Livre, chapitre
[4, 4]	Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει	ἐκ	γενετῆς. Ἔστι δὲ πάντα τὰ
[4, 9]	διάλεκτον. Ὅσοι δὲ γίνονται κωφοὶ	ἐκ	γενετῆς, πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται·
[4, 2]	τοὺς δ´ ἐντὸς ὥσπερ γομφίους,	ἐκ	μὲν τοῦ κάτω μέρους τέτταρας
[4, 3]	κοιλία τούτου ἐχομένη δικρόα, (ἧς	ἐκ	μέσης μὲν τὸ ἔντερόν ἐστιν
[4, 4]	μὲν μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον.	Ἐκ	μέσου δὲ τούτου ἡ κεφαλὴ
[4, 8]	δ´ ὅταν ἴδωσιν οἱ ἁλιεῖς	ἐκ	πάνυ πολλοῦ νεμομένους (ἀθρόους πολλοὺς
[4, 4]	ἔξοδος τοῖς μὲν ἄλλοις ἐστὶν	ἐκ	πλαγίου· ἔστι γὰρ πόρος ᾗ
[4, 8]	καὶ οἱ κνῖπες τοῦ μέλιτος·	(ἐκ	πολλοῦ γὰρ αἰσθάνονται ὡς τῇ
[4, 11]	καὶ τετράποσι καὶ πᾶσιν ὅσα	ἐκ	συνδυασμοῦ τίκτει ζῷον ἢ ᾠὸν
[4, 2]	στόμαχον πρὸ τῆς κοιλίας, εἶτ´	ἐκ	ταύτης ἔντερον εὐθύ. Τελευτᾷ δὲ
[4, 1]	ὡς κεῖται τῶν μορίων, θεωρείσθω	ἐκ	τῆς ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγραφῆς.
[4, 9]	Δοκεῖ δὲ διαλαμπουσῶν τῶν σιαγόνων	ἐκ	τῆς ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι
[4, 5]	ἔχει καὶ σκληράς, γίνεται δ´	ἐκ	τῆς θαλάττης ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς,
[4, 4]	πολλάκις) τὰ δ´ ἀκίνητά ἐστιν	ἐκ	τῆς προσφυῆς, οἷον ἡ πίννα.
[4, 8]	τινι τόπῳ πολλοὺς ἀθρόους ὄντας,	ἐκ	τοσούτου τόπου τεκμαιρόμενοι τὰ δίκτυα
[4, 8]	εἶναι τῶν ζῴων τοὺς ἰχθῦς,	ἐκ	τοῦ διατρίβοντας περὶ τὴν θάλατταν
[4, 10]	θυννοσκόποι περιβάλλονται καθεύδοντας· (δῆλον δ´	ἐκ	τοῦ ἡσυχάζοντας καὶ τὰ λευκὰ
[4, 4]	λέγουσι τοὺς κτένας, ἐπεὶ καὶ	ἐκ	τοῦ ὀργάνου ᾧ θηρεύονται ἐξάλλονται
[4, 1]	οἷον κοχλίας, ὃς οὐκ ἐξέρχεται	ἐκ	τοῦ ὀστράκου, ἀλλ´ ἔνεστιν ὥσπερ
[4, 11]	αἱ θήλεις τῶν ἀρρένων, δῆλον	ἐκ	τοῦ παλαιότερα ἁλίσκεσθαι τὰ θήλεα
[4, 3]	Ἔχουσι δ´ ὀφθαλμοὺς οἱ μὲν	ἐκ	τοῦ πλαγίου ἄνω ὑπὸ τὸ
[4, 2]	εἷς ὑποκάτω. Τῆς δὲ κοιλίας	ἐκ	τοῦ πλαγίου ἔντερον ἁπλοῦν καὶ
[4, 6]	τῷ ὑμένι καὶ τῷ δέρματι	ἐκ	τοῦ πλαγίου· καὶ ᾗ προσπέφυκε,
[4, 2]	ὠχράν, ἔτι δ´ ἠρτημένοι ἀμφότεροι	ἐκ	τοῦ στήθους. (Ἔχουσι δ´ οὕτω
[4, 4]	τίνα τρόπον τῇ θέσει ἔχει,	ἐκ	τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω. (Τὸ δὲ
[4, 4]	Τὴν δ´ ἰδέαν οἷοί εἰσιν,	ἐκ	τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'
[4, 8]	δ´ ὅτι αἴσθησιν ἔχει, φανερὸν	ἐκ	τῶν αὐτῶν· (πρὸς ἃ γὰρ
[4, 8]	καὶ γεῦσιν ἔχει, φανερὸν δ´	ἐκ	τῶν δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ τῆς
[4, 5]	ταῖς λεπάσιν· ἡ γὰρ νομὴ	ἐκ	τῶν κάτωθεν, ὥστε τὸ μὲν
[4, 8]	ψόφου. Ὅτι μὲν οὖν ἀκούουσιν,	ἐκ	τῶν τοιούτων ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ
[4, 10]	ὥσπερ σφαῖραν συνεχομένων αὐτῶν. Ἀλλ´	ἐκ	τῶν τοιῶνδε μᾶλλον ἔστι τεκμήρασθαι
[4, 4]	πλείω. Τοῦτο δ´ ἔσται φανερὸν	ἐκ	τῶν ὕστερον μᾶλλον. Ἡ δὲ
[4, 9]	καὶ ὄρτυγες, αἱ δὲ θήλειαι	οὐκ	ᾄδουσιν. Τὰ δὲ ζῳοτόκα καὶ
[4, 8]	δ´ ἀμυδρῶς· ὀστώδη γὰρ καὶ	οὐκ	ἀπολελυμένην ἔχουσιν. Ἀλλ´ ἐνίοις τῶν
[4, 9]	καὶ ἀρτηρίαν, ἀλλὰ τὴν γλῶτταν	οὐκ	ἀπολελυμένην οὐδὲ χείλη ὥστε ἄρθρον
[4, 4]	ταῦτα ἐν μὲν τοῖς στρόμβοις	οὐκ	ἐγγίνεται, ἐν δὲ τοῖς νηρείταις
[4, 9]	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων μορίων	οὐκ	ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῆς
[4, 5]	ἤρτηται, ἅ ἐστι πικρὰ καὶ	οὐκ	ἐδώδιμα. Ἐν πολλοῖς δὲ τῶν
[4, 5]	ἀλλ´ ἔνιοι πάμπαν μικρὰ καὶ	οὐκ	ἐδώδιμα. Συμβαίνει δὲ τὴν μὲν
[4, 8]	τε γὰρ μὴ προσφάτου δελέατος	οὐκ	ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι οἱ πλεῖστοι τῶν
[4, 8]	τις δελέατι δελεάσῃ τὸν κύρτον,	οὐκ	ἐθέλουσιν εἰσδύνειν οὐδὲ πλησιάζειν, ἐὰν
[4, 1]	δ´ αὐτοῦ ἡ σὰρξ σχιστή,	οὐκ	εἰς εὐθὺ μέντοι ἀλλὰ κύκλῳ·
[4, 4]	ὀφθαλμοὺς ὑποκάτω τούτων δύο μακρούς,	οὐκ	εἰσδυομένους οὐδὲ κατακλινομένους ὥσπερ οἱ
[4, 11]	ὑστέρᾳ ἔχει καὶ προσπεφυκότα, ἀλλ´	οὐκ	ἐν τῇ γαστρί· ἐπέττετο γὰρ
[4, 4]	δὲ μήκωνα πάντα (ἔχει, ἀλλ´	οὐκ	ἐν τῷ αὐτῷ οὐδ´ ἴσην
[4, 1]	ἐν ὀστράκῳ οἷον κοχλίας, ὃς	οὐκ	ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ὀστράκου, ἀλλ´
[4, 2]	ὁ δ´ ἄρρην ἐλάττω καὶ	οὐκ	ἐπαλλάττοντα· ἔτι τοῦ μὲν ἄρρενος
[4, 7]	ἐνίοις πρὸς ἄλληλα συγγενικοῖς οὖσιν	οὐκ	ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομα οὐδέν, οἷον
[4, 4]	τῆς σαρκὸς ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´	οὐκ	ἐπὶ ταὐτὸ τῷ ἐντέρῳ, ἀλλὰ
[4, 4]	ῶν ὀστρακοδέρμων δεξιά, καὶ κινεῖται	οὐκ	ἐπὶ τὴν ἑλίκην ἀλλ´ ἐπὶ
[4, 1]	δ´ ἄλλοι μικροί, ποικίλοι, οἳ	οὐκ	ἐσθίονται. Ἄλλα τε δύο, ἥ
[4, 7]	ἃ διὰ τὸ σπάνια εἶναι	οὐκ	ἔστι θεῖναι εἰς γένος. Ἤδη
[4, 10]	δὲ κατὰ μὲν τὰ ὄμματα	οὐκ	ἔστι λαβεῖν (οὐδὲν γὰρ ἔχει
[4, 11]	ἄρρεν, ἐν (δὲ τοῖς ὀστρακοδέρμοις	οὐκ	ἔστιν, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν φυτοῖς
[4, 11]	γένεσιν ἁπλῶς ἢ ἔστιν ἢ	οὐκ	ἔστιν, οἷον (ἐν μὲν τοῖς
[4, 11]	καὶ γεννῶν, τὸ δ´ ὀχεῦον	οὐκ	ἔστιν, οὕτως (ἐν τοῖς ἰχθύσι
[4, 2]	καρκίνων παντοδαπώτερον τὸ γένος καὶ	οὐκ	εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν οὖν ἐστιν
[4, 7]	καὶ τῶν ἄλλων ζῴων στόμα	οὐκ	ἔχει, ἀλλ´ οἷον τοῖς ὀπισθοκέντροις
[4, 1]	ἐστι μικρὸν σαρκῶδες· (γλῶτταν δ´	οὐκ	ἔχει αὐτῶν οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ
[4, 8]	γὰρ ἐν μὲν τῷ φανερῷ	οὐκ	ἔχει, ἀφαιρεθέντος (δὲ τοῦ δέρματος
[4, 6]	τῶν ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται δ´ ἐνίοτε.	Οὐκ	ἔχει δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ σαρκῶδες
[4, 7]	Ὅσα δ´ ἔχει τοῦτο, ὀδόντας	οὐκ	ἔχει, ἔξω ὀλίγων τινῶν, ἐπεὶ
[4, 11]	ἔχει, οἷον κέρατα ἔλαφος θήλεια	οὐκ	ἔχει καὶ τῶν ὀρνίθων τῶν
[4, 7]	(ἁπάντων ἐστί, καὶ τὸ πτερὸν	οὐκ	ἔχει καυλὸν οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι
[4, 11]	ἄρρενα ἔχει τὰ δὲ θήλεα	οὐκ	ἔχει, οἷον κέρατα ἔλαφος θήλεια
[4, 8]	τῶν ἀσπαλάκων. Τοῦτο γὰρ ὄψιν	οὐκ	ἔχει· ὀφθαλμοὺς γὰρ ἐν μὲν
[4, 4]	ὑμένι. Τὸ δὲ καλούμενον ᾠὸν	οὐκ	ἔχει πόρον ἐν οὐδενί, ἀλλ´
[4, 4]	ἢ τῶν καρκίνων. Πρόσφυσιν δ´	οὐκ	(ἔχει πρὸς τὰ ὄστρακα ὥσπερ
[4, 4]	ἐντός. Τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν	οὐκ	ἔχει σάρκα οὐδεμίαν, οἷον ἐχῖνος,
[4, 11]	ἰχθύσιν ἐστὶ τὰ μὲν ὅλως	οὐκ	ἔχοντα ταύτην τὴν διαφορὰν ἐπ´
[4, 11]	τῶν ποταμίων κυπρῖνος καὶ βάλαγρος·	(οὐκ	ἔχουσι δ´ οἱ τοιοῦτοι οὔτε
[4, 5]	ἔστιν· ἐστέρηνται γὰρ πάντες, καὶ	οὐκ	ἔχουσι σάρκα ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ
[4, 2]	πλατέα· πλάκας δ´ ἐν ὑπτίοις	οὐκ	ἔχουσι, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[4, 11]	δὲ καὶ χαυλιόδοντας αἱ θήλειαι	οὐκ	ἔχουσι τῶν ὑῶν. Ἐν ἐνίοις
[4, 5]	δ´ ἐχῖνοι τὸ μὲν σαρκῶδες	οὐκ	ἔχουσιν, ἀλλ´ ἴδιον αὐτῶν τοῦτ´
[4, 1]	τὰ κύτη. Οἱ δὲ πολύποδες	οὐκ	ἔχουσιν εἴσω στερεὸν τοιοῦτον οὐδέν,
[4, 11]	ἐνίων αἱ θήλειαι ὅλως πλῆκτρα	οὐκ	ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ καὶ χαυλιόδοντας
[4, 7]	μόνον· ἐν δὲ τῇ κοιλίᾳ	οὐκ	ἴσχει περίττωμα. Ἔστι δ´ αὐτῶν
[4, 9]	τρίζειν. (Ἀλλὰ ταῦτα φωνεῖν μὲν	οὐκ	ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ.
[4, 1]	καὶ καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν τινες,	οὐκ	(ὀρθῶς καλοῦντες· ἔτι δὲ πτερύγια

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/11/2009