Livre, Chap.
[6, 29]	θεραπεύων ὅτι δι' ἐκεῖνον οἵ	τ'	Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον καὶ τῶν Μαντινέων
[6, 77]	αἰτιασόμενοι ὅτι ἔχοντες παραδείγματα τῶν	τ'	ἐκεῖ Ἑλλήνων ὡς ἐδουλώθησαν οὐκ
[6, 34]	διαβουλευσαμένους καὶ κατασκοπαῖς χρωμένους, ὁπόσοι	τ'	ἐσμὲν καὶ ἐν ᾧ χωρίῳ,
[6, 33]	γὰρ βλάπτειν ἡμᾶς πλείω οἷοί	τ'	ἔσονται ἢ πάσχειν, οὔθ' ὅτι
[6, 96]	καὶ μέχρι τῆς πόλεως ἐπικλινές	τ'	ἐστὶ καὶ ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω·
[6, 20]	ὄχλος ὁ πληρώσων αὐτάς. χρήματά	τ'	ἔχουσι τὰ μὲν ἴδια, τὰ
[6, 59]	ἀδελφῶν τ' οὖσα τυράννων παίδων	τ'	οὐκ ἤρθη νοῦν ἐς ἀτασθαλίην.
[6, 59]	πατρός τε καὶ ἀνδρὸς ἀδελφῶν	τ'	οὖσα τυράννων παίδων τ' οὐκ
[6, 91]	νῦν οἰχομένου στόλου παρὰ τοῦ	τὰ	ἀκριβέστατα εἰδότος ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε·
[6, 65]	Συρακοσίων, μετὰ τοῦ καὶ ἐς	τὰ	ἄλλα θαρσεῖν καὶ εἶναι ἐν
[6, 10]	ἔπειτα ἐν αὐτῇ ταύτῃ πολλὰ	τὰ	ἀμφισβητούμενα (ἔχομεν. εἰσὶ δ' οἳ
[6, 46]	τῆς Ἀφροδίτης ἀγαγόντες αὐτοὺς ἐπέδειξαν	τὰ	ἀναθήματα, φιάλας τε καὶ οἰνοχόας
[6, 62]	Κατάνην, αἱ δὲ νῆες περιέπλευσαν	τὰ	ἀνδράποδα ἄγουσαι. (Νικίας δὲ εὐθὺς
[6, 88]	τε Κορινθίους καὶ τοὺς Συρακοσίους	τὰ	αὐτὰ καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους
[6, 13]	καὶ τῷ Σικελικῷ διὰ πελάγους,	τὰ	αὑτῶν νεμομένους (καθ' αὑτοὺς καὶ
[6, 11]	τὴν δύναμιν δι' ὀλίγου ἀπέλθοιμεν·	τὰ	γὰρ διὰ πλείστου πάντες ἴσμεν
[6, 4]	Ἀριστόνουν καὶ (Πυστίλον, νόμιμα δὲ	τὰ	Γελῴων δόντες. Ζάγκλη δὲ τὴν
[6, 88]	παραπλέοντες ἐπειρῶντο πείθειν μὴ περιορᾶν	τὰ	γιγνόμενα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ὡς
[6, 91]	πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν ληφθέντα,	τὰ	δ' αὐτόματα ἥξει· καὶ τὰς
[6, 103]	θαλάσσης τείχει διπλῷ τοὺς Συρακοσίους.	(τὰ	δ' ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ ἐσήγετο
[6, 92]	ὅσῳ τὰ μὲν Ἀθηναίων οἶδα,	τὰ	δ' ὑμέτερα ᾔκαζον· καὶ αὐτοὺς
[6, 54]	καὶ ἐς τὰ ἱερὰ ἔθυον.	τὰ	δὲ ἄλλα αὐτὴ ἡ πόλις
[6, 84]	ὢν καὶ χρήματα μόνον φέρων,	τὰ	δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι καὶ
[6, 12]	τοιούτους τὰ μὲν δημόσια ἀδικεῖν,	τὰ	δὲ ἴδια ἀναλοῦν, καὶ τὸ
[6, 23]	τε ἐσόμεθα τῶν (μὲν κρατεῖν,	τὰ	δὲ καὶ διασῶσαι. πόλιν τε
[6, 38]	μὲν ἐλέγχων, τὰ δὲ φυλάσσων,	τὰ	δὲ καὶ διδάσκων· μάλιστα (γὰρ
[6, 20]	τ' ἔχουσι τὰ μὲν ἴδια,	τὰ	δὲ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς
[6, 41]	ἤν τι ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον.	τὰ	δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα ἤδη, καὶ
[6, 22]	χρήματα αὐτόθεν ὡς πλεῖστα ἔχειν.	τὰ	δὲ παρ' Ἐγεσταίων, ἃ λέγεται
[6, 38]	αὖ ὀλίγους τὰ μὲν ἐλέγχων,	τὰ	δὲ φυλάσσων, τὰ δὲ καὶ
[6, 31]	ἀλλήλους ἀπολιπεῖν, μᾶλλον αὐτοὺς ἐσῄει	τὰ	δεινὰ ἢ ὅτε ἐψηφίζοντο πλεῖν·
[6, 78]	ὦ Καμαριναῖοι, ὁμόρους ὄντας καὶ	τὰ	δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ καὶ
[6, 16]	διὰ ταῦτα τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος	τὰ	δημόσια σκοπεῖτε εἴ του χεῖρον
[6, 62]	τῶν Σελινουντίων τὰ πράγματα καὶ	(τὰ	διάφορα μαθεῖν τὰ πρὸς Ἐγεσταίους.
[6, 16]	του χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ	τὰ	δυνατώτατα ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὑμῖν
[6, 66]	παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί. καὶ	τὰ	ἐγγὺς δένδρα κόψαντες καὶ κατενεγκόντες
[6, 57]	καὶ ὁ Ἀριστογείτων ἔχοντες ἤδη	τὰ	ἐγχειρίδια ἐς (τὸ ἔργον προῇσαν.
[6, 36]	ὧν οὗτοι ἀγγέλλουσι σκοποῦντες λογιεῖσθε	τὰ	εἰκότα, ἀλλ' ἐξ ὧν ἂν
[6, 46]	χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ	τὰ	ἐκ τῶν ἐγγὺς πόλεων καὶ
[6, 44]	τοῦτο ποιήσειν. οἱ δὲ πρὸς	τὰ	ἐν τῇ Σικελίᾳ πράγματα ἐσκόπουν
[6, 8]	αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ τἆλλα	τὰ	ἐν τῇ Σικελίᾳ (πρᾶξαι ὅπῃ
[6, 17]	τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε	τὰ	ἐν τῇ χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς·
[6, 45]	πρέσβεις, καὶ ἐς τὰ περιπόλια	τὰ	ἐν τῇ χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον,
[6, 32]	τῆς τῶν Ἀθηναίων, τῶν δὲ	τὰ	ἐναντία λεγόντων, καὶ Ἑρμοκράτης ὁ
[6, 83]	εἰρήκαμεν διὰ δέος ἔχειν καὶ	τὰ	ἐνθάδε διὰ τὸ αὐτὸ ἥκειν
[6, 76]	ἰδέᾳ ἐκεῖνά τε ἔσχον καὶ	τὰ	ἐνθάδε νῦν πειρῶνται· ἡγεμόνες γὰρ
[6, 87]	μὴ ὑπακούωμεν ἄλλου, ἐλευθεροῦν δὲ	τὰ	ἐνθάδε, ὅπως μὴ ὑπ' αὐτῶν
[6, 17]	Συρακοσίων μίσει ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς) καὶ	τὰ	ἐνθάδε οὐκ (ἐπικωλύσει, ἢν ὑμεῖς
[6, 91]	οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ	τὰ	ἐνθάδε χρὴ ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν,
[6, 59]	πολιτῶν πολλοὺς ἔκτεινε καὶ πρὸς	τὰ	ἔξω ἅμα διεσκοπεῖτο, εἴ ποθεν
[6, 63]	μᾶλλον καὶ ἐπειδὴ πλέοντές τε	τὰ	ἐπ' ἐκεῖνα τῆς Σικελίας πολὺ
[6, 55]	τὴν δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς	τὰ	ἔπειτα προσλαβεῖν. ~Τὸν δ' οὖν
[6, 2]	ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ	τὰ	ἐπικείμενα νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς
[6, 44]	τὸν πόλεμον διέπλει. τούτοις δὲ	τὰ	ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα
[6, 99]	ἐκ τῆς Θάψου οἱ Ἀθηναῖοι	τὰ	ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ δὲ τοῖς
[6, 50]	ἐκ πασῶν οἱ στρατηγοὶ καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον ἐς Νάξον,
[6, 74]	οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον καὶ προυχώρει
[6, 22]	ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα, ἔχῃ ἡ στρατιὰ	τὰ	ἐπιτήδεια (πολλὴ γὰρ οὖσα οὐ
[6, 22]	καὶ πολὺ περιεῖναι, ἵνα καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν δὲ
[6, 18]	τὸ ἥσυχον, εἰ μὴ καὶ	τὰ	ἐπιτηδεύματα ἐς τὸ ὁμοῖον μεταλήψεσθε.
[6, 28]	τεκμήρια τὴν ἄλλην αὐτοῦ ἐς	τὰ	ἐπιτηδεύματα οὐ δημοτικὴν παρανομίαν. ~ὁ
[6, 17]	μιᾷ γνώμῃ ἀκροᾶσθαι οὔτε ἐς	τὰ	ἔργα κοινῶς τρέπεσθαι· ταχὺ δ'
[6, 72]	σφίσιν ὑπαρχούσης, εὐταξίας δ' ἐς	τὰ	ἔργα προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ ἀμφότερα
[6, 86]	δὲ καὶ ἄλλα ἤδη καὶ	τὰ	ἐς Λεοντίνους) καὶ νῦν τολμῶσιν
[6, 41]	τοὺς ἀκούοντας ἀποδέχεσθαι, πρὸς δὲ	τὰ	ἐσαγγελλόμενα μᾶλλον ὁρᾶν, ὅπως εἷς
[6, 15]	μὲν πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν καὶ	τὰ	ἐψηφισμένα μὴ (λύειν, οἱ δέ
[6, 15]	αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ	τὰ	ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί τε
[6, 16]	ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ διὰ ταῦτα	τὰ	ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια σκοπεῖτε
[6, 54]	τοὺς πολέμους (διέφερον καὶ ἐς	τὰ	ἱερὰ ἔθυον. τὰ δὲ ἄλλα
[6, 16]	ὑπὸ τῶν εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ	τὰ	ἴσα νέμων τὰ (ὁμοῖα ἀνταξιούτω.
[6, 88]	ἀπῆλθον. (Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι	τὰ	καθ' ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς τὸν
[6, 89]	ὑμᾶς εἰπεῖν, ἵνα μὴ χεῖρον	τὰ	κοινὰ τῷ ὑπόπτῳ μου ἀκροάσησθε.
[6, 2]	τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ	τὰ	κράτιστα τῆς γῆς ᾤκησαν ἔχοντες,
[6, 34]	πλέον· τῶν δ' ἀνθρώπων πρὸς	τὰ	λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται,
[6, 31]	κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ ἐς	τὰ	μακρότατα προθυμηθέντος ἑνὸς ἑκάστου ὅπως
[6, 104]	πέλαγος, καὶ πάλιν χειμασθεὶς ἐς	τὰ	μάλιστα τῷ Τάραντι προσμίσγει· καὶ
[6, 89]	δικαίως ὑπ' ἐμοῦ πρός τε	τὰ	Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου καὶ
[6, 56]	ἔργῳ ἐπέπρακτο, περιέμενον δὲ Παναθήναια	τὰ	μεγάλα, ἐν ᾗ μόνον ἡμέρᾳ
[6, 97]	κρημνοῖς τῶν Ἐπιπολῶν, ὁρῶν πρὸς	τὰ	Μέγαρα, ὅπως εἴη αὐτοῖς, ὁπότε
[6, 75]	ὦσιν, ἢν ἄρα σφάλλωνται, καὶ	τὰ	Μέγαρα φρούριον, καὶ ἐν τῷ
[6, 84]	ἐν τούτῳ προσήκετε ἤδη ἡμῖν	τὰ	μέγιστα. διόπερ καὶ τοὺς Λεοντίνους
[6, 91]	τοὺς ἐναντίους κωλύσετε, πολλὰ παρεὶς	τὰ	(μέγιστα κεφαλαιώσω. οἷς τε γὰρ
[6, 78]	φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει	τὰ	μείζω) διὰ δὲ αὐτὰ τὰς
[6, 92]	φίλος ὢν ἱκανῶς ὠφελοίην, ὅσῳ	τὰ	μὲν Ἀθηναίων οἶδα, τὰ δ'
[6, 56]	ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο. καὶ αὐτοῖς	τὰ	μὲν ἄλλα πρὸς τοὺς ξυνεπιθησομένους
[6, 84]	τοῖσδε ὑπὲρ ἡμῶν λυπηροὶ ὦσιν.	(τὰ	μὲν γὰρ ἐκεῖ καὶ αὐτοὶ
[6, 70]	τοῦ φόβου, τοῖς δ' ἐμπειροτέροις	τὰ	μὲν γιγνόμενα καὶ ὥρᾳ ἔτους
[6, 12]	ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε δὲ τοὺς τοιούτους	τὰ	μὲν δημόσια ἀδικεῖν, τὰ δὲ
[6, 38]	προπείσεται) τοὺς δ' αὖ ὀλίγους	τὰ	μὲν ἐλέγχων, τὰ δὲ φυλάσσων,
[6, 90]	εἶναι ὑμῶν πολεμίων προσκαθημένων. ~Καὶ	τὰ	μὲν ἐς τὰς ἐμὰς διαβολὰς
[6, 20]	πληρώσων αὐτάς. χρήματά τ' ἔχουσι	τὰ	μὲν ἴδια, τὰ δὲ καὶ
[6, 91]	κατεσκεύασται, τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς	τὰ	μὲν ληφθέντα, τὰ δ' αὐτόματα
[6, 30]	τε ἅμα ἰόντες καὶ ὀλοφυρμῶν,	τὰ	μὲν ὡς κτήσοιντο, τοὺς δ'
[6, 2]	ἐλθεῖν· ἔτι δὲ καὶ νῦν	(τὰ	μέσα καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν
[6, 2]	Σικανοὺς κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς	τὰ	μεσημβρινὰ καὶ ἑσπέρια αὐτῆς καὶ
[6, 33]	λέγειν, καὶ γιγνώσκω ὅτι οἱ	τὰ	μὴ πιστὰ δοκοῦντα εἶναι ἢ
[6, 82]	ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα, καὶ μετὰ	τὰ	Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι τῆς μὲν
[6, 29]	ἔν τε τῷ παρόντι πρὸς	τὰ	μηνύματα ἀπελογεῖτο καὶ ἑτοῖμος ἦν
[6, 28]	παιδιᾶς καὶ οἴνου γεγενημέναι, καὶ	τὰ	μυστήρια ἅμα ὡς ποιεῖται ἐν
[6, 53]	ἧσσον ζήτησιν ἐποιοῦντο τῶν περὶ	τὰ	μυστήρια καὶ τῶν περὶ τοὺς
[6, 61]	ἔχειν, πολὺ δὴ μᾶλλον καὶ	τὰ	μυστικά, ὧν ἐπαίτιος ἦν, μετὰ
[6, 69]	δὲ μάντεις τε σφάγια προύφερον	τὰ	νομιζόμενα καὶ σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον
[6, 2]	ἀρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε	τὰ	ξύμπαντα. παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν
[6, 83]	τερπομένους, τῇ δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον	τὰ	ξυμφέροντα πράσσοντας. τήν τε γὰρ
[6, 47]	προσαγαγέσθαι, καὶ τῇ πόλει δαπανῶντας	τὰ	οἰκεῖα μὴ κινδυνεύειν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ
[6, 82]	Μήδου καὶ οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες	τὰ	οἰκεῖα φθεῖραι, ὥσπερ ἡμεῖς ἐκλιπόντες
[6, 16]	ὑπερφρονούμενος, ἢ τὰ ἴσα νέμων	τὰ	(ὁμοῖα ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ τοὺς
[6, 64]	Κατάνης ἥκειν ἔφη ὧν ἐκεῖνοι	τὰ	ὀνόματα ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο ἐν
[6, 60]	ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε ἄρα καὶ	τὰ	ὄντα μηνῦσαι εἴτε καὶ οὔ·
[6, 69]	διὰ τάχους ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες	τὰ	ὅπλα εὐθὺς ἀντεπῇσαν. καὶ πρῶτον
[6, 58]	ὁ δὲ τοῖς ἐπικούροις φράσας	τὰ	ὅπλα ὑπολαβεῖν ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς
[6, 52]	δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι	τὰ	ὅρκια εἶναι μιᾷ νηὶ καταπλεόντων
[6, 71]	καὶ διακοσίους) τῶν δὲ σφετέρων	τὰ	ὀστᾶ ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν
[6, 31]	τάλαντα (ηὑρέθη ἐκ τῆς πόλεως	τὰ	πάντα ἐξαγόμενα. καὶ ὁ στόλος
[6, 91]	ξυμμάχων προσόδου ἧσσον διαφορουμένης, οἳ	τὰ	παρ' ὑμῶν νομίσαντες ἤδη κατὰ
[6, 46]	τῷ μὲν Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν	τὰ	(παρὰ τῶν Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ
[6, 46]	στρατιωτῶν· οἱ δὲ στρατηγοὶ πρὸς	τὰ	παρόντα ἐβουλεύοντο. ~Καὶ Νικίου μὲν
[6, 41]	εἴασε παρελθεῖν, αὐτὸς δὲ (πρὸς	τὰ	παρόντα ἔλεξε τοιάδε. διαβολὰς μὲν
[6, 88]	(προσχωρήσονται. καὶ οἱ μὲν πρὸς	τὰ	πεδία μᾶλλον τῶν Σικελῶν ὑπήκοοι
[6, 11]	πλείστου πάντες ἴσμεν θαυμαζόμενα καὶ	τὰ	πεῖραν ἥκιστα τῆς δόξης δόντα.
[6, 32]	αὐτοῖς, ὡς σαφῶς οἰόμενος εἰδέναι	τὰ	περὶ αὐτῶν, ἔλεγε καὶ παρῄνει
[6, 50]	πόλιν καὶ τοὺς λιμένας καὶ	τὰ	περὶ τὴν χώραν ἐξ ἧς
[6, 32]	τε ἄλλων, τῶν μὲν πιστευόντων	τὰ	περὶ τῆς (στρατείας τῆς τῶν
[6, 17]	ὡς περὶ οἰκείας πατρίδος οὔτε	τὰ	περὶ τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται
[6, 32]	τὰς Συρακούσας ἠγγέλλετο μὲν πολλαχόθεν	τὰ	περὶ τοῦ ἐπίπλου, οὐ μέντοι
[6, 45]	δὲ τοὺς πρέσβεις, καὶ ἐς	τὰ	περιπόλια τὰ ἐν τῇ χώρᾳ
[6, 90]	ταῦτα ἢ πάντα ἢ καὶ	τὰ	πλείω, ἤδη τῇ Πελοποννήσῳ ἐμέλλομεν
[6, 2]	πολλοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες	τὰ	πλείω Μοτύην καὶ Σολόεντα καὶ
[6, 33]	ὄνομα, κἂν περὶ σφίσιν αὐτοῖς	τὰ	πλείω (πταίσωσιν, ὅμως καταλείπουσιν. ὅπερ
[6, 65]	ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς καὶ	τὰ	πλοῖα, ὑπὸ νύκτα ἔπλεον ἐπὶ
[6, 80]	τῶνδε κρείσσους εἰσὶ τὸ παράπαν	τὰ	πολέμια· καὶ μὴ ἐκείνην τὴν
[6, 89]	ὑπαρχούσης ἀκολασίας ἐπειρώμεθα μετριώτεροι ἐς	τὰ	πολιτικὰ εἶναι. ἄλλοι δ' ἦσαν
[6, 15]	ὢν καὶ ἐς τἆλλα διάφορος	τὰ	πολιτικὰ καὶ ὅτι αὐτοῦ διαβόλως
[6, 89]	δὲ καὶ τῆς πόλεως δημοκρατουμένης	τὰ	(πολλὰ ἀνάγκη ἦν τοῖς παροῦσιν
[6, 91]	τε γὰρ ἡ χώρα κατεσκεύασται,	τὰ	πολλὰ πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν
[6, 89]	πάλαι καὶ νῦν οἳ ἐπὶ	τὰ	πονηρότερα (ἐξῆγον τὸν ὄχλον· οἵπερ
[6, 62]	κατασκέψασθαι δὲ καὶ τῶν Σελινουντίων	τὰ	πράγματα καὶ (τὰ διάφορα μαθεῖν
[6, 2]	καὶ νῦν (τὰ μέσα καὶ	τὰ	πρὸς βορρᾶν τῆς νήσου ἔχουσιν.
[6, 62]	πράγματα καὶ (τὰ διάφορα μαθεῖν	τὰ	πρὸς Ἐγεσταίους. παραπλέοντες δ' ἐν
[6, 2]	οἰκοῦσι δὲ ἔτι καὶ νῦν	τὰ	(πρὸς ἑσπέραν τὴν Σικελίαν. Ἰλίου
[6, 56]	μὲν αὐτούς, ξυνεπαμύνειν δὲ εὐθὺς	τὰ	πρὸς τοὺς δορυφόρους ἐκείνους. (ἦσαν
[6, 88]	Ἀθηναῖοι ἐν τῇ Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι	τὰ	πρὸς τοὺς Σικελοὺς ἔπρασσον ὅπως
[6, 90]	εὐπορώτερον γίγνεσθαί τι αὐτῶν, αὐτὰ	τὰ	προσγενόμενα ἐκεῖθεν χωρία ἔμελλε διαρκῆ
[6, 27]	μιᾷ νυκτὶ οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν	τὰ	πρόσωπα. καὶ τοὺς δράσαντας ᾔδει
[6, 50]	ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι ἄνδρες	τὰ	Συρακοσίων βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν
[6, 91]	εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους	τὰ	σφέτερα αὐτῶν (δεινὰ ἐπισταμένους φοβεῖσθαι.
[6, 38]	λέγω, οἵ τε Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες	τὰ	σφέτερα αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι
[6, 8]	Ἐγεσταίων καὶ τῶν σφετέρων πρέσβεων	τά	τε ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ
[6, 71]	τὴν μάχην μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι,	τά	τε ἄλλα καὶ σῖτον καὶ
[6, 22]	οὐ πάσης ἔσται πόλεως ὑποδέξασθαι)	τά	τε ἄλλα ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι,
[6, 34]	τὸ τοιοῦτο ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν	τά	τε αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα καὶ ἐς
[6, 92]	ἐς τὴν Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα	τά	τε ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι
[6, 45]	ἐν τῇ χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον,	τά	τε ἐν τῇ πόλει ὅπλων
[6, 46]	ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν	τά	τε ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα
[6, 28]	ἐβόων ὡς ἐπὶ δήμου καταλύσει	τά	τε μυστικὰ καὶ ἡ τῶν
[6, 17]	τῷδε τῷ πολέμῳ ἱκανῶς ὡπλίσθη.	τά	τε οὖν ἐκεῖ, ἐξ ὧν
[6, 9]	μου ὁ λόγος εἴη, εἰ	τά	τε ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην καὶ
[6, 29]	εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ καὶ	τὰ	τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ εἰ
[6, 65]	ἐπεὶ δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς καὶ	τὰ	τῆς παρασκευῆς ἦν καὶ αἱ
[6, 9]	γὰρ ἂν ὁ τοιοῦτος καὶ	τὰ	τῆς πόλεως δι' ἑαυτὸν βούλοιτο
[6, 16]	παρεσκευασάμην. νόμῳ μὲν γὰρ τιμὴ	τὰ	τοιαῦτα, ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου
[6, 36]	οὐκ εὔνους· τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας	τὰ	τοιαῦτα καὶ περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας
[6, 38]	τοὺς πολλοὺς πείθων, τοὺς δὲ	τὰ	τοιαῦτα μηχανωμένους κολάζων, μὴ μόνον
[6, 6]	καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ	τὰ	τοῦ πολέμου ἅμα πρὸς τοὺς
[6, 15]	καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι	τὰ	τοῦ πολέμου ἰδίᾳ ἕκαστοι τοῖς
[6, 71]	τῶν ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα) καὶ	τὰ	τῶν πολεμίων (σκῦλα ἔχοντες ἀπέπλευσαν
[6, 34]	ἄλλην παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν καὶ	τὰ	τῶν πόλεων οὐκ ἂν βέβαια
[6, 51]	τῶν δὲ Καταναίων οἱ μὲν	τὰ	τῶν Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον
[6, 31]	μεγίστῃ ἐλπίδι τῶν μελλόντων πρὸς	τὰ	ὑπάρχοντα ἐπεχειρήθη. ~Ἐπειδὴ δὲ αἱ
[6, 5]	καὶ Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ	τὰ	Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ
[6, 62]	καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι	τὰ	χρήματα εἰ δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι,
[6, 39]	ἴσον εἶναι, τοὺς δ' ἔχοντας	τὰ	χρήματα καὶ ἄρχειν ἄριστα βελτίστους.
[6, 46]	οὐκ εἴη ἐν τῇ Ἐγέστῃ	τὰ	χρήματα, πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον
[6, 77]	δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι οὐκ Ἴωνες	τάδε	εἰσὶν οὐδ' Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται,
[6, 91]	τῆς Πελοποννήσου, εἰ μὴ ποιήσετε	τάδε	ἐν τάχει, στρατιάν τε ἐπὶ
[6, 18]	ἅμα νέοι γεραιτέροις βουλεύοντες ἐς	τάδε	ἦραν αὐτά, καὶ νῦν τῷ
[6, 36]	ἐκ δὲ ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ	τάδε	κινοῦσι ξύγκεινται. (ὑμεῖς δὲ ἢν
[6, 18]	τὸ ὁμοῖον μεταλήψεσθε. (Λογισάμενοι οὖν	τάδε	μᾶλλον αὐξήσειν, ἐπ' ἐκεῖνα ἢν
[6, 54]	δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς γράμμασι λέγον	τάδε·	μνῆμα τόδ' ἧς ἀρχῆς Πεισίστρατος
[6, 78]	ἢ καὶ φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ	τάδε	πάσχει τὰ μείζω) διὰ δὲ
[6, 34]	τάχ' ἂν ἴσως νομίσαντες, εἰ	τάδε	προήσονται, κἂν σφεῖς ἐν πόνῳ
[6, 44]	εἰ ἔστιν ἃ ἔλεγον ἐν	ταῖς	Ἀθήναις οἱ ἄγγελοι. ~Τοῖς δὲ
[6, 69]	ταύτῃ τῇ μάχῃ οὔτ' ἐν	ταῖς	ἄλλαις, ἀλλὰ τῇ μὲν ἀνδρείᾳ
[6, 54]	τινα ἐπεμέλοντο σφῶν αὐτῶν ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς εἶναι. καὶ ἄλλοι τε
[6, 6]	ὧν ἀκούοντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐν	ταῖς	ἐκκλησίαις τῶν τε Ἐγεσταίων πολλάκις
[6, 47]	ταῦτα βουλεύεσθαι, εἰ δὲ μή,	ταῖς	ἑξήκοντα ναυσίν, ὅσασπερ ᾐτήσαντο, ἀξιοῦν
[6, 15]	ἐν ἀξιώματι ὑπὸ τῶν ἀστῶν,	ταῖς	ἐπιθυμίαις μείζοσιν ἢ κατὰ τὴν
[6, 97]	μάχῃ νικηθέντες οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ	ταῖς	Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν·
[6, 102]	ἐπὶ τὸν κύκλον τὸν ἐπὶ	ταῖς	Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον (αἱρήσειν. καὶ
[6, 67]	ὀκτώ, τὸ δὲ ἥμισυ ἐπὶ	ταῖς	εὐναῖς ἐν πλαισίῳ, ἐπὶ ὀκτὼ
[6, 90]	βαρβάρων μαχιμωτάτους, τριήρεις τε πρὸς	ταῖς	ἡμετέραις πολλὰς ναυπηγησάμενοι, ἐχούσης τῆς
[6, 42]	λιμένων καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐν	ταῖς	καταγωγαῖς, πρός τε τἆλλα εὐκοσμότεροι
[6, 80]	καὶ εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς Ἀθηναῖοι,	ταῖς	μὲν ὑμετέραις γνώμαις κρατήσουσι, τῷ
[6, 105]	τῶν Ἀθηναίων ἐκ τοῦ Ἄργους	ταῖς	ναυσὶ καὶ τῶν Λακεδαιμονίων οἱ
[6, 37]	(μέγα γὰρ τὸ καὶ αὐταῖς	ταῖς	ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο
[6, 8]	καθ' ὅτι χρὴ τὴν παρασκευὴν	ταῖς	ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι, καὶ τοῖς
[6, 64]	πόλεως ὅτι πλεῖστον, αὐτοὶ δὲ	ταῖς	ναυσὶν ἐν τοσούτῳ ὑπὸ νύκτα
[6, 7]	ἀνεχώρησαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ὕστερον	ταῖς	ναυσὶν ἐπ' οἴκου. (Καὶ ἐς
[6, 61]	ὁμήρους τῶν Ἀργείων τοὺς ἐν	ταῖς	νήσοις κειμένους οἱ Ἀθηναῖοι τότε
[6, 43]	τὴν Σικελίαν ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι μὲν	ταῖς	πάσαις τέσσαρσι καὶ τριάκοντα καὶ
[6, 30]	οὖν ξυμμάχων τοῖς πλείστοις καὶ	ταῖς	σιταγωγοῖς ὁλκάσι καὶ τοῖς πλοίοις
[6, 71]	ὡς ἐς τὸ ἔαρ ἐπιχειρήσοντες	ταῖς	Συρακούσαις. ~Καὶ οἱ μὲν ταύτῃ
[6, 104]	Τάραντα, οἱ δὲ Κορίνθιοι πρὸς	ταῖς	σφετέραις δέκα Λευκαδίας δύο καὶ
[6, 97]	σταδίους, καὶ τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες,	ταῖς	τε ναυσὶν ἐς τὴν Θάψον
[6, 87]	~Ἀλλὰ μήτε ὑμεῖς, ὦ Καμαριναῖοι,	ταῖς	τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε οἱ
[6, 31]	τοῖς θρανίταις τῶν ναυτῶν καὶ	ταῖς	ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα σημείοις καὶ
[6, 91]	εἰ μὴ βοηθήσετε οὐ περιέσται	τἀκεῖ,	(μάθετε ἤδη. Σικελιῶται γὰρ ἀπειρότεροι
[6, 92]	καὶ ἐς κίνδυνον καὶ ἐς	ταλαιπωρίαν	πᾶσαν ἀδεῶς χρῆσθαι, ὦ Λακεδαιμόνιοι,
[6, 94]	πορισθησομένων, καὶ ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ	τάλαντα	ἀργυρίου τριακόσια. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ
[6, 8]	Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες ἑξήκοντα	τάλαντα	ἀσήμου ἀργυρίου ὡς ἐς ἑξήκοντα
[6, 31]	ἔμπορος ἔχων ἔπλει, πολλὰ ἂν	τάλαντα	(ηὑρέθη ἐκ τῆς πόλεως τὰ
[6, 62]	ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	τάλαντα.	καὶ ἐς τοὺς τῶν Σικελῶν
[6, 46]	χρήματα ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ	τάλαντα	μόνα (φαίνεται. καὶ οἱ στρατηγοὶ
[6, 62]	καὶ τἆλλα χρηματίσας καὶ λαβὼν	τάλαντα	τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ στράτευμα·
[6, 95]	Λακεδαιμονίων πολλὴν ἔλαβον, ἣ ἐπράθη	ταλάντων	οὐκ ἔλασσον πέντε καὶ εἴκοσι.
[6, 16]	δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην καὶ	τἆλλα	ἀξίως τῆς νίκης παρεσκευασάμην. νόμῳ
[6, 15]	Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι, ὢν καὶ ἐς	τἆλλα	διάφορος τὰ πολιτικὰ καὶ ὅτι
[6, 33]	(εἰ ταύτην σχοῖεν, ῥᾳδίως καὶ	τἆλλα	ἕξειν. ὡς οὖν ἐν τάχει
[6, 88]	σφίσιν ὡς πλείστους πέμπειν, καὶ	τἆλλα	ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία καὶ
[6, 34]	εἰ δὲ μή, ὅτι τάχιστα	τἆλλα	ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ
[6, 42]	ἐν ταῖς καταγωγαῖς, πρός τε	τἆλλα	εὐκοσμότεροι καὶ ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι,
[6, 34]	ὅθεν ὅ τε πόλεμος καὶ	(τἆλλα	εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς
[6, 72]	δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ	τἆλλα	κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι.
[6, 46]	ἐς τὸ Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι ὅτι	τἆλλα	μὲν οὐκ ἔστι χρήματα ἃ
[6, 72]	ὁ Ἕρμωνος, ἀνὴρ καὶ ἐς	τἆλλα	ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος καὶ κατὰ
[6, 103]	Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς. καὶ	τἆλλα	προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ
[6, 31]	ναυτῶν καὶ ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ	τἆλλα	σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων,
[6, 8]	περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ	τἆλλα	τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ (πρᾶξαι
[6, 62]	Ὑκκάρων ἐπὶ Ἐγέστης παραπλεύσας, καὶ	τἆλλα	χρηματίσας καὶ λαβὼν τάλαντα τριάκοντα
[6, 45]	ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστί, καὶ	τἆλλα	ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ καὶ
[6, 78]	(τῆς τύχης τὸν αὐτὸν ὁμοίως	ταμίαν	γενέσθαι. καὶ εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι,
[6, 18]	προκαταλαμβάνει. (καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν	ταμιεύεσθαι	ἐς ὅσον βουλόμεθα ἄρχειν, ἀλλ'
[6, 79]	ἀλλ' ἤν, ὅπερ οὗτοι σπεύδουσι,	τἀναντία	διαστῶμεν, ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς ἡμᾶς
[6, 62]	παρῆν ἐς τὸ στράτευμα· καὶ	τἀνδράποδα	ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν
[6, 85]	περὶ τὴν Πελοπόννησον. (ὥστε καὶ	τἀνθάδε	εἰκὸς πρὸς τὸ λυσιτελοῦν, καὶ
[6, 34]	δὲ διὰ πλοῦ μῆκος ἐν	τάξει	μεῖναι, καὶ ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος
[6, 34]	μηνοῖν τροφῆς ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις ἐς	Τάραντα	καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν, καὶ δῆλον
[6, 44]	τε ἄκραν Ἰαπυγίαν καὶ πρὸς	Τάραντα	καὶ ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο
[6, 104]	τάχιστα ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς	Τάραντα,	οἱ δὲ Κορίνθιοι πρὸς ταῖς
[6, 34]	ἔστι καὶ ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς	Τάραντα·	οἱ δὲ μετ' ὀλίγων ἐφοδίων
[6, 104]	χειμασθεὶς ἐς τὰ μάλιστα τῷ	Τάραντι	προσμίσγει· καὶ τὰς ναῦς, ὅσαι
[6, 44]	ἄστει, ὕδατι δὲ καὶ ὅρμῳ,	Τάραντος	δὲ καὶ Λοκρῶν οὐδὲ τούτοις,
[6, 104]	ὁ μὲν Γύλιππος ἐκ τοῦ	Τάραντος	ἐς τὴν Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος
[6, 34]	χώρας φύλακες (ὑποδέχεται γὰρ ἡμᾶς	Τάρας)	τὸ δὲ πέλαγος αὐτοῖς πολὺ
[6, 46]	Ἀθηναίοις παρεῖχε, καὶ ἀφικόμενοι ἐς	τὰς	Ἀθήνας διεθρόησαν ὡς (χρήματα πολλὰ
[6, 74]	διεχείμαζον· καὶ τριήρη ἀπέστειλαν ἐς	τὰς	Ἀθήνας ἐπί τε χρήματα καὶ
[6, 61]	ἐκ τῆς Σικελίας ὡς ἐς	τὰς	Ἀθήνας· καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο ἐν
[6, 93]	καὶ αὐτοὶ πρότερον στρατεύειν ἐπὶ	τὰς	Ἀθήνας, μέλλοντες δ' ἔτι καὶ
[6, 15]	ἔς τε τὰς ἱπποτροφίας καὶ	τὰς	ἄλλας δαπάνας· ὅπερ καὶ καθεῖλεν
[6, 48]	ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν Σελινοῦντος καὶ Συρακουσῶν	τὰς	ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι καὶ τοὺς
[6, 50]	Συρακούσας ἔπλεον ἐπὶ κέρως ἔχοντες	τὰς	ἄλλας ναῦς· δέκα δὲ τῶν
[6, 47]	διαλλάξαι αὐτοῖς, καὶ οὕτω παραπλεύσαντας	τὰς	ἄλλας πόλεις καὶ ἐπιδείξαντας μὲν
[6, 95]	οὐ πολὺ ὕστερον ἐπιθέμενος τοῖς	τὰς	ἀρχὰς ἔχουσιν οὐ κατέσχεν, ἀλλὰ
[6, 102]	ἐν αὐτῷ δι' ἀσθένειαν ὑπολελειμμένος.	τὰς	γὰρ μηχανὰς καὶ ξύλα ὅσα
[6, 10]	δεῦρο ἐπαγαγέσθαι. (καὶ οἴεσθε ἴσως	τὰς	γενομένας ὑμῖν σπονδὰς ἔχειν τι
[6, 90]	πόλεων τὰς μὲν βίᾳ λαβόντες,	τὰς	δ' ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν
[6, 76]	μὲν ἐκεῖ πόλεις ἀναστάτους ποιεῖν,	τὰς	δὲ ἐνθάδε κατοικίζειν, καὶ Λεοντίνων
[6, 93]	ἐκέλευέν οἱ πέμπειν ἐς Ἀσίνην,	τὰς	δὲ λοιπὰς παρασκευάζεσθαι ὅσας διανοοῦνται
[6, 11]	τύχας τῶν ἐναντίων ἐπαίρεσθαι, ἀλλὰ	τὰς	διανοίας κρατήσαντας θαρσεῖν, μηδὲ Λακεδαιμονίους
[6, 20]	ὡς ἐν μιᾷ νήσῳ πολλὰς	τὰς	Ἑλληνίδας. πλὴν γὰρ Νάξου καὶ
[6, 90]	προσκαθημένων. ~Καὶ τὰ μὲν ἐς	τὰς	ἐμὰς διαβολὰς τοιαῦτα ξυνέβη· περὶ
[6, 97]	πεζὸς ἐχώρει εὐθὺς δρόμῳ πρὸς	τὰς	Ἐπιπολὰς καὶ φθάνει ἀναβὰς κατὰ
[6, 75]	τεῖχος παρὰ πᾶν τὸ πρὸς	τὰς	Ἐπιπολὰς ὁρῶν, ὅπως μὴ δι'
[6, 46]	καὶ Ἑλληνίδων αἰτησάμενοι ἐσέφερον ἐς	τὰς	(ἑστιάσεις ὡς οἰκεῖα ἕκαστοι. καὶ
[6, 99]	φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες τοῖς σταυροῖς	τὰς	ἐφόδους, ἐκείνους δὲ ἂν παυομένους
[6, 10]	εἰσι καὶ ἄλλοι τινὲς κατὰ	τὰς	ἠπείρους ἐνδοιαστῶς ἀκροῶνται. ἡμεῖς δὲ
[6, 15]	ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο ἔς τε	τὰς	ἱπποτροφίας καὶ τὰς ἄλλας δαπάνας·
[6, 31]	δὲ ὁπλιταγωγοὺς καὶ ὑπηρεσίας ταύταις	τὰς	κρατίστας, τῶν δὲ> τριηράρχων ἐπιφοράς
[6, 90]	ἐκ γῆς ἐφορμαῖς τῶν πόλεων	τὰς	μὲν βίᾳ λαβόντες, τὰς δ'
[6, 76]	ἐξοικίσαι. οὐ γὰρ δὴ εὔλογον	τὰς	μὲν ἐκεῖ πόλεις ἀναστάτους ποιεῖν,
[6, 101]	τῶν Συρακοσίων σταυρώματι καὶ τάφρῳ,	τὰς	μὲν ναῦς κελεύσαντες περιπλεῦσαι ἐκ
[6, 34]	ἀλκῇ δείκνυσθαι, τὸ δ' ἤδη	τὰς	μετὰ φόβου παρασκευὰς ἀσφαλεστάτας νομίσαντας
[6, 17]	καὶ ῥᾳδίας ἔχουσι τῶν πολιτῶν	τὰς	(μεταβολὰς καὶ ἐπιδοχάς. καὶ οὐδεὶς
[6, 44]	αὐτοῖς καὶ ἀγορὰν παρεῖχον, καὶ	τὰς	ναῦς ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν. καὶ πρός
[6, 64]	ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ σφίσι καὶ	τὰς	ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ ῥᾳδίως
[6, 94]	καὶ τροπαῖον (στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ	τὰς	ναῦς. καὶ ἀποπλεύσαντες ἐς Κατάνην,
[6, 9]	σκέψασθαι, εἰ ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν	τὰς	ναῦς, καὶ μὴ οὕτω βραχείᾳ
[6, 65]	τις προσεληλύθει καὶ ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ	τὰς	ναῦς καὶ τὰ πλοῖα, ὑπὸ
[6, 104]	μάλιστα τῷ Τάραντι προσμίσγει· καὶ	τὰς	ναῦς, ὅσαι μάλιστα (ἐπόνησαν ὑπὸ
[6, 66]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν παρά τε	τὰς	ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν καὶ ἐπὶ
[6, 30]	ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα ἕῳ (ἐπλήρουν	τὰς	ναῦς ὡς ἀναξόμενοι. ξυγκατέβη δὲ
[6, 32]	σάλπιγγι σιωπὴ ὑπεσημάνθη, εὐχὰς δὲ	τὰς	νομιζομένας πρὸ τῆς ἀναγωγῆς οὐ
[6, 7]	οἱ Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο, κατασκάψαντες	τὰς	Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 41]	ἡμεῖς ἕξομεν) καὶ τῶν πρὸς	τὰς	πόλεις διαπομπῶν ἅμα ἔς τε
[6, 48]	στρατιᾷ ἱκανωτάτην ἔσεσθαι) προσαγαγομένους δὲ	τὰς	πόλεις, εἰδότας μεθ' ὧν τις
[6, 48]	ἀπράκτους ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἔς τε	τὰς	πόλεις ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν Σελινοῦντος καὶ
[6, 58]	γὰρ ἀσπίδος καὶ δόρατος εἰώθεσαν	τὰς	πομπὰς ποιεῖν. ~Τοιούτῳ μὲν τρόπῳ
[6, 44]	ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα προσοίσονται· καὶ	τὰς	πρόπλους ναῦς ἐκ τῆς Ἐγέστης
[6, 105]	ἐβοήθησαν· αἵπερ τὰς σπονδὰς φανερώτατα	(τὰς	πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους αὐτοῖς ἔλυσαν.
[6, 96]	εἰ κρατοῖντο μάχῃ, ἀποτειχισθῆναι, διενοοῦντο	τὰς	προσβάσεις αὐτῶν φυλάσσειν, ὅπως μὴ
[6, 32]	σφίσιν. παιανίσαντες δὲ καὶ τελεώσαντες	τὰς	σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ ἐπὶ κέρως
[6, 105]	Ἀργείοις τριάκοντα ναυσὶν ἐβοήθησαν· αἵπερ	τὰς	σπονδὰς φανερώτατα (τὰς πρὸς τοὺς
[6, 32]	ξυνελέγετο, ἠπείγοντο ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ	τὰς	Συρακούσας ἠγγέλλετο μὲν πολλαχόθεν τὰ
[6, 65]	πλοῖα, ὑπὸ νύκτα ἔπλεον ἐπὶ	τὰς	Συρακούσας. (καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι
[6, 78]	τὰ μείζω) διὰ δὲ αὐτὰ	τὰς	Συρακούσας κακωθῆναι μὲν ἵνα σωφρονισθῶμεν
[6, 99]	τῶν Ἀθηναίων ἐγκάρσιον τεῖχος ἄγοντες,	τάς	τε ἐλάας ἐκκόπτοντες τοῦ τεμένους
[6, 91]	τὰ δ' αὐτόματα ἥξει· καὶ	τὰς	τοῦ Λαυρείου τῶν ἀργυρείων μετάλλων
[6, 11]	ἐφίεσθε. (χρὴ δὲ μὴ πρὸς	τὰς	τύχας τῶν ἐναντίων ἐπαίρεσθαι, ἀλλὰ
[6, 75]	τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ	τὰς	τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ τὸ
[6, 40]	ὥσπερ οὐκ οἴομαι, οὐ πρὸς	τὰς	ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη
[6, 59]	τῷ παιδὶ θυγατέρα ἑαυτοῦ μετὰ	ταῦτα	Ἀρχεδίκην Ἀθηναῖος ὢν Λαμψακηνῷ ἔδωκεν,
[6, 92]	μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ μετὰ	ταῦτα	αὐτοί τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε καὶ
[6, 47]	παντὶ τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς	ταῦτα	βουλεύεσθαι, εἰ δὲ μή, ταῖς
[6, 74]	μὴ δέχεσθαι τοὺς (Ἀθηναίους οἱ	ταῦτα	βουλόμενοι. ἡμέρας δὲ μείναντες περὶ
[6, 23]	ἀπὸ τῶν εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι.	ταῦτα	γὰρ τῇ τε ξυμπάσῃ πόλει
[6, 102]	τὸ πρῶτον καταφυγόντες ὡς ἑώρων	ταῦτα	γιγνόμενα, αὐτοί τε πάλιν ἀπὸ
[6, 93]	καιρὸς ᾖ, ἑτοίμας εἶναι πλεῖν.	ταῦτα	δὲ ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν ἐκ τῆς
[6, 61]	παρέδοσαν τῷ Ἀργείων δήμῳ διὰ	ταῦτα	(διαχρήσασθαι. πανταχόθεν τε περιειστήκει ὑποψία
[6, 9]	ἐστι κατασχεῖν ἐφ' ἃ ὥρμησθε,	ταῦτα	διδάξω. ~Φημὶ γὰρ ὑμᾶς πολεμίους
[6, 89]	δὲ (ἀτιμίαν περιέθετε. καὶ διὰ	ταῦτα	δικαίως ὑπ' ἐμοῦ πρός τε
[6, 61]	καιρὸν τοῦτον ἐν ᾧ περὶ	ταῦτα	ἐθορυβοῦντο μέχρι Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα, πρὸς
[6, 14]	τευξόμεθα. ~Καὶ σύ, ὦ πρύτανι,	ταῦτα,	εἴπερ ἡγεῖ σοι προσήκειν κήδεσθαί
[6, 50]	πολὺν οὔτε ὁδόν. ~Λάμαχος μὲν	ταῦτα	εἰπὼν ὅμως προσέθετο καὶ αὐτὸς
[6, 78]	οἱ Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε,	ταῦτα	ἐκ τοῦ ὁμοίου καὶ νῦν
[6, 93]	περιορώμενοι, πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος	ταῦτα	ἕκαστα αὐτοῦ καὶ νομίσαντες (παρὰ
[6, 95]	γενομένου ἀπεχώρησαν. καὶ Ἀργεῖοι μετὰ	ταῦτα	ἐσβαλόντες ἐς τὴν Θυρεᾶτιν ὅμορον
[6, 17]	ἄλλην γῆν, μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν,	ταῦτα	ἑτοιμάζεται. (καὶ οὐκ εἰκὸς τὸν
[6, 90]	(αὐτῶν ἀποπειράσοντες. εἰ δὲ προχωρήσειε	ταῦτα	ἢ πάντα ἢ καὶ τὰ
[6, 17]	καὶ νῦν βεβαίως θαρσοῦσιν. ~Καὶ	ταῦτα	ἡ ἐμὴ νεότης καὶ ἄνοια
[6, 26]	ἄριστα εἶναι (Ἀθηναίοις) (καὶ μετὰ	ταῦτα	ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο, καὶ ἔς
[6, 30]	πλεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	θέρους μεσοῦντος ἤδη ἡ ἀναγωγὴ
[6, 90]	ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν καὶ μετὰ	(ταῦτα	καὶ τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν.
[6, 86]	καὶ νῦν τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς	ταῦτα	κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν
[6, 86]	πρὸς ὑμᾶς εἶεν. ~καὶ ὅτῳ	ταῦτα	μὴ δοκεῖ, αὐτὸ τὸ ἔργον
[6, 103]	στρατηγούς τε ἐφ' ὧν αὐτοῖς	ταῦτα	ξυνέβη ἔπαυσαν, ὡς ἢ δυστυχίᾳ
[6, 62]	τῶν μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	οἱ λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ
[6, 39]	ἀκούσαντας ἄριστα τοὺς πολλούς, καὶ	ταῦτα	ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη καὶ
[6, 91]	ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο,	ταῦτα	σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροι· εἰκὸς γὰρ
[6, 16]	(ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ διὰ	ταῦτα	τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια
[6, 16]	μου καὶ ἐμοὶ δόξαν φέρει	ταῦτα,	(τῇ δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν.
[6, 34]	δυνάμει. (Πείθεσθε οὖν μάλιστα μὲν	ταῦτα	τολμήσαντες, εἰ δὲ μή, ὅτι
[6, 43]	ὅπως ἐπιστάμενοι καταπλέωσιν. ~μετὰ δὲ	ταῦτα	τοσῇδε ἤδη τῇ παρασκευῇ Ἀθηναῖοι
[6, 64]	τῷ σταυρώματι αἱρήσειν· εἶναι δὲ	ταῦτα	τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς Καταναίων καὶ
[6, 12]	καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ	ταῦτα	ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε εἶναι
[6, 78]	πω οὔθ' οἱ ἄλλοι ἐπὶ	ταῦτα	ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ δὲ ἴσως τὸ
[6, 20]	Ἀθηναῖοι, ὡρμημένους στρατεύειν, ξυνενέγκοι μὲν	ταῦτα	ὡς βουλόμεθα, ἐπὶ δὲ τῷ
[6, 38]	ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω νομίζω. ~Ἀλλὰ	ταῦτα,	ὥσπερ ἐγὼ λέγω, οἵ τε
[6, 83]	ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν καὶ ὑμῖν	ταὐτὰ	ξυμφέροντα. ἀποφαίνομεν δὲ ἐξ ὧν
[6, 77]	αὐτοῖς, καὶ νῦν ἐφ' ἡμᾶς	ταὐτὰ	παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν
[6, 31]	τεσσαράκοντα δὲ ὁπλιταγωγοὺς καὶ ὑπηρεσίας	ταύταις	τὰς κρατίστας, τῶν δὲ> τριηράρχων
[6, 96]	αὐτῶν φυλάσσειν, ὅπως μὴ κατὰ	ταύτας	λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες (οἱ πολέμιοι·
[6, 16]	καὶ ἧς ἂν ὦσι πατρίδος,	ταύτῃ	αὔχησιν ὡς οὐ περὶ ἀλλοτρίων
[6, 104]	τὸν Τεριναῖον κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ	ταύτῃ	μέγας κατὰ βορέαν ἑστηκώς, ἀποφέρεται
[6, 77]	κατὰ πόλεις ληφθῶμεν, εἰδότες ὅτι	ταύτῃ	μόνον ἁλωτοί ἐσμεν καὶ ὁρῶντες
[6, 10]	ἀνάγκην ἐγένετο, ἔπειτα ἐν αὐτῇ	ταύτῃ	πολλὰ τὰ ἀμφισβητούμενα (ἔχομεν. εἰσὶ
[6, 101]	τοῦ ἕλους, ὃς τῶν Ἐπιπολῶν	ταύτῃ	πρὸς τὸν μέγαν λιμένα ὁρᾷ,
[6, 72]	ταῖς Συρακούσαις. ~Καὶ οἱ μὲν	ταύτῃ	τῇ γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς τὴν
[6, 69]	ἦσαν οὐδὲ τόλμῃ οὔτ' ἐν	ταύτῃ	τῇ μάχῃ οὔτ' ἐν ταῖς
[6, 87]	σωφρονεῖν, ὁ δ' ἀπραγμόνως σῴζεσθαι.	ταύτην	οὖν τὴν κοινὴν τῷ τε
[6, 10]	(ἔχομεν. εἰσὶ δ' οἳ οὐδὲ	ταύτην	πω τὴν ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ
[6, 33]	τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἡγούμενοι, (εἰ	ταύτην	σχοῖεν, ῥᾳδίως καὶ τἆλλα ἕξειν.
[6, 18]	προσκτώμενοι αὐτῇ περὶ αὐτῆς ἂν	ταύτης	μᾶλλον κινδυνεύοιμεν. τὸν γὰρ προύχοντα
[6, 97]	ξυνεστῶτες παραγίγνωνται. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	ταύτης	τῆς νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ
[6, 36]	ἀγγελίαι τοῦτο δύνανται· οὐκ ἀπὸ	ταὐτομάτου,	ἐκ δὲ ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ
[6, 101]	διὰ μέσου τοῦ ἕλους, καὶ	τάφρον	ἅμα παρώρυσσον, ὅπως μὴ οἷόν
[6, 101]	σταύρωμα πλὴν ὀλίγου καὶ (τὴν	τάφρον,	καὶ ὕστερον καὶ τὸ ὑπολειφθὲν
[6, 101]	τοὺς Ἀργείους παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς	τάφρον	τινὰ καὶ μονωθεὶς μετ' ὀλίγων
[6, 101]	τῷ τῶν Συρακοσίων σταυρώματι καὶ	τάφρῳ,	τὰς μὲν ναῦς κελεύσαντες περιπλεῦσαι
[6, 78]	ἁμάρτοι, τοῖς αὑτοῦ κακοῖς ὀλοφυρθεὶς	τάχ'	ἂν ἴσως καὶ τοῖς ἐμοῖς
[6, 34]	ἐπὶ τὴν πόλιν ἔλθωσιν, ὥστε	τάχ'	ἂν ἴσως νομίσαντες, εἰ τάδε
[6, 19]	δὲ πλήθει, εἰ πολλὴν ἐπιτάξειε,	τάχ'	ἂν μεταστήσειεν αὐτούς, παρελθὼν αὐτοῖς
[6, 2]	τὸν πορθμὸν κατιόντος τοῦ ἀνέμου,	τάχα	ἂν δὲ καὶ ἄλλως πως
[6, 10]	(δεχημέροις σπονδαῖς καὶ αὐτοὶ κατέχονται.	τάχα	δ' ἂν ἴσως, εἰ δίχα
[6, 92]	δέ τι αὐτῶν καὶ ἐν	τάχει	καὶ προθυμότερον ἐν ὑμῖν ἐστίν,
[6, 33]	τἆλλα ἕξειν. ὡς οὖν ἐν	τάχει	παρεσομένων, ὁρᾶτε ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων
[6, 45]	ἐστί, καὶ τἆλλα ὡς ἐπὶ	ταχεῖ	πολέμῳ καὶ ὅσον οὐ παρόντι
[6, 91]	εἰ μὴ ποιήσετε τάδε ἐν	τάχει,	στρατιάν τε ἐπὶ νεῶν πέμψετε
[6, 98]	ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον τῷ	τάχει	τῆς οἰκοδομίας· καὶ ἐπεξελθόντες μάχην
[6, 43]	ἑκατόν, ὧν αἱ μὲν ἑξήκοντα	ταχεῖαι,	αἱ δ' ἄλλαι στρατιώτιδες, τὸ
[6, 10]	σφαλέντων δέ που ἀξιόχρεῳ δυνάμει	ταχεῖαν	τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ ἐχθροὶ
[6, 31]	ναῦς παρασχόντος κενὰς ἑξήκοντα μὲν	ταχείας,	τεσσαράκοντα δὲ ὁπλιταγωγοὺς καὶ ὑπηρεσίας
[6, 66]	λίθοις λογάδην καὶ ξύλοις διὰ	ταχέων	ὤρθωσαν, καὶ τὴν τοῦ Ἀνάπου
[6, 18]	τε γιγνώσκω πόλιν μὴ ἀπράγμονα	τάχιστ'	ἄν μοι δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῇ
[6, 11]	δόντα. εἰ δὲ σφαλείημέν τι,	τάχιστ'	ἂν ὑπεριδόντες (μετὰ τῶν ἐνθάδε
[6, 8]	χρὴ τὴν παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ	τάχιστα	γίγνεσθαι, καὶ τοῖς στρατηγοῖς, εἴ
[6, 104]	Λακωνικαῖν, δυοῖν δὲ Κορινθίαιν ὅτι	τάχιστα	ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς Τάραντα,
[6, 34]	τολμήσαντες, εἰ δὲ μή, ὅτι	τάχιστα	τἆλλα ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν,
[6, 49]	καὶ πρὸς τῇ πόλει ὡς	τάχιστα	τὴν μάχην ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι
[6, 93]	ἐκ τῶν παρόντων μάλιστα καὶ	τάχιστά	(τις ὠφελία ἥξει τοῖς ἐκεῖ.
[6, 102]	ἃ ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν κατὰ	τάχος	ἀπῇσαν καὶ ἡ ξύμπασα στρατιὰ
[6, 34]	ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο κατὰ	τάχος	βοηθεῖν καὶ τὸν ἐκεῖ (πόλεμον
[6, 101]	μὲν οἱ Συρακόσιοι εὐθὺς κατὰ	τάχος	φθάνουσιν ἁρπάσαντες πέραν τοῦ ποταμοῦ
[6, 69]	Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν καὶ διὰ	τάχους	ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα
[6, 104]	βουλόμενοι ἐς τὴν Σικελίαν διὰ	τάχους	βοηθῆσαι. καὶ ὡς αὐτοῖς αἱ
[6, 97]	οἵ τε ἄλλοι, ὡς ἕκαστος	τάχους	εἶχε, καὶ οἱ περὶ τὸν
[6, 98]	καθεζόμενοι ἐτείχισαν τὸν κύκλον διὰ	τάχους.	καὶ ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον
[6, 79]	ἃ ἐβούλοντο, ἀπῆλθον δὲ διὰ	τάχους.	~ὥστε οὐχ ἁθρόους γε ὄντας
[6, 17]	ἐς τὰ ἔργα κοινῶς τρέπεσθαι·	ταχὺ	δ' ἂν ὡς ἕκαστοι, εἴ
[6, 96]	ἢν ἐς ἄλλο τι δέῃ,	ταχὺ	ξυνεστῶτες παραγίγνωνται. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[6, 31]	ναῦς μάλιστα προέξει καὶ τῷ	ταχυναυτεῖν,	τὸ δὲ πεζὸν καταλόγοις τε
[6, 34]	(προσπίπτουσα. εἰ δ' αὖ τῷ	ταχυναυτοῦντι	ἁθροωτέρῳ κουφίσαντες προσβάλοιεν, εἰ μὲν
[6, 94]	γῆν. ἀποβάντες δὲ ἐδῄωσαν τούς	(τε)	ἀγροὺς καὶ ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά
[6, 60]	εἰ μὴ καὶ δέδρακεν, αὑτόν	τε	ἄδειαν ποιησάμενον σῶσαι καὶ τὴν
[6, 65]	ἐπὶ τὰς Συρακούσας. (καὶ οἵ	τε	Ἀθηναῖοι ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον ἐς
[6, 38]	ταῦτα, ὥσπερ ἐγὼ λέγω, οἵ	τε	Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες τὰ σφέτερα αὐτῶν
[6, 78]	καὶ οὐκ ἐρῆμος ἀγωνιεῖται· τόν	τε	Ἀθηναῖον μὴ τὴν τοῦ Συρακοσίου
[6, 44]	προσβαλοῦσα ἡ πᾶσα παρασκευὴ πρός	τε	ἄκραν Ἰαπυγίαν καὶ πρὸς Τάραντα
[6, 53]	ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ἥκουσαν ἐπί	τε	Ἀλκιβιάδην ὡς κελεύσοντας ἀποπλεῖν ἐς
[6, 8]	καὶ τῶν σφετέρων πρέσβεων τά	τε	ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ ἀληθῆ
[6, 71]	μάχην μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι, τά	τε	ἄλλα καὶ σῖτον καὶ ὅσων
[6, 22]	πάσης ἔσται πόλεως ὑποδέξασθαι) τά	τε	ἄλλα ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι, καὶ
[6, 34]	ἂν ἢ πειρώμενοι παραπλεῖν τήν	τε	ἄλλην παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν καὶ
[6, 37]	τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο κομισθῆναι) τήν	τε	ἄλλην παρασκευὴν ὅσην δεῖ ἐπὶ
[6, 97]	ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ οἵ	τε	ἄλλοι, ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε,
[6, 49]	τῇ πόλει κρατοῦσα καθέζηται. (τούς	τε	ἄλλους Σικελιώτας οὕτως ἤδη μᾶλλον
[6, 100]	ἦσαν, διέφθειραν, καὶ τηρήσαντες τούς	τε	ἄλλους Συρακοσίους κατὰ σκηνὰς ὄντας
[6, 32]	ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε λόγοι ἀπό	τε	ἄλλων, τῶν μὲν πιστευόντων τὰ
[6, 30]	δὲ υἱεῖς, καὶ μετ' ἐλπίδος	τε	ἅμα ἰόντες καὶ ὀλοφυρμῶν, τὰ
[6, 78]	βούλησιν ἐλπίζει· οὐ γὰρ οἷόν	τε	ἅμα τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ
[6, 70]	ἀντεῖχον ἀλλήλοις, καὶ ξυνέβη βροντάς	τε	ἅμα τινὰς γενέσθαι καὶ ἀστραπὰς
[6, 68]	τε καὶ πρὸς ἄνδρας πανδημεί	τε	ἀμυνομένους καὶ οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ
[6, 6]	καὶ κεφάλαιον, εἰ Συρακόσιοι Λεοντίνους	τε	ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται καὶ τοὺς
[6, 74]	τὸ μέλλον· οἱ δὲ τούς	τε	ἄνδρας διέφθειραν πρότερον καὶ τότε
[6, 10]	σπονδαὶ ἔσονται (οὕτω γὰρ ἐνθένδε	τε	ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ καὶ ἐκ
[6, 92]	πειραθῇ αὐτὴν ἀναλαβεῖν. οὕτως ἐμοί	τε	ἀξιῶ ὑμᾶς καὶ ἐς κίνδυνον
[6, 55]	τοῦτο ἀπεοικότως (διὰ τὸ πρεσβεύειν	τε	ἀπ' αὐτοῦ καὶ τυραννεῦσαι. οὐ
[6, 46]	ἴδοιεν. καὶ οἱ μὲν αὐτοί	τε	ἀπατηθέντες καὶ τοὺς ἄλλους τότε
[6, 68]	δέ τινι καὶ τόδε, πολύ	τε	ἀπὸ τῆς ἡμετέρας αὐτῶν εἶναι
[6, 21]	ἀξιόχρεῳ ἐπιέναι, γνόντας ὅτι πολύ	τε	ἀπὸ τῆς ἡμετέρας αὐτῶν μέλλομεν
[6, 24]	δ' ἐν τῇ ἡλικίᾳ τῆς	τε	ἀπούσης πόθῳ ὄψεως καὶ θεωρίας,
[6, 105]	ἐς τὴν Λακωνικὴν ἀποβαίνοντες μετά	τε	Ἀργείων καὶ Μαντινέων ξυνεπολέμουν, καὶ
[6, 66]	ἐπιτήδειον, καὶ ἐν ᾧ μάχης	τε	ἄρξειν ἔμελλον ὁπότε βούλοιντο καὶ
[6, 59]	τρόπῳ δι' ἐρωτικὴν λύπην ἥ	τε	ἀρχὴ τῆς ἐπιβουλῆς καὶ ἡ
[6, 18]	(δεῦρο κωλύωσιν αὐτοὺς ἐπιέναι. τήν	τε	ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα καὶ ἡμεῖς
[6, 92]	καθέλητε, καὶ μετὰ ταῦτα αὐτοί	τε	ἀσφαλῶς οἰκῆτε καὶ τῆς ἁπάσης
[6, 18]	πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ, τρίψεσθαί	τε	αὐτὴν περὶ αὑτὴν ὥσπερ καὶ
[6, 73]	Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως ξυμμαχία	τε	αὐτοῖς παραγένηται καὶ τὸν πρὸς
[6, 34]	τοιοῦτο ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν τά	τε	αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα καὶ ἐς τοὺς
[6, 88]	ὅπως καὶ ἐκείνους ξυναναπείθοιεν τόν	τε	αὐτοῦ πόλεμον σαφέστερον ποιεῖσθαι πρὸς
[6, 101]	τοῖς τριακοσίοις τούτοις, καὶ τρέπουσί	τε	αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς τὸ
[6, 54]	ταῖς ἀρχαῖς εἶναι. καὶ ἄλλοι	τε	αὐτῶν ἦρξαν τὴν ἐνιαύσιον Ἀθηναίοις
[6, 7]	κατὰ θάλασσαν κομίσαντες Ἀθηναῖοι σφῶν	τε	αὐτῶν καὶ Μακεδόνων τοὺς παρὰ
[6, 90]	ξυνέβη· περὶ δὲ ὧν ὑμῖν	τε	βουλευτέον καὶ ἐμοί, εἴ τι
[6, 31]	ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ ἐπί	τε	βραχεῖ πλῷ ὡρμήθησαν καὶ παρασκευῇ
[6, 55]	γνησίων ἀδελφῶν γενόμενοι, ὡς ὅ	τε	βωμὸς σημαίνει καὶ ἡ στήλη
[6, 6]	Σελινουντίοις ἐς πόλεμον καθέστασαν περί	τε	γαμικῶν τινῶν καὶ περὶ γῆς
[6, 92]	φυγαδικὴν (προθυμίαν τὸν λόγον. φυγάς	τε	γάρ εἰμι τῆς τῶν ἐξελασάντων
[6, 83]	ὕστερον τὰ ξυμφέροντα πράσσοντας. τήν	τε	γὰρ ἐκεῖ ἀρχὴν εἰρήκαμεν διὰ
[6, 27]	τὸ πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ	τε	γὰρ ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι
[6, 91]	παρεὶς τὰ (μέγιστα κεφαλαιώσω. οἷς	τε	γὰρ ἡ χώρα κατεσκεύασται, τὰ
[6, 71]	ἔχοντες ἀπέπλευσαν ἐς Κατάνην· χειμών	τε	γὰρ ἦν, καὶ τὸν πόλεμον
[6, 17]	ἐπὶ μεγάλην δύναμιν ἐσόμενον. ὄχλοις	τε	γὰρ ξυμμείκτοις πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις
[6, 24]	καὶ τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ· εὖ	τε	γὰρ παραινέσαι ἔδοξε καὶ (ἀσφάλεια
[6, 17]	καὶ ἔτι εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους	(τε)	γὰρ πολλοὺς ἕξομεν οἳ Συρακοσίων
[6, 105]	ἐσβαλόντες ἐς τὴν Φλειασίαν τῆς	τε	γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ ἀπέκτεινάν
[6, 75]	ἐπὶ τὴν Κατάνην, καὶ τῆς	τε	γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ τὰς
[6, 7]	στρατεύσαντες ἐς τὴν Ἀργείαν τῆς	τε	γῆς ἔτεμον οὐ πολλὴν καὶ
[6, 18]	ἔργῳ μᾶλλον ξύνηθες ἕξειν. (παράπαν	τε	γιγνώσκω πόλιν μὴ ἀπράγμονα τάχιστ'
[6, 87]	ταύτην οὖν τὴν κοινὴν τῷ	τε	δεομένῳ καὶ ὑμῖν νῦν παροῦσαν
[6, 29]	ἔχῃ, ἢν ἤδη ἀγωνίζηται, ὅ	τε	δῆμος μὴ μαλακίζηται θεραπεύων ὅτι
[6, 33]	γὰρ ὑπὸ δέους ξυνίσταται) ἤν	τε	δι' ἀπορίαν τῶν ἐπιτηδείων ἐν
[6, 15]	τε ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων Σικελίαν	τε	δι' αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι
[6, 34]	ἐγώ τε νομίζω ἐπίκαιρον ὑμεῖς	τε	διὰ τὸ ξύνηθες ἥσυχον ἥκιστ'
[6, 83]	ἀποφαίνομεν δὲ ἐξ ὧν οἵδε	τε	διαβάλλουσι καὶ ὑμεῖς μάλιστα ἐπὶ
[6, 97]	ἐς τὴν πόλιν· καὶ ὅ	τε	Διόμιλος ἀποθνῄσκει καὶ τῶν (ἄλλων
[6, 39]	ἀφελομένη ἔχει· ἃ ὑμῶν οἵ	τε	δυνάμενοι καὶ οἱ νέοι προθυμοῦνται,
[6, 6]	μή ποτε μεγάλῃ παρασκευῇ Δωριῆς	τε	Δωριεῦσι κατὰ τὸ ξυγγενὲς καὶ
[6, 82]	τὴν πόλιν, δουλείαν δὲ αὐτοί	τε	ἐβούλοντο καὶ ἡμῖν τὸ αὐτὸ
[6, 8]	ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ ἀκούσαντες τῶν	τε	Ἐγεσταίων καὶ τῶν σφετέρων πρέσβεων
[6, 6]	Ἀθηναῖοι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν	τε	Ἐγεσταίων πολλάκις λεγόντων καὶ τῶν
[6, 98]	πολλῷ ὕστερον αὐτοῖς ἦλθον ἔκ	τε	Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι καὶ Σικελῶν
[6, 27]	ἀλλὰ μεγάλοις μηνύτροις δημοσίᾳ οὗτοί	τε	ἐζητοῦντο καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ
[6, 67]	προτέροις ἐπιχειρήσειν ὁ Νικίας κατά	τε	ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ ξύμπασι
[6, 73]	ὡς ἐκέλευε καὶ στρατηγὸν αὐτόν	τε	εἵλοντο τὸν Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην
[6, 2]	ἀπεχώρησαν· ἀρκείτω δὲ ὡς ποιηταῖς	τε	εἴρηται καὶ ὡς ἕκαστός (πῃ
[6, 49]	μάχην ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί	τε	εἰσὶ καὶ μάλιστα ἐκπεπληγμένοι. τὸ
[6, 37]	πολεμίᾳ Σικελίᾳ (ξυστήσεται γάρ) στρατοπέδῳ	τε	ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι καὶ ἐκ
[6, 88]	ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν. καὶ οἵ	τε	ἐκ τῆς Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν
[6, 41]	ἐσαγγελλόμενα μᾶλλον ὁρᾶν, ὅπως εἷς	τε	ἕκαστος καὶ ἡ ξύμπασα πόλις
[6, 92]	τὴν Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα τά	τε	ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα
[6, 69]	τῶν ξυμμάχων οἱ αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί	τε	ἐκείνοις ἐφ' ἃ ἦλθον καὶ
[6, 103]	πρὶν πολιορκουμένων, πολλὰ ἐλέγετο πρός	τε	ἐκεῖνον καὶ πλείω ἔτι κατὰ
[6, 61]	ναῦν ἐς τὴν Σικελίαν ἐπί	τε	ἐκεῖνον καὶ ὧν πέρι ἄλλων
[6, 99]	Ἀθηναίων ἐγκάρσιον τεῖχος ἄγοντες, τάς	τε	ἐλάας ἐκκόπτοντες τοῦ τεμένους καὶ
[6, 45]	τῇ χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά	τε	ἐν τῇ πόλει ὅπλων ἐξετάσει
[6, 46]	ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν τά	τε	ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα καὶ
[6, 91]	ποιήσετε τάδε ἐν τάχει, στρατιάν	τε	ἐπὶ νεῶν πέμψετε τοιαύτην ἐκεῖσε
[6, 2]	πᾶσαν μὲν τὴν Σικελίαν ἄκρας	τε	ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ
[6, 32]	χρυσοῖς τε καὶ ἀργυροῖς οἵ	τε	ἐπιβάται καὶ οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες.
[6, 86]	ἡμετέρας παρουσίας ἐποικοῦντες ὑμῖν αἰεί	τε	ἐπιβουλεύουσι καὶ ὅταν (καιρὸν λάβωσιν
[6, 78]	γὰρ οἷόν τε ἅμα τῆς	τε	ἐπιθυμίας καὶ (τῆς τύχης τὸν
[6, 15]	διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ μάλιστα στρατηγῆσαί	τε	ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων Σικελίαν τε
[6, 96]	φυγὰς ἐξ Ἄνδρου, ὅπως τῶν	τε	Ἐπιπολῶν εἶεν φύλακες, καὶ ἢν
[6, 23]	τοῖς πᾶσι, μόλις οὕτως οἷοί	τε	ἐσόμεθα τῶν (μὲν κρατεῖν, τὰ
[6, 31]	δὲ ὁ στόλος ὡς χρόνιός	τε	ἐσόμενος καὶ κατ' ἀμφότερα, οὗ
[6, 100]	Συρακοσίοις ἀρκούντως ἐδόκει ἔχειν ὅσα	τε	ἐσταυρώθη καὶ ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος,
[6, 76]	τῇ δὲ αὐτῇ ἰδέᾳ ἐκεῖνά	τε	ἔσχον καὶ τὰ ἐνθάδε νῦν
[6, 17]	πεφόβησθε αὐτήν, ἀλλ' ἕως ἐγώ	τε	ἔτι ἀκμάζω μετ' αὐτῆς καὶ
[6, 103]	ἀλλήλους εἶχον, καὶ τοὺς στρατηγούς	τε	ἐφ' ὧν αὐτοῖς ταῦτα ξυνέβη
[6, 88]	τοὺς Λακεδαιμονίους. καὶ διανοουμένων τῶν	τε	ἐφόρων καὶ τῶν ἐν τέλει
[6, 101]	ἅμα παρώρυσσον, ὅπως μὴ οἷόν	τε	ᾖ τοῖς Ἀθηναίοις μέχρι τῆς
[6, 31]	ἑκάστου ὅπως αὐτῷ τινὶ εὐπρεπείᾳ	τε	ἡ ναῦς μάλιστα προέξει καὶ
[6, 45]	δὲ Συρακοσίοις ἐν τούτῳ πολλαχόθεν	τε	ἤδη καὶ ἀπὸ τῶν κατασκόπων
[6, 91]	περιγένοιντο· Συρακόσιοι δὲ μόνοι μάχῃ	τε	ἤδη πανδημεὶ ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν
[6, 31]	ἰδίαν, τῆς μὲν πόλεως ὅσα	τε	ἤδη προετετελέκει καὶ ἃ ἔχοντας
[6, 26]	καὶ τοῦ ξυνεχοῦς πολέμου ἔς	τε	ἡλικίας πλῆθος ἐπιγεγενημένης καὶ ἐς
[6, 79]	δὲ ἴσως τὸ δίκαιον πρός	τε	ἡμᾶς καὶ πρὸς τοὺς ἐπιόντας
[6, 62]	περιέπλευσαν, στρατιὰν κελεύοντες πέμπειν· τῇ	τε	ἡμισείᾳ τῆς ἑαυτῶν ἦλθον ἐπὶ
[6, 31]	ὁ στόλος οὐχ ἧσσον τόλμης	τε	θάμβει καὶ ὄψεως λαμπρότητι περιβόητος
[6, 72]	καὶ κατὰ τὸν πόλεμον ἐμπειρίᾳ	τε	ἱκανὸς γενόμενος καὶ ἀνδρείᾳ ἐπιφανής,
[6, 94]	πιμπράντες ἅμα τὸν σῖτον τῶν	τε	(Ἰνησσαίων καὶ τῶν Ὑβλαίων. καὶ
[6, 13]	πρὸς ἡμᾶς, οὐ μεμπτοῖς, τῷ	τε	Ἰονίῳ κόλπῳ παρὰ γῆν ἤν
[6, 94]	ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην καταλαμβάνουσι τούς	τε	ἱππέας ἥκοντας ἐκ τῶν Ἀθηνῶν
[6, 96]	αὐτοῦ θέρους, ὡς ἐπύθοντο τούς	(τε)	ἱππέας ἥκοντας τοῖς Ἀθηναίοις καὶ
[6, 88]	τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις τούς	τε	Ἰταλιώτας ἅμα παραπλέοντες ἐπειρῶντο πείθειν
[6, 82]	εἰπεῖν οὐδὲ ἀδίκως καταστρεψάμενοι τούς	τε	Ἴωνας καὶ νησιώτας, οὓς ξυγγενεῖς
[6, 76]	ἡγεμόνες γὰρ γενόμενοι ἑκόντων τῶν	τε	Ἰώνων καὶ ὅσοι ἀπὸ σφῶν
[6, 60]	ἐλθεῖν. καὶ ὁ μὲν αὐτός	τε	καθ' ἑαυτοῦ καὶ κατ' ἄλλων
[6, 38]	ἐν τῷ παθεῖν ὦμεν, προφυλάξασθαί	(τε	καὶ αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι δι'
[6, 59]	ἥδε κέκευθε κόνις, ἣ πατρός	τε	καὶ ἀνδρὸς ἀδελφῶν τ' οὖσα
[6, 60]	διὰ τὸ τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί	τε	καὶ ἀξιόλογοι ἄνθρωποι ἤδη ἐν
[6, 80]	ἐς τὴν ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως	τε	καὶ ἀπὸ Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας,
[6, 98]	ὑπομένοντες ἐκώλυον τοὺς Ἀθηναίους λιθοφορεῖν	τε	(καὶ ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν. καὶ τῶν
[6, 32]	τὸ στράτευμα καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς	τε	καὶ ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται
[6, 86]	δυνατοὶ μὴ μεθ' ὑμῶν, εἴ	τε	καὶ γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι
[6, 15]	τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί	τε	καὶ (δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν γὰρ
[6, 2]	ἐκλήθησαν, πόλεις δ' αὐτῶν Ἔρυξ	τε	καὶ Ἔγεστα. προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς
[6, 63]	στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα	τε	καὶ εἰ ξυνοικήσοντες σφίσιν αὐτοὶ
[6, 21]	πολλῶν εἴργεσθαι τῆς γῆς, ἄλλως	τε	καὶ εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις
[6, 17]	καθ' ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως	τε	(καὶ εἰ στασιάζουσιν, ὥσπερ πυνθανόμεθα.
[6, 92]	ἀποκνεῖν τὴν ἐς τὴν Σικελίαν	τε	καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν στρατείαν,
[6, 16]	ἁμαρτόντων, ἀλλ' ὡς περὶ σφετέρων	τε	καὶ καλὰ πραξάντων. (ὧν ἐγὼ
[6, 34]	ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος εἴη, βραδεῖά	τε	καὶ κατ' ὀλίγον (προσπίπτουσα. εἰ
[6, 50]	ἐς τὸν μέγαν λιμένα πλεῦσαί	τε	καὶ κατασκέψασθαι εἴ τι ναυτικόν
[6, 12]	τὸ ἑαυτοῦ μόνον σκοπῶν, ἄλλως	τε	καὶ νεώτερος ὢν ἔτι ἐς
[6, 42]	ἤδη ἐν τῇ Κερκύρᾳ αὐτοί	τε	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν.
[6, 105]	ἐς τὸ Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί	τε	καὶ οἱ ξύμμαχοι καὶ τῆς
[6, 66]	λυπήσειν· τῇ μὲν γὰρ τειχία	τε	καὶ οἰκίαι εἶργον καὶ δένδρα
[6, 46]	αὐτοὺς ἐπέδειξαν τὰ ἀναθήματα, φιάλας	τε	καὶ οἰνοχόας καὶ θυμιατήρια καὶ
[6, 12]	καὶ μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαί	τε	καὶ ὀξέως μεταχειρίσαι. ~Οὓς ἐγὼ
[6, 57]	Ἱππίας) ἔδεισαν καὶ ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί	τε	καὶ ὅσον οὐκ (ἤδη ξυλληφθήσεσθαι.
[6, 98]	ἑώρων σφίσι τὸ στράτευμα διεσπασμένον	τε	καὶ οὐ ῥᾳδίως ξυντασσόμενον, ἀνήγαγον
[6, 72]	γενόμενος καὶ ἀνδρείᾳ ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ	τε	καὶ οὐκ εἴα (τῷ γεγενημένῳ
[6, 17]	Πελοποννήσιοι ἐς ἡμᾶς ἐγένοντο, εἴ	τε	καὶ πάνυ ἔρρωνται, τὸ μὲν
[6, 101]	ὀλίγων τῶν ξυνδιαβάντων ἀποθνῄσκει αὐτός	τε	καὶ πέντε ἢ ἓξ τῶν
[6, 89]	πάλιν ἀναλαμβάνων ἐθεράπευον ὑμᾶς ἄλλα	τε	καὶ περὶ τὴν ἐκ Πύλου
[6, 60]	ἐπεδίδοσαν μᾶλλον ἐς τὸ ἀγριώτερόν	τε	καὶ πλείους ἔτι ξυλλαμβάνειν, ἐνταῦθα
[6, 22]	τὸ ἐκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι, ναυσί	τε	καὶ πολὺ περιεῖναι, ἵνα καὶ
[6, 83]	ἄρχομεν, ὅτι τε ναυτικὸν πλεῖστόν	τε	καὶ προθυμίαν ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς
[6, 68]	ἐλπίδα τῆς νίκης ἔχειν, ἄλλως	τε	καὶ πρὸς ἄνδρας πανδημεί τε
[6, 42]	καὶ ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί	τε	καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο,
[6, 83]	τῶνδε μᾶλλον ἢ τῶν ξυμπάντων	τε	καὶ τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν κινδυνεύσαντες.
[6, 72]	λειφθῆναι ὅσον εἰκὸς εἶναι, ἄλλως	τε	καὶ τοῖς πρώτοις τῶν Ἑλλήνων
[6, 34]	καταλῦσαι ἂν τὸν πλοῦν, ἄλλως	τε	καὶ τοῦ ἐμπειροτάτου τῶν στρατηγῶν,
[6, 19]	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐκείνου	τε	καὶ τῶν Ἐγεσταίων καὶ Λεοντίνων
[6, 61]	ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον κατέγνωσαν αὐτοῦ	τε	καὶ τῶν μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ
[6, 19]	Λεοντίνων φυγάδων, οἳ παρελθόντες ἐδέοντό	τε	καὶ τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον
[6, 96]	κρατήσωσιν οἱ Ἀθηναῖοι, χωρίου ἀποκρήμνου	τε	καὶ ὑπὲρ τῆς πόλεως εὐθὺς
[6, 6]	ξυμμάχων ἀντέχειν τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως	τε	καὶ χρήματα (σφῶν παρεξόντων ἐς
[6, 52]	στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς ἔκ	τε	Καμαρίνης ὡς, εἰ ἔλθοιεν, προσχωροῖεν
[6, 15]	οἱ πολλοὶ τὸ μέγεθος τῆς	τε	κατὰ τὸ ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας
[6, 41]	τὰς πόλεις διαπομπῶν ἅμα ἔς	τε	κατασκοπὴν καὶ ἤν τι ἄλλο
[6, 88]	τῶν Ἀθηναίων ἦσαν, καὶ σῖτόν	τε	κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι (καὶ εἰσὶν
[6, 44]	αὐτοὺς ἔσω οὐκ ἐδέχοντο, στρατόπεδόν	τε	κατεσκευάσαντο ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος
[6, 32]	δὲ ὑπὸ κήρυκος ἐποιοῦντο, κρατῆράς	τε	κεράσαντες παρ' ἅπαν τὸ στράτευμα
[6, 80]	καὶ ἅμα ξυγγενέσι προσθεμένους τήν	τε	κοινὴν ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ φυλάξαι
[6, 88]	τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν Λακεδαιμονίων τούς	τε	Κορινθίους καὶ τοὺς Συρακοσίους τὰ
[6, 72]	ἂν ἐπίστωνται· οὕτω γὰρ ἅ	τε	κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι
[6, 80]	ὄντας μὴ ἐᾶσαι ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες	τε	λέγομεν οἱ Συρακόσιοι ἐκδιδάσκειν μὲν
[6, 69]	πρῶτον μὲν αὐτῶν ἑκατέρων οἵ	τε	λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται καὶ τοξόται
[6, 40]	δ' ἐφ' αὑτῆς σκοποῦσα τούς	τε	λόγους ἀφ' ὑμῶν ὡς ἔργα
[6, 71]	δυνατὸν εἶναι, πρὶν ἂν ἱππέας	τε	μεταπέμψωσιν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν καὶ
[6, 80]	κἂν περιγενόμενοι μεθ' ἡμῶν τούσδε	τε	μὴ αἰσχρῶς δεσπότας λαβεῖν καὶ
[6, 11]	ἐπὶ τοιούτους ἰέναι ὧν κρατήσας	τε	μὴ κατασχήσει τις καὶ μὴ
[6, 28]	ὡς ἐπὶ δήμου καταλύσει τά	τε	μυστικὰ καὶ ἡ τῶν Ἑρμῶν
[6, 97]	καὶ τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, ταῖς	τε	ναυσὶν ἐς τὴν Θάψον καθορμισάμενοι·
[6, 83]	τε ὄντες ἅμα ἄρχομεν, ὅτι	τε	ναυτικὸν πλεῖστόν τε καὶ προθυμίαν
[6, 15]	Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου, βουλόμενος τῷ	τε	Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι, ὢν καὶ ἐς
[6, 91]	ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν, ἵνα Συρακόσιοί	τε	νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον ἀντέχωσι
[6, 34]	κινεῖν. ὃ δὲ μάλιστα ἐγώ	τε	νομίζω ἐπίκαιρον ὑμεῖς τε διὰ
[6, 23]	τὰ δὲ καὶ διασῶσαι. πόλιν	τε	νομίσαι χρὴ ἐν ἀλλοφύλοις καὶ
[6, 61]	ἐν πόλει (ἐν ὅπλοις. οἵ	τε	ξένοι τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν
[6, 16]	τῶν δὲ ἔπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν	τε	ξυγγενείας τισὶ καὶ μὴ οὖσαν
[6, 46]	καὶ εἰκὸς ἦν μάλιστα, Λεοντίνων	τε	ξυγγενεῖς ὄντας καὶ σφίσιν αἰεὶ
[6, 77]	ἡμᾶς ταὐτὰ παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων	τε	ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ Ἐγεσταίων ξυμμάχων
[6, 71]	καὶ χρήματα δὲ ἅμα αὐτόθεν	τε	ξυλλέξωνται καὶ παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ,
[6, 51]	τινες, οἱ δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό	τε	ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ (τὸ
[6, 37]	τῶν ἡμετέρων ἱππέων ἐξιόντες. τό	τε	ξύμπαν οὐδ' ἂν κρατῆσαι αὐτοὺς
[6, 23]	ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι. ταῦτα γὰρ τῇ	τε	ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι καὶ
[6, 87]	καὶ ᾧ μὴ ὑπάρχομεν, ὅ	τε	οἰόμενος ἀδικήσεσθαι καὶ ὁ ἐπιβουλεύων
[6, 83]	αὐτὸ ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ' ὧν ἄξιοί	τε	ὄντες ἅμα ἄρχομεν, ὅτι τε
[6, 72]	τούτῳ παρασκευάσωσι τὸ ὁπλιτικόν, οἷς	τε	ὅπλα μὴ ἔστιν ἐκπορίζοντες, ὅπως
[6, 96]	ἄρτι παρειληφότες τὴν ἀρχήν) ἐξέτασίν	τε	ὅπλων ἐποιοῦντο καὶ ἑξακοσίους λογάδας
[6, 101]	εὐωνύμου τοῦ ἑαυτῶν μετὰ τοξοτῶν	τε	οὐ πολλῶν καὶ τοὺς Ἀργείους
[6, 17]	τῷ πολέμῳ ἱκανῶς ὡπλίσθη. τά	τε	οὖν ἐκεῖ, ἐξ ὧν ἐγὼ
[6, 22]	χειμερινῶν ἄγγελον ῥᾴδιον ἐλθεῖν. ~ὁπλίτας	τε	οὖν πολλούς μοι δοκεῖ χρῆναι
[6, 68]	γὰρ ἱππῆς πολλοὶ (ἐπικείσονται. τῆς	τε	οὖν ὑμετέρας αὐτῶν ἀξίας μνησθέντες
[6, 92]	μεγάλα σώσητε καὶ Ἀθηναίων τήν	τε	οὖσαν καὶ τὴν μέλλουσαν δύναμιν
[6, 100]	πόλιν, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τούς	τε	ὀχετοὺς αὐτῶν, οἳ ἐς τὴν
[6, 49]	πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι, τῇ	τε	ὄψει (πλεῖστοι γὰρ ἂν νῦν
[6, 80]	δι' ὑμᾶς μὴ ξυμμαχήσαντας ὅ	τε	παθὼν σφαλήσεται καὶ ὁ κρατῶν
[6, 102]	ὡς ἑώρων ταῦτα γιγνόμενα, αὐτοί	τε	πάλιν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀναθαρσήσαντες
[6, 73]	οἱ Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό	τε	πάντα ὡς ἐκέλευε καὶ στρατηγὸν
[6, 91]	Σπαρτιάτην ἄρχοντα, ὡς ἂν τούς	τε	παρόντας ξυντάξῃ καὶ τοὺς μὴ
[6, 69]	δ' ἐχώρουν, Συρακόσιοι μὲν περί	τε	πατρίδος μαχούμενοι καὶ τῆς ἰδίας
[6, 94]	ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμὸν τό	τε	πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν καὶ τὸν
[6, 88]	καὶ ὑπὸ τῶν Συρακοσίων φρουρούς	τε	πεμπόντων καὶ βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν
[6, 31]	ἀπέστελλε, τῶν δὲ ἰδιωτῶν ἅ	τε	περὶ τὸ σῶμά τις καὶ
[6, 61]	δήμῳ διὰ ταῦτα (διαχρήσασθαι. πανταχόθεν	τε	περιειστήκει ὑποψία ἐς τὸν Ἀλκιβιάδην.
[6, 2]	τῶν Ἐλύμων ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ	τε	πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων, (καὶ
[6, 20]	εἰκότως ἀντ' ἐλευθερίας προσδεξαμένας, (τό	τε	πλῆθος ὡς ἐν μιᾷ νήσῳ
[6, 86]	κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκός	τε	πλοῦ καὶ ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων
[6, 34]	ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται, ὅθεν ὅ	τε	πόλεμος καὶ (τἆλλα εὐπορεῖ. πέμπωμεν
[6, 3]	πέμπτῳ μετὰ Συρακούσας οἰκισθείσας Λεοντίνους	τε	πολέμῳ τοὺς Σικελοὺς ἐξελάσαντες οἰκίζουσι,
[6, 71]	καὶ παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ, τῶν	τε	πόλεών τινας προσαγάγωνται, ἃς ἤλπιζον
[6, 54]	μόνον πρασσόμενοι τῶν γιγνομένων τήν	τε	πόλιν αὐτῶν καλῶς διεκόσμησαν καὶ
[6, 50]	δ' ἐκηρύχθη καὶ κατεσκέψαντο τήν	τε	πόλιν καὶ τοὺς λιμένας καὶ
[6, 32]	ὁ ἐκ τῆς γῆς τῶν	τε	πολιτῶν καὶ εἴ τις ἄλλος
[6, 59]	φόβου ἤδη μᾶλλον ὢν τῶν	τε	πολιτῶν πολλοὺς ἔκτεινε καὶ πρὸς
[6, 6]	ναῦς πέμψαντας ἐπαμῦναι, λέγοντες ἄλλα	τε	πολλὰ καὶ κεφάλαιον, εἰ Συρακόσιοι
[6, 20]	δὲ μάλιστα ἡμῶν προύχουσιν, ἵππους	τε	πολλοὺς κέκτηνται καὶ σίτῳ οἰκείῳ
[6, 72]	δέκα οἱ στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν	τε	πολλῶν τὴν ἀξύντακτον ἀναρχίαν. ἢν
[6, 4]	Σικελίαν ἀφίκετο, καὶ ὑπὲρ Παντακύου	τε	ποταμοῦ Τρώτιλόν τι ὄνομα χωρίον
[6, 17]	ἐς τὴν Πελοποννησίων δύναμιν λόγοις	τε	πρέπουσιν ὡμίλησε καὶ ὀργῇ πίστιν
[6, 6]	μάλιστα δ' αὐτοὺς ἐξώρμησαν Ἐγεσταίων	(τε)	πρέσβεις παρόντες καὶ προθυμότερον ἐπικαλούμενοι.
[6, 90]	ὁμολογουμένως νῦν βαρβάρων μαχιμωτάτους, τριήρεις	τε	πρὸς ταῖς ἡμετέραις πολλὰς ναυπηγησάμενοι,
[6, 61]	ξυλλαμβάνειν δὲ μή, θεραπεύοντες τό	τε	πρὸς τοὺς ἐν τῇ Σικελίᾳ
[6, 31]	κρατίστας, τῶν δὲ> τριηράρχων ἐπιφοράς	τε	πρὸς τῷ ἐκ δημοσίου μισθῷ
[6, 35]	δ' αὐτοῖς Ἀθηναγόρας, ὃς δήμου	τε	προστάτης ἦν καὶ ἐν τῷ
[6, 46]	ἀθυμίᾳ ἦσαν, ὅτι αὐτοῖς τοῦτό	τε	πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ οἱ Ῥηγῖνοι
[6, 88]	καὶ ἄνευ σφῶν περιγένωνται, τό	τε	πρῶτον αὐτοῖς τοὺς ὀλίγους ἱππέας
[6, 59]	τῶν φευγόντων, ἐχώρει ὑπόσπονδος ἔς	τε	Σίγειον καὶ παρ' Αἰαντίδην ἐς
[6, 2]	τὴν Σικελίαν στρατὸς πολὺς τούς	τε	Σικανοὺς κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς
[6, 97]	ἢ μαχούμενοι ἢ τειχιοῦντες, τοῖς	τε	σκεύεσι καὶ τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη.
[6, 101]	διαβαδίσαντες, αἱροῦσιν ἅμα ἕῳ τό	τε	σταύρωμα πλὴν ὀλίγου καὶ (τὴν
[6, 97]	μετὰ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν	τε	στήσαντες καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους
[6, 18]	ποιώμεθα τὸν πλοῦν, ἵνα Πελοποννησίων	τε	στορέσωμεν τὸ φρόνημα, εἰ δόξομεν
[6, 65]	ᾔσθοντο αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες τό	τε	στράτευμα ἅπαν τὸ ἑαυτῶν καὶ
[6, 29]	οἱ δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό	τε	στράτευμα μὴ εὔνουν ἔχῃ, ἢν
[6, 72]	ἀξύντακτον ἀναρχίαν. ἢν δὲ ὀλίγοι	τε	στρατηγοὶ γένωνται ἔμπειροι καὶ ἐν
[6, 72]	τῆς ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι. (τούς	τε	στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας
[6, 69]	ἀλλήλων ἐποίουν· ἔπειτα δὲ μάντεις	τε	σφάγια προύφερον τὰ νομιζόμενα καὶ
[6, 31]	ἀλλήλους (ἁμιλληθέν. ξυνέβη δὲ πρός	τε	σφᾶς αὐτοὺς ἅμα ἔριν γενέσθαι,
[6, 61]	τοὺς ἐν τῇ Σικελίᾳ στρατιώτας	τε	σφετέρους καὶ πολεμίους μὴ θορυβεῖν
[6, 103]	ἧκε, τοὺς δὲ λόγους ἔν	τε	σφίσιν αὐτοῖς ἐποιοῦντο ξυμβατικοὺς καὶ
[6, 63]	ἀνεθάρσουν μᾶλλον καὶ ἐπειδὴ πλέοντές	τε	τὰ ἐπ' ἐκεῖνα τῆς Σικελίας
[6, 89]	ταῦτα δικαίως ὑπ' ἐμοῦ πρός	τε	τὰ Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου
[6, 42]	ἐπιτηδείων ἐν ταῖς καταγωγαῖς, πρός	τε	τἆλλα εὐκοσμότεροι καὶ ῥᾴους (ἄρχειν
[6, 15]	τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο ἔς	τε	τὰς ἱπποτροφίας καὶ τὰς ἄλλας
[6, 66]	κατενεγκόντες ἐπὶ τὴν θάλασσαν παρά	τε	τὰς ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν καὶ
[6, 48]	καὶ ἀπράκτους ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἔς	τε	τὰς πόλεις ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν Σελινοῦντος
[6, 10]	τινὰ αὐτὰ καὶ μὴ μετεώρῳ	τε	τῇ> πόλει ἀξιοῦν κινδυνεύειν καὶ
[6, 75]	Συρακόσιοι ἐν τῷ χειμῶνι πρός	τε	τῇ πόλει, τὸν Τεμενίτην ἐντὸς
[6, 34]	καὶ ξυμμαχίαν πειρώμεθα ποιεῖσθαι, ἔς	τε	τὴν ἄλλην Σικελίαν πέμπωμεν πρέσβεις
[6, 18]	ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ προσλήψεσθαί	τε	τὴν ἐμπειρίαν καὶ τὸ ἀμύνεσθαι
[6, 63]	Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά	τε	τὴν ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν ἀνεθάρσουν
[6, 69]	δ' ἐναντίων Ἀθηναῖοι μὲν περί	τε	τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν καὶ
[6, 31]	εἰ γάρ τις ἐλογίσατο τήν	τε	τῆς πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν καὶ
[6, 14]	εἴπερ ἡγεῖ σοι προσήκειν κήδεσθαί	τε	τῆς πόλεως καὶ βούλει γενέσθαι
[6, 94]	τισὶν οὐ πολλοῖς καὶ ἀποκτείναντές	τέ	τινας καὶ τροπαῖον (στήσαντες ἀνεχώρησαν
[6, 98]	Συρακοσίων ἱππέας προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν	τέ	τινας καὶ τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας
[6, 28]	γεγενῆσθαι. ~μηνύεται οὖν ἀπὸ μετοίκων	τέ	τινων καὶ ἀκολούθων περὶ μὲν
[6, 12]	που (τοὺς φίλους ξυναπολέσαι. εἴ	τέ	τις ἄρχειν ἄσμενος αἱρεθεὶς παραινεῖ
[6, 78]	οὐχ ἧσσον βεβαιώσασθαι (βούλεσθαι. εἴ	τέ	τις φθονεῖ μὲν ἢ καὶ
[6, 46]	τὴν κατασκοπὴν τῶν χρημάτων. ἔς	τε	τὸ ἐν Ἔρυκι ἱερὸν τῆς
[6, 41]	μηδὲν δεήσῃ, οὐδεμία βλάβη τοῦ	τε	τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις
[6, 75]	μάχην πέμψαι ἃ ἔπεμψαν, ἔς	τε	τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται
[6, 70]	ἐκ τῶν παρόντων ξυνταξάμενοι ἔς	τε	τὸ Ὀλυμπιεῖον ὅμως σφῶν αὐτῶν
[6, 8]	χρημάτων ὡς εἴη ἑτοῖμα ἔν	τε	τοῖς ἱεροῖς πολλὰ καὶ ἐν
[6, 8]	Σικελίαν καὶ στρατηγοὺς αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην	τε	τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν
[6, 102]	ἀπεχώρουν πάλιν. καὶ γὰρ πρός	τε	τὸν κύκλον βοήθεια ἤδη κάτωθεν
[6, 33]	στόλῳ ἐπέρχονται, ἀνωφελεῖς, ἀλλὰ πρός	τε	τοὺς ἄλλους Σικελιώτας πολὺ ἄμεινον
[6, 88]	ὄντων, παρελθὼν ὁ Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ	τε	τοὺς Λακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε λέγων
[6, 26]	ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο, καὶ ἔς	τε	τοὺς ξυμμάχους ἔπεμπον καὶ αὐτόθεν
[6, 44]	ναῦς ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν. καὶ πρός	(τε)	τοὺς Ῥηγίνους λόγους ἐποιήσαντο, ἀξιοῦντες
[6, 45]	καὶ οὐκέτι ἠπίστουν. καὶ ἔς	τε	τοὺς Σικελοὺς περιέπεμπον, ἔνθα μὲν
[6, 31]	μὲν ναυτικὸν μεγάλαις δαπάναις τῶν	τε	τριηράρχων καὶ τῆς πόλεως ἐκπονηθέν,
[6, 93]	οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν	τε	τροφὴν πέμπειν τῇ στρατιᾷ καὶ
[6, 65]	ἰέναι παρεσκευάσθαι ἐπὶ Κατάνην, ἐπίστευσάν	τε	τῷ ἀνθρώπῳ πολλῷ ἀπερισκεπτότερον καὶ
[6, 24]	πολὺς ὅμιλος καὶ στρατιώτης ἔν	τε	τῷ παρόντι ἀργύριον οἴσειν καὶ
[6, 29]	δημοτικὴν παρανομίαν. ~ὁ δ' ἔν	τε	τῷ παρόντι πρὸς τὰ μηνύματα
[6, 6]	πρῶτον ἐς τὴν Ἔγεσταν περί	τε	τῶν χρημάτων σκεψομένους εἰ ὑπάρχει,
[6, 9]	ὁ λόγος εἴη, εἰ τά	τε	ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην καὶ μὴ
[6, 91]	θέλοντας προσαναγκάσῃ· οὕτω γὰρ οἵ	τε	ὑπάρχοντες ὑμῖν φίλοι θαρσήσουσι μᾶλλον
[6, 22]	αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων, τῶν	τε	ὑπηκόων καὶ ἤν τινα ἐκ
[6, 36]	οὐ γὰρ αὐτοὺς εἰκὸς Πελοποννησίους	τε	ὑπολιπόντας καὶ τὸν ἐκεῖ πόλεμον
[6, 100]	ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα στρατιὰ τήν	τε	ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ τὸ σταύρωμα
[6, 18]	μηδὲν δύνασθαι, ὁμοῦ δὲ τό	τε	φαῦλον καὶ τὸ μέσον καὶ
[6, 92]	φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι. τό	τε	φιλόπολι οὐκ ἐν ᾧ ἀδικοῦμαι
[6, 5]	καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς	τε	Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα
[6, 88]	πεμπόντων καὶ βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν	τε	χειμῶνα μεθορμισάμενοι ἐκ τῆς Νάξου
[6, 91]	ἧσσον ἄλλην ἐπικουρίαν (πέμπωσιν. τειχίζειν	τε	χρὴ Δεκέλειαν τῆς Ἀττικῆς, ὅπερ
[6, 93]	ἣν ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ ἐπί	τε	χρήματα καὶ ἱππέας. καὶ οἱ
[6, 74]	ἀπέστειλαν ἐς τὰς Ἀθήνας ἐπί	τε	χρήματα καὶ ἱππέας, ὅπως ἅμα
[6, 31]	ταχυναυτεῖν, τὸ δὲ πεζὸν καταλόγοις	τε	χρηστοῖς ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων καὶ
[6, 12]	τῶνδε ἐπικουρίας δεομένων, οἷς τό	τε	ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον καὶ τῷ
[6, 47]	τοῦ ἀδοκήτου ἢ Λεοντίνους οἷοί	τε	ὦσιν ὠφελῆσαι ἢ τῶν ἄλλων
[6, 103]	(γὰρ δὴ μόνος εἶχε Λαμάχου	τεθνεῶτος	τὴν ἀρχήν. καὶ κύρωσις μὲν
[6, 103]	ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι τῆς θαλάσσης	τείχει	διπλῷ τοὺς Συρακοσίους. (τὰ δ'
[6, 66]	αὐτοῦ λυπήσειν· τῇ μὲν γὰρ	τειχία	τε καὶ οἰκίαι εἶργον καὶ
[6, 91]	ἑαυτῶν ἧσσον ἄλλην ἐπικουρίαν (πέμπωσιν.	τειχίζειν	τε χρὴ Δεκέλειαν τῆς Ἀττικῆς,
[6, 97]	ὁπότε προΐοιεν ἢ μαχούμενοι ἢ	τειχιοῦντες,	τοῖς τε σκεύεσι καὶ τοῖς
[6, 44]	καὶ τέκτονας καὶ ὅσα ἐς	τειχισμὸν	ἐργαλεῖα, πλοῖα δὲ ἑκατόν, ἃ
[6, 102]	κωλῦσαι τὸν ἐπὶ τὴν θάλασσαν	τειχισμόν.	~Μετὰ δὲ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 99]	τοῦ κύκλου τῶν Ἀθηναίων ἐγκάρσιον	τεῖχος	ἄγοντες, τάς τε ἐλάας ἐκκόπτοντες
[6, 99]	ᾗ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν τὸ	τεῖχος	καί, εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι,
[6, 99]	τὸ πρὸς βορέαν τοῦ κύκλου	τεῖχος,	οἱ δὲ λίθους καὶ ξύλα
[6, 75]	πόλει, τὸν Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι,	τεῖχος	παρὰ πᾶν τὸ πρὸς τὰς
[6, 102]	καὶ ξύλα ὅσα πρὸ τοῦ	τείχους	ἦν καταβεβλημένα, ἐμπρῆσαι τοὺς ὑπηρέτας
[6, 28]	οὐ μετ' ἐκείνου ἐπράχθη, ἐπιλέγοντες	τεκμήρια	τὴν ἄλλην αὐτοῦ ἐς τὰ
[6, 44]	σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ λιθολόγους καὶ	τέκτονας	καὶ ὅσα ἐς τειχισμὸν ἐργαλεῖα,
[6, 88]	τε ἐφόρων καὶ τῶν ἐν	τέλει	ὄντων πρέσβεις πέμπειν ἐς Συρακούσας
[6, 16]	ἄνοια, ὃς ἂν τοῖς ἰδίοις	τέλεσι	μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ (καὶ
[6, 54]	οὐδὲν (λέγοντας. Πεισιστράτου γὰρ γηραιοῦ	τελευτήσαντος	ἐν τῇ τυραννίδι οὐχ Ἵππαρχος,
[6, 53]	καὶ τῶν παίδων τυραννίδα χαλεπὴν	τελευτῶσαν	γενομένην καὶ προσέτι οὐδ' ὑφ'
[6, 32]	παρῆν σφίσιν. παιανίσαντες δὲ καὶ	τελεώσαντες	τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ ἐπὶ
[6, 42]	καὶ ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι, κατὰ	τέλη	στρατηγῷ προστεταγμένοι· ἔπειτα δὲ προύπεμψαν
[6, 103]	ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ Εὐκλέα καὶ	Τελλίαν.	~Ἐν δὲ τούτῳ Γύλιππος ὁ
[6, 25]	τῇ πόλει ἡσυχίαν ἦγεν. ~καὶ	τέλος	παρελθών τις τῶν Ἀθηναίων καὶ
[6, 54]	υἱός θῆκεν Ἀπόλλωνος Πυθίου ἐν	τεμένει.	~ὅτι δὲ πρεσβύτατος ὢν Ἱππίας
[6, 75]	πρός τε τῇ πόλει, τὸν	Τεμενίτην	ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος παρὰ πᾶν
[6, 100]	τὸ προτείχισμα τὸ περὶ τὸν	Τεμενίτην.	καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες,
[6, 99]	τάς τε ἐλάας ἐκκόπτοντες τοῦ	τεμένους	καὶ πύργους (ξυλίνους καθιστάντες. αἱ
[6, 104]	ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου κατὰ τὸν	Τεριναῖον	κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ ταύτῃ μέγας
[6, 83]	λόγου μὲν ἡδονῇ τὸ παραυτίκα	τερπομένους,	τῇ δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον τὰ
[6, 31]	παρασχόντος κενὰς ἑξήκοντα μὲν ταχείας,	τεσσαράκοντα	δὲ ὁπλιταγωγοὺς καὶ ὑπηρεσίας ταύταις
[6, 4]	καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ	τεσσαράκοντα	καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος τυράννου
[6, 4]	κοινῇ ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ καὶ	τεσσαρακοστῷ	μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ τῇ
[6, 43]	ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι μὲν ταῖς πάσαις	τέσσαρσι	καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατόν, καὶ
[6, 21]	ἀπαρτήσοντες, ἐξ ἧς μηνῶν οὐδὲ	τεσσάρων	τῶν χειμερινῶν ἄγγελον ῥᾴδιον ἐλθεῖν.
[6, 67]	στρατεύματος ἐν τῷ πρόσθεν ἦν	τεταγμένον	ἐπὶ ὀκτώ, τὸ δὲ ἥμισυ
[6, 67]	πλαισίῳ, ἐπὶ ὀκτὼ καὶ τοῦτο	τεταγμένον·	οἷς εἴρητο, ᾗ ἂν τοῦ
[6, 16]	ἐνίκησα δὲ καὶ δεύτερος καὶ	τέταρτος	ἐγενόμην καὶ τἆλλα ἀξίως τῆς
[6, 59]	Ἀθηναίων καὶ παυθεὶς ἐν τῷ	τετάρτῳ	ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀλκμεωνιδῶν τῶν
[6, 27]	δὲ κατὰ τὸ ἐπιχώριον, ἡ	τετράγωνος	ἐργασία, πολλοὶ καὶ ἐν ἰδίοις
[6, 31]	μετὰ Ἅγνωνος οὐκ ἐλάσσων ἦν·	τετράκις	γὰρ χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων
[6, 43]	δὲ τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα καὶ	τετρακοσίοις	(καὶ τούτων Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα
[6, 51]	τῇ πόλει πρὸς τὴν ἐκκλησίαν	τετραμμένων,	οἱ στρατιῶται πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην
[6, 13]	ὠφελίας δ' αὐτοὶ δεηθέντες οὐ	τευξόμεθα.	~Καὶ σύ, ὦ πρύτανι, ταῦτα,
[6, 61]	οἱ δ' ἐκ τῆς Σαλαμινίας	τέως	μὲν ἐζήτουν τὸν Ἀλκιβιάδην καὶ
[6, 54]	δώδεκα θεῶν βωμὸν τὸν ἐν	τῇ	ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε καὶ τὸν
[6, 54]	Πυθίου. καὶ τῷ μὲν ἐν	τῇ	ἀγορᾷ προσοικοδομήσας ὕστερον ὁ δῆμος
[6, 55]	τῶν τυράννων ἀδικίας ἡ ἐν	τῇ	Ἀθηναίων ἀκροπόλει σταθεῖσα, ἐν ᾗ
[6, 27]	ἦσαν λίθινοι ἐν τῇ πόλει	τῇ	Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ κατὰ τὸ
[6, 6]	Ἀθηναῖοι στρατεύειν ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν	τῇ	ἀληθεστάτῃ προφάσει τῆς πάσης ἄρξαι,
[6, 34]	τοὺς ἐπιόντας ἐν τῶν ἔργων	τῇ	ἀλκῇ δείκνυσθαι, τὸ δ' ἤδη
[6, 50]	εἰπὼν ὅμως προσέθετο καὶ αὐτὸς	τῇ	Ἀλκιβιάδου γνώμῃ. μετὰ δὲ τοῦτο
[6, 72]	ὅπως ὡς πλεῖστοι ἔσονται, καὶ	τῇ	ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη κατὰ
[6, 63]	σφίσιν αὐτοὶ μᾶλλον ἥκοιεν ἐν	τῇ	ἀλλοτρίᾳ ἢ Λεοντίνους ἐς τὴν
[6, 34]	ἀδοκήτῳ μᾶλλον ἂν καταπλαγεῖεν ἢ	τῇ	ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦς δυνάμει. (Πείθεσθε
[6, 55]	(ᾧ οὐ πρότερον ξυνεχῶς ὡμιλήκει	τῇ	ἀρχῇ. Ἱππάρχῳ δὲ ξυνέβη τοῦ
[6, 55]	τυραννίδα, εἰ Ἵππαρχος μὲν ἐν	τῇ	ἀρχῇ ὢν ἀπέθανεν, αὐτὸς δὲ
[6, 80]	κρατῶν περιέσται, τί ἄλλο ἢ	τῇ	αὐτῇ ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν οὐκ
[6, 55]	πρεσβύτατον πρῶτον γῆμαι. καὶ ἐν	τῇ	αὐτῇ στήλῃ πρῶτος γέγραπται μετὰ
[6, 50]	γνώμῃ. μετὰ δὲ τοῦτο Ἀλκιβιάδης	τῇ	αὑτοῦ νηὶ διαπλεύσας ἐς Μεσσήνην
[6, 49]	χρονίσῃ πρὶν ἐς ὄψιν ἐλθεῖν,	τῇ	γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους καὶ τῇ
[6, 72]	Συρακούσαις. ~Καὶ οἱ μὲν ταύτῃ	τῇ	γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Νάξον
[6, 45]	ὡς ἐπὶ τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ	τῇ	γνώμῃ καὶ οὐκέτι ἠπίστουν. καὶ
[6, 83]	μὲν ἡδονῇ τὸ παραυτίκα τερπομένους,	τῇ	δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον τὰ ξυμφέροντα
[6, 78]	τὴν τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν κολάσασθαι,	τῇ	δ' ἐμῇ προφάσει τὴν ἐκείνου
[6, 101]	παρ' ἑαυτοὺς καὶ τροπαῖον ἔστησαν.	~Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ ἀπὸ τοῦ κύκλου
[6, 67]	διαβάντες τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν ηὐλίσαντο.	~Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ
[6, 71]	ἐπὶ πυρὰν ἐπιθέντες ηὐλίσαντο αὐτοῦ.	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ τοῖς μὲν Συρακοσίοις
[6, 76]	οἵδε ἄποικοί (εἰσι, δουλωσαμένους ἔχειν.	τῇ	δὲ αὐτῇ ἰδέᾳ ἐκεῖνά τε
[6, 16]	καὶ ἐμοὶ δόξαν φέρει ταῦτα,	(τῇ	δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν. οἱ
[6, 64]	τοῖς δὲ τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς	τῇ	δοκήσει οὐχ ἧσσον ἐπιτήδειον· ἦν
[6, 55]	Ἱππάρχῳ δὲ ξυνέβη τοῦ πάθους	τῇ	δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα καὶ τὴν δόξαν
[6, 46]	λόγος ὅτι οὐκ εἴη ἐν	τῇ	Ἐγέστῃ τὰ χρήματα, πολλὴν τὴν
[6, 17]	Νικίας εὐτυχὴς δοκεῖ εἶναι, ἀποχρήσασθε	τῇ	ἑκατέρου ἡμῶν (ὠφελίᾳ. καὶ τὸν
[6, 103]	ὡς ἢ δυστυχίᾳ ἢ προδοσίᾳ	τῇ	ἐκείνων βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο,
[6, 88]	(Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ ξυνέβη ἐν	τῇ	ἐκκλησίᾳ τῶν Λακεδαιμονίων τούς τε
[6, 92]	ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν εἶναι, εἰ	τῇ	ἐμαυτοῦ μετὰ τῶν πολεμιωτάτων φιλόπολίς
[6, 78]	καὶ τῆς ἑαυτοῦ ἅμα ἐν	τῇ	ἐμῇ μαχούμενος, τοσούτῳ δὲ καὶ
[6, 97]	δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης τῆς νυκτὸς	τῇ	ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο καὶ ἔλαθον
[6, 91]	ἐπισταμένους φοβεῖσθαι. ἃ δ' ἐν	τῇ	ἐπιτειχίσει αὐτοὶ ὠφελούμενοι τοὺς ἐναντίους
[6, 93]	τοῦ σαφέστατα εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε	τῇ	ἐπιτειχίσει τῆς Δεκελείας προσεῖχον ἤδη
[6, 24]	μεγάλην δύναμιν, τοῖς δ' ἐν	τῇ	ἡλικίᾳ τῆς τε ἀπούσης πόθῳ
[6, 96]	παρὰ τὸν Ἄναπον ποταμὸν ἅμα	τῇ	ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς καὶ
[6, 83]	ἢ τῶν ξυμπάντων τε καὶ	τῇ	ἡμετέρᾳ αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι δὲ
[6, 20]	παρεσκευασμέναι τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα	τῇ	ἡμετέρᾳ δυνάμει, καὶ οὐχ ἥκιστα
[6, 2]	τὴν Σικελίαν ἄκρας τε ἐπὶ	τῇ	θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ τὰ ἐπικείμενα
[6, 97]	ναυτικὸς στρατὸς τῶν Ἀθηναίων ἐν	τῇ	Θάψῳ διασταυρωσάμενος τὸν ἰσθμὸν ἡσύχαζεν·
[6, 2]	δὲ καὶ νῦν ἔτι ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ ἡ χώρα
[6, 74]	ἄλλην ἐπιπέμπωσιν. ~Τὸ δ' ἐν	τῇ	Κατάνῃ στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἔπλευσεν
[6, 42]	~Οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν	τῇ	Κερκύρᾳ αὐτοί τε καὶ οἱ
[6, 88]	ὁμοίως ἐπιβουλευόμενα, καὶ ἐπειδὴ ἐν	τῇ	Κορίνθῳ ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες
[6, 65]	ἐπὶ τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν	τῇ	Λεοντίνῃ. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὡς
[6, 88]	δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ καὶ ἐπικρατέστεροι	τῇ	μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ (ἀποκρίνασθαι ἴσα
[6, 75]	ἀμύνειν, ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν	τῇ	μάχῃ εὖ πράξαντας, προσχωρῶσι δ'
[6, 16]	ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ καὶ περιγενόμενοι	τῇ	μάχῃ οὐδέπω καὶ νῦν βεβαίως
[6, 69]	οὐδὲ τόλμῃ οὔτ' ἐν ταύτῃ	τῇ	μάχῃ οὔτ' ἐν ταῖς ἄλλαις,
[6, 69]	οὔτ' ἐν ταῖς ἄλλαις, ἀλλὰ	τῇ	μὲν ἀνδρείᾳ οὐχ ἥσσους ἐς
[6, 66]	ἔργῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ λυπήσειν·	τῇ	μὲν γὰρ τειχία τε καὶ
[6, 4]	τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ	τῇ	μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ Γέλα
[6, 32]	ἤδη ὅσα ἔχοντες ἔμελλον ἀνάξεσθαι,	τῇ	μὲν σάλπιγγι σιωπὴ ὑπεσημάνθη, εὐχὰς
[6, 74]	τῶν Συρακοσίων φίλοις τοῖς ἐν	τῇ	Μεσσήνῃ ξυνειδὼς τὸ μέλλον· οἱ
[6, 88]	πόλεμον, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐν	τῇ	Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι τὰ πρὸς τοὺς
[6, 75]	καὶ τοὺς Ἀθηναίους εἰδότες ἐν	τῇ	Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ
[6, 91]	ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι ἀδύνατοι ἔσονται	τῇ	νῦν Ἀθηναίων ἐκεῖ (παρασκευῇ ἀντισχεῖν.
[6, 31]	τὸ πλῆθος ἑκάστων ὧν ἑώρων,	τῇ	ὄψει ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ ξένοι
[6, 49]	τῇ γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους καὶ	τῇ	ὄψει καταφρονεῖν μᾶλλον. αἰφνίδιοι δὲ
[6, 58]	ὄντας, εὐθὺς ἐχώρησε, καὶ ἀδήλως	τῇ	ὄψει πλασάμενος πρὸς τὴν ξυμφορὰν
[6, 43]	~μετὰ δὲ ταῦτα τοσῇδε ἤδη	τῇ	παρασκευῇ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς
[6, 86]	ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων μεγάλων καὶ	τῇ	παρασκευῇ ἠπειρωτίδων· οἵδε δὲ οὐ
[6, 31]	ὅτε ἐψηφίζοντο πλεῖν· ὅμως δὲ	τῇ	παρούσῃ ῥώμῃ, διὰ τὸ πλῆθος
[6, 90]	ἢ καὶ τὰ πλείω, ἤδη	τῇ	Πελοποννήσῳ ἐμέλλομεν ἐπιχειρήσειν, κομίσαντες ξύμπασαν
[6, 17]	ἐκτήσαντο, οὐκ ἄλλῳ τινὶ ἢ	τῇ	περιουσίᾳ τοῦ (ναυτικοῦ ἰσχύοντες. καὶ
[6, 10]	αὐτὰ καὶ μὴ μετεώρῳ τε	τῇ>	πόλει ἀξιοῦν κινδυνεύειν καὶ ἀρχῆς
[6, 47]	ἄλλων τινὰ πόλεων προσαγαγέσθαι, καὶ	τῇ	πόλει δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα μὴ
[6, 64]	ὀνόματα ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο ἐν	τῇ	πόλει ἔτι ὑπολοίπους ὄντας τῶν
[6, 24]	μὴ ἀντιχειροτονῶν κακόνους δόξειεν εἶναι	τῇ	πόλει ἡσυχίαν ἦγεν. ~καὶ τέλος
[6, 30]	ἅπας ὡς εἰπεῖν ὁ ἐν	τῇ	πόλει καὶ ἀστῶν καὶ ξένων,
[6, 64]	αὐλίζεσθαι ἀπὸ τῶν ὅπλων ἐν	τῇ	πόλει, καὶ εἰ βούλονται ἐκεῖνοι
[6, 49]	οὐκ ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν πρὸς	τῇ	πόλει κρατοῦσα καθέζηται. (τούς τε
[6, 45]	φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά τε ἐν	τῇ	πόλει ὅπλων ἐξετάσει καὶ ἵππων
[6, 36]	ἐλθόντας, ἢ δειλός ἐστιν ἢ	τῇ	πόλει οὐκ εὔνους· τοὺς δὲ
[6, 50]	σφῶν αὐτῶν. Ναξίων δὲ δεξαμένων	τῇ	πόλει παρέπλεον ἐς Κατάνην. καὶ
[6, 51]	τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν (ἐν	τῇ	πόλει πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων,
[6, 27]	ὅσοι Ἑρμαῖ ἦσαν λίθινοι ἐν	τῇ	πόλει τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ
[6, 75]	ἐν τῷ χειμῶνι πρός τε	τῇ	πόλει, τὸν Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι,
[6, 16]	ὑπονοεῖται. καὶ ὅσα αὖ ἐν	τῇ	πόλει χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ
[6, 49]	πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας καὶ πρὸς	τῇ	πόλει ὡς τάχιστα τὴν μάχην
[6, 49]	γὰρ ἂν νῦν φανῆναι) καὶ	τῇ	προσδοκίᾳ ὧν πείσονται, (μάλιστα δ'
[6, 23]	πολεμίοις οἰκιοῦντας ἰέναι, οὓς πρέπει	τῇ	πρώτῃ ἡμέρᾳ ᾗ ἂν κατάσχωσιν
[6, 94]	τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ ἐν	τῇ	Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς
[6, 62]	λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν	τῇ	Σικελίᾳ, δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ
[6, 94]	παρέπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων τῶν ἐν	τῇ	Σικελίᾳ, οὓς ἐπὶ Γέλωνος τοῦ
[6, 93]	τὸ παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν	τῇ	Σικελίᾳ πέμπειν τινὰ τιμωρίαν. καὶ
[6, 44]	οἱ δὲ πρὸς τὰ ἐν	τῇ	Σικελίᾳ πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ
[6, 8]	πολέμου, καὶ τἆλλα τὰ ἐν	τῇ	Σικελίᾳ (πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν
[6, 61]	τό τε πρὸς τοὺς ἐν	τῇ	Σικελίᾳ στρατιώτας τε σφετέρους καὶ
[6, 80]	προσθεμένους τήν τε κοινὴν ὠφελίαν	τῇ	Σικελίᾳ φυλάξαι καὶ τοὺς Ἀθηναίους
[6, 51]	ἐς τὸ Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη	τῇ	στρατιᾷ ἄραντες ἐς τὴν Κατάνην,
[6, 44]	πλοῖα καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν	τῇ	στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ τότε
[6, 103]	τοὺς Συρακοσίους. (τὰ δ' ἐπιτήδεια	τῇ	στρατιᾷ ἐσήγετο ἐκ τῆς Ἰταλίας
[6, 47]	γνώμη πλεῖν ἐπὶ Σελινοῦντα πάσῃ	τῇ	στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ μάλιστα ἐπέμφθησαν,
[6, 94]	Κατάνην, ἐκεῖθεν δὲ ἐπισιτισάμενοι, πάσῃ	τῇ	στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν
[6, 48]	Σικελίας, καὶ λιμένα καὶ ἐφόρμησιν	τῇ	στρατιᾷ ἱκανωτάτην ἔσεσθαι) προσαγαγομένους δὲ
[6, 93]	ἐψηφίσαντο τήν τε τροφὴν πέμπειν	τῇ	στρατιᾷ καὶ τοὺς ἱππέας. καὶ
[6, 52]	Συρακόσιοι πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν	τῇ	στρατιᾷ παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ
[6, 62]	ξυμμάχους περιέπλευσαν, στρατιὰν κελεύοντες πέμπειν·	τῇ	τε ἡμισείᾳ τῆς ἑαυτῶν ἦλθον
[6, 23]	εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι. ταῦτα γὰρ	τῇ	τε ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι
[6, 49]	κατὰ πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι,	τῇ	τε ὄψει (πλεῖστοι γὰρ ἂν
[6, 54]	ἀπὸ τῆς ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν	τῇ	τυραννίδι. καὶ ἐν τούτῳ ὁ
[6, 54]	Πεισιστράτου γὰρ γηραιοῦ τελευτήσαντος ἐν	τῇ	τυραννίδι οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ οἱ
[6, 23]	δὲ ἀνθρώπους ὄντας) ὅτι ἐλάχιστα	τῇ	τύχῃ παραδοὺς ἐμαυτὸν βούλομαι ἐκπλεῖν,
[6, 2]	ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι	τῇ	τῶν Ἐλύμων, (καὶ ὅτι ἐντεῦθεν
[6, 83]	εἰκότως ἄρχομεν ἢ ἐπ' ἐλευθερίᾳ	τῇ	τῶνδε μᾶλλον ἢ τῶν ξυμπάντων
[6, 50]	τὸν Τηρίαν ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι	τῇ	ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας ἔπλεον ἐπὶ
[6, 97]	Συρακοσίοις, πρὸς τὴν πόλιν αὐτὴν	τῇ	ὑστεραίᾳ ἐπικαταβάντες, (ὡς οὐκ ἐπεξῇσαν
[6, 7]	οἱ ἐκ τῶν Ὀρνεῶν. καὶ	τῇ	ὑστεραίᾳ οἱ Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο,
[6, 99]	τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ	τῇ	ὑστεραίᾳ οἱ μὲν ἐτείχιζον τῶν
[6, 17]	ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν	τῇ	χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς· ὅτι δὲ
[6, 45]	ἐς τὰ περιπόλια τὰ ἐν	τῇ	χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά τε
[6, 34]	ἐν ᾧ χωρίῳ, ἐξωσθῆναι ἂν	τῇ	ὥρᾳ ἐς χειμῶνα, ἢ καταπλαγέντας
[6, 21]	στρατευσόμενοι καὶ ὅτε ἐν τοῖς	τῇδε	ὑπηκόοις ξύμμαχοι ἤλθετε ἐπί τινα,
[6, 24]	ἀίδιον μισθοφορὰν (ὑπάρξειν. ὥστε διὰ	τὴν	ἄγαν τῶν πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ
[6, 46]	τῇ Ἐγέστῃ τὰ χρήματα, πολλὴν	τὴν	αἰτίαν εἶχον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν·
[6, 105]	τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤδη εὐπροφάσιστον μᾶλλον	τὴν	αἰτίαν ἐς (τοὺς Ἀθηναίους τοῦ
[6, 60]	ἐς τοὺς περὶ τῶν μυστικῶν	τὴν	αἰτίαν λαβόντας, καὶ πάντα αὐτοῖς
[6, 87]	ἄλλοι· εἰρήκαμεν δ' ὑμῖν πᾶσαν	τὴν	ἀλήθειαν περὶ ὧν ὑποπτευόμεθα, καὶ
[6, 7]	μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας καὶ Ἀργείους	τὴν	ἀλλήλων, ἀπεχώρησαν τῷ (στρατῷ ἐπ'
[6, 54]	παρεσκευάζετο προπηλακιῶν (αὐτόν. οὐδὲ γὰρ	τὴν	ἄλλην ἀρχὴν ἐπαχθὴς ἦν ἐς
[6, 28]	μετ' ἐκείνου ἐπράχθη, ἐπιλέγοντες τεκμήρια	τὴν	ἄλλην αὐτοῦ ἐς τὰ ἐπιτηδεύματα
[6, 105]	λῃστείαις ἐκ Πύλου καὶ περὶ	τὴν	ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον ἢ ἐς
[6, 34]	ξυμμαχίαν πειρώμεθα ποιεῖσθαι, ἔς τε	τὴν	ἄλλην Σικελίαν πέμπωμεν πρέσβεις δηλοῦντες
[6, 50]	ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον ἐς Νάξον,	τὴν	ἄλλην στρατιὰν ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες
[6, 29]	πλεῖν αὐτὸν καὶ μὴ κατασχεῖν	τὴν	ἀναγωγήν, ἐλθόντα δὲ κρίνεσθαι ἐν
[6, 72]	στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν τε πολλῶν	τὴν	ἀξύντακτον ἀναρχίαν. ἢν δὲ ὀλίγοι
[6, 6]	ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες αὐτοὶ	τὴν	ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας σχήσουσι,
[6, 5]	μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον ἐς	τὴν	ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ
[6, 7]	ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς	τὴν	Ἀργείαν τῆς τε γῆς ἔτεμον
[6, 54]	ἀλλ' Ἱππίας πρεσβύτατος ὢν ἔσχε	τὴν	ἀρχήν. γενομένου δὲ Ἁρμοδίου ὥρᾳ
[6, 56]	τινί, ἀπήλασαν λέγοντες οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι	τὴν	ἀρχὴν διὰ τὸ μὴ ἀξίαν
[6, 17]	προσέτι τὸν Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες	τὴν	ἀρχὴν ἐκτήσαντο, οὐκ ἄλλῳ τινὶ
[6, 96]	τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ ἄρτι παρειληφότες	τὴν	ἀρχήν) ἐξέτασίν τε ὅπλων ἐποιοῦντο
[6, 103]	δὴ μόνος εἶχε Λαμάχου τεθνεῶτος	τὴν	ἀρχήν. καὶ κύρωσις μὲν οὐδεμία
[6, 23]	τῳ ἄλλως δοκεῖ, παρίημι αὐτῷ	τὴν	ἀρχήν. ~Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα
[6, 20]	ῥᾴω μετάστασιν χωροίη, οὐδ' ἂν	τὴν	ἀρχὴν τὴν ἡμετέραν εἰκότως ἀντ'
[6, 92]	τὴν Σικελίαν τε καὶ ἐς	τὴν	Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα τά τε
[6, 80]	οὖν καὶ αἱρεῖσθε ἤδη ἢ	τὴν	αὐτίκα ἀκινδύνως δουλείαν ἢ κἂν
[6, 78]	σῴζοι ἄν τις, ἔργῳ δὲ	τὴν	αὑτοῦ (σωτηρίαν. καὶ μάλιστα εἰκὸς
[6, 69]	τῷ δὲ ἐλλείποντι αὐτῆς καὶ	τὴν	βούλησιν ἄκοντες προυδίδοσαν. ὅμως δὲ
[6, 62]	τῆς ἑαυτῶν ἦλθον ἐπὶ Ὕβλαν	τὴν	Γελεᾶτιν πολεμίαν οὖσαν, καὶ οὐχ
[6, 6]	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν· ὥστε	τὴν	γενομένην ἐπὶ Λάχητος καὶ τοῦ
[6, 101]	τριακόσιοι λογάδες δρόμῳ ἠπείγοντο πρὸς	τὴν	(γέφυραν. δείσαντες δὲ οἱ Συρακόσιοι
[6, 94]	εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι αὐτοὶ ἔχουσι	τὴν	γῆν. ἀποβάντες δὲ ἐδῄωσαν τούς
[6, 17]	πάνυ ἔρρωνται, τὸ μὲν ἐς	τὴν	γῆν ἡμῶν ἐσβάλλειν, κἂν μὴ
[6, 4]	ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο	τὴν	γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης καὶ
[6, 5]	λύτρα ἀνδρῶν Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν	τὴν	γῆν τὴν Καμαριναίων, αὐτὸς οἰκιστὴς
[6, 41]	ἄλλοις οἷς ὁ πόλεμος ἀγάλλεται	(τὴν	δ' ἐπιμέλειαν καὶ ἐξέτασιν αὐτῶν
[6, 72]	τὴν μὲν μετὰ κινδύνων μελετωμένην,	τὴν	δ' εὐψυχίαν αὐτὴν ἑαυτῆς μετὰ
[6, 25]	δέ τι δύνωνται, καὶ πλέοσιν·	τὴν	δὲ ἄλλην παρασκευὴν ὡς κατὰ
[6, 72]	γὰρ γνώμην αὐτῶν οὐχ ἡσσῆσθαι,	τὴν	δὲ ἀταξίαν βλάψαι. οὐ μέντοι
[6, 37]	ὅσῳ κατὰ πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται,	τὴν	δὲ ἡμετέραν πόλιν αὐτὴν τῆς
[6, 104]	ἐλπίδα οὐδεμίαν εἶχεν ὁ Γύλιππος,	τὴν	δὲ Ἰταλίαν βουλόμενος περιποιῆσαι αὐτὸς
[6, 15]	τὸ ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς	τὴν	δίαιταν καὶ τῆς διανοίας ὧν
[6, 55]	πάθους τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα καὶ	τὴν	δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς τὰ
[6, 11]	ἔπειτα δὲ καὶ εἰ δείξαντες	τὴν	δύναμιν δι' ὀλίγου ἀπέλθοιμεν· τὰ
[6, 10]	ἂν ἴσως, εἰ δίχα ἡμῶν	τὴν	δύναμιν λάβοιεν, ὅπερ νῦν σπεύδομεν,
[6, 47]	ἄλλας πόλεις καὶ ἐπιδείξαντας μὲν	τὴν	δύναμιν τῆς Ἀθηναίων πόλεως, δηλώσαντας
[6, 92]	οὗτος ὀρθῶς, οὐχ ὃς ἂν	τὴν	ἑαυτοῦ ἀδίκως ἀπολέσας μὴ ἐπίῃ,
[6, 61]	ξυστρατεύειν. καὶ ὁ μὲν ἔχων	τὴν	ἑαυτοῦ ναῦν καὶ οἱ ξυνδιαβεβλημένοι
[6, 50]	ὅτι Ἀθηναῖοι ἥκουσι Λεοντίνους ἐς	τὴν	ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ ξυμμαχίαν καὶ
[6, 88]	καὶ τοῖς Σικελοῖς καὶ ἐς	τὴν	Ἔγεσταν πέμψαντες ἐκέλευον ἵππους σφίσιν
[6, 6]	ἐψηφίσαντο πρέσβεις πέμψαι πρῶτον ἐς	τὴν	Ἔγεσταν περί τε τῶν χρημάτων
[6, 89]	ὑμᾶς ἄλλα τε καὶ περὶ	τὴν	ἐκ Πύλου ξυμφοράν. καὶ διατελοῦντός
[6, 90]	ἐμέλλομεν ἐπιχειρήσειν, κομίσαντες ξύμπασαν μὲν	τὴν	ἐκεῖθεν προσγενομένην δύναμιν τῶν Ἑλλήνων,
[6, 78]	κολάσασθαι, τῇ δ' ἐμῇ προφάσει	τὴν	ἐκείνου φιλίαν οὐχ ἧσσον βεβαιώσασθαι
[6, 6]	τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες καὶ	τὴν	ἐκείνων δύναμιν ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον δ'
[6, 26]	καὶ ἐς χρημάτων ἅθροισιν διὰ	τὴν	ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον πάντα ἐπορίζετο.
[6, 51]	τῶν (ἐν τῇ πόλει πρὸς	τὴν	ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ στρατιῶται πυλίδα
[6, 46]	καὶ πανταχοῦ πολλῶν φαινομένων μεγάλην	τὴν	ἔκπληξιν τοῖς ἐκ τῶν τριήρων
[6, 68]	τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα τινὰ μεγάλην	τὴν	ἐλπίδα τῆς νίκης ἔχειν, ἄλλως
[6, 66]	ἀντιπροῇσαν αὐτοῖς, ἀναχωρήσαντες καὶ διαβάντες	τὴν	Ἑλωρίνην ὁδὸν ηὐλίσαντο. ~Τῇ δ'
[6, 70]	(οἱ δὲ Συρακόσιοι ἁθροισθέντες ἐς	τὴν	Ἑλωρίνην ὁδὸν καὶ ὡς ἐκ
[6, 18]	ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ προσλήψεσθαί τε	τὴν	ἐμπειρίαν καὶ τὸ ἀμύνεσθαι οὐ
[6, 18]	τὸ φρόνημα, εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες	τὴν	ἐν τῷ παρόντι ἡσυχίαν καὶ
[6, 54]	καὶ ἄλλοι τε αὐτῶν ἦρξαν	τὴν	ἐνιαύσιον Ἀθηναίοις ἀρχὴν καὶ Πεισίστρατος
[6, 75]	Ἀθηναίους ἐς τὴν Καμάριναν κατὰ	τὴν	ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι,
[6, 18]	καὶ ἄλλο τι, καὶ πάντων	τὴν	ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ
[6, 68]	ὑπομενοῦσι δ' οὔ, διὰ τὸ	τὴν	ἐπιστήμην τῆς τόλμης ἥσσω (ἔχειν.
[6, 10]	δέ που ἀξιόχρεῳ δυνάμει ταχεῖαν	τὴν	ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ ἐχθροὶ ποιήσονται,
[6, 92]	τῶν διαφερόντων βουλεύεσθαι μὴ ἀποκνεῖν	τὴν	ἐς τὴν Σικελίαν τε καὶ
[6, 47]	τῆς Ἀθηναίων πόλεως, δηλώσαντας δὲ	τὴν	ἐς τοὺς φίλους καὶ ξυμμάχους
[6, 99]	ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος ἐπὶ	τὴν	(ἑτέραν θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα. οἱ
[6, 63]	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὺς	τὴν	ἔφοδον οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας
[6, 63]	οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά τε	τὴν	ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν ἀνεθάρσουν μᾶλλον
[6, 78]	ἐθελήσαντι προσλαβεῖν· λόγῳ μὲν γὰρ	τὴν	ἡμετέραν δύναμιν σῴζοι ἄν τις,
[6, 20]	χωροίη, οὐδ' ἂν τὴν ἀρχὴν	τὴν	ἡμετέραν εἰκότως ἀντ' ἐλευθερίας προσδεξαμένας,
[6, 11]	στρατεῦσαι· ᾧ γὰρ ἂν τρόπῳ	τὴν	ἡμετέραν μετὰ Πελοποννησίων ἀφέλωνται, εἰκὸς
[6, 37]	αὐτοὺς τῆς γῆς ἡγοῦμαι· τοσούτῳ	τὴν	ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω νομίζω. ~Ἀλλὰ
[6, 99]	οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν τῶν περὶ	τὴν	θάλασσαν, κατὰ γῆν δ' ἐκ
[6, 66]	δένδρα κόψαντες καὶ κατενεγκόντες ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν παρά τε τὰς ναῦς
[6, 75]	ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο· καὶ	τὴν	θάλασσαν προυσταύρωσαν (πανταχῇ ᾗ ἀποβάσεις
[6, 102]	ἱκανοὶ γενέσθαι κωλῦσαι τὸν ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο
[6, 97]	ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε ναυσὶν ἐς	τὴν	Θάψον καθορμισάμενοι· ἔστι δὲ χερσόνησος
[6, 104]	Γύλιππος ἐκ τοῦ Τάραντος ἐς	τὴν	Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος καὶ τὴν
[6, 95]	Ἀργεῖοι μετὰ ταῦτα ἐσβαλόντες ἐς	τὴν	Θυρεᾶτιν ὅμορον οὖσαν λείαν τῶν
[6, 4]	τῶν Σικελῶν κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς	τὴν	ἰδέαν τὸ χωρίον ἐστί (τὸ
[6, 31]	ἀνάλωσιν δημοσίαν καὶ τῶν στρατευομένων	τὴν	ἰδίαν, τῆς μὲν πόλεως ὅσα
[6, 54]	δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας καὶ φοβηθεὶς	τὴν	Ἱππάρχου δύναμιν μὴ βίᾳ προσαγάγηται
[6, 104]	δυνάμενος αὐτοὺς προσαγαγέσθαι, ἄρας παρέπλει	τὴν	Ἰταλίαν, καὶ ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου
[6, 42]	ἔπειτα δὲ προύπεμψαν καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν τρεῖς ναῦς
[6, 34]	κοινὸς ὁ κίνδυνος, καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν, ὅπως ἢ ξυμμαχίαν ποιώμεθα
[6, 44]	καὶ ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο	τὴν	Ἰταλίαν, τῶν μὲν πόλεων οὐ
[6, 100]	γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται, καὶ ἅμα	τὴν	καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι, οἱ
[6, 78]	ἰόντας, ἅπερ ἂν εἰ ἐς	τὴν	Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 5]	Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν τὴν γῆν	τὴν	Καμαριναίων, αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατῴκισε
[6, 75]	Συρακουσῶν Ἑρμοκράτους καὶ ἄλλων ἐς	τὴν	Καμάριναν, ἀπὸ δὲ τῶν Ἀθηναίων
[6, 75]	καὶ πυνθανόμενοι τοὺς Ἀθηναίους ἐς	τὴν	Καμάριναν κατὰ τὴν ἐπὶ Λάχητος
[6, 51]	ἤδη τῇ στρατιᾷ ἄραντες ἐς	τὴν	Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο τὸ
[6, 65]	οἱ Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες ἐς	τὴν	Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι ὅτι τὸ
[6, 75]	Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ	τὴν	Κατάνην, καὶ τῆς τε γῆς
[6, 88]	μεθορμισάμενοι ἐκ τῆς Νάξου ἐς	τὴν	Κατάνην καὶ τὸ στρατόπεδον ὃ
[6, 46]	τῶν Ἀθηναίων ἦλθον αὐτοῖς ἐς	τὴν	κατασκοπὴν τῶν χρημάτων. ἔς τε
[6, 32]	ἐποιοῦντο. καὶ οἱ μὲν ἐς	τὴν	Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ τὸ ἄλλο
[6, 87]	δ' ἀπραγμόνως σῴζεσθαι. ταύτην οὖν	τὴν	κοινὴν τῷ τε δεομένῳ καὶ
[6, 73]	Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς, καὶ ἐς	τὴν	Κόρινθον καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα
[6, 88]	τοῦ πολέμου. (Οἱ δ' ἐς	τὴν	Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων
[6, 88]	Ἠλείας πρῶτον, ἔπειτα ὕστερον ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα αὐτῶν τῶν Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων
[6, 88]	τῆς Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα καὶ Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν
[6, 34]	εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι
[6, 88]	πάσῃ προθυμίᾳ ἀμύνειν, καὶ ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως
[6, 73]	ἐς τὴν Κόρινθον καὶ ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως ξυμμαχία
[6, 105]	ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον ἢ ἐς	τὴν	Λακωνικὴν ἀποβαίνοντες μετά τε Ἀργείων
[6, 105]	σχόντας μόνον ξὺν ὅπλοις ἐς	τὴν	Λακωνικὴν καὶ τὸ ἐλάχιστον μετὰ
[6, 105]	Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον	τὴν	Λιμηρὰν καὶ Πρασιὰς καὶ ὅσα
[6, 71]	τινας προσαγάγωνται, ἃς ἤλπιζον μετὰ	τὴν	μάχην μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι, τά
[6, 49]	πρὸς τῇ πόλει ὡς τάχιστα	τὴν	μάχην ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί
[6, 92]	Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν καὶ	τὴν	μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ μετὰ
[6, 4]	τὰ Γελῴων δόντες. Ζάγκλη δὲ	τὴν	μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Κύμης τῆς
[6, 72]	οὐκ εἴα (τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι·	τὴν	μὲν γὰρ γνώμην αὐτῶν οὐχ
[6, 72]	προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ ἀμφότερα αὐτά,	τὴν	μὲν μετὰ κινδύνων μελετωμένην, τὴν
[6, 4]	σφετέραν οἴκισιν Γελῷοι Ἀκράγαντα ᾤκισαν,	τὴν	μὲν πόλιν ἀπὸ τοῦ Ἀκράγαντος
[6, 51]	ἐς Κατάνην. ~καὶ ἐκκλησίας γενομένης	τὴν	μὲν στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο οἱ
[6, 88]	οἱ πολλοὶ ἀφειστήκεσαν· τῶν δὲ	τὴν	μεσόγειαν ἐχόντων αὐτόνομοι οὖσαι καὶ
[6, 82]	Συρακόσιοι (δεδουλῶσθαι. ἦλθον γὰρ ἐπὶ	τὴν	μητρόπολιν ἐφ' ἡμᾶς μετὰ τοῦ
[6, 72]	ταύτῃ τῇ γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς	τὴν	Νάξον καὶ Κατάνην διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι
[6, 31]	σῶμά τις καὶ τριήραρχος ἐς	τὴν	ναῦν ἀνηλώκει καὶ ὅσα ἔτι
[6, 2]	αὐτῆς καὶ ἀντὶ Σικανίας Σικελίαν	τὴν	νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ τὰ
[6, 80]	ἄλλον τινὰ ἆθλον ἢ τὸν	τὴν	νίκην παρασχόντα λήψονται· καὶ εἰ
[6, 80]	εἰκὸς ἀθυμεῖν, ἰέναι δὲ ἐς	τὴν	ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως τε καὶ
[6, 58]	ἀδήλως τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς	τὴν	ξυμφορὰν ἐκέλευσεν αὐτούς, δείξας τι
[6, 63]	τῇ ἀλλοτρίᾳ ἢ Λεοντίνους ἐς	τὴν	οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες οἱ
[6, 69]	τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν καὶ	τὴν	οἰκείαν μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι
[6, 10]	δ' οἳ οὐδὲ ταύτην πω	τὴν	ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ οὐχ οἱ
[6, 7]	ἐπ' οἴκου. (Καὶ ἐς Μεθώνην	τὴν	ὅμορον Μακεδονίᾳ ἱππέας κατὰ θάλασσαν
[6, 92]	νῦν ἰέναι, πολὺ δὲ μᾶλλον	τὴν	οὐκ οὖσαν ἀνακτᾶσθαι. καὶ φιλόπολις
[6, 46]	ἃ ὄντα ἀργυρᾶ πολλῷ πλείω	τὴν	ὄψιν ἀπ' ὀλίγης δυνάμεως χρημάτων
[6, 79]	ἀμύνειν δὲ καὶ μὴ φοβεῖσθαι	τὴν	παρασκευὴν αὐτῶν· οὐ γὰρ ἢν
[6, 8]	αὖθις ἐγίγνετο, καθ' ὅτι χρὴ	τὴν	παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι,
[6, 68]	ἐπέλθετε τοῖς ἐναντίοις προθύμως, καὶ	τὴν	παροῦσαν ἀνάγκην καὶ ἀπορίαν φοβερωτέραν
[6, 76]	τοὺς Ἀθηναίους ἔλεγε τοιάδε. ~Οὐ	τὴν	παροῦσαν δύναμιν τῶν Ἀθηναίων, ὦ
[6, 14]	ἄρξαι τοῦτ' εἶναι, ὃς ἂν	τὴν	πατρίδα ὠφελήσῃ ὡς πλεῖστα ἢ
[6, 56]	~Τὸν δ' οὖν Ἁρμόδιον ἀπαρνηθέντα	τὴν	πείρασιν, ὥσπερ διενοεῖτο, προυπηλάκισεν· ἀδελφὴν
[6, 53]	(ἐπιστάμενος γὰρ ὁ δῆμος ἀκοῇ	τὴν	Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων τυραννίδα
[6, 17]	παρὰ φύσιν δοκοῦσα εἶναι ἐς	τὴν	Πελοποννησίων δύναμιν λόγοις τε πρέπουσιν
[6, 90]	τῆς Ἰταλίας ξύλα ἄφθονα, αἷς	τὴν	Πελοπόννησον πέριξ πολιορκοῦντες καὶ τῷ
[6, 85]	ἐν χωρίοις ἐπικαίροις εἰσὶ περὶ	τὴν	Πελοπόννησον. (ὥστε καὶ τἀνθάδε εἰκὸς
[6, 7]	τοὺς παρὰ σφίσι φυγάδας ἐκακούργουν	τὴν	Περδίκκου. (Λακεδαιμόνιοι δὲ πέμψαντες παρὰ
[6, 88]	ἐλθών· ἐφοβεῖτο γὰρ αὐτοὺς διὰ	τὴν	περὶ τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ
[6, 100]	μεσημβρίᾳ καί τινας καὶ ἐς	τὴν	πόλιν ἀποκεχωρηκότας καὶ τοὺς ἐν
[6, 97]	ὑποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς Συρακοσίοις, πρὸς	τὴν	πόλιν αὐτὴν τῇ ὑστεραίᾳ ἐπικαταβάντες,
[6, 4]	οὐ πολλῷ ὕστερον ἐκβαλὼν καὶ	τὴν	πόλιν αὐτὸς ξυμμείκτων ἀνθρώπων οἰκίσας
[6, 102]	~ἐν τούτῳ δὲ οἱ πρὸς	τὴν	πόλιν αὐτῶν τὸ πρῶτον καταφυγόντες
[6, 82]	οἰκεῖα φθεῖραι, ὥσπερ ἡμεῖς ἐκλιπόντες	τὴν	πόλιν, δουλείαν δὲ αὐτοί τε
[6, 18]	ξυγκραθὲν μάλιστ' ἂν ἰσχύειν, καὶ	τὴν	πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ, τρίψεσθαί
[6, 100]	μετὰ τοῦ ἑτέρου στρατηγοῦ πρὸς	τὴν	πόλιν, εἰ ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν, ἡ
[6, 34]	μή ποτε Ἀθηναῖοι αὐτοῖς ἐπὶ	τὴν	πόλιν ἔλθωσιν, ὥστε τάχ' ἂν
[6, 65]	ξύμπαντες ἤδη ἀποτρεπόμενοι ἐβοήθουν ἐπὶ	τὴν	πόλιν. ~ἐν τούτῳ δ' οἱ
[6, 16]	καὶ ὑπὲρ δύναμιν μείζω ἡμῶν	τὴν	πόλιν ἐνόμισαν τῷ ἐμῷ διαπρεπεῖ
[6, 36]	γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ τι βούλονται	τὴν	πόλιν ἐς ἔκπληξιν καθιστάναι, ὅπως
[6, 101]	τὸ δεξιὸν κέρας ἔχοντες πρὸς	τὴν	πόλιν ἔφευγον, οἱ δ' ἐπὶ
[6, 103]	ἐκεῖνον καὶ πλείω ἔτι κατὰ	τὴν	πόλιν. καὶ γάρ τινα καὶ
[6, 18]	τῷ αὐτῷ τρόπῳ πειρᾶσθε προαγαγεῖν	τὴν	πόλιν, καὶ νομίσατε νεότητα μὲν
[6, 97]	ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς	τὴν	πόλιν· καὶ ὅ τε Διόμιλος
[6, 102]	ξύμπασα στρατιὰ τῶν Συρακοσίων ἐς	τὴν	πόλιν, νομίσαντες μὴ ἂν ἔτι
[6, 70]	καὶ οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς	τὴν	πόλιν. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς
[6, 100]	φύλακα τοῦ οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς	τὴν	πόλιν, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τούς
[6, 8]	μὲν ᾑρημένος ἄρχειν, νομίζων δὲ	τὴν	πόλιν οὐκ ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ
[6, 62]	ἦν δὲ παραθαλασσίδιον. καὶ ἀνδραποδίσαντες	τὴν	πόλιν παρέδοσαν Ἐγεσταίοις (παρεγένοντο γὰρ
[6, 98]	ῥᾳδίως ξυντασσόμενον, ἀνήγαγον πάλιν ἐς	τὴν	πόλιν πλὴν μέρους τινὸς τῶν
[6, 60]	τε ἄδειαν ποιησάμενον σῶσαι καὶ	τὴν	πόλιν τῆς παρούσης ὑποψίας παῦσαι·
[6, 15]	ἐπιτρέψαντες, οὐ διὰ μακροῦ (ἔσφηλαν	τὴν	πόλιν. τότε δ' οὖν παρελθὼν
[6, 51]	διελόντες, καὶ (ἐσελθόντες ἠγόραζον ἐς	τὴν	πόλιν. τῶν δὲ Καταναίων οἱ
[6, 100]	τε ὀχετοὺς αὐτῶν, οἳ ἐς	τὴν	πόλιν ὑπονομηδὸν ποτοῦ ὕδατος ἠγμένοι
[6, 16]	μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ (καὶ	τὴν	πόλιν ὠφελῇ. οὐδέ γε ἄδικον
[6, 105]	οἱ ξύμμαχοι καὶ τῆς γῆς	τὴν	πολλὴν ἐδῄωσαν, καὶ Ἀθηναῖοι Ἀργείοις
[6, 72]	τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν καὶ	τὴν	πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε καὶ
[6, 56]	ἐν ὅπλοις τῶν πολιτῶν τοὺς	τὴν	πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι· καὶ
[6, 80]	τὰ πολέμια· καὶ μὴ ἐκείνην	τὴν	προμηθίαν δοκεῖν τῳ ἡμῖν μὲν
[6, 89]	ἀκροάσησθε. (τῶν δ' ἐμῶν προγόνων	τὴν	προξενίαν ὑμῶν κατά τι ἔγκλημα
[6, 80]	μὴ αἰσχρῶς δεσπότας λαβεῖν καὶ	τὴν	πρὸς ἡμᾶς ἔχθραν μὴ ἂν
[6, 63]	πρὸς τὸν πρῶτον φόβον καὶ	τὴν	προσδοκίαν οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς
[6, 83]	αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι δὲ ἀνεπίφθονον	τὴν	προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι. καὶ νῦν
[6, 75]	πράξαντας, προσχωρῶσι δ' αὐτοῖς κατὰ	τὴν	προτέραν φιλίαν πεισθέντες. (ἀφικομένων οὖν
[6, 75]	μὴ προθύμως σφίσι μήτ' ἐπὶ	τὴν	πρώτην μάχην πέμψαι ἃ ἔπεμψαν,
[6, 100]	(πρὸς τὸ σταύρωμα τὸ παρὰ	τὴν	πυλίδα. καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι
[6, 53]	ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην. ~καὶ καταλαμβάνουσι	τὴν	Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν
[6, 61]	κρίσιν ἀγαγόντες ἀποκτεῖναι, πέμπουσιν οὕτω	τὴν	Σαλαμινίαν ναῦν ἐς τὴν Σικελίαν
[6, 2]	καὶ Φοίνικες περὶ πᾶσαν μὲν	τὴν	Σικελίαν ἄκρας τε ἐπὶ τῇ
[6, 104]	Λευκάδα ἤδη ἦσαν, βουλόμενοι ἐς	τὴν	Σικελίαν διὰ τάχους βοηθῆσαι. καὶ
[6, 43]	ἄραντες ἐκ τῆς Κερκύρας ἐς	τὴν	Σικελίαν ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι μὲν ταῖς
[6, 61]	οὕτω τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐς	τὴν	Σικελίαν ἐπί τε ἐκεῖνον καὶ
[6, 2]	καὶ νῦν τὰ (πρὸς ἑσπέραν	τὴν	Σικελίαν. Ἰλίου δὲ ἁλισκομένου τῶν
[6, 2]	διαφυγόντες Ἀχαιοὺς πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς	τὴν	Σικελίαν, καὶ ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς
[6, 7]	πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν ἐς	τὴν	Σικελίαν· Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῦ αὐτοῦ
[6, 86]	τοὺς ταῦτα κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας	τὴν	Σικελίαν μέχρι τοῦδε μὴ (ὑπ'
[6, 77]	ἐλεύθεροι ἀπ' αὐτονόμου (τῆς Πελοποννήσου	τὴν	Σικελίαν οἰκοῦντες. ἢ μένομεν ἕως
[6, 17]	ἡμῶν (ὠφελίᾳ. καὶ τὸν ἐς	τὴν	Σικελίαν πλοῦν μὴ μεταγιγνώσκετε ὡς
[6, 76]	ὑμᾶς πείσωσιν. ἥκουσι γὰρ ἐς	τὴν	Σικελίαν προφάσει μὲν ᾗ πυνθάνεσθε,
[6, 2]	Ἰταλία ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες δὲ ἐς	τὴν	Σικελίαν στρατὸς πολὺς τούς τε
[6, 92]	βουλεύεσθαι μὴ ἀποκνεῖν τὴν ἐς	τὴν	Σικελίαν τε καὶ ἐς τὴν
[6, 62]	Ἐγεσταίους. παραπλέοντες δ' ἐν ἀριστερᾷ	τὴν	Σικελίαν, τὸ μέρος τὸ πρὸς
[6, 30]	ἤδη ἡ ἀναγωγὴ ἐγίγνετο ἐς	τὴν	Σικελίαν. τῶν μὲν οὖν ξυμμάχων
[6, 88]	ἦσαν, πλὴν καθ' ὅσον (εἰ)	τὴν	Σικελίαν ᾤοντο αὐτοὺς δουλώσεσθαι, τοῖς
[6, 88]	πρὸς τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐς	τὴν	Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν. καὶ
[6, 15]	καὶ ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ προθυμότατα	τὴν	στρατείαν Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου, βουλόμενος
[6, 49]	μὴ ἥξειν, καὶ ἐσκομιζομένων αὐτῶν	τὴν	στρατιὰν οὐκ ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν
[6, 98]	τῷ Λαβδάλῳ φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς	τὴν	Συκῆν οἱ Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι
[6, 11]	εἰκὸς ὑπὸ τῶν αὐτῶν καὶ	τὴν	σφετέραν διὰ τοῦ (αὐτοῦ καθαιρεθῆναι.
[6, 4]	ἐγγύτατα ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν μετὰ	τὴν	σφετέραν οἴκισιν Γελῷοι Ἀκράγαντα ᾤκισαν,
[6, 101]	τε σταύρωμα πλὴν ὀλίγου καὶ	(τὴν	τάφρον, καὶ ὕστερον καὶ τὸ
[6, 34]	πολιορκοῖντο ἂν ἢ πειρώμενοι παραπλεῖν	τήν	τε ἄλλην παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν
[6, 37]	κούφαις τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο κομισθῆναι)	τήν	τε ἄλλην παρασκευὴν ὅσην δεῖ
[6, 18]	ὄντες (δεῦρο κωλύωσιν αὐτοὺς ἐπιέναι.	τήν	τε ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα καὶ
[6, 83]	(ἐγχειρήσει ὕστερον τὰ ξυμφέροντα πράσσοντας.	τήν	τε γὰρ ἐκεῖ ἀρχὴν εἰρήκαμεν
[6, 80]	ἀδικουμένοις καὶ ἅμα ξυγγενέσι προσθεμένους	τήν	τε κοινὴν ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ
[6, 92]	ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα σώσητε καὶ Ἀθηναίων	τήν	τε οὖσαν καὶ τὴν μέλλουσαν
[6, 54]	εἰκοστὴν μόνον πρασσόμενοι τῶν γιγνομένων	τήν	τε πόλιν αὐτῶν καλῶς διεκόσμησαν
[6, 50]	ἐπεὶ δ' ἐκηρύχθη καὶ κατεσκέψαντο	τήν	τε πόλιν καὶ τοὺς λιμένας
[6, 31]	παρασκευήν. εἰ γάρ τις ἐλογίσατο	τήν	τε τῆς πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν
[6, 93]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο	τήν	τε τροφὴν πέμπειν τῇ στρατιᾷ
[6, 100]	καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα στρατιὰ	τήν	τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ τὸ
[6, 80]	αἰτίας (τῶν κινδύνων οἱ αὐτοὶ	τὴν	τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε οὖν καὶ
[6, 33]	εἰ δέ τῳ καὶ πιστά,	τὴν	τόλμαν αὐτῶν καὶ δύναμιν μὴ
[6, 66]	ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν, καὶ	τὴν	τοῦ Ἀνάπου (γέφυραν ἔλυσαν. παρασκευαζομένων
[6, 104]	τὴν Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος καὶ	τὴν	τοῦ πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν καὶ
[6, 78]	ἀγωνιεῖται· τόν τε Ἀθηναῖον μὴ	τὴν	τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν κολάσασθαι, τῇ
[6, 55]	ποτὲ Ἱππίας τὸ παραχρῆμα ῥᾳδίως	τὴν	τυραννίδα, εἰ Ἵππαρχος μὲν ἐν
[6, 77]	δέ. ~Ἀλλ' οὐ γὰρ δὴ	τὴν	τῶν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν
[6, 15]	δαπάνας· ὅπερ καὶ καθεῖλεν ὕστερον	τὴν	τῶν Ἀθηναίων πόλιν οὐχ ἥκιστα.
[6, 85]	ἀλλ' ἢν οἱ ἐχθροὶ διὰ	τὴν	τῶν (φίλων ῥώμην ἀδύνατοι ὦσιν.
[6, 86]	οὐδ' ὅτι δυνάμει μείζονι πρὸς	τὴν	τῶνδε ἰσχὺν πάρεσμεν ὑποπτεύεσθαι, (πολὺ
[6, 63]	ἀπὸ σφῶν ἐφαίνοντο καὶ πρὸς	τὴν	Ὕβλαν ἐλθόντες καὶ πειράσαντες οὐχ
[6, 86]	γε σωτηρίαν ἡμεῖς ἀντιπαρακαλοῦμεν, δεόμενοι	τὴν	ὑπάρχουσαν ἀπ' ἀλλήλων ἀμφοτέροις μὴ
[6, 40]	ὡς ἔργα δυναμένους κρινεῖ καὶ	τὴν	ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ ἐκ τοῦ
[6, 15]	ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν ἢ κατὰ	τὴν	ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο ἔς τε
[6, 69]	ἐκείνοις ἐφ' ἃ ἦλθον καὶ	τὴν	ὑπάρχουσαν σφίσι πατρίδα νικήσαντες πάλιν
[6, 105]	Λακεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς	τὴν	Φλειασίαν τῆς τε γῆς αὐτῶν
[6, 92]	ἐπέρχομαι, οὐδὲ ὑποπτεύεσθαί μου ἐς	τὴν	φυγαδικὴν (προθυμίαν τὸν λόγον. φυγάς
[6, 50]	τοὺς λιμένας καὶ τὰ περὶ	τὴν	χώραν ἐξ ἧς αὐτοῖς ὁρμωμένοις
[6, 4]	ἀναστάντες Ὕβλωνος βασιλέως Σικελοῦ προδόντος	τὴν	χώραν καὶ καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν
[6, 2]	εἰκὸς καὶ λέγεται, ἐπὶ σχεδιῶν,	τηρήσαντες	τὸν πορθμὸν κατιόντος τοῦ ἀνέμου,
[6, 100]	ὕδατος ἠγμένοι ἦσαν, διέφθειραν, καὶ	τηρήσαντες	τούς τε ἄλλους Συρακοσίους κατὰ
[6, 50]	Συρακοσίων βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν	Τηρίαν	ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι τῇ ὑστεραίᾳ
[6, 94]	καὶ ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ τὸν	Τηρίαν	ποταμὸν τό τε πεδίον ἀναβάντες
[6, 47]	καὶ ἐπιδείξαντας μὲν τὴν δύναμιν	τῆς	Ἀθηναίων πόλεως, δηλώσαντας δὲ τὴν
[6, 80]	καὶ εἰ αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα,	τῆς	αἰτίας (τῶν κινδύνων οἱ αὐτοὶ
[6, 33]	δόξω ὑμῖν περὶ τοῦ ἐπίπλου	τῆς	ἀληθείας λέγειν, καὶ γιγνώσκω ὅτι
[6, 4]	δὲ καὶ ἀπὸ Χαλκίδος καὶ	τῆς	ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο
[6, 7]	κατοικίσαντες τοὺς Ἀργείων φυγάδας καὶ	τῆς	ἄλλης στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους,
[6, 69]	ἐναντίων Ἀθηναῖοι μὲν περί τε	τῆς	ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν καὶ τὴν
[6, 32]	εὐχὰς δὲ τὰς νομιζομένας πρὸ	τῆς	ἀναγωγῆς οὐ κατὰ ναῦν ἑκάστην,
[6, 92]	αὐτοί τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε καὶ	τῆς	ἁπάσης Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ
[6, 91]	ὠφελοῦνται εὐθὺς ἀποστερήσονται, μάλιστα δὲ	τῆς	ἀπὸ τῶν ξυμμάχων προσόδου ἧσσον
[6, 44]	στρατόπεδόν τε κατεσκευάσαντο ἐν τῷ	τῆς	Ἀρτέμιδος ἱερῷ, οὗ αὐτοῖς καὶ
[6, 82]	Συρακοσίου καθαψαμένου ἀνάγκη καὶ (περὶ	τῆς	ἀρχῆς εἰπεῖν ὡς εἰκότως ἔχομεν.
[6, 74]	Ἀλκιβιάδης γὰρ ὅτ' ἀπῄει ἐκ	τῆς	ἀρχῆς ἤδη μετάπεμπτος, ἐπιστάμενος ὅτι
[6, 12]	πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ τι ἐκ	τῆς	ἀρχῆς, μηδὲ τούτῳ ἐμπαράσχητε τῷ
[6, 91]	(πέμπωσιν. τειχίζειν τε χρὴ Δεκέλειαν	τῆς	Ἀττικῆς, ὅπερ Ἀθηναῖοι μάλιστα αἰεὶ
[6, 69]	τῶν ξυμμάχων μέγιστον μὲν περὶ	τῆς	αὐτίκα ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν μὴ
[6, 78]	σωφρονισθῶμεν βούλεται, περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα	τῆς	αὑτοῦ ἀσφαλείας, οὐκ ἀνθρωπίνης δυνάμεως
[6, 46]	τε τὸ ἐν Ἔρυκι ἱερὸν	τῆς	Ἀφροδίτης ἀγαγόντες αὐτοὺς ἐπέδειξαν τὰ
[6, 21]	μὴ ὑπὸ ἱππέων πολλῶν εἴργεσθαι	τῆς	γῆς, ἄλλως τε καὶ εἰ
[6, 23]	ᾗ ἂν κατάσχωσιν εὐθὺς κρατεῖν	τῆς	γῆς, ἢ (εἰδέναι ὅτι, ἢν
[6, 37]	ξύμπαν οὐδ' ἂν κρατῆσαι αὐτοὺς	τῆς	γῆς ἡγοῦμαι· τοσούτῳ τὴν ἡμετέραν
[6, 105]	Πρασιὰς καὶ ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν	τῆς	γῆς, καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤδη
[6, 105]	τε καὶ οἱ ξύμμαχοι καὶ	τῆς	γῆς τὴν πολλὴν ἐδῄωσαν, καὶ
[6, 32]	ὁ ἄλλος ὅμιλος ὁ ἐκ	τῆς	γῆς τῶν τε πολιτῶν καὶ
[6, 2]	ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ τὰ κράτιστα	τῆς	γῆς ᾤκησαν ἔχοντες, ἐπεὶ διέβησαν,
[6, 36]	τῆς μὲν τόλμης οὐ θαυμάζω,	τῆς	δὲ ἀξυνεσίας, εἰ μὴ οἴονται
[6, 14]	τοσῶνδ' ἂν μαρτύρων αἰτίαν σχεῖν,	τῆς	δὲ πόλεως κακῶς> βουλευσαμένης ἰατρὸς
[6, 97]	ἰσθμῷ προύχουσα ἐς τὸ πέλαγος,	τῆς	δὲ Συρακοσίων πόλεως οὔτε πλοῦν
[6, 89]	ἀνάγκη ἦν τοῖς παροῦσιν ἕπεσθαι.	τῆς	δὲ ὑπαρχούσης ἀκολασίας ἐπειρώμεθα μετριώτεροι
[6, 93]	εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε τῇ ἐπιτειχίσει	τῆς	Δεκελείας προσεῖχον ἤδη τὸν νοῦν
[6, 101]	ποταμόν. καὶ αὐτοὺς βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι	τῆς	διαβάσεως οἱ τῶν Ἀθηναίων τριακόσιοι
[6, 21]	πολὺν ξυμπλεῖν, εἴπερ βουλόμεθα ἄξιον	τῆς	διανοίας δρᾶν καὶ μὴ ὑπὸ
[6, 38]	ὧν δρᾷ μόνον, ἀλλὰ καὶ	τῆς	διανοίας προαμύνεσθαι χρή, εἴπερ καὶ
[6, 15]	παρανομίας ἐς τὴν δίαιταν καὶ	τῆς	διανοίας ὧν καθ' ἓν ἕκαστον
[6, 11]	θαυμαζόμενα καὶ τὰ πεῖραν ἥκιστα	τῆς	δόξης δόντα. εἰ δὲ σφαλείημέν
[6, 31]	ἄλλους Ἕλληνας ἐπίδειξιν μᾶλλον εἰκασθῆναι	τῆς	δυνάμεως καὶ (ἐξουσίας ἢ ἐπὶ
[6, 78]	μᾶλλον, ἐν ἴσῳ δὲ καὶ	τῆς	ἑαυτοῦ ἅμα ἐν τῇ ἐμῇ
[6, 4]	ξυμμείκτων ἀνθρώπων οἰκίσας Μεσσήνην ἀπὸ	τῆς	ἑαυτοῦ τὸ ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν.
[6, 33]	Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων πολὺ ἀπὸ	τῆς	ἑαυτῶν ἀπάραντες κατώρθωσαν. οὔτε γὰρ
[6, 62]	κελεύοντες πέμπειν· τῇ τε ἡμισείᾳ	τῆς	ἑαυτῶν ἦλθον ἐπὶ Ὕβλαν τὴν
[6, 76]	τῶν Ἑλλήνων οὔθ' οἱ Ἕλληνες	τῆς	ἑαυτῶν τῷ Μήδῳ ἀντέστησαν, περὶ
[6, 44]	καὶ τὰς πρόπλους ναῦς ἐκ	τῆς	Ἐγέστης ἅμα προσέμενον, βουλόμενοι εἰδέναι
[6, 46]	παρόντι καθίσταντο. ~Αἱ δ' ἐκ	τῆς	Ἐγέστης τρεῖς νῆες αἱ πρόπλοι
[6, 76]	ἐπενεγκόντες κατεστρέψαντο. καὶ οὐ περὶ	τῆς	ἐλευθερίας ἄρα οὔτε οὗτοι τῶν
[6, 18]	Σικελίαν πλεῦσαι· καὶ ἅμα ἢ	τῆς	Ἑλλάδος τῶν ἐκεῖ προσγενομένων πάσης
[6, 89]	ἐξώρμησε λέγων τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον περὶ	τῆς	ἐμῆς διαβολῆς πρῶτον ἐς ὑμᾶς
[6, 78]	καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε	τῆς	ἐμῆς κινδυνεύειν, ἐνθυμηθήτω οὐ περὶ
[6, 78]	ἐμῆς κινδυνεύειν, ἐνθυμηθήτω οὐ περὶ	τῆς	ἐμῆς μᾶλλον, ἐν ἴσῳ δὲ
[6, 4]	τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Κύμης	τῆς	ἐν Ὀπικίᾳ Χαλκιδικῆς πόλεως λῃστῶν
[6, 90]	ἐκεῖθεν χωρία ἔμελλε διαρκῆ ἄνευ	τῆς	ἐνθένδε προσόδου παρέξειν. ~τοιαῦτα μὲν
[6, 97]	αἰσθομένους ἐκ (τοῦ λειμῶνος καὶ	τῆς	ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ οἵ
[6, 59]	ἐρωτικὴν λύπην ἥ τε ἀρχὴ	τῆς	ἐπιβουλῆς καὶ ἡ ἀλόγιστος τόλμα
[6, 72]	αὐτὴν ἑαυτῆς μετὰ τοῦ πιστοῦ	τῆς	ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι. (τούς τε
[6, 88]	ἐκ τῆς Θουρίας ἐς Κυλλήνην	τῆς	Ἠλείας πρῶτον, ἔπειτα ὕστερον ἐς
[6, 31]	ἐκπονηθέν, τοῦ μὲν δημοσίου δραχμὴν	τῆς	ἡμέρας τῷ ναύτῃ ἑκάστῳ διδόντος
[6, 83]	προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι. καὶ νῦν	τῆς	ἡμετέρας ἀσφαλείας ἕνεκα καὶ ἐνθάδε
[6, 68]	καὶ τόδε, πολύ τε ἀπὸ	τῆς	ἡμετέρας αὐτῶν εἶναι καὶ πρὸς
[6, 21]	γνόντας ὅτι πολύ τε ἀπὸ	τῆς	ἡμετέρας αὐτῶν μέλλομεν πλεῖν καὶ
[6, 9]	~Ἡ μὲν ἐκκλησία περὶ παρασκευῆς	τῆς	ἡμετέρας ἥδε ξυνελέγη, καθ' ὅτι
[6, 86]	οὐ στρατοπέδῳ, πόλει δὲ μείζονι	τῆς	ἡμετέρας παρουσίας ἐποικοῦντες ὑμῖν αἰεί
[6, 33]	ἀληθὲς Σικελίας ἐπιθυμίᾳ, μάλιστα δὲ	τῆς	ἡμετέρας πόλεως, ἡγούμενοι, (εἰ ταύτην
[6, 87]	καθ' ὅσον δέ τι ὑμῖν	τῆς	ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ τρόπου τὸ
[6, 101]	τε ᾖ τοῖς Ἀθηναίοις μέχρι	τῆς	θαλάσσης (ἀποτειχίσαι. οἱ δ' ἐπειδὴ
[6, 1]	οὖσα ἐν εἰκοσισταδίῳ μάλιστα μέτρῳ	τῆς	θαλάσσης διείργεται τὸ μὴ ἤπειρος
[6, 103]	τοῦ κρημνώδους ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι	τῆς	θαλάσσης τείχει διπλῷ τοὺς Συρακοσίους.
[6, 4]	ἀποθνῄσκει, οἱ δ' ἄλλοι ἐκ	τῆς	Θάψου ἀναστάντες Ὕβλωνος βασιλέως Σικελοῦ
[6, 101]	μὲν ναῦς κελεύσαντες περιπλεῦσαι ἐκ	τῆς	Θάψου ἐς τὸν μέγαν λιμένα
[6, 99]	θάλασσαν, κατὰ γῆν δ' ἐκ	τῆς	Θάψου οἱ Ἀθηναῖοι τὰ ἐπιτήδεια
[6, 99]	νῆες τῶν Ἀθηναίων οὔπω ἐκ	τῆς	Θάψου περιεπεπλεύκεσαν ἐς τὸν μέγαν
[6, 102]	αἱ νῆες ἅμα αὐτῶν ἐκ	τῆς	(Θάψου, ὥσπερ εἴρητο, κατέπλεον ἐς
[6, 88]	εὐθὺς ἐπὶ πλοίου φορτηγικοῦ ἐκ	τῆς	Θουρίας ἐς Κυλλήνην τῆς Ἠλείας
[6, 61]	πλοίου ἐπεραιώθη ἐς Πελοπόννησον ἐκ	τῆς	Θουρίας· οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐρήμῃ
[6, 69]	περί τε πατρίδος μαχούμενοι καὶ	τῆς	ἰδίας ἕκαστος τὸ μὲν αὐτίκα
[6, 98]	ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ τροπαῖον	τῆς	ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ τῇ ὑστεραίᾳ
[6, 12]	ἄρχειν, ὅπως θαυμασθῇ μὲν ἀπὸ	τῆς	ἱπποτροφίας, διὰ δὲ πολυτέλειαν καὶ
[6, 44]	τούτοις, ἕως ἀφίκοντο ἐς (Ῥήγιον	τῆς	Ἰταλίας ἀκρωτήριον. καὶ ἐνταῦθα ἤδη
[6, 90]	ταῖς ἡμετέραις πολλὰς ναυπηγησάμενοι, ἐχούσης	τῆς	Ἰταλίας ξύλα ἄφθονα, αἷς τὴν
[6, 103]	ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ ἐσήγετο ἐκ	τῆς	Ἰταλίας πανταχόθεν. ἦλθον δὲ καὶ
[6, 38]	δοκῶ ἄν μοι οὕτως ἀποτρέπειν	τῆς	κακουργίας. καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις
[6, 55]	πέντε, οἳ αὐτῷ ἐκ Μυρρίνης	τῆς	Καλλίου τοῦ Ὑπεροχίδου θυγατρὸς ἐγένοντο·
[6, 90]	αὖθις καὶ Ἰταλιώτας, ἔπειτα καὶ	τῆς	Καρχηδονίων ἀρχῆς καὶ (αὐτῶν ἀποπειράσοντες.
[6, 64]	ἀνήρ, καὶ ἀπ' ἀνδρῶν ἐκ	τῆς	Κατάνης ἥκειν ἔφη ὧν ἐκεῖνοι
[6, 94]	τῇ Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ	τῆς	Κατάνης παρέπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων τῶν
[6, 97]	παντὶ ἤδη τῷ στρατεύματι ἐκ	τῆς	Κατάνης σχόντες κατὰ τὸν Λέοντα
[6, 43]	τῇ παρασκευῇ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ	τῆς	Κερκύρας ἐς τὴν Σικελίαν ἐπεραιοῦντο,
[6, 44]	ἕνεκα· ἃ τότε πάντα ἐκ	τῆς	Κερκύρας ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον κόλπον.
[6, 104]	ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ αἱ ἀπὸ	τῆς	Κορίνθου νῆες περὶ Λευκάδα ἤδη
[6, 88]	πέμπειν. καὶ οἵ τε ἐκ	τῆς	Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν ἐς τὴν
[6, 93]	ταῦτα δὲ ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν ἐκ	τῆς	Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο δὲ καὶ ἡ
[6, 49]	δ' ἂν τῷ αὐτίκα κινδύνῳ	τῆς	μάχης. εἰκὸς δὲ εἶναι καὶ
[6, 70]	ὑπακούσεται. ~γενομένης δ' ἐν χερσὶ	τῆς	μάχης ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον ἀλλήλοις,
[6, 82]	μετὰ τὰ Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι	τῆς	μὲν Λακεδαιμονίων ἀρχῆς καὶ ἡγεμονίας
[6, 31]	καὶ τῶν στρατευομένων τὴν ἰδίαν,	τῆς	μὲν πόλεως ὅσα τε ἤδη
[6, 104]	παντελῶς ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί εἰσι,	τῆς	μὲν Σικελίας οὐκέτι ἐλπίδα οὐδεμίαν
[6, 36]	τοιαῦτα καὶ περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας	τῆς	μὲν τόλμης οὐ θαυμάζω, τῆς
[6, 1]	Ἀθηναῖοι ἐβούλοντο αὖθις μείζονι παρασκευῇ	τῆς	μετὰ Λάχητος καὶ Εὐρυμέδοντος ἐπὶ
[6, 4]	Σελινοῦντα κτίζουσι, καὶ ἐκ Μεγάρων	τῆς	μητροπόλεως οὔσης αὐτοῖς (ἐπελθὼν ξυγκατῴκισεν.
[6, 88]	τόν τε χειμῶνα μεθορμισάμενοι ἐκ	τῆς	Νάξου ἐς τὴν Κατάνην καὶ
[6, 61]	οὐκέτι ξυνείποντο, ἀλλ' ἀπελθόντες ἀπὸ	τῆς	νεὼς οὐ φανεροὶ ἦσαν, δείσαντες
[6, 3]	ᾤκισε, Σικελοὺς ἐξελάσας πρῶτον ἐκ	τῆς	νήσου ἐν ᾗ νῦν οὐκέτι
[6, 2]	μέσα καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν	τῆς	νήσου ἔχουσιν. ᾤκουν δὲ καὶ
[6, 1]	οἱ πολλοὶ ὄντες τοῦ μεγέθους	τῆς	νήσου καὶ τῶν ἐνοικούντων τοῦ
[6, 68]	πάντα τινὰ μεγάλην τὴν ἐλπίδα	τῆς	νίκης ἔχειν, ἄλλως τε καὶ
[6, 80]	δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται, καὶ	τῆς	νίκης οὐκ ἄλλον τινὰ ἆθλον
[6, 16]	τέταρτος ἐγενόμην καὶ τἆλλα ἀξίως	τῆς	νίκης παρεσκευασάμην. νόμῳ μὲν γὰρ
[6, 26]	ἀνειλήφει ἡ πόλις ἑαυτὴν ἀπὸ	τῆς	νόσου καὶ τοῦ ξυνεχοῦς πολέμου
[6, 97]	παραγίγνωνται. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης	τῆς	νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο
[6, 37]	τὴν δὲ ἡμετέραν πόλιν αὐτὴν	τῆς	νῦν στρατιᾶς, ὥς φασιν, ἐπιούσης,
[6, 16]	ὁ κακῶς πράσσων πρὸς οὐδένα	τῆς	ξυμφορᾶς ἰσομοιρεῖ· ἀλλ' ὥσπερ δυστυχοῦντες
[6, 61]	μετὰ τοῦ αὐτοῦ λόγου καὶ	τῆς	ξυνωμοσίας ἐπὶ τῷ δήμῳ ἀπ'
[6, 66]	δ' οἱ Ἀθηναῖοι, μακρᾶς οὔσης	τῆς	ὁδοῦ αὐτοῖς, καθ' ἡσυχίαν καθῖσαν
[6, 31]	ὅτι μέγιστος ἤδη διάπλους ἀπὸ	τῆς	οἰκείας καὶ ἐπὶ μεγίστῃ ἐλπίδι
[6, 98]	τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον τῷ τάχει	τῆς	οἰκοδομίας· καὶ ἐπεξελθόντες μάχην διενοοῦντο
[6, 16]	πόλιν ἐνόμισαν τῷ ἐμῷ διαπρεπεῖ	τῆς	Ὀλυμπίαζε θεωρίας, πρότερον ἐλπίζοντες αὐτὴν
[6, 9]	καὶ τοῦ σώματός τι καὶ	τῆς	οὐσίας προνοῆται· μάλιστα γὰρ ἂν
[6, 29]	ἦν (ἤδη γὰρ καὶ τὰ	τῆς	παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ εἰ μὲν
[6, 65]	δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς καὶ τὰ	τῆς	παρασκευῆς ἦν καὶ αἱ ἡμέραι
[6, 24]	οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους	τῆς	παρασκευῆς, πολὺ δὲ μᾶλλον ὥρμηντο,
[6, 34]	αὐτοῖς πολὺ περαιοῦσθαι μετὰ πάσης	τῆς	παρασκευῆς, χαλεπὸν δὲ διὰ πλοῦ
[6, 102]	νομίσαντες μὴ ἂν ἔτι ἀπὸ	τῆς	παρούσης σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι
[6, 60]	ποιησάμενον σῶσαι καὶ τὴν πόλιν	τῆς	παρούσης ὑποψίας παῦσαι· βεβαιοτέραν γὰρ
[6, 6]	ἐφιέμενοι μὲν τῇ ἀληθεστάτῃ προφάσει	τῆς	πάσης ἄρξαι, βοηθεῖν δὲ ἅμα
[6, 13]	προνοίᾳ δὲ πλεῖστα, ἀλλ' ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ὡς μέγιστον δὴ τῶν
[6, 91]	μόνον βουλεύειν, ἀλλὰ καὶ περὶ	τῆς	Πελοποννήσου, εἰ μὴ ποιήσετε τάδε
[6, 77]	ἀλλὰ Δωριῆς ἐλεύθεροι ἀπ' αὐτονόμου	(τῆς	Πελοποννήσου τὴν Σικελίαν οἰκοῦντες. ἢ
[6, 103]	περιγενέσθαι, ὡς αὐτοῖς οὐδὲ ἀπὸ	τῆς	Πελοποννήσου ὠφελία οὐδεμία ἧκε, τοὺς
[6, 102]	γιγνόμενα, αὐτοί τε πάλιν ἀπὸ	τῆς	πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο πρὸς τοὺς
[6, 31]	γάρ τις ἐλογίσατο τήν τε	τῆς	πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν καὶ τῶν
[6, 38]	καταπλήξαντας τὸ ὑμέτερον πλῆθος αὐτοὺς	τῆς	πόλεως ἄρχειν. καὶ δέδοικα μέντοι
[6, 89]	τοῦ πλήθους. ἅμα δὲ καὶ	τῆς	πόλεως δημοκρατουμένης τὰ (πολλὰ ἀνάγκη
[6, 9]	ἂν ὁ τοιοῦτος καὶ τὰ	τῆς	πόλεως δι' ἑαυτὸν βούλοιτο ὀρθοῦσθαι.
[6, 101]	αὐτοὶ ἀπεσταύρουν αὖθις ἀρξάμενοι ἀπὸ	τῆς	πόλεως διὰ μέσου τοῦ ἕλους,
[6, 31]	δαπάναις τῶν τε τριηράρχων καὶ	τῆς	πόλεως ἐκπονηθέν, τοῦ μὲν δημοσίου
[6, 96]	τὸ ἄλλο χωρίον, καὶ μέχρι	τῆς	πόλεως ἐπικλινές τ' ἐστὶ καὶ
[6, 3]	Ἀρχηγέτου βωμὸν ὅστις νῦν ἔξω	τῆς	πόλεώς ἐστιν ἱδρύσαντο, ἐφ' ᾧ,
[6, 96]	χωρίου ἀποκρήμνου τε καὶ ὑπὲρ	τῆς	πόλεως εὐθὺς κειμένου, οὐκ ἂν
[6, 14]	ἡγεῖ σοι προσήκειν κήδεσθαί τε	τῆς	πόλεως καὶ βούλει γενέσθαι πολίτης
[6, 4]	Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων ἀνέστησαν ἐκ	τῆς	πόλεως καὶ χώρας. πρὶν δὲ
[6, 12]	ἀρχῆς, μηδὲ τούτῳ ἐμπαράσχητε τῷ	τῆς	πόλεως κινδύνῳ ἰδίᾳ ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε
[6, 40]	μαθόντες γε ἢ μεταγνόντες τὸ	τῆς	πόλεως ξύμπασι κοινὸν αὔξετε, ἡγησάμενοι
[6, 64]	βουλόμενοι αὐτοὺς ἄγειν πανδημεὶ ἐκ	τῆς	πόλεως ὅτι πλεῖστον, αὐτοὶ δὲ
[6, 66]	ἔλυσαν. παρασκευαζομένων δὲ ἐκ μὲν	τῆς	πόλεως οὐδεὶς ἐξιὼν ἐκώλυε, πρῶτοι
[6, 69]	μαχούμενοι, καί τινες αὐτοῖς ἐγγὺς	τῆς	πόλεως οὔσης καὶ ἀπεληλύθεσαν· οἱ
[6, 33]	δὲ οὐ καταφοβηθεὶς ἐπισχήσω κινδυνευούσης	τῆς	πόλεως, πείθων γε ἐμαυτὸν σαφέστερόν
[6, 40]	οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ τὸ	τῆς	πόλεως πλῆθος) μετασχεῖν, εἰ δ'
[6, 31]	πολλὰ ἂν τάλαντα (ηὑρέθη ἐκ	τῆς	πόλεως τὰ πάντα ἐξαγόμενα. καὶ
[6, 44]	ἐνταῦθα ἤδη ἡθροίζοντο, καὶ ἔξω	τῆς	πόλεως, ὡς αὐτοὺς ἔσω οὐκ
[6, 57]	δορυφόρων διεκόσμει ὡς ἕκαστα ἐχρῆν	τῆς	πομπῆς προϊέναι, ὁ δὲ Ἁρμόδιος
[6, 83]	οὗτοι ἡμᾶς ἔβλαπτον, ἅμα δὲ	τῆς	πρὸς Πελοποννησίους ἰσχύος ὀρεγόμενοι. (καὶ
[6, 2]	τὰ ἐπικείμενα νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν	τῆς	πρὸς τοὺς Σικελούς· ἐπειδὴ δὲ
[6, 82]	αὐτὸν τοιάδε. ~Ἀφικόμεθα μὲν ἐπὶ	τῆς	πρότερον οὔσης ξυμμαχίας ἀνανεώσει, τοῦ
[6, 61]	καὶ οἱ ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ	τῆς	Σαλαμινίας ἐκ τῆς Σικελίας ὡς
[6, 61]	δίκην καταπλεῦσαι. οἱ δ' ἐκ	τῆς	Σαλαμινίας τέως μὲν ἐζήτουν τὸν
[6, 85]	ἀπράκτων ἡμῶν ἀπελθόντων, αὐτοὶ ἄρξαι	τῆς	Σικελίας. ἀνάγκη δέ, ἢν ξυστῆτε
[6, 73]	τοὺς Λακεδαιμονίους, ἵνα ἢ ἀπὸ	τῆς	Σικελίας ἀπαγάγωσιν αὐτοὺς ἢ πρὸς
[6, 8]	ἀλλὰ προφάσει βραχείᾳ καὶ εὐπρεπεῖ	τῆς	Σικελίας ἁπάσης, μεγάλου ἔργου, ἐφίεσθαι,
[6, 62]	μόνη ἐν τούτῳ τῷ μέρει	τῆς	Σικελίας Ἑλλὰς πόλις ἐστίν· καὶ
[6, 48]	μάλιστα καὶ προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς	τῆς	Σικελίας, καὶ λιμένα καὶ ἐφόρμησιν
[6, 8]	τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον ἐκ	τῆς	Σικελίας καὶ οἱ Ἐγεσταῖοι μετ'
[6, 63]	πλέοντές τε τὰ ἐπ' ἐκεῖνα	τῆς	Σικελίας πολὺ ἀπὸ σφῶν ἐφαίνοντο
[6, 34]	ποιῆσαι αὐτοῖς ὅτι οὐ περὶ	τῆς	Σικελίας πρότερον ἔσται ὁ ἀγὼν
[6, 6]	διαφθείροντες αὐτοὶ τὴν ἅπασαν δύναμιν	τῆς	Σικελίας σχήσουσι, κίνδυνον εἶναι μή
[6, 91]	ὑμῖν (ἐπιπέσοι. ὥστε μὴ περὶ	τῆς	Σικελίας τις οἰέσθω μόνον βουλεύειν,
[6, 93]	(Ἀφίκετο δὲ καὶ ἡ ἐκ	τῆς	Σικελίας τριήρης τῶν Ἀθηναίων, ἣν
[6, 61]	ἀπέπλεον μετὰ τῆς Σαλαμινίας ἐκ	τῆς	Σικελίας ὡς ἐς τὰς Ἀθήνας·
[6, 32]	τῶν μὲν πιστευόντων τὰ περὶ	τῆς	(στρατείας τῆς τῶν Ἀθηναίων, τῶν
[6, 91]	καὶ ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ ὃ	τῆς	στρατιᾶς ἔτι χρησιμώτερον εἶναι νομίζω,
[6, 99]	εἰ ἐπιβοηθοῖεν, μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς	τῆς	στρατιᾶς καὶ φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες
[6, 52]	ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες κατά τι	τῆς	Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι, καὶ
[6, 30]	ὄψοιντο, ἐνθυμούμενοι ὅσον πλοῦν ἐκ	τῆς	σφετέρας ἀπεστέλλοντο. ~καὶ ἐν τῷ
[6, 84]	ἀλλ' ὡς δυνατωτάτους, ἵνα ἐκ	τῆς	σφετέρας ὅμοροι ὄντες τοῖσδε ὑπὲρ
[6, 99]	τρέπεσθαι. (ἐτείχιζον οὖν ἐξελθόντες ἀπὸ	τῆς	σφετέρας πόλεως ἀρξάμενοι, κάτωθεν τοῦ
[6, 24]	τοῖς δ' ἐν τῇ ἡλικίᾳ	τῆς	τε ἀπούσης πόθῳ ὄψεως καὶ
[6, 105]	Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς τὴν Φλειασίαν	τῆς	τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ
[6, 75]	πανδημεὶ ἐπὶ τὴν Κατάνην, καὶ	τῆς	τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ
[6, 7]	Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς τὴν Ἀργείαν	τῆς	τε γῆς ἔτεμον οὐ πολλὴν
[6, 78]	οὐ γὰρ οἷόν τε ἅμα	τῆς	τε ἐπιθυμίας καὶ (τῆς τύχης
[6, 15]	αὐτοῦ οἱ πολλοὶ τὸ μέγεθος	τῆς	τε κατὰ τὸ ἑαυτοῦ σῶμα
[6, 68]	οἱ γὰρ ἱππῆς πολλοὶ (ἐπικείσονται.	τῆς	τε οὖν ὑμετέρας αὐτῶν ἀξίας
[6, 5]	καλούμενοι· καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ	τῆς	τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη,
[6, 68]	οὔ, διὰ τὸ τὴν ἐπιστήμην	τῆς	τόλμης ἥσσω (ἔχειν. παραστήτω δέ
[6, 55]	δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα καὶ τὴν δόξαν	τῆς	τυραννίδος ἐς τὰ ἔπειτα προσλαβεῖν.
[6, 103]	οἳ πρότερον περιεωρῶντο, καὶ ἐκ	τῆς	Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς. καὶ
[6, 78]	ἅμα τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ	(τῆς	τύχης τὸν αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν
[6, 32]	πιστευόντων τὰ περὶ τῆς (στρατείας	τῆς	τῶν Ἀθηναίων, τῶν δὲ τὰ
[6, 92]	λόγον. φυγάς τε γάρ εἰμι	τῆς	τῶν ἐξελασάντων πονηρίας, καὶ οὐ
[6, 55]	σημαίνει καὶ ἡ στήλη περὶ	τῆς	τῶν τυράννων ἀδικίας ἡ ἐν
[6, 92]	τῶν ἐξελασάντων πονηρίας, καὶ οὐ	τῆς	ὑμετέρας, ἢν πείθησθέ μοι, ὠφελίας·
[6, 54]	αὐτόν, ἐπιβουλεύει εὐθὺς ὡς ἀπὸ	τῆς	ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν τῇ τυραννίδι.
[6, 21]	ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ κομιδαὶ ἐκ	τῆς	φιλίας ὧν προσέδει, ἀλλ' ἐς
[6, 2]	μὲν λέγονται ἐν μέρει τινὶ	τῆς	χώρας Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες οἰκῆσαι,
[6, 80]	σφαλήσεται καὶ ὁ κρατῶν περιέσται,	τί	ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ
[6, 69]	δὲ ἐν παρέργῳ καὶ εἴ	τι	ἄλλο ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον αὐτοῖς ὑπακούσεται.
[6, 25]	Κρήτης καὶ σφενδονητῶν, καὶ ἤν	τι	ἄλλο πρέπον δοκῇ εἶναι, ἑτοιμασάμενοι
[6, 41]	ἔς τε κατασκοπὴν καὶ ἤν	τι	ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον. τὰ δὲ
[6, 35]	τοῖς δέ, εἰ καὶ ἔλθοιεν,	τί	ἂν δράσειαν αὐτοὺς ὅτι οὐκ
[6, 18]	ἡμῖν ἐστὶν ἀντίπαλον ναυτικόν. ~ὥστε	τί	ἂν λέγοντες εἰκὸς ἢ αὐτοὶ
[6, 34]	ἀσμένου ἂν πρόφασιν (λαβόντος, εἴ	τι	ἀξιόχρεων ἀφ' ἡμῶν ὀφθείη. ἀγγελλοίμεθα
[6, 40]	σκέψονται αὐτά· καὶ εἰ μή	τι	αὐτῶν ἀληθές ἐστιν, ὥσπερ οὐκ
[6, 90]	καὶ σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον γίγνεσθαί	τι	αὐτῶν, αὐτὰ τὰ προσγενόμενα ἐκεῖθεν
[6, 92]	κράτος πολεμεῖσθαι ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ	τι	αὐτῶν καὶ ἐν τάχει καὶ
[6, 102]	κατὰ σφᾶς Ἀθηναίους, καὶ μέρος	τι	αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ τὸν κύκλον
[6, 10]	τὰς γενομένας ὑμῖν σπονδὰς ἔχειν	τι	βέβαιον, αἳ ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν
[6, 51]	δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον, εἴ	τι	βούλονται, εἰπεῖν. καὶ λέγοντος τοῦ
[6, 36]	εἶναι. (οἱ γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ	τι	βούλονται τὴν πόλιν ἐς ἔκπληξιν
[6, 96]	φύλακες, καὶ ἢν ἐς ἄλλο	τι	δέῃ, ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται. ~οἱ
[6, 68]	~Πολλῇ μὲν παραινέσει, ὦ ἄνδρες,	τί	δεῖ χρῆσθαι, οἳ πάρεσμεν ἐπὶ
[6, 47]	προθυμίαν, ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἢν μή	τι	δι' ὀλίγου καὶ ἀπὸ τοῦ
[6, 25]	μὲν οὐκ ἐλάσσοσιν, ἢν δέ	τι	δύνωνται, καὶ πλέοσιν· τὴν δὲ
[6, 89]	προγόνων τὴν προξενίαν ὑμῶν κατά	τι	ἔγκλημα ἀπειπόντων αὐτὸς ἐγὼ πάλιν
[6, 29]	ἐπεπόριστο) καὶ εἰ μὲν τούτων	(τι	εἴργαστο, δίκην δοῦναι, εἰ δ'
[6, 12]	διὰ δὲ πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ	τι	ἐκ τῆς ἀρχῆς, μηδὲ τούτῳ
[6, 82]	ἡγεμονίας ἀπηλλάγημεν, οὐδὲν προσῆκον μᾶλλόν	τι	ἐκείνους ἡμῖν ἢ καὶ ἡμᾶς
[6, 46]	ἀλογώτερα. οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε	τι	ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε οἱ πρῶτοι
[6, 58]	καὶ οἱ μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί	τι	ἐρεῖν αὐτόν, ὁ δὲ τοῖς
[6, 33]	πόλεως, πείθων γε ἐμαυτὸν σαφέστερόν	τι	ἑτέρου εἰδὼς (λέγειν. Ἀθηναῖοι γὰρ
[6, 66]	καὶ ἐπὶ τῷ Δάσκωνι ἔρυμά	τι,	ᾗ εὐεφοδώτατον ἦν τοῖς πολεμίοις,
[6, 11]	κρατήσαντας θαρσεῖν, μηδὲ Λακεδαιμονίους ἄλλο	τι	ἡγήσασθαι ἢ διὰ τὸ αἰσχρὸν
[6, 17]	δ' ἂν ὡς ἕκαστοι, εἴ	τι	καθ' ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως
[6, 89]	γε καὶ ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῦντές	τι,	καὶ αὐτὸς οὐδενὸς ἂν χεῖρον,
[6, 38]	καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην,	τί	καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι; πότερον
[6, 76]	μέλλοντας ἀπ' αὐτῶν λόγους, πρίν	τι	καὶ (ἡμῶν ἀκοῦσαι, μὴ ὑμᾶς
[6, 18]	περὶ αὑτὴν ὥσπερ καὶ ἄλλο	τι,	καὶ πάντων τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι,
[6, 9]	ὃς ἂν καὶ τοῦ σώματός	τι	καὶ τῆς οὐσίας προνοῆται· μάλιστα
[6, 12]	νόσου μεγάλης καὶ πολέμου βραχύ	τι	λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ χρήμασι καὶ
[6, 83]	ὑπονοεῖτε, εἰδότες τοὺς περιδεῶς ὑποπτεύοντάς	τι	λόγου μὲν ἡδονῇ τὸ παραυτίκα
[6, 50]	πλεῦσαί τε καὶ κατασκέψασθαι εἴ	τι	ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ κηρῦξαι
[6, 27]	ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ τις ἄλλο	τι	οἶδεν ἀσέβημα γεγενημένον, μηνύειν ἀδεῶς
[6, 4]	ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ Τρώτιλόν	τι	ὄνομα χωρίον οἰκίσας, καὶ ὕστερον
[6, 64]	Συρακοσίων φυγάδες, οἳ ξυνείποντο) τοιόνδε	τι	οὖν πρὸς ἃ ἐβούλοντο οἱ
[6, 8]	ξυγκατοικίσαι δὲ καὶ Λεοντίνους, ἤν	τι	περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ
[6, 38]	ἐθέλητε ἕπεσθαι, μήποτε ἐφ' ἡμῶν	τι	περιιδεῖν γενέσθαι, ὑμᾶς μὲν τοὺς
[6, 90]	τε βουλευτέον καὶ ἐμοί, εἴ	τι	πλέον οἶδα, ἐσηγητέον, (μάθετε ἤδη.
[6, 67]	εἴρητο, ᾗ ἂν τοῦ στρατεύματός	τι	πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι. καὶ
[6, 61]	μέχρι Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα, πρὸς Βοιωτούς	τι	πράσσοντες. ἐδόκει οὖν ἐκείνου πράξαντος
[6, 77]	ἀλλήλους, τοῖς δὲ ὡς ἑκάστοις	τι	προσηνὲς λέγοντες δύνανται κακουργεῖν; καὶ
[6, 18]	οἷς χρεὼν βοηθεῖν, βραχὺ ἄν	τι	προσκτώμενοι αὐτῇ περὶ αὐτῆς ἂν
[6, 18]	δὲ ἀσφαλές, καὶ μένειν, ἤν	τι	προχωρῇ, καὶ ἀπελθεῖν, αἱ νῆες
[6, 11]	δόξης δόντα. εἰ δὲ σφαλείημέν	τι,	τάχιστ' ἂν ὑπεριδόντες (μετὰ τῶν
[6, 52]	γενόμενοι ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες κατά	τι	τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι,
[6, 29]	ἦν πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι, εἴ	τι	τούτων εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ
[6, 94]	ἀγροὺς καὶ ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά	τι	τῶν Συρακοσίων καὶ οὐχ ἑλόντες
[6, 87]	ἀποτρέπειν πειρᾶσθε, καθ' ὅσον δέ	τι	ὑμῖν τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ
[6, 58]	τὴν ξυμφορὰν ἐκέλευσεν αὐτούς, δείξας	τι	χωρίον, ἀπελθεῖν ἐς (αὐτὸ ἄνευ
[6, 88]	τριήρη περὶ φιλίας, εἰ δύναιντό	τι	ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς
[6, 16]	νίκης παρεσκευασάμην. νόμῳ μὲν γὰρ	τιμὴ	τὰ τοιαῦτα, ἐκ δὲ τοῦ
[6, 80]	κρατήσουσι, τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι	τιμηθήσονται,	καὶ τῆς νίκης οὐκ ἄλλον
[6, 9]	προσήκοντα ἄρασθαι. καίτοι ἔγωγε καὶ	τιμῶμαι	ἐκ τοῦ τοιούτου καὶ ἧσσον
[6, 76]	ξύμμαχοι ὡς ἐπὶ τοῦ Μήδου	τιμωρίᾳ,	τοὺς μὲν λιποστρατίαν, τοὺς δὲ
[6, 93]	ἐν τῇ Σικελίᾳ πέμπειν τινὰ	τιμωρίαν.	καὶ Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου προστάξαντες
[6, 80]	(τῶν κινδύνων οἱ αὐτοὶ τὴν	τιμωρίαν	ὑφέξετε. σκοπεῖτε οὖν καὶ αἱρεῖσθε
[6, 80]	καὶ τῆς νίκης οὐκ ἄλλον	τινὰ	ἆθλον ἢ τὸν τὴν νίκην
[6, 77]	ἢ Μῆδον ἢ ἕνα γέ	τινα	αἰεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ Δωριῆς
[6, 10]	πρὶν (χρόνῳ. ὥστε χρὴ σκοπεῖν	τινὰ	αὐτὰ καὶ μὴ μετεώρῳ τε
[6, 84]	Συρακοσίοις ἧσσον ἂν τούτων πεμψάντων	(τινὰ	δύναμιν Πελοποννησίοις ἡμεῖς βλαπτοίμεθα. καὶ
[6, 76]	στρατεύειν, τοῖς δ' ὡς ἑκάστοις	τινὰ	εἶχον αἰτίαν (εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες κατεστρέψαντο.
[6, 22]	τῶν τε ὑπηκόων καὶ ἤν	τινα	ἐκ Πελοποννήσου δυνώμεθα ἢ πεῖσαι
[6, 51]	ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ στρατιῶται πυλίδα	τινὰ	ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον διελόντες, καὶ
[6, 54]	ἐχρῆτο, πλὴν καθ' ὅσον αἰεί	τινα	ἐπεμέλοντο σφῶν αὐτῶν ἐν ταῖς
[6, 7]	οὐ πολλὴν καὶ σῖτον ἀνεκομίσαντό	τινα	ζεύγη κομίσαντες, καὶ ἐς Ὀρνεὰς
[6, 77]	προαπολλυμένου οὐ καὶ ἐς αὐτόν	τινα	ἥξειν τὸ δεινόν, πρὸ δὲ
[6, 101]	Ἀργείους παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς τάφρον	τινὰ	καὶ μονωθεὶς μετ' ὀλίγων τῶν
[6, 103]	κατὰ τὴν πόλιν. καὶ γάρ	τινα	καὶ ὑποψίαν ὑπὸ τῶν παρόντων
[6, 53]	εὑρεῖν ἢ διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν	τινὰ	καὶ χρηστὸν δοκοῦντα εἶναι αἰτιαθέντα
[6, 68]	τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα	τινὰ	μεγάλην τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης
[6, 61]	προδοθῆναι ἂν ἡ πόλις. καί	τινα	μίαν νύκτα καὶ κατέδαρθον ἐν
[6, 21]	τῇδε ὑπηκόοις ξύμμαχοι ἤλθετε ἐπί	τινα,	ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ κομιδαὶ ἐκ
[6, 59]	ἅμα διεσκοπεῖτο, εἴ ποθεν ἀσφάλειάν	(τινα	ὁρῴη μεταβολῆς γενομένης ὑπάρχουσάν οἱ.
[6, 31]	ἐκ τοῦ δημοσίου μισθοῦ πάντα	τινὰ	παρασκευάσασθαι ἐφόδιον ὡς ἐπὶ χρόνιον
[6, 88]	καὶ ἐς τὴν Σικελίαν ὠφελίαν	(τινὰ	πέμπειν. καὶ οἵ τε ἐκ
[6, 47]	ὦσιν ὠφελῆσαι ἢ τῶν ἄλλων	τινὰ	πόλεων προσαγαγέσθαι, καὶ τῇ πόλει
[6, 86]	πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε οὐκ ἄλλον	τινὰ	προσείοντες φόβον ἤ, εἰ περιοψόμεθα
[6, 93]	τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ πέμπειν	τινὰ	τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου
[6, 57]	ἔργον προῇσαν. καὶ ὡς εἶδόν	τινα	τῶν ξυνωμοτῶν σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως
[6, 7]	παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους, καὶ σπεισάμενοί	τινα	χρόνον ὥστε μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας
[6, 70]	καὶ ξυνέβη βροντάς τε ἅμα	τινὰς	γενέσθαι καὶ ἀστραπὰς καὶ ὕδωρ
[6, 100]	αὐτῶν λογάδας καὶ τῶν ψιλῶν	τινὰς	ἐκλεκτοὺς ὡπλισμένους προύταξαν θεῖν δρόμῳ
[6, 41]	μὲν οὐ σῶφρον οὔτε λέγειν	τινὰς	ἐς ἀλλήλους οὔτε τοὺς ἀκούοντας
[6, 52]	ἱππέων βοηθησάντων καὶ τῶν ψιλῶν	τινὰς	ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην.
[6, 105]	γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ ἀπέκτεινάν	τινας,	καὶ ἀπῆλθον ἐπ' οἴκου.
[6, 100]	σκηνὰς ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ καί	τινας	καὶ ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας
[6, 94]	οὐ πολλοῖς καὶ ἀποκτείναντές τέ	τινας	καὶ τροπαῖον (στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ
[6, 98]	ἱππέας προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν τέ	τινας	καὶ τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν.
[6, 37]	αὐτόθεν πορισθησομένους εἰ μὴ ὀλίγους	τινὰς	παρ' Ἐγεσταίων, οὔθ' ὁπλίτας ἰσοπλήθεις
[6, 70]	ἐς τοὺς ὁπλίτας αὐτῶν, εἴ	τινας	προδιώκοντας ἴδοιεν, ἀνέστελλον) ἐπακολουθήσαντες δὲ
[6, 71]	Ἀθηναίων ἔλθῃ, τῶν τε πόλεών	τινας	προσαγάγωνται, ἃς ἤλπιζον μετὰ τὴν
[6, 53]	πόλις ἐνεκάλει, καὶ ἐπ' ἄλλους	τινὰς	τῶν στρατιωτῶν τῶν μετ' αὐτοῦ
[6, 29]	Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον καὶ τῶν Μαντινέων	τινές,	ἀπέτρεπον καὶ ἀπέσπευδον, ἄλλους ῥήτορας
[6, 100]	τῶν Συρακοσίων, καὶ τῶν Ἀργείων	τινὲς	αὐτόθι καὶ τῶν Ἀθηναίων οὐ
[6, 69]	ἦσαν ὡς ἤδη μαχούμενοι, καί	τινες	αὐτοῖς ἐγγὺς τῆς πόλεως οὔσης
[6, 21]	καὶ μὴ ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φίλοι	τινὲς	γενόμενοι (ἄλλοι ἢ Ἐγεσταῖοι ᾧ
[6, 2]	Ἰλίου δὲ ἁλισκομένου τῶν Τρώων	τινὲς	διαφυγόντες Ἀχαιοὺς πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς
[6, 33]	μὲν ἴσως, ὥσπερ καὶ ἄλλοι	τινές,	δόξω ὑμῖν περὶ τοῦ ἐπίπλου
[6, 15]	ἐψηφισμένα μὴ (λύειν, οἱ δέ	τινες	καὶ ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ προθυμότατα
[6, 10]	ἔτι ἀχείρωτοί εἰσι καὶ ἄλλοι	τινὲς	κατὰ τὰς ἠπείρους ἐνδοιαστῶς ἀκροῶνται.
[6, 51]	περιδεεῖς γενόμενοι ὑπεξῆλθον οὐ πολλοί	τινες,	οἱ δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό τε
[6, 65]	τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι καὶ ἄλλοι	τινὲς	παρῆσαν) προεῖπον πανδημεὶ πᾶσιν ἐξιέναι
[6, 28]	οὐδέν, ἄλλων δὲ ἀγαλμάτων περικοπαί	τινες	πρότερον ὑπὸ νεωτέρων μετὰ παιδιᾶς
[6, 2]	προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς καὶ Φωκέων	τινὲς	τῶν ἀπὸ Τροίας τότε χειμῶνι
[6, 30]	αὐτοὶ δ' Ἀθηναῖοι καὶ εἴ	τινες	τῶν ξυμμάχων παρῆσαν, ἐς τὸν
[6, 56]	ἥκειν κανοῦν οἴσουσαν ἐν πομπῇ	τινί,	ἀπήλασαν λέγοντες οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι τὴν
[6, 54]	ἐβούλετο δρᾶν, ἐν τρόπῳ δέ	τινι	ἀφανεῖ ὡς οὐ διὰ τοῦτο
[6, 1]	μέν ἐστιν ὁλκάδι οὐ πολλῷ	τινὶ	ἔλασσον ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν, καὶ
[6, 31]	προθυμηθέντος ἑνὸς ἑκάστου ὅπως αὐτῷ	τινὶ	εὐπρεπείᾳ τε ἡ ναῦς μάλιστα
[6, 17]	τὴν ἀρχὴν ἐκτήσαντο, οὐκ ἄλλῳ	τινὶ	ἢ τῇ περιουσίᾳ τοῦ (ναυτικοῦ
[6, 68]	τόλμης ἥσσω (ἔχειν. παραστήτω δέ	τινι	καὶ τόδε, πολύ τε ἀπὸ
[6, 2]	παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν μέρει	τινὶ	τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες
[6, 1]	βαρβάρων, καὶ ὅτι οὐ πολλῷ	τινὶ	ὑποδεέστερον πόλεμον ἀνῃροῦντο ἢ τὸν
[6, 60]	αἰτιώτατος εἶναι, ὑπὸ τῶν ξυνδεσμωτῶν	τινὸς	εἴτε ἄρα καὶ τὰ ὄντα
[6, 16]	τοὺς τοιούτους, καὶ ὅσοι ἔν	τινος	λαμπρότητι προέσχον, ἐν μὲν τῷ
[6, 2]	ἡ χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως	τινὸς	Σικελῶν, τοὔνομα τοῦτο (ἔχοντος, οὕτως
[6, 98]	ἐς τὴν πόλιν πλὴν μέρους	τινὸς	τῶν ἱππέων· οὗτοι δὲ ὑπομένοντες
[6, 20]	Συρακοσίοις δὲ καὶ ἀπὸ βαρβάρων	τινῶν	ἀπαρχὴ ἐσφέρεται· ᾧ δὲ μάλιστα
[6, 28]	~μηνύεται οὖν ἀπὸ μετοίκων τέ	τινων	καὶ ἀκολούθων περὶ μὲν τῶν
[6, 6]	πόλεμον καθέστασαν περί τε γαμικῶν	τινῶν	καὶ περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ
[6, 98]	Σικελῶν καὶ Ναξίων καὶ ἄλλων	τινῶν	ὡς ἑκατόν· καὶ Ἀθηναίων ὑπῆρχον
[6, 27]	καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ	τις	ἄλλο τι οἶδεν ἀσέβημα γεγενημένον,
[6, 32]	τῶν τε πολιτῶν καὶ εἴ	τις	ἄλλος εὔνους παρῆν σφίσιν. παιανίσαντες
[6, 18]	γὰρ προύχοντα οὐ μόνον ἐπιόντα	τις	ἀμύνεται, ἀλλὰ καὶ ὅπως μὴ
[6, 16]	οὐ προσαγορευόμεθα, ἐν τῷ ὁμοίῳ	τις	ἀνεχέσθω καὶ ὑπὸ τῶν εὐπραγούντων
[6, 12]	(τοὺς φίλους ξυναπολέσαι. εἴ τέ	τις	ἄρχειν ἄσμενος αἱρεθεὶς παραινεῖ ὑμῖν
[6, 39]	μὴ τῶν αὐτῶν ἀξιοῦσθαι; ~φήσει	τις	δημοκρατίαν οὔτε ξυνετὸν οὔτ' ἴσον
[6, 89]	ἀληθοῦς σκοπῶν ἀναπειθέσθω. ἢ εἴ	τις,	διότι καὶ τῷ δήμῳ προσεκείμην
[6, 20]	μεταβολῆς, ᾗ ἂν ἐκ βιαίου	τις	δουλείας ἄσμενος ἐς ῥᾴω μετάστασιν
[6, 31]	αὐτοὺς ἅμα ἔριν γενέσθαι, ᾧ	τις	ἕκαστος προσετάχθη, καὶ ἐς τοὺς
[6, 31]	ἐπὶ πολεμίους παρασκευήν. εἰ γάρ	τις	ἐλογίσατο τήν τε τῆς πόλεως
[6, 78]	τὴν ἡμετέραν δύναμιν σῴζοι ἄν	τις,	ἔργῳ δὲ τὴν αὑτοῦ (σωτηρίαν.
[6, 79]	ἐποιήσασθε, τῶν δὲ ἐχθρῶν ἤν	τις	ἐφ' ὑμᾶς ἴῃ, καὶ τοῖς
[6, 31]	στρατείαν, καὶ ὅσα ἐπὶ μεταβολῇ	τις	ἢ στρατιώτης ἢ ἔμπορος ἔχων
[6, 58]	εὐθὺς οὓς ἐπῃτιᾶτο καὶ εἴ	τις	ηὑρέθη ἐγχειρίδιον ἔχων· μετὰ γὰρ
[6, 55]	ἄλλων ἰσχυρίζομαι, γνοίη δ' ἄν	τις	καὶ αὐτῷ τούτῳ· παῖδες γὰρ
[6, 11]	ὧν κρατήσας τε μὴ κατασχήσει	τις	καὶ μὴ κατορθώσας μὴ ἐν
[6, 61]	ἐκείνου ἐδόκει (πραχθῆναι. καὶ γάρ	τις	καὶ στρατιὰ Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ
[6, 89]	ὑμῖν ἐβλάπτεσθε· καὶ νῦν, εἴ	τις	καὶ τότε ἐν τῷ πάσχειν
[6, 31]	ἅ τε περὶ τὸ σῶμά	τις	καὶ τριήραρχος ἐς τὴν ναῦν
[6, 91]	ὥστε μὴ περὶ τῆς Σικελίας	τις	οἰέσθω μόνον βουλεύειν, ἀλλὰ καὶ
[6, 91]	οὐ διαπεπειρᾶσθαι. βεβαιότατα δ' ἄν	τις	οὕτω τοὺς πολεμίους βλάπτοι, εἰ
[6, 13]	ἀντιπαρακελεύομαι μὴ καταισχυνθῆναι, εἴ τῴ	τις	παρακάθηται τῶνδε, ὅπως μὴ δόξει,
[6, 13]	Ἰονίῳ κόλπῳ παρὰ γῆν ἤν	τις	πλέῃ, καὶ τῷ Σικελικῷ διὰ
[6, 48]	τὰς πόλεις, εἰδότας μεθ' ὧν	τις	πολεμήσει, οὕτως ἤδη Συρακούσαις καὶ
[6, 38]	χρή, εἴπερ καὶ μὴ προφυλαξάμενός	τις	προπείσεται) τοὺς δ' αὖ ὀλίγους
[6, 65]	ὅσοι Σικελῶν αὐτοῖς ἢ ἄλλος	τις	προσεληλύθει καὶ ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς
[6, 89]	ἐλευθερωτάτη οὖσα καὶ ὅπερ ἐδέξατό	τις,	τοῦτο ξυνδιασῴζειν, ἐπεὶ δημοκρατίαν γε
[6, 25]	ἡσυχίαν ἦγεν. ~καὶ τέλος παρελθών	τις	τῶν Ἀθηναίων καὶ παρακαλέσας τὸν
[6, 78]	ἧσσον βεβαιώσασθαι (βούλεσθαι. εἴ τέ	τις	φθονεῖ μὲν ἢ καὶ φοβεῖται
[6, 93]	τῶν παρόντων μάλιστα καὶ τάχιστά	(τις	ὠφελία ἥξει τοῖς ἐκεῖ. ὁ
[6, 16]	ἔπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν τε ξυγγενείας	τισὶ	καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας, καὶ
[6, 94]	ἐνεπίμπρασαν, καὶ τῶν Συρακοσίων περιτυχόντες	τισὶν	οὐ πολλοῖς καὶ ἀποκτείναντές τέ
[6, 60]	καθ' ἡμέραν ἐπεδίδοσαν μᾶλλον ἐς	τὸ	ἀγριώτερόν τε καὶ πλείους ἔτι
[6, 11]	ἄλλο τι ἡγήσασθαι ἢ διὰ	τὸ	αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ τρόπῳ ἔτι
[6, 82]	ἔχοντες ᾗ ἀμυνούμεθα, καὶ ἐς	τὸ	ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ ἀδίκως καταστρεψάμενοι
[6, 51]	τε ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ	(τὸ	ἄλλο στράτευμα ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου
[6, 32]	ἐς τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ	τὸ	ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο,
[6, 70]	σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη καὶ	τὸ	ἄλλο στράτευμα τῶν Συρακοσίων καὶ
[6, 96]	γε αὐτοὺς δυνηθῆναι. ἐξήρτηται γὰρ	τὸ	ἄλλο χωρίον, καὶ μέχρι τῆς
[6, 18]	προσλήψεσθαί τε τὴν ἐμπειρίαν καὶ	τὸ	ἀμύνεσθαι οὐ λόγῳ ἀλλ' ἔργῳ
[6, 14]	αὖθις Ἀθηναίοις, νομίσας, εἰ ὀρρωδεῖς	τὸ	ἀναψηφίσαι, τὸ μὲν λύειν τοὺς
[6, 49]	ἀγροῖς πολλοὺς ἀποληφθῆναι ἔξω διὰ	τὸ	ἀπιστεῖν σφᾶς μὴ ἥξειν, καὶ
[6, 99]	λιμένος ἐπὶ τὴν (ἑτέραν θάλασσαν	τὸ	ἀποτείχισμα. οἱ δὲ Συρακόσιοι οὐχ
[6, 105]	τοῦ θέρους καὶ Λακεδαιμόνιοι ἐς	τὸ	Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί τε καὶ
[6, 2]	ἤπειρος εἶναι· ~ᾠκίσθη δὲ ὧδε	τὸ	ἀρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε
[6, 4]	οἰκίσας Μεσσήνην ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ	τὸ	ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν. ~καὶ Ἱμέρα
[6, 12]	καὶ νεώτερος ὢν ἔτι ἐς	τὸ	ἄρχειν, ὅπως θαυμασθῇ μὲν ἀπὸ
[6, 18]	τοὺς δὲ μὴ ἀνιέναι, διὰ	τὸ	ἀρχθῆναι ἂν ὑφ' ἑτέρων αὐτοῖς
[6, 101]	ἁρπάσαντες πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐς	τὸ	ἀσφαλές, αὐτοὶ δὲ ἐπιόντος ἤδη
[6, 57]	καὶ ὁ μὲν τοὺς δορυφόρους	τὸ	αὐτίκα διαφεύγει ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος
[6, 82]	αὐτοί τε ἐβούλοντο καὶ ἡμῖν	τὸ	αὐτὸ ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ' ὧν ἄξιοί
[6, 104]	ἐφοίτων δειναὶ καὶ πᾶσαι ἐπὶ	τὸ	αὐτὸ ἐψευσμέναι ὡς ἤδη παντελῶς
[6, 83]	ἔχειν καὶ τὰ ἐνθάδε διὰ	τὸ	αὐτὸ ἥκειν μετὰ τῶν φίλων
[6, 87]	τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ τρόπου	τὸ	αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε,
[6, 2]	αὐτοί φασι, καὶ πρότεροι διὰ	τὸ	αὐτόχθονες εἶναι, ὡς δὲ ἡ
[6, 54]	αἰεὶ καὶ πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν.	~Τὸ	γὰρ Ἀριστογείτονος καὶ Ἁρμοδίου τόλμημα
[6, 86]	δοκεῖ, αὐτὸ τὸ ἔργον ἐλέγχει.	τὸ	γὰρ πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε οὐκ
[6, 49]	τε εἰσὶ καὶ μάλιστα ἐκπεπληγμένοι.	τὸ	γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα δεινότατον
[6, 58]	ἐς τὸν Κεραμεικόν, οὐκ ἐπὶ	τὸ	γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ τοὺς πομπέας
[6, 74]	στράτευμα ἧσσον ὠφελίαν ἄλλην ἐπιπέμπωσιν.	~Τὸ	δ' ἐν τῇ Κατάνῃ στράτευμα
[6, 34]	τῶν ἔργων τῇ ἀλκῇ δείκνυσθαι,	τὸ	δ' ἤδη τὰς μετὰ φόβου
[6, 69]	σφίσι πατρίδα νικήσαντες πάλιν ἐπιδεῖν·	τὸ	δ' ὑπήκοον τῶν ξυμμάχων μέγιστον
[6, 33]	Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ καὶ Λεοντίνων κατοικίσει,	τὸ	δὲ ἀληθὲς Σικελίας ἐπιθυμίᾳ, μάλιστα
[6, 43]	ταχεῖαι, αἱ δ' ἄλλαι στρατιώτιδες,	τὸ	δὲ ἄλλο ναυτικὸν Χίων καὶ
[6, 67]	Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ τὸ μέσον,	τὸ	δὲ ἄλλο οἱ ξύμμαχοι οἱ
[6, 18]	αὐτοὶ καὶ οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα.	τὸ	δὲ ἀσφαλές, καὶ μένειν, ἤν
[6, 4]	τὴν ἰδέαν τὸ χωρίον ἐστί	(τὸ	δὲ δρέπανον οἱ Σικελοὶ ζάγκλον
[6, 67]	πρόσθεν ἦν τεταγμένον ἐπὶ ὀκτώ,	τὸ	δὲ ἥμισυ ἐπὶ ταῖς εὐναῖς
[6, 69]	ἕκαστος τὸ μὲν αὐτίκα σωτηρίας,	τὸ	δὲ μέλλον ἐλευθερίας, τῶν δ'
[6, 31]	μάλιστα προέξει καὶ τῷ ταχυναυτεῖν,	τὸ	δὲ πεζὸν καταλόγοις τε χρηστοῖς
[6, 34]	φύλακες (ὑποδέχεται γὰρ ἡμᾶς Τάρας)	τὸ	δὲ πέλαγος αὐτοῖς πολὺ περαιοῦσθαι
[6, 60]	οὔ· ἐπ' ἀμφότερα γὰρ εἰκάζεται,	τὸ	δὲ σαφὲς οὐδεὶς οὔτε τότε
[6, 4]	τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο,	τὸ	δὲ χωρίον οὗ νῦν ἡ
[6, 77]	καὶ ἐς αὐτόν τινα ἥξειν	τὸ	δεινόν, πρὸ δὲ αὐτοῦ μᾶλλον
[6, 101]	καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ μὲν	τὸ	δεξιὸν κέρας ἔχοντες πρὸς τὴν
[6, 101]	τε αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς	τὸ	δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων· καὶ
[6, 79]	ταῦτα ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ δὲ ἴσως	τὸ	δίκαιον πρός τε ἡμᾶς καὶ
[6, 71]	ὅσων δέοι παρασκευάσωνται ὡς ἐς	τὸ	ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς Συρακούσαις. ~Καὶ
[6, 12]	ἄσμενος αἱρεθεὶς παραινεῖ ὑμῖν ἐκπλεῖν,	τὸ	ἑαυτοῦ μόνον σκοπῶν, ἄλλως τε
[6, 15]	τὸ μέγεθος τῆς τε κατὰ	τὸ	ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς τὴν
[6, 65]	ἀναλαβόντες τό τε στράτευμα ἅπαν	τὸ	ἑαυτῶν καὶ ὅσοι Σικελῶν αὐτοῖς
[6, 77]	καὶ ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ τοῦτο	τὸ	εἶδος τρεπομένους ὥστε τοὺς μὲν
[6, 72]	ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη κατὰ	τὸ	εἰκὸς κρατήσειν σφᾶς τῶν ἐναντίων,
[6, 22]	πολλοὺς καὶ σφενδονήτας, ὅπως πρὸς	τὸ	ἐκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι, ναυσί τε
[6, 105]	ὅπλοις ἐς τὴν Λακωνικὴν καὶ	τὸ	ἐλάχιστον μετὰ σφῶν δῃώσαντας ἀπελθεῖν
[6, 46]	κατασκοπὴν τῶν χρημάτων. ἔς τε	τὸ	ἐν Ἔρυκι ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης
[6, 73]	Σικελίας ἀπαγάγωσιν αὐτοὺς ἢ πρὸς	τὸ	ἐν Σικελίᾳ στράτευμα ἧσσον ὠφελίαν
[6, 89]	ποτε διάφοροί ἐσμεν (πᾶν δὲ	τὸ	ἐναντιούμενον τῷ δυναστεύοντι δῆμος ὠνόμασται)
[6, 61]	νεὼς οὐ φανεροὶ ἦσαν, δείσαντες	τὸ	ἐπὶ (διαβολῇ ἐς δίκην καταπλεῦσαι.
[6, 92]	ἂν ἐκ παντὸς τρόπου διὰ	τὸ	(ἐπιθυμεῖν πειραθῇ αὐτὴν ἀναλαβεῖν. οὕτως
[6, 96]	ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (διὰ	τὸ	ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί.
[6, 27]	τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ κατὰ	τὸ	ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία, πολλοὶ
[6, 86]	ὅτῳ ταῦτα μὴ δοκεῖ, αὐτὸ	τὸ	ἔργον ἐλέγχει. τὸ γὰρ πρότερον
[6, 60]	ἔχει (εἰπεῖν περὶ τῶν δρασάντων	τὸ	ἔργον. λέγων δὲ ἔπεισεν αὐτὸν
[6, 57]	ἔχοντες ἤδη τὰ ἐγχειρίδια ἐς	(τὸ	ἔργον προῇσαν. καὶ ὡς εἶδόν
[6, 79]	καὶ δεινὸν εἰ ἐκεῖνοι μὲν	τὸ	ἔργον τοῦ καλοῦ δικαιώματος ὑποπτεύοντες
[6, 87]	ἀδικήσεσθαι καὶ ὁ ἐπιβουλεύων διὰ	τὸ	ἑτοίμην ὑπεῖναι ἐλπίδα τῷ μὲν
[6, 70]	ὠσαμένων δὲ τῶν Ἀργείων πρῶτον	τὸ	εὐώνυμον κέρας τῶν Συρακοσίων καὶ
[6, 18]	αὐτοῦ ἐπισκεπτέον ὑμῖν τοῖς ἄλλοις	τὸ	ἥσυχον, εἰ μὴ καὶ τὰ
[6, 62]	οὖσαν, καὶ οὐχ εἷλον. καὶ	τὸ	θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου
[6, 71]	~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς μὲν	τὸ	ἱερὸν οὐκ ἦλθον, ξυγκομίσαντες δὲ
[6, 37]	νεῶν γε ἐλθόντας (μέγα γὰρ	τὸ	καὶ αὐταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις
[6, 14]	βουλευσαμένης ἰατρὸς ἂν γενέσθαι, καὶ	τὸ	καλῶς ἄρξαι τοῦτ' εἶναι, ὃς
[6, 70]	καὶ μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων	τὸ	κατὰ σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη
[6, 65]	Ἀθηναῖοι ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον ἐς	τὸ	κατὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ
[6, 41]	δεήσῃ, οὐδεμία βλάβη τοῦ τε	τὸ	κοινὸν κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις καὶ
[6, 66]	δένδρα καὶ λίμνη, παρὰ δὲ	τὸ	(κρημνοί. καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα
[6, 10]	πολεμοῦσιν, οἱ δὲ καὶ διὰ	τὸ	Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς
[6, 20]	Κατάνης, ἃς ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ	τὸ	Λεοντίνων ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν
[6, 57]	καὶ περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ παρὰ	τὸ	Λεωκόρειον καλούμενον, καὶ εὐθὺς ἀπερισκέπτως
[6, 88]	τοὺς ὀλίγους ἱππέας ἔπεμψαν καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν μὲν
[6, 75]	πέμψαι ἃ ἔπεμψαν, ἔς τε	τὸ	λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν,
[6, 13]	σφῶν αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι· καὶ	τὸ	λοιπὸν ξυμμάχους μὴ ποιεῖσθαι ὥσπερ
[6, 85]	(ὥστε καὶ τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς	τὸ	λυσιτελοῦν, καὶ ὃ λέγομεν, ἐς
[6, 23]	μόνον παρασκευασάμενοι, πλήν γε πρὸς	τὸ	μάχιμον αὐτῶν, τὸ ὁπλιτικόν, ἀλλὰ
[6, 15]	(φοβηθέντες γὰρ αὐτοῦ οἱ πολλοὶ	τὸ	μέγεθος τῆς τε κατὰ τὸ
[6, 89]	οὐδὲν ἂν καινὸν λέγοιτο· καὶ	τὸ	μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ ἐδόκει ἡμῖν
[6, 74]	τοῖς ἐν τῇ Μεσσήνῃ ξυνειδὼς	τὸ	μέλλον· οἱ δὲ τούς τε
[6, 35]	πιστεῦον (τῷ Ἑρμοκράτει καὶ φοβούμενον	τὸ	μέλλον. παρελθὼν δ' αὐτοῖς Ἀθηναγόρας,
[6, 69]	μαχούμενοι καὶ τῆς ἰδίας ἕκαστος	τὸ	μὲν αὐτίκα σωτηρίας, τὸ δὲ
[6, 102]	Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον (αἱρήσειν. καὶ	τὸ	μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν αἱροῦσι
[6, 24]	οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι· οἱ δὲ	τὸ	μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ πλοῦ οὐκ
[6, 17]	εἴ τε καὶ πάνυ ἔρρωνται,	τὸ	μὲν ἐς τὴν γῆν ἡμῶν
[6, 67]	οἱ ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι. καὶ	τὸ	μὲν ἥμισυ αὐτοῖς τοῦ στρατεύματος
[6, 34]	πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ παραστῆναι παντὶ	τὸ	μὲν καταφρονεῖν τοὺς ἐπιόντας ἐν
[6, 14]	νομίσας, εἰ ὀρρωδεῖς τὸ ἀναψηφίσαι,	τὸ	μὲν λύειν τοὺς νόμους μὴ
[6, 31]	ναυσὶ καὶ πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς,	τὸ	μὲν ναυτικὸν μεγάλαις δαπάναις τῶν
[6, 82]	ἀρχῆς εἰπεῖν ὡς εἰκότως ἔχομεν.	τὸ	μὲν οὖν μέγιστον μαρτύριον αὐτὸς
[6, 4]	δὲ ἀπὸ Χαλκίδος. ὄνομα δὲ	τὸ	μὲν πρῶτον Ζάγκλη ἦν ὑπὸ
[6, 62]	δ' ἐν ἀριστερᾷ τὴν Σικελίαν,	τὸ	μέρος τὸ πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν
[6, 18]	δὲ τό τε φαῦλον καὶ	τὸ	μέσον καὶ τὸ πάνυ ἀκριβὲς
[6, 67]	εἶχον καὶ Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ	τὸ	μέσον, τὸ δὲ ἄλλο οἱ
[6, 56]	οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι τὴν ἀρχὴν διὰ	τὸ	μὴ ἀξίαν εἶναι. (χαλεπῶς δὲ
[6, 84]	ὅτι σῳζομένων ὑμῶν καὶ διὰ	τὸ	μὴ ἀσθενεῖς ὑμᾶς ὄντας ἀντέχειν
[6, 1]	μάλιστα μέτρῳ τῆς θαλάσσης διείργεται	τὸ	μὴ ἤπειρος εἶναι· ~ᾠκίσθη δὲ
[6, 80]	ἴσην εἶναι, ὑμῖν δὲ ἀσφαλῆ,	τὸ	μηδετέροις δὴ ὡς καὶ (ἀμφοτέρων
[6, 61]	μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ κατὰ	τὸ	μήνυμα ξυλλαβόντες τοὺς ἄνδρας, προδοθῆναι
[6, 88]	λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι (κατὰ	τὸ	ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ οἱ Κορίνθιοι
[6, 6]	παρασκευῇ Δωριῆς τε Δωριεῦσι κατὰ	τὸ	ξυγγενὲς καὶ ἅμα ἄποικοι τοῖς
[6, 76]	Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων κατὰ	τὸ	ξυγγενὲς κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ τοὺς
[6, 67]	ἔπειτα δὲ καὶ Γελῴων ἱππῆς,	τὸ	ξύμπαν ἐς διακοσίους, καὶ Καμαριναίων
[6, 34]	νομίζω ἐπίκαιρον ὑμεῖς τε διὰ	τὸ	ξύνηθες ἥσυχον ἥκιστ' ἂν ὀξέως
[6, 70]	τῶν παρόντων ξυνταξάμενοι ἔς τε	τὸ	Ὀλυμπιεῖον ὅμως σφῶν αὐτῶν παρέπεμψαν
[6, 65]	ἕῳ ἐξέβαινον ἐς τὸ κατὰ	τὸ	Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον καταληψόμενοι,
[6, 101]	καταβάντες ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν ἐς	τὸ	ὁμαλὸν καὶ διὰ τοῦ ἕλους,
[6, 18]	μὴ καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐς	τὸ	ὁμοῖον μεταλήψεσθε. (Λογισάμενοι οὖν τάδε
[6, 88]	τοῖς δὲ Συρακοσίοις αἰεὶ κατὰ	τὸ	ὅμορον διάφοροι· δεδιότες δ' οὐχ
[6, 23]	γε πρὸς τὸ μάχιμον αὐτῶν,	τὸ	ὁπλιτικόν, ἀλλὰ καὶ ὑπερβάλλοντες τοῖς
[6, 72]	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ παρασκευάσωσι	τὸ	ὁπλιτικόν, οἷς τε ὅπλα μὴ
[6, 72]	χρῆναι ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι αὐτοῖς	τὸ	ὅρκιον ἦ μὴν ἐάσειν ἄρχειν
[6, 18]	φαῦλον καὶ τὸ μέσον καὶ	τὸ	πάνυ ἀκριβὲς ἂν ξυγκραθὲν μάλιστ'
[6, 11]	καὶ τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ	τὸ	παρὰ γνώμην αὐτῶν πρὸς ἃ
[6, 100]	τοῦ ἑτέρου (πρὸς τὸ σταύρωμα	τὸ	παρὰ τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες
[6, 80]	ὠφελίας, οἳ τῶνδε κρείσσους εἰσὶ	τὸ	παράπαν τὰ πολέμια· καὶ μὴ
[6, 93]	προσεῖχον ἤδη τὸν νοῦν καὶ	τὸ	παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν τῇ
[6, 83]	ὑποπτεύοντάς τι λόγου μὲν ἡδονῇ	τὸ	παραυτίκα τερπομένους, τῇ δ' (ἐγχειρήσει
[6, 55]	κατασχεῖν μοι δοκεῖ ποτὲ Ἱππίας	τὸ	παραχρῆμα ῥᾳδίως τὴν τυραννίδα, εἰ
[6, 66]	προσεβοήθησαν, ἔπειτα δὲ ὕστερον καὶ	τὸ	πεζὸν ἅπαν ξυνελέγη. καὶ προσῆλθον
[6, 104]	κατὰ βορέαν ἑστηκώς, ἀποφέρεται ἐς	τὸ	πέλαγος, καὶ πάλιν χειμασθεὶς ἐς
[6, 97]	ἐν στενῷ ἰσθμῷ προύχουσα ἐς	τὸ	πέλαγος, τῆς δὲ Συρακοσίων πόλεως
[6, 100]	ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς τὸ προτείχισμα	τὸ	περὶ τὸν Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς
[6, 101]	τοῦ ἕλους ἐς τὸν (λιμένα	τὸ	περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν
[6, 35]	τὸ πρᾶγμα. ὀλίγον δ' ἦν	τὸ	πιστεῦον (τῷ Ἑρμοκράτει καὶ φοβούμενον
[6, 34]	ἂν εὖ οἶδ' ὅτι ἐπὶ	τὸ	πλέον· τῶν δ' ἀνθρώπων πρὸς
[6, 86]	αἰεὶ ἐφ' ὑμᾶς ἑτοίμην διὰ	τὸ	πλῆθος εἶναι ὁδόν, ὑμῖν δ'
[6, 31]	δὲ τῇ παρούσῃ ῥώμῃ, διὰ	τὸ	πλῆθος ἑκάστων ὧν ἑώρων, τῇ
[6, 104]	Νικίας πυθόμενος αὐτὸν προσπλέοντα ὑπερεῖδε	τὸ	πλῆθος τῶν νεῶν, ὅπερ καὶ
[6, 72]	ἀνταγωνισαμένους. (μέγα δὲ βλάψαι καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν στρατηγῶν καὶ τὴν
[6, 46]	ἕκαστοι. καὶ πάντων ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ τοῖς αὐτοῖς χρωμένων καὶ
[6, 53]	κατέδουν, χρησιμώτερον ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι	τὸ	πρᾶγμα καὶ εὑρεῖν ἢ διὰ
[6, 12]	τὰ δὲ ἴδια ἀναλοῦν, καὶ	τὸ	πρᾶγμα μέγα εἶναι καὶ μὴ
[6, 27]	καὶ ξένων καὶ δούλων. καὶ	τὸ	πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ τε
[6, 35]	πάνυ καταφρονοῦντες ἐς γέλωτα ἔτρεπον	τὸ	πρᾶγμα. ὀλίγον δ' ἦν τὸ
[6, 55]	πατέρα, οὐδὲ τοῦτο ἀπεοικότως (διὰ	τὸ	πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ καὶ
[6, 69]	ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν μὴ κρατῶσι,	τὸ	πρόθυμον εἶχον, ἔπειτα δὲ ἐν
[6, 99]	οἱ μὲν ἐτείχιζον τῶν Ἀθηναίων	τὸ	πρὸς βορέαν τοῦ κύκλου τεῖχος,
[6, 75]	ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος παρὰ πᾶν	τὸ	πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς ὁρῶν, ὅπως
[6, 101]	θαλάσσης (ἀποτειχίσαι. οἱ δ' ἐπειδὴ	τὸ	πρὸς τὸν κρημνὸν αὐτοῖς ἐξείργαστο,
[6, 62]	ἀριστερᾷ τὴν Σικελίαν, τὸ μέρος	τὸ	πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν κόλπον, ἔσχον
[6, 100]	φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς	τὸ	προτείχισμα τὸ περὶ τὸν Τεμενίτην.
[6, 55]	αὐθημερὸν καθίστατο· ἀλλὰ καὶ διὰ	τὸ	πρότερον ξύνηθες τοῖς μὲν πολίταις
[6, 9]	ἐν τῷ πρότερον χρόνῳ διὰ	τὸ	προτιμᾶσθαι εἶπον παρὰ γνώμην οὔτε
[6, 21]	βιασθέντας ἀπελθεῖν ἢ ὕστερον ἐπιμεταπέμπεσθαι,	τὸ	πρῶτον ἀσκέπτως βουλευσαμένους) αὐτόθεν δὲ
[6, 32]	σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ ἐπὶ κέρως	τὸ	πρῶτον ἐκπλεύσαντες ἅμιλλαν ἤδη μέχρι
[6, 66]	ἐγγὺς τοῦ στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων	τὸ	πρῶτον, ἔπειτα δὲ ὡς οὐκ
[6, 102]	οἱ πρὸς τὴν πόλιν αὐτῶν	τὸ	πρῶτον καταφυγόντες ὡς ἑώρων ταῦτα
[6, 11]	γνώμην αὐτῶν πρὸς ἃ ἐφοβεῖσθε	τὸ	πρῶτον περιγεγενῆσθαι, καταφρονήσαντες ἤδη καὶ
[6, 13]	Ἀθηναίων καὶ ξυνῆψαν πρὸς Σελινουντίους	τὸ	πρῶτον πόλεμον, μετὰ σφῶν αὐτῶν
[6, 5]	εἴκοσι μετὰ Ἄκρας. καὶ Καμάρινα	τὸ	πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθη, ἔτεσιν
[6, 102]	ἔτι προσῆλθον οἱ Συρακόσιοι διὰ	τὸ	πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν. καὶ
[6, 46]	πρόπλοι παραγίγνονται τοῖς Ἀθηναίοις ἐς	τὸ	Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι ὅτι τἆλλα μὲν
[6, 50]	δ' ἔξω παρέξειν, ἀπέπλει (ἐς	τὸ	Ῥήγιον. καὶ εὐθὺς ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα
[6, 51]	τοῦτο διαπλεύσαντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐς	τὸ	Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη τῇ στρατιᾷ
[6, 60]	Ἀθηναίων ἄσμενος λαβών, ὡς ᾤετο,	τὸ	σαφὲς καὶ δεινὸν ποιούμενοι πρότερον
[6, 100]	τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ	τὸ	σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν τοὺς
[6, 100]	καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι	τὸ	σταύρωμα· καὶ οἱ φύλακες αὐτὸ
[6, 100]	δὲ μετὰ τοῦ ἑτέρου (πρὸς	τὸ	σταύρωμα τὸ παρὰ τὴν πυλίδα.
[6, 65]	τὴν Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι ὅτι	τὸ	στράτευμα ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι
[6, 98]	Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων σφίσι	τὸ	στράτευμα διεσπασμένον τε καὶ οὐ
[6, 64]	ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα ἕῳ ἐπὶ	τὸ	στράτευμα ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν
[6, 51]	τῶν Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον	τὸ	στράτευμα ἔνδον, εὐθὺς περιδεεῖς γενόμενοι
[6, 66]	ὁδοῦ αὐτοῖς, καθ' ἡσυχίαν καθῖσαν	τὸ	στράτευμα ἐς χωρίον ἐπιτήδειον, καὶ
[6, 32]	κρατῆράς τε κεράσαντες παρ' ἅπαν	τὸ	στράτευμα καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς τε
[6, 62]	λαβὼν τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς	τὸ	στράτευμα· καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ
[6, 64]	ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ ῥᾳδίως	τὸ	στράτευμα προσβαλόντας τῷ σταυρώματι αἱρήσειν·
[6, 63]	αἰεὶ κατάσκοποι τῶν Συρακοσίων πρὸς	τὸ	στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα
[6, 75]	τὰς τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ	τὸ	στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου.
[6, 51]	τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο	τὸ	στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς ἔκ
[6, 69]	μὲν Νικίας τοιαῦτα παρακελευσάμενος ἐπῆγε	τὸ	στρατόπεδον εὐθύς. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[6, 65]	τὸ κατὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς	τὸ	στρατόπεδον καταληψόμενοι, καὶ οἱ ἱππῆς
[6, 88]	Νάξου ἐς τὴν Κατάνην καὶ	τὸ	στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ τῶν
[6, 74]	καὶ ὅρια καὶ σταυρώματα περὶ	τὸ	στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον· καὶ
[6, 11]	νῦν, ἢν δύνωνται, σφήλαντες ἡμᾶς	τὸ	σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θήσονται, ὅσῳ
[6, 17]	οἰκείας πατρίδος οὔτε τὰ περὶ	τὸ	σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ
[6, 31]	καὶ ὅπλων καὶ τῶν περὶ	τὸ	σῶμα σκευῶν μεγάλῃ σπουδῇ πρὸς
[6, 31]	δὲ ἰδιωτῶν ἅ τε περὶ	τὸ	σῶμά τις καὶ τριήραρχος ἐς
[6, 37]	ὑπὸ τῶν ἡμετέρων ἱππέων ἐξιόντες.	τό	τε ξύμπαν οὐδ' ἂν κρατῆσαι
[6, 94]	παρακομισθέντες ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμὸν	τό	τε πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν καὶ
[6, 20]	ἡμετέραν εἰκότως ἀντ' ἐλευθερίας προσδεξαμένας,	(τό	τε πλῆθος ὡς ἐν μιᾷ
[6, 61]	ἀκολουθεῖν, ξυλλαμβάνειν δὲ μή, θεραπεύοντες	τό	τε πρὸς τοὺς ἐν τῇ
[6, 88]	μὴ καὶ ἄνευ σφῶν περιγένωνται,	τό	τε πρῶτον αὐτοῖς τοὺς ὀλίγους
[6, 101]	αὐτῶν διαβαδίσαντες, αἱροῦσιν ἅμα ἕῳ	τό	τε σταύρωμα πλὴν ὀλίγου καὶ
[6, 65]	ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες	τό	τε στράτευμα ἅπαν τὸ ἑαυτῶν
[6, 29]	στρατεύματι. οἱ δ' ἐχθροὶ δεδιότες	τό	τε στράτευμα μὴ εὔνουν ἔχῃ,
[6, 18]	ἀλλήλων μηδὲν δύνασθαι, ὁμοῦ δὲ	τό	τε φαῦλον καὶ τὸ μέσον
[6, 92]	τοὺς φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι.	τό	τε φιλόπολι οὐκ ἐν ᾧ
[6, 12]	φυγάδων τῶνδε ἐπικουρίας δεομένων, οἷς	τό	τε ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον καὶ
[6, 99]	εἶναι, ᾗ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν	τὸ	τεῖχος καί, εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις
[6, 68]	ἡμᾶς, ὑπομενοῦσι δ' οὔ, διὰ	τὸ	τὴν ἐπιστήμην τῆς τόλμης ἥσσω
[6, 40]	ἤτοι μαθόντες γε ἢ μεταγνόντες	τὸ	τῆς πόλεως ξύμπασι κοινὸν αὔξετε,
[6, 40]	πλέον οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ	τὸ	τῆς πόλεως πλῆθος) μετασχεῖν, εἰ
[6, 33]	ηὐξήθησαν, καὶ ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον	τὸ	τοιοῦτο ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν τά
[6, 60]	πεπρᾶχθαι. καὶ ὡς αὐτῶν διὰ	τὸ	τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί τε καὶ
[6, 5]	αὖθις ὑπὸ Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη	τὸ	τρίτον κατῳκίσθη ὑπὸ Γελῴων. ~Τοσαῦτα
[6, 60]	ἑαυτοῦ καὶ κατ' ἄλλων μηνύει	τὸ	τῶν Ἑρμῶν· ὁ δὲ δῆμος
[6, 61]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ	τὸ	τῶν Ἑρμῶν ᾤοντο σαφὲς ἔχειν,
[6, 38]	κακουργοτέροις ἢ ἔργοις βουλομένους καταπλήξαντας	τὸ	ὑμέτερον πλῆθος αὐτοὺς τῆς πόλεως
[6, 34]	πλεῖστοι μεθ' ἡμῶν, καθελκύσαντες ἅπαν	τὸ	ὑπάρχον ναυτικὸν μετὰ δυοῖν μηνοῖν
[6, 101]	(τὴν τάφρον, καὶ ὕστερον καὶ	τὸ	ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη ἐγένετο,
[6, 100]	προύταξαν θεῖν δρόμῳ ἐξαπιναίως πρὸς	τὸ	ὑποτείχισμα, ἡ δ' ἄλλη στρατιὰ
[6, 83]	διαβάλλουσι καὶ ὑμεῖς μάλιστα ἐπὶ	τὸ	φοβερώτερον ὑπονοεῖτε, εἰδότες τοὺς περιδεῶς
[6, 18]	πλοῦν, ἵνα Πελοποννησίων τε στορέσωμεν	τὸ	φρόνημα, εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες τὴν
[6, 4]	κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν	τὸ	χωρίον ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον
[6, 54]	ἀμυδροῖς γράμμασι λέγον τάδε· μνῆμα	τόδ'	ἧς ἀρχῆς Πεισίστρατος Ἱππίου υἱός
[6, 59]	ἐν Λαμψάκῳ ἐστὶν ἐπίγραμμα ἔχον	τόδε·	ἀνδρὸς ἀριστεύσαντος ἐν Ἑλλάδι τῶν
[6, 68]	(ἔχειν. παραστήτω δέ τινι καὶ	τόδε,	πολύ τε ἀπὸ τῆς ἡμετέρας
[6, 88]	τοὺς Λακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε λέγων	τοιάδε.	~Ἀναγκαῖον περὶ τῆς ἐμῆς διαβολῆς
[6, 32]	περὶ αὐτῶν, ἔλεγε καὶ παρῄνει	τοιάδε.	~Ἄπιστα μὲν ἴσως, ὥσπερ καὶ
[6, 81]	τῶν Ἀθηναίων πρεσβευτὴς μετ' αὐτὸν	τοιάδε.	~Ἀφικόμεθα μὲν ἐπὶ τῆς πρότερον
[6, 41]	δὲ (πρὸς τὰ παρόντα ἔλεξε	τοιάδε.	διαβολὰς μὲν οὐ σῶφρον οὔτε
[6, 19]	αὐτούς, παρελθὼν αὐτοῖς αὖθις ἔλεγε	τοιάδε.	~Ἐπειδὴ πάντως ὁρῶ ὑμᾶς, ὦ
[6, 8]	ἐβούλετο, καὶ παρῄνει τοῖς Ἀθηναίοις	τοιάδε.	~Ἡ μὲν ἐκκλησία περὶ παρασκευῆς
[6, 15]	οὖν παρελθὼν τοῖς Ἀθηναίοις παρῄνει	τοιάδε.	~Καὶ προσήκει μοι μᾶλλον ἑτέρων,
[6, 75]	βουλόμενος προδιαβάλλειν τοὺς Ἀθηναίους ἔλεγε	τοιάδε.	~Οὐ τὴν παροῦσαν δύναμιν τῶν
[6, 67]	ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ ξύμπασι	τοιάδε	παρεκελεύετο. ~Πολλῇ μὲν παραινέσει, ὦ
[6, 35]	παρόντι πιθανώτατος τοῖς πολλοῖς, ἔλεγε	τοιάδε.	~Τοὺς μὲν Ἀθηναίους ὅστις μὴ
[6, 41]	φυλασσομένη μὴ ἐπιτρέπειν πειράσεται σῴζειν.	~Τοιαῦτα	δὲ Ἀθηναγόρας εἶπεν. τῶν δὲ
[6, 88]	ποτε ἐκ τοῦ ὁμοίου μεταλάβετε.	~Τοιαῦτα	δὲ ὁ Εὔφημος εἶπεν. οἱ
[6, 15]	μηδὲν βλάψῃ. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοιαῦτα	εἶπε, τῶν δὲ Ἀθηναίων παριόντες
[6, 16]	νόμῳ μὲν γὰρ τιμὴ τὰ	τοιαῦτα,	ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου καὶ
[6, 17]	ἐξ ὧν ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι,	τοιαῦτα	καὶ ἔτι εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους
[6, 36]	εὔνους· τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας τὰ	τοιαῦτα	καὶ περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας τῆς
[6, 19]	χείρω ᾖ, ἥκιστα διαφόρως πολιτεύωσιν.	~Τοιαῦτα	μὲν ὁ Ἀλκιβιάδης εἶπεν· οἱ
[6, 81]	μὴ ἂν βραχεῖαν γενομένην διαφυγεῖν.	~Τοιαῦτα	μὲν ὁ Ἑρμοκράτης εἶπεν. ὁ
[6, 91]	ἄνευ τῆς ἐνθένδε προσόδου παρέξειν.	~τοιαῦτα	μὲν περὶ τοῦ νῦν οἰχομένου
[6, 38]	πολλοὺς πείθων, τοὺς δὲ τὰ	τοιαῦτα	μηχανωμένους κολάζων, μὴ μόνον αὐτοφώρους
[6, 90]	μὲν ἐς τὰς ἐμὰς διαβολὰς	τοιαῦτα	ξυνέβη· περὶ δὲ ὧν ὑμῖν
[6, 69]	τῶν πολεμίων. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοιαῦτα	παρακελευσάμενος ἐπῆγε τὸ στρατόπεδον εὐθύς.
[6, 21]	οὐκ ἐπακτῷ χρῶνται. ~Πρὸς οὖν	τοιαύτην	δύναμιν οὐ ναυτικῆς καὶ φαύλου
[6, 91]	στρατιάν τε ἐπὶ νεῶν πέμψετε	τοιαύτην	ἐκεῖσε οἵτινες αὐτερέται κομισθέντες καὶ
[6, 29]	ὅτι σωφρονέστερον εἴη μὴ μετὰ	τοιαύτης	αἰτίας, πρὶν διαγνῶσι, πέμπειν αὐτὸν
[6, 38]	προφυλάξασθαί (τε καὶ αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν.	τοιγάρτοι	δι' αὐτὰ ἡ πόλις ἡμῶν
[6, 46]	ἦν τὰ (παρὰ τῶν Ἐγεσταίων,	τοῖν	δὲ ἑτέροιν καὶ ἀλογώτερα. οἱ
[6, 32]	ἀλλὰ καὶ γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν	τοιοίδε	λόγοι ἀπό τε ἄλλων, τῶν
[6, 38]	αἰεὶ ἐπίσταμαι ἤτοι λόγοις γε	τοιοῖσδε	καὶ ἔτι τούτων κακουργοτέροις ἢ
[6, 46]	καὶ ἀλογώτερα. οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι	τοιόνδε	τι ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε οἱ
[6, 64]	κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες, οἳ ξυνείποντο)	τοιόνδε	τι οὖν πρὸς ἃ ἐβούλοντο
[6, 88]	εἶπεν. οἱ δὲ Καμαριναῖοι ἐπεπόνθεσαν	τοιόνδε.	τοῖς μὲν Ἀθηναίοις εὖνοι ἦσαν,
[6, 33]	καὶ ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον τὸ	τοιοῦτο	ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν τά τε
[6, 17]	ἑτοιμάζεται. (καὶ οὐκ εἰκὸς τὸν	τοιοῦτον	ὅμιλον οὔτε λόγου μιᾷ γνώμῃ
[6, 60]	καὶ ὡς αὐτῶν διὰ τὸ	τοιοῦτον	ὀργιζομένων πολλοί τε καὶ ἀξιόλογοι
[6, 9]	προνοῆται· μάλιστα γὰρ ἂν ὁ	τοιοῦτος	καὶ τὰ τῆς πόλεως δι'
[6, 9]	ἔγωγε καὶ τιμῶμαι ἐκ τοῦ	τοιούτου	καὶ ἧσσον ἑτέρων περὶ τῷ
[6, 11]	ἄρχειν δυναίμεθα. ἀνόητον δ' ἐπὶ	τοιούτους	ἰέναι ὧν κρατήσας τε μὴ
[6, 16]	(ὁμοῖα ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ τοὺς	τοιούτους,	καὶ ὅσοι ἔν τινος λαμπρότητι
[6, 12]	ἰδίᾳ ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε δὲ τοὺς	τοιούτους	τὰ μὲν δημόσια ἀδικεῖν, τὰ
[6, 59]	δόρατος εἰώθεσαν τὰς πομπὰς ποιεῖν.	~Τοιούτῳ	μὲν τρόπῳ δι' ἐρωτικὴν λύπην
[6, 97]	καὶ εἴκοσι. (προσπεσόντες οὖν αὐτοῖς	τοιούτῳ	τρόπῳ ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες
[6, 49]	εἰκὸς δὲ εἶναι καὶ ἐν	τοῖς	ἀγροῖς πολλοὺς ἀποληφθῆναι ἔξω διὰ
[6, 80]	ἐκωλύσατε κακοὺς γενέσθαι; καίτοι κάλλιον	τοῖς	ἀδικουμένοις καὶ ἅμα ξυγγενέσι προσθεμένους
[6, 88]	δὲ τῷ παρόντι, ἵνα μηδὲ	τοῖς	Ἀθηναίοις ἔλασσον δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ
[6, 46]	τρεῖς νῆες αἱ πρόπλοι παραγίγνονται	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐς τὸ Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι
[6, 96]	ἐπύθοντο τούς (τε) ἱππέας ἥκοντας	τοῖς	Ἀθηναίοις καὶ μέλλοντας ἤδη ἐπὶ
[6, 51]	δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό τε ξυμμαχίαν	τοῖς	Ἀθηναίοις καὶ (τὸ ἄλλο στράτευμα
[6, 101]	ὅπως μὴ οἷόν τε ᾖ	τοῖς	Ἀθηναίοις μέχρι τῆς θαλάσσης (ἀποτειχίσαι.
[6, 103]	καὶ τῶν Σικελῶν πολλοὶ ξύμμαχοι	τοῖς	Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον περιεωρῶντο, καὶ
[6, 15]	πόλιν. τότε δ' οὖν παρελθὼν	τοῖς	Ἀθηναίοις παρῄνει τοιάδε. ~Καὶ προσήκει
[6, 67]	καὶ τοὺς ἀκοντιστάς. μέλλουσι δὲ	τοῖς	Ἀθηναίοις προτέροις ἐπιχειρήσειν ὁ Νικίας
[6, 8]	παρελθὼν ἀποτρέψαι ἐβούλετο, καὶ παρῄνει	τοῖς	Ἀθηναίοις τοιάδε. ~Ἡ μὲν ἐκκλησία
[6, 18]	δὴ ἄλλοι ἦρξαν, παραγιγνόμενοι προθύμως	τοῖς	αἰεὶ ἢ βαρβάροις ἢ Ἕλλησιν
[6, 44]	ἔσεσθαι, ἀλλ' ὅτι (ἂν καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ, τοῦτο ποιήσειν.
[6, 87]	ἀσφάλειαν μὴ ἀπώσησθε, ἀλλ' ἐξισώσαντες	τοῖς	ἄλλοις μεθ' ἡμῶν τοῖς Συρακοσίοις,
[6, 16]	μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ξυνόντας, τῶν δὲ ἔπειτα
[6, 41]	καὶ ἵπποις καὶ ὅπλοις (καὶ	τοῖς	ἄλλοις οἷς ὁ πόλεμος ἀγάλλεται
[6, 18]	ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἐπισκεπτέον ὑμῖν	τοῖς	ἄλλοις τὸ ἥσυχον, εἰ μὴ
[6, 46]	πάντων ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	τοῖς	αὐτοῖς χρωμένων καὶ πανταχοῦ πολλῶν
[6, 78]	γενέσθαι. καὶ εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι,	τοῖς	αὑτοῦ κακοῖς ὀλοφυρθεὶς τάχ' ἂν
[6, 89]	μηδ' οὕτως ἡγήσηται (ὀρθῶς ἄχθεσθαι.	τοῖς	γὰρ τυράννοις αἰεί ποτε διάφοροί
[6, 79]	τις ἐφ' ὑμᾶς ἴῃ, καὶ	τοῖς	γε Ἀθηναίοις βοηθεῖν, ὅταν (ὑπ'
[6, 34]	ἵστανται, καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ	τοῖς	γε ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας ὅτι ἀμυνοῦνται
[6, 59]	περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι ἐγένετο.	τοῖς	δ' Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα μετὰ τοῦτο
[6, 13]	νεμομένους (καθ' αὑτοὺς καὶ ξυμφέρεσθαι·	τοῖς	δ' Ἐγεσταίοις ἰδίᾳ εἰπεῖν, ἐπειδὴ
[6, 70]	καὶ τοῦτο ξυνεπιλαβέσθαι τοῦ φόβου,	τοῖς	δ' ἐμπειροτέροις τὰ μὲν γιγνόμενα
[6, 24]	οὐδὲν ἂν σφαλεῖσαν μεγάλην δύναμιν,	τοῖς	δ' ἐν τῇ ἡλικίᾳ τῆς
[6, 76]	τοὺς δὲ ἐπ' ἀλλήλους στρατεύειν,	τοῖς	δ' ὡς ἑκάστοις τινὰ εἶχον
[6, 35]	οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν ἃ λέγει,	τοῖς	δέ, εἰ καὶ ἔλθοιεν, τί
[6, 88]	τὴν Σικελίαν ᾤοντο αὐτοὺς δουλώσεσθαι,	τοῖς	δὲ Συρακοσίοις αἰεὶ κατὰ τὸ
[6, 45]	ἐν ταῖς Ἀθήναις οἱ ἄγγελοι.	~Τοῖς	δὲ Συρακοσίοις ἐν τούτῳ πολλαχόθεν
[6, 64]	πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι μὲν πιστόν,	τοῖς	δὲ τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς τῇ
[6, 34]	πέμποντες τοὺς μὲν μᾶλλον βεβαιωσώμεθα,	τοῖς	δὲ φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν πειρώμεθα
[6, 77]	ξυμμάχων ἐλπίδι ἐκπολεμοῦν πρὸς ἀλλήλους,	τοῖς	δὲ ὡς ἑκάστοις τι προσηνὲς
[6, 82]	οἱ Ἴωνες αἰεί ποτε πολέμιοι	τοῖς	Δωριεῦσιν εἰσίν. ἔχει δὲ καὶ
[6, 91]	ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον ἀντέχωσι καὶ Ἀθηναῖοι	τοῖς	ἑαυτῶν ἧσσον ἄλλην ἐπικουρίαν (πέμπωσιν.
[6, 6]	βοηθεῖν δὲ ἅμα εὐπρεπῶς βουλόμενοι	τοῖς	ἑαυτῶν (ξυγγενέσι καὶ τοῖς προσγεγενημένοις
[6, 46]	πολλῶν φαινομένων μεγάλην τὴν ἔκπληξιν	τοῖς	ἐκ τῶν τριήρων Ἀθηναίοις παρεῖχε,
[6, 18]	ἀντιβοηθῶσι προσεθέμεθα αὐτούς, ἀλλ' ἵνα	τοῖς	ἐκεῖ ἐχθροῖς ἡμῶν λυπηροὶ ὄντες
[6, 93]	καὶ τάχιστά (τις ὠφελία ἥξει	τοῖς	ἐκεῖ. ὁ δὲ δύο μὲν
[6, 6]	τὸ ξυγγενὲς καὶ ἅμα ἄποικοι	τοῖς	ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες καὶ τὴν
[6, 78]	ὀλοφυρθεὶς τάχ' ἂν ἴσως καὶ	τοῖς	ἐμοῖς ἀγαθοῖς ποτὲ βουληθείη αὖθις
[6, 74]	μηνύει τοῖς τῶν Συρακοσίων φίλοις	τοῖς	ἐν τῇ Μεσσήνῃ ξυνειδὼς τὸ
[6, 93]	νοῦν καὶ τὸ παραυτίκα καὶ	τοῖς	ἐν τῇ Σικελίᾳ πέμπειν τινὰ
[6, 68]	ὑμετέρας αὐτῶν ἀξίας μνησθέντες ἐπέλθετε	τοῖς	ἐναντίοις προθύμως, καὶ τὴν παροῦσαν
[6, 87]	δὲ καὶ νῦν καὶ πρότερον	τοῖς	ἐνθάδε ὑμῶν ἀδικουμένοις οὐκ ἄκλητοι,
[6, 33]	ἐπιτηδείων ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ σφαλῶσι,	τοῖς	ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα, κἂν περὶ σφίσιν
[6, 58]	τι ἐρεῖν αὐτόν, ὁ δὲ	τοῖς	ἐπικούροις φράσας τὰ ὅπλα ὑπολαβεῖν
[6, 15]	τὰ τοῦ πολέμου ἰδίᾳ ἕκαστοι	τοῖς	ἐπιτηδεύμασιν αὐτοῦ ἀχθεσθέντες, καὶ ἄλλοις
[6, 9]	ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην καὶ μὴ	τοῖς	ἑτοίμοις περὶ τῶν ἀφανῶν καὶ
[6, 37]	παρ' Ἐγεσταίων, οὔθ' ὁπλίτας ἰσοπλήθεις	τοῖς	ἡμετέροις ἐπὶ νεῶν γε ἐλθόντας
[6, 31]	τῷ ἐκ δημοσίου μισθῷ διδόντων	τοῖς	θρανίταις τῶν ναυτῶν καὶ ταῖς
[6, 16]	ἥδ' ἡ ἄνοια, ὃς ἂν	τοῖς	ἰδίοις τέλεσι μὴ ἑαυτὸν μόνον
[6, 20]	ἴδια, τὰ δὲ καὶ ἐν	τοῖς	ἱεροῖς ἐστὶ Σελινουντίοις, Συρακοσίοις δὲ
[6, 6]	ἐν τῷ κοινῷ καὶ ἐν	τοῖς	ἱεροῖς, καὶ τὰ τοῦ πολέμου
[6, 8]	ὡς εἴη ἑτοῖμα ἔν τε	τοῖς	ἱεροῖς πολλὰ καὶ ἐν τῷ
[6, 97]	τῷ Λαβδάλῳ ᾠκοδόμησαν, ἐπ' ἄκροις	τοῖς	κρημνοῖς τῶν Ἐπιπολῶν, ὁρῶν πρὸς
[6, 105]	ἄλλα ἐδῄωσαν τῆς γῆς, καὶ	τοῖς	Λακεδαιμονίοις ἤδη εὐπροφάσιστον μᾶλλον τὴν
[6, 88]	οἱ δὲ Καμαριναῖοι ἐπεπόνθεσαν τοιόνδε.	τοῖς	μὲν Ἀθηναίοις εὖνοι ἦσαν, πλὴν
[6, 16]	χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ λαμπρύνομαι,	τοῖς	μὲν ἀστοῖς φθονεῖται φύσει, πρὸς
[6, 24]	ἐνέπεσε τοῖς πᾶσιν ὁμοίως ἐκπλεῦσαι·	τοῖς	μὲν γὰρ πρεσβυτέροις ὡς ἢ
[6, 89]	προθύμου ὑμεῖς πρὸς Ἀθηναίους καταλλασσόμενοι	τοῖς	μὲν ἐμοῖς ἐχθροῖς δύναμιν δι'
[6, 18]	ἀνάγκη, ἐπειδήπερ ἐν τῷδε καθέσταμεν,	τοῖς	μὲν ἐπιβουλεύειν, τοὺς δὲ μὴ
[6, 80]	ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ	τοῖς	μὲν οὐκ ἠμύνατε σωθῆναι, τοὺς
[6, 55]	καὶ διὰ τὸ πρότερον ξύνηθες	τοῖς	μὲν πολίταις φοβερόν, ἐς δὲ
[6, 16]	ὧν γὰρ πέρι ἐπιβόητός εἰμι,	τοῖς	μὲν προγόνοις μου καὶ ἐμοὶ
[6, 70]	ἀστραπὰς καὶ ὕδωρ πολύ, ὥστε	τοῖς	μὲν πρῶτον μαχομένοις καὶ ἐλάχιστα
[6, 71]	ηὐλίσαντο αὐτοῦ. τῇ δ' ὑστεραίᾳ	τοῖς	μὲν Συρακοσίοις ἀπέδοσαν ὑποσπόνδους τοὺς
[6, 18]	τῶν λόγων ἀπραγμοσύνη καὶ διάστασις	τοῖς	νέοις ἐς τοὺς πρεσβυτέρους ἀποτρέψῃ,
[6, 25]	ξυμμάχων μεταπεμπτέας εἶναι) ὁπλίταις δὲ	τοῖς	ξύμπασιν Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων
[6, 43]	τῶν ἄλλων ξυμμάχων) ὁπλίταις δὲ	τοῖς	ξύμπασιν ἑκατὸν καὶ πεντακισχιλίοις (καὶ
[6, 16]	καθ' αὑτοὺς βίῳ λυπηροὺς ὄντας,	τοῖς	ὁμοίοις μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ
[6, 69]	νομιζόμενα καὶ σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον	τοῖς	ὁπλίταις, (οἱ δ' ἐχώρουν, Συρακόσιοι
[6, 89]	δημοκρατουμένης τὰ (πολλὰ ἀνάγκη ἦν	τοῖς	παροῦσιν ἕπεσθαι. τῆς δὲ ὑπαρχούσης
[6, 18]	ἀσφαλέστατα τούτους οἰκεῖν οἳ ἂν	τοῖς	παροῦσιν ἤθεσι καὶ νόμοις, ἢν
[6, 23]	τὸ ὁπλιτικόν, ἀλλὰ καὶ ὑπερβάλλοντες	τοῖς	πᾶσι, μόλις οὕτως οἷοί τε
[6, 43]	πεντήκοντα καὶ διακόσιοι) τοξόταις δὲ	τοῖς	πᾶσιν ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίοις (καὶ
[6, 20]	ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά, καὶ παρεσκευασμέναι	τοῖς	πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα τῇ ἡμετέρᾳ
[6, 24]	πολλὴ ἔσεσθαι. καὶ ἔρως ἐνέπεσε	τοῖς	πᾶσιν ὁμοίως ἐκπλεῦσαι· τοῖς μὲν
[6, 65]	στράτευμα ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι	τοῖς	πεζοῖς, καὶ ξύμπαντες ἤδη ἀποτρεπόμενοι
[6, 30]	Σικελίαν. τῶν μὲν οὖν ξυμμάχων	τοῖς	πλείστοις καὶ ταῖς σιταγωγοῖς ὁλκάσι
[6, 69]	μέν, ὡς δὲ ἕκαστός πῃ	τοῖς	πλέοσι προσμείξειε καθίσταντο. οὐ γὰρ
[6, 30]	καὶ ταῖς σιταγωγοῖς ὁλκάσι καὶ	τοῖς	πλοίοις καὶ ὅση ἄλλη παρασκευὴ
[6, 66]	ἔρυμά τι, ᾗ εὐεφοδώτατον ἦν	τοῖς	πολεμίοις, λίθοις λογάδην καὶ ξύλοις
[6, 35]	καὶ ἐν τῷ παρόντι πιθανώτατος	τοῖς	πολλοῖς, ἔλεγε τοιάδε. ~Τοὺς μὲν
[6, 39]	ὀλιγαρχία δὲ τῶν μὲν κινδύνων	τοῖς	πολλοῖς μεταδίδωσι, τῶν δ' ὠφελίμων
[6, 13]	ἀνδρὶ παρακελευστοὺς καθημένους φοβοῦμαι, καὶ	τοῖς	πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ καταισχυνθῆναι, εἴ
[6, 54]	δὲ ἄλλα αὐτὴ ἡ πόλις	τοῖς	πρὶν κειμένοις νόμοις ἐχρῆτο, πλὴν
[6, 6]	βουλόμενοι τοῖς ἑαυτῶν (ξυγγενέσι καὶ	τοῖς	προσγεγενημένοις ξυμμάχοις. μάλιστα δ' αὐτοὺς
[6, 72]	εἰκὸς εἶναι, ἄλλως τε καὶ	τοῖς	πρώτοις τῶν Ἑλλήνων ἐμπειρίᾳ ἰδιώτας
[6, 6]	προθυμότερον ἐπικαλούμενοι. ὅμοροι γὰρ ὄντες	τοῖς	Σελινουντίοις ἐς πόλεμον καθέστασαν περί
[6, 2]	πρὸς τὴν Σικελίαν, καὶ ὅμοροι	τοῖς	Σικανοῖς οἰκήσαντες ξύμπαντες μὲν Ἔλυμοι
[6, 88]	αὐτῶν ξυμπολεμεῖν. περιήγγελλον δὲ καὶ	τοῖς	Σικελοῖς καὶ ἐς τὴν Ἔγεσταν
[6, 99]	στρατιᾶς καὶ φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες	τοῖς	σταυροῖς τὰς ἐφόδους, ἐκείνους δὲ
[6, 23]	πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν	τοῖς	στρατευσομένοις σωτήρια. εἰ δέ τῳ
[6, 8]	ταῖς ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι, καὶ	τοῖς	στρατηγοῖς, εἴ του προσδέοιντο, ψηφισθῆναι
[6, 6]	τῶν ὑπολοίπων ἔτι ξυμμάχων ἀντέχειν	τοῖς	Συρακοσίοις, ἄλλως τε καὶ χρήματα
[6, 87]	ἐξισώσαντες τοῖς ἄλλοις μεθ' ἡμῶν	τοῖς	Συρακοσίοις, ἀντὶ τοῦ αἰεὶ φυλάσσεσθαι
[6, 100]	τὰ ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ δὲ	τοῖς	Συρακοσίοις ἀρκούντως ἐδόκει ἔχειν ὅσα
[6, 93]	Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου προστάξαντες ἄρχοντα	τοῖς	Συρακοσίοις ἐκέλευον μετ' ἐκείνων καὶ
[6, 103]	καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν	τοῖς	Συρακοσίοις καὶ τοὺς μετὰ Λαμάχου
[6, 88]	λοιπὸν ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν μὲν	τοῖς	Συρακοσίοις μᾶλλον ἔργῳ, ὡς ἂν
[6, 98]	κύκλον διὰ τάχους. καὶ ἔκπληξιν	τοῖς	Συρακοσίοις παρέσχον τῷ τάχει τῆς
[6, 97]	καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδόντες	τοῖς	Συρακοσίοις, πρὸς τὴν πόλιν αὐτὴν
[6, 12]	λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ χρήμασι καὶ	τοῖς	σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ ταῦτα ὑπὲρ
[6, 95]	θέρει οὐ πολὺ ὕστερον ἐπιθέμενος	τοῖς	τὰς ἀρχὰς ἔχουσιν οὐ κατέσχεν,
[6, 97]	προΐοιεν ἢ μαχούμενοι ἢ τειχιοῦντες,	τοῖς	τε σκεύεσι καὶ τοῖς χρήμασιν
[6, 21]	ὁμοίῳ στρατευσόμενοι καὶ ὅτε ἐν	τοῖς	τῇδε ὑπηκόοις ξύμμαχοι ἤλθετε ἐπί
[6, 101]	οἱ πολλοὶ ἐνταῦθα) ὁμόσε χωροῦσι	τοῖς	τριακοσίοις τούτοις, καὶ τρέπουσί τε
[6, 74]	μετάπεμπτος, ἐπιστάμενος ὅτι φεύξοιτο, μηνύει	τοῖς	τῶν Συρακοσίων φίλοις τοῖς ἐν
[6, 79]	Ἀθηναίους· ἥν γε οὐκ ἐπὶ	τοῖς	φίλοις ἐποιήσασθε, τῶν δὲ ἐχθρῶν
[6, 4]	χωρίον οἰκίσας, καὶ ὕστερον αὐτόθεν	τοῖς	Χαλκιδεῦσιν ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον
[6, 97]	τειχιοῦντες, τοῖς τε σκεύεσι καὶ	τοῖς	χρήμασιν ἀποθήκη. ~καὶ οὐ πολλῷ
[6, 86]	πάρεσμεν ὑποπτεύεσθαι, (πολὺ δὲ μᾶλλον	τοῖσδε	ἀπιστεῖν. ἡμεῖς μέν γε οὔτε
[6, 86]	ἀμφοτέροις μὴ προδιδόναι, νομίσαι δὲ	τοῖσδε	μὲν καὶ ἄνευ ξυμμάχων αἰεὶ
[6, 84]	ἐκ τῆς σφετέρας ὅμοροι ὄντες	τοῖσδε	ὑπὲρ ἡμῶν λυπηροὶ ὦσιν. (τὰ
[6, 40]	παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι· καὶ τῶν	τοιῶνδε	ἀγγελιῶν ὡς πρὸς αἰσθανομένους καὶ
[6, 68]	ἐσμεν, πῶς οὐ χρὴ μετὰ	τοιῶνδε	καὶ τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα τινὰ
[6, 59]	τῆς ἐπιβουλῆς καὶ ἡ ἀλόγιστος	τόλμα	ἐκ τοῦ παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ
[6, 33]	δέ τῳ καὶ πιστά, τὴν	τόλμαν	αὐτῶν καὶ δύναμιν μὴ ἐκπλαγῇ.
[6, 40]	Ἑλλήνων, ἢ ἀδικώτατοι, εἰ εἰδότες	τολμᾶτε.	ἀλλ' ἤτοι μαθόντες γε ἢ
[6, 69]	δὴ προθυμίᾳ ἐλλιπεῖς ἦσαν οὐδὲ	τόλμῃ	οὔτ' ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ
[6, 54]	~Τὸ γὰρ Ἀριστογείτονος καὶ Ἁρμοδίου	τόλμημα	δι' ἐρωτικὴν ξυντυχίαν ἐπεχειρήθη, ἣν
[6, 68]	διὰ τὸ τὴν ἐπιστήμην τῆς	τόλμης	ἥσσω (ἔχειν. παραστήτω δέ τινι
[6, 36]	περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας τῆς μὲν	τόλμης	οὐ θαυμάζω, τῆς δὲ ἀξυνεσίας,
[6, 31]	καὶ ὁ στόλος οὐχ ἧσσον	τόλμης	τε θάμβει καὶ ὄψεως λαμπρότητι
[6, 34]	εἰ δ' ἴδοιεν παρὰ γνώμην	τολμήσαντας,	τῷ ἀδοκήτῳ μᾶλλον ἂν καταπλαγεῖεν
[6, 34]	(Πείθεσθε οὖν μάλιστα μὲν ταῦτα	τολμήσαντες,	εἰ δὲ μή, ὅτι τάχιστα
[6, 56]	μὴ προειδότας, εἰ καὶ ὁποσοιοῦν	τολμήσειαν,	ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἔχοντάς γε
[6, 86]	τὰ ἐς Λεοντίνους) καὶ νῦν	τολμῶσιν	ἐπὶ τοὺς ταῦτα κωλύοντας καὶ
[6, 52]	ἐπὶ Καμαρίνης, καὶ σχόντες ἐς	τὸν	αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο. οἱ δ' οὐκ
[6, 88]	τοὺς Συρακοσίους τὰ αὐτὰ καὶ	τὸν	Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τοὺς Λακεδαιμονίους.
[6, 28]	(οἰκίαις ἐφ' ὕβρει· ὧν καὶ	τὸν	Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο. καὶ αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες
[6, 61]	τῆς Σαλαμινίας τέως μὲν ἐζήτουν	τὸν	Ἀλκιβιάδην καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ·
[6, 29]	αὐτὸν ἀγωνίσασθαι. καὶ ἔδοξε πλεῖν	τὸν	Ἀλκιβιάδην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα θέρους
[6, 61]	πανταχόθεν τε περιειστήκει ὑποψία ἐς	τὸν	Ἀλκιβιάδην. ὥστε βουλόμενοι αὐτὸν ἐς
[6, 96]	πανδημεὶ ἐς τὸν λειμῶνα παρὰ	τὸν	Ἄναπον ποταμὸν ἅμα τῇ ἡμέρᾳ
[6, 54]	αὖθις πειράσας οὐδὲν μᾶλλον ἔπειθε	τὸν	Ἁρμόδιον, βίαιον μὲν οὐδὲν ἐβούλετο
[6, 68]	δεῖ χρῆσθαι, οἳ πάρεσμεν ἐπὶ	τὸν	αὐτὸν ἀγῶνα; αὐτὴ γὰρ ἡ
[6, 78]	τε ἐπιθυμίας καὶ (τῆς τύχης	τὸν	αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν γενέσθαι. καὶ
[6, 4]	Καταναῖοι ἐποιήσαντο Εὔαρχον. ~κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν χρόνον καὶ Λάμις ἐκ
[6, 61]	Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν Ἄργει κατὰ	τὸν	αὐτὸν χρόνον ὑπωπτεύθησαν τῷ δήμῳ
[6, 83]	(καὶ οὐ καλλιεπούμεθα ὡς ἢ	τὸν	βάρβαρον μόνοι καθελόντες εἰκότως ἄρχομεν
[6, 27]	οἶδεν ἀσέβημα γεγενημένον, μηνύειν ἀδεῶς	τὸν	βουλόμενον καὶ (ἀστῶν καὶ ξένων
[6, 38]	βούλονται μέν, δύνανται δ' οὔ	(τὸν	γὰρ ἐχθρὸν οὐχ ὧν δρᾷ
[6, 18]	αὐτῆς ἂν ταύτης μᾶλλον κινδυνεύοιμεν.	τὸν	γὰρ προύχοντα οὐ μόνον ἐπιόντα
[6, 56]	τυραννίδος ἐς τὰ ἔπειτα προσλαβεῖν.	~Τὸν	δ' οὖν Ἁρμόδιον ἀπαρνηθέντα τὴν
[6, 22]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα,	τὸν	δὲ καὶ αὐτόθεν σῖτον ἐν
[6, 97]	τάχους εἶχε, καὶ οἱ περὶ	τὸν	Διόμιλον ἑξακόσιοι· στάδιοι δὲ πρὶν
[6, 34]	δεῦρο κατὰ τάχος βοηθεῖν καὶ	τὸν	ἐκεῖ (πόλεμον κινεῖν. ὃ δὲ
[6, 36]	εἰκὸς Πελοποννησίους τε ὑπολιπόντας καὶ	τὸν	ἐκεῖ πόλεμον μήπω βεβαίως καταλελυμένους
[6, 8]	εἴ του προσδέοιντο, ψηφισθῆναι ἐς	τὸν	ἔκπλουν. (καὶ ὁ Νικίας ἀκούσιος
[6, 54]	ὃς τῶν δώδεκα θεῶν βωμὸν	τὸν	ἐν τῇ ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε
[6, 73]	Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου καὶ (Σικανὸν	τὸν	Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς, καὶ ἐς
[6, 102]	αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ τὸν κύκλον	τὸν	ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον
[6, 102]	σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι κωλῦσαι	τὸν	ἐπὶ τὴν θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ
[6, 73]	καὶ στρατηγὸν αὐτόν τε εἵλοντο	τὸν	Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου
[6, 96]	γὰρ αὐτοῖς καὶ οἱ περὶ	τὸν	Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ ἄρτι παρειληφότες τὴν
[6, 17]	τῇ ἑκατέρου ἡμῶν (ὠφελίᾳ. καὶ	τὸν	ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν μὴ
[6, 97]	Ἐπιπολὰς καὶ φθάνει ἀναβὰς κατὰ	τὸν	Εὐρύηλον πρὶν τοὺς Συρακοσίους αἰσθομένους
[6, 30]	ἐκεῖθεν ἁθρόοις ἐπὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν	τὸν	Ἰόνιον διαβαλοῦσιν· αὐτοὶ δ' Ἀθηναῖοι
[6, 104]	δὲ Κορινθίαιν ὅτι τάχιστα ἐπεραιώθησαν	τὸν	Ἰόνιον ἐς Τάραντα, οἱ δὲ
[6, 44]	πάντα ἐκ τῆς Κερκύρας ξυνδιέβαλλε	(τὸν	Ἰόνιον κόλπον. καὶ προσβαλοῦσα ἡ
[6, 34]	ἀγὼν ἢ τοῦ ἐκείνους περαιωθῆναι	τὸν	Ἰόνιον, μάλιστ' ἂν αὐτοὺς ἐκπλήξαιμεν
[6, 97]	Ἀθηναίων ἐν τῇ Θάψῳ διασταυρωσάμενος	τὸν	ἰσθμὸν ἡσύχαζεν· ὁ δὲ πεζὸς
[6, 61]	Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε κατὰ	τὸν	καιρὸν τοῦτον ἐν ᾧ περὶ
[6, 58]	ἀπόλλυται. ~ἀγγελθέντος δὲ Ἱππίᾳ ἐς	τὸν	Κεραμεικόν, οὐκ ἐπὶ τὸ γενόμενον,
[6, 93]	πέμπειν τινὰ τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον	τὸν	Κλεανδρίδου προστάξαντες ἄρχοντα τοῖς Συρακοσίοις
[6, 8]	καὶ στρατηγοὺς αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε	τὸν	Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου
[6, 101]	οἱ δ' ἐπειδὴ τὸ πρὸς	τὸν	κρημνὸν αὐτοῖς ἐξείργαστο, ἐπιχειροῦσιν αὖθις
[6, 101]	τοῦ κύκλου ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι	τὸν	κρημνὸν τὸν ὑπὲρ τοῦ ἕλους,
[6, 102]	πάλιν. καὶ γὰρ πρός τε	τὸν	κύκλον βοήθεια ἤδη κάτωθεν τῶν
[6, 98]	οἱ Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν	τὸν	κύκλον διὰ τάχους. καὶ ἔκπληξιν
[6, 102]	αἱροῦσι καὶ διεπόρθησαν, αὐτὸν δὲ	τὸν	κύκλον Νικίας διεκώλυσεν· ἔτυχε γὰρ
[6, 102]	μέρος τι αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ	τὸν	κύκλον τὸν ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς,
[6, 96]	οἱ μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς	τὸν	λειμῶνα παρὰ τὸν Ἄναπον ποταμὸν
[6, 97]	ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ	τὸν	Λέοντα καλούμενον, ὃς ἀπέχει τῶν
[6, 101]	ὁμαλοῦ καὶ τοῦ ἕλους ἐς	τὸν	(λιμένα τὸ περιτείχισμα. καὶ οἱ
[6, 92]	μου ἐς τὴν φυγαδικὴν (προθυμίαν	τὸν	λόγον. φυγάς τε γάρ εἰμι
[6, 57]	καὶ ὅσον οὐκ (ἤδη ξυλληφθήσεσθαι.	τὸν	λυπήσαντα οὖν σφᾶς καὶ δι'
[6, 73]	εἵλοντο τὸν Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην	τὸν	Λυσιμάχου καὶ (Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου,
[6, 102]	(Θάψου, ὥσπερ εἴρητο, κατέπλεον ἐς	τὸν	μέγαν λιμένα. ἃ ὁρῶντες οἱ
[6, 99]	ἐκ τῆς Θάψου περιεπεπλεύκεσαν ἐς	τὸν	μέγαν λιμένα, ἀλλ' ἔτι οἱ
[6, 101]	ὃς τῶν Ἐπιπολῶν ταύτῃ πρὸς	τὸν	μέγαν λιμένα ὁρᾷ, καὶ ᾗπερ
[6, 50]	δὲ τῶν νεῶν προύπεμψαν ἐς	τὸν	μέγαν λιμένα πλεῦσαί τε καὶ
[6, 101]	περιπλεῦσαι ἐκ τῆς Θάψου ἐς	τὸν	μέγαν λιμένα τὸν τῶν Συρακοσίων,
[6, 60]	σφῶν τῷ πλήθει μὴ εἴσονται,	τὸν	μὲν μηνυτὴν εὐθὺς καὶ τοὺς
[6, 78]	~αὶ εἴ τῳ ἄρα παρέστηκε	τὸν	μὲν Συρακόσιον, ἑαυτὸν δ' οὒ
[6, 17]	ἂν ἡμᾶς πλεῖν καὶ προσέτι	τὸν	Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες τὴν ἀρχὴν
[6, 8]	τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν	τὸν	Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους,
[6, 25]	τις τῶν Ἀθηναίων καὶ παρακαλέσας	τὸν	Νικίαν οὐκ ἔφη χρῆναι προφασίζεσθαι
[6, 103]	αὐτοῖς ἐποιοῦντο ξυμβατικοὺς καὶ πρὸς	τὸν	Νικίαν· οὗτος (γὰρ δὴ μόνος
[6, 93]	ἐπιτειχίσει τῆς Δεκελείας προσεῖχον ἤδη	τὸν	νοῦν καὶ τὸ παραυτίκα καὶ
[6, 8]	Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον	τὸν	Ξενοφάνους, βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς
[6, 89]	οἳ ἐπὶ τὰ πονηρότερα (ἐξῆγον	τὸν	ὄχλον· οἵπερ καὶ ἐμὲ ἐξήλασαν.
[6, 64]	ἂν ψιλοὺς τοὺς σφῶν καὶ	τὸν	ὄχλον τῶν Συρακοσίων τοὺς ἱππέας
[6, 77]	δεινόν, πρὸ δὲ αὐτοῦ μᾶλλον	τὸν	πάσχοντα καθ' ἑαυτὸν δυστυχεῖν; ~αὶ
[6, 55]	αὐτῇ στήλῃ πρῶτος γέγραπται μετὰ	τὸν	πατέρα, οὐδὲ τοῦτο ἀπεοικότως (διὰ
[6, 30]	τινες τῶν ξυμμάχων παρῆσαν, ἐς	τὸν	Πειραιᾶ καταβάντες ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ
[6, 88]	πλείστους πέμπειν, καὶ τἆλλα ἐς	τὸν	περιτειχισμόν, πλινθία καὶ σίδηρον, ἡτοίμαζον,
[6, 34]	καταπλαγέντας τῷ ἀδοκήτῳ καταλῦσαι ἂν	τὸν	πλοῦν, ἄλλως τε καὶ τοῦ
[6, 18]	ἐπ' ἐκεῖνα ἢν ἴωμεν, ποιώμεθα	τὸν	πλοῦν, ἵνα Πελοποννησίων τε στορέσωμεν
[6, 71]	χειμών τε γὰρ ἦν, καὶ	τὸν	πόλεμον αὐτόθεν ποιεῖσθαι οὔπω ἐδόκει
[6, 44]	~Τοσαύτη ἡ πρώτη παρασκευὴ πρὸς	τὸν	πόλεμον διέπλει. τούτοις δὲ τὰ
[6, 72]	ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος καὶ κατὰ	τὸν	πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε ἱκανὸς γενόμενος
[6, 34]	μή, ὅτι τάχιστα τἆλλα ἐς	τὸν	πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ παραστῆναι παντὶ
[6, 6]	καὶ χρήματα (σφῶν παρεξόντων ἐς	τὸν	πόλεμον ἱκανά. ὧν ἀκούοντες οἱ
[6, 88]	τὰ καθ' ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς	τὸν	πόλεμον, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐν
[6, 37]	ἔλθοιεν ἔχοντες καὶ ὅμορον οἰκίσαντες	τὸν	πόλεμον ποιοῖντο, οὐκ ἂν παντάπασι
[6, 2]	καὶ λέγεται, ἐπὶ σχεδιῶν, τηρήσαντες	τὸν	πορθμὸν κατιόντος τοῦ ἀνέμου, τάχα
[6, 101]	δ' ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ παρὰ	τὸν	ποταμόν. καὶ αὐτοὺς βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι
[6, 55]	θυγατρὸς ἐγένοντο· εἰκὸς γὰρ ἦν	(τὸν	πρεσβύτατον πρῶτον γῆμαι. καὶ ἐν
[6, 73]	ξυμμαχία τε αὐτοῖς παραγένηται καὶ	τὸν	πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον βεβαιότερον πείθωσι
[6, 1]	τινὶ ὑποδεέστερον πόλεμον ἀνῃροῦντο ἢ	τὸν	πρὸς Πελοποννησίους. (Σικελίας γὰρ περίπλους
[6, 63]	ἰόντες. ἐπειδὴ γὰρ αὐτοῖς πρὸς	τὸν	πρῶτον φόβον καὶ τὴν προσδοκίαν
[6, 94]	τε πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν καὶ	τὸν	σῖτον ἐνεπίμπρασαν, καὶ τῶν Συρακοσίων
[6, 94]	προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα	τὸν	σῖτον τῶν τε (Ἰνησσαίων καὶ
[6, 36]	καθιστάναι, ὅπως τῷ κοινῷ φόβῳ	τὸν	σφέτερον ἐπηλυγάζωνται. καὶ νῦν αὗται
[6, 78]	ἐμὲ καὶ οὐκ ἐρῆμος ἀγωνιεῖται·	τόν	τε Ἀθηναῖον μὴ τὴν τοῦ
[6, 88]	πρέσβεις, ὅπως καὶ ἐκείνους ξυναναπείθοιεν	τόν	τε αὐτοῦ πόλεμον σαφέστερον ποιεῖσθαι
[6, 88]	τε πεμπόντων καὶ βοηθούντων ἀπεκωλύοντο.	τόν	τε χειμῶνα μεθορμισάμενοι ἐκ τῆς
[6, 75]	χειμῶνι πρός τε τῇ πόλει,	τὸν	Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος παρὰ
[6, 100]	ἐς τὸ προτείχισμα τὸ περὶ	τὸν	Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ
[6, 104]	καὶ ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου κατὰ	τὸν	Τεριναῖον κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ ταύτῃ
[6, 80]	οὐκ ἄλλον τινὰ ἆθλον ἢ	τὸν	τὴν νίκην παρασχόντα λήψονται· καὶ
[6, 50]	τὰ Συρακοσίων βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν ἐπὶ	τὸν	Τηρίαν ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι τῇ
[6, 94]	πεζῇ καὶ ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ	τὸν	Τηρίαν ποταμὸν τό τε πεδίον
[6, 17]	ταῦτα ἑτοιμάζεται. (καὶ οὐκ εἰκὸς	τὸν	τοιοῦτον ὅμιλον οὔτε λόγου μιᾷ
[6, 54]	τῇ ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε καὶ	τὸν	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου. καὶ
[6, 99]	καὶ ξύλα ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ	τὸν	Τρωγίλον καλούμενον αἰεί, ᾗπερ βραχύτατον
[6, 62]	Σικελίαν, τὸ μέρος τὸ πρὸς	τὸν	Τυρσηνικὸν κόλπον, ἔσχον ἐς Ἱμέραν,
[6, 101]	Θάψου ἐς τὸν μέγαν λιμένα	τὸν	τῶν Συρακοσίων, αὐτοὶ δὲ περὶ
[6, 101]	ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι τὸν κρημνὸν	τὸν	ὑπὲρ τοῦ ἕλους, ὃς τῶν
[6, 92]	ὦ Λακεδαιμόνιοι, γνόντας τοῦτον δὴ	τὸν	ὑφ' ἁπάντων προβαλλόμενον λόγον, ὡς
[6, 31]	καὶ (εὐπρεπεστάτη τῶν ἐς ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον ἐγένετο. ἀριθμῷ δὲ νεῶν
[6, 20]	μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι καὶ	τοξόται	καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις
[6, 69]	τε λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται καὶ	τοξόται	προυμάχοντο καὶ τροπὰς οἵας εἰκὸς
[6, 67]	Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον εἴκοσι καὶ	τοξόται	ὡς πεντήκοντα) τοὺς δὲ ἱππέας
[6, 43]	καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα καὶ διακόσιοι)	τοξόταις	δὲ τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα καὶ
[6, 22]	πεῖσαι ἢ μισθῷ προσαγαγέσθαι, καὶ	τοξότας	πολλοὺς καὶ σφενδονήτας, ὅπως πρὸς
[6, 101]	τοῦ εὐωνύμου τοῦ ἑαυτῶν μετὰ	τοξοτῶν	τε οὐ πολλῶν καὶ τοὺς
[6, 25]	παρασκευὴν ὡς κατὰ λόγον, καὶ	τοξοτῶν	τῶν αὐτόθεν καὶ ἐκ Κρήτης
[6, 2]	δὲ ὧδε τὸ ἀρχαῖον, καὶ	τοσάδε	ἔθνη ἔσχε τὰ ξύμπαντα. παλαίτατοι
[6, 10]	γε οἱ ἐπὶ Θρᾴκης ἔτη	τοσαῦτα	ἀφεστῶτες ἀφ' ἡμῶν ἔτι ἀχείρωτοί
[6, 6]	τὸ τρίτον κατῳκίσθη ὑπὸ Γελῴων.	~Τοσαῦτα	ἔθνη Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων Σικελίαν
[6, 24]	τὴν ἀρχήν. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοσαῦτα	εἶπε νομίζων τοὺς Ἀθηναίους τῷ
[6, 93]	δὲ ἡγῆσθε. ~Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης	τοσαῦτα	εἶπεν, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι
[6, 35]	πάρεισιν. ~Καὶ ὁ μὲν Ἑρμοκράτης	τοσαῦτα	εἶπεν· τῶν δὲ Συρακοσίων ὁ
[6, 41]	οἴσομεν. καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι	τοσαῦτα	εἰπόντος τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν ἐκ
[6, 36]	ἡμεῖς ἐπ' ἐκείνους ἐρχόμεθα, πόλεις	τοσαῦται	καὶ οὕτω μεγάλαι. ~εἰ δὲ
[6, 48]	~Ἀλκιβιάδης δὲ οὐκ ἔφη χρῆναι	τοσαύτῃ	δυνάμει ἐκπλεύσαντας αἰσχρῶς καὶ ἀπράκτους
[6, 37]	φασιν, ἐπιούσης, καὶ εἰ δὶς	τοσαύτη	ἔλθοι, πολὺ κρείσσω εἶναι, οἷς
[6, 85]	γὰρ ἡμῖν ἔτι ἔσται ἰσχὺς	τοσαύτη	ἐς ἓν ξυστᾶσα εὐμεταχείριστος, οὔθ'
[6, 44]	ἱππαγωγῷ μιᾷ τριάκοντα ἀγούσῃ ἱππέας.	~Τοσαύτη	ἡ πρώτη παρασκευὴ πρὸς τὸν
[6, 1]	ἔλασσον ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν, καὶ	τοσαύτη	οὖσα ἐν εἰκοσισταδίῳ μάλιστα μέτρῳ
[6, 37]	μοι δοκοῦσιν, εἰ πόλιν ἑτέραν	τοσαύτην	ὅσαι Συράκουσαί εἰσιν ἔλθοιεν ἔχοντες
[6, 43]	ἐπιστάμενοι καταπλέωσιν. ~μετὰ δὲ ταῦτα	τοσῇδε	ἤδη τῇ παρασκευῇ Ἀθηναῖοι ἄραντες
[6, 6]	βαρβάρων Σικελίαν ᾤκει, καὶ ἐπὶ	τοσήνδε	οὖσαν αὐτὴν οἱ Ἀθηναῖοι στρατεύειν
[6, 37]	παρασκευὴν ὅσην δεῖ ἐπὶ πόλιν	τοσήνδε	πορισθῆναι, οὐκ ὀλίγην οὖσαν. (ὥστε,
[6, 86]	δ' οὐ πολλάκις παρασχήσειν μετὰ	τοσῆσδε	ἐπικουρίας ἀμύνασθαι· ἣν εἰ τῷ
[6, 2]	Σικελίας ἀπέχει. βάρβαροι μὲν οὖν	τοσοίδε	Σικελίαν καὶ οὕτως ᾤκησαν. ~Ἑλλήνων
[6, 17]	οὔτε οἱ ἄλλοι Ἕλληνες διεφάνησαν	τοσοῦτοι	ὄντες ὅσους ἕκαστοι σφᾶς αὐτοὺς
[6, 72]	δὲ ἀταξίαν βλάψαι. οὐ μέντοι	τοσοῦτόν	γε λειφθῆναι ὅσον εἰκὸς εἶναι,
[6, 37]	οὐκ ὀλίγην οὖσαν. (ὥστε, παρὰ	τοσοῦτον	γιγνώσκω, μόλις ἄν μοι δοκοῦσιν,
[6, 37]	καὶ αὐταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις	τοσοῦτον	πλοῦν δεῦρο κομισθῆναι) τήν τε
[6, 78]	ἅμα ἐν τῇ ἐμῇ μαχούμενος,	τοσούτῳ	δὲ καὶ ἀσφαλέστερον ὅσῳ οὐ
[6, 29]	πρὶν διαγνῶσι, πέμπειν αὐτὸν ἐπὶ	(τοσούτῳ	στρατεύματι. οἱ δ' ἐχθροὶ δεδιότες
[6, 37]	κρατῆσαι αὐτοὺς τῆς γῆς ἡγοῦμαι·	τοσούτῳ	τὴν ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω νομίζω.
[6, 64]	αὐτοὶ δὲ ταῖς ναυσὶν ἐν	τοσούτῳ	ὑπὸ νύκτα παραπλεύσαντες στρατόπεδον καταλαμβάνειν
[6, 14]	λύειν τοὺς νόμους μὴ μετὰ	τοσῶνδ'	ἂν μαρτύρων αἰτίαν σχεῖν, τῆς
[6, 68]	οὐ χρὴ μετὰ τοιῶνδε καὶ	τοσῶνδε	ξυμμάχων πάντα τινὰ μεγάλην τὴν
[6, 88]	Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν ξυμφυγάδων περαιωθεὶς	τότ'	εὐθὺς ἐπὶ πλοίου φορτηγικοῦ ἐκ
[6, 15]	διὰ μακροῦ (ἔσφηλαν τὴν πόλιν.	τότε	δ' οὖν παρελθὼν τοῖς Ἀθηναίοις
[6, 105]	σφῶν δῃώσαντας ἀπελθεῖν οὐκ ἤθελον·	τότε	δὲ Πυθοδώρου καὶ Λαισποδίου καὶ
[6, 89]	καὶ νῦν, εἴ τις καὶ	τότε	ἐν τῷ πάσχειν οὐκ εἰκότως
[6, 2]	ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αὐτῶν Σικανία	τότε	ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον Τρινακρία
[6, 60]	περὶ αὐτῶν ἠπίστατο, χαλεπὸς ἦν	τότε	καὶ ὑπόπτης ἐς τοὺς περὶ
[6, 46]	δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε τι ἐξετεχνήσαντο	τότε	ὅτε οἱ πρῶτοι πρέσβεις τῶν
[6, 60]	τὸ δὲ σαφὲς οὐδεὶς οὔτε	τότε	οὔτε ὕστερον ἔχει (εἰπεῖν περὶ
[6, 44]	τῇ στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ	τότε	πάντα ἐκ τῆς Κερκύρας ξυνδιέβαλλε
[6, 61]	ταῖς νήσοις κειμένους οἱ Ἀθηναῖοι	τότε	παρέδοσαν τῷ Ἀργείων δήμῳ διὰ
[6, 46]	τε ἀπατηθέντες καὶ τοὺς ἄλλους	τότε	πείσαντες, ἐπειδὴ διῆλθεν ὁ λόγος
[6, 74]	τε ἄνδρας διέφθειραν πρότερον καὶ	τότε	στασιάζοντες καὶ ἐν ὅπλοις ὄντες
[6, 2]	Φωκέων τινὲς τῶν ἀπὸ Τροίας	τότε	χειμῶνι ἐς Λιβύην πρῶτον, ἔπειτα
[6, 47]	τι δι' ὀλίγου καὶ ἀπὸ	τοῦ	ἀδοκήτου ἢ Λεοντίνους οἷοί τε
[6, 87]	μεθ' ἡμῶν τοῖς Συρακοσίοις, ἀντὶ	τοῦ	αἰεὶ φυλάσσεσθαι αὐτούς, καὶ ἀντεπιβουλεῦσαί
[6, 10]	ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις καὶ ἐκ	τοῦ	αἰσχίονος ἢ ἡμῖν κατ' ἀνάγκην
[6, 40]	τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ ἐκ	τοῦ	ἀκούειν ἀφαιρεθήσεται, ἐκ δὲ τοῦ
[6, 4]	ᾤκισαν, τὴν μὲν πόλιν ἀπὸ	τοῦ	Ἀκράγαντος ποταμοῦ ὀνομάσαντες, οἰκιστὰς δὲ
[6, 34]	ἂν καταπλαγεῖεν ἢ τῇ ἀπὸ	τοῦ	ἀληθοῦς δυνάμει. (Πείθεσθε οὖν μάλιστα
[6, 89]	οὐκ εἰκότως ὠργίζετό μοι, μετὰ	τοῦ	ἀληθοῦς σκοπῶν ἀναπειθέσθω. ἢ εἴ
[6, 61]	παρόντι περιφανῶς ὠφέλητο. ~περὶ δὲ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου ἐναγόντων τῶν ἐχθρῶν, οἵπερ
[6, 51]	τι βούλονται, εἰπεῖν. καὶ λέγοντος	τοῦ	Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν (ἐν τῇ
[6, 61]	(ἐν ὅπλοις. οἵ τε ξένοι	τοῦ	Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν Ἄργει κατὰ
[6, 96]	τῶν Συρακοσίων (διὰ τὸ ἐπιπολῆς	τοῦ	ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί. καὶ οἱ
[6, 101]	αὐτοὶ δὲ ἐπιόντος ἤδη καὶ	τοῦ	ἄλλου στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων ἀπεχώρουν.
[6, 105]	τὴν αἰτίαν ἐς (τοὺς Ἀθηναίους	τοῦ	ἀμύνεσθαι ἐποίησαν. ἀναχωρησάντων δὲ τῶν
[6, 66]	διὰ ταχέων ὤρθωσαν, καὶ τὴν	τοῦ	Ἀνάπου (γέφυραν ἔλυσαν. παρασκευαζομένων δὲ
[6, 2]	σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν πορθμὸν κατιόντος	τοῦ	ἀνέμου, τάχα ἂν δὲ καὶ
[6, 54]	ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε καὶ τὸν	τοῦ	Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου. καὶ τῷ
[6, 77]	λέγοντες δύνανται κακουργεῖν; καὶ οἰόμεθα	τοῦ	ἄπωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου οὐ καὶ
[6, 105]	ἀναχωρησάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐκ	τοῦ	Ἄργους ταῖς ναυσὶ καὶ τῶν
[6, 56]	ἀξίαν εἶναι. (χαλεπῶς δὲ ἐνεγκόντος	τοῦ	Ἁρμοδίου πολλῷ δὴ μᾶλλον δι'
[6, 55]	ἐπικούρους ἀκριβές, πολλῷ τῷ περιόντι	τοῦ	ἀσφαλοῦς κατεκράτησε, καὶ οὐχ ὡς
[6, 18]	ἄλλων ἄρχοιμεν. καὶ οὐκ ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ ἐπισκεπτέον ὑμῖν τοῖς ἄλλοις
[6, 96]	ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ οἱ Συρακόσιοι	τοῦ	αὐτοῦ θέρους, ὡς ἐπύθοντο τούς
[6, 11]	αὐτῶν καὶ τὴν σφετέραν διὰ	τοῦ	(αὐτοῦ καθαιρεθῆναι. ἡμᾶς δ' ἂν
[6, 61]	μυστικά, ὧν ἐπαίτιος ἦν, μετὰ	τοῦ	αὐτοῦ λόγου καὶ τῆς ξυνωμοσίας
[6, 7]	ἐς τὴν Σικελίαν· Λακεδαιμόνιοι δὲ	τοῦ	αὐτοῦ χειμῶνος καὶ οἱ ξύμμαχοι
[6, 54]	ὁ δῆμος Ἀθηναίων μεῖζον μῆκος	τοῦ	βωμοῦ ἠφάνισε τοὐπίγραμμα· τοῦ δ'
[6, 4]	καὶ τῇ μὲν πόλει ἀπὸ	τοῦ	Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο, τὸ
[6, 54]	τῶν σφετέρων τυράννων οὐδὲ περὶ	τοῦ	γενομένου ἀκριβὲς οὐδὲν (λέγοντας. Πεισιστράτου
[6, 95]	τριάκοντα καὶ τάλαντα ἀργυρίου τριακόσια.	~Τοῦ	δ' αὐτοῦ ἦρος καὶ ἐπ'
[6, 1]	~ΙΣΤΟΡΙΩΝ Ζ.	~Τοῦ	δ' αὐτοῦ χειμῶνος Ἀθηναῖοι ἐβούλοντο
[6, 54]	μῆκος τοῦ βωμοῦ ἠφάνισε τοὐπίγραμμα·	τοῦ	δ' ἐν Πυθίου ἔτι καὶ
[6, 8]	πολέμῳ τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.	~Τοῦ	δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ἅμα ἦρι
[6, 63]	εἷλον. καὶ τὸ θέρος ἐτελεύτα.	~Τοῦ	δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὺς τὴν
[6, 82]	τῆς πρότερον οὔσης ξυμμαχίας ἀνανεώσει,	τοῦ	δὲ Συρακοσίου καθαψαμένου ἀνάγκη καὶ
[6, 31]	ἦν καὶ ἄνευ τοῦ ἐκ	τοῦ	δημοσίου μισθοῦ πάντα τινὰ παρασκευάσασθαι
[6, 28]	ἐμποδὼν ὄντι σφίσι μὴ αὐτοῖς	τοῦ	δήμου βεβαίως προεστάναι, καὶ νομίσαντες,
[6, 16]	τιμὴ τὰ τοιαῦτα, ἐκ δὲ	τοῦ	δρωμένου καὶ δύναμις (ἅμα ὑπονοεῖται.
[6, 101]	Λάμαχος παρεβοήθει ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου	τοῦ	ἑαυτῶν μετὰ τοξοτῶν τε οὐ
[6, 31]	ἃ εἰκὸς ἦν καὶ ἄνευ	τοῦ	ἐκ τοῦ δημοσίου μισθοῦ πάντα
[6, 34]	πρότερον ἔσται ὁ ἀγὼν ἢ	τοῦ	ἐκείνους περαιωθῆναι τὸν Ἰόνιον, μάλιστ'
[6, 101]	καταβᾶσι διὰ τοῦ ὁμαλοῦ καὶ	τοῦ	ἕλους ἐς τὸν (λιμένα τὸ
[6, 101]	ἐς τὸ ὁμαλὸν καὶ διὰ	τοῦ	ἕλους, ᾗ πηλῶδες ἦν καὶ
[6, 101]	ἀπὸ τῆς πόλεως διὰ μέσου	τοῦ	ἕλους, καὶ τάφρον ἅμα παρώρυσσον,
[6, 101]	Ἀθηναῖοι τὸν κρημνὸν τὸν ὑπὲρ	τοῦ	ἕλους, ὃς τῶν Ἐπιπολῶν ταύτῃ
[6, 34]	τὸν πλοῦν, ἄλλως τε καὶ	τοῦ	ἐμπειροτάτου τῶν στρατηγῶν, ὡς ἐγὼ
[6, 2]	καὶ ἀπὸ τοῦ Σικανοῦ ποταμοῦ	τοῦ	ἐν Ἰβηρίᾳ ὑπὸ Λιγύων ἀναστάντες.
[6, 94]	δὲ τῷ ἦρι εὐθὺς ἀρχομένῳ	τοῦ	ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ ἐν τῇ
[6, 32]	ἠγγέλλετο μὲν πολλαχόθεν τὰ περὶ	τοῦ	ἐπίπλου, οὐ μέντοι ἐπιστεύετο ἐπὶ
[6, 33]	ἄλλοι τινές, δόξω ὑμῖν περὶ	τοῦ	ἐπίπλου τῆς ἀληθείας λέγειν, καὶ
[6, 99]	ἐφόδους, ἐκείνους δὲ ἂν παυομένους	τοῦ	ἔργου πάντας ἂν πρὸς σφᾶς
[6, 40]	τοῦ ἀκούειν ἀφαιρεθήσεται, ἐκ δὲ	τοῦ	ἔργῳ φυλασσομένη μὴ ἐπιτρέπειν πειράσεται
[6, 100]	ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν, ἡ δὲ μετὰ	τοῦ	ἑτέρου (πρὸς τὸ σταύρωμα τὸ
[6, 100]	στρατιὰ δίχα, ἡ μὲν μετὰ	τοῦ	ἑτέρου στρατηγοῦ πρὸς τὴν πόλιν,
[6, 101]	δὲ ὁ Λάμαχος παρεβοήθει ἀπὸ	τοῦ	εὐωνύμου τοῦ ἑαυτῶν μετὰ τοξοτῶν
[6, 3]	πλέωσι, πρῶτον (θύουσιν. Συρακούσας δὲ	τοῦ	ἐχομένου ἔτους Ἀρχίας τῶν Ἡρακλειδῶν
[6, 105]	δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου	τοῦ	θέρους καὶ Λακεδαιμόνιοι ἐς τὸ
[6, 65]	δὲ στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων, μετὰ	τοῦ	καὶ ἐς τὰ ἄλλα θαρσεῖν
[6, 79]	εἰ ἐκεῖνοι μὲν τὸ ἔργον	τοῦ	καλοῦ δικαιώματος ὑποπτεύοντες ἀλόγως σωφρονοῦσιν,
[6, 101]	(ξυνεφοβήθη καὶ ἡ πρώτη φυλὴ	τοῦ	κέρως. ἰδὼν δὲ ὁ Λάμαχος
[6, 17]	πείθειν οἴεται ἢ στασιάζων ἀπὸ	τοῦ	κοινοῦ λαβὼν ἄλλην γῆν, μὴ
[6, 103]	πεζοῦ, ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν καὶ	τοῦ	κρημνώδους ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι τῆς
[6, 101]	ἔστησαν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀπὸ	τοῦ	κύκλου ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι τὸν
[6, 99]	τῶν Ἀθηναίων τὸ πρὸς βορέαν	τοῦ	κύκλου τεῖχος, οἱ δὲ λίθους
[6, 99]	τῆς σφετέρας πόλεως ἀρξάμενοι, κάτωθεν	τοῦ	κύκλου τῶν Ἀθηναίων ἐγκάρσιον τεῖχος
[6, 59]	γενομένης ὑπάρχουσάν οἱ. Ἱππόκλου γοῦν	τοῦ	Λαμψακηνοῦ τυράννου Αἰαντίδῃ τῷ παιδὶ
[6, 91]	δ' αὐτόματα ἥξει· καὶ τὰς	τοῦ	Λαυρείου τῶν ἀργυρείων μετάλλων προσόδους
[6, 17]	ὅτι δὲ ἕκαστος ἢ ἐκ	τοῦ	λέγων πείθειν οἴεται ἢ στασιάζων
[6, 97]	στάδιοι δὲ πρὶν προσμεῖξαι ἐκ	τοῦ	λειμῶνος ἐγίγνοντο αὐτοῖς οὐκ ἔλασσον
[6, 97]	πρὶν τοὺς Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ	(τοῦ	λειμῶνος καὶ τῆς ἐξετάσεως παραγενέσθαι.
[6, 99]	ᾗπερ βραχύτατον ἐγίγνετο αὐτοῖς ἐκ	τοῦ	μεγάλου λιμένος ἐπὶ τὴν (ἑτέραν
[6, 1]	δύναιντο, ἄπειροι οἱ πολλοὶ ὄντες	τοῦ	μεγέθους τῆς νήσου καὶ τῶν
[6, 31]	τριηράρχων καὶ τῆς πόλεως ἐκπονηθέν,	τοῦ	μὲν δημοσίου δραχμὴν τῆς ἡμέρας
[6, 38]	ἔννομον· ὁ δὲ νόμος ἐκ	τοῦ	μὴ δύνασθαι ὑμᾶς μᾶλλον ἢ
[6, 82]	τὴν μητρόπολιν ἐφ' ἡμᾶς μετὰ	τοῦ	Μήδου καὶ οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες
[6, 33]	ὅπερ καὶ Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι,	τοῦ	Μήδου παρὰ λόγον πολλὰ σφαλέντος,
[6, 76]	σφῶν ἦσαν ξύμμαχοι ὡς ἐπὶ	τοῦ	Μήδου τιμωρίᾳ, τοὺς μὲν λιποστρατίαν,
[6, 17]	ἄλλῳ τινὶ ἢ τῇ περιουσίᾳ	τοῦ	(ναυτικοῦ ἰσχύοντες. καὶ νῦν οὔτε
[6, 103]	σφίσι παντὸς τοῦ στρατεύματος καὶ	τοῦ	ναυτικοῦ καὶ τοῦ πεζοῦ, ἀπὸ
[6, 91]	προσόδου παρέξειν. ~τοιαῦτα μὲν περὶ	τοῦ	νῦν οἰχομένου στόλου παρὰ τοῦ
[6, 41]	εἰπόντος τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν ἐκ	τοῦ	ξυλλόγου. ~Οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἤδη
[6, 33]	καταφρονήσαντες ἄφαρκτοι ληφθήσεσθε μήτε ἀπιστήσαντες	τοῦ	ξύμπαντος (ἀμελήσετε. εἰ δέ τῳ
[6, 90]	καταπολεμήσειν καὶ μετὰ (ταῦτα καὶ	τοῦ	ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα δὲ
[6, 89]	καὶ ἐμὲ ἐξήλασαν. ἡμεῖς δὲ	τοῦ	ξύμπαντος προέστημεν, δικαιοῦντες ἐν ᾧ
[6, 26]	ἑαυτὴν ἀπὸ τῆς νόσου καὶ	τοῦ	ξυνεχοῦς πολέμου ἔς τε ἡλικίας
[6, 100]	Συρακόσιοι φυλὴν μίαν καταλιπόντες φύλακα	τοῦ	οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν,
[6, 101]	αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο καταβᾶσι διὰ	τοῦ	ὁμαλοῦ καὶ τοῦ ἕλους ἐς
[6, 78]	δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα ἐκ	τοῦ	ὁμοίου καὶ νῦν παρακελευομένους ὅπως
[6, 87]	αὐτούς, καὶ ἀντεπιβουλεῦσαί ποτε ἐκ	τοῦ	ὁμοίου μεταλάβετε. ~Τοιαῦτα δὲ ὁ
[6, 57]	αὐτίκα διαφεύγει ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος	τοῦ	ὄχλου, καὶ (ὕστερον ληφθεὶς οὐ
[6, 24]	τοῦ πλοῦ οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ	τοῦ	ὀχλώδους τῆς παρασκευῆς, πολὺ δὲ
[6, 55]	τῇ ἀρχῇ. Ἱππάρχῳ δὲ ξυνέβη	τοῦ	πάθους τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα καὶ
[6, 40]	εἰ δ' ἄλλα βουλήσεσθε, καὶ	τοῦ	παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι· καὶ τῶν
[6, 26]	περὶ στρατιᾶς πλήθους καὶ περὶ	τοῦ	παντὸς πλοῦ τοὺς στρατηγοὺς πράσσειν
[6, 54]	ὁ Ἱππίου τοῦ τυραννεύσαντος υἱός,	τοῦ	πάππου ἔχων τοὔνομα, ὃς τῶν
[6, 56]	εἰ καὶ ὁποσοιοῦν τολμήσειαν, ἐκ	τοῦ	παραχρῆμα ἔχοντάς γε ὅπλα ἐθελήσειν
[6, 59]	καὶ ἡ ἀλόγιστος τόλμα ἐκ	τοῦ	παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι
[6, 104]	Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος καὶ τὴν	τοῦ	πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν καὶ οὐ
[6, 103]	στρατεύματος καὶ τοῦ ναυτικοῦ καὶ	τοῦ	πεζοῦ, ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν καὶ
[6, 54]	δὲ ὁ Ἁρμόδιος ὑπὸ Ἱππάρχου	τοῦ	Πεισιστράτου καὶ οὐ πεισθεὶς καταγορεύει
[6, 12]	ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον καὶ τῷ	τοῦ	πέλας κινδύνῳ, αὐτοὺς λόγους μόνον
[6, 72]	δ' εὐψυχίαν αὐτὴν ἑαυτῆς μετὰ	τοῦ	πιστοῦ τῆς ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι.
[6, 89]	ἐκείνου ξυμπαρέμεινεν ἡ προστασία ἡμῖν	τοῦ	πλήθους. ἅμα δὲ καὶ τῆς
[6, 1]	τῆς νήσου καὶ τῶν ἐνοικούντων	τοῦ	πλήθους καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων,
[6, 24]	οἱ δὲ τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν	τοῦ	πλοῦ οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ
[6, 6]	ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ τὰ	τοῦ	πολέμου ἅμα πρὸς τοὺς Σελινουντίους
[6, 15]	καὶ δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι τὰ	τοῦ	πολέμου ἰδίᾳ ἕκαστοι τοῖς ἐπιτηδεύμασιν
[6, 8]	Λεοντίνους, ἤν τι περιγίγνηται αὐτοῖς	τοῦ	πολέμου, καὶ τἆλλα τὰ ἐν
[6, 88]	ὡς ἅμα τῷ ἦρι ἑξόμενοι	τοῦ	πολέμου. (Οἱ δ' ἐς τὴν
[6, 101]	κατὰ τάχος φθάνουσιν ἁρπάσαντες πέραν	τοῦ	ποταμοῦ ἐς τὸ ἀσφαλές, αὐτοὶ
[6, 64]	λόγου· ἐδίδασκον δ' αὐτοὺς περὶ	τοῦ	πρὸς τῷ Ὀλυμπιείῳ χωρίου, ὅπερ
[6, 8]	γίγνεσθαι, καὶ τοῖς στρατηγοῖς, εἴ	του	προσδέοιντο, ψηφισθῆναι ἐς τὸν ἔκπλουν.
[6, 6]	τὴν γενομένην ἐπὶ Λάχητος καὶ	τοῦ	προτέρου πολέμου Λεοντίνων οἱ Ἐγεσταῖοι
[6, 73]	πόλεμον βεβαιότερον πείθωσι ποιεῖσθαι ἐκ	τοῦ	προφανοῦς ὑπὲρ σφῶν τοὺς Λακεδαιμονίους,
[6, 93]	ἕκαστα αὐτοῦ καὶ νομίσαντες (παρὰ	τοῦ	σαφέστατα εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε τῇ
[6, 2]	εὑρίσκεται, Ἴβηρες ὄντες καὶ ἀπὸ	τοῦ	Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ ἐν Ἰβηρίᾳ
[6, 7]	ἐπολιόρκουν· ὑπὸ δὲ νύκτα αὐλισαμένου	τοῦ	στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν οἱ ἐκ
[6, 67]	καὶ τὸ μὲν ἥμισυ αὐτοῖς	τοῦ	στρατεύματος ἐν τῷ πρόσθεν ἦν
[6, 62]	τῇ Σικελίᾳ, δύο μέρη ποιήσαντες	τοῦ	στρατεύματος καὶ λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον
[6, 42]	ἦσαν. καὶ πρῶτον μὲν ἐπεξέτασιν	τοῦ	στρατεύματος καὶ ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον
[6, 103]	καὶ παρόντος ἤδη σφίσι παντὸς	τοῦ	στρατεύματος καὶ τοῦ ναυτικοῦ καὶ
[6, 67]	τεταγμένον· οἷς εἴρητο, ᾗ ἂν	τοῦ	στρατεύματός τι πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας
[6, 66]	ξυνελέγη. καὶ προσῆλθον μὲν ἐγγὺς	τοῦ	στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων τὸ πρῶτον,
[6, 41]	οἱ μὲν Συρακόσιοι τοσαῦτα εἰπόντος	τοῦ	στρατηγοῦ διελύθησαν ἐκ τοῦ ξυλλόγου.
[6, 78]	τόν τε Ἀθηναῖον μὴ τὴν	τοῦ	Συρακοσίου ἔχθραν κολάσασθαι, τῇ δ'
[6, 9]	πολίτην εἶναι ὃς ἂν καὶ	τοῦ	σώματός τι καὶ τῆς οὐσίας
[6, 91]	τοῦ νῦν οἰχομένου στόλου παρὰ	τοῦ	τὰ ἀκριβέστατα εἰδότος ὡς διενοήθημεν
[6, 104]	(καὶ ὁ μὲν Γύλιππος ἐκ	τοῦ	Τάραντος ἐς τὴν Θουρίαν πρῶτον
[6, 27]	καὶ τὸ πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον·	τοῦ	τε γὰρ ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει
[6, 41]	ἄρα μηδὲν δεήσῃ, οὐδεμία βλάβη	τοῦ	τε τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι καὶ
[6, 102]	μηχανὰς καὶ ξύλα ὅσα πρὸ	τοῦ	τείχους ἦν καταβεβλημένα, ἐμπρῆσαι τοὺς
[6, 99]	ἄγοντες, τάς τε ἐλάας ἐκκόπτοντες	τοῦ	τεμένους καὶ πύργους (ξυλίνους καθιστάντες.
[6, 9]	καίτοι ἔγωγε καὶ τιμῶμαι ἐκ	τοῦ	τοιούτου καὶ ἧσσον ἑτέρων περὶ
[6, 34]	φανερῶς ἢ ἐξ ἑνός γέ	του	τρόπου ἀμῦναι. δυνατοὶ δὲ εἰσὶ
[6, 54]	ἀρχὴν καὶ Πεισίστρατος ὁ Ἱππίου	τοῦ	τυραννεύσαντος υἱός, τοῦ πάππου ἔχων
[6, 94]	τῇ Σικελίᾳ, οὓς ἐπὶ Γέλωνος	τοῦ	τυράννου, ὥσπερ καὶ πρότερόν μοι
[6, 55]	αὐτῷ ἐκ Μυρρίνης τῆς Καλλίου	τοῦ	Ὑπεροχίδου θυγατρὸς ἐγένοντο· εἰκὸς γὰρ
[6, 100]	ὅσα τε ἐσταυρώθη καὶ ᾠκοδομήθη	τοῦ	ὑποτειχίσματος, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι αὐτοὺς
[6, 70]	πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ τοῦτο ξυνεπιλαβέσθαι	τοῦ	φόβου, τοῖς δ' ἐμπειροτέροις τὰ
[6, 104]	ναῦς, ὅσαι μάλιστα (ἐπόνησαν ὑπὸ	τοῦ	χειμῶνος, ἀνελκύσας ἐπεσκεύαζεν. ὁ δὲ
[6, 16]	ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια σκοπεῖτε εἴ	του	χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ τὰ
[6, 86]	καὶ ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν μέχρι	τοῦδε	μὴ (ὑπ' αὐτοὺς εἶναι παρακαλεῖν
[6, 24]	πολὺ δὲ μᾶλλον ὥρμηντο, καὶ	τοὐναντίον	περιέστη αὐτῷ· εὖ τε γὰρ
[6, 68]	μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι κτήσεσθε. καὶ	τοὐναντίον	ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ οἱ πολέμιοι
[6, 4]	πόλει ἀπὸ τοῦ Γέλα ποταμοῦ	τοὔνομα	ἐγένετο, τὸ δὲ χωρίον οὗ
[6, 54]	τυραννεύσαντος υἱός, τοῦ πάππου ἔχων	τοὔνομα,	ὃς τῶν δώδεκα θεῶν βωμὸν
[6, 2]	ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν,	τοὔνομα	τοῦτο (ἔχοντος, οὕτως Ἰταλία ἐπωνομάσθη.
[6, 54]	μεῖζον μῆκος τοῦ βωμοῦ ἠφάνισε	τοὐπίγραμμα·	τοῦ δ' ἐν Πυθίου ἔτι
[6, 64]	τῶν σφίσιν (εὔνων. ἔλεγε δὲ	τοὺς	Ἀθηναίους αὐλίζεσθαι ἀπὸ τῶν ὅπλων
[6, 6]	Λεοντίνων οἱ Ἐγεσταῖοι ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες	τοὺς	Ἀθηναίους ἐδέοντο σφίσι ναῦς πέμψαντας
[6, 75]	(πανταχῇ ᾗ ἀποβάσεις ἦσαν. καὶ	τοὺς	Ἀθηναίους εἰδότες ἐν τῇ Νάξῳ
[6, 75]	γενομένου τῶν Καμαριναίων βουλόμενος προδιαβάλλειν	τοὺς	Ἀθηναίους ἔλεγε τοιάδε. ~Οὐ τὴν
[6, 75]	μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν, ὁρῶντες	τοὺς	Ἀθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ
[6, 75]	ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου. καὶ πυνθανόμενοι	τοὺς	Ἀθηναίους ἐς τὴν Καμάριναν κατὰ
[6, 88]	αὐτοῦ πόλεμον σαφέστερον ποιεῖσθαι πρὸς	τοὺς	Ἀθηναίους καὶ ἐς τὴν Σικελίαν
[6, 98]	ἱππέων· οὗτοι δὲ ὑπομένοντες ἐκώλυον	τοὺς	Ἀθηναίους λιθοφορεῖν τε (καὶ ἀποσκίδνασθαι
[6, 74]	ὅπλοις ὄντες ἐπεκράτουν μὴ δέχεσθαι	τοὺς	(Ἀθηναίους οἱ ταῦτα βουλόμενοι. ἡμέρας
[6, 69]	δὲ οὐκ ἂν οἰόμενοι σφίσι	τοὺς	Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν καὶ διὰ
[6, 105]	εὐπροφάσιστον μᾶλλον τὴν αἰτίαν ἐς	(τοὺς	Ἀθηναίους τοῦ ἀμύνεσθαι ἐποίησαν. ἀναχωρησάντων
[6, 24]	μὲν Νικίας τοσαῦτα εἶπε νομίζων	τοὺς	Ἀθηναίους τῷ πλήθει τῶν πραγμάτων
[6, 80]	ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ φυλάξαι καὶ	τοὺς	Ἀθηναίους φίλους δὴ ὄντας μὴ
[6, 67]	χιλίους, παρὰ (δ' αὐτοὺς καὶ	τοὺς	ἀκοντιστάς. μέλλουσι δὲ τοῖς Ἀθηναίοις
[6, 41]	λέγειν τινὰς ἐς ἀλλήλους οὔτε	τοὺς	ἀκούοντας ἀποδέχεσθαι, πρὸς δὲ τὰ
[6, 31]	τις ἕκαστος προσετάχθη, καὶ ἐς	τοὺς	ἄλλους Ἕλληνας ἐπίδειξιν μᾶλλον εἰκασθῆναι
[6, 60]	τὸν μὲν μηνυτὴν εὐθὺς καὶ	τοὺς	ἄλλους μετ' αὐτοῦ ὅσων μὴ
[6, 54]	ἐπὶ πλέον διηγησάμενος ἀποφανῶ οὔτε	τοὺς	ἄλλους οὔτε αὐτοὺς Ἀθηναίους περὶ
[6, 80]	εἶναι σαφῶς οὔτε ὑμᾶς οὔτε	τοὺς	ἄλλους περὶ ὧν αὐτοὶ οὐδὲν
[6, 33]	ἐπέρχονται, ἀνωφελεῖς, ἀλλὰ πρός τε	τοὺς	ἄλλους Σικελιώτας πολὺ ἄμεινον (μᾶλλον
[6, 46]	μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες καὶ	τοὺς	ἄλλους τότε πείσαντες, ἐπειδὴ διῆλθεν
[6, 61]	αὐτοὶ κατὰ τὸ μήνυμα ξυλλαβόντες	τοὺς	ἄνδρας, προδοθῆναι ἂν ἡ πόλις.
[6, 101]	τοξοτῶν τε οὐ πολλῶν καὶ	τοὺς	Ἀργείους παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς τάφρον
[6, 7]	κομίσαντες, καὶ ἐς Ὀρνεὰς κατοικίσαντες	τοὺς	Ἀργείων φυγάδας καὶ τῆς ἄλλης
[6, 78]	ἀδύνατον δὲ προεμένῳ καὶ μὴ	τοὺς	αὐτοὺς κινδύνους οὐ περὶ τῶν
[6, 38]	πολλῶν ἰσονομεῖσθαι; καὶ πῶς δίκαιον	τοὺς	αὐτοὺς μὴ τῶν αὐτῶν ἀξιοῦσθαι;
[6, 17]	βουλεύησθε. οἱ γὰρ πατέρες ἡμῶν	τοὺς	αὐτοὺς τούτους οὕσπερ νῦν φασὶ
[6, 105]	φυλακήν πω ἐποιεῖτο. ~Κατὰ δὲ	τοὺς	αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ θέρους
[6, 64]	ἢ κατὰ γῆν ἰόντες γνωσθεῖεν	(τοὺς	γὰρ ἂν ψιλοὺς τοὺς σφῶν
[6, 38]	καὶ μὴ προφυλαξάμενός τις προπείσεται)	τοὺς	δ' αὖ ὀλίγους τὰ μὲν
[6, 30]	ὀλοφυρμῶν, τὰ μὲν ὡς κτήσοιντο,	τοὺς	δ' εἴ ποτε ὄψοιντο, ἐνθυμούμενοι
[6, 98]	παρ' Ἐγεσταίων καὶ Καταναίων ἔλαβον,	τοὺς	δ' ἐπρίαντο, καὶ ξύμπαντες πεντήκοντα
[6, 39]	οὔτε ξυνετὸν οὔτ' ἴσον εἶναι,	τοὺς	δ' ἔχοντας τὰ χρήματα καὶ
[6, 36]	ἢ τῇ πόλει οὐκ εὔνους·	τοὺς	δὲ ἀγγέλλοντας τὰ τοιαῦτα καὶ
[6, 70]	καὶ ὥρᾳ ἔτους περαίνεσθαι δοκεῖν,	τοὺς	δὲ ἀνθεστῶτας πολὺ μείζω (ἔκπληξιν
[6, 76]	Μήδου τιμωρίᾳ, τοὺς μὲν λιποστρατίαν,	τοὺς	δὲ ἐπ' ἀλλήλους στρατεύειν, τοῖς
[6, 79]	μὲν φύσει πολεμίους βούλεσθε ὠφελεῖν,	τοὺς	δὲ ἔτι μᾶλλον φύσει ξυγγενεῖς
[6, 67]	εἴκοσι καὶ τοξόται ὡς πεντήκοντα)	τοὺς	δὲ ἱππέας ἐπετάξαντο ἐπὶ τῷ
[6, 88]	Ἀθηναῖοι στρατεύοντες τοὺς μὲν προσηνάγκαζον,	τοὺς	δὲ καὶ ὑπὸ τῶν Συρακοσίων
[6, 60]	αὐτοῦ ὅσων μὴ κατηγορήκει ἔλυσαν,	τοὺς	δὲ καταιτιαθέντας κρίσεις ποιήσαντες τοὺς
[6, 103]	τῆς Πελοποννήσου ὠφελία οὐδεμία ἧκε,	τοὺς	δὲ λόγους ἔν τε σφίσιν
[6, 18]	τῷδε καθέσταμεν, τοῖς μὲν ἐπιβουλεύειν,	τοὺς	δὲ μὴ ἀνιέναι, διὰ τὸ
[6, 77]	τοὺς μὲν λόγοις ἡμῶν διιστάναι,	τοὺς	δὲ ξυμμάχων ἐλπίδι ἐκπολεμοῦν πρὸς
[6, 80]	τοῖς μὲν οὐκ ἠμύνατε σωθῆναι,	τοὺς	δὲ οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς γενέσθαι;
[6, 85]	καὶ Μηθυμναίους νεῶν παροκωχῇ αὐτονόμους,	τοὺς	δὲ πολλοὺς χρημάτων βιαιότερον φορᾷ,
[6, 4]	(οἳ Μήδους φεύγοντες προσέβαλον Σικελίᾳ,	τοὺς	δὲ Σαμίους Ἀναξίλας Ῥηγίνων τύραννος
[6, 51]	στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο οἱ Καταναῖοι,	τοὺς	δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον, εἴ
[6, 38]	ὑμᾶς μὲν τοὺς πολλοὺς πείθων,	τοὺς	δὲ τὰ τοιαῦτα μηχανωμένους κολάζων,
[6, 48]	μὲν ἀφιστάναι ἀπὸ τῶν Συρακοσίων,	τοὺς	δὲ φίλους ποιεῖσθαι, ἵνα σῖτον
[6, 56]	ξυνεπαμύνειν δὲ εὐθὺς τὰ πρὸς	τοὺς	δορυφόρους ἐκείνους. (ἦσαν δὲ οὐ
[6, 57]	ἀποκτείνουσιν (αὐτόν. καὶ ὁ μὲν	τοὺς	δορυφόρους τὸ αὐτίκα διαφεύγει ὁ
[6, 27]	(πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα. καὶ	τοὺς	δράσαντας ᾔδει οὐδείς, ἀλλὰ μεγάλοις
[6, 71]	ἱερὸν οὐκ ἦλθον, ξυγκομίσαντες δὲ	τοὺς	ἑαυτῶν νεκροὺς καὶ ἐπὶ πυρὰν
[6, 102]	ἤδη κάτωθεν τῶν Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων	τοὺς	ἐκεῖ ἐπανῄει, καὶ αἱ νῆες
[6, 18]	ἢ αὐτοὶ ἀποκνοῖμεν ἢ πρὸς	τοὺς	ἐκεῖ ξυμμάχους σκηπτόμενοι μὴ βοηθοῖμεν;
[6, 85]	δὲ οὐ χρή· καὶ γὰρ	τοὺς	ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι χρήσιμοι
[6, 83]	καὶ προθυμίαν ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς	τοὺς	Ἕλληνας, καὶ διότι καὶ τῷ
[6, 84]	ὑπηκόους ὥσπερ τοὺς ξυγγενεῖς αὐτῶν	τοὺς	ἐν Εὐβοίᾳ, ἀλλ' ὡς δυνατωτάτους,
[6, 76]	τὸ ξυγγενὲς κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ	τοὺς	ἐν Εὐβοίᾳ, ὧν οἵδε ἄποικοί
[6, 61]	καὶ τοὺς ὁμήρους τῶν Ἀργείων	τοὺς	ἐν ταῖς νήσοις κειμένους οἱ
[6, 61]	μή, θεραπεύοντες τό τε πρὸς	τοὺς	ἐν τῇ Σικελίᾳ στρατιώτας τε
[6, 100]	ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας καὶ	τοὺς	ἐν τῷ σταυρώματι ἀμελῶς φυλάσσοντας,
[6, 91]	ἐν τῇ ἐπιτειχίσει αὐτοὶ ὠφελούμενοι	τοὺς	ἐναντίους κωλύσετε, πολλὰ παρεὶς τὰ
[6, 84]	ὃν ἀλόγως ἡμᾶς φησὶ δουλωσαμένους	τοὺς	ἐνθάδε ἐλευθεροῦν, ξύμφορος ἡμῖν ἀπαράσκευος
[6, 7]	(Λακεδαιμόνιοι δὲ πέμψαντες παρὰ Χαλκιδέας	τοὺς	ἐπὶ Θρᾴκης, ἄγοντας πρὸς Ἀθηναίους
[6, 60]	καὶ δεινὸν ποιούμενοι πρότερον εἰ	τοὺς	ἐπιβουλεύοντας σφῶν τῷ πλήθει μὴ
[6, 55]	μὲν πολίταις φοβερόν, ἐς δὲ	τοὺς	ἐπικούρους ἀκριβές, πολλῷ τῷ περιόντι
[6, 34]	παραστῆναι παντὶ τὸ μὲν καταφρονεῖν	τοὺς	ἐπιόντας ἐν τῶν ἔργων τῇ
[6, 79]	πρός τε ἡμᾶς καὶ πρὸς	τοὺς	ἐπιόντας θεραπεύσετε, λέγοντες ξυμμαχίαν εἶναι
[6, 41]	καὶ ἡ ξύμπασα πόλις καλῶς	τοὺς	ἐπιόντας παρασκευασόμεθα (ἀμύνεσθαι. καὶ ἢν
[6, 53]	τὰ μυστήρια καὶ τῶν περὶ	τοὺς	Ἑρμᾶς δρασθέντων, καὶ οὐ δοκιμάζοντες
[6, 93]	τροφὴν πέμπειν τῇ στρατιᾷ καὶ	τοὺς	ἱππέας. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,
[6, 64]	καὶ τὸν ὄχλον τῶν Συρακοσίων	τοὺς	ἱππέας πολλοὺς ὄντας, σφίσι δ'
[6, 102]	τῆς πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο πρὸς	τοὺς	κατὰ σφᾶς Ἀθηναίους, καὶ μέρος
[6, 93]	ὁ δὲ δύο μὲν ναῦς	τοὺς	Κορινθίους ἤδη ἐκέλευέν οἱ πέμπειν
[6, 105]	τὰς σπονδὰς φανερώτατα (τὰς πρὸς	τοὺς	Λακεδαιμονίους αὐτοῖς ἔλυσαν. πρότερον μὲν
[6, 73]	ἐκ τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ σφῶν	τοὺς	Λακεδαιμονίους, ἵνα ἢ ἀπὸ τῆς
[6, 88]	καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν	τοὺς	Λακεδαιμονίους. καὶ διανοουμένων τῶν τε
[6, 88]	παρελθὼν ὁ Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε	τοὺς	Λακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε λέγων τοιάδε.
[6, 84]	ἡμῖν τὰ μέγιστα. διόπερ καὶ	τοὺς	Λεοντίνους εὔλογον κατοικίζειν μὴ ὑπηκόους
[6, 50]	κατεσκέψαντο τήν τε πόλιν καὶ	τοὺς	λιμένας καὶ τὰ περὶ τὴν
[6, 6]	τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται καὶ	τοὺς	λοιποὺς ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες
[6, 61]	μὴ θορυβεῖν καὶ οὐχ ἥκιστα	τοὺς	Μαντινέας καὶ Ἀργείους βουλόμενοι παραμεῖναι,
[6, 76]	καταπλαγῆτε δείσαντες ἐπρεσβευσάμεθα, ἀλλὰ μᾶλλον	τοὺς	μέλλοντας ἀπ' αὐτῶν λόγους, πρίν
[6, 36]	πιθανώτατος τοῖς πολλοῖς, ἔλεγε τοιάδε.	~Τοὺς	μὲν Ἀθηναίους ὅστις μὴ βούλεται
[6, 60]	τοὺς δὲ καταιτιαθέντας κρίσεις ποιήσαντες	τοὺς	μὲν ἀπέκτειναν, ὅσοι ξυνελήφθησαν, τῶν
[6, 48]	καὶ πειρᾶσθαι καὶ τοὺς Σικελοὺς	τοὺς	μὲν ἀφιστάναι ἀπὸ τῶν Συρακοσίων,
[6, 7]	μετὰ τῶν Ἀθηναίων πανστρατιᾷ ἐξελθόντες	τοὺς	μὲν ἐν Ὀρνεαῖς μίαν ἡμέραν
[6, 11]	ἀδικούμεθα, ἔτι μέλλομεν ἀμύνεσθαι. ~καίτοι	τοὺς	μὲν κατεργασάμενοι κἂν κατάσχοιμεν· τῶν
[6, 76]	ὡς ἐπὶ τοῦ Μήδου τιμωρίᾳ,	τοὺς	μὲν λιποστρατίαν, τοὺς δὲ ἐπ'
[6, 77]	τοῦτο τὸ εἶδος τρεπομένους ὥστε	τοὺς	μὲν λόγοις ἡμῶν διιστάναι, τοὺς
[6, 34]	καὶ ἐς τοὺς Σικελοὺς πέμποντες	τοὺς	μὲν μᾶλλον βεβαιωσώμεθα, τοῖς δὲ
[6, 67]	ἐποιήσαντο. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἔταξαν	τοὺς	μὲν ὁπλίτας πάντας ἐφ' ἑκκαίδεκα,
[6, 98]	πεντήκοντα καὶ διακόσιοι, οἷς ἵππους	τοὺς	μὲν παρ' Ἐγεσταίων καὶ Καταναίων
[6, 88]	μὴ προσχωροῦντας οἱ Ἀθηναῖοι στρατεύοντες	τοὺς	μὲν προσηνάγκαζον, τοὺς δὲ καὶ
[6, 13]	κίνδυνον ἀναρριπτούσης ἀντιχειροτονεῖν, καὶ ψηφίζεσθαι	τοὺς	μὲν Σικελιώτας οἷσπερ νῦν ὅροις
[6, 79]	σωφρονοῦσιν, ὑμεῖς δ' εὐλόγῳ προφάσει	τοὺς	μὲν φύσει πολεμίους βούλεσθε ὠφελεῖν,
[6, 61]	μὲν ἐζήτουν τὸν Ἀλκιβιάδην καὶ	τοὺς	μετ' αὐτοῦ· ὡς δ' οὐδαμοῦ
[6, 103]	ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Συρακοσίοις καὶ	τοὺς	μετὰ Λαμάχου καὶ αὐτὸν ἐκομίσαντο·
[6, 91]	τούς τε παρόντας ξυντάξῃ καὶ	τοὺς	μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ· οὕτω γὰρ
[6, 56]	ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον γὰρ καὶ	τοὺς	μὴ προειδότας, εἰ καὶ ὁποσοιοῦν
[6, 88]	οἳ καὶ χρήματα. ἐπὶ δὲ	τοὺς	μὴ προσχωροῦντας οἱ Ἀθηναῖοι στρατεύοντες
[6, 53]	Ἑρμᾶς δρασθέντων, καὶ οὐ δοκιμάζοντες	τοὺς	μηνυτάς, ἀλλὰ πάντα ὑπόπτως ἀποδεχόμενοι,
[6, 71]	τοῖς μὲν Συρακοσίοις ἀπέδοσαν ὑποσπόνδους	τοὺς	νεκρούς (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ
[6, 103]	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν καὶ	τοὺς	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Συρακοσίοις
[6, 97]	Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες καὶ	τοὺς	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς Συρακοσίοις,
[6, 14]	τὸ ἀναψηφίσαι, τὸ μὲν λύειν	τοὺς	νόμους μὴ μετὰ τοσῶνδ' ἂν
[6, 16]	ἀστοῖς φθονεῖται φύσει, πρὸς δὲ	τοὺς	ξένους καὶ αὕτη ἰσχὺς φαίνεται.
[6, 84]	εὔλογον κατοικίζειν μὴ ὑπηκόους ὥσπερ	τοὺς	ξυγγενεῖς αὐτῶν τοὺς ἐν Εὐβοίᾳ,
[6, 26]	παρασκευὴ ἐγίγνετο, καὶ ἔς τε	τοὺς	ξυμμάχους ἔπεμπον καὶ αὐτόθεν καταλόγους
[6, 11]	ὦ Ἀθηναῖοι ἐς Λακεδαιμονίους καὶ	τοὺς	ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ τὸ παρὰ
[6, 64]	σταυρώματι αἱρήσειν· εἶναι δὲ ταῦτα	τοὺς	ξυνδράσοντας πολλοὺς Καταναίων καὶ ἡτοιμάσθαι
[6, 56]	αὐτοῖς τὰ μὲν ἄλλα πρὸς	τοὺς	ξυνεπιθησομένους τῷ ἔργῳ ἐπέπρακτο, περιέμενον
[6, 39]	πλουσίους, βουλεῦσαι δ' ἂν βέλτιστα	τοὺς	ξυνετούς, κρῖναι δ' ἂν ἀκούσαντας
[6, 88]	περιγένωνται, τό τε πρῶτον αὐτοῖς	τοὺς	ὀλίγους ἱππέας ἔπεμψαν καὶ τὸ
[6, 61]	ὑπωπτεύθησαν τῷ δήμῳ ἐπιτίθεσθαι, καὶ	τοὺς	ὁμήρους τῶν Ἀργείων τοὺς ἐν
[6, 70]	ἀήσσητοι εἶργον, καὶ ἐσβαλόντες ἐς	τοὺς	ὁπλίτας αὐτῶν, εἴ τινας προδιώκοντας
[6, 58]	γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ τοὺς πομπέας	τοὺς	ὁπλίτας, πρότερον ἢ αἰσθέσθαι αὐτοὺς
[6, 50]	κατοικιοῦντες κατὰ ξυμμαχίαν καὶ ξυγγένειαν·	τοὺς	οὖν ὄντας ἐν Συρακούσαις Λεοντίνων
[6, 64]	στράτευμα ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν	τοὺς	παρὰ σφίσι καὶ τὰς ναῦς
[6, 7]	σφῶν τε αὐτῶν καὶ Μακεδόνων	τοὺς	παρὰ σφίσι φυγάδας ἐκακούργουν τὴν
[6, 97]	ἓξ ἢ ἑπτὰ σταδίους, καὶ	τοὺς	πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε ναυσὶν
[6, 79]	καὶ μὴ αὐτοὶ ὥσπερ νῦν	τοὺς	πέλας ἀδικῶσιν, ἐπεὶ οὐδ' οἱ
[6, 60]	ἦν τότε καὶ ὑπόπτης ἐς	τοὺς	περὶ τῶν μυστικῶν τὴν αἰτίαν
[6, 83]	ἐπὶ τὸ φοβερώτερον ὑπονοεῖτε, εἰδότες	τοὺς	περιδεῶς ὑποπτεύοντάς τι λόγου μὲν
[6, 39]	φύλακας μὲν ἀρίστους εἶναι χρημάτων	τοὺς	πλουσίους, βουλεῦσαι δ' ἂν βέλτιστα
[6, 91]	βεβαιότατα δ' ἄν τις οὕτω	τοὺς	πολεμίους βλάπτοι, εἰ ἃ μάλιστα
[6, 84]	ἐκεῖ καὶ αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς	τοὺς	πολεμίους, καὶ ὁ Χαλκιδεύς, ὃν
[6, 38]	πολλὰς καὶ ἀγῶνας οὐ πρὸς	τοὺς	πολεμίους πλέονας ἢ πρὸς αὑτὴν
[6, 92]	ὠφελίας· καὶ πολεμιώτεροι οὐχ οἱ	τοὺς	πολεμίους που βλάψαντες ὑμεῖς ἢ
[6, 54]	πόλιν αὐτῶν καλῶς διεκόσμησαν καὶ	τοὺς	πολέμους (διέφερον καὶ ἐς τὰ
[6, 54]	ἄλλην ἀρχὴν ἐπαχθὴς ἦν ἐς	τοὺς	πολλούς, ἀλλ' ἀνεπιφθόνως κατεστήσατο· καὶ
[6, 39]	κρῖναι δ' ἂν ἀκούσαντας ἄριστα	τοὺς	πολλούς, καὶ ταῦτα ὁμοίως καὶ
[6, 38]	τι περιιδεῖν γενέσθαι, ὑμᾶς μὲν	τοὺς	πολλοὺς πείθων, τοὺς δὲ τὰ
[6, 58]	ἐπὶ τὸ γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ	τοὺς	πομπέας τοὺς ὁπλίτας, πρότερον ἢ
[6, 45]	ἔνθα μὲν φύλακας, πρὸς δὲ	τοὺς	πρέσβεις, καὶ ἐς τὰ περιπόλια
[6, 18]	καὶ διάστασις τοῖς νέοις ἐς	τοὺς	πρεσβυτέρους ἀποτρέψῃ, τῷ δὲ εἰωθότι
[6, 34]	καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται, καὶ	τοὺς	προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε ἐπιχειροῦσι
[6, 44]	ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν. καὶ πρός (τε)	τοὺς	Ῥηγίνους λόγους ἐποιήσαντο, ἀξιοῦντες Χαλκιδέας
[6, 6]	τὰ τοῦ πολέμου ἅμα πρὸς	τοὺς	Σελινουντίους ἐν ὅτῳ ἐστὶν εἰσομένους.
[6, 3]	Συρακούσας οἰκισθείσας Λεοντίνους τε πολέμῳ	τοὺς	Σικελοὺς ἐξελάσαντες οἰκίζουσι, καὶ μετ'
[6, 2]	νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς πρὸς	τοὺς	Σικελούς· ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἕλληνες
[6, 88]	τῇ Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι τὰ πρὸς	τοὺς	Σικελοὺς ἔπρασσον ὅπως αὐτοῖς ὡς
[6, 34]	τε αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα καὶ ἐς	τοὺς	Σικελοὺς πέμποντες τοὺς μὲν μᾶλλον
[6, 45]	οὐκέτι ἠπίστουν. καὶ ἔς τε	τοὺς	Σικελοὺς περιέπεμπον, ἔνθα μὲν φύλακας,
[6, 48]	τὰς ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι καὶ	τοὺς	Σικελοὺς τοὺς μὲν ἀφιστάναι ἀπὸ
[6, 44]	ὁλκάδες μὲν τριάκοντα σιταγωγοί, καὶ	τοὺς	σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ λιθολόγους καὶ
[6, 67]	πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι. καὶ	τοὺς	σκευοφόρους ἐντὸς (τούτων τῶν ἐπιτάκτων
[6, 100]	τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν	τοὺς	σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς καὶ τροπαῖον
[6, 31]	ἤδη προετετελέκει καὶ ἃ ἔχοντας	τοὺς	στρατηγοὺς ἀπέστελλε, τῶν δὲ ἰδιωτῶν
[6, 63]	ἔτι πλέον κατεφρόνησαν καὶ ἠξίουν	τοὺς	στρατηγούς, οἷον δὴ ὄχλος φιλεῖ
[6, 26]	καὶ περὶ τοῦ παντὸς πλοῦ	τοὺς	στρατηγοὺς πράσσειν ᾗ ἂν αὐτοῖς
[6, 103]	κακῶν ἐς ἀλλήλους εἶχον, καὶ	τοὺς	στρατηγούς τε ἐφ' ὧν αὐτοῖς
[6, 97]	ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον πρὶν	τοὺς	Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ (τοῦ λειμῶνος
[6, 88]	διάφοροι· δεδιότες δ' οὐχ ἧσσον	τοὺς	Συρακοσίους ἐγγὺς ὄντας μὴ καὶ
[6, 88]	Λακεδαιμονίων τούς τε Κορινθίους καὶ	τοὺς	Συρακοσίους τὰ αὐτὰ καὶ τὸν
[6, 103]	μέχρι τῆς θαλάσσης τείχει διπλῷ	τοὺς	Συρακοσίους. (τὰ δ' ἐπιτήδεια τῇ
[6, 30]	καὶ ξένων, οἱ μὲν ἐπιχώριοι	τοὺς	σφετέρους αὐτῶν ἕκαστοι προπέμποντες, οἱ
[6, 72]	καὶ Κατάνην διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι δὲ	τοὺς	σφετέρους (αὐτῶν νεκροὺς θάψαντες ἐκκλησίαν
[6, 64]	γνωσθεῖεν (τοὺς γὰρ ἂν ψιλοὺς	τοὺς	σφῶν καὶ τὸν ὄχλον τῶν
[6, 86]	Λεοντίνους) καὶ νῦν τολμῶσιν ἐπὶ	τοὺς	ταῦτα κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας τὴν
[6, 94]	τὴν γῆν. ἀποβάντες δὲ ἐδῄωσαν	τούς	(τε) ἀγροὺς καὶ ἐλθόντες ἐπὶ
[6, 49]	πρὸς τῇ πόλει κρατοῦσα καθέζηται.	(τούς	τε ἄλλους Σικελιώτας οὕτως ἤδη
[6, 100]	ἠγμένοι ἦσαν, διέφθειραν, καὶ τηρήσαντες	τούς	τε ἄλλους Συρακοσίους κατὰ σκηνὰς
[6, 74]	ξυνειδὼς τὸ μέλλον· οἱ δὲ	τούς	τε ἄνδρας διέφθειραν πρότερον καὶ
[6, 94]	καὶ ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην καταλαμβάνουσι	τούς	τε ἱππέας ἥκοντας ἐκ τῶν
[6, 96]	τοῦ αὐτοῦ θέρους, ὡς ἐπύθοντο	τούς	(τε) ἱππέας ἥκοντας τοῖς Ἀθηναίοις
[6, 88]	Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις	τούς	τε Ἰταλιώτας ἅμα παραπλέοντες ἐπειρῶντο
[6, 82]	ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ ἀδίκως καταστρεψάμενοι	τούς	τε Ἴωνας καὶ νησιώτας, οὓς
[6, 88]	ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν Λακεδαιμονίων	τούς	τε Κορινθίους καὶ τοὺς Συρακοσίους
[6, 40]	αὐτὴ δ' ἐφ' αὑτῆς σκοποῦσα	τούς	τε λόγους ἀφ' ὑμῶν ὡς
[6, 100]	τὴν πόλιν, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι	τούς	τε ὀχετοὺς αὐτῶν, οἳ ἐς
[6, 91]	ἄνδρα Σπαρτιάτην ἄρχοντα, ὡς ἂν	τούς	τε παρόντας ξυντάξῃ καὶ τοὺς
[6, 2]	ἐς τὴν Σικελίαν στρατὸς πολὺς	τούς	τε Σικανοὺς κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν
[6, 72]	πιστοῦ τῆς ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι.	(τούς	τε στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους καὶ
[6, 56]	ἐγίγνετο ἐν ὅπλοις τῶν πολιτῶν	τοὺς	τὴν πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι·
[6, 16]	τὰ (ὁμοῖα ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ	τοὺς	τοιούτους, καὶ ὅσοι ἔν τινος
[6, 12]	κινδύνῳ ἰδίᾳ ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε δὲ	τοὺς	τοιούτους τὰ μὲν δημόσια ἀδικεῖν,
[6, 9]	βέλτιστα, (ἐρῶ. καὶ πρὸς μὲν	τοὺς	τρόπους τοὺς ὑμετέρους ἀσθενὴς ἄν
[6, 62]	καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ ἐς	τοὺς	τῶν Σικελῶν ξυμμάχους περιέπλευσαν, στρατιὰν
[6, 98]	ἱππῆς μετ' αὐτῶν πάντες ἐτρέψαντο	τοὺς	τῶν Συρακοσίων ἱππέας προσβαλόντες, καὶ
[6, 4]	χώραν καὶ καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν	τοὺς	Ὑβλαίους (κληθέντας. καὶ ἔτη οἰκήσαντες
[6, 9]	καὶ πρὸς μὲν τοὺς τρόπους	τοὺς	ὑμετέρους ἀσθενὴς ἄν μου ὁ
[6, 102]	τοῦ τείχους ἦν καταβεβλημένα, ἐμπρῆσαι	τοὺς	ὑπηρέτας ἐκέλευσεν, ὡς ἔγνω ἀδυνάτους
[6, 92]	που βλάψαντες ὑμεῖς ἢ οἱ	τοὺς	φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι. τό
[6, 47]	πόλεως, δηλώσαντας δὲ τὴν ἐς	τοὺς	φίλους καὶ ξυμμάχους προθυμίαν, ἀποπλεῖν
[6, 85]	τοῦτο ὠφελεῖ ἐνθάδε, οὐκ ἢν	τοὺς	φίλους κακώσωμεν, ἀλλ' ἢν οἱ
[6, 12]	ἀξίαν εἰδέναι ἢ πταίσαντάς που	(τοὺς	φίλους ξυναπολέσαι. εἴ τέ τις
[6, 80]	ἢ κἂν περιγενόμενοι μεθ' ἡμῶν	τούσδε	τε μὴ αἰσχρῶς δεσπότας λαβεῖν
[6, 14]	γενέσθαι, καὶ τὸ καλῶς ἄρξαι	τοῦτ'	εἶναι, ὃς ἂν τὴν πατρίδα
[6, 50]	τῇ Ἀλκιβιάδου γνώμῃ. μετὰ δὲ	τοῦτο	Ἀλκιβιάδης τῇ αὑτοῦ νηὶ διαπλεύσας
[6, 55]	γέγραπται μετὰ τὸν πατέρα, οὐδὲ	τοῦτο	ἀπεοικότως (διὰ τὸ πρεσβεύειν τε
[6, 54]	τινι ἀφανεῖ ὡς οὐ διὰ	τοῦτο	δὴ παρεσκευάζετο προπηλακιῶν (αὐτόν. οὐδὲ
[6, 51]	ἐκ Ῥηγίου κομίζειν. μετὰ δὲ	τοῦτο	διαπλεύσαντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐς τὸ
[6, 83]	διότι καὶ τῷ Μήδῳ ἑτοίμως	τοῦτο	δρῶντες οὗτοι ἡμᾶς ἔβλαπτον, ἅμα
[6, 36]	καὶ νῦν αὗται αἱ ἀγγελίαι	τοῦτο	δύνανται· οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου, ἐκ
[6, 2]	Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν, τοὔνομα	τοῦτο	(ἔχοντος, οὕτως Ἰταλία ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες
[6, 59]	τοῖς δ' Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα μετὰ	τοῦτο	ἡ τυραννὶς κατέστη, καὶ ὁ
[6, 8]	γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις. μετὰ δὲ	τοῦτο	ἡμέρᾳ πέμπτῃ ἐκκλησία αὖθις ἐγίγνετο,
[6, 83]	δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν δὲ μᾶλλον	τοῦτο	κωλύσοντες. ~Ὑπολάβῃ δὲ μηδεὶς ὡς
[6, 40]	πόλεως ξύμπασι κοινὸν αὔξετε, ἡγησάμενοι	τοῦτο	μὲν ἂν καὶ ἴσον καὶ
[6, 89]	οὖσα καὶ ὅπερ ἐδέξατό τις,	τοῦτο	ξυνδιασῴζειν, ἐπεὶ δημοκρατίαν γε καὶ
[6, 70]	καὶ ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ	τοῦτο	ξυνεπιλαβέσθαι τοῦ φόβου, τοῖς δ'
[6, 103]	τὴν θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν καὶ
[6, 97]	(ἄλλων ὡς τριακόσιοι. καὶ μετὰ	τοῦτο	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες
[6, 44]	καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ,	τοῦτο	ποιήσειν. οἱ δὲ πρὸς τὰ
[6, 46]	ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν, ὅτι αὐτοῖς	τοῦτό	τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ οἱ
[6, 67]	ἐν πλαισίῳ, ἐπὶ ὀκτὼ καὶ	τοῦτο	τεταγμένον· οἷς εἴρητο, ᾗ ἂν
[6, 77]	ἐσμεν καὶ ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ	τοῦτο	τὸ εἶδος τρεπομένους ὥστε τοὺς
[6, 85]	μετὰ καιροῦ γίγνεσθαι. καὶ ἡμᾶς	τοῦτο	ὠφελεῖ ἐνθάδε, οὐκ ἢν τοὺς
[6, 44]	παρασκευὴ πρὸς τὸν πόλεμον διέπλει.	τούτοις	δὲ τὰ ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες
[6, 44]	Τάραντος δὲ καὶ Λοκρῶν οὐδὲ	τούτοις,	ἕως ἀφίκοντο ἐς (Ῥήγιον τῆς
[6, 101]	ἐνταῦθα) ὁμόσε χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις	τούτοις,	καὶ τρέπουσί τε αὐτοὺς καὶ
[6, 45]	νῆές εἰσι, καὶ ὡς ἐπὶ	τούτοις	παρεσκευάζοντο πάσῃ τῇ γνώμῃ καὶ
[6, 92]	ἀδεῶς χρῆσθαι, ὦ Λακεδαιμόνιοι, γνόντας	τοῦτον	δὴ τὸν ὑφ' ἁπάντων προβαλλόμενον
[6, 61]	πολλὴ ἔτυχε κατὰ τὸν καιρὸν	τοῦτον	ἐν ᾧ περὶ ταῦτα ἐθορυβοῦντο
[6, 9]	μέντοι δοκεῖ καὶ περὶ αὐτοῦ	τούτου	ἔτι χρῆναι σκέψασθαι, εἰ ἄμεινόν
[6, 105]	~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	τούτου	τοῦ θέρους καὶ Λακεδαιμόνιοι ἐς
[6, 101]	ἓξ τῶν μετ' αὐτοῦ. καὶ	τούτους	μὲν οἱ Συρακόσιοι εὐθὺς κατὰ
[6, 18]	διαφθαρῆναι, καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀσφαλέστατα	τούτους	οἰκεῖν οἳ ἂν τοῖς παροῦσιν
[6, 17]	γὰρ πατέρες ἡμῶν τοὺς αὐτοὺς	τούτους	οὕσπερ νῦν φασὶ πολεμίους ὑπολείποντας
[6, 73]	Λυσιμάχου καὶ (Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου,	τούτους	τρεῖς, καὶ ἐς τὴν Κόρινθον
[6, 87]	καὶ τρόπου τὸ αὐτὸ ξυμφέρει,	τούτῳ	ἀπολαβόντες χρήσασθε, καὶ νομίσατε μὴ
[6, 104]	Εὐκλέα καὶ Τελλίαν. ~Ἐν δὲ	τούτῳ	Γύλιππος ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ αἱ
[6, 66]	ἐβοήθουν ἐπὶ τὴν πόλιν. ~ἐν	τούτῳ	δ' οἱ Ἀθηναῖοι, μακρᾶς οὔσης
[6, 102]	στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων ἀπεχώρουν. ~ἐν	τούτῳ	δὲ οἱ πρὸς τὴν πόλιν
[6, 99]	γίγνεσθαι, καὶ ἅμα καὶ ἐν	τούτῳ	εἰ ἐπιβοηθοῖεν, μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς
[6, 12]	τι ἐκ τῆς ἀρχῆς, μηδὲ	τούτῳ	ἐμπαράσχητε τῷ τῆς πόλεως κινδύνῳ
[6, 101]	περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν	τούτῳ	ἐξελθόντες καὶ αὐτοὶ ἀπεσταύρουν αὖθις
[6, 69]	ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν τῷ καιρῷ	τούτῳ	ἦσαν ὡς ἤδη μαχούμενοι, καί
[6, 54]	κατάλυσιν τῇ τυραννίδι. καὶ ἐν	τούτῳ	ὁ Ἵππαρχος ὡς αὖθις πειράσας
[6, 60]	(ἐπανεῖπον ἀργύριον τῷ ἀποκτείναντι. κἀν	τούτῳ	οἱ μὲν παθόντες ἄδηλον ἦν
[6, 27]	ἐν παρασκευῇ ἦσαν. ~Ἐν δὲ	τούτῳ,	ὅσοι Ἑρμαῖ ἦσαν λίθινοι ἐν
[6, 55]	δ' ἄν τις καὶ αὐτῷ	τούτῳ·	παῖδες γὰρ αὐτῷ μόνῳ φαίνονται
[6, 72]	ἔμπειροι καὶ ἐν τῷ χειμῶνι	τούτῳ	παρασκευάσωσι τὸ ὁπλιτικόν, οἷς τε
[6, 45]	ἄγγελοι. ~Τοῖς δὲ Συρακοσίοις ἐν	τούτῳ	πολλαχόθεν τε ἤδη καὶ ἀπὸ
[6, 84]	Πελοποννησίοις ἡμεῖς βλαπτοίμεθα. καὶ ἐν	τούτῳ	προσήκετε ἤδη ἡμῖν τὰ μέγιστα.
[6, 34]	εἰ ὑποδέξοιντο, ἀθυμοῖεν. ὥστ' ἔγωγε	τούτῳ	τῷ λογισμῷ ἡγοῦμαι ἀποκλῃομένους αὐτοὺς
[6, 62]	ἐς Ἱμέραν, ἥπερ μόνη ἐν	τούτῳ	τῷ μέρει τῆς Σικελίας Ἑλλὰς
[6, 43]	ξύμπασιν ἑκατὸν καὶ πεντακισχιλίοις (καὶ	τούτων	Ἀθηναίων μὲν αὐτῶν ἦσαν πεντακόσιοι
[6, 43]	ἑκατόν, καὶ δυοῖν Ῥοδίοιν πεντηκοντόροιν	(τούτων	Ἀττικαὶ μὲν ἦσαν ἑκατόν, ὧν
[6, 29]	πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι, εἴ τι	τούτων	εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ καὶ
[6, 65]	εἶναι ἐν διανοίᾳ καὶ ἄνευ	τούτων	ἰέναι παρεσκευάσθαι ἐπὶ Κατάνην, ἐπίστευσάν
[6, 38]	λόγοις γε τοιοῖσδε καὶ ἔτι	τούτων	κακουργοτέροις ἢ ἔργοις βουλομένους καταπλήξαντας
[6, 43]	πᾶσιν ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίοις (καὶ	τούτων	Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν) καὶ
[6, 84]	ὄντας ἀντέχειν Συρακοσίοις ἧσσον ἂν	τούτων	πεμψάντων (τινὰ δύναμιν Πελοποννησίοις ἡμεῖς
[6, 29]	παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ εἰ μὲν	τούτων	(τι εἴργαστο, δίκην δοῦναι, εἰ
[6, 67]	παραγίγνεσθαι. καὶ τοὺς σκευοφόρους ἐντὸς	(τούτων	τῶν ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο. οἱ δὲ
[6, 89]	τε τὰ Μαντινέων καὶ Ἀργείων	τραπομένου	καὶ ὅσα ἄλλα ἐνηντιούμην ὑμῖν
[6, 74]	βουλόμενοι. ἡμέρας δὲ μείναντες περὶ	τρεῖς	καὶ δέκα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς
[6, 73]	καὶ (Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου, τούτους	τρεῖς,	καὶ ἐς τὴν Κόρινθον καὶ
[6, 103]	ἐκ τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι	τρεῖς.	καὶ τἆλλα προυχώρει (αὐτοῖς ἐς
[6, 42]	ἐς τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν	τρεῖς	ναῦς εἰσομένας αἵτινες σφᾶς τῶν
[6, 46]	~Αἱ δ' ἐκ τῆς Ἐγέστης	τρεῖς	νῆες αἱ πρόπλοι παραγίγνονται τοῖς
[6, 104]	δέκα Λευκαδίας δύο καὶ Ἀμπρακιώτιδας	τρεῖς	προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον πλεύσεσθαι. (καὶ
[6, 99]	ἔργου πάντας ἂν πρὸς σφᾶς	τρέπεσθαι.	(ἐτείχιζον οὖν ἐξελθόντες ἀπὸ τῆς
[6, 17]	οὔτε ἐς τὰ ἔργα κοινῶς	τρέπεσθαι·	ταχὺ δ' ἂν ὡς ἕκαστοι,
[6, 77]	αὐτοὺς ἐπὶ τοῦτο τὸ εἶδος	τρεπομένους	ὥστε τοὺς μὲν λόγοις ἡμῶν
[6, 101]	χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις τούτοις, καὶ	τρέπουσί	τε αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς
[6, 59]	ἐς ἀτασθαλίην. (τυραννεύσας δὲ ἔτη	τρία	Ἱππίας ἔτι Ἀθηναίων καὶ παυθεὶς
[6, 42]	στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ	τρία	μέρη νείμαντες ἓν ἑκάστῳ ἐκλήρωσαν,
[6, 43]	καὶ ἑκατόν, καὶ ἱππαγωγῷ μιᾷ	τριάκοντα	ἀγούσῃ ἱππέας. ~Τοσαύτη ἡ πρώτη
[6, 46]	οὐκ ἔστι χρήματα ἃ ὑπέσχοντο,	τριάκοντα	δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται. καὶ
[6, 43]	μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ	τριάκοντα	καὶ ἑκατόν, καὶ δυοῖν Ῥοδίοιν
[6, 5]	ᾠκίσθη, ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε καὶ	τριάκοντα	καὶ ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν κτίσιν·
[6, 7]	Ἀθηναίων οὐ πολλῷ ὕστερον ναυσὶ	τριάκοντα	καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ Ἀργεῖοι
[6, 94]	αὐτόθεν ἵππων πορισθησομένων, καὶ ἱπποτοξότας	τριάκοντα	καὶ τάλαντα ἀργυρίου τριακόσια. ~Τοῦ
[6, 105]	πολλὴν ἐδῄωσαν, καὶ Ἀθηναῖοι Ἀργείοις	τριάκοντα	ναυσὶν ἐβοήθησαν· αἵπερ τὰς σπονδὰς
[6, 62]	τἆλλα χρηματίσας καὶ λαβὼν τάλαντα	τριάκοντα	παρῆν ἐς τὸ στράτευμα· καὶ
[6, 44]	τὰ ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν	τριάκοντα	σιταγωγοί, καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι
[6, 2]	ἔχοντες, ἐπεὶ διέβησαν, ἔτη ἐγγὺς	τριακόσια	πρὶν Ἕλληνας ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν·
[6, 94]	ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ τάλαντα ἀργυρίου	τριακόσια.	~Τοῦ δ' αὐτοῦ ἦρος καὶ
[6, 100]	τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες οἱ	τριακόσιοι	αἱροῦσι τὸ σταύρωμα· καὶ οἱ
[6, 31]	χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ	τριακόσιοι	ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν, καὶ
[6, 97]	ἀποθνῄσκει καὶ τῶν (ἄλλων ὡς	τριακόσιοι.	καὶ μετὰ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 98]	ἦλθον ἔκ τε Ἐγέστης ἱππῆς	τριακόσιοι	καὶ Σικελῶν καὶ Ναξίων καὶ
[6, 101]	τῆς διαβάσεως οἱ τῶν Ἀθηναίων	τριακόσιοι	λογάδες δρόμῳ ἠπείγοντο πρὸς τὴν
[6, 101]	πολλοὶ ἐνταῦθα) ὁμόσε χωροῦσι τοῖς	τριακοσίοις	τούτοις, καὶ τρέπουσί τε αὐτοὺς
[6, 100]	ἐν τῷ σταυρώματι ἀμελῶς φυλάσσοντας,	τριακοσίους	μὲν σφῶν αὐτῶν λογάδας καὶ
[6, 31]	περὶ τὸ σῶμά τις καὶ	τριήραρχος	ἐς τὴν ναῦν ἀνηλώκει καὶ
[6, 31]	ταύταις τὰς κρατίστας, τῶν δὲ>	τριηράρχων	ἐπιφοράς τε πρὸς τῷ ἐκ
[6, 31]	ναυτικὸν μεγάλαις δαπάναις τῶν τε	τριηράρχων	καὶ τῆς πόλεως ἐκπονηθέν, τοῦ
[6, 31]	Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι ἱππῆς καὶ	τριήρεις	ἑκατόν, καὶ Λεσβίων καὶ Χίων
[6, 20]	τοξόται καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ	τριήρεις	καὶ ὄχλος ὁ πληρώσων αὐτάς.
[6, 90]	ἐκεῖ ὁμολογουμένως νῦν βαρβάρων μαχιμωτάτους,	τριήρεις	τε πρὸς ταῖς ἡμετέραις πολλὰς
[6, 25]	ὅσα μέντοι ἤδη δοκεῖν αὐτῷ,	τριήρεσι	μὲν οὐκ ἔλασσον ἢ ἑκατὸν
[6, 43]	Κερκύρας ἐς τὴν Σικελίαν ἐπεραιοῦντο,	τριήρεσι	μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ
[6, 74]	στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον· καὶ	τριήρη	ἀπέστειλαν ἐς τὰς Ἀθήνας ἐπί
[6, 88]	καὶ ἔπεμψαν μὲν ἐς Καρχηδόνα	τριήρη	περὶ φιλίας, εἰ δύναιντό τι
[6, 93]	καὶ ἡ ἐκ τῆς Σικελίας	τριήρης	τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν οἱ
[6, 46]	καὶ ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι τῶν	τριηριτῶν	τά τε ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης
[6, 46]	τὴν ἔκπληξιν τοῖς ἐκ τῶν	τριήρων	Ἀθηναίοις παρεῖχε, καὶ ἀφικόμενοι ἐς
[6, 2]	τότε ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον	Τρινακρία	καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ ἔτι καὶ
[6, 5]	ὑπὸ Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη τὸ	τρίτον	κατῳκίσθη ὑπὸ Γελῴων. ~Τοσαῦτα ἔθνη
[6, 18]	τὴν πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ,	τρίψεσθαί	τε αὐτὴν περὶ αὑτὴν ὥσπερ
[6, 2]	καὶ Φωκέων τινὲς τῶν ἀπὸ	Τροίας	τότε χειμῶνι ἐς Λιβύην πρῶτον,
[6, 103]	~Μετὰ δὲ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι	τροπαῖον	ἔστησαν καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους
[6, 100]	τοὺς σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς καὶ	τροπαῖον	ἔστησαν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀπὸ
[6, 70]	ἀσφαλῶς εἶχε πάλιν ἐπανεχώρουν καὶ	τροπαῖον	ἵστασαν. (οἱ δὲ Συρακόσιοι ἁθροισθέντες
[6, 94]	καὶ ἀποκτείναντές τέ τινας καὶ	τροπαῖον	(στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰς ναῦς.
[6, 97]	καὶ μετὰ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι	τροπαῖόν	τε στήσαντες καὶ τοὺς νεκροὺς
[6, 98]	καὶ ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ	τροπαῖον	τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ τῇ
[6, 69]	σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο καὶ	τροπὰς	οἵας εἰκὸς ψιλοὺς ἀλλήλων ἐποίουν·
[6, 34]	ἢ ἐξ ἑνός γέ του	τρόπου	ἀμῦναι. δυνατοὶ δὲ εἰσὶ μάλιστα
[6, 92]	ἀλλ' ὃς ἂν ἐκ παντὸς	τρόπου	διὰ τὸ (ἐπιθυμεῖν πειραθῇ αὐτὴν
[6, 87]	ὑμῖν τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ	τρόπου	τὸ αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες
[6, 9]	(ἐρῶ. καὶ πρὸς μὲν τοὺς	τρόπους	τοὺς ὑμετέρους ἀσθενὴς ἄν μου
[6, 44]	τῇ Σικελίᾳ πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ	τρόπῳ	ἄριστα προσοίσονται· καὶ τὰς πρόπλους
[6, 97]	εἴκοσι. (προσπεσόντες οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ	τρόπῳ	ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες οἱ
[6, 54]	μὲν οὐδὲν ἐβούλετο δρᾶν, ἐν	τρόπῳ	δέ τινι ἀφανεῖ ὡς οὐ
[6, 59]	τὰς πομπὰς ποιεῖν. ~Τοιούτῳ μὲν	τρόπῳ	δι' ἐρωτικὴν λύπην ἥ τε
[6, 35]	οἱ μὲν ὡς οὐδενὶ ἂν	τρόπῳ	ἔλθοιεν οἱ Ἀθηναῖοι οὐδ' ἀληθῆ
[6, 11]	διὰ τὸ αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ	τρόπῳ	ἔτι καὶ νῦν, ἢν δύνωνται,
[6, 82]	οὖσι καὶ παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα ὅτῳ	τρόπῳ	ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα, καὶ μετὰ
[6, 33]	ὁρᾶτε ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων ὅτῳ	τρόπῳ	κάλλιστα ἀμυνεῖσθε αὐτούς, καὶ μήτε
[6, 18]	αὐτά, καὶ νῦν τῷ αὐτῷ	τρόπῳ	πειρᾶσθε προαγαγεῖν τὴν πόλιν, καὶ
[6, 102]	ἀδυνάτους ἐσομένους ἐρημίᾳ ἀνδρῶν ἄλλῳ	τρόπῳ	περιγενέσθαι. (καὶ ξυνέβη οὕτως· οὐ
[6, 11]	ἀρχὴν στρατεῦσαι· ᾧ γὰρ ἂν	τρόπῳ	τὴν ἡμετέραν μετὰ Πελοποννησίων ἀφέλωνται,
[6, 47]	ὅσασπερ ᾐτήσαντο, ἀξιοῦν διδόναι αὐτοὺς	τροφήν,	καὶ παραμείναντας Σελινουντίους ἢ βίᾳ
[6, 93]	Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν τε	τροφὴν	πέμπειν τῇ στρατιᾷ καὶ τοὺς
[6, 34]	ὑπάρχον ναυτικὸν μετὰ δυοῖν μηνοῖν	τροφῆς	ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις ἐς Τάραντα καὶ
[6, 99]	ξύλα ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ τὸν	Τρωγίλον	καλούμενον αἰεί, ᾗπερ βραχύτατον ἐγίγνετο
[6, 4]	καὶ ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ	Τρώτιλόν	τι ὄνομα χωρίον οἰκίσας, καὶ
[6, 2]	Σικελίαν. Ἰλίου δὲ ἁλισκομένου τῶν	Τρώων	τινὲς διαφυγόντες Ἀχαιοὺς πλοίοις ἀφικνοῦνται
[6, 88]	καὶ οὕτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ	τυγχάνει	ἀμφοτέροις οὖσι ξυμμάχοις σφῶν πρὸς
[6, 55]	πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ καὶ	τυραννεῦσαι.	οὐ μὴν οὐδ' ἂν κατασχεῖν
[6, 54]	καὶ Πεισίστρατος ὁ Ἱππίου τοῦ	τυραννεύσαντος	υἱός, τοῦ πάππου ἔχων τοὔνομα,
[6, 59]	οὐκ ἤρθη νοῦν ἐς ἀτασθαλίην.	(τυραννεύσας	δὲ ἔτη τρία Ἱππίας ἔτι
[6, 55]	Ἱππίας τὸ παραχρῆμα ῥᾳδίως τὴν	τυραννίδα,	εἰ Ἵππαρχος μὲν ἐν τῇ
[6, 53]	τὴν Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων	τυραννίδα	χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην καὶ προσέτι
[6, 38]	πλέονας ἢ πρὸς αὑτὴν ἀναιρεῖται,	τυραννίδας	δὲ ἔστιν ὅτε καὶ δυναστείας
[6, 54]	τῆς ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν τῇ	τυραννίδι.	καὶ ἐν τούτῳ ὁ Ἵππαρχος
[6, 54]	γὰρ γηραιοῦ τελευτήσαντος ἐν τῇ	τυραννίδι	οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ οἱ πολλοὶ
[6, 15]	ἐν ὅτῳ γίγνοιτο ἔπρασσεν, ὡς	τυραννίδος	ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ
[6, 55]	ὀνομασθέντα καὶ τὴν δόξαν τῆς	τυραννίδος	ἐς τὰ ἔπειτα προσλαβεῖν. ~Τὸν
[6, 60]	ἐδόκει ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ καὶ	(τυραννικῇ	πεπρᾶχθαι. καὶ ὡς αὐτῶν διὰ
[6, 59]	Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα μετὰ τοῦτο ἡ	τυραννὶς	κατέστη, καὶ ὁ Ἱππίας διὰ
[6, 54]	καὶ ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ	τύραννοι	οὗτοι ἀρετὴν καὶ ξύνεσιν, καὶ
[6, 89]	ἡγήσηται (ὀρθῶς ἄχθεσθαι. τοῖς γὰρ	τυράννοις	αἰεί ποτε διάφοροί ἐσμεν (πᾶν
[6, 5]	ἀπόστασιν, χρόνῳ Ἱπποκράτης ὕστερον Γέλας	τύραννος,	λύτρα ἀνδρῶν Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν
[6, 4]	τοὺς δὲ Σαμίους Ἀναξίλας Ῥηγίνων	τύραννος	οὐ πολλῷ ὕστερον ἐκβαλὼν καὶ
[6, 59]	οἱ. Ἱππόκλου γοῦν τοῦ Λαμψακηνοῦ	τυράννου	Αἰαντίδῃ τῷ παιδὶ θυγατέρα ἑαυτοῦ
[6, 4]	τεσσαράκοντα καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος	τυράννου	Συρακοσίων ἀνέστησαν ἐκ τῆς πόλεως
[6, 94]	Σικελίᾳ, οὓς ἐπὶ Γέλωνος τοῦ	τυράννου,	ὥσπερ καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,
[6, 85]	ὅτι μάλιστα αὐτονομούμενοι. ~ἀνδρὶ δὲ	τυράννῳ	ἢ πόλει ἀρχὴν ἐχούσῃ οὐδὲν
[6, 55]	ἡ στήλη περὶ τῆς τῶν	τυράννων	ἀδικίας ἡ ἐν τῇ Ἀθηναίων
[6, 54]	αὐτοὺς Ἀθηναίους περὶ τῶν σφετέρων	τυράννων	οὐδὲ περὶ τοῦ γενομένου ἀκριβὲς
[6, 59]	καὶ ἀνδρὸς ἀδελφῶν τ' οὖσα	τυράννων	παίδων τ' οὐκ ἤρθη νοῦν
[6, 88]	ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς	Τυρσηνίαν,	ἔστιν ὧν πόλεων ἐπαγγελλομένων καὶ
[6, 103]	πρότερον περιεωρῶντο, καὶ ἐκ τῆς	Τυρσηνίας	νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς. καὶ τἆλλα
[6, 62]	τὸ μέρος τὸ πρὸς τὸν	Τυρσηνικὸν	κόλπον, ἔσχον ἐς Ἱμέραν, ἥπερ
[6, 11]	(χρὴ δὲ μὴ πρὸς τὰς	τύχας	τῶν ἐναντίων ἐπαίρεσθαι, ἀλλὰ τὰς
[6, 23]	ἀνθρώπους ὄντας) ὅτι ἐλάχιστα τῇ	τύχῃ	παραδοὺς ἐμαυτὸν βούλομαι ἐκπλεῖν, παρασκευῇ
[6, 78]	τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ (τῆς	τύχης	τὸν αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν γενέσθαι.
[6, 33]	ἀπώσωμεν (οὐ γὰρ δὴ μὴ	τύχωσί	γε ὧν προσδέχονται φοβοῦμαι) κάλλιστον
[6, 34]	ὥρᾳ ἐς χειμῶνα, ἢ καταπλαγέντας	τῷ	ἀδοκήτῳ καταλῦσαι ἂν τὸν πλοῦν,
[6, 34]	δ' ἴδοιεν παρὰ γνώμην τολμήσαντας,	τῷ	ἀδοκήτῳ μᾶλλον ἂν καταπλαγεῖεν ἢ
[6, 78]	ἑαυτὸν δ' οὒ πολέμιον εἶναι	τῷ	Ἀθηναίῳ, καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ
[6, 28]	καὶ αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες οἱ μάλιστα	τῷ	Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν ὄντι σφίσι
[6, 23]	τοῖς στρατευσομένοις σωτήρια. εἰ δέ	τῳ	ἄλλως δοκεῖ, παρίημι αὐτῷ τὴν
[6, 65]	παρεσκευάσθαι ἐπὶ Κατάνην, ἐπίστευσάν τε	τῷ	ἀνθρώπῳ πολλῷ ἀπερισκεπτότερον καὶ εὐθὺς
[6, 60]	διαφυγόντων θάνατον καταγνόντες (ἐπανεῖπον ἀργύριον	τῷ	ἀποκτείναντι. κἀν τούτῳ οἱ μὲν
[6, 24]	ἄγαν τῶν πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ	τῳ	ἄρα καὶ μὴ ἤρεσκε, δεδιὼς
[6, 78]	καθ' ἑαυτὸν δυστυχεῖν; ~αὶ εἴ	τῳ	ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον,
[6, 61]	κειμένους οἱ Ἀθηναῖοι τότε παρέδοσαν	τῷ	Ἀργείων δήμῳ διὰ ταῦτα (διαχρήσασθαι.
[6, 54]	Πεισιστράτου καὶ οὐ πεισθεὶς καταγορεύει	τῷ	Ἀριστογείτονι. ὁ δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας
[6, 49]	ὧν πείσονται, (μάλιστα δ' ἂν	τῷ	αὐτίκα κινδύνῳ τῆς μάχης. εἰκὸς
[6, 13]	~Οὓς ἐγὼ ὁρῶν νῦν ἐνθάδε	τῷ	αὐτῷ ἀνδρὶ παρακελευστοὺς καθημένους φοβοῦμαι,
[6, 86]	καὶ ἡμᾶς ἠξιοῦτε λόγῳ πείθειν,	τῷ	αὐτῷ ἀπιστεῖν, οὐδ' ὅτι δυνάμει
[6, 95]	(καὶ ὁ Θεσπιῶν δῆμος ἐν	τῷ	αὐτῷ θέρει οὐ πολὺ ὕστερον
[6, 18]	τάδε ἦραν αὐτά, καὶ νῦν	τῷ	αὐτῷ τρόπῳ πειρᾶσθε προαγαγεῖν τὴν
[6, 72]	ἐθάρσυνέ τε καὶ οὐκ εἴα	(τῷ	γεγενημένῳ ἐνδιδόναι· τὴν μὲν γὰρ
[6, 80]	ταῖς μὲν ὑμετέραις γνώμαις κρατήσουσι,	τῷ	δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται, καὶ
[6, 66]	ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν καὶ ἐπὶ	τῷ	Δάσκωνι ἔρυμά τι, ᾗ εὐεφοδώτατον
[6, 87]	μὲν ἀντιτυχεῖν ἐπικουρίας ἀφ' ἡμῶν,	τῷ	δὲ εἰ ἥξομεν, μὴ ἀδεεῖ
[6, 18]	νέοις ἐς τοὺς πρεσβυτέρους ἀποτρέψῃ,	τῷ	δὲ εἰωθότι κόσμῳ, ὥσπερ καὶ
[6, 69]	ἐς ὅσον ἡ ἐπιστήμη ἀντέχοι,	τῷ	δὲ ἐλλείποντι αὐτῆς καὶ τὴν
[6, 17]	κἂν μὴ ἐκπλεύσωμεν, ἱκανοί εἰσι,	τῷ	δὲ ναυτικῷ οὐκ ἂν δύναιντο
[6, 67]	τοὺς δὲ ἱππέας ἐπετάξαντο ἐπὶ	τῷ	δεξιῷ, οὐκ ἔλασσον ὄντας ἢ
[6, 60]	καὶ ἀξιόλογοι ἄνθρωποι ἤδη ἐν	τῷ	δεσμωτηρίῳ ἦσαν καὶ οὐκ ἐν
[6, 61]	λόγου καὶ τῆς ξυνωμοσίας ἐπὶ	τῷ	δήμῳ ἀπ' ἐκείνου ἐδόκει (πραχθῆναι.
[6, 61]	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ὑπωπτεύθησαν	τῷ	δήμῳ ἐπιτίθεσθαι, καὶ τοὺς ὁμήρους
[6, 89]	ἢ εἴ τις, διότι καὶ	τῷ	δήμῳ προσεκείμην μᾶλλον, χείρω με
[6, 80]	οὐ γὰρ ἔργῳ ἴσον ὥσπερ	τῷ	δικαιώματί ἐστιν. εἰ γὰρ δι'
[6, 89]	ἐσμεν (πᾶν δὲ τὸ ἐναντιούμενον	τῷ	δυναστεύοντι δῆμος ὠνόμασται) καὶ ἀπ'
[6, 18]	Ἑλλάδος τῶν ἐκεῖ προσγενομένων πάσης	τῷ	εἰκότι ἄρξομεν, ἢ κακώσομέν (γε
[6, 31]	δὲ> τριηράρχων ἐπιφοράς τε πρὸς	τῷ	ἐκ δημοσίου μισθῷ διδόντων τοῖς
[6, 9]	τοιούτου καὶ ἧσσον ἑτέρων περὶ	τῷ	ἐμαυτοῦ σώματι ὀρρωδῶ, νομίζων ὁμοίως
[6, 16]	μείζω ἡμῶν τὴν πόλιν ἐνόμισαν	τῷ	ἐμῷ διαπρεπεῖ τῆς Ὀλυμπίαζε θεωρίας,
[6, 61]	νύκτα καὶ κατέδαρθον ἐν Θησείῳ	τῷ	ἐν πόλει (ἐν ὅπλοις. οἵ
[6, 56]	μὲν ἄλλα πρὸς τοὺς ξυνεπιθησομένους	τῷ	ἔργῳ ἐπέπρακτο, περιέμενον δὲ Παναθήναια
[6, 66]	ἥκιστ' ἂν αὐτοὺς καὶ ἐν	τῷ	ἔργῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ λυπήσειν·
[6, 35]	ὀλίγον δ' ἦν τὸ πιστεῦον	(τῷ	Ἑρμοκράτει καὶ φοβούμενον τὸ μέλλον.
[6, 101]	πόλιν ἔφευγον, οἱ δ' ἐπὶ	τῷ	εὐωνύμῳ παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ
[6, 85]	ἐφίενται ὑμῶν καὶ βούλονται ἐπὶ	τῷ	ἡμετέρῳ ξυστήσαντες ὑμᾶς ὑπόπτῳ, βίᾳ
[6, 80]	μὴ ἐκείνην τὴν προμηθίαν δοκεῖν	τῳ	ἡμῖν μὲν ἴσην εἶναι, ὑμῖν
[6, 88]	καὶ ὅσα ἔδει, ὡς ἅμα	τῷ	ἦρι ἑξόμενοι τοῦ πολέμου. (Οἱ
[6, 94]	ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Ἅμα δὲ	τῷ	ἦρι εὐθὺς ἀρχομένῳ τοῦ ἐπιγιγνομένου
[6, 74]	χρήματα καὶ ἱππέας, ὅπως ἅμα	τῷ	ἦρι παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ καὶ
[6, 57]	ἔσω τῶν πυλῶν, καὶ περιέτυχον	τῷ	Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ Λεωκόρειον καλούμενον,
[6, 57]	τῶν ξυνωμοτῶν σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως	τῷ	Ἱππίᾳ (ἦν δὲ πᾶσιν εὐπρόσοδος
[6, 16]	τινος λαμπρότητι προέσχον, ἐν μὲν	τῷ	καθ' αὑτοὺς βίῳ λυπηροὺς ὄντας,
[6, 33]	τοῦ ξύμπαντος (ἀμελήσετε. εἰ δέ	τῳ	καὶ πιστά, τὴν τόλμαν αὐτῶν
[6, 69]	δὲ Συρακόσιοι ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν	τῷ	καιρῷ τούτῳ ἦσαν ὡς ἤδη
[6, 57]	ἑορτή, Ἱππίας μὲν ἔξω ἐν	τῷ	Κεραμεικῷ καλουμένῳ μετὰ τῶν δορυφόρων
[6, 8]	τοῖς ἱεροῖς πολλὰ καὶ ἐν	τῷ	κοινῷ, ἐψηφίσαντο ναῦς ἑξήκοντα πέμπειν
[6, 6]	εἰ ὑπάρχει, ὥσπερ φασίν, ἐν	τῷ	κοινῷ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς,
[6, 36]	πόλιν ἐς ἔκπληξιν καθιστάναι, ὅπως	τῷ	κοινῷ φόβῳ τὸν σφέτερον ἐπηλυγάζωνται.
[6, 98]	ἱππῆς ξυνελέγησαν. (καὶ καταστήσαντες ἐν	τῷ	Λαβδάλῳ φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς τὴν
[6, 97]	ἐπεξῇσαν αὐτοῖς, ἐπαναχωρήσαντες φρούριον ἐπὶ	τῷ	Λαβδάλῳ ᾠκοδόμησαν, ἐπ' ἄκροις τοῖς
[6, 16]	τῇ πόλει χορηγίαις ἢ ἄλλῳ	τῳ	λαμπρύνομαι, τοῖς μὲν ἀστοῖς φθονεῖται
[6, 34]	ὑποδέξοιντο, ἀθυμοῖεν. ὥστ' ἔγωγε τούτῳ	τῷ	λογισμῷ ἡγοῦμαι ἀποκλῃομένους αὐτοὺς οὐδ'
[6, 87]	διὰ τὸ ἑτοίμην ὑπεῖναι ἐλπίδα	τῷ	μὲν ἀντιτυχεῖν ἐπικουρίας ἀφ' ἡμῶν,
[6, 54]	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου. καὶ	τῷ	μὲν ἐν τῇ ἀγορᾷ προσοικοδομήσας
[6, 46]	καὶ σφίσιν αἰεὶ ἐπιτηδείους. καὶ	τῷ	μὲν Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν τὰ
[6, 62]	αὐτῶν ἱππῆς) αὐτοὶ δὲ πάλιν	τῷ	μὲν πεζῷ ἐχώρουν διὰ τῶν
[6, 62]	Ἱμέραν, ἥπερ μόνη ἐν τούτῳ	τῷ	μέρει τῆς Σικελίας Ἑλλὰς πόλις
[6, 76]	οὔθ' οἱ Ἕλληνες τῆς ἑαυτῶν	τῷ	Μήδῳ ἀντέστησαν, περὶ δὲ οἱ
[6, 83]	τοὺς Ἕλληνας, καὶ διότι καὶ	τῷ	Μήδῳ ἑτοίμως τοῦτο δρῶντες οὗτοι
[6, 31]	μὲν δημοσίου δραχμὴν τῆς ἡμέρας	τῷ	ναύτῃ ἑκάστῳ διδόντος καὶ ναῦς
[6, 75]	τὰ Μέγαρα φρούριον, καὶ ἐν	τῷ	Ὀλυμπιείῳ ἄλλο· καὶ τὴν θάλασσαν
[6, 64]	δ' αὐτοὺς περὶ τοῦ πρὸς	τῷ	Ὀλυμπιείῳ χωρίου, ὅπερ καὶ κατέλαβον,
[6, 11]	καὶ μὴ κατορθώσας μὴ ἐν	τῷ	ὁμοίῳ καὶ πρὶν ἐπιχειρῆσαι (ἔσται.
[6, 21]	μέλλομεν πλεῖν καὶ οὐκ ἐν	τῷ	ὁμοίῳ στρατευσόμενοι καὶ ὅτε ἐν
[6, 16]	ὥσπερ δυστυχοῦντες οὐ προσαγορευόμεθα, ἐν	τῷ	ὁμοίῳ τις ἀνεχέσθω καὶ ὑπὸ
[6, 33]	παρὰ λόγον πολλὰ σφαλέντος, ἐπὶ	τῷ	ὀνόματι ὡς ἐπ' Ἀθήνας ᾔει
[6, 38]	ἡμεῖς δὲ κακοί, πρὶν ἐν	τῷ	παθεῖν ὦμεν, προφυλάξασθαί (τε καὶ
[6, 59]	γοῦν τοῦ Λαμψακηνοῦ τυράννου Αἰαντίδῃ	τῷ	παιδὶ θυγατέρα ἑαυτοῦ μετὰ ταῦτα
[6, 62]	ἐδέχοντο αὐτούς, (παρεκομίζοντο. καὶ ἐν	τῷ	παράπλῳ αἱροῦσιν Ὕκκαρα, πόλισμα Σικανικὸν
[6, 20]	ταῦτα ὡς βουλόμεθα, ἐπὶ δὲ	τῷ	(παρόντι ἃ γιγνώσκω σημανῶ. ἐπὶ
[6, 24]	ὅμιλος καὶ στρατιώτης ἔν τε	τῷ	παρόντι ἀργύριον οἴσειν καὶ προσκτήσεσθαι
[6, 18]	εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες τὴν ἐν	τῷ	παρόντι ἡσυχίαν καὶ ἐπὶ Σικελίαν
[6, 88]	ἂν δύνωνται μετριώτατα, ἐν δὲ	τῷ	παρόντι, ἵνα μηδὲ τοῖς Ἀθηναίοις
[6, 31]	τῆς σφετέρας ἀπεστέλλοντο. ~καὶ ἐν	τῷ	παρόντι καιρῷ, ὡς ἤδη ἔμελλον
[6, 82]	ἐπιτάσσειν, πλὴν καθ' ὅσον ἐν	τῷ	παρόντι μεῖζον ἴσχυον, (αὐτοὶ δὲ
[6, 88]	εὔορκον δοκεῖν εἶναι σφίσιν ἐν	τῷ	παρόντι μηδετέροις ἀμύνειν. καὶ οἱ
[6, 60]	ἡ μέντοι ἄλλη πόλις ἐν	τῷ	παρόντι περιφανῶς ὠφέλητο. ~περὶ δὲ
[6, 35]	τε προστάτης ἦν καὶ ἐν	τῷ	παρόντι πιθανώτατος τοῖς πολλοῖς, ἔλεγε
[6, 29]	παρανομίαν. ~ὁ δ' ἔν τε	τῷ	παρόντι πρὸς τὰ μηνύματα ἀπελογεῖτο
[6, 89]	εἴ τις καὶ τότε ἐν	τῷ	πάσχειν οὐκ εἰκότως ὠργίζετό μοι,
[6, 90]	τὴν Πελοπόννησον πέριξ πολιορκοῦντες καὶ	τῷ	πεζῷ ἅμα ἐκ γῆς ἐφορμαῖς
[6, 55]	δὲ τοὺς ἐπικούρους ἀκριβές, πολλῷ	τῷ	περιόντι τοῦ ἀσφαλοῦς κατεκράτησε, καὶ
[6, 60]	πρότερον εἰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας σφῶν	τῷ	πλήθει μὴ εἴσονται, τὸν μὲν
[6, 24]	τοσαῦτα εἶπε νομίζων τοὺς Ἀθηναίους	τῷ	πλήθει τῶν πραγμάτων ἢ ἀποτρέψειν
[6, 93]	καὶ ἕβδομον καὶ δέκατον ἔτος	τῷ	πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης
[6, 17]	ἡ (Ἑλλὰς μόλις ἐν τῷδε	τῷ	πολέμῳ ἱκανῶς ὡπλίσθη. τά τε
[6, 6]	Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς	τῷ	πολέμῳ καὶ κατὰ γῆν καὶ
[6, 91]	μόνου αὐτοῦ νομίζουσι τῶν ἐν	τῷ	πολέμῳ οὐ διαπεπειρᾶσθαι. βεβαιότατα δ'
[6, 7]	ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.
[6, 10]	ἂν ἐτιμήσαντο ξυμμάχους γενέσθαι ἐν	τῷ	πρὶν (χρόνῳ. ὥστε χρὴ σκοπεῖν
[6, 67]	ἥμισυ αὐτοῖς τοῦ στρατεύματος ἐν	τῷ	πρόσθεν ἦν τεταγμένον ἐπὶ ὀκτώ,
[6, 9]	ὀρθοῦσθαι. ὅμως δὲ οὔτε ἐν	τῷ	πρότερον χρόνῳ διὰ τὸ προτιμᾶσθαι
[6, 13]	γῆν ἤν τις πλέῃ, καὶ	τῷ	Σικελικῷ διὰ πελάγους, τὰ αὑτῶν
[6, 64]	δὲ ῥᾳδίως τὸ στράτευμα προσβαλόντας	τῷ	σταυρώματι αἱρήσειν· εἶναι δὲ ταῦτα
[6, 100]	πόλιν ἀποκεχωρηκότας καὶ τοὺς ἐν	τῷ	σταυρώματι ἀμελῶς φυλάσσοντας, τριακοσίους μὲν
[6, 47]	ἢν μὲν παρέχωσι χρήματα παντὶ	τῷ	στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς ταῦτα βουλεύεσθαι,
[6, 97]	καὶ ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη	τῷ	στρατεύματι ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες
[6, 88]	ἦσαν, καὶ σῖτόν τε κατεκόμιζον	τῷ	στρατεύματι (καὶ εἰσὶν οἳ καὶ
[6, 7]	καὶ Ἀργείους τὴν ἀλλήλων, ἀπεχώρησαν	τῷ	(στρατῷ ἐπ' οἴκου. ἐλθόντων δὲ
[6, 65]	πορευόμενοι ἐπὶ Κατάνης (ηὐλίσαντο ἐπὶ	τῷ	Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν τῇ Λεοντίνῃ.
[6, 104]	πάλιν χειμασθεὶς ἐς τὰ μάλιστα	τῷ	Τάραντι προσμίσγει· καὶ τὰς ναῦς,
[6, 98]	καὶ ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον	τῷ	τάχει τῆς οἰκοδομίας· καὶ ἐπεξελθόντες
[6, 31]	ἡ ναῦς μάλιστα προέξει καὶ	τῷ	ταχυναυτεῖν, τὸ δὲ πεζὸν καταλόγοις
[6, 34]	ὀλίγον (προσπίπτουσα. εἰ δ' αὖ	τῷ	ταχυναυτοῦντι ἁθροωτέρῳ κουφίσαντες προσβάλοιεν, εἰ
[6, 87]	σῴζεσθαι. ταύτην οὖν τὴν κοινὴν	τῷ	τε δεομένῳ καὶ ὑμῖν νῦν
[6, 13]	χρωμένους πρὸς ἡμᾶς, οὐ μεμπτοῖς,	τῷ	τε Ἰονίῳ κόλπῳ παρὰ γῆν
[6, 15]	στρατείαν Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου, βουλόμενος	τῷ	τε Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι, ὢν καὶ
[6, 59]	ἔτι Ἀθηναίων καὶ παυθεὶς ἐν	τῷ	τετάρτῳ ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀλκμεωνιδῶν
[6, 44]	ἐδέχοντο, στρατόπεδόν τε κατεσκευάσαντο ἐν	τῷ	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ, οὗ αὐτοῖς
[6, 12]	τῆς ἀρχῆς, μηδὲ τούτῳ ἐμπαράσχητε	τῷ	τῆς πόλεως κινδύνῳ ἰδίᾳ ἐλλαμπρύνεσθαι,
[6, 13]	πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ καταισχυνθῆναι, εἴ	τῴ	τις παρακάθηται τῶνδε, ὅπως μὴ
[6, 12]	τε ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον καὶ	τῷ	τοῦ πέλας κινδύνῳ, αὐτοὺς λόγους
[6, 101]	κρημνὸν αὐτοῖς ἐξείργαστο, ἐπιχειροῦσιν αὖθις	τῷ	τῶν Συρακοσίων σταυρώματι καὶ τάφρῳ,
[6, 86]	τοσῆσδε ἐπικουρίας ἀμύνασθαι· ἣν εἰ	τῷ	ὑπόπτῳ ἢ ἄπρακτον ἐάσετε ἀπελθεῖν
[6, 89]	ἵνα μὴ χεῖρον τὰ κοινὰ	τῷ	ὑπόπτῳ μου ἀκροάσησθε. (τῶν δ'
[6, 75]	δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν	τῷ	χειμῶνι πρός τε τῇ πόλει,
[6, 72]	στρατηγοὶ γένωνται ἔμπειροι καὶ ἐν	τῷ	χειμῶνι τούτῳ παρασκευάσωσι τὸ ὁπλιτικόν,
[6, 18]	ἄρχειν, ἀλλ' ἀνάγκη, ἐπειδήπερ ἐν	τῷδε	καθέσταμεν, τοῖς μὲν ἐπιβουλεύειν, τοὺς
[6, 93]	δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα	τῷδε	ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Ἅμα δὲ
[6, 7]	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε	ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Τοῦ δ'
[6, 17]	ἐψευσμένη ἡ (Ἑλλὰς μόλις ἐν	τῷδε	τῷ πολέμῳ ἱκανῶς ὡπλίσθη. τά
[6, 7]	εἰσομένους. ~Καὶ οἱ μὲν πρέσβεις	τῶν	Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν ἐς τὴν Σικελίαν·
[6, 101]	ἤδη καὶ τοῦ ἄλλου στρατεύματος	τῶν	Ἀθηναίων ἀπεχώρουν. ~ἐν τούτῳ δὲ
[6, 102]	τὸν κύκλον βοήθεια ἤδη κάτωθεν	τῶν	Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων τοὺς ἐκεῖ ἐπανῄει,
[6, 60]	Ἑρμῶν· ὁ δὲ δῆμος ὁ	τῶν	Ἀθηναίων ἄσμενος λαβών, ὡς ᾤετο,
[6, 99]	πόλεως ἀρξάμενοι, κάτωθεν τοῦ κύκλου	τῶν	Ἀθηναίων ἐγκάρσιον τεῖχος ἄγοντες, τάς
[6, 105]	τοῦ ἀμύνεσθαι ἐποίησαν. ἀναχωρησάντων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ἐκ τοῦ Ἄργους ταῖς
[6, 97]	καὶ ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς	τῶν	Ἀθηναίων ἐν τῇ Θάψῳ διασταυρωσάμενος
[6, 74]	δ' ἐν τῇ Κατάνῃ στράτευμα	τῶν	Ἀθηναίων ἔπλευσεν εὐθὺς ἐπὶ Μεσσήνην
[6, 77]	~Ἀλλ' οὐ γὰρ δὴ τὴν	τῶν	Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν νῦν
[6, 75]	ἐς τὴν Καμάριναν, ἀπὸ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων Εὐφήμου μεθ' ἑτέρων, ὁ
[6, 63]	τῶν Συρακοσίων πρὸς τὸ στράτευμα	τῶν	Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα τε καὶ
[6, 46]	τότε ὅτε οἱ πρῶτοι πρέσβεις	τῶν	Ἀθηναίων ἦλθον αὐτοῖς ἐς τὴν
[6, 93]	ἡ ἐκ τῆς Σικελίας τριήρης	τῶν	Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ
[6, 88]	οἰκήσεις εὐθὺς πλὴν ὀλίγοι μετὰ	τῶν	Ἀθηναίων ἦσαν, καὶ σῖτόν τε
[6, 64]	κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες οἱ στρατηγοὶ	τῶν	Ἀθηναίων καὶ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄγειν
[6, 60]	~Ὧν ἐνθυμούμενος ὁ δῆμος ὁ	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ μιμνῃσκόμενος ὅσα ἀκοῇ
[6, 25]	ἦγεν. ~καὶ τέλος παρελθών τις	τῶν	Ἀθηναίων καὶ παρακαλέσας τὸν Νικίαν
[6, 101]	ἐσβάλλουσιν ἐς τὸ δεξιὸν κέρας	τῶν	Ἀθηναίων· καὶ προσπεσόντων αὐτῶν (ξυνεφοβήθη
[6, 100]	τῶν Ἀργείων τινὲς αὐτόθι καὶ	τῶν	Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ (διεφθάρησαν. καὶ
[6, 99]	(ξυλίνους καθιστάντες. αἱ δὲ νῆες	τῶν	Ἀθηναίων οὔπω ἐκ τῆς Θάψου
[6, 7]	ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ Ἀργεῖοι μετὰ	τῶν	Ἀθηναίων πανστρατιᾷ ἐξελθόντες τοὺς μὲν
[6, 15]	ὅπερ καὶ καθεῖλεν ὕστερον τὴν	τῶν	Ἀθηναίων πόλιν οὐχ ἥκιστα. (φοβηθέντες
[6, 8]	ἐπιγιγνομένου θέρους ἅμα ἦρι οἱ	τῶν	Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον ἐκ τῆς
[6, 81]	εἶπεν. ὁ δ' Εὔφημος ὁ	τῶν	Ἀθηναίων πρεσβευτὴς μετ' αὐτὸν τοιάδε.
[6, 75]	γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ τὰς	τῶν	Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ τὸ στρατόπεδον
[6, 62]	~Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ λοιποὶ	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τῇ Σικελίᾳ,
[6, 70]	τῶν Συρακοσίων καὶ μετ' αὐτοὺς	τῶν	Ἀθηναίων τὸ κατὰ σφᾶς αὐτούς,
[6, 99]	τῇ ὑστεραίᾳ οἱ μὲν ἐτείχιζον	τῶν	Ἀθηναίων τὸ πρὸς βορέαν τοῦ
[6, 66]	προσῆλθον μὲν ἐγγὺς τοῦ στρατεύματος	τῶν	Ἀθηναίων τὸ πρῶτον, ἔπειτα δὲ
[6, 101]	βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι τῆς διαβάσεως οἱ	τῶν	Ἀθηναίων τριακόσιοι λογάδες δρόμῳ ἠπείγοντο
[6, 32]	τὰ περὶ τῆς (στρατείας τῆς	τῶν	Ἀθηναίων, τῶν δὲ τὰ ἐναντία
[6, 98]	τε (καὶ ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν. καὶ	τῶν	Ἀθηναίων φυλὴ μία τῶν ὁπλιτῶν
[6, 76]	τοιάδε. ~Οὐ τὴν παροῦσαν δύναμιν	τῶν	Ἀθηναίων, ὦ Καμαριναῖοι, μὴ αὐτὴν
[6, 88]	μὴ περιορᾶν τὰ γιγνόμενα ὑπὸ	τῶν	Ἀθηναίων, ὡς καὶ ἐκείνοις ὁμοίως
[6, 53]	καταλαμβάνουσι τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν ἥκουσαν ἐπί τε Ἀλκιβιάδην
[6, 71]	ἂν ἱππέας τε μεταπέμψωσιν ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν καὶ ἐκ τῶν αὐτόθεν
[6, 94]	τούς τε ἱππέας ἥκοντας ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνευ
[6, 43]	δὲ ἄλλο ναυτικὸν Χίων καὶ	τῶν	ἄλλων ξυμμάχων) ὁπλίταις δὲ τοῖς
[6, 47]	οἷοί τε ὦσιν ὠφελῆσαι ἢ	τῶν	ἄλλων τινὰ πόλεων προσαγαγέσθαι, καὶ
[6, 97]	ὅ τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει καὶ	τῶν	(ἄλλων ὡς τριακόσιοι. καὶ μετὰ
[6, 18]	δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῇ διαφθαρῆναι, καὶ	τῶν	ἀνθρώπων ἀσφαλέστατα τούτους οἰκεῖν οἳ
[6, 16]	ἡμέραν κατέστησα ἐν Μαντινείᾳ περὶ	τῶν	ἁπάντων ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ καὶ
[6, 2]	δὲ αὐτοῖς καὶ Φωκέων τινὲς	τῶν	ἀπὸ Τροίας τότε χειμῶνι ἐς
[6, 13]	ἂν αὐτοὶ πάθοιεν, δυσέρωτας εἶναι	τῶν	ἀπόντων, γνόντας ὅτι ἐπιθυμίᾳ μὲν
[6, 70]	μὴ νικωμένους παρέχειν. ὠσαμένων δὲ	τῶν	Ἀργείων πρῶτον τὸ εὐώνυμον κέρας
[6, 100]	πάλιν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων, καὶ	τῶν	Ἀργείων τινὲς αὐτόθι καὶ τῶν
[6, 61]	δήμῳ ἐπιτίθεσθαι, καὶ τοὺς ὁμήρους	τῶν	Ἀργείων τοὺς ἐν ταῖς νήσοις
[6, 91]	ἥξει· καὶ τὰς τοῦ Λαυρείου	τῶν	ἀργυρείων μετάλλων προσόδους καὶ ὅσα
[6, 54]	ὥρᾳ ἡλικίας λαμπροῦ Ἀριστογείτων ἀνὴρ	τῶν	(ἀστῶν, μέσος πολίτης, ἐραστὴς ὢν
[6, 15]	ὢν γὰρ ἐν ἀξιώματι ὑπὸ	τῶν	ἀστῶν, ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν ἢ
[6, 25]	ὡς κατὰ λόγον, καὶ τοξοτῶν	τῶν	αὐτόθεν καὶ ἐκ Κρήτης καὶ
[6, 71]	ἐκ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἐκ	τῶν	αὐτόθεν ξυμμάχων ἀγείρωσιν, ὅπως μὴ
[6, 38]	πῶς δίκαιον τοὺς αὐτοὺς μὴ	τῶν	αὐτῶν ἀξιοῦσθαι; ~φήσει τις δημοκρατίαν
[6, 11]	μετὰ Πελοποννησίων ἀφέλωνται, εἰκὸς ὑπὸ	τῶν	αὐτῶν καὶ τὴν σφετέραν διὰ
[6, 19]	Νικίας γνοὺς ὅτι ἀπὸ μὲν	τῶν	αὐτῶν λόγων οὐκ ἂν ἔτι
[6, 9]	καὶ μὴ τοῖς ἑτοίμοις περὶ	τῶν	ἀφανῶν καὶ μελλόντων κινδυνεύειν· ὡς
[6, 54]	καὶ Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον πρασσόμενοι	τῶν	γιγνομένων τήν τε πόλιν αὐτῶν
[6, 55]	παῖδες γὰρ αὐτῷ μόνῳ φαίνονται	τῶν	γνησίων ἀδελφῶν γενόμενοι, ὡς ὅ
[6, 34]	οἶδ' ὅτι ἐπὶ τὸ πλέον·	τῶν	δ' ἀνθρώπων πρὸς τὰ λεγόμενα
[6, 11]	τοὺς μὲν κατεργασάμενοι κἂν κατάσχοιμεν·	τῶν	δ' εἰ καὶ κρατήσαιμεν, διὰ
[6, 89]	κοινὰ τῷ ὑπόπτῳ μου ἀκροάσησθε.	(τῶν	δ' ἐμῶν προγόνων τὴν προξενίαν
[6, 69]	σωτηρίας, τὸ δὲ μέλλον ἐλευθερίας,	τῶν	δ' ἐναντίων Ἀθηναῖοι μὲν περί
[6, 39]	μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι,	τῶν	δ' ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον,
[6, 15]	~Ὁ μὲν Νικίας τοιαῦτα εἶπε,	τῶν	δὲ Ἀθηναίων παριόντες οἱ μὲν
[6, 60]	τοὺς μὲν ἀπέκτειναν, ὅσοι ξυνελήφθησαν,	τῶν	δὲ διαφυγόντων θάνατον καταγνόντες (ἐπανεῖπον
[6, 16]	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ξυνόντας,	τῶν	δὲ ἔπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν τε
[6, 79]	οὐκ ἐπὶ τοῖς φίλοις ἐποιήσασθε,	τῶν	δὲ ἐχθρῶν ἤν τις ἐφ'
[6, 31]	ἃ ἔχοντας τοὺς στρατηγοὺς ἀπέστελλε,	τῶν	δὲ ἰδιωτῶν ἅ τε περὶ
[6, 53]	περὶ τῶν μυστηρίων ὡς ἀσεβούντων,	τῶν	δὲ καὶ περὶ (τῶν Ἑρμῶν.
[6, 51]	(ἐσελθόντες ἠγόραζον ἐς τὴν πόλιν.	τῶν	δὲ Καταναίων οἱ μὲν τὰ
[6, 41]	σῴζειν. ~Τοιαῦτα δὲ Ἀθηναγόρας εἶπεν.	τῶν	δὲ στρατηγῶν εἷς ἀναστὰς ἄλλον
[6, 35]	ὁ μὲν Ἑρμοκράτης τοσαῦτα εἶπεν·	τῶν	δὲ Συρακοσίων ὁ δῆμος ἐν
[6, 71]	ξυμμάχων περὶ ἑξήκοντα καὶ διακοσίους)	τῶν	δὲ σφετέρων τὰ ὀστᾶ ξυνέλεξαν
[6, 32]	τῆς (στρατείας τῆς τῶν Ἀθηναίων,	τῶν	δὲ τὰ ἐναντία λεγόντων, καὶ
[6, 88]	τῶν Συρακοσίων οἱ πολλοὶ ἀφειστήκεσαν·	τῶν	δὲ τὴν μεσόγειαν ἐχόντων αὐτόνομοι
[6, 31]	καὶ ὑπηρεσίας ταύταις τὰς κρατίστας,	τῶν	δὲ> τριηράρχων ἐπιφοράς τε πρὸς
[6, 60]	ἔτι ξυλλαμβάνειν, ἐνταῦθα ἀναπείθεται εἷς	τῶν	δεδεμένων, ὅσπερ ἐδόκει αἰτιώτατος εἶναι,
[6, 92]	νῦν νομίσαντας περὶ μεγίστων δὴ	τῶν	διαφερόντων βουλεύεσθαι μὴ ἀποκνεῖν τὴν
[6, 57]	ἐν τῷ Κεραμεικῷ καλουμένῳ μετὰ	τῶν	δορυφόρων διεκόσμει ὡς ἕκαστα ἐχρῆν
[6, 60]	οὔτε ὕστερον ἔχει (εἰπεῖν περὶ	τῶν	δρασάντων τὸ ἔργον. λέγων δὲ
[6, 54]	τοῦ πάππου ἔχων τοὔνομα, ὃς	τῶν	δώδεκα θεῶν βωμὸν τὸν ἐν
[6, 46]	ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ τὰ ἐκ	τῶν	ἐγγὺς πόλεων καὶ Φοινικικῶν καὶ
[6, 19]	Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐκείνου τε καὶ	τῶν	Ἐγεσταίων καὶ Λεοντίνων φυγάδων, οἳ
[6, 46]	Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν τὰ (παρὰ	τῶν	Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ ἑτέροιν καὶ
[6, 23]	βούλομαι ἐκπλεῖν, παρασκευῇ δὲ ἀπὸ	τῶν	εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι. ταῦτα γὰρ
[6, 87]	πείθειν. φαμὲν γὰρ ἄρχειν μὲν	τῶν	ἐκεῖ, ἵνα μὴ ὑπακούωμεν ἄλλου,
[6, 90]	μισθωσάμενοι καὶ Ἴβηρας καὶ ἄλλους	τῶν	ἐκεῖ ὁμολογουμένως νῦν βαρβάρων μαχιμωτάτους,
[6, 18]	καὶ ἅμα ἢ τῆς Ἑλλάδος	τῶν	ἐκεῖ προσγενομένων πάσης τῷ εἰκότι
[6, 72]	ἄλλως τε καὶ τοῖς πρώτοις	τῶν	Ἑλλήνων ἐμπειρίᾳ ἰδιώτας ὡς εἰπεῖν
[6, 87]	βλάπτειν (αὐτά, πολὺ δὲ πλείους	τῶν	Ἑλλήνων καὶ ὠφελεῖν· ἐν παντὶ
[6, 76]	τῆς ἐλευθερίας ἄρα οὔτε οὗτοι	τῶν	Ἑλλήνων οὔθ' οἱ Ἕλληνες τῆς
[6, 90]	μὲν τὴν ἐκεῖθεν προσγενομένην δύναμιν	τῶν	Ἑλλήνων, πολλοὺς δὲ βαρβάρους μισθωσάμενοι
[6, 2]	ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι τῇ	τῶν	Ἐλύμων, (καὶ ὅτι ἐντεῦθεν ἐλάχιστον
[6, 2]	καὶ Σολόεντα καὶ Πάνορμον ἐγγὺς	τῶν	Ἐλύμων ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε
[6, 11]	ἀρετῆς μελετῶσιν. ὥστε οὐ περὶ	τῶν	ἐν Σικελίᾳ Ἐγεσταίων ἡμῖν, ἀνδρῶν
[6, 88]	διανοουμένων τῶν τε ἐφόρων καὶ	τῶν	ἐν τέλει ὄντων πρέσβεις πέμπειν
[6, 51]	καὶ λέγοντος τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ	τῶν	(ἐν τῇ πόλει πρὸς τὴν
[6, 94]	τῆς Κατάνης παρέπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων	τῶν	ἐν τῇ Σικελίᾳ, οὓς ἐπὶ
[6, 91]	φοβοῦνται, καὶ μόνου αὐτοῦ νομίζουσι	τῶν	ἐν τῷ πολέμῳ οὐ διαπεπειρᾶσθαι.
[6, 72]	κατὰ τὸ εἰκὸς κρατήσειν σφᾶς	τῶν	ἐναντίων, ἀνδρείας μὲν σφίσιν ὑπαρχούσης,
[6, 11]	δὲ μὴ πρὸς τὰς τύχας	τῶν	ἐναντίων ἐπαίρεσθαι, ἀλλὰ τὰς διανοίας
[6, 10]	ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ καὶ ἐκ	τῶν	ἐναντίων) σφαλέντων δέ που ἀξιόχρεῳ
[6, 11]	τι, τάχιστ' ἂν ὑπεριδόντες (μετὰ	τῶν	ἐνθάδε ἐπιθοῖντο. ὅπερ νῦν ὑμεῖς
[6, 33]	ἀπάραντες κατώρθωσαν. οὔτε γὰρ πλείους	τῶν	ἐνοικούντων καὶ ἀστυγειτόνων ἔρχονται (πάντα
[6, 1]	τοῦ μεγέθους τῆς νήσου καὶ	τῶν	ἐνοικούντων τοῦ πλήθους καὶ Ἑλλήνων
[6, 92]	φυγάς τε γάρ εἰμι τῆς	τῶν	ἐξελασάντων πονηρίας, καὶ οὐ τῆς
[6, 97]	τὸν Λέοντα καλούμενον, ὃς ἀπέχει	τῶν	Ἐπιπολῶν ἓξ ἢ ἑπτὰ σταδίους,
[6, 101]	δὲ περὶ ὄρθρον καταβάντες ἀπὸ	τῶν	Ἐπιπολῶν ἐς τὸ ὁμαλὸν καὶ
[6, 103]	ναυτικοῦ καὶ τοῦ πεζοῦ, ἀπὸ	τῶν	Ἐπιπολῶν καὶ τοῦ κρημνώδους ἀρξάμενοι
[6, 96]	σφᾶς ἰέναι, νομίσαντες, ἐὰν μὴ	τῶν	Ἐπιπολῶν κρατήσωσιν οἱ Ἀθηναῖοι, χωρίου
[6, 97]	ᾠκοδόμησαν, ἐπ' ἄκροις τοῖς κρημνοῖς	τῶν	Ἐπιπολῶν, ὁρῶν πρὸς τὰ Μέγαρα,
[6, 101]	τὸν ὑπὲρ τοῦ ἕλους, ὃς	τῶν	Ἐπιπολῶν ταύτῃ πρὸς τὸν μέγαν
[6, 67]	καὶ τοὺς σκευοφόρους ἐντὸς (τούτων	τῶν	ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[6, 33]	ξυνίσταται) ἤν τε δι' ἀπορίαν	τῶν	ἐπιτηδείων ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ σφαλῶσι,
[6, 42]	ἀπορῶσιν ὕδατος καὶ λιμένων καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων ἐν ταῖς καταγωγαῖς, πρός
[6, 78]	περὶ τῶν ὀνομάτων, ἀλλὰ περὶ	τῶν	ἔργων, ἐθελήσαντι προσλαβεῖν· λόγῳ μὲν
[6, 34]	μὲν καταφρονεῖν τοὺς ἐπιόντας ἐν	τῶν	ἔργων τῇ ἀλκῇ δείκνυσθαι, τὸ
[6, 60]	καὶ κατ' ἄλλων μηνύει τὸ	τῶν	Ἑρμῶν· ὁ δὲ δῆμος ὁ
[6, 53]	ἀσεβούντων, τῶν δὲ καὶ περὶ	(τῶν	Ἑρμῶν. οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ
[6, 28]	τινων καὶ ἀκολούθων περὶ μὲν	τῶν	Ἑρμῶν οὐδέν, ἄλλων δὲ ἀγαλμάτων
[6, 28]	τά τε μυστικὰ καὶ ἡ	τῶν	Ἑρμῶν περικοπὴ γένοιτο καὶ οὐδὲν
[6, 61]	Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ τὸ	τῶν	Ἑρμῶν ᾤοντο σαφὲς ἔχειν, πολὺ
[6, 31]	Ἑλληνικῇ πολυτελεστάτη δὴ καὶ (εὐπρεπεστάτη	τῶν	ἐς ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐγένετο.
[6, 16]	ὁμοίῳ τις ἀνεχέσθω καὶ ὑπὸ	τῶν	εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ τὰ ἴσα
[6, 59]	τόδε· ἀνδρὸς ἀριστεύσαντος ἐν Ἑλλάδι	τῶν	ἐφ' ἑαυτοῦ Ἱππίου Ἀρχεδίκην ἥδε
[6, 79]	ἔτι μᾶλλον φύσει ξυγγενεῖς μετὰ	τῶν	(ἐχθίστων διαφθεῖραι. ἀλλ' οὐ δίκαιον,
[6, 61]	~περὶ δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐναγόντων	τῶν	ἐχθρῶν, οἵπερ καὶ πρὶν ἐκπλεῖν
[6, 37]	παρασκευῆς οὐκ ἐπὶ πολὺ ὑπὸ	τῶν	ἡμετέρων ἱππέων ἐξιόντες. τό τε
[6, 87]	ὑμεῖς μήθ' ὡς δικασταὶ γενόμενοι	τῶν	ἡμῖν ποιουμένων μήθ' ὡς σωφρονισταί,
[6, 3]	δὲ τοῦ ἐχομένου ἔτους Ἀρχίας	τῶν	Ἡρακλειδῶν ἐκ Κορίνθου ᾤκισε, Σικελοὺς
[6, 101]	οἱ Συρακόσιοι (ἦσαν γὰρ καὶ	τῶν	ἱππέων αὐτοῖς οἱ πολλοὶ ἐνταῦθα)
[6, 64]	δὲ λήψεσθαι χωρίον ὅθεν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων οὐ βλάψονται ἄξια λόγου·
[6, 98]	τὴν πόλιν πλὴν μέρους τινὸς	τῶν	ἱππέων· οὗτοι δὲ ὑπομένοντες ἐκώλυον
[6, 94]	Ἀθηνῶν πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνευ	τῶν	ἵππων μετὰ σκευῆς, ὡς αὐτόθεν
[6, 75]	ἑτέρων, ὁ Ἑρμοκράτης ξυλλόγου γενομένου	τῶν	Καμαριναίων βουλόμενος προδιαβάλλειν τοὺς Ἀθηναίους
[6, 45]	πολλαχόθεν τε ἤδη καὶ ἀπὸ	τῶν	κατασκόπων σαφῆ ἠγγέλλετο ὅτι ἐν
[6, 80]	αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα, τῆς αἰτίας	(τῶν	κινδύνων οἱ αὐτοὶ τὴν τιμωρίαν
[6, 93]	Συρακοσίοις ἐκέλευον μετ' ἐκείνων καὶ	τῶν	Κορινθίων βουλευόμενον ποιεῖν ὅπῃ ἐκ
[6, 53]	καὶ Ἁρμοδίου καταλυθεῖσαν, ἀλλ' ὑπὸ	τῶν	Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο αἰεὶ καὶ πάντα
[6, 88]	ὕστερον ἐς τὴν Λακεδαίμονα αὐτῶν	τῶν	Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων ὑπόσπονδος ἐλθών· ἐφοβεῖτο
[6, 105]	τοῦ Ἄργους ταῖς ναυσὶ καὶ	τῶν	Λακεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς
[6, 95]	τὴν Θυρεᾶτιν ὅμορον οὖσαν λείαν	τῶν	Λακεδαιμονίων πολλὴν ἔλαβον, ἣ ἐπράθη
[6, 88]	καὶ ξυνέβη ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ	τῶν	Λακεδαιμονίων τούς τε Κορινθίους καὶ
[6, 18]	καὶ μὴ ὑμᾶς ἡ Νικίου	τῶν	λόγων ἀπραγμοσύνη καὶ διάστασις τοῖς
[6, 29]	οἵ τ' Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον καὶ	τῶν	Μαντινέων τινές, ἀπέτρεπον καὶ ἀπέσπευδον,
[6, 88]	γὰρ αὐτοὺς διὰ τὴν περὶ	τῶν	(Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ ξυνέβη ἐν
[6, 31]	οἰκείας καὶ ἐπὶ μεγίστῃ ἐλπίδι	τῶν	μελλόντων πρὸς τὰ ὑπάρχοντα ἐπεχειρήθη.
[6, 39]	ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία δὲ	τῶν	μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι,
[6, 23]	μόλις οὕτως οἷοί τε ἐσόμεθα	τῶν	(μὲν κρατεῖν, τὰ δὲ καὶ
[6, 30]	ἀναγωγὴ ἐγίγνετο ἐς τὴν Σικελίαν.	τῶν	μὲν οὖν ξυμμάχων τοῖς πλείστοις
[6, 32]	τοιοίδε λόγοι ἀπό τε ἄλλων,	τῶν	μὲν πιστευόντων τὰ περὶ τῆς
[6, 44]	ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο τὴν Ἰταλίαν,	τῶν	μὲν πόλεων οὐ δεχομένων αὐτοὺς
[6, 101]	τε καὶ πέντε ἢ ἓξ	τῶν	μετ' αὐτοῦ. καὶ τούτους μὲν
[6, 53]	ἐπ' ἄλλους τινὰς τῶν στρατιωτῶν	τῶν	μετ' αὐτοῦ μεμηνυμένων περὶ τῶν
[6, 61]	θάνατον κατέγνωσαν αὐτοῦ τε καὶ	τῶν	μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[6, 22]	κριθάς, ἄγειν, καὶ σιτοποιοὺς ἐκ	τῶν	μυλώνων πρὸς μέρος ἠναγκασμένους ἐμμίσθους,
[6, 53]	τῶν μετ' αὐτοῦ μεμηνυμένων περὶ	τῶν	μυστηρίων ὡς ἀσεβούντων, τῶν δὲ
[6, 60]	καὶ ὑπόπτης ἐς τοὺς περὶ	τῶν	μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας, καὶ
[6, 31]	δημοσίου μισθῷ διδόντων τοῖς θρανίταις	τῶν	ναυτῶν καὶ ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ
[6, 43]	καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ θῆτες ἐπιβάται	τῶν	νεῶν, ξύμμαχοι δὲ οἱ ἄλλοι
[6, 104]	αὐτὸν προσπλέοντα ὑπερεῖδε τὸ πλῆθος	τῶν	νεῶν, ὅπερ καὶ οἱ Θούριοι
[6, 64]	ὁμοίως δυνηθέντες καὶ εἰ ἐκ	τῶν	νεῶν πρὸς παρεσκευασμένους ἐκβιβάζοιεν ἢ
[6, 50]	ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ κηρῦξαι ἀπὸ	τῶν	νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι Ἀθηναῖοι ἥκουσι
[6, 50]	τὰς ἄλλας ναῦς· δέκα δὲ	τῶν	νεῶν προύπεμψαν ἐς τὸν μέγαν
[6, 34]	ἀμῦναι. δυνατοὶ δὲ εἰσὶ μάλιστα	τῶν	νῦν, βουληθέντες· χρυσὸν γὰρ καὶ
[6, 69]	πάλιν ἐπιδεῖν· τὸ δ' ὑπήκοον	τῶν	ξυμμάχων μέγιστον μὲν περὶ τῆς
[6, 25]	ἂν δοκῶσι, καὶ ἄλλας ἐκ	τῶν	ξυμμάχων μεταπεμπτέας εἶναι) ὁπλίταις δὲ
[6, 32]	ἔνθαπερ καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα	τῶν	ξυμμάχων ξυνελέγετο, ἠπείγοντο ἀφικέσθαι. (Ἐς
[6, 69]	βλάψαι ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι δὲ καὶ	τῶν	ξυμμάχων οἱ αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί τε
[6, 30]	δ' Ἀθηναῖοι καὶ εἴ τινες	τῶν	ξυμμάχων παρῆσαν, ἐς τὸν Πειραιᾶ
[6, 25]	δὲ τοῖς ξύμπασιν Ἀθηναίων καὶ	τῶν	ξυμμάχων πεντακισχιλίων μὲν οὐκ ἐλάσσοσιν,
[6, 71]	νεκρούς (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ	τῶν	ξυμμάχων περὶ ἑξήκοντα καὶ διακοσίους)
[6, 91]	ἀποστερήσονται, μάλιστα δὲ τῆς ἀπὸ	τῶν	ξυμμάχων προσόδου ἧσσον διαφορουμένης, οἳ
[6, 65]	καὶ αὐτοί (ἤδη γὰρ καὶ	τῶν	ξυμμάχων Σελινούντιοι καὶ ἄλλοι τινὲς
[6, 22]	ἄγειν καὶ ἡμῶν αὐτῶν καὶ	τῶν	ξυμμάχων, τῶν τε ὑπηκόων καὶ
[6, 71]	ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ	τῶν	ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα) καὶ τὰ
[6, 83]	ἐλευθερίᾳ τῇ τῶνδε μᾶλλον ἢ	τῶν	ξυμπάντων τε καὶ τῇ ἡμετέρᾳ
[6, 88]	τὴν Λακεδαίμονα καὶ Ἀλκιβιάδης μετὰ	τῶν	ξυμφυγάδων περαιωθεὶς τότ' εὐθὺς ἐπὶ
[6, 6]	τε Ἐγεσταίων πολλάκις λεγόντων καὶ	τῶν	ξυναγορευόντων αὐτοῖς ἐψηφίσαντο πρέσβεις πέμψαι
[6, 25]	μὲν εἶπεν ὅτι καὶ μετὰ	τῶν	ξυναρχόντων καθ' ἡσυχίαν μᾶλλον βουλεύσοιτο,
[6, 60]	ὅσπερ ἐδόκει αἰτιώτατος εἶναι, ὑπὸ	τῶν	ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε ἄρα καὶ
[6, 101]	τινὰ καὶ μονωθεὶς μετ' ὀλίγων	τῶν	ξυνδιαβάντων ἀποθνῄσκει αὐτός τε καὶ
[6, 57]	προῇσαν. καὶ ὡς εἶδόν τινα	τῶν	ξυνωμοτῶν σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως τῷ
[6, 44]	ἑκατόν, ἃ ἐξ ἀνάγκης μετὰ	τῶν	ὁλκάδων ξυνέπλει· πολλὰ δὲ καὶ
[6, 78]	τοὺς αὐτοὺς κινδύνους οὐ περὶ	τῶν	ὀνομάτων, ἀλλὰ περὶ τῶν ἔργων,
[6, 96]	ὅπλων ἐποιοῦντο καὶ ἑξακοσίους λογάδας	τῶν	ὁπλιτῶν ἐξέκριναν πρότερον, ὧν ἦρχε
[6, 98]	καὶ τῶν Ἀθηναίων φυλὴ μία	τῶν	ὁπλιτῶν καὶ οἱ ἱππῆς μετ'
[6, 64]	δὲ τοὺς Ἀθηναίους αὐλίζεσθαι ἀπὸ	τῶν	ὅπλων ἐν τῇ πόλει, καὶ
[6, 58]	χωρίον, ἀπελθεῖν ἐς (αὐτὸ ἄνευ	τῶν	ὅπλων. καὶ οἱ μὲν ἀνεχώρησαν
[6, 19]	οἳ παρελθόντες ἐδέοντό τε καὶ	τῶν	ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον βοηθῆσαι σφίσι,
[6, 7]	στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν οἱ ἐκ	τῶν	Ὀρνεῶν. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ οἱ
[6, 53]	δῆμος ἀκοῇ τὴν Πεισιστράτου καὶ	τῶν	παίδων τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην
[6, 89]	ἄλλοι δ' ἦσαν καὶ ἐπὶ	τῶν	πάλαι καὶ νῦν οἳ ἐπὶ
[6, 103]	γάρ τινα καὶ ὑποψίαν ὑπὸ	τῶν	παρόντων κακῶν ἐς ἀλλήλους εἶχον,
[6, 93]	Κορινθίων βουλευόμενον ποιεῖν ὅπῃ ἐκ	τῶν	παρόντων μάλιστα καὶ τάχιστά (τις
[6, 70]	Ἑλωρίνην ὁδὸν καὶ ὡς ἐκ	τῶν	παρόντων ξυνταξάμενοι ἔς τε τὸ
[6, 53]	ἀπέπλευσεν, οὐδὲν ἧσσον ζήτησιν ἐποιοῦντο	τῶν	περὶ τὰ μυστήρια καὶ τῶν
[6, 99]	ἀλλ' ἔτι οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν	τῶν	περὶ τὴν θάλασσαν, κατὰ γῆν
[6, 31]	χρηστοῖς ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων καὶ	τῶν	περὶ τὸ σῶμα σκευῶν μεγάλῃ
[6, 53]	τῶν περὶ τὰ μυστήρια καὶ	τῶν	περὶ τοὺς Ἑρμᾶς δρασθέντων, καὶ
[6, 24]	(ὑπάρξειν. ὥστε διὰ τὴν ἄγαν	τῶν	πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ τῳ ἄρα
[6, 68]	ἀνάγκην καὶ ἀπορίαν φοβερωτέραν ἡγησάμενοι	τῶν	πολεμίων. ~Ὁ μὲν Νικίας τοιαῦτα
[6, 71]	ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα) καὶ τὰ	τῶν	πολεμίων (σκῦλα ἔχοντες ἀπέπλευσαν ἐς
[6, 92]	εἶναι, εἰ τῇ ἐμαυτοῦ μετὰ	τῶν	πολεμιωτάτων φιλόπολίς ποτε δοκῶν εἶναι
[6, 42]	τρεῖς ναῦς εἰσομένας αἵτινες σφᾶς	τῶν	πόλεων δέξονται. καὶ εἴρητο αὐταῖς
[6, 34]	παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν καὶ τὰ	τῶν	πόλεων οὐκ ἂν βέβαια (ἔχοντες,
[6, 90]	πεζῷ ἅμα ἐκ γῆς ἐφορμαῖς	τῶν	πόλεων τὰς μὲν βίᾳ λαβόντες,
[6, 53]	πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν πάνυ χρηστοὺς	τῶν	πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες κατέδουν, χρησιμώτερον ἡγούμενοι
[6, 17]	αἱ πόλεις καὶ ῥᾳδίας ἔχουσι	τῶν	πολιτῶν τὰς (μεταβολὰς καὶ ἐπιδοχάς.
[6, 56]	οὐχ ὕποπτον ἐγίγνετο ἐν ὅπλοις	τῶν	πολιτῶν τοὺς τὴν πομπὴν πέμψοντας
[6, 24]	νομίζων τοὺς Ἀθηναίους τῷ πλήθει	τῶν	πραγμάτων ἢ ἀποτρέψειν ἤ, εἰ
[6, 13]	τῆς πατρίδος ὡς μέγιστον δὴ	τῶν	πρὶν κίνδυνον ἀναρριπτούσης ἀντιχειροτονεῖν, καὶ
[6, 41]	ἐξέτασιν αὐτῶν ἡμεῖς ἕξομεν) καὶ	τῶν	πρὸς τὰς πόλεις διαπομπῶν ἅμα
[6, 57]	καὶ ὥσπερ εἶχον ὥρμησαν ἔσω	τῶν	πυλῶν, καὶ περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ
[6, 62]	οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ καὶ	τῶν	Σελινουντίων τὰ πράγματα καὶ (τὰ
[6, 62]	τῷ μὲν πεζῷ ἐχώρουν διὰ	τῶν	Σικελῶν ἕως ἀφίκοντο ἐς Κατάνην,
[6, 4]	μὲν πρῶτον Ζάγκλη ἦν ὑπὸ	τῶν	Σικελῶν κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν
[6, 62]	ἑκατὸν τάλαντα. καὶ ἐς τοὺς	τῶν	Σικελῶν ξυμμάχους περιέπλευσαν, στρατιὰν κελεύοντες
[6, 103]	Ἰταλίας πανταχόθεν. ἦλθον δὲ καὶ	τῶν	Σικελῶν πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς Ἀθηναίοις,
[6, 88]	μὲν πρὸς τὰ πεδία μᾶλλον	τῶν	Σικελῶν ὑπήκοοι ὄντες τῶν Συρακοσίων
[6, 31]	τῆς πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν καὶ	τῶν	στρατευομένων τὴν ἰδίαν, τῆς μὲν
[6, 99]	δὲ Συρακόσιοι οὐχ ἥκιστα Ἑρμοκράτους	τῶν	στρατηγῶν ἐσηγησαμένου μάχαις μὲν πανδημεὶ
[6, 72]	δὲ βλάψαι καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	στρατηγῶν καὶ τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν
[6, 34]	ἄλλως τε καὶ τοῦ ἐμπειροτάτου	τῶν	στρατηγῶν, ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἄκοντος
[6, 46]	πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον ὑπὸ	τῶν	στρατιωτῶν· οἱ δὲ στρατηγοὶ πρὸς
[6, 53]	ἐνεκάλει, καὶ ἐπ' ἄλλους τινὰς	τῶν	στρατιωτῶν τῶν μετ' αὐτοῦ μεμηνυμένων
[6, 88]	ἐς τὴν Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα	τῶν	Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις τούς τε
[6, 88]	τὸ στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων αὖθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον. καὶ
[6, 101]	ἐς τὸν μέγαν λιμένα τὸν	τῶν	Συρακοσίων, αὐτοὶ δὲ περὶ ὄρθρον
[6, 96]	πᾶν ἔσω· καὶ ὠνόμασται ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων (διὰ τὸ ἐπιπολῆς τοῦ
[6, 102]	ἀπῇσαν καὶ ἡ ξύμπασα στρατιὰ	τῶν	Συρακοσίων ἐς τὴν πόλιν, νομίσαντες
[6, 66]	ὁπότε βούλοιντο καὶ οἱ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων ἥκιστ' ἂν αὐτοὺς καὶ
[6, 98]	μετ' αὐτῶν πάντες ἐτρέψαντο τοὺς	τῶν	Συρακοσίων ἱππέας προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν
[6, 52]	Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι, καὶ	τῶν	Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων καὶ τῶν
[6, 70]	ἤδη καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα	τῶν	Συρακοσίων καὶ ἐς φυγὴν (κατέστη.
[6, 70]	Ἀργείων πρῶτον τὸ εὐώνυμον κέρας	τῶν	Συρακοσίων καὶ μετ' αὐτοὺς τῶν
[6, 94]	καὶ ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά τι	τῶν	Συρακοσίων καὶ οὐχ ἑλόντες αὖθις
[6, 100]	γενόμενοι βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων, καὶ τῶν Ἀργείων τινὲς
[6, 65]	αὐτὸς ἥκειν. ~οἱ δὲ στρατηγοὶ	τῶν	Συρακοσίων, μετὰ τοῦ καὶ ἐς
[6, 101]	αὐτῇ ἐνίκων οἱ Ἀθηναῖοι. καὶ	τῶν	Συρακοσίων οἱ μὲν τὸ δεξιὸν
[6, 88]	μᾶλλον τῶν Σικελῶν ὑπήκοοι ὄντες	τῶν	Συρακοσίων οἱ πολλοὶ ἀφειστήκεσαν· τῶν
[6, 94]	καὶ τὸν σῖτον ἐνεπίμπρασαν, καὶ	τῶν	Συρακοσίων περιτυχόντες τισὶν οὐ πολλοῖς
[6, 70]	οἱ Ἀθηναῖοι (οἱ γὰρ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων πολλοὶ ὄντες καὶ ἀήσσητοι
[6, 63]	καὶ ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ κατάσκοποι	τῶν	Συρακοσίων πρὸς τὸ στράτευμα τῶν
[6, 66]	ἐκώλυε, πρῶτοι δὲ οἱ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων προσεβοήθησαν, ἔπειτα δὲ ὕστερον
[6, 101]	αὐτοῖς ἐξείργαστο, ἐπιχειροῦσιν αὖθις τῷ	τῶν	Συρακοσίων σταυρώματι καὶ τάφρῳ, τὰς
[6, 98]	καὶ ἤδη ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις οἱ	τῶν	Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων σφίσι
[6, 64]	σφίσι μὲν πιστόν, τοῖς δὲ	τῶν	Συρακοσίων στρατηγοῖς τῇ δοκήσει οὐχ
[6, 48]	Σικελοὺς τοὺς μὲν ἀφιστάναι ἀπὸ	τῶν	Συρακοσίων, τοὺς δὲ φίλους ποιεῖσθαι,
[6, 64]	τοὺς σφῶν καὶ τὸν ὄχλον	τῶν	Συρακοσίων τοὺς ἱππέας πολλοὺς ὄντας,
[6, 74]	ἐπιστάμενος ὅτι φεύξοιτο, μηνύει τοῖς	τῶν	Συρακοσίων φίλοις τοῖς ἐν τῇ
[6, 51]	δὲ Καταναίων οἱ μὲν τὰ	τῶν	Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον τὸ
[6, 88]	προσηνάγκαζον, τοὺς δὲ καὶ ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων φρουρούς τε πεμπόντων καὶ
[6, 8]	ἀκούσαντες τῶν τε Ἐγεσταίων καὶ	τῶν	σφετέρων πρέσβεων τά τε ἄλλα
[6, 54]	ἄλλους οὔτε αὐτοὺς Ἀθηναίους περὶ	τῶν	σφετέρων τυράννων οὐδὲ περὶ τοῦ
[6, 64]	τῇ πόλει ἔτι ὑπολοίπους ὄντας	τῶν	σφίσιν (εὔνων. ἔλεγε δὲ τοὺς
[6, 77]	αὐτοὺς αἰτιασόμενοι ὅτι ἔχοντες παραδείγματα	τῶν	τ' ἐκεῖ Ἑλλήνων ὡς ἐδουλώθησαν
[6, 8]	Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ ἀκούσαντες	τῶν	τε Ἐγεσταίων καὶ τῶν σφετέρων
[6, 6]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις	τῶν	τε Ἐγεσταίων πολλάκις λεγόντων καὶ
[6, 96]	Διόμιλος φυγὰς ἐξ Ἄνδρου, ὅπως	τῶν	τε Ἐπιπολῶν εἶεν φύλακες, καὶ
[6, 88]	πείθειν τοὺς Λακεδαιμονίους. καὶ διανοουμένων	τῶν	τε ἐφόρων καὶ τῶν ἐν
[6, 94]	ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα τὸν σῖτον	τῶν	τε (Ἰνησσαίων καὶ τῶν Ὑβλαίων.
[6, 76]	πειρῶνται· ἡγεμόνες γὰρ γενόμενοι ἑκόντων	τῶν	τε Ἰώνων καὶ ὅσοι ἀπὸ
[6, 71]	ξυλλέξωνται καὶ παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ,	τῶν	τε πόλεών τινας προσαγάγωνται, ἃς
[6, 32]	ὅμιλος ὁ ἐκ τῆς γῆς	τῶν	τε πολιτῶν καὶ εἴ τις
[6, 59]	διὰ φόβου ἤδη μᾶλλον ὢν	τῶν	τε πολιτῶν πολλοὺς ἔκτεινε καὶ
[6, 72]	καὶ δέκα οἱ στρατηγοὶ αὐτοῖς)	τῶν	τε πολλῶν τὴν ἀξύντακτον ἀναρχίαν.
[6, 31]	τὸ μὲν ναυτικὸν μεγάλαις δαπάναις	τῶν	τε τριηράρχων καὶ τῆς πόλεως
[6, 22]	ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων,	τῶν	τε ὑπηκόων καὶ ἤν τινα
[6, 40]	τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι· καὶ	τῶν	τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς πρὸς αἰσθανομένους
[6, 46]	παρείχετο· καὶ ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι	τῶν	τριηριτῶν τά τε ἐξ αὐτῆς
[6, 46]	μεγάλην τὴν ἔκπληξιν τοῖς ἐκ	τῶν	τριήρων Ἀθηναίοις παρεῖχε, καὶ ἀφικόμενοι
[6, 2]	τὴν Σικελίαν. Ἰλίου δὲ ἁλισκομένου	τῶν	Τρώων τινὲς διαφυγόντες Ἀχαιοὺς πλοίοις
[6, 55]	καὶ ἡ στήλη περὶ τῆς	τῶν	τυράννων ἀδικίας ἡ ἐν τῇ
[6, 94]	σῖτον τῶν τε (Ἰνησσαίων καὶ	τῶν	Ὑβλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην
[6, 33]	ἐν τάχει παρεσομένων, ὁρᾶτε ἀπὸ	τῶν	ὑπαρχόντων ὅτῳ τρόπῳ κάλλιστα ἀμυνεῖσθε
[6, 43]	οἱ ἄλλοι ξυνεστράτευον, οἱ μὲν	τῶν	ὑπηκόων, οἱ δ' Ἀργείων πεντακόσιοι
[6, 82]	παρόντι μεῖζον ἴσχυον, (αὐτοὶ δὲ	τῶν	ὑπὸ βασιλεῖ πρότερον ὄντων ἡγεμόνες
[6, 6]	ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον δ' εἶναι μετὰ	τῶν	ὑπολοίπων ἔτι ξυμμάχων ἀντέχειν τοῖς
[6, 59]	τετάρτῳ ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀλκμεωνιδῶν	τῶν	φευγόντων, ἐχώρει ὑπόσπονδος ἔς τε
[6, 83]	διὰ τὸ αὐτὸ ἥκειν μετὰ	τῶν	φίλων ἀσφαλῶς καταστησόμενοι, καὶ οὐ
[6, 85]	ἢν οἱ ἐχθροὶ διὰ τὴν	τῶν	(φίλων ῥώμην ἀδύνατοι ὦσιν. ἀπιστεῖν
[6, 21]	ἐξ ἧς μηνῶν οὐδὲ τεσσάρων	τῶν	χειμερινῶν ἄγγελον ῥᾴδιον ἐλθεῖν. ~ὁπλίτας
[6, 70]	φυλακήν, δείσαντες μὴ οἱ Ἀθηναῖοι	τῶν	χρημάτων ἃ ἦν αὐτόθι κινήσωσι,
[6, 44]	ἅμα προσέμενον, βουλόμενοι εἰδέναι περὶ	τῶν	χρημάτων εἰ ἔστιν ἃ ἔλεγον
[6, 46]	ἦλθον αὐτοῖς ἐς τὴν κατασκοπὴν	τῶν	χρημάτων. ἔς τε τὸ ἐν
[6, 6]	ἐς τὴν Ἔγεσταν περί τε	τῶν	χρημάτων σκεψομένους εἰ ὑπάρχει, ὥσπερ
[6, 8]	καὶ οὐκ ἀληθῆ καὶ περὶ	τῶν	χρημάτων ὡς εἴη ἑτοῖμα ἔν
[6, 100]	μὲν σφῶν αὐτῶν λογάδας καὶ	τῶν	ψιλῶν τινὰς ἐκλεκτοὺς ὡπλισμένους προύταξαν
[6, 52]	τῶν Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων καὶ	τῶν	ψιλῶν τινὰς ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν
[6, 87]	μήτε ὑμεῖς, ὦ Καμαριναῖοι, ταῖς	τῶνδε	διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε οἱ ἄλλοι·
[6, 12]	καὶ μὴ ὑπὲρ ἀνδρῶν φυγάδων	τῶνδε	ἐπικουρίας δεομένων, οἷς τό τε
[6, 86]	ὅτι δυνάμει μείζονι πρὸς τὴν	τῶνδε	ἰσχὺν πάρεσμεν ὑποπτεύεσθαι, (πολὺ δὲ
[6, 80]	ἀπὸ Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας, οἳ	τῶνδε	κρείσσους εἰσὶ τὸ παράπαν τὰ
[6, 83]	ἄρχομεν ἢ ἐπ' ἐλευθερίᾳ τῇ	τῶνδε	μᾶλλον ἢ τῶν ξυμπάντων τε
[6, 13]	καταισχυνθῆναι, εἴ τῴ τις παρακάθηται	τῶνδε,	ὅπως μὴ δόξει, ἐὰν μὴ