Chapitre |
[9] |
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὥσπερ
ἐνθουσιῶντα·
|
μὰ |
γῆν,
μὰ
κρήνας,
μὰ
ποταμούς, |
[9] |
δῆμον
ὥσπερ
ἐνθουσιῶντα·
μὰ
γῆν,
|
μὰ |
κρήνας,
μὰ
ποταμούς,
μὰ
νάματα" |
[9] |
γῆν,
μὰ
κρήνας,
μὰ
ποταμούς,
|
μὰ |
νάματα"
(τῶν
δὲ
κωμικῶν
ὁ |
[9] |
ἐνθουσιῶντα·
μὰ
γῆν,
μὰ
κρήνας,
|
μὰ |
ποταμούς,
μὰ
νάματα"
(τῶν
δὲ |
[27] |
ὅτε
καί
φησιν
αὐτὸν
ὁ
|
Μάγνης |
Δημήτριος
ἀνατείναντα
τὰς
χεῖρας
μακαρίσαι |
[15] |
συνῴκησεν,
ὡς
ἱστορεῖ
Δημήτριος
ὁ
|
Μάγνης |
ἐν
τοῖς
περὶ
συνωνύμων.
(ὁ |
[5] |
πεφυκότος.
(ὅθεν
ἐάσας
τὰ
λοιπὰ
|
μαθήματα |
καὶ
τὰς
παιδικὰς
διατριβάς,
αὐτὸς |
[4] |
ἐμμελῶν
καὶ
προσηκόντων
ἐλευθέρῳ
παιδὶ
|
μαθημάτων |
ἀπαίδευτος
δοκεῖ
γενέσθαι,
καὶ
διὰ |
[28] |
ἐν
τοῖς
Λακρίτου
τοῦ
ῥήτορος
|
μαθηταῖς |
ἀναγράφει·
Δημήτριος
δὲ
τῆς
Ἀναξιμένους |
[28] |
τῇ
τέχνῃ
πάντας
ἐκείνου
γεγονέναι
|
μαθητὴν |
ἱστοροῦσιν.
Ἕρμιππος
δὲ
τὸν
Ἀρχίαν |
[5] |
ὁρῶν
προπεμπόμενον
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ
|
μακαριζόμενον, |
τοῦ
δὲ
λόγου
μᾶλλον
ἐθαύμασε |
[27] |
Μάγνης
Δημήτριος
ἀνατείναντα
τὰς
χεῖρας
|
μακαρίσαι |
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
ἑαυτόν,
ὡς |
[23] |
δήμου
μαχομένοις,
Ἀλέξανδρον
δὲ
τὸν
|
Μακεδόνα |
μονόλυκον
προσηγόρευσεν.
(ἔτι
δ´
ὥσπερ" |
[20] |
κατασχεῖν
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
ταραχαῖς
τὸν
|
Μακεδόνα. |
(ταῦτα
μὲν
οὖν
ὕστερον
ἐφώρασεν |
[18] |
μὲν
καὶ
Κλέανδρον
καὶ
Κάσανδρον
|
Μακεδόνας, |
Δάοχον
δὲ
Θεσσαλὸν
καὶ
Θρασυδαῖον |
[17] |
τὸ
ψήφισμα
γράψαντος,
ἐξήλασαν
τοὺς
|
Μακεδόνας. |
(δεύτερον
δὲ
Βυζαντίοις
ἐβοήθησε
καὶ |
[9] |
αἴτιοι
γεγόνασι
κακῶν
οἱ
κολακεύοντες
|
Μακεδόνας, |
οὕτως
ἐπέστρεψε
τοὺς
παρόντας,
ὥστε |
[31] |
δι´
ὧν
παρεκάλει
Περδίκκαν
ἐπιχειρεῖν
|
Μακεδονίᾳ
|
καὶ
σῴζειν
τοὺς
Ἕλληνας,
ὡς |
[16] |
ὅτε
πρεσβεύων
δέκατος
ἧκεν
εἰς
|
Μακεδονίαν, |
ἤκουσε
μὲν
ἁπάντων
ὁ
Φίλιππος, |
[31] |
ἡ
Δημοσθένους
δίκη
κατήγαγεν
εἰς
|
Μακεδονίαν, |
οὓς
ἐκολάκευσεν
αἰσχρῶς,
ὑπὸ
τούτων |
[14] |
μὲν
παρὰ
Φιλίππου
καὶ
ἐκ
|
Μακεδονίας |
ἀνάλωτος
ὤν,
τῷ
δ´
ἄνωθεν |
[14] |
ἐπαινουμένης
προϊστάμενος
πολιτείας,
ἀλλὰ
δοκῶν
|
μακεδονίζειν, |
ὅμως
δι´
ἀνδρείαν
καὶ
δικαιοσύνην |
[24] |
Δημοσθένη
τότε
πλεῖστον
δυναμένοις
καὶ
|
μακεδονίζουσιν |
οὐ
προήκαντο
τὴν
κατ´
αὐτοῦ |
[29] |
ἔφη
λέγεις
τὰ
ἐκ
τοῦ
|
Μακεδονικοῦ |
τρίποδος,
ἄρτι
δ´
ὑπεκρίνου.
μικρὸν |
[16] |
ἀνεπιτίμητον
τῶν
πραττομένων
ὑπὸ
τοῦ
|
Μακεδόνος, |
ἀλλ´
ἐφ´
ἑκάστῳ
χαράττοντος
τοὺς |
[17] |
ἐβοήθησε
καὶ
Περινθίοις
ὑπὸ
τοῦ
|
Μακεδόνος |
πολεμουμένοις,
πείσας
τὸν
δῆμον,
ἀφέντα |
[27] |
ἐκκλησίᾳ,
τοῦ
μὲν
ὑπὲρ
τῶν
|
Μακεδόνων, |
τοῦ
δ´
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων |
[30] |
δὲ
τιμῇ
καὶ
προνοίᾳ
τῆς
|
Μακεδόνων
|
ὠμότητος
ἐξαρπαγῆναι,
συντόμως
καταστρέψαντα
καὶ
|
[27] |
ὅπως
αἱ
πόλεις
συνεπιθήσονται
τοῖς
|
Μακεδόσι |
καὶ
συνεκβαλοῦσιν
αὐτοὺς
τῆς
Ἑλλάδος. |
[29] |
τὸ
δ´
ἐπ´
Ἀντιπάτρῳ
καὶ
|
Μακεδόσιν |
οὐδ´
ὁ
σὸς
νεὼς
καθαρὸς |
[30] |
οὔποτ´
ἂν
Ἑλλήνων
ἦρξεν
Ἄρης
|
Μακεδών. |
(οἱ
γὰρ
αὐτὸν
τὸν
Δημοσθένην |
[26] |
δόντων.
(λέγεται
γοῦν,
ὡς
οὐ
|
μακρὰν |
τοῦ
ἄστεος
φεύγων
αἴσθοιτό
τινας |
[6] |
καχεξίαν
τινὰ
σπληνὸς
ἀμυνόμενον
δρόμοις
|
μακροῖς |
χρῆσθαι
τῶν
ἰατρῶν
κελευσάντων,
εἶθ´ |
[10] |
δόξαν
ἐπεπόνθει,
πολλῶν
πάνυ
καὶ
|
μακρῶν |
περιόδων
ἓν
ῥῆμα
καὶ
νεῦμα
|
[22] |
ἀντιτύπων
ἐπὶ
τὰ
χλωρὰ
καὶ
|
μαλακὰ
|
χρώματα
τὴν
ὄψιν
ἀπάγειν
κελεύοντες) |
[6] |
Περικλέους,
προδίδωσιν
ὑπ´
ἀτολμίας
καὶ
|
μαλακίας |
ἑαυτόν,
οὔτε
τοὺς
ὄχλους
ὑφιστάμενος |
[29] |
κατεγέλων
ὡς
ἀποδειλιῶντος
αὐτοῦ,
καὶ
|
μαλακὸν |
ἀπεκάλουν
καὶ
ἄνανδρον,
ὁ
δ´
|
[11] |
ἀγεννὲς
αὐτοῦ
τὸ
πλάσμα
καὶ
|
μαλακόν, |
ὧν
καὶ
Δημήτριος
ὁ
Φαληρεύς
|
[22] |
μισοτεκνίαν,
αὐτὸς
ὢν
ἀγεννὴς
καὶ
|
μαλακός, |
εἰ
τὰ
πένθη
καὶ
τοὺς |
[26] |
ἐστιν;
(Ἤνεγκε
δὲ
τὴν
φυγὴν
|
μαλακῶς, |
ἐν
Αἰγίνῃ
καὶ
Τροιζῆνι
καθήμενος |
[21] |
τραγῳδεῖ
Θεόπομπος,
ἀλλὰ
τῷ
τιμᾶν
|
μάλιστα |
καὶ
κοσμεῖν
τὸν
σύμβουλον
ἐπιδεικνύμενος |
[12] |
πολιτείᾳ
μηδὲ
δόξαν.
(ὃ
καὶ
|
μάλιστά |
μοι
δοκεῖ
δείσας
ἐπ´
ἀργυρίῳ |
[17] |
Φιλίππου
μεταστῆσαι
τοὺς
Θηβαίους,
καὶ
|
μάλιστα |
ταῖς
διὰ
τὴν
γειτνίασιν
ἁψιμαχίαις |
[2] |
ὄντι
χρῆν
πρῶτον
ὑπάρχειν
καὶ
|
μάλιστα
|
τὰν
πόλιν
εὐδόκιμον"
καὶ
φιλόκαλον |
[5] |
τοῦ
ῥήτορος
δύναμιν,
ἀνθοῦντος
τότε
|
μάλιστα |
τῇ
δόξῃ,
καὶ
διὰ
τὴν |
[17] |
καὶ
δύναμιν
ἐναγώνιον
ἔχοντας
καὶ
|
μάλιστα |
τότε
τῶν
Ἑλλήνων
εὐδοκιμοῦντας
ἐν |
[14] |
φαίνεται
δὲ
καὶ
μετὰ
παρρησίας
|
μάλιστα |
τῷ
δήμῳ
διαλεγόμενος,
καὶ
πρὸς |
[20] |
διδόναι
κελεύων
καὶ
προσέχειν
ἐκείνῳ
|
μάλιστα |
τῶν
Ἑλλήνων,
ὡς
περισπάσαι
δυναμένῳ |
[26] |
φέρειν
ἀνιαρῶς
τὸ
συμβεβηκός,
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἀνακλαύσασθαι
τὸν
Δημοσθένην
καὶ
εἰπεῖν· |
[5] |
καὶ
μακαριζόμενον,
τοῦ
δὲ
λόγου
|
μᾶλλον |
ἐθαύμασε
καὶ
κατενόησε
τὴν
ἰσχὺν |
[9] |
ὑπ´
αὐτοῦ
λόγοι
τῶν
γραφέντων
|
μᾶλλον |
εἶχον,
εἴ
τι
δεῖ
πιστεύειν |
[8] |
λόγον
ἀφροντιστεῖν
ὀλιγαρχικοῦ
καὶ
βίᾳ
|
μᾶλλον |
ἢ
πειθοῖ
προσέχοντος.
(τῆς
δὲ |
[22] |
ἐπανέχοντα
τηρεῖν
τὸ
ἀξίωμα,
πολὺ
|
μᾶλλον
|
ἢ
τοὺς
ὑποκριτὰς
τῶν
βασιλικῶν |
[15] |
ταυτὶ
μὲν
οὖν
ἕτεροι
διακρινοῦσι
|
μᾶλλον. |
~(Ἡ
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
πολιτεία |
[16] |
τοὺς
περὶ
Αἰσχίνην
καὶ
Φιλοκράτην
|
μᾶλλον. |
(ὅθεν
ἐπαινούντων
ἐκείνων
τὸν
Φίλιππον, |
[5] |
μνᾶς
διὰ
τὴν
ὀρφανίαν,
εἴτε
|
μᾶλλον
|
τοῦ
Ἰσαίου
τὸν
λόγον
ὡς |
[20] |
οὔτε
χρησμοῖς
ἐᾶν
προσέχειν
οὔτε
|
μαντείας |
ἀκούειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
Πυθίαν |
[19] |
ἥ
τε
Πυθία
δεινὰ
προὔφερε
|
μαντεύματα, |
καὶ
χρησμὸς
ᾔδετο
παλαιὸς
ἐκ |
[28] |
τὸν
ῥήτορα
καὶ
Ἀριστόνικον
τὸν
|
Μαραθώνιον |
καὶ
τὸν
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
|
[6] |
ἀγῶνας
ἐξαρτυόμενος,
ἀλλὰ
τρυφῇ
περιορῶν
|
μαραινόμενον. |
~(Πάλιν
δέ
ποτέ
φασιν
ἐκπεσόντος |
[23] |
ἐπεγείρων
πόλεμον
Ἀλεξάνδρῳ,
παῖδα
καὶ
|
Μαργίτην |
ἀποκαλῶν
αὐτόν.
ἐπεὶ
μέντοι
τὰ |
[18] |
(ἔπεμψε
δὲ
καὶ
Φίλιππος,
ὡς
|
Μαρσύας |
φησίν,
Ἀμύνταν
μὲν
καὶ
Κλέανδρον |
[4] |
ὡς
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
ἐπεκαλεῖτο
δὲ
|
μαχαιροποιός, |
ἐργαστήριον
ἔχων
μέγα
καὶ
δούλους |
[15] |
Ἀπολλόδωρον,
ἀτεχνῶς
καθάπερ
ἐξ
ἑνὸς
|
μαχαιροπωλίου |
τὰ
κατ´
ἀλλήλων
ἐγχειρίδια
πωλοῦντος
|
[20] |
ἀνὴρ
ἀγαθός·
ἐν
δὲ
τῇ
|
μάχῃ |
καλὸν
οὐδὲν
οὐδ´
ὁμολογούμενον
ἔργον |
[28] |
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
ἡ
περὶ
Κραννῶνα
|
μάχη |
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος
δὲ
παρῆλθεν
εἰς |
[19] |
λέγει·
τὴν
δ´
ἐπὶ
Θερμώδοντι
|
μάχην |
μένε,
παμμέλαν
ὄρνι·
τηνεί
τοι |
[19] |
τῶν
Σιβυλλείων·
τῆς
ἐπὶ
Θερμώδοντι
|
μάχης |
ἀπάνευθε
γενοίμην,
αἰετὸς
ἐν
νεφέεσσι |
[19] |
οἱ
Ἕλληνες·
καὶ
τεκμαιρόμεθα
τῆς
|
μάχης
|
γενομένης
αἵματος
ἐμπλησθέντα
καὶ
νεκρῶν |
[23] |
αὑτῷ
κυσὶν
ὑπὲρ
τοῦ
δήμου
|
μαχομένοις, |
Ἀλέξανδρον
δὲ
τὸν
Μακεδόνα
μονόλυκον |
[29] |
ὦ
Ἀρχία"
εἶπεν
οὔθ´
ὑποκρινόμενός
|
με
|
πώποτ´
ἔπεισας,
οὔτε
νῦν
πείσεις |
[4] |
ἐπεκαλεῖτο
δὲ
μαχαιροποιός,
ἐργαστήριον
ἔχων
|
μέγα |
καὶ
δούλους
τεχνίτας
τοὺς
τοῦτο |
[18] |
πρὸς
τὸ
καλόν.
(οὕτω
δὲ
|
μέγα |
καὶ
λαμπρὸν
ἐφάνη
τὸ
τοῦ |
[8] |
ἐδόκει
τε
τούτου
σημεῖον
εἶναι
|
μέγα |
καὶ
τὸ
μὴ
ῥᾳδίως
ἀκοῦσαί
|
[11] |
πυκνουμένῳ
προφερόμενον·
εἶναι
δ´
αὐτῷ
|
μέγα |
κάτοπτρον
οἴκοι,
καὶ
πρὸς
τοῦτο |
[11] |
ἀδικουμένου
καὶ
πεπονθότος.
(οὕτως
ᾤετο
|
μέγα |
πρὸς
πίστιν
εἶναι
τὸν
τόνον |
[22] |
ὄναρ
ἑωρακὼς
ἀφ´
οὗ
τι
|
μέγα |
προσδοκᾶν
Ἀθηναίοις
ἀγαθόν·
καὶ
μετ´ |
[5] |
μέλλοντος,
ἦν
προσδοκία
τῆς
δίκης
|
μεγάλη |
διά
τε
τὴν
τοῦ
ῥήτορος |
[31] |
δι´
ἀλλήλων,
καὶ
παραπέφυκεν
οὐ
|
μεγάλη
|
πλάτανος.
ἀπὸ
ταύτης
πολλὰ
τῶν |
[1] |
Ἰουλίδα,
μέρος
μικρὸν
οὖσαν
οὐ
|
μεγάλης |
νήσου
τῆς
Κέω,
καὶ
τὴν |
[24] |
τὴν
πόλιν.
~(Ἀπελθόντος
δ´
Ἀλεξάνδρου
|
μεγάλοι |
μὲν
ἦσαν
οὗτοι,
ταπεινὰ
δ´ |
[11] |
τις
ἐθαύμασεν
ἐκείνους
εὐκόσμως
καὶ
|
μεγαλοπρεπῶς |
τῷ
δήμῳ
διαλεγομένους,
ἀναγινωσκόμενοι
δ´ |
[12] |
Ἑλλάδι,
θεραπεύεσθαι
δ´
ὑπὸ
τοῦ
|
μεγάλου |
βασιλέως,
πλεῖστον
δ´
αὐτοῦ
λόγον |
[9] |
παρισταμένου
λέγειν,
ὥσπερ
ἐκ
τούτων
|
μεγάλου |
γεγονότος,
ζηλῶν
καὶ
μιμούμενος,
οὐ |
[23] |
τὴν
πόλιν
ἀπέβαλον.
(θορύβου
δὲ
|
μεγάλου |
τοὺς
Ἀθηναίους
περιεστῶτος,
ἀπεστάλη
μὲν |
[3] |
ἀδόξων
καὶ
μικρῶν
ἰσχυροὺς
καὶ
|
μεγάλους
|
γενομένους,
προσκρούσαντας
δὲ
βασιλεῦσι
καὶ |
[1] |
αὐτάρκη
καὶ
νοῦν
ἔχοντα
καὶ
|
μεγαλόψυχον |
ἐξενεγκεῖν.
(τὰς
μὲν
γὰρ
ἄλλας |
[17] |
καὶ
πόλεις
Εὐβοέων,
Ἀχαιῶν,
Κορινθίων,
|
Μεγαρέων, |
Λευκαδίων,
Κερκυραίων,
ὁ
μέγιστος
ὑπελείπετο |
[20] |
εἶπεν"
ἐκνήψας
δὲ
καὶ
τὸ
|
μέγεθος |
τοῦ
περιστάντος
αὐτὸν
ἀγῶνος
ἐν |
[31] |
ἐκεῖνον
ἀνελεῖν
προσέταξε,
ἐν
τοῖς
|
μεγίστοις |
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν,
ὅτι
πρώτους
ἑαυτοὺς
|
[10] |
τῶν
τότε
πολιτευομένων
Ἀθήνησιν,
ἀποφαίνεσθαι,
|
μέγιστον |
μὲν
εἶναι
ῥήτορα
Δημοσθένην,
δυνατώτατον
|
[17] |
Κορινθίων,
Μεγαρέων,
Λευκαδίων,
Κερκυραίων,
ὁ
|
μέγιστος
|
ὑπελείπετο
Δημοσθένει
τῶν
ἀγώνων,
Θηβαίους
|
[18] |
ἐλπίσι
τὸν
δῆμον,
ἀπεστάλη
πρεσβευτὴς
|
μεθ´ |
ἑτέρων
εἰς
Θήβας.
(ἔπεμψε
δὲ |
[23] |
ἀπεστάλη
μὲν
ὁ
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
|
μεθ´
|
ἑτέρων
πρεσβευτὴς
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
δείσας |
[25] |
φρουρὰν
προσκεχωρήκει
τῷ
Ἁρπάλῳ,
καὶ
|
μεθ´ |
ἡμέραν
εὖ
καὶ
καλῶς
ἐρίοις
|
[9] |
ἀναγινώσκοντος
Ὀλυμπίασι,
παραναστὰς
καὶ
διεξελθὼν
|
μεθ´
|
ἱστορίας
καὶ
ἀποδείξεως,
ὅσα
Θηβαίοις |
[20] |
καὶ
κωμάσας
ἐπὶ
τοὺς
νεκροὺς
|
μεθύων
|
ᾖδε
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
Δημοσθένους |
[12] |
φίλοις
εὖ
πεφραγμένον
καθελεῖν
τὸν
|
Μειδίαν, |
ἐνέδωκε
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτοῦ
δεομένοις. |
[25] |
βάρος
καὶ
πυθομένου
πόσον
ἄγει,
|
μειδιάσας |
ὁ
Ἅρπαλος
ἄξει
σοι"
φησίν |
[12] |
δ´
ἐστὶ
καὶ
τὴν
κατὰ
|
Μειδίου |
παρασκευασάμενος
εἰπεῖν
δίκην
δύο
μὲν |
[13] |
τῇ
δὲ
πόλει
μηδέποτε,
καὶ
|
Μελάνωπος |
ἀντιπολιτευόμενος
Καλλιστράτῳ
καὶ
πολλάκις
ὑπ´ |
[6] |
ἐγγυμνασάμενος
κατὰ
τὸν
Θουκυδίδην
ταῖς
|
μελέταις |
οὐκ
ἀκινδύνως
οὐδ´
ἀργῶς,
κατευτυχήσας |
[5] |
αὑτὸν
ἤσκει
καὶ
διεπόνει
ταῖς
|
μελέταις, |
ὡς
ἂν
τῶν
λεγόντων
ἐσόμενος
|
[11] |
οἴκοι,
καὶ
πρὸς
τοῦτο
τὰς
|
μελέτας |
ἱστάμενον
ἐξ
ἐναντίας
περαίνειν.
(λέγεται
|
[2] |
ἀτερπές·
ἡ
δὲ
πρὸς
τοῦτο
|
μελέτη |
καὶ
ἄσκησις
οὐκ
εὐχερής,
ἀλλ´ |
[8] |
αὐτῶν
τάχιστα
κατέβαινεν
εἰς
τὸ
|
μελετητήριον, |
καὶ
διεξῄει
τάς
τε
πράξεις
|
[7] |
δὲ
τούτου
κατάγειον
μὲν
οἰκοδομῆσαι
|
μελετητήριον, |
ὃ
δὴ
διεσῴζετο
καὶ
καθ´ |
[8] |
δημοτικὸν
ἀπέφαινεν
ἄνδρα
τὸν
λέγειν
|
μελετῶντα· |
θεραπείας
γὰρ
εἶναι
τοῦτο
δήμου |
[17] |
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
πρὸς
τὸ
|
μέλλον, |
καὶ
συνισταμένων
κατ´
ἔθνη
καὶ |
[18] |
γενέσθαι
καὶ
συνεξαναστῆναι
πρὸς
τὸ
|
μέλλον, |
ὑπηρετεῖν
δὲ
μὴ
μόνον
τοὺς |
[30] |
τοῦτο
ποιῆσαι
λέγοντες
ἐν
Καλαυρείᾳ,
|
μέλλοντα |
τὸ
φάρμακον
προσφέρεσθαι,
κομιδῇ
φλυαροῦσι. |
[22] |
δὲ
τὸ
θαρρύνειν
ἐπὶ
τὰ
|
μέλλοντα |
τοὺς
Ἀθηναίους,
προῆλθε
φαιδρὸς
εἰς |
[1] |
ἐγὼ
δὲ
τῷ
μὲν
εὐδαιμονήσειν
|
μέλλοντι |
τὴν
ἀληθινὴν
εὐδαιμονίαν,
ἧς
ἐν |
[19] |
πραττομένοις
καὶ
πολλὰ
σημεῖα
τοῦ
|
μέλλοντος |
ἀναφαίνειν,
ἐν
οἷς
ἥ
τε
|
[5] |
Ὠρωποῦ
κρίσιν
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
|
μέλλοντος, |
ἦν
προσδοκία
τῆς
δίκης
μεγάλη |
[26] |
καὶ
εἰπεῖν·
(πῶς
δ´
οὐ
|
μέλλω |
φέρειν
βαρέως,
ἀπολείπων
πόλιν
ἐχθροὺς |
[29] |
καὶ
λαβὼν
βιβλίον,
ὡς
γράφειν
|
μέλλων |
προσήνεγκε
τῷ
στόματι
τὸν
κάλαμον, |
[4] |
καὶ
παροίνια
γράφοντος
τοῦ
Βατάλου
|
μέμνηνται. |
(δοκεῖ
δὲ
καὶ
τῶν
οὐκ |
[17] |
ἀφέντα
τὴν
ἔχθραν
καὶ
τὸ
|
μεμνῆσθαι |
τῶν
περὶ
τὸν
συμμαχικὸν
ἡμαρτημένων
|
[15] |
στεφάνου
γεγραμμένοις
ἑκατέρῳ
λόγοις
τεκμαίρεσθαι.
|
(μέμνηται
|
γὰρ
οὐδέτερος
αὐτῶν
ἐναργῶς
οὐδὲ |
[5] |
τοὺς
λόγους
ὠφελῆσθαι,
Κτησιβίου
δὲ
|
μέμνηται |
λέγοντος
παρὰ
Καλλίου
τοῦ
Συρακουσίου |
[1] |
λήμην
τοῦ
Πειραιῶς
ἀφελεῖν,
ὑποκριτὰς
|
μὲν |
ἀγαθοὺς
τρέφειν
καὶ
ποιητάς,
ἄνδρα |
[3] |
ἂν
εὑρεθῆναι
δοκῶ
ῥήτορας
ἐκ
|
μὲν |
ἀδόξων
καὶ
μικρῶν
ἰσχυροὺς
καὶ |
[24] |
συνεκινήθη
πάλιν,
εἶτ´
ἔπτηξε,
τῶν
|
μὲν |
Ἀθηναίων
οὐ
συνεξαναστάντων,
τοῦ
δ´ |
[2] |
συντάγμασιν
ἐντυγχάνειν,
(καὶ
πρᾶγμα
θαυμαστὸν
|
μέν, |
ἀλλ´
ἀληθὲς
ἐπάσχομεν.
οὐ
γὰρ |
[9] |
ὁ
ἀνὴρ
τοῦ
Περικλέους
τὰ
|
μὲν |
ἄλλα
μὴ
πρὸς
αὑτὸν
ἡγήσασθαι, |
[25] |
τῶν
νεῶν
αὑτὸν
παραδιδόντος,
οἱ
|
μὲν |
ἄλλοι
ῥήτορες
εὐθὺς
ἐποφθαλμιάσαντες
πρὸς |
[11] |
καθ´
αὑτὸν
εἰπεῖν,
ὡς
ἀκούων
|
μὲν |
ἄν
τις
ἐθαύμασεν
ἐκείνους
εὐκόσμως |
[13] |
λέγειν
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὁ
|
μὲν |
ἀνὴρ
ἐχθρός,
τὸ
δὲ
τῆς |
[21] |
ἀτυχίας
τοῖς
Ἕλλησι
γεγενημένης,
οἱ
|
μὲν |
ἀντιπολιτευόμενοι
ῥήτορες
ἐπεμβαίνοντες
τῷ
Δημοσθένει
|
[16] |
δέκατος
ἧκεν
εἰς
Μακεδονίαν,
ἤκουσε
|
μὲν |
ἁπάντων
ὁ
Φίλιππος,
ἀντεῖπε
δὲ |
[25] |
ἱκέτην.
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
πρῶτον
|
μὲν
|
ἀπελαύνειν
συνεβούλευε
τὸν
Ἅρπαλον
καὶ |
[26] |
αὐτῷ
πολιτῶν
ἐπιδιώκοντας,
{καὶ}
βούλεσθαι
|
μὲν |
αὑτὸν
ἀποκρύπτειν,
ὡς
δ´
ἐκεῖνοι
|
[13] |
τῇ
πολιτείᾳ
μεταβολὴν
ἔλεγεν,
αὑτῷ
|
μὲν |
αὐτὸς
τἀναντία
πολλάκις
εἰρηκέναι,
τῇ |
[1] |
ἔχοντα
καὶ
μεγαλόψυχον
ἐξενεγκεῖν.
(τὰς
|
μὲν |
γὰρ
ἄλλας
τέχνας
εἰκός
ἐστι, |
[11] |
Δημοσθένους
ἀκοῦσαι
πρεσβύτου
γεγονότος·
τὴν
|
μὲν |
γὰρ
ἀσάφειαν
καὶ
τραυλότητα
τῆς |
[11] |
ἐχρῆτο
καὶ
τῷ
γελοίῳ.
Δημάδου
|
μὲν |
γὰρ
εἰπόντος
ἐμὲ
Δημοσθένης;
ἡ |
[12] |
ἀπὸ
τῶν
Φιλιππικῶν
δημηγοριῶν.
(αἱ
|
μὲν
|
γὰρ
ἤδη
διαπεπραγμένων
ἐκείνων
γεγόνασιν, |
[1] |
~ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΚΑΙ
ΚΙΚΕΡΩΝ
~(Ὁ
|
μὲν |
γράψας
τὸ
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ |
[5] |
Καλλιστράτου
καὶ
θαυμασθέντος
ὑπερφυῶς,
ἐκείνου
|
μὲν |
ἐζήλωσε
τὴν
δόξαν,
ὁρῶν
προπεμπόμενον
|
[23] |
τοὺς
κύνας
ἐξέδωκε,
διηγησάμενος,
αὑτὸν
|
μὲν |
εἴκασε
καὶ
τοὺς
σὺν
αὑτῷ
|
[10] |
τότε
πολιτευομένων
Ἀθήνησιν,
ἀποφαίνεσθαι,
μέγιστον
|
μὲν |
εἶναι
ῥήτορα
Δημοσθένην,
δυνατώτατον
δ´ |
[17] |
ἐγειρομένων
ὑπὸ
τοῦ
Δημοσθένους,
πρῶτον
|
μὲν |
εἰς
Εὔβοιαν
ἐξώρμησε
τοὺς
Ἀθηναίους, |
[3] |
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
δαίμων
πολλὰς
|
μὲν |
εἰς
τὴν
φύσιν
ἐμβαλεῖν
αὐτοῦ |
[26] |
αὐτοῦ
τῆς
βουλῆς
καταψηφισαμένης,
εἰσῆλθε
|
μὲν |
εἰς
τὸ
δικαστήριον,
ὀφλὼν
δὲ |
[30] |
ψυχήν.
~(Τὸ
δὲ
φάρμακον
Ἀρίστων
|
μὲν |
ἐκ
τοῦ
καλάμου
φησὶ
λαβεῖν |
[7] |
καθ´
ἡμᾶς,
ἐνταῦθα
δὲ
πάντως
|
μὲν |
ἑκάστης
ἡμέρας
κατιόντα
πλάττειν
τὴν |
[8] |
τοῦτο
ποιοῦνται
σημεῖον,
ὅτι
Δημάδης
|
μὲν |
ἐκείνῳ
θορυβηθέντι
πολλάκις
ἀναστὰς
ἐκ |
[12] |
καὶ
τῆς
παρρησίας,
ὥστε
θαυμάζεσθαι
|
μὲν |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι,
θεραπεύεσθαι
δ´ |
[4] |
(ἦν
δ´
ὁ
Βάταλος,
ὡς
|
μὲν |
ἔνιοί
φασιν,
αὐλητὴς
τῶν
κατεαγότων, |
[23] |
ἀναρριπίζοντος
αὐτάς,
συνίσταντο,
καὶ
Θηβαῖοι
|
μὲν |
ἐπέθεντο
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
πολλοὺς |
[22] |
πρᾴως
ἀπεδοκίμαζεν.
(ἐγὼ
δ´
ὡς
|
μὲν |
ἐπὶ
θανάτῳ
βασιλέως,
ἡμέρως
οὕτω |
[26] |
προκειμένων
ἀπ´
ἀρχῆς
ὁδῶν,
τῆς
|
μὲν |
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν |
[12] |
Μειδίου
παρασκευασάμενος
εἰπεῖν
δίκην
δύο
|
μὲν |
ἐπὶ
τοῖς
τριάκοντα
γεγονὼς
ἔτη, |
[24] |
στεφάνου
γραφὴ
κατὰ
Κτησιφῶντος,
γραφεῖσα
|
μὲν |
ἐπὶ
Χαιρώνδου
ἄρχοντος
μικρὸν
ἐπάνω
|
[27] |
αὐτοῦ
τὴν
εἰρημένην
φυγήν,
Ἀλέξανδρος
|
μὲν |
ἐτελεύτησε,
τὰ
δ´
Ἑλληνικὰ
συνίστατο
|
[1] |
πόλιν
εὐδόκιμον·
ἐγὼ
δὲ
τῷ
|
μὲν |
εὐδαιμονήσειν
μέλλοντι
τὴν
ἀληθινὴν
εὐδαιμονίαν, |
[23] |
δυνάμεως
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν,
ἐξεκέκοπτο
|
μὲν |
ἡ
θρασύτης
τῶν
Ἀθηναίων,
καὶ |
[28] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
συντριβέντων,
Μεταγειτνιῶνος
|
μὲν |
ἡ
περὶ
Κραννῶνα
μάχη
συνέπεσε, |
[2] |
οἷς
ὁ
λόγος
ἀγάλλεται,
χαρίεν
|
μὲν
|
ἡγούμεθα
καὶ
οὐκ
ἀτερπές·
ἡ |
[16] |
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
πολιτεία
φανερὰ
|
μὲν |
ἦν
ἔτι
καὶ
τῆς
εἰρήνης |
[14] |
χρυσίῳ
γεγονὼς
καὶ
κατακεκλυσμένους,
ἐπαινέσαι
|
μὲν |
ἦν
ἱκανώτατος
τὰ
τῶν
προγόνων |
[24] |
πόλιν.
~(Ἀπελθόντος
δ´
Ἀλεξάνδρου
μεγάλοι
|
μὲν |
ἦσαν
οὗτοι,
ταπεινὰ
δ´
ἔπραττεν |
[18] |
Φίλιππος,
ὡς
Μαρσύας
φησίν,
Ἀμύνταν
|
μὲν |
καὶ
Κλέανδρον
καὶ
Κάσανδρον
Μακεδόνας, |
[14] |
ἐμοὶ
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
συμβούλῳ
|
μέν, |
κἂν
μὴ
θέλητε,
χρήσεσθε·
συκοφάντῃ |
[15] |
(τῶν
δὲ
δημοσίων
λόγων
ὁ
|
μὲν |
κατ´
Ἀνδροτίωνος
καὶ
κατὰ
Τιμοκράτους |
[11] |
τὰς
γινομένας
κλοπάς,
ὅταν
τοὺς
|
μὲν |
κλέπτας
χαλκοῦς,
τοὺς
δὲ
τοίχους |
[26] |
φέρειν
τὸν
εἱργμὸν
ἀποδρᾶναι,
τοὺς
|
μὲν |
λαθών,
τῶν
δὲ
λαθεῖν
ἐξουσίαν
|
[17] |
Φίλιππον,
ὥστε
σύνταξιν
γενέσθαι
πεζῶν
|
μὲν
|
μυρίων
καὶ
πεντακισχιλίων,
ἱππέων
δὲ |
[4] |
ὑπὸ
τῶν
ἐπιτρόπων
ἠδικήθη,
τὰ
|
μὲν |
νοσφισαμένων,
τὰ
δ´
ἀμελησάντων,
ὥστε |
[23] |
μεγάλου
τοὺς
Ἀθηναίους
περιεστῶτος,
ἀπεστάλη
|
μὲν |
ὁ
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
μεθ´
ἑτέρων |
[7] |
λεγομένων.
(ἐκ
δὲ
τούτου
κατάγειον
|
μὲν |
οἰκοδομῆσαι
μελετητήριον,
ὃ
δὴ
διεσῴζετο |
[2] |
τὸ
ἔργον.
(ἡμεῖς
δὲ
μικρὰν
|
μὲν |
οἰκοῦντες
πόλιν,
καὶ
ἵνα
μὴ |
[31] |
ὑπὸ
τούτων
ἐξολούμενον
δικαίως,
ἐπαχθῆ
|
μὲν |
ὄντα
καὶ
πρότερον
αὐτοῖς,
τότε
|
[6] |
ἀκινδύνως
οὐδ´
ἀργῶς,
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι
|
μὲν |
οὐδὲ
πολλοστὸν
ἠδυνήθη
μέρος
τῶν |
[19] |
Κηφισὸν
ἐμβάλλον.
ἡμεῖς
δὲ
νῦν
|
μὲν |
οὐδὲν
οὕτω
τῶν
ῥευμάτων
ἴσμεν |
[10] |
ἐμῶν
λόγων
κοπὶς
ἀνίσταται.
(τοῦτο
|
μὲν |
οὖν
ἄδηλον
εἴτε
πρὸς
τὸν |
[25] |
τοῦ
τὴν
κύλικα
ἔχοντος;
(τότε
|
μὲν |
οὖν
ἀπέπεμψαν
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[23] |
λανθάνετε
πάντας
αὑτοὺς
συνεκδιδόντες.
ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
Ἀριστόβουλος
ὁ
Κασσανδρεὺς
ἱστόρηκε. |
[11] |
κατασκευῇ
καὶ
δυνάμει
διαφέρουσιν.
(οἱ
|
μὲν |
οὖν
γεγραμμένοι
τῶν
λόγων
ὅτι |
[31] |
Δημοσθένους
προαγορεύοντος
οὐκ
ἐπίστευσε.
(Τὸν
|
μὲν |
οὖν
Δημοσθένους
ἀπέχεις
ὦ
Σόσσιε |
[22] |
βελτίοσιν
ἐναφανίζουσαν
τὰ
χείρω;
(ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
εἰπεῖν
προήχθημεν,
ὁρῶντες
ἐπικλῶντα |
[20] |
γράμμασι
χρυσοῖς·
ἀγαθῇ
τύχῃ.
(Παραυτίκα
|
μὲν |
οὖν
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
διὰ |
[12] |
πολιτείας
θεωρεῖσθαι
δίκαιόν
ἐστιν.
~(Ὥρμησε
|
μὲν |
οὖν
ἐπὶ
τὸ
πράττειν
τὰ |
[15] |
ὡς
ἄχρι
δίκης
προελθόντος.
ταυτὶ
|
μὲν |
οὖν
ἕτεροι
διακρινοῦσι
μᾶλλον.
~(Ἡ |
[24] |
ψήφων
Αἰσχίνην
μὴ
μεταλαβεῖν.
(ἐκεῖνος
|
μὲν |
οὖν
εὐθὺς
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[8] |
ὄζειν
αὐτοῦ
τὰ
ἐνθυμήματα.
τοῦτον
|
μὲν
|
οὖν
ἠμείψατο
πικρῶς
ὁ
Δημοσθένης· |
[22] |
ὁ
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλεν"
~(Ἔγνω
|
μὲν |
οὖν
κρύφα
τὴν
τοῦ
Φιλίππου |
[21] |
μὴ
μεταμέλεσθαι
τοῖς
βεβουλευμένοις.
(τὸν
|
μὲν |
οὖν
λόγον
εἶπεν
ὁ
Δημοσθένης, |
[27] |
Ἀντίπατρον
ἐν
Λαμίᾳ
πολιορκούμενον.
(Πυθέας
|
μὲν |
οὖν
ὁ
ῥήτωρ
καὶ
Καλλιμέδων |
[30] |
θεῷ
νηστεύουσιν
αἱ
γυναῖκες.
Τούτῳ
|
μὲν |
οὖν
ὀλίγον
ὕστερον
ὁ
τῶν |
[20] |
κρέα
πολλὰ
παρέσσεται
ἀνθρώπεια.
~(Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ὅπως
ἔχει,
διαιτῆσαι
χαλεπόν· |
[29] |
συγκαλυψάμενος
ἀπέκλινε
τὴν
κεφαλήν.
(οἱ
|
μὲν |
οὖν
παρὰ
τὰς
θύρας
ἑστῶτες |
[11] |
τὴν
ὑπόκρισιν
τῶν
λεγόντων.
τοῖς
|
μὲν |
οὖν
πολλοῖς
ὑποκρινόμενος
ἤρεσκε
θαυμαστῶς, |
[18] |
Θεσσαλὸν
καὶ
Θρασυδαῖον
ἀντεροῦντας.
τὸ
|
μὲν |
οὖν
συμφέρον
οὐ
διέφευγε
τοὺς |
[20] |
προφάσεις
ἐχρῶντο
τοῖς
λογισμοῖς.
(μέχρι
|
μὲν |
οὖν
τούτων
ἦν
ἀνὴρ
ἀγαθός· |
[20] |
Ἑλληνικαῖς
ταραχαῖς
τὸν
Μακεδόνα.
(ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ὕστερον
ἐφώρασεν
Ἀλέξανδρος,
ἐν |
[27] |
ψηφίζεται
τῷ
Δημοσθένει
κάθοδον.
τὸ
|
μὲν |
οὖν
ψήφισμα
Δήμων
ὁ
Παιανιεύς, |
[14] |
λαμβάνειν
παντάπασιν
ἀπωχυρωμένος,
ἀλλὰ
τῷ
|
μὲν |
παρὰ
Φιλίππου
καὶ
ἐκ
Μακεδονίας |
[28] |
προσιόντες
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας,
οἱ
|
μὲν |
περὶ
τὸν
Δημοσθένην
φθάσαντες
ὑπεξῆλθον
|
[27] |
λέγοντος.
(λέγεται
δὲ
τότε
τὸν
|
μὲν
|
Πυθέαν
εἰπεῖν,
ὅτι
καθάπερ
οἰκίαν, |
[16] |
ἠναγκάζετο
βασκαίνων
ἐπισκώπτειν,
ὡς
τὸ
|
μὲν |
σοφιστοῦ,
τὸ
δὲ
γυναικός,
τὸ
|
[4] |
πονηρῶν
καὶ
ἀργαλέων.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
ταύτῃ
κατὰ
Πλάτωνα.
~(Τῆς
δὲ |
[22] |
τῷ
νεμεσητῷ
καὶ
ἀγεννές,
ζῶντα
|
μὲν |
τιμᾶν
καὶ
ποιεῖσθαι
πολίτην,
πεσόντος |
[9] |
νάματα"
(τῶν
δὲ
κωμικῶν
ὁ
|
μέν |
τις
αὐτὸν
ἀποκαλεῖ
ῥωποπερπερήθραν,
ὁ |
[28] |
(οὗτος
οὖν
ὁ
Ἀρχίας
Ὑπερείδην
|
μὲν |
τὸν
ῥήτορα
καὶ
Ἀριστόνικον
τὸν |
[11] |
τοίχους
πηλίνους
ἔχωμεν.
(ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
καὶ
ἑτέρων
γελοίων
καίπερ
|
[30] |
αὐτοῦ
παρὰ
τὸν
βωμὸν
ἐν
|
μὲν |
τῷ
βιβλίῳ
γεγραμμένην
ἐπιστολῆς
ἀρχὴν |
[4] |
~(Δημοσθένης
ὁ
πατὴρ
Δημοσθένους
ἦν
|
μὲν |
τῶν
καλῶν
καὶ
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν, |
[27] |
ὁ
Φύλαρχος
ἐν
ἐκκλησίᾳ,
τοῦ
|
μὲν |
ὑπὲρ
τῶν
Μακεδόνων,
τοῦ
δ´ |
[9] |
καὶ
τοῖς
κωμικοῖς.
(ὧν
Ἐρατοσθένης
|
μέν |
φησιν
αὐτὸν
ἐν
τοῖς
λόγοις |
[18] |
τοῦ
ῥήτορος
ἔργον,
ὥστε
τὸν
|
μὲν |
Φίλιππον
εὐθὺς
ἐπικηρυκεύεσθαι
δεόμενον
εἰρήνης, |
[17] |
πολεμεῖν
ἔρρεπε
τὰ
πράγματα,
τοῦ
|
μὲν |
Φιλίππου
μὴ
δυναμένου
τὴν
ἡσυχίαν |
[23] |
ἐξῄτει
πέμπων
τῶν
δημαγωγῶν
δέκα
|
μὲν |
ὡς
Ἰδομενεὺς
καὶ
Δοῦρις
εἰρήκασιν, |
[19] |
τὴν
δ´
ἐπὶ
Θερμώδοντι
μάχην
|
μένε, |
παμμέλαν
ὄρνι·
τηνεί
τοι
κρέα |
[27] |
(τῆς
δὲ
χρηματικῆς
ζημίας
αὐτῷ
|
μενούσης |
(οὐ
γὰρ
ἐξῆν
χάριτι
λῦσαι |
[8] |
ἄγραφα
κομιδῇ
λέγειν
ὡμολόγει,
(καὶ
|
μέντοι
|
δημοτικὸν
ἀπέφαινεν
ἄνδρα
τὸν
λέγειν |
[10] |
βραχυτάτῃ
λέξει
νοῦν
ἐκφέρειν.
(καὶ
|
μέντοι |
καὶ
τὸν
Δημοσθένην
φασὶν
αὐτόν, |
[2] |
ἀλλ´
αὑτοῖς
δικαίως
ἀναθήσομεν.
~(Τῷ
|
μέντοι |
σύνταξιν
ὑποβεβλημένῳ
καὶ
ἱστορίαν,
ἐξ |
[23] |
καὶ
Μαργίτην
ἀποκαλῶν
αὐτόν.
ἐπεὶ
|
μέντοι
|
τὰ
περὶ
τὴν
χώραν
θέμενος, |
[22] |
παιωνίζειν,
ὥσπερ
αὐτοὺς
ἀνδραγαθήσαντας·
(ὅτι
|
μέντοι |
τὰς
οἴκοι
τύχας
καὶ
δάκρυα |
[20] |
τὴν
δύναμιν
τοῦ
ῥήτορος,
ἐν
|
μέρει |
μικρῷ
μιᾶς
ἡμέρας
τὸν
ὑπὲρ |
[21] |
ψηφίσμασιν
οὐχ
ἑαυτόν,
ἀλλ´
ἐν
|
μέρει |
τῶν
φίλων
ἕκαστον
ἐπέγραφεν,
ἐξοιωνιζόμενος |
[13] |
ἣν
ἀπ´
ἀρχῆς
τῶν
πραγμάτων
|
μερίδα |
καὶ
τάξιν
αὑτὸν
ἐν
τῇ |
[1] |
εἴ
τις
οἴοιτο
τὴν
Ἰουλίδα,
|
μέρος
|
μικρὸν
οὖσαν
οὐ
μεγάλης
νήσου |
[6] |
ἐκπρᾶξαι
μὲν
οὐδὲ
πολλοστὸν
ἠδυνήθη
|
μέρος |
τῶν
πατρῴων,
τόλμαν
δὲ
πρὸς
|
[24] |
λαμπρῶς
ἀπέλυσαν,
ὥστε
τὸ
πέμπτον
|
μέρος |
τῶν
ψήφων
Αἰσχίνην
μὴ
μεταλαβεῖν. |
[7] |
συνάπτειν,
ξυρούμενον
τῆς
κεφαλῆς
θάτερον
|
μέρος |
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲ
βουλομένῳ
πάνυ |
[6] |
φιλοτιμίας
καὶ
δυνάμεως,
ἐνεχείρησεν
εἰς
|
μέσον |
παριέναι
καὶ
τὰ
κοινὰ
πράττειν, |
[13] |
νικάτω
συμφέρον,
(Νικόδημος
δ´
ὁ
|
Μεσσήνιος |
Κασσάνδρῳ
προστιθέμενος
πρότερον,
εἶτ´
αὖθις |
[23] |
τῇ
φιλίᾳ
πιστεύων,
εἴτε
προσδοκῶν
|
μεστὸν |
εὑρήσειν
ὥσπερ
λέοντα
φόνου
κεκορεσμένον. |
[18] |
λέγειν,
ἀλλ´
ἀπορίας
οὔσης
ἐν
|
μέσῳ |
καὶ
σιωπῆς,
παρελθὼν
μόνος
ὁ |
[29] |
Θρᾳκῶν
δορυφόρων
ἔπειθεν
ἀναστάντα
βαδίζειν
|
μετ´ |
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀντίπατρον,
ὡς
δυσχερὲς |
[23] |
συμπαρασκευάσαντος,
Ἀθηναῖοι
δ´
ὡς
πολεμήσοντες
|
μετ´ |
αὐτῶν
παρεσκευάζοντο,
(καὶ
τὸ
βῆμα |
[29] |
πείσεις
ἐπαγγελλόμενος.
ἀρξαμένου
δ´
ἀπειλεῖν
|
μετ´ |
ὀργῆς
τοῦ
Ἀρχίου
νῦν"
ἔφη
|
[25] |
Ῥόδον
καὶ
Ἰωνίαν
σοφιστεύων
κατεβίωσε.
|
~(Μετ´ |
οὐ
πολὺ
δ´
Ἅρπαλος
ἧκεν |
[22] |
μέγα
προσδοκᾶν
Ἀθηναίοις
ἀγαθόν·
καὶ
|
μετ´ |
οὐ
πολὺ
παρῆσαν
οἱ
τὸν |
[29] |
καθέζεσθαι,
διαπλεύσας
ὑπηρετικοῖς
καὶ
ἀποβὰς
|
μετὰ |
Θρᾳκῶν
δορυφόρων
ἔπειθεν
ἀναστάντα
βαδίζειν |
[13] |
ἀριθμῷ
τῶν
ῥητόρων,
ἀλλ´
ἄνω
|
μετὰ |
Κίμωνος
καὶ
Θουκυδίδου
καὶ
Περικλέους |
[14] |
βίῳ
παρῆλθε.
φαίνεται
δὲ
καὶ
|
μετὰ |
παρρησίας
μάλιστα
τῷ
δήμῳ
διαλεγόμενος, |
[16] |
ἁπάντων
ὁ
Φίλιππος,
ἀντεῖπε
δὲ
|
μετὰ |
πλείστης
ἐπιμελείας
πρὸς
τὸν
ἐκείνου |
[23] |
τὴν
χώραν
θέμενος,
παρῆν
αὐτὸς
|
μετὰ |
τῆς
δυνάμεως
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν, |
[3] |
δὲ
τῶν
πατρίδων,
κατελθόντας
δὲ
|
μετὰ |
τιμῆς,
ἀποδράντας
δ´
αὖθις
καὶ |
[25] |
νυκτὸς
ἔπεμψεν
αὐτῷ
τὴν
κύλικα
|
μετὰ |
τῶν
εἴκοσι
ταλάντων.
(ἦν
δ´ |
[27] |
Ἀθηνῶν
φεύγοντες
Ἀντιπάτρῳ
προσεγένοντο,
καὶ
|
μετὰ |
τῶν
ἐκείνου
φίλων
καὶ
πρέσβεων |
[25] |
πρὸς
τὸν
δῆμον
αὐτοῦ,
καὶ
|
μετὰ |
τῶν
χρημάτων
καὶ
τῶν
νεῶν |
[13] |
τὸν
βίον
ἐπὶ
τῷ
μὴ
|
μεταβαλέσθαι |
προέμενος.
(οὐ
γάρ
ὡς
Δημάδης |
[13] |
μόνον
ἐν
τῷ
βίῳ
μὴ
|
μεταβαλόμενος, |
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
βίον
ἐπὶ |
[13] |
ἀπολογούμενος
τὴν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
|
μεταβολὴν |
ἔλεγεν,
αὑτῷ
μὲν
αὐτὸς
τἀναντία |
[28] |
ταχὺ
τῶν
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
συντριβέντων,
|
Μεταγειτνιῶνος |
μὲν
ἡ
περὶ
Κραννῶνα
μάχη |
[24] |
μέρος
τῶν
ψήφων
Αἰσχίνην
μὴ
|
μεταλαβεῖν. |
(ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
εὐθὺς
ἐκ |
[7] |
στόματος.
(εἰπόντος
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους,
|
μεταλαβόντα |
τὸν
Σάτυρον
οὕτω
πλάσαι
καὶ |
[21] |
τὸν
σύμβουλον
ἐπιδεικνύμενος
τὸ
μὴ
|
μεταμέλεσθαι |
τοῖς
βεβουλευμένοις.
(τὸν
μὲν
οὖν |
[17] |
πόλεμον
τετιθασσευμένους
ὑπὸ
τοῦ
Φιλίππου
|
μεταστῆσαι
|
τοὺς
Θηβαίους,
καὶ
μάλιστα
ταῖς |
[13] |
καὶ
πολλάκις
ὑπ´
αὐτοῦ
χρήμασι
|
μετατιθέμενος |
εἰώθει
λέγειν
πρὸς
τὸν
δῆμον |
[2] |
ἀπαγγελίας
καὶ
τάχους
αἰσθάνεσθαι
καὶ
|
μεταφορᾶς |
ὀνομάτων
καὶ
ἁρμονίας
καὶ
τῶν |
[8] |
περιόδους,
ἐπανορθώσεις
τε
παντοδαπὰς
καὶ
|
μεταφράσεις |
ἐκαινοτόμει
τῶν
εἰρημένων
ὑφ´
ἑτέρου |
[28] |
Δημήτριος
δὲ
τῆς
Ἀναξιμένους
διατριβῆς
|
μετεσχηκέναι |
φησὶν
αὐτόν.
(οὗτος
οὖν
ὁ |
[18] |
ἔχεσθαι,
καὶ
τἆλλα
παραθαρρύνας
καὶ
|
μετεωρίσας
|
ὥσπερ
εἰώθει
ταῖς
ἐλπίσι
τὸν |
[22] |
ἑτέρου
μὴ
φέρειν
τὴν
χαρὰν
|
μετρίως, |
ἀλλ´
ἐπισκιρτᾶν
τῷ
νεκρῷ
καὶ |
[20] |
ἡγούμενοι
προφάσεις
ἐχρῶντο
τοῖς
λογισμοῖς.
|
(μέχρι |
μὲν
οὖν
τούτων
ἦν
ἀνὴρ |
[20] |
αὐτοῦ.
(διῖκτο
δ´
ἡ
δόξα
|
μέχρι |
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως,
κἀκεῖνος
ἔπεμψε |
[5] |
τὸν
ὡρισμένον
μισθὸν
Ἰσοκράτει
τελέσαι
|
μὴ |
δυνάμενος
τὰς
δέκα
μνᾶς
διὰ |
[17] |
τὰ
πράγματα,
τοῦ
μὲν
Φιλίππου
|
μὴ |
δυναμένου
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγειν,
τῶν
|
[11] |
ὑμεῖς
δ´
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
|
μὴ |
θαυμάζετε
τὰς
γινομένας
κλοπάς,
ὅταν |
[14] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
συμβούλῳ
μέν,
κἂν
|
μὴ |
θέλητε,
χρήσεσθε·
συκοφάντῃ
δ´
οὐδ´
|
[9] |
πέπαιχεν,
ἣν
Ἀθηναίοις
Δημοσθένης
συνεβούλευε
|
μὴ |
λαμβάνειν,
ἀλλ´
ἀπολαμβάνειν
παρὰ
Φιλίππου, |
[25] |
πόλεως
τὸν
Ἅρπαλον,
δεδιότες
δὲ
|
μὴ |
λόγον
ἀπαιτῶνται
τῶν
χρημάτων
ἃ |
[13] |
καὶ
τὸν
βίον
ἐπὶ
τῷ
|
μὴ
|
μεταβαλέσθαι
προέμενος.
(οὐ
γάρ
ὡς |
[13] |
οὐ
μόνον
ἐν
τῷ
βίῳ
|
μὴ |
μεταβαλόμενος,
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
βίον |
[24] |
πέμπτον
μέρος
τῶν
ψήφων
Αἰσχίνην
|
μὴ |
μεταλαβεῖν.
(ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
εὐθὺς |
[21] |
κοσμεῖν
τὸν
σύμβουλον
ἐπιδεικνύμενος
τὸ
|
μὴ |
μεταμέλεσθαι
τοῖς
βεβουλευμένοις.
(τὸν
μὲν |
[2] |
μὲν
οἰκοῦντες
πόλιν,
καὶ
ἵνα
|
μὴ |
μικροτέρα
γένηται
φιλοχωροῦντες,
ἐν
δὲ |
[18] |
πρὸς
τὸ
μέλλον,
ὑπηρετεῖν
δὲ
|
μὴ |
μόνον
τοὺς
στρατηγοὺς
τῷ
Δημοσθένει, |
[9] |
τοῦτο
παραλαβὼν
Δημοσθένης"
(ἐκτὸς
εἰ
|
μὴ |
νὴ
Δία
πρὸς
τὸν
ὑπὲρ |
[8] |
πολλάκις
τοῦ
δήμου
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
|
μὴ |
παρελθεῖν,
εἰ
μὴ
τύχοι
πεφροντικὼς |
[22] |
τούτων,
εἰ
δεῖ
τὸν
ἀτυχήσαντα
|
μὴ |
περιορᾶν
ἀπαρηγόρητον
ἐν
τῷ
πάθει |
[9] |
τοῦ
Περικλέους
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
μὴ |
πρὸς
αὑτὸν
ἡγήσασθαι,
τὸ
δὲ |
[8] |
σημεῖον
εἶναι
μέγα
καὶ
τὸ
|
μὴ |
ῥᾳδίως
ἀκοῦσαί
τινα
Δημοσθένους
ἐπὶ |
[9] |
τὸν
σχηματισμὸν
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
|
μὴ |
ταχέως
μηδὲ
περὶ
παντὸς
ἐκ |
[25] |
συνεβούλευε
τὸν
Ἅρπαλον
καὶ
φυλάττεσθαι,
|
μὴ |
τὴν
πόλιν
ἐμβάλωσιν
εἰς
πόλεμον |
[8] |
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
μὴ
παρελθεῖν,
εἰ
|
μὴ |
τύχοι
πεφροντικὼς
καὶ
παρεσκευασμένος.
(εἰς |
[26] |
ἅμα
δὲ
θαρρεῖν
παρεκάλουν
καὶ
|
μὴ |
φέρειν
ἀνιαρῶς
τὸ
συμβεβηκός,
ἔτι |
[22] |
πολίτην,
πεσόντος
δ´
ὑφ´
ἑτέρου
|
μὴ |
φέρειν
τὴν
χαρὰν
μετρίως,
ἀλλ´ |
[18] |
τολμῶντος
ἀναβαίνειν
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
|
μηδ´
|
ἔχοντος
ὅ
τι
χρὴ
λέγειν, |
[7] |
κεφαλῆς
θάτερον
μέρος
ὑπὲρ
τοῦ
|
μηδὲ |
βουλομένῳ
πάνυ
προελθεῖν
ἐνδέχεσθαι
δι´ |
[12] |
ἔχων
ἰσχὺν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
|
μηδὲ |
δόξαν.
(ὃ
καὶ
μάλιστά
μοι |
[9] |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
μὴ
ταχέως
|
μηδὲ |
περὶ
παντὸς
ἐκ
τοῦ
παρισταμένου |
[30] |
ἀρχὴν
εὑρεθῆναι
Δημοσθένης
Ἀντιπάτρῳ"
καὶ
|
μηδὲν |
ἄλλο·
(θαυμαζομένης
δὲ
τῆς
περὶ
|
[7] |
πρόσεστι,
μικρὸν
ἡγήσασθαι
καὶ
τὸ
|
μηδὲν |
εἶναι
τὴν
ἄσκησιν
ἀμελοῦντι
τῆς |
[18] |
κατέσχεν,
ἐκπεπληγμένων
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
|
μηδενὸς |
τολμῶντος
ἀναβαίνειν
ἐπὶ
τὸ
βῆμα |
[2] |
πίστιν,
ὑπολαμβάνων
ἀκοῇ
καὶ
διαπυνθανόμενος,
|
μηδενὸς |
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνδεὲς
ἀποδιδοίη
τὸ |
[13] |
πολλάκις
εἰρηκέναι,
τῇ
δὲ
πόλει
|
μηδέποτε, |
καὶ
Μελάνωπος
ἀντιπολιτευόμενος
Καλλιστράτῳ
καὶ |
[12] |
ἐπὶ
τοῖς
τριάκοντα
γεγονὼς
ἔτη,
|
μηδέπω |
δ´
ἔχων
ἰσχὺν
ἐν
τῇ |
[18] |
ἀλλήλας
διαφορῶν
ταῖς
πόλεσιν.
~(Οὐ
|
μὴν |
ἀλλ´
ἐπεὶ
Φίλιππος
ὑπὸ
τῆς |
[8] |
προελθεῖν
ἐνδέχεσθαι
δι´
αἰσχύνην.
~(Οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πρὸς
τοὺς |
[15] |
μητέρα
τοῦ
νεανίσκου
μνώμενος.
(οὐ
|
μὴν |
ἔγημε
ταύτην,
ἀλλὰ
Σαμίᾳ
τινὶ |
[16] |
πρὸς
τὸν
ἐκείνου
λόγον.
(οὐ
|
μὴν |
ἔν
γε
ταῖς
ἄλλαις
τιμαῖς |
[28] |
τὸ
τίμημα
τῆς
καταδίκης.
~(Οὐ
|
μὴν |
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
ἀπέλαυσε
τῆς |
[7] |
τὴν
φωνήν,
πολλάκις
δὲ
καὶ
|
μῆνας
|
ἑξῆς
δύο
καὶ
τρεῖς
συνάπτειν, |
[30] |
ἕκτῃ
ἐπὶ
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
|
μηνός, |
ἐν
ᾗ
τὴν
σκυθρωποτάτην
τῶν |
[13] |
τρόπῳ
γεγονέναι
καὶ
μήτε
πράγμασι
|
μήτ´ |
ἀνθρώποις
πολὺν
χρόνον
τοῖς
αὐτοῖς
|
[13] |
ἀβέβαιον
τῷ
τρόπῳ
γεγονέναι
καὶ
|
μήτε |
πράγμασι
μήτ´
ἀνθρώποις
πολὺν
χρόνον |
[15] |
ὡς
δ´
ἔνιοι
λέγουσι,
τὴν
|
μητέρα |
τοῦ
νεανίσκου
μνώμενος.
(οὐ
μὴν |
[1] |
ἀδόξου
καὶ
ταπεινῆς
πατρίδος
ἢ
|
μητρὸς |
ἀμόρφου
καὶ
μικρᾶς
γενέσθαι.
(γελοῖον |
[4] |
οὐ
προϊεμένης
τοῖς
πόνοις
τῆς
|
μητρὸς |
αὐτὸν
οὐδὲ
προσβιαζομένων
τῶν
παιδαγωγῶν. |
[4] |
ὁ
ῥήτωρ
εἴρηκε
περὶ
τῆς
|
μητρός, |
ὡς
ἐκ
Γύλωνός
τινος
ἐπ´ |
[20] |
τοῦ
ῥήτορος,
ἐν
μέρει
μικρῷ
|
μιᾶς |
ἡμέρας
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
ἡγεμονίας
|
[2] |
ἀποδιδοίη
τὸ
ἔργον.
(ἡμεῖς
δὲ
|
μικρὰν |
μὲν
οἰκοῦντες
πόλιν,
καὶ
ἵνα |
[1] |
πατρίδος
ἢ
μητρὸς
ἀμόρφου
καὶ
|
μικρᾶς
|
γενέσθαι.
(γελοῖον
γάρ,
εἴ
τις |
[4] |
τοῦ
πατρὸς
ἑπταέτης
ἐν
εὐπορίᾳ
|
(μικρὸν |
γὰρ
ἀπέλιπεν
ἡ
σύμπασα
τίμησις |
[19] |
παρ´
ἡμῖν
ἐν
Χαιρωνείᾳ
ποτάμιον
|
μικρὸν |
εἰς
τὸν
Κηφισὸν
ἐμβάλλον.
ἡμεῖς |
[24] |
γραφεῖσα
μὲν
ἐπὶ
Χαιρώνδου
ἄρχοντος
|
μικρὸν |
ἐπάνω
τῶν
Χαιρωνικῶν,
κριθεῖσα
δ´ |
[7] |
λόγῳ
κόσμου
καὶ
χάριτος
πρόσεστι,
|
μικρὸν |
ἡγήσασθαι
καὶ
τὸ
μηδὲν
εἶναι
|
[29] |
Μακεδονικοῦ
τρίποδος,
ἄρτι
δ´
ὑπεκρίνου.
|
μικρὸν |
οὖν
ἐπίσχες,
ὅπως
ἐπιστείλω
τι |
[1] |
τις
οἴοιτο
τὴν
Ἰουλίδα,
μέρος
|
μικρὸν |
οὖσαν
οὐ
μεγάλης
νήσου
τῆς |
[2] |
οἰκοῦντες
πόλιν,
καὶ
ἵνα
μὴ
|
μικροτέρα
|
γένηται
φιλοχωροῦντες,
ἐν
δὲ
Ῥώμῃ |
[1] |
καὶ
βιοῦν
ἐλλείπομεν,
τοῦτο
τῇ
|
μικρότητι
|
τῆς
πατρίδος,
ἀλλ´
αὑτοῖς
δικαίως |
[7] |
φιλοπονώτατος
ὢν
τῶν
λεγόντων
καὶ
|
μικροῦ
|
δέων
καταναλωκέναι
τὴν
τοῦ
σώματος |
[31] |
τὸ
φάρμακον
προσφέρεσθαι,
κομιδῇ
φλυαροῦσι.
|
~(Μικρῷ |
δὲ
πρόσθεν
ἢ
παραβαλεῖν
ἡμᾶς |
[20] |
δύναμιν
τοῦ
ῥήτορος,
ἐν
μέρει
|
μικρῷ |
μιᾶς
ἡμέρας
τὸν
ὑπὲρ
τῆς |
[3] |
ῥήτορας
ἐκ
μὲν
ἀδόξων
καὶ
|
μικρῶν |
ἰσχυροὺς
καὶ
μεγάλους
γενομένους,
προσκρούσαντας |
[14] |
ἱκανώτατος
τὰ
τῶν
προγόνων
καλά,
|
μιμήσασθαι |
δ´
οὐχ
ὁμοίως.
(ἐπεὶ
τούς
|
[9] |
τούτων
μεγάλου
γεγονότος,
ζηλῶν
καὶ
|
μιμούμενος, |
οὐ
πάνυ
προσίεσθαι
τὴν
ἐν |
[4] |
καὶ
τῶν
διδασκάλων
αὐτοῦ
τὸν
|
μισθὸν
|
ἀποστερῆσαι.
(διά
τε
δὴ
ταῦτα |
[5] |
ὥς
τινες
λέγουσι
τὸν
ὡρισμένον
|
μισθὸν |
Ἰσοκράτει
τελέσαι
μὴ
δυνάμενος
τὰς |
[17] |
πολιτικῶν
δυνάμεων,
χρήματα
δὲ
καὶ
|
μισθοὺς |
εἰσφέρεσθαι
τοῖς
ξένοις
προθύμως.
(ὅτε |
[22] |
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
κατηγορῶν
αὐτοῦ
|
μισοτεκνίαν, |
αὐτὸς
ὢν
ἀγεννὴς
καὶ
μαλακός, |
[31] |
δὲ
χρόνον
οὐ
πολὺν
ἀπολαύσαντα
|
μισουμένης
|
δόξης
ἡ
Δημοσθένους
δίκη
κατήγαγεν |
[5] |
τελέσαι
μὴ
δυνάμενος
τὰς
δέκα
|
μνᾶς |
διὰ
τὴν
ὀρφανίαν,
εἴτε
μᾶλλον
|
[2] |
ὅσα
τοὺς
γράφοντας
διαφυγόντα
σωτηρίᾳ
|
μνήμης |
ἐπιφανεστέραν
εἴληφε
πίστιν,
ὑπολαμβάνων
ἀκοῇ |
[15] |
λέγουσι,
τὴν
μητέρα
τοῦ
νεανίσκου
|
μνώμενος. |
(οὐ
μὴν
ἔγημε
ταύτην,
ἀλλὰ |
[12] |
μηδὲ
δόξαν.
(ὃ
καὶ
μάλιστά
|
μοι |
δοκεῖ
δείσας
ἐπ´
ἀργυρίῳ
καταθέσθαι |
[12] |
τρισχίλιαι
καθ´
ἑαυτὰς
οὐκ
ἄν
|
μοι |
δοκοῦσι
τὴν
Δημοσθένους
ἀμβλῦναι
πικρίαν, |
[7] |
τὸ
αἴτιον
ἰάσομαι
ταχέως,
ἄν
|
μοι |
τῶν
Εὐριπίδου
τινὰ
ῥήσεων
ἢ |
[23] |
τούσδε·
Δημοσθένην,
Πολύευκτον,
Ἐφιάλτην,
Λυκοῦργον,
|
Μοιροκλέα, |
Δήμωνα,
Καλλισθένην,
Χαρίδημον.
(ὅτε
καὶ |
[13] |
πράττειν,
οὐκ
ἐν
τῷ
κατὰ
|
Μοιροκλέα |
καὶ
Πολύευκτον
καὶ
Ὑπερείδην
ἀριθμῷ |
[11] |
ἡ
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ
|
μοιχεύουσα |
ἐλήφθη.
(πρὸς
δὲ
τὸν
κλέπτην |
[15] |
καίτοι
φησὶν
Ἰδομενεὺς
παρὰ
τριάκοντα
|
μόνας |
τὸν
Αἰσχίνην
ἀποφυγεῖν.
ἀλλ´
οὐκ
|
[25] |
πλὴν
τῆς
Καλλικλέους
τοῦ
Ἀρρενείδου.
|
(μόνην |
γὰρ
τὴν
τούτου
νεωστὶ
γεγαμηκότος
|
[23] |
μαχομένοις,
Ἀλέξανδρον
δὲ
τὸν
Μακεδόνα
|
μονόλυκον |
προσηγόρευσεν.
(ἔτι
δ´
ὥσπερ"
ἔφη |
[13] |
ἄχρι
τέλους
διαφυλάξας
καὶ
οὐ
|
μόνον |
ἐν
τῷ
βίῳ
μὴ
μεταβαλόμενος, |
[18] |
τὸ
μέλλον,
ὑπηρετεῖν
δὲ
μὴ
|
μόνον |
τοὺς
στρατηγοὺς
τῷ
Δημοσθένει,
ποιοῦντας
|
[21] |
αὐτόν·
(ὁ
δὲ
δῆμος
οὐ
|
μόνον |
τούτων
ἀπέλυεν,
ἀλλὰ
καὶ
τιμῶν |
[9] |
πολλῷ
κατὰ
τῶν
Ἀθηναίων,
ἀναστὰς
|
μόνος |
ἀντεῖπεν,
ἢ
Λαμάχου
τοῦ
Σμυρναίου |
[18] |
ἐν
μέσῳ
καὶ
σιωπῆς,
παρελθὼν
|
μόνος |
ὁ
Δημοσθένης
συνεβούλευε
τῶν
Θηβαίων |
[13] |
οὕτω
γεγράφθαι
τοὺς
πλείστους,
ὡς
|
μόνου |
τοῦ
καλοῦ
δι´
αὐτὸ
αἱρετοῦ |
[4] |
εὐπρεπῶν
τι
λεχθῆναι
τοῦ
σώματος
|
μορίων |
παρὰ
τοῖς
Ἀττικοῖς
τότε
καλεῖσθαι |
[28] |
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος
δὲ
παρῆλθεν
εἰς
|
Μουνυχίαν |
ἡ
φρουρά,
Πυανεψιῶνος
δὲ
Δημοσθένης |
[17] |
ὥστε
σύνταξιν
γενέσθαι
πεζῶν
μὲν
|
μυρίων |
καὶ
πεντακισχιλίων,
ἱππέων
δὲ
δισχιλίων |