Chapitre
[15]	(οὐ μὴν ἔγημε ταύτην, ἀλλὰ	Σαμίᾳ	τινὶ συνῴκησεν, ὡς ἱστορεῖ Δημήτριος
[31]	σῴζειν τοὺς Ἕλληνας, ὡς ἀπὸ	σαπροῦ	καὶ παλαιοῦ στήμονος (λέγων τὸν
[20]	οὖν ὕστερον ἐφώρασεν Ἀλέξανδρος, ἐν	Σάρδεσιν	ἐπιστολάς τινας ἀνευρὼν τοῦ Δημοσθένους
[20]	Περσῶν βασιλέως, κἀκεῖνος ἔπεμψε τοῖς	σατράπαις	ἐπὶ θάλασσαν γράμματα καὶ χρήματα,
[7]	λέγεις, ὦ Δημόσθενες" φάναι τὸν	Σάτυρον,	ἀλλ´ ἐγὼ τὸ αἴτιον ἰάσομαι
[7]	δὲ τοῦ Δημοσθένους, μεταλαβόντα τὸν	Σάτυρον	οὕτω πλάσαι καὶ διεξελθεῖν ἐν
[7]	συγκεχυμένου καὶ βαρέως φέροντος, ἐπακολουθῆσαι	Σάτυρον	τὸν ὑποκριτὴν ἐπιτήδειον ὄντα καὶ
[3]	εἰ παντὸς ἦν τὸ γνῶθι	σαυτὸν"	ἔχειν πρόχειρον, οὐκ ἂν ἐδόκει
[11]	τι λέγειν· οἶδα" εἶπεν ὅτι	σε	λυπῶ λύχνον καίων. ὑμεῖς δ´
[1]	ἕτερός τις ἦν, ὦ Σόσσιε	Σενεκίων,	φησὶ χρῆναι τῷ εὐδαίμονι πρῶτον
[22]	ἡμέρου καὶ φιλοστόργου ψυχῆς ἐποιεῖτο	σημεῖα,	τὸ δ´ ἀλύπως φέρειν ταῦτα
[19]	ἐναντιοῦσθαι τοῖς πραττομένοις καὶ πολλὰ	σημεῖα	τοῦ μέλλοντος ἀναφαίνειν, ἐν οἷς
[8]	δυνάμει χρώμενος, ἐδόκει τε τούτου	σημεῖον	εἶναι μέγα καὶ τὸ μὴ
[8]	ἀτολμίας αὐτοῦ καὶ τοῦτο ποιοῦνται	σημεῖον,	ὅτι Δημάδης μὲν ἐκείνῳ θορυβηθέντι
[19]	χρησμὸς ᾔδετο παλαιὸς ἐκ τῶν	Σιβυλλείων·	τῆς ἐπὶ Θερμώδοντι μάχης ἀπάνευθε
[11]	δρόμοις καὶ ταῖς πρὸς τὰ	σιμ´	ἀναβάσεσι διαλεγόμενον καὶ λόγους τινὰς
[17]	τὸν δημαγωγόν, ὡς οὐ τεταγμένα	σιτεῖται	πόλεμος. (ἐπηρμένης δὲ τῆς Ἑλλάδος
[30]	τῶν ἀπὸ γένους ἐν Πρυτανείῳ	σίτησιν	ἔχειν, καὶ τὸ ἐπίγραμμα τὸ
[18]	ἀπορίας οὔσης ἐν μέσῳ καὶ	σιωπῆς,	παρελθὼν μόνος ὁ Δημοσθένης συνεβούλευε
[25]	διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν τοῦ χρυσίου	σκέψασθαι.	(θαυμάσαντος δὲ τοῦ Δημοσθένους τὸ
[10]	παραφέρειν αὐτοσχεδιάζοντα τὰς τοῦ Δημοσθένους	σκέψεις	καὶ παρασκευάς. (Ἀρίστων δ´ ὁ
[19]	Θερμώδοντά φησιν, ἀλλ´ ἱστάντας τινὰς	σκηνὴν	καὶ περιορύττοντας ἀνδριαντίσκον εὑρεῖν λίθινον,
[30]	Πυανεψιῶνος μηνός, ἐν ᾗ τὴν	σκυθρωποτάτην	τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραν ἄγουσαι παρὰ
[4]	Βάταλον, εἰς τὸ σῶμα λέγεται	σκωπτόμενος	ὑπὸ τῶν παίδων λαβεῖν. (ἦν
[9]	μόνος ἀντεῖπεν, ἢ Λαμάχου τοῦ	Σμυρναίου	γεγραφότος ἐγκώμιον Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου
[8]	ταὐτά" γὰρ εἶπεν ἐμοὶ καὶ	σοὶ	ὁ λύχνος ὦ Πυθέα σύνοιδε.
[25]	ἄγει, μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος ἄξει	σοι"	φησίν εἴκοσι τάλαντα" καὶ γενομένης
[29]	Ἀντιπάτρῳ καὶ Μακεδόσιν οὐδ´ ὁ	σὸς	νεὼς καθαρὸς ἀπολέλειπται. (ταῦτα δ´
[31]	μὲν οὖν Δημοσθένους ἀπέχεις ὦ	Σόσσιε	βίον ἐξ ὧν ἡμεῖς ἀνέγνωμεν
[1]	εἴθ´ ἕτερός τις ἦν, ὦ	Σόσσιε	Σενεκίων, φησὶ χρῆναι τῷ εὐδαίμονι
[14]	ὤν, τῷ δ´ ἄνωθεν ἐκ	Σούσων	καὶ Ἐκβατάνων ἐπιβατὸς χρυσίῳ γεγονὼς
[24]	καὶ περὶ Ῥόδον καὶ Ἰωνίαν	σοφιστεύων	κατεβίωσε. ~(Μετ´ οὐ πολὺ δ´
[9]	ὥστε δείσαντα τῷ θορύβῳ τὸν	σοφιστὴν	ὑπεκδῦναι τῆς πανηγύρεως; (ἀλλ´ ἔοικεν
[16]	βασκαίνων ἐπισκώπτειν, ὡς τὸ μὲν	σοφιστοῦ,	τὸ δὲ γυναικός, τὸ δὲ
[7]	τῶν Εὐριπίδου τινὰ ῥήσεων ἢ	Σοφοκλέους	ἐθελήσῃς εἰπεῖν ἀπὸ στόματος. (εἰπόντος
[24]	Δημοσθένης. κινουμένῳ δ´ Ἄγιδι τῷ	Σπαρτιάτῃ	βραχέα συνεκινήθη πάλιν, εἶτ´ ἔπτηξε,
[6]	τὸν Ὀρχομένιον λέγουσι καχεξίαν τινὰ	σπληνὸς	ἀμυνόμενον δρόμοις μακροῖς χρῆσθαι τῶν
[16]	τὸ δὲ γυναικός, τὸ δὲ	σπογγιᾶς	εἴη, βασιλέως δ´ οὐδὲν ἐγκώμιον.
[29]	παραλλάξαι τὸν βωμὸν ἔπεσε καὶ	στενάξας	ἀφῆκε τὴν ψυχήν. ~(Τὸ δὲ
[22]	οἷς εὐτύχησε χρησαμένου πταίσασιν αὐτοῖς,	στεφανηφορεῖν	καλῶς εἶχε καὶ θύειν, οὐκ
[6]	διαπονήσαντα τὴν ἕξιν ἐπιθέσθαι τοῖς	στεφανίταις	ἀγῶσι καὶ τῶν ἄκρων γενέσθαι
[6]	ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἤδη καθάπερ	στεφανίταις	ἀγῶσι πρωτεύειν τῶν ἀπὸ τοῦ
[15]	καὶ τοὺς πρὸς Φορμίωνα καὶ	Στέφανον,	ἐφ´ οἷς εἰκότως ἠδόξησε. (καὶ
[15]	εἰ δεῖ τοῖς περὶ τοῦ	στεφάνου	γεγραμμένοις ἑκατέρῳ λόγοις τεκμαίρεσθαι. (μέμνηται
[24]	τότε καὶ ἡ περὶ τοῦ	στεφάνου	γραφὴ κατὰ Κτησιφῶντος, γραφεῖσα μὲν
[13]	αἱρετοῦ ὄντος, τὸν περὶ τοῦ	στεφάνου,	τὸν κατ´ Ἀριστοκράτους, τὸν ὑπὲρ
[22]	(εὐθὺς οὖν ἔθυον εὐαγγέλια καὶ	στεφανοῦν	ἐψηφίσαντο Παυσανίαν, (καὶ προῆλθεν ὁ
[31]	ὡς ἀπὸ σαπροῦ καὶ παλαιοῦ	στήμονος	(λέγων τὸν Ἀντίπατρον) ἠρτημέ– νους.
[11]	διαλεγόμενον καὶ λόγους τινὰς ἢ	στίχους	ἅμα τῷ πνεύματι πυκνουμένῳ προφερόμενον·
[11]	ἐκβιάζεσθαι καὶ διαρθροῦν εἰς τὸ	στόμα	ψήφους λαμβάνοντα καὶ ῥήσεις ἅμα
[30]	εἰς τὴν χεῖρα προσθοῖτο τῷ	στόματι	καὶ καταπίοι τὸ φάρμακον· αὐτοὶ
[29]	ὡς γράφειν μέλλων προσήνεγκε τῷ	στόματι	τὸν κάλαμον, καὶ δακών, ὥσπερ
[7]	ἢ Σοφοκλέους ἐθελήσῃς εἰπεῖν ἀπὸ	στόματος.	(εἰπόντος δὲ τοῦ Δημοσθένους, μεταλαβόντα
[15]	καὶ τὸν κατὰ Τιμοθέου τοῦ	στρατηγοῦ	λόγον, ᾧ χρησάμενος Ἀπολλόδωρος εἷλε
[23]	καὶ πρὸς τοὺς ἐν Ἀσίᾳ	στρατηγοὺς	τοῦ βασιλέως ἔγραφε, τὸν ἐκεῖθεν
[18]	ὑπηρετεῖν δὲ μὴ μόνον τοὺς	στρατηγοὺς	τῷ Δημοσθένει, ποιοῦντας τὸ προσταττόμενον,
[20]	Δημοσθένους καὶ γράμματα τῶν βασιλέως	στρατηγῶν,	δηλοῦντα τὸ πλῆθος τῶν δοθέντων
[31]	Ἀθήναζε λέγεται τὸ τοιόνδε συμβῆναι.	στρατιώτης	ἐπὶ κρίσιν τινὰ καλούμενος ὑφ´
[11]	ὑπό του λάβοι πληγάς, ἀλλὰ	σύ	γε" φάναι τὸν Δημοσθένην, τούτων
[23]	οἱ πλεῖστοι καὶ δοκιμώτατοι τῶν	συγγραφέων,	τούσδε· Δημοσθένην, Πολύευκτον, Ἐφιάλτην, Λυκοῦργον,
[29]	εἰώθει, χρόνον τινὰ κατέσχεν, εἶτα	συγκαλυψάμενος	ἀπέκλινε τὴν κεφαλήν. (οἱ μὲν
[3]	τῶν πολιτῶν ἐλευθερίᾳ τὸν βίον	συγκαταστρέψαντας·	(ὥστ´ εἰ γένοιτο τῇ φύσει
[8]	εὐφυὴς ὤν, ἀλλ´ ἐκ πόνου	συγκειμένῃ	δεινότητι καὶ δυνάμει χρώμενος, ἐδόκει
[7]	ἐκπεσόντος αὐτοῦ καὶ ἀπιόντος οἴκαδε	συγκεχυμένου	καὶ βαρέως φέροντος, ἐπακολουθῆσαι Σάτυρον
[6]	κατεγελᾶτο δι´ ἀήθειαν, τοῦ λόγου	συγκεχύσθαι	ταῖς περιόδοις καὶ βεβασανίσθαι τοῖς
[22]	κοινῶν παθῶν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα	σύγκρασιν	ποριζόμενος, τοῖς βελτίοσιν ἐναφανίζουσαν τὰ
[3]	ἐν ἅπασι Καικίλιος ἀγνοήσας, ἐνεανιεύσατο	σύγκρισιν	τοῦ Δημοσθένους λόγου καὶ Κικέρωνος
[14]	μέν, κἂν μὴ θέλητε, χρήσεσθε·	συκοφάντῃ	δ´ οὐδ´ ἂν θέλητε. (σφόδρα
[9]	ἀλλ´ ἀπολαμβάνειν παρὰ Φιλίππου, περὶ	συλλαβῶν	διαφερόμενος. ~(Πλὴν τόν γε Δημάδην
[14]	ὃν ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀφεθέντα	συλλαβὼν	ἐπὶ τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου
[28]	διασπαρέντων, ὁ Ἀντίπατρος περιέπεμπε τοὺς	συλλαμβάνοντας,	ὧν ἦν ἡγεμὼν Ἀρχίας ὁ
[26]	καὶ μὴ φέρειν ἀνιαρῶς τὸ	συμβεβηκός,	ἔτι μᾶλλον ἀνακλαύσασθαι τὸν Δημοσθένην
[21]	ταπεινῶς οὐδ´ ἀγεννῶς φέρων τὸ	συμβεβηκός,	ὡς γράφει καὶ τραγῳδεῖ Θεόπομπος,
[31]	ἡμᾶς Ἀθήναζε λέγεται τὸ τοιόνδε	συμβῆναι.	στρατιώτης ἐπὶ κρίσιν τινὰ καλούμενος
[21]	τιμᾶν μάλιστα καὶ κοσμεῖν τὸν	σύμβουλον	ἐπιδεικνύμενος τὸ μὴ μεταμέλεσθαι τοῖς
[14]	ὑμεῖς ἐμοὶ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι	συμβούλῳ	μέν, κἂν μὴ θέλητε, χρήσεσθε·
[17]	τῶν ἀγώνων, Θηβαίους προσαγαγέσθαι τῇ	συμμαχίᾳ,	χώραν τε σύνορον τῆς Ἀττικῆς
[17]	τὸ μεμνῆσθαι τῶν περὶ τὸν	συμμαχικὸν	ἡμαρτημένων ἑκατέροις πόλεμον, ἀποστεῖλαι δύναμιν
[17]	καί φησι Θεόφραστος, ἀξιούντων τῶν	συμμάχων	ὁρισθῆναι τὰς εἰσφοράς, εἰπεῖν Κρωβύλον
[23]	ἀνεῖλον, ὅπλα τοῦ Δημοσθένους αὐτοῖς	συμπαρασκευάσαντος,	Ἀθηναῖοι δ´ ὡς πολεμήσοντες μετ´
[4]	εὐπορίᾳ (μικρὸν γὰρ ἀπέλιπεν ἡ	σύμπασα	τίμησις αὐτοῦ τῆς οὐσίας πεντεκαίδεκα
[19]	περιφορὰ πραγμάτων, εἰς ἐκεῖνο καιροῦ	συμπεραίνουσα	τὴν ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος, ἐναντιοῦσθαι
[31]	ὁ θεὶς ἐπεκάλυψε, περικείμενα καὶ	συμπεσόντα	λαθεῖν ἐποίησε τὸ χρυσίον οὐκ
[16]	κάλλιστον ὀφθῆναι καὶ νὴ Δία	συμπιεῖν	ἱκανώτατον, ἠναγκάζετο βασκαίνων ἐπισκώπτειν, ὡς
[22]	ὁ Δημοσθένης, ἃ τῇ πόλει	συμφέρειν	ᾤετο, ταῦτ´ ἔπραττεν, ἐπαινῶ, καὶ
[13]	τἀναντία λέγειν, ἀεὶ γὰρ εἶναι	συμφέρον	ἀκροᾶσθαι τῶν κρατούντων, οὕτω καὶ
[13]	τὸ δὲ τῆς πόλεως νικάτω	συμφέρον,	(Νικόδημος δ´ ὁ Μεσσήνιος Κασσάνδρῳ
[18]	Θρασυδαῖον ἀντεροῦντας. τὸ μὲν οὖν	συμφέρον	οὐ διέφευγε τοὺς τῶν Θηβαίων
[23]	αὑτὸν μὲν εἴκασε καὶ τοὺς	σὺν	αὑτῷ κυσὶν ὑπὲρ τοῦ δήμου
[25]	δ´ εὐφυεῖς χλευάζοντες οὐχ ὑπὸ	συνάγχης	ἔφραζον, ἀλλ´ ἀργυράγχης εἰλῆφθαι νύκτωρ
[7]	μῆνας ἑξῆς δύο καὶ τρεῖς	συνάπτειν,	ξυρούμενον τῆς κεφαλῆς θάτερον μέρος
[26]	(τοὺς δὲ προσιόντας αὐτῷ καὶ	συνδιατρίβοντας	νεανίσκους ἀποτρέπειν τῆς πολιτείας, λέγων
[2]	τὰ πράγματα συνιέναι καὶ γνωρίζειν	συνέβαινεν	ἡμῖν, ὡς ἐκ τῶν πραγμάτων,
[6]	γενέσθαι δολιχοδρόμων, οὕτως τῷ Δημοσθένει	συνέβη	τὸ πρῶτον ἐπανορθώσεως ἕνεκα τῶν
[9]	τουτὶ πέπαιχεν, ἣν Ἀθηναίοις Δημοσθένης	συνεβούλευε	μὴ λαμβάνειν, ἀλλ´ ἀπολαμβάνειν παρὰ
[25]	δὲ Δημοσθένης πρῶτον μὲν ἀπελαύνειν	συνεβούλευε	τὸν Ἅρπαλον καὶ φυλάττεσθαι, μὴ
[18]	σιωπῆς, παρελθὼν μόνος ὁ Δημοσθένης	συνεβούλευε	τῶν Θηβαίων ἔχεσθαι, καὶ τἆλλα
[25]	ἀποδρὰς Ἀλέξανδρον, αὑτῷ τε πράγματα	συνειδὼς	πονηρὰ δι´ ἀσωτίαν, κἀκεῖνον ἤδη
[8]	θορυβηθέντι πολλάκις ἀναστὰς ἐκ προχείρου	συνεῖπεν,	ἐκεῖνος δ´ οὐδέποτε Δημάδῃ. ~(Πόθεν
[7]	τὸν ὑποκριτὴν ἐπιτήδειον ὄντα καὶ	συνεισελθεῖν.	(ὀδυρομένου δὲ τοῦ Δημοσθένους πρὸς
[27]	πόλεις συνεπιθήσονται τοῖς Μακεδόσι καὶ	συνεκβαλοῦσιν	αὐτοὺς τῆς Ἑλλάδος. (ἐν δ´
[23]	ἐν ἡμῖν λανθάνετε πάντας αὑτοὺς	συνεκδιδόντες.	ταῦτα μὲν οὖν Ἀριστόβουλος ὁ
[24]	δ´ Ἄγιδι τῷ Σπαρτιάτῃ βραχέα	συνεκινήθη	πάλιν, εἶτ´ ἔπτηξε, τῶν μὲν
[24]	ἔπτηξε, τῶν μὲν Ἀθηναίων οὐ	συνεξαναστάντων,	τοῦ δ´ Ἄγιδος πεσόντος καὶ
[18]	δὲ τὴν Ἑλλάδα γενέσθαι καὶ	συνεξαναστῆναι	πρὸς τὸ μέλλον, ὑπηρετεῖν δὲ
[25]	πρὸς τὸν πλοῦτον ἐβοήθουν καὶ	συνέπειθον	τοὺς Ἀθηναίους δέχεσθαι καὶ σῴζειν
[28]	μὲν ἡ περὶ Κραννῶνα μάχη	συνέπεσε,	Βοηδρομιῶνος δὲ παρῆλθεν εἰς Μουνυχίαν
[27]	καὶ συνέπραττεν, ὅπως αἱ πόλεις	συνεπιθήσονται	τοῖς Μακεδόσι καὶ συνεκβαλοῦσιν αὐτοὺς
[27]	καταμείξας ἑαυτὸν συνηγω– νίζετο καὶ	συνέπραττεν,	ὅπως αἱ πόλεις συνεπιθήσονται τοῖς
[17]	διαλεγόμενος τοῖς Ἕλλησι καὶ παροξύνων,	συνέστησε	πλὴν ὀλίγων ἅπαντας ἐπὶ τὸν
[12]	τὰ κοινὰ τοῦ Φωκικοῦ πολέμου	συνεστῶτος,	ὡς αὐτός τέ φησι καὶ
[5]	ἐν οἷς ἐγέγραπτο τὸν Δημοσθένη	συνεσχολακέναι	Πλάτωνι καὶ πλεῖστον εἰς τοὺς
[31]	ἀνδριάντος. (ἕστηκε δὲ τοὺς δακτύλους	συνέχων	δι´ ἀλλήλων, καὶ παραπέφυκεν οὐ
[11]	δ´ ἀνθρώπου προσελθόντος αὐτῷ δεομένου	συνηγορίας	καὶ διεξιόντος ὡς ὑπό του
[27]	ἐξ ἄστεος πρεσβεύουσι καταμείξας ἑαυτὸν	συνηγω–	νίζετο καὶ συνέπραττεν, ὅπως αἱ
[5]	τοὺς ἀνοίγοντας τὰ δικαστήρια δημοσίους	συνήθειαν,	εὐπόρησε χώρας ἐν ᾗ καθήμενος
[6]	δὲ πρὸς τὸ λέγειν καὶ	συνήθειαν	ἱκανὴν λαβών, καὶ γευσάμενος τῆς
[10]	Φωκίων ἀναβαίνοι, λέγειν πρὸς τοὺς	συνήθεις·	ἡ τῶν ἐμῶν λόγων κοπὶς
[29]	πρὸς τὸν Ἀντίπατρον. (ἤδη δὲ	συνῃσθημένος	ὁ Δημοσθένης ἐμπεφυκότος αὐτῷ τοῦ
[2]	ἐκ τῶν ὀνομάτων τὰ πράγματα	συνιέναι	καὶ γνωρίζειν συνέβαινεν ἡμῖν, ὡς
[2]	πολλῶν καὶ διεσπαρμένων ἐν ἑτέροις	συνιοῦσαν	ἀναγνωσμάτων, τῷ ὄντι χρῆν πρῶτον
[1]	ἐστι, πρὸς ἐργασίαν καὶ δόξαν	συνισταμένας,	ἐν ταῖς ἀδόξοις καὶ ταπειναῖς
[17]	Ἑλλάδος πρὸς τὸ μέλλον, καὶ	συνισταμένων	κατ´ ἔθνη καὶ πόλεις Εὐβοέων,
[23]	πάλιν τοῦ Δημοσθένους ἀναρριπίζοντος αὐτάς,	συνίσταντο,	καὶ Θηβαῖοι μὲν ἐπέθεντο τῇ
[27]	μὲν ἐτελεύτησε, τὰ δ´ Ἑλληνικὰ	συνίστατο	πάλιν, Λεωσθένους ἀνδραγαθοῦντος καὶ περιτειχίζοντος
[8]	σοὶ ὁ λύχνος ὦ Πυθέα	σύνοιδε.	πρὸς δὲ τοὺς ἄλλους οὐ
[17]	προσαγαγέσθαι τῇ συμμαχίᾳ, χώραν τε	σύνορον	τῆς Ἀττικῆς καὶ δύναμιν ἐναγώνιον
[2]	πόρρω τῆς ἡλικίας ἠρξάμεθα Ῥωμαϊκοῖς	συντάγμασιν	ἐντυγχάνειν, (καὶ πρᾶγμα θαυμαστὸν μέν,
[17]	ἅπαντας ἐπὶ τὸν Φίλιππον, ὥστε	σύνταξιν	γενέσθαι πεζῶν μὲν μυρίων καὶ
[2]	αὑτοῖς δικαίως ἀναθήσομεν. ~(Τῷ μέντοι	σύνταξιν	ὑποβεβλημένῳ καὶ ἱστορίαν, ἐξ οὐ
[5]	τῶν διδασκάλων καὶ τῶν παιδαγωγῶν	συντιθεμένων	τῇ δίκῃ παρατυχεῖν, ἔπεισε τὸν
[30]	προνοίᾳ τῆς Μακεδόνων ὠμότητος ἐξαρπαγῆναι,	συντόμως	καταστρέψαντα καὶ ἀλύπως. (κατέστρεψε δ´
[24]	Ἄγιδος πεσόντος καὶ τῶν Λακεδαιμονίων	συντριβέντων.	(εἰσήχθη δὲ τότε καὶ ἡ
[28]	ἀλλὰ ταχὺ τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων	συντριβέντων,	Μεταγειτνιῶνος μὲν ἡ περὶ Κραννῶνα
[15]	ἔγημε ταύτην, ἀλλὰ Σαμίᾳ τινὶ	συνῴκησεν,	ὡς ἱστορεῖ Δημήτριος ὁ Μάγνης
[15]	ὁ Μάγνης ἐν τοῖς περὶ	συνωνύμων.	(ὁ δὲ κατ´ Αἰσχίνου περὶ
[5]	μέμνηται λέγοντος παρὰ Καλλίου τοῦ	Συρακουσίου	καί τινων ἄλλων τὰς Ἰσοκράτους
[29]	ὑπολαβεῖν αὐτὸν ἤδη τρέμοντα καὶ	σφαλλόμενον,	ἅμα τῷ προελθεῖν καὶ παραλλάξαι
[10]	αὐτὸς φιλόσοφος Πολύευκτον ἱστορεῖ τὸν	Σφήττιον,	ἕνα τῶν τότε πολιτευομένων Ἀθήνησιν,
[14]	συκοφάντῃ δ´ οὐδ´ ἂν θέλητε.	(σφόδρα	δ´ ἀριστοκρατικὸν αὐτοῦ πολίτευμα καὶ
[9]	τὸ δὲ πλάσμα καὶ τὸν	σχηματισμὸν	αὐτοῦ καὶ τὸ μὴ ταχέως
[5]	λόγον ὑφηγητῇ, καίπερ Ἰσοκράτους τότε	σχολάζοντος,	εἴθ´ ὥς τινες λέγουσι τὸν
[2]	εὐχερής, ἀλλ´ οἷστισι πλείων τε	σχολὴ	καὶ τὰ τῆς ὥρας ἔτι
[2]	περὶ τὴν Ἰταλίαν διατριβαῖς οὐ	σχολῆς	οὔσης γυμνάζεσθαι περὶ τὴν Ῥωμαϊκὴν
[25]	συνέπειθον τοὺς Ἀθηναίους δέχεσθαι καὶ	σῴζειν	τὸν ἱκέτην. (ὁ δὲ Δημοσθένης
[31]	παρεκάλει Περδίκκαν ἐπιχειρεῖν Μακεδονίᾳ καὶ	σῴζειν	τοὺς Ἕλληνας, ὡς ἀπὸ σαπροῦ
[4]	ἐπωνυμίαν, τὸν Βάταλον, εἰς τὸ	σῶμα	λέγεται σκωπτόμενος ὑπὸ τῶν παίδων
[6]	ὄχλους ὑφιστάμενος εὐθαρσῶς, οὔτε τὸ	σῶμα	πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἐξαρτυόμενος, ἀλλὰ
[29]	τραγῳδίας ὑποκρινόμενος Κρέοντα καὶ τὸ	σῶμα	τουτὶ ῥίπτων ἄταφον. ἐγὼ δ´
[11]	ἀνθρώπου κυριώτερον ἡγούμενος. ~(Τοῖς δὲ	σωματικοῖς	ἐλαττώμασι τοιαύτην ἐπῆγεν ἄσκησιν, ὡς
[7]	μικροῦ δέων καταναλωκέναι τὴν τοῦ	σώματος	ἀκμὴν εἰς τοῦτο, χάριν οὐκ
[20]	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας καὶ τοῦ	σώματος	ἀναρρῖψαι κίνδυνον ἀναγκασθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ.
[4]	γενέσθαι, καὶ διὰ τὴν τοῦ	σώματος	ἀσθένειαν καὶ θρύψιν, οὐ προϊεμένης
[4]	οὐκ εὐπρεπῶν τι λεχθῆναι τοῦ	σώματος	μορίων παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς τότε
[26]	φησὶ καὶ δι´ ἀσθένειαν τοῦ	σώματος	οὐ δυνάμενος φέρειν τὸν εἱργμὸν
[2]	καὶ ὅσα τοὺς γράφοντας διαφυγόντα	σωτηρίᾳ	μνήμης ἐπιφανεστέραν εἴληφε πίστιν, ὑπολαμβάνων
[27]	ὑγιείᾳ καὶ τοὺς Ἀθηναίους ἐπὶ	σωτηρίᾳ	παραγίνεσθαι τῶν νοσούντων. (ἐφ´ οἷς
[13]	πολλαχοῦ τὴν ἀσφάλειαν καὶ τὴν	σωτηρίαν	οἴεται δεῖν ἐν δευτέρᾳ τάξει
[27]	τῇ θυσίᾳ τοῦ Διὸς τοῦ	Σωτῆρος	ἀργύριον τελεῖν τοῖς κατασκευάζουσι καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2005