Livre, chapitre |
[4, 10] |
καὶ
ἐγρήγορεν,
φανερὸν
ποιοῦσι
κατὰ
|
τὴν |
αἴσθησιν.
Πάντα
γὰρ
ὅσα
ἔχει |
[4, 8] |
ὅμως
τοῖς
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
|
τὴν |
ἀκοὴν
ἔχουσι
χαλεπὸς
καὶ
μέγας |
[4, 1] |
διατέταται
πᾶς·
ἐὰν
δ´
εἰς
|
τὴν |
ἄμμον
ἐμπέσῃ,
οὐκέτι
δύναται
κατέχειν. |
[4, 9] |
ποιήσας
ἐπὶ
τῷ
ὕδατι
περιτείνῃ
|
τὴν |
ἄνω.
Δοκεῖ
δὲ
διαλαμπουσῶν
τῶν |
[4, 5] |
ἢ
μᾶλλον.
Κατὰ
μὲν
οὖν
|
τὴν |
ἀρχὴν
καὶ
τελευτὴν
συνεχὲς
τοῦ |
[4, 9] |
Καὶ
οἱ
ἄνθρωποι
φωνὴν
μὲν
|
τὴν |
αὐτὴν
ἀφιᾶσι,
διάλεκτον
δ´
οὐ |
[4, 9] |
αὐτῶν
λεπτήν.
Ἔνια
μὲν
οὖν
|
τὴν |
αὐτὴν
ἀφιᾶσι
φωνὴν
τά
τε |
[4, 9] |
αὐτὴν
ἀφιᾶσι,
διάλεκτον
δ´
οὐ
|
τὴν |
αὐτήν.
(Ὁ
δ´
ἐλέφας
φωνεῖ |
[4, 9] |
τῶν
μικρῶν
ὀρνιθίων
(ἔνια
οὐ
|
τὴν |
αὐτὴν
φωνὴν
ἀφίησι
ἐν
τῷ |
[4, 8] |
χυμῶν.
Τὴν
δὲ
πέμπτην
αἴσθησιν
|
τὴν |
ἁφὴν
καλουμένην
καὶ
τἆλλα
πάντ´ |
[4, 4] |
δ´
ἀριστερὸν
μέγαν,
καὶ
ποιεῖται
|
(τὴν |
βάδισιν
μᾶλλον
ἐπὶ
τούτῳ.
Λαμβάνεται |
[4, 2] |
δὲ
πέντε
ἐφ´
ἑκάτερα
κατὰ
|
τὴν |
γαστέρα,
τὰ
ἄκρα
(ἔχοντας
πλατέα· |
[4, 1] |
συμφυής.
Οὗτος
νέμεται
πολλάκις
παρὰ
|
τὴν |
γῆν,
εἶθ´
ὑπὸ
τῶν
κυμάτων |
[4, 8] |
ἀθρόους
ποιοῦσιν
ἐξοκέλλειν
φεύγοντας
εἰς
|
τὴν |
γῆν,
καὶ
λαμβάνουσιν
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 9] |
φωνήν.
Καὶ
τὴν
ὀλολυγόνα
δὲ
|
τὴν |
γινομένην
ἐν
τῷ
ὕδατι
οἱ |
[4, 9] |
γλῶττα
πλατεῖα,
καὶ
ὅσα
ἔχουσι
|
τὴν |
γλῶτταν
αὐτῶν
λεπτήν.
Ἔνια
μὲν |
[4, 8] |
καὶ
τὸ
τῶν
χυμῶν
αἰσθητήριον,
|
τὴν |
γλῶτταν.
(Ἐν
δὲ
τοῖς
ἐνύδροις, |
[4, 8] |
τὸ
μὲν
τῶν
χυμῶν
αἰσθητήριον,
|
τὴν |
γλῶτταν,
ἔχουσι
μέν,
ἔχουσι
δ´ |
[4, 9] |
καὶ
πλεύμονα
καὶ
ἀρτηρίαν,
ἀλλὰ
|
τὴν |
γλῶτταν
οὐκ
ἀπολελυμένην
οὐδὲ
χείλη |
[4, 9] |
Ὁ
δὲ
βάτραχος
ἰδίαν
ἔχει
|
τὴν |
γλῶτταν·
τὸ
μὲν
γὰρ
ἔμπροσθεν |
[4, 11] |
μείζω
κεφαλὴν
ἔχειν
καὶ
μακροτέραν,
|
τὴν |
δὲ
θήλειαν
μικρὰν
καὶ
σιμοτέραν, |
[4, 4] |
λεῖον
καὶ
μέγα
καὶ
στρογγύλον,
|
τὴν |
δὲ
μορφὴν
παραπλησίαν
τοῖς
κήρυξι, |
[4, 3] |
δ´
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
πάντες
|
τὴν |
δεξιὰν
ἔχουσι
μείζω
χηλὴν
καὶ |
[4, 11] |
μὲν
ὅλως
οὐκ
ἔχοντα
ταύτην
|
τὴν |
διαφορὰν
ἐπ´
οὐδέτερον,
οἷον
ἔγχελυς |
[4, 9] |
τοὔνομα
ἔχει.
(Πάντα
δὲ
ταῦτα
|
τὴν |
δοκοῦσαν
φωνὴν
ἀφιᾶσι,
τὰ
μὲν |
[4, 4] |
δεξιά,
καὶ
κινεῖται
οὐκ
ἐπὶ
|
τὴν |
ἑλίκην
ἀλλ´
ἐπὶ
τὸ
καταντικρύ. |
[4, 4] |
δ´
ἀρχὴ
τοῦ
(ἐντέρου
περὶ
|
τὴν |
ἑλίκην
τῆς
μήκωνος,
καὶ
ταύτῃ |
[4, 4] |
ὄστρακα
καὶ
κατὰ
τὴν
σάρκα
|
τὴν |
ἐντός.
Τὰ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
[4, 5] |
κόλποι
αὐτῆς
εἰς
ἓν
πρὸς
|
τὴν |
ἔξοδον
τῆς
περιττώσεως,
ᾗ
τετρύπηται |
[4, 2] |
τοῦ
στήθους
ἠρτημένον
μέχρι
πρὸς
|
τὴν |
ἔξοδον
τοῦ
περιττώματος·
οὗτος
δ´ |
[4, 2] |
ἰσοπαχὲς
δι´
ὅλου
μέχρι
πρὸς
|
τὴν |
ἔξοδον
τοῦ
περιττώματος.
Ταῦτα
μὲν |
[4, 8] |
τῆς
κεφαλῆς
κατὰ
τὴν
χώραν
|
τὴν |
ἔξω
τῶν
ὀμμάτων
ἔσωθέν
εἰσιν |
[4, 5] |
τὸ
στόμα
ἐστί,
κατὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐπιφάνειαν
οὐ
συνεχὲς
ἀλλ´
ὅμοιον |
[4, 4] |
ἐστιν·
οὗτοι
δ´
εἰσὶν
οἱ
|
τὴν |
ἑτέραν
θυρίδα
πλατεῖαν
ἔχοντες,
οἷον |
[4, 1] |
πλεκτανῶν
ἔχουσι
κοῖλον
(αὐλόν,
ᾧ
|
τὴν |
θάλατταν
ἀφιᾶσι
δεξάμενοι
τῷ
κύτει, |
[4, 8] |
ἰχθῦς,
ἐκ
τοῦ
διατρίβοντας
περὶ
|
τὴν |
θάλατταν
ἐντυγχάνειν
τοιούτοις
πολλοῖς.
Μάλιστα |
[4, 3] |
ἐπικαλύμμασιν
ἀμφοτέροις,
ἔπειθ´
οὕτως
ἀποπυτίζει
|
τὴν |
θάλατταν.
Ἐχόμενος
δὲ
τῶν
ὀδόντων |
[4, 2] |
δ´
ἔχει
ὁ
ἄρρην
πρὸς
|
τὴν |
θήλειαν
ἐν
τῇ
σαρκὶ
κατὰ |
[4, 8] |
οὓς
ἐπειδὰν
βούλωνται
προκαλέσασθαι
εἰς
|
τὴν |
θήραν
οἱ
ἁλιεῖς,
τὸ
στόμα |
[4, 8] |
κώπης
ἢ
δικτύων
οἱ
περὶ
|
τὴν |
θήραν
ταύτην
ὄντες·
ἀλλ´
ὅταν |
[4, 9] |
φάρυγγα
ἀπολέλυται
καὶ
πέπτυκται,
ᾧ
|
τὴν |
ἰδίαν
ἀφίησι
φωνήν.
Καὶ
τὴν |
[4, 4] |
δέρματα
διατρυπῶσι
τῶν
τετραπόδων,
ἔτι
|
τὴν |
ἰσχὺν
τοῦτ´
ἔστι
σφοδρότερον·
τῶν |
[4, 2] |
τῶν
ᾠῶν
χώραν
ἔχουσιν.
Καὶ
|
τὴν |
καλουμένην
δὲ
μύτιν
ἢ
μήκωνα |
[4, 1] |
ταύτῃ.
Νεῖ
δὲ
πλάγιος,
ἐπὶ
|
τὴν |
καλουμένην
κεφαλήν,
ἐκτείνων
τοὺς
πόδας· |
[4, 8] |
καὶ
τὸ
ἐντὸς
τοῦ
μέλανος,
|
τὴν |
καλουμένην
κόρην,
καὶ
τὸ
κύκλῳ |
[4, 6] |
μὲν
ὥσπερ
ἐχῖνος,
τὰ
δὲ
|
τὴν |
καλουμένην
μήκωνα.
Ἀνοιχθέντα
δ´
ἔσωθεν |
[4, 9] |
δὲ
τὴν
ὀλολυγόνα,
ὅταν
ἰσοχειλῆ
|
τὴν |
κάτω
σιαγόνα
ποιήσας
ἐπὶ
τῷ |
[4, 4] |
ἡ
τελευτὴ
τοῦ
ἐντέρου
παρὰ
|
τὴν |
κεφαλήν
ἐστιν,
ᾗ
ἀφιᾶσι
τὸ |
[4, 1] |
ποδῶν
καὶ
τῆς
γαστρὸς
εἶναι
|
τὴν |
κεφαλήν.
Πόδας
μὲν
οὖν
ὀκτὼ |
[4, 1] |
στερεὸν
τοιοῦτον
οὐδέν,
ἀλλὰ
περὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
χονδρῶδες,
(ὃ
γίνεται,
ἐάν |
[4, 5] |
τετρύπηται
τὸ
ὄστρακον.
Ὑπὸ
δὲ
|
τὴν |
κοιλίαν
ἐν
ἄλλῳ
ὑμένι
τὰ |
[4, 3] |
εὐθὺς
εἶναι
μετὰ
τὸ
στόμα
|
τὴν |
κοιλίαν.
Καὶ
κοιλία
τούτου
ἐχομένη |
[4, 7] |
κεφαλή
τε
καὶ
τὸ
περὶ
|
τὴν |
κοιλίαν
κύτος
καὶ
τρίτον
τὸ |
[4, 9] |
δὲ
τοῖς
ἐντὸς
τοῖς
περὶ
|
τὴν |
κοιλίαν·
πνεῦμα
γὰρ
ἔχει
τούτων |
[4, 4] |
τοιούτοις
πάθεσιν.
Ἔχει
γὰρ
πάντα
|
τὴν |
μὲν
ἐξωτάτω
ἐν
τῷ
στόματι |
[4, 5] |
καὶ
οὐκ
ἐδώδιμα.
Συμβαίνει
δὲ
|
τὴν |
μὲν
λεγομένην
κεφαλὴν
καὶ
τὸ |
[4, 2] |
ὁ
κάραβος,
καὶ
ἄλλα
τέτταρα
|
τὴν |
μὲν
μορφὴν
ὅμοια
τούτοις,
βραχύτερα |
[4, 4] |
κήρυξι,
πλὴν
οὐχ
ὥσπερ
ἐκεῖνοι
|
(τὴν |
μήκωνα
μέλαιναν
ἀλλ´
ἐρυθράν·
προσπέφυκε |
[4, 9] |
τὴν
ἰδίαν
ἀφίησι
φωνήν.
Καὶ
|
τὴν |
ὀλολυγόνα
δὲ
τὴν
γινομένην
ἐν |
[4, 9] |
ὑσὶ
καὶ
προβάτοις.
Ποιεῖ
δὲ
|
τὴν |
ὀλολυγόνα,
ὅταν
ἰσοχειλῆ
τὴν
κάτω |
[4, 9] |
τῶν
ζῴων
ἴδιαι
φωναὶ
πρὸς
|
τὴν |
ὁμιλίαν
καὶ
(τὸν
πλησιασμόν,
οἷον |
[4, 8] |
φασὶν
ὑποφεύγειν
αὐτούς.
Ἥκιστα
δὲ
|
τὴν |
ὄσφρησιν
τῶν
ὀστρακοδέρμων
φαίνεται
ἔχειν |
[4, 2] |
καὶ
καρίσι
κατ´
εὐθυωρίαν
πρὸς
|
τὴν |
οὐράν,
ᾗ
τὸ
περίττωμα
ἀφιᾶσι |
[4, 2] |
καὶ
ἡ
καρὶς
ἡ
κυφὴ
|
τὴν |
οὐρὰν
καὶ
πτερύγια
τέτταρα.
Ἔχει |
[4, 7] |
τὴν
τομὴν
πορεύεται
καὶ
ἐπὶ
|
τὴν |
οὐράν,
οἷον
ἡ
καλουμένη
σκολόπενδρα. |
[4, 9] |
ὅταν
ἀνακαλῶνται
τὰς
θηλείας
πρὸς
|
τὴν |
ὀχείαν·
εἰσὶ
γὰρ
ἑκάστοις
τῶν |
[4, 9] |
τῶν
μεγάλων·
(καὶ
μάλιστα
περὶ
|
τὴν |
ὀχείαν
ἕκαστον
γίνεται
τῶν
ὀρνέων |
[4, 4] |
ἔχει
μέν,
ἐντὸς
δ´
ἔχει
|
τὴν |
σάρκα
ἀφανῆ
πᾶσαν
πλὴν
τῆς |
[4, 6] |
πολύπους
ταῖς
πλεκτάναις,
οὕτως
ὥστε
|
τὴν |
σάρκα
ἐπανοιδεῖν.
Ἔχει
δὲ
τὸ |
[4, 6] |
Χαλκίδα.
Τοῦ
μὲν
οὖν
χειμῶνος
|
τὴν |
σάρκα
στιφρὰν
ἔχουσι
(διὸ
καὶ |
[4, 4] |
κατὰ
τὰ
ὄστρακα
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
σάρκα
τὴν
ἐντός.
Τὰ
μὲν |
[4, 2] |
τῆς
σαρκός,
ὥστε
μεταξὺ
εἶναι
|
τὴν |
σάρκα·
(τὸ
μὲν
γὰρ
ἔντερον |
[4, 7] |
γὰρ
αὑτὸ
τὸ
σῶμα
διὰ
|
τὴν |
σκληρότητα
σώζει,
καὶ
οὐ
προσδεῖται |
[4, 2] |
αὑτά,
ὅμοια
τὸ
χρῶμα
καὶ
|
τὴν |
σύστασιν
ταῖς
τῆς
σηπίας
προβοσκίσιν· |
[4, 7] |
τὰ
ἔσχατα·
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
|
τὴν |
τομὴν
πορεύεται
καὶ
ἐπὶ
τὴν |
[4, 7] |
καὶ
γεύεται
καὶ
εἰς
αὐτὸ
|
τὴν |
τροφὴν
ἀνασπᾷ.
Τοῦτο
δὲ
τοῖς |
[4, 1] |
καὶ
λαμβάνουσιν
εἰς
τὸ
στόμα
|
τὴν |
τροφήν,
καὶ
ὅταν
χειμὼν
ᾖ, |
[4, 6] |
φέροντας,
ᾗ
ἀφίησι
καὶ
δέχεται
|
τὴν |
τροφὴν
καὶ
τὸ
ὑγρόν,
ὡς |
[4, 2] |
θήλεα
αὐτῶν
παρὰ
τὸ
ἔντερον
|
τὴν |
τῶν
ᾠῶν
χώραν
ἔχουσιν.
Καὶ |
[4, 2] |
ἐλάττους
καὶ
ἀνωνυμώτεροι.
Περὶ
δὲ
|
τὴν |
Φοινίκην
γίνονται
ἐν
τῷ
αἰγιαλῷ |
[4, 4] |
τῶν
ὀστρακοδέρμων.
Αὐτὸ
μὲν
γὰρ
|
τὴν |
φύσιν
ὅμοιον
τοῖς
καραβοειδέσι,
καὶ |
[4, 6] |
καλούμενα
τήθυα
τούτων
πάντων
ἔχει
|
τὴν |
φύσιν
περιττοτάτην.
Κέκρυπται
γὰρ
αὐτῶν |
[4, 2] |
τούτῳ
σάρκα
ἐρυθρὰν
καὶ
αἱματώδη
|
τὴν |
χρόαν,
τῇ
δ´
ἁφῇ
γλίσχραν |
[4, 4] |
ἐν
τῷ
καράβῳ
ᾠόν,
πλὴν
|
τὴν |
χρόαν
τὸ
μὲν
λευκόν,
(ἐκεῖνο |
[4, 4] |
μακρὸς
πόρος
καὶ
λευκός,
ὅμοιος
|
τὴν |
χρόαν
τοῖς
ἄνω
μαστοειδέσιν·
ἔχει |
[4, 8] |
παχέος
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς
κατὰ
|
τὴν |
χώραν
τὴν
ἔξω
τῶν
ὀμμάτων |