Livre, chapitre
[4, 8]	σπηαίου περιαλείφουσι ταριχηραῖς ὀσμαῖς, πρὸς	ἃς	ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ καὶ
[4, 2]	εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν οὖν ἐστιν	ἃς	καλοῦσι μαίας, (δεύτερον δ´ οἵ
[4, 8]	δ´ αἱ πλεῖσται, καὶ παρ´	ἃς	οὐδεμία φαίνεται ἴδιος ἑτέρα, πέντε
[4, 8]	τὴν ἀκοὴν ἔχουσι χαλεπὸς καὶ	μέγας	καὶ βαρὺς φαίνεται πᾶσιν. Ὃ
[4, 10]	οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες τὰς	πτέρυγας·	καὶ δελφῖνός γε καὶ ῥέγχοντος
[4, 8]	ἐδάφει τῆς θαλάττης ποιοῦνται τὰς	διαγωγάς.	Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως.
[4, 2]	τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι δὲ καὶ	παραφυάδας	λεπτὰς (οἱ πρὸς τῷ στόματι
[4, 1]	τευθίδες (καὶ οἱ τεῦθοι δύο	προβοσκίδας	μακράς, ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας
[4, 4]	καὶ λεπτούς. Ἔχουσι δὲ καὶ	προβοσκίδας,	ὥσπερ καὶ αἱ μυῖαι· τοῦτο
[4, 10]	αἴσθησιν. Πάντα γὰρ ὅσα ἔχει	βλεφαρίδας,	μύοντα ποιεῖται τὸν ὕπνον. Ἔτι
[4, 11]	αἱ κνῆμαι λεπτότεραι· τοὺς δὲ	πόδας	γλαφυρωτέρους, ὅσα τὰ μόρια ταῦτ´
[4, 2]	ἃ καὶ ἐκτίκτουσιν αἱ θήλειαι.	(Πόδας	δ´ οἱ μὲν κάραβοι ἐφ´
[4, 4]	πλείω, τούτων δ´ ἐχομένους δύο	πόδας	δικρόους, οἷς προσάγεται, καὶ ἄλλους
[4, 1]	ἡ τευθίς. (Μετὰ δὲ τοὺς	πόδας	ἡ κεφαλή ἐστιν ἁπάντων ἐν
[4, 1]	τῆς γαστρὸς εἶναι τὴν κεφαλήν.	Πόδας	μὲν οὖν ὀκτὼ πάντ´ ἔχει,
[4, 1]	τὴν καλουμένην κεφαλήν, ἐκτείνων τοὺς	πόδας·	οὕτω δὲ νέοντι συμβαίνει προορᾶν
[4, 2]	δὲ καὶ προσάγεται τοὺς δύο	πόδας	πρὸς τὸ στόμα τοὺς δασεῖς.
[4, 2]	Ἔχει δὲ τοὺς μὲν ὑποκάτω	πόδας	τοὺς ἄχρι τῶν μεγάλων ὀκτώ,
[4, 5]	ἄλλο γένος μεγέθει μὲν μικρόν,	ἀκάνθας	δὲ μεγάλας ἔχει καὶ σκληράς,
[4, 2]	τοῖς μεγάλοις ποσὶ τὰ ἔξωθεν	ἀκάνθας	ἔχει μείζους. Τῆς (δὲ θηλείας
[4, 5]	καὶ τὰ ὄστρακα καὶ τὰς	ἀκάνθας	καὶ τὰ ᾠά, μείζους δὲ
[4, 2]	μὲν οὖν ἐστιν ἃς καλοῦσι	μαίας,	(δεύτερον δ´ οἵ τε πάγουροι
[4, 2]	λεῖα. Ὁμοίως δ´ ἔχουσιν ἀμφότερα	κεραίας	δύο πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας
[4, 7]	ἔχει καυλὸν οὐδὲ σχίσιν. Ἔτι	κεραίας	πρὸ τῶν ὀμμάτων ἔχει ἔνια,
[4, 2]	πάντ´ ἔχει ταῦτα. Τὰς δ´	ἰδίας	ἤδη διαφορὰς καθ´ ἕκαστον δεῖ
[4, 2]	ὁ τοῦ ἄρρενος ἢ τῆς	θηλείας·	ἀμφότεροι γάρ εἰσι λεπτοὶ καὶ
[4, 1]	τ´ ἔχει ὁ ἄρρην τῆς	θηλείας,	καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ τὸ
[4, 2]	τῆς θηλείας· τῆς μὲν γὰρ	θηλείας	ὁ πρῶτος ποὺς δίκρους ἐστί,
[4, 9]	ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς	θηλείας	πρὸς τὴν ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ
[4, 2]	ἀκάνθας ἔχει μείζους. Τῆς (δὲ	θηλείας	πρὸς τὸν ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ
[4, 2]	ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα, τῆς δὲ	θηλείας	ταῦτα μικρὰ καὶ λεῖα. Ὁμοίως
[4, 2]	ὁ κάραβος ὁ ἄρρην τῆς	θηλείας·	τῆς μὲν γὰρ θηλείας ὁ
[4, 3]	Διαφέρει δ´ ὁ ἄρρην τῆς	θηλείας	τῷ τε μεγέθει καὶ τῷ
[4, 11]	λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος ἐγχέλυος καὶ	θηλείας	τῷ τὸν μὲν μείζω κεφαλὴν
[4, 4]	τῷ ἐπὶ θάτερα κύκλῳ τῆς	περιφερείας	ἐστίν, ὥσπερ καὶ τὸ λευκὸν
[4, 2]	πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μεγάλας καὶ	τραχείας,	καὶ ἄλλα κεράτια μικρὰ ὑποκάτω
[4, 8]	θείου περιπαττομένων λείων ἐκλείπουσι τὰς	μυρμηκίας,	καὶ ἐλαφείου κέρατος θυμιωμένου τὰ
[4, 10]	τισι τῶν τοιούτων προϊούσης τῆς	ἡλικίας	ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ μετὰ ταῦτα
[4, 11]	λέγουσιν. Οὔτε γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ	ᾠοτοκίας	οὐδὲν τῶν τοιούτων, ᾠὸν δ´
[4, 2]	κάραβοι μικρὸν στόμαχον πρὸ τῆς	κοιλίας,	εἶτ´ ἐκ ταύτης ἔντερον εὐθύ.
[4, 2]	δ´ εἷς ὑποκάτω. Τῆς δὲ	κοιλίας	ἐκ τοῦ πλαγίου ἔντερον ἁπλοῦν
[4, 4]	ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ δὲ τῆς	κοιλίας	(στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι τῆς
[4, 4]	στόματος πόρος εἷς ἄχρι τῆς	κοιλίας·	τῆς δὲ περιττώσεως οὐ δῆλος
[4, 4]	θαλαττίοις. Παρύφανται δ´ ἀπὸ τῆς	κοιλίας	τῷ στομάχῳ ἐν τοῖς μεγάλοις
[4, 8]	πλύμα τῶν ἰχθύων, ἢ τῆς	ἀντλίας	ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς
[4, 1]	ὀστράκου, ἀλλ´ ἔνεστιν ὥσπερ ὁ	κοχλίας,	καὶ ἔξω ἐνίοτε τὰς πλεκτάνας
[4, 4]	καὶ ὀδόντας ἔνια, οἷον ὁ	κοχλίας,	ὀξεῖς καὶ μικροὺς καὶ λεπτούς.
[4, 1]	Καὶ ἄλλος ἐν ὀστράκῳ οἷον	κοχλίας,	ὃς οὐκ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ
[4, 8]	χαίρει χυμοῖς, καὶ τὸ τῆς	ἀμίας	λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ καὶ τὸ
[4, 9]	ἀηδὼν νεοττὸν προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ	ὁμοίας	φύσει τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ
[4, 2]	καὶ τὴν σύστασιν ταῖς τῆς	σηπίας	προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ ταῦτα
[4, 5]	ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς	στραγγουρίας	τινές. (Περὶ δὲ Τορώνην εἰσὶν
[4, 8]	φαίνεται τοὺς μεγάλους, οἷον τὰς	εἰρεσίας	τῶν τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως
[4, 2]	γαστέρα, τὰ ἄκρα (ἔχοντας πλατέα·	πλάκας	δ´ ἐν ὑπτίοις οὐκ ἔχουσι,
[4, 2]	τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον, πέντε	πλάκας	ἔχον· τὰ (δ´ ἐντός, εἰς
[4, 2]	καὶ αἱ καρίδες καὶ τὰς	ἑλίκας.	Ἰδίᾳ δ´ ἔχει ὁ ἄρρην
[4, 4]	γένος, τὸ μὲν σαρκῶδες, ὅσα	σάρκας	ἔχει, ὁμοίως ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις
[4, 5]	μεγέθει μὲν μικρόν, ἀκάνθας δὲ	μεγάλας	ἔχει καὶ σκληράς, γίνεται δ´
[4, 2]	κεραίας δύο πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν	μεγάλας	καὶ τραχείας, καὶ ἄλλα κεράτια
[4, 2]	αἱ δὲ χηλαί, ὅσα ἔχει	χηλάς,	εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει δ´
[4, 7]	ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι δὲ	χηλὰς	ἔχει τοῦτό τε καὶ τὸ
[4, 2]	διαφέρουσι τῶν καράβων τῷ ἔχειν	χηλὰς	καὶ ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ
[4, 2]	καράβων τῷ ἔχειν χηλὰς καὶ	ἄλλας	τινὰς διαφορὰς οὐ πολλάς. Ἓν
[4, 2]	καὶ ἄλλας τινὰς διαφορὰς οὐ	πολλάς.	Ἓν δὲ τὸ τῶν καρίδων,
[4, 4]	δὲ πρὸς αὑτὰ (διαφορὰς ἔχει	πολλὰς	καὶ κατὰ τὰ ὄστρακα καὶ
[4, 1]	ἔντομα ὅσα κατὰ τοὔνομά ἐστιν	ἐντομὰς	ἔχοντα ἢ ἐν τοῖς ὑπτίοις
[4, 4]	τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει δ´	ἐντομὰς	ὥσπερ τὸ ἐν τῷ καράβῳ
[4, 8]	(πρὸς ἃ γὰρ διὰ τὰς	ὀσμὰς	προσέρχεται κρίναντα, τούτων χαίρει καὶ
[4, 1]	κοχλίας, καὶ ἔξω ἐνίοτε τὰς	πλεκτάνας	προτείνει. Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 4]	γὰρ καὶ πέτεσθαι λέγουσι τοὺς	κτένας,	ἐπεὶ καὶ ἐκ τοῦ ὀργάνου
[4, 6]	προσπέσῃ κατεσθίει καὶ ἐχίνους καὶ	κτένας.	Περίττωμα δὲ παντελῶς οὐδὲν φαίνεται
[4, 9]	καὶ φάρυγγα ἔχουσι) ψόφους δέ	τινας	ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς οὓς λέγουσι
[4, 2]	τῷ ἔχειν χηλὰς καὶ ἄλλας	τινὰς	διαφορὰς οὐ πολλάς. Ἓν δὲ
[4, 1]	μεταξὺ τῶν ποδῶν ὑμὴν διατέταται	πᾶς·	ἐὰν δ´ εἰς τὴν ἄμμον
[4, 4]	νέμεται δ´ ἀπολυομένη καὶ ἡ	λεπάς.	Κοινὸν δὲ καὶ τούτων καὶ
[4, 4]	δὲ σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον ἡ	λεπάς.	Τῶν δὲ διθύρων τὰ μέν
[4, 2]	ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους γὰρ ἔχει	τέτταρας	ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´ ἄλλους ἐχομένους
[4, 2]	ἐκ μὲν τοῦ κάτω μέρους	τέτταρας	καὶ συνεχεῖς, ἄνωθεν δὲ τρεῖς
[4, 8]	ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς τείνοντες τὰς	ἕδρας	τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´ εἰς
[4, 10]	τῆς νυκτὸς μᾶλλον ἢ τῆς	ἡμέρας	οὕτως ὥστε βαλλόντων μὴ κινεῖσθαι.
[4, 10]	κεστρεὺς καὶ ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι	ἡμέρας	πολλάκις διὰ τὸ καθεύδειν· εἰ
[4, 2]	χηλῶν ἔχουσι μείζω, ἴσας μέντοι	ἀμφοτέρας	οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν δὲ θάλατταν
[4, 8]	καὶ ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων	θήρας·	(ὅταν γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς
[4, 8]	ὅπερ ἐπὶ τῆς τῶν δελφίνων	θήρας·	ψοφοῦσι γὰρ λίθοις, ἵνα φοβηθέντες
[4, 5]	ἀκάνθας δὲ μεγάλας ἔχει καὶ	σκληράς,	γίνεται δ´ ἐκ τῆς θαλάττης
[4, 8]	ὀσφρήσεως· τὰ μὲν γὰρ ἔχει	μυκτῆρας,	τὰ δὲ τοὺς πόρους τῆς
[4, 10]	ἰχθύες, εἰ μὴ διὰ τοὺς	φθεῖρας	καὶ τοὺς καλουμένους ψύλλους, κἂν
[4, 1]	(καὶ οἱ τεῦθοι δύο προβοσκίδας	μακράς,	ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας δικότυλον,
[4, 4]	σκληρόν. Αὐτὰ δὲ πρὸς αὑτὰ	(διαφορὰς	ἔχει πολλὰς καὶ κατὰ τὰ
[4, 2]	ταῦτα. Τὰς δ´ ἰδίας ἤδη	διαφορὰς	καθ´ ἕκαστον δεῖ θεωρεῖν. (Οἱ
[4, 2]	ἔχειν χηλὰς καὶ ἄλλας τινὰς	διαφορὰς	οὐ πολλάς. Ἓν δὲ τὸ
[4, 4]	τῶν ζῴων τοιαύτας ἔχει τὰς	διαφοράς·	τῶν δ´ ἐντὸς τρόπον μέν
[4, 6]	τε ταῖς ἀλέαις εἰς τὰς	πέτρας	εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ μὲν οὖν
[4, 8]	ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες τὰς	πέτρας	λίθοις· τὰ δ´ ἐκπίπτει παραφερόμενα
[4, 6]	μέσῳ, καὶ ζῇ ἀπὸ τῆς	πέτρας	ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν τι
[4, 1]	βαλλόμεναι πρός τινα πέτραν ὥσπερ	ἀγκύρας	ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´ ὥσπερ πτερυγίοις,
[4, 8]	τῶν δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ τῆς	πορφύρας·	αὕτη γὰρ δελεάζεται τοῖς σαπροῖς,
[4, 8]	ᾠοτόκα, πάντα φαίνεται ἔχοντα ταύτας	πάσας,	πλὴν εἴ τι πεπήρωται γένος
[4, 8]	δ´ ὀξέως. Ὅτι μὲν οὖν	πάσας	τὰς αἰσθήσεις ἔχει ταῦτα τὰ
[4, 8]	μαλακόστρακα καὶ τὰ ἔντομα ἔχει	πάσας	τὰς αἰσθήσεις· καὶ γὰρ ὄψιν
[4, 9]	ὅταν ἰσοχειλῆ τὴν κάτω σιαγόνα	ποιήσας	ἐπὶ τῷ ὕδατι περιτείνῃ τὴν
[4, 8]	ἔτι, ἐὰν δέ τις τύχῃ	ψοφήσας	πρότερον, φανεροί εἰσι φεύγοντες. (Ἔτι
[4, 2]	τύχῃ τῶν χηλῶν ἔχουσι μείζω,	ἴσας	μέντοι ἀμφοτέρας οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν
[4, 1]	προβοσκίδας μακράς, ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα	ἐχούσας	δικότυλον, αἷς προσάγονταί τε καὶ
[4, 8]	ὀξέως. Ὅτι μὲν οὖν πάσας	τὰς	αἰσθήσεις ἔχει ταῦτα τὰ ζῷα,
[4, 8]	καὶ τὰ ἔντομα ἔχει πάσας	τὰς	αἰσθήσεις· καὶ γὰρ ὄψιν ἔχει
[4, 5]	θαλάττιοι καὶ τὰ ὄστρακα καὶ	τὰς	ἀκάνθας καὶ τὰ ᾠά, μείζους
[4, 2]	ἢ ἐλάττω πάντ´ ἔχει ταῦτα.	Τὰς	δ´ ἰδίας ἤδη διαφορὰς καθ´
[4, 8]	τῷ ἐδάφει τῆς θαλάττης ποιοῦνται	τὰς	διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[4, 4]	τούτων τῶν ζῴων τοιαύτας ἔχει	τὰς	διαφοράς· τῶν δ´ ἐντὸς τρόπον
[4, 8]	καὶ ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς τείνοντες	τὰς	ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´
[4, 8]	φεύγοντα φαίνεται τοὺς μεγάλους, οἷον	τὰς	εἰρεσίας τῶν τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι
[4, 2]	ᾠὸν καὶ αἱ καρίδες καὶ	τὰς	ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´ ἔχει ὁ
[4, 9]	οἱ ἄρρενες ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται	τὰς	θηλείας πρὸς τὴν ὀχείαν· εἰσὶ
[4, 8]	καὶ θείου περιπαττομένων λείων ἐκλείπουσι	τὰς	μυρμηκίας, καὶ ἐλαφείου κέρατος θυμιωμένου
[4, 8]	αὐτῶν· (πρὸς ἃ γὰρ διὰ	τὰς	ὀσμὰς προσέρχεται κρίναντα, τούτων χαίρει
[4, 6]	πονοῦσαί τε ταῖς ἀλέαις εἰς	τὰς	πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ μὲν
[4, 8]	ὑπὸ ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες	τὰς	πέτρας λίθοις· τὰ δ´ ἐκπίπτει
[4, 1]	ὁ κοχλίας, καὶ ἔξω ἐνίοτε	τὰς	πλεκτάνας προτείνει. Περὶ μὲν οὖν
[4, 10]	δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες	τὰς	πτέρυγας· καὶ δελφῖνός γε καὶ
[4, 5]	πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται πρὸς	τὰς	στραγγουρίας τινές. (Περὶ δὲ Τορώνην
[4, 7]	καὶ τῷ τοὺς μὲν καλουμένους	ἀχέτας	ὑπὸ τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι καὶ
[4, 8]	συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες. Καὶ τοὺς	νηρείτας	δ´ οἱ θηρεύοντες οὐ κατὰ
[4, 2]	καὶ οἱ καρκίνοι δέκα τοὺς	πάντας	σὺν ταῖς χηλαῖς. Τῶν δὲ
[4, 2]	πλὴν ὁ μὲν δεξιὸς μικροὺς	ἅπαντας	καὶ καρχαρόδοντας, ὁ δ´ ἀριστερὸς
[4, 8]	ἔν τινι τόπῳ πολλοὺς ἀθρόους	ὄντας,	ἐκ τοσούτου τόπου τεκμαιρόμενοι τὰ
[4, 8]	ζῴων τοὺς ἰχθῦς, ἐκ τοῦ	διατρίβοντας	περὶ τὴν θάλατταν ἐντυγχάνειν τοιούτοις
[4, 8]	τῇ θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν	φεύγοντας	εἰς τὴν γῆν, καὶ λαμβάνουσιν
[4, 2]	(οἱ πρὸς τῷ στόματι πόδες.	Ὀδόντας	δ´ ἔχει δύο καθάπερ ὁ
[4, 2]	καὶ οἱ (καρκίνοι· καὶ γὰρ	ὀδόντας	δύο ἔχουσιν οἱ καρκίνοι. Ἔτι
[4, 3]	τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἐν αὐτῷ	ὀδόντας	δύο ὥσπερ ὁ κάραβος, πλὴν
[4, 4]	ἐντός. Ἔχει δὲ στόμα καὶ	ὀδόντας	ἔνια, οἷον ὁ κοχλίας, ὀξεῖς
[4, 2]	δ´ ἑκάτερος ἐσχισμένος ὥσπερ σιαγὼν	ὀδόντας	ἔχων καὶ κάτωθεν καὶ ἄνωθεν,
[4, 2]	κάραβοι, ὥσπερ εἴρηται, δύο ἔχουσιν	ὀδόντας	μεγάλους καὶ κοίλους, ἐν οἷς
[4, 7]	ἕκαστον. Ὅσα δ´ ἔχει τοῦτο,	ὀδόντας	οὐκ ἔχει, ἔξω ὀλίγων τινῶν,
[4, 5]	ὀστράκου. Ἔχει δ´ ὁ ἐχῖνος	ὀδόντας	πέντε κοίλους ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ
[4, 2]	Κοινὸν δὲ πάντων τούτων ἐστίν·	ὀδόντας	τε πάντ´ ἔχει δύο (καὶ
[4, 11]	οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ καὶ	χαυλιόδοντας	αἱ θήλειαι οὐκ ἔχουσι τῶν
[4, 8]	τελευτῶντες δ´ εἰς τοὺς ἄνω	χαυλιόδοντας.	(Τὰ δ´ ἄλλα καὶ τῶν
[4, 2]	μὲν δεξιὸς μικροὺς ἅπαντας καὶ	καρχαρόδοντας,	ὁ δ´ ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου
[4, 2]	δ´ ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου μὲν	καρχαρόδοντας,	τοὺς δ´ ἐντὸς ὥσπερ γομφίους,
[4, 10]	δὲ καὶ οἱ θυννοσκόποι περιβάλλονται	καθεύδοντας·	(δῆλον δ´ ἐκ τοῦ ἡσυχάζοντας
[4, 8]	ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι, λανθάνουσι καὶ καταλαμβάνουσιν	ἐπιπολάζοντας	ἔτι, ἐὰν δέ τις τύχῃ
[4, 8]	ἐν ταῖς γαλήναις καὶ εὐδίαις	ἐπιπολάζοντας,	καὶ βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ μεγέθη
[4, 10]	καθεύδοντας· (δῆλον δ´ ἐκ τοῦ	ἡσυχάζοντας	καὶ τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι.
[4, 10]	τοῦ ἡσυχάζοντας καὶ τὰ λευκὰ	ὑποφαίνοντας	ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ τῆς νυκτὸς
[4, 6]	τοὺς ἔξω διὰ τοῦ ὀστράκου	φέροντας,	ᾗ ἀφίησι καὶ δέχεται τὴν
[4, 2]	κατὰ τὴν γαστέρα, τὰ ἄκρα	(ἔχοντας	πλατέα· πλάκας δ´ ἐν ὑπτίοις
[4, 6]	ὀστρακώδει, δύο δ´ ἔχει πόρους	ἀπέχοντας	ἀπ´ ἀλλήλων, πάμπαν μικροὺς καὶ
[4, 8]	καὶ λαμβάνουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου	καρηβαροῦντας.	Καίτοι οὐδ´ οἱ δελφῖνες τῆς
[4, 2]	δασεῖς. Ἔχουσι δὲ καὶ παραφυάδας	λεπτὰς	(οἱ πρὸς τῷ στόματι πόδες.
[4, 8]	πόροι νευρώδεις καὶ ἰσχυροὶ παρ´	αὐτὰς	τείνοντες τὰς ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν,
[4, 4]	ἔξωθεν μόρια τούτων τῶν ζῴων	τοιαύτας	ἔχει τὰς διαφοράς· τῶν δ´
[4, 8]	καὶ ᾠοτόκα, πάντα φαίνεται ἔχοντα	ταύτας	πάσας, πλὴν εἴ τι πεπήρωται
[4, 3]	ὑπὸ τὸ πρανὲς εὐθὺς πολὺ	διεστῶτας,	ἔνιοι δ´ ἐν μέσῳ καὶ
[4, 9]	οὐ τὴν αὐτήν. (Ὁ δ´	ἐλέφας	φωνεῖ ἄνευ μὲν τοῦ μυκτῆρος
[4, 11]	θῆλυ μᾶλλον, καὶ λεπτοτριχώτερον, ὅσα	τρίχας	ἔχει· τὰ δὲ μὴ τρίχας
[4, 11]	τρίχας ἔχει· τὰ δὲ μὴ	τρίχας	ἔχοντα κατὰ τὸ ἀνάλογον. Καὶ
[4, 10]	βόες, ἔτι δὲ πρόβατα καὶ	αἶγες	καὶ πᾶν τὸ τῶν ζῳοτόκων
[4, 9]	δ´ ᾄδειν λέγεται, οἷον οἱ	τέττιγες.	Πάντα δὲ ταῦτα ψοφεῖ τῷ
[4, 9]	ἄρρενα μᾶλλον, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ	ὄρτυγες,	αἱ δὲ θήλειαι οὐκ ᾄδουσιν.
[4, 4]	ὁμοίως φανεράν, ἀλλ´ αἱ μὲν	λεπάδες	κάτω ἐν τῷ βάθει, τὰ
[4, 4]	δὲ νηρεῖται προσέχονται καθάπερ αἱ	λεπάδες·	ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ αἱμορροΐδες
[4, 8]	τῆς κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ	ῥυάδες	ἰχθύες, ὅταν ἐκχυθῇ τὸ πλύμα
[4, 4]	καὶ στόμα ἔχουσι καὶ τὸ	γλωττοειδές·	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἐλάττοσι
[4, 2]	μεταξὺ δὲ τῶν ὀδόντων σαρκίον	γλωττοειδές.	Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος ἔχει
[4, 4]	αἱ μυῖαι· τοῦτο δ´ ἐστὶ	(γλωττοειδές.	Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ κήρυκες
[4, 7]	ἀλλ´ οἷον τοῖς ὀπισθοκέντροις τὸ	γλωττοειδές,	τοῦτο μακρὸν καὶ συμφυὲς καὶ
[4, 1]	αἵ τε σηπίαι καὶ αἱ	τευθίδες	(καὶ οἱ τεῦθοι δύο προβοσκίδας
[4, 4]	λεπάδες· ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ	αἱμορροΐδες	καὶ πᾶν (τὸ τοιοῦτον γένος.
[4, 1]	καὶ ἄπτεροι, καὶ αἱ καλούμεναι	πυγολαμπίδες.	ῶν μὲν οὖν μαλακίων καλουμένων
[4, 2]	καὶ οἱ κάραβοι καὶ αἱ	καρίδες	καὶ οἱ (καρκίνοι· καὶ γὰρ
[4, 2]	οὕτω τὸ ᾠὸν καὶ αἱ	καρίδες	καὶ τὰς ἑλίκας. Ἰδίᾳ δ´
[4, 7]	ἁπλοῦν ἢ εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ	ἀκρίδες.	(Ὁ δὲ τέττιξ μόνον τῶν
[4, 9]	ἔσω πνεύματός ἐστιν. Αἱ δ´	ἀκρίδες	τοῖς πηδαλίοις τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν
[4, 1]	μὲν κύτος μέγα, οἱ δὲ	πόδες	βραχεῖς, ὥστε μὴ πορεύεσθαι ἐπ´
[4, 1]	ἐστίν, ἓν μὲν οἱ ὀνομαζόμενοι	πόδες,	δεύτερον δὲ τούτων ἐχομένη ἡ
[4, 4]	δῆλος ὁ πόρος. Οἱ δὲ	πόδες	καὶ ὁ θώραξ σκληρὰ μέν,
[4, 1]	μὲν κύτος μικρόν, οἱ δὲ	πόδες	μακροί εἰσι, τῶν δὲ τὸ
[4, 2]	λεπτὰς (οἱ πρὸς τῷ στόματι	πόδες.	Ὀδόντας δ´ ἔχει δύο καθάπερ
[4, 2]	ἐστίν. Κάμπτονται δ´ οἱ (μὲν	πόδες	πάντων εἰς τὸ πλάγιον, ὥσπερ
[4, 8]	δ´ αἱ σηπίαι καὶ οἱ	πολύποδες	καὶ οἱ κάραβοι τοῖς δελέασιν
[4, 1]	(Ἔχουσι δὲ διαφορὰν οἵ τε	πολύποδες	καὶ τὰ εἰρημένα τῶν μαλακίων·
[4, 1]	καὶ τὰ κύτη. Οἱ δὲ	πολύποδες	οὐκ ἔχουσιν εἴσω στερεὸν τοιοῦτον
[4, 8]	δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ οἵ γε	πολύποδες	οὕτω μὲν προσέχονται ὥστε μὴ
[4, 2]	τὸ δὲ μέσον αὐτῶν (ἀμφότεραι	ἀκανθῶδες,	πλὴν αὕτη μὲν πλατύ, ἡ
[4, 7]	τὸ ἐν τοῖς βιβλίοις γινόμενον	σκορπιῶδες.	Τὰ δὲ πτηνὰ αὐτῶν πρὸς
[4, 2]	πρότερον, τὸ μὲν στερεὸν καὶ	ὀστρακῶδες	ἐκτὸς ἔχει ἐν τῇ χώρᾳ
[4, 6]	ὑμένα ἔχει νευρώδη περὶ τὸ	ὀστρακῶδες·	ἐν δὲ τούτῳ αὐτό ἐστι
[4, 1]	ὀστῶδες ἔχει ἓν κεχωρισμένον οὔτε	σαρκῶδες,	ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν· τὸ σῶμα
[4, 5]	ἐν μέσῳ δὲ τούτων σῶμα	σαρκῶδες	ἀντὶ γλώττης. (Τούτου δ´ ἔχεται
[4, 1]	δὲ τῷ στόματί ἐστι μικρὸν	σαρκῶδες·	(γλῶτταν δ´ οὐκ ἔχει αὐτῶν
[4, 1]	ἐστὶν ὧν ἐντὸς μὲν τὸ	σαρκῶδες,	(ἐκτὸς δὲ τὸ στερεόν, θραυστὸν
[4, 1]	ἄναιμα ὄντα ἐκτὸς ἔχει τὸ	σαρκῶδες,	ἐντὸς δ´ εἴ τι ἔχει
[4, 2]	τῇ τοῦ δέρματος, τὸ δὲ	σαρκῶδες	ἐντός, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[4, 4]	δὲ τὰ ἑνί· τὸ δὲ	σαρκῶδες	ἐπιπολῆς, οἷον ἡ λεπάς. Τῶν
[4, 4]	ἕτερον μέρος. Τὸ δ´ ἐντὸς	σαρκῶδές	ἐστι, καὶ ἐν τούτῳ τὸ
[4, 4]	ἄνω φέρεται πάλιν πρὸς τὸ	σαρκῶδες,	καὶ ἡ τελευτὴ τοῦ ἐντέρου
[4, 4]	τῶν ἐχίνων γένος, τὸ μὲν	σαρκῶδες,	ὅσα σάρκας ἔχει, ὁμοίως ἔχει
[4, 5]	Οἱ δ´ ἐχῖνοι τὸ μὲν	σαρκῶδες	οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ´ ἴδιον αὐτῶν
[4, 1]	ἐντὸς δὲ τὸ μαλακὸν καὶ	σαρκῶδες·	τὸ δὲ σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν
[4, 6]	Οὐκ ἔχει δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ	σαρκῶδες	τὸ σῶμα πᾶν ἐστιν αὐτῆς.
[4, 4]	ἐντὸς τὸ ὄστρακον. Ὁ δὲ	σαρκῶδες	τοῖς μὲν μονοθύροις καὶ διθύροις
[4, 6]	δὲ τούτῳ αὐτό ἐστι τὸ	σαρκῶδες	τοῦ τηθύου, οὐδενὶ ὅμοιον τῶν
[4, 2]	ἐντέρου ἑκατέρωθι μέχρι εἰς τὸ	σαρκῶδες,	ὑμένι λεπτῷ περιεχόμενα. Τὰ μὲν
[4, 1]	οὐδέν, ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν	χονδρῶδες,	(ὃ γίνεται, ἐάν τις αὐτῶν
[4, 9]	τοῦ μυκτῆρος αὐτῷ τῷ στόματι	πνευματῶδες	ὥσπερ ὅταν ἄνθρωπος ἐκπνέῃ καὶ
[4, 1]	(ἢ ἐν ἀμφοῖν, καὶ οὔτε	ὀστῶδες	ἔχει ἓν κεχωρισμένον οὔτε σαρκῶδες,
[4, 4]	ἔνιαι αἱ καλούμεναι ὑπό τινων	γάλακες,	τὰ δὲ τραχυόστρακα, οἷον τὰ
[4, 2]	δεξιὸς τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον	πρόμηκες	ἔχει καὶ λεπτόν, ὁ δ´
[4, 2]	τῶν καρίδων καὶ τῶν καράβων	πρόμηκες,	τὸ δὲ τῶν καρκίνων στρογγύλον.
[4, 1]	καὶ (πτερωτὸν καὶ ἄπτερον, οἷον	μύρμηκές	εἰσι καὶ πτερωτοὶ καὶ ἄπτεροι,
[4, 8]	πολλὰ ἀπόλλυται. Ἔτι δ´ οἱ	μύρμηκες	ὑπ´ ὀριγάνου καὶ θείου περιπαττομένων
[4, 7]	ταχὺ καταψύχεται, ἐπεὶ καὶ οἱ	σφῆκες	διαιρεθέντες ζῶσιν. Μετὰ μὲν οὖν
[4, 7]	οἷον αἱ μέλιτται καὶ οἱ	σφῆκες,	τὰ δ´ ἐκτός, οἷον σκορπίος·
[4, 10]	δὲ γεγόνασι καὶ ἄνδρες καὶ	γυναῖκες	οἳ ὅλως οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον
[4, 9]	πρὸ τοῦ μάχεσθαι προκαλούμενα οἷον	πέρδικες〉	ἢ νικῶντα, οἷον ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι
[4, 4]	ὥσπερ αἱ πορφύραι καὶ οἱ	κήρυκες,	ἀλλ´ εὐαπόλυτόν ἐστιν. Προμηκέστερα δ´
[4, 4]	αἵ τε πορφύραι καὶ οἱ	κήρυκες	καὶ ὁ κόχλος καὶ τἆλλα
[4, 4]	καὶ γένη κόγχων ἔνια καὶ	κήρυκες·	καὶ τούτων (τὰ μὲν ῥαβδωτά
[4, 4]	(γλωττοειδές. Ἔχουσι δὲ καὶ οἱ	κήρυκες	τοῦτο καὶ αἱ πορφύραι στιφρόν,
[4, 3]	τοῦ πλαγίου ἄνω ὑπὸ τὸ	πρανὲς	εὐθὺς πολὺ διεστῶτας, ἔνιοι δ´
[4, 1]	ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ μὲν γὰρ	ἄρρενες	ἔχουσι πόρον ὑπὸ τὸν στόμαχον,
[4, 9]	τῷ ὕδατι οἱ βάτραχοι οἱ	ἄρρενες	ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας
[4, 8]	ἐν θαλάμῃ ἐστίν) καὶ οἱ	κτένες,	ἐάν τις προσφέρῃ τὸν δάκτυλον,
[4, 4]	ἐστιν ἀναπτυκτά, οἷον (οἵ τε	κτένες	καὶ οἱ μύες· ἅπαντα γὰρ
[4, 9]	ψοφεῖν δέ. Καὶ γὰρ οἱ	κτένες	ὅταν φέρωνται ἀπερειδόμενοι τῷ ὑγρῷ,
[4, 8]	φανερόν, δοκοῦσι δ´ οἵ τε	σωλῆνες,	ἄν τις ψοφήσῃ, καταδύεσθαι, καὶ
[4, 4]	συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον οἱ	σωλῆνες.	Ἔστι δ´ ἃ ὅλα περιέχεται
[4, 8]	καλοῦσί τινες κόττους· ταῦτα θηρεύουσί	τινες	διὰ τὸ ὑπὸ ταῖς πέτραις
[4, 11]	ἀλλὰ τοῦ γένους. Εἰσὶ δέ	τινες	ἰχθύες οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται
[4, 10]	γε καὶ ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί	τινες.	Καθεύδει δὲ καὶ τὰ μαλάκια
[4, 4]	τῇ δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι, ἥν	τινες	καλοῦσι θαλάττιον οὖς, ὑποκάτω τοῦ
[4, 8]	εἰσιν ἰχθύδια ἄττα ἃ καλοῦσί	τινες	κόττους· ταῦτα θηρεύουσί τινες διὰ
[4, 4]	τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ	τινες	κόχλοι οἳ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς
[4, 8]	τοιούτων ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ δέ	τινες	οἵ φασι καὶ μάλιστα ὀξυηκόους
[4, 1]	τἀντός, καὶ καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν	τινες,	οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες· ἔτι δὲ
[4, 5]	ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς στραγγουρίας	τινές.	(Περὶ δὲ Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι
[4, 7]	εἰς γένος. Ἤδη γάρ φασί	τινες	(τῶν ἐμπειρικῶν ἁλιέων (οἱ μὲν)
[4, 11]	καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί ποτέ	τινες	φαίνονται, οὐ προσθεωρήσαντες τὸ ποῦ
[4, 8]	ψόφου καρηβαροῦντας. Καίτοι οὐδ´ οἱ	δελφῖνες	τῆς ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν
[4, 2]	αἵ τε κυφαὶ καὶ αἱ	κράγγονες	καὶ τὸ μικρὸν γένος (αὗται
[4, 1]	Ἐπὶ δὲ τῶν ποδῶν αἱ	κοτυληδόνες	ἅπασιν εἰσίν. Ὁ μὲν οὖν
[4, 1]	τὸ λεῖον, οὗ πρόσω αἱ	κοτυληδόνες	εἰσίν) ταύτῃ δὴ τῇ πλεκτάνῃ
[4, 9]	καλοῦσι πέτεσθαι, ῥοιζοῦσι, καὶ αἱ	χελιδόνες	αἱ θαλάττιαι ὁμοίως· καὶ γὰρ
[4, 11]	ἀλλ´ ὅσοι στερεοί εἰσι καὶ	πίονες,	ἔντερον μικρὸν ἔχουσι, καὶ δοκοῦσιν
[4, 9]	οἷον πέρδικες〉 ἢ νικῶντα, οἷον	ἀλεκτρυόνες.	Ἄδουσι δ´ ἔνια μὲν ὁμοίως
[4, 9]	δὲ τὰ ἄρρενα μᾶλλον, οἷον	ἀλεκτρυόνες	καὶ ὄρτυγες, αἱ δὲ θήλειαι
[4, 10]	ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἵπποι καὶ	κύνες	καὶ βόες, ἔτι δὲ πρόβατα
[4, 10]	τετραπόδων γένος· (δηλοῦσι δ´ οἱ	κύνες	τῷ ὑλαγμῷ. Περὶ δὲ τῶν
[4, 11]	ὅσα ἔχει φωνήν· οἱ δὲ	βόες	βαρύτερον φθέγγονται αἱ θήλειαι τῶν
[4, 10]	καὶ ἵπποι καὶ κύνες καὶ	βόες,	ἔτι δὲ πρόβατα καὶ αἶγες
[4, 8]	οἷον αἱ μέλιτται καὶ οἱ	κνῖπες	τοῦ μέλιτος· (ἐκ πολλοῦ γὰρ
[4, 7]	τούτῳ θιγγάνουσαι αἱματίζουσι καὶ οἱ	κώνωπες	τούτῳ κεντοῦσιν. Ἔχουσι δ´ ἔνια
[4, 7]	ὥσπερ ταῖς πορφύραις. Καὶ οἱ	μύωπες	δὲ (καὶ οἱ οἶστροι ἰσχυρὸν
[4, 4]	πορφύραι στιφρόν, καὶ ὥσπερ οἱ	μύωπες	καὶ οἱ οἶστροι τὰ δέρματα
[4, 2]	δ´ ὀκτὼ ποδῶν οἱ μὲν	τέτταρες	ἐξ ἄκρου δίκροοί εἰσιν, οἱ
[4, 2]	ἄκρου δίκροοί εἰσιν, οἱ δὲ	τέτταρες	οὔ. Τὰ δὲ περὶ τὸν
[4, 10]	πέντε· ἤδη δὲ γεγόνασι καὶ	ἄνδρες	καὶ γυναῖκες οἳ ὅλως οὐδὲν
[4, 8]	δελέασιν οὐ τοῖς αὐτοῖς ἁλίσκονται	πάντες	ἀλλ´ ἰδίοις, διαγινώσκοντες τῷ ὀσφραίνεσθαι·
[4, 5]	ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ δὲ μέλανα	πάντες.	(Ἔστι δὲ γένη πλείω τῶν
[4, 8]	δὲ πρὸς τὰ κνισώδη φέρονται	πάντες	θᾶττον. Καὶ τῶν σηπιῶν δὲ
[4, 9]	δὲ γίνονται κωφοὶ ἐκ γενετῆς,	πάντες	καὶ ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν μὲν
[4, 5]	αὐτῶν τοῦτ´ ἔστιν· ἐστέρηνται γὰρ	πάντες,	καὶ οὐκ ἔχουσι σάρκα ἐντὸς
[4, 5]	διῃρημένη, πλήρης περιττώματος· συνέχουσι δὲ	πάντες	οἱ κόλποι αὐτῆς εἰς ἓν
[4, 3]	ὡς δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ	πάντες	τὴν δεξιὰν ἔχουσι μείζω χηλὴν
[4, 5]	ταῖς ἀκάνθαις. Ἔχουσι μὲν οὖν	ἅπαντες	ᾠά, ἀλλ´ ἔνιοι πάμπαν μικρὰ
[4, 11]	ἔχουσαί ποτέ τινες φαίνονται, οὐ	προσθεωρήσαντες	τὸ ποῦ ἔχουσιν ἀσκέπτως λέγουσιν.
[4, 8]	μᾶλλον. (Τοὺς δὲ πολύπους φασὶν	ὀπτήσαντες	εἰς τοὺς κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς
[4, 8]	τῶν σηπιῶν δὲ τὰ σαρκία	σταθεύσαντες	ἕνεκα τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις·
[4, 10]	ἐχόμενοι ἐν τῷ βυθῷ, ἢ	ἀποκρύψαντες	ὑπὸ πέτραν (ἢ θῖνα ἑαυτούς,
[4, 7]	καταψύχεται, ἐπεὶ καὶ οἱ σφῆκες	διαιρεθέντες	ζῶσιν. Μετὰ μὲν οὖν τοῦ
[4, 8]	θήρας· ψοφοῦσι γὰρ λίθοις, ἵνα	φοβηθέντες	συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ καὶ τοῖς
[4, 8]	γὰρ τῶν ταριχηρῶν τι κεραμίων,	ἐνθέντες	εἰς τὸ στόμα τοῦ κεραμίου
[4, 2]	ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν·	ἀνοιχθέντες	δὲ κενοὶ διὰ τὸ μὴ
[4, 8]	οἱ περὶ τὴν θήραν ταύτην	ὄντες·	ἀλλ´ ὅταν κατανοήσωσιν ἔν τινι
[4, 10]	κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ πλῆθος	ὄντες.	Γίνονται δ´ ἐν τῷ βυθῷ
[4, 5]	καὶ γὰρ εὐθὺς ἔτι μικροὶ	ὄντες	ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα δὲ δύο
[4, 8]	τύχῃ ψοφήσας πρότερον, φανεροί εἰσι	φεύγοντες.	(Ἔτι δ´ ἐν τοῖς ποταμοῖς
[4, 8]	φασιν αὐτούς· (δῆλον δὲ ποιοῦσι	φεύγοντες	καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν, ὅταν αἷμα
[4, 2]	ὑμενώδη, ἧς πρὸς τῷ στόματι	ὀδόντες	εἰσὶ τρεῖς, οἱ μὲν δύο
[4, 11]	τῇ φύσει ὑπάρχοντα μόρια, οἷον	ὀδόντες	καὶ χαυλιόδοντες καὶ κέρατα καὶ
[4, 1]	στόμα, ἐν ᾧ ἔνεισι δύο	ὀδόντες·	ὑπὲρ δὲ τούτων ὀφθαλμοὶ μεγάλοι
[4, 11]	ὑπάρχοντα μόρια, οἷον ὀδόντες καὶ	χαυλιόδοντες	καὶ κέρατα καὶ πλῆκτρα καὶ
[4, 8]	(δῆλον δὲ ποιοῦσι φεύγοντες καὶ	ἐκτοπίζοντες	μακράν, ὅταν αἷμα γένηται ἰχθύων.
[4, 8]	οἱ θηρεύοντες οὐ κατὰ πνεῦμα	προσιόντες	θηρεύουσιν, (ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς
[4, 11]	αὑτῆς οὐδέν, ἀλλ´ οἱ μὲν	φάσκοντες	(ὅτι τριχώδη καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´
[4, 8]	αὐτοῖς ἁλίσκονται πάντες ἀλλ´ ἰδίοις,	διαγινώσκοντες	τῷ ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια γὰρ δελεάζεται
[4, 8]	νευρώδεις καὶ ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς	τείνοντες	τὰς ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες
[4, 8]	τὸ τῶν πιόνων ἰχθύων, ὡς	χαίροντες	ἐν τῇ γεύσει καὶ ἐδωδῇ
[4, 10]	χρονίζωσιν, οὗτοι τῆς νυκτὸς κατεσθίουσι	προσπίπτοντες,	πολλοὶ τὸ πλῆθος ὄντες. Γίνονται
[4, 8]	τὸ ὑπὸ ταῖς πέτραις ὑποδεδυκέναι	κόπτοντες	τὰς πέτρας λίθοις· τὰ δ´
[4, 8]	Καὶ τοὺς νηρείτας δ´ οἱ	θηρεύοντες	οὐ κατὰ πνεῦμα προσιόντες θηρεύουσιν,
[4, 8]	γὰρ ψόφον καὶ τὸν θόρυβον	ἀκούοντες	ἐμπίπτουσι διὰ τὸν φόβον. Ἔτι
[4, 2]	λεπτοὶ καὶ λευκοὶ καὶ ὑγρότητα	ἔχοντες	ἐν αὑτοῖς ὠχράν, ἔτι δ´
[4, 4]	οἱ τὴν ἑτέραν θυρίδα πλατεῖαν	ἔχοντες,	οἷον ἐπίθεμα. Ἡ δὲ τοῦ
[4, 8]	εἰσιν οἱ ὀφθαλμοὶ διεφθαρμένοι, πάντ´	ἔχοντες	ταὐτὰ τὰ μέρη τοῖς ἀληθινοῖς·
[4, 1]	αὐτὸ κεφαλήν τινες, οὐκ (ὀρθῶς	καλοῦντες·	ἔτι δὲ πτερύγια κύκλῳ περὶ
[4, 10]	θαλάττης, δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα	κινοῦντες	τὰς πτέρυγας· καὶ δελφῖνός γε
[4, 8]	γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς μονοξύλοις,	ψοφοῦντες	ἐξ αὐτῶν ἐν τῇ θαλάττῃ
[4, 8]	τὸ δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ	σιωπῶντες	ὡς ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων· ἐὰν
[4, 8]	δάκτυλον, χάσκουσι καὶ συμμύουσιν ὡς	ὁρῶντες.	Καὶ τοὺς νηρείτας δ´ οἱ
[4, 8]	τείνοντες τὰς ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν,	τελευτῶντες	δ´ εἰς τοὺς ἄνω χαυλιόδοντας.
[4, 2]	πρὸς τὸ λαβεῖν καὶ πιέσαι	πεφυκότες.	(Ἐπάνω δὲ τῶν μεγάλων ἄλλοι
[4, 9]	οὐδὲ τῶν μαλακοστράκων. Οἱ δ´	ἰχθύες	ἄφωνοι μέν εἰσιν (οὔτε γὰρ
[4, 10]	ταῖς ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ οἱ	ἰχθύες,	εἰ μὴ διὰ τοὺς φθεῖρας
[4, 10]	τὰ ἔνυδρα, οἷον οἵ τ´	ἰχθύες	καὶ τὰ μαλάκια (καὶ τὰ
[4, 11]	τοῦ γένους. Εἰσὶ δέ τινες	ἰχθύες	οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται δὲ
[4, 8]	κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες	ἰχθύες,	ὅταν ἐκχυθῇ τὸ πλύμα τῶν
[4, 10]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ οἱ	ἱχθύες·	(ὁμοίως δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα
[4, 4]	(οἵ τε κτένες καὶ οἱ	μύες·	ἅπαντα γὰρ τὰ τοιαῦτα τῇ
[4, 4]	ἐστι λειόστρακα, ὥσπερ σωλὴν καὶ	μύες	καὶ κόγχαι ἔνιαι αἱ καλούμεναι
[4, 4]	γὰρ λεπτοχειλῆ ἐστιν, οἷον οἱ	μύες,	τὰ δὲ παχυχειλῆ, οἷον (τὰ
[4, 7]	τὸ γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν καὶ	συμφυὲς	καὶ ἀδιάσχιστον, δι´ οὗ τῇ
[4, 2]	τοῦ πλαγίου ἔντερον ἁπλοῦν καὶ	ἰσοπαχὲς	δι´ ὅλου μέχρι πρὸς τὴν
[4, 5]	κατὰ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν οὐ	συνεχὲς	ἀλλ´ ὅμοιον λαμπτῆρι μὴ ἔχοντι
[4, 4]	στομάχου τὸ ἐχόμενόν ἐστιν ἔντερον·	συνεχὲς	δ´ ὅ τε στόμαχος καὶ
[4, 6]	ἑκάτερα, καὶ διείργει μικρόν τι	συνεχές·	ἐν θατέρῳ δὲ τῶν κοίλων
[4, 5]	οὖν τὴν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν	συνεχὲς	τοῦ ἐχίνου τὸ στόμα ἐστί,
[4, 3]	Καὶ κοιλία τούτου ἐχομένη δικρόα,	(ἧς	ἐκ μέσης μὲν τὸ ἔντερόν
[4, 2]	καὶ κοιλίαν τούτου (ἐχομένην ὑμενώδη,	ἧς	πρὸς τῷ στόματι ὀδόντες εἰσὶ
[4, 10]	Τὰ δὲ πλεῖστα καθεύδουσι τῆς	γῆς	ἢ τῆς ἄμμου ἢ ίθου
[4, 10]	ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ τῆς	γῆς,	κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ
[4, 7]	δὲ τοῦ σώματος σὰρξ οὔτ´	ὀστρακώδης	ἐστὶν οὔθ´ οἷον τὸ ἐντὸς
[4, 7]	τὸ ἐντὸς τῶν ὀστρακωδῶν, οὔτε	σαρκώδης,	ἀλλὰ μεταξύ. Διὸ καὶ οὔτ´
[4, 8]	τῶν ἰχθύων ὁ οὐρανός ἐστι	σαρκώδης,	οἷον τῶν ποταμίων ἐν τοῖς
[4, 1]	(ἰσχυρὸν καὶ πλατύ ἐστι, μεταξὺ	ἀκάνθης	καὶ ὀστοῦ, ἔχον ἐν αὑτῷ
[4, 4]	ὄστρακον τὸ ἔσχατον ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς.	Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει
[4, 1]	ἀγγεῖον μεῖζον τῆς τοῦ πολύποδος	κεφαλῆς.	Ἡ δὲ σηπία δύο τε
[4, 4]	ἀράχναις, πλὴν τὸ κάτω τῆς	κεφαλῆς	καὶ τοῦ θώρακος μεῖζον ἔχει
[4, 8]	δέρματος ὄντος παχέος ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς	κατὰ τὴν χώραν τὴν ἔξω
[4, 4]	σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν τῆς	κεφαλῆς,	οἷον οἵ τε χερσαῖοι κοχλίαι
[4, 9]	γλώττης τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν	ἀτελής,	καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον, ὥστε ψελλίζουσι
[4, 4]	τὰ ἑνί· τὸ δὲ σαρκῶδες	ἐπιπολῆς,	οἷον ἡ λεπάς. Τῶν δὲ
[4, 8]	ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς	ὀσμῆς	αὐτῶν. Καὶ τοῦ αὑτῶν δὴ
[4, 8]	τὰ σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα τῆς	ὀσμῆς	δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται γὰρ μᾶλλον.
[4, 8]	καὶ τῶν ψόφων, ἔτι δ´	ὀσμῆς	καὶ χυμῶν. Τὴν δὲ πέμπτην
[4, 8]	Καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ θείου	ὀσμῆς	πολλὰ ἀπόλλυται. Ἔτι δ´ οἱ
[4, 8]	ὅπως μήτε κώπης μήτε τῆς	ῥύμης	τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς τὸν
[4, 6]	(α) Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει	προσφερομένης	τῆς χειρὸς καὶ προσέχεται, καθάπερ
[4, 8]	πάχος, ὡς ἐν τῇ γενέσει	πηρουμένης	τῆς φύσεως· εἰσὶ γὰρ ἀπὸ
[4, 9]	τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ τῆς	φωνῆς,	ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ οἱ
[4, 11]	ἔχει τῶν ζῴων. Καὶ περὶ	φωνῆς	δέ, πάντα τὰ θήλεα λεπτοφωνότερα
[4, 9]	φθέγγεται· (διάλεκτος δ´ ἡ τῆς	φωνῆς	ἐστι τῇ γλώττῃ διάρθρωσις. Τὰ
[4, 9]	χείλη ὥστε ἄρθρον τι τῆς	φωνῆς	ποιεῖν. Τῶν δ´ ἐχόντων γλῶτταν
[4, 9]	πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ δὲ	φωνῆς	τῶν ζῴων ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ
[4, 8]	τῶν δελφίνων· οὗτοι γὰρ τῆς	ἀκοῆς	αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν ἔχουσι φανερόν,
[4, 8]	ἅψει. Περὶ δ´ ὄψεως καὶ	ἀκοῆς	βέβαιον μὲν οὐδέν ἐστιν οὐδὲ
[4, 8]	τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὸν τῆς	ἀκοῆς·	ἔνια μὲν γὰρ ὦτα ἔχει,
[4, 8]	τοῖς τοιούτοις δελέασιν. (Τῆς δ´	ἀκοῆς	καὶ τῆς ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι
[4, 8]	Καίτοι οὐδ´ οἱ δελφῖνες τῆς	ἀκοῆς	φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον. (Ἔτι
[4, 8]	μάλιστα εὐλαβοῦνται ψόφον ποιεῖν ἢ	κώπης	ἢ δικτύων οἱ περὶ τὴν
[4, 8]	τὰ δίκτυα καθιᾶσιν, ὅπως μήτε	κώπης	μήτε τῆς ῥύμης τῆς ἁλιάδος
[4, 5]	κοιλία εἰς πέντε μέρη διῃρημένη,	πλήρης	περιττώματος· συνέχουσι δὲ πάντες οἱ
[4, 3]	τούτου ἐχομένη δικρόα, (ἧς ἐκ	μέσης	μὲν τὸ ἔντερόν ἐστιν ἁπλοῦν
[4, 8]	τῶν ἰχθύων, ἢ τῆς ἀντλίας	ἐκχυθείσης,	φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς
[4, 8]	οὐδενὸς ἄλλου χάριν ἢ τῆς	κνίσης.	Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες ἰχθύες,
[4, 9]	οὐχ ὁμοίας φύσει τῆς διαλέκτου	οὔσης	καὶ τῆς φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον
[4, 10]	Συνέβη δέ τισι τῶν τοιούτων	προϊούσης	τῆς ἡλικίας ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ
[4, 8]	ἐπὶ τῶν δελφίνων· οὗτοι γὰρ	τῆς	ἀκοῆς αἰσθητήριον μὲν οὐδὲν ἔχουσι
[4, 8]	τόπον τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὸν	τῆς	ἀκοῆς· ἔνια μὲν γὰρ ὦτα
[4, 8]	καρηβαροῦντας. Καίτοι οὐδ´ οἱ δελφῖνες	τῆς	ἀκοῆς φανερὸν οὐδὲν ἔχουσιν αἰσθητήριον.
[4, 8]	μήτε κώπης μήτε τῆς ῥύμης	τῆς	ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς τὸν τόπον
[4, 8]	πολλὰ χαίρει χυμοῖς, καὶ τὸ	τῆς	ἀμίας λαμβάνουσι μάλιστα δέλεαρ καὶ
[4, 10]	πλεῖστα καθεύδουσι τῆς γῆς ἢ	τῆς	ἄμμου ἢ ίθου τινὸς ἐχόμενοι
[4, 10]	ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ τῇ σχηματίσει	τῆς	ἄμμου, καὶ λαμβάνονται τυπτόμενοι τοῖς
[4, 8]	τὸ πλύμα τῶν ἰχθύων, ἢ	τῆς	ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι
[4, 5]	Ἄνω δὲ τὰ μέλανα ἀπὸ	τῆς	ἀρχῆς τῶν ὀδόντων ἤρτηται, ἅ
[4, 1]	μαλακίοις μεταξὺ τῶν ποδῶν καὶ	τῆς	γαστρὸς εἶναι τὴν κεφαλήν. Πόδας
[4, 10]	κινεῖσθαι. Τὰ δὲ πλεῖστα καθεύδουσι	τῆς	γῆς ἢ τῆς ἄμμου ἢ
[4, 10]	ἰχθύος ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ	τῆς	γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις
[4, 9]	οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως οὐδὲ	τῆς	γλώττης τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν
[4, 8]	καὶ ἐδωδῇ τοῖς τοιούτοις δελέασιν.	(Τῆς	δ´ ἀκοῆς καὶ τῆς ὀσφρήσεως
[4, 2]	τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας ἔχει μείζους.	Τῆς	(δὲ θηλείας πρὸς τὸν ἄρρενα
[4, 2]	(καὶ ὀξέα ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα,	τῆς	δὲ θηλείας ταῦτα μικρὰ καὶ
[4, 2]	ἀλλήλους, ὁ δ´ εἷς ὑποκάτω.	Τῆς	δὲ κοιλίας ἐκ τοῦ πλαγίου
[4, 4]	πόρος εἷς ἄχρι τῆς κοιλίας·	τῆς	δὲ περιττώσεως οὐ δῆλος ὁ
[4, 9]	προδιδάσκουσα, ὡς οὐχ ὁμοίας φύσει	τῆς	διαλέκτου οὔσης καὶ τῆς φωνῆς,
[4, 1]	κεῖται τῶν μορίων, θεωρείσθω ἐκ	τῆς	ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγραφῆς. Πάντα
[4, 7]	πλείστοις εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν μέχρι	τῆς	ἐξόδου ἐστίν, ὀλίγοις δ´ ἑλιγμὸν
[4, 4]	ἔντερον, καὶ ἅπαν ἁπλοῦν μέχρι	τῆς	ἐξόδου. Ἡ δ´ ἀρχὴ τοῦ
[4, 9]	δὲ διαλαμπουσῶν τῶν σιαγόνων ἐκ	τῆς	ἐπιτάσεως ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι οἱ
[4, 10]	δέ τισι τῶν τοιούτων προϊούσης	τῆς	ἡλικίας ἰδεῖν ἐνύπνιον, καὶ μετὰ
[4, 10]	δὲ τῆς νυκτὸς μᾶλλον ἢ	τῆς	ἡμέρας οὕτως ὥστε βαλλόντων μὴ
[4, 10]	ἔχει, ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν καθεύδει	τῆς	θαλάττης, δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα
[4, 5]	καὶ σκληράς, γίνεται δ´ ἐκ	τῆς	θαλάττης ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ
[4, 10]	Γίνονται δ´ ἐν τῷ βυθῷ	τῆς	θαλάττης, καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος
[4, 8]	διὸ μᾶλλον πρὸς τῷ ἐδάφει	τῆς	θαλάττης ποιοῦνται τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως
[4, 9]	αὗται πέτονται μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι	τῆς	θαλάττης· τὰ γὰρ πτερύγια ἔχουσι
[4, 2]	οὐδὲν ὁ τοῦ ἄρρενος ἢ	τῆς	θηλείας· ἀμφότεροι γάρ εἰσι λεπτοὶ
[4, 1]	τραχύτερά τ´ ἔχει ὁ ἄρρην	τῆς	θηλείας, καὶ διαποίκιλα ῥάβδοις, καὶ
[4, 2]	δ´ ὁ κάραβος ὁ ἄρρην	τῆς	θηλείας· τῆς μὲν γὰρ θηλείας
[4, 3]	διαπεπασμένα. Διαφέρει δ´ ὁ ἄρρην	τῆς	θηλείας τῷ τε μεγέθει καὶ
[4, 4]	τὸ ὄστρακον τὸ ἔσχατον ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς. Ἔτι δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´
[4, 4]	τοῖς ἀράχναις, πλὴν τὸ κάτω	τῆς	κεφαλῆς καὶ τοῦ θώρακος μεῖζον
[4, 8]	τοῦ δέρματος ὄντος παχέος ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς κατὰ τὴν χώραν τὴν
[4, 4]	τὴν σάρκα ἀφανῆ πᾶσαν πλὴν	τῆς	κεφαλῆς, οἷον οἵ τε χερσαῖοι
[4, 8]	ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου χάριν ἢ	τῆς	κνίσης. Ἔτι δ´ οἱ ῥυάδες
[4, 2]	οἱ κάραβοι μικρὸν στόμαχον πρὸ	τῆς	κοιλίας, εἶτ´ ἐκ ταύτης ἔντερον
[4, 4]	στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ δὲ	τῆς	κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι
[4, 4]	τοῦ στόματος πόρος εἷς ἄχρι	τῆς	κοιλίας· τῆς δὲ περιττώσεως οὐ
[4, 4]	τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται δ´ ἀπὸ	τῆς	κοιλίας τῷ στομάχῳ ἐν τοῖς
[4, 2]	κάραβος ὁ ἄρρην τῆς θηλείας·	τῆς	μὲν γὰρ θηλείας ὁ πρῶτος
[4, 4]	κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι	τῆς	μήκωνος, ἥ ἐστιν ἐν τῷ
[4, 4]	τοῦ (ἐντέρου περὶ τὴν ἑλίκην	τῆς	μήκωνος, καὶ ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον
[4, 10]	τὸ μὴ ὀξὺ βλέπειν ἡσυχάζουσι	τῆς	νυκτός (ἅπαντα γὰρ ἀμυδρῶς βλέπει
[4, 10]	ἠρεμοῦσι γὰρ καὶ παύονται βομβοῦσαι	τῆς	νυκτός. Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 10]	νῦν δ´, ἂν χρονίζωσιν, οὗτοι	τῆς	νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ
[4, 10]	λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ	τῆς	νυκτὸς μᾶλλον ἢ τῆς ἡμέρας
[4, 8]	ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν ὡς ὀσφραινόμενοι	τῆς	ὀσμῆς αὐτῶν. Καὶ τοῦ αὑτῶν
[4, 8]	δὲ τὰ σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα	τῆς	ὀσμῆς δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται γὰρ
[4, 8]	καθάπερ εἴρηται πρότερον. Οὐδὲ δὴ	τῆς	ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν ἔχει φανερόν,
[4, 8]	μυκτῆρας, τὰ δὲ τοὺς πόρους	τῆς	ὀσφρήσεως, οἷον τὸ τῶν ὀρνίθων
[4, 8]	δελέασιν. (Τῆς δ´ ἀκοῆς καὶ	τῆς	ὀσφρήσεως οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον·
[4, 5]	εἰς ἓν πρὸς τὴν ἔξοδον	τῆς	περιττώσεως, ᾗ τετρύπηται τὸ ὄστρακον.
[4, 4]	οὖν ἄλλοις τοιαύτη ἡ ἔξοδος	(τῆς	περιττώσεως, τῇ δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι,
[4, 4]	ἐν τῷ ἐπὶ θάτερα κύκλῳ	τῆς	περιφερείας ἐστίν, ὥσπερ καὶ τὸ
[4, 6]	ἐν μέσῳ, καὶ ζῇ ἀπὸ	τῆς	πέτρας ὥσπερ (ἀπ´ ὀστρέου. Κἄν
[4, 8]	ἐκ τῶν δελεασμῶν, οἷον ἐπὶ	τῆς	πορφύρας· αὕτη γὰρ δελεάζεται τοῖς
[4, 4]	τὰ δ´ ἀκίνητά ἐστιν ἐκ	τῆς	προσφυῆς, οἷον ἡ πίννα. (Τὰ
[4, 8]	καθιᾶσιν, ὅπως μήτε κώπης μήτε	τῆς	ῥύμης τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται πρὸς
[4, 4]	πόρον ἐν οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς	τῆς	σαρκὸς ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´ οὐκ
[4, 4]	περιέχεται τῷ ὀστράκῳ καὶ οὐδὲν	τῆς	σαρκὸς ἔχει εἰς τὸ ἔξω
[4, 2]	πόρος οὗτος πρὸς τῷ κοίλῳ	τῆς	σαρκός, ὥστε μεταξὺ εἶναι τὴν
[4, 2]	χρῶμα καὶ τὴν σύστασιν ταῖς	τῆς	σηπίας προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´ ἐστὶ
[4, 8]	τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα. Καὶ ὑπὸ	τῆς	τοῦ θείου ὀσμῆς πολλὰ ἀπόλλυται.
[4, 1]	τοσοῦτον ὥστε πληροῦν ἀγγεῖον μεῖζον	τῆς	τοῦ πολύποδος κεφαλῆς. Ἡ δὲ
[4, 8]	πᾶσιν. Ὃ συμβαίνει καὶ ἐπὶ	τῆς	τῶν δελφίνων θήρας· (ὅταν γὰρ
[4, 8]	συνδραμεῖν, ταὐτὸν ποιοῦσιν ὅπερ ἐπὶ	τῆς	τῶν δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι γὰρ
[4, 8]	ὡς ἐν τῇ γενέσει πηρουμένης	τῆς	φύσεως· εἰσὶ γὰρ ἀπὸ τοῦ
[4, 9]	φύσει τῆς διαλέκτου οὔσης καὶ	τῆς	φωνῆς, ἀλλ´ ἐνδεχόμενον πλάττεσθαι. Καὶ
[4, 9]	οὐδὲ φθέγγεται· (διάλεκτος δ´ ἡ	τῆς	φωνῆς ἐστι τῇ γλώττῃ διάρθρωσις.
[4, 9]	οὐδὲ χείλη ὥστε ἄρθρον τι	τῆς	φωνῆς ποιεῖν. Τῶν δ´ ἐχόντων
[4, 6]	Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει προσφερομένης	τῆς	χειρὸς καὶ προσέχεται, καθάπερ ὁ
[4, 6]	τῶν μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ	τῆς	χειρός· οὕτω κἄν τι προσπέσῃ
[4, 4]	δ´ ἐπίπτυγμα πάντ´ ἔχει ἐκ	γενετῆς.	Ἔστι δὲ πάντα τὰ στρομβώδη
[4, 9]	Ὅσοι δὲ γίνονται κωφοὶ ἐκ	γενετῆς,	πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται· φωνὴν
[4, 4]	δὲ καλοῦσι κύλλαρον. Ὁ δὲ	νηρείτης	τὸ μὲν ὄστρακον ἔχει λεῖον
[4, 6]	θατέρῳ δὲ τῶν κοίλων ἡ	ὑγρότης	ἐγγίνεται. Ἄλλο δ´ οὐδὲν ἔχει
[4, 10]	ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν καθεύδει τῆς	θαλάττης,	δι´ οὗ ἀναπνέουσιν ἠρέμα κινοῦντες
[4, 5]	σκληράς, γίνεται δ´ ἐκ τῆς	θαλάττης	ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται
[4, 10]	δ´ ἐν τῷ βυθῷ τῆς	θαλάττης,	καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὥστε
[4, 8]	μᾶλλον πρὸς τῷ ἐδάφει τῆς	θαλάττης	ποιοῦνται τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ
[4, 9]	πέτονται μετέωροι, οὐχ ἁπτόμεναι τῆς	θαλάττης·	τὰ γὰρ πτερύγια ἔχουσι πλατέα
[4, 2]	ἐν τῷ στόματι σαρκωδέστερον ἀντὶ	γλώττης,	εἶτα κοιλίαν τοῦ στόματος ἐχομένην
[4, 1]	οὐδέν, ἀλλὰ τούτῳ χρῆται ἀντὶ	γλώττης.	Μετὰ δὲ τοῦτο ἔξωθεν μὲν
[4, 9]	ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῆς	γλώττης	τὸ πρῶτον, καὶ ἔστιν ἀτελής,
[4, 5]	δὲ τούτων σῶμα σαρκῶδες ἀντὶ	γλώττης.	(Τούτου δ´ ἔχεται ὁ στόμαχος,
[4, 6]	σαρκῶδες τὸ σῶμα πᾶν ἐστιν	αὐτῆς.	(α) Αἰσθάνεται δὲ καὶ συναρπάζει
[4, 5]	συνέχουσι δὲ πάντες οἱ κόλποι	αὐτῆς	εἰς ἓν πρὸς τὴν ἔξοδον
[4, 4]	πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς τὸ πολὺ	αὐτῆς)	εἶτ´ ἐπικάμψαν ἄνω φέρεται πάλιν
[4, 4]	ἔχει πόρον ἐν οὐδενί, ἀλλ´	αὐτῆς	τῆς σαρκὸς ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´
[4, 11]	οὔτε θῆλυ, οὐδὲ γεννᾷ ἐξ	αὑτῆς	οὐδέν, ἀλλ´ οἱ μὲν φάσκοντες
[4, 1]	τοῖς κήρυξιν ἑλίκῃ. Ἀπὸ δὲ	ταύτης	ἄνω πάλιν φέρει πρὸς τὸ
[4, 1]	τῶν ποδῶν τῶν καλουμένων πλεκτανῶν.	Ταύτης	δὲ τὸ μέν ἐστι στόμα,
[4, 2]	πρὸ τῆς κοιλίας, εἶτ´ ἐκ	ταύτης	ἔντερον εὐθύ. Τελευτᾷ δὲ τοῦτο
[4, 1]	ὑπὸ τὸ στόμα, καὶ διὰ	ταύτης	τείνει ὁ στόμαχος· ᾗ δὲ
[4, 7]	ἔχει καὶ κοιλίαν, καὶ ἀπὸ	ταύτης	τὸ λοιπὸν ἔντερον ἢ ἁπλοῦν
[4, 1]	οἷον κτεὶς κοῖλος καὶ οὐ	συμφυής.	Οὗτος νέμεται πολλάκις παρὰ τὴν
[4, 4]	δ´ ἀκίνητά ἐστιν ἐκ τῆς	προσφυῆς,	οἷον ἡ πίννα. (Τὰ δὲ
[4, 1]	ἐκ τῆς ἐν ταῖς ἀνατομαῖς	διαγραφῆς.	Πάντα δὲ τὰ ἄρρενα ταῦτα
[4, 5]	δὲ τὰ μέλανα ἀπὸ τῆς	ἀρχῆς	τῶν ὀδόντων ἤρτηται, ἅ ἐστι
[4, 1]	ἐπ´ ἄκρων τραχύτητα ἐχούσας δικότυλον,	αἷς	προσάγονταί τε καὶ λαμβάνουσιν εἰς
[4, 1]	καὶ ὡς χερσὶ χρῆται ταῖς	πλεκτάαις.	Προσάγεται δὲ ταῖς δυσὶ ταῖς
[4, 6]	οὐ δύνανται, πονοῦσαί τε ταῖς	ἀλέαις	εἰς τὰς πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον.
[4, 1]	καὶ πολλὰ ᾠὰ ἐν τούτοις,	χαλάζαις	ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ τούτων
[4, 5]	ἀεί τι ἔχουσιν ἐπὶ ταῖς	ἀκάνθαις.	Ἔχουσι μὲν οὖν ἅπαντες ᾠά,
[4, 5]	τὸ κύκλῳ δέρμα. (Ταῖς δ´	ἀκάνθαις	χρῆται ὁ ἐχῖνος ὡς ποσίν·
[4, 4]	μέσον. Ἐν μὲν οὖν ταῖς	εὐδίαις	ἀπολυόμενα νέμεται ταῦτα, πνευμάτων δ´
[4, 8]	πολλοὺς ἐν ταῖς γαλήναις καὶ	εὐδίαις	ἐπιπολάζοντας, καὶ βουληθῶσιν ἰδεῖν τὰ
[4, 1]	ὅμοιον μαστῷ· ἐν δὲ ταῖς	θηλείαις	δύο τε ταῦτ´ ἐστὶ καὶ
[4, 1]	τῇ πλεκτάνῃ χρῆται ἐν ταῖς	ὀχείαις.	Πρὸ τοῦ κύτους δ´ ὑπὲρ
[4, 10]	ἔχει βλέφαρα αὐτῶν) ἀλλὰ ταῖς	ἀτρεμίαις.	(Ἁλίσκονται γὰρ οἱ ἰχθύες, εἰ
[4, 4]	οἷα ἐγγίνεται καὶ ἐν ταῖς	σηπίαις,	πλὴν στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ
[4, 10]	ὄντα. Ἔτι δ´ ἐν ταῖς	πυρίαις	ἁλίσκονται διὰ τὸ καθεύδειν. Πολλάκις
[4, 1]	δὲ καὶ κατέχει ταῖς πλεκτάναις	ὑπτίαις,	καὶ ὁ μεταξὺ τῶν ποδῶν
[4, 5]	ἐκ τῆς θαλάττης ἐν πολλαῖς	ὀργυιαῖς,	ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς στραγγουρίας
[4, 1]	ᾠὰ ἐν τούτοις, χαλάζαις ὅμοια	λευκαῖς.	Ἕκαστα δὲ τούτων ὡς κεῖται
[4, 2]	ἔχουσι πέντε σὺν ταῖς ἐσχάταις	χηλαῖς·	ὁμοίως δὲ καὶ οἱ καρκίνοι
[4, 2]	δέκα τοὺς πάντας σὺν ταῖς	χηλαῖς.	Τῶν δὲ καρίδων αἱ μὲν
[4, 5]	δ´ ἐκ τῆς θαλάττης ἐν	πολλαῖς	ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται πρὸς τὰς
[4, 8]	ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως ἐν ταῖς	θαλάμαις·	καὶ γὰρ ἂν μικρὸς ᾖ
[4, 1]	θεωρείσθω ἐκ τῆς ἐν ταῖς	ἀνατομαῖς	διαγραφῆς. Πάντα δὲ τὰ ἄρρενα
[4, 7]	καὶ πολύποδα, σχεδὸν ἴσα ταῖς	ἐντομαῖς	ἔχει τὰ μεταξύ. (Πάντα δ´
[4, 8]	στόμα τοῦ σπηαίου περιαλείφουσι ταριχηραῖς	ὀσμαῖς,	πρὸς ἃς ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται
[4, 6]	προσέχεται, καθάπερ ὁ πολύπους ταῖς	πλεκτάναις,	οὕτως ὥστε τὴν σάρκα ἐπανοιδεῖν.
[4, 1]	Ἅπτεται δὲ καὶ κατέχει ταῖς	πλεκτάναις	ὑπτίαις, καὶ ὁ μεταξὺ τῶν
[4, 8]	νεμομένους (ἀθρόους πολλοὺς ἐν ταῖς	γαλήναις	καὶ εὐδίαις ἐπιπολάζοντας, καὶ βουληθῶσιν
[4, 1]	μικροί, τὸ εἶδος ὅμοιοι ταῖς	βολιταίναις.	Καὶ ἄλλος ἐν ὀστράκῳ οἷον
[4, 5]	γὰρ ἐν ταῖς χελώναις καὶ	φρύναις	καὶ βατράχοις καὶ ἐν τοῖς
[4, 4]	ἁπλῶς εἰπεῖν ὅμοιόν ἐστι τοῖς	ἀράχναις,	πλὴν τὸ κάτω τῆς κεφαλῆς
[4, 5]	ἀνάλογον· καὶ γὰρ ἐν ταῖς	χελώναις	καὶ φρύναις καὶ βατράχοις καὶ
[4, 4]	συνεχῆ, οἷα καὶ ἐν ταῖς	χελώναις,	πλὴν ἧττον μέλανα. Ἔχουσι δὲ
[4, 8]	αἰσθητήριον. (Ἔτι δ´ ἐν ταῖς	θήραις	τῶν ἰχθύων ὅτι μάλιστα εὐλαβοῦνται
[4, 8]	τὸ στόμα τοῦ σπηαίου περιαλείφουσι	ταριχηραῖς	ὀσμαῖς, πρὸς ἃς ἐξέρχονται ταχέως.
[4, 10]	γίνεται ὅτι καθεύδει καὶ ταῖς	φοραῖς,	ἄν τι κινηθῇ ἡσυχαζόντων αὐτῶν·
[4, 4]	τοιοῦτον γένος. Προσφύονται δὲ ταῖς	πέτραις,	ὅταν ἀποκλίνωσι τὸ ἐπικάλυμμα· τοῦτο
[4, 6]	σκληρά. Προσπέφυκε μὲν οὖν ταῖς	πέτραις	τῷ ὀστρακώδει, δύο δ´ ἔχει
[4, 8]	τινες διὰ τὸ ὑπὸ ταῖς	πέτραις	ὑποδεδυκέναι κόπτοντες τὰς πέτρας λίθοις·
[4, 6]	ἴδιον· προσπέφυκε μὲν γὰρ ταῖς	πέτραις	ὥσπερ ἔνια τῶν ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται
[4, 7]	ἔχει ἰσχὺν πολλήν, ὥσπερ ταῖς	πορφύραις.	Καὶ οἱ μύωπες δὲ (καὶ
[4, 4]	ἔχει ταῖς αἱμορροΐσι καὶ ταῖς	πορφύραις	καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις. (Ὅσα
[4, 4]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει	ταῖς	αἱμορροΐσι καὶ ταῖς πορφύραις καὶ
[4, 5]	ὅτι〉 ἀεί τι ἔχουσιν ἐπὶ	ταῖς	ἀκάνθαις. Ἔχουσι μὲν οὖν ἅπαντες
[4, 6]	ἀφαιρεῖσθαι οὐ δύνανται, πονοῦσαί τε	ταῖς	ἀλέαις εἰς τὰς πέτρας εἰσδύονται
[4, 1]	μορίων, θεωρείσθω ἐκ τῆς ἐν	ταῖς	ἀνατομαῖς διαγραφῆς. Πάντα δὲ τὰ
[4, 10]	γὰρ ἔχει βλέφαρα αὐτῶν) ἀλλὰ	ταῖς	ἀτρεμίαις. (Ἁλίσκονται γὰρ οἱ ἰχθύες,
[4, 1]	οὗτοι μικροί, τὸ εἶδος ὅμοιοι	ταῖς	βολιταίναις. Καὶ ἄλλος ἐν ὀστράκῳ
[4, 8]	πολλοῦ νεμομένους (ἀθρόους πολλοὺς ἐν	ταῖς	γαλήναις καὶ εὐδίαις ἐπιπολάζοντας, καὶ
[4, 5]	μὴ ἔχοντι τὸ κύκλῳ δέρμα.	(Ταῖς	δ´ ἀκάνθαις χρῆται ὁ ἐχῖνος
[4, 1]	χρῆται ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ	ταῖς	δυσὶ ταῖς ὑπὲρ τοῦ στόματος·
[4, 7]	μακρὰ καὶ πολύποδα, σχεδὸν ἴσα	ταῖς	ἐντομαῖς ἔχει τὰ μεταξύ. (Πάντα
[4, 2]	ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσι πέντε σὺν	ταῖς	ἐσχάταις χηλαῖς· ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 4]	τὸ μέσον. Ἐν μὲν οὖν	ταῖς	εὐδίαις ἀπολυόμενα νέμεται ταῦτα, πνευμάτων
[4, 8]	τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως ἐν	ταῖς	θαλάμαις· καὶ γὰρ ἂν μικρὸς
[4, 1]	τείνει, ὅμοιον μαστῷ· ἐν δὲ	ταῖς	θηλείαις δύο τε ταῦτ´ ἐστὶ
[4, 8]	ἔχουσιν αἰσθητήριον. (Ἔτι δ´ ἐν	ταῖς	θήραις τῶν ἰχθύων ὅτι μάλιστα
[4, 4]	τούτῳ. Λαμβάνεται δὲ καὶ ἐν	ταῖς	κόγχαις τοιοῦτον, ὧν ἐστιν ἡ
[4, 5]	τοῖς τε στρομβώδεσι πᾶσι καὶ	ταῖς	λεπάσιν· ἡ γὰρ νομὴ ἐκ
[4, 1]	δὴ τῇ πλεκτάνῃ χρῆται ἐν	ταῖς	ὀχείαις. Πρὸ τοῦ κύτους δ´
[4, 4]	(τὸ τοιοῦτον γένος. Προσφύονται δὲ	ταῖς	πέτραις, ὅταν ἀποκλίνωσι τὸ ἐπικάλυμμα·
[4, 6]	βύρσα σκληρά. Προσπέφυκε μὲν οὖν	ταῖς	πέτραις τῷ ὀστρακώδει, δύο δ´
[4, 8]	θηρεύουσί τινες διὰ τὸ ὑπὸ	ταῖς	πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες τὰς πέτρας
[4, 6]	γένος ἴδιον· προσπέφυκε μὲν γὰρ	ταῖς	πέτραις ὥσπερ ἔνια τῶν ὀστρακοδέρμων,
[4, 1]	ποσὶ καὶ ὡς χερσὶ χρῆται	ταῖς	πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ ταῖς δυσὶ
[4, 6]	καὶ προσέχεται, καθάπερ ὁ πολύπους	ταῖς	πλεκτάναις, οὕτως ὥστε τὴν σάρκα
[4, 1]	ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται δὲ καὶ κατέχει	ταῖς	πλεκτάναις ὑπτίαις, καὶ ὁ μεταξὺ
[4, 7]	δ´ ἔχει ἰσχὺν πολλήν, ὥσπερ	ταῖς	πορφύραις. Καὶ οἱ μύωπες δὲ
[4, 4]	τρόπον ἔχει ταῖς αἱμορροΐσι καὶ	ταῖς	πορφύραις καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις.
[4, 9]	τῶν ὀρνίθων πετομένων ὁ γινόμενος	ταῖς	πτέρυξι ψόφος οὐ φωνή ἐστιν,
[4, 10]	ὕπνου ὄντα. Ἔτι δ´ ἐν	ταῖς	πυρίαις ἁλίσκονται διὰ τὸ καθεύδειν.
[4, 4]	μαστοῖς, οἷα ἐγγίνεται καὶ ἐν	ταῖς	σηπίαις, πλὴν στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον.
[4, 2]	τὸ χρῶμα καὶ τὴν σύστασιν	ταῖς	τῆς σηπίας προβοσκίσιν· εἱλιγμένα δ´
[4, 1]	πλεκτάαις. Προσάγεται δὲ ταῖς δυσὶ	ταῖς	ὑπὲρ τοῦ στόματος· (τῇ δ´
[4, 10]	δὲ γίνεται ὅτι καθεύδει καὶ	ταῖς	φοραῖς, ἄν τι κινηθῇ ἡσυχαζόντων
[4, 5]	τὸ ἀνάλογον· καὶ γὰρ ἐν	ταῖς	χελώναις καὶ φρύναις καὶ βατράχοις
[4, 4]	τραχέα συνεχῆ, οἷα καὶ ἐν	ταῖς	χελώναις, πλὴν ἧττον μέλανα. Ἔχουσι
[4, 2]	καρκίνοι δέκα τοὺς πάντας σὺν	ταῖς	χηλαῖς. Τῶν δὲ καρίδων αἱ
[4, 2]	ἑκάτερα ἔχουσι πέντε σὺν ταῖς	ἐσχάταις	χηλαῖς· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ
[4, 4]	οὐκ ἐγγίνεται, ἐν δὲ τοῖς	νηρείταις	ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ τινες κόχλοι
[4, 4]	τοῖς στρόμβοις τῶν ἐν τοῖς	νηρείταις.	Ἕτερον δὲ γένος ἐστὶ τὸ
[4, 8]	ψόφος· (παραγγέλλουσί τε πᾶσι τοῖς	ναύταις	ὅτι μάλιστα σιγῇ πλεῖν, μέχρι
[4, 5]	χρῆται ὁ ἐχῖνος ὡς ποσίν·	ταύταις	γὰρ ἐπερειδόμενος καὶ κινούμενος μεταβάλλει
[4, 4]	Λαμβάνεται δὲ καὶ ἐν ταῖς	κόγχαις	τοιοῦτον, ὧν ἐστιν ἡ πρόσφυσις
[4, 2]	δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις πλακωδέστερα,	εἰς	ἃ καὶ ἐκτίκτουσιν αἱ θήλειαι.
[4, 2]	πλάκας ἔχον· τὰ (δ´ ἐντός,	εἰς	ἃ προεντίκτουσιν αἱ θήλειαι, δασέα
[4, 10]	μὲν εἰς θάνατον (τοῖς δ´	εἰς	ἀρρωστίαν. Περὶ μὲν οὖν αἰσθήσεως
[4, 7]	πάντα) ᾗ καὶ γεύεται καὶ	εἰς	αὐτὸ τὴν τροφὴν ἀνασπᾷ. Τοῦτο
[4, 8]	ζῴων ἐστὶ μὲν τέτταρα διῃρημένα	εἰς	γένη, ἃ περιέχει τὸ πλῆθος
[4, 7]	σπάνια εἶναι οὐκ ἔστι θεῖναι	εἰς	γένος. Ἤδη γάρ φασί τινες
[4, 8]	(ταῦτα πάντα τῶν φανερῶν ὀφθαλμῶν.	Εἰς	δὲ τὸ ἔξωθεν οὐδὲν σημαίνει
[4, 5]	δὲ πάντες οἱ κόλποι αὐτῆς	εἰς	ἓν πρὸς τὴν ἔξοδον τῆς
[4, 1]	αὐτοῦ ἡ σὰρξ σχιστή, οὐκ	εἰς	εὐθὺ μέντοι ἀλλὰ κύκλῳ· δέρμα
[4, 10]	τὸ σῶμα μεταβολὴν τοῖς μὲν	εἰς	θάνατον (τοῖς δ´ εἰς ἀρρωστίαν.
[4, 5]	ᾠά, μείζους δὲ τῶν ἄλλων	εἰς	μῆκος· ἡ δ´ ἄκανθα οὐ
[4, 5]	ὁ στόμαχος, εἶτα ἡ κοιλία	εἰς	πέντε μέρη διῃρημένη, πλήρης περιττώματος·
[4, 1]	εἰς τὰ δεξιὰ ὁτὲ δ´	εἰς	τὰ ἀριστερά· ἀφίησι δὲ καὶ
[4, 1]	Μεταβάλλει δὲ τοῦτον ὁτὲ μὲν	εἰς	τὰ δεξιὰ ὁτὲ δ´ εἰς
[4, 6]	δύνανται, πονοῦσαί τε ταῖς ἀλέαις	εἰς	τὰς πέτρας εἰσδύονται μᾶλλον. Περὶ
[4, 8]	γὰρ λίθοις, ἵνα φοβηθέντες συνθέωσιν	εἰς	ταὐτὸ καὶ τοῖς δικτύοις οὕτω
[4, 1]	ὑμὴν διατέταται πᾶς· ἐὰν δ´	εἰς	τὴν ἄμμον ἐμπέσῃ, οὐκέτι δύναται
[4, 8]	θαλάττῃ ἀθρόους ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν φεύγοντας	εἰς	τὴν γῆν, καὶ λαμβάνουσιν ὑπὸ
[4, 8]	σπηλαίοις, οὓς ἐπειδὰν βούλωνται προκαλέσασθαι	εἰς	τὴν θήραν οἱ ἁλιεῖς, τὸ
[4, 8]	προσιόντες θηρεύουσιν, (ὅταν θηρεύσωσιν αὐτοὺς	εἰς	τὸ δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ
[4, 2]	δὲ χηλαί, ὅσα ἔχει χηλάς,	εἰς	τὸ ἐντός. Ἔχει δ´ ὁ
[4, 4]	κἄν τι φοβηθῇ, συσπᾶται πάλιν	εἰς	τὸ ἐντός. Ἔχει δὲ στόμα
[4, 4]	καὶ οὐδὲν τῆς σαρκὸς ἔχει	εἰς	τὸ ἔξω γυμνόν, (οἷον τὰ
[4, 1]	εἶθ´ ὑπὸ τῶν κυμάτων ἐκκλύζεται	εἰς	τὸ ξηρόν, καὶ περιπεσόντος τοῦ
[4, 3]	πρότερον καὶ περὶ ὀφθαλμῶν, ὅτι	εἰς	τὸ πλάγιον βλέπουσιν οἱ πλεῖστοι.
[4, 2]	καὶ ἐκτὸς καὶ ἐντὸς καὶ	εἰς	(τὸ πλάγιον· ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 2]	δ´ οἱ (μὲν πόδες πάντων	εἰς	τὸ πλάγιον, ὥσπερ καὶ τῶν
[4, 1]	δὲ νέοντι συμβαίνει προορᾶν μὲν	(εἰς	τὸ πρόσθεν (ἐπάνω γάρ εἰσιν
[4, 2]	καὶ τοῦ ἐντέρου ἑκατέρωθι μέχρι	εἰς	τὸ σαρκῶδες, ὑμένι λεπτῷ περιεχόμενα.
[4, 1]	αἷς προσάγονταί τε καὶ λαμβάνουσιν	εἰς	τὸ στόμα τὴν τροφήν, καὶ
[4, 8]	τῶν ταριχηρῶν τι κεραμίων, ἐνθέντες	εἰς	τὸ στόμα τοῦ κεραμίου τὸν
[4, 7]	μείζω, τὰ δὲ πηδάλια καμπτόμενα	εἰς	τοὔπισθεν ὥσπερ τὰ τῶν τετραπόδων
[4, 8]	ἕδρας τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´	εἰς	τοὺς ἄνω χαυλιόδοντας. (Τὰ δ´
[4, 8]	(Τοὺς δὲ πολύπους φασὶν ὀπτήσαντες	εἰς	τοὺς κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου
[4, 4]	Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος πόρος	εἷς	ἄχρι τῆς κοιλίας· τῆς δὲ
[4, 2]	δύο κατ´ ἀλλήλους, ὁ δ´	εἷς	ὑποκάτω. Τῆς δὲ κοιλίας ἐκ
[4, 9]	μὲν τῇ τρίψει τῶν βραγχίων	(ἀκανθώδεις	γὰρ οἱ τόποι) τὰ δὲ
[4, 8]	συνάπτει τῷ μυελῷ, δύο πόροι	νευρώδεις	καὶ ἰσχυροὶ παρ´ αὐτὰς τείνοντες
[4, 8]	Ἔτι δ´ ὅταν ἴδωσιν οἱ	ἁλιεῖς	ἐκ πάνυ πολλοῦ νεμομένους (ἀθρόους
[4, 10]	κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι πολλάκις οἱ	ἁλιεῖς	περὶ τὸ δέλεαρ ὥσπερ σφαῖραν
[4, 8]	προκαλέσασθαι εἰς τὴν θήραν οἱ	ἁλιεῖς,	τὸ στόμα τοῦ σπηαίου περιαλείφουσι
[4, 11]	δὲ μακροβιώτεροι τῶν (ἰχθύων αἱ	θήλεις	τῶν ἀρρένων, δῆλον ἐκ τοῦ
[4, 4]	ὀδόντας ἔνια, οἷον ὁ κοχλίας,	ὀξεῖς	καὶ μικροὺς καὶ λεπτούς. Ἔχουσι
[4, 2]	πέντε μὲν ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσιν,	ὀξεῖς	τοὺς πρὸς τῇ κεφαλῇ, ἄλλους
[4, 2]	ἑκάτερα, εἶτ´ ἄλλους ἐχομένους λεπτοὺς	τρεῖς	ἐφ´ ἑκάτερα, τὸ δὲ λοιπὸν
[4, 2]	τέτταρας καὶ συνεχεῖς, ἄνωθεν δὲ	τρεῖς	καὶ οὐ συνεχεῖς. Κινοῦσι δὲ
[4, 2]	πρὸς τῷ στόματι ὀδόντες εἰσὶ	τρεῖς,	οἱ μὲν δύο κατ´ ἀλλήλους,
[4, 2]	πόδας πρὸς τὸ στόμα τοὺς	δασεῖς.	Ἔχουσι δὲ καὶ παραφυάδας λεπτὰς
[4, 2]	δὲ τῶν μεγάλων ἄλλοι δύο	δασεῖς,	μικρὸν ὑποκάτω τοῦ στόματος, καὶ
[4, 8]	Ὅτι μὲν οὖν πάσας τὰς	αἰσθήσεις	ἔχει ταῦτα τὰ ζῷα, φανερόν·
[4, 8]	τὰ ἔντομα ἔχει πάσας τὰς	αἰσθήσεις·	καὶ γὰρ ὄψιν ἔχει καὶ
[4, 10]	(ἢ θῖνα ἑαυτούς, οἱ δὲ	πλατεῖς	ἐν τῇ ἄμμῳ· γινώσκονται δὲ
[4, 4]	κινητικὰ αὐτῶν ἐστιν, οἷον ὁ	κτείς	(ἔνιοι γὰρ καὶ πέτεσθαι λέγουσι
[4, 4]	(τὰ μὲν ῥαβδωτά ἐστιν, οἷον	κτεὶς	καὶ κόγχων τι γένος, τὰ
[4, 1]	δ´ ὄστρακον αὐτοῦ ἐστιν οἷον	κτεὶς	κοῖλος καὶ οὐ συμφυής. Οὗτος
[4, 11]	θήλεα τῶν ἀρρένων ἐστίν, οἷον	ὄφεις	καὶ φαλάγγια καὶ ἀσκαλαβῶται καὶ
[4, 9]	τὰ μὲν συριγμόν, ὥσπερ οἱ	ὄφεις,	τὰ δὲ λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ
[4, 2]	ἐπάνω τοὺς ὀφθαλμοὺς μικροὺς καὶ	βραχεῖς,	οὐχ ὥσπερ ὁ κάραβος μεγάλους.
[4, 1]	κύτος μέγα, οἱ δὲ πόδες	βραχεῖς,	ὥστε μὴ πορεύεσθαι ἐπ´ αὐτοῖς.
[4, 2]	τοῦ κάτω μέρους τέτταρας καὶ	συνεχεῖς,	ἄνωθεν δὲ τρεῖς καὶ οὐ
[4, 2]	ἄνωθεν δὲ τρεῖς καὶ οὐ	συνεχεῖς.	Κινοῦσι δὲ τὸ ἄνω μέρος
[4, 1]	Γίνονται δὲ καὶ σηπίαι ἔνιαι	διπήχεις,	καὶ πολυπόδων πλεκτάναι τηλικαῦται καὶ
[4, 1]	τὸ μὲν μακρότερόν ἐστιν ἡ	(τευθίς,	ἡ δὲ σηπία πλατύτερον. Τῶν
[4, 1]	δὲ πελάγιον, ὥσπερ καὶ ἡ	τευθίς.	(Μετὰ δὲ τοὺς πόδας ἡ
[4, 10]	μᾶλλον ἔστι τεκμήρασθαι ὅτι καθεύδουσιν·	πολλάκις	γὰρ ἔστιν ἐπιπεσόντα τοῖς ἰχθύσι
[4, 10]	πυρίαις ἁλίσκονται διὰ τὸ καθεύδειν.	Πολλάκις	δὲ καὶ οἱ θυννοσκόποι περιβάλλονται
[4, 10]	καὶ ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι ἡμέρας	πολλάκις	διὰ τὸ καθεύδειν· εἰ δὲ
[4, 10]	τῆς γῆς, κατεσθίουσιν· καὶ ἀνέλκουσι	πολλάκις	οἱ ἁλιεῖς περὶ τὸ δέλεαρ
[4, 1]	καὶ οὐ συμφυής. Οὗτος νέμεται	πολλάκις	παρὰ τὴν γῆν, εἶθ´ ὑπὸ
[4, 4]	τοῦ ὀργάνου ᾧ θηρεύονται ἐξάλλονται	πολλάκις)	τὰ δ´ ἀκίνητά ἐστιν ἐκ
[4, 5]	ἐστίν. Κινοῦνται δὲ μάλιστα καὶ	πλειστάκις	οἱ ἐδώδιμοι αὐτῶν· καὶ σημεῖον
[4, 9]	ἐν τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι δὲ	χαλκὶς	καὶ κόκκυξ· ἡ μὲν γὰρ
[4, 4]	τοῖς μικροῖς ἢ οὐδὲν ἢ	μόλις.	Διὸ μάλιστα ἐν τοῖς μεγάλοις
[4, 8]	εἰσὶν ὀξυήκοοι κεστρεύς, άβραξ, σάλπη,	χρομίς,	καὶ ὅσοι ἄλλοι τοιοῦτοι τῶν
[4, 9]	λέγουσι φωνεῖν, οἷον λύρα καὶ	χρομίς	(οὗτοι γὰρ ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν)
[4, 2]	ὀδόντας μεγάλους καὶ κοίλους, ἐν	οἷς	ἔνεστι χυμὸς ὅμοιος τῇ μύτιδι,
[4, 1]	ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´ ὥσπερ πτερυγίοις,	οἷς	ἔχουσι περὶ τὸ κύτος, νέουσιν.
[4, 4]	δ´ ἐχομένους δύο πόδας δικρόους,	οἷς	προσάγεται, καὶ ἄλλους ἐφ´ ἑκάτερα
[4, 6]	ταύτῃ ἐστὶ στενότερον ἐφ´ ἑκάτερα,	οἷς	τείνει πρὸς τοὺς πόρους τοὺς
[4, 2]	ἐν τοῖς πρανέσιν ὅμοια τοῖς	καράβοις.	Ἡ δὲ κραγγὼν ἀνάπαλιν· τοὺς
[4, 4]	πόδα, ταῦτα ἐν μὲν τοῖς	στρόμβοις	οὐκ ἐγγίνεται, ἐν δὲ τοῖς
[4, 4]	δ´ ἐστὶ τὰ ἐν τοῖς	στρόμβοις	τῶν ἐν τοῖς νηρείταις. Ἕτερον
[4, 9]	καὶ (τὸν πλησιασμόν, οἷον καὶ	τράγοις	καὶ ὑσὶ καὶ προβάτοις. Ποιεῖ
[4, 7]	ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου ἐστίν,	ὀλίγοις	δ´ ἑλιγμὸν ἔχει. Σπλάγχνον δ´
[4, 1]	ἄρρην τῆς θηλείας, καὶ διαποίκιλα	ῥάβδοις,	καὶ τὸ ὀρροπύγιον ὀξύτερον. Ἔστι
[4, 10]	τῶν ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος. Καὶ	νέοις	μὲν οὖσι καὶ παιδίοις ἔτι
[4, 11]	δ´ ἄρρεν, καὶ ἐν τοῖς	πεζοῖς	καὶ ἐν τοῖς δίποσι καὶ
[4, 11]	ἔχοντα. Ἐν μὲν οὖν τοῖς	πεζοῖς	καὶ ἐναίμοις τῶν ζῴων ὅσα
[4, 8]	τῶν δελφίνων θήρας· ψοφοῦσι γὰρ	λίθοις,	ἵνα φοβηθέντες συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ
[4, 4]	μὲν καρκίνια ἡσυχάζει πρὸς τοῖς	λίθοις,	οἱ δὲ νηρεῖται προσέχονται καθάπερ
[4, 8]	πέτραις ὑποδεδυκέναι κόπτοντες τὰς πέτρας	λίθοις·	τὰ δ´ ἐκπίπτει παραφερόμενα ὡς
[4, 8]	πολλοὶ τῶν ἰχθύων διατρίβουσιν ἐν	σπηλαίοις,	οὓς ἐπειδὰν βούλωνται προκαλέσασθαι εἰς
[4, 4]	ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι καὶ τοῖς	χερσαίοις	καὶ τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται δ´
[4, 2]	τοῦ μὲν ἄρρενος ἐν τοῖς	τελευταίοις	ποσὶ μεγάλα (καὶ ὀξέα ἐστὶν
[4, 1]	ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν. (Τοῖς δ´ ὥσπερ	πτερυγίοις,	οἷς ἔχουσι περὶ τὸ κύτος,
[4, 8]	τοῖς αὐτοῖς ἁλίσκονται πάντες ἀλλ´	ἰδίοις,	διαγινώσκοντες τῷ ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια γὰρ
[4, 8]	(Ὅτι δ´ αἰσθάνονται γευόμενα, φανερόν·	ἰδίοις	τε γὰρ πολλὰ χαίρει χυμοῖς,
[4, 10]	Καὶ νέοις μὲν οὖσι καὶ	παιδίοις	ἔτι (πάμπαν οὐ γίνεται ἐνύπνιον,
[4, 1]	(Ἔτι δ´ ἄλλοι δύο ἐν	ὀστρείοις,	ὅ τε καλούμενος ὑπό τινων
[4, 5]	ἐν τοῖς στρομβώδεσι καὶ τοῖς	μαλακίοις·	(ἀλλὰ τῷ χρώματι διαφέρει, καὶ
[4, 11]	τοῖς ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν δὲ τοῖς	μαλακίοις	καὶ τοῖς μαλακοστράκοις ἔστι τὸ
[4, 1]	Συμβαίνει δ´ ἐν πᾶσι τοῖς	μαλακίοις	μεταξὺ τῶν ποδῶν καὶ τῆς
[4, 7]	ἑωρακέναι ἐν τῇ θαλάττῃ ὅμοια	δοκίοις,	μέλανα, στρογγύλα τε καὶ ἰσοπαχῆ·
[4, 9]	ἐστιν. Αἱ δ´ ἀκρίδες τοῖς	πηδαλίοις	τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν ψόφον. Οὐδὲ
[4, 7]	τε καὶ τὸ ἐν τοῖς	βιβλίοις	γινόμενον σκορπιῶδες. Τὰ δὲ πτηνὰ
[4, 11]	οὐκ ἔχουσι τῶν ὑῶν. Ἐν	ἐνίοις	δ´ ὑπάρχει μὲν ἀμφοῖν, ἀλλὰ
[4, 8]	ἔχει ζῷα. Ἐν μὲν οὖν	ἐνίοις	(καὶ) τὰ αἰσθητήρια φανερώτατά ἐστι,
[4, 11]	ὅσα ἄλλα τοιαῦτα μόρια, ἐν	ἐνίοις	μὲν γένεσιν ὅλως τὰ μὲν
[4, 7]	εἴδη ἔχον ἐν ἑαυτῷ, καὶ	ἐνίοις	πρὸς ἄλληλα συγγενικοῖς οὖσιν οὐκ
[4, 8]	καὶ οὐκ ἀπολελυμένην ἔχουσιν. Ἀλλ´	ἐνίοις	τῶν ἰχθύων ὁ οὐρανός ἐστι
[4, 4]	τὸ μὲν ᾠὸν ἐν τοῖς	δεξιοῖς,	τὸ δ´ ἔντερον ἐν τοῖς
[4, 7]	πτηνὰ αὐτῶν πρὸς τοῖς ἄλλοις	μορίοις	καὶ πτερὰ ἔχει. (Ἔστι δὲ
[4, 9]	Ψοφεῖν δ´ ἔστι καὶ ἄλλοις	μορίοις.	Τὰ μὲν οὖν ἔντομα οὔτε
[4, 1]	ἐντομὰς ἔχοντα ἢ ἐν τοῖς	ὑπτίοις	ἢ ἐν τοῖς πρανέσιν (ἢ
[4, 2]	(ἔχοντας πλατέα· πλάκας δ´ ἐν	ὑπτίοις	οὐκ ἔχουσι, τὰ δ´ ἐν
[4, 2]	ἐντός, τὰ δ´ ἐν τοῖς	ὑπτίοις	πλακωδέστερα, εἰς ἃ καὶ ἐκτίκτουσιν
[4, 4]	καὶ τοῖς χερσαίοις καὶ τοῖς	θαλαττίοις.	Παρύφανται δ´ ἀπὸ τῆς κοιλίας
[4, 4]	λέγω δὲ δίθυρα τὰ δυσὶν	ὀστράκοις	περιεχόμενα, μονόθυρα δὲ τὰ ἑνί·
[4, 4]	μονοθύροις καὶ διθύροις προσπέφυκε τοῖς	ὀστράκοις,	ὥστε βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς δὲ
[4, 4]	σάρκας ἔχει, ὁμοίως ἔχει τοῖς	μαλακοστράκοις	(ἐντὸς γὰρ ἔχει) τὸ δ´
[4, 11]	δὲ τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς	μαλακοστράκοις	ἔστι τὸ μὲν θῆλυ τὸ
[4, 2]	τὸ δ´ εἶδος ὅμοιον τοῖς	ἀστακοῖς.	Πάντα μὲν οὖν ταῦτα, καθάπερ
[4, 4]	ἐν ἑαυτοῖς ὅμοια ζῷα τοῖς	ἀστακοῖς	τοῖς μικροῖς, οἳ γίνονται καὶ
[4, 7]	ἑαυτῷ, καὶ ἐνίοις πρὸς ἄλληλα	συγγενικοῖς	οὖσιν οὐκ ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομα
[4, 11]	δὲ τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς	σκωληκοτόκοις,	οἷον ἔν τε τοῖς ἰχθύσι
[4, 11]	καὶ μείζους· (ἐν δὲ τοῖς	ᾠοτόκοις	καὶ τοῖς σκωληκοτόκοις, οἷον ἔν
[4, 4]	ὥσπερ εἴρηται, ἐν μὲν τοῖς	μεγάλοις	δῆλά ἐστιν, ἐν δὲ τοῖς
[4, 4]	κοιλίας τῷ στομάχῳ ἐν τοῖς	μεγάλοις	κόχλοις συνεχόμενος ὑμενίῳ μακρὸς πόρος
[4, 4]	μόλις. Διὸ μάλιστα ἐν τοῖς	μεγάλοις	κτεσὶ φανερά ἐστιν· οὗτοι δ´
[4, 2]	κάραβος τραχύς· ἀλλ´ ἐν τοῖς	μεγάλοις	ποσὶ τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας ἔχει
[4, 9]	ἔμπροσθεν προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς, ὃ τοῖς	ἄλλοις	ἀπολέλυται, (τὸ δὲ πρὸς τὸν
[4, 11]	σκώληκα. Ἐν μὲν οὖν τοῖς	ἄλλοις	γένεσιν ἁπλῶς ἢ ἔστιν ἢ
[4, 4]	τοῦ περιττώματος ἔξοδος τοῖς μὲν	ἄλλοις	ἐστὶν ἐκ πλαγίου· ἔστι γὰρ
[4, 7]	δὲ πτηνὰ αὐτῶν πρὸς τοῖς	ἄλλοις	μορίοις καὶ πτερὰ ἔχει. (Ἔστι
[4, 9]	διαλέγεται. Ψοφεῖν δ´ ἔστι καὶ	ἄλλοις	μορίοις. Τὰ μὲν οὖν ἔντομα
[4, 6]	ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον ἐν τοῖς	ἄλλοις,	τὸ περιττωματικόν. Χρῶμα δὲ τοῦ
[4, 7]	τὸ μεταξὺ τούτων, οἷον τοῖς	ἄλλοις	τὸ στῆθος καὶ τὸ νῶτόν
[4, 4]	τοῖς ἀριστεροῖς. Τοῖς μὲν οὖν	ἄλλοις	τοιαύτη ἡ ἔξοδος (τῆς περιττώσεως,
[4, 4]	σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς τοιούτοις πάθεσιν. Ἔχει γὰρ
[4, 4]	πρόσφυσις παραπλησία, καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις.	Τοῦτον δὲ καλοῦσι κύλλαρον. Ὁ
[4, 5]	πικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα. Ἐν	πολλοῖς	δὲ τῶν ζῴων τὸ τοιοῦτόν
[4, 7]	ἐστιν. Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν	πολλοῖς	ἕν ἐστιν· ὅσα δὲ μακρὰ
[4, 8]	περὶ τὴν θάλατταν ἐντυγχάνειν τοιούτοις	πολλοῖς.	Μάλιστα δὲ τῶν ἰχθύων εἰσὶν
[4, 8]	(ὅταν γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι τοῖς	μονοξύλοις,	ψοφοῦντες ἐξ αὐτῶν ἐν τῇ
[4, 4]	ὥσπερ καὶ τὸ λευκὸν τοῖς	κόχλοις·	καὶ γὰρ ἐκείνοις τοῦτο ὅμοιον
[4, 4]	τῷ στομάχῳ ἐν τοῖς μεγάλοις	κόχλοις	συνεχόμενος ὑμενίῳ μακρὸς πόρος καὶ
[4, 4]	οἳ γίνονται καὶ ἐν τοῖς	ποταμοῖς·	διαφέρουσι δ´ αὐτῶν τῷ μαλακὸν
[4, 8]	φεύγοντες. (Ἔτι δ´ ἐν τοῖς	ποταμοῖς	εἰσιν ἰχθύδια ἄττα ἃ καλοῦσί
[4, 11]	μὲν οὖν τοῖς πεζοῖς καὶ	ἐναίμοις	τῶν ζῴων ὅσα μὴ ᾠοτοκεῖ,
[4, 11]	ἄρρεν καὶ θῆλυ ἐν τοῖς	μονίμοις,	οὐδ´ ὅλως ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις.
[4, 11]	ἐν τούτοις. Ἐν δὲ τοῖς	ἐντόμοις	καὶ τοῖς ἰχθύσιν ἐστὶ τὰ
[4, 11]	μονίμοις, οὐδ´ ὅλως ἐν τοῖς	ὀστρακοδέρμοις.	(Ἐν δὲ τοῖς μαλακίοις καὶ
[4, 11]	δ´ ἔνια, καθάπερ ἐν τοῖς	ὀστρακοδέρμοις	καὶ φυτοῖς τὸ μὲν τίκτον
[4, 11]	δ´ ἄρρεν, ἐν (δὲ τοῖς	ὀστρακοδέρμοις	οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν
[4, 4]	ζῆν ἐν ὀστράκῳ ὅμοιον τοῖς	ὀστρακοδέρμοις,	ὥστε διὰ ταῦτα ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν.
[4, 8]	κρίναντα, τούτων χαίρει καὶ τοῖς	χυμοῖς	ἕκαστα. Ἔτι δ´ ὅσα ἔχει
[4, 8]	ἰδίοις τε γὰρ πολλὰ χαίρει	χυμοῖς,	καὶ τὸ τῆς ἀμίας λαμβάνουσι
[4, 8]	οὐ τοῖς αὐτοῖς πάντα χαίρει	χυμοῖς,	οἷον ἡ μέλιττα πρὸς οὐδὲν
[4, 9]	ἀέρι, οὐχ ὁμοίως δὲ τοῖς	εἰρημένοις·	ἔστι γὰρ τούτῳ φωνή· ἔχει
[4, 8]	γλῶτταν. (Ἐν δὲ τοῖς ἐνύδροις,	καλουμένοις	δ´ ἰχθύσι, τὸ μὲν τῶν
[4, 4]	καὶ ἐν τεθνεῶσιν ἢ μὴ	κινουμένοις	οὐ δῆλα. Τὴν δὲ μήκωνα
[4, 8]	τοῖς κυπρίνοις, ὥστε τοῖς μὴ	σκοπουμένοις	ἀκριβῶς δοκεῖν ταύτην εἶναι γλῶτταν.
[4, 3]	οὐδέν, ἀλλὰ κοινὸν τούτοις καὶ	ἐκείνοις	πᾶσι κοιλία καὶ στόμαχος καὶ
[4, 4]	λευκὸν τοῖς κόχλοις· καὶ γὰρ	ἐκείνοις	τοῦτο ὅμοιον ὑπάρχει. Ἀλλὰ πάντα
[4, 8]	ἔχοντες ταὐτὰ τὰ μέρη τοῖς	ἀληθινοῖς·	ἔχουσι γὰρ τό τε μέλαν
[4, 2]	τὰ ᾠὰ ἐκτίκτουσιν, τοῖς δὲ	καρκίνοις,	ᾗ τὸ ἐπίπτυγμα ἔχουσι, κατὰ
[4, 2]	πλάγιον· ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς	καρκίνοις	τοῖς πλείστοις, καὶ ἔτι μᾶλλον.
[4, 8]	οἷον τῶν ποταμίων ἐν τοῖς	κυπρίνοις,	ὥστε τοῖς μὴ σκοπουμένοις ἀκριβῶς
[4, 8]	τὴν γλῶτταν. (Ἐν δὲ τοῖς	ἐνύδροις,	καλουμένοις δ´ ἰχθύσι, τὸ μὲν
[4, 1]	τε ταῦτ´ ἐστὶ καὶ ἄνω.	(Ἀμφοτέροις	δ´ ὑπὸ ταῦτα ἐρυθρὰ ἄττα
[4, 3]	ἐπιλαμβάνει τὸ στόμα τοῖς ἐπικαλύμμασιν	ἀμφοτέροις,	ἔπειθ´ οὕτως ἀποπυτίζει τὴν θάλατταν.
[4, 7]	ἔχει τῶν πτηνῶν ἔλυτρον τοῖς	πτεροῖς,	ὥσπερ ἡ μηλολόνθη, τὰ δ´
[4, 4]	τὸ δ´ ἔντερον ἐν τοῖς	ἀριστεροῖς.	Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις τοιαύτη
[4, 4]	μήκων οἱονεὶ περίττωμα πᾶσι τοῖς	ὀστρακηροῖς	τὸ πολὺ αὐτῆς) εἶτ´ ἐπικάμψαν
[4, 9]	γενῶν· ἡ δ´ ἐν τοῖς	ἄρθροις,	ἣν ἄν τις ὥσπερ διάλεκτον
[4, 4]	δῆλά ἐστιν, ἐν δὲ τοῖς	μικροῖς	ἢ οὐδὲν ἢ μόλις. Διὸ
[4, 4]	ὅμοια ζῷα τοῖς ἀστακοῖς τοῖς	μικροῖς,	οἳ γίνονται καὶ ἐν τοῖς
[4, 8]	πορφύρας· αὕτη γὰρ δελεάζεται τοῖς	σαπροῖς,	καὶ προσέρχεται πρὸς τὸ τοιοῦτον
[4, 7]	οὐκ ἔχει, ἀλλ´ οἷον τοῖς	ὀπισθοκέντροις	τὸ γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν καὶ
[4, 7]	ἐν πᾶσι γὰρ τοῖς μὴ	ὀπισθοκέντροις	τοῦτο ὥσπερ ὅπλον ἔχει ἕκαστον.
[4, 4]	ὡσπερεὶ πῶμα· ὃ γὰρ τοῖς	διθύροις	ἄμφω, τοῦτο τοῖς στρομβώδεσι τὸ
[4, 4]	σαρκῶδες τοῖς μὲν μονοθύροις καὶ	διθύροις	προσπέφυκε τοῖς ὀστράκοις, ὥστε βίᾳ
[4, 4]	Ὁ δὲ σαρκῶδες τοῖς μὲν	μονοθύροις	καὶ διθύροις προσπέφυκε τοῖς ὀστράκοις,
[4, 9]	φωνήν· καὶ μάλιστα ἔχει διάλεκτον	ὅσοις	ὑπάρχει ἡ γλῶττα πλατεῖα, καὶ
[4, 8]	πάντ´ ἔχοντες ταὐτὰ τὰ μέρη	τοῖς	ἀληθινοῖς· ἔχουσι γὰρ τό τε
[4, 9]	γὰρ ἔμπροσθεν προσπέφυκεν ἰχθυωδῶς, ὃ	τοῖς	ἄλλοις ἀπολέλυται, (τὸ δὲ πρὸς
[4, 11]	ἢ σκώληκα. Ἐν μὲν οὖν	τοῖς	ἄλλοις γένεσιν ἁπλῶς ἢ ἔστιν
[4, 7]	Τὰ δὲ πτηνὰ αὐτῶν πρὸς	τοῖς	ἄλλοις μορίοις καὶ πτερὰ ἔχει.
[4, 6]	οὔτε, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον ἐν	τοῖς	ἄλλοις, τὸ περιττωματικόν. Χρῶμα δὲ
[4, 7]	τρίτον τὸ μεταξὺ τούτων, οἷον	τοῖς	ἄλλοις τὸ στῆθος καὶ τὸ
[4, 4]	δὲ σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ	τοῖς	ἄλλοις τοῖς τοιούτοις πάθεσιν. Ἔχει
[4, 4]	ἡ πρόσφυσις παραπλησία, καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις. Τοῦτον δὲ καλοῦσι κύλλαρον.
[4, 4]	καὶ λευκός, ὅμοιος τὴν χρόαν	τοῖς	ἄνω μαστοειδέσιν· ἔχει δ´ ἐντομὰς
[4, 4]	μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν ὅμοιόν ἐστι	τοῖς	ἀράχναις, πλὴν τὸ κάτω τῆς
[4, 9]	αὐτῶν γενῶν· ἡ δ´ ἐν	τοῖς	ἄρθροις, ἣν ἄν τις ὥσπερ
[4, 4]	δεξιοῖς, τὸ δ´ ἔντερον ἐν	τοῖς	ἀριστεροῖς. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις
[4, 11]	ἀμφοῖν, ἀλλὰ κρείττω καὶ μᾶλλον	τοῖς	ἄρρεσιν, οἷον τὰ κέρατα τῶν
[4, 2]	καρκίνοι, τὸ δ´ εἶδος ὅμοιον	τοῖς	ἀστακοῖς. Πάντα μὲν οὖν ταῦτα,
[4, 4]	ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς ὅμοια ζῷα	τοῖς	ἀστακοῖς τοῖς μικροῖς, οἳ γίνονται
[4, 8]	ἰχθύων, τοῖς τε δελέασιν οὐ	τοῖς	αὐτοῖς ἁλίσκονται πάντες ἀλλ´ ἰδίοις,
[4, 8]	τροφὴν ἑτέραν διώκουσι, καὶ οὐ	τοῖς	αὐτοῖς πάντα χαίρει χυμοῖς, οἷον
[4, 7]	τοῦτό τε καὶ τὸ ἐν	τοῖς	βιβλίοις γινόμενον σκορπιῶδες. Τὰ δὲ
[4, 9]	φωνὴν ἀφίησι ἐν τῷ ᾄδειν	τοῖς	γεννήσασιν, ἂν ἀπότροφα γένωνται καὶ
[4, 10]	μεταβολὴν τοῖς μὲν εἰς θάνατον	(τοῖς	δ´ εἰς ἀρρωστίαν. Περὶ μὲν
[4, 8]	ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ τοῖς μὲν πᾶσαι	τοῖς	δ´ ἐλάττους εἰσίν. Εἰσὶ δ´
[4, 7]	δὲ τοῖς μὲν μαλακόν ἐστι,	τοῖς	δ´ ἔχει ἰσχὺν πολλήν, ὥσπερ
[4, 11]	τοῖς μὲν ὑπάρχει τῶν ζῴων,	τοῖς	δ´ οὐχ ὑπάρχει, ἀλλὰ καθ´
[4, 1]	τινα πέτραν ὥσπερ ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν.	(Τοῖς	δ´ ὥσπερ πτερυγίοις, οἷς ἔχουσι
[4, 2]	ἀφιᾶσι καὶ τὰ ᾠὰ ἐκτίκτουσιν,	τοῖς	δὲ καρκίνοις, ᾗ τὸ ἐπίπτυγμα
[4, 4]	τοῖς ὀστράκοις, ὥστε βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι,	τοῖς	δὲ στρομβώδεσιν ἀπολέλυται μᾶλλον. Ἴδιον
[4, 8]	οἱ πολύποδες καὶ οἱ κάραβοι	τοῖς	δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ οἵ γε
[4, 4]	ἀλλὰ τὸ μὲν ᾠὸν ἐν	τοῖς	δεξιοῖς, τὸ δ´ ἔντερον ἐν
[4, 4]	εἶναι ὡσπερεὶ πῶμα· ὃ γὰρ	τοῖς	διθύροις ἄμφω, τοῦτο τοῖς στρομβώδεσι
[4, 8]	φοβηθέντες συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ καὶ	τοῖς	δικτύοις οὕτω περιβάλλωνται. (Καὶ πρὶν
[4, 11]	ἐν τοῖς πεζοῖς καὶ ἐν	τοῖς	δίποσι καὶ τετράποσι καὶ πᾶσιν
[4, 8]	τῷ ὀσφραίνεσθαι· (ἔνια γὰρ δελεάζεται	τοῖς	δυσώδεσιν, ὥσπερ ἡ σάλπη τῇ
[4, 9]	τῷ ἀέρι, οὐχ ὁμοίως δὲ	τοῖς	εἰρημένοις· ἔστι γὰρ τούτῳ φωνή·
[4, 4]	τὸ γλωττοειδές· ἀλλ´ ἐν μὲν	τοῖς	ἐλάττοσι διὰ μικρότητα αὐτῶν ἄδηλα,
[4, 4]	τοῖς μείζοσι (μεγάλα, ἐν δὲ	τοῖς	ἐλάττοσι πάμπαν μικρά ἐστιν. Ἡ
[4, 8]	ᾖ ὁ ἔξω ψόφος, ὅμως	τοῖς	ἐν τῷ ὑγρῷ τὴν ἀκοὴν
[4, 11]	καὶ ἐν τούτοις. Ἐν δὲ	τοῖς	ἐντόμοις καὶ τοῖς ἰχθύσιν ἐστὶ
[4, 9]	γὰρ οἱ τόποι) τὰ δὲ	τοῖς	ἐντὸς τοῖς περὶ τὴν κοιλίαν·
[4, 8]	αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν. (Ἐν δὲ	τοῖς	ἐνύδροις, καλουμένοις δ´ ἰχθύσι, τὸ
[4, 3]	τὸ ὕδωρ, ἐπιλαμβάνει τὸ στόμα	τοῖς	ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις, ἔπειθ´ οὕτως ἀποπυτίζει
[4, 3]	ὕδωρ παρὰ τὸ στόμα, ἀπωθῶν	τοῖς	ἐπικαλύμμασιν, ἀφίησι δὲ κατὰ τοὺς
[4, 3]	ἄνω πόρους τοῦ στόματος, ἐπιλαμβάνων	τοῖς	ἐπικαλύμμασιν, ᾗ εἰσῆλθεν· οὗτοι δ´
[4, 4]	κτεσίν. (Καὶ τὸ λεγόμενον ᾠὸν	τοῖς	ἔχουσιν, ὅταν ἔχωσιν, ἐν τῷ
[4, 8]	αἰσθητηρίων τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον	τοῖς	ζῴοις πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ
[4, 8]	καὶ πρότερον εἴρηται, πᾶσιν ὑπάρχει	τοῖς	ζῴοις. Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα ὄσφρησιν
[4, 4]	(στρομβώδεσι καὶ τοῖς χερσαίοις καὶ	τοῖς	θαλαττίοις. Παρύφανται δ´ ἀπὸ τῆς
[4, 9]	ἔνια μὲν ὁμοίως τὰ ἄρρενα	τοῖς	θήλεσιν, οἷον καὶ ἀηδὼν ᾄδει
[4, 11]	τοῖς σκωληκοτόκοις, οἷον ἔν τε	τοῖς	ἰχθύσι καὶ ἐπὶ τῶν ἐντόμων,
[4, 10]	καθεύδουσιν· πολλάκις γὰρ ἔστιν ἐπιπεσόντα	τοῖς	ἰχθύσι λαθεῖν οὕτως ὥστε καὶ
[4, 11]	ὀχεῦον οὐκ ἔστιν, οὕτως (ἐν	τοῖς	ἰχθύσι τὸ τῶν ψηττῶν γένος
[4, 11]	Ἐν δὲ τοῖς ἐντόμοις καὶ	τοῖς	ἰχθύσιν ἐστὶ τὰ μὲν ὅλως
[4, 4]	(μεγέθει γὰρ ἀλλήλων διαφέρει καὶ	τοῖς	καθ´ ὑπεροχὴν πάθεσιν) οὐ πολὺ
[4, 4]	μὲν γὰρ τὴν φύσιν ὅμοιον	τοῖς	καραβοειδέσι, καὶ γίνεται αὐτὸ καθ´
[4, 2]	δ´ ἐν τοῖς πρανέσιν ὅμοια	τοῖς	καράβοις. Ἡ δὲ κραγγὼν ἀνάπαλιν·
[4, 2]	(τὸ πλάγιον· ὁμοίως δὲ καὶ	τοῖς	καρκίνοις τοῖς πλείστοις, καὶ ἔτι
[4, 4]	στρογγύλον, τὴν δὲ μορφὴν παραπλησίαν	τοῖς	κήρυξι, πλὴν οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοι
[4, 1]	δὲ σχῆμα ὅμοιον τῇ ἐν	τοῖς	κήρυξιν ἑλίκῃ. Ἀπὸ δὲ ταύτης
[4, 4]	ἐστίν, ὥσπερ καὶ τὸ λευκὸν	τοῖς	κόχλοις· καὶ γὰρ ἐκείνοις τοῦτο
[4, 4]	ὑπάρχει κύκλῳ τούτοις, οἷον καὶ	τοῖς	κτεσίν. (Καὶ τὸ λεγόμενον ᾠὸν
[4, 8]	σαρκώδης, οἷον τῶν ποταμίων ἐν	τοῖς	κυπρίνοις, ὥστε τοῖς μὴ σκοπουμένοις
[4, 4]	τὰ μὲν καρκίνια ἡσυχάζει πρὸς	τοῖς	λίθοις, οἱ δὲ νηρεῖται προσέχονται
[4, 5]	καὶ ἐν τοῖς στρομβώδεσι καὶ	τοῖς	μαλακίοις· (ἀλλὰ τῷ χρώματι διαφέρει,
[4, 11]	ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν δὲ	τοῖς	μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις ἔστι
[4, 1]	κύτος. Συμβαίνει δ´ ἐν πᾶσι	τοῖς	μαλακίοις μεταξὺ τῶν ποδῶν καὶ
[4, 4]	ὅσα σάρκας ἔχει, ὁμοίως ἔχει	τοῖς	μαλακοστράκοις (ἐντὸς γὰρ ἔχει) τὸ
[4, 11]	(Ἐν δὲ τοῖς μαλακίοις καὶ	τοῖς	μαλακοστράκοις ἔστι τὸ μὲν θῆλυ
[4, 4]	(μόρια, ὥσπερ εἴρηται, ἐν μὲν	τοῖς	μεγάλοις δῆλά ἐστιν, ἐν δὲ
[4, 4]	τῆς κοιλίας τῷ στομάχῳ ἐν	τοῖς	μεγάλοις κόχλοις συνεχόμενος ὑμενίῳ μακρὸς
[4, 4]	ἢ μόλις. Διὸ μάλιστα ἐν	τοῖς	μεγάλοις κτεσὶ φανερά ἐστιν· οὗτοι
[4, 2]	ὁ κάραβος τραχύς· ἀλλ´ ἐν	τοῖς	μεγάλοις ποσὶ τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας
[4, 4]	δύο· ταῦτα δ´ ἐν μὲν	τοῖς	μείζοσι (μεγάλα, ἐν δὲ τοῖς
[4, 4]	Ἡ δὲ τοῦ περιττώματος ἔξοδος	τοῖς	μὲν ἄλλοις ἐστὶν ἐκ πλαγίου·
[4, 10]	γενέσθαι περὶ τὸ σῶμα μεταβολὴν	τοῖς	μὲν εἰς θάνατον (τοῖς δ´
[4, 2]	ἔντερον εὐθύ. Τελευτᾷ δὲ τοῦτο	τοῖς	μὲν καραβοειδέσι καὶ καρίσι κατ´
[4, 7]	τὴν τροφὴν ἀνασπᾷ. Τοῦτο δὲ	τοῖς	μὲν μαλακόν ἐστι, τοῖς δ´
[4, 4]	τὸ ὄστρακον. Ὁ δὲ σαρκῶδες	τοῖς	μὲν μονοθύροις καὶ διθύροις προσπέφυκε
[4, 4]	δ´ ἔντερον ἐν τοῖς ἀριστεροῖς.	Τοῖς	μὲν οὖν ἄλλοις τοιαύτη ἡ
[4, 8]	γὰρ ὁμοίως (ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ	τοῖς	μὲν πᾶσαι τοῖς δ´ ἐλάττους
[4, 7]	εὐθὺς μετὰ τὸ στόμα ἔντερον	τοῖς	μὲν πλείστοις εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν
[4, 7]	τὸ νῶτόν ἐστιν. Τοῦτο δὲ	τοῖς	μὲν πολλοῖς ἕν ἐστιν· ὅσα
[4, 11]	Τὸ δ´ ἄρρεν καὶ θῆλυ	τοῖς	μὲν ὑπάρχει τῶν ζῴων, τοῖς
[4, 7]	τὰ πλεῖστα· ἐν πᾶσι γὰρ	τοῖς	μὴ ὀπισθοκέντροις τοῦτο ὥσπερ ὅπλον
[4, 8]	ποταμίων ἐν τοῖς κυπρίνοις, ὥστε	τοῖς	μὴ σκοπουμένοις ἀκριβῶς δοκεῖν ταύτην
[4, 4]	μεγάλοις δῆλά ἐστιν, ἐν δὲ	τοῖς	μικροῖς ἢ οὐδὲν ἢ μόλις.
[4, 4]	ἑαυτοῖς ὅμοια ζῷα τοῖς ἀστακοῖς	τοῖς	μικροῖς, οἳ γίνονται καὶ ἐν
[4, 11]	οὐδὲν ἄρρεν καὶ θῆλυ ἐν	τοῖς	μονίμοις, οὐδ´ ὅλως ἐν τοῖς
[4, 8]	θήρας· (ὅταν γὰρ ἀθρόως περικυκλώσωσι	τοῖς	μονοξύλοις, ψοφοῦντες ἐξ αὐτῶν ἐν
[4, 8]	ὁ ψόφος· (παραγγέλλουσί τε πᾶσι	τοῖς	ναύταις ὅτι μάλιστα σιγῇ πλεῖν,
[4, 4]	στρόμβοις οὐκ ἐγγίνεται, ἐν δὲ	τοῖς	νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ τινες
[4, 4]	ἐν τοῖς στρόμβοις τῶν ἐν	τοῖς	νηρείταις. Ἕτερον δὲ γένος ἐστὶ
[4, 3]	περ ὁ κάραβος ἔχει πρὸς	τοῖς	ὀδοῦσιν. Δέχεται μὲν οὖν τὸ
[4, 3]	οἷά περ ὁ κάραβος, πρὸς	τοῖς	ὀδοῦσιν. Ἐν δὲ τῷ κύτει
[4, 7]	στόμα οὐκ ἔχει, ἀλλ´ οἷον	τοῖς	ὀπισθοκέντροις τὸ γλωττοειδές, τοῦτο μακρὸν
[4, 4]	ἡ μήκων οἱονεὶ περίττωμα πᾶσι	τοῖς	ὀστρακηροῖς τὸ πολὺ αὐτῆς) εἶτ´
[4, 11]	τοῖς μονίμοις, οὐδ´ ὅλως ἐν	τοῖς	ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν δὲ τοῖς μαλακίοις
[4, 11]	Ἔτι δ´ ἔνια, καθάπερ ἐν	τοῖς	ὀστρακοδέρμοις καὶ φυτοῖς τὸ μὲν
[4, 11]	τὸ δ´ ἄρρεν, ἐν (δὲ	τοῖς	ὀστρακοδέρμοις οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ὥσπερ
[4, 4]	καὶ ζῆν ἐν ὀστράκῳ ὅμοιον	τοῖς	ὀστρακοδέρμοις, ὥστε διὰ ταῦτα ἔοικεν
[4, 4]	μὲν μονοθύροις καὶ διθύροις προσπέφυκε	τοῖς	ὀστράκοις, ὥστε βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς
[4, 11]	τὸ δ´ ἄρρεν, καὶ ἐν	τοῖς	πεζοῖς καὶ ἐν τοῖς δίποσι
[4, 11]	φαίνεται ἔχοντα. Ἐν μὲν οὖν	τοῖς	πεζοῖς καὶ ἐναίμοις τῶν ζῴων
[4, 9]	τόποι) τὰ δὲ τοῖς ἐντὸς	τοῖς	περὶ τὴν κοιλίαν· πνεῦμα γὰρ
[4, 9]	πνεύματός ἐστιν. Αἱ δ´ ἀκρίδες	τοῖς	πηδαλίοις τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν ψόφον.
[4, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς καρκίνοις	τοῖς	πλείστοις, καὶ ἔτι μᾶλλον. Ὁ
[4, 10]	οὐ γίνεται ἐνύπνιον, ἀλλ´ ἄρχεται	τοῖς	πλείστοις περὶ τέτταρα ἔτη ἢ
[4, 4]	μικροῖς, οἳ γίνονται καὶ ἐν	τοῖς	ποταμοῖς· διαφέρουσι δ´ αὐτῶν τῷ
[4, 8]	εἰσι φεύγοντες. (Ἔτι δ´ ἐν	τοῖς	ποταμοῖς εἰσιν ἰχθύδια ἄττα ἃ
[4, 5]	τὸ δὲ περίττωμα ἄνω πρὸς	τοῖς	πρανέσι τοῦ ὀστράκου. Ἔχει δ´
[4, 1]	ἐν τοῖς ὑπτίοις ἢ ἐν	τοῖς	πρανέσιν (ἢ ἐν ἀμφοῖν, καὶ
[4, 2]	οὐκ ἔχουσι, τὰ δ´ ἐν	τοῖς	πρανέσιν ὅμοια τοῖς καράβοις. Ἡ
[4, 7]	μὲν ἔχει τῶν πτηνῶν ἔλυτρον	τοῖς	πτεροῖς, ὥσπερ ἡ μηλολόνθη, τὰ
[4, 8]	τῆς πορφύρας· αὕτη γὰρ δελεάζεται	τοῖς	σαπροῖς, καὶ προσέρχεται πρὸς τὸ
[4, 11]	(ἐν δὲ τοῖς ᾠοτόκοις καὶ	τοῖς	σκωληκοτόκοις, οἷον ἔν τε τοῖς
[4, 4]	ἀριστερὸν πόδα, ταῦτα ἐν μὲν	τοῖς	στρόμβοις οὐκ ἐγγίνεται, ἐν δὲ
[4, 4]	Προμηκέστερα δ´ ἐστὶ τὰ ἐν	τοῖς	στρόμβοις τῶν ἐν τοῖς νηρείταις.
[4, 5]	φρύναις καὶ βατράχοις καὶ ἐν	τοῖς	στρομβώδεσι καὶ τοῖς μαλακίοις· (ἀλλὰ
[4, 4]	ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα, πᾶσιν ὁμοίως	τοῖς	(στρομβώδεσι καὶ τοῖς χερσαίοις καὶ
[4, 4]	γὰρ τοῖς διθύροις ἄμφω, τοῦτο	τοῖς	στρομβώδεσι τὸ ἕτερον μέρος. Τὸ
[4, 8]	ἅπτεσθαι οἱ πλεῖστοι τῶν ἰχθύων,	τοῖς	τε δελέασιν οὐ τοῖς αὐτοῖς
[4, 5]	ἄνω. (Ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβέβηκε	τοῖς	τε στρομβώδεσι πᾶσι καὶ ταῖς
[4, 2]	ἔτι τοῦ μὲν ἄρρενος ἐν	τοῖς	τελευταίοις ποσὶ μεγάλα (καὶ ὀξέα
[4, 11]	οὐκ ἔστιν, οἷον (ἐν μὲν	τοῖς	τετράποσι πᾶσιν ἔστι τὸ μὲν
[4, 2]	κοίλῳ, ὁμοίως ἔχοντα ταῦτα ὥσπερ	τοῖς	τετράποσιν. Διαφέρει δ´ οὐδὲν ὁ
[4, 8]	ἐν τῇ γεύσει καὶ ἐδωδῇ	τοῖς	τοιούτοις δελέασιν. (Τῆς δ´ ἀκοῆς
[4, 7]	ἀνθρήνῃ καὶ σφηκὶ καὶ πᾶσι	τοῖς	τοιούτοις, καὶ πάλιν ὅσα τὸ
[4, 4]	καὶ ταῖς πορφύραις καὶ πᾶσι	τοῖς	τοιούτοις. (Ὅσα δ´ ἔχει μείζω
[4, 4]	καὶ μαλακότητι καὶ τοῖς ἄλλοις	τοῖς	τοιούτοις πάθεσιν. Ἔχει γὰρ πάντα
[4, 10]	τῆς ἄμμου, καὶ λαμβάνονται τυπτόμενοι	τοῖς	τριώδουσιν. Λαμβάνονται δὲ καὶ λάβραξ
[4, 1]	ἐστιν ἐντομὰς ἔχοντα ἢ ἐν	τοῖς	ὑπτίοις ἢ ἐν τοῖς πρανέσιν
[4, 2]	σαρκῶδες ἐντός, τὰ δ´ ἐν	τοῖς	ὑπτίοις πλακωδέστερα, εἰς ἃ καὶ
[4, 6]	ἔχουσα, ἀλλ´ ὁμοία κατὰ τοῦτο	τοῖς	φυτοῖς ἐστιν. (Γένη δὲ τῶν
[4, 4]	πᾶσιν ὁμοίως τοῖς (στρομβώδεσι καὶ	τοῖς	χερσαίοις καὶ τοῖς θαλαττίοις. Παρύφανται
[4, 8]	προσέρχεται κρίναντα, τούτων χαίρει καὶ	τοῖς	χυμοῖς ἕκαστα. Ἔτι δ´ ὅσα
[4, 11]	μακροβιώτεραι καὶ μείζους· (ἐν δὲ	τοῖς	ᾠοτόκοις καὶ τοῖς σκωληκοτόκοις, οἷον
[4, 9]	καὶ τράγοις καὶ ὑσὶ καὶ	προβάτοις.	Ποιεῖ δὲ τὴν ὀλολυγόνα, ὅταν
[4, 9]	πρὸς τὴν ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ	ἑκάστοις	τῶν ζῴων ἴδιαι φωναὶ πρὸς
[4, 4]	ἔχει δύο λευκὰ στιφρά, ὅμοια	μαστοῖς,	οἷα ἐγγίνεται καὶ ἐν ταῖς
[4, 7]	τὸ στόμα ἔντερον τοῖς μὲν	πλείστοις	εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν μέχρι τῆς
[4, 2]	δὲ καὶ τοῖς καρκίνοις τοῖς	πλείστοις,	καὶ ἔτι μᾶλλον. Ὁ δ´
[4, 10]	γίνεται ἐνύπνιον, ἀλλ´ ἄρχεται τοῖς	πλείστοις	περὶ τέτταρα ἔτη ἢ πέντε·
[4, 8]	τοῖς τε δελέασιν οὐ τοῖς	αὐτοῖς	ἁλίσκονται πάντες ἀλλ´ ἰδίοις, διαγινώσκοντες
[4, 1]	βραχεῖς, ὥστε μὴ πορεύεσθαι ἐπ´	αὐτοῖς.	Αὐτῶν δὲ πρὸς αὑτά, τὸ
[4, 8]	ἑτέραν διώκουσι, καὶ οὐ τοῖς	αὐτοῖς	πάντα χαίρει χυμοῖς, οἷον ἡ
[4, 7]	κέντρον τὰ μὲν ἔχει ἐν	αὑτοῖς,	οἷον αἱ μέλιτται καὶ οἱ
[4, 2]	λευκοὶ καὶ ὑγρότητα ἔχοντες ἐν	αὑτοῖς	ὠχράν, ἔτι δ´ ἠρτημένοι ἀμφότεροι
[4, 4]	τινες κόχλοι οἳ ἔχουσιν ἐν	ἑαυτοῖς	ὅμοια ζῷα τοῖς ἀστακοῖς τοῖς
[4, 8]	τῇ γεύσει καὶ ἐδωδῇ τοῖς	τοιούτοις	δελέασιν. (Τῆς δ´ ἀκοῆς καὶ
[4, 7]	καὶ σφηκὶ καὶ πᾶσι τοῖς	τοιούτοις,	καὶ πάλιν ὅσα τὸ πτερὸν
[4, 4]	ταῖς πορφύραις καὶ πᾶσι τοῖς	τοιούτοις.	(Ὅσα δ´ ἔχει μείζω τὸν
[4, 4]	μαλακότητι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	τοιούτοις	πάθεσιν. Ἔχει γὰρ πάντα τὴν
[4, 8]	διατρίβοντας περὶ τὴν θάλατταν ἐντυγχάνειν	τοιούτοις	πολλοῖς. Μάλιστα δὲ τῶν ἰχθύων
[4, 5]	μεγέθει πάντων μέγισται. Πρὸς δὲ	τούτοις	ἄλλο γένος μεγέθει μὲν μικρόν,
[4, 2]	τέτταρα τὴν μὲν μορφὴν ὅμοια	τούτοις,	βραχύτερα δὲ καὶ λεπτότερα. (Τούτων
[4, 5]	συνάπτοντα πρὸς ἑαυτὰ δὲ ἀσύναπτα·	(τούτοις	δ´ ὥσπερ διειλημμένος ἐστίν. Κινοῦνται
[4, 11]	ἄλλ´ ἄφορα, οὕτω καὶ ἐν	τούτοις.	Ἐν δὲ τοῖς ἐντόμοις καὶ
[4, 3]	δ´ ἀναίμων οὐδέν, ἀλλὰ κοινὸν	τούτοις	καὶ ἐκείνοις πᾶσι κοιλία καὶ
[4, 8]	ζῳοτόκα καὶ πεζά, πρὸς δὲ	τούτοις	καὶ ὅσα ἔναιμα καὶ ᾠοτόκα,
[4, 10]	(ὁμοίως δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα	τούτοις.	Καὶ τὰ ἔντομα δὲ τῶν
[4, 4]	στρομβώδεσιν ἀπολέλυται μᾶλλον. Ἴδιον δὲ	τούτοις	κατὰ τὸ ὄστρακον ὑπάρχει πᾶσι
[4, 4]	τὰ τριχώδη πᾶσιν ὑπάρχει κύκλῳ	τούτοις,	οἷον καὶ τοῖς κτεσίν. (Καὶ
[4, 8]	σταθεύσαντες ἕνεκα τῆς ὀσμῆς δελεάζουσι	τούτοις·	προσέρχονται γὰρ μᾶλλον. (Τοὺς δὲ
[4, 4]	δίθυρα τῇ μὲν ὁμοίως ἔχει	τούτοις	τῇ δ´ ἑτέρως. Κεφαλὴν μὲν
[4, 1]	κύτη καὶ πολλὰ ᾠὰ ἐν	τούτοις,	χαλάζαις ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ
[4, 6]	ἀλλ´ ὁμοία κατὰ τοῦτο τοῖς	φυτοῖς	ἐστιν. (Γένη δὲ τῶν ἀκαληφῶν
[4, 11]	οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν	φυτοῖς	τὰ μὲν εὔφορά ἐστι τὰ
[4, 11]	καθάπερ ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ	φυτοῖς	τὸ μὲν τίκτον ἐστὶ καὶ
[4, 8]	συνθέωσιν εἰς ταὐτὸ καὶ τοῖς	δικτύοις	οὕτω περιβάλλωνται. (Καὶ πρὶν μὲν
[4, 5]	ταῖς χελώναις καὶ φρύναις καὶ	βατράχοις	καὶ ἐν τοῖς στρομβώδεσι καὶ
[4, 8]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον τοῖς	ζῴοις	πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ δὲ
[4, 8]	πρότερον εἴρηται, πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς	ζῴοις.	Τὰ δ´ ὀστρακόδερμα ὄσφρησιν μὲν
[4, 7]	οἷον (μηλολόνθη καὶ κάραβος καὶ	κανθαρὶς	καὶ ὅσα τοιαῦτα ἄλλα. Πάντων
[4, 2]	πτερύγια δὲ πέντε· καὶ ἡ	καρὶς	ἡ κυφὴ τὴν οὐρὰν καὶ
[4, 8]	πέντε τὸν ἀριθμόν, ὄψις, ἀκοή,	ὄσφρησις,	γεῦσις, ἁφή. (Ἄνθρωπος μὲν οὖν
[4, 7]	ἡ μέλιττα· ἀνορροπύγιος δ´ ἡ	πτῆσις	αὐτῶν (ἁπάντων ἐστί, καὶ τὸ
[4, 8]	τὸν ἀριθμόν, ὄψις, ἀκοή, ὄσφρησις,	γεῦσις,	ἁφή. (Ἄνθρωπος μὲν οὖν καὶ
[4, 4]	τρόπον μέν τινα παραπλήσιος ἡ	φύσις	ἐστὶ πάντων, καὶ μάλιστα τῶν
[4, 4]	τῶν ὕστερον μᾶλλον. Ἡ δὲ	φύσις	τῶν στρομβοειδῶν ἁπάντων ὁμοίως ἔχει,
[4, 2]	τὸ χρῶμα ἐρυθρά, ὧν ἡ	πρόσφυσίς	ἐστι πρὸς τῇ κοιλίᾳ καὶ
[4, 4]	κόγχαις τοιοῦτον, ὧν ἐστιν ἡ	πρόσφυσις	παραπλησία, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις.
[4, 9]	τῆς φωνῆς ἐστι τῇ γλώττῃ	διάρθρωσις.	Τὰ μὲν οὖν φωνήεντα ἡ
[4, 4]	οὖς, ὑποκάτω τοῦ ὀστράκου ἡ	περίττωσις	ἐξέρχεται· τετρύπηται γὰρ τὸ ὄστρακον.
[4, 1]	κεφαλὴν χονδρῶδες, (ὃ γίνεται, ἐάν	τις	αὐτῶν παλαιωθῇ, σκληρόν. Τὰ δὲ
[4, 8]	ὅλως δ´ ἐὰν μὲν σαπρῷ	τις	δελέατι δελεάσῃ τὸν κύρτον, οὐκ
[4, 6]	γίνονται γὰρ μαδαραί, καὶ ἐάν	τις	(θίγῃ, διασπῶνται ταχέως καὶ ὅλαι
[4, 8]	ἀλλ´ ὑπομένειν τεμνόμενοι· ἐὰν δέ	τις	κόνυζαν προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν εὐθέως ὀσμώμενοι.
[4, 8]	ἐστίν) καὶ οἱ κτένες, ἐάν	τις	προσφέρῃ τὸν δάκτυλον, χάσκουσι καὶ
[4, 8]	καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας ἔτι, ἐὰν δέ	τις	τύχῃ ψοφήσας πρότερον, φανεροί εἰσι
[4, 8]	δ´ οἵ τε σωλῆνες, ἄν	τις	ψοφήσῃ, καταδύεσθαι, καὶ φεύγειν κατωτέρω,
[4, 9]	ἐν τοῖς ἄρθροις, ἣν ἄν	τις	ὥσπερ διάλεκτον εἴπειεν, καὶ τῶν
[4, 1]	ἡ σηπία. Ἡ μὲν οὖν	μύτις	κεῖται ὑπὸ τὸ στόμα, καὶ
[4, 10]	ὥστε καὶ λαμβάνεσθαι τῇ χειρί.	Δελφὶς	δὲ καὶ φάλαινα, (καὶ ὅσα
[4, 9]	οὐδενός. Ἀφίησι δὲ καὶ ὁ	δελφὶς	τριγμὸν καὶ μύζει, ὅταν ἐξέλθῃ,
[4, 1]	ἐπὶ τῇ ῥάχει· καλεῖται δὲ	ῥάχις	τὸ λεῖον, οὗ πρόσω αἱ
[4, 9]	καὶ συστέλλοντα· ὁ γὰρ ψόφος	τρῖψις	τοῦ ἔσω πνεύματός ἐστιν. Αἱ
[4, 8]	ἴδιος ἑτέρα, πέντε τὸν ἀριθμόν,	ὄψις,	ἀκοή, ὄσφρησις, γεῦσις, ἁφή. (Ἄνθρωπος
[4, 1]	ἄλλος ἐν ὀστράκῳ οἷον κοχλίας,	ὃς	οὐκ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ ὀστράκου,
[4, 2]	ἐξ ἄκρου πλατυτέρους (ἢ ὁ	κάραβος,	ἀνωμάλους δ´ αὐτούς· ὁ μὲν
[4, 2]	δ´ ἔχει δύο καθάπερ ὁ	κάραβος,	ἐπάνω δὲ τούτων τὰ κέρατα
[4, 3]	μεταξύ ἐστιν οἷά περ ὁ	κάραβος	ἔχει πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Δέχεται
[4, 2]	καὶ λεπτότερα πολὺ ἢ ὁ	κάραβος,	καὶ ἄλλα τέτταρα τὴν μὲν
[4, 7]	ἐν κολεῷ, οἷον (μηλολόνθη καὶ	κάραβος	καὶ κανθαρὶς καὶ ὅσα τοιαῦτα
[4, 2]	τὸ ἐντός. Ἔχει δ´ ὁ	κάραβος	καὶ κέρκον, πτερύγια δὲ πέντε·
[4, 2]	καὶ βραχεῖς, οὐχ ὥσπερ ὁ	κάραβος	μεγάλους. Τὸ δ´ ἐπάνω τῶν
[4, 2]	καρκίνων στρογγύλον. (Διαφέρει δ´ ὁ	κάραβος	ὁ ἄρρην τῆς θηλείας· τῆς
[4, 2]	καθαπερεὶ μέτωπον, μεῖζον ἢ ὁ	κάραβος.	Ὅλως δὲ τὸ μὲν πρόσωπον
[4, 3]	αὐτῷ ὀδόντας δύο ὥσπερ ὁ	κάραβος,	πλὴν οὐ στρογγύλοι οὗτοι (ἀλλὰ
[4, 3]	τῶν ἐπικαλυμμάτων, οἷά περ ὁ	κάραβος,	πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Ἐν δὲ
[4, 2]	θώρακα λεῖα, οὐχ ὥσπερ ὁ	κάραβος	τραχύς· ἀλλ´ ἐν τοῖς μεγάλοις
[4, 8]	κώπης μήτε τῆς ῥύμης τῆς	ἁλιάδος	ἀφίκηται πρὸς τὸν τόπον ἐκεῖνον
[4, 7]	ὅμοια αἰδοίῳ ἀνδρὸς τό τ´	εἶδος	καὶ τὸ μέγεθος, πλὴν ἀντὶ
[4, 1]	Εἰσὶ δ´ οὗτοι μικροί, τὸ	εἶδος	ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις. Καὶ ἄλλος
[4, 2]	ὥσπερ οἱ καρκίνοι, τὸ δ´	εἶδος	ὅμοιον τοῖς ἀστακοῖς. Πάντα μὲν
[4, 9]	βαρύτητι μάλιστα ἐπίδηλος, τὸ δ´	εἶδος	οὐδὲν διαφέρει τῶν αὐτῶν γενῶν·
[4, 6]	εἴη, τὸ δὲ τῇ περιττώσει	ἔξοδος·	καὶ ἔστιν αὐτῶν τὸ μὲν
[4, 4]	μὲν οὖν ἄλλοις τοιαύτη ἡ	ἔξοδος	(τῆς περιττώσεως, τῇ δ´ ἀγρίᾳ
[4, 4]	ἐπίθεμα. Ἡ δὲ τοῦ περιττώματος	ἔξοδος	τοῖς μὲν ἄλλοις ἐστὶν ἐκ
[4, 1]	πληροῦν ἀγγεῖον μεῖζον τῆς τοῦ	πολύποδος	κεφαλῆς. Ἡ δὲ σηπία δύο
[4, 1]	ποντίλος, ὑπ´ ἐνίων δ´ ᾠὸν	πολύποδος·	τὸ δ´ ὄστρακον αὐτοῦ ἐστιν
[4, 11]	μικρὰν καὶ σιμοτέραν, οὐ τοῦ	θήλεος	ἢ ἄρρενος λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ
[4, 8]	ἀφαιρεθέντος (δὲ τοῦ δέρματος ὄντος	παχέος	ἀπὸ τῆς κεφαλῆς κατὰ τὴν
[4, 1]	γὰρ καὶ πέντε πήχεων τὸ	μέγεθος.	Γίνονται δὲ καὶ σηπίαι ἔνιαι
[4, 1]	τηλικαῦται καὶ μείζους ἔτι τὸ	μέγεθος.	Ἔστι δὲ τὸ γένος ὀλίγον
[4, 7]	τό τ´ εἶδος καὶ τὸ	μέγεθος,	πλὴν ἀντὶ τῶν ὄρχεων πτερύγια
[4, 5]	ἅπασιν (πέντε γάρ ἐστι τὸ	πλῆθος)	καὶ περιττά. Ἄνω δὲ τὰ
[4, 10]	νυκτὸς κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ	πλῆθος	ὄντες. Γίνονται δ´ ἐν τῷ
[4, 1]	χρῶμα δὲ λευκόν· (τὸ δὲ	πλῆθος	τοῦ ᾠοῦ τοσοῦτον ὥστε πληροῦν
[4, 8]	εἰς γένη, ἃ περιέχει τὸ	πλῆθος	τῶν λοιπῶν ζῴων, τά τε
[4, 10]	τῆς θαλάττης, καὶ τοσοῦτοι τὸ	πλῆθος	ὥστε καὶ τὸ δέλεαρ, (ὅ
[4, 2]	ἐν τῇ σαρκὶ κατὰ τὸ	στῆθος	δύο λεύκ´ ἄττα καθ´ αὑτά,
[4, 7]	τούτων, οἷον τοῖς ἄλλοις τὸ	στῆθος	καὶ τὸ νῶτόν ἐστιν. Τοῦτο
[4, 4]	δ´ ἐστὶν ἡ κοιλία προλόβῳ	ὄρνιθος	ἡ τῶν κόχλων. Κάτω δ´
[4, 1]	(τὸ σχῆμα τῶν τευθίδων ὁ	τεῦθος·	πλατύτερον γάρ ἐστι τὸ ὀξὺ
[4, 1]	τὸν θολὸν ταύτῃ. Νεῖ δὲ	πλάγιος,	ἐπὶ τὴν καλουμένην κεφαλήν, ἐκτείνων
[4, 7]	ἀνέλυτρά ἐστιν, ὥσπερ ἡ μέλιττα·	ἀνορροπύγιος	δ´ ἡ πτῆσις αὐτῶν (ἁπάντων
[4, 8]	καὶ παρ´ ἃς οὐδεμία φαίνεται	ἴδιος	ἑτέρα, πέντε τὸν ἀριθμόν, ὄψις,
[4, 2]	καὶ ἄνωθεν, πλὴν ὁ μὲν	δεξιὸς	μικροὺς ἅπαντας καὶ καρχαρόδοντας, ὁ
[4, 2]	δ´ αὐτούς· ὁ μὲν γὰρ	δεξιὸς	τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον πρόμηκες
[4, 2]	κοίλους, ἐν οἷς ἔνεστι χυμὸς	ὅμοιος	τῇ μύτιδι, μεταξὺ δὲ τῶν
[4, 4]	ὑμενίῳ μακρὸς πόρος καὶ λευκός,	ὅμοιος	τὴν χρόαν τοῖς ἄνω μαστοειδέσιν·
[4, 7]	σφῆκες, τὰ δ´ ἐκτός, οἷον	σκορπίος·	καὶ μόνον δὴ τοῦτο τῶν
[4, 4]	δ´ ἐντὸς τρόπον μέν τινα	παραπλήσιος	ἡ φύσις ἐστὶ πάντων, καὶ
[4, 8]	μάλιστα δὲ φεύγουσι θυμιωμένου τοῦ	στύρακος.	(Ἔτι δ´ αἱ σηπίαι καὶ
[4, 4]	μικρόν. (Τὸ δὲ κάτω τοῦ	θώρακος	μαλακὸν ἅπαν ἐστὶ καὶ διοιγόμενον
[4, 4]	κάτω τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ	θώρακος	μεῖζον ἔχει ἐκείνου. Ἔχει δὲ
[4, 2]	καὶ ἔτι μᾶλλον. Ὁ δ´	ἀστακὸς	τὸ μὲν ὅλον ὑπόλευκον ἔχει
[4, 5]	μείζους δὲ τῶν ἄλλων εἰς	μῆκος·	ἡ δ´ ἄκανθα οὐ μεγάλη
[4, 3]	ἔχει ἡ θήλεια, καὶ πλέον	ἀφεστηκὸς	καὶ συνηρεφέστερον, καθάπερ καὶ ἐπὶ
[4, 2]	δ´ ἐστὶ τῇ μὲν θηλείᾳ	ὑστερικός,	τῷ δ´ ἄρρενι θορικός. Ἔστι
[4, 2]	θηλείᾳ ὑστερικός, τῷ δ´ ἄρρενι	θορικός.	Ἔστι δ´ ὁ πόρος οὗτος
[4, 4]	ἐν οὐδενί, ἀλλ´ αὐτῆς τῆς	σαρκὸς	ἐπανοιδεῖ· ἔστι δ´ οὐκ ἐπὶ
[4, 4]	τῷ ὀστράκῳ καὶ οὐδὲν τῆς	σαρκὸς	ἔχει εἰς τὸ ἔξω γυμνόν,
[4, 2]	οὗτος πρὸς τῷ κοίλῳ τῆς	σαρκός,	ὥστε μεταξὺ εἶναι τὴν σάρκα·
[4, 4]	συνεχόμενος ὑμενίῳ μακρὸς πόρος καὶ	λευκός,	ὅμοιος τὴν χρόαν τοῖς ἄνω
[4, 1]	ἐστιν ὀξυτάτη τε καὶ μόνη	παράλευκος	αὐτῶν καὶ ἐξ ἄκρου δικρόα
[4, 2]	ἐστὶ ταῦτα ὥσπερ ἡ τοῦ	κήρυκος	μήκων. Ἡ δ´ ἀρχὴ τούτων
[4, 4]	κοιλίας· τῆς δὲ περιττώσεως οὐ	δῆλος	ὁ πόρος. Οἱ δὲ πόδες
[4, 9]	φωνὴ ὀξύτητι (καὶ βαρύτητι μάλιστα	ἐπίδηλος,	τὸ δ´ εἶδος οὐδὲν διαφέρει
[4, 1]	ὄστρακον αὐτοῦ ἐστιν οἷον κτεὶς	κοῖλος	καὶ οὐ συμφυής. Οὗτος νέμεται
[4, 1]	καλούμενος ὑπό τινων ναυτίλος καὶ	ποντίλος,	ὑπ´ ἐνίων δ´ ᾠὸν πολύποδος·
[4, 1]	ὅ τε καλούμενος ὑπό τινων	ναυτίλος	καὶ ποντίλος, ὑπ´ ἐνίων δ´
[4, 1]	εἶδος ὅμοιοι ταῖς βολιταίναις. Καὶ	ἄλλος	ἐν ὀστράκῳ οἷον κοχλίας, ὃς
[4, 2]	τοῦ περὶ τὰ στήθη κηρυκώδους	ἄλλος	ἐστὶν ἑλιγμός, ὥσπερ ἁρπεδόνη τὸ
[4, 1]	τὸ ἔντερον ἀνατείνει, κάτωθεν ὁ	θολός,	καὶ τῷ αὐτῷ ὑμένι περιεχόμενον
[4, 1]	δ´ ἔντομα καὶ ἄπτερα, οἷον	ἴουλος	καὶ σκολόπενδρα, καὶ πτερωτά, οἷον
[4, 4]	καὶ οἱ κήρυκες καὶ ὁ	κόχλος	καὶ τἆλλα τὰ στρομβώδη. Τῶν
[4, 2]	τὰ στήθη κηρυκώδους ἄλλος ἐστὶν	ἑλιγμός,	ὥσπερ ἁρπεδόνη τὸ πάχος· ὧν
[4, 3]	Ἐν δὲ τῷ κύτει ἔσω	χυμός	ἐστιν ὠχρός, καὶ μίκρ´ ἄττα
[4, 2]	καὶ κοίλους, ἐν οἷς ἔνεστι	χυμὸς	ὅμοιος τῇ μύτιδι, μεταξὺ δὲ
[4, 8]	μέλαν καὶ τὸ ἐντὸς τοῦ	μέλανος,	τὴν καλουμένην κόρην, καὶ τὸ
[4, 8]	Ἀλλ´ ἐνίοις τῶν ἰχθύων ὁ	οὐρανός	ἐστι σαρκώδης, οἷον τῶν ποταμίων
[4, 1]	καὶ τούτους δικοτύλους πάντα, πλὴν	ἑνὸς	γένους πολυπόδων. Ἰδίᾳ δ´ ἔχουσιν
[4, 2]	αἱ κράγγονες καὶ τὸ μικρὸν	γένος	(αὗται γὰρ οὐ γίνονται μείζους)
[4, 8]	τὰ μεγέθη καὶ τί τὸ	γένος	αὐτῶν, ἂν μὲν ἀψοφητὶ προσπλεύσωσι,
[4, 1]	καὶ σφήξ· καὶ ταὐτὸ δὲ	γένος	αὐτῶν ἐστι καὶ (πτερωτὸν καὶ
[4, 9]	νύκτωρ. (Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων	γένος	ἀφίησι φωνήν· καὶ μάλιστα ἔχει
[4, 10]	τὸ τῶν ζῳοτόκων καὶ τετραπόδων	γένος·	(δηλοῦσι δ´ οἱ κύνες τῷ
[4, 8]	πάσας, πλὴν εἴ τι πεπήρωται	γένος	ἕν, οἷον τὸ τῶν ἀσπαλάκων.
[4, 1]	ζῴων, οἷον τὸ (τῶν σηπιῶν	γένος.	Ἓν δὲ τὸ τῶν μαλακοστράκων·
[4, 4]	ἐν τοῖς νηρείταις. Ἕτερον δὲ	γένος	ἐστὶ τὸ τῶν νηρειτῶν, τὰ
[4, 7]	εἶναι οὐκ ἔστι θεῖναι εἰς	γένος.	Ἤδη γάρ φασί τινες (τῶν
[4, 6]	δὲ καὶ τὸ τῶν ἀκαληφῶν	γένος	ἴδιον· προσπέφυκε μὲν γὰρ ταῖς
[4, 7]	καὶ τὰ ἐντὸς περὶ ἕκαστον	γένος	καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τοῦτον
[4, 2]	τῶν δὲ καρκίνων παντοδαπώτερον τὸ	γένος	καὶ οὐκ εὐαρίθμητον. Μέγιστον μὲν
[4, 4]	τε πίνναι καὶ κόγχων τι	γένος.	Καὶ πάχει δὲ καὶ λεπτότητι
[4, 11]	τοῖς ἰχθύσι τὸ τῶν ψηττῶν	γένος	καὶ τὸ τῶν ἐρυθρίνων καὶ
[4, 1]	ἐστι τό τε τῶν καράβων	γένος	καὶ τὸ τῶν καρκίνων. Ἔτι
[4, 1]	τοιοῦτον δὲ τὸ τῶν κοχλιῶν	γένος	καὶ τὸ τῶν ὀστρέων ἐστίν.
[4, 1]	μέρη καὶ ὅσα ἴδια ἕκαστον	γένος,	καὶ τῶν ἀνομοιομερῶν καὶ τῶν
[4, 5]	μέγισται. Πρὸς δὲ τούτοις ἄλλο	γένος	μεγέθει μὲν μικρόν, ἀκάνθας δὲ
[4, 2]	νομήν. Ἔστι δὲ (καὶ ἕτερον	γένος	μικρὸν μὲν ὥσπερ οἱ καρκίνοι,
[4, 1]	τὸ μέγεθος. Ἔστι δὲ τὸ	γένος	ὀλίγον τῶν τεύθων. Διαφέρει δὲ
[4, 8]	ὀσφρήσεως, οἷον τὸ τῶν ὀρνίθων	γένος.	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τῶν
[4, 7]	τρόπον. Ἔστι δὲ τοῦτο τὸ	γένος	πολλὰ εἴδη ἔχον ἐν ἑαυτῷ,
[4, 4]	αἱμορροΐδες καὶ πᾶν (τὸ τοιοῦτον	γένος.	Προσφύονται δὲ ταῖς πέτραις, ὅταν
[4, 4]	οἷον κτεὶς καὶ κόγχων τι	γένος,	τὰ δ´ ἀρράβδωτα, οἷον αἵ
[4, 9]	διῄρηται, οἷον τῶν τεττίγων τι	γένος	τῇ τρίψει τοῦ πνεύματος. Καὶ
[4, 6]	ἐδώδιμον, κατεσθίει. Καὶ ἀπολύεται δὲ	γένος	τι αὐτῶν, ὃ ἐάν τι
[4, 4]	ἔτι δὲ τὸ τῶν ἐχίνων	γένος,	τὸ μὲν σαρκῶδες, ὅσα σάρκας
[4, 2]	δὲ μαλακοστράκων ἓν μέν ἐστι	γένος	τὸ τῶν καράβων, καὶ τούτῳ
[4, 8]	ὀπτήσαντες εἰς τοὺς κύρτους ἐντιθέναι	οὐδενὸς	ἄλλου χάριν ἢ τῆς κνίσης.
[4, 9]	ἐστιν, οὕτως οὐδὲ τῶν τοιούτων	οὐδενός.	Ἀφίησι δὲ καὶ ὁ δελφὶς
[4, 5]	δὲ ἀσύναπτα· (τούτοις δ´ ὥσπερ	διειλημμένος	ἐστίν. Κινοῦνται δὲ μάλιστα καὶ
[4, 5]	ἐχῖνος ὡς ποσίν· ταύταις γὰρ	ἐπερειδόμενος	καὶ κινούμενος μεταβάλλει τὸν τόπον.
[4, 9]	οὖν τῶν ὀρνίθων πετομένων ὁ	γινόμενος	ταῖς πτέρυξι ψόφος οὐ φωνή
[4, 3]	ἔπειθ´ οὕτως ἀποπυτίζει τὴν θάλατταν.	Ἐχόμενος	δὲ τῶν ὀδόντων ὁ στόμαχος
[4, 4]	στομάχῳ ἐν τοῖς μεγάλοις κόχλοις	συνεχόμενος	ὑμενίῳ μακρὸς πόρος καὶ λευκός,
[4, 2]	στρογγύλον. Ἐξ ἄκρου δ´ ἑκάτερος	ἐσχισμένος	ὥσπερ σιαγὼν ὀδόντας ἔχων καὶ
[4, 1]	δύο ἐν ὀστρείοις, ὅ τε	καλούμενος	ὑπό τινων ναυτίλος καὶ ποντίλος,
[4, 5]	ποσίν· ταύταις γὰρ ἐπερειδόμενος καὶ	κινούμενος	μεταβάλλει τὸν τόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ
[4, 11]	τροφή. (Ἣν δὲ λέγουσι διαφορὰν	ἄρρενος	ἐγχέλυος καὶ θηλείας τῷ τὸν
[4, 2]	οὐκ ἐπαλλάττοντα· ἔτι τοῦ μὲν	ἄρρενος	ἐν τοῖς τελευταίοις ποσὶ μεγάλα
[4, 2]	Διαφέρει δ´ οὐδὲν ὁ τοῦ	ἄρρενος	ἢ τῆς θηλείας· ἀμφότεροι γάρ
[4, 11]	σιμοτέραν, οὐ τοῦ θήλεος ἢ	ἄρρενος	λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ γένους. Εἰσὶ
[4, 2]	ποὺς δίκρους ἐστί, τοῦ δ´	ἄρρενος	μῶνυξ, καὶ τὰ πτερύγια τὰ
[4, 2]	δὲ κυφὴ ὀξύ. Ὁ δὲ	καρκίνος	μόνος τῶν τοιούτων ἀνορροπύγιον· καὶ
[4, 11]	γίνονται δὲ τοιοῦτοι τῶν ποταμίων	κυπρῖνος	καὶ βάλαγρος· (οὐκ ἔχουσι δ´
[4, 10]	ἢ τῆς ἄμμου ἢ ίθου	τινὸς	ἐχόμενοι ἐν τῷ βυθῷ, ἢ
[4, 10]	ἠρέμα κινοῦντες τὰς πτέρυγας· καὶ	δελφῖνός	γε καὶ ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί
[4, 5]	τοῦ ὀστράκου. Ἔχει δ´ ὁ	ἐχῖνος	ὀδόντας πέντε κοίλους ἔνδοθεν, ἐν
[4, 4]	οὐκ ἔχει σάρκα οὐδεμίαν, οἷον	ἐχῖνος,	τὰ δ´ ἔχει μέν, ἐντὸς
[4, 6]	ἄλλων ὀστρέων τὰ μὲν ὥσπερ	ἐχῖνος,	τὰ δὲ τὴν καλουμένην μήκωνα.
[4, 8]	φαίνεται ἔχειν τῶν μὲν πορευτικῶν	ἐχῖνος,	τῶν δ´ ἀκινήτων τήθυα καὶ
[4, 5]	(Ταῖς δ´ ἀκάνθαις χρῆται ὁ	ἐχῖνος	ὡς ποσίν· ταύταις γὰρ ἐπερειδόμενος
[4, 11]	ἄρρενα τῶν θηλειῶν ἐστι, πλὴν	ἡμίονος,	τούτων δ´ αἱ θήλειαι μακροβιώτεραι
[4, 2]	κυφὴ ὀξύ. Ὁ δὲ καρκίνος	μόνος	τῶν τοιούτων ἀνορροπύγιον· καὶ τὸ
[4, 4]	(στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι τῆς	μήκωνος,	ἥ ἐστιν ἐν τῷ πυθμένι.
[4, 4]	(ἐντέρου περὶ τὴν ἑλίκην τῆς	μήκωνος,	καὶ ταύτῃ ἐστὶν εὐρύτερον (ἔστι
[4, 6]	περὶ Χαλκίδα. Τοῦ μὲν οὖν	χειμῶνος	τὴν σάρκα στιφρὰν ἔχουσι (διὸ
[4, 11]	θήλεα λεπτοφωνότερα καὶ ὀξυφωνότερα, πλὴν	βοός,	ὅσα ἔχει φωνήν· οἱ δὲ
[4, 8]	τῷ ὑγρῷ τὴν ἀκοὴν ἔχουσι	χαλεπὸς	καὶ μέγας καὶ βαρὺς φαίνεται
[4, 9]	τῷ στόματι πνευματῶδες ὥσπερ ὅταν	ἄνθρωπος	ἐκπνέῃ καὶ αἰάζῃ, μετὰ δὲ
[4, 10]	Ἐνυπνιάζει δὲ τῶν ζῴων μάλιστα	ἄνθρωπος.	Καὶ νέοις μὲν οὖσι καὶ
[4, 8]	ὄψις, ἀκοή, ὄσφρησις, γεῦσις, ἁφή.	(Ἄνθρωπος	μὲν οὖν καὶ τὰ ζῳοτόκα
[4, 11]	τοιοῦτοι τῶν ποταμίων κυπρῖνος καὶ	βάλαγρος·	(οὐκ ἔχουσι δ´ οἱ τοιοῦτοι
[4, 7]	πυκνά· καὶ ἄλλα ὅμοια αἰδοίῳ	ἀνδρὸς	τό τ´ εἶδος καὶ τὸ
[4, 1]	δύο, ὧν τὸ μεταξὺ μικρὸς	χόνδρος	ἔχων ἐγκέφαλον μικρόν. Ἐν δὲ
[4, 2]	συνεχεῖς. Κινοῦσι δὲ τὸ ἄνω	μέρος	ἀμφότεροι, καὶ προσπιέζουσι πρὸς τὸ
[4, 4]	τε τῶν ὀστράκων καὶ κατὰ	μέρος,	οἷον περὶ τὰ χείλη· τὰ
[4, 4]	τοῦτο τοῖς στρομβώδεσι τὸ ἕτερον	μέρος.	Τὸ δ´ ἐντὸς σαρκῶδές ἐστι,
[4, 2]	καὶ στρογγύλον. Ἐξ ἄκρου δ´	ἑκάτερος	ἐσχισμένος ὥσπερ σιαγὼν ὀδόντας ἔχων
[4, 2]	ἔχουσι μείζω, ἴσας μέντοι ἀμφοτέρας	οὐδέτερος	οὐδέποτε. Τὴν δὲ θάλατταν δέχονται
[4, 2]	ἅπαντας καὶ καρχαρόδοντας, ὁ δ´	ἀριστερὸς	(ἐξ ἄκρου μὲν καρχαρόδοντας, τοὺς
[4, 2]	ἔχει καὶ λεπτόν, ὁ δ´	ἀριστερὸς	παχὺ καὶ στρογγύλον. Ἐξ ἄκρου
[4, 9]	ἐλέφας φωνεῖ ἄνευ μὲν τοῦ	μυκτῆρος	αὐτῷ τῷ στόματι πνευματῶδες ὥσπερ
[4, 9]	καὶ αἰάζῃ, μετὰ δὲ τοῦ	μυκτῆρος	ὅμοιον σάλπιγγι τετραχυσμένῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι'
[4, 6]	δὲ καὶ συναρπάζει προσφερομένης τῆς	χειρὸς	καὶ προσέχεται, καθάπερ ὁ πολύπους
[4, 6]	μικρῶν ἰχθυδίων, ἀντέχεται ὥσπερ τῆς	χειρός·	οὕτω κἄν τι προσπέσῃ αὐτῇ
[4, 4]	δὲ τῆς κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς	μακρὸς	μέχρι τῆς μήκωνος, ἥ ἐστιν
[4, 4]	τοῖς μεγάλοις κόχλοις συνεχόμενος ὑμενίῳ	μακρὸς	πόρος καὶ λευκός, ὅμοιος τὴν
[4, 8]	ταῖς θαλάμαις· καὶ γὰρ ἂν	μικρὸς	ᾖ ὁ ἔξω ψόφος, ὅμως
[4, 1]	μεγάλοι δύο, ὧν τὸ μεταξὺ	μικρὸς	χόνδρος ἔχων ἐγκέφαλον μικρόν. Ἐν
[4, 4]	ἔνδοθεν. Ἀπὸ δὲ τοῦ στόματος	πόρος	εἷς ἄχρι τῆς κοιλίας· τῆς
[4, 4]	ἐστὶν ἐκ πλαγίου· ἔστι γὰρ	πόρος	ᾗ (πορεύεται ἔξω· ἡ γὰρ
[4, 4]	μεγάλοις κόχλοις συνεχόμενος ὑμενίῳ μακρὸς	πόρος	καὶ λευκός, ὅμοιος τὴν χρόαν
[4, 4]	δὲ περιττώσεως οὐ δῆλος ὁ	πόρος.	Οἱ δὲ πόδες καὶ ὁ
[4, 2]	ἄρρενι θορικός. Ἔστι δ´ ὁ	πόρος	οὗτος πρὸς τῷ κοίλῳ τῆς
[4, 2]	τῷ κυρτῷ ἐστιν, ὁ δὲ	πόρος	πρὸς τῷ κοίλῳ, ὁμοίως ἔχοντα
[4, 8]	ἔχει, φανερὸν ἐκ τῶν αὐτῶν·	(πρὸς	ἃ γὰρ διὰ τὰς ὀσμὰς
[4, 11]	θήλειαι τῶν ἀρρένων. (Τὰ δὲ	πρὸς	ἀλκὴν ἐν τῇ φύσει ὑπάρχοντα
[4, 4]	δ´ αὐτῶν τῶν ὀστράκων διαφοραὶ	πρὸς	ἄλληλά εἰσιν. Τὰ μὲν γάρ
[4, 4]	συγκλειστὰ δέ· διαφορὰν γὰρ ἔχει	πρὸς	ἄλληλα μὲν μικράν, πρὸς δὲ
[4, 7]	ἔχον ἐν ἑαυτῷ, καὶ ἐνίοις	πρὸς	ἄλληλα συγγενικοῖς οὖσιν οὐκ ἐπέζευκται
[4, 8]	τοῦ σπηαίου περιαλείφουσι ταριχηραῖς ὀσμαῖς,	πρὸς	ἃς ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ
[4, 4]	δ´ οὐδὲν σκληρόν. Αὐτὰ δὲ	πρὸς	αὑτὰ (διαφορὰς ἔχει πολλὰς καὶ
[4, 1]	πορεύεσθαι ἐπ´ αὐτοῖς. Αὐτῶν δὲ	πρὸς	αὑτά, τὸ μὲν μακρότερόν ἐστιν
[4, 4]	ἔχει πρὸς ἄλληλα μὲν μικράν,	πρὸς	δὲ τὰ ἀκίνητα πλείω. Τοῦτο
[4, 5]	ἐχινομῆτραι καλούμεναι, μεγέθει πάντων μέγισται.	Πρὸς	δὲ τούτοις ἄλλο γένος μεγέθει
[4, 8]	καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ πεζά,	πρὸς	δὲ τούτοις καὶ ὅσα ἔναιμα
[4, 5]	μὲν τὸν ἔξω πόρον συνάπτοντα	πρὸς	ἑαυτὰ δὲ ἀσύναπτα· (τούτοις δ´
[4, 5]	ἀπὸ τοῦ στόματος πλείω, καὶ	πρὸς	μὲν τὸν ἔξω πόρον συνάπτοντα
[4, 1]	κάτω τοῦ κύτους· ἔστι δὲ	πρὸς	ὃ τείνει, ὅμοιον μαστῷ· ἐν
[4, 8]	τὰ γλυκέα, ὁ δὲ κώνωψ	πρὸς	οὐδὲν γλυκὺ ἀλλὰ πρὸς τὰ
[4, 8]	χαίρει χυμοῖς, οἷον ἡ μέλιττα	πρὸς	οὐδὲν προσιζάνει σαπρὸν ἀλλὰ πρὸς
[4, 8]	πρὸς οὐδὲν προσιζάνει σαπρὸν ἀλλὰ	πρὸς	τὰ γλυκέα, ὁ δὲ κώνωψ
[4, 2]	Καθ´ ἕκαστον δὲ τῶν εἰρημένων	πρὸς	τὰ ἔξω ἄκανθαν ἔχει βραχεῖαν
[4, 8]	καλούμενον ἠθμόν. Καὶ ὅλως δὲ	πρὸς	τὰ κνισώδη φέρονται πάντες θᾶττον.
[4, 8]	κώνωψ πρὸς οὐδὲν γλυκὺ ἀλλὰ	πρὸς	τὰ ὀξέα. Τὸ δὲ τῇ
[4, 4]	καρκίνων. Πρόσφυσιν δ´ οὐκ (ἔχει	πρὸς	τὰ ὄστρακα ὥσπερ αἱ πορφύραι
[4, 7]	(Πάντα δ´ ἔχει τὰ πρανῆ	πρὸς	τὰ ὕπτια διάφορα, ὥσπερ καὶ
[4, 5]	ἐν πολλαῖς ὀργυιαῖς, ᾧ χρῶνται	πρὸς	τὰς στραγγουρίας τινές. (Περὶ δὲ
[4, 2]	ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσιν, ὀξεῖς τοὺς	πρὸς	τῇ κεφαλῇ, ἄλλους δὲ πέντε
[4, 2]	ἐρυθρά, ὧν ἡ πρόσφυσίς ἐστι	πρὸς	τῇ κοιλίᾳ καὶ τοῦ ἐντέρου
[4, 5]	κάτωθεν, ὥστε τὸ μὲν στόμα	πρὸς	τῇ νομῇ, τὸ δὲ περίττωμα
[4, 5]	οἱ κόλποι αὐτῆς εἰς ἓν	πρὸς	τὴν ἔξοδον τῆς περιττώσεως, ᾗ
[4, 2]	ἀπὸ τοῦ στήθους ἠρτημένον μέχρι	πρὸς	τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος· οὗτος
[4, 2]	καὶ ἰσοπαχὲς δι´ ὅλου μέχρι	πρὸς	τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος. Ταῦτα
[4, 2]	Ἰδίᾳ δ´ ἔχει ὁ ἄρρην	πρὸς	τὴν θήλειαν ἐν τῇ σαρκὶ
[4, 9]	ἑκάστοις τῶν ζῴων ἴδιαι φωναὶ	πρὸς	τὴν ὁμιλίαν καὶ (τὸν πλησιασμόν,
[4, 2]	καραβοειδέσι καὶ καρίσι κατ´ εὐθυωρίαν	πρὸς	τὴν οὐράν, ᾗ τὸ περίττωμα
[4, 9]	ποιοῦσιν, ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας	πρὸς	τὴν ὀχείαν· εἰσὶ γὰρ ἑκάστοις
[4, 1]	καὶ ὅταν χειμὼν ᾖ, βαλλόμεναι	πρός	τινα πέτραν ὥσπερ ἀγκύρας ἀποσαλεύουσιν.
[4, 2]	ἄνω μέρος ἀμφότεροι, καὶ προσπιέζουσι	πρὸς	τὸ κάτω· βλαισοὶ δ´ ἀμφόεροι
[4, 1]	στόμαχον, ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου τείνοντα	πρὸς	τὸ κάτω τοῦ κύτους· ἔστι
[4, 2]	δ´ ἀμφόεροι τῇ θέσει, καθάπερ	πρὸς	τὸ λαβεῖν καὶ πιέσαι πεφυκότες.
[4, 4]	εἶτ´ ἐπικάμψαν ἄνω φέρεται πάλιν	πρὸς	τὸ σαρκῶδες, καὶ ἡ τελευτὴ
[4, 1]	δὲ ταύτης ἄνω πάλιν φέρει	πρὸς	τὸ στόμα ἔντερον λεπτόν· παχύτερον
[4, 2]	καὶ προσάγεται τοὺς δύο πόδας	πρὸς	τὸ στόμα τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι
[4, 8]	δελεάζεται τοῖς σαπροῖς, καὶ προσέρχεται	πρὸς	τὸ τοιοῦτον δέλεαρ ὡς αἴσθησιν
[4, 10]	βλέπει τὰ σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ καὶ	πρὸς	τὸ φῶς τῶν λύχνων ἡσυχάζοντα
[4, 7]	σκορπιῶδες. Τὰ δὲ πτηνὰ αὐτῶν	πρὸς	τοῖς ἄλλοις μορίοις καὶ πτερὰ
[4, 4]	ὄντων τὰ μὲν καρκίνια ἡσυχάζει	πρὸς	τοῖς λίθοις, οἱ δὲ νηρεῖται
[4, 3]	οἷά περ ὁ κάραβος ἔχει	πρὸς	τοῖς ὀδοῦσιν. Δέχεται μὲν οὖν
[4, 3]	ἐπικαλυμμάτων, οἷά περ ὁ κάραβος,	πρὸς	τοῖς ὀδοῦσιν. Ἐν δὲ τῷ
[4, 5]	νομῇ, τὸ δὲ περίττωμα ἄνω	πρὸς	τοῖς πρανέσι τοῦ ὀστράκου. Ἔχει
[4, 2]	ἔχει μείζους. Τῆς (δὲ θηλείας	πρὸς	τὸν ἄρρενα οὐδεμία διαφορὰ φαίνεται·
[4, 8]	τόπους τῶν μυκτήρων, οὐδὲν περαίνει	πρὸς	τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ τὰ μὲν
[4, 8]	τῆς ῥύμης τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται	πρὸς	τὸν τόπον ἐκεῖνον ὁ ψόφος·
[4, 9]	τοῖς ἄλλοις ἀπολέλυται, (τὸ δὲ	πρὸς	τὸν φάρυγγα ἀπολέλυται καὶ πέπτυκται,
[4, 6]	στενότερον ἐφ´ ἑκάτερα, οἷς τείνει	πρὸς	τοὺς πόρους τοὺς ἔξω διὰ
[4, 8]	ἄλλοι τούτων ἧττον, διὸ μᾶλλον	πρὸς	τῷ ἐδάφει τῆς θαλάττης ποιοῦνται
[4, 2]	κυρτῷ ἐστιν, ὁ δὲ πόρος	πρὸς	τῷ κοίλῳ, ὁμοίως ἔχοντα ταῦτα
[4, 2]	Ἔστι δ´ ὁ πόρος οὗτος	πρὸς	τῷ κοίλῳ τῆς σαρκός, ὥστε
[4, 2]	σάρκα· (τὸ μὲν γὰρ ἔντερον	πρὸς	τῷ κυρτῷ ἐστιν, ὁ δὲ
[4, 2]	κοιλίαν τούτου (ἐχομένην ὑμενώδη, ἧς	πρὸς	τῷ στόματι ὀδόντες εἰσὶ τρεῖς,
[4, 2]	δὲ καὶ παραφυάδας λεπτὰς (οἱ	πρὸς	τῷ στόματι πόδες. Ὀδόντας δ´
[4, 2]	θήλεια μεγάλα ἔχει καὶ ἐπαλλάττοντα	πρὸς	τῷ τραχήλῳ, ὁ δ´ ἄρρην
[4, 9]	ἀφιᾶσιν ὥσπερ γρυλισμόν) καὶ ὁ	κάπρος	ὁ ἐν τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι
[4, 1]	μεταξὺ τῶν ποδῶν καὶ τῆς	γαστρὸς	εἶναι τὴν κεφαλήν. Πόδας μὲν
[4, 3]	τῷ κύτει ἔσω χυμός ἐστιν	ὠχρός,	καὶ μίκρ´ ἄττα προμήκη λευκά,
[4, 8]	Τοῦ τε γὰρ μὴ προσφάτου	δελέατος	οὐκ ἐθέλουσιν ἅπτεσθαι οἱ πλεῖστοι
[4, 8]	αὐτῶν. Καὶ τοῦ αὑτῶν δὴ	αἵματος	τάχιστα ὀσφραίνεσθαί φασιν αὐτούς· (δῆλον
[4, 3]	κατὰ τοὺς ἄνω πόρους τοῦ	στόματος,	ἐπιλαμβάνων τοῖς ἐπικαλύμμασιν, ᾗ εἰσῆλθεν·
[4, 2]	σαρκίον γλωττοειδές. Ἀπὸ δὲ τοῦ	στόματος	ἔχει οἰσοφάγον βραχὺν καὶ κοιλίαν
[4, 4]	τὰ ὄστρακα διατρυπῶσιν. (Τοῦ δὲ	στόματος	ἔχεται εὐθὺς ἡ κοιλία. Ὁμοία
[4, 2]	ἀντὶ γλώττης, εἶτα κοιλίαν τοῦ	στόματος	ἐχομένην (εὐθύς, πλὴν οἱ κάραβοι
[4, 2]	δύο δασεῖς, μικρὸν ὑποκάτω τοῦ	στόματος,	καὶ ὑποκάτω τούτων τὰ βραγχιώδη
[4, 5]	δὲ μέλανα τὰ ἀπὸ τοῦ	στόματος	πλείω, καὶ πρὸς μὲν τὸν
[4, 4]	ὠχρὸν ἔνδοθεν. Ἀπὸ δὲ τοῦ	στόματος	πόρος εἷς ἄχρι τῆς κοιλίας·
[4, 1]	ταῖς δυσὶ ταῖς ὑπὲρ τοῦ	στόματος·	(τῇ δ´ ἐσχάτῃ τῶν πλεκτανῶν,
[4, 6]	τὸ δ´ ὄστρακόν ἐστι μεταξὺ	δέρματος	καὶ ὀστράκου, διὸ καὶ τέμνεται
[4, 8]	οὐκ ἔχει, ἀφαιρεθέντος (δὲ τοῦ	δέρματος	ὄντος παχέος ἀπὸ τῆς κεφαλῆς
[4, 8]	σημαίνει τούτων διὰ τὸ τοῦ	δέρματος	πάχος, ὡς ἐν τῇ γενέσει
[4, 2]	ἐν τῇ χώρᾳ τῇ τοῦ	δέρματος,	τὸ δὲ σαρκῶδες ἐντός, τὰ
[4, 7]	σώζει, καὶ οὐ προσδεῖται ἑτέρου	ἐρείσματος.	Δέρμα δ´ ἔχουσι μέν, πάμπαν
[4, 9]	γὰρ ψόφος τρῖψις τοῦ ἔσω	πνεύματός	ἐστιν. Αἱ δ´ ἀκρίδες τοῖς
[4, 9]	τι γένος τῇ τρίψει τοῦ	πνεύματος.	Καὶ αἱ μυῖαι δὲ καὶ
[4, 1]	στερεὰ ἐν τῷ πρανεῖ τοῦ	σώματος,	ἃ καλοῦσι τὸ μὲν σήπιον,
[4, 2]	δὲ λοιπὸν πλεῖον μόριον τοῦ	σώματος	ἄπουν ἐστίν. Κάμπτονται δ´ οἱ
[4, 3]	πλεῖστοι. Τὸ δὲ κύτος τοῦ	σώματος	ἕν ἐστιν ἀδιόριστον, ἔτι δὲ
[4, 7]	τἆλλα ζῷα. Ἡ δὲ τοῦ	σώματος	σὰρξ οὔτ´ ὀστρακώδης ἐστὶν οὔθ´
[4, 4]	οἷον ἐπίθεμα. Ἡ δὲ τοῦ	περιττώματος	ἔξοδος τοῖς μὲν ἄλλοις ἐστὶν
[4, 2]	μέχρι πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ	περιττώματος·	οὗτος δ´ ἐστὶ τῇ μὲν
[4, 5]	εἰς πέντε μέρη διῃρημένη, πλήρης	περιττώματος·	συνέχουσι δὲ πάντες οἱ κόλποι
[4, 2]	μέχρι πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ	περιττώματος.	Ταῦτα μὲν οὖν πάντα ἔχουσι
[4, 8]	ἐκλείπουσι τὰς μυρμηκίας, καὶ ἐλαφείου	κέρατος	θυμιωμένου τὰ πλεῖστα φεύγει τῶν
[4, 8]	μέλιτται καὶ οἱ κνῖπες τοῦ	μέλιτος·	(ἐκ πολλοῦ γὰρ αἰσθάνονται ὡς
[4, 2]	ἐπίπτυγμα, ᾗ τὰ (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν	(ἐκτὸς	δὲ καὶ οὗτοι) Ἔτι τὰ
[4, 1]	ὧν ἐντὸς μὲν τὸ σαρκῶδες,	(ἐκτὸς	δὲ τὸ στερεόν, θραυστὸν ὂν
[4, 4]	γὰρ ἔχει) τὸ δ´ ὄστρακον	ἐκτός,	ἐντὸς δ´ οὐδὲν σκληρόν. Αὐτὰ
[4, 2]	τὸ μὲν στερεὸν καὶ ὀστρακῶδες	ἐκτὸς	ἔχει ἐν τῇ χώρᾳ τῇ
[4, 1]	δ´ ἐστὶν ὅσα ἄναιμα ὄντα	ἐκτὸς	ἔχει τὸ σαρκῶδες, ἐντὸς δ´
[4, 2]	οὖν μόρια ὅσα ἐντὸς καὶ	ἐκτὸς	ἔχουσι, ταῦτά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'
[4, 2]	ἐστὶ σκληρόφθαλμα, καὶ κινεῖται καὶ	ἐκτὸς	καὶ ἐντὸς καὶ εἰς (τὸ
[4, 6]	ὀστρακοδέρμων, ὅσα τ´ ἔχουσιν μέρη	ἐκτὸς	καὶ ὅσα ἐντός, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 1]	καὶ τῶν ὁμοιομερῶν, καὶ ὅσα	ἐκτὸς	καὶ ὅσα ἐντός, εἴρηται πρότερον·
[4, 7]	τῶν ζῴων ἁπάντων τά τ´	ἐκτὸς	καὶ τὰ ἐντὸς περὶ ἕκαστον
[4, 7]	καὶ οἱ σφῆκες, τὰ δ´	ἐκτός,	οἷον σκορπίος· καὶ μόνον δὴ
[4, 1]	μαλακοστράκων· ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅσων	ἐκτὸς	τὸ στερεόν, ἐντὸς δὲ τὸ
[4, 9]	μὴ ἔχει πλεύμονα, οὐδὲ φθέγγεται·	(διάλεκτος	δ´ ἡ τῆς φωνῆς ἐστι
[4, 9]	τὰ χείλη· ἐξ ὧν ἡ	διάλεκτός	ἐστιν. Διὸ ὅσα γλῶτταν μὴ
[4, 9]	ψόφος ἕτερόν ἐστι, καὶ τρίτον	διάλεκτος.	Φωνεῖ μὲν οὖν οὐδενὶ τῶν
[4, 10]	μὴ ὀξὺ βλέπειν ἡσυχάζουσι τῆς	νυκτός	(ἅπαντα γὰρ ἀμυδρῶς βλέπει τὰ
[4, 10]	γὰρ καὶ παύονται βομβοῦσαι τῆς	νυκτός.	Δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 10]	δ´, ἂν χρονίζωσιν, οὗτοι τῆς	νυκτὸς	κατεσθίουσι προσπίπτοντες, πολλοὶ τὸ πλῆθος
[4, 10]	ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι δὲ τῆς	νυκτὸς	μᾶλλον ἢ τῆς ἡμέρας οὕτως
[4, 1]	δὲ τὸ κύτος, ὃ περιέχει	τἀντός,	καὶ καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν τινες,
[4, 4]	ἔχει, ὁμοίως ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις	(ἐντὸς	γὰρ ἔχει) τὸ δ´ ὄστρακον
[4, 1]	ὄντα ἐκτὸς ἔχει τὸ σαρκῶδες,	ἐντὸς	δ´ εἴ τι ἔχει στερεόν,
[4, 7]	μόρια ταῦτα καὶ τοιαῦτ´ (ἐστίν,	ἐντὸς	δ´ εὐθὺς μετὰ τὸ στόμα
[4, 4]	ἐχῖνος, τὰ δ´ ἔχει μέν,	ἐντὸς	δ´ ἔχει τὴν σάρκα ἀφανῆ
[4, 4]	ἔχει) τὸ δ´ ὄστρακον ἐκτός,	ἐντὸς	δ´ οὐδὲν σκληρόν. Αὐτὰ δὲ
[4, 1]	ἐστὶν ὅσων ἐκτὸς τὸ στερεόν,	ἐντὸς	δὲ τὸ μαλακὸν καὶ σαρκῶδες·
[4, 6]	ἔχουσιν μέρη ἐκτὸς καὶ ὅσα	ἐντός,	εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' (Περὶ δὲ
[4, 1]	καὶ ὅσα ἐκτὸς καὶ ὅσα	ἐντός,	εἴρηται πρότερον· (περὶ δὲ τῶν
[4, 2]	πέντε πλάκας ἔχον· τὰ (δ´	ἐντός,	εἰς ἃ προεντίκτουσιν αἱ θήλειαι,
[4, 1]	τῇ τευθίδι καὶ τῷ τεύθῳ	ἐντός	ἐστι τὰ στερεὰ ἐν τῷ
[4, 2]	ὅσα ἔχει χηλάς, εἰς τὸ	ἐντός.	Ἔχει δ´ ὁ κάραβος καὶ
[4, 4]	φοβηθῇ, συσπᾶται πάλιν εἰς τὸ	ἐντός.	Ἔχει δὲ στόμα καὶ ὀδόντας
[4, 2]	καὶ κινεῖται καὶ ἐκτὸς καὶ	ἐντὸς	καὶ εἰς (τὸ πλάγιον· ὁμοίως
[4, 2]	Τὰ μὲν οὖν μόρια ὅσα	ἐντὸς	καὶ ἐκτὸς ἔχουσι, ταῦτά ἐστιν.
[4, 1]	ὀστρακόδερμα· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν ὧν	ἐντὸς	μὲν τὸ σαρκῶδες, (ἐκτὸς δὲ
[4, 3]	δὲ τῶν μὲν ἐναίμων τὰ	ἐντὸς	μόρια ὀνόματα ἔχειν· πάντα γὰρ
[4, 5]	πάντες, καὶ οὐκ ἔχουσι σάρκα	ἐντὸς	οὐδεμίαν· τὰ δὲ μέλανα πάντες.
[4, 7]	τά τ´ ἐκτὸς καὶ τὰ	ἐντὸς	περὶ ἕκαστον γένος καὶ ἰδίᾳ
[4, 4]	τὸ ἕτερον μέρος. Τὸ δ´	ἐντὸς	σαρκῶδές ἐστι, καὶ ἐν τούτῳ
[4, 2]	τοῦ δέρματος, τὸ δὲ σαρκῶδες	ἐντός,	τὰ δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις
[4, 4]	καὶ κατὰ τὴν σάρκα τὴν	ἐντός.	Τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν οὐκ
[4, 4]	τῶν σκληροστράκων τὸ λεῖον εἶναι	ἐντὸς	τὸ ὄστρακον. Ὁ δὲ σαρκῶδες
[4, 9]	οἱ τόποι) τὰ δὲ τοῖς	ἐντὸς	τοῖς περὶ τὴν κοιλίαν· πνεῦμα
[4, 8]	τό τε μέλαν καὶ τὸ	ἐντὸς	τοῦ μέλανος, τὴν καλουμένην κόρην,
[4, 4]	ἔχει τὰς διαφοράς· τῶν δ´	ἐντὸς	τρόπον μέν τινα παραπλήσιος ἡ
[4, 7]	ὀστρακώδης ἐστὶν οὔθ´ οἷον τὸ	ἐντὸς	τῶν ὀστρακωδῶν, οὔτε σαρκώδης, ἀλλὰ
[4, 2]	ἄκρου μὲν καρχαρόδοντας, τοὺς δ´	ἐντὸς	ὥσπερ γομφίους, ἐκ μὲν τοῦ
[4, 8]	μὲν τῷ φανερῷ οὐκ ἔχει,	ἀφαιρεθέντος	(δὲ τοῦ δέρματος ὄντος παχέος
[4, 8]	ἔχει, ἀφαιρεθέντος (δὲ τοῦ δέρματος	ὄντος	παχέος ἀπὸ τῆς κεφαλῆς κατὰ
[4, 1]	ἐκκλύζεται εἰς τὸ ξηρόν, καὶ	περιπεσόντος	τοῦ ὀστρέου ἁλίσσκεται (καὶ ἐν
[4, 10]	πτέρυγας· καὶ δελφῖνός γε καὶ	ῥέγχοντος	ἤδη ἠκρόανταί τινες. Καθεύδει δὲ
[4, 1]	μὲν ἔστιν ἰδεῖν τὸ φαινόμενον	κύτος.	Ἔστι δ´ αὐτοῦ ἡ σὰρξ
[4, 7]	καὶ τὸ περὶ τὴν κοιλίαν	κύτος	καὶ τρίτον τὸ μεταξὺ τούτων,
[4, 1]	εἰσι, τῶν δὲ τὸ μὲν	κύτος	μέγα, οἱ δὲ πόδες βραχεῖς,
[4, 1]	μὲν γὰρ πολυπόδων τὸ μὲν	κύτος	μικρόν, οἱ δὲ πόδες μακροί
[4, 1]	πτερυγίοις, οἷς ἔχουσι περὶ τὸ	κύτος,	νέουσιν. Ἐπὶ δὲ τῶν ποδῶν
[4, 1]	ἡ κεφαλή, τρίτον δὲ τὸ	κύτος,	ὃ περιέχει τἀντός, καὶ καλοῦσιν
[4, 1]	δὲ πτερύγια κύκλῳ περὶ τὸ	κύτος.	Συμβαίνει δ´ ἐν πᾶσι τοῖς
[4, 1]	πτερύγιον περὶ ἅπαν ἐστὶ τὸ	κύτος·	τῇ δὲ τευθίδι ἐλλείπει. Ἔστι
[4, 3]	βλέπουσιν οἱ πλεῖστοι. Τὸ δὲ	κύτος	τοῦ σώματος ἕν ἐστιν ἀδιόριστον,
[4, 2]	πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος·	οὗτος	δ´ ἐστὶ τῇ μὲν θηλείᾳ
[4, 1]	κτεὶς κοῖλος καὶ οὐ συμφυής.	Οὗτος	νέμεται πολλάκις παρὰ τὴν γῆν,
[4, 2]	θορικός. Ἔστι δ´ ὁ πόρος	οὗτος	πρὸς τῷ κοίλῳ τῆς σαρκός,
[4, 2]	τῆς μὲν γὰρ θηλείας ὁ	πρῶτος	ποὺς δίκρους ἐστί, τοῦ δ´
[4, 10]	τὸ δέλεαρ, (ὅ τι ἂν	ἰχθύος	ᾖ, ἐὰν χρονίσῃ ἐπὶ τῆς
[4, 11]	(Ἣν δὲ λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος	ἐγχέλυος	καὶ θηλείας τῷ τὸν μὲν
[4, 11]	θήλεα οὐκ ἔχει, οἷον κέρατα	ἔλαφος	θήλεια οὐκ ἔχει καὶ τῶν
[4, 1]	τὸ μὲν σήπιον, τὸ δὲ	ξίφος.	Διαφέρει δέ· τὸ μὲν γὰρ
[4, 9]	ζῴων ὧδ´ ἔχει. Φωνὴ καὶ	ψόφος	ἕτερόν ἐστι, καὶ τρίτον διάλεκτος.
[4, 8]	ἂν μικρὸς ᾖ ὁ ἔξω	ψόφος,	ὅμως τοῖς ἐν τῷ ὑγρῷ
[4, 9]	πετομένων ὁ γινόμενος ταῖς πτέρυξι	ψόφος	οὐ φωνή ἐστιν, οὕτως οὐδὲ
[4, 8]	πρὸς τὸν τόπον ἐκεῖνον ὁ	ψόφος·	(παραγγέλλουσί τε πᾶσι τοῖς ναύταις
[4, 9]	αἴροντα καὶ συστέλλοντα· ὁ γὰρ	ψόφος	τρῖψις τοῦ ἔσω πνεύματός ἐστιν.
[4, 4]	μᾶλλον. Ἀπὸ δὲ τῆς κοιλίας	(στόμαχος	ἁπλοῦς μακρὸς μέχρι τῆς μήκωνος,
[4, 3]	Ἐχόμενος δὲ τῶν ὀδόντων ὁ	στόμαχος	βραχὺς πάμπαν, ὥστε δοκεῖν εὐθὺς
[4, 5]	γλώττης. (Τούτου δ´ ἔχεται ὁ	στόμαχος,	εἶτα ἡ κοιλία εἰς πέντε
[4, 1]	καὶ διὰ ταύτης τείνει ὁ	στόμαχος·	ᾗ δὲ τὸ ἔντερον ἀνατείνει,
[4, 3]	καὶ ἐκείνοις πᾶσι κοιλία καὶ	στόμαχος	καὶ ἔντερον. Οἱ δὲ καρκίνοι,
[4, 4]	ἔντερον· συνεχὲς δ´ ὅ τε	στόμαχος	καὶ τὸ ἔντερον, καὶ ἅπαν
[4, 2]	ἐστὶν ἑλιγμός, ὥσπερ ἁρπεδόνη τὸ	πάχος·	ὧν ὑποκάτω δύο (ἄττα ψαθυρά
[4, 8]	τούτων διὰ τὸ τοῦ δέρματος	πάχος,	ὡς ἐν τῇ γενέσει πηρουμένης
[4, 9]	ὥσπερ αἱ χελῶναι. Ὁ δὲ	βάτραχος	ἰδίαν ἔχει τὴν γλῶτταν· τὸ
[4, 3]	ἔνιοι δ´ ἐν μέσῳ καὶ	ἐγγὺς	ἀλλήλων, οἷον οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καὶ
[4, 8]	δὲ τῶν ἰχθύων εἰσὶν ὀξυήκοοι	κεστρεύς,	άβραξ, σάλπη, χρομίς, καὶ ὅσοι
[4, 10]	καὶ λάβραξ καὶ χρύσοφρυς καὶ	κεστρεὺς	καὶ ὅσοι τοιοῦτοι τριώδοντι ἡμέρας
[4, 3]	στόμαχος βραχὺς πάμπαν, ὥστε δοκεῖν	εὐθὺς	εἶναι μετὰ τὸ στόμα τὴν
[4, 5]	μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν· καὶ γὰρ	εὐθὺς	ἔτι μικροὶ ὄντες ἔχουσι ταῦτα.
[4, 4]	διατρυπῶσιν. (Τοῦ δὲ στόματος ἔχεται	εὐθὺς	ἡ κοιλία. Ὁμοία δ´ ἐστὶν
[4, 7]	καὶ τοιαῦτ´ (ἐστίν, ἐντὸς δ´	εὐθὺς	μετὰ τὸ στόμα ἔντερον τοῖς
[4, 2]	εἶτα κοιλίαν τοῦ στόματος ἐχομένην	(εὐθύς,	πλὴν οἱ κάραβοι μικρὸν στόμαχον
[4, 3]	πλαγίου ἄνω ὑπὸ τὸ πρανὲς	εὐθὺς	πολὺ διεστῶτας, ἔνιοι δ´ ἐν
[4, 3]	ᾗ εἰσῆλθεν· οὗτοι δ´ εἰσὶν	(εὐθὺς	ὑπὸ τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ ὅταν
[4, 8]	δὲ νεαρῷ δελέατι καὶ κεκνισωμένῳ,	(εὐθὺς	φερόμενοι πόρρωθεν εἰσδύνουσιν. Μάλιστα δὲ
[4, 8]	ὀξυηκόους εἶναι τῶν ζῴων τοὺς	ἰχθῦς,	ἐκ τοῦ διατρίβοντας περὶ τὴν
[4, 11]	τὴν διαφορὰν ἐπ´ οὐδέτερον, οἷον	ἔγχελυς	οὔτ´ ἄρρεν ἐστὶν οὔτε θῆλυ,
[4, 8]	ταχέως. (Ἁλίσκεται δὲ καὶ ἡ	ἔγχελυς	τοῦτον τὸν τρόπον· τιθέασι γὰρ
[4, 4]	λεπάδι, ἥν τινες καλοῦσι θαλάττιον	οὖς,	ὑποκάτω τοῦ ὀστράκου ἡ περίττωσις
[4, 8]	τῶν ἰχθύων διατρίβουσιν ἐν σπηλαίοις,	οὓς	ἐπειδὰν βούλωνται προκαλέσασθαι εἰς τὴν
[4, 2]	Φοινίκην γίνονται ἐν τῷ αἰγιαλῷ	οὓς	καλοῦσιν ἵππους διὰ τὸ οὕτω
[4, 9]	δέ τινας ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς	οὓς	λέγουσι φωνεῖν, οἷον λύρα καὶ
[4, 2]	δὲ τοῦ περὶ τὰ στήθη	κηρυκώδους	ἄλλος ἐστὶν ἑλιγμός, ὥσπερ ἁρπεδόνη
[4, 1]	οἱ τεῦθοι καλούμενοι ἐπὶ πολὺ	μείζους·	γίνονται γὰρ καὶ πέντε πήχεων
[4, 5]	τὰς ἀκάνθας καὶ τὰ ᾠά,	μείζους	δὲ τῶν ἄλλων εἰς μῆκος·
[4, 11]	δ´ αἱ θήλειαι μακροβιώτεραι καὶ	μείζους·	(ἐν δὲ τοῖς ᾠοτόκοις καὶ
[4, 1]	καὶ πολυπόδων πλεκτάναι τηλικαῦται καὶ	μείζους	ἔτι τὸ μέγεθος. Ἔστι δὲ
[4, 2]	δὲ ταῦτα τοὺς μεγάλους πολλῷ	μείζους	καὶ ἐξ ἄκρου πλατυτέρους (ἢ
[4, 1]	μέγιστον αὐτῶν (εἰσὶ δὲ πολὺ	(μείζους	οἱ πρόσγειοι τῶν πελαγίων) ἔτι
[4, 2]	ποσὶ τὰ ἔξωθεν ἀκάνθας ἔχει	μείζους.	Τῆς (δὲ θηλείας πρὸς τὸν
[4, 2]	γένος (αὗται γὰρ οὐ γίνονται	μείζους)	τῶν δὲ καρκίνων παντοδαπώτερον τὸ
[4, 2]	δ´ ἠρτημένοι ἀμφότεροι ἐκ τοῦ	στήθους.	(Ἔχουσι δ´ οὕτω τὸ ᾠὸν
[4, 2]	κάραβοι πόρον ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ	στήθους	ἠρτημένον μέχρι πρὸς τὴν ἔξοδον
[4, 4]	ὥσπερ οἱ τῶν καρκίνων ἀλλ´	ὀρθούς,	ὑποκάτω δὲ τούτων (τὸ στόμα
[4, 6]	ἀλλήλων, πάμπαν μικροὺς καὶ οὐ	ῥᾳδίους	ἰδεῖν, ᾗ ἀφίησι καὶ δέχεται
[4, 2]	καρχαρόδοντας, τοὺς δ´ ἐντὸς ὥσπερ	γομφίους,	ἐκ μὲν τοῦ κάτω μέρους
[4, 2]	ὥσπερ εἴρηται, δύο ἔχουσιν ὀδόντας	μεγάλους	καὶ κοίλους, ἐν οἷς ἔνεστι
[4, 8]	γὰρ ψόφους φεύγοντα φαίνεται τοὺς	μεγάλους,	οἷον τὰς εἰρεσίας τῶν τριήρων,
[4, 2]	ὀκτώ, μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς	μεγάλους	πολλῷ μείζους καὶ ἐξ ἄκρου
[4, 2]	βραχεῖς, οὐχ ὥσπερ ὁ κάραβος	μεγάλους.	Τὸ δ´ ἐπάνω τῶν ὀφθαλμῶν
[4, 2]	ἄκρου πλατυτέρους (ἢ ὁ κάραβος,	ἀνωμάλους	δ´ αὐτούς· ὁ μὲν γὰρ
[4, 2]	τρεῖς, οἱ μὲν δύο κατ´	ἀλλήλους,	ὁ δ´ εἷς ὑποκάτω. Τῆς
[4, 2]	δύο ἔχουσιν ὀδόντας μεγάλους καὶ	κοίλους,	ἐν οἷς ἔνεστι χυμὸς ὅμοιος
[4, 5]	δ´ ὁ ἐχῖνος ὀδόντας πέντε	κοίλους	ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ δὲ τούτων
[4, 2]	ὀξεῖς τοὺς πρὸς τῇ κεφαλῇ,	ἄλλους	δὲ πέντε ἐφ´ ἑκάτερα κατὰ
[4, 4]	πόδας δικρόους, οἷς προσάγεται, καὶ	ἄλλους	ἐφ´ ἑκάτερα δύο, καὶ τρίτον
[4, 2]	ἔχει τέτταρας ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´	ἄλλους	ἐχομένους λεπτοὺς τρεῖς ἐφ´ ἑκάτερα,
[4, 8]	ὅταν κατανοήσωσιν ἔν τινι τόπῳ	πολλοὺς	ἀθρόους ὄντας, ἐκ τοσούτου τόπου
[4, 8]	ἐκ πάνυ πολλοῦ νεμομένους (ἀθρόους	πολλοὺς	ἐν ταῖς γαλήναις καὶ εὐδίαις
[4, 10]	τοὺς φθεῖρας καὶ τοὺς καλουμένους	ψύλλους,	κἂν ὥστε τῇ χειρὶ λαμβάνειν
[4, 4]	Ἀπὸ δὲ τῆς κοιλίας (στόμαχος	ἁπλοῦς	μακρὸς μέχρι τῆς μήκωνος, ἥ
[4, 1]	ὀκτὼ πάντ´ ἔχει, καὶ τούτους	δικοτύλους	πάντα, πλὴν ἑνὸς γένους πολυπόδων.
[4, 9]	ψόφους δέ τινας ἀφιᾶσι καὶ	τριγμοὺς	οὓς λέγουσι φωνεῖν, οἷον λύρα
[4, 8]	Τοῦτο γὰρ ὄψιν οὐκ ἔχει·	ὀφθαλμοὺς	γὰρ ἐν μὲν τῷ φανερῷ
[4, 3]	δ´ εἰσὶν (εὐθὺς ὑπὸ τοὺς	ὀφθαλμούς·	καὶ ὅταν δέξηται τὸ ὕδωρ,
[4, 7]	ἡ καλουμένη σκολόπενδρα. (Ἔχει δ´	ὀφθαλμοὺς	μὲν ἅπαντα, ἄλλο δ´ αἰσθητήριον
[4, 2]	λεπτότερα. (Τούτων δ´ ἐπάνω τοὺς	ὀφθαλμοὺς	μικροὺς καὶ βραχεῖς, οὐχ ὥσπερ
[4, 3]	τι ἄλλο μόριον. Ἔχουσι δ´	ὀφθαλμοὺς	οἱ μὲν ἐκ τοῦ πλαγίου
[4, 4]	κεράτια δύο λεπτὰ πυρρά, καὶ	ὀφθαλμοὺς	ὑποκάτω τούτων δύο μακρούς, οὐκ
[4, 11]	ἢ ἄρρενος λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ	γένους.	Εἰσὶ δέ τινες ἰχθύες οἳ
[4, 1]	τούτους δικοτύλους πάντα, πλὴν ἑνὸς	γένους	πολυπόδων. Ἰδίᾳ δ´ ἔχουσιν αἵ
[4, 8]	οἱ ἁλιεῖς ἐκ πάνυ πολλοῦ	νεμομένους	(ἀθρόους πολλοὺς ἐν ταῖς γαλήναις
[4, 4]	δύο μακρούς, οὐκ εἰσδυομένους οὐδὲ	κατακλινομένους	ὥσπερ οἱ τῶν καρκίνων ἀλλ´
[4, 4]	ὑποκάτω τούτων δύο μακρούς, οὐκ	εἰσδυομένους	οὐδὲ κατακλινομένους ὥσπερ οἱ τῶν
[4, 4]	τριχώδη ἄττα πλείω, τούτων δ´	ἐχομένους	δύο πόδας δικρόους, οἷς προσάγεται,
[4, 2]	τέτταρας ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´ ἄλλους	ἐχομένους	λεπτοὺς τρεῖς ἐφ´ ἑκάτερα, τὸ
[4, 7]	μικρότητι καὶ τῷ τοὺς μὲν	καλουμένους	ἀχέτας ὑπὸ τὸ διάζωμα διῃρῆσθαι
[4, 10]	διὰ τοὺς φθεῖρας καὶ τοὺς	καλουμένους	ψύλλους, κἂν ὥστε τῇ χειρὶ
[4, 6]	ἐάν τι προσπέσῃ κατεσθίει καὶ	ἐχίνους	καὶ κτένας. Περίττωμα δὲ παντελῶς
[4, 8]	τινες οἵ φασι καὶ μάλιστα	ὀξυηκόους	εἶναι τῶν ζῴων τοὺς ἰχθῦς,
[4, 8]	κατανοήσωσιν ἔν τινι τόπῳ πολλοὺς	ἀθρόους	ὄντας, ἐκ τοσούτου τόπου τεκμαιρόμενοι
[4, 8]	ἐξ αὐτῶν ἐν τῇ θαλάττῃ	ἀθρόους	ποιοῦσιν ἐξοκέλλειν φεύγοντας εἰς τὴν
[4, 8]	ἁλιεῖς ἐκ πάνυ πολλοῦ νεμομένους	(ἀθρόους	πολλοὺς ἐν ταῖς γαλήναις καὶ
[4, 4]	τούτων δ´ ἐχομένους δύο πόδας	δικρόους,	οἷς προσάγεται, καὶ ἄλλους ἐφ´
[4, 2]	μὲν γὰρ θηλείας ὁ πρῶτος	ποὺς	δίκρους ἐστί, τοῦ δ´ ἄρρενος
[4, 9]	πολλά. Διαφέρουσι δὲ κατὰ τοὺς	τόπους	καὶ αἱ φωναὶ καὶ αἱ
[4, 9]	ταὐτῷ γένει ζῴων κατὰ τοὺς	τόπους,	οἷον τῶν περδίκων οἱ μὲν
[4, 6]	(Προσπέφυκε δὲ τοῦτο κατὰ δύο	τόπους	τῷ ὑμένι καὶ τῷ δέρματι
[4, 8]	τισιν εἶναι δόξειε κατὰ τοὺς	τόπους	τῶν μυκτήρων, οὐδὲν περαίνει πρὸς
[4, 2]	ἐν τῷ αἰγιαλῷ οὓς καλοῦσιν	ἵππους	διὰ τὸ οὕτω ταχέως θεῖν
[4, 1]	Τὸ δ´ ᾠὸν ὁ μὲν	πολύπους	ἓν καὶ ἀνώμαλον ἔξωθεν καὶ
[4, 1]	ἅπασιν εἰσίν. Ὁ μὲν οὖν	πολύπους	καὶ ὡς ποσὶ καὶ ὡς
[4, 6]	χειρὸς καὶ προσέχεται, καθάπερ ὁ	πολύπους	ταῖς πλεκτάναις, οὕτως ὥστε τὴν
[4, 8]	προσέρχονται γὰρ μᾶλλον. (Τοὺς δὲ	πολύπους	φασὶν ὀπτήσαντες εἰς τοὺς κύρτους
[4, 6]	καὶ ἐδώδιμοί εἰσι) τοῦ δὲ	θέρους	ἀπόλλυνται· γίνονται γὰρ μαδαραί, καὶ
[4, 2]	γομφίους, ἐκ μὲν τοῦ κάτω	μέρους	τέτταρας καὶ συνεχεῖς, ἄνωθεν δὲ
[4, 8]	ἔχει, ἔνια δὲ τοὺς πόρους	φανερούς.	Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως·
[4, 2]	πολλῷ μείζους καὶ ἐξ ἄκρου	πλατυτέρους	(ἢ ὁ κάραβος, ἀνωμάλους δ´
[4, 11]	κνῆμαι λεπτότεραι· τοὺς δὲ πόδας	γλαφυρωτέρους,	ὅσα τὰ μόρια ταῦτ´ ἔχει
[4, 4]	καὶ ὀφθαλμοὺς ὑποκάτω τούτων δύο	μακρούς,	οὐκ εἰσδυομένους οὐδὲ κατακλινομένους ὥσπερ
[4, 2]	γὰρ θηλείας ὁ πρῶτος ποὺς	δίκρους	ἐστί, τοῦ δ´ ἄρρενος μῶνυξ,
[4, 2]	ἄνωθεν, πλὴν ὁ μὲν δεξιὸς	μικροὺς	ἅπαντας καὶ καρχαρόδοντας, ὁ δ´
[4, 2]	(Τούτων δ´ ἐπάνω τοὺς ὀφθαλμοὺς	μικροὺς	καὶ βραχεῖς, οὐχ ὥσπερ ὁ
[4, 4]	οἷον ὁ κοχλίας, ὀξεῖς καὶ	μικροὺς	καὶ λεπτούς. Ἔχουσι δὲ καὶ
[4, 6]	πόρους ἀπέχοντας ἀπ´ ἀλλήλων, πάμπαν	μικροὺς	καὶ οὐ ῥᾳδίους ἰδεῖν, ᾗ
[4, 6]	τῷ ὀστρακώδει, δύο δ´ ἔχει	πόρους	ἀπέχοντας ἀπ´ ἀλλήλων, πάμπαν μικροὺς
[4, 8]	ἔχει μυκτῆρας, τὰ δὲ τοὺς	πόρους	τῆς ὀσφρήσεως, οἷον τὸ τῶν
[4, 3]	ἀφίησι δὲ κατὰ τοὺς ἄνω	πόρους	τοῦ στόματος, ἐπιλαμβάνων τοῖς ἐπικαλύμμασιν,
[4, 6]	ἑκάτερα, οἷς τείνει πρὸς τοὺς	πόρους	τοὺς ἔξω διὰ τοῦ ὀστράκου
[4, 8]	ὦτα ἔχει, ἔνια δὲ τοὺς	πόρους	φανερούς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[4, 3]	τοῖς ἐπικαλύμμασιν, ἀφίησι δὲ κατὰ	τοὺς	ἄνω πόρους τοῦ στόματος, ἐπιλαμβάνων
[4, 8]	τῶν ὀφθαλμῶν, τελευτῶντες δ´ εἰς	τοὺς	ἄνω χαυλιόδοντας. (Τὰ δ´ ἄλλα
[4, 2]	δὲ τοὺς μὲν ὑποκάτω πόδας	τοὺς	ἄχρι τῶν μεγάλων ὀκτώ, μετὰ
[4, 2]	ἀριστερὸς (ἐξ ἄκρου μὲν καρχαρόδοντας,	τοὺς	δ´ ἐντὸς ὥσπερ γομφίους, ἐκ
[4, 2]	δύο πόδας πρὸς τὸ στόμα	τοὺς	δασεῖς. Ἔχουσι δὲ καὶ παραφυάδας
[4, 11]	γονυκροτώτερα, καὶ αἱ κνῆμαι λεπτότεραι·	τοὺς	δὲ πόδας γλαφυρωτέρους, ὅσα τὰ
[4, 8]	δελεάζουσι τούτοις· προσέρχονται γὰρ μᾶλλον.	(Τοὺς	δὲ πολύπους φασὶν ὀπτήσαντες εἰς
[4, 2]	κινῶν· κάμπτει δὲ καὶ προσάγεται	τοὺς	δύο πόδας πρὸς τὸ στόμα
[4, 6]	οἷς τείνει πρὸς τοὺς πόρους	τοὺς	ἔξω διὰ τοῦ ὀστράκου φέροντας,
[4, 8]	μάλιστα ὀξυηκόους εἶναι τῶν ζῴων	τοὺς	ἰχθῦς, ἐκ τοῦ διατρίβοντας περὶ
[4, 10]	μὴ διὰ τοὺς φθεῖρας καὶ	τοὺς	καλουμένους ψύλλους, κἂν ὥστε τῇ
[4, 4]	(ἔνιοι γὰρ καὶ πέτεσθαι λέγουσι	τοὺς	κτένας, ἐπεὶ καὶ ἐκ τοῦ
[4, 8]	δὲ πολύπους φασὶν ὀπτήσαντες εἰς	τοὺς	κύρτους ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου χάριν
[4, 8]	τε γὰρ ψόφους φεύγοντα φαίνεται	τοὺς	μεγάλους, οἷον τὰς εἰρεσίας τῶν
[4, 2]	μεγάλων ὀκτώ, μετὰ δὲ ταῦτα	τοὺς	μεγάλους πολλῷ μείζους καὶ ἐξ
[4, 7]	τε καὶ μικρότητι καὶ τῷ	τοὺς	μὲν καλουμένους ἀχέτας ὑπὸ τὸ
[4, 2]	μέλανι δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει δὲ	τοὺς	μὲν ὑποκάτω πόδας τοὺς ἄχρι
[4, 8]	καὶ συμμύουσιν ὡς ὁρῶντες. Καὶ	τοὺς	νηρείτας δ´ οἱ θηρεύοντες οὐ
[4, 3]	οὗτοι δ´ εἰσὶν (εὐθὺς ὑπὸ	τοὺς	ὀφθαλμούς· καὶ ὅταν δέξηται τὸ
[4, 2]	καὶ λεπτότερα. (Τούτων δ´ ἐπάνω	τοὺς	ὀφθαλμοὺς μικροὺς καὶ βραχεῖς, οὐχ
[4, 2]	δὲ καὶ οἱ καρκίνοι δέκα	τοὺς	πάντας σὺν ταῖς χηλαῖς. Τῶν
[4, 1]	καὶ ἡ τευθίς. (Μετὰ δὲ	τοὺς	πόδας ἡ κεφαλή ἐστιν ἁπάντων
[4, 1]	ἐπὶ τὴν καλουμένην κεφαλήν, ἐκτείνων	τοὺς	πόδας· οὕτω δὲ νέοντι συμβαίνει
[4, 8]	γὰρ ἔχει μυκτῆρας, τὰ δὲ	τοὺς	πόρους τῆς ὀσφρήσεως, οἷον τὸ
[4, 6]	ἐφ´ ἑκάτερα, οἷς τείνει πρὸς	τοὺς	πόρους τοὺς ἔξω διὰ τοῦ
[4, 8]	γὰρ ὦτα ἔχει, ἔνια δὲ	τοὺς	πόρους φανερούς. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 2]	μὲν ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσιν, ὀξεῖς	τοὺς	πρὸς τῇ κεφαλῇ, ἄλλους δὲ
[4, 2]	καράβοις. Ἡ δὲ κραγγὼν ἀνάπαλιν·	τοὺς	πρώτους γὰρ ἔχει τέτταρας ἐφ´
[4, 2]	δύο (καὶ γὰρ οἱ κάραβοι	τοὺς	πρώτους δύο ἔχουσι) καὶ ἐν
[4, 8]	καὶ ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται, φανερόν·	(τούς	τε γὰρ ψόφους φεύγοντα φαίνεται
[4, 9]	τὰ πολλά. Διαφέρουσι δὲ κατὰ	τοὺς	τόπους καὶ αἱ φωναὶ καὶ
[4, 9]	ἐν ταὐτῷ γένει ζῴων κατὰ	τοὺς	τόπους, οἷον τῶν περδίκων οἱ
[4, 8]	ἄν τισιν εἶναι δόξειε κατὰ	τοὺς	τόπους τῶν μυκτήρων, οὐδὲν περαίνει
[4, 10]	οἱ ἰχθύες, εἰ μὴ διὰ	τοὺς	φθεῖρας καὶ τοὺς καλουμένους ψύλλους,
[4, 9]	ὃ προστρίβοντα καὶ κινοῦντα ποιεῖ	τοὺς	ψόφους. Καὶ τῶν σελαχῶν δ´
[4, 4]	κοχλίας, ὀξεῖς καὶ μικροὺς καὶ	λεπτούς.	Ἔχουσι δὲ καὶ προβοσκίδας, ὥσπερ
[4, 2]	ἐφ´ ἑκάτερα, εἶτ´ ἄλλους ἐχομένους	λεπτοὺς	τρεῖς ἐφ´ ἑκάτερα, τὸ δὲ
[4, 8]	πολύπους φασὶν ὀπτήσαντες εἰς τοὺς	κύρτους	ἐντιθέναι οὐδενὸς ἄλλου χάριν ἢ
[4, 8]	τοῖς μὲν πᾶσαι τοῖς δ´	ἐλάττους	εἰσίν. Εἰσὶ δ´ αἱ πλεῖσται,
[4, 2]	οἱ ποτάμιοι· οἱ δ´ ἄλλοι	ἐλάττους	καὶ ἀνωνυμώτεροι. Περὶ δὲ τὴν
[4, 6]	ἀκαληφῶν ἐστι δύο, αἱ μὲν	ἐλάττους	καὶ ἐδώδιμοι μᾶλλον, αἱ δὲ
[4, 4]	τὰ λευκά, (πλὴν ἐλάττω οἱ	ἐλάττους.	Τὰ δὲ μονόθυρα καὶ δίθυρα
[4, 8]	ἰχθύδια ἄττα ἃ καλοῦσί τινες	κόττους·	ταῦτα θηρεύουσί τινες διὰ τὸ
[4, 8]	δὴ αἵματος τάχιστα ὀσφραίνεσθαί φασιν	αὐτούς·	(δῆλον δὲ ποιοῦσι φεύγοντες καὶ
[4, 8]	πνεῦμα προσιόντες θηρεύουσιν, (ὅταν θηρεύσωσιν	αὐτοὺς	εἰς τὸ δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι
[4, 8]	ἐὰν δὲ φθέγγωνται, φασὶν ὑποφεύγειν	αὐτούς.	Ἥκιστα δὲ τὴν ὄσφρησιν τῶν
[4, 2]	(ἢ ὁ κάραβος, ἀνωμάλους δ´	αὐτούς·	ὁ μὲν γὰρ δεξιὸς τὸ
[4, 10]	ἀποκρύψαντες ὑπὸ πέτραν (ἢ θῖνα	ἑαυτούς,	οἱ δὲ πλατεῖς ἐν τῇ
[4, 1]	ἐν ταῖς ὀχείαις. Πρὸ τοῦ	κύτους	δ´ ὑπὲρ τῶν πλεκτανῶν ἔχουσι
[4, 1]	τείνοντα πρὸς τὸ κάτω τοῦ	κύτους·	ἔστι δὲ πρὸς ὃ τείνει,
[4, 1]	τά τε γὰρ πρανῆ τοῦ	κύτους,	ὄντα μελάντερα τῶν ὑπτίων, τραχύτερά
[4, 1]	οὖν ὀκτὼ πάντ´ ἔχει, καὶ	τούτους	δικοτύλους πάντα, πλὴν ἑνὸς γένους
[4, 2]	Ἡ δὲ κραγγὼν ἀνάπαλιν· τοὺς	πρώτους	γὰρ ἔχει τέτταρας ἐφ´ ἑκάτερα,
[4, 2]	(καὶ γὰρ οἱ κάραβοι τοὺς	πρώτους	δύο ἔχουσι) καὶ ἐν τῷ
[4, 9]	οὔτ´ ἀρτηρίαν καὶ φάρυγγα ἔχουσι)	ψόφους	δέ τινας ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς
[4, 9]	προστρίβοντα καὶ κινοῦντα ποιεῖ τοὺς	ψόφους.	Καὶ τῶν σελαχῶν δ´ ἔνια
[4, 8]	ὀσφραίνονται, φανερόν· (τούς τε γὰρ	ψόφους	φεύγοντα φαίνεται τοὺς μεγάλους, οἷον
[4, 8]	ἔχουσι χαλεπὸς καὶ μέγας καὶ	βαρὺς	φαίνεται πᾶσιν. Ὃ συμβαίνει καὶ
[4, 10]	Λαμβάνονται δὲ καὶ λάβραξ καὶ	χρύσοφρυς	καὶ κεστρεὺς καὶ ὅσοι τοιοῦτοι
[4, 3]	δὲ τῶν ὀδόντων ὁ στόμαχος	βραχὺς	πάμπαν, ὥστε δοκεῖν εὐθὺς εἶναι
[4, 2]	λεῖα, οὐχ ὥσπερ ὁ κάραβος	τραχύς·	ἀλλ´ ἐν τοῖς μεγάλοις ποσὶ
[4, 8]	προσέρχεται πρὸς τὸ τοιοῦτον δέλεαρ	ὡς	αἴσθησιν ἔχουσα πόρρωθεν. Καὶ τῶν
[4, 8]	λίθοις· τὰ δ´ ἐκπίπτει παραφερόμενα	ὡς	ἀκούοντα καὶ καρηβαροῦντα ὑπὸ τοῦ
[4, 6]	τὴν τροφὴν καὶ τὸ ὑγρόν,	ὡς	ἂν εἰ τὸ μὲν στόμα
[4, 11]	ἰσχυρότερα καὶ εὐοπλότερα, τὰ δ´	ὡς	ἂν ὀπίσθια καὶ κάτω λεχθέντα
[4, 3]	καὶ πῶς ἔχουσιν, εἴρηται πρότερον·	ὡς	δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ πάντες
[4, 8]	διὰ τὸ τοῦ δέρματος πάχος,	ὡς	ἐν τῇ γενέσει πηρουμένης τῆς
[4, 1]	ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα δὲ τούτων	ὡς	κεῖται τῶν μορίων, θεωρείσθω ἐκ
[4, 4]	ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν δὲ μορφὴν	(ὡς	μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν ὅμοιόν ἐστι
[4, 8]	τὸν δάκτυλον, χάσκουσι καὶ συμμύουσιν	ὡς	ὁρῶντες. Καὶ τοὺς νηρείτας δ´
[4, 8]	ἢ τῆς ἀντλίας ἐκχυθείσης, φεύγουσιν	ὡς	ὀσφραινόμενοι τῆς ὀσμῆς αὐτῶν. Καὶ
[4, 8]	δέλεαρ, οὐδὲ φθεγγόμενοι ἀλλὰ σιωπῶντες	ὡς	ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων· ἐὰν δὲ
[4, 9]	ὦπται καὶ ἀηδὼν νεοττὸν προδιδάσκουσα,	ὡς	οὐχ ὁμοίας φύσει τῆς διαλέκτου
[4, 1]	Ὁ μὲν οὖν πολύπους καὶ	ὡς	ποσὶ καὶ ὡς χερσὶ χρῆται
[4, 5]	δ´ ἀκάνθαις χρῆται ὁ ἐχῖνος	ὡς	ποσίν· ταύταις γὰρ ἐπερειδόμενος καὶ
[4, 8]	μέλιτος· (ἐκ πολλοῦ γὰρ αἰσθάνονται	ὡς	τῇ ὀσμῇ γινώσκοντα. Καὶ ὑπὸ
[4, 8]	καὶ τὸ τῶν πιόνων ἰχθύων,	ὡς	χαίροντες ἐν τῇ γεύσει καὶ
[4, 1]	πολύπους καὶ ὡς ποσὶ καὶ	ὡς	χερσὶ χρῆται ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται
[4, 8]	κυπρίνοις, ὥστε τοῖς μὴ σκοπουμένοις	ἀκριβῶς	δοκεῖν ταύτην εἶναι γλῶτταν. (Ὅτι
[4, 9]	τὸ μὲν γὰρ ἔμπροσθεν προσπέφυκεν	ἰχθυωδῶς,	ὃ τοῖς ἄλλοις ἀπολέλυται, (τὸ
[4, 1]	ἔχει ὄπισθεν. Τὴν δὲ κεφαλήν,	ἕως	ἂν ζῇ, σκληρὰν ἔχει καθάπερ
[4, 8]	δέ τις κόνυζαν προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν	εὐθέως	ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[4, 8]	οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὀσφραίνεται δ´	ὀξέως.	Ὅτι μὲν οὖν πάσας τὰς
[4, 9]	διαλαμπουσῶν τῶν σιαγόνων ἐκ τῆς	ἐπιτάσεως	ὥσπερ λύχνοι φαίνεσθαι οἱ ὀφθαλμοί·
[4, 10]	εἰς ἀρρωστίαν. Περὶ μὲν οὖν	αἰσθήσεως	καὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως τοῦτον
[4, 8]	εἴρηται πρότερον. Οὐδὲ δὴ τῆς	ὀσφρήσεως	αἰσθητήριον οὐδὲν ἔχει φανερόν, (ὀσφραίνεται
[4, 8]	τὰ δὲ τοὺς πόρους τῆς	ὀσφρήσεως,	οἷον τὸ τῶν ὀρνίθων γένος.
[4, 8]	(Τῆς δ´ ἀκοῆς καὶ τῆς	ὀσφρήσεως	οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν αἰσθητήριον· ἃ
[4, 8]	φανερούς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	ὀσφρήσεως·	τὰ μὲν γὰρ ἔχει μυκτῆρας,
[4, 8]	διαγωγάς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	ὀσφρήσεως.	Τοῦ τε γὰρ μὴ προσφάτου
[4, 10]	οὖν αἰσθήσεως καὶ ὕπνου καὶ	ἐγρηγόρσεως	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 10]	Ι' Περὶ δ´ ὕπνου καὶ	ἐγρηγόρσεως	τῶν ζῴων, ὅτι μὲν ὅσα
[4, 8]	ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	γεύσεως·	(τήν τε γὰρ τροφὴν ἑτέραν
[4, 8]	ἐν τῇ γενέσει πηρουμένης τῆς	φύσεως·	εἰσὶ γὰρ ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου,
[4, 5]	ἓν πρὸς τὴν ἔξοδον τῆς	περιττώσεως,	ᾗ τετρύπηται τὸ ὄστρακον. Ὑπὸ
[4, 4]	ἄχρι τῆς κοιλίας· τῆς δὲ	περιττώσεως	οὐ δῆλος ὁ πόρος. Οἱ
[4, 4]	ἄλλοις τοιαύτη ἡ ἔξοδος (τῆς	περιττώσεως,	τῇ δ´ ἀγρίᾳ λεπάδι, ἥν
[4, 8]	ταριχηραῖς ὀσμαῖς, πρὸς ἃς ἐξέρχονται	ταχέως.	(Ἁλίσκεται δὲ καὶ ἡ ἔγχελυς
[4, 2]	καλοῦσιν ἵππους διὰ τὸ οὕτω	ταχέως	θεῖν ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι
[4, 6]	καὶ ἐάν τις (θίγῃ, διασπῶνται	ταχέως	καὶ ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι οὐ δύνανται,
[4, 8]	τῶν χυμῶν ἅψει. Περὶ δ´	ὄψεως	καὶ ἀκοῆς βέβαιον μὲν οὐδέν
[4, 9]	(Ἀλλὰ ταῦτα φωνεῖν μὲν οὐκ	ὀρθῶς	ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ. Καὶ
[4, 1]	καλοῦσιν αὐτὸ κεφαλήν τινες, οὐκ	(ὀρθῶς	καλοῦντες· ἔτι δὲ πτερύγια κύκλῳ
[4, 8]	εἰρεσίας τῶν τριήρων, ὥστε λαμβάνεσθαι	ῥᾳδίως	ἐν ταῖς θαλάμαις· καὶ γὰρ
[4, 10]	κἂν ὥστε τῇ χειρὶ λαμβάνειν	ῥᾳδίως·	νῦν δ´, ἂν χρονίζωσιν, οὗτοι
[4, 8]	αἰσθήσεων νῦν λεκτέον· οὐ γὰρ	ὁμοίως	(ἁπᾶσιν ὑπάρχουσιν, ἀλλὰ τοῖς μὲν
[4, 2]	θηλείας ταῦτα μικρὰ καὶ λεῖα.	Ὁμοίως	δ´ ἔχουσιν ἀμφότερα κεραίας δύο
[4, 2]	πέντε σὺν ταῖς ἐσχάταις χηλαῖς·	ὁμοίως	δὲ καὶ οἱ καρκίνοι δέκα
[4, 8]	κόνυζαν προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν εὐθέως ὀσμώμενοι.	(Ὁμοίως	δὲ καὶ περὶ γεύσεως· (τήν
[4, 8]	ἔνια δὲ τοὺς πόρους φανερούς.	Ὁμοίως	δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως· τὰ
[4, 8]	τῆς θαλάττης ποιοῦνται τὰς διαγωγάς.	Ὁμοίως	δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως. Τοῦ
[4, 10]	ἄδηλον, ὅτι δὲ καθεύδουσι, φανερόν.	Ὁμοίως	δὲ καὶ τὰ ἔνυδρα, οἷον
[4, 10]	αὐτὸν τρόπον ὅνπερ οἱ ἱχθύες·	(ὁμοίως	δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα τούτοις.
[4, 8]	οἷον τὸ τῶν ὀρνίθων γένος.	Ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ τῶν χυμῶν
[4, 2]	ἐντὸς καὶ εἰς (τὸ πλάγιον·	ὁμοίως	δὲ καὶ τοῖς καρκίνοις τοῖς
[4, 11]	θήλειαι ὅλως πλῆκτρα οὐκ ἔχουσιν·	(ὁμοίως	δὲ καὶ χαυλιόδοντας αἱ θήλειαι
[4, 4]	Τὰ δὲ δίθυρα μέν ἐστιν,	ὁμοίως	δὲ συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον
[4, 9]	ἐξέλθῃ, (ἐν τῷ ἀέρι, οὐχ	ὁμοίως	δὲ τοῖς εἰρημένοις· ἔστι γὰρ
[4, 5]	ᾠὰ μεγάλα ἐγγίνεται καὶ ἐδώδιμα,	ὁμοίως	ἐν μείζοσι καὶ ἐλάττοσιν· καὶ
[4, 4]	δὲ φύσις τῶν στρομβοειδῶν ἁπάντων	ὁμοίως	ἔχει, διαφέρει δ´ ὥσπερ εἴρηται,
[4, 4]	μὲν σαρκῶδες, ὅσα σάρκας ἔχει,	ὁμοίως	ἔχει τοῖς μαλακοστράκοις (ἐντὸς γὰρ
[4, 4]	μονόθυρα καὶ δίθυρα τῇ μὲν	ὁμοίως	ἔχει τούτοις τῇ δ´ ἑτέρως.
[4, 2]	δὲ πόρος πρὸς τῷ κοίλῳ,	ὁμοίως	ἔχοντα ταῦτα ὥσπερ τοῖς τετράποσιν.
[4, 9]	καὶ αἱ χελιδόνες αἱ θαλάττιαι	ὁμοίως·	καὶ γὰρ αὗται πέτονται μετέωροι,
[4, 1]	μέσον ἀμφοῖν· τὸ σῶμα γὰρ	ὁμοίως	καὶ ἔσω καὶ ἔξω σκληρόν
[4, 9]	ἀλεκτρυόνες. Ἄδουσι δ´ ἔνια μὲν	ὁμοίως	τὰ ἄρρενα τοῖς θήλεσιν, οἷον
[4, 4]	ᾗ ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα, πᾶσιν	ὁμοίως	τοῖς (στρομβώδεσι καὶ τοῖς χερσαίοις
[4, 4]	τῷ αὐτῷ οὐδ´ ἴσην οὐδ´	ὁμοίως	φανεράν, ἀλλ´ αἱ μὲν λεπάδες
[4, 4]	μέλαιναν ἀλλ´ ἐρυθράν· προσπέφυκε δὲ	νεανικῶς	κατὰ τὸ μέσον. Ἐν μὲν
[4, 6]	ἐχίνους καὶ κτένας. Περίττωμα δὲ	παντελῶς	οὐδὲν φαίνεται ἔχουσα, ἀλλ´ ὁμοία
[4, 10]	ἡσυχάζουσί τε γὰρ καὶ ἀκινητίζουσιν	ἐπιδήλως.	Μάλιστα δ´ ἐπὶ τῶν μελιττῶν
[4, 8]	ὅταν αἷμα γένηται ἰχθύων. Καὶ	ὅλως	δ´ ἐὰν μὲν σαπρῷ τις
[4, 8]	κεραμίου τὸν καλούμενον ἠθμόν. Καὶ	ὅλως	δὲ πρὸς τὰ κνισώδη φέρονται
[4, 2]	μέτωπον, μεῖζον ἢ ὁ κάραβος.	Ὅλως	δὲ τὸ μὲν πρόσωπον ὀξύτερον,
[4, 11]	θῆλυ ἐν τοῖς μονίμοις, οὐδ´	ὅλως	ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν δὲ
[4, 10]	καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἳ	ὅλως	οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον εἶδον. Συνέβη
[4, 11]	τοῖς ἰχθύσιν ἐστὶ τὰ μὲν	ὅλως	οὐκ ἔχοντα ταύτην τὴν διαφορὰν
[4, 11]	πλῆκτρα ἐχόντων ἐνίων αἱ θήλειαι	ὅλως	πλῆκτρα οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως δὲ
[4, 11]	μόρια, ἐν ἐνίοις μὲν γένεσιν	ὅλως	τὰ μὲν ἄρρενα ἔχει τὰ
[4, 4]	Τὴν δὲ μορφὴν (ὡς μὲν	ἁπλῶς	εἰπεῖν ὅμοιόν ἐστι τοῖς ἀράχναις,
[4, 11]	μὲν οὖν τοῖς ἄλλοις γένεσιν	ἁπλῶς	ἢ ἔστιν ἢ οὐκ ἔστιν,
[4, 8]	μικρὸς ᾖ ὁ ἔξω ψόφος,	ὅμως	τοῖς ἐν τῷ ὑγρῷ τὴν
[4, 8]	τῶν δελφίνων θήρας· (ὅταν γὰρ	ἀθρόως	περικυκλώσωσι τοῖς μονοξύλοις, ψοφοῦντες ἐξ
[4, 3]	τῶν ποδῶν, ὅτι ἔχουσι καὶ	πῶς	ἔχουσιν, εἴρηται πρότερον· ὡς δ´
[4, 8]	τόπου τεκμαιρόμενοι τὰ δίκτυα καθιᾶσιν,	ὅπως	μήτε κώπης μήτε τῆς ῥύμης
[4, 10]	ἡσυχάζουσι τῆς νυκτός (ἅπαντα γὰρ	ἀμυδρῶς	βλέπει τὰ σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ καὶ
[4, 8]	γλῶτταν, ἔχουσι μέν, ἔχουσι δ´	ἀμυδρῶς·	ὀστώδη γὰρ καὶ οὐκ ἀπολελυμένην
[4, 4]	ὁμοίως ἔχει τούτοις τῇ δ´	ἑτέρως.	Κεφαλὴν μὲν γὰρ καὶ κεράτια
[4, 11]	οὐ προσθεωρήσαντες τὸ ποῦ ἔχουσιν	ἀσκέπτως	λέγουσιν. Οὔτε γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ
[4, 4]	νηρεῖται προσέχονται καθάπερ αἱ λεπάδες·	ὡσαύτως	δὲ καὶ αἱ αἱμορροΐδες καὶ
[4, 11]	Καὶ ἐπὶ τῶν ἰχθύων δ´	ὡσαύτως,	οἷον τά τε σελάχη τὰ
[4, 3]	στόμα τοῖς ἐπικαλύμμασιν ἀμφοτέροις, ἔπειθ´	οὕτως	ἀποπυτίζει τὴν θάλατταν. Ἐχόμενος δὲ
[4, 11]	τὸ δ´ ὀχεῦον οὐκ ἔστιν,	οὕτως	(ἐν τοῖς ἰχθύσι τὸ τῶν
[4, 9]	ἄλλων μορίων οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν,	οὕτως	οὐδὲ τῆς γλώττης τὸ πρῶτον,
[4, 9]	πτέρυξι ψόφος οὐ φωνή ἐστιν,	οὕτως	οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδενός. Ἀφίησι
[4, 10]	νυκτὸς μᾶλλον ἢ τῆς ἡμέρας	οὕτως	ὥστε βαλλόντων μὴ κινεῖσθαι. Τὰ
[4, 10]	ἔστιν ἐπιπεσόντα τοῖς ἰχθύσι λαθεῖν	οὕτως	ὥστε καὶ τῇ χειρὶ λαβεῖν
[4, 6]	καθάπερ ὁ πολύπους ταῖς πλεκτάναις,	οὕτως	ὥστε τὴν σάρκα ἐπανοιδεῖν. Ἔχει
[4, 10]	σκληρόφθαλμα) ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ	φῶς	τῶν λύχνων ἡσυχάζοντα φαίνονται οὐδὲν