Livre, chapitre
[4, 8]	σπηαίου περιαλείφουσι ταριχηραῖς ὀσμαῖς, πρὸς	ἃς	ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ καὶ
[4, 2]	εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν οὖν ἐστιν	ἃς	καλοῦσι μαίας, (δεύτερον δ´ οἵ
[4, 8]	δ´ αἱ πλεῖσται, καὶ παρ´	ἃς	οὐδεμία φαίνεται ἴδιος ἑτέρα, πέντε
[4, 8]	τὴν ἀκοὴν ἔχουσι χαλεπὸς καὶ	μέγας	καὶ βαρὺς φαίνεται πᾶσιν. Ὃ
[4, 10]	οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες τὰς	πτέρυγας·	καὶ δελφῖνός γε καὶ ῥέγχοντος
[4, 8]	ἐδάφει τῆς θαλάττης ποιοῦνται τὰς	διαγωγάς.	Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως.
[4, 2]	τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι δὲ καὶ	παραφυάδας	λεπτὰς (οἱ πρὸς τῷ στόματι
[4, 1]	τευθίδες (καὶ οἱ τεῦθοι δύο	προβοσκίδας	μακράς, ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας
[4, 4]	καὶ λεπτούς. Ἔχουσι δὲ καὶ	προβοσκίδας,	ὥσπερ καὶ αἱ μυῖαι· τοῦτο
[4, 10]	αἴσθησιν. Πάντα γὰρ ὅσα ἔχει	βλεφαρίδας,	μύοντα ποιεῖται τὸν ὕπνον. Ἔτι
[4, 11]	αἱ κνῆμαι λεπτότεραι· τοὺς δὲ	πόδας	γλαφυρωτέρους, ὅσα τὰ μόρια ταῦτ´
[4, 2]	ἃ καὶ ἐκτίκτουσιν αἱ θήλειαι.	(Πόδας	δ´ οἱ μὲν κάραβοι ἐφ´
[4, 4]	πλείω, τούτων δ´ ἐχομένους δύο	πόδας	δικρόους, οἷς προσάγεται, καὶ ἄλλους
[4, 1]	ἡ τευθίς. (Μετὰ δὲ τοὺς	πόδας	ἡ κεφαλή ἐστιν ἁπάντων ἐν
[4, 1]	τῆς γαστρὸς εἶναι τὴν κεφαλήν.	Πόδας	μὲν οὖν ὀκτὼ πάντ´ ἔχει,
[4, 1]	τὴν καλουμένην κεφαλήν, ἐκτείνων τοὺς	πόδας·	οὕτω δὲ νέοντι συμβαίνει προορᾶν
[4, 2]	δὲ καὶ προσάγεται τοὺς δύο	πόδας	πρὸς τὸ στόμα τοὺς δασεῖς.
[4, 2]	Ἔχει δὲ τοὺς μὲν ὑποκάτω	πόδας	τοὺς ἄχρι τῶν μεγάλων ὀκτώ,
[4, 5]	ἄλλο γένος μεγέθει μὲν μικρόν,	ἀκάνθας	δὲ μεγάλας ἔχει καὶ σκληράς,
[4, 2]	τοῖς μεγάλοις ποσὶ τὰ ἔξωθεν	ἀκάνθας	ἔχει μείζους. Τῆς (δὲ θηλείας
[4, 5]	καὶ τὰ ὄστρακα καὶ τὰς	ἀκάνθας	καὶ τὰ ᾠά, μείζους δὲ
[4, 2]	μὲν οὖν ἐστιν ἃς καλοῦσι	μαίας,	(δεύτερον δ´ οἵ τε πάγουροι
[4, 2]	λεῖα. Ὁμοίως δ´ ἔχουσιν ἀμφότερα	κεραίας	δύο πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας
[4, 7]	ἔχει καυλὸν οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι	κεραίας	πρὸ τῶν ὀμμάτων ἔχει ἔνια,
[4, 2]	πάντ´ ἔχει ταῦτα. Τὰς δ´	ἰδίας	ἤδη διαφορὰς καθ´ ἕκαστον δεῖ
[4, 2]	ὁ τοῦ ἄρρενος ἢ τῆς	θηλείας·	ἀμφότεροι γάρ εἰσι λεπτοὶ καὶ
[4, 1]	τ´ ἔχει ὁ ἄρρην τῆς	θηλείας,	καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ τὸ
[4, 2]	τῆς θηλείας· τῆς μὲν γὰρ	θηλείας	ὁ πρῶτος ποὺς δίκρους ἐστί,
[4, 9]	ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς	θηλείας	πρὸς τὴν ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ
[4, 2]	ἀκάνθας ἔχει μείζους. Τῆς (δὲ	θηλείας	πρὸς τὸν ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ
[4, 2]	ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα, τῆς δὲ	θηλείας	ταῦτα μικρὰ καὶ λεῖα. Ὁμοίως
[4, 2]	ὁ κάραβος ὁ ἄρρην τῆς	θηλείας·	τῆς μὲν γὰρ θηλείας ὁ
[4, 3]	Διαφέρει δ´ ὁ ἄρρην τῆς	θηλείας	τῷ τε μεγέθει καὶ τῷ
[4, 11]	λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος ἐγχέλυος καὶ	θηλείας	τῷ τὸν μὲν μείζω κεφαλὴν
[4, 4]	τῷ ἐπὶ θάτερα κύκλῳ τῆς	περιφερείας	ἐστίν, ὥσπερ καὶ τὸ λευκὸν
[4, 2]	πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας καὶ	τραχείας,	καὶ ἄλλα κεράτια μικρὰ ὑποκάτω
[4, 8]	θείου περιπαττομένων λείων ἐκλείπουσι τὰς	μυρμηκίας,	καὶ ἐλαφείου κέρατος θυμιωμένου τὰ
[4, 10]	τισι τῶν τοιούτων προϊούσης τῆς	ἡλικίας	ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ μετὰ ταῦτα
[4, 11]	λέγουσιν. Οὔτε γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ	ᾠοτοκίας	οὐδὲν τῶν τοιούτων, ᾠὸν δ´
[4, 2]	κάραβοι μικρὸν στόμαχον πρὸ τῆς	κοιλίας,	εἶτ´ ἐκ ταύτης ἔντερον εὐθύ.
[4, 2]	δ´ εἷς ὑποκάτω. Τῆς δὲ	κοιλίας	ἐκ τοῦ πλαγίου ἔντερον ἁπλοῦν
[4, 4]	ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ δὲ τῆς	κοιλίας	(στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι τῆς
[4, 4]	στόματος πόρος εἷς ἄχρι τῆς	κοιλίας·	τῆς δὲ περιττώσεως οὐ δῆλος
[4, 4]	θαλαττίοις. Παρύφανται δ´ ἀπὸ τῆς	κοιλίας	τῷ στομάχῳ ἐν τοῖς μεγάλοις
[4, 8]	πλύμα τῶν ἰχθύων, ἢ τῆς	ἀντλίας	ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς
[4, 1]	ὀστράκου, ἀλλ´ ἔνεστιν ὥσπερ ὁ	κοχλίας,	καὶ ἔξω ἐνίοτε τὰς πλεκτάνας
[4, 4]	καὶ ὀδόντας ἔνια, οἷον ὁ	κοχλίας,	ὀξεῖς καὶ μικροὺς καὶ λεπτούς.
[4, 1]	Καὶ ἄλλος ἐν ὀστράκῳ οἷον	κοχλίας,	ὃς οὐκ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ
[4, 8]	χαίρει χυμοῖς, καὶ τὸ τῆς	ἀμίας	λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ καὶ τὸ
[4, 9]	ἀηδὼν νεοττὸν προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ	ὁμοίας	φύσει τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ
[4, 2]	καὶ τὴν σύστασιν ταῖς τῆς	σηπίας	προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ ταῦτα
[4, 5]	ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς	στραγγουρίας	τινές. (Περὶ δὲ Τορώνην εἰσὶν
[4, 8]	φαίνεται τοὺς μεγάλους, οἷον τὰς	εἰρεσίας	τῶν τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως
[4, 2]	γαστέρα, τὰ ἄκρα (ἔχοντας πλατέα·	πλάκας	δ´ ἐν ὑπτίοις οὐκ ἔχουσι,
[4, 2]	τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον, πέντε	πλάκας	ἔχον· τὰ (δ´ ἐντός, εἰς
[4, 2]	καὶ αἱ καρίδες καὶ τὰς	ἑλίκας.	Ἰδίᾳ δ´ ἔχει ὁ ἄρρην
[4, 4]	γένος, τὸ μὲν σαρκῶδες, ὅσα	σάρκας	ἔχει, ὁμοίως ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις
[4, 5]	μεγέθει μὲν μικρόν, ἀκάνθας δὲ	μεγάλας	ἔχει καὶ σκληράς, γίνεται δ´
[4, 2]	κεραίας δύο πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν	μεγάλας	καὶ τραχείας, καὶ ἄλλα κεράτια
[4, 2]	αἱ δὲ χηλαί, ὅσα ἔχει	χηλάς,	εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει δ´
[4, 7]	ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι δὲ	χηλὰς	ἔχει τοῦτό τε καὶ τὸ
[4, 2]	διαφέρουσι τῶν καράβων τῷ ἔχειν	χηλὰς	καὶ ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ
[4, 2]	καράβων τῷ ἔχειν χηλὰς καὶ	ἄλλας	τινὰς διαφορὰς οὐ πολλάς. Ἓν
[4, 2]	καὶ ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ	πολλάς.	Ἓν δὲ τὸ τῶν καρίδων,
[4, 4]	δὲ πρὸς αὑτὰ (διαφορὰς ἔχει	πολλὰς	καὶ κατὰ τὰ ὄστρακα καὶ
[4, 1]	ἔντομα ὅσα κατὰ τοὔνομά ἐστιν	ἐντομὰς	ἔχοντα ἢ ἐν τοῖς ὑπτίοις
[4, 4]	τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει δ´	ἐντομὰς	ὥσπερ τὸ ἐν τῷ καράβῳ
[4, 8]	(πρὸς ἃ γὰρ διὰ τὰς	ὀσμὰς	προσέρχεται κρίναντα, τούτων χαίρει καὶ
[4, 1]	κοχλίας, καὶ ἔξω ἐνίοτε τὰς	πλεκτάνας	προτείνει. Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 4]	γὰρ καὶ πέτεσθαι λέγουσι τοὺς	κτένας,	ἐπεὶ καὶ ἐκ τοῦ ὀργάνου
[4, 6]	προσπέσῃ κατεσθίει καὶ ἐχίνους καὶ	κτένας.	Περίττωμα δὲ παντελῶς οὐδὲν φαίνεται
[4, 9]	καὶ φάρυγγα ἔχουσι) ψόφους δέ	τινας	ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς οὓς λέγουσι
[4, 2]	τῷ ἔχειν χηλὰς καὶ ἄλλας	τινὰς	διαφορὰς οὐ πολλάς. Ἓν δὲ
[4, 1]	μεταξὺ τῶν ποδῶν ὑμὴν διατέταται	πᾶς·	ἐὰν δ´ εἰς τὴν ἄμμον
[4, 4]	νέμεται δ´ ἀπολυομένη καὶ ἡ	λεπάς.	Κοινὸν δὲ καὶ τούτων καὶ
[4, 4]	δὲ σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον ἡ	λεπάς.	Τῶν δὲ διθύρων τὰ μέν
[4, 2]	ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους γὰρ ἔχει	τέτταρας	ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´ ἄλλους ἐχομένους
[4, 2]	ἐκ μὲν τοῦ κάτω μέρους	τέτταρας	καὶ συνεχεῖς, ἄνωθεν δὲ τρεῖς
[4, 8]	ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς τείνοντες τὰς	ἕδρας	τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´ εἰς
[4, 10]	τῆς νυκτὸς μᾶλλον ἢ τῆς	ἡμέρας	οὕτως ὥστε βαλλόντων μὴ κινεῖσθαι.
[4, 10]	κεστρεὺς καὶ ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι	ἡμέρας	πολλάκις διὰ τὸ καθεύδειν· εἰ
[4, 2]	χηλῶν ἔχουσι μείζω, ἴσας μέντοι	ἀμφοτέρας	οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν δὲ θάλατταν
[4, 8]	καὶ ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων	θήρας·	(ὅταν γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς
[4, 8]	ὅπερ ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων	θήρας·	ψοφοῦσι γὰρ λίθοις, ἵνα φοβηθέντες
[4, 5]	ἀκάνθας δὲ μεγάλας ἔχει καὶ	σκληράς,	γίνεται δ´ ἐκ τῆς θαλάττης
[4, 8]	ὀσφρήσεως· τὰ μὲν γὰρ ἔχει	μυκτῆρας,	τὰ δὲ τοὺς πόρους τῆς
[4, 10]	ἰχθύες, εἰ μὴ διὰ τοὺς	φθεῖρας	καὶ τοὺς καλουμένους ψύλλους, κἂν
[4, 1]	(καὶ οἱ τεῦθοι δύο προβοσκίδας	μακράς,	ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας δικότυλον,
[4, 4]	σκληρόν. Αὐτὰ δὲ πρὸς αὑτὰ	(διαφορὰς	ἔχει πολλὰς καὶ κατὰ τὰ
[4, 2]	ταῦτα. Τὰς δ´ ἰδίας ἤδη	διαφορὰς	καθ´ ἕκαστον δεῖ θεωρεῖν. (Οἱ
[4, 2]	ἔχειν χηλὰς καὶ ἄλλας τινὰς	διαφορὰς	οὐ πολλάς. Ἓν δὲ τὸ
[4, 4]	τῶν ζῴων τοιαύτας ἔχει τὰς	διαφοράς·	τῶν δ´ ἐντὸς τρόπον μέν
[4, 6]	τε ταῖς ἀλέαις εἰς τὰς	πέτρας	εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ μὲν οὖν
[4, 8]	ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες τὰς	πέτρας	λίθοις· τὰ δ´ ἐκπίπτει παραφερόμενα
[4, 6]	μέσῳ, καὶ ζῇ ἀπὸ τῆς	πέτρας	ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν τι
[4, 1]	βαλλόμεναι πρός τινα πέτραν ὥσπερ	ἀγκύρας	ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´ ὥσπερ πτερυγίοις,
[4, 8]	τῶν δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ τῆς	πορφύρας·	αὕτη γὰρ δελεάζεται τοῖς σαπροῖς,
[4, 8]	ᾠοτόκα, πάντα φαίνεται ἔχοντα ταύτας	πάσας,	πλὴν εἴ τι πεπήρωται γένος
[4, 8]	δ´ ὀξέως. Ὅτι μὲν οὖν	πάσας	τὰς αἰσθήσεις ἔχει ταῦτα τὰ
[4, 8]	μαλακόστρακα καὶ τὰ ἔντομα ἔχει	πάσας	τὰς αἰσθήσεις· καὶ γὰρ ὄψιν
[4, 9]	ὅταν ἰσοχειλῆ τὴν κάτω σιαγόνα	ποιήσας	ἐπὶ τῷ ὕδατι περιτείνῃ τὴν
[4, 8]	ἔτι, ἐὰν δέ τις τύχῃ	ψοφήσας	πρότερον, φανεροί εἰσι φεύγοντες. (Ἔτι
[4, 2]	τύχῃ τῶν χηλῶν ἔχουσι μείζω,	ἴσας	μέντοι ἀμφοτέρας οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν
[4, 1]	προβοσκίδας μακράς, ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα	ἐχούσας	δικότυλον, αἷς προσάγονταί τε καὶ
[4, 8]	ὀξέως. Ὅτι μὲν οὖν πάσας	τὰς	αἰσθήσεις ἔχει ταῦτα τὰ ζῷα,
[4, 8]	καὶ τὰ ἔντομα ἔχει πάσας	τὰς	αἰσθήσεις· καὶ γὰρ ὄψιν ἔχει
[4, 5]	θαλάττιοι καὶ τὰ ὄστρακα καὶ	τὰς	ἀκάνθας καὶ τὰ ᾠά, μείζους
[4, 2]	ἢ ἐλάττω πάντ´ ἔχει ταῦτα.	Τὰς	δ´ ἰδίας ἤδη διαφορὰς καθ´
[4, 8]	τῷ ἐδάφει τῆς θαλάττης ποιοῦνται	τὰς	διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[4, 4]	τούτων τῶν ζῴων τοιαύτας ἔχει	τὰς	διαφοράς· τῶν δ´ ἐντὸς τρόπον
[4, 8]	καὶ ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς τείνοντες	τὰς	ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´
[4, 8]	φεύγοντα φαίνεται τοὺς μεγάλους, οἷον	τὰς	εἰρεσίας τῶν τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι
[4, 2]	ᾠὸν καὶ αἱ καρίδες καὶ	τὰς	ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´ ἔχει ὁ
[4, 9]	οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται	τὰς	θηλείας πρὸς τὴν ὀχείαν· εἰσὶ
[4, 8]	καὶ θείου περιπαττομένων λείων ἐκλείπουσι	τὰς	μυρμηκίας, καὶ ἐλαφείου κέρατος θυμιωμένου
[4, 8]	αὐτῶν· (πρὸς ἃ γὰρ διὰ	τὰς	ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα, τούτων χαίρει
[4, 6]	πονοῦσαί τε ταῖς ἀλέαις εἰς	τὰς	πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ μὲν
[4, 8]	ὑπὸ ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες	τὰς	πέτρας λίθοις· τὰ δ´ ἐκπίπτει
[4, 1]	ὁ κοχλίας, καὶ ἔξω ἐνίοτε	τὰς	πλεκτάνας προτείνει. Περὶ μὲν οὖν
[4, 10]	δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες	τὰς	πτέρυγας· καὶ δελφῖνός γε καὶ
[4, 5]	πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται πρὸς	τὰς	στραγγουρίας τινές. (Περὶ δὲ Τορώνην
[4, 7]	καὶ τῷ τοὺς μὲν καλουμένους	ἀχέτας	ὑπὸ τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ
[4, 8]	συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες. Καὶ τοὺς	νηρείτας	δ´ οἱ θηρεύοντες οὐ κατὰ
[4, 2]	καὶ οἱ καρκίνοι δέκα τοὺς	πάντας	σὺν ταῖς χηλαῖς. Τῶν δὲ
[4, 2]	πλὴν ὁ μὲν δεξιὸς μικροὺς	ἅπαντας	καὶ καρχαρόδοντας, ὁ δ´ ἀριστερὸς
[4, 8]	ἔν τινι τόπῳ πολλοὺς ἀθρόους	ὄντας,	ἐκ τοσούτου τόπου τεκμαιρόμενοι τὰ
[4, 8]	ζῴων τοὺς ἰχθῦς, ἐκ τοῦ	διατρίβοντας	περὶ τὴν θάλατταν ἐντυγχάνειν τοιούτοις
[4, 8]	τῇ θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν	φεύγοντας	εἰς τὴν γῆν, καὶ λαμβάνουσιν
[4, 2]	(οἱ πρὸς τῷ στόματι πόδες.	Ὀδόντας	δ´ ἔχει δύο καθάπερ ὁ
[4, 2]	καὶ οἱ (καρκίνοι· καὶ γὰρ	ὀδόντας	δύο ἔχουσιν οἱ καρκίνοι. Ἔτι
[4, 3]	τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἐν αὐτῷ	ὀδόντας	δύο ὥσπερ ὁ κάραβος, πλὴν
[4, 4]	ἐντός. Ἔχει δὲ στόμα καὶ	ὀδόντας	ἔνια, οἷον ὁ κοχλίας, ὀξεῖς
[4, 2]	δ´ ἑκάτερος ἐσχισμένος ὥσπερ σιαγὼν	ὀδόντας	ἔχων καὶ κάτωθεν καὶ ἄνωθεν,
[4, 2]	κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται, δύο ἔχουσιν	ὀδόντας	μεγάλους καὶ κοίλους, ἐν οἷς
[4, 7]	ἕκαστον. Ὅσα δ´ ἔχει τοῦτο,	ὀδόντας	οὐκ ἔχει, ἔξω ὀλίγων τινῶν,
[4, 5]	ὀστράκου. Ἔχει δ´ ὁ ἐχῖνος	ὀδόντας	πέντε κοίλους ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ
[4, 2]	Κοινὸν δὲ πάντων τούτων ἐστίν·	ὀδόντας	τε πάντ´ ἔχει δύο (καὶ
[4, 11]	οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ καὶ	χαυλιόδοντας	αἱ θήλειαι οὐκ ἔχουσι τῶν
[4, 8]	τελευτῶντες δ´ εἰς τοὺς ἄνω	χαυλιόδοντας.	(Τὰ δ´ ἄλλα καὶ τῶν
[4, 2]	μὲν δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας καὶ	καρχαρόδοντας,	ὁ δ´ ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου
[4, 2]	δ´ ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου μὲν	καρχαρόδοντας,	τοὺς δ´ ἐντὸς ὥσπερ γομφίους,
[4, 10]	δὲ καὶ οἱ θυννοσκόποι περιβάλλονται	καθεύδοντας·	(δῆλον δ´ ἐκ τοῦ ἡσυχάζοντας
[4, 8]	ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν	ἐπιπολάζοντας	ἔτι, ἐὰν δέ τις τύχῃ
[4, 8]	ἐν ταῖς γαλήναις καὶ εὐδίαις	ἐπιπολάζοντας,	καὶ βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ μεγέθη
[4, 10]	καθεύδοντας· (δῆλον δ´ ἐκ τοῦ	ἡσυχάζοντας	καὶ τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι.
[4, 10]	τοῦ ἡσυχάζοντας καὶ τὰ λευκὰ	ὑποφαίνοντας	ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ τῆς νυκτὸς
[4, 6]	τοὺς ἔξω διὰ τοῦ ὀστράκου	φέροντας,	ᾗ ἀφίησι καὶ δέχεται τὴν
[4, 2]	κατὰ τὴν γαστέρα, τὰ ἄκρα	(ἔχοντας	πλατέα· πλάκας δ´ ἐν ὑπτίοις
[4, 6]	ὀστρακώδει, δύο δ´ ἔχει πόρους	ἀπέχοντας	ἀπ´ ἀλλήλων, πάμπαν μικροὺς καὶ
[4, 8]	καὶ λαμβάνουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου	καρηβαροῦντας.	Καίτοι οὐδ´ οἱ δελφῖνες τῆς
[4, 2]	δασεῖς. Ἔχουσι δὲ καὶ παραφυάδας	λεπτὰς	(οἱ πρὸς τῷ στόματι πόδες.
[4, 8]	πόροι νευρώδεις καὶ ἰσχυροὶ παρ´	αὐτὰς	τείνοντες τὰς ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν,
[4, 4]	ἔξωθεν μόρια τούτων τῶν ζῴων	τοιαύτας	ἔχει τὰς διαφοράς· τῶν δ´
[4, 8]	καὶ ᾠοτόκα, πάντα φαίνεται ἔχοντα	ταύτας	πάσας, πλὴν εἴ τι πεπήρωται
[4, 3]	ὑπὸ τὸ πρανὲς εὐθὺς πολὺ	διεστῶτας,	ἔνιοι δ´ ἐν μέσῳ καὶ
[4, 9]	οὐ τὴν αὐτήν. (Ὁ δ´	ἐλέφας	φωνεῖ ἄνευ μὲν τοῦ μυκτῆρος
[4, 11]	θῆλυ μᾶλλον, καὶ λεπτοτριχώτερον, ὅσα	τρίχας	ἔχει· τὰ δὲ μὴ τρίχας
[4, 11]	τρίχας ἔχει· τὰ δὲ μὴ	τρίχας	ἔχοντα κατὰ τὸ ἀνάλογον. Καὶ
[4, 10]	βόες, ἔτι δὲ πρόβατα καὶ	αἶγες	καὶ πᾶν τὸ τῶν ζῳοτόκων
[4, 9]	δ´ ᾄδειν λέγεται, οἷον οἱ	τέττιγες.	Πάντα δὲ ταῦτα ψοφεῖ τῷ
[4, 9]	ἄρρενα μᾶλλον, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ	ὄρτυγες,	αἱ δὲ θήλειαι οὐκ ᾄδουσιν.
[4, 4]	ὁμοίως φανεράν, ἀλλ´ αἱ μὲν	λεπάδες	κάτω ἐν τῷ βάθει, τὰ
[4, 4]	δὲ νηρεῖται προσέχονται καθάπερ αἱ	λεπάδες·	ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ αἱμορροΐδες
[4, 8]	τῆς κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ	ῥυάδες	ἰχθύες, ὅταν ἐκχυθῇ τὸ πλύμα
[4, 4]	καὶ στόμα ἔχουσι καὶ τὸ	γλωττοειδές·	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐλάττοσι
[4, 2]	μεταξὺ δὲ τῶν ὀδόντων σαρκίον	γλωττοειδές.	Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος ἔχει
[4, 4]	αἱ μυῖαι· τοῦτο δ´ ἐστὶ	(γλωττοειδές.	Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ κήρυκες
[4, 7]	ἀλλ´ οἷον τοῖς ὀπισθοκέντροις τὸ	γλωττοειδές,	τοῦτο μακρὸν καὶ συμφυὲς καὶ
[4, 1]	αἵ τε σηπίαι καὶ αἱ	τευθίδες	(καὶ οἱ τεῦθοι δύο προβοσκίδας
[4, 4]	λεπάδες· ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ	αἱμορροΐδες	καὶ πᾶν (τὸ τοιοῦτον γένος.
[4, 1]	καὶ ἄπτεροι, καὶ αἱ καλούμεναι	πυγολαμπίδες.	ῶν μὲν οὖν μαλακίων καλουμένων
[4, 2]	καὶ οἱ κάραβοι καὶ αἱ	καρίδες	καὶ οἱ (καρκίνοι· καὶ γὰρ
[4, 2]	οὕτω τὸ ᾠὸν καὶ αἱ	καρίδες	καὶ τὰς ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´
[4, 7]	ἁπλοῦν ἢ εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ	ἀκρίδες.	(Ὁ δὲ τέττιξ μόνον τῶν
[4, 9]	ἔσω πνεύματός ἐστιν. Αἱ δ´	ἀκρίδες	τοῖς πηδαλίοις τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν
[4, 1]	μὲν κύτος μέγα, οἱ δὲ	πόδες	βραχεῖς, ὥστε μὴ πορεύεσθαι ἐπ´
[4, 1]	ἐστίν, ἓν μὲν οἱ ὀνομαζόμενοι	πόδες,	δεύτερον δὲ τούτων ἐχομένη ἡ
[4, 4]	δῆλος ὁ πόρος. Οἱ δὲ	πόδες	καὶ ὁ θώραξ σκληρὰ μέν,
[4, 1]	μὲν κύτος μικρόν, οἱ δὲ	πόδες	μακροί εἰσι, τῶν δὲ τὸ
[4, 2]	λεπτὰς (οἱ πρὸς τῷ στόματι	πόδες.	Ὀδόντας δ´ ἔχει δύο καθάπερ
[4, 2]	ἐστίν. Κάμπτονται δ´ οἱ (μὲν	πόδες	πάντων εἰς τὸ πλάγιον, ὥσπερ
[4, 8]	δ´ αἱ σηπίαι καὶ οἱ	πολύποδες	καὶ οἱ κάραβοι τοῖς δελέασιν
[4, 1]	(Ἔχουσι δὲ διαφορὰν οἵ τε	πολύποδες	καὶ τὰ εἰρημένα τῶν μαλακίων·
[4, 1]	καὶ τὰ κύτη. Οἱ δὲ	πολύποδες	οὐκ ἔχουσιν εἴσω στερεὸν τοιοῦτον
[4, 8]	δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ οἵ γε	πολύποδες	οὕτω μὲν προσέχονται ὥστε μὴ
[4, 2]	τὸ δὲ μέσον αὐτῶν (ἀμφότεραι	ἀκανθῶδες,	πλὴν αὕτη μὲν πλατύ, ἡ
[4, 7]	τὸ ἐν τοῖς βιβλίοις γινόμενον	σκορπιῶδες.	Τὰ δὲ πτηνὰ αὐτῶν πρὸς
[4, 2]	πρότερον, τὸ μὲν στερεὸν καὶ	ὀστρακῶδες	ἐκτὸς ἔχει ἐν τῇ χώρᾳ
[4, 6]	ὑμένα ἔχει νευρώδη περὶ τὸ	ὀστρακῶδες·	ἐν δὲ τούτῳ αὐτό ἐστι
[4, 1]	ὀστῶδες ἔχει ἓν κεχωρισμένον οὔτε	σαρκῶδες,	ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν· τὸ σῶμα
[4, 5]	ἐν μέσῳ δὲ τούτων σῶμα	σαρκῶδες	ἀντὶ γλώττης. (Τούτου δ´ ἔχεται
[4, 1]	δὲ τῷ στόματί ἐστι μικρὸν	σαρκῶδες·	(γλῶτταν δ´ οὐκ ἔχει αὐτῶν
[4, 1]	ἐστὶν ὧν ἐντὸς μὲν τὸ	σαρκῶδες,	(ἐκτὸς δὲ τὸ στερεόν, θραυστὸν
[4, 1]	ἄναιμα ὄντα ἐκτὸς ἔχει τὸ	σαρκῶδες,	ἐντὸς δ´ εἴ τι ἔχει
[4, 2]	τῇ τοῦ δέρματος, τὸ δὲ	σαρκῶδες	ἐντός, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[4, 4]	δὲ τὰ ἑνί· τὸ δὲ	σαρκῶδες	ἐπιπολῆς, οἷον ἡ λεπάς. Τῶν
[4, 4]	ἕτερον μέρος. Τὸ δ´ ἐντὸς	σαρκῶδές	ἐστι, καὶ ἐν τούτῳ τὸ
[4, 4]	ἄνω φέρεται πάλιν πρὸς τὸ	σαρκῶδες,	καὶ ἡ τελευτὴ τοῦ ἐντέρου
[4, 4]	τῶν ἐχίνων γένος, τὸ μὲν	σαρκῶδες,	ὅσα σάρκας ἔχει, ὁμοίως ἔχει
[4, 5]	Οἱ δ´ ἐχῖνοι τὸ μὲν	σαρκῶδες	οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ´ ἴδιον αὐτῶν
[4, 1]	ἐντὸς δὲ τὸ μαλακὸν καὶ	σαρκῶδες·	τὸ δὲ σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν
[4, 6]	Οὐκ ἔχει δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ	σαρκῶδες	τὸ σῶμα πᾶν ἐστιν αὐτῆς.
[4, 4]	ἐντὸς τὸ ὄστρακον. Ὁ δὲ	σαρκῶδες	τοῖς μὲν μονοθύροις καὶ διθύροις
[4, 6]	δὲ τούτῳ αὐτό ἐστι τὸ	σαρκῶδες	τοῦ τηθύου, οὐδενὶ ὅμοιον τῶν
[4, 2]	ἐντέρου ἑκατέρωθι μέχρι εἰς τὸ	σαρκῶδες,	ὑμένι λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ μὲν
[4, 1]	οὐδέν, ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν	χονδρῶδες,	(ὃ γίνεται, ἐάν τις αὐτῶν
[4, 9]	τοῦ μυκτῆρος αὐτῷ τῷ στόματι	πνευματῶδες	ὥσπερ ὅταν ἄνθρωπος ἐκπνέῃ καὶ
[4, 1]	(ἢ ἐν ἀμφοῖν, καὶ οὔτε	ὀστῶδες	ἔχει ἓν κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες,
[4, 4]	ἔνιαι αἱ καλούμεναι ὑπό τινων	γάλακες,	τὰ δὲ τραχυόστρακα, οἷον τὰ
[4, 2]	δεξιὸς τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον	πρόμηκες	ἔχει καὶ λεπτόν, ὁ δ´
[4, 2]	τῶν καρίδων καὶ τῶν καράβων	πρόμηκες,	τὸ δὲ τῶν καρκίνων στρογγύλον.
[4, 1]	καὶ (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον, οἷον	μύρμηκές	εἰσι καὶ πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι,
[4, 8]	πολλὰ ἀπόλλυται. Ἔτι δ´ οἱ	μύρμηκες	ὑπ´ ὀριγάνου καὶ θείου περιπαττομένων
[4, 7]	ταχὺ καταψύχεται, ἐπεὶ καὶ οἱ	σφῆκες	διαιρεθέντες ζῶσιν. Μετὰ μὲν οὖν
[4, 7]	οἷον αἱ μέλιτται καὶ οἱ	σφῆκες,	τὰ δ´ ἐκτός, οἷον σκορπίος·
[4, 10]	δὲ γεγόνασι καὶ ἄνδρες καὶ	γυναῖκες	οἳ ὅλως οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον
[4, 9]	πρὸ τοῦ μάχεσθαι προκαλούμενα οἷον	πέρδικες〉	ἢ νικῶντα, οἷον ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι
[4, 4]	ὥσπερ αἱ πορφύραι καὶ οἱ	κήρυκες,	ἀλλ´ εὐαπόλυτόν ἐστιν. Προμηκέστερα δ´
[4, 4]	αἵ τε πορφύραι καὶ οἱ	κήρυκες	καὶ ὁ κόχλος καὶ τἆλλα
[4, 4]	καὶ γένη κόγχων ἔνια καὶ	κήρυκες·	καὶ τούτων (τὰ μὲν ῥαβδωτά
[4, 4]	(γλωττοειδές. Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ	κήρυκες	τοῦτο καὶ αἱ πορφύραι στιφρόν,
[4, 3]	τοῦ πλαγίου ἄνω ὑπὸ τὸ	πρανὲς	εὐθὺς πολὺ διεστῶτας, ἔνιοι δ´
[4, 1]	ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ μὲν γὰρ	ἄρρενες	ἔχουσι πόρον ὑπὸ τὸν στόμαχον,
[4, 9]	τῷ ὕδατι οἱ βάτραχοι οἱ	ἄρρενες	ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας
[4, 8]	ἐν θαλάμῃ ἐστίν) καὶ οἱ	κτένες,	ἐάν τις προσφέρῃ τὸν δάκτυλον,
[4, 4]	ἐστιν ἀναπτυκτά, οἷον (οἵ τε	κτένες	καὶ οἱ μύες· ἅπαντα γὰρ
[4, 9]	ψοφεῖν δέ. Καὶ γὰρ οἱ	κτένες	ὅταν φέρωνται ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ,
[4, 8]	φανερόν, δοκοῦσι δ´ οἵ τε	σωλῆνες,	ἄν τις ψοφήσῃ, καταδύεσθαι, καὶ
[4, 4]	συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον οἱ	σωλῆνες.	Ἔστι δ´ ἃ ὅλα περιέχεται
[4, 8]	καλοῦσί τινες κόττους· ταῦτα θηρεύουσί	τινες	διὰ τὸ ὑπὸ ταῖς πέτραις
[4, 11]	ἀλλὰ τοῦ γένους. Εἰσὶ δέ	τινες	ἰχθύες οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται
[4, 10]	γε καὶ ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί	τινες.	Καθεύδει δὲ καὶ τὰ μαλάκια
[4, 4]	τῇ δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι, ἥν	τινες	καλοῦσι θαλάττιον οὖς, ὑποκάτω τοῦ
[4, 8]	εἰσιν ἰχθύδια ἄττα ἃ καλοῦσί	τινες	κόττους· ταῦτα θηρεύουσί τινες διὰ
[4, 4]	τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ	τινες	κόχλοι οἳ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς
[4, 8]	τοιούτων ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ δέ	τινες	οἵ φασι καὶ μάλιστα ὀξυηκόους
[4, 1]	τἀντός, καὶ καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν	τινες,	οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες· ἔτι δὲ
[4, 5]	ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς στραγγουρίας	τινές.	(Περὶ δὲ Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι
[4, 7]	εἰς γένος. Ἤδη γάρ φασί	τινες	(τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ μὲν)
[4, 11]	καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί ποτέ	τινες	φαίνονται, οὐ προσθεωρήσαντες τὸ ποῦ
[4, 8]	ψόφου καρηβαροῦντας. Καίτοι οὐδ´ οἱ	δελφῖνες	τῆς ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν
[4, 2]	αἵ τε κυφαὶ καὶ αἱ	κράγγονες	καὶ τὸ μικρὸν γένος (αὗται
[4, 1]	Ἐπὶ δὲ τῶν ποδῶν αἱ	κοτυληδόνες	ἅπασιν εἰσίν. Ὁ μὲν οὖν
[4, 1]	τὸ λεῖον, οὗ πρόσω αἱ	κοτυληδόνες	εἰσίν) ταύτῃ δὴ τῇ πλεκτάνῃ
[4, 9]	καλοῦσι πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ	χελιδόνες	αἱ θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ γὰρ
[4, 11]	ἀλλ´ ὅσοι στερεοί εἰσι καὶ	πίονες,	ἔντερον μικρὸν ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν
[4, 9]	οἷον πέρδικες〉 ἢ νικῶντα, οἷον	ἀλεκτρυόνες.	Ἄδουσι δ´ ἔνια μὲν ὁμοίως
[4, 9]	δὲ τὰ ἄρρενα μᾶλλον, οἷον	ἀλεκτρυόνες	καὶ ὄρτυγες, αἱ δὲ θήλειαι
[4, 10]	ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἵπποι καὶ	κύνες	καὶ βόες, ἔτι δὲ πρόβατα
[4, 10]	τετραπόδων γένος· (δηλοῦσι δ´ οἱ	κύνες	τῷ ὑλαγμῷ. Περὶ δὲ τῶν
[4, 11]	ὅσα ἔχει φωνήν· οἱ δὲ	βόες	βαρύτερον φθέγγονται αἱ θήλειαι τῶν
[4, 10]	καὶ ἵπποι καὶ κύνες καὶ	βόες,	ἔτι δὲ πρόβατα καὶ αἶγες
[4, 8]	οἷον αἱ μέλιτται καὶ οἱ	κνῖπες	τοῦ μέλιτος· (ἐκ πολλοῦ γὰρ
[4, 7]	τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι καὶ οἱ	κώνωπες	τούτῳ κεντοῦσιν. Ἔχουσι δ´ ἔνια
[4, 7]	ὥσπερ ταῖς πορφύραις. Καὶ οἱ	μύωπες	δὲ (καὶ οἱ οἶστροι ἰσχυρὸν
[4, 4]	πορφύραι στιφρόν, καὶ ὥσπερ οἱ	μύωπες	καὶ οἱ οἶστροι τὰ δέρματα
[4, 2]	δ´ ὀκτὼ ποδῶν οἱ μὲν	τέτταρες	ἐξ ἄκρου δίκροοί εἰσιν, οἱ
[4, 2]	ἄκρου δίκροοί εἰσιν, οἱ δὲ	τέτταρες	οὔ. Τὰ δὲ περὶ τὸν
[4, 10]	πέντε· ἤδη δὲ γεγόνασι καὶ	ἄνδρες	καὶ γυναῖκες οἳ ὅλως οὐδὲν
[4, 8]	δελέασιν οὐ τοῖς αὐτοῖς ἁλίσκονται	πάντες	ἀλλ´ ἰδίοις, διαγινώσκοντες τῷ ὀσφραίνεσθαι·
[4, 5]	ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ δὲ μέλανα	πάντες.	(Ἔστι δὲ γένη πλείω τῶν
[4, 8]	δὲ πρὸς τὰ κνισώδη φέρονται	πάντες	θᾶττον. Καὶ τῶν σηπιῶν δὲ
[4, 9]	δὲ γίνονται κωφοὶ ἐκ γενετῆς,	πάντες	καὶ ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν μὲν
[4, 5]	αὐτῶν τοῦτ´ ἔστιν· ἐστέρηνται γὰρ	πάντες,	καὶ οὐκ ἔχουσι σάρκα ἐντὸς
[4, 5]	διῃρημένη, πλήρης περιττώματος· συνέχουσι δὲ	πάντες	οἱ κόλποι αὐτῆς εἰς ἓν
[4, 3]	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ	πάντες	τὴν δεξιὰν ἔχουσι μείζω χηλὴν
[4, 5]	ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι μὲν οὖν	ἅπαντες	ᾠά, ἀλλ´ ἔνιοι πάμπαν μικρὰ
[4, 11]	ἔχουσαί ποτέ τινες φαίνονται, οὐ	προσθεωρήσαντες	τὸ ποῦ ἔχουσιν ἀσκέπτως λέγουσιν.
[4, 8]	μᾶλλον. (Τοὺς δὲ πολύπους φασὶν	ὀπτήσαντες	εἰς τοὺς κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς
[4, 8]	τῶν σηπιῶν δὲ τὰ σαρκία	σταθεύσαντες	ἕνεκα τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις·
[4, 10]	ἐχόμενοι ἐν τῷ βυθῷ, ἢ	ἀποκρύψαντες	ὑπὸ πέτραν (ἢ θῖνα ἑαυτούς,
[4, 7]	καταψύχεται, ἐπεὶ καὶ οἱ σφῆκες	διαιρεθέντες	ζῶσιν. Μετὰ μὲν οὖν τοῦ
[4, 8]	θήρας· ψοφοῦσι γὰρ λίθοις, ἵνα	φοβηθέντες	συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ καὶ τοῖς
[4, 8]	γὰρ τῶν ταριχηρῶν τι κεραμίων,	ἐνθέντες	εἰς τὸ στόμα τοῦ κεραμίου
[4, 2]	ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν·	ἀνοιχθέντες	δὲ κενοὶ διὰ τὸ μὴ
[4, 8]	οἱ περὶ τὴν θήραν ταύτην	ὄντες·	ἀλλ´ ὅταν κατανοήσωσιν ἔν τινι
[4, 10]	κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ πλῆθος	ὄντες.	Γίνονται δ´ ἐν τῷ βυθῷ
[4, 5]	καὶ γὰρ εὐθὺς ἔτι μικροὶ	ὄντες	ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα δὲ δύο
[4, 8]	τύχῃ ψοφήσας πρότερον, φανεροί εἰσι	φεύγοντες.	(Ἔτι δ´ ἐν τοῖς ποταμοῖς
[4, 8]	φασιν αὐτούς· (δῆλον δὲ ποιοῦσι	φεύγοντες	καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν αἷμα
[4, 2]	ὑμενώδη, ἧς πρὸς τῷ στόματι	ὀδόντες	εἰσὶ τρεῖς, οἱ μὲν δύο
[4, 11]	τῇ φύσει ὑπάρχοντα μόρια, οἷον	ὀδόντες	καὶ χαυλιόδοντες καὶ κέρατα καὶ
[4, 1]	στόμα, ἐν ᾧ ἔνεισι δύο	ὀδόντες·	ὑπὲρ δὲ τούτων ὀφθαλμοὶ μεγάλοι
[4, 11]	ὑπάρχοντα μόρια, οἷον ὀδόντες καὶ	χαυλιόδοντες	καὶ κέρατα καὶ πλῆκτρα καὶ
[4, 8]	(δῆλον δὲ ποιοῦσι φεύγοντες καὶ	ἐκτοπίζοντες	μακράν, ὅταν αἷμα γένηται ἰχθύων.
[4, 8]	οἱ θηρεύοντες οὐ κατὰ πνεῦμα	προσιόντες	θηρεύουσιν, (ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς
[4, 11]	αὑτῆς οὐδέν, ἀλλ´ οἱ μὲν	φάσκοντες	(ὅτι τριχώδη καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´
[4, 8]	αὐτοῖς ἁλίσκονται πάντες ἀλλ´ ἰδίοις,	διαγινώσκοντες	τῷ ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια γὰρ δελεάζεται
[4, 8]	νευρώδεις καὶ ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς	τείνοντες	τὰς ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες
[4, 8]	τὸ τῶν πιόνων ἰχθύων, ὡς	χαίροντες	ἐν τῇ γεύσει καὶ ἐδωδῇ
[4, 10]	χρονίζωσιν, οὗτοι τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι	προσπίπτοντες,	πολλοὶ τὸ πλῆθος ὄντες. Γίνονται
[4, 8]	τὸ ὑπὸ ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι	κόπτοντες	τὰς πέτρας λίθοις· τὰ δ´
[4, 8]	Καὶ τοὺς νηρείτας δ´ οἱ	θηρεύοντες	οὐ κατὰ πνεῦμα προσιόντες θηρεύουσιν,
[4, 8]	γὰρ ψόφον καὶ τὸν θόρυβον	ἀκούοντες	ἐμπίπτουσι διὰ τὸν φόβον. Ἔτι
[4, 2]	λεπτοὶ καὶ λευκοὶ καὶ ὑγρότητα	ἔχοντες	ἐν αὑτοῖς ὠχράν, ἔτι δ´
[4, 4]	οἱ τὴν ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν	ἔχοντες,	οἷον ἐπίθεμα. Ἡ δὲ τοῦ
[4, 8]	εἰσιν οἱ ὀφθαλμοὶ διεφθαρμένοι, πάντ´	ἔχοντες	ταὐτὰ τὰ μέρη τοῖς ἀληθινοῖς·
[4, 1]	αὐτὸ κεφαλήν τινες, οὐκ (ὀρθῶς	καλοῦντες·	ἔτι δὲ πτερύγια κύκλῳ περὶ
[4, 10]	θαλάττης, δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα	κινοῦντες	τὰς πτέρυγας· καὶ δελφῖνός γε
[4, 8]	γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς μονοξύλοις,	ψοφοῦντες	ἐξ αὐτῶν ἐν τῇ θαλάττῃ
[4, 8]	τὸ δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ	σιωπῶντες	ὡς ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων· ἐὰν
[4, 8]	δάκτυλον, χάσκουσι καὶ συμμύουσιν ὡς	ὁρῶντες.	Καὶ τοὺς νηρείτας δ´ οἱ
[4, 8]	τείνοντες τὰς ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν,	τελευτῶντες	δ´ εἰς τοὺς ἄνω χαυλιόδοντας.
[4, 2]	πρὸς τὸ λαβεῖν καὶ πιέσαι	πεφυκότες.	(Ἐπάνω δὲ τῶν μεγάλων ἄλλοι
[4, 9]	οὐδὲ τῶν μαλακοστράκων. Οἱ δ´	ἰχθύες	ἄφωνοι μέν εἰσιν (οὔτε γὰρ
[4, 10]	ταῖς ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ οἱ	ἰχθύες,	εἰ μὴ διὰ τοὺς φθεῖρας
[4, 10]	τὰ ἔνυδρα, οἷον οἵ τ´	ἰχθύες	καὶ τὰ μαλάκια (καὶ τὰ
[4, 11]	τοῦ γένους. Εἰσὶ δέ τινες	ἰχθύες	οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ
[4, 8]	κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες	ἰχθύες,	ὅταν ἐκχυθῇ τὸ πλύμα τῶν
[4, 10]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ οἱ	ἱχθύες·	(ὁμοίως δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα
[4, 4]	(οἵ τε κτένες καὶ οἱ	μύες·	ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα τῇ
[4, 4]	ἐστι λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν καὶ	μύες	καὶ κόγχαι ἔνιαι αἱ καλούμεναι
[4, 4]	γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν, οἷον οἱ	μύες,	τὰ δὲ παχυχειλῆ, οἷον (τὰ
[4, 7]	τὸ γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν καὶ	συμφυὲς	καὶ ἀδιάσχιστον, δι´ οὗ τῇ
[4, 2]	τοῦ πλαγίου ἔντερον ἁπλοῦν καὶ	ἰσοπαχὲς	δι´ ὅλου μέχρι πρὸς τὴν
[4, 5]	κατὰ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν οὐ	συνεχὲς	ἀλλ´ ὅμοιον λαμπτῆρι μὴ ἔχοντι
[4, 4]	στομάχου τὸ ἐχόμενόν ἐστιν ἔντερον·	συνεχὲς	δ´ ὅ τε στόμαχος καὶ
[4, 6]	ἑκάτερα, καὶ διείργει μικρόν τι	συνεχές·	ἐν θατέρῳ δὲ τῶν κοίλων
[4, 5]	οὖν τὴν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν	συνεχὲς	τοῦ ἐχίνου τὸ στόμα ἐστί,
[4, 3]	Καὶ κοιλία τούτου ἐχομένη δικρόα,	(ἧς	ἐκ μέσης μὲν τὸ ἔντερόν
[4, 2]	καὶ κοιλίαν τούτου (ἐχομένην ὑμενώδη,	ἧς	πρὸς τῷ στόματι ὀδόντες εἰσὶ
[4, 10]	Τὰ δὲ πλεῖστα καθεύδουσι τῆς	γῆς	ἢ τῆς ἄμμου ἢ ίθου
[4, 10]	ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ τῆς	γῆς,	κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ
[4, 7]	δὲ τοῦ σώματος σὰρξ οὔτ´	ὀστρακώδης	ἐστὶν οὔθ´ οἷον τὸ ἐντὸς
[4, 7]	τὸ ἐντὸς τῶν ὀστρακωδῶν, οὔτε	σαρκώδης,	ἀλλὰ μεταξύ. Διὸ καὶ οὔτ´
[4, 8]	τῶν ἰχθύων ὁ οὐρανός ἐστι	σαρκώδης,	οἷον τῶν ποταμίων ἐν τοῖς
[4, 1]	(ἰσχυρὸν καὶ πλατύ ἐστι, μεταξὺ	ἀκάνθης	καὶ ὀστοῦ, ἔχον ἐν αὑτῷ
[4, 4]	ὄστρακον τὸ ἔσχατον ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς.	Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει
[4, 1]	ἀγγεῖον μεῖζον τῆς τοῦ πολύποδος	κεφαλῆς.	Ἡ δὲ σηπία δύο τε
[4, 4]	ἀράχναις, πλὴν τὸ κάτω τῆς	κεφαλῆς	καὶ τοῦ θώρακος μεῖζον ἔχει
[4, 8]	δέρματος ὄντος παχέος ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς	κατὰ τὴν χώραν τὴν ἔξω
[4, 4]	σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν τῆς	κεφαλῆς,	οἷον οἵ τε χερσαῖοι κοχλίαι
[4, 9]	γλώττης τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν	ἀτελής,	καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε ψελλίζουσι
[4, 4]	τὰ ἑνί· τὸ δὲ σαρκῶδες	ἐπιπολῆς,	οἷον ἡ λεπάς. Τῶν δὲ
[4, 8]	ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς	ὀσμῆς	αὐτῶν. Καὶ τοῦ αὑτῶν δὴ
[4, 8]	τὰ σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα τῆς	ὀσμῆς	δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται γὰρ μᾶλλον.
[4, 8]	καὶ τῶν ψόφων, ἔτι δ´	ὀσμῆς	καὶ χυμῶν. Τὴν δὲ πέμπτην
[4, 8]	Καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ θείου	ὀσμῆς	πολλὰ ἀπόλλυται. Ἔτι δ´ οἱ
[4, 8]	ὅπως μήτε κώπης μήτε τῆς	ῥύμης	τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς τὸν
[4, 6]	(α) Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει	προσφερομένης	τῆς χειρὸς καὶ προσέχεται, καθάπερ
[4, 8]	πάχος, ὡς ἐν τῇ γενέσει	πηρουμένης	τῆς φύσεως· εἰσὶ γὰρ ἀπὸ
[4, 9]	τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ τῆς	φωνῆς,	ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ οἱ
[4, 11]	ἔχει τῶν ζῴων. Καὶ περὶ	φωνῆς	δέ, πάντα τὰ θήλεα λεπτοφωνότερα
[4, 9]	φθέγγεται· (διάλεκτος δ´ ἡ τῆς	φωνῆς	ἐστι τῇ γλώττῃ διάρθρωσις. Τὰ
[4, 9]	χείλη ὥστε ἄρθρον τι τῆς	φωνῆς	ποιεῖν. Τῶν δ´ ἐχόντων γλῶτταν
[4, 9]	πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ δὲ	φωνῆς	τῶν ζῴων ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ
[4, 8]	τῶν δελφίνων· οὗτοι γὰρ τῆς	ἀκοῆς	αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν ἔχουσι φανερόν,
[4, 8]	ἅψει. Περὶ δ´ ὄψεως καὶ	ἀκοῆς	βέβαιον μὲν οὐδέν ἐστιν οὐδὲ
[4, 8]	τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὸν τῆς	ἀκοῆς·	ἔνια μὲν γὰρ ὦτα ἔχει,
[4, 8]	τοῖς τοιούτοις δελέασιν. (Τῆς δ´	ἀκοῆς	καὶ τῆς ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι
[4, 8]	Καίτοι οὐδ´ οἱ δελφῖνες τῆς	ἀκοῆς	φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον. (Ἔτι
[4, 8]	μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον ποιεῖν ἢ	κώπης	ἢ δικτύων οἱ περὶ τὴν
[4, 8]	τὰ δίκτυα καθιᾶσιν, ὅπως μήτε	κώπης	μήτε τῆς ῥύμης τῆς ἁλιάδος
[4, 5]	κοιλία εἰς πέντε μέρη διῃρημένη,	πλήρης	περιττώματος· συνέχουσι δὲ πάντες οἱ
[4, 3]	τούτου ἐχομένη δικρόα, (ἧς ἐκ	μέσης	μὲν τὸ ἔντερόν ἐστιν ἁπλοῦν
[4, 8]	τῶν ἰχθύων, ἢ τῆς ἀντλίας	ἐκχυθείσης,	φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς
[4, 8]	οὐδενὸς ἄλλου χάριν ἢ τῆς	κνίσης.	Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες ἰχθύες,
[4, 9]	οὐχ ὁμοίας φύσει τῆς διαλέκτου	οὔσης	καὶ τῆς φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον
[4, 10]	Συνέβη δέ τισι τῶν τοιούτων	προϊούσης	τῆς ἡλικίας ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ
[4, 8]	ἐπὶ τῶν δελφίνων· οὗτοι γὰρ	τῆς	ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν ἔχουσι
[4, 8]	τόπον τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὸν	τῆς	ἀκοῆς· ἔνια μὲν γὰρ ὦτα
[4, 8]	καρηβαροῦντας. Καίτοι οὐδ´ οἱ δελφῖνες	τῆς	ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον.
[4, 8]	μήτε κώπης μήτε τῆς ῥύμης	τῆς	ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς τὸν τόπον
[4, 8]	πολλὰ χαίρει χυμοῖς, καὶ τὸ	τῆς	ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ καὶ
[4, 10]	πλεῖστα καθεύδουσι τῆς γῆς ἢ	τῆς	ἄμμου ἢ ίθου τινὸς ἐχόμενοι
[4, 10]	ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ τῇ σχηματίσει	τῆς	ἄμμου, καὶ λαμβάνονται τυπτόμενοι τοῖς
[4, 8]	τὸ πλύμα τῶν ἰχθύων, ἢ	τῆς	ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι
[4, 5]	Ἄνω δὲ τὰ μέλανα ἀπὸ	τῆς	ἀρχῆς τῶν ὀδόντων ἤρτηται, ἅ
[4, 1]	μαλακίοις μεταξὺ τῶν ποδῶν καὶ	τῆς	γαστρὸς εἶναι τὴν κεφαλήν. Πόδας
[4, 10]	κινεῖσθαι. Τὰ δὲ πλεῖστα καθεύδουσι	τῆς	γῆς ἢ τῆς ἄμμου ἢ
[4, 10]	ἰχθύος ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ	τῆς	γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις
[4, 9]	οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως οὐδὲ	τῆς	γλώττης τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν
[4, 8]	καὶ ἐδωδῇ τοῖς τοιούτοις δελέασιν.	(Τῆς	δ´ ἀκοῆς καὶ τῆς ὀσφρήσεως
[4, 2]	τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας ἔχει μείζους.	Τῆς	(δὲ θηλείας πρὸς τὸν ἄρρενα
[4, 2]	(καὶ ὀξέα ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα,	τῆς	δὲ θηλείας ταῦτα μικρὰ καὶ
[4, 2]	ἀλλήλους, ὁ δ´ εἷς ὑποκάτω.	Τῆς	δὲ κοιλίας ἐκ τοῦ πλαγίου
[4, 4]	πόρος εἷς ἄχρι τῆς κοιλίας·	τῆς	δὲ περιττώσεως οὐ δῆλος ὁ
[4, 9]	προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ ὁμοίας φύσει	τῆς	διαλέκτου οὔσης καὶ τῆς φωνῆς,
[4, 1]	κεῖται τῶν μορίων, θεωρείσθω ἐκ	τῆς	ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγραφῆς. Πάντα
[4, 7]	πλείστοις εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν μέχρι	τῆς	ἐξόδου ἐστίν, ὀλίγοις δ´ ἑλιγμὸν
[4, 4]	ἔντερον, καὶ ἅπαν ἁπλοῦν μέχρι	τῆς	ἐξόδου. Ἡ δ´ ἀρχὴ τοῦ
[4, 9]	δὲ διαλαμπουσῶν τῶν σιαγόνων ἐκ	τῆς	ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι οἱ
[4, 10]	δέ τισι τῶν τοιούτων προϊούσης	τῆς	ἡλικίας ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ μετὰ
[4, 10]	δὲ τῆς νυκτὸς μᾶλλον ἢ	τῆς	ἡμέρας οὕτως ὥστε βαλλόντων μὴ
[4, 10]	ἔχει, ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν καθεύδει	τῆς	θαλάττης, δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα
[4, 5]	καὶ σκληράς, γίνεται δ´ ἐκ	τῆς	θαλάττης ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ
[4, 10]	Γίνονται δ´ ἐν τῷ βυθῷ	τῆς	θαλάττης, καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος
[4, 8]	διὸ μᾶλλον πρὸς τῷ ἐδάφει	τῆς	θαλάττης ποιοῦνται τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως
[4, 9]	αὗται πέτονται μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι	τῆς	θαλάττης· τὰ γὰρ πτερύγια ἔχουσι
[4, 2]	οὐδὲν ὁ τοῦ ἄρρενος ἢ	τῆς	θηλείας· ἀμφότεροι γάρ εἰσι λεπτοὶ
[4, 1]	τραχύτερά τ´ ἔχει ὁ ἄρρην	τῆς	θηλείας, καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ
[4, 2]	δ´ ὁ κάραβος ὁ ἄρρην	τῆς	θηλείας· τῆς μὲν γὰρ θηλείας
[4, 3]	διαπεπασμένα. Διαφέρει δ´ ὁ ἄρρην	τῆς	θηλείας τῷ τε μεγέθει καὶ
[4, 4]	τὸ ὄστρακον τὸ ἔσχατον ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς. Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´
[4, 4]	τοῖς ἀράχναις, πλὴν τὸ κάτω	τῆς	κεφαλῆς καὶ τοῦ θώρακος μεῖζον
[4, 8]	τοῦ δέρματος ὄντος παχέος ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς κατὰ τὴν χώραν τὴν
[4, 4]	τὴν σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν	τῆς	κεφαλῆς, οἷον οἵ τε χερσαῖοι
[4, 8]	ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου χάριν ἢ	τῆς	κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες
[4, 2]	οἱ κάραβοι μικρὸν στόμαχον πρὸ	τῆς	κοιλίας, εἶτ´ ἐκ ταύτης ἔντερον
[4, 4]	στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ δὲ	τῆς	κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι
[4, 4]	τοῦ στόματος πόρος εἷς ἄχρι	τῆς	κοιλίας· τῆς δὲ περιττώσεως οὐ
[4, 4]	τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται δ´ ἀπὸ	τῆς	κοιλίας τῷ στομάχῳ ἐν τοῖς
[4, 2]	κάραβος ὁ ἄρρην τῆς θηλείας·	τῆς	μὲν γὰρ θηλείας ὁ πρῶτος
[4, 4]	κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι	τῆς	μήκωνος, ἥ ἐστιν ἐν τῷ
[4, 4]	τοῦ (ἐντέρου περὶ τὴν ἑλίκην	τῆς	μήκωνος, καὶ ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον
[4, 10]	τὸ μὴ ὀξὺ βλέπειν ἡσυχάζουσι	τῆς	νυκτός (ἅπαντα γὰρ ἀμυδρῶς βλέπει
[4, 10]	ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ παύονται βομβοῦσαι	τῆς	νυκτός. Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 10]	νῦν δ´, ἂν χρονίζωσιν, οὗτοι	τῆς	νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ
[4, 10]	λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ	τῆς	νυκτὸς μᾶλλον ἢ τῆς ἡμέρας
[4, 8]	ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι	τῆς	ὀσμῆς αὐτῶν. Καὶ τοῦ αὑτῶν
[4, 8]	δὲ τὰ σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα	τῆς	ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται γὰρ
[4, 8]	καθάπερ εἴρηται πρότερον. Οὐδὲ δὴ	τῆς	ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν ἔχει φανερόν,
[4, 8]	μυκτῆρας, τὰ δὲ τοὺς πόρους	τῆς	ὀσφρήσεως, οἷον τὸ τῶν ὀρνίθων
[4, 8]	δελέασιν. (Τῆς δ´ ἀκοῆς καὶ	τῆς	ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον·
[4, 5]	εἰς ἓν πρὸς τὴν ἔξοδον	τῆς	περιττώσεως, ᾗ τετρύπηται τὸ ὄστρακον.
[4, 4]	οὖν ἄλλοις τοιαύτη ἡ ἔξοδος	(τῆς	περιττώσεως, τῇ δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι,
[4, 4]	ἐν τῷ ἐπὶ θάτερα κύκλῳ	τῆς	περιφερείας ἐστίν, ὥσπερ καὶ τὸ
[4, 6]	ἐν μέσῳ, καὶ ζῇ ἀπὸ	τῆς	πέτρας ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν
[4, 8]	ἐκ τῶν δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ	τῆς	πορφύρας· αὕτη γὰρ δελεάζεται τοῖς
[4, 4]	τὰ δ´ ἀκίνητά ἐστιν ἐκ	τῆς	προσφυῆς, οἷον ἡ πίννα. (Τὰ
[4, 8]	καθιᾶσιν, ὅπως μήτε κώπης μήτε	τῆς	ῥύμης τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς
[4, 4]	πόρον ἐν οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς	τῆς	σαρκὸς ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´ οὐκ
[4, 4]	περιέχεται τῷ ὀστράκῳ καὶ οὐδὲν	τῆς	σαρκὸς ἔχει εἰς τὸ ἔξω
[4, 2]	πόρος οὗτος πρὸς τῷ κοίλῳ	τῆς	σαρκός, ὥστε μεταξὺ εἶναι τὴν
[4, 2]	χρῶμα καὶ τὴν σύστασιν ταῖς	τῆς	σηπίας προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ
[4, 8]	τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα. Καὶ ὑπὸ	τῆς	τοῦ θείου ὀσμῆς πολλὰ ἀπόλλυται.
[4, 1]	τοσοῦτον ὥστε πληροῦν ἀγγεῖον μεῖζον	τῆς	τοῦ πολύποδος κεφαλῆς. Ἡ δὲ
[4, 8]	πᾶσιν. Ὃ συμβαίνει καὶ ἐπὶ	τῆς	τῶν δελφίνων θήρας· (ὅταν γὰρ
[4, 8]	συνδραμεῖν, ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ	τῆς	τῶν δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι γὰρ
[4, 8]	ὡς ἐν τῇ γενέσει πηρουμένης	τῆς	φύσεως· εἰσὶ γὰρ ἀπὸ τοῦ
[4, 9]	φύσει τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ	τῆς	φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ
[4, 9]	οὐδὲ φθέγγεται· (διάλεκτος δ´ ἡ	τῆς	φωνῆς ἐστι τῇ γλώττῃ διάρθρωσις.
[4, 9]	οὐδὲ χείλη ὥστε ἄρθρον τι	τῆς	φωνῆς ποιεῖν. Τῶν δ´ ἐχόντων
[4, 6]	Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει προσφερομένης	τῆς	χειρὸς καὶ προσέχεται, καθάπερ ὁ
[4, 6]	τῶν μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ	τῆς	χειρός· οὕτω κἄν τι προσπέσῃ
[4, 4]	δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει ἐκ	γενετῆς.	Ἔστι δὲ πάντα τὰ στρομβώδη
[4, 9]	Ὅσοι δὲ γίνονται κωφοὶ ἐκ	γενετῆς,	πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν
[4, 4]	δὲ καλοῦσι κύλλαρον. Ὁ δὲ	νηρείτης	τὸ μὲν ὄστρακον ἔχει λεῖον
[4, 6]	θατέρῳ δὲ τῶν κοίλων ἡ	ὑγρότης	ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´ οὐδὲν ἔχει
[4, 10]	ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν καθεύδει τῆς	θαλάττης,	δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες
[4, 5]	σκληράς, γίνεται δ´ ἐκ τῆς	θαλάττης	ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται
[4, 10]	δ´ ἐν τῷ βυθῷ τῆς	θαλάττης,	καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὥστε
[4, 8]	μᾶλλον πρὸς τῷ ἐδάφει τῆς	θαλάττης	ποιοῦνται τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ
[4, 9]	πέτονται μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι τῆς	θαλάττης·	τὰ γὰρ πτερύγια ἔχουσι πλατέα
[4, 2]	ἐν τῷ στόματι σαρκωδέστερον ἀντὶ	γλώττης,	εἶτα κοιλίαν τοῦ στόματος ἐχομένην
[4, 1]	οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ χρῆται ἀντὶ	γλώττης.	Μετὰ δὲ τοῦτο ἔξωθεν μὲν
[4, 9]	ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῆς	γλώττης	τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν ἀτελής,
[4, 5]	δὲ τούτων σῶμα σαρκῶδες ἀντὶ	γλώττης.	(Τούτου δ´ ἔχεται ὁ στόμαχος,
[4, 6]	σαρκῶδες τὸ σῶμα πᾶν ἐστιν	αὐτῆς.	(α) Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει
[4, 5]	συνέχουσι δὲ πάντες οἱ κόλποι	αὐτῆς	εἰς ἓν πρὸς τὴν ἔξοδον
[4, 4]	πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς τὸ πολὺ	αὐτῆς)	εἶτ´ ἐπικάμψαν ἄνω φέρεται πάλιν
[4, 4]	ἔχει πόρον ἐν οὐδενί, ἀλλ´	αὐτῆς	τῆς