶ δέχεται τὸ ὑγρόν·	περίττωμα	γὰρ οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὥσπερ
[4, 6]	κατεσθίει καὶ ἐχίνους καὶ κτένας.	Περίττωμα	δὲ παντελῶς οὐδὲν φαίνεται ἔχουσα,
[4, 4]	ἡ γὰρ μήκων, ὥσπερ εἴρηται,	περίττωμά	ἐστι πᾶσιν ἐν ὑμένι. Τὸ
[4, 7]	δὲ τῇ κοιλίᾳ οὐκ ἴσχει	περίττωμα.	Ἔστι δ´ αὐτῶν πλείω εἴδη,
[4, 1]	τόν τε θολὸν καὶ τὸ	περίττωμα·	ἔχουσι δὲ καὶ τριχώδη ἄττα
[4, 4]	(ἔστι γὰρ ἡ μήκων οἱονεὶ	περίττωμα	πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς τὸ πολὺ
[4, 4]	κεφαλήν ἐστιν, ᾗ ἀφιᾶσι τὸ	περίττωμα,	πᾶσιν ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι καὶ
[4, 5]	καὶ περιττά. Ἄνω δὲ τὰ	μέλανα	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῶν ὀδόντων
[4, 4]	ἐν ταῖς χελώναις, πλὴν ἧττον	μέλανα.	Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι
[4, 4]	δὲ τοῦ ἐντέρου κάτω παρατείνει	μέλανα	καὶ τραχέα συνεχῆ, οἷα καὶ
[4, 5]	σάρκα ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ δὲ	μέλανα	πάντες. (Ἔστι δὲ γένη πλείω
[4, 7]	ἐν τῇ θαλάττῃ ὅμοια δοκίοις,	μέλανα,	στρογγύλα τε καὶ ἰσοπαχῆ· ἕτερα
[4, 5]	ἰσχυρὰ ἀλλὰ μαλακωτέρα, τὰ δὲ	μέλανα	τὰ ἀπὸ τοῦ στόματος πλείω,
[4, 9]	οὐδὲν οὔτε φθέγγεται οὔτε ψοφεῖ	οὐδένα	φυσικὸν ψόφον, οὐδὲ τῶν μαλακοστράκων.
[4, 2]	σύστασιν ταῖς τῆς σηπίας προβοσκίσιν·	εἱλιγμένα	δ´ ἐστὶ ταῦτα ὥσπερ ἡ
[4, 8]	τῶν ζῴων ἐστὶ μὲν τέτταρα	διῃρημένα	εἰς γένη, ἃ περιέχει τὸ
[4, 1]	οἵ τε πολύποδες καὶ τὰ	εἰρημένα	τῶν μαλακίων· τῶν μὲν γὰρ
[4, 2]	ὑποκάτω δύο (ἄττα ψαθυρά ἐστι	προσηρτημένα	τῷ ἐντέρῳ θορικά. Ταῦτα μὲν
[4, 8]	πέτρας λίθοις· τὰ δ´ ἐκπίπτει	παραφερόμενα	ὡς ἀκούοντα καὶ καρηβαροῦντα ὑπὸ
[4, 7]	σκέλη μείζω, τὰ δὲ πηδάλια	καμπτόμενα	εἰς τοὔπισθεν ὥσπερ τὰ τῶν
[4, 8]	εἶναι γλῶτταν. (Ὅτι δ´ αἰσθάνονται	γευόμενα,	φανερόν· ἰδίοις τε γὰρ πολλὰ
[4, 4]	Ἐν μὲν οὖν ταῖς εὐδίαις	ἀπολυόμενα	νέμεται ταῦτα, πνευμάτων δ´ ὄντων
[4, 9]	ὀρνέων τοιοῦτον. Καὶ τὰ μὲν	μαχόμενα	φθέγγεται, οἷον ὄρτυξ, τὰ δὲ
[4, 4]	δὲ δίθυρα τὰ δυσὶν ὀστράκοις	περιεχόμενα,	μονόθυρα δὲ τὰ ἑνί· τὸ
[4, 2]	εἰς τὸ σαρκῶδες, ὑμένι λεπτῷ	περιεχόμενα.	Τὰ μὲν οὖν μόρια ὅσα
[4, 3]	προμήκη λευκά, (καὶ ἄλλα πυρρὰ	διαπεπασμένα.	Διαφέρει δ´ ὁ ἄρρην τῆς
[4, 6]	Ἀνοιχθέντα δ´ ἔσωθεν πρῶτον μὲν	ὑμένα	ἔχει νευρώδη περὶ τὸ ὀστρακῶδες·
[4, 7]	τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ ἔχειν	ὑμένα	φανερόν, τὰ δὲ τεττιγόνια μὴ
[4, 4]	οἱ κόχλοι καὶ πάντα τὰ	καλούμενα	ὄστρεα, ἔτι δὲ τὸ τῶν
[4, 4]	τὸ ἔξω γυμνόν, (οἷον τὰ	καλούμενα	τήθυα. Ἔτι δ´ αὐτῶν τῶν
[4, 6]	τὸν τόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ	καλούμενα	τήθυα τούτων πάντων ἔχει τὴν
[4, 4]	τε χερσαῖοι κοχλίαι καὶ τὰ	καλούμενα	ὑπό τινων κοκάλια καὶ τῶν
[4, 5]	κοιλίαν ἐν ἄλλῳ ὑμένι τὰ	καλούμενα	(ᾠά ἐστιν, ἴσα τὸν ἀριθμὸν
[4, 5]	δ´ ἐστὶν ἐν ᾧ τὰ	καλούμενα	ᾠὰ μεγάλα ἐγγίνεται καὶ ἐδώδιμα,
[4, 9]	τὰ δὲ πρὸ τοῦ μάχεσθαι	προκαλούμενα	οἷον πέρδικες〉 ἢ νικῶντα, οἷον
[4, 7]	τὰ μεταξύ. (Πάντα δ´ ἔχει	διαιρούμενα	ζωὴν τὰ ἔντομα, πλὴν ὅσα
[4, 7]	πολύποδά ἐστι, πολὺν χρόνον ζῇ	διαιρούμενα,	καὶ κινεῖται τὸ ἀποτμηθὲν ἐπ´
[4, 9]	τά τε θήλεα καὶ τὰ	ἄρρενα,	ἔνια δ´ ἑτέραν. Πολύφωνα δ´
[4, 11]	μὲν γένεσιν ὅλως τὰ μὲν	ἄρρενα	ἔχει τὰ δὲ θήλεα οὐκ
[4, 11]	πρόσθια πάντων τῶν ζῴων τὰ	ἄρρενα	κρείττω καὶ ἰσχυρότερα καὶ εὐοπλότερα,
[4, 9]	νεόττια ἔχῃ· ἐνίων δὲ τὰ	ἄρρενα	μᾶλλον, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ ὄρτυγες,
[4, 2]	Τῆς (δὲ θηλείας πρὸς τὸν	ἄρρενα	οὐδεμία διαφορὰ φαίνεται· καὶ γὰρ
[4, 1]	ἀνατομαῖς διαγραφῆς. Πάντα δὲ τὰ	ἄρρενα	ταῦτα τῶν θηλειῶν (διαφέρει, καὶ
[4, 9]	δ´ ἔνια μὲν ὁμοίως τὰ	ἄρρενα	τοῖς θήλεσιν, οἷον καὶ ἀηδὼν
[4, 11]	πλεῖστα μείζω καὶ μακροβιώτερα τὰ	ἄρρενα	τῶν θηλειῶν ἐστι, πλὴν ἡμίονος,
[4, 7]	βιβλίοις γινόμενον σκορπιῶδες. Τὰ δὲ	πτηνὰ	αὐτῶν πρὸς τοῖς ἄλλοις μορίοις
[4, 9]	βομβεῖ, οἷον μέλιττα καὶ τὰ	πτηνὰ	αὐτῶν, τὰ δ´ ᾄδειν λέγεται,
[4, 8]	δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι γὰρ λίθοις,	ἵνα	φοβηθέντες συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ καὶ
[4, 10]	τῇ χειρί. Δελφὶς δὲ καὶ	φάλαινα,	(καὶ ὅσα αὐλὸν ἔχει, ὑπερέχοντα
[4, 10]	ἢ ἀποκρύψαντες ὑπὸ πέτραν (ἢ	θῖνα	ἑαυτούς, οἱ δὲ πλατεῖς ἐν
[4, 1]	τῶν ἐναίμων ζῴων, ὅσα τε	κοινὰ	ἔχουσι μέρη καὶ ὅσα ἴδια
[4, 7]	τοιαῦτα ἄλλα. Πάντων μὲν οὖν	κοινὰ	μέρη ἐστὶ τρία, κεφαλή τε
[4, 11]	οὐχ ὑπάρχει, ἀλλὰ καθ´ ὁμοιότητά	τινα	καὶ τίκτειν λέγονται καὶ κύειν.
[4, 4]	δὲ καλούμενον καρκίνιον τρόπον μέν	τινα	κοινόν ἐστι τῶν τε μαλακοστράκων
[4, 4]	τῶν δ´ ἐντὸς τρόπον μέν	τινα	παραπλήσιος ἡ φύσις ἐστὶ πάντων,
[4, 1]	ὅταν χειμὼν ᾖ, βαλλόμεναι πρός	τινα	πέτραν ὥσπερ ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς
[4, 4]	τὰ ᾠοειδῆ. Πάντα δὲ ταῦτα	τίνα	τρόπον τῇ θέσει ἔχει, ἐκ
[4, 7]	χρῶμα ἐρυθρά, πτερύγια δ´ ἔχοντα	πυκνά·	καὶ ἄλλα ὅμοια αἰδοίῳ ἀνδρὸς
[4, 11]	ἄρρεν ἐστὶν οὔτε θῆλυ, οὐδὲ	γεννᾷ	ἐξ αὑτῆς οὐδέν, ἀλλ´ οἱ
[4, 4]	τραχυόστρακα, οἷον τὰ λιμνόστρεα καὶ	πίννα	καὶ γένη κόγχων ἔνια καὶ
[4, 4]	ἐκ τῆς προσφυῆς, οἷον ἡ	πίννα.	(Τὰ δὲ στρομβώδη πάντα κινεῖται
[4, 9]	ὀλολυγόνα, ὅταν ἰσοχειλῆ τὴν κάτω	σιαγόνα	ποιήσας ἐπὶ τῷ ὕδατι περιτείνῃ
[4, 9]	ἰδίαν ἀφίησι φωνήν. Καὶ τὴν	ὀλολυγόνα	δὲ τὴν γινομένην ἐν τῷ
[4, 9]	καὶ προβάτοις. Ποιεῖ δὲ τὴν	ὀλολυγόνα,	ὅταν ἰσοχειλῆ τὴν κάτω σιαγόνα
[4, 9]	τούτῳ φωνή· ἔχει γὰρ καὶ	πλεύμονα	καὶ ἀρτηρίαν, ἀλλὰ τὴν γλῶτταν
[4, 9]	Τῶν δ´ ἐχόντων γλῶτταν καὶ	πλεύμονα	(ὅσα μὲν ᾠοτόκα ἐστὶ καὶ
[4, 9]	φάρυγγι· διὸ ὅσα μὴ ἔχει	πλεύμονα,	οὐδὲ φθέγγεται· (διάλεκτος δ´ ἡ
[4, 9]	ἄφωνοι μέν εἰσιν (οὔτε γὰρ	πλεύμονα	οὔτ´ ἀρτηρίαν καὶ φάρυγγα ἔχουσι)
[4, 10]	κάραβοί τε καὶ τὰ τοιαῦτα.	Βραχύυπνα	μὲν οὖν ἐστι πάντα ταῦτα,
[4, 3]	μόρια ὀνόματα ἔχειν· πάντα γὰρ	σπλάγχνα	ἔχει τὰ ἔσωθεν· τῶν δ´
[4, 6]	ἐχῖνος, τὰ δὲ τὴν καλουμένην	μήκωνα.	Ἀνοιχθέντα δ´ ἔσωθεν πρῶτον μὲν
[4, 4]	πλὴν οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοι (τὴν	μήκωνα	μέλαιναν ἀλλ´ ἐρυθράν· προσπέφυκε δὲ
[4, 4]	κινουμένοις οὐ δῆλα. Τὴν δὲ	μήκωνα	πάντα (ἔχει, ἀλλ´ οὐκ ἐν
[4, 2]	τὴν καλουμένην δὲ μύτιν ἢ	μήκωνα	πλείω ἢ ἐλάττω πάντ´ ἔχει
[4, 9]	ὁ λάρυγξ ἀφίησιν, τὰ δ´	ἄφωνα	ἡ (γλῶττα καὶ τὰ χείλη·
[4, 9]	τὰ ἄρρενα,