Alphabétiquement     [«   »]
ὁδοῦ 1
ὅθεν 5
Οἱ 2
οἱ 210
οἵ 10
οἳ 18
οἷα 1
Fréquences     [«    »]
196 ἐς
190 τῆς
198 τὸ
210 οἱ
227 τὴν
238 μὲν
290 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre VI

οἱ


Livre, Chap.
[6, 40]   ἂν καὶ ἴσον καὶ πλέον  οἱ   ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ τὸ τῆς
[6, 44]   ἔλεγον ἐν ταῖς Ἀθήναις  οἱ   ἄγγελοι. ~Τοῖς δὲ Συρακοσίοις ἐν
[6, 93]   τε χρήματα καὶ ἱππέας. καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν τε
[6, 100]   καὶ ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος, καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι αὐτοὺς οὐκ ἦλθον κωλύσοντες,
[6, 78]   ἐς τὴν Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο  οἱ   Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα
[6, 8]   ἃς ἔμελλον δεήσεσθαι πέμπειν. καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ ἀκούσαντες
[6, 61]   πρὶν ἐκπλεῖν αὐτὸν ἐπέθεντο, χαλεπῶς  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ τὸ
[6, 6]   τὸν πόλεμον ἱκανά. ὧν ἀκούοντες  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν
[6, 63]   ἐπιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὺς τὴν ἔφοδον  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ
[6, 51]   κομίζειν. μετὰ δὲ τοῦτο διαπλεύσαντες  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐς τὸ Ῥήγιον, πάσῃ
[6, 26]   εἶναι, ἑτοιμασάμενοι ἄξειν. ~ἀκούσαντες δ'  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι
[6, 98]   φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς τὴν Συκῆν  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν τὸν
[6, 67]   ὁδὸν ηὐλίσαντο. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  οἱ   Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο
[6, 101]   ἐγένετο, καὶ ἐν αὐτῇ ἐνίκων  οἱ   Ἀθηναῖοι. καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ
[6, 66]   τὴν πόλιν. ~ἐν τούτῳ δ'  οἱ   Ἀθηναῖοι, μακρᾶς οὔσης τῆς ὁδοῦ
[6, 70]   ἐπὶ πολὺ μὲν οὐκ ἐδίωξαν  οἱ   Ἀθηναῖοι (οἱ γὰρ ἱππῆς τῶν
[6, 35]   ὡς οὐδενὶ ἂν τρόπῳ ἔλθοιεν  οἱ   Ἀθηναῖοι οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν
[6, 63]   πρῶτον φόβον καὶ τὴν προσδοκίαν  οἱ   Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά
[6, 6]   καὶ ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν  οἱ   Ἀθηναῖοι στρατεύειν ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν
[6, 88]   ἐπὶ δὲ τοὺς μὴ προσχωροῦντας  οἱ   Ἀθηναῖοι στρατεύοντες τοὺς μὲν προσηνάγκαζον,
[6, 99]   γῆν δ' ἐκ τῆς Θάψου  οἱ   Ἀθηναῖοι τὰ ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ
[6, 101]   ὑστεραίᾳ ἀπὸ τοῦ κύκλου ἐτείχιζον  οἱ   Ἀθηναῖοι τὸν κρημνὸν τὸν ὑπὲρ
[6, 61]   τοὺς ἐν ταῖς νήσοις κειμένους  οἱ   Ἀθηναῖοι τότε παρέδοσαν τῷ Ἀργείων
[6, 103]   θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο  οἱ   Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν καὶ τοὺς
[6, 97]   ὡς τριακόσιοι. καὶ μετὰ τοῦτο  οἱ   Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες καὶ
[6, 70]   αὐτῶν παρέπεμψαν φυλακήν, δείσαντες μὴ  οἱ   Ἀθηναῖοι τῶν χρημάτων ἦν
[6, 7]   κατασκάψαντες τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ὕστερον ταῖς ναυσὶν ἐπ'
[6, 96]   ἐὰν μὴ τῶν Ἐπιπολῶν κρατήσωσιν  οἱ   Ἀθηναῖοι, χωρίου ἀποκρήμνου τε καὶ
[6, 74]   μείναντες περὶ τρεῖς καὶ δέκα  οἱ   Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο καὶ τὰ
[6, 87]   ταῖς τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε  οἱ   ἄλλοι· εἰρήκαμεν δ' ὑμῖν πᾶσαν
[6, 17]   οὔτ' ἐκείνοις ὅσοιπερ κομποῦνται, οὔτε  οἱ   ἄλλοι Ἕλληνες διεφάνησαν τοσοῦτοι ὄντες
[6, 78]   ὑμεῖς νῦν γέ πω οὔθ'  οἱ   ἄλλοι ἐπὶ ταῦτα ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ
[6, 67]   τὸ δὲ ἄλλο οἱ ξύμμαχοι  οἱ   ἄλλοι. καὶ τὸ μὲν ἥμισυ
[6, 43]   ἐπιβάται τῶν νεῶν, ξύμμαχοι δὲ  οἱ   ἄλλοι ξυνεστράτευον, οἱ μὲν τῶν
[6, 84]   δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι καὶ  οἱ   ἄλλοι φίλοι ὅτι μάλιστα αὐτονομούμενοι.
[6, 102]   τὸν μέγαν λιμένα. ὁρῶντες  οἱ   ἄνωθεν κατὰ τάχος ἀπῇσαν καὶ
[6, 105]   ταῖς ναυσὶ καὶ τῶν Λακεδαιμονίων  οἱ   Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς τὴν Φλειασίαν
[6, 7]   ναυσὶ τριάκοντα καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις,  οἱ   Ἀργεῖοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων πανστρατιᾷ
[6, 7]   τῶν Ὀρνεῶν. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ  οἱ   Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο, κατασκάψαντες τὰς
[6, 32]   ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται καὶ  οἱ   ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ καὶ
[6, 10]   τὴν ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ οὐχ  οἱ   ἀσθενέστατοι· ἀλλ' οἱ μὲν ἄντικρυς
[6, 80]   περιεσόμεθα, τῆς αἰτίας (τῶν κινδύνων  οἱ   αὐτοὶ τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε
[6, 69]   Ἀργεῖοι δὲ καὶ τῶν ξυμμάχων  οἱ   αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί τε ἐκείνοις ἐφ'
[6, 53]   δὲ καὶ περὶ (τῶν Ἑρμῶν.  οἱ   γὰρ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ στρατιὰ
[6, 36]   εἰ μὴ οἴονται ἔνδηλοι εἶναι.  (οἱ   γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ τι βούλονται
[6, 16]   (τῇ δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν.  οἱ   γὰρ Ἕλληνες καὶ ὑπὲρ δύναμιν
[6, 68]   δεῖ μὴ ῥᾳδίως ἀποχωρεῖν·  οἱ   γὰρ ἱππῆς πολλοὶ (ἐπικείσονται. τῆς
[6, 70]   μὲν οὐκ ἐδίωξαν οἱ Ἀθηναῖοι  (οἱ   γὰρ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων πολλοὶ
[6, 17]   (ἐπικωλύσει, ἢν ὑμεῖς ὀρθῶς βουλεύησθε.  οἱ   γὰρ πατέρες ἡμῶν τοὺς αὐτοὺς
[6, 19]   ~Τοιαῦτα μὲν Ἀλκιβιάδης εἶπεν·  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐκείνου τε
[6, 88]   ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς τὸν πόλεμον,  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ἐν τῇ Νάξῳ
[6, 61]   ἐς Πελοπόννησον ἐκ τῆς Θουρίας·  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον
[6, 65]   Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν τῇ Λεοντίνῃ.  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς
[6, 4]   Θάψον οἰκίσας αὐτὸς μὲν ἀποθνῄσκει,  οἱ   δ' ἄλλοι ἐκ τῆς Θάψου
[6, 43]   ξυνεστράτευον, οἱ μὲν τῶν ὑπηκόων,  οἱ   δ' Ἀργείων πεντακόσιοι καὶ Μαντινέων
[6, 61]   ἐπὶ (διαβολῇ ἐς δίκην καταπλεῦσαι.  οἱ   δ' ἐκ τῆς Σαλαμινίας τέως
[6, 95]   βοηθησάντων Θηβαίων οἱ μὲν ξυνελήφθησαν,  οἱ   δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ οἱ
[6, 101]   Ἀθηναίοις μέχρι τῆς θαλάσσης (ἀποτειχίσαι.  οἱ   δ' ἐπειδὴ τὸ πρὸς τὸν
[6, 76]   σφίσιν ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως,  οἱ   δ' ἐπὶ δεσπότου μεταβολῇ οὐκ
[6, 101]   ἔχοντες πρὸς τὴν πόλιν ἔφευγον,  οἱ   δ' ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ παρὰ
[6, 29]   πέμπειν αὐτὸν ἐπὶ (τοσούτῳ στρατεύματι.  οἱ   δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό τε
[6, 69]   σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις,  (οἱ   δ' ἐχώρουν, Συρακόσιοι μὲν περί
[6, 52]   σχόντες ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο.  οἱ   δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι
[6, 7]   δεχημέρους σπονδάς, ξυμπολεμεῖν ἐκέλευον Περδίκκᾳ·  οἱ   δ' οὐκ ἤθελον. καὶ
[6, 71]   λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν.  ~οἱ   δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς μὲν τὸ
[6, 97]   τι δέῃ, ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται.  ~οἱ   δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης τῆς νυκτὸς
[6, 100]   οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν,  οἱ   δὲ Ἀθηναῖοι τούς τε ὀχετοὺς
[6, 51]   γενόμενοι ὑπεξῆλθον οὐ πολλοί τινες,  οἱ   δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό τε ξυμμαχίαν
[6, 34]   κινδύνου πράσσειν χρησιμώτατον ἂν ξυμβῆναι.  οἱ   δὲ ἄνδρες καὶ ἐπέρχονται καὶ
[6, 46]   τοῖν δὲ ἑτέροιν καὶ ἀλογώτερα.  οἱ   δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε τι ἐξετεχνήσαντο
[6, 69]   τῆς πόλεως οὔσης καὶ ἀπεληλύθεσαν·  οἱ   δὲ καὶ διὰ σπουδῆς προσβοηθοῦντες
[6, 10]   ἀλλ' οἱ μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν,  οἱ   δὲ καὶ διὰ τὸ Λακεδαιμονίους
[6, 88]   ~Τοιαῦτα δὲ Εὔφημος εἶπεν.  οἱ   δὲ Καμαριναῖοι ἐπεπόνθεσαν τοιόνδε. τοῖς
[6, 104]   ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς Τάραντα,  οἱ   δὲ Κορίνθιοι πρὸς ταῖς σφετέραις
[6, 93]   ~Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν,  οἱ   δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι μὲν καὶ
[6, 48]   μὴ οἱ μὲν Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν,  οἱ   δὲ Λεοντίνους ἐῶσι κατοικίζειν. ~Λάμαχος
[6, 99]   πρὸς βορέαν τοῦ κύκλου τεῖχος,  οἱ   δὲ λίθους καὶ ξύλα ξυμφοροῦντες
[6, 34]   καὶ ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς Τάραντα·  οἱ   δὲ μετ' ὀλίγων ἐφοδίων ὡς
[6, 31]   ὧν ἑώρων, τῇ ὄψει ἀνεθάρσουν.  οἱ   δὲ ξένοι καὶ ἄλλος
[6, 30]   ἕκαστοι προπέμποντες, οἱ μὲν ἑταίρους,  οἱ   δὲ ξυγγενεῖς, οἱ δὲ υἱεῖς,
[6, 44]   ὄντας Χαλκιδεῦσιν οὖσι Λεοντίνοις βοηθεῖν·  οἱ   δὲ οὐδὲ μεθ' ἑτέρων ἔφασαν
[6, 44]   ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ, τοῦτο ποιήσειν.  οἱ   δὲ πρὸς τὰ ἐν τῇ
[6, 46]   αἰτίαν εἶχον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν·  οἱ   δὲ στρατηγοὶ πρὸς τὰ παρόντα
[6, 65]   ἤδη, ἀφ' ὧν αὐτὸς ἥκειν.  ~οἱ   δὲ στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων, μετὰ
[6, 70]   πάλιν ἐπανεχώρουν καὶ τροπαῖον ἵστασαν.  (οἱ   δὲ Συρακόσιοι ἁθροισθέντες ἐς τὴν
[6, 69]   παρακελευσάμενος ἐπῆγε τὸ στρατόπεδον εὐθύς.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν
[6, 67]   ἐντὸς (τούτων τῶν ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι ἔταξαν τοὺς μὲν
[6, 63]   οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο,  οἱ   δὲ Συρακόσιοι (καὶ αὐτοὶ ὡς
[6, 99]   τὴν (ἑτέραν θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι οὐχ ἥκιστα Ἑρμοκράτους
[6, 15]   καὶ τὰ ἐψηφισμένα μὴ (λύειν,  οἱ   δέ τινες καὶ ἀντέλεγον. ἐνῆγε
[6, 24]   μάλιστ' ἂν> οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι·  οἱ   δὲ τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ
[6, 74]   τῇ Μεσσήνῃ ξυνειδὼς τὸ μέλλον·  οἱ   δὲ τούς τε ἄνδρας διέφθειραν
[6, 30]   μὲν ἑταίρους, οἱ δὲ ξυγγενεῖς,  οἱ   δὲ υἱεῖς, καὶ μετ' ἐλπίδος
[6, 100]   τὸν Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον  οἱ   διώκοντες, καὶ ἐντὸς γενόμενοι βίᾳ
[6, 62]   εἰδέναι τὰ χρήματα εἰ δώσουσιν  οἱ   Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ καὶ τῶν
[6, 11]   εἰ ἄρξειαν αὐτῶν Συρακόσιοι· ὅπερ  οἱ   Ἐγεσταῖοι μάλιστα ἡμᾶς ἐκφοβοῦσιν. (νῦν
[6, 8]   ἧκον ἐκ τῆς Σικελίας καὶ  οἱ   Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες ἑξήκοντα
[6, 6]   καὶ τοῦ προτέρου πολέμου Λεοντίνων  οἱ   Ἐγεσταῖοι ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους
[6, 7]   αὐλισαμένου τοῦ στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν  οἱ   ἐκ τῶν Ὀρνεῶν. καὶ τῇ
[6, 11]   (αὐτοῦ καθαιρεθῆναι. ἡμᾶς δ' ἂν  οἱ   ἐκεῖ Ἕλληνες μάλιστα μὲν ἐκπεπληγμένοι
[6, 2]   πρὸς τοὺς Σικελούς· ἐπειδὴ δὲ  οἱ   Ἕλληνες πολλοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπεσέπλεον,
[6, 76]   οὔτε οὗτοι τῶν Ἑλλήνων οὔθ'  οἱ   Ἕλληνες τῆς ἑαυτῶν τῷ Μήδῳ
[6, 61]   οἵ τε ξένοι τοῦ Ἀλκιβιάδου  οἱ   ἐν Ἄργει κατὰ τὸν αὐτὸν
[6, 94]   εὐθὺς ἀρχομένῳ τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους  οἱ   ἐν τῇ Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες
[6, 91]   ὑμῖν φίλοι θαρσήσουσι μᾶλλον καὶ  οἱ   ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ τὰ
[6, 10]   ἔχομεν βεβαιωσώμεθα, εἰ Χαλκιδῆς γε  οἱ   ἐπὶ Θρᾴκης ἔτη τοσαῦτα ἀφεστῶτες
[6, 85]   τοὺς φίλους κακώσωμεν, ἀλλ' ἢν  οἱ   ἐχθροὶ διὰ τὴν τῶν (φίλων
[6, 10]   δυνάμει ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν  οἱ   ἐχθροὶ ποιήσονται, οἷς πρῶτον μὲν
[6, 104]   πλῆθος τῶν νεῶν, ὅπερ καὶ  οἱ   Θούριοι ἔπαθον, καὶ λῃστικώτερον ἔδοξε
[6, 98]   φυλὴ μία τῶν ὁπλιτῶν καὶ  οἱ   ἱππῆς μετ' αὐτῶν πάντες ἐτρέψαντο
[6, 65]   ὡς τὸ στρατόπεδον καταληψόμενοι, καὶ  οἱ   ἱππῆς οἱ Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες
[6, 66]   ἄρξειν ἔμελλον ὁπότε βούλοιντο καὶ  οἱ   ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἥκιστ' ἂν
[6, 66]   οὐδεὶς ἐξιὼν ἐκώλυε, πρῶτοι δὲ  οἱ   ἱππῆς τῶν Συρακοσίων προσεβοήθησαν, ἔπειτα
[6, 59]   (τινα ὁρῴη μεταβολῆς γενομένης ὑπάρχουσάν  οἱ.   Ἱππόκλου γοῦν τοῦ Λαμψακηνοῦ τυράννου
[6, 82]   μέγιστον μαρτύριον αὐτὸς εἶπεν, ὅτι  οἱ   Ἴωνες αἰεί ποτε πολέμιοι τοῖς
[6, 75]   αὐτοί· ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς  οἱ   Καμαριναῖοι μὴ προθύμως σφίσι μήτ'
[6, 50]   ἐς Κατάνην. καὶ ὡς αὐτοὺς  οἱ   Καταναῖοι οὐκ ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ
[6, 51]   τὴν μὲν στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο  οἱ   Καταναῖοι, τοὺς δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας
[6, 88]   (κατὰ τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ  οἱ   Κορίνθιοι εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ πρῶτοι
[6, 70]   ἦν αὐτόθι κινήσωσι, καὶ  οἱ   λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν.
[6, 62]   μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ ταῦτα  οἱ   λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν
[6, 28]   Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο. καὶ αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες  οἱ   μάλιστα τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν
[6, 58]   (αὐτὸ ἄνευ τῶν ὅπλων. καὶ  οἱ   μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί τι ἐρεῖν
[6, 10]   καὶ οὐχ οἱ ἀσθενέστατοι· ἀλλ'  οἱ   μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν, οἱ δὲ
[6, 46]   ὡς (χρήματα πολλὰ ἴδοιεν. καὶ  οἱ   μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες καὶ
[6, 68]   αὐτοῖς εὖ οἶδ' ὅτι παρακελεύονται·  οἱ   μὲν γὰρ ὅτι περὶ πατρίδος
[6, 48]   καὶ Σελινοῦντι ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ  οἱ   μὲν Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν, οἱ δὲ
[6, 26]   ὥστε ῥᾷον πάντα ἐπορίζετο. καὶ  οἱ   μὲν ἐν παρασκευῇ ἦσαν. ~Ἐν
[6, 96]   τοῦ ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί. καὶ  οἱ   μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τὸν
[6, 30]   πόλει καὶ ἀστῶν καὶ ξένων,  οἱ   μὲν ἐπιχώριοι τοὺς σφετέρους αὐτῶν
[6, 32]   ἤδη μέχρι Αἰγίνης ἐποιοῦντο. καὶ  οἱ   μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ
[6, 30]   τοὺς σφετέρους αὐτῶν ἕκαστοι προπέμποντες,  οἱ   μὲν ἑταίρους, οἱ δὲ ξυγγενεῖς,
[6, 99]   ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ τῇ ὑστεραίᾳ  οἱ   μὲν ἐτείχιζον τῶν Ἀθηναίων τὸ
[6, 95]   οὐ κατέσχεν, ἀλλὰ βοηθησάντων Θηβαίων  οἱ   μὲν ξυνελήφθησαν, οἱ δ' ἐξέπεσον
[6, 60]   ἀργύριον τῷ ἀποκτείναντι. κἀν τούτῳ  οἱ   μὲν παθόντες ἄδηλον ἦν εἰ
[6, 15]   εἶπε, τῶν δὲ Ἀθηναίων παριόντες  οἱ   μὲν πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν καὶ
[6, 7]   ἐν ὅτῳ ἐστὶν εἰσομένους. ~Καὶ  οἱ   μὲν πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν
[6, 88]   αὐτοῖς ὡς πλεῖστοι (προσχωρήσονται. καὶ  οἱ   μὲν πρὸς τὰ πεδία μᾶλλον
[6, 88]   οἱ πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι τὰ καθ' ἑαυτοὺς
[6, 41]   αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς οἴσομεν. καὶ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι τοσαῦτα εἰπόντος τοῦ
[6, 100]   τὴν καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι,  οἱ   μὲν Συρακόσιοι φυλὴν μίαν καταλιπόντες
[6, 76]   τῷ Μήδῳ ἀντέστησαν, περὶ δὲ  οἱ   μὲν σφίσιν ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ
[6, 51]   τὴν πόλιν. τῶν δὲ Καταναίων  οἱ   μὲν τὰ τῶν Συρακοσίων φρονοῦντες,
[6, 72]   ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς Συρακούσαις. ~Καὶ  οἱ   μὲν ταύτῃ τῇ γνώμῃ ἀπέπλευσαν
[6, 101]   οἱ Ἀθηναῖοι. καὶ τῶν Συρακοσίων  οἱ   μὲν τὸ δεξιὸν κέρας ἔχοντες
[6, 43]   ξύμμαχοι δὲ οἱ ἄλλοι ξυνεστράτευον,  οἱ   μὲν τῶν ὑπηκόων, οἱ δ'
[6, 35]   πολλῇ πρὸς ἀλλήλους ἔριδι ἦσαν,  οἱ   μὲν ὡς οὐδενὶ ἂν τρόπῳ
[6, 5]   ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες,  οἱ   Μυλητίδαι καλούμενοι· καὶ φωνὴ μὲν
[6, 39]   ὑμῶν οἵ τε δυνάμενοι καὶ  οἱ   νέοι προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν μεγάλῃ
[6, 42]   τῇ Κερκύρᾳ αὐτοί τε καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν. καὶ πρῶτον
[6, 105]   Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί τε καὶ  οἱ   ξύμμαχοι καὶ τῆς γῆς τὴν
[6, 67]   τὸ μέσον, τὸ δὲ ἄλλο  οἱ   ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι. καὶ τὸ
[6, 67]   δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην,
[6, 7]   δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος καὶ  οἱ   ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς
[6, 18]   ἐν καὶ αὐτοὶ καὶ  οἱ   ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ ἀσφαλές,
[6, 61]   ἔχων τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καὶ  οἱ   ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ τῆς Σαλαμινίας
[6, 56]   ἐκείνους. (ἦσαν δὲ οὐ πολλοὶ  οἱ   ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον γὰρ
[6, 43]   καὶ τετρακοσίοις (καὶ τούτων Κρῆτες  οἱ   ὀγδοήκοντα ἦσαν) καὶ σφενδονήταις Ῥοδίων
[6, 18]   δὲ εἰωθότι κόσμῳ, ὥσπερ καὶ  οἱ   πατέρες ἡμῶν ἅμα νέοι γεραιτέροις
[6, 93]   ναῦς τοὺς Κορινθίους ἤδη ἐκέλευέν  οἱ   πέμπειν ἐς Ἀσίνην, τὰς δὲ
[6, 97]   ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε, καὶ  οἱ   περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι· στάδιοι
[6, 96]   ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς καὶ  οἱ   περὶ τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ ἄρτι
[6, 5]   καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν  οἱ   πλεῖστοι ἦλθον ἐς τὴν ἀποικίαν,
[6, 27]   καὶ ἐν ἱεροῖς) μιᾷ νυκτὶ  οἱ   (πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα. καὶ
[6, 96]   κατὰ ταύτας λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες  (οἱ   πολέμιοι· οὐ γὰρ ἂν ἄλλῃ
[6, 68]   καὶ τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς  οἱ   πολέμιοι σφίσιν αὐτοῖς εὖ οἶδ'
[6, 88]   Σικελῶν ὑπήκοοι ὄντες τῶν Συρακοσίων  οἱ   πολλοὶ ἀφειστήκεσαν· τῶν δὲ τὴν
[6, 101]   γὰρ καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῖς  οἱ   πολλοὶ ἐνταῦθα) ὁμόσε χωροῦσι τοῖς
[6, 54]   τῇ τυραννίδι οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ  οἱ   πολλοὶ οἴονται, ἀλλ' Ἱππίας πρεσβύτατος
[6, 1]   πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο, ἄπειροι  οἱ   πολλοὶ ὄντες τοῦ μεγέθους τῆς
[6, 15]   οὐχ ἥκιστα. (φοβηθέντες γὰρ αὐτοῦ  οἱ   πολλοὶ τὸ μέγεθος τῆς τε
[6, 88]   τῷ παρόντι μηδετέροις ἀμύνειν. καὶ  οἱ   πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ οἱ
[6, 102]   Ἀθηναίων ἀπεχώρουν. ~ἐν τούτῳ δὲ  οἱ   πρὸς τὴν πόλιν αὐτῶν τὸ
[6, 68]   Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν  οἱ   πρῶτοί ἐσμεν, πῶς οὐ χρὴ
[6, 46]   τοιόνδε τι ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε  οἱ   πρῶτοι πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἦλθον
[6, 79]   τοὺς πέλας ἀδικῶσιν, ἐπεὶ οὐδ'  οἱ   Ῥηγῖνοι ὄντες Χαλκιδῆς Χαλκιδέας ὄντας
[6, 46]   τοῦτό τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ  οἱ   Ῥηγῖνοι οὐκ ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν, οὓς
[6, 6]   καὶ περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ  οἱ   Σελινούντιοι Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον
[6, 4]   χωρίον ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον  οἱ   Σικελοὶ ζάγκλον καλοῦσιν) ὕστερον δ'
[6, 72]   (ἦσαν γὰρ πέντε καὶ δέκα  οἱ   στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν τε πολλῶν
[6, 93]   τριήρης τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν  οἱ   στρατηγοὶ ἐπί τε χρήματα καὶ
[6, 42]   ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι,  οἱ   στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ τρία μέρη
[6, 46]   δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται. καὶ  οἱ   στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν,
[6, 50]   ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ἐκ πασῶν  οἱ   στρατηγοὶ καὶ τὰ ἐπιτήδεια λαβόντες
[6, 64]   τι οὖν πρὸς ἐβούλοντο  οἱ   στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι
[6, 64]   τὴν οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες  οἱ   στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενοι
[6, 51]   πόλει πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων,  οἱ   στρατιῶται πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς
[6, 73]   κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ  οἱ   Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό τε
[6, 102]   οὕτως· οὐ γὰρ ἔτι προσῆλθον  οἱ   Συρακόσιοι διὰ τὸ πῦρ, ἀλλὰ
[6, 80]   ἐᾶσαι ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες τε λέγομεν  οἱ   Συρακόσιοι ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν ἔργον
[6, 99]   τὸν μέγαν λιμένα, ἀλλ' ἔτι  οἱ   Συρακόσιοι ἐκράτουν τῶν περὶ τὴν
[6, 101]   τὸν (λιμένα τὸ περιτείχισμα. καὶ  οἱ   Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες καὶ
[6, 75]   ἦρι παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ καὶ  οἱ   Συρακόσιοι ἐν τῷ χειμῶνι πρός
[6, 97]   τρόπῳ ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες  οἱ   Συρακόσιοι ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν
[6, 101]   μετ' αὐτοῦ. καὶ τούτους μὲν  οἱ   Συρακόσιοι εὐθὺς κατὰ τάχος φθάνουσιν
[6, 101]   πρὸς τὴν (γέφυραν. δείσαντες δὲ  οἱ   Συρακόσιοι (ἦσαν γὰρ καὶ τῶν
[6, 103]   (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ γὰρ  οἱ   Συρακόσιοι πολέμῳ μὲν οὐκέτι ἐνόμιζον
[6, 96]   οἱ δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ  οἱ   Συρακόσιοι τοῦ αὐτοῦ θέρους, ὡς
[6, 65]   στρατόπεδον καταληψόμενοι, καὶ οἱ ἱππῆς  οἱ   Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες ἐς τὴν
[6, 33]   ἀληθείας λέγειν, καὶ γιγνώσκω ὅτι  οἱ   τὰ μὴ πιστὰ δοκοῦντα εἶναι
[6, 74]   ἐπεκράτουν μὴ δέχεσθαι τοὺς (Ἀθηναίους  οἱ   ταῦτα βουλόμενοι. ἡμέρας δὲ μείναντες
[6, 92]   μοι, ὠφελίας· καὶ πολεμιώτεροι οὐχ  οἱ   τοὺς πολεμίους που βλάψαντες ὑμεῖς
[6, 92]   πολεμίους που βλάψαντες ὑμεῖς  οἱ   τοὺς φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι.
[6, 100]   παρὰ τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες  οἱ   τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ σταύρωμα· καὶ
[6, 8]   δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ἅμα ἦρι  οἱ   τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον ἐκ
[6, 101]   αὐτοὺς βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι τῆς διαβάσεως  οἱ   τῶν Ἀθηναίων τριακόσιοι λογάδες δρόμῳ
[6, 98]   περιορᾶν. καὶ ἤδη ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις  οἱ   τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων
[6, 89]   ἐπεὶ δημοκρατίαν γε καὶ ἐγιγνώσκομεν  οἱ   φρονοῦντές τι, καὶ αὐτὸς οὐδενὸς
[6, 100]   τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ σταύρωμα· καὶ  οἱ   φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς
[6, 3]   πολυάνθρωπος (ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ καὶ  οἱ   Χαλκιδῆς ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/04/2007