Livre, chapitre
[4, 2]	καὶ ἐξ ἄκρου πλατυτέρους (ἢ	ὁ	κάραβος, ἀνωμάλους δ´ αὐτούς· ὁ
[4, 2]	δὲ καὶ λεπτότερα πολὺ ἢ	ὁ	κάραβος, καὶ ἄλλα τέτταρα τὴν
[4, 2]	τραχύ, καθαπερεὶ μέτωπον, μεῖζον ἢ	ὁ	κάραβος. Ὅλως δὲ τὸ μὲν
[4, 8]	καὶ γὰρ ἂν μικρὸς ᾖ	ὁ	ἔξω ψόφος, ὅμως τοῖς ἐν
[4, 8]	ἰδεῖν τὰ μεγέθη καὶ τί	τὸ	γένος αὐτῶν, ἂν μὲν ἀψοφητὶ
[4, 2]	ἐντέρῳ θορικά. Ταῦτα μὲν οὖν	ὁ	ἄρρην ἔχει· ἡ δὲ θήλεια
[4, 2]	οὐδεμία διαφορὰ φαίνεται· καὶ γὰρ	ὁ	ἄρρην καὶ ἡ θήλεια ὁποτέραν
[4, 9]	οἷον καὶ ἀηδὼν ᾄδει καὶ	ὁ	ἄρρην καὶ ἡ θήλεια, πλὴν
[4, 2]	τὰς ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´ ἔχει	ὁ	ἄρρην πρὸς τὴν θήλειαν ἐν
[4, 1]	τῶν ὑπτίων, τραχύτερά τ´ ἔχει	ὁ	ἄρρην τῆς θηλείας, καὶ διαποίκιλα
[4, 2]	στρογγύλον. (Διαφέρει δ´ ὁ κάραβος	ὁ	ἄρρην τῆς θηλείας· τῆς μὲν
[4, 3]	ἄλλα πυρρὰ διαπεπασμένα. Διαφέρει δ´	ὁ	ἄρρην τῆς θηλείας τῷ τε
[4, 9]	τῇ πτήσει αἴροντα καὶ συστέλλοντα·	ὁ	γὰρ ψόφος τρῖψις τοῦ ἔσω
[4, 9]	(Ὥσπερ οὖν τῶν ὀρνίθων πετομένων	ὁ	γινόμενος ταῖς πτέρυξι ψόφος οὐ
[4, 2]	δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας καὶ καρχαρόδοντας,	ὁ	δ´ ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου μὲν
[4, 2]	ἔσχατον πρόμηκες ἔχει καὶ λεπτόν,	ὁ	δ´ ἀριστερὸς παχὺ καὶ στρογγύλον.
[4, 2]	καὶ ἐπαλλάττοντα πρὸς τῷ τραχήλῳ,	ὁ	δ´ ἄρρην ἐλάττω καὶ οὐκ
[4, 2]	τοῖς πλείστοις, καὶ ἔτι μᾶλλον.	Ὁ	δ´ ἀστακὸς τὸ μὲν ὅλον
[4, 2]	οἱ μὲν δύο κατ´ ἀλλήλους,	ὁ	δ´ εἷς ὑποκάτω. Τῆς δὲ
[4, 9]	διάλεκτον δ´ οὐ τὴν αὐτήν.	(Ὁ	δ´ ἐλέφας φωνεῖ ἄνευ μὲν
[4, 9]	σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ αἱ χελῶναι.	Ὁ	δὲ βάτραχος ἰδίαν ἔχει τὴν
[4, 2]	πλατύ, ἡ δὲ κυφὴ ὀξύ.	Ὁ	δὲ καρκίνος μόνος τῶν τοιούτων
[4, 8]	σαπρὸν ἀλλὰ πρὸς τὰ γλυκέα,	ὁ	δὲ κώνωψ πρὸς οὐδὲν γλυκὺ
[4, 4]	ἄλλοις. Τοῦτον δὲ καλοῦσι κύλλαρον.	Ὁ	δὲ νηρείτης τὸ μὲν ὄστρακον
[4, 9]	μὲν γὰρ ψοφεῖ οἷον συριγμόν,	ὁ	δὲ παραπλήσιον τῷ κόκκυγι ψόφον,
[4, 2]	ἔντερον πρὸς τῷ κυρτῷ ἐστιν,	ὁ	δὲ πόρος πρὸς τῷ κοίλῳ,
[4, 4]	λεῖον εἶναι ἐντὸς τὸ ὄστρακον.	Ὁ	δὲ σαρκῶδες τοῖς μὲν μονοθύροις
[4, 7]	ἢ εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ ἀκρίδες.	(Ὁ	δὲ τέττιξ μόνον τῶν τοιούτων
[4, 9]	τοιούτων οὐδενός. Ἀφίησι δὲ καὶ	ὁ	δελφὶς τριγμὸν καὶ μύζει, ὅταν
[4, 9]	ὥσπερ γρυλισμόν) καὶ ὁ κάπρος	ὁ	ἐν τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι δὲ
[4, 5]	πρανέσι τοῦ ὀστράκου. Ἔχει δ´	ὁ	ἐχῖνος ὀδόντας πέντε κοίλους ἔνδοθεν,
[4, 5]	δέρμα. (Ταῖς δ´ ἀκάνθαις χρῆται	ὁ	ἐχῖνος ὡς ποσίν· ταύταις γὰρ
[4, 1]	δὲ τὸ ἔντερον ἀνατείνει, κάτωθεν	ὁ	θολός, καὶ τῷ αὐτῷ ὑμένι
[4, 4]	πόρος. Οἱ δὲ πόδες καὶ	ὁ	θώραξ σκληρὰ μέν, ἧττον δ´
[4, 9]	γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν) καὶ	ὁ	κάπρος ὁ ἐν τῷ Ἀχελῴῳ,
[4, 2]	Ὀδόντας δ´ ἔχει δύο καθάπερ	ὁ	κάραβος, ἐπάνω δὲ τούτων τὰ
[4, 3]	ὧν μεταξύ ἐστιν οἷά περ	ὁ	κάραβος ἔχει πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν.
[4, 2]	εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει δ´	ὁ	κάραβος καὶ κέρκον, πτερύγια δὲ
[4, 2]	μικροὺς καὶ βραχεῖς, οὐχ ὥσπερ	ὁ	κάραβος μεγάλους. Τὸ δ´ ἐπάνω
[4, 2]	τῶν καρκίνων στρογγύλον. (Διαφέρει δ´	ὁ	κάραβος ὁ ἄρρην τῆς θηλείας·
[4, 3]	ἐν αὐτῷ ὀδόντας δύο ὥσπερ	ὁ	κάραβος, πλὴν οὐ στρογγύλοι οὗτοι
[4, 3]	μεταξὺ τῶν ἐπικαλυμμάτων, οἷά περ	ὁ	κάραβος, πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Ἐν
[4, 2]	τὸν θώρακα λεῖα, οὐχ ὥσπερ	ὁ	κάραβος τραχύς· ἀλλ´ ἐν τοῖς
[4, 1]	τοῦ ὀστράκου, ἀλλ´ ἔνεστιν ὥσπερ	ὁ	κοχλίας, καὶ ἔξω ἐνίοτε τὰς
[4, 4]	στόμα καὶ ὀδόντας ἔνια, οἷον	ὁ	κοχλίας, ὀξεῖς καὶ μικροὺς καὶ
[4, 4]	πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες καὶ	ὁ	κόχλος καὶ τἆλλα τὰ στρομβώδη.
[4, 4]	μὲν κινητικὰ αὐτῶν ἐστιν, οἷον	ὁ	κτείς (ἔνιοι γὰρ καὶ πέτεσθαι
[4, 9]	οὖν φωνήεντα ἡ φωνὴ καὶ	ὁ	λάρυγξ ἀφίησιν, τὰ δ´ ἄφωνα
[4, 2]	ὁ κάραβος, ἀνωμάλους δ´ αὐτούς·	ὁ	μὲν γὰρ δεξιὸς τὸ πλατὺ
[4, 2]	καὶ κάτωθεν καὶ ἄνωθεν, πλὴν	ὁ	μὲν δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας καὶ
[4, 1]	ποδῶν αἱ κοτυληδόνες ἅπασιν εἰσίν.	Ὁ	μὲν οὖν πολύπους καὶ ὡς
[4, 1]	σωμάτια πρόσεστιν. Τὸ δ´ ᾠὸν	ὁ	μὲν πολύπους ἓν καὶ ἀνώμαλον
[4, 1]	κατέχει ταῖς πλεκτάναις ὑπτίαις, καὶ	ὁ	μεταξὺ τῶν ποδῶν ὑμὴν διατέταται
[4, 8]	ἔχουσιν. Ἀλλ´ ἐνίοις τῶν ἰχθύων	ὁ	οὐρανός ἐστι σαρκώδης, οἷον τῶν
[4, 6]	τῆς χειρὸς καὶ προσέχεται, καθάπερ	ὁ	πολύπους ταῖς πλεκτάναις, οὕτως ὥστε
[4, 4]	τῆς δὲ περιττώσεως οὐ δῆλος	ὁ	πόρος. Οἱ δὲ πόδες καὶ
[4, 2]	δ´ ἄρρενι θορικός. Ἔστι δ´	ὁ	πόρος οὗτος πρὸς τῷ κοίλῳ
[4, 2]	θηλείας· τῆς μὲν γὰρ θηλείας	ὁ	πρῶτος ποὺς δίκρους ἐστί, τοῦ
[4, 3]	θάλατταν. Ἐχόμενος δὲ τῶν ὀδόντων	ὁ	στόμαχος βραχὺς πάμπαν, ὥστε δοκεῖν
[4, 5]	ἀντὶ γλώττης. (Τούτου δ´ ἔχεται	ὁ	στόμαχος, εἶτα ἡ κοιλία εἰς
[4, 1]	στόμα, καὶ διὰ ταύτης τείνει	ὁ	στόμαχος· ᾗ δὲ τὸ ἔντερον
[4, 1]	δὲ (τὸ σχῆμα τῶν τευθίδων	ὁ	τεῦθος· πλατύτερον γάρ ἐστι τὸ
[4, 2]	τοῖς τετράποσιν. Διαφέρει δ´ οὐδὲν	ὁ	τοῦ ἄρρενος ἢ τῆς θηλείας·
[4, 8]	ἀφίκηται πρὸς τὸν τόπον ἐκεῖνον	ὁ	ψόφος· (παραγγέλλουσί τε πᾶσι τοῖς
[4, 1]	δ´ ἄλλοι δύο ἐν ὀστρείοις,	ὅ	τε καλούμενος ὑπό τινων ναυτίλος
[4, 4]	ἐχόμενόν ἐστιν ἔντερον· συνεχὲς δ´	ὅ	τε στόμαχος καὶ τὸ ἔντερον,
[4, 10]	πλῆθος ὥστε καὶ τὸ δέλεαρ,	(ὅ	τι ἂν ἰχθύος ᾖ, ἐὰν
[4, 4]	γὰρ ἔοικεν εἶναι ὡσπερεὶ πῶμα·	ὃ	γὰρ τοῖς διθύροις ἄμφω, τοῦτο
[4, 1]	ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν χονδρῶδες,	(ὃ	γίνεται, ἐάν τις αὐτῶν παλαιωθῇ,
[4, 6]	ἀπολύεται δὲ γένος τι αὐτῶν,	ὃ	ἐάν τι προσπέσῃ κατεσθίει καὶ
[4, 9]	ὅταν φέρωνται ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ,	ὃ	καλοῦσι πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ
[4, 1]	κεφαλή, τρίτον δὲ τὸ κύτος,	ὃ	περιέχει τἀντός, καὶ καλοῦσιν αὐτὸ
[4, 1]	Τέταρτον δὲ τὸ τῶν ἐντόμων,	ὃ	πολλὰ καὶ ἀνόμοια περιείληφεν εἴδη
[4, 9]	πνεῦμα γὰρ ἔχει τούτων ἕκαστον,	ὃ	προστρίβοντα καὶ κινοῦντα ποιεῖ τοὺς
[4, 8]	μέγας καὶ βαρὺς φαίνεται πᾶσιν.	Ὃ	συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῆς τῶν
[4, 1]	τοῦ κύτους· ἔστι δὲ πρὸς	ὃ	τείνει, ὅμοιον μαστῷ· ἐν δὲ
[4, 9]	μὲν γὰρ ἔμπροσθεν προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς,	ὃ	τοῖς ἄλλοις ἀπολέλυται, (τὸ δὲ
[4, 6]	χειμῶνος τὴν σάρκα στιφρὰν ἔχουσι	(διὸ	καὶ θηρεύονται καὶ ἐδώδιμοί εἰσι)
[4, 7]	ὀστρακωδῶν, οὔτε σαρκώδης, ἀλλὰ μεταξύ.	Διὸ	καὶ οὔτ´ ἄκανθαν ἔχουσιν οὔτ´
[4, 6]	ἐστι μεταξὺ δέρματος καὶ ὀστράκου,	διὸ	καὶ τέμνεται ὥσπερ βύρσα σκληρά.
[4, 4]	μικροῖς ἢ οὐδὲν ἢ μόλις.	Διὸ	μάλιστα ἐν τοῖς μεγάλοις κτεσὶ
[4, 8]	(οἱ δ´ ἄλλοι τούτων ἧττον,	διὸ	μᾶλλον πρὸς τῷ ἐδάφει τῆς
[4, 9]	ἐξ ὧν ἡ διάλεκτός ἐστιν.	Διὸ	ὅσα γλῶτταν μὴ ἔχει ἢ
[4, 9]	μορίων οὐδὲν πλὴν τῷ φάρυγγι·	διὸ	ὅσα μὴ ἔχει πλεύμονα, οὐδὲ
[4, 9]	δὲ ζῳοτόκα καὶ τετράποδα ζῷα	ἄλλο	ἄλλην φωνὴν ἀφίησι, (διάλεκτον δ´
[4, 5]	πάντων μέγισται. Πρὸς δὲ τούτοις	ἄλλο	γένος μεγέθει μὲν μικρόν, ἀκάνθας
[4, 7]	(Ἔχει δ´ ὀφθαλμοὺς μὲν ἅπαντα,	ἄλλο	δ´ αἰσθητήριον οὐδὲν φανερόν, πλὴν
[4, 6]	τῶν κοίλων ἡ ὑγρότης ἐγγίνεται.	Ἄλλο	δ´ οὐδὲν ἔχει μόριον οὔτε
[4, 3]	δὲ κεφαλή, καὶ (εἴ τι	ἄλλο	μόριον. Ἔχουσι δ´ ὀφθαλμοὺς οἱ
[4, 2]	δὲ τὸ τῶν καρίδων, καὶ	ἄλλο	τὸ τῶν καρκίνων. (Γένη δὲ
[4, 7]	τοιούτων οὐδὲ πιμελήν, ὥσπερ οὐδ´	ἄλλο	τῶν ἀναίμων οὐδέν. Ἔνια δ´
[4, 8]	γὰρ αὐτῶν μικρόν, τὸ δ´	ἄλλο	ὥσπερ ἐν θαλάμῃ ἐστίν) καὶ
[4, 4]	τὴν χρόαν τὸ μὲν λευκόν,	(ἐκεῖνο	δ´ ἐρυθρόν. Ἔχει δ´ οὐδεμίαν
[4, 1]	τῇ ἐν τοῖς κήρυξιν ἑλίκῃ.	Ἀπὸ	δὲ ταύτης ἄνω πάλιν φέρει
[4, 4]	σηπίαις, πλὴν στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον.	Ἀπὸ	δὲ τῆς κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς
[4, 4]	κοιλότητα ἔχον ἐν ἑαυτῷ στενήν.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ ἐντέρου κάτω παρατείνει
[4, 2]	καὶ οὐχ ὁμοίαν τῇ σαρκί.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ περὶ τὰ στήθη
[4, 2]	δὲ τῶν ὀδόντων σαρκίον γλωττοειδές.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ στόματος ἔχει οἰσοφάγον
[4, 4]	ἐστὶ καὶ διοιγόμενον ὠχρὸν ἔνδοθεν.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ στόματος πόρος εἷς
[4, 7]	δ´ ἔχει καὶ κοιλίαν, καὶ	ἀπὸ	ταύτης τὸ λοιπὸν ἔντερον ἢ
[4, 5]	περιττά. Ἄνω δὲ τὰ μέλανα	ἀπὸ	τῆς ἀρχῆς τῶν ὀδόντων ἤρτηται,
[4, 4]	ἔχειν τὸ ὄστρακον τὸ ἔσχατον	ἀπὸ	τῆς κεφαλῆς. Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα
[4, 8]	(δὲ τοῦ δέρματος ὄντος παχέος	ἀπὸ	τῆς κεφαλῆς κατὰ τὴν χώραν
[4, 4]	καὶ τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται δ´	ἀπὸ	τῆς κοιλίας τῷ στομάχῳ ἐν
[4, 6]	στόμα ἐν μέσῳ, καὶ ζῇ	ἀπὸ	τῆς πέτρας ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου.
[4, 8]	πηρουμένης τῆς φύσεως· εἰσὶ γὰρ	ἀπὸ	τοῦ ἐγκεφάλου, ᾗ συνάπτει τῷ
[4, 1]	ἔχουσι πόρον ὑπὸ τὸν στόμαχον,	ἀπὸ	τοῦ ἐγκεφάλου τείνοντα πρὸς τὸ
[4, 2]	οἵ γε κάραβοι πόρον ἔχουσιν	ἀπὸ	τοῦ στήθους ἠρτημένον μέχρι πρὸς
[4, 5]	μαλακωτέρα, τὰ δὲ μέλανα τὰ	ἀπὸ	τοῦ στόματος πλείω, καὶ πρὸς
[4, 2]	Ἡ δ´ ἀρχὴ τούτων (ἐστὶν	ἀπὸ	τῶν κοτυληδόνων, αἵ εἰσιν ὑποκάτω
[4, 5]	περιττώσεως, ᾗ τετρύπηται τὸ ὄστρακον.	Ὑπὸ	δὲ τὴν κοιλίαν ἐν ἄλλῳ
[4, 10]	χειρὶ λαβεῖν ἢ πατάξαντα λαθεῖν·	(ὑπὸ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἠρεμοῦσι
[4, 10]	ἐν τῷ βυθῷ, ἢ ἀποκρύψαντες	ὑπὸ	πέτραν (ἢ θῖνα ἑαυτούς, οἱ
[4, 8]	ταῦτα θηρεύουσί τινες διὰ τὸ	ὑπὸ	ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες τὰς
[4, 1]	ἐστὶ καὶ ἄνω. (Ἀμφοτέροις δ´	ὑπὸ	ταῦτα ἐρυθρὰ ἄττα σωμάτια πρόσεστιν.
[4, 8]	ὡς τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα. Καὶ	ὑπὸ	τῆς τοῦ θείου ὀσμῆς πολλὰ
[4, 4]	καὶ κόγχαι ἔνιαι αἱ καλούμεναι	ὑπό	τινων γάλακες, τὰ δὲ τραχυόστρακα,
[4, 4]	χερσαῖοι κοχλίαι καὶ τὰ καλούμενα	ὑπό	τινων κοκάλια καὶ τῶν ἐν
[4, 1]	ἐν ὀστρείοις, ὅ τε καλούμενος	ὑπό	τινων ναυτίλος καὶ ποντίλος, ὑπ´
[4, 7]	τῷ τοὺς μὲν καλουμένους ἀχέτας	ὑπὸ	τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ ἔχειν
[4, 3]	λεπτόν· τελευτᾷ δὲ τὸ ἔντερον	ὑπὸ	τὸ ἐπικάλυμμα τὸ ἔξω, ὥσπερ
[4, 3]	μὲν ἐκ τοῦ πλαγίου ἄνω	ὑπὸ	τὸ πρανὲς εὐθὺς πολὺ διεστῶτας,
[4, 1]	Ἡ μὲν οὖν μύτις κεῖται	ὑπὸ	τὸ στόμα, καὶ διὰ ταύτης
[4, 9]	ταῦτα ψοφεῖ τῷ ὑμένι τῷ	ὑπὸ	τὸ ὑπόζωμα, ὅσων διῄρηται, οἷον
[4, 1]	μὲν γὰρ ἄρρενες ἔχουσι πόρον	ὑπὸ	τὸν στόμαχον, ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου
[4, 8]	ἁλίσκονται δὲ διὰ τὸ καρηβαρεῖν	ὑπὸ	τοῦ ψόφου, καθάπερ εἴρηται πρότερον.
[4, 8]	εἰς τὴν γῆν, καὶ λαμβάνουσιν	ὑπὸ	τοῦ ψόφου καρηβαροῦντας. Καίτοι οὐδ´
[4, 8]	παραφερόμενα ὡς ἀκούοντα καὶ καρηβαροῦντα	ὑπὸ	τοῦ ψόφου. Ὅτι μὲν οὖν
[4, 3]	εἰσῆλθεν· οὗτοι δ´ εἰσὶν (εὐθὺς	ὑπὸ	τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ ὅταν δέξηται
[4, 1]	πολλάκις παρὰ τὴν γῆν, εἶθ´	ὑπὸ	τῶν κυμάτων ἐκκλύζεται εἰς τὸ
[4, 2]	πλὴν οἱ κάραβοι μικρὸν στόμαχον	πρὸ	τῆς κοιλίας, εἶτ´ ἐκ ταύτης
[4, 1]	πλεκτάνῃ χρῆται ἐν ταῖς ὀχείαις.	Πρὸ	τοῦ κύτους δ´ ὑπὲρ τῶν
[4, 9]	φθέγγεται, οἷον ὄρτυξ, τὰ δὲ	πρὸ	τοῦ μάχεσθαι προκαλούμενα οἷον πέρδικες〉
[4, 7]	καυλὸν οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι κεραίας	πρὸ	τῶν ὀμμάτων ἔχει ἔνια, οἷον
[4, 2]	δ´ ἔχουσιν ἀμφότερα κεραίας δύο	πρὸ	τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας καὶ τραχείας,
[4, 5]	ζῴων τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἢ	τὸ	ἀνάλογον· καὶ γὰρ ἐν ταῖς
[4, 11]	δὲ μὴ τρίχας ἔχοντα κατὰ	τὸ	ἀνάλογον. Καὶ ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ
[4, 2]	καὶ οὐ συνεχεῖς. Κινοῦσι δὲ	τὸ	ἄνω μέρος ἀμφότεροι, καὶ προσπιέζουσι
[4, 7]	χρόνον ζῇ διαιρούμενα, καὶ κινεῖται	τὸ	ἀποτμηθὲν ἐπ´ ἀμφότερα τὰ ἔσχατα·
[4, 2]	μείζους) τῶν δὲ καρκίνων παντοδαπώτερον	τὸ	γένος καὶ οὐκ εὐαρίθμητον. Μέγιστον
[4, 1]	ἔτι τὸ μέγεθος. Ἔστι δὲ	τὸ	γένος ὀλίγον τῶν τεύθων. Διαφέρει
[4, 7]	αὐτὸν τρόπον. Ἔστι δὲ τοῦτο	τὸ	γένος πολλὰ εἴδη ἔχον ἐν
[4, 4]	κεράτια καὶ στόμα ἔχουσι καὶ	τὸ	γλωττοειδές· ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς
[4, 7]	ἔχει, ἀλλ´ οἷον τοῖς ὀπισθοκέντροις	τὸ	γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν καὶ συμφυὲς
[4, 8]	προσιόν (ὑπερέχει γὰρ αὐτῶν μικρόν,	τὸ	δ´ ἄλλο ὥσπερ ἐν θαλάμῃ
[4, 11]	πᾶσιν ἔστι τὸ μὲν θῆλυ	τὸ	δ´ ἄρρεν, ἐν (δὲ τοῖς
[4, 11]	μαλακοστράκοις ἔστι τὸ μὲν θῆλυ	τὸ	δ´ ἄρρεν, καὶ ἐν τοῖς
[4, 11]	ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ'	Τὸ	δ´ ἄρρεν καὶ θῆλυ τοῖς
[4, 2]	μικρὸν μὲν ὥσπερ οἱ καρκίνοι,	τὸ	δ´ εἶδος ὅμοιον τοῖς ἀστακοῖς.
[4, 9]	ὀξύτητι (καὶ βαρύτητι μάλιστα ἐπίδηλος,	τὸ	δ´ εἶδος οὐδὲν διαφέρει τῶν
[4, 4]	μὲν ᾠὸν ἐν τοῖς δεξιοῖς,	τὸ	δ´ ἔντερον ἐν τοῖς ἀριστεροῖς.
[4, 4]	τοῖς στρομβώδεσι τὸ ἕτερον μέρος.	Τὸ	δ´ ἐντὸς σαρκῶδές ἐστι, καὶ
[4, 2]	οὐχ ὥσπερ ὁ κάραβος μεγάλους.	Τὸ	δ´ ἐπάνω τῶν ὀφθαλμῶν ὀξὺ
[4, 6]	τηθύου ἐστὶ (τὸ μὲν ὠχρὸν	τὸ	δ´ ἐρυθρόν. Ἔστι δὲ καὶ
[4, 2]	ἄκανθαν ἔχει βραχεῖαν καὶ ὀρθήν.	Τὸ	δ´ ὅλον σῶμα καὶ τὰ
[4, 1]	ὑπ´ ἐνίων δ´ ᾠὸν πολύποδος·	τὸ	δ´ ὄστρακον αὐτοῦ ἐστιν οἷον
[4, 4]	τοῖς μαλακοστράκοις (ἐντὸς γὰρ ἔχει)	τὸ	δ´ ὄστρακον ἐκτός, ἐντὸς δ´
[4, 6]	σῶμα ἐν τῷ (ὀστράκῳ πᾶν,	τὸ	δ´ ὄστρακόν ἐστι μεταξὺ δέρματος
[4, 11]	μὲν τίκτον ἐστὶ καὶ γεννῶν,	τὸ	δ´ ὀχεῦον οὐκ ἔστιν, οὕτως
[4, 1]	ταῦτα ἐρυθρὰ ἄττα σωμάτια πρόσεστιν.	Τὸ	δ´ ᾠὸν ὁ μὲν πολύπους
[4, 4]	ἔχει, ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω.	(Τὸ	δὲ καλούμενον καρκίνιον τρόπον μέν
[4, 4]	περίττωμά ἐστι πᾶσιν ἐν ὑμένι.	Τὸ	δὲ καλούμενον ᾠὸν οὐκ ἔχει
[4, 4]	ἑκάτερα δύο, καὶ τρίτον μικρόν.	(Τὸ	δὲ κάτω τοῦ θώρακος μαλακὸν
[4, 7]	ἔνια τῶν ἐντόμων καὶ κέντρα.	(Τὸ	δὲ κέντρον τὰ μὲν ἔχει
[4, 3]	τὸ πλάγιον βλέπουσιν οἱ πλεῖστοι.	Τὸ	δὲ κύτος τοῦ σώματος ἕν
[4, 6]	ἔστιν αὐτῶν τὸ μὲν παχύτερον	τὸ	δὲ λεπτότερον. (Ἔσω δὲ κοῖλον
[4, 2]	ἐχομένους λεπτοὺς τρεῖς ἐφ´ ἑκάτερα,	τὸ	δὲ λοιπὸν πλεῖον μόριον τοῦ
[4, 2]	ἐφ´ ἑκάτερα ἐν τῇ οὐρᾷ·	τὸ	δὲ μέσον αὐτῶν (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες,
[4, 1]	ἃ καλοῦσι τὸ μὲν σήπιον,	τὸ	δὲ ξίφος. Διαφέρει δέ· τὸ
[4, 5]	μὲν στόμα πρὸς τῇ νομῇ,	τὸ	δὲ περίττωμα ἄνω πρὸς τοῖς
[4, 1]	καὶ λεῖον, χρῶμα δὲ λευκόν·	(τὸ	δὲ πλῆθος τοῦ ᾠοῦ τοσοῦτον
[4, 9]	ἰχθυωδῶς, ὃ τοῖς ἄλλοις ἀπολέλυται,	(τὸ	δὲ πρὸς τὸν φάρυγγα ἀπολέλυται
[4, 2]	τῇ χώρᾳ τῇ τοῦ δέρματος,	τὸ	δὲ σαρκῶδες ἐντός, τὰ δ´
[4, 4]	περιεχόμενα, μονόθυρα δὲ τὰ ἑνί·	τὸ	δὲ σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον ἡ
[4, 1]	δὲ τὸ μαλακὸν καὶ σαρκῶδες·	τὸ	δὲ σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν οὐ
[4, 1]	(ἐπάνω γάρ εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί)	τὸ	δὲ στόμα ἔχει ὄπισθεν. Τὴν
[4, 1]	ἔχεται ἡ κοιλία οἷον ἤνυστρον·	τὸ	δὲ σχῆμα ὅμοιον τῇ ἐν
[4, 8]	γλυκὺ ἀλλὰ πρὸς τὰ ὀξέα.	Τὸ	δὲ τῇ ἁφῇ αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ
[4, 6]	εἰ τὸ μὲν στόμα εἴη,	τὸ	δὲ τῇ περιττώσει ἔξοδος· καὶ
[4, 2]	καρίδων καὶ τῶν καράβων πρόμηκες,	τὸ	δὲ τῶν καρκίνων στρογγύλον. (Διαφέρει
[4, 9]	ὀχεία τὰ πολλὰ γίνεται νύκτωρ.	(Τὸ	δὲ τῶν ὀρνίθων γένος ἀφίησι
[4, 1]	ἔχον ἐν αὑτῷ ψαθυρότητα σομφήν,	τὸ	δὲ τῶν τευθίδων λεπτὸν καὶ
[4, 10]	τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὥστε καὶ	τὸ	δέλεαρ, (ὅ τι ἂν ἰχθύος
[4, 8]	θηρεύουσιν, (ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς	τὸ	δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ σιωπῶντες
[4, 10]	ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ ἁλιεῖς περὶ	τὸ	δέλεαρ ὥσπερ σφαῖραν συνεχομένων αὐτῶν.
[4, 7]	τοὺς μὲν καλουμένους ἀχέτας ὑπὸ	τὸ	διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ ἔχειν ὑμένα
[4, 1]	ἀποθνήσκει. Εἰσὶ δ´ οὗτοι μικροί,	τὸ	εἶδος ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις. Καὶ
[4, 4]	κατὰ τὸ ὄστρακον ὑπάρχει πᾶσι	τὸ	ἑλίκην ἔχειν τὸ ὄστρακον τὸ
[4, 7]	χηλὰς ἔχει τοῦτό τε καὶ	τὸ	ἐν τοῖς βιβλίοις γινόμενον σκορπιῶδες.
[4, 4]	μαστοειδέσιν· ἔχει δ´ ἐντομὰς ὥσπερ	τὸ	ἐν τῷ καράβῳ ᾠόν, πλὴν
[4, 1]	τείνει ὁ στόμαχος· ᾗ δὲ	τὸ	ἔντερον ἀνατείνει, κάτωθεν ὁ θολός,
[4, 3]	δικρόα, (ἧς ἐκ μέσης μὲν	τὸ	ἔντερόν ἐστιν ἁπλοῦν καὶ λεπτόν·
[4, 4]	δ´ ὅ τε στόμαχος καὶ	τὸ	ἔντερον, καὶ ἅπαν ἁπλοῦν μέχρι
[4, 1]	παχύτερον δ´ ἐστὶ τοῦ στομάχου	τὸ	ἔντερον. Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει
[4, 2]	Ἔτι τὰ θήλεα αὐτῶν παρὰ	τὸ	ἔντερον τὴν τῶν ᾠῶν χώραν
[4, 3]	ἁπλοῦν καὶ λεπτόν· τελευτᾷ δὲ	τὸ	ἔντερον ὑπὸ τὸ ἐπικάλυμμα τὸ
[4, 2]	χηλαί, ὅσα ἔχει χηλάς, εἰς	τὸ	ἐντός. Ἔχει δ´ ὁ κάραβος
[4, 4]	τι φοβηθῇ, συσπᾶται πάλιν εἰς	τὸ	ἐντός. Ἔχει δὲ στόμα καὶ
[4, 8]	γὰρ τό τε μέλαν καὶ	τὸ	ἐντὸς τοῦ μέλανος, τὴν καλουμένην
[4, 7]	οὔτ´ ὀστρακώδης ἐστὶν οὔθ´ οἷον	τὸ	ἐντὸς τῶν ὀστρακωδῶν, οὔτε σαρκώδης,
[4, 4]	οὐδὲν τῆς σαρκὸς ἔχει εἰς	τὸ	ἔξω γυμνόν, (οἷον τὰ καλούμενα
[4, 3]	τὸ ἔντερον ὑπὸ τὸ ἐπικάλυμμα	τὸ	ἔξω, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.
[4, 8]	τῶν φανερῶν ὀφθαλμῶν. Εἰς δὲ	τὸ	ἔξωθεν οὐδὲν σημαίνει τούτων διὰ
[4, 3]	τελευτᾷ δὲ τὸ ἔντερον ὑπὸ	τὸ	ἐπικάλυμμα τὸ ἔξω, ὥσπερ εἴρηται
[4, 4]	δὲ ταῖς πέτραις, ὅταν ἀποκλίνωσι	τὸ	ἐπικάλυμμα· τοῦτο γὰρ ἔοικεν εἶναι
[4, 2]	ἐκτίκτουσιν, τοῖς δὲ καρκίνοις, ᾗ	τὸ	ἐπίπτυγμα ἔχουσι, κατὰ μέσον τὸ
[4, 2]	τὸ ἐπίπτυγμα ἔχουσι, κατὰ μέσον	τὸ	ἐπίπτυγμα, ᾗ τὰ (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν
[4, 5]	πλείω τῶν ἐχίνων, ἓν μὲν	τὸ	ἐσθιόμενον· τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐν
[4, 4]	τὸ ἑλίκην ἔχειν τὸ ὄστρακον	τὸ	ἔσχατον ἀπὸ τῆς κεφαλῆς. Ἔτι
[4, 2]	καὶ ἕκτον ἐστὶ τὸ πλατὺ	τὸ	ἔσχατον, πέντε πλάκας ἔχον· τὰ
[4, 2]	μὲν γὰρ δεξιὸς τὸ πλατὺ	τὸ	ἔσχατον πρόμηκες ἔχει καὶ λεπτόν,
[4, 4]	δ´ αὐτῶν τῷ μαλακὸν (ἔχειν	τὸ	ἔσω τοῦ ὀστράκου. Τὴν δ´
[4, 4]	διθύροις ἄμφω, τοῦτο τοῖς στρομβώδεσι	τὸ	ἕτερον μέρος. Τὸ δ´ ἐντὸς
[4, 4]	τοῦ ὀστράκου. Τοῦ δὲ στομάχου	τὸ	ἐχόμενόν ἐστιν ἔντερον· συνεχὲς δ´
[4, 11]	Καὶ ἀνευρότερον δὲ καὶ ἀναρθρότερον	τὸ	θῆλυ μᾶλλον, καὶ λεπτοτριχώτερον, ὅσα
[4, 10]	τοιοῦτοι τριώδοντι ἡμέρας πολλάκις διὰ	τὸ	καθεύδειν· εἰ δὲ μή, οὐδὲν
[4, 10]	ἐν ταῖς πυρίαις ἁλίσκονται διὰ	τὸ	καθεύδειν. Πολλάκις δὲ καὶ οἱ
[4, 8]	ἔχουσι φανερόν, ἁλίσκονται δὲ διὰ	τὸ	καρηβαρεῖν ὑπὸ τοῦ ψόφου, καθάπερ
[4, 4]	ἐπὶ τὴν ἑλίκην ἀλλ´ ἐπὶ	τὸ	καταντικρύ. (Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν
[4, 2]	μέρος ἀμφότεροι, καὶ προσπιέζουσι πρὸς	τὸ	κάτω· βλαισοὶ δ´ ἀμφόεροι τῇ
[4, 4]	ὅμοιόν ἐστι τοῖς ἀράχναις, πλὴν	τὸ	κάτω τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ
[4, 1]	ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου τείνοντα πρὸς	τὸ	κάτω τοῦ κύτους· ἔστι δὲ
[4, 5]	ἀλλ´ ὅμοιον λαμπτῆρι μὴ ἔχοντι	τὸ	κύκλῳ δέρμα. (Ταῖς δ´ ἀκάνθαις
[4, 8]	μέλανος, τὴν καλουμένην κόρην, καὶ	τὸ	κύκλῳ πῖον, ἐλάττω μέντοι (ταῦτα
[4, 1]	ὀξὺ τῶν τεύθων, ἔτι δὲ	τὸ	κύκλῳ πτερύγιον περὶ ἅπαν ἐστὶ
[4, 1]	ὥσπερ πτερυγίοις, οἷς ἔχουσι περὶ	τὸ	κύτος, νέουσιν. Ἐπὶ δὲ τῶν
[4, 1]	ἐχομένη ἡ κεφαλή, τρίτον δὲ	τὸ	κύτος, ὃ περιέχει τἀντός, καὶ
[4, 1]	ἔτι δὲ πτερύγια κύκλῳ περὶ	τὸ	κύτος. Συμβαίνει δ´ ἐν πᾶσι
[4, 1]	κύκλῳ πτερύγιον περὶ ἅπαν ἐστὶ	τὸ	κύτος· τῇ δὲ τευθίδι ἐλλείπει.
[4, 2]	ἀμφόεροι τῇ θέσει, καθάπερ πρὸς	τὸ	λαβεῖν καὶ πιέσαι πεφυκότες. (Ἐπάνω
[4, 4]	οἷον καὶ τοῖς κτεσίν. (Καὶ	τὸ	λεγόμενον ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν, ὅταν
[4, 4]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν σκληροστράκων	τὸ	λεῖον εἶναι ἐντὸς τὸ ὄστρακον.
[4, 1]	τῇ ῥάχει· καλεῖται δὲ ῥάχις	τὸ	λεῖον, οὗ πρόσω αἱ κοτυληδόνες
[4, 4]	τῆς περιφερείας ἐστίν, ὥσπερ καὶ	τὸ	λευκὸν τοῖς κόχλοις· καὶ γὰρ
[4, 7]	καὶ κοιλίαν, καὶ ἀπὸ ταύτης	τὸ	λοιπὸν ἔντερον ἢ ἁπλοῦν ἢ
[4, 1]	ἐκτὸς τὸ στερεόν, ἐντὸς δὲ	τὸ	μαλακὸν καὶ σαρκῶδες· τὸ δὲ
[4, 1]	γένη πλείω πολυπόδων, ἓν μὲν	τὸ	μάλιστ´ ἐπιπολάζον καὶ μέγιστον αὐτῶν
[4, 1]	γίνονται γὰρ καὶ πέντε πήχεων	τὸ	μέγεθος. Γίνονται δὲ καὶ σηπίαι
[4, 1]	πλεκτάναι τηλικαῦται καὶ μείζους ἔτι	τὸ	μέγεθος. Ἔστι δὲ τὸ γένος
[4, 7]	ἀνδρὸς τό τ´ εἶδος καὶ	τὸ	μέγεθος, πλὴν ἀντὶ τῶν ὄρχεων
[4, 9]	βάτραχος ἰδίαν ἔχει τὴν γλῶτταν·	τὸ	μὲν γὰρ ἔμπροσθεν προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς,
[4, 2]	ὥστε μεταξὺ εἶναι τὴν σάρκα·	(τὸ	μὲν γὰρ ἔντερον πρὸς τῷ
[4, 1]	τὸ δὲ ξίφος. Διαφέρει δέ·	τὸ	μὲν γὰρ σήπιον (ἰσχυρὸν καὶ
[4, 1]	τῶν καλουμένων πλεκτανῶν. Ταύτης δὲ	τὸ	μέν ἐστι στόμα, ἐν ᾧ
[4, 11]	μὲν τοῖς τετράποσι πᾶσιν ἔστι	τὸ	μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν,
[4, 11]	μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις ἔστι	τὸ	μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν,
[4, 1]	πόδες μακροί εἰσι, τῶν δὲ	τὸ	μὲν κύτος μέγα, οἱ δὲ
[4, 1]	μαλακίων· τῶν μὲν γὰρ πολυπόδων	τὸ	μὲν κύτος μικρόν, οἱ δὲ
[4, 4]	καράβῳ ᾠόν, πλὴν τὴν χρόαν	τὸ	μὲν λευκόν, (ἐκεῖνο δ´ ἐρυθρόν.
[4, 1]	αὐτοῖς. Αὐτῶν δὲ πρὸς αὑτά,	τὸ	μὲν μακρότερόν ἐστιν ἡ (τευθίς,
[4, 2]	ἔτι μᾶλλον. Ὁ δ´ ἀστακὸς	τὸ	μὲν ὅλον ὑπόλευκον ἔχει τὸ
[4, 4]	καλοῦσι κύλλαρον. Ὁ δὲ νηρείτης	τὸ	μὲν ὄστρακον ἔχει λεῖον καὶ
[4, 6]	περιττώσει ἔξοδος· καὶ ἔστιν αὐτῶν	τὸ	μὲν παχύτερον τὸ δὲ λεπτότερον.
[4, 2]	ἢ ὁ κάραβος. Ὅλως δὲ	τὸ	μὲν πρόσωπον ὀξύτερον, τὸν δὲ
[4, 4]	δὲ τὸ τῶν ἐχίνων γένος,	τὸ	μὲν σαρκῶδες, ὅσα σάρκας ἔχει,
[4, 5]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Οἱ δ´ ἐχῖνοι	τὸ	μὲν σαρκῶδες οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ´
[4, 1]	πρανεῖ τοῦ σώματος, ἃ καλοῦσι	τὸ	μὲν σήπιον, τὸ δὲ ξίφος.
[4, 2]	οὖν ταῦτα, καθάπερ εἴρηται πρότερον,	τὸ	μὲν στερεὸν καὶ ὀστρακῶδες ἐκτὸς
[4, 6]	τὸ ὑγρόν, ὡς ἂν εἰ	τὸ	μὲν στόμα εἴη, τὸ δὲ
[4, 5]	νομὴ ἐκ τῶν κάτωθεν, ὥστε	τὸ	μὲν στόμα πρὸς τῇ νομῇ,
[4, 11]	ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ φυτοῖς	τὸ	μὲν τίκτον ἐστὶ καὶ γεννῶν,
[4, 2]	τοιούτων ἀνορροπύγιον· καὶ τὸ σῶμα	τὸ	μὲν τῶν καρίδων καὶ τῶν
[4, 8]	τοῖς ἐνύδροις, καλουμένοις δ´ ἰχθύσι,	τὸ	μὲν τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν
[4, 7]	ἕτερα δὲ καὶ ἀσπίσιν ὅμοια,	τὸ	μὲν χρῶμα ἐρυθρά, πτερύγια δ´
[4, 4]	ἐπὶ ταὐτὸ τῷ ἐντέρῳ, ἀλλὰ	τὸ	μὲν ᾠὸν ἐν τοῖς δεξιοῖς,
[4, 6]	Χρῶμα δὲ τοῦ τηθύου ἐστὶ	(τὸ	μὲν ὠχρὸν τὸ δ´ ἐρυθρόν.
[4, 4]	ἐρυθράν· προσπέφυκε δὲ νεανικῶς κατὰ	τὸ	μέσον. Ἐν μὲν οὖν ταῖς
[4, 1]	τούτων ὀφθαλμοὶ μεγάλοι δύο, ὧν	τὸ	μεταξὺ μικρὸς χόνδρος ἔχων ἐγκέφαλον
[4, 7]	τὴν κοιλίαν κύτος καὶ τρίτον	τὸ	μεταξὺ τούτων, οἷον τοῖς ἄλλοις
[4, 2]	καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες δὲ κενοὶ διὰ	τὸ	μὴ ἔχειν νομήν. Ἔστι δὲ
[4, 10]	τοιούτων· (οὐ γὰρ μόνον διὰ	τὸ	μὴ ὀξὺ βλέπειν ἡσυχάζουσι τῆς
[4, 2]	κυφαὶ καὶ αἱ κράγγονες καὶ	τὸ	μικρὸν γένος (αὗται γὰρ οὐ
[4, 7]	τοῖς ἄλλοις τὸ στῆθος καὶ	τὸ	νῶτόν ἐστιν. Τοῦτο δὲ τοῖς
[4, 1]	ὑπὸ τῶν κυμάτων ἐκκλύζεται εἰς	τὸ	ξηρόν, καὶ περιπεσόντος τοῦ ὀστρέου
[4, 2]	ἔχει πολὺ τοῦ καράβου, καὶ	τὸ	ὅλον σῶμα σαρκωδέστερον καὶ μαλακώτερον.
[4, 1]	ὁ τεῦθος· πλατύτερον γάρ ἐστι	τὸ	ὀξὺ τῶν τεύθων, ἔτι δὲ
[4, 1]	θηλείας, καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ	τὸ	ὀρροπύγιον ὀξύτερον. Ἔστι δὲ γένη
[4, 4]	σκληροστράκων τὸ λεῖον εἶναι ἐντὸς	τὸ	ὄστρακον. Ὁ δὲ σαρκῶδες τοῖς
[4, 4]	ὑπάρχει πᾶσι τὸ ἑλίκην ἔχειν	τὸ	ὄστρακον τὸ ἔσχατον ἀπὸ τῆς
[4, 4]	μᾶλλον. Ἴδιον δὲ τούτοις κατὰ	τὸ	ὄστρακον ὑπάρχει πᾶσι τὸ ἑλίκην
[4, 5]	ἔξοδον τῆς περιττώσεως, ᾗ τετρύπηται	τὸ	ὄστρακον. Ὑπὸ δὲ τὴν κοιλίαν
[4, 4]	ἡ περίττωσις ἐξέρχεται· τετρύπηται γὰρ	τὸ	ὄστρακον. Φανερὰ δὲ καὶ ἡ
[4, 6]	μὲν ὑμένα ἔχει νευρώδη περὶ	τὸ	ὀστρακῶδες· ἐν δὲ τούτῳ αὐτό
[4, 10]	καὶ κινοῦσιν οὐδὲν πλὴν ἠρέμα	τὸ	οὐραῖον. Δῆλον δὲ γίνεται ὅτι
[4, 2]	αἰγιαλῷ οὓς καλοῦσιν ἵππους διὰ	τὸ	οὕτω ταχέως θεῖν ὥστε μὴ
[4, 2]	ἄλλος ἐστὶν ἑλιγμός, ὥσπερ ἁρπεδόνη	τὸ	πάχος· ὧν ὑποκάτω δύο (ἄττα
[4, 7]	ἐστὶ τρία, κεφαλή τε καὶ	τὸ	περὶ τὴν κοιλίαν κύτος καὶ
[4, 5]	κάτω ἔχειν, ᾗ δ´ ἀφίησι	τὸ	περίττωμα, ἄνω. (Ταὐτὸ δὲ τοῦτο
[4, 2]	εὐθυωρίαν πρὸς τὴν οὐράν, ᾗ	τὸ	περίττωμα ἀφιᾶσι καὶ τὰ ᾠὰ
[4, 1]	ταὐτὸν τόν τε θολὸν καὶ	τὸ	περίττωμα· ἔχουσι δὲ καὶ τριχώδη
[4, 4]	τὴν κεφαλήν ἐστιν, ᾗ ἀφιᾶσι	τὸ	περίττωμα, πᾶσιν ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι
[4, 6]	ἐλέχθη πρότερον ἐν τοῖς ἄλλοις,	τὸ	περιττωματικόν. Χρῶμα δὲ τοῦ τηθύου
[4, 3]	καὶ περὶ ὀφθαλμῶν, ὅτι εἰς	τὸ	πλάγιον βλέπουσιν οἱ πλεῖστοι. Τὸ
[4, 2]	ἐκτὸς καὶ ἐντὸς καὶ εἰς	(τὸ	πλάγιον· ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς
[4, 2]	οἱ (μὲν πόδες πάντων εἰς	τὸ	πλάγιον, ὥσπερ καὶ τῶν ἐντόμων,
[4, 2]	ἔξωθεν πενταχῇ, καὶ ἕκτον ἐστὶ	τὸ	πλατὺ τὸ ἔσχατον, πέντε πλάκας
[4, 2]	αὐτούς· ὁ μὲν γὰρ δεξιὸς	τὸ	πλατὺ τὸ ἔσχατον πρόμηκες ἔχει
[4, 5]	ἐν ἅπασιν (πέντε γάρ ἐστι	τὸ	πλῆθος) καὶ περιττά. Ἄνω δὲ
[4, 10]	τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ	τὸ	πλῆθος ὄντες. Γίνονται δ´ ἐν
[4, 8]	διῃρημένα εἰς γένη, ἃ περιέχει	τὸ	πλῆθος τῶν λοιπῶν ζῴων, τά
[4, 10]	βυθῷ τῆς θαλάττης, καὶ τοσοῦτοι	τὸ	πλῆθος ὥστε καὶ τὸ δέλεαρ,
[4, 8]	οἱ ῥυάδες ἰχθύες, ὅταν ἐκχυθῇ	τὸ	πλύμα τῶν ἰχθύων, ἢ τῆς
[4, 4]	οἱονεὶ περίττωμα πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς	τὸ	πολὺ αὐτῆς) εἶτ´ ἐπικάμψαν ἄνω
[4, 3]	εἴρηται πρότερον· ὡς δ´ ἐπὶ	τὸ	πολὺ πάντες τὴν δεξιὰν ἔχουσι
[4, 11]	ποτέ τινες φαίνονται, οὐ προσθεωρήσαντες	τὸ	ποῦ ἔχουσιν ἀσκέπτως λέγουσιν. Οὔτε
[4, 3]	ἐκ τοῦ πλαγίου ἄνω ὑπὸ	τὸ	πρανὲς εὐθὺς πολὺ διεστῶτας, ἔνιοι
[4, 1]	νέοντι συμβαίνει προορᾶν μὲν (εἰς	τὸ	πρόσθεν (ἐπάνω γάρ εἰσιν οἱ
[4, 9]	ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῆς γλώττης	τὸ	πρῶτον, καὶ ἔστιν ἀτελής, καὶ
[4, 7]	τοῖς τοιούτοις, καὶ πάλιν ὅσα	τὸ	πτερὸν ἔχει ἐν κολεῷ, οἷον
[4, 7]	πτῆσις αὐτῶν (ἁπάντων ἐστί, καὶ	τὸ	πτερὸν οὐκ ἔχει καυλὸν οὐδὲ
[4, 1]	δ´ ἐστὶν ὧν ἐντὸς μὲν	τὸ	σαρκῶδες, (ἐκτὸς δὲ τὸ στερεόν,
[4, 1]	ὅσα ἄναιμα ὄντα ἐκτὸς ἔχει	τὸ	σαρκῶδες, ἐντὸς δ´ εἴ τι
[4, 4]	ἐπικάμψαν ἄνω φέρεται πάλιν πρὸς	τὸ	σαρκῶδες, καὶ ἡ τελευτὴ τοῦ
[4, 6]	ἐν δὲ τούτῳ αὐτό ἐστι	τὸ	σαρκῶδες τοῦ τηθύου, οὐδενὶ ὅμοιον
[4, 2]	τοῦ ἐντέρου ἑκατέρωθι μέχρι εἰς	τὸ	σαρκῶδες, ὑμένι λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ
[4, 8]	καὶ φεύγειν κατωτέρω, (ὅταν αἴσθωνται	τὸ	σιδήριον προσιόν (ὑπερέχει γὰρ αὐτῶν
[4, 7]	ἐν τῇ θαλάττῃ, ἃ διὰ	τὸ	σπάνια εἶναι οὐκ ἔστι θεῖναι
[4, 1]	ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσων ἐκτὸς	τὸ	στερεόν, ἐντὸς δὲ τὸ μαλακὸν
[4, 1]	μὲν τὸ σαρκῶδες, (ἐκτὸς δὲ	τὸ	στερεόν, θραυστὸν ὂν καὶ κατακτόν,
[4, 2]	θήλειαν ἐν τῇ σαρκὶ κατὰ	τὸ	στῆθος δύο λεύκ´ ἄττα καθ´
[4, 7]	μεταξὺ τούτων, οἷον τοῖς ἄλλοις	τὸ	στῆθος καὶ τὸ νῶτόν ἐστιν.
[4, 3]	μὲν οὖν τὸ ὕδωρ παρὰ	τὸ	στόμα, ἀπωθῶν τοῖς ἐπικαλύμμασιν, ἀφίησι
[4, 2]	τούτων τὰ βραγχιώδη τὰ περὶ	τὸ	στόμα, δασέα καὶ πολλά. Ταῦτα
[4, 6]	τὴν σάρκα ἐπανοιδεῖν. Ἔχει δὲ	τὸ	στόμα ἐν μέσῳ, καὶ ζῇ
[4, 1]	ταύτης ἄνω πάλιν φέρει πρὸς	τὸ	στόμα ἔντερον λεπτόν· παχύτερον δ´
[4, 7]	(ἐστίν, ἐντὸς δ´ εὐθὺς μετὰ	τὸ	στόμα ἔντερον τοῖς μὲν πλείστοις
[4, 5]	καὶ τελευτὴν συνεχὲς τοῦ ἐχίνου	τὸ	στόμα ἐστί, κατὰ δὲ τὴν
[4, 1]	μαλάκια περὶ ταύτην. Μετὰ δὲ	τὸ	στόμα ἔχουσιν οἰσοφάγον μακρὸν καὶ
[4, 1]	μὲν οὖν μύτις κεῖται ὑπὸ	τὸ	στόμα, καὶ διὰ ταύτης τείνει
[4, 4]	ἀλλ´ ὀρθούς, ὑποκάτω δὲ τούτων	(τὸ	στόμα καὶ περὶ αὐτὸ καθαπερεὶ
[4, 4]	δὲ καὶ ἡ κοιλία μετὰ	τὸ	στόμα οὖσα ἐν ταύτῃ καὶ
[4, 2]	δὲ θάλατταν δέχονται μὲν παρὰ	τὸ	στόμα πάντα τὰ τοιαῦτα, ἀφιᾶσι
[4, 3]	ὥστε δοκεῖν εὐθὺς εἶναι μετὰ	τὸ	στόμα τὴν κοιλίαν. Καὶ κοιλία
[4, 1]	προσάγονταί τε καὶ λαμβάνουσιν εἰς	τὸ	στόμα τὴν τροφήν, καὶ ὅταν
[4, 3]	ὅταν δέξηται τὸ ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει	τὸ	στόμα τοῖς ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις, ἔπειθ´
[4, 4]	σαρκῶδές ἐστι, καὶ ἐν τούτῳ	τὸ	στόμα. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[4, 5]	τὴν μὲν λεγομένην κεφαλὴν καὶ	τὸ	στόμα τὸν ἐχῖνον κάτω ἔχειν,
[4, 8]	ταριχηρῶν τι κεραμίων, ἐνθέντες εἰς	τὸ	στόμα τοῦ κεραμίου τὸν καλούμενον
[4, 8]	εἰς τὴν θήραν οἱ ἁλιεῖς,	τὸ	στόμα τοῦ σπηαίου περιαλείφουσι ταριχηραῖς
[4, 2]	προσάγεται τοὺς δύο πόδας πρὸς	τὸ	στόμα τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι δὲ
[4, 3]	καὶ αἱ μαῖαι. Ὑποκάτω δὲ	τὸ	στόμα τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἐν
[4, 1]	ὀλίγον τῶν τεύθων. Διαφέρει δὲ	(τὸ	σχῆμα τῶν τευθίδων ὁ τεῦθος·
[4, 1]	οὔτε σαρκῶδες, ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν·	τὸ	σῶμα γὰρ ὁμοίως καὶ ἔσω
[4, 7]	κύκλῳ ὄστρακον· (αὐτὸ γὰρ αὑτὸ	τὸ	σῶμα διὰ τὴν σκληρότητα σώζει,
[4, 6]	περιττοτάτην. Κέκρυπται γὰρ αὐτῶν μόνων	τὸ	σῶμα ἐν τῷ (ὀστράκῳ πᾶν,
[4, 10]	καὶ μετὰ ταῦτα γενέσθαι περὶ	τὸ	σῶμα μεταβολὴν τοῖς μὲν εἰς
[4, 6]	ἔχει δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ σαρκῶδες	τὸ	σῶμα πᾶν ἐστιν αὐτῆς. (α)
[4, 2]	μόνος τῶν τοιούτων ἀνορροπύγιον· καὶ	τὸ	σῶμα τὸ μὲν τῶν καρίδων
[4, 7]	καὶ ἄλλα ὅμοια αἰδοίῳ ἀνδρὸς	τό	τ´ εἶδος καὶ τὸ μέγεθος,
[4, 8]	μέρη τοῖς ἀληθινοῖς· ἔχουσι γὰρ	τό	τε μέλαν καὶ τὸ ἐντὸς
[4, 1]	θραυστὸν ἀλλὰ θλαστόν, οἷόν ἐστι	τό	τε τῶν καράβων γένος καὶ
[4, 5]	ταῦτα. Ἄλλα δὲ δύο γένη	τό	τε τῶν σπατάγγων καὶ τὸ
[4, 8]	γὰρ πολλὰ χαίρει χυμοῖς, καὶ	τὸ	τῆς ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ
[4, 4]	καὶ αἱ αἱμορροΐδες καὶ πᾶν	(τὸ	τοιοῦτον γένος. Προσφύονται δὲ ταῖς
[4, 8]	τοῖς σαπροῖς, καὶ προσέρχεται πρὸς	τὸ	τοιοῦτον δέλεαρ ὡς αἴσθησιν ἔχουσα
[4, 5]	Ἐν πολλοῖς δὲ τῶν ζῴων	τὸ	τοιοῦτόν ἐστιν ἢ τὸ ἀνάλογον·
[4, 8]	ἔξωθεν οὐδὲν σημαίνει τούτων διὰ	τὸ	τοῦ δέρματος πάχος, ὡς ἐν
[4, 6]	δ´ ἐρυθρόν. Ἔστι δὲ καὶ	τὸ	τῶν ἀκαληφῶν γένος ἴδιον· προσπέφυκε
[4, 8]	τι πεπήρωται γένος ἕν, οἷον	τὸ	τῶν ἀσπαλάκων. Τοῦτο γὰρ ὄψιν
[4, 1]	τῶν ὀστρέων ἐστίν. Τέταρτον δὲ	τὸ	τῶν ἐντόμων, ὃ πολλὰ καὶ
[4, 11]	τὸ τῶν ψηττῶν γένος καὶ	τὸ	τῶν ἐρυθρίνων καὶ αἱ χάνναι·
[4, 4]	τὰ καλούμενα ὄστρεα, ἔτι δὲ	τὸ	τῶν ἐχίνων γένος, τὸ μὲν
[4, 10]	πρόβατα καὶ αἶγες καὶ πᾶν	τὸ	τῶν ζῳοτόκων καὶ τετραπόδων γένος·
[4, 2]	καράβων, καὶ τούτῳ παραπλήσιον ἕτερον	τὸ	τῶν καλουμένων ἀστακῶν· οὗτοι δὲ
[4, 5]	τό τε τῶν σπατάγγων καὶ	τὸ	(τῶν καλουμένων βρύσσων· γίνονται δ´
[4, 1]	γένη ταῦτα πλείω, ἓν μὲν	τὸ	τῶν καλουμένων μαλακίων· ταῦτα δ´
[4, 2]	μαλακοστράκων ἓν μέν ἐστι γένος	τὸ	τῶν καράβων, καὶ τούτῳ παραπλήσιον
[4, 2]	διαφορὰς οὐ πολλάς. Ἓν δὲ	τὸ	τῶν καρίδων, καὶ ἄλλο τὸ
[4, 2]	τὸ τῶν καρίδων, καὶ ἄλλο	τὸ	τῶν καρκίνων. (Γένη δὲ πλείω
[4, 1]	τε τῶν καράβων γένος καὶ	τὸ	τῶν καρκίνων. Ἔτι δὲ τὰ
[4, 1]	ἀλλ´ οὐ θλαστόν· τοιοῦτον δὲ	τὸ	τῶν κοχλιῶν γένος καὶ τὸ
[4, 1]	(τῶν σηπιῶν γένος. Ἓν δὲ	τὸ	τῶν μαλακοστράκων· ταῦτα δ´ ἐστὶν
[4, 4]	νηρείταις. Ἕτερον δὲ γένος ἐστὶ	τὸ	τῶν νηρειτῶν, τὰ μὲν ἄλλα
[4, 8]	τοὺς πόρους τῆς ὀσφρήσεως, οἷον	τὸ	τῶν ὀρνίθων γένος. Ὁμοίως δὲ
[4, 1]	τὸ τῶν κοχλιῶν γένος καὶ	τὸ	τῶν ὀστρέων ἐστίν. Τέταρτον δὲ
[4, 8]	ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ καὶ	τὸ	τῶν πιόνων ἰχθύων, ὡς χαίροντες
[4, 1]	τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων, οἷον	τὸ	(τῶν σηπιῶν γένος. Ἓν δὲ
[4, 8]	ὀρνίθων γένος. Ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν.
[4, 11]	ἔστιν, οὕτως (ἐν τοῖς ἰχθύσι	τὸ	τῶν ψηττῶν γένος καὶ τὸ
[4, 1]	καὶ μέγα ἴσχει· ἔσω δὲ	τὸ	ὑγρόν, ὁμόχρουν ἅπαν καὶ λεῖον,
[4, 6]	ἰδεῖν, ᾗ ἀφίησι καὶ δέχεται	τὸ	ὑγρόν· περίττωμα γὰρ οὐδὲν ἔχει
[4, 6]	καὶ δέχεται τὴν τροφὴν καὶ	τὸ	ὑγρόν, ὡς ἂν εἰ τὸ
[4, 3]	τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ ὅταν δέξηται	τὸ	ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει τὸ στόμα τοῖς
[4, 3]	τοῖς ὀδοῦσιν. Δέχεται μὲν οὖν	τὸ	ὕδωρ παρὰ τὸ στόμα, ἀπωθῶν
[4, 8]	κόττους· ταῦτα θηρεύουσί τινες διὰ	τὸ	ὑπὸ ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες
[4, 9]	ψοφεῖ τῷ ὑμένι τῷ ὑπὸ	τὸ	ὑπόζωμα, ὅσων διῄρηται, οἷον τῶν
[4, 1]	τοῦτο ἔξωθεν μὲν ἔστιν ἰδεῖν	τὸ	φαινόμενον κύτος. Ἔστι δ´ αὐτοῦ
[4, 10]	τὰ σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ καὶ πρὸς	τὸ	φῶς τῶν λύχνων ἡσυχάζοντα φαίνονται
[4, 2]	ἡ δὲ θήλεια ᾠὰ ἔχει	τὸ	χρῶμα ἐρυθρά, ὧν ἡ πρόσφυσίς
[4, 2]	λεύκ´ ἄττα καθ´ αὑτά, ὅμοια	τὸ	χρῶμα καὶ τὴν σύστασιν ταῖς
[4, 2]	τὸ μὲν ὅλον ὑπόλευκον ἔχει	τὸ	χρῶμα, μέλανι δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει
[4, 2]	τοῦ στήθους. (Ἔχουσι δ´ οὕτω	τὸ	ᾠὸν καὶ αἱ καρίδες καὶ
[4, 11]	ἀλλ´ οὐκ ἐν τῇ γαστρί·	ἐπέττετο	γὰρ ἂν ὥσπερ ἡ τροφή.
[4, 7]	οἷον σήπιον οὔτε κύκλῳ ὄστρακον·	(αὐτὸ	γὰρ αὑτὸ τὸ σῶμα διὰ
[4, 6]	τὸ ὀστρακῶδες· ἐν δὲ τούτῳ	αὐτό	ἐστι τὸ σαρκῶδες τοῦ τηθύου,
[4, 4]	ὅμοιον τοῖς καραβοειδέσι, καὶ γίνεται	αὐτὸ	καθ´ αὑτό, τῷ δ´ εἰσδύεσθαι
[4, 4]	τούτων (τὸ στόμα καὶ περὶ	αὐτὸ	καθαπερεὶ τριχώδη ἄττα πλείω, τούτων
[4, 1]	ὃ περιέχει τἀντός, καὶ καλοῦσιν	αὐτὸ	κεφαλήν τινες, οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες·
[4, 4]	τε μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων.	Αὐτὸ	μὲν γὰρ τὴν φύσιν ὅμοιον
[4, 7]	ᾗ καὶ γεύεται καὶ εἰς	αὐτὸ	τὴν τροφὴν ἀνασπᾷ. Τοῦτο δὲ
[4, 7]	οὔτε κύκλῳ ὄστρακον· (αὐτὸ γὰρ	αὑτὸ	τὸ σῶμα διὰ τὴν σκληρότητα
[4, 4]	καραβοειδέσι, καὶ γίνεται αὐτὸ καθ´	αὑτό,	τῷ δ´ εἰσδύεσθαι καὶ ζῆν
[4, 1]	καὶ μηλολόνθη καὶ σφήξ· καὶ	ταὐτὸ	δὲ γένος αὐτῶν ἐστι καὶ
[4, 5]	δ´ ἀφίησι τὸ περίττωμα, ἄνω.	(Ταὐτὸ	δὲ τοῦτο συμβέβηκε τοῖς τε
[4, 8]	λίθοις, ἵνα φοβηθέντες συνθέωσιν εἰς	ταὐτὸ	καὶ τοῖς δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται.
[4, 4]	ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´ οὐκ ἐπὶ	ταὐτὸ	τῷ ἐντέρῳ, ἀλλὰ τὸ μὲν
[4, 4]	πέτραις, ὅταν ἀποκλίνωσι τὸ ἐπικάλυμμα·	τοῦτο	γὰρ ἔοικεν εἶναι ὡσπερεὶ πῶμα·
[4, 8]	ἕν, οἷον τὸ τῶν ἀσπαλάκων.	Τοῦτο	γὰρ ὄψιν οὐκ ἔχει· ὀφθαλμοὺς
[4, 4]	πρὸς δὲ τὰ ἀκίνητα πλείω.	Τοῦτο	δ´ ἔσται φανερὸν ἐκ τῶν
[4, 4]	προβοσκίδας, ὥσπερ καὶ αἱ μυῖαι·	τοῦτο	δ´ ἐστὶ (γλωττοειδές. Ἔχουσι δὲ
[4, 5]	ἐχίνων, ἓν μὲν τὸ ἐσθιόμενον·	τοῦτο	δ´ ἐστὶν ἐν ᾧ τὰ
[4, 11]	καὶ κάτω λεχθέντα τῶν θηλέων.	(Τοῦτο	δὲ καὶ ἐπ´ ἀνθρώπων καὶ
[4, 7]	εἰς αὐτὸ τὴν τροφὴν ἀνασπᾷ.	Τοῦτο	δὲ τοῖς μὲν μαλακόν ἐστι,
[4, 7]	στῆθος καὶ τὸ νῶτόν ἐστιν.	Τοῦτο	δὲ τοῖς μὲν πολλοῖς ἕν
[4, 10]	Μάλιστα δ´ ἐπὶ τῶν μελιττῶν	τοῦτο	δῆλον· ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ παύονται
[4, 1]	χρῆται ἀντὶ γλώττης. Μετὰ δὲ	τοῦτο	ἔξωθεν μὲν ἔστιν ἰδεῖν τὸ
[4, 3]	καὶ τῷ ἐπικαλύμματι· μεῖζον γὰρ	τοῦτο	ἔχει ἡ θήλεια, καὶ πλέον
[4, 4]	Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ κήρυκες	τοῦτο	καὶ αἱ πορφύραι στιφρόν, καὶ
[4, 6]	σὰρξ πᾶσα ὁμοία. (Προσπέφυκε δὲ	τοῦτο	κατὰ δύο τόπους τῷ ὑμένι
[4, 7]	δ´ ἔχουσι μέν, πάμπαν δὲ	τοῦτο	λεπτόν. Τὰ μὲν οὖν ἔξωθεν
[4, 7]	οἷον τοῖς ὀπισθοκέντροις τὸ γλωττοειδές,	τοῦτο	μακρὸν καὶ συμφυὲς καὶ ἀδιάσχιστον,
[4, 10]	ὑλαγμῷ. Περὶ δὲ τῶν ᾠοτοκούντων	τοῦτο	μὲν ἄδηλον, ὅτι δὲ καθεύδουσι,
[4, 7]	ἔχει ἕκαστον. Ὅσα δ´ ἔχει	τοῦτο,	ὀδόντας οὐκ ἔχει, ἔξω ὀλίγων
[4, 4]	τοῖς κόχλοις· καὶ γὰρ ἐκείνοις	τοῦτο	ὅμοιον ὑπάρχει. Ἀλλὰ πάντα τὰ
[4, 4]	ἐρυθρόν. Ἔχει δ´ οὐδεμίαν ἔξοδον	τοῦτο	οὐδὲ πόρον, ἀλλ´ ἐν ὑμένι
[4, 5]	τὸ περίττωμα, ἄνω. (Ταὐτὸ δὲ	τοῦτο	συμβέβηκε τοῖς τε στρομβώδεσι πᾶσι
[4, 7]	ἐστιν. Ἔτι δὲ χηλὰς ἔχει	τοῦτό	τε καὶ τὸ ἐν τοῖς
[4, 7]	τὸν αὐτὸν τρόπον. Ἔστι δὲ	τοῦτο	τὸ γένος πολλὰ εἴδη ἔχον
[4, 2]	ταύτης ἔντερον εὐθύ. Τελευτᾷ δὲ	τοῦτο	τοῖς μὲν καραβοειδέσι καὶ καρίσι
[4, 4]	ὃ γὰρ τοῖς διθύροις ἄμφω,	τοῦτο	τοῖς στρομβώδεσι τὸ ἕτερον μέρος.
[4, 6]	φαίνεται ἔχουσα, ἀλλ´ ὁμοία κατὰ	τοῦτο	τοῖς φυτοῖς ἐστιν. (Γένη δὲ
[4, 7]	οἷον σκορπίος· καὶ μόνον δὴ	τοῦτο	τῶν ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι
[4, 7]	πᾶσι γὰρ τοῖς μὴ ὀπισθοκέντροις	τοῦτο	ὥσπερ ὅπλον ἔχει ἕκαστον. Ὅσα
[4, 6]	(Γένη δὲ τῶν ἀκαληφῶν ἐστι	δύο,	αἱ μὲν ἐλάττους καὶ ἐδώδιμοι
[4, 2]	ἁρπεδόνη τὸ πάχος· ὧν ὑποκάτω	δύο	(ἄττα ψαθυρά ἐστι προσηρτημένα τῷ
[4, 5]	ὄντες ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα δὲ	δύο	γένη τό τε τῶν σπατάγγων
[4, 6]	οὖν ταῖς πέτραις τῷ ὀστρακώδει,	δύο	δ´ ἔχει πόρους ἀπέχοντας ἀπ´
[4, 2]	(Ἐπάνω δὲ τῶν μεγάλων ἄλλοι	δύο	δασεῖς, μικρὸν ὑποκάτω τοῦ στόματος,
[4, 1]	δ´ ὄζολιν. (Ἔτι δ´ ἄλλοι	δύο	ἐν ὀστρείοις, ὅ τε καλούμενος
[4, 2]	γὰρ οἱ κάραβοι τοὺς πρώτους	δύο	ἔχουσι) καὶ ἐν τῷ στόματι
[4, 2]	μὲν οὖν κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται,	δύο	ἔχουσιν ὀδόντας μεγάλους καὶ κοίλους,
[4, 2]	οἱ (καρκίνοι· καὶ γὰρ ὀδόντας	δύο	ἔχουσιν οἱ καρκίνοι. Ἔτι δ´
[4, 1]	οἳ οὐκ ἐσθίονται. Ἄλλα τε	δύο,	ἥ τε καλουμένη ἑλεδώνη, μήκει
[4, 2]	στόματι πόδες. Ὀδόντας δ´ ἔχει	δύο	καθάπερ ὁ κάραβος, ἐπάνω δὲ
[4, 2]	ἐστίν· ὀδόντας τε πάντ´ ἔχει	δύο	(καὶ γὰρ οἱ κάραβοι τοὺς
[4, 7]	ἀντὶ τῶν ὄρχεων πτερύγια (ἔχειν	δύο,	καὶ λαβέσθαι ποτὲ τοῦ πολυαγκίστρου
[4, 4]	προσάγεται, καὶ ἄλλους ἐφ´ ἑκάτερα	δύο,	καὶ τρίτον μικρόν. (Τὸ δὲ
[4, 2]	ὀδόντες εἰσὶ τρεῖς, οἱ μὲν	δύο	κατ´ ἀλλήλους, ὁ δ´ εἷς
[4, 4]	ἔχει ἐκείνου. Ἔχει δὲ κεράτια	δύο	λεπτὰ πυρρά, καὶ ὀφθαλμοὺς ὑποκάτω
[4, 2]	τῇ σαρκὶ κατὰ τὸ στῆθος	δύο	λεύκ´ ἄττα καθ´ αὑτά, ὅμοια
[4, 4]	τῶν κόχλων. Κάτω δ´ ἔχει	δύο	λευκὰ στιφρά, ὅμοια μαστοῖς, οἷα
[4, 4]	πυρρά, καὶ ὀφθαλμοὺς ὑποκάτω τούτων	δύο	μακρούς, οὐκ εἰσδυομένους οὐδὲ κατακλινομένους
[4, 1]	ἐστι στόμα, ἐν ᾧ ἔνεισι	δύο	ὀδόντες· ὑπὲρ δὲ τούτων ὀφθαλμοὶ
[4, 4]	ἄττα πλείω, τούτων δ´ ἐχομένους	δύο	πόδας δικρόους, οἷς προσάγεται, καὶ
[4, 2]	κάμπτει δὲ καὶ προσάγεται τοὺς	δύο	πόδας πρὸς τὸ στόμα τοὺς
[4, 8]	ἐγκεφάλου, ᾗ συνάπτει τῷ μυελῷ,	δύο	πόροι νευρώδεις καὶ ἰσχυροὶ