Livre, chapitre |
[4, 8] |
τῆς
τῶν
δελφίνων
θήρας·
(ὅταν
|
γὰρ |
ἀθρόως
περικυκλώσωσι
τοῖς
μονοξύλοις,
ψοφοῦντες |
[4, 8] |
κνῖπες
τοῦ
μέλιτος·
(ἐκ
πολλοῦ
|
γὰρ |
αἰσθάνονται
ὡς
τῇ
ὀσμῇ
γινώσκοντα. |
[4, 1] |
εἶναι
μόνην
τῶν
μαλακίων
(τὰ
|
γὰρ |
ἄλλα
πάντα
δικότυλά
ἐστι)
καὶ |
[4, 4] |
καὶ
μάλιστα
τῶν
στρομβωδῶν
(μεγέθει
|
γὰρ |
ἀλλήλων
διαφέρει
καὶ
τοῖς
καθ´ |
[4, 10] |
βλέπειν
ἡσυχάζουσι
τῆς
νυκτός
(ἅπαντα
|
γὰρ |
ἀμυδρῶς
βλέπει
τὰ
σκληρόφθαλμα)
ἀλλὰ |
[4, 8] |
οὐδὲν
ἔχουσι
φανερὸν
αἰσθητήριον·
ἃ
|
γὰρ |
ἄν
τισιν
εἶναι
δόξειε
κατὰ |
[4, 8] |
ῥᾳδίως
ἐν
ταῖς
θαλάμαις·
καὶ
|
γὰρ |
ἂν
μικρὸς
ᾖ
ὁ
ἔξω |
[4, 11] |
οὐκ
ἐν
τῇ
γαστρί·
ἐπέττετο
|
γὰρ |
ἂν
ὥσπερ
ἡ
τροφή.
(Ἣν |
[4, 9] |
πνεύματι,
οὐ
τῷ
θύραζε·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἀναπνεῖ
αὐτῶν,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[4, 8] |
γενέσει
πηρουμένης
τῆς
φύσεως·
εἰσὶ
|
γὰρ |
ἀπὸ
τοῦ
ἐγκεφάλου,
ᾗ
συνάπτει |
[4, 1] |
τῶν
ἀρρένων
διαφέρουσιν·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἄρρενες
ἔχουσι
πόρον
ὑπὸ
τὸν |
[4, 9] |
χελιδόνες
αἱ
θαλάττιαι
ὁμοίως·
καὶ
|
γὰρ |
αὗται
πέτονται
μετέωροι,
οὐχ
ἁπτόμεναι |
[4, 7] |
σήπιον
οὔτε
κύκλῳ
ὄστρακον·
(αὐτὸ
|
γὰρ |
αὑτὸ
τὸ
σῶμα
διὰ
τὴν |
[4, 8] |
αἴσθωνται
τὸ
σιδήριον
προσιόν
(ὑπερέχει
|
γὰρ |
αὐτῶν
μικρόν,
τὸ
δ´
ἄλλο |
[4, 6] |
ἔχει
τὴν
φύσιν
περιττοτάτην.
Κέκρυπται
|
γὰρ |
αὐτῶν
μόνων
τὸ
σῶμα
ἐν |
[4, 4] |
σάρκα
τὴν
ἐντός.
Τὰ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῶν
οὐκ
ἔχει
σάρκα
οὐδεμίαν, |
[4, 9] |
οἷον
λύρα
καὶ
χρομίς
(οὗτοι
|
γὰρ |
ἀφιᾶσιν
ὥσπερ
γρυλισμόν)
καὶ
ὁ |
[4, 8] |
ἰδίοις,
διαγινώσκοντες
τῷ
ὀσφραίνεσθαι·
(ἔνια
|
γὰρ |
δελεάζεται
τοῖς
δυσώδεσιν,
ὥσπερ
ἡ |
[4, 8] |
οἷον
ἐπὶ
τῆς
πορφύρας·
αὕτη
|
γὰρ |
δελεάζεται
τοῖς
σαπροῖς,
καὶ
προσέρχεται |
[4, 4] |
ἰσχὺν
τοῦτ´
ἔστι
σφοδρότερον·
τῶν
|
γὰρ |
δελεάτων
τὰ
ὄστρακα
διατρυπῶσιν.
(Τοῦ |
[4, 2] |
ἀνωμάλους
δ´
αὐτούς·
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
δεξιὸς
τὸ
πλατὺ
τὸ
ἔσχατον |
[4, 8] |
ἐκ
τῶν
αὐτῶν·
(πρὸς
ἃ
|
γὰρ |
διὰ
τὰς
ὀσμὰς
προσέρχεται
κρίναντα, |
[4, 9] |
τοῦτ´
ἀνθρώπου
ἐστίν·
ὅσα
μὲν
|
γὰρ |
διάλεκτον
ἔχει,
καὶ
φωνὴν
ἔχει, |
[4, 2] |
ἄρρενος
ἢ
τῆς
θηλείας·
ἀμφότεροι
|
γάρ |
εἰσι
λεπτοὶ
καὶ
λευκοὶ
καὶ |
[4, 1] |
μὲν
(εἰς
τὸ
πρόσθεν
(ἐπάνω
|
γάρ |
εἰσιν
οἱ
ὀφθαλμοί)
τὸ
δὲ |
[4, 9] |
θηλείας
πρὸς
τὴν
ὀχείαν·
εἰσὶ
|
γὰρ |
ἑκάστοις
τῶν
ζῴων
ἴδιαι
φωναὶ |
[4, 4] |
τὸ
λευκὸν
τοῖς
κόχλοις·
καὶ
|
γὰρ |
ἐκείνοις
τοῦτο
ὅμοιον
ὑπάρχει.
Ἀλλὰ |
[4, 9] |
ἔχει
τὴν
γλῶτταν·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἔμπροσθεν
προσπέφυκεν
ἰχθυωδῶς,
ὃ
τοῖς |
[4, 8] |
γὰρ
ὄψιν
οὐκ
ἔχει·
ὀφθαλμοὺς
|
γὰρ |
ἐν
μὲν
τῷ
φανερῷ
οὐκ |
[4, 5] |
ἐστιν
ἢ
τὸ
ἀνάλογον·
καὶ
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
χελώναις
καὶ
φρύναις |
[4, 2] |
εἶναι
τὴν
σάρκα·
(τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἔντερον
πρὸς
τῷ
κυρτῷ
ἐστιν, |
[4, 8] |
ὄσφρησιν
καὶ
γεῦσιν.
Τά
τε
|
γὰρ |
ἔντομα
ὄντα
πόρρω
συναισθάνεται,
καὶ |
[4, 4] |
ὅταν
ἀποκλίνωσι
τὸ
ἐπικάλυμμα·
τοῦτο
|
γὰρ |
ἔοικεν
εἶναι
ὡσπερεὶ
πῶμα·
ὃ |
[4, 5] |
ὁ
ἐχῖνος
ὡς
ποσίν·
ταύταις
|
γὰρ |
ἐπερειδόμενος
καὶ
κινούμενος
μεταβάλλει
τὸν |
[4, 7] |
ἐπ´
ἀμφότερα
τὰ
ἔσχατα·
καὶ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τὴν
τομὴν
πορεύεται
καὶ |
[4, 4] |
πρὸς
ἄλληλά
εἰσιν.
Τὰ
μὲν
|
γάρ |
ἐστι
λειόστρακα,
ὥσπερ
σωλὴν
καὶ |
[4, 1] |
τῶν
τευθίδων
ὁ
τεῦθος·
πλατύτερον
|
γάρ |
ἐστι
τὸ
ὀξὺ
τῶν
τεύθων, |
[4, 5] |
ἀριθμὸν
ὄντα
ἐν
ἅπασιν
(πέντε
|
γάρ |
ἐστι
τὸ
πλῆθος)
καὶ
περιττά. |
[4, 10] |
ἔστι
τεκμήρασθαι
ὅτι
καθεύδουσιν·
πολλάκις
|
γὰρ |
ἔστιν
ἐπιπεσόντα
τοῖς
ἰχθύσι
λαθεῖν |
[4, 5] |
ἐν
μείζοσι
καὶ
ἐλάττοσιν·
καὶ
|
γὰρ |
εὐθὺς
ἔτι
μικροὶ
ὄντες
ἔχουσι |
[4, 10] |
ὄμματα
οὐκ
ἔστι
λαβεῖν
(οὐδὲν
|
γὰρ |
ἔχει
βλέφαρα
αὐτῶν)
ἀλλὰ
ταῖς |
[4, 8] |
καὶ
περὶ
ὀσφρήσεως·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ἔχει
μυκτῆρας,
τὰ
δὲ
τοὺς |
[4, 4] |
(καὶ
δίθυρα,
συγκλειστὰ
δέ·
διαφορὰν
|
γὰρ |
ἔχει
πρὸς
ἄλληλα
μὲν
μικράν, |
[4, 2] |
δὲ
κραγγὼν
ἀνάπαλιν·
τοὺς
πρώτους
|
γὰρ |
ἔχει
τέτταρας
ἐφ´
ἑκάτερα,
εἶτ´ |
[4, 4] |
ὁμοίως
ἔχει
τοῖς
μαλακοστράκοις
(ἐντὸς
|
γὰρ |
ἔχει)
τὸ
δ´
ὄστρακον
ἐκτός, |
[4, 8] |
τῶν
ὀμμάτων
καὶ
μᾶλλον.
(Διωρισμένον
|
γὰρ |
ἔχει
τὸν
τόπον
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[4, 9] |
τοῖς
περὶ
τὴν
κοιλίαν·
πνεῦμα
|
γὰρ |
ἔχει
τούτων
ἕκαστον,
ὃ
προστρίβοντα |
[4, 11] |
ποῦ
ἔχουσιν
ἀσκέπτως
λέγουσιν.
Οὔτε
|
γὰρ |
ζῳοτοκεῖ
ἄνευ
ᾠοτοκίας
οὐδὲν
τῶν |
[4, 4] |
καὶ
ταύτῃ
ἐστὶν
εὐρύτερον
(ἔστι
|
γὰρ |
ἡ
μήκων
οἱονεὶ
περίττωμα
πᾶσι |
[4, 2] |
ἄρρην
τῆς
θηλείας·
τῆς
μὲν
|
γὰρ |
θηλείας
ὁ
πρῶτος
ποὺς
δίκρους |
[4, 10] |
σημείων
ἐστὶ
φανερόν·
ἡσυχάζουσί
τε
|
γὰρ |
καὶ
ἀκινητίζουσιν
ἐπιδήλως.
Μάλιστα
δ´ |
[4, 4] |
τῇ
δ´
ἑτέρως.
Κεφαλὴν
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
κεράτια
καὶ
στόμα
ἔχουσι |
[4, 8] |
μέν,
ἔχουσι
δ´
ἀμυδρῶς·
ὀστώδη
|
γὰρ |
καὶ
οὐκ
ἀπολελυμένην
ἔχουσιν.
Ἀλλ´ |
[4, 10] |
τῶν
μελιττῶν
τοῦτο
δῆλον·
ἠρεμοῦσι
|
γὰρ |
καὶ
παύονται
βομβοῦσαι
τῆς
νυκτός. |
[4, 1] |
καλούμενοι
ἐπὶ
πολὺ
μείζους·
γίνονται
|
γὰρ |
καὶ
πέντε
πήχεων
τὸ
μέγεθος. |
[4, 4] |
ἐστιν,
οἷον
ὁ
κτείς
(ἔνιοι
|
γὰρ |
καὶ
πέτεσθαι
λέγουσι
τοὺς
κτένας, |
[4, 9] |
ἔστι
γὰρ
τούτῳ
φωνή·
ἔχει
|
γὰρ |
καὶ
πλεύμονα
καὶ
ἀρτηρίαν,
ἀλλὰ |
[4, 4] |
περὶ
τὰ
χείλη·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
λεπτοχειλῆ
ἐστιν,
οἷον
οἱ
μύες, |
[4, 8] |
τῆς
τῶν
δελφίνων
θήρας·
ψοφοῦσι
|
γὰρ |
λίθοις,
ἵνα
φοβηθέντες
συνθέωσιν
εἰς |
[4, 6] |
τοῦ
δὲ
θέρους
ἀπόλλυνται·
γίνονται
|
γὰρ |
μαδαραί,
καὶ
ἐάν
τις
(θίγῃ, |
[4, 8] |
τῆς
ὀσμῆς
δελεάζουσι
τούτοις·
προσέρχονται
|
γὰρ |
μᾶλλον.
(Τοὺς
δὲ
πολύπους
φασὶν |
[4, 4] |
εἴρηται,
καθ´
ὑπεροχήν
(τὰ
μὲν
|
γὰρ |
μείζω
μόρια
καὶ
ἐνδηλότερα
ἔχει |
[4, 8] |
καὶ
περὶ
ὀσφρήσεως.
Τοῦ
τε
|
γὰρ |
μὴ
προσφάτου
δελέατος
οὐκ
ἐθέλουσιν |
[4, 4] |
πόρος
ᾗ
(πορεύεται
ἔξω·
ἡ
|
γὰρ |
μήκων,
ὥσπερ
εἴρηται,
περίττωμά
ἐστι |
[4, 10] |
ποσὶ
μάλιστα
τῶν
τοιούτων·
(οὐ
|
γὰρ |
μόνον
διὰ
τὸ
μὴ
ὀξὺ |
[4, 5] |
πᾶσι
καὶ
ταῖς
λεπάσιν·
ἡ
|
γὰρ |
νομὴ
ἐκ
τῶν
κάτωθεν,
ὥστε |
[4, 2] |
ἄρρενα
οὐδεμία
διαφορὰ
φαίνεται·
καὶ
|
γὰρ |
ὁ
ἄρρην
καὶ
ἡ
θήλεια |
[4, 2] |
καρίδες
καὶ
οἱ
(καρκίνοι·
καὶ
|
γὰρ |
ὀδόντας
δύο
ἔχουσιν
οἱ
καρκίνοι. |
[4, 10] |
αὐτῶν)
ἀλλὰ
ταῖς
ἀτρεμίαις.
(Ἁλίσκονται
|
γὰρ |
οἱ
ἰχθύες,
εἰ
μὴ
διὰ |
[4, 2] |
τε
πάντ´
ἔχει
δύο
(καὶ
|
γὰρ |
οἱ
κάραβοι
τοὺς
πρώτους
δύο |
[4, 9] |
ἔχει
φάναι,
ψοφεῖν
δέ.
Καὶ
|
γὰρ |
οἱ
κτένες
ὅταν
φέρωνται
ἀπερειδόμενοι |
[4, 9] |
τῇ
τρίψει
τῶν
βραγχίων
(ἀκανθώδεις
|
γὰρ |
οἱ
τόποι)
τὰ
δὲ
τοῖς |
[4, 8] |
τῶν
αἰσθήσεων
νῦν
λεκτέον·
οὐ
|
γὰρ |
ὁμοίως
(ἁπᾶσιν
ὑπάρχουσιν,
ἀλλὰ
τοῖς |
[4, 1] |
ἀλλὰ
μέσον
ἀμφοῖν·
τὸ
σῶμα
|
γὰρ |
ὁμοίως
καὶ
ἔσω
καὶ
ἔξω |
[4, 10] |
ποιοῦσι
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν.
Πάντα
|
γὰρ |
ὅσα
ἔχει
βλεφαρίδας,
μύοντα
ποιεῖται |
[4, 2] |
καὶ
τὸ
μικρὸν
γένος
(αὗται
|
γὰρ |
οὐ
γίνονται
μείζους)
τῶν
δὲ |
[4, 6] |
καὶ
δέχεται
τὸ
ὑγρόν·
περίττωμα
|
γὰρ |
οὐδὲν
ἔχει
φανερόν,
(ὥσπερ
τῶν |
[4, 9] |
λύχνοι
φαίνεσθαι
οἱ
ὀφθαλμοί·
ἡ
|
γὰρ |
ὀχεία
τὰ
πολλὰ
γίνεται
νύκτωρ. |
[4, 8] |
ἔχει
πάσας
τὰς
αἰσθήσεις·
καὶ
|
γὰρ |
ὄψιν
ἔχει
καὶ
ὄσφρησιν
καὶ |
[4, 8] |
οἷον
τὸ
τῶν
ἀσπαλάκων.
Τοῦτο
|
γὰρ |
ὄψιν
οὐκ
ἔχει·
ὀφθαλμοὺς
γὰρ |
[4, 4] |
ἄλλοις
τοῖς
τοιούτοις
πάθεσιν.
Ἔχει
|
γὰρ |
πάντα
τὴν
μὲν
ἐξωτάτω
ἐν |
[4, 5] |
ἴδιον
αὐτῶν
τοῦτ´
ἔστιν·
ἐστέρηνται
|
γὰρ |
πάντες,
καὶ
οὐκ
ἔχουσι
σάρκα |
[4, 9] |
ἰχθύες
ἄφωνοι
μέν
εἰσιν
(οὔτε
|
γὰρ |
πλεύμονα
οὔτ´
ἀρτηρίαν
καὶ
φάρυγγα |
[4, 8] |
αἰσθάνονται
γευόμενα,
φανερόν·
ἰδίοις
τε
|
γὰρ |
πολλὰ
χαίρει
χυμοῖς,
καὶ
τὸ |
[4, 1] |
εἰρημένα
τῶν
μαλακίων·
τῶν
μὲν
|
γὰρ |
πολυπόδων
τὸ
μὲν
κύτος
μικρόν, |
[4, 4] |
ἄλλοις
ἐστὶν
ἐκ
πλαγίου·
ἔστι
|
γὰρ |
πόρος
ᾗ
(πορεύεται
ἔξω·
ἡ |
[4, 1] |
μάλιστα
ἡ
σηπία·
τά
τε
|
γὰρ |
πρανῆ
τοῦ
κύτους,
ὄντα
μελάντερα |
[4, 9] |
οὐχ
ἁπτόμεναι
τῆς
θαλάττης·
τὰ
|
γὰρ |
πτερύγια
ἔχουσι
πλατέα
καὶ
μακρά. |
[4, 1] |
ξίφος.
Διαφέρει
δέ·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
σήπιον
(ἰσχυρὸν
καὶ
πλατύ
ἐστι, |
[4, 3] |
ἐντὸς
μόρια
ὀνόματα
ἔχειν·
πάντα
|
γὰρ |
σπλάγχνα
ἔχει
τὰ
ἔσωθεν·
τῶν |
[4, 4] |
κτένες
καὶ
οἱ
μύες·
ἅπαντα
|
γὰρ |
τὰ
τοιαῦτα
τῇ
μὲν
συμπέφυκε |
[4, 11] |
ἐρυθρίνων
καὶ
αἱ
χάνναι·
πάντα
|
γὰρ |
τὰ
τοιαῦτα
ᾠὰ
φαίνεται
ἔχοντα. |
[4, 6] |
ἀκαληφῶν
γένος
ἴδιον·
προσπέφυκε
μὲν
|
γὰρ |
ταῖς
πέτραις
ὥσπερ
ἔνια
τῶν |
[4, 4] |
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων.
Αὐτὸ
μὲν
|
γὰρ |
τὴν
φύσιν
ὅμοιον
τοῖς
καραβοειδέσι, |
[4, 8] |
εἰρημένων
ἐπὶ
τῶν
δελφίνων·
οὗτοι
|
γὰρ |
τῆς
ἀκοῆς
αἰσθητήριον
μὲν
οὐδὲν |
[4, 4] |
ὀστράκου
ἡ
περίττωσις
ἐξέρχεται·
τετρύπηται
|
γὰρ |
τὸ
ὄστρακον.
Φανερὰ
δὲ
καὶ |
[4, 8] |
τὰ
μέρη
τοῖς
ἀληθινοῖς·
ἔχουσι
|
γὰρ |
τό
τε
μέλαν
καὶ
τὸ |
[4, 4] |
ἔοικεν
εἶναι
ὡσπερεὶ
πῶμα·
ὃ
|
γὰρ |
τοῖς
διθύροις
ἄμφω,
τοῦτο
τοῖς |
[4, 7] |
σχεδὸν
τὰ
πλεῖστα·
ἐν
πᾶσι
|
γὰρ |
τοῖς
μὴ
ὀπισθοκέντροις
τοῦτο
ὥσπερ |
[4, 3] |
πλάτει
καὶ
τῷ
ἐπικαλύμματι·
μεῖζον
|
γὰρ |
τοῦτο
ἔχει
ἡ
θήλεια,
καὶ |
[4, 9] |
ὁμοίως
δὲ
τοῖς
εἰρημένοις·
ἔστι
|
γὰρ |
τούτῳ
φωνή·
ἔχει
γὰρ
καὶ |
[4, 8] |
καὶ
περὶ
γεύσεως·
(τήν
τε
|
γὰρ |
τροφὴν
ἑτέραν
διώκουσι,
καὶ
οὐ |
[4, 8] |
ἔγχελυς
τοῦτον
τὸν
τρόπον·
τιθέασι
|
γὰρ |
τῶν
ταριχηρῶν
τι
κεραμίων,
ἐνθέντες |
[4, 7] |
ἔστι
θεῖναι
εἰς
γένος.
Ἤδη
|
γάρ |
φασί
τινες
(τῶν
ἐμπειρικῶν
ἁλιέων |
[4, 9] |
χαλκὶς
καὶ
κόκκυξ·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ψοφεῖ
οἷον
συριγμόν,
ὁ
δὲ |
[4, 8] |
ἤδη
βοᾶν
καὶ
ψοφεῖν·
τὸν
|
γὰρ |
ψόφον
καὶ
τὸν
θόρυβον
ἀκούοντες |
[4, 9] |
πτήσει
αἴροντα
καὶ
συστέλλοντα·
ὁ
|
γὰρ |
ψόφος
τρῖψις
τοῦ
ἔσω
πνεύματός |
[4, 8] |
καὶ
ὀσφραίνονται,
φανερόν·
(τούς
τε
|
γὰρ |
ψόφους
φεύγοντα
φαίνεται
τοὺς
μεγάλους, |
[4, 10] |
τι
κινηθῇ
ἡσυχαζόντων
αὐτῶν·
φέρεται
|
γὰρ |
ὥσπερ
ἐξ
ὕπνου
ὄντα.
Ἔτι |
[4, 8] |
τὸν
τῆς
ἀκοῆς·
ἔνια
μὲν
|
γὰρ |
ὦτα
ἔχει,
ἔνια
δὲ
τοὺς |
[4, 8] |
τὸ
τῆς
ἀμίας
λαμβάνουσι
μάλιστα
|
δέλεαρ |
καὶ
τὸ
τῶν
πιόνων
ἰχθύων, |
[4, 10] |
τὸ
πλῆθος
ὥστε
καὶ
τὸ
|
δέλεαρ, |
(ὅ
τι
ἂν
ἰχθύος
ᾖ, |
[4, 8] |
(ὅταν
θηρεύσωσιν
αὐτοὺς
εἰς
τὸ
|
δέλεαρ, |
οὐδὲ
φθεγγόμενοι
ἀλλὰ
σιωπῶντες
ὡς |
[4, 8] |
καὶ
προσέρχεται
πρὸς
τὸ
τοιοῦτον
|
δέλεαρ |
ὡς
αἴσθησιν
ἔχουσα
πόρρωθεν.
Καὶ |
[4, 10] |
πολλάκις
οἱ
ἁλιεῖς
περὶ
τὸ
|
δέλεαρ |
ὥσπερ
σφαῖραν
συνεχομένων
αὐτῶν.
Ἀλλ´ |
[4, 8] |
ὅτι
μάλιστα
σιγῇ
πλεῖν,
μέχρι
|
περ |
ἂν
κυκλώσωσιν.
Ἐνίοτε
δ´
ὅταν |
[4, 3] |
δύο,
ὧν
μεταξύ
ἐστιν
οἷά
|
περ |
ὁ
κάραβος
ἔχει
πρὸς
τοῖς |
[4, 3] |
τὰ
μεταξὺ
τῶν
ἐπικαλυμμάτων,
οἷά
|
περ |
ὁ
κάραβος,
πρὸς
τοῖς
ὀδοῦσιν. |
[4, 4] |
λίθοις,
οἱ
δὲ
νηρεῖται
προσέχονται
|
καθάπερ |
αἱ
λεπάδες·
ὡσαύτως
δὲ
καὶ |
[4, 8] |
περιβάλλωνται.
(Καὶ
πρὶν
μὲν
συγκλεῖσαι,
|
καθάπερ |
εἴρηται,
κωλύουσι
ψοφεῖν,
ὅταν
δὲ |
[4, 8] |
τὸ
καρηβαρεῖν
ὑπὸ
τοῦ
ψόφου,
|
καθάπερ |
εἴρηται
πρότερον.
Οὐδὲ
δὴ
τῆς |
[4, 2] |
ἀστακοῖς.
Πάντα
μὲν
οὖν
ταῦτα,
|
καθάπερ |
εἴρηται
πρότερον,
τὸ
μὲν
στερεὸν |
[4, 1] |
ἕως
ἂν
ζῇ,
σκληρὰν
ἔχει
|
καθάπερ |
ἐμπεφυσημένην.
Ἅπτεται
δὲ
καὶ
κατέχει |
[4, 11] |
οὗτοι
εἶναι.
Ἔτι
δ´
ἔνια,
|
καθάπερ |
ἐν
τοῖς
ὀστρακοδέρμοις
καὶ
φυτοῖς |
[4, 3] |
καὶ
πλέον
ἀφεστηκὸς
καὶ
συνηρεφέστερον,
|
καθάπερ |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
θηλειῶν
καράβων. |
[4, 1] |
δ´
εἴ
τι
ἔχει
στερεόν,
|
καθάπερ |
καὶ
τὰ
ἔναιμα
τῶν
ζῴων, |
[4, 2] |
πόδες.
Ὀδόντας
δ´
ἔχει
δύο
|
καθάπερ |
ὁ
κάραβος,
ἐπάνω
δὲ
τούτων |
[4, 6] |
προσφερομένης
τῆς
χειρὸς
καὶ
προσέχεται,
|
καθάπερ |
ὁ
πολύπους
ταῖς
πλεκτάναις,
οὕτως |
[4, 2] |
βλαισοὶ
δ´
ἀμφόεροι
τῇ
θέσει,
|
καθάπερ |
πρὸς
τὸ
λαβεῖν
καὶ
πιέσαι |
[4, 10] |
τὰ
μαλάκια
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
ὅνπερ |
οἱ
ἱχθύες·
(ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[4, 8] |
ὅταν
βούλωνται
συνδραμεῖν,
ταὐτὸν
ποιοῦσιν
|
ὅπερ |
ἐπὶ
τῆς
τῶν
δελφίνων
θήρας· |
[4, 1] |
ᾖ,
βαλλόμεναι
πρός
τινα
πέτραν
|
ὥσπερ |
ἀγκύρας
ἀποσαλεύουσιν.
(Τοῖς
δ´
ὥσπερ |
[4, 7] |
ἔντερον
ἢ
ἁπλοῦν
ἢ
εἱλιγμένον,
|
ὥσπερ |
αἱ
ἀκρίδες.
(Ὁ
δὲ
τέττιξ |
[4, 7] |
αἱ
μυῖαι,
τὰ
δὲ
τετράπτερα,
|
ὥσπερ |
αἱ
μέλιτται·
οὐθὲν
δ´
ἐστὶν |
[4, 7] |
δὲ
τὰ
μὲν
δίπτερα
αὐτῶν,
|
ὥσπερ |
αἱ
μυῖαι,
τὰ
δὲ
τετράπτερα, |
[4, 4] |
οὐκ
(ἔχει
πρὸς
τὰ
ὄστρακα
|
ὥσπερ |
αἱ
πορφύραι
καὶ
οἱ
κήρυκες, |
[4, 9] |
φωνήν,
τὰ
δὲ
σιγμὸν
μικρόν,
|
ὥσπερ |
αἱ
χελῶναι.
Ὁ
δὲ
βάτραχος |
[4, 6] |
καὶ
ζῇ
ἀπὸ
τῆς
πέτρας
|
ὥσπερ |
(ἀπ´
ὀστρέου.
Κἄν
τι
προσπέσῃ |
[4, 2] |
στήθη
κηρυκώδους
ἄλλος
ἐστὶν
ἑλιγμός,
|
ὥσπερ |
ἁρπεδόνη
τὸ
πάχος·
ὧν
ὑποκάτω |
[4, 6] |
καὶ
ὀστράκου,
διὸ
καὶ
τέμνεται
|
ὥσπερ |
βύρσα
σκληρά.
Προσπέφυκε
μὲν
οὖν |
[4, 2] |
μὲν
καρχαρόδοντας,
τοὺς
δ´
ἐντὸς
|
ὥσπερ |
γομφίους,
ἐκ
μὲν
τοῦ
κάτω |
[4, 9] |
καὶ
χρομίς
(οὗτοι
γὰρ
ἀφιᾶσιν
|
ὥσπερ |
γρυλισμόν)
καὶ
ὁ
κάπρος
ὁ |
[4, 9] |
τοῖς
ἄρθροις,
ἣν
ἄν
τις
|
ὥσπερ |
διάλεκτον
εἴπειεν,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[4, 5] |
ἑαυτὰ
δὲ
ἀσύναπτα·
(τούτοις
δ´
|
ὥσπερ |
διειλημμένος
ἐστίν.
Κινοῦνται
δὲ
μάλιστα |
[4, 2] |
θεωρεῖν.
(Οἱ
μὲν
οὖν
κάραβοι,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
δύο
ἔχουσιν
ὀδόντας
μεγάλους |
[4, 4] |
Ἀλλὰ
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
(μόρια,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
ἐν
μὲν
τοῖς
μεγάλοις |
[4, 4] |
ἁπάντων
ὁμοίως
ἔχει,
διαφέρει
δ´
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
καθ´
ὑπεροχήν
(τὰ
μὲν |
[4, 3] |
ὑπὸ
τὸ
ἐπικάλυμμα
τὸ
ἔξω,
|
ὥσπερ |
εἴρηται
καὶ
πρότερον.
Ἔχει
δὲ |
[4, 4] |
(πορεύεται
ἔξω·
ἡ
γὰρ
μήκων,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
περίττωμά
ἐστι
πᾶσιν
ἐν |
[4, 4] |
παραπλησίαν
τοῖς
κήρυξι,
πλὴν
οὐχ
|
ὥσπερ |
ἐκεῖνοι
(τὴν
μήκωνα
μέλαιναν
ἀλλ´ |
[4, 6] |
οὔτε
ὀργανικὸν
οὔτε
αἰσθητήριον
οὔτε,
|
ὥσπερ |
ἐλέχθη
πρότερον
ἐν
τοῖς
ἄλλοις, |
[4, 8] |
αὐτῶν
μικρόν,
τὸ
δ´
ἄλλο
|
ὥσπερ |
ἐν
θαλάμῃ
ἐστίν)
καὶ
οἱ |
[4, 11] |
τοῖς
ὀστρακοδέρμοις
οὐκ
ἔστιν,
ἀλλ´
|
ὥσπερ |
ἐν
φυτοῖς
τὰ
μὲν
εὔφορά |
[4, 6] |
προσπέφυκε
μὲν
γὰρ
ταῖς
πέτραις
|
ὥσπερ |
ἔνια
τῶν
ὀστρακοδέρμων,
ἀπολύεται
δ´ |
[4, 10] |
κινηθῇ
ἡσυχαζόντων
αὐτῶν·
φέρεται
γὰρ
|
ὥσπερ |
ἐξ
ὕπνου
ὄντα.
Ἔτι
δ´ |
[4, 6] |
τῶν
ἄλλων
ὀστρέων
τὰ
μὲν
|
ὥσπερ |
ἐχῖνος,
τὰ
δὲ
τὴν
καλουμένην |
[4, 7] |
μηλολόνθη,
τὰ
δ´
ἀνέλυτρά
ἐστιν,
|
ὥσπερ |
ἡ
μέλιττα·
ἀνορροπύγιος
δ´
ἡ |
[4, 7] |
τῶν
πτηνῶν
ἔλυτρον
τοῖς
πτεροῖς,
|
ὥσπερ |
ἡ
μηλολόνθη,
τὰ
δ´
ἀνέλυτρά |
[4, 8] |
(ἔνια
γὰρ
δελεάζεται
τοῖς
δυσώδεσιν,
|
ὥσπερ |
ἡ
σάλπη
τῇ
κόπρῳ.
Ἔτι |
[4, 2] |
προβοσκίσιν·
εἱλιγμένα
δ´
ἐστὶ
ταῦτα
|
ὥσπερ |
ἡ
τοῦ
κήρυκος
μήκων.
Ἡ |
[4, 11] |
τῇ
γαστρί·
ἐπέττετο
γὰρ
ἂν
|
ὥσπερ |
ἡ
τροφή.
(Ἣν
δὲ
λέγουσι |
[4, 4] |
λεπτούς.
Ἔχουσι
δὲ
καὶ
προβοσκίδας,
|
ὥσπερ |
καὶ
αἱ
μυῖαι·
τοῦτο
δ´ |
[4, 1] |
τευθίδι
ἐλλείπει.
Ἔστι
δὲ
πελάγιον,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἡ
τευθίς.
(Μετὰ
δὲ |
[4, 8] |
Τὸ
δὲ
τῇ
ἁφῇ
αἰσθάνεσθαι,
|
(ὥσπερ |
καὶ
πρότερον
εἴρηται,
πᾶσιν
ὑπάρχει |
[4, 1] |
Τῷ
δὲ
σχήματι
διαφέρουσιν
ἀλλήλων
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
κύτη.
Οἱ
δὲ |
[4, 7] |
πρανῆ
πρὸς
τὰ
ὕπτια
διάφορα,
|
ὥσπερ |
καὶ
τἆλλα
ζῷα.
Ἡ
δὲ |
[4, 4] |
θάτερα
κύκλῳ
τῆς
περιφερείας
ἐστίν,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὸ
λευκὸν
τοῖς
κόχλοις· |
[4, 9] |
δ´
οὐδεμίαν.
(Τὰ
δὲ
παιδία
|
ὥσπερ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
μορίων
οὐκ |
[4, 2] |
πόδες
πάντων
εἰς
τὸ
πλάγιον,
|
ὥσπερ |
καὶ
τῶν
ἐντόμων,
αἱ
δὲ |
[4, 9] |
τῶν
σιαγόνων
ἐκ
τῆς
ἐπιτάσεως
|
ὥσπερ |
λύχνοι
φαίνεσθαι
οἱ
ὀφθαλμοί·
ἡ |
[4, 2] |
ὀφθαλμοὺς
μικροὺς
καὶ
βραχεῖς,
οὐχ
|
ὥσπερ |
ὁ
κάραβος
μεγάλους.
Τὸ
δ´ |
[4, 3] |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
ὀδόντας
δύο
|
ὥσπερ |
ὁ
κάραβος,
πλὴν
οὐ
στρογγύλοι |
[4, 2] |
περὶ
τὸν
θώρακα
λεῖα,
οὐχ
|
ὥσπερ |
ὁ
κάραβος
τραχύς·
ἀλλ´
ἐν |
[4, 1] |
ἐκ
τοῦ
ὀστράκου,
ἀλλ´
ἔνεστιν
|
ὥσπερ |
ὁ
κοχλίας,
καὶ
ἔξω
ἐνίοτε |
[4, 2] |
(καὶ
ἕτερον
γένος
μικρὸν
μὲν
|
ὥσπερ |
οἱ
καρκίνοι,
τὸ
δ´
εἶδος |
[4, 4] |
καὶ
αἱ
πορφύραι
στιφρόν,
καὶ
|
ὥσπερ |
οἱ
μύωπες
καὶ
οἱ
οἶστροι |
[4, 9] |
δέ,
καὶ
τὰ
μὲν
συριγμόν,
|
ὥσπερ |
οἱ
ὄφεις,
τὰ
δὲ
λεπτὴν |
[4, 4] |
μακρούς,
οὐκ
εἰσδυομένους
οὐδὲ
κατακλινομένους
|
ὥσπερ |
οἱ
τῶν
καρκίνων
ἀλλ´
ὀρθούς, |
[4, 7] |
γὰρ
τοῖς
μὴ
ὀπισθοκέντροις
τοῦτο
|
ὥσπερ |
ὅπλον
ἔχει
ἕκαστον.
Ὅσα
δ´ |
[4, 9] |
μυκτῆρος
αὐτῷ
τῷ
στόματι
πνευματῶδες
|
ὥσπερ |
ὅταν
ἄνθρωπος
ἐκπνέῃ
καὶ
αἰάζῃ, |
[4, 7] |
ἔχει
τῶν
τοιούτων
οὐδὲ
πιμελήν,
|
ὥσπερ |
οὐδ´
ἄλλο
τῶν
ἀναίμων
οὐδέν. |
[4, 9] |
πτερύγια
ἔχουσι
πλατέα
καὶ
μακρά.
|
(Ὥσπερ |
οὖν
τῶν
ὀρνίθων
πετομένων
ὁ |
[4, 2] |
ποσὶ
μεγάλα
(καὶ
ὀξέα
ἐστὶν
|
ὥσπερ |
πλῆκτρα,
τῆς
δὲ
θηλείας
ταῦτα |
[4, 1] |
ὥσπερ
ἀγκύρας
ἀποσαλεύουσιν.
(Τοῖς
δ´
|
ὥσπερ |
πτερυγίοις,
οἷς
ἔχουσι
περὶ
τὸ |
[4, 2] |
Ἐξ
ἄκρου
δ´
ἑκάτερος
ἐσχισμένος
|
ὥσπερ |
σιαγὼν
ὀδόντας
ἔχων
καὶ
κάτωθεν |
[4, 10] |
οἱ
ἁλιεῖς
περὶ
τὸ
δέλεαρ
|
ὥσπερ |
σφαῖραν
συνεχομένων
αὐτῶν.
Ἀλλ´
ἐκ |
[4, 4] |
Τὰ
μὲν
γάρ
ἐστι
λειόστρακα,
|
ὥσπερ |
σωλὴν
καὶ
μύες
καὶ
κόγχαι |
[4, 7] |
δὲ
πηδάλια
καμπτόμενα
εἰς
τοὔπισθεν
|
ὥσπερ |
τὰ
τῶν
τετραπόδων
σκέλη.
(Πάντα |
[4, 7] |
τοῖς
δ´
ἔχει
ἰσχὺν
πολλήν,
|
ὥσπερ |
ταῖς
πορφύραις.
Καὶ
οἱ
μύωπες |
[4, 6] |
προσπέσῃ
τῶν
μικρῶν
ἰχθυδίων,
ἀντέχεται
|
ὥσπερ |
τῆς
χειρός·
οὕτω
κἄν
τι |
[4, 4] |
ἄνω
μαστοειδέσιν·
ἔχει
δ´
ἐντομὰς
|
ὥσπερ |
τὸ
ἐν
τῷ
καράβῳ
ᾠόν, |
[4, 2] |
τῷ
κοίλῳ,
ὁμοίως
ἔχοντα
ταῦτα
|
ὥσπερ |
τοῖς
τετράποσιν.
Διαφέρει
δ´
οὐδὲν |
[4, 6] |
περίττωμα
γὰρ
οὐδὲν
ἔχει
φανερόν,
|
(ὥσπερ |
τῶν
ἄλλων
ὀστρέων
τὰ
μὲν |
[4, 1] |
ἐν
ᾧ
ἔνεισι
δύο
ὀδόντες·
|
ὑπὲρ |
δὲ
τούτων
ὀφθαλμοὶ
μεγάλοι
δύο, |
[4, 1] |
Προσάγεται
δὲ
ταῖς
δυσὶ
ταῖς
|
ὑπὲρ |
τοῦ
στόματος·
(τῇ
δ´
ἐσχάτῃ |
[4, 1] |
ὀχείαις.
Πρὸ
τοῦ
κύτους
δ´
|
ὑπὲρ |
τῶν
πλεκτανῶν
ἔχουσι
κοῖλον
(αὐλόν, |
[4, 3] |
ὀφθαλμούς·
καὶ
ὅταν
δέξηται
τὸ
|
ὕδωρ, |
ἐπιλαμβάνει
τὸ
στόμα
τοῖς
ἐπικαλύμμασιν |
[4, 3] |
ὀδοῦσιν.
Δέχεται
μὲν
οὖν
τὸ
|
ὕδωρ |
παρὰ
τὸ
στόμα,
ἀπωθῶν
τοῖς |
[4, 9] |
γὰρ
ὀχεία
τὰ
πολλὰ
γίνεται
|
νύκτωρ. |
(Τὸ
δὲ
τῶν
ὀρνίθων
γένος |