Livre, Chap.
[6, 46]	δυνάμεως χρημάτων παρείχετο· καὶ ἰδίᾳ	ξενίσεις	ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν τά τε
[6, 31]	τῇ ὄψει ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ	ξένοι	καὶ ὁ ἄλλος ὄχλος κατὰ
[6, 61]	πόλει (ἐν ὅπλοις. οἵ τε	ξένοι	τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν Ἄργει
[6, 16]	φθονεῖται φύσει, πρὸς δὲ τοὺς	ξένους	καὶ αὕτη ἰσχὺς φαίνεται. καὶ
[6, 8]	τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν	Ξενοφάνους,	βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους,
[6, 27]	τὸν βουλόμενον καὶ (ἀστῶν καὶ	ξένων	καὶ δούλων. καὶ τὸ πρᾶγμα
[6, 30]	τῇ πόλει καὶ ἀστῶν καὶ	ξένων,	οἱ μὲν ἐπιχώριοι τοὺς σφετέρους
[6, 50]	ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ ξυμμαχίαν καὶ	ξυγγένειαν·	τοὺς οὖν ὄντας ἐν Συρακούσαις
[6, 16]	δὲ ἔπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν τε	ξυγγενείας	τισὶ καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας,
[6, 84]	κατοικίζειν μὴ ὑπηκόους ὥσπερ τοὺς	ξυγγενεῖς	αὐτῶν τοὺς ἐν Εὐβοίᾳ, ἀλλ'
[6, 79]	τοὺς δὲ ἔτι μᾶλλον φύσει	ξυγγενεῖς	μετὰ τῶν (ἐχθίστων διαφθεῖραι. ἀλλ'
[6, 30]	οἱ μὲν ἑταίρους, οἱ δὲ	ξυγγενεῖς,	οἱ δὲ υἱεῖς, καὶ μετ'
[6, 46]	εἰκὸς ἦν μάλιστα, Λεοντίνων τε	ξυγγενεῖς	ὄντας καὶ σφίσιν αἰεὶ ἐπιτηδείους.
[6, 82]	τε Ἴωνας καὶ νησιώτας, οὓς	ξυγγενεῖς	φασὶν ὄντας ἡμᾶς Συρακόσιοι (δεδουλῶσθαι.
[6, 88]	ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι (κατὰ τὸ	ξυγγενὲς	βοηθεῖν. καὶ οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς
[6, 6]	Δωριῆς τε Δωριεῦσι κατὰ τὸ	ξυγγενὲς	καὶ ἅμα ἄποικοι τοῖς ἐκπέμψασι
[6, 76]	μὲν Χαλκιδέων ὄντων κατὰ τὸ	ξυγγενὲς	κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ τοὺς ἐν
[6, 20]	ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ τὸ Λεοντίνων	ξυγγενὲς	προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά, καὶ
[6, 6]	ἅμα εὐπρεπῶς βουλόμενοι τοῖς ἑαυτῶν	(ξυγγενέσι	καὶ τοῖς προσγεγενημένοις ξυμμάχοις. μάλιστα
[6, 80]	κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις καὶ ἅμα	ξυγγενέσι	προσθεμένους τήν τε κοινὴν ὠφελίαν
[6, 77]	ταὐτὰ παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων τε	ξυγγενῶν	κατοικίσεις καὶ Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας,
[6, 6]	βοηθήσαντες καὶ τὴν ἐκείνων δύναμιν	ξυγκαθέλωσιν·	σῶφρον δ' εἶναι μετὰ τῶν
[6, 69]	παρέργῳ καὶ εἴ τι ἄλλο	ξυγκαταστρεψαμένοις	ῥᾷον αὐτοῖς ὑπακούσεται. ~γενομένης δ'
[6, 30]	(ἐπλήρουν τὰς ναῦς ὡς ἀναξόμενοι.	ξυγκατέβη	δὲ καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος
[6, 4]	τῆς ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν	ξυγκατενείμαντο	τὴν γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης
[6, 79]	Χαλκιδῆς Χαλκιδέας ὄντας Λεοντίνους ἐθέλουσι	ξυγκατοικίζειν.	καὶ δεινὸν εἰ ἐκεῖνοι μὲν
[6, 8]	βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους,	ξυγκατοικίσαι	δὲ καὶ Λεοντίνους, ἤν τι
[6, 4]	τῆς μητροπόλεως οὔσης αὐτοῖς (ἐπελθὼν	ξυγκατῴκισεν.	Γέλαν δὲ Ἀντίφημος ἐκ Ῥόδου
[6, 36]	ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ τάδε κινοῦσι	ξύγκεινται.	(ὑμεῖς δὲ ἢν εὖ βουλεύησθε,
[6, 71]	μὲν τὸ ἱερὸν οὐκ ἦλθον,	ξυγκομίσαντες	δὲ τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς καὶ
[6, 18]	καὶ τὸ πάνυ ἀκριβὲς ἂν	ξυγκραθὲν	μάλιστ' ἂν ἰσχύειν, καὶ τὴν
[6, 69]	καὶ τῶν ξυμμάχων οἱ αὐτόνομοι	ξυγκτήσασθαί	τε ἐκείνοις ἐφ' ἃ ἦλθον
[6, 90]	πολλὰς ναυπηγησάμενοι, ἐχούσης τῆς Ἰταλίας	ξύλα	ἄφθονα, αἷς τὴν Πελοπόννησον πέριξ
[6, 99]	τεῖχος, οἱ δὲ λίθους καὶ	ξύλα	ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ τὸν Τρωγίλον
[6, 102]	ὑπολελειμμένος. τὰς γὰρ μηχανὰς καὶ	ξύλα	ὅσα πρὸ τοῦ τείχους ἦν
[6, 101]	ἦν καὶ στεριφώτατον, θύρας καὶ	ξύλα	πλατέα ἐπιθέντες καὶ ἐπ' αὐτῶν
[6, 99]	ἐκκόπτοντες τοῦ τεμένους καὶ πύργους	(ξυλίνους	καθιστάντες. αἱ δὲ νῆες τῶν
[6, 61]	δὴ αὐτοὶ κατὰ τὸ μήνυμα	ξυλλαβόντες	τοὺς ἄνδρας, προδοθῆναι ἂν ἡ
[6, 61]	δὲ προειπεῖν αὐτῷ ἀπολογησομένῳ ἀκολουθεῖν,	ξυλλαμβάνειν	δὲ μή, θεραπεύοντες τό τε
[6, 60]	ἀγριώτερόν τε καὶ πλείους ἔτι	ξυλλαμβάνειν,	ἐνταῦθα ἀναπείθεται εἷς τῶν δεδεμένων,
[6, 53]	πίστιν πάνυ χρηστοὺς τῶν πολιτῶν	ξυλλαμβάνοντες	κατέδουν, χρησιμώτερον ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι
[6, 30]	ξυνείπετο πρότερον εἴρητο ἐς Κέρκυραν	ξυλλέγεσθαι	ὡς ἐκεῖθεν ἁθρόοις ἐπὶ ἄκραν
[6, 46]	ἐκπώματα καὶ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ	ξυλλέξαντες	καὶ τὰ ἐκ τῶν ἐγγὺς
[6, 71]	χρήματα δὲ ἅμα αὐτόθεν τε	ξυλλέξωνται	καὶ παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ, τῶν
[6, 57]	τε καὶ ὅσον οὐκ (ἤδη	ξυλληφθήσεσθαι.	τὸν λυπήσαντα οὖν σφᾶς καὶ
[6, 75]	Εὐφήμου μεθ' ἑτέρων, ὁ Ἑρμοκράτης	ξυλλόγου	γενομένου τῶν Καμαριναίων βουλόμενος προδιαβάλλειν
[6, 41]	τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν ἐκ τοῦ	ξυλλόγου.	~Οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν
[6, 66]	τοῖς πολεμίοις, λίθοις λογάδην καὶ	ξύλοις	διὰ ταχέων ὤρθωσαν, καὶ τὴν
[6, 88]	πέμπειν ἐς Συρακούσας κωλύοντας μὴ	ξυμβαίνειν	Ἀθηναίοις, βοηθεῖν δὲ οὐ προθύμων
[6, 48]	ἢν μὴ οἱ μὲν Ἐγεσταίοις	ξυμβαίνωσιν,	οἱ δὲ Λεοντίνους ἐῶσι κατοικίζειν.
[6, 47]	παραμείναντας Σελινουντίους ἢ βίᾳ ἢ	ξυμβάσει	διαλλάξαι αὐτοῖς, καὶ οὕτω παραπλεύσαντας
[6, 10]	πρῶτον μὲν διὰ ξυμφορῶν ἡ	ξύμβασις	καὶ ἐκ τοῦ αἰσχίονος ἢ
[6, 103]	ἔν τε σφίσιν αὐτοῖς ἐποιοῦντο	ξυμβατικοὺς	καὶ πρὸς τὸν Νικίαν· οὗτος
[6, 33]	ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον τὸ τοιοῦτο	ξυμβῆναι.	~Θαρσοῦντες οὖν τά τε αὐτοῦ
[6, 34]	ἐπὶ κινδύνου πράσσειν χρησιμώτατον ἂν	ξυμβῆναι.	οἱ δὲ ἄνδρες καὶ ἐπέρχονται
[6, 33]	φοβοῦμαι) κάλλιστον δὴ ἔργον ἡμῖν	ξυμβήσεται,	καὶ (οὐκ ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι
[6, 78]	καὶ μὴ μαλακῶς ὥσπερ νῦν	ξυμμαχεῖν,	αὐτοὺς δὲ πρὸς ἡμᾶς μᾶλλον
[6, 33]	(μᾶλλον γὰρ ἐθελήσουσιν ἐκπλαγέντες ἡμῖν	ξυμμαχεῖν)	καὶ ἢν ἄρα ἢ κατεργασώμεθα
[6, 80]	εἰ γὰρ δι' ὑμᾶς μὴ	ξυμμαχήσαντας	ὅ τε παθὼν σφαλήσεται καὶ
[6, 49]	ἤδη μᾶλλον καὶ ἐκείνοις οὐ	ξυμμαχήσειν	καὶ σφίσι προσιέναι καὶ οὐ
[6, 33]	καὶ πεζῇ, πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων	ξυμμαχίᾳ	καὶ Λεοντίνων κατοικίσει, τὸ δὲ
[6, 73]	τὴν Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως	ξυμμαχία	τε αὐτοῖς παραγένηται καὶ τὸν
[6, 2]	ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο,	ξυμμαχίᾳ	τε πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων,
[6, 6]	προτέρου πολέμου Λεοντίνων οἱ Ἐγεσταῖοι	ξυμμαχίαν	ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους ἐδέοντο σφίσι
[6, 79]	πρὸς τοὺς ἐπιόντας θεραπεύσετε, λέγοντες	ξυμμαχίαν	εἶναι ὑμῖν πρὸς Ἀθηναίους· ἥν
[6, 50]	ἐς τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ	ξυμμαχίαν	καὶ ξυγγένειαν· τοὺς οὖν ὄντας
[6, 34]	βεβαιωσώμεθα, τοῖς δὲ φιλίαν καὶ	ξυμμαχίαν	πειρώμεθα ποιεῖσθαι, ἔς τε τὴν
[6, 34]	ἐς τὴν Ἰταλίαν, ὅπως ἢ	ξυμμαχίαν	ποιώμεθα (ἡμῖν ἢ μὴ δέχωνται
[6, 75]	κατὰ τὴν ἐπὶ Λάχητος γενομένην	ξυμμαχίαν	πρεσβεύεσθαι, εἴ πως προσαγάγοιντο αὐτούς,
[6, 80]	ἀθυμεῖν, ἰέναι δὲ ἐς τὴν	ξυμμαχίαν	προθυμότερον, ἄλλως τε καὶ ἀπὸ
[6, 51]	οἱ δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό τε	ξυμμαχίαν	τοῖς Ἀθηναίοις καὶ (τὸ ἄλλο
[6, 82]	μὲν ἐπὶ τῆς πρότερον οὔσης	ξυμμαχίας	ἀνανεώσει, τοῦ δὲ Συρακοσίου καθαψαμένου
[6, 50]	Μεσσήνην καὶ λόγους ποιησάμενος περὶ	ξυμμαχίας	πρὸς αὐτούς, ὡς οὐκ ἔπειθεν,
[6, 42]	Κερκύρᾳ αὐτοί τε καὶ οἱ	ξύμμαχοι	ἅπαντες ἦσαν. καὶ πρῶτον μὲν
[6, 87]	πράσσειν, διότι καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα,	ξύμμαχοι	δὲ καὶ νῦν καὶ πρότερον
[6, 43]	δὲ θῆτες ἐπιβάται τῶν νεῶν,	ξύμμαχοι	δὲ οἱ ἄλλοι ξυνεστράτευον, οἱ
[6, 31]	Λεσβίων καὶ Χίων πεντήκοντα, (καὶ	ξύμμαχοι	ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ ἐπί
[6, 21]	ὅτε ἐν τοῖς τῇδε ὑπηκόοις	ξύμμαχοι	ἤλθετε ἐπί τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι
[6, 105]	ἐσέβαλον αὐτοί τε καὶ οἱ	ξύμμαχοι	καὶ τῆς γῆς τὴν πολλὴν
[6, 67]	μέσον, τὸ δὲ ἄλλο οἱ	ξύμμαχοι	οἱ ἄλλοι. καὶ τὸ μὲν
[6, 67]	ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ	ξύμμαχοι	παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην, καὶ
[6, 67]	ὄντας πανδημεὶ Συρακοσίους καὶ ὅσοι	ξύμμαχοι	παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ αὐτοῖς Σελινούντιοι
[6, 7]	τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος καὶ οἱ	ξύμμαχοι	πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς τὴν
[6, 103]	δὲ καὶ τῶν Σικελῶν πολλοὶ	ξύμμαχοι	τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον περιεωρῶντο,
[6, 76]	καὶ ὅσοι ἀπὸ σφῶν ἦσαν	ξύμμαχοι	ὡς ἐπὶ τοῦ Μήδου τιμωρίᾳ,
[6, 18]	ᾧ καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ	ξύμμαχοι	(ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ ἀσφαλές, καὶ
[6, 6]	ἑαυτῶν (ξυγγενέσι καὶ τοῖς προσγεγενημένοις	ξυμμάχοις.	μάλιστα δ' αὐτοὺς ἐξώρμησαν Ἐγεσταίων
[6, 88]	ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ τυγχάνει ἀμφοτέροις οὖσι	ξυμμάχοις	σφῶν πρὸς ἀλλήλους πόλεμος ὤν,
[6, 10]	ἡμεῖς δὲ Ἐγεσταίοις δὴ οὖσι	ξυμμάχοις	ὡς ἀδικουμένοις ὀξέως βοηθοῦμεν· ὑφ'
[6, 78]	οὐ προδιεφθαρμένου ἐμοῦ, ἔχων δὲ	ξύμμαχον	ἐμὲ καὶ οὐκ ἐρῆμος ἀγωνιεῖται·
[6, 85]	ἄλλους δὲ καὶ πάνυ ἐλευθέρως	ξυμμαχοῦντας,	καίπερ νησιώτας ὄντας καὶ εὐλήπτους,
[6, 6]	γενήσονται καὶ τοὺς λοιποὺς ἔτι	ξυμμάχους	αὐτῶν διαφθείροντες αὐτοὶ τὴν ἅπασαν
[6, 80]	δὴ ὡς καὶ (ἀμφοτέρων ὄντας	ξυμμάχους	βοηθεῖν. οὐ γὰρ ἔργῳ ἴσον
[6, 10]	οὓς πρὸ πολλῶν ἂν ἐτιμήσαντο	ξυμμάχους	γενέσθαι ἐν τῷ πρὶν (χρόνῳ.
[6, 26]	ἐγίγνετο, καὶ ἔς τε τοὺς	ξυμμάχους	ἔπεμπον καὶ αὐτόθεν καταλόγους ἐποιοῦντο,
[6, 6]	καὶ οἱ Σελινούντιοι Συρακοσίους ἐπαγόμενοι	ξυμμάχους	κατεῖργον αὐτοὺς τῷ πολέμῳ καὶ
[6, 13]	καὶ καταλύεσθαι· καὶ τὸ λοιπὸν	ξυμμάχους	μὴ ποιεῖσθαι ὥσπερ εἰώθαμεν, οἷς
[6, 11]	Ἀθηναῖοι ἐς Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς	ξυμμάχους	πεπόνθατε· διὰ τὸ παρὰ γνώμην
[6, 62]	καὶ ἐς τοὺς τῶν Σικελῶν	ξυμμάχους	περιέπλευσαν, στρατιὰν κελεύοντες πέμπειν· τῇ
[6, 47]	τὴν ἐς τοὺς φίλους καὶ	ξυμμάχους	προθυμίαν, ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἢν μή
[6, 18]	ἀποκνοῖμεν ἢ πρὸς τοὺς ἐκεῖ	ξυμμάχους	σκηπτόμενοι μὴ βοηθοῖμεν; οἷς χρεών,
[6, 85]	χρή· καὶ γὰρ τοὺς ἐκεῖ	ξυμμάχους	ὡς ἕκαστοι χρήσιμοι ἐξηγούμεθα, Χίους
[6, 71]	Ἀθηνῶν καὶ ἐκ τῶν αὐτόθεν	ξυμμάχων	ἀγείρωσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν ἱπποκρατῶνται,
[6, 86]	δὲ τοῖσδε μὲν καὶ ἄνευ	ξυμμάχων	αἰεὶ ἐφ' ὑμᾶς ἑτοίμην διὰ
[6, 6]	εἶναι μετὰ τῶν ὑπολοίπων ἔτι	ξυμμάχων	ἀντέχειν τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως τε
[6, 77]	λόγοις ἡμῶν διιστάναι, τοὺς δὲ	ξυμμάχων	ἐλπίδι ἐκπολεμοῦν πρὸς ἀλλήλους, τοῖς
[6, 77]	τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ Ἐγεσταίων	ξυμμάχων	ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες βουλόμεθα προθυμότερον
[6, 69]	ἐπιδεῖν· τὸ δ' ὑπήκοον τῶν	ξυμμάχων	μέγιστον μὲν περὶ τῆς αὐτίκα
[6, 25]	δοκῶσι, καὶ ἄλλας ἐκ τῶν	ξυμμάχων	μεταπεμπτέας εἶναι) ὁπλίταις δὲ τοῖς
[6, 32]	καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν	ξυμμάχων	ξυνελέγετο, ἠπείγοντο ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ
[6, 69]	ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι δὲ καὶ τῶν	ξυμμάχων	οἱ αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί τε ἐκείνοις
[6, 43]	ναυτικὸν Χίων καὶ τῶν ἄλλων	ξυμμάχων)	ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν ἑκατὸν
[6, 68]	χρὴ μετὰ τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε	ξυμμάχων	πάντα τινὰ μεγάλην τὴν ἐλπίδα
[6, 30]	Ἀθηναῖοι καὶ εἴ τινες τῶν	ξυμμάχων	παρῆσαν, ἐς τὸν Πειραιᾶ καταβάντες
[6, 25]	τοῖς ξύμπασιν Ἀθηναίων καὶ τῶν	ξυμμάχων	πεντακισχιλίων μὲν οὐκ ἐλάσσοσιν, ἢν
[6, 71]	(ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ τῶν	ξυμμάχων	περὶ ἑξήκοντα καὶ διακοσίους) τῶν
[6, 91]	μάλιστα δὲ τῆς ἀπὸ τῶν	ξυμμάχων	προσόδου ἧσσον διαφορουμένης, οἳ τὰ
[6, 65]	αὐτοί (ἤδη γὰρ καὶ τῶν	ξυμμάχων	Σελινούντιοι καὶ ἄλλοι τινὲς παρῆσαν)
[6, 30]	τὴν Σικελίαν. τῶν μὲν οὖν	ξυμμάχων	τοῖς πλείστοις καὶ ταῖς σιταγωγοῖς
[6, 22]	καὶ ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν	ξυμμάχων,	τῶν τε ὑπηκόων καὶ ἤν
[6, 71]	(ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ τῶν	ξυμμάχων	ὡς πεντήκοντα) καὶ τὰ τῶν
[6, 17]	δύναμιν ἐσόμενον. ὄχλοις τε γὰρ	ξυμμείκτοις	πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις καὶ ῥᾳδίας
[6, 4]	ἐκβαλὼν καὶ τὴν πόλιν αὐτὸς	ξυμμείκτων	ἀνθρώπων οἰκίσας Μεσσήνην ἀπὸ τῆς
[6, 67]	δὲ καὶ Γελῴων ἱππῆς, τὸ	ξύμπαν	ἐς διακοσίους, καὶ Καμαριναίων ἱππῆς
[6, 37]	ἡμετέρων ἱππέων ἐξιόντες. τό τε	ξύμπαν	οὐδ' ἂν κρατῆσαι αὐτοὺς τῆς
[6, 39]	δέ φημι πρῶτα μὲν δῆμον	ξύμπαν	ὠνομάσθαι, ὀλιγαρχίαν δὲ μέρος, ἔπειτα
[6, 39]	οὐ πλεονεκτεῖ μόνον, ἀλλὰ καὶ	ξύμπαντ'	ἀφελομένη ἔχει· ἃ ὑμῶν οἵ
[6, 39]	ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη καὶ	(ξύμπαντα	ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία δὲ
[6, 2]	καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε τὰ	ξύμπαντα.	παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν μέρει
[6, 32]	ἀναγωγῆς οὐ κατὰ ναῦν ἑκάστην,	ξύμπαντες	δὲ ὑπὸ κήρυκος ἐποιοῦντο, κρατῆράς
[6, 34]	εἰρήσεται. Σικελιῶται γὰρ εἰ ἐθέλοιμεν	ξύμπαντες,	εἰ δὲ μή, ὅτι πλεῖστοι
[6, 65]	ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι τοῖς πεζοῖς, καὶ	ξύμπαντες	ἤδη ἀποτρεπόμενοι ἐβοήθουν ἐπὶ τὴν
[6, 2]	καὶ ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες	ξύμπαντες	μὲν Ἔλυμοι ἐκλήθησαν, πόλεις δ'
[6, 98]	ἔλαβον, τοὺς δ' ἐπρίαντο, καὶ	ξύμπαντες	πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν.
[6, 62]	στρατεύματος καὶ λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον	ξύμπαντι	ἐπὶ Σελινοῦντος καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι
[6, 33]	ἄφαρκτοι ληφθήσεσθε μήτε ἀπιστήσαντες τοῦ	ξύμπαντος	(ἀμελήσετε. εἰ δέ τῳ καὶ
[6, 90]	καὶ μετὰ (ταῦτα καὶ τοῦ	ξύμπαντος	Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα δὲ καὶ
[6, 89]	ἐμὲ ἐξήλασαν. ἡμεῖς δὲ τοῦ	ξύμπαντος	προέστημεν, δικαιοῦντες ἐν ᾧ σχήματι
[6, 18]	παρέξουσιν· ναυκράτορες γὰρ ἐσόμεθα (καὶ	ξυμπάντων	Σικελιωτῶν. καὶ μὴ ὑμᾶς ἡ
[6, 83]	τῇ τῶνδε μᾶλλον ἢ τῶν	ξυμπάντων	τε καὶ τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν
[6, 92]	τά τε ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ	ξυμπαραγενόμενοι	μεγάλα σώσητε καὶ Ἀθηναίων τήν
[6, 89]	δῆμος ὠνόμασται) καὶ ἀπ' ἐκείνου	ξυμπαρέμεινεν	ἡ προστασία ἡμῖν τοῦ πλήθους.
[6, 41]	εἷς τε ἕκαστος καὶ ἡ	ξύμπασα	πόλις καλῶς τοὺς ἐπιόντας παρασκευασόμεθα
[6, 102]	κατὰ τάχος ἀπῇσαν καὶ ἡ	ξύμπασα	στρατιὰ τῶν Συρακοσίων ἐς τὴν
[6, 90]	τῇ Πελοποννήσῳ ἐμέλλομεν ἐπιχειρήσειν, κομίσαντες	ξύμπασαν	μὲν τὴν ἐκεῖθεν προσγενομένην δύναμιν
[6, 23]	ἐκπλεῦσαι. ταῦτα γὰρ τῇ τε	ξυμπάσῃ	πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν
[6, 40]	ἢ μεταγνόντες τὸ τῆς πόλεως	ξύμπασι	κοινὸν αὔξετε, ἡγησάμενοι τοῦτο μὲν
[6, 67]	τε ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ	ξύμπασι	τοιάδε παρεκελεύετο. ~Πολλῇ μὲν παραινέσει,
[6, 25]	μεταπεμπτέας εἶναι) ὁπλίταις δὲ τοῖς	ξύμπασιν	Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων πεντακισχιλίων
[6, 43]	ἄλλων ξυμμάχων) ὁπλίταις δὲ τοῖς	ξύμπασιν	ἑκατὸν καὶ πεντακισχιλίοις (καὶ τούτων
[6, 21]	δεῖ, ἀλλὰ καὶ πεζὸν πολὺν	ξυμπλεῖν,	εἴπερ βουλόμεθα ἄξιον τῆς διανοίας
[6, 50]	(ἐς τὸ Ῥήγιον. καὶ εὐθὺς	ξυμπληρώσαντες	ἑξήκοντα ναῦς ἐκ πασῶν οἱ
[6, 7]	ἄγοντας πρὸς Ἀθηναίους δεχημέρους σπονδάς,	ξυμπολεμεῖν	ἐκέλευον Περδίκκᾳ· οἱ δ' οὐκ
[6, 88]	ὧν πόλεων ἐπαγγελλομένων καὶ αὐτῶν	ξυμπολεμεῖν.	περιήγγελλον δὲ καὶ τοῖς Σικελοῖς
[6, 4]	Χαλκιδεῦσιν ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον	ξυμπολιτεύσας	καὶ ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν καὶ
[6, 87]	πολυπραγμοσύνης καὶ τρόπου τὸ αὐτὸ	ξυμφέρει,	τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε, καὶ νομίσατε
[6, 13]	αὑτῶν νεμομένους (καθ' αὑτοὺς καὶ	ξυμφέρεσθαι·	τοῖς δ' Ἐγεσταίοις ἰδίᾳ εἰπεῖν,
[6, 85]	ἀρχὴν ἐχούσῃ οὐδὲν ἄλογον ὅτι	ξυμφέρον	οὐδ' οἰκεῖον ὅτι μὴ πιστόν·
[6, 83]	(παρόντες ὁρῶμεν καὶ ὑμῖν ταὐτὰ	ξυμφέροντα.	ἀποφαίνομεν δὲ ἐξ ὧν οἵδε
[6, 83]	τῇ δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον τὰ	ξυμφέροντα	πράσσοντας. τήν τε γὰρ ἐκεῖ
[6, 58]	τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς τὴν	ξυμφορὰν	ἐκέλευσεν αὐτούς, δείξας τι χωρίον,
[6, 89]	καὶ περὶ τὴν ἐκ Πύλου	ξυμφοράν.	καὶ διατελοῦντός μου προθύμου ὑμεῖς
[6, 16]	κακῶς πράσσων πρὸς οὐδένα τῆς	ξυμφορᾶς	ἰσομοιρεῖ· ἀλλ' ὥσπερ δυστυχοῦντες οὐ
[6, 84]	φησὶ δουλωσαμένους τοὺς ἐνθάδε ἐλευθεροῦν,	ξύμφορος	ἡμῖν ἀπαράσκευος ὢν καὶ χρήματα
[6, 99]	οἱ δὲ λίθους καὶ ξύλα	ξυμφοροῦντες	παρέβαλλον ἐπὶ τὸν Τρωγίλον καλούμενον
[6, 10]	ποιήσονται, οἷς πρῶτον μὲν διὰ	ξυμφορῶν	ἡ ξύμβασις καὶ ἐκ τοῦ
[6, 88]	Λακεδαίμονα καὶ Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν	ξυμφυγάδων	περαιωθεὶς τότ' εὐθὺς ἐπὶ πλοίου
[6, 105]	Ἀργείων κελευόντων ὅσον σχόντας μόνον	ξὺν	ὅπλοις ἐς τὴν Λακωνικὴν καὶ
[6, 6]	Ἐγεσταίων πολλάκις λεγόντων καὶ τῶν	ξυναγορευόντων	αὐτοῖς ἐψηφίσαντο πρέσβεις πέμψαι πρῶτον
[6, 88]	αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως καὶ ἐκείνους	ξυναναπείθοιεν	τόν τε αὐτοῦ πόλεμον σαφέστερον
[6, 88]	ἀμύνειν, καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα	ξυναπέστελλον	αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως καὶ ἐκείνους
[6, 12]	ἢ πταίσαντάς που (τοὺς φίλους	ξυναπολέσαι.	εἴ τέ τις ἄρχειν ἄσμενος
[6, 25]	εἶπεν ὅτι καὶ μετὰ τῶν	ξυναρχόντων	καθ' ἡσυχίαν μᾶλλον βουλεύσοιτο, ὅσα
[6, 60]	ἐδόκει αἰτιώτατος εἶναι, ὑπὸ τῶν	ξυνδεσμωτῶν	τινὸς εἴτε ἄρα καὶ τὰ
[6, 101]	καὶ μονωθεὶς μετ' ὀλίγων τῶν	ξυνδιαβάντων	ἀποθνῄσκει αὐτός τε καὶ πέντε
[6, 61]	τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καὶ οἱ	ξυνδιαβεβλημένοι	ἀπέπλεον μετὰ τῆς Σαλαμινίας ἐκ
[6, 89]	καὶ ὅπερ ἐδέξατό τις, τοῦτο	ξυνδιασῴζειν,	ἐπεὶ δημοκρατίαν γε καὶ ἐγιγνώσκομεν
[6, 44]	τότε πάντα ἐκ τῆς Κερκύρας	ξυνδιέβαλλε	(τὸν Ἰόνιον κόλπον. καὶ προσβαλοῦσα
[6, 44]	(ἂν καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις	ξυνδοκῇ,	τοῦτο ποιήσειν. οἱ δὲ πρὸς
[6, 57]	τὸ αὐτίκα διαφεύγει ὁ Ἀριστογείτων,	ξυνδραμόντος	τοῦ ὄχλου, καὶ (ὕστερον ληφθεὶς
[6, 64]	αἱρήσειν· εἶναι δὲ ταῦτα τοὺς	ξυνδράσοντας	πολλοὺς Καταναίων καὶ ἡτοιμάσθαι ἤδη,
[6, 70]	ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον ἀλλήλοις, καὶ	ξυνέβη	βροντάς τε ἅμα τινὰς γενέσθαι
[6, 31]	μεγάλῃ σπουδῇ πρὸς ἀλλήλους (ἁμιλληθέν.	ξυνέβη	δὲ πρός τε σφᾶς αὐτοὺς
[6, 88]	περὶ τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ	ξυνέβη	ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν Λακεδαιμονίων
[6, 103]	τε ἐφ' ὧν αὐτοῖς ταῦτα	ξυνέβη	ἔπαυσαν, ὡς ἢ δυστυχίᾳ ἢ
[6, 102]	ἀνδρῶν ἄλλῳ τρόπῳ περιγενέσθαι. (καὶ	ξυνέβη	οὕτως· οὐ γὰρ ἔτι προσῆλθον
[6, 90]	ἐς τὰς ἐμὰς διαβολὰς τοιαῦτα	ξυνέβη·	περὶ δὲ ὧν ὑμῖν τε
[6, 55]	ὡμιλήκει τῇ ἀρχῇ. Ἱππάρχῳ δὲ	ξυνέβη	τοῦ πάθους τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα
[6, 93]	πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης	ξυνέγραψεν.	~Ἅμα δὲ τῷ ἦρι εὐθὺς
[6, 7]	τῷ πολέμῳ τῷδε ὃν Θουκυδίδης	ξυνέγραψεν.	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ἅμα
[6, 65]	καὶ αἱ ἡμέραι ἐν αἷς	ξυνέθεντο	ἥξειν ἐγγὺς ἦσαν, πορευόμενοι ἐπὶ
[6, 74]	φίλοις τοῖς ἐν τῇ Μεσσήνῃ	ξυνειδὼς	τὸ μέλλον· οἱ δὲ τούς
[6, 30]	πλοίοις καὶ ὅση ἄλλη παρασκευὴ	ξυνείπετο	πρότερον εἴρητο ἐς Κέρκυραν ξυλλέγεσθαι
[6, 61]	ἐπειδὴ ἐγένοντο ἐν Θουρίοις, οὐκέτι	ξυνείποντο,	ἀλλ' ἀπελθόντες ἀπὸ τῆς νεὼς
[6, 64]	καὶ κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες, οἳ	ξυνείποντο)	τοιόνδε τι οὖν πρὸς ἃ
[6, 32]	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων	ξυνελέγετο,	ἠπείγοντο ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ τὰς
[6, 9]	περὶ παρασκευῆς τῆς ἡμετέρας ἥδε	ξυνελέγη,	καθ' ὅτι χρὴ ἐς Σικελίαν
[6, 66]	ὕστερον καὶ τὸ πεζὸν ἅπαν	ξυνελέγη.	καὶ προσῆλθον μὲν ἐγγὺς τοῦ
[6, 98]	ξύμπαντες πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς	ξυνελέγησαν.	(καὶ καταστήσαντες ἐν τῷ Λαβδάλῳ
[6, 71]	τῶν δὲ σφετέρων τὰ ὀστᾶ	ξυνέλεξαν	(ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ τῶν
[6, 56]	γε ὅπλα ἐθελήσειν σφᾶς αὐτοὺς	ξυνελευθεροῦν.	~καὶ ὡς ἐπῆλθεν ἡ ἑορτή,
[6, 95]	ἀλλὰ βοηθησάντων Θηβαίων οἱ μὲν	ξυνελήφθησαν,	οἱ δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ
[6, 60]	ποιήσαντες τοὺς μὲν ἀπέκτειναν, ὅσοι	ξυνελήφθησαν,	τῶν δὲ διαφυγόντων θάνατον καταγνόντες
[6, 80]	δὴ ὄντας μὴ ἐᾶσαι ἁμαρτεῖν.	(Ξυνελόντες	τε λέγομεν οἱ Συρακόσιοι ἐκδιδάσκειν
[6, 20]	ὑμᾶς, ὦ Ἀθηναῖοι, ὡρμημένους στρατεύειν,	ξυνενέγκοι	μὲν ταῦτα ὡς βουλόμεθα, ἐπὶ
[6, 56]	καὶ ἔδει ἄρξαι μὲν αὐτούς,	ξυνεπαμύνειν	δὲ εὐθὺς τὰ πρὸς τοὺς
[6, 32]	ἐπιβάται καὶ οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες.	ξυνεπηύχοντο	δὲ καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος
[6, 56]	τὰ μὲν ἄλλα πρὸς τοὺς	ξυνεπιθησομένους	τῷ ἔργῳ ἐπέπρακτο, περιέμενον δὲ
[6, 17]	πολλοὺς ἕξομεν οἳ Συρακοσίων μίσει	ξυνεπιθήσονται	αὐτοῖς) καὶ τὰ ἐνθάδε οὐκ
[6, 10]	νῦν σπεύδομεν, καὶ πάνυ ἂν	ξυνεπιθοῖντο	μετὰ Σικελιωτῶν, οὓς πρὸ πολλῶν
[6, 70]	ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ τοῦτο	ξυνεπιλαβέσθαι	τοῦ φόβου, τοῖς δ' ἐμπειροτέροις
[6, 44]	ἐξ ἀνάγκης μετὰ τῶν ὁλκάδων	ξυνέπλει·	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πλοῖα
[6, 31]	πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ	ξυνέπλευσαν.	ἀλλὰ ἐπί τε βραχεῖ πλῷ
[6, 105]	μετά τε Ἀργείων καὶ Μαντινέων	ξυνεπολέμουν,	καὶ πολλάκις Ἀργείων κελευόντων ὅσον
[6, 100]	περὶ τὸν Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς	ξυνεσέπεσον	οἱ διώκοντες, καὶ ἐντὸς γενόμενοι
[6, 54]	δὴ τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν καὶ	ξύνεσιν,	καὶ Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον πρασσόμενοι
[6, 72]	Ἕρμωνος, ἀνὴρ καὶ ἐς τἆλλα	ξύνεσιν	οὐδενὸς λειπόμενος καὶ κατὰ τὸν
[6, 29]	δι' ἐκεῖνον οἵ τ' Ἀργεῖοι	ξυνεστράτευον	καὶ τῶν Μαντινέων τινές, ἀπέτρεπον
[6, 43]	νεῶν, ξύμμαχοι δὲ οἱ ἄλλοι	ξυνεστράτευον,	οἱ μὲν τῶν ὑπηκόων, οἱ
[6, 96]	ἐς ἄλλο τι δέῃ, ταχὺ	ξυνεστῶτες	παραγίγνωνται. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης
[6, 67]	παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην, καὶ	ξυνετάξαντο	ὧδε. δεξιὸν μὲν κέρας Ἀργεῖοι
[6, 39]	ἀξιοῦσθαι; ~φήσει τις δημοκρατίαν οὔτε	ξυνετὸν	οὔτ' ἴσον εἶναι, τοὺς δ'
[6, 39]	βουλεῦσαι δ' ἂν βέλτιστα τοὺς	ξυνετούς,	κρῖναι δ' ἂν ἀκούσαντας ἄριστα
[6, 101]	τῶν Ἀθηναίων· καὶ προσπεσόντων αὐτῶν	(ξυνεφοβήθη	καὶ ἡ πρώτη φυλὴ τοῦ
[6, 26]	ἀπὸ τῆς νόσου καὶ τοῦ	ξυνεχοῦς	πολέμου ἔς τε ἡλικίας πλῆθος
[6, 55]	ἠπόρησεν, ἐν (ᾧ οὐ πρότερον	ξυνεχῶς	ὡμιλήκει τῇ ἀρχῇ. Ἱππάρχῳ δὲ
[6, 18]	οὐ λόγῳ ἀλλ' ἔργῳ μᾶλλον	ξύνηθες	ἕξειν. (παράπαν τε γιγνώσκω πόλιν
[6, 34]	ἐπίκαιρον ὑμεῖς τε διὰ τὸ	ξύνηθες	ἥσυχον ἥκιστ' ἂν ὀξέως πείθοισθε,
[6, 55]	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πρότερον	ξύνηθες	τοῖς μὲν πολίταις φοβερόν, ἐς
[6, 44]	ἄλλα πλοῖα καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι	ξυνηκολούθουν	τῇ στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ
[6, 13]	εἰπεῖν, ἐπειδὴ ἄνευ Ἀθηναίων καὶ	ξυνῆψαν	πρὸς Σελινουντίους τὸ πρῶτον πόλεμον,
[6, 93]	ἑτοίμας εἶναι πλεῖν. ταῦτα δὲ	ξυνθέμενοι	ἀνεχώρουν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο
[6, 65]	πολλῷ ἀπερισκεπτότερον καὶ εὐθὺς ἡμέραν	ξυνθέμενοι	ᾗ παρέσονται ἀπέστειλαν αὐτόν, καὶ
[6, 61]	καὶ οὐ Βοιωτῶν ἕνεκα ἀπὸ	ξυνθήματος	ἥκειν, καὶ εἰ μὴ ἔφθασαν
[6, 33]	ἔρχονται (πάντα γὰρ ὑπὸ δέους	ξυνίσταται)	ἤν τε δι' ἀπορίαν τῶν
[6, 69]	προύφερον τὰ νομιζόμενα καὶ σαλπιγκταὶ	ξύνοδον	ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις, (οἱ δ'
[6, 2]	καὶ Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων	ξυνοικήσαντες	ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι τῇ
[6, 63]	ἐφύβριζον ἄλλα τε καὶ εἰ	ξυνοικήσοντες	σφίσιν αὐτοὶ μᾶλλον ἥκοιεν ἐν
[6, 77]	κακουργεῖν; καὶ οἰόμεθα τοῦ ἄπωθεν	ξυνοίκου	προαπολλυμένου οὐ καὶ ἐς αὐτόν
[6, 56]	(ἦσαν δὲ οὐ πολλοὶ οἱ	ξυνομωμοκότες	ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον γὰρ καὶ
[6, 16]	ἔπειτα δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις	ξυνόντας,	τῶν δὲ ἔπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν
[6, 70]	καὶ ὡς ἐκ τῶν παρόντων	ξυνταξάμενοι	ἔς τε τὸ Ὀλυμπιεῖον ὅμως
[6, 91]	ὡς ἂν τούς τε παρόντας	ξυντάξῃ	καὶ τοὺς μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ·
[6, 42]	μὲν ἐπεξέτασιν τοῦ στρατεύματος καὶ	ξύνταξιν,	ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε καὶ
[6, 98]	διεσπασμένον τε καὶ οὐ ῥᾳδίως	ξυντασσόμενον,	ἀνήγαγον πάλιν ἐς τὴν πόλιν
[6, 54]	καὶ Ἁρμοδίου τόλμημα δι' ἐρωτικὴν	ξυντυχίαν	ἐπεχειρήθη, ἣν ἐγὼ ἐπὶ πλέον
[6, 5]	πλεῖστοι ἦλθον ἐς τὴν ἀποικίαν,	ξυνῴκισαν	δὲ αὐτοῖς καὶ ἐκ Συρακουσῶν
[6, 18]	οἷς χρεών, ἐπειδή γε καὶ	ξυνωμόσαμεν,	ἐπαμύνειν, καὶ μὴ ἀντιτιθέναι ὅτι
[6, 27]	οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι καὶ ἐπὶ	ξυνωμοσίᾳ	ἅμα νεωτέρων πραγμάτων καὶ δήμου
[6, 60]	καὶ πάντα αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ	ξυνωμοσίᾳ	ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ πεπρᾶχθαι. καὶ
[6, 61]	τοῦ αὐτοῦ λόγου καὶ τῆς	ξυνωμοσίας	ἐπὶ τῷ δήμῳ ἀπ' ἐκείνου
[6, 57]	καὶ ὡς εἶδόν τινα τῶν	ξυνωμοτῶν	σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως τῷ Ἱππίᾳ
[6, 85]	ἔσται ἰσχὺς τοσαύτη ἐς ἓν	ξυστᾶσα	εὐμεταχείριστος, οὔθ' οἵδ' ἀσθενεῖς ἂν
[6, 85]	καὶ βούλονται ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ	ξυστήσαντες	ὑμᾶς ὑπόπτῳ, βίᾳ ἢ καὶ
[6, 16]	μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ τὰ δυνατώτατα	ξυστήσας	ἄνευ μεγάλου ὑμῖν κινδύνου καὶ
[6, 37]	δὴ ἐν πάσῃ πολεμίᾳ Σικελίᾳ	(ξυστήσεται	γάρ) στρατοπέδῳ τε ἐκ νεῶν
[6, 85]	τῆς Σικελίας. ἀνάγκη δέ, ἢν	ξυστῆτε	πρὸς αὐτούς· οὔτε γὰρ ἡμῖν
[6, 61]	(δι' ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι σφίσι	ξυστρατεύειν.	καὶ ὁ μὲν ἔχων τὴν
[6, 46]	καὶ οἱ Ῥηγῖνοι οὐκ ἐθελήσαντες	ξυστρατεύειν,	οὓς πρῶτον ἤρξαντο πείθειν καὶ
[6, 91]	μέν εἰσιν, ὅμως δ' ἂν	ξυστραφέντες	ἁθρόοι καὶ νῦν ἔτι περιγένοιντο·
[6, 77]	καὶ Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας, οὐ	ξυστραφέντες	βουλόμεθα προθυμότερον δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι
[6, 79]	αὐτῶν· οὐ γὰρ ἢν ἡμεῖς	ξυστῶμεν	πάντες δεινή ἐστιν, ἀλλ' ἤν,
[6, 21]	γῆς, ἄλλως τε καὶ εἰ	ξυστῶσιν	αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι καὶ μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/04/2007