HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  507 formes différentes pour 2017 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 10]   μυκτῆρος ὅμοιον σάλπιγγι τετραχυσμένῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Ι'   Περὶ δ´ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως
[4, 4]   αἱ λεπάδες· ὡσαύτως δὲ καὶ  αἱ   αἱμορροΐδες καὶ πᾶν (τὸ τοιοῦτον
[4, 7]   ἁπλοῦν εἱλιγμένον, ὥσπερ  αἱ   ἀκρίδες. (Ὁ δὲ τέττιξ μόνον
[4, 9]   τρῖψις τοῦ ἔσω πνεύματός ἐστιν.  Αἱ   δ´ ἀκρίδες τοῖς πηδαλίοις τρίβουσαι
[4, 9]   μᾶλλον, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ ὄρτυγες,  αἱ   δὲ θήλειαι οὐκ ᾄδουσιν. Τὰ
[4, 6]   μὲν ἐλάττους καὶ ἐδώδιμοι μᾶλλον,  αἱ   δὲ μεγάλαι καὶ σκληραί, οἷαι
[4, 2]   πλάγιον, ὥσπερ καὶ τῶν ἐντόμων,  αἱ   δὲ χηλαί, ὅσα ἔχει χηλάς,
[4, 9]   τόπους καὶ αἱ φωναὶ καὶ  αἱ   διάλεκτοι. μὲν οὖν φωνὴ
[4, 5]   οὗτοι πελάγιοι καὶ σπάνιοι. Ἔτι  αἱ   ἐχινομῆτραι καλούμεναι, μεγέθει πάντων μέγισται.
[4, 9]   πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ χελιδόνες  αἱ   θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ γὰρ αὗται
[4, 2]   (δ´ ἐντός, εἰς προεντίκτουσιν  αἱ   θήλειαι, δασέα τέτταρα. Καθ´ ἕκαστον
[4, 11]   ἐστι, πλὴν ἡμίονος, τούτων δ´  αἱ   θήλειαι μακροβιώτεραι καὶ μείζους· (ἐν
[4, 11]   ὀρνίθων τῶν πλῆκτρα ἐχόντων ἐνίων  αἱ   θήλειαι ὅλως πλῆκτρα οὐκ ἔχουσιν·
[4, 11]   ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ καὶ χαυλιόδοντας  αἱ   θήλειαι οὐκ ἔχουσι τῶν ὑῶν.
[4, 2]   πλακωδέστερα, εἰς καὶ ἐκτίκτουσιν  αἱ   θήλειαι. (Πόδας δ´ οἱ μὲν
[4, 11]   οἱ δὲ βόες βαρύτερον φθέγγονται  αἱ   θήλειαι τῶν ἀρρένων. (Τὰ δὲ
[4, 11]   Ὅτι δὲ μακροβιώτεροι τῶν (ἰχθύων  αἱ   θήλεις τῶν ἀρρένων, δῆλον ἐκ
[4, 1]   καὶ πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι, καὶ  αἱ   καλούμεναι πυγολαμπίδες. ῶν μὲν οὖν
[4, 4]   καὶ μύες καὶ κόγχαι ἔνιαι  αἱ   καλούμεναι ὑπό τινων γάλακες, τὰ
[4, 2]   ἔχουσι καὶ οἱ κάραβοι καὶ  αἱ   καρίδες καὶ οἱ (καρκίνοι· καὶ
[4, 2]   δ´ οὕτω τὸ ᾠὸν καὶ  αἱ   καρίδες καὶ τὰς ἑλίκας. Ἰδίᾳ
[4, 11]   τῶν ἀρρένων καὶ γονυκροτώτερα, καὶ  αἱ   κνῆμαι λεπτότεραι· τοὺς δὲ πόδας
[4, 1]   νέουσιν. Ἐπὶ δὲ τῶν ποδῶν  αἱ   κοτυληδόνες ἅπασιν εἰσίν. μὲν
[4, 1]   ῥάχις τὸ λεῖον, οὗ πρόσω  αἱ   κοτυληδόνες εἰσίν) ταύτῃ δὴ τῇ
[4, 2]   καρίδων αἵ τε κυφαὶ καὶ  αἱ   κράγγονες καὶ τὸ μικρὸν γένος
[4, 4]   οἱ δὲ νηρεῖται προσέχονται καθάπερ  αἱ   λεπάδες· ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ
[4, 3]   ἀλλήλων, οἷον οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καὶ  αἱ   μαῖαι. Ὑποκάτω δὲ τὸ στόμα
[4, 8]   πτερωτὰ καὶ τὰ ἄπτερα, οἷον  αἱ   μέλιτται καὶ οἱ κνῖπες τοῦ
[4, 7]   μὲν ἔχει ἐν αὑτοῖς, οἷον  αἱ   μέλιτται καὶ οἱ σφῆκες, τὰ
[4, 9]   Καὶ αἱ μυῖαι δὲ καὶ  αἱ   (μέλιτται καὶ τἆλλα πάντα, τῇ
[4, 7]   μυῖαι, τὰ δὲ τετράπτερα, ὥσπερ  αἱ   μέλιτται· οὐθὲν δ´ ἐστὶν ὀπισθόκεντρον
[4, 6]   δὲ τῶν ἀκαληφῶν ἐστι δύο,  αἱ   μὲν ἐλάττους καὶ ἐδώδιμοι μᾶλλον,
[4, 2]   ταῖς χηλαῖς. Τῶν δὲ καρίδων  αἱ   μὲν κυφαὶ πέντε μὲν ἐφ´
[4, 4]   ἴσην οὐδ´ ὁμοίως φανεράν, ἀλλ´  αἱ   μὲν λεπάδες κάτω ἐν τῷ
[4, 9]   τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος. Καὶ  αἱ   μυῖαι δὲ καὶ αἱ (μέλιτται
[4, 7]   τὰ μὲν δίπτερα αὐτῶν, ὥσπερ  αἱ   μυῖαι, τὰ δὲ τετράπτερα, ὥσπερ
[4, 4]   δὲ καὶ προβοσκίδας, ὥσπερ καὶ  αἱ   μυῖαι· τοῦτο δ´ ἐστὶ (γλωττοειδές.
[4, 7]   ἔξω ὀλίγων τινῶν, ἐπεὶ καὶ  αἱ   μυῖαι τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι καὶ
[4, 8]   δ´ ἐλάττους εἰσίν. Εἰσὶ δ´  αἱ   πλεῖσται, καὶ παρ´ ἃς οὐδεμία
[4, 4]   (ἔχει πρὸς τὰ ὄστρακα ὥσπερ  αἱ   πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες, ἀλλ´
[4, 4]   καὶ οἱ κήρυκες τοῦτο καὶ  αἱ   πορφύραι στιφρόν, καὶ ὥσπερ οἱ
[4, 8]   θυμιωμένου τοῦ στύρακος. (Ἔτι δ´  αἱ   σηπίαι καὶ οἱ πολύποδες καὶ
[4, 1]   ἔχουσιν αἵ τε σηπίαι καὶ  αἱ   τευθίδες (καὶ οἱ τεῦθοι δύο
[4, 9]   δὲ κατὰ τοὺς τόπους καὶ  αἱ   φωναὶ καὶ αἱ διάλεκτοι.
[4, 11]   καὶ τὸ τῶν ἐρυθρίνων καὶ  αἱ   χάνναι· πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα
[4, 9]   καλοῦσι πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ  αἱ   χελιδόνες αἱ θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ
[4, 9]   τὰ δὲ σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ  αἱ   χελῶναι. δὲ βάτραχος ἰδίαν
[4, 2]   τούτων (ἐστὶν ἀπὸ τῶν κοτυληδόνων,  αἵ   εἰσιν ὑποκάτω τῶν ἐσχάτων ποδῶν.
[4, 2]   τῶν καρκίνων, τῶν μὲν καρίδων  αἵ   τε κυφαὶ καὶ αἱ κράγγονες
[4, 4]   γένος, τὰ δ´ ἀρράβδωτα, οἷον  αἵ   τε πίνναι καὶ κόγχων τι
[4, 4]   καὶ τῶν ἐν τῇ (θαλάττῃ  αἵ   τε πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες
[4, 1]   γένους πολυπόδων. Ἰδίᾳ δ´ ἔχουσιν  αἵ   τε σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες
[4, 7]   τῶν ὀμμάτων ἔχει ἔνια, οἷον  αἵ   τε ψυχαὶ καὶ οἱ κάραβοι.
[4, 8]   οὕτω μὲν προσέχονται ὥστε μὴ  ἀποσπᾶσθαι   ἀλλ´ ὑπομένειν τεμνόμενοι· ἐὰν δέ
[4, 4]   προσπέφυκε τοῖς ὀστράκοις, ὥστε βίᾳ  (ἀποσπᾶσθαι,   τοῖς δὲ στρομβώδεσιν ἀπολέλυται μᾶλλον.
[4, 10]   ἐκ τῶν τοιῶνδε μᾶλλον ἔστι  τεκμήρασθαι   ὅτι καθεύδουσιν· πολλάκις γὰρ ἔστιν
[4, 8]   ἐν σπηλαίοις, οὓς ἐπειδὰν βούλωνται  προκαλέσασθαι   εἰς τὴν θήραν οἱ ἁλιεῖς,
[4, 7]   ὄρχεων πτερύγια (ἔχειν δύο, καὶ  λαβέσθαι   ποτὲ τοῦ πολυαγκίστρου τῷ ἄκρῳ.
[4, 4]   δὲ διαλέλυται, ὥστε συγκλείεσθαι καὶ  ἀνοίγεσθαι.   Τὰ δὲ δίθυρα μέν ἐστιν,
[4, 4]   συμπέφυκε τῇ δὲ διαλέλυται, ὥστε  συγκλείεσθαι   καὶ ἀνοίγεσθαι. Τὰ δὲ δίθυρα
[4, 10]   ἡσυχάζοντας καὶ τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντας  ἁλίσκεσθαι.   Καθεύδουσι δὲ τῆς νυκτὸς μᾶλλον
[4, 11]   ἀρρένων, δῆλον ἐκ τοῦ παλαιότερα  ἁλίσκεσθαι   τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων. Ἔστι
[4, 8]   τὰς εἰρεσίας τῶν τριήρων, ὥστε  λαμβάνεσθαι   ῥᾳδίως ἐν ταῖς θαλάμαις· καὶ
[4, 10]   οὕτω καθεύδει ἐνίοτε ὥστε καὶ  λαμβάνεσθαι   τῇ χειρί. Δελφὶς δὲ καὶ
[4, 8]   ὀξέα. Τὸ δὲ τῇ ἁφῇ  αἰσθάνεσθαι,   (ὥσπερ καὶ πρότερον εἴρηται, πᾶσιν
[4, 10]   ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ μετὰ ταῦτα  γενέσθαι   περὶ τὸ σῶμα μεταβολὴν τοῖς
[4, 8]   πάντες ἀλλ´ ἰδίοις, διαγινώσκοντες τῷ  ὀσφραίνεσθαι·   (ἔνια γὰρ δελεάζεται τοῖς δυσώδεσιν,
[4, 8]   τοῦ αὑτῶν δὴ αἵματος τάχιστα  ὀσφραίνεσθαί   φασιν αὐτούς· (δῆλον δὲ ποιοῦσι
[4, 9]   ἐκ τῆς ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι  φαίνεσθαι   οἱ ὀφθαλμοί· γὰρ ὀχεία
[4, 4]   κτείς (ἔνιοι γὰρ καὶ  πέτεσθαι   λέγουσι τοὺς κτένας, ἐπεὶ καὶ
[4, 9]   ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ, καλοῦσι  πέτεσθαι,   ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ χελιδόνες αἱ
[4, 8]   μὴ προσφάτου δελέατος οὐκ ἐθέλουσιν  ἅπτεσθαι   οἱ πλεῖστοι τῶν ἰχθύων, τοῖς
[4, 9]   καὶ τῆς φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον  πλάττεσθαι.   Καὶ οἱ ἄνθρωποι φωνὴν μὲν
[4, 8]   τε σωλῆνες, ἄν τις ψοφήσῃ,  καταδύεσθαι,   καὶ φεύγειν κατωτέρω, (ὅταν αἴσθωνται
[4, 4]   αὐτὸ καθ´ αὑτό, τῷ δ´  εἰσδύεσθαι   καὶ ζῆν ἐν ὀστράκῳ ὅμοιον
[4, 1]   δὲ πόδες βραχεῖς, ὥστε μὴ  πορεύεσθαι   ἐπ´ αὐτοῖς. Αὐτῶν δὲ πρὸς
[4, 9]   ὄρτυξ, τὰ δὲ πρὸ τοῦ  μάχεσθαι   προκαλούμενα οἷον πέρδικες〉 νικῶντα,
[4, 7]   καλουμένους ἀχέτας ὑπὸ τὸ διάζωμα  διῃρῆσθαι   καὶ ἔχειν ὑμένα φανερόν, τὰ
[4, 10]   ἡμέρας οὕτως ὥστε βαλλόντων μὴ  κινεῖσθαι.   Τὰ δὲ πλεῖστα καθεύδουσι τῆς
[4, 6]   (θίγῃ, διασπῶνται ταχέως καὶ ὅλαι  ἀφαιρεῖσθαι   οὐ δύνανται, πονοῦσαί τε ταῖς
[4, 3]   οἷον οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καὶ αἱ  μαῖαι.   Ὑποκάτω δὲ τὸ στόμα τῶν
[4, 11]   δέ τινες ἰχθύες οἳ καλοῦνται  ἐπιτραγίαι,   γίνονται δὲ τοιοῦτοι τῶν ποταμίων
[4, 9]   εἰσὶ γὰρ ἑκάστοις τῶν ζῴων  ἴδιαι   φωναὶ πρὸς τὴν ὁμιλίαν καὶ
[4, 2]   ἐντός, εἰς προεντίκτουσιν αἱ  θήλειαι,   δασέα τέτταρα. Καθ´ ἕκαστον δὲ
[4, 11]   πλὴν ἡμίονος, τούτων δ´ αἱ  θήλειαι   μακροβιώτεραι καὶ μείζους· (ἐν δὲ
[4, 11]   τῶν πλῆκτρα ἐχόντων ἐνίων αἱ  θήλειαι   ὅλως πλῆκτρα οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως
[4, 9]   ἀλεκτρυόνες καὶ ὄρτυγες, αἱ δὲ  θήλειαι   οὐκ ᾄδουσιν. Τὰ δὲ ζῳοτόκα
[4, 11]   (ὁμοίως δὲ καὶ χαυλιόδοντας αἱ  θήλειαι   οὐκ ἔχουσι τῶν ὑῶν. Ἐν
[4, 2]   εἰς καὶ ἐκτίκτουσιν αἱ  θήλειαι.   (Πόδας δ´ οἱ μὲν κάραβοι
[4, 11]   δὲ βόες βαρύτερον φθέγγονται αἱ  θήλειαι   τῶν ἀρρένων. (Τὰ δὲ πρὸς
[4, 4]   τῶν ζῴων, οἷον οἵ τε  κοχλίαι   (καὶ οἱ κόχλοι καὶ πάντα
[4, 4]   κεφαλῆς, οἷον οἵ τε χερσαῖοι  κοχλίαι   καὶ τὰ καλούμενα ὑπό τινων
[4, 4]   σωλὴν καὶ μύες καὶ κόγχαι  ἔνιαι   αἱ καλούμεναι ὑπό τινων γάλακες,
[4, 1]   μέγεθος. Γίνονται δὲ καὶ σηπίαι  ἔνιαι   διπήχεις, καὶ πολυπόδων πλεκτάναι τηλικαῦται
[4, 6]   αἱ δὲ μεγάλαι καὶ σκληραί,  οἷαι   γίνονται καὶ περὶ Χαλκίδα. Τοῦ
[4, 1]   τὸ μέγεθος. Γίνονται δὲ καὶ  σηπίαι   ἔνιαι διπήχεις, καὶ πολυπόδων πλεκτάναι
[4, 1]   Ἰδίᾳ δ´ ἔχουσιν αἵ τε  σηπίαι   καὶ αἱ τευθίδες (καὶ οἱ
[4, 8]   τοῦ στύρακος. (Ἔτι δ´ αἱ  σηπίαι   καὶ οἱ πολύποδες καὶ οἱ
[4, 9]   ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ χελιδόνες αἱ  θαλάττιαι   ὁμοίως· καὶ γὰρ αὗται πέτονται
[4, 9]   τρίψει τοῦ πνεύματος. Καὶ αἱ  μυῖαι   δὲ καὶ αἱ (μέλιτται καὶ
[4, 7]   μὲν δίπτερα αὐτῶν, ὥσπερ αἱ  μυῖαι,   τὰ δὲ τετράπτερα, ὥσπερ αἱ
[4, 4]   καὶ προβοσκίδας, ὥσπερ καὶ αἱ  μυῖαι·   τοῦτο δ´ ἐστὶ (γλωττοειδές. Ἔχουσι
[4, 7]   ὀλίγων τινῶν, ἐπεὶ καὶ αἱ  μυῖαι   τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι καὶ οἱ
[4, 5]   μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ χρώματι διαφέρει,  καὶ   ἄβρωτά ἐστιν ἐν πᾶσι τὰ
[4, 7]   γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν καὶ συμφυὲς  καὶ   ἀδιάσχιστον, δι´ οὗ τῇ δρόσῳ
[4, 9]   τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσιν, οἷον  καὶ   ἀηδὼν ᾄδει καὶ ἄρρην
[4, 9]   ὀρνίθων ᾀδόντων. Ἤδη δ´ ὦπται  καὶ   ἀηδὼν νεοττὸν προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ
[4, 4]   καθάπερ αἱ λεπάδες· ὡσαύτως δὲ  καὶ   αἱ αἱμορροΐδες καὶ πᾶν (τὸ
[4, 9]   τοὺς τόπους καὶ αἱ φωναὶ  καὶ   αἱ διάλεκτοι. μὲν οὖν
[4, 1]   εἰσι καὶ πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι,  καὶ   αἱ καλούμεναι πυγολαμπίδες. ῶν μὲν
[4, 2]   πάντα ἔχουσι καὶ οἱ κάραβοι  καὶ   αἱ καρίδες καὶ οἱ (καρκίνοι·
[4, 2]   (Ἔχουσι δ´ οὕτω τὸ ᾠὸν  καὶ   αἱ καρίδες καὶ τὰς ἑλίκας.
[4, 11]   θήλεα τῶν ἀρρένων καὶ γονυκροτώτερα,  καὶ   αἱ κνῆμαι λεπτότεραι· τοὺς δὲ
[4, 2]   μὲν καρίδων αἵ τε κυφαὶ  καὶ   αἱ κράγγονες καὶ τὸ μικρὸν
[4, 3]   ἐγγὺς ἀλλήλων, οἷον οἱ Ἡρακλεωτικοὶ  καὶ   αἱ μαῖαι. Ὑποκάτω δὲ τὸ
[4, 9]   πνεύματος. Καὶ αἱ μυῖαι δὲ  καὶ   αἱ (μέλιτται καὶ τἆλλα πάντα,
[4, 9]   γένος τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος.  Καὶ   αἱ μυῖαι δὲ καὶ αἱ
[4, 4]   Ἔχουσι δὲ καὶ προβοσκίδας, ὥσπερ  καὶ   αἱ μυῖαι· τοῦτο δ´ ἐστὶ
[4, 7]   ἔχει, ἔξω ὀλίγων τινῶν, ἐπεὶ  καὶ   αἱ μυῖαι τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι
[4, 4]   δὲ καὶ οἱ κήρυκες τοῦτο  καὶ   αἱ πορφύραι στιφρόν, καὶ ὥσπερ
[4, 1]   δ´ ἔχουσιν αἵ τε σηπίαι  καὶ   αἱ τευθίδες (καὶ οἱ τεῦθοι
[4, 9]   Διαφέρουσι δὲ κατὰ τοὺς τόπους  καὶ   αἱ φωναὶ καὶ αἱ διάλεκτοι.
[4, 11]   γένος καὶ τὸ τῶν ἐρυθρίνων  καὶ   αἱ χάνναι· πάντα γὰρ τὰ
[4, 9]   ὑγρῷ, καλοῦσι πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι,  καὶ   αἱ χελιδόνες αἱ θαλάττιαι ὁμοίως·
[4, 9]   πνευματῶδες ὥσπερ ὅταν ἄνθρωπος ἐκπνέῃ  καὶ   αἰάζῃ, μετὰ δὲ τοῦ μυκτῆρος
[4, 10]   καὶ βόες, ἔτι δὲ πρόβατα  καὶ   αἶγες καὶ πᾶν τὸ τῶν
[4, 2]   καὶ ἐν τούτῳ σάρκα ἐρυθρὰν  καὶ   αἱματώδη τὴν χρόαν, τῇ δ´
[4, 10]   ἐστὶ φανερόν· ἡσυχάζουσί τε γὰρ  καὶ   ἀκινητίζουσιν ἐπιδήλως. Μάλιστα δ´ ἐπὶ
[4, 8]   χυμῶν ἅψει. Περὶ δ´ ὄψεως  καὶ   ἀκοῆς βέβαιον μὲν οὐδέν ἐστιν
[4, 8]   φθεγγόμενοι ἀλλὰ σιωπῶντες ὡς ὀσφραινομένων  καὶ   ἀκουόντων· ἐὰν δὲ φθέγγωνται, φασὶν
[4, 8]   μέχρι τῶν βραγχίων. Ὅτι δὲ  καὶ   ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται, φανερόν· (τούς
[4, 2]   τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας καὶ τραχείας,  καὶ   ἄλλα κεράτια μικρὰ ὑποκάτω λεῖα.
[4, 7]   ἐρυθρά, πτερύγια δ´ ἔχοντα πυκνά·  καὶ   ἄλλα ὅμοια αἰδοίῳ ἀνδρὸς τό
[4, 3]   καὶ μίκρ´ ἄττα προμήκη λευκά,  (καὶ   ἄλλα πυρρὰ διαπεπασμένα. Διαφέρει δ´
[4, 2]   λεπτότερα πολὺ κάραβος,  καὶ   ἄλλα τέτταρα τὴν μὲν μορφὴν
[4, 2]   τῶν καράβων τῷ ἔχειν χηλὰς  καὶ   ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ πολλάς.
[4, 2]   Ἓν δὲ τὸ τῶν καρίδων,  καὶ   ἄλλο τὸ τῶν καρκίνων. (Γένη
[4, 9]   οὐ διαλέγεται. Ψοφεῖν δ´ ἔστι  καὶ   ἄλλοις μορίοις. Τὰ μὲν οὖν
[4, 1]   τὸ εἶδος ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις.  Καὶ   ἄλλος ἐν ὀστράκῳ οἷον κοχλίας,
[4, 4]   δύο πόδας δικρόους, οἷς προσάγεται,  καὶ   ἄλλους ἐφ´ ἑκάτερα δύο, καὶ
[4, 9]   τοῖς γεννήσασιν, ἂν ἀπότροφα γένωνται  καὶ   ἄλλων ἀκούσωσιν ὀρνίθων ᾀδόντων. Ἤδη
[4, 11]   αὐτὸν τρόπον. Καὶ ἀνευρότερον δὲ  καὶ   ἀναρθρότερον τὸ θῆλυ μᾶλλον, καὶ
[4, 10]   πέντε· ἤδη δὲ γεγόνασι  καὶ   ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἳ ὅλως
[4, 10]   χρονίσῃ ἐπὶ τῆς γῆς, κατεσθίουσιν·  καὶ   ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ ἁλιεῖς περὶ
[4, 11]   πάντων ἔχει τὸν αὐτὸν τρόπον.  Καὶ   ἀνευρότερον δὲ καὶ ἀναρθρότερον τὸ
[4, 7]   ὄνομα οὐδέν, οἷον ἐπὶ μελίττῃ  καὶ   ἀνθρήνῃ καὶ σφηκὶ καὶ πᾶσι
[4, 4]   τῇ δὲ διαλέλυται, ὥστε συγκλείεσθαι  καὶ   ἀνοίγεσθαι. Τὰ δὲ δίθυρα μέν
[4, 1]   τὸ τῶν ἐντόμων, πολλὰ  καὶ   ἀνόμοια περιείληφεν εἴδη ζῴων. Ἔστι
[4, 1]   θηλείαις δύο τε ταῦτ´ ἐστὶ  καὶ   ἄνω. (Ἀμφοτέροις δ´ ὑπὸ ταῦτα
[4, 2]   σιαγὼν ὀδόντας ἔχων καὶ κάτωθεν  καὶ   ἄνωθεν, πλὴν μὲν δεξιὸς
[4, 1]   ᾠὸν μὲν πολύπους ἓν  καὶ   ἀνώμαλον ἔξωθεν καὶ μέγα ἴσχει·
[4, 2]   ποτάμιοι· οἱ δ´ ἄλλοι ἐλάττους  καὶ   ἀνωνυμώτεροι. Περὶ δὲ τὴν Φοινίκην
[4, 4]   τε στόμαχος καὶ τὸ ἔντερον,  καὶ   ἅπαν ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου.
[4, 7]   ἔντερον τοῖς μὲν πλείστοις εὐθὺ  καὶ   ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου ἐστίν,
[4, 7]   Ἔνια δ´ ἔχει καὶ κοιλίαν,  καὶ   ἀπὸ ταύτης τὸ λοιπὸν ἔντερον
[4, 6]   τι προσπέσῃ αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει.  Καὶ   ἀπολύεται δὲ γένος τι αὐτῶν,
[4, 9]   τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν ἀτελής,  καὶ   ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε ψελλίζουσι καὶ
[4, 1]   ἐστιν αὐτῶν. Ἔστι δ´ ἔντομα  καὶ   ἄπτερα, οἷον ἴουλος καὶ σκολόπενδρα,
[4, 1]   οἷον μύρμηκές εἰσι καὶ πτερωτοὶ  καὶ   ἄπτεροι, καὶ αἱ καλούμεναι πυγολαμπίδες.
[4, 1]   γένος αὐτῶν ἐστι καὶ (πτερωτὸν  καὶ   ἄπτερον, οἷον μύρμηκές εἰσι καὶ
[4, 9]   φωνή· ἔχει γὰρ καὶ πλεύμονα  καὶ   ἀρτηρίαν, ἀλλὰ τὴν γλῶτταν οὐκ
[4, 9]   οἱ ὄφεις, τὰ δὲ λεπτὴν  καὶ   ἀσθενῆ φωνήν, τὰ δὲ σιγμὸν
[4, 11]   ἐστίν, οἷον ὄφεις καὶ φαλάγγια  καὶ   ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι. Καὶ ἐπὶ
[4, 7]   τε καὶ ἰσοπαχῆ· ἕτερα δὲ  καὶ   ἀσπίσιν ὅμοια, τὸ μὲν χρῶμα
[4, 1]   (ἔχει τὸν πόρον τῷ ἐντέρῳ,  καὶ   ἀφίησι κατὰ ταὐτὸν τόν τε
[4, 11]   δὲ τοιοῦτοι τῶν ποταμίων κυπρῖνος  καὶ   βάλαγρος· (οὐκ ἔχουσι δ´ οἱ
[4, 8]   ἐχῖνος, τῶν δ´ ἀκινήτων τήθυα  καὶ   βάλανοι. (Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 8]   ἀκοὴν ἔχουσι χαλεπὸς καὶ μέγας  καὶ   βαρὺς φαίνεται πᾶσιν. συμβαίνει
[4, 9]   μὲν οὖν φωνὴ ὀξύτητι  (καὶ   βαρύτητι μάλιστα ἐπίδηλος, τὸ δ´
[4, 11]   ὄφεις καὶ φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται  καὶ   βάτραχοι. Καὶ ἐπὶ τῶν ἰχθύων
[4, 5]   ἐν ταῖς χελώναις καὶ φρύναις  καὶ   βατράχοις καὶ ἐν τοῖς στρομβώδεσι
[4, 10]   ἀλλὰ καὶ ἵπποι καὶ κύνες  καὶ   βόες, ἔτι δὲ πρόβατα καὶ
[4, 8]   ταῖς γαλήναις καὶ εὐδίαις ἐπιπολάζοντας,  καὶ   βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ μεγέθη καὶ
[4, 2]   δ´ ἐπάνω τοὺς ὀφθαλμοὺς μικροὺς  καὶ   βραχεῖς, οὐχ ὥσπερ κάραβος
[4, 8]   λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως ἐν ταῖς θαλάμαις·  καὶ   γὰρ ἂν μικρὸς
[4, 9]   αἱ χελιδόνες αἱ θαλάττιαι ὁμοίως·  καὶ   γὰρ αὗται πέτονται μετέωροι, οὐχ
[4, 4]   καὶ τὸ λευκὸν τοῖς κόχλοις·  καὶ   γὰρ ἐκείνοις τοῦτο ὅμοιον ὑπάρχει.
[4, 5]   τοιοῦτόν ἐστιν τὸ ἀνάλογον·  καὶ   γὰρ ἐν ταῖς χελώναις καὶ
[4, 7]   ἀποτμηθὲν ἐπ´ ἀμφότερα τὰ ἔσχατα·  καὶ   γὰρ ἐπὶ τὴν τομὴν πορεύεται
[4, 5]   ὁμοίως ἐν μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν·  καὶ   γὰρ εὐθὺς ἔτι μικροὶ ὄντες
[4, 2]   τὸν ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ φαίνεται·  καὶ   γὰρ ἄρρην καὶ
[4, 2]   αἱ καρίδες καὶ οἱ (καρκίνοι·  καὶ   γὰρ ὀδόντας δύο ἔχουσιν οἱ
[4, 2]   ὀδόντας τε πάντ´ ἔχει δύο  (καὶ   γὰρ οἱ κάραβοι τοὺς πρώτους
[4, 9]   ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ.  Καὶ   γὰρ οἱ κτένες ὅταν φέρωνται
[4, 8]   ἔντομα ἔχει πάσας τὰς αἰσθήσεις·  καὶ   γὰρ ὄψιν ἔχει καὶ ὄσφρησιν
[4, 4]   οἷον τὰ λιμνόστρεα καὶ πίννα  καὶ   γένη κόγχων ἔνια καὶ κήρυκες·
[4, 11]   φυτοῖς τὸ μὲν τίκτον ἐστὶ  καὶ   γεννῶν, τὸ δ´ ὀχεῦον οὐκ
[4, 7]   τὰ ὀστρακόδερμα ἔχει πάντα)  καὶ   γεύεται καὶ εἰς αὐτὸ τὴν
[4, 8]   Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα ὄσφρησιν μὲν  καὶ   γεῦσιν ἔχει, φανερὸν δ´ ἐκ
[4, 8]   γὰρ ὄψιν ἔχει καὶ ὄσφρησιν  καὶ   γεῦσιν. Τά τε γὰρ ἔντομα
[4, 4]   τὴν φύσιν ὅμοιον τοῖς καραβοειδέσι,  καὶ   γίνεται αὐτὸ καθ´ αὑτό, τῷ
[4, 11]   (δὲ τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων  καὶ   γονυκροτώτερα, καὶ αἱ κνῆμαι λεπτότεραι·
[4, 10]   ἤδη δὲ γεγόνασι καὶ ἄνδρες  καὶ   γυναῖκες οἳ ὅλως οὐδὲν πώποτε
[4, 10]   ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες τὰς πτέρυγας·  καὶ   δελφῖνός γε καὶ ῥέγχοντος ἤδη
[4, 6]   τοῦ ὀστράκου φέροντας, ἀφίησι  καὶ   δέχεται τὴν τροφὴν καὶ τὸ
[4, 6]   οὐ ῥᾳδίους ἰδεῖν, ἀφίησι  καὶ   δέχεται τὸ ὑγρόν· περίττωμα γὰρ
[4, 1]   μύτις κεῖται ὑπὸ τὸ στόμα,  καὶ   διὰ ταύτης τείνει στόμαχος·
[4, 1]   ἔχει ἄρρην τῆς θηλείας,  καὶ   διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ τὸ ὀρροπύγιον
[4, 7]   Ἔστι δ´ αὐτῶν πλείω εἴδη,  καὶ   (διαφέρουσι μεγέθει τε καὶ μικρότητι
[4, 6]   (Ἔσω δὲ κοῖλον ἐφ´ ἑκάτερα,  καὶ   διείργει μικρόν τι συνεχές· ἐν
[4, 4]   δὲ διαφέρει οὐδὲ τὰ μονόθυρα  (καὶ   δίθυρα, συγκλειστὰ δέ· διαφορὰν γὰρ
[4, 4]   οἱ ἐλάττους. Τὰ δὲ μονόθυρα  καὶ   δίθυρα τῇ μὲν ὁμοίως ἔχει
[4, 4]   δὲ σαρκῶδες τοῖς μὲν μονοθύροις  καὶ   διθύροις προσπέφυκε τοῖς ὀστράκοις, ὥστε
[4, 4]   τοῦ θώρακος μαλακὸν ἅπαν ἐστὶ  καὶ   διοιγόμενον ὠχρὸν ἔνδοθεν. Ἀπὸ δὲ
[4, 11]   καὶ πίονες, ἔντερον μικρὸν ἔχουσι,  καὶ   δοκοῦσιν ἄριστοι οὗτοι εἶναι. Ἔτι
[4, 6]   θέρους ἀπόλλυνται· γίνονται γὰρ μαδαραί,  καὶ   ἐάν τις (θίγῃ, διασπῶνται ταχέως
[4, 3]   διεστῶτας, ἔνιοι δ´ ἐν μέσῳ  καὶ   ἐγγὺς ἀλλήλων, οἷον οἱ Ἡρακλεωτικοὶ
[4, 10]   (πεζὰ καὶ ἔναιμα πάντα καθεύδει  καὶ   ἐγρήγορεν, φανερὸν ποιοῦσι κατὰ τὴν
[4, 10]   μὲν οὖν αἰσθήσεως καὶ ὕπνου  καὶ   ἐγρηγόρσεως τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.
[4, 10]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Περὶ δ´ ὕπνου  καὶ   ἐγρηγόρσεως τῶν ζῴων, ὅτι μὲν
[4, 8]   ὡς χαίροντες ἐν τῇ γεύσει  καὶ   ἐδωδῇ τοῖς τοιούτοις δελέασιν. (Τῆς
[4, 5]   τὰ καλούμενα ᾠὰ μεγάλα ἐγγίνεται  καὶ   ἐδώδιμα, ὁμοίως ἐν μείζοσι καὶ
[4, 6]   στιφρὰν ἔχουσι (διὸ καὶ θηρεύονται  καὶ   ἐδώδιμοί εἰσι) τοῦ δὲ θέρους
[4, 6]   ἐστι δύο, αἱ μὲν ἐλάττους  καὶ   ἐδώδιμοι μᾶλλον, αἱ δὲ μεγάλαι
[4, 3]   ἐστιν ἀδιόριστον, ἔτι δὲ κεφαλή,  καὶ   (εἴ τι ἄλλο μόριον. Ἔχουσι
[4, 7]   ἔχει πάντα) καὶ γεύεται  καὶ   εἰς αὐτὸ τὴν τροφὴν ἀνασπᾷ.
[4, 2]   κινεῖται καὶ ἐκτὸς καὶ ἐντὸς  καὶ   εἰς (τὸ πλάγιον· ὁμοίως δὲ
[4, 4]   πέτεσθαι λέγουσι τοὺς κτένας, ἐπεὶ  καὶ   ἐκ τοῦ ὀργάνου θηρεύονται
[4, 3]   ἀναίμων οὐδέν, ἀλλὰ κοινὸν τούτοις  καὶ   ἐκείνοις πᾶσι κοιλία καὶ στόμαχος
[4, 2]   τοῖς ὑπτίοις πλακωδέστερα, εἰς  καὶ   ἐκτίκτουσιν αἱ θήλειαι. (Πόδας δ´
[4, 2]   καλούμενον διῄρηται μὲν ἔξωθεν πενταχῇ,  καὶ   ἕκτον ἐστὶ τὸ πλατὺ τὸ
[4, 8]   αὐτούς· (δῆλον δὲ ποιοῦσι φεύγοντες  καὶ   ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν αἷμα γένηται
[4, 2]   μὲν οὖν μόρια ὅσα ἐντὸς  καὶ   ἐκτὸς ἔχουσι, ταῦτά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 2]   τούτων ἐστὶ σκληρόφθαλμα, καὶ κινεῖται  καὶ   ἐκτὸς καὶ ἐντὸς καὶ εἰς
[4, 5]   καὶ ἐδώδιμα, ὁμοίως ἐν μείζοσι  καὶ   ἐλάττοσιν· καὶ γὰρ εὐθὺς ἔτι
[4, 8]   περιπαττομένων λείων ἐκλείπουσι τὰς μυρμηκίας,  καὶ   ἐλαφείου κέρατος θυμιωμένου τὰ πλεῖστα
[4, 11]   οἱ μὲν φάσκοντες (ὅτι τριχώδη  καὶ   ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί ποτέ τινες
[4, 3]   δὲ τὸ στόμα τῶν ὀφθαλμῶν,  καὶ   ἐν αὐτῷ ὀδόντας δύο ὥσπερ
[4, 4]   μᾶλλον ἐπὶ τούτῳ. Λαμβάνεται δὲ  καὶ   ἐν ταῖς κόγχαις τοιοῦτον, ὧν
[4, 4]   στιφρά, ὅμοια μαστοῖς, οἷα ἐγγίνεται  καὶ   ἐν ταῖς σηπίαις, πλὴν στιφρὰ
[4, 4]   μέλανα καὶ τραχέα συνεχῆ, οἷα  καὶ   ἐν ταῖς χελώναις, πλὴν ἧττον
[4, 4]   μικρότητα αὐτῶν ἄδηλα, τὰ δὲ  καὶ   ἐν τεθνεῶσιν μὴ κινουμένοις
[4, 1]   καὶ περιπεσόντος τοῦ ὀστρέου ἁλίσσκεται  (καὶ   ἐν τῇ γῇ ἀποθνήσκει. Εἰσὶ
[4, 7]   Ἔστι δ´ ἔνια ζῷα περιττὰ  καὶ   ἐν τῇ θαλάττῃ, διὰ
[4, 4]   ὧν ἐστιν πρόσφυσις παραπλησία,  καὶ   ἐν τοῖς ἄλλοις. Τοῦτον δὲ
[4, 11]   ἄρρεν, καὶ ἐν τοῖς πεζοῖς  καὶ   ἐν τοῖς δίποσι καὶ τετράποσι
[4, 11]   μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν,  καὶ   ἐν τοῖς πεζοῖς καὶ ἐν
[4, 4]   ἀστακοῖς τοῖς μικροῖς, οἳ γίνονται  καὶ   ἐν τοῖς ποταμοῖς· διαφέρουσι δ´
[4, 5]   χελώναις καὶ φρύναις καὶ βατράχοις  καὶ   ἐν τοῖς στρομβώδεσι καὶ τοῖς
[4, 11]   τὰ δ´ ἄλλ´ ἄφορα, οὕτω  καὶ   ἐν τούτοις. Ἐν δὲ τοῖς
[4, 2]   τῶν ἐσχάτων ποδῶν. Ἔχει δὲ  καὶ   ἐν τούτῳ σάρκα ἐρυθρὰν καὶ
[4, 4]   Τὸ δ´ ἐντὸς σαρκῶδές ἐστι,  καὶ   ἐν τούτῳ τὸ στόμα. Τὸν
[4, 2]   κάραβοι τοὺς πρώτους δύο ἔχουσι)  καὶ   ἐν τῷ στόματι σαρκωδέστερον ἀντὶ
[4, 10]   ζῴων, ὅτι μὲν ὅσα (πεζὰ  καὶ   ἔναιμα πάντα καθεύδει καὶ ἐγρήγορεν,
[4, 11]   Ἐν μὲν οὖν τοῖς πεζοῖς  καὶ   ἐναίμοις τῶν ζῴων ὅσα μὴ
[4, 4]   (τὰ μὲν γὰρ μείζω μόρια  καὶ   ἐνδηλότερα ἔχει (αὐτῶν, τὰ δ´
[4, 9]   γίνονται κωφοὶ ἐκ γενετῆς, πάντες  καὶ   ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν μὲν οὖν
[4, 7]   πολλὰ εἴδη ἔχον ἐν ἑαυτῷ,  καὶ   ἐνίοις πρὸς ἄλληλα συγγενικοῖς οὖσιν
[4, 3]   ἐκείνοις πᾶσι κοιλία καὶ στόμαχος  καὶ   ἔντερον. Οἱ δὲ καρκίνοι, περὶ
[4, 2]   σκληρόφθαλμα, καὶ κινεῖται καὶ ἐκτὸς  καὶ   ἐντὸς καὶ εἰς (τὸ πλάγιον·
[4, 1]   τε καὶ μόνη παράλευκος αὐτῶν  καὶ   ἐξ ἄκρου δικρόα (ἔστι δ´
[4, 2]   ταῦτα τοὺς μεγάλους πολλῷ μείζους  καὶ   ἐξ ἄκρου πλατυτέρους (ἢ
[4, 1]   ἀλλ´ ἔνεστιν ὥσπερ κοχλίας,  καὶ   ἔξω ἐνίοτε τὰς πλεκτάνας προτείνει.
[4, 1]   σῶμα γὰρ ὁμοίως καὶ ἔσω  καὶ   ἔξω σκληρόν ἐστιν αὐτῶν. Ἔστι
[4, 11]   λεχθέντα τῶν θηλέων. (Τοῦτο δὲ  καὶ   ἐπ´ ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 2]   μὲν θήλεια μεγάλα ἔχει  καὶ   ἐπαλλάττοντα πρὸς τῷ τραχήλῳ,
[4, 1]   μαλακίων, ἀλλ´ ἣν καλοῦσι (μύτιν,  καὶ   ἐπὶ ταύτῃ θολόν. Τοῦτον δὲ
[4, 7]   γὰρ ἐπὶ τὴν τομὴν πορεύεται  καὶ   ἐπὶ τὴν οὐράν, οἷον
[4, 8]   βαρὺς φαίνεται πᾶσιν. συμβαίνει  καὶ   ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων θήρας·
[4, 3]   οὐ στρογγύλοι οὗτοι (ἀλλὰ μακροί.  Καὶ   ἐπὶ τούτων ἐπικαλύμματά ἐστι δύο,
[4, 11]   (Τοῦτο δὲ καὶ ἐπ´ ἀνθρώπων  καὶ   ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων τῶν
[4, 10]   βομβοῦσαι τῆς νυκτός. Δῆλον δὲ  καὶ   ἐπὶ τῶν ἐν ποσὶ μάλιστα
[4, 11]   οἷον ἔν τε τοῖς ἰχθύσι  καὶ   ἐπὶ τῶν ἐντόμων, μείζω τὰ
[4, 3]   πλέον ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον, καθάπερ  καὶ   ἐπὶ τῶν θηλειῶν καράβων. Τὰ
[4, 11]   φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι.  Καὶ   ἐπὶ τῶν ἰχθύων δ´ ὡσαύτως,
[4, 4]   πυθμένι. Ταῦτα μὲν οὖν δῆλα  καὶ   ἐπὶ τῶν πορφυρῶν καὶ τῶν
[4, 4]   (Τὰ δὲ στρομβώδη πάντα κινεῖται  καὶ   ἕρπει· νέμεται δ´ ἀπολυομένη καὶ
[4, 9]   οὐδὲ τῆς γλώττης τὸ πρῶτον,  καὶ   ἔστιν ἀτελής, καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον,
[4, 6]   τὸ δὲ τῇ περιττώσει ἔξοδος·  καὶ   ἔστιν αὐτῶν τὸ μὲν παχύτερον
[4, 1]   ἀμφοῖν· τὸ σῶμα γὰρ ὁμοίως  καὶ   ἔσω καὶ ἔξω σκληρόν ἐστιν
[4, 2]   μὴ ἔχειν νομήν. Ἔστι δὲ  (καὶ   ἕτερον γένος μικρὸν μὲν ὥσπερ
[4, 2]   καὶ τοῖς καρκίνοις τοῖς πλείστοις,  καὶ   ἔτι μᾶλλον. δ´ ἀστακὸς
[4, 8]   τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ ὀστρακόδερμα  καὶ   ἔτι τὰ ἔντομα. (Τούτων δὲ
[4, 8]   (ἀθρόους πολλοὺς ἐν ταῖς γαλήναις  καὶ   εὐδίαις ἐπιπολάζοντας, καὶ βουληθῶσιν ἰδεῖν
[4, 11]   τὰ ἄρρενα κρείττω καὶ ἰσχυρότερα  καὶ   εὐοπλότερα, τὰ δ´ ὡς ἂν
[4, 7]   ἀχέτας ὑπὸ τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι  καὶ   ἔχειν ὑμένα φανερόν, τὰ δὲ
[4, 6]   ἐάν τι προσπέσῃ κατεσθίει  καὶ   ἐχίνους καὶ κτένας. Περίττωμα δὲ
[4, 6]   δὲ τὸ στόμα ἐν μέσῳ,  καὶ   ζῇ ἀπὸ τῆς πέτρας ὥσπερ
[4, 4]   καθ´ αὑτό, τῷ δ´ εἰσδύεσθαι  καὶ   ζῆν ἐν ὀστράκῳ ὅμοιον τοῖς
[4, 11]   τῶν ἄλλων ζῴων τῶν πεζῶν  καὶ   ζῳοτόκων πάντων ἔχει τὸν αὐτὸν
[4, 8]   ἃς ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ  καὶ   ἔγχελυς τοῦτον τὸν τρόπον·
[4, 2]   φαίνεται· καὶ γὰρ ἄρρην  καὶ   θήλεια ὁποτέραν ἂν τύχῃ
[4, 9]   ἀηδὼν ᾄδει καὶ ἄρρην  καὶ   θήλεια, πλὴν (ἡ θήλεια
[4, 2]   καὶ κέρκον, πτερύγια δὲ πέντε·  καὶ   καρὶς κυφὴ τὴν
[4, 7]   Μετὰ μὲν οὖν τοῦ μέσου  καὶ   κεφαλὴ καὶ κοιλία
[4, 7]   τοῦ μέσου καὶ κεφαλὴ  καὶ   κοιλία ζῇ, ἄνευ δὲ
[4, 4]   γὰρ τὸ ὄστρακον. Φανερὰ δὲ  καὶ   κοιλία μετὰ τὸ στόμα
[4, 2]   καὶ πτερύγια τέτταρα. Ἔχει δὲ  καὶ   κραγγὼν πτερύγια ἐφ´ ἑκάτερα
[4, 4]   καὶ ἕρπει· νέμεται δ´ ἀπολυομένη  καὶ   λεπάς. Κοινὸν δὲ καὶ
[4, 4]   φέρεται πάλιν πρὸς τὸ σαρκῶδες,  καὶ   τελευτὴ τοῦ ἐντέρου παρὰ
[4, 1]   ἐλλείπει. Ἔστι δὲ πελάγιον, ὥσπερ  καὶ   τευθίς. (Μετὰ δὲ τοὺς
[4, 6]   τῷ δέρματι ἐκ τοῦ πλαγίου·  καὶ   προσπέφυκε, ταύτῃ ἐστὶ στενότερον
[4, 1]   γὰρ ἄλλα πάντα δικότυλά ἐστι)  καὶ   ἣν καλοῦσιν οἱ μὲν βολίταιναν
[4, 8]   δ´ οἱ μύρμηκες ὑπ´ ὀριγάνου  καὶ   θείου περιπαττομένων λείων ἐκλείπουσι τὰς
[4, 11]   δὲ λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος ἐγχέλυος  καὶ   θηλείας τῷ τὸν μὲν μείζω
[4, 11]   κύειν. Ἔστι δ´ οὐδὲν ἄρρεν  καὶ   θῆλυ ἐν τοῖς μονίμοις, οὐδ´
[4, 11]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Τὸ δ´ ἄρρεν  καὶ   θῆλυ τοῖς μὲν ὑπάρχει τῶν
[4, 6]   τὴν σάρκα στιφρὰν ἔχουσι (διὸ  καὶ   θηρεύονται καὶ ἐδώδιμοί εἰσι) τοῦ
[4, 7]   τὰ ἐντὸς περὶ ἕκαστον γένος  καὶ   ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τοῦτον ἔχει
[4, 10]   φαίνονται οὐ μόνον ἄνθρωποι, ἀλλὰ  καὶ   ἵπποι καὶ κύνες καὶ βόες,
[4, 2]   ἐκ τοῦ πλαγίου ἔντερον ἁπλοῦν  καὶ   ἰσοπαχὲς δι´ ὅλου μέχρι πρὸς
[4, 7]   ὅμοια δοκίοις, μέλανα, στρογγύλα τε  καὶ   ἰσοπαχῆ· ἕτερα δὲ καὶ ἀσπίσιν
[4, 8]   τῷ μυελῷ, δύο πόροι νευρώδεις  καὶ   ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς τείνοντες τὰς
[4, 11]   τῶν ζῴων τὰ ἄρρενα κρείττω  καὶ   ἰσχυρότερα καὶ εὐοπλότερα, τὰ δ´
[4, 3]   τὴν δεξιὰν ἔχουσι μείζω χηλὴν  καὶ   ἰσχυροτέραν. Εἴρηται δὲ πρότερον καὶ
[4, 1]   τὸ κύτος, περιέχει τἀντός,  καὶ   καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν τινες, οὐκ
[4, 7]   κολεῷ, οἷον (μηλολόνθη καὶ κάραβος  καὶ   κανθαρὶς καὶ ὅσα τοιαῦτα ἄλλα.
[4, 7]   ἔχει ἐν κολεῷ, οἷον (μηλολόνθη  καὶ   κάραβος καὶ κανθαρὶς καὶ ὅσα
[4, 8]   δ´ ἐκπίπτει παραφερόμενα ὡς ἀκούοντα  καὶ   καρηβαροῦντα ὑπὸ τοῦ ψόφου. Ὅτι
[4, 2]   δὲ τοῦτο τοῖς μὲν καραβοειδέσι  καὶ   καρίσι κατ´ εὐθυωρίαν πρὸς τὴν
[4, 2]   μὲν δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας  καὶ   καρχαρόδοντας, δ´ ἀριστερὸς (ἐξ
[4, 4]   διαφέρουσιν, ὅλων τε τῶν ὀστράκων  καὶ   κατὰ μέρος, οἷον περὶ τὰ
[4, 4]   πρὸς αὑτὰ (διαφορὰς ἔχει πολλὰς  καὶ   κατὰ τὰ ὄστρακα καὶ κατὰ
[4, 4]   πολλὰς καὶ κατὰ τὰ ὄστρακα  καὶ   κατὰ τὴν σάρκα τὴν ἐντός.
[4, 1]   δὲ τὸ στερεόν, θραυστὸν ὂν  καὶ   κατακτόν, ἀλλ´ οὐ θλαστόν· τοιοῦτον
[4, 8]   ἂν μὲν ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι  καὶ   καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας ἔτι, ἐὰν δέ
[4, 1]   ἔχει καθάπερ ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται δὲ  καὶ   κατέχει ταῖς πλεκτάναις ὑπτίαις, καὶ
[4, 11]   τὰ δ´ ὡς ἂν ὀπίσθια  καὶ   κάτω λεχθέντα τῶν θηλέων. (Τοῦτο
[4, 2]   ἐσχισμένος ὥσπερ σιαγὼν ὀδόντας ἔχων  καὶ   κάτωθεν καὶ ἄνωθεν, πλὴν
[4, 8]   πλησιάζειν, ἐὰν δὲ νεαρῷ δελέατι  καὶ   κεκνισωμένῳ, (εὐθὺς φερόμενοι πόρρωθεν εἰσδύνουσιν.
[4, 7]   Ἔχουσι δ´ ἔνια τῶν ἐντόμων  καὶ   κέντρα. (Τὸ δὲ κέντρον τὰ
[4, 11]   μόρια, οἷον ὀδόντες καὶ χαυλιόδοντες  καὶ   κέρατα καὶ πλῆκτρα καὶ ὅσα
[4, 4]   μέσου δὲ τούτου κεφαλὴ  καὶ   κεράτια δύο· ταῦτα δ´ ἐν
[4, 4]   δ´ ἑτέρως. Κεφαλὴν μὲν γὰρ  καὶ   κεράτια καὶ στόμα ἔχουσι καὶ
[4, 2]   ἐντός. Ἔχει δ´ κάραβος  καὶ   κέρκον, πτερύγια δὲ πέντε· καὶ
[4, 10]   δὲ καὶ λάβραξ καὶ χρύσοφρυς  καὶ   κεστρεὺς καὶ ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι
[4, 4]   πίννα καὶ γένη κόγχων ἔνια  καὶ   κήρυκες· καὶ τούτων (τὰ μὲν
[4, 2]   ὄμματα πάντων τούτων ἐστὶ σκληρόφθαλμα,  καὶ   κινεῖται καὶ ἐκτὸς καὶ ἐντὸς
[4, 4]   τὰ στρομβώδη ῶν ὀστρακοδέρμων δεξιά,  καὶ   κινεῖται οὐκ ἐπὶ τὴν ἑλίκην
[4, 7]   ἐστι, πολὺν χρόνον ζῇ διαιρούμενα,  καὶ   κινεῖται τὸ ἀποτμηθὲν ἐπ´ ἀμφότερα
[4, 5]   ὡς ποσίν· ταύταις γὰρ ἐπερειδόμενος  καὶ   κινούμενος μεταβάλλει τὸν τόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 9]   ἔχει τούτων ἕκαστον, προστρίβοντα  καὶ   κινοῦντα ποιεῖ τοὺς ψόφους. Καὶ
[4, 10]   τὸν καιρὸν τοῦτον ἠρεμοῦσι σφόδρα,  καὶ   κινοῦσιν οὐδὲν πλὴν ἠρέμα τὸ
[4, 4]   λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν καὶ μύες  καὶ   κόγχαι ἔνιαι αἱ καλούμεναι ὑπό
[4, 4]   ἀρράβδωτα, οἷον αἵ τε πίνναι  καὶ   κόγχων τι γένος. Καὶ πάχει
[4, 4]   μὲν ῥαβδωτά ἐστιν, οἷον κτεὶς  καὶ   κόγχων τι γένος, τὰ δ´
[4, 3]   μετὰ τὸ στόμα τὴν κοιλίαν.  Καὶ   κοιλία τούτου ἐχομένη δικρόα, (ἧς
[4, 7]   ἀναίμων οὐδέν. Ἔνια δ´ ἔχει  καὶ   κοιλίαν, καὶ ἀπὸ ταύτης τὸ
[4, 2]   τοῦ στόματος ἔχει οἰσοφάγον βραχὺν  καὶ   κοιλίαν τούτου (ἐχομένην ὑμενώδη, ἧς
[4, 2]   εἴρηται, δύο ἔχουσιν ὀδόντας μεγάλους  καὶ   κοίλους, ἐν οἷς ἔνεστι χυμὸς
[4, 7]   περὶ ἕκαστον γένος καὶ ἰδίᾳ  καὶ   κοινῇ τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.
[4, 9]   τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι δὲ χαλκὶς  καὶ   κόκκυξ· μὲν γὰρ ψοφεῖ
[4, 6]   τι προσπέσῃ κατεσθίει καὶ ἐχίνους  καὶ   κτένας. Περίττωμα δὲ παντελῶς οὐδὲν
[4, 11]   ὁμοιότητά τινα καὶ τίκτειν λέγονται  καὶ   κύειν. Ἔστι δ´ οὐδὲν ἄρρεν
[4, 10]   μόνον ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἵπποι  καὶ   κύνες καὶ βόες, ἔτι δὲ
[4, 7]   τῶν ὄρχεων πτερύγια (ἔχειν δύο,  καὶ   λαβέσθαι ποτὲ τοῦ πολυαγκίστρου τῷ
[4, 10]   τυπτόμενοι τοῖς τριώδουσιν. Λαμβάνονται δὲ  καὶ   λάβραξ καὶ χρύσοφρυς καὶ κεστρεὺς
[4, 9]   δ´ ἑτέραν. Πολύφωνα δ´ ἐστὶ  καὶ   λαλίστερα τὰ ἐλάττω τῶν μεγάλων·
[4, 10]   σελάχη οὕτω καθεύδει ἐνίοτε ὥστε  καὶ   λαμβάνεσθαι τῇ χειρί. Δελφὶς δὲ
[4, 10]   δὲ τῇ σχηματίσει τῆς ἄμμου,  καὶ   λαμβάνονται τυπτόμενοι τοῖς τριώδουσιν. Λαμβάνονται
[4, 1]   ἐχούσας δικότυλον, αἷς προσάγονταί τε  καὶ   λαμβάνουσιν εἰς τὸ στόμα τὴν
[4, 8]   ἐξοκέλλειν φεύγοντας εἰς τὴν γῆν,  καὶ   λαμβάνουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου καρηβαροῦντας.
[4, 2]   τῆς δὲ θηλείας ταῦτα μικρὰ  καὶ   λεῖα. Ὁμοίως δ´ ἔχουσιν ἀμφότερα
[4, 1]   δὲ τὸ ὑγρόν, ὁμόχρουν ἅπαν  καὶ   λεῖον, χρῶμα δὲ λευκόν· (τὸ
[4, 2]   πλατὺ τὸ ἔσχατον πρόμηκες ἔχει  καὶ   λεπτόν, δ´ ἀριστερὸς παχὺ
[4, 3]   μὲν τὸ ἔντερόν ἐστιν ἁπλοῦν  καὶ   λεπτόν· τελευτᾷ δὲ τὸ ἔντερον
[4, 2]   τὰ κέρατα μακρά, βραχύτερα δὲ  καὶ   λεπτότερα πολὺ κάραβος,
[4, 2]   μορφὴν ὅμοια τούτοις, βραχύτερα δὲ  καὶ   λεπτότερα. (Τούτων δ´ ἐπάνω τοὺς
[4, 4]   τι γένος. Καὶ πάχει δὲ  καὶ   λεπτότητι τῶν ὀστράκων διαφέρουσιν, ὅλων
[4, 11]   καὶ ἀναρθρότερον τὸ θῆλυ μᾶλλον,  καὶ   λεπτοτριχώτερον, ὅσα τρίχας ἔχει· τὰ
[4, 4]   κοχλίας, ὀξεῖς καὶ μικροὺς  καὶ   λεπτούς. Ἔχουσι δὲ καὶ προβοσκίδας,
[4, 2]   θηλείας· ἀμφότεροι γάρ εἰσι λεπτοὶ  καὶ   λευκοὶ καὶ ὑγρότητα ἔχοντες ἐν
[4, 4]   κόχλοις συνεχόμενος ὑμενίῳ μακρὸς πόρος  καὶ   λευκός, ὅμοιος τὴν χρόαν τοῖς
[4, 8]   δ´ ὅσα ἔχει στόμα, χαίρει  καὶ   λυπεῖται τῇ τῶν χυμῶν ἅψει.
[4, 9]   τὰ γὰρ πτερύγια ἔχουσι πλατέα  καὶ   μακρά. (Ὥσπερ οὖν τῶν ὀρνίθων
[4, 11]   μὴ ᾠοτοκεῖ, τὰ πλεῖστα μείζω  καὶ   μακροβιώτερα τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν
[4, 11]   τὸν μὲν μείζω κεφαλὴν ἔχειν  καὶ   μακροτέραν, τὴν δὲ θήλειαν μικρὰν
[4, 4]   ἐλάττω τοὐναντίον) ἔτι δὲ σκληρότητι  καὶ   μαλακότητι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς
[4, 2]   καὶ τὸ ὅλον σῶμα σαρκωδέστερον  καὶ   μαλακώτερον. Τῶν δ´ ὀκτὼ ποδῶν
[4, 9]   τῶν ὀρνίθων γένος ἀφίησι φωνήν·  καὶ   μάλιστα ἔχει διάλεκτον ὅσοις ὑπάρχει
[4, 1]   ἄρρενα ταῦτα τῶν θηλειῶν (διαφέρει,  καὶ   μάλιστα σηπία· τά τε
[4, 8]   (εἰσὶ δέ τινες οἵ φασι  καὶ   μάλιστα ὀξυηκόους εἶναι τῶν ζῴων
[4, 9]   λαλίστερα τὰ ἐλάττω τῶν μεγάλων·  (καὶ   μάλιστα περὶ τὴν ὀχείαν ἕκαστον
[4, 4]   παραπλήσιος φύσις ἐστὶ πάντων,  καὶ   μάλιστα τῶν στρομβωδῶν (μεγέθει γὰρ
[4, 8]   ἐστι, τὰ μὲν τῶν ὀμμάτων  καὶ   μᾶλλον. (Διωρισμένον γὰρ ἔχει τὸν
[4, 11]   ὑπάρχει μὲν ἀμφοῖν, ἀλλὰ κρείττω  καὶ   μᾶλλον τοῖς ἄρρεσιν, οἷον τὰ
[4, 1]   πολύπους ἓν καὶ ἀνώμαλον ἔξωθεν  καὶ   μέγα ἴσχει· ἔσω δὲ τὸ
[4, 4]   τὸ μὲν ὄστρακον ἔχει λεῖον  καὶ   μέγα καὶ στρογγύλον, τὴν δὲ
[4, 8]   ὑγρῷ τὴν ἀκοὴν ἔχουσι χαλεπὸς  καὶ   μέγας καὶ βαρὺς φαίνεται πᾶσιν.
[4, 1]   ἓν μὲν τὸ μάλιστ´ ἐπιπολάζον  καὶ   μέγιστον αὐτῶν (εἰσὶ δὲ πολὺ
[4, 1]   θολόν. Τοῦτον δὲ πλεῖστον αὐτῶν  καὶ   μέγιστον σηπία ἔχει· ἀφίησι
[4, 11]   τούτων δ´ αἱ θήλειαι μακροβιώτεραι  καὶ   μείζους· (ἐν δὲ τοῖς ᾠοτόκοις
[4, 1]   διπήχεις, καὶ πολυπόδων πλεκτάναι τηλικαῦται  καὶ   μείζους ἔτι τὸ μέγεθος. Ἔστι
[4, 10]   προϊούσης τῆς ἡλικίας ἰδεῖν ἐνύπνιον,  καὶ   μετὰ ταῦτα γενέσθαι περὶ τὸ
[4, 1]   σκολόπενδρα, καὶ πτερωτά, οἷον μέλιττα  καὶ   μηλολόνθη καὶ σφήξ· καὶ ταὐτὸ
[4, 3]   κύτει ἔσω χυμός ἐστιν ὠχρός,  καὶ   μίκρ´ ἄττα προμήκη λευκά, (καὶ
[4, 7]   εἴδη, καὶ (διαφέρουσι μεγέθει τε  καὶ   μικρότητι καὶ τῷ τοὺς μὲν
[4, 4]   ἔνια, οἷον κοχλίας, ὀξεῖς  καὶ   μικροὺς καὶ λεπτούς. Ἔχουσι δὲ
[4, 1]   πλεκτανῶν, ἐστιν ὀξυτάτη τε  καὶ   μόνη παράλευκος αὐτῶν καὶ ἐξ
[4, 7]   τὰ δ´ ἐκτός, οἷον σκορπίος·  καὶ   μόνον δὴ τοῦτο τῶν ἐντόμων
[4, 4]   γάρ ἐστι λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν  καὶ   μύες καὶ κόγχαι ἔνιαι αἱ
[4, 9]   δὲ καὶ δελφὶς τριγμὸν  καὶ   μύζει, ὅταν ἐξέλθῃ, (ἐν τῷ
[4, 10]   δὲ τῶν ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος.  Καὶ   νέοις μὲν οὖσι καὶ παιδίοις
[4, 9]   θήλεσιν, οἷον καὶ ἀηδὼν ᾄδει  καὶ   ἄρρην καὶ θήλεια,
[4, 9]   τῶν τοιούτων οὐδενός. Ἀφίησι δὲ  καὶ   δελφὶς τριγμὸν καὶ μύζει,
[4, 4]   πόρος. Οἱ δὲ πόδες  καὶ   θώραξ σκληρὰ μέν, ἧττον
[4, 9]   (οὗτοι γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν)  καὶ   κάπρος ἐν τῷ
[4, 4]   τε πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες  καὶ   κόχλος καὶ τἆλλα τὰ
[4, 9]   μὲν οὖν φωνήεντα φωνὴ  καὶ   λάρυγξ ἀφίησιν, τὰ δ´
[4, 1]   καὶ κατέχει ταῖς πλεκτάναις ὑπτίαις,  καὶ   μεταξὺ τῶν ποδῶν ὑμὴν
[4, 4]   τὸ ἐντός. Ἔχει δὲ στόμα  καὶ   ὀδόντας ἔνια, οἷον κοχλίας,
[4, 9]   τῆς φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι.  Καὶ   οἱ ἄνθρωποι φωνὴν μὲν τὴν
[4, 2]   (δεύτερον δ´ οἵ τε πάγουροι  καὶ   οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι, ἔτι δ´
[4, 4]   πλὴν ἧττον μέλανα. Ἔχουσι δὲ  καὶ   οἱ θαλάττιοι κόχλοι ταῦτα καὶ
[4, 10]   διὰ τὸ καθεύδειν. Πολλάκις δὲ  καὶ   οἱ θυννοσκόποι περιβάλλονται καθεύδοντας· (δῆλον
[4, 2]   Ταῦτα μὲν οὖν πάντα ἔχουσι  καὶ   οἱ κάραβοι καὶ αἱ καρίδες
[4, 7]   ἔνια, οἷον αἵ τε ψυχαὶ  καὶ   οἱ κάραβοι. Ὅσα δὲ πηδητικὰ
[4, 8]   αἱ σηπίαι καὶ οἱ πολύποδες  καὶ   οἱ κάραβοι τοῖς δελέασιν ἁλίσκονται·
[4, 2]   ταῖς ἐσχάταις χηλαῖς· ὁμοίως δὲ  καὶ   οἱ καρκίνοι δέκα τοὺς πάντας
[4, 2]   οἱ κάραβοι καὶ αἱ καρίδες  καὶ   οἱ (καρκίνοι· καὶ γὰρ ὀδόντας
[4, 4]   τὰ ὄστρακα ὥσπερ αἱ πορφύραι  καὶ   οἱ κήρυκες, ἀλλ´ εὐαπόλυτόν ἐστιν.
[4, 4]   τῇ (θαλάττῃ αἵ τε πορφύραι  καὶ   οἱ κήρυκες καὶ κόχλος
[4, 4]   δ´ ἐστὶ (γλωττοειδές. Ἔχουσι δὲ  καὶ   οἱ κήρυκες τοῦτο καὶ αἱ
[4, 8]   τὰ ἄπτερα, οἷον αἱ μέλιτται  καὶ   οἱ κνῖπες τοῦ μέλιτος· (ἐκ
[4, 4]   ζῴων, οἷον οἵ τε κοχλίαι  (καὶ   οἱ κόχλοι καὶ πάντα τὰ
[4, 8]   ἄλλο ὥσπερ ἐν θαλάμῃ ἐστίν)  καὶ   οἱ κτένες, ἐάν τις προσφέρῃ
[4, 7]   αἱ μυῖαι τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι  καὶ   οἱ κώνωπες τούτῳ κεντοῦσιν. Ἔχουσι
[4, 4]   ἀναπτυκτά, οἷον (οἵ τε κτένες  καὶ   οἱ μύες· ἅπαντα γὰρ τὰ
[4, 7]   ἰσχὺν πολλήν, ὥσπερ ταῖς πορφύραις.  Καὶ   οἱ μύωπες δὲ (καὶ οἱ
[4, 7]   πορφύραις. Καὶ οἱ μύωπες δὲ  (καὶ   οἱ οἶστροι ἰσχυρὸν τοῦτ´ ἔχουσι,
[4, 4]   στιφρόν, καὶ ὥσπερ οἱ μύωπες  καὶ   οἱ οἶστροι τὰ δέρματα διατρυπῶσι
[4, 8]   στύρακος. (Ἔτι δ´ αἱ σηπίαι  καὶ   οἱ πολύποδες καὶ οἱ κάραβοι
[4, 7]   διὰ μικρότητα ταχὺ καταψύχεται, ἐπεὶ  καὶ   οἱ σφῆκες διαιρεθέντες ζῶσιν. Μετὰ
[4, 7]   ἐν αὑτοῖς, οἷον αἱ μέλιτται  καὶ   οἱ σφῆκες, τὰ δ´ ἐκτός,
[4, 1]   τε σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες  (καὶ   οἱ τεῦθοι δύο προβοσκίδας μακράς,
[4, 8]   οἱ κάραβοι τοῖς δελέασιν ἁλίσκονται·  καὶ   οἵ γε πολύποδες οὕτω μὲν
[4, 6]   ἐάν τις (θίγῃ, διασπῶνται ταχέως  καὶ   ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι οὐ δύνανται, πονοῦσαί
[4, 8]   μακράν, ὅταν αἷμα γένηται ἰχθύων.  Καὶ   ὅλως δ´ ἐὰν μὲν σαπρῷ
[4, 8]   τοῦ κεραμίου τὸν καλούμενον ἠθμόν.  Καὶ   ὅλως δὲ πρὸς τὰ κνισώδη
[4, 2]   ἐν τοῖς τελευταίοις ποσὶ μεγάλα  (καὶ   ὀξέα ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα, τῆς
[4, 11]   δέ, πάντα τὰ θήλεα λεπτοφωνότερα  καὶ   ὀξυφωνότερα, πλὴν βοός, ὅσα ἔχει
[4, 2]   τὰ ἔξω ἄκανθαν ἔχει βραχεῖαν  καὶ   ὀρθήν. Τὸ δ´ ὅλον σῶμα
[4, 9]   τὰ ἄρρενα μᾶλλον, οἷον ἀλεκτρυόνες  καὶ   ὄρτυγες, αἱ δὲ θήλειαι οὐκ
[4, 11]   χαυλιόδοντες καὶ κέρατα καὶ πλῆκτρα  καὶ   ὅσα ἄλλα τοιαῦτα μόρια, ἐν
[4, 10]   χειρί. Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα,  (καὶ   ὅσα αὐλὸν ἔχει, ὑπερέχοντα τὸν
[4, 1]   τῶν ἀνομοιομερῶν καὶ τῶν ὁμοιομερῶν,  καὶ   ὅσα ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός,
[4, 8]   καὶ πεζά, πρὸς δὲ τούτοις  καὶ   ὅσα ἔναιμα καὶ ᾠοτόκα, πάντα
[4, 6]   ὅσα τ´ ἔχουσιν μέρη ἐκτὸς  καὶ   ὅσα ἐντός, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ'
[4, 1]   τῶν ὁμοιομερῶν, καὶ ὅσα ἐκτὸς  καὶ   ὅσα ἐντός, εἴρηται πρότερον· (περὶ
[4, 9]   ὅσοις ὑπάρχει γλῶττα πλατεῖα,  καὶ   ὅσα ἔχουσι τὴν γλῶτταν αὐτῶν
[4, 1]   ὅσα τε κοινὰ ἔχουσι μέρη  καὶ   ὅσα ἴδια ἕκαστον γένος, καὶ
[4, 7]   (μηλολόνθη καὶ κάραβος καὶ κανθαρὶς  καὶ   ὅσα τοιαῦτα ἄλλα. Πάντων μὲν
[4, 8]   ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ, σάλπη, χρομίς,  καὶ   ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν ἰχθύων·
[4, 10]   λάβραξ καὶ χρύσοφρυς καὶ κεστρεὺς  καὶ   ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι ἡμέρας πολλάκις
[4, 1]   καὶ πλατύ ἐστι, μεταξὺ ἀκάνθης  καὶ   ὀστοῦ, ἔχον ἐν αὑτῷ ψαθυρότητα
[4, 6]   δ´ ὄστρακόν ἐστι μεταξὺ δέρματος  καὶ   ὀστράκου, διὸ καὶ τέμνεται ὥσπερ
[4, 2]   εἴρηται πρότερον, τὸ μὲν στερεὸν  καὶ   ὀστρακῶδες ἐκτὸς ἔχει ἐν τῇ
[4, 8]   βραγχίων. Ὅτι δὲ καὶ ἀκούουσι  καὶ   ὀσφραίνονται, φανερόν· (τούς τε γὰρ
[4, 8]   αἰσθήσεις· καὶ γὰρ ὄψιν ἔχει  καὶ   ὄσφρησιν καὶ γεῦσιν. Τά τε
[4, 3]   εἰσὶν (εὐθὺς ὑπὸ τοὺς ὀφθαλμούς·  καὶ   ὅταν δέξηται τὸ ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει
[4, 1]   εἰς τὸ στόμα τὴν τροφήν,  καὶ   ὅταν χειμὼν ᾖ, βαλλόμεναι πρός
[4, 7]   σῶμα διὰ τὴν σκληρότητα σώζει,  καὶ   οὐ προσδεῖται ἑτέρου ἐρείσματος. Δέρμα
[4, 6]   ἀπέχοντας ἀπ´ ἀλλήλων, πάμπαν μικροὺς  καὶ   οὐ ῥᾳδίους ἰδεῖν, ἀφίησι
[4, 1]   αὐτοῦ ἐστιν οἷον κτεὶς κοῖλος  καὶ   οὐ συμφυής. Οὗτος νέμεται πολλάκις
[4, 2]   καὶ συνεχεῖς, ἄνωθεν δὲ τρεῖς  καὶ   οὐ συνεχεῖς. Κινοῦσι δὲ τὸ
[4, 8]   τε γὰρ τροφὴν ἑτέραν διώκουσι,  καὶ   οὐ τοῖς αὐτοῖς πάντα χαίρει
[4, 4]   ὅλα περιέχεται τῷ ὀστράκῳ  καὶ   οὐδὲν τῆς σαρκὸς ἔχει εἰς
[4, 8]   ἔχουσι δ´ ἀμυδρῶς· ὀστώδη γὰρ  καὶ   οὐκ ἀπολελυμένην ἔχουσιν. Ἀλλ´ ἐνίοις
[4, 5]   ὀδόντων ἤρτηται, ἐστι πικρὰ  καὶ   οὐκ ἐδώδιμα. Ἐν πολλοῖς δὲ
[4, 5]   ᾠά, ἀλλ´ ἔνιοι πάμπαν μικρὰ  καὶ   οὐκ ἐδώδιμα. Συμβαίνει δὲ τὴν
[4, 2]   τραχήλῳ, δ´ ἄρρην ἐλάττω  καὶ   οὐκ ἐπαλλάττοντα· ἔτι τοῦ μὲν
[4, 2]   δὲ καρκίνων παντοδαπώτερον τὸ γένος  καὶ   οὐκ εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν οὖν
[4, 5]   τοῦτ´ ἔστιν· ἐστέρηνται γὰρ πάντες,  καὶ   οὐκ ἔχουσι σάρκα ἐντὸς οὐδεμίαν·
[4, 7]   οὔτε σαρκώδης, ἀλλὰ μεταξύ. Διὸ  καὶ   οὔτ´ ἄκανθαν ἔχουσιν οὔτ´ ὀστοῦν
[4, 1]   τοῖς πρανέσιν (ἢ ἐν ἀμφοῖν,  καὶ   οὔτε ὀστῶδες ἔχει ἓν κεχωρισμένον
[4, 2]   τὰ (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν (ἐκτὸς δὲ  καὶ   οὗτοι) Ἔτι τὰ θήλεα αὐτῶν
[4, 2]   χρόαν, τῇ δ´ ἁφῇ γλίσχραν  καὶ   οὐχ ὁμοίαν τῇ σαρκί. Ἀπὸ
[4, 4]   δὲ κεράτια δύο λεπτὰ πυρρά,  καὶ   ὀφθαλμοὺς ὑποκάτω τούτων δύο μακρούς,
[4, 10]   ἄνθρωπος. Καὶ νέοις μὲν οὖσι  καὶ   παιδίοις ἔτι (πάμπαν οὐ γίνεται
[4, 7]   σφηκὶ καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις,  καὶ   πάλιν ὅσα τὸ πτερὸν ἔχει
[4, 4]   ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ αἱμορροΐδες  καὶ   πᾶν (τὸ τοιοῦτον γένος. Προσφύονται
[4, 10]   ἔτι δὲ πρόβατα καὶ αἶγες  καὶ   πᾶν τὸ τῶν ζῳοτόκων καὶ
[4, 4]   τε κοχλίαι (καὶ οἱ κόχλοι  καὶ   πάντα τὰ καλούμενα ὄστρεα, ἔτι
[4, 8]   εἰσίν. Εἰσὶ δ´ αἱ πλεῖσται,  καὶ   παρ´ ἃς οὐδεμία φαίνεται ἴδιος
[4, 2]   στόμα τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι δὲ  καὶ   παραφυάδας λεπτὰς (οἱ πρὸς τῷ
[4, 7]   μελίττῃ καὶ ἀνθρήνῃ καὶ σφηκὶ  καὶ   πᾶσι τοῖς τοιούτοις, καὶ πάλιν
[4, 4]   ταῖς αἱμορροΐσι καὶ ταῖς πορφύραις  καὶ   πᾶσι τοῖς τοιούτοις. (Ὅσα δ´
[4, 11]   ἐν τοῖς δίποσι καὶ τετράποσι  καὶ   πᾶσιν ὅσα ἐκ συνδυασμοῦ τίκτει
[4, 10]   μελιττῶν τοῦτο δῆλον· ἠρεμοῦσι γὰρ  καὶ   παύονται βομβοῦσαι τῆς νυκτός. Δῆλον
[4, 4]   πίνναι καὶ κόγχων τι γένος.  Καὶ   πάχει δὲ καὶ λεπτότητι τῶν
[4, 8]   μὲν οὖν καὶ τὰ ζῳοτόκα  καὶ   πεζά, πρὸς δὲ τούτοις καὶ
[4, 1]   ἐπὶ πολὺ μείζους· γίνονται γὰρ  καὶ   πέντε πήχεων τὸ μέγεθος. Γίνονται
[4, 9]   δὲ πρὸς τὸν φάρυγγα ἀπολέλυται  καὶ   πέπτυκται, τὴν ἰδίαν ἀφίησι
[4, 4]   ὑποκάτω δὲ τούτων (τὸ στόμα  καὶ   περὶ αὐτὸ καθαπερεὶ τριχώδη ἄττα
[4, 8]   ἀφιᾶσιν εὐθέως ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως δὲ  καὶ   περὶ γεύσεως· (τήν τε γὰρ
[4, 8]   τοὺς πόρους φανερούς. Ὁμοίως δὲ  καὶ   περὶ ὀσφρήσεως· τὰ μὲν γὰρ
[4, 8]   ποιοῦνται τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ  καὶ   περὶ ὀσφρήσεως. Τοῦ τε γὰρ
[4, 3]   καὶ ἰσχυροτέραν. Εἴρηται δὲ πρότερον  καὶ   περὶ ὀφθαλμῶν, ὅτι εἰς τὸ
[4, 11]   μόρια ταῦτ´ ἔχει τῶν ζῴων.  Καὶ   περὶ φωνῆς δέ, πάντα τὰ
[4, 6]   μεγάλαι καὶ σκληραί, οἷαι γίνονται  καὶ   περὶ Χαλκίδα. Τοῦ μὲν οὖν
[4, 1]   κυμάτων ἐκκλύζεται εἰς τὸ ξηρόν,  καὶ   περιπεσόντος τοῦ ὀστρέου ἁλίσσκεται (καὶ
[4, 5]   (πέντε γάρ ἐστι τὸ πλῆθος)  καὶ   περιττά. Ἄνω δὲ τὰ μέλανα
[4, 1]   ἐχόμενον (δὲ τούτου πρόλοβον μέγαν  καὶ   περιφερῆ ὀρνιθώδη. Τούτου δ´ ἔχεται
[4, 4]   οἷον κτείς (ἔνιοι γὰρ  καὶ   πέτεσθαι λέγουσι τοὺς κτένας, ἐπεὶ
[4, 2]   θέσει, καθάπερ πρὸς τὸ λαβεῖν  καὶ   πιέσαι πεφυκότες. (Ἐπάνω δὲ τῶν
[4, 4]   δὲ τραχυόστρακα, οἷον τὰ λιμνόστρεα  καὶ   πίννα καὶ γένη κόγχων ἔνια
[4, 11]   οὐδέποτε, ἀλλ´ ὅσοι στερεοί εἰσι  καὶ   πίονες, ἔντερον μικρὸν ἔχουσι, καὶ
[4, 1]   τὸ μὲν γὰρ σήπιον (ἰσχυρὸν  καὶ   πλατύ ἐστι, μεταξὺ ἀκάνθης καὶ
[4, 5]   διειλημμένος ἐστίν. Κινοῦνται δὲ μάλιστα  καὶ   πλειστάκις οἱ ἐδώδιμοι αὐτῶν· καὶ
[4, 3]   γὰρ τοῦτο ἔχει θήλεια,  καὶ   πλέον ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον, καθάπερ
[4, 9]   γὰρ τούτῳ φωνή· ἔχει γὰρ  καὶ   πλεύμονα καὶ ἀρτηρίαν, ἀλλὰ τὴν
[4, 9]   ποιεῖν. Τῶν δ´ ἐχόντων γλῶτταν  καὶ   πλεύμονα (ὅσα μὲν ᾠοτόκα ἐστὶ
[4, 11]   ὀδόντες καὶ χαυλιόδοντες καὶ κέρατα  καὶ   πλῆκτρα καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα
[4, 4]   μικρὸν τὸν δ´ ἀριστερὸν μέγαν,  καὶ   ποιεῖται (τὴν βάδισιν μᾶλλον ἐπὶ
[4, 2]   τὰ περὶ τὸ στόμα, δασέα  καὶ   πολλά. Ταῦτα δ´ ἀεὶ διατελεῖ
[4, 1]   σηπία δύο τε τὰ κύτη  καὶ   πολλὰ ᾠὰ ἐν τούτοις, χαλάζαις
[4, 7]   οὐ ζῇ. (Ὅσα δὲ μακρὰ  καὶ   πολύποδά ἐστι, πολὺν χρόνον ζῇ
[4, 7]   ἕν ἐστιν· ὅσα δὲ μακρὰ  καὶ   πολύποδα, σχεδὸν ἴσα ταῖς ἐντομαῖς
[4, 1]   δὲ καὶ σηπίαι ἔνιαι διπήχεις,  καὶ   πολυπόδων πλεκτάναι τηλικαῦται καὶ μείζους
[4, 1]   τε καλούμενος ὑπό τινων ναυτίλος  καὶ   ποντίλος, ὑπ´ ἐνίων δ´ ᾠὸν
[4, 8]   καὶ τοῖς δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται.  (Καὶ   πρὶν μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται,
[4, 9]   οἷον καὶ τράγοις καὶ ὑσὶ  καὶ   προβάτοις. Ποιεῖ δὲ τὴν ὀλολυγόνα,
[4, 4]   μικροὺς καὶ λεπτούς. Ἔχουσι δὲ  καὶ   προβοσκίδας, ὥσπερ καὶ αἱ μυῖαι·
[4, 5]   τὰ ἀπὸ τοῦ στόματος πλείω,  καὶ   πρὸς μὲν τὸν ἔξω πόρον
[4, 10]   ἀμυδρῶς βλέπει τὰ σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ  καὶ   πρὸς τὸ φῶς τῶν λύχνων
[4, 2]   ἀεὶ διατελεῖ κινῶν· κάμπτει δὲ  καὶ   προσάγεται τοὺς δύο πόδας πρὸς
[4, 8]   αὕτη γὰρ δελεάζεται τοῖς σαπροῖς,  καὶ   προσέρχεται πρὸς τὸ τοιοῦτον δέλεαρ
[4, 6]   καὶ συναρπάζει προσφερομένης τῆς χειρὸς  καὶ   προσέχεται, καθάπερ πολύπους ταῖς
[4, 11]   Ἔστι δὲ τὰ μὲν ἄνω  καὶ   πρόσθια πάντων τῶν ζῴων τὰ
[4, 11]   ζῳοτοκεῖ, ἐν τῇ ὑστέρᾳ ἔχει  καὶ   προσπεφυκότα, ἀλλ´ οὐκ ἐν τῇ
[4, 2]   δὲ τὸ ἄνω μέρος ἀμφότεροι,  καὶ   προσπιέζουσι πρὸς τὸ κάτω· βλαισοὶ
[4, 8]   δὲ τῇ ἁφῇ αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ  καὶ   πρότερον εἴρηται, πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς
[4, 3]   ἐπικάλυμμα τὸ ἔξω, ὥσπερ εἴρηται  καὶ   πρότερον. Ἔχει δὲ τὰ μεταξὺ
[4, 7]   αὐτῶν πρὸς τοῖς ἄλλοις μορίοις  καὶ   πτερὰ ἔχει. (Ἔστι δὲ τὰ
[4, 2]   καρὶς κυφὴ τὴν οὐρὰν  καὶ   πτερύγια τέτταρα. Ἔχει δὲ καὶ
[4, 1]   ἄπτερα, οἷον ἴουλος καὶ σκολόπενδρα,  καὶ   πτερωτά, οἷον μέλιττα καὶ μηλολόνθη
[4, 1]   καὶ ἄπτερον, οἷον μύρμηκές εἰσι  καὶ   πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι, καὶ αἱ
[4, 1]   ταὐτὸ δὲ γένος αὐτῶν ἐστι  καὶ   (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον, οἷον μύρμηκές
[4, 3]   καὶ τῶν ποδῶν, ὅτι ἔχουσι  καὶ   πῶς ἔχουσιν, εἴρηται πρότερον· ὡς
[4, 10]   τὰς πτέρυγας· καὶ δελφῖνός γε  καὶ   ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί τινες. Καθεύδει
[4, 1]   στερεόν, ἐντὸς δὲ τὸ μαλακὸν  καὶ   σαρκῶδες· τὸ δὲ σκληρὸν αὐτῶν
[4, 5]   καὶ πλειστάκις οἱ ἐδώδιμοι αὐτῶν·  καὶ   σημεῖον δ´ ὅτι〉 ἀεί τι
[4, 1]   πήχεων τὸ μέγεθος. Γίνονται δὲ  καὶ   σηπίαι ἔνιαι διπήχεις, καὶ πολυπόδων
[4, 11]   μακροτέραν, τὴν δὲ θήλειαν μικρὰν  καὶ   σιμοτέραν, οὐ τοῦ θήλεος
[4, 6]   ἐδώδιμοι μᾶλλον, αἱ δὲ μεγάλαι  καὶ   σκληραί, οἷαι γίνονται καὶ περὶ
[4, 5]   μικρόν, ἀκάνθας δὲ μεγάλας ἔχει  καὶ   σκληράς, γίνεται δ´ ἐκ τῆς
[4, 1]   ἔντομα καὶ ἄπτερα, οἷον ἴουλος  καὶ   σκολόπενδρα, καὶ πτερωτά, οἷον μέλιττα
[4, 5]   βρύσσων· γίνονται δ´ οὗτοι πελάγιοι  καὶ   σπάνιοι. Ἔτι αἱ ἐχινομῆτραι καλούμεναι,
[4, 1]   τὸ στόμα ἔχουσιν οἰσοφάγον μακρὸν  καὶ   στενόν, ἐχόμενον (δὲ τούτου πρόλοβον
[4, 4]   Κεφαλὴν μὲν γὰρ καὶ κεράτια  καὶ   στόμα ἔχουσι καὶ τὸ γλωττοειδές·
[4, 3]   τούτοις καὶ ἐκείνοις πᾶσι κοιλία  καὶ   στόμαχος καὶ ἔντερον. Οἱ δὲ
[4, 2]   λεπτόν, δ´ ἀριστερὸς παχὺ  καὶ   στρογγύλον. Ἐξ ἄκρου δ´ ἑκάτερος
[4, 4]   ὄστρακον ἔχει λεῖον καὶ μέγα  καὶ   στρογγύλον, τὴν δὲ μορφὴν παραπλησίαν
[4, 8]   τις προσφέρῃ τὸν δάκτυλον, χάσκουσι  καὶ   συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες. Καὶ τοὺς
[4, 7]   ὀπισθοκέντροις τὸ γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν  καὶ   συμφυὲς καὶ ἀδιάσχιστον, δι´ οὗ
[4, 6]   ἐστιν αὐτῆς. (α) Αἰσθάνεται δὲ  καὶ   συναρπάζει προσφερομένης τῆς χειρὸς καὶ
[4, 2]   μὲν τοῦ κάτω μέρους τέτταρας  καὶ   συνεχεῖς, ἄνωθεν δὲ τρεῖς καὶ
[4, 3]   θήλεια, καὶ πλέον ἀφεστηκὸς  καὶ   συνηρεφέστερον, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 9]   τἆλλα πάντα, τῇ πτήσει αἴροντα  καὶ   συστέλλοντα· γὰρ ψόφος τρῖψις
[4, 7]   οἷον ἐπὶ μελίττῃ καὶ ἀνθρήνῃ  καὶ   σφηκὶ καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις,
[4, 1]   πτερωτά, οἷον μέλιττα καὶ μηλολόνθη  καὶ   σφήξ· καὶ ταὐτὸ δὲ γένος
[4, 8]   ζῷα. Ἐν μὲν οὖν ἐνίοις  (καὶ)   τὰ αἰσθητήρια φανερώτατά ἐστι, τὰ
[4, 8]   πόρρω συναισθάνεται, καὶ τὰ πτερωτὰ  καὶ   τὰ ἄπτερα, οἷον αἱ μέλιτται
[4, 9]   ἀφιᾶσι φωνὴν τά τε θήλεα  καὶ   τὰ ἄρρενα, ἔνια δ´ ἑτέραν.
[4, 1]   δὲ διαφορὰν οἵ τε πολύποδες  καὶ   τὰ εἰρημένα τῶν μαλακίων· τῶν
[4, 1]   εἴ τι ἔχει στερεόν, καθάπερ  καὶ   τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων, οἷον
[4, 10]   δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα τούτοις.  Καὶ   τὰ ἔντομα δὲ τῶν ζῴων
[4, 8]   μὲν μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα  καὶ   τὰ ἔντομα ἔχει πάσας τὰς
[4, 7]   ζῴων ἁπάντων τά τ´ ἐκτὸς  καὶ   τὰ ἐντὸς περὶ ἕκαστον γένος
[4, 10]   δὲ καθεύδουσι, φανερόν. Ὁμοίως δὲ  καὶ   τὰ ἔνυδρα, οἷον οἵ τ´
[4, 8]   γεῦσις, ἁφή. (Ἄνθρωπος μὲν οὖν  καὶ   τὰ ζῳοτόκα καὶ πεζά, πρὸς
[4, 4]   οἷον οἵ τε χερσαῖοι κοχλίαι  καὶ   τὰ καλούμενα ὑπό τινων κοκάλια
[4, 1]   δὲ σχήματι διαφέρουσιν ἀλλήλων ὥσπερ  καὶ   τὰ κύτη. Οἱ δὲ πολύποδες
[4, 4]   καὶ οἱ θαλάττιοι κόχλοι ταῦτα  καὶ   τὰ λευκά, (πλὴν ἐλάττω οἱ
[4, 10]   (δῆλον δ´ ἐκ τοῦ ἡσυχάζοντας  καὶ   τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι
[4, 10]   ἔνυδρα, οἷον οἵ τ´ ἰχθύες  καὶ   τὰ μαλάκια (καὶ τὰ μαλακόστρακα,
[4, 10]   ἤδη ἠκρόανταί τινες. Καθεύδει δὲ  καὶ   τὰ μαλάκια τὸν αὐτὸν τρόπον
[4, 8]   (Τούτων δὲ τὰ μὲν μαλάκια  καὶ   τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ ἔντομα
[4, 8]   λοιπῶν ζῴων, τά τε μαλάκια  καὶ   τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ ὀστρακόδερμα
[4, 10]   τ´ ἰχθύες καὶ τὰ μαλάκια  (καὶ   τὰ μαλακόστρακα, κάραβοί τε καὶ
[4, 10]   ὅνπερ οἱ ἱχθύες· (ὁμοίως δὲ  καὶ   τὰ μαλακόστρακα τούτοις. Καὶ τὰ
[4, 9]   ἕκαστον γίνεται τῶν ὀρνέων τοιοῦτον.  Καὶ   τὰ μὲν μαχόμενα φθέγγεται, οἷον
[4, 9]   ἀφίησι μὲν φωνήν, ἀσθενῆ δέ,  καὶ   τὰ μὲν συριγμόν, ὥσπερ οἱ
[4, 9]   (ἡ θήλεια παύεται ὅταν ἐπῳάζῃ  καὶ   τὰ νεόττια ἔχῃ· ἐνίων δὲ
[4, 5]   Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι λευκοὶ θαλάττιοι  καὶ   τὰ ὄστρακα καὶ τὰς ἀκάνθας
[4, 7]   πλὴν ἔνια οἷον γλῶτταν (ἣν  καὶ   τὰ ὀστρακόδερμα ἔχει πάντα)
[4, 8]   τε μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα  καὶ   τὰ ὀστρακόδερμα καὶ ἔτι τὰ
[4, 2]   ὀρθήν. Τὸ δ´ ὅλον σῶμα  καὶ   τὰ περὶ τὸν θώρακα λεῖα,
[4, 2]   ἐστί, τοῦ δ´ ἄρρενος μῶνυξ,  καὶ   τὰ πτερύγια τὰ ἐν τῷ
[4, 8]   γὰρ ἔντομα ὄντα πόρρω συναισθάνεται,  καὶ   τὰ πτερωτὰ καὶ τὰ ἄπτερα,
[4, 9]   τὰ μὲν βομβεῖ, οἷον μέλιττα  καὶ   τὰ πτηνὰ αὐτῶν, τὰ δ´
[4, 10]   (καὶ τὰ μαλακόστρακα, κάραβοί τε  καὶ   τὰ τοιαῦτα. Βραχύυπνα μὲν οὖν
[4, 4]   δὲ δίθυρα ἐν τῷ γιγγλυμώδει.  Καὶ   τὰ τριχώδη πᾶσιν ὑπάρχει κύκλῳ
[4, 9]   τὰ δ´ ἄφωνα (γλῶττα  καὶ   τὰ χείλη· ἐξ ὧν
[4, 2]   οὐράν, τὸ περίττωμα ἀφιᾶσι  καὶ   τὰ ᾠὰ ἐκτίκτουσιν, τοῖς δὲ
[4, 5]   τὰ ὄστρακα καὶ τὰς ἀκάνθας  καὶ   τὰ ᾠά, μείζους δὲ τῶν
[4, 4]   τὸ στόμα οὖσα ἐν ταύτῃ  καὶ   τὰ ᾠοειδῆ. Πάντα δὲ ταῦτα
[4, 5]   συμβέβηκε τοῖς τε στρομβώδεσι πᾶσι  καὶ   ταῖς λεπάσιν· γὰρ νομὴ
[4, 4]   δὲ τρόπον ἔχει ταῖς αἱμορροΐσι  καὶ   ταῖς πορφύραις καὶ πᾶσι τοῖς
[4, 10]   Δῆλον δὲ γίνεται ὅτι καθεύδει  καὶ   ταῖς φοραῖς, ἄν τι κινηθῇ
[4, 7]   πρὸς τὰ ὕπτια διάφορα, ὥσπερ  καὶ   τἆλλα ζῷα. δὲ τοῦ
[4, 8]   πέμπτην αἴσθησιν τὴν ἁφὴν καλουμένην  καὶ   τἆλλα πάντ´ ἔχει ζῷα. Ἐν
[4, 9]   μυῖαι δὲ καὶ αἱ (μέλιτται  καὶ   τἆλλα πάντα, τῇ πτήσει αἴροντα
[4, 7]   οἱ οἶστροι ἰσχυρὸν τοῦτ´ ἔχουσι,  καὶ   τἆλλα σχεδὸν τὰ πλεῖστα· ἐν
[4, 4]   οἱ κήρυκες καὶ κόχλος  καὶ   τἆλλα τὰ στρομβώδη. Τῶν δ´
[4, 5]   λευκοὶ θαλάττιοι καὶ τὰ ὄστρακα  καὶ   τὰς ἀκάνθας καὶ τὰ ᾠά,
[4, 2]   τὸ ᾠὸν καὶ αἱ καρίδες  καὶ   τὰς ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´ ἔχει
[4, 4]   περὶ τὴν ἑλίκην τῆς μήκωνος,  καὶ   ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον (ἔστι γὰρ
[4, 1]   μέλιττα καὶ μηλολόνθη καὶ σφήξ·  καὶ   ταὐτὸ δὲ γένος αὐτῶν ἐστι
[4, 5]   Κατὰ μὲν οὖν τὴν ἀρχὴν  καὶ   τελευτὴν συνεχὲς τοῦ ἐχίνου τὸ
[4, 6]   μεταξὺ δέρματος καὶ ὀστράκου, διὸ  καὶ   τέμνεται ὥσπερ βύρσα σκληρά. Προσπέφυκε
[4, 9]   πλεύμονα (ὅσα μὲν ᾠοτόκα ἐστὶ  καὶ   τετράποδα, ἀφίησι μὲν φωνήν, ἀσθενῆ
[4, 9]   οὐκ ᾄδουσιν. Τὰ δὲ ζῳοτόκα  καὶ   τετράποδα ζῷα ἄλλο ἄλλην φωνὴν
[4, 10]   καὶ πᾶν τὸ τῶν ζῳοτόκων  καὶ   τετραπόδων γένος· (δηλοῦσι δ´ οἱ
[4, 11]   πεζοῖς καὶ ἐν τοῖς δίποσι  καὶ   τετράποσι καὶ πᾶσιν ὅσα ἐκ
[4, 1]   σώματι. Τῇ μὲν οὖν σηπίᾳ  καὶ   τῇ τευθίδι καὶ τῷ τεύθῳ
[4, 10]   τοῖς ἰχθύσι λαθεῖν οὕτως ὥστε  καὶ   τῇ χειρὶ λαβεῖν πατάξαντα
[4, 2]   τὴν τῶν ᾠῶν χώραν ἔχουσιν.  Καὶ   τὴν καλουμένην δὲ μύτιν
[4, 9]   τὴν ἰδίαν ἀφίησι φωνήν.  Καὶ   τὴν ὀλολυγόνα δὲ τὴν γινομένην
[4, 2]   καθ´ αὑτά, ὅμοια τὸ χρῶμα  καὶ   τὴν σύστασιν ταῖς τῆς σηπίας
[4, 1]   τοῖς μαλακίοις μεταξὺ τῶν ποδῶν  καὶ   τῆς γαστρὸς εἶναι τὴν κεφαλήν.
[4, 8]   τοιούτοις δελέασιν. (Τῆς δ´ ἀκοῆς  καὶ   τῆς ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν
[4, 9]   ὁμοίας φύσει τῆς διαλέκτου οὔσης  καὶ   τῆς φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι.
[4, 8]   καὶ βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ μεγέθη  καὶ   τί τὸ γένος αὐτῶν, ἂν
[4, 11]   ὑπάρχει, ἀλλὰ καθ´ ὁμοιότητά τινα  καὶ   τίκτειν λέγονται καὶ κύειν. Ἔστι
[4, 4]   καὶ κεράτια καὶ στόμα ἔχουσι  καὶ   τὸ γλωττοειδές· ἀλλ´ ἐν μὲν
[4, 10]   καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὥστε  καὶ   τὸ δέλεαρ, (ὅ τι ἂν
[4, 7]   δὲ χηλὰς ἔχει τοῦτό τε  καὶ   τὸ ἐν τοῖς βιβλίοις γινόμενον
[4, 4]   συνεχὲς δ´ τε στόμαχος  καὶ   τὸ ἔντερον, καὶ ἅπαν ἁπλοῦν
[4, 8]   ἔχουσι γὰρ τό τε μέλαν  καὶ   τὸ ἐντὸς τοῦ μέλανος, τὴν
[4, 8]   τοῦ μέλανος, τὴν καλουμένην κόρην,  καὶ   τὸ κύκλῳ πῖον, ἐλάττω μέντοι
[4, 4]   τούτοις, οἷον καὶ τοῖς κτεσίν.  (Καὶ   τὸ λεγόμενον ᾠὸν τοῖς ἔχουσιν,
[4, 4]   κύκλῳ τῆς περιφερείας ἐστίν, ὥσπερ  καὶ   τὸ λευκὸν τοῖς κόχλοις· καὶ
[4, 7]   αἰδοίῳ ἀνδρὸς τό τ´ εἶδος  καὶ   τὸ μέγεθος, πλὴν ἀντὶ τῶν
[4, 2]   τε κυφαὶ καὶ αἱ κράγγονες  καὶ   τὸ μικρὸν γένος (αὗται γὰρ
[4, 7]   οἷον τοῖς ἄλλοις τὸ στῆθος  καὶ   τὸ νῶτόν ἐστιν. Τοῦτο δὲ
[4, 2]   εὐρύτερον ἔχει πολὺ τοῦ καράβου,  καὶ   τὸ ὅλον σῶμα σαρκωδέστερον καὶ
[4, 1]   τῆς θηλείας, καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις,  καὶ   τὸ ὀρροπύγιον ὀξύτερον. Ἔστι δὲ
[4, 7]   μέρη ἐστὶ τρία, κεφαλή τε  καὶ   τὸ περὶ τὴν κοιλίαν κύτος
[4, 1]   κατὰ ταὐτὸν τόν τε θολὸν  καὶ   τὸ περίττωμα· ἔχουσι δὲ καὶ
[4, 7]   πτῆσις αὐτῶν (ἁπάντων ἐστί,  καὶ   τὸ πτερὸν οὐκ ἔχει καυλὸν
[4, 5]   δὲ τὴν μὲν λεγομένην κεφαλὴν  καὶ   τὸ στόμα τὸν ἐχῖνον κάτω
[4, 2]   καρκίνος μόνος τῶν τοιούτων ἀνορροπύγιον·  καὶ   τὸ σῶμα τὸ μὲν τῶν
[4, 8]   τε γὰρ πολλὰ χαίρει χυμοῖς,  καὶ   τὸ τῆς ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα
[4, 6]   τὸ δ´ ἐρυθρόν. Ἔστι δὲ  καὶ   τὸ τῶν ἀκαληφῶν γένος ἴδιον·
[4, 11]   ἰχθύσι τὸ τῶν ψηττῶν γένος  καὶ   τὸ τῶν ἐρυθρίνων καὶ αἱ
[4, 5]   γένη τό τε τῶν σπατάγγων  καὶ   τὸ (τῶν καλουμένων βρύσσων· γίνονται
[4, 1]   τό τε τῶν καράβων γένος  καὶ   τὸ τῶν καρκίνων. Ἔτι δὲ
[4, 1]   δὲ τὸ τῶν κοχλιῶν γένος  καὶ   τὸ τῶν ὀστρέων ἐστίν. Τέταρτον
[4, 8]   τῆς ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ  καὶ   τὸ τῶν πιόνων ἰχθύων, ὡς
[4, 8]   τῶν ὀρνίθων γένος. Ὁμοίως δὲ  καὶ   τὸ τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν
[4, 6]   ἀφίησι καὶ δέχεται τὴν τροφὴν  καὶ   τὸ ὑγρόν, ὡς ἂν εἰ
[4, 7]   οὖν ἔξωθεν αὐτῶν μόρια ταῦτα  καὶ   τοιαῦτ´ (ἐστίν, ἐντὸς δ´ εὐθὺς
[4, 4]   ἔτι δὲ σκληρότητι καὶ μαλακότητι  καὶ   τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις πάθεσιν.
[4, 8]   ἵνα φοβηθέντες συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ  καὶ   τοῖς δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται. (Καὶ
[4, 4]   τοῖς (στρομβώδεσι καὶ τοῖς χερσαίοις  καὶ   τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται δ´ ἀπὸ
[4, 11]   τούτοις. Ἐν δὲ τοῖς ἐντόμοις  καὶ   τοῖς ἰχθύσιν ἐστὶ τὰ μὲν
[4, 4]   στρομβωδῶν (μεγέθει γὰρ ἀλλήλων διαφέρει  καὶ   τοῖς καθ´ ὑπεροχὴν πάθεσιν) οὐ
[4, 2]   εἰς (τὸ πλάγιον· ὁμοίως δὲ  καὶ   τοῖς καρκίνοις τοῖς πλείστοις, καὶ
[4, 4]   πᾶσιν ὑπάρχει κύκλῳ τούτοις, οἷον  καὶ   τοῖς κτεσίν. (Καὶ τὸ λεγόμενον
[4, 5]   βατράχοις καὶ ἐν τοῖς στρομβώδεσι  καὶ   τοῖς μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ χρώματι
[4, 11]   ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν δὲ τοῖς μαλακίοις  καὶ   τοῖς μαλακοστράκοις ἔστι τὸ μὲν
[4, 11]   μείζους· (ἐν δὲ τοῖς ᾠοτόκοις  καὶ   τοῖς σκωληκοτόκοις, οἷον ἔν τε
[4, 4]   περίττωμα, πᾶσιν ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι  καὶ   τοῖς χερσαίοις καὶ τοῖς θαλαττίοις.
[4, 8]   ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα, τούτων χαίρει  καὶ   τοῖς χυμοῖς ἕκαστα. Ἔτι δ´
[4, 1]   εἰς τὰ ἀριστερά· ἀφίησι δὲ  καὶ   τὸν θολὸν ταύτῃ. Νεῖ δὲ
[4, 8]   καὶ ψοφεῖν· τὸν γὰρ ψόφον  καὶ   τὸν θόρυβον ἀκούοντες ἐμπίπτουσι διὰ
[4, 9]   ἴδιαι φωναὶ πρὸς τὴν ὁμιλίαν  καὶ   (τὸν πλησιασμόν, οἷον καὶ τράγοις
[4, 8]   ἔχει τὸν τόπον τῶν ὀφθαλμῶν  καὶ   τὸν τῆς ἀκοῆς· ἔνια μὲν
[4, 10]   ἐν τῷ βυθῷ τῆς θαλάττης,  καὶ   τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὥστε καὶ
[4, 8]   ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς αὐτῶν.  Καὶ   τοῦ αὑτῶν δὴ αἵματος τάχιστα
[4, 2]   πρόσφυσίς ἐστι πρὸς τῇ κοιλίᾳ  καὶ   τοῦ ἐντέρου ἑκατέρωθι μέχρι εἰς
[4, 4]   πλὴν τὸ κάτω τῆς κεφαλῆς  καὶ   τοῦ θώρακος μεῖζον ἔχει ἐκείνου.
[4, 9]   παραπλήσιον τῷ κόκκυγι ψόφον, ὅθεν  καὶ   τοὔνομα ἔχει. (Πάντα δὲ ταῦτα
[4, 10]   εἰ μὴ διὰ τοὺς φθεῖρας  καὶ   τοὺς καλουμένους ψύλλους, κἂν ὥστε
[4, 8]   χάσκουσι καὶ συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες.  Καὶ   τοὺς νηρείτας δ´ οἱ θηρεύοντες
[4, 1]   μὲν οὖν ὀκτὼ πάντ´ ἔχει,  καὶ   τούτους δικοτύλους πάντα, πλὴν ἑνὸς
[4, 2]   ἐστι γένος τὸ τῶν καράβων,  καὶ   τούτῳ παραπλήσιον ἕτερον τὸ τῶν
[4, 4]   καὶ λεπάς. Κοινὸν δὲ  καὶ   τούτων καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 4]   γένη κόγχων ἔνια καὶ κήρυκες·  καὶ   τούτων (τὰ μὲν ῥαβδωτά ἐστιν,
[4, 9]   ὁμιλίαν καὶ (τὸν πλησιασμόν, οἷον  καὶ   τράγοις καὶ ὑσὶ καὶ προβάτοις.
[4, 9]   καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε ψελλίζουσι  καὶ   τραυλίζουσι τὰ πολλά. Διαφέρουσι δὲ
[4, 4]   τοῦ ἐντέρου κάτω παρατείνει μέλανα  καὶ   τραχέα συνεχῆ, οἷα καὶ ἐν
[4, 2]   δύο πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας  καὶ   τραχείας, καὶ ἄλλα κεράτια μικρὰ
[4, 2]   δ´ ἐπάνω τῶν ὀφθαλμῶν ὀξὺ  καὶ   τραχύ, καθαπερεὶ μέτωπον, μεῖζον
[4, 9]   ἔχουσι) ψόφους δέ τινας ἀφιᾶσι  καὶ   τριγμοὺς οὓς λέγουσι φωνεῖν, οἷον
[4, 9]   Φωνὴ καὶ ψόφος ἕτερόν ἐστι,  καὶ   τρίτον διάλεκτος. Φωνεῖ μὲν οὖν
[4, 4]   καὶ ἄλλους ἐφ´ ἑκάτερα δύο,  καὶ   τρίτον μικρόν. (Τὸ δὲ κάτω
[4, 7]   τὸ περὶ τὴν κοιλίαν κύτος  καὶ   τρίτον τὸ μεταξὺ τούτων, οἷον
[4, 1]   καὶ τὸ περίττωμα· ἔχουσι δὲ  καὶ   τριχώδη ἄττα ἐν τῷ σώματι.
[4, 1]   ἔντερον ἀνατείνει, κάτωθεν θολός,  καὶ   τῷ αὐτῷ ὑμένι περιεχόμενον (ἔχει
[4, 6]   κατὰ δύο τόπους τῷ ὑμένι  καὶ   τῷ δέρματι ἐκ τοῦ πλαγίου·
[4, 3]   τε μεγέθει καὶ τῷ πλάτει  καὶ   τῷ ἐπικαλύμματι· μεῖζον γὰρ τοῦτο
[4, 1]   τε διαφέρουσα τῷ τῶν ποδῶν  καὶ   τῷ μονοκότυλον εἶναι μόνην τῶν
[4, 3]   τῆς θηλείας τῷ τε μεγέθει  καὶ   τῷ πλάτει καὶ τῷ ἐπικαλύμματι·
[4, 1]   οὖν σηπίᾳ καὶ τῇ τευθίδι  καὶ   τῷ τεύθῳ ἐντός ἐστι τὰ
[4, 7]   (διαφέρουσι μεγέθει τε καὶ μικρότητι  καὶ   τῷ τοὺς μὲν καλουμένους ἀχέτας
[4, 11]   τά τε σελάχη τὰ μικρὰ  καὶ   τῶν ἀγελαίων τὰ (πλεῖστα, τὰ
[4, 9]   ἄν τις ὥσπερ διάλεκτον εἴπειεν,  καὶ   τῶν ἄλλων ζῴων διαφέρει καὶ
[4, 7]   δὲ τέττιξ μόνον τῶν τοιούτων  καὶ   τῶν ἄλλων ζῴων στόμα οὐκ
[4, 9]   οὐδεμίαν. (Τὰ δὲ παιδία ὥσπερ  καὶ   τῶν ἄλλων μορίων οὐκ ἐγκρατῆ
[4, 4]   λεπάς. Κοινὸν δὲ καὶ τούτων  καὶ   τῶν ἄλλων τῶν σκληροστράκων τὸ
[4, 1]   καὶ ὅσα ἴδια ἕκαστον γένος,  καὶ   τῶν ἀνομοιομερῶν καὶ τῶν ὁμοιομερῶν,
[4, 9]   καὶ τῶν ἄλλων ζῴων διαφέρει  καὶ   τῶν ἐν ταὐτῷ γένει ζῴων
[4, 4]   τὰ καλούμενα ὑπό τινων κοκάλια  καὶ   τῶν ἐν τῇ (θαλάττῃ αἵ
[4, 2]   πάντων εἰς τὸ πλάγιον, ὥσπερ  καὶ   τῶν ἐντόμων, αἱ δὲ χηλαί,
[4, 2]   σῶμα τὸ μὲν τῶν καρίδων  καὶ   τῶν καράβων πρόμηκες, τὸ δὲ
[4, 2]   δὲ πλείω τῶν καρίδων ἐστὶ  καὶ   τῶν καρκίνων, τῶν μὲν καρίδων
[4, 4]   δῆλα καὶ ἐπὶ τῶν πορφυρῶν  καὶ   τῶν κηρύκων ἐστὶν ἐν τῇ
[4, 6]   Περὶ μὲν οὖν τῶν μαλακίων  καὶ   τῶν μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων,
[4, 9]   μὲν κακκαβίζουσιν οἱ δὲ τρίζουσιν.  Καὶ   τῶν μικρῶν ὀρνιθίων (ἔνια οὐ
[4, 1]   ἕκαστον γένος, καὶ τῶν ἀνομοιομερῶν  καὶ   τῶν ὁμοιομερῶν, καὶ ὅσα ἐκτὸς
[4, 11]   κέρατα ἔλαφος θήλεια οὐκ ἔχει  καὶ   τῶν ὀρνίθων τῶν πλῆκτρα ἐχόντων
[4, 4]   κοινόν ἐστι τῶν τε μαλακοστράκων  καὶ   τῶν ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ μὲν γὰρ
[4, 6]   τῶν μαλακίων καὶ τῶν μαλακοστράκων  καὶ   τῶν ὀστρακοδέρμων, ὅσα τ´ ἔχουσιν
[4, 3]   καρκίνοι, περὶ μὲν τῶν (χηλῶν  καὶ   τῶν ποδῶν, ὅτι ἔχουσι καὶ
[4, 9]   καὶ κινοῦντα ποιεῖ τοὺς ψόφους.  Καὶ   τῶν σελαχῶν δ´ ἔνια δοκεῖ
[4, 8]   τὰ κνισώδη φέρονται πάντες θᾶττον.  Καὶ   τῶν σηπιῶν δὲ τὰ σαρκία
[4, 8]   ἄνω χαυλιόδοντας. (Τὰ δ´ ἄλλα  καὶ   τῶν χρωμάτων αἴσθησιν ἔχει καὶ
[4, 8]   δέλεαρ ὡς αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν.  Καὶ   τῶν χυμῶν δ´ ὅτι αἴσθησιν
[4, 8]   καὶ τῶν χρωμάτων αἴσθησιν ἔχει  καὶ   τῶν ψόφων, ἔτι δ´ ὀσμῆς
[4, 11]   τρίχας ἔχοντα κατὰ τὸ ἀνάλογον.  Καὶ   ὑγροσαρκότερα (δὲ τὰ θήλεα τῶν
[4, 2]   γάρ εἰσι λεπτοὶ καὶ λευκοὶ  καὶ   ὑγρότητα ἔχοντες ἐν αὑτοῖς ὠχράν,
[4, 10]   ἀρρωστίαν. Περὶ μὲν οὖν αἰσθήσεως  καὶ   ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τοῦτον ἔχει
[4, 8]   αἰσθάνονται ὡς τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα.  Καὶ   ὑπὸ τῆς τοῦ θείου ὀσμῆς
[4, 2]   δασεῖς, μικρὸν ὑποκάτω τοῦ στόματος,  καὶ   ὑποκάτω τούτων τὰ βραγχιώδη τὰ
[4, 9]   (τὸν πλησιασμόν, οἷον καὶ τράγοις  καὶ   ὑσὶ καὶ προβάτοις. Ποιεῖ δὲ
[4, 11]   τῶν ἀρρένων ἐστίν, οἷον ὄφεις  καὶ   φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι.
[4, 10]   λαμβάνεσθαι τῇ χειρί. Δελφὶς δὲ  καὶ   φάλαινα, (καὶ ὅσα αὐλὸν ἔχει,
[4, 9]   (οὔτε γὰρ πλεύμονα οὔτ´ ἀρτηρίαν  καὶ   φάρυγγα ἔχουσι) ψόφους δέ τινας
[4, 8]   σωλῆνες, ἄν τις ψοφήσῃ, καταδύεσθαι,  καὶ   φεύγειν κατωτέρω, (ὅταν αἴσθωνται τὸ
[4, 5]   καὶ γὰρ ἐν ταῖς χελώναις  καὶ   φρύναις καὶ βατράχοις καὶ ἐν
[4, 11]   ἔνια, καθάπερ ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις  καὶ   φυτοῖς τὸ μὲν τίκτον ἐστὶ
[4, 9]   ὅσα μὲν γὰρ διάλεκτον ἔχει,  καὶ   φωνὴν ἔχει, ὅσα δὲ φωνήν,
[4, 11]   πλῆκτρα οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ  καὶ   χαυλιόδοντας αἱ θήλειαι οὐκ ἔχουσι
[4, 11]   φύσει ὑπάρχοντα μόρια, οἷον ὀδόντες  καὶ   χαυλιόδοντες καὶ κέρατα καὶ πλῆκτρα
[4, 1]   τὸ δὲ τῶν τευθίδων λεπτὸν  καὶ   χονδρωδέστερον. Τῷ δὲ σχήματι διαφέρουσιν
[4, 9]   οὓς λέγουσι φωνεῖν, οἷον λύρα  καὶ   χρομίς (οὗτοι γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ
[4, 10]   τριώδουσιν. Λαμβάνονται δὲ καὶ λάβραξ  καὶ   χρύσοφρυς καὶ κεστρεὺς καὶ ὅσοι
[4, 8]   τῶν ψόφων, ἔτι δ´ ὀσμῆς  καὶ   χυμῶν. Τὴν δὲ πέμπτην αἴσθησιν
[4, 8]   δὲ κυκλώσωσι, κελεύουσιν ἤδη βοᾶν  καὶ   ψοφεῖν· τὸν γὰρ ψόφον καὶ
[4, 9]   τῶν ζῴων ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ  καὶ   ψόφος ἕτερόν ἐστι, καὶ τρίτον
[4, 8]   δὲ τούτοις καὶ ὅσα ἔναιμα  καὶ   ᾠοτόκα, πάντα φαίνεται ἔχοντα ταύτας
[4, 1]   εἰσίν. μὲν οὖν πολύπους  καὶ   ὡς ποσὶ καὶ ὡς χερσὶ
[4, 1]   οὖν πολύπους καὶ ὡς ποσὶ  καὶ   ὡς χερσὶ χρῆται ταῖς πλεκτάαις.
[4, 4]   τοῦτο καὶ αἱ πορφύραι στιφρόν,  καὶ   ὥσπερ οἱ μύωπες καὶ οἱ
[4, 6]   καὶ ἐδώδιμοι μᾶλλον, αἱ δὲ  μεγάλαι   καὶ σκληραί, οἷαι γίνονται καὶ
[4, 2]   καὶ τῶν ἐντόμων, αἱ δὲ  χηλαί,   ὅσα ἔχει χηλάς, εἰς τὸ
[4, 6]   τις (θίγῃ, διασπῶνται ταχέως καὶ  ὅλαι   ἀφαιρεῖσθαι οὐ δύνανται, πονοῦσαί τε
[4, 11]   ἀρρένων καὶ γονυκροτώτερα, καὶ αἱ  κνῆμαι   λεπτότεραι· τοὺς δὲ πόδας γλαφυρωτέρους,
[4, 1]   σηπίαι ἔνιαι διπήχεις, καὶ πολυπόδων  πλεκτάναι   τηλικαῦται καὶ μείζους ἔτι τὸ
[4, 9]   φωνεῖν μὲν οὐκ ὀρθῶς ἔχει  φάναι,   ψοφεῖν δέ. Καὶ γὰρ οἱ
[4, 8]   φασὶν ὀπτήσαντες εἰς τοὺς κύρτους  ἐντιθέναι   οὐδενὸς ἄλλου χάριν τῆς
[4, 7]   (τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ μὲν)  ἑωρακέναι   ἐν τῇ θαλάττῃ ὅμοια δοκίοις,
[4, 8]   διὰ τὸ ὑπὸ ταῖς πέτραις  ὑποδεδυκέναι   κόπτοντες τὰς πέτρας λίθοις· τὰ
[4, 1]   τροφήν, καὶ ὅταν χειμὼν ᾖ,  βαλλόμεναι   πρός τινα πέτραν ὥσπερ ἀγκύρας
[4, 9]   γὰρ αὗται πέτονται μετέωροι, οὐχ  ἁπτόμεναι   τῆς θαλάττης· τὰ γὰρ πτερύγια
[4, 5]   καὶ σπάνιοι. Ἔτι αἱ ἐχινομῆτραι  καλούμεναι,   μεγέθει πάντων μέγισται. Πρὸς δὲ
[4, 1]   πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι, καὶ αἱ  καλούμεναι   πυγολαμπίδες. ῶν μὲν οὖν μαλακίων
[4, 4]   μύες καὶ κόγχαι ἔνιαι αἱ  καλούμεναι   ὑπό τινων γάλακες, τὰ δὲ
[4, 10]   μή, οὐδὲν δοκεῖ τῶν τοιούτων  ληφθῆναι   ἂν τριώδοντι. (Τὰ δὲ σελάχη
[4, 8]   μὴ σκοπουμένοις ἀκριβῶς δοκεῖν ταύτην  εἶναι   γλῶτταν. (Ὅτι δ´ αἰσθάνονται γευόμενα,
[4, 8]   αἰσθητήριον· γὰρ ἄν τισιν  εἶναι   δόξειε κατὰ τοὺς τόπους τῶν
[4, 4]   ἄλλων τῶν σκληροστράκων τὸ λεῖον  εἶναι   ἐντὸς τὸ ὄστρακον. δὲ
[4, 11]   ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν ἄριστοι οὗτοι  εἶναι.   Ἔτι δ´ ἔνια, καθάπερ ἐν
[4, 2]   ταχέως θεῖν ὥστε μὴ ῥᾴδιον  εἶναι   καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες δὲ κενοὶ διὰ
[4, 3]   βραχὺς πάμπαν, ὥστε δοκεῖν εὐθὺς  εἶναι   μετὰ τὸ στόμα τὴν κοιλίαν.
[4, 1]   τῶν ποδῶν καὶ τῷ μονοκότυλον  εἶναι   μόνην τῶν μαλακίων (τὰ γὰρ
[4, 7]   θαλάττῃ, διὰ τὸ σπάνια  εἶναι   οὐκ ἔστι θεῖναι εἰς γένος.
[4, 1]   τῶν ποδῶν καὶ τῆς γαστρὸς  εἶναι   τὴν κεφαλήν. Πόδας μὲν οὖν
[4, 2]   κοίλῳ τῆς σαρκός, ὥστε μεταξὺ  εἶναι   τὴν σάρκα· (τὸ μὲν γὰρ
[4, 8]   οἵ φασι καὶ μάλιστα ὀξυηκόους  εἶναι   τῶν ζῴων τοὺς ἰχθῦς, ἐκ
[4, 4]   τὸ ἐπικάλυμμα· τοῦτο γὰρ ἔοικεν  εἶναι   ὡσπερεὶ πῶμα· γὰρ τοῖς
[4, 7]   τὸ σπάνια εἶναι οὐκ ἔστι  θεῖναι   εἰς γένος. Ἤδη γάρ φασί
[4, 11]   τὸ τῶν ἐρυθρίνων καὶ αἱ  χάνναι·   πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα ᾠὰ
[4, 4]   δ´ ἀρράβδωτα, οἷον αἵ τε  πίνναι   καὶ κόγχων τι γένος. Καὶ
[4, 9]   δὲ σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ αἱ  χελῶναι.   δὲ βάτραχος ἰδίαν ἔχει
[4, 9]   κατὰ τοὺς τόπους καὶ αἱ  φωναὶ   καὶ αἱ διάλεκτοι. μὲν
[4, 9]   γὰρ ἑκάστοις τῶν ζῴων ἴδιαι  φωναὶ   πρὸς τὴν ὁμιλίαν καὶ (τὸν
[4, 6]   δὲ θέρους ἀπόλλυνται· γίνονται γὰρ  μαδαραί,   καὶ ἐάν τις (θίγῃ, διασπῶνται
[4, 11]   καὶ γονυκροτώτερα, καὶ αἱ κνῆμαι  λεπτότεραι·   τοὺς δὲ πόδας γλαφυρωτέρους, ὅσα
[4, 2]   οὐρᾷ· τὸ δὲ μέσον αὐτῶν  (ἀμφότεραι   ἀκανθῶδες, πλὴν αὕτη μὲν πλατύ,
[4, 11]   ἡμίονος, τούτων δ´ αἱ θήλειαι  μακροβιώτεραι   καὶ μείζους· (ἐν δὲ τοῖς
[4, 6]   μᾶλλον, αἱ δὲ μεγάλαι καὶ  σκληραί,   οἷαι γίνονται καὶ περὶ Χαλκίδα.
[4, 4]   Ἔτι δ´ αὐτῶν τῶν ὀστράκων  διαφοραὶ   πρὸς ἄλληλά εἰσιν. Τὰ μὲν
[4, 5]   πελάγιοι καὶ σπάνιοι. Ἔτι αἱ  ἐχινομῆτραι   καλούμεναι, μεγέθει πάντων μέγισται. Πρὸς
[4, 4]   πρὸς τὰ ὄστρακα ὥσπερ αἱ  πορφύραι   καὶ οἱ κήρυκες, ἀλλ´ εὐαπόλυτόν
[4, 4]   ἐν τῇ (θαλάττῃ αἵ τε  πορφύραι   καὶ οἱ κήρυκες καὶ
[4, 4]   οἱ κήρυκες τοῦτο καὶ αἱ  πορφύραι   στιφρόν, καὶ ὥσπερ οἱ μύωπες
[4, 8]   (ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ τοῖς μὲν  πᾶσαι   τοῖς δ´ ἐλάττους εἰσίν. Εἰσὶ
[4, 2]   καθάπερ πρὸς τὸ λαβεῖν καὶ  πιέσαι   πεφυκότες. (Ἐπάνω δὲ τῶν μεγάλων
[4, 8]   οὕτω περιβάλλωνται. (Καὶ πρὶν μὲν  συγκλεῖσαι,   καθάπερ εἴρηται, κωλύουσι ψοφεῖν, ὅταν
[4, 9]   Αἱ δ´ ἀκρίδες τοῖς πηδαλίοις  τρίβουσαι   ποιοῦσι τὸν ψόφον. Οὐδὲ δὴ
[4, 10]   δῆλον· ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ παύονται  βομβοῦσαι   τῆς νυκτός. Δῆλον δὲ καὶ
[4, 7]   ἐπεὶ καὶ αἱ μυῖαι τούτῳ  θιγγάνουσαι   αἱματίζουσι καὶ οἱ κώνωπες τούτῳ
[4, 6]   καὶ ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι οὐ δύνανται,  πονοῦσαί   τε ταῖς ἀλέαις εἰς τὰς
[4, 11]   (ὅτι τριχώδη καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´  ἔχουσαί   ποτέ τινες φαίνονται, οὐ προσθεωρήσαντες
[4, 1]   εἰς τὴν ἄμμον ἐμπέσῃ, οὐκέτι  δύναται   κατέχειν. (Ἔχουσι δὲ διαφορὰν οἵ
[4, 4]   αὐτὸν τρόπον· κἄν τι φοβηθῇ,  συσπᾶται   πάλιν εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει
[4, 1]   μεταξὺ τῶν ποδῶν ὑμὴν  διατέταται   πᾶς· ἐὰν δ´ εἰς τὴν
[4, 1]   ὡς χερσὶ χρῆται ταῖς πλεκτάαις.  Προσάγεται   δὲ ταῖς δυσὶ ταῖς ὑπὲρ
[4, 4]   ἐχομένους δύο πόδας δικρόους, οἷς  προσάγεται,   καὶ ἄλλους ἐφ´ ἑκάτερα δύο,
[4, 2]   διατελεῖ κινῶν· κάμπτει δὲ καὶ  προσάγεται   τοὺς δύο πόδας πρὸς τὸ
[4, 9]   ὅσα μὴ ἔχει πλεύμονα, οὐδὲ  φθέγγεται·   (διάλεκτος δ´ τῆς φωνῆς
[4, 9]   τοιοῦτον. Καὶ τὰ μὲν μαχόμενα  φθέγγεται,   οἷον ὄρτυξ, τὰ δὲ πρὸ
[4, 9]   δὴ τῶν μαλακίων οὐδὲν οὔτε  φθέγγεται   οὔτε ψοφεῖ οὐδένα φυσικὸν ψόφον,
[4, 9]   πτηνὰ αὐτῶν, τὰ δ´ ᾄδειν  λέγεται,   οἷον οἱ τέττιγες. Πάντα δὲ
[4, 9]   οὖν ἔντομα οὔτε φωνεῖ οὔτε  διαλέγεται,   ψοφεῖ δὲ τῷ ἔσω πνεύματι,
[4, 9]   ἔχει μὴ ἀπολελυμένην, οὐ  διαλέγεται.   Ψοφεῖν δ´ ἔστι καὶ ἄλλοις
[4, 8]   διαγινώσκοντες τῷ ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια γὰρ  δελεάζεται   τοῖς δυσώδεσιν, ὥσπερ σάλπη
[4, 8]   ἐπὶ τῆς πορφύρας· αὕτη γὰρ  δελεάζεται   τοῖς σαπροῖς, καὶ προσέρχεται πρὸς
[4, 1]   γῆν, εἶθ´ ὑπὸ τῶν κυμάτων  ἐκκλύζεται   εἰς τὸ ξηρόν, καὶ περιπεσόντος
[4, 8]   ὀσμαῖς, πρὸς ἃς ἐξέρχονται ταχέως.  (Ἁλίσκεται   δὲ καὶ ἔγχελυς τοῦτον
[4, 1]   ξηρόν, καὶ περιπεσόντος τοῦ ὀστρέου  ἁλίσσκεται   (καὶ ἐν τῇ γῇ ἀποθνήσκει.
[4, 4]   στρομβώδη πάντα κινεῖται καὶ ἕρπει·  νέμεται   δ´ ἀπολυομένη καὶ λεπάς.
[4, 1]   κοῖλος καὶ οὐ συμφυής. Οὗτος  νέμεται   πολλάκις παρὰ τὴν γῆν, εἶθ´
[4, 4]   μὲν οὖν ταῖς εὐδίαις ἀπολυόμενα  νέμεται   ταῦτα, πνευμάτων δ´ ὄντων τὰ
[4, 4]   (τὴν βάδισιν μᾶλλον ἐπὶ τούτῳ.  Λαμβάνεται   δὲ καὶ ἐν ταῖς κόγχαις
[4, 6]   σῶμα πᾶν ἐστιν αὐτῆς. (α)  Αἰσθάνεται   δὲ καὶ συναρπάζει προσφερομένης τῆς
[4, 8]   τε γὰρ ἔντομα ὄντα πόρρω  συναισθάνεται,   καὶ τὰ πτερωτὰ καὶ τὰ
[4, 8]   ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν ἔχει φανερόν,  (ὀσφραίνεται   δ´ ὀξέως. Ὅτι μὲν οὖν
[4, 10]   μὲν οὖν ἐστι πάντα ταῦτα,  φαίνεται   δὲ καθεύδοντα. Σημεῖον δὲ κατὰ
[4, 8]   δὲ τὴν ὄσφρησιν τῶν ὀστρακοδέρμων  φαίνεται   ἔχειν τῶν μὲν πορευτικῶν ἐχῖνος,
[4, 11]   πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα ᾠὰ  φαίνεται   ἔχοντα. Ἐν μὲν οὖν τοῖς
[4, 8]   ὅσα ἔναιμα καὶ ᾠοτόκα, πάντα  φαίνεται   ἔχοντα ταύτας πάσας, πλὴν εἴ
[4, 6]   κτένας. Περίττωμα δὲ παντελῶς οὐδὲν  φαίνεται   ἔχουσα, ἀλλ´ ὁμοία κατὰ τοῦτο
[4, 8]   πλεῖσται, καὶ παρ´ ἃς οὐδεμία  φαίνεται   ἴδιος ἑτέρα, πέντε τὸν ἀριθμόν,
[4, 2]   πρὸς τὸν ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ  φαίνεται·   καὶ γὰρ ἄρρην καὶ
[4, 8]   χαλεπὸς καὶ μέγας καὶ βαρὺς  φαίνεται   πᾶσιν. συμβαίνει καὶ ἐπὶ
[4, 8]   (τούς τε γὰρ ψόφους φεύγοντα  φαίνεται   τοὺς μεγάλους, οἷον τὰς εἰρεσίας
[4, 4]   φύσιν ὅμοιον τοῖς καραβοειδέσι, καὶ  γίνεται   αὐτὸ καθ´ αὑτό, τῷ δ´
[4, 5]   δὲ μεγάλας ἔχει καὶ σκληράς,  γίνεται   δ´ ἐκ τῆς θαλάττης ἐν
[4, 1]   περὶ τὴν κεφαλὴν χονδρῶδες, (ὃ  γίνεται,   ἐάν τις αὐτῶν παλαιωθῇ, σκληρόν.
[4, 10]   καὶ παιδίοις ἔτι (πάμπαν οὐ  γίνεται   ἐνύπνιον, ἀλλ´ ἄρχεται τοῖς πλείστοις
[4, 9]   γὰρ ὀχεία τὰ πολλὰ  γίνεται   νύκτωρ. (Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων
[4, 10]   ἠρέμα τὸ οὐραῖον. Δῆλον δὲ  γίνεται   ὅτι καθεύδει καὶ ταῖς φοραῖς,
[4, 9]   μάλιστα περὶ τὴν ὀχείαν ἕκαστον  γίνεται   τῶν ὀρνέων τοιοῦτον. Καὶ τὰ
[4, 6]   δὲ τῶν κοίλων ὑγρότης  ἐγγίνεται.   Ἄλλο δ´ οὐδὲν ἔχει μόριον
[4, 4]   ἐγγίνεται, ἐν δὲ τοῖς νηρείταις  ἐγγίνεται.   Εἰσὶ δέ τινες κόχλοι οἳ
[4, 4]   ἐν μὲν τοῖς στρόμβοις οὐκ  ἐγγίνεται,   ἐν δὲ τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται.
[4, 5]   τὰ καλούμενα ᾠὰ μεγάλα  ἐγγίνεται   καὶ ἐδώδιμα, ὁμοίως ἐν μείζοσι
[4, 4]   λευκὰ στιφρά, ὅμοια μαστοῖς, οἷα  ἐγγίνεται   καὶ ἐν ταῖς σηπίαις, πλὴν
[4, 6]   δέρματος καὶ ὀστράκου, διὸ καὶ  τέμνεται   ὥσπερ βύρσα σκληρά. Προσπέφυκε μὲν
[4, 10]   ἄν τι κινηθῇ ἡσυχαζόντων αὐτῶν·  φέρεται   γὰρ ὥσπερ ἐξ ὕπνου ὄντα.
[4, 4]   πολὺ αὐτῆς) εἶτ´ ἐπικάμψαν ἄνω  φέρεται   πάλιν πρὸς τὸ σαρκῶδες, καὶ
[4, 1]   ζῇ, σκληρὰν ἔχει καθάπερ ἐμπεφυσημένην.  Ἅπτεται   δὲ καὶ κατέχει ταῖς πλεκτάναις
[4, 9]   θήλεια, πλὴν (ἡ θήλεια  παύεται   ὅταν ἐπῳάζῃ καὶ τὰ νεόττια
[4, 7]   ὀστρακόδερμα ἔχει πάντα) καὶ  γεύεται   καὶ εἰς αὐτὸ τὴν τροφὴν
[4, 4]   πλαγίου· ἔστι γὰρ πόρος  (πορεύεται   ἔξω· γὰρ μήκων, ὥσπερ
[4, 7]   καὶ γὰρ ἐπὶ τὴν τομὴν  πορεύεται   καὶ ἐπὶ τὴν οὐράν, οἷον
[4, 6]   πέτραις ὥσπερ ἔνια τῶν ὀστρακοδέρμων,  ἀπολύεται   δ´ ἐνίοτε. Οὐκ ἔχει δ´
[4, 6]   προσπέσῃ αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει. Καὶ  ἀπολύεται   δὲ γένος τι αὐτῶν,
[4, 9]   πρῶτον, καὶ ἔστιν ἀτελής, καὶ  ἀπολύεται   ὀψιαίτερον, ὥστε ψελλίζουσι καὶ τραυλίζουσι
[4, 7]   ἀδιάσχιστον, δι´ οὗ τῇ δρόσῳ  τρέφεται   μόνον· ἐν δὲ τῇ κοιλίᾳ
[4, 4]   ὄστρακα διατρυπῶσιν. (Τοῦ δὲ στόματος  ἔχεται   εὐθὺς κοιλία. Ὁμοία δ´
[4, 1]   καὶ περιφερῆ ὀρνιθώδη. Τούτου δ´  ἔχεται   κοιλία οἷον ἤνυστρον· τὸ
[4, 5]   σαρκῶδες ἀντὶ γλώττης. (Τούτου δ´  ἔχεται   στόμαχος, εἶτα κοιλία
[4, 3]   κάραβος ἔχει πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν.  Δέχεται   μὲν οὖν τὸ ὕδωρ παρὰ
[4, 6]   ὀστράκου φέροντας, ἀφίησι καὶ  δέχεται   τὴν τροφὴν καὶ τὸ ὑγρόν,
[4, 6]   ῥᾳδίους ἰδεῖν, ἀφίησι καὶ  δέχεται   τὸ ὑγρόν· περίττωμα γὰρ οὐδὲν
[4, 4]   σωλῆνες. Ἔστι δ´ ὅλα  περιέχεται   τῷ ὀστράκῳ καὶ οὐδὲν τῆς
[4, 6]   συναρπάζει προσφερομένης τῆς χειρὸς καὶ  προσέχεται,   καθάπερ πολύπους ταῖς πλεκτάναις,
[4, 6]   τι προσπέσῃ τῶν μικρῶν ἰχθυδίων,  ἀντέχεται   ὥσπερ τῆς χειρός· οὕτω κἄν
[4, 10]   (πάμπαν οὐ γίνεται ἐνύπνιον, ἀλλ´  ἄρχεται   τοῖς πλείστοις περὶ τέτταρα ἔτη
[4, 1]   ὀστράκῳ οἷον κοχλίας, ὃς οὐκ  ἐξέρχεται   ἐκ τοῦ ὀστράκου, ἀλλ´ ἔνεστιν
[4, 4]   μικρά ἐστιν. δὲ κεφαλὴ  ἐξέρχεται   πᾶσι τὸν αὐτὸν τρόπον· κἄν
[4, 4]   ὑποκάτω τοῦ ὀστράκου περίττωσις  ἐξέρχεται·   τετρύπηται γὰρ τὸ ὄστρακον. Φανερὰ
[4, 8]   γὰρ διὰ τὰς ὀσμὰς  προσέρχεται   κρίναντα, τούτων χαίρει καὶ τοῖς
[4, 8]   γὰρ δελεάζεται τοῖς σαπροῖς, καὶ  προσέρχεται   πρὸς τὸ τοιοῦτον δέλεαρ ὡς
[4, 7]   κατέψυκται διὰ μικρότητα ταχὺ  καταψύχεται,   ἐπεὶ καὶ οἱ σφῆκες διαιρεθέντες
[4, 8]   μήτε τῆς ῥύμης τῆς ἁλιάδος  ἀφίκηται   πρὸς τὸν τόπον ἐκεῖνον
[4, 8]   καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν αἷμα  γένηται   ἰχθύων. Καὶ ὅλως δ´ ἐὰν
[4, 3]   ὑπὸ τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ ὅταν  δέξηται   τὸ ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει τὸ στόμα
[4, 4]   τοῦ ὀστράκου περίττωσις ἐξέρχεται·  τετρύπηται   γὰρ τὸ ὄστρακον. Φανερὰ δὲ
[4, 5]   τὴν ἔξοδον τῆς περιττώσεως,  τετρύπηται   τὸ ὄστρακον. Ὑπὸ δὲ τὴν
[4, 2]   δὲ περὶ τὸν τράχηλον καλούμενον  διῄρηται   μὲν ἔξωθεν πενταχῇ, καὶ ἕκτον
[4, 9]   τῷ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, ὅσων  διῄρηται,   οἷον τῶν τεττίγων τι γένος
[4, 3]   ἔχουσι μείζω χηλὴν καὶ ἰσχυροτέραν.  Εἴρηται   δὲ πρότερον καὶ περὶ ὀφθαλμῶν,
[4, 2]   (Οἱ μὲν οὖν κάραβοι, ὥσπερ  εἴρηται,   δύο ἔχουσιν ὀδόντας μεγάλους καὶ
[4, 4]   πάντα τὰ τοιαῦτα (μόρια, ὥσπερ  εἴρηται,   ἐν μὲν τοῖς μεγάλοις δῆλά
[4, 4]   ὁμοίως ἔχει, διαφέρει δ´ ὥσπερ  εἴρηται,   καθ´ ὑπεροχήν (τὰ μὲν γὰρ
[4, 3]   τὸ ἐπικάλυμμα τὸ ἔξω, ὥσπερ  εἴρηται   καὶ πρότερον. Ἔχει δὲ τὰ
[4, 1]   Περὶ μὲν οὖν τῶν μαλακίων  εἴρηται.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Τῶν δὲ μαλακοστράκων
[4, 6]   μέρη ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός,  εἴρηται.   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' (Περὶ δὲ τῶν
[4, 8]   (Καὶ πρὶν μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ  εἴρηται,   κωλύουσι ψοφεῖν, ὅταν δὲ κυκλώσωσι,
[4, 8]   ἁφῇ αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ καὶ πρότερον  εἴρηται,   πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις. Τὰ
[4, 4]   ἔξω· γὰρ μήκων, ὥσπερ  εἴρηται,   περίττωμά ἐστι πᾶσιν ἐν ὑμένι.
[4, 8]   καρηβαρεῖν ὑπὸ τοῦ ψόφου, καθάπερ  εἴρηται   πρότερον. Οὐδὲ δὴ τῆς ὀσφρήσεως
[4, 1]   ὅσα ἐκτὸς καὶ ὅσα ἐντός,  εἴρηται   πρότερον· (περὶ δὲ τῶν ἀναίμων
[4, 2]   Πάντα μὲν οὖν ταῦτα, καθάπερ  εἴρηται   πρότερον, τὸ μὲν στερεὸν καὶ
[4, 3]   ὅτι ἔχουσι καὶ πῶς ἔχουσιν,  εἴρηται   πρότερον· ὡς δ´ ἐπὶ τὸ
[4, 1]   ἔχει αὐτῶν οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ  χρῆται   ἀντὶ γλώττης. Μετὰ δὲ τοῦτο
[4, 1]   εἰσίν) ταύτῃ δὴ τῇ πλεκτάνῃ  χρῆται   ἐν ταῖς ὀχείαις. Πρὸ τοῦ
[4, 5]   κύκλῳ δέρμα. (Ταῖς δ´ ἀκάνθαις  χρῆται   ἐχῖνος ὡς ποσίν· ταύταις
[4, 1]   ὡς ποσὶ καὶ ὡς χερσὶ  χρῆται   ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ ταῖς
[4, 5]   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῶν ὀδόντων  ἤρτηται,   ἐστι πικρὰ καὶ οὐκ
[4, 7]   τὴν σκληρότητα σώζει, καὶ οὐ  προσδεῖται   ἑτέρου ἐρείσματος. Δέρμα δ´ ἔχουσι
[4, 4]   τὸν δ´ ἀριστερὸν μέγαν, καὶ  ποιεῖται   (τὴν βάδισιν μᾶλλον ἐπὶ τούτῳ.
[4, 10]   γὰρ ὅσα ἔχει βλεφαρίδας, μύοντα  ποιεῖται   τὸν ὕπνον. Ἔτι δ´ ἐνυπνιάζειν
[4, 1]   λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ τούτων ὡς  κεῖται   τῶν μορίων, θεωρείσθω ἐκ τῆς
[4, 1]   σηπία. μὲν οὖν μύτις  κεῖται   ὑπὸ τὸ στόμα, καὶ διὰ
[4, 1]   δ´ αὕτη ἐπὶ τῇ ῥάχει·  καλεῖται   δὲ ῥάχις τὸ λεῖον, οὗ
[4, 2]   πάντων τούτων ἐστὶ σκληρόφθαλμα, καὶ  κινεῖται   καὶ ἐκτὸς καὶ ἐντὸς καὶ
[4, 4]   πίννα. (Τὰ δὲ στρομβώδη πάντα  κινεῖται   καὶ ἕρπει· νέμεται δ´ ἀπολυομένη
[4, 4]   στρομβώδη ῶν ὀστρακοδέρμων δεξιά, καὶ  κινεῖται   οὐκ ἐπὶ τὴν ἑλίκην ἀλλ´
[4, 7]   πολὺν χρόνον ζῇ διαιρούμενα, καὶ  κινεῖται   τὸ ἀποτμηθὲν ἐπ´ ἀμφότερα τὰ
[4, 8]   ὅσα ἔχει στόμα, χαίρει καὶ  λυπεῖται   τῇ τῶν χυμῶν ἅψει. Περὶ
[4, 4]   πρὸς τοῖς λίθοις, οἱ δὲ  νηρεῖται   προσέχονται καθάπερ αἱ λεπάδες· ὡσαύτως
[4, 7]   πρὸς ἄλληλα συγγενικοῖς οὖσιν οὐκ  ἐπέζευκται   κοινὸν ὄνομα οὐδέν, οἷον ἐπὶ
[4, 9]   πρὸς τὸν φάρυγγα ἀπολέλυται καὶ  πέπτυκται,   τὴν ἰδίαν ἀφίησι φωνήν.
[4, 7]   ἔντομα, πλὴν ὅσα λίαν  κατέψυκται   διὰ μικρότητα ταχὺ καταψύχεται,
[4, 6]   ταχέως καὶ ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι οὐ  δύνανται,   πονοῦσαί τε ταῖς ἀλέαις εἰς
[4, 10]   δελφῖνός γε καὶ ῥέγχοντος ἤδη  ἠκρόανταί   τινες. Καθεύδει δὲ καὶ τὰ
[4, 4]   τοῖς χερσαίοις καὶ τοῖς θαλαττίοις.  Παρύφανται   δ´ ἀπὸ τῆς κοιλίας τῷ
[4, 5]   ἀλλ´ ἴδιον αὐτῶν τοῦτ´ ἔστιν·  ἐστέρηνται   γὰρ πάντες, καὶ οὐκ ἔχουσι
[4, 1]   ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας δικότυλον, αἷς  προσάγονταί   τε καὶ λαμβάνουσιν εἰς τὸ
[4, 11]   φωνήν· οἱ δὲ βόες βαρύτερον  φθέγγονται   αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων. (Τὰ
[4, 11]   καθ´ ὁμοιότητά τινα καὶ τίκτειν  λέγονται   καὶ κύειν. Ἔστι δ´ οὐδὲν
[4, 1]   ἄλλοι μικροί, ποικίλοι, οἳ οὐκ  ἐσθίονται.   Ἄλλα τε δύο, τε
[4, 10]   βλέφαρα αὐτῶν) ἀλλὰ ταῖς ἀτρεμίαις.  (Ἁλίσκονται   γὰρ οἱ ἰχθύες, εἰ μὴ
[4, 8]   αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν ἔχουσι φανερόν,  ἁλίσκονται   δὲ διὰ τὸ καρηβαρεῖν ὑπὸ
[4, 10]   Ἔτι δ´ ἐν ταῖς πυρίαις  ἁλίσκονται   διὰ τὸ καθεύδειν. Πολλάκις δὲ
[4, 8]   καὶ οἱ κάραβοι τοῖς δελέασιν  ἁλίσκονται·   καὶ οἵ γε πολύποδες οὕτω
[4, 8]   τε δελέασιν οὐ τοῖς αὐτοῖς  ἁλίσκονται   πάντες ἀλλ´ ἰδίοις, διαγινώσκοντες τῷ
[4, 10]   δὲ πλατεῖς ἐν τῇ ἄμμῳ·  γινώσκονται   δὲ τῇ σχηματίσει τῆς ἄμμου,
[4, 10]   Πολλάκις δὲ καὶ οἱ θυννοσκόποι  περιβάλλονται   καθεύδοντας· (δῆλον δ´ ἐκ τοῦ
[4, 4]   ἐκ τοῦ ὀργάνου θηρεύονται  ἐξάλλονται   πολλάκις) τὰ δ´ ἀκίνητά ἐστιν
[4, 10]   καὶ λαμβάνονται τυπτόμενοι τοῖς τριώδουσιν.  Λαμβάνονται   δὲ καὶ λάβραξ καὶ χρύσοφρυς
[4, 10]   τῇ σχηματίσει τῆς ἄμμου, καὶ  λαμβάνονται   τυπτόμενοι τοῖς τριώδουσιν. Λαμβάνονται δὲ
[4, 8]   ταύτην εἶναι γλῶτταν. (Ὅτι δ´  αἰσθάνονται   γευόμενα, φανερόν· ἰδίοις τε γὰρ
[4, 8]   τοῦ μέλιτος· (ἐκ πολλοῦ γὰρ  αἰσθάνονται   ὡς τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα. Καὶ
[4, 8]   Ὅτι δὲ καὶ ἀκούουσι καὶ  ὀσφραίνονται,   φανερόν· (τούς τε γὰρ ψόφους
[4, 10]   τὸν ὕπνον. Ἔτι δ´ ἐνυπνιάζειν  φαίνονται   οὐ μόνον ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ
[4, 11]   ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί ποτέ τινες  φαίνονται,   οὐ προσθεωρήσαντες τὸ ποῦ ἔχουσιν
[4, 10]   τὸ φῶς τῶν λύχνων ἡσυχάζοντα  φαίνονται   οὐδὲν ἧττον. Ἐνυπνιάζει δὲ τῶν
[4, 1]   τεῦθοι καλούμενοι ἐπὶ πολὺ μείζους·  γίνονται   γὰρ καὶ πέντε πήχεων τὸ
[4, 6]   εἰσι) τοῦ δὲ θέρους ἀπόλλυνται·  γίνονται   γὰρ μαδαραί, καὶ ἐάν τις
[4, 10]   προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ πλῆθος ὄντες.  Γίνονται   δ´ ἐν τῷ βυθῷ τῆς
[4, 5]   καὶ τὸ (τῶν καλουμένων βρύσσων·  γίνονται   δ´ οὗτοι πελάγιοι καὶ σπάνιοι.
[4, 1]   καὶ πέντε πήχεων τὸ μέγεθος.  Γίνονται   δὲ καὶ σηπίαι ἔνιαι διπήχεις,
[4, 11]   τινες ἰχθύες οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι,  γίνονται   δὲ τοιοῦτοι τῶν ποταμίων κυπρῖνος
[4, 2]   ἀνωνυμώτεροι. Περὶ δὲ τὴν Φοινίκην  γίνονται   ἐν τῷ αἰγιαλῷ οὓς καλοῦσιν
[4, 4]   τοῖς ἀστακοῖς τοῖς μικροῖς, οἳ  γίνονται   καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς· διαφέρουσι
[4, 6]   δὲ μεγάλαι καὶ σκληραί, οἷαι  γίνονται   καὶ περὶ Χαλκίδα. Τοῦ μὲν
[4, 9]   οὐ πάντα διάλεκτον. Ὅσοι δὲ  γίνονται   κωφοὶ ἐκ γενετῆς, πάντες καὶ
[4, 2]   μικρὸν γένος (αὗται γὰρ οὐ  γίνονται   μείζους) τῶν δὲ καρκίνων παντοδαπώτερον
[4, 9]   ἐκ γενετῆς, πάντες καὶ ἐνεοὶ  γίνονται·   φωνὴν μὲν οὖν ἀφιᾶσι, διάλεκτον
[4, 8]   ὅλως δὲ πρὸς τὰ κνισώδη  φέρονται   πάντες θᾶττον. Καὶ τῶν σηπιῶν
[4, 9]   θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ γὰρ αὗται  πέτονται   μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι τῆς θαλάττης·
[4, 2]   μόριον τοῦ σώματος ἄπουν ἐστίν.  Κάμπτονται   δ´ οἱ (μὲν πόδες πάντων
[4, 10]   τοῦτο δῆλον· ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ  παύονται   βομβοῦσαι τῆς νυκτός. Δῆλον δὲ
[4, 6]   ταῖς ἀλέαις εἰς τὰς πέτρας  εἰσδύονται   μᾶλλον. Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 4]   καὶ ἐκ τοῦ ὀργάνου  θηρεύονται   ἐξάλλονται πολλάκις) τὰ δ´ ἀκίνητά
[4, 6]   σάρκα στιφρὰν ἔχουσι (διὸ καὶ  θηρεύονται   καὶ ἐδώδιμοί εἰσι) τοῦ δὲ
[4, 4]   καὶ πᾶν (τὸ τοιοῦτον γένος.  Προσφύονται   δὲ ταῖς πέτραις, ὅταν ἀποκλίνωσι
[4, 2]   οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν δὲ θάλατταν  δέχονται   μὲν παρὰ τὸ στόμα πάντα
[4, 4]   τοῖς λίθοις, οἱ δὲ νηρεῖται  προσέχονται   καθάπερ αἱ λεπάδες· ὡσαύτως δὲ
[4, 8]   οἵ γε πολύποδες οὕτω μὲν  προσέχονται   ὥστε μὴ ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´ ὑπομένειν
[4, 8]   περιαλείφουσι ταριχηραῖς ὀσμαῖς, πρὸς ἃς  ἐξέρχονται   ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ καὶ
[4, 8]   ἕνεκα τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις·  προσέρχονται   γὰρ μᾶλλον. (Τοὺς δὲ πολύπους
[4, 6]   ἐδώδιμοί εἰσι) τοῦ δὲ θέρους  ἀπόλλυνται·   γίνονται γὰρ μαδαραί, καὶ ἐάν
[4, 8]   θήραις τῶν ἰχθύων ὅτι μάλιστα  εὐλαβοῦνται   ψόφον ποιεῖν κώπης
[4, 8]   πρὸς τῷ ἐδάφει τῆς θαλάττης  ποιοῦνται   τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 11]   Εἰσὶ δέ τινες ἰχθύες οἳ  καλοῦνται   ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ τοιοῦτοι τῶν
[4, 5]   (τούτοις δ´ ὥσπερ διειλημμένος ἐστίν.  Κινοῦνται   δὲ μάλιστα καὶ πλειστάκις οἱ
[4, 8]   ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων· ἐὰν δὲ  φθέγγωνται,   φασὶν ὑποφεύγειν αὐτούς. Ἥκιστα δὲ
[4, 8]   καταδύεσθαι, καὶ φεύγειν κατωτέρω, (ὅταν  αἴσθωνται   τὸ σιδήριον προσιόν (ὑπερέχει γὰρ
[4, 9]   βάτραχοι οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν  ἀνακαλῶνται   τὰς θηλείας πρὸς τὴν ὀχείαν·
[4, 8]   ταὐτὸ καὶ τοῖς δικτύοις οὕτω  περιβάλλωνται.   (Καὶ πρὶν μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ
[4, 8]   διατρίβουσιν ἐν σπηλαίοις, οὓς ἐπειδὰν  βούλωνται   προκαλέσασθαι εἰς τὴν θήραν οἱ
[4, 8]   ἂν κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε δ´ ὅταν  βούλωνται   συνδραμεῖν, ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ
[4, 9]   ᾄδειν τοῖς γεννήσασιν, ἂν ἀπότροφα  γένωνται   καὶ ἄλλων ἀκούσωσιν ὀρνίθων ᾀδόντων.
[4, 6]   μαδαραί, καὶ ἐάν τις (θίγῃ,  διασπῶνται   ταχέως καὶ ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι οὐ
[4, 9]   Καὶ γὰρ οἱ κτένες ὅταν  φέρωνται   ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ, καλοῦσι
[4, 5]   θαλάττης ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς,  χρῶνται   πρὸς τὰς στραγγουρίας τινές. (Περὶ
[4, 6]   πάντων ἔχει τὴν φύσιν περιττοτάτην.  Κέκρυπται   γὰρ αὐτῶν μόνων τὸ σῶμα
[4, 11]   τοιούτων, ᾠὸν δ´ οὐδεμία πώποτε  ὦπται   ἔχουσα· ὅσα τε ζῳοτοκεῖ, ἐν
[4, 9]   ἀκούσωσιν ὀρνίθων ᾀδόντων. Ἤδη δ´  ὦπται   καὶ ἀηδὼν νεοττὸν προδιδάσκουσα, ὡς
[4, 4]   τὰ ἀκίνητα πλείω. Τοῦτο δ´  ἔσται   φανερὸν ἐκ τῶν ὕστερον μᾶλλον.
[4, 5]   αἱ ἐχινομῆτραι καλούμεναι, μεγέθει πάντων  μέγισται.   Πρὸς δὲ τούτοις ἄλλο γένος
[4, 4]   δίθυρα μέν ἐστιν, ὁμοίως δὲ  συγκέκλεισται   ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον οἱ σωλῆνες.
[4, 8]   ἐλάττους εἰσίν. Εἰσὶ δ´ αἱ  πλεῖσται,   καὶ παρ´ ἃς οὐδεμία φαίνεται
[4, 8]   καὶ τὰ ἄπτερα, οἷον αἱ  μέλιτται   καὶ οἱ κνῖπες τοῦ μέλιτος·
[4, 7]   ἔχει ἐν αὑτοῖς, οἷον αἱ  μέλιτται   καὶ οἱ σφῆκες, τὰ δ´
[4, 9]   αἱ μυῖαι δὲ καὶ αἱ  (μέλιτται   καὶ τἆλλα πάντα, τῇ πτήσει
[4, 7]   τὰ δὲ τετράπτερα, ὥσπερ αἱ  μέλιτται·   οὐθὲν δ´ ἐστὶν ὀπισθόκεντρον δίπτερον
[4, 2]   κράγγονες καὶ τὸ μικρὸν γένος  (αὗται   γὰρ οὐ γίνονται μείζους) τῶν
[4, 9]   αἱ θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ γὰρ  αὗται   πέτονται μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι τῆς
[4, 1]   ἔνιαι διπήχεις, καὶ πολυπόδων πλεκτάναι  τηλικαῦται   καὶ μείζους ἔτι τὸ μέγεθος.
[4, 4]   τῇ μὲν συμπέφυκε τῇ δὲ  διαλέλυται,   ὥστε συγκλείεσθαι καὶ ἀνοίγεσθαι. Τὰ
[4, 9]   (τὸ δὲ πρὸς τὸν φάρυγγα  ἀπολέλυται   καὶ πέπτυκται, τὴν ἰδίαν
[4, 4]   βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς δὲ στρομβώδεσιν  ἀπολέλυται   μᾶλλον. Ἴδιον δὲ τούτοις κατὰ
[4, 9]   προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς, τοῖς ἄλλοις  ἀπολέλυται,   (τὸ δὲ πρὸς τὸν φάρυγγα
[4, 8]   τῆς τοῦ θείου ὀσμῆς πολλὰ  ἀπόλλυται.   Ἔτι δ´ οἱ μύρμηκες ὑπ´
[4, 11]   οἷον ὄφεις καὶ φαλάγγια καὶ  ἀσκαλαβῶται   καὶ βάτραχοι. Καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 8]   ταύτας πάσας, πλὴν εἴ τι  πεπήρωται   γένος ἕν, οἷον τὸ τῶν
[4, 2]   τῶν μὲν καρίδων αἵ τε  κυφαὶ   καὶ αἱ κράγγονες καὶ τὸ
[4, 2]   Τῶν δὲ καρίδων αἱ μὲν  κυφαὶ   πέντε μὲν ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσιν,
[4, 4]   ὥσπερ σωλὴν καὶ μύες καὶ  κόγχαι   ἔνιαι αἱ καλούμεναι ὑπό τινων
[4, 7]   ἔχει ἔνια, οἷον αἵ τε  ψυχαὶ   καὶ οἱ κάραβοι. Ὅσα δὲ
[4, 9]   μετὰ δὲ τοῦ μυκτῆρος ὅμοιον  σάλπιγγι   τετραχυσμένῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Περὶ δ´
[4, 9]   ἄλλων μορίων οὐδὲν πλὴν τῷ  φάρυγγι·   διὸ ὅσα μὴ ἔχει πλεύμονα,
[4, 9]   συριγμόν, δὲ παραπλήσιον τῷ  κόκκυγι   ψόφον, ὅθεν καὶ τοὔνομα ἔχει.
[4, 4]   (τῆς περιττώσεως, τῇ δ´ ἀγρίᾳ  λεπάδι,   ἥν τινες καλοῦσι θαλάττιον οὖς,
[4, 1]   ἐστὶ τὸ κύτος· τῇ δὲ  τευθίδι   ἐλλείπει. Ἔστι δὲ πελάγιον, ὥσπερ
[4, 1]   μὲν οὖν σηπίᾳ καὶ τῇ  τευθίδι   καὶ τῷ τεύθῳ ἐντός ἐστι
[4, 2]   οἷς ἔνεστι χυμὸς ὅμοιος τῇ  μύτιδι,   μεταξὺ δὲ τῶν ὀδόντων σαρκίον
[4, 10]   ἡμέρας πολλάκις διὰ τὸ καθεύδειν·  εἰ   δὲ μή, οὐδὲν δοκεῖ τῶν
[4, 10]   ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ οἱ ἰχθύες,  εἰ   μὴ διὰ τοὺς φθεῖρας καὶ
[4, 6]   καὶ τὸ ὑγρόν, ὡς ἂν  εἰ   τὸ μὲν στόμα εἴη, τὸ
[4, 3]   ἀδιόριστον, ἔτι δὲ κεφαλή, καὶ  (εἴ   τι ἄλλο μόριον. Ἔχουσι δ´
[4, 1]   ἔχει τὸ σαρκῶδες, ἐντὸς δ´  εἴ   τι ἔχει στερεόν, καθάπερ καὶ
[4, 8]   φαίνεται ἔχοντα ταύτας πάσας, πλὴν  εἴ   τι πεπήρωται γένος ἕν, οἷον
[4, 2]   δασέα καὶ πολλά. Ταῦτα δ´  ἀεὶ   διατελεῖ κινῶν· κάμπτει δὲ καὶ
[4, 5]   αὐτῶν· καὶ σημεῖον δ´ ὅτι〉  ἀεί   τι ἔχουσιν ἐπὶ ταῖς ἀκάνθαις.
[4, 9]   ἀναπνεῖ αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν  βομβεῖ,   οἷον μέλιττα καὶ τὰ πτηνὰ
[4, 6]   δὲ κοῖλον ἐφ´ ἑκάτερα, καὶ  διείργει   μικρόν τι συνεχές· ἐν θατέρῳ
[4, 8]   ἐλαφείου κέρατος θυμιωμένου τὰ πλεῖστα  φεύγει   τῶν τοιούτων· μάλιστα δὲ φεύγουσι
[4, 2]   ἰδίας ἤδη διαφορὰς καθ´ ἕκαστον  δεῖ   θεωρεῖν. (Οἱ μὲν οὖν κάραβοι,
[4, 9]   τοῖς θήλεσιν, οἷον καὶ ἀηδὼν  ᾄδει   καὶ ἄρρην καὶ
[4, 4]   οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς τῆς σαρκὸς  ἐπανοιδεῖ·   ἔστι δ´ οὐκ ἐπὶ ταὐτὸ
[4, 10]   καὶ ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί τινες.  Καθεύδει   δὲ καὶ τὰ μαλάκια τὸν
[4, 10]   τριώδοντι. (Τὰ δὲ σελάχη οὕτω  καθεύδει   ἐνίοτε ὥστε καὶ λαμβάνεσθαι τῇ
[4, 10]   ὅσα (πεζὰ καὶ ἔναιμα πάντα  καθεύδει   καὶ ἐγρήγορεν, φανερὸν ποιοῦσι κατὰ
[4, 10]   οὐραῖον. Δῆλον δὲ γίνεται ὅτι  καθεύδει   καὶ ταῖς φοραῖς, ἄν τι
[4, 10]   αὐλὸν ἔχει, ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν  καθεύδει   τῆς θαλάττης, δι´ οὗ ἀναπνέουσιν
[4, 6]   μὲν οὖν ταῖς πέτραις τῷ  ὀστρακώδει,   δύο δ´ ἔχει πόρους ἀπέχοντας
[4, 4]   τὰ δὲ δίθυρα ἐν τῷ  γιγγλυμώδει.   Καὶ τὰ τριχώδη πᾶσιν ὑπάρχει
[4, 10]   λύχνων ἡσυχάζοντα φαίνονται οὐδὲν ἧττον.  Ἐνυπνιάζει   δὲ τῶν ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος.
[4, 6]   αὐτῆς. (α) Αἰσθάνεται δὲ καὶ  συναρπάζει   προσφερομένης τῆς χειρὸς καὶ προσέχεται,
[4, 4]   δ´ ὄντων τὰ μὲν καρκίνια  ἡσυχάζει   πρὸς τοῖς λίθοις, οἱ δὲ
[4, 3]   τοῖς ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις, ἔπειθ´ οὕτως  ἀποπυτίζει   τὴν θάλατταν. Ἐχόμενος δὲ τῶν
[4, 9]   καὶ δελφὶς τριγμὸν καὶ  μύζει,   ὅταν ἐξέλθῃ, (ἐν τῷ ἀέρι,
[4, 7]   τὸ σῶμα διὰ τὴν σκληρότητα  σώζει,   καὶ οὐ προσδεῖται ἑτέρου ἐρείσματος.
[4, 4]   μὲν λεπάδες κάτω ἐν τῷ  βάθει,   τὰ δὲ δίθυρα ἐν τῷ
[4, 4]   πάντων, καὶ μάλιστα τῶν στρομβωδῶν  (μεγέθει   γὰρ ἀλλήλων διαφέρει καὶ τοῖς
[4, 3]   ἄρρην τῆς θηλείας τῷ τε  μεγέθει   καὶ τῷ πλάτει καὶ τῷ
[4, 5]   Πρὸς δὲ τούτοις ἄλλο γένος  μεγέθει   μὲν μικρόν, ἀκάνθας δὲ μεγάλας
[4, 5]   σπάνιοι. Ἔτι αἱ ἐχινομῆτραι καλούμεναι,  μεγέθει   πάντων μέγισται. Πρὸς δὲ τούτοις
[4, 7]   αὐτῶν πλείω εἴδη, καὶ (διαφέρουσι  μεγέθει   τε καὶ μικρότητι καὶ τῷ
[4, 6]   κἄν τι προσπέσῃ αὐτῇ ἐδώδιμον,  κατεσθίει.   Καὶ ἀπολύεται δὲ γένος τι
[4, 6]   αὐτῶν, ἐάν τι προσπέσῃ  κατεσθίει   καὶ ἐχίνους καὶ κτένας. Περίττωμα
[4, 9]   τράγοις καὶ ὑσὶ καὶ προβάτοις.  Ποιεῖ   δὲ τὴν ὀλολυγόνα, ὅταν ἰσοχειλῆ
[4, 9]   ἕκαστον, προστρίβοντα καὶ κινοῦντα  ποιεῖ   τοὺς ψόφους. Καὶ τῶν σελαχῶν
[4, 1]   δύο, τε καλουμένη ἑλεδώνη,  μήκει   τε διαφέρουσα τῷ τῶν ποδῶν
[4, 9]   τῷ ὕδατι περιτείνῃ τὴν ἄνω.  Δοκεῖ   δὲ διαλαμπουσῶν τῶν σιαγόνων ἐκ
[4, 9]   Καὶ τῶν σελαχῶν δ´ ἔνια  δοκεῖ   τρίζειν. (Ἀλλὰ ταῦτα φωνεῖν μὲν
[4, 10]   καθεύδειν· εἰ δὲ μή, οὐδὲν  δοκεῖ   τῶν τοιούτων ληφθῆναι ἂν τριώδοντι.
[4, 11]   ἐναίμοις τῶν ζῴων ὅσα μὴ  ᾠοτοκεῖ,   τὰ πλεῖστα μείζω καὶ μακροβιώτερα
[4, 11]   ἔχουσιν ἀσκέπτως λέγουσιν. Οὔτε γὰρ  ζῳοτοκεῖ   ἄνευ ᾠοτοκίας οὐδὲν τῶν τοιούτων,
[4, 11]   πώποτε ὦπται ἔχουσα· ὅσα τε  ζῳοτοκεῖ,   ἐν τῇ ὑστέρᾳ ἔχει καὶ
[4, 1]   ἁλίσσκεται (καὶ ἐν τῇ γῇ  ἀποθνήσκει.   Εἰσὶ δ´ οὗτοι μικροί, τὸ
[4, 2]   καὶ πολλά. Ταῦτα δ´ ἀεὶ  διατελεῖ   κινῶν· κάμπτει δὲ καὶ προσάγεται
[4, 1]   ὅταν τι τῷ στόματι λαμβάνωσιν.  Μεταβάλλει   δὲ τοῦτον ὁτὲ μὲν εἰς
[4, 5]   ταύταις γὰρ ἐπερειδόμενος καὶ κινούμενος  μεταβάλλει   τὸν τόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ δὲ
[4, 1]   δὲ καὶ τὸν θολὸν ταύτῃ.  Νεῖ   δὲ πλάγιος, ἐπὶ τὴν καλουμένην
[4, 3]   καὶ ὅταν δέξηται τὸ ὕδωρ,  ἐπιλαμβάνει   τὸ στόμα τοῖς ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις,
[4, 8]   οἷον μέλιττα πρὸς οὐδὲν  προσιζάνει   σαπρὸν ἀλλὰ πρὸς τὰ γλυκέα,
[4, 1]   ἐστι τὰ στερεὰ ἐν τῷ  πρανεῖ   τοῦ σώματος, καλοῦσι τὸ
[4, 10]   ἔντομα δὲ τῶν ζῴων ὅτι  τυγχάνει   ὕπνου, διὰ τοιούτων σημείων ἐστὶ
[4, 9]   διαφέρει καὶ τῶν ἐν ταὐτῷ  γένει   ζῴων κατὰ τοὺς τόπους, οἷον
[4, 1]   πτερύγια κύκλῳ περὶ τὸ κύτος.  Συμβαίνει   δ´ ἐν πᾶσι τοῖς μαλακίοις
[4, 5]   πάμπαν μικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα.  Συμβαίνει   δὲ τὴν μὲν λεγομένην κεφαλὴν
[4, 8]   καὶ βαρὺς φαίνεται πᾶσιν.  συμβαίνει   καὶ ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων
[4, 1]   τοὺς πόδας· οὕτω δὲ νέοντι  συμβαίνει   προορᾶν μὲν (εἰς τὸ πρόσθεν
[4, 8]   Εἰς δὲ τὸ ἔξωθεν οὐδὲν  σημαίνει   τούτων διὰ τὸ τοῦ δέρματος
[4, 8]   τοὺς τόπους τῶν μυκτήρων, οὐδὲν  περαίνει   πρὸς τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ τὰ
[4, 1]   τὸ στόμα, καὶ διὰ ταύτης  τείνει   στόμαχος· δὲ τὸ
[4, 1]   κύτους· ἔστι δὲ πρὸς  τείνει,   ὅμοιον μαστῷ· ἐν δὲ ταῖς
[4, 6]   ἐστὶ στενότερον ἐφ´ ἑκάτερα, οἷς  τείνει   πρὸς τοὺς πόρους τοὺς ἔξω
[4, 1]   στόμαχος· δὲ τὸ ἔντερον  ἀνατείνει,   κάτωθεν θολός, καὶ τῷ
[4, 4]   Ἀπὸ δὲ τοῦ ἐντέρου κάτω  παρατείνει   μέλανα καὶ τραχέα συνεχῆ, οἷα
[4, 1]   καὶ ἔξω ἐνίοτε τὰς πλεκτάνας  προτείνει.   Περὶ μὲν οὖν τῶν μαλακίων
[4, 4]   εὐρύτερον (ἔστι γὰρ μήκων  οἱονεὶ   περίττωμα πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς τὸ
[4, 9]   οὐ τῷ θύραζε· οὐδὲν γὰρ  ἀναπνεῖ   αὐτῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν βομβεῖ,
[4, 9]   τὴν αὐτήν. (Ὁ δ´ ἐλέφας  φωνεῖ   ἄνευ μὲν τοῦ μυκτῆρος αὐτῷ
[4, 9]   ἕτερόν ἐστι, καὶ τρίτον διάλεκτος.  Φωνεῖ   μὲν οὖν οὐδενὶ τῶν ἄλλων
[4, 9]   Τὰ μὲν οὖν ἔντομα οὔτε  φωνεῖ   οὔτε διαλέγεται, ψοφεῖ δὲ τῷ
[4, 7]   οὐκ ἔχει, ἔξω ὀλίγων τινῶν,  ἐπεὶ   καὶ αἱ μυῖαι τούτῳ θιγγάνουσαι
[4, 4]   καὶ πέτεσθαι λέγουσι τοὺς κτένας,  ἐπεὶ   καὶ ἐκ τοῦ ὀργάνου
[4, 7]   διὰ μικρότητα ταχὺ καταψύχεται,  ἐπεὶ   καὶ οἱ σφῆκες διαιρεθέντες ζῶσιν.
[4, 10]   τῆς νυκτός (ἅπαντα γὰρ ἀμυδρῶς  βλέπει   τὰ σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ καὶ πρὸς
[4, 1]   τὸ κύτος· τῇ δὲ τευθίδι  ἐλλείπει.   Ἔστι δὲ πελάγιον, ὥσπερ καὶ
[4, 4]   δὲ στρομβώδη πάντα κινεῖται καὶ  ἕρπει·   νέμεται δ´ ἀπολυομένη καὶ
[4, 2]   τῶν ὀφθαλμῶν ὀξὺ καὶ τραχύ,  καθαπερεὶ   μέτωπον, μεῖζον κάραβος.
[4, 4]   (τὸ στόμα καὶ περὶ αὐτὸ  καθαπερεὶ   τριχώδη ἄττα πλείω, τούτων δ´
[4, 4]   ἐπικάλυμμα· τοῦτο γὰρ ἔοικεν εἶναι  ὡσπερεὶ   πῶμα· γὰρ τοῖς διθύροις
[4, 8]   τὰ μὲν τυφλά, τὰ δὲ  φέρει   μέχρι τῶν βραγχίων. Ὅτι δὲ
[4, 1]   Ἀπὸ δὲ ταύτης ἄνω πάλιν  φέρει   πρὸς τὸ στόμα ἔντερον λεπτόν·
[4, 3]   λευκά, (καὶ ἄλλα πυρρὰ διαπεπασμένα.  Διαφέρει   δ´ ἄρρην τῆς θηλείας
[4, 2]   τὸ δὲ τῶν καρκίνων στρογγύλον.  (Διαφέρει   δ´ κάραβος ἄρρην
[4, 2]   ἔχοντα ταῦτα ὥσπερ τοῖς τετράποσιν.  Διαφέρει   δ´ οὐδὲν τοῦ ἄρρενος
[4, 4]   τῶν στρομβοειδῶν ἁπάντων ὁμοίως ἔχει,  διαφέρει   δ´ ὥσπερ εἴρηται, καθ´ ὑπεροχήν
[4, 1]   μὲν σήπιον, τὸ δὲ ξίφος.  Διαφέρει   δέ· τὸ μὲν γὰρ σήπιον
[4, 1]   τὸ γένος ὀλίγον τῶν τεύθων.  Διαφέρει   δὲ (τὸ σχῆμα τῶν τευθίδων
[4, 5]   τοῖς μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ χρώματι  διαφέρει,   καὶ ἄβρωτά ἐστιν ἐν πᾶσι
[4, 1]   τὰ ἄρρενα ταῦτα τῶν θηλειῶν  (διαφέρει,   καὶ μάλιστα σηπία· τά
[4, 4]   τῶν στρομβωδῶν (μεγέθει γὰρ ἀλλήλων  διαφέρει   καὶ τοῖς καθ´ ὑπεροχὴν πάθεσιν)
[4, 9]   εἴπειεν, καὶ τῶν ἄλλων ζῴων  διαφέρει   καὶ τῶν ἐν ταὐτῷ γένει
[4, 4]   ὑπεροχὴν πάθεσιν) οὐ πολὺ δὲ  διαφέρει   οὐδὲ τὰ μονόθυρα (καὶ δίθυρα,
[4, 9]   ἐπίδηλος, τὸ δ´ εἶδος οὐδὲν  διαφέρει   τῶν αὐτῶν γενῶν· δ´
[4, 8]   Ἔτι δ´ ὅσα ἔχει στόμα,  χαίρει   καὶ λυπεῖται τῇ τῶν χυμῶν
[4, 8]   τὰς ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα, τούτων  χαίρει   καὶ τοῖς χυμοῖς ἕκαστα. Ἔτι
[4, 8]   φανερόν· ἰδίοις τε γὰρ πολλὰ  χαίρει   χυμοῖς, καὶ τὸ τῆς ἀμίας
[4, 8]   καὶ οὐ τοῖς αὐτοῖς πάντα  χαίρει   χυμοῖς, οἷον μέλιττα πρὸς
[4, 4]   δὲ ταῦτα τίνα τρόπον τῇ  θέσει   ἔχει, ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω.
[4, 2]   κάτω· βλαισοὶ δ´ ἀμφόεροι τῇ  θέσει,   καθάπερ πρὸς τὸ λαβεῖν καὶ
[4, 8]   δέρματος πάχος, ὡς ἐν τῇ  γενέσει   πηρουμένης τῆς φύσεως· εἰσὶ γὰρ
[4, 9]   (μέλιτται καὶ τἆλλα πάντα, τῇ  πτήσει   αἴροντα καὶ συστέλλοντα· γὰρ
[4, 10]   τῇ ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ τῇ  σχηματίσει   τῆς ἄμμου, καὶ λαμβάνονται τυπτόμενοι
[4, 8]   ἰχθύων, ὡς χαίροντες ἐν τῇ  γεύσει   καὶ ἐδωδῇ τοῖς τοιούτοις δελέασιν.
[4, 9]   νεοττὸν προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ ὁμοίας  φύσει   τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ τῆς
[4, 11]   δὲ πρὸς ἀλκὴν ἐν τῇ  φύσει   ὑπάρχοντα μόρια, οἷον ὀδόντες καὶ
[4, 6]   στόμα εἴη, τὸ δὲ τῇ  περιττώσει   ἔξοδος· καὶ ἔστιν αὐτῶν τὸ
[4, 3]   τῷ τε μεγέθει καὶ τῷ  πλάτει   καὶ τῷ ἐπικαλύμματι· μεῖζον γὰρ
[4, 11]   καὶ πᾶσιν ὅσα ἐκ συνδυασμοῦ  τίκτει   ζῷον ᾠὸν σκώληκα.
[4, 8]   γὰρ ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου,  συνάπτει   τῷ μυελῷ, δύο πόροι νευρώδεις
[4, 8]   τὰς πέτρας λίθοις· τὰ δ´  ἐκπίπτει   παραφερόμενα ὡς ἀκούοντα καὶ καρηβαροῦντα
[4, 2]   Ταῦτα δ´ ἀεὶ διατελεῖ κινῶν·  κάμπτει   δὲ καὶ προσάγεται τοὺς δύο
[4, 3]   τοῖς ὀδοῦσιν. Ἐν δὲ τῷ  κύτει   ἔσω χυμός ἐστιν ὠχρός, καὶ
[4, 1]   τὴν θάλατταν ἀφιᾶσι δεξάμενοι τῷ  κύτει,   ὅταν τι τῷ στόματι λαμβάνωσιν.
[4, 8]   ἧττον, διὸ μᾶλλον πρὸς τῷ  ἐδάφει   τῆς θαλάττης ποιοῦνται τὰς διαγωγάς.
[4, 9]   ἔντομα οὔτε φωνεῖ οὔτε διαλέγεται,  ψοφεῖ   δὲ τῷ ἔσω πνεύματι, οὐ
[4, 9]   καὶ κόκκυξ· μὲν γὰρ  ψοφεῖ   οἷον συριγμόν, δὲ παραπλήσιον
[4, 9]   μαλακίων οὐδὲν οὔτε φθέγγεται οὔτε  ψοφεῖ   οὐδένα φυσικὸν ψόφον, οὐδὲ τῶν
[4, 9]   οἱ τέττιγες. Πάντα δὲ ταῦτα  ψοφεῖ   τῷ ὑμένι τῷ ὑπὸ τὸ
[4, 4]   καὶ κόγχων τι γένος. Καὶ  πάχει   δὲ καὶ λεπτότητι τῶν ὀστράκων
[4, 1]   (ἔστι δ´ αὕτη ἐπὶ τῇ  ῥάχει·   καλεῖται δὲ ῥάχις τὸ λεῖον,
[4, 9]   φωνὴν ἀφίησι, (διάλεκτον δ´ οὐδὲν  ἔχει,   ἀλλ´ ἴδιον τοῦτ´ ἀνθρώπου ἐστίν·
[4, 7]   τῶν ἄλλων ζῴων στόμα οὐκ  ἔχει,   ἀλλ´ οἷον τοῖς ὀπισθοκέντροις τὸ
[4, 4]   δῆλα. Τὴν δὲ μήκωνα πάντα  (ἔχει,   ἀλλ´ οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 1]   μικρὸν σαρκῶδες· (γλῶτταν δ´ οὐκ  ἔχει   αὐτῶν οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ χρῆται
[4, 4]   γὰρ μείζω μόρια καὶ ἐνδηλότερα  ἔχει   (αὐτῶν, τὰ δ´ ἐλάττω τοὐναντίον)
[4, 8]   ἐν μὲν τῷ φανερῷ οὐκ  ἔχει,   ἀφαιρεθέντος (δὲ τοῦ δέρματος ὄντος
[4, 1]   αὐτῶν καὶ μέγιστον σηπία  ἔχει·   ἀφίησι μὲν οὖν ἅπαντα, ὅταν
[4, 10]   οὐκ ἔστι λαβεῖν (οὐδὲν γὰρ  ἔχει   βλέφαρα αὐτῶν) ἀλλὰ ταῖς ἀτρεμίαις.
[4, 10]   τὴν αἴσθησιν. Πάντα γὰρ ὅσα  ἔχει   βλεφαρίδας, μύοντα ποιεῖται τὸν ὕπνον.
[4, 2]   εἰρημένων πρὸς τὰ ἔξω ἄκανθαν  ἔχει   βραχεῖαν καὶ ὀρθήν. Τὸ δ´
[4, 9]   εἰρημένοις· ἔστι γὰρ τούτῳ φωνή·  ἔχει   γὰρ καὶ πλεύμονα καὶ ἀρτηρίαν,
[4, 4]   τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις πάθεσιν.  Ἔχει   γὰρ πάντα τὴν μὲν ἐξωτάτω
[4, 4]   τὴν χρόαν τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν·  ἔχει   δ´ ἐντομὰς ὥσπερ τὸ ἐν
[4, 5]   πρὸς τοῖς πρανέσι τοῦ ὀστράκου.  Ἔχει   δ´ ἐχῖνος ὀδόντας πέντε
[4, 2]   ἔχει χηλάς, εἰς τὸ ἐντός.  Ἔχει   δ´ κάραβος καὶ κέρκον,
[4, 6]   ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται δ´ ἐνίοτε. Οὐκ  ἔχει   δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ σαρκῶδες τὸ
[4, 4]   μὲν λευκόν, (ἐκεῖνο δ´ ἐρυθρόν.  Ἔχει   δ´ οὐδεμίαν ἔξοδον τοῦτο οὐδὲ
[4, 7]   οὐράν, οἷον καλουμένη σκολόπενδρα.  (Ἔχει   δ´ ὀφθαλμοὺς μὲν ἅπαντα, ἄλλο
[4, 2]   εἰσιν ὑποκάτω τῶν ἐσχάτων ποδῶν.  Ἔχει   δὲ καὶ ἐν τούτῳ σάρκα
[4, 2]   τὴν οὐρὰν καὶ πτερύγια τέτταρα.  Ἔχει   δὲ καὶ κραγγὼν πτερύγια
[4, 4]   τοῦ θώρακος μεῖζον ἔχει ἐκείνου.  Ἔχει   δὲ κεράτια δύο λεπτὰ πυρρά,
[4, 4]   συσπᾶται πάλιν εἰς τὸ ἐντός.  Ἔχει   δὲ στόμα καὶ ὀδόντας ἔνια,
[4, 3]   ἔξω, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.  Ἔχει   δὲ τὰ μεταξὺ τῶν ἐπικαλυμμάτων,
[4, 6]   οὕτως ὥστε τὴν σάρκα ἐπανοιδεῖν.  Ἔχει   δὲ τὸ στόμα ἐν μέσῳ,
[4, 2]   τὸ χρῶμα, μέλανι δὲ διαπεπασμένον.  Ἔχει   δὲ τοὺς μὲν ὑποκάτω πόδας
[4, 7]   ἔχει τὰ μεταξύ. (Πάντα δ´  ἔχει   διαιρούμενα ζωὴν τὰ ἔντομα, πλὴν
[4, 9]   γένος ἀφίησι φωνήν· καὶ μάλιστα  ἔχει   διάλεκτον ὅσοις ὑπάρχει γλῶττα
[4, 4]   φύσις τῶν στρομβοειδῶν ἁπάντων ὁμοίως  ἔχει,   διαφέρει δ´ ὥσπερ εἴρηται, καθ´
[4, 2]   τῷ στόματι πόδες. Ὀδόντας δ´  ἔχει   δύο καθάπερ κάραβος, ἐπάνω
[4, 2]   τούτων ἐστίν· ὀδόντας τε πάντ´  ἔχει   δύο (καὶ γὰρ οἱ κάραβοι
[4, 4]   τῶν κόχλων. Κάτω δ´  ἔχει   δύο λευκὰ στιφρά, ὅμοια μαστοῖς,
[4, 4]   ὀστράκῳ καὶ οὐδὲν τῆς σαρκὸς  ἔχει   εἰς τὸ ἔξω γυμνόν, (οἷον
[4, 4]   κεφαλῆς. Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´  ἔχει   ἐκ γενετῆς. Ἔστι δὲ πάντα
[4, 4]   ταῦτα τίνα τρόπον τῇ θέσει  ἔχει,   ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω. (Τὸ
[4, 7]   μὴ ὀπισθοκέντροις τοῦτο ὥσπερ ὅπλον  ἔχει   ἕκαστον. Ὅσα δ´ ἔχει τοῦτο,
[4, 4]   κεφαλῆς καὶ τοῦ θώρακος μεῖζον  ἔχει   ἐκείνου. Ἔχει δὲ κεράτια δύο
[4, 7]   (Τὸ δὲ κέντρον τὰ μὲν  ἔχει   ἐν αὑτοῖς, οἷον αἱ μέλιτται
[4, 7]   καὶ πάλιν ὅσα τὸ πτερὸν  ἔχει   ἐν κολεῷ, οἷον (μηλολόνθη καὶ
[4, 2]   μὲν στερεὸν καὶ ὀστρακῶδες ἐκτὸς  ἔχει   ἐν τῇ χώρᾳ τῇ τοῦ
[4, 1]   ἐν ἀμφοῖν, καὶ οὔτε ὀστῶδες  ἔχει   ἓν κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες, ἀλλὰ
[4, 8]   ἀκοῆς· ἔνια μὲν γὰρ ὦτα  ἔχει,   ἔνια δὲ τοὺς πόρους φανερούς.
[4, 7]   Ἔτι κεραίας πρὸ τῶν ὀμμάτων  ἔχει   ἔνια, οἷον αἵ τε ψυχαὶ
[4, 7]   δ´ ἔχει τοῦτο, ὀδόντας οὐκ  ἔχει,   ἔξω ὀλίγων τινῶν, ἐπεὶ καὶ
[4, 7]   τοῖς ἄλλοις μορίοις καὶ πτερὰ  ἔχει.   (Ἔστι δὲ τὰ μὲν δίπτερα
[4, 8]   ἁφὴν καλουμένην καὶ τἆλλα πάντ´  ἔχει   ζῷα. Ἐν μὲν οὖν ἐνίοις
[4, 9]   ἐστιν. Διὸ ὅσα γλῶτταν μὴ  ἔχει   μὴ ἀπολελυμένην, οὐ διαλέγεται.
[4, 2]   Ταῦτα μὲν οὖν ἄρρην  ἔχει·   δὲ θήλεια ᾠὰ ἔχει
[4, 3]   τῷ ἐπικαλύμματι· μεῖζον γὰρ τοῦτο  ἔχει   θήλεια, καὶ πλέον ἀφεστηκὸς
[4, 7]   μὲν μαλακόν ἐστι, τοῖς δ´  ἔχει   ἰσχὺν πολλήν, ὥσπερ ταῖς πορφύραις.
[4, 1]   κεφαλήν, ἕως ἂν ζῇ, σκληρὰν  ἔχει   καθάπερ ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται δὲ καὶ
[4, 2]   ὑπτίῳ μὲν θήλεια μεγάλα  ἔχει   καὶ ἐπαλλάττοντα πρὸς τῷ τραχήλῳ,
[4, 7]   τῶν ἀναίμων οὐδέν. Ἔνια δ´  ἔχει   καὶ κοιλίαν, καὶ ἀπὸ ταύτης
[4, 2]   τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον πρόμηκες  ἔχει   καὶ λεπτόν, δ´ ἀριστερὸς
[4, 8]   τὰς αἰσθήσεις· καὶ γὰρ ὄψιν  ἔχει   καὶ ὄσφρησιν καὶ γεῦσιν. Τά
[4, 11]   τε ζῳοτοκεῖ, ἐν τῇ ὑστέρᾳ  ἔχει   καὶ προσπεφυκότα, ἀλλ´ οὐκ ἐν
[4, 5]   μὲν μικρόν, ἀκάνθας δὲ μεγάλας  ἔχει   καὶ σκληράς, γίνεται δ´ ἐκ
[4, 1]   Πόδας μὲν οὖν ὀκτὼ πάντ´  ἔχει,   καὶ τούτους δικοτύλους πάντα, πλὴν
[4, 11]   οἷον κέρατα ἔλαφος θήλεια οὐκ  ἔχει   καὶ τῶν ὀρνίθων τῶν πλῆκτρα
[4, 8]   ἄλλα καὶ τῶν χρωμάτων αἴσθησιν  ἔχει   καὶ τῶν ψόφων, ἔτι δ´
[4, 9]   ἐστίν· ὅσα μὲν γὰρ διάλεκτον  ἔχει,   καὶ φωνὴν ἔχει, ὅσα δὲ
[4, 7]   ἐστί, καὶ τὸ πτερὸν οὐκ  ἔχει   καυλὸν οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι κεραίας
[4, 4]   δὲ νηρείτης τὸ μὲν ὄστρακον  ἔχει   λεῖον καὶ μέγα καὶ στρογγύλον,
[4, 2]   μεγάλοις ποσὶ τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας  ἔχει   μείζους. Τῆς (δὲ θηλείας πρὸς
[4, 4]   πᾶσι τοῖς τοιούτοις. (Ὅσα δ´  ἔχει   μείζω τὸν ἀριστερὸν πόδα, ταῦτα
[4, 4]   οὐδεμίαν, οἷον ἐχῖνος, τὰ δ´  ἔχει   μέν, ἐντὸς δ´ ἔχει τὴν
[4, 4]   δικρόων ποδῶν τὸν μὲν δεξιὸν  ἔχει   μικρὸν τὸν δ´ ἀριστερὸν μέγαν,
[4, 6]   ὑγρότης ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´ οὐδὲν  ἔχει   μόριον οὔτε ὀργανικὸν οὔτε αἰσθητήριον
[4, 8]   περὶ ὀσφρήσεως· τὰ μὲν γὰρ  ἔχει   μυκτῆρας, τὰ δὲ τοὺς πόρους
[4, 6]   δ´ ἔσωθεν πρῶτον μὲν ὑμένα  ἔχει   νευρώδη περὶ τὸ ὀστρακῶδες· ἐν
[4, 2]   καὶ τὰς ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´  ἔχει   ἄρρην πρὸς τὴν θήλειαν
[4, 1]   μελάντερα τῶν ὑπτίων, τραχύτερά τ´  ἔχει   ἄρρην τῆς θηλείας, καὶ
[4, 11]   ἔχει τὰ δὲ θήλεα οὐκ  ἔχει,   οἷον κέρατα ἔλαφος θήλεια οὐκ
[4, 2]   γλωττοειδές. Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος  ἔχει   οἰσοφάγον βραχὺν καὶ κοιλίαν τούτου
[4, 4]   τὸ μὲν σαρκῶδες, ὅσα σάρκας  ἔχει,   ὁμοίως ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις (ἐντὸς
[4, 1]   οἱ ὀφθαλμοί) τὸ δὲ στόμα  ἔχει   ὄπισθεν. Τὴν δὲ κεφαλήν, ἕως
[4, 9]   γὰρ διάλεκτον ἔχει, καὶ φωνὴν  ἔχει,   ὅσα δὲ φωνήν, οὐ πάντα
[4, 8]   ἀσπαλάκων. Τοῦτο γὰρ ὄψιν οὐκ  ἔχει·   ὀφθαλμοὺς γὰρ ἐν μὲν τῷ
[4, 9]   κόκκυγι ψόφον, ὅθεν καὶ τοὔνομα  ἔχει.   (Πάντα δὲ ταῦτα τὴν δοκοῦσαν
[4, 7]   γλῶτταν (ἣν καὶ τὰ ὀστρακόδερμα  ἔχει   πάντα) καὶ γεύεται καὶ
[4, 8]   τὰ μαλακόστρακα καὶ τὰ ἔντομα  ἔχει   πάσας τὰς αἰσθήσεις· καὶ γὰρ
[4, 9]   τῷ φάρυγγι· διὸ ὅσα μὴ  ἔχει   πλεύμονα, οὐδὲ φθέγγεται· (διάλεκτος δ´
[4, 4]   Αὐτὰ δὲ πρὸς αὑτὰ (διαφορὰς  ἔχει   πολλὰς καὶ κατὰ τὰ ὄστρακα
[4, 2]   ὀξύτερον, τὸν δὲ (θώρακα εὐρύτερον  ἔχει   πολὺ τοῦ καράβου, καὶ τὸ
[4, 4]   Τὸ δὲ καλούμενον ᾠὸν οὐκ  ἔχει   πόρον ἐν οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς
[4, 6]   πέτραις τῷ ὀστρακώδει, δύο δ´  ἔχει   πόρους ἀπέχοντας ἀπ´ ἀλλήλων, πάμπαν
[4, 4]   δίθυρα, συγκλειστὰ δέ· διαφορὰν γὰρ  ἔχει   πρὸς ἄλληλα μὲν μικράν, πρὸς
[4, 4]   τῶν καρκίνων. Πρόσφυσιν δ´ οὐκ  (ἔχει   πρὸς τὰ ὄστρακα ὥσπερ αἱ
[4, 3]   ἐστιν οἷά περ κάραβος  ἔχει   πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Δέχεται μὲν
[4, 4]   Τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν οὐκ  ἔχει   σάρκα οὐδεμίαν, οἷον ἐχῖνος, τὰ
[4, 7]   ἐξόδου ἐστίν, ὀλίγοις δ´ ἑλιγμὸν  ἔχει.   Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν
[4, 1]   σαρκῶδες, ἐντὸς δ´ εἴ τι  ἔχει   στερεόν, καθάπερ καὶ τὰ ἔναιμα
[4, 8]   χυμοῖς ἕκαστα. Ἔτι δ´ ὅσα  ἔχει   στόμα, χαίρει καὶ λυπεῖται τῇ
[4, 11]   γένεσιν ὅλως τὰ μὲν ἄρρενα  ἔχει   τὰ δὲ θήλεα οὐκ ἔχει,
[4, 11]   μᾶλλον, καὶ λεπτοτριχώτερον, ὅσα τρίχας  ἔχει·   τὰ δὲ μὴ τρίχας ἔχοντα
[4, 3]   ὀνόματα ἔχειν· πάντα γὰρ σπλάγχνα  ἔχει   τὰ ἔσωθεν· τῶν δ´ ἀναίμων
[4, 7]   πολύποδα, σχεδὸν ἴσα ταῖς ἐντομαῖς  ἔχει   τὰ μεταξύ. (Πάντα δ´ ἔχει
[4, 7]   αὐτῶν ἐστι, τούτων τὰ μὲν  ἔχει   τὰ ὄπισθεν σκέλη μείζω, τὰ
[4, 7]   τῶν τετραπόδων σκέλη. (Πάντα δ´  ἔχει   τὰ πρανῆ πρὸς τὰ ὕπτια
[4, 4]   στόμα. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον  ἔχει   ταῖς αἱμορροΐσι καὶ ταῖς πορφύραις
[4, 4]   μόρια τούτων τῶν ζῴων τοιαύτας  ἔχει   τὰς διαφοράς· τῶν δ´ ἐντὸς
[4, 8]   μὲν οὖν πάσας τὰς αἰσθήσεις  ἔχει   ταῦτα τὰ ζῷα, φανερόν· τὰ
[4, 2]   μήκωνα πλείω ἐλάττω πάντ´  ἔχει   ταῦτα. Τὰς δ´ ἰδίας ἤδη
[4, 2]   κραγγὼν ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους γὰρ  ἔχει   τέτταρας ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´ ἄλλους
[4, 9]   χελῶναι. δὲ βάτραχος ἰδίαν  ἔχει   τὴν γλῶτταν· τὸ μὲν γὰρ
[4, 4]   δ´ ἔχει μέν, ἐντὸς δ´  ἔχει   τὴν σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν
[4, 6]   δὲ καλούμενα τήθυα τούτων πάντων  ἔχει   τὴν φύσιν περιττοτάτην. Κέκρυπται γὰρ
[4, 4]   ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις (ἐντὸς γὰρ  ἔχει)   τὸ δ´ ὄστρακον ἐκτός, ἐντὸς
[4, 1]   ἐστὶν ὅσα ἄναιμα ὄντα ἐκτὸς  ἔχει   τὸ σαρκῶδες, ἐντὸς δ´ εἴ
[4, 2]   ἔχει· δὲ θήλεια ᾠὰ  ἔχει   τὸ χρῶμα ἐρυθρά, ὧν
[4, 2]   ἀστακὸς τὸ μὲν ὅλον ὑπόλευκον  ἔχει   τὸ χρῶμα, μέλανι δὲ διαπεπασμένον.
[4, 4]   σαρκῶδες, ὅσα σάρκας ἔχει, ὁμοίως  ἔχει   τοῖς μαλακοστράκοις (ἐντὸς γὰρ ἔχει)
[4, 11]   τῶν πεζῶν καὶ ζῳοτόκων πάντων  ἔχει   τὸν αὐτὸν τρόπον. Καὶ ἀνευρότερον
[4, 1]   καὶ τῷ αὐτῷ ὑμένι περιεχόμενον  (ἔχει   τὸν πόρον τῷ ἐντέρῳ, καὶ
[4, 8]   ὀμμάτων καὶ μᾶλλον. (Διωρισμένον γὰρ  ἔχει   τὸν τόπον τῶν ὀφθαλμῶν καὶ
[4, 3]   οὖν τῶν μαλακοστράκων μόρια τοῦτον  ἔχει   τὸν (τρόπον. ~ΚΕΦΑΚΑΙΟΝ Δ' Τὰ
[4, 7]   καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τοῦτον  ἔχει   τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ
[4, 10]   καὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τοῦτον  ἔχει   τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Τὸ
[4, 8]   μὲν οὖν τῶν αἰσθητηρίων τοῦτον  ἔχει   τὸν τρόπον τοῖς ζῴοις πᾶσιν.
[4, 7]   ὅπλον ἔχει ἕκαστον. Ὅσα δ´  ἔχει   τοῦτο, ὀδόντας οὐκ ἔχει, ἔξω
[4, 7]   μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι δὲ χηλὰς  ἔχει   τοῦτό τε καὶ τὸ ἐν
[4, 4]   καὶ δίθυρα τῇ μὲν ὁμοίως  ἔχει   τούτοις τῇ δ´ ἑτέρως. Κεφαλὴν
[4, 9]   περὶ τὴν κοιλίαν· πνεῦμα γὰρ  ἔχει   τούτων ἕκαστον, προστρίβοντα καὶ
[4, 11]   γλαφυρωτέρους, ὅσα τὰ μόρια ταῦτ´  ἔχει   τῶν ζῴων. Καὶ περὶ φωνῆς
[4, 1]   τὸ ἔντερον. Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν  ἔχει   τῶν μαλακίων, ἀλλ´ ἣν καλοῦσι
[4, 7]   μόνον. Ἔτι δὲ τὰ μὲν  ἔχει   τῶν πτηνῶν ἔλυτρον τοῖς πτεροῖς,
[4, 7]   ἑλιγμὸν ἔχει. Σπλάγχνον δ´ οὐδὲν  ἔχει   τῶν τοιούτων οὐδὲ πιμελήν, ὥσπερ
[4, 10]   καὶ φάλαινα, (καὶ ὅσα αὐλὸν  ἔχει,   ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν καθεύδει τῆς
[4, 9]   ταῦτα φωνεῖν μὲν οὐκ ὀρθῶς  ἔχει   φάναι, ψοφεῖν δέ. Καὶ γὰρ
[4, 8]   ὀστρακόδερμα ὄσφρησιν μὲν καὶ γεῦσιν  ἔχει,   φανερὸν δ´ ἐκ τῶν δελεασμῶν,
[4, 8]   τῶν χυμῶν δ´ ὅτι αἴσθησιν  ἔχει,   φανερὸν ἐκ τῶν αὐτῶν· (πρὸς
[4, 8]   δὴ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν  ἔχει   φανερόν, (ὀσφραίνεται δ´ ὀξέως. Ὅτι
[4, 6]   τὸ ὑγρόν· περίττωμα γὰρ οὐδὲν  ἔχει   φανερόν, (ὥσπερ τῶν ἄλλων ὀστρέων
[4, 9]   δὲ φωνῆς τῶν ζῴων ὧδ´  ἔχει.   Φωνὴ καὶ ψόφος ἕτερόν ἐστι,
[4, 11]   καὶ ὀξυφωνότερα, πλὴν βοός, ὅσα  ἔχει   φωνήν· οἱ δὲ βόες βαρύτερον
[4, 2]   ἐντόμων, αἱ δὲ χηλαί, ὅσα  ἔχει   χηλάς, εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει
[4, 1]   τρίτον δὲ τὸ κύτος,  περιέχει   τἀντός, καὶ καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν
[4, 8]   τέτταρα διῃρημένα εἰς γένη,  περιέχει   τὸ πλῆθος τῶν λοιπῶν ζῴων,
[4, 8]   (ὅταν αἴσθωνται τὸ σιδήριον προσιόν  (ὑπερέχει   γὰρ αὐτῶν μικρόν, τὸ δ´
[4, 1]   καθάπερ ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται δὲ καὶ  κατέχει   ταῖς πλεκτάναις ὑπτίαις, καὶ
[4, 11]   τῶν ζῴων, τοῖς δ´ οὐχ  ὑπάρχει,   ἀλλὰ καθ´ ὁμοιότητά τινα καὶ
[4, 4]   καὶ γὰρ ἐκείνοις τοῦτο ὅμοιον  ὑπάρχει.   Ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα (μόρια,
[4, 9]   καὶ μάλιστα ἔχει διάλεκτον ὅσοις  ὑπάρχει   γλῶττα πλατεῖα, καὶ ὅσα
[4, 4]   γιγγλυμώδει. Καὶ τὰ τριχώδη πᾶσιν  ὑπάρχει   κύκλῳ τούτοις, οἷον καὶ τοῖς
[4, 11]   τῶν ὑῶν. Ἐν ἐνίοις δ´  ὑπάρχει   μὲν ἀμφοῖν, ἀλλὰ κρείττω καὶ
[4, 4]   δὲ τούτοις κατὰ τὸ ὄστρακον  ὑπάρχει   πᾶσι τὸ ἑλίκην ἔχειν τὸ
[4, 8]   (ὥσπερ καὶ πρότερον εἴρηται, πᾶσιν  ὑπάρχει   τοῖς ζῴοις. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα
[4, 11]   ἄρρεν καὶ θῆλυ τοῖς μὲν  ὑπάρχει   τῶν ζῴων, τοῖς δ´ οὐχ
[4, 1]   καὶ ἀνώμαλον ἔξωθεν καὶ μέγα  ἴσχει·   ἔσω δὲ τὸ ὑγρόν, ὁμόχρουν
[4, 7]   ἐν δὲ τῇ κοιλίᾳ οὐκ  ἴσχει   περίττωμα. Ἔστι δ´ αὐτῶν πλείω
[4, 8]   καὶ λυπεῖται τῇ τῶν χυμῶν  ἅψει.   Περὶ δ´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς
[4, 9]   τῶν τεττίγων τι γένος τῇ  τρίψει   τοῦ πνεύματος. Καὶ αἱ μυῖαι
[4, 9]   φωνὴν ἀφιᾶσι, τὰ μὲν τῇ  τρίψει   τῶν βραγχίων (ἀκανθώδεις γὰρ οἱ
[4, 2]   τῇ κοιλίᾳ καὶ τοῦ ἐντέρου  ἑκατέρωθι   μέχρι εἰς τὸ σαρκῶδες, ὑμένι
[4, 7]   ἐπὶ μελίττῃ καὶ ἀνθρήνῃ καὶ  σφηκὶ   καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις, καὶ
[4, 2]   γλίσχραν καὶ οὐχ ὁμοίαν τῇ  σαρκί.   Ἀπὸ δὲ τοῦ περὶ τὰ
[4, 2]   πρὸς τὴν θήλειαν ἐν τῇ  σαρκὶ   κατὰ τὸ στῆθος δύο λεύκ´
[4, 2]   ὅλον ὑπόλευκον ἔχει τὸ χρῶμα,  μέλανι   δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει δὲ τοὺς
[4, 4]   ὀστράκοις περιεχόμενα, μονόθυρα δὲ τὰ  ἑνί·   τὸ δὲ σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον
[4, 4]   ᾠὸν οὐκ ἔχει πόρον ἐν  οὐδενί,   ἀλλ´ αὐτῆς τῆς σαρκὸς ἐπανοιδεῖ·
[4, 6]   ἐστι τὸ σαρκῶδες τοῦ τηθύου,  οὐδενὶ   ὅμοιον τῶν ἄλλων· αὕτη μέντοι
[4, 9]   τρίτον διάλεκτος. Φωνεῖ μὲν οὖν  οὐδενὶ   τῶν ἄλλων μορίων οὐδὲν πλὴν
[4, 4]   μήκωνος, ἐστιν ἐν τῷ  πυθμένι.   Ταῦτα μὲν οὖν δῆλα καὶ
[4, 4]   τοῦτο οὐδὲ πόρον, ἀλλ´ ἐν  ὑμένι   ἐστὶ λεπτῷ, κοιλότητα ἔχον ἐν
[4, 6]   τοῦτο κατὰ δύο τόπους τῷ  ὑμένι   καὶ τῷ δέρματι ἐκ τοῦ
[4, 2]   ἑκατέρωθι μέχρι εἰς τὸ σαρκῶδες,  ὑμένι   λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ μὲν οὖν
[4, 1]   θολός, καὶ τῷ αὐτῷ  ὑμένι   περιεχόμενον (ἔχει τὸν πόρον τῷ
[4, 5]   δὲ τὴν κοιλίαν ἐν ἄλλῳ  ὑμένι   τὰ καλούμενα (ᾠά ἐστιν, ἴσα
[4, 4]   εἴρηται, περίττωμά ἐστι πᾶσιν ἐν  ὑμένι.   Τὸ δὲ καλούμενον ᾠὸν οὐκ
[4, 9]   Πάντα δὲ ταῦτα ψοφεῖ τῷ  ὑμένι   τῷ ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα, ὅσων
[4, 2]   μὲν θηλείᾳ ὑστερικός, τῷ δ´  ἄρρενι   θορικός. Ἔστι δ´ πόρος
[4, 8]   ὄντες· ἀλλ´ ὅταν κατανοήσωσιν ἔν  τινι   τόπῳ πολλοὺς ἀθρόους ὄντας, ἐκ
[4, 9]   ὀρνίθων πετομένων γινόμενος ταῖς  πτέρυξι   ψόφος οὐ φωνή ἐστιν, οὕτως
[4, 4]   τὴν δὲ μορφὴν παραπλησίαν τοῖς  κήρυξι,   πλὴν οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοι (τὴν
[4, 8]   φόβον. Ἔτι δ´ ὅταν ἴδωσιν  οἱ   ἁλιεῖς ἐκ πάνυ πολλοῦ νεμομένους
[4, 10]   γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις  οἱ   ἁλιεῖς περὶ τὸ δέλεαρ ὥσπερ
[4, 8]   βούλωνται προκαλέσασθαι εἰς τὴν θήραν  οἱ   ἁλιεῖς, τὸ στόμα τοῦ σπηαίου
[4, 9]   φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ  οἱ   ἄνθρωποι φωνὴν μὲν τὴν αὐτὴν
[4, 9]   ἐν τῷ ὕδατι οἱ βάτραχοι  οἱ   ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς
[4, 9]   τὴν γινομένην ἐν τῷ ὕδατι  οἱ   βάτραχοι οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν
[4, 2]   καρκίνοι, ἔτι δ´ οἱ ποτάμιοι·  οἱ   δ´ ἄλλοι ἐλάττους καὶ ἀνωνυμώτεροι.
[4, 8]   ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν ἰχθύων·  (οἱ   δ´ ἄλλοι τούτων ἧττον, διὸ
[4, 5]   τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'  Οἱ   δ´ ἐχῖνοι τὸ μὲν σαρκῶδες
[4, 9]   φυσικὸν ψόφον, οὐδὲ τῶν μαλακοστράκων.  Οἱ   δ´ ἰχθύες ἄφωνοι μέν εἰσιν
[4, 1]   ἣν καλοῦσιν οἱ μὲν βολίταιναν  οἱ   δ´ ὄζολιν. (Ἔτι δ´ ἄλλοι
[4, 11]   πλὴν βοός, ὅσα ἔχει φωνήν·  οἱ   δὲ βόες βαρύτερον φθέγγονται αἱ
[4, 2]   μικρὸν τούτου μόριον (οἱ καρκίνοι,  οἱ   δὲ κάραβοι παρὰ τὰ βραγχιοειδῆ·
[4, 3]   κοιλία καὶ στόμαχος καὶ ἔντερον.  Οἱ   δὲ καρκίνοι, περὶ μὲν τῶν
[4, 4]   καρκίνια ἡσυχάζει πρὸς τοῖς λίθοις,  οἱ   δὲ νηρεῖται προσέχονται καθάπερ αἱ
[4, 10]   ὑπὸ πέτραν (ἢ θῖνα ἑαυτούς,  οἱ   δὲ πλατεῖς ἐν τῇ ἄμμῳ·
[4, 1]   δὲ τὸ μὲν κύτος μέγα,  οἱ   δὲ πόδες βραχεῖς, ὥστε μὴ
[4, 4]   περιττώσεως οὐ δῆλος πόρος.  Οἱ   δὲ πόδες καὶ θώραξ
[4, 1]   πολυπόδων τὸ μὲν κύτος μικρόν,  οἱ   δὲ πόδες μακροί εἰσι, τῶν
[4, 1]   ἀλλήλων ὥσπερ καὶ τὰ κύτη.  Οἱ   δὲ πολύποδες οὐκ ἔχουσιν εἴσω
[4, 2]   τέτταρες ἐξ ἄκρου δίκροοί εἰσιν,  οἱ   δὲ τέτταρες οὔ. Τὰ δὲ
[4, 9]   τῶν περδίκων οἱ μὲν κακκαβίζουσιν  οἱ   δὲ τρίζουσιν. Καὶ τῶν μικρῶν
[4, 8]   τοῦ ψόφου καρηβαροῦντας. Καίτοι οὐδ´  οἱ   δελφῖνες τῆς ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν
[4, 5]   Κινοῦνται δὲ μάλιστα καὶ πλειστάκις  οἱ   ἐδώδιμοι αὐτῶν· καὶ σημεῖον δ´
[4, 4]   καὶ τὰ λευκά, (πλὴν ἐλάττω  οἱ   ἐλάττους. Τὰ δὲ μονόθυρα καὶ
[4, 3]   μέσῳ καὶ ἐγγὺς ἀλλήλων, οἷον  οἱ   Ἡρακλεωτικοὶ καὶ αἱ μαῖαι. Ὑποκάτω
[4, 2]   δ´ οἵ τε πάγουροι καὶ  οἱ   Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι, ἔτι δ´ οἱ
[4, 4]   ἧττον μέλανα. Ἔχουσι δὲ καὶ  οἱ   θαλάττιοι κόχλοι ταῦτα καὶ τὰ
[4, 8]   ὁρῶντες. Καὶ τοὺς νηρείτας δ´  οἱ   θηρεύοντες οὐ κατὰ πνεῦμα προσιόντες
[4, 10]   τὸ καθεύδειν. Πολλάκις δὲ καὶ  οἱ   θυννοσκόποι περιβάλλονται καθεύδοντας· (δῆλον δ´
[4, 10]   ἀλλὰ ταῖς ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ  οἱ   ἰχθύες, εἰ μὴ διὰ τοὺς
[4, 10]   μαλάκια τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ  οἱ   ἱχθύες· (ὁμοίως δὲ καὶ τὰ
[4, 2]   μὲν οὖν πάντα ἔχουσι καὶ  οἱ   κάραβοι καὶ αἱ καρίδες καὶ
[4, 2]   ἔχουσι δὲ τὰ βραγχιοειδῆ πολλὰ  οἱ   κάραβοι. Κοινὸν δὲ πάντων τούτων
[4, 2]   τοῦ στόματος ἐχομένην (εὐθύς, πλὴν  οἱ   κάραβοι μικρὸν στόμαχον πρὸ τῆς
[4, 7]   οἷον αἵ τε ψυχαὶ καὶ  οἱ   κάραβοι. Ὅσα δὲ πηδητικὰ αὐτῶν
[4, 8]   σηπίαι καὶ οἱ πολύποδες καὶ  οἱ   κάραβοι τοῖς δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ
[4, 2]   πάντ´ ἔχει δύο (καὶ γὰρ  οἱ   κάραβοι τοὺς πρώτους δύο ἔχουσι)
[4, 2]   ἐσχάταις χηλαῖς· ὁμοίως δὲ καὶ  οἱ   καρκίνοι δέκα τοὺς πάντας σὺν
[4, 2]   καὶ γὰρ ὀδόντας δύο ἔχουσιν  οἱ   καρκίνοι. Ἔτι δ´ οἵ γε
[4, 2]   κάραβοι καὶ αἱ καρίδες καὶ  οἱ   (καρκίνοι· καὶ γὰρ ὀδόντας δύο
[4, 2]   δ´ ἐπιλαμβάνοντα μικρὸν τούτου μόριον  (οἱ   καρκίνοι, οἱ δὲ κάραβοι παρὰ
[4, 2]   ἕτερον γένος μικρὸν μὲν ὥσπερ  οἱ   καρκίνοι, τὸ δ´ εἶδος ὅμοιον
[4, 4]   ὄστρακα ὥσπερ αἱ πορφύραι καὶ  οἱ   κήρυκες, ἀλλ´ εὐαπόλυτόν ἐστιν. Προμηκέστερα
[4, 4]   (θαλάττῃ αἵ τε πορφύραι καὶ  οἱ   κήρυκες καὶ κόχλος καὶ
[4, 4]   ἐστὶ (γλωττοειδές. Ἔχουσι δὲ καὶ  οἱ   κήρυκες τοῦτο καὶ αἱ πορφύραι
[4, 8]   ἄπτερα, οἷον αἱ μέλιτται καὶ  οἱ   κνῖπες τοῦ μέλιτος· (ἐκ πολλοῦ
[4, 5]   πλήρης περιττώματος· συνέχουσι δὲ πάντες  οἱ   κόλποι αὐτῆς εἰς ἓν πρὸς
[4, 4]   οἷον οἵ τε κοχλίαι (καὶ  οἱ   κόχλοι καὶ πάντα τὰ καλούμενα
[4, 8]   ὥσπερ ἐν θαλάμῃ ἐστίν) καὶ  οἱ   κτένες, ἐάν τις προσφέρῃ τὸν
[4, 9]   φάναι, ψοφεῖν δέ. Καὶ γὰρ  οἱ   κτένες ὅταν φέρωνται ἀπερειδόμενοι τῷ
[4, 10]   καὶ τετραπόδων γένος· (δηλοῦσι δ´  οἱ   κύνες τῷ ὑλαγμῷ. Περὶ δὲ
[4, 7]   μυῖαι τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι καὶ  οἱ   κώνωπες τούτῳ κεντοῦσιν. Ἔχουσι δ´
[4, 1]   δικότυλά ἐστι) καὶ ἣν καλοῦσιν  οἱ   μὲν βολίταιναν οἱ δ´ ὄζολιν.
[4, 1]   δὲ θήλεα τῶν ἀρρένων διαφέρουσιν·  οἱ   μὲν γὰρ ἄρρενες ἔχουσι πόρον
[4, 2]   τῷ στόματι ὀδόντες εἰσὶ τρεῖς,  οἱ   μὲν δύο κατ´ ἀλλήλους,
[4, 3]   ἄλλο μόριον. Ἔχουσι δ´ ὀφθαλμοὺς  οἱ   μὲν ἐκ τοῦ πλαγίου ἄνω
[4, 7]   φασί τινες (τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων  (οἱ   μὲν) ἑωρακέναι ἐν τῇ θαλάττῃ
[4, 9]   τοὺς τόπους, οἷον τῶν περδίκων  οἱ   μὲν κακκαβίζουσιν οἱ δὲ τρίζουσιν.
[4, 2]   ἐκτίκτουσιν αἱ θήλειαι. (Πόδας δ´  οἱ   μὲν κάραβοι ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσι
[4, 2]   διαφορὰς καθ´ ἕκαστον δεῖ θεωρεῖν.  (Οἱ   μὲν οὖν κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται,
[4, 2]   σώματος ἄπουν ἐστίν. Κάμπτονται δ´  οἱ   (μὲν πόδες πάντων εἰς τὸ
[4, 2]   μαλακώτερον. Τῶν δ´ ὀκτὼ ποδῶν  οἱ   μὲν τέτταρες ἐξ ἄκρου δίκροοί
[4, 11]   γεννᾷ ἐξ αὑτῆς οὐδέν, ἀλλ´  οἱ   μὲν φάσκοντες (ὅτι τριχώδη καὶ
[4, 4]   οἷον (οἵ τε κτένες καὶ  οἱ   μύες· ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα
[4, 4]   μὲν γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν, οἷον  οἱ   μύες, τὰ δὲ παχυχειλῆ, οἷον
[4, 8]   ὀσμῆς πολλὰ ἀπόλλυται. Ἔτι δ´  οἱ   μύρμηκες ὑπ´ ὀριγάνου καὶ θείου
[4, 7]   πολλήν, ὥσπερ ταῖς πορφύραις. Καὶ  οἱ   μύωπες δὲ (καὶ οἱ οἶστροι
[4, 4]   αἱ πορφύραι στιφρόν, καὶ ὥσπερ  οἱ   μύωπες καὶ οἱ οἶστροι τὰ
[4, 7]   Καὶ οἱ μύωπες δὲ (καὶ  οἱ   οἶστροι ἰσχυρὸν τοῦτ´ ἔχουσι, καὶ
[4, 4]   καὶ ὥσπερ οἱ μύωπες καὶ  οἱ   οἶστροι τὰ δέρματα διατρυπῶσι τῶν
[4, 1]   μόρια τάδ´ ἐστίν, ἓν μὲν  οἱ   ὀνομαζόμενοι πόδες, δεύτερον δὲ τούτων
[4, 9]   καὶ τὰ μὲν συριγμόν, ὥσπερ  οἱ   ὄφεις, τὰ δὲ λεπτὴν καὶ
[4, 8]   ἔξω τῶν ὀμμάτων ἔσωθέν εἰσιν  οἱ   ὀφθαλμοὶ διεφθαρμένοι, πάντ´ ἔχοντες ταὐτὰ
[4, 9]   τῆς ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι  οἱ   ὀφθαλμοί· γὰρ ὀχεία τὰ
[4, 1]   τὸ πρόσθεν (ἐπάνω γάρ εἰσιν  οἱ   ὀφθαλμοί) τὸ δὲ στόμα ἔχει
[4, 8]   ποιεῖν κώπης δικτύων  οἱ   περὶ τὴν θήραν ταύτην ὄντες·
[4, 3]   ὅτι εἰς τὸ πλάγιον βλέπουσιν  οἱ   πλεῖστοι. Τὸ δὲ κύτος τοῦ
[4, 8]   προσφάτου δελέατος οὐκ ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι  οἱ   πλεῖστοι τῶν ἰχθύων, τοῖς τε
[4, 8]   (Ἔτι δ´ αἱ σηπίαι καὶ  οἱ   πολύποδες καὶ οἱ κάραβοι τοῖς
[4, 2]   οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι, ἔτι δ´  οἱ   ποτάμιοι· οἱ δ´ ἄλλοι ἐλάττους
[4, 2]   Ἔχουσι δὲ καὶ παραφυάδας λεπτὰς  (οἱ   πρὸς τῷ στόματι πόδες. Ὀδόντας
[4, 1]   αὐτῶν (εἰσὶ δὲ πολὺ (μείζους  οἱ   πρόσγειοι τῶν πελαγίων) ἔτι δ´
[4, 8]   τῆς κνίσης. Ἔτι δ´  οἱ   ῥυάδες ἰχθύες, ὅταν ἐκχυθῇ τὸ
[4, 7]   μικρότητα ταχὺ καταψύχεται, ἐπεὶ καὶ  οἱ   σφῆκες διαιρεθέντες ζῶσιν. Μετὰ μὲν
[4, 7]   αὑτοῖς, οἷον αἱ μέλιτται καὶ  οἱ   σφῆκες, τὰ δ´ ἐκτός, οἷον
[4, 4]   δὲ συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον  οἱ   σωλῆνες. Ἔστι δ´ ὅλα
[4, 9]   τὰ δ´ ᾄδειν λέγεται, οἷον  οἱ   τέττιγες. Πάντα δὲ ταῦτα ψοφεῖ
[4, 1]   σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες (καὶ  οἱ   τεῦθοι δύο προβοσκίδας μακράς, ἐπ´
[4, 1]   σηπία πλατύτερον. Τῶν δὲ τευθίδων  οἱ   τεῦθοι καλούμενοι ἐπὶ πολὺ μείζους·
[4, 4]   φανερά ἐστιν· οὗτοι δ´ εἰσὶν  οἱ   τὴν ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν ἔχοντες,
[4, 11]   καὶ βάλαγρος· (οὐκ ἔχουσι δ´  οἱ   τοιοῦτοι οὔτε ᾠὸν οὔτε θορὸν
[4, 9]   τρίψει τῶν βραγχίων (ἀκανθώδεις γὰρ  οἱ   τόποι) τὰ δὲ τοῖς ἐντὸς
[4, 4]   οὐκ εἰσδυομένους οὐδὲ κατακλινομένους ὥσπερ  οἱ   τῶν καρκίνων ἀλλ´ ὀρθούς, ὑποκάτω
[4, 2]   ἔχουσιν οἱ καρκίνοι. Ἔτι δ´  οἵ   γε κάραβοι πόρον ἔχουσιν ἀπὸ
[4, 8]   κάραβοι τοῖς δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ  οἵ   γε πολύποδες οὕτω μὲν προσέχονται
[4, 10]   δὲ καὶ τὰ ἔνυδρα, οἷον  οἵ   τ´ ἰχθύες καὶ τὰ μαλάκια
[4, 4]   δ´ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων, οἷον  οἵ   τε κοχλίαι (καὶ οἱ κόχλοι
[4, 4]   τὰ μέν ἐστιν ἀναπτυκτά, οἷον  (οἵ   τε κτένες καὶ οἱ μύες·
[4, 2]   ἃς καλοῦσι μαίας, (δεύτερον δ´  οἵ   τε πάγουροι καὶ οἱ Ἡρακλεωτικοὶ
[4, 1]   δύναται κατέχειν. (Ἔχουσι δὲ διαφορὰν  οἵ   τε πολύποδες καὶ τὰ εἰρημένα
[4, 8]   οὐδὲ λίαν φανερόν, δοκοῦσι δ´  οἵ   τε σωλῆνες, ἄν τις ψοφήσῃ,
[4, 4]   πᾶσαν πλὴν τῆς κεφαλῆς, οἷον  οἵ   τε χερσαῖοι κοχλίαι καὶ τὰ
[4, 8]   ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ δέ τινες  οἵ   φασι καὶ μάλιστα ὀξυηκόους εἶναι
[4, 4]   ζῷα τοῖς ἀστακοῖς τοῖς μικροῖς,  οἳ   γίνονται καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς·
[4, 4]   ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ τινες κόχλοι  οἳ   ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς ὅμοια ζῷα
[4, 11]   γένους. Εἰσὶ δέ τινες ἰχθύες  οἳ   καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ τοιοῦτοι
[4, 10]   γεγόνασι καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες  οἳ   ὅλως οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον εἶδον.
[4, 1]   ἔτι δ´ ἄλλοι μικροί, ποικίλοι,  οἳ   οὐκ ἐσθίονται. Ἄλλα τε δύο,
[4, 2]   θήλειαι. (Πόδας δ´ οἱ μὲν  κάραβοι   ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσι πέντε σὺν
[4, 2]   οὖν πάντα ἔχουσι καὶ οἱ  κάραβοι   καὶ αἱ καρίδες καὶ οἱ
[4, 2]   δὲ τὰ βραγχιοειδῆ πολλὰ οἱ  κάραβοι.   Κοινὸν δὲ πάντων τούτων ἐστίν·
[4, 2]   στόματος ἐχομένην (εὐθύς, πλὴν οἱ  κάραβοι   μικρὸν στόμαχον πρὸ τῆς κοιλίας,
[4, 7]   αἵ τε ψυχαὶ καὶ οἱ  κάραβοι.   Ὅσα δὲ πηδητικὰ αὐτῶν ἐστι,
[4, 2]   μόριον (οἱ καρκίνοι, οἱ δὲ  κάραβοι   παρὰ τὰ βραγχιοειδῆ· ἔχουσι δὲ
[4, 2]   καρκίνοι. Ἔτι δ´ οἵ γε  κάραβοι   πόρον ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ στήθους
[4, 10]   τὰ μαλάκια (καὶ τὰ μαλακόστρακα,  κάραβοί   τε καὶ τὰ τοιαῦτα. Βραχύυπνα
[4, 8]   καὶ οἱ πολύποδες καὶ οἱ  κάραβοι   τοῖς δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ οἵ
[4, 2]   ἔχει δύο (καὶ γὰρ οἱ  κάραβοι   τοὺς πρώτους δύο ἔχουσι) καὶ
[4, 2]   δεῖ θεωρεῖν. (Οἱ μὲν οὖν  κάραβοι,   ὥσπερ εἴρηται, δύο ἔχουσιν ὀδόντας
[4, 9]   κωφοὶ ἐκ γενετῆς, πάντες καὶ  ἐνεοὶ   γίνονται· φωνὴν μὲν οὖν ἀφιᾶσι,
[4, 11]   οὔτε θορὸν οὐδέποτε, ἀλλ´ ὅσοι  στερεοί   εἰσι καὶ πίονες, ἔντερον μικρὸν
[4, 1]   καὶ αἱ τευθίδες (καὶ οἱ  τεῦθοι   δύο προβοσκίδας μακράς, ἐπ´ ἄκρων
[4, 1]   πλατύτερον. Τῶν δὲ τευθίδων οἱ  τεῦθοι   καλούμενοι ἐπὶ πολὺ μείζους· γίνονται
[4, 4]   τῆς κεφαλῆς, οἷον οἵ τε  χερσαῖοι   κοχλίαι καὶ τὰ καλούμενα ὑπό
[4, 5]   καλουμένων βρύσσων· γίνονται δ´ οὗτοι  πελάγιοι   καὶ σπάνιοι. Ἔτι αἱ ἐχινομῆτραι
[4, 1]   (εἰσὶ δὲ πολὺ (μείζους οἱ  πρόσγειοι   τῶν πελαγίων) ἔτι δ´ ἄλλοι
[4, 2]   Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι, ἔτι δ´ οἱ  ποτάμιοι·   οἱ δ´ ἄλλοι ἐλάττους καὶ
[4, 5]   γίνονται δ´ οὗτοι πελάγιοι καὶ  σπάνιοι.   Ἔτι αἱ ἐχινομῆτραι καλούμεναι, μεγέθει
[4, 4]   αὐτῶν ἐστιν, οἷον κτείς  (ἔνιοι   γὰρ καὶ πέτεσθαι λέγουσι τοὺς
[4, 3]   τὸ πρανὲς εὐθὺς πολὺ διεστῶτας,  ἔνιοι   δ´ ἐν μέσῳ καὶ ἐγγὺς
[4, 5]   μὲν οὖν ἅπαντες ᾠά, ἀλλ´  ἔνιοι   πάμπαν μικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα.
[4, 4]   τοῦ ὀστράκου. Τὴν δ´ ἰδέαν  οἷοί   εἰσιν, ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν.
[4, 1]   δ´ οὗτοι μικροί, τὸ εἶδος  ὅμοιοι   ταῖς βολιταίναις. Καὶ ἄλλος ἐν
[4, 5]   δὲ Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι λευκοὶ  θαλάττιοι   καὶ τὰ ὄστρακα καὶ τὰς
[4, 4]   μέλανα. Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ  θαλάττιοι   κόχλοι ταῦτα καὶ τὰ λευκά,
[4, 3]   καὶ ἐγγὺς ἀλλήλων, οἷον οἱ  Ἡρακλεωτικοὶ   καὶ αἱ μαῖαι. Ὑποκάτω δὲ
[4, 2]   οἵ τε πάγουροι καὶ οἱ  Ἡρακλεωτικοὶ   καρκίνοι, ἔτι δ´ οἱ ποτάμιοι·
[4, 5]   (Περὶ δὲ Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι  λευκοὶ   θαλάττιοι καὶ τὰ ὄστρακα καὶ
[4, 2]   ἀμφότεροι γάρ εἰσι λεπτοὶ καὶ  λευκοὶ   καὶ ὑγρότητα ἔχοντες ἐν αὑτοῖς
[4, 1]   ὀδόντες· ὑπὲρ δὲ τούτων ὀφθαλμοὶ  μεγάλοι   δύο, ὧν τὸ μεταξὺ μικρὸς
[4, 1]   πελαγίων) ἔτι δ´ ἄλλοι μικροί,  ποικίλοι,   οἳ οὐκ ἐσθίονται. Ἄλλα τε
[4, 2]   πεφυκότες. (Ἐπάνω δὲ τῶν μεγάλων  ἄλλοι   δύο δασεῖς, μικρὸν ὑποκάτω τοῦ
[4, 1]   οἱ δ´ ὄζολιν. (Ἔτι δ´  ἄλλοι   δύο ἐν ὀστρείοις, τε
[4, 2]   δ´ οἱ ποτάμιοι· οἱ δ´  ἄλλοι   ἐλάττους καὶ ἀνωνυμώτεροι. Περὶ δὲ
[4, 1]   πρόσγειοι τῶν πελαγίων) ἔτι δ´  ἄλλοι   μικροί, ποικίλοι, οἳ οὐκ ἐσθίονται.
[4, 8]   άβραξ, σάλπη, χρομίς, καὶ ὅσοι  ἄλλοι   τοιοῦτοι τῶν ἰχθύων· (οἱ δ´
[4, 8]   τοιοῦτοι τῶν ἰχθύων· (οἱ δ´  ἄλλοι   τούτων ἧττον, διὸ μᾶλλον πρὸς
[4, 10]   οὗτοι τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες,  πολλοὶ   τὸ πλῆθος ὄντες. Γίνονται δ´
[4, 8]   σάλπη τῇ κόπρῳ. Ἔτι δὲ  πολλοὶ   τῶν ἰχθύων διατρίβουσιν ἐν σπηλαίοις,
[4, 3]   ὥσπερ κάραβος, πλὴν οὐ  στρογγύλοι   οὗτοι (ἀλλὰ μακροί. Καὶ ἐπὶ
[4, 4]   οἵ τε κοχλίαι (καὶ οἱ  κόχλοι   καὶ πάντα τὰ καλούμενα ὄστρεα,
[4, 4]   νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ τινες  κόχλοι   οἳ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς ὅμοια
[4, 4]   Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι  κόχλοι   ταῦτα καὶ τὰ λευκά, (πλὴν
[4, 5]   δὲ μάλιστα καὶ πλειστάκις οἱ  ἐδώδιμοι   αὐτῶν· καὶ σημεῖον δ´ ὅτι〉
[4, 6]   ἔχουσι (διὸ καὶ θηρεύονται καὶ  ἐδώδιμοί   εἰσι) τοῦ δὲ θέρους ἀπόλλυνται·
[4, 6]   δύο, αἱ μὲν ἐλάττους καὶ  ἐδώδιμοι   μᾶλλον, αἱ δὲ μεγάλαι καὶ
[4, 8]   τῶν ὀμμάτων ἔσωθέν εἰσιν οἱ  ὀφθαλμοὶ   διεφθαρμένοι, πάντ´ ἔχοντες ταὐτὰ τὰ
[4, 9]   ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι οἱ  ὀφθαλμοί·   γὰρ ὀχεία τὰ πολλὰ
[4, 1]   δύο ὀδόντες· ὑπὲρ δὲ τούτων  ὀφθαλμοὶ   μεγάλοι δύο, ὧν τὸ μεταξὺ
[4, 1]   πρόσθεν (ἐπάνω γάρ εἰσιν οἱ  ὀφθαλμοί)   τὸ δὲ στόμα ἔχει ὄπισθεν.
[4, 8]   τῶν δ´ ἀκινήτων τήθυα καὶ  βάλανοι.   (Περὶ μὲν οὖν τῶν αἰσθητηρίων
[4, 2]   ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες δὲ  κενοὶ   διὰ τὸ μὴ ἔχειν νομήν.
[4, 1]   (αὐλόν, τὴν θάλατταν ἀφιᾶσι  δεξάμενοι   τῷ κύτει, ὅταν τι τῷ
[4, 2]   ἐν αὑτοῖς ὠχράν, ἔτι δ´  ἠρτημένοι   ἀμφότεροι ἐκ τοῦ στήθους. (Ἔχουσι
[4, 8]   αὐτοὺς εἰς τὸ δέλεαρ, οὐδὲ  φθεγγόμενοι   ἀλλὰ σιωπῶντες ὡς ὀσφραινομένων καὶ
[4, 9]   γὰρ οἱ κτένες ὅταν φέρωνται  ἀπερειδόμενοι   τῷ ὑγρῷ, καλοῦσι πέτεσθαι,
[4, 1]   τάδ´ ἐστίν, ἓν μὲν οἱ  ὀνομαζόμενοι   πόδες, δεύτερον δὲ τούτων ἐχομένη
[4, 8]   τῆς ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς  ὀσφραινόμενοι   τῆς ὀσμῆς αὐτῶν. Καὶ τοῦ
[4, 8]   ὥστε μὴ ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´ ὑπομένειν  τεμνόμενοι·   ἐὰν δέ τις κόνυζαν προσενέγκῃ,
[4, 8]   νεαρῷ δελέατι καὶ κεκνισωμένῳ, (εὐθὺς  φερόμενοι   πόρρωθεν εἰσδύνουσιν. Μάλιστα δὲ φανερόν
[4, 8]   ἀθρόους ὄντας, ἐκ τοσούτου τόπου  τεκμαιρόμενοι   τὰ δίκτυα καθιᾶσιν, ὅπως μήτε
[4, 10]   σχηματίσει τῆς ἄμμου, καὶ λαμβάνονται  τυπτόμενοι   τοῖς τριώδουσιν. Λαμβάνονται δὲ καὶ
[4, 10]   τῆς ἄμμου ίθου τινὸς  ἐχόμενοι   ἐν τῷ βυθῷ, ἀποκρύψαντες
[4, 8]   ὀμμάτων ἔσωθέν εἰσιν οἱ ὀφθαλμοὶ  διεφθαρμένοι,   πάντ´ ἔχοντες ταὐτὰ τὰ μέρη
[4, 1]   Τῶν δὲ τευθίδων οἱ τεῦθοι  καλούμενοι   ἐπὶ πολὺ μείζους· γίνονται γὰρ
[4, 8]   τις κόνυζαν προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν εὐθέως  ὀσμώμενοι.   (Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ γεύσεως·
[4, 4]   τοῖς κήρυξι, πλὴν οὐχ ὥσπερ  ἐκεῖνοι   (τὴν μήκωνα μέλαιναν ἀλλ´ ἐρυθράν·
[4, 2]   χηλαῖς· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ  καρκίνοι   δέκα τοὺς πάντας σὺν ταῖς
[4, 2]   τε πάγουροι καὶ οἱ Ἡρακλεωτικοὶ  καρκίνοι,   ἔτι δ´ οἱ ποτάμιοι· οἱ
[4, 2]   γὰρ ὀδόντας δύο ἔχουσιν οἱ  καρκίνοι.   Ἔτι δ´ οἵ γε κάραβοι
[4, 2]   καὶ αἱ καρίδες καὶ οἱ  (καρκίνοι·   καὶ γὰρ ὀδόντας δύο ἔχουσιν
[4, 2]   ἐπιλαμβάνοντα μικρὸν τούτου μόριον (οἱ  καρκίνοι,   οἱ δὲ κάραβοι παρὰ τὰ
[4, 3]   στόμαχος καὶ ἔντερον. Οἱ δὲ  καρκίνοι,   περὶ μὲν τῶν (χηλῶν καὶ
[4, 2]   γένος μικρὸν μὲν ὥσπερ οἱ  καρκίνοι,   τὸ δ´ εἶδος ὅμοιον τοῖς
[4, 5]   τινές. (Περὶ δὲ Τορώνην εἰσὶν  ἐχῖνοι   λευκοὶ θαλάττιοι καὶ τὰ ὄστρακα
[4, 5]   θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Οἱ δ´  ἐχῖνοι   τὸ μὲν σαρκῶδες οὐκ ἔχουσιν,
[4, 9]   σιαγόνων ἐκ τῆς ἐπιτάσεως ὥσπερ  λύχνοι   φαίνεσθαι οἱ ὀφθαλμοί· γὰρ
[4, 9]   τῶν μαλακοστράκων. Οἱ δ´ ἰχθύες  ἄφωνοι   μέν εἰσιν (οὔτε γὰρ πλεύμονα
[4, 8]   Μάλιστα δὲ τῶν ἰχθύων εἰσὶν  ὀξυήκοοι   κεστρεύς, άβραξ, σάλπη, χρομίς, καὶ
[4, 2]   οἱ μὲν τέτταρες ἐξ ἄκρου  δίκροοί   εἰσιν, οἱ δὲ τέτταρες οὔ.
[4, 5]   περιττώματος· συνέχουσι δὲ πάντες οἱ  κόλποι   αὐτῆς εἰς ἓν πρὸς τὴν
[4, 10]   καθεύδειν. Πολλάκις δὲ καὶ οἱ  θυννοσκόποι   περιβάλλονται καθεύδοντας· (δῆλον δ´ ἐκ
[4, 9]   τῶν βραγχίων (ἀκανθώδεις γὰρ οἱ  τόποι)   τὰ δὲ τοῖς ἐντὸς τοῖς
[4, 10]   οὐ μόνον ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ  ἵπποι   καὶ κύνες καὶ βόες, ἔτι
[4, 10]   δ´ ἐνυπνιάζειν φαίνονται οὐ μόνον  ἄνθρωποι,   ἀλλὰ καὶ ἵπποι καὶ κύνες
[4, 9]   ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ οἱ  ἄνθρωποι   φωνὴν μὲν τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι,
[4, 8]   δέ τις τύχῃ ψοφήσας πρότερον,  φανεροί   εἰσι φεύγοντες. (Ἔτι δ´ ἐν
[4, 2]   πρὸς τὸ κάτω· βλαισοὶ δ´  ἀμφόεροι   τῇ θέσει, καθάπερ πρὸς τὸ
[4, 2]   τοῦ ἄρρενος τῆς θηλείας·  ἀμφότεροι   γάρ εἰσι λεπτοὶ καὶ λευκοὶ
[4, 2]   αὑτοῖς ὠχράν, ἔτι δ´ ἠρτημένοι  ἀμφότεροι   ἐκ τοῦ στήθους. (Ἔχουσι δ´
[4, 2]   Κινοῦσι δὲ τὸ ἄνω μέρος  ἀμφότεροι,   καὶ προσπιέζουσι πρὸς τὸ κάτω·
[4, 1]   μύρμηκές εἰσι καὶ πτερωτοὶ καὶ  ἄπτεροι,   καὶ αἱ καλούμεναι πυγολαμπίδες. ῶν
[4, 11]   δὲ πετραῖα πάντα. Ὅτι δὲ  μακροβιώτεροι   τῶν (ἰχθύων αἱ θήλεις τῶν
[4, 2]   οἱ δ´ ἄλλοι ἐλάττους καὶ  ἀνωνυμώτεροι.   Περὶ δὲ τὴν Φοινίκην γίνονται
[4, 1]   κύτος μικρόν, οἱ δὲ πόδες  μακροί   εἰσι, τῶν δὲ τὸ μὲν
[4, 3]   πλὴν οὐ στρογγύλοι οὗτοι (ἀλλὰ  μακροί.   Καὶ ἐπὶ τούτων ἐπικαλύμματά ἐστι
[4, 5]   ἐλάττοσιν· καὶ γὰρ εὐθὺς ἔτι  μικροὶ   ὄντες ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα δὲ
[4, 1]   τῶν πελαγίων) ἔτι δ´ ἄλλοι  μικροί,   ποικίλοι, οἳ οὐκ ἐσθίονται. Ἄλλα
[4, 1]   γῇ ἀποθνήσκει. Εἰσὶ δ´ οὗτοι  μικροί,   τὸ εἶδος ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις.
[4, 8]   συνάπτει τῷ μυελῷ, δύο  πόροι   νευρώδεις καὶ ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς
[4, 7]   οἱ μύωπες δὲ (καὶ οἱ  οἶστροι   ἰσχυρὸν τοῦτ´ ἔχουσι, καὶ τἆλλα
[4, 4]   ὥσπερ οἱ μύωπες καὶ οἱ  οἶστροι   τὰ δέρματα διατρυπῶσι τῶν τετραπόδων,
[4, 2]   μαίας, (δεύτερον δ´ οἵ τε  πάγουροι   καὶ οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι, ἔτι
[4, 8]   μυελῷ, δύο πόροι νευρώδεις καὶ  ἰσχυροὶ   παρ´ αὐτὰς τείνοντες τὰς ἕδρας
[4, 9]   ὁμοίως· καὶ γὰρ αὗται πέτονται  μετέωροι,   οὐχ ἁπτόμεναι τῆς θαλάττης· τὰ
[4, 2]   καὶ προσπιέζουσι πρὸς τὸ κάτω·  βλαισοὶ   δ´ ἀμφόεροι τῇ θέσει, καθάπερ
[4, 8]   κεστρεύς, άβραξ, σάλπη, χρομίς, καὶ  ὅσοι   ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν ἰχθύων· (οἱ
[4, 9]   δὲ φωνήν, οὐ πάντα διάλεκτον.  Ὅσοι   δὲ γίνονται κωφοὶ ἐκ γενετῆς,
[4, 11]   ᾠὸν οὔτε θορὸν οὐδέποτε, ἀλλ´  ὅσοι   στερεοί εἰσι καὶ πίονες, ἔντερον
[4, 10]   καὶ χρύσοφρυς καὶ κεστρεὺς καὶ  ὅσοι   τοιοῦτοι τριώδοντι ἡμέρας πολλάκις διὰ
[4, 8]   λαμβάνουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου καρηβαροῦντας.  Καίτοι   οὐδ´ οἱ δελφῖνες τῆς ἀκοῆς
[4, 9]   καὶ αἱ φωναὶ καὶ αἱ  διάλεκτοι.   μὲν οὖν φωνὴ ὀξύτητι
[4, 1]   σὰρξ σχιστή, οὐκ εἰς εὐθὺ  μέντοι   ἀλλὰ κύκλῳ· δέρμα δ´ ἔχουσι
[4, 2]   τῶν χηλῶν ἔχουσι μείζω, ἴσας  μέντοι   ἀμφοτέρας οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν δὲ
[4, 6]   οὐδενὶ ὅμοιον τῶν ἄλλων· αὕτη  μέντοι   σὰρξ πᾶσα ὁμοία. (Προσπέφυκε
[4, 8]   καὶ τὸ κύκλῳ πῖον, ἐλάττω  μέντοι   (ταῦτα πάντα τῶν φανερῶν ὀφθαλμῶν.
[4, 2]   τῆς θηλείας· ἀμφότεροι γάρ εἰσι  λεπτοὶ   καὶ λευκοὶ καὶ ὑγρότητα ἔχοντες
[4, 3]   εἰς τὸ πλάγιον βλέπουσιν οἱ  πλεῖστοι.   Τὸ δὲ κύτος τοῦ σώματος
[4, 8]   δελέατος οὐκ ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι οἱ  πλεῖστοι   τῶν ἰχθύων, τοῖς τε δελέασιν
[4, 11]   ἔντερον μικρὸν ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν  ἄριστοι   οὗτοι εἶναι. Ἔτι δ´ ἔνια,
[4, 3]   κάραβος, πλὴν οὐ στρογγύλοι  οὗτοι   (ἀλλὰ μακροί. Καὶ ἐπὶ τούτων
[4, 9]   φωνεῖν, οἷον λύρα καὶ χρομίς  (οὗτοι   γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν) καὶ
[4, 8]   τῶν εἰρημένων ἐπὶ τῶν δελφίνων·  οὗτοι   γὰρ τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν
[4, 3]   ἐπιλαμβάνων τοῖς ἐπικαλύμμασιν, εἰσῆλθεν·  οὗτοι   δ´ εἰσὶν (εὐθὺς ὑπὸ τοὺς
[4, 4]   τοῖς μεγάλοις κτεσὶ φανερά ἐστιν·  οὗτοι   δ´ εἰσὶν οἱ τὴν ἑτέραν
[4, 2]   ἕτερον τὸ τῶν καλουμένων ἀστακῶν·  οὗτοι   δὲ διαφέρουσι τῶν καράβων τῷ
[4, 11]   μικρὸν ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν ἄριστοι  οὗτοι   εἶναι. Ἔτι δ´ ἔνια, καθάπερ
[4, 2]   (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν (ἐκτὸς δὲ καὶ  οὗτοι)   Ἔτι τὰ θήλεα αὐτῶν παρὰ
[4, 1]   τῇ γῇ ἀποθνήσκει. Εἰσὶ δ´  οὗτοι   μικροί, τὸ εἶδος ὅμοιοι ταῖς
[4, 5]   (τῶν καλουμένων βρύσσων· γίνονται δ´  οὗτοι   πελάγιοι καὶ σπάνιοι. Ἔτι αἱ
[4, 10]   ῥᾳδίως· νῦν δ´, ἂν χρονίζωσιν,  οὗτοι   τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ
[4, 11]   βάλαγρος· (οὐκ ἔχουσι δ´ οἱ  τοιοῦτοι   οὔτε ᾠὸν οὔτε θορὸν οὐδέποτε,
[4, 10]   χρύσοφρυς καὶ κεστρεὺς καὶ ὅσοι  τοιοῦτοι   τριώδοντι ἡμέρας πολλάκις διὰ τὸ
[4, 8]   σάλπη, χρομίς, καὶ ὅσοι ἄλλοι  τοιοῦτοι   τῶν ἰχθύων· (οἱ δ´ ἄλλοι
[4, 11]   οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ  τοιοῦτοι   τῶν ποταμίων κυπρῖνος καὶ βάλαγρος·
[4, 10]   τῷ βυθῷ τῆς θαλάττης, καὶ  τοσοῦτοι   τὸ πλῆθος ὥστε καὶ τὸ
[4, 1]   ἄπτερον, οἷον μύρμηκές εἰσι καὶ  πτερωτοὶ   καὶ ἄπτεροι, καὶ αἱ καλούμεναι
[4, 9]   πάντα διάλεκτον. Ὅσοι δὲ γίνονται  κωφοὶ   ἐκ γενετῆς, πάντες καὶ ἐνεοὶ
[4, 11]   καὶ φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ  βάτραχοι.   Καὶ ἐπὶ τῶν ἰχθύων δ´
[4, 9]   γινομένην ἐν τῷ ὕδατι οἱ  βάτραχοι   οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται
[4, 1]   ἔχουσι περὶ τὸ κύτος, νέουσιν.  Ἐπὶ   δὲ τῶν ποδῶν αἱ κοτυληδόνες
[4, 4]   ἔχουσιν, ὅταν ἔχωσιν, ἐν τῷ  ἐπὶ   θάτερα κύκλῳ τῆς περιφερείας ἐστίν,
[4, 7]   ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομα οὐδέν, οἷον  ἐπὶ   μελίττῃ καὶ ἀνθρήνῃ καὶ σφηκὶ
[4, 1]   δὲ τευθίδων οἱ τεῦθοι καλούμενοι  ἐπὶ   πολὺ μείζους· γίνονται γὰρ καὶ
[4, 5]   δ´ ὅτι〉 ἀεί τι ἔχουσιν  ἐπὶ   ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι μὲν οὖν
[4, 1]   ἀλλ´ ἣν καλοῦσι (μύτιν, καὶ  ἐπὶ   ταύτῃ θολόν. Τοῦτον δὲ πλεῖστον
[4, 4]   σαρκὸς ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´ οὐκ  ἐπὶ   ταὐτὸ τῷ ἐντέρῳ, ἀλλὰ τὸ
[4, 1]   ἄκρου δικρόα (ἔστι δ´ αὕτη  ἐπὶ   τῇ ῥάχει· καλεῖται δὲ ῥάχις
[4, 4]   ὀστρακοδέρμων δεξιά, καὶ κινεῖται οὐκ  ἐπὶ   τὴν ἑλίκην ἀλλ´ ἐπὶ τὸ
[4, 1]   θολὸν ταύτῃ. Νεῖ δὲ πλάγιος,  ἐπὶ   τὴν καλουμένην κεφαλήν, ἐκτείνων τοὺς
[4, 7]   ἐπὶ τὴν τομὴν πορεύεται καὶ  ἐπὶ   τὴν οὐράν, οἷον καλουμένη
[4, 7]   ἀμφότερα τὰ ἔσχατα· καὶ γὰρ  ἐπὶ   τὴν τομὴν πορεύεται καὶ ἐπὶ
[4, 10]   ἂν ἰχθύος ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ  ἐπὶ   τῆς γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι
[4, 8]   δ´ ἐκ τῶν δελεασμῶν, οἷον  ἐπὶ   τῆς πορφύρας· αὕτη γὰρ δελεάζεται
[4, 8]   φαίνεται πᾶσιν. συμβαίνει καὶ  ἐπὶ   τῆς τῶν δελφίνων θήρας· (ὅταν
[4, 8]   βούλωνται συνδραμεῖν, ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ  ἐπὶ   τῆς τῶν δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι
[4, 4]   οὐκ ἐπὶ τὴν ἑλίκην ἀλλ´  ἐπὶ   τὸ καταντικρύ. (Τὰ μὲν οὖν
[4, 3]   ἔχουσιν, εἴρηται πρότερον· ὡς δ´  ἐπὶ   τὸ πολὺ πάντες τὴν δεξιὰν
[4, 4]   καὶ ποιεῖται (τὴν βάδισιν μᾶλλον  ἐπὶ   τούτῳ. Λαμβάνεται δὲ καὶ ἐν
[4, 3]   στρογγύλοι οὗτοι (ἀλλὰ μακροί. Καὶ  ἐπὶ   τούτων ἐπικαλύμματά ἐστι δύο, ὧν
[4, 9]   ἰσοχειλῆ τὴν κάτω σιαγόνα ποιήσας  ἐπὶ   τῷ ὕδατι περιτείνῃ τὴν ἄνω.
[4, 11]   δὲ καὶ ἐπ´ ἀνθρώπων καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων ζῴων τῶν πεζῶν
[4, 8]   φανερόν ἐστι περὶ τῶν εἰρημένων  ἐπὶ   τῶν δελφίνων· οὗτοι γὰρ τῆς
[4, 10]   τῆς νυκτός. Δῆλον δὲ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἐν ποσὶ μάλιστα τῶν
[4, 11]   ἔν τε τοῖς ἰχθύσι καὶ  ἐπὶ   τῶν ἐντόμων, μείζω τὰ θήλεα
[4, 3]   ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον, καθάπερ καὶ  ἐπὶ   τῶν θηλειῶν καράβων. Τὰ μὲν
[4, 11]   καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ βάτραχοι. Καὶ  ἐπὶ   τῶν ἰχθύων δ´ ὡσαύτως, οἷον
[4, 10]   καὶ ἀκινητίζουσιν ἐπιδήλως. Μάλιστα δ´  ἐπὶ   τῶν μελιττῶν τοῦτο δῆλον· ἠρεμοῦσι
[4, 4]   Ταῦτα μὲν οὖν δῆλα καὶ  ἐπὶ   τῶν πορφυρῶν καὶ τῶν κηρύκων
[4, 9]   μύζει, ὅταν ἐξέλθῃ, (ἐν τῷ  ἀέρι,   οὐχ ὁμοίως δὲ τοῖς εἰρημένοις·
[4, 1]   ἔτι δὲ τὸ κύκλῳ πτερύγιον  περὶ   ἅπαν ἐστὶ τὸ κύτος· τῇ
[4, 4]   δὲ τούτων (τὸ στόμα καὶ  περὶ   αὐτὸ καθαπερεὶ τριχώδη ἄττα πλείω,
[4, 8]   εὐθέως ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως δὲ καὶ  περὶ   γεύσεως· (τήν τε γὰρ τροφὴν
[4, 8]   λυπεῖται τῇ τῶν χυμῶν ἅψει.  Περὶ   δ´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς βέβαιον
[4, 10]   ὅμοιον σάλπιγγι τετραχυσμένῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι'  Περὶ   δ´ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τῶν
[4, 2]   δ´ ἄλλοι ἐλάττους καὶ ἀνωνυμώτεροι.  Περὶ   δὲ τὴν Φοινίκην γίνονται ἐν
[4, 5]   χρῶνται πρὸς τὰς στραγγουρίας τινές.  (Περὶ   δὲ Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι λευκοὶ
[4, 8]   ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η'  Περὶ   δὲ τῶν αἰσθήσεων νῦν λεκτέον·
[4, 1]   καὶ ὅσα ἐντός, εἴρηται πρότερον·  (περὶ   δὲ τῶν ἀναίμων νῦν λεκτέον.
[4, 7]   ὅσα ἐντός, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ'  (Περὶ   δὲ τῶν ἐντόμων λεκτέον τὸν
[4, 10]   δ´ οἱ κύνες τῷ ὑλαγμῷ.  Περὶ   δὲ τῶν ᾠοτοκούντων τοῦτο μὲν
[4, 9]   τοῖς ζῴοις πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ'  Περὶ   δὲ φωνῆς τῶν ζῴων ὧδ´
[4, 7]   τ´ ἐκτὸς καὶ τὰ ἐντὸς  περὶ   ἕκαστον γένος καὶ ἰδίᾳ καὶ
[4, 10]   θάνατον (τοῖς δ´ εἰς ἀρρωστίαν.  Περὶ   μὲν οὖν αἰσθήσεως καὶ ὕπνου
[4, 8]   δ´ ἀκινήτων τήθυα καὶ βάλανοι.  (Περὶ   μὲν οὖν τῶν αἰσθητηρίων τοῦτον
[4, 1]   ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Δ' ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α.  (Περὶ   μὲν οὖν τῶν ἐναίμων ζῴων,
[4, 1]   ἔξω ἐνίοτε τὰς πλεκτάνας προτείνει.  Περὶ   μὲν οὖν τῶν μαλακίων εἴρηται.
[4, 6]   εἰς τὰς πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον.  Περὶ   μὲν οὖν τῶν μαλακίων καὶ
[4, 3]   καὶ ἔντερον. Οἱ δὲ καρκίνοι,  περὶ   μὲν τῶν (χηλῶν καὶ τῶν
[4, 8]   πόρους φανερούς. Ὁμοίως δὲ καὶ  περὶ   ὀσφρήσεως· τὰ μὲν γὰρ ἔχει
[4, 8]   τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ καὶ  περὶ   ὀσφρήσεως. Τοῦ τε γὰρ μὴ
[4, 3]   ἰσχυροτέραν. Εἴρηται δὲ πρότερον καὶ  περὶ   ὀφθαλμῶν, ὅτι εἰς τὸ πλάγιον
[4, 0]    ~ΠΕΡΙ   ΤΑ ΖΩΙΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Δ'
[4, 2]   τῇ σαρκί. Ἀπὸ δὲ τοῦ  περὶ   τὰ στήθη κηρυκώδους ἄλλος ἐστὶν
[4, 4]   ὀστράκων καὶ κατὰ μέρος, οἷον  περὶ   τὰ χείλη· τὰ μὲν γὰρ
[4, 1]   δ´ ἔχουσι πάντα τὰ μαλάκια  περὶ   ταύτην. Μετὰ δὲ τὸ στόμα
[4, 10]   ἐνύπνιον, ἀλλ´ ἄρχεται τοῖς πλείστοις  περὶ   τέτταρα ἔτη πέντε· ἤδη
[4, 4]   δ´ ἀρχὴ τοῦ (ἐντέρου  περὶ   τὴν ἑλίκην τῆς μήκωνος, καὶ
[4, 8]   τοὺς ἰχθῦς, ἐκ τοῦ διατρίβοντας  περὶ   τὴν θάλατταν ἐντυγχάνειν τοιούτοις πολλοῖς.
[4, 8]   κώπης δικτύων οἱ  περὶ   τὴν θήραν ταύτην ὄντες· ἀλλ´
[4, 1]   εἴσω στερεὸν τοιοῦτον οὐδέν, ἀλλὰ  περὶ   τὴν κεφαλὴν χονδρῶδες, (ὃ γίνεται,
[4, 7]   τρία, κεφαλή τε καὶ τὸ  περὶ   τὴν κοιλίαν κύτος καὶ τρίτον
[4, 9]   τὰ δὲ τοῖς ἐντὸς τοῖς  περὶ   τὴν κοιλίαν· πνεῦμα γὰρ ἔχει
[4, 9]   ἐλάττω τῶν μεγάλων· (καὶ μάλιστα  περὶ   τὴν ὀχείαν ἕκαστον γίνεται τῶν
[4, 10]   καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ ἁλιεῖς  περὶ   τὸ δέλεαρ ὥσπερ σφαῖραν συνεχομένων
[4, 1]   δ´ ὥσπερ πτερυγίοις, οἷς ἔχουσι  περὶ   τὸ κύτος, νέουσιν. Ἐπὶ δὲ
[4, 1]   καλοῦντες· ἔτι δὲ πτερύγια κύκλῳ  περὶ   τὸ κύτος. Συμβαίνει δ´ ἐν
[4, 6]   πρῶτον μὲν ὑμένα ἔχει νευρώδη  περὶ   τὸ ὀστρακῶδες· ἐν δὲ τούτῳ
[4, 2]   ὑποκάτω τούτων τὰ βραγχιώδη τὰ  περὶ   τὸ στόμα, δασέα καὶ πολλά.
[4, 10]   ἐνύπνιον, καὶ μετὰ ταῦτα γενέσθαι  περὶ   τὸ σῶμα μεταβολὴν τοῖς μὲν
[4, 2]   δ´ ὅλον σῶμα καὶ τὰ  περὶ   τὸν θώρακα λεῖα, οὐχ ὥσπερ
[4, 2]   δὲ τέτταρες οὔ. Τὰ δὲ  περὶ   τὸν τράχηλον καλούμενον διῄρηται μὲν
[4, 8]   εἰσδύνουσιν. Μάλιστα δὲ φανερόν ἐστι  περὶ   τῶν εἰρημένων ἐπὶ τῶν δελφίνων·
[4, 11]   ταῦτ´ ἔχει τῶν ζῴων. Καὶ  περὶ   φωνῆς δέ, πάντα τὰ θήλεα
[4, 6]   καὶ σκληραί, οἷαι γίνονται καὶ  περὶ   Χαλκίδα. Τοῦ μὲν οὖν χειμῶνος
[4, 5]   ἐπιφάνειαν οὐ συνεχὲς ἀλλ´ ὅμοιον  λαμπτῆρι   μὴ ἔχοντι τὸ κύκλῳ δέρμα.
[4, 10]   ἐνίοτε ὥστε καὶ λαμβάνεσθαι τῇ  χειρί.   Δελφὶς δὲ καὶ φάλαινα, (καὶ
[4, 10]   λαθεῖν οὕτως ὥστε καὶ τῇ  χειρὶ   λαβεῖν πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ
[4, 10]   καλουμένους ψύλλους, κἂν ὥστε τῇ  χειρὶ   λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν δ´, ἂν
[4, 11]   προσπεφυκότα, ἀλλ´ οὐκ ἐν τῇ  γαστρί·   ἐπέττετο γὰρ ἂν ὥσπερ
[4, 4]   δὲ τοῦ στόματος πόρος εἷς  ἄχρι   τῆς κοιλίας· τῆς δὲ περιττώσεως
[4, 2]   τοὺς μὲν ὑποκάτω πόδας τοὺς  ἄχρι   τῶν μεγάλων ὀκτώ, μετὰ δὲ
[4, 2]   κοιλίᾳ καὶ τοῦ ἐντέρου ἑκατέρωθι  μέχρι   εἰς τὸ σαρκῶδες, ὑμένι λεπτῷ
[4, 8]   ναύταις ὅτι μάλιστα σιγῇ πλεῖν,  μέχρι   περ ἂν κυκλώσωσιν. Ἐνίοτε δ´
[4, 2]   ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ στήθους ἠρτημένον  μέχρι   πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος·
[4, 2]   ἁπλοῦν καὶ ἰσοπαχὲς δι´ ὅλου  μέχρι   πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος.
[4, 7]   μὲν πλείστοις εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν  μέχρι   τῆς ἐξόδου ἐστίν, ὀλίγοις δ´
[4, 4]   τὸ ἔντερον, καὶ ἅπαν ἁπλοῦν  μέχρι   τῆς ἐξόδου. δ´ ἀρχὴ
[4, 4]   τῆς κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς  μέχρι   τῆς μήκωνος, ἐστιν ἐν
[4, 8]   μὲν τυφλά, τὰ δὲ φέρει  μέχρι   τῶν βραγχίων. Ὅτι δὲ καὶ
[4, 8]   ἔγχελυς τοῦτον τὸν τρόπον·  τιθέασι   γὰρ τῶν ταριχηρῶν τι κεραμίων,
[4, 2]   τὸ στόμα πάντα τὰ τοιαῦτα,  ἀφιᾶσι   δ´ ἐπιλαμβάνοντα μικρὸν τούτου μόριον
[4, 1]   κοῖλον (αὐλόν, τὴν θάλατταν  ἀφιᾶσι   δεξάμενοι τῷ κύτει, ὅταν τι
[4, 9]   ἄνθρωποι φωνὴν μὲν τὴν αὐτὴν  ἀφιᾶσι,   διάλεκτον δ´ οὐ τὴν αὐτήν.
[4, 9]   ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν μὲν οὖν  ἀφιᾶσι,   διάλεκτον δ´ οὐδεμίαν. (Τὰ δὲ
[4, 2]   τὴν οὐράν, τὸ περίττωμα  ἀφιᾶσι   καὶ τὰ ᾠὰ ἐκτίκτουσιν, τοῖς
[4, 9]   φάρυγγα ἔχουσι) ψόφους δέ τινας  ἀφιᾶσι   καὶ τριγμοὺς οὓς λέγουσι φωνεῖν,
[4, 9]   δὲ ταῦτα τὴν δοκοῦσαν φωνὴν  ἀφιᾶσι,   τὰ μὲν τῇ τρίψει τῶν
[4, 4]   παρὰ τὴν κεφαλήν ἐστιν,  ἀφιᾶσι   τὸ περίττωμα, πᾶσιν ὁμοίως τοῖς
[4, 9]   Ἔνια μὲν οὖν τὴν αὐτὴν  ἀφιᾶσι   φωνὴν τά τε θήλεα καὶ
[4, 10]   ἔτη πέντε· ἤδη δὲ  γεγόνασι   καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἳ
[4, 7]   τἆλλα σχεδὸν τὰ πλεῖστα· ἐν  πᾶσι   γὰρ τοῖς μὴ ὀπισθοκέντροις τοῦτο
[4, 5]   τοῦτο συμβέβηκε τοῖς τε στρομβώδεσι  πᾶσι   καὶ ταῖς λεπάσιν· γὰρ
[4, 3]   ἀλλὰ κοινὸν τούτοις καὶ ἐκείνοις  πᾶσι   κοιλία καὶ στόμαχος καὶ ἔντερον.
[4, 5]   διαφέρει, καὶ ἄβρωτά ἐστιν ἐν  πᾶσι   τὰ τοιαῦτα πάμπαν
[4, 4]   τούτοις κατὰ τὸ ὄστρακον ὑπάρχει  πᾶσι   τὸ ἑλίκην ἔχειν τὸ ὄστρακον
[4, 1]   τὸ κύτος. Συμβαίνει δ´ ἐν  πᾶσι   τοῖς μαλακίοις μεταξὺ τῶν ποδῶν
[4, 8]   ἐκεῖνον ψόφος· (παραγγέλλουσί τε  πᾶσι   τοῖς ναύταις ὅτι μάλιστα σιγῇ
[4, 4]   γὰρ μήκων οἱονεὶ περίττωμα  πᾶσι   τοῖς ὀστρακηροῖς τὸ πολὺ αὐτῆς)
[4, 7]   καὶ ἀνθρήνῃ καὶ σφηκὶ καὶ  πᾶσι   τοῖς τοιούτοις, καὶ πάλιν ὅσα
[4, 4]   αἱμορροΐσι καὶ ταῖς πορφύραις καὶ  πᾶσι   τοῖς τοιούτοις. (Ὅσα δ´ ἔχει
[4, 4]   ἐστιν. δὲ κεφαλὴ ἐξέρχεται  πᾶσι   τὸν αὐτὸν τρόπον· κἄν τι
[4, 8]   φανερόν· (εἰσὶ δέ τινες οἵ  φασι   καὶ μάλιστα ὀξυηκόους εἶναι τῶν
[4, 7]   θεῖναι εἰς γένος. Ἤδη γάρ  φασί   τινες (τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ
[4, 4]   γὰρ τὴν φύσιν ὅμοιον τοῖς  καραβοειδέσι,   καὶ γίνεται αὐτὸ καθ´ αὑτό,
[4, 2]   Τελευτᾷ δὲ τοῦτο τοῖς μὲν  καραβοειδέσι   καὶ καρίσι κατ´ εὐθυωρίαν πρὸς
[4, 5]   καὶ βατράχοις καὶ ἐν τοῖς  στρομβώδεσι   καὶ τοῖς μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ
[4, 4]   τὸ περίττωμα, πᾶσιν ὁμοίως τοῖς  (στρομβώδεσι   καὶ τοῖς χερσαίοις καὶ τοῖς
[4, 5]   δὲ τοῦτο συμβέβηκε τοῖς τε  στρομβώδεσι   πᾶσι καὶ ταῖς λεπάσιν·
[4, 4]   τοῖς διθύροις ἄμφω, τοῦτο τοῖς  στρομβώδεσι   τὸ ἕτερον μέρος. Τὸ δ´
[4, 5]   δὲ περίττωμα ἄνω πρὸς τοῖς  πρανέσι   τοῦ ὀστράκου. Ἔχει δ´
[4, 4]   Διὸ μάλιστα ἐν τοῖς μεγάλοις  κτεσὶ   φανερά ἐστιν· οὗτοι δ´ εἰσὶν
[4, 9]   οὕτως οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδενός.  Ἀφίησι   δὲ καὶ δελφὶς τριγμὸν
[4, 1]   ὁτὲ δ´ εἰς τὰ ἀριστερά·  ἀφίησι   δὲ καὶ τὸν θολὸν ταύτῃ.
[4, 3]   τὸ στόμα, ἀπωθῶν τοῖς ἐπικαλύμμασιν,  ἀφίησι   δὲ κατὰ τοὺς ἄνω πόρους
[4, 9]   τετράποδα ζῷα ἄλλο ἄλλην φωνὴν  ἀφίησι,   (διάλεκτον δ´ οὐδὲν ἔχει, ἀλλ´
[4, 9]   (ἔνια οὐ τὴν αὐτὴν φωνὴν  ἀφίησι   ἐν τῷ ᾄδειν τοῖς γεννήσασιν,
[4, 6]   διὰ τοῦ ὀστράκου φέροντας,  ἀφίησι   καὶ δέχεται τὴν τροφὴν καὶ
[4, 6]   καὶ οὐ ῥᾳδίους ἰδεῖν,  ἀφίησι   καὶ δέχεται τὸ ὑγρόν· περίττωμα
[4, 1]   τὸν πόρον τῷ ἐντέρῳ, καὶ  ἀφίησι   κατὰ ταὐτὸν τόν τε θολὸν
[4, 1]   καὶ μέγιστον σηπία ἔχει·  ἀφίησι   μὲν οὖν ἅπαντα, ὅταν φοβηθῇ,
[4, 9]   μὲν ᾠοτόκα ἐστὶ καὶ τετράποδα,  ἀφίησι   μὲν φωνήν, ἀσθενῆ δέ, καὶ
[4, 5]   ἐχῖνον κάτω ἔχειν, δ´  ἀφίησι   τὸ περίττωμα, ἄνω. (Ταὐτὸ δὲ
[4, 9]   (Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων γένος  ἀφίησι   φωνήν· καὶ μάλιστα ἔχει διάλεκτον
[4, 9]   καὶ πέπτυκται, τὴν ἰδίαν  ἀφίησι   φωνήν. Καὶ τὴν ὀλολυγόνα δὲ
[4, 8]   τῇ γενέσει πηρουμένης τῆς φύσεως·  εἰσὶ   γὰρ ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου,
[4, 9]   τὰς θηλείας πρὸς τὴν ὀχείαν·  εἰσὶ   γὰρ ἑκάστοις τῶν ζῴων ἴδιαι
[4, 8]   πᾶσαι τοῖς δ´ ἐλάττους εἰσίν.  Εἰσὶ   δ´ αἱ πλεῖσται, καὶ παρ´
[4, 1]   (καὶ ἐν τῇ γῇ ἀποθνήσκει.  Εἰσὶ   δ´ οὗτοι μικροί, τὸ εἶδος
[4, 1]   μάλιστ´ ἐπιπολάζον καὶ μέγιστον αὐτῶν  (εἰσὶ   δὲ πολὺ (μείζους οἱ πρόσγειοι
[4, 11]   ἄρρενος λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ γένους.  Εἰσὶ   δέ τινες ἰχθύες οἳ καλοῦνται
[4, 4]   ἐν δὲ τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται.  Εἰσὶ   δέ τινες κόχλοι οἳ ἔχουσιν
[4, 8]   ἐκ τῶν τοιούτων ἐστὶ φανερόν·  (εἰσὶ   δέ τινες οἵ φασι καὶ
[4, 11]   θορὸν οὐδέποτε, ἀλλ´ ὅσοι στερεοί  εἰσι   καὶ πίονες, ἔντερον μικρὸν ἔχουσι,
[4, 1]   (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον, οἷον μύρμηκές  εἰσι   καὶ πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι, καὶ
[4, 2]   τῆς θηλείας· ἀμφότεροι γάρ  εἰσι   λεπτοὶ καὶ λευκοὶ καὶ ὑγρότητα
[4, 6]   (διὸ καὶ θηρεύονται καὶ ἐδώδιμοί  εἰσι)   τοῦ δὲ θέρους ἀπόλλυνται· γίνονται
[4, 2]   ἧς πρὸς τῷ στόματι ὀδόντες  εἰσὶ   τρεῖς, οἱ μὲν δύο κατ´
[4, 1]   μικρόν, οἱ δὲ πόδες μακροί  εἰσι,   τῶν δὲ τὸ μὲν κύτος
[4, 8]   τις τύχῃ ψοφήσας πρότερον, φανεροί  εἰσι   φεύγοντες. (Ἔτι δ´ ἐν τοῖς
[4, 1]   μέν ἐστι στόμα, ἐν  ἔνεισι   δύο ὀδόντες· ὑπὲρ δὲ τούτων
[4, 4]   αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει ταῖς  αἱμορροΐσι   καὶ ταῖς πορφύραις καὶ πᾶσι
[4, 2]   τοῦτο τοῖς μὲν καραβοειδέσι καὶ  καρίσι   κατ´ εὐθυωρίαν πρὸς τὴν οὐράν,
[4, 10]   πώποτε ἐνύπνιον εἶδον. Συνέβη δέ  τισι   τῶν τοιούτων προϊούσης τῆς ἡλικίας
[4, 5]   ἐγγίνεται καὶ ἐδώδιμα, ὁμοίως ἐν  μείζοσι   καὶ ἐλάττοσιν· καὶ γὰρ εὐθὺς
[4, 4]   ταῦτα δ´ ἐν μὲν τοῖς  μείζοσι   (μεγάλα, ἐν δὲ τοῖς ἐλάττοσι
[4, 1]   μὲν οὖν πολύπους καὶ ὡς  ποσὶ   καὶ ὡς χερσὶ χρῆται ταῖς
[4, 10]   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἐν  ποσὶ   μάλιστα τῶν τοιούτων· (οὐ γὰρ
[4, 2]   μὲν ἄρρενος ἐν τοῖς τελευταίοις  ποσὶ   μεγάλα (καὶ ὀξέα ἐστὶν ὥσπερ
[4, 2]   τραχύς· ἀλλ´ ἐν τοῖς μεγάλοις  ποσὶ   τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας ἔχει μείζους.
[4, 11]   καὶ ἐν τοῖς δίποσι καὶ  τετράποσι   καὶ πᾶσιν ὅσα ἐκ συνδυασμοῦ
[4, 11]   ἔστιν, οἷον (ἐν μὲν τοῖς  τετράποσι   πᾶσιν ἔστι τὸ μὲν θῆλυ
[4, 11]   τοῖς πεζοῖς καὶ ἐν τοῖς  δίποσι   καὶ τετράποσι καὶ πᾶσιν ὅσα
[4, 4]   γλωττοειδές· ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς  ἐλάττοσι   διὰ μικρότητα αὐτῶν ἄδηλα, τὰ
[4, 4]   μείζοσι (μεγάλα, ἐν δὲ τοῖς  ἐλάττοσι   πάμπαν μικρά ἐστιν. δὲ
[4, 1]   καὶ ὡς ποσὶ καὶ ὡς  χερσὶ   χρῆται ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ
[4, 9]   πλησιασμόν, οἷον καὶ τράγοις καὶ  ὑσὶ   καὶ προβάτοις. Ποιεῖ δὲ τὴν
[4, 1]   ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ ταῖς  δυσὶ   ταῖς ὑπὲρ τοῦ στόματος· (τῇ
[4, 11]   σκωληκοτόκοις, οἷον ἔν τε τοῖς  ἰχθύσι   καὶ ἐπὶ τῶν ἐντόμων, μείζω
[4, 10]   πολλάκις γὰρ ἔστιν ἐπιπεσόντα τοῖς  ἰχθύσι   λαθεῖν οὕτως ὥστε καὶ τῇ
[4, 8]   δὲ τοῖς ἐνύδροις, καλουμένοις δ´  ἰχθύσι,   τὸ μὲν τῶν χυμῶν αἰσθητήριον,
[4, 11]   οὐκ ἔστιν, οὕτως (ἐν τοῖς  ἰχθύσι   τὸ τῶν ψηττῶν γένος καὶ
[4, 10]   μάλιστα ἄνθρωπος. Καὶ νέοις μὲν  οὖσι   καὶ παιδίοις ἔτι (πάμπαν οὐ
[4, 11]   ὥσπερ τροφή. (Ἣν δὲ  λέγουσι   διαφορὰν ἄρρενος ἐγχέλυος καὶ θηλείας
[4, 4]   κτείς (ἔνιοι γὰρ καὶ πέτεσθαι  λέγουσι   τοὺς κτένας, ἐπεὶ καὶ ἐκ
[4, 9]   τινας ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς οὓς  λέγουσι   φωνεῖν, οἷον λύρα καὶ χρομίς
[4, 8]   φεύγει τῶν τοιούτων· μάλιστα δὲ  φεύγουσι   θυμιωμένου τοῦ στύρακος. (Ἔτι δ´
[4, 9]   πέρδικες〉 νικῶντα, οἷον ἀλεκτρυόνες.  Ἄδουσι   δ´ ἔνια μὲν ὁμοίως τὰ
[4, 10]   καὶ τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι.  Καθεύδουσι   δὲ τῆς νυκτὸς μᾶλλον
[4, 10]   μὴ κινεῖσθαι. Τὰ δὲ πλεῖστα  καθεύδουσι   τῆς γῆς τῆς ἄμμου
[4, 10]   τοῦτο μὲν ἄδηλον, ὅτι δὲ  καθεύδουσι,   φανερόν. Ὁμοίως δὲ καὶ τὰ
[4, 8]   σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα τῆς ὀσμῆς  δελεάζουσι   τούτοις· προσέρχονται γὰρ μᾶλλον. (Τοὺς
[4, 10]   διὰ τοιούτων σημείων ἐστὶ φανερόν·  ἡσυχάζουσί   τε γὰρ καὶ ἀκινητίζουσιν ἐπιδήλως.
[4, 10]   διὰ τὸ μὴ ὀξὺ βλέπειν  ἡσυχάζουσι   τῆς νυκτός (ἅπαντα γὰρ ἀμυδρῶς
[4, 2]   τὸ ἄνω μέρος ἀμφότεροι, καὶ  προσπιέζουσι   πρὸς τὸ κάτω· βλαισοὶ δ´
[4, 9]   ἀτελής, καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε  ψελλίζουσι   καὶ τραυλίζουσι τὰ πολλά. Διαφέρουσι
[4, 9]   ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε ψελλίζουσι καὶ  τραυλίζουσι   τὰ πολλά. Διαφέρουσι δὲ κατὰ
[4, 9]   τῷ ὑγρῷ, καλοῦσι πέτεσθαι,  ῥοιζοῦσι,   καὶ αἱ χελιδόνες αἱ θαλάττιαι
[4, 7]   καὶ αἱ μυῖαι τούτῳ θιγγάνουσαι  αἱματίζουσι   καὶ οἱ κώνωπες τούτῳ κεντοῦσιν.
[4, 10]   ἂν χρονίζωσιν, οὗτοι τῆς νυκτὸς  κατεσθίουσι   προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ πλῆθος ὄντες.
[4, 10]   πάντα καθεύδει καὶ ἐγρήγορεν, φανερὸν  ποιοῦσι   κατὰ τὴν αἴσθησιν. Πάντα γὰρ
[4, 9]   δ´ ἀκρίδες τοῖς πηδαλίοις τρίβουσαι  ποιοῦσι   τὸν ψόφον. Οὐδὲ δὴ τῶν
[4, 8]   ὀσφραίνεσθαί φασιν αὐτούς· (δῆλον δὲ  ποιοῦσι   φεύγοντες καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν
[4, 10]   ἐπὶ τῆς γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ  ἀνέλκουσι   πολλάκις οἱ ἁλιεῖς περὶ τὸ
[4, 8]   οὐδέν ἐστιν οὐδὲ λίαν φανερόν,  δοκοῦσι   δ´ οἵ τε σωλῆνες, ἄν
[4, 8]   ἐάν τις προσφέρῃ τὸν δάκτυλον,  χάσκουσι   καὶ συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες. Καὶ
[4, 8]   (τήν τε γὰρ τροφὴν ἑτέραν  διώκουσι,   καὶ οὐ τοῖς αὐτοῖς πάντα
[4, 4]   δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι, ἥν τινες  καλοῦσι   θαλάττιον οὖς, ὑποκάτω τοῦ ὀστράκου
[4, 4]   ἐν τοῖς ἄλλοις. Τοῦτον δὲ  καλοῦσι   κύλλαρον. δὲ νηρείτης τὸ
[4, 2]   Μέγιστον μὲν οὖν ἐστιν ἃς  καλοῦσι   μαίας, (δεύτερον δ´ οἵ τε
[4, 1]   ἔχει τῶν μαλακίων, ἀλλ´ ἣν  καλοῦσι   (μύτιν, καὶ ἐπὶ ταύτῃ θολόν.
[4, 9]   φέρωνται ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ,  καλοῦσι   πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ χελιδόνες
[4, 8]   ποταμοῖς εἰσιν ἰχθύδια ἄττα  καλοῦσί   τινες κόττους· ταῦτα θηρεύουσί τινες
[4, 1]   τῷ πρανεῖ τοῦ σώματος,  καλοῦσι   τὸ μὲν σήπιον, τὸ δὲ
[4, 10]   τῶν ζῳοτόκων καὶ τετραπόδων γένος·  (δηλοῦσι   δ´ οἱ κύνες τῷ ὑλαγμῷ.
[4, 8]   τὸν τόπον ἐκεῖνον ψόφος·  (παραγγέλλουσί   τε πᾶσι τοῖς ναύταις ὅτι
[4, 10]   ἐπὶ τῶν μελιττῶν τοῦτο δῆλον·  ἠρεμοῦσι   γὰρ καὶ παύονται βομβοῦσαι τῆς
[4, 10]   (ὑπὸ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον  ἠρεμοῦσι   σφόδρα, καὶ κινοῦσιν οὐδὲν πλὴν
[4, 8]   χυμοῖς, καὶ τὸ τῆς ἀμίας  λαμβάνουσι   μάλιστα δέλεαρ καὶ τὸ τῶν
[4, 8]   αὐτῶν, ἂν μὲν ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι,  λανθάνουσι   καὶ καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας ἔτι, ἐὰν
[4, 2]   δὲ τρεῖς καὶ οὐ συνεχεῖς.  Κινοῦσι   δὲ τὸ ἄνω μέρος ἀμφότεροι,
[4, 8]   ὀριγάνου καὶ θείου περιπαττομένων λείων  ἐκλείπουσι   τὰς μυρμηκίας, καὶ ἐλαφείου κέρατος
[4, 4]   γίνονται καὶ ἐν τοῖς ποταμοῖς·  διαφέρουσι   δ´ αὐτῶν τῷ μαλακὸν (ἔχειν
[4, 9]   ψελλίζουσι καὶ τραυλίζουσι τὰ πολλά.  Διαφέρουσι   δὲ κατὰ τοὺς τόπους καὶ
[4, 7]   δ´ αὐτῶν πλείω εἴδη, καὶ  (διαφέρουσι   μεγέθει τε καὶ μικρότητι καὶ
[4, 2]   τῶν καλουμένων ἀστακῶν· οὗτοι δὲ  διαφέρουσι   τῶν καράβων τῷ ἔχειν χηλὰς
[4, 8]   ψόφον καὶ τὸν θόρυβον ἀκούοντες  ἐμπίπτουσι   διὰ τὸν φόβον. Ἔτι δ´
[4, 8]   καλοῦσί τινες κόττους· ταῦτα  θηρεύουσί   τινες διὰ τὸ ὑπὸ ταῖς
[4, 8]   πρὶν μὲν συγκλεῖσαι, καθάπερ εἴρηται,  κωλύουσι   ψοφεῖν, ὅταν δὲ κυκλώσωσι, κελεύουσιν
[4, 8]   τῶν βραγχίων. Ὅτι δὲ καὶ  ἀκούουσι   καὶ ὀσφραίνονται, φανερόν· (τούς τε
[4, 8]   ἁλιεῖς, τὸ στόμα τοῦ σπηαίου  περιαλείφουσι   ταριχηραῖς ὀσμαῖς, πρὸς ἃς ἐξέρχονται
[4, 8]   ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων θήρας·  ψοφοῦσι   γὰρ λίθοις, ἵνα φοβηθέντες συνθέωσιν
[4, 8]   ταὐτὰ τὰ μέρη τοῖς ἀληθινοῖς·  ἔχουσι   γὰρ τό τε μέλαν καὶ
[4, 8]   αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν, ἔχουσι μέν,  ἔχουσι   δ´ ἀμυδρῶς· ὀστώδη γὰρ καὶ
[4, 7]   καὶ οἱ κώνωπες τούτῳ κεντοῦσιν.  Ἔχουσι   δ´ ἔνια τῶν ἐντόμων καὶ
[4, 11]   ποταμίων κυπρῖνος καὶ βάλαγρος· (οὐκ  ἔχουσι   δ´ οἱ τοιοῦτοι οὔτε ᾠὸν
[4, 2]   ἠρτημένοι ἀμφότεροι ἐκ τοῦ στήθους.  (Ἔχουσι   δ´ οὕτω τὸ ᾠὸν καὶ
[4, 3]   καὶ (εἴ τι ἄλλο μόριον.  Ἔχουσι   δ´ ὀφθαλμοὺς οἱ μὲν ἐκ
[4, 1]   ἄμμον ἐμπέσῃ, οὐκέτι δύναται κατέχειν.  (Ἔχουσι   δὲ διαφορὰν οἵ τε πολύποδες
[4, 4]   ταῖς χελώναις, πλὴν ἧττον μέλανα.  Ἔχουσι   δὲ καὶ οἱ θαλάττιοι κόχλοι
[4, 4]   μυῖαι· τοῦτο δ´ ἐστὶ (γλωττοειδές.  Ἔχουσι   δὲ καὶ οἱ κήρυκες τοῦτο
[4, 2]   πρὸς τὸ στόμα τοὺς δασεῖς.  Ἔχουσι   δὲ καὶ παραφυάδας λεπτὰς (οἱ
[4, 4]   ὀξεῖς καὶ μικροὺς καὶ λεπτούς.  Ἔχουσι   δὲ καὶ προβοσκίδας, ὥσπερ καὶ
[4, 1]   τε θολὸν καὶ τὸ περίττωμα·  ἔχουσι   δὲ καὶ τριχώδη ἄττα ἐν
[4, 2]   δὲ κάραβοι παρὰ τὰ βραγχιοειδῆ·  ἔχουσι   δὲ τὰ βραγχιοειδῆ πολλὰ οἱ
[4, 6]   οὖν χειμῶνος τὴν σάρκα στιφρὰν  ἔχουσι   (διὸ καὶ θηρεύονται καὶ ἐδώδιμοί
[4, 11]   εἰσι καὶ πίονες, ἔντερον μικρὸν  ἔχουσι,   καὶ δοκοῦσιν ἄριστοι οὗτοι εἶναι.
[4, 2]   οἱ κάραβοι τοὺς πρώτους δύο  ἔχουσι)   καὶ ἐν τῷ στόματι σαρκωδέστερον
[4, 2]   περιττώματος. Ταῦτα μὲν οὖν πάντα  ἔχουσι   καὶ οἱ κάραβοι καὶ αἱ
[4, 3]   (χηλῶν καὶ τῶν ποδῶν, ὅτι  ἔχουσι   καὶ πῶς ἔχουσιν, εἴρηται πρότερον·
[4, 7]   (καὶ οἱ οἶστροι ἰσχυρὸν τοῦτ´  ἔχουσι,   καὶ τἆλλα σχεδὸν τὰ πλεῖστα·
[4, 4]   γὰρ καὶ κεράτια καὶ στόμα  ἔχουσι   καὶ τὸ γλωττοειδές· ἀλλ´ ἐν
[4, 2]   δὲ καρκίνοις, τὸ ἐπίπτυγμα  ἔχουσι,   κατὰ μέσον τὸ ἐπίπτυγμα,
[4, 1]   κύτους δ´ ὑπὲρ τῶν πλεκτανῶν  ἔχουσι   κοῖλον (αὐλόν, τὴν θάλατταν
[4, 2]   ὁποτέραν ἂν τύχῃ τῶν χηλῶν  ἔχουσι   μείζω, ἴσας μέντοι ἀμφοτέρας οὐδέτερος
[4, 3]   τὸ πολὺ πάντες τὴν δεξιὰν  ἔχουσι   μείζω χηλὴν καὶ ἰσχυροτέραν. Εἴρηται
[4, 8]   τῶν χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν,  ἔχουσι   μέν, ἔχουσι δ´ ἀμυδρῶς· ὀστώδη
[4, 5]   τι ἔχουσιν ἐπὶ ταῖς ἀκάνθαις.  Ἔχουσι   μὲν οὖν ἅπαντες ᾠά, ἀλλ´
[4, 7]   προσδεῖται ἑτέρου ἐρείσματος. Δέρμα δ´  ἔχουσι   μέν, πάμπαν δὲ τοῦτο λεπτόν.
[4, 1]   ἐναίμων ζῴων, ὅσα τε κοινὰ  ἔχουσι   μέρη καὶ ὅσα ἴδια ἕκαστον
[4, 1]   μέντοι ἀλλὰ κύκλῳ· δέρμα δ´  ἔχουσι   πάντα τὰ μαλάκια περὶ ταύτην.
[4, 2]   οἱ μὲν κάραβοι ἐφ´ ἑκάτερα  ἔχουσι   πέντε σὺν ταῖς ἐσχάταις χηλαῖς·
[4, 1]   (Τοῖς δ´ ὥσπερ πτερυγίοις, οἷς  ἔχουσι   περὶ τὸ κύτος, νέουσιν. Ἐπὶ
[4, 9]   τῆς θαλάττης· τὰ γὰρ πτερύγια  ἔχουσι   πλατέα καὶ μακρά. (Ὥσπερ οὖν
[4, 1]   διαφέρουσιν· οἱ μὲν γὰρ ἄρρενες  ἔχουσι   πόρον ὑπὸ τὸν στόμαχον, ἀπὸ
[4, 5]   ἐστέρηνται γὰρ πάντες, καὶ οὐκ  ἔχουσι   σάρκα ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ δὲ
[4, 2]   πλάκας δ´ ἐν ὑπτίοις οὐκ  ἔχουσι,   τὰ δ´ ἐν τοῖς πρανέσιν
[4, 5]   γὰρ εὐθὺς ἔτι μικροὶ ὄντες  ἔχουσι   ταῦτα. Ἄλλα δὲ δύο γένη
[4, 2]   μόρια ὅσα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς  ἔχουσι,   ταῦτά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' (Συμβέβηκε
[4, 9]   γλῶττα πλατεῖα, καὶ ὅσα  ἔχουσι   τὴν γλῶτταν αὐτῶν λεπτήν. Ἔνια
[4, 11]   καὶ χαυλιόδοντας αἱ θήλειαι οὐκ  ἔχουσι   τῶν ὑῶν. Ἐν ἐνίοις δ´
[4, 8]   ἀκοῆς καὶ τῆς ὀσφρήσεως οὐδὲν  ἔχουσι   φανερὸν αἰσθητήριον· γὰρ ἄν
[4, 8]   τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν  ἔχουσι   φανερόν, ἁλίσκονται δὲ διὰ τὸ
[4, 8]   ἐν τῷ ὑγρῷ τὴν ἀκοὴν  ἔχουσι   χαλεπὸς καὶ μέγας καὶ βαρὺς
[4, 9]   πλεύμονα οὔτ´ ἀρτηρίαν καὶ φάρυγγα  ἔχουσι)   ψόφους δέ τινας ἀφιᾶσι καὶ
[4, 5]   πέντε μέρη διῃρημένη, πλήρης περιττώματος·  συνέχουσι   δὲ πάντες οἱ κόλποι αὐτῆς
[4, 4]   Προσφύονται δὲ ταῖς πέτραις, ὅταν  ἀποκλίνωσι   τὸ ἐπικάλυμμα· τοῦτο γὰρ ἔοικεν
[4, 4]   καὶ οἱ οἶστροι τὰ δέρματα  διατρυπῶσι   τῶν τετραπόδων, ἔτι τὴν ἰσχὺν
[4, 8]   γένος αὐτῶν, ἂν μὲν ἀψοφητὶ  προσπλεύσωσι,   λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας ἔτι,
[4, 8]   εἴρηται, κωλύουσι ψοφεῖν, ὅταν δὲ  κυκλώσωσι,   κελεύουσιν ἤδη βοᾶν καὶ ψοφεῖν·
[4, 8]   δελφίνων θήρας· (ὅταν γὰρ ἀθρόως  περικυκλώσωσι   τοῖς μονοξύλοις, ψοφοῦντες ἐξ αὐτῶν
[4, 3]   ἔτι δὲ κεφαλή, καὶ (εἴ  τι   ἄλλο μόριον. Ἔχουσι δ´ ὀφθαλμοὺς
[4, 10]   ὥστε καὶ τὸ δέλεαρ, (ὅ  τι   ἂν ἰχθύος ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ
[4, 6]   κατεσθίει. Καὶ ἀπολύεται δὲ γένος  τι   αὐτῶν, ἐάν τι προσπέσῃ
[4, 4]   αἵ τε πίνναι καὶ κόγχων  τι   γένος. Καὶ πάχει δὲ καὶ
[4, 4]   ἐστιν, οἷον κτεὶς καὶ κόγχων  τι   γένος, τὰ δ´ ἀρράβδωτα, οἷον
[4, 9]   ὅσων διῄρηται, οἷον τῶν τεττίγων  τι   γένος τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος.
[4, 1]   τὸ σαρκῶδες, ἐντὸς δ´ εἴ  τι   ἔχει στερεόν, καθάπερ καὶ τὰ
[4, 5]   καὶ σημεῖον δ´ ὅτι〉 ἀεί  τι   ἔχουσιν ἐπὶ ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι
[4, 8]   τρόπον· τιθέασι γὰρ τῶν ταριχηρῶν  τι   κεραμίων, ἐνθέντες εἰς τὸ στόμα
[4, 10]   καθεύδει καὶ ταῖς φοραῖς, ἄν  τι   κινηθῇ ἡσυχαζόντων αὐτῶν· φέρεται γὰρ
[4, 8]   ἔχοντα ταύτας πάσας, πλὴν εἴ  τι   πεπήρωται γένος ἕν, οἷον τὸ
[4, 6]   ὥσπερ τῆς χειρός· οὕτω κἄν  τι   προσπέσῃ αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει. Καὶ
[4, 6]   γένος τι αὐτῶν, ἐάν  τι   προσπέσῃ κατεσθίει καὶ ἐχίνους καὶ
[4, 6]   πέτρας ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν  τι   προσπέσῃ τῶν μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται
[4, 6]   ἐφ´ ἑκάτερα, καὶ διείργει μικρόν  τι   συνεχές· ἐν θατέρῳ δὲ τῶν
[4, 9]   ἀπολελυμένην οὐδὲ χείλη ὥστε ἄρθρον  τι   τῆς φωνῆς ποιεῖν. Τῶν δ´
[4, 8]   βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ μεγέθη καὶ  τί   τὸ γένος αὐτῶν, ἂν μὲν
[4, 1]   ἀφιᾶσι δεξάμενοι τῷ κύτει, ὅταν  τι   τῷ στόματι λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει δὲ
[4, 4]   πᾶσι τὸν αὐτὸν τρόπον· κἄν  τι   φοβηθῇ, συσπᾶται πάλιν εἰς τὸ
[4, 9]   δὲ τὴν γινομένην ἐν τῷ  ὕδατι   οἱ βάτραχοι οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν,
[4, 9]   κάτω σιαγόνα ποιήσας ἐπὶ τῷ  ὕδατι   περιτείνῃ τὴν ἄνω. Δοκεῖ δὲ
[4, 8]   δ´ ἐὰν μὲν σαπρῷ τις  δελέατι   δελεάσῃ τὸν κύρτον, οὐκ ἐθέλουσιν
[4, 8]   οὐδὲ πλησιάζειν, ἐὰν δὲ νεαρῷ  δελέατι   καὶ κεκνισωμένῳ, (εὐθὺς φερόμενοι πόρρωθεν
[4, 1]   λεπτὸν καὶ χονδρωδέστερον. Τῷ δὲ  σχήματι   διαφέρουσιν ἀλλήλων ὥσπερ καὶ τὰ
[4, 3]   καὶ τῷ πλάτει καὶ τῷ  ἐπικαλύμματι·   μεῖζον γὰρ τοῦτο ἔχει
[4, 1]   ἐγκέφαλον μικρόν. Ἐν δὲ τῷ  στόματί   ἐστι μικρὸν σαρκῶδες· (γλῶτταν δ´
[4, 1]   τῷ κύτει, ὅταν τι τῷ  στόματι   λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει δὲ τοῦτον ὁτὲ
[4, 2]   (ἐχομένην ὑμενώδη, ἧς πρὸς τῷ  στόματι   ὀδόντες εἰσὶ τρεῖς, οἱ μὲν
[4, 9]   μὲν τοῦ μυκτῆρος αὐτῷ τῷ  στόματι   πνευματῶδες ὥσπερ ὅταν ἄνθρωπος ἐκπνέῃ
[4, 2]   παραφυάδας λεπτὰς (οἱ πρὸς τῷ  στόματι   πόδες. Ὀδόντας δ´ ἔχει δύο
[4, 2]   δύο ἔχουσι) καὶ ἐν τῷ  στόματι   σαρκωδέστερον ἀντὶ γλώττης, εἶτα κοιλίαν
[4, 4]   τὴν μὲν ἐξωτάτω ἐν τῷ  στόματι   τοῦ ὀστράκου σάρκα στιφράν, τὰ
[4, 6]   τόπους τῷ ὑμένι καὶ τῷ  δέρματι   ἐκ τοῦ πλαγίου· καὶ
[4, 9]   διαλέγεται, ψοφεῖ δὲ τῷ ἔσω  πνεύματι,   οὐ τῷ θύραζε· οὐδὲν γὰρ
[4, 5]   καὶ τοῖς μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ  χρώματι   διαφέρει, καὶ ἄβρωτά ἐστιν ἐν
[4, 1]   καὶ τριχώδη ἄττα ἐν τῷ  σώματι.   Τῇ μὲν οὖν σηπίᾳ καὶ
[4, 5]   δ´ οὗτοι πελάγιοι καὶ σπάνιοι.  Ἔτι   αἱ ἐχινομῆτραι καλούμεναι, μεγέθει πάντων
[4, 8]   δὲ φεύγουσι θυμιωμένου τοῦ στύρακος.  (Ἔτι   δ´ αἱ σηπίαι καὶ οἱ
[4, 1]   μὲν βολίταιναν οἱ δ´ ὄζολιν.  (Ἔτι   δ´ ἄλλοι δύο ἐν ὀστρείοις,
[4, 1]   (μείζους οἱ πρόσγειοι τῶν πελαγίων)  ἔτι   δ´ ἄλλοι μικροί, ποικίλοι, οἳ
[4, 4]   γυμνόν, (οἷον τὰ καλούμενα τήθυα.  Ἔτι   δ´ αὐτῶν τῶν ὀστράκων διαφοραὶ
[4, 8]   ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον.  (Ἔτι   δ´ ἐν ταῖς θήραις τῶν
[4, 10]   γὰρ ὥσπερ ἐξ ὕπνου ὄντα.  Ἔτι   δ´ ἐν ταῖς πυρίαις ἁλίσκονται
[4, 8]   ψοφήσας πρότερον, φανεροί εἰσι φεύγοντες.  (Ἔτι   δ´ ἐν τοῖς ποταμοῖς εἰσιν
[4, 11]   καὶ δοκοῦσιν ἄριστοι οὗτοι εἶναι.  Ἔτι   δ´ ἔνια, καθάπερ ἐν τοῖς
[4, 10]   βλεφαρίδας, μύοντα ποιεῖται τὸν ὕπνον.  Ἔτι   δ´ ἐνυπνιάζειν φαίνονται οὐ μόνον
[4, 4]   τὸ ἔσχατον ἀπὸ τῆς κεφαλῆς.  Ἔτι   δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει ἐκ
[4, 2]   ὑγρότητα ἔχοντες ἐν αὑτοῖς ὠχράν,  ἔτι   δ´ ἠρτημένοι ἀμφότεροι ἐκ τοῦ
[4, 8]   τοῦ θείου ὀσμῆς πολλὰ ἀπόλλυται.  Ἔτι   δ´ οἱ μύρμηκες ὑπ´ ὀριγάνου
[4, 2]   πάγουροι καὶ οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι,  ἔτι   δ´ οἱ ποτάμιοι· οἱ δ´
[4, 8]   ἄλλου χάριν τῆς κνίσης.  Ἔτι   δ´ οἱ ῥυάδες ἰχθύες, ὅταν
[4, 2]   ὀδόντας δύο ἔχουσιν οἱ καρκίνοι.  Ἔτι   δ´ οἵ γε κάραβοι πόρον
[4, 8]   χαίρει καὶ τοῖς χυμοῖς ἕκαστα.  Ἔτι   δ´ ὅσα ἔχει στόμα, χαίρει
[4, 8]   αἴσθησιν ἔχει καὶ τῶν ψόφων,  ἔτι   δ´ ὀσμῆς καὶ χυμῶν. Τὴν
[4, 8]   ἀκούοντες ἐμπίπτουσι διὰ τὸν φόβον.  Ἔτι   δ´ ὅταν ἴδωσιν οἱ ἁλιεῖς
[4, 3]   τοῦ σώματος ἕν ἐστιν ἀδιόριστον,  ἔτι   δὲ κεφαλή, καὶ (εἴ τι
[4, 8]   ὥσπερ σάλπη τῇ κόπρῳ.  Ἔτι   δὲ πολλοὶ τῶν ἰχθύων διατρίβουσιν
[4, 10]   ἵπποι καὶ κύνες καὶ βόες,  ἔτι   δὲ πρόβατα καὶ αἶγες καὶ
[4, 1]   κεφαλήν τινες, οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες·  ἔτι   δὲ πτερύγια κύκλῳ περὶ τὸ
[4, 4]   (αὐτῶν, τὰ δ´ ἐλάττω τοὐναντίον)  ἔτι   δὲ σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ
[4, 7]   δ´ ἐστὶν ὀπισθόκεντρον δίπτερον μόνον.  Ἔτι   δὲ τὰ μὲν ἔχει τῶν
[4, 1]   γένος καὶ τὸ τῶν καρκίνων.  Ἔτι   δὲ τὰ ὀστρακόδερμα· τοιαῦτα δ´
[4, 1]   ἐστι τὸ ὀξὺ τῶν τεύθων,  ἔτι   δὲ τὸ κύκλῳ πτερύγιον περὶ
[4, 4]   καὶ πάντα τὰ καλούμενα ὄστρεα,  ἔτι   δὲ τὸ τῶν ἐχίνων γένος,
[4, 9]   κάπρος ἐν τῷ Ἀχελῴῳ,  ἔτι   δὲ χαλκὶς καὶ κόκκυξ·
[4, 7]   τοῦτο τῶν ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν.  Ἔτι   δὲ χηλὰς ἔχει τοῦτό τε
[4, 8]   προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας  ἔτι,   ἐὰν δέ τις τύχῃ ψοφήσας
[4, 7]   οὐκ ἔχει καυλὸν οὐδὲ σχίσιν.  Ἔτι   κεραίας πρὸ τῶν ὀμμάτων ἔχει
[4, 2]   τοῖς καρκίνοις τοῖς πλείστοις, καὶ  ἔτι   μᾶλλον. δ´ ἀστακὸς τὸ
[4, 5]   καὶ ἐλάττοσιν· καὶ γὰρ εὐθὺς  ἔτι   μικροὶ ὄντες ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα
[4, 10]   νέοις μὲν οὖσι καὶ παιδίοις  ἔτι   (πάμπαν οὐ γίνεται ἐνύπνιον, ἀλλ´
[4, 8]   μαλακόστρακα καὶ τὰ ὀστρακόδερμα καὶ  ἔτι   τὰ ἔντομα. (Τούτων δὲ τὰ
[4, 2]   ἐκτίκτουσιν (ἐκτὸς δὲ καὶ οὗτοι)  Ἔτι   τὰ θήλεα αὐτῶν παρὰ τὸ
[4, 4]   δὲ παχυχειλῆ, οἷον (τὰ λιμνόστρεα.  Ἔτι   τὰ μὲν κινητικὰ αὐτῶν ἐστιν,
[4, 4]   τὰ δέρματα διατρυπῶσι τῶν τετραπόδων,  ἔτι   τὴν ἰσχὺν τοῦτ´ ἔστι σφοδρότερον·
[4, 1]   πολυπόδων πλεκτάναι τηλικαῦται καὶ μείζους  ἔτι   τὸ μέγεθος. Ἔστι δὲ τὸ
[4, 2]   ἄρρην ἐλάττω καὶ οὐκ ἐπαλλάττοντα·  ἔτι   τοῦ μὲν ἄρρενος ἐν τοῖς
[4, 1]   δ´ εἰς τὴν ἄμμον ἐμπέσῃ,  οὐκέτι   δύναται κατέχειν. (Ἔχουσι δὲ διαφορὰν
[4, 4]   τοὐναντίον) ἔτι δὲ σκληρότητι καὶ  μαλακότητι   καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις
[4, 4]   δ´ ἐλάττω τοὐναντίον) ἔτι δὲ  σκληρότητι   καὶ μαλακότητι καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 7]   καὶ (διαφέρουσι μεγέθει τε καὶ  μικρότητι   καὶ τῷ τοὺς μὲν καλουμένους
[4, 4]   γένος. Καὶ πάχει δὲ καὶ  λεπτότητι   τῶν ὀστράκων διαφέρουσιν, ὅλων τε
[4, 9]   διάλεκτοι. μὲν οὖν φωνὴ  ὀξύτητι   (καὶ βαρύτητι μάλιστα ἐπίδηλος, τὸ
[4, 9]   μὲν οὖν φωνὴ ὀξύτητι (καὶ  βαρύτητι   μάλιστα ἐπίδηλος, τὸ δ´ εἶδος
[4, 8]   τὸ γένος αὐτῶν, ἂν μὲν  ἀψοφητὶ   προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας
[4, 2]   καὶ ἐν τῷ στόματι σαρκωδέστερον  ἀντὶ   γλώττης, εἶτα κοιλίαν τοῦ στόματος
[4, 1]   αὐτῶν οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ χρῆται  ἀντὶ   γλώττης. Μετὰ δὲ τοῦτο ἔξωθεν
[4, 5]   μέσῳ δὲ τούτων σῶμα σαρκῶδες  ἀντὶ   γλώττης. (Τούτου δ´ ἔχεται
[4, 7]   εἶδος καὶ τὸ μέγεθος, πλὴν  ἀντὶ   τῶν ὄρχεων πτερύγια (ἔχειν δύο,
[4, 10]   καὶ κεστρεὺς καὶ ὅσοι τοιοῦτοι  τριώδοντι   ἡμέρας πολλάκις διὰ τὸ καθεύδειν·
[4, 10]   δοκεῖ τῶν τοιούτων ληφθῆναι ἂν  τριώδοντι.   (Τὰ δὲ σελάχη οὕτω καθεύδει
[4, 1]   ἐκτείνων τοὺς πόδας· οὕτω δὲ  νέοντι   συμβαίνει προορᾶν μὲν (εἰς τὸ
[4, 5]   συνεχὲς ἀλλ´ ὅμοιον λαμπτῆρι μὴ  ἔχοντι   τὸ κύκλῳ δέρμα. (Ταῖς δ´
[4, 5]   ἐδώδιμοι αὐτῶν· καὶ σημεῖον δ´  ὅτι〉   ἀεί τι ἔχουσιν ἐπὶ ταῖς
[4, 8]   πόρρωθεν. Καὶ τῶν χυμῶν δ´  ὅτι   αἴσθησιν ἔχει, φανερὸν ἐκ τῶν
[4, 8]   ἀκριβῶς δοκεῖν ταύτην εἶναι γλῶτταν.  (Ὅτι   δ´ αἰσθάνονται γευόμενα, φανερόν· ἰδίοις
[4, 10]   τῶν ᾠοτοκούντων τοῦτο μὲν ἄδηλον,  ὅτι   δὲ καθεύδουσι, φανερόν. Ὁμοίως δὲ
[4, 8]   δὲ φέρει μέχρι τῶν βραγχίων.  Ὅτι   δὲ καὶ ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται,
[4, 11]   (πλεῖστα, τὰ δὲ πετραῖα πάντα.  Ὅτι   δὲ μακροβιώτεροι τῶν (ἰχθύων αἱ
[4, 3]   δὲ πρότερον καὶ περὶ ὀφθαλμῶν,  ὅτι   εἰς τὸ πλάγιον βλέπουσιν οἱ
[4, 3]   τῶν (χηλῶν καὶ τῶν ποδῶν,  ὅτι   ἔχουσι καὶ πῶς ἔχουσιν, εἴρηται
[4, 10]   τὸ οὐραῖον. Δῆλον δὲ γίνεται  ὅτι   καθεύδει καὶ ταῖς φοραῖς, ἄν
[4, 10]   τῶν τοιῶνδε μᾶλλον ἔστι τεκμήρασθαι  ὅτι   καθεύδουσιν· πολλάκις γὰρ ἔστιν ἐπιπεσόντα
[4, 8]   ἐν ταῖς θήραις τῶν ἰχθύων  ὅτι   μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον ποιεῖν
[4, 8]   (παραγγέλλουσί τε πᾶσι τοῖς ναύταις  ὅτι   μάλιστα σιγῇ πλεῖν, μέχρι περ
[4, 10]   ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τῶν ζῴων,  ὅτι   μὲν ὅσα (πεζὰ καὶ ἔναιμα
[4, 8]   καὶ καρηβαροῦντα ὑπὸ τοῦ ψόφου.  Ὅτι   μὲν οὖν ἀκούουσιν, ἐκ τῶν
[4, 8]   ἔχει φανερόν, (ὀσφραίνεται δ´ ὀξέως.  Ὅτι   μὲν οὖν πάσας τὰς αἰσθήσεις
[4, 11]   οὐδέν, ἀλλ´ οἱ μὲν φάσκοντες  (ὅτι   τριχώδη καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί
[4, 10]   τὰ ἔντομα δὲ τῶν ζῴων  ὅτι   τυγχάνει ὕπνου, διὰ τοιούτων σημείων
[4, 2]   (Τῶν δὲ μαλακοστράκων ἓν μέν  ἐστι   γένος τὸ τῶν καράβων, καὶ
[4, 4]   καὶ αἱ μυῖαι· τοῦτο δ´  ἐστὶ   (γλωττοειδές. Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ
[4, 4]   Τῶν δ´ ἄλλων τὰ μέν  ἐστι   δίθυρα τὰ δὲ μονόθυρα· λέγω
[4, 6]   ἐστιν. (Γένη δὲ τῶν ἀκαληφῶν  ἐστι   δύο, αἱ μὲν ἐλάττους καὶ
[4, 3]   μακροί. Καὶ ἐπὶ τούτων ἐπικαλύμματά  ἐστι   δύο, ὧν μεταξύ ἐστιν οἷά
[4, 1]   ταῖς θηλείαις δύο τε ταῦτ´  ἐστὶ   καὶ ἄνω. (Ἀμφοτέροις δ´ ὑπὸ
[4, 11]   καὶ φυτοῖς τὸ μὲν τίκτον  ἐστὶ   καὶ γεννῶν, τὸ δ´ ὀχεῦον
[4, 4]   κάτω τοῦ θώρακος μαλακὸν ἅπαν  ἐστὶ   καὶ διοιγόμενον ὠχρὸν ἔνδοθεν. Ἀπὸ
[4, 4]   μέρος. Τὸ δ´ ἐντὸς σαρκῶδές  ἐστι,   καὶ ἐν τούτῳ τὸ στόμα.
[4, 1]   (τὰ γὰρ ἄλλα πάντα δικότυλά  ἐστι)   καὶ ἣν καλοῦσιν οἱ μὲν
[4, 9]   ἔνια δ´ ἑτέραν. Πολύφωνα δ´  ἐστὶ   καὶ λαλίστερα τὰ ἐλάττω τῶν
[4, 1]   καὶ ταὐτὸ δὲ γένος αὐτῶν  ἐστι   καὶ (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον, οἷον
[4, 9]   καὶ πλεύμονα (ὅσα μὲν ᾠοτόκα  ἐστὶ   καὶ τετράποδα, ἀφίησι μὲν φωνήν,
[4, 7]   δ´ πτῆσις αὐτῶν (ἁπάντων  ἐστί,   καὶ τὸ πτερὸν οὐκ ἔχει
[4, 9]   ἔχει. Φωνὴ καὶ ψόφος ἕτερόν  ἐστι,   καὶ τρίτον διάλεκτος. Φωνεῖ μὲν
[4, 2]   (Γένη δὲ πλείω τῶν καρίδων  ἐστὶ   καὶ τῶν καρκίνων, τῶν μὲν
[4, 5]   συνεχὲς τοῦ ἐχίνου τὸ στόμα  ἐστί,   κατὰ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν οὐ
[4, 4]   ἄλληλά εἰσιν. Τὰ μὲν γάρ  ἐστι   λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν καὶ μύες
[4, 4]   οὐδὲ πόρον, ἀλλ´ ἐν ὑμένι  ἐστὶ   λεπτῷ, κοιλότητα ἔχον ἐν ἑαυτῷ
[4, 8]   δὲ λοιπὰ γένη τῶν ζῴων  ἐστὶ   μὲν τέτταρα διῃρημένα εἰς γένη,
[4, 1]   γὰρ σήπιον (ἰσχυρὸν καὶ πλατύ  ἐστι,   μεταξὺ ἀκάνθης καὶ ὀστοῦ, ἔχον
[4, 6]   (ὀστράκῳ πᾶν, τὸ δ´ ὄστρακόν  ἐστι   μεταξὺ δέρματος καὶ ὀστράκου, διὸ
[4, 1]   μικρόν. Ἐν δὲ τῷ στόματί  ἐστι   μικρὸν σαρκῶδες· (γλῶτταν δ´ οὐκ
[4, 10]   τὰ τοιαῦτα. Βραχύυπνα μὲν οὖν  ἐστι   πάντα ταῦτα, φαίνεται δὲ καθεύδοντα.
[4, 4]   μέν τινα παραπλήσιος φύσις  ἐστὶ   πάντων, καὶ μάλιστα τῶν στρομβωδῶν
[4, 4]   γὰρ μήκων, ὥσπερ εἴρηται, περίττωμά  ἐστι   πᾶσιν ἐν ὑμένι. Τὸ δὲ
[4, 8]   πόρρωθεν εἰσδύνουσιν. Μάλιστα δὲ φανερόν  ἐστι   περὶ τῶν εἰρημένων ἐπὶ τῶν
[4, 5]   ἀρχῆς τῶν ὀδόντων ἤρτηται,  ἐστι   πικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα. Ἐν
[4, 11]   μακροβιώτερα τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν  ἐστι,   πλὴν ἡμίονος, τούτων δ´ αἱ
[4, 7]   (Ὅσα δὲ μακρὰ καὶ πολύποδά  ἐστι,   πολὺν χρόνον ζῇ διαιρούμενα, καὶ
[4, 2]   χρῶμα ἐρυθρά, ὧν πρόσφυσίς  ἐστι   πρὸς τῇ κοιλίᾳ καὶ τοῦ
[4, 2]   ὧν ὑποκάτω δύο (ἄττα ψαθυρά  ἐστι   προσηρτημένα τῷ ἐντέρῳ θορικά. Ταῦτα
[4, 8]   ἐνίοις τῶν ἰχθύων οὐρανός  ἐστι   σαρκώδης, οἷον τῶν ποταμίων ἐν
[4, 2]   Τὰ δ´ ὄμματα πάντων τούτων  ἐστὶ   σκληρόφθαλμα, καὶ κινεῖται καὶ ἐκτὸς
[4, 6]   πλαγίου· καὶ προσπέφυκε, ταύτῃ  ἐστὶ   στενότερον ἐφ´ ἑκάτερα, οἷς τείνει
[4, 1]   πλεκτανῶν. Ταύτης δὲ τὸ μέν  ἐστι   στόμα, ἐν ἔνεισι δύο
[4, 11]   ἐν φυτοῖς τὰ μὲν εὔφορά  ἐστι   τὰ δ´ ἄλλ´ ἄφορα, οὕτω
[4, 4]   ἀλλ´ εὐαπόλυτόν ἐστιν. Προμηκέστερα δ´  ἐστὶ   τὰ ἐν τοῖς στρόμβοις τῶν
[4, 11]   τοῖς ἐντόμοις καὶ τοῖς ἰχθύσιν  ἐστὶ   τὰ μὲν ὅλως οὐκ ἔχοντα
[4, 8]   ἐνίοις (καὶ) τὰ αἰσθητήρια φανερώτατά  ἐστι,   τὰ μὲν τῶν ὀμμάτων καὶ
[4, 1]   τευθίδι καὶ τῷ τεύθῳ ἐντός  ἐστι   τὰ στερεὰ ἐν τῷ πρανεῖ
[4, 2]   τῆς σηπίας προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´  ἐστὶ   ταῦτα ὥσπερ τοῦ κήρυκος
[4, 9]   (διάλεκτος δ´ τῆς φωνῆς  ἐστι   τῇ γλώττῃ διάρθρωσις. Τὰ μὲν
[4, 2]   ἔξοδον τοῦ περιττώματος· οὗτος δ´  ἐστὶ   τῇ μὲν θηλείᾳ ὑστερικός, τῷ
[4, 1]   τὸ κύκλῳ πτερύγιον περὶ ἅπαν  ἐστὶ   τὸ κύτος· τῇ δὲ τευθίδι
[4, 6]   περιττωματικόν. Χρῶμα δὲ τοῦ τηθύου  ἐστὶ   (τὸ μὲν ὠχρὸν τὸ δ´
[4, 1]   τευθίδων τεῦθος· πλατύτερον γάρ  ἐστι   τὸ ὀξὺ τῶν τεύθων, ἔτι
[4, 2]   μὲν ἔξωθεν πενταχῇ, καὶ ἕκτον  ἐστὶ   τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον, πέντε
[4, 5]   ὄντα ἐν ἅπασιν (πέντε γάρ  ἐστι   τὸ πλῆθος) καὶ περιττά. Ἄνω
[4, 6]   ὀστρακῶδες· ἐν δὲ τούτῳ αὐτό  ἐστι   τὸ σαρκῶδες τοῦ τηθύου, οὐδενὶ
[4, 1]   οὐ θραυστὸν ἀλλὰ θλαστόν, οἷόν  ἐστι   τό τε τῶν καράβων γένος
[4, 4]   τοῖς νηρείταις. Ἕτερον δὲ γένος  ἐστὶ   τὸ τῶν νηρειτῶν, τὰ μὲν
[4, 4]   (ὡς μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν ὅμοιόν  ἐστι   τοῖς ἀράχναις, πλὴν τὸ κάτω
[4, 7]   Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν μαλακόν  ἐστι,   τοῖς δ´ ἔχει ἰσχὺν πολλήν,
[4, 2]   θηλείας πρῶτος ποὺς δίκρους  ἐστί,   τοῦ δ´ ἄρρενος μῶνυξ, καὶ
[4, 1]   στόμα ἔντερον λεπτόν· παχύτερον δ´  ἐστὶ   τοῦ στομάχου τὸ ἔντερον. Σπλάγχνον
[4, 7]   κάραβοι. Ὅσα δὲ πηδητικὰ αὐτῶν  ἐστι,   τούτων τὰ μὲν ἔχει τὰ
[4, 7]   Πάντων μὲν οὖν κοινὰ μέρη  ἐστὶ   τρία, κεφαλή τε καὶ τὸ
[4, 4]   καρκίνιον τρόπον μέν τινα κοινόν  ἐστι   τῶν τε μαλακοστράκων καὶ τῶν
[4, 8]   οὖν ἀκούουσιν, ἐκ τῶν τοιούτων  ἐστὶ   φανερόν· (εἰσὶ δέ τινες οἵ
[4, 10]   τυγχάνει ὕπνου, διὰ τοιούτων σημείων  ἐστὶ   φανερόν· ἡσυχάζουσί τε γὰρ καὶ
[4, 4]   μήκωνος, καὶ ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον  (ἔστι   γὰρ μήκων οἱονεὶ περίττωμα
[4, 4]   μὲν ἄλλοις ἐστὶν ἐκ πλαγίου·  ἔστι   γὰρ πόρος (πορεύεται ἔξω·
[4, 9]   οὐχ ὁμοίως δὲ τοῖς εἰρημένοις·  ἔστι   γὰρ τούτῳ φωνή· ἔχει γὰρ
[4, 4]   ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον οἱ σωλῆνες.  Ἔστι   δ´ ὅλα περιέχεται τῷ
[4, 1]   αὐτῶν καὶ ἐξ ἄκρου δικρόα  (ἔστι   δ´ αὕτη ἐπὶ τῇ ῥάχει·
[4, 1]   ἔστιν ἰδεῖν τὸ φαινόμενον κύτος.  Ἔστι   δ´ αὐτοῦ σὰρξ σχιστή,
[4, 7]   τῇ κοιλίᾳ οὐκ ἴσχει περίττωμα.  Ἔστι   δ´ αὐτῶν πλείω εἴδη, καὶ
[4, 7]   τὰ δὲ τεττιγόνια μὴ ἔχειν.  Ἔστι   δ´ ἔνια ζῷα περιττὰ καὶ
[4, 1]   καὶ ἔξω σκληρόν ἐστιν αὐτῶν.  Ἔστι   δ´ ἔντομα καὶ ἄπτερα, οἷον
[4, 1]   καὶ ἀνόμοια περιείληφεν εἴδη ζῴων.  Ἔστι   δ´ ἔντομα ὅσα κατὰ τοὔνομά
[4, 2]   ὑστερικός, τῷ δ´ ἄρρενι θορικός.  Ἔστι   δ´ πόρος οὗτος πρὸς
[4, 11]   καὶ τίκτειν λέγονται καὶ κύειν.  Ἔστι   δ´ οὐδὲν ἄρρεν καὶ θῆλυ
[4, 4]   ἀλλ´ αὐτῆς τῆς σαρκὸς ἐπανοιδεῖ·  ἔστι   δ´ οὐκ ἐπὶ ταὐτὸ τῷ
[4, 1]   ῥάβδοις, καὶ τὸ ὀρροπύγιον ὀξύτερον.  Ἔστι   δὲ γένη πλείω πολυπόδων, ἓν
[4, 5]   οὐδεμίαν· τὰ δὲ μέλανα πάντες.  (Ἔστι   δὲ γένη πλείω τῶν ἐχίνων,
[4, 1]   δὲ τῶν ἀναίμων νῦν λεκτέον.  Ἔστι   δὲ γένη ταῦτα πλείω, ἓν
[4, 2]   διὰ τὸ μὴ ἔχειν νομήν.  Ἔστι   δὲ (καὶ ἕτερον γένος μικρὸν
[4, 6]   μὲν ὠχρὸν τὸ δ´ ἐρυθρόν.  Ἔστι   δὲ καὶ τὸ τῶν ἀκαληφῶν
[4, 4]   ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει ἐκ γενετῆς.  Ἔστι   δὲ πάντα τὰ στρομβώδη ῶν
[4, 1]   κύτος· τῇ δὲ τευθίδι ἐλλείπει.  Ἔστι   δὲ πελάγιον, ὥσπερ καὶ
[4, 1]   πρὸς τὸ κάτω τοῦ κύτους·  ἔστι   δὲ πρὸς τείνει, ὅμοιον
[4, 11]   ἁλίσκεσθαι τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων.  Ἔστι   δὲ τὰ μὲν ἄνω καὶ
[4, 7]   ἄλλοις μορίοις καὶ πτερὰ ἔχει.  (Ἔστι   δὲ τὰ μὲν δίπτερα αὐτῶν,
[4, 1]   καὶ μείζους ἔτι τὸ μέγεθος.  Ἔστι   δὲ τὸ γένος ὀλίγον τῶν
[4, 7]   ἐντόμων λεκτέον τὸν αὐτὸν τρόπον.  Ἔστι   δὲ τοῦτο τὸ γένος πολλὰ
[4, 7]   διὰ τὸ σπάνια εἶναι οὐκ  ἔστι   θεῖναι εἰς γένος. Ἤδη γάρ
[4, 9]   ἀπολελυμένην, οὐ διαλέγεται. Ψοφεῖν δ´  ἔστι   καὶ ἄλλοις μορίοις. Τὰ μὲν
[4, 10]   κατὰ μὲν τὰ ὄμματα οὐκ  ἔστι   λαβεῖν (οὐδὲν γὰρ ἔχει βλέφαρα
[4, 4]   τετραπόδων, ἔτι τὴν ἰσχὺν τοῦτ´  ἔστι   σφοδρότερον· τῶν γὰρ δελεάτων τὰ
[4, 10]   Ἀλλ´ ἐκ τῶν τοιῶνδε μᾶλλον  ἔστι   τεκμήρασθαι ὅτι καθεύδουσιν· πολλάκις γὰρ
[4, 11]   τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις  ἔστι   τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´
[4, 11]   (ἐν μὲν τοῖς τετράποσι πᾶσιν  ἔστι   τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´
[4, 2]   μεγάλους καὶ κοίλους, ἐν οἷς  ἔνεστι   χυμὸς ὅμοιος τῇ μύτιδι, μεταξὺ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009