Livre, Chap. |
[6, 18] |
αὐτοῖς
κίνδυνον
εἶναι,
εἰ
μὴ
|
αὐτοὶ |
ἄλλων
ἄρχοιμεν.
καὶ
οὐκ
ἐκ |
[6, 101] |
Συρακόσιοι
ἐν
τούτῳ
ἐξελθόντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἀπεσταύρουν
αὖθις
ἀρξάμενοι
ἀπὸ
τῆς |
[6, 18] |
τί
ἂν
λέγοντες
εἰκὸς
ἢ
|
αὐτοὶ |
ἀποκνοῖμεν
ἢ
πρὸς
τοὺς
ἐκεῖ |
[6, 84] |
(τὰ
μὲν
γὰρ
ἐκεῖ
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἀρκοῦμεν
πρὸς
τοὺς
πολεμίους,
καὶ |
[6, 85] |
κατ'
ἐρημίαν,
ἀπράκτων
ἡμῶν
ἀπελθόντων,
|
αὐτοὶ |
ἄρξαι
τῆς
Σικελίας.
ἀνάγκη
δέ, |
[6, 30] |
ἄκραν
Ἰαπυγίαν
τὸν
Ἰόνιον
διαβαλοῦσιν·
|
αὐτοὶ |
δ'
Ἀθηναῖοι
καὶ
εἴ
τινες |
[6, 101] |
τοῦ
ποταμοῦ
ἐς
τὸ
ἀσφαλές,
|
αὐτοὶ |
δὲ
ἐπιόντος
ἤδη
καὶ
τοῦ |
[6, 62] |
Ἐγεσταίοις
(παρεγένοντο
γὰρ
αὐτῶν
ἱππῆς)
|
αὐτοὶ |
δὲ
πάλιν
τῷ
μὲν
πεζῷ |
[6, 101] |
μέγαν
λιμένα
τὸν
τῶν
Συρακοσίων,
|
αὐτοὶ |
δὲ
περὶ
ὄρθρον
καταβάντες
ἀπὸ |
[6, 64] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ὅτι
πλεῖστον,
|
αὐτοὶ |
δὲ
ταῖς
ναυσὶν
ἐν
τοσούτῳ |
[6, 82] |
ἐν
τῷ
παρόντι
μεῖζον
ἴσχυον,
|
(αὐτοὶ |
δὲ
τῶν
ὑπὸ
βασιλεῖ
πρότερον |
[6, 13] |
μὲν
πράξασιν
ἀμυνοῦμεν,
ὠφελίας
δ'
|
αὐτοὶ |
δεηθέντες
οὐ
τευξόμεθα.
~Καὶ
σύ, |
[6, 23] |
μάλιστα
ἑτοῖμα
εἶναι.
~ἢν
γὰρ
|
αὐτοὶ |
ἔλθωμεν
ἐνθένδε
μὴ
ἀντίπαλον
μόνον |
[6, 94] |
πρότερόν
μοι
εἴρηται,
ἀναστήσαντες
(Συρακόσιοι
|
αὐτοὶ |
ἔχουσι
τὴν
γῆν.
ἀποβάντες
δὲ |
[6, 18] |
(γε
Συρακοσίους,
ἐν
ᾧ
καὶ
|
αὐτοὶ |
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
(ὠφελησόμεθα.
τὸ |
[6, 61] |
καὶ
εἰ
μὴ
ἔφθασαν
δὴ
|
αὐτοὶ |
κατὰ
τὸ
μήνυμα
ξυλλαβόντες
τοὺς |
[6, 3] |
μετ'
αὐτοὺς
Κατάνην·
οἰκιστὴν
δὲ
|
αὐτοὶ |
Καταναῖοι
ἐποιήσαντο
Εὔαρχον.
~κατὰ
δὲ |
[6, 10] |
ἔτι
ἡσυχάζειν
(δεχημέροις
σπονδαῖς
καὶ
|
αὐτοὶ |
κατέχονται.
τάχα
δ'
ἂν
ἴσως, |
[6, 86] |
ὑπὸ
Συρακοσίοις
(γενέσθαι,
ὅτι
καὶ
|
αὐτοὶ |
κινδυνεύσομεν.
καὶ
νῦν
οὐ
δίκαιον, |
[6, 63] |
τε
καὶ
εἰ
ξυνοικήσοντες
σφίσιν
|
αὐτοὶ |
μᾶλλον
ἥκοιεν
ἐν
τῇ
ἀλλοτρίᾳ |
[6, 68] |
γῇ
οὐδεμιᾷ
φιλίᾳ,
ἥντινα
μὴ
|
αὐτοὶ |
μαχόμενοι
κτήσεσθε.
καὶ
τοὐναντίον
ὑπομιμνῄσκω |
[6, 64] |
ἕῳ
ἐπὶ
τὸ
στράτευμα
ἐλθεῖν,
|
αὐτοὶ |
μὲν
ἀποκλῄσειν
τοὺς
παρὰ
σφίσι |
[6, 4] |
Σικελοὶ
ζάγκλον
καλοῦσιν)
ὕστερον
δ'
|
αὐτοὶ |
μὲν
ὑπὸ
Σαμίων
καὶ
ἄλλων |
[6, 80] |
οὔτε
τοὺς
ἄλλους
περὶ
ὧν
|
αὐτοὶ |
οὐδὲν
χεῖρον
γιγνώσκετε·
δεόμεθα
δὲ |
[6, 33] |
ὅμως
καταλείπουσιν.
ὅπερ
καὶ
Ἀθηναῖοι
|
αὐτοὶ |
οὗτοι,
τοῦ
Μήδου
παρὰ
λόγον |
[6, 13] |
μαλακὸς
εἶναι,
μηδ'
ὅπερ
ἂν
|
αὐτοὶ |
πάθοιεν,
δυσέρωτας
εἶναι
τῶν
ἀπόντων, |
[6, 10] |
ὀξέως
βοηθοῦμεν·
ὑφ'
ὧν
δ'
|
αὐτοὶ |
πάλαι
ἀφεστώτων
ἀδικούμεθα,
ἔτι
μέλλομεν |
[6, 52] |
καταπλεόντων
Ἀθηναίων
δέχεσθαι,
ἢν
(μὴ
|
αὐτοὶ |
πλείους
μεταπέμπωσιν.
ἄπρακτοι
δὲ
γενόμενοι |
[6, 99] |
αὐτοῖς
τῆς
στρατιᾶς
καὶ
φθάνειν
|
αὐτοὶ |
προκαταλαμβάνοντες
τοῖς
σταυροῖς
τὰς
ἐφόδους, |
[6, 93] |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
διανοούμενοι
μὲν
καὶ
|
αὐτοὶ |
πρότερον
στρατεύειν
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας, |
[6, 88] |
καὶ
οἱ
Κορίνθιοι
εὐθὺς
ψηφισάμενοι
|
αὐτοὶ |
πρῶτοι
ὥστε
πάσῃ
προθυμίᾳ
ἀμύνειν, |
[6, 6] |
λοιποὺς
ἔτι
ξυμμάχους
αὐτῶν
διαφθείροντες
|
αὐτοὶ |
τὴν
ἅπασαν
δύναμιν
τῆς
Σικελίας |
[6, 80] |
τῆς
αἰτίας
(τῶν
κινδύνων
οἱ
|
αὐτοὶ |
τὴν
τιμωρίαν
ὑφέξετε.
σκοπεῖτε
οὖν |
[6, 63] |
παρεσκευάζοντο,
οἱ
δὲ
Συρακόσιοι
(καὶ
|
αὐτοὶ |
ὡς
ἐπ'
ἐκείνους
ἰόντες.
ἐπειδὴ |
[6, 79] |
ὅταν
(ὑπ'
ἄλλων
καὶ
μὴ
|
αὐτοὶ |
ὥσπερ
νῦν
τοὺς
πέλας
ἀδικῶσιν, |
[6, 91] |
ἃ
δ'
ἐν
τῇ
ἐπιτειχίσει
|
αὐτοὶ |
ὠφελούμενοι
τοὺς
ἐναντίους
κωλύσετε,
πολλὰ |