Livre, chapitre
[4, 9]	γένος τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος.	Καὶ	αἱ μυῖαι δὲ καὶ αἱ
[4, 1]	τὸ εἶδος ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις.	Καὶ	ἄλλος ἐν ὀστράκῳ οἷον κοχλίας,
[4, 11]	πάντων ἔχει τὸν αὐτὸν τρόπον.	Καὶ	ἀνευρότερον δὲ καὶ ἀναρθρότερον τὸ
[4, 6]	τι προσπέσῃ αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει.	Καὶ	ἀπολύεται δὲ γένος τι αὐτῶν,
[4, 9]	ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ.	Καὶ	γὰρ οἱ κτένες ὅταν φέρωνται
[4, 3]	οὐ στρογγύλοι οὗτοι (ἀλλὰ μακροί.	Καὶ	ἐπὶ τούτων ἐπικαλύμματά ἐστι δύο,
[4, 11]	φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι.	Καὶ	ἐπὶ τῶν ἰχθύων δ´ ὡσαύτως,
[4, 3]	μετὰ τὸ στόμα τὴν κοιλίαν.	Καὶ	κοιλία τούτου ἐχομένη δικρόα, (ἧς
[4, 10]	δὲ τῶν ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος.	Καὶ	νέοις μὲν οὖσι καὶ παιδίοις
[4, 9]	τῆς φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι.	Καὶ	οἱ ἄνθρωποι φωνὴν μὲν τὴν
[4, 7]	ἰσχὺν πολλήν, ὥσπερ ταῖς πορφύραις.	Καὶ	οἱ μύωπες δὲ (καὶ οἱ
[4, 8]	μακράν, ὅταν αἷμα γένηται ἰχθύων.	Καὶ	ὅλως δ´ ἐὰν μὲν σαπρῷ
[4, 8]	τοῦ κεραμίου τὸν καλούμενον ἠθμόν.	Καὶ	ὅλως δὲ πρὸς τὰ κνισώδη
[4, 4]	πίνναι καὶ κόγχων τι γένος.	Καὶ	πάχει δὲ καὶ λεπτότητι τῶν
[4, 11]	μόρια ταῦτ´ ἔχει τῶν ζῴων.	Καὶ	περὶ φωνῆς δέ, πάντα τὰ
[4, 8]	καὶ τοῖς δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται.	(Καὶ	πρὶν μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται,
[4, 10]	δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα τούτοις.	Καὶ	τὰ ἔντομα δὲ τῶν ζῴων
[4, 9]	ἕκαστον γίνεται τῶν ὀρνέων τοιοῦτον.	Καὶ	τὰ μὲν μαχόμενα φθέγγεται, οἷον
[4, 4]	δὲ δίθυρα ἐν τῷ γιγγλυμώδει.	Καὶ	τὰ τριχώδη πᾶσιν ὑπάρχει κύκλῳ
[4, 2]	τὴν τῶν ᾠῶν χώραν ἔχουσιν.	Καὶ	τὴν καλουμένην δὲ μύτιν ἢ
[4, 9]	ᾧ τὴν ἰδίαν ἀφίησι φωνήν.	Καὶ	τὴν ὀλολυγόνα δὲ τὴν γινομένην
[4, 4]	τούτοις, οἷον καὶ τοῖς κτεσίν.	(Καὶ	τὸ λεγόμενον ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν,
[4, 8]	ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς αὐτῶν.	Καὶ	τοῦ αὑτῶν δὴ αἵματος τάχιστα
[4, 8]	χάσκουσι καὶ συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες.	Καὶ	τοὺς νηρείτας δ´ οἱ θηρεύοντες
[4, 9]	μὲν κακκαβίζουσιν οἱ δὲ τρίζουσιν.	Καὶ	τῶν μικρῶν ὀρνιθίων (ἔνια οὐ
[4, 9]	καὶ κινοῦντα ποιεῖ τοὺς ψόφους.	Καὶ	τῶν σελαχῶν δ´ ἔνια δοκεῖ
[4, 8]	τὰ κνισώδη φέρονται πάντες θᾶττον.	Καὶ	τῶν σηπιῶν δὲ τὰ σαρκία
[4, 8]	δέλεαρ ὡς αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν.	Καὶ	τῶν χυμῶν δ´ ὅτι αἴσθησιν
[4, 11]	τρίχας ἔχοντα κατὰ τὸ ἀνάλογον.	Καὶ	ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ θήλεα τῶν
[4, 8]	αἰσθάνονται ὡς τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα.	Καὶ	ὑπὸ τῆς τοῦ θείου ὀσμῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/11/2009