Chapitre |
[14] |
συλλαβὼν
ἐπὶ
τὴν
ἐξ
Ἀρείου
|
πάγου |
βουλὴν
ἀνήγαγε,
καὶ
παρ´
οὐδὲν |
[26] |
εἰσήνεγκε
ψήφισμα,
τὴν
ἐξ
Ἀρείου
|
πάγου |
βουλὴν
ἐξετάσαι
τὸ
πρᾶγμα
καὶ
|
[22] |
μὴ
περιορᾶν
ἀπαρηγόρητον
ἐν
τῷ
|
πάθει |
κείμενον,
ἀλλὰ
καὶ
λόγοις
χρῆσθαι |
[22] |
καὶ
τὰ
οἰκεῖα
πράγματα
καὶ
|
πάθη |
τοῖς
δημοσίοις
ἐπανέχοντα
τηρεῖν
τὸ |
[22] |
πατρίδος
εὐτυχούσης
ἐκ
τῶν
κοινῶν
|
παθῶν |
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα
σύγκρασιν
ποριζόμενος, |
[27] |
μὲν
οὖν
ψήφισμα
Δήμων
ὁ
|
Παιανιεύς, |
ἀνεψιὸς
ὢν
Δημοσθένους,
εἰσήνεγκεν·
ἐπέμφθη |
[20] |
διαιρῶν
καὶ
ὑποκρούων·
Δημοσθένης
Δημοσθένους
|
Παιανιεὺς |
τάδ´
εἶπεν"
ἐκνήψας
δὲ
καὶ |
[23] |
τὸν
ἐκεῖθεν
ἐπεγείρων
πόλεμον
Ἀλεξάνδρῳ,
|
παῖδα |
καὶ
Μαργίτην
ἀποκαλῶν
αὐτόν.
ἐπεὶ |
[15] |
τῶν
ἀτελειῶν
διὰ
τὸν
Χαβρίου
|
παῖδα |
Κτήσιππον,
ὥς
φησιν
αὐτός,
ὡς |
[5] |
δίκῃ
παρατυχεῖν,
ἔπεισε
τὸν
ἑαυτοῦ
|
παιδαγωγὸν
|
δεόμενος
καὶ
προθυμούμενος,
ὅπως
αὐτὸν |
[4] |
μητρὸς
αὐτὸν
οὐδὲ
προσβιαζομένων
τῶν
|
παιδαγωγῶν. |
(ἦν
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
κάτισχνος
|
[5] |
Δημοσθένης
τῶν
διδασκάλων
καὶ
τῶν
|
παιδαγωγῶν |
συντιθεμένων
τῇ
δίκῃ
παρατυχεῖν,
ἔπεισε |
[4] |
τῶν
ἐμμελῶν
καὶ
προσηκόντων
ἐλευθέρῳ
|
παιδὶ |
μαθημάτων
ἀπαίδευτος
δοκεῖ
γενέσθαι,
καὶ |
[5] |
τὰ
λοιπὰ
μαθήματα
καὶ
τὰς
|
παιδικὰς |
διατριβάς,
αὐτὸς
αὑτὸν
ἤσκει
καὶ |
[30] |
τὸ
καταπινόμενον·
ἡ
δ´
ὑπηρετοῦσα
|
παιδίσκη, |
πυνθανομένων
τῶν
περὶ
τὸν
Ἀρχίαν, |
[4] |
σῶμα
λέγεται
σκωπτόμενος
ὑπὸ
τῶν
|
παίδων |
λαβεῖν.
(ἦν
δ´
ὁ
Βάταλος, |
[5] |
χώρας
ἐν
ᾗ
καθήμενος
ὁ
|
παῖς |
ἀδήλως
ἀκροάσεται
τῶν
λεγόντων.
(εὐημερήσαντος
|
[22] |
ἀλλ´
ἐπισκιρτᾶν
τῷ
νεκρῷ
καὶ
|
παιωνίζειν, |
ὥσπερ
αὐτοὺς
ἀνδραγαθήσαντας·
(ὅτι
μέντοι |
[11] |
φησιν
Ἕρμιππος
ἐπερωτηθέντα
περὶ
τῶν
|
πάλαι |
ῥητόρων
καὶ
τῶν
καθ´
αὑτὸν |
[19] |
προὔφερε
μαντεύματα,
καὶ
χρησμὸς
ᾔδετο
|
παλαιὸς |
ἐκ
τῶν
Σιβυλλείων·
τῆς
ἐπὶ |
[31] |
Ἕλληνας,
ὡς
ἀπὸ
σαπροῦ
καὶ
|
παλαιοῦ |
στήμονος
(λέγων
τὸν
Ἀντίπατρον)
ἠρτημέ– |
[7] |
ἐξαρτυόμενος,
ἀλλὰ
τρυφῇ
περιορῶν
μαραινόμενον.
|
~(Πάλιν |
δέ
ποτέ
φασιν
ἐκπεσόντος
αὐτοῦ |
[24] |
Ἄγιδι
τῷ
Σπαρτιάτῃ
βραχέα
συνεκινήθη
|
πάλιν, |
εἶτ´
ἔπτηξε,
τῶν
μὲν
Ἀθηναίων |
[27] |
ἐτελεύτησε,
τὰ
δ´
Ἑλληνικὰ
συνίστατο
|
πάλιν, |
Λεωσθένους
ἀνδραγαθοῦντος
καὶ
περιτειχίζοντος
Ἀντίπατρον |
[9] |
καλὰ
πρὸς
τὴν
Ἑλλάδα,
καὶ
|
πάλιν |
ὅσων
αἴτιοι
γεγόνασι
κακῶν
οἱ |
[8] |
πρὸς
ἑαυτὸν
ἢ
ὑφ´
ἑαυτοῦ
|
πάλιν |
πρὸς
ἄλλον.
(ἐκ
δὲ
τούτου |
[23] |
πρὸς
οἶκτον.
~(Αἱ
δὲ
πόλεις,
|
πάλιν |
τοῦ
Δημοσθένους
ἀναρριπίζοντος
αὐτάς,
συνίσταντο, |
[6] |
ἐπ´
αὐτούς,
πολλὰς
διαδύσεις
καὶ
|
παλινδικίας |
εὑρίσκοντας,
ἐγγυμνασάμενος
κατὰ
τὸν
Θουκυδίδην |
[19] |
δ´
ἐπὶ
Θερμώδοντι
μάχην
μένε,
|
παμμέλαν |
ὄρνι·
τηνεί
τοι
κρέα
πολλὰ |
[30] |
ἄλλων
ὅσοι
γεγράφασι
περὶ
αὐτοῦ
|
(πάμπολλοι |
δ´
εἰσί)
τὰς
διαφορὰς
οὐκ
|
[13] |
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
ἀεὶ
διετέλεσε.
|
(Παναίτιος |
δ´
ὁ
φιλόσοφος
καὶ
τῶν |
[9] |
θορύβῳ
τὸν
σοφιστὴν
ὑπεκδῦναι
τῆς
|
πανηγύρεως; |
(ἀλλ´
ἔοικεν
ὁ
ἀνὴρ
τοῦ |
[5] |
τὸν
λόγον
ὡς
δραστήριον
καὶ
|
πανοῦργον |
εἰς
τὴν
χρείαν
ἀποδεχόμενος.
(Ἕρμιππος |
[20] |
Ἀθηναίους,
ὡς
ἐκεῖνοι
τὰ
τοιαῦτα
|
πάντα |
δειλίας
ἡγούμενοι
προφάσεις
ἐχρῶντο
τοῖς |
[5] |
καὶ
κατενόησε
τὴν
ἰσχὺν
ὡς
|
πάντα
|
χειροῦσθαι
καὶ
τιθασεύειν
πεφυκότος.
(ὅθεν |
[14] |
Δημήτριος,
οὐδὲ
πρὸς
τὸ
λαμβάνειν
|
παντάπασιν |
ἀπωχυρωμένος,
ἀλλὰ
τῷ
μὲν
παρὰ |
[8] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους
οὐ
|
παντάπασιν |
ἦν
ἔξαρνος,
ἀλλ´
οὔτε
γράψας |
[23] |
πιπράσκοντας,
οὕτως
ἐν
ἡμῖν
λανθάνετε
|
πάντας |
αὑτοὺς
συνεκδιδόντες.
ταῦτα
μὲν
οὖν |
[28] |
Πῶλον
τὸν
ὑπερβαλόντα
τῇ
τέχνῃ
|
πάντας |
ἐκείνου
γεγονέναι
μαθητὴν
ἱστοροῦσιν.
Ἕρμιππος
|
[10] |
διαφερόμενος.
~(Πλὴν
τόν
γε
Δημάδην
|
πάντες |
ὡμολόγουν
τῇ
φύσει
χρώμενον
ἀνίκητον |
[8] |
ἀνῆγε
καὶ
περιόδους,
ἐπανορθώσεις
τε
|
παντοδαπὰς |
καὶ
μεταφράσεις
ἐκαινοτόμει
τῶν
εἰρημένων
|
[2] |
καὶ
πολυάνθρωπον,
ὡς
βιβλίων
τε
|
παντοδαπῶν |
ἀφθονίαν
ἔχων,
καὶ
ὅσα
τοὺς
|
[25] |
δημαγωγόν.
ὕστερον
δὲ
τοῦ
δήμου
|
παντὸς |
αἰσθομένου
τὴν
δωροδοκίαν
καὶ
βουλόμενον
|
[9] |
τὸ
μὴ
ταχέως
μηδὲ
περὶ
|
παντὸς |
ἐκ
τοῦ
παρισταμένου
λέγειν,
ὥσπερ |
[3] |
ἐξενεγκεῖν.
ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως,
εἰ
|
παντὸς
|
ἦν
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν"
ἔχειν |
[27] |
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
ὁμοῦ
τι
|
πάντων |
ἀπαντώντων
καὶ
δεχομένων
προθύμως.
ὅτε |
[7] |
τοῦ
Δημοσθένους
πρὸς
αὐτόν,
ὅτι
|
πάντων |
φιλοπονώτατος
ὢν
τῶν
λεγόντων
καὶ |
[27] |
ὄνειον
εἰσφέρεται
γάλα,
κακόν
τι
|
πάντως |
ἔχειν
νομίζομεν,
οὕτω
καὶ
πόλιν |
[7] |
καὶ
καθ´
ἡμᾶς,
ἐνταῦθα
δὲ
|
πάντως |
μὲν
ἑκάστης
ἡμέρας
κατιόντα
πλάττειν |
[6] |
ἀθυμίαν
Εὔνομος
ὁ
Θριάσιος
ἤδη
|
πάνυ |
γέρων
θεασάμενος
ἐπετίμησεν,
ὅτι
τὸν |
[10] |
καὶ
τὴν
δόξαν
ἐπεπόνθει,
πολλῶν
|
πάνυ |
καὶ
μακρῶν
περιόδων
ἓν
ῥῆμα |
[7] |
μέρος
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲ
βουλομένῳ
|
πάνυ |
προελθεῖν
ἐνδέχεσθαι
δι´
αἰσχύνην.
~(Οὐ |
[18] |
καθάπερ
ἀποφαίνεται
Θεόπομπος,
ἀλλὰ
καὶ
|
πάνυ |
προσηκόντως.
~(Τύχη
δέ
τις
ἔοικε |
[9] |
γεγονότος,
ζηλῶν
καὶ
μιμούμενος,
οὐ
|
πάνυ |
προσίεσθαι
τὴν
ἐν
τῷ
καιρῷ |
[30] |
φησὶ
λαβεῖν
αὐτόν,
ὡς
εἴρηται·
|
Πάππος |
δέ
τις,
οὗ
τὴν
ἱστορίαν |
[18] |
Θηβαίων
ἢ
τὰς
Ἀθηναίων,
ἀγαπωμένου
|
παρ´ |
ἀμφοτέροις
καὶ
δυναστεύοντος
οὐκ
ἀδίκως
|
[18] |
καὶ
δυναστεύοντος
οὐκ
ἀδίκως
οὐδὲ
|
παρ´ |
ἀξίαν,
καθάπερ
ἀποφαίνεται
Θεόπομπος,
ἀλλὰ |
[26] |
προσελθόντες
ἐγγὺς
ἐδέοντο
λαβεῖν
ἐφόδιον
|
παρ´ |
αὐτῶν,
ἐπ´
αὐτὸ
τοῦτο
κομίζοντες
|
[19] |
(τὸν
δὲ
Θερμώδοντά
φασιν
εἶναι
|
παρ´ |
ἡμῖν
ἐν
Χαιρωνείᾳ
ποτάμιον
μικρὸν |
[14] |
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
ἀνήγαγε,
καὶ
|
παρ´ |
οὐδὲν
τὸ
προσκροῦσαι
τῷ
δήμῳ |
[5] |
ὠφελῆσθαι,
Κτησιβίου
δὲ
μέμνηται
λέγοντος
|
παρὰ |
Καλλίου
τοῦ
Συρακουσίου
καί
τινων |
[30] |
τὸν
θάνατον
ὀξύτητος,
διηγήσασθαι
τοὺς
|
παρὰ |
ταῖς
θύραις
Θρᾷκας,
ὡς
ἔκ |
[29] |
τὴν
κεφαλήν.
(οἱ
μὲν
οὖν
|
παρὰ |
τὰς
θύρας
ἑστῶτες
δορυφόροι
κατεγέλων |
[30] |
σκυθρωποτάτην
τῶν
Θεσμοφορίων
ἡμέραν
ἄγουσαι
|
παρὰ |
τῇ
θεῷ
νηστεύουσιν
αἱ
γυναῖκες. |
[19] |
τότε
λέγεσθαι·
καὶ
γὰρ
παραρρεῖ
|
παρὰ |
τὸ
Ἡράκλειον,
ὅπου
κατεστρατοπέδευον
οἱ |
[4] |
τι
λεχθῆναι
τοῦ
σώματος
μορίων
|
παρὰ |
τοῖς
Ἀττικοῖς
τότε
καλεῖσθαι
βάταλος. |
[30] |
Ἕρμιππος
ἀνείληφε,
φησὶ
πεσόντος
αὐτοῦ
|
παρὰ |
τὸν
βωμὸν
ἐν
μὲν
τῷ |
[11] |
λέγοι
τις;
ἐν
δὲ
ταῖς
|
παρὰ |
τὸν
καιρὸν
ἀπαντήσεσιν
ἐχρῆτο
καὶ |
[15] |
εἰ
λέλεκται·
καίτοι
φησὶν
Ἰδομενεὺς
|
παρὰ |
τριάκοντα
μόνας
τὸν
Αἰσχίνην
ἀποφυγεῖν. |
[12] |
πλεῖστον
δ´
αὐτοῦ
λόγον
εἶναι
|
παρὰ |
τῷ
Φιλίππῳ
τῶν
δημαγωγούντων,
ὁμολογεῖν |
[23] |
ὁ
Δημάδης
λαβὼν
πέντε
τάλαντα
|
παρὰ |
τῶν
ἀνδρῶν
ὡμολόγησε
πρεσβεύσειν
καὶ |
[14] |
παντάπασιν
ἀπωχυρωμένος,
ἀλλὰ
τῷ
μὲν
|
παρὰ |
Φιλίππου
καὶ
ἐκ
Μακεδονίας
ἀνάλωτος |
[9] |
συνεβούλευε
μὴ
λαμβάνειν,
ἀλλ´
ἀπολαμβάνειν
|
παρὰ |
Φιλίππου,
περὶ
συλλαβῶν
διαφερόμενος.
~(Πλὴν |
[16] |
ἐπὶ
τὸν
ἄνθρωπον.
(διὸ
καὶ
|
παρὰ |
Φιλίππῳ
πλεῖστος
ἦν
λόγος
αὐτοῦ, |
[9] |
ἐν
τοῖς
λόγοις
πολλαχοῦ
γεγονέναι
|
παράβακχον, |
ὁ
δὲ
Φαληρεὺς
τὸν
ἔμμετρον |
[31] |
φλυαροῦσι.
~(Μικρῷ
δὲ
πρόσθεν
ἢ
|
παραβαλεῖν |
ἡμᾶς
Ἀθήναζε
λέγεται
τὸ
τοιόνδε |
[27] |
καὶ
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
|
παραγίνεσθαι |
τῶν
νοσούντων.
(ἐφ´
οἷς
ἡσθεὶς
|
[27] |
νοσεῖν
εἰς
ἣν
Ἀθηναίων
πρεσβεία
|
παραγίνεται· |
τὸν
δὲ
Δημοσθένη
τρέψαι
τὸ |
[25] |
πληγεὶς
ὑπὸ
τῆς
δωροδοκίας
ὥσπερ
|
παραδεδεγμένος |
φρουρὰν
προσκεχωρήκει
τῷ
Ἁρπάλῳ,
καὶ |
[27] |
τὸν
δὲ
Δημοσθένη
τρέψαι
τὸ
|
παράδειγμα, |
φήσαντα
καὶ
τὸ
γάλα
τὸ |
[25] |
χρημάτων
καὶ
τῶν
νεῶν
αὑτὸν
|
παραδιδόντος, |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ῥήτορες
εὐθὺς |
[26] |
δὲ
πεντήκοντα
ταλάντων
δίκην
καὶ
|
παραδοθεὶς |
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον,
αἰσχύνῃ
τῆς |
[14] |
Φιλίππῳ
τὰ
νεώρια
ἐμπρήσειν,
καὶ
|
παραδοθεὶς
|
ὁ
ἄνθρωπος
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς |
[18] |
τῶν
Θηβαίων
ἔχεσθαι,
καὶ
τἆλλα
|
παραθαρρύνας |
καὶ
μετεωρίσας
ὥσπερ
εἰώθει
ταῖς |
[9] |
ἠγάπησεν
ἂν
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
|
παραλαβὼν |
Δημοσθένης"
(ἐκτὸς
εἰ
μὴ
νὴ |
[29] |
σφαλλόμενον,
ἅμα
τῷ
προελθεῖν
καὶ
|
παραλλάξαι
|
τὸν
βωμὸν
ἔπεσε
καὶ
στενάξας |
[3] |
ἐν
τῷ
βιβλίῳ
τούτῳ,
τῶν
|
παραλλήλων
|
βίων
ὄντι
πέμπτῳ,
περὶ
Δημοσθένους |
[18] |
τῶν
Φωκικῶν
ἔτι
τραυμάτων
νεαρῶν
|
παραμενόντων· |
ἡ
δὲ
τοῦ
ῥήτορος
δύναμις, |
[9] |
κακῶς,
καὶ
τοῦτ´
ἀναγινώσκοντος
Ὀλυμπίασι,
|
παραναστὰς |
καὶ
διεξελθὼν
μεθ´
ἱστορίας
καὶ |
[31] |
δακτύλους
συνέχων
δι´
ἀλλήλων,
καὶ
|
παραπέφυκεν |
οὐ
μεγάλη
πλάτανος.
ἀπὸ
ταύτης |
[15] |
δὲ
κατ´
Αἰσχίνου
περὶ
τῆς
|
παραπρεσβείας
|
ἄδηλον
εἰ
λέλεκται·
καίτοι
φησὶν |
[19] |
Θερμώδοντα
τότε
λέγεσθαι·
καὶ
γὰρ
|
παραρρεῖ |
παρὰ
τὸ
Ἡράκλειον,
ὅπου
κατεστρατοπέδευον
|
[10] |
τὰς
τοῦ
Δημοσθένους
σκέψεις
καὶ
|
παρασκευάς. |
(Ἀρίστων
δ´
ὁ
Χῖος
καὶ |
[12] |
ἐστὶ
καὶ
τὴν
κατὰ
Μειδίου
|
παρασκευασάμενος |
εἰπεῖν
δίκην
δύο
μὲν
ἐπὶ |
[8] |
γὰρ
εἶναι
τοῦτο
δήμου
τὴν
|
παρασκευήν, |
τὸ
δ´
ὅπως
ἕξουσιν
οἱ |
[29] |
καὶ
κατέχων
τὸ
θέατρον
ἐνδείᾳ
|
παρασκευῆς
|
καὶ
χορηγίας
κρατεῖσθαι.
(διὸ
τοῦ |
[9] |
αὐτὸν
ἀποκαλεῖ
ῥωποπερπερήθραν,
ὁ
δὲ
|
παρασκώπτων |
ὡς
χρώμενον
τῷ
ἀντιθέτῳ
φησὶν |
[27] |
ἐκείνῳ
τότε
ταῦτα
ποιῆσαι
καὶ
|
παρασχεῖν |
πεντήκοντα
ταλάντων
ἐξέδωκαν,
ὅσον
ἦν |
[5] |
τῶν
παιδαγωγῶν
συντιθεμένων
τῇ
δίκῃ
|
παρατυχεῖν, |
ἔπεισε
τὸν
ἑαυτοῦ
παιδαγωγὸν
δεόμενος |
[20] |
ἐπιγεγραμμένης
γράμμασι
χρυσοῖς·
ἀγαθῇ
τύχῃ.
|
(Παραυτίκα |
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ |
[10] |
φύσει
χρώμενον
ἀνίκητον
εἶναι
καὶ
|
παραφέρειν |
αὐτοσχεδιάζοντα
τὰς
τοῦ
Δημοσθένους
σκέψεις |
[16] |
φιλοφροσύναις
ὅμοιον
αὑτὸν
τῷ
Δημοσθένει
|
παρεῖχεν, |
ἀλλὰ
καὶ
προσήγετο
τοὺς
περὶ |
[29] |
ὁ
δ´
Ἀρχίας
προσελθὼν
ἀνίστασθαι
|
παρεκάλει, |
καὶ
τοὺς
αὐτοὺς
ἀνακυκλῶν
λόγους |
[31] |
γὰρ
ἐξέπεσεν
αὐτοῦ,
δι´
ὧν
|
παρεκάλει |
Περδίκκαν
ἐπιχειρεῖν
Μακεδονίᾳ
καὶ
σῴζειν |
[26] |
ἐπιδιώξαντες
αὐτόν,
ἅμα
δὲ
θαρρεῖν
|
παρεκάλουν |
καὶ
μὴ
φέρειν
ἀνιαρῶς
τὸ |
[8] |
τοῦ
δήμου
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
μὴ
|
παρελθεῖν, |
εἰ
μὴ
τύχοι
πεφροντικὼς
καὶ |
[18] |
οὔσης
ἐν
μέσῳ
καὶ
σιωπῆς,
|
παρελθὼν |
μόνος
ὁ
Δημοσθένης
συνεβούλευε
τῶν
|
[23] |
δ´
ὡς
πολεμήσοντες
μετ´
αὐτῶν
|
παρεσκευάζοντο, |
(καὶ
τὸ
βῆμα
κατεῖχεν
ὁ |
[8] |
εἰ
μὴ
τύχοι
πεφροντικὼς
καὶ
|
παρεσκευασμένος. |
(εἰς
τοῦτο
δ´
ἄλλοι
τε |
[19] |
ὄρνι·
τηνεί
τοι
κρέα
πολλὰ
|
παρέσσεται |
ἀνθρώπεια.
~(Ταῦτα
μὲν
οὖν
ὅπως |
[13] |
εἰρήκασιν.
~(Ὅθεν
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
|
παρέστη |
Θεοπόμπῳ
λέγειν,
αὐτὸν
ἀβέβαιον
τῷ |
[8] |
(ἔτι
δὲ
τοὺς
λόγους
οἷς
|
παρέτυχε |
λεγομένοις
ἀναλαμβάνων
πρὸς
ἑαυτὸν
εἰς |
[22] |
πόθεν
ἄν
τις
ἐπάγοιτο
βελτίω
|
παρηγορίαν, |
ἢ
πατρίδος
εὐτυχούσης
ἐκ
τῶν |
[14] |
τίθεμαι
Φωκίωνα—
καὶ
τῷ
βίῳ
|
παρῆλθε. |
φαίνεται
δὲ
καὶ
μετὰ
παρρησίας
|
[28] |
Κραννῶνα
μάχη
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος
δὲ
|
παρῆλθεν |
εἰς
Μουνυχίαν
ἡ
φρουρά,
Πυανεψιῶνος |
[13] |
καὶ
τῇ
τῶν
λόγων
εὐγενείᾳ
|
παρῆν |
ἀνδρεία
τε
πολεμιστήριος
καὶ
τὸ |
[23] |
τὰ
περὶ
τὴν
χώραν
θέμενος,
|
παρῆν |
αὐτὸς
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
εἰς |
[22] |
ἀγαθόν·
καὶ
μετ´
οὐ
πολὺ
|
παρῆσαν |
οἱ
τὸν
Φιλίππου
θάνατον
ἀπαγγέλλοντες. |
[23] |
κεκορεσμένον.
ἔπεισε
δ´
οὖν
καὶ
|
παρῃτήσατο |
τοὺς
ἄνδρας
ὁ
Φωκίων
καὶ |
[6] |
καὶ
δυνάμεως,
ἐνεχείρησεν
εἰς
μέσον
|
παριέναι |
καὶ
τὰ
κοινὰ
πράττειν,
(καὶ |
[9] |
μηδὲ
περὶ
παντὸς
ἐκ
τοῦ
|
παρισταμένου |
λέγειν,
ὥσπερ
ἐκ
τούτων
μεγάλου |
[4] |
τινες
ὡς
ποιητοῦ
τρυφερὰ
καὶ
|
παροίνια |
γράφοντος
τοῦ
Βατάλου
μέμνηνται.
(δοκεῖ |
[9] |
κολακεύοντες
Μακεδόνας,
οὕτως
ἐπέστρεψε
τοὺς
|
παρόντας, |
ὥστε
δείσαντα
τῷ
θορύβῳ
τὸν
|
[31] |
οἷς
Δεινάρχου
τοῦ
Κορινθίου
κατηγορήσαντος,
|
παροξυνθεὶς |
ὁ
Κάσσανδρος
ἐγκατέσφαξεν
αὐτοῦ
τῷ |
[17] |
καὶ
διαλεγόμενος
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
|
παροξύνων, |
συνέστησε
πλὴν
ὀλίγων
ἅπαντας
ἐπὶ |
[7] |
ἀκούονται
καὶ
κατέχουσι
τὸ
βῆμα,
|
παρορᾶται |
δ´
αὐτός,
(ἀληθῆ
λέγεις,
ὦ |
[14] |
παρῆλθε.
φαίνεται
δὲ
καὶ
μετὰ
|
παρρησίας
|
μάλιστα
τῷ
δήμῳ
διαλεγόμενος,
καὶ |
[12] |
τῶν
λόγων
ἤρθη
καὶ
τῆς
|
παρρησίας, |
ὥστε
θαυμάζεσθαι
μὲν
ἐν
τῇ |
[4] |
γάρ
φασι
τῷ
Δημοσθένει
γενέσθαι
|
παρωνύμιον) |
ἢ
πρὸς
τὸν
τρόπον
ὡς |
[13] |
ἀτελειῶν,
τοὺς
Φιλιππικούς·
(ἐν
οἷς
|
πᾶσιν |
οὐ
πρὸς
τὸ
ἥδιστον
ἢ |
[4] |
τοῦ
πρεσβυτέρου
πρότερον.
~(Δημοσθένης
ὁ
|
πατὴρ |
Δημοσθένους
ἦν
μὲν
τῶν
καλῶν
|
[1] |
ἐλλείπομεν,
τοῦτο
τῇ
μικρότητι
τῆς
|
πατρίδος, |
ἀλλ´
αὑτοῖς
δικαίως
ἀναθήσομεν.
~(Τῷ |
[22] |
τις
ἐπάγοιτο
βελτίω
παρηγορίαν,
ἢ
|
πατρίδος |
εὐτυχούσης
ἐκ
τῶν
κοινῶν
παθῶν |
[1] |
ἡγοῦμαι
διαφέρειν
ἀδόξου
καὶ
ταπεινῆς
|
πατρίδος |
ἢ
μητρὸς
ἀμόρφου
καὶ
μικρᾶς
|
[28] |
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
ἀπέλαυσε
τῆς
|
πατρίδος
|
κατελθών,
ἀλλὰ
ταχὺ
τῶν
Ἑλληνικῶν |
[3] |
δ´
ἀποβαλόντας,
ἐκπεσόντας
δὲ
τῶν
|
πατρίδων, |
κατελθόντας
δὲ
μετὰ
τιμῆς,
ἀποδράντας |
[4] |
δ´
ὁ
Δημοσθένης
ὑπὸ
τοῦ
|
πατρὸς |
ἑπταέτης
ἐν
εὐπορίᾳ
(μικρὸν
γὰρ |
[6] |
οὐδὲ
πολλοστὸν
ἠδυνήθη
μέρος
τῶν
|
πατρῴων, |
τόλμαν
δὲ
πρὸς
τὸ
λέγειν |
[3] |
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων,
ἅμα
δὲ
|
παυσαμένῃ
|
τῇ
τῶν
πολιτῶν
ἐλευθερίᾳ
τὸν |
[22] |
ἔθυον
εὐαγγέλια
καὶ
στεφανοῦν
ἐψηφίσαντο
|
Παυσανίαν, |
(καὶ
προῆλθεν
ὁ
Δημοσθένης
ἔχων |
[11] |
ἔτι
πλείω
λέγειν
ἔχοντες,
ἐνταῦθα
|
παυσόμεθα· |
τὸν
δ´
ἄλλον
αὐτοῦ
τρόπον |
[17] |
τὸν
Φίλιππον,
ὥστε
σύνταξιν
γενέσθαι
|
πεζῶν |
μὲν
μυρίων
καὶ
πεντακισχιλίων,
ἱππέων |
[25] |
δωροδοκίαν
καὶ
βουλόμενον
ἀπολογεῖσθαι
καὶ
|
πείθειν |
οὐκ
ἐῶντος,
ἀλλὰ
χαλεπαίνοντος
καὶ |
[8] |
ὀλιγαρχικοῦ
καὶ
βίᾳ
μᾶλλον
ἢ
|
πειθοῖ |
προσέχοντος.
(τῆς
δὲ
πρὸς
καιρὸν |
[6] |
τοῦ
δήμου
καὶ
ῥεμβόμενον
ἐν
|
Πειραιεῖ |
δι´
ἀθυμίαν
Εὔνομος
ὁ
Θριάσιος |
[27] |
αὐτὸν
εἰς
Αἴγιναν.
(ἐκ
δὲ
|
Πειραιῶς |
ἀνέβαινεν
οὔτ´
ἄρχοντος
οὔθ´
ἱερέως |
[1] |
τις
ἐκέλευεν
ὡς
λήμην
τοῦ
|
Πειραιῶς
|
ἀφελεῖν,
ὑποκριτὰς
μὲν
ἀγαθοὺς
τρέφειν |
[11] |
τὰς
ἀγρυπνίας
αὐτοῦ
καὶ
νυκτογραφίας
|
πειρώμενόν |
τι
λέγειν·
οἶδα"
εἶπεν
ὅτι |
[17] |
Περινθίοις
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος
πολεμουμένοις,
|
πείσας |
τὸν
δῆμον,
ἀφέντα
τὴν
ἔχθραν |
[29] |
με
πώποτ´
ἔπεισας,
οὔτε
νῦν
|
πείσεις |
ἐπαγγελλόμενος.
ἀρξαμένου
δ´
ἀπειλεῖν
μετ´ |
[7] |
ὅλως
ἑτέραν
τῷ
Δημοσθένει
φανῆναι.
|
(πεισθέντα |
δ´
ὅσον
ἐκ
τῆς
ὑποκρίσεως |
[29] |
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀντίπατρον,
ὡς
δυσχερὲς
|
πεισόμενον
|
οὐδέν.
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
ἐτύγχανεν |
[24] |
οὕτω
λαμπρῶς
ἀπέλυσαν,
ὥστε
τὸ
|
πέμπτον |
μέρος
τῶν
ψήφων
Αἰσχίνην
μὴ |
[3] |
τούτῳ,
τῶν
παραλλήλων
βίων
ὄντι
|
πέμπτῳ, |
περὶ
Δημοσθένους
καὶ
Κικέρωνος,
ἀπὸ |
[23] |
(εὐθὺς
δ´
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἐξῄτει
|
πέμπων |
τῶν
δημαγωγῶν
δέκα
μὲν
ὡς |
[22] |
ἀγεννὴς
καὶ
μαλακός,
εἰ
τὰ
|
πένθη |
καὶ
τοὺς
ὀδυρμοὺς
ἡμέρου
καὶ |
[17] |
γενέσθαι
πεζῶν
μὲν
μυρίων
καὶ
|
πεντακισχιλίων, |
ἱππέων
δὲ
δισχιλίων
ἄνευ
τῶν
|
[23] |
καὶ
διαπορούντων,
ὁ
Δημάδης
λαβὼν
|
πέντε |
τάλαντα
παρὰ
τῶν
ἀνδρῶν
ὡμολόγησε |
[4] |
σύμπασα
τίμησις
αὐτοῦ
τῆς
οὐσίας
|
πεντεκαίδεκα |
ταλάντων)
ὑπὸ
τῶν
ἐπιτρόπων
ἠδικήθη, |
[26] |
εἰς
τὸ
δικαστήριον,
ὀφλὼν
δὲ
|
πεντήκοντα |
ταλάντων
δίκην
καὶ
παραδοθεὶς
εἰς |
[27] |
τότε
ταῦτα
ποιῆσαι
καὶ
παρασχεῖν
|
πεντήκοντα |
ταλάντων
ἐξέδωκαν,
ὅσον
ἦν
τὸ |
[9] |
λόγον
ὁ
Ἀντιφάνης
καὶ
τουτὶ
|
πέπαιχεν, |
ἣν
Ἀθηναίοις
Δημοσθένης
συνεβούλευε
μὴ |
[27] |
ἑαυτόν,
ὡς
βέλτιον
Ἀλκιβιάδου
κατιόντα·
|
πεπεισμένους |
γάρ,
οὐ
βεβιασμένους,
ὑπ´
αὐτοῦ |
[4] |
εἰς
τοῦτο
κωμῳδῶν
αὐτὸν
Ἀντιφάνης
|
πεποίηκεν. |
ἕτεροι
δέ
τινες
ὡς
ποιητοῦ |
[11] |
καὶ
βοῶντος
ἐγὼ
Δημόσθενες
οὐδὲν
|
πέπονθα; |
νὴ
Δία"
φάναι,
νῦν
ἀκούω |
[11] |
Δημοσθένην,
τούτων
ὧν
λέγεις
οὐδὲν
|
πέπονθας. |
ἐπιτείναντος
δὲ
τὴν
φωνὴν
τοῦ |
[11] |
νῦν
ἀκούω
φωνὴν
ἀδικουμένου
καὶ
|
πεπονθότος. |
(οὕτως
ᾤετο
μέγα
πρὸς
πίστιν |
[11] |
τὰς
μελέτας
ἱστάμενον
ἐξ
ἐναντίας
|
περαίνειν. |
(λέγεται
δ´
ἀνθρώπου
προσελθόντος
αὐτῷ |
[31] |
ἐξέπεσεν
αὐτοῦ,
δι´
ὧν
παρεκάλει
|
Περδίκκαν |
ἐπιχειρεῖν
Μακεδονίᾳ
καὶ
σῴζειν
τοὺς |
[16] |
παρεῖχεν,
ἀλλὰ
καὶ
προσήγετο
τοὺς
|
περὶ |
Αἰσχίνην
καὶ
Φιλοκράτην
μᾶλλον.
(ὅθεν |
[14] |
ἀριστοκρατικὸν
αὐτοῦ
πολίτευμα
καὶ
τὸ
|
περὶ |
Ἀντιφῶντος·
ὃν
ὑπὸ
τῆς
ἐκκλησίας |
[12] |
γὰρ
Αἰσχίνης
καὶ
Ὑπερείδης
τοιαῦτα
|
περὶ |
αὐτοῦ
κατηγοροῦντες
εἰρήκασιν.
~(Ὅθεν
οὐκ |
[30] |
(τῶν
δ´
ἄλλων
ὅσοι
γεγράφασι
|
περὶ |
αὐτοῦ
(πάμπολλοι
δ´
εἰσί)
τὰς |
[13] |
ἀκροᾶσθαι
τῶν
κρατούντων,
οὕτω
καὶ
|
περὶ
|
Δημοσθένους
ἔχομεν
εἰπεῖν
οἷον
ἐκτρεπομένου |
[3] |
τῶν
παραλλήλων
βίων
ὄντι
πέμπτῳ,
|
περὶ |
Δημοσθένους
καὶ
Κικέρωνος,
ἀπὸ
τῶν |
[28] |
πραγμάτων
συντριβέντων,
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
ἡ
|
περὶ |
Κραννῶνα
μάχη
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος
δὲ |
[11] |
δὲ
τοίχους
πηλίνους
ἔχωμεν.
(ἀλλὰ
|
περὶ |
μὲν
τούτων
καὶ
ἑτέρων
γελοίων |
[9] |
καὶ
τὸ
μὴ
ταχέως
μηδὲ
|
περὶ |
παντὸς
ἐκ
τοῦ
παρισταμένου
λέγειν, |
[24] |
τῆς
πόλεως
ᾤχετ´
ἀπιὼν
καὶ
|
περὶ
|
Ῥόδον
καὶ
Ἰωνίαν
σοφιστεύων
κατεβίωσε. |
[9] |
λαμβάνειν,
ἀλλ´
ἀπολαμβάνειν
παρὰ
Φιλίππου,
|
περὶ |
συλλαβῶν
διαφερόμενος.
~(Πλὴν
τόν
γε |
[15] |
Δημήτριος
ὁ
Μάγνης
ἐν
τοῖς
|
περὶ |
συνωνύμων.
(ὁ
δὲ
κατ´
Αἰσχίνου |
[12] |
ἀγανόφρων,
ἀλλ´
ἔντονος
καὶ
βίαιος
|
περὶ |
τὰς
ἀμύνας.
(ὁρῶν
δ´
οὐ |
[13] |
τοῦ
πρέποντος,
ὡς
εἴγε
τῇ
|
περὶ |
τὰς
ὑποθέσεις
αὐτοῦ
φιλοτιμίᾳ
καὶ |
[18] |
ἀλλ´
ἐπεὶ
Φίλιππος
ὑπὸ
τῆς
|
περὶ |
τὴν
Ἄμφισσαν
εὐτυχίας
ἐπαιρόμενος
εἰς |
[2] |
ἐν
δὲ
Ῥώμῃ
καὶ
ταῖς
|
περὶ |
τὴν
Ἰταλίαν
διατριβαῖς
οὐ
σχολῆς |
[2] |
διατριβαῖς
οὐ
σχολῆς
οὔσης
γυμνάζεσθαι
|
περὶ
|
τὴν
Ῥωμαϊκὴν
διάλεκτον
ὑπὸ
χρειῶν |
[23] |
ἀποκαλῶν
αὐτόν.
ἐπεὶ
μέντοι
τὰ
|
περὶ |
τὴν
χώραν
θέμενος,
παρῆν
αὐτὸς |
[4] |
δ´
Αἰσχίνης
ὁ
ῥήτωρ
εἴρηκε
|
περὶ |
τῆς
μητρός,
ὡς
ἐκ
Γύλωνός |
[15] |
συνωνύμων.
(ὁ
δὲ
κατ´
Αἰσχίνου
|
περὶ |
τῆς
παραπρεσβείας
ἄδηλον
εἰ
λέλεκται· |
[30] |
δ´
ὑπηρετοῦσα
παιδίσκη,
πυνθανομένων
τῶν
|
περὶ |
τὸν
Ἀρχίαν,
φαίη
πολὺν
εἶναι |
[28] |
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας,
οἱ
μὲν
|
περὶ |
τὸν
Δημοσθένην
φθάσαντες
ὑπεξῆλθον
ἐκ |
[30] |
μηδὲν
ἄλλο·
(θαυμαζομένης
δὲ
τῆς
|
περὶ
|
τὸν
θάνατον
ὀξύτητος,
διηγήσασθαι
τοὺς |
[17] |
ἔχθραν
καὶ
τὸ
μεμνῆσθαι
τῶν
|
περὶ |
τὸν
συμμαχικὸν
ἡμαρτημένων
ἑκατέροις
πόλεμον, |
[17] |
ῥᾴδιον
ἐπὶ
προσφάτοις
εὐεργετήμασι
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
Φωκικὸν
πόλεμον
τετιθασσευμένους
ὑπὸ |
[3] |
ἄνδρας
ὁμοιοτέρους
ἀπείργασται.
λεκτέον
δὲ
|
περὶ |
τοῦ
πρεσβυτέρου
πρότερον.
~(Δημοσθένης
ὁ |
[15] |
τὸ
ἀληθές,
εἰ
δεῖ
τοῖς
|
περὶ |
τοῦ
στεφάνου
γεγραμμένοις
ἑκατέρῳ
λόγοις |
[24] |
(εἰσήχθη
δὲ
τότε
καὶ
ἡ
|
περὶ |
τοῦ
στεφάνου
γραφὴ
κατὰ
Κτησιφῶντος, |
[13] |
δι´
αὐτὸ
αἱρετοῦ
ὄντος,
τὸν
|
περὶ |
τοῦ
στεφάνου,
τὸν
κατ´
Ἀριστοκράτους, |
[6] |
ἱκανὴν
λαβών,
καὶ
γευσάμενος
τῆς
|
περὶ |
τοὺς
ἀγῶνας
φιλοτιμίας
καὶ
δυνάμεως, |
[15] |
Ἀριστογείτονος
αὐτὸς
ἠγωνίσατο,
καὶ
τὸν
|
περὶ |
τῶν
ἀτελειῶν
διὰ
τὸν
Χαβρίου |
[11] |
(Αἰσίωνα
δέ
φησιν
Ἕρμιππος
ἐπερωτηθέντα
|
περὶ |
τῶν
πάλαι
ῥητόρων
καὶ
τῶν |
[23] |
Καλλισθένην,
Χαρίδημον.
(ὅτε
καὶ
τὸν
|
περὶ |
τῶν
προβάτων
λόγον
ὁ
Δημοσθένης, |
[10] |
καὶ
Θεοφράστου
τινὰ
δόξαν
ἱστόρηκε
|
περὶ |
τῶν
ῥητόρων·
ἐρωτηθέντα
γὰρ
ὁποῖός |
[21] |
Φιλίππου
τελευτήσαντος.
(ἐτελεύτησε
δὲ
τῇ
|
περὶ |
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ
χρόνον
οὐ
πολὺν
|
[5] |
Καλλιστράτου
τοῦ
ῥήτορος
ἀγωνίζεσθαι
τὴν
|
περὶ |
Ὠρωποῦ
κρίσιν
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ |
[12] |
ἀξίως,
ταχὺ
δόξαν
ἔσχε
καὶ
|
περίβλεπτος |
ὑπὸ
τῶν
λόγων
ἤρθη
καὶ |
[5] |
καὶ
διὰ
τὴν
πρᾶξιν
οὖσαν
|
περιβόητον. |
(ἀκούσας
οὖν
ὁ
Δημοσθένης
τῶν |
[24] |
δ´
ὡς
οὐδεμία
τῶν
δημοσίων
|
περιβόητος
|
διά
τε
τὴν
δόξαν
τῶν |
[30] |
κρίκον
εἶναι
τοῦτον
αὐτῷ
φόρημα
|
περιβραχιόνιον. |
(τῶν
δ´
ἄλλων
ὅσοι
γεγράφασι
|
[12] |
ἀμβλῦναι
πικρίαν,
ἐλπίζοντος
καὶ
δυναμένου
|
περιγενέσθαι. |
(Λαβὼν
δὲ
τῆς
πολιτείας
καλὴν |
[28] |
δ´
ἀλλαχοῦ
διασπαρέντων,
ὁ
Ἀντίπατρος
|
περιέπεμπε |
τοὺς
συλλαμβάνοντας,
ὧν
ἦν
ἡγεμὼν |
[6] |
πρῶτον
ἐντυγχάνων
τῷ
δήμῳ
θορύβοις
|
περιέπιπτε
|
καὶ
κατεγελᾶτο
δι´
ἀήθειαν,
τοῦ |
[23] |
(θορύβου
δὲ
μεγάλου
τοὺς
Ἀθηναίους
|
περιεστῶτος, |
ἀπεστάλη
μὲν
ὁ
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς |
[27] |
τῶν
ἐκείνου
φίλων
καὶ
πρέσβεων
|
περιιόντες |
οὐκ
εἴων
ἀφίστασθαι
τοὺς
Ἕλληνας |
[31] |
αὐτὸς
οὕτως
ὁ
θεὶς
ἐπεκάλυψε,
|
περικείμενα |
καὶ
συμπεσόντα
λαθεῖν
ἐποίησε
τὸ
|
[13] |
μετὰ
Κίμωνος
καὶ
Θουκυδίδου
καὶ
|
Περικλέους |
ἄξιος
ἦν
τίθεσθαι.
~(Τῶν
γοῦν |
[6] |
τὸν
λόγον
ἔχων
ὁμοιότατον
τῷ
|
Περικλέους, |
προδίδωσιν
ὑπ´
ἀτολμίας
καὶ
μαλακίας |
[9] |
(ἀλλ´
ἔοικεν
ὁ
ἀνὴρ
τοῦ
|
Περικλέους |
τὰ
μὲν
ἄλλα
μὴ
πρὸς |
[20] |
ἀναμιμνῄσκων
Ἐπαμεινώνδου
τοὺς
Θηβαίους
καὶ
|
Περικλέους |
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὡς
ἐκεῖνοι
τὰ |
[17] |
(δεύτερον
δὲ
Βυζαντίοις
ἐβοήθησε
καὶ
|
Περινθίοις |
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος
πολεμουμένοις,
πείσας |
[6] |
ἀήθειαν,
τοῦ
λόγου
συγκεχύσθαι
ταῖς
|
περιόδοις |
καὶ
βεβασανίσθαι
τοῖς
ἐνθυμήμασι
πικρῶς |
[8] |
ἑαυτὸν
εἰς
γνώμας
ἀνῆγε
καὶ
|
περιόδους, |
ἐπανορθώσεις
τε
παντοδαπὰς
καὶ
μεταφράσεις |
[6] |
τῶν
λεγομένων
τῷ
διασπᾶσθαι
τὰς
|
περιόδους. |
(τέλος
δ´
ἀποστάντα
τοῦ
δήμου |
[10] |
ἐπεπόνθει,
πολλῶν
πάνυ
καὶ
μακρῶν
|
περιόδων |
ἓν
ῥῆμα
καὶ
νεῦμα
πίστιν |
[22] |
εἰ
δεῖ
τὸν
ἀτυχήσαντα
μὴ
|
περιορᾶν |
ἀπαρηγόρητον
ἐν
τῷ
πάθει
κείμενον, |
[19] |
ἀλλ´
ἱστάντας
τινὰς
σκηνὴν
καὶ
|
περιορύττοντας |
ἀνδριαντίσκον
εὑρεῖν
λίθινον,
ὑπὸ
γραμμάτων |
[6] |
τοὺς
ἀγῶνας
ἐξαρτυόμενος,
ἀλλὰ
τρυφῇ
|
περιορῶν |
μαραινόμενον.
~(Πάλιν
δέ
ποτέ
φασιν |
[20] |
ἐκείνῳ
μάλιστα
τῶν
Ἑλλήνων,
ὡς
|
περισπάσαι
|
δυναμένῳ
καὶ
κατασχεῖν
ταῖς
Ἑλληνικαῖς |
[20] |
δὲ
καὶ
τὸ
μέγεθος
τοῦ
|
περιστάντος |
αὐτὸν
ἀγῶνος
ἐν
νῷ
λαβών, |
[27] |
συνίστατο
πάλιν,
Λεωσθένους
ἀνδραγαθοῦντος
καὶ
|
περιτειχίζοντος
|
Ἀντίπατρον
ἐν
Λαμίᾳ
πολιορκούμενον.
(Πυθέας
|
[3] |
ἐν
χέρσῳ
βία"
ἣν
ὁ
|
περιττὸς |
ἐν
ἅπασι
Καικίλιος
ἀγνοήσας,
ἐνεανιεύσατο |
[23] |
ὁρῶμεν,
ὅταν
ἐν
τρυβλίῳ
δεῖγμα
|
περιφέρωσι, |
δι´
ὀλίγων
πυρῶν
τοὺς
πολλοὺς |
[19] |
δέ
τις
ἔοικε
δαιμόνιος
ἢ
|
περιφορὰ
|
πραγμάτων,
εἰς
ἐκεῖνο
καιροῦ
συμπεραίνουσα |
[20] |
δ´
ἡ
δόξα
μέχρι
τοῦ
|
Περσῶν |
βασιλέως,
κἀκεῖνος
ἔπεμψε
τοῖς
σατράπαις |
[30] |
τὴν
ἱστορίαν
Ἕρμιππος
ἀνείληφε,
φησὶ
|
πεσόντος |
αὐτοῦ
παρὰ
τὸν
βωμὸν
ἐν |
[22] |
μὲν
τιμᾶν
καὶ
ποιεῖσθαι
πολίτην,
|
πεσόντος |
δ´
ὑφ´
ἑτέρου
μὴ
φέρειν |
[24] |
οὐ
συνεξαναστάντων,
τοῦ
δ´
Ἄγιδος
|
πεσόντος |
καὶ
τῶν
Λακεδαιμονίων
συντριβέντων.
(εἰσήχθη
|
[12] |
καὶ
λόγῳ
καὶ
φίλοις
εὖ
|
πεφραγμένον |
καθελεῖν
τὸν
Μειδίαν,
ἐνέδωκε
τοῖς |
[8] |
μὴ
παρελθεῖν,
εἰ
μὴ
τύχοι
|
πεφροντικὼς |
καὶ
παρεσκευασμένος.
(εἰς
τοῦτο
δ´ |
[5] |
ὡς
πάντα
χειροῦσθαι
καὶ
τιθασεύειν
|
πεφυκότος. |
(ὅθεν
ἐάσας
τὰ
λοιπὰ
μαθήματα |
[11] |
κλέπτας
χαλκοῦς,
τοὺς
δὲ
τοίχους
|
πηλίνους
|
ἔχωμεν.
(ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων |
[12] |
μοι
δοκοῦσι
τὴν
Δημοσθένους
ἀμβλῦναι
|
πικρίαν, |
ἐλπίζοντος
καὶ
δυναμένου
περιγενέσθαι.
(Λαβὼν |
[4] |
τὸν
τρόπον
ὡς
θηριώδη
καὶ
|
πικρὸν |
ἐτέθη·
τὸν
γὰρ
ὄφιν
ἔνιοι |
[11] |
ὅτι
τὸ
αὐστηρὸν
πολὺ
καὶ
|
πικρὸν |
ἔχουσι,
τί
ἂν
λέγοι
τις; |
[6] |
περιόδοις
καὶ
βεβασανίσθαι
τοῖς
ἐνθυμήμασι
|
πικρῶς |
ἄγαν
καὶ
κατακόρως
δοκοῦντος.
(ἦν |
[8] |
ἐνθυμήματα.
τοῦτον
μὲν
οὖν
ἠμείψατο
|
πικρῶς |
ὁ
Δημοσθένης·
(οὐ
ταὐτά"
γὰρ
|
[23] |
δι´
ὀλίγων
πυρῶν
τοὺς
πολλοὺς
|
πιπράσκοντας, |
οὕτως
ἐν
ἡμῖν
λανθάνετε
πάντας |
[9] |
μᾶλλον
εἶχον,
εἴ
τι
δεῖ
|
πιστεύειν |
Ἐρατοσθένει
καὶ
Δημητρίῳ
τῷ
Φαληρεῖ |
[23] |
ὑπὲρ
αὐτῶν,
εἴτε
τῇ
φιλίᾳ
|
πιστεύων, |
εἴτε
προσδοκῶν
μεστὸν
εὑρήσειν
ὥσπερ |
[11] |
πεπονθότος.
(οὕτως
ᾤετο
μέγα
πρὸς
|
πίστιν |
εἶναι
τὸν
τόνον
καὶ
τὴν |
[10] |
περιόδων
ἓν
ῥῆμα
καὶ
νεῦμα
|
πίστιν |
ἔχοντος
ἀνθρώπου
κυριώτερον
ἡγούμενος.
~(Τοῖς |
[2] |
διαφυγόντα
σωτηρίᾳ
μνήμης
ἐπιφανεστέραν
εἴληφε
|
πίστιν, |
ὑπολαμβάνων
ἀκοῇ
καὶ
διαπυνθανόμενος,
μηδενὸς |
[13] |
ἔχομεν
εἰπεῖν
οἷον
ἐκτρεπομένου
καὶ
|
πλαγιάζοντος
|
ἢ
φωνὴν
ἢ
πρᾶξιν,
ἀλλ´ |
[7] |
Δημοσθένους,
μεταλαβόντα
τὸν
Σάτυρον
οὕτω
|
πλάσαι
|
καὶ
διεξελθεῖν
ἐν
ἤθει
πρέποντι |
[11] |
ἡγοῦντο
καὶ
ἀγεννὲς
αὐτοῦ
τὸ
|
πλάσμα |
καὶ
μαλακόν,
ὧν
καὶ
Δημήτριος |
[9] |
πρὸς
αὑτὸν
ἡγήσασθαι,
τὸ
δὲ
|
πλάσμα |
καὶ
τὸν
σχηματισμὸν
αὐτοῦ
καὶ |
[31] |
ἀλλήλων,
καὶ
παραπέφυκεν
οὐ
μεγάλη
|
πλάτανος. |
ἀπὸ
ταύτης
πολλὰ
τῶν
φύλλων, |
[7] |
πάντως
μὲν
ἑκάστης
ἡμέρας
κατιόντα
|
πλάττειν |
τὴν
ὑπόκρισιν
καὶ
διαπονεῖν
τὴν |
[3] |
γὰρ
Κικέρωνα
τὸν
αὐτὸν
ἔοικε
|
πλάττων |
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
δαίμων
πολλὰς |
[4] |
καὶ
ταῦτα
μὲν
ταύτῃ
κατὰ
|
Πλάτωνα. |
~(Τῆς
δὲ
πρὸς
τοὺς
λόγους |
[5] |
οἷς
ἐγέγραπτο
τὸν
Δημοσθένη
συνεσχολακέναι
|
Πλάτωνι |
καὶ
πλεῖστον
εἰς
τοὺς
λόγους |
[16] |
ὁ
Φίλιππος,
ἀντεῖπε
δὲ
μετὰ
|
πλείστης
|
ἐπιμελείας
πρὸς
τὸν
ἐκείνου
λόγον. |
[23] |
εἰρήκασιν,
ὀκτὼ
δ´
ὡς
οἱ
|
πλεῖστοι |
καὶ
δοκιμώτατοι
τῶν
συγγραφέων,
τούσδε· |
[10] |
Δημοσθένην,
δυνατώτατον
δ´
εἰπεῖν
Φωκίωνα·
|
πλεῖστον |
γὰρ
ἐν
βραχυτάτῃ
λέξει
νοῦν
|
[12] |
δ´
ὑπὸ
τοῦ
μεγάλου
βασιλέως,
|
πλεῖστον |
δ´
αὐτοῦ
λόγον
εἶναι
παρὰ |
[24] |
τοῖς
ἐλαύνουσι
τὸν
Δημοσθένη
τότε
|
πλεῖστον |
δυναμένοις
καὶ
μακεδονίζουσιν
οὐ
προήκαντο |
[5] |
τὸν
Δημοσθένη
συνεσχολακέναι
Πλάτωνι
καὶ
|
πλεῖστον
|
εἰς
τοὺς
λόγους
ὠφελῆσθαι,
Κτησιβίου |
[1] |
ἐν
ἤθει
καὶ
διαθέσει
τὸ
|
πλεῖστόν |
ἐστιν,
οὐδὲν
ἡγοῦμαι
διαφέρειν
ἀδόξου
|
[16] |
ἄνθρωπον.
(διὸ
καὶ
παρὰ
Φιλίππῳ
|
πλεῖστος |
ἦν
λόγος
αὐτοῦ,
καὶ
ὅτε |
[13] |
αὐτοῦ
φησιν
οὕτω
γεγράφθαι
τοὺς
|
πλείστους, |
ὡς
μόνου
τοῦ
καλοῦ
δι´ |
[11] |
καὶ
ἑτέρων
γελοίων
καίπερ
ἔτι
|
πλείω |
λέγειν
ἔχοντες,
ἐνταῦθα
παυσόμεθα·
τὸν
|
[2] |
ἄσκησις
οὐκ
εὐχερής,
ἀλλ´
οἷστισι
|
πλείων |
τε
σχολὴ
καὶ
τὰ
τῆς |
[11] |
διεξιόντος
ὡς
ὑπό
του
λάβοι
|
πληγάς, |
ἀλλὰ
σύ
γε"
φάναι
τὸν |
[25] |
γὰρ
ἀντέσχεν
ὁ
Δημοσθένης,
ἀλλὰ
|
πληγεὶς |
ὑπὸ
τῆς
δωροδοκίας
ὥσπερ
παραδεδεγμένος |
[20] |
τῶν
βασιλέως
στρατηγῶν,
δηλοῦντα
τὸ
|
πλῆθος |
τῶν
δοθέντων
αὐτῷ
χρημάτων.
~(Τότε |
[17] |
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
παροξύνων,
συνέστησε
|
πλὴν |
ὀλίγων
ἅπαντας
ἐπὶ
τὸν
Φίλιππον, |
[30] |
τὰς
διαφορὰς
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἐπεξιέναι·
|
πλὴν |
ὅτι
Δημοχάρης
ὁ
τοῦ
Δημοσθένους |
[25] |
καὶ
τὰς
οἰκίας
ἐπιόντες
ἠρεύνων
|
πλὴν |
τῆς
Καλλικλέους
τοῦ
Ἀρρενείδου.
(μόνην |
[10] |
παρὰ
Φιλίππου,
περὶ
συλλαβῶν
διαφερόμενος.
|
~(Πλὴν |
τόν
γε
Δημάδην
πάντες
ὡμολόγουν |
[2] |
πολιτικῶν
καὶ
τῶν
διὰ
φιλοσοφίαν
|
πλησιαζόντων, |
ὀψέ
ποτε
καὶ
πόρρω
τῆς
|
[25] |
ῥήτορες
εὐθὺς
ἐποφθαλμιάσαντες
πρὸς
τὸν
|
πλοῦτον |
ἐβοήθουν
καὶ
συνέπειθον
τοὺς
Ἀθηναίους |
[12] |
αὑτοῦ
δυνάμεως
ἔργον
ἄνδρα
καὶ
|
πλούτῳ
|
καὶ
λόγῳ
καὶ
φίλοις
εὖ |
[11] |
τινὰς
ἢ
στίχους
ἅμα
τῷ
|
πνεύματι |
πυκνουμένῳ
προφερόμενον·
εἶναι
δ´
αὐτῷ |
[31] |
ταύτης
πολλὰ
τῶν
φύλλων,
εἴτε
|
πνεύματος
|
ἐκ
τύχης
καταβαλόντος,
εἴτ´
αὐτὸς |
[6] |
ἀσθένεια
καὶ
γλώττης
ἀσάφεια
καὶ
|
πνεύματος |
κολοβότης,
ἐπιταράττουσα
τὸν
νοῦν
τῶν |
[20] |
ἀρχὴν
τοῦ
Δημοσθένους
ψηφίσματος,
πρὸς
|
πόδα
|
διαιρῶν
καὶ
ὑποκρούων·
Δημοσθένης
Δημοσθένους |
[22] |
χρώματα
τὴν
ὄψιν
ἀπάγειν
κελεύοντες)
|
πόθεν |
ἄν
τις
ἐπάγοιτο
βελτίω
παρηγορίαν, |
[9] |
συνεῖπεν,
ἐκεῖνος
δ´
οὐδέποτε
Δημάδῃ.
|
~(Πόθεν |
οὖν,
φαίη
τις
ἄν,
ὁ |
[13] |
ἐν
δευτέρᾳ
τάξει
τοῦ
καλοῦ
|
ποιεῖσθαι |
καὶ
τοῦ
πρέποντος,
ὡς
εἴγε |
[22] |
ἀγεννές,
ζῶντα
μὲν
τιμᾶν
καὶ
|
ποιεῖσθαι |
πολίτην,
πεσόντος
δ´
ὑφ´
ἑτέρου |
[9] |
τῇ
τύχῃ
πολλάκις
ἑκὼν
εἶναι
|
ποιεῖσθαι |
τὴν
δύναμιν.
(ἐπεὶ
τόλμαν
γε |
[27] |
τὸν
βωμόν,
ἐκείνῳ
τότε
ταῦτα
|
ποιῆσαι |
καὶ
παρασχεῖν
πεντήκοντα
ταλάντων
ἐξέδωκαν, |
[30] |
γὰρ
αὐτὸν
τὸν
Δημοσθένην
τοῦτο
|
ποιῆσαι |
λέγοντες
ἐν
Καλαυρείᾳ,
μέλλοντα
τὸ |
[1] |
ὑποκριτὰς
μὲν
ἀγαθοὺς
τρέφειν
καὶ
|
ποιητάς, |
ἄνδρα
δ´
οὐκ
ἄν
ποτε |
[4] |
ἀκροωμένους·
καὶ
γὰρ
Ἀργᾶς
τοὔνομα
|
ποιητὴς
|
ἦν
νόμων
πονηρῶν
καὶ
ἀργαλέων. |
[4] |
πεποίηκεν.
ἕτεροι
δέ
τινες
ὡς
|
ποιητοῦ |
τρυφερὰ
καὶ
παροίνια
γράφοντος
τοῦ
|
[4] |
τὸν
γὰρ
ὄφιν
ἔνιοι
τῶν
|
ποιητῶν |
ἀργᾶν
ὀνομάζουσιν·
ἢ
πρὸς
τὸν |
[8] |
καιρὸν
ἀτολμίας
αὐτοῦ
καὶ
τοῦτο
|
ποιοῦνται |
σημεῖον,
ὅτι
Δημάδης
μὲν
ἐκείνῳ |
[18] |
μόνον
τοὺς
στρατηγοὺς
τῷ
Δημοσθένει,
|
ποιοῦντας
|
τὸ
προσταττόμενον,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
[13] |
τἀναντία
πολλάκις
εἰρηκέναι,
τῇ
δὲ
|
πόλει |
μηδέποτε,
καὶ
Μελάνωπος
ἀντιπολιτευόμενος
Καλλιστράτῳ
|
[22] |
γυναιξὶν
ὁ
Δημοσθένης,
ἃ
τῇ
|
πόλει |
συμφέρειν
ᾤετο,
ταῦτ´
ἔπραττεν,
ἐπαινῶ, |
[17] |
καὶ
συνισταμένων
κατ´
ἔθνη
καὶ
|
πόλεις |
Εὐβοέων,
Ἀχαιῶν,
Κορινθίων,
Μεγαρέων,
Λευκαδίων, |
[23] |
τούτῳ
πρὸς
οἶκτον.
~(Αἱ
δὲ
|
πόλεις, |
πάλιν
τοῦ
Δημοσθένους
ἀναρριπίζοντος
αὐτάς, |
[27] |
νίζετο
καὶ
συνέπραττεν,
ὅπως
αἱ
|
πόλεις |
συνεπιθήσονται
τοῖς
Μακεδόσι
καὶ
συνεκβαλοῦσιν |
[17] |
ἐγκώμιον.
~(Ἐπειδὴ
δ´
εἰς
τὸ
|
πολεμεῖν |
ἔρρεπε
τὰ
πράγματα,
τοῦ
μὲν |
[23] |
αὐτοῖς
συμπαρασκευάσαντος,
Ἀθηναῖοι
δ´
ὡς
|
πολεμήσοντες
|
μετ´
αὐτῶν
παρεσκευάζοντο,
(καὶ
τὸ |
[17] |
γειτνίασιν
ἁψιμαχίαις
ἀναξαινομένων
ἑκάστοτε
τῶν
|
πολεμικῶν
|
πρὸς
ἀλλήλας
διαφορῶν
ταῖς
πόλεσιν. |
[20] |
προθυμίας
ἀνδρῶν
τοσούτων
προκαλουμένων
τοὺς
|
πολεμίους |
αἰρόμενος,
οὔτε
χρησμοῖς
ἐᾶν
προσέχειν |
[13] |
λόγων
εὐγενείᾳ
παρῆν
ἀνδρεία
τε
|
πολεμιστήριος
|
καὶ
τὸ
καθαρῶς
ἕκαστα
πράττειν, |
[3] |
αὖθις
καὶ
ληφθέντας
ὑπὸ
τῶν
|
πολεμίων, |
ἅμα
δὲ
παυσαμένῃ
τῇ
τῶν |
[23] |
βασιλέως
ἔγραφε,
τὸν
ἐκεῖθεν
ἐπεγείρων
|
πόλεμον |
Ἀλεξάνδρῳ,
παῖδα
καὶ
Μαργίτην
ἀποκαλῶν |
[17] |
περὶ
τὸν
συμμαχικὸν
ἡμαρτημένων
ἑκατέροις
|
πόλεμον, |
ἀποστεῖλαι
δύναμιν
αὐτοῖς,
ὑφ´
ἧς |
[25] |
μὴ
τὴν
πόλιν
ἐμβάλωσιν
εἰς
|
πόλεμον |
ἐξ
οὐκ
ἀναγκαίας
καὶ
ἀδίκου |
[17] |
εὐεργετήμασι
τοῖς
περὶ
τὸν
Φωκικὸν
|
πόλεμον |
τετιθασσευμένους
ὑπὸ
τοῦ
Φιλίππου
μεταστῆσαι
|
[17] |
δημαγωγόν,
ὡς
οὐ
τεταγμένα
σιτεῖται
|
πόλεμος. |
(ἐπηρμένης
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
πρὸς |
[18] |
ὄμμασιν
ἕκαστος
εἶχε
τὰ
τοῦ
|
πολέμου |
δεινά,
τῶν
Φωκικῶν
ἔτι
τραυμάτων |
[12] |
πράττειν
τὰ
κοινὰ
τοῦ
Φωκικοῦ
|
πολέμου |
συνεστῶτος,
ὡς
αὐτός
τέ
φησι
|
[17] |
καὶ
Περινθίοις
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος
|
πολεμουμένοις, |
πείσας
τὸν
δῆμον,
ἀφέντα
τὴν
|
[3] |
πολιτείᾳ,
πρὸς
δὲ
κινδύνους
καὶ
|
πολέμους |
ἄτολμον,
πολλὰ
δ´
ἀναμεῖξαι
καὶ
|
[1] |
ἐν
ταῖς
ἀδόξοις
καὶ
ταπειναῖς
|
πόλεσιν |
ἀπομαραίνεσθαι,
τὴν
δ´
ἀρετὴν
ὥσπερ |
[17] |
πολεμικῶν
πρὸς
ἀλλήλας
διαφορῶν
ταῖς
|
πόλεσιν. |
~(Οὐ
μὴν
ἀλλ´
ἐπεὶ
Φίλιππος |
[13] |
ἀνὴρ
ἐχθρός,
τὸ
δὲ
τῆς
|
πόλεως
|
νικάτω
συμφέρον,
(Νικόδημος
δ´
ὁ |
[28] |
Δημοσθένην
φθάσαντες
ὑπεξῆλθον
ἐκ
τῆς
|
πόλεως, |
ὁ
δὲ
δῆμος
αὐτῶν
θάνατον |
[10] |
ὁ
Δημοσθένης,
εἰπεῖν·
ἄξιος
τῆς
|
πόλεως" |
ὁποῖος
δέ
τις
ὁ
Δημάδης· |
[25] |
μὲν
οὖν
ἀπέπεμψαν
ἐκ
τῆς
|
πόλεως |
τὸν
Ἅρπαλον,
δεδιότες
δὲ
μὴ |
[24] |
μὲν
οὖν
εὐθὺς
ἐκ
τῆς
|
πόλεως |
ᾤχετ´
ἀπιὼν
καὶ
περὶ
Ῥόδον |
[26] |
τὰς
χεῖρας
εἰπεῖν·
ὦ
δέσποινα
|
Πολιάς, |
τί
δὴ
τρισὶ
τοῖς
χαλεπωτάτοις |
[27] |
πάντως
ἔχειν
νομίζομεν,
οὕτω
καὶ
|
πόλιν |
ἀνάγκη
νοσεῖν
εἰς
ἣν
Ἀθηναίων |
[23] |
ἠγωνίσαντο
καθ´
αὑτοὺς
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἀπέβαλον.
(θορύβου
δὲ
μεγάλου
τοὺς |
[23] |
Φωκίων
καὶ
διήλλαξεν
αὐτῷ
τὴν
|
πόλιν. |
~(Ἀπελθόντος
δ´
Ἀλεξάνδρου
μεγάλοι
μὲν |
[25] |
Ἅρπαλον
καὶ
φυλάττεσθαι,
μὴ
τὴν
|
πόλιν |
ἐμβάλωσιν
εἰς
πόλεμον
ἐξ
οὐκ |
[1] |
τῷ
εὐδαίμονι
πρῶτον
ὑπάρξαι
τὰν
|
πόλιν |
εὐδόκιμον·
ἐγὼ
δὲ
τῷ
μὲν |
[2] |
πρῶτον
ὑπάρχειν
καὶ
μάλιστα
τὰν
|
πόλιν |
εὐδόκιμον"
καὶ
φιλόκαλον
καὶ
πολυάνθρωπον, |
[26] |
οὐ
μέλλω
φέρειν
βαρέως,
ἀπολείπων
|
πόλιν
|
ἐχθροὺς
τοιούτους
ἔχουσαν,
οἵους
ἐν |
[2] |
(ἡμεῖς
δὲ
μικρὰν
μὲν
οἰκοῦντες
|
πόλιν, |
καὶ
ἵνα
μὴ
μικροτέρα
γένηται |
[10] |
τις
ὁ
Δημάδης·
ὑπὲρ
τὴν
|
πόλιν. |
(ὁ
δ´
αὐτὸς
φιλόσοφος
Πολύευκτον |
[27] |
καὶ
περιτειχίζοντος
Ἀντίπατρον
ἐν
Λαμίᾳ
|
πολιορκούμενον. |
(Πυθέας
μὲν
οὖν
ὁ
ῥήτωρ |
[13] |
ῥᾷστον
ἢ
λυσιτελέστατον
ἄγει
ποὺς
|
πολίτας, |
ἀλλὰ
πολλαχοῦ
τὴν
ἀσφάλειαν
καὶ |
[27] |
βεβιασμένους,
ὑπ´
αὐτοῦ
δέχεσθαι
τοὺς
|
πολίτας. |
(τῆς
δὲ
χρηματικῆς
ζημίας
αὐτῷ |
[13] |
καὶ
τάξιν
αὑτὸν
ἐν
τῇ
|
πολιτείᾳ |
κατέστησε,
ταύτην
ἄχρι
τέλους
διαφυλάξας |
[13] |
Δημάδης
ἀπολογούμενος
τὴν
ἐν
τῇ
|
πολιτείᾳ |
μεταβολὴν
ἔλεγεν,
αὑτῷ
μὲν
αὐτὸς |
[12] |
δ´
ἔχων
ἰσχὺν
ἐν
τῇ
|
πολιτείᾳ |
μηδὲ
δόξαν.
(ὃ
καὶ
μάλιστά |
[26] |
οὐδ´
ὁμολογουμένας
τοῖς
ἐν
τῇ
|
πολιτείᾳ |
νεανιεύμασιν
ἀπομνημονεύεσθαι.
(λέγεται
γὰρ
ἐκ |
[3] |
φιλότιμον
καὶ
φιλελεύθερον
ἐν
τῇ
|
πολιτείᾳ, |
πρὸς
δὲ
κινδύνους
καὶ
πολέμους |
[15] |
Ἀριστοκράτους
ἑτέροις
ἐγράφησαν,
οὔπω
τῇ
|
πολιτείᾳ |
προσεληλυθότος
αὐτοῦ·
δοκεῖ
γὰρ
δυεῖν |
[16] |
μᾶλλον.
~(Ἡ
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
|
πολιτεία |
φανερὰ
μὲν
ἦν
ἔτι
καὶ |
[26] |
ἐτύγχανε
προειδὼς
τὰ
κατὰ
τὴν
|
πολιτείαν |
κακά,
φόβους
καὶ
φθόνους
καὶ |
[21] |
αὖθις
ὡς
εὔνουν
εἰς
τὴν
|
πολιτείαν, |
ὥστε
καὶ
τῶν
ὀστῶν
ἐκ |
[14] |
ὁ
Φωκίων,
οὐκ
ἐπαινουμένης
προϊστάμενος
|
πολιτείας, |
ἀλλὰ
δοκῶν
μακεδονίζειν,
ὅμως
δι´ |
[13] |
ἑνὸς
καὶ
ἀμεταβόλου
διαγράμματος
τῆς
|
πολιτείας |
ἕνα
τόνον
ἔχων
ἐν
τοῖς
|
[11] |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
καὶ
τῆς
|
πολιτείας |
θεωρεῖσθαι
δίκαιόν
ἐστιν.
~(Ὥρμησε
μὲν |
[12] |
δυναμένου
περιγενέσθαι.
(Λαβὼν
δὲ
τῆς
|
πολιτείας |
καλὴν
ὑπόθεσιν
τὴν
πρὸς
Φίλιππον
|
[26] |
καὶ
συνδιατρίβοντας
νεανίσκους
ἀποτρέπειν
τῆς
|
πολιτείας, |
λέγων
ὡς
εἰ,
δυεῖν
αὐτῷ |
[3] |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
καὶ
τῶν
|
πολιτειῶν |
τὰς
φύσεις
αὐτῶν
καὶ
τὰς |
[14] |
θέλητε.
(σφόδρα
δ´
ἀριστοκρατικὸν
αὐτοῦ
|
πολίτευμα
|
καὶ
τὸ
περὶ
Ἀντιφῶντος·
ὃν |
[13] |
πρότερον,
εἶτ´
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
|
πολιτευόμενος, |
οὐκ
ἔφη
τἀναντία
λέγειν,
ἀεὶ |
[10] |
τὸν
Σφήττιον,
ἕνα
τῶν
τότε
|
πολιτευομένων |
Ἀθήνησιν,
ἀποφαίνεσθαι,
μέγιστον
μὲν
εἶναι |
[22] |
ζῶντα
μὲν
τιμᾶν
καὶ
ποιεῖσθαι
|
πολίτην, |
πεσόντος
δ´
ὑφ´
ἑτέρου
μὴ |
[22] |
ταῦτ´
ἔπραττεν,
ἐπαινῶ,
καὶ
τίθεμαι
|
πολιτικῆς |
καὶ
ἀνδρώδους
ψυχῆς,
ἀεὶ
πρὸς
|
[6] |
δεινότητα
καὶ
δύναμιν,
ἐν
τοῖς
|
πολιτικοῖς |
ἤδη
καθάπερ
στεφανίταις
ἀγῶσι
πρωτεύειν |
[17] |
ἱππέων
δὲ
δισχιλίων
ἄνευ
τῶν
|
πολιτικῶν |
δυνάμεων,
χρήματα
δὲ
καὶ
μισθοὺς |
[2] |
τὴν
Ῥωμαϊκὴν
διάλεκτον
ὑπὸ
χρειῶν
|
πολιτικῶν |
καὶ
τῶν
διὰ
φιλοσοφίαν
πλησιαζόντων, |
[3] |
ἅμα
δὲ
παυσαμένῃ
τῇ
τῶν
|
πολιτῶν |
ἐλευθερίᾳ
τὸν
βίον
συγκαταστρέψαντας·
(ὥστ´ |
[26] |
αἴσθοιτό
τινας
τῶν
διαφόρων
αὐτῷ
|
πολιτῶν |
ἐπιδιώκοντας,
{καὶ}
βούλεσθαι
μὲν
αὑτὸν |
[6] |
τῶν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
ἀγωνιζομένων
|
πολιτῶν. |
(καίτοι
τό
γε
πρῶτον
ἐντυγχάνων |
[27] |
ἀπολειφθέντος,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
πολιτῶν
|
ὁμοῦ
τι
πάντων
ἀπαντώντων
καὶ |
[3] |
δὲ
κινδύνους
καὶ
πολέμους
ἄτολμον,
|
πολλὰ |
δ´
ἀναμεῖξαι
καὶ
τῶν
τυχηρῶν. |
[9] |
Φιλίππου
τῶν
βασιλέων,
ἐν
ᾧ
|
πολλὰ
|
Θηβαίους
καὶ
Ὀλυνθίους
εἰρήκει
κακῶς, |
[26] |
Αἰγίνῃ
καὶ
Τροιζῆνι
καθήμενος
τὰ
|
πολλὰ |
καὶ
πρὸς
τὴν
Ἀττικὴν
ἀποβλέπων
|
[14] |
Θεωρίδος
ὡς
ἄλλα
τε
ῥᾳδιουργούσης
|
πολλὰ
|
καὶ
τοὺς
δούλους
ἐξαπατᾶν
διδασκούσης, |
[19] |
παμμέλαν
ὄρνι·
τηνεί
τοι
κρέα
|
πολλὰ |
παρέσσεται
ἀνθρώπεια.
~(Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[19] |
Ἑλλάδος,
ἐναντιοῦσθαι
τοῖς
πραττομένοις
καὶ
|
πολλὰ |
σημεῖα
τοῦ
μέλλοντος
ἀναφαίνειν,
ἐν |
[31] |
οὐ
μεγάλη
πλάτανος.
ἀπὸ
ταύτης
|
πολλὰ |
τῶν
φύλλων,
εἴτε
πνεύματος
ἐκ |
[29] |
χορηγίας
κρατεῖσθαι.
(διὸ
τοῦ
Ἀρχίου
|
πολλὰ |
φιλάνθρωπα
διαλεχθέντος,
ἀναβλέψας
πρὸς
αὐτόν, |
[8] |
ὅτι
Δημάδης
μὲν
ἐκείνῳ
θορυβηθέντι
|
πολλάκις
|
ἀναστὰς
ἐκ
προχείρου
συνεῖπεν,
ἐκεῖνος |
[7] |
ὑπόκρισιν
καὶ
διαπονεῖν
τὴν
φωνήν,
|
πολλάκις |
δὲ
καὶ
μῆνας
ἑξῆς
δύο |
[31] |
ἑαυτοὺς
οἱ
προδόται
πωλοῦσιν,
ὃ
|
πολλάκις |
Δημοσθένους
προαγορεύοντος
οὐκ
ἐπίστευσε.
(Τὸν |
[13] |
ἔλεγεν,
αὑτῷ
μὲν
αὐτὸς
τἀναντία
|
πολλάκις |
εἰρηκέναι,
τῇ
δὲ
πόλει
μηδέποτε, |
[9] |
δόξαν,
οὐδ´
ἐπὶ
τῇ
τύχῃ
|
πολλάκις |
ἑκὼν
εἶναι
ποιεῖσθαι
τὴν
δύναμιν. |
[8] |
ἀλλὰ
καὶ
καθήμενον
ἐν
ἐκκλησίᾳ
|
πολλάκις |
τοῦ
δήμου
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
μὴ |
[13] |
καὶ
Μελάνωπος
ἀντιπολιτευόμενος
Καλλιστράτῳ
καὶ
|
πολλάκις |
ὑπ´
αὐτοῦ
χρήμασι
μετατιθέμενος
εἰώθει
|
[6] |
δικάζεσθαι
καὶ
λογογραφεῖν
ἐπ´
αὐτούς,
|
πολλὰς |
διαδύσεις
καὶ
παλινδικίας
εὑρίσκοντας,
ἐγγυμνασάμενος |
[3] |
πλάττων
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
δαίμων
|
πολλὰς |
μὲν
εἰς
τὴν
φύσιν
ἐμβαλεῖν |
[9] |
φησιν
αὐτὸν
ἐν
τοῖς
λόγοις
|
πολλαχοῦ |
γεγονέναι
παράβακχον,
ὁ
δὲ
Φαληρεὺς |
[13] |
λυσιτελέστατον
ἄγει
ποὺς
πολίτας,
ἀλλὰ
|
πολλαχοῦ |
τὴν
ἀσφάλειαν
καὶ
τὴν
σωτηρίαν |
[8] |
τὸ
δ´
ὅπως
ἕξουσιν
οἱ
|
πολλοὶ |
πρὸς
τὸν
λόγον
ἀφροντιστεῖν
ὀλιγαρχικοῦ |
[8] |
(εἰς
τοῦτο
δ´
ἄλλοι
τε
|
πολλοὶ |
τῶν
δημαγωγῶν
ἐχλεύαζον
αὐτόν,
καὶ |
[31] |
καὶ
διεδόθη
λόγος
ὑπὲρ
τούτου,
|
πολλοὶ |
τῶν
εὐφυῶν
ὑπόθεσιν
λαβόντες
εἰς |
[11] |
τῶν
λεγόντων.
τοῖς
μὲν
οὖν
|
πολλοῖς |
ὑποκρινόμενος
ἤρεσκε
θαυμαστῶς,
οἱ
δὲ |
[6] |
ἀργῶς,
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι
μὲν
οὐδὲ
|
πολλοστὸν
|
ἠδυνήθη
μέρος
τῶν
πατρῴων,
τόλμαν |
[23] |
μὲν
ἐπέθεντο
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
|
πολλοὺς |
ἀνεῖλον,
ὅπλα
τοῦ
Δημοσθένους
αὐτοῖς |
[22] |
οὖν
εἰπεῖν
προήχθημεν,
ὁρῶντες
ἐπικλῶντα
|
πολλοὺς |
καὶ
ἀποθηλύνοντα
τὸν
Αἰσχίνην
τῷ |
[23] |
περιφέρωσι,
δι´
ὀλίγων
πυρῶν
τοὺς
|
πολλοὺς |
πιπράσκοντας,
οὕτως
ἐν
ἡμῖν
λανθάνετε |
[9] |
τῷ
Βυζαντίῳ,
θρασυνομένῳ
καὶ
ῥέοντι
|
πολλῷ |
κατὰ
τῶν
Ἀθηναίων,
ἀναστὰς
μόνος |
[14] |
καὶ
πρὸς
τὰς
ἐπιθυμίας
τῶν
|
πολλῶν |
ἀντιτείνων,
καὶ
τοῖς
ἁμαρτήμασιν
αὐτῶν |
[2] |
οἰκείων,
ἀλλὰ
ξένων
τε
τῶν
|
πολλῶν |
καὶ
διεσπαρμένων
ἐν
ἑτέροις
συνιοῦσαν |
[5] |
τὴν
δόξαν,
ὁρῶν
προπεμπόμενον
ὑπὸ
|
πολλῶν |
καὶ
μακαριζόμενον,
τοῦ
δὲ
λόγου
|
[10] |
βίον
καὶ
τὴν
δόξαν
ἐπεπόνθει,
|
πολλῶν |
πάνυ
καὶ
μακρῶν
περιόδων
ἓν |
[25] |
Ἰωνίαν
σοφιστεύων
κατεβίωσε.
~(Μετ´
οὐ
|
πολὺ |
δ´
Ἅρπαλος
ἧκεν
ἐξ
Ἀσίας |
[11] |
τῶν
λόγων
ὅτι
τὸ
αὐστηρὸν
|
πολὺ |
καὶ
πικρὸν
ἔχουσι,
τί
ἂν |
[22] |
δημοσίοις
ἐπανέχοντα
τηρεῖν
τὸ
ἀξίωμα,
|
πολὺ |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
ὑποκριτὰς
τῶν |
[22] |
Ἀθηναίοις
ἀγαθόν·
καὶ
μετ´
οὐ
|
πολὺ |
παρῆσαν
οἱ
τὸν
Φιλίππου
θάνατον |
[11] |
ἀναγινωσκόμενοι
δ´
οἱ
Δημοσθένους
λόγοι
|
πολὺ
|
τῇ
κατασκευῇ
καὶ
δυνάμει
διαφέρουσιν. |
[2] |
πόλιν
εὐδόκιμον"
καὶ
φιλόκαλον
καὶ
|
πολυάνθρωπον, |
ὡς
βιβλίων
τε
παντοδαπῶν
ἀφθονίαν |
[23] |
δοκιμώτατοι
τῶν
συγγραφέων,
τούσδε·
Δημοσθένην,
|
Πολύευκτον, |
Ἐφιάλτην,
Λυκοῦργον,
Μοιροκλέα,
Δήμωνα,
Καλλισθένην, |
[10] |
πόλιν.
(ὁ
δ´
αὐτὸς
φιλόσοφος
|
Πολύευκτον |
ἱστορεῖ
τὸν
Σφήττιον,
ἕνα
τῶν |
[13] |
ἐν
τῷ
κατὰ
Μοιροκλέα
καὶ
|
Πολύευκτον |
καὶ
Ὑπερείδην
ἀριθμῷ
τῶν
ῥητόρων, |
[31] |
ἐπιγράμμασι.
(Δημάδην
δὲ
χρόνον
οὐ
|
πολὺν |
ἀπολαύσαντα
μισουμένης
δόξης
ἡ
Δημοσθένους |
[30] |
τῶν
περὶ
τὸν
Ἀρχίαν,
φαίη
|
πολὺν |
εἶναι
χρόνον
ἐξ
οὗ
φοροίη |
[21] |
περὶ
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ
χρόνον
οὐ
|
πολὺν
|
ἐπιβιώσας·
καὶ
τοῦτο
δοκεῖ
τῷ |
[28] |
τῆς
καταδίκης.
~(Οὐ
μὴν
ἐπὶ
|
πολὺν |
χρόνον
ἀπέλαυσε
τῆς
πατρίδος
κατελθών, |
[13] |
καὶ
μήτε
πράγμασι
μήτ´
ἀνθρώποις
|
πολὺν |
χρόνον
τοῖς
αὐτοῖς
ἐπιμένειν
δυνάμενον. |
[1] |
ἐγκώμιον,
εἴτ´
Εὐριπίδης
ὡς
ὁ
|
πολὺς |
κρατεῖ
λόγος,
εἴθ´
ἕτερός
τις |
[25] |
Ἀλέξανδρον,
αὑτῷ
τε
πράγματα
συνειδὼς
|
πονηρὰ |
δι´
ἀσωτίαν,
κἀκεῖνον
ἤδη
χαλεπὸν |
[4] |
Ἀργᾶς
τοὔνομα
ποιητὴς
ἦν
νόμων
|
πονηρῶν |
καὶ
ἀργαλέων.
καὶ
ταῦτα
μὲν |
[4] |
καὶ
θρύψιν,
οὐ
προϊεμένης
τοῖς
|
πόνοις |
τῆς
μητρὸς
αὐτὸν
οὐδὲ
προσβιαζομένων |
[8] |
οὐκ
εὐφυὴς
ὤν,
ἀλλ´
ἐκ
|
πόνου
|
συγκειμένῃ
δεινότητι
καὶ
δυνάμει
χρώμενος, |
[22] |
παθῶν
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα
σύγκρασιν
|
ποριζόμενος, |
τοῖς
βελτίοσιν
ἐναφανίζουσαν
τὰ
χείρω; |
[2] |
φιλοσοφίαν
πλησιαζόντων,
ὀψέ
ποτε
καὶ
|
πόρρω |
τῆς
ἡλικίας
ἠρξάμεθα
Ῥωμαϊκοῖς
συντάγμασιν |
[29] |
ἄταφον.
ἐγὼ
δ´
ὦ
φίλε
|
Πόσειδον
|
ἔτι
ζῶν
ἐξίσταμαι
τοῦ
ἱεροῦ· |
[29] |
ἐν
Καλαυρείᾳ
ἐν
τῷ
ἱερῷ
|
Ποσειδῶνος |
καθέζεσθαι,
διαπλεύσας
ὑπηρετικοῖς
καὶ
ἀποβὰς |
[25] |
Δημοσθένους
τὸ
βάρος
καὶ
πυθομένου
|
πόσον |
ἄγει,
μειδιάσας
ὁ
Ἅρπαλος
ἄξει
|
[19] |
εἶναι
παρ´
ἡμῖν
ἐν
Χαιρωνείᾳ
|
ποτάμιον |
μικρὸν
εἰς
τὸν
Κηφισὸν
ἐμβάλλον. |
[19] |
προσηγορίαν.
(ὁ
δὲ
Δοῦρις
οὐ
|
ποταμὸν |
εἶναι
τὸν
Θερμώδοντά
φησιν,
ἀλλ´ |
[19] |
αἵματος
ἐμπλησθέντα
καὶ
νεκρῶν
τὸν
|
ποταμὸν
|
ταύτην
διαλλάξαι
τὴν
προσηγορίαν.
(ὁ |
[9] |
μὰ
γῆν,
μὰ
κρήνας,
μὰ
|
ποταμούς, |
μὰ
νάματα"
(τῶν
δὲ
κωμικῶν |
[1] |
ποιητάς,
ἄνδρα
δ´
οὐκ
ἄν
|
ποτε |
δύνασθαι
δίκαιον
καὶ
αὐτάρκη
καὶ
|
[2] |
τῶν
διὰ
φιλοσοφίαν
πλησιαζόντων,
ὀψέ
|
ποτε |
καὶ
πόρρω
τῆς
ἡλικίας
ἠρξάμεθα |
[28] |
γένει
λόγος
ἔχει
τραγῳδίας
ὑποκρίνασθαί
|
ποτε, |
καὶ
τὸν
Αἰγινήτην
Πῶλον
τὸν |
[9] |
τὸν
ἔμμετρον
ἐκεῖνον
ὅρκον
ὀμόσαι
|
ποτὲ |
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὥσπερ
ἐνθουσιῶντα· |
[7] |
τρυφῇ
περιορῶν
μαραινόμενον.
~(Πάλιν
δέ
|
ποτέ |
φασιν
ἐκπεσόντος
αὐτοῦ
καὶ
ἀπιόντος
|
[3] |
τεχνίταις
ἅμιλλα,
χαλεπῶς
ἂν
διακριθῆναι,
|
πότερον |
αὕτη
τοῖς
τρόποις
ἢ
τοῖς |
[3] |
τοὺς
λόγους
ἀντεξετάζειν
καὶ
ἀποφαίνεσθαι,
|
πότερος
|
ἡδίων
ἢ
δεινότερος
εἰπεῖν,
ἐάσομεν. |
[13] |
ἢ
ῥᾷστον
ἢ
λυσιτελέστατον
ἄγει
|
ποὺς |
πολίτας,
ἀλλὰ
πολλαχοῦ
τὴν
ἀσφάλειαν |
[2] |
ἠρξάμεθα
Ῥωμαϊκοῖς
συντάγμασιν
ἐντυγχάνειν,
(καὶ
|
πρᾶγμα |
θαυμαστὸν
μέν,
ἀλλ´
ἀληθὲς
ἐπάσχομεν. |
[26] |
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
ἐξετάσαι
τὸ
|
πρᾶγμα |
καὶ
τοὺς
ἐκείνῃ
δόξαντας
ἀδικεῖν |
[13] |
τῷ
τρόπῳ
γεγονέναι
καὶ
μήτε
|
πράγμασι |
μήτ´
ἀνθρώποις
πολὺν
χρόνον
τοῖς |
[13] |
ἕνα
τόνον
ἔχων
ἐν
τοῖς
|
πράγμασιν |
ἀεὶ
διετέλεσε.
(Παναίτιος
δ´
ὁ |
[3] |
αὕτη
τοῖς
τρόποις
ἢ
τοῖς
|
πράγμασιν |
ἐκείνη
τοὺς
ἄνδρας
ὁμοιοτέρους
ἀπείργασται. |
[22] |
κοινὸν
ἱστάμενον
καὶ
τὰ
οἰκεῖα
|
πράγματα |
καὶ
πάθη
τοῖς
δημοσίοις
ἐπανέχοντα |
[25] |
Ἀθήνας
ἀποδρὰς
Ἀλέξανδρον,
αὑτῷ
τε
|
πράγματα |
συνειδὼς
πονηρὰ
δι´
ἀσωτίαν,
κἀκεῖνον |
[2] |
οὕτως
ἐκ
τῶν
ὀνομάτων
τὰ
|
πράγματα |
συνιέναι
καὶ
γνωρίζειν
συνέβαινεν
ἡμῖν, |
[17] |
εἰς
τὸ
πολεμεῖν
ἔρρεπε
τὰ
|
πράγματα, |
τοῦ
μὲν
Φιλίππου
μὴ
δυναμένου |
[22] |
χρῆσθαι
κουφίζουσι
καὶ
πρὸς
ἡδίω
|
πράγματα
|
τρέπειν
τὴν
διάνοιαν
(ὥσπερ
οἱ |
[12] |
αἱ
δὲ
πρεσβύταται
τῶν
ἔγγιστα
|
πραγμάτων |
ἅπτονται.
(δῆλος
δ´
ἐστὶ
καὶ |
[19] |
τις
ἔοικε
δαιμόνιος
ἢ
περιφορὰ
|
πραγμάτων, |
εἰς
ἐκεῖνο
καιροῦ
συμπεραίνουσα
τὴν |
[13] |
εἰς
ἣν
ἀπ´
ἀρχῆς
τῶν
|
πραγμάτων |
μερίδα
καὶ
τάξιν
αὑτὸν
ἐν |
[28] |
κατελθών,
ἀλλὰ
ταχὺ
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
πραγμάτων |
συντριβέντων,
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
ἡ
περὶ |
[2] |
συνέβαινεν
ἡμῖν,
ὡς
ἐκ
τῶν
|
πραγμάτων, |
ὧν
ἁμῶς
γέ
πως
εἴχομεν |
[8] |
μελετητήριον,
καὶ
διεξῄει
τάς
τε
|
πράξεις
|
ἐφεξῆς
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[11] |
καὶ
τὸ
ἦθος
ἀπὸ
τῶν
|
πράξεων |
καὶ
τῆς
πολιτείας
θεωρεῖσθαι
δίκαιόν |
[3] |
Δημοσθένους
καὶ
Κικέρωνος,
ἀπὸ
τῶν
|
πράξεων |
καὶ
τῶν
πολιτειῶν
τὰς
φύσεις
|
[13] |
καὶ
πλαγιάζοντος
ἢ
φωνὴν
ἢ
|
πρᾶξιν, |
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀφ´
ἑνὸς
καὶ |
[5] |
τῇ
δόξῃ,
καὶ
διὰ
τὴν
|
πρᾶξιν |
οὖσαν
περιβόητον.
(ἀκούσας
οὖν
ὁ |
[6] |
μέσον
παριέναι
καὶ
τὰ
κοινὰ
|
πράττειν, |
(καὶ
καθάπερ
Λαομέδοντα
τὸν
Ὀρχομένιον |
[13] |
πολεμιστήριος
καὶ
τὸ
καθαρῶς
ἕκαστα
|
πράττειν, |
οὐκ
ἐν
τῷ
κατὰ
Μοιροκλέα |
[12] |
~(Ὥρμησε
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τὸ
|
πράττειν |
τὰ
κοινὰ
τοῦ
Φωκικοῦ
πολέμου |
[19] |
ἐλευθερίαν
τῆς
Ἑλλάδος,
ἐναντιοῦσθαι
τοῖς
|
πραττομένοις |
καὶ
πολλὰ
σημεῖα
τοῦ
μέλλοντος |
[16] |
ὑπαρχούσης
οὐδὲν
ἐῶντος
ἀνεπιτίμητον
τῶν
|
πραττομένων |
ὑπὸ
τοῦ
Μακεδόνος,
ἀλλ´
ἐφ´ |
[4] |
καὶ
δούλους
τεχνίτας
τοὺς
τοῦτο
|
πράττοντας. |
(ἃ
δ´
Αἰσχίνης
ὁ
ῥήτωρ |
[22] |
δ´
ἀλύπως
φέρειν
ταῦτα
καὶ
|
πρᾴως |
ἀπεδοκίμαζεν.
(ἐγὼ
δ´
ὡς
μὲν |
[7] |
πλάσαι
καὶ
διεξελθεῖν
ἐν
ἤθει
|
πρέποντι |
καὶ
διαθέσει
τὴν
αὐτὴν
ῥῆσιν, |
[13] |
τοῦ
καλοῦ
ποιεῖσθαι
καὶ
τοῦ
|
πρέποντος, |
ὡς
εἴγε
τῇ
περὶ
τὰς |
[27] |
ἀνάγκη
νοσεῖν
εἰς
ἣν
Ἀθηναίων
|
πρεσβεία |
παραγίνεται·
τὸν
δὲ
Δημοσθένη
τρέψαι |
[23] |
Κιθαιρῶνος
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω
καὶ
τὴν
|
πρεσβείαν
|
ἀφῆκεν.
(εὐθὺς
δ´
ὁ
Ἀλέξανδρος |
[27] |
(Δημοσθένης
δὲ
τοῖς
ἐξ
ἄστεος
|
πρεσβεύουσι |
καταμείξας
ἑαυτὸν
συνηγω–
νίζετο
καὶ |
[23] |
τάλαντα
παρὰ
τῶν
ἀνδρῶν
ὡμολόγησε
|
πρεσβεύσειν |
καὶ
δεήσεσθαι
τοῦ
βασιλέως
ὑπὲρ |
[18] |
ταῖς
ἐλπίσι
τὸν
δῆμον,
ἀπεστάλη
|
πρεσβευτὴς
|
μεθ´
ἑτέρων
εἰς
Θήβας.
(ἔπεμψε |
[23] |
ὁ
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
μεθ´
ἑτέρων
|
πρεσβευτὴς |
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
δείσας
δὲ
τὴν |
[16] |
ἦν
λόγος
αὐτοῦ,
καὶ
ὅτε
|
πρεσβεύων |
δέκατος
ἧκεν
εἰς
Μακεδονίαν,
ἤκουσε |
[17] |
αὐτοῖς,
ὑφ´
ἧς
ἐσώθησαν.
(ἔπειτα
|
πρεσβεύων |
καὶ
διαλεγόμενος
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ |
[27] |
μετὰ
τῶν
ἐκείνου
φίλων
καὶ
|
πρέσβεων |
περιιόντες
οὐκ
εἴων
ἀφίστασθαι
τοὺς |
[12] |
διαπεπραγμένων
ἐκείνων
γεγόνασιν,
αἱ
δὲ
|
πρεσβύταται
|
τῶν
ἔγγιστα
πραγμάτων
ἅπτονται.
(δῆλος |
[30] |
τε
χαλκῆν
ἀνέστησε,
καὶ
τὸν
|
πρεσβύτατον |
ἐψηφίσατο
τῶν
ἀπὸ
γένους
ἐν |
[3] |
ἀπείργασται.
λεκτέον
δὲ
περὶ
τοῦ
|
πρεσβυτέρου
|
πρότερον.
~(Δημοσθένης
ὁ
πατὴρ
Δημοσθένους |
[11] |
ἱστορεῖ,
λέγων
αὐτοῦ
Δημοσθένους
ἀκοῦσαι
|
πρεσβύτου |
γεγονότος·
τὴν
μὲν
γὰρ
ἀσάφειαν |
[31] |
προδόται
πωλοῦσιν,
ὃ
πολλάκις
Δημοσθένους
|
προαγορεύοντος |
οὐκ
ἐπίστευσε.
(Τὸν
μὲν
οὖν |
[14] |
ὅτι
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπί
τινα
|
προβαλλομένων
|
αὐτὸν
κατηγορίαν,
εἶθ´
ὡς
οὐχ |
[23] |
(ὅτε
καὶ
τὸν
περὶ
τῶν
|
προβάτων
|
λόγον
ὁ
Δημοσθένης,
ἃ
τοῖς |
[14] |
μὲν
ἦν
ἱκανώτατος
τὰ
τῶν
|
προγόνων |
καλά,
μιμήσασθαι
δ´
οὐχ
ὁμοίως. |
[6] |
λόγον
ἔχων
ὁμοιότατον
τῷ
Περικλέους,
|
προδίδωσιν
|
ὑπ´
ἀτολμίας
καὶ
μαλακίας
ἑαυτόν, |
[23] |
ὁ
Δημοσθένης
ἀπεσβήκει,
Θηβαῖοι
δὲ
|
προδοθέντες |
ὑπ´
ἐκείνων
ἠγωνίσαντο
καθ´
αὑτοὺς |
[4] |
ἐκ
Γύλωνός
τινος
ἐπ´
αἰτίᾳ
|
προδοσίας |
φεύγοντος
ἐξ
ἄστεος
γεγόνοι
καὶ |
[31] |
ἀτυχήμασιν,
ὅτι
πρώτους
ἑαυτοὺς
οἱ
|
προδόται |
πωλοῦσιν,
ὃ
πολλάκις
Δημοσθένους
προαγορεύοντος |
[26] |
ἄντικρυς
εἰς
τὸν
ὄλεθρον,
ἐτύγχανε
|
προειδὼς |
τὰ
κατὰ
τὴν
πολιτείαν
κακά, |
[7] |
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲ
βουλομένῳ
πάνυ
|
προελθεῖν
|
ἐνδέχεσθαι
δι´
αἰσχύνην.
~(Οὐ
μὴν |
[29] |
τρέμοντα
καὶ
σφαλλόμενον,
ἅμα
τῷ
|
προελθεῖν |
καὶ
παραλλάξαι
τὸν
βωμὸν
ἔπεσε |
[15] |
τοῦ
ἀγῶνος
ὡς
ἄχρι
δίκης
|
προελθόντος. |
ταυτὶ
μὲν
οὖν
ἕτεροι
διακρινοῦσι |
[13] |
βίον
ἐπὶ
τῷ
μὴ
μεταβαλέσθαι
|
προέμενος. |
(οὐ
γάρ
ὡς
Δημάδης
ἀπολογούμενος
|
[24] |
πλεῖστον
δυναμένοις
καὶ
μακεδονίζουσιν
οὐ
|
προήκαντο |
τὴν
κατ´
αὐτοῦ
ψῆφον,
ἀλλ´ |
[25] |
τραχήλου
καθελιξάμενος
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
|
προῆλθε, |
καὶ
κελευόντων
ἀνίστασθαι
καὶ
λέγειν, |
[22] |
ἐπὶ
τὰ
μέλλοντα
τοὺς
Ἀθηναίους,
|
προῆλθε |
φαιδρὸς
εἰς
τὴν
βουλήν,
ὡς |
[22] |
καὶ
στεφανοῦν
ἐψηφίσαντο
Παυσανίαν,
(καὶ
|
προῆλθεν
|
ὁ
Δημοσθένης
ἔχων
λαμπρὸν
ἱμάτιον |
[22] |
χείρω;
(ταῦτα
μὲν
οὖν
εἰπεῖν
|
προήχθημεν, |
ὁρῶντες
ἐπικλῶντα
πολλοὺς
καὶ
ἀποθηλύνοντα
|
[20] |
καὶ
λαμπρὸς
ὑπὸ
ῥώμης
καὶ
|
προθυμίας |
ἀνδρῶν
τοσούτων
προκαλουμένων
τοὺς
πολεμίους |
[5] |
τὸν
ἑαυτοῦ
παιδαγωγὸν
δεόμενος
καὶ
|
προθυμούμενος, |
ὅπως
αὐτὸν
ἀγάγοι
πρὸς
τὴν |
[17] |
καὶ
μισθοὺς
εἰσφέρεσθαι
τοῖς
ξένοις
|
προθύμως. |
(ὅτε
καί
φησι
Θεόφραστος,
ἀξιούντων |
[27] |
τι
πάντων
ἀπαντώντων
καὶ
δεχομένων
|
προθύμως. |
ὅτε
καί
φησιν
αὐτὸν
ὁ |
[4] |
σώματος
ἀσθένειαν
καὶ
θρύψιν,
οὐ
|
προϊεμένης |
τοῖς
πόνοις
τῆς
μητρὸς
αὐτὸν |
[14] |
αὐτὸν
ὁ
Φωκίων,
οὐκ
ἐπαινουμένης
|
προϊστάμενος |
πολιτείας,
ἀλλὰ
δοκῶν
μακεδονίζειν,
ὅμως
|
[21] |
ἀλλὰ
καὶ
τιμῶν
διετέλει
καὶ
|
προκαλούμενος |
αὖθις
ὡς
εὔνουν
εἰς
τὴν |
[20] |
ῥώμης
καὶ
προθυμίας
ἀνδρῶν
τοσούτων
|
προκαλουμένων |
τοὺς
πολεμίους
αἰρόμενος,
οὔτε
χρησμοῖς |
[22] |
τοῦ
Φιλίππου
τελευτὴν
ὁ
Δημοσθένης,
|
προκαταλαμβάνων |
δὲ
τὸ
θαρρύνειν
ἐπὶ
τὰ
|
[26] |
λέγων
ὡς
εἰ,
δυεῖν
αὐτῷ
|
προκειμένων |
ἀπ´
ἀρχῆς
ὁδῶν,
τῆς
μὲν |
[30] |
φαρμάκου,
θεῶν
δὲ
τιμῇ
καὶ
|
προνοίᾳ |
τῆς
Μακεδόνων
ὠμότητος
ἐξαρπαγῆναι,
συντόμως |
[5] |
μὲν
ἐζήλωσε
τὴν
δόξαν,
ὁρῶν
|
προπεμπόμενον
|
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ
μακαριζόμενον,
τοῦ |
[23] |
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
μεθ´
ἑτέρων
πρεσβευτὴς
|
πρὸς |
Ἀλέξανδρον,
δείσας
δὲ
τὴν
ὀργὴν
|
[17] |
ἁψιμαχίαις
ἀναξαινομένων
ἑκάστοτε
τῶν
πολεμικῶν
|
πρὸς |
ἀλλήλας
διαφορῶν
ταῖς
πόλεσιν.
~(Οὐ |
[3] |
φύσεις
αὐτῶν
καὶ
τὰς
διαθέσεις
|
πρὸς |
ἀλλήλας
ἐπισκεψόμεθα,
τὸ
δὲ
τοὺς |
[27] |
Πυθέου
καὶ
τοῦ
Δημοσθένους
γενέσθαι
|
πρὸς |
ἀλλήλους
εἴρηκεν
ὁ
Φύλαρχος
ἐν |
[8] |
ἑαυτὸν
ἢ
ὑφ´
ἑαυτοῦ
πάλιν
|
πρὸς |
ἄλλον.
(ἐκ
δὲ
τούτου
δόξαν |
[28] |
Αἰάκειον,
ἔπεμψεν
ἀποσπάσας
εἰς
Κλεωνὰς
|
πρὸς |
Ἀντίπατρον,
κἀκεῖ
διεφθάρησαν·
Ὑπερείδου
δὲ |
[29] |
ἔπειθεν
ἀναστάντα
βαδίζειν
μετ´
αὐτοῦ
|
πρὸς |
Ἀντίπατρον,
ὡς
δυσχερὲς
πεισόμενον
οὐδέν. |
[7] |
συνεισελθεῖν.
(ὀδυρομένου
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
|
πρὸς |
αὐτόν,
ὅτι
πάντων
φιλοπονώτατος
ὢν |
[29] |
Ἀρχίου
πολλὰ
φιλάνθρωπα
διαλεχθέντος,
ἀναβλέψας
|
πρὸς |
αὐτόν,
ὥσπερ
ἐτύγχανε
καθήμενος,
ὦ |
[9] |
Περικλέους
τὰ
μὲν
ἄλλα
μὴ
|
πρὸς |
αὑτὸν
ἡγήσασθαι,
τὸ
δὲ
πλάσμα |
[22] |
καὶ
θύειν,
οὐκ
ἂν
εἴποιμι·
|
πρὸς |
γὰρ
τῷ
νεμεσητῷ
καὶ
ἀγεννές, |
[3] |
καὶ
φιλελεύθερον
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ,
|
πρὸς |
δὲ
κινδύνους
καὶ
πολέμους
ἄτολμον, |
[11] |
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα
ἐλήφθη.
|
(πρὸς |
δὲ
τὸν
κλέπτην
ὃς
ἐπεκαλεῖτο |
[8] |
ὁ
λύχνος
ὦ
Πυθέα
σύνοιδε.
|
πρὸς
|
δὲ
τοὺς
ἄλλους
οὐ
παντάπασιν |
[19] |
ταῖς
ἀγκάλαις
Ἀμαζόνα
φέροντα
τετρωμένην.
|
πρὸς |
δὲ
τούτῳ
χρησμὸν
ἄλλον
ᾄδεσθαι |
[8] |
λόγους
οἷς
παρέτυχε
λεγομένοις
ἀναλαμβάνων
|
πρὸς
|
ἑαυτὸν
εἰς
γνώμας
ἀνῆγε
καὶ |
[8] |
ἐκαινοτόμει
τῶν
εἰρημένων
ὑφ´
ἑτέρου
|
πρὸς |
ἑαυτὸν
ἢ
ὑφ´
ἑαυτοῦ
πάλιν |
[12] |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀπεχθανομένους,
ὅτι
|
πρὸς |
ἔνδοξον
αὐτοῖς
ἄνθρωπον
ὁ
ἀγών |
[1] |
γὰρ
ἄλλας
τέχνας
εἰκός
ἐστι,
|
πρὸς |
ἐργασίαν
καὶ
δόξαν
συνισταμένας,
ἐν |
[22] |
καὶ
λόγοις
χρῆσθαι
κουφίζουσι
καὶ
|
πρὸς |
ἡδίω
πράγματα
τρέπειν
τὴν
διάνοιαν |
[8] |
ἢ
πειθοῖ
προσέχοντος.
(τῆς
δὲ
|
πρὸς |
καιρὸν
ἀτολμίας
αὐτοῦ
καὶ
τοῦτο |
[22] |
τὸν
Αἰσχίνην
τῷ
λόγῳ
τούτῳ
|
πρὸς |
οἶκτον.
~(Αἱ
δὲ
πόλεις,
πάλιν |
[11] |
καὶ
πεπονθότος.
(οὕτως
ᾤετο
μέγα
|
πρὸς |
πίστιν
εἶναι
τὸν
τόνον
καὶ |
[20] |
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
Δημοσθένους
ψηφίσματος,
|
πρὸς |
πόδα
διαιρῶν
καὶ
ὑποκρούων·
Δημοσθένης |
[11] |
ἐν
τοῖς
δρόμοις
καὶ
ταῖς
|
πρὸς |
τὰ
σιμ´
ἀναβάσεσι
διαλεγόμενον
καὶ
|
[14] |
μάλιστα
τῷ
δήμῳ
διαλεγόμενος,
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
ἐπιθυμίας
τῶν
πολλῶν
ἀντιτείνων, |
[2] |
καὶ
τὰ
τῆς
ὥρας
ἔτι
|
πρὸς |
τὰς
τοιαύτας
ἐπιχωρεῖ
φιλοτιμίας.
~(Διὸ |
[12] |
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων
δικαιολογίαν,
καὶ
|
πρὸς |
ταύτην
ἀγωνιζόμενος
ἀξίως,
ταχὺ
δόξαν |
[5] |
καὶ
προθυμούμενος,
ὅπως
αὐτὸν
ἀγάγοι
|
πρὸς
|
τὴν
ἀκρόασιν.
(ὁ
δ´
ἔχων |
[26] |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
ἀπαλλαττόμενος
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνατείνας
τὰς
χεῖρας |
[26] |
Τροιζῆνι
καθήμενος
τὰ
πολλὰ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
Ἀττικὴν
ἀποβλέπων
δεδακρυμένος,
ὥστε |
[9] |
Θηβαίοις
καὶ
Χαλκιδεῦσιν
ὑπάρχει
καλὰ
|
πρὸς |
τὴν
Ἑλλάδα,
καὶ
πάλιν
ὅσων |
[9] |
φαίη
τις
ἄν,
ὁ
Αἰσχίνης
|
πρὸς
|
τὴν
ἐν
τοῖς
λόγοις
τόλμαν |
[22] |
ἀλλ´
ὡς
ὁ
ἀγὼν
ἀπαιτεῖ
|
πρὸς
|
τὴν
ὑπόθεσιν.
(χωρὶς
δὲ
τούτων, |
[13] |
Φιλιππικούς·
(ἐν
οἷς
πᾶσιν
οὐ
|
πρὸς
|
τὸ
ἥδιστον
ἢ
ῥᾷστον
ἢ |
[18] |
αὐτούς,
ἐνθουσιῶντας
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
|
πρὸς |
τὸ
καλόν.
(οὕτω
δὲ
μέγα |
[22] |
πολιτικῆς
καὶ
ἀνδρώδους
ψυχῆς,
ἀεὶ
|
πρὸς
|
τὸ
κοινὸν
ἱστάμενον
καὶ
τὰ |
[14] |
ὥς
φησιν
ὁ
Δημήτριος,
οὐδὲ
|
πρὸς |
τὸ
λαμβάνειν
παντάπασιν
ἀπωχυρωμένος,
ἀλλὰ |
[6] |
ἐπανορθώσεως
ἕνεκα
τῶν
ἰδίων
ἀποδύντι
|
πρὸς
|
τὸ
λέγειν,
ἐκ
δὲ
τούτου |
[6] |
μέρος
τῶν
πατρῴων,
τόλμαν
δὲ
|
πρὸς
|
τὸ
λέγειν
καὶ
συνήθειαν
ἱκανὴν |
[17] |
πόλεμος.
(ἐπηρμένης
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
|
πρὸς |
τὸ
μέλλον,
καὶ
συνισταμένων
κατ´ |
[18] |
τὴν
Ἑλλάδα
γενέσθαι
καὶ
συνεξαναστῆναι
|
πρὸς |
τὸ
μέλλον,
ὑπηρετεῖν
δὲ
μὴ |
[12] |
δείσας
ἐπ´
ἀργυρίῳ
καταθέσθαι
τὴν
|
πρὸς |
τὸν
ἄνθρωπον
ἔχθραν·
οὐ
γάρ |
[29] |
ἀνακυκλῶν
λόγους
αὖθις
ἐπηγγέλλετο
διαλλαγὰς
|
πρὸς |
τὸν
Ἀντίπατρον.
(ἤδη
δὲ
συνῃσθημένος |
[15] |
ὁ
Φορμίων
ἠγωνίζετο
λόγῳ
Δημοσθένους
|
πρὸς |
τὸν
Ἀπολλόδωρον,
ἀτεχνῶς
καθάπερ
ἐξ |
[29] |
καὶ
νεκροῦντος,
ἐξεκαλύψατο
καὶ
ἀποβλέψας
|
πρὸς |
τὸν
Ἀρχίαν
οὐκ
ἂν
φθάνοις" |
[10] |
τοῦ
ἀνδρὸς
ὁ
Δημοσθένης
εἴτε
|
πρὸς |
τὸν
βίον
καὶ
τὴν
δόξαν |
[7] |
εἰς
τοῦτο,
χάριν
οὐκ
ἔχει
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον,
ἀλλὰ
κραιπαλῶντες
ἄνθρωποι
|
[25] |
τοῖς
φίλοις
δεδοικώς.
(καταφυγόντος
δὲ
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον
αὐτοῦ,
καὶ
μετὰ |
[13] |
αὐτοῦ
χρήμασι
μετατιθέμενος
εἰώθει
λέγειν
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον
ὁ
μὲν
ἀνὴρ |
[9] |
ἔμμετρον
ἐκεῖνον
ὅρκον
ὀμόσαι
ποτὲ
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον
ὥσπερ
ἐνθουσιῶντα·
μὰ |
[16] |
ἀντεῖπε
δὲ
μετὰ
πλείστης
ἐπιμελείας
|
πρὸς |
τὸν
ἐκείνου
λόγον.
(οὐ
μὴν |
[8] |
δ´
ὅπως
ἕξουσιν
οἱ
πολλοὶ
|
πρὸς |
τὸν
λόγον
ἀφροντιστεῖν
ὀλιγαρχικοῦ
καὶ |
[10] |
(τοῦτο
μὲν
οὖν
ἄδηλον
εἴτε
|
πρὸς |
τὸν
λόγον
τοῦ
ἀνδρὸς
ὁ
|
[5] |
καὶ
αὐτός.
(ἐχρήσατο
δ´
Ἰσαίῳ
|
πρὸς |
τὸν
λόγον
ὑφηγητῇ,
καίπερ
Ἰσοκράτους |
[4] |
τῶν
ποιητῶν
ἀργᾶν
ὀνομάζουσιν·
ἢ
|
πρὸς |
τὸν
λόγον,
ὡς
ἀνιῶντα
τοὺς |
[27] |
ἐξῆν
χάριτι
λῦσαι
καταδίκην)
ἐσοφίσαντο
|
πρὸς |
τὸν
νόμον.
εἰωθότες
γὰρ
ἐν |
[25] |
μὲν
ἄλλοι
ῥήτορες
εὐθὺς
ἐποφθαλμιάσαντες
|
πρὸς |
τὸν
πλοῦτον
ἐβοήθουν
καὶ
συνέπειθον |
[4] |
τῷ
Δημοσθένει
γενέσθαι
παρωνύμιον)
ἢ
|
πρὸς |
τὸν
τρόπον
ὡς
θηριώδη
καὶ |
[9] |
(ἐκτὸς
εἰ
μὴ
νὴ
Δία
|
πρὸς |
τὸν
ὑπὲρ
Ἁλοννήσου
λόγον
ὁ
|
[6] |
ὑφιστάμενος
εὐθαρσῶς,
οὔτε
τὸ
σῶμα
|
πρὸς |
τοὺς
ἀγῶνας
ἐξαρτυόμενος,
ἀλλὰ
τρυφῇ |
[5] |
τὴν
ἀκρόασιν.
(ὁ
δ´
ἔχων
|
πρὸς |
τοὺς
ἀνοίγοντας
τὰ
δικαστήρια
δημοσίους |
[8] |
~(Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
|
πρὸς |
τοὺς
ἐκτὸς
ἐντεύξεις
καὶ
λόγους |
[23] |
βῆμα
κατεῖχεν
ὁ
Δημοσθένης,
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
ἐν
Ἀσίᾳ
στρατηγοὺς
τοῦ
|
[5] |
ταύτῃ
κατὰ
Πλάτωνα.
~(Τῆς
δὲ
|
πρὸς |
τοὺς
λόγους
ὁρμῆς
ἀρχὴν
αὐτῷ |
[10] |
ἀντερῶν
αὐτῷ
Φωκίων
ἀναβαίνοι,
λέγειν
|
πρὸς
|
τοὺς
συνήθεις·
ἡ
τῶν
ἐμῶν |
[2] |
καὶ
οὐκ
ἀτερπές·
ἡ
δὲ
|
πρὸς |
τοῦτο
μελέτη
καὶ
ἄσκησις
οὐκ |
[11] |
αὐτῷ
μέγα
κάτοπτρον
οἴκοι,
καὶ
|
πρὸς
|
τοῦτο
τὰς
μελέτας
ἱστάμενον
ἐξ |
[12] |
τῆς
πολιτείας
καλὴν
ὑπόθεσιν
τὴν
|
πρὸς |
Φίλιππον
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων
δικαιολογίαν, |
[15] |
τῷ
Ἀπολλοδώρῳ,
καθάπερ
καὶ
τοὺς
|
πρὸς |
Φορμίωνα
καὶ
Στέφανον,
ἐφ´
οἷς |
[25] |
ἄρα
δεινὸς
ὁ
Ἅρπαλος
ἐρωτικοῦ
|
πρὸς |
χρυσίον
ἀνδρὸς
ὄψει
καὶ
διαχύσει |
[17] |
ὑπελείπετο
Δημοσθένει
τῶν
ἀγώνων,
Θηβαίους
|
προσαγαγέσθαι |
τῇ
συμμαχίᾳ,
χώραν
τε
σύνορον |
[4] |
πόνοις
τῆς
μητρὸς
αὐτὸν
οὐδὲ
|
προσβιαζομένων |
τῶν
παιδαγωγῶν.
(ἦν
γὰρ
ἐξ |
[22] |
ἑωρακὼς
ἀφ´
οὗ
τι
μέγα
|
προσδοκᾶν |
Ἀθηναίοις
ἀγαθόν·
καὶ
μετ´
οὐ |
[5] |
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
μέλλοντος,
ἦν
|
προσδοκία |
τῆς
δίκης
μεγάλη
διά
τε |
[23] |
εἴτε
τῇ
φιλίᾳ
πιστεύων,
εἴτε
|
προσδοκῶν |
μεστὸν
εὑρήσειν
ὥσπερ
λέοντα
φόνου |
[27] |
Κάραβος
ἐξ
Ἀθηνῶν
φεύγοντες
Ἀντιπάτρῳ
|
προσεγένοντο, |
καὶ
μετὰ
τῶν
ἐκείνου
φίλων |
[15] |
ἑτέροις
ἐγράφησαν,
οὔπω
τῇ
πολιτείᾳ
|
προσεληλυθότος
|
αὐτοῦ·
δοκεῖ
γὰρ
δυεῖν
ἢ |
[26] |
δ´
ἐκεῖνοι
φθεγξάμενοι
τοὔνομα
καὶ
|
προσελθόντες |
ἐγγὺς
ἐδέοντο
λαβεῖν
ἐφόδιον
παρ´ |
[11] |
ἐναντίας
περαίνειν.
(λέγεται
δ´
ἀνθρώπου
|
προσελθόντος |
αὐτῷ
δεομένου
συνηγορίας
καὶ
διεξιόντος |
[29] |
καὶ
ἄνανδρον,
ὁ
δ´
Ἀρχίας
|
προσελθὼν |
ἀνίστασθαι
παρεκάλει,
καὶ
τοὺς
αὐτοὺς
|
[7] |
τῷ
λόγῳ
κόσμου
καὶ
χάριτος
|
πρόσεστι, |
μικρὸν
ἡγήσασθαι
καὶ
τὸ
μηδὲν |
[31] |
υἱόν,
εἶθ´
οὕτως
ἐκεῖνον
ἀνελεῖν
|
προσέταξε, |
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν, |
[20] |
χρήματα,
Δημοσθένει
διδόναι
κελεύων
καὶ
|
προσέχειν
|
ἐκείνῳ
μάλιστα
τῶν
Ἑλλήνων,
ὡς |
[20] |
πολεμίους
αἰρόμενος,
οὔτε
χρησμοῖς
ἐᾶν
|
προσέχειν |
οὔτε
μαντείας
ἀκούειν,
ἀλλὰ
καὶ
|
[27] |
εἴων
ἀφίστασθαι
τοὺς
Ἕλληνας
οὐδὲ
|
προσέχειν |
τοῖς
Ἀθηναίοις·
(Δημοσθένης
δὲ
τοῖς |
[8] |
καὶ
βίᾳ
μᾶλλον
ἢ
πειθοῖ
|
προσέχοντος. |
(τῆς
δὲ
πρὸς
καιρὸν
ἀτολμίας |
[16] |
τῷ
Δημοσθένει
παρεῖχεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
προσήγετο |
τοὺς
περὶ
Αἰσχίνην
καὶ
Φιλοκράτην |
[23] |
Ἀλέξανδρον
δὲ
τὸν
Μακεδόνα
μονόλυκον
|
προσηγόρευσεν. |
(ἔτι
δ´
ὥσπερ"
ἔφη
τοὺς |
[19] |
τὸν
ποταμὸν
ταύτην
διαλλάξαι
τὴν
|
προσηγορίαν. |
(ὁ
δὲ
Δοῦρις
οὐ
ποταμὸν |
[4] |
δὴ
ταῦτα
τῶν
ἐμμελῶν
καὶ
|
προσηκόντων
|
ἐλευθέρῳ
παιδὶ
μαθημάτων
ἀπαίδευτος
δοκεῖ
|
[18] |
ἀποφαίνεται
Θεόπομπος,
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
|
προσηκόντως. |
~(Τύχη
δέ
τις
ἔοικε
δαιμόνιος |
[29] |
λαβὼν
βιβλίον,
ὡς
γράφειν
μέλλων
|
προσήνεγκε |
τῷ
στόματι
τὸν
κάλαμον,
καὶ |
[31] |
προσφέρεσθαι,
κομιδῇ
φλυαροῦσι.
~(Μικρῷ
δὲ
|
πρόσθεν |
ἢ
παραβαλεῖν
ἡμᾶς
Ἀθήναζε
λέγεται |
[30] |
ῥακίου
λαβὼν
εἰς
τὴν
χεῖρα
|
προσθοῖτο |
τῷ
στόματι
καὶ
καταπίοι
τὸ |
[9] |
ζηλῶν
καὶ
μιμούμενος,
οὐ
πάνυ
|
προσίεσθαι |
τὴν
ἐν
τῷ
καιρῷ
δόξαν, |
[26] |
δράκοντι
καὶ
δήμῳ;
(τοὺς
δὲ
|
προσιόντας
|
αὐτῷ
καὶ
συνδιατρίβοντας
νεανίσκους
ἀποτρέπειν
|
[28] |
(ὡς
Ἀντίπατρος
καὶ
Κρατερὸς
ἠγγέλλοντο
|
προσιόντες |
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας,
οἱ
μὲν |
[25] |
τῆς
δωροδοκίας
ὥσπερ
παραδεδεγμένος
φρουρὰν
|
προσκεχωρήκει
|
τῷ
Ἁρπάλῳ,
καὶ
μεθ´
ἡμέραν |
[14] |
ἀνήγαγε,
καὶ
παρ´
οὐδὲν
τὸ
|
προσκροῦσαι |
τῷ
δήμῳ
θέμενος,
ἤλεγξεν
ὑπεσχημένον |
[3] |
μικρῶν
ἰσχυροὺς
καὶ
μεγάλους
γενομένους,
|
προσκρούσαντας |
δὲ
βασιλεῦσι
καὶ
τυράννοις,
θυγατέρας |
[3] |
πρόχειρον,
οὐκ
ἂν
ἐδόκει
τὸ
|
πρόσταγμα |
θεῖον
εἶναι.
(Δημοσθένει
γὰρ
Κικέρωνα |
[18] |
στρατηγοὺς
τῷ
Δημοσθένει,
ποιοῦντας
τὸ
|
προσταττόμενον, |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
βοιωτάρχας,
διοικεῖσθαι
|
[13] |
(Νικόδημος
δ´
ὁ
Μεσσήνιος
Κασσάνδρῳ
|
προστιθέμενος |
πρότερον,
εἶτ´
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
|
[17] |
(ἦν
δ´
οὐ
ῥᾴδιον
ἐπὶ
|
προσφάτοις |
εὐεργετήμασι
τοῖς
περὶ
τὸν
Φωκικὸν
|
[30] |
ἐν
Καλαυρείᾳ,
μέλλοντα
τὸ
φάρμακον
|
προσφέρεσθαι, |
κομιδῇ
φλυαροῦσι.
~(Μικρῷ
δὲ
πρόσθεν |
[22] |
ὑποκριτὰς
τῶν
βασιλικῶν
καὶ
τυραννικῶν
|
προσώπων, |
οὓς
ὁρῶμεν
οὔτε
κλαίοντας
οὔτε |
[31] |
δικαίως,
ἐπαχθῆ
μὲν
ὄντα
καὶ
|
πρότερον |
αὐτοῖς,
τότε
δ´
εἰς
αἰτίαν |
[3] |
λεκτέον
δὲ
περὶ
τοῦ
πρεσβυτέρου
|
πρότερον. |
~(Δημοσθένης
ὁ
πατὴρ
Δημοσθένους
ἦν |
[13] |
δ´
ὁ
Μεσσήνιος
Κασσάνδρῳ
προστιθέμενος
|
πρότερον, |
εἶτ´
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
πολιτευόμενος, |
[19] |
οἷς
ἥ
τε
Πυθία
δεινὰ
|
προὔφερε |
μαντεύματα,
καὶ
χρησμὸς
ᾔδετο
παλαιὸς |
[20] |
τὰ
τοιαῦτα
πάντα
δειλίας
ἡγούμενοι
|
προφάσεις |
ἐχρῶντο
τοῖς
λογισμοῖς.
(μέχρι
μὲν |
[25] |
ἐξ
οὐκ
ἀναγκαίας
καὶ
ἀδίκου
|
προφάσεως· |
ἡμέραις
δ´
ὀλίγαις
ὕστερον
ἐξεταζομένων
|
[11] |
στίχους
ἅμα
τῷ
πνεύματι
πυκνουμένῳ
|
προφερόμενον· |
εἶναι
δ´
αὐτῷ
μέγα
κάτοπτρον |
[7] |
εἶναι
τὴν
ἄσκησιν
ἀμελοῦντι
τῆς
|
προφορᾶς |
καὶ
διαθέσεως
τῶν
λεγομένων.
(ἐκ |
[3] |
ἦν
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν"
ἔχειν
|
πρόχειρον, |
οὐκ
ἂν
ἐδόκει
τὸ
πρόσταγμα |
[8] |
ἐκείνῳ
θορυβηθέντι
πολλάκις
ἀναστὰς
ἐκ
|
προχείρου |
συνεῖπεν,
ἐκεῖνος
δ´
οὐδέποτε
Δημάδῃ. |
[2] |
ὑποβεβλημένῳ
καὶ
ἱστορίαν,
ἐξ
οὐ
|
προχείρων |
οὐδ´
οἰκείων,
ἀλλὰ
ξένων
τε |
[30] |
ἐψηφίσατο
τῶν
ἀπὸ
γένους
ἐν
|
Πρυτανείῳ
|
σίτησιν
ἔχειν,
καὶ
τὸ
ἐπίγραμμα |
[11] |
Ἀθηνᾶν"
αὕτη"
εἶπεν
ἡ
Ἀθηνᾶ
|
πρώην |
ἐν
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα
ἐλήφθη.
(πρὸς |
[6] |
πολιτικοῖς
ἤδη
καθάπερ
στεφανίταις
ἀγῶσι
|
πρωτεύειν |
τῶν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
ἀγωνιζομένων |
[26] |
ἀδικεῖν
δοῦναι
δίκην.
(ἐν
δὲ
|
πρώτοις
|
αὐτοῦ
τῆς
βουλῆς
καταψηφισαμένης,
εἰσῆλθε |
[6] |
ἀγωνιζομένων
πολιτῶν.
(καίτοι
τό
γε
|
πρῶτον |
ἐντυγχάνων
τῷ
δήμῳ
θορύβοις
περιέπιπτε
|
[6] |
οὕτως
τῷ
Δημοσθένει
συνέβη
τὸ
|
πρῶτον |
ἐπανορθώσεως
ἕνεκα
τῶν
ἰδίων
ἀποδύντι |
[25] |
τὸν
ἱκέτην.
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
|
πρῶτον |
μὲν
ἀπελαύνειν
συνεβούλευε
τὸν
Ἅρπαλον |
[17] |
Ἀθηναίων
ἐγειρομένων
ὑπὸ
τοῦ
Δημοσθένους,
|
πρῶτον
|
μὲν
εἰς
Εὔβοιαν
ἐξώρμησε
τοὺς |
[1] |
Σενεκίων,
φησὶ
χρῆναι
τῷ
εὐδαίμονι
|
πρῶτον
|
ὑπάρξαι
τὰν
πόλιν
εὐδόκιμον·
ἐγὼ |
[2] |
συνιοῦσαν
ἀναγνωσμάτων,
τῷ
ὄντι
χρῆν
|
πρῶτον |
ὑπάρχειν
καὶ
μάλιστα
τὰν
πόλιν |
[31] |
τοῖς
μεγίστοις
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν,
ὅτι
|
πρώτους |
ἑαυτοὺς
οἱ
προδόται
πωλοῦσιν,
ὃ |
[22] |
φιλανθρώπως
ἐν
οἷς
εὐτύχησε
χρησαμένου
|
πταίσασιν |
αὐτοῖς,
στεφανηφορεῖν
καλῶς
εἶχε
καὶ |
[28] |
παρῆλθεν
εἰς
Μουνυχίαν
ἡ
φρουρά,
|
Πυανεψιῶνος |
δὲ
Δημοσθένης
ἀπέθανε
τόνδε
τὸν |
[30] |
δ´
ἕκτῃ
ἐπὶ
δέκα
τοῦ
|
Πυανεψιῶνος
|
μηνός,
ἐν
ᾗ
τὴν
σκυθρωποτάτην |
[8] |
καὶ
σοὶ
ὁ
λύχνος
ὦ
|
Πυθέα |
σύνοιδε.
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους |
[27] |
(λέγεται
δὲ
τότε
τὸν
μὲν
|
Πυθέαν |
εἰπεῖν,
ὅτι
καθάπερ
οἰκίαν,
εἰς |
[20] |
ἐπιγραφὴν
τῆς
ἀσπίδος
ὡς
ἔλεγε
|
Πυθέας
|
αἰσχυνθείς,
ἐπιγεγραμμένης
γράμμασι
χρυσοῖς·
ἀγαθῇ |
[8] |
τῶν
δημαγωγῶν
ἐχλεύαζον
αὐτόν,
καὶ
|
Πυθέας |
ἐπισκώπτων
ἐλλυχνίων
ἔφησεν
ὄζειν
αὐτοῦ |
[27] |
περιτειχίζοντος
Ἀντίπατρον
ἐν
Λαμίᾳ
πολιορκούμενον.
|
(Πυθέας
|
μὲν
οὖν
ὁ
ῥήτωρ
καὶ |
[27] |
δ´
Ἀρκαδίᾳ
καὶ
λοιδορίαν
τοῦ
|
Πυθέου |
καὶ
τοῦ
Δημοσθένους
γενέσθαι
πρὸς |
[19] |
ἀναφαίνειν,
ἐν
οἷς
ἥ
τε
|
Πυθία |
δεινὰ
προὔφερε
μαντεύματα,
καὶ
χρησμὸς |
[20] |
μαντείας
ἀκούειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
Πυθίαν |
ὑπονοεῖν
ὡς
φιλιππίζουσαν,
ἀναμιμνῄσκων
Ἐπαμεινώνδου |
[29] |
ζῶντος
λέγουσι.
~(Τὸν
δὲ
Δημοσθένην
|
πυθόμενος |
ἱκέτην
ἐν
Καλαυρείᾳ
ἐν
τῷ |
[25] |
τοῦ
Δημοσθένους
τὸ
βάρος
καὶ
|
πυθομένου |
πόσον
ἄγει,
μειδιάσας
ὁ
Ἅρπαλος |
[9] |
ἀπεκάλει
τὸν
ἄνδρα;
πῶς
δὲ
|
Πύθωνι |
τῷ
Βυζαντίῳ,
θρασυνομένῳ
καὶ
ῥέοντι |
[11] |
ἢ
στίχους
ἅμα
τῷ
πνεύματι
|
πυκνουμένῳ |
προφερόμενον·
εἶναι
δ´
αὐτῷ
μέγα |
[30] |
καταπινόμενον·
ἡ
δ´
ὑπηρετοῦσα
παιδίσκη,
|
πυνθανομένων |
τῶν
περὶ
τὸν
Ἀρχίαν,
φαίη |
[23] |
τρυβλίῳ
δεῖγμα
περιφέρωσι,
δι´
ὀλίγων
|
πυρῶν |
τοὺς
πολλοὺς
πιπράσκοντας,
οὕτως
ἐν |
[28] |
ὑποκρίνασθαί
ποτε,
καὶ
τὸν
Αἰγινήτην
|
Πῶλον |
τὸν
ὑπερβαλόντα
τῇ
τέχνῃ
πάντας |
[15] |
μαχαιροπωλίου
τὰ
κατ´
ἀλλήλων
ἐγχειρίδια
|
πωλοῦντος
|
αὐτοῦ
τοῖς
ἀντιδίκοις.
(τῶν
δὲ |
[31] |
ὅτι
πρώτους
ἑαυτοὺς
οἱ
προδόται
|
πωλοῦσιν, |
ὃ
πολλάκις
Δημοσθένους
προαγορεύοντος
οὐκ |
[29] |
Ἀρχία"
εἶπεν
οὔθ´
ὑποκρινόμενός
με
|
πώποτ´ |
ἔπεισας,
οὔτε
νῦν
πείσεις
ἐπαγγελλόμενος. |
[26] |
ἀνακλαύσασθαι
τὸν
Δημοσθένην
καὶ
εἰπεῖν·
|
(πῶς |
δ´
οὐ
μέλλω
φέρειν
βαρέως, |
[9] |
τόλμαν
θαυμασιώτατον
ἀπεκάλει
τὸν
ἄνδρα;
|
πῶς |
δὲ
Πύθωνι
τῷ
Βυζαντίῳ,
θρασυνομένῳ |
[2] |
τῶν
πραγμάτων,
ὧν
ἁμῶς
γέ
|
πως |
εἴχομεν
ἐμπειρίαν,
ἐπακολουθεῖν
δι´
αὐτὰ
|