Livre, Chap.
[6, 16]	λαμπρότητι προέσχον, ἐν μὲν τῷ	καθ'	αὑτοὺς βίῳ λυπηροὺς ὄντας, τοῖς
[6, 13]	διὰ πελάγους, τὰ αὑτῶν νεμομένους	(καθ'	αὑτοὺς καὶ ξυμφέρεσθαι· τοῖς δ'
[6, 100]	ῥᾷον μάχωνται, καὶ ἅμα τὴν	καθ'	αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι, οἱ μὲν
[6, 77]	δὲ αὐτοῦ μᾶλλον τὸν πάσχοντα	καθ'	ἑαυτὸν δυστυχεῖν; ~αὶ εἴ τῳ
[6, 60]	καὶ ὁ μὲν αὐτός τε	καθ'	ἑαυτοῦ καὶ κατ' ἄλλων μηνύει
[6, 88]	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι τὰ	καθ'	ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς τὸν πόλεμον,
[6, 15]	δίαιταν καὶ τῆς διανοίας ὧν	καθ'	ἓν ἕκαστον ἐν ὅτῳ γίγνοιτο
[6, 17]	ἂν ὡς ἕκαστοι, εἴ τι	καθ'	ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως τε
[6, 60]	οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο, ἀλλὰ	καθ'	ἡμέραν ἐπεδίδοσαν μᾶλλον ἐς τὸ
[6, 64]	παραπλεύσαντες στρατόπεδον καταλαμβάνειν ἐν ἐπιτηδείῳ	καθ'	ἡσυχίαν, εἰδότες οὐκ ἂν ὁμοίως
[6, 66]	μακρᾶς οὔσης τῆς ὁδοῦ αὐτοῖς,	καθ'	ἡσυχίαν καθῖσαν τὸ στράτευμα ἐς
[6, 25]	ὅτι καὶ μετὰ τῶν ξυναρχόντων	καθ'	ἡσυχίαν μᾶλλον βουλεύσοιτο, ὅσα μέντοι
[6, 54]	πρὶν κειμένοις νόμοις ἐχρῆτο, πλὴν	καθ'	ὅσον αἰεί τινα ἐπεμέλοντο σφῶν
[6, 87]	ὃ χαλεπὸν ἤδη, ἀποτρέπειν πειρᾶσθε,	καθ'	ὅσον δέ τι ὑμῖν τῆς
[6, 88]	μὲν Ἀθηναίοις εὖνοι ἦσαν, πλὴν	καθ'	ὅσον (εἰ) τὴν Σικελίαν ᾤοντο
[6, 82]	καὶ ἡμᾶς ἐκείνοις ἐπιτάσσειν, πλὴν	καθ'	ὅσον ἐν τῷ παρόντι μεῖζον
[6, 9]	παρασκευῆς τῆς ἡμετέρας ἥδε ξυνελέγη,	καθ'	ὅτι χρὴ ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν·
[6, 8]	ἡμέρᾳ πέμπτῃ ἐκκλησία αὖθις ἐγίγνετο,	καθ'	ὅτι χρὴ τὴν παρασκευὴν ταῖς
[6, 11]	τὴν σφετέραν διὰ τοῦ (αὐτοῦ	καθαιρεθῆναι.	ἡμᾶς δ' ἂν οἱ ἐκεῖ
[6, 82]	ξυμμαχίας ἀνανεώσει, τοῦ δὲ Συρακοσίου	καθαψαμένου	ἀνάγκη καὶ (περὶ τῆς ἀρχῆς
[6, 49]	ἢν πρὸς τῇ πόλει κρατοῦσα	καθέζηται.	(τούς τε ἄλλους Σικελιώτας οὕτως
[6, 98]	τὴν Συκῆν οἱ Ἀθηναῖοι, ἵναπερ	καθεζόμενοι	ἐτείχισαν τὸν κύκλον διὰ τάχους.
[6, 15]	τὰς ἄλλας δαπάνας· ὅπερ καὶ	καθεῖλεν	ὕστερον τὴν τῶν Ἀθηναίων πόλιν
[6, 50]	κατασκέψασθαι εἴ τι ναυτικόν ἐστι	καθειλκυσμένον,	καὶ κηρῦξαι ἀπὸ τῶν νεῶν
[6, 100]	πᾶσα στρατιὰ τήν τε ὑποτείχισιν	καθεῖλον	καὶ τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ
[6, 92]	οὖσαν καὶ τὴν μέλλουσαν δύναμιν	καθέλητε,	καὶ μετὰ ταῦτα αὐτοί τε
[6, 34]	μή, ὅτι πλεῖστοι μεθ' ἡμῶν,	καθελκύσαντες	ἅπαν τὸ ὑπάρχον ναυτικὸν μετὰ
[6, 83]	ὡς ἢ τὸν βάρβαρον μόνοι	καθελόντες	εἰκότως ἄρχομεν ἢ ἐπ' ἐλευθερίᾳ
[6, 18]	ἀλλ' ἀνάγκη, ἐπειδήπερ ἐν τῷδε	καθέσταμεν,	τοῖς μὲν ἐπιβουλεύειν, τοὺς δὲ
[6, 15]	ἔπρασσεν, ὡς τυραννίδος ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι	καθέστασαν,	καὶ δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι τὰ
[6, 6]	ὄντες τοῖς Σελινουντίοις ἐς πόλεμον	καθέστασαν	περί τε γαμικῶν τινῶν καὶ
[6, 4]	Σικελοῦ προδόντος τὴν χώραν καὶ	καθηγησαμένου	Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Ὑβλαίους (κληθέντας.
[6, 16]	καταπεπολεμῆσθαι, διότι ἅρματα μὲν ἑπτὰ	καθῆκα,	ὅσα οὐδείς πω ἰδιώτης πρότερον,
[6, 13]	ἐνθάδε τῷ αὐτῷ ἀνδρὶ παρακελευστοὺς	καθημένους	φοβοῦμαι, καὶ τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι
[6, 16]	ἐντεῦθεν ἄρξασθαι, ἐπειδή μου Νικίας	καθήψατο)	καὶ ἄξιος ἅμα νομίζω εἶναι.
[6, 66]	τῆς ὁδοῦ αὐτοῖς, καθ' ἡσυχίαν	καθῖσαν	τὸ στράτευμα ἐς χωρίον ἐπιτήδειον,
[6, 36]	βούλονται τὴν πόλιν ἐς ἔκπληξιν	καθιστάναι,	ὅπως τῷ κοινῷ φόβῳ τὸν
[6, 99]	τοῦ τεμένους καὶ πύργους (ξυλίνους	καθιστάντες.	αἱ δὲ νῆες τῶν Ἀθηναίων
[6, 45]	πολέμῳ καὶ ὅσον οὐ παρόντι	καθίσταντο.	~Αἱ δ' ἐκ τῆς Ἐγέστης
[6, 69]	ἕκαστός πῃ τοῖς πλέοσι προσμείξειε	καθίσταντο.	οὐ γὰρ δὴ προθυμίᾳ ἐλλιπεῖς
[6, 85]	ὃ λέγομεν, ἐς Συρακοσίους δέος	καθίστασθαι.	ἀρχῆς γὰρ ἐφίενται ὑμῶν καὶ
[6, 55]	ὢν ἀπέθανεν, αὐτὸς δὲ αὐθημερὸν	καθίστατο·	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πρότερον
[6, 97]	τε ναυσὶν ἐς τὴν Θάψον	καθορμισάμενοι·	ἔστι δὲ χερσόνησος μὲν ἐν
[6, 31]	πόλεως ὅσα τε ἤδη προετετελέκει	καὶ	ἃ ἔχοντας τοὺς στρατηγοὺς ἀπέστελλε,
[6, 74]	εὐθὺς ἐπὶ Μεσσήνην ὡς προδοθησομένην.	καὶ	ἃ μὲν ἐπράσσετο οὐκ ἐγένετο·
[6, 44]	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ, οὗ αὐτοῖς	καὶ	ἀγορὰν παρεῖχον, καὶ τὰς ναῦς
[6, 38]	μὲν ἡσυχάζει, στάσεις δὲ πολλὰς	καὶ	ἀγῶνας οὐ πρὸς τοὺς πολεμίους
[6, 58]	αὐτοὺς ἄπωθεν ὄντας, εὐθὺς ἐχώρησε,	καὶ	ἀδήλως τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς
[6, 70]	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων πολλοὶ ὄντες	καὶ	ἀήσσητοι εἶργον, καὶ ἐσβαλόντες ἐς
[6, 105]	τῆς γῆς τὴν πολλὴν ἐδῄωσαν,	καὶ	Ἀθηναῖοι Ἀργείοις τριάκοντα ναυσὶν ἐβοήθησαν·
[6, 33]	πλείω (πταίσωσιν, ὅμως καταλείπουσιν. ὅπερ	καὶ	Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι, τοῦ Μήδου
[6, 68]	ὅπου γὰρ Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς	καὶ	Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν οἱ πρῶτοί
[6, 91]	νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον ἀντέχωσι	καὶ	Ἀθηναῖοι τοῖς ἑαυτῶν ἧσσον ἄλλην
[6, 54]	τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν καὶ ξύνεσιν,	καὶ	Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον πρασσόμενοι τῶν
[6, 92]	βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα σώσητε	καὶ	Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν καὶ
[6, 98]	καὶ ἄλλων τινῶν ὡς ἑκατόν·	καὶ	Ἀθηναίων ὑπῆρχον πεντήκοντα καὶ διακόσιοι,
[6, 104]	δὲ τούτῳ Γύλιππος ὁ Λακεδαιμόνιος	καὶ	αἱ ἀπὸ τῆς Κορίνθου νῆες
[6, 34]	δ' ἀνθρώπων πρὸς τὰ λεγόμενα	καὶ	αἱ γνῶμαι ἵστανται, καὶ τοὺς
[6, 65]	καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς ἦν	καὶ	αἱ ἡμέραι ἐν αἷς ξυνέθεντο
[6, 102]	Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων τοὺς ἐκεῖ ἐπανῄει,	καὶ	αἱ νῆες ἅμα αὐτῶν ἐκ
[6, 80]	τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε οὖν	καὶ	αἱρεῖσθε ἤδη ἢ τὴν αὐτίκα
[6, 38]	τῷ παθεῖν ὦμεν, προφυλάξασθαί (τε	καὶ	αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι δι' αὐτὰ
[6, 65]	πρῶτοι προσελάσαντες ἐς τὴν Κατάνην	καὶ	αἰσθόμενοι ὅτι τὸ στράτευμα ἅπαν
[6, 55]	ὢν Ἱππίας ἦρξεν, εἰδὼς μὲν	καὶ	ἀκοῇ ἀκριβέστερον ἄλλων ἰσχυρίζομαι, γνοίη
[6, 28]	οὖν ἀπὸ μετοίκων τέ τινων	καὶ	ἀκολούθων περὶ μὲν τῶν Ἑρμῶν
[6, 20]	γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι καὶ τοξόται	καὶ	ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις καὶ
[6, 8]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες	καὶ	ἀκούσαντες τῶν τε Ἐγεσταίων καὶ
[6, 34]	τροφῆς ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις ἐς Τάραντα	καὶ	ἄκραν Ἰαπυγίαν, καὶ δῆλον ποιῆσαι
[6, 88]	πρέσβεις παρῆσαν ἐς τὴν Λακεδαίμονα	καὶ	Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν ξυμφυγάδων περαιωθεὶς
[6, 59]	ἐν τῷ τετάρτῳ ὑπὸ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀλκμεωνιδῶν τῶν φευγόντων, ἐχώρει ὑπόσπονδος
[6, 86]	ἑκάστου, οὐκ ἀνιᾶσιν (ἔδειξαν δὲ	καὶ	ἄλλα ἤδη καὶ τὰ ἐς
[6, 44]	τῶν ὁλκάδων ξυνέπλει· πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα πλοῖα καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι
[6, 25]	ἔσεσθαι ὁπλιταγωγοὺς ὅσαι ἂν δοκῶσι,	καὶ	ἄλλας ἐκ τῶν ξυμμάχων μεταπεμπτέας
[6, 46]	τε καὶ οἰνοχόας καὶ θυμιατήρια	καὶ	ἄλλην κατασκευὴν οὐκ ὀλίγην, ἃ
[6, 18]	τε αὐτὴν περὶ αὑτὴν ὥσπερ	καὶ	ἄλλο τι, καὶ πάντων τὴν
[6, 54]	αὐτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι.	καὶ	ἄλλοι τε αὐτῶν ἦρξαν τὴν
[6, 33]	τοιάδε. ~Ἄπιστα μὲν ἴσως, ὥσπερ	καὶ	ἄλλοι τινές, δόξω ὑμῖν περὶ
[6, 10]	ἀφ' ἡμῶν ἔτι ἀχείρωτοί εἰσι	καὶ	ἄλλοι τινὲς κατὰ τὰς ἠπείρους
[6, 65]	γὰρ καὶ τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι	καὶ	ἄλλοι τινὲς παρῆσαν) προεῖπον πανδημεὶ
[6, 15]	ἕκαστοι τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτοῦ ἀχθεσθέντες,	καὶ	ἄλλοις ἐπιτρέψαντες, οὐ διὰ μακροῦ
[6, 103]	ἢ προδοσίᾳ τῇ ἐκείνων βλαπτόμενοι,	καὶ	ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ Εὐκλέα
[6, 90]	δὲ βαρβάρους μισθωσάμενοι καὶ Ἴβηρας	καὶ	ἄλλους τῶν ἐκεῖ ὁμολογουμένως νῦν
[6, 75]	οὖν ἐκ μὲν Συρακουσῶν Ἑρμοκράτους	καὶ	ἄλλων ἐς τὴν Καμάριναν, ἀπὸ
[6, 4]	δ' αὐτοὶ μὲν ὑπὸ Σαμίων	καὶ	ἄλλων Ἰώνων ἐκπίπτουσιν, (οἳ Μήδους
[6, 98]	τριακόσιοι καὶ Σικελῶν καὶ Ναξίων	καὶ	ἄλλων τινῶν ὡς ἑκατόν· καὶ
[6, 2]	τοῦ ἀνέμου, τάχα ἂν δὲ	καὶ	ἄλλως πως ἐσπλεύσαντες. εἰσὶ δὲ
[6, 46]	τῶν Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ ἑτέροιν	καὶ	ἀλογώτερα. οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε
[6, 6]	τε Δωριεῦσι κατὰ τὸ ξυγγενὲς	καὶ	ἅμα ἄποικοι τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις
[6, 18]	ἡσυχίαν καὶ ἐπὶ Σικελίαν πλεῦσαι·	καὶ	ἅμα ἢ τῆς Ἑλλάδος τῶν
[6, 99]	καί, εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι,	καὶ	ἅμα καὶ ἐν τούτῳ εἰ
[6, 80]	γενέσθαι; καίτοι κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις	καὶ	ἅμα ξυγγενέσι προσθεμένους τήν τε
[6, 100]	σφίσι δίχα γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται,	καὶ	ἅμα τὴν καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν
[6, 104]	ταῖς σφετέραις δέκα Λευκαδίας δύο	καὶ	Ἀμπρακιώτιδας τρεῖς προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον
[6, 80]	ἀσφαλῆ, τὸ μηδετέροις δὴ ὡς	καὶ	(ἀμφοτέρων ὄντας ξυμμάχους βοηθεῖν. οὐ
[6, 37]	νεῶν ἱδρυθέντι καὶ ἐκ σκηνιδίων	καὶ	ἀναγκαίας παρασκευῆς οὐκ ἐπὶ πολὺ
[6, 62]	δὲ πολέμιον· ἦν δὲ παραθαλασσίδιον.	καὶ	ἀνδραποδίσαντες τὴν πόλιν παρέδοσαν Ἐγεσταίοις
[6, 72]	πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε ἱκανὸς γενόμενος	καὶ	ἀνδρείᾳ ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε καὶ
[6, 59]	κέκευθε κόνις, ἣ πατρός τε	καὶ	ἀνδρὸς ἀδελφῶν τ' οὖσα τυράννων
[6, 86]	προδιδόναι, νομίσαι δὲ τοῖσδε μὲν	καὶ	ἄνευ ξυμμάχων αἰεὶ ἐφ' ὑμᾶς
[6, 88]	τοὺς Συρακοσίους ἐγγὺς ὄντας μὴ	καὶ	ἄνευ σφῶν περιγένωνται, τό τε
[6, 31]	χωρὶς δ' ἃ εἰκὸς ἦν	καὶ	ἄνευ τοῦ ἐκ τοῦ δημοσίου
[6, 65]	θαρσεῖν καὶ εἶναι ἐν διανοίᾳ	καὶ	ἄνευ τούτων ἰέναι παρεσκευάσθαι ἐπὶ
[6, 86]	τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς ταῦτα κωλύοντας	καὶ	ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν μέχρι τοῦδε
[6, 17]	~Καὶ ταῦτα ἡ ἐμὴ νεότης	καὶ	ἄνοια παρὰ φύσιν δοκοῦσα εἶναι
[6, 15]	μὴ (λύειν, οἱ δέ τινες	καὶ	ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ προθυμότατα τὴν
[6, 87]	ἀντὶ τοῦ αἰεὶ φυλάσσεσθαι αὐτούς,	καὶ	ἀντεπιβουλεῦσαί ποτε ἐκ τοῦ ὁμοίου
[6, 2]	τὰ μεσημβρινὰ καὶ ἑσπέρια αὐτῆς	καὶ	ἀντὶ Σικανίας Σικελίαν τὴν νῆσον
[6, 60]	τὸ τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί τε	καὶ	ἀξιόλογοι ἄνθρωποι ἤδη ἐν τῷ
[6, 16]	ἄρξασθαι, ἐπειδή μου Νικίας καθήψατο)	καὶ	ἄξιος ἅμα νομίζω εἶναι. ὧν
[6, 64]	ἦν δὲ Καταναῖος ὁ ἀνήρ,	καὶ	ἀπ' ἀνδρῶν ἐκ τῆς Κατάνης
[6, 2]	ἐν Ἰβηρίᾳ ὑπὸ Λιγύων ἀναστάντες.	καὶ	ἀπ' αὐτῶν Σικανία τότε ἡ
[6, 89]	ἐναντιούμενον τῷ δυναστεύοντι δῆμος ὠνόμασται)	καὶ	ἀπ' ἐκείνου ξυμπαρέμεινεν ἡ προστασία
[6, 98]	τοὺς τῶν Συρακοσίων ἱππέας προσβαλόντες,	καὶ	ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ τροπαῖον
[6, 105]	τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον	καὶ	ἀπέκτεινάν τινας, καὶ ἀπῆλθον ἐπ'
[6, 69]	αὐτοῖς ἐγγὺς τῆς πόλεως οὔσης	καὶ	ἀπεληλύθεσαν· οἱ δὲ καὶ διὰ
[6, 18]	καὶ μένειν, ἤν τι προχωρῇ,	καὶ	ἀπελθεῖν, αἱ νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες
[6, 29]	καὶ τῶν Μαντινέων τινές, ἀπέτρεπον	καὶ	ἀπέσπευδον, ἄλλους ῥήτορας ἐνιέντες οἳ
[6, 105]	αὐτῶν ἔτεμον καὶ ἀπέκτεινάν τινας,	καὶ	ἀπῆλθον ἐπ' οἴκου.
[6, 31]	θέαν ἧκεν ὡς ἐπ' ἀξιόχρεων	καὶ	ἄπιστον διάνοιαν. παρασκευὴ γὰρ αὕτη
[6, 20]	ἱεροῖς ἐστὶ Σελινουντίοις, Συρακοσίοις δὲ	καὶ	ἀπὸ βαρβάρων τινῶν ἀπαρχὴ ἐσφέρεται·
[6, 80]	τὴν ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως τε	καὶ	ἀπὸ Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας, οἳ
[6, 47]	ἢν μή τι δι' ὀλίγου	καὶ	ἀπὸ τοῦ ἀδοκήτου ἢ Λεοντίνους
[6, 2]	ἡ ἀλήθεια εὑρίσκεται, Ἴβηρες ὄντες	καὶ	ἀπὸ τοῦ Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ
[6, 45]	ἐν τούτῳ πολλαχόθεν τε ἤδη	καὶ	ἀπὸ τῶν κατασκόπων σαφῆ ἠγγέλλετο
[6, 4]	λῃστῶν ἀφικομένων ᾠκίσθη, ὕστερον δὲ	καὶ	ἀπὸ Χαλκίδος καὶ τῆς ἄλλης
[6, 52]	μεταπέμπωσιν. ἄπρακτοι δὲ γενόμενοι ἀπέπλεον·	καὶ	ἀποβάντες κατά τι τῆς Συρακοσίας
[6, 94]	Συρακοσίων περιτυχόντες τισὶν οὐ πολλοῖς	καὶ	ἀποκτείναντές τέ τινας καὶ τροπαῖον
[6, 57]	ἐρωτικῆς, ὁ δὲ ὑβρισμένος, ἔτυπτον	καὶ	ἀποκτείνουσιν (αὐτόν. καὶ ὁ μὲν
[6, 3]	μετὰ Θουκλέους οἰκιστοῦ Νάξον ᾤκισαν,	καὶ	Ἀπόλλωνος Ἀρχηγέτου βωμὸν ὅστις νῦν
[6, 94]	(στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰς ναῦς.	καὶ	ἀποπλεύσαντες ἐς Κατάνην, ἐκεῖθεν δὲ
[6, 86]	κατασχεῖν διὰ μῆκός τε πλοῦ	καὶ	ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων μεγάλων καὶ
[6, 68]	προθύμως, καὶ τὴν παροῦσαν ἀνάγκην	καὶ	ἀπορίαν φοβερωτέραν ἡγησάμενοι τῶν πολεμίων.
[6, 98]	ἐκώλυον τοὺς Ἀθηναίους λιθοφορεῖν τε	(καὶ	ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν. καὶ τῶν Ἀθηναίων
[6, 48]	χρῆναι τοσαύτῃ δυνάμει ἐκπλεύσαντας αἰσχρῶς	καὶ	ἀπράκτους ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἔς τε
[6, 72]	στέγεσθαι καὶ τἆλλα κατὰ κόσμον	καὶ	ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ οἱ Συρακόσιοι
[6, 95]	ἦλθον, σεισμοῦ δὲ γενομένου ἀπεχώρησαν.	καὶ	Ἀργεῖοι μετὰ ταῦτα ἐσβαλόντες ἐς
[6, 61]	καὶ οὐχ ἥκιστα τοὺς Μαντινέας	καὶ	Ἀργείους βουλόμενοι παραμεῖναι, (δι' ἐκείνου
[6, 7]	χρόνον ὥστε μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας	καὶ	Ἀργείους τὴν ἀλλήλων, ἀπεχώρησαν τῷ
[6, 89]	ἐμοῦ πρός τε τὰ Μαντινέων	καὶ	Ἀργείων τραπομένου καὶ ὅσα ἄλλα
[6, 46]	αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα καὶ χρυσᾶ	καὶ	ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ τὰ ἐκ
[6, 32]	στράτευμα καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς τε	καὶ	ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται καὶ
[6, 34]	τῶν νῦν, βουληθέντες· χρυσὸν γὰρ	καὶ	ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται, ὅθεν ὅ
[6, 59]	ἐκ τοῦ παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ	καὶ	Ἀριστογείτονι ἐγένετο. τοῖς δ' Ἀθηναίοις
[6, 53]	καὶ προσέτι οὐδ' ὑφ' ἑαυτῶν	καὶ	Ἁρμοδίου καταλυθεῖσαν, ἀλλ' ὑπὸ τῶν
[6, 54]	ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ γὰρ Ἀριστογείτονος	καὶ	Ἁρμοδίου τόλμημα δι' ἐρωτικὴν ξυντυχίαν
[6, 52]	ἀποβάντες κατά τι τῆς Συρακοσίας	καὶ	ἁρπαγὴν ποιησάμενοι, καὶ τῶν Συρακοσίων
[6, 104]	προσαγαγέσθαι, ἄρας παρέπλει τὴν Ἰταλίαν,	καὶ	ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου κατὰ τὸν
[6, 39]	τοὺς δ' ἔχοντας τὰ χρήματα	καὶ	ἄρχειν ἄριστα βελτίστους. ἐγὼ δέ
[6, 10]	τε τῇ> πόλει ἀξιοῦν κινδυνεύειν	καὶ	ἀρχῆς ἄλλης ὀρέγεσθαι πρὶν ἣν
[6, 34]	ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἄκοντος ἡγουμένου	καὶ	ἀσμένου ἂν πρόφασιν (λαβόντος, εἴ
[6, 70]	βροντάς τε ἅμα τινὰς γενέσθαι	καὶ	ἀστραπὰς καὶ ὕδωρ πολύ, ὥστε
[6, 33]	οὔτε γὰρ πλείους τῶν ἐνοικούντων	καὶ	ἀστυγειτόνων ἔρχονται (πάντα γὰρ ὑπὸ
[6, 27]	γεγενημένον, μηνύειν ἀδεῶς τὸν βουλόμενον	καὶ	(ἀστῶν καὶ ξένων καὶ δούλων.
[6, 30]	εἰπεῖν ὁ ἐν τῇ πόλει	καὶ	ἀστῶν καὶ ξένων, οἱ μὲν
[6, 24]	εὖ τε γὰρ παραινέσαι ἔδοξε	καὶ	(ἀσφάλεια νῦν δὴ καὶ πολλὴ
[6, 78]	τῇ ἐμῇ μαχούμενος, τοσούτῳ δὲ	καὶ	ἀσφαλέστερον ὅσῳ οὐ προδιεφθαρμένου ἐμοῦ,
[6, 5]	αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατῴκισε Καμάριναν.	καὶ	αὖθις ὑπὸ Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη
[6, 50]	(ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμόν,	καὶ	αὐλισάμενοι τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας
[6, 28]	ὧν καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο.	καὶ	αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες οἱ μάλιστα τῷ
[6, 37]	γε ἐλθόντας (μέγα γὰρ τὸ	καὶ	αὐταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον
[6, 16]	φύσει, πρὸς δὲ τοὺς ξένους	καὶ	αὕτη ἰσχὺς φαίνεται. καὶ οὐκ
[6, 59]	μέγα παρὰ βασιλεῖ Δαρείῳ δύνασθαι.	καὶ	αὐτῆς σῆμα ἐν Λαμψάκῳ ἐστὶν
[6, 26]	ἔς τε τοὺς ξυμμάχους ἔπεμπον	καὶ	αὐτόθεν καταλόγους ἐποιοῦντο, ἄρτι δ'
[6, 22]	ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν δὲ	καὶ	αὐτόθεν σῖτον ἐν ὁλκάσι, πυροὺς
[6, 101]	οἱ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες	καὶ	αὐτοὶ ἀπεσταύρουν αὖθις ἀρξάμενοι ἀπὸ
[6, 84]	ὦσιν. (τὰ μὲν γὰρ ἐκεῖ	καὶ	αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς πολεμίους,
[6, 65]	ξυνθέμενοι ᾗ παρέσονται ἀπέστειλαν αὐτόν,	καὶ	αὐτοί (ἤδη γὰρ καὶ τῶν
[6, 75]	εἴ πως προσαγάγοιντο αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο	καὶ	αὐτοί· ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς
[6, 18]	κακώσομέν (γε Συρακοσίους, ἐν ᾧ	καὶ	αὐτοὶ καὶ οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα.
[6, 10]	Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς	καὶ	αὐτοὶ κατέχονται. τάχα δ' ἂν
[6, 86]	ὑμᾶς ὑπὸ Συρακοσίοις (γενέσθαι, ὅτι	καὶ	αὐτοὶ κινδυνεύσομεν. καὶ νῦν οὐ
[6, 93]	οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι μὲν	καὶ	αὐτοὶ πρότερον στρατεύειν ἐπὶ τὰς
[6, 63]	Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Συρακόσιοι	(καὶ	αὐτοὶ ὡς ἐπ' ἐκείνους ἰόντες.
[6, 100]	προτείχισμα τὸ περὶ τὸν Τεμενίτην.	καὶ	αὐτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες, καὶ
[6, 56]	ἐκεῖνον καὶ ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο.	καὶ	αὐτοῖς τὰ μὲν ἄλλα πρὸς
[6, 72]	(τούς τε στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους	καὶ	αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι
[6, 103]	Συρακοσίοις καὶ τοὺς μετὰ Λαμάχου	καὶ	αὐτὸν ἐκομίσαντο· καὶ παρόντος ἤδη
[6, 89]	καὶ ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῦντές τι,	καὶ	αὐτὸς οὐδενὸς ἂν χεῖρον, ὅσῳ
[6, 50]	μὲν ταῦτα εἰπὼν ὅμως προσέθετο	καὶ	αὐτὸς τῇ Ἀλκιβιάδου γνώμῃ. μετὰ
[6, 101]	τῷ εὐωνύμῳ παρὰ τὸν ποταμόν.	καὶ	αὐτοὺς βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι τῆς διαβάσεως
[6, 92]	οἶδα, τὰ δ' ὑμέτερα ᾔκαζον·	καὶ	αὐτοὺς νῦν νομίσαντας περὶ μεγίστων
[6, 55]	ἰσχυρίζομαι, γνοίη δ' ἄν τις	καὶ	αὐτῷ τούτῳ· παῖδες γὰρ αὐτῷ
[6, 90]	ἔπειτα καὶ τῆς Καρχηδονίων ἀρχῆς	καὶ	(αὐτῶν ἀποπειράσοντες. εἰ δὲ προχωρήσειε
[6, 88]	Τυρσηνίαν, ἔστιν ὧν πόλεων ἐπαγγελλομένων	καὶ	αὐτῶν ξυμπολεμεῖν. περιήγγελλον δὲ καὶ
[6, 94]	τε (Ἰνησσαίων καὶ τῶν Ὑβλαίων.	καὶ	ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην καταλαμβάνουσι τούς
[6, 46]	ἐκ τῶν τριήρων Ἀθηναίοις παρεῖχε,	καὶ	ἀφικόμενοι ἐς τὰς Ἀθήνας διεθρόησαν
[6, 33]	οὐ μόνον οὐ πείθουσιν, ἀλλὰ	καὶ	ἄφρονες δοκοῦσιν εἶναι· ὅμως δὲ
[6, 1]	ἐνοικούντων τοῦ πλήθους καὶ Ἑλλήνων	καὶ	βαρβάρων, καὶ ὅτι οὐ πολλῷ
[6, 6]	ὑπὸ Γελῴων. ~Τοσαῦτα ἔθνη Ἑλλήνων	καὶ	βαρβάρων Σικελίαν ᾤκει, καὶ ἐπὶ
[6, 88]	τῶν Συρακοσίων φρουρούς τε πεμπόντων	καὶ	βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν τε χειμῶνα
[6, 14]	προσήκειν κήδεσθαί τε τῆς πόλεως	καὶ	βούλει γενέσθαι πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε
[6, 38]	δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί	καὶ	βούλεσθε, ὦ νεώτεροι; πότερον ἄρχειν
[6, 64]	γιγνώσκοντες οἱ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων	καὶ	βουλόμενοι αὐτοὺς ἄγειν πανδημεὶ ἐκ
[6, 85]	καθίστασθαι. ἀρχῆς γὰρ ἐφίενται ὑμῶν	καὶ	βούλονται ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ξυστήσαντες
[6, 103]	τἆλλα προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας.	καὶ	γὰρ οἱ Συρακόσιοι πολέμῳ μὲν
[6, 102]	τὸ πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν.	καὶ	γὰρ πρός τε τὸν κύκλον
[6, 103]	πλείω ἔτι κατὰ τὴν πόλιν.	καὶ	γάρ τινα καὶ ὑποψίαν ὑπὸ
[6, 61]	δήμῳ ἀπ' ἐκείνου ἐδόκει (πραχθῆναι.	καὶ	γάρ τις καὶ στρατιὰ Λακεδαιμονίων
[6, 85]	ὦσιν. ἀπιστεῖν δὲ οὐ χρή·	καὶ	γὰρ τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς
[6, 67]	Σελινούντιοι μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ	καὶ	Γελῴων ἱππῆς, τὸ ξύμπαν ἐς
[6, 32]	ἐπὶ πολὺν χρόνον οὐδέν, ἀλλὰ	καὶ	γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε λόγοι
[6, 86]	μὴ μεθ' ὑμῶν, εἴ τε	καὶ	γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν
[6, 18]	πόλιν, καὶ νομίσατε νεότητα μὲν	καὶ	γῆρας ἄνευ ἀλλήλων μηδὲν δύνασθαι,
[6, 33]	τοῦ ἐπίπλου τῆς ἀληθείας λέγειν,	καὶ	γιγνώσκω ὅτι οἱ τὰ μὴ
[6, 14]	βούλει γενέσθαι πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε	καὶ	γνώμας προτίθει αὖθις Ἀθηναίοις, νομίσας,
[6, 93]	τῇ Σικελίᾳ πέμπειν τινὰ τιμωρίαν.	καὶ	Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου προστάξαντες ἄρχοντα
[6, 16]	ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὑμῖν κινδύνου	καὶ	δαπάνης Λακεδαιμονίους ἐς μίαν ἡμέραν
[6, 38]	πλῆθος αὐτοὺς τῆς πόλεως ἄρχειν.	καὶ	δέδοικα μέντοι μήποτε πολλὰ πειρῶντες
[6, 60]	αὐτὸν ὡς χρή, εἰ μὴ	καὶ	δέδρακεν, αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον
[6, 79]	Χαλκιδέας ὄντας Λεοντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν.	καὶ	δεινὸν εἰ ἐκεῖνοι μὲν τὸ
[6, 78]	οὒ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ,	καὶ	δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε τῆς
[6, 60]	λαβών, ὡς ᾤετο, τὸ σαφὲς	καὶ	δεινὸν ποιούμενοι πρότερον εἰ τοὺς
[6, 74]	ἡμέρας δὲ μείναντες περὶ τρεῖς	καὶ	δέκα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο
[6, 72]	τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε	καὶ	δέκα οἱ στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν
[6, 7]	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕκτον	καὶ	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[6, 93]	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕβδομον	καὶ	δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα
[6, 66]	τειχία τε καὶ οἰκίαι εἶργον	καὶ	δένδρα καὶ λίμνη, παρὰ δὲ
[6, 16]	πω ἰδιώτης πρότερον, ἐνίκησα δὲ	καὶ	δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην καὶ
[6, 34]	ἐς Τάραντα καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν,	καὶ	δῆλον ποιῆσαι αὐτοῖς ὅτι οὐ
[6, 105]	τότε δὲ Πυθοδώρου καὶ Λαισποδίου	καὶ	Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον
[6, 15]	ὡς τυραννίδος ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι καθέστασαν,	καὶ	δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι τὰ τοῦ
[6, 27]	ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ἅμα νεωτέρων πραγμάτων	καὶ	δήμου καταλύσεως γεγενῆσθαι. ~μηνύεται οὖν
[6, 38]	μοι οὕτως ἀποτρέπειν τῆς κακουργίας.	καὶ	δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί
[6, 57]	ξυλληφθήσεσθαι. τὸν λυπήσαντα οὖν σφᾶς	καὶ	δι' ὅνπερ πάντα ἐκινδύνευον ἐβούλοντο
[6, 11]	θήσονται, ὅσῳ καὶ περὶ πλείστου	καὶ	διὰ πλείστου (δόξαν ἀρετῆς μελετῶσιν.
[6, 69]	οὔσης καὶ ἀπεληλύθεσαν· οἱ δὲ	καὶ	διὰ σπουδῆς προσβοηθοῦντες δρόμῳ ὑστέριζον
[6, 89]	πράξαντες, ἐμοὶ δὲ (ἀτιμίαν περιέθετε.	καὶ	διὰ ταῦτα δικαίως ὑπ' ἐμοῦ
[6, 16]	καλὰ πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος	καὶ	διὰ ταῦτα τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος
[6, 69]	σφίσι τοὺς Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν	καὶ	διὰ τάχους ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες
[6, 10]	μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν, οἱ δὲ	καὶ	διὰ τὸ Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν
[6, 84]	κηδόμεθα, γνοὺς ὅτι σῳζομένων ὑμῶν	καὶ	διὰ τὸ μὴ ἀσθενεῖς ὑμᾶς
[6, 55]	αὐτὸς δὲ αὐθημερὸν καθίστατο· ἀλλὰ	καὶ	διὰ τὸ πρότερον ξύνηθες τοῖς
[6, 101]	τῶν Ἐπιπολῶν ἐς τὸ ὁμαλὸν	καὶ	διὰ τοῦ ἕλους, ᾗ πηλῶδες
[6, 66]	ὡς οὐκ ἀντιπροῇσαν αὐτοῖς, ἀναχωρήσαντες	καὶ	διαβάντες τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν ηὐλίσαντο.
[6, 4]	ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ τεσσαράκοντα	καὶ	διακόσια ὑπὸ Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων
[6, 98]	ἑκατόν· καὶ Ἀθηναίων ὑπῆρχον πεντήκοντα	καὶ	διακόσιοι, οἷς ἵππους τοὺς μὲν
[6, 43]	καὶ Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα	καὶ	διακόσιοι) τοξόταις δὲ τοῖς πᾶσιν
[6, 94]	ἥκοντας ἐκ τῶν Ἀθηνῶν πεντήκοντα	καὶ	διακοσίους ἄνευ τῶν ἵππων μετὰ
[6, 71]	καὶ τῶν ξυμμάχων περὶ ἑξήκοντα	καὶ	διακοσίους) τῶν δὲ σφετέρων τὰ
[6, 88]	Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τοὺς Λακεδαιμονίους.	καὶ	διανοουμένων τῶν τε ἐφόρων καὶ
[6, 18]	ἡ Νικίου τῶν λόγων ἀπραγμοσύνη	καὶ	διάστασις τοῖς νέοις ἐς τοὺς
[6, 23]	τῶν (μὲν κρατεῖν, τὰ δὲ	καὶ	διασῶσαι. πόλιν τε νομίσαι χρὴ
[6, 89]	περὶ τὴν ἐκ Πύλου ξυμφοράν.	καὶ	διατελοῦντός μου προθύμου ὑμεῖς πρὸς
[6, 38]	τὰ δὲ φυλάσσων, τὰ δὲ	καὶ	διδάσκων· μάλιστα (γὰρ δοκῶ ἄν
[6, 102]	μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν αἱροῦσι	καὶ	διεπόρθησαν, αὐτὸν δὲ τὸν κύκλον
[6, 100]	καθεῖλον καὶ τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν	καὶ	διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς
[6, 91]	προσόδους καὶ ὅσα ἀπὸ γῆς	καὶ	δικαστηρίων νῦν ὠφελοῦνται εὐθὺς ἀποστερήσονται,
[6, 83]	ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς τοὺς Ἕλληνας,	καὶ	διότι καὶ τῷ Μήδῳ ἑτοίμως
[6, 15]	ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί τε	καὶ	(δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν γὰρ ἐν
[6, 58]	ἐγχειρίδιον ἔχων· μετὰ γὰρ ἀσπίδος	καὶ	δόρατος εἰώθεσαν τὰς πομπὰς ποιεῖν.
[6, 27]	βουλόμενον καὶ (ἀστῶν καὶ ξένων	καὶ	δούλων. καὶ τὸ πρᾶγμα μειζόνως
[6, 33]	καὶ πιστά, τὴν τόλμαν αὐτῶν	καὶ	δύναμιν μὴ ἐκπλαγῇ. οὔτε γὰρ
[6, 16]	τοιαῦτα, ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου	καὶ	δύναμις (ἅμα ὑπονοεῖται. καὶ ὅσα
[6, 38]	ἀναιρεῖται, τυραννίδας δὲ ἔστιν ὅτε	καὶ	δυναστείας ἀδίκους. (ὧν ἐγὼ πειράσομαι,
[6, 43]	τέσσαρσι καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατόν,	καὶ	δυοῖν Ῥοδίοιν πεντηκοντόροιν (τούτων Ἀττικαὶ
[6, 5]	μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων	καὶ	Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ τὰ
[6, 93]	ἱππέας. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,	καὶ	ἕβδομον καὶ δέκατον ἔτος τῷ
[6, 28]	ἐξελάσειαν, πρῶτοι ἂν εἶναι, ἐμεγάλυνον	καὶ	ἐβόων ὡς ἐπὶ δήμου καταλύσει
[6, 62]	τὸ στράτευμα· καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν,	καὶ	ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι καὶ
[6, 2]	πόλεις δ' αὐτῶν Ἔρυξ τε	καὶ	Ἔγεστα. προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς καὶ
[6, 77]	σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις	καὶ	Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες
[6, 62]	ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι ἐπὶ Σελινοῦντος	καὶ	Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι τὰ
[6, 89]	τοῦτο ξυνδιασῴζειν, ἐπεὶ δημοκρατίαν γε	καὶ	ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῦντές τι, καὶ
[6, 56]	τὴν πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι·	καὶ	ἔδει ἄρξαι μὲν αὐτούς, ξυνεπαμύνειν
[6, 29]	ποριεῖν, μετάπεμπτον κομισθέντα αὐτὸν ἀγωνίσασθαι.	καὶ	ἔδοξε πλεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην. ~Μετὰ
[6, 80]	τὸν τὴν νίκην παρασχόντα λήψονται·	καὶ	εἰ αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα, τῆς
[6, 91]	νῦν Ἀθηναίων ἐκεῖ (παρασκευῇ ἀντισχεῖν.	καὶ	εἰ αὕτη ἡ πόλις ληφθήσεται,
[6, 64]	τῶν ὅπλων ἐν τῇ πόλει,	καὶ	εἰ βούλονται ἐκεῖνοι πανδημεὶ ἐν
[6, 78]	τὸν αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν γενέσθαι.	καὶ	εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι, τοῖς αὑτοῦ
[6, 11]	εἰ μὴ ἀφικοίμεθα, ἔπειτα δὲ	καὶ	εἰ δείξαντες τὴν δύναμιν δι'
[6, 37]	νῦν στρατιᾶς, ὥς φασιν, ἐπιούσης,	καὶ	εἰ δὶς τοσαύτη ἔλθοι, πολὺ
[6, 64]	εἰδότες οὐκ ἂν ὁμοίως δυνηθέντες	καὶ	εἰ ἐκ τῶν νεῶν πρὸς
[6, 40]	(ἀπαλλάγητε. ἡ γὰρ πόλις ἥδε,	καὶ	εἰ ἔρχονται Ἀθηναῖοι, ἀμυνεῖται αὐτοὺς
[6, 80]	δὲ ὑπὸ ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν.	καὶ	εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς Ἀθηναῖοι, ταῖς
[6, 29]	καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο)	καὶ	εἰ μὲν τούτων (τι εἴργαστο,
[6, 61]	Βοιωτῶν ἕνεκα ἀπὸ ξυνθήματος ἥκειν,	καὶ	εἰ μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ
[6, 40]	εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται αὐτά·	καὶ	εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές
[6, 63]	τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα τε	καὶ	εἰ ξυνοικήσοντες σφίσιν αὐτοὶ μᾶλλον
[6, 21]	εἴργεσθαι τῆς γῆς, ἄλλως τε	καὶ	εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι
[6, 17]	ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως τε	(καὶ	εἰ στασιάζουσιν, ὥσπερ πυνθανόμεθα. καὶ
[6, 99]	ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν τὸ τεῖχος	καί,	εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι, καὶ
[6, 69]	εἶχον, ἔπειτα δὲ ἐν παρέργῳ	καὶ	εἴ τι ἄλλο ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον
[6, 30]	Ἰόνιον διαβαλοῦσιν· αὐτοὶ δ' Ἀθηναῖοι	καὶ	εἴ τινες τῶν ξυμμάχων παρῆσαν,
[6, 27]	τε ἐζητοῦντο καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο,	καὶ	εἴ τις ἄλλο τι οἶδεν
[6, 32]	τῆς γῆς τῶν τε πολιτῶν	καὶ	εἴ τις ἄλλος εὔνους παρῆν
[6, 58]	ὑπολαβεῖν ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς ἐπῃτιᾶτο	καὶ	εἴ τις ηὑρέθη ἐγχειρίδιον ἔχων·
[6, 23]	πολέμια ἕξουσιν. ὅπερ ἐγὼ φοβούμενος,	καὶ	εἰδὼς πολλὰ μὲν ἡμᾶς δέον
[6, 46]	ξυστρατεύειν, οὓς πρῶτον ἤρξαντο πείθειν	καὶ	εἰκὸς ἦν μάλιστα, Λεοντίνων τε
[6, 95]	ἐπράθη ταλάντων οὐκ ἔλασσον πέντε	καὶ	εἴκοσι. (καὶ ὁ Θεσπιῶν δῆμος
[6, 97]	αὐτοῖς οὐκ ἔλασσον ἢ πέντε	καὶ	εἴκοσι. (προσπεσόντες οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ
[6, 65]	καὶ ἐς τὰ ἄλλα θαρσεῖν	καὶ	εἶναι ἐν διανοίᾳ καὶ ἄνευ
[6, 42]	αἵτινες σφᾶς τῶν πόλεων δέξονται.	καὶ	εἴρητο αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως ἐπιστάμενοι
[6, 88]	σῖτόν τε κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι	(καὶ	εἰσὶν οἳ καὶ χρήματα. ἐπὶ
[6, 25]	λόγον, καὶ τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν	καὶ	ἐκ Κρήτης καὶ σφενδονητῶν, καὶ
[6, 4]	οἰκίσαι, Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα κτίζουσι,	καὶ	ἐκ Μεγάρων τῆς μητροπόλεως οὔσης
[6, 37]	στρατοπέδῳ τε ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι	καὶ	ἐκ σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς
[6, 5]	τὴν ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς	καὶ	ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες,
[6, 103]	τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον περιεωρῶντο,	καὶ	ἐκ τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι
[6, 10]	μὲν διὰ ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις	καὶ	ἐκ τοῦ αἰσχίονος ἢ ἡμῖν
[6, 71]	τε μεταπέμψωσιν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν	καὶ	ἐκ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἀγείρωσιν,
[6, 10]	ἐνθένδε τε ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ	καὶ	ἐκ τῶν ἐναντίων) σφαλέντων δέ
[6, 43]	ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ τριάκοντα	καὶ	ἑκατόν, καὶ δυοῖν Ῥοδίοιν πεντηκοντόροιν
[6, 43]	καὶ Μεγαρεῦσι ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι	καὶ	ἑκατόν, καὶ ἱππαγωγῷ μιᾷ τριάκοντα
[6, 5]	ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε καὶ τριάκοντα	καὶ	ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν κτίσιν· οἰκισταὶ
[6, 4]	αὐτοῖς. ἔτεσι δὲ ἐγγύτατα ὀκτὼ	καὶ	ἑκατὸν μετὰ τὴν σφετέραν οἴκισιν
[6, 62]	καὶ ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν τάλαντα. καὶ ἐς τοὺς
[6, 88]	γιγνόμενα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ὡς	καὶ	ἐκείνοις ὁμοίως ἐπιβουλευόμενα, καὶ ἐπειδὴ
[6, 49]	ἄλλους Σικελιώτας οὕτως ἤδη μᾶλλον	καὶ	ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν καὶ σφίσι
[6, 88]	Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως	καὶ	ἐκείνους ξυναναπείθοιεν τόν τε αὐτοῦ
[6, 51]	ἦν, ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς Κατάνην.	~καὶ	ἐκκλησίας γενομένης τὴν μὲν στρατιὰν
[6, 98]	ἐτείχισαν τὸν κύκλον διὰ τάχους.	καὶ	ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον τῷ
[6, 32]	κεράσαντες παρ' ἅπαν τὸ στράτευμα	καὶ	ἐκπώμασι χρυσοῖς τε καὶ ἀργυροῖς
[6, 7]	ἤθελον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,	καὶ	ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα
[6, 97]	νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο	καὶ	ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη τῷ
[6, 70]	ὥστε τοῖς μὲν πρῶτον μαχομένοις	καὶ	ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ τοῦτο
[6, 89]	σχήματι μεγίστη ἡ πόλις ἐτύγχανε	καὶ	ἐλευθερωτάτη οὖσα καὶ ὅπερ ἐδέξατό
[6, 35]	ἃ λέγει, τοῖς δέ, εἰ	καὶ	ἔλθοιεν, τί ἂν δράσειαν αὐτοὺς
[6, 94]	δὲ ἐδῄωσαν τούς (τε) ἀγροὺς	καὶ	ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά τι τῶν
[6, 46]	τῶν ἐγγὺς πόλεων καὶ Φοινικικῶν	καὶ	Ἑλληνίδων αἰτησάμενοι ἐσέφερον ἐς τὰς
[6, 1]	καὶ τῶν ἐνοικούντων τοῦ πλήθους	καὶ	Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, καὶ ὅτι
[6, 40]	πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα	καὶ	ἑλομένη ὑμᾶς ἄρχοντας αὐθαίρετον δουλείαν
[6, 15]	καὶ μάλιστα στρατηγῆσαί τε ἐπιθυμῶν	καὶ	ἐλπίζων Σικελίαν τε δι' αὐτοῦ
[6, 89]	πονηρότερα (ἐξῆγον τὸν ὄχλον· οἵπερ	καὶ	ἐμὲ ἐξήλασαν. ἡμεῖς δὲ τοῦ
[6, 16]	εἰμι, τοῖς μὲν προγόνοις μου	καὶ	ἐμοὶ δόξαν φέρει ταῦτα, (τῇ
[6, 90]	δὲ ὧν ὑμῖν τε βουλευτέον	καὶ	ἐμοί, εἴ τι πλέον οἶδα,
[6, 101]	ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη ἐγένετο,	καὶ	ἐν αὐτῇ ἐνίκων οἱ Ἀθηναῖοι.
[6, 27]	ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία, πολλοὶ	καὶ	ἐν ἰδίοις προθύροις καὶ ἐν
[6, 27]	πολλοὶ καὶ ἐν ἰδίοις προθύροις	καὶ	ἐν ἱεροῖς) μιᾷ νυκτὶ οἱ
[6, 74]	διέφθειραν πρότερον καὶ τότε στασιάζοντες	καὶ	ἐν ὅπλοις ὄντες ἐπεκράτουν μὴ
[6, 34]	οἱ δὲ ἄνδρες καὶ ἐπέρχονται	καὶ	ἐν πλῷ εὖ οἶδ' ὅτι
[6, 92]	ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ τι αὐτῶν	καὶ	ἐν τάχει καὶ προθυμότερον ἐν
[6, 55]	ἦν (τὸν πρεσβύτατον πρῶτον γῆμαι.	καὶ	ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ πρῶτος
[6, 49]	τῆς μάχης. εἰκὸς δὲ εἶναι	καὶ	ἐν τοῖς ἀγροῖς πολλοὺς ἀποληφθῆναι
[6, 20]	τὰ μὲν ἴδια, τὰ δὲ	καὶ	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐστὶ Σελινουντίοις,
[6, 6]	ὥσπερ φασίν, ἐν τῷ κοινῷ	καὶ	ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ τὰ
[6, 99]	φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι, καὶ ἅμα	καὶ	ἐν τούτῳ εἰ ἐπιβοηθοῖεν, μέρος
[6, 54]	ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν τῇ τυραννίδι.	καὶ	ἐν τούτῳ ὁ Ἵππαρχος ὡς
[6, 84]	(τινὰ δύναμιν Πελοποννησίοις ἡμεῖς βλαπτοίμεθα.	καὶ	ἐν τούτῳ προσήκετε ἤδη ἡμῖν
[6, 66]	τῶν Συρακοσίων ἥκιστ' ἂν αὐτοὺς	καὶ	ἐν τῷ ἔργῳ καὶ πρὸ
[6, 8]	ἔν τε τοῖς ἱεροῖς πολλὰ	καὶ	ἐν τῷ κοινῷ, ἐψηφίσαντο ναῦς
[6, 75]	σφάλλωνται, καὶ τὰ Μέγαρα φρούριον,	καὶ	ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο· καὶ
[6, 62]	ὡς οὐκ ἐδέχοντο αὐτούς, (παρεκομίζοντο.	καὶ	ἐν τῷ παράπλῳ αἱροῦσιν Ὕκκαρα,
[6, 31]	πλοῦν ἐκ τῆς σφετέρας ἀπεστέλλοντο.	~καὶ	ἐν τῷ παρόντι καιρῷ, ὡς
[6, 35]	ὃς δήμου τε προστάτης ἦν	καὶ	ἐν τῷ παρόντι πιθανώτατος τοῖς
[6, 72]	ὀλίγοι τε στρατηγοὶ γένωνται ἔμπειροι	καὶ	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ παρασκευάσωσι
[6, 66]	τὸ στράτευμα ἐς χωρίον ἐπιτήδειον,	καὶ	ἐν ᾧ μάχης τε ἄρξειν
[6, 34]	κατασκοπαῖς χρωμένους, ὁπόσοι τ' ἐσμὲν	καὶ	ἐν ᾧ χωρίῳ, ἐξωσθῆναι ἂν
[6, 50]	ἄλλην στρατιὰν ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες	(καὶ	ἕνα σφῶν αὐτῶν. Ναξίων δὲ
[6, 83]	νῦν τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας ἕνεκα	καὶ	ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν καὶ ὑμῖν
[6, 38]	αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι σῴζουσι,	καὶ	ἐνθένδε (ἄνδρες οὔτε ὄντα οὔτε
[6, 57]	πᾶσιν εὐπρόσοδος ὁ Ἱππίας) ἔδεισαν	καὶ	ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί τε καὶ ὅσον
[6, 44]	ἐς (Ῥήγιον τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον.	καὶ	ἐνταῦθα ἤδη ἡθροίζοντο, καὶ ἔξω
[6, 4]	Γέλαν δὲ Ἀντίφημος ἐκ Ῥόδου	καὶ	Ἔντιμος ἐκ Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες
[6, 100]	καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες,	καὶ	ἐντὸς γενόμενοι βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν
[6, 98]	δ' ἐπρίαντο, καὶ ξύμπαντες πεντήκοντα	καὶ	ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν. (καὶ καταστήσαντες
[6, 7]	οὐ πολλῷ ὕστερον ναυσὶ τριάκοντα	καὶ	ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ Ἀργεῖοι μετὰ
[6, 96]	ἀρχήν) ἐξέτασίν τε ὅπλων ἐποιοῦντο	καὶ	ἑξακοσίους λογάδας τῶν ὁπλιτῶν ἐξέκριναν
[6, 41]	πόλεμος ἀγάλλεται (τὴν δ' ἐπιμέλειαν	καὶ	ἐξέτασιν αὐτῶν ἡμεῖς ἕξομεν) καὶ
[6, 31]	ἐπίδειξιν μᾶλλον εἰκασθῆναι τῆς δυνάμεως	καὶ	(ἐξουσίας ἢ ἐπὶ πολεμίους παρασκευήν.
[6, 44]	ἀκρωτήριον. καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἡθροίζοντο,	καὶ	ἔξω τῆς πόλεως, ὡς αὐτοὺς
[6, 88]	Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε τοὺς Λακεδαιμονίους	καὶ	ἐξώρμησε λέγων τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον περὶ
[6, 53]	ἀπολογίαν ὧν ἡ πόλις ἐνεκάλει,	καὶ	ἐπ' ἄλλους τινὰς τῶν στρατιωτῶν
[6, 95]	τριακόσια. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ ἦρος	καὶ	ἐπ' Ἄργος στρατεύσαντες Λακεδαιμόνιοι μέχρι
[6, 101]	θύρας καὶ ξύλα πλατέα ἐπιθέντες	καὶ	ἐπ' αὐτῶν διαβαδίσαντες, αἱροῦσιν ἅμα
[6, 100]	τῶν Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ (διεφθάρησαν.	καὶ	ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα στρατιὰ τήν
[6, 61]	Σικελίας ὡς ἐς τὰς Ἀθήνας·	καὶ	ἐπειδὴ ἐγένοντο ἐν Θουρίοις, οὐκέτι
[6, 88]	ὡς καὶ ἐκείνοις ὁμοίως ἐπιβουλευόμενα,	καὶ	ἐπειδὴ ἐν τῇ Κορίνθῳ ἐγένοντο,
[6, 63]	ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν ἀνεθάρσουν μᾶλλον	καὶ	ἐπειδὴ πλέοντές τε τὰ ἐπ'
[6, 61]	ἐπέθεντο, χαλεπῶς οἱ Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον·	καὶ	ἐπειδὴ τὸ τῶν Ἑρμῶν ᾤοντο
[6, 29]	δοῦναι, εἰ δ' ἀπολυθείη, ἄρχειν.	καὶ	ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος πέρι αὐτοῦ
[6, 88]	τῶν Συρακοσίων αὖθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον.	καὶ	ἔπεμψαν μὲν ἐς Καρχηδόνα τριήρη
[6, 98]	παρέσχον τῷ τάχει τῆς οἰκοδομίας·	καὶ	ἐπεξελθόντες μάχην διενοοῦντο (ποιεῖσθαι καὶ
[6, 34]	ἂν ξυμβῆναι. οἱ δὲ ἄνδρες	καὶ	ἐπέρχονται καὶ ἐν πλῷ εὖ
[6, 54]	τοὺς πολλούς, ἀλλ' ἀνεπιφθόνως κατεστήσατο·	καὶ	ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ τύραννοι
[6, 32]	καὶ τελεώσαντες τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο,	καὶ	ἐπὶ κέρως τὸ πρῶτον ἐκπλεύσαντες
[6, 31]	ἤδη διάπλους ἀπὸ τῆς οἰκείας	καὶ	ἐπὶ μεγίστῃ ἐλπίδι τῶν μελλόντων
[6, 27]	γὰρ ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι	καὶ	ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ἅμα νεωτέρων πραγμάτων
[6, 70]	Συρακοσίων καὶ ἐς φυγὴν (κατέστη.	καὶ	ἐπὶ πολὺ μὲν οὐκ ἐδίωξαν
[6, 71]	ξυγκομίσαντες δὲ τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς	καὶ	ἐπὶ πυρὰν ἐπιθέντες ηὐλίσαντο αὐτοῦ.
[6, 18]	τὴν ἐν τῷ παρόντι ἡσυχίαν	καὶ	ἐπὶ Σικελίαν πλεῦσαι· καὶ ἅμα
[6, 6]	Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων Σικελίαν ᾤκει,	καὶ	ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν οἱ
[6, 66]	τε τὰς ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν	καὶ	ἐπὶ τῷ Δάσκωνι ἔρυμά τι,
[6, 89]	πολιτικὰ εἶναι. ἄλλοι δ' ἦσαν	καὶ	ἐπὶ τῶν πάλαι καὶ νῦν
[6, 65]	αὐτοῖς ἢ ἄλλος τις προσεληλύθει	καὶ	ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς καὶ
[6, 47]	οὕτω παραπλεύσαντας τὰς ἄλλας πόλεις	καὶ	ἐπιδείξαντας μὲν τὴν δύναμιν τῆς
[6, 101]	πολλῶν καὶ τοὺς Ἀργείους παραλαβών,	καὶ	ἐπιδιαβὰς τάφρον τινὰ καὶ μονωθεὶς
[6, 17]	ἔχουσι τῶν πολιτῶν τὰς (μεταβολὰς	καὶ	ἐπιδοχάς. καὶ οὐδεὶς δι' αὐτὸ
[6, 88]	Ἀθηναίοις ἔλασσον δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ	καὶ	ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ
[6, 41]	ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον. τὰ δὲ	καὶ	ἐπιμεμελήμεθα ἤδη, καὶ ὅτι ἂν
[6, 96]	τῆς πόλεως ἐπικλινές τ' ἐστὶ	καὶ	ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω· καὶ ὠνόμασται
[6, 32]	τῶν δὲ τὰ ἐναντία λεγόντων,	καὶ	Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος παρελθὼν αὐτοῖς,
[6, 24]	νῦν δὴ καὶ πολλὴ ἔσεσθαι.	καὶ	ἔρως ἐνέπεσε τοῖς πᾶσιν ὁμοίως
[6, 77]	τοῦ ἄπωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου οὐ	καὶ	ἐς αὐτόν τινα ἥξειν τὸ
[6, 34]	δέχωνται Ἀθηναίους. δοκεῖ δέ μοι	καὶ	ἐς Καρχηδόνα ἄμεινον εἶναι πέμψαι·
[6, 92]	οὕτως ἐμοί τε ἀξιῶ ὑμᾶς	καὶ	ἐς κίνδυνον καὶ ἐς ταλαιπωρίαν
[6, 34]	δὲ καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα	καὶ	ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο κατὰ
[6, 34]	Ἰόνιον, μάλιστ' ἂν αὐτοὺς ἐκπλήξαιμεν	καὶ	ἐς λογισμὸν καταστήσαιμεν ὅτι ὁρμώμεθα
[6, 7]	ὕστερον ταῖς ναυσὶν ἐπ' οἴκου.	(Καὶ	ἐς Μεθώνην τὴν ὅμορον Μακεδονίᾳ
[6, 7]	σῖτον ἀνεκομίσαντό τινα ζεύγη κομίσαντες,	καὶ	ἐς Ὀρνεὰς κατοικίσαντες τοὺς Ἀργείων
[6, 65]	στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων, μετὰ τοῦ	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα θαρσεῖν καὶ
[6, 54]	διεκόσμησαν καὶ τοὺς πολέμους (διέφερον	καὶ	ἐς τὰ ἱερὰ ἔθυον. τὰ
[6, 31]	σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων,	καὶ	ἐς τὰ μακρότατα προθυμηθέντος ἑνὸς
[6, 45]	φύλακας, πρὸς δὲ τοὺς πρέσβεις,	καὶ	ἐς τὰ περιπόλια τὰ ἐν
[6, 92]	ἀξιῶ ὑμᾶς καὶ ἐς κίνδυνον	καὶ	ἐς ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς χρῆσθαι,
[6, 15]	τῷ τε Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι, ὢν	καὶ	ἐς τἆλλα διάφορος τὰ πολιτικὰ
[6, 72]	αὐτοῖς Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος, ἀνὴρ	καὶ	ἐς τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος
[6, 92]	τὴν ἐς τὴν Σικελίαν τε	καὶ	ἐς τὴν Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα
[6, 88]	περιήγγελλον δὲ καὶ τοῖς Σικελοῖς	καὶ	ἐς τὴν Ἔγεσταν πέμψαντες ἐκέλευον
[6, 42]	στρατηγῷ προστεταγμένοι· ἔπειτα δὲ προύπεμψαν	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν
[6, 34]	δηλοῦντες ὡς κοινὸς ὁ κίνδυνος,	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν, ὅπως ἢ
[6, 73]	(Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς,	καὶ	ἐς τὴν Κόρινθον καὶ ἐς
[6, 34]	καὶ (τἆλλα εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ	καὶ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα καὶ ἐς
[6, 88]	πρῶτοι ὥστε πάσῃ προθυμίᾳ ἀμύνειν,	καὶ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοῖς
[6, 73]	τρεῖς, καὶ ἐς τὴν Κόρινθον	καὶ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν,
[6, 100]	ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ καί τινας	καὶ	ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας καὶ
[6, 88]	σαφέστερον ποιεῖσθαι πρὸς τοὺς Ἀθηναίους	καὶ	ἐς τὴν Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ
[6, 82]	εἶναι, δύναμιν ἔχοντες ᾗ ἀμυνούμεθα,	καὶ	ἐς τὸ ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ
[6, 31]	γενέσθαι, ᾧ τις ἕκαστος προσετάχθη,	καὶ	ἐς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ἐπίδειξιν
[6, 34]	οὖν τά τε αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα	καὶ	ἐς τοὺς Σικελοὺς πέμποντες τοὺς
[6, 62]	(αὐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τάλαντα.	καὶ	ἐς τοὺς τῶν Σικελῶν ξυμμάχους
[6, 88]	δύναιντό τι ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ	καὶ	ἐς Τυρσηνίαν, ἔστιν ὧν πόλεων
[6, 70]	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν Συρακοσίων	καὶ	ἐς φυγὴν (κατέστη. καὶ ἐπὶ
[6, 26]	ἔς τε ἡλικίας πλῆθος ἐπιγεγενημένης	καὶ	ἐς χρημάτων ἅθροισιν διὰ τὴν
[6, 26]	μετὰ ταῦτα ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο,	καὶ	ἔς τε τοὺς ξυμμάχους ἔπεμπον
[6, 45]	τῇ γνώμῃ καὶ οὐκέτι ἠπίστουν.	καὶ	ἔς τε τοὺς Σικελοὺς περιέπεμπον,
[6, 101]	τούτοις, καὶ τρέπουσί τε αὐτοὺς	καὶ	ἐσβάλλουσιν ἐς τὸ δεξιὸν κέρας
[6, 70]	πολλοὶ ὄντες καὶ ἀήσσητοι εἶργον,	καὶ	ἐσβαλόντες ἐς τοὺς ὁπλίτας αὐτῶν,
[6, 32]	δὲ αἱ νῆες πλήρεις ἦσαν	καὶ	ἐσέκειτο πάντα ἤδη ὅσα ἔχοντες
[6, 51]	τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον διελόντες,	καὶ	(ἐσελθόντες ἠγόραζον ἐς τὴν πόλιν.
[6, 49]	τὸ ἀπιστεῖν σφᾶς μὴ ἥξειν,	καὶ	ἐσκομιζομένων αὐτῶν τὴν στρατιὰν οὐκ
[6, 2]	μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς τὰ μεσημβρινὰ	καὶ	ἑσπέρια αὐτῆς καὶ ἀντὶ Σικανίας
[6, 10]	ὑμᾶς πολεμίους πολλοὺς ἐνθάδε ὑπολιπόντας	καὶ	ἑτέρους ἐπιθυμεῖν ἐκεῖσε πλεύσαντας δεῦρο
[6, 4]	Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Ὑβλαίους (κληθέντας.	καὶ	ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ τεσσαράκοντα
[6, 11]	δοκοῦσιν, ὥς γε νῦν ἔχουσι,	καὶ	ἔτι ἂν ἧσσον δεινοὶ ἡμῖν
[6, 87]	τὴν ἀλήθειαν περὶ ὧν ὑποπτευόμεθα,	καὶ	ἔτι ἐν κεφαλαίοις (ὑπομνήσαντες ἀξιώσομεν
[6, 17]	ὧν ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι, τοιαῦτα	καὶ	ἔτι εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους (τε)
[6, 38]	ἐπίσταμαι ἤτοι λόγοις γε τοιοῖσδε	καὶ	ἔτι τούτων κακουργοτέροις ἢ ἔργοις
[6, 29]	παρόντι πρὸς τὰ μηνύματα ἀπελογεῖτο	καὶ	ἑτοῖμος ἦν πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι,
[6, 24]	ἀπούσης πόθῳ ὄψεως καὶ θεωρίας,	καὶ	εὐέλπιδες ὄντες σωθήσεσθαι· ὁ δὲ
[6, 50]	Συρακούσαις Λεοντίνων ὡς παρὰ φίλους	καὶ	εὐεργέτας Ἀθηναίους (ἀδεῶς ἀπιέναι. ἐπεὶ
[6, 57]	Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ Λεωκόρειον καλούμενον,	καὶ	εὐθὺς ἀπερισκέπτως προσπεσόντες καὶ ὡς
[6, 65]	τε τῷ ἀνθρώπῳ πολλῷ ἀπερισκεπτότερον	καὶ	εὐθὺς ἡμέραν ξυνθέμενοι ᾗ παρέσονται
[6, 91]	ἔχεται καὶ ἡ πᾶσα Σικελία,	καὶ	εὐθὺς καὶ Ἰταλία· καὶ ὃν
[6, 50]	παρέξειν, ἀπέπλει (ἐς τὸ Ῥήγιον.	καὶ	εὐθὺς ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ἐκ
[6, 103]	βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην	καὶ	Εὐκλέα καὶ Τελλίαν. ~Ἐν δὲ
[6, 85]	ἐλευθέρως ξυμμαχοῦντας, καίπερ νησιώτας ὄντας	καὶ	εὐλήπτους, διότι ἐν χωρίοις ἐπικαίροις
[6, 8]	ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ προφάσει βραχείᾳ	καὶ	εὐπρεπεῖ τῆς Σικελίας ἁπάσης, μεγάλου
[6, 31]	πόλεως δυνάμει Ἑλληνικῇ πολυτελεστάτη δὴ	καὶ	(εὐπρεπεστάτη τῶν ἐς ἐκεῖνον τὸν
[6, 53]	ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι τὸ πρᾶγμα	καὶ	εὑρεῖν ἢ διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν
[6, 1]	μείζονι παρασκευῇ τῆς μετὰ Λάχητος	καὶ	Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι,
[6, 49]	ὁπότεροι κρατήσουσιν. ναύσταθμον δὲ ἐπαναχωρήσαντας	καὶ	ἐφορμηθέντας Μέγαρα ἔφη χρῆναι ποιεῖσθαι,
[6, 48]	αὐτοὺς τῆς Σικελίας, καὶ λιμένα	καὶ	ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ ἱκανωτάτην ἔσεσθαι)
[6, 34]	ἀποροῖεν ἂν κατὰ χωρία ἐρῆμα,	καὶ	ἢ μένοντες πολιορκοῖντο ἂν ἢ
[6, 59]	ἥ τε ἀρχὴ τῆς ἐπιβουλῆς	καὶ	ἡ ἀλόγιστος τόλμα ἐκ τοῦ
[6, 31]	ἡ ἐς Ἐπίδαυρον μετὰ Περικλέους	καὶ	ἡ αὐτὴ ἐς Ποτείδαιαν μετὰ
[6, 93]	ἐκ τῆς Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο δὲ	καὶ	ἡ ἐκ τῆς Σικελίας τριήρης
[6, 3]	ἐντός ἐστιν· ὕστερον δὲ χρόνῳ	καὶ	ἡ ἔξω προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος (ἐγένετο.
[6, 31]	ἀριθμῷ δὲ νεῶν καὶ ὁπλιτῶν	καὶ	ἡ ἐς Ἐπίδαυρον μετὰ Περικλέους
[6, 41]	ὁρᾶν, ὅπως εἷς τε ἕκαστος	καὶ	ἡ ξύμπασα πόλις καλῶς τοὺς
[6, 102]	οἱ ἄνωθεν κατὰ τάχος ἀπῇσαν	καὶ	ἡ ξύμπασα στρατιὰ τῶν Συρακοσίων
[6, 91]	αὕτη ἡ πόλις ληφθήσεται, ἔχεται	καὶ	ἡ πᾶσα Σικελία, καὶ εὐθὺς
[6, 101]	Ἀθηναίων· καὶ προσπεσόντων αὐτῶν (ξυνεφοβήθη	καὶ	ἡ πρώτη φυλὴ τοῦ κέρως.
[6, 55]	ὡς ὅ τε βωμὸς σημαίνει	καὶ	ἡ στήλη περὶ τῆς τῶν
[6, 28]	δήμου καταλύσει τά τε μυστικὰ	καὶ	ἡ τῶν Ἑρμῶν περικοπὴ γένοιτο
[6, 2]	ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ Σικελοί,	καὶ	ἡ χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως
[6, 82]	κτησάμενοι τῆς μὲν Λακεδαιμονίων ἀρχῆς	καὶ	ἡγεμονίας ἀπηλλάγημεν, οὐδὲν προσῆκον μᾶλλόν
[6, 98]	διενοοῦντο (ποιεῖσθαι καὶ μὴ περιορᾶν.	καὶ	ἤδη ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις οἱ τῶν
[6, 82]	μᾶλλόν τι ἐκείνους ἡμῖν ἢ	καὶ	ἡμᾶς ἐκείνοις ἐπιτάσσειν, πλὴν καθ'
[6, 86]	καὶ νῦν οὐ δίκαιον, ᾧπερ	καὶ	ἡμᾶς ἠξιοῦτε λόγῳ πείθειν, τῷ
[6, 68]	ἀμυνομένους καὶ οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ	καὶ	ἡμᾶς, καὶ προσέτι Σικελιώτας, οἳ
[6, 85]	ἢ φίλον μετὰ καιροῦ γίγνεσθαι.	καὶ	ἡμᾶς τοῦτο ὠφελεῖ ἐνθάδε, οὐκ
[6, 18]	τήν τε ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα	καὶ	ἡμεῖς καὶ ὅσοι δὴ ἄλλοι
[6, 34]	πλοῦ μῆκος ἐν τάξει μεῖναι,	καὶ	ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος εἴη, βραδεῖά
[6, 33]	ὡς ἐπ' Ἀθήνας ᾔει ηὐξήθησαν,	καὶ	ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον τὸ τοιοῦτο
[6, 82]	δουλείαν δὲ αὐτοί τε ἐβούλοντο	καὶ	ἡμῖν τὸ αὐτὸ ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ'
[6, 23]	τε ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι	καὶ	ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις σωτήρια. εἰ
[6, 76]	ἀπ' αὐτῶν λόγους, πρίν τι	καὶ	(ἡμῶν ἀκοῦσαι, μὴ ὑμᾶς πείσωσιν.
[6, 22]	μοι δοκεῖ χρῆναι ἡμᾶς ἄγειν	καὶ	ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων,
[6, 25]	καὶ ἐκ Κρήτης καὶ σφενδονητῶν,	καὶ	ἤν τι ἄλλο πρέπον δοκῇ
[6, 41]	διαπομπῶν ἅμα ἔς τε κατασκοπὴν	καὶ	ἤν τι ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον.
[6, 22]	τῶν ξυμμάχων, τῶν τε ὑπηκόων	καὶ	ἤν τινα ἐκ Πελοποννήσου δυνώμεθα
[6, 33]	γὰρ ἐθελήσουσιν ἐκπλαγέντες ἡμῖν ξυμμαχεῖν)	καὶ	ἢν ἄρα ἢ κατεργασώμεθα αὐτοὺς
[6, 41]	καλῶς τοὺς ἐπιόντας παρασκευασόμεθα (ἀμύνεσθαι.	καὶ	ἢν ἄρα μηδὲν δεήσῃ, οὐδεμία
[6, 96]	τῶν τε Ἐπιπολῶν εἶεν φύλακες,	καὶ	ἢν ἐς ἄλλο τι δέῃ,
[6, 47]	στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ μάλιστα ἐπέμφθησαν,	καὶ	ἢν μὲν παρέχωσι χρήματα παντὶ
[6, 63]	εἷλον βίᾳ, ἔτι πλέον κατεφρόνησαν	καὶ	ἠξίουν τοὺς στρατηγούς, οἷον δὴ
[6, 101]	πρὸς τὸν μέγαν λιμένα ὁρᾷ,	καὶ	ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο καταβᾶσι
[6, 64]	ὧν ἐκεῖνοι τὰ ὀνόματα ἐγίγνωσκον	καὶ	ἠπίσταντο ἐν τῇ πόλει ἔτι
[6, 73]	αὐτόν τε εἵλοντο τὸν Ἑρμοκράτη	καὶ	Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου καὶ (Σικανὸν
[6, 16]	τισὶ καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας,	καὶ	ἧς ἂν ὦσι πατρίδος, ταύτῃ
[6, 9]	καὶ τιμῶμαι ἐκ τοῦ τοιούτου	καὶ	ἧσσον ἑτέρων περὶ τῷ ἐμαυτοῦ
[6, 64]	ταῦτα τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς Καταναίων	καὶ	ἡτοιμάσθαι ἤδη, ἀφ' ὧν αὐτὸς
[6, 4]	ξυμπολιτεύσας καὶ ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν	καὶ	Θάψον οἰκίσας αὐτὸς μὲν ἀποθνῄσκει,
[6, 24]	τῆς τε ἀπούσης πόθῳ ὄψεως	καὶ	θεωρίας, καὶ εὐέλπιδες ὄντες σωθήσεσθαι·
[6, 46]	ἀναθήματα, φιάλας τε καὶ οἰνοχόας	καὶ	θυμιατήρια καὶ ἄλλην κατασκευὴν οὐκ
[6, 90]	Ἑλλήνων, πολλοὺς δὲ βαρβάρους μισθωσάμενοι	καὶ	Ἴβηρας καὶ ἄλλους τῶν ἐκεῖ
[6, 46]	ἀπ' ὀλίγης δυνάμεως χρημάτων παρείχετο·	καὶ	ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν
[6, 5]	ἑαυτοῦ τὸ ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν.	~καὶ	Ἱμέρα ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ
[6, 43]	ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι καὶ ἑκατόν,	καὶ	ἱππαγωγῷ μιᾷ τριάκοντα ἀγούσῃ ἱππέας.
[6, 93]	οἱ στρατηγοὶ ἐπί τε χρήματα	καὶ	ἱππέας. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες
[6, 74]	τὰς Ἀθήνας ἐπί τε χρήματα	καὶ	ἱππέας, ὅπως ἅμα τῷ ἦρι
[6, 63]	οὐκ (ἐκεῖνοι ἐφ' ἑαυτοὺς ἔρχονται.	καὶ	ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ κατάσκοποι τῶν
[6, 41]	τοῦ τε τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι	καὶ	ἵπποις καὶ ὅπλοις (καὶ τοῖς
[6, 94]	σκευῆς, ὡς αὐτόθεν ἵππων πορισθησομένων,	καὶ	ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ τάλαντα ἀργυρίου
[6, 45]	ἐν τῇ πόλει ὅπλων ἐξετάσει	καὶ	ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστί,
[6, 40]	αὔξετε, ἡγησάμενοι τοῦτο μὲν ἂν	καὶ	ἴσον καὶ πλέον οἱ ἀγαθοὶ
[6, 91]	ἡ πᾶσα Σικελία, καὶ εὐθὺς	καὶ	Ἰταλία· καὶ ὃν ἄρτι κίνδυνον
[6, 90]	καταστρεψόμενοι, μετὰ δ' ἐκείνους αὖθις	καὶ	Ἰταλιώτας, ἔπειτα καὶ τῆς Καρχηδονίων
[6, 15]	καὶ τὰς ἄλλας δαπάνας· ὅπερ	καὶ	καθεῖλεν ὕστερον τὴν τῶν Ἀθηναίων
[6, 4]	βασιλέως Σικελοῦ προδόντος τὴν χώραν	καὶ	καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Ὑβλαίους
[6, 16]	ἀλλ' ὡς περὶ σφετέρων τε	καὶ	καλὰ πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος
[6, 5]	δ' ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ Ἄκρας.	καὶ	Καμάρινα τὸ πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων
[6, 67]	ἱππῆς, τὸ ξύμπαν ἐς διακοσίους,	καὶ	Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον εἴκοσι καὶ
[6, 15]	ἐλπίζων Σικελίαν τε δι' αὐτοῦ	καὶ	Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ τὰ ἴδια
[6, 5]	τὰ Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ	καὶ	Κασμέναι ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι
[6, 60]	μὲν αὐτός τε καθ' ἑαυτοῦ	καὶ	κατ' ἄλλων μηνύει τὸ τῶν
[6, 31]	στόλος ὡς χρόνιός τε ἐσόμενος	καὶ	κατ' ἀμφότερα, οὗ ἂν δέῃ,
[6, 85]	ξυστήσαντες ὑμᾶς ὑπόπτῳ, βίᾳ ἢ	καὶ	κατ' ἐρημίαν, ἀπράκτων ἡμῶν ἀπελθόντων,
[6, 34]	ἂν εὐεπίθετος εἴη, βραδεῖά τε	καὶ	κατ' ὀλίγον (προσπίπτουσα. εἰ δ'
[6, 6]	ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς τῷ πολέμῳ	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν·
[6, 6]	τῷ πολέμῳ καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλασσαν· ὥστε τὴν γενομένην
[6, 39]	τοὺς πολλούς, καὶ ταῦτα ὁμοίως	καὶ	κατὰ μέρη καὶ (ξύμπαντα ἐν
[6, 49]	προσδέχονται, μάλιστ' ἂν σφεῖς περιγενέσθαι	καὶ	κατὰ πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι,
[6, 72]	ἐς τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος	καὶ	κατὰ τὸν πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε
[6, 53]	ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην.	~καὶ	καταλαμβάνουσι τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ
[6, 13]	πρῶτον πόλεμον, μετὰ σφῶν αὐτῶν	καὶ	καταλύεσθαι· καὶ τὸ λοιπὸν ξυμμάχους
[6, 98]	ἵππους τοὺς μὲν παρ' Ἐγεσταίων	καὶ	Καταναίων ἔλαβον, τοὺς δ' ἐπρίαντο,
[6, 72]	γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Νάξον	καὶ	Κατάνην διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι δὲ τοὺς
[6, 20]	τὰς Ἑλληνίδας. πλὴν γὰρ Νάξου	καὶ	Κατάνης, ἃς ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ
[6, 31]	ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα σημείοις	καὶ	κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ ἐς
[6, 50]	τὸν μέγαν λιμένα πλεῦσαί τε	καὶ	κατασκέψασθαι εἴ τι ναυτικόν ἐστι
[6, 34]	ἀπὸ Κερκύρας, ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους	καὶ	κατασκοπαῖς χρωμένους, ὁπόσοι τ' ἐσμὲν
[6, 98]	πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν.	(καὶ	καταστήσαντες ἐν τῷ Λαβδάλῳ φυλακὴν
[6, 61]	πόλις. καί τινα μίαν νύκτα	καὶ	κατέδαρθον ἐν Θησείῳ τῷ ἐν
[6, 64]	πρὸς τῷ Ὀλυμπιείῳ χωρίου, ὅπερ	καὶ	κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες, οἳ ξυνείποντο)
[6, 66]	καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες	καὶ	κατενεγκόντες ἐπὶ τὴν θάλασσαν παρά
[6, 50]	(ἀδεῶς ἀπιέναι. ἐπεὶ δ' ἐκηρύχθη	καὶ	κατεσκέψαντο τήν τε πόλιν καὶ
[6, 38]	δέδοικα μέντοι μήποτε πολλὰ πειρῶντες	καὶ	κατορθώσωσιν· ἡμεῖς δὲ κακοί, πρὶν
[6, 6]	ἐπαμῦναι, λέγοντες ἄλλα τε πολλὰ	καὶ	κεφάλαιον, εἰ Συρακόσιοι Λεοντίνους τε
[6, 50]	εἴ τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον,	καὶ	κηρῦξαι ἀπὸ τῶν νεῶν προσπλεύσαντας
[6, 4]	τὴν γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης	καὶ	Κραταιμένης ἐγένοντο αὐτῆς, ὁ μὲν
[6, 11]	κἂν κατάσχοιμεν· τῶν δ' εἰ	καὶ	κρατήσαιμεν, διὰ πολλοῦ γε καὶ
[6, 103]	εἶχε Λαμάχου τεθνεῶτος τὴν ἀρχήν.	καὶ	κύρωσις μὲν οὐδεμία ἐγίγνετο, οἷα
[6, 62]	Ἐγέστης παραπλεύσας, καὶ τἆλλα χρηματίσας	καὶ	λαβὼν τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς
[6, 105]	οὐκ ἤθελον· τότε δὲ Πυθοδώρου	καὶ	Λαισποδίου καὶ Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες
[6, 2]	μέρει τινὶ τῆς χώρας Κύκλωπες	καὶ	Λαιστρυγόνες οἰκῆσαι, ὧν ἐγὼ οὔτε
[6, 88]	(Οἱ δ' ἐς τὴν Κόρινθον	καὶ	Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις
[6, 105]	αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ θέρους	καὶ	Λακεδαιμόνιοι ἐς τὸ Ἄργος ἐσέβαλον
[6, 8]	Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου	καὶ	Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους, βοηθοὺς μὲν
[6, 4]	~κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον	καὶ	Λάμις ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων
[6, 62]	δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ στρατεύματος	καὶ	λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι ἐπὶ
[6, 2]	φεύγοντες Ὀπικούς, ὡς μὲν εἰκὸς	καὶ	λέγεται, ἐπὶ σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν
[6, 51]	ἐκέλευον, εἴ τι βούλονται, εἰπεῖν.	καὶ	λέγοντος τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν
[6, 84]	μόνον φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε	καὶ	Λεοντῖνοι καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι
[6, 8]	Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους, ξυγκατοικίσαι δὲ	καὶ	Λεοντίνους, ἤν τι περιγίγνηται αὐτοῖς
[6, 33]	πεζῇ, πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ	καὶ	Λεοντίνων κατοικίσει, τὸ δὲ ἀληθὲς
[6, 76]	ποιεῖν, τὰς δὲ ἐνθάδε κατοικίζειν,	καὶ	Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων κατὰ
[6, 19]	ἐκείνου τε καὶ τῶν Ἐγεσταίων	καὶ	Λεοντίνων φυγάδων, οἳ παρελθόντες ἐδέοντό
[6, 31]	τριακόσιοι ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν,	καὶ	Λεσβίων καὶ Χίων πεντήκοντα, (καὶ
[6, 104]	ὅπερ καὶ οἱ Θούριοι ἔπαθον,	καὶ	λῃστικώτερον ἔδοξε παρεσκευασμένους πλεῖν, καὶ
[6, 44]	σιταγωγοί, καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι	καὶ	λιθολόγους καὶ τέκτονας καὶ ὅσα
[6, 48]	προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς τῆς Σικελίας,	καὶ	λιμένα καὶ ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ
[6, 42]	μήτε ἅμα πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος	καὶ	λιμένων καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐν
[6, 66]	καὶ οἰκίαι εἶργον καὶ δένδρα	καὶ	λίμνη, παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί.
[6, 50]	αὑτοῦ νηὶ διαπλεύσας ἐς Μεσσήνην	καὶ	λόγους ποιησάμενος περὶ ξυμμαχίας πρὸς
[6, 22]	ἃ λέγεται ἐκεῖ ἑτοῖμα, νομίσατε	καὶ	λόγῳ ἂν μάλιστα ἑτοῖμα εἶναι.
[6, 89]	αὐτὸς οὐδενὸς ἂν χεῖρον, ὅσῳ	καὶ	λοιδορήσαιμι. ἀλλὰ περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας
[6, 44]	δὲ καὶ ὅρμῳ, Τάραντος δὲ	καὶ	Λοκρῶν οὐδὲ τούτοις, ἕως ἀφίκοντο
[6, 7]	κομίσαντες Ἀθηναῖοι σφῶν τε αὐτῶν	καὶ	Μακεδόνων τοὺς παρὰ σφίσι φυγάδας
[6, 78]	ἔργῳ δὲ τὴν αὑτοῦ (σωτηρίαν.	καὶ	μάλιστα εἰκὸς ἦν ὑμᾶς, ὦ
[6, 49]	ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί τε εἰσὶ	καὶ	μάλιστα ἐκπεπληγμένοι. τὸ γὰρ πρῶτον
[6, 15]	καὶ ὅτι αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη,	καὶ	μάλιστα στρατηγῆσαί τε ἐπιθυμῶν καὶ
[6, 103]	οἷα δὲ εἰκὸς ἀνθρώπων ἀπορούντων	καὶ	μᾶλλον ἢ πρὶν πολιορκουμένων, πολλὰ
[6, 43]	ὑπηκόων, οἱ δ' Ἀργείων πεντακόσιοι	καὶ	Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα καὶ
[6, 105]	Λακωνικὴν ἀποβαίνοντες μετά τε Ἀργείων	καὶ	Μαντινέων ξυνεπολέμουν, καὶ πολλάκις Ἀργείων
[6, 67]	δεξιὸν μὲν κέρας Ἀργεῖοι εἶχον	καὶ	Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ τὸ μέσον,
[6, 68]	ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου γὰρ Ἀργεῖοι	καὶ	Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν
[6, 80]	οὐδὲν χεῖρον γιγνώσκετε· δεόμεθα δὲ	καὶ	μαρτυρόμεθα ἅμα, εἰ μὴ πείσομεν,
[6, 101]	ὕστερον καὶ τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον.	καὶ	μάχη ἐγένετο, καὶ ἐν αὐτῇ
[6, 97]	οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ τρόπῳ ἀτακτότερον	καὶ	μάχῃ νικηθέντες οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ
[6, 79]	οὐδὲ πρὸς ἡμᾶς μόνους ἐλθόντες	καὶ	μάχῃ περιγενόμενοι ἔπραξαν ἃ ἐβούλοντο,
[6, 43]	ἦσαν) καὶ σφενδονήταις Ῥοδίων ἑπτακοσίοις,	καὶ	Μεγαρεῦσι ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι καὶ
[6, 96]	(τε) ἱππέας ἥκοντας τοῖς Ἀθηναίοις	καὶ	μέλλοντας ἤδη ἐπὶ σφᾶς ἰέναι,
[6, 9]	τοῖς ἑτοίμοις περὶ τῶν ἀφανῶν	καὶ	μελλόντων κινδυνεύειν· ὡς δὲ οὔτε
[6, 12]	δι' ὀλιγαρχίας ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως φυλαξόμεθα.	~Καὶ	μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς ὅτι νεωστὶ
[6, 18]	ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ ἀσφαλές,	καὶ	μένειν, ἤν τι προχωρῇ, καὶ
[6, 5]	οἰκισταὶ δὲ ἐγένοντο αὐτῆς Δάσκων	καὶ	Μενέκωλος. ἀναστάτων δὲ Καμαριναίων γενομένων
[6, 102]	πρὸς τοὺς κατὰ σφᾶς Ἀθηναίους,	καὶ	μέρος τι αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ
[6, 3]	πολέμῳ τοὺς Σικελοὺς ἐξελάσαντες οἰκίζουσι,	καὶ	μετ' αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ
[6, 70]	τὸ εὐώνυμον κέρας τῶν Συρακοσίων	καὶ	μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων τὸ
[6, 30]	δὲ ξυγγενεῖς, οἱ δὲ υἱεῖς,	καὶ	μετ' ἐλπίδος τε ἅμα ἰόντες
[6, 82]	ὅτῳ τρόπῳ ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα,	καὶ	μετὰ τὰ Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι
[6, 92]	καὶ τὴν μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε,	καὶ	μετὰ ταῦτα αὐτοί τε ἀσφαλῶς
[6, 26]	αὐτοῖς δοκῇ ἄριστα εἶναι (Ἀθηναίοις)	(καὶ	μετὰ ταῦτα ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο,
[6, 90]	δ' ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν	καὶ	μετὰ (ταῦτα καὶ τοῦ ξύμπαντος
[6, 97]	καὶ τῶν (ἄλλων ὡς τριακόσιοι.	καὶ	μετὰ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν
[6, 25]	δὲ ἄκων μὲν εἶπεν ὅτι	καὶ	μετὰ τῶν ξυναρχόντων καθ' ἡσυχίαν
[6, 96]	ἐξήρτηται γὰρ τὸ ἄλλο χωρίον,	καὶ	μέχρι τῆς πόλεως ἐπικλινές τ'
[6, 21]	εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι	καὶ	μὴ ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φίλοι τινὲς
[6, 18]	ἐπειδή γε καὶ ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν,	καὶ	μὴ ἀντιτιθέναι ὅτι οὐδὲ ἐκεῖνοι
[6, 79]	Ἀθηναίοις βοηθεῖν, ὅταν (ὑπ' ἄλλων	καὶ	μὴ αὐτοὶ ὥσπερ νῦν τοὺς
[6, 80]	εἰσὶ τὸ παράπαν τὰ πολέμια·	καὶ	μὴ ἐκείνην τὴν προμηθίαν δοκεῖν
[6, 22]	τε ἄλλα ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι,	καὶ	μὴ ἐπὶ ἑτέροις γίγνεσθαι, μάλιστα
[6, 40]	τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς πρὸς αἰσθανομένους	καὶ	μὴ ἐπιτρέψοντας (ἀπαλλάγητε. ἡ γὰρ
[6, 24]	πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ τῳ ἄρα	καὶ	μὴ ἤρεσκε, δεδιὼς μὴ ἀντιχειροτονῶν
[6, 29]	ἔλεγον νῦν μὲν πλεῖν αὐτὸν	καὶ	μὴ κατασχεῖν τὴν ἀναγωγήν, ἐλθόντα
[6, 11]	κρατήσας τε μὴ κατασχήσει τις	καὶ	μὴ κατορθώσας μὴ ἐν τῷ
[6, 78]	τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ	καὶ	μὴ μαλακῶς ὥσπερ νῦν ξυμμαχεῖν,
[6, 10]	ὥστε χρὴ σκοπεῖν τινὰ αὐτὰ	καὶ	μὴ μετεώρῳ τε τῇ> πόλει
[6, 12]	καὶ τὸ πρᾶγμα μέγα εἶναι	καὶ	μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαί τε
[6, 16]	ἀνθρώπων προσποίησίν τε ξυγγενείας τισὶ	καὶ	μὴ οὖσαν καταλιπόντας, καὶ ἧς
[6, 9]	ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν τὰς ναῦς,	καὶ	μὴ οὕτω βραχείᾳ βουλῇ περὶ
[6, 98]	καὶ ἐπεξελθόντες μάχην διενοοῦντο (ποιεῖσθαι	καὶ	μὴ περιορᾶν. καὶ ἤδη ἀντιπαρατασσομένων
[6, 38]	τῆς διανοίας προαμύνεσθαι χρή, εἴπερ	καὶ	μὴ προφυλαξάμενός τις προπείσεται) τοὺς
[6, 9]	τά τε ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην	καὶ	μὴ τοῖς ἑτοίμοις περὶ τῶν
[6, 78]	αὖθις φθονῆσαι. ἀδύνατον δὲ προεμένῳ	καὶ	μὴ τοὺς αὐτοὺς κινδύνους οὐ
[6, 18]	γὰρ ἐσόμεθα (καὶ ξυμπάντων Σικελιωτῶν.	καὶ	μὴ ὑμᾶς ἡ Νικίου τῶν
[6, 12]	ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε εἶναι ἀναλοῦν,	καὶ	μὴ ὑπὲρ ἀνδρῶν φυγάδων τῶνδε
[6, 21]	βουλόμεθα ἄξιον τῆς διανοίας δρᾶν	καὶ	μὴ ὑπὸ ἱππέων πολλῶν εἴργεσθαι
[6, 79]	ἀλλ' οὐ δίκαιον, ἀμύνειν δὲ	καὶ	μὴ φοβεῖσθαι τὴν παρασκευὴν αὐτῶν·
[6, 85]	ἕκαστοι χρήσιμοι ἐξηγούμεθα, Χίους μὲν	καὶ	Μηθυμναίους νεῶν παροκωχῇ αὐτονόμους, τοὺς
[6, 17]	(καὶ εἰ στασιάζουσιν, ὥσπερ πυνθανόμεθα.	καὶ	μὴν οὐδ' ὁπλῖται οὔτ' ἐκείνοις
[6, 33]	ὅτῳ τρόπῳ κάλλιστα ἀμυνεῖσθε αὐτούς,	καὶ	μήτε καταφρονήσαντες ἄφαρκτοι ληφθήσεσθε μήτε
[6, 60]	ὁ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων,	καὶ	μιμνῃσκόμενος ὅσα ἀκοῇ περὶ αὐτῶν
[6, 43]	δ' Ἀργείων πεντακόσιοι καὶ Μαντινέων	καὶ	μισθοφόρων πεντήκοντα καὶ διακόσιοι) τοξόταις
[6, 76]	διανοίᾳ δὲ ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν·	καί	μοι δοκοῦσιν οὐ Λεοντίνους βούλεσθαι
[6, 91]	ὅπερ Ἀθηναῖοι μάλιστα αἰεὶ φοβοῦνται,	καὶ	μόνου αὐτοῦ νομίζουσι τῶν ἐν
[6, 101]	παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς τάφρον τινὰ	καὶ	μονωθεὶς μετ' ὀλίγων τῶν ξυνδιαβάντων
[6, 98]	Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι καὶ Σικελῶν	καὶ	Ναξίων καὶ ἄλλων τινῶν ὡς
[6, 31]	ἡμέρας τῷ ναύτῃ ἑκάστῳ διδόντος	καὶ	ναῦς παρασχόντος κενὰς ἑξήκοντα μὲν
[6, 31]	κατ' ἀμφότερα, οὗ ἂν δέῃ,	καὶ	ναυσὶ καὶ πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς,
[6, 94]	οὐχ ἑλόντες αὖθις καὶ πεζῇ	καὶ	ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ τὸν Τηρίαν
[6, 91]	μάχῃ τε ἤδη πανδημεὶ ἡσσημένοι	καὶ	ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι ἀδύνατοι ἔσονται
[6, 33]	πάνυ θαυμάζετε, πολλῇ στρατιᾷ ὥρμηνται	καὶ	ναυτικῇ καὶ πεζῇ, πρόφασιν μὲν
[6, 12]	ἑαυτοῦ μόνον σκοπῶν, ἄλλως τε	καὶ	νεώτερος ὢν ἔτι ἐς τὸ
[6, 77]	Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ' Ἑλλησπόντιοι	καὶ	νησιῶται, οἳ δεσπότην ἢ Μῆδον
[6, 82]	ἀδίκως καταστρεψάμενοι τούς τε Ἴωνας	καὶ	νησιώτας, οὓς ξυγγενεῖς φασὶν ὄντας
[6, 68]	Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι	καὶ	νησιωτῶν οἱ πρῶτοί ἐσμεν, πῶς
[6, 8]	αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν Κλεινίου	καὶ	Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον
[6, 47]	στρατηγοὶ πρὸς τὰ παρόντα ἐβουλεύοντο.	~Καὶ	Νικίου μὲν ἦν γνώμη πλεῖν
[6, 28]	αὐτοῖς τοῦ δήμου βεβαίως προεστάναι,	καὶ	νομίσαντες, εἰ αὐτὸν ἐξελάσειαν, πρῶτοι
[6, 93]	ἐπερρώσθησαν διδάξαντος ταῦτα ἕκαστα αὐτοῦ	καὶ	νομίσαντες (παρὰ τοῦ σαφέστατα εἰδότος
[6, 87]	αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε,	καὶ	νομίσατε μὴ πάντας ἐν ἴσῳ
[6, 18]	τρόπῳ πειρᾶσθε προαγαγεῖν τὴν πόλιν,	καὶ	νομίσατε νεότητα μὲν καὶ γῆρας
[6, 18]	οἳ ἂν τοῖς παροῦσιν ἤθεσι	καὶ	νόμοις, ἢν καὶ χείρω ᾖ,
[6, 36]	κοινῷ φόβῳ τὸν σφέτερον ἐπηλυγάζωνται.	καὶ	νῦν αὗται αἱ ἀγγελίαι τοῦτο
[6, 16]	καὶ περιγενόμενοι τῇ μάχῃ οὐδέπω	καὶ	νῦν βεβαίως θαρσοῦσιν. ~Καὶ ταῦτα
[6, 54]	τοῦ δ' ἐν Πυθίου ἔτι	καὶ	νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς γράμμασι
[6, 89]	ὅσα ἄλλα ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε·	καὶ	νῦν, εἴ τις καὶ τότε
[6, 2]	ἄλλως πως ἐσπλεύσαντες. εἰσὶ δὲ	καὶ	νῦν ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[6, 91]	ὅμως δ' ἂν ξυστραφέντες ἁθρόοι	καὶ	νῦν ἔτι περιγένοιντο· Συρακόσιοι δὲ
[6, 77]	ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες σφίσιν αὐτοῖς,	καὶ	νῦν ἐφ' ἡμᾶς ταὐτὰ παρόντα
[6, 11]	αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ τρόπῳ ἔτι	καὶ	νῦν, ἢν δύνωνται, σφήλαντες ἡμᾶς
[6, 87]	καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ	καὶ	νῦν καὶ πρότερον τοῖς ἐνθάδε
[6, 17]	καὶ ὀργῇ πίστιν παρασχομένη ἔπεισεν.	καὶ	νῦν μὴ πεφόβησθε αὐτήν, ἀλλ'
[6, 89]	ἦσαν καὶ ἐπὶ τῶν πάλαι	καὶ	νῦν οἳ ἐπὶ τὰ πονηρότερα
[6, 86]	(γενέσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ κινδυνεύσομεν.	καὶ	νῦν οὐ δίκαιον, ᾧπερ καὶ
[6, 17]	τῇ περιουσίᾳ τοῦ (ναυτικοῦ ἰσχύοντες.	καὶ	νῦν οὔτε ἀνέλπιστοί πω μᾶλλον
[6, 78]	ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα ἐκ τοῦ ὁμοίου	καὶ	νῦν παρακελευομένους ὅπως μηδὲν ἐνδώσομεν
[6, 2]	ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν· ἔτι δὲ	καὶ	νῦν (τὰ μέσα καὶ τὰ
[6, 2]	Τρινακρία καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ ἔτι	καὶ	νῦν τὰ (πρὸς ἑσπέραν τὴν
[6, 83]	ἀνεπίφθονον τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι.	καὶ	νῦν τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας ἕνεκα
[6, 86]	ἤδη καὶ τὰ ἐς Λεοντίνους)	καὶ	νῦν τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς ταῦτα
[6, 18]	βουλεύοντες ἐς τάδε ἦραν αὐτά,	καὶ	νῦν τῷ αὐτῷ τρόπῳ πειρᾶσθε
[6, 40]	μεγάλῃ πόλει κατασχεῖν. ~Ἀλλ' ἔτι	καὶ	νῦν, ὦ πάντων ἀξυνετώτατοι, εἰ
[6, 27]	ἀδεῶς τὸν βουλόμενον καὶ (ἀστῶν	καὶ	ξένων καὶ δούλων. καὶ τὸ
[6, 30]	ἐν τῇ πόλει καὶ ἀστῶν	καὶ	ξένων, οἱ μὲν ἐπιχώριοι τοὺς
[6, 50]	τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ ξυμμαχίαν	καὶ	ξυγγένειαν· τοὺς οὖν ὄντας ἐν
[6, 99]	κύκλου τεῖχος, οἱ δὲ λίθους	καὶ	ξύλα ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ τὸν
[6, 102]	ἀσθένειαν ὑπολελειμμένος. τὰς γὰρ μηχανὰς	καὶ	ξύλα ὅσα πρὸ τοῦ τείχους
[6, 101]	πηλῶδες ἦν καὶ στεριφώτατον, θύρας	καὶ	ξύλα πλατέα ἐπιθέντες καὶ ἐπ'
[6, 66]	ἦν τοῖς πολεμίοις, λίθοις λογάδην	καὶ	ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν, καὶ
[6, 34]	μᾶλλον βεβαιωσώμεθα, τοῖς δὲ φιλίαν	καὶ	ξυμμαχίαν πειρώμεθα ποιεῖσθαι, ἔς τε
[6, 31]	καὶ Λεσβίων καὶ Χίων πεντήκοντα,	(καὶ	ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ
[6, 47]	δὲ τὴν ἐς τοὺς φίλους	καὶ	ξυμμάχους προθυμίαν, ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἢν
[6, 39]	ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ξύμπαντ' ἀφελομένη ἔχει· ἃ ὑμῶν
[6, 39]	ταῦτα ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη	καὶ	(ξύμπαντα ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία
[6, 65]	ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι τοῖς πεζοῖς,	καὶ	ξύμπαντες ἤδη ἀποτρεπόμενοι ἐβοήθουν ἐπὶ
[6, 98]	Καταναίων ἔλαβον, τοὺς δ' ἐπρίαντο,	καὶ	ξύμπαντες πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς
[6, 18]	νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες γὰρ ἐσόμεθα	(καὶ	ξυμπάντων Σικελιωτῶν. καὶ μὴ ὑμᾶς
[6, 67]	κατά τε ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα	καὶ	ξύμπασι τοιάδε παρεκελεύετο. ~Πολλῇ μὲν
[6, 13]	τὰ αὑτῶν νεμομένους (καθ' αὑτοὺς	καὶ	ξυμφέρεσθαι· τοῖς δ' Ἐγεσταίοις ἰδίᾳ
[6, 70]	μάχης ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον ἀλλήλοις,	καὶ	ξυνέβη βροντάς τε ἅμα τινὰς
[6, 88]	τὴν περὶ τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν.	καὶ	ξυνέβη ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν
[6, 102]	ἐρημίᾳ ἀνδρῶν ἄλλῳ τρόπῳ περιγενέσθαι.	(καὶ	ξυνέβη οὕτως· οὐ γὰρ ἔτι
[6, 54]	πλεῖστον δὴ τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν	καὶ	ξύνεσιν, καὶ Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον
[6, 67]	ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην,	καὶ	ξυνετάξαντο ὧδε. δεξιὸν μὲν κέρας
[6, 13]	ἰδίᾳ εἰπεῖν, ἐπειδὴ ἄνευ Ἀθηναίων	καὶ	ξυνῆψαν πρὸς Σελινουντίους τὸ πρῶτον
[6, 42]	πρῶτον μὲν ἐπεξέτασιν τοῦ στρατεύματος	καὶ	ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε
[6, 18]	βοηθοῖμεν; οἷς χρεών, ἐπειδή γε	καὶ	ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν, καὶ μὴ ἀντιτιθέναι
[6, 30]	ναῦς ὡς ἀναξόμενοι. ξυγκατέβη δὲ	καὶ	ὁ ἄλλος ὅμιλος ἅπας ὡς
[6, 32]	οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ	καὶ	ὁ ἄλλος ὅμιλος ὁ ἐκ
[6, 31]	ὄψει ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ ξένοι	καὶ	ὁ ἄλλος ὄχλος κατὰ θέαν
[6, 57]	πομπῆς προϊέναι, ὁ δὲ Ἁρμόδιος	καὶ	ὁ Ἀριστογείτων ἔχοντες ἤδη τὰ
[6, 56]	πολλῷ δὴ μᾶλλον δι' ἐκεῖνον	καὶ	ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο. καὶ αὐτοῖς
[6, 87]	ὑπάρχομεν, ὅ τε οἰόμενος ἀδικήσεσθαι	καὶ	ὁ ἐπιβουλεύων διὰ τὸ ἑτοίμην
[6, 95]	οὐκ ἔλασσον πέντε καὶ εἴκοσι.	(καὶ	ὁ Θεσπιῶν δῆμος ἐν τῷ
[6, 59]	μετὰ τοῦτο ἡ τυραννὶς κατέστη,	καὶ	ὁ Ἱππίας διὰ φόβου ἤδη
[6, 16]	φρονοῦντα μὴ ἴσον εἶναι, ἐπεὶ	καὶ	ὁ κακῶς πράσσων πρὸς οὐδένα
[6, 80]	ξυμμαχήσαντας ὅ τε παθὼν σφαλήσεται	καὶ	ὁ κρατῶν περιέσται, τί ἄλλο
[6, 60]	ἢ ἀρνηθέντι διὰ δίκης ἐλθεῖν.	καὶ	ὁ μὲν αὐτός τε καθ'
[6, 104]	τρεῖς προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον πλεύσεσθαι.	(καὶ	ὁ μὲν Γύλιππος ἐκ τοῦ
[6, 35]	εἰσὶ καὶ ὅσον οὔπω πάρεισιν.	~Καὶ	ὁ μὲν Ἑρμοκράτης τοσαῦτα εἶπεν·
[6, 61]	ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι σφίσι ξυστρατεύειν.	καὶ	ὁ μὲν ἔχων τὴν ἑαυτοῦ
[6, 97]	πλοῦν οὔτε ὁδὸν πολλὴν (ἀπέχει.	καὶ	ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς τῶν
[6, 57]	ὑβρισμένος, ἔτυπτον καὶ ἀποκτείνουσιν (αὐτόν.	καὶ	ὁ μὲν τοὺς δορυφόρους τὸ
[6, 8]	προσδέοιντο, ψηφισθῆναι ἐς τὸν ἔκπλουν.	(καὶ	ὁ Νικίας ἀκούσιος μὲν ᾑρημένος
[6, 19]	μᾶλλον ἢ (πρότερον ὥρμηντο στρατεύειν.	καὶ	ὁ Νικίας γνοὺς ὅτι ἀπὸ
[6, 17]	τε ἔτι ἀκμάζω μετ' αὐτῆς	καὶ	ὁ Νικίας εὐτυχὴς δοκεῖ εἶναι,
[6, 31]	τῆς πόλεως τὰ πάντα ἐξαγόμενα.	καὶ	ὁ στόλος οὐχ ἧσσον τόλμης
[6, 84]	αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς πολεμίους,	καὶ	ὁ Χαλκιδεύς, ὃν ἀλόγως ἡμᾶς
[6, 93]	τῇ στρατιᾷ καὶ τοὺς ἱππέας.	καὶ	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕβδομον
[6, 7]	Περδίκκᾳ· οἱ δ' οὐκ ἤθελον.	καὶ	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕκτον
[6, 97]	Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν·	καὶ	ὅ τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει καὶ
[6, 85]	τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς τὸ λυσιτελοῦν,	καὶ	ὃ λέγομεν, ἐς Συρακοσίους δέος
[6, 4]	οὗ νῦν ἡ πόλις ἐστὶ	καὶ	ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι καλεῖται·
[6, 91]	αὐτερέται κομισθέντες καὶ ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς,	καὶ	ὃ τῆς στρατιᾶς ἔτι χρησιμώτερον
[6, 93]	ἐπί τε χρήματα καὶ ἱππέας.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν
[6, 100]	ἐσταυρώθη καὶ ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος,	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι αὐτοὺς οὐκ ἦλθον
[6, 8]	μισθόν, ἃς ἔμελλον δεήσεσθαι πέμπειν.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ
[6, 7]	ᾔσθοντο, κατασκάψαντες τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ὕστερον ταῖς ναυσὶν
[6, 84]	τὰ δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι	καὶ	οἱ ἄλλοι φίλοι ὅτι μάλιστα
[6, 32]	καὶ ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται	καὶ	οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ
[6, 8]	πρέσβεις ἧκον ἐκ τῆς Σικελίας	καὶ	οἱ Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες
[6, 91]	ὑπάρχοντες ὑμῖν φίλοι θαρσήσουσι μᾶλλον	καὶ	οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ
[6, 104]	τὸ πλῆθος τῶν νεῶν, ὅπερ	καὶ	οἱ Θούριοι ἔπαθον, καὶ λῃστικώτερον
[6, 98]	Ἀθηναίων φυλὴ μία τῶν ὁπλιτῶν	καὶ	οἱ ἱππῆς μετ' αὐτῶν πάντες
[6, 65]	Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον καταληψόμενοι,	καὶ	οἱ ἱππῆς οἱ Συρακοσίων πρῶτοι
[6, 66]	τε ἄρξειν ἔμελλον ὁπότε βούλοιντο	καὶ	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἥκιστ'
[6, 88]	σφίσι (κατὰ τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν.	καὶ	οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ
[6, 70]	χρημάτων ἃ ἦν αὐτόθι κινήσωσι,	καὶ	οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν
[6, 58]	ἐς (αὐτὸ ἄνευ τῶν ὅπλων.	καὶ	οἱ μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί τι
[6, 46]	διεθρόησαν ὡς (χρήματα πολλὰ ἴδοιεν.	καὶ	οἱ μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες
[6, 26]	ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον πάντα ἐπορίζετο.	καὶ	οἱ μὲν ἐν παρασκευῇ ἦσαν.
[6, 96]	ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί.	καὶ	οἱ μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς
[6, 32]	ἅμιλλαν ἤδη μέχρι Αἰγίνης ἐποιοῦντο.	καὶ	οἱ μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν,
[6, 7]	Σελινουντίους ἐν ὅτῳ ἐστὶν εἰσομένους.	~Καὶ	οἱ μὲν πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων
[6, 88]	ὅπως αὐτοῖς ὡς πλεῖστοι (προσχωρήσονται.	καὶ	οἱ μὲν πρὸς τὰ πεδία
[6, 88]	καὶ οἱ πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον.	(Καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι τὰ καθ'
[6, 41]	ἂν αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς οἴσομεν.	καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι τοσαῦτα εἰπόντος
[6, 72]	τὸ ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς Συρακούσαις.	~Καὶ	οἱ μὲν ταύτῃ τῇ γνώμῃ
[6, 39]	ἃ ὑμῶν οἵ τε δυνάμενοι	καὶ	οἱ νέοι προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν
[6, 42]	ἐν τῇ Κερκύρᾳ αὐτοί τε	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν. καὶ
[6, 105]	τὸ Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί τε	καὶ	οἱ ξύμμαχοι καὶ τῆς γῆς
[6, 67]	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς ἐς
[6, 7]	Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος	καὶ	οἱ ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες
[6, 18]	Συρακοσίους, ἐν ᾧ καὶ αὐτοὶ	καὶ	οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ
[6, 61]	μὲν ἔχων τὴν ἑαυτοῦ ναῦν	καὶ	οἱ ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ τῆς
[6, 18]	τῷ δὲ εἰωθότι κόσμῳ, ὥσπερ	καὶ	οἱ πατέρες ἡμῶν ἅμα νέοι
[6, 97]	ἄλλοι, ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε,	καὶ	οἱ περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι·
[6, 96]	τῇ ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς	καὶ	οἱ περὶ τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ
[6, 88]	ἐν τῷ παρόντι μηδετέροις ἀμύνειν.	καὶ	οἱ πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ
[6, 46]	αὐτοῖς τοῦτό τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει	καὶ	οἱ Ῥηγῖνοι οὐκ ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν,
[6, 6]	τινῶν καὶ περὶ γῆς ἀμφισβητήτου,	καὶ	οἱ Σελινούντιοι Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους
[6, 46]	τριάκοντα δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται.	καὶ	οἱ στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ
[6, 73]	κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι.	~καὶ	οἱ Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό
[6, 101]	ἐς τὸν (λιμένα τὸ περιτείχισμα.	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες
[6, 75]	τῷ ἦρι παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἐν τῷ χειμῶνι
[6, 96]	ξυνελήφθησαν, οἱ δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε.	~Καὶ	οἱ Συρακόσιοι τοῦ αὐτοῦ θέρους,
[6, 100]	οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ σταύρωμα·	καὶ	οἱ φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον
[6, 3]	προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος (ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ	καὶ	οἱ Χαλκιδῆς ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες
[6, 65]	νύκτα ἔπλεον ἐπὶ τὰς Συρακούσας.	(καὶ	οἵ τε Ἀθηναῖοι ἅμα ἕῳ
[6, 88]	τὴν Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν.	καὶ	οἵ τε ἐκ τῆς Κορίνθου
[6, 10]	ἐπιθυμεῖν ἐκεῖσε πλεύσαντας δεῦρο ἐπαγαγέσθαι.	(καὶ	οἴεσθε ἴσως τὰς γενομένας ὑμῖν
[6, 66]	τῇ μὲν γὰρ τειχία τε	καὶ	οἰκίαι εἶργον καὶ δένδρα καὶ
[6, 4]	πλῆθος ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο τὴν γῆν·	καὶ	οἰκισταὶ Περιήρης καὶ Κραταιμένης ἐγένοντο
[6, 28]	πρότερον ὑπὸ νεωτέρων μετὰ παιδιᾶς	καὶ	οἴνου γεγενημέναι, καὶ τὰ μυστήρια
[6, 46]	ἐπέδειξαν τὰ ἀναθήματα, φιάλας τε	καὶ	οἰνοχόας καὶ θυμιατήρια καὶ ἄλλην
[6, 77]	τι προσηνὲς λέγοντες δύνανται κακουργεῖν;	καὶ	οἰόμεθα τοῦ ἄπωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου
[6, 72]	θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι. (τούς τε στρατηγοὺς	καὶ	ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι
[6, 44]	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πλοῖα	καὶ	ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν τῇ στρατιᾷ
[6, 30]	μετ' ἐλπίδος τε ἅμα ἰόντες	καὶ	ὀλοφυρμῶν, τὰ μὲν ὡς κτήσοιντο,
[6, 2]	πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς τὴν Σικελίαν,	καὶ	ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες ξύμπαντες
[6, 37]	ὅσαι Συράκουσαί εἰσιν ἔλθοιεν ἔχοντες	καὶ	ὅμορον οἰκίσαντες τὸν πόλεμον ποιοῖντο,
[6, 72]	ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι	καὶ	ὀμόσαι αὐτοῖς τὸ ὅρκιον ἦ
[6, 91]	Σικελία, καὶ εὐθὺς καὶ Ἰταλία·	καὶ	ὃν ἄρτι κίνδυνον ἐκεῖθεν προεῖπον,
[6, 12]	μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαί τε	καὶ	ὀξέως μεταχειρίσαι. ~Οὓς ἐγὼ ὁρῶν
[6, 89]	πόλις ἐτύγχανε καὶ ἐλευθερωτάτη οὖσα	καὶ	ὅπερ ἐδέξατό τις, τοῦτο ξυνδιασῴζειν,
[6, 91]	τοιαύτην ἐκεῖσε οἵτινες αὐτερέται κομισθέντες	καὶ	ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ ὃ τῆς
[6, 31]	χρόνον ἐγένετο. ἀριθμῷ δὲ νεῶν	καὶ	ὁπλιτῶν καὶ ἡ ἐς Ἐπίδαυρον
[6, 41]	τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις	καὶ	ὅπλοις (καὶ τοῖς ἄλλοις οἷς
[6, 31]	πεζὸν καταλόγοις τε χρηστοῖς ἐκκριθὲν	καὶ	ὅπλων καὶ τῶν περὶ τὸ
[6, 56]	καὶ τοὺς μὴ προειδότας, εἰ	καὶ	ὁποσοιοῦν τολμήσειαν, ἐκ τοῦ παραχρῆμα
[6, 18]	μόνον ἐπιόντα τις ἀμύνεται, ἀλλὰ	καὶ	ὅπως μὴ ἔπεισι προκαταλαμβάνει. (καὶ
[6, 17]	δύναμιν λόγοις τε πρέπουσιν ὡμίλησε	καὶ	ὀργῇ πίστιν παρασχομένη ἔπεισεν. καὶ
[6, 74]	προυχώρει οὐδέν, ἀπελθόντες ἐς Νάξον	καὶ	ὅρια καὶ σταυρώματα περὶ τὸ
[6, 44]	ἀγορᾷ οὐδὲ ἄστει, ὕδατι δὲ	καὶ	ὅρμῳ, Τάραντος δὲ καὶ Λοκρῶν
[6, 59]	δὲ ὡς βασιλέα Δαρεῖον, ὅθεν	καὶ	ὁρμώμενος ἐς Μαραθῶνα ὕστερον ἔτει
[6, 77]	ὅτι ταύτῃ μόνον ἁλωτοί ἐσμεν	καὶ	ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ τοῦτο τὸ
[6, 105]	Ἐπίδαυρον τὴν Λιμηρὰν καὶ Πρασιὰς	καὶ	ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν τῆς γῆς,
[6, 89]	τὰ Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου	καὶ	ὅσα ἄλλα ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε·
[6, 91]	Λαυρείου τῶν ἀργυρείων μετάλλων προσόδους	καὶ	ὅσα ἀπὸ γῆς καὶ δικαστηρίων
[6, 16]	δρωμένου καὶ δύναμις (ἅμα ὑπονοεῖται.	καὶ	ὅσα αὖ ἐν τῇ πόλει
[6, 88]	περιτειχισμόν, πλινθία καὶ σίδηρον, ἡτοίμαζον,	καὶ	ὅσα ἔδει, ὡς ἅμα τῷ
[6, 31]	ἐφόδιον ὡς ἐπὶ χρόνιον στρατείαν,	καὶ	ὅσα ἐπὶ μεταβολῇ τις ἢ
[6, 44]	ἔχουσαι καὶ λιθολόγους καὶ τέκτονας	καὶ	ὅσα ἐς τειχισμὸν ἐργαλεῖα, πλοῖα
[6, 31]	τριήραρχος ἐς τὴν ναῦν ἀνηλώκει	καὶ	ὅσα ἔτι ἔμελλεν ἀναλώσειν, χωρὶς
[6, 30]	σιταγωγοῖς ὁλκάσι καὶ τοῖς πλοίοις	καὶ	ὅση ἄλλη παρασκευὴ ξυνείπετο πρότερον
[6, 76]	γενόμενοι ἑκόντων τῶν τε Ἰώνων	καὶ	ὅσοι ἀπὸ σφῶν ἦσαν ξύμμαχοι
[6, 18]	ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα καὶ ἡμεῖς	καὶ	ὅσοι δὴ ἄλλοι ἦρξαν, παραγιγνόμενοι
[6, 16]	ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ τοὺς τοιούτους,	καὶ	ὅσοι ἔν τινος λαμπρότητι προέσχον,
[6, 67]	ἐφ' ἑκκαίδεκα, ὄντας πανδημεὶ Συρακοσίους	καὶ	ὅσοι ξύμμαχοι παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ
[6, 65]	τε στράτευμα ἅπαν τὸ ἑαυτῶν	καὶ	ὅσοι Σικελῶν αὐτοῖς ἢ ἄλλος
[6, 91]	ἀκριβέστατα εἰδότος ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε·	καὶ	ὅσοι ὑπόλοιποι στρατηγοί, ἢν δύνωνται,
[6, 45]	τἆλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ	καὶ	ὅσον οὐ παρόντι καθίσταντο. ~Αἱ
[6, 57]	ἔδεισαν καὶ ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί τε	καὶ	ὅσον οὐκ (ἤδη ξυλληφθήσεσθαι. τὸν
[6, 34]	εὖ οἶδ' ὅτι ἤδη εἰσὶ	καὶ	ὅσον οὔπω πάρεισιν. ~Καὶ ὁ
[6, 71]	τά τε ἄλλα καὶ σῖτον	καὶ	ὅσων δέοι παρασκευάσωνται ὡς ἐς
[6, 86]	ἐποικοῦντες ὑμῖν αἰεί τε ἐπιβουλεύουσι	καὶ	ὅταν (καιρὸν λάβωσιν ἑκάστου, οὐκ
[6, 93]	λοιπὰς παρασκευάζεσθαι ὅσας διανοοῦνται πέμπειν	καί,	ὅταν καιρὸς ᾖ, ἑτοίμας εἶναι
[6, 21]	οὐκ ἐν τῷ ὁμοίῳ στρατευσόμενοι	καὶ	ὅτε ἐν τοῖς τῇδε ὑπηκόοις
[6, 41]	τὰ δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα ἤδη,	καὶ	ὅτι ἂν αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς
[6, 15]	ἐς τἆλλα διάφορος τὰ πολιτικὰ	καὶ	ὅτι αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ
[6, 2]	τε πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων,	(καὶ	ὅτι ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδὼν
[6, 31]	στρατιᾶς πρὸς οὓς ἐπῇσαν ὑπερβολῇ,	καὶ	ὅτι μέγιστος ἤδη διάπλους ἀπὸ
[6, 1]	πλήθους καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων,	καὶ	ὅτι οὐ πολλῷ τινὶ ὑποδεέστερον
[6, 52]	ὡς, εἰ ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν,	καὶ	ὅτι Συρακόσιοι πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ
[6, 29]	ἀλλ' ἤδη ἀποκτείνειν, εἰ ἀδικεῖ,	καὶ	ὅτι σωφρονέστερον εἴη μὴ μετὰ
[6, 86]	μὴ παρόντων πρὸς ὑμᾶς εἶεν.	~καὶ	ὅτῳ ταῦτα μὴ δοκεῖ, αὐτὸ
[6, 92]	καὶ τῆς ἁπάσης Ἑλλάδος ἑκούσης	καὶ	οὐ βίᾳ, κατ' εὔνοιαν δὲ
[6, 61]	πράσσοντες. ἐδόκει οὖν ἐκείνου πράξαντος	καὶ	οὐ Βοιωτῶν ἕνεκα ἀπὸ ξυνθήματος
[6, 49]	οὐ ξυμμαχήσειν καὶ σφίσι προσιέναι	καὶ	οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας ὁπότεροι κρατήσουσιν.
[6, 53]	τῶν περὶ τοὺς Ἑρμᾶς δρασθέντων,	καὶ	οὐ δοκιμάζοντες τοὺς μηνυτάς, ἀλλὰ
[6, 83]	μετὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς καταστησόμενοι,	καὶ	οὐ δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν δὲ
[6, 104]	τὴν τοῦ πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν	καὶ	οὐ δυνάμενος αὐτοὺς προσαγαγέσθαι, ἄρας
[6, 83]	τῆς πρὸς Πελοποννησίους ἰσχύος ὀρεγόμενοι.	(καὶ	οὐ καλλιεπούμεθα ὡς ἢ τὸν
[6, 54]	Ἁρμόδιος ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου	καὶ	οὐ πεισθεὶς καταγορεύει τῷ Ἀριστογείτονι.
[6, 76]	εἶχον αἰτίαν (εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες κατεστρέψαντο.	καὶ	οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας ἄρα
[6, 98]	σκεύεσι καὶ τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη.	~καὶ	οὐ πολλῷ ὕστερον αὐτοῖς ἦλθον
[6, 98]	σφίσι τὸ στράτευμα διεσπασμένον τε	καὶ	οὐ ῥᾳδίως ξυντασσόμενον, ἀνήγαγον πάλιν
[6, 92]	εἰμι τῆς τῶν ἐξελασάντων πονηρίας,	καὶ	οὐ τῆς ὑμετέρας, ἢν πείθησθέ
[6, 60]	καὶ τὰ ὄντα μηνῦσαι εἴτε	καὶ	οὔ· ἐπ' ἀμφότερα γὰρ εἰκάζεται,
[6, 17]	πολιτῶν τὰς (μεταβολὰς καὶ ἐπιδοχάς.	καὶ	οὐδεὶς δι' αὐτὸ ὡς περὶ
[6, 104]	καὶ λῃστικώτερον ἔδοξε παρεσκευασμένους πλεῖν,	καὶ	οὐδεμίαν φυλακήν πω ἐποιεῖτο. ~Κατὰ
[6, 28]	ἡ τῶν Ἑρμῶν περικοπὴ γένοιτο	καὶ	οὐδὲν εἴη αὐτῶν ὅτι οὐ
[6, 20]	ἀκοῇ αἰσθάνομαι, μέλλομεν ἰέναι μεγάλας	καὶ	οὔθ' ὑπηκόους ἀλλήλων οὔτε δεομένας
[6, 8]	πρέσβεων τά τε ἄλλα ἐπαγωγὰ	καὶ	οὐκ ἀληθῆ καὶ περὶ τῶν
[6, 33]	κάλλιστον δὴ ἔργον ἡμῖν ξυμβήσεται,	καὶ	(οὐκ ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι γὰρ
[6, 68]	πρὸς ἄνδρας πανδημεί τε ἀμυνομένους	καὶ	οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ καὶ ἡμᾶς,
[6, 16]	ξένους καὶ αὕτη ἰσχὺς φαίνεται.	καὶ	οὐκ ἄχρηστος ἥδ' ἡ ἄνοια,
[6, 72]	καὶ ἀνδρείᾳ ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε	καὶ	οὐκ εἴα (τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι·
[6, 17]	μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν, ταῦτα ἑτοιμάζεται.	(καὶ	οὐκ εἰκὸς τὸν τοιοῦτον ὅμιλον
[6, 18]	εἰ μὴ αὐτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν.	καὶ	οὐκ ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἐπισκεπτέον
[6, 60]	ἤδη ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἦσαν	καὶ	οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο, ἀλλὰ
[6, 21]	τῆς ἡμετέρας αὐτῶν μέλλομεν πλεῖν	καὶ	οὐκ ἐν τῷ ὁμοίῳ στρατευσόμενοι
[6, 20]	πολλοὺς κέκτηνται καὶ σίτῳ οἰκείῳ	καὶ	οὐκ ἐπακτῷ χρῶνται. ~Πρὸς οὖν
[6, 78]	ἐμοῦ, ἔχων δὲ ξύμμαχον ἐμὲ	καὶ	οὐκ ἐρῆμος ἀγωνιεῖται· τόν τε
[6, 18]	καὶ ὅπως μὴ ἔπεισι προκαταλαμβάνει.	(καὶ	οὐκ ἔστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ἐς
[6, 82]	ἐφ' ἡμᾶς μετὰ τοῦ Μήδου	καὶ	οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες τὰ οἰκεῖα
[6, 45]	τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ τῇ γνώμῃ	καὶ	οὐκέτι ἠπίστουν. καὶ ἔς τε
[6, 88]	ἐγένοντο, λόγῳ (ἀποκρίνασθαι ἴσα ἀμφοτέροις.	καὶ	οὕτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ τυγχάνει
[6, 36]	ἐπ' ἐκείνους ἐρχόμεθα, πόλεις τοσαῦται	καὶ	οὕτω μεγάλαι. ~εἰ δὲ δή,
[6, 47]	βίᾳ ἢ ξυμβάσει διαλλάξαι αὐτοῖς,	καὶ	οὕτω παραπλεύσαντας τὰς ἄλλας πόλεις
[6, 82]	τοῖς Δωριεῦσιν εἰσίν. ἔχει δὲ	καὶ	οὕτως· ἡμεῖς γὰρ Ἴωνες ὄντες
[6, 2]	βάρβαροι μὲν οὖν τοσοίδε Σικελίαν	καὶ	οὕτως ᾤκησαν. ~Ἑλλήνων δὲ πρῶτοι
[6, 92]	Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ ὥς γε δυνατά	(καὶ	οὐχ ἁμαρτήσεσθαι οἶμαι γνώμης) πάνυ
[6, 62]	Ὕβλαν τὴν Γελεᾶτιν πολεμίαν οὖσαν,	καὶ	οὐχ εἷλον. καὶ τὸ θέρος
[6, 94]	ἐπὶ ἔρυμά τι τῶν Συρακοσίων	καὶ	οὐχ ἑλόντες αὖθις καὶ πεζῇ
[6, 20]	ὁμοιοτρόπως μάλιστα τῇ ἡμετέρᾳ δυνάμει,	καὶ	οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ἃς μᾶλλον
[6, 61]	σφετέρους καὶ πολεμίους μὴ θορυβεῖν	καὶ	οὐχ ἥκιστα τοὺς Μαντινέας καὶ
[6, 10]	ταύτην πω τὴν ὁμολογίαν ἐδέξαντο,	καὶ	οὐχ οἱ ἀσθενέστατοι· ἀλλ' οἱ
[6, 55]	τῷ περιόντι τοῦ ἀσφαλοῦς κατεκράτησε,	καὶ	οὐχ ὡς ἀδελφὸς νεώτερος ὢν
[6, 20]	καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις	καὶ	ὄχλος ὁ πληρώσων αὐτάς. χρήματά
[6, 31]	οὐχ ἧσσον τόλμης τε θάμβει	καὶ	ὄψεως λαμπρότητι περιβόητος ἐγένετο ἢ
[6, 104]	ἑστηκώς, ἀποφέρεται ἐς τὸ πέλαγος,	καὶ	πάλιν χειμασθεὶς ἐς τὰ μάλιστα
[6, 2]	τὰ πλείω Μοτύην καὶ Σολόεντα	καὶ	Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικήσαντες
[6, 60]	τῶν μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας,	καὶ	πάντα αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ
[6, 53]	ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο αἰεὶ	καὶ	πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ γὰρ
[6, 46]	τὸ πολὺ τοῖς αὐτοῖς χρωμένων	καὶ	πανταχοῦ πολλῶν φαινομένων μεγάλην τὴν
[6, 18]	αὑτὴν ὥσπερ καὶ ἄλλο τι,	καὶ	πάντων τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην
[6, 46]	τὰς (ἑστιάσεις ὡς οἰκεῖα ἕκαστοι.	καὶ	πάντων ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 10]	δύναμιν λάβοιεν, ὅπερ νῦν σπεύδομεν,	καὶ	πάνυ ἂν ξυνεπιθοῖντο μετὰ Σικελιωτῶν,
[6, 85]	χρημάτων βιαιότερον φορᾷ, ἄλλους δὲ	καὶ	πάνυ ἐλευθέρως ξυμμαχοῦντας, καίπερ νησιώτας
[6, 17]	ἐς ἡμᾶς ἐγένοντο, εἴ τε	καὶ	πάνυ ἔρρωνται, τὸ μὲν ἐς
[6, 35]	ἂν μεῖζον ἀντιπάθοιεν. ἄλλοι δὲ	καὶ	πάνυ καταφρονοῦντες ἐς γέλωτα ἔτρεπον
[6, 71]	δὲ ἅμα αὐτόθεν τε ξυλλέξωνται	καὶ	παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ, τῶν τε
[6, 59]	ἐχώρει ὑπόσπονδος ἔς τε Σίγειον	καὶ	παρ' Αἰαντίδην ἐς Λάμψακον, ἐκεῖθεν
[6, 25]	τέλος παρελθών τις τῶν Ἀθηναίων	καὶ	παρακαλέσας τὸν Νικίαν οὐκ ἔφη
[6, 47]	ᾐτήσαντο, ἀξιοῦν διδόναι αὐτοὺς τροφήν,	καὶ	παραμείναντας Σελινουντίους ἢ βίᾳ ἢ
[6, 31]	ἐπί τε βραχεῖ πλῷ ὡρμήθησαν	καὶ	παρασκευῇ φαύλῃ, οὗτος δὲ ὁ
[6, 34]	τἆλλα ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν,	καὶ	παραστῆναι παντὶ τὸ μὲν καταφρονεῖν
[6, 72]	(αὐτῶν νεκροὺς θάψαντες ἐκκλησίαν ἐποίουν.	καὶ	παρελθὼν αὐτοῖς Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος,
[6, 20]	ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά,	καὶ	παρεσκευασμέναι τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα
[6, 32]	εἰδέναι τὰ περὶ αὐτῶν, ἔλεγε	καὶ	παρῄνει τοιάδε. ~Ἄπιστα μὲν ἴσως,
[6, 8]	ἔργου, ἐφίεσθαι, παρελθὼν ἀποτρέψαι ἐβούλετο,	καὶ	παρῄνει τοῖς Ἀθηναίοις τοιάδε. ~Ἡ
[6, 82]	Πελοποννησίοις Δωριεῦσι καὶ πλέοσιν οὖσι	καὶ	παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα ὅτῳ τρόπῳ ἥκιστα
[6, 103]	μετὰ Λαμάχου καὶ αὐτὸν ἐκομίσαντο·	καὶ	παρόντος ἤδη σφίσι παντὸς τοῦ
[6, 104]	αὐτοῖς αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων δειναὶ	καὶ	πᾶσαι ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐψευσμέναι
[6, 59]	ἔτη τρία Ἱππίας ἔτι Ἀθηναίων	καὶ	παυθεὶς ἐν τῷ τετάρτῳ ὑπὸ
[6, 94]	Συρακοσίων καὶ οὐχ ἑλόντες αὖθις	καὶ	πεζῇ καὶ ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ
[6, 33]	πολλῇ στρατιᾷ ὥρμηνται καὶ ναυτικῇ	καὶ	πεζῇ, πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ
[6, 21]	φαύλου στρατιᾶς μόνον δεῖ, ἀλλὰ	καὶ	πεζὸν πολὺν ξυμπλεῖν, εἴπερ βουλόμεθα
[6, 31]	οὗ ἂν δέῃ, καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς, τὸ μὲν
[6, 63]	καὶ πρὸς τὴν Ὕβλαν ἐλθόντες	καὶ	πειράσαντες οὐχ εἷλον βίᾳ, ἔτι
[6, 48]	Σελινοῦντος καὶ Συρακουσῶν τὰς ἄλλας,	καὶ	πειρᾶσθαι καὶ τοὺς Σικελοὺς τοὺς
[6, 54]	ἦρξαν τὴν ἐνιαύσιον Ἀθηναίοις ἀρχὴν	καὶ	Πεισίστρατος ὁ Ἱππίου τοῦ τυραννεύσαντος
[6, 43]	ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν ἑκατὸν	καὶ	πεντακισχιλίοις (καὶ τούτων Ἀθηναίων μὲν
[6, 101]	τῶν ξυνδιαβάντων ἀποθνῄσκει αὐτός τε	καὶ	πέντε ἢ ἓξ τῶν μετ'
[6, 9]	Σικελίαν ἐκπλεῖν· ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ	καὶ	περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι χρῆναι
[6, 6]	καθέστασαν περί τε γαμικῶν τινῶν	καὶ	περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ
[6, 11]	σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θήσονται, ὅσῳ	καὶ	περὶ πλείστου καὶ διὰ πλείστου
[6, 26]	Ἀθηναῖοι ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι	καὶ	περὶ στρατιᾶς πλήθους καὶ περὶ
[6, 105]	μὲν γὰρ λῃστείαις ἐκ Πύλου	καὶ	περὶ τὴν ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον
[6, 89]	ἀναλαμβάνων ἐθεράπευον ὑμᾶς ἄλλα τε	καὶ	περὶ τὴν ἐκ Πύλου ξυμφοράν.
[6, 82]	τοῦ δὲ Συρακοσίου καθαψαμένου ἀνάγκη	καὶ	(περὶ τῆς ἀρχῆς εἰπεῖν ὡς
[6, 91]	τις οἰέσθω μόνον βουλεύειν, ἀλλὰ	καὶ	περὶ τῆς Πελοποννήσου, εἰ μὴ
[6, 26]	εἶναι καὶ περὶ στρατιᾶς πλήθους	καὶ	περὶ τοῦ παντὸς πλοῦ τοὺς
[6, 53]	μυστηρίων ὡς ἀσεβούντων, τῶν δὲ	καὶ	περὶ (τῶν Ἑρμῶν. οἱ γὰρ
[6, 8]	ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ ἀληθῆ	καὶ	περὶ τῶν χρημάτων ὡς εἴη
[6, 16]	τῶν ἁπάντων ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ	καὶ	περιγενόμενοι τῇ μάχῃ οὐδέπω καὶ
[6, 57]	εἶχον ὥρμησαν ἔσω τῶν πυλῶν,	καὶ	περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ
[6, 93]	τὰς Ἀθήνας, μέλλοντες δ' ἔτι	καὶ	περιορώμενοι, πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος
[6, 36]	τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας τὰ τοιαῦτα	καὶ	περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας τῆς μὲν
[6, 22]	αὐτόθεν σῖτον ἐν ὁλκάσι, πυροὺς	καὶ	πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν, καὶ σιτοποιοὺς
[6, 33]	ξύμπαντος (ἀμελήσετε. εἰ δέ τῳ	καὶ	πιστά, τὴν τόλμαν αὐτῶν καὶ
[6, 60]	μᾶλλον ἐς τὸ ἀγριώτερόν τε	καὶ	πλείους ἔτι ξυλλαμβάνειν, ἐνταῦθα ἀναπείθεται
[6, 103]	πολλὰ ἐλέγετο πρός τε ἐκεῖνον	καὶ	πλείω ἔτι κατὰ τὴν πόλιν.
[6, 40]	τοῦτο μὲν ἂν καὶ ἴσον	καὶ	πλέον οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ
[6, 82]	γὰρ Ἴωνες ὄντες Πελοποννησίοις Δωριεῦσι	καὶ	πλέοσιν οὖσι καὶ παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα
[6, 25]	ἐλάσσοσιν, ἢν δέ τι δύνωνται,	καὶ	πλέοσιν· τὴν δὲ ἄλλην παρασκευὴν
[6, 23]	τε νομίσαι χρὴ ἐν ἀλλοφύλοις	καὶ	πολεμίοις οἰκιοῦντας ἰέναι, οὓς πρέπει
[6, 61]	τῇ Σικελίᾳ στρατιώτας τε σφετέρους	καὶ	πολεμίους μὴ θορυβεῖν καὶ οὐχ
[6, 92]	ὑμετέρας, ἢν πείθησθέ μοι, ὠφελίας·	καὶ	πολεμιώτεροι οὐχ οἱ τοὺς πολεμίους
[6, 12]	ὅτι νεωστὶ ἀπὸ νόσου μεγάλης	καὶ	πολέμου βραχύ τι λελωφήκαμεν, ὥστε
[6, 87]	πολλὰ δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι	καὶ	πολλὰ φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ καὶ
[6, 105]	τε Ἀργείων καὶ Μαντινέων ξυνεπολέμουν,	καὶ	πολλάκις Ἀργείων κελευόντων ὅσον σχόντας
[6, 24]	ἔδοξε καὶ (ἀσφάλεια νῦν δὴ	καὶ	πολλὴ ἔσεσθαι. καὶ ἔρως ἐνέπεσε
[6, 86]	ἢ καὶ σφαλεῖσαν, ἔτι βουλήσεσθε	καὶ	πολλοστὸν μόριον αὐτῆς ἰδεῖν, ὅτε
[6, 36]	ἐξ ὧν ἂν ἄνθρωποι δεινοὶ	καὶ	πολλῶν ἔμπειροι, ὥσπερ ἐγὼ Ἀθηναίους
[6, 11]	καὶ κρατήσαιμεν, διὰ πολλοῦ γε	καὶ	πολλῶν ὄντων χαλεπῶς ἂν ἄρχειν
[6, 22]	ἐκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι, ναυσί τε	καὶ	πολὺ περιεῖναι, ἵνα καὶ τὰ
[6, 105]	ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον τὴν Λιμηρὰν	καὶ	Πρασιὰς καὶ ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν
[6, 61]	Ἀλκιβιάδου ἐναγόντων τῶν ἐχθρῶν, οἵπερ	καὶ	πρὶν ἐκπλεῖν αὐτὸν ἐπέθεντο, χαλεπῶς
[6, 11]	κατορθώσας μὴ ἐν τῷ ὁμοίῳ	καὶ	πρὶν ἐπιχειρῆσαι (ἔσται. Σικελιῶται δ'
[6, 66]	αὐτοὺς καὶ ἐν τῷ ἔργῳ	καὶ	πρὸ αὐτοῦ λυπήσειν· τῇ μὲν
[6, 83]	ὅτι τε ναυτικὸν πλεῖστόν τε	καὶ	προθυμίαν ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς τοὺς
[6, 92]	τι αὐτῶν καὶ ἐν τάχει	καὶ	προθυμότερον ἐν ὑμῖν ἐστίν, ὦ
[6, 6]	ἐξώρμησαν Ἐγεσταίων (τε) πρέσβεις παρόντες	καὶ	προθυμότερον ἐπικαλούμενοι. ὅμοροι γὰρ ὄντες
[6, 68]	τῆς νίκης ἔχειν, ἄλλως τε	καὶ	πρὸς ἄνδρας πανδημεί τε ἀμυνομένους
[6, 68]	ἀπὸ τῆς ἡμετέρας αὐτῶν εἶναι	καὶ	πρὸς γῇ οὐδεμιᾷ φιλίᾳ, ἥντινα
[6, 9]	ᾗ ἂν γιγνώσκω βέλτιστα, (ἐρῶ.	καὶ	πρὸς μὲν τοὺς τρόπους τοὺς
[6, 59]	τῶν τε πολιτῶν πολλοὺς ἔκτεινε	καὶ	πρὸς τὰ ἔξω ἅμα διεσκοπεῖτο,
[6, 44]	παρασκευὴ πρός τε ἄκραν Ἰαπυγίαν	καὶ	πρὸς Τάραντα καὶ ὡς ἕκαστοι
[6, 44]	καὶ τὰς ναῦς ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν.	καὶ	πρός (τε) τοὺς Ῥηγίνους λόγους
[6, 49]	ἔφη χρῆναι πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας	καὶ	πρὸς τῇ πόλει ὡς τάχιστα
[6, 63]	Σικελίας πολὺ ἀπὸ σφῶν ἐφαίνοντο	καὶ	πρὸς τὴν Ὕβλαν ἐλθόντες καὶ
[6, 103]	τε σφίσιν αὐτοῖς ἐποιοῦντο ξυμβατικοὺς	καὶ	πρὸς τὸν Νικίαν· οὗτος (γὰρ
[6, 79]	τὸ δίκαιον πρός τε ἡμᾶς	καὶ	πρὸς τοὺς ἐπιόντας θεραπεύσετε, λέγοντες
[6, 94]	ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα,	καὶ	προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα
[6, 100]	σταύρωμα τὸ παρὰ τὴν πυλίδα.	καὶ	προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ
[6, 44]	Κερκύρας ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον κόλπον.	καὶ	προσβαλοῦσα ἡ πᾶσα παρασκευὴ πρός
[6, 48]	Μεσσηνίους (ἐν πόρῳ γὰρ μάλιστα	καὶ	προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς τῆς Σικελίας,
[6, 27]	μηνύτροις δημοσίᾳ οὗτοί τε ἐζητοῦντο	καὶ	προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ τις
[6, 53]	παίδων τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην	καὶ	προσέτι οὐδ' ὑφ' ἑαυτῶν καὶ
[6, 68]	οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ καὶ ἡμᾶς,	καὶ	προσέτι Σικελιώτας, οἳ ὑπερφρονοῦσι μὲν
[6, 17]	πολεμίους ὑπολείποντας ἂν ἡμᾶς πλεῖν	καὶ	προσέτι τὸν Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες
[6, 16]	παρελθὼν τοῖς Ἀθηναίοις παρῄνει τοιάδε.	~Καὶ	προσήκει μοι μᾶλλον ἑτέρων, ὦ
[6, 66]	καὶ τὸ πεζὸν ἅπαν ξυνελέγη.	καὶ	προσῆλθον μὲν ἐγγὺς τοῦ στρατεύματος
[6, 24]	τε τῷ παρόντι ἀργύριον οἴσειν	καὶ	προσκτήσεσθαι δύναμιν ὅθεν ἀίδιον μισθοφορὰν
[6, 101]	τὸ δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων·	καὶ	προσπεσόντων αὐτῶν (ξυνεφοβήθη καὶ ἡ
[6, 2]	ἐνοικισάμενοι, ὡς μὲν αὐτοί φασι,	καὶ	πρότεροι διὰ τὸ αὐτόχθονες εἶναι,
[6, 88]	τὴν μεσόγειαν ἐχόντων αὐτόνομοι οὖσαι	καὶ	πρότερον αἰεὶ αἱ> οἰκήσεις εὐθὺς
[6, 94]	ἐπὶ Γέλωνος τοῦ τυράννου, ὥσπερ	καὶ	πρότερόν μοι εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι
[6, 87]	φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ καὶ νῦν	καὶ	πρότερον τοῖς ἐνθάδε ὑμῶν ἀδικουμένοις
[6, 74]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον	καὶ	προυχώρει οὐδέν, ἀπελθόντες ἐς Νάξον
[6, 69]	ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα εὐθὺς ἀντεπῇσαν.	καὶ	πρῶτον μὲν αὐτῶν ἑκατέρων οἵ
[6, 42]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν.	καὶ	πρῶτον μὲν ἐπεξέτασιν τοῦ στρατεύματος
[6, 104]	Ἰταλίαν βουλόμενος περιποιῆσαι αὐτὸς μὲν	καὶ	Πυθὴν ὁ Κορίνθιος ναυσὶ δυοῖν
[6, 75]	στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου.	καὶ	πυνθανόμενοι τοὺς Ἀθηναίους ἐς τὴν
[6, 99]	τε ἐλάας ἐκκόπτοντες τοῦ τεμένους	καὶ	πύργους (ξυλίνους καθιστάντες. αἱ δὲ
[6, 4]	ὀνομάσαντες, οἰκιστὰς δὲ ποιήσαντες Ἀριστόνουν	καὶ	(Πυστίλον, νόμιμα δὲ τὰ Γελῴων
[6, 38]	δὴ μὴ μετὰ πολλῶν ἰσονομεῖσθαι;	καὶ	πῶς δίκαιον τοὺς αὐτοὺς μὴ
[6, 17]	γὰρ ξυμμείκτοις πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις	καὶ	ῥᾳδίας ἔχουσι τῶν πολιτῶν τὰς
[6, 42]	καταγωγαῖς, πρός τε τἆλλα εὐκοσμότεροι	καὶ	ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι, κατὰ τέλη
[6, 5]	ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ Σίμου	καὶ	Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ
[6, 69]	τε σφάγια προύφερον τὰ νομιζόμενα	καὶ	σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις,
[6, 48]	τις πολεμήσει, οὕτως ἤδη Συρακούσαις	καὶ	Σελινοῦντι ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ οἱ
[6, 88]	τἆλλα ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία	καὶ	σίδηρον, ἡτοίμαζον, καὶ ὅσα ἔδει,
[6, 73]	Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου	καὶ	(Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς,
[6, 42]	προύπεμψαν καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν	καὶ	Σικελίαν τρεῖς ναῦς εἰσομένας αἵτινες
[6, 11]	τὸ πρῶτον περιγεγενῆσθαι, καταφρονήσαντες ἤδη	καὶ	Σικελίας ἐφίεσθε. (χρὴ δὲ μὴ
[6, 98]	ἔκ τε Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι	καὶ	Σικελῶν καὶ Ναξίων καὶ ἄλλων
[6, 5]	ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου	καὶ	Σίμου καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς
[6, 7]	τε γῆς ἔτεμον οὐ πολλὴν	καὶ	σῖτον ἀνεκομίσαντό τινα ζεύγη κομίσαντες,
[6, 71]	σφῶν ὑπακούσεσθαι, τά τε ἄλλα	καὶ	σῖτον καὶ ὅσων δέοι παρασκευάσωνται
[6, 88]	ὀλίγοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων ἦσαν,	καὶ	σῖτόν τε κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι
[6, 90]	ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα δὲ	καὶ	σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον γίγνεσθαί τι
[6, 22]	πυροὺς καὶ πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν,	καὶ	σιτοποιοὺς ἐκ τῶν μυλώνων πρὸς
[6, 20]	προύχουσιν, ἵππους τε πολλοὺς κέκτηνται	καὶ	σίτῳ οἰκείῳ καὶ οὐκ ἐπακτῷ
[6, 2]	ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες τὰ πλείω Μοτύην	καὶ	Σολόεντα καὶ Πάνορμον ἐγγὺς τῶν
[6, 7]	ἄλλης στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους,	καὶ	σπεισάμενοί τινα χρόνον ὥστε μὴ
[6, 74]	ἀπελθόντες ἐς Νάξον καὶ ὅρια	καὶ	σταυρώματα περὶ τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι
[6, 101]	τοῦ ἕλους, ᾗ πηλῶδες ἦν	καὶ	στεριφώτατον, θύρας καὶ ξύλα πλατέα
[6, 40]	Ἀθηναῖοι, ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς,	καὶ	στρατηγοί εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται
[6, 73]	ἐψηφίσαντό τε πάντα ὡς ἐκέλευε	καὶ	στρατηγὸν αὐτόν τε εἵλοντο τὸν
[6, 8]	ναῦς ἑξήκοντα πέμπειν ἐς Σικελίαν	καὶ	στρατηγοὺς αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν
[6, 61]	ἐδόκει (πραχθῆναι. καὶ γάρ τις	καὶ	στρατιὰ Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε
[6, 48]	δὲ φίλους ποιεῖσθαι, ἵνα σῖτον	καὶ	στρατιὰν ἔχωσι, πρῶτον δὲ πείθειν
[6, 24]	σωθήσεσθαι· ὁ δὲ πολὺς ὅμιλος	καὶ	στρατιώτης ἔν τε τῷ παρόντι
[6, 42]	ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε	καὶ	στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ
[6, 14]	δ' αὐτοὶ δεηθέντες οὐ τευξόμεθα.	~Καὶ	σύ, ὦ πρύτανι, ταῦτα, εἴπερ
[6, 20]	ἐπὶ ἃς μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς	καὶ	Συράκουσαι. (πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται
[6, 48]	τὰς πόλεις ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν Σελινοῦντος	καὶ	Συρακουσῶν τὰς ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι
[6, 86]	ἢ ἄπρακτον ἐάσετε ἀπελθεῖν ἢ	καὶ	σφαλεῖσαν, ἔτι βουλήσεσθε καὶ πολλοστὸν
[6, 69]	αὐτῶν ἑκατέρων οἵ τε λιθοβόλοι	καὶ	σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο καὶ
[6, 43]	τούτων Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν)	καὶ	σφενδονήταις Ῥοδίων ἑπτακοσίοις, καὶ Μεγαρεῦσι
[6, 22]	μισθῷ προσαγαγέσθαι, καὶ τοξότας πολλοὺς	καὶ	σφενδονήτας, ὅπως πρὸς τὸ ἐκείνων
[6, 25]	τῶν αὐτόθεν καὶ ἐκ Κρήτης	καὶ	σφενδονητῶν, καὶ ἤν τι ἄλλο
[6, 49]	μᾶλλον καὶ ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν	καὶ	σφίσι προσιέναι καὶ οὐ διαμελλήσειν
[6, 46]	μάλιστα, Λεοντίνων τε ξυγγενεῖς ὄντας	καὶ	σφίσιν αἰεὶ ἐπιτηδείους. καὶ τῷ
[6, 52]	πληρούμενον, παρεκομίζοντο αὖθις ἐπὶ Καμαρίνης,	καὶ	σχόντες ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο.
[6, 78]	ὑμᾶς, ὦ Καμαριναῖοι, ὁμόρους ὄντας	καὶ	τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ
[6, 62]	καὶ τῶν Σελινουντίων τὰ πράγματα	καὶ	(τὰ διάφορα μαθεῖν τὰ πρὸς
[6, 66]	λίμνη, παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί.	καὶ	τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες καὶ
[6, 46]	καὶ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες	καὶ	τὰ ἐκ τῶν ἐγγὺς πόλεων
[6, 83]	ἀρχὴν εἰρήκαμεν διὰ δέος ἔχειν	καὶ	τὰ ἐνθάδε διὰ τὸ αὐτὸ
[6, 76]	αὐτῇ ἰδέᾳ ἐκεῖνά τε ἔσχον	καὶ	τὰ ἐνθάδε νῦν πειρῶνται· ἡγεμόνες
[6, 17]	οἳ Συρακοσίων μίσει ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς)	καὶ	τὰ ἐνθάδε οὐκ (ἐπικωλύσει, ἢν
[6, 91]	καὶ οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν.	καὶ	τὰ ἐνθάδε χρὴ ἅμα φανερώτερον
[6, 2]	τε ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες	καὶ	τὰ ἐπικείμενα νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν
[6, 50]	ναῦς ἐκ πασῶν οἱ στρατηγοὶ	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον ἐς
[6, 74]	δέκα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον καὶ
[6, 22]	τε καὶ πολὺ περιεῖναι, ἵνα	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν
[6, 18]	ἄλλοις τὸ ἥσυχον, εἰ μὴ	καὶ	τὰ ἐπιτηδεύματα ἐς τὸ ὁμοῖον
[6, 86]	(ἔδειξαν δὲ καὶ ἄλλα ἤδη	καὶ	τὰ ἐς Λεοντίνους) καὶ νῦν
[6, 15]	οἱ μὲν πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν	καὶ	τὰ ἐψηφισμένα μὴ (λύειν, οἱ
[6, 15]	δι' αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι	καὶ	τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί
[6, 2]	Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι,	καὶ	τὰ κράτιστα τῆς γῆς ᾤκησαν
[6, 75]	εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἢν ἄρα σφάλλωνται,	καὶ	τὰ Μέγαρα φρούριον, καὶ ἐν
[6, 90]	ἀσφαλὲς εἶναι ὑμῶν πολεμίων προσκαθημένων.	~Καὶ	τὰ μὲν ἐς τὰς ἐμὰς
[6, 28]	μετὰ παιδιᾶς καὶ οἴνου γεγενημέναι,	καὶ	τὰ μυστήρια ἅμα ὡς ποιεῖται
[6, 61]	σαφὲς ἔχειν, πολὺ δὴ μᾶλλον	καὶ	τὰ μυστικά, ὧν ἐπαίτιος ἦν,
[6, 60]	τῶν ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε ἄρα	καὶ	τὰ ὄντα μηνῦσαι εἴτε καὶ
[6, 11]	διὰ πλείστου πάντες ἴσμεν θαυμαζόμενα	καὶ	τὰ πεῖραν ἥκιστα τῆς δόξης
[6, 50]	τε πόλιν καὶ τοὺς λιμένας	καὶ	τὰ περὶ τὴν χώραν ἐξ
[6, 90]	προχωρήσειε ταῦτα ἢ πάντα ἢ	καὶ	τὰ πλείω, ἤδη τῇ Πελοποννήσῳ
[6, 65]	καὶ ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς	καὶ	τὰ πλοῖα, ὑπὸ νύκτα ἔπλεον
[6, 2]	δὲ καὶ νῦν (τὰ μέσα	καὶ	τὰ πρὸς βορρᾶν τῆς νήσου
[6, 29]	τούτων εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ	καὶ	τὰ τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ
[6, 65]	Συρακοσίοις. ἐπεὶ δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς	καὶ	τὰ τῆς παρασκευῆς ἦν καὶ
[6, 9]	μάλιστα γὰρ ἂν ὁ τοιοῦτος	καὶ	τὰ τῆς πόλεως δι' ἑαυτὸν
[6, 6]	κοινῷ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς,	καὶ	τὰ τοῦ πολέμου ἅμα πρὸς
[6, 71]	καὶ τῶν ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα)	καὶ	τὰ τῶν πολεμίων (σκῦλα ἔχοντες
[6, 34]	τε ἄλλην παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν	καὶ	τὰ τῶν πόλεων οὐκ ἂν
[6, 30]	μὲν οὖν ξυμμάχων τοῖς πλείστοις	καὶ	ταῖς σιταγωγοῖς ὁλκάσι καὶ τοῖς
[6, 31]	διδόντων τοῖς θρανίταις τῶν ναυτῶν	καὶ	ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα σημείοις
[6, 94]	ἵππων πορισθησομένων, καὶ ἱπποτοξότας τριάκοντα	καὶ	τάλαντα ἀργυρίου τριακόσια. ~Τοῦ δ'
[6, 16]	καὶ δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην	καὶ	τἆλλα ἀξίως τῆς νίκης παρεσκευασάμην.
[6, 33]	ἡγούμενοι, (εἰ ταύτην σχοῖεν, ῥᾳδίως	καὶ	τἆλλα ἕξειν. ὡς οὖν ἐν
[6, 88]	ἵππους σφίσιν ὡς πλείστους πέμπειν,	καὶ	τἆλλα ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία
[6, 34]	κέκτηνται, ὅθεν ὅ τε πόλεμος	καὶ	(τἆλλα εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ καὶ
[6, 72]	κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι	καὶ	τἆλλα κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως
[6, 103]	τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς.	καὶ	τἆλλα προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας.
[6, 31]	τῶν ναυτῶν καὶ ταῖς ὑπηρεσίαις	καὶ	τἆλλα σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι
[6, 8]	τι περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ πολέμου,	καὶ	τἆλλα τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[6, 62]	ἐξ Ὑκκάρων ἐπὶ Ἐγέστης παραπλεύσας,	καὶ	τἆλλα χρηματίσας καὶ λαβὼν τάλαντα
[6, 45]	ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστί,	καὶ	τἆλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ
[6, 62]	τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ στράτευμα·	καὶ	τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο ἐξ
[6, 85]	εἰσὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον. (ὥστε	καὶ	τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς τὸ λυσιτελοῦν,
[6, 15]	ἐχρῆτο ἔς τε τὰς ἱπποτροφίας	καὶ	τὰς ἄλλας δαπάνας· ὅπερ καὶ
[6, 44]	οὗ αὐτοῖς καὶ ἀγορὰν παρεῖχον,	καὶ	τὰς ναῦς ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν. καὶ
[6, 64]	μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ σφίσι	καὶ	τὰς ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ
[6, 104]	τὰ μάλιστα τῷ Τάραντι προσμίσγει·	καὶ	τὰς ναῦς, ὅσαι μάλιστα (ἐπόνησαν
[6, 44]	ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα προσοίσονται·	καὶ	τὰς πρόπλους ναῦς ἐκ τῆς
[6, 91]	ληφθέντα, τὰ δ' αὐτόματα ἥξει·	καὶ	τὰς τοῦ Λαυρείου τῶν ἀργυρείων
[6, 75]	τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον	καὶ	τὰς τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ
[6, 17]	οὐδέπω καὶ νῦν βεβαίως θαρσοῦσιν.	~Καὶ	ταῦτα ἡ ἐμὴ νεότης καὶ
[6, 39]	ἂν ἀκούσαντας ἄριστα τοὺς πολλούς,	καὶ	ταῦτα ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη
[6, 12]	χρήμασι καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι·	καὶ	ταῦτα ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε
[6, 101]	πόλεως διὰ μέσου τοῦ ἕλους,	καὶ	τάφρον ἅμα παρώρυσσον, ὅπως μὴ
[6, 101]	αὖθις τῷ τῶν Συρακοσίων σταυρώματι	καὶ	τάφρῳ, τὰς μὲν ναῦς κελεύσαντες
[6, 93]	ὅπῃ ἐκ τῶν παρόντων μάλιστα	καὶ	τάχιστά (τις ὠφελία ἥξει τοῖς
[6, 44]	τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ λιθολόγους	καὶ	τέκτονας καὶ ὅσα ἐς τειχισμὸν
[6, 32]	εὔνους παρῆν σφίσιν. παιανίσαντες δὲ	καὶ	τελεώσαντες τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ
[6, 103]	ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ Εὐκλέα	καὶ	Τελλίαν. ~Ἐν δὲ τούτῳ Γύλιππος
[6, 25]	εἶναι τῇ πόλει ἡσυχίαν ἦγεν.	~καὶ	τέλος παρελθών τις τῶν Ἀθηναίων
[6, 4]	(κληθέντας. καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε	καὶ	τεσσαράκοντα καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος
[6, 4]	ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ	καὶ	τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ
[6, 16]	πρότερον, ἐνίκησα δὲ καὶ δεύτερος	καὶ	τέταρτος ἐγενόμην καὶ τἆλλα ἀξίως
[6, 43]	τοξόταις δὲ τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα	καὶ	τετρακοσίοις (καὶ τούτων Κρῆτες οἱ
[6, 72]	ἐκπορίζοντες, ὅπως ὡς πλεῖστοι ἔσονται,	καὶ	τῇ ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη
[6, 83]	μᾶλλον ἢ τῶν ξυμπάντων τε	καὶ	τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι
[6, 4]	καὶ τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν.	καὶ	τῇ μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ
[6, 49]	ἐλθεῖν, τῇ γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους	καὶ	τῇ ὄψει καταφρονεῖν μᾶλλον. αἰφνίδιοι
[6, 86]	καὶ ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων μεγάλων	καὶ	τῇ παρασκευῇ ἠπειρωτίδων· οἵδε δὲ
[6, 47]	τῶν ἄλλων τινὰ πόλεων προσαγαγέσθαι,	καὶ	τῇ πόλει δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα
[6, 49]	(πλεῖστοι γὰρ ἂν νῦν φανῆναι)	καὶ	τῇ προσδοκίᾳ ὧν πείσονται, (μάλιστα
[6, 7]	ἐκδιδράσκουσιν οἱ ἐκ τῶν Ὀρνεῶν.	καὶ	τῇ ὑστεραίᾳ οἱ Ἀργεῖοι ὡς
[6, 99]	καὶ τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν.	~Καὶ	τῇ ὑστεραίᾳ οἱ μὲν ἐτείχιζον
[6, 69]	ἀντέχοι, τῷ δὲ ἐλλείποντι αὐτῆς	καὶ	τὴν βούλησιν ἄκοντες προυδίδοσαν. ὅμως
[6, 55]	τοῦ πάθους τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα	καὶ	τὴν δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς
[6, 6]	ἄποικοι τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες	καὶ	τὴν ἐκείνων δύναμιν ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον
[6, 75]	καὶ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο·	καὶ	τὴν θάλασσαν προυσταύρωσαν (πανταχῇ ᾗ
[6, 92]	καὶ Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν	καὶ	τὴν μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ
[6, 69]	τε τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν	καὶ	τὴν οἰκείαν μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι,
[6, 68]	μνησθέντες ἐπέλθετε τοῖς ἐναντίοις προθύμως,	καὶ	τὴν παροῦσαν ἀνάγκην καὶ ἀπορίαν
[6, 4]	τύραννος οὐ πολλῷ ὕστερον ἐκβαλὼν	καὶ	τὴν πόλιν αὐτὸς ξυμμείκτων ἀνθρώπων
[6, 18]	ἂν ξυγκραθὲν μάλιστ' ἂν ἰσχύειν,	καὶ	τὴν πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ,
[6, 60]	αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον σῶσαι	καὶ	τὴν πόλιν τῆς παρούσης ὑποψίας
[6, 16]	τέλεσι μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ	(καὶ	τὴν πόλιν ὠφελῇ. οὐδέ γε
[6, 72]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν	καὶ	τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε
[6, 80]	τε μὴ αἰσχρῶς δεσπότας λαβεῖν	καὶ	τὴν πρὸς ἡμᾶς ἔχθραν μὴ
[6, 63]	αὐτοῖς πρὸς τὸν πρῶτον φόβον	καὶ	τὴν προσδοκίαν οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ
[6, 11]	ἀφέλωνται, εἰκὸς ὑπὸ τῶν αὐτῶν	καὶ	τὴν σφετέραν διὰ τοῦ (αὐτοῦ
[6, 101]	τό τε σταύρωμα πλὴν ὀλίγου	καὶ	(τὴν τάφρον, καὶ ὕστερον καὶ
[6, 66]	καὶ ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν,	καὶ	τὴν τοῦ Ἀνάπου (γέφυραν ἔλυσαν.
[6, 104]	ἐς τὴν Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος	καὶ	τὴν τοῦ πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν
[6, 40]	ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους κρινεῖ	καὶ	τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ ἐκ
[6, 69]	τε ἐκείνοις ἐφ' ἃ ἦλθον	καὶ	τὴν ὑπάρχουσαν σφίσι πατρίδα νικήσαντες
[6, 100]	ποτοῦ ὕδατος ἠγμένοι ἦσαν, διέφθειραν,	καὶ	τηρήσαντες τούς τε ἄλλους Συρακοσίους
[6, 4]	ὕστερον δὲ καὶ ἀπὸ Χαλκίδος	καὶ	τῆς ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν
[6, 7]	Ὀρνεὰς κατοικίσαντες τοὺς Ἀργείων φυγάδας	καὶ	τῆς ἄλλης στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς
[6, 92]	ταῦτα αὐτοί τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε	καὶ	τῆς ἁπάσης Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ
[6, 105]	αὐτοί τε καὶ οἱ ξύμμαχοι	καὶ	τῆς γῆς τὴν πολλὴν ἐδῄωσαν,
[6, 38]	οὐχ ὧν δρᾷ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῆς διανοίας προαμύνεσθαι χρή, εἴπερ
[6, 15]	σῶμα παρανομίας ἐς τὴν δίαιταν	καὶ	τῆς διανοίας ὧν καθ' ἓν
[6, 78]	ἐμῆς μᾶλλον, ἐν ἴσῳ δὲ	καὶ	τῆς ἑαυτοῦ ἅμα ἐν τῇ
[6, 97]	Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ (τοῦ λειμῶνος	καὶ	τῆς ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ
[6, 69]	μὲν περί τε πατρίδος μαχούμενοι	καὶ	τῆς ἰδίας ἕκαστος τὸ μὲν
[6, 90]	ἐκείνους αὖθις καὶ Ἰταλιώτας, ἔπειτα	καὶ	τῆς Καρχηδονίων ἀρχῆς καὶ (αὐτῶν
[6, 80]	τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται,	καὶ	τῆς νίκης οὐκ ἄλλον τινὰ
[6, 61]	ἦν, μετὰ τοῦ αὐτοῦ λόγου	καὶ	τῆς ξυνωμοσίας ἐπὶ τῷ δήμῳ
[6, 9]	ἂν καὶ τοῦ σώματός τι	καὶ	τῆς οὐσίας προνοῆται· μάλιστα γὰρ
[6, 89]	ἡμῖν τοῦ πλήθους. ἅμα δὲ	καὶ	τῆς πόλεως δημοκρατουμένης τὰ (πολλὰ
[6, 31]	μεγάλαις δαπάναις τῶν τε τριηράρχων	καὶ	τῆς πόλεως ἐκπονηθέν, τοῦ μὲν
[6, 75]	ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ τὴν Κατάνην,	καὶ	τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον
[6, 78]	τε ἅμα τῆς τε ἐπιθυμίας	καὶ	(τῆς τύχης τὸν αὐτὸν ὁμοίως
[6, 9]	(οὐ προσήκοντα ἄρασθαι. καίτοι ἔγωγε	καὶ	τιμῶμαι ἐκ τοῦ τοιούτου καὶ
[6, 61]	ἄνδρας, προδοθῆναι ἂν ἡ πόλις.	καί	τινα μίαν νύκτα καὶ κατέδαρθον
[6, 100]	κατὰ σκηνὰς ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ	καί	τινας καὶ ἐς τὴν πόλιν
[6, 69]	τούτῳ ἦσαν ὡς ἤδη μαχούμενοι,	καί	τινες αὐτοῖς ἐγγὺς τῆς πόλεως
[6, 51]	ἐψηφίσαντό τε ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις	καὶ	(τὸ ἄλλο στράτευμα ἐκέλευον ἐκ
[6, 32]	μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ	καὶ	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων
[6, 70]	κατὰ σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη	καὶ	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν Συρακοσίων
[6, 18]	αἰεὶ προσλήψεσθαί τε τὴν ἐμπειρίαν	καὶ	τὸ ἀμύνεσθαι οὐ λόγῳ ἀλλ'
[6, 105]	ξὺν ὅπλοις ἐς τὴν Λακωνικὴν	καὶ	τὸ ἐλάχιστον μετὰ σφῶν δῃώσαντας
[6, 62]	πολεμίαν οὖσαν, καὶ οὐχ εἷλον.	καὶ	τὸ θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ'
[6, 14]	κακῶς> βουλευσαμένης ἰατρὸς ἂν γενέσθαι,	καὶ	τὸ καλῶς ἄρξαι τοῦτ' εἶναι,
[6, 88]	αὐτοῖς τοὺς ὀλίγους ἱππέας ἔπεμψαν	καὶ	τὸ λοιπὸν ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν
[6, 13]	μετὰ σφῶν αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι·	καὶ	τὸ λοιπὸν ξυμμάχους μὴ ποιεῖσθαι
[6, 89]	ἀνοίας οὐδὲν ἂν καινὸν λέγοιτο·	καὶ	τὸ μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ ἐδόκει
[6, 102]	ταῖς Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον (αἱρήσειν.	καὶ	τὸ μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν
[6, 67]	ἄλλο οἱ ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι.	καὶ	τὸ μὲν ἥμισυ αὐτοῖς τοῦ
[6, 18]	ὁμοῦ δὲ τό τε φαῦλον	καὶ	τὸ μέσον καὶ τὸ πάνυ
[6, 18]	τε φαῦλον καὶ τὸ μέσον	καὶ	τὸ πάνυ ἀκριβὲς ἂν ξυγκραθὲν
[6, 93]	Δεκελείας προσεῖχον ἤδη τὸν νοῦν	καὶ	τὸ παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν
[6, 66]	Συρακοσίων προσεβοήθησαν, ἔπειτα δὲ ὕστερον	καὶ	τὸ πεζὸν ἅπαν ξυνελέγη. καὶ
[6, 72]	χειροτέχναις ἀνταγωνισαμένους. (μέγα δὲ βλάψαι	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν καὶ
[6, 12]	ἀδικεῖν, τὰ δὲ ἴδια ἀναλοῦν,	καὶ	τὸ πρᾶγμα μέγα εἶναι καὶ
[6, 27]	(ἀστῶν καὶ ξένων καὶ δούλων.	καὶ	τὸ πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ
[6, 100]	στρατιὰ τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον	καὶ	τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν
[6, 75]	καὶ τὰς τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς	καὶ	τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ'
[6, 88]	τῆς Νάξου ἐς τὴν Κατάνην	καὶ	τὸ στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ
[6, 101]	καὶ (τὴν τάφρον, καὶ ὕστερον	καὶ	τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη
[6, 68]	ἥσσω (ἔχειν. παραστήτω δέ τινι	καὶ	τόδε, πολύ τε ἀπὸ τῆς
[6, 44]	ἔφασαν ἔσεσθαι, ἀλλ' ὅτι (ἂν	καὶ	τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ, τοῦτο
[6, 16]	ὁμοίοις μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ξυνόντας, τῶν δὲ
[6, 41]	κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις καὶ ὅπλοις	(καὶ	τοῖς ἄλλοις οἷς ὁ πόλεμος
[6, 79]	ἤν τις ἐφ' ὑμᾶς ἴῃ,	καὶ	τοῖς γε Ἀθηναίοις βοηθεῖν, ὅταν
[6, 78]	κακοῖς ὀλοφυρθεὶς τάχ' ἂν ἴσως	καὶ	τοῖς ἐμοῖς ἀγαθοῖς ποτὲ βουληθείη
[6, 93]	τὸν νοῦν καὶ τὸ παραυτίκα	καὶ	τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ πέμπειν
[6, 105]	ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν τῆς γῆς,	καὶ	τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤδη εὐπροφάσιστον μᾶλλον
[6, 30]	πλείστοις καὶ ταῖς σιταγωγοῖς ὁλκάσι	καὶ	τοῖς πλοίοις καὶ ὅση ἄλλη
[6, 13]	αὐτῷ ἀνδρὶ παρακελευστοὺς καθημένους φοβοῦμαι,	καὶ	τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ καταισχυνθῆναι,
[6, 6]	εὐπρεπῶς βουλόμενοι τοῖς ἑαυτῶν (ξυγγενέσι	καὶ	τοῖς προσγεγενημένοις ξυμμάχοις. μάλιστα δ'
[6, 72]	ὅσον εἰκὸς εἶναι, ἄλλως τε	καὶ	τοῖς πρώτοις τῶν Ἑλλήνων ἐμπειρίᾳ
[6, 88]	καὶ αὐτῶν ξυμπολεμεῖν. περιήγγελλον δὲ	καὶ	τοῖς Σικελοῖς καὶ ἐς τὴν
[6, 8]	παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι,	καὶ	τοῖς στρατηγοῖς, εἴ του προσδέοιντο,
[6, 12]	τι λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ χρήμασι	καὶ	τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ ταῦτα
[6, 97]	ἢ τειχιοῦντες, τοῖς τε σκεύεσι	καὶ	τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη. ~καὶ οὐ
[6, 88]	καὶ τοὺς Συρακοσίους τὰ αὐτὰ	καὶ	τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τοὺς
[6, 28]	ἐν (οἰκίαις ἐφ' ὕβρει· ὧν	καὶ	τὸν Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο. καὶ αὐτὰ
[6, 34]	δεόμενοι δεῦρο κατὰ τάχος βοηθεῖν	καὶ	τὸν ἐκεῖ (πόλεμον κινεῖν. ὃ
[6, 36]	αὐτοὺς εἰκὸς Πελοποννησίους τε ὑπολιπόντας	καὶ	τὸν ἐκεῖ πόλεμον μήπω βεβαίως
[6, 17]	ἀποχρήσασθε τῇ ἑκατέρου ἡμῶν (ὠφελίᾳ.	καὶ	τὸν ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν
[6, 64]	γὰρ ἂν ψιλοὺς τοὺς σφῶν	καὶ	τὸν ὄχλον τῶν Συρακοσίων τοὺς
[6, 71]	Κατάνην· χειμών τε γὰρ ἦν,	καὶ	τὸν πόλεμον αὐτόθεν ποιεῖσθαι οὔπω
[6, 73]	ὅπως ξυμμαχία τε αὐτοῖς παραγένηται	καὶ	τὸν πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον βεβαιότερον
[6, 94]	τό τε πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν	καὶ	τὸν σῖτον ἐνεπίμπρασαν, καὶ τῶν
[6, 54]	ἐν τῇ ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε	καὶ	τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου.
[6, 20]	(πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι	καὶ	τοξόται καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ
[6, 69]	οἵ τε λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται	καὶ	τοξόται προυμάχοντο καὶ τροπὰς οἵας
[6, 67]	καὶ Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον εἴκοσι	καὶ	τοξόται ὡς πεντήκοντα) τοὺς δὲ
[6, 22]	ἢ πεῖσαι ἢ μισθῷ προσαγαγέσθαι,	καὶ	τοξότας πολλοὺς καὶ σφενδονήτας, ὅπως
[6, 25]	ἄλλην παρασκευὴν ὡς κατὰ λόγον,	καὶ	τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν καὶ ἐκ
[6, 2]	~ᾠκίσθη δὲ ὧδε τὸ ἀρχαῖον,	καὶ	τοσάδε ἔθνη ἔσχε τὰ ξύμπαντα.
[6, 1]	τινὶ ἔλασσον ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν,	καὶ	τοσαύτη οὖσα ἐν εἰκοσισταδίῳ μάλιστα
[6, 68]	πῶς οὐ χρὴ μετὰ τοιῶνδε	καὶ	τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα τινὰ μεγάλην
[6, 89]	ἐβλάπτεσθε· καὶ νῦν, εἴ τις	καὶ	τότε ἐν τῷ πάσχειν οὐκ
[6, 74]	τούς τε ἄνδρας διέφθειραν πρότερον	καὶ	τότε στασιάζοντες καὶ ἐν ὅπλοις
[6, 101]	ἀσφαλές, αὐτοὶ δὲ ἐπιόντος ἤδη	καὶ	τοῦ ἄλλου στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων
[6, 101]	ἐγίγνετο καταβᾶσι διὰ τοῦ ὁμαλοῦ	καὶ	τοῦ ἕλους ἐς τὸν (λιμένα
[6, 34]	ἂν τὸν πλοῦν, ἄλλως τε	καὶ	τοῦ ἐμπειροτάτου τῶν στρατηγῶν, ὡς
[6, 103]	τοῦ πεζοῦ, ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν	καὶ	τοῦ κρημνώδους ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι
[6, 103]	ἤδη σφίσι παντὸς τοῦ στρατεύματος	καὶ	τοῦ ναυτικοῦ καὶ τοῦ πεζοῦ,
[6, 90]	ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν καὶ μετὰ (ταῦτα	καὶ	τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα
[6, 26]	πόλις ἑαυτὴν ἀπὸ τῆς νόσου	καὶ	τοῦ ξυνεχοῦς πολέμου ἔς τε
[6, 40]	μετασχεῖν, εἰ δ' ἄλλα βουλήσεσθε,	καὶ	τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι· καὶ
[6, 103]	τοῦ στρατεύματος καὶ τοῦ ναυτικοῦ	καὶ	τοῦ πεζοῦ, ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν
[6, 6]	ὥστε τὴν γενομένην ἐπὶ Λάχητος	καὶ	τοῦ προτέρου πολέμου Λεοντίνων οἱ
[6, 9]	ἀγαθὸν πολίτην εἶναι ὃς ἂν	καὶ	τοῦ σώματός τι καὶ τῆς
[6, 24]	παρασκευῆς, πολὺ δὲ μᾶλλον ὥρμηντο,	καὶ	τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ· εὖ τε
[6, 68]	ἥντινα μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι κτήσεσθε.	καὶ	τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ οἱ
[6, 75]	προυσταύρωσαν (πανταχῇ ᾗ ἀποβάσεις ἦσαν.	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους εἰδότες ἐν τῇ
[6, 80]	κοινὴν ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ φυλάξαι	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους φίλους δὴ ὄντας
[6, 67]	καὶ χιλίους, παρὰ (δ' αὐτοὺς	καὶ	τοὺς ἀκοντιστάς. μέλλουσι δὲ τοῖς
[6, 60]	εἴσονται, τὸν μὲν μηνυτὴν εὐθὺς	καὶ	τοὺς ἄλλους μετ' αὐτοῦ ὅσων
[6, 46]	οἱ μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες	καὶ	τοὺς ἄλλους τότε πείσαντες, ἐπειδὴ
[6, 101]	μετὰ τοξοτῶν τε οὐ πολλῶν	καὶ	τοὺς Ἀργείους παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς
[6, 27]	οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα.	καὶ	τοὺς δράσαντας ᾔδει οὐδείς, ἀλλὰ
[6, 100]	καὶ ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας	καὶ	τοὺς ἐν τῷ σταυρώματι ἀμελῶς
[6, 93]	τε τροφὴν πέμπειν τῇ στρατιᾷ	καὶ	τοὺς ἱππέας. καὶ ὁ χειμὼν
[6, 84]	ἤδη ἡμῖν τὰ μέγιστα. διόπερ	καὶ	τοὺς Λεοντίνους εὔλογον κατοικίζειν μὴ
[6, 50]	καὶ κατεσκέψαντο τήν τε πόλιν	καὶ	τοὺς λιμένας καὶ τὰ περὶ
[6, 6]	Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται	καὶ	τοὺς λοιποὺς ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν
[6, 61]	τέως μὲν ἐζήτουν τὸν Ἀλκιβιάδην	καὶ	τοὺς μετ' αὐτοῦ· ὡς δ'
[6, 103]	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Συρακοσίοις	καὶ	τοὺς μετὰ Λαμάχου καὶ αὐτὸν
[6, 91]	ἂν τούς τε παρόντας ξυντάξῃ	καὶ	τοὺς μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ· οὕτω
[6, 56]	ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον γὰρ	καὶ	τοὺς μὴ προειδότας, εἰ καὶ
[6, 103]	τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν	καὶ	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς
[6, 97]	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες	καὶ	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς
[6, 11]	ὑμεῖς ὦ Ἀθηναῖοι ἐς Λακεδαιμονίους	καὶ	τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ τὸ
[6, 61]	χρόνον ὑπωπτεύθησαν τῷ δήμῳ ἐπιτίθεσθαι,	καὶ	τοὺς ὁμήρους τῶν Ἀργείων τοὺς
[6, 97]	Ἐπιπολῶν ἓξ ἢ ἑπτὰ σταδίους,	καὶ	τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε
[6, 54]	τε πόλιν αὐτῶν καλῶς διεκόσμησαν	καὶ	τοὺς πολέμους (διέφερον καὶ ἐς
[6, 34]	λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται,	καὶ	τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε
[6, 48]	Συρακουσῶν τὰς ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι	καὶ	τοὺς Σικελοὺς τοὺς μὲν ἀφιστάναι
[6, 44]	ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα σιταγωγοί,	καὶ	τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ λιθολόγους
[6, 67]	τι πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι.	καὶ	τοὺς σκευοφόρους ἐντὸς (τούτων τῶν
[6, 103]	παρόντων κακῶν ἐς ἀλλήλους εἶχον,	καὶ	τοὺς στρατηγούς τε ἐφ' ὧν
[6, 88]	τῶν Λακεδαιμονίων τούς τε Κορινθίους	καὶ	τοὺς Συρακοσίους τὰ αὐτὰ καὶ
[6, 70]	μαχομένοις καὶ ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι	καὶ	τοῦτο ξυνεπιλαβέσθαι τοῦ φόβου, τοῖς
[6, 67]	εὐναῖς ἐν πλαισίῳ, ἐπὶ ὀκτὼ	καὶ	τοῦτο τεταγμένον· οἷς εἴρητο, ᾗ
[6, 101]	ἢ ἓξ τῶν μετ' αὐτοῦ.	καὶ	τούτους μὲν οἱ Συρακόσιοι εὐθὺς
[6, 43]	τοῖς ξύμπασιν ἑκατὸν καὶ πεντακισχιλίοις	(καὶ	τούτων Ἀθηναίων μὲν αὐτῶν ἦσαν
[6, 43]	τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίοις	(καὶ	τούτων Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν)
[6, 101]	ὁμόσε χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις τούτοις,	καὶ	τρέπουσί τε αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν
[6, 42]	καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο,	καὶ	τρία μέρη νείμαντες ἓν ἑκάστῳ
[6, 43]	τριήρεσι μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι	καὶ	τριάκοντα καὶ ἑκατόν, καὶ δυοῖν
[6, 5]	Συρακοσίων ᾠκίσθη, ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε	καὶ	τριάκοντα καὶ ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν
[6, 31]	γὰρ χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων	καὶ	τριακόσιοι ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν,
[6, 31]	τε περὶ τὸ σῶμά τις	καὶ	τριήραρχος ἐς τὴν ναῦν ἀνηλώκει
[6, 31]	αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι ἱππῆς	καὶ	τριήρεις ἑκατόν, καὶ Λεσβίων καὶ
[6, 74]	τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον·	καὶ	τριήρη ἀπέστειλαν ἐς τὰς Ἀθήνας
[6, 100]	διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς	καὶ	τροπαῖον ἔστησαν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[6, 70]	ὅσον ἀσφαλῶς εἶχε πάλιν ἐπανεχώρουν	καὶ	τροπαῖον ἵστασαν. (οἱ δὲ Συρακόσιοι
[6, 94]	πολλοῖς καὶ ἀποκτείναντές τέ τινας	καὶ	τροπαῖον (στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰς
[6, 98]	προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν τέ τινας	καὶ	τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ
[6, 69]	καὶ σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο	καὶ	τροπὰς οἵας εἰκὸς ψιλοὺς ἀλλήλων
[6, 87]	τι ὑμῖν τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης	καὶ	τρόπου τὸ αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ
[6, 55]	τὸ πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ	καὶ	τυραννεῦσαι. οὐ μὴν οὐδ' ἂν
[6, 60]	αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ	καὶ	(τυραννικῇ πεπρᾶχθαι. καὶ ὡς αὐτῶν
[6, 89]	ἀναπειθέσθω. ἢ εἴ τις, διότι	καὶ	τῷ δήμῳ προσεκείμην μᾶλλον, χείρω
[6, 54]	τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου.	καὶ	τῷ μὲν ἐν τῇ ἀγορᾷ
[6, 46]	ὄντας καὶ σφίσιν αἰεὶ ἐπιτηδείους.	καὶ	τῷ μὲν Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν
[6, 83]	ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ διότι	καὶ	τῷ Μήδῳ ἑτοίμως τοῦτο δρῶντες
[6, 90]	αἷς τὴν Πελοπόννησον πέριξ πολιορκοῦντες	καὶ	τῷ πεζῷ ἅμα ἐκ γῆς
[6, 13]	παρὰ γῆν ἤν τις πλέῃ,	καὶ	τῷ Σικελικῷ διὰ πελάγους, τὰ
[6, 31]	τε ἡ ναῦς μάλιστα προέξει	καὶ	τῷ ταχυναυτεῖν, τὸ δὲ πεζὸν
[6, 12]	τό τε ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον	καὶ	τῷ τοῦ πέλας κινδύνῳ, αὐτοὺς
[6, 100]	καὶ τῶν Ἀργείων τινὲς αὐτόθι	καὶ	τῶν Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ (διεφθάρησαν.
[6, 98]	λιθοφορεῖν τε (καὶ ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν.	καὶ	τῶν Ἀθηναίων φυλὴ μία τῶν
[6, 43]	τὸ δὲ ἄλλο ναυτικὸν Χίων	καὶ	τῶν ἄλλων ξυμμάχων) ὁπλίταις δὲ
[6, 97]	καὶ ὅ τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει	καὶ	τῶν (ἄλλων ὡς τριακόσιοι. καὶ
[6, 18]	μοι δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῇ διαφθαρῆναι,	καὶ	τῶν ἀνθρώπων ἀσφαλέστατα τούτους οἰκεῖν
[6, 100]	ἐξεκρούσθησαν πάλιν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων,	καὶ	τῶν Ἀργείων τινὲς αὐτόθι καὶ
[6, 19]	δ' Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐκείνου τε	καὶ	τῶν Ἐγεσταίων καὶ Λεοντίνων φυγάδων,
[6, 88]	καὶ διανοουμένων τῶν τε ἐφόρων	καὶ	τῶν ἐν τέλει ὄντων πρέσβεις
[6, 51]	εἰπεῖν. καὶ λέγοντος τοῦ Ἀλκιβιάδου,	καὶ	τῶν (ἐν τῇ πόλει πρὸς
[6, 1]	ὄντες τοῦ μεγέθους τῆς νήσου	καὶ	τῶν ἐνοικούντων τοῦ πλήθους καὶ
[6, 42]	πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος καὶ λιμένων	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων ἐν ταῖς καταγωγαῖς,
[6, 101]	δὲ οἱ Συρακόσιοι (ἦσαν γὰρ	καὶ	τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ πολλοὶ
[6, 93]	τοῖς Συρακοσίοις ἐκέλευον μετ' ἐκείνων	καὶ	τῶν Κορινθίων βουλευόμενον ποιεῖν ὅπῃ
[6, 105]	ἐκ τοῦ Ἄργους ταῖς ναυσὶ	καὶ	τῶν Λακεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες
[6, 29]	ἐκεῖνον οἵ τ' Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον	καὶ	τῶν Μαντινέων τινές, ἀπέτρεπον καὶ
[6, 61]	δίκῃ θάνατον κατέγνωσαν αὐτοῦ τε	καὶ	τῶν μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ
[6, 69]	μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι δὲ	καὶ	τῶν ξυμμάχων οἱ αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί
[6, 25]	ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν Ἀθηναίων	καὶ	τῶν ξυμμάχων πεντακισχιλίων μὲν οὐκ
[6, 71]	τοὺς νεκρούς (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν	καὶ	τῶν ξυμμάχων περὶ ἑξήκοντα καὶ
[6, 65]	αὐτόν, καὶ αὐτοί (ἤδη γὰρ	καὶ	τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι καὶ ἄλλοι
[6, 22]	ἡμᾶς ἄγειν καὶ ἡμῶν αὐτῶν	καὶ	τῶν ξυμμάχων, τῶν τε ὑπηκόων
[6, 71]	ὀστᾶ ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν	καὶ	τῶν ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα) καὶ
[6, 6]	τῶν τε Ἐγεσταίων πολλάκις λεγόντων	καὶ	τῶν ξυναγορευόντων αὐτοῖς ἐψηφίσαντο πρέσβεις
[6, 19]	φυγάδων, οἳ παρελθόντες ἐδέοντό τε	καὶ	τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον βοηθῆσαι
[6, 53]	ὁ δῆμος ἀκοῇ τὴν Πεισιστράτου	καὶ	τῶν παίδων τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν
[6, 31]	τε χρηστοῖς ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων	καὶ	τῶν περὶ τὸ σῶμα σκευῶν
[6, 53]	ἐποιοῦντο τῶν περὶ τὰ μυστήρια	καὶ	τῶν περὶ τοὺς Ἑρμᾶς δρασθέντων,
[6, 41]	καὶ ἐξέτασιν αὐτῶν ἡμεῖς ἕξομεν)	καὶ	τῶν πρὸς τὰς πόλεις διαπομπῶν
[6, 62]	δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ	καὶ	τῶν Σελινουντίων τὰ πράγματα καὶ
[6, 103]	τῆς Ἰταλίας πανταχόθεν. ἦλθον δὲ	καὶ	τῶν Σικελῶν πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς
[6, 31]	τε τῆς πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν	καὶ	τῶν στρατευομένων τὴν ἰδίαν, τῆς
[6, 52]	τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι,	καὶ	τῶν Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων καὶ
[6, 101]	ἐν αὐτῇ ἐνίκων οἱ Ἀθηναῖοι.	καὶ	τῶν Συρακοσίων οἱ μὲν τὸ
[6, 94]	ἐδῄουν καὶ τὸν σῖτον ἐνεπίμπρασαν,	καὶ	τῶν Συρακοσίων περιτυχόντες τισὶν οὐ
[6, 8]	καὶ ἀκούσαντες τῶν τε Ἐγεσταίων	καὶ	τῶν σφετέρων πρέσβεων τά τε
[6, 40]	καὶ τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι·	καὶ	τῶν τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς πρὸς
[6, 94]	τὸν σῖτον τῶν τε (Ἰνησσαίων	καὶ	τῶν Ὑβλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ἐς
[6, 100]	τριακοσίους μὲν σφῶν αὐτῶν λογάδας	καὶ	τῶν ψιλῶν τινὰς ἐκλεκτοὺς ὡπλισμένους
[6, 52]	καὶ τῶν Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων	καὶ	τῶν ψιλῶν τινὰς ἐσκεδασμένους διαφθειράντων,
[6, 70]	ἅμα τινὰς γενέσθαι καὶ ἀστραπὰς	καὶ	ὕδωρ πολύ, ὥστε τοῖς μὲν
[6, 83]	ἐξ ὧν οἵδε τε διαβάλλουσι	καὶ	ὑμεῖς μάλιστα ἐπὶ τὸ φοβερώτερον
[6, 87]	οὐκ ἄκλητοι, (παρακληθέντες δὲ ἥκειν.	καὶ	ὑμεῖς μήθ' ὡς δικασταὶ γενόμενοι
[6, 87]	τὴν κοινὴν τῷ τε δεομένῳ	καὶ	ὑμῖν νῦν παροῦσαν ἀσφάλειαν μὴ
[6, 83]	ἕνεκα καὶ ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν	καὶ	ὑμῖν ταὐτὰ ξυμφέροντα. ἀποφαίνομεν δὲ
[6, 16]	καὶ ὠφελίαν. οἱ γὰρ Ἕλληνες	καὶ	ὑπὲρ δύναμιν μείζω ἡμῶν τὴν
[6, 4]	ἀποικίαν ἄγων ἐς Σικελίαν ἀφίκετο,	καὶ	ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ Τρώτιλόν
[6, 96]	οἱ Ἀθηναῖοι, χωρίου ἀποκρήμνου τε	καὶ	ὑπὲρ τῆς πόλεως εὐθὺς κειμένου,
[6, 23]	μάχιμον αὐτῶν, τὸ ὁπλιτικόν, ἀλλὰ	καὶ	ὑπερβάλλοντες τοῖς πᾶσι, μόλις οὕτως
[6, 31]	μὲν ταχείας, τεσσαράκοντα δὲ ὁπλιταγωγοὺς	καὶ	ὑπηρεσίας ταύταις τὰς κρατίστας, τῶν
[6, 4]	ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον ξυμπολιτεύσας	καὶ	ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν καὶ Θάψον
[6, 16]	ἐν τῷ ὁμοίῳ τις ἀνεχέσθω	καὶ	ὑπὸ τῶν εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ
[6, 88]	τοὺς μὲν προσηνάγκαζον, τοὺς δὲ	καὶ	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων φρουρούς τε
[6, 60]	αὐτῶν ἠπίστατο, χαλεπὸς ἦν τότε	καὶ	ὑπόπτης ἐς τοὺς περὶ τῶν
[6, 36]	μὴ βούλεται οὕτω κακῶς φρονῆσαι	καὶ	ὑποχειρίους ἡμῖν γενέσθαι ἐνθάδε ἐλθόντας,
[6, 34]	εἰ δὲ μὴ δοκοίη, ἔστι	καὶ	ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς Τάραντα· οἱ
[6, 103]	τὴν πόλιν. καὶ γάρ τινα	καὶ	ὑποψίαν ὑπὸ τῶν παρόντων κακῶν
[6, 4]	Τρώτιλόν τι ὄνομα χωρίον οἰκίσας,	καὶ	ὕστερον αὐτόθεν τοῖς Χαλκιδεῦσιν ἐς
[6, 101]	πλὴν ὀλίγου καὶ (τὴν τάφρον,	καὶ	ὕστερον καὶ τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον.
[6, 57]	ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος τοῦ ὄχλου,	καὶ	(ὕστερον ληφθεὶς οὐ ῥᾳδίως διετέθη·
[6, 21]	οὖν τοιαύτην δύναμιν οὐ ναυτικῆς	καὶ	φαύλου στρατιᾶς μόνον δεῖ, ἀλλὰ
[6, 97]	εὐθὺς δρόμῳ πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς	καὶ	φθάνει ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον
[6, 99]	μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς τῆς στρατιᾶς	καὶ	φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες τοῖς σταυροῖς
[6, 92]	μᾶλλον τὴν οὐκ οὖσαν ἀνακτᾶσθαι.	καὶ	φιλόπολις οὗτος ὀρθῶς, οὐχ ὃς
[6, 78]	τέ τις φθονεῖ μὲν ἢ	καὶ	φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει
[6, 54]	Ἀριστογείτονι. ὁ δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας	καὶ	φοβηθεὶς τὴν Ἱππάρχου δύναμιν μὴ
[6, 35]	ἦν τὸ πιστεῦον (τῷ Ἑρμοκράτει	καὶ	φοβούμενον τὸ μέλλον. παρελθὼν δ'
[6, 2]	τῆς νήσου ἔχουσιν. ᾤκουν δὲ	καὶ	Φοίνικες περὶ πᾶσαν μὲν τὴν
[6, 46]	τὰ ἐκ τῶν ἐγγὺς πόλεων	καὶ	Φοινικικῶν καὶ Ἑλληνίδων αἰτησάμενοι ἐσέφερον
[6, 2]	καὶ Ἔγεστα. προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς	καὶ	Φωκέων τινὲς τῶν ἀπὸ Τροίας
[6, 5]	στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι·	καὶ	φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε
[6, 5]	Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος,	καὶ	Χαλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον
[6, 18]	παροῦσιν ἤθεσι καὶ νόμοις, ἢν	καὶ	χείρω ᾖ, ἥκιστα διαφόρως πολιτεύωσιν.
[6, 92]	ἁμαρτήσεσθαι οἶμαι γνώμης) πάνυ θαρσῶ.	(Καὶ	χείρων οὐδενὶ ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν
[6, 43]	μὲν αὐτῶν ἦσαν πεντακόσιοι μὲν	καὶ	χίλιοι ἐκ καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ
[6, 67]	οὐκ ἔλασσον ὄντας ἢ διακοσίους	καὶ	χιλίους, παρὰ (δ' αὐτοὺς καὶ
[6, 31]	καὶ τριήρεις ἑκατόν, καὶ Λεσβίων	καὶ	Χίων πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι ἔτι
[6, 12]	πολέμου βραχύ τι λελωφήκαμεν, ὥστε	καὶ	χρήμασι καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι·
[6, 71]	ἀγείρωσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν ἱπποκρατῶνται,	καὶ	χρήματα δὲ ἅμα αὐτόθεν τε
[6, 88]	τῷ στρατεύματι (καὶ εἰσὶν οἳ	καὶ	χρήματα. ἐπὶ δὲ τοὺς μὴ
[6, 84]	ἐλευθεροῦν, ξύμφορος ἡμῖν ἀπαράσκευος ὢν	καὶ	χρήματα μόνον φέρων, τὰ δὲ
[6, 6]	ἀντέχειν τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως τε	καὶ	χρήματα (σφῶν παρεξόντων ἐς τὸν
[6, 53]	ἢ διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν τινὰ	καὶ	χρηστὸν δοκοῦντα εἶναι αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον
[6, 46]	τε ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα	καὶ	χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ
[6, 4]	Συρακοσίων ἀνέστησαν ἐκ τῆς πόλεως	καὶ	χώρας. πρὶν δὲ ἀναστῆναι, ἔτεσιν
[6, 13]	τῶν πρὶν κίνδυνον ἀναρριπτούσης ἀντιχειροτονεῖν,	καὶ	ψηφίζεσθαι τοὺς μὲν Σικελιώτας οἷσπερ
[6, 87]	ἐν παντὶ γὰρ πᾶς χωρίῳ,	καὶ	ᾧ μὴ ὑπάρχομεν, ὅ τε
[6, 100]	ἐδόκει ἔχειν ὅσα τε ἐσταυρώθη	καὶ	ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος, καὶ οἱ
[6, 38]	αὐτοφώρους (χαλεπὸν γὰρ ἐπιτυγχάνειν) ἀλλὰ	καὶ	ὧν βούλονται μέν, δύνανται δ'
[6, 61]	τὴν Σικελίαν ἐπί τε ἐκεῖνον	καὶ	ὧν πέρι ἄλλων ἐμεμήνυτο. (εἴρητο
[6, 96]	ἐστὶ καὶ ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω·	καὶ	ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (διὰ
[6, 70]	δ' ἐμπειροτέροις τὰ μὲν γιγνόμενα	καὶ	ὥρᾳ ἔτους περαίνεσθαι δοκεῖν, τοὺς
[6, 57]	καλούμενον, καὶ εὐθὺς ἀπερισκέπτως προσπεσόντες	καὶ	ὡς ἂν μάλιστα δι' ὀργῆς
[6, 104]	τὴν Σικελίαν διὰ τάχους βοηθῆσαι.	καὶ	ὡς αὐτοῖς αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων
[6, 50]	τῇ πόλει παρέπλεον ἐς Κατάνην.	καὶ	ὡς αὐτοὺς οἱ Καταναῖοι οὐκ
[6, 60]	ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ πεπρᾶχθαι.	καὶ	ὡς αὐτῶν διὰ τὸ τοιοῦτον
[6, 57]	ἐγχειρίδια ἐς (τὸ ἔργον προῇσαν.	καὶ	ὡς εἶδόν τινα τῶν ξυνωμοτῶν
[6, 70]	ἁθροισθέντες ἐς τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν	καὶ	ὡς ἐκ τῶν παρόντων ξυνταξάμενοι
[6, 44]	ἄκραν Ἰαπυγίαν καὶ πρὸς Τάραντα	καὶ	ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο τὴν
[6, 2]	δὲ ὡς ποιηταῖς τε εἴρηται	καὶ	ὡς ἕκαστός (πῃ γιγνώσκει περὶ
[6, 57]	ὅπλα ἐθελήσειν σφᾶς αὐτοὺς ξυνελευθεροῦν.	~καὶ	ὡς ἐπῆλθεν ἡ ἑορτή, Ἱππίας
[6, 45]	ἐν Ῥηγίῳ αἱ νῆές εἰσι,	καὶ	ὡς ἐπὶ τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ
[6, 52]	παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ Συρακούσας·	καὶ	ὡς οὐδὲν ηὗρον ναυτικὸν πληρούμενον,
[6, 62]	τῆς Σικελίας Ἑλλὰς πόλις ἐστίν·	καὶ	ὡς οὐκ ἐδέχοντο αὐτούς, (παρεκομίζοντο.
[6, 57]	ἐβούλοντο πρότερον, εἰ δύναιντο, προτιμωρήσασθαι,	καὶ	ὥσπερ εἶχον ὥρμησαν ἔσω τῶν
[6, 87]	πολὺ δὲ πλείους τῶν Ἑλλήνων	καὶ	ὠφελεῖν· ἐν παντὶ γὰρ πᾶς
[6, 12]	τῆς ἱπποτροφίας, διὰ δὲ πολυτέλειαν	καὶ	ὠφεληθῇ τι ἐκ τῆς ἀρχῆς,
[6, 16]	φέρει ταῦτα, (τῇ δὲ πατρίδι	καὶ	ὠφελίαν. οἱ γὰρ Ἕλληνες καὶ
[6, 89]	περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν ἂν	καινὸν	λέγοιτο· καὶ τὸ μεθιστάναι αὐτὴν
[6, 85]	δὲ καὶ πάνυ ἐλευθέρως ξυμμαχοῦντας,	καίπερ	νησιώτας ὄντας καὶ εὐλήπτους, διότι
[6, 86]	αἰεί τε ἐπιβουλεύουσι καὶ ὅταν	(καιρὸν	λάβωσιν ἑκάστου, οὐκ ἀνιᾶσιν (ἔδειξαν
[6, 61]	οὐ πολλὴ ἔτυχε κατὰ τὸν	καιρὸν	τοῦτον ἐν ᾧ περὶ ταῦτα
[6, 93]	ὅσας διανοοῦνται πέμπειν καί, ὅταν	καιρὸς	ᾖ, ἑτοίμας εἶναι πλεῖν. ταῦτα
[6, 85]	ἢ ἐχθρὸν ἢ φίλον μετὰ	καιροῦ	γίγνεσθαι. καὶ ἡμᾶς τοῦτο ὠφελεῖ
[6, 9]	κινδυνεύειν· ὡς δὲ οὔτε ἐν	καιρῷ	σπεύδετε οὔτε ῥᾴδιά ἐστι κατασχεῖν
[6, 69]	Συρακόσιοι ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν τῷ	καιρῷ	τούτῳ ἦσαν ὡς ἤδη μαχούμενοι,
[6, 31]	ἀπεστέλλοντο. ~καὶ ἐν τῷ παρόντι	καιρῷ,	ὡς ἤδη ἔμελλον μετὰ κινδύνων
[6, 9]	πειθομένους πόλεμον (οὐ προσήκοντα ἄρασθαι.	καίτοι	ἔγωγε καὶ τιμῶμαι ἐκ τοῦ
[6, 80]	δὲ οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς γενέσθαι;	καίτοι	κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις καὶ ἅμα
[6, 11]	ἀφεστώτων ἀδικούμεθα, ἔτι μέλλομεν ἀμύνεσθαι.	~καίτοι	τοὺς μὲν κατεργασάμενοι κἂν κατάσχοιμεν·
[6, 40]	πάντων ἀξυνετώτατοι, εἰ μὴ μανθάνετε	κακὰ	σπεύδοντες, ἢ ἀμαθέστατοί ἐστε ὧν
[6, 86]	ὑμῶν, εἴ τε καὶ γενόμενοι	κακοὶ	κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκός
[6, 38]	πειρῶντες καὶ κατορθώσωσιν· ἡμεῖς δὲ	κακοί,	πρὶν ἐν τῷ παθεῖν ὦμεν,
[6, 78]	εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι, τοῖς αὑτοῦ	κακοῖς	ὀλοφυρθεὶς τάχ' ἂν ἴσως καὶ
[6, 24]	μὴ ἤρεσκε, δεδιὼς μὴ ἀντιχειροτονῶν	κακόνους	δόξειεν εἶναι τῇ πόλει ἡσυχίαν
[6, 76]	ἐπὶ δεσπότου μεταβολῇ οὐκ ἀξυνετωτέρου,	κακοξυνετωτέρου	δέ. ~Ἀλλ' οὐ γὰρ δὴ
[6, 77]	ἑκάστοις τι προσηνὲς λέγοντες δύνανται	κακουργεῖν;	καὶ οἰόμεθα τοῦ ἄπωθεν ξυνοίκου
[6, 38]	ἄν μοι οὕτως ἀποτρέπειν τῆς	κακουργίας.	καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην,
[6, 38]	γε τοιοῖσδε καὶ ἔτι τούτων	κακουργοτέροις	ἢ ἔργοις βουλομένους καταπλήξαντας τὸ
[6, 80]	σωθῆναι, τοὺς δὲ οὐκ ἐκωλύσατε	κακοὺς	γενέσθαι; καίτοι κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις
[6, 78]	διὰ δὲ αὐτὰ τὰς Συρακούσας	κακωθῆναι	μὲν ἵνα σωφρονισθῶμεν βούλεται, περιγενέσθαι
[6, 103]	καὶ ὑποψίαν ὑπὸ τῶν παρόντων	κακῶν	ἐς ἀλλήλους εἶχον, καὶ τοὺς
[6, 14]	αἰτίαν σχεῖν, τῆς δὲ πόλεως	κακῶς>	βουλευσαμένης ἰατρὸς ἂν γενέσθαι, καὶ
[6, 51]	οἱ στρατιῶται πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην	κακῶς	ἔλαθον διελόντες, καὶ (ἐσελθόντες ἠγόραζον
[6, 13]	μὴ ποιεῖσθαι ὥσπερ εἰώθαμεν, οἷς	(κακῶς	μὲν πράξασιν ἀμυνοῦμεν, ὠφελίας δ'
[6, 16]	ἴσον εἶναι, ἐπεὶ καὶ ὁ	κακῶς	πράσσων πρὸς οὐδένα τῆς ξυμφορᾶς
[6, 36]	Ἀθηναίους ὅστις μὴ βούλεται οὕτω	κακῶς	φρονῆσαι καὶ ὑποχειρίους ἡμῖν γενέσθαι
[6, 18]	πάσης τῷ εἰκότι ἄρξομεν, ἢ	κακώσομέν	(γε Συρακοσίους, ἐν ᾧ καὶ
[6, 85]	ἐνθάδε, οὐκ ἢν τοὺς φίλους	κακώσωμεν,	ἀλλ' ἢν οἱ ἐχθροὶ διὰ
[6, 16]	ὡς περὶ σφετέρων τε καὶ	καλὰ	πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ
[6, 2]	Σικανίας Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν	καλεῖσθαι,	καὶ τὰ κράτιστα τῆς γῆς
[6, 4]	καὶ ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι	καλεῖται·	νόμιμα δὲ Δωρικὰ ἐτέθη αὐτοῖς.
[6, 83]	Πελοποννησίους ἰσχύος ὀρεγόμενοι. (καὶ οὐ	καλλιεπούμεθα	ὡς ἢ τὸν βάρβαρον μόνοι
[6, 80]	οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς γενέσθαι; καίτοι	κάλλιον	τοῖς ἀδικουμένοις καὶ ἅμα ξυγγενέσι
[6, 55]	οἳ αὐτῷ ἐκ Μυρρίνης τῆς	Καλλίου	τοῦ Ὑπεροχίδου θυγατρὸς ἐγένοντο· εἰκὸς
[6, 33]	ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων ὅτῳ τρόπῳ	κάλλιστα	ἀμυνεῖσθε αὐτούς, καὶ μήτε καταφρονήσαντες
[6, 33]	τύχωσί γε ὧν προσδέχονται φοβοῦμαι)	κάλλιστον	δὴ ἔργον ἡμῖν ξυμβήσεται, καὶ
[6, 79]	ἐκεῖνοι μὲν τὸ ἔργον τοῦ	καλοῦ	δικαιώματος ὑποπτεύοντες ἀλόγως σωφρονοῦσιν, ὑμεῖς
[6, 2]	ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον Τρινακρία	καλουμένη·	οἰκοῦσι δὲ ἔτι καὶ νῦν
[6, 5]	φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι	καλούμενοι·	καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς
[6, 99]	ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ τὸν Τρωγίλον	καλούμενον	αἰεί, ᾗπερ βραχύτατον ἐγίγνετο αὐτοῖς
[6, 57]	τῷ Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ Λεωκόρειον	καλούμενον,	καὶ εὐθὺς ἀπερισκέπτως προσπεσόντες καὶ
[6, 97]	Κατάνης σχόντες κατὰ τὸν Λέοντα	καλούμενον,	ὃς ἀπέχει τῶν Ἐπιπολῶν ἓξ
[6, 57]	μὲν ἔξω ἐν τῷ Κεραμεικῷ	καλουμένῳ	μετὰ τῶν δορυφόρων διεκόσμει ὡς
[6, 4]	δὲ δρέπανον οἱ Σικελοὶ ζάγκλον	καλοῦσιν)	ὕστερον δ' αὐτοὶ μὲν ὑπὸ
[6, 14]	ἰατρὸς ἂν γενέσθαι, καὶ τὸ	καλῶς	ἄρξαι τοῦτ' εἶναι, ὃς ἂν
[6, 54]	γιγνομένων τήν τε πόλιν αὐτῶν	καλῶς	διεκόσμησαν καὶ τοὺς πολέμους (διέφερον
[6, 68]	δοκεῖ εἶναι θάρσος παρασχεῖν ἢ	καλῶς	λεχθέντες (λόγοι μετὰ ἀσθενοῦς στρατοπέδου.
[6, 41]	ἕκαστος καὶ ἡ ξύμπασα πόλις	καλῶς	τοὺς ἐπιόντας παρασκευασόμεθα (ἀμύνεσθαι. καὶ
[6, 12]	δεομένων, οἷς τό τε ψεύσασθαι	καλῶς	χρήσιμον καὶ τῷ τοῦ πέλας
[6, 5]	ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ Ἄκρας. καὶ	Καμάρινα	τὸ πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθη,
[6, 78]	ἅπερ ἂν εἰ ἐς τὴν	Καμαριναίαν	πρῶτον ἀφίκοντο οἱ Ἀθηναῖοι δεόμενοι
[6, 88]	ὁ Εὔφημος εἶπεν. οἱ δὲ	Καμαριναῖοι	ἐπεπόνθεσαν τοιόνδε. τοῖς μὲν Ἀθηναίοις
[6, 76]	παροῦσαν δύναμιν τῶν Ἀθηναίων, ὦ	Καμαριναῖοι,	μὴ αὐτὴν καταπλαγῆτε δείσαντες ἐπρεσβευσάμεθα,
[6, 75]	ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς οἱ	Καμαριναῖοι	μὴ προθύμως σφίσι μήτ' ἐπὶ
[6, 78]	μάλιστα εἰκὸς ἦν ὑμᾶς, ὦ	Καμαριναῖοι,	ὁμόρους ὄντας καὶ τὰ δεύτερα
[6, 87]	ὑμῖν. ~Ἀλλὰ μήτε ὑμεῖς, ὦ	Καμαριναῖοι,	ταῖς τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε
[6, 5]	αἰχμαλώτων λαβὼν τὴν γῆν τὴν	Καμαριναίων,	αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατῴκισε Καμάριναν.
[6, 75]	ὁ Ἑρμοκράτης ξυλλόγου γενομένου τῶν	Καμαριναίων	βουλόμενος προδιαβάλλειν τοὺς Ἀθηναίους ἔλεγε
[6, 5]	Δάσκων καὶ Μενέκωλος. ἀναστάτων δὲ	Καμαριναίων	γενομένων πολέμῳ ὑπὸ Συρακοσίων δι'
[6, 67]	τὸ ξύμπαν ἐς διακοσίους, καὶ	Καμαριναίων	ἱππῆς ὅσον εἴκοσι καὶ τοξόται
[6, 75]	Ἑρμοκράτους καὶ ἄλλων ἐς τὴν	Καμάριναν,	ἀπὸ δὲ τῶν Ἀθηναίων Εὐφήμου
[6, 5]	Καμαριναίων, αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατῴκισε	Καμάριναν.	καὶ αὖθις ὑπὸ Γέλωνος ἀνάστατος
[6, 75]	πυνθανόμενοι τοὺς Ἀθηναίους ἐς τὴν	Καμάριναν	κατὰ τὴν ἐπὶ Λάχητος γενομένην
[6, 52]	ναυτικὸν πληρούμενον, παρεκομίζοντο αὖθις ἐπὶ	Καμαρίνης,	καὶ σχόντες ἐς τὸν αἰγιαλὸν
[6, 52]	~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς ἔκ τε	Καμαρίνης	ὡς, εἰ ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν,
[6, 60]	καταγνόντες (ἐπανεῖπον ἀργύριον τῷ ἀποκτείναντι.	κἀν	τούτῳ οἱ μὲν παθόντες ἄδηλον
[6, 11]	ἡμᾶς ἐκφοβοῦσιν. (νῦν μὲν γὰρ	κἂν	ἔλθοιεν ἴσως Λακεδαιμονίων ἕκαστοι χάριτι,
[6, 11]	ἀμύνεσθαι. ~καίτοι τοὺς μὲν κατεργασάμενοι	κἂν	κατάσχοιμεν· τῶν δ' εἰ καὶ
[6, 17]	ἐς τὴν γῆν ἡμῶν ἐσβάλλειν,	κἂν	μὴ ἐκπλεύσωμεν, ἱκανοί εἰσι, τῷ
[6, 33]	γῇ σφαλῶσι, τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα,	κἂν	περὶ σφίσιν αὐτοῖς τὰ πλείω
[6, 80]	τὴν αὐτίκα ἀκινδύνως δουλείαν ἢ	κἂν	περιγενόμενοι μεθ' ἡμῶν τούσδε τε
[6, 34]	ἴσως νομίσαντες, εἰ τάδε προήσονται,	κἂν	σφεῖς ἐν πόνῳ εἶναι, ἐθελήσειαν
[6, 92]	πολέμιός γε ὢν σφόδρα ἔβλαπτον,	κἂν	φίλος ὢν ἱκανῶς ὠφελοίην, ὅσῳ
[6, 56]	γὰρ αὐτοῦ κόρην ἐπαγγείλαντες ἥκειν	κανοῦν	οἴσουσαν ἐν πομπῇ τινί, ἀπήλασαν
[6, 34]	δοκεῖ δέ μοι καὶ ἐς	Καρχηδόνα	ἄμεινον εἶναι πέμψαι· οὐ γὰρ
[6, 15]	Σικελίαν τε δι' αὐτοῦ καὶ	Καρχηδόνα	λήψεσθαι καὶ τὰ ἴδια ἅμα
[6, 88]	διεχείμαζον. καὶ ἔπεμψαν μὲν ἐς	Καρχηδόνα	τριήρη περὶ φιλίας, εἰ δύναιντό
[6, 90]	καὶ Ἰταλιώτας, ἔπειτα καὶ τῆς	Καρχηδονίων	ἀρχῆς καὶ (αὐτῶν ἀποπειράσοντες. εἰ
[6, 2]	(καὶ ὅτι ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν	Καρχηδὼν	Σικελίας ἀπέχει. βάρβαροι μὲν οὖν
[6, 5]	μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσι μετὰ Συρακούσας,	(Κασμέναι	δ' ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ Ἄκρας.
[6, 5]	Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ	Κασμέναι	ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν
[6, 60]	αὐτός τε καθ' ἑαυτοῦ καὶ	κατ'	ἄλλων μηνύει τὸ τῶν Ἑρμῶν·
[6, 31]	ὡς χρόνιός τε ἐσόμενος καὶ	κατ'	ἀμφότερα, οὗ ἂν δέῃ, καὶ
[6, 10]	ἐκ τοῦ αἰσχίονος ἢ ἡμῖν	κατ'	ἀνάγκην ἐγένετο, ἔπειτα ἐν αὐτῇ
[6, 85]	ὑμᾶς ὑπόπτῳ, βίᾳ ἢ καὶ	κατ'	ἐρημίαν, ἀπράκτων ἡμῶν ἀπελθόντων, αὐτοὶ
[6, 92]	Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ βίᾳ,	κατ'	εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε. ~Ὁ μὲν
[6, 34]	εὐεπίθετος εἴη, βραδεῖά τε καὶ	κατ'	ὀλίγον (προσπίπτουσα. εἰ δ' αὖ
[6, 104]	κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ ταύτῃ μέγας	κατὰ	βορέαν ἑστηκώς, ἀποφέρεται ἐς τὸ
[6, 99]	ἐκράτουν τῶν περὶ τὴν θάλασσαν,	κατὰ	γῆν δ' ἐκ τῆς Θάψου
[6, 64]	νεῶν πρὸς παρεσκευασμένους ἐκβιβάζοιεν ἢ	κατὰ	γῆν ἰόντες γνωσθεῖεν (τοὺς γὰρ
[6, 6]	κατεῖργον αὐτοὺς τῷ πολέμῳ καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν· ὥστε
[6, 4]	δὲ αὐτοὶ Καταναῖοι ἐποιήσαντο Εὔαρχον.	~κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ
[6, 105]	καὶ οὐδεμίαν φυλακήν πω ἐποιεῖτο.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου
[6, 2]	ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἕλληνες πολλοὶ	κατὰ	θάλασσαν ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες τὰ πλείω
[6, 7]	Μεθώνην τὴν ὅμορον Μακεδονίᾳ ἱππέας	κατὰ	θάλασσαν κομίσαντες Ἀθηναῖοι σφῶν τε
[6, 6]	πολέμῳ καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλασσαν· ὥστε τὴν γενομένην ἐπὶ
[6, 31]	ξένοι καὶ ὁ ἄλλος ὄχλος	κατὰ	θέαν ἧκεν ὡς ἐπ' ἀξιόχρεων
[6, 72]	μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ τἆλλα	κατὰ	κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ
[6, 91]	τὰ παρ' ὑμῶν νομίσαντες ἤδη	κατὰ	κράτος πολεμεῖσθαι ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ
[6, 25]	τὴν δὲ ἄλλην παρασκευὴν ὡς	κατὰ	λόγον, καὶ τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν
[6, 39]	πολλούς, καὶ ταῦτα ὁμοίως καὶ	κατὰ	μέρη καὶ (ξύμπαντα ἐν δημοκρατίᾳ
[6, 32]	νομιζομένας πρὸ τῆς ἀναγωγῆς οὐ	κατὰ	ναῦν ἑκάστην, ξύμπαντες δὲ ὑπὸ
[6, 50]	Λεοντίνους ἐς τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες	κατὰ	ξυμμαχίαν καὶ ξυγγένειαν· τοὺς οὖν
[6, 37]	ἡγοῦμαι Σικελίαν Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι ὅσῳ	κατὰ	πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται, τὴν δὲ
[6, 49]	μάλιστ' ἂν σφεῖς περιγενέσθαι καὶ	κατὰ	πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι, τῇ
[6, 77]	ἢ μένομεν ἕως ἂν ἕκαστοι	κατὰ	πόλεις ληφθῶμεν, εἰδότες ὅτι ταύτῃ
[6, 100]	τηρήσαντες τούς τε ἄλλους Συρακοσίους	κατὰ	σκηνὰς ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ καί
[6, 102]	πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο πρὸς τοὺς	κατὰ	σφᾶς Ἀθηναίους, καὶ μέρος τι
[6, 70]	μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων τὸ	κατὰ	σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη καὶ
[6, 10]	ἀχείρωτοί εἰσι καὶ ἄλλοι τινὲς	κατὰ	τὰς ἠπείρους ἐνδοιαστῶς ἀκροῶνται. ἡμεῖς
[6, 96]	προσβάσεις αὐτῶν φυλάσσειν, ὅπως μὴ	κατὰ	ταύτας λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες (οἱ
[6, 102]	λιμένα. ἃ ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν	κατὰ	τάχος ἀπῇσαν καὶ ἡ ξύμπασα
[6, 34]	καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο	κατὰ	τάχος βοηθεῖν καὶ τὸν ἐκεῖ
[6, 101]	τούτους μὲν οἱ Συρακόσιοι εὐθὺς	κατὰ	τάχος φθάνουσιν ἁρπάσαντες πέραν τοῦ
[6, 67]	Ἀθηναίοις προτέροις ἐπιχειρήσειν ὁ Νικίας	κατά	τε ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ
[6, 63]	οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο,	κατά	τε τὴν ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν
[6, 42]	εὐκοσμότεροι καὶ ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι,	κατὰ	τέλη στρατηγῷ προστεταγμένοι· ἔπειτα δὲ
[6, 75]	τοὺς Ἀθηναίους ἐς τὴν Καμάριναν	κατὰ	τὴν ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν
[6, 103]	τε ἐκεῖνον καὶ πλείω ἔτι	κατὰ	τὴν πόλιν. καὶ γάρ τινα
[6, 75]	εὖ πράξαντας, προσχωρῶσι δ' αὐτοῖς	κατὰ	τὴν προτέραν φιλίαν πεισθέντες. (ἀφικομένων
[6, 15]	ἀστῶν, ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν ἢ	κατὰ	τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο ἔς
[6, 89]	ἐμῶν προγόνων τὴν προξενίαν ὑμῶν	κατά	τι ἔγκλημα ἀπειπόντων αὐτὸς ἐγὼ
[6, 52]	δὲ γενόμενοι ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες	κατά	τι τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν
[6, 15]	πολλοὶ τὸ μέγεθος τῆς τε	κατὰ	τὸ ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς
[6, 72]	τῇ ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη	κατὰ	τὸ εἰκὸς κρατήσειν σφᾶς τῶν
[6, 27]	πόλει τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ	κατὰ	τὸ ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία,
[6, 20]	καὶ Κατάνης, ἃς ἐλπίζω ἡμῖν	κατὰ	τὸ Λεοντίνων ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι
[6, 61]	εἰ μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ	κατὰ	τὸ μήνυμα ξυλλαβόντες τοὺς ἄνδρας,
[6, 88]	ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι	(κατὰ	τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ οἱ
[6, 6]	μεγάλῃ παρασκευῇ Δωριῆς τε Δωριεῦσι	κατὰ	τὸ ξυγγενὲς καὶ ἅμα ἄποικοι
[6, 76]	καὶ Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων	κατὰ	τὸ ξυγγενὲς κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ
[6, 65]	ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον ἐς τὸ	κατὰ	τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον
[6, 88]	δουλώσεσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις αἰεὶ	κατὰ	τὸ ὅμορον διάφοροι· δεδιότες δ'
[6, 61]	τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν Ἄργει	κατὰ	τὸν αὐτὸν χρόνον ὑπωπτεύθησαν τῷ
[6, 97]	τὰς Ἐπιπολὰς καὶ φθάνει ἀναβὰς	κατὰ	τὸν Εὐρύηλον πρὶν τοὺς Συρακοσίους
[6, 61]	στρατιὰ Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν ᾧ
[6, 97]	στρατεύματι ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες	κατὰ	τὸν Λέοντα καλούμενον, ὃς ἀπέχει
[6, 72]	τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος καὶ	κατὰ	τὸν πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε ἱκανὸς
[6, 104]	Ἰταλίαν, καὶ ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου	κατὰ	τὸν Τεριναῖον κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ
[6, 34]	ἐπὶ ναυμαχίᾳ περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν	κατὰ	χωρία ἐρῆμα, καὶ ἢ μένοντες
[6, 101]	Συρακοσίων, αὐτοὶ δὲ περὶ ὄρθρον	καταβάντες	ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν ἐς τὸ
[6, 30]	ξυμμάχων παρῆσαν, ἐς τὸν Πειραιᾶ	καταβάντες	ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα ἕῳ
[6, 101]	καὶ ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο	καταβᾶσι	διὰ τοῦ ὁμαλοῦ καὶ τοῦ
[6, 102]	ὅσα πρὸ τοῦ τείχους ἦν	καταβεβλημένα,	ἐμπρῆσαι τοὺς ὑπηρέτας ἐκέλευσεν, ὡς
[6, 60]	ξυνελήφθησαν, τῶν δὲ διαφυγόντων θάνατον	καταγνόντες	(ἐπανεῖπον ἀργύριον τῷ ἀποκτείναντι. κἀν
[6, 54]	τοῦ Πεισιστράτου καὶ οὐ πεισθεὶς	καταγορεύει	τῷ Ἀριστογείτονι. ὁ δὲ ἐρωτικῶς
[6, 42]	καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐν ταῖς	καταγωγαῖς,	πρός τε τἆλλα εὐκοσμότεροι καὶ
[6, 76]	μὲν σφίσιν ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ	καταδουλώσεως,	οἱ δ' ἐπὶ δεσπότου μεταβολῇ
[6, 13]	καὶ τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ	καταισχυνθῆναι,	εἴ τῴ τις παρακάθηται τῶνδε,
[6, 60]	μὴ κατηγορήκει ἔλυσαν, τοὺς δὲ	καταιτιαθέντας	κρίσεις ποιήσαντες τοὺς μὲν ἀπέκτειναν,
[6, 64]	τοσούτῳ ὑπὸ νύκτα παραπλεύσαντες στρατόπεδον	καταλαμβάνειν	ἐν ἐπιτηδείῳ καθ' ἡσυχίαν, εἰδότες
[6, 53]	διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην. ~καὶ	καταλαμβάνουσι	τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ τῶν
[6, 94]	Ὑβλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην	καταλαμβάνουσι	τούς τε ἱππέας ἥκοντας ἐκ
[6, 33]	αὐτοῖς τὰ πλείω (πταίσωσιν, ὅμως	καταλείπουσιν.	ὅπερ καὶ Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι,
[6, 36]	τὸν ἐκεῖ πόλεμον μήπω βεβαίως	καταλελυμένους	ἐπ' ἄλλον πόλεμον οὐκ ἐλάσσω
[6, 65]	τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον	καταληψόμενοι,	καὶ οἱ ἱππῆς οἱ Συρακοσίων
[6, 16]	ξυγγενείας τισὶ καὶ μὴ οὖσαν	καταλιπόντας,	καὶ ἧς ἂν ὦσι πατρίδος,
[6, 50]	τὴν ἄλλην στρατιὰν ἐν Ῥηγίῳ	καταλιπόντες	(καὶ ἕνα σφῶν αὐτῶν. Ναξίων
[6, 100]	οἱ μὲν Συρακόσιοι φυλὴν μίαν	καταλιπόντες	φύλακα τοῦ οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς
[6, 89]	μου προθύμου ὑμεῖς πρὸς Ἀθηναίους	καταλλασσόμενοι	τοῖς μὲν ἐμοῖς ἐχθροῖς δύναμιν
[6, 31]	τῷ ταχυναυτεῖν, τὸ δὲ πεζὸν	καταλόγοις	τε χρηστοῖς ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων
[6, 43]	πεντακόσιοι μὲν καὶ χίλιοι ἐκ	καταλόγου,	ἑπτακόσιοι δὲ θῆτες ἐπιβάται τῶν
[6, 26]	τοὺς ξυμμάχους ἔπεμπον καὶ αὐτόθεν	καταλόγους	ἐποιοῦντο, ἄρτι δ' ἀνειλήφει ἡ
[6, 13]	πόλεμον, μετὰ σφῶν αὐτῶν καὶ	καταλύεσθαι·	καὶ τὸ λοιπὸν ξυμμάχους μὴ
[6, 53]	οὐδ' ὑφ' ἑαυτῶν καὶ Ἁρμοδίου	καταλυθεῖσαν,	ἀλλ' ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο
[6, 34]	χειμῶνα, ἢ καταπλαγέντας τῷ ἀδοκήτῳ	καταλῦσαι	ἂν τὸν πλοῦν, ἄλλως τε
[6, 28]	καὶ ἐβόων ὡς ἐπὶ δήμου	καταλύσει	τά τε μυστικὰ καὶ ἡ
[6, 27]	ἅμα νεωτέρων πραγμάτων καὶ δήμου	καταλύσεως	γεγενῆσθαι. ~μηνύεται οὖν ἀπὸ μετοίκων
[6, 54]	ὡς ἀπὸ τῆς ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως	κατάλυσιν	τῇ τυραννίδι. καὶ ἐν τούτῳ
[6, 3]	αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ αὐτοὶ	Καταναῖοι	ἐποιήσαντο Εὔαρχον. ~κατὰ δὲ τὸν
[6, 50]	Κατάνην. καὶ ὡς αὐτοὺς οἱ	Καταναῖοι	οὐκ ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι
[6, 51]	μὲν στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο οἱ	Καταναῖοι,	τοὺς δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον,
[6, 64]	οὐχ ἧσσον ἐπιτήδειον· ἦν δὲ	Καταναῖος	ὁ ἀνήρ, καὶ ἀπ' ἀνδρῶν
[6, 98]	τοὺς μὲν παρ' Ἐγεσταίων καὶ	Καταναίων	ἔλαβον, τοὺς δ' ἐπρίαντο, καὶ
[6, 64]	δὲ ταῦτα τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς	Καταναίων	καὶ ἡτοιμάσθαι ἤδη, ἀφ' ὧν
[6, 51]	ἐς τὴν πόλιν. τῶν δὲ	Καταναίων	οἱ μὲν τὰ τῶν Συρακοσίων
[6, 74]	ἐπιπέμπωσιν. ~Τὸ δ' ἐν τῇ	Κατάνῃ	στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἔπλευσεν εὐθὺς
[6, 62]	τῶν Σικελῶν ἕως ἀφίκοντο ἐς	Κατάνην,	αἱ δὲ νῆες περιέπλευσαν τὰ
[6, 72]	ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Νάξον καὶ	Κατάνην	διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι δὲ τοὺς σφετέρους
[6, 94]	τὰς ναῦς. καὶ ἀποπλεύσαντες ἐς	Κατάνην,	ἐκεῖθεν δὲ ἐπισιτισάμενοι, πάσῃ τῇ
[6, 51]	τῇ στρατιᾷ ἄραντες ἐς τὴν	Κατάνην,	ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο τὸ στρατόπεδον.
[6, 63]	θαρσήσας ποιεῖν, ἄγειν σφᾶς ἐπὶ	Κατάνην,	ἐπειδὴ οὐκ (ἐκεῖνοι ἐφ' ἑαυτοὺς
[6, 65]	ἄνευ τούτων ἰέναι παρεσκευάσθαι ἐπὶ	Κατάνην,	ἐπίστευσάν τε τῷ ἀνθρώπῳ πολλῷ
[6, 65]	Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες ἐς τὴν	Κατάνην	καὶ αἰσθόμενοι ὅτι τὸ στράτευμα
[6, 50]	πολεμητέα ἦν, ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς	Κατάνην.	~καὶ ἐκκλησίας γενομένης τὴν μὲν
[6, 52]	τινὰς ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς	Κατάνην.	~καὶ καταλαμβάνουσι τὴν Σαλαμινίαν ναῦν
[6, 75]	χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ τὴν	Κατάνην,	καὶ τῆς τε γῆς αὐτῶν
[6, 88]	ἐκ τῆς Νάξου ἐς τὴν	Κατάνην	καὶ τὸ στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη
[6, 50]	δεξαμένων τῇ πόλει παρέπλεον ἐς	Κατάνην.	καὶ ὡς αὐτοὺς οἱ Καταναῖοι
[6, 94]	τῶν Ὑβλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ἐς	Κατάνην	καταλαμβάνουσι τούς τε ἱππέας ἥκοντας
[6, 3]	ἐξελάσαντες οἰκίζουσι, καὶ μετ' αὐτοὺς	Κατάνην·	οἰκιστὴν δὲ αὐτοὶ Καταναῖοι ἐποιήσαντο
[6, 71]	πολεμίων (σκῦλα ἔχοντες ἀπέπλευσαν ἐς	Κατάνην·	χειμών τε γὰρ ἦν, καὶ
[6, 20]	Ἑλληνίδας. πλὴν γὰρ Νάξου καὶ	Κατάνης,	ἃς ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ τὸ
[6, 64]	καὶ ἀπ' ἀνδρῶν ἐκ τῆς	Κατάνης	ἥκειν ἔφη ὧν ἐκεῖνοι τὰ
[6, 65]	ἥξειν ἐγγὺς ἦσαν, πορευόμενοι ἐπὶ	Κατάνης	(ηὐλίσαντο ἐπὶ τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ
[6, 94]	Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς	Κατάνης	παρέπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων τῶν ἐν
[6, 97]	ἤδη τῷ στρατεύματι ἐκ τῆς	Κατάνης	σχόντες κατὰ τὸν Λέοντα καλούμενον,
[6, 16]	Ὀλυμπίαζε θεωρίας, πρότερον ἐλπίζοντες αὐτὴν	καταπεπολεμῆσθαι,	διότι ἅρματα μὲν ἑπτὰ καθῆκα,
[6, 34]	τολμήσαντας, τῷ ἀδοκήτῳ μᾶλλον ἂν	καταπλαγεῖεν	ἢ τῇ ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦς
[6, 40]	οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας	καταπλαγεῖσα	καὶ ἑλομένη ὑμᾶς ἄρχοντας αὐθαίρετον
[6, 34]	τῇ ὥρᾳ ἐς χειμῶνα, ἢ	καταπλαγέντας	τῷ ἀδοκήτῳ καταλῦσαι ἂν τὸν
[6, 76]	Ἀθηναίων, ὦ Καμαριναῖοι, μὴ αὐτὴν	καταπλαγῆτε	δείσαντες ἐπρεσβευσάμεθα, ἀλλὰ μᾶλλον τοὺς
[6, 52]	τὰ ὅρκια εἶναι μιᾷ νηὶ	καταπλεόντων	Ἀθηναίων δέχεσθαι, ἢν (μὴ αὐτοὶ
[6, 61]	τὸ ἐπὶ (διαβολῇ ἐς δίκην	καταπλεῦσαι.	οἱ δ' ἐκ τῆς Σαλαμινίας
[6, 42]	εἴρητο αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως ἐπιστάμενοι	καταπλέωσιν.	~μετὰ δὲ ταῦτα τοσῇδε ἤδη
[6, 38]	τούτων κακουργοτέροις ἢ ἔργοις βουλομένους	καταπλήξαντας	τὸ ὑμέτερον πλῆθος αὐτοὺς τῆς
[6, 90]	τὰς δ' ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως ἠλπίζομεν	καταπολεμήσειν	καὶ μετὰ (ταῦτα καὶ τοῦ
[6, 7]	ὑστεραίᾳ οἱ Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο,	κατασκάψαντες	τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν καὶ οἱ
[6, 17]	τὰ ἐν τῇ χώρᾳ νομίμοις	κατασκευαῖς·	ὅτι δὲ ἕκαστος ἢ ἐκ
[6, 31]	ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα σημείοις καὶ	κατασκευαῖς	πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ ἐς τὰ
[6, 46]	οἰνοχόας καὶ θυμιατήρια καὶ ἄλλην	κατασκευὴν	οὐκ ὀλίγην, ἃ ὄντα ἀργυρᾶ
[6, 62]	χρήματα εἰ δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι,	κατασκέψασθαι	δὲ καὶ τῶν Σελινουντίων τὰ
[6, 50]	μέγαν λιμένα πλεῦσαί τε καὶ	κατασκέψασθαι	εἴ τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον,
[6, 34]	Κερκύρας, ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους καὶ	κατασκοπαῖς	χρωμένους, ὁπόσοι τ' ἐσμὲν καὶ
[6, 41]	πόλεις διαπομπῶν ἅμα ἔς τε	κατασκοπὴν	καὶ ἤν τι ἄλλο φαίνηται
[6, 46]	Ἀθηναίων ἦλθον αὐτοῖς ἐς τὴν	κατασκοπὴν	τῶν χρημάτων. ἔς τε τὸ
[6, 63]	ἔρχονται. καὶ ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ	κατάσκοποι	τῶν Συρακοσίων πρὸς τὸ στράτευμα
[6, 45]	τε ἤδη καὶ ἀπὸ τῶν	κατασκόπων	σαφῆ ἠγγέλλετο ὅτι ἐν Ῥηγίῳ
[6, 82]	ὑπὸ βασιλεῖ πρότερον ὄντων ἡγεμόνες	καταστάντες	οἰκοῦμεν, νομίσαντες ἥκιστ' ἂν ὑπὸ
[6, 34]	αὐτοὺς ἐκπλήξαιμεν καὶ ἐς λογισμὸν	καταστήσαιμεν	ὅτι ὁρμώμεθα μὲν ἐκ φιλίας
[6, 98]	καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν. (καὶ	καταστήσαντες	ἐν τῷ Λαβδάλῳ φυλακὴν ἐχώρουν
[6, 83]	ἥκειν μετὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς	καταστησόμενοι,	καὶ οὐ δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν
[6, 82]	τὸ ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ ἀδίκως	καταστρεψάμενοι	τούς τε Ἴωνας καὶ νησιώτας,
[6, 1]	καὶ Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες	καταστρέψασθαι,	εἰ δύναιντο, ἄπειροι οἱ πολλοὶ
[6, 90]	πρῶτον μέν, εἰ δυναίμεθα, Σικελιώτας	καταστρεψόμενοι,	μετὰ δ' ἐκείνους αὖθις καὶ
[6, 24]	μὲν γὰρ πρεσβυτέροις ὡς ἢ	καταστρεψομένοις	ἐφ' ἃ ἔπλεον ἢ οὐδὲν
[6, 80]	ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν. καὶ εἰ	καταστρέψονται	ἡμᾶς Ἀθηναῖοι, ταῖς μὲν ὑμετέραις
[6, 39]	προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν μεγάλῃ πόλει	κατασχεῖν.	~Ἀλλ' ἔτι καὶ νῦν, ὦ
[6, 86]	καὶ γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι	κατασχεῖν	διὰ μῆκός τε πλοῦ καὶ
[6, 9]	καιρῷ σπεύδετε οὔτε ῥᾴδιά ἐστι	κατασχεῖν	ἐφ' ἃ ὥρμησθε, ταῦτα διδάξω.
[6, 55]	τυραννεῦσαι. οὐ μὴν οὐδ' ἂν	κατασχεῖν	μοι δοκεῖ ποτὲ Ἱππίας τὸ
[6, 29]	μὲν πλεῖν αὐτὸν καὶ μὴ	κατασχεῖν	τὴν ἀναγωγήν, ἐλθόντα δὲ κρίνεσθαι
[6, 11]	ἰέναι ὧν κρατήσας τε μὴ	κατασχήσει	τις καὶ μὴ κατορθώσας μὴ
[6, 11]	~καίτοι τοὺς μὲν κατεργασάμενοι κἂν	κατάσχοιμεν·	τῶν δ' εἰ καὶ κρατήσαιμεν,
[6, 23]	τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ᾗ ἂν	κατάσχωσιν	εὐθὺς κρατεῖν τῆς γῆς, ἢ
[6, 33]	δοκοῦσιν εἶναι· ὅμως δὲ οὐ	καταφοβηθεὶς	ἐπισχήσω κινδυνευούσης τῆς πόλεως, πείθων
[6, 49]	ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους καὶ τῇ ὄψει	καταφρονεῖν	μᾶλλον. αἰφνίδιοι δὲ ἢν προσπέσωσιν,
[6, 34]	καὶ παραστῆναι παντὶ τὸ μὲν	καταφρονεῖν	τοὺς ἐπιόντας ἐν τῶν ἔργων
[6, 33]	κάλλιστα ἀμυνεῖσθε αὐτούς, καὶ μήτε	καταφρονήσαντες	ἄφαρκτοι ληφθήσεσθε μήτε ἀπιστήσαντες τοῦ
[6, 11]	ἃ ἐφοβεῖσθε τὸ πρῶτον περιγεγενῆσθαι,	καταφρονήσαντες	ἤδη καὶ Σικελίας ἐφίεσθε. (χρὴ
[6, 35]	ἀντιπάθοιεν. ἄλλοι δὲ καὶ πάνυ	καταφρονοῦντες	ἐς γέλωτα ἔτρεπον τὸ πρᾶγμα.
[6, 102]	τὴν πόλιν αὐτῶν τὸ πρῶτον	καταφυγόντες	ὡς ἑώρων ταῦτα γιγνόμενα, αὐτοί
[6, 34]	ἡμῖν ὡς οὐκ ἀμυνουμένοις, δικαίως	κατεγνωκότες	ὅτι αὐτοὺς οὐ μετὰ Λακεδαιμονίων
[6, 61]	δ' Ἀθηναῖοι ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον	κατέγνωσαν	αὐτοῦ τε καὶ τῶν μετ'
[6, 61]	καί τινα μίαν νύκτα καὶ	κατέδαρθον	ἐν Θησείῳ τῷ ἐν πόλει
[6, 53]	πάνυ χρηστοὺς τῶν πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες	κατέδουν,	χρησιμώτερον ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι τὸ
[6, 91]	πανδημεὶ ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν ἅμα	κατειργόμενοι	ἀδύνατοι ἔσονται τῇ νῦν Ἀθηναίων
[6, 6]	οἱ Σελινούντιοι Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους	κατεῖργον	αὐτοὺς τῷ πολέμῳ καὶ κατὰ
[6, 88]	Κατάνην καὶ τὸ στρατόπεδον ὃ	κατεκαύθη	(ὑπὸ τῶν Συρακοσίων αὖθις ἀνορθώσαντες
[6, 88]	Ἀθηναίων ἦσαν, καὶ σῖτόν τε	κατεκόμιζον	τῷ στρατεύματι (καὶ εἰσὶν οἳ
[6, 55]	πολλῷ τῷ περιόντι τοῦ ἀσφαλοῦς	κατεκράτησε,	καὶ οὐχ ὡς ἀδελφὸς νεώτερος
[6, 64]	τῷ Ὀλυμπιείῳ χωρίου, ὅπερ καὶ	κατέλαβον,	Συρακοσίων φυγάδες, οἳ ξυνείποντο) τοιόνδε
[6, 66]	τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες καὶ	κατενεγκόντες	ἐπὶ τὴν θάλασσαν παρά τε
[6, 2]	ἔπειτα ἐς Σικελίαν ἀπ' (αὐτῆς	κατενεχθέντες.	Σικελοὶ δ' ἐξ Ἰταλίας (ἐνταῦθα
[6, 102]	ἐκ τῆς (Θάψου, ὥσπερ εἴρητο,	κατέπλεον	ἐς τὸν μέγαν λιμένα. ἃ
[6, 86]	εἴ τε καὶ γενόμενοι κακοὶ	κατεργασαίμεθα,	ἀδύνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκός τε
[6, 11]	μέλλομεν ἀμύνεσθαι. ~καίτοι τοὺς μὲν	κατεργασάμενοι	κἂν κατάσχοιμεν· τῶν δ' εἰ
[6, 33]	ξυμμαχεῖν) καὶ ἢν ἄρα ἢ	κατεργασώμεθα	αὐτοὺς ἢ ἀπράκτους ὧν ἐφίενται
[6, 51]	ἐς τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο,	κατεσκευάζοντο	τὸ στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς
[6, 44]	ἔσω οὐκ ἐδέχοντο, στρατόπεδόν τε	κατεσκευάσαντο	ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ,
[6, 91]	οἷς τε γὰρ ἡ χώρα	κατεσκεύασται,	τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς τὰ
[6, 50]	ἀπιέναι. ἐπεὶ δ' ἐκηρύχθη καὶ	κατεσκέψαντο	τήν τε πόλιν καὶ τοὺς
[6, 70]	τῶν Συρακοσίων καὶ ἐς φυγὴν	(κατέστη.	καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν οὐκ
[6, 59]	χαλεπωτέρα μετὰ τοῦτο ἡ τυραννὶς	κατέστη,	καὶ ὁ Ἱππίας διὰ φόβου
[6, 16]	δαπάνης Λακεδαιμονίους ἐς μίαν ἡμέραν	κατέστησα	ἐν Μαντινείᾳ περὶ τῶν ἁπάντων
[6, 54]	ἐς τοὺς πολλούς, ἀλλ' ἀνεπιφθόνως	κατεστήσατο·	καὶ ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ
[6, 76]	τινὰ εἶχον αἰτίαν (εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες	κατεστρέψαντο.	καὶ οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας
[6, 95]	τοῖς τὰς ἀρχὰς ἔχουσιν οὐ	κατέσχεν,	ἀλλὰ βοηθησάντων Θηβαίων οἱ μὲν
[6, 63]	οὐχ εἷλον βίᾳ, ἔτι πλέον	κατεφρόνησαν	καὶ ἠξίουν τοὺς στρατηγούς, οἷον
[6, 100]	καὶ οἱ φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες	κατέφυγον	ἐς τὸ προτείχισμα τὸ περὶ
[6, 10]	ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς καὶ αὐτοὶ	κατέχονται.	τάχα δ' ἂν ἴσως, εἰ
[6, 60]	ἄλλους μετ' αὐτοῦ ὅσων μὴ	κατηγορήκει	ἔλυσαν, τοὺς δὲ καταιτιαθέντας κρίσεις
[6, 2]	ἐπὶ σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν πορθμὸν	κατιόντος	τοῦ ἀνέμου, τάχα ἂν δὲ
[6, 76]	ἀναστάτους ποιεῖν, τὰς δὲ ἐνθάδε	κατοικίζειν,	καὶ Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων
[6, 48]	ξυμβαίνωσιν, οἱ δὲ Λεοντίνους ἐῶσι	κατοικίζειν.	~Λάμαχος δὲ ἄντικρυς ἔφη χρῆναι
[6, 84]	διόπερ καὶ τοὺς Λεοντίνους εὔλογον	κατοικίζειν	μὴ ὑπηκόους ὥσπερ τοὺς ξυγγενεῖς
[6, 63]	ἢ Λεοντίνους ἐς τὴν οἰκείαν	κατοικιοῦντες.	~ἃ γιγνώσκοντες οἱ στρατηγοὶ τῶν
[6, 50]	ἥκουσι Λεοντίνους ἐς τὴν ἑαυτῶν	κατοικιοῦντες	κατὰ ξυμμαχίαν καὶ ξυγγένειαν· τοὺς
[6, 76]	μοι δοκοῦσιν οὐ Λεοντίνους βούλεσθαι	κατοικίσαι,	ἀλλ' ἡμᾶς μᾶλλον ἐξοικίσαι. οὐ
[6, 7]	ζεύγη κομίσαντες, καὶ ἐς Ὀρνεὰς	κατοικίσαντες	τοὺς Ἀργείων φυγάδας καὶ τῆς
[6, 33]	μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ καὶ Λεοντίνων	κατοικίσει,	τὸ δὲ ἀληθὲς Σικελίας ἐπιθυμίᾳ,
[6, 77]	παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν	κατοικίσεις	καὶ Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας, οὐ
[6, 13]	γνόντας ὅτι ἐπιθυμίᾳ μὲν ἐλάχιστα	κατορθοῦνται,	προνοίᾳ δὲ πλεῖστα, ἀλλ' ὑπὲρ
[6, 12]	αὐτοὺς λόγους μόνον παρασχομένους, ἢ	κατορθώσαντας	χάριν μὴ ἀξίαν εἰδέναι ἢ
[6, 11]	μὴ κατασχήσει τις καὶ μὴ	κατορθώσας	μὴ ἐν τῷ ὁμοίῳ καὶ
[6, 17]	κοινοῦ λαβὼν ἄλλην γῆν, μὴ	κατορθώσας,	οἰκήσειν, ταῦτα ἑτοιμάζεται. (καὶ οὐκ
[6, 38]	μέντοι μήποτε πολλὰ πειρῶντες καὶ	κατορθώσωσιν·	ἡμεῖς δὲ κακοί, πρὶν ἐν
[6, 99]	ἀπὸ τῆς σφετέρας πόλεως ἀρξάμενοι,	κάτωθεν	τοῦ κύκλου τῶν Ἀθηναίων ἐγκάρσιον
[6, 102]	τε τὸν κύκλον βοήθεια ἤδη	κάτωθεν	τῶν Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων τοὺς ἐκεῖ
[6, 5]	τὴν Καμαριναίων, αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος	κατῴκισε	Καμάριναν. καὶ αὖθις ὑπὸ Γέλωνος
[6, 5]	Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη τὸ τρίτον	κατῳκίσθη	ὑπὸ Γελῴων. ~Τοσαῦτα ἔθνη Ἑλλήνων
[6, 33]	πολὺ ἀπὸ τῆς ἑαυτῶν ἀπάραντες	κατώρθωσαν.	οὔτε γὰρ πλείους τῶν ἐνοικούντων
[6, 54]	αὐτὴ ἡ πόλις τοῖς πρὶν	κειμένοις	νόμοις ἐχρῆτο, πλὴν καθ' ὅσον
[6, 96]	καὶ ὑπὲρ τῆς πόλεως εὐθὺς	κειμένου,	οὐκ ἂν ῥᾳδίως σφᾶς, οὐδ'
[6, 61]	Ἀργείων τοὺς ἐν ταῖς νήσοις	κειμένους	οἱ Ἀθηναῖοι τότε παρέδοσαν τῷ
[6, 59]	ἐφ' ἑαυτοῦ Ἱππίου Ἀρχεδίκην ἥδε	κέκευθε	κόνις, ἣ πατρός τε καὶ
[6, 34]	μὲν κώπαις χρήσαιντο, ἐπιθοίμεθ' ἂν	κεκμηκόσιν,	εἰ δὲ μὴ δοκοίη, ἔστι
[6, 20]	ἡμῶν προύχουσιν, ἵππους τε πολλοὺς	κέκτηνται	καὶ σίτῳ οἰκείῳ καὶ οὐκ
[6, 34]	χρυσὸν γὰρ καὶ ἄργυρον πλεῖστον	κέκτηνται,	ὅθεν ὅ τε πόλεμος καὶ
[6, 62]	τῶν Σικελῶν ξυμμάχους περιέπλευσαν, στρατιὰν	κελεύοντες	πέμπειν· τῇ τε ἡμισείᾳ τῆς
[6, 105]	Μαντινέων ξυνεπολέμουν, καὶ πολλάκις Ἀργείων	κελευόντων	ὅσον σχόντας μόνον ξὺν ὅπλοις
[6, 101]	καὶ τάφρῳ, τὰς μὲν ναῦς	κελεύσαντες	περιπλεῦσαι ἐκ τῆς Θάψου ἐς
[6, 53]	ἥκουσαν ἐπί τε Ἀλκιβιάδην ὡς	κελεύσοντας	ἀποπλεῖν ἐς ἀπολογίαν ὧν ἡ
[6, 31]	ἑκάστῳ διδόντος καὶ ναῦς παρασχόντος	κενὰς	ἑξήκοντα μὲν ταχείας, τεσσαράκοντα δὲ
[6, 94]	πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ	Κεντόριπα,	Σικελῶν πόλισμα, καὶ προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ
[6, 58]	~ἀγγελθέντος δὲ Ἱππίᾳ ἐς τὸν	Κεραμεικόν,	οὐκ ἐπὶ τὸ γενόμενον, ἀλλ'
[6, 57]	Ἱππίας μὲν ἔξω ἐν τῷ	Κεραμεικῷ	καλουμένῳ μετὰ τῶν δορυφόρων διεκόσμει
[6, 67]	καὶ ξυνετάξαντο ὧδε. δεξιὸν μὲν	κέρας	Ἀργεῖοι εἶχον καὶ Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι
[6, 101]	Συρακοσίων οἱ μὲν τὸ δεξιὸν	κέρας	ἔχοντες πρὸς τὴν πόλιν ἔφευγον,
[6, 101]	καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς τὸ δεξιὸν	κέρας	τῶν Ἀθηναίων· καὶ προσπεσόντων αὐτῶν
[6, 70]	τῶν Ἀργείων πρῶτον τὸ εὐώνυμον	κέρας	τῶν Συρακοσίων καὶ μετ' αὐτοὺς
[6, 32]	ὑπὸ κήρυκος ἐποιοῦντο, κρατῆράς τε	κεράσαντες	παρ' ἅπαν τὸ στράτευμα καὶ
[6, 42]	δ' Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν τῇ	Κερκύρᾳ	αὐτοί τε καὶ οἱ ξύμμαχοι
[6, 32]	καὶ οἱ μὲν ἐς τὴν	Κέρκυραν,	ἔνθαπερ καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα
[6, 30]	παρασκευὴ ξυνείπετο πρότερον εἴρητο ἐς	Κέρκυραν	ξυλλέγεσθαι ὡς ἐκεῖθεν ἁθρόοις ἐπὶ
[6, 34]	αὐτοὺς οὐδ' ἂν ἀπᾶραι ἀπὸ	Κερκύρας,	ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους καὶ κατασκοπαῖς
[6, 43]	παρασκευῇ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς	Κερκύρας	ἐς τὴν Σικελίαν ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι
[6, 44]	ἃ τότε πάντα ἐκ τῆς	Κερκύρας	ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον κόλπον. καὶ
[6, 50]	ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας ἔπλεον ἐπὶ	κέρως	ἔχοντες τὰς ἄλλας ναῦς· δέκα
[6, 101]	καὶ ἡ πρώτη φυλὴ τοῦ	κέρως.	ἰδὼν δὲ ὁ Λάμαχος παρεβοήθει
[6, 32]	τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ ἐπὶ	κέρως	τὸ πρῶτον ἐκπλεύσαντες ἅμιλλαν ἤδη
[6, 87]	ὧν ὑποπτευόμεθα, καὶ ἔτι ἐν	κεφαλαίοις	(ὑπομνήσαντες ἀξιώσομεν πείθειν. φαμὲν γὰρ
[6, 6]	λέγοντες ἄλλα τε πολλὰ καὶ	κεφάλαιον,	εἰ Συρακόσιοι Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες
[6, 91]	κωλύσετε, πολλὰ παρεὶς τὰ (μέγιστα	κεφαλαιώσω.	οἷς τε γὰρ ἡ χώρα
[6, 14]	ταῦτα, εἴπερ ἡγεῖ σοι προσήκειν	κήδεσθαί	τε τῆς πόλεως καὶ βούλει
[6, 76]	Χαλκιδέων ὄντων κατὰ τὸ ξυγγενὲς	κήδεσθαι,	Χαλκιδέας δὲ τοὺς ἐν Εὐβοίᾳ,
[6, 84]	μηδεὶς ὡς οὐδὲν προσῆκον ὑμῶν	κηδόμεθα,	γνοὺς ὅτι σῳζομένων ὑμῶν καὶ
[6, 32]	ναῦν ἑκάστην, ξύμπαντες δὲ ὑπὸ	κήρυκος	ἐποιοῦντο, κρατῆράς τε κεράσαντες παρ'
[6, 50]	τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ	κηρῦξαι	ἀπὸ τῶν νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι
[6, 47]	πόλει δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα μὴ	κινδυνεύειν.	~Ἀλκιβιάδης δὲ οὐκ ἔφη χρῆναι
[6, 87]	εἰ ἥξομεν, μὴ ἀδεεῖ εἶναι	κινδυνεύειν,	ἀμφότεροι ἀναγκάζονται ὁ μὲν (ἄκων
[6, 78]	ἡγεῖται ὑπέρ γε τῆς ἐμῆς	κινδυνεύειν,	ἐνθυμηθήτω οὐ περὶ τῆς ἐμῆς
[6, 10]	μετεώρῳ τε τῇ> πόλει ἀξιοῦν	κινδυνεύειν	καὶ ἀρχῆς ἄλλης ὀρέγεσθαι πρὶν
[6, 9]	περὶ τῶν ἀφανῶν καὶ μελλόντων	κινδυνεύειν·	ὡς δὲ οὔτε ἐν καιρῷ
[6, 18]	περὶ αὐτῆς ἂν ταύτης μᾶλλον	κινδυνεύοιμεν.	τὸν γὰρ προύχοντα οὐ μόνον
[6, 33]	ὅμως δὲ οὐ καταφοβηθεὶς ἐπισχήσω	κινδυνευούσης	τῆς πόλεως, πείθων γε ἐμαυτὸν
[6, 40]	ἄλλα βουλήσεσθε, καὶ τοῦ παντὸς	κινδυνεῦσαι	στερηθῆναι· καὶ τῶν τοιῶνδε ἀγγελιῶν
[6, 83]	τε καὶ τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν	κινδυνεύσαντες.	πᾶσι δὲ ἀνεπίφθονον τὴν προσήκουσαν
[6, 86]	Συρακοσίοις (γενέσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ	κινδυνεύσομεν.	καὶ νῦν οὐ δίκαιον, ᾧπερ
[6, 78]	ὁμόρους ὄντας καὶ τὰ δεύτερα	κινδυνεύσοντας	προορᾶσθαι αὐτὰ καὶ μὴ μαλακῶς
[6, 13]	ὡς μέγιστον δὴ τῶν πρὶν	κίνδυνον	ἀναρριπτούσης ἀντιχειροτονεῖν, καὶ ψηφίζεσθαι τοὺς
[6, 18]	ἀρχθῆναι ἂν ὑφ' ἑτέρων αὐτοῖς	κίνδυνον	εἶναι, εἰ μὴ αὐτοὶ ἄλλων
[6, 6]	ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας σχήσουσι,	κίνδυνον	εἶναι μή ποτε μεγάλῃ παρασκευῇ
[6, 91]	καὶ Ἰταλία· καὶ ὃν ἄρτι	κίνδυνον	ἐκεῖθεν προεῖπον, οὐκ ἂν διὰ
[6, 92]	τε ἀξιῶ ὑμᾶς καὶ ἐς	κίνδυνον	καὶ ἐς ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς
[6, 34]	πρέσβεις δηλοῦντες ὡς κοινὸς ὁ	κίνδυνος,	καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν, ὅπως
[6, 16]	δυνατώτατα ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὑμῖν	κινδύνου	καὶ δαπάνης Λακεδαιμονίους ἐς μίαν
[6, 34]	παρασκευὰς ἀσφαλεστάτας νομίσαντας ὡς ἐπὶ	κινδύνου	πράσσειν χρησιμώτατον ἂν ξυμβῆναι. οἱ
[6, 78]	προεμένῳ καὶ μὴ τοὺς αὐτοὺς	κινδύνους	οὐ περὶ τῶν ὀνομάτων, ἀλλὰ
[6, 12]	χρήσιμον καὶ τῷ τοῦ πέλας	κινδύνῳ,	αὐτοὺς λόγους μόνον παρασχομένους, ἢ
[6, 12]	τούτῳ ἐμπαράσχητε τῷ τῆς πόλεως	κινδύνῳ	ἰδίᾳ ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε δὲ τοὺς
[6, 49]	(μάλιστα δ' ἂν τῷ αὐτίκα	κινδύνῳ	τῆς μάχης. εἰκὸς δὲ εἶναι
[6, 31]	καιρῷ, ὡς ἤδη ἔμελλον μετὰ	κινδύνων	ἀλλήλους ἀπολιπεῖν, μᾶλλον αὐτοὺς ἐσῄει
[6, 72]	ἀμφότερα αὐτά, τὴν μὲν μετὰ	κινδύνων	μελετωμένην, τὴν δ' εὐψυχίαν αὐτὴν
[6, 80]	ἡμεῖς περιεσόμεθα, τῆς αἰτίας (τῶν	κινδύνων	οἱ αὐτοὶ τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε.
[6, 39]	ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία δὲ τῶν μὲν	κινδύνων	τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι, τῶν δ'
[6, 34]	βοηθεῖν καὶ τὸν ἐκεῖ (πόλεμον	κινεῖν.	ὃ δὲ μάλιστα ἐγώ τε
[6, 70]	τῶν χρημάτων ἃ ἦν αὐτόθι	κινήσωσι,	καὶ οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς
[6, 36]	δὲ ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ τάδε	κινοῦσι	ξύγκεινται. (ὑμεῖς δὲ ἢν εὖ
[6, 93]	τινὰ τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον τὸν	Κλεανδρίδου	προστάξαντες ἄρχοντα τοῖς Συρακοσίοις ἐκέλευον
[6, 15]	προθυμότατα τὴν στρατείαν Ἀλκιβιάδης ὁ	Κλεινίου,	βουλόμενος τῷ τε Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι,
[6, 8]	στρατηγοὺς αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν	Κλεινίου	καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ
[6, 95]	Ἄργος στρατεύσαντες Λακεδαιμόνιοι μέχρι μὲν	Κλεωνῶν	ἦλθον, σεισμοῦ δὲ γενομένου ἀπεχώρησαν.
[6, 4]	Ζάγκλη ἦν ὑπὸ τῶν Σικελῶν	κληθεῖσα,	ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν τὸ
[6, 4]	καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Ὑβλαίους	(κληθέντας.	καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ
[6, 89]	εἰπεῖν, ἵνα μὴ χεῖρον τὰ	κοινὰ	τῷ ὑπόπτῳ μου ἀκροάσησθε. (τῶν
[6, 4]	Ἔντιμος ἐκ Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες	κοινῇ	ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ
[6, 87]	ἀπραγμόνως σῴζεσθαι. ταύτην οὖν τὴν	κοινὴν	τῷ τε δεομένῳ καὶ ὑμῖν
[6, 80]	ἅμα ξυγγενέσι προσθεμένους τήν τε	κοινὴν	ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ φυλάξαι καὶ
[6, 40]	μεταγνόντες τὸ τῆς πόλεως ξύμπασι	κοινὸν	αὔξετε, ἡγησάμενοι τοῦτο μὲν ἂν
[6, 41]	οὐδεμία βλάβη τοῦ τε τὸ	κοινὸν	κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις καὶ ὅπλοις
[6, 34]	Σικελίαν πέμπωμεν πρέσβεις δηλοῦντες ὡς	κοινὸς	ὁ κίνδυνος, καὶ ἐς τὴν
[6, 17]	οἴεται ἢ στασιάζων ἀπὸ τοῦ	κοινοῦ	λαβὼν ἄλλην γῆν, μὴ κατορθώσας,
[6, 8]	ἱεροῖς πολλὰ καὶ ἐν τῷ	κοινῷ,	ἐψηφίσαντο ναῦς ἑξήκοντα πέμπειν ἐς
[6, 6]	ὑπάρχει, ὥσπερ φασίν, ἐν τῷ	κοινῷ	καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ
[6, 36]	ἐς ἔκπληξιν καθιστάναι, ὅπως τῷ	κοινῷ	φόβῳ τὸν σφέτερον ἐπηλυγάζωνται. καὶ
[6, 17]	ἀκροᾶσθαι οὔτε ἐς τὰ ἔργα	κοινῶς	τρέπεσθαι· ταχὺ δ' ἂν ὡς
[6, 38]	τοὺς δὲ τὰ τοιαῦτα μηχανωμένους	κολάζων,	μὴ μόνον αὐτοφώρους (χαλεπὸν γὰρ
[6, 78]	μὴ τὴν τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν	κολάσασθαι,	τῇ δ' ἐμῇ προφάσει τὴν
[6, 62]	μέρος τὸ πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν	κόλπον,	ἔσχον ἐς Ἱμέραν, ἥπερ μόνη
[6, 44]	τῆς Κερκύρας ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον	κόλπον.	καὶ προσβαλοῦσα ἡ πᾶσα παρασκευὴ
[6, 104]	ὑπ' ἀνέμου κατὰ τὸν Τεριναῖον	κόλπον,	ὃς ἐκπνεῖ ταύτῃ μέγας κατὰ
[6, 13]	οὐ μεμπτοῖς, τῷ τε Ἰονίῳ	κόλπῳ	παρὰ γῆν ἤν τις πλέῃ,
[6, 21]	ἐπί τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ	κομιδαὶ	ἐκ τῆς φιλίας ὧν προσέδει,
[6, 51]	ἄλλο στράτευμα ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου	κομίζειν.	μετὰ δὲ τοῦτο διαπλεύσαντες οἱ
[6, 7]	ὅμορον Μακεδονίᾳ ἱππέας κατὰ θάλασσαν	κομίσαντες	Ἀθηναῖοι σφῶν τε αὐτῶν καὶ
[6, 7]	καὶ σῖτον ἀνεκομίσαντό τινα ζεύγη	κομίσαντες,	καὶ ἐς Ὀρνεὰς κατοικίσαντες τοὺς
[6, 90]	ἤδη τῇ Πελοποννήσῳ ἐμέλλομεν ἐπιχειρήσειν,	κομίσαντες	ξύμπασαν μὲν τὴν ἐκεῖθεν προσγενομένην
[6, 29]	ῥᾷον αὐτοῦ ἀπόντος ποριεῖν, μετάπεμπτον	κομισθέντα	αὐτὸν ἀγωνίσασθαι. καὶ ἔδοξε πλεῖν
[6, 91]	πέμψετε τοιαύτην ἐκεῖσε οἵτινες αὐτερέται	κομισθέντες	καὶ ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ ὃ
[6, 37]	ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο	κομισθῆναι)	τήν τε ἄλλην παρασκευὴν ὅσην
[6, 17]	οὐδ' ὁπλῖται οὔτ' ἐκείνοις ὅσοιπερ	κομποῦνται,	οὔτε οἱ ἄλλοι Ἕλληνες διεφάνησαν
[6, 59]	ἑαυτοῦ Ἱππίου Ἀρχεδίκην ἥδε κέκευθε	κόνις,	ἣ πατρός τε καὶ ἀνδρὸς
[6, 56]	διενοεῖτο, προυπηλάκισεν· ἀδελφὴν γὰρ αὐτοῦ	κόρην	ἐπαγγείλαντες ἥκειν κανοῦν οἴσουσαν ἐν
[6, 104]	δυοῖν μὲν Λακωνικαῖν, δυοῖν δὲ	Κορινθίαιν	ὅτι τάχιστα ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον
[6, 88]	τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ οἱ	Κορίνθιοι	εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ πρῶτοι ὥστε
[6, 104]	Ἰόνιον ἐς Τάραντα, οἱ δὲ	Κορίνθιοι	πρὸς ταῖς σφετέραις δέκα Λευκαδίας
[6, 104]	αὐτὸς μὲν καὶ Πυθὴν ὁ	Κορίνθιος	ναυσὶ δυοῖν μὲν Λακωνικαῖν, δυοῖν
[6, 93]	δὲ δύο μὲν ναῦς τοὺς	Κορινθίους	ἤδη ἐκέλευέν οἱ πέμπειν ἐς
[6, 88]	ἐκκλησίᾳ τῶν Λακεδαιμονίων τούς τε	Κορινθίους	καὶ τοὺς Συρακοσίους τὰ αὐτὰ
[6, 93]	ἐκέλευον μετ' ἐκείνων καὶ τῶν	Κορινθίων	βουλευόμενον ποιεῖν ὅπῃ ἐκ τῶν
[6, 7]	χειμῶνος καὶ οἱ ξύμμαχοι πλὴν	Κορινθίων	στρατεύσαντες ἐς τὴν Ἀργείαν τῆς
[6, 34]	ἐς τὴν Λακεδαίμονα καὶ ἐς	Κόρινθον	δεόμενοι δεῦρο κατὰ τάχος βοηθεῖν
[6, 73]	τούτους τρεῖς, καὶ ἐς τὴν	Κόρινθον	καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα πρέσβεις
[6, 88]	πολέμου. (Οἱ δ' ἐς τὴν	Κόρινθον	καὶ Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες
[6, 104]	Λακεδαιμόνιος καὶ αἱ ἀπὸ τῆς	Κορίνθου	νῆες περὶ Λευκάδα ἤδη ἦσαν,
[6, 88]	καὶ οἵ τε ἐκ τῆς	Κορίνθου	πρέσβεις παρῆσαν ἐς τὴν Λακεδαίμονα
[6, 3]	ἔτους Ἀρχίας τῶν Ἡρακλειδῶν ἐκ	Κορίνθου	ᾤκισε, Σικελοὺς ἐξελάσας πρῶτον ἐκ
[6, 88]	ἐπιβουλευόμενα, καὶ ἐπειδὴ ἐν τῇ	Κορίνθῳ	ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι
[6, 41]	βλάβη τοῦ τε τὸ κοινὸν	κοσμηθῆναι	καὶ ἵπποις καὶ ὅπλοις (καὶ
[6, 72]	ἂν στέγεσθαι καὶ τἆλλα κατὰ	κόσμον	καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ οἱ
[6, 18]	πρεσβυτέρους ἀποτρέψῃ, τῷ δὲ εἰωθότι	κόσμῳ,	ὥσπερ καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν
[6, 37]	τὸ καὶ αὐταῖς ταῖς ναυσὶ	κούφαις	τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο κομισθῆναι) τήν
[6, 34]	δ' αὖ τῷ ταχυναυτοῦντι ἁθροωτέρῳ	κουφίσαντες	προσβάλοιεν, εἰ μὲν κώπαις χρήσαιντο,
[6, 66]	(κρημνοί. καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα	κόψαντες	καὶ κατενεγκόντες ἐπὶ τὴν θάλασσαν
[6, 4]	γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης καὶ	Κραταιμένης	ἐγένοντο αὐτῆς, ὁ μὲν ἀπὸ
[6, 68]	οὐκ ἐν πατρίδι, ἐξ ἧς	κρατεῖν	δεῖ ἢ μὴ ῥᾳδίως ἀποχωρεῖν·
[6, 23]	οἷοί τε ἐσόμεθα τῶν (μὲν	κρατεῖν,	τὰ δὲ καὶ διασῶσαι. πόλιν
[6, 23]	ἡμέρᾳ ᾗ ἂν κατάσχωσιν εὐθὺς	κρατεῖν	τῆς γῆς, ἢ (εἰδέναι ὅτι,
[6, 32]	ξύμπαντες δὲ ὑπὸ κήρυκος ἐποιοῦντο,	κρατῆράς	τε κεράσαντες παρ' ἅπαν τὸ
[6, 37]	τό τε ξύμπαν οὐδ' ἂν	κρατῆσαι	αὐτοὺς τῆς γῆς ἡγοῦμαι· τοσούτῳ
[6, 11]	κατάσχοιμεν· τῶν δ' εἰ καὶ	κρατήσαιμεν,	διὰ πολλοῦ γε καὶ πολλῶν
[6, 11]	ἐναντίων ἐπαίρεσθαι, ἀλλὰ τὰς διανοίας	κρατήσαντας	θαρσεῖν, μηδὲ Λακεδαιμονίους ἄλλο τι
[6, 11]	δ' ἐπὶ τοιούτους ἰέναι ὧν	κρατήσας	τε μὴ κατασχήσει τις καὶ
[6, 72]	προσαναγκάζοντες, ἔφη κατὰ τὸ εἰκὸς	κρατήσειν	σφᾶς τῶν ἐναντίων, ἀνδρείας μὲν
[6, 80]	Ἀθηναῖοι, ταῖς μὲν ὑμετέραις γνώμαις	κρατήσουσι,	τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται,
[6, 49]	καὶ οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας ὁπότεροι	κρατήσουσιν.	ναύσταθμον δὲ ἐπαναχωρήσαντας καὶ ἐφορμηθέντας
[6, 96]	νομίσαντες, ἐὰν μὴ τῶν Ἐπιπολῶν	κρατήσωσιν	οἱ Ἀθηναῖοι, χωρίου ἀποκρήμνου τε
[6, 15]	ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ	κράτιστα	διαθέντι τὰ τοῦ πολέμου ἰδίᾳ
[6, 2]	νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ τὰ	κράτιστα	τῆς γῆς ᾤκησαν ἔχοντες, ἐπεὶ
[6, 31]	ὁπλιταγωγοὺς καὶ ὑπηρεσίας ταύταις τὰς	κρατίστας,	τῶν δὲ> τριηράρχων ἐπιφοράς τε
[6, 96]	ἂν ῥᾳδίως σφᾶς, οὐδ' εἰ	κρατοῖντο	μάχῃ, ἀποτειχισθῆναι, διενοοῦντο τὰς προσβάσεις
[6, 91]	παρ' ὑμῶν νομίσαντες ἤδη κατὰ	κράτος	πολεμεῖσθαι ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ τι
[6, 2]	στρατὸς πολὺς τούς τε Σικανοὺς	κρατοῦντες	μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς τὰ μεσημβρινὰ
[6, 49]	χρημάτων, ἢν πρὸς τῇ πόλει	κρατοῦσα	καθέζηται. (τούς τε ἄλλους Σικελιώτας
[6, 80]	τε παθὼν σφαλήσεται καὶ ὁ	κρατῶν	περιέσται, τί ἄλλο ἢ τῇ
[6, 69]	αὐτίκα ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν μὴ	κρατῶσι,	τὸ πρόθυμον εἶχον, ἔπειτα δὲ
[6, 80]	Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας, οἳ τῶνδε	κρείσσους	εἰσὶ τὸ παράπαν τὰ πολέμια·
[6, 37]	εἰ δὶς τοσαύτη ἔλθοι, πολὺ	κρείσσω	εἶναι, οἷς γ' ἐπίσταμαι οὔθ'
[6, 37]	ἡγοῦμαι· τοσούτῳ τὴν ἡμετέραν παρασκευὴν	κρείσσω	νομίζω. ~Ἀλλὰ ταῦτα, ὥσπερ ἐγὼ
[6, 66]	καὶ λίμνη, παρὰ δὲ τὸ	(κρημνοί.	καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες
[6, 97]	Λαβδάλῳ ᾠκοδόμησαν, ἐπ' ἄκροις τοῖς	κρημνοῖς	τῶν Ἐπιπολῶν, ὁρῶν πρὸς τὰ
[6, 101]	δ' ἐπειδὴ τὸ πρὸς τὸν	κρημνὸν	αὐτοῖς ἐξείργαστο, ἐπιχειροῦσιν αὖθις τῷ
[6, 101]	κύκλου ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι τὸν	κρημνὸν	τὸν ὑπὲρ τοῦ ἕλους, ὃς
[6, 103]	ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν καὶ τοῦ	κρημνώδους	ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι τῆς θαλάσσης
[6, 43]	ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίοις (καὶ τούτων	Κρῆτες	οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν) καὶ σφενδονήταις
[6, 4]	ἐκ Ῥόδου καὶ Ἔντιμος ἐκ	Κρήτης	ἐποίκους ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν, ἔτει
[6, 25]	τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν καὶ ἐκ	Κρήτης	καὶ σφενδονητῶν, καὶ ἤν τι
[6, 22]	ἐν ὁλκάσι, πυροὺς καὶ πεφρυγμένας	κριθάς,	ἄγειν, καὶ σιτοποιοὺς ἐκ τῶν
[6, 39]	δ' ἂν βέλτιστα τοὺς ξυνετούς,	κρῖναι	δ' ἂν ἀκούσαντας ἄριστα τοὺς
[6, 40]	ἀφ' ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους	κρινεῖ	καὶ τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ
[6, 29]	καὶ ἑτοῖμος ἦν πρὶν ἐκπλεῖν	κρίνεσθαι,	εἴ τι τούτων εἰργασμένος ἦν
[6, 29]	κατασχεῖν τὴν ἀναγωγήν, ἐλθόντα δὲ	κρίνεσθαι	ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, βουλόμενοι ἐκ
[6, 60]	κατηγορήκει ἔλυσαν, τοὺς δὲ καταιτιαθέντας	κρίσεις	ποιήσαντες τοὺς μὲν ἀπέκτειναν, ὅσοι
[6, 61]	Ἀλκιβιάδην. ὥστε βουλόμενοι αὐτὸν ἐς	κρίσιν	ἀγαγόντες ἀποκτεῖναι, πέμπουσιν οὕτω τὴν
[6, 72]	ἐπίστωνται· οὕτω γὰρ ἅ τε	κρύπτεσθαι	δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ
[6, 34]	πόνῳ εἶναι, ἐθελήσειαν ἡμῖν ἤτοι	κρύφα	γε ἢ φανερῶς ἢ ἐξ
[6, 82]	καὶ μετὰ τὰ Μηδικὰ ναῦς	κτησάμενοι	τῆς μὲν Λακεδαιμονίων ἀρχῆς καὶ
[6, 68]	φιλίᾳ, ἥντινα μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι	κτήσεσθε.	καὶ τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ
[6, 30]	καὶ ὀλοφυρμῶν, τὰ μὲν ὡς	κτήσοιντο,	τοὺς δ' εἴ ποτε ὄψοιντο,
[6, 4]	αὐτοὺς οἰκίσαι, Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα	κτίζουσι,	καὶ ἐκ Μεγάρων τῆς μητροπόλεως
[6, 5]	τριάκοντα καὶ ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν	κτίσιν·	οἰκισταὶ δὲ ἐγένοντο αὐτῆς Δάσκων
[6, 102]	καὶ γὰρ πρός τε τὸν	κύκλον	βοήθεια ἤδη κάτωθεν τῶν Ἀθηναίων
[6, 98]	Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν τὸν	κύκλον	διὰ τάχους. καὶ ἔκπληξιν τοῖς
[6, 102]	καὶ διεπόρθησαν, αὐτὸν δὲ τὸν	κύκλον	Νικίας διεκώλυσεν· ἔτυχε γὰρ ἐν
[6, 102]	τι αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ τὸν	κύκλον	τὸν ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι
[6, 101]	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀπὸ τοῦ	κύκλου	ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι τὸν κρημνὸν
[6, 99]	Ἀθηναίων τὸ πρὸς βορέαν τοῦ	κύκλου	τεῖχος, οἱ δὲ λίθους καὶ
[6, 99]	σφετέρας πόλεως ἀρξάμενοι, κάτωθεν τοῦ	κύκλου	τῶν Ἀθηναίων ἐγκάρσιον τεῖχος ἄγοντες,
[6, 2]	ἐν μέρει τινὶ τῆς χώρας	Κύκλωπες	καὶ Λαιστρυγόνες οἰκῆσαι, ὧν ἐγὼ
[6, 88]	φορτηγικοῦ ἐκ τῆς Θουρίας ἐς	Κυλλήνην	τῆς Ἠλείας πρῶτον, ἔπειτα ὕστερον
[6, 4]	ἐγένοντο αὐτῆς, ὁ μὲν ἀπὸ	Κύμης,	ὁ δὲ ἀπὸ Χαλκίδος. ὄνομα
[6, 4]	δὲ τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ	Κύμης	τῆς ἐν Ὀπικίᾳ Χαλκιδικῆς πόλεως
[6, 103]	Λαμάχου τεθνεῶτος τὴν ἀρχήν. καὶ	κύρωσις	μὲν οὐδεμία ἐγίγνετο, οἷα δὲ
[6, 86]	νῦν τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς ταῦτα	κωλύοντας	καὶ ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν μέχρι
[6, 88]	ὄντων πρέσβεις πέμπειν ἐς Συρακούσας	κωλύοντας	μὴ ξυμβαίνειν Ἀθηναίοις, βοηθεῖν δὲ
[6, 102]	παρούσης σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι	κωλῦσαι	τὸν ἐπὶ τὴν θάλασσαν τειχισμόν.
[6, 91]	ἐπιτειχίσει αὐτοὶ ὠφελούμενοι τοὺς ἐναντίους	κωλύσετε,	πολλὰ παρεὶς τὰ (μέγιστα κεφαλαιώσω.
[6, 83]	μὴ παθεῖν δὲ μᾶλλον τοῦτο	κωλύσοντες.	~Ὑπολάβῃ δὲ μηδεὶς ὡς οὐδὲν
[6, 100]	οἱ Ἀθηναῖοι αὐτοὺς οὐκ ἦλθον	κωλύσοντες,	φοβούμενοι μὴ σφίσι δίχα γιγνομένοις
[6, 18]	ἐχθροῖς ἡμῶν λυπηροὶ ὄντες (δεῦρο	κωλύωσιν	αὐτοὺς ἐπιέναι. τήν τε ἀρχὴν
[6, 34]	ἁθροωτέρῳ κουφίσαντες προσβάλοιεν, εἰ μὲν	κώπαις	χρήσαιντο, ἐπιθοίμεθ' ἂν κεκμηκόσιν, εἰ