Livre, Chap.
[6, 72]	ἄρχειν ὅπῃ ἂν ἐπίστωνται· οὕτω	γὰρ	ἅ τε κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον
[6, 53]	καὶ περὶ (τῶν Ἑρμῶν. οἱ	γὰρ	Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἡ στρατιὰ ἀπέπλευσεν,
[6, 72]	ἐς τὰ ἔργα προσγενομένης· ἐπιδώσειν	γὰρ	ἀμφότερα αὐτά, τὴν μὲν μετὰ
[6, 96]	σφᾶς ἀναβάντες (οἱ πολέμιοι· οὐ	γὰρ	ἂν ἄλλῃ γε αὐτοὺς δυνηθῆναι.
[6, 49]	ἐκφοβῆσαι, τῇ τε ὄψει (πλεῖστοι	γὰρ	ἂν νῦν φανῆναι) καὶ τῇ
[6, 9]	καὶ τῆς οὐσίας προνοῆται· μάλιστα	γὰρ	ἂν ὁ τοιοῦτος καὶ τὰ
[6, 11]	ἀρχὴν ἐπὶ ἀρχὴν στρατεῦσαι· ᾧ	γὰρ	ἂν τρόπῳ τὴν ἡμετέραν μετὰ
[6, 64]	κατὰ γῆν ἰόντες γνωσθεῖεν (τοὺς	γὰρ	ἂν ψιλοὺς τοὺς σφῶν καὶ
[6, 34]	Καρχηδόνα ἄμεινον εἶναι πέμψαι· οὐ	γὰρ	ἀνέλπιστον αὐτοῖς, ἀλλ' αἰεὶ διὰ
[6, 91]	περιέσται τἀκεῖ, (μάθετε ἤδη. Σικελιῶται	γὰρ	ἀπειρότεροι μέν εἰσιν, ὅμως δ'
[6, 68]	(λόγοι μετὰ ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου	γὰρ	Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι
[6, 54]	καὶ πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ	γὰρ	Ἀριστογείτονος καὶ Ἁρμοδίου τόλμημα δι'
[6, 87]	κεφαλαίοις (ὑπομνήσαντες ἀξιώσομεν πείθειν. φαμὲν	γὰρ	ἄρχειν μὲν τῶν ἐκεῖ, ἵνα
[6, 58]	τις ηὑρέθη ἐγχειρίδιον ἔχων· μετὰ	γὰρ	ἀσπίδος καὶ δόρατος εἰώθεσαν τὰς
[6, 31]	ἀξιόχρεων καὶ ἄπιστον διάνοιαν. παρασκευὴ	γὰρ	αὕτη πρώτη ἐκπλεύσασα μιᾶς πόλεως
[6, 50]	οἱ Καταναῖοι οὐκ ἐδέχοντο (ἐνῆσαν	γὰρ	αὐτόθι ἄνδρες τὰ Συρακοσίων βουλόμενοι)
[6, 23]	ἂν μάλιστα ἑτοῖμα εἶναι. ~ἢν	γὰρ	αὐτοὶ ἔλθωμεν ἐνθένδε μὴ ἀντίπαλον
[6, 96]	ποταμὸν ἅμα τῇ ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον	γὰρ	αὐτοῖς καὶ οἱ περὶ τὸν
[6, 63]	ὡς ἐπ' ἐκείνους ἰόντες. ἐπειδὴ	γὰρ	αὐτοῖς πρὸς τὸν πρῶτον φόβον
[6, 56]	πείρασιν, ὥσπερ διενοεῖτο, προυπηλάκισεν· ἀδελφὴν	γὰρ	αὐτοῦ κόρην ἐπαγγείλαντες ἥκειν κανοῦν
[6, 15]	Ἀθηναίων πόλιν οὐχ ἥκιστα. (φοβηθέντες	γὰρ	αὐτοῦ οἱ πολλοὶ τὸ μέγεθος
[6, 91]	ταῦτα σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροι· εἰκὸς	γὰρ	αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους τὰ σφέτερα
[6, 88]	Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων ὑπόσπονδος ἐλθών· ἐφοβεῖτο	γὰρ	αὐτοὺς διὰ τὴν περὶ τῶν
[6, 36]	ἐγὼ Ἀθηναίους (ἀξιῶ, δράσειαν. οὐ	γὰρ	αὐτοὺς εἰκὸς Πελοποννησίους τε ὑπολιπόντας
[6, 55]	τις καὶ αὐτῷ τούτῳ· παῖδες	γὰρ	αὐτῷ μόνῳ φαίνονται τῶν γνησίων
[6, 60]	τῆς παρούσης ὑποψίας παῦσαι· βεβαιοτέραν	γὰρ	αὐτῷ σωτηρίαν εἶναι ὁμολογήσαντι μετ'
[6, 62]	τὴν πόλιν παρέδοσαν Ἐγεσταίοις (παρεγένοντο	γὰρ	αὐτῶν ἱππῆς) αὐτοὶ δὲ πάλιν
[6, 33]	καὶ δύναμιν μὴ ἐκπλαγῇ. οὔτε	γὰρ	βλάπτειν ἡμᾶς πλείω οἷοί τ'
[6, 76]	τὰ ἐνθάδε νῦν πειρῶνται· ἡγεμόνες	γὰρ	γενόμενοι ἑκόντων τῶν τε Ἰώνων
[6, 54]	γενομένου ἀκριβὲς οὐδὲν (λέγοντας. Πεισιστράτου	γὰρ	γηραιοῦ τελευτήσαντος ἐν τῇ τυραννίδι
[6, 72]	(τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι· τὴν μὲν	γὰρ	γνώμην αὐτῶν οὐχ ἡσσῆσθαι, τὴν
[6, 36]	μὴ οἴονται ἔνδηλοι εἶναι. (οἱ	γὰρ	δεδιότες ἰδίᾳ τι βούλονται τὴν
[6, 76]	ἀλλ' ἡμᾶς μᾶλλον ἐξοικίσαι. οὐ	γὰρ	δὴ εὔλογον τὰς μὲν ἐκεῖ
[6, 33]	ἀπράκτους ὧν ἐφίενται ἀπώσωμεν (οὐ	γὰρ	δὴ μὴ τύχωσί γε ὧν
[6, 103]	καὶ πρὸς τὸν Νικίαν· οὗτος	(γὰρ	δὴ μόνος εἶχε Λαμάχου τεθνεῶτος
[6, 69]	τοῖς πλέοσι προσμείξειε καθίσταντο. οὐ	γὰρ	δὴ προθυμίᾳ ἐλλιπεῖς ἦσαν οὐδὲ
[6, 33]	καὶ (οὐκ ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι	γὰρ	δὴ στόλοι μεγάλοι ἢ Ἑλλήνων
[6, 77]	ἀξυνετωτέρου, κακοξυνετωτέρου δέ. ~Ἀλλ' οὐ	γὰρ	δὴ τὴν τῶν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον
[6, 80]	ὥσπερ τῷ δικαιώματί ἐστιν. εἰ	γὰρ	δι' ὑμᾶς μὴ ξυμμαχήσαντας ὅ
[6, 11]	δύναμιν δι' ὀλίγου ἀπέλθοιμεν· τὰ	γὰρ	διὰ πλείστου πάντες ἴσμεν θαυμαζόμενα
[6, 38]	τὰ δὲ καὶ διδάσκων· μάλιστα	(γὰρ	δοκῶ ἄν μοι οὕτως ἀποτρέπειν
[6, 33]	ἄλλους Σικελιώτας πολὺ ἄμεινον (μᾶλλον	γὰρ	ἐθελήσουσιν ἐκπλαγέντες ἡμῖν ξυμμαχεῖν) καὶ
[6, 34]	ὀξέως πείθοισθε, ὅμως εἰρήσεται. Σικελιῶται	γὰρ	εἰ ἐθέλοιμεν ξύμπαντες, εἰ δὲ
[6, 60]	εἴτε καὶ οὔ· ἐπ' ἀμφότερα	γὰρ	εἰκάζεται, τὸ δὲ σαφὲς οὐδεὶς
[6, 83]	τὰ ξυμφέροντα πράσσοντας. τήν τε	γὰρ	ἐκεῖ ἀρχὴν εἰρήκαμεν διὰ δέος
[6, 84]	ἡμῶν λυπηροὶ ὦσιν. (τὰ μὲν	γὰρ	ἐκεῖ καὶ αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς
[6, 27]	πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ τε	γὰρ	ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι καὶ
[6, 16]	δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν. οἱ	γὰρ	Ἕλληνες καὶ ὑπὲρ δύναμιν μείζω
[6, 15]	τε καὶ (δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν	γὰρ	ἐν ἀξιώματι ὑπὸ τῶν ἀστῶν,
[6, 102]	τὸν κύκλον Νικίας διεκώλυσεν· ἔτυχε	γὰρ	ἐν αὐτῷ δι' ἀσθένειαν ὑπολελειμμένος.
[6, 10]	ὑμῶν ὀνόματι σπονδαὶ ἔσονται (οὕτω	γὰρ	ἐνθένδε τε ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ
[6, 16]	ἑτέρων, ὦ Ἀθηναῖοι, ἄρχειν (ἀνάγκη	γὰρ	ἐντεῦθεν ἄρξασθαι, ἐπειδή μου Νικίας
[6, 82]	ὄντας ἡμᾶς Συρακόσιοι (δεδουλῶσθαι. ἦλθον	γὰρ	ἐπὶ τὴν μητρόπολιν ἐφ' ἡμᾶς
[6, 38]	κολάζων, μὴ μόνον αὐτοφώρους (χαλεπὸν	γὰρ	ἐπιτυγχάνειν) ἀλλὰ καὶ ὧν βούλονται
[6, 80]	(ἀμφοτέρων ὄντας ξυμμάχους βοηθεῖν. οὐ	γὰρ	ἔργῳ ἴσον ὥσπερ τῷ δικαιώματί
[6, 76]	ἀκοῦσαι, μὴ ὑμᾶς πείσωσιν. ἥκουσι	γὰρ	ἐς τὴν Σικελίαν προφάσει μὲν
[6, 18]	ἀπελθεῖν, αἱ νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες	γὰρ	ἐσόμεθα (καὶ ξυμπάντων Σικελιωτῶν. καὶ
[6, 102]	περιγενέσθαι. (καὶ ξυνέβη οὕτως· οὐ	γὰρ	ἔτι προσῆλθον οἱ Συρακόσιοι διὰ
[6, 33]	τι ἑτέρου εἰδὼς (λέγειν. Ἀθηναῖοι	γὰρ	ἐφ' ὑμᾶς, ὃ πάνυ θαυμάζετε,
[6, 85]	ἐς Συρακοσίους δέος καθίστασθαι. ἀρχῆς	γὰρ	ἐφίενται ὑμῶν καὶ βούλονται ἐπὶ
[6, 38]	μέν, δύνανται δ' οὔ (τὸν	γὰρ	ἐχθρὸν οὐχ ὧν δρᾷ μόνον,
[6, 68]	ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀγῶνα; αὐτὴ	γὰρ	ἡ παρασκευὴ ἱκανωτέρα μοι δοκεῖ
[6, 91]	τὰ (μέγιστα κεφαλαιώσω. οἷς τε	γὰρ	ἡ χώρα κατεσκεύασται, τὰ πολλὰ
[6, 34]	ἐκ φιλίας χώρας φύλακες (ὑποδέχεται	γὰρ	ἡμᾶς Τάρας) τὸ δὲ πέλαγος
[6, 17]	οὐκ ἂν δύναιντο βλάπτειν· ὑπόλοιπον	γὰρ	ἡμῖν ἐστὶν ἀντίπαλον ναυτικόν. ~ὥστε
[6, 85]	ἢν ξυστῆτε πρὸς αὐτούς· οὔτε	γὰρ	ἡμῖν ἔτι ἔσται ἰσχὺς τοσαύτη
[6, 34]	ἂν νῦν Ἀθηναῖοι πάθοιεν. ἐπέρχονται	γὰρ	ἡμῖν ὡς οὐκ ἀμυνουμένοις, δικαίως
[6, 79]	φοβεῖσθαι τὴν παρασκευὴν αὐτῶν· οὐ	γὰρ	ἢν ἡμεῖς ξυστῶμεν πάντες δεινή
[6, 71]	ἀπέπλευσαν ἐς Κατάνην· χειμών τε	γὰρ	ἦν, καὶ τὸν πόλεμον αὐτόθεν
[6, 55]	τοῦ Ὑπεροχίδου θυγατρὸς ἐγένοντο· εἰκὸς	γὰρ	ἦν (τὸν πρεσβύτατον πρῶτον γῆμαι.
[6, 18]	ὅτι οὐδὲ ἐκεῖνοι ἡμῖν. οὐ	γὰρ	ἵνα δεῦρο ἀντιβοηθῶσι προσεθέμεθα αὐτούς,
[6, 68]	ἢ μὴ ῥᾳδίως ἀποχωρεῖν· οἱ	γὰρ	ἱππῆς πολλοὶ (ἐπικείσονται. τῆς τε
[6, 70]	οὐκ ἐδίωξαν οἱ Ἀθηναῖοι (οἱ	γὰρ	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων πολλοὶ ὄντες
[6, 82]	ἔχει δὲ καὶ οὕτως· ἡμεῖς	γὰρ	Ἴωνες ὄντες Πελοποννησίοις Δωριεῦσι καὶ
[6, 34]	μάλιστα τῶν νῦν, βουληθέντες· χρυσὸν	γὰρ	καὶ ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται, ὅθεν
[6, 29]	τι τούτων εἰργασμένος ἦν (ἤδη	γὰρ	καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο)
[6, 56]	οἱ ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον	γὰρ	καὶ τοὺς μὴ προειδότας, εἰ
[6, 101]	δείσαντες δὲ οἱ Συρακόσιοι (ἦσαν	γὰρ	καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ
[6, 65]	ἀπέστειλαν αὐτόν, καὶ αὐτοί (ἤδη	γὰρ	καὶ τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι καὶ
[6, 11]	μάλιστα ἡμᾶς ἐκφοβοῦσιν. (νῦν μὲν	γὰρ	κἂν ἔλθοιεν ἴσως Λακεδαιμονίων ἕκαστοι
[6, 105]	Λακεδαιμονίους αὐτοῖς ἔλυσαν. πρότερον μὲν	γὰρ	λῃστείαις ἐκ Πύλου καὶ περὶ
[6, 48]	δὲ πείθειν Μεσσηνίους (ἐν πόρῳ	γὰρ	μάλιστα καὶ προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς
[6, 102]	αὐτῷ δι' ἀσθένειαν ὑπολελειμμένος. τὰς	γὰρ	μηχανὰς καὶ ξύλα ὅσα πρὸ
[6, 20]	νήσῳ πολλὰς τὰς Ἑλληνίδας. πλὴν	γὰρ	Νάξου καὶ Κατάνης, ἃς ἐλπίζω
[6, 17]	μεγάλην δύναμιν ἐσόμενον. ὄχλοις τε	γὰρ	ξυμμείκτοις πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις καὶ
[6, 53]	εἶναι αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον διαφυγεῖν. (ἐπιστάμενος	γὰρ	ὁ δῆμος ἀκοῇ τὴν Πεισιστράτου
[6, 103]	προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ	γὰρ	οἱ Συρακόσιοι πολέμῳ μὲν οὐκέτι
[6, 91]	τοὺς μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ· οὕτω	γὰρ	οἵ τε ὑπάρχοντες ὑμῖν φίλοι
[6, 78]	ἀνθρωπίνης δυνάμεως βούλησιν ἐλπίζει· οὐ	γὰρ	οἷόν τε ἅμα τῆς τε
[6, 6]	παρόντες καὶ προθυμότερον ἐπικαλούμενοι. ὅμοροι	γὰρ	ὄντες τοῖς Σελινουντίοις ἐς πόλεμον
[6, 20]	Σελινοῦς καὶ Συράκουσαι. (πολλοὶ μὲν	γὰρ	ὁπλῖται ἔνεισι καὶ τοξόται καὶ
[6, 74]	μὲν ἐπράσσετο οὐκ ἐγένετο· Ἀλκιβιάδης	γὰρ	ὅτ' ἀπῄει ἐκ τῆς ἀρχῆς
[6, 68]	οἶδ' ὅτι παρακελεύονται· οἱ μὲν	γὰρ	ὅτι περὶ πατρίδος ἔσται ὁ
[6, 22]	ἡ στρατιὰ τὰ ἐπιτήδεια (πολλὴ	γὰρ	οὖσα οὐ πάσης ἔσται πόλεως
[6, 24]	τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ· εὖ τε	γὰρ	παραινέσαι ἔδοξε καὶ (ἀσφάλεια νῦν
[6, 87]	Ἑλλήνων καὶ ὠφελεῖν· ἐν παντὶ	γὰρ	πᾶς χωρίῳ, καὶ ᾧ μὴ
[6, 17]	ἢν ὑμεῖς ὀρθῶς βουλεύησθε. οἱ	γὰρ	πατέρες ἡμῶν τοὺς αὐτοὺς τούτους
[6, 72]	στρατηγῶν καὶ τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν	γὰρ	πέντε καὶ δέκα οἱ στρατηγοὶ
[6, 16]	ἄξιος ἅμα νομίζω εἶναι. ὧν	γὰρ	πέρι ἐπιβόητός εἰμι, τοῖς μὲν
[6, 1]	ἢ τὸν πρὸς Πελοποννησίους. (Σικελίας	γὰρ	περίπλους μέν ἐστιν ὁλκάδι οὐ
[6, 33]	τῆς ἑαυτῶν ἀπάραντες κατώρθωσαν. οὔτε	γὰρ	πλείους τῶν ἐνοικούντων καὶ ἀστυγειτόνων
[6, 20]	(παρόντι ἃ γιγνώσκω σημανῶ. ἐπὶ	γὰρ	πόλεις, ὡς ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι,
[6, 40]	καὶ μὴ ἐπιτρέψοντας (ἀπαλλάγητε. ἡ	γὰρ	πόλις ἥδε, καὶ εἰ ἔρχονται
[6, 17]	ἔτι εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους (τε)	γὰρ	πολλοὺς ἕξομεν οἳ Συρακοσίων μίσει
[6, 24]	πᾶσιν ὁμοίως ἐκπλεῦσαι· τοῖς μὲν	γὰρ	πρεσβυτέροις ὡς ἢ καταστρεψομένοις ἐφ'
[6, 102]	πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν. καὶ	γὰρ	πρός τε τὸν κύκλον βοήθεια
[6, 86]	αὐτὸ τὸ ἔργον ἐλέγχει. τὸ	γὰρ	πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε οὐκ ἄλλον
[6, 18]	ἂν ταύτης μᾶλλον κινδυνεύοιμεν. τὸν	γὰρ	προύχοντα οὐ μόνον ἐπιόντα τις
[6, 49]	εἰσὶ καὶ μάλιστα ἐκπεπληγμένοι. τὸ	γὰρ	πρῶτον πᾶν στράτευμα δεινότατον εἶναι·
[6, 16]	εἴ του χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου	γὰρ	τὰ δυνατώτατα ξυστήσας ἄνευ μεγάλου
[6, 78]	μὲν ἢ καὶ φοβεῖται (ἀμφότερα	γὰρ	τάδε πάσχει τὰ μείζω) διὰ
[6, 66]	πρὸ αὐτοῦ λυπήσειν· τῇ μὲν	γὰρ	τειχία τε καὶ οἰκίαι εἶργον
[6, 23]	τῶν εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι. ταῦτα	γὰρ	τῇ τε ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα
[6, 54]	δὴ παρεσκευάζετο προπηλακιῶν (αὐτόν. οὐδὲ	γὰρ	τὴν ἄλλην ἀρχὴν ἐπαχθὴς ἦν
[6, 78]	ἔργων, ἐθελήσαντι προσλαβεῖν· λόγῳ μὲν	γὰρ	τὴν ἡμετέραν δύναμιν σῴζοι ἄν
[6, 16]	τῆς νίκης παρεσκευασάμην. νόμῳ μὲν	γὰρ	τιμὴ τὰ τοιαῦτα, ἐκ δὲ
[6, 96]	ἄλλῃ γε αὐτοὺς δυνηθῆναι. ἐξήρτηται	γὰρ	τὸ ἄλλο χωρίον, καὶ μέχρι
[6, 37]	ἐπὶ νεῶν γε ἐλθόντας (μέγα	γὰρ	τὸ καὶ αὐταῖς ταῖς ναυσὶ
[6, 85]	ἀπιστεῖν δὲ οὐ χρή· καὶ	γὰρ	τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι
[6, 89]	οὕτως ἡγήσηται (ὀρθῶς ἄχθεσθαι. τοῖς	γὰρ	τυράννοις αἰεί ποτε διάφοροί ἐσμεν
[6, 10]	ἃ ὥρμησθε, ταῦτα διδάξω. ~Φημὶ	γὰρ	ὑμᾶς πολεμίους πολλοὺς ἐνθάδε ὑπολιπόντας
[6, 33]	ἐνοικούντων καὶ ἀστυγειτόνων ἔρχονται (πάντα	γὰρ	ὑπὸ δέους ξυνίσταται) ἤν τε
[6, 75]	αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο καὶ αὐτοί· ἦσαν	γὰρ	ὕποπτοι αὐτοῖς οἱ Καμαριναῖοι μὴ
[6, 31]	Ἅγνωνος οὐκ ἐλάσσων ἦν· τετράκις	γὰρ	χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ
[6, 2]	Σικελοὶ δ' ἐξ Ἰταλίας (ἐνταῦθα	γὰρ	ᾤκουν) διέβησαν ἐς Σικελίαν, φεύγοντες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/04/2007