Livre, chapitre
[4, 8]	τῆς τῶν δελφίνων θήρας· (ὅταν	γὰρ	ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς μονοξύλοις, ψοφοῦντες
[4, 8]	κνῖπες τοῦ μέλιτος· (ἐκ πολλοῦ	γὰρ	αἰσθάνονται ὡς τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα.
[4, 1]	εἶναι μόνην τῶν μαλακίων (τὰ	γὰρ	ἄλλα πάντα δικότυλά ἐστι) καὶ
[4, 4]	καὶ μάλιστα τῶν στρομβωδῶν (μεγέθει	γὰρ	ἀλλήλων διαφέρει καὶ τοῖς καθ´
[4, 10]	βλέπειν ἡσυχάζουσι τῆς νυκτός (ἅπαντα	γὰρ	ἀμυδρῶς βλέπει τὰ σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ
[4, 8]	οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον· ἃ	γὰρ	ἄν τισιν εἶναι δόξειε κατὰ
[4, 8]	ῥᾳδίως ἐν ταῖς θαλάμαις· καὶ	γὰρ	ἂν μικρὸς ᾖ ὁ ἔξω
[4, 11]	οὐκ ἐν τῇ γαστρί· ἐπέττετο	γὰρ	ἂν ὥσπερ ἡ τροφή. (Ἣν
[4, 9]	πνεύματι, οὐ τῷ θύραζε· οὐδὲν	γὰρ	ἀναπνεῖ αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν
[4, 8]	γενέσει πηρουμένης τῆς φύσεως· εἰσὶ	γὰρ	ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου, ᾗ συνάπτει
[4, 1]	τῶν ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ μὲν	γὰρ	ἄρρενες ἔχουσι πόρον ὑπὸ τὸν
[4, 9]	χελιδόνες αἱ θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ	γὰρ	αὗται πέτονται μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι
[4, 7]	σήπιον οὔτε κύκλῳ ὄστρακον· (αὐτὸ	γὰρ	αὑτὸ τὸ σῶμα διὰ τὴν
[4, 8]	αἴσθωνται τὸ σιδήριον προσιόν (ὑπερέχει	γὰρ	αὐτῶν μικρόν, τὸ δ´ ἄλλο
[4, 6]	ἔχει τὴν φύσιν περιττοτάτην. Κέκρυπται	γὰρ	αὐτῶν μόνων τὸ σῶμα ἐν
[4, 4]	σάρκα τὴν ἐντός. Τὰ μὲν	γὰρ	αὐτῶν οὐκ ἔχει σάρκα οὐδεμίαν,
[4, 9]	οἷον λύρα καὶ χρομίς (οὗτοι	γὰρ	ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν) καὶ ὁ
[4, 8]	ἰδίοις, διαγινώσκοντες τῷ ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια	γὰρ	δελεάζεται τοῖς δυσώδεσιν, ὥσπερ ἡ
[4, 8]	οἷον ἐπὶ τῆς πορφύρας· αὕτη	γὰρ	δελεάζεται τοῖς σαπροῖς, καὶ προσέρχεται
[4, 4]	ἰσχὺν τοῦτ´ ἔστι σφοδρότερον· τῶν	γὰρ	δελεάτων τὰ ὄστρακα διατρυπῶσιν. (Τοῦ
[4, 2]	ἀνωμάλους δ´ αὐτούς· ὁ μὲν	γὰρ	δεξιὸς τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον
[4, 8]	ἐκ τῶν αὐτῶν· (πρὸς ἃ	γὰρ	διὰ τὰς ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα,
[4, 9]	τοῦτ´ ἀνθρώπου ἐστίν· ὅσα μὲν	γὰρ	διάλεκτον ἔχει, καὶ φωνὴν ἔχει,
[4, 2]	ἄρρενος ἢ τῆς θηλείας· ἀμφότεροι	γάρ	εἰσι λεπτοὶ καὶ λευκοὶ καὶ
[4, 1]	μὲν (εἰς τὸ πρόσθεν (ἐπάνω	γάρ	εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί) τὸ δὲ
[4, 9]	θηλείας πρὸς τὴν ὀχείαν· εἰσὶ	γὰρ	ἑκάστοις τῶν ζῴων ἴδιαι φωναὶ
[4, 4]	τὸ λευκὸν τοῖς κόχλοις· καὶ	γὰρ	ἐκείνοις τοῦτο ὅμοιον ὑπάρχει. Ἀλλὰ
[4, 9]	ἔχει τὴν γλῶτταν· τὸ μὲν	γὰρ	ἔμπροσθεν προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς, ὃ τοῖς
[4, 8]	γὰρ ὄψιν οὐκ ἔχει· ὀφθαλμοὺς	γὰρ	ἐν μὲν τῷ φανερῷ οὐκ
[4, 5]	ἐστιν ἢ τὸ ἀνάλογον· καὶ	γὰρ	ἐν ταῖς χελώναις καὶ φρύναις
[4, 2]	εἶναι τὴν σάρκα· (τὸ μὲν	γὰρ	ἔντερον πρὸς τῷ κυρτῷ ἐστιν,
[4, 8]	ὄσφρησιν καὶ γεῦσιν. Τά τε	γὰρ	ἔντομα ὄντα πόρρω συναισθάνεται, καὶ
[4, 4]	ὅταν ἀποκλίνωσι τὸ ἐπικάλυμμα· τοῦτο	γὰρ	ἔοικεν εἶναι ὡσπερεὶ πῶμα· ὃ
[4, 5]	ὁ ἐχῖνος ὡς ποσίν· ταύταις	γὰρ	ἐπερειδόμενος καὶ κινούμενος μεταβάλλει τὸν
[4, 7]	ἐπ´ ἀμφότερα τὰ ἔσχατα· καὶ	γὰρ	ἐπὶ τὴν τομὴν πορεύεται καὶ
[4, 4]	πρὸς ἄλληλά εἰσιν. Τὰ μὲν	γάρ	ἐστι λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν καὶ
[4, 1]	τῶν τευθίδων ὁ τεῦθος· πλατύτερον	γάρ	ἐστι τὸ ὀξὺ τῶν τεύθων,
[4, 5]	ἀριθμὸν ὄντα ἐν ἅπασιν (πέντε	γάρ	ἐστι τὸ πλῆθος) καὶ περιττά.
[4, 10]	ἔστι τεκμήρασθαι ὅτι καθεύδουσιν· πολλάκις	γὰρ	ἔστιν ἐπιπεσόντα τοῖς ἰχθύσι λαθεῖν
[4, 5]	ἐν μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν· καὶ	γὰρ	εὐθὺς ἔτι μικροὶ ὄντες ἔχουσι
[4, 10]	ὄμματα οὐκ ἔστι λαβεῖν (οὐδὲν	γὰρ	ἔχει βλέφαρα αὐτῶν) ἀλλὰ ταῖς
[4, 8]	καὶ περὶ ὀσφρήσεως· τὰ μὲν	γὰρ	ἔχει μυκτῆρας, τὰ δὲ τοὺς
[4, 4]	(καὶ δίθυρα, συγκλειστὰ δέ· διαφορὰν	γὰρ	ἔχει πρὸς ἄλληλα μὲν μικράν,
[4, 2]	δὲ κραγγὼν ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους	γὰρ	ἔχει τέτταρας ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´
[4, 4]	ὁμοίως ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις (ἐντὸς	γὰρ	ἔχει) τὸ δ´ ὄστρακον ἐκτός,
[4, 8]	τῶν ὀμμάτων καὶ μᾶλλον. (Διωρισμένον	γὰρ	ἔχει τὸν τόπον τῶν ὀφθαλμῶν
[4, 9]	τοῖς περὶ τὴν κοιλίαν· πνεῦμα	γὰρ	ἔχει τούτων ἕκαστον, ὃ προστρίβοντα
[4, 11]	ποῦ ἔχουσιν ἀσκέπτως λέγουσιν. Οὔτε	γὰρ	ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας οὐδὲν τῶν
[4, 4]	καὶ ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον (ἔστι	γὰρ	ἡ μήκων οἱονεὶ περίττωμα πᾶσι
[4, 2]	ἄρρην τῆς θηλείας· τῆς μὲν	γὰρ	θηλείας ὁ πρῶτος ποὺς δίκρους
[4, 10]	σημείων ἐστὶ φανερόν· ἡσυχάζουσί τε	γὰρ	καὶ ἀκινητίζουσιν ἐπιδήλως. Μάλιστα δ´
[4, 4]	τῇ δ´ ἑτέρως. Κεφαλὴν μὲν	γὰρ	καὶ κεράτια καὶ στόμα ἔχουσι
[4, 8]	μέν, ἔχουσι δ´ ἀμυδρῶς· ὀστώδη	γὰρ	καὶ οὐκ ἀπολελυμένην ἔχουσιν. Ἀλλ´
[4, 10]	τῶν μελιττῶν τοῦτο δῆλον· ἠρεμοῦσι	γὰρ	καὶ παύονται βομβοῦσαι τῆς νυκτός.
[4, 1]	καλούμενοι ἐπὶ πολὺ μείζους· γίνονται	γὰρ	καὶ πέντε πήχεων τὸ μέγεθος.
[4, 4]	ἐστιν, οἷον ὁ κτείς (ἔνιοι	γὰρ	καὶ πέτεσθαι λέγουσι τοὺς κτένας,
[4, 9]	ἔστι γὰρ τούτῳ φωνή· ἔχει	γὰρ	καὶ πλεύμονα καὶ ἀρτηρίαν, ἀλλὰ
[4, 4]	περὶ τὰ χείλη· τὰ μὲν	γὰρ	λεπτοχειλῆ ἐστιν, οἷον οἱ μύες,
[4, 8]	τῆς τῶν δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι	γὰρ	λίθοις, ἵνα φοβηθέντες συνθέωσιν εἰς
[4, 6]	τοῦ δὲ θέρους ἀπόλλυνται· γίνονται	γὰρ	μαδαραί, καὶ ἐάν τις (θίγῃ,
[4, 8]	τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται	γὰρ	μᾶλλον. (Τοὺς δὲ πολύπους φασὶν
[4, 4]	εἴρηται, καθ´ ὑπεροχήν (τὰ μὲν	γὰρ	μείζω μόρια καὶ ἐνδηλότερα ἔχει
[4, 8]	καὶ περὶ ὀσφρήσεως. Τοῦ τε	γὰρ	μὴ προσφάτου δελέατος οὐκ ἐθέλουσιν
[4, 4]	πόρος ᾗ (πορεύεται ἔξω· ἡ	γὰρ	μήκων, ὥσπερ εἴρηται, περίττωμά ἐστι
[4, 10]	ποσὶ μάλιστα τῶν τοιούτων· (οὐ	γὰρ	μόνον διὰ τὸ μὴ ὀξὺ
[4, 5]	πᾶσι καὶ ταῖς λεπάσιν· ἡ	γὰρ	νομὴ ἐκ τῶν κάτωθεν, ὥστε
[4, 2]	ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ φαίνεται· καὶ	γὰρ	ὁ ἄρρην καὶ ἡ θήλεια
[4, 2]	καρίδες καὶ οἱ (καρκίνοι· καὶ	γὰρ	ὀδόντας δύο ἔχουσιν οἱ καρκίνοι.
[4, 10]	αὐτῶν) ἀλλὰ ταῖς ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται	γὰρ	οἱ ἰχθύες, εἰ μὴ διὰ
[4, 2]	τε πάντ´ ἔχει δύο (καὶ	γὰρ	οἱ κάραβοι τοὺς πρώτους δύο
[4, 9]	ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ. Καὶ	γὰρ	οἱ κτένες ὅταν φέρωνται ἀπερειδόμενοι
[4, 9]	τῇ τρίψει τῶν βραγχίων (ἀκανθώδεις	γὰρ	οἱ τόποι) τὰ δὲ τοῖς
[4, 8]	τῶν αἰσθήσεων νῦν λεκτέον· οὐ	γὰρ	ὁμοίως (ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ τοῖς
[4, 1]	ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν· τὸ σῶμα	γὰρ	ὁμοίως καὶ ἔσω καὶ ἔξω
[4, 10]	ποιοῦσι κατὰ τὴν αἴσθησιν. Πάντα	γὰρ	ὅσα ἔχει βλεφαρίδας, μύοντα ποιεῖται
[4, 2]	καὶ τὸ μικρὸν γένος (αὗται	γὰρ	οὐ γίνονται μείζους) τῶν δὲ
[4, 6]	καὶ δέχεται τὸ ὑγρόν· περίττωμα	γὰρ	οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὥσπερ τῶν
[4, 9]	λύχνοι φαίνεσθαι οἱ ὀφθαλμοί· ἡ	γὰρ	ὀχεία τὰ πολλὰ γίνεται νύκτωρ.
[4, 8]	ἔχει πάσας τὰς αἰσθήσεις· καὶ	γὰρ	ὄψιν ἔχει καὶ ὄσφρησιν καὶ
[4, 8]	οἷον τὸ τῶν ἀσπαλάκων. Τοῦτο	γὰρ	ὄψιν οὐκ ἔχει· ὀφθαλμοὺς γὰρ
[4, 4]	ἄλλοις τοῖς τοιούτοις πάθεσιν. Ἔχει	γὰρ	πάντα τὴν μὲν ἐξωτάτω ἐν
[4, 5]	ἴδιον αὐτῶν τοῦτ´ ἔστιν· ἐστέρηνται	γὰρ	πάντες, καὶ οὐκ ἔχουσι σάρκα
[4, 9]	ἰχθύες ἄφωνοι μέν εἰσιν (οὔτε	γὰρ	πλεύμονα οὔτ´ ἀρτηρίαν καὶ φάρυγγα
[4, 8]	αἰσθάνονται γευόμενα, φανερόν· ἰδίοις τε	γὰρ	πολλὰ χαίρει χυμοῖς, καὶ τὸ
[4, 1]	εἰρημένα τῶν μαλακίων· τῶν μὲν	γὰρ	πολυπόδων τὸ μὲν κύτος μικρόν,
[4, 4]	ἄλλοις ἐστὶν ἐκ πλαγίου· ἔστι	γὰρ	πόρος ᾗ (πορεύεται ἔξω· ἡ
[4, 1]	μάλιστα ἡ σηπία· τά τε	γὰρ	πρανῆ τοῦ κύτους, ὄντα μελάντερα
[4, 9]	οὐχ ἁπτόμεναι τῆς θαλάττης· τὰ	γὰρ	πτερύγια ἔχουσι πλατέα καὶ μακρά.
[4, 1]	ξίφος. Διαφέρει δέ· τὸ μὲν	γὰρ	σήπιον (ἰσχυρὸν καὶ πλατύ ἐστι,
[4, 3]	ἐντὸς μόρια ὀνόματα ἔχειν· πάντα	γὰρ	σπλάγχνα ἔχει τὰ ἔσωθεν· τῶν
[4, 4]	κτένες καὶ οἱ μύες· ἅπαντα	γὰρ	τὰ τοιαῦτα τῇ μὲν συμπέφυκε
[4, 11]	ἐρυθρίνων καὶ αἱ χάνναι· πάντα	γὰρ	τὰ τοιαῦτα ᾠὰ φαίνεται ἔχοντα.
[4, 6]	ἀκαληφῶν γένος ἴδιον· προσπέφυκε μὲν	γὰρ	ταῖς πέτραις ὥσπερ ἔνια τῶν
[4, 4]	καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ μὲν	γὰρ	τὴν φύσιν ὅμοιον τοῖς καραβοειδέσι,
[4, 8]	εἰρημένων ἐπὶ τῶν δελφίνων· οὗτοι	γὰρ	τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν
[4, 4]	ὀστράκου ἡ περίττωσις ἐξέρχεται· τετρύπηται	γὰρ	τὸ ὄστρακον. Φανερὰ δὲ καὶ
[4, 8]	τὰ μέρη τοῖς ἀληθινοῖς· ἔχουσι	γὰρ	τό τε μέλαν καὶ τὸ
[4, 4]	ἔοικεν εἶναι ὡσπερεὶ πῶμα· ὃ	γὰρ	τοῖς διθύροις ἄμφω, τοῦτο τοῖς
[4, 7]	σχεδὸν τὰ πλεῖστα· ἐν πᾶσι	γὰρ	τοῖς μὴ ὀπισθοκέντροις τοῦτο ὥσπερ
[4, 3]	πλάτει καὶ τῷ ἐπικαλύμματι· μεῖζον	γὰρ	τοῦτο ἔχει ἡ θήλεια, καὶ
[4, 9]	ὁμοίως δὲ τοῖς εἰρημένοις· ἔστι	γὰρ	τούτῳ φωνή· ἔχει γὰρ καὶ
[4, 8]	καὶ περὶ γεύσεως· (τήν τε	γὰρ	τροφὴν ἑτέραν διώκουσι, καὶ οὐ
[4, 8]	ἔγχελυς τοῦτον τὸν τρόπον· τιθέασι	γὰρ	τῶν ταριχηρῶν τι κεραμίων, ἐνθέντες
[4, 7]	ἔστι θεῖναι εἰς γένος. Ἤδη	γάρ	φασί τινες (τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων
[4, 9]	χαλκὶς καὶ κόκκυξ· ἡ μὲν	γὰρ	ψοφεῖ οἷον συριγμόν, ὁ δὲ
[4, 8]	ἤδη βοᾶν καὶ ψοφεῖν· τὸν	γὰρ	ψόφον καὶ τὸν θόρυβον ἀκούοντες
[4, 9]	πτήσει αἴροντα καὶ συστέλλοντα· ὁ	γὰρ	ψόφος τρῖψις τοῦ ἔσω πνεύματός
[4, 8]	καὶ ὀσφραίνονται, φανερόν· (τούς τε	γὰρ	ψόφους φεύγοντα φαίνεται τοὺς μεγάλους,
[4, 10]	τι κινηθῇ ἡσυχαζόντων αὐτῶν· φέρεται	γὰρ	ὥσπερ ἐξ ὕπνου ὄντα. Ἔτι
[4, 8]	τὸν τῆς ἀκοῆς· ἔνια μὲν	γὰρ	ὦτα ἔχει, ἔνια δὲ τοὺς
[4, 8]	τὸ τῆς ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα	δέλεαρ	καὶ τὸ τῶν πιόνων ἰχθύων,
[4, 10]	τὸ πλῆθος ὥστε καὶ τὸ	δέλεαρ,	(ὅ τι ἂν ἰχθύος ᾖ,
[4, 8]	(ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς τὸ	δέλεαρ,	οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ σιωπῶντες ὡς
[4, 8]	καὶ προσέρχεται πρὸς τὸ τοιοῦτον	δέλεαρ	ὡς αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν. Καὶ
[4, 10]	πολλάκις οἱ ἁλιεῖς περὶ τὸ	δέλεαρ	ὥσπερ σφαῖραν συνεχομένων αὐτῶν. Ἀλλ´
[4, 8]	ὅτι μάλιστα σιγῇ πλεῖν, μέχρι	περ	ἂν κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε δ´ ὅταν
[4, 3]	δύο, ὧν μεταξύ ἐστιν οἷά	περ	ὁ κάραβος ἔχει πρὸς τοῖς
[4, 3]	τὰ μεταξὺ τῶν ἐπικαλυμμάτων, οἷά	περ	ὁ κάραβος, πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν.
[4, 4]	λίθοις, οἱ δὲ νηρεῖται προσέχονται	καθάπερ	αἱ λεπάδες· ὡσαύτως δὲ καὶ
[4, 8]	περιβάλλωνται. (Καὶ πρὶν μὲν συγκλεῖσαι,	καθάπερ	εἴρηται, κωλύουσι ψοφεῖν, ὅταν δὲ
[4, 8]	τὸ καρηβαρεῖν ὑπὸ τοῦ ψόφου,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον. Οὐδὲ δὴ τῆς
[4, 2]	ἀστακοῖς. Πάντα μὲν οὖν ταῦτα,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον, τὸ μὲν στερεὸν
[4, 1]	ἕως ἂν ζῇ, σκληρὰν ἔχει	καθάπερ	ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται δὲ καὶ κατέχει
[4, 11]	οὗτοι εἶναι. Ἔτι δ´ ἔνια,	καθάπερ	ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ φυτοῖς
[4, 3]	καὶ πλέον ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον,	καθάπερ	καὶ ἐπὶ τῶν θηλειῶν καράβων.
[4, 1]	δ´ εἴ τι ἔχει στερεόν,	καθάπερ	καὶ τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων,
[4, 2]	πόδες. Ὀδόντας δ´ ἔχει δύο	καθάπερ	ὁ κάραβος, ἐπάνω δὲ τούτων
[4, 6]	προσφερομένης τῆς χειρὸς καὶ προσέχεται,	καθάπερ	ὁ πολύπους ταῖς πλεκτάναις, οὕτως
[4, 2]	βλαισοὶ δ´ ἀμφόεροι τῇ θέσει,	καθάπερ	πρὸς τὸ λαβεῖν καὶ πιέσαι
[4, 10]	τὰ μαλάκια τὸν αὐτὸν τρόπον	ὅνπερ	οἱ ἱχθύες· (ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 8]	ὅταν βούλωνται συνδραμεῖν, ταὐτὸν ποιοῦσιν	ὅπερ	ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων θήρας·
[4, 1]	ᾖ, βαλλόμεναι πρός τινα πέτραν	ὥσπερ	ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´ ὥσπερ
[4, 7]	ἔντερον ἢ ἁπλοῦν ἢ εἱλιγμένον,	ὥσπερ	αἱ ἀκρίδες. (Ὁ δὲ τέττιξ
[4, 7]	αἱ μυῖαι, τὰ δὲ τετράπτερα,	ὥσπερ	αἱ μέλιτται· οὐθὲν δ´ ἐστὶν
[4, 7]	δὲ τὰ μὲν δίπτερα αὐτῶν,	ὥσπερ	αἱ μυῖαι, τὰ δὲ τετράπτερα,
[4, 4]	οὐκ (ἔχει πρὸς τὰ ὄστρακα	ὥσπερ	αἱ πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες,
[4, 9]	φωνήν, τὰ δὲ σιγμὸν μικρόν,	ὥσπερ	αἱ χελῶναι. Ὁ δὲ βάτραχος
[4, 6]	καὶ ζῇ ἀπὸ τῆς πέτρας	ὥσπερ	(ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν τι προσπέσῃ
[4, 2]	στήθη κηρυκώδους ἄλλος ἐστὶν ἑλιγμός,	ὥσπερ	ἁρπεδόνη τὸ πάχος· ὧν ὑποκάτω
[4, 6]	καὶ ὀστράκου, διὸ καὶ τέμνεται	ὥσπερ	βύρσα σκληρά. Προσπέφυκε μὲν οὖν
[4, 2]	μὲν καρχαρόδοντας, τοὺς δ´ ἐντὸς	ὥσπερ	γομφίους, ἐκ μὲν τοῦ κάτω
[4, 9]	καὶ χρομίς (οὗτοι γὰρ ἀφιᾶσιν	ὥσπερ	γρυλισμόν) καὶ ὁ κάπρος ὁ
[4, 9]	τοῖς ἄρθροις, ἣν ἄν τις	ὥσπερ	διάλεκτον εἴπειεν, καὶ τῶν ἄλλων
[4, 5]	ἑαυτὰ δὲ ἀσύναπτα· (τούτοις δ´	ὥσπερ	διειλημμένος ἐστίν. Κινοῦνται δὲ μάλιστα
[4, 2]	θεωρεῖν. (Οἱ μὲν οὖν κάραβοι,	ὥσπερ	εἴρηται, δύο ἔχουσιν ὀδόντας μεγάλους
[4, 4]	Ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα (μόρια,	ὥσπερ	εἴρηται, ἐν μὲν τοῖς μεγάλοις
[4, 4]	ἁπάντων ὁμοίως ἔχει, διαφέρει δ´	ὥσπερ	εἴρηται, καθ´ ὑπεροχήν (τὰ μὲν
[4, 3]	ὑπὸ τὸ ἐπικάλυμμα τὸ ἔξω,	ὥσπερ	εἴρηται καὶ πρότερον. Ἔχει δὲ
[4, 4]	(πορεύεται ἔξω· ἡ γὰρ μήκων,	ὥσπερ	εἴρηται, περίττωμά ἐστι πᾶσιν ἐν
[4, 4]	παραπλησίαν τοῖς κήρυξι, πλὴν οὐχ	ὥσπερ	ἐκεῖνοι (τὴν μήκωνα μέλαιναν ἀλλ´
[4, 6]	οὔτε ὀργανικὸν οὔτε αἰσθητήριον οὔτε,	ὥσπερ	ἐλέχθη πρότερον ἐν τοῖς ἄλλοις,
[4, 8]	αὐτῶν μικρόν, τὸ δ´ ἄλλο	ὥσπερ	ἐν θαλάμῃ ἐστίν) καὶ οἱ
[4, 11]	τοῖς ὀστρακοδέρμοις οὐκ ἔστιν, ἀλλ´	ὥσπερ	ἐν φυτοῖς τὰ μὲν εὔφορά
[4, 6]	προσπέφυκε μὲν γὰρ ταῖς πέτραις	ὥσπερ	ἔνια τῶν ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται δ´
[4, 10]	κινηθῇ ἡσυχαζόντων αὐτῶν· φέρεται γὰρ	ὥσπερ	ἐξ ὕπνου ὄντα. Ἔτι δ´
[4, 6]	τῶν ἄλλων ὀστρέων τὰ μὲν	ὥσπερ	ἐχῖνος, τὰ δὲ τὴν καλουμένην
[4, 7]	μηλολόνθη, τὰ δ´ ἀνέλυτρά ἐστιν,	ὥσπερ	ἡ μέλιττα· ἀνορροπύγιος δ´ ἡ
[4, 7]	τῶν πτηνῶν ἔλυτρον τοῖς πτεροῖς,	ὥσπερ	ἡ μηλολόνθη, τὰ δ´ ἀνέλυτρά
[4, 8]	(ἔνια γὰρ δελεάζεται τοῖς δυσώδεσιν,	ὥσπερ	ἡ σάλπη τῇ κόπρῳ. Ἔτι
[4, 2]	προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ ταῦτα	ὥσπερ	ἡ τοῦ κήρυκος μήκων. Ἡ
[4, 11]	τῇ γαστρί· ἐπέττετο γὰρ ἂν	ὥσπερ	ἡ τροφή. (Ἣν δὲ λέγουσι
[4, 4]	λεπτούς. Ἔχουσι δὲ καὶ προβοσκίδας,	ὥσπερ	καὶ αἱ μυῖαι· τοῦτο δ´
[4, 1]	τευθίδι ἐλλείπει. Ἔστι δὲ πελάγιον,	ὥσπερ	καὶ ἡ τευθίς. (Μετὰ δὲ
[4, 8]	Τὸ δὲ τῇ ἁφῇ αἰσθάνεσθαι,	(ὥσπερ	καὶ πρότερον εἴρηται, πᾶσιν ὑπάρχει
[4, 1]	Τῷ δὲ σχήματι διαφέρουσιν ἀλλήλων	ὥσπερ	καὶ τὰ κύτη. Οἱ δὲ
[4, 7]	πρανῆ πρὸς τὰ ὕπτια διάφορα,	ὥσπερ	καὶ τἆλλα ζῷα. Ἡ δὲ
[4, 4]	θάτερα κύκλῳ τῆς περιφερείας ἐστίν,	ὥσπερ	καὶ τὸ λευκὸν τοῖς κόχλοις·
[4, 9]	δ´ οὐδεμίαν. (Τὰ δὲ παιδία	ὥσπερ	καὶ τῶν ἄλλων μορίων οὐκ
[4, 2]	πόδες πάντων εἰς τὸ πλάγιον,	ὥσπερ	καὶ τῶν ἐντόμων, αἱ δὲ
[4, 9]	τῶν σιαγόνων ἐκ τῆς ἐπιτάσεως	ὥσπερ	λύχνοι φαίνεσθαι οἱ ὀφθαλμοί· ἡ
[4, 2]	ὀφθαλμοὺς μικροὺς καὶ βραχεῖς, οὐχ	ὥσπερ	ὁ κάραβος μεγάλους. Τὸ δ´
[4, 3]	καὶ ἐν αὐτῷ ὀδόντας δύο	ὥσπερ	ὁ κάραβος, πλὴν οὐ στρογγύλοι
[4, 2]	περὶ τὸν θώρακα λεῖα, οὐχ	ὥσπερ	ὁ κάραβος τραχύς· ἀλλ´ ἐν
[4, 1]	ἐκ τοῦ ὀστράκου, ἀλλ´ ἔνεστιν	ὥσπερ	ὁ κοχλίας, καὶ ἔξω ἐνίοτε
[4, 2]	(καὶ ἕτερον γένος μικρὸν μὲν	ὥσπερ	οἱ καρκίνοι, τὸ δ´ εἶδος
[4, 4]	καὶ αἱ πορφύραι στιφρόν, καὶ	ὥσπερ	οἱ μύωπες καὶ οἱ οἶστροι
[4, 9]	δέ, καὶ τὰ μὲν συριγμόν,	ὥσπερ	οἱ ὄφεις, τὰ δὲ λεπτὴν
[4, 4]	μακρούς, οὐκ εἰσδυομένους οὐδὲ κατακλινομένους	ὥσπερ	οἱ τῶν καρκίνων ἀλλ´ ὀρθούς,
[4, 7]	γὰρ τοῖς μὴ ὀπισθοκέντροις τοῦτο	ὥσπερ	ὅπλον ἔχει ἕκαστον. Ὅσα δ´
[4, 9]	μυκτῆρος αὐτῷ τῷ στόματι πνευματῶδες	ὥσπερ	ὅταν ἄνθρωπος ἐκπνέῃ καὶ αἰάζῃ,
[4, 7]	ἔχει τῶν τοιούτων οὐδὲ πιμελήν,	ὥσπερ	οὐδ´ ἄλλο τῶν ἀναίμων οὐδέν.
[4, 9]	πτερύγια ἔχουσι πλατέα καὶ μακρά.	(Ὥσπερ	οὖν τῶν ὀρνίθων πετομένων ὁ
[4, 2]	ποσὶ μεγάλα (καὶ ὀξέα ἐστὶν	ὥσπερ	πλῆκτρα, τῆς δὲ θηλείας ταῦτα
[4, 1]	ὥσπερ ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´	ὥσπερ	πτερυγίοις, οἷς ἔχουσι περὶ τὸ
[4, 2]	Ἐξ ἄκρου δ´ ἑκάτερος ἐσχισμένος	ὥσπερ	σιαγὼν ὀδόντας ἔχων καὶ κάτωθεν
[4, 10]	οἱ ἁλιεῖς περὶ τὸ δέλεαρ	ὥσπερ	σφαῖραν συνεχομένων αὐτῶν. Ἀλλ´ ἐκ
[4, 4]	Τὰ μὲν γάρ ἐστι λειόστρακα,	ὥσπερ	σωλὴν καὶ μύες καὶ κόγχαι
[4, 7]	δὲ πηδάλια καμπτόμενα εἰς τοὔπισθεν	ὥσπερ	τὰ τῶν τετραπόδων σκέλη. (Πάντα
[4, 7]	τοῖς δ´ ἔχει ἰσχὺν πολλήν,	ὥσπερ	ταῖς πορφύραις. Καὶ οἱ μύωπες
[4, 6]	προσπέσῃ τῶν μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται	ὥσπερ	τῆς χειρός· οὕτω κἄν τι
[4, 4]	ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει δ´ ἐντομὰς	ὥσπερ	τὸ ἐν τῷ καράβῳ ᾠόν,
[4, 2]	τῷ κοίλῳ, ὁμοίως ἔχοντα ταῦτα	ὥσπερ	τοῖς τετράποσιν. Διαφέρει δ´ οὐδὲν
[4, 6]	περίττωμα γὰρ οὐδὲν ἔχει φανερόν,	(ὥσπερ	τῶν ἄλλων ὀστρέων τὰ μὲν
[4, 1]	ἐν ᾧ ἔνεισι δύο ὀδόντες·	ὑπὲρ	δὲ τούτων ὀφθαλμοὶ μεγάλοι δύο,
[4, 1]	Προσάγεται δὲ ταῖς δυσὶ ταῖς	ὑπὲρ	τοῦ στόματος· (τῇ δ´ ἐσχάτῃ
[4, 1]	ὀχείαις. Πρὸ τοῦ κύτους δ´	ὑπὲρ	τῶν πλεκτανῶν ἔχουσι κοῖλον (αὐλόν,
[4, 3]	ὀφθαλμούς· καὶ ὅταν δέξηται τὸ	ὕδωρ,	ἐπιλαμβάνει τὸ στόμα τοῖς ἐπικαλύμμασιν
[4, 3]	ὀδοῦσιν. Δέχεται μὲν οὖν τὸ	ὕδωρ	παρὰ τὸ στόμα, ἀπωθῶν τοῖς
[4, 9]	γὰρ ὀχεία τὰ πολλὰ γίνεται	νύκτωρ.	(Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων γένος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/11/2009