Livre, Chap.
[6, 53]	Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων τυραννίδα	χαλεπὴν	τελευτῶσαν γενομένην καὶ προσέτι οὐδ'
[6, 38]	μηχανωμένους κολάζων, μὴ μόνον αὐτοφώρους	(χαλεπὸν	γὰρ ἐπιτυγχάνειν) ἀλλὰ καὶ ὧν
[6, 23]	βουλεύσασθαι, ἔτι δὲ πλείω εὐτυχῆσαι	(χαλεπὸν	δὲ ἀνθρώπους ὄντας) ὅτι ἐλάχιστα
[6, 34]	περαιοῦσθαι μετὰ πάσης τῆς παρασκευῆς,	χαλεπὸν	δὲ διὰ πλοῦ μῆκος ἐν
[6, 87]	ποιουμένων μήθ' ὡς σωφρονισταί, ὃ	χαλεπὸν	ἤδη, ἀποτρέπειν πειρᾶσθε, καθ' ὅσον
[6, 60]	ὅσα ἀκοῇ περὶ αὐτῶν ἠπίστατο,	χαλεπὸς	ἦν τότε καὶ ὑπόπτης ἐς
[6, 11]	πολλοῦ γε καὶ πολλῶν ὄντων	χαλεπῶς	ἂν ἄρχειν δυναίμεθα. ἀνόητον δ'
[6, 56]	διὰ τὸ μὴ ἀξίαν εἶναι.	(χαλεπῶς	δὲ ἐνεγκόντος τοῦ Ἁρμοδίου πολλῷ
[6, 61]	καὶ πρὶν ἐκπλεῖν αὐτὸν ἐπέθεντο,	χαλεπῶς	οἱ Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ
[6, 59]	Ἀριστογείτονι ἐγένετο. τοῖς δ' Ἀθηναίοις	χαλεπωτέρα	μετὰ τοῦτο ἡ τυραννὶς κατέστη,
[6, 76]	ὄντων κατὰ τὸ ξυγγενὲς κήδεσθαι,	Χαλκιδέας	δὲ τοὺς ἐν Εὐβοίᾳ, ὧν
[6, 79]	οὐδ' οἱ Ῥηγῖνοι ὄντες Χαλκιδῆς	Χαλκιδέας	ὄντας Λεοντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν. καὶ
[6, 44]	τοὺς Ῥηγίνους λόγους ἐποιήσαντο, ἀξιοῦντες	Χαλκιδέας	ὄντας Χαλκιδεῦσιν οὖσι Λεοντίνοις βοηθεῖν·
[6, 7]	Περδίκκου. (Λακεδαιμόνιοι δὲ πέμψαντες παρὰ	Χαλκιδέας	τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης, ἄγοντας πρὸς
[6, 84]	πρὸς τοὺς πολεμίους, καὶ ὁ	Χαλκιδεύς,	ὃν ἀλόγως ἡμᾶς φησὶ δουλωσαμένους
[6, 4]	οἰκίσας, καὶ ὕστερον αὐτόθεν τοῖς	Χαλκιδεῦσιν	ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον ξυμπολιτεύσας
[6, 44]	λόγους ἐποιήσαντο, ἀξιοῦντες Χαλκιδέας ὄντας	Χαλκιδεῦσιν	οὖσι Λεοντίνοις βοηθεῖν· οἱ δὲ
[6, 5]	φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε	Χαλκιδέων	καὶ Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ
[6, 76]	ἐνθάδε κατοικίζειν, καὶ Λεοντίνων μὲν	Χαλκιδέων	ὄντων κατὰ τὸ ξυγγενὲς κήδεσθαι,
[6, 10]	πρὶν ἣν ἔχομεν βεβαιωσώμεθα, εἰ	Χαλκιδῆς	γε οἱ ἐπὶ Θρᾴκης ἔτη
[6, 3]	(ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ καὶ οἱ	Χαλκιδῆς	ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει πέμπτῳ
[6, 3]	οὕτως ᾤκησαν. ~Ἑλλήνων δὲ πρῶτοι	Χαλκιδῆς	ἐξ Εὐβοίας πλεύσαντες μετὰ Θουκλέους
[6, 5]	καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος, καὶ	Χαλκιδῆς	μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον ἐς
[6, 79]	ἐπεὶ οὐδ' οἱ Ῥηγῖνοι ὄντες	Χαλκιδῆς	Χαλκιδέας ὄντας Λεοντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν.
[6, 5]	Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ τὰ	Χαλκιδικὰ	(ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ Κασμέναι
[6, 4]	ἀπὸ Κύμης τῆς ἐν Ὀπικίᾳ	Χαλκιδικῆς	πόλεως λῃστῶν ἀφικομένων ᾠκίσθη, ὕστερον
[6, 4]	ᾠκίσθη, ὕστερον δὲ καὶ ἀπὸ	Χαλκίδος	καὶ τῆς ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος
[6, 4]	ἀπὸ Κύμης, ὁ δὲ ἀπὸ	Χαλκίδος.	ὄνομα δὲ τὸ μὲν πρῶτον
[6, 12]	λόγους μόνον παρασχομένους, ἢ κατορθώσαντας	χάριν	μὴ ἀξίαν εἰδέναι ἢ πταίσαντάς
[6, 11]	κἂν ἔλθοιεν ἴσως Λακεδαιμονίων ἕκαστοι	χάριτι,	ἐκείνως δ' οὐκ εἰκὸς ἀρχὴν
[6, 75]	Ἀθηναίους εἰδότες ἐν τῇ Νάξῳ	χειμάζοντας	ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ τὴν Κατάνην,
[6, 104]	ἐς τὸ πέλαγος, καὶ πάλιν	χειμασθεὶς	ἐς τὰ μάλιστα τῷ Τάραντι
[6, 21]	ἧς μηνῶν οὐδὲ τεσσάρων τῶν	χειμερινῶν	ἄγγελον ῥᾴδιον ἐλθεῖν. ~ὁπλίτας τε
[6, 93]	καὶ τοὺς ἱππέας. καὶ ὁ	χειμὼν	ἐτελεύτα, καὶ ἕβδομον καὶ δέκατον
[6, 7]	δ' οὐκ ἤθελον. καὶ ὁ	χειμὼν	ἐτελεύτα, καὶ ἕκτον καὶ δέκατον
[6, 71]	(σκῦλα ἔχοντες ἀπέπλευσαν ἐς Κατάνην·	χειμών	τε γὰρ ἦν, καὶ τὸν
[6, 34]	ἐξωσθῆναι ἂν τῇ ὥρᾳ ἐς	χειμῶνα,	ἢ καταπλαγέντας τῷ ἀδοκήτῳ καταλῦσαι
[6, 88]	καὶ βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν τε	χειμῶνα	μεθορμισάμενοι ἐκ τῆς Νάξου ἐς
[6, 2]	τινὲς τῶν ἀπὸ Τροίας τότε	χειμῶνι	ἐς Λιβύην πρῶτον, ἔπειτα ἐς
[6, 75]	καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν τῷ	χειμῶνι	πρός τε τῇ πόλει, τὸν
[6, 72]	γένωνται ἔμπειροι καὶ ἐν τῷ	χειμῶνι	τούτῳ παρασκευάσωσι τὸ ὁπλιτικόν, οἷς
[6, 1]	~ΙΣΤΟΡΙΩΝ Ζ. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ	χειμῶνος	Ἀθηναῖοι ἐβούλοντο αὖθις μείζονι παρασκευῇ
[6, 104]	ὅσαι μάλιστα (ἐπόνησαν ὑπὸ τοῦ	χειμῶνος,	ἀνελκύσας ἐπεσκεύαζεν. ὁ δὲ Νικίας
[6, 63]	θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου	χειμῶνος	εὐθὺς τὴν ἔφοδον οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 7]	Σικελίαν· Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῦ αὐτοῦ	χειμῶνος	καὶ οἱ ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων
[6, 80]	ἄλλους περὶ ὧν αὐτοὶ οὐδὲν	χεῖρον	γιγνώσκετε· δεόμεθα δὲ καὶ μαρτυρόμεθα
[6, 16]	τὰ δημόσια σκοπεῖτε εἴ του	χεῖρον	μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ τὰ δυνατώτατα
[6, 89]	τι, καὶ αὐτὸς οὐδενὸς ἂν	χεῖρον,	ὅσῳ καὶ λοιδορήσαιμι. ἀλλὰ περὶ
[6, 89]	ἐς ὑμᾶς εἰπεῖν, ἵνα μὴ	χεῖρον	τὰ κοινὰ τῷ ὑπόπτῳ μου
[6, 72]	Ἑλλήνων ἐμπειρίᾳ ἰδιώτας ὡς εἰπεῖν	χειροτέχναις	ἀνταγωνισαμένους. (μέγα δὲ βλάψαι καὶ
[6, 18]	ἤθεσι καὶ νόμοις, ἢν καὶ	χείρω	ᾖ, ἥκιστα διαφόρως πολιτεύωσιν. ~Τοιαῦτα
[6, 89]	καὶ τῷ δήμῳ προσεκείμην μᾶλλον,	χείρω	με ἐνόμιζε, μηδ' οὕτως ἡγήσηται
[6, 92]	οἶμαι γνώμης) πάνυ θαρσῶ. (Καὶ	χείρων	οὐδενὶ ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν εἶναι,
[6, 70]	αὐτοῖς ὑπακούσεται. ~γενομένης δ' ἐν	χερσὶ	τῆς μάχης ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον
[6, 97]	τὴν Θάψον καθορμισάμενοι· ἔστι δὲ	χερσόνησος	μὲν ἐν στενῷ ἰσθμῷ προύχουσα
[6, 43]	αὐτῶν ἦσαν πεντακόσιοι μὲν καὶ	χίλιοι	ἐκ καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ θῆτες
[6, 31]	οὐκ ἐλάσσων ἦν· τετράκις γὰρ	χίλιοι	ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι
[6, 67]	ἔλασσον ὄντας ἢ διακοσίους καὶ	χιλίους,	παρὰ (δ' αὐτοὺς καὶ τοὺς
[6, 85]	ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι χρήσιμοι ἐξηγούμεθα,	Χίους	μὲν καὶ Μηθυμναίους νεῶν παροκωχῇ
[6, 43]	στρατιώτιδες, τὸ δὲ ἄλλο ναυτικὸν	Χίων	καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων) ὁπλίταις
[6, 31]	τριήρεις ἑκατόν, καὶ Λεσβίων καὶ	Χίων	πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ
[6, 16]	ὅσα αὖ ἐν τῇ πόλει	χορηγίαις	ἢ ἄλλῳ τῳ λαμπρύνομαι, τοῖς
[6, 18]	ἡσυχάζοιεν πάντες ἢ φυλοκρινοῖεν οἷς	χρεὼν	βοηθεῖν, βραχὺ ἄν τι προσκτώμενοι
[6, 18]	ξυμμάχους σκηπτόμενοι μὴ βοηθοῖμεν; οἷς	χρεών,	ἐπειδή γε καὶ ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν,
[6, 91]	ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ τὰ ἐνθάδε	χρὴ	ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν, ἵνα Συρακόσιοί
[6, 11]	καταφρονήσαντες ἤδη καὶ Σικελίας ἐφίεσθε.	(χρὴ	δὲ μὴ πρὸς τὰς τύχας
[6, 91]	ἄλλην ἐπικουρίαν (πέμπωσιν. τειχίζειν τε	χρὴ	Δεκέλειαν τῆς Ἀττικῆς, ὅπερ Ἀθηναῖοι
[6, 60]	λέγων δὲ ἔπεισεν αὐτὸν ὡς	χρή,	εἰ μὴ καὶ δέδρακεν, αὑτόν
[6, 38]	ἀλλὰ καὶ τῆς διανοίας προαμύνεσθαι	χρή,	εἴπερ καὶ μὴ προφυλαξάμενός τις
[6, 23]	καὶ διασῶσαι. πόλιν τε νομίσαι	χρὴ	ἐν ἀλλοφύλοις καὶ πολεμίοις οἰκιοῦντας
[6, 9]	ἡμετέρας ἥδε ξυνελέγη, καθ' ὅτι	χρὴ	ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν· ἐμοὶ μέντοι
[6, 12]	ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως φυλαξόμεθα. ~Καὶ μεμνῆσθαι	χρὴ	ἡμᾶς ὅτι νεωστὶ ἀπὸ νόσου
[6, 85]	ἀδύνατοι ὦσιν. ἀπιστεῖν δὲ οὐ	χρή·	καὶ γὰρ τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους
[6, 68]	οἱ πρῶτοί ἐσμεν, πῶς οὐ	χρὴ	μετὰ τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε ξυμμάχων
[6, 10]	ἐν τῷ πρὶν (χρόνῳ. ὥστε	χρὴ	σκοπεῖν τινὰ αὐτὰ καὶ μὴ
[6, 8]	ἐκκλησία αὖθις ἐγίγνετο, καθ' ὅτι	χρὴ	τὴν παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ τάχιστα
[6, 12]	βραχύ τι λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ	χρήμασι	καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ
[6, 15]	καὶ τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας	χρήμασί	τε καὶ (δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν
[6, 97]	τοῖς τε σκεύεσι καὶ τοῖς	χρήμασιν	ἀποθήκη. ~καὶ οὐ πολλῷ ὕστερον
[6, 46]	ὅτι τἆλλα μὲν οὐκ ἔστι	χρήματα	ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ τάλαντα
[6, 22]	ἐπὶ ἑτέροις γίγνεσθαι, μάλιστα δὲ	χρήματα	αὐτόθεν ὡς πλεῖστα ἔχειν. τὰ
[6, 71]	ὅπως μὴ παντάπασιν ἱπποκρατῶνται, καὶ	χρήματα	δὲ ἅμα αὐτόθεν τε ξυλλέξωνται
[6, 90]	καὶ τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν.	χρήματα	δὲ καὶ σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον
[6, 62]	Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι τὰ	χρήματα	εἰ δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι
[6, 88]	στρατεύματι (καὶ εἰσὶν οἳ καὶ	χρήματα.	ἐπὶ δὲ τοὺς μὴ προσχωροῦντας
[6, 39]	εἶναι, τοὺς δ' ἔχοντας τὰ	χρήματα	καὶ ἄρχειν ἄριστα βελτίστους. ἐγὼ
[6, 93]	ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ ἐπί τε	χρήματα	καὶ ἱππέας. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 74]	ἐς τὰς Ἀθήνας ἐπί τε	χρήματα	καὶ ἱππέας, ὅπως ἅμα τῷ
[6, 84]	ξύμφορος ἡμῖν ἀπαράσκευος ὢν καὶ	χρήματα	μόνον φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε
[6, 47]	ἐπέμφθησαν, καὶ ἢν μὲν παρέχωσι	χρήματα	παντὶ τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς
[6, 46]	ἐς τὰς Ἀθήνας διεθρόησαν ὡς	(χρήματα	πολλὰ ἴδοιεν. καὶ οἱ μὲν
[6, 46]	εἴη ἐν τῇ Ἐγέστῃ τὰ	χρήματα,	πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον ὑπὸ
[6, 6]	τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως τε καὶ	χρήματα	(σφῶν παρεξόντων ἐς τὸν πόλεμον
[6, 20]	καὶ ὄχλος ὁ πληρώσων αὐτάς.	χρήματά	τ' ἔχουσι τὰ μὲν ἴδια,
[6, 62]	ἐπὶ Ἐγέστης παραπλεύσας, καὶ τἆλλα	χρηματίσας	καὶ λαβὼν τάλαντα τριάκοντα παρῆν
[6, 70]	δείσαντες μὴ οἱ Ἀθηναῖοι τῶν	χρημάτων	ἃ ἦν αὐτόθι κινήσωσι, καὶ
[6, 26]	ἡλικίας πλῆθος ἐπιγεγενημένης καὶ ἐς	χρημάτων	ἅθροισιν διὰ τὴν ἐκεχειρίαν, ὥστε
[6, 85]	παροκωχῇ αὐτονόμους, τοὺς δὲ πολλοὺς	χρημάτων	βιαιότερον φορᾷ, ἄλλους δὲ καὶ
[6, 44]	προσέμενον, βουλόμενοι εἰδέναι περὶ τῶν	χρημάτων	εἰ ἔστιν ἃ ἔλεγον ἐν
[6, 46]	αὐτοῖς ἐς τὴν κατασκοπὴν τῶν	χρημάτων.	ἔς τε τὸ ἐν Ἔρυκι
[6, 49]	αὐτῶν τὴν στρατιὰν οὐκ ἀπορήσειν	χρημάτων,	ἢν πρὸς τῇ πόλει κρατοῦσα
[6, 46]	τὴν ὄψιν ἀπ' ὀλίγης δυνάμεως	χρημάτων	παρείχετο· καὶ ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι
[6, 6]	τὴν Ἔγεσταν περί τε τῶν	χρημάτων	σκεψομένους εἰ ὑπάρχει, ὥσπερ φασίν,
[6, 39]	ἔπειτα φύλακας μὲν ἀρίστους εἶναι	χρημάτων	τοὺς πλουσίους, βουλεῦσαι δ' ἂν
[6, 8]	οὐκ ἀληθῆ καὶ περὶ τῶν	χρημάτων	ὡς εἴη ἑτοῖμα ἔν τε
[6, 72]	στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας	χρῆναι	ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι αὐτοῖς τὸ
[6, 22]	τε οὖν πολλούς μοι δοκεῖ	χρῆναι	ἡμᾶς ἄγειν καὶ ἡμῶν αὐτῶν
[6, 49]	κατοικίζειν. ~Λάμαχος δὲ ἄντικρυς ἔφη	χρῆναι	πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας καὶ πρὸς
[6, 49]	ἐπαναχωρήσαντας καὶ ἐφορμηθέντας Μέγαρα ἔφη	χρῆναι	ποιεῖσθαι, ἃ ἦν ἐρῆμα, ἀπέχοντα
[6, 25]	παρακαλέσας τὸν Νικίαν οὐκ ἔφη	χρῆναι	προφασίζεσθαι οὐδὲ διαμέλλειν, ἀλλ' ἐναντίον
[6, 9]	καὶ περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι	χρῆναι	σκέψασθαι, εἰ ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν
[6, 48]	κινδυνεύειν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ οὐκ ἔφη	χρῆναι	τοσαύτῃ δυνάμει ἐκπλεύσαντας αἰσχρῶς καὶ
[6, 34]	κουφίσαντες προσβάλοιεν, εἰ μὲν κώπαις	χρήσαιντο,	ἐπιθοίμεθ' ἂν κεκμηκόσιν, εἰ δὲ
[6, 31]	τἆλλα σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι	χρησαμένων,	καὶ ἐς τὰ μακρότατα προθυμηθέντος
[6, 87]	τὸ αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες	χρήσασθε,	καὶ νομίσατε μὴ πάντας ἐν
[6, 68]	παραινέσει, ὦ ἄνδρες, τί δεῖ	χρῆσθαι,	οἳ πάρεσμεν ἐπὶ τὸν αὐτὸν
[6, 92]	καὶ ἐς ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς	χρῆσθαι,	ὦ Λακεδαιμόνιοι, γνόντας τοῦτον δὴ
[6, 85]	τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι	χρήσιμοι	ἐξηγούμεθα, Χίους μὲν καὶ Μηθυμναίους
[6, 12]	οἷς τό τε ψεύσασθαι καλῶς	χρήσιμον	καὶ τῷ τοῦ πέλας κινδύνῳ,
[6, 34]	νομίσαντας ὡς ἐπὶ κινδύνου πράσσειν	χρησιμώτατον	ἂν ξυμβῆναι. οἱ δὲ ἄνδρες
[6, 91]	καὶ ὃ τῆς στρατιᾶς ἔτι	χρησιμώτερον	εἶναι νομίζω, ἄνδρα Σπαρτιάτην ἄρχοντα,
[6, 53]	χρηστοὺς τῶν πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες κατέδουν,	χρησιμώτερον	ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι τὸ πρᾶγμα
[6, 31]	τὸ δὲ πεζὸν καταλόγοις τε	χρηστοῖς	ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων καὶ τῶν
[6, 53]	διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν τινὰ καὶ	χρηστὸν	δοκοῦντα εἶναι αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον διαφυγεῖν.
[6, 53]	διὰ πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν πάνυ	χρηστοὺς	τῶν πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες κατέδουν, χρησιμώτερον
[6, 31]	τινὰ παρασκευάσασθαι ἐφόδιον ὡς ἐπὶ	χρόνιον	στρατείαν, καὶ ὅσα ἐπὶ μεταβολῇ
[6, 31]	οὗτος δὲ ὁ στόλος ὡς	χρόνιός	τε ἐσόμενος καὶ κατ' ἀμφότερα,
[6, 49]	στράτευμα δεινότατον εἶναι· ἢν δὲ	χρονίσῃ	πρὶν ἐς ὄψιν ἐλθεῖν, τῇ
[6, 31]	(εὐπρεπεστάτη τῶν ἐς ἐκεῖνον τὸν	χρόνον	ἐγένετο. ἀριθμῷ δὲ νεῶν καὶ
[6, 4]	Εὔαρχον. ~κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	χρόνον	καὶ Λάμις ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν
[6, 4]	τοῖς Χαλκιδεῦσιν ἐς Λεοντίνους ὀλίγον	χρόνον	ξυμπολιτεύσας καὶ ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν
[6, 32]	οὐ μέντοι ἐπιστεύετο ἐπὶ πολὺν	χρόνον	οὐδέν, ἀλλὰ καὶ γενομένης ἐκκλησίας
[6, 61]	ἐν Ἄργει κατὰ τὸν αὐτὸν	χρόνον	ὑπωπτεύθησαν τῷ δήμῳ ἐπιτίθεσθαι, καὶ
[6, 7]	αὐτοῖς ὀλίγους, καὶ σπεισάμενοί τινα	χρόνον	ὥστε μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας καὶ
[6, 105]	ἐποιεῖτο. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς	χρόνους	τούτου τοῦ θέρους καὶ Λακεδαιμόνιοι
[6, 9]	δὲ οὔτε ἐν τῷ πρότερον	χρόνῳ	διὰ τὸ προτιμᾶσθαι εἶπον παρὰ
[6, 5]	πολέμῳ ὑπὸ Συρακοσίων δι' ἀπόστασιν,	χρόνῳ	Ἱπποκράτης ὕστερον Γέλας τύραννος, λύτρα
[6, 3]	ἡ ἐντός ἐστιν· ὕστερον δὲ	χρόνῳ	καὶ ἡ ἔξω προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος
[6, 10]	ξυμμάχους γενέσθαι ἐν τῷ πρὶν	(χρόνῳ.	ὥστε χρὴ σκοπεῖν τινὰ αὐτὰ
[6, 46]	ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα καὶ	χρυσᾶ	καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ τὰ
[6, 32]	ἅπαν τὸ στράτευμα καὶ ἐκπώμασι	χρυσοῖς	τε καὶ ἀργυροῖς οἵ τε
[6, 34]	εἰσὶ μάλιστα τῶν νῦν, βουληθέντες·	χρυσὸν	γὰρ καὶ ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται,
[6, 34]	ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους καὶ κατασκοπαῖς	χρωμένους,	ὁπόσοι τ' ἐσμὲν καὶ ἐν
[6, 13]	μὲν Σικελιώτας οἷσπερ νῦν ὅροις	χρωμένους	πρὸς ἡμᾶς, οὐ μεμπτοῖς, τῷ
[6, 46]	ἐπὶ τὸ πολὺ τοῖς αὐτοῖς	χρωμένων	καὶ πανταχοῦ πολλῶν φαινομένων μεγάλην
[6, 20]	σίτῳ οἰκείῳ καὶ οὐκ ἐπακτῷ	χρῶνται.	~Πρὸς οὖν τοιαύτην δύναμιν οὐ
[6, 2]	τῇ Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ ἡ	χώρα	ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν,
[6, 91]	κεφαλαιώσω. οἷς τε γὰρ ἡ	χώρα	κατεσκεύασται, τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς
[6, 17]	ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν τῇ	χώρᾳ	νομίμοις κατασκευαῖς· ὅτι δὲ ἕκαστος
[6, 45]	τὰ περιπόλια τὰ ἐν τῇ	χώρᾳ	φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά τε ἐν
[6, 50]	λιμένας καὶ τὰ περὶ τὴν	χώραν	ἐξ ἧς αὐτοῖς ὁρμωμένοις πολεμητέα
[6, 4]	Ὕβλωνος βασιλέως Σικελοῦ προδόντος τὴν	χώραν	καὶ καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς
[6, 2]	λέγονται ἐν μέρει τινὶ τῆς	χώρας	Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες οἰκῆσαι, ὧν
[6, 4]	ἀνέστησαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ	χώρας.	πρὶν δὲ ἀναστῆναι, ἔτεσιν ὕστερον
[6, 34]	ὅτι ὁρμώμεθα μὲν ἐκ φιλίας	χώρας	φύλακες (ὑποδέχεται γὰρ ἡμᾶς Τάρας)
[6, 90]	αὐτῶν, αὐτὰ τὰ προσγενόμενα ἐκεῖθεν	χωρία	ἔμελλε διαρκῆ ἄνευ τῆς ἐνθένδε
[6, 34]	ναυμαχίᾳ περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν κατὰ	χωρία	ἐρῆμα, καὶ ἢ μένοντες πολιορκοῖντο
[6, 85]	ὄντας καὶ εὐλήπτους, διότι ἐν	χωρίοις	ἐπικαίροις εἰσὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον.
[6, 58]	ξυμφορὰν ἐκέλευσεν αὐτούς, δείξας τι	χωρίον,	ἀπελθεῖν ἐς (αὐτὸ ἄνευ τῶν
[6, 66]	ἡσυχίαν καθῖσαν τὸ στράτευμα ἐς	χωρίον	ἐπιτήδειον, καὶ ἐν ᾧ μάχης
[6, 4]	ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν τὸ	χωρίον	ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον οἱ
[6, 96]	δυνηθῆναι. ἐξήρτηται γὰρ τὸ ἄλλο	χωρίον,	καὶ μέχρι τῆς πόλεως ἐπικλινές
[6, 64]	ἂν μεγάλα, οὕτω δὲ λήψεσθαι	χωρίον	ὅθεν ὑπὸ τῶν ἱππέων οὐ
[6, 4]	τε ποταμοῦ Τρώτιλόν τι ὄνομα	χωρίον	οἰκίσας, καὶ ὕστερον αὐτόθεν τοῖς
[6, 4]	ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο, τὸ δὲ	χωρίον	οὗ νῦν ἡ πόλις ἐστὶ
[6, 96]	τῶν Ἐπιπολῶν κρατήσωσιν οἱ Ἀθηναῖοι,	χωρίου	ἀποκρήμνου τε καὶ ὑπὲρ τῆς
[6, 64]	περὶ τοῦ πρὸς τῷ Ὀλυμπιείῳ	χωρίου,	ὅπερ καὶ κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες,
[6, 31]	καὶ ὅσα ἔτι ἔμελλεν ἀναλώσειν,	χωρὶς	δ' ἃ εἰκὸς ἦν καὶ
[6, 34]	τ' ἐσμὲν καὶ ἐν ᾧ	χωρίῳ,	ἐξωσθῆναι ἂν τῇ ὥρᾳ ἐς
[6, 87]	ὠφελεῖν· ἐν παντὶ γὰρ πᾶς	χωρίῳ,	καὶ ᾧ μὴ ὑπάρχομεν, ὅ
[6, 20]	δουλείας ἄσμενος ἐς ῥᾴω μετάστασιν	χωροίη,	οὐδ' ἂν τὴν ἀρχὴν τὴν
[6, 101]	αὐτοῖς οἱ πολλοὶ ἐνταῦθα) ὁμόσε	χωροῦσι	τοῖς τριακοσίοις τούτοις, καὶ τρέπουσί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/04/2007