Chapitre |
[20] |
τοὺς
πολεμίους
αἰρόμενος,
οὔτε
χρησμοῖς
|
ἐᾶν |
προσέχειν
οὔτε
μαντείας
ἀκούειν,
ἀλλὰ |
[5] |
χειροῦσθαι
καὶ
τιθασεύειν
πεφυκότος.
(ὅθεν
|
ἐάσας |
τὰ
λοιπὰ
μαθήματα
καὶ
τὰς |
[3] |
πότερος
ἡδίων
ἢ
δεινότερος
εἰπεῖν,
|
ἐάσομεν. |
(κακὴ"
γὰρ
ὥς
φησιν
ὁ |
[12] |
δεομένοις.
(αἱ
δὲ
τρισχίλιαι
καθ´
|
ἑαυτὰς |
οὐκ
ἄν
μοι
δοκοῦσι
τὴν |
[21] |
Δημοσθένης,
τοῖς
δὲ
ψηφίσμασιν
οὐχ
|
ἑαυτόν, |
ἀλλ´
ἐν
μέρει
τῶν
φίλων |
[8] |
οἷς
παρέτυχε
λεγομένοις
ἀναλαμβάνων
πρὸς
|
ἑαυτὸν |
εἰς
γνώμας
ἀνῆγε
καὶ
περιόδους, |
[8] |
τῶν
εἰρημένων
ὑφ´
ἑτέρου
πρὸς
|
ἑαυτὸν |
ἢ
ὑφ´
ἑαυτοῦ
πάλιν
πρὸς |
[6] |
προδίδωσιν
ὑπ´
ἀτολμίας
καὶ
μαλακίας
|
ἑαυτόν, |
οὔτε
τοὺς
ὄχλους
ὑφιστάμενος
εὐθαρσῶς, |
[27] |
τοῖς
ἐξ
ἄστεος
πρεσβεύουσι
καταμείξας
|
ἑαυτὸν |
συνηγω–
νίζετο
καὶ
συνέπραττεν,
ὅπως |
[27] |
χεῖρας
μακαρίσαι
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
|
ἑαυτόν, |
ὡς
βέλτιον
Ἀλκιβιάδου
κατιόντα·
πεπεισμένους |
[5] |
τῇ
δίκῃ
παρατυχεῖν,
ἔπεισε
τὸν
|
ἑαυτοῦ |
παιδαγωγὸν
δεόμενος
καὶ
προθυμούμενος,
ὅπως |
[8] |
ἑτέρου
πρὸς
ἑαυτὸν
ἢ
ὑφ´
|
ἑαυτοῦ |
πάλιν
πρὸς
ἄλλον.
(ἐκ
δὲ |
[31] |
μεγίστοις
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν,
ὅτι
πρώτους
|
ἑαυτοὺς
|
οἱ
προδόται
πωλοῦσιν,
ὃ
πολλάκις |
[22] |
Δημοσθένης
ἔχων
λαμπρὸν
ἱμάτιον
ἐστεφανωμένος,
|
ἑβδόμην |
ἡμέραν
τῆς
θυγατρὸς
αὐτοῦ
τεθνηκυίας, |
[17] |
τοὺς
Μακεδόνας.
(δεύτερον
δὲ
Βυζαντίοις
|
ἐβοήθησε |
καὶ
Περινθίοις
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος |
[25] |
εὐθὺς
ἐποφθαλμιάσαντες
πρὸς
τὸν
πλοῦτον
|
ἐβοήθουν |
καὶ
συνέπειθον
τοὺς
Ἀθηναίους
δέχεσθαι
|
[12] |
γεγόνασιν,
αἱ
δὲ
πρεσβύταται
τῶν
|
ἔγγιστα |
πραγμάτων
ἅπτονται.
(δῆλος
δ´
ἐστὶ
|
[6] |
πολλὰς
διαδύσεις
καὶ
παλινδικίας
εὑρίσκοντας,
|
ἐγγυμνασάμενος |
κατὰ
τὸν
Θουκυδίδην
ταῖς
μελέταις |
[26] |
ἐκεῖνοι
φθεγξάμενοι
τοὔνομα
καὶ
προσελθόντες
|
ἐγγὺς |
ἐδέοντο
λαβεῖν
ἐφόδιον
παρ´
αὐτῶν, |
[5] |
ἀδεσπότοις
ὑπομνήμασιν
ἐντυχεῖν,
ἐν
οἷς
|
ἐγέγραπτο
|
τὸν
Δημοσθένη
συνεσχολακέναι
Πλάτωνι
καὶ |
[17] |
ἡσυχίαν
ἄγειν,
τῶν
δ´
Ἀθηναίων
|
ἐγειρομένων |
ὑπὸ
τοῦ
Δημοσθένους,
πρῶτον
μὲν |
[15] |
τοῦ
νεανίσκου
μνώμενος.
(οὐ
μὴν
|
ἔγημε |
ταύτην,
ἀλλὰ
Σαμίᾳ
τινὶ
συνῴκησεν, |
[31] |
Κορινθίου
κατηγορήσαντος,
παροξυνθεὶς
ὁ
Κάσσανδρος
|
ἐγκατέσφαξεν |
αὐτοῦ
τῷ
κόλπῳ
τὸν
υἱόν, |
[9] |
ἢ
Λαμάχου
τοῦ
Σμυρναίου
γεγραφότος
|
ἐγκώμιον
|
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Φιλίππου
τῶν
βασιλέων, |
[1] |
τῆς
Ὀλυμπίασιν
ἱπποδρομίας
εἰς
Ἀλκιβιάδην
|
ἐγκώμιον, |
εἴτ´
Εὐριπίδης
ὡς
ὁ
πολὺς |
[16] |
σπογγιᾶς
εἴη,
βασιλέως
δ´
οὐδὲν
|
ἐγκώμιον. |
~(Ἐπειδὴ
δ´
εἰς
τὸ
πολεμεῖν |
[22] |
νικηθείς,
ὁ
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλεν"
|
~(Ἔγνω |
μὲν
οὖν
κρύφα
τὴν
τοῦ |
[23] |
ἐν
Ἀσίᾳ
στρατηγοὺς
τοῦ
βασιλέως
|
ἔγραφε, |
τὸν
ἐκεῖθεν
ἐπεγείρων
πόλεμον
Ἀλεξάνδρῳ, |
[15] |
Τιμοκράτους
καὶ
κατ´
Ἀριστοκράτους
ἑτέροις
|
ἐγράφησαν, |
οὔπω
τῇ
πολιτείᾳ
προσεληλυθότος
αὐτοῦ· |
[15] |
ἑνὸς
μαχαιροπωλίου
τὰ
κατ´
ἀλλήλων
|
ἐγχειρίδια |
πωλοῦντος
αὐτοῦ
τοῖς
ἀντιδίκοις.
(τῶν |
[29] |
τὸ
σῶμα
τουτὶ
ῥίπτων
ἄταφον.
|
ἐγὼ |
δ´
ὦ
φίλε
Πόσειδον
ἔτι |
[22] |
φέρειν
ταῦτα
καὶ
πρᾴως
ἀπεδοκίμαζεν.
|
(ἐγὼ |
δ´
ὡς
μὲν
ἐπὶ
θανάτῳ
|
[1] |
πρῶτον
ὑπάρξαι
τὰν
πόλιν
εὐδόκιμον·
|
ἐγὼ |
δὲ
τῷ
μὲν
εὐδαιμονήσειν
μέλλοντι |
[11] |
φωνὴν
τοῦ
ἀνθρώπου
καὶ
βοῶντος
|
ἐγὼ |
Δημόσθενες
οὐδὲν
πέπονθα;
νὴ
Δία" |
[7] |
Δημόσθενες"
φάναι
τὸν
Σάτυρον,
ἀλλ´
|
ἐγὼ |
τὸ
αἴτιον
ἰάσομαι
ταχέως,
ἄν |
[26] |
φθεγξάμενοι
τοὔνομα
καὶ
προσελθόντες
ἐγγὺς
|
ἐδέοντο
|
λαβεῖν
ἐφόδιον
παρ´
αὐτῶν,
ἐπ´ |
[29] |
ὕπνους
ἐκείνης
τῆς
νυκτὸς
ἀλλόκοτον.
|
ἐδόκει |
γὰρ
ἀνταγωνίζεσθαι
τῷ
Ἀρχίᾳ
τραγῳδίαν |
[8] |
συγκειμένῃ
δεινότητι
καὶ
δυνάμει
χρώμενος,
|
ἐδόκει
|
τε
τούτου
σημεῖον
εἶναι
μέγα |
[3] |
σαυτὸν"
ἔχειν
πρόχειρον,
οὐκ
ἂν
|
ἐδόκει |
τὸ
πρόσταγμα
θεῖον
εἶναι.
(Δημοσθένει |
[14] |
καὶ
δικαιοσύνην
οὐδὲν
οὐδαμῇ
χείρων
|
ἔδοξεν
|
Ἐφιάλτου
καὶ
Ἀριστείδου
καὶ
Κίμωνος |
[5] |
καὶ
θαυμασθέντος
ὑπερφυῶς,
ἐκείνου
μὲν
|
ἐζήλωσε |
τὴν
δόξαν,
ὁρῶν
προπεμπόμενον
ὑπὸ |
[5] |
μακαριζόμενον,
τοῦ
δὲ
λόγου
μᾶλλον
|
ἐθαύμασε |
καὶ
κατενόησε
τὴν
ἰσχὺν
ὡς |
[11] |
ὡς
ἀκούων
μὲν
ἄν
τις
|
ἐθαύμασεν
|
ἐκείνους
εὐκόσμως
καὶ
μεγαλοπρεπῶς
τῷ |
[7] |
Εὐριπίδου
τινὰ
ῥήσεων
ἢ
Σοφοκλέους
|
ἐθελήσῃς |
εἰπεῖν
ἀπὸ
στόματος.
(εἰπόντος
δὲ |
[17] |
τὸ
μέλλον,
καὶ
συνισταμένων
κατ´
|
ἔθνη |
καὶ
πόλεις
Εὐβοέων,
Ἀχαιῶν,
Κορινθίων, |
[22] |
Φιλίππου
θάνατον
ἀπαγγέλλοντες.
(εὐθὺς
οὖν
|
ἔθυον |
εὐαγγέλια
καὶ
στεφανοῦν
ἐψηφίσαντο
Παυσανίαν, |
[3] |
ἐλευθερίᾳ
τὸν
βίον
συγκαταστρέψαντας·
(ὥστ´
|
εἰ |
γένοιτο
τῇ
φύσει
καὶ
τῇ |
[15] |
ἔοικεν
οὕτως
ἔχειν
τὸ
ἀληθές,
|
εἰ |
δεῖ
τοῖς
περὶ
τοῦ
στεφάνου
|
[22] |
τὴν
ὑπόθεσιν.
(χωρὶς
δὲ
τούτων,
|
εἰ |
δεῖ
τὸν
ἀτυχήσαντα
μὴ
περιορᾶν |
[26] |
ἀποτρέπειν
τῆς
πολιτείας,
λέγων
ὡς
|
εἰ, |
δυεῖν
αὐτῷ
προκειμένων
ἀπ´
ἀρχῆς |
[15] |
Αἰσχίνου
περὶ
τῆς
παραπρεσβείας
ἄδηλον
|
εἰ |
λέλεκται·
καίτοι
φησὶν
Ἰδομενεὺς
παρὰ |
[9] |
ῥῆμα
τοῦτο
παραλαβὼν
Δημοσθένης"
(ἐκτὸς
|
εἰ |
μὴ
νὴ
Δία
πρὸς
τὸν |
[8] |
δήμου
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
μὴ
παρελθεῖν,
|
εἰ |
μὴ
τύχοι
πεφροντικὼς
καὶ
παρεσκευασμένος. |
[3] |
Κικέρωνος
ἐξενεγκεῖν.
ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως,
|
εἰ |
παντὸς
ἦν
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν" |
[22] |
αὐτὸς
ὢν
ἀγεννὴς
καὶ
μαλακός,
|
εἰ |
τὰ
πένθη
καὶ
τοὺς
ὀδυρμοὺς |
[9] |
λόγοι
τῶν
γραφέντων
μᾶλλον
εἶχον,
|
εἴ |
τι
δεῖ
πιστεύειν
Ἐρατοσθένει
καὶ |
[1] |
ψυχῆς
ἐπιλαμβανομένην.
(ὅθεν
οὐδ´
ἡμεῖς,
|
εἴ |
τι
τοῦ
φρονεῖν
ὡς
δεῖ |
[1] |
καὶ
μικρᾶς
γενέσθαι.
(γελοῖον
γάρ,
|
εἴ |
τις
οἴοιτο
τὴν
Ἰουλίδα,
μέρος
|
[25] |
τὴν
τούτου
νεωστὶ
γεγαμηκότος
οὐκ
|
εἴασαν |
ἐλεγχθῆναι
νύμφης
ἔνδον
οὔσης,
ὡς
|
[13] |
ποιεῖσθαι
καὶ
τοῦ
πρέποντος,
ὡς
|
εἴγε |
τῇ
περὶ
τὰς
ὑποθέσεις
αὐτοῦ |
[25] |
καταμανθάνοντα
τὴν
τορείαν
καὶ
τὸ
|
εἶδος, |
ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα
τὴν
ὁλκὴν
τοῦ |
[16] |
δὲ
γυναικός,
τὸ
δὲ
σπογγιᾶς
|
εἴη, |
βασιλέως
δ´
οὐδὲν
ἐγκώμιον.
~(Ἐπειδὴ |
[19] |
ὑπὸ
γραμμάτων
τινῶν
διασημαινόμενον
ὡς
|
εἴη |
Θερμώδων,
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις
Ἀμαζόνα |
[1] |
ὡς
ὁ
πολὺς
κρατεῖ
λόγος,
|
εἴθ´ |
ἕτερός
τις
ἦν,
ὦ
Σόσσιε |
[5] |
ὑφηγητῇ,
καίπερ
Ἰσοκράτους
τότε
σχολάζοντος,
|
εἴθ´ |
ὥς
τινες
λέγουσι
τὸν
ὡρισμένον |
[6] |
μακροῖς
χρῆσθαι
τῶν
ἰατρῶν
κελευσάντων,
|
εἶθ´ |
οὕτως
διαπονήσαντα
τὴν
ἕξιν
ἐπιθέσθαι |
[31] |
αὐτοῦ
τῷ
κόλπῳ
τὸν
υἱόν,
|
εἶθ´ |
οὕτως
ἐκεῖνον
ἀνελεῖν
προσέταξε,
ἐν |
[14] |
ἐπί
τινα
προβαλλομένων
αὐτὸν
κατηγορίαν,
|
εἶθ´ |
ὡς
οὐχ
ὑπήκουε
θορυβούντων,
ἀναστὰς |
[19] |
οὕτω
τῶν
ῥευμάτων
ἴσμεν
ὀνομαζόμενον,
|
εἰκάζομεν |
δὲ
τὸν
καλούμενον
Αἵμονα
Θερμώδοντα |
[23] |
κύνας
ἐξέδωκε,
διηγησάμενος,
αὑτὸν
μὲν
|
εἴκασε |
καὶ
τοὺς
σὺν
αὑτῷ
κυσὶν |
[30] |
Ἀθηναίων
δῆμος
ἀξίαν
ἀποδιδοὺς
τιμήν,
|
εἰκόνα |
τε
χαλκῆν
ἀνέστησε,
καὶ
τὸν
|
[1] |
(τὰς
μὲν
γὰρ
ἄλλας
τέχνας
|
εἰκός |
ἐστι,
πρὸς
ἐργασίαν
καὶ
δόξαν |
[25] |
ὁ
Ἅρπαλος
ἄξει
σοι"
φησίν
|
εἴκοσι |
τάλαντα"
καὶ
γενομένης
τάχιστα
τῆς
|
[25] |
αὐτῷ
τὴν
κύλικα
μετὰ
τῶν
|
εἴκοσι |
ταλάντων.
(ἦν
δ´
ἄρα
δεινὸς |
[15] |
Φορμίωνα
καὶ
Στέφανον,
ἐφ´
οἷς
|
εἰκότως
|
ἠδόξησε.
(καὶ
γὰρ
ὁ
Φορμίων |
[15] |
στρατηγοῦ
λόγον,
ᾧ
χρησάμενος
Ἀπολλόδωρος
|
εἷλε |
τὸν
ἄνδρα
τοῦ
ὀφλήματος,
Δημοσθένης |
[2] |
γράφοντας
διαφυγόντα
σωτηρίᾳ
μνήμης
ἐπιφανεστέραν
|
εἴληφε |
πίστιν,
ὑπολαμβάνων
ἀκοῇ
καὶ
διαπυνθανόμενος, |
[25] |
ὑπὸ
συνάγχης
ἔφραζον,
ἀλλ´
ἀργυράγχης
|
εἰλῆφθαι |
νύκτωρ
τὸν
δημαγωγόν.
ὕστερον
δὲ |
[11] |
ἅμα
τῷ
πνεύματι
πυκνουμένῳ
προφερόμενον·
|
εἶναι |
δ´
αὐτῷ
μέγα
κάτοπτρον
οἴκοι, |
[3] |
ἂν
ἐδόκει
τὸ
πρόσταγμα
θεῖον
|
εἶναι. |
(Δημοσθένει
γὰρ
Κικέρωνα
τὸν
αὐτὸν |
[10] |
ὡμολόγουν
τῇ
φύσει
χρώμενον
ἀνίκητον
|
εἶναι |
καὶ
παραφέρειν
αὐτοσχεδιάζοντα
τὰς
τοῦ |
[8] |
χρώμενος,
ἐδόκει
τε
τούτου
σημεῖον
|
εἶναι |
μέγα
καὶ
τὸ
μὴ
ῥᾳδίως |
[19] |
ἀπόλωλε.
(τὸν
δὲ
Θερμώδοντά
φασιν
|
εἶναι |
παρ´
ἡμῖν
ἐν
Χαιρωνείᾳ
ποτάμιον |
[12] |
βασιλέως,
πλεῖστον
δ´
αὐτοῦ
λόγον
|
εἶναι |
παρὰ
τῷ
Φιλίππῳ
τῶν
δημαγωγούντων, |
[9] |
ἐπὶ
τῇ
τύχῃ
πολλάκις
ἑκὼν
|
εἶναι |
ποιεῖσθαι
τὴν
δύναμιν.
(ἐπεὶ
τόλμαν |
[10] |
πολιτευομένων
Ἀθήνησιν,
ἀποφαίνεσθαι,
μέγιστον
μὲν
|
εἶναι |
ῥήτορα
Δημοσθένην,
δυνατώτατον
δ´
εἰπεῖν |
[13] |
ἔφη
τἀναντία
λέγειν,
ἀεὶ
γὰρ
|
εἶναι
|
συμφέρον
ἀκροᾶσθαι
τῶν
κρατούντων,
οὕτω |
[7] |
μικρὸν
ἡγήσασθαι
καὶ
τὸ
μηδὲν
|
εἶναι
|
τὴν
ἄσκησιν
ἀμελοῦντι
τῆς
προφορᾶς |
[30] |
αὐτοὶ
δ´
ἄρα
χρυσίον
ᾠήθησαν
|
εἶναι |
τὸ
καταπινόμενον·
ἡ
δ´
ὑπηρετοῦσα |
[19] |
(ὁ
δὲ
Δοῦρις
οὐ
ποταμὸν
|
εἶναι |
τὸν
Θερμώδοντά
φησιν,
ἀλλ´
ἱστάντας
|
[11] |
(οὕτως
ᾤετο
μέγα
πρὸς
πίστιν
|
εἶναι |
τὸν
τόνον
καὶ
τὴν
ὑπόκρισιν |
[8] |
τὸν
λέγειν
μελετῶντα·
θεραπείας
γὰρ
|
εἶναι |
τοῦτο
δήμου
τὴν
παρασκευήν,
τὸ
|
[30] |
φάρμακον
φυλάττειν·
τὸν
δὲ
κρίκον
|
εἶναι |
τοῦτον
αὐτῷ
φόρημα
περιβραχιόνιον.
(τῶν |
[30] |
περὶ
τὸν
Ἀρχίαν,
φαίη
πολὺν
|
εἶναι |
χρόνον
ἐξ
οὗ
φοροίη
τὸν |
[10] |
αὐτῷ
φαίνεται
ῥήτωρ
ὁ
Δημοσθένης,
|
εἰπεῖν· |
ἄξιος
τῆς
πόλεως"
ὁποῖος
δέ |
[21] |
τὸν
ἐπὶ
τοῖς
ἀνδράσιν
ἔπαινον
|
εἰπεῖν
|
ἀπέδωκεν,
οὐ
ταπεινῶς
οὐδ´
ἀγεννῶς |
[7] |
τινὰ
ῥήσεων
ἢ
Σοφοκλέους
ἐθελήσῃς
|
εἰπεῖν |
ἀπὸ
στόματος.
(εἰπόντος
δὲ
τοῦ
|
[12] |
καὶ
τὴν
κατὰ
Μειδίου
παρασκευασάμενος
|
εἰπεῖν |
δίκην
δύο
μὲν
ἐπὶ
τοῖς |
[3] |
ἀποφαίνεσθαι,
πότερος
ἡδίων
ἢ
δεινότερος
|
εἰπεῖν, |
ἐάσομεν.
(κακὴ"
γὰρ
ὥς
φησιν |
[4] |
καὶ
βαρβάρου
γυναικός,
οὐκ
ἔχομεν
|
εἰπεῖν
|
εἴτ´
ἀληθῶς
εἴρηκεν
εἴτε
βλασφημῶν |
[17] |
τῶν
συμμάχων
ὁρισθῆναι
τὰς
εἰσφοράς,
|
εἰπεῖν |
Κρωβύλον
τὸν
δημαγωγόν,
ὡς
οὐ |
[13] |
οὕτω
καὶ
περὶ
Δημοσθένους
ἔχομεν
|
εἰπεῖν |
οἷον
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
ἢ |
[27] |
δὲ
τότε
τὸν
μὲν
Πυθέαν
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
καθάπερ
οἰκίαν,
εἰς
ἣν |
[22] |
τὰ
χείρω;
(ταῦτα
μὲν
οὖν
|
εἰπεῖν |
προήχθημεν,
ὁρῶντες
ἐπικλῶντα
πολλοὺς
καὶ |
[26] |
μᾶλλον
ἀνακλαύσασθαι
τὸν
Δημοσθένην
καὶ
|
εἰπεῖν· |
(πῶς
δ´
οὐ
μέλλω
φέρειν |
[10] |
εἶναι
ῥήτορα
Δημοσθένην,
δυνατώτατον
δ´
|
εἰπεῖν |
Φωκίωνα·
πλεῖστον
γὰρ
ἐν
βραχυτάτῃ |
[26] |
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνατείνας
τὰς
χεῖρας
|
εἰπεῖν· |
ὦ
δέσποινα
Πολιάς,
τί
δὴ |
[11] |
ῥητόρων
καὶ
τῶν
καθ´
αὑτὸν
|
εἰπεῖν, |
ὡς
ἀκούων
μὲν
ἄν
τις |
[20] |
οὐδὲν
οὐδ´
ὁμολογούμενον
ἔργον
οἷς
|
εἶπεν |
ἀποδειξάμενος,
ᾤχετο
λιπὼν
τὴν
τάξιν, |
[20] |
ὑποκρούων·
Δημοσθένης
Δημοσθένους
Παιανιεὺς
τάδ´
|
εἶπεν" |
ἐκνήψας
δὲ
καὶ
τὸ
μέγεθος |
[8] |
ὁ
Δημοσθένης·
(οὐ
ταὐτά"
γὰρ
|
εἶπεν |
ἐμοὶ
καὶ
σοὶ
ὁ
λύχνος |
[11] |
ἡ
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν"
αὕτη"
|
εἶπεν |
ἡ
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ |
[29] |
τὸν
Ἀρχίαν
οὐκ
ἂν
φθάνοις"
|
εἶπεν |
ἤδη
τὸν
ἐκ
τῆς
τραγῳδίας |
[21] |
βεβουλευμένοις.
(τὸν
μὲν
οὖν
λόγον
|
εἶπεν |
ὁ
Δημοσθένης,
τοῖς
δὲ
ψηφίσμασιν |
[11] |
νυκτογραφίας
πειρώμενόν
τι
λέγειν·
οἶδα"
|
εἶπεν |
ὅτι
σε
λυπῶ
λύχνον
καίων. |
[29] |
ὥσπερ
ἐτύγχανε
καθήμενος,
ὦ
Ἀρχία"
|
εἶπεν |
οὔθ´
ὑποκρινόμενός
με
πώποτ´
ἔπεισας, |
[14] |
ὡς
οὐχ
ὑπήκουε
θορυβούντων,
ἀναστὰς
|
εἶπεν |
ὑμεῖς
ἐμοὶ
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι |
[30] |
ἐπιγραφῆναι
τῇ
βάσει
τοῦ
ἀνδριάντος·
|
εἴπερ |
ἴσην
γνώμῃ
ῥώμην
Δημόσθενες
ἔσχες, |
[22] |
εἶχε
καὶ
θύειν,
οὐκ
ἂν
|
εἴποιμι· |
πρὸς
γὰρ
τῷ
νεμεσητῷ
καὶ |
[7] |
Σοφοκλέους
ἐθελήσῃς
εἰπεῖν
ἀπὸ
στόματος.
|
(εἰπόντος |
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους,
μεταλαβόντα
τὸν |
[11] |
τῷ
γελοίῳ.
Δημάδου
μὲν
γὰρ
|
εἰπόντος |
ἐμὲ
Δημοσθένης;
ἡ
ὗς
τὴν |
[29] |
τι
τοῖς
οἴκοι.
(καὶ
ταῦτ´
|
εἰπὼν |
ἐντὸς
ἀνεχώρησε
τοῦ
ναοῦ,
καὶ |
[29] |
νεὼς
καθαρὸς
ἀπολέλειπται.
(ταῦτα
δ´
|
εἰπὼν |
καὶ
κελεύσας
ὑπολαβεῖν
αὐτὸν
ἤδη |
[25] |
καὶ
θορυβοῦντος,
ἀναστάς
τις
ἔσκωψεν
|
εἰπών· |
οὐκ
ἀκούσεσθε
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι |
[26] |
σώματος
οὐ
δυνάμενος
φέρειν
τὸν
|
εἱργμὸν |
ἀποδρᾶναι,
τοὺς
μὲν
λαθών,
τῶν |
[12] |
Ὑπερείδης
τοιαῦτα
περὶ
αὐτοῦ
κατηγοροῦντες
|
εἰρήκασιν. |
~(Ὅθεν
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
παρέστη |
[23] |
μὲν
ὡς
Ἰδομενεὺς
καὶ
Δοῦρις
|
εἰρήκασιν, |
ὀκτὼ
δ´
ὡς
οἱ
πλεῖστοι |
[4] |
(ἃ
δ´
Αἰσχίνης
ὁ
ῥήτωρ
|
εἴρηκε |
περὶ
τῆς
μητρός,
ὡς
ἐκ |
[9] |
ᾧ
πολλὰ
Θηβαίους
καὶ
Ὀλυνθίους
|
εἰρήκει |
κακῶς,
καὶ
τοῦτ´
ἀναγινώσκοντος
Ὀλυμπίασι, |
[4] |
οὐκ
ἔχομεν
εἰπεῖν
εἴτ´
ἀληθῶς
|
εἴρηκεν |
εἴτε
βλασφημῶν
καὶ
καταψευδόμενος.
(ἀπολειφθεὶς |
[27] |
τοῦ
Δημοσθένους
γενέσθαι
πρὸς
ἀλλήλους
|
εἴρηκεν |
ὁ
Φύλαρχος
ἐν
ἐκκλησίᾳ,
τοῦ |
[13] |
αὑτῷ
μὲν
αὐτὸς
τἀναντία
πολλάκις
|
εἰρηκέναι, |
τῇ
δὲ
πόλει
μηδέποτε,
καὶ |
[27] |
γὰρ
ἔτι
φεύγοντος
αὐτοῦ
τὴν
|
εἰρημένην |
φυγήν,
Ἀλέξανδρος
μὲν
ἐτελεύτησε,
τὰ |
[8] |
παντοδαπὰς
καὶ
μεταφράσεις
ἐκαινοτόμει
τῶν
|
εἰρημένων
|
ὑφ´
ἑτέρου
πρὸς
ἑαυτὸν
ἢ |
[18] |
μὲν
Φίλιππον
εὐθὺς
ἐπικηρυκεύεσθαι
δεόμενον
|
εἰρήνης, |
ὀρθὴν
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα
γενέσθαι |
[16] |
μὲν
ἦν
ἔτι
καὶ
τῆς
|
εἰρήνης |
ὑπαρχούσης
οὐδὲν
ἐῶντος
ἀνεπιτίμητον
τῶν |
[30] |
καλάμου
φησὶ
λαβεῖν
αὐτόν,
ὡς
|
εἴρηται· |
Πάππος
δέ
τις,
οὗ
τὴν |
[27] |
ἐπέμφθη
δὲ
τριήρης
ἐπ´
αὐτὸν
|
εἰς |
Αἴγιναν.
(ἐκ
δὲ
Πειραιῶς
ἀνέβαινεν |
[31] |
καὶ
πρότερον
αὐτοῖς,
τότε
δ´
|
εἰς |
αἰτίαν
ἄφυκτον
ἐμπεσόντα.
(γράμματα
γὰρ |
[1] |
τῇ
νίκῃ
τῆς
Ὀλυμπίασιν
ἱπποδρομίας
|
εἰς |
Ἀλκιβιάδην
ἐγκώμιον,
εἴτ´
Εὐριπίδης
ὡς |
[8] |
παρέτυχε
λεγομένοις
ἀναλαμβάνων
πρὸς
ἑαυτὸν
|
εἰς |
γνώμας
ἀνῆγε
καὶ
περιόδους,
ἐπανορθώσεις
|
[19] |
ἔοικε
δαιμόνιος
ἢ
περιφορὰ
πραγμάτων,
|
εἰς |
ἐκεῖνο
καιροῦ
συμπεραίνουσα
τὴν
ἐλευθερίαν
|
[17] |
ὑπὸ
τοῦ
Δημοσθένους,
πρῶτον
μὲν
|
εἰς |
Εὔβοιαν
ἐξώρμησε
τοὺς
Ἀθηναίους,
καταδεδουλωμένην
|
[27] |
οὕτω
καὶ
πόλιν
ἀνάγκη
νοσεῖν
|
εἰς |
ἣν
Ἀθηναίων
πρεσβεία
παραγίνεται·
τὸν |
[13] |
αὐτοῖς
ἐπιμένειν
δυνάμενον.
(φαίνεται
γάρ,
|
εἰς |
ἣν
ἀπ´
ἀρχῆς
τῶν
πραγμάτων |
[27] |
Πυθέαν
εἰπεῖν,
ὅτι
καθάπερ
οἰκίαν,
|
εἰς |
ἣν
ὄνειον
εἰσφέρεται
γάλα,
κακόν |
[18] |
δῆμον,
ἀπεστάλη
πρεσβευτὴς
μεθ´
ἑτέρων
|
εἰς |
Θήβας.
(ἔπεμψε
δὲ
καὶ
Φίλιππος, |
[28] |
ἐπὶ
τὸ
Αἰάκειον,
ἔπεμψεν
ἀποσπάσας
|
εἰς |
Κλεωνὰς
πρὸς
Ἀντίπατρον,
κἀκεῖ
διεφθάρησαν· |
[16] |
καὶ
ὅτε
πρεσβεύων
δέκατος
ἧκεν
|
εἰς |
Μακεδονίαν,
ἤκουσε
μὲν
ἁπάντων
ὁ |
[31] |
δόξης
ἡ
Δημοσθένους
δίκη
κατήγαγεν
|
εἰς |
Μακεδονίαν,
οὓς
ἐκολάκευσεν
αἰσχρῶς,
ὑπὸ |
[6] |
ἀγῶνας
φιλοτιμίας
καὶ
δυνάμεως,
ἐνεχείρησεν
|
εἰς |
μέσον
παριέναι
καὶ
τὰ
κοινὰ |
[28] |
μάχη
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος
δὲ
παρῆλθεν
|
εἰς |
Μουνυχίαν
ἡ
φρουρά,
Πυανεψιῶνος
δὲ |
[25] |
φυλάττεσθαι,
μὴ
τὴν
πόλιν
ἐμβάλωσιν
|
εἰς |
πόλεμον
ἐξ
οὐκ
ἀναγκαίας
καὶ |
[11] |
ὃς
ἐπεκαλεῖτο
Χαλκοῦς
καὶ
αὐτὸν
|
εἰς |
τὰς
ἀγρυπνίας
αὐτοῦ
καὶ
νυκτογραφίας |
[25] |
δ´
Ἅρπαλος
ἧκεν
ἐξ
Ἀσίας
|
εἰς |
τὰς
Ἀθήνας
ἀποδρὰς
Ἀλέξανδρον,
αὑτῷ |
[31] |
ὑφ´
ἡγεμόνος,
ὅσον
εἶχε
χρυσίδιον
|
εἰς |
τὰς
χεῖρας
ἐνέθηκε
τοῦ
ἀνδριάντος. |
[23] |
παρῆν
αὐτὸς
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
εἰς |
τὴν
Βοιωτίαν,
ἐξεκέκοπτο
μὲν
ἡ |
[22] |
μέλλοντα
τοὺς
Ἀθηναίους,
προῆλθε
φαιδρὸς
|
εἰς |
τὴν
βουλήν,
ὡς
ὄναρ
ἑωρακὼς |
[25] |
ταινίαις
κατὰ
τοῦ
τραχήλου
καθελιξάμενος
|
εἰς |
τὴν
ἐκκλησίαν
προῆλθε,
καὶ
κελευόντων |
[18] |
περὶ
τὴν
Ἄμφισσαν
εὐτυχίας
ἐπαιρόμενος
|
εἰς |
τὴν
Ἐλάτειαν
ἐξαίφνης
ἐνέπεσε
καὶ |
[21] |
καὶ
προκαλούμενος
αὖθις
ὡς
εὔνουν
|
εἰς |
τὴν
πολιτείαν,
ὥστε
καὶ
τῶν |
[3] |
ἀρχῆς
ὁ
δαίμων
πολλὰς
μὲν
|
εἰς
|
τὴν
φύσιν
ἐμβαλεῖν
αὐτοῦ
τῶν |
[30] |
ὡς
ἔκ
τινος
ῥακίου
λαβὼν
|
εἰς |
τὴν
χεῖρα
προσθοῖτο
τῷ
στόματι |
[5] |
λόγον
ὡς
δραστήριον
καὶ
πανοῦργον
|
εἰς
|
τὴν
χρείαν
ἀποδεχόμενος.
(Ἕρμιππος
δέ |
[31] |
πολλοὶ
τῶν
εὐφυῶν
ὑπόθεσιν
λαβόντες
|
εἰς |
τὸ
ἀδωροδόκητον
τοῦ
Δημοσθένους
διημιλλῶντο |
[26] |
πεντήκοντα
ταλάντων
δίκην
καὶ
παραδοθεὶς
|
εἰς |
τὸ
δεσμωτήριον,
αἰσχύνῃ
τῆς
αἰτίας |
[26] |
τῆς
βουλῆς
καταψηφισαμένης,
εἰσῆλθε
μὲν
|
εἰς |
τὸ
δικαστήριον,
ὀφλὼν
δὲ
πεντήκοντα |
[8] |
ἀπαλλαγεὶς
γὰρ
αὐτῶν
τάχιστα
κατέβαινεν
|
εἰς |
τὸ
μελετητήριον,
καὶ
διεξῄει
τάς |
[17] |
δ´
οὐδὲν
ἐγκώμιον.
~(Ἐπειδὴ
δ´
|
εἰς |
τὸ
πολεμεῖν
ἔρρεπε
τὰ
πράγματα, |
[11] |
τῆς
γλώττης
ἐκβιάζεσθαι
καὶ
διαρθροῦν
|
εἰς |
τὸ
στόμα
ψήφους
λαμβάνοντα
καὶ |
[4] |
τὴν
λοιδορουμένην
ἐπωνυμίαν,
τὸν
Βάταλον,
|
εἰς |
τὸ
σῶμα
λέγεται
σκωπτόμενος
ὑπὸ |
[19] |
ἡμῖν
ἐν
Χαιρωνείᾳ
ποτάμιον
μικρὸν
|
εἰς |
τὸν
Κηφισὸν
ἐμβάλλον.
ἡμεῖς
δὲ
|
[26] |
τὴν
ἐκκλησίαν,
τῆς
δ´
ἄντικρυς
|
εἰς |
τὸν
ὄλεθρον,
ἐτύγχανε
προειδὼς
τὰ |
[5] |
Δημοσθένη
συνεσχολακέναι
Πλάτωνι
καὶ
πλεῖστον
|
εἰς |
τοὺς
λόγους
ὠφελῆσθαι,
Κτησιβίου
δὲ |
[8] |
μὴ
τύχοι
πεφροντικὼς
καὶ
παρεσκευασμένος.
|
(εἰς |
τοῦτο
δ´
ἄλλοι
τε
πολλοὶ |
[4] |
αὐλητὴς
τῶν
κατεαγότων,
καὶ
δραμάτιον
|
εἰς |
τοῦτο
κωμῳδῶν
αὐτὸν
Ἀντιφάνης
πεποίηκεν. |
[7] |
καταναλωκέναι
τὴν
τοῦ
σώματος
ἀκμὴν
|
εἰς |
τοῦτο,
χάριν
οὐκ
ἔχει
πρὸς |
[26] |
πρώτοις
αὐτοῦ
τῆς
βουλῆς
καταψηφισαμένης,
|
εἰσῆλθε |
μὲν
εἰς
τὸ
δικαστήριον,
ὀφλὼν |
[26] |
~(Ὁ
δὲ
Δημοσθένης
ὁμόσε
χωρῶν
|
εἰσήνεγκε |
ψήφισμα,
τὴν
ἐξ
Ἀρείου
πάγου |
[27] |
ὁ
Παιανιεύς,
ἀνεψιὸς
ὢν
Δημοσθένους,
|
εἰσήνεγκεν· |
ἐπέμφθη
δὲ
τριήρης
ἐπ´
αὐτὸν
|
[24] |
πεσόντος
καὶ
τῶν
Λακεδαιμονίων
συντριβέντων.
|
(εἰσήχθη
|
δὲ
τότε
καὶ
ἡ
περὶ |
[30] |
γεγράφασι
περὶ
αὐτοῦ
(πάμπολλοι
δ´
|
εἰσί) |
τὰς
διαφορὰς
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἐπεξιέναι· |
[17] |
δυνάμεων,
χρήματα
δὲ
καὶ
μισθοὺς
|
εἰσφέρεσθαι
|
τοῖς
ξένοις
προθύμως.
(ὅτε
καί |
[27] |
καθάπερ
οἰκίαν,
εἰς
ἣν
ὄνειον
|
εἰσφέρεται |
γάλα,
κακόν
τι
πάντως
ἔχειν |
[17] |
ἀξιούντων
τῶν
συμμάχων
ὁρισθῆναι
τὰς
|
εἰσφοράς, |
εἰπεῖν
Κρωβύλον
τὸν
δημαγωγόν,
ὡς |
[4] |
βαρβάρου
γυναικός,
οὐκ
ἔχομεν
εἰπεῖν
|
εἴτ´ |
ἀληθῶς
εἴρηκεν
εἴτε
βλασφημῶν
καὶ |
[31] |
εἴτε
πνεύματος
ἐκ
τύχης
καταβαλόντος,
|
εἴτ´ |
αὐτὸς
οὕτως
ὁ
θεὶς
ἐπεκάλυψε, |
[1] |
Ὀλυμπίασιν
ἱπποδρομίας
εἰς
Ἀλκιβιάδην
ἐγκώμιον,
|
εἴτ´ |
Εὐριπίδης
ὡς
ὁ
πολὺς
κρατεῖ |
[13] |
ὁ
Μεσσήνιος
Κασσάνδρῳ
προστιθέμενος
πρότερον,
|
εἶτ´ |
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
πολιτευόμενος,
οὐκ |
[24] |
τῷ
Σπαρτιάτῃ
βραχέα
συνεκινήθη
πάλιν,
|
εἶτ´ |
ἔπτηξε,
τῶν
μὲν
Ἀθηναίων
οὐ |
[29] |
γράφειν
εἰώθει,
χρόνον
τινὰ
κατέσχεν,
|
εἶτα |
συγκαλυψάμενος
ἀπέκλινε
τὴν
κεφαλήν.
(οἱ |
[4] |
ἔχομεν
εἰπεῖν
εἴτ´
ἀληθῶς
εἴρηκεν
|
εἴτε |
βλασφημῶν
καὶ
καταψευδόμενος.
(ἀπολειφθεὶς
δ´ |
[5] |
δέκα
μνᾶς
διὰ
τὴν
ὀρφανίαν,
|
εἴτε |
μᾶλλον
τοῦ
Ἰσαίου
τὸν
λόγον |
[31] |
ἀπὸ
ταύτης
πολλὰ
τῶν
φύλλων,
|
εἴτε |
πνεύματος
ἐκ
τύχης
καταβαλόντος,
εἴτ´ |
[10] |
λόγον
τοῦ
ἀνδρὸς
ὁ
Δημοσθένης
|
εἴτε |
πρὸς
τὸν
βίον
καὶ
τὴν |
[10] |
ἀνίσταται.
(τοῦτο
μὲν
οὖν
ἄδηλον
|
εἴτε |
πρὸς
τὸν
λόγον
τοῦ
ἀνδρὸς |
[23] |
αὐτῶν,
εἴτε
τῇ
φιλίᾳ
πιστεύων,
|
εἴτε
|
προσδοκῶν
μεστὸν
εὑρήσειν
ὥσπερ
λέοντα |
[23] |
δεήσεσθαι
τοῦ
βασιλέως
ὑπὲρ
αὐτῶν,
|
εἴτε |
τῇ
φιλίᾳ
πιστεύων,
εἴτε
προσδοκῶν |
[22] |
χρησαμένου
πταίσασιν
αὐτοῖς,
στεφανηφορεῖν
καλῶς
|
εἶχε |
καὶ
θύειν,
οὐκ
ἂν
εἴποιμι· |
[18] |
λογισμούς,
ἀλλ´
ἐν
ὄμμασιν
ἕκαστος
|
εἶχε |
τὰ
τοῦ
πολέμου
δεινά,
τῶν |
[31] |
τινὰ
καλούμενος
ὑφ´
ἡγεμόνος,
ὅσον
|
εἶχε |
χρυσίδιον
εἰς
τὰς
χεῖρας
ἐνέθηκε |
[2] |
πραγμάτων,
ὧν
ἁμῶς
γέ
πως
|
εἴχομεν |
ἐμπειρίαν,
ἐπακολουθεῖν
δι´
αὐτὰ
καὶ |
[9] |
αὐτοῦ
λόγοι
τῶν
γραφέντων
μᾶλλον
|
εἶχον, |
εἴ
τι
δεῖ
πιστεύειν
Ἐρατοσθένει
|
[13] |
πολλάκις
ὑπ´
αὐτοῦ
χρήμασι
μετατιθέμενος
|
εἰώθει
|
λέγειν
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὁ |
[18] |
τἆλλα
παραθαρρύνας
καὶ
μετεωρίσας
ὥσπερ
|
εἰώθει |
ταῖς
ἐλπίσι
τὸν
δῆμον,
ἀπεστάλη |
[29] |
ἐν
τῷ
διανοεῖσθαι
καὶ
γράφειν
|
εἰώθει, |
χρόνον
τινὰ
κατέσχεν,
εἶτα
συγκαλυψάμενος
|
[27] |
καταδίκην)
ἐσοφίσαντο
πρὸς
τὸν
νόμον.
|
εἰωθότες
|
γὰρ
ἐν
τῇ
θυσίᾳ
τοῦ |
[27] |
φίλων
καὶ
πρέσβεων
περιιόντες
οὐκ
|
εἴων |
ἀφίστασθαι
τοὺς
Ἕλληνας
οὐδὲ
προσέχειν |
[4] |
εἴρηκε
περὶ
τῆς
μητρός,
ὡς
|
ἐκ |
Γύλωνός
τινος
ἐπ´
αἰτίᾳ
προδοσίας |
[27] |
τριήρης
ἐπ´
αὐτὸν
εἰς
Αἴγιναν.
|
(ἐκ |
δὲ
Πειραιῶς
ἀνέβαινεν
οὔτ´
ἄρχοντος
|
[8] |
ὑφ´
ἑαυτοῦ
πάλιν
πρὸς
ἄλλον.
|
(ἐκ |
δὲ
τούτου
δόξαν
ἔσχεν
ὡς |
[7] |
προφορᾶς
καὶ
διαθέσεως
τῶν
λεγομένων.
|
(ἐκ |
δὲ
τούτου
κατάγειον
μὲν
οἰκοδομῆσαι |
[6] |
ἰδίων
ἀποδύντι
πρὸς
τὸ
λέγειν,
|
ἐκ |
δὲ
τούτου
κτησαμένῳ
δεινότητα
καὶ |
[14] |
τῷ
μὲν
παρὰ
Φιλίππου
καὶ
|
ἐκ |
Μακεδονίας
ἀνάλωτος
ὤν,
τῷ
δ´ |
[3] |
οὐκ
ἂν
εὑρεθῆναι
δοκῶ
ῥήτορας
|
ἐκ |
μὲν
ἀδόξων
καὶ
μικρῶν
ἰσχυροὺς |
[8] |
ὡς
οὐκ
εὐφυὴς
ὤν,
ἀλλ´
|
ἐκ |
πόνου
συγκειμένῃ
δεινότητι
καὶ
δυνάμει |
[8] |
μὲν
ἐκείνῳ
θορυβηθέντι
πολλάκις
ἀναστὰς
|
ἐκ |
προχείρου
συνεῖπεν,
ἐκεῖνος
δ´
οὐδέποτε |
[14] |
ἀνάλωτος
ὤν,
τῷ
δ´
ἄνωθεν
|
ἐκ
|
Σούσων
καὶ
Ἐκβατάνων
ἐπιβατὸς
χρυσίῳ |
[28] |
περὶ
τὸν
Δημοσθένην
φθάσαντες
ὑπεξῆλθον
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως,
ὁ
δὲ
δῆμος |
[25] |
ἔχοντος;
(τότε
μὲν
οὖν
ἀπέπεμψαν
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
τὸν
Ἅρπαλον,
δεδιότες |
[24] |
μεταλαβεῖν.
(ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
εὐθὺς
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
ᾤχετ´
ἀπιὼν
καὶ |
[29] |
ἂν
φθάνοις"
εἶπεν
ἤδη
τὸν
|
ἐκ |
τῆς
τραγῳδίας
ὑποκρινόμενος
Κρέοντα
καὶ |
[7] |
Δημοσθένει
φανῆναι.
(πεισθέντα
δ´
ὅσον
|
ἐκ |
τῆς
ὑποκρίσεως
τῷ
λόγῳ
κόσμου |
[26] |
πολιτείᾳ
νεανιεύμασιν
ἀπομνημονεύεσθαι.
(λέγεται
γὰρ
|
ἐκ |
τοῦ
ἄστεος
ἀπαλλαττόμενος
καὶ
πρὸς |
[30] |
~(Τὸ
δὲ
φάρμακον
Ἀρίστων
μὲν
|
ἐκ
|
τοῦ
καλάμου
φησὶ
λαβεῖν
αὐτόν, |
[23] |
Ἀλέξανδρον,
δείσας
δὲ
τὴν
ὀργὴν
|
ἐκ |
τοῦ
Κιθαιρῶνος
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω
καὶ |
[29] |
Ἀρχίου
νῦν"
ἔφη
λέγεις
τὰ
|
ἐκ |
τοῦ
Μακεδονικοῦ
τρίποδος,
ἄρτι
δ´ |
[9] |
μὴ
ταχέως
μηδὲ
περὶ
παντὸς
|
ἐκ |
τοῦ
παρισταμένου
λέγειν,
ὥσπερ
ἐκ |
[9] |
ἐκ
τοῦ
παρισταμένου
λέγειν,
ὥσπερ
|
ἐκ |
τούτων
μεγάλου
γεγονότος,
ζηλῶν
καὶ |
[31] |
πολλὰ
τῶν
φύλλων,
εἴτε
πνεύματος
|
ἐκ |
τύχης
καταβαλόντος,
εἴτ´
αὐτὸς
οὕτως |
[22] |
βελτίω
παρηγορίαν,
ἢ
πατρίδος
εὐτυχούσης
|
ἐκ
|
τῶν
κοινῶν
παθῶν
ἐπὶ
τὰ |
[14] |
τοῖς
ἁμαρτήμασιν
αὐτῶν
ἐπιφυόμενος,
ὡς
|
ἐκ |
τῶν
λόγων
αὐτῶν
λαβεῖν
ἔστιν. |
[2] |
ἀληθὲς
ἐπάσχομεν.
οὐ
γὰρ
οὕτως
|
ἐκ |
τῶν
ὀνομάτων
τὰ
πράγματα
συνιέναι |
[2] |
καὶ
γνωρίζειν
συνέβαινεν
ἡμῖν,
ὡς
|
ἐκ |
τῶν
πραγμάτων,
ὧν
ἁμῶς
γέ |
[19] |
μαντεύματα,
καὶ
χρησμὸς
ᾔδετο
παλαιὸς
|
ἐκ |
τῶν
Σιβυλλείων·
τῆς
ἐπὶ
Θερμώδοντι |
[21] |
πολιτείαν,
ὥστε
καὶ
τῶν
ὀστῶν
|
ἐκ |
Χαιρωνείας
κομισθέντων
καὶ
θαπτομένων,
τὸν |
[30] |
παρὰ
ταῖς
θύραις
Θρᾷκας,
ὡς
|
ἔκ |
τινος
ῥακίου
λαβὼν
εἰς
τὴν |
[8] |
ἐπανορθώσεις
τε
παντοδαπὰς
καὶ
μεταφράσεις
|
ἐκαινοτόμει |
τῶν
εἰρημένων
ὑφ´
ἑτέρου
πρὸς |
[13] |
τε
πολεμιστήριος
καὶ
τὸ
καθαρῶς
|
ἕκαστα |
πράττειν,
οὐκ
ἐν
τῷ
κατὰ
|
[7] |
ἡμᾶς,
ἐνταῦθα
δὲ
πάντως
μὲν
|
ἑκάστης |
ἡμέρας
κατιόντα
πλάττειν
τὴν
ὑπόκρισιν
|
[21] |
ἀλλ´
ἐν
μέρει
τῶν
φίλων
|
ἕκαστον
|
ἐπέγραφεν,
ἐξοιωνιζόμενος
τὸν
ἴδιον
δαίμονα |
[18] |
Θηβαίων
λογισμούς,
ἀλλ´
ἐν
ὄμμασιν
|
ἕκαστος |
εἶχε
τὰ
τοῦ
πολέμου
δεινά, |
[17] |
διὰ
τὴν
γειτνίασιν
ἁψιμαχίαις
ἀναξαινομένων
|
ἑκάστοτε |
τῶν
πολεμικῶν
πρὸς
ἀλλήλας
διαφορῶν |
[16] |
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος,
ἀλλ´
ἐφ´
|
ἑκάστῳ
|
χαράττοντος
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
διακαίοντος |
[17] |
τῶν
περὶ
τὸν
συμμαχικὸν
ἡμαρτημένων
|
ἑκατέροις |
πόλεμον,
ἀποστεῖλαι
δύναμιν
αὐτοῖς,
ὑφ´ |
[15] |
τοῖς
περὶ
τοῦ
στεφάνου
γεγραμμένοις
|
ἑκατέρῳ |
λόγοις
τεκμαίρεσθαι.
(μέμνηται
γὰρ
οὐδέτερος |
[18] |
φόβον
καὶ
λογισμὸν
καὶ
χάριν
|
ἐκβαλεῖν |
αὐτούς,
ἐνθουσιῶντας
ὑπὸ
τοῦ
λόγου |
[14] |
δ´
ἄνωθεν
ἐκ
Σούσων
καὶ
|
Ἐκβατάνων |
ἐπιβατὸς
χρυσίῳ
γεγονὼς
καὶ
κατακεκλυσμένους, |
[11] |
ἀσάφειαν
καὶ
τραυλότητα
τῆς
γλώττης
|
ἐκβιάζεσθαι
|
καὶ
διαρθροῦν
εἰς
τὸ
στόμα |
[23] |
στρατηγοὺς
τοῦ
βασιλέως
ἔγραφε,
τὸν
|
ἐκεῖθεν |
ἐπεγείρων
πόλεμον
Ἀλεξάνδρῳ,
παῖδα
καὶ |
[26] |
ἐξετάσαι
τὸ
πρᾶγμα
καὶ
τοὺς
|
ἐκείνῃ |
δόξαντας
ἀδικεῖν
δοῦναι
δίκην.
(ἐν |
[3] |
τοῖς
τρόποις
ἢ
τοῖς
πράγμασιν
|
ἐκείνη |
τοὺς
ἄνδρας
ὁμοιοτέρους
ἀπείργασται.
λεκτέον |
[27] |
τὰς
χεῖρας
μακαρίσαι
τῆς
ἡμέρας
|
ἐκείνης |
ἑαυτόν,
ὡς
βέλτιον
Ἀλκιβιάδου
κατιόντα· |
[29] |
ὄψιν
ἑωρακὼς
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
|
ἐκείνης |
τῆς
νυκτὸς
ἀλλόκοτον.
ἐδόκει
γὰρ
|
[19] |
δαιμόνιος
ἢ
περιφορὰ
πραγμάτων,
εἰς
|
ἐκεῖνο |
καιροῦ
συμπεραίνουσα
τὴν
ἐλευθερίαν
τῆς |
[20] |
καὶ
Περικλέους
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὡς
|
ἐκεῖνοι |
τὰ
τοιαῦτα
πάντα
δειλίας
ἡγούμενοι
|
[26] |
μὲν
αὑτὸν
ἀποκρύπτειν,
ὡς
δ´
|
ἐκεῖνοι
|
φθεγξάμενοι
τοὔνομα
καὶ
προσελθόντες
ἐγγὺς |
[31] |
κόλπῳ
τὸν
υἱόν,
εἶθ´
οὕτως
|
ἐκεῖνον |
ἀνελεῖν
προσέταξε,
ἐν
τοῖς
μεγίστοις |
[30] |
ἐξ
οὗ
φοροίη
τὸν
ἀπόδεσμον
|
ἐκεῖνον |
ὁ
Δημοσθένης
ὡς
φυλακτήριον.
(Ἐρατοσθένης
|
[9] |
ὁ
δὲ
Φαληρεὺς
τὸν
ἔμμετρον
|
ἐκεῖνον |
ὅρκον
ὀμόσαι
ποτὲ
πρὸς
τὸν |
[8] |
πολλάκις
ἀναστὰς
ἐκ
προχείρου
συνεῖπεν,
|
ἐκεῖνος |
δ´
οὐδέποτε
Δημάδῃ.
~(Πόθεν
οὖν, |
[24] |
τῶν
ψήφων
Αἰσχίνην
μὴ
μεταλαβεῖν.
|
(ἐκεῖνος |
μὲν
οὖν
εὐθὺς
ἐκ
τῆς |
[28] |
τὸν
ὑπερβαλόντα
τῇ
τέχνῃ
πάντας
|
ἐκείνου |
γεγονέναι
μαθητὴν
ἱστοροῦσιν.
Ἕρμιππος
δὲ |
[16] |
μετὰ
πλείστης
ἐπιμελείας
πρὸς
τὸν
|
ἐκείνου |
λόγον.
(οὐ
μὴν
ἔν
γε |
[5] |
τοῦ
Καλλιστράτου
καὶ
θαυμασθέντος
ὑπερφυῶς,
|
ἐκείνου |
μὲν
ἐζήλωσε
τὴν
δόξαν,
ὁρῶν |
[17] |
τῶν
τυράννων
Φιλίππῳ,
καὶ
διαβάντες,
|
ἐκείνου
|
τὸ
ψήφισμα
γράψαντος,
ἐξήλασαν
τοὺς |
[18] |
ἐκκλησίας
ἁπάσας
οὐδὲν
ἧττον
ὑπ´
|
ἐκείνου |
τότε
τὰς
Θηβαίων
ἢ
τὰς |
[15] |
οὐδέτερος
αὐτῶν
ἐναργῶς
οὐδὲ
τρανῶς
|
ἐκείνου |
τοῦ
ἀγῶνος
ὡς
ἄχρι
δίκης |
[27] |
Ἀντιπάτρῳ
προσεγένοντο,
καὶ
μετὰ
τῶν
|
ἐκείνου
|
φίλων
καὶ
πρέσβεων
περιιόντες
οὐκ |
[11] |
ἀκούων
μὲν
ἄν
τις
ἐθαύμασεν
|
ἐκείνους |
εὐκόσμως
καὶ
μεγαλοπρεπῶς
τῷ
δήμῳ |
[15] |
τριάκοντα
γεγονὼς
ἐξενεγκεῖν
τοὺς
λόγους
|
ἐκείνους· |
τοῖς
δὲ
κατ´
Ἀριστογείτονος
αὐτὸς |
[8] |
ποιοῦνται
σημεῖον,
ὅτι
Δημάδης
μὲν
|
ἐκείνῳ |
θορυβηθέντι
πολλάκις
ἀναστὰς
ἐκ
προχείρου |
[20] |
Δημοσθένει
διδόναι
κελεύων
καὶ
προσέχειν
|
ἐκείνῳ |
μάλιστα
τῶν
Ἑλλήνων,
ὡς
περισπάσαι
|
[27] |
κατασκευάζουσι
καὶ
κοσμοῦσι
τὸν
βωμόν,
|
ἐκείνῳ
|
τότε
ταῦτα
ποιῆσαι
καὶ
παρασχεῖν |
[12] |
(αἱ
μὲν
γὰρ
ἤδη
διαπεπραγμένων
|
ἐκείνων |
γεγόνασιν,
αἱ
δὲ
πρεσβύταται
τῶν |
[23] |
ἀπεσβήκει,
Θηβαῖοι
δὲ
προδοθέντες
ὑπ´
|
ἐκείνων |
ἠγωνίσαντο
καθ´
αὑτοὺς
καὶ
τὴν |
[16] |
καὶ
Φιλοκράτην
μᾶλλον.
(ὅθεν
ἐπαινούντων
|
ἐκείνων |
τὸν
Φίλιππον,
ὡς
καὶ
λέγειν |
[1] |
Αἴγιναν,
ἣν
τῶν
Ἀττικῶν
τις
|
ἐκέλευεν |
ὡς
λήμην
τοῦ
Πειραιῶς
ἀφελεῖν, |
[25] |
τὴν
τορείαν
καὶ
τὸ
εἶδος,
|
ἐκέλευσε |
διαβαστάσαντα
τὴν
ὁλκὴν
τοῦ
χρυσίου
|
[8] |
λέγοντος,
ἀλλὰ
καὶ
καθήμενον
ἐν
|
ἐκκλησίᾳ |
πολλάκις
τοῦ
δήμου
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
|
[27] |
ἀλλήλους
εἴρηκεν
ὁ
Φύλαρχος
ἐν
|
ἐκκλησίᾳ, |
τοῦ
μὲν
ὑπὲρ
τῶν
Μακεδόνων, |
[25] |
τοῦ
τραχήλου
καθελιξάμενος
εἰς
τὴν
|
ἐκκλησίαν |
προῆλθε,
καὶ
κελευόντων
ἀνίστασθαι
καὶ |
[26] |
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν
|
ἐκκλησίαν, |
τῆς
δ´
ἄντικρυς
εἰς
τὸν |
[18] |
βοιωτάρχας,
διοικεῖσθαι
δὲ
καὶ
τὰς
|
ἐκκλησίας |
ἁπάσας
οὐδὲν
ἧττον
ὑπ´
ἐκείνου |
[14] |
περὶ
Ἀντιφῶντος·
ὃν
ὑπὸ
τῆς
|
ἐκκλησίας |
ἀφεθέντα
συλλαβὼν
ἐπὶ
τὴν
ἐξ |
[20] |
Δημοσθένης
Δημοσθένους
Παιανιεὺς
τάδ´
εἶπεν"
|
ἐκνήψας |
δὲ
καὶ
τὸ
μέγεθος
τοῦ |
[31] |
δίκη
κατήγαγεν
εἰς
Μακεδονίαν,
οὓς
|
ἐκολάκευσεν |
αἰσχρῶς,
ὑπὸ
τούτων
ἐξολούμενον
δικαίως, |
[18] |
ἐνέπεσε
καὶ
τὴν
Φωκίδα
κατέσχεν,
|
ἐκπεπληγμένων |
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
μηδενὸς
τολμῶντος |
[3] |
καὶ
τυράννοις,
θυγατέρας
δ´
ἀποβαλόντας,
|
ἐκπεσόντας |
δὲ
τῶν
πατρίδων,
κατελθόντας
δὲ |
[7] |
μαραινόμενον.
~(Πάλιν
δέ
ποτέ
φασιν
|
ἐκπεσόντος |
αὐτοῦ
καὶ
ἀπιόντος
οἴκαδε
συγκεχυμένου |
[6] |
οὐκ
ἀκινδύνως
οὐδ´
ἀργῶς,
κατευτυχήσας
|
ἐκπρᾶξαι |
μὲν
οὐδὲ
πολλοστὸν
ἠδυνήθη
μέρος |
[18] |
ῥήτορος
δύναμις,
ὥς
φησι
Θεόπομπος,
|
ἐκριπίζουσα
|
τὸν
θυμὸν
αὐτῶν
καὶ
διακαίουσα |
[20] |
λέγεται,
τοῖς
τῶν
Ἑλλήνων
ὅπλοις
|
ἐκτεθαρρηκὼς
|
καὶ
λαμπρὸς
ὑπὸ
ῥώμης
καὶ |
[30] |
καταστρέψαντα
καὶ
ἀλύπως.
(κατέστρεψε
δ´
|
ἕκτῃ |
ἐπὶ
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
μηνός, |
[28] |
Ὑπερείδου
δὲ
καὶ
τὴν
γλῶτταν
|
ἐκτμηθῆναι
|
ζῶντος
λέγουσι.
~(Τὸν
δὲ
Δημοσθένην |
[9] |
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
παραλαβὼν
Δημοσθένης"
|
(ἐκτὸς |
εἰ
μὴ
νὴ
Δία
πρὸς |
[8] |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πρὸς
τοὺς
|
ἐκτὸς |
ἐντεύξεις
καὶ
λόγους
καὶ
ἀσχολίας |
[13] |
περὶ
Δημοσθένους
ἔχομεν
εἰπεῖν
οἷον
|
ἐκτρεπομένου |
καὶ
πλαγιάζοντος
ἢ
φωνὴν
ἢ |
[10] |
γὰρ
ἐν
βραχυτάτῃ
λέξει
νοῦν
|
ἐκφέρειν. |
(καὶ
μέντοι
καὶ
τὸν
Δημοσθένην |
[9] |
οὐδ´
ἐπὶ
τῇ
τύχῃ
πολλάκις
|
ἑκὼν |
εἶναι
ποιεῖσθαι
τὴν
δύναμιν.
(ἐπεὶ |
[9] |
ἀντιθέτῳ
φησὶν
οὕτως·
ἀπέλαβεν
ὥσπερ
|
ἔλαβεν. |
ἠγάπησεν
ἂν
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο |
[18] |
Ἄμφισσαν
εὐτυχίας
ἐπαιρόμενος
εἰς
τὴν
|
Ἐλάτειαν |
ἐξαίφνης
ἐνέπεσε
καὶ
τὴν
Φωκίδα |
[11] |
κυριώτερον
ἡγούμενος.
~(Τοῖς
δὲ
σωματικοῖς
|
ἐλαττώμασι |
τοιαύτην
ἐπῆγεν
ἄσκησιν,
ὡς
ὁ |
[24] |
τῶν
δικαζόντων
εὐγένειαν,
οἳ
τοῖς
|
ἐλαύνουσι |
τὸν
Δημοσθένη
τότε
πλεῖστον
δυναμένοις |
[20] |
τὴν
ἐπιγραφὴν
τῆς
ἀσπίδος
ὡς
|
ἔλεγε |
Πυθέας
αἰσχυνθείς,
ἐπιγεγραμμένης
γράμμασι
χρυσοῖς· |
[13] |
τὴν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
μεταβολὴν
|
ἔλεγεν, |
αὑτῷ
μὲν
αὐτὸς
τἀναντία
πολλάκις |
[25] |
τούτου
νεωστὶ
γεγαμηκότος
οὐκ
εἴασαν
|
ἐλεγχθῆναι |
νύμφης
ἔνδον
οὔσης,
ὡς
ἱστορεῖ |
[3] |
δὲ
παυσαμένῃ
τῇ
τῶν
πολιτῶν
|
ἐλευθερίᾳ |
τὸν
βίον
συγκαταστρέψαντας·
(ὥστ´
εἰ |
[19] |
εἰς
ἐκεῖνο
καιροῦ
συμπεραίνουσα
τὴν
|
ἐλευθερίαν
|
τῆς
Ἑλλάδος,
ἐναντιοῦσθαι
τοῖς
πραττομένοις |
[4] |
ταῦτα
τῶν
ἐμμελῶν
καὶ
προσηκόντων
|
ἐλευθέρῳ |
παιδὶ
μαθημάτων
ἀπαίδευτος
δοκεῖ
γενέσθαι, |
[11] |
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα
|
ἐλήφθη. |
(πρὸς
δὲ
τὸν
κλέπτην
ὃς |
[18] |
δεόμενον
εἰρήνης,
ὀρθὴν
δὲ
τὴν
|
Ἑλλάδα
|
γενέσθαι
καὶ
συνεξαναστῆναι
πρὸς
τὸ |
[9] |
Χαλκιδεῦσιν
ὑπάρχει
καλὰ
πρὸς
τὴν
|
Ἑλλάδα, |
καὶ
πάλιν
ὅσων
αἴτιοι
γεγόνασι |
[12] |
ὥστε
θαυμάζεσθαι
μὲν
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι, |
θεραπεύεσθαι
δ´
ὑπὸ
τοῦ
μεγάλου |
[27] |
Μακεδόσι
καὶ
συνεκβαλοῦσιν
αὐτοὺς
τῆς
|
Ἑλλάδος. |
(ἐν
δ´
Ἀρκαδίᾳ
καὶ
λοιδορίαν |
[19] |
καιροῦ
συμπεραίνουσα
τὴν
ἐλευθερίαν
τῆς
|
Ἑλλάδος, |
ἐναντιοῦσθαι
τοῖς
πραττομένοις
καὶ
πολλὰ |
[17] |
σιτεῖται
πόλεμος.
(ἐπηρμένης
δὲ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
πρὸς
τὸ
μέλλον,
καὶ
συνισταμένων |
[1] |
φρονεῖν
ὡς
δεῖ
καὶ
βιοῦν
|
ἐλλείπομεν, |
τοῦτο
τῇ
μικρότητι
τῆς
πατρίδος, |
[27] |
περιιόντες
οὐκ
εἴων
ἀφίστασθαι
τοὺς
|
Ἕλληνας |
οὐδὲ
προσέχειν
τοῖς
Ἀθηναίοις·
(Δημοσθένης
|
[31] |
ἐπιχειρεῖν
Μακεδονίᾳ
καὶ
σῴζειν
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
ὡς
ἀπὸ
σαπροῦ
καὶ
παλαιοῦ |
[19] |
τὸ
Ἡράκλειον,
ὅπου
κατεστρατοπέδευον
οἱ
|
Ἕλληνες· |
καὶ
τεκμαιρόμεθα
τῆς
μάχης
γενομένης |
[27] |
Ἀλέξανδρος
μὲν
ἐτελεύτησε,
τὰ
δ´
|
Ἑλληνικὰ |
συνίστατο
πάλιν,
Λεωσθένους
ἀνδραγαθοῦντος
καὶ |
[20] |
περισπάσαι
δυναμένῳ
καὶ
κατασχεῖν
ταῖς
|
Ἑλληνικαῖς |
ταραχαῖς
τὸν
Μακεδόνα.
(ταῦτα
μὲν |
[28] |
πατρίδος
κατελθών,
ἀλλὰ
ταχὺ
τῶν
|
Ἑλληνικῶν |
πραγμάτων
συντριβέντων,
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
ἡ |
[12] |
τὴν
πρὸς
Φίλιππον
ὑπὲρ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
δικαιολογίαν,
καὶ
πρὸς
ταύτην
ἀγωνιζόμενος
|
[17] |
ἔχοντας
καὶ
μάλιστα
τότε
τῶν
|
Ἑλλήνων |
εὐδοκιμοῦντας
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
(ἦν |
[30] |
ῥώμην
Δημόσθενες
ἔσχες,
οὔποτ´
ἂν
|
Ἑλλήνων |
ἦρξεν
Ἄρης
Μακεδών.
(οἱ
γὰρ |
[27] |
Μακεδόνων,
τοῦ
δ´
ὑπὲρ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
λέγοντος.
(λέγεται
δὲ
τότε
τὸν |
[20] |
δὲ
Δημοσθένης
λέγεται,
τοῖς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ὅπλοις
ἐκτεθαρρηκὼς
καὶ
λαμπρὸς
ὑπὸ |
[20] |
καὶ
προσέχειν
ἐκείνῳ
μάλιστα
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
ὡς
περισπάσαι
δυναμένῳ
καὶ
κατασχεῖν |
[21] |
~(Τότε
δὲ
τῆς
ἀτυχίας
τοῖς
|
Ἕλλησι |
γεγενημένης,
οἱ
μὲν
ἀντιπολιτευόμενοι
ῥήτορες |
[17] |
(ἔπειτα
πρεσβεύων
καὶ
διαλεγόμενος
τοῖς
|
Ἕλλησι |
καὶ
παροξύνων,
συνέστησε
πλὴν
ὀλίγων |
[8] |
ἐχλεύαζον
αὐτόν,
καὶ
Πυθέας
ἐπισκώπτων
|
ἐλλυχνίων
|
ἔφησεν
ὄζειν
αὐτοῦ
τὰ
ἐνθυμήματα. |
[12] |
δοκοῦσι
τὴν
Δημοσθένους
ἀμβλῦναι
πικρίαν,
|
ἐλπίζοντος |
καὶ
δυναμένου
περιγενέσθαι.
(Λαβὼν
δὲ |
[18] |
καὶ
μετεωρίσας
ὥσπερ
εἰώθει
ταῖς
|
ἐλπίσι |
τὸν
δῆμον,
ἀπεστάλη
πρεσβευτὴς
μεθ´ |
[3] |
πολλὰς
μὲν
εἰς
τὴν
φύσιν
|
ἐμβαλεῖν |
αὐτοῦ
τῶν
ὁμοιοτήτων,
ὥσπερ
τὸ
|
[19] |
ποτάμιον
μικρὸν
εἰς
τὸν
Κηφισὸν
|
ἐμβάλλον. |
ἡμεῖς
δὲ
νῦν
μὲν
οὐδὲν |
[25] |
καὶ
φυλάττεσθαι,
μὴ
τὴν
πόλιν
|
ἐμβάλωσιν |
εἰς
πόλεμον
ἐξ
οὐκ
ἀναγκαίας
|
[11] |
γελοίῳ.
Δημάδου
μὲν
γὰρ
εἰπόντος
|
ἐμὲ |
Δημοσθένης;
ἡ
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν" |
[4] |
(διά
τε
δὴ
ταῦτα
τῶν
|
ἐμμελῶν |
καὶ
προσηκόντων
ἐλευθέρῳ
παιδὶ
μαθημάτων |
[9] |
παράβακχον,
ὁ
δὲ
Φαληρεὺς
τὸν
|
ἔμμετρον |
ἐκεῖνον
ὅρκον
ὀμόσαι
ποτὲ
πρὸς |
[8] |
Δημοσθένης·
(οὐ
ταὐτά"
γὰρ
εἶπεν
|
ἐμοὶ |
καὶ
σοὶ
ὁ
λύχνος
ὦ |
[14] |
ὑπήκουε
θορυβούντων,
ἀναστὰς
εἶπεν
ὑμεῖς
|
ἐμοὶ |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
συμβούλῳ
μέν, |
[2] |
ὧν
ἁμῶς
γέ
πως
εἴχομεν
|
ἐμπειρίαν, |
ἐπακολουθεῖν
δι´
αὐτὰ
καὶ
τοῖς |
[31] |
τότε
δ´
εἰς
αἰτίαν
ἄφυκτον
|
ἐμπεσόντα. |
(γράμματα
γὰρ
ἐξέπεσεν
αὐτοῦ,
δι´ |
[29] |
(ἤδη
δὲ
συνῃσθημένος
ὁ
Δημοσθένης
|
ἐμπεφυκότος |
αὐτῷ
τοῦ
φαρμάκου
καὶ
νεκροῦντος, |
[19] |
τεκμαιρόμεθα
τῆς
μάχης
γενομένης
αἵματος
|
ἐμπλησθέντα |
καὶ
νεκρῶν
τὸν
ποταμὸν
ταύτην |
[23] |
(ἔτι
δ´
ὥσπερ"
ἔφη
τοὺς
|
ἐμπόρους |
ὁρῶμεν,
ὅταν
ἐν
τρυβλίῳ
δεῖγμα
|
[14] |
ἤλεγξεν
ὑπεσχημένον
Φιλίππῳ
τὰ
νεώρια
|
ἐμπρήσειν, |
καὶ
παραδοθεὶς
ὁ
ἄνθρωπος
ὑπὸ |
[10] |
πρὸς
τοὺς
συνήθεις·
ἡ
τῶν
|
ἐμῶν |
λόγων
κοπὶς
ἀνίσταται.
(τοῦτο
μὲν |
[26] |
(Ἤνεγκε
δὲ
τὴν
φυγὴν
μαλακῶς,
|
ἐν |
Αἰγίνῃ
καὶ
Τροιζῆνι
καθήμενος
τὰ |
[28] |
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
ἀδελφὸν
Ἱμεραῖον,
|
ἐν |
Αἰγίνῃ
καταφυγόντας
ἐπὶ
τὸ
Αἰάκειον, |
[1] |
ὥσπερ
ἰσχυρὸν
καὶ
διαρκὲς
φυτὸν
|
ἐν |
ἅπαντι
ῥιζοῦσθαι
τόπῳ,
φύσεώς
γε |
[3] |
χέρσῳ
βία"
ἣν
ὁ
περιττὸς
|
ἐν |
ἅπασι
Καικίλιος
ἀγνοήσας,
ἐνεανιεύσατο
σύγκρισιν |
[23] |
ὁ
Δημοσθένης,
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
ἐν |
Ἀσίᾳ
στρατηγοὺς
τοῦ
βασιλέως
ἔγραφε, |
[10] |
δ´
εἰπεῖν
Φωκίωνα·
πλεῖστον
γὰρ
|
ἐν |
βραχυτάτῃ
λέξει
νοῦν
ἐκφέρειν.
(καὶ |
[27] |
καὶ
συνεκβαλοῦσιν
αὐτοὺς
τῆς
Ἑλλάδος.
|
(ἐν |
δ´
Ἀρκαδίᾳ
καὶ
λοιδορίαν
τοῦ |
[26] |
ἐκείνῃ
δόξαντας
ἀδικεῖν
δοῦναι
δίκην.
|
(ἐν |
δὲ
πρώτοις
αὐτοῦ
τῆς
βουλῆς |
[2] |
ἵνα
μὴ
μικροτέρα
γένηται
φιλοχωροῦντες,
|
ἐν |
δὲ
Ῥώμῃ
καὶ
ταῖς
περὶ |
[11] |
ἔχουσι,
τί
ἂν
λέγοι
τις;
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
παρὰ
τὸν
καιρὸν |
[20] |
οὖν
τούτων
ἦν
ἀνὴρ
ἀγαθός·
|
ἐν |
δὲ
τῇ
μάχῃ
καλὸν
οὐδὲν |
[13] |
καὶ
τὴν
σωτηρίαν
οἴεται
δεῖν
|
ἐν |
δευτέρᾳ
τάξει
τοῦ
καλοῦ
ποιεῖσθαι |
[8] |
καιροῦ
λέγοντος,
ἀλλὰ
καὶ
καθήμενον
|
ἐν |
ἐκκλησίᾳ
πολλάκις
τοῦ
δήμου
καλοῦντος |
[27] |
πρὸς
ἀλλήλους
εἴρηκεν
ὁ
Φύλαρχος
|
ἐν |
ἐκκλησίᾳ,
τοῦ
μὲν
ὑπὲρ
τῶν |
[26] |
πόλιν
ἐχθροὺς
τοιούτους
ἔχουσαν,
οἵους
|
ἐν |
ἑτέρᾳ
φίλους
εὑρεῖν
οὐ
ῥᾴδιόν |
[2] |
τε
τῶν
πολλῶν
καὶ
διεσπαρμένων
|
ἐν |
ἑτέροις
συνιοῦσαν
ἀναγνωσμάτων,
τῷ
ὄντι |
[4] |
Δημοσθένης
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
ἑπταέτης
|
ἐν |
εὐπορίᾳ
(μικρὸν
γὰρ
ἀπέλιπεν
ἡ |
[5] |
δικαστήρια
δημοσίους
συνήθειαν,
εὐπόρησε
χώρας
|
ἐν |
ᾗ
καθήμενος
ὁ
παῖς
ἀδήλως |
[30] |
ἐπὶ
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
μηνός,
|
ἐν |
ᾗ
τὴν
σκυθρωποτάτην
τῶν
Θεσμοφορίων |
[1] |
μέλλοντι
τὴν
ἀληθινὴν
εὐδαιμονίαν,
ἧς
|
ἐν |
ἤθει
καὶ
διαθέσει
τὸ
πλεῖστόν |
[7] |
Σάτυρον
οὕτω
πλάσαι
καὶ
διεξελθεῖν
|
ἐν |
ἤθει
πρέποντι
καὶ
διαθέσει
τὴν |
[6] |
Δημοσθένη
καταμαθεῖν.
~(Ὡς
δ´
οὖν
|
ἐν |
ἡλικίᾳ
γενόμενος
τοῖς
ἐπιτρόποις
ἤρξατο
|
[23] |
πυρῶν
τοὺς
πολλοὺς
πιπράσκοντας,
οὕτως
|
ἐν |
ἡμῖν
λανθάνετε
πάντας
αὑτοὺς
συνεκδιδόντες. |
[29] |
~(Τὸν
δὲ
Δημοσθένην
πυθόμενος
ἱκέτην
|
ἐν |
Καλαυρείᾳ
ἐν
τῷ
ἱερῷ
Ποσειδῶνος |
[30] |
τὸν
Δημοσθένην
τοῦτο
ποιῆσαι
λέγοντες
|
ἐν |
Καλαυρείᾳ,
μέλλοντα
τὸ
φάρμακον
προσφέρεσθαι, |
[11] |
αὕτη"
εἶπεν
ἡ
Ἀθηνᾶ
πρώην
|
ἐν |
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα
ἐλήφθη.
(πρὸς
δὲ |
[30] |
(Ἐρατοσθένης
δέ
φησι
καὶ
αὐτὸς
|
ἐν |
κρίκῳ
κοίλῳ
τὸ
φάρμακον
φυλάττειν· |
[27] |
Λεωσθένους
ἀνδραγαθοῦντος
καὶ
περιτειχίζοντος
Ἀντίπατρον
|
ἐν |
Λαμίᾳ
πολιορκούμενον.
(Πυθέας
μὲν
οὖν |
[30] |
πεσόντος
αὐτοῦ
παρὰ
τὸν
βωμὸν
|
ἐν |
μὲν
τῷ
βιβλίῳ
γεγραμμένην
ἐπιστολῆς |
[20] |
καὶ
τὴν
δύναμιν
τοῦ
ῥήτορος,
|
ἐν |
μέρει
μικρῷ
μιᾶς
ἡμέρας
τὸν |
[21] |
δὲ
ψηφίσμασιν
οὐχ
ἑαυτόν,
ἀλλ´
|
ἐν |
μέρει
τῶν
φίλων
ἕκαστον
ἐπέγραφεν, |
[18] |
χρὴ
λέγειν,
ἀλλ´
ἀπορίας
οὔσης
|
ἐν |
μέσῳ
καὶ
σιωπῆς,
παρελθὼν
μόνος |
[19] |
Θερμώδοντι
μάχης
ἀπάνευθε
γενοίμην,
αἰετὸς
|
ἐν |
νεφέεσσι
καὶ
ἠέρι
θηήσασθαι.
κλαίει |
[20] |
μέγεθος
τοῦ
περιστάντος
αὐτὸν
ἀγῶνος
|
ἐν |
νῷ
λαβών,
ἔφριττε
τὴν
δεινότητα |
[5] |
δέ
φησιν
ἀδεσπότοις
ὑπομνήμασιν
ἐντυχεῖν,
|
ἐν |
οἷς
ἐγέγραπτο
τὸν
Δημοσθένη
συνεσχολακέναι |
[22] |
βασιλέως,
ἡμέρως
οὕτω
καὶ
φιλανθρώπως
|
ἐν |
οἷς
εὐτύχησε
χρησαμένου
πταίσασιν
αὐτοῖς, |
[19] |
πολλὰ
σημεῖα
τοῦ
μέλλοντος
ἀναφαίνειν,
|
ἐν |
οἷς
ἥ
τε
Πυθία
δεινὰ |
[13] |
ὑπὲρ
τῶν
ἀτελειῶν,
τοὺς
Φιλιππικούς·
|
(ἐν |
οἷς
πᾶσιν
οὐ
πρὸς
τὸ |
[18] |
τοὺς
τῶν
Θηβαίων
λογισμούς,
ἀλλ´
|
ἐν |
ὄμμασιν
ἕκαστος
εἶχε
τὰ
τοῦ |
[6] |
ἀποστάντα
τοῦ
δήμου
καὶ
ῥεμβόμενον
|
ἐν |
Πειραιεῖ
δι´
ἀθυμίαν
Εὔνομος
ὁ |
[30] |
πρεσβύτατον
ἐψηφίσατο
τῶν
ἀπὸ
γένους
|
ἐν |
Πρυτανείῳ
σίτησιν
ἔχειν,
καὶ
τὸ |
[20] |
μὲν
οὖν
ὕστερον
ἐφώρασεν
Ἀλέξανδρος,
|
ἐν |
Σάρδεσιν
ἐπιστολάς
τινας
ἀνευρὼν
τοῦ |
[19] |
τινῶν
διασημαινόμενον
ὡς
εἴη
Θερμώδων,
|
ἐν |
ταῖς
ἀγκάλαις
Ἀμαζόνα
φέροντα
τετρωμένην. |
[1] |
πρὸς
ἐργασίαν
καὶ
δόξαν
συνισταμένας,
|
ἐν |
ταῖς
ἀδόξοις
καὶ
ταπειναῖς
πόλεσιν |
[12] |
τῆς
παρρησίας,
ὥστε
θαυμάζεσθαι
μὲν
|
ἐν |
τῇ
Ἑλλάδι,
θεραπεύεσθαι
δ´
ὑπὸ |
[27] |
πρὸς
τὸν
νόμον.
εἰωθότες
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
θυσίᾳ
τοῦ
Διὸς
τοῦ |
[13] |
πραγμάτων
μερίδα
καὶ
τάξιν
αὑτὸν
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ
κατέστησε,
ταύτην
ἄχρι |
[13] |
γάρ
ὡς
Δημάδης
ἀπολογούμενος
τὴν
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ
μεταβολὴν
ἔλεγεν,
αὑτῷ
|
[12] |
ἔτη,
μηδέπω
δ´
ἔχων
ἰσχὺν
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ
μηδὲ
δόξαν.
(ὃ |
[26] |
οὐκ
εὐγνώμονας
οὐδ´
ὁμολογουμένας
τοῖς
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ
νεανιεύμασιν
ἀπομνημονεύεσθαι.
(λέγεται |
[3] |
ὥσπερ
τὸ
φιλότιμον
καὶ
φιλελεύθερον
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ,
πρὸς
δὲ
κινδύνους
|
[11] |
λέγοντα,
τὴν
δὲ
φωνὴν
γυμνάζειν
|
ἐν |
τοῖς
δρόμοις
καὶ
ταῖς
πρὸς |
[22] |
ὁρῶμεν
οὔτε
κλαίοντας
οὔτε
γελῶντας
|
ἐν |
τοῖς
θεάτροις
ὡς
αὐτοὶ
θέλουσιν, |
[28] |
ἱστοροῦσιν.
Ἕρμιππος
δὲ
τὸν
Ἀρχίαν
|
ἐν |
τοῖς
Λακρίτου
τοῦ
ῥήτορος
μαθηταῖς |
[9] |
(ὧν
Ἐρατοσθένης
μέν
φησιν
αὐτὸν
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
πολλαχοῦ
γεγονέναι
παράβακχον, |
[9] |
ἄν,
ὁ
Αἰσχίνης
πρὸς
τὴν
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
τόλμαν
θαυμασιώτατον
ἀπεκάλει |
[31] |
εἶθ´
οὕτως
ἐκεῖνον
ἀνελεῖν
προσέταξε,
|
ἐν |
τοῖς
μεγίστοις
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν,
ὅτι |
[14] |
γενέσθαι.
(Δημοσθένης
δ´
οὐκ
ὢν
|
ἐν |
τοῖς
ὅπλοις
ἀξιόπιστος,
ὥς
φησιν |
[17] |
μάλιστα
τότε
τῶν
Ἑλλήνων
εὐδοκιμοῦντας
|
ἐν |
τοῖς
ὅπλοις.
(ἦν
δ´
οὐ
|
[15] |
ὡς
ἱστορεῖ
Δημήτριος
ὁ
Μάγνης
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
συνωνύμων.
(ὁ
δὲ |
[6] |
τούτου
κτησαμένῳ
δεινότητα
καὶ
δύναμιν,
|
ἐν |
τοῖς
πολιτικοῖς
ἤδη
καθάπερ
στεφανίταις |
[13] |
τῆς
πολιτείας
ἕνα
τόνον
ἔχων
|
ἐν |
τοῖς
πράγμασιν
ἀεὶ
διετέλεσε.
(Παναίτιος |
[23] |
ἔφη
τοὺς
ἐμπόρους
ὁρῶμεν,
ὅταν
|
ἐν |
τρυβλίῳ
δεῖγμα
περιφέρωσι,
δι´
ὀλίγων |
[3] |
ἐπιχωρεῖ
φιλοτιμίας.
~(Διὸ
καὶ
γράφοντες
|
ἐν |
τῷ
βιβλίῳ
τούτῳ,
τῶν
παραλλήλων
|
[13] |
τέλους
διαφυλάξας
καὶ
οὐ
μόνον
|
ἐν
|
τῷ
βίῳ
μὴ
μεταβαλόμενος,
ἀλλὰ |
[29] |
τὸν
κάλαμον,
καὶ
δακών,
ὥσπερ
|
ἐν |
τῷ
διανοεῖσθαι
καὶ
γράφειν
εἰώθει, |
[5] |
ἀγωνίζεσθαι
τὴν
περὶ
Ὠρωποῦ
κρίσιν
|
ἐν |
τῷ
δικαστηρίῳ
μέλλοντος,
ἦν
προσδοκία |
[29] |
Δημοσθένην
πυθόμενος
ἱκέτην
ἐν
Καλαυρείᾳ
|
ἐν |
τῷ
ἱερῷ
Ποσειδῶνος
καθέζεσθαι,
διαπλεύσας |
[9] |
μιμούμενος,
οὐ
πάνυ
προσίεσθαι
τὴν
|
ἐν |
τῷ
καιρῷ
δόξαν,
οὐδ´
ἐπὶ |
[13] |
τὸ
καθαρῶς
ἕκαστα
πράττειν,
οὐκ
|
ἐν |
τῷ
κατὰ
Μοιροκλέα
καὶ
Πολύευκτον |
[22] |
τὸν
ἀτυχήσαντα
μὴ
περιορᾶν
ἀπαρηγόρητον
|
ἐν |
τῷ
πάθει
κείμενον,
ἀλλὰ
καὶ |
[19] |
Θερμώδοντά
φασιν
εἶναι
παρ´
ἡμῖν
|
ἐν |
Χαιρωνείᾳ
ποτάμιον
μικρὸν
εἰς
τὸν |
[3] |
ὥς
φησιν
ὁ
Ἴων
δελφῖνος
|
ἐν |
χέρσῳ
βία"
ἣν
ὁ
περιττὸς |
[9] |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Φιλίππου
τῶν
βασιλέων,
|
ἐν |
ᾧ
πολλὰ
Θηβαίους
καὶ
Ὀλυνθίους |
[16] |
τὸν
ἐκείνου
λόγον.
(οὐ
μὴν
|
ἔν |
γε
ταῖς
ἄλλαις
τιμαῖς
καὶ |
[10] |
πολλῶν
πάνυ
καὶ
μακρῶν
περιόδων
|
ἓν |
ῥῆμα
καὶ
νεῦμα
πίστιν
ἔχοντος |
[13] |
καὶ
ἀμεταβόλου
διαγράμματος
τῆς
πολιτείας
|
ἕνα |
τόνον
ἔχων
ἐν
τοῖς
πράγμασιν |
[10] |
φιλόσοφος
Πολύευκτον
ἱστορεῖ
τὸν
Σφήττιον,
|
ἕνα |
τῶν
τότε
πολιτευομένων
Ἀθήνησιν,
ἀποφαίνεσθαι, |
[17] |
σύνορον
τῆς
Ἀττικῆς
καὶ
δύναμιν
|
ἐναγώνιον |
ἔχοντας
καὶ
μάλιστα
τότε
τῶν |
[11] |
τοῦτο
τὰς
μελέτας
ἱστάμενον
ἐξ
|
ἐναντίας |
περαίνειν.
(λέγεται
δ´
ἀνθρώπου
προσελθόντος |
[19] |
συμπεραίνουσα
τὴν
ἐλευθερίαν
τῆς
Ἑλλάδος,
|
ἐναντιοῦσθαι |
τοῖς
πραττομένοις
καὶ
πολλὰ
σημεῖα |
[15] |
τεκμαίρεσθαι.
(μέμνηται
γὰρ
οὐδέτερος
αὐτῶν
|
ἐναργῶς |
οὐδὲ
τρανῶς
ἐκείνου
τοῦ
ἀγῶνος |
[22] |
οἰκεῖα
σύγκρασιν
ποριζόμενος,
τοῖς
βελτίοσιν
|
ἐναφανίζουσαν |
τὰ
χείρω;
(ταῦτα
μὲν
οὖν
|
[2] |
καὶ
διαπυνθανόμενος,
μηδενὸς
τῶν
ἀναγκαίων
|
ἐνδεὲς |
ἀποδιδοίη
τὸ
ἔργον.
(ἡμεῖς
δὲ |
[29] |
δὲ
καὶ
κατέχων
τὸ
θέατρον
|
ἐνδείᾳ |
παρασκευῆς
καὶ
χορηγίας
κρατεῖσθαι.
(διὸ |
[7] |
τοῦ
μηδὲ
βουλομένῳ
πάνυ
προελθεῖν
|
ἐνδέχεσθαι |
δι´
αἰσχύνην.
~(Οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[25] |
γεγαμηκότος
οὐκ
εἴασαν
ἐλεγχθῆναι
νύμφης
|
ἔνδον |
οὔσης,
ὡς
ἱστορεῖ
Θεόφραστος.
~(Ὁ |
[12] |
καὶ
τοὺς
ἀπεχθανομένους,
ὅτι
πρὸς
|
ἔνδοξον |
αὐτοῖς
ἄνθρωπον
ὁ
ἀγών
ἐστι. |
[3] |
περιττὸς
ἐν
ἅπασι
Καικίλιος
ἀγνοήσας,
|
ἐνεανιεύσατο |
σύγκρισιν
τοῦ
Δημοσθένους
λόγου
καὶ |
[12] |
εὖ
πεφραγμένον
καθελεῖν
τὸν
Μειδίαν,
|
ἐνέδωκε |
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτοῦ
δεομένοις.
(αἱ |
[31] |
εἶχε
χρυσίδιον
εἰς
τὰς
χεῖρας
|
ἐνέθηκε |
τοῦ
ἀνδριάντος.
(ἕστηκε
δὲ
τοὺς |
[6] |
Δημοσθένει
συνέβη
τὸ
πρῶτον
ἐπανορθώσεως
|
ἕνεκα |
τῶν
ἰδίων
ἀποδύντι
πρὸς
τὸ |
[18] |
ἐπαιρόμενος
εἰς
τὴν
Ἐλάτειαν
ἐξαίφνης
|
ἐνέπεσε
|
καὶ
τὴν
Φωκίδα
κατέσχεν,
ἐκπεπληγμένων |
[25] |
καὶ
διαχύσει
καὶ
βολαῖς
ὀμμάτων
|
ἐνευρεῖν
|
ἦθος.
οὐ
γὰρ
ἀντέσχεν
ὁ |
[6] |
τοὺς
ἀγῶνας
φιλοτιμίας
καὶ
δυνάμεως,
|
ἐνεχείρησεν
|
εἰς
μέσον
παριέναι
καὶ
τὰ |
[9] |
ποτὲ
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὥσπερ
|
ἐνθουσιῶντα· |
μὰ
γῆν,
μὰ
κρήνας,
μὰ |
[18] |
λογισμὸν
καὶ
χάριν
ἐκβαλεῖν
αὐτούς,
|
ἐνθουσιῶντας |
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
πρὸς
τὸ |
[6] |
ταῖς
περιόδοις
καὶ
βεβασανίσθαι
τοῖς
|
ἐνθυμήμασι
|
πικρῶς
ἄγαν
καὶ
κατακόρως
δοκοῦντος. |
[8] |
ἐλλυχνίων
ἔφησεν
ὄζειν
αὐτοῦ
τὰ
|
ἐνθυμήματα. |
τοῦτον
μὲν
οὖν
ἠμείψατο
πικρῶς |
[15] |
ὥς
φησιν
αὐτός,
ὡς
δ´
|
ἔνιοι |
λέγουσι,
τὴν
μητέρα
τοῦ
νεανίσκου
|
[4] |
πικρὸν
ἐτέθη·
τὸν
γὰρ
ὄφιν
|
ἔνιοι |
τῶν
ποιητῶν
ἀργᾶν
ὀνομάζουσιν·
ἢ |
[4] |
δ´
ὁ
Βάταλος,
ὡς
μὲν
|
ἔνιοί |
φασιν,
αὐλητὴς
τῶν
κατεαγότων,
καὶ |
[13] |
ἢ
πρᾶξιν,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀφ´
|
ἑνὸς |
καὶ
ἀμεταβόλου
διαγράμματος
τῆς
πολιτείας |
[15] |
τὸν
Ἀπολλόδωρον,
ἀτεχνῶς
καθάπερ
ἐξ
|
ἑνὸς
|
μαχαιροπωλίου
τὰ
κατ´
ἀλλήλων
ἐγχειρίδια |
[7] |
δὴ
διεσῴζετο
καὶ
καθ´
ἡμᾶς,
|
ἐνταῦθα |
δὲ
πάντως
μὲν
ἑκάστης
ἡμέρας |
[11] |
καίπερ
ἔτι
πλείω
λέγειν
ἔχοντες,
|
ἐνταῦθα |
παυσόμεθα·
τὸν
δ´
ἄλλον
αὐτοῦ |
[8] |
καὶ
τὰς
πρὸς
τοὺς
ἐκτὸς
|
ἐντεύξεις |
καὶ
λόγους
καὶ
ἀσχολίας
ὑποθέσεις |
[12] |
ἀνὴρ
ἦν
οὐδ´
ἀγανόφρων,
ἀλλ´
|
ἔντονος |
καὶ
βίαιος
περὶ
τὰς
ἀμύνας. |
[29] |
τοῖς
οἴκοι.
(καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν
|
ἐντὸς |
ἀνεχώρησε
τοῦ
ναοῦ,
καὶ
λαβὼν
|
[2] |
τῆς
ἡλικίας
ἠρξάμεθα
Ῥωμαϊκοῖς
συντάγμασιν
|
ἐντυγχάνειν, |
(καὶ
πρᾶγμα
θαυμαστὸν
μέν,
ἀλλ´ |
[6] |
πολιτῶν.
(καίτοι
τό
γε
πρῶτον
|
ἐντυγχάνων |
τῷ
δήμῳ
θορύβοις
περιέπιπτε
καὶ |
[5] |
(Ἕρμιππος
δέ
φησιν
ἀδεσπότοις
ὑπομνήμασιν
|
ἐντυχεῖν, |
ἐν
οἷς
ἐγέγραπτο
τὸν
Δημοσθένη |
[27] |
ῥήτωρ
καὶ
Καλλιμέδων
ὁ
Κάραβος
|
ἐξ |
Ἀθηνῶν
φεύγοντες
Ἀντιπάτρῳ
προσεγένοντο,
καὶ |
[14] |
ἐκκλησίας
ἀφεθέντα
συλλαβὼν
ἐπὶ
τὴν
|
ἐξ |
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
ἀνήγαγε,
καὶ
|
[26] |
ὁμόσε
χωρῶν
εἰσήνεγκε
ψήφισμα,
τὴν
|
ἐξ |
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
ἐξετάσαι
τὸ |
[4] |
προσβιαζομένων
τῶν
παιδαγωγῶν.
(ἦν
γὰρ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
κάτισχνος
καὶ
νοσώδης,
διὸ |
[3] |
Κικέρωνα
τὸν
αὐτὸν
ἔοικε
πλάττων
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ὁ
δαίμων
πολλὰς
μὲν |
[25] |
οὐ
πολὺ
δ´
Ἅρπαλος
ἧκεν
|
ἐξ |
Ἀσίας
εἰς
τὰς
Ἀθήνας
ἀποδρὰς |
[4] |
τινος
ἐπ´
αἰτίᾳ
προδοσίας
φεύγοντος
|
ἐξ |
ἄστεος
γεγόνοι
καὶ
βαρβάρου
γυναικός, |
[27] |
τοῖς
Ἀθηναίοις·
(Δημοσθένης
δὲ
τοῖς
|
ἐξ |
ἄστεος
πρεσβεύουσι
καταμείξας
ἑαυτὸν
συνηγω– |
[11] |
πρὸς
τοῦτο
τὰς
μελέτας
ἱστάμενον
|
ἐξ |
ἐναντίας
περαίνειν.
(λέγεται
δ´
ἀνθρώπου |
[15] |
πρὸς
τὸν
Ἀπολλόδωρον,
ἀτεχνῶς
καθάπερ
|
ἐξ |
ἑνὸς
μαχαιροπωλίου
τὰ
κατ´
ἀλλήλων |
[2] |
μέντοι
σύνταξιν
ὑποβεβλημένῳ
καὶ
ἱστορίαν,
|
ἐξ |
οὐ
προχείρων
οὐδ´
οἰκείων,
ἀλλὰ |
[30] |
Ἀρχίαν,
φαίη
πολὺν
εἶναι
χρόνον
|
ἐξ |
οὗ
φοροίη
τὸν
ἀπόδεσμον
ἐκεῖνον |
[25] |
τὴν
πόλιν
ἐμβάλωσιν
εἰς
πόλεμον
|
ἐξ |
οὐκ
ἀναγκαίας
καὶ
ἀδίκου
προφάσεως· |
[31] |
Δημοσθένους
ἀπέχεις
ὦ
Σόσσιε
βίον
|
ἐξ
|
ὧν
ἡμεῖς
ἀνέγνωμεν
ἢ
διηκούσαμεν. |
[18] |
εὐτυχίας
ἐπαιρόμενος
εἰς
τὴν
Ἐλάτειαν
|
ἐξαίφνης |
ἐνέπεσε
καὶ
τὴν
Φωκίδα
κατέσχεν, |
[14] |
ῥᾳδιουργούσης
πολλὰ
καὶ
τοὺς
δούλους
|
ἐξαπατᾶν |
διδασκούσης,
καὶ
θανάτου
τιμησάμενος
ἀπέκτεινε. |
[8] |
τοὺς
ἄλλους
οὐ
παντάπασιν
ἦν
|
ἔξαρνος, |
ἀλλ´
οὔτε
γράψας
οὔτ´
ἄγραφα |
[30] |
καὶ
προνοίᾳ
τῆς
Μακεδόνων
ὠμότητος
|
ἐξαρπαγῆναι, |
συντόμως
καταστρέψαντα
καὶ
ἀλύπως.
(κατέστρεψε |
[6] |
τὸ
σῶμα
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας
|
ἐξαρτυόμενος, |
ἀλλὰ
τρυφῇ
περιορῶν
μαραινόμενον.
~(Πάλιν |
[27] |
ποιῆσαι
καὶ
παρασχεῖν
πεντήκοντα
ταλάντων
|
ἐξέδωκαν, |
ὅσον
ἦν
τὸ
τίμημα
τῆς |
[23] |
ἃ
τοῖς
λύκοις
τοὺς
κύνας
|
ἐξέδωκε, |
διηγησάμενος,
αὑτὸν
μὲν
εἴκασε
καὶ |
[29] |
αὐτῷ
τοῦ
φαρμάκου
καὶ
νεκροῦντος,
|
ἐξεκαλύψατο
|
καὶ
ἀποβλέψας
πρὸς
τὸν
Ἀρχίαν |
[23] |
τῆς
δυνάμεως
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν,
|
ἐξεκέκοπτο |
μὲν
ἡ
θρασύτης
τῶν
Ἀθηναίων, |
[3] |
τοῦ
Δημοσθένους
λόγου
καὶ
Κικέρωνος
|
ἐξενεγκεῖν. |
ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως,
εἰ
παντὸς
|
[1] |
καὶ
νοῦν
ἔχοντα
καὶ
μεγαλόψυχον
|
ἐξενεγκεῖν. |
(τὰς
μὲν
γὰρ
ἄλλας
τέχνας |
[15] |
τριῶν
δέοντα
ἔτη
τριάκοντα
γεγονὼς
|
ἐξενεγκεῖν |
τοὺς
λόγους
ἐκείνους·
τοῖς
δὲ
|
[31] |
αἰτίαν
ἄφυκτον
ἐμπεσόντα.
(γράμματα
γὰρ
|
ἐξέπεσεν
|
αὐτοῦ,
δι´
ὧν
παρεκάλει
Περδίκκαν |
[25] |
προφάσεως·
ἡμέραις
δ´
ὀλίγαις
ὕστερον
|
ἐξεταζομένων
|
τῶν
χρημάτων,
ἰδὼν
αὐτὸν
ὁ |
[26] |
τὴν
ἐξ
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
|
ἐξετάσαι |
τὸ
πρᾶγμα
καὶ
τοὺς
ἐκείνῃ |
[17] |
διαβάντες,
ἐκείνου
τὸ
ψήφισμα
γράψαντος,
|
ἐξήλασαν |
τοὺς
Μακεδόνας.
(δεύτερον
δὲ
Βυζαντίοις |
[27] |
ζημίας
αὐτῷ
μενούσης
(οὐ
γὰρ
|
ἐξῆν |
χάριτι
λῦσαι
καταδίκην)
ἐσοφίσαντο
πρὸς |
[7] |
φωνήν,
πολλάκις
δὲ
καὶ
μῆνας
|
ἑξῆς |
δύο
καὶ
τρεῖς
συνάπτειν,
ξυρούμενον |
[23] |
ἀφῆκεν.
(εὐθὺς
δ´
ὁ
Ἀλέξανδρος
|
ἐξῄτει |
πέμπων
τῶν
δημαγωγῶν
δέκα
μὲν |
[6] |
κελευσάντων,
εἶθ´
οὕτως
διαπονήσαντα
τὴν
|
ἕξιν
|
ἐπιθέσθαι
τοῖς
στεφανίταις
ἀγῶσι
καὶ |
[29] |
ὦ
φίλε
Πόσειδον
ἔτι
ζῶν
|
ἐξίσταμαι |
τοῦ
ἱεροῦ·
τὸ
δ´
ἐπ´ |
[21] |
μέρει
τῶν
φίλων
ἕκαστον
ἐπέγραφεν,
|
ἐξοιωνιζόμενος |
τὸν
ἴδιον
δαίμονα
καὶ
τὴν
|
[31] |
οὓς
ἐκολάκευσεν
αἰσχρῶς,
ὑπὸ
τούτων
|
ἐξολούμενον
|
δικαίως,
ἐπαχθῆ
μὲν
ὄντα
καὶ |
[26] |
μὲν
λαθών,
τῶν
δὲ
λαθεῖν
|
ἐξουσίαν
|
δόντων.
(λέγεται
γοῦν,
ὡς
οὐ |
[8] |
τὴν
παρασκευήν,
τὸ
δ´
ὅπως
|
ἕξουσιν |
οἱ
πολλοὶ
πρὸς
τὸν
λόγον |
[20] |
διὰ
τὴν
χαρὰν
ὁ
Φίλιππος
|
ἐξυβρίσας |
καὶ
κωμάσας
ἐπὶ
τοὺς
νεκροὺς |
[14] |
τούς
γε
καθ´
αὑτὸν
ῥήτορας—
|
ἔξω |
δὲ
λόγου
τίθεμαι
Φωκίωνα—
καὶ |
[17] |
Δημοσθένους,
πρῶτον
μὲν
εἰς
Εὔβοιαν
|
ἐξώρμησε |
τοὺς
Ἀθηναίους,
καταδεδουλωμένην
ὑπὸ
τῶν |
[19] |
πάνυ
προσηκόντως.
~(Τύχη
δέ
τις
|
ἔοικε |
δαιμόνιος
ἢ
περιφορὰ
πραγμάτων,
εἰς |
[6] |
δοκοῦντος.
(ἦν
δέ
τις
ὡς
|
ἔοικε |
καὶ
φωνῆς
ἀσθένεια
καὶ
γλώττης |
[3] |
(Δημοσθένει
γὰρ
Κικέρωνα
τὸν
αὐτὸν
|
ἔοικε |
πλάττων
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
δαίμων |
[9] |
σοφιστὴν
ὑπεκδῦναι
τῆς
πανηγύρεως;
(ἀλλ´
|
ἔοικεν |
ὁ
ἀνὴρ
τοῦ
Περικλέους
τὰ |
[15] |
τὸν
Αἰσχίνην
ἀποφυγεῖν.
ἀλλ´
οὐκ
|
ἔοικεν |
οὕτως
ἔχειν
τὸ
ἀληθές,
εἰ |
[4] |
μητρός,
ὡς
ἐκ
Γύλωνός
τινος
|
ἐπ´ |
αἰτίᾳ
προδοσίας
φεύγοντος
ἐξ
ἄστεος
|
[29] |
ἐξίσταμαι
τοῦ
ἱεροῦ·
τὸ
δ´
|
ἐπ´ |
Ἀντιπάτρῳ
καὶ
Μακεδόσιν
οὐδ´
ὁ |
[12] |
καὶ
μάλιστά
μοι
δοκεῖ
δείσας
|
ἐπ´ |
ἀργυρίῳ
καταθέσθαι
τὴν
πρὸς
τὸν |
[24] |
κριθεῖσα
δ´
ὕστερον
ἔτεσι
δέκα
|
ἐπ´ |
Ἀριστοφῶντος,
γενομένη
δ´
ὡς
οὐδεμία |
[26] |
ἐδέοντο
λαβεῖν
ἐφόδιον
παρ´
αὐτῶν,
|
ἐπ´ |
αὐτὸ
τοῦτο
κομίζοντες
ἀργύριον
οἴκοθεν |
[27] |
Δημοσθένους,
εἰσήνεγκεν·
ἐπέμφθη
δὲ
τριήρης
|
ἐπ´ |
αὐτὸν
εἰς
Αἴγιναν.
(ἐκ
δὲ |
[21] |
Δημοσθένει
κατεσκεύαζον
εὐθύνας
καὶ
γραφὰς
|
ἐπ´ |
αὐτόν·
(ὁ
δὲ
δῆμος
οὐ |
[6] |
ἐπιτρόποις
ἤρξατο
δικάζεσθαι
καὶ
λογογραφεῖν
|
ἐπ´ |
αὐτούς,
πολλὰς
διαδύσεις
καὶ
παλινδικίας |
[29] |
πώποτ´
ἔπεισας,
οὔτε
νῦν
πείσεις
|
ἐπαγγελλόμενος. |
ἀρξαμένου
δ´
ἀπειλεῖν
μετ´
ὀργῆς |
[22] |
ἀπάγειν
κελεύοντες)
πόθεν
ἄν
τις
|
ἐπάγοιτο
|
βελτίω
παρηγορίαν,
ἢ
πατρίδος
εὐτυχούσης |
[14] |
ἐπιβατὸς
χρυσίῳ
γεγονὼς
καὶ
κατακεκλυσμένους,
|
ἐπαινέσαι |
μὲν
ἦν
ἱκανώτατος
τὰ
τῶν
|
[21] |
θαπτομένων,
τὸν
ἐπὶ
τοῖς
ἀνδράσιν
|
ἔπαινον |
εἰπεῖν
ἀπέδωκεν,
οὐ
ταπεινῶς
οὐδ´ |
[14] |
κατ´
αὐτὸν
ὁ
Φωκίων,
οὐκ
|
ἐπαινουμένης
|
προϊστάμενος
πολιτείας,
ἀλλὰ
δοκῶν
μακεδονίζειν, |
[16] |
Αἰσχίνην
καὶ
Φιλοκράτην
μᾶλλον.
(ὅθεν
|
ἐπαινούντων |
ἐκείνων
τὸν
Φίλιππον,
ὡς
καὶ |
[22] |
πόλει
συμφέρειν
ᾤετο,
ταῦτ´
ἔπραττεν,
|
ἐπαινῶ, |
καὶ
τίθεμαι
πολιτικῆς
καὶ
ἀνδρώδους |
[18] |
τῆς
περὶ
τὴν
Ἄμφισσαν
εὐτυχίας
|
ἐπαιρόμενος |
εἰς
τὴν
Ἐλάτειαν
ἐξαίφνης
ἐνέπεσε
|
[2] |
ἁμῶς
γέ
πως
εἴχομεν
ἐμπειρίαν,
|
ἐπακολουθεῖν |
δι´
αὐτὰ
καὶ
τοῖς
ὀνόμασι. |
[7] |
οἴκαδε
συγκεχυμένου
καὶ
βαρέως
φέροντος,
|
ἐπακολουθῆσαι
|
Σάτυρον
τὸν
ὑποκριτὴν
ἐπιτήδειον
ὄντα |
[20] |
Πυθίαν
ὑπονοεῖν
ὡς
φιλιππίζουσαν,
ἀναμιμνῄσκων
|
Ἐπαμεινώνδου |
τοὺς
Θηβαίους
καὶ
Περικλέους
τοὺς |
[31] |
χρόνον.
(ὡς
δ´
ὁ
ἄνθρωπος
|
ἐπανελθὼν
|
ἀνεῦρε,
καὶ
διεδόθη
λόγος
ὑπὲρ |
[22] |
πράγματα
καὶ
πάθη
τοῖς
δημοσίοις
|
ἐπανέχοντα |
τηρεῖν
τὸ
ἀξίωμα,
πολὺ
μᾶλλον
|
[8] |
εἰς
γνώμας
ἀνῆγε
καὶ
περιόδους,
|
ἐπανορθώσεις
|
τε
παντοδαπὰς
καὶ
μεταφράσεις
ἐκαινοτόμει |
[6] |
τῷ
Δημοσθένει
συνέβη
τὸ
πρῶτον
|
ἐπανορθώσεως |
ἕνεκα
τῶν
ἰδίων
ἀποδύντι
πρὸς
|
[24] |
μὲν
ἐπὶ
Χαιρώνδου
ἄρχοντος
μικρὸν
|
ἐπάνω
|
τῶν
Χαιρωνικῶν,
κριθεῖσα
δ´
ὕστερον |
[2] |
πρᾶγμα
θαυμαστὸν
μέν,
ἀλλ´
ἀληθὲς
|
ἐπάσχομεν. |
οὐ
γὰρ
οὕτως
ἐκ
τῶν |
[31] |
αἰσχρῶς,
ὑπὸ
τούτων
ἐξολούμενον
δικαίως,
|
ἐπαχθῆ |
μὲν
ὄντα
καὶ
πρότερον
αὐτοῖς, |
[23] |
τοῦ
βασιλέως
ἔγραφε,
τὸν
ἐκεῖθεν
|
ἐπεγείρων |
πόλεμον
Ἀλεξάνδρῳ,
παῖδα
καὶ
Μαργίτην |
[21] |
ἐν
μέρει
τῶν
φίλων
ἕκαστον
|
ἐπέγραφεν, |
ἐξοιωνιζόμενος
τὸν
ἴδιον
δαίμονα
καὶ |
[23] |
αὐτάς,
συνίσταντο,
καὶ
Θηβαῖοι
μὲν
|
ἐπέθεντο |
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
πολλοὺς
ἀνεῖλον, |
[23] |
παῖδα
καὶ
Μαργίτην
ἀποκαλῶν
αὐτόν.
|
ἐπεὶ |
μέντοι
τὰ
περὶ
τὴν
χώραν |
[9] |
ἑκὼν
εἶναι
ποιεῖσθαι
τὴν
δύναμιν.
|
(ἐπεὶ |
τόλμαν
γε
καὶ
θάρσος
οἱ |
[14] |
καλά,
μιμήσασθαι
δ´
οὐχ
ὁμοίως.
|
(ἐπεὶ |
τούς
γε
καθ´
αὑτὸν
ῥήτορας— |
[18] |
ταῖς
πόλεσιν.
~(Οὐ
μὴν
ἀλλ´
|
ἐπεὶ |
Φίλιππος
ὑπὸ
τῆς
περὶ
τὴν |
[17] |
εἴη,
βασιλέως
δ´
οὐδὲν
ἐγκώμιον.
|
~(Ἐπειδὴ |
δ´
εἰς
τὸ
πολεμεῖν
ἔρρεπε |
[29] |
καὶ
ἀποβὰς
μετὰ
Θρᾳκῶν
δορυφόρων
|
ἔπειθεν |
ἀναστάντα
βαδίζειν
μετ´
αὐτοῦ
πρὸς |
[29] |
εἶπεν
οὔθ´
ὑποκρινόμενός
με
πώποτ´
|
ἔπεισας, |
οὔτε
νῦν
πείσεις
ἐπαγγελλόμενος.
ἀρξαμένου
|
[23] |
εὑρήσειν
ὥσπερ
λέοντα
φόνου
κεκορεσμένον.
|
ἔπεισε |
δ´
οὖν
καὶ
παρῃτήσατο
τοὺς |
[5] |
παιδαγωγῶν
συντιθεμένων
τῇ
δίκῃ
παρατυχεῖν,
|
ἔπεισε |
τὸν
ἑαυτοῦ
παιδαγωγὸν
δεόμενος
καὶ |
[17] |
δύναμιν
αὐτοῖς,
ὑφ´
ἧς
ἐσώθησαν.
|
(ἔπειτα |
πρεσβεύων
καὶ
διαλεγόμενος
τοῖς
Ἕλλησι |
[4] |
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
ὡς
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
|
ἐπεκαλεῖτο |
δὲ
μαχαιροποιός,
ἐργαστήριον
ἔχων
μέγα |
[11] |
(πρὸς
δὲ
τὸν
κλέπτην
ὃς
|
ἐπεκαλεῖτο |
Χαλκοῦς
καὶ
αὐτὸν
εἰς
τὰς |
[31] |
εἴτ´
αὐτὸς
οὕτως
ὁ
θεὶς
|
ἐπεκάλυψε, |
περικείμενα
καὶ
συμπεσόντα
λαθεῖν
ἐποίησε |
[21] |
γεγενημένης,
οἱ
μὲν
ἀντιπολιτευόμενοι
ῥήτορες
|
ἐπεμβαίνοντες |
τῷ
Δημοσθένει
κατεσκεύαζον
εὐθύνας
καὶ |
[27] |
Παιανιεύς,
ἀνεψιὸς
ὢν
Δημοσθένους,
εἰσήνεγκεν·
|
ἐπέμφθη |
δὲ
τριήρης
ἐπ´
αὐτὸν
εἰς |
[18] |
πρεσβευτὴς
μεθ´
ἑτέρων
εἰς
Θήβας.
|
(ἔπεμψε |
δὲ
καὶ
Φίλιππος,
ὡς
Μαρσύας |
[20] |
μέχρι
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως,
κἀκεῖνος
|
ἔπεμψε |
τοῖς
σατράπαις
ἐπὶ
θάλασσαν
γράμματα
|
[28] |
Αἰγίνῃ
καταφυγόντας
ἐπὶ
τὸ
Αἰάκειον,
|
ἔπεμψεν |
ἀποσπάσας
εἰς
Κλεωνὰς
πρὸς
Ἀντίπατρον, |
[25] |
καὶ
γενομένης
τάχιστα
τῆς
νυκτὸς
|
ἔπεμψεν |
αὐτῷ
τὴν
κύλικα
μετὰ
τῶν |
[30] |
εἰσί)
τὰς
διαφορὰς
οὐκ
ἀναγκαῖον
|
ἐπεξιέναι· |
πλὴν
ὅτι
Δημοχάρης
ὁ
τοῦ |
[10] |
τὸν
βίον
καὶ
τὴν
δόξαν
|
ἐπεπόνθει, |
πολλῶν
πάνυ
καὶ
μακρῶν
περιόδων |
[11] |
ἐστιν.
(Αἰσίωνα
δέ
φησιν
Ἕρμιππος
|
ἐπερωτηθέντα |
περὶ
τῶν
πάλαι
ῥητόρων
καὶ
|
[29] |
προελθεῖν
καὶ
παραλλάξαι
τὸν
βωμὸν
|
ἔπεσε |
καὶ
στενάξας
ἀφῆκε
τὴν
ψυχήν. |
[18] |
αὐτῶν
καὶ
διακαίουσα
τὴν
φιλοτιμίαν,
|
ἐπεσκότησε |
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν,
ὥστε
καὶ |
[9] |
κακῶν
οἱ
κολακεύοντες
Μακεδόνας,
οὕτως
|
ἐπέστρεψε
|
τοὺς
παρόντας,
ὥστε
δείσαντα
τῷ |
[6] |
Θριάσιος
ἤδη
πάνυ
γέρων
θεασάμενος
|
ἐπετίμησεν, |
ὅτι
τὸν
λόγον
ἔχων
ὁμοιότατον |
[29] |
τοὺς
αὐτοὺς
ἀνακυκλῶν
λόγους
αὖθις
|
ἐπηγγέλλετο |
διαλλαγὰς
πρὸς
τὸν
Ἀντίπατρον.
(ἤδη |
[11] |
~(Τοῖς
δὲ
σωματικοῖς
ἐλαττώμασι
τοιαύτην
|
ἐπῆγεν
|
ἄσκησιν,
ὡς
ὁ
Φαληρεὺς
Δημήτριος |
[17] |
ὡς
οὐ
τεταγμένα
σιτεῖται
πόλεμος.
|
(ἐπηρμένης |
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
πρὸς
τὸ |
[30] |
καὶ
ἀλύπως.
(κατέστρεψε
δ´
ἕκτῃ
|
ἐπὶ |
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
μηνός,
ἐν |
[20] |
βασιλέως,
κἀκεῖνος
ἔπεμψε
τοῖς
σατράπαις
|
ἐπὶ |
θάλασσαν
γράμματα
καὶ
χρήματα,
Δημοσθένει |
[22] |
ἀπεδοκίμαζεν.
(ἐγὼ
δ´
ὡς
μὲν
|
ἐπὶ |
θανάτῳ
βασιλέως,
ἡμέρως
οὕτω
καὶ |
[19] |
ἄλλον
ᾄδεσθαι
λέγει·
τὴν
δ´
|
ἐπὶ |
Θερμώδοντι
μάχην
μένε,
παμμέλαν
ὄρνι· |
[19] |
παλαιὸς
ἐκ
τῶν
Σιβυλλείων·
τῆς
|
ἐπὶ |
Θερμώδοντι
μάχης
ἀπάνευθε
γενοίμην,
αἰετὸς |
[8] |
μὴ
ῥᾳδίως
ἀκοῦσαί
τινα
Δημοσθένους
|
ἐπὶ |
καιροῦ
λέγοντος,
ἀλλὰ
καὶ
καθήμενον
|
[31] |
λέγεται
τὸ
τοιόνδε
συμβῆναι.
στρατιώτης
|
ἐπὶ |
κρίσιν
τινὰ
καλούμενος
ὑφ´
ἡγεμόνος, |
[28] |
τίμημα
τῆς
καταδίκης.
~(Οὐ
μὴν
|
ἐπὶ |
πολὺν
χρόνον
ἀπέλαυσε
τῆς
πατρίδος
|
[17] |
ὅπλοις.
(ἦν
δ´
οὐ
ῥᾴδιον
|
ἐπὶ |
προσφάτοις
εὐεργετήμασι
τοῖς
περὶ
τὸν |
[27] |
ἐφ´
ὑγιείᾳ
καὶ
τοὺς
Ἀθηναίους
|
ἐπὶ |
σωτηρίᾳ
παραγίνεσθαι
τῶν
νοσούντων.
(ἐφ´ |
[22] |
Δημοσθένης,
προκαταλαμβάνων
δὲ
τὸ
θαρρύνειν
|
ἐπὶ |
τὰ
μέλλοντα
τοὺς
Ἀθηναίους,
προῆλθε |
[22] |
εὐτυχούσης
ἐκ
τῶν
κοινῶν
παθῶν
|
ἐπὶ |
τὰ
οἰκεῖα
σύγκρασιν
ποριζόμενος,
τοῖς |
[22] |
ἀπὸ
τῶν
λαμπρῶν
καὶ
ἀντιτύπων
|
ἐπὶ |
τὰ
χλωρὰ
καὶ
μαλακὰ
χρώματα |
[28] |
Ἀντίπατρος
καὶ
Κρατερὸς
ἠγγέλλοντο
προσιόντες
|
ἐπὶ
|
τὰς
Ἀθήνας,
οἱ
μὲν
περὶ |
[26] |
φθόνους
καὶ
διαβολὰς
καὶ
ἀγῶνας,
|
ἐπὶ |
ταύτην
ἂν
ὁρμήσαι
τὴν
εὐθὺ |
[20] |
ἀγαθῇ
τύχῃ.
(Παραυτίκα
μὲν
οὖν
|
ἐπὶ |
τῇ
νίκῃ
διὰ
τὴν
χαρὰν |
[1] |
ΚΙΚΕΡΩΝ
~(Ὁ
μὲν
γράψας
τὸ
|
ἐπὶ |
τῇ
νίκῃ
τῆς
Ὀλυμπίασιν
ἱπποδρομίας
|
[9] |
ἐν
τῷ
καιρῷ
δόξαν,
οὐδ´
|
ἐπὶ |
τῇ
τύχῃ
πολλάκις
ἑκὼν
εἶναι |
[14] |
ὑπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
ἀφεθέντα
συλλαβὼν
|
ἐπὶ |
τὴν
ἐξ
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν |
[14] |
καὶ
Θεόφραστος,
ὅτι
τῶν
Ἀθηναίων
|
ἐπί |
τινα
προβαλλομένων
αὐτὸν
κατηγορίαν,
εἶθ´ |
[28] |
ἀδελφὸν
Ἱμεραῖον,
ἐν
Αἰγίνῃ
καταφυγόντας
|
ἐπὶ |
τὸ
Αἰάκειον,
ἔπεμψεν
ἀποσπάσας
εἰς |
[26] |
ἀπ´
ἀρχῆς
ὁδῶν,
τῆς
μὲν
|
ἐπὶ |
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν
ἐκκλησίαν, |
[18] |
Ἀθηναίων
καὶ
μηδενὸς
τολμῶντος
ἀναβαίνειν
|
ἐπὶ |
τὸ
βῆμα
μηδ´
ἔχοντος
ὅ |
[12] |
δίκαιόν
ἐστιν.
~(Ὥρμησε
μὲν
οὖν
|
ἐπὶ |
τὸ
πράττειν
τὰ
κοινὰ
τοῦ
|
[21] |
Χαιρωνείας
κομισθέντων
καὶ
θαπτομένων,
τὸν
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἀνδράσιν
ἔπαινον
εἰπεῖν
ἀπέδωκεν, |
[12] |
παρασκευασάμενος
εἰπεῖν
δίκην
δύο
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῖς
τριάκοντα
γεγονὼς
ἔτη,
μηδέπω |
[16] |
χαράττοντος
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
διακαίοντος
|
ἐπὶ |
τὸν
ἄνθρωπον.
(διὸ
καὶ
παρὰ |
[17] |
παροξύνων,
συνέστησε
πλὴν
ὀλίγων
ἅπαντας
|
ἐπὶ |
τὸν
Φίλιππον,
ὥστε
σύνταξιν
γενέσθαι |
[20] |
ὁ
Φίλιππος
ἐξυβρίσας
καὶ
κωμάσας
|
ἐπὶ |
τοὺς
νεκροὺς
μεθύων
ᾖδε
τὴν |
[22] |
τεθνηκυίας,
ὡς
Αἰσχίνης
φησί,
λοιδορῶν
|
ἐπὶ |
τούτῳ
καὶ
κατηγορῶν
αὐτοῦ
μισοτεκνίαν, |
[13] |
μεταβαλόμενος,
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
βίον
|
ἐπὶ |
τῷ
μὴ
μεταβαλέσθαι
προέμενος.
(οὐ |
[24] |
γραφὴ
κατὰ
Κτησιφῶντος,
γραφεῖσα
μὲν
|
ἐπὶ |
Χαιρώνδου
ἄρχοντος
μικρὸν
ἐπάνω
τῶν |
[14] |
ἄνωθεν
ἐκ
Σούσων
καὶ
Ἐκβατάνων
|
ἐπιβατὸς |
χρυσίῳ
γεγονὼς
καὶ
κατακεκλυσμένους,
ἐπαινέσαι |
[21] |
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ
χρόνον
οὐ
πολὺν
|
ἐπιβιώσας· |
καὶ
τοῦτο
δοκεῖ
τῷ
τελευταίῳ |
[20] |
ἀσπίδος
ὡς
ἔλεγε
Πυθέας
αἰσχυνθείς,
|
ἐπιγεγραμμένης |
γράμμασι
χρυσοῖς·
ἀγαθῇ
τύχῃ.
(Παραυτίκα |
[30] |
Πρυτανείῳ
σίτησιν
ἔχειν,
καὶ
τὸ
|
ἐπίγραμμα |
τὸ
θρυλούμενον
ἐπιγραφῆναι
τῇ
βάσει |
[31] |
ἀδωροδόκητον
τοῦ
Δημοσθένους
διημιλλῶντο
τοῖς
|
ἐπιγράμμασι. |
(Δημάδην
δὲ
χρόνον
οὐ
πολὺν |
[20] |
τὰ
ὅπλα
ῥίψας,
οὐδὲ
τὴν
|
ἐπιγραφὴν |
τῆς
ἀσπίδος
ὡς
ἔλεγε
Πυθέας
|
[30] |
καὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
τὸ
θρυλούμενον
|
ἐπιγραφῆναι
|
τῇ
βάσει
τοῦ
ἀνδριάντος·
εἴπερ |
[21] |
μάλιστα
καὶ
κοσμεῖν
τὸν
σύμβουλον
|
ἐπιδεικνύμενος |
τὸ
μὴ
μεταμέλεσθαι
τοῖς
βεβουλευμένοις. |
[26] |
τινας
τῶν
διαφόρων
αὐτῷ
πολιτῶν
|
ἐπιδιώκοντας, |
{καὶ}
βούλεσθαι
μὲν
αὑτὸν
ἀποκρύπτειν, |
[26] |
ἀργύριον
οἴκοθεν
καὶ
τούτου
χάριν
|
ἐπιδιώξαντες |
αὐτόν,
ἅμα
δὲ
θαρρεῖν
παρεκάλουν |
[6] |
εἶθ´
οὕτως
διαπονήσαντα
τὴν
ἕξιν
|
ἐπιθέσθαι |
τοῖς
στεφανίταις
ἀγῶσι
καὶ
τῶν |
[14] |
δήμῳ
διαλεγόμενος,
καὶ
πρὸς
τὰς
|
ἐπιθυμίας
|
τῶν
πολλῶν
ἀντιτείνων,
καὶ
τοῖς |
[18] |
ὥστε
τὸν
μὲν
Φίλιππον
εὐθὺς
|
ἐπικηρυκεύεσθαι
|
δεόμενον
εἰρήνης,
ὀρθὴν
δὲ
τὴν |
[22] |
μὲν
οὖν
εἰπεῖν
προήχθημεν,
ὁρῶντες
|
ἐπικλῶντα |
πολλοὺς
καὶ
ἀποθηλύνοντα
τὸν
Αἰσχίνην |
[1] |
γε
χρηστῆς
καὶ
φιλοπόνου
ψυχῆς
|
ἐπιλαμβανομένην. |
(ὅθεν
οὐδ´
ἡμεῖς,
εἴ
τι
|
[16] |
Φίλιππος,
ἀντεῖπε
δὲ
μετὰ
πλείστης
|
ἐπιμελείας |
πρὸς
τὸν
ἐκείνου
λόγον.
(οὐ |
[13] |
ἀνθρώποις
πολὺν
χρόνον
τοῖς
αὐτοῖς
|
ἐπιμένειν |
δυνάμενον.
(φαίνεται
γάρ,
εἰς
ἣν |
[25] |
ἐποιοῦντο
νεανικήν,
καὶ
τὰς
οἰκίας
|
ἐπιόντες |
ἠρεύνων
πλὴν
τῆς
Καλλικλέους
τοῦ |
[3] |
καὶ
τὰς
διαθέσεις
πρὸς
ἀλλήλας
|
ἐπισκεψόμεθα, |
τὸ
δὲ
τοὺς
λόγους
ἀντεξετάζειν |
[22] |
φέρειν
τὴν
χαρὰν
μετρίως,
ἀλλ´
|
ἐπισκιρτᾶν |
τῷ
νεκρῷ
καὶ
παιωνίζειν,
ὥσπερ
|
[16] |
Δία
συμπιεῖν
ἱκανώτατον,
ἠναγκάζετο
βασκαίνων
|
ἐπισκώπτειν, |
ὡς
τὸ
μὲν
σοφιστοῦ,
τὸ |
[8] |
δημαγωγῶν
ἐχλεύαζον
αὐτόν,
καὶ
Πυθέας
|
ἐπισκώπτων |
ἐλλυχνίων
ἔφησεν
ὄζειν
αὐτοῦ
τὰ |
[29] |
ὑπεκρίνου.
μικρὸν
οὖν
ἐπίσχες,
ὅπως
|
ἐπιστείλω |
τι
τοῖς
οἴκοι.
(καὶ
ταῦτ´ |
[31] |
ὃ
πολλάκις
Δημοσθένους
προαγορεύοντος
οὐκ
|
ἐπίστευσε. |
(Τὸν
μὲν
οὖν
Δημοσθένους
ἀπέχεις |
[20] |
ὕστερον
ἐφώρασεν
Ἀλέξανδρος,
ἐν
Σάρδεσιν
|
ἐπιστολάς |
τινας
ἀνευρὼν
τοῦ
Δημοσθένους
καὶ |
[30] |
ἐν
μὲν
τῷ
βιβλίῳ
γεγραμμένην
|
ἐπιστολῆς |
ἀρχὴν
εὑρεθῆναι
Δημοσθένης
Ἀντιπάτρῳ"
καὶ |
[29] |
ἄρτι
δ´
ὑπεκρίνου.
μικρὸν
οὖν
|
ἐπίσχες, |
ὅπως
ἐπιστείλω
τι
τοῖς
οἴκοι. |
[6] |
γλώττης
ἀσάφεια
καὶ
πνεύματος
κολοβότης,
|
ἐπιταράττουσα |
τὸν
νοῦν
τῶν
λεγομένων
τῷ |
[11] |
τούτων
ὧν
λέγεις
οὐδὲν
πέπονθας.
|
ἐπιτείναντος |
δὲ
τὴν
φωνὴν
τοῦ
ἀνθρώπου |
[7] |
φέροντος,
ἐπακολουθῆσαι
Σάτυρον
τὸν
ὑποκριτὴν
|
ἐπιτήδειον |
ὄντα
καὶ
συνεισελθεῖν.
(ὀδυρομένου
δὲ |
[6] |
οὖν
ἐν
ἡλικίᾳ
γενόμενος
τοῖς
|
ἐπιτρόποις |
ἤρξατο
δικάζεσθαι
καὶ
λογογραφεῖν
ἐπ´ |
[4] |
οὐσίας
πεντεκαίδεκα
ταλάντων)
ὑπὸ
τῶν
|
ἐπιτρόπων |
ἠδικήθη,
τὰ
μὲν
νοσφισαμένων,
τὰ |
[2] |
τοὺς
γράφοντας
διαφυγόντα
σωτηρίᾳ
μνήμης
|
ἐπιφανεστέραν
|
εἴληφε
πίστιν,
ὑπολαμβάνων
ἀκοῇ
καὶ |
[14] |
ἀντιτείνων,
καὶ
τοῖς
ἁμαρτήμασιν
αὐτῶν
|
ἐπιφυόμενος, |
ὡς
ἐκ
τῶν
λόγων
αὐτῶν |
[31] |
αὐτοῦ,
δι´
ὧν
παρεκάλει
Περδίκκαν
|
ἐπιχειρεῖν |
Μακεδονίᾳ
καὶ
σῴζειν
τοὺς
Ἕλληνας, |
[2] |
ὥρας
ἔτι
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
|
ἐπιχωρεῖ |
φιλοτιμίας.
~(Διὸ
καὶ
γράφοντες
ἐν |
[8] |
καὶ
λόγους
καὶ
ἀσχολίας
ὑποθέσεις
|
ἐποιεῖτο |
καὶ
ἀφορμὰς
τοῦ
φιλοπονεῖν.
ἀπαλλαγεὶς |
[22] |
ὀδυρμοὺς
ἡμέρου
καὶ
φιλοστόργου
ψυχῆς
|
ἐποιεῖτο |
σημεῖα,
τὸ
δ´
ἀλύπως
φέρειν
|
[31] |
ἐπεκάλυψε,
περικείμενα
καὶ
συμπεσόντα
λαθεῖν
|
ἐποίησε |
τὸ
χρυσίον
οὐκ
ὀλίγον
χρόνον. |
[25] |
ἃ
διηρπάκεισαν
οἱ
ῥήτορες,
ζήτησιν
|
ἐποιοῦντο |
νεανικήν,
καὶ
τὰς
οἰκίας
ἐπιόντες |
[25] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ῥήτορες
εὐθὺς
|
ἐποφθαλμιάσαντες |
πρὸς
τὸν
πλοῦτον
ἐβοήθουν
καὶ |
[22] |
τῇ
πόλει
συμφέρειν
ᾤετο,
ταῦτ´
|
ἔπραττεν, |
ἐπαινῶ,
καὶ
τίθεμαι
πολιτικῆς
καὶ |
[24] |
μὲν
ἦσαν
οὗτοι,
ταπεινὰ
δ´
|
ἔπραττεν |
ὁ
Δημοσθένης.
κινουμένῳ
δ´
Ἄγιδι
|
[4] |
ὁ
Δημοσθένης
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
|
ἑπταέτης
|
ἐν
εὐπορίᾳ
(μικρὸν
γὰρ
ἀπέλιπεν |
[24] |
Σπαρτιάτῃ
βραχέα
συνεκινήθη
πάλιν,
εἶτ´
|
ἔπτηξε, |
τῶν
μὲν
Ἀθηναίων
οὐ
συνεξαναστάντων, |
[21] |
τοῦτο
δοκεῖ
τῷ
τελευταίῳ
τῶν
|
ἐπῶν
|
ὁ
χρησμὸς
ἀποθεσπίσαι·
κλαίει
ὁ |
[4] |
νοσώδης,
διὸ
καὶ
τὴν
λοιδορουμένην
|
ἐπωνυμίαν, |
τὸν
Βάταλον,
εἰς
τὸ
σῶμα |
[9] |
εἶχον,
εἴ
τι
δεῖ
πιστεύειν
|
Ἐρατοσθένει
|
καὶ
Δημητρίῳ
τῷ
Φαληρεῖ
καὶ |
[30] |
ἐκεῖνον
ὁ
Δημοσθένης
ὡς
φυλακτήριον.
|
(Ἐρατοσθένης
|
δέ
φησι
καὶ
αὐτὸς
ἐν |
[9] |
Φαληρεῖ
καὶ
τοῖς
κωμικοῖς.
(ὧν
|
Ἐρατοσθένης |
μέν
φησιν
αὐτὸν
ἐν
τοῖς |
[1] |
ἄλλας
τέχνας
εἰκός
ἐστι,
πρὸς
|
ἐργασίαν |
καὶ
δόξαν
συνισταμένας,
ἐν
ταῖς |
[4] |
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
ἐπεκαλεῖτο
δὲ
μαχαιροποιός,
|
ἐργαστήριον |
ἔχων
μέγα
καὶ
δούλους
τεχνίτας |
[12] |
φαῦλον
οὐδὲ
τῆς
αὑτοῦ
δυνάμεως
|
ἔργον |
ἄνδρα
καὶ
πλούτῳ
καὶ
λόγῳ |
[2] |
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνδεὲς
ἀποδιδοίη
τὸ
|
ἔργον. |
(ἡμεῖς
δὲ
μικρὰν
μὲν
οἰκοῦντες |
[20] |
μάχῃ
καλὸν
οὐδὲν
οὐδ´
ὁμολογούμενον
|
ἔργον |
οἷς
εἶπεν
ἀποδειξάμενος,
ᾤχετο
λιπὼν
|
[18] |
λαμπρὸν
ἐφάνη
τὸ
τοῦ
ῥήτορος
|
ἔργον, |
ὥστε
τὸν
μὲν
Φίλιππον
εὐθὺς |
[25] |
μεθ´
ἡμέραν
εὖ
καὶ
καλῶς
|
ἐρίοις
|
καὶ
ταινίαις
κατὰ
τοῦ
τραχήλου |
[30] |
δέ
τις,
οὗ
τὴν
ἱστορίαν
|
Ἕρμιππος |
ἀνείληφε,
φησὶ
πεσόντος
αὐτοῦ
παρὰ |
[28] |
πάντας
ἐκείνου
γεγονέναι
μαθητὴν
ἱστοροῦσιν.
|
Ἕρμιππος
|
δὲ
τὸν
Ἀρχίαν
ἐν
τοῖς |
[5] |
πανοῦργον
εἰς
τὴν
χρείαν
ἀποδεχόμενος.
|
(Ἕρμιππος |
δέ
φησιν
ἀδεσπότοις
ὑπομνήμασιν
ἐντυχεῖν, |
[11] |
Φαληρεύς
ἐστιν.
(Αἰσίωνα
δέ
φησιν
|
Ἕρμιππος
|
ἐπερωτηθέντα
περὶ
τῶν
πάλαι
ῥητόρων |
[17] |
~(Ἐπειδὴ
δ´
εἰς
τὸ
πολεμεῖν
|
ἔρρεπε |
τὰ
πράγματα,
τοῦ
μὲν
Φιλίππου |
[10] |
δόξαν
ἱστόρηκε
περὶ
τῶν
ῥητόρων·
|
ἐρωτηθέντα |
γὰρ
ὁποῖός
τις
αὐτῷ
φαίνεται |
[25] |
δ´
ἄρα
δεινὸς
ὁ
Ἅρπαλος
|
ἐρωτικοῦ |
πρὸς
χρυσίον
ἀνδρὸς
ὄψει
καὶ |
[25] |
χαλεπαίνοντος
καὶ
θορυβοῦντος,
ἀναστάς
τις
|
ἔσκωψεν
|
εἰπών·
οὐκ
ἀκούσεσθε
ὦ
ἄνδρες |
[5] |
μελέταις,
ὡς
ἂν
τῶν
λεγόντων
|
ἐσόμενος
|
καὶ
αὐτός.
(ἐχρήσατο
δ´
Ἰσαίῳ |
[27] |
γὰρ
ἐξῆν
χάριτι
λῦσαι
καταδίκην)
|
ἐσοφίσαντο |
πρὸς
τὸν
νόμον.
εἰωθότες
γὰρ |
[22] |
ὁ
Δημοσθένης
ἔχων
λαμπρὸν
ἱμάτιον
|
ἐστεφανωμένος, |
ἑβδόμην
ἡμέραν
τῆς
θυγατρὸς
αὐτοῦ |
[31] |
τὰς
χεῖρας
ἐνέθηκε
τοῦ
ἀνδριάντος.
|
(ἕστηκε |
δὲ
τοὺς
δακτύλους
συνέχων
δι´ |
[12] |
ἔνδοξον
αὐτοῖς
ἄνθρωπον
ὁ
ἀγών
|
ἐστι. |
καὶ
γὰρ
Αἰσχίνης
καὶ
Ὑπερείδης
|
[12] |
ἔγγιστα
πραγμάτων
ἅπτονται.
(δῆλος
δ´
|
ἐστὶ
|
καὶ
τὴν
κατὰ
Μειδίου
παρασκευασάμενος |
[1] |
μὲν
γὰρ
ἄλλας
τέχνας
εἰκός
|
ἐστι, |
πρὸς
ἐργασίαν
καὶ
δόξαν
συνισταμένας, |
[11] |
ὧν
καὶ
Δημήτριος
ὁ
Φαληρεύς
|
ἐστιν. |
(Αἰσίωνα
δέ
φησιν
Ἕρμιππος
ἐπερωτηθέντα |
[26] |
ἑτέρᾳ
φίλους
εὑρεῖν
οὐ
ῥᾴδιόν
|
ἐστιν; |
(Ἤνεγκε
δὲ
τὴν
φυγὴν
μαλακῶς, |
[1] |
ἤθει
καὶ
διαθέσει
τὸ
πλεῖστόν
|
ἐστιν, |
οὐδὲν
ἡγοῦμαι
διαφέρειν
ἀδόξου
καὶ |
[11] |
καὶ
τῆς
πολιτείας
θεωρεῖσθαι
δίκαιόν
|
ἐστιν. |
~(Ὥρμησε
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τὸ |
[12] |
αὐτός
τέ
φησι
καὶ
λαβεῖν
|
ἔστιν |
ἀπὸ
τῶν
Φιλιππικῶν
δημηγοριῶν.
(αἱ |
[14] |
ἐκ
τῶν
λόγων
αὐτῶν
λαβεῖν
|
ἔστιν. |
(ἱστορεῖ
δὲ
καὶ
Θεόφραστος,
ὅτι |
[29] |
μὲν
οὖν
παρὰ
τὰς
θύρας
|
ἑστῶτες |
δορυφόροι
κατεγέλων
ὡς
ἀποδειλιῶντος
αὐτοῦ, |
[12] |
ταύτην
ἀγωνιζόμενος
ἀξίως,
ταχὺ
δόξαν
|
ἔσχε |
καὶ
περίβλεπτος
ὑπὸ
τῶν
λόγων |
[8] |
ἄλλον.
(ἐκ
δὲ
τούτου
δόξαν
|
ἔσχεν |
ὡς
οὐκ
εὐφυὴς
ὤν,
ἀλλ´ |
[30] |
εἴπερ
ἴσην
γνώμῃ
ῥώμην
Δημόσθενες
|
ἔσχες, |
οὔποτ´
ἂν
Ἑλλήνων
ἦρξεν
Ἄρης |
[17] |
ἀποστεῖλαι
δύναμιν
αὐτοῖς,
ὑφ´
ἧς
|
ἐσώθησαν. |
(ἔπειτα
πρεσβεύων
καὶ
διαλεγόμενος
τοῖς |
[4] |
τρόπον
ὡς
θηριώδη
καὶ
πικρὸν
|
ἐτέθη· |
τὸν
γὰρ
ὄφιν
ἔνιοι
τῶν
|
[21] |
ἕως
αὖθις
ἀνεθάρρησε
Φιλίππου
τελευτήσαντος.
|
(ἐτελεύτησε |
δὲ
τῇ
περὶ
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ |
[27] |
τὴν
εἰρημένην
φυγήν,
Ἀλέξανδρος
μὲν
|
ἐτελεύτησε, |
τὰ
δ´
Ἑλληνικὰ
συνίστατο
πάλιν, |
[26] |
ἐχθροὺς
τοιούτους
ἔχουσαν,
οἵους
ἐν
|
ἑτέρᾳ |
φίλους
εὑρεῖν
οὐ
ῥᾴδιόν
ἐστιν; |
[7] |
αὐτὴν
ῥῆσιν,
ὥστ´
εὐθὺς
ὅλως
|
ἑτέραν |
τῷ
Δημοσθένει
φανῆναι.
(πεισθέντα
δ´ |
[4] |
τοῦτο
κωμῳδῶν
αὐτὸν
Ἀντιφάνης
πεποίηκεν.
|
ἕτεροι |
δέ
τινες
ὡς
ποιητοῦ
τρυφερὰ |
[15] |
δίκης
προελθόντος.
ταυτὶ
μὲν
οὖν
|
ἕτεροι
|
διακρινοῦσι
μᾶλλον.
~(Ἡ
δὲ
τοῦ |
[15] |
κατὰ
Τιμοκράτους
καὶ
κατ´
Ἀριστοκράτους
|
ἑτέροις |
ἐγράφησαν,
οὔπω
τῇ
πολιτείᾳ
προσεληλυθότος
|
[2] |
τῶν
πολλῶν
καὶ
διεσπαρμένων
ἐν
|
ἑτέροις |
συνιοῦσαν
ἀναγνωσμάτων,
τῷ
ὄντι
χρῆν |
[1] |
ὁ
πολὺς
κρατεῖ
λόγος,
εἴθ´
|
ἕτερός |
τις
ἦν,
ὦ
Σόσσιε
Σενεκίων, |
[22] |
ποιεῖσθαι
πολίτην,
πεσόντος
δ´
ὑφ´
|
ἑτέρου |
μὴ
φέρειν
τὴν
χαρὰν
μετρίως, |
[8] |
μεταφράσεις
ἐκαινοτόμει
τῶν
εἰρημένων
ὑφ´
|
ἑτέρου |
πρὸς
ἑαυτὸν
ἢ
ὑφ´
ἑαυτοῦ |
[3] |
καὶ
τῶν
τυχηρῶν.
(δύο
γὰρ
|
ἑτέρους |
οὐκ
ἂν
εὑρεθῆναι
δοκῶ
ῥήτορας |
[11] |
(ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
καὶ
|
ἑτέρων |
γελοίων
καίπερ
ἔτι
πλείω
λέγειν |
[18] |
τὸν
δῆμον,
ἀπεστάλη
πρεσβευτὴς
μεθ´
|
ἑτέρων |
εἰς
Θήβας.
(ἔπεμψε
δὲ
καὶ |
[23] |
μὲν
ὁ
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
μεθ´
|
ἑτέρων |
πρεσβευτὴς
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
δείσας
δὲ |
[24] |
τῶν
Χαιρωνικῶν,
κριθεῖσα
δ´
ὕστερον
|
ἔτεσι |
δέκα
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος,
γενομένη
δ´ |
[12] |
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
τριάκοντα
γεγονὼς
|
ἔτη, |
μηδέπω
δ´
ἔχων
ἰσχὺν
ἐν |
[15] |
γὰρ
δυεῖν
ἢ
τριῶν
δέοντα
|
ἔτη |
τριάκοντα
γεγονὼς
ἐξενεγκεῖν
τοὺς
λόγους |
[23] |
δὲ
τὸν
Μακεδόνα
μονόλυκον
προσηγόρευσεν.
|
(ἔτι |
δ´
ὥσπερ"
ἔφη
τοὺς
ἐμπόρους |
[8] |
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀπολογισμούς.
|
(ἔτι |
δὲ
τοὺς
λόγους
οἷς
παρέτυχε |
[29] |
ἐγὼ
δ´
ὦ
φίλε
Πόσειδον
|
ἔτι |
ζῶν
ἐξίσταμαι
τοῦ
ἱεροῦ·
τὸ |
[16] |
Δημοσθένους
πολιτεία
φανερὰ
μὲν
ἦν
|
ἔτι
|
καὶ
τῆς
εἰρήνης
ὑπαρχούσης
οὐδὲν |
[26] |
μὴ
φέρειν
ἀνιαρῶς
τὸ
συμβεβηκός,
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἀνακλαύσασθαι
τὸν
Δημοσθένην
καὶ
|
[11] |
τούτων
καὶ
ἑτέρων
γελοίων
καίπερ
|
ἔτι |
πλείω
λέγειν
ἔχοντες,
ἐνταῦθα
παυσόμεθα· |
[2] |
σχολὴ
καὶ
τὰ
τῆς
ὥρας
|
ἔτι |
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
ἐπιχωρεῖ
φιλοτιμίας. |
[18] |
τοῦ
πολέμου
δεινά,
τῶν
Φωκικῶν
|
ἔτι
|
τραυμάτων
νεαρῶν
παραμενόντων·
ἡ
δὲ |
[27] |
τοῦ
θανάτου
τείνουσαν.
~(Ἀλλὰ
γὰρ
|
ἔτι |
φεύγοντος
αὐτοῦ
τὴν
εἰρημένην
φυγήν, |
[29] |
διαλεχθέντος,
ἀναβλέψας
πρὸς
αὐτόν,
ὥσπερ
|
ἐτύγχανε
|
καθήμενος,
ὦ
Ἀρχία"
εἶπεν
οὔθ´ |
[26] |
δ´
ἄντικρυς
εἰς
τὸν
ὄλεθρον,
|
ἐτύγχανε |
προειδὼς
τὰ
κατὰ
τὴν
πολιτείαν |
[29] |
πεισόμενον
οὐδέν.
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
|
ἐτύγχανεν |
ὄψιν
ἑωρακὼς
κατὰ
τοὺς
ὕπνους |
[25] |
τῷ
Ἁρπάλῳ,
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
|
εὖ |
καὶ
καλῶς
ἐρίοις
καὶ
ταινίαις |
[12] |
πλούτῳ
καὶ
λόγῳ
καὶ
φίλοις
|
εὖ |
πεφραγμένον
καθελεῖν
τὸν
Μειδίαν,
ἐνέδωκε |
[22] |
θάνατον
ἀπαγγέλλοντες.
(εὐθὺς
οὖν
ἔθυον
|
εὐαγγέλια
|
καὶ
στεφανοῦν
ἐψηφίσαντο
Παυσανίαν,
(καὶ |
[17] |
συνισταμένων
κατ´
ἔθνη
καὶ
πόλεις
|
Εὐβοέων, |
Ἀχαιῶν,
Κορινθίων,
Μεγαρέων,
Λευκαδίων,
Κερκυραίων, |
[17] |
τοῦ
Δημοσθένους,
πρῶτον
μὲν
εἰς
|
Εὔβοιαν |
ἐξώρμησε
τοὺς
Ἀθηναίους,
καταδεδουλωμένην
ὑπὸ |
[13] |
φιλοτιμίᾳ
καὶ
τῇ
τῶν
λόγων
|
εὐγενείᾳ |
παρῆν
ἀνδρεία
τε
πολεμιστήριος
καὶ |
[24] |
λεγόντων
καὶ
τὴν
τῶν
δικαζόντων
|
εὐγένειαν, |
οἳ
τοῖς
ἐλαύνουσι
τὸν
Δημοσθένη |
[26] |
ἀποβλέπων
δεδακρυμένος,
ὥστε
φωνὰς
οὐκ
|
εὐγνώμονας |
οὐδ´
ὁμολογουμένας
τοῖς
ἐν
τῇ |
[1] |
εὐδόκιμον·
ἐγὼ
δὲ
τῷ
μὲν
|
εὐδαιμονήσειν
|
μέλλοντι
τὴν
ἀληθινὴν
εὐδαιμονίαν,
ἧς |
[1] |
Σόσσιε
Σενεκίων,
φησὶ
χρῆναι
τῷ
|
εὐδαίμονι |
πρῶτον
ὑπάρξαι
τὰν
πόλιν
εὐδόκιμον· |
[1] |
μὲν
εὐδαιμονήσειν
μέλλοντι
τὴν
ἀληθινὴν
|
εὐδαιμονίαν, |
ἧς
ἐν
ἤθει
καὶ
διαθέσει |
[1] |
εὐδαίμονι
πρῶτον
ὑπάρξαι
τὰν
πόλιν
|
εὐδόκιμον· |
ἐγὼ
δὲ
τῷ
μὲν
εὐδαιμονήσειν
|
[2] |
ὑπάρχειν
καὶ
μάλιστα
τὰν
πόλιν
|
εὐδόκιμον" |
καὶ
φιλόκαλον
καὶ
πολυάνθρωπον,
ὡς |
[17] |
καὶ
μάλιστα
τότε
τῶν
Ἑλλήνων
|
εὐδοκιμοῦντας |
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
(ἦν
δ´ |
[17] |
δ´
οὐ
ῥᾴδιον
ἐπὶ
προσφάτοις
|
εὐεργετήμασι |
τοῖς
περὶ
τὸν
Φωκικὸν
πόλεμον |
[5] |
παῖς
ἀδήλως
ἀκροάσεται
τῶν
λεγόντων.
|
(εὐημερήσαντος
|
δὲ
τοῦ
Καλλιστράτου
καὶ
θαυμασθέντος
|
[29] |
ἀνταγωνίζεσθαι
τῷ
Ἀρχίᾳ
τραγῳδίαν
ὑποκρινόμενος,
|
εὐημερῶν |
δὲ
καὶ
κατέχων
τὸ
θέατρον |
[6] |
ἑαυτόν,
οὔτε
τοὺς
ὄχλους
ὑφιστάμενος
|
εὐθαρσῶς, |
οὔτε
τὸ
σῶμα
πρὸς
τοὺς |
[26] |
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
ὁρμήσαι
τὴν
|
εὐθὺ |
τοῦ
θανάτου
τείνουσαν.
~(Ἀλλὰ
γὰρ |
[21] |
ῥήτορες
ἐπεμβαίνοντες
τῷ
Δημοσθένει
κατεσκεύαζον
|
εὐθύνας |
καὶ
γραφὰς
ἐπ´
αὐτόν·
(ὁ
|
[23] |
ὀπίσω
καὶ
τὴν
πρεσβείαν
ἀφῆκεν.
|
(εὐθὺς |
δ´
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἐξῄτει
πέμπων |
[24] |
μὴ
μεταλαβεῖν.
(ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
|
εὐθὺς |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ᾤχετ´
ἀπιὼν |
[18] |
ἔργον,
ὥστε
τὸν
μὲν
Φίλιππον
|
εὐθὺς |
ἐπικηρυκεύεσθαι
δεόμενον
εἰρήνης,
ὀρθὴν
δὲ |
[25] |
παραδιδόντος,
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ῥήτορες
|
εὐθὺς |
ἐποφθαλμιάσαντες
πρὸς
τὸν
πλοῦτον
ἐβοήθουν |
[7] |
διαθέσει
τὴν
αὐτὴν
ῥῆσιν,
ὥστ´
|
εὐθὺς |
ὅλως
ἑτέραν
τῷ
Δημοσθένει
φανῆναι. |
[22] |
οἱ
τὸν
Φιλίππου
θάνατον
ἀπαγγέλλοντες.
|
(εὐθὺς |
οὖν
ἔθυον
εὐαγγέλια
καὶ
στεφανοῦν |
[11] |
μὲν
ἄν
τις
ἐθαύμασεν
ἐκείνους
|
εὐκόσμως |
καὶ
μεγαλοπρεπῶς
τῷ
δήμῳ
διαλεγομένους, |
[6] |
ῥεμβόμενον
ἐν
Πειραιεῖ
δι´
ἀθυμίαν
|
Εὔνομος
|
ὁ
Θριάσιος
ἤδη
πάνυ
γέρων |
[21] |
διετέλει
καὶ
προκαλούμενος
αὖθις
ὡς
|
εὔνουν |
εἰς
τὴν
πολιτείαν,
ὥστε
καὶ |
[5] |
ἀνοίγοντας
τὰ
δικαστήρια
δημοσίους
συνήθειαν,
|
εὐπόρησε |
χώρας
ἐν
ᾗ
καθήμενος
ὁ |
[4] |
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
ἑπταέτης
ἐν
|
εὐπορίᾳ |
(μικρὸν
γὰρ
ἀπέλιπεν
ἡ
σύμπασα
|
[4] |
(δοκεῖ
δὲ
καὶ
τῶν
οὐκ
|
εὐπρεπῶν |
τι
λεχθῆναι
τοῦ
σώματος
μορίων |
[30] |
τῷ
βιβλίῳ
γεγραμμένην
ἐπιστολῆς
ἀρχὴν
|
εὑρεθῆναι |
Δημοσθένης
Ἀντιπάτρῳ"
καὶ
μηδὲν
ἄλλο· |
[3] |
(δύο
γὰρ
ἑτέρους
οὐκ
ἂν
|
εὑρεθῆναι |
δοκῶ
ῥήτορας
ἐκ
μὲν
ἀδόξων |
[19] |
τινὰς
σκηνὴν
καὶ
περιορύττοντας
ἀνδριαντίσκον
|
εὑρεῖν |
λίθινον,
ὑπὸ
γραμμάτων
τινῶν
διασημαινόμενον |
[26] |
ἔχουσαν,
οἵους
ἐν
ἑτέρᾳ
φίλους
|
εὑρεῖν
|
οὐ
ῥᾴδιόν
ἐστιν;
(Ἤνεγκε
δὲ |
[23] |
φιλίᾳ
πιστεύων,
εἴτε
προσδοκῶν
μεστὸν
|
εὑρήσειν |
ὥσπερ
λέοντα
φόνου
κεκορεσμένον.
ἔπεισε |
[1] |
ἱπποδρομίας
εἰς
Ἀλκιβιάδην
ἐγκώμιον,
εἴτ´
|
Εὐριπίδης |
ὡς
ὁ
πολὺς
κρατεῖ
λόγος, |
[7] |
ἰάσομαι
ταχέως,
ἄν
μοι
τῶν
|
Εὐριπίδου |
τινὰ
ῥήσεων
ἢ
Σοφοκλέους
ἐθελήσῃς |
[6] |
αὐτούς,
πολλὰς
διαδύσεις
καὶ
παλινδικίας
|
εὑρίσκοντας, |
ἐγγυμνασάμενος
κατὰ
τὸν
Θουκυδίδην
ταῖς |
[22] |
οὕτω
καὶ
φιλανθρώπως
ἐν
οἷς
|
εὐτύχησε |
χρησαμένου
πταίσασιν
αὐτοῖς,
στεφανηφορεῖν
καλῶς |
[21] |
(ἐτελεύτησε
δὲ
τῇ
περὶ
Χαιρώνειαν
|
εὐτυχίᾳ |
χρόνον
οὐ
πολὺν
ἐπιβιώσας·
καὶ |
[18] |
ὑπὸ
τῆς
περὶ
τὴν
Ἄμφισσαν
|
εὐτυχίας |
ἐπαιρόμενος
εἰς
τὴν
Ἐλάτειαν
ἐξαίφνης |
[22] |
ἐπάγοιτο
βελτίω
παρηγορίαν,
ἢ
πατρίδος
|
εὐτυχούσης |
ἐκ
τῶν
κοινῶν
παθῶν
ἐπὶ |
[25] |
αὐτῷ
τῆς
φωνῆς.
(οἱ
δ´
|
εὐφυεῖς |
χλευάζοντες
οὐχ
ὑπὸ
συνάγχης
ἔφραζον, |
[8] |
τούτου
δόξαν
ἔσχεν
ὡς
οὐκ
|
εὐφυὴς |
ὤν,
ἀλλ´
ἐκ
πόνου
συγκειμένῃ |
[31] |
λόγος
ὑπὲρ
τούτου,
πολλοὶ
τῶν
|
εὐφυῶν
|
ὑπόθεσιν
λαβόντες
εἰς
τὸ
ἀδωροδόκητον |
[2] |
τοῦτο
μελέτη
καὶ
ἄσκησις
οὐκ
|
εὐχερής, |
ἀλλ´
οἷστισι
πλείων
τε
σχολὴ |
[16] |
πραττομένων
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος,
ἀλλ´
|
ἐφ´ |
ἑκάστῳ
χαράττοντος
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ |
[31] |
(λέγων
τὸν
Ἀντίπατρον)
ἠρτημέ–
νους.
|
(ἐφ´ |
οἷς
Δεινάρχου
τοῦ
Κορινθίου
κατηγορήσαντος, |
[15] |
τοὺς
πρὸς
Φορμίωνα
καὶ
Στέφανον,
|
ἐφ´ |
οἷς
εἰκότως
ἠδόξησε.
(καὶ
γὰρ |
[27] |
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
παραγίνεσθαι
τῶν
νοσούντων.
|
(ἐφ´ |
οἷς
ἡσθεὶς
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων |
[27] |
καὶ
τὸ
γάλα
τὸ
ὄνειον
|
ἐφ´ |
ὑγιείᾳ
καὶ
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐπὶ |
[18] |
(οὕτω
δὲ
μέγα
καὶ
λαμπρὸν
|
ἐφάνη
|
τὸ
τοῦ
ῥήτορος
ἔργον,
ὥστε |
[8] |
καὶ
διεξῄει
τάς
τε
πράξεις
|
ἐφεξῆς |
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀπολογισμούς. |
[29] |
μετ´
ὀργῆς
τοῦ
Ἀρχίου
νῦν"
|
ἔφη
|
λέγεις
τὰ
ἐκ
τοῦ
Μακεδονικοῦ |
[13] |
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
πολιτευόμενος,
οὐκ
|
ἔφη |
τἀναντία
λέγειν,
ἀεὶ
γὰρ
εἶναι
|
[23] |
μονόλυκον
προσηγόρευσεν.
(ἔτι
δ´
ὥσπερ"
|
ἔφη |
τοὺς
ἐμπόρους
ὁρῶμεν,
ὅταν
ἐν |
[8] |
αὐτόν,
καὶ
Πυθέας
ἐπισκώπτων
ἐλλυχνίων
|
ἔφησεν |
ὄζειν
αὐτοῦ
τὰ
ἐνθυμήματα.
τοῦτον |
[23] |
τῶν
συγγραφέων,
τούσδε·
Δημοσθένην,
Πολύευκτον,
|
Ἐφιάλτην, |
Λυκοῦργον,
Μοιροκλέα,
Δήμωνα,
Καλλισθένην,
Χαρίδημον. |
[14] |
δικαιοσύνην
οὐδὲν
οὐδαμῇ
χείρων
ἔδοξεν
|
Ἐφιάλτου |
καὶ
Ἀριστείδου
καὶ
Κίμωνος
ἀνὴρ |
[26] |
καὶ
προσελθόντες
ἐγγὺς
ἐδέοντο
λαβεῖν
|
ἐφόδιον |
παρ´
αὐτῶν,
ἐπ´
αὐτὸ
τοῦτο |
[25] |
εὐφυεῖς
χλευάζοντες
οὐχ
ὑπὸ
συνάγχης
|
ἔφραζον, |
ἀλλ´
ἀργυράγχης
εἰλῆφθαι
νύκτωρ
τὸν |
[20] |
αὐτὸν
ἀγῶνος
ἐν
νῷ
λαβών,
|
ἔφριττε |
τὴν
δεινότητα
καὶ
τὴν
δύναμιν
|
[20] |
Μακεδόνα.
(ταῦτα
μὲν
οὖν
ὕστερον
|
ἐφώρασεν |
Ἀλέξανδρος,
ἐν
Σάρδεσιν
ἐπιστολάς
τινας |
[20] |
ἀνθρώπεια.
~(Ταῦτα
μὲν
οὖν
ὅπως
|
ἔχει, |
διαιτῆσαι
χαλεπόν·
ὁ
δὲ
Δημοσθένης |
[7] |
ἀκμὴν
εἰς
τοῦτο,
χάριν
οὐκ
|
ἔχει |
πρὸς
τὸν
δῆμον,
ἀλλὰ
κραιπαλῶντες |
[28] |
Θούριον
ὄντα
τῷ
γένει
λόγος
|
ἔχει |
τραγῳδίας
ὑποκρίνασθαί
ποτε,
καὶ
τὸν |
[30] |
ἀπὸ
γένους
ἐν
Πρυτανείῳ
σίτησιν
|
ἔχειν, |
καὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
τὸ
θρυλούμενον |
[27] |
εἰσφέρεται
γάλα,
κακόν
τι
πάντως
|
ἔχειν |
νομίζομεν,
οὕτω
καὶ
πόλιν
ἀνάγκη |
[3] |
παντὸς
ἦν
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν"
|
ἔχειν |
πρόχειρον,
οὐκ
ἂν
ἐδόκει
τὸ
|
[15] |
ἀποφυγεῖν.
ἀλλ´
οὐκ
ἔοικεν
οὕτως
|
ἔχειν |
τὸ
ἀληθές,
εἰ
δεῖ
τοῖς |
[18] |
ὁ
Δημοσθένης
συνεβούλευε
τῶν
Θηβαίων
|
ἔχεσθαι, |
καὶ
τἆλλα
παραθαρρύνας
καὶ
μετεωρίσας
|
[17] |
πείσας
τὸν
δῆμον,
ἀφέντα
τὴν
|
ἔχθραν |
καὶ
τὸ
μεμνῆσθαι
τῶν
περὶ |
[12] |
καταθέσθαι
τὴν
πρὸς
τὸν
ἄνθρωπον
|
ἔχθραν· |
οὐ
γάρ
τι
γλυκύθυμος
ἀνὴρ |
[13] |
τὸν
δῆμον
ὁ
μὲν
ἀνὴρ
|
ἐχθρός, |
τὸ
δὲ
τῆς
πόλεως
νικάτω |
[26] |
μέλλω
φέρειν
βαρέως,
ἀπολείπων
πόλιν
|
ἐχθροὺς |
τοιούτους
ἔχουσαν,
οἵους
ἐν
ἑτέρᾳ |
[8] |
ἄλλοι
τε
πολλοὶ
τῶν
δημαγωγῶν
|
ἐχλεύαζον |
αὐτόν,
καὶ
Πυθέας
ἐπισκώπτων
ἐλλυχνίων
|
[4] |
γεγόνοι
καὶ
βαρβάρου
γυναικός,
οὐκ
|
ἔχομεν |
εἰπεῖν
εἴτ´
ἀληθῶς
εἴρηκεν
εἴτε |
[13] |
κρατούντων,
οὕτω
καὶ
περὶ
Δημοσθένους
|
ἔχομεν |
εἰπεῖν
οἷον
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
|
[1] |
δίκαιον
καὶ
αὐτάρκη
καὶ
νοῦν
|
ἔχοντα |
καὶ
μεγαλόψυχον
ἐξενεγκεῖν.
(τὰς
μὲν |
[17] |
τῆς
Ἀττικῆς
καὶ
δύναμιν
ἐναγώνιον
|
ἔχοντας |
καὶ
μάλιστα
τότε
τῶν
Ἑλλήνων |
[11] |
γελοίων
καίπερ
ἔτι
πλείω
λέγειν
|
ἔχοντες, |
ἐνταῦθα
παυσόμεθα·
τὸν
δ´
ἄλλον |
[10] |
ἓν
ῥῆμα
καὶ
νεῦμα
πίστιν
|
ἔχοντος |
ἀνθρώπου
κυριώτερον
ἡγούμενος.
~(Τοῖς
δὲ |
[18] |
ἀναβαίνειν
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
μηδ´
|
ἔχοντος |
ὅ
τι
χρὴ
λέγειν,
ἀλλ´ |
[25] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
τοῦ
τὴν
κύλικα
|
ἔχοντος; |
(τότε
μὲν
οὖν
ἀπέπεμψαν
ἐκ |
[26] |
βαρέως,
ἀπολείπων
πόλιν
ἐχθροὺς
τοιούτους
|
ἔχουσαν, |
οἵους
ἐν
ἑτέρᾳ
φίλους
εὑρεῖν
|
[11] |
τὸ
αὐστηρὸν
πολὺ
καὶ
πικρὸν
|
ἔχουσι, |
τί
ἂν
λέγοι
τις;
ἐν |
[5] |
τῶν
λεγόντων
ἐσόμενος
καὶ
αὐτός.
|
(ἐχρήσατο |
δ´
Ἰσαίῳ
πρὸς
τὸν
λόγον |
[11] |
ταῖς
παρὰ
τὸν
καιρὸν
ἀπαντήσεσιν
|
ἐχρῆτο |
καὶ
τῷ
γελοίῳ.
Δημάδου
μὲν |
[20] |
τοιαῦτα
πάντα
δειλίας
ἡγούμενοι
προφάσεις
|
ἐχρῶντο |
τοῖς
λογισμοῖς.
(μέχρι
μὲν
οὖν |
[11] |
χαλκοῦς,
τοὺς
δὲ
τοίχους
πηλίνους
|
ἔχωμεν. |
(ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
καὶ |
[13] |
διαγράμματος
τῆς
πολιτείας
ἕνα
τόνον
|
ἔχων |
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
ἀεὶ
διετέλεσε. |
[12] |
τριάκοντα
γεγονὼς
ἔτη,
μηδέπω
δ´
|
ἔχων
|
ἰσχὺν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
μηδὲ |
[2] |
ὡς
βιβλίων
τε
παντοδαπῶν
ἀφθονίαν
|
ἔχων, |
καὶ
ὅσα
τοὺς
γράφοντας
διαφυγόντα |
[22] |
Παυσανίαν,
(καὶ
προῆλθεν
ὁ
Δημοσθένης
|
ἔχων |
λαμπρὸν
ἱμάτιον
ἐστεφανωμένος,
ἑβδόμην
ἡμέραν |
[4] |
Θεόπομπος,
ἐπεκαλεῖτο
δὲ
μαχαιροποιός,
ἐργαστήριον
|
ἔχων
|
μέγα
καὶ
δούλους
τεχνίτας
τοὺς |
[6] |
θεασάμενος
ἐπετίμησεν,
ὅτι
τὸν
λόγον
|
ἔχων |
ὁμοιότατον
τῷ
Περικλέους,
προδίδωσιν
ὑπ´ |
[5] |
πρὸς
τὴν
ἀκρόασιν.
(ὁ
δ´
|
ἔχων |
πρὸς
τοὺς
ἀνοίγοντας
τὰ
δικαστήρια
|
[22] |
οὖν
ἔθυον
εὐαγγέλια
καὶ
στεφανοῦν
|
ἐψηφίσαντο |
Παυσανίαν,
(καὶ
προῆλθεν
ὁ
Δημοσθένης |
[30] |
χαλκῆν
ἀνέστησε,
καὶ
τὸν
πρεσβύτατον
|
ἐψηφίσατο |
τῶν
ἀπὸ
γένους
ἐν
Πρυτανείῳ
|
[25] |
βουλόμενον
ἀπολογεῖσθαι
καὶ
πείθειν
οὐκ
|
ἐῶντος, |
ἀλλὰ
χαλεπαίνοντος
καὶ
θορυβοῦντος,
ἀναστάς |
[16] |
καὶ
τῆς
εἰρήνης
ὑπαρχούσης
οὐδὲν
|
ἐῶντος |
ἀνεπιτίμητον
τῶν
πραττομένων
ὑπὸ
τοῦ |
[22] |
εἰς
τὴν
βουλήν,
ὡς
ὄναρ
|
ἑωρακὼς |
ἀφ´
οὗ
τι
μέγα
προσδοκᾶν |
[29] |
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
ἐτύγχανεν
ὄψιν
|
ἑωρακὼς
|
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
ἐκείνης
τῆς |
[21] |
ἴδιον
δαίμονα
καὶ
τὴν
τύχην,
|
ἕως |
αὖθις
ἀνεθάρρησε
Φιλίππου
τελευτήσαντος.
(ἐτελεύτησε |