Livre, Chap. |
[6, 50] |
ὡς
παρὰ
φίλους
καὶ
εὐεργέτας
|
Ἀθηναίους |
(ἀδεῶς
ἀπιέναι.
ἐπεὶ
δ'
ἐκηρύχθη |
[6, 36] |
καὶ
πολλῶν
ἔμπειροι,
ὥσπερ
ἐγὼ
|
Ἀθηναίους |
(ἀξιῶ,
δράσειαν.
οὐ
γὰρ
αὐτοὺς |
[6, 64] |
σφίσιν
(εὔνων.
ἔλεγε
δὲ
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
αὐλίζεσθαι
ἀπὸ
τῶν
ὅπλων
ἐν |
[6, 7] |
τοὺς
ἐπὶ
Θρᾴκης,
ἄγοντας
πρὸς
|
Ἀθηναίους |
δεχημέρους
σπονδάς,
ξυμπολεμεῖν
ἐκέλευον
Περδίκκᾳ· |
[6, 34] |
ποιώμεθα
(ἡμῖν
ἢ
μὴ
δέχωνται
|
Ἀθηναίους. |
δοκεῖ
δέ
μοι
καὶ
ἐς |
[6, 6] |
οἱ
Ἐγεσταῖοι
ξυμμαχίαν
ἀναμιμνῄσκοντες
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
ἐδέοντο
σφίσι
ναῦς
πέμψαντας
ἐπαμῦναι, |
[6, 75] |
ᾗ
ἀποβάσεις
ἦσαν.
καὶ
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
εἰδότες
ἐν
τῇ
Νάξῳ
χειμάζοντας |
[6, 54] |
οὗτοι
ἀρετὴν
καὶ
ξύνεσιν,
καὶ
|
Ἀθηναίους |
εἰκοστὴν
μόνον
πρασσόμενοι
τῶν
γιγνομένων |
[6, 75] |
τῶν
Καμαριναίων
βουλόμενος
προδιαβάλλειν
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
ἔλεγε
τοιάδε.
~Οὐ
τὴν
παροῦσαν |
[6, 75] |
οὐκέτι
βούλωνται
ἀμύνειν,
ὁρῶντες
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
ἐν
τῇ
μάχῃ
εὖ
πράξαντας, |
[6, 75] |
(ἐπ'
οἴκου.
καὶ
πυνθανόμενοι
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
ἐς
τὴν
Καμάριναν
κατὰ
τὴν |
[6, 79] |
λέγοντες
ξυμμαχίαν
εἶναι
ὑμῖν
πρὸς
|
Ἀθηναίους· |
ἥν
γε
οὐκ
ἐπὶ
τοῖς |
[6, 88] |
πόλεμον
σαφέστερον
ποιεῖσθαι
πρὸς
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
καὶ
ἐς
τὴν
Σικελίαν
ὠφελίαν |
[6, 102] |
ἀντετάξαντο
πρὸς
τοὺς
κατὰ
σφᾶς
|
Ἀθηναίους, |
καὶ
μέρος
τι
αὑτῶν
πέμπουσιν |
[6, 89] |
διατελοῦντός
μου
προθύμου
ὑμεῖς
πρὸς
|
Ἀθηναίους |
καταλλασσόμενοι
τοῖς
μὲν
ἐμοῖς
ἐχθροῖς |
[6, 98] |
οὗτοι
δὲ
ὑπομένοντες
ἐκώλυον
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
λιθοφορεῖν
τε
(καὶ
ἀποσκίδνασθαι
μακροτέραν. |
[6, 74] |
ὄντες
ἐπεκράτουν
μὴ
δέχεσθαι
τοὺς
|
(Ἀθηναίους |
οἱ
ταῦτα
βουλόμενοι.
ἡμέρας
δὲ |
[6, 36] |
πολλοῖς,
ἔλεγε
τοιάδε.
~Τοὺς
μὲν
|
Ἀθηναίους |
ὅστις
μὴ
βούλεται
οὕτω
κακῶς |
[6, 99] |
ἐσηγησαμένου
μάχαις
μὲν
πανδημεὶ
πρὸς
|
Ἀθηναίους |
οὐκέτι
ἐβούλοντο
διακινδυνεύειν,
ὑποτειχίζειν
δὲ |
[6, 54] |
οὔτε
τοὺς
ἄλλους
οὔτε
αὐτοὺς
|
Ἀθηναίους |
περὶ
τῶν
σφετέρων
τυράννων
οὐδὲ |
[6, 73] |
αὐτοῖς
παραγένηται
καὶ
τὸν
πρὸς
|
Ἀθηναίους |
πόλεμον
βεβαιότερον
πείθωσι
ποιεῖσθαι
ἐκ |
[6, 69] |
οὐκ
ἂν
οἰόμενοι
σφίσι
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
προτέρους
ἐπελθεῖν
καὶ
διὰ
τάχους |
[6, 105] |
μᾶλλον
τὴν
αἰτίαν
ἐς
(τοὺς
|
Ἀθηναίους |
τοῦ
ἀμύνεσθαι
ἐποίησαν.
ἀναχωρησάντων
δὲ |
[6, 24] |
Νικίας
τοσαῦτα
εἶπε
νομίζων
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
τῷ
πλήθει
τῶν
πραγμάτων
ἢ |
[6, 80] |
τῇ
Σικελίᾳ
φυλάξαι
καὶ
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
φίλους
δὴ
ὄντας
μὴ
ἐᾶσαι |