Livre, Chap.
[6, 5]	ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ	Σάκωνος,	καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι
[6, 53]	ἐς Κατάνην. ~καὶ καταλαμβάνουσι τὴν	Σαλαμινίαν	ναῦν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ἥκουσαν
[6, 61]	ἀγαγόντες ἀποκτεῖναι, πέμπουσιν οὕτω τὴν	Σαλαμινίαν	ναῦν ἐς τὴν Σικελίαν ἐπί
[6, 61]	οἱ ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ τῆς	Σαλαμινίας	ἐκ τῆς Σικελίας ὡς ἐς
[6, 61]	καταπλεῦσαι. οἱ δ' ἐκ τῆς	Σαλαμινίας	τέως μὲν ἐζήτουν τὸν Ἀλκιβιάδην
[6, 32]	ἔχοντες ἔμελλον ἀνάξεσθαι, τῇ μὲν	σάλπιγγι	σιωπὴ ὑπεσημάνθη, εὐχὰς δὲ τὰς
[6, 69]	σφάγια προύφερον τὰ νομιζόμενα καὶ	σαλπιγκταὶ	ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις, (οἱ
[6, 4]	φεύγοντες προσέβαλον Σικελίᾳ, τοὺς δὲ	Σαμίους	Ἀναξίλας Ῥηγίνων τύραννος οὐ πολλῷ
[6, 4]	ὕστερον δ' αὐτοὶ μὲν ὑπὸ	Σαμίων	καὶ ἄλλων Ἰώνων ἐκπίπτουσιν, (οἳ
[6, 61]	ἐπειδὴ τὸ τῶν Ἑρμῶν ᾤοντο	σαφὲς	ἔχειν, πολὺ δὴ μᾶλλον καὶ
[6, 60]	ἄσμενος λαβών, ὡς ᾤετο, τὸ	σαφὲς	καὶ δεινὸν ποιούμενοι πρότερον εἰ
[6, 60]	ἀμφότερα γὰρ εἰκάζεται, τὸ δὲ	σαφὲς	οὐδεὶς οὔτε τότε οὔτε ὕστερον
[6, 93]	αὐτοῦ καὶ νομίσαντες (παρὰ τοῦ	σαφέστατα	εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε τῇ ἐπιτειχίσει
[6, 88]	ξυναναπείθοιεν τόν τε αὐτοῦ πόλεμον	σαφέστερον	ποιεῖσθαι πρὸς τοὺς Ἀθηναίους καὶ
[6, 33]	τῆς πόλεως, πείθων γε ἐμαυτὸν	σαφέστερόν	τι ἑτέρου εἰδὼς (λέγειν. Ἀθηναῖοι
[6, 45]	ἤδη καὶ ἀπὸ τῶν κατασκόπων	σαφῆ	ἠγγέλλετο ὅτι ἐν Ῥηγίῳ αἱ
[6, 32]	ὁ Ἕρμωνος παρελθὼν αὐτοῖς, ὡς	σαφῶς	οἰόμενος εἰδέναι τὰ περὶ αὐτῶν,
[6, 80]	ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν ἔργον εἶναι	σαφῶς	οὔτε ὑμᾶς οὔτε τοὺς ἄλλους
[6, 91]	μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο, ταῦτα	σαφῶς	πυνθανόμενος ἐπιφέροι· εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς
[6, 95]	Λακεδαιμόνιοι μέχρι μὲν Κλεωνῶν ἦλθον,	σεισμοῦ	δὲ γενομένου ἀπεχώρησαν. καὶ Ἀργεῖοι
[6, 4]	ἢ αὐτοὺς οἰκίσαι, Πάμιλλον πέμψαντες	Σελινοῦντα	κτίζουσι, καὶ ἐκ Μεγάρων τῆς
[6, 47]	μὲν ἦν γνώμη πλεῖν ἐπὶ	Σελινοῦντα	πάσῃ τῇ στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ
[6, 48]	πολεμήσει, οὕτως ἤδη Συρακούσαις καὶ	Σελινοῦντι	ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ οἱ μὲν
[6, 65]	(ἤδη γὰρ καὶ τῶν ξυμμάχων	Σελινούντιοι	καὶ ἄλλοι τινὲς παρῆσαν) προεῖπον
[6, 67]	ξύμμαχοι παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ αὐτοῖς	Σελινούντιοι	μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ καὶ
[6, 6]	περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ	Σελινούντιοι	Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς
[6, 6]	ἐπικαλούμενοι. ὅμοροι γὰρ ὄντες τοῖς	Σελινουντίοις	ἐς πόλεμον καθέστασαν περί τε
[6, 20]	καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐστὶ	Σελινουντίοις,	Συρακοσίοις δὲ καὶ ἀπὸ βαρβάρων
[6, 6]	τοῦ πολέμου ἅμα πρὸς τοὺς	Σελινουντίους	ἐν ὅτῳ ἐστὶν εἰσομένους. ~Καὶ
[6, 47]	διδόναι αὐτοὺς τροφήν, καὶ παραμείναντας	Σελινουντίους	ἢ βίᾳ ἢ ξυμβάσει διαλλάξαι
[6, 8]	Ξενοφάνους, βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς	Σελινουντίους,	ξυγκατοικίσαι δὲ καὶ Λεοντίνους, ἤν
[6, 13]	ἄνευ Ἀθηναίων καὶ ξυνῆψαν πρὸς	Σελινουντίους	τὸ πρῶτον πόλεμον, μετὰ σφῶν
[6, 62]	Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ καὶ τῶν	Σελινουντίων	τὰ πράγματα καὶ (τὰ διάφορα
[6, 62]	λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι ἐπὶ	Σελινοῦντος	καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι
[6, 48]	τε τὰς πόλεις ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν	Σελινοῦντος	καὶ Συρακουσῶν τὰς ἄλλας, καὶ
[6, 20]	ἥκιστα ἐπὶ ἃς μᾶλλον πλέομεν,	Σελινοῦς	καὶ Συράκουσαι. (πολλοὶ μὲν γὰρ
[6, 59]	βασιλεῖ Δαρείῳ δύνασθαι. καὶ αὐτῆς	σῆμα	ἐν Λαμψάκῳ ἐστὶν ἐπίγραμμα ἔχον
[6, 55]	γενόμενοι, ὡς ὅ τε βωμὸς	σημαίνει	καὶ ἡ στήλη περὶ τῆς
[6, 20]	δὲ τῷ (παρόντι ἃ γιγνώσκω	σημανῶ.	ἐπὶ γὰρ πόλεις, ὡς ἐγὼ
[6, 31]	καὶ ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα	σημείοις	καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ
[6, 59]	φευγόντων, ἐχώρει ὑπόσπονδος ἔς τε	Σίγειον	καὶ παρ' Αἰαντίδην ἐς Λάμψακον,
[6, 88]	ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία καὶ	σίδηρον,	ἡτοίμαζον, καὶ ὅσα ἔδει, ὡς
[6, 2]	Λιγύων ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αὐτῶν	Σικανία	τότε ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον
[6, 2]	καὶ ἑσπέρια αὐτῆς καὶ ἀντὶ	Σικανίας	Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι,
[6, 62]	τῷ παράπλῳ αἱροῦσιν Ὕκκαρα, πόλισμα	Σικανικὸν	μέν, Ἐγεσταίοις δὲ πολέμιον· ἦν
[6, 2]	ἕκαστός (πῃ γιγνώσκει περὶ αὐτῶν.	Σικανοὶ	δὲ μετ' αὐτοὺς πρῶτοι φαίνονται
[6, 2]	τὴν Σικελίαν, καὶ ὅμοροι τοῖς	Σικανοῖς	οἰκήσαντες ξύμπαντες μὲν Ἔλυμοι ἐκλήθησαν,
[6, 73]	καὶ Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου καὶ	(Σικανὸν	τὸν Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς, καὶ
[6, 2]	Ἴβηρες ὄντες καὶ ἀπὸ τοῦ	Σικανοῦ	ποταμοῦ τοῦ ἐν Ἰβηρίᾳ ὑπὸ
[6, 2]	Σικελίαν στρατὸς πολὺς τούς τε	Σικανοὺς	κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς τὰ
[6, 94]	ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς Κατάνης
[6, 62]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τῇ	Σικελίᾳ,	δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ στρατεύματος
[6, 11]	ὥστε οὐ περὶ τῶν ἐν	Σικελίᾳ	Ἐγεσταίων ἡμῖν, ἀνδρῶν βαρβάρων, ὁ
[6, 91]	ληφθήσεται, ἔχεται καὶ ἡ πᾶσα	Σικελία,	καὶ εὐθὺς καὶ Ἰταλία· καὶ
[6, 37]	γε δὴ ἐν πάσῃ πολεμίᾳ	Σικελίᾳ	(ξυστήσεται γάρ) στρατοπέδῳ τε ἐκ
[6, 94]	ἐπὶ Μεγάρων τῶν ἐν τῇ	Σικελίᾳ,	οὓς ἐπὶ Γέλωνος τοῦ τυράννου,
[6, 93]	παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν τῇ	Σικελίᾳ	πέμπειν τινὰ τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον
[6, 44]	δὲ πρὸς τὰ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα
[6, 8]	καὶ τἆλλα τὰ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	(πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν ἄριστα
[6, 73]	αὐτοὺς ἢ πρὸς τὸ ἐν	Σικελίᾳ	στράτευμα ἧσσον ὠφελίαν ἄλλην ἐπιπέμπωσιν.
[6, 61]	τε πρὸς τοὺς ἐν τῇ	Σικελίᾳ	στρατιώτας τε σφετέρους καὶ πολεμίους
[6, 4]	ἐκπίπτουσιν, (οἳ Μήδους φεύγοντες προσέβαλον	Σικελίᾳ,	τοὺς δὲ Σαμίους Ἀναξίλας Ῥηγίνων
[6, 80]	τήν τε κοινὴν ὠφελίαν τῇ	Σικελίᾳ	φυλάξαι καὶ τοὺς Ἀθηναίους φίλους
[6, 2]	Φοίνικες περὶ πᾶσαν μὲν τὴν	Σικελίαν	ἄκρας τε ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ
[6, 2]	ἐς Λιβύην πρῶτον, ἔπειτα ἐς	Σικελίαν	ἀπ' (αὐτῆς κατενεχθέντες. Σικελοὶ δ'
[6, 4]	ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων ἐς	Σικελίαν	ἀφίκετο, καὶ ὑπὲρ Παντακύου τε
[6, 104]	ἤδη ἦσαν, βουλόμενοι ἐς τὴν	Σικελίαν	διὰ τάχους βοηθῆσαι. καὶ ὡς
[6, 9]	ξυνελέγη, καθ' ὅτι χρὴ ἐς	Σικελίαν	ἐκπλεῖν· ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ καὶ
[6, 2]	ἐγγὺς τριακόσια πρὶν Ἕλληνας ἐς	Σικελίαν	ἐλθεῖν· ἔτι δὲ καὶ νῦν
[6, 43]	ἐκ τῆς Κερκύρας ἐς τὴν	Σικελίαν	ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι μὲν ταῖς πάσαις
[6, 61]	τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐς τὴν	Σικελίαν	ἐπί τε ἐκεῖνον καὶ ὧν
[6, 2]	νῦν τὰ (πρὸς ἑσπέραν τὴν	Σικελίαν.	Ἰλίου δὲ ἁλισκομένου τῶν Τρώων
[6, 2]	Ἀχαιοὺς πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς τὴν	Σικελίαν,	καὶ ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες
[6, 2]	ἀπέχει. βάρβαροι μὲν οὖν τοσοίδε	Σικελίαν	καὶ οὕτως ᾤκησαν. ~Ἑλλήνων δὲ
[6, 8]	ἐψηφίσαντο ναῦς ἑξήκοντα πέμπειν ἐς	Σικελίαν	καὶ στρατηγοὺς αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε
[6, 7]	τῶν Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν ἐς τὴν	Σικελίαν·	Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος
[6, 86]	ταῦτα κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας τὴν	Σικελίαν	μέχρι τοῦδε μὴ (ὑπ' αὐτοὺς
[6, 77]	ἀπ' αὐτονόμου (τῆς Πελοποννήσου τὴν	Σικελίαν	οἰκοῦντες. ἢ μένομεν ἕως ἂν
[6, 37]	ὥσπερ λέγονται, ἔλθοιεν, ἱκανωτέραν ἡγοῦμαι	Σικελίαν	Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι ὅσῳ κατὰ πάντα
[6, 34]	ποιεῖσθαι, ἔς τε τὴν ἄλλην	Σικελίαν	πέμπωμεν πρέσβεις δηλοῦντες ὡς κοινὸς
[6, 18]	τῷ παρόντι ἡσυχίαν καὶ ἐπὶ	Σικελίαν	πλεῦσαι· καὶ ἅμα ἢ τῆς
[6, 1]	μετὰ Λάχητος καὶ Εὐρυμέδοντος ἐπὶ	Σικελίαν	πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο, ἄπειροι
[6, 17]	(ὠφελίᾳ. καὶ τὸν ἐς τὴν	Σικελίαν	πλοῦν μὴ μεταγιγνώσκετε ὡς ἐπὶ
[6, 76]	πείσωσιν. ἥκουσι γὰρ ἐς τὴν	Σικελίαν	προφάσει μὲν ᾗ πυνθάνεσθε, διανοίᾳ
[6, 90]	ἐσηγητέον, (μάθετε ἤδη. ἐπλεύσαμεν ἐς	Σικελίαν	πρῶτον μέν, εἰ δυναίμεθα, Σικελιώτας
[6, 2]	ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες δὲ ἐς τὴν	Σικελίαν	στρατὸς πολὺς τούς τε Σικανοὺς
[6, 15]	στρατηγῆσαί τε ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων	Σικελίαν	τε δι' αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα
[6, 92]	μὴ ἀποκνεῖν τὴν ἐς τὴν	Σικελίαν	τε καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν
[6, 2]	ἑσπέρια αὐτῆς καὶ ἀντὶ Σικανίας	Σικελίαν	τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ
[6, 62]	παραπλέοντες δ' ἐν ἀριστερᾷ τὴν	Σικελίαν,	τὸ μέρος τὸ πρὸς τὸν
[6, 42]	καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν καὶ	Σικελίαν	τρεῖς ναῦς εἰσομένας αἵτινες σφᾶς
[6, 30]	ἡ ἀναγωγὴ ἐγίγνετο ἐς τὴν	Σικελίαν.	τῶν μὲν οὖν ξυμμάχων τοῖς
[6, 2]	(ἐνταῦθα γὰρ ᾤκουν) διέβησαν ἐς	Σικελίαν,	φεύγοντες Ὀπικούς, ὡς μὲν εἰκὸς
[6, 6]	~Τοσαῦτα ἔθνη Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων	Σικελίαν	ᾤκει, καὶ ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν
[6, 88]	πλὴν καθ' ὅσον (εἰ) τὴν	Σικελίαν	ᾤοντο αὐτοὺς δουλώσεσθαι, τοῖς δὲ
[6, 88]	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐς τὴν	Σικελίαν	ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν. καὶ οἵ
[6, 85]	ἡμῶν ἀπελθόντων, αὐτοὶ ἄρξαι τῆς	Σικελίας.	ἀνάγκη δέ, ἢν ξυστῆτε πρὸς
[6, 73]	Λακεδαιμονίους, ἵνα ἢ ἀπὸ τῆς	Σικελίας	ἀπαγάγωσιν αὐτοὺς ἢ πρὸς τὸ
[6, 8]	προφάσει βραχείᾳ καὶ εὐπρεπεῖ τῆς	Σικελίας	ἁπάσης, μεγάλου ἔργου, ἐφίεσθαι, παρελθὼν
[6, 2]	ὅτι ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδὼν	Σικελίας	ἀπέχει. βάρβαροι μὲν οὖν τοσοίδε
[6, 1]	ἀνῃροῦντο ἢ τὸν πρὸς Πελοποννησίους.	(Σικελίας	γὰρ περίπλους μέν ἐστιν ὁλκάδι
[6, 62]	ἐν τούτῳ τῷ μέρει τῆς	Σικελίας	Ἑλλὰς πόλις ἐστίν· καὶ ὡς
[6, 33]	Λεοντίνων κατοικίσει, τὸ δὲ ἀληθὲς	Σικελίας	ἐπιθυμίᾳ, μάλιστα δὲ τῆς ἡμετέρας
[6, 11]	πρῶτον περιγεγενῆσθαι, καταφρονήσαντες ἤδη καὶ	Σικελίας	ἐφίεσθε. (χρὴ δὲ μὴ πρὸς
[6, 3]	ἱδρύσαντο, ἐφ' ᾧ, ὅταν ἐκ	Σικελίας	θεωροὶ πλέωσι, πρῶτον (θύουσιν. Συρακούσας
[6, 48]	καὶ προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς τῆς	Σικελίας,	καὶ λιμένα καὶ ἐφόρμησιν τῇ
[6, 8]	Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον ἐκ τῆς	Σικελίας	καὶ οἱ Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν
[6, 104]	αἱ Συράκουσαί εἰσι, τῆς μὲν	Σικελίας	οὐκέτι ἐλπίδα οὐδεμίαν εἶχεν ὁ
[6, 63]	τε τὰ ἐπ' ἐκεῖνα τῆς	Σικελίας	πολὺ ἀπὸ σφῶν ἐφαίνοντο καὶ
[6, 34]	αὐτοῖς ὅτι οὐ περὶ τῆς	Σικελίας	πρότερον ἔσται ὁ ἀγὼν ἢ
[6, 6]	αὐτοὶ τὴν ἅπασαν δύναμιν τῆς	Σικελίας	σχήσουσι, κίνδυνον εἶναι μή ποτε
[6, 91]	(ἐπιπέσοι. ὥστε μὴ περὶ τῆς	Σικελίας	τις οἰέσθω μόνον βουλεύειν, ἀλλὰ
[6, 93]	δὲ καὶ ἡ ἐκ τῆς	Σικελίας	τριήρης τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν
[6, 61]	μετὰ τῆς Σαλαμινίας ἐκ τῆς	Σικελίας	ὡς ἐς τὰς Ἀθήνας· καὶ
[6, 13]	ἤν τις πλέῃ, καὶ τῷ	Σικελικῷ	διὰ πελάγους, τὰ αὑτῶν νεμομένους
[6, 91]	οὐ περιέσται τἀκεῖ, (μάθετε ἤδη.	Σικελιῶται	γὰρ ἀπειρότεροι μέν εἰσιν, ὅμως
[6, 34]	ἂν ὀξέως πείθοισθε, ὅμως εἰρήσεται.	Σικελιῶται	γὰρ εἰ ἐθέλοιμεν ξύμπαντες, εἰ
[6, 11]	ὁμοίῳ καὶ πρὶν ἐπιχειρῆσαι (ἔσται.	Σικελιῶται	δ' ἄν μοι δοκοῦσιν, ὥς
[6, 90]	Σικελίαν πρῶτον μέν, εἰ δυναίμεθα,	Σικελιώτας	καταστρεψόμενοι, μετὰ δ' ἐκείνους αὖθις
[6, 68]	ὥσπερ καὶ ἡμᾶς, καὶ προσέτι	Σικελιώτας,	οἳ ὑπερφρονοῦσι μὲν ἡμᾶς, ὑπομενοῦσι
[6, 13]	ἀντιχειροτονεῖν, καὶ ψηφίζεσθαι τοὺς μὲν	Σικελιώτας	οἷσπερ νῦν ὅροις χρωμένους πρὸς
[6, 49]	κρατοῦσα καθέζηται. (τούς τε ἄλλους	Σικελιώτας	οὕτως ἤδη μᾶλλον καὶ ἐκείνοις
[6, 33]	ἀλλὰ πρός τε τοὺς ἄλλους	Σικελιώτας	πολὺ ἄμεινον (μᾶλλον γὰρ ἐθελήσουσιν
[6, 18]	ναυκράτορες γὰρ ἐσόμεθα (καὶ ξυμπάντων	Σικελιωτῶν.	καὶ μὴ ὑμᾶς ἡ Νικίου
[6, 10]	καὶ πάνυ ἂν ξυνεπιθοῖντο μετὰ	Σικελιωτῶν,	οὓς πρὸ πολλῶν ἂν ἐτιμήσαντο
[6, 2]	ἐς Σικελίαν ἀπ' (αὐτῆς κατενεχθέντες.	Σικελοὶ	δ' ἐξ Ἰταλίας (ἐνταῦθα γὰρ
[6, 4]	ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον οἱ	Σικελοὶ	ζάγκλον καλοῦσιν) ὕστερον δ' αὐτοὶ
[6, 2]	νῦν ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	Σικελοί,	καὶ ἡ χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ
[6, 88]	ξυμπολεμεῖν. περιήγγελλον δὲ καὶ τοῖς	Σικελοῖς	καὶ ἐς τὴν Ἔγεσταν πέμψαντες
[6, 4]	τῆς Θάψου ἀναστάντες Ὕβλωνος βασιλέως	Σικελοῦ	προδόντος τὴν χώραν καὶ καθηγησαμένου
[6, 3]	οἰκισθείσας Λεοντίνους τε πολέμῳ τοὺς	Σικελοὺς	ἐξελάσαντες οἰκίζουσι, καὶ μετ' αὐτοὺς
[6, 3]	τῶν Ἡρακλειδῶν ἐκ Κορίνθου ᾤκισε,	Σικελοὺς	ἐξελάσας πρῶτον ἐκ τῆς νήσου
[6, 2]	ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς πρὸς τοὺς	Σικελούς·	ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἕλληνες πολλοὶ
[6, 88]	Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι τὰ πρὸς τοὺς	Σικελοὺς	ἔπρασσον ὅπως αὐτοῖς ὡς πλεῖστοι
[6, 34]	αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα καὶ ἐς τοὺς	Σικελοὺς	πέμποντες τοὺς μὲν μᾶλλον βεβαιωσώμεθα,
[6, 45]	ἠπίστουν. καὶ ἔς τε τοὺς	Σικελοὺς	περιέπεμπον, ἔνθα μὲν φύλακας, πρὸς
[6, 48]	ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι καὶ τοὺς	Σικελοὺς	τοὺς μὲν ἀφιστάναι ἀπὸ τῶν
[6, 65]	ἅπαν τὸ ἑαυτῶν καὶ ὅσοι	Σικελῶν	αὐτοῖς ἢ ἄλλος τις προσεληλύθει
[6, 62]	μὲν πεζῷ ἐχώρουν διὰ τῶν	Σικελῶν	ἕως ἀφίκοντο ἐς Κατάνην, αἱ
[6, 98]	τε Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι καὶ	Σικελῶν	καὶ Ναξίων καὶ ἄλλων τινῶν
[6, 4]	πρῶτον Ζάγκλη ἦν ὑπὸ τῶν	Σικελῶν	κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν
[6, 62]	τάλαντα. καὶ ἐς τοὺς τῶν	Σικελῶν	ξυμμάχους περιέπλευσαν, στρατιὰν κελεύοντες πέμπειν·
[6, 94]	τῇ στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα,	Σικελῶν	πόλισμα, καὶ προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν,
[6, 103]	πανταχόθεν. ἦλθον δὲ καὶ τῶν	Σικελῶν	πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ
[6, 2]	χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς	Σικελῶν,	τοὔνομα τοῦτο (ἔχοντος, οὕτως Ἰταλία
[6, 88]	πρὸς τὰ πεδία μᾶλλον τῶν	Σικελῶν	ὑπήκοοι ὄντες τῶν Συρακοσίων οἱ
[6, 5]	Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ	Σίμου	καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν
[6, 44]	ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα	σιταγωγοί,	καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ
[6, 30]	ξυμμάχων τοῖς πλείστοις καὶ ταῖς	σιταγωγοῖς	ὁλκάσι καὶ τοῖς πλοίοις καὶ
[6, 7]	γῆς ἔτεμον οὐ πολλὴν καὶ	σῖτον	ἀνεκομίσαντό τινα ζεύγη κομίσαντες, καὶ
[6, 22]	ἐσκομιζώμεθα, τὸν δὲ καὶ αὐτόθεν	σῖτον	ἐν ὁλκάσι, πυροὺς καὶ πεφρυγμένας
[6, 94]	πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν καὶ τὸν	σῖτον	ἐνεπίμπρασαν, καὶ τῶν Συρακοσίων περιτυχόντες
[6, 71]	ὑπακούσεσθαι, τά τε ἄλλα καὶ	σῖτον	καὶ ὅσων δέοι παρασκευάσωνται ὡς
[6, 48]	τοὺς δὲ φίλους ποιεῖσθαι, ἵνα	σῖτον	καὶ στρατιὰν ἔχωσι, πρῶτον δὲ
[6, 88]	μετὰ τῶν Ἀθηναίων ἦσαν, καὶ	σῖτόν	τε κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι (καὶ
[6, 94]	ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα τὸν	σῖτον	τῶν τε (Ἰνησσαίων καὶ τῶν
[6, 90]	Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα δὲ καὶ	σῖτον,	ὥστε εὐπορώτερον γίγνεσθαί τι αὐτῶν,
[6, 22]	καὶ πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν, καὶ	σιτοποιοὺς	ἐκ τῶν μυλώνων πρὸς μέρος
[6, 44]	μὲν τριάκοντα σιταγωγοί, καὶ τοὺς	σιτοποιοὺς	ἔχουσαι καὶ λιθολόγους καὶ τέκτονας
[6, 20]	ἵππους τε πολλοὺς κέκτηνται καὶ	σίτῳ	οἰκείῳ καὶ οὐκ ἐπακτῷ χρῶνται.
[6, 32]	ἔμελλον ἀνάξεσθαι, τῇ μὲν σάλπιγγι	σιωπὴ	ὑπεσημάνθη, εὐχὰς δὲ τὰς νομιζομένας
[6, 97]	μαχούμενοι ἢ τειχιοῦντες, τοῖς τε	σκεύεσι	καὶ τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη. ~καὶ
[6, 94]	διακοσίους ἄνευ τῶν ἵππων μετὰ	σκευῆς,	ὡς αὐτόθεν ἵππων πορισθησομένων, καὶ
[6, 67]	μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι. καὶ τοὺς	σκευοφόρους	ἐντὸς (τούτων τῶν ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο.
[6, 31]	καὶ τῶν περὶ τὸ σῶμα	σκευῶν	μεγάλῃ σπουδῇ πρὸς ἀλλήλους (ἁμιλληθέν.
[6, 9]	περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι χρῆναι	σκέψασθαι,	εἰ ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν τὰς
[6, 6]	Ἔγεσταν περί τε τῶν χρημάτων	σκεψομένους	εἰ ὑπάρχει, ὥσπερ φασίν, ἐν
[6, 40]	καὶ στρατηγοί εἰσιν ἡμῖν οἳ	σκέψονται	αὐτά· καὶ εἰ μή τι
[6, 75]	ἔτεμον καὶ τὰς τῶν Ἀθηναίων	σκηνὰς	καὶ τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν
[6, 100]	τούς τε ἄλλους Συρακοσίους κατὰ	σκηνὰς	ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ καί τινας
[6, 37]	ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι καὶ ἐκ	σκηνιδίων	καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς οὐκ ἐπὶ
[6, 18]	ἢ πρὸς τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους	σκηπτόμενοι	μὴ βοηθοῖμεν; οἷς χρεών, ἐπειδή
[6, 11]	ἡγήσασθαι ἢ διὰ τὸ αἰσχρὸν	σκοπεῖν	ὅτῳ τρόπῳ ἔτι καὶ νῦν,
[6, 10]	τῷ πρὶν (χρόνῳ. ὥστε χρὴ	σκοπεῖν	τινὰ αὐτὰ καὶ μὴ μετεώρῳ
[6, 16]	τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια	σκοπεῖτε	εἴ του χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου
[6, 80]	οἱ αὐτοὶ τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε.	σκοπεῖτε	οὖν καὶ αἱρεῖσθε ἤδη ἢ
[6, 36]	οὐκ ἐξ ὧν οὗτοι ἀγγέλλουσι	σκοποῦντες	λογιεῖσθε τὰ εἰκότα, ἀλλ' ἐξ
[6, 40]	ἐπιβαλεῖται, αὐτὴ δ' ἐφ' αὑτῆς	σκοποῦσα	τούς τε λόγους ἀφ' ὑμῶν
[6, 12]	ὑμῖν ἐκπλεῖν, τὸ ἑαυτοῦ μόνον	σκοπῶν,	ἄλλως τε καὶ νεώτερος ὢν
[6, 89]	ὠργίζετό μοι, μετὰ τοῦ ἀληθοῦς	σκοπῶν	ἀναπειθέσθω. ἢ εἴ τις, διότι
[6, 71]	πεντήκοντα) καὶ τὰ τῶν πολεμίων	(σκῦλα	ἔχοντες ἀπέπλευσαν ἐς Κατάνην· χειμών
[6, 14]	ὦ πρύτανι, ταῦτα, εἴπερ ἡγεῖ	σοι	προσήκειν κήδεσθαί τε τῆς πόλεως
[6, 2]	ἐκλιπόντες τὰ πλείω Μοτύην καὶ	Σολόεντα	καὶ Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων
[6, 77]	νῦν ἐφ' ἡμᾶς ταὐτὰ παρόντα	σοφίσματα,	Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ
[6, 91]	ἔτι χρησιμώτερον εἶναι νομίζω, ἄνδρα	Σπαρτιάτην	ἄρχοντα, ὡς ἂν τούς τε
[6, 7]	στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους, καὶ	σπεισάμενοί	τινα χρόνον ὥστε μὴ ἀδικεῖν
[6, 32]	τε ἐπιβάται καὶ οἱ ἄρχοντες	(σπένδοντες.	ξυνεπηύχοντο δὲ καὶ ὁ ἄλλος
[6, 9]	ὡς δὲ οὔτε ἐν καιρῷ	σπεύδετε	οὔτε ῥᾴδιά ἐστι κατασχεῖν ἐφ'
[6, 10]	τὴν δύναμιν λάβοιεν, ὅπερ νῦν	σπεύδομεν,	καὶ πάνυ ἂν ξυνεπιθοῖντο μετὰ
[6, 40]	ἀξυνετώτατοι, εἰ μὴ μανθάνετε κακὰ	σπεύδοντες,	ἢ ἀμαθέστατοί ἐστε ὧν ἐγὼ
[6, 79]	ἐστιν, ἀλλ' ἤν, ὅπερ οὗτοι	σπεύδουσι,	τἀναντία διαστῶμεν, ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς
[6, 10]	αἳ ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν ὀνόματι	σπονδαὶ	ἔσονται (οὕτω γὰρ ἐνθένδε τε
[6, 10]	τὸ Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις	σπονδαῖς	καὶ αὐτοὶ κατέχονται. τάχα δ'
[6, 32]	παιανίσαντες δὲ καὶ τελεώσαντες τὰς	σπονδὰς	ἀνήγοντο, καὶ ἐπὶ κέρως τὸ
[6, 10]	οἴεσθε ἴσως τὰς γενομένας ὑμῖν	σπονδὰς	ἔχειν τι βέβαιον, αἳ ἡσυχαζόντων
[6, 7]	Θρᾴκης, ἄγοντας πρὸς Ἀθηναίους δεχημέρους	σπονδάς,	ξυμπολεμεῖν ἐκέλευον Περδίκκᾳ· οἱ δ'
[6, 105]	τριάκοντα ναυσὶν ἐβοήθησαν· αἵπερ τὰς	σπονδὰς	φανερώτατα (τὰς πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους
[6, 31]	περὶ τὸ σῶμα σκευῶν μεγάλῃ	σπουδῇ	πρὸς ἀλλήλους (ἁμιλληθέν. ξυνέβη δὲ
[6, 69]	ἀπεληλύθεσαν· οἱ δὲ καὶ διὰ	σπουδῆς	προσβοηθοῦντες δρόμῳ ὑστέριζον μέν, ὡς
[6, 97]	οἱ περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι·	στάδιοι	δὲ πρὶν προσμεῖξαι ἐκ τοῦ
[6, 97]	τῶν Ἐπιπολῶν ἓξ ἢ ἑπτὰ	σταδίους,	καὶ τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, ταῖς
[6, 55]	ἡ ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀκροπόλει	σταθεῖσα,	ἐν ᾗ Θεσσαλοῦ μὲν οὐδ'
[6, 5]	αὐτοῖς καὶ ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες	στάσει	νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι· καὶ
[6, 38]	πόλις ἡμῶν ὀλιγάκις μὲν ἡσυχάζει,	στάσεις	δὲ πολλὰς καὶ ἀγῶνας οὐ
[6, 74]	ἄνδρας διέφθειραν πρότερον καὶ τότε	στασιάζοντες	καὶ ἐν ὅπλοις ὄντες ἐπεκράτουν
[6, 17]	προσχωροῖεν, ἄλλως τε (καὶ εἰ	στασιάζουσιν,	ὥσπερ πυνθανόμεθα. καὶ μὴν οὐδ'
[6, 17]	τοῦ λέγων πείθειν οἴεται ἢ	στασιάζων	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ λαβὼν ἄλλην
[6, 99]	καὶ φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες τοῖς	σταυροῖς	τὰς ἐφόδους, ἐκείνους δὲ ἂν
[6, 100]	σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν τοὺς	σταυροὺς	παρ' ἑαυτοὺς καὶ τροπαῖον ἔστησαν.
[6, 100]	τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ τὸ	σταύρωμα	ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς
[6, 66]	θάλασσαν παρά τε τὰς ναῦς	σταύρωμα	ἔπηξαν καὶ ἐπὶ τῷ Δάσκωνι
[6, 100]	προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ	σταύρωμα·	καὶ οἱ φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες
[6, 101]	αἱροῦσιν ἅμα ἕῳ τό τε	σταύρωμα	πλὴν ὀλίγου καὶ (τὴν τάφρον,
[6, 100]	μετὰ τοῦ ἑτέρου (πρὸς τὸ	σταύρωμα	τὸ παρὰ τὴν πυλίδα. καὶ
[6, 74]	ἐς Νάξον καὶ ὅρια καὶ	σταυρώματα	περὶ τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ
[6, 64]	ῥᾳδίως τὸ στράτευμα προσβαλόντας τῷ	σταυρώματι	αἱρήσειν· εἶναι δὲ ταῦτα τοὺς
[6, 100]	ἀποκεχωρηκότας καὶ τοὺς ἐν τῷ	σταυρώματι	ἀμελῶς φυλάσσοντας, τριακοσίους μὲν σφῶν
[6, 101]	ἐπιχειροῦσιν αὖθις τῷ τῶν Συρακοσίων	σταυρώματι	καὶ τάφρῳ, τὰς μὲν ναῦς
[6, 72]	τε κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον ἂν	στέγεσθαι	καὶ τἆλλα κατὰ κόσμον καὶ
[6, 97]	ἔστι δὲ χερσόνησος μὲν ἐν	στενῷ	ἰσθμῷ προύχουσα ἐς τὸ πέλαγος,
[6, 40]	βουλήσεσθε, καὶ τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι	στερηθῆναι·	καὶ τῶν τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς
[6, 101]	ἕλους, ᾗ πηλῶδες ἦν καὶ	στεριφώτατον,	θύρας καὶ ξύλα πλατέα ἐπιθέντες
[6, 55]	τε βωμὸς σημαίνει καὶ ἡ	στήλη	περὶ τῆς τῶν τυράννων ἀδικίας
[6, 55]	γῆμαι. καὶ ἐν τῇ αὐτῇ	στήλῃ	πρῶτος γέγραπται μετὰ τὸν πατέρα,
[6, 94]	ἀποκτείναντές τέ τινας καὶ τροπαῖον	(στήσαντες	ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰς ναῦς. καὶ
[6, 97]	τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε	στήσαντες	καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδόντες
[6, 33]	ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι γὰρ δὴ	στόλοι	μεγάλοι ἢ Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων
[6, 31]	τὰ πάντα ἐξαγόμενα. καὶ ὁ	στόλος	οὐχ ἧσσον τόλμης τε θάμβει
[6, 31]	παρασκευῇ φαύλῃ, οὗτος δὲ ὁ	στόλος	ὡς χρόνιός τε ἐσόμενος καὶ
[6, 91]	μὲν περὶ τοῦ νῦν οἰχομένου	στόλου	παρὰ τοῦ τὰ ἀκριβέστατα εἰδότος
[6, 33]	ἢ πάσχειν, οὔθ' ὅτι μεγάλῳ	στόλῳ	ἐπέρχονται, ἀνωφελεῖς, ἀλλὰ πρός τε
[6, 18]	τὸν πλοῦν, ἵνα Πελοποννησίων τε	στορέσωμεν	τὸ φρόνημα, εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες
[6, 15]	ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ προθυμότατα τὴν	στρατείαν	Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου, βουλόμενος τῷ
[6, 92]	τε καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν	στρατείαν,	ἵνα τά τε ἐκεῖ βραχεῖ
[6, 31]	παρασκευάσασθαι ἐφόδιον ὡς ἐπὶ χρόνιον	στρατείαν,	καὶ ὅσα ἐπὶ μεταβολῇ τις
[6, 32]	μὲν πιστευόντων τὰ περὶ τῆς	(στρατείας	τῆς τῶν Ἀθηναίων, τῶν δὲ
[6, 93]	διανοούμενοι μὲν καὶ αὐτοὶ πρότερον	στρατεύειν	ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, μέλλοντες δ'
[6, 19]	πολλῷ μᾶλλον ἢ (πρότερον ὥρμηντο	στρατεύειν.	καὶ ὁ Νικίας γνοὺς ὅτι
[6, 20]	ὁρῶ ὑμᾶς, ὦ Ἀθηναῖοι, ὡρμημένους	στρατεύειν,	ξυνενέγκοι μὲν ταῦτα ὡς βουλόμεθα,
[6, 15]	Ἀθηναίων παριόντες οἱ μὲν πλεῖστοι	στρατεύειν	παρῄνουν καὶ τὰ ἐψηφισμένα μὴ
[6, 76]	λιποστρατίαν, τοὺς δὲ ἐπ' ἀλλήλους	στρατεύειν,	τοῖς δ' ὡς ἑκάστοις τινὰ
[6, 6]	τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν οἱ Ἀθηναῖοι	στρατεύειν	ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν τῇ ἀληθεστάτῃ
[6, 24]	ἢ ἀποτρέψειν ἤ, εἰ ἀναγκάζοιτο	(στρατεύεσθαι,	μάλιστ' ἂν> οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι·
[6, 65]	Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι ὅτι τὸ	στράτευμα	ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι τοῖς
[6, 65]	αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες τό τε	στράτευμα	ἅπαν τὸ ἑαυτῶν καὶ ὅσοι
[6, 49]	ἐκπεπληγμένοι. τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν	στράτευμα	δεινότατον εἶναι· ἢν δὲ χρονίσῃ
[6, 98]	στρατηγοὶ ὡς ἑώρων σφίσι τὸ	στράτευμα	διεσπασμένον τε καὶ οὐ ῥᾳδίως
[6, 51]	τοῖς Ἀθηναίοις καὶ (τὸ ἄλλο	στράτευμα	ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου κομίζειν. μετὰ
[6, 64]	ῥητῇ ἅμα ἕῳ ἐπὶ τὸ	στράτευμα	ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς
[6, 51]	Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον τὸ	στράτευμα	ἔνδον, εὐθὺς περιδεεῖς γενόμενοι ὑπεξῆλθον
[6, 66]	αὐτοῖς, καθ' ἡσυχίαν καθῖσαν τὸ	στράτευμα	ἐς χωρίον ἐπιτήδειον, καὶ ἐν
[6, 73]	ἢ πρὸς τὸ ἐν Σικελίᾳ	στράτευμα	ἧσσον ὠφελίαν ἄλλην ἐπιπέμπωσιν. ~Τὸ
[6, 32]	τε κεράσαντες παρ' ἅπαν τὸ	στράτευμα	καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς τε καὶ
[6, 62]	τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ	στράτευμα·	καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο
[6, 29]	δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό τε	στράτευμα	μὴ εὔνουν ἔχῃ, ἢν ἤδη
[6, 64]	ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ ῥᾳδίως τὸ	στράτευμα	προσβαλόντας τῷ σταυρώματι αἱρήσειν· εἶναι
[6, 74]	~Τὸ δ' ἐν τῇ Κατάνῃ	στράτευμα	τῶν Ἀθηναίων ἔπλευσεν εὐθὺς ἐπὶ
[6, 63]	κατάσκοποι τῶν Συρακοσίων πρὸς τὸ	στράτευμα	τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα τε
[6, 32]	Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ τὸ ἄλλο	στράτευμα	τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο, ἠπείγοντο ἀφικέσθαι.
[6, 70]	παρερρήγνυτο ἤδη καὶ τὸ ἄλλο	στράτευμα	τῶν Συρακοσίων καὶ ἐς φυγὴν
[6, 47]	μὲν παρέχωσι χρήματα παντὶ τῷ	στρατεύματι	Ἐγεσταῖοι, πρὸς ταῦτα βουλεύεσθαι, εἰ
[6, 97]	ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη τῷ	στρατεύματι	ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ
[6, 88]	καὶ σῖτόν τε κατεκόμιζον τῷ	στρατεύματι	(καὶ εἰσὶν οἳ καὶ χρήματα.
[6, 29]	διαγνῶσι, πέμπειν αὐτὸν ἐπὶ (τοσούτῳ	στρατεύματι.	οἱ δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό
[6, 7]	ὑπὸ δὲ νύκτα αὐλισαμένου τοῦ	στρατεύματος	ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν οἱ ἐκ τῶν
[6, 67]	τὸ μὲν ἥμισυ αὐτοῖς τοῦ	στρατεύματος	ἐν τῷ πρόσθεν ἦν τεταγμένον
[6, 62]	Σικελίᾳ, δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ	στρατεύματος	καὶ λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι
[6, 42]	καὶ πρῶτον μὲν ἐπεξέτασιν τοῦ	στρατεύματος	καὶ ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί
[6, 103]	παρόντος ἤδη σφίσι παντὸς τοῦ	στρατεύματος	καὶ τοῦ ναυτικοῦ καὶ τοῦ
[6, 67]	οἷς εἴρητο, ᾗ ἂν τοῦ	στρατεύματός	τι πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι.
[6, 101]	ἐπιόντος ἤδη καὶ τοῦ ἄλλου	στρατεύματος	τῶν Ἀθηναίων ἀπεχώρουν. ~ἐν τούτῳ
[6, 66]	καὶ προσῆλθον μὲν ἐγγὺς τοῦ	στρατεύματος	τῶν Ἀθηναίων τὸ πρῶτον, ἔπειτα
[6, 31]	πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν καὶ τῶν	στρατευομένων	τὴν ἰδίαν, τῆς μὲν πόλεως
[6, 88]	τοὺς μὴ προσχωροῦντας οἱ Ἀθηναῖοι	στρατεύοντες	τοὺς μὲν προσηνάγκαζον, τοὺς δὲ
[6, 11]	οὐκ εἰκὸς ἀρχὴν ἐπὶ ἀρχὴν	στρατεῦσαι·	ᾧ γὰρ ἂν τρόπῳ τὴν
[6, 7]	καὶ οἱ ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων	στρατεύσαντες	ἐς τὴν Ἀργείαν τῆς τε
[6, 95]	αὐτοῦ ἦρος καὶ ἐπ' Ἄργος	στρατεύσαντες	Λακεδαιμόνιοι μέχρι μὲν Κλεωνῶν ἦλθον,
[6, 21]	καὶ οὐκ ἐν τῷ ὁμοίῳ	στρατευσόμενοι	καὶ ὅτε ἐν τοῖς τῇδε
[6, 23]	βεβαιότατα ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν τοῖς	στρατευσομένοις	σωτήρια. εἰ δέ τῳ ἄλλως
[6, 15]	αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ μάλιστα	στρατηγῆσαί	τε ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων Σικελίαν
[6, 96]	καὶ οἱ περὶ τὸν Ἑρμοκράτη	στρατηγοὶ	ἄρτι παρειληφότες τὴν ἀρχήν) ἐξέτασίν
[6, 72]	γὰρ πέντε καὶ δέκα οἱ	στρατηγοὶ	αὐτοῖς) τῶν τε πολλῶν τὴν
[6, 72]	ἀναρχίαν. ἢν δὲ ὀλίγοι τε	στρατηγοὶ	γένωνται ἔμπειροι καὶ ἐν τῷ
[6, 40]	ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς, καὶ	στρατηγοί	εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται αὐτά·
[6, 62]	ταῦτα οἱ λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοὶ	ἐν τῇ Σικελίᾳ, δύο μέρη
[6, 93]	τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν οἱ	στρατηγοὶ	ἐπί τε χρήματα καὶ ἱππέας.
[6, 42]	ὁρμιεῖσθαί τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ	στρατηγοὶ	ἐποιήσαντο, καὶ τρία μέρη νείμαντες
[6, 46]	τάλαντα μόνα (φαίνεται. καὶ οἱ	στρατηγοὶ	εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν, ὅτι
[6, 91]	διενοήθημεν ἀκηκόατε· καὶ ὅσοι ὑπόλοιποι	στρατηγοί,	ἢν δύνωνται, ὁμοίως αὐτὰ πράξουσιν.
[6, 50]	ἑξήκοντα ναῦς ἐκ πασῶν οἱ	στρατηγοὶ	καὶ τὰ ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον
[6, 64]	οὖν πρὸς ἃ ἐβούλοντο οἱ	στρατηγοὶ	(μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι μὲν
[6, 46]	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν· οἱ δὲ	στρατηγοὶ	πρὸς τὰ παρόντα ἐβουλεύοντο. ~Καὶ
[6, 64]	οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες οἱ	στρατηγοὶ	τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενοι αὐτοὺς
[6, 65]	ὧν αὐτὸς ἥκειν. ~οἱ δὲ	στρατηγοὶ	τῶν Συρακοσίων, μετὰ τοῦ καὶ
[6, 98]	ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις οἱ τῶν Συρακοσίων	στρατηγοὶ	ὡς ἑώρων σφίσι τὸ στράτευμα
[6, 8]	ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι, καὶ τοῖς	στρατηγοῖς,	εἴ του προσδέοιντο, ψηφισθῆναι ἐς
[6, 64]	πιστόν, τοῖς δὲ τῶν Συρακοσίων	στρατηγοῖς	τῇ δοκήσει οὐχ ἧσσον ἐπιτήδειον·
[6, 73]	τε πάντα ὡς ἐκέλευε καὶ	στρατηγὸν	αὐτόν τε εἵλοντο τὸν Ἑρμοκράτη
[6, 41]	μὲν Συρακόσιοι τοσαῦτα εἰπόντος τοῦ	στρατηγοῦ	διελύθησαν ἐκ τοῦ ξυλλόγου. ~Οἱ
[6, 100]	ἡ μὲν μετὰ τοῦ ἑτέρου	στρατηγοῦ	πρὸς τὴν πόλιν, εἰ ἐπιβοηθοῖεν,
[6, 31]	προετετελέκει καὶ ἃ ἔχοντας τοὺς	στρατηγοὺς	ἀπέστελλε, τῶν δὲ ἰδιωτῶν ἅ
[6, 8]	ἑξήκοντα πέμπειν ἐς Σικελίαν καὶ	στρατηγοὺς	αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν Κλεινίου
[6, 51]	ἐδέχοντο οἱ Καταναῖοι, τοὺς δὲ	στρατηγοὺς	ἐσελθόντας ἐκέλευον, εἴ τι βούλονται,
[6, 72]	ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι. (τούς τε	στρατηγοὺς	καὶ ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι
[6, 63]	πλέον κατεφρόνησαν καὶ ἠξίουν τοὺς	στρατηγούς,	οἷον δὴ ὄχλος φιλεῖ θαρσήσας
[6, 26]	περὶ τοῦ παντὸς πλοῦ τοὺς	στρατηγοὺς	πράσσειν ᾗ ἂν αὐτοῖς δοκῇ
[6, 103]	ἐς ἀλλήλους εἶχον, καὶ τοὺς	στρατηγούς	τε ἐφ' ὧν αὐτοῖς ταῦτα
[6, 42]	ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι, κατὰ τέλη	στρατηγῷ	προστεταγμένοι· ἔπειτα δὲ προύπεμψαν καὶ
[6, 41]	δὲ Ἀθηναγόρας εἶπεν. τῶν δὲ	στρατηγῶν	εἷς ἀναστὰς ἄλλον μὲν οὐδένα
[6, 99]	Συρακόσιοι οὐχ ἥκιστα Ἑρμοκράτους τῶν	στρατηγῶν	ἐσηγησαμένου μάχαις μὲν πανδημεὶ πρὸς
[6, 72]	βλάψαι καὶ τὸ πλῆθος τῶν	στρατηγῶν	καὶ τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ
[6, 34]	τε καὶ τοῦ ἐμπειροτάτου τῶν	στρατηγῶν,	ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἄκοντος ἡγουμένου
[6, 53]	οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἡ	στρατιὰ	ἀπέπλευσεν, οὐδὲν ἧσσον ζήτησιν ἐποιοῦντο
[6, 51]	τὸ Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη τῇ	στρατιᾷ	ἄραντες ἐς τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ
[6, 100]	τὸ ὑποτείχισμα, ἡ δ' ἄλλη	στρατιὰ	δίχα, ἡ μὲν μετὰ τοῦ
[6, 44]	καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν τῇ	στρατιᾷ	ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ τότε πάντα
[6, 103]	Συρακοσίους. (τὰ δ' ἐπιτήδεια τῇ	στρατιᾷ	ἐσήγετο ἐκ τῆς Ἰταλίας πανταχόθεν.
[6, 47]	πλεῖν ἐπὶ Σελινοῦντα πάσῃ τῇ	στρατιᾷ,	ἐφ' ὅπερ μάλιστα ἐπέμφθησαν, καὶ
[6, 94]	ἐκεῖθεν δὲ ἐπισιτισάμενοι, πάσῃ τῇ	στρατιᾷ	ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα,
[6, 48]	καὶ λιμένα καὶ ἐφόρμησιν τῇ	στρατιᾷ	ἱκανωτάτην ἔσεσθαι) προσαγαγομένους δὲ τὰς
[6, 93]	τήν τε τροφὴν πέμπειν τῇ	στρατιᾷ	καὶ τοὺς ἱππέας. καὶ ὁ
[6, 61]	(πραχθῆναι. καὶ γάρ τις καὶ	στρατιὰ	Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε κατὰ
[6, 52]	πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν τῇ	στρατιᾷ	παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ Συρακούσας·
[6, 22]	ὑπὸ ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα, ἔχῃ ἡ	στρατιὰ	τὰ ἐπιτήδεια (πολλὴ γὰρ οὖσα
[6, 100]	(διεφθάρησαν. καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα	στρατιὰ	τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ
[6, 102]	τάχος ἀπῇσαν καὶ ἡ ξύμπασα	στρατιὰ	τῶν Συρακοσίων ἐς τὴν πόλιν,
[6, 33]	ὑμᾶς, ὃ πάνυ θαυμάζετε, πολλῇ	στρατιᾷ	ὥρμηνται καὶ ναυτικῇ καὶ πεζῇ,
[6, 50]	παρέπλεον ἐς Νάξον, τὴν ἄλλην	στρατιὰν	ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες (καὶ ἕνα
[6, 48]	φίλους ποιεῖσθαι, ἵνα σῖτον καὶ	στρατιὰν	ἔχωσι, πρῶτον δὲ πείθειν Μεσσηνίους
[6, 62]	τοὺς τῶν Σικελῶν ξυμμάχους περιέπλευσαν,	στρατιὰν	κελεύοντες πέμπειν· τῇ τε ἡμισείᾳ
[6, 49]	ἥξειν, καὶ ἐσκομιζομένων αὐτῶν τὴν	στρατιὰν	οὐκ ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν πρὸς
[6, 51]	~καὶ ἐκκλησίας γενομένης τὴν μὲν	στρατιὰν	οὐκ ἐδέχοντο οἱ Καταναῖοι, τοὺς
[6, 91]	μὴ ποιήσετε τάδε ἐν τάχει,	στρατιάν	τε ἐπὶ νεῶν πέμψετε τοιαύτην
[6, 91]	ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ ὃ τῆς	στρατιᾶς	ἔτι χρησιμώτερον εἶναι νομίζω, ἄνδρα
[6, 99]	ἐπιβοηθοῖεν, μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς τῆς	στρατιᾶς	καὶ φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες τοῖς
[6, 21]	δύναμιν οὐ ναυτικῆς καὶ φαύλου	στρατιᾶς	μόνον δεῖ, ἀλλὰ καὶ πεζὸν
[6, 7]	Ἀργείων φυγάδας καὶ τῆς ἄλλης	στρατιᾶς	παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους, καὶ σπεισάμενοί
[6, 26]	εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι καὶ περὶ	στρατιᾶς	πλήθους καὶ περὶ τοῦ παντὸς
[6, 31]	ὄψεως λαμπρότητι περιβόητος ἐγένετο ἢ	στρατιᾶς	πρὸς οὓς ἐπῇσαν ὑπερβολῇ, καὶ
[6, 37]	ἡμετέραν πόλιν αὐτὴν τῆς νῦν	στρατιᾶς,	ὥς φασιν, ἐπιούσης, καὶ εἰ
[6, 51]	πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ	στρατιῶται	πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον
[6, 61]	πρὸς τοὺς ἐν τῇ Σικελίᾳ	στρατιώτας	τε σφετέρους καὶ πολεμίους μὴ
[6, 24]	ὁ δὲ πολὺς ὅμιλος καὶ	στρατιώτης	ἔν τε τῷ παρόντι ἀργύριον
[6, 31]	ὅσα ἐπὶ μεταβολῇ τις ἢ	στρατιώτης	ἢ ἔμπορος ἔχων ἔπλει, πολλὰ
[6, 43]	ἑξήκοντα ταχεῖαι, αἱ δ' ἄλλαι	στρατιώτιδες,	τὸ δὲ ἄλλο ναυτικὸν Χίων
[6, 46]	τὴν αἰτίαν εἶχον ὑπὸ τῶν	στρατιωτῶν·	οἱ δὲ στρατηγοὶ πρὸς τὰ
[6, 53]	καὶ ἐπ' ἄλλους τινὰς τῶν	στρατιωτῶν	τῶν μετ' αὐτοῦ μεμηνυμένων περὶ
[6, 42]	ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε καὶ	στρατοπεδεύεσθαι,	οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ τρία
[6, 75]	τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ τὸ	στρατόπεδον	ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου. καὶ
[6, 51]	Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο τὸ	στρατόπεδον.	~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς ἔκ τε
[6, 69]	Νικίας τοιαῦτα παρακελευσάμενος ἐπῆγε τὸ	στρατόπεδον	εὐθύς. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἀπροσδόκητοι
[6, 64]	ἐν τοσούτῳ ὑπὸ νύκτα παραπλεύσαντες	στρατόπεδον	καταλαμβάνειν ἐν ἐπιτηδείῳ καθ' ἡσυχίαν,
[6, 65]	κατὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ	στρατόπεδον	καταληψόμενοι, καὶ οἱ ἱππῆς οἱ
[6, 88]	ἐς τὴν Κατάνην καὶ τὸ	στρατόπεδον	ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ τῶν Συρακοσίων
[6, 74]	ὅρια καὶ σταυρώματα περὶ τὸ	στρατόπεδον	ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον· καὶ τριήρη
[6, 44]	ὡς αὐτοὺς ἔσω οὐκ ἐδέχοντο,	στρατόπεδόν	τε κατεσκευάσαντο ἐν τῷ τῆς
[6, 68]	καλῶς λεχθέντες (λόγοι μετὰ ἀσθενοῦς	στρατοπέδου.	ὅπου γὰρ Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς
[6, 86]	παρασκευῇ ἠπειρωτίδων· οἵδε δὲ οὐ	στρατοπέδῳ,	πόλει δὲ μείζονι τῆς ἡμετέρας
[6, 37]	πάσῃ πολεμίᾳ Σικελίᾳ (ξυστήσεται γάρ)	στρατοπέδῳ	τε ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι καὶ
[6, 2]	ἐλθόντες δὲ ἐς τὴν Σικελίαν	στρατὸς	πολὺς τούς τε Σικανοὺς κρατοῦντες
[6, 97]	(ἀπέχει. καὶ ὁ μὲν ναυτικὸς	στρατὸς	τῶν Ἀθηναίων ἐν τῇ Θάψῳ
[6, 7]	Ἀργείους τὴν ἀλλήλων, ἀπεχώρησαν τῷ	(στρατῷ	ἐπ' οἴκου. ἐλθόντων δὲ Ἀθηναίων
[6, 14]	αὐτοὶ δεηθέντες οὐ τευξόμεθα. ~Καὶ	σύ,	ὦ πρύτανι, ταῦτα, εἴπερ ἡγεῖ
[6, 98]	Λαβδάλῳ φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς τὴν	Συκῆν	οἱ Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν
[6, 65]	ἐπὶ Κατάνης (ηὐλίσαντο ἐπὶ τῷ	Συμαίθῳ	ποταμῷ ἐν τῇ Λεοντίνῃ. οἱ
[6, 52]	καὶ ἀποβάντες κατά τι τῆς	Συρακοσίας	καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι, καὶ τῶν
[6, 70]	καὶ τροπαῖον ἵστασαν. (οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἁθροισθέντες ἐς τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν
[6, 69]	τὸ στρατόπεδον εὐθύς. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν τῷ καιρῷ
[6, 94]	καὶ πρότερόν μοι εἴρηται, ἀναστήσαντες	(Συρακόσιοι	αὐτοὶ ἔχουσι τὴν γῆν. ἀποβάντες
[6, 73]	καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ οἱ	Συρακόσιοι	αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό τε πάντα
[6, 91]	ἁθρόοι καὶ νῦν ἔτι περιγένοιντο·	Συρακόσιοι	δὲ μόνοι μάχῃ τε ἤδη
[6, 72]	τὴν Νάξον καὶ Κατάνην διαχειμάσοντες,	Συρακόσιοι	δὲ τοὺς σφετέρους (αὐτῶν νεκροὺς
[6, 82]	οὓς ξυγγενεῖς φασὶν ὄντας ἡμᾶς	Συρακόσιοι	(δεδουλῶσθαι. ἦλθον γὰρ ἐπὶ τὴν
[6, 102]	οὐ γὰρ ἔτι προσῆλθον οἱ	Συρακόσιοι	διὰ τὸ πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν
[6, 80]	ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες τε λέγομεν οἱ	Συρακόσιοι	ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν ἔργον εἶναι
[6, 99]	μέγαν λιμένα, ἀλλ' ἔτι οἱ	Συρακόσιοι	ἐκράτουν τῶν περὶ τὴν θάλασσαν,
[6, 101]	(λιμένα τὸ περιτείχισμα. καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἐν τούτῳ ἐξελθόντες καὶ αὐτοὶ
[6, 75]	παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἐν τῷ χειμῶνι πρός τε
[6, 97]	ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες οἱ	Συρακόσιοι	ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς
[6, 67]	τῶν ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἔταξαν τοὺς μὲν ὁπλίτας πάντας
[6, 101]	αὐτοῦ. καὶ τούτους μὲν οἱ	Συρακόσιοι	εὐθὺς κατὰ τάχος φθάνουσιν ἁρπάσαντες
[6, 101]	τὴν (γέφυραν. δείσαντες δὲ οἱ	Συρακόσιοι	(ἦσαν γὰρ καὶ τῶν ἱππέων
[6, 63]	ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ	Συρακόσιοι	(καὶ αὐτοὶ ὡς ἐπ' ἐκείνους
[6, 6]	τε πολλὰ καὶ κεφάλαιον, εἰ	Συρακόσιοι	Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται
[6, 69]	τοῖς ὁπλίταις, (οἱ δ' ἐχώρουν,	Συρακόσιοι	μὲν περί τε πατρίδος μαχούμενοι
[6, 11]	ἡμῖν γενέσθαι, εἰ ἄρξειαν αὐτῶν	Συρακόσιοι·	ὅπερ οἱ Ἐγεσταῖοι μάλιστα ἡμᾶς
[6, 99]	θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	οὐχ ἥκιστα Ἑρμοκράτους τῶν στρατηγῶν
[6, 52]	ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν, καὶ ὅτι	Συρακόσιοι	πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν τῇ
[6, 103]	ἐς ἐλπίδας. καὶ γὰρ οἱ	Συρακόσιοι	πολέμῳ μὲν οὐκέτι ἐνόμιζον ἂν
[6, 88]	ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	τὰ καθ' ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς
[6, 91]	χρὴ ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν, ἵνα	Συρακόσιοί	τε νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον
[6, 41]	ὑμᾶς οἴσομεν. καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	τοσαῦτα εἰπόντος τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν
[6, 96]	δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ οἱ	Συρακόσιοι	τοῦ αὐτοῦ θέρους, ὡς ἐπύθοντο
[6, 100]	αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι, οἱ μὲν	Συρακόσιοι	φυλὴν μίαν καταλιπόντες φύλακα τοῦ
[6, 88]	ᾤοντο αὐτοὺς δουλώσεσθαι, τοῖς δὲ	Συρακοσίοις	αἰεὶ κατὰ τὸ ὅμορον διάφοροι·
[6, 6]	ὑπολοίπων ἔτι ξυμμάχων ἀντέχειν τοῖς	Συρακοσίοις,	ἄλλως τε καὶ χρήματα (σφῶν
[6, 87]	τοῖς ἄλλοις μεθ' ἡμῶν τοῖς	Συρακοσίοις,	ἀντὶ τοῦ αἰεὶ φυλάσσεσθαι αὐτούς,
[6, 71]	τῇ δ' ὑστεραίᾳ τοῖς μὲν	Συρακοσίοις	ἀπέδοσαν ὑποσπόνδους τοὺς νεκρούς (ἀπέθανον
[6, 100]	ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ δὲ τοῖς	Συρακοσίοις	ἀρκούντως ἐδόκει ἔχειν ὅσα τε
[6, 86]	ἤ, εἰ περιοψόμεθα ὑμᾶς ὑπὸ	Συρακοσίοις	(γενέσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ κινδυνεύσομεν.
[6, 20]	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐστὶ Σελινουντίοις,	Συρακοσίοις	δὲ καὶ ἀπὸ βαρβάρων τινῶν
[6, 93]	τὸν Κλεανδρίδου προστάξαντες ἄρχοντα τοῖς	Συρακοσίοις	ἐκέλευον μετ' ἐκείνων καὶ τῶν
[6, 45]	Ἀθήναις οἱ ἄγγελοι. ~Τοῖς δὲ	Συρακοσίοις	ἐν τούτῳ πολλαχόθεν τε ἤδη
[6, 65]	παρῆσαν) προεῖπον πανδημεὶ πᾶσιν ἐξιέναι	Συρακοσίοις.	ἐπεὶ δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς καὶ
[6, 84]	μὴ ἀσθενεῖς ὑμᾶς ὄντας ἀντέχειν	Συρακοσίοις	ἧσσον ἂν τούτων πεμψάντων (τινὰ
[6, 103]	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς	Συρακοσίοις	καὶ τοὺς μετὰ Λαμάχου καὶ
[6, 88]	ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν μὲν τοῖς	Συρακοσίοις	μᾶλλον ἔργῳ, ὡς ἂν δύνωνται
[6, 98]	διὰ τάχους. καὶ ἔκπληξιν τοῖς	Συρακοσίοις	παρέσχον τῷ τάχει τῆς οἰκοδομίας·
[6, 97]	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς	Συρακοσίοις,	πρὸς τὴν πόλιν αὐτὴν τῇ
[6, 78]	τῳ ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν	Συρακόσιον,	ἑαυτὸν δ' οὒ πολέμιον εἶναι
[6, 78]	τε Ἀθηναῖον μὴ τὴν τοῦ	Συρακοσίου	ἔχθραν κολάσασθαι, τῇ δ' ἐμῇ
[6, 82]	οὔσης ξυμμαχίας ἀνανεώσει, τοῦ δὲ	Συρακοσίου	καθαψαμένου ἀνάγκη καὶ (περὶ τῆς
[6, 97]	κατὰ τὸν Εὐρύηλον πρὶν τοὺς	Συρακοσίους	αἰσθομένους ἐκ (τοῦ λειμῶνος καὶ
[6, 85]	λυσιτελοῦν, καὶ ὃ λέγομεν, ἐς	Συρακοσίους	δέος καθίστασθαι. ἀρχῆς γὰρ ἐφίενται
[6, 88]	δεδιότες δ' οὐχ ἧσσον τοὺς	Συρακοσίους	ἐγγὺς ὄντας μὴ καὶ ἄνευ
[6, 18]	εἰκότι ἄρξομεν, ἢ κακώσομέν (γε	Συρακοσίους,	ἐν ᾧ καὶ αὐτοὶ καὶ
[6, 6]	γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ Σελινούντιοι	Συρακοσίους	ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς τῷ
[6, 67]	πάντας ἐφ' ἑκκαίδεκα, ὄντας πανδημεὶ	Συρακοσίους	καὶ ὅσοι ξύμμαχοι παρῆσαν (ἐβοήθησαν
[6, 100]	καὶ τηρήσαντες τούς τε ἄλλους	Συρακοσίους	κατὰ σκηνὰς ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ
[6, 88]	τούς τε Κορινθίους καὶ τοὺς	Συρακοσίους	τὰ αὐτὰ καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην
[6, 103]	τῆς θαλάσσης τείχει διπλῷ τοὺς	Συρακοσίους.	(τὰ δ' ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ
[6, 5]	ὕστερον Γέλας τύραννος, λύτρα ἀνδρῶν	Συρακοσίων	αἰχμαλώτων λαβὼν τὴν γῆν τὴν
[6, 4]	καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος τυράννου	Συρακοσίων	ἀνέστησαν ἐκ τῆς πόλεως καὶ
[6, 88]	τὴν Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα τῶν	Συρακοσίων	ἀποσταλέντες πρέσβεις τούς τε Ἰταλιώτας
[6, 88]	στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	αὖθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον. καὶ ἔπεμψαν
[6, 101]	τὸν μέγαν λιμένα τὸν τῶν	Συρακοσίων,	αὐτοὶ δὲ περὶ ὄρθρον καταβάντες
[6, 50]	(ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι ἄνδρες τὰ	Συρακοσίων	βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν Τηρίαν
[6, 5]	δὲ Καμαριναίων γενομένων πολέμῳ ὑπὸ	Συρακοσίων	δι' ἀπόστασιν, χρόνῳ Ἱπποκράτης ὕστερον
[6, 96]	ἔσω· καὶ ὠνόμασται ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	(διὰ τὸ ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου
[6, 102]	καὶ ἡ ξύμπασα στρατιὰ τῶν	Συρακοσίων	ἐς τὴν πόλιν, νομίσαντες μὴ
[6, 66]	βούλοιντο καὶ οἱ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	ἥκιστ' ἂν αὐτοὺς καὶ ἐν
[6, 98]	αὐτῶν πάντες ἐτρέψαντο τοὺς τῶν	Συρακοσίων	ἱππέας προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν τέ
[6, 52]	καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι, καὶ τῶν	Συρακοσίων	ἱππέων βοηθησάντων καὶ τῶν ψιλῶν
[6, 70]	καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν	Συρακοσίων	καὶ ἐς φυγὴν (κατέστη. καὶ
[6, 70]	πρῶτον τὸ εὐώνυμον κέρας τῶν	Συρακοσίων	καὶ μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων
[6, 94]	ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά τι τῶν	Συρακοσίων	καὶ οὐχ ἑλόντες αὖθις καὶ
[6, 100]	βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων,	καὶ τῶν Ἀργείων τινὲς αὐτόθι
[6, 65]	ἥκειν. ~οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν	Συρακοσίων,	μετὰ τοῦ καὶ ἐς τὰ
[6, 17]	(τε) γὰρ πολλοὺς ἕξομεν οἳ	Συρακοσίων	μίσει ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς) καὶ τὰ
[6, 35]	Ἑρμοκράτης τοσαῦτα εἶπεν· τῶν δὲ	Συρακοσίων	ὁ δῆμος ἐν πολλῇ πρὸς
[6, 101]	ἐνίκων οἱ Ἀθηναῖοι. καὶ τῶν	Συρακοσίων	οἱ μὲν τὸ δεξιὸν κέρας
[6, 88]	τῶν Σικελῶν ὑπήκοοι ὄντες τῶν	Συρακοσίων	οἱ πολλοὶ ἀφειστήκεσαν· τῶν δὲ
[6, 94]	τὸν σῖτον ἐνεπίμπρασαν, καὶ τῶν	Συρακοσίων	περιτυχόντες τισὶν οὐ πολλοῖς καὶ
[6, 97]	ἐς τὸ πέλαγος, τῆς δὲ	Συρακοσίων	πόλεως οὔτε πλοῦν οὔτε ὁδὸν
[6, 70]	Ἀθηναῖοι (οἱ γὰρ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	πολλοὶ ὄντες καὶ ἀήσσητοι εἶργον,
[6, 63]	ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ κατάσκοποι τῶν	Συρακοσίων	πρὸς τὸ στράτευμα τῶν Ἀθηναίων
[6, 66]	πρῶτοι δὲ οἱ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	προσεβοήθησαν, ἔπειτα δὲ ὕστερον καὶ
[6, 65]	καταληψόμενοι, καὶ οἱ ἱππῆς οἱ	Συρακοσίων	πρῶτοι προσελάσαντες ἐς τὴν Κατάνην
[6, 101]	ἐξείργαστο, ἐπιχειροῦσιν αὖθις τῷ τῶν	Συρακοσίων	σταυρώματι καὶ τάφρῳ, τὰς μὲν
[6, 98]	ἤδη ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις οἱ τῶν	Συρακοσίων	στρατηγοὶ ὡς ἑώρων σφίσι τὸ
[6, 64]	μὲν πιστόν, τοῖς δὲ τῶν	Συρακοσίων	στρατηγοῖς τῇ δοκήσει οὐχ ἧσσον
[6, 48]	τοὺς μὲν ἀφιστάναι ἀπὸ τῶν	Συρακοσίων,	τοὺς δὲ φίλους ποιεῖσθαι, ἵνα
[6, 64]	σφῶν καὶ τὸν ὄχλον τῶν	Συρακοσίων	τοὺς ἱππέας πολλοὺς ὄντας, σφίσι
[6, 74]	ὅτι φεύξοιτο, μηνύει τοῖς τῶν	Συρακοσίων	φίλοις τοῖς ἐν τῇ Μεσσήνῃ
[6, 51]	Καταναίων οἱ μὲν τὰ τῶν	Συρακοσίων	φρονοῦντες, ὡς εἶδον τὸ στράτευμα
[6, 88]	τοὺς δὲ καὶ ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	φρουρούς τε πεμπόντων καὶ βοηθούντων
[6, 64]	Ὀλυμπιείῳ χωρίου, ὅπερ καὶ κατέλαβον,	Συρακοσίων	φυγάδες, οἳ ξυνείποντο) τοιόνδε τι
[6, 5]	καὶ Καμάρινα τὸ πρῶτον ὑπὸ	Συρακοσίων	ᾠκίσθη, ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε καὶ
[6, 5]	Ἄκραι δὲ καὶ Κασμέναι ὑπὸ	Συρακοσίων	ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσι
[6, 104]	ὡς ἤδη παντελῶς ἀποτετειχισμέναι αἱ	Συράκουσαί	εἰσι, τῆς μὲν Σικελίας οὐκέτι
[6, 37]	εἰ πόλιν ἑτέραν τοσαύτην ὅσαι	Συράκουσαί	εἰσιν ἔλθοιεν ἔχοντες καὶ ὅμορον
[6, 20]	ἃς μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς καὶ	Συράκουσαι.	(πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι
[6, 71]	ἐς τὸ ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς	Συρακούσαις.	~Καὶ οἱ μὲν ταύτῃ τῇ
[6, 48]	ὧν τις πολεμήσει, οὕτως ἤδη	Συρακούσαις	καὶ Σελινοῦντι ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ
[6, 50]	ξυγγένειαν· τοὺς οὖν ὄντας ἐν	Συρακούσαις	Λεοντίνων ὡς παρὰ φίλους καὶ
[6, 3]	Σικελίας θεωροὶ πλέωσι, πρῶτον (θύουσιν.	Συρακούσας	δὲ τοῦ ἐχομένου ἔτους Ἀρχίας
[6, 50]	καὶ αὐλισάμενοι τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ	Συρακούσας	ἔπλεον ἐπὶ κέρως ἔχοντες τὰς
[6, 32]	ἠπείγοντο ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ τὰς	Συρακούσας	ἠγγέλλετο μὲν πολλαχόθεν τὰ περὶ
[6, 65]	ὑπὸ νύκτα ἔπλεον ἐπὶ τὰς	Συρακούσας.	(καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι ἅμα
[6, 49]	ἄντικρυς ἔφη χρῆναι πλεῖν ἐπὶ	Συρακούσας	καὶ πρὸς τῇ πόλει ὡς
[6, 52]	στρατιᾷ παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ	Συρακούσας·	καὶ ὡς οὐδὲν ηὗρον ναυτικὸν
[6, 78]	μείζω) διὰ δὲ αὐτὰ τὰς	Συρακούσας	κακωθῆναι μὲν ἵνα σωφρονισθῶμεν βούλεται,
[6, 5]	Ἄκραι μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσι μετὰ	Συρακούσας,	(Κασμέναι δ' ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ
[6, 88]	τέλει ὄντων πρέσβεις πέμπειν ἐς	Συρακούσας	κωλύοντας μὴ ξυμβαίνειν Ἀθηναίοις, βοηθεῖν
[6, 3]	Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει πέμπτῳ μετὰ	Συρακούσας	οἰκισθείσας Λεοντίνους τε πολέμῳ τοὺς
[6, 63]	τὴν ἔφοδον οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ	Συρακούσας	παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Συρακόσιοι (καὶ
[6, 75]	πεισθέντες. (ἀφικομένων οὖν ἐκ μὲν	Συρακουσῶν	Ἑρμοκράτους καὶ ἄλλων ἐς τὴν
[6, 5]	καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατὸν μετὰ	Συρακουσῶν	κτίσιν· οἰκισταὶ δὲ ἐγένοντο αὐτῆς
[6, 4]	ἔτει πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ μετὰ	Συρακουσῶν	οἴκισιν. καὶ τῇ μὲν πόλει
[6, 49]	ποιεῖσθαι, ἃ ἦν ἐρῆμα, ἀπέχοντα	Συρακουσῶν	οὔτε πλοῦν πολὺν οὔτε ὁδόν.
[6, 48]	πόλεις ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν Σελινοῦντος καὶ	Συρακουσῶν	τὰς ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι καὶ
[6, 5]	ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ ἐκ	Συρακουσῶν	φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι
[6, 69]	ἐποίουν· ἔπειτα δὲ μάντεις τε	σφάγια	προύφερον τὰ νομιζόμενα καὶ σαλπιγκταὶ
[6, 11]	τῆς δόξης δόντα. εἰ δὲ	σφαλείημέν	τι, τάχιστ' ἂν ὑπεριδόντες (μετὰ
[6, 86]	ἄπρακτον ἐάσετε ἀπελθεῖν ἢ καὶ	σφαλεῖσαν,	ἔτι βουλήσεσθε καὶ πολλοστὸν μόριον
[6, 24]	ἃ ἔπλεον ἢ οὐδὲν ἂν	σφαλεῖσαν	μεγάλην δύναμιν, τοῖς δ' ἐν
[6, 33]	τοῦ Μήδου παρὰ λόγον πολλὰ	σφαλέντος,	ἐπὶ τῷ ὀνόματι ὡς ἐπ'
[6, 10]	αὐτὰ καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων)	σφαλέντων	δέ που ἀξιόχρεῳ δυνάμει ταχεῖαν
[6, 80]	μὴ ξυμμαχήσαντας ὅ τε παθὼν	σφαλήσεται	καὶ ὁ κρατῶν περιέσται, τί
[6, 75]	ἐλάσσονος εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἢν ἄρα	σφάλλωνται,	καὶ τὰ Μέγαρα φρούριον, καὶ
[6, 23]	γῆς, ἢ (εἰδέναι ὅτι, ἢν	σφάλλωνται,	πάντα πολέμια ἕξουσιν. ὅπερ ἐγὼ
[6, 33]	τῶν ἐπιτηδείων ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ	σφαλῶσι,	τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα, κἂν περὶ
[6, 102]	ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο πρὸς τοὺς κατὰ	σφᾶς	Ἀθηναίους, καὶ μέρος τι αὑτῶν
[6, 96]	ὅπως μὴ κατὰ ταύτας λάθωσι	σφᾶς	ἀναβάντες (οἱ πολέμιοι· οὐ γὰρ
[6, 31]	(ἁμιλληθέν. ξυνέβη δὲ πρός τε	σφᾶς	αὐτοὺς ἅμα ἔριν γενέσθαι, ᾧ
[6, 17]	διεφάνησαν τοσοῦτοι ὄντες ὅσους ἕκαστοι	σφᾶς	αὐτοὺς ἠρίθμουν, ἀλλὰ μέγιστον δὴ
[6, 56]	παραχρῆμα ἔχοντάς γε ὅπλα ἐθελήσειν	σφᾶς	αὐτοὺς ξυνελευθεροῦν. ~καὶ ὡς ἐπῆλθεν
[6, 70]	αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων τὸ κατὰ	σφᾶς	αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη καὶ τὸ
[6, 63]	ὄχλος φιλεῖ θαρσήσας ποιεῖν, ἄγειν	σφᾶς	ἐπὶ Κατάνην, ἐπειδὴ οὐκ (ἐκεῖνοι
[6, 96]	Ἀθηναίοις καὶ μέλλοντας ἤδη ἐπὶ	σφᾶς	ἰέναι, νομίσαντες, ἐὰν μὴ τῶν
[6, 57]	(ἤδη ξυλληφθήσεσθαι. τὸν λυπήσαντα οὖν	σφᾶς	καὶ δι' ὅνπερ πάντα ἐκινδύνευον
[6, 49]	ἀποληφθῆναι ἔξω διὰ τὸ ἀπιστεῖν	σφᾶς	μὴ ἥξειν, καὶ ἐσκομιζομένων αὐτῶν
[6, 96]	εὐθὺς κειμένου, οὐκ ἂν ῥᾳδίως	σφᾶς,	οὐδ' εἰ κρατοῖντο μάχῃ, ἀποτειχισθῆναι,
[6, 99]	τοῦ ἔργου πάντας ἂν πρὸς	σφᾶς	τρέπεσθαι. (ἐτείχιζον οὖν ἐξελθόντες ἀπὸ
[6, 72]	ἔφη κατὰ τὸ εἰκὸς κρατήσειν	σφᾶς	τῶν ἐναντίων, ἀνδρείας μὲν σφίσιν
[6, 42]	Σικελίαν τρεῖς ναῦς εἰσομένας αἵτινες	σφᾶς	τῶν πόλεων δέξονται. καὶ εἴρητο
[6, 34]	νομίσαντες, εἰ τάδε προήσονται, κἂν	σφεῖς	ἐν πόνῳ εἶναι, ἐθελήσειαν ἡμῖν
[6, 49]	ἔτι περιδεεῖς προσδέχονται, μάλιστ' ἂν	σφεῖς	περιγενέσθαι καὶ κατὰ πάντα ἂν
[6, 69]	ἑκατέρων οἵ τε λιθοβόλοι καὶ	σφενδονῆται	καὶ τοξόται προυμάχοντο καὶ τροπὰς
[6, 43]	Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν) καὶ	σφενδονήταις	Ῥοδίων ἑπτακοσίοις, καὶ Μεγαρεῦσι ψιλοῖς
[6, 22]	προσαγαγέσθαι, καὶ τοξότας πολλοὺς καὶ	σφενδονήτας,	ὅπως πρὸς τὸ ἐκείνων ἱππικὸν
[6, 25]	αὐτόθεν καὶ ἐκ Κρήτης καὶ	σφενδονητῶν,	καὶ ἤν τι ἄλλο πρέπον
[6, 91]	γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους τὰ	σφέτερα	αὐτῶν (δεινὰ ἐπισταμένους φοβεῖσθαι. ἃ
[6, 38]	οἵ τε Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες τὰ	σφέτερα	αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι σῴζουσι,
[6, 104]	οἱ δὲ Κορίνθιοι πρὸς ταῖς	σφετέραις	δέκα Λευκαδίας δύο καὶ Ἀμπρακιώτιδας
[6, 11]	ὑπὸ τῶν αὐτῶν καὶ τὴν	σφετέραν	διὰ τοῦ (αὐτοῦ καθαιρεθῆναι. ἡμᾶς
[6, 4]	ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν μετὰ τὴν	σφετέραν	οἴκισιν Γελῷοι Ἀκράγαντα ᾤκισαν, τὴν
[6, 30]	ἐνθυμούμενοι ὅσον πλοῦν ἐκ τῆς	σφετέρας	ἀπεστέλλοντο. ~καὶ ἐν τῷ παρόντι
[6, 84]	ὡς δυνατωτάτους, ἵνα ἐκ τῆς	σφετέρας	ὅμοροι ὄντες τοῖσδε ὑπὲρ ἡμῶν
[6, 99]	(ἐτείχιζον οὖν ἐξελθόντες ἀπὸ τῆς	σφετέρας	πόλεως ἀρξάμενοι, κάτωθεν τοῦ κύκλου
[6, 11]	ἢν δύνωνται, σφήλαντες ἡμᾶς τὸ	σφέτερον	ἀπρεπὲς εὖ θήσονται, ὅσῳ καὶ
[6, 36]	ὅπως τῷ κοινῷ φόβῳ τὸν	σφέτερον	ἐπηλυγάζωνται. καὶ νῦν αὗται αἱ
[6, 30]	ξένων, οἱ μὲν ἐπιχώριοι τοὺς	σφετέρους	αὐτῶν ἕκαστοι προπέμποντες, οἱ μὲν
[6, 72]	Κατάνην διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι δὲ τοὺς	σφετέρους	(αὐτῶν νεκροὺς θάψαντες ἐκκλησίαν ἐποίουν.
[6, 61]	ἐν τῇ Σικελίᾳ στρατιώτας τε	σφετέρους	καὶ πολεμίους μὴ θορυβεῖν καὶ
[6, 8]	τῶν τε Ἐγεσταίων καὶ τῶν	σφετέρων	πρέσβεων τά τε ἄλλα ἐπαγωγὰ
[6, 71]	ἑξήκοντα καὶ διακοσίους) τῶν δὲ	σφετέρων	τὰ ὀστᾶ ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ
[6, 16]	οὐδ' ἁμαρτόντων, ἀλλ' ὡς περὶ	σφετέρων	τε καὶ καλὰ πραξάντων. (ὧν
[6, 54]	οὔτε αὐτοὺς Ἀθηναίους περὶ τῶν	σφετέρων	τυράννων οὐδὲ περὶ τοῦ γενομένου
[6, 11]	ἔτι καὶ νῦν, ἢν δύνωνται,	σφήλαντες	ἡμᾶς τὸ σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ
[6, 64]	Συρακοσίων τοὺς ἱππέας πολλοὺς ὄντας,	σφίσι	δ' οὐ παρόντων ἱππέων, βλάπτειν
[6, 57]	ὡς εἶδόν τινα τῶν ξυνωμοτῶν	σφίσι	διαλεγόμενον οἰκείως τῷ Ἱππίᾳ (ἦν
[6, 100]	οὐκ ἦλθον κωλύσοντες, φοβούμενοι μὴ	σφίσι	δίχα γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται, καὶ
[6, 102]	ἂν ἔτι ἀπὸ τῆς παρούσης	σφίσι	δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι κωλῦσαι τὸν
[6, 64]	αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ	σφίσι	καὶ τὰς ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους
[6, 88]	Κορίνθῳ ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες	σφίσι	(κατὰ τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ
[6, 64]	οἱ στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα	σφίσι	μὲν πιστόν, τοῖς δὲ τῶν
[6, 28]	τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν ὄντι	σφίσι	μὴ αὐτοῖς τοῦ δήμου βεβαίως
[6, 75]	αὐτοῖς οἱ Καμαριναῖοι μὴ προθύμως	σφίσι	μήτ' ἐπὶ τὴν πρώτην μάχην
[6, 6]	ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους ἐδέοντο	σφίσι	ναῦς πέμψαντας ἐπαμῦναι, λέγοντες ἄλλα
[6, 61]	παραμεῖναι, (δι' ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι	σφίσι	ξυστρατεύειν. καὶ ὁ μὲν ἔχων
[6, 103]	αὐτὸν ἐκομίσαντο· καὶ παρόντος ἤδη	σφίσι	παντὸς τοῦ στρατεύματος καὶ τοῦ
[6, 69]	ἃ ἦλθον καὶ τὴν ὑπάρχουσαν	σφίσι	πατρίδα νικήσαντες πάλιν ἐπιδεῖν· τὸ
[6, 19]	τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον βοηθῆσαι	σφίσι,	πολλῷ μᾶλλον ἢ (πρότερον ὥρμηντο
[6, 49]	καὶ ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν καὶ	σφίσι	προσιέναι καὶ οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας
[6, 52]	οἱ δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες	σφίσι	τὰ ὅρκια εἶναι μιᾷ νηὶ
[6, 98]	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων	σφίσι	τὸ στράτευμα διεσπασμένον τε καὶ
[6, 69]	ὅμως δὲ οὐκ ἂν οἰόμενοι	σφίσι	τοὺς Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν καὶ
[6, 7]	αὐτῶν καὶ Μακεδόνων τοὺς παρὰ	σφίσι	φυγάδας ἐκακούργουν τὴν Περδίκκου. (Λακεδαιμόνιοι
[6, 46]	Λεοντίνων τε ξυγγενεῖς ὄντας καὶ	σφίσιν	αἰεὶ ἐπιτηδείους. καὶ τῷ μὲν
[6, 76]	ἀντέστησαν, περὶ δὲ οἱ μὲν	σφίσιν	ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἱ
[6, 63]	ἄλλα τε καὶ εἰ ξυνοικήσοντες	σφίσιν	αὐτοὶ μᾶλλον ἥκοιεν ἐν τῇ
[6, 103]	τοὺς δὲ λόγους ἔν τε	σφίσιν	αὐτοῖς ἐποιοῦντο ξυμβατικοὺς καὶ πρὸς
[6, 68]	ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ οἱ πολέμιοι	σφίσιν	αὐτοῖς εὖ οἶδ' ὅτι παρακελεύονται·
[6, 77]	Ἑλλήνων ὡς ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες	σφίσιν	αὐτοῖς, καὶ νῦν ἐφ' ἡμᾶς
[6, 33]	τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα, κἂν περὶ	σφίσιν	αὐτοῖς τὰ πλείω (πταίσωσιν, ὅμως
[6, 88]	πόλεμος ὤν, εὔορκον δοκεῖν εἶναι	σφίσιν	ἐν τῷ παρόντι μηδετέροις ἀμύνειν.
[6, 64]	πόλει ἔτι ὑπολοίπους ὄντας τῶν	σφίσιν	(εὔνων. ἔλεγε δὲ τοὺς Ἀθηναίους
[6, 32]	εἴ τις ἄλλος εὔνους παρῆν	σφίσιν.	παιανίσαντες δὲ καὶ τελεώσαντες τὰς
[6, 72]	σφᾶς τῶν ἐναντίων, ἀνδρείας μὲν	σφίσιν	ὑπαρχούσης, εὐταξίας δ' ἐς τὰ
[6, 88]	τὴν Ἔγεσταν πέμψαντες ἐκέλευον ἵππους	σφίσιν	ὡς πλείστους πέμπειν, καὶ τἆλλα
[6, 92]	ὡς εἰ πολέμιός γε ὢν	σφόδρα	ἔβλαπτον, κἂν φίλος ὢν ἱκανῶς
[6, 54]	καθ' ὅσον αἰεί τινα ἐπεμέλοντο	σφῶν	αὐτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι.
[6, 13]	Σελινουντίους τὸ πρῶτον πόλεμον, μετὰ	σφῶν	αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι· καὶ τὸ
[6, 100]	σταυρώματι ἀμελῶς φυλάσσοντας, τριακοσίους μὲν	σφῶν	αὐτῶν λογάδας καὶ τῶν ψιλῶν
[6, 50]	ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες (καὶ ἕνα	σφῶν	αὐτῶν. Ναξίων δὲ δεξαμένων τῇ
[6, 70]	ἔς τε τὸ Ὀλυμπιεῖον ὅμως	σφῶν	αὐτῶν παρέπεμψαν φυλακήν, δείσαντες μὴ
[6, 105]	Λακωνικὴν καὶ τὸ ἐλάχιστον μετὰ	σφῶν	δῃώσαντας ἀπελθεῖν οὐκ ἤθελον· τότε
[6, 63]	ἐκεῖνα τῆς Σικελίας πολὺ ἀπὸ	σφῶν	ἐφαίνοντο καὶ πρὸς τὴν Ὕβλαν
[6, 76]	τε Ἰώνων καὶ ὅσοι ἀπὸ	σφῶν	ἦσαν ξύμμαχοι ὡς ἐπὶ τοῦ
[6, 64]	(τοὺς γὰρ ἂν ψιλοὺς τοὺς	σφῶν	καὶ τὸν ὄχλον τῶν Συρακοσίων
[6, 6]	Συρακοσίοις, ἄλλως τε καὶ χρήματα	(σφῶν	παρεξόντων ἐς τὸν πόλεμον ἱκανά.
[6, 88]	ἐγγὺς ὄντας μὴ καὶ ἄνευ	σφῶν	περιγένωνται, τό τε πρῶτον αὐτοῖς
[6, 88]	ἐπειδὴ τυγχάνει ἀμφοτέροις οὖσι ξυμμάχοις	σφῶν	πρὸς ἀλλήλους πόλεμος ὤν, εὔορκον
[6, 7]	ἱππέας κατὰ θάλασσαν κομίσαντες Ἀθηναῖοι	σφῶν	τε αὐτῶν καὶ Μακεδόνων τοὺς
[6, 73]	ποιεῖσθαι ἐκ τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ	σφῶν	τοὺς Λακεδαιμονίους, ἵνα ἢ ἀπὸ
[6, 60]	ποιούμενοι πρότερον εἰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας	σφῶν	τῷ πλήθει μὴ εἴσονται, τὸν
[6, 71]	ἤλπιζον μετὰ τὴν μάχην μᾶλλον	σφῶν	ὑπακούσεσθαι, τά τε ἄλλα καὶ
[6, 2]	μὲν εἰκὸς καὶ λέγεται, ἐπὶ	σχεδιῶν,	τηρήσαντες τὸν πορθμὸν κατιόντος τοῦ
[6, 69]	περί τε τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν	σχεῖν	καὶ τὴν οἰκείαν μὴ βλάψαι
[6, 14]	μετὰ τοσῶνδ' ἂν μαρτύρων αἰτίαν	σχεῖν,	τῆς δὲ πόλεως κακῶς> βουλευσαμένης
[6, 89]	ξύμπαντος προέστημεν, δικαιοῦντες ἐν ᾧ	σχήματι	μεγίστη ἡ πόλις ἐτύγχανε καὶ
[6, 6]	τὴν ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας	σχήσουσι,	κίνδυνον εἶναι μή ποτε μεγάλῃ
[6, 33]	ἡμετέρας πόλεως, ἡγούμενοι, (εἰ ταύτην	σχοῖεν,	ῥᾳδίως καὶ τἆλλα ἕξειν. ὡς
[6, 105]	καὶ πολλάκις Ἀργείων κελευόντων ὅσον	σχόντας	μόνον ξὺν ὅπλοις ἐς τὴν
[6, 52]	παρεκομίζοντο αὖθις ἐπὶ Καμαρίνης, καὶ	σχόντες	ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο. οἱ
[6, 97]	τῷ στρατεύματι ἐκ τῆς Κατάνης	σχόντες	κατὰ τὸν Λέοντα καλούμενον, ὃς
[6, 9]	εἴη, εἰ τά τε ὑπάρχοντα	σῴζειν	παραινοίην καὶ μὴ τοῖς ἑτοίμοις
[6, 40]	ἔργῳ φυλασσομένη μὴ ἐπιτρέπειν πειράσεται	σῴζειν.	~Τοιαῦτα δὲ Ἀθηναγόρας εἶπεν. τῶν
[6, 87]	(ἄκων σωφρονεῖν, ὁ δ' ἀπραγμόνως	σῴζεσθαι.	ταύτην οὖν τὴν κοινὴν τῷ
[6, 78]	μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν δύναμιν	σῴζοι	ἄν τις, ἔργῳ δὲ τὴν
[6, 84]	προσῆκον ὑμῶν κηδόμεθα, γνοὺς ὅτι	σῳζομένων	ὑμῶν καὶ διὰ τὸ μὴ
[6, 38]	σφέτερα αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι	σῴζουσι,	καὶ ἐνθένδε (ἄνδρες οὔτε ὄντα
[6, 80]	ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν οὐκ ἠμύνατε	σωθῆναι,	τοὺς δὲ οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς
[6, 24]	καὶ θεωρίας, καὶ εὐέλπιδες ὄντες	σωθήσεσθαι·	ὁ δὲ πολὺς ὅμιλος καὶ
[6, 17]	πατρίδος οὔτε τὰ περὶ τὸ	σῶμα	ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν
[6, 15]	τῆς τε κατὰ τὸ ἑαυτοῦ	σῶμα	παρανομίας ἐς τὴν δίαιταν καὶ
[6, 31]	ὅπλων καὶ τῶν περὶ τὸ	σῶμα	σκευῶν μεγάλῃ σπουδῇ πρὸς ἀλλήλους
[6, 31]	ἰδιωτῶν ἅ τε περὶ τὸ	σῶμά	τις καὶ τριήραρχος ἐς τὴν
[6, 12]	ὥστε καὶ χρήμασι καὶ τοῖς	σώμασιν	ηὐξῆσθαι· καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἡμῶν
[6, 9]	ἧσσον ἑτέρων περὶ τῷ ἐμαυτοῦ	σώματι	ὀρρωδῶ, νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην
[6, 9]	εἶναι ὃς ἂν καὶ τοῦ	σώματός	τι καὶ τῆς οὐσίας προνοῆται·
[6, 60]	δέδρακεν, αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον	σῶσαι	καὶ τὴν πόλιν τῆς παρούσης
[6, 92]	ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα	σώσητε	καὶ Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν
[6, 23]	ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις	σωτήρια.	εἰ δέ τῳ ἄλλως δοκεῖ,
[6, 60]	ὑποψίας παῦσαι· βεβαιοτέραν γὰρ αὐτῷ	σωτηρίαν	εἶναι ὁμολογήσαντι μετ' (ἀδείας ἢ
[6, 83]	πᾶσι δὲ ἀνεπίφθονον τὴν προσήκουσαν	σωτηρίαν	ἐκπορίζεσθαι. καὶ νῦν τῆς ἡμετέρας
[6, 86]	πολὺ δὲ ἐπὶ ἀληθεστέραν γε	σωτηρίαν	ἡμεῖς ἀντιπαρακαλοῦμεν, δεόμενοι τὴν ὑπάρχουσαν
[6, 78]	τις, ἔργῳ δὲ τὴν αὑτοῦ	(σωτηρίαν.	καὶ μάλιστα εἰκὸς ἦν ὑμᾶς,
[6, 69]	μὲν περὶ τῆς αὐτίκα ἀνελπίστου	σωτηρίας,	ἢν μὴ κρατῶσι, τὸ πρόθυμον
[6, 69]	ἰδίας ἕκαστος τὸ μὲν αὐτίκα	σωτηρίας,	τὸ δὲ μέλλον ἐλευθερίας, τῶν
[6, 6]	καὶ τὴν ἐκείνων δύναμιν ξυγκαθέλωσιν·	σῶφρον	δ' εἶναι μετὰ τῶν ὑπολοίπων
[6, 41]	ἔλεξε τοιάδε. διαβολὰς μὲν οὐ	σῶφρον	οὔτε λέγειν τινὰς ἐς ἀλλήλους
[6, 87]	ἀμφότεροι ἀναγκάζονται ὁ μὲν (ἄκων	σωφρονεῖν,	ὁ δ' ἀπραγμόνως σῴζεσθαι. ταύτην
[6, 29]	ἀποκτείνειν, εἰ ἀδικεῖ, καὶ ὅτι	σωφρονέστερον	εἴη μὴ μετὰ τοιαύτης αἰτίας,
[6, 78]	τὰς Συρακούσας κακωθῆναι μὲν ἵνα	σωφρονισθῶμεν	βούλεται, περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα τῆς
[6, 87]	τῶν ἡμῖν ποιουμένων μήθ' ὡς	σωφρονισταί,	ὃ χαλεπὸν ἤδη, ἀποτρέπειν πειρᾶσθε,
[6, 11]	ἀνδρῶν βαρβάρων, ὁ ἀγών, εἰ	σωφρονοῦμεν,	ἀλλ' ὅπως πόλιν δι' ὀλιγαρχίας
[6, 79]	τοῦ καλοῦ δικαιώματος ὑποπτεύοντες ἀλόγως	σωφρονοῦσιν,	ὑμεῖς δ' εὐλόγῳ προφάσει τοὺς