HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  27 formes différentes pour 507 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 5]   ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθωσαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Ε'   Οἱ δ´ ἐχῖνοι τὸ μὲν
[4, 10]   κινοῦντες τὰς πτέρυγας· καὶ δελφῖνός  γε   καὶ ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί τινες.
[4, 2]   οἱ καρκίνοι. Ἔτι δ´ οἵ  γε   κάραβοι πόρον ἔχουσιν ἀπὸ τοῦ
[4, 8]   τοῖς δελέασιν ἁλίσκονται· καὶ οἵ  γε   πολύποδες οὕτω μὲν προσέχονται ὥστε
[4, 5]   ἔξω πόρον συνάπτοντα πρὸς ἑαυτὰ  δὲ   ἀσύναπτα· (τούτοις δ´ ὥσπερ διειλημμένος
[4, 9]   μικρόν, ὥσπερ αἱ χελῶναι.  δὲ   βάτραχος ἰδίαν ἔχει τὴν γλῶτταν·
[4, 11]   βοός, ὅσα ἔχει φωνήν· οἱ  δὲ   βόες βαρύτερον φθέγγονται αἱ θήλειαι
[4, 10]   τέτταρα ἔτη πέντε· ἤδη  δὲ   γεγόνασι καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες
[4, 1]   καὶ τὸ ὀρροπύγιον ὀξύτερον. Ἔστι  δὲ   γένη πλείω πολυπόδων, ἓν μὲν
[4, 5]   τὰ δὲ μέλανα πάντες. (Ἔστι  δὲ   γένη πλείω τῶν ἐχίνων, ἓν
[4, 1]   τῶν ἀναίμων νῦν λεκτέον. Ἔστι  δὲ   γένη ταῦτα πλείω, ἓν μὲν
[4, 1]   μηλολόνθη καὶ σφήξ· καὶ ταὐτὸ  δὲ   γένος αὐτῶν ἐστι καὶ (πτερωτὸν
[4, 4]   τῶν ἐν τοῖς νηρείταις. Ἕτερον  δὲ   γένος ἐστὶ τὸ τῶν νηρειτῶν,
[4, 6]   αὐτῇ ἐδώδιμον, κατεσθίει. Καὶ ἀπολύεται  δὲ   γένος τι αὐτῶν, ἐάν
[4, 10]   πλὴν ἠρέμα τὸ οὐραῖον. Δῆλον  δὲ   γίνεται ὅτι καθεύδει καὶ ταῖς
[4, 9]   φωνήν, οὐ πάντα διάλεκτον. Ὅσοι  δὲ   γίνονται κωφοὶ ἐκ γενετῆς, πάντες
[4, 8]   μὲν οὐδὲν ἔχουσι φανερόν, ἁλίσκονται  δὲ   διὰ τὸ καρηβαρεῖν ὑπὸ τοῦ
[4, 9]   ὕδατι περιτείνῃ τὴν ἄνω. Δοκεῖ  δὲ   διαλαμπουσῶν τῶν σιαγόνων ἐκ τῆς
[4, 4]   τοιαῦτα τῇ μὲν συμπέφυκε τῇ  δὲ   διαλέλυται, ὥστε συγκλείεσθαι καὶ ἀνοίγεσθαι.
[4, 2]   ὑπόλευκον ἔχει τὸ χρῶμα, μέλανι  δὲ   διαπεπασμένον. Ἔχει δὲ τοὺς μὲν
[4, 4]   καθ´ ὑπεροχὴν πάθεσιν) οὐ πολὺ  δὲ   διαφέρει οὐδὲ τὰ μονόθυρα (καὶ
[4, 2]   τὸ τῶν καλουμένων ἀστακῶν· οὗτοι  δὲ   διαφέρουσι τῶν καράβων τῷ ἔχειν
[4, 4]   τὰ μονόθυρα (καὶ δίθυρα, συγκλειστὰ  δέ·   διαφορὰν γὰρ ἔχει πρὸς ἄλληλα
[4, 1]   ἐμπέσῃ, οὐκέτι δύναται κατέχειν. (Ἔχουσι  δὲ   διαφορὰν οἵ τε πολύποδες καὶ
[4, 4]   κάτω ἐν τῷ βάθει, τὰ  δὲ   δίθυρα ἐν τῷ γιγγλυμώδει. Καὶ
[4, 4]   ὥστε συγκλείεσθαι καὶ ἀνοίγεσθαι. Τὰ  δὲ   δίθυρα μέν ἐστιν, ὁμοίως δὲ
[4, 4]   δίθυρα τὰ δὲ μονόθυρα· λέγω  δὲ   δίθυρα τὰ δυσὶν ὀστράκοις περιεχόμενα,
[4, 4]   ἐπιπολῆς, οἷον λεπάς. Τῶν  δὲ   διθύρων τὰ μέν ἐστιν ἀναπτυκτά,
[4, 4]   τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσιον, τῶν  δὲ   δικρόων ποδῶν τὸν μὲν δεξιὸν
[4, 5]   μικροὶ ὄντες ἔχουσι ταῦτα. Ἄλλα  δὲ   δύο γένη τό τε τῶν
[4, 9]   δὲ θήλειαι οὐκ ᾄδουσιν. Τὰ  δὲ   ζῳοτόκα καὶ τετράποδα ζῷα ἄλλο
[4, 2]   μέντοι ἀμφοτέρας οὐδέτερος οὐδέποτε. Τὴν  δὲ   θάλατταν δέχονται μὲν παρὰ τὸ
[4, 6]   θηρεύονται καὶ ἐδώδιμοί εἰσι) τοῦ  δὲ   θέρους ἀπόλλυνται· γίνονται γὰρ μαδαραί,
[4, 11]   τὰ μὲν ἄρρενα ἔχει τὰ  δὲ   θήλεα οὐκ ἔχει, οἷον κέρατα
[4, 1]   τις αὐτῶν παλαιωθῇ, σκληρόν. Τὰ  δὲ   θήλεα τῶν ἀρρένων διαφέρουσιν· οἱ
[4, 2]   οὖν ἄρρην ἔχει·  δὲ   θήλεια ᾠὰ ἔχει τὸ χρῶμα
[4, 9]   οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ ὄρτυγες, αἱ  δὲ   θήλειαι οὐκ ᾄδουσιν. Τὰ δὲ
[4, 11]   κεφαλὴν ἔχειν καὶ μακροτέραν, τὴν  δὲ   θήλειαν μικρὰν καὶ σιμοτέραν, οὐ
[4, 2]   ἔξωθεν ἀκάνθας ἔχει μείζους. Τῆς  (δὲ   θηλείας πρὸς τὸν ἄρρενα οὐδεμία
[4, 2]   ὀξέα ἐστὶν ὥσπερ πλῆκτρα, τῆς  δὲ   θηλείας ταῦτα μικρὰ καὶ λεῖα.
[4, 2]   τὸ μὲν πρόσωπον ὀξύτερον, τὸν  δὲ   (θώρακα εὐρύτερον ἔχει πολὺ τοῦ
[4, 10]   οὖν ἐστι πάντα ταῦτα, φαίνεται  δὲ   καθεύδοντα. Σημεῖον δὲ κατὰ μὲν
[4, 10]   ᾠοτοκούντων τοῦτο μὲν ἄδηλον, ὅτι  δὲ   καθεύδουσι, φανερόν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 4]   προσέχονται καθάπερ αἱ λεπάδες· ὡσαύτως  δὲ   καὶ αἱ αἱμορροΐδες καὶ πᾶν
[4, 9]   τοῦ πνεύματος. Καὶ αἱ μυῖαι  δὲ   καὶ αἱ (μέλιτται καὶ τἆλλα
[4, 8]   φέρει μέχρι τῶν βραγχίων. Ὅτι  δὲ   καὶ ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται, φανερόν·
[4, 11]   τὸν αὐτὸν τρόπον. Καὶ ἀνευρότερον  δὲ   καὶ ἀναρθρότερον τὸ θῆλυ μᾶλλον,
[4, 7]   στρογγύλα τε καὶ ἰσοπαχῆ· ἕτερα  δὲ   καὶ ἀσπίσιν ὅμοια, τὸ μὲν
[4, 9]   οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν  δέ.   Καὶ γὰρ οἱ κτένες ὅταν
[4, 4]   βάδισιν μᾶλλον ἐπὶ τούτῳ. Λαμβάνεται  δὲ   καὶ ἐν ταῖς κόγχαις τοιοῦτον,
[4, 4]   διὰ μικρότητα αὐτῶν ἄδηλα, τὰ  δὲ   καὶ ἐν τεθνεῶσιν μὴ
[4, 2]   ὑποκάτω τῶν ἐσχάτων ποδῶν. Ἔχει  δὲ   καὶ ἐν τούτῳ σάρκα ἐρυθρὰν
[4, 11]   κάτω λεχθέντα τῶν θηλέων. (Τοῦτο  δὲ   καὶ ἐπ´ ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ
[4, 10]   παύονται βομβοῦσαι τῆς νυκτός. Δῆλον  δὲ   καὶ ἐπὶ τῶν ἐν ποσὶ
[4, 2]   τὸ μὴ ἔχειν νομήν. Ἔστι  δὲ   (καὶ ἕτερον γένος μικρὸν μὲν
[4, 8]   πρὸς ἃς ἐξέρχονται ταχέως. (Ἁλίσκεται  δὲ   καὶ ἔγχελυς τοῦτον τὸν
[4, 4]   τετρύπηται γὰρ τὸ ὄστρακον. Φανερὰ  δὲ   καὶ κοιλία μετὰ τὸ
[4, 2]   οὐρὰν καὶ πτερύγια τέτταρα. Ἔχει  δὲ   καὶ κραγγὼν πτερύγια ἐφ´
[4, 1]   σκληρὰν ἔχει καθάπερ ἐμπεφυσημένην. Ἅπτεται  δὲ   καὶ κατέχει ταῖς πλεκτάναις ὑπτίαις,
[4, 10]   λαμβάνονται τυπτόμενοι τοῖς τριώδουσιν. Λαμβάνονται  δὲ   καὶ λάβραξ καὶ χρύσοφρυς καὶ
[4, 2]   τούτων τὰ κέρατα μακρά, βραχύτερα  δὲ   καὶ λεπτότερα πολὺ
[4, 2]   μὲν μορφὴν ὅμοια τούτοις, βραχύτερα  δὲ   καὶ λεπτότερα. (Τούτων δ´ ἐπάνω
[4, 4]   κόγχων τι γένος. Καὶ πάχει  δὲ   καὶ λεπτότητι τῶν ὀστράκων διαφέρουσιν,
[4, 9]   οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδενός. Ἀφίησι  δὲ   καὶ δελφὶς τριγμὸν καὶ
[4, 4]   χελώναις, πλὴν ἧττον μέλανα. Ἔχουσι  δὲ   καὶ οἱ θαλάττιοι κόχλοι ταῦτα
[4, 10]   ἁλίσκονται διὰ τὸ καθεύδειν. Πολλάκις  δὲ   καὶ οἱ θυννοσκόποι περιβάλλονται καθεύδοντας·
[4, 2]   σὺν ταῖς ἐσχάταις χηλαῖς· ὁμοίως  δὲ   καὶ οἱ καρκίνοι δέκα τοὺς
[4, 4]   τοῦτο δ´ ἐστὶ (γλωττοειδές. Ἔχουσι  δὲ   καὶ οἱ κήρυκες τοῦτο καὶ
[4, 7]   ταῖς πορφύραις. Καὶ οἱ μύωπες  δὲ   (καὶ οἱ οἶστροι ἰσχυρὸν τοῦτ´
[4, 2]   τὰ (ᾠὰ ἐκτίκτουσιν (ἐκτὸς  δὲ   καὶ οὗτοι) Ἔτι τὰ θήλεα
[4, 2]   τὸ στόμα τοὺς δασεῖς. Ἔχουσι  δὲ   καὶ παραφυάδας λεπτὰς (οἱ πρὸς
[4, 8]   προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν εὐθέως ὀσμώμενοι. (Ὁμοίως  δὲ   καὶ περὶ γεύσεως· (τήν τε
[4, 8]   δὲ τοὺς πόρους φανερούς. Ὁμοίως  δὲ   καὶ περὶ ὀσφρήσεως· τὰ μὲν
[4, 8]   θαλάττης ποιοῦνται τὰς διαγωγάς. Ὁμοίως  δὲ   καὶ περὶ ὀσφρήσεως. Τοῦ τε
[4, 4]   καὶ μικροὺς καὶ λεπτούς. Ἔχουσι  δὲ   καὶ προβοσκίδας, ὥσπερ καὶ αἱ
[4, 2]   δ´ ἀεὶ διατελεῖ κινῶν· κάμπτει  δὲ   καὶ προσάγεται τοὺς δύο πόδας
[4, 1]   πέντε πήχεων τὸ μέγεθος. Γίνονται  δὲ   καὶ σηπίαι ἔνιαι διπήχεις, καὶ
[4, 6]   πᾶν ἐστιν αὐτῆς. (α) Αἰσθάνεται  δὲ   καὶ συναρπάζει προσφερομένης τῆς χειρὸς
[4, 10]   ὅτι δὲ καθεύδουσι, φανερόν. Ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰ ἔνυδρα, οἷον οἵ
[4, 10]   ῥέγχοντος ἤδη ἠκρόανταί τινες. Καθεύδει  δὲ   καὶ τὰ μαλάκια τὸν αὐτὸν
[4, 10]   τρόπον ὅνπερ οἱ ἱχθύες· (ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰ μαλακόστρακα τούτοις. Καὶ
[4, 9]   τετράποδα, ἀφίησι μὲν φωνήν, ἀσθενῆ  δέ,   καὶ τὰ μὲν συριγμόν, ὥσπερ
[4, 6]   ὠχρὸν τὸ δ´ ἐρυθρόν. Ἔστι  δὲ   καὶ τὸ τῶν ἀκαληφῶν γένος
[4, 8]   τὸ τῶν ὀρνίθων γένος. Ὁμοίως  δὲ   καὶ τὸ τῶν χυμῶν αἰσθητήριον,
[4, 2]   καὶ εἰς (τὸ πλάγιον· ὁμοίως  δὲ   καὶ τοῖς καρκίνοις τοῖς πλείστοις,
[4, 1]   δ´ εἰς τὰ ἀριστερά· ἀφίησι  δὲ   καὶ τὸν θολὸν ταύτῃ. Νεῖ
[4, 4]   ἀπολυομένη καὶ λεπάς. Κοινὸν  δὲ   καὶ τούτων καὶ τῶν ἄλλων
[4, 1]   θολὸν καὶ τὸ περίττωμα· ἔχουσι  δὲ   καὶ τριχώδη ἄττα ἐν τῷ
[4, 10]   καὶ λαμβάνεσθαι τῇ χειρί. Δελφὶς  δὲ   καὶ φάλαινα, (καὶ ὅσα αὐλὸν
[4, 11]   ὅλως πλῆκτρα οὐκ ἔχουσιν· (ὁμοίως  δὲ   καὶ χαυλιόδοντας αἱ θήλειαι οὐκ
[4, 6]   μεταβάλλει τὸν τόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τὰ  δὲ   καλούμενα τήθυα τούτων πάντων ἔχει
[4, 4]   ἐκ τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω. (Τὸ  δὲ   καλούμενον καρκίνιον τρόπον μέν τινα
[4, 4]   ἐστι πᾶσιν ἐν ὑμένι. Τὸ  δὲ   καλούμενον ᾠὸν οὐκ ἔχει πόρον
[4, 4]   καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις. Τοῦτον  δὲ   καλοῦσι κύλλαρον. δὲ νηρείτης
[4, 2]   τούτου μόριον (οἱ καρκίνοι, οἱ  δὲ   κάραβοι παρὰ τὰ βραγχιοειδῆ· ἔχουσι
[4, 2]   πάντας σὺν ταῖς χηλαῖς. Τῶν  δὲ   καρίδων αἱ μὲν κυφαὶ πέντε
[4, 3]   καὶ στόμαχος καὶ ἔντερον. Οἱ  δὲ   καρκίνοι, περὶ μὲν τῶν (χηλῶν
[4, 2]   καὶ τὰ ᾠὰ ἐκτίκτουσιν, τοῖς  δὲ   καρκίνοις, τὸ ἐπίπτυγμα ἔχουσι,
[4, 2]   δὲ κυφὴ ὀξύ.  δὲ   καρκίνος μόνος τῶν τοιούτων ἀνορροπύγιον·
[4, 2]   γὰρ οὐ γίνονται μείζους) τῶν  δὲ   καρκίνων παντοδαπώτερον τὸ γένος καὶ
[4, 10]   ταῦτα, φαίνεται δὲ καθεύδοντα. Σημεῖον  δὲ   κατὰ μὲν τὰ ὄμματα οὐκ
[4, 3]   στόμα, ἀπωθῶν τοῖς ἐπικαλύμμασιν, ἀφίησι  δὲ   κατὰ τοὺς ἄνω πόρους τοῦ
[4, 9]   καὶ τραυλίζουσι τὰ πολλά. Διαφέρουσι  δὲ   κατὰ τοὺς τόπους καὶ αἱ
[4, 4]   δύο, καὶ τρίτον μικρόν. (Τὸ  δὲ   κάτω τοῦ θώρακος μαλακὸν ἅπαν
[4, 2]   μὴ ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες  δὲ   κενοὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν
[4, 7]   τῶν ἐντόμων καὶ κέντρα. (Τὸ  δὲ   κέντρον τὰ μὲν ἔχει ἐν
[4, 4]   θώρακος μεῖζον ἔχει ἐκείνου. Ἔχει  δὲ   κεράτια δύο λεπτὰ πυρρά, καὶ
[4, 4]   ἐλάττοσι πάμπαν μικρά ἐστιν.  δὲ   κεφαλὴ ἐξέρχεται πᾶσι τὸν αὐτὸν
[4, 3]   σώματος ἕν ἐστιν ἀδιόριστον, ἔτι  δὲ   κεφαλή, καὶ (εἴ τι ἄλλο
[4, 1]   δὲ στόμα ἔχει ὄπισθεν. Τὴν  δὲ   κεφαλήν, ἕως ἂν ζῇ, σκληρὰν
[4, 2]   δ´ εἷς ὑποκάτω. Τῆς  δὲ   κοιλίας ἐκ τοῦ πλαγίου ἔντερον
[4, 6]   παχύτερον τὸ δὲ λεπτότερον. (Ἔσω  δὲ   κοῖλον ἐφ´ ἑκάτερα, καὶ διείργει
[4, 2]   πρανέσιν ὅμοια τοῖς καράβοις.  δὲ   κραγγὼν ἀνάπαλιν· τοὺς πρώτους γὰρ
[4, 8]   καθάπερ εἴρηται, κωλύουσι ψοφεῖν, ὅταν  δὲ   κυκλώσωσι, κελεύουσιν ἤδη βοᾶν καὶ
[4, 3]   πλάγιον βλέπουσιν οἱ πλεῖστοι. Τὸ  δὲ   κύτος τοῦ σώματος ἕν ἐστιν
[4, 2]   πλὴν αὕτη μὲν πλατύ,  δὲ   κυφὴ ὀξύ. δὲ καρκίνος
[4, 8]   ἀλλὰ πρὸς τὰ γλυκέα,  δὲ   κώνωψ πρὸς οὐδὲν γλυκὺ ἀλλὰ
[4, 11]   ἂν ὥσπερ τροφή. (Ἣν  δὲ   λέγουσι διαφορὰν ἄρρενος ἐγχέλυος καὶ
[4, 9]   συριγμόν, ὥσπερ οἱ ὄφεις, τὰ  δὲ   λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ φωνήν, τὰ
[4, 6]   αὐτῶν τὸ μὲν παχύτερον τὸ  δὲ   λεπτότερον. (Ἔσω δὲ κοῖλον ἐφ´
[4, 1]   ὁμόχρουν ἅπαν καὶ λεῖον, χρῶμα  δὲ   λευκόν· (τὸ δὲ πλῆθος τοῦ
[4, 8]   ταῦτα τὰ ζῷα, φανερόν· τὰ  δὲ   λοιπὰ γένη τῶν ζῴων ἐστὶ
[4, 2]   λεπτοὺς τρεῖς ἐφ´ ἑκάτερα, τὸ  δὲ   λοιπὸν πλεῖον μόριον τοῦ σώματος
[4, 7]   κεφαλὴ οὐ ζῇ. (Ὅσα  δὲ   μακρὰ καὶ πολύποδά ἐστι, πολὺν
[4, 7]   μὲν πολλοῖς ἕν ἐστιν· ὅσα  δὲ   μακρὰ καὶ πολύποδα, σχεδὸν ἴσα
[4, 11]   τὰ δὲ πετραῖα πάντα. Ὅτι  δὲ   μακροβιώτεροι τῶν (ἰχθύων αἱ θήλεις
[4, 2]   μαλακίων εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Τῶν  δὲ   μαλακοστράκων ἓν μέν ἐστι γένος
[4, 5]   δ´ ὥσπερ διειλημμένος ἐστίν. Κινοῦνται  δὲ   μάλιστα καὶ πλειστάκις οἱ ἐδώδιμοι
[4, 6]   ἐλάττους καὶ ἐδώδιμοι μᾶλλον, αἱ  δὲ   μεγάλαι καὶ σκληραί, οἷαι γίνονται
[4, 5]   γένος μεγέθει μὲν μικρόν, ἀκάνθας  δὲ   μεγάλας ἔχει καὶ σκληράς, γίνεται
[4, 5]   ἔχουσι σάρκα ἐντὸς οὐδεμίαν· τὰ  δὲ   μέλανα πάντες. (Ἔστι δὲ γένη
[4, 5]   οὐδ´ ἰσχυρὰ ἀλλὰ μαλακωτέρα, τὰ  δὲ   μέλανα τὰ ἀπὸ τοῦ στόματος
[4, 2]   ἑκάτερα ἐν τῇ οὐρᾷ· τὸ  δὲ   μέσον αὐτῶν (ἀμφότεραι ἀκανθῶδες, πλὴν
[4, 10]   πολλάκις διὰ τὸ καθεύδειν· εἰ  δὲ   μή, οὐδὲν δοκεῖ τῶν τοιούτων
[4, 11]   λεπτοτριχώτερον, ὅσα τρίχας ἔχει· τὰ  δὲ   μὴ τρίχας ἔχοντα κατὰ τὸ
[4, 4]   μὴ κινουμένοις οὐ δῆλα. Τὴν  δὲ   μήκωνα πάντα (ἔχει, ἀλλ´ οὐκ
[4, 4]   (πλὴν ἐλάττω οἱ ἐλάττους. Τὰ  δὲ   μονόθυρα καὶ δίθυρα τῇ μὲν
[4, 4]   τὰ μέν ἐστι δίθυρα τὰ  δὲ   μονόθυρα· λέγω δὲ δίθυρα τὰ
[4, 4]   καὶ μέγα καὶ στρογγύλον, τὴν  δὲ   μορφὴν παραπλησίαν τοῖς κήρυξι, πλὴν
[4, 4]   διὰ ταῦτα ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν  δὲ   μορφὴν (ὡς μὲν ἁπλῶς εἰπεῖν
[4, 2]   χώραν ἔχουσιν. Καὶ τὴν καλουμένην  δὲ   μύτιν μήκωνα πλείω
[4, 4]   μήκωνα μέλαιναν ἀλλ´ ἐρυθράν· προσπέφυκε  δὲ   νεανικῶς κατὰ τὸ μέσον. Ἐν
[4, 8]   ἐθέλουσιν εἰσδύνειν οὐδὲ πλησιάζειν, ἐὰν  δὲ   νεαρῷ δελέατι καὶ κεκνισωμένῳ, (εὐθὺς
[4, 1]   κεφαλήν, ἐκτείνων τοὺς πόδας· οὕτω  δὲ   νέοντι συμβαίνει προορᾶν μὲν (εἰς
[4, 4]   ἡσυχάζει πρὸς τοῖς λίθοις, οἱ  δὲ   νηρεῖται προσέχονται καθάπερ αἱ λεπάδες·
[4, 4]   Τοῦτον δὲ καλοῦσι κύλλαρον.  δὲ   νηρείτης τὸ μὲν ὄστρακον ἔχει
[4, 1]   καλοῦσι τὸ μὲν σήπιον, τὸ  δὲ   ξίφος. Διαφέρει δέ· τὸ μὲν
[4, 9]   ἀφιᾶσι, διάλεκτον δ´ οὐδεμίαν. (Τὰ  δὲ   παιδία ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων
[4, 11]   τῶν ζῴων. Καὶ περὶ φωνῆς  δέ,   πάντα τὰ θήλεα λεπτοφωνότερα καὶ
[4, 4]   πάντ´ ἔχει ἐκ γενετῆς. Ἔστι  δὲ   πάντα τὰ στρομβώδη ῶν ὀστρακοδέρμων
[4, 6]   καὶ ἐχίνους καὶ κτένας. Περίττωμα  δὲ   παντελῶς οὐδὲν φαίνεται ἔχουσα, ἀλλ´
[4, 5]   μέρη διῃρημένη, πλήρης περιττώματος· συνέχουσι  δὲ   πάντες οἱ κόλποι αὐτῆς εἰς
[4, 2]   βραγχιοειδῆ πολλὰ οἱ κάραβοι. Κοινὸν  δὲ   πάντων τούτων ἐστίν· ὀδόντας τε
[4, 9]   γὰρ ψοφεῖ οἷον συριγμόν,  δὲ   παραπλήσιον τῷ κόκκυγι ψόφον, ὅθεν
[4, 4]   ἐστιν, οἷον οἱ μύες, τὰ  δὲ   παχυχειλῆ, οἷον (τὰ λιμνόστρεα. Ἔτι
[4, 1]   τῇ δὲ τευθίδι ἐλλείπει. Ἔστι  δὲ   πελάγιον, ὥσπερ καὶ τευθίς.
[4, 8]   δ´ ὀσμῆς καὶ χυμῶν. Τὴν  δὲ   πέμπτην αἴσθησιν τὴν ἁφὴν καλουμένην
[4, 2]   τοὺς πρὸς τῇ κεφαλῇ, ἄλλους  δὲ   πέντε ἐφ´ ἑκάτερα κατὰ τὴν
[4, 2]   κάραβος καὶ κέρκον, πτερύγια  δὲ   πέντε· καὶ καρὶς
[4, 2]   οἱ δὲ τέτταρες οὔ. Τὰ  δὲ   περὶ τὸν τράχηλον καλούμενον διῄρηται
[4, 5]   στόμα πρὸς τῇ νομῇ, τὸ  δὲ   περίττωμα ἄνω πρὸς τοῖς πρανέσι
[4, 4]   εἷς ἄχρι τῆς κοιλίας· τῆς  δὲ   περιττώσεως οὐ δῆλος πόρος.
[4, 11]   τῶν ἀγελαίων τὰ (πλεῖστα, τὰ  δὲ   πετραῖα πάντα. Ὅτι δὲ μακροβιώτεροι
[4, 7]   τὰ ὄπισθεν σκέλη μείζω, τὰ  δὲ   πηδάλια καμπτόμενα εἰς τοὔπισθεν ὥσπερ
[4, 7]   ψυχαὶ καὶ οἱ κάραβοι. Ὅσα  δὲ   πηδητικὰ αὐτῶν ἐστι, τούτων τὰ
[4, 1]   καὶ τὸν θολὸν ταύτῃ. Νεῖ  δὲ   πλάγιος, ἐπὶ τὴν καλουμένην κεφαλήν,
[4, 10]   πέτραν (ἢ θῖνα ἑαυτούς, οἱ  δὲ   πλατεῖς ἐν τῇ ἄμμῳ· γινώσκονται
[4, 10]   ὥστε βαλλόντων μὴ κινεῖσθαι. Τὰ  δὲ   πλεῖστα καθεύδουσι τῆς γῆς
[4, 1]   καὶ ἐπὶ ταύτῃ θολόν. Τοῦτον  δὲ   πλεῖστον αὐτῶν καὶ μέγιστον
[4, 2]   ἄλλο τὸ τῶν καρκίνων. (Γένη  δὲ   πλείω τῶν καρίδων ἐστὶ καὶ
[4, 1]   λεῖον, χρῶμα δὲ λευκόν· (τὸ  δὲ   πλῆθος τοῦ ᾠοῦ τοσοῦτον ὥστε
[4, 11]   καὶ αἱ κνῆμαι λεπτότεραι· τοὺς  δὲ   πόδας γλαφυρωτέρους, ὅσα τὰ μόρια
[4, 1]   τὸ μὲν κύτος μέγα, οἱ  δὲ   πόδες βραχεῖς, ὥστε μὴ πορεύεσθαι
[4, 4]   οὐ δῆλος πόρος. Οἱ  δὲ   πόδες καὶ θώραξ σκληρὰ
[4, 1]   τὸ μὲν κύτος μικρόν, οἱ  δὲ   πόδες μακροί εἰσι, τῶν δὲ
[4, 8]   τάχιστα ὀσφραίνεσθαί φασιν αὐτούς· (δῆλον  δὲ   ποιοῦσι φεύγοντες καὶ ἐκτοπίζοντες μακράν,
[4, 8]   σάλπη τῇ κόπρῳ. Ἔτι  δὲ   πολλοὶ τῶν ἰχθύων διατρίβουσιν ἐν
[4, 1]   ἐπιπολάζον καὶ μέγιστον αὐτῶν (εἰσὶ  δὲ   πολὺ (μείζους οἱ πρόσγειοι τῶν
[4, 1]   ὥσπερ καὶ τὰ κύτη. Οἱ  δὲ   πολύποδες οὐκ ἔχουσιν εἴσω στερεὸν
[4, 8]   τούτοις· προσέρχονται γὰρ μᾶλλον. (Τοὺς  δὲ   πολύπους φασὶν ὀπτήσαντες εἰς τοὺς
[4, 2]   πρὸς τῷ κυρτῷ ἐστιν,  δὲ   πόρος πρὸς τῷ κοίλῳ, ὁμοίως
[4, 9]   μαχόμενα φθέγγεται, οἷον ὄρτυξ, τὰ  δὲ   πρὸ τοῦ μάχεσθαι προκαλούμενα οἷον
[4, 10]   καὶ κύνες καὶ βόες, ἔτι  δὲ   πρόβατα καὶ αἶγες καὶ πᾶν
[4, 11]   αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων. (Τὰ  δὲ   πρὸς ἀλκὴν ἐν τῇ φύσει
[4, 4]   ἐντὸς δ´ οὐδὲν σκληρόν. Αὐτὰ  δὲ   πρὸς αὑτὰ (διαφορὰς ἔχει πολλὰς
[4, 1]   μὴ πορεύεσθαι ἐπ´ αὐτοῖς. Αὐτῶν  δὲ   πρὸς αὑτά, τὸ μὲν μακρότερόν
[4, 1]   τὸ κάτω τοῦ κύτους· ἔστι  δὲ   πρὸς τείνει, ὅμοιον μαστῷ·
[4, 8]   τὸν καλούμενον ἠθμόν. Καὶ ὅλως  δὲ   πρὸς τὰ κνισώδη φέρονται πάντες
[4, 9]   τοῖς ἄλλοις ἀπολέλυται, (τὸ  δὲ   πρὸς τὸν φάρυγγα ἀπολέλυται καὶ
[4, 3]   μείζω χηλὴν καὶ ἰσχυροτέραν. Εἴρηται  δὲ   πρότερον καὶ περὶ ὀφθαλμῶν, ὅτι
[4, 1]   τινες, οὐκ (ὀρθῶς καλοῦντες· ἔτι  δὲ   πτερύγια κύκλῳ περὶ τὸ κύτος.
[4, 7]   τοῖς βιβλίοις γινόμενον σκορπιῶδες. Τὰ  δὲ   πτηνὰ αὐτῶν πρὸς τοῖς ἄλλοις
[4, 1]   αὕτη ἐπὶ τῇ ῥάχει· καλεῖται  δὲ   ῥάχις τὸ λεῖον, οὗ πρόσω
[4, 2]   χώρᾳ τῇ τοῦ δέρματος, τὸ  δὲ   σαρκῶδες ἐντός, τὰ δ´ ἐν
[4, 4]   μονόθυρα δὲ τὰ ἑνί· τὸ  δὲ   σαρκῶδες ἐπιπολῆς, οἷον λεπάς.
[4, 4]   εἶναι ἐντὸς τὸ ὄστρακον.  δὲ   σαρκῶδες τοῖς μὲν μονοθύροις καὶ
[4, 10]   τοιούτων ληφθῆναι ἂν τριώδοντι. (Τὰ  δὲ   σελάχη οὕτω καθεύδει ἐνίοτε ὥστε
[4, 1]   τῆς τοῦ πολύποδος κεφαλῆς.  δὲ   σηπία δύο τε τὰ κύτη
[4, 1]   μακρότερόν ἐστιν (τευθίς,  δὲ   σηπία πλατύτερον. Τῶν δὲ τευθίδων
[4, 9]   λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ φωνήν, τὰ  δὲ   σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ αἱ χελῶναι.
[4, 1]   τὸ μαλακὸν καὶ σαρκῶδες· τὸ  δὲ   σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν οὐ θραυστὸν
[4, 4]   τὰ δ´ ἐλάττω τοὐναντίον) ἔτι  δὲ   σκληρότητι καὶ μαλακότητι καὶ τοῖς
[4, 1]   γάρ εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί) τὸ  δὲ   στόμα ἔχει ὄπισθεν. Τὴν δὲ
[4, 4]   πάλιν εἰς τὸ ἐντός. Ἔχει  δὲ   στόμα καὶ ὀδόντας ἔνια, οἷον
[4, 4]   δελεάτων τὰ ὄστρακα διατρυπῶσιν. (Τοῦ  δὲ   στόματος ἔχεται εὐθὺς κοιλία.
[4, 4]   τῇ ἑλίκῃ τοῦ ὀστράκου. Τοῦ  δὲ   στομάχου τὸ ἐχόμενόν ἐστιν ἔντερον·
[4, 4]   ὀστράκοις, ὥστε βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς  δὲ   στρομβώδεσιν ἀπολέλυται μᾶλλον. Ἴδιον δὲ
[4, 4]   προσφυῆς, οἷον πίννα. (Τὰ  δὲ   στρομβώδη πάντα κινεῖται καὶ ἕρπει·
[4, 4]   δὲ δίθυρα μέν ἐστιν, ὁμοίως  δὲ   συγκέκλεισται ἐπ´ ἀμφότερα, οἷον οἱ
[4, 1]   κοιλία οἷον ἤνυστρον· τὸ  δὲ   σχῆμα ὅμοιον τῇ ἐν τοῖς
[4, 1]   τευθίδων λεπτὸν καὶ χονδρωδέστερον. Τῷ  δὲ   σχήματι διαφέρουσιν ἀλλήλων ὥσπερ καὶ
[4, 4]   πρὸς ἄλληλα μὲν μικράν, πρὸς  δὲ   τὰ ἀκίνητα πλείω. Τοῦτο δ´
[4, 9]   καὶ τὰ νεόττια ἔχῃ· ἐνίων  δὲ   τὰ ἄρρενα μᾶλλον, οἷον ἀλεκτρυόνες
[4, 1]   ἐν ταῖς ἀνατομαῖς διαγραφῆς. Πάντα  δὲ   τὰ ἄρρενα ταῦτα τῶν θηλειῶν
[4, 2]   κάραβοι παρὰ τὰ βραγχιοειδῆ· ἔχουσι  δὲ   τὰ βραγχιοειδῆ πολλὰ οἱ κάραβοι.
[4, 4]   τὰ δυσὶν ὀστράκοις περιεχόμενα, μονόθυρα  δὲ   τὰ ἑνί· τὸ δὲ σαρκῶδες
[4, 11]   κατὰ τὸ ἀνάλογον. Καὶ ὑγροσαρκότερα  (δὲ   τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων καὶ
[4, 5]   τὸ πλῆθος) καὶ περιττά. Ἄνω  δὲ   τὰ μέλανα ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
[4, 11]   τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων. Ἔστι  δὲ   τὰ μὲν ἄνω καὶ πρόσθια
[4, 7]   μορίοις καὶ πτερὰ ἔχει. (Ἔστι  δὲ   τὰ μὲν δίπτερα αὐτῶν, ὥσπερ
[4, 7]   ἐστὶν ὀπισθόκεντρον δίπτερον μόνον. Ἔτι  δὲ   τὰ μὲν ἔχει τῶν πτηνῶν
[4, 8]   καὶ ἔτι τὰ ἔντομα. (Τούτων  δὲ   τὰ μὲν μαλάκια καὶ τὰ
[4, 3]   ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον. Ἔχει  δὲ   τὰ μεταξὺ τῶν ἐπικαλυμμάτων, οἷά
[4, 1]   καὶ τὸ τῶν καρκίνων. Ἔτι  δὲ   τὰ ὀστρακόδερμα· τοιαῦτα δ´ ἐστὶν
[4, 8]   πάντες θᾶττον. Καὶ τῶν σηπιῶν  δὲ   τὰ σαρκία σταθεύσαντες ἕνεκα τῆς
[4, 1]   χερσὶ χρῆται ταῖς πλεκτάαις. Προσάγεται  δὲ   ταῖς δυσὶ ταῖς ὑπὲρ τοῦ
[4, 1]   τείνει, ὅμοιον μαστῷ· ἐν  δὲ   ταῖς θηλείαις δύο τε ταῦτ´
[4, 4]   πᾶν (τὸ τοιοῦτον γένος. Προσφύονται  δὲ   ταῖς πέτραις, ὅταν ἀποκλίνωσι τὸ
[4, 9]   ὅθεν καὶ τοὔνομα ἔχει. (Πάντα  δὲ   ταῦτα τὴν δοκοῦσαν φωνὴν ἀφιᾶσι,
[4, 4]   ταύτῃ καὶ τὰ ᾠοειδῆ. Πάντα  δὲ   ταῦτα τίνα τρόπον τῇ θέσει
[4, 2]   ἄχρι τῶν μεγάλων ὀκτώ, μετὰ  δὲ   ταῦτα τοὺς μεγάλους πολλῷ μείζους
[4, 9]   λέγεται, οἷον οἱ τέττιγες. Πάντα  δὲ   ταῦτα ψοφεῖ τῷ ὑμένι τῷ
[4, 1]   ἐν τοῖς κήρυξιν ἑλίκῃ. Ἀπὸ  δὲ   ταύτης ἄνω πάλιν φέρει πρὸς
[4, 7]   αὐτῶν, ὥσπερ αἱ μυῖαι, τὰ  δὲ   τετράπτερα, ὥσπερ αἱ μέλιτται· οὐθὲν
[4, 2]   ἐξ ἄκρου δίκροοί εἰσιν, οἱ  δὲ   τέτταρες οὔ. Τὰ δὲ περὶ
[4, 7]   καὶ ἔχειν ὑμένα φανερόν, τὰ  δὲ   τεττιγόνια μὴ ἔχειν. Ἔστι δ´
[4, 7]   εἱλιγμένον, ὥσπερ αἱ ἀκρίδες. (Ὁ  δὲ   τέττιξ μόνον τῶν τοιούτων καὶ
[4, 1]   ἅπαν ἐστὶ τὸ κύτος· τῇ  δὲ   τευθίδι ἐλλείπει. Ἔστι δὲ πελάγιον,
[4, 1]   δὲ σηπία πλατύτερον. Τῶν  δὲ   τευθίδων οἱ τεῦθοι καλούμενοι ἐπὶ
[4, 8]   ἀλλὰ πρὸς τὰ ὀξέα. Τὸ  δὲ   τῇ ἁφῇ αἰσθάνεσθαι, (ὥσπερ καὶ
[4, 7]   τῇ δρόσῳ τρέφεται μόνον· ἐν  δὲ   τῇ κοιλίᾳ οὐκ ἴσχει περίττωμα.
[4, 6]   τὸ μὲν στόμα εἴη, τὸ  δὲ   τῇ περιττώσει ἔξοδος· καὶ ἔστιν
[4, 10]   πλατεῖς ἐν τῇ ἄμμῳ· γινώσκονται  δὲ   τῇ σχηματίσει τῆς ἄμμου, καὶ
[4, 9]   ἀφίησι φωνήν. Καὶ τὴν ὀλολυγόνα  δὲ   τὴν γινομένην ἐν τῷ ὕδατι
[4, 5]   ἐχίνου τὸ στόμα ἐστί, κατὰ  δὲ   τὴν ἐπιφάνειαν οὐ συνεχὲς ἀλλ´
[4, 6]   τὰ μὲν ὥσπερ ἐχῖνος, τὰ  δὲ   τὴν καλουμένην μήκωνα. Ἀνοιχθέντα δ´
[4, 5]   τετρύπηται τὸ ὄστρακον. Ὑπὸ  δὲ   τὴν κοιλίαν ἐν ἄλλῳ ὑμένι
[4, 5]   μικρὰ καὶ οὐκ ἐδώδιμα. Συμβαίνει  δὲ   τὴν μὲν λεγομένην κεφαλὴν καὶ
[4, 9]   καὶ ὑσὶ καὶ προβάτοις. Ποιεῖ  δὲ   τὴν ὀλολυγόνα, ὅταν ἰσοχειλῆ τὴν
[4, 8]   φθέγγωνται, φασὶν ὑποφεύγειν αὐτούς. Ἥκιστα  δὲ   τὴν ὄσφρησιν τῶν ὀστρακοδέρμων φαίνεται
[4, 2]   ἄλλοι ἐλάττους καὶ ἀνωνυμώτεροι. Περὶ  δὲ   τὴν Φοινίκην γίνονται ἐν τῷ
[4, 4]   πλὴν στιφρὰ ταῦτα μᾶλλον. Ἀπὸ  δὲ   τῆς κοιλίας (στόμαχος ἁπλοῦς μακρὸς
[4, 10]   τὰ λευκὰ ὑποφαίνοντας ἁλίσκεσθαι. Καθεύδουσι  δὲ   τῆς νυκτὸς μᾶλλον τῆς
[4, 9]   ἀρτηρίαν καὶ φάρυγγα ἔχουσι) ψόφους  δέ   τινας ἀφιᾶσι καὶ τριγμοὺς οὓς
[4, 11]   λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ γένους. Εἰσὶ  δέ   τινες ἰχθύες οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι,
[4, 4]   δὲ τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ  δέ   τινες κόχλοι οἳ ἔχουσιν ἐν
[4, 8]   τῶν τοιούτων ἐστὶ φανερόν· (εἰσὶ  δέ   τινες οἵ φασι καὶ μάλιστα
[4, 8]   ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´ ὑπομένειν τεμνόμενοι· ἐὰν  δέ   τις κόνυζαν προσενέγκῃ, ἀφιᾶσιν εὐθέως
[4, 8]   καὶ καταλαμβάνουσιν ἐπιπολάζοντας ἔτι, ἐὰν  δέ   τις τύχῃ ψοφήσας πρότερον, φανεροί
[4, 10]   οὐδὲν πώποτε ἐνύπνιον εἶδον. Συνέβη  δέ   τισι τῶν τοιούτων προϊούσης τῆς
[4, 2]   τρεῖς καὶ οὐ συνεχεῖς. Κινοῦσι  δὲ   τὸ ἄνω μέρος ἀμφότεροι, καὶ
[4, 1]   μείζους ἔτι τὸ μέγεθος. Ἔστι  δὲ   τὸ γένος ὀλίγον τῶν τεύθων.
[4, 1]   ταύτης τείνει στόμαχος·  δὲ   τὸ ἔντερον ἀνατείνει, κάτωθεν
[4, 3]   ἐστιν ἁπλοῦν καὶ λεπτόν· τελευτᾷ  δὲ   τὸ ἔντερον ὑπὸ τὸ ἐπικάλυμμα
[4, 8]   πάντα τῶν φανερῶν ὀφθαλμῶν. Εἰς  δὲ   τὸ ἔξωθεν οὐδὲν σημαίνει τούτων
[4, 1]   τὸ ὀξὺ τῶν τεύθων, ἔτι  δὲ   τὸ κύκλῳ πτερύγιον περὶ ἅπαν
[4, 1]   τούτων ἐχομένη κεφαλή, τρίτον  δὲ   τὸ κύτος, περιέχει τἀντός,
[4, 1]   ὅσων ἐκτὸς τὸ στερεόν, ἐντὸς  δὲ   τὸ μαλακὸν καὶ σαρκῶδες· τὸ
[4, 1]   σήπιον, τὸ δὲ ξίφος. Διαφέρει  δέ·   τὸ μὲν γὰρ σήπιον (ἰσχυρὸν
[4, 1]   ποδῶν τῶν καλουμένων πλεκτανῶν. Ταύτης  δὲ   τὸ μέν ἐστι στόμα, ἐν
[4, 1]   δὲ πόδες μακροί εἰσι, τῶν  δὲ   τὸ μὲν κύτος μέγα, οἱ
[4, 2]   μεῖζον κάραβος. Ὅλως  δὲ   τὸ μὲν πρόσωπον ὀξύτερον, τὸν
[4, 1]   ἐντὸς μὲν τὸ σαρκῶδες, (ἐκτὸς  δὲ   τὸ στερεόν, θραυστὸν ὂν καὶ
[4, 6]   ὥστε τὴν σάρκα ἐπανοιδεῖν. Ἔχει  δὲ   τὸ στόμα ἐν μέσῳ, καὶ
[4, 1]   τὰ μαλάκια περὶ ταύτην. Μετὰ  δὲ   τὸ στόμα ἔχουσιν οἰσοφάγον μακρὸν
[4, 3]   Ἡρακλεωτικοὶ καὶ αἱ μαῖαι. Ὑποκάτω  δὲ   τὸ στόμα τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ
[4, 1]   γένος ὀλίγον τῶν τεύθων. Διαφέρει  δὲ   (τὸ σχῆμα τῶν τευθίδων
[4, 1]   τὸ τῶν ὀστρέων ἐστίν. Τέταρτον  δὲ   τὸ τῶν ἐντόμων, πολλὰ
[4, 4]   πάντα τὰ καλούμενα ὄστρεα, ἔτι  δὲ   τὸ τῶν ἐχίνων γένος, τὸ
[4, 2]   τινὰς διαφορὰς οὐ πολλάς. Ἓν  δὲ   τὸ τῶν καρίδων, καὶ ἄλλο
[4, 1]   κατακτόν, ἀλλ´ οὐ θλαστόν· τοιοῦτον  δὲ   τὸ τῶν κοχλιῶν γένος καὶ
[4, 1]   τὸ (τῶν σηπιῶν γένος. Ἓν  δὲ   τὸ τῶν μαλακοστράκων· ταῦτα δ´
[4, 1]   ἔξωθεν καὶ μέγα ἴσχει· ἔσω  δὲ   τὸ ὑγρόν, ὁμόχρουν ἅπαν καὶ
[4, 11]   ἰχθύες οἳ καλοῦνται ἐπιτραγίαι, γίνονται  δὲ   τοιοῦτοι τῶν ποταμίων κυπρῖνος καὶ
[4, 9]   (ἐν τῷ ἀέρι, οὐχ ὁμοίως  δὲ   τοῖς εἰρημένοις· ἔστι γὰρ τούτῳ
[4, 4]   μὲν τοῖς μείζοσι (μεγάλα, ἐν  δὲ   τοῖς ἐλάττοσι πάμπαν μικρά ἐστιν.
[4, 11]   οὕτω καὶ ἐν τούτοις. Ἐν  δὲ   τοῖς ἐντόμοις καὶ τοῖς ἰχθύσιν
[4, 9]   (ἀκανθώδεις γὰρ οἱ τόποι) τὰ  δὲ   τοῖς ἐντὸς τοῖς περὶ τὴν
[4, 8]   χυμῶν αἰσθητήριον, τὴν γλῶτταν. (Ἐν  δὲ   τοῖς ἐνύδροις, καλουμένοις δ´ ἰχθύσι,
[4, 11]   ὅλως ἐν τοῖς ὀστρακοδέρμοις. (Ἐν  δὲ   τοῖς μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις
[4, 7]   αὐτὸ τὴν τροφὴν ἀνασπᾷ. Τοῦτο  δὲ   τοῖς μὲν μαλακόν ἐστι, τοῖς
[4, 7]   καὶ τὸ νῶτόν ἐστιν. Τοῦτο  δὲ   τοῖς μὲν πολλοῖς ἕν ἐστιν·
[4, 4]   τοῖς μεγάλοις δῆλά ἐστιν, ἐν  δὲ   τοῖς μικροῖς οὐδὲν
[4, 4]   τοῖς στρόμβοις οὐκ ἐγγίνεται, ἐν  δὲ   τοῖς νηρείταις ἐγγίνεται. Εἰσὶ δέ
[4, 11]   θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν, ἐν  (δὲ   τοῖς ὀστρακοδέρμοις οὐκ ἔστιν, ἀλλ´
[4, 11]   θήλειαι μακροβιώτεραι καὶ μείζους· (ἐν  δὲ   τοῖς ᾠοτόκοις καὶ τοῖς σκωληκοτόκοις,
[4, 10]   λαβεῖν πατάξαντα λαθεῖν· (ὑπὸ  δὲ   τὸν καιρὸν τοῦτον ἠρεμοῦσι σφόδρα,
[4, 5]   πρὸς τὰς στραγγουρίας τινές. (Περὶ  δὲ   Τορώνην εἰσὶν ἐχῖνοι λευκοὶ θαλάττιοι
[4, 8]   τῷ φανερῷ οὐκ ἔχει, ἀφαιρεθέντος  (δὲ   τοῦ δέρματος ὄντος παχέος ἀπὸ
[4, 4]   ἔχον ἐν ἑαυτῷ στενήν. Ἀπὸ  δὲ   τοῦ ἐντέρου κάτω παρατείνει μέλανα
[4, 9]   ἄνθρωπος ἐκπνέῃ καὶ αἰάζῃ, μετὰ  δὲ   τοῦ μυκτῆρος ὅμοιον σάλπιγγι τετραχυσμένῃ.
[4, 2]   οὐχ ὁμοίαν τῇ σαρκί. Ἀπὸ  δὲ   τοῦ περὶ τὰ στήθη κηρυκώδους
[4, 4]   πλατεῖαν ἔχοντες, οἷον ἐπίθεμα.  δὲ   τοῦ περιττώματος ἔξοδος τοῖς μὲν
[4, 2]   τῶν ὀδόντων σαρκίον γλωττοειδές. Ἀπὸ  δὲ   τοῦ στόματος ἔχει οἰσοφάγον βραχὺν
[4, 4]   καὶ διοιγόμενον ὠχρὸν ἔνδοθεν. Ἀπὸ  δὲ   τοῦ στόματος πόρος εἷς ἄχρι
[4, 7]   ὥσπερ καὶ τἆλλα ζῷα.  δὲ   τοῦ σώματος σὰρξ οὔτ´ ὀστρακώδης
[4, 6]   τοῖς ἄλλοις, τὸ περιττωματικόν. Χρῶμα  δὲ   τοῦ τηθύου ἐστὶ (τὸ μὲν
[4, 2]   χρῶμα, μέλανι δὲ διαπεπασμένον. Ἔχει  δὲ   τοὺς μὲν ὑποκάτω πόδας τοὺς
[4, 1]   ὥσπερ καὶ τευθίς. (Μετὰ  δὲ   τοὺς πόδας κεφαλή ἐστιν
[4, 8]   μὲν γὰρ ἔχει μυκτῆρας, τὰ  δὲ   τοὺς πόρους τῆς ὀσφρήσεως, οἷον
[4, 8]   μὲν γὰρ ὦτα ἔχει, ἔνια  δὲ   τοὺς πόρους φανερούς. Ὁμοίως δὲ
[4, 1]   τούτῳ χρῆται ἀντὶ γλώττης. Μετὰ  δὲ   τοῦτο ἔξωθεν μὲν ἔστιν ἰδεῖν
[4, 6]   σὰρξ πᾶσα ὁμοία. (Προσπέφυκε  δὲ   τοῦτο κατὰ δύο τόπους τῷ
[4, 7]   Δέρμα δ´ ἔχουσι μέν, πάμπαν  δὲ   τοῦτο λεπτόν. Τὰ μὲν οὖν
[4, 5]   ἀφίησι τὸ περίττωμα, ἄνω. (Ταὐτὸ  δὲ   τοῦτο συμβέβηκε τοῖς τε στρομβώδεσι
[4, 7]   λεκτέον τὸν αὐτὸν τρόπον. Ἔστι  δὲ   τοῦτο τὸ γένος πολλὰ εἴδη
[4, 2]   ἐκ ταύτης ἔντερον εὐθύ. Τελευτᾷ  δὲ   τοῦτο τοῖς μὲν καραβοειδέσι καὶ
[4, 5]   καλούμεναι, μεγέθει πάντων μέγισται. Πρὸς  δὲ   τούτοις ἄλλο γένος μεγέθει μὲν
[4, 8]   τὰ ζῳοτόκα καὶ πεζά, πρὸς  δὲ   τούτοις καὶ ὅσα ἔναιμα καὶ
[4, 4]   δὲ στρομβώδεσιν ἀπολέλυται μᾶλλον. Ἴδιον  δὲ   τούτοις κατὰ τὸ ὄστρακον ὑπάρχει
[4, 1]   τι τῷ στόματι λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει  δὲ   τοῦτον ὁτὲ μὲν εἰς τὰ
[4, 4]   τὰ δ´ ἧττον. Ἐκ μέσου  δὲ   τούτου κεφαλὴ καὶ κεράτια
[4, 7]   καὶ κοιλία ζῇ, ἄνευ  δὲ   τούτου κεφαλὴ οὐ ζῇ.
[4, 1]   οἰσοφάγον μακρὸν καὶ στενόν, ἐχόμενον  (δὲ   τούτου πρόλοβον μέγαν καὶ περιφερῆ
[4, 6]   νευρώδη περὶ τὸ ὀστρακῶδες· ἐν  δὲ   τούτῳ αὐτό ἐστι τὸ σαρκῶδες
[4, 1]   μὲν οἱ ὀνομαζόμενοι πόδες, δεύτερον  δὲ   τούτων ἐχομένη κεφαλή, τρίτον
[4, 1]   ἔνεισι δύο ὀδόντες· ὑπὲρ  δὲ   τούτων ὀφθαλμοὶ μεγάλοι δύο, ὧν
[4, 5]   πέντε κοίλους ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ  δὲ   τούτων σῶμα σαρκῶδες ἀντὶ γλώττης.
[4, 2]   δύο καθάπερ κάραβος, ἐπάνω  δὲ   τούτων τὰ κέρατα μακρά, βραχύτερα
[4, 4]   τῶν καρκίνων ἀλλ´ ὀρθούς, ὑποκάτω  δὲ   τούτων (τὸ στόμα καὶ περὶ
[4, 1]   τούτοις, χαλάζαις ὅμοια λευκαῖς. Ἕκαστα  δὲ   τούτων ὡς κεῖται τῶν μορίων,
[4, 4]   καλούμεναι ὑπό τινων γάλακες, τὰ  δὲ   τραχυόστρακα, οἷον τὰ λιμνόστρεα καὶ
[4, 2]   μέρους τέτταρας καὶ συνεχεῖς, ἄνωθεν  δὲ   τρεῖς καὶ οὐ συνεχεῖς. Κινοῦσι
[4, 9]   περδίκων οἱ μὲν κακκαβίζουσιν οἱ  δὲ   τρίζουσιν. Καὶ τῶν μικρῶν ὀρνιθίων
[4, 4]   τούτῳ τὸ στόμα. Τὸν αὐτὸν  δὲ   τρόπον ἔχει ταῖς αἱμορροΐσι καὶ
[4, 9]   οὔτε φωνεῖ οὔτε διαλέγεται, ψοφεῖ  δὲ   τῷ ἔσω πνεύματι, οὐ τῷ
[4, 3]   κάραβος, πρὸς τοῖς ὀδοῦσιν. Ἐν  δὲ   τῷ κύτει ἔσω χυμός ἐστιν
[4, 1]   χόνδρος ἔχων ἐγκέφαλον μικρόν. Ἐν  δὲ   τῷ στόματί ἐστι μικρὸν σαρκῶδες·
[4, 8]   τὸν τρόπον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Περὶ  δὲ   τῶν αἰσθήσεων νῦν λεκτέον· οὐ
[4, 6]   τοῦτο τοῖς φυτοῖς ἐστιν. (Γένη  δὲ   τῶν ἀκαληφῶν ἐστι δύο, αἱ
[4, 5]   ἀκάνθας καὶ τὰ ᾠά, μείζους  δὲ   τῶν ἄλλων εἰς μῆκος·
[4, 1]   ὅσα ἐντός, εἴρηται πρότερον· (περὶ  δὲ   τῶν ἀναίμων νῦν λεκτέον. Ἔστι
[4, 2]   θήλειαι, δασέα τέτταρα. Καθ´ ἕκαστον  δὲ   τῶν εἰρημένων πρὸς τὰ ἔξω
[4, 7]   ἐντός, εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' (Περὶ  δὲ   τῶν ἐντόμων λεκτέον τὸν αὐτὸν
[4, 10]   ἡσυχάζοντα φαίνονται οὐδὲν ἧττον. Ἐνυπνιάζει  δὲ   τῶν ζῴων μάλιστα ἄνθρωπος. Καὶ
[4, 10]   μαλακόστρακα τούτοις. Καὶ τὰ ἔντομα  δὲ   τῶν ζῴων ὅτι τυγχάνει ὕπνου,
[4, 5]   καὶ οὐκ ἐδώδιμα. Ἐν πολλοῖς  δὲ   τῶν ζῴων τὸ τοιοῦτόν ἐστιν
[4, 8]   θάλατταν ἐντυγχάνειν τοιούτοις πολλοῖς. Μάλιστα  δὲ   τῶν ἰχθύων εἰσὶν ὀξυήκοοι κεστρεύς,
[4, 2]   καὶ τῶν καράβων πρόμηκες, τὸ  δὲ   τῶν καρκίνων στρογγύλον. (Διαφέρει δ´
[4, 6]   μικρόν τι συνεχές· ἐν θατέρῳ  δὲ   τῶν κοίλων ὑγρότης ἐγγίνεται.
[4, 2]   λαβεῖν καὶ πιέσαι πεφυκότες. (Ἐπάνω  δὲ   τῶν μεγάλων ἄλλοι δύο δασεῖς,
[4, 3]   ταῦτά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' (Συμβέβηκε  δὲ   τῶν μὲν ἐναίμων τὰ ἐντὸς
[4, 3]   οὕτως ἀποπυτίζει τὴν θάλατταν. Ἐχόμενος  δὲ   τῶν ὀδόντων στόμαχος βραχὺς
[4, 2]   χυμὸς ὅμοιος τῇ μύτιδι, μεταξὺ  δὲ   τῶν ὀδόντων σαρκίον γλωττοειδές. Ἀπὸ
[4, 9]   τὰ πολλὰ γίνεται νύκτωρ. (Τὸ  δὲ   τῶν ὀρνίθων γένος ἀφίησι φωνήν·
[4, 1]   περὶ τὸ κύτος, νέουσιν. Ἐπὶ  δὲ   τῶν ποδῶν αἱ κοτυληδόνες ἅπασιν
[4, 1]   ἐν αὑτῷ ψαθυρότητα σομφήν, τὸ  δὲ   τῶν τευθίδων λεπτὸν καὶ χονδρωδέστερον.
[4, 10]   οἱ κύνες τῷ ὑλαγμῷ. Περὶ  δὲ   τῶν ᾠοτοκούντων τοῦτο μὲν ἄδηλον,
[4, 8]   (εὐθὺς φερόμενοι πόρρωθεν εἰσδύνουσιν. Μάλιστα  δὲ   φανερόν ἐστι περὶ τῶν εἰρημένων
[4, 8]   ἀλλὰ τὰ μὲν τυφλά, τὰ  δὲ   φέρει μέχρι τῶν βραγχίων. Ὅτι
[4, 8]   πλεῖστα φεύγει τῶν τοιούτων· μάλιστα  δὲ   φεύγουσι θυμιωμένου τοῦ στύρακος. (Ἔτι
[4, 8]   ὡς ὀσφραινομένων καὶ ἀκουόντων· ἐὰν  δὲ   φθέγγωνται, φασὶν ὑποφεύγειν αὐτούς. Ἥκιστα
[4, 4]   ἐκ τῶν ὕστερον μᾶλλον.  δὲ   φύσις τῶν στρομβοειδῶν ἁπάντων ὁμοίως
[4, 9]   ἔχει, καὶ φωνὴν ἔχει, ὅσα  δὲ   φωνήν, οὐ πάντα διάλεκτον. Ὅσοι
[4, 9]   ζῴοις πᾶσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Περὶ  δὲ   φωνῆς τῶν ζῴων ὧδ´ ἔχει.
[4, 9]   ἐν τῷ Ἀχελῴῳ, ἔτι  δὲ   χαλκὶς καὶ κόκκυξ· μὲν
[4, 2]   ὥσπερ καὶ τῶν ἐντόμων, αἱ  δὲ   χηλαί, ὅσα ἔχει χηλάς, εἰς
[4, 7]   τῶν ἐντόμων μακρόκεντρόν ἐστιν. Ἔτι  δὲ   χηλὰς ἔχει τοῦτό τε καὶ
[4, 10]   συνεχομένων αὐτῶν. Ἀλλ´ ἐκ τῶν  τοιῶνδε   μᾶλλον ἔστι τεκμήρασθαι ὅτι καθεύδουσιν·
[4, 11]   οὔτ´ ἄρρεν ἐστὶν οὔτε θῆλυ,  οὐδὲ   γεννᾷ ἐξ αὑτῆς οὐδέν, ἀλλ´
[4, 8]   τοῦ ψόφου, καθάπερ εἴρηται πρότερον.  Οὐδὲ   δὴ τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον οὐδὲν
[4, 9]   πηδαλίοις τρίβουσαι ποιοῦσι τὸν ψόφον.  Οὐδὲ   δὴ τῶν μαλακίων οὐδὲν οὔτε
[4, 4]   τούτων δύο μακρούς, οὐκ εἰσδυομένους  οὐδὲ   κατακλινομένους ὥσπερ οἱ τῶν καρκίνων
[4, 8]   ἀκοῆς βέβαιον μὲν οὐδέν ἐστιν  οὐδὲ   λίαν φανερόν, δοκοῦσι δ´ οἵ
[4, 7]   δ´ οὐδὲν ἔχει τῶν τοιούτων  οὐδὲ   πιμελήν, ὥσπερ οὐδ´ ἄλλο τῶν
[4, 8]   τὸν κύρτον, οὐκ ἐθέλουσιν εἰσδύνειν  οὐδὲ   πλησιάζειν, ἐὰν δὲ νεαρῷ δελέατι
[4, 4]   Ἔχει δ´ οὐδεμίαν ἔξοδον τοῦτο  οὐδὲ   πόρον, ἀλλ´ ἐν ὑμένι ἐστὶ
[4, 7]   τὸ πτερὸν οὐκ ἔχει καυλὸν  οὐδὲ   σχίσιν. Ἔτι κεραίας πρὸ τῶν
[4, 4]   πάθεσιν) οὐ πολὺ δὲ διαφέρει  οὐδὲ   τὰ μονόθυρα (καὶ δίθυρα, συγκλειστὰ
[4, 9]   μορίων οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν, οὕτως  οὐδὲ   τῆς γλώττης τὸ πρῶτον, καὶ
[4, 9]   οὔτε ψοφεῖ οὐδένα φυσικὸν ψόφον,  οὐδὲ   τῶν μαλακοστράκων. Οἱ δ´ ἰχθύες
[4, 9]   ψόφος οὐ φωνή ἐστιν, οὕτως  οὐδὲ   τῶν τοιούτων οὐδενός. Ἀφίησι δὲ
[4, 9]   διὸ ὅσα μὴ ἔχει πλεύμονα,  οὐδὲ   φθέγγεται· (διάλεκτος δ´ τῆς
[4, 8]   θηρεύσωσιν αὐτοὺς εἰς τὸ δέλεαρ,  οὐδὲ   φθεγγόμενοι ἀλλὰ σιωπῶντες ὡς ὀσφραινομένων
[4, 9]   ἀλλὰ τὴν γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην  οὐδὲ   χείλη ὥστε ἄρθρον τι τῆς
[4, 9]   τῷ ἔσω πνεύματι, οὐ τῷ  θύραζε·   οὐδὲν γὰρ ἀναπνεῖ αὐτῶν, ἀλλὰ
[4, 8]   γὰρ ἄν τισιν εἶναι  δόξειε   κατὰ τοὺς τόπους τῶν μυκτήρων,
[4, 3]   ἔχουσι, ταῦτά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'  (Συμβέβηκε   δὲ τῶν μὲν ἐναίμων τὰ
[4, 5]   περίττωμα, ἄνω. (Ταὐτὸ δὲ τοῦτο  συμβέβηκε   τοῖς τε στρομβώδεσι πᾶσι καὶ
[4, 4]   γὰρ τὰ τοιαῦτα τῇ μὲν  συμπέφυκε   τῇ δὲ διαλέλυται, ὥστε συγκλείεσθαι
[4, 4]   (τὴν μήκωνα μέλαιναν ἀλλ´ ἐρυθράν·  προσπέφυκε   δὲ νεανικῶς κατὰ τὸ μέσον.
[4, 6]   μέντοι σὰρξ πᾶσα ὁμοία.  (Προσπέφυκε   δὲ τοῦτο κατὰ δύο τόπους
[4, 6]   τὸ τῶν ἀκαληφῶν γένος ἴδιον·  προσπέφυκε   μὲν γὰρ ταῖς πέτραις ὥσπερ
[4, 6]   καὶ τέμνεται ὥσπερ βύρσα σκληρά.  Προσπέφυκε   μὲν οὖν ταῖς πέτραις τῷ
[4, 6]   ἐκ τοῦ πλαγίου· καὶ  προσπέφυκε,   ταύτῃ ἐστὶ στενότερον ἐφ´ ἑκάτερα,
[4, 4]   τοῖς μὲν μονοθύροις καὶ διθύροις  προσπέφυκε   τοῖς ὀστράκοις, ὥστε βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι,
[4, 8]   καὶ ὄσφρησιν καὶ γεῦσιν. Τά  τε   γὰρ ἔντομα ὄντα πόρρω συναισθάνεται,
[4, 10]   τοιούτων σημείων ἐστὶ φανερόν· ἡσυχάζουσί  τε   γὰρ καὶ ἀκινητίζουσιν ἐπιδήλως. Μάλιστα
[4, 8]   δὲ καὶ περὶ ὀσφρήσεως. Τοῦ  τε   γὰρ μὴ προσφάτου δελέατος οὐκ
[4, 8]   δ´ αἰσθάνονται γευόμενα, φανερόν· ἰδίοις  τε   γὰρ πολλὰ χαίρει χυμοῖς, καὶ
[4, 1]   καὶ μάλιστα σηπία· τά  τε   γὰρ πρανῆ τοῦ κύτους, ὄντα
[4, 8]   δὲ καὶ περὶ γεύσεως· (τήν  τε   γὰρ τροφὴν ἑτέραν διώκουσι, καὶ
[4, 8]   ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται, φανερόν· (τούς  τε   γὰρ ψόφους φεύγοντα φαίνεται τοὺς
[4, 8]   οἱ πλεῖστοι τῶν ἰχθύων, τοῖς  τε   δελέασιν οὐ τοῖς αὐτοῖς ἁλίσκονται
[4, 1]   τε καλουμένη ἑλεδώνη, μήκει  τε   διαφέρουσα τῷ τῶν ποδῶν καὶ
[4, 1]   ποικίλοι, οἳ οὐκ ἐσθίονται. Ἄλλα  τε   δύο, τε καλουμένη ἑλεδώνη,
[4, 11]   οὐδεμία πώποτε ὦπται ἔχουσα· ὅσα  τε   ζῳοτοκεῖ, ἐν τῇ ὑστέρᾳ ἔχει
[4, 9]   τὴν αὐτὴν ἀφιᾶσι φωνὴν τά  τε   θήλεα καὶ τὰ ἄρρενα, ἔνια
[4, 1]   καὶ ἀφίησι κατὰ ταὐτὸν τόν  τε   θολὸν καὶ τὸ περίττωμα· ἔχουσι
[4, 7]   θαλάττῃ ὅμοια δοκίοις, μέλανα, στρογγύλα  τε   καὶ ἰσοπαχῆ· ἕτερα δὲ καὶ
[4, 1]   τραχύτητα ἐχούσας δικότυλον, αἷς προσάγονταί  τε   καὶ λαμβάνουσιν εἰς τὸ στόμα
[4, 7]   πλείω εἴδη, καὶ (διαφέρουσι μεγέθει  τε   καὶ μικρότητι καὶ τῷ τοὺς
[4, 1]   τῶν πλεκτανῶν, ἐστιν ὀξυτάτη  τε   καὶ μόνη παράλευκος αὐτῶν καὶ
[4, 10]   μαλάκια (καὶ τὰ μαλακόστρακα, κάραβοί  τε   καὶ τὰ τοιαῦτα. Βραχύυπνα μὲν
[4, 7]   Ἔτι δὲ χηλὰς ἔχει τοῦτό  τε   καὶ τὸ ἐν τοῖς βιβλίοις
[4, 7]   κοινὰ μέρη ἐστὶ τρία, κεφαλή  τε   καὶ τὸ περὶ τὴν κοιλίαν
[4, 1]   ἐσθίονται. Ἄλλα τε δύο,  τε   καλουμένη ἑλεδώνη, μήκει τε διαφέρουσα
[4, 1]   ἄλλοι δύο ἐν ὀστρείοις,  τε   καλούμενος ὑπό τινων ναυτίλος καὶ
[4, 1]   οὖν τῶν ἐναίμων ζῴων, ὅσα  τε   κοινὰ ἔχουσι μέρη καὶ ὅσα
[4, 4]   ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων, οἷον οἵ  τε   κοχλίαι (καὶ οἱ κόχλοι καὶ
[4, 4]   μέν ἐστιν ἀναπτυκτά, οἷον (οἵ  τε   κτένες καὶ οἱ μύες· ἅπαντα
[4, 2]   καρκίνων, τῶν μὲν καρίδων αἵ  τε   κυφαὶ καὶ αἱ κράγγονες καὶ
[4, 8]   πλῆθος τῶν λοιπῶν ζῴων, τά  τε   μαλάκια καὶ τὰ μαλακόστρακα καὶ
[4, 4]   μέν τινα κοινόν ἐστι τῶν  τε   μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων. Αὐτὸ
[4, 3]   ἄρρην τῆς θηλείας τῷ  τε   μεγέθει καὶ τῷ πλάτει καὶ
[4, 8]   τοῖς ἀληθινοῖς· ἔχουσι γὰρ τό  τε   μέλαν καὶ τὸ ἐντὸς τοῦ
[4, 2]   καλοῦσι μαίας, (δεύτερον δ´ οἵ  τε   πάγουροι καὶ οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καρκίνοι,
[4, 2]   δὲ πάντων τούτων ἐστίν· ὀδόντας  τε   πάντ´ ἔχει δύο (καὶ γὰρ
[4, 8]   τόπον ἐκεῖνον ψόφος· (παραγγέλλουσί  τε   πᾶσι τοῖς ναύταις ὅτι μάλιστα
[4, 4]   τὰ δ´ ἀρράβδωτα, οἷον αἵ  τε   πίνναι καὶ κόγχων τι γένος.
[4, 1]   κατέχειν. (Ἔχουσι δὲ διαφορὰν οἵ  τε   πολύποδες καὶ τὰ εἰρημένα τῶν
[4, 4]   τῶν ἐν τῇ (θαλάττῃ αἵ  τε   πορφύραι καὶ οἱ κήρυκες καὶ
[4, 11]   ἰχθύων δ´ ὡσαύτως, οἷον τά  τε   σελάχη τὰ μικρὰ καὶ τῶν
[4, 1]   πολυπόδων. Ἰδίᾳ δ´ ἔχουσιν αἵ  τε   σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες (καὶ
[4, 4]   ἐστιν ἔντερον· συνεχὲς δ´  τε   στόμαχος καὶ τὸ ἔντερον, καὶ
[4, 5]   (Ταὐτὸ δὲ τοῦτο συμβέβηκε τοῖς  τε   στρομβώδεσι πᾶσι καὶ ταῖς λεπάσιν·
[4, 8]   λίαν φανερόν, δοκοῦσι δ´ οἵ  τε   σωλῆνες, ἄν τις ψοφήσῃ, καταδύεσθαι,
[4, 1]   κεφαλῆς. δὲ σηπία δύο  τε   τὰ κύτη καὶ πολλὰ ᾠὰ
[4, 6]   ὅλαι ἀφαιρεῖσθαι οὐ δύνανται, πονοῦσαί  τε   ταῖς ἀλέαις εἰς τὰς πέτρας
[4, 1]   ἐν δὲ ταῖς θηλείαις δύο  τε   ταῦτ´ ἐστὶ καὶ ἄνω. (Ἀμφοτέροις
[4, 11]   καὶ τοῖς σκωληκοτόκοις, οἷον ἔν  τε   τοῖς ἰχθύσι καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 1]   ἀλλὰ θλαστόν, οἷόν ἐστι τό  τε   τῶν καράβων γένος καὶ τὸ
[4, 4]   λεπτότητι τῶν ὀστράκων διαφέρουσιν, ὅλων  τε   τῶν ὀστράκων καὶ κατὰ μέρος,
[4, 5]   Ἄλλα δὲ δύο γένη τό  τε   τῶν σπατάγγων καὶ τὸ (τῶν
[4, 4]   πλὴν τῆς κεφαλῆς, οἷον οἵ  τε   χερσαῖοι κοχλίαι καὶ τὰ καλούμενα
[4, 7]   ὀμμάτων ἔχει ἔνια, οἷον αἵ  τε   ψυχαὶ καὶ οἱ κάραβοι. Ὅσα
[4, 8]   τεκμαιρόμενοι τὰ δίκτυα καθιᾶσιν, ὅπως  μήτε   κώπης μήτε τῆς ῥύμης τῆς
[4, 8]   δίκτυα καθιᾶσιν, ὅπως μήτε κώπης  μήτε   τῆς ῥύμης τῆς ἁλιάδος ἀφίκηται
[4, 5]   τὸν ἀριθμὸν ὄντα ἐν ἅπασιν  (πέντε   γάρ ἐστι τὸ πλῆθος) καὶ
[4, 2]   πρὸς τῇ κεφαλῇ, ἄλλους δὲ  πέντε   ἐφ´ ἑκάτερα κατὰ τὴν γαστέρα,
[4, 10]   πλείστοις περὶ τέτταρα ἔτη  πέντε·   ἤδη δὲ γεγόνασι καὶ ἄνδρες
[4, 2]   κάραβος καὶ κέρκον, πτερύγια δὲ  πέντε·   καὶ καρὶς κυφὴ
[4, 5]   Ἔχει δ´ ἐχῖνος ὀδόντας  πέντε   κοίλους ἔνδοθεν, ἐν μέσῳ δὲ
[4, 2]   δὲ καρίδων αἱ μὲν κυφαὶ  πέντε   μὲν ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσιν, ὀξεῖς
[4, 5]   στόμαχος, εἶτα κοιλία εἰς  πέντε   μέρη διῃρημένη, πλήρης περιττώματος· συνέχουσι
[4, 1]   πολὺ μείζους· γίνονται γὰρ καὶ  πέντε   πήχεων τὸ μέγεθος. Γίνονται δὲ
[4, 2]   ἐστὶ τὸ πλατὺ τὸ ἔσχατον,  πέντε   πλάκας ἔχον· τὰ (δ´ ἐντός,
[4, 2]   μὲν κάραβοι ἐφ´ ἑκάτερα ἔχουσι  πέντε   σὺν ταῖς ἐσχάταις χηλαῖς· ὁμοίως
[4, 8]   ἃς οὐδεμία φαίνεται ἴδιος ἑτέρα,  πέντε   τὸν ἀριθμόν, ὄψις, ἀκοή, ὄσφρησις,
[4, 1]   ὁτὲ μὲν εἰς τὰ δεξιὰ  ὁτὲ   δ´ εἰς τὰ ἀριστερά· ἀφίησι
[4, 1]   στόματι λαμβάνωσιν. Μεταβάλλει δὲ τοῦτον  ὁτὲ   μὲν εἰς τὰ δεξιὰ ὁτὲ
[4, 8]   πλεῖν, μέχρι περ ἂν κυκλώσωσιν.  Ἐνίοτε   δ´ ὅταν βούλωνται συνδραμεῖν, ταὐτὸν
[4, 6]   ἔνια τῶν ὀστρακοδέρμων, ἀπολύεται δ´  ἐνίοτε.   Οὐκ ἔχει δ´ ὄστρακον, ἀλλὰ
[4, 1]   ὥσπερ κοχλίας, καὶ ἔξω  ἐνίοτε   τὰς πλεκτάνας προτείνει. Περὶ μὲν
[4, 10]   (Τὰ δὲ σελάχη οὕτω καθεύδει  ἐνίοτε   ὥστε καὶ λαμβάνεσθαι τῇ χειρί.
[4, 11]   τριχώδη καὶ ἑλμινθώδη προσπεφυκότ´ ἔχουσαί  ποτέ   τινες φαίνονται, οὐ προσθεωρήσαντες τὸ
[4, 7]   πτερύγια (ἔχειν δύο, καὶ λαβέσθαι  ποτὲ   τοῦ πολυαγκίστρου τῷ ἄκρῳ. Τὰ
[4, 11]   τοιοῦτοι οὔτε ᾠὸν οὔτε θορὸν  οὐδέποτε,   ἀλλ´ ὅσοι στερεοί εἰσι καὶ
[4, 2]   μείζω, ἴσας μέντοι ἀμφοτέρας οὐδέτερος  οὐδέποτε.   Τὴν δὲ θάλατταν δέχονται μὲν
[4, 10]   καὶ γυναῖκες οἳ ὅλως οὐδὲν  πώποτε   ἐνύπνιον εἶδον. Συνέβη δέ τισι
[4, 11]   τῶν τοιούτων, ᾠὸν δ´ οὐδεμία  πώποτε   ὦπται ἔχουσα· ὅσα τε ζῳοτοκεῖ,
[4, 9]   γλῶτταν οὐκ ἀπολελυμένην οὐδὲ χείλη  ὥστε   ἄρθρον τι τῆς φωνῆς ποιεῖν.
[4, 10]   μᾶλλον τῆς ἡμέρας οὕτως  ὥστε   βαλλόντων μὴ κινεῖσθαι. Τὰ δὲ
[4, 4]   καὶ διθύροις προσπέφυκε τοῖς ὀστράκοις,  ὥστε   βίᾳ (ἀποσπᾶσθαι, τοῖς δὲ στρομβώδεσιν
[4, 4]   ἐν ὀστράκῳ ὅμοιον τοῖς ὀστρακοδέρμοις,  ὥστε   διὰ ταῦτα ἔοικεν ἐπαμφοτερίζειν. Τὴν
[4, 3]   ὀδόντων στόμαχος βραχὺς πάμπαν,  ὥστε   δοκεῖν εὐθὺς εἶναι μετὰ τὸ
[4, 10]   δὲ σελάχη οὕτω καθεύδει ἐνίοτε  ὥστε   καὶ λαμβάνεσθαι τῇ χειρί. Δελφὶς
[4, 10]   ἐπιπεσόντα τοῖς ἰχθύσι λαθεῖν οὕτως  ὥστε   καὶ τῇ χειρὶ λαβεῖν
[4, 10]   θαλάττης, καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθος  ὥστε   καὶ τὸ δέλεαρ, (ὅ τι
[4, 8]   οἷον τὰς εἰρεσίας τῶν τριήρων,  ὥστε   λαμβάνεσθαι ῥᾳδίως ἐν ταῖς θαλάμαις·
[4, 2]   πρὸς τῷ κοίλῳ τῆς σαρκός,  ὥστε   μεταξὺ εἶναι τὴν σάρκα· (τὸ
[4, 8]   γε πολύποδες οὕτω μὲν προσέχονται  ὥστε   μὴ ἀποσπᾶσθαι ἀλλ´ ὑπομένειν τεμνόμενοι·
[4, 1]   μέγα, οἱ δὲ πόδες βραχεῖς,  ὥστε   μὴ πορεύεσθαι ἐπ´ αὐτοῖς. Αὐτῶν
[4, 2]   διὰ τὸ οὕτω ταχέως θεῖν  ὥστε   μὴ ῥᾴδιον εἶναι καταλαβεῖν· ἀνοιχθέντες
[4, 1]   δὲ πλῆθος τοῦ ᾠοῦ τοσοῦτον  ὥστε   πληροῦν ἀγγεῖον μεῖζον τῆς τοῦ
[4, 4]   μὲν συμπέφυκε τῇ δὲ διαλέλυται,  ὥστε   συγκλείεσθαι καὶ ἀνοίγεσθαι. Τὰ δὲ
[4, 10]   καὶ τοὺς καλουμένους ψύλλους, κἂν  ὥστε   τῇ χειρὶ λαμβάνειν ῥᾳδίως· νῦν
[4, 6]   πολύπους ταῖς πλεκτάναις, οὕτως  ὥστε   τὴν σάρκα ἐπανοιδεῖν. Ἔχει δὲ
[4, 5]   γὰρ νομὴ ἐκ τῶν κάτωθεν,  ὥστε   τὸ μὲν στόμα πρὸς τῇ
[4, 8]   τῶν ποταμίων ἐν τοῖς κυπρίνοις,  ὥστε   τοῖς μὴ σκοπουμένοις ἀκριβῶς δοκεῖν
[4, 9]   ἔστιν ἀτελής, καὶ ἀπολύεται ὀψιαίτερον,  ὥστε   ψελλίζουσι καὶ τραυλίζουσι τὰ πολλά.
[4, 6]   οὐδὲν ἔχει μόριον οὔτε ὀργανικὸν  οὔτε   αἰσθητήριον οὔτε, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον
[4, 11]   τὸ ποῦ ἔχουσιν ἀσκέπτως λέγουσιν.  Οὔτε   γὰρ ζῳοτοκεῖ ἄνευ ᾠοτοκίας οὐδὲν
[4, 9]   δ´ ἰχθύες ἄφωνοι μέν εἰσιν  (οὔτε   γὰρ πλεύμονα οὔτ´ ἀρτηρίαν καὶ
[4, 9]   μὲν οὖν ἔντομα οὔτε φωνεῖ  οὔτε   διαλέγεται, ψοφεῖ δὲ τῷ ἔσω
[4, 11]   οἷον ἔγχελυς οὔτ´ ἄρρεν ἐστὶν  οὔτε   θῆλυ, οὐδὲ γεννᾷ ἐξ αὑτῆς
[4, 11]   δ´ οἱ τοιοῦτοι οὔτε ᾠὸν  οὔτε   θορὸν οὐδέποτε, ἀλλ´ ὅσοι στερεοί
[4, 7]   οὔτ´ ὀστοῦν οὔθ´ οἷον σήπιον  οὔτε   κύκλῳ ὄστρακον· (αὐτὸ γὰρ αὑτὸ
[4, 6]   Ἄλλο δ´ οὐδὲν ἔχει μόριον  οὔτε   ὀργανικὸν οὔτε αἰσθητήριον οὔτε, ὥσπερ
[4, 1]   πρανέσιν (ἢ ἐν ἀμφοῖν, καὶ  οὔτε   ὀστῶδες ἔχει ἓν κεχωρισμένον οὔτε
[4, 1]   οὔτε ὀστῶδες ἔχει ἓν κεχωρισμένον  οὔτε   σαρκῶδες, ἀλλὰ μέσον ἀμφοῖν· τὸ
[4, 7]   οἷον τὸ ἐντὸς τῶν ὀστρακωδῶν,  οὔτε   σαρκώδης, ἀλλὰ μεταξύ. Διὸ καὶ
[4, 9]   Οὐδὲ δὴ τῶν μαλακίων οὐδὲν  οὔτε   φθέγγεται οὔτε ψοφεῖ οὐδένα φυσικὸν
[4, 9]   μορίοις. Τὰ μὲν οὖν ἔντομα  οὔτε   φωνεῖ οὔτε διαλέγεται, ψοφεῖ δὲ
[4, 9]   τῶν μαλακίων οὐδὲν οὔτε φθέγγεται  οὔτε   ψοφεῖ οὐδένα φυσικὸν ψόφον, οὐδὲ
[4, 11]   (οὐκ ἔχουσι δ´ οἱ τοιοῦτοι  οὔτε   ᾠὸν οὔτε θορὸν οὐδέποτε, ἀλλ´
[4, 6]   μόριον οὔτε ὀργανικὸν οὔτε αἰσθητήριον  οὔτε,   ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον ἐν τοῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/11/2009