Livre, Chap.
[6, 98]	ξυνελέγησαν. (καὶ καταστήσαντες ἐν τῷ	Λαβδάλῳ	φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς τὴν Συκῆν
[6, 97]	αὐτοῖς, ἐπαναχωρήσαντες φρούριον ἐπὶ τῷ	Λαβδάλῳ	ᾠκοδόμησαν, ἐπ' ἄκροις τοῖς κρημνοῖς
[6, 80]	τούσδε τε μὴ αἰσχρῶς δεσπότας	λαβεῖν	καὶ τὴν πρὸς ἡμᾶς ἔχθραν
[6, 10]	εἰ δίχα ἡμῶν τὴν δύναμιν	λάβοιεν,	ὅπερ νῦν σπεύδομεν, καὶ πάνυ
[6, 60]	περὶ τῶν μυστικῶν τὴν αἰτίαν	λαβόντας,	καὶ πάντα αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ
[6, 50]	οἱ στρατηγοὶ καὶ τὰ ἐπιτήδεια	λαβόντες	παρέπλεον ἐς Νάξον, τὴν ἄλλην
[6, 90]	τῶν πόλεων τὰς μὲν βίᾳ	λαβόντες,	τὰς δ' ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως ἠλπίζομεν
[6, 34]	ἡγουμένου καὶ ἀσμένου ἂν πρόφασιν	(λαβόντος,	εἴ τι ἀξιόχρεων ἀφ' ἡμῶν
[6, 17]	ἢ στασιάζων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ	λαβὼν	ἄλλην γῆν, μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν,
[6, 62]	παραπλεύσας, καὶ τἆλλα χρηματίσας καὶ	λαβὼν	τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ
[6, 5]	τύραννος, λύτρα ἀνδρῶν Συρακοσίων αἰχμαλώτων	λαβὼν	τὴν γῆν τὴν Καμαριναίων, αὐτὸς
[6, 60]	δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἄσμενος	λαβών,	ὡς ᾤετο, τὸ σαφὲς καὶ
[6, 86]	τε ἐπιβουλεύουσι καὶ ὅταν (καιρὸν	λάβωσιν	ἑκάστου, οὐκ ἀνιᾶσιν (ἔδειξαν δὲ
[6, 96]	φυλάσσειν, ὅπως μὴ κατὰ ταύτας	λάθωσι	σφᾶς ἀναβάντες (οἱ πολέμιοι· οὐ
[6, 105]	ἤθελον· τότε δὲ Πυθοδώρου καὶ	Λαισποδίου	καὶ Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες ἐς
[6, 2]	τινὶ τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ	Λαιστρυγόνες	οἰκῆσαι, ὧν ἐγὼ οὔτε γένος
[6, 88]	πρῶτον, ἔπειτα ὕστερον ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	αὐτῶν τῶν Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων ὑπόσπονδος
[6, 88]	Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	καὶ Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν ξυμφυγάδων
[6, 34]	πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο
[6, 88]	προθυμίᾳ ἀμύνειν, καὶ ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	ξυναπέστελλον αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως καὶ
[6, 73]	τὴν Κόρινθον καὶ ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως ξυμμαχία τε
[6, 88]	δ' ἐς τὴν Κόρινθον καὶ	Λακεδαίμονα	τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις τούς
[6, 92]	ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς χρῆσθαι, ὦ	Λακεδαιμόνιοι,	γνόντας τοῦτον δὴ τὸν ὑφ'
[6, 7]	σφίσι φυγάδας ἐκακούργουν τὴν Περδίκκου.	(Λακεδαιμόνιοι	δὲ πέμψαντες παρὰ Χαλκιδέας τοὺς
[6, 7]	Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν ἐς τὴν Σικελίαν·	Λακεδαιμόνιοι	δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος καὶ
[6, 93]	Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν, οἱ δὲ	Λακεδαιμόνιοι	διανοούμενοι μὲν καὶ αὐτοὶ πρότερον
[6, 92]	προθυμότερον ἐν ὑμῖν ἐστίν, ὦ	Λακεδαιμόνιοι,	ἐπεὶ ὥς γε δυνατά (καὶ
[6, 105]	χρόνους τούτου τοῦ θέρους καὶ	Λακεδαιμόνιοι	ἐς τὸ Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί
[6, 95]	ἦρος καὶ ἐπ' Ἄργος στρατεύσαντες	Λακεδαιμόνιοι	μέχρι μὲν Κλεωνῶν ἦλθον, σεισμοῦ
[6, 105]	ἐδῄωσαν τῆς γῆς, καὶ τοῖς	Λακεδαιμονίοις	ἤδη εὐπροφάσιστον μᾶλλον τὴν αἰτίαν
[6, 104]	~Ἐν δὲ τούτῳ Γύλιππος ὁ	Λακεδαιμόνιος	καὶ αἱ ἀπὸ τῆς Κορίνθου
[6, 11]	τὰς διανοίας κρατήσαντας θαρσεῖν, μηδὲ	Λακεδαιμονίους	ἄλλο τι ἡγήσασθαι ἢ διὰ
[6, 105]	σπονδὰς φανερώτατα (τὰς πρὸς τοὺς	Λακεδαιμονίους	αὐτοῖς ἔλυσαν. πρότερον μὲν γὰρ
[6, 16]	μεγάλου ὑμῖν κινδύνου καὶ δαπάνης	Λακεδαιμονίους	ἐς μίαν ἡμέραν κατέστησα ἐν
[6, 10]	οἱ δὲ καὶ διὰ τὸ	Λακεδαιμονίους	ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς καὶ
[6, 73]	τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ σφῶν τοὺς	Λακεδαιμονίους,	ἵνα ἢ ἀπὸ τῆς Σικελίας
[6, 88]	τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τοὺς	Λακεδαιμονίους.	καὶ διανοουμένων τῶν τε ἐφόρων
[6, 88]	ὁ Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε τοὺς	Λακεδαιμονίους	καὶ ἐξώρμησε λέγων τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον
[6, 11]	νῦν ὑμεῖς ὦ Ἀθηναῖοι ἐς	Λακεδαιμονίους	καὶ τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ
[6, 82]	Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι τῆς μὲν	Λακεδαιμονίων	ἀρχῆς καὶ ἡγεμονίας ἀπηλλάγημεν, οὐδὲν
[6, 11]	μὲν γὰρ κἂν ἔλθοιεν ἴσως	Λακεδαιμονίων	ἕκαστοι χάριτι, ἐκείνως δ' οὐκ
[6, 34]	κατεγνωκότες ὅτι αὐτοὺς οὐ μετὰ	Λακεδαιμονίων	ἐφθείρομεν· εἰ δ' ἴδοιεν παρὰ
[6, 53]	Ἁρμοδίου καταλυθεῖσαν, ἀλλ' ὑπὸ τῶν	Λακεδαιμονίων,	ἐφοβεῖτο αἰεὶ καὶ πάντα ὑπόπτως
[6, 59]	παυθεὶς ἐν τῷ τετάρτῳ ὑπὸ	Λακεδαιμονίων	καὶ Ἀλκμεωνιδῶν τῶν φευγόντων, ἐχώρει
[6, 88]	ἐς τὴν Λακεδαίμονα αὐτῶν τῶν	Λακεδαιμονίων	μεταπεμψάντων ὑπόσπονδος ἐλθών· ἐφοβεῖτο γὰρ
[6, 105]	Ἄργους ταῖς ναυσὶ καὶ τῶν	Λακεδαιμονίων	οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς τὴν
[6, 61]	καὶ γάρ τις καὶ στρατιὰ	Λακεδαιμονίων	οὐ πολλὴ ἔτυχε κατὰ τὸν
[6, 95]	Θυρεᾶτιν ὅμορον οὖσαν λείαν τῶν	Λακεδαιμονίων	πολλὴν ἔλαβον, ἣ ἐπράθη ταλάντων
[6, 88]	ξυνέβη ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν	Λακεδαιμονίων	τούς τε Κορινθίους καὶ τοὺς
[6, 93]	δὲ ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν ἐκ τῆς	Λακεδαίμονος.	(Ἀφίκετο δὲ καὶ ἡ ἐκ
[6, 104]	ὁ Κορίνθιος ναυσὶ δυοῖν μὲν	Λακωνικαῖν,	δυοῖν δὲ Κορινθίαιν ὅτι τάχιστα
[6, 105]	Πελοπόννησον μᾶλλον ἢ ἐς τὴν	Λακωνικὴν	ἀποβαίνοντες μετά τε Ἀργείων καὶ
[6, 105]	μόνον ξὺν ὅπλοις ἐς τὴν	Λακωνικὴν	καὶ τὸ ἐλάχιστον μετὰ σφῶν
[6, 8]	καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ	Λάμαχον	τὸν Ξενοφάνους, βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις
[6, 49]	οἱ δὲ Λεοντίνους ἐῶσι κατοικίζειν.	~Λάμαχος	δὲ ἄντικρυς ἔφη χρῆναι πλεῖν
[6, 50]	οὔτε πλοῦν πολὺν οὔτε ὁδόν.	~Λάμαχος	μὲν ταῦτα εἰπὼν ὅμως προσέθετο
[6, 101]	τοῦ κέρως. ἰδὼν δὲ ὁ	Λάμαχος	παρεβοήθει ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου τοῦ
[6, 103]	τοῖς Συρακοσίοις καὶ τοὺς μετὰ	Λαμάχου	καὶ αὐτὸν ἐκομίσαντο· καὶ παρόντος
[6, 103]	οὗτος (γὰρ δὴ μόνος εἶχε	Λαμάχου	τεθνεῶτος τὴν ἀρχήν. καὶ κύρωσις
[6, 4]	δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ	Λάμις	ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων ἐς
[6, 31]	τόλμης τε θάμβει καὶ ὄψεως	λαμπρότητι	περιβόητος ἐγένετο ἢ στρατιᾶς πρὸς
[6, 16]	τοιούτους, καὶ ὅσοι ἔν τινος	λαμπρότητι	προέσχον, ἐν μὲν τῷ καθ'
[6, 54]	γενομένου δὲ Ἁρμοδίου ὥρᾳ ἡλικίας	λαμπροῦ	Ἀριστογείτων ἀνὴρ τῶν (ἀστῶν, μέσος
[6, 16]	πόλει χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ	λαμπρύνομαι,	τοῖς μὲν ἀστοῖς φθονεῖται φύσει,
[6, 59]	ὑπάρχουσάν οἱ. Ἱππόκλου γοῦν τοῦ	Λαμψακηνοῦ	τυράννου Αἰαντίδῃ τῷ παιδὶ θυγατέρα
[6, 59]	μετὰ ταῦτα Ἀρχεδίκην Ἀθηναῖος ὢν	Λαμψακηνῷ	ἔδωκεν, αἰσθανόμενος αὐτοὺς μέγα παρὰ
[6, 59]	Σίγειον καὶ παρ' Αἰαντίδην ἐς	Λάμψακον,	ἐκεῖθεν δὲ ὡς βασιλέα Δαρεῖον,
[6, 59]	δύνασθαι. καὶ αὐτῆς σῆμα ἐν	Λαμψάκῳ	ἐστὶν ἐπίγραμμα ἔχον τόδε· ἀνδρὸς
[6, 91]	αὐτόματα ἥξει· καὶ τὰς τοῦ	Λαυρείου	τῶν ἀργυρείων μετάλλων προσόδους καὶ
[6, 75]	τὴν Καμάριναν κατὰ τὴν ἐπὶ	Λάχητος	γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι, εἴ πως
[6, 1]	αὖθις μείζονι παρασκευῇ τῆς μετὰ	Λάχητος	καὶ Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες
[6, 6]	θάλασσαν· ὥστε τὴν γενομένην ἐπὶ	Λάχητος	καὶ τοῦ προτέρου πολέμου Λεοντίνων
[6, 62]	μέρη ποιήσαντες τοῦ στρατεύματος καὶ	λαχὼν	ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι ἐπὶ Σελινοῦντος
[6, 35]	Ἀθηναῖοι οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν ἃ	λέγει,	τοῖς δέ, εἰ καὶ ἔλθοιεν,
[6, 33]	ἐμαυτὸν σαφέστερόν τι ἑτέρου εἰδὼς	(λέγειν.	Ἀθηναῖοι γὰρ ἐφ' ὑμᾶς, ὃ
[6, 25]	διαμέλλειν, ἀλλ' ἐναντίον ἁπάντων ἤδη	λέγειν	ἥντινα αὐτῷ παρασκευὴν Ἀθηναῖοι ψηφίσωνται.
[6, 33]	περὶ τοῦ ἐπίπλου τῆς ἀληθείας	λέγειν,	καὶ γιγνώσκω ὅτι οἱ τὰ
[6, 41]	διαβολὰς μὲν οὐ σῶφρον οὔτε	λέγειν	τινὰς ἐς ἀλλήλους οὔτε τοὺς
[6, 22]	τὰ δὲ παρ' Ἐγεσταίων, ἃ	λέγεται	ἐκεῖ ἑτοῖμα, νομίσατε καὶ λόγῳ
[6, 2]	Ὀπικούς, ὡς μὲν εἰκὸς καὶ	λέγεται,	ἐπὶ σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν πορθμὸν
[6, 89]	ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν ἂν καινὸν	λέγοιτο·	καὶ τὸ μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ
[6, 17]	ἕκαστοι, εἴ τι καθ' ἡδονὴν	λέγοιτο,	προσχωροῖεν, ἄλλως τε (καὶ εἰ
[6, 85]	πρὸς τὸ λυσιτελοῦν, καὶ ὃ	λέγομεν,	ἐς Συρακοσίους δέος καθίστασθαι. ἀρχῆς
[6, 80]	μὴ ἐᾶσαι ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες τε	λέγομεν	οἱ Συρακόσιοι ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν
[6, 34]	τῶν δ' ἀνθρώπων πρὸς τὰ	λεγόμενα	καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται, καὶ
[6, 54]	νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς γράμμασι	λέγον	τάδε· μνῆμα τόδ' ἧς ἀρχῆς
[6, 37]	μεγάλαι. ~εἰ δὲ δή, ὥσπερ	λέγονται,	ἔλθοιεν, ἱκανωτέραν ἡγοῦμαι Σικελίαν Πελοποννήσου
[6, 2]	ἔσχε τὰ ξύμπαντα. παλαίτατοι μὲν	λέγονται	ἐν μέρει τινὶ τῆς χώρας
[6, 54]	περὶ τοῦ γενομένου ἀκριβὲς οὐδὲν	(λέγοντας.	Πεισιστράτου γὰρ γηραιοῦ τελευτήσαντος ἐν
[6, 6]	ἐδέοντο σφίσι ναῦς πέμψαντας ἐπαμῦναι,	λέγοντες	ἄλλα τε πολλὰ καὶ κεφάλαιον,
[6, 77]	δὲ ὡς ἑκάστοις τι προσηνὲς	λέγοντες	δύνανται κακουργεῖν; καὶ οἰόμεθα τοῦ
[6, 18]	ἀντίπαλον ναυτικόν. ~ὥστε τί ἂν	λέγοντες	εἰκὸς ἢ αὐτοὶ ἀποκνοῖμεν ἢ
[6, 33]	μὴ πιστὰ δοκοῦντα εἶναι ἢ	λέγοντες	ἢ ἀπαγγέλλοντες οὐ μόνον οὐ
[6, 79]	καὶ πρὸς τοὺς ἐπιόντας θεραπεύσετε,	λέγοντες	ξυμμαχίαν εἶναι ὑμῖν πρὸς Ἀθηναίους·
[6, 56]	οἴσουσαν ἐν πομπῇ τινί, ἀπήλασαν	λέγοντες	οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι τὴν ἀρχὴν διὰ
[6, 52]	ἐπεκηρυκεύοντο. οἱ δ' οὐκ ἐδέχοντο,	λέγοντες	σφίσι τὰ ὅρκια εἶναι μιᾷ
[6, 51]	εἴ τι βούλονται, εἰπεῖν. καὶ	λέγοντος	τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν (ἐν
[6, 32]	Ἀθηναίων, τῶν δὲ τὰ ἐναντία	λεγόντων,	καὶ Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος παρελθὼν
[6, 6]	ἐκκλησίαις τῶν τε Ἐγεσταίων πολλάκις	λεγόντων	καὶ τῶν ξυναγορευόντων αὐτοῖς ἐψηφίσαντο
[6, 38]	νομίζω. ~Ἀλλὰ ταῦτα, ὥσπερ ἐγὼ	λέγω,	οἵ τε Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες τὰ
[6, 60]	περὶ τῶν δρασάντων τὸ ἔργον.	λέγων	δὲ ἔπεισεν αὐτὸν ὡς χρή,
[6, 17]	δὲ ἕκαστος ἢ ἐκ τοῦ	λέγων	πείθειν οἴεται ἢ στασιάζων ἀπὸ
[6, 88]	τε τοὺς Λακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε	λέγων	τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον περὶ τῆς ἐμῆς
[6, 95]	ἐς τὴν Θυρεᾶτιν ὅμορον οὖσαν	λείαν	τῶν Λακεδαιμονίων πολλὴν ἔλαβον, ἣ
[6, 96]	μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τὸν	λειμῶνα	παρὰ τὸν Ἄναπον ποταμὸν ἅμα
[6, 97]	δὲ πρὶν προσμεῖξαι ἐκ τοῦ	λειμῶνος	ἐγίγνοντο αὐτοῖς οὐκ ἔλασσον ἢ
[6, 97]	τοὺς Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ (τοῦ	λειμῶνος	καὶ τῆς ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν
[6, 72]	καὶ ἐς τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς	λειπόμενος	καὶ κατὰ τὸν πόλεμον ἐμπειρίᾳ
[6, 72]	βλάψαι. οὐ μέντοι τοσοῦτόν γε	λειφθῆναι	ὅσον εἰκὸς εἶναι, ἄλλως τε
[6, 12]	μεγάλης καὶ πολέμου βραχύ τι	λελωφήκαμεν,	ὥστε καὶ χρήμασι καὶ τοῖς
[6, 97]	τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ τὸν	Λέοντα	καλούμενον, ὃς ἀπέχει τῶν Ἐπιπολῶν
[6, 65]	τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν τῇ	Λεοντίνῃ.	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὡς ᾔσθοντο
[6, 84]	φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε καὶ	Λεοντῖνοι	καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι ὅτι
[6, 44]	ἀξιοῦντες Χαλκιδέας ὄντας Χαλκιδεῦσιν οὖσι	Λεοντίνοις	βοηθεῖν· οἱ δὲ οὐδὲ μεθ'
[6, 76]	ὑπονοοῦμεν· καί μοι δοκοῦσιν οὐ	Λεοντίνους	βούλεσθαι κατοικίσαι, ἀλλ' ἡμᾶς μᾶλλον
[6, 79]	Ῥηγῖνοι ὄντες Χαλκιδῆς Χαλκιδέας ὄντας	Λεοντίνους	ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν. καὶ δεινὸν εἰ
[6, 50]	νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι Ἀθηναῖοι ἥκουσι	Λεοντίνους	ἐς τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ
[6, 63]	ἥκοιεν ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ ἢ	Λεοντίνους	ἐς τὴν οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ
[6, 84]	τὰ μέγιστα. διόπερ καὶ τοὺς	Λεοντίνους	εὔλογον κατοικίζειν μὴ ὑπηκόους ὥσπερ
[6, 48]	μὲν Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν, οἱ δὲ	Λεοντίνους	ἐῶσι κατοικίζειν. ~Λάμαχος δὲ ἄντικρυς
[6, 8]	πρὸς Σελινουντίους, ξυγκατοικίσαι δὲ καὶ	Λεοντίνους,	ἤν τι περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ
[6, 86]	ἄλλα ἤδη καὶ τὰ ἐς	Λεοντίνους)	καὶ νῦν τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς
[6, 47]	καὶ ἀπὸ τοῦ ἀδοκήτου ἢ	Λεοντίνους	οἷοί τε ὦσιν ὠφελῆσαι ἢ
[6, 4]	ὕστερον αὐτόθεν τοῖς Χαλκιδεῦσιν ἐς	Λεοντίνους	ὀλίγον χρόνον ξυμπολιτεύσας καὶ ὑπὸ
[6, 6]	πολλὰ καὶ κεφάλαιον, εἰ Συρακόσιοι	Λεοντίνους	τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται καὶ
[6, 3]	ἔτει πέμπτῳ μετὰ Συρακούσας οἰκισθείσας	Λεοντίνους	τε πολέμῳ τοὺς Σικελοὺς ἐξελάσαντες
[6, 33]	πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ καὶ	Λεοντίνων	κατοικίσει, τὸ δὲ ἀληθὲς Σικελίας
[6, 76]	τὰς δὲ ἐνθάδε κατοικίζειν, καὶ	Λεοντίνων	μὲν Χαλκιδέων ὄντων κατὰ τὸ
[6, 20]	ἃς ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ τὸ	Λεοντίνων	ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά,
[6, 6]	Λάχητος καὶ τοῦ προτέρου πολέμου	Λεοντίνων	οἱ Ἐγεσταῖοι ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς
[6, 46]	πείθειν καὶ εἰκὸς ἦν μάλιστα,	Λεοντίνων	τε ξυγγενεῖς ὄντας καὶ σφίσιν
[6, 77]	ἐφ' ἡμᾶς ταὐτὰ παρόντα σοφίσματα,	Λεοντίνων	τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ Ἐγεσταίων
[6, 19]	τε καὶ τῶν Ἐγεσταίων καὶ	Λεοντίνων	φυγάδων, οἳ παρελθόντες ἐδέοντό τε
[6, 50]	τοὺς οὖν ὄντας ἐν Συρακούσαις	Λεοντίνων	ὡς παρὰ φίλους καὶ εὐεργέτας
[6, 31]	ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν, καὶ	Λεσβίων	καὶ Χίων πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι
[6, 104]	ἀπὸ τῆς Κορίνθου νῆες περὶ	Λευκάδα	ἤδη ἦσαν, βουλόμενοι ἐς τὴν
[6, 104]	Κορίνθιοι πρὸς ταῖς σφετέραις δέκα	Λευκαδίας	δύο καὶ Ἀμπρακιώτιδας τρεῖς προσπληρώσαντες
[6, 68]	εἶναι θάρσος παρασχεῖν ἢ καλῶς	λεχθέντες	(λόγοι μετὰ ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου
[6, 57]	περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ	Λεωκόρειον	καλούμενον, καὶ εὐθὺς ἀπερισκέπτως προσπεσόντες
[6, 105]	αὐτοῖς ἔλυσαν. πρότερον μὲν γὰρ	λῃστείαις	ἐκ Πύλου καὶ περὶ τὴν
[6, 104]	καὶ οἱ Θούριοι ἔπαθον, καὶ	λῃστικώτερον	ἔδοξε παρεσκευασμένους πλεῖν, καὶ οὐδεμίαν
[6, 4]	τῆς ἐν Ὀπικίᾳ Χαλκιδικῆς πόλεως	λῃστῶν	ἀφικομένων ᾠκίσθη, ὕστερον δὲ καὶ
[6, 57]	ξυνδραμόντος τοῦ ὄχλου, καὶ (ὕστερον	ληφθεὶς	οὐ ῥᾳδίως διετέθη· Ἁρμόδιος δὲ
[6, 91]	πολλὰ πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν	ληφθέντα,	τὰ δ' αὐτόματα ἥξει· καὶ
[6, 33]	αὐτούς, καὶ μήτε καταφρονήσαντες ἄφαρκτοι	ληφθήσεσθε	μήτε ἀπιστήσαντες τοῦ ξύμπαντος (ἀμελήσετε.
[6, 91]	καὶ εἰ αὕτη ἡ πόλις	ληφθήσεται,	ἔχεται καὶ ἡ πᾶσα Σικελία,
[6, 77]	ἕως ἂν ἕκαστοι κατὰ πόλεις	ληφθῶμεν,	εἰδότες ὅτι ταύτῃ μόνον ἁλωτοί
[6, 15]	τε δι' αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα	λήψεσθαι	καὶ τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας
[6, 64]	βλάπτειν ἂν μεγάλα, οὕτω δὲ	λήψεσθαι	χωρίον ὅθεν ὑπὸ τῶν ἱππέων
[6, 80]	ἢ τὸν τὴν νίκην παρασχόντα	λήψονται·	καὶ εἰ αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα,
[6, 2]	ἀπὸ Τροίας τότε χειμῶνι ἐς	Λιβύην	πρῶτον, ἔπειτα ἐς Σικελίαν ἀπ'
[6, 2]	ποταμοῦ τοῦ ἐν Ἰβηρίᾳ ὑπὸ	Λιγύων	ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αὐτῶν Σικανία
[6, 27]	δὲ τούτῳ, ὅσοι Ἑρμαῖ ἦσαν	λίθινοι	ἐν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων
[6, 69]	μὲν αὐτῶν ἑκατέρων οἵ τε	λιθοβόλοι	καὶ σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο
[6, 66]	ᾗ εὐεφοδώτατον ἦν τοῖς πολεμίοις,	λίθοις	λογάδην καὶ ξύλοις διὰ ταχέων
[6, 44]	καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ	λιθολόγους	καὶ τέκτονας καὶ ὅσα ἐς
[6, 99]	τοῦ κύκλου τεῖχος, οἱ δὲ	λίθους	καὶ ξύλα ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ
[6, 98]	δὲ ὑπομένοντες ἐκώλυον τοὺς Ἀθηναίους	λιθοφορεῖν	τε (καὶ ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν. καὶ
[6, 102]	εἴρητο, κατέπλεον ἐς τὸν μέγαν	λιμένα.	ἃ ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν κατὰ
[6, 99]	Θάψου περιεπεπλεύκεσαν ἐς τὸν μέγαν	λιμένα,	ἀλλ' ἔτι οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν
[6, 48]	εἶναι αὐτοὺς τῆς Σικελίας, καὶ	λιμένα	καὶ ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ ἱκανωτάτην
[6, 101]	Ἐπιπολῶν ταύτῃ πρὸς τὸν μέγαν	λιμένα	ὁρᾷ, καὶ ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον
[6, 50]	νεῶν προύπεμψαν ἐς τὸν μέγαν	λιμένα	πλεῦσαί τε καὶ κατασκέψασθαι εἴ
[6, 101]	καὶ τοῦ ἕλους ἐς τὸν	(λιμένα	τὸ περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακόσιοι
[6, 101]	τῆς Θάψου ἐς τὸν μέγαν	λιμένα	τὸν τῶν Συρακοσίων, αὐτοὶ δὲ
[6, 50]	τήν τε πόλιν καὶ τοὺς	λιμένας	καὶ τὰ περὶ τὴν χώραν
[6, 99]	ἐγίγνετο αὐτοῖς ἐκ τοῦ μεγάλου	λιμένος	ἐπὶ τὴν (ἑτέραν θάλασσαν τὸ
[6, 42]	ἅμα πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος καὶ	λιμένων	καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐν ταῖς
[6, 105]	ἀρχόντων ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον τὴν	Λιμηρὰν	καὶ Πρασιὰς καὶ ὅσα ἄλλα
[6, 66]	οἰκίαι εἶργον καὶ δένδρα καὶ	λίμνη,	παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί. καὶ
[6, 4]	ἐστὶ καὶ ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη	(Λίνδιοι	καλεῖται· νόμιμα δὲ Δωρικὰ ἐτέθη
[6, 76]	τοῦ Μήδου τιμωρίᾳ, τοὺς μὲν	λιποστρατίαν,	τοὺς δὲ ἐπ' ἀλλήλους στρατεύειν,
[6, 100]	φυλάσσοντας, τριακοσίους μὲν σφῶν αὐτῶν	λογάδας	καὶ τῶν ψιλῶν τινὰς ἐκλεκτοὺς
[6, 96]	τε ὅπλων ἐποιοῦντο καὶ ἑξακοσίους	λογάδας	τῶν ὁπλιτῶν ἐξέκριναν πρότερον, ὧν
[6, 101]	διαβάσεως οἱ τῶν Ἀθηναίων τριακόσιοι	λογάδες	δρόμῳ ἠπείγοντο πρὸς τὴν (γέφυραν.
[6, 66]	εὐεφοδώτατον ἦν τοῖς πολεμίοις, λίθοις	λογάδην	καὶ ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν,
[6, 36]	ἐξ ὧν οὗτοι ἀγγέλλουσι σκοποῦντες	λογιεῖσθε	τὰ εἰκότα, ἀλλ' ἐξ ὧν
[6, 18]	ἐπιτηδεύματα ἐς τὸ ὁμοῖον μεταλήψεσθε.	(Λογισάμενοι	οὖν τάδε μᾶλλον αὐξήσειν, ἐπ'
[6, 34]	ἂν αὐτοὺς ἐκπλήξαιμεν καὶ ἐς	λογισμὸν	καταστήσαιμεν ὅτι ὁρμώμεθα μὲν ἐκ
[6, 34]	ἀθυμοῖεν. ὥστ' ἔγωγε τούτῳ τῷ	λογισμῷ	ἡγοῦμαι ἀποκλῃομένους αὐτοὺς οὐδ' ἂν
[6, 32]	καὶ γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε	λόγοι	ἀπό τε ἄλλων, τῶν μὲν
[6, 68]	θάρσος παρασχεῖν ἢ καλῶς λεχθέντες	(λόγοι	μετὰ ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου γὰρ
[6, 38]	πρῶτον, ἀλλ' αἰεὶ ἐπίσταμαι ἤτοι	λόγοις	γε τοιοῖσδε καὶ ἔτι τούτων
[6, 77]	εἶδος τρεπομένους ὥστε τοὺς μὲν	λόγοις	ἡμῶν διιστάναι, τοὺς δὲ ξυμμάχων
[6, 17]	εἶναι ἐς τὴν Πελοποννησίων δύναμιν	λόγοις	τε πρέπουσιν ὡμίλησε καὶ ὀργῇ
[6, 25]	δὲ ἄλλην παρασκευὴν ὡς κατὰ	λόγον,	καὶ τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν καὶ
[6, 33]	αὐτοὶ οὗτοι, τοῦ Μήδου παρὰ	λόγον	πολλὰ σφαλέντος, ἐπὶ τῷ ὀνόματι
[6, 92]	ἐς τὴν φυγαδικὴν (προθυμίαν τὸν	λόγον.	φυγάς τε γάρ εἰμι τῆς
[6, 92]	δὴ τὸν ὑφ' ἁπάντων προβαλλόμενον	λόγον,	ὡς εἰ πολέμιός γε ὢν
[6, 38]	οὔτε ὄντα οὔτε ἂν γενόμενα	λογοποιοῦσιν,	οὓς ἐγὼ οὐ νῦν πρῶτον,
[6, 9]	ὑμετέρους ἀσθενὴς ἄν μου ὁ	λόγος	εἴη, εἰ τά τε ὑπάρχοντα
[6, 46]	τότε πείσαντες, ἐπειδὴ διῆλθεν ὁ	λόγος	ὅτι οὐκ εἴη ἐν τῇ
[6, 64]	τῶν ἱππέων οὐ βλάψονται ἄξια	λόγου·	ἐδίδασκον δ' αὐτοὺς περὶ τοῦ
[6, 61]	ἐπαίτιος ἦν, μετὰ τοῦ αὐτοῦ	λόγου	καὶ τῆς ξυνωμοσίας ἐπὶ τῷ
[6, 83]	εἰδότες τοὺς περιδεῶς ὑποπτεύοντάς τι	λόγου	μὲν ἡδονῇ τὸ παραυτίκα τερπομένους,
[6, 17]	εἰκὸς τὸν τοιοῦτον ὅμιλον οὔτε	λόγου	μιᾷ γνώμῃ ἀκροᾶσθαι οὔτε ἐς
[6, 40]	ἐφ' αὑτῆς σκοποῦσα τούς τε	λόγους	ἀφ' ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους
[6, 103]	ὠφελία οὐδεμία ἧκε, τοὺς δὲ	λόγους	ἔν τε σφίσιν αὐτοῖς ἐποιοῦντο
[6, 44]	καὶ πρός (τε) τοὺς Ῥηγίνους	λόγους	ἐποιήσαντο, ἀξιοῦντες Χαλκιδέας ὄντας Χαλκιδεῦσιν
[6, 88]	ἐπειδὴ ἐν τῇ Κορίνθῳ ἐγένοντο,	λόγους	ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι (κατὰ τὸ
[6, 12]	τῷ τοῦ πέλας κινδύνῳ, αὐτοὺς	λόγους	μόνον παρασχομένους, ἢ κατορθώσαντας χάριν
[6, 50]	νηὶ διαπλεύσας ἐς Μεσσήνην καὶ	λόγους	ποιησάμενος περὶ ξυμμαχίας πρὸς αὐτούς,
[6, 76]	μᾶλλον τοὺς μέλλοντας ἀπ' αὐτῶν	λόγους,	πρίν τι καὶ (ἡμῶν ἀκοῦσαι,
[6, 18]	ἐμπειρίαν καὶ τὸ ἀμύνεσθαι οὐ	λόγῳ	ἀλλ' ἔργῳ μᾶλλον ξύνηθες ἕξειν.
[6, 22]	λέγεται ἐκεῖ ἑτοῖμα, νομίσατε καὶ	λόγῳ	ἂν μάλιστα ἑτοῖμα εἶναι. ~ἢν
[6, 88]	καὶ ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ ἐγένοντο,	λόγῳ	(ἀποκρίνασθαι ἴσα ἀμφοτέροις. καὶ οὕτω
[6, 78]	περὶ τῶν ἔργων, ἐθελήσαντι προσλαβεῖν·	λόγῳ	μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν δύναμιν
[6, 86]	δίκαιον, ᾧπερ καὶ ἡμᾶς ἠξιοῦτε	λόγῳ	πείθειν, τῷ αὐτῷ ἀπιστεῖν, οὐδ'
[6, 18]	μὴ ὑμᾶς ἡ Νικίου τῶν	λόγων	ἀπραγμοσύνη καὶ διάστασις τοῖς νέοις
[6, 19]	ὅτι ἀπὸ μὲν τῶν αὐτῶν	λόγων	οὐκ ἂν ἔτι ἀποτρέψειε, παρασκευῆς
[6, 89]	οὐδενὸς ἂν χεῖρον, ὅσῳ καὶ	λοιδορήσαιμι.	ἀλλὰ περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν
[6, 93]	πέμπειν ἐς Ἀσίνην, τὰς δὲ	λοιπὰς	παρασκευάζεσθαι ὅσας διανοοῦνται πέμπειν καί,
[6, 70]	ἦν αὐτόθι κινήσωσι, καὶ οἱ	λοιποὶ	ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν. ~οἱ
[6, 62]	ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ	λοιποὶ	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τῇ
[6, 88]	ὀλίγους ἱππέας ἔπεμψαν καὶ τὸ	λοιπὸν	ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν μὲν τοῖς
[6, 75]	ἃ ἔπεμψαν, ἔς τε τὸ	λοιπὸν	μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν, ὁρῶντες
[6, 13]	αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι· καὶ τὸ	λοιπὸν	ξυμμάχους μὴ ποιεῖσθαι ὥσπερ εἰώθαμεν,
[6, 6]	ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται καὶ τοὺς	λοιποὺς	ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες αὐτοὶ
[6, 44]	καὶ ὅρμῳ, Τάραντος δὲ καὶ	Λοκρῶν	οὐδὲ τούτοις, ἕως ἀφίκοντο ἐς
[6, 15]	παρῄνουν καὶ τὰ ἐψηφισμένα μὴ	(λύειν,	οἱ δέ τινες καὶ ἀντέλεγον.
[6, 14]	ὀρρωδεῖς τὸ ἀναψηφίσαι, τὸ μὲν	λύειν	τοὺς νόμους μὴ μετὰ τοσῶνδ'
[6, 59]	~Τοιούτῳ μὲν τρόπῳ δι' ἐρωτικὴν	λύπην	ἥ τε ἀρχὴ τῆς ἐπιβουλῆς
[6, 18]	ἵνα τοῖς ἐκεῖ ἐχθροῖς ἡμῶν	λυπηροὶ	ὄντες (δεῦρο κωλύωσιν αὐτοὺς ἐπιέναι.
[6, 84]	ὅμοροι ὄντες τοῖσδε ὑπὲρ ἡμῶν	λυπηροὶ	ὦσιν. (τὰ μὲν γὰρ ἐκεῖ
[6, 16]	μὲν τῷ καθ' αὑτοὺς βίῳ	λυπηροὺς	ὄντας, τοῖς ὁμοίοις μὲν μάλιστα,
[6, 57]	ὅσον οὐκ (ἤδη ξυλληφθήσεσθαι. τὸν	λυπήσαντα	οὖν σφᾶς καὶ δι' ὅνπερ
[6, 66]	τῷ ἔργῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ	λυπήσειν·	τῇ μὲν γὰρ τειχία τε
[6, 73]	τὸν Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην τὸν	Λυσιμάχου	καὶ (Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου, τούτους
[6, 85]	καὶ τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς τὸ	λυσιτελοῦν,	καὶ ὃ λέγομεν, ἐς Συρακοσίους
[6, 5]	χρόνῳ Ἱπποκράτης ὕστερον Γέλας τύραννος,	λύτρα	ἀνδρῶν Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/04/2007