Chapitre |
[15] |
περὶ
τῶν
ἀτελειῶν
διὰ
τὸν
|
Χαβρίου |
παῖδα
Κτήσιππον,
ὥς
φησιν
αὐτός, |
[26] |
τί
δὴ
τρισὶ
τοῖς
χαλεπωτάτοις
|
χαίρεις
|
θηρίοις,
γλαυκὶ
καὶ
δράκοντι
καὶ |
[24] |
κατὰ
Κτησιφῶντος,
γραφεῖσα
μὲν
ἐπὶ
|
Χαιρώνδου |
ἄρχοντος
μικρὸν
ἐπάνω
τῶν
Χαιρωνικῶν, |
[19] |
φασιν
εἶναι
παρ´
ἡμῖν
ἐν
|
Χαιρωνείᾳ
|
ποτάμιον
μικρὸν
εἰς
τὸν
Κηφισὸν |
[21] |
τελευτήσαντος.
(ἐτελεύτησε
δὲ
τῇ
περὶ
|
Χαιρώνειαν |
εὐτυχίᾳ
χρόνον
οὐ
πολὺν
ἐπιβιώσας· |
[21] |
ὥστε
καὶ
τῶν
ὀστῶν
ἐκ
|
Χαιρωνείας |
κομισθέντων
καὶ
θαπτομένων,
τὸν
ἐπὶ |
[24] |
Χαιρώνδου
ἄρχοντος
μικρὸν
ἐπάνω
τῶν
|
Χαιρωνικῶν, |
κριθεῖσα
δ´
ὕστερον
ἔτεσι
δέκα |
[25] |
καὶ
πείθειν
οὐκ
ἐῶντος,
ἀλλὰ
|
χαλεπαίνοντος |
καὶ
θορυβοῦντος,
ἀναστάς
τις
ἔσκωψεν
|
[20] |
μὲν
οὖν
ὅπως
ἔχει,
διαιτῆσαι
|
χαλεπόν· |
ὁ
δὲ
Δημοσθένης
λέγεται,
τοῖς |
[25] |
πονηρὰ
δι´
ἀσωτίαν,
κἀκεῖνον
ἤδη
|
χαλεπὸν |
ὄντα
τοῖς
φίλοις
δεδοικώς.
(καταφυγόντος |
[3] |
τῇ
τύχῃ
καθάπερ
τεχνίταις
ἅμιλλα,
|
χαλεπῶς |
ἂν
διακριθῆναι,
πότερον
αὕτη
τοῖς |
[26] |
Πολιάς,
τί
δὴ
τρισὶ
τοῖς
|
χαλεπωτάτοις |
χαίρεις
θηρίοις,
γλαυκὶ
καὶ
δράκοντι |
[30] |
ἀξίαν
ἀποδιδοὺς
τιμήν,
εἰκόνα
τε
|
χαλκῆν |
ἀνέστησε,
καὶ
τὸν
πρεσβύτατον
ἐψηφίσατο |
[9] |
καὶ
ἀποδείξεως,
ὅσα
Θηβαίοις
καὶ
|
Χαλκιδεῦσιν
|
ὑπάρχει
καλὰ
πρὸς
τὴν
Ἑλλάδα, |
[11] |
δὲ
τὸν
κλέπτην
ὃς
ἐπεκαλεῖτο
|
Χαλκοῦς |
καὶ
αὐτὸν
εἰς
τὰς
ἀγρυπνίας |
[11] |
κλοπάς,
ὅταν
τοὺς
μὲν
κλέπτας
|
χαλκοῦς, |
τοὺς
δὲ
τοίχους
πηλίνους
ἔχωμεν. |
[22] |
ὑφ´
ἑτέρου
μὴ
φέρειν
τὴν
|
χαρὰν |
μετρίως,
ἀλλ´
ἐπισκιρτᾶν
τῷ
νεκρῷ |
[20] |
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
διὰ
τὴν
|
χαρὰν |
ὁ
Φίλιππος
ἐξυβρίσας
καὶ
κωμάσας |
[16] |
τοῦ
Μακεδόνος,
ἀλλ´
ἐφ´
ἑκάστῳ
|
χαράττοντος |
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
διακαίοντος
ἐπὶ |
[23] |
Ἐφιάλτην,
Λυκοῦργον,
Μοιροκλέα,
Δήμωνα,
Καλλισθένην,
|
Χαρίδημον. |
(ὅτε
καὶ
τὸν
περὶ
τῶν |
[2] |
ἄλλων,
οἷς
ὁ
λόγος
ἀγάλλεται,
|
χαρίεν |
μὲν
ἡγούμεθα
καὶ
οὐκ
ἀτερπές· |
[11] |
ὑποκρινόμενος
ἤρεσκε
θαυμαστῶς,
οἱ
δὲ
|
χαρίεντες |
ταπεινὸν
ἡγοῦντο
καὶ
ἀγεννὲς
αὐτοῦ |
[18] |
καὶ
φόβον
καὶ
λογισμὸν
καὶ
|
χάριν |
ἐκβαλεῖν
αὐτούς,
ἐνθουσιῶντας
ὑπὸ
τοῦ
|
[26] |
κομίζοντες
ἀργύριον
οἴκοθεν
καὶ
τούτου
|
χάριν |
ἐπιδιώξαντες
αὐτόν,
ἅμα
δὲ
θαρρεῖν |
[7] |
τοῦ
σώματος
ἀκμὴν
εἰς
τοῦτο,
|
χάριν |
οὐκ
ἔχει
πρὸς
τὸν
δῆμον, |
[27] |
αὐτῷ
μενούσης
(οὐ
γὰρ
ἐξῆν
|
χάριτι
|
λῦσαι
καταδίκην)
ἐσοφίσαντο
πρὸς
τὸν |
[7] |
ὑποκρίσεως
τῷ
λόγῳ
κόσμου
καὶ
|
χάριτος |
πρόσεστι,
μικρὸν
ἡγήσασθαι
καὶ
τὸ |
[30] |
τινος
ῥακίου
λαβὼν
εἰς
τὴν
|
χεῖρα
|
προσθοῖτο
τῷ
στόματι
καὶ
καταπίοι |
[26] |
πρὸς
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνατείνας
τὰς
|
χεῖρας |
εἰπεῖν·
ὦ
δέσποινα
Πολιάς,
τί |
[31] |
ὅσον
εἶχε
χρυσίδιον
εἰς
τὰς
|
χεῖρας |
ἐνέθηκε
τοῦ
ἀνδριάντος.
(ἕστηκε
δὲ |
[27] |
ὁ
Μάγνης
Δημήτριος
ἀνατείναντα
τὰς
|
χεῖρας |
μακαρίσαι
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
ἑαυτόν, |
[5] |
κατενόησε
τὴν
ἰσχὺν
ὡς
πάντα
|
χειροῦσθαι |
καὶ
τιθασεύειν
πεφυκότος.
(ὅθεν
ἐάσας |
[22] |
ποριζόμενος,
τοῖς
βελτίοσιν
ἐναφανίζουσαν
τὰ
|
χείρω; |
(ταῦτα
μὲν
οὖν
εἰπεῖν
προήχθημεν, |
[14] |
ἀνδρείαν
καὶ
δικαιοσύνην
οὐδὲν
οὐδαμῇ
|
χείρων |
ἔδοξεν
Ἐφιάλτου
καὶ
Ἀριστείδου
καὶ |
[3] |
φησιν
ὁ
Ἴων
δελφῖνος
ἐν
|
χέρσῳ
|
βία"
ἣν
ὁ
περιττὸς
ἐν |
[10] |
καὶ
παρασκευάς.
(Ἀρίστων
δ´
ὁ
|
Χῖος |
καὶ
Θεοφράστου
τινὰ
δόξαν
ἱστόρηκε |
[25] |
τῆς
φωνῆς.
(οἱ
δ´
εὐφυεῖς
|
χλευάζοντες |
οὐχ
ὑπὸ
συνάγχης
ἔφραζον,
ἀλλ´ |
[22] |
λαμπρῶν
καὶ
ἀντιτύπων
ἐπὶ
τὰ
|
χλωρὰ |
καὶ
μαλακὰ
χρώματα
τὴν
ὄψιν |
[29] |
τὸ
θέατρον
ἐνδείᾳ
παρασκευῆς
καὶ
|
χορηγίας |
κρατεῖσθαι.
(διὸ
τοῦ
Ἀρχίου
πολλὰ |
[5] |
δραστήριον
καὶ
πανοῦργον
εἰς
τὴν
|
χρείαν |
ἀποδεχόμενος.
(Ἕρμιππος
δέ
φησιν
ἀδεσπότοις |
[2] |
περὶ
τὴν
Ῥωμαϊκὴν
διάλεκτον
ὑπὸ
|
χρειῶν |
πολιτικῶν
καὶ
τῶν
διὰ
φιλοσοφίαν |
[18] |
βῆμα
μηδ´
ἔχοντος
ὅ
τι
|
χρὴ |
λέγειν,
ἀλλ´
ἀπορίας
οὔσης
ἐν |
[13] |
Καλλιστράτῳ
καὶ
πολλάκις
ὑπ´
αὐτοῦ
|
χρήμασι |
μετατιθέμενος
εἰώθει
λέγειν
πρὸς
τὸν |
[17] |
δισχιλίων
ἄνευ
τῶν
πολιτικῶν
δυνάμεων,
|
χρήματα |
δὲ
καὶ
μισθοὺς
εἰσφέρεσθαι
τοῖς |
[20] |
σατράπαις
ἐπὶ
θάλασσαν
γράμματα
καὶ
|
χρήματα, |
Δημοσθένει
διδόναι
κελεύων
καὶ
προσέχειν
|
[27] |
δέχεσθαι
τοὺς
πολίτας.
(τῆς
δὲ
|
χρηματικῆς |
ζημίας
αὐτῷ
μενούσης
(οὐ
γὰρ |
[25] |
δὲ
μὴ
λόγον
ἀπαιτῶνται
τῶν
|
χρημάτων
|
ἃ
διηρπάκεισαν
οἱ
ῥήτορες,
ζήτησιν |
[25] |
δ´
ὀλίγαις
ὕστερον
ἐξεταζομένων
τῶν
|
χρημάτων, |
ἰδὼν
αὐτὸν
ὁ
Ἅρπαλος
ἡσθέντα
|
[25] |
δῆμον
αὐτοῦ,
καὶ
μετὰ
τῶν
|
χρημάτων |
καὶ
τῶν
νεῶν
αὑτὸν
παραδιδόντος, |
[20] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
δοθέντων
αὐτῷ
|
χρημάτων. |
~(Τότε
δὲ
τῆς
ἀτυχίας
τοῖς |
[2] |
ἑτέροις
συνιοῦσαν
ἀναγνωσμάτων,
τῷ
ὄντι
|
χρῆν |
πρῶτον
ὑπάρχειν
καὶ
μάλιστα
τὰν |
[1] |
ἦν,
ὦ
Σόσσιε
Σενεκίων,
φησὶ
|
χρῆναι |
τῷ
εὐδαίμονι
πρῶτον
ὑπάρξαι
τὰν |
[15] |
Τιμοθέου
τοῦ
στρατηγοῦ
λόγον,
ᾧ
|
χρησάμενος |
Ἀπολλόδωρος
εἷλε
τὸν
ἄνδρα
τοῦ
|
[22] |
καὶ
φιλανθρώπως
ἐν
οἷς
εὐτύχησε
|
χρησαμένου |
πταίσασιν
αὐτοῖς,
στεφανηφορεῖν
καλῶς
εἶχε |
[14] |
συμβούλῳ
μέν,
κἂν
μὴ
θέλητε,
|
χρήσεσθε· |
συκοφάντῃ
δ´
οὐδ´
ἂν
θέλητε. |
[22] |
πάθει
κείμενον,
ἀλλὰ
καὶ
λόγοις
|
χρῆσθαι |
κουφίζουσι
καὶ
πρὸς
ἡδίω
πράγματα
|
[6] |
τινὰ
σπληνὸς
ἀμυνόμενον
δρόμοις
μακροῖς
|
χρῆσθαι |
τῶν
ἰατρῶν
κελευσάντων,
εἶθ´
οὕτως |
[20] |
προκαλουμένων
τοὺς
πολεμίους
αἰρόμενος,
οὔτε
|
χρησμοῖς |
ἐᾶν
προσέχειν
οὔτε
μαντείας
ἀκούειν, |
[19] |
φέροντα
τετρωμένην.
πρὸς
δὲ
τούτῳ
|
χρησμὸν |
ἄλλον
ᾄδεσθαι
λέγει·
τὴν
δ´ |
[21] |
τῷ
τελευταίῳ
τῶν
ἐπῶν
ὁ
|
χρησμὸς |
ἀποθεσπίσαι·
κλαίει
ὁ
νικηθείς,
ὁ |
[19] |
Πυθία
δεινὰ
προὔφερε
μαντεύματα,
καὶ
|
χρησμὸς |
ᾔδετο
παλαιὸς
ἐκ
τῶν
Σιβυλλείων· |
[1] |
ἅπαντι
ῥιζοῦσθαι
τόπῳ,
φύσεώς
γε
|
χρηστῆς |
καὶ
φιλοπόνου
ψυχῆς
ἐπιλαμβανομένην.
(ὅθεν |
[28] |
καταδίκης.
~(Οὐ
μὴν
ἐπὶ
πολὺν
|
χρόνον |
ἀπέλαυσε
τῆς
πατρίδος
κατελθών,
ἀλλὰ |
[30] |
τὸν
Ἀρχίαν,
φαίη
πολὺν
εἶναι
|
χρόνον |
ἐξ
οὗ
φοροίη
τὸν
ἀπόδεσμον
|
[31] |
διημιλλῶντο
τοῖς
ἐπιγράμμασι.
(Δημάδην
δὲ
|
χρόνον |
οὐ
πολὺν
ἀπολαύσαντα
μισουμένης
δόξης |
[21] |
δὲ
τῇ
περὶ
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ
|
χρόνον |
οὐ
πολὺν
ἐπιβιώσας·
καὶ
τοῦτο |
[29] |
τῷ
διανοεῖσθαι
καὶ
γράφειν
εἰώθει,
|
χρόνον |
τινὰ
κατέσχεν,
εἶτα
συγκαλυψάμενος
ἀπέκλινε |
[13] |
μήτε
πράγμασι
μήτ´
ἀνθρώποις
πολὺν
|
χρόνον |
τοῖς
αὐτοῖς
ἐπιμένειν
δυνάμενον.
(φαίνεται |
[31] |
ἐποίησε
τὸ
χρυσίον
οὐκ
ὀλίγον
|
χρόνον. |
(ὡς
δ´
ὁ
ἄνθρωπος
ἐπανελθὼν
|
[31] |
καλούμενος
ὑφ´
ἡγεμόνος,
ὅσον
εἶχε
|
χρυσίδιον |
εἰς
τὰς
χεῖρας
ἐνέθηκε
τοῦ |
[25] |
δεινὸς
ὁ
Ἅρπαλος
ἐρωτικοῦ
πρὸς
|
χρυσίον
|
ἀνδρὸς
ὄψει
καὶ
διαχύσει
καὶ |
[31] |
καὶ
συμπεσόντα
λαθεῖν
ἐποίησε
τὸ
|
χρυσίον |
οὐκ
ὀλίγον
χρόνον.
(ὡς
δ´ |
[30] |
τὸ
φάρμακον·
αὐτοὶ
δ´
ἄρα
|
χρυσίον |
ᾠήθησαν
εἶναι
τὸ
καταπινόμενον·
ἡ |
[25] |
ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα
τὴν
ὁλκὴν
τοῦ
|
χρυσίου
|
σκέψασθαι.
(θαυμάσαντος
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους |
[14] |
ἐκ
Σούσων
καὶ
Ἐκβατάνων
ἐπιβατὸς
|
χρυσίῳ |
γεγονὼς
καὶ
κατακεκλυσμένους,
ἐπαινέσαι
μὲν |
[20] |
ἔλεγε
Πυθέας
αἰσχυνθείς,
ἐπιγεγραμμένης
γράμμασι
|
χρυσοῖς· |
ἀγαθῇ
τύχῃ.
(Παραυτίκα
μὲν
οὖν |
[22] |
ἐπὶ
τὰ
χλωρὰ
καὶ
μαλακὰ
|
χρώματα |
τὴν
ὄψιν
ἀπάγειν
κελεύοντες)
πόθεν |
[10] |
Δημάδην
πάντες
ὡμολόγουν
τῇ
φύσει
|
χρώμενον |
ἀνίκητον
εἶναι
καὶ
παραφέρειν
αὐτοσχεδιάζοντα
|
[9] |
ῥωποπερπερήθραν,
ὁ
δὲ
παρασκώπτων
ὡς
|
χρώμενον |
τῷ
ἀντιθέτῳ
φησὶν
οὕτως·
ἀπέλαβεν |
[8] |
πόνου
συγκειμένῃ
δεινότητι
καὶ
δυνάμει
|
χρώμενος, |
ἐδόκει
τε
τούτου
σημεῖον
εἶναι |
[23] |
ἐπεὶ
μέντοι
τὰ
περὶ
τὴν
|
χώραν |
θέμενος,
παρῆν
αὐτὸς
μετὰ
τῆς
|
[17] |
ἀγώνων,
Θηβαίους
προσαγαγέσθαι
τῇ
συμμαχίᾳ,
|
χώραν |
τε
σύνορον
τῆς
Ἀττικῆς
καὶ |
[5] |
τὰ
δικαστήρια
δημοσίους
συνήθειαν,
εὐπόρησε
|
χώρας |
ἐν
ᾗ
καθήμενος
ὁ
παῖς |
[22] |
ἀγὼν
ἀπαιτεῖ
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν.
|
(χωρὶς |
δὲ
τούτων,
εἰ
δεῖ
τὸν |
[26] |
Θεόφραστος.
~(Ὁ
δὲ
Δημοσθένης
ὁμόσε
|
χωρῶν |
εἰσήνεγκε
ψήφισμα,
τὴν
ἐξ
Ἀρείου |