Livre, chapitre
[4, 8]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Η'	Περὶ δὲ τῶν αἰσθήσεων νῦν
[4, 7]	ἀπὸ ταύτης τὸ λοιπὸν ἔντερον	ἢ	ἁπλοῦν ἢ εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ
[4, 10]	τινὸς ἐχόμενοι ἐν τῷ βυθῷ,	ἢ	ἀποκρύψαντες ὑπὸ πέτραν (ἢ θῖνα
[4, 11]	καὶ σιμοτέραν, οὐ τοῦ θήλεος	ἢ	ἄρρενος λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ γένους.
[4, 7]	πλὴν ὅσα ἢ λίαν κατέψυκται	ἢ	διὰ μικρότητα ταχὺ καταψύχεται, ἐπεὶ
[4, 8]	εὐλαβοῦνται ψόφον ποιεῖν ἢ κώπης	ἢ	δικτύων οἱ περὶ τὴν θήραν
[4, 7]	τὸ λοιπὸν ἔντερον ἢ ἁπλοῦν	ἢ	εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ ἀκρίδες. (Ὁ
[4, 2]	δὲ μύτιν ἢ μήκωνα πλείω	ἢ	ἐλάττω πάντ´ ἔχει ταῦτα. Τὰς
[4, 1]	ὑπτίοις ἢ ἐν τοῖς πρανέσιν	(ἢ	ἐν ἀμφοῖν, καὶ οὔτε ὀστῶδες
[4, 1]	ἔχοντα ἢ ἐν τοῖς ὑπτίοις	ἢ	ἐν τοῖς πρανέσιν (ἢ ἐν
[4, 1]	κατὰ τοὔνομά ἐστιν ἐντομὰς ἔχοντα	ἢ	ἐν τοῖς ὑπτίοις ἢ ἐν
[4, 11]	οὖν τοῖς ἄλλοις γένεσιν ἁπλῶς	ἢ	ἔστιν ἢ οὐκ ἔστιν, οἷον
[4, 10]	βυθῷ, ἢ ἀποκρύψαντες ὑπὸ πέτραν	(ἢ	θῖνα ἑαυτούς, οἱ δὲ πλατεῖς
[4, 10]	τῆς γῆς ἢ τῆς ἄμμου	ἢ	ίθου τινὸς ἐχόμενοι ἐν τῷ
[4, 8]	ὅτι μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον ποιεῖν	ἢ	κώπης ἢ δικτύων οἱ περὶ
[4, 7]	ζωὴν τὰ ἔντομα, πλὴν ὅσα	ἢ	λίαν κατέψυκται ἢ διὰ μικρότητα
[4, 5]	πᾶσι τὰ τοιαῦτα ἢ πάμπαν	ἢ	μᾶλλον. Κατὰ μὲν οὖν τὴν
[4, 9]	Διὸ ὅσα γλῶτταν μὴ ἔχει	ἢ	μὴ ἀπολελυμένην, οὐ διαλέγεται. Ψοφεῖν
[4, 4]	τὰ δὲ καὶ ἐν τεθνεῶσιν	ἢ	μὴ κινουμένοις οὐ δῆλα. Τὴν
[4, 2]	Καὶ τὴν καλουμένην δὲ μύτιν	ἢ	μήκωνα πλείω ἢ ἐλάττω πάντ´
[4, 4]	δὲ τοῖς μικροῖς ἢ οὐδὲν	ἢ	μόλις. Διὸ μάλιστα ἐν τοῖς
[4, 9]	τοῦ μάχεσθαι προκαλούμενα οἷον πέρδικες〉	ἢ	νικῶντα, οἷον ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι δ´
[4, 2]	μείζους καὶ ἐξ ἄκρου πλατυτέρους	(ἢ	ὁ κάραβος, ἀνωμάλους δ´ αὐτούς·
[4, 2]	βραχύτερα δὲ καὶ λεπτότερα πολὺ	ἢ	ὁ κάραβος, καὶ ἄλλα τέτταρα
[4, 2]	καὶ τραχύ, καθαπερεὶ μέτωπον, μεῖζον	ἢ	ὁ κάραβος. Ὅλως δὲ τὸ
[4, 4]	ἐστιν, ἐν δὲ τοῖς μικροῖς	ἢ	οὐδὲν ἢ μόλις. Διὸ μάλιστα
[4, 11]	ἄλλοις γένεσιν ἁπλῶς ἢ ἔστιν	ἢ	οὐκ ἔστιν, οἷον (ἐν μὲν
[4, 5]	ἐστιν ἐν πᾶσι τὰ τοιαῦτα	ἢ	πάμπαν ἢ μᾶλλον. Κατὰ μὲν
[4, 10]	ὥστε καὶ τῇ χειρὶ λαβεῖν	ἢ	πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ δὲ τὸν
[4, 10]	τοῖς πλείστοις περὶ τέτταρα ἔτη	ἢ	πέντε· ἤδη δὲ γεγόνασι καὶ
[4, 11]	συνδυασμοῦ τίκτει ζῷον ἢ ᾠὸν	ἢ	σκώληκα. Ἐν μὲν οὖν τοῖς
[4, 10]	δὲ πλεῖστα καθεύδουσι τῆς γῆς	ἢ	τῆς ἄμμου ἢ ίθου τινὸς
[4, 8]	ἐκχυθῇ τὸ πλύμα τῶν ἰχθύων,	ἢ	τῆς ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς
[4, 10]	Καθεύδουσι δὲ τῆς νυκτὸς μᾶλλον	ἢ	τῆς ἡμέρας οὕτως ὥστε βαλλόντων
[4, 2]	δ´ οὐδὲν ὁ τοῦ ἄρρενος	ἢ	τῆς θηλείας· ἀμφότεροι γάρ εἰσι
[4, 8]	κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου χάριν	ἢ	τῆς κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ
[4, 5]	τῶν ζῴων τὸ τοιοῦτόν ἐστιν	ἢ	τὸ ἀνάλογον· καὶ γὰρ ἐν
[4, 4]	θώραξ σκληρὰ μέν, ἧττον δ´	ἢ	τῶν καρκίνων. Πρόσφυσιν δ´ οὐκ
[4, 11]	ὅσα ἐκ συνδυασμοῦ τίκτει ζῷον	ἢ	ᾠὸν ἢ σκώληκα. Ἐν μὲν
[4, 1]	τὴν τροφήν, καὶ ὅταν χειμὼν	ᾖ,	βαλλόμεναι πρός τινα πέτραν ὥσπερ
[4, 10]	δέλεαρ, (ὅ τι ἂν ἰχθύος	ᾖ,	ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ τῆς γῆς,
[4, 8]	θαλάμαις· καὶ γὰρ ἂν μικρὸς	ᾖ	ὁ ἔξω ψόφος, ὅμως τοῖς
[4, 4]	γὰρ πόρος ᾗ (πορεύεται ἔξω·	ἡ	γὰρ μήκων, ὥσπερ εἴρηται, περίττωμά
[4, 5]	στρομβώδεσι πᾶσι καὶ ταῖς λεπάσιν·	ἡ	γὰρ νομὴ ἐκ τῶν κάτωθεν,
[4, 9]	ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι οἱ ὀφθαλμοί·	ἡ	γὰρ ὀχεία τὰ πολλὰ γίνεται
[4, 9]	λάρυγξ ἀφίησιν, τὰ δ´ ἄφωνα	ἡ	(γλῶττα καὶ τὰ χείλη· ἐξ
[4, 9]	μάλιστα ἔχει διάλεκτον ὅσοις ὑπάρχει	ἡ	γλῶττα πλατεῖα, καὶ ὅσα ἔχουσι
[4, 5]	δὲ τῶν ἄλλων εἰς μῆκος·	ἡ	δ´ ἄκανθα οὐ μεγάλη οὐδ´
[4, 4]	ἅπαν ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου.	Ἡ	δ´ ἀρχὴ τοῦ (ἐντέρου περὶ
[4, 2]	ὥσπερ ἡ τοῦ κήρυκος μήκων.	Ἡ	δ´ ἀρχὴ τούτων (ἐστὶν ἀπὸ
[4, 9]	οὐδὲν διαφέρει τῶν αὐτῶν γενῶν·	ἡ	δ´ ἐν τοῖς ἄρθροις, ἣν
[4, 2]	μὲν οὖν ὁ ἄρρην ἔχει·	ἡ	δὲ θήλεια ᾠὰ ἔχει τὸ
[4, 4]	τοῖς ἐλάττοσι πάμπαν μικρά ἐστιν.	Ἡ	δὲ κεφαλὴ ἐξέρχεται πᾶσι τὸν
[4, 2]	τοῖς πρανέσιν ὅμοια τοῖς καράβοις.	Ἡ	δὲ κραγγὼν ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους
[4, 2]	ἀκανθῶδες, πλὴν αὕτη μὲν πλατύ,	ἡ	δὲ κυφὴ ὀξύ. Ὁ δὲ
[4, 1]	μεῖζον τῆς τοῦ πολύποδος κεφαλῆς.	Ἡ	δὲ σηπία δύο τε τὰ
[4, 1]	μὲν μακρότερόν ἐστιν ἡ (τευθίς,	ἡ	δὲ σηπία πλατύτερον. Τῶν δὲ
[4, 4]	θυρίδα πλατεῖαν ἔχοντες, οἷον ἐπίθεμα.	Ἡ	δὲ τοῦ περιττώματος ἔξοδος τοῖς
[4, 7]	διάφορα, ὥσπερ καὶ τἆλλα ζῷα.	Ἡ	δὲ τοῦ σώματος σὰρξ οὔτ´
[4, 4]	φανερὸν ἐκ τῶν ὕστερον μᾶλλον.	Ἡ	δὲ φύσις τῶν στρομβοειδῶν ἁπάντων
[4, 9]	καὶ τὰ χείλη· ἐξ ὧν	ἡ	διάλεκτός ἐστιν. Διὸ ὅσα γλῶτταν
[4, 8]	ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ καὶ	ἡ	ἔγχελυς τοῦτον τὸν τρόπον· τιθέασι
[4, 4]	Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις τοιαύτη	ἡ	ἔξοδος (τῆς περιττώσεως, τῇ δ´
[4, 3]	ἐπικαλύμματι· μεῖζον γὰρ τοῦτο ἔχει	ἡ	θήλεια, καὶ πλέον ἀφεστηκὸς καὶ
[4, 2]	καὶ γὰρ ὁ ἄρρην καὶ	ἡ	θήλεια ὁποτέραν ἂν τύχῃ τῶν
[4, 9]	ἄρρην καὶ ἡ θήλεια, πλὴν	(ἡ	θήλεια παύεται ὅταν ἐπῳάζῃ καὶ
[4, 9]	ᾄδει καὶ ὁ ἄρρην καὶ	ἡ	θήλεια, πλὴν (ἡ θήλεια παύεται
[4, 7]	καὶ ἐπὶ τὴν οὐράν, οἷον	ἡ	καλουμένη σκολόπενδρα. (Ἔχει δ´ ὀφθαλμοὺς
[4, 2]	κέρκον, πτερύγια δὲ πέντε· καὶ	ἡ	καρὶς ἡ κυφὴ τὴν οὐρὰν
[4, 1]	τευθίς. (Μετὰ δὲ τοὺς πόδας	ἡ	κεφαλή ἐστιν ἁπάντων ἐν μέσῳ
[4, 7]	μὲν οὖν τοῦ μέσου καὶ	ἡ	κεφαλὴ καὶ ἡ κοιλία ζῇ,
[4, 4]	ἧττον. Ἐκ μέσου δὲ τούτου	ἡ	κεφαλὴ καὶ κεράτια δύο· ταῦτα
[4, 7]	κοιλία ζῇ, ἄνευ δὲ τούτου	ἡ	κεφαλὴ οὐ ζῇ. (Ὅσα δὲ
[4, 1]	πόδες, δεύτερον δὲ τούτων ἐχομένη	ἡ	κεφαλή, τρίτον δὲ τὸ κύτος,
[4, 5]	δ´ ἔχεται ὁ στόμαχος, εἶτα	ἡ	κοιλία εἰς πέντε μέρη διῃρημένη,
[4, 7]	μέσου καὶ ἡ κεφαλὴ καὶ	ἡ	κοιλία ζῇ, ἄνευ δὲ τούτου
[4, 4]	τὸ ὄστρακον. Φανερὰ δὲ καὶ	ἡ	κοιλία μετὰ τὸ στόμα οὖσα
[4, 1]	περιφερῆ ὀρνιθώδη. Τούτου δ´ ἔχεται	ἡ	κοιλία οἷον ἤνυστρον· τὸ δὲ
[4, 4]	(Τοῦ δὲ στόματος ἔχεται εὐθὺς	ἡ	κοιλία. Ὁμοία δ´ ἐστὶν ἡ
[4, 4]	ἡ κοιλία. Ὁμοία δ´ ἐστὶν	ἡ	κοιλία προλόβῳ ὄρνιθος ἡ τῶν
[4, 2]	πτερύγια τέτταρα. Ἔχει δὲ καὶ	ἡ	κραγγὼν πτερύγια ἐφ´ ἑκάτερα ἐν
[4, 2]	δὲ πέντε· καὶ ἡ καρὶς	ἡ	κυφὴ τὴν οὐρὰν καὶ πτερύγια
[4, 4]	ἕρπει· νέμεται δ´ ἀπολυομένη καὶ	ἡ	λεπάς. Κοινὸν δὲ καὶ τούτων
[4, 4]	τὸ δὲ σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον	ἡ	λεπάς. Τῶν δὲ διθύρων τὰ
[4, 7]	τὰ δ´ ἀνέλυτρά ἐστιν, ὥσπερ	ἡ	μέλιττα· ἀνορροπύγιος δ´ ἡ πτῆσις
[4, 8]	αὐτοῖς πάντα χαίρει χυμοῖς, οἷον	ἡ	μέλιττα πρὸς οὐδὲν προσιζάνει σαπρὸν
[4, 9]	ἔτι δὲ χαλκὶς καὶ κόκκυξ·	ἡ	μὲν γὰρ ψοφεῖ οἷον συριγμόν,
[4, 2]	πτερύγια τὰ ἐν τῷ ὑπτίῳ	ἡ	μὲν θήλεια μεγάλα ἔχει καὶ
[4, 1]	φοβηθῇ, μάλιστα δ´ ἡ σηπία.	Ἡ	μὲν οὖν μύτις κεῖται ὑπὸ
[4, 9]	αἱ φωναὶ καὶ αἱ διάλεκτοι.	Ἡ	μὲν οὖν φωνὴ ὀξύτητι (καὶ
[4, 4]	ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον (ἔστι γὰρ	ἡ	μήκων οἱονεὶ περίττωμα πᾶσι τοῖς
[4, 7]	πτηνῶν ἔλυτρον τοῖς πτεροῖς, ὥσπερ	ἡ	μηλολόνθη, τὰ δ´ ἀνέλυτρά ἐστιν,
[4, 4]	θαλάττιον οὖς, ὑποκάτω τοῦ ὀστράκου	ἡ	περίττωσις ἐξέρχεται· τετρύπηται γὰρ τὸ
[4, 4]	ἐστιν ἐκ τῆς προσφυῆς, οἷον	ἡ	πίννα. (Τὰ δὲ στρομβώδη πάντα
[4, 2]	ἔχει τὸ χρῶμα ἐρυθρά, ὧν	ἡ	πρόσφυσίς ἐστι πρὸς τῇ κοιλίᾳ
[4, 4]	ταῖς κόγχαις τοιοῦτον, ὧν ἐστιν	ἡ	πρόσφυσις παραπλησία, καὶ ἐν τοῖς
[4, 7]	ὥσπερ ἡ μέλιττα· ἀνορροπύγιος δ´	ἡ	πτῆσις αὐτῶν (ἁπάντων ἐστί, καὶ
[4, 8]	γὰρ δελεάζεται τοῖς δυσώδεσιν, ὥσπερ	ἡ	σάλπη τῇ κόπρῳ. Ἔτι δὲ
[4, 6]	ὅμοιον τῶν ἄλλων· αὕτη μέντοι	ἡ	σὰρξ πᾶσα ὁμοία. (Προσπέφυκε δὲ
[4, 1]	φαινόμενον κύτος. Ἔστι δ´ αὐτοῦ	ἡ	σὰρξ σχιστή, οὐκ εἰς εὐθὺ
[4, 1]	δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ μέγιστον	ἡ	σηπία ἔχει· ἀφίησι μὲν οὖν
[4, 1]	ἅπαντα, ὅταν φοβηθῇ, μάλιστα δ´	ἡ	σηπία. Ἡ μὲν οὖν μύτις
[4, 1]	τῶν θηλειῶν (διαφέρει, καὶ μάλιστα	ἡ	σηπία· τά τε γὰρ πρανῆ
[4, 4]	πάλιν πρὸς τὸ σαρκῶδες, καὶ	ἡ	τελευτὴ τοῦ ἐντέρου παρὰ τὴν
[4, 1]	αὑτά, τὸ μὲν μακρότερόν ἐστιν	ἡ	(τευθίς, ἡ δὲ σηπία πλατύτερον.
[4, 1]	Ἔστι δὲ πελάγιον, ὥσπερ καὶ	ἡ	τευθίς. (Μετὰ δὲ τοὺς πόδας
[4, 9]	πλεύμονα, οὐδὲ φθέγγεται· (διάλεκτος δ´	ἡ	τῆς φωνῆς ἐστι τῇ γλώττῃ
[4, 2]	εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ ταῦτα ὥσπερ	ἡ	τοῦ κήρυκος μήκων. Ἡ δ´
[4, 11]	γαστρί· ἐπέττετο γὰρ ἂν ὥσπερ	ἡ	τροφή. (Ἣν δὲ λέγουσι διαφορὰν
[4, 4]	ἐστὶν ἡ κοιλία προλόβῳ ὄρνιθος	ἡ	τῶν κόχλων. Κάτω δ´ ἔχει
[4, 6]	ἐν θατέρῳ δὲ τῶν κοίλων	ἡ	ὑγρότης ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´ οὐδὲν
[4, 4]	ἐντὸς τρόπον μέν τινα παραπλήσιος	ἡ	φύσις ἐστὶ πάντων, καὶ μάλιστα
[4, 9]	διάρθρωσις. Τὰ μὲν οὖν φωνήεντα	ἡ	φωνὴ καὶ ὁ λάρυγξ ἀφίησιν,
[4, 4]	ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι τῆς μήκωνος,	ἥ	ἐστιν ἐν τῷ πυθμένι. Ταῦτα
[4, 1]	(τῇ δ´ ἐσχάτῃ τῶν πλεκτανῶν,	ἥ	ἐστιν ὀξυτάτη τε καὶ μόνη
[4, 1]	οὐκ ἐσθίονται. Ἄλλα τε δύο,	ἥ	τε καλουμένη ἑλεδώνη, μήκει τε
[4, 4]	ἐντέρου παρὰ τὴν κεφαλήν ἐστιν,	ᾗ	ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα, πᾶσιν ὁμοίως
[4, 6]	ἔξω διὰ τοῦ ὀστράκου φέροντας,	ᾗ	ἀφίησι καὶ δέχεται τὴν τροφὴν
[4, 6]	μικροὺς καὶ οὐ ῥᾳδίους ἰδεῖν,	ᾗ	ἀφίησι καὶ δέχεται τὸ ὑγρόν·
[4, 5]	στόμα τὸν ἐχῖνον κάτω ἔχειν,	ᾗ	δ´ ἀφίησι τὸ περίττωμα, ἄνω.
[4, 1]	διὰ ταύτης τείνει ὁ στόμαχος·	ᾗ	δὲ τὸ ἔντερον ἀνατείνει, κάτωθεν
[4, 3]	τοῦ στόματος, ἐπιλαμβάνων τοῖς ἐπικαλύμμασιν,	ᾗ	εἰσῆλθεν· οὗτοι δ´ εἰσὶν (εὐθὺς
[4, 7]	καὶ τὰ ὀστρακόδερμα ἔχει πάντα)	ᾗ	καὶ γεύεται καὶ εἰς αὐτὸ
[4, 4]	ἐκ πλαγίου· ἔστι γὰρ πόρος	ᾗ	(πορεύεται ἔξω· ἡ γὰρ μήκων,
[4, 6]	δέρματι ἐκ τοῦ πλαγίου· καὶ	ᾗ	προσπέφυκε, ταύτῃ ἐστὶ στενότερον ἐφ´
[4, 8]	εἰσὶ γὰρ ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου,	ᾗ	συνάπτει τῷ μυελῷ, δύο πόροι
[4, 2]	ἔχουσι, κατὰ μέσον τὸ ἐπίπτυγμα,	ᾗ	τὰ (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν (ἐκτὸς δὲ
[4, 5]	πρὸς τὴν ἔξοδον τῆς περιττώσεως,	ᾗ	τετρύπηται τὸ ὄστρακον. Ὑπὸ δὲ
[4, 2]	ᾠὰ ἐκτίκτουσιν, τοῖς δὲ καρκίνοις,	ᾗ	τὸ ἐπίπτυγμα ἔχουσι, κατὰ μέσον
[4, 2]	κατ´ εὐθυωρίαν πρὸς τὴν οὐράν,	ᾗ	τὸ περίττωμα ἀφιᾶσι καὶ τὰ
[4, 10]	ὅλως οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον εἶδον.	Συνέβη	δέ τισι τῶν τοιούτων προϊούσης
[4, 1]	ὀστρέου ἁλίσσκεται (καὶ ἐν τῇ	γῇ	ἀποθνήσκει. Εἰσὶ δ´ οὗτοι μικροί,
[4, 6]	γὰρ μαδαραί, καὶ ἐάν τις	(θίγῃ,	διασπῶνται ταχέως καὶ ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι
[4, 8]	πᾶσι τοῖς ναύταις ὅτι μάλιστα	σιγῇ	πλεῖν, μέχρι περ ἂν κυκλώσωσιν.
[4, 8]	ὀσμῆς αὐτῶν. Καὶ τοῦ αὑτῶν	δὴ	αἵματος τάχιστα ὀσφραίνεσθαί φασιν αὐτούς·
[4, 1]	πρόσω αἱ κοτυληδόνες εἰσίν) ταύτῃ	δὴ	τῇ πλεκτάνῃ χρῆται ἐν ταῖς
[4, 8]	ψόφου, καθάπερ εἴρηται πρότερον. Οὐδὲ	δὴ	τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν ἔχει
[4, 7]	ἐκτός, οἷον σκορπίος· καὶ μόνον	δὴ	τοῦτο τῶν ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν.
[4, 9]	τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν ψόφον. Οὐδὲ	δὴ	τῶν μαλακίων οὐδὲν οὔτε φθέγγεται
[4, 8]	ψοφεῖν, ὅταν δὲ κυκλώσωσι, κελεύουσιν	ἤδη	βοᾶν καὶ ψοφεῖν· τὸν γὰρ
[4, 7]	οὐκ ἔστι θεῖναι εἰς γένος.	Ἤδη	γάρ φασί τινες (τῶν ἐμπειρικῶν
[4, 9]	καὶ ἄλλων ἀκούσωσιν ὀρνίθων ᾀδόντων.	Ἤδη	δ´ ὦπται καὶ ἀηδὼν νεοττὸν
[4, 10]	περὶ τέτταρα ἔτη ἢ πέντε·	ἤδη	δὲ γεγόνασι καὶ ἄνδρες καὶ
[4, 2]	ἔχει ταῦτα. Τὰς δ´ ἰδίας	ἤδη	διαφορὰς καθ´ ἕκαστον δεῖ θεωρεῖν.
[4, 10]	καὶ δελφῖνός γε καὶ ῥέγχοντος	ἤδη	ἠκρόανταί τινες. Καθεύδει δὲ καὶ
[4, 7]	δὲ τοῦτο τὸ γένος πολλὰ	εἴδη	ἔχον ἐν ἑαυτῷ, καὶ ἐνίοις
[4, 1]	ὃ πολλὰ καὶ ἀνόμοια περιείληφεν	εἴδη	ζῴων. Ἔστι δ´ ἔντομα ὅσα
[4, 7]	περίττωμα. Ἔστι δ´ αὐτῶν πλείω	εἴδη,	καὶ (διαφέρουσι μεγέθει τε καὶ
[4, 2]	οἱ δὲ κάραβοι παρὰ τὰ	βραγχιοειδῆ·	ἔχουσι δὲ τὰ βραγχιοειδῆ πολλὰ
[4, 2]	τὰ βραγχιοειδῆ· ἔχουσι δὲ τὰ	βραγχιοειδῆ	πολλὰ οἱ κάραβοι. Κοινὸν δὲ
[4, 4]	οὖσα ἐν ταύτῃ καὶ τὰ	ᾠοειδῆ.	Πάντα δὲ ταῦτα τίνα τρόπον
[4, 4]	οἷον ἡ πίννα. (Τὰ δὲ	στρομβώδη	πάντα κινεῖται καὶ ἕρπει· νέμεται
[4, 4]	ὁ κόχλος καὶ τἆλλα τὰ	στρομβώδη.	Τῶν δ´ ἄλλων τὰ μέν
[4, 4]	γενετῆς. Ἔστι δὲ πάντα τὰ	στρομβώδη	ῶν ὀστρακοδέρμων δεξιά, καὶ κινεῖται
[4, 8]	χαίροντες ἐν τῇ γεύσει καὶ	ἐδωδῇ	τοῖς τοιούτοις δελέασιν. (Τῆς δ´
[4, 1]	τούτου πρόλοβον μέγαν καὶ περιφερῆ	ὀρνιθώδη.	Τούτου δ´ ἔχεται ἡ κοιλία
[4, 11]	μὲν φάσκοντες (ὅτι τριχώδη καὶ	ἑλμινθώδη	προσπεφυκότ´ ἔχουσαί ποτέ τινες φαίνονται,
[4, 2]	στόματος, καὶ ὑποκάτω τούτων τὰ	βραγχιώδη	τὰ περὶ τὸ στόμα, δασέα
[4, 2]	βραχὺν καὶ κοιλίαν τούτου (ἐχομένην	ὑμενώδη,	ἧς πρὸς τῷ στόματι ὀδόντες
[4, 6]	ἔσωθεν πρῶτον μὲν ὑμένα ἔχει	νευρώδη	περὶ τὸ ὀστρακῶδες· ἐν δὲ
[4, 8]	Καὶ ὅλως δὲ πρὸς τὰ	κνισώδη	φέρονται πάντες θᾶττον. Καὶ τῶν
[4, 2]	ἐν τούτῳ σάρκα ἐρυθρὰν καὶ	αἱματώδη	τὴν χρόαν, τῇ δ´ ἁφῇ
[4, 8]	ἔχουσι μέν, ἔχουσι δ´ ἀμυδρῶς·	ὀστώδη	γὰρ καὶ οὐκ ἀπολελυμένην ἔχουσιν.
[4, 1]	τὸ περίττωμα· ἔχουσι δὲ καὶ	τριχώδη	ἄττα ἐν τῷ σώματι. Τῇ
[4, 4]	στόμα καὶ περὶ αὐτὸ καθαπερεὶ	τριχώδη	ἄττα πλείω, τούτων δ´ ἐχομένους
[4, 11]	ἀλλ´ οἱ μὲν φάσκοντες (ὅτι	τριχώδη	καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί ποτέ
[4, 4]	ἐν τῷ γιγγλυμώδει. Καὶ τὰ	τριχώδη	πᾶσιν ὑπάρχει κύκλῳ τούτοις, οἷον
[4, 9]	στόματι πνευματῶδες ὥσπερ ὅταν ἄνθρωπος	ἐκπνέῃ	καὶ αἰάζῃ, μετὰ δὲ τοῦ
[4, 7]	ἡ κεφαλὴ καὶ ἡ κοιλία	ζῇ,	ἄνευ δὲ τούτου ἡ κεφαλὴ
[4, 6]	τὸ στόμα ἐν μέσῳ, καὶ	ζῇ	ἀπὸ τῆς πέτρας ὥσπερ (ἀπ´
[4, 7]	καὶ πολύποδά ἐστι, πολὺν χρόνον	ζῇ	διαιρούμενα, καὶ κινεῖται τὸ ἀποτμηθὲν
[4, 7]	δὲ τούτου ἡ κεφαλὴ οὐ	ζῇ.	(Ὅσα δὲ μακρὰ καὶ πολύποδά
[4, 1]	Τὴν δὲ κεφαλήν, ἕως ἂν	ζῇ,	σκληρὰν ἔχει καθάπερ ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται
[4, 9]	ὥσπερ ὅταν ἄνθρωπος ἐκπνέῃ καὶ	αἰάζῃ,	μετὰ δὲ τοῦ μυκτῆρος ὅμοιον
[4, 9]	πλὴν (ἡ θήλεια παύεται ὅταν	ἐπῳάζῃ	καὶ τὰ νεόττια ἔχῃ· ἐνίων
[4, 8]	ἐπιπολάζοντας, καὶ βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ	μεγέθη	καὶ τί τὸ γένος αὐτῶν,
[4, 1]	ἀφίησι μὲν οὖν ἅπαντα, ὅταν	φοβηθῇ,	μάλιστα δ´ ἡ σηπία. Ἡ
[4, 4]	τὸν αὐτὸν τρόπον· κἄν τι	φοβηθῇ,	συσπᾶται πάλιν εἰς τὸ ἐντός.
[4, 10]	καὶ ταῖς φοραῖς, ἄν τι	κινηθῇ	ἡσυχαζόντων αὐτῶν· φέρεται γὰρ ὥσπερ
[4, 2]	Ἀπὸ δὲ τοῦ περὶ τὰ	στήθη	κηρυκώδους ἄλλος ἐστὶν ἑλιγμός, ὥσπερ
[4, 9]	δελφὶς τριγμὸν καὶ μύζει, ὅταν	ἐξέλθῃ,	(ἐν τῷ ἀέρι, οὐχ ὁμοίως
[4, 7]	πτερὸν ἔχει ἐν κολεῷ, οἷον	(μηλολόνθη	καὶ κάραβος καὶ κανθαρὶς καὶ
[4, 1]	καὶ πτερωτά, οἷον μέλιττα καὶ	μηλολόνθη	καὶ σφήξ· καὶ ταὐτὸ δὲ
[4, 7]	ἔλυτρον τοῖς πτεροῖς, ὥσπερ ἡ	μηλολόνθη,	τὰ δ´ ἀνέλυτρά ἐστιν, ὥσπερ
[4, 8]	δ´ οἱ ῥυάδες ἰχθύες, ὅταν	ἐκχυθῇ	τὸ πλύμα τῶν ἰχθύων, ἢ
[4, 6]	ὀργανικὸν οὔτε αἰσθητήριον οὔτε, ὥσπερ	ἐλέχθη	πρότερον ἐν τοῖς ἄλλοις, τὸ
[4, 1]	(ὃ γίνεται, ἐάν τις αὐτῶν	παλαιωθῇ,	σκληρόν. Τὰ δὲ θήλεα τῶν
[4, 6]	ἂν εἰ τὸ μὲν στόμα	εἴη,	τὸ δὲ τῇ περιττώσει ἔξοδος·
[4, 8]	τεμνόμενοι· ἐὰν δέ τις κόνυζαν	προσενέγκῃ,	ἀφιᾶσιν εὐθέως ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως δὲ
[4, 3]	ἐστιν ὠχρός, καὶ μίκρ´ ἄττα	προμήκη	λευκά, (καὶ ἄλλα πυρρὰ διαπεπασμένα.
[4, 1]	ὅμοιον τῇ ἐν τοῖς κήρυξιν	ἑλίκῃ.	Ἀπὸ δὲ ταύτης ἄνω πάλιν
[4, 4]	τῶν κηρύκων ἐστὶν ἐν τῇ	ἑλίκῃ	τοῦ ὀστράκου. Τοῦ δὲ στομάχου
[4, 5]	μῆκος· ἡ δ´ ἄκανθα οὐ	μεγάλη	οὐδ´ ἰσχυρὰ ἀλλὰ μαλακωτέρα, τὰ
[4, 2]	ἔχουσιν, ὀξεῖς τοὺς πρὸς τῇ	κεφαλῇ,	ἄλλους δὲ πέντε ἐφ´ ἑκάτερα
[4, 4]	πάμπαν μικρά ἐστιν. Ἡ δὲ	κεφαλὴ	ἐξέρχεται πᾶσι τὸν αὐτὸν τρόπον·
[4, 1]	(Μετὰ δὲ τοὺς πόδας ἡ	κεφαλή	ἐστιν ἁπάντων ἐν μέσῳ τῶν
[4, 3]	ἕν ἐστιν ἀδιόριστον, ἔτι δὲ	κεφαλή,	καὶ (εἴ τι ἄλλο μόριον.
[4, 7]	οὖν τοῦ μέσου καὶ ἡ	κεφαλὴ	καὶ ἡ κοιλία ζῇ, ἄνευ
[4, 4]	Ἐκ μέσου δὲ τούτου ἡ	κεφαλὴ	καὶ κεράτια δύο· ταῦτα δ´
[4, 7]	ζῇ, ἄνευ δὲ τούτου ἡ	κεφαλὴ	οὐ ζῇ. (Ὅσα δὲ μακρὰ
[4, 7]	οὖν κοινὰ μέρη ἐστὶ τρία,	κεφαλή	τε καὶ τὸ περὶ τὴν
[4, 1]	δεύτερον δὲ τούτων ἐχομένη ἡ	κεφαλή,	τρίτον δὲ τὸ κύτος, ὃ
[4, 7]	τὰ μὲν ἔχει τὰ ὄπισθεν	σκέλη	μείζω, τὰ δὲ πηδάλια καμπτόμενα
[4, 7]	τοὔπισθεν ὥσπερ τὰ τῶν τετραπόδων	σκέλη.	(Πάντα δ´ ἔχει τὰ πρανῆ
[4, 9]	ἄφωνα ἡ (γλῶττα καὶ τὰ	χείλη·	ἐξ ὧν ἡ διάλεκτός ἐστιν.
[4, 4]	κατὰ μέρος, οἷον περὶ τὰ	χείλη·	τὰ μὲν γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν,
[4, 9]	τὴν γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ	χείλη	ὥστε ἄρθρον τι τῆς φωνῆς
[4, 9]	Ποιεῖ δὲ τὴν ὀλολυγόνα, ὅταν	ἰσοχειλῆ	τὴν κάτω σιαγόνα ποιήσας ἐπὶ
[4, 4]	τὰ χείλη· τὰ μὲν γὰρ	λεπτοχειλῆ	ἐστιν, οἷον οἱ μύες, τὰ
[4, 4]	οἷον οἱ μύες, τὰ δὲ	παχυχειλῆ,	οἷον (τὰ λιμνόστρεα. Ἔτι τὰ
[4, 9]	ὅσα γλῶτταν μὴ ἔχει ἢ	μὴ	ἀπολελυμένην, οὐ διαλέγεται. Ψοφεῖν δ´
[4, 8]	πολύποδες οὕτω μὲν προσέχονται ὥστε	μὴ	ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´ ὑπομένειν τεμνόμενοι· ἐὰν
[4, 10]	(Ἁλίσκονται γὰρ οἱ ἰχθύες, εἰ	μὴ	διὰ τοὺς φθεῖρας καὶ τοὺς
[4, 9]	διάλεκτός ἐστιν. Διὸ ὅσα γλῶτταν	μὴ	ἔχει ἢ μὴ ἀπολελυμένην, οὐ
[4, 9]	πλὴν τῷ φάρυγγι· διὸ ὅσα	μὴ	ἔχει πλεύμονα, οὐδὲ φθέγγεται· (διάλεκτος
[4, 7]	ὑμένα φανερόν, τὰ δὲ τεττιγόνια	μὴ	ἔχειν. Ἔστι δ´ ἔνια ζῷα
[4, 2]	ἀνοιχθέντες δὲ κενοὶ διὰ τὸ	μὴ	ἔχειν νομήν. Ἔστι δὲ (καὶ
[4, 5]	οὐ συνεχὲς ἀλλ´ ὅμοιον λαμπτῆρι	μὴ	ἔχοντι τὸ κύκλῳ δέρμα. (Ταῖς
[4, 10]	τῆς ἡμέρας οὕτως ὥστε βαλλόντων	μὴ	κινεῖσθαι. Τὰ δὲ πλεῖστα καθεύδουσι
[4, 4]	δὲ καὶ ἐν τεθνεῶσιν ἢ	μὴ	κινουμένοις οὐ δῆλα. Τὴν δὲ
[4, 10]	(οὐ γὰρ μόνον διὰ τὸ	μὴ	ὀξὺ βλέπειν ἡσυχάζουσι τῆς νυκτός
[4, 7]	πλεῖστα· ἐν πᾶσι γὰρ τοῖς	μὴ	ὀπισθοκέντροις τοῦτο ὥσπερ ὅπλον ἔχει
[4, 10]	διὰ τὸ καθεύδειν· εἰ δὲ	μή,	οὐδὲν δοκεῖ τῶν τοιούτων ληφθῆναι
[4, 1]	οἱ δὲ πόδες βραχεῖς, ὥστε	μὴ	πορεύεσθαι ἐπ´ αὐτοῖς. Αὐτῶν δὲ
[4, 8]	περὶ ὀσφρήσεως. Τοῦ τε γὰρ	μὴ	προσφάτου δελέατος οὐκ ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι
[4, 2]	τὸ οὕτω ταχέως θεῖν ὥστε	μὴ	ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες δὲ
[4, 8]	ἐν τοῖς κυπρίνοις, ὥστε τοῖς	μὴ	σκοπουμένοις ἀκριβῶς δοκεῖν ταύτην εἶναι
[4, 11]	ὅσα τρίχας ἔχει· τὰ δὲ	μὴ	τρίχας ἔχοντα κατὰ τὸ ἀνάλογον.
[4, 11]	καὶ ἐναίμοις τῶν ζῴων ὅσα	μὴ	ᾠοτοκεῖ, τὰ πλεῖστα μείζω καὶ
[4, 8]	τὸ δ´ ἄλλο ὥσπερ ἐν	θαλάμῃ	ἐστίν) καὶ οἱ κτένες, ἐάν
[4, 5]	καὶ ταῖς λεπάσιν· ἡ γὰρ	νομὴ	ἐκ τῶν κάτωθεν, ὥστε τὸ
[4, 5]	τὸ μὲν στόμα πρὸς τῇ	νομῇ,	τὸ δὲ περίττωμα ἄνω πρὸς
[4, 8]	πολλοῦ γὰρ αἰσθάνονται ὡς τῇ	ὀσμῇ	γινώσκοντα. Καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ
[4, 7]	σκέλη. (Πάντα δ´ ἔχει τὰ	πρανῆ	πρὸς τὰ ὕπτια διάφορα, ὥσπερ
[4, 1]	ἡ σηπία· τά τε γὰρ	πρανῆ	τοῦ κύτους, ὄντα μελάντερα τῶν
[4, 1]	κοτυληδόνες εἰσίν) ταύτῃ δὴ τῇ	πλεκτάνῃ	χρῆται ἐν ταῖς ὀχείαις. Πρὸ
[4, 4]	ἐντὸς δ´ ἔχει τὴν σάρκα	ἀφανῆ	πᾶσαν πλὴν τῆς κεφαλῆς, οἷον
[4, 8]	ἐστὶ μὲν τέτταρα διῃρημένα εἰς	γένη,	ἃ περιέχει τὸ πλῆθος τῶν
[4, 2]	καὶ ἄλλο τὸ τῶν καρκίνων.	(Γένη	δὲ πλείω τῶν καρίδων ἐστὶ
[4, 6]	κατὰ τοῦτο τοῖς φυτοῖς ἐστιν.	(Γένη	δὲ τῶν ἀκαληφῶν ἐστι δύο,
[4, 4]	τὰ λιμνόστρεα καὶ πίννα καὶ	γένη	κόγχων ἔνια καὶ κήρυκες· καὶ
[4, 1]	τὸ ὀρροπύγιον ὀξύτερον. Ἔστι δὲ	γένη	πλείω πολυπόδων, ἓν μὲν τὸ
[4, 5]	δὲ μέλανα πάντες. (Ἔστι δὲ	γένη	πλείω τῶν ἐχίνων, ἓν μὲν
[4, 1]	ἀναίμων νῦν λεκτέον. Ἔστι δὲ	γένη	ταῦτα πλείω, ἓν μὲν τὸ
[4, 5]	ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα δὲ δύο	γένη	τό τε τῶν σπατάγγων καὶ
[4, 8]	ζῷα, φανερόν· τὰ δὲ λοιπὰ	γένη	τῶν ζῴων ἐστὶ μὲν τέτταρα
[4, 9]	καὶ τετράποδα, ἀφίησι μὲν φωνήν,	ἀσθενῆ	δέ, καὶ τὰ μὲν συριγμόν,
[4, 9]	ὄφεις, τὰ δὲ λεπτὴν καὶ	ἀσθενῆ	φωνήν, τὰ δὲ σιγμὸν μικρόν,
[4, 5]	ἡ κοιλία εἰς πέντε μέρη	διῃρημένη,	πλήρης περιττώματος· συνέχουσι δὲ πάντες
[4, 4]	κινεῖται καὶ ἕρπει· νέμεται δ´	ἀπολυομένη	καὶ ἡ λεπάς. Κοινὸν δὲ
[4, 3]	τὴν κοιλίαν. Καὶ κοιλία τούτου	ἐχομένη	δικρόα, (ἧς ἐκ μέσης μὲν
[4, 1]	ὀνομαζόμενοι πόδες, δεύτερον δὲ τούτων	ἐχομένη	ἡ κεφαλή, τρίτον δὲ τὸ
[4, 9]	δὲ τοῦ μυκτῆρος ὅμοιον σάλπιγγι	τετραχυσμένῃ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Περὶ δ´ ὕπνου
[4, 1]	Ἄλλα τε δύο, ἥ τε	καλουμένη	ἑλεδώνη, μήκει τε διαφέρουσα τῷ
[4, 7]	ἐπὶ τὴν οὐράν, οἷον ἡ	καλουμένη	σκολόπενδρα. (Ἔχει δ´ ὀφθαλμοὺς μὲν
[4, 7]	οὐδέν, οἷον ἐπὶ μελίττῃ καὶ	ἀνθρήνῃ	καὶ σφηκὶ καὶ πᾶσι τοῖς
[4, 9]	σιαγόνα ποιήσας ἐπὶ τῷ ὕδατι	περιτείνῃ	τὴν ἄνω. Δοκεῖ δὲ διαλαμπουσῶν
[4, 7]	ἕκαστον γένος καὶ ἰδίᾳ καὶ	κοινῇ	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 2]	κηρυκώδους ἄλλος ἐστὶν ἑλιγμός, ὥσπερ	ἁρπεδόνη	τὸ πάχος· ὧν ὑποκάτω δύο
[4, 1]	ἥ ἐστιν ὀξυτάτη τε καὶ	μόνη	παράλευκος αὐτῶν καὶ ἐξ ἄκρου
[4, 1]	τε δύο, ἥ τε καλουμένη	ἑλεδώνη,	μήκει τε διαφέρουσα τῷ τῶν
[4, 9]	γινόμενος ταῖς πτέρυξι ψόφος οὐ	φωνή	ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῶν τοιούτων
[4, 9]	τοῖς εἰρημένοις· ἔστι γὰρ τούτῳ	φωνή·	ἔχει γὰρ καὶ πλεύμονα καὶ
[4, 9]	Τὰ μὲν οὖν φωνήεντα ἡ	φωνὴ	καὶ ὁ λάρυγξ ἀφίησιν, τὰ
[4, 9]	φωνῆς τῶν ζῴων ὧδ´ ἔχει.	Φωνὴ	καὶ ψόφος ἕτερόν ἐστι, καὶ
[4, 9]	αἱ διάλεκτοι. Ἡ μὲν οὖν	φωνὴ	ὀξύτητι (καὶ βαρύτητι μάλιστα ἐπίδηλος,
[4, 8]	ἑτέρα, πέντε τὸν ἀριθμόν, ὄψις,	ἀκοή,	ὄσφρησις, γεῦσις, ἁφή. (Ἄνθρωπος μὲν
[4, 8]	δελεάζεται τοῖς δυσώδεσιν, ὥσπερ ἡ	σάλπη	τῇ κόπρῳ. Ἔτι δὲ πολλοὶ
[4, 8]	ἰχθύων εἰσὶν ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ,	σάλπη,	χρομίς, καὶ ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι
[4, 5]	εἶτα ἡ κοιλία εἰς πέντε	μέρη	διῃρημένη, πλήρης περιττώματος· συνέχουσι δὲ
[4, 6]	τῶν ὀστρακοδέρμων, ὅσα τ´ ἔχουσιν	μέρη	ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός, εἴρηται.
[4, 7]	ἄλλα. Πάντων μὲν οὖν κοινὰ	μέρη	ἐστὶ τρία, κεφαλή τε καὶ
[4, 1]	ζῴων, ὅσα τε κοινὰ ἔχουσι	μέρη	καὶ ὅσα ἴδια ἕκαστον γένος,
[4, 8]	διεφθαρμένοι, πάντ´ ἔχοντες ταὐτὰ τὰ	μέρη	τοῖς ἀληθινοῖς· ἔχουσι γὰρ τό
[4, 7]	τῷ ἄκρῳ. Τὰ μὲν οὖν	μέρη	τῶν ζῴων ἁπάντων τά τ´
[4, 1]	(δὲ τούτου πρόλοβον μέγαν καὶ	περιφερῆ	ὀρνιθώδη. Τούτου δ´ ἔχεται ἡ
[4, 8]	καὶ οἱ κτένες, ἐάν τις	προσφέρῃ	τὸν δάκτυλον, χάσκουσι καὶ συμμύουσιν
[4, 8]	ἐὰν μὲν σαπρῷ τις δελέατι	δελεάσῃ	τὸν κύρτον, οὐκ ἐθέλουσιν εἰσδύνειν
[4, 1]	ἐὰν δ´ εἰς τὴν ἄμμον	ἐμπέσῃ,	οὐκέτι δύναται κατέχειν. (Ἔχουσι δὲ
[4, 6]	τῆς χειρός· οὕτω κἄν τι	προσπέσῃ	αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει. Καὶ ἀπολύεται
[4, 6]	τι αὐτῶν, ὃ ἐάν τι	προσπέσῃ	κατεσθίει καὶ ἐχίνους καὶ κτένας.
[4, 6]	ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν τι	προσπέσῃ	τῶν μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ
[4, 8]	οἵ τε σωλῆνες, ἄν τις	ψοφήσῃ,	καταδύεσθαι, καὶ φεύγειν κατωτέρω, (ὅταν
[4, 10]	τι ἂν ἰχθύος ᾖ, ἐὰν	χρονίσῃ	ἐπὶ τῆς γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ
[4, 10]	ἑαυτούς, οἱ δὲ πλατεῖς ἐν	τῇ	ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ τῇ σχηματίσει
[4, 8]	πρὸς τὰ ὀξέα. Τὸ δὲ	τῇ	ἁφῇ αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ καὶ πρότερον
[4, 11]	καὶ προσπεφυκότα, ἀλλ´ οὐκ ἐν	τῇ	γαστρί· ἐπέττετο γὰρ ἂν ὥσπερ
[4, 8]	τοῦ δέρματος πάχος, ὡς ἐν	τῇ	γενέσει πηρουμένης τῆς φύσεως· εἰσὶ
[4, 8]	πιόνων ἰχθύων, ὡς χαίροντες ἐν	τῇ	γεύσει καὶ ἐδωδῇ τοῖς τοιούτοις
[4, 1]	τοῦ ὀστρέου ἁλίσσκεται (καὶ ἐν	τῇ	γῇ ἀποθνήσκει. Εἰσὶ δ´ οὗτοι
[4, 9]	δ´ ἡ τῆς φωνῆς ἐστι	τῇ	γλώττῃ διάρθρωσις. Τὰ μὲν οὖν
[4, 4]	τοιαύτη ἡ ἔξοδος (τῆς περιττώσεως,	τῇ	δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι, ἥν τινες
[4, 2]	ἐρυθρὰν καὶ αἱματώδη τὴν χρόαν,	τῇ	δ´ ἁφῇ γλίσχραν καὶ οὐχ
[4, 1]	δυσὶ ταῖς ὑπὲρ τοῦ στόματος·	(τῇ	δ´ ἐσχάτῃ τῶν πλεκτανῶν, ἥ
[4, 4]	τῇ μὲν ὁμοίως ἔχει τούτοις	τῇ	δ´ ἑτέρως. Κεφαλὴν μὲν γὰρ
[4, 4]	τὰ τοιαῦτα τῇ μὲν συμπέφυκε	τῇ	δὲ διαλέλυται, ὥστε συγκλείεσθαι καὶ
[4, 1]	περὶ ἅπαν ἐστὶ τὸ κύτος·	τῇ	δὲ τευθίδι ἐλλείπει. Ἔστι δὲ
[4, 7]	συμφυὲς καὶ ἀδιάσχιστον, δι´ οὗ	τῇ	δρόσῳ τρέφεται μόνον· ἐν δὲ
[4, 4]	καὶ τῶν κηρύκων ἐστὶν ἐν	τῇ	ἑλίκῃ τοῦ ὀστράκου. Τοῦ δὲ
[4, 1]	ἤνυστρον· τὸ δὲ σχῆμα ὅμοιον	τῇ	ἐν τοῖς κήρυξιν ἑλίκῃ. Ἀπὸ
[4, 7]	ἔνια ζῷα περιττὰ καὶ ἐν	τῇ	θαλάττῃ, ἃ διὰ τὸ σπάνια
[4, 8]	μονοξύλοις, ψοφοῦντες ἐξ αὐτῶν ἐν	τῇ	θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν φεύγοντας
[4, 4]	τινων κοκάλια καὶ τῶν ἐν	τῇ	(θαλάττῃ αἵ τε πορφύραι καὶ
[4, 7]	ἁλιέων (οἱ μὲν) ἑωρακέναι ἐν	τῇ	θαλάττῃ ὅμοια δοκίοις, μέλανα, στρογγύλα
[4, 4]	Πάντα δὲ ταῦτα τίνα τρόπον	τῇ	θέσει ἔχει, ἐκ τῶν ἀνατομῶν
[4, 2]	τὸ κάτω· βλαισοὶ δ´ ἀμφόεροι	τῇ	θέσει, καθάπερ πρὸς τὸ λαβεῖν
[4, 2]	ἑκάτερα ἔχουσιν, ὀξεῖς τοὺς πρὸς	τῇ	κεφαλῇ, ἄλλους δὲ πέντε ἐφ´
[4, 2]	ὧν ἡ πρόσφυσίς ἐστι πρὸς	τῇ	κοιλίᾳ καὶ τοῦ ἐντέρου ἑκατέρωθι
[4, 7]	δρόσῳ τρέφεται μόνον· ἐν δὲ	τῇ	κοιλίᾳ οὐκ ἴσχει περίττωμα. Ἔστι
[4, 8]	τοῖς δυσώδεσιν, ὥσπερ ἡ σάλπη	τῇ	κόπρῳ. Ἔτι δὲ πολλοὶ τῶν
[4, 2]	τοῦ περιττώματος· οὗτος δ´ ἐστὶ	τῇ	μὲν θηλείᾳ ὑστερικός, τῷ δ´
[4, 4]	Τὰ δὲ μονόθυρα καὶ δίθυρα	τῇ	μὲν ὁμοίως ἔχει τούτοις τῇ
[4, 1]	τριχώδη ἄττα ἐν τῷ σώματι.	Τῇ	μὲν οὖν σηπίᾳ καὶ τῇ
[4, 4]	μύες· ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα	τῇ	μὲν συμπέφυκε τῇ δὲ διαλέλυται,
[4, 2]	ἐν οἷς ἔνεστι χυμὸς ὅμοιος	τῇ	μύτιδι, μεταξὺ δὲ τῶν ὀδόντων
[4, 5]	ὥστε τὸ μὲν στόμα πρὸς	τῇ	νομῇ, τὸ δὲ περίττωμα ἄνω
[4, 8]	(ἐκ πολλοῦ γὰρ αἰσθάνονται ὡς	τῇ	ὀσμῇ γινώσκοντα. Καὶ ὑπὸ τῆς
[4, 2]	κραγγὼν πτερύγια ἐφ´ ἑκάτερα ἐν	τῇ	οὐρᾷ· τὸ δὲ μέσον αὐτῶν
[4, 6]	μὲν στόμα εἴη, τὸ δὲ	τῇ	περιττώσει ἔξοδος· καὶ ἔστιν αὐτῶν
[4, 1]	αἱ κοτυληδόνες εἰσίν) ταύτῃ δὴ	τῇ	πλεκτάνῃ χρῆται ἐν ταῖς ὀχείαις.
[4, 9]	αἱ (μέλιτται καὶ τἆλλα πάντα,	τῇ	πτήσει αἴροντα καὶ συστέλλοντα· ὁ
[4, 1]	δικρόα (ἔστι δ´ αὕτη ἐπὶ	τῇ	ῥάχει· καλεῖται δὲ ῥάχις τὸ
[4, 2]	ἁφῇ γλίσχραν καὶ οὐχ ὁμοίαν	τῇ	σαρκί. Ἀπὸ δὲ τοῦ περὶ
[4, 2]	ἄρρην πρὸς τὴν θήλειαν ἐν	τῇ	σαρκὶ κατὰ τὸ στῆθος δύο
[4, 10]	ἐν τῇ ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ	τῇ	σχηματίσει τῆς ἄμμου, καὶ λαμβάνονται
[4, 1]	Τῇ μὲν οὖν σηπίᾳ καὶ	τῇ	τευθίδι καὶ τῷ τεύθῳ ἐντός
[4, 2]	ἐκτὸς ἔχει ἐν τῇ χώρᾳ	τῇ	τοῦ δέρματος, τὸ δὲ σαρκῶδες
[4, 9]	οἷον τῶν τεττίγων τι γένος	τῇ	τρίψει τοῦ πνεύματος. Καὶ αἱ
[4, 9]	δοκοῦσαν φωνὴν ἀφιᾶσι, τὰ μὲν	τῇ	τρίψει τῶν βραγχίων (ἀκανθώδεις γὰρ
[4, 8]	ἔχει στόμα, χαίρει καὶ λυπεῖται	τῇ	τῶν χυμῶν ἅψει. Περὶ δ´
[4, 11]	ἔχουσα· ὅσα τε ζῳοτοκεῖ, ἐν	τῇ	ὑστέρᾳ ἔχει καὶ προσπεφυκότα, ἀλλ´
[4, 11]	(Τὰ δὲ πρὸς ἀλκὴν ἐν	τῇ	φύσει ὑπάρχοντα μόρια, οἷον ὀδόντες
[4, 10]	καθεύδει ἐνίοτε ὥστε καὶ λαμβάνεσθαι	τῇ	χειρί. Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα,
[4, 10]	ἰχθύσι λαθεῖν οὕτως ὥστε καὶ	τῇ	χειρὶ λαβεῖν ἢ πατάξαντα λαθεῖν·
[4, 10]	τοὺς καλουμένους ψύλλους, κἂν ὥστε	τῇ	χειρὶ λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν δ´,
[4, 2]	καὶ ὀστρακῶδες ἐκτὸς ἔχει ἐν	τῇ	χώρᾳ τῇ τοῦ δέρματος, τὸ
[4, 9]	καὶ τῶν ἄλλων μορίων οὐκ	ἐγκρατῆ	ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῆς γλώττης
[4, 1]	ἐσχάτῃ τῶν πλεκτανῶν, ἥ ἐστιν	ὀξυτάτη	τε καὶ μόνη παράλευκος αὐτῶν
[4, 1]	ὑπὲρ τοῦ στόματος· (τῇ δ´	ἐσχάτῃ	τῶν πλεκτανῶν, ἥ ἐστιν ὀξυτάτη
[4, 10]	ἄρχεται τοῖς πλείστοις περὶ τέτταρα	ἔτη	ἢ πέντε· ἤδη δὲ γεγόνασι
[4, 1]	Ἔστι δ´ αὐτοῦ ἡ σὰρξ	σχιστή,	οὐκ εἰς εὐθὺ μέντοι ἀλλὰ
[4, 7]	ζῷα περιττὰ καὶ ἐν τῇ	θαλάττῃ,	ἃ διὰ τὸ σπάνια εἶναι
[4, 8]	ψοφοῦντες ἐξ αὐτῶν ἐν τῇ	θαλάττῃ	ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν φεύγοντας εἰς
[4, 4]	κοκάλια καὶ τῶν ἐν τῇ	(θαλάττῃ	αἵ τε πορφύραι καὶ οἱ
[4, 7]	(οἱ μὲν) ἑωρακέναι ἐν τῇ	θαλάττῃ	ὅμοια δοκίοις, μέλανα, στρογγύλα τε
[4, 7]	κοινὸν ὄνομα οὐδέν, οἷον ἐπὶ	μελίττῃ	καὶ ἀνθρήνῃ καὶ σφηκὶ καὶ
[4, 9]	ἡ τῆς φωνῆς ἐστι τῇ	γλώττῃ	διάρθρωσις. Τὰ μὲν οὖν φωνήεντα
[4, 6]	χειρός· οὕτω κἄν τι προσπέσῃ	αὐτῇ	ἐδώδιμον, κατεσθίει. Καὶ ἀπολύεται δὲ
[4, 8]	δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ τῆς πορφύρας·	αὕτη	γὰρ δελεάζεται τοῖς σαπροῖς, καὶ
[4, 1]	ἐξ ἄκρου δικρόα (ἔστι δ´	αὕτη	ἐπὶ τῇ ῥάχει· καλεῖται δὲ
[4, 2]	μέσον αὐτῶν (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες, πλὴν	αὕτη	μὲν πλατύ, ἡ δὲ κυφὴ
[4, 6]	τηθύου, οὐδενὶ ὅμοιον τῶν ἄλλων·	αὕτη	μέντοι ἡ σὰρξ πᾶσα ὁμοία.
[4, 4]	ἀριστεροῖς. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις	τοιαύτη	ἡ ἔξοδος (τῆς περιττώσεως, τῇ
[4, 1]	οὗ πρόσω αἱ κοτυληδόνες εἰσίν)	ταύτῃ	δὴ τῇ πλεκτάνῃ χρῆται ἐν
[4, 6]	τοῦ πλαγίου· καὶ ᾗ προσπέφυκε,	ταύτῃ	ἐστὶ στενότερον ἐφ´ ἑκάτερα, οἷς
[4, 4]	τὴν ἑλίκην τῆς μήκωνος, καὶ	ταύτῃ	ἐστὶν εὐρύτερον (ἔστι γὰρ ἡ
[4, 1]	ἣν καλοῦσι (μύτιν, καὶ ἐπὶ	ταύτῃ	θολόν. Τοῦτον δὲ πλεῖστον αὐτῶν
[4, 4]	μετὰ τὸ στόμα οὖσα ἐν	ταύτῃ	καὶ τὰ ᾠοειδῆ. Πάντα δὲ
[4, 1]	ἀφίησι δὲ καὶ τὸν θολὸν	ταύτῃ.	Νεῖ δὲ πλάγιος, ἐπὶ τὴν
[4, 4]	πρὸς τὸ σαρκῶδες, καὶ ἡ	τελευτὴ	τοῦ ἐντέρου παρὰ τὴν κεφαλήν
[4, 1]	δὲ σηπία δύο τε τὰ	κύτη	καὶ πολλὰ ᾠὰ ἐν τούτοις,
[4, 1]	διαφέρουσιν ἀλλήλων ὥσπερ καὶ τὰ	κύτη.	Οἱ δὲ πολύποδες οὐκ ἔχουσιν
[4, 8]	τὰ ὀξέα. Τὸ δὲ τῇ	ἁφῇ	αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ καὶ πρότερον εἴρηται,
[4, 8]	ἀριθμόν, ὄψις, ἀκοή, ὄσφρησις, γεῦσις,	ἁφή.	(Ἄνθρωπος μὲν οὖν καὶ τὰ
[4, 2]	αἱματώδη τὴν χρόαν, τῇ δ´	ἁφῇ	γλίσχραν καὶ οὐχ ὁμοίαν τῇ
[4, 11]	ἐπέττετο γὰρ ἂν ὥσπερ ἡ	τροφή.	(Ἣν δὲ λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος
[4, 2]	αὕτη μὲν πλατύ, ἡ δὲ	κυφὴ	ὀξύ. Ὁ δὲ καρκίνος μόνος
[4, 2]	πέντε· καὶ ἡ καρὶς ἡ	κυφὴ	τὴν οὐρὰν καὶ πτερύγια τέτταρα.
[4, 10]	ληφθῆναι ἂν τριώδοντι. (Τὰ δὲ	σελάχη	οὕτω καθεύδει ἐνίοτε ὥστε καὶ
[4, 11]	δ´ ὡσαύτως, οἷον τά τε	σελάχη	τὰ μικρὰ καὶ τῶν ἀγελαίων
[4, 7]	δοκίοις, μέλανα, στρογγύλα τε καὶ	ἰσοπαχῆ·	ἕτερα δὲ καὶ ἀσπίσιν ὅμοια,
[4, 2]	τράχηλον καλούμενον διῄρηται μὲν ἔξωθεν	πενταχῇ,	καὶ ἕκτον ἐστὶ τὸ πλατὺ
[4, 9]	ὅταν ἐπῳάζῃ καὶ τὰ νεόττια	ἔχῃ·	ἐνίων δὲ τὰ ἄρρενα μᾶλλον,
[4, 4]	κάτω παρατείνει μέλανα καὶ τραχέα	συνεχῆ,	οἷα καὶ ἐν ταῖς χελώναις,
[4, 4]	μέχρι τῆς ἐξόδου. Ἡ δ´	ἀρχὴ	τοῦ (ἐντέρου περὶ τὴν ἑλίκην
[4, 2]	τοῦ κήρυκος μήκων. Ἡ δ´	ἀρχὴ	τούτων (ἐστὶν ἀπὸ τῶν κοτυληδόνων,
[4, 2]	καὶ ἡ θήλεια ὁποτέραν ἂν	τύχῃ	τῶν χηλῶν ἔχουσι μείζω, ἴσας
[4, 8]	ἐπιπολάζοντας ἔτι, ἐὰν δέ τις	τύχῃ	ψοφήσας πρότερον, φανεροί εἰσι φεύγοντες.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/11/2009