Chapitre
[4]	ἐπιτρόπων ἠδικήθη, τὰ μὲν νοσφισαμένων,	τὰ	δ´ ἀμελησάντων, ὥστε καὶ τῶν
[27]	εἰρημένην φυγήν, Ἀλέξανδρος μὲν ἐτελεύτησε,	τὰ	δ´ Ἑλληνικὰ συνίστατο πάλιν, Λεωσθένους
[5]	δ´ ἔχων πρὸς τοὺς ἀνοίγοντας	τὰ	δικαστήρια δημοσίους συνήθειαν, εὐπόρησε χώρας
[29]	τοῦ Ἀρχίου νῦν" ἔφη λέγεις	τὰ	ἐκ τοῦ Μακεδονικοῦ τρίποδος, ἄρτι
[8]	ἐπισκώπτων ἐλλυχνίων ἔφησεν ὄζειν αὐτοῦ	τὰ	ἐνθυμήματα. τοῦτον μὲν οὖν ἠμείψατο
[15]	ἀτεχνῶς καθάπερ ἐξ ἑνὸς μαχαιροπωλίου	τὰ	κατ´ ἀλλήλων ἐγχειρίδια πωλοῦντος αὐτοῦ
[26]	εἰς τὸν ὄλεθρον, ἐτύγχανε προειδὼς	τὰ	κατὰ τὴν πολιτείαν κακά, φόβους
[6]	ἐνεχείρησεν εἰς μέσον παριέναι καὶ	τὰ	κοινὰ πράττειν, (καὶ καθάπερ Λαομέδοντα
[12]	μὲν οὖν ἐπὶ τὸ πράττειν	τὰ	κοινὰ τοῦ Φωκικοῦ πολέμου συνεστῶτος,
[5]	καὶ τιθασεύειν πεφυκότος. (ὅθεν ἐάσας	τὰ	λοιπὰ μαθήματα καὶ τὰς παιδικὰς
[22]	προκαταλαμβάνων δὲ τὸ θαρρύνειν ἐπὶ	τὰ	μέλλοντα τοὺς Ἀθηναίους, προῆλθε φαιδρὸς
[9]	ἔοικεν ὁ ἀνὴρ τοῦ Περικλέους	τὰ	μὲν ἄλλα μὴ πρὸς αὑτὸν
[4]	ταλάντων) ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων ἠδικήθη,	τὰ	μὲν νοσφισαμένων, τὰ δ´ ἀμελησάντων,
[14]	δήμῳ θέμενος, ἤλεγξεν ὑπεσχημένον Φιλίππῳ	τὰ	νεώρια ἐμπρήσειν, καὶ παραδοθεὶς ὁ
[22]	πρὸς τὸ κοινὸν ἱστάμενον καὶ	τὰ	οἰκεῖα πράγματα καὶ πάθη τοῖς
[22]	ἐκ τῶν κοινῶν παθῶν ἐπὶ	τὰ	οἰκεῖα σύγκρασιν ποριζόμενος, τοῖς βελτίοσιν
[20]	τὴν τάξιν, ἀποδρὰς αἴσχιστα καὶ	τὰ	ὅπλα ῥίψας, οὐδὲ τὴν ἐπιγραφὴν
[22]	ὢν ἀγεννὴς καὶ μαλακός, εἰ	τὰ	πένθη καὶ τοὺς ὀδυρμοὺς ἡμέρου
[23]	Μαργίτην ἀποκαλῶν αὐτόν. ἐπεὶ μέντοι	τὰ	περὶ τὴν χώραν θέμενος, παρῆν
[26]	ἐν Αἰγίνῃ καὶ Τροιζῆνι καθήμενος	τὰ	πολλὰ καὶ πρὸς τὴν Ἀττικὴν
[2]	γὰρ οὕτως ἐκ τῶν ὀνομάτων	τὰ	πράγματα συνιέναι καὶ γνωρίζειν συνέβαινεν
[17]	δ´ εἰς τὸ πολεμεῖν ἔρρεπε	τὰ	πράγματα, τοῦ μὲν Φιλίππου μὴ
[11]	τοῖς δρόμοις καὶ ταῖς πρὸς	τὰ	σιμ´ ἀναβάσεσι διαλεγόμενον καὶ λόγους
[2]	οἷστισι πλείων τε σχολὴ καὶ	τὰ	τῆς ὥρας ἔτι πρὸς τὰς
[20]	Περικλέους τοὺς Ἀθηναίους, ὡς ἐκεῖνοι	τὰ	τοιαῦτα πάντα δειλίας ἡγούμενοι προφάσεις
[18]	ἀλλ´ ἐν ὄμμασιν ἕκαστος εἶχε	τὰ	τοῦ πολέμου δεινά, τῶν Φωκικῶν
[14]	κατακεκλυσμένους, ἐπαινέσαι μὲν ἦν ἱκανώτατος	τὰ	τῶν προγόνων καλά, μιμήσασθαι δ´
[22]	σύγκρασιν ποριζόμενος, τοῖς βελτίοσιν ἐναφανίζουσαν	τὰ	χείρω; (ταῦτα μὲν οὖν εἰπεῖν
[22]	τῶν λαμπρῶν καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ	τὰ	χλωρὰ καὶ μαλακὰ χρώματα τὴν
[20]	καὶ ὑποκρούων· Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς	τάδ´	εἶπεν" ἐκνήψας δὲ καὶ τὸ
[25]	εὖ καὶ καλῶς ἐρίοις καὶ	ταινίαις	κατὰ τοῦ τραχήλου καθελιξάμενος εἰς
[19]	διασημαινόμενον ὡς εἴη Θερμώδων, ἐν	ταῖς	ἀγκάλαις Ἀμαζόνα φέροντα τετρωμένην. πρὸς
[1]	ἐργασίαν καὶ δόξαν συνισταμένας, ἐν	ταῖς	ἀδόξοις καὶ ταπειναῖς πόλεσιν ἀπομαραίνεσθαι,
[16]	λόγον. (οὐ μὴν ἔν γε	ταῖς	ἄλλαις τιμαῖς καὶ φιλοφροσύναις ὅμοιον
[22]	καὶ δάκρυα καὶ ὀδυρμοὺς ἀπολιπὼν	ταῖς	γυναιξὶν ὁ Δημοσθένης, ἃ τῇ
[17]	μεταστῆσαι τοὺς Θηβαίους, καὶ μάλιστα	ταῖς	διὰ τὴν γειτνίασιν ἁψιμαχίαις ἀναξαινομένων
[20]	ὡς περισπάσαι δυναμένῳ καὶ κατασχεῖν	ταῖς	Ἑλληνικαῖς ταραχαῖς τὸν Μακεδόνα. (ταῦτα
[18]	παραθαρρύνας καὶ μετεωρίσας ὥσπερ εἰώθει	ταῖς	ἐλπίσι τὸν δῆμον, ἀπεστάλη πρεσβευτὴς
[30]	θάνατον ὀξύτητος, διηγήσασθαι τοὺς παρὰ	ταῖς	θύραις Θρᾷκας, ὡς ἔκ τινος
[6]	εὑρίσκοντας, ἐγγυμνασάμενος κατὰ τὸν Θουκυδίδην	ταῖς	μελέταις οὐκ ἀκινδύνως οὐδ´ ἀργῶς,
[5]	αὐτὸς αὑτὸν ἤσκει καὶ διεπόνει	ταῖς	μελέταις, ὡς ἂν τῶν λεγόντων
[11]	ἂν λέγοι τις; ἐν δὲ	ταῖς	παρὰ τὸν καιρὸν ἀπαντήσεσιν ἐχρῆτο
[2]	φιλοχωροῦντες, ἐν δὲ Ῥώμῃ καὶ	ταῖς	περὶ τὴν Ἰταλίαν διατριβαῖς οὐ
[6]	δι´ ἀήθειαν, τοῦ λόγου συγκεχύσθαι	ταῖς	περιόδοις καὶ βεβασανίσθαι τοῖς ἐνθυμήμασι
[17]	τῶν πολεμικῶν πρὸς ἀλλήλας διαφορῶν	ταῖς	πόλεσιν. ~(Οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπεὶ
[11]	γυμνάζειν ἐν τοῖς δρόμοις καὶ	ταῖς	πρὸς τὰ σιμ´ ἀναβάσεσι διαλεγόμενον
[25]	Ἅρπαλος ἄξει σοι" φησίν εἴκοσι	τάλαντα"	καὶ γενομένης τάχιστα τῆς νυκτὸς
[23]	διαπορούντων, ὁ Δημάδης λαβὼν πέντε	τάλαντα	παρὰ τῶν ἀνδρῶν ὡμολόγησε πρεσβεύσειν
[26]	τὸ δικαστήριον, ὀφλὼν δὲ πεντήκοντα	ταλάντων	δίκην καὶ παραδοθεὶς εἰς τὸ
[27]	ταῦτα ποιῆσαι καὶ παρασχεῖν πεντήκοντα	ταλάντων	ἐξέδωκαν, ὅσον ἦν τὸ τίμημα
[25]	τὴν κύλικα μετὰ τῶν εἴκοσι	ταλάντων.	(ἦν δ´ ἄρα δεινὸς ὁ
[4]	τίμησις αὐτοῦ τῆς οὐσίας πεντεκαίδεκα	ταλάντων)	ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων ἠδικήθη, τὰ
[18]	συνεβούλευε τῶν Θηβαίων ἔχεσθαι, καὶ	τἆλλα	παραθαρρύνας καὶ μετεωρίσας ὥσπερ εἰώθει
[1]	χρῆναι τῷ εὐδαίμονι πρῶτον ὑπάρξαι	τὰν	πόλιν εὐδόκιμον· ἐγὼ δὲ τῷ
[2]	χρῆν πρῶτον ὑπάρχειν καὶ μάλιστα	τὰν	πόλιν εὐδόκιμον" καὶ φιλόκαλον καὶ
[13]	ὑπὲρ Δημητρίου πολιτευόμενος, οὐκ ἔφη	τἀναντία	λέγειν, ἀεὶ γὰρ εἶναι συμφέρον
[13]	μεταβολὴν ἔλεγεν, αὑτῷ μὲν αὐτὸς	τἀναντία	πολλάκις εἰρηκέναι, τῇ δὲ πόλει
[13]	σωτηρίαν οἴεται δεῖν ἐν δευτέρᾳ	τάξει	τοῦ καλοῦ ποιεῖσθαι καὶ τοῦ
[20]	εἶπεν ἀποδειξάμενος, ᾤχετο λιπὼν τὴν	τάξιν,	ἀποδρὰς αἴσχιστα καὶ τὰ ὅπλα
[13]	ἀρχῆς τῶν πραγμάτων μερίδα καὶ	τάξιν	αὑτὸν ἐν τῇ πολιτείᾳ κατέστησε,
[24]	Ἀλεξάνδρου μεγάλοι μὲν ἦσαν οὗτοι,	ταπεινὰ	δ´ ἔπραττεν ὁ Δημοσθένης. κινουμένῳ
[1]	συνισταμένας, ἐν ταῖς ἀδόξοις καὶ	ταπειναῖς	πόλεσιν ἀπομαραίνεσθαι, τὴν δ´ ἀρετὴν
[1]	οὐδὲν ἡγοῦμαι διαφέρειν ἀδόξου καὶ	ταπεινῆς	πατρίδος ἢ μητρὸς ἀμόρφου καὶ
[11]	ἤρεσκε θαυμαστῶς, οἱ δὲ χαρίεντες	ταπεινὸν	ἡγοῦντο καὶ ἀγεννὲς αὐτοῦ τὸ
[21]	ἀνδράσιν ἔπαινον εἰπεῖν ἀπέδωκεν, οὐ	ταπεινῶς	οὐδ´ ἀγεννῶς φέρων τὸ συμβεβηκός,
[20]	δυναμένῳ καὶ κατασχεῖν ταῖς Ἑλληνικαῖς	ταραχαῖς	τὸν Μακεδόνα. (ταῦτα μὲν οὖν
[11]	ἐπεκαλεῖτο Χαλκοῦς καὶ αὐτὸν εἰς	τὰς	ἀγρυπνίας αὐτοῦ καὶ νυκτογραφίας πειρώμενόν
[18]	ἐκείνου τότε τὰς Θηβαίων ἢ	τὰς	Ἀθηναίων, ἀγαπωμένου παρ´ ἀμφοτέροις καὶ
[25]	Ἅρπαλος ἧκεν ἐξ Ἀσίας εἰς	τὰς	Ἀθήνας ἀποδρὰς Ἀλέξανδρον, αὑτῷ τε
[28]	καὶ Κρατερὸς ἠγγέλλοντο προσιόντες ἐπὶ	τὰς	Ἀθήνας, οἱ μὲν περὶ τὸν
[5]	ἄλλων τὰς Ἰσοκράτους τέχνας καὶ	τὰς	Ἀλκιδάμαντος κρύφα λαβόντα τὸν Δημοσθένη
[12]	ἀλλ´ ἔντονος καὶ βίαιος περὶ	τὰς	ἀμύνας. (ὁρῶν δ´ οὐ φαῦλον
[11]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι μὴ θαυμάζετε	τὰς	γινομένας κλοπάς, ὅταν τοὺς μὲν
[5]	μισθὸν Ἰσοκράτει τελέσαι μὴ δυνάμενος	τὰς	δέκα μνᾶς διὰ τὴν ὀρφανίαν,
[3]	πολιτειῶν τὰς φύσεις αὐτῶν καὶ	τὰς	διαθέσεις πρὸς ἀλλήλας ἐπισκεψόμεθα, τὸ
[30]	περὶ αὐτοῦ (πάμπολλοι δ´ εἰσί)	τὰς	διαφορὰς οὐκ ἀναγκαῖον ἐπεξιέναι· πλὴν
[17]	Θεόφραστος, ἀξιούντων τῶν συμμάχων ὁρισθῆναι	τὰς	εἰσφοράς, εἰπεῖν Κρωβύλον τὸν δημαγωγόν,
[18]	τοὺς βοιωτάρχας, διοικεῖσθαι δὲ καὶ	τὰς	ἐκκλησίας ἁπάσας οὐδὲν ἧττον ὑπ´
[14]	τῷ δήμῳ διαλεγόμενος, καὶ πρὸς	τὰς	ἐπιθυμίας τῶν πολλῶν ἀντιτείνων, καὶ
[18]	οὐδὲν ἧττον ὑπ´ ἐκείνου τότε	τὰς	Θηβαίων ἢ τὰς Ἀθηναίων, ἀγαπωμένου
[29]	κεφαλήν. (οἱ μὲν οὖν παρὰ	τὰς	θύρας ἑστῶτες δορυφόροι κατεγέλων ὡς
[5]	τοῦ Συρακουσίου καί τινων ἄλλων	τὰς	Ἰσοκράτους τέχνας καὶ τὰς Ἀλκιδάμαντος
[11]	κάτοπτρον οἴκοι, καὶ πρὸς τοῦτο	τὰς	μελέτας ἱστάμενον ἐξ ἐναντίας περαίνειν.
[1]	νοῦν ἔχοντα καὶ μεγαλόψυχον ἐξενεγκεῖν.	(τὰς	μὲν γὰρ ἄλλας τέχνας εἰκός
[25]	ῥήτορες, ζήτησιν ἐποιοῦντο νεανικήν, καὶ	τὰς	οἰκίας ἐπιόντες ἠρεύνων πλὴν τῆς
[22]	ὥσπερ αὐτοὺς ἀνδραγαθήσαντας· (ὅτι μέντοι	τὰς	οἴκοι τύχας καὶ δάκρυα καὶ
[5]	ἐάσας τὰ λοιπὰ μαθήματα καὶ	τὰς	παιδικὰς διατριβάς, αὐτὸς αὑτὸν ἤσκει
[6]	νοῦν τῶν λεγομένων τῷ διασπᾶσθαι	τὰς	περιόδους. (τέλος δ´ ἀποστάντα τοῦ
[8]	αἰσχύνην. ~(Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	τὰς	πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἐντεύξεις καὶ
[8]	εἰς τὸ μελετητήριον, καὶ διεξῄει	τάς	τε πράξεις ἐφεξῆς καὶ τοὺς
[2]	τὰ τῆς ὥρας ἔτι πρὸς	τὰς	τοιαύτας ἐπιχωρεῖ φιλοτιμίας. ~(Διὸ καὶ
[10]	ἀνίκητον εἶναι καὶ παραφέρειν αὐτοσχεδιάζοντα	τὰς	τοῦ Δημοσθένους σκέψεις καὶ παρασκευάς.
[13]	πρέποντος, ὡς εἴγε τῇ περὶ	τὰς	ὑποθέσεις αὐτοῦ φιλοτιμίᾳ καὶ τῇ
[3]	τῶν πράξεων καὶ τῶν πολιτειῶν	τὰς	φύσεις αὐτῶν καὶ τὰς διαθέσεις
[26]	καὶ πρὸς τὴν ἀκρόπολιν ἀνατείνας	τὰς	χεῖρας εἰπεῖν· ὦ δέσποινα Πολιάς,
[31]	ἡγεμόνος, ὅσον εἶχε χρυσίδιον εἰς	τὰς	χεῖρας ἐνέθηκε τοῦ ἀνδριάντος. (ἕστηκε
[27]	αὐτὸν ὁ Μάγνης Δημήτριος ἀνατείναντα	τὰς	χεῖρας μακαρίσαι τῆς ἡμέρας ἐκείνης
[29]	ἐπιστείλω τι τοῖς οἴκοι. (καὶ	ταῦτ´	εἰπὼν ἐντὸς ἀνεχώρησε τοῦ ναοῦ,
[22]	ἃ τῇ πόλει συμφέρειν ᾤετο,	ταῦτ´	ἔπραττεν, ἐπαινῶ, καὶ τίθεμαι πολιτικῆς
[29]	ὁ σὸς νεὼς καθαρὸς ἀπολέλειπται.	(ταῦτα	δ´ εἰπὼν καὶ κελεύσας ὑπολαβεῖν
[22]	σημεῖα, τὸ δ´ ἀλύπως φέρειν	ταῦτα	καὶ πρᾴως ἀπεδοκίμαζεν. (ἐγὼ δ´
[23]	ἡμῖν λανθάνετε πάντας αὑτοὺς συνεκδιδόντες.	ταῦτα	μὲν οὖν Ἀριστόβουλος ὁ Κασσανδρεὺς
[22]	τοῖς βελτίοσιν ἐναφανίζουσαν τὰ χείρω;	(ταῦτα	μὲν οὖν εἰπεῖν προήχθημεν, ὁρῶντες
[20]	τοι κρέα πολλὰ παρέσσεται ἀνθρώπεια.	~(Ταῦτα	μὲν οὖν ὅπως ἔχει, διαιτῆσαι
[20]	ταῖς Ἑλληνικαῖς ταραχαῖς τὸν Μακεδόνα.	(ταῦτα	μὲν οὖν ὕστερον ἐφώρασεν Ἀλέξανδρος,
[4]	νόμων πονηρῶν καὶ ἀργαλέων. καὶ	ταῦτα	μὲν ταύτῃ κατὰ Πλάτωνα. ~(Τῆς
[27]	κοσμοῦσι τὸν βωμόν, ἐκείνῳ τότε	ταῦτα	ποιῆσαι καὶ παρασχεῖν πεντήκοντα ταλάντων
[4]	μισθὸν ἀποστερῆσαι. (διά τε δὴ	ταῦτα	τῶν ἐμμελῶν καὶ προσηκόντων ἐλευθέρῳ
[8]	ἠμείψατο πικρῶς ὁ Δημοσθένης· (οὐ	ταὐτά"	γὰρ εἶπεν ἐμοὶ καὶ σοὶ
[4]	καὶ ἀργαλέων. καὶ ταῦτα μὲν	ταύτῃ	κατὰ Πλάτωνα. ~(Τῆς δὲ πρὸς
[12]	τῶν Ἑλλήνων δικαιολογίαν, καὶ πρὸς	ταύτην	ἀγωνιζόμενος ἀξίως, ταχὺ δόξαν ἔσχε
[15]	νεανίσκου μνώμενος. (οὐ μὴν ἔγημε	ταύτην,	ἀλλὰ Σαμίᾳ τινὶ συνῴκησεν, ὡς
[26]	καὶ διαβολὰς καὶ ἀγῶνας, ἐπὶ	ταύτην	ἂν ὁρμήσαι τὴν εὐθὺ τοῦ
[13]	αὑτὸν ἐν τῇ πολιτείᾳ κατέστησε,	ταύτην	ἄχρι τέλους διαφυλάξας καὶ οὐ
[19]	ἐμπλησθέντα καὶ νεκρῶν τὸν ποταμὸν	ταύτην	διαλλάξαι τὴν προσηγορίαν. (ὁ δὲ
[31]	παραπέφυκεν οὐ μεγάλη πλάτανος. ἀπὸ	ταύτης	πολλὰ τῶν φύλλων, εἴτε πνεύματος
[15]	ἀγῶνος ὡς ἄχρι δίκης προελθόντος.	ταυτὶ	μὲν οὖν ἕτεροι διακρινοῦσι μᾶλλον.
[7]	ἀλλ´ ἐγὼ τὸ αἴτιον ἰάσομαι	ταχέως,	ἄν μοι τῶν Εὐριπίδου τινὰ
[9]	σχηματισμὸν αὐτοῦ καὶ τὸ μὴ	ταχέως	μηδὲ περὶ παντὸς ἐκ τοῦ
[8]	τοῦ φιλοπονεῖν. ἀπαλλαγεὶς γὰρ αὐτῶν	τάχιστα	κατέβαινεν εἰς τὸ μελετητήριον, καὶ
[25]	φησίν εἴκοσι τάλαντα" καὶ γενομένης	τάχιστα	τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν
[2]	(κάλλους δὲ Ῥωμαϊκῆς ἀπαγγελίας καὶ	τάχους	αἰσθάνεσθαι καὶ μεταφορᾶς ὀνομάτων καὶ
[12]	καὶ πρὸς ταύτην ἀγωνιζόμενος ἀξίως,	ταχὺ	δόξαν ἔσχε καὶ περίβλεπτος ὑπὸ
[28]	ἀπέλαυσε τῆς πατρίδος κατελθών, ἀλλὰ	ταχὺ	τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων συντριβέντων, Μεταγειτνιῶνος
[4]	αὐτοῦ τὸν μισθὸν ἀποστερῆσαι. (διά	τε	δὴ ταῦτα τῶν ἐμμελῶν καὶ
[8]	γνώμας ἀνῆγε καὶ περιόδους, ἐπανορθώσεις	τε	παντοδαπὰς καὶ μεταφράσεις ἐκαινοτόμει τῶν
[2]	φιλόκαλον καὶ πολυάνθρωπον, ὡς βιβλίων	τε	παντοδαπῶν ἀφθονίαν ἔχων, καὶ ὅσα
[13]	τῶν λόγων εὐγενείᾳ παρῆν ἀνδρεία	τε	πολεμιστήριος καὶ τὸ καθαρῶς ἕκαστα
[8]	παρεσκευασμένος. (εἰς τοῦτο δ´ ἄλλοι	τε	πολλοὶ τῶν δημαγωγῶν ἐχλεύαζον αὐτόν,
[25]	τὰς Ἀθήνας ἀποδρὰς Ἀλέξανδρον, αὑτῷ	τε	πράγματα συνειδὼς πονηρὰ δι´ ἀσωτίαν,
[8]	τὸ μελετητήριον, καὶ διεξῄει τάς	τε	πράξεις ἐφεξῆς καὶ τοὺς ὑπὲρ
[19]	μέλλοντος ἀναφαίνειν, ἐν οἷς ἥ	τε	Πυθία δεινὰ προὔφερε μαντεύματα, καὶ
[14]	τῆς ἱερείας Θεωρίδος ὡς ἄλλα	τε	ῥᾳδιουργούσης πολλὰ καὶ τοὺς δούλους
[17]	Θηβαίους προσαγαγέσθαι τῇ συμμαχίᾳ, χώραν	τε	σύνορον τῆς Ἀττικῆς καὶ δύναμιν
[2]	οὐκ εὐχερής, ἀλλ´ οἷστισι πλείων	τε	σχολὴ καὶ τὰ τῆς ὥρας
[24]	οὐδεμία τῶν δημοσίων περιβόητος διά	τε	τὴν δόξαν τῶν λεγόντων καὶ
[5]	προσδοκία τῆς δίκης μεγάλη διά	τε	τὴν τοῦ ῥήτορος δύναμιν, ἀνθοῦντος
[8]	δεινότητι καὶ δυνάμει χρώμενος, ἐδόκει	τε	τούτου σημεῖον εἶναι μέγα καὶ
[2]	προχείρων οὐδ´ οἰκείων, ἀλλὰ ξένων	τε	τῶν πολλῶν καὶ διεσπαρμένων ἐν
[12]	Φωκικοῦ πολέμου συνεστῶτος, ὡς αὐτός	τέ	φησι καὶ λαβεῖν ἔστιν ἀπὸ
[30]	δῆμος ἀξίαν ἀποδιδοὺς τιμήν, εἰκόνα	τε	χαλκῆν ἀνέστησε, καὶ τὸν πρεσβύτατον
[22]	ἑβδόμην ἡμέραν τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ	τεθνηκυίας,	ὡς Αἰσχίνης φησί, λοιδορῶν ἐπὶ
[26]	ὁρμήσαι τὴν εὐθὺ τοῦ θανάτου	τείνουσαν.	~(Ἀλλὰ γὰρ ἔτι φεύγοντος αὐτοῦ
[15]	τοῦ στεφάνου γεγραμμένοις ἑκατέρῳ λόγοις	τεκμαίρεσθαι.	(μέμνηται γὰρ οὐδέτερος αὐτῶν ἐναργῶς
[19]	ὅπου κατεστρατοπέδευον οἱ Ἕλληνες· καὶ	τεκμαιρόμεθα	τῆς μάχης γενομένης αἵματος ἐμπλησθέντα
[27]	τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος ἀργύριον	τελεῖν	τοῖς κατασκευάζουσι καὶ κοσμοῦσι τὸν
[5]	λέγουσι τὸν ὡρισμένον μισθὸν Ἰσοκράτει	τελέσαι	μὴ δυνάμενος τὰς δέκα μνᾶς
[21]	ἐπιβιώσας· καὶ τοῦτο δοκεῖ τῷ	τελευταίῳ	τῶν ἐπῶν ὁ χρησμὸς ἀποθεσπίσαι·
[22]	οὖν κρύφα τὴν τοῦ Φιλίππου	τελευτὴν	ὁ Δημοσθένης, προκαταλαμβάνων δὲ τὸ
[21]	τύχην, ἕως αὖθις ἀνεθάρρησε Φιλίππου	τελευτήσαντος.	(ἐτελεύτησε δὲ τῇ περὶ Χαιρώνειαν
[6]	λεγομένων τῷ διασπᾶσθαι τὰς περιόδους.	(τέλος	δ´ ἀποστάντα τοῦ δήμου καὶ
[13]	τῇ πολιτείᾳ κατέστησε, ταύτην ἄχρι	τέλους	διαφυλάξας καὶ οὐ μόνον ἐν
[17]	Κρωβύλον τὸν δημαγωγόν, ὡς οὐ	τεταγμένα	σιτεῖται πόλεμος. (ἐπηρμένης δὲ τῆς
[17]	τοῖς περὶ τὸν Φωκικὸν πόλεμον	τετιθασσευμένους	ὑπὸ τοῦ Φιλίππου μεταστῆσαι τοὺς
[19]	ἐν ταῖς ἀγκάλαις Ἀμαζόνα φέροντα	τετρωμένην.	πρὸς δὲ τούτῳ χρησμὸν ἄλλον
[1]	ἐξενεγκεῖν. (τὰς μὲν γὰρ ἄλλας	τέχνας	εἰκός ἐστι, πρὸς ἐργασίαν καὶ
[5]	καί τινων ἄλλων τὰς Ἰσοκράτους	τέχνας	καὶ τὰς Ἀλκιδάμαντος κρύφα λαβόντα
[28]	Αἰγινήτην Πῶλον τὸν ὑπερβαλόντα τῇ	τέχνῃ	πάντας ἐκείνου γεγονέναι μαθητὴν ἱστοροῦσιν.
[3]	φύσει καὶ τῇ τύχῃ καθάπερ	τεχνίταις	ἅμιλλα, χαλεπῶς ἂν διακριθῆναι, πότερον
[4]	ἐργαστήριον ἔχων μέγα καὶ δούλους	τεχνίτας	τοὺς τοῦτο πράττοντας. (ἃ δ´
[30]	τὸ ἐπίγραμμα τὸ θρυλούμενον ἐπιγραφῆναι	τῇ	βάσει τοῦ ἀνδριάντος· εἴπερ ἴσην
[13]	μὲν αὐτὸς τἀναντία πολλάκις εἰρηκέναι,	τῇ	δὲ πόλει μηδέποτε, καὶ Μελάνωπος
[5]	διδασκάλων καὶ τῶν παιδαγωγῶν συντιθεμένων	τῇ	δίκῃ παρατυχεῖν, ἔπεισε τὸν ἑαυτοῦ
[5]	ῥήτορος δύναμιν, ἀνθοῦντος τότε μάλιστα	τῇ	δόξῃ, καὶ διὰ τὴν πρᾶξιν
[12]	παρρησίας, ὥστε θαυμάζεσθαι μὲν ἐν	τῇ	Ἑλλάδι, θεραπεύεσθαι δ´ ὑπὸ τοῦ
[30]	τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραν ἄγουσαι παρὰ	τῇ	θεῷ νηστεύουσιν αἱ γυναῖκες. Τούτῳ
[27]	τὸν νόμον. εἰωθότες γὰρ ἐν	τῇ	θυσίᾳ τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος
[11]	δ´ οἱ Δημοσθένους λόγοι πολὺ	τῇ	κατασκευῇ καὶ δυνάμει διαφέρουσιν. (οἱ
[20]	ἦν ἀνὴρ ἀγαθός· ἐν δὲ	τῇ	μάχῃ καλὸν οὐδὲν οὐδ´ ὁμολογούμενον
[1]	δεῖ καὶ βιοῦν ἐλλείπομεν, τοῦτο	τῇ	μικρότητι τῆς πατρίδος, ἀλλ´ αὑτοῖς
[20]	τύχῃ. (Παραυτίκα μὲν οὖν ἐπὶ	τῇ	νίκῃ διὰ τὴν χαρὰν ὁ
[1]	~(Ὁ μὲν γράψας τὸ ἐπὶ	τῇ	νίκῃ τῆς Ὀλυμπίασιν ἱπποδρομίας εἰς
[13]	καὶ τοῦ πρέποντος, ὡς εἴγε	τῇ	περὶ τὰς ὑποθέσεις αὐτοῦ φιλοτιμίᾳ
[21]	ἀνεθάρρησε Φιλίππου τελευτήσαντος. (ἐτελεύτησε δὲ	τῇ	περὶ Χαιρώνειαν εὐτυχίᾳ χρόνον οὐ
[22]	ταῖς γυναιξὶν ὁ Δημοσθένης, ἃ	τῇ	πόλει συμφέρειν ᾤετο, ταῦτ´ ἔπραττεν,
[13]	μερίδα καὶ τάξιν αὑτὸν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ κατέστησε, ταύτην ἄχρι τέλους
[13]	ὡς Δημάδης ἀπολογούμενος τὴν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ μεταβολὴν ἔλεγεν, αὑτῷ μὲν
[12]	μηδέπω δ´ ἔχων ἰσχὺν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ μηδὲ δόξαν. (ὃ καὶ
[26]	εὐγνώμονας οὐδ´ ὁμολογουμένας τοῖς ἐν	τῇ	πολιτείᾳ νεανιεύμασιν ἀπομνημονεύεσθαι. (λέγεται γὰρ
[3]	τὸ φιλότιμον καὶ φιλελεύθερον ἐν	τῇ	πολιτείᾳ, πρὸς δὲ κινδύνους καὶ
[15]	κατ´ Ἀριστοκράτους ἑτέροις ἐγράφησαν, οὔπω	τῇ	πολιτείᾳ προσεληλυθότος αὐτοῦ· δοκεῖ γὰρ
[17]	Δημοσθένει τῶν ἀγώνων, Θηβαίους προσαγαγέσθαι	τῇ	συμμαχίᾳ, χώραν τε σύνορον τῆς
[28]	τὸν Αἰγινήτην Πῶλον τὸν ὑπερβαλόντα	τῇ	τέχνῃ πάντας ἐκείνου γεγονέναι μαθητὴν
[3]	εἰ γένοιτο τῇ φύσει καὶ	τῇ	τύχῃ καθάπερ τεχνίταις ἅμιλλα, χαλεπῶς
[9]	τῷ καιρῷ δόξαν, οὐδ´ ἐπὶ	τῇ	τύχῃ πολλάκις ἑκὼν εἶναι ποιεῖσθαι
[13]	τὰς ὑποθέσεις αὐτοῦ φιλοτιμίᾳ καὶ	τῇ	τῶν λόγων εὐγενείᾳ παρῆν ἀνδρεία
[3]	τῶν πολεμίων, ἅμα δὲ παυσαμένῃ	τῇ	τῶν πολιτῶν ἐλευθερίᾳ τὸν βίον
[23]	τοῦ βασιλέως ὑπὲρ αὐτῶν, εἴτε	τῇ	φιλίᾳ πιστεύων, εἴτε προσδοκῶν μεστὸν
[23]	συνίσταντο, καὶ Θηβαῖοι μὲν ἐπέθεντο	τῇ	φρουρᾷ καὶ πολλοὺς ἀνεῖλον, ὅπλα
[3]	βίον συγκαταστρέψαντας· (ὥστ´ εἰ γένοιτο	τῇ	φύσει καὶ τῇ τύχῃ καθάπερ
[10]	τόν γε Δημάδην πάντες ὡμολόγουν	τῇ	φύσει χρώμενον ἀνίκητον εἶναι καὶ
[11]	εἰπόντος ἐμὲ Δημοσθένης; ἡ ὗς	τὴν	Ἀθηνᾶν" αὕτη" εἶπεν ἡ Ἀθηνᾶ
[1]	μεγάλης νήσου τῆς Κέω, καὶ	τὴν	Αἴγιναν, ἣν τῶν Ἀττικῶν τις
[5]	προθυμούμενος, ὅπως αὐτὸν ἀγάγοι πρὸς	τὴν	ἀκρόασιν. (ὁ δ´ ἔχων πρὸς
[26]	τοῦ ἄστεος ἀπαλλαττόμενος καὶ πρὸς	τὴν	ἀκρόπολιν ἀνατείνας τὰς χεῖρας εἰπεῖν·
[1]	δὲ τῷ μὲν εὐδαιμονήσειν μέλλοντι	τὴν	ἀληθινὴν εὐδαιμονίαν, ἧς ἐν ἤθει
[18]	ἐπεὶ Φίλιππος ὑπὸ τῆς περὶ	τὴν	Ἄμφισσαν εὐτυχίας ἐπαιρόμενος εἰς τὴν
[20]	ἐπὶ τοὺς νεκροὺς μεθύων ᾖδε	τὴν	ἀρχὴν τοῦ Δημοσθένους ψηφίσματος, πρὸς
[7]	ἡγήσασθαι καὶ τὸ μηδὲν εἶναι	τὴν	ἄσκησιν ἀμελοῦντι τῆς προφορᾶς καὶ
[13]	ἄγει ποὺς πολίτας, ἀλλὰ πολλαχοῦ	τὴν	ἀσφάλειαν καὶ τὴν σωτηρίαν οἴεται
[26]	καθήμενος τὰ πολλὰ καὶ πρὸς	τὴν	Ἀττικὴν ἀποβλέπων δεδακρυμένος, ὥστε φωνὰς
[7]	ἐν ἤθει πρέποντι καὶ διαθέσει	τὴν	αὐτὴν ῥῆσιν, ὥστ´ εὐθὺς ὅλως
[23]	αὐτὸς μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς	τὴν	Βοιωτίαν, ἐξεκέκοπτο μὲν ἡ θρασύτης
[22]	τοὺς Ἀθηναίους, προῆλθε φαιδρὸς εἰς	τὴν	βουλήν, ὡς ὄναρ ἑωρακὼς ἀφ´
[17]	Θηβαίους, καὶ μάλιστα ταῖς διὰ	τὴν	γειτνίασιν ἁψιμαχίαις ἀναξαινομένων ἑκάστοτε τῶν
[28]	κἀκεῖ διεφθάρησαν· Ὑπερείδου δὲ καὶ	τὴν	γλῶτταν ἐκτμηθῆναι ζῶντος λέγουσι. ~(Τὸν
[1]	ἀδόξοις καὶ ταπειναῖς πόλεσιν ἀπομαραίνεσθαι,	τὴν	δ´ ἀρετὴν ὥσπερ ἰσχυρὸν καὶ
[19]	τούτῳ χρησμὸν ἄλλον ᾄδεσθαι λέγει·	τὴν	δ´ ἐπὶ Θερμώδοντι μάχην μένε,
[11]	λαμβάνοντα καὶ ῥήσεις ἅμα λέγοντα,	τὴν	δὲ φωνὴν γυμνάζειν ἐν τοῖς
[20]	ἀγῶνος ἐν νῷ λαβών, ἔφριττε	τὴν	δεινότητα καὶ τὴν δύναμιν τοῦ
[12]	ἑαυτὰς οὐκ ἄν μοι δοκοῦσι	τὴν	Δημοσθένους ἀμβλῦναι πικρίαν, ἐλπίζοντος καὶ
[22]	καὶ πρὸς ἡδίω πράγματα τρέπειν	τὴν	διάνοιαν (ὥσπερ οἱ τοὺς ὀφθαλμιῶντας
[10]	εἴτε πρὸς τὸν βίον καὶ	τὴν	δόξαν ἐπεπόνθει, πολλῶν πάνυ καὶ
[5]	θαυμασθέντος ὑπερφυῶς, ἐκείνου μὲν ἐζήλωσε	τὴν	δόξαν, ὁρῶν προπεμπόμενον ὑπὸ πολλῶν
[24]	τῶν δημοσίων περιβόητος διά τε	τὴν	δόξαν τῶν λεγόντων καὶ τὴν
[9]	τύχῃ πολλάκις ἑκὼν εἶναι ποιεῖσθαι	τὴν	δύναμιν. (ἐπεὶ τόλμαν γε καὶ
[20]	λαβών, ἔφριττε τὴν δεινότητα καὶ	τὴν	δύναμιν τοῦ ῥήτορος, ἐν μέρει
[25]	δὲ τοῦ δήμου παντὸς αἰσθομένου	τὴν	δωροδοκίαν καὶ βουλόμενον ἀπολογεῖσθαι καὶ
[27]	~(Ἀλλὰ γὰρ ἔτι φεύγοντος αὐτοῦ	τὴν	εἰρημένην φυγήν, Ἀλέξανδρος μὲν ἐτελεύτησε,
[25]	κατὰ τοῦ τραχήλου καθελιξάμενος εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν προῆλθε, καὶ κελευόντων ἀνίστασθαι
[26]	μὲν ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ	τὴν	ἐκκλησίαν, τῆς δ´ ἄντικρυς εἰς
[18]	τὴν Ἄμφισσαν εὐτυχίας ἐπαιρόμενος εἰς	τὴν	Ἐλάτειαν ἐξαίφνης ἐνέπεσε καὶ τὴν
[19]	πραγμάτων, εἰς ἐκεῖνο καιροῦ συμπεραίνουσα	τὴν	ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος, ἐναντιοῦσθαι τοῖς
[18]	ἐπικηρυκεύεσθαι δεόμενον εἰρήνης, ὀρθὴν δὲ	τὴν	Ἑλλάδα γενέσθαι καὶ συνεξαναστῆναι πρὸς
[9]	καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑπάρχει καλὰ πρὸς	τὴν	Ἑλλάδα, καὶ πάλιν ὅσων αἴτιοι
[13]	(οὐ γάρ ὡς Δημάδης ἀπολογούμενος	τὴν	ἐν τῇ πολιτείᾳ μεταβολὴν ἔλεγεν,
[9]	τις ἄν, ὁ Αἰσχίνης πρὸς	τὴν	ἐν τοῖς λόγοις τόλμαν θαυμασιώτατον
[9]	καὶ μιμούμενος, οὐ πάνυ προσίεσθαι	τὴν	ἐν τῷ καιρῷ δόξαν, οὐδ´
[14]	τῆς ἐκκλησίας ἀφεθέντα συλλαβὼν ἐπὶ	τὴν	ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν ἀνήγαγε,
[26]	Δημοσθένης ὁμόσε χωρῶν εἰσήνεγκε ψήφισμα,	τὴν	ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν ἐξετάσαι
[6]	ἰατρῶν κελευσάντων, εἶθ´ οὕτως διαπονήσαντα	τὴν	ἕξιν ἐπιθέσθαι τοῖς στεφανίταις ἀγῶσι
[20]	καὶ τὰ ὅπλα ῥίψας, οὐδὲ	τὴν	ἐπιγραφὴν τῆς ἀσπίδος ὡς ἔλεγε
[26]	ἀγῶνας, ἐπὶ ταύτην ἂν ὁρμήσαι	τὴν	εὐθὺ τοῦ θανάτου τείνουσαν. ~(Ἀλλὰ
[17]	πολεμουμένοις, πείσας τὸν δῆμον, ἀφέντα	τὴν	ἔχθραν καὶ τὸ μεμνῆσθαι τῶν
[17]	τοῦ μὲν Φιλίππου μὴ δυναμένου	τὴν	ἡσυχίαν ἄγειν, τῶν δ´ Ἀθηναίων
[1]	(γελοῖον γάρ, εἴ τις οἴοιτο	τὴν	Ἰουλίδα, μέρος μικρὸν οὖσαν οὐ
[30]	εἴρηται· Πάππος δέ τις, οὗ	τὴν	ἱστορίαν Ἕρμιππος ἀνείληφε, φησὶ πεσόντος
[5]	λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε καὶ κατενόησε	τὴν	ἰσχὺν ὡς πάντα χειροῦσθαι καὶ
[2]	δὲ Ῥώμῃ καὶ ταῖς περὶ	τὴν	Ἰταλίαν διατριβαῖς οὐ σχολῆς οὔσης
[24]	δυναμένοις καὶ μακεδονίζουσιν οὐ προήκαντο	τὴν	κατ´ αὐτοῦ ψῆφον, ἀλλ´ οὕτω
[12]	ἅπτονται. (δῆλος δ´ ἐστὶ καὶ	τὴν	κατὰ Μειδίου παρασκευασάμενος εἰπεῖν δίκην
[29]	τινὰ κατέσχεν, εἶτα συγκαλυψάμενος ἀπέκλινε	τὴν	κεφαλήν. (οἱ μὲν οὖν παρὰ
[25]	ἀκούσεσθε ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι τοῦ	τὴν	κύλικα ἔχοντος; (τότε μὲν οὖν
[25]	τάχιστα τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ	τὴν	κύλικα μετὰ τῶν εἴκοσι ταλάντων.
[4]	κάτισχνος καὶ νοσώδης, διὸ καὶ	τὴν	λοιδορουμένην ἐπωνυμίαν, τὸν Βάταλον, εἰς
[11]	αὐτοῦ Δημοσθένους ἀκοῦσαι πρεσβύτου γεγονότος·	τὴν	μὲν γὰρ ἀσάφειαν καὶ τραυλότητα
[15]	αὐτός, ὡς δ´ ἔνιοι λέγουσι,	τὴν	μητέρα τοῦ νεανίσκου μνώμενος. (οὐ
[25]	καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε διαβαστάσαντα	τὴν	ὁλκὴν τοῦ χρυσίου σκέψασθαι. (θαυμάσαντος
[23]	πρεσβευτὴς πρὸς Ἀλέξανδρον, δείσας δὲ	τὴν	ὀργὴν ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνος ἀνεχώρησεν
[5]	δυνάμενος τὰς δέκα μνᾶς διὰ	τὴν	ὀρφανίαν, εἴτε μᾶλλον τοῦ Ἰσαίου
[22]	τὰ χλωρὰ καὶ μαλακὰ χρώματα	τὴν	ὄψιν ἀπάγειν κελεύοντες) πόθεν ἄν
[8]	θεραπείας γὰρ εἶναι τοῦτο δήμου	τὴν	παρασκευήν, τὸ δ´ ὅπως ἕξουσιν
[5]	γενέσθαι. Καλλιστράτου τοῦ ῥήτορος ἀγωνίζεσθαι	τὴν	περὶ Ὠρωποῦ κρίσιν ἐν τῷ
[23]	ἐκείνων ἠγωνίσαντο καθ´ αὑτοὺς καὶ	τὴν	πόλιν ἀπέβαλον. (θορύβου δὲ μεγάλου
[23]	ὁ Φωκίων καὶ διήλλαξεν αὐτῷ	τὴν	πόλιν. ~(Ἀπελθόντος δ´ Ἀλεξάνδρου μεγάλοι
[25]	τὸν Ἅρπαλον καὶ φυλάττεσθαι, μὴ	τὴν	πόλιν ἐμβάλωσιν εἰς πόλεμον ἐξ
[10]	δέ τις ὁ Δημάδης· ὑπὲρ	τὴν	πόλιν. (ὁ δ´ αὐτὸς φιλόσοφος
[26]	ὄλεθρον, ἐτύγχανε προειδὼς τὰ κατὰ	τὴν	πολιτείαν κακά, φόβους καὶ φθόνους
[21]	προκαλούμενος αὖθις ὡς εὔνουν εἰς	τὴν	πολιτείαν, ὥστε καὶ τῶν ὀστῶν
[5]	μάλιστα τῇ δόξῃ, καὶ διὰ	τὴν	πρᾶξιν οὖσαν περιβόητον. (ἀκούσας οὖν
[23]	τοῦ Κιθαιρῶνος ἀνεχώρησεν ὀπίσω καὶ	τὴν	πρεσβείαν ἀφῆκεν. (εὐθὺς δ´ ὁ
[12]	δοκεῖ δείσας ἐπ´ ἀργυρίῳ καταθέσθαι	τὴν	πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἔχθραν· οὐ
[12]	δὲ τῆς πολιτείας καλὴν ὑπόθεσιν	τὴν	πρὸς Φίλιππον ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων
[19]	νεκρῶν τὸν ποταμὸν ταύτην διαλλάξαι	τὴν	προσηγορίαν. (ὁ δὲ Δοῦρις οὐ
[20]	οὔτε μαντείας ἀκούειν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	Πυθίαν ὑπονοεῖν ὡς φιλιππίζουσαν, ἀναμιμνῄσκων
[2]	οὐ σχολῆς οὔσης γυμνάζεσθαι περὶ	τὴν	Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον ὑπὸ χρειῶν πολιτικῶν
[30]	τοῦ Πυανεψιῶνος μηνός, ἐν ᾗ	τὴν	σκυθρωποτάτην τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραν ἄγουσαι
[13]	ἀλλὰ πολλαχοῦ τὴν ἀσφάλειαν καὶ	τὴν	σωτηρίαν οἴεται δεῖν ἐν δευτέρᾳ
[20]	οἷς εἶπεν ἀποδειξάμενος, ᾤχετο λιπὼν	τὴν	τάξιν, ἀποδρὰς αἴσχιστα καὶ τὰ
[25]	ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι καὶ καταμανθάνοντα	τὴν	τορείαν καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε
[5]	τῆς δίκης μεγάλη διά τε	τὴν	τοῦ ῥήτορος δύναμιν, ἀνθοῦντος τότε
[7]	λεγόντων καὶ μικροῦ δέων καταναλωκέναι	τὴν	τοῦ σώματος ἀκμὴν εἰς τοῦτο,
[4]	ἀπαίδευτος δοκεῖ γενέσθαι, καὶ διὰ	τὴν	τοῦ σώματος ἀσθένειαν καὶ θρύψιν,
[22]	ἀπόλωλεν" ~(Ἔγνω μὲν οὖν κρύφα	τὴν	τοῦ Φιλίππου τελευτὴν ὁ Δημοσθένης,
[25]	Καλλικλέους τοῦ Ἀρρενείδου. (μόνην γὰρ	τὴν	τούτου νεωστὶ γεγαμηκότος οὐκ εἴασαν
[21]	ἐξοιωνιζόμενος τὸν ἴδιον δαίμονα καὶ	τὴν	τύχην, ἕως αὖθις ἀνεθάρρησε Φιλίππου
[24]	τὴν δόξαν τῶν λεγόντων καὶ	τὴν	τῶν δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ τοῖς
[22]	ὡς ὁ ἀγὼν ἀπαιτεῖ πρὸς	τὴν	ὑπόθεσιν. (χωρὶς δὲ τούτων, εἰ
[7]	μὲν ἑκάστης ἡμέρας κατιόντα πλάττειν	τὴν	ὑπόκρισιν καὶ διαπονεῖν τὴν φωνήν,
[11]	πίστιν εἶναι τὸν τόνον καὶ	τὴν	ὑπόκρισιν τῶν λεγόντων. τοῖς μὲν
[18]	τὸν θυμὸν αὐτῶν καὶ διακαίουσα	τὴν	φιλοτιμίαν, ἐπεσκότησε τοῖς ἄλλοις ἅπασιν,
[26]	οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν; (Ἤνεγκε δὲ	τὴν	φυγὴν μαλακῶς, ἐν Αἰγίνῃ καὶ
[3]	ὁ δαίμων πολλὰς μὲν εἰς	τὴν	φύσιν ἐμβαλεῖν αὐτοῦ τῶν ὁμοιοτήτων,
[18]	τὴν Ἐλάτειαν ἐξαίφνης ἐνέπεσε καὶ	τὴν	Φωκίδα κατέσχεν, ἐκπεπληγμένων τῶν Ἀθηναίων
[7]	πλάττειν τὴν ὑπόκρισιν καὶ διαπονεῖν	τὴν	φωνήν, πολλάκις δὲ καὶ μῆνας
[11]	λέγεις οὐδὲν πέπονθας. ἐπιτείναντος δὲ	τὴν	φωνὴν τοῦ ἀνθρώπου καὶ βοῶντος
[22]	δ´ ὑφ´ ἑτέρου μὴ φέρειν	τὴν	χαρὰν μετρίως, ἀλλ´ ἐπισκιρτᾶν τῷ
[20]	οὖν ἐπὶ τῇ νίκῃ διὰ	τὴν	χαρὰν ὁ Φίλιππος ἐξυβρίσας καὶ
[30]	ἔκ τινος ῥακίου λαβὼν εἰς	τὴν	χεῖρα προσθοῖτο τῷ στόματι καὶ
[5]	ὡς δραστήριον καὶ πανοῦργον εἰς	τὴν	χρείαν ἀποδεχόμενος. (Ἕρμιππος δέ φησιν
[23]	αὐτόν. ἐπεὶ μέντοι τὰ περὶ	τὴν	χώραν θέμενος, παρῆν αὐτὸς μετὰ
[29]	βωμὸν ἔπεσε καὶ στενάξας ἀφῆκε	τὴν	ψυχήν. ~(Τὸ δὲ φάρμακον Ἀρίστων
[19]	Θερμώδοντι μάχην μένε, παμμέλαν ὄρνι·	τηνεί	τοι κρέα πολλὰ παρέσσεται ἀνθρώπεια.
[22]	καὶ πάθη τοῖς δημοσίοις ἐπανέχοντα	τηρεῖν	τὸ ἀξίωμα, πολὺ μᾶλλον ἢ
[26]	παραδοθεὶς εἰς τὸ δεσμωτήριον, αἰσχύνῃ	τῆς	αἰτίας φησὶ καὶ δι´ ἀσθένειαν
[28]	ῥήτορος μαθηταῖς ἀναγράφει· Δημήτριος δὲ	τῆς	Ἀναξιμένους διατριβῆς μετεσχηκέναι φησὶν αὐτόν.
[20]	ὅπλα ῥίψας, οὐδὲ τὴν ἐπιγραφὴν	τῆς	ἀσπίδος ὡς ἔλεγε Πυθέας αἰσχυνθείς,
[17]	τῇ συμμαχίᾳ, χώραν τε σύνορον	τῆς	Ἀττικῆς καὶ δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντας
[21]	δοθέντων αὐτῷ χρημάτων. ~(Τότε δὲ	τῆς	ἀτυχίας τοῖς Ἕλλησι γεγενημένης, οἱ
[12]	(ὁρῶν δ´ οὐ φαῦλον οὐδὲ	τῆς	αὑτοῦ δυνάμεως ἔργον ἄνδρα καὶ
[14]	καὶ παραδοθεὶς ὁ ἄνθρωπος ὑπὸ	τῆς	βουλῆς ἀπέθανε. (κατηγόρησε δὲ καὶ
[26]	δίκην. (ἐν δὲ πρώτοις αὐτοῦ	τῆς	βουλῆς καταψηφισαμένης, εἰσῆλθε μὲν εἰς
[11]	μὲν γὰρ ἀσάφειαν καὶ τραυλότητα	τῆς	γλώττης ἐκβιάζεσθαι καὶ διαρθροῦν εἰς
[26]	τὸ βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν,	τῆς	δ´ ἄντικρυς εἰς τὸν ὄλεθρον,
[8]	βίᾳ μᾶλλον ἢ πειθοῖ προσέχοντος.	(τῆς	δὲ πρὸς καιρὸν ἀτολμίας αὐτοῦ
[5]	ταῦτα μὲν ταύτῃ κατὰ Πλάτωνα.	~(Τῆς	δὲ πρὸς τοὺς λόγους ὁρμῆς
[27]	ὑπ´ αὐτοῦ δέχεσθαι τοὺς πολίτας.	(τῆς	δὲ χρηματικῆς ζημίας αὐτῷ μενούσης
[5]	τῷ δικαστηρίῳ μέλλοντος, ἦν προσδοκία	τῆς	δίκης μεγάλη διά τε τὴν
[23]	χώραν θέμενος, παρῆν αὐτὸς μετὰ	τῆς	δυνάμεως εἰς τὴν Βοιωτίαν, ἐξεκέκοπτο
[25]	ὁ Δημοσθένης, ἀλλὰ πληγεὶς ὑπὸ	τῆς	δωροδοκίας ὥσπερ παραδεδεγμένος φρουρὰν προσκεχωρήκει
[16]	φανερὰ μὲν ἦν ἔτι καὶ	τῆς	εἰρήνης ὑπαρχούσης οὐδὲν ἐῶντος ἀνεπιτίμητον
[14]	τὸ περὶ Ἀντιφῶντος· ὃν ὑπὸ	τῆς	ἐκκλησίας ἀφεθέντα συλλαβὼν ἐπὶ τὴν
[27]	τοῖς Μακεδόσι καὶ συνεκβαλοῦσιν αὐτοὺς	τῆς	Ἑλλάδος. (ἐν δ´ Ἀρκαδίᾳ καὶ
[19]	ἐκεῖνο καιροῦ συμπεραίνουσα τὴν ἐλευθερίαν	τῆς	Ἑλλάδος, ἐναντιοῦσθαι τοῖς πραττομένοις καὶ
[17]	τεταγμένα σιτεῖται πόλεμος. (ἐπηρμένης δὲ	τῆς	Ἑλλάδος πρὸς τὸ μέλλον, καὶ
[19]	ᾔδετο παλαιὸς ἐκ τῶν Σιβυλλείων·	τῆς	ἐπὶ Θερμώδοντι μάχης ἀπάνευθε γενοίμην,
[20]	μικρῷ μιᾶς ἡμέρας τὸν ὑπὲρ	τῆς	ἡγεμονίας καὶ τοῦ σώματος ἀναρρῖψαι
[2]	πλησιαζόντων, ὀψέ ποτε καὶ πόρρω	τῆς	ἡλικίας ἠρξάμεθα Ῥωμαϊκοῖς συντάγμασιν ἐντυγχάνειν,
[27]	Δημήτριος ἀνατείναντα τὰς χεῖρας μακαρίσαι	τῆς	ἡμέρας ἐκείνης ἑαυτόν, ὡς βέλτιον
[22]	λαμπρὸν ἱμάτιον ἐστεφανωμένος, ἑβδόμην ἡμέραν	τῆς	θυγατρὸς αὐτοῦ τεθνηκυίας, ὡς Αἰσχίνης
[14]	βουλῆς ἀπέθανε. (κατηγόρησε δὲ καὶ	τῆς	ἱερείας Θεωρίδος ὡς ἄλλα τε
[25]	τὰς οἰκίας ἐπιόντες ἠρεύνων πλὴν	τῆς	Καλλικλέους τοῦ Ἀρρενείδου. (μόνην γὰρ
[27]	ἐξέδωκαν, ὅσον ἦν τὸ τίμημα	τῆς	καταδίκης. ~(Οὐ μὴν ἐπὶ πολὺν
[7]	δύο καὶ τρεῖς συνάπτειν, ξυρούμενον	τῆς	κεφαλῆς θάτερον μέρος ὑπὲρ τοῦ
[1]	μικρὸν οὖσαν οὐ μεγάλης νήσου	τῆς	Κέω, καὶ τὴν Αἴγιναν, ἣν
[30]	θεῶν δὲ τιμῇ καὶ προνοίᾳ	τῆς	Μακεδόνων ὠμότητος ἐξαρπαγῆναι, συντόμως καταστρέψαντα
[19]	κατεστρατοπέδευον οἱ Ἕλληνες· καὶ τεκμαιρόμεθα	τῆς	μάχης γενομένης αἵματος ἐμπλησθέντα καὶ
[26]	αὐτῷ προκειμένων ἀπ´ ἀρχῆς ὁδῶν,	τῆς	μὲν ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ
[4]	θρύψιν, οὐ προϊεμένης τοῖς πόνοις	τῆς	μητρὸς αὐτὸν οὐδὲ προσβιαζομένων τῶν
[4]	Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ εἴρηκε περὶ	τῆς	μητρός, ὡς ἐκ Γύλωνός τινος
[29]	ἑωρακὼς κατὰ τοὺς ὕπνους ἐκείνης	τῆς	νυκτὸς ἀλλόκοτον. ἐδόκει γὰρ ἀνταγωνίζεσθαι
[25]	εἴκοσι τάλαντα" καὶ γενομένης τάχιστα	τῆς	νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν κύλικα
[1]	γράψας τὸ ἐπὶ τῇ νίκῃ	τῆς	Ὀλυμπίασιν ἱπποδρομίας εἰς Ἀλκιβιάδην ἐγκώμιον,
[4]	ἀπέλιπεν ἡ σύμπασα τίμησις αὐτοῦ	τῆς	οὐσίας πεντεκαίδεκα ταλάντων) ὑπὸ τῶν
[9]	τῷ θορύβῳ τὸν σοφιστὴν ὑπεκδῦναι	τῆς	πανηγύρεως; (ἀλλ´ ἔοικεν ὁ ἀνὴρ
[15]	(ὁ δὲ κατ´ Αἰσχίνου περὶ	τῆς	παραπρεσβείας ἄδηλον εἰ λέλεκται· καίτοι
[12]	ὑπὸ τῶν λόγων ἤρθη καὶ	τῆς	παρρησίας, ὥστε θαυμάζεσθαι μὲν ἐν
[1]	βιοῦν ἐλλείπομεν, τοῦτο τῇ μικρότητι	τῆς	πατρίδος, ἀλλ´ αὑτοῖς δικαίως ἀναθήσομεν.
[28]	μὴν ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀπέλαυσε	τῆς	πατρίδος κατελθών, ἀλλὰ ταχὺ τῶν
[18]	μὴν ἀλλ´ ἐπεὶ Φίλιππος ὑπὸ	τῆς	περὶ τὴν Ἄμφισσαν εὐτυχίας ἐπαιρόμενος
[30]	καὶ μηδὲν ἄλλο· (θαυμαζομένης δὲ	τῆς	περὶ τὸν θάνατον ὀξύτητος, διηγήσασθαι
[6]	συνήθειαν ἱκανὴν λαβών, καὶ γευσάμενος	τῆς	περὶ τοὺς ἀγῶνας φιλοτιμίας καὶ
[13]	μὲν ἀνὴρ ἐχθρός, τὸ δὲ	τῆς	πόλεως νικάτω συμφέρον, (Νικόδημος δ´
[28]	τὸν Δημοσθένην φθάσαντες ὑπεξῆλθον ἐκ	τῆς	πόλεως, ὁ δὲ δῆμος αὐτῶν
[10]	ῥήτωρ ὁ Δημοσθένης, εἰπεῖν· ἄξιος	τῆς	πόλεως" ὁποῖος δέ τις ὁ
[25]	(τότε μὲν οὖν ἀπέπεμψαν ἐκ	τῆς	πόλεως τὸν Ἅρπαλον, δεδιότες δὲ
[24]	(ἐκεῖνος μὲν οὖν εὐθὺς ἐκ	τῆς	πόλεως ᾤχετ´ ἀπιὼν καὶ περὶ
[13]	ἀφ´ ἑνὸς καὶ ἀμεταβόλου διαγράμματος	τῆς	πολιτείας ἕνα τόνον ἔχων ἐν
[11]	ἦθος ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ	τῆς	πολιτείας θεωρεῖσθαι δίκαιόν ἐστιν. ~(Ὥρμησε
[12]	καὶ δυναμένου περιγενέσθαι. (Λαβὼν δὲ	τῆς	πολιτείας καλὴν ὑπόθεσιν τὴν πρὸς
[26]	αὐτῷ καὶ συνδιατρίβοντας νεανίσκους ἀποτρέπειν	τῆς	πολιτείας, λέγων ὡς εἰ, δυεῖν
[7]	μηδὲν εἶναι τὴν ἄσκησιν ἀμελοῦντι	τῆς	προφορᾶς καὶ διαθέσεως τῶν λεγομένων.
[29]	φθάνοις" εἶπεν ἤδη τὸν ἐκ	τῆς	τραγῳδίας ὑποκρινόμενος Κρέοντα καὶ τὸ
[7]	φανῆναι. (πεισθέντα δ´ ὅσον ἐκ	τῆς	ὑποκρίσεως τῷ λόγῳ κόσμου καὶ
[25]	λέγειν, διένευεν ὡς ἀποκεκομμένης αὐτῷ	τῆς	φωνῆς. (οἱ δ´ εὐφυεῖς χλευάζοντες
[2]	πλείων τε σχολὴ καὶ τὰ	τῆς	ὥρας ἔτι πρὸς τὰς τοιαύτας
[11]	αὐστηρὸν πολὺ καὶ πικρὸν ἔχουσι,	τί	ἂν λέγοι τις; ἐν δὲ
[12]	τὸν ἄνθρωπον ἔχθραν· οὐ γάρ	τι	γλυκύθυμος ἀνὴρ ἦν οὐδ´ ἀγανόφρων,
[9]	τῶν γραφέντων μᾶλλον εἶχον, εἴ	τι	δεῖ πιστεύειν Ἐρατοσθένει καὶ Δημητρίῳ
[26]	χεῖρας εἰπεῖν· ὦ δέσποινα Πολιάς,	τί	δὴ τρισὶ τοῖς χαλεπωτάτοις χαίρεις
[11]	ἀγρυπνίας αὐτοῦ καὶ νυκτογραφίας πειρώμενόν	τι	λέγειν· οἶδα" εἶπεν ὅτι σε
[4]	δὲ καὶ τῶν οὐκ εὐπρεπῶν	τι	λεχθῆναι τοῦ σώματος μορίων παρὰ
[22]	ὡς ὄναρ ἑωρακὼς ἀφ´ οὗ	τι	μέγα προσδοκᾶν Ἀθηναίοις ἀγαθόν· καὶ
[27]	καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὁμοῦ	τι	πάντων ἀπαντώντων καὶ δεχομένων προθύμως.
[27]	ἣν ὄνειον εἰσφέρεται γάλα, κακόν	τι	πάντως ἔχειν νομίζομεν, οὕτω καὶ
[29]	μικρὸν οὖν ἐπίσχες, ὅπως ἐπιστείλω	τι	τοῖς οἴκοι. (καὶ ταῦτ´ εἰπὼν
[1]	ἐπιλαμβανομένην. (ὅθεν οὐδ´ ἡμεῖς, εἴ	τι	τοῦ φρονεῖν ὡς δεῖ καὶ
[18]	τὸ βῆμα μηδ´ ἔχοντος ὅ	τι	χρὴ λέγειν, ἀλλ´ ἀπορίας οὔσης
[5]	ἰσχὺν ὡς πάντα χειροῦσθαι καὶ	τιθασεύειν	πεφυκότος. (ὅθεν ἐάσας τὰ λοιπὰ
[22]	ᾤετο, ταῦτ´ ἔπραττεν, ἐπαινῶ, καὶ	τίθεμαι	πολιτικῆς καὶ ἀνδρώδους ψυχῆς, ἀεὶ
[14]	αὑτὸν ῥήτορας— ἔξω δὲ λόγου	τίθεμαι	Φωκίωνα— καὶ τῷ βίῳ παρῆλθε.
[13]	Θουκυδίδου καὶ Περικλέους ἄξιος ἦν	τίθεσθαι.	~(Τῶν γοῦν κατ´ αὐτὸν ὁ
[16]	μὴν ἔν γε ταῖς ἄλλαις	τιμαῖς	καὶ φιλοφροσύναις ὅμοιον αὑτὸν τῷ
[22]	νεμεσητῷ καὶ ἀγεννές, ζῶντα μὲν	τιμᾶν	καὶ ποιεῖσθαι πολίτην, πεσόντος δ´
[21]	καὶ τραγῳδεῖ Θεόπομπος, ἀλλὰ τῷ	τιμᾶν	μάλιστα καὶ κοσμεῖν τὸν σύμβουλον
[30]	οὐχ ὑπὸ φαρμάκου, θεῶν δὲ	τιμῇ	καὶ προνοίᾳ τῆς Μακεδόνων ὠμότητος
[27]	ταλάντων ἐξέδωκαν, ὅσον ἦν τὸ	τίμημα	τῆς καταδίκης. ~(Οὐ μὴν ἐπὶ
[30]	τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἀξίαν ἀποδιδοὺς	τιμήν,	εἰκόνα τε χαλκῆν ἀνέστησε, καὶ
[3]	τῶν πατρίδων, κατελθόντας δὲ μετὰ	τιμῆς,	ἀποδράντας δ´ αὖθις καὶ ληφθέντας
[14]	δούλους ἐξαπατᾶν διδασκούσης, καὶ θανάτου	τιμησάμενος	ἀπέκτεινε. ~(Λέγεται δὲ καὶ τὸν
[4]	(μικρὸν γὰρ ἀπέλιπεν ἡ σύμπασα	τίμησις	αὐτοῦ τῆς οὐσίας πεντεκαίδεκα ταλάντων)
[15]	~(Λέγεται δὲ καὶ τὸν κατὰ	Τιμοθέου	τοῦ στρατηγοῦ λόγον, ᾧ χρησάμενος
[15]	μὲν κατ´ Ἀνδροτίωνος καὶ κατὰ	Τιμοκράτους	καὶ κατ´ Ἀριστοκράτους ἑτέροις ἐγράφησαν,
[21]	μόνον τούτων ἀπέλυεν, ἀλλὰ καὶ	τιμῶν	διετέλει καὶ προκαλούμενος αὖθις ὡς
[8]	καὶ τὸ μὴ ῥᾳδίως ἀκοῦσαί	τινα	Δημοσθένους ἐπὶ καιροῦ λέγοντος, ἀλλὰ
[10]	δ´ ὁ Χῖος καὶ Θεοφράστου	τινὰ	δόξαν ἱστόρηκε περὶ τῶν ῥητόρων·
[31]	τοιόνδε συμβῆναι. στρατιώτης ἐπὶ κρίσιν	τινὰ	καλούμενος ὑφ´ ἡγεμόνος, ὅσον εἶχε
[29]	διανοεῖσθαι καὶ γράφειν εἰώθει, χρόνον	τινὰ	κατέσχεν, εἶτα συγκαλυψάμενος ἀπέκλινε τὴν
[14]	Θεόφραστος, ὅτι τῶν Ἀθηναίων ἐπί	τινα	προβαλλομένων αὐτὸν κατηγορίαν, εἶθ´ ὡς
[7]	ταχέως, ἄν μοι τῶν Εὐριπίδου	τινὰ	ῥήσεων ἢ Σοφοκλέους ἐθελήσῃς εἰπεῖν
[6]	Λαομέδοντα τὸν Ὀρχομένιον λέγουσι καχεξίαν	τινὰ	σπληνὸς ἀμυνόμενον δρόμοις μακροῖς χρῆσθαι
[20]	ἐφώρασεν Ἀλέξανδρος, ἐν Σάρδεσιν ἐπιστολάς	τινας	ἀνευρὼν τοῦ Δημοσθένους καὶ γράμματα
[11]	σιμ´ ἀναβάσεσι διαλεγόμενον καὶ λόγους	τινὰς	ἢ στίχους ἅμα τῷ πνεύματι
[19]	τὸν Θερμώδοντά φησιν, ἀλλ´ ἱστάντας	τινὰς	σκηνὴν καὶ περιορύττοντας ἀνδριαντίσκον εὑρεῖν
[26]	μακρὰν τοῦ ἄστεος φεύγων αἴσθοιτό	τινας	τῶν διαφόρων αὐτῷ πολιτῶν ἐπιδιώκοντας,
[5]	Ἰσοκράτους τότε σχολάζοντος, εἴθ´ ὥς	τινες	λέγουσι τὸν ὡρισμένον μισθὸν Ἰσοκράτει
[4]	αὐτὸν Ἀντιφάνης πεποίηκεν. ἕτεροι δέ	τινες	ὡς ποιητοῦ τρυφερὰ καὶ παροίνια
[15]	μὴν ἔγημε ταύτην, ἀλλὰ Σαμίᾳ	τινὶ	συνῴκησεν, ὡς ἱστορεῖ Δημήτριος ὁ
[4]	τῆς μητρός, ὡς ἐκ Γύλωνός	τινος	ἐπ´ αἰτίᾳ προδοσίας φεύγοντος ἐξ
[30]	ταῖς θύραις Θρᾷκας, ὡς ἔκ	τινος	ῥακίου λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα
[5]	παρὰ Καλλίου τοῦ Συρακουσίου καί	τινων	ἄλλων τὰς Ἰσοκράτους τέχνας καὶ
[19]	ἀνδριαντίσκον εὑρεῖν λίθινον, ὑπὸ γραμμάτων	τινῶν	διασημαινόμενον ὡς εἴη Θερμώδων, ἐν
[9]	οὐδέποτε Δημάδῃ. ~(Πόθεν οὖν, φαίη	τις	ἄν, ὁ Αἰσχίνης πρὸς τὴν
[9]	(τῶν δὲ κωμικῶν ὁ μέν	τις	αὐτὸν ἀποκαλεῖ ῥωποπερπερήθραν, ὁ δὲ
[10]	τῶν ῥητόρων· ἐρωτηθέντα γὰρ ὁποῖός	τις	αὐτῷ φαίνεται ῥήτωρ ὁ Δημοσθένης,
[11]	εἰπεῖν, ὡς ἀκούων μὲν ἄν	τις	ἐθαύμασεν ἐκείνους εὐκόσμως καὶ μεγαλοπρεπῶς
[1]	τὴν Αἴγιναν, ἣν τῶν Ἀττικῶν	τις	ἐκέλευεν ὡς λήμην τοῦ Πειραιῶς
[11]	πικρὸν ἔχουσι, τί ἂν λέγοι	τις;	ἐν δὲ ταῖς παρὰ τὸν
[19]	καὶ πάνυ προσηκόντως. ~(Τύχη δέ	τις	ἔοικε δαιμόνιος ἢ περιφορὰ πραγμάτων,
[22]	ὄψιν ἀπάγειν κελεύοντες) πόθεν ἄν	τις	ἐπάγοιτο βελτίω παρηγορίαν, ἢ πατρίδος
[25]	ἀλλὰ χαλεπαίνοντος καὶ θορυβοῦντος, ἀναστάς	τις	ἔσκωψεν εἰπών· οὐκ ἀκούσεσθε ὦ
[1]	πολὺς κρατεῖ λόγος, εἴθ´ ἕτερός	τις	ἦν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, φησὶ
[10]	ἄξιος τῆς πόλεως" ὁποῖος δέ	τις	ὁ Δημάδης· ὑπὲρ τὴν πόλιν.
[1]	μικρᾶς γενέσθαι. (γελοῖον γάρ, εἴ	τις	οἴοιτο τὴν Ἰουλίδα, μέρος μικρὸν
[30]	αὐτόν, ὡς εἴρηται· Πάππος δέ	τις,	οὗ τὴν ἱστορίαν Ἕρμιππος ἀνείληφε,
[6]	καὶ κατακόρως δοκοῦντος. (ἦν δέ	τις	ὡς ἔοικε καὶ φωνῆς ἀσθένεια
[31]	τῶν εὐφυῶν ὑπόθεσιν λαβόντες εἰς	τὸ	ἀδωροδόκητον τοῦ Δημοσθένους διημιλλῶντο τοῖς
[28]	Ἱμεραῖον, ἐν Αἰγίνῃ καταφυγόντας ἐπὶ	τὸ	Αἰάκειον, ἔπεμψεν ἀποσπάσας εἰς Κλεωνὰς
[7]	φάναι τὸν Σάτυρον, ἀλλ´ ἐγὼ	τὸ	αἴτιον ἰάσομαι ταχέως, ἄν μοι
[15]	ἀλλ´ οὐκ ἔοικεν οὕτως ἔχειν	τὸ	ἀληθές, εἰ δεῖ τοῖς περὶ
[22]	πάθη τοῖς δημοσίοις ἐπανέχοντα τηρεῖν	τὸ	ἀξίωμα, πολὺ μᾶλλον ἢ τοὺς
[11]	οὖν γεγραμμένοι τῶν λόγων ὅτι	τὸ	αὐστηρὸν πολὺ καὶ πικρὸν ἔχουσι,
[25]	σκέψασθαι. (θαυμάσαντος δὲ τοῦ Δημοσθένους	τὸ	βάρος καὶ πυθομένου πόσον ἄγει,
[26]	ἀρχῆς ὁδῶν, τῆς μὲν ἐπὶ	τὸ	βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν, τῆς
[23]	πολεμήσοντες μετ´ αὐτῶν παρεσκευάζοντο, (καὶ	τὸ	βῆμα κατεῖχεν ὁ Δημοσθένης, καὶ
[18]	καὶ μηδενὸς τολμῶντος ἀναβαίνειν ἐπὶ	τὸ	βῆμα μηδ´ ἔχοντος ὅ τι
[7]	καὶ ἀμαθεῖς ἀκούονται καὶ κατέχουσι	τὸ	βῆμα, παρορᾶται δ´ αὐτός, (ἀληθῆ
[27]	τρέψαι τὸ παράδειγμα, φήσαντα καὶ	τὸ	γάλα τὸ ὄνειον ἐφ´ ὑγιείᾳ
[6]	τοῦ βήματος ἀγωνιζομένων πολιτῶν. (καίτοι	τό	γε πρῶτον ἐντυγχάνων τῷ δήμῳ
[3]	γὰρ ἴσως, εἰ παντὸς ἦν	τὸ	γνῶθι σαυτὸν" ἔχειν πρόχειρον, οὐκ
[22]	καὶ φιλοστόργου ψυχῆς ἐποιεῖτο σημεῖα,	τὸ	δ´ ἀλύπως φέρειν ταῦτα καὶ
[29]	ἔτι ζῶν ἐξίσταμαι τοῦ ἱεροῦ·	τὸ	δ´ ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ καὶ Μακεδόσιν
[8]	εἶναι τοῦτο δήμου τὴν παρασκευήν,	τὸ	δ´ ὅπως ἕξουσιν οἱ πολλοὶ
[16]	ἐπισκώπτειν, ὡς τὸ μὲν σοφιστοῦ,	τὸ	δὲ γυναικός, τὸ δὲ σπογγιᾶς
[9]	ἄλλα μὴ πρὸς αὑτὸν ἡγήσασθαι,	τὸ	δὲ πλάσμα καὶ τὸν σχηματισμὸν
[16]	μὲν σοφιστοῦ, τὸ δὲ γυναικός,	τὸ	δὲ σπογγιᾶς εἴη, βασιλέως δ´
[13]	δῆμον ὁ μὲν ἀνὴρ ἐχθρός,	τὸ	δὲ τῆς πόλεως νικάτω συμφέρον,
[3]	τὰς διαθέσεις πρὸς ἀλλήλας ἐπισκεψόμεθα,	τὸ	δὲ τοὺς λόγους ἀντεξετάζειν καὶ
[30]	καὶ στενάξας ἀφῆκε τὴν ψυχήν.	~(Τὸ	δὲ φάρμακον Ἀρίστων μὲν ἐκ
[26]	ταλάντων δίκην καὶ παραδοθεὶς εἰς	τὸ	δεσμωτήριον, αἰσχύνῃ τῆς αἰτίας φησὶ
[26]	βουλῆς καταψηφισαμένης, εἰσῆλθε μὲν εἰς	τὸ	δικαστήριον, ὀφλὼν δὲ πεντήκοντα ταλάντων
[25]	καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ	τὸ	εἶδος, ἐκέλευσε διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν
[1]	ΚΑΙ ΚΙΚΕΡΩΝ ~(Ὁ μὲν γράψας	τὸ	ἐπὶ τῇ νίκῃ τῆς Ὀλυμπίασιν
[30]	ἐν Πρυτανείῳ σίτησιν ἔχειν, καὶ	τὸ	ἐπίγραμμα τὸ θρυλούμενον ἐπιγραφῆναι τῇ
[2]	μηδενὸς τῶν ἀναγκαίων ἐνδεὲς ἀποδιδοίη	τὸ	ἔργον. (ἡμεῖς δὲ μικρὰν μὲν
[13]	(ἐν οἷς πᾶσιν οὐ πρὸς	τὸ	ἥδιστον ἢ ῥᾷστον ἢ λυσιτελέστατον
[11]	δ´ ἄλλον αὐτοῦ τρόπον καὶ	τὸ	ἦθος ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ
[19]	λέγεσθαι· καὶ γὰρ παραρρεῖ παρὰ	τὸ	Ἡράκλειον, ὅπου κατεστρατοπέδευον οἱ Ἕλληνες·
[22]	τελευτὴν ὁ Δημοσθένης, προκαταλαμβάνων δὲ	τὸ	θαρρύνειν ἐπὶ τὰ μέλλοντα τοὺς
[29]	ὑποκρινόμενος, εὐημερῶν δὲ καὶ κατέχων	τὸ	θέατρον ἐνδείᾳ παρασκευῆς καὶ χορηγίας
[30]	σίτησιν ἔχειν, καὶ τὸ ἐπίγραμμα	τὸ	θρυλούμενον ἐπιγραφῆναι τῇ βάσει τοῦ
[13]	παρῆν ἀνδρεία τε πολεμιστήριος καὶ	τὸ	καθαρῶς ἕκαστα πράττειν, οὐκ ἐν
[18]	ἐνθουσιῶντας ὑπὸ τοῦ λόγου πρὸς	τὸ	καλόν. (οὕτω δὲ μέγα καὶ
[30]	δ´ ἄρα χρυσίον ᾠήθησαν εἶναι	τὸ	καταπινόμενον· ἡ δ´ ὑπηρετοῦσα παιδίσκη,
[22]	καὶ ἀνδρώδους ψυχῆς, ἀεὶ πρὸς	τὸ	κοινὸν ἱστάμενον καὶ τὰ οἰκεῖα
[14]	φησιν ὁ Δημήτριος, οὐδὲ πρὸς	τὸ	λαμβάνειν παντάπασιν ἀπωχυρωμένος, ἀλλὰ τῷ
[6]	ἕνεκα τῶν ἰδίων ἀποδύντι πρὸς	τὸ	λέγειν, ἐκ δὲ τούτου κτησαμένῳ
[6]	τῶν πατρῴων, τόλμαν δὲ πρὸς	τὸ	λέγειν καὶ συνήθειαν ἱκανὴν λαβών,
[20]	τάδ´ εἶπεν" ἐκνήψας δὲ καὶ	τὸ	μέγεθος τοῦ περιστάντος αὐτὸν ἀγῶνος
[8]	γὰρ αὐτῶν τάχιστα κατέβαινεν εἰς	τὸ	μελετητήριον, καὶ διεξῄει τάς τε
[17]	(ἐπηρμένης δὲ τῆς Ἑλλάδος πρὸς	τὸ	μέλλον, καὶ συνισταμένων κατ´ ἔθνη
[18]	Ἑλλάδα γενέσθαι καὶ συνεξαναστῆναι πρὸς	τὸ	μέλλον, ὑπηρετεῖν δὲ μὴ μόνον
[17]	δῆμον, ἀφέντα τὴν ἔχθραν καὶ	τὸ	μεμνῆσθαι τῶν περὶ τὸν συμμαχικὸν
[18]	δὲ Θεσσαλὸν καὶ Θρασυδαῖον ἀντεροῦντας.	τὸ	μὲν οὖν συμφέρον οὐ διέφευγε
[27]	δῆμος ψηφίζεται τῷ Δημοσθένει κάθοδον.	τὸ	μὲν οὖν ψήφισμα Δήμων ὁ
[16]	ἱκανώτατον, ἠναγκάζετο βασκαίνων ἐπισκώπτειν, ὡς	τὸ	μὲν σοφιστοῦ, τὸ δὲ γυναικός,
[21]	καὶ κοσμεῖν τὸν σύμβουλον ἐπιδεικνύμενος	τὸ	μὴ μεταμέλεσθαι τοῖς βεβουλευμένοις. (τὸν
[8]	τούτου σημεῖον εἶναι μέγα καὶ	τὸ	μὴ ῥᾳδίως ἀκοῦσαί τινα Δημοσθένους
[9]	καὶ τὸν σχηματισμὸν αὐτοῦ καὶ	τὸ	μὴ ταχέως μηδὲ περὶ παντὸς
[7]	χάριτος πρόσεστι, μικρὸν ἡγήσασθαι καὶ	τὸ	μηδὲν εἶναι τὴν ἄσκησιν ἀμελοῦντι
[27]	παράδειγμα, φήσαντα καὶ τὸ γάλα	τὸ	ὄνειον ἐφ´ ὑγιείᾳ καὶ τοὺς
[27]	παραγίνεται· τὸν δὲ Δημοσθένη τρέψαι	τὸ	παράδειγμα, φήσαντα καὶ τὸ γάλα
[24]	ἀλλ´ οὕτω λαμπρῶς ἀπέλυσαν, ὥστε	τὸ	πέμπτον μέρος τῶν ψήφων Αἰσχίνην
[14]	δ´ ἀριστοκρατικὸν αὐτοῦ πολίτευμα καὶ	τὸ	περὶ Ἀντιφῶντος· ὃν ὑπὸ τῆς
[11]	ταπεινὸν ἡγοῦντο καὶ ἀγεννὲς αὐτοῦ	τὸ	πλάσμα καὶ μαλακόν, ὧν καὶ
[1]	ἧς ἐν ἤθει καὶ διαθέσει	τὸ	πλεῖστόν ἐστιν, οὐδὲν ἡγοῦμαι διαφέρειν
[20]	γράμματα τῶν βασιλέως στρατηγῶν, δηλοῦντα	τὸ	πλῆθος τῶν δοθέντων αὐτῷ χρημάτων.
[17]	οὐδὲν ἐγκώμιον. ~(Ἐπειδὴ δ´ εἰς	τὸ	πολεμεῖν ἔρρεπε τὰ πράγματα, τοῦ
[26]	ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν ἐξετάσαι	τὸ	πρᾶγμα καὶ τοὺς ἐκείνῃ δόξαντας
[12]	ἐστιν. ~(Ὥρμησε μὲν οὖν ἐπὶ	τὸ	πράττειν τὰ κοινὰ τοῦ Φωκικοῦ
[14]	βουλὴν ἀνήγαγε, καὶ παρ´ οὐδὲν	τὸ	προσκροῦσαι τῷ δήμῳ θέμενος, ἤλεγξεν
[3]	ἔχειν πρόχειρον, οὐκ ἂν ἐδόκει	τὸ	πρόσταγμα θεῖον εἶναι. (Δημοσθένει γὰρ
[18]	τοὺς στρατηγοὺς τῷ Δημοσθένει, ποιοῦντας	τὸ	προσταττόμενον, ἀλλὰ καὶ τοὺς βοιωτάρχας,
[6]	δολιχοδρόμων, οὕτως τῷ Δημοσθένει συνέβη	τὸ	πρῶτον ἐπανορθώσεως ἕνεκα τῶν ἰδίων
[9]	ἀπέλαβεν ὥσπερ ἔλαβεν. ἠγάπησεν ἂν	τὸ	ῥῆμα τοῦτο παραλαβὼν Δημοσθένης" (ἐκτὸς
[11]	γλώττης ἐκβιάζεσθαι καὶ διαρθροῦν εἰς	τὸ	στόμα ψήφους λαμβάνοντα καὶ ῥήσεις
[26]	παρεκάλουν καὶ μὴ φέρειν ἀνιαρῶς	τὸ	συμβεβηκός, ἔτι μᾶλλον ἀνακλαύσασθαι τὸν
[21]	οὐ ταπεινῶς οὐδ´ ἀγεννῶς φέρων	τὸ	συμβεβηκός, ὡς γράφει καὶ τραγῳδεῖ
[4]	λοιδορουμένην ἐπωνυμίαν, τὸν Βάταλον, εἰς	τὸ	σῶμα λέγεται σκωπτόμενος ὑπὸ τῶν
[6]	τοὺς ὄχλους ὑφιστάμενος εὐθαρσῶς, οὔτε	τὸ	σῶμα πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἐξαρτυόμενος,
[29]	τῆς τραγῳδίας ὑποκρινόμενος Κρέοντα καὶ	τὸ	σῶμα τουτὶ ῥίπτων ἄταφον. ἐγὼ
[27]	πεντήκοντα ταλάντων ἐξέδωκαν, ὅσον ἦν	τὸ	τίμημα τῆς καταδίκης. ~(Οὐ μὴν
[31]	ἢ παραβαλεῖν ἡμᾶς Ἀθήναζε λέγεται	τὸ	τοιόνδε συμβῆναι. στρατιώτης ἐπὶ κρίσιν
[18]	δὲ μέγα καὶ λαμπρὸν ἐφάνη	τὸ	τοῦ ῥήτορος ἔργον, ὥστε τὸν
[30]	προσθοῖτο τῷ στόματι καὶ καταπίοι	τὸ	φάρμακον· αὐτοὶ δ´ ἄρα χρυσίον
[30]	ποιῆσαι λέγοντες ἐν Καλαυρείᾳ, μέλλοντα	τὸ	φάρμακον προσφέρεσθαι, κομιδῇ φλυαροῦσι. ~(Μικρῷ
[30]	καὶ αὐτὸς ἐν κρίκῳ κοίλῳ	τὸ	φάρμακον φυλάττειν· τὸν δὲ κρίκον
[3]	ἐμβαλεῖν αὐτοῦ τῶν ὁμοιοτήτων, ὥσπερ	τὸ	φιλότιμον καὶ φιλελεύθερον ἐν τῇ
[31]	περικείμενα καὶ συμπεσόντα λαθεῖν ἐποίησε	τὸ	χρυσίον οὐκ ὀλίγον χρόνον. (ὡς
[17]	τυράννων Φιλίππῳ, καὶ διαβάντες, ἐκείνου	τὸ	ψήφισμα γράψαντος, ἐξήλασαν τοὺς Μακεδόνας.
[19]	μάχην μένε, παμμέλαν ὄρνι· τηνεί	τοι	κρέα πολλὰ παρέσσεται ἀνθρώπεια. ~(Ταῦτα
[20]	τοὺς Ἀθηναίους, ὡς ἐκεῖνοι τὰ	τοιαῦτα	πάντα δειλίας ἡγούμενοι προφάσεις ἐχρῶντο
[12]	καὶ γὰρ Αἰσχίνης καὶ Ὑπερείδης	τοιαῦτα	περὶ αὐτοῦ κατηγοροῦντες εἰρήκασιν. ~(Ὅθεν
[2]	τῆς ὥρας ἔτι πρὸς τὰς	τοιαύτας	ἐπιχωρεῖ φιλοτιμίας. ~(Διὸ καὶ γράφοντες
[5]	λόγους ὁρμῆς ἀρχὴν αὐτῷ φασι	τοιαύτην	γενέσθαι. Καλλιστράτου τοῦ ῥήτορος ἀγωνίζεσθαι
[11]	ἡγούμενος. ~(Τοῖς δὲ σωματικοῖς ἐλαττώμασι	τοιαύτην	ἐπῆγεν ἄσκησιν, ὡς ὁ Φαληρεὺς
[31]	παραβαλεῖν ἡμᾶς Ἀθήναζε λέγεται τὸ	τοιόνδε	συμβῆναι. στρατιώτης ἐπὶ κρίσιν τινὰ
[26]	φέρειν βαρέως, ἀπολείπων πόλιν ἐχθροὺς	τοιούτους	ἔχουσαν, οἵους ἐν ἑτέρᾳ φίλους
[27]	ἀφίστασθαι τοὺς Ἕλληνας οὐδὲ προσέχειν	τοῖς	Ἀθηναίοις· (Δημοσθένης δὲ τοῖς ἐξ
[18]	καὶ διακαίουσα τὴν φιλοτιμίαν, ἐπεσκότησε	τοῖς	ἄλλοις ἅπασιν, ὥστε καὶ φόβον
[14]	ἐπιθυμίας τῶν πολλῶν ἀντιτείνων, καὶ	τοῖς	ἁμαρτήμασιν αὐτῶν ἐπιφυόμενος, ὡς ἐκ
[21]	κομισθέντων καὶ θαπτομένων, τὸν ἐπὶ	τοῖς	ἀνδράσιν ἔπαινον εἰπεῖν ἀπέδωκεν, οὐ
[15]	κατ´ ἀλλήλων ἐγχειρίδια πωλοῦντος αὐτοῦ	τοῖς	ἀντιδίκοις. (τῶν δὲ δημοσίων λόγων
[4]	λεχθῆναι τοῦ σώματος μορίων παρὰ	τοῖς	Ἀττικοῖς τότε καλεῖσθαι βάταλος. (ὁ
[13]	πράγμασι μήτ´ ἀνθρώποις πολὺν χρόνον	τοῖς	αὐτοῖς ἐπιμένειν δυνάμενον. (φαίνεται γάρ,
[21]	σύμβουλον ἐπιδεικνύμενος τὸ μὴ μεταμέλεσθαι	τοῖς	βεβουλευμένοις. (τὸν μὲν οὖν λόγον
[22]	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα σύγκρασιν ποριζόμενος,	τοῖς	βελτίοσιν ἐναφανίζουσαν τὰ χείρω; (ταῦτα
[15]	γεγονὼς ἐξενεγκεῖν τοὺς λόγους ἐκείνους·	τοῖς	δὲ κατ´ Ἀριστογείτονος αὐτὸς ἠγωνίσατο,
[11]	πίστιν ἔχοντος ἀνθρώπου κυριώτερον ἡγούμενος.	~(Τοῖς	δὲ σωματικοῖς ἐλαττώμασι τοιαύτην ἐπῆγεν
[21]	οὖν λόγον εἶπεν ὁ Δημοσθένης,	τοῖς	δὲ ψηφίσμασιν οὐχ ἑαυτόν, ἀλλ´
[22]	τὰ οἰκεῖα πράγματα καὶ πάθη	τοῖς	δημοσίοις ἐπανέχοντα τηρεῖν τὸ ἀξίωμα,
[11]	τὴν δὲ φωνὴν γυμνάζειν ἐν	τοῖς	δρόμοις καὶ ταῖς πρὸς τὰ
[24]	τὴν τῶν δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ	τοῖς	ἐλαύνουσι τὸν Δημοσθένη τότε πλεῖστον
[21]	χρημάτων. ~(Τότε δὲ τῆς ἀτυχίας	τοῖς	Ἕλλησι γεγενημένης, οἱ μὲν ἀντιπολιτευόμενοι
[17]	ἐσώθησαν. (ἔπειτα πρεσβεύων καὶ διαλεγόμενος	τοῖς	Ἕλλησι καὶ παροξύνων, συνέστησε πλὴν
[26]	φωνὰς οὐκ εὐγνώμονας οὐδ´ ὁμολογουμένας	τοῖς	ἐν τῇ πολιτείᾳ νεανιεύμασιν ἀπομνημονεύεσθαι.
[6]	συγκεχύσθαι ταῖς περιόδοις καὶ βεβασανίσθαι	τοῖς	ἐνθυμήμασι πικρῶς ἄγαν καὶ κατακόρως
[27]	προσέχειν τοῖς Ἀθηναίοις· (Δημοσθένης δὲ	τοῖς	ἐξ ἄστεος πρεσβεύουσι καταμείξας ἑαυτὸν
[31]	τὸ ἀδωροδόκητον τοῦ Δημοσθένους διημιλλῶντο	τοῖς	ἐπιγράμμασι. (Δημάδην δὲ χρόνον οὐ
[6]	δ´ οὖν ἐν ἡλικίᾳ γενόμενος	τοῖς	ἐπιτρόποις ἤρξατο δικάζεσθαι καὶ λογογραφεῖν
[22]	οὔτε κλαίοντας οὔτε γελῶντας ἐν	τοῖς	θεάτροις ὡς αὐτοὶ θέλουσιν, ἀλλ´
[27]	Διὸς τοῦ Σωτῆρος ἀργύριον τελεῖν	τοῖς	κατασκευάζουσι καὶ κοσμοῦσι τὸν βωμόν,
[9]	καὶ Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ καὶ	τοῖς	κωμικοῖς. (ὧν Ἐρατοσθένης μέν φησιν
[28]	Ἕρμιππος δὲ τὸν Ἀρχίαν ἐν	τοῖς	Λακρίτου τοῦ ῥήτορος μαθηταῖς ἀναγράφει·
[20]	πάντα δειλίας ἡγούμενοι προφάσεις ἐχρῶντο	τοῖς	λογισμοῖς. (μέχρι μὲν οὖν τούτων
[9]	Ἐρατοσθένης μέν φησιν αὐτὸν ἐν	τοῖς	λόγοις πολλαχοῦ γεγονέναι παράβακχον, ὁ
[9]	ὁ Αἰσχίνης πρὸς τὴν ἐν	τοῖς	λόγοις τόλμαν θαυμασιώτατον ἀπεκάλει τὸν
[23]	προβάτων λόγον ὁ Δημοσθένης, ἃ	τοῖς	λύκοις τοὺς κύνας ἐξέδωκε, διηγησάμενος,
[27]	συνέπραττεν, ὅπως αἱ πόλεις συνεπιθήσονται	τοῖς	Μακεδόσι καὶ συνεκβαλοῦσιν αὐτοὺς τῆς
[31]	οὕτως ἐκεῖνον ἀνελεῖν προσέταξε, ἐν	τοῖς	μεγίστοις διδασκόμενον ἀτυχήμασιν, ὅτι πρώτους
[11]	καὶ τὴν ὑπόκρισιν τῶν λεγόντων.	τοῖς	μὲν οὖν πολλοῖς ὑποκρινόμενος ἤρεσκε
[17]	χρήματα δὲ καὶ μισθοὺς εἰσφέρεσθαι	τοῖς	ξένοις προθύμως. (ὅτε καί φησι
[29]	οὖν ἐπίσχες, ὅπως ἐπιστείλω τι	τοῖς	οἴκοι. (καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ἐντὸς
[2]	ἐμπειρίαν, ἐπακολουθεῖν δι´ αὐτὰ καὶ	τοῖς	ὀνόμασι. (κάλλους δὲ Ῥωμαϊκῆς ἀπαγγελίας
[14]	(Δημοσθένης δ´ οὐκ ὢν ἐν	τοῖς	ὅπλοις ἀξιόπιστος, ὥς φησιν ὁ
[17]	τότε τῶν Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντας ἐν	τοῖς	ὅπλοις. (ἦν δ´ οὐ ῥᾴδιον
[15]	ἱστορεῖ Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν	τοῖς	περὶ συνωνύμων. (ὁ δὲ κατ´
[17]	οὐ ῥᾴδιον ἐπὶ προσφάτοις εὐεργετήμασι	τοῖς	περὶ τὸν Φωκικὸν πόλεμον τετιθασσευμένους
[15]	ἔχειν τὸ ἀληθές, εἰ δεῖ	τοῖς	περὶ τοῦ στεφάνου γεγραμμένοις ἑκατέρῳ
[6]	κτησαμένῳ δεινότητα καὶ δύναμιν, ἐν	τοῖς	πολιτικοῖς ἤδη καθάπερ στεφανίταις ἀγῶσι
[4]	ἀσθένειαν καὶ θρύψιν, οὐ προϊεμένης	τοῖς	πόνοις τῆς μητρὸς αὐτὸν οὐδὲ
[13]	πολιτείας ἕνα τόνον ἔχων ἐν	τοῖς	πράγμασιν ἀεὶ διετέλεσε. (Παναίτιος δ´
[3]	πότερον αὕτη τοῖς τρόποις ἢ	τοῖς	πράγμασιν ἐκείνη τοὺς ἄνδρας ὁμοιοτέρους
[19]	τὴν ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος, ἐναντιοῦσθαι	τοῖς	πραττομένοις καὶ πολλὰ σημεῖα τοῦ
[20]	τοῦ Περσῶν βασιλέως, κἀκεῖνος ἔπεμψε	τοῖς	σατράπαις ἐπὶ θάλασσαν γράμματα καὶ
[6]	οὕτως διαπονήσαντα τὴν ἕξιν ἐπιθέσθαι	τοῖς	στεφανίταις ἀγῶσι καὶ τῶν ἄκρων
[12]	εἰπεῖν δίκην δύο μὲν ἐπὶ	τοῖς	τριάκοντα γεγονὼς ἔτη, μηδέπω δ´
[3]	χαλεπῶς ἂν διακριθῆναι, πότερον αὕτη	τοῖς	τρόποις ἢ τοῖς πράγμασιν ἐκείνη
[20]	χαλεπόν· ὁ δὲ Δημοσθένης λέγεται,	τοῖς	τῶν Ἑλλήνων ὅπλοις ἐκτεθαρρηκὼς καὶ
[12]	πεφραγμένον καθελεῖν τὸν Μειδίαν, ἐνέδωκε	τοῖς	ὑπὲρ αὐτοῦ δεομένοις. (αἱ δὲ
[25]	ἀσωτίαν, κἀκεῖνον ἤδη χαλεπὸν ὄντα	τοῖς	φίλοις δεδοικώς. (καταφυγόντος δὲ πρὸς
[26]	δέσποινα Πολιάς, τί δὴ τρισὶ	τοῖς	χαλεπωτάτοις χαίρεις θηρίοις, γλαυκὶ καὶ
[11]	μὲν κλέπτας χαλκοῦς, τοὺς δὲ	τοίχους	πηλίνους ἔχωμεν. (ἀλλὰ περὶ μὲν
[9]	εἶναι ποιεῖσθαι τὴν δύναμιν. (ἐπεὶ	τόλμαν	γε καὶ θάρσος οἱ λεχθέντες
[6]	πολλοστὸν ἠδυνήθη μέρος τῶν πατρῴων,	τόλμαν	δὲ πρὸς τὸ λέγειν καὶ
[9]	πρὸς τὴν ἐν τοῖς λόγοις	τόλμαν	θαυμασιώτατον ἀπεκάλει τὸν ἄνδρα; πῶς
[18]	ἐκπεπληγμένων τῶν Ἀθηναίων καὶ μηδενὸς	τολμῶντος	ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸ βῆμα μηδ´
[28]	ἔχει τραγῳδίας ὑποκρίνασθαί ποτε, καὶ	τὸν	Αἰγινήτην Πῶλον τὸν ὑπερβαλόντα τῇ
[15]	φησὶν Ἰδομενεὺς παρὰ τριάκοντα μόνας	τὸν	Αἰσχίνην ἀποφυγεῖν. ἀλλ´ οὐκ ἔοικεν
[22]	ὁρῶντες ἐπικλῶντα πολλοὺς καὶ ἀποθηλύνοντα	τὸν	Αἰσχίνην τῷ λόγῳ τούτῳ πρὸς
[9]	τοῖς λόγοις τόλμαν θαυμασιώτατον ἀπεκάλει	τὸν	ἄνδρα; πῶς δὲ Πύθωνι τῷ
[15]	λόγον, ᾧ χρησάμενος Ἀπολλόδωρος εἷλε	τὸν	ἄνδρα τοῦ ὀφλήματος, Δημοσθένης γράψαι
[16]	τοὺς Ἀθηναίους καὶ διακαίοντος ἐπὶ	τὸν	ἄνθρωπον. (διὸ καὶ παρὰ Φιλίππῳ
[12]	ἐπ´ ἀργυρίῳ καταθέσθαι τὴν πρὸς	τὸν	ἄνθρωπον ἔχθραν· οὐ γάρ τι
[29]	λόγους αὖθις ἐπηγγέλλετο διαλλαγὰς πρὸς	τὸν	Ἀντίπατρον. (ἤδη δὲ συνῃσθημένος ὁ
[31]	σαπροῦ καὶ παλαιοῦ στήμονος (λέγων	τὸν	Ἀντίπατρον) ἠρτημέ– νους. (ἐφ´ οἷς
[30]	εἶναι χρόνον ἐξ οὗ φοροίη	τὸν	ἀπόδεσμον ἐκεῖνον ὁ Δημοσθένης ὡς
[15]	Φορμίων ἠγωνίζετο λόγῳ Δημοσθένους πρὸς	τὸν	Ἀπολλόδωρον, ἀτεχνῶς καθάπερ ἐξ ἑνὸς
[25]	οὖν ἀπέπεμψαν ἐκ τῆς πόλεως	τὸν	Ἅρπαλον, δεδιότες δὲ μὴ λόγον
[25]	Δημοσθένης πρῶτον μὲν ἀπελαύνειν συνεβούλευε	τὸν	Ἅρπαλον καὶ φυλάττεσθαι, μὴ τὴν
[28]	γεγονέναι μαθητὴν ἱστοροῦσιν. Ἕρμιππος δὲ	τὸν	Ἀρχίαν ἐν τοῖς Λακρίτου τοῦ
[29]	νεκροῦντος, ἐξεκαλύψατο καὶ ἀποβλέψας πρὸς	τὸν	Ἀρχίαν οὐκ ἂν φθάνοις" εἶπεν
[30]	ὑπηρετοῦσα παιδίσκη, πυνθανομένων τῶν περὶ	τὸν	Ἀρχίαν, φαίη πολὺν εἶναι χρόνον
[22]	(χωρὶς δὲ τούτων, εἰ δεῖ	τὸν	ἀτυχήσαντα μὴ περιορᾶν ἀπαρηγόρητον ἐν
[3]	θεῖον εἶναι. (Δημοσθένει γὰρ Κικέρωνα	τὸν	αὐτὸν ἔοικε πλάττων ἐξ ἀρχῆς
[4]	διὸ καὶ τὴν λοιδορουμένην ἐπωνυμίαν,	τὸν	Βάταλον, εἰς τὸ σῶμα λέγεται
[13]	βίῳ μὴ μεταβαλόμενος, ἀλλὰ καὶ	τὸν	βίον ἐπὶ τῷ μὴ μεταβαλέσθαι
[10]	ἀνδρὸς ὁ Δημοσθένης εἴτε πρὸς	τὸν	βίον καὶ τὴν δόξαν ἐπεπόνθει,
[3]	παυσαμένῃ τῇ τῶν πολιτῶν ἐλευθερίᾳ	τὸν	βίον συγκαταστρέψαντας· (ὥστ´ εἰ γένοιτο
[27]	τελεῖν τοῖς κατασκευάζουσι καὶ κοσμοῦσι	τὸν	βωμόν, ἐκείνῳ τότε ταῦτα ποιῆσαι
[30]	ἀνείληφε, φησὶ πεσόντος αὐτοῦ παρὰ	τὸν	βωμὸν ἐν μὲν τῷ βιβλίῳ
[29]	ἅμα τῷ προελθεῖν καὶ παραλλάξαι	τὸν	βωμὸν ἔπεσε καὶ στενάξας ἀφῆκε
[4]	ὡς θηριώδη καὶ πικρὸν ἐτέθη·	τὸν	γὰρ ὄφιν ἔνιοι τῶν ποιητῶν
[10]	Φιλίππου, περὶ συλλαβῶν διαφερόμενος. ~(Πλὴν	τόν	γε Δημάδην πάντες ὡμολόγουν τῇ
[11]	πλείω λέγειν ἔχοντες, ἐνταῦθα παυσόμεθα·	τὸν	δ´ ἄλλον αὐτοῦ τρόπον καὶ
[27]	εἰς ἣν Ἀθηναίων πρεσβεία παραγίνεται·	τὸν	δὲ Δημοσθένη τρέψαι τὸ παράδειγμα,
[29]	τὴν γλῶτταν ἐκτμηθῆναι ζῶντος λέγουσι.	~(Τὸν	δὲ Δημοσθένην πυθόμενος ἱκέτην ἐν
[19]	νικηθείς, ὁ δὲ νικήσας ἀπόλωλε.	(τὸν	δὲ Θερμώδοντά φασιν εἶναι παρ´
[30]	κρίκῳ κοίλῳ τὸ φάρμακον φυλάττειν·	τὸν	δὲ κρίκον εἶναι τοῦτον αὐτῷ
[25]	ἔφραζον, ἀλλ´ ἀργυράγχης εἰλῆφθαι νύκτωρ	τὸν	δημαγωγόν. ὕστερον δὲ τοῦ δήμου
[17]	ὁρισθῆναι τὰς εἰσφοράς, εἰπεῖν Κρωβύλον	τὸν	δημαγωγόν, ὡς οὐ τεταγμένα σιτεῖται
[28]	καὶ Ἀριστόνικον τὸν Μαραθώνιον καὶ	τὸν	Δημητρίου τοῦ Φαληρέως ἀδελφὸν Ἱμεραῖον,
[7]	τοῦτο, χάριν οὐκ ἔχει πρὸς	τὸν	δῆμον, ἀλλὰ κραιπαλῶντες ἄνθρωποι ναῦται
[18]	μετεωρίσας ὥσπερ εἰώθει ταῖς ἐλπίσι	τὸν	δῆμον, ἀπεστάλη πρεσβευτὴς μεθ´ ἑτέρων
[25]	φίλοις δεδοικώς. (καταφυγόντος δὲ πρὸς	τὸν	δῆμον αὐτοῦ, καὶ μετὰ τῶν
[17]	ὑπὸ τοῦ Μακεδόνος πολεμουμένοις, πείσας	τὸν	δῆμον, ἀφέντα τὴν ἔχθραν καὶ
[13]	χρήμασι μετατιθέμενος εἰώθει λέγειν πρὸς	τὸν	δῆμον ὁ μὲν ἀνὴρ ἐχθρός,
[9]	ἐκεῖνον ὅρκον ὀμόσαι ποτὲ πρὸς	τὸν	δῆμον ὥσπερ ἐνθουσιῶντα· μὰ γῆν,
[5]	καὶ τὰς Ἀλκιδάμαντος κρύφα λαβόντα	τὸν	Δημοσθένη καταμαθεῖν. ~(Ὡς δ´ οὖν
[5]	ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν, ἐν οἷς ἐγέγραπτο	τὸν	Δημοσθένη συνεσχολακέναι Πλάτωνι καὶ πλεῖστον
[24]	δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ τοῖς ἐλαύνουσι	τὸν	Δημοσθένη τότε πλεῖστον δυναμένοις καὶ
[26]	τὸ συμβεβηκός, ἔτι μᾶλλον ἀνακλαύσασθαι	τὸν	Δημοσθένην καὶ εἰπεῖν· (πῶς δ´
[30]	Ἄρης Μακεδών. (οἱ γὰρ αὐτὸν	τὸν	Δημοσθένην τοῦτο ποιῆσαι λέγοντες ἐν
[11]	πληγάς, ἀλλὰ σύ γε" φάναι	τὸν	Δημοσθένην, τούτων ὧν λέγεις οὐδὲν
[10]	νοῦν ἐκφέρειν. (καὶ μέντοι καὶ	τὸν	Δημοσθένην φασὶν αὐτόν, ὁσάκις ἀντερῶν
[28]	τὰς Ἀθήνας, οἱ μὲν περὶ	τὸν	Δημοσθένην φθάσαντες ὑπεξῆλθον ἐκ τῆς
[5]	συντιθεμένων τῇ δίκῃ παρατυχεῖν, ἔπεισε	τὸν	ἑαυτοῦ παιδαγωγὸν δεόμενος καὶ προθυμούμενος,
[26]	τοῦ σώματος οὐ δυνάμενος φέρειν	τὸν	εἱργμὸν ἀποδρᾶναι, τοὺς μὲν λαθών,
[29]	οὐκ ἂν φθάνοις" εἶπεν ἤδη	τὸν	ἐκ τῆς τραγῳδίας ὑποκρινόμενος Κρέοντα
[23]	Ἀσίᾳ στρατηγοὺς τοῦ βασιλέως ἔγραφε,	τὸν	ἐκεῖθεν ἐπεγείρων πόλεμον Ἀλεξάνδρῳ, παῖδα
[16]	δὲ μετὰ πλείστης ἐπιμελείας πρὸς	τὸν	ἐκείνου λόγον. (οὐ μὴν ἔν
[9]	γεγονέναι παράβακχον, ὁ δὲ Φαληρεὺς	τὸν	ἔμμετρον ἐκεῖνον ὅρκον ὀμόσαι ποτὲ
[21]	ἐκ Χαιρωνείας κομισθέντων καὶ θαπτομένων,	τὸν	ἐπὶ τοῖς ἀνδράσιν ἔπαινον εἰπεῖν
[30]	ἄλλο· (θαυμαζομένης δὲ τῆς περὶ	τὸν	θάνατον ὀξύτητος, διηγήσασθαι τοὺς παρὰ
[19]	δὲ Δοῦρις οὐ ποταμὸν εἶναι	τὸν	Θερμώδοντά φησιν, ἀλλ´ ἱστάντας τινὰς
[6]	καὶ παλινδικίας εὑρίσκοντας, ἐγγυμνασάμενος κατὰ	τὸν	Θουκυδίδην ταῖς μελέταις οὐκ ἀκινδύνως
[18]	δύναμις, ὥς φησι Θεόπομπος, ἐκριπίζουσα	τὸν	θυμὸν αὐτῶν καὶ διακαίουσα τὴν
[21]	τῶν φίλων ἕκαστον ἐπέγραφεν, ἐξοιωνιζόμενος	τὸν	ἴδιον δαίμονα καὶ τὴν τύχην,
[25]	τοὺς Ἀθηναίους δέχεσθαι καὶ σῴζειν	τὸν	ἱκέτην. (ὁ δὲ Δημοσθένης πρῶτον
[11]	τις; ἐν δὲ ταῖς παρὰ	τὸν	καιρὸν ἀπαντήσεσιν ἐχρῆτο καὶ τῷ
[29]	γράφειν μέλλων προσήνεγκε τῷ στόματι	τὸν	κάλαμον, καὶ δακών, ὥσπερ ἐν
[19]	ῥευμάτων ἴσμεν ὀνομαζόμενον, εἰκάζομεν δὲ	τὸν	καλούμενον Αἵμονα Θερμώδοντα τότε λέγεσθαι·
[13]	ὄντος, τὸν περὶ τοῦ στεφάνου,	τὸν	κατ´ Ἀριστοκράτους, τὸν ὑπὲρ τῶν
[15]	τιμησάμενος ἀπέκτεινε. ~(Λέγεται δὲ καὶ	τὸν	κατὰ Τιμοθέου τοῦ στρατηγοῦ λόγον,
[19]	ἐν Χαιρωνείᾳ ποτάμιον μικρὸν εἰς	τὸν	Κηφισὸν ἐμβάλλον. ἡμεῖς δὲ νῦν
[11]	Κολλυτῷ μοιχεύουσα ἐλήφθη. (πρὸς δὲ	τὸν	κλέπτην ὃς ἐπεκαλεῖτο Χαλκοῦς καὶ
[8]	(καὶ μέντοι δημοτικὸν ἀπέφαινεν ἄνδρα	τὸν	λέγειν μελετῶντα· θεραπείας γὰρ εἶναι
[8]	ὅπως ἕξουσιν οἱ πολλοὶ πρὸς	τὸν	λόγον ἀφροντιστεῖν ὀλιγαρχικοῦ καὶ βίᾳ
[6]	πάνυ γέρων θεασάμενος ἐπετίμησεν, ὅτι	τὸν	λόγον ἔχων ὁμοιότατον τῷ Περικλέους,
[10]	μὲν οὖν ἄδηλον εἴτε πρὸς	τὸν	λόγον τοῦ ἀνδρὸς ὁ Δημοσθένης
[5]	αὐτός. (ἐχρήσατο δ´ Ἰσαίῳ πρὸς	τὸν	λόγον ὑφηγητῇ, καίπερ Ἰσοκράτους τότε
[4]	ποιητῶν ἀργᾶν ὀνομάζουσιν· ἢ πρὸς	τὸν	λόγον, ὡς ἀνιῶντα τοὺς ἀκροωμένους·
[5]	ὀρφανίαν, εἴτε μᾶλλον τοῦ Ἰσαίου	τὸν	λόγον ὡς δραστήριον καὶ πανοῦργον
[23]	τοῦ δήμου μαχομένοις, Ἀλέξανδρον δὲ	τὸν	Μακεδόνα μονόλυκον προσηγόρευσεν. (ἔτι δ´
[20]	καὶ κατασχεῖν ταῖς Ἑλληνικαῖς ταραχαῖς	τὸν	Μακεδόνα. (ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον
[28]	μὲν τὸν ῥήτορα καὶ Ἀριστόνικον	τὸν	Μαραθώνιον καὶ τὸν Δημητρίου τοῦ
[12]	καὶ φίλοις εὖ πεφραγμένον καθελεῖν	τὸν	Μειδίαν, ἐνέδωκε τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ
[31]	πολλάκις Δημοσθένους προαγορεύοντος οὐκ ἐπίστευσε.	(Τὸν	μὲν οὖν Δημοσθένους ἀπέχεις ὦ
[21]	τὸ μὴ μεταμέλεσθαι τοῖς βεβουλευμένοις.	(τὸν	μὲν οὖν λόγον εἶπεν ὁ
[27]	Ἑλλήνων λέγοντος. (λέγεται δὲ τότε	τὸν	μὲν Πυθέαν εἰπεῖν, ὅτι καθάπερ
[18]	τὸ τοῦ ῥήτορος ἔργον, ὥστε	τὸν	μὲν Φίλιππον εὐθὺς ἐπικηρυκεύεσθαι δεόμενον
[4]	ὥστε καὶ τῶν διδασκάλων αὐτοῦ	τὸν	μισθὸν ἀποστερῆσαι. (διά τε δὴ
[27]	χάριτι λῦσαι καταδίκην) ἐσοφίσαντο πρὸς	τὸν	νόμον. εἰωθότες γὰρ ἐν τῇ
[6]	ἀσάφεια καὶ πνεύματος κολοβότης, ἐπιταράττουσα	τὸν	νοῦν τῶν λεγομένων τῷ διασπᾶσθαι
[26]	ἐκκλησίαν, τῆς δ´ ἄντικρυς εἰς	τὸν	ὄλεθρον, ἐτύγχανε προειδὼς τὰ κατὰ
[6]	κοινὰ πράττειν, (καὶ καθάπερ Λαομέδοντα	τὸν	Ὀρχομένιον λέγουσι καχεξίαν τινὰ σπληνὸς
[13]	καλοῦ δι´ αὐτὸ αἱρετοῦ ὄντος,	τὸν	περὶ τοῦ στεφάνου, τὸν κατ´
[15]	κατ´ Ἀριστογείτονος αὐτὸς ἠγωνίσατο, καὶ	τὸν	περὶ τῶν ἀτελειῶν διὰ τὸν
[23]	Δήμωνα, Καλλισθένην, Χαρίδημον. (ὅτε καὶ	τὸν	περὶ τῶν προβάτων λόγον ὁ
[25]	ἄλλοι ῥήτορες εὐθὺς ἐποφθαλμιάσαντες πρὸς	τὸν	πλοῦτον ἐβοήθουν καὶ συνέπειθον τοὺς
[19]	γενομένης αἵματος ἐμπλησθέντα καὶ νεκρῶν	τὸν	ποταμὸν ταύτην διαλλάξαι τὴν προσηγορίαν.
[30]	εἰκόνα τε χαλκῆν ἀνέστησε, καὶ	τὸν	πρεσβύτατον ἐψηφίσατο τῶν ἀπὸ γένους
[28]	οὖν ὁ Ἀρχίας Ὑπερείδην μὲν	τὸν	ῥήτορα καὶ Ἀριστόνικον τὸν Μαραθώνιον
[7]	(ἀληθῆ λέγεις, ὦ Δημόσθενες" φάναι	τὸν	Σάτυρον, ἀλλ´ ἐγὼ τὸ αἴτιον
[7]	(εἰπόντος δὲ τοῦ Δημοσθένους, μεταλαβόντα	τὸν	Σάτυρον οὕτω πλάσαι καὶ διεξελθεῖν
[9]	παρόντας, ὥστε δείσαντα τῷ θορύβῳ	τὸν	σοφιστὴν ὑπεκδῦναι τῆς πανηγύρεως; (ἀλλ´
[21]	τῷ τιμᾶν μάλιστα καὶ κοσμεῖν	τὸν	σύμβουλον ἐπιδεικνύμενος τὸ μὴ μεταμέλεσθαι
[17]	καὶ τὸ μεμνῆσθαι τῶν περὶ	τὸν	συμμαχικὸν ἡμαρτημένων ἑκατέροις πόλεμον, ἀποστεῖλαι
[10]	δ´ αὐτὸς φιλόσοφος Πολύευκτον ἱστορεῖ	τὸν	Σφήττιον, ἕνα τῶν τότε πολιτευομένων
[9]	ἡγήσασθαι, τὸ δὲ πλάσμα καὶ	τὸν	σχηματισμὸν αὐτοῦ καὶ τὸ μὴ
[11]	ᾤετο μέγα πρὸς πίστιν εἶναι	τὸν	τόνον καὶ τὴν ὑπόκρισιν τῶν
[28]	Πυανεψιῶνος δὲ Δημοσθένης ἀπέθανε τόνδε	τὸν	τρόπον. (ὡς Ἀντίπατρος καὶ Κρατερὸς
[4]	Δημοσθένει γενέσθαι παρωνύμιον) ἢ πρὸς	τὸν	τρόπον ὡς θηριώδη καὶ πικρὸν
[31]	Κάσσανδρος ἐγκατέσφαξεν αὐτοῦ τῷ κόλπῳ	τὸν	υἱόν, εἶθ´ οὕτως ἐκεῖνον ἀνελεῖν
[9]	εἰ μὴ νὴ Δία πρὸς	τὸν	ὑπὲρ Ἁλοννήσου λόγον ὁ Ἀντιφάνης
[20]	ἐν μέρει μικρῷ μιᾶς ἡμέρας	τὸν	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας καὶ τοῦ
[13]	τοῦ στεφάνου, τὸν κατ´ Ἀριστοκράτους,	τὸν	ὑπὲρ τῶν ἀτελειῶν, τοὺς Φιλιππικούς·
[28]	ποτε, καὶ τὸν Αἰγινήτην Πῶλον	τὸν	ὑπερβαλόντα τῇ τέχνῃ πάντας ἐκείνου
[7]	καὶ βαρέως φέροντος, ἐπακολουθῆσαι Σάτυρον	τὸν	ὑποκριτὴν ἐπιτήδειον ὄντα καὶ συνεισελθεῖν.
[16]	Φιλοκράτην μᾶλλον. (ὅθεν ἐπαινούντων ἐκείνων	τὸν	Φίλιππον, ὡς καὶ λέγειν δυνατώτατον
[17]	συνέστησε πλὴν ὀλίγων ἅπαντας ἐπὶ	τὸν	Φίλιππον, ὥστε σύνταξιν γενέσθαι πεζῶν
[22]	μετ´ οὐ πολὺ παρῆσαν οἱ	τὸν	Φιλίππου θάνατον ἀπαγγέλλοντες. (εὐθὺς οὖν
[17]	ἐπὶ προσφάτοις εὐεργετήμασι τοῖς περὶ	τὸν	Φωκικὸν πόλεμον τετιθασσευμένους ὑπὸ τοῦ
[15]	τὸν περὶ τῶν ἀτελειῶν διὰ	τὸν	Χαβρίου παῖδα Κτήσιππον, ὥς φησιν
[5]	σχολάζοντος, εἴθ´ ὥς τινες λέγουσι	τὸν	ὡρισμένον μισθὸν Ἰσοκράτει τελέσαι μὴ
[28]	φρουρά, Πυανεψιῶνος δὲ Δημοσθένης ἀπέθανε	τόνδε	τὸν τρόπον. (ὡς Ἀντίπατρος καὶ
[13]	ἀμεταβόλου διαγράμματος τῆς πολιτείας ἕνα	τόνον	ἔχων ἐν τοῖς πράγμασιν ἀεὶ
[11]	μέγα πρὸς πίστιν εἶναι τὸν	τόνον	καὶ τὴν ὑπόκρισιν τῶν λεγόντων.
[1]	διαρκὲς φυτὸν ἐν ἅπαντι ῥιζοῦσθαι	τόπῳ,	φύσεώς γε χρηστῆς καὶ φιλοπόνου
[25]	βαρβαρικῇ κύλικι καὶ καταμανθάνοντα τὴν	τορείαν	καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε διαβαστάσαντα
[20]	ὑπὸ ῥώμης καὶ προθυμίας ἀνδρῶν	τοσούτων	προκαλουμένων τοὺς πολεμίους αἰρόμενος, οὔτε
[31]	μὲν ὄντα καὶ πρότερον αὐτοῖς,	τότε	δ´ εἰς αἰτίαν ἄφυκτον ἐμπεσόντα.
[21]	πλῆθος τῶν δοθέντων αὐτῷ χρημάτων.	~(Τότε	δὲ τῆς ἀτυχίας τοῖς Ἕλλησι
[24]	τῶν Λακεδαιμονίων συντριβέντων. (εἰσήχθη δὲ	τότε	καὶ ἡ περὶ τοῦ στεφάνου
[4]	σώματος μορίων παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς	τότε	καλεῖσθαι βάταλος. (ὁ δ´ Ἀργᾶς
[19]	δὲ τὸν καλούμενον Αἵμονα Θερμώδοντα	τότε	λέγεσθαι· καὶ γὰρ παραρρεῖ παρὰ
[5]	τὴν τοῦ ῥήτορος δύναμιν, ἀνθοῦντος	τότε	μάλιστα τῇ δόξῃ, καὶ διὰ
[25]	Ἀθηναῖοι τοῦ τὴν κύλικα ἔχοντος;	(τότε	μὲν οὖν ἀπέπεμψαν ἐκ τῆς
[24]	οἳ τοῖς ἐλαύνουσι τὸν Δημοσθένη	τότε	πλεῖστον δυναμένοις καὶ μακεδονίζουσιν οὐ
[10]	ἱστορεῖ τὸν Σφήττιον, ἕνα τῶν	τότε	πολιτευομένων Ἀθήνησιν, ἀποφαίνεσθαι, μέγιστον μὲν
[5]	τὸν λόγον ὑφηγητῇ, καίπερ Ἰσοκράτους	τότε	σχολάζοντος, εἴθ´ ὥς τινες λέγουσι
[18]	ἁπάσας οὐδὲν ἧττον ὑπ´ ἐκείνου	τότε	τὰς Θηβαίων ἢ τὰς Ἀθηναίων,
[27]	καὶ κοσμοῦσι τὸν βωμόν, ἐκείνῳ	τότε	ταῦτα ποιῆσαι καὶ παρασχεῖν πεντήκοντα
[27]	τῶν Ἑλλήνων λέγοντος. (λέγεται δὲ	τότε	τὸν μὲν Πυθέαν εἰπεῖν, ὅτι
[17]	δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντας καὶ μάλιστα	τότε	τῶν Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντας ἐν τοῖς
[15]	αὐτῶν ἐναργῶς οὐδὲ τρανῶς ἐκείνου	τοῦ	ἀγῶνος ὡς ἄχρι δίκης προελθόντος.
[30]	τὸ θρυλούμενον ἐπιγραφῆναι τῇ βάσει	τοῦ	ἀνδριάντος· εἴπερ ἴσην γνώμῃ ῥώμην
[31]	χρυσίδιον εἰς τὰς χεῖρας ἐνέθηκε	τοῦ	ἀνδριάντος. (ἕστηκε δὲ τοὺς δακτύλους
[10]	ἄδηλον εἴτε πρὸς τὸν λόγον	τοῦ	ἀνδρὸς ὁ Δημοσθένης εἴτε πρὸς
[11]	πέπονθας. ἐπιτείναντος δὲ τὴν φωνὴν	τοῦ	ἀνθρώπου καὶ βοῶντος ἐγὼ Δημόσθενες
[25]	ἐπιόντες ἠρεύνων πλὴν τῆς Καλλικλέους	τοῦ	Ἀρρενείδου. (μόνην γὰρ τὴν τούτου
[29]	ἀρξαμένου δ´ ἀπειλεῖν μετ´ ὀργῆς	τοῦ	Ἀρχίου νῦν" ἔφη λέγεις τὰ
[29]	παρασκευῆς καὶ χορηγίας κρατεῖσθαι. (διὸ	τοῦ	Ἀρχίου πολλὰ φιλάνθρωπα διαλεχθέντος, ἀναβλέψας
[26]	νεανιεύμασιν ἀπομνημονεύεσθαι. (λέγεται γὰρ ἐκ	τοῦ	ἄστεος ἀπαλλαττόμενος καὶ πρὸς τὴν
[26]	(λέγεται γοῦν, ὡς οὐ μακρὰν	τοῦ	ἄστεος φεύγων αἴσθοιτό τινας τῶν
[23]	πρὸς τοὺς ἐν Ἀσίᾳ στρατηγοὺς	τοῦ	βασιλέως ἔγραφε, τὸν ἐκεῖθεν ἐπεγείρων
[23]	ἀνδρῶν ὡμολόγησε πρεσβεύσειν καὶ δεήσεσθαι	τοῦ	βασιλέως ὑπὲρ αὐτῶν, εἴτε τῇ
[4]	ποιητοῦ τρυφερὰ καὶ παροίνια γράφοντος	τοῦ	Βατάλου μέμνηνται. (δοκεῖ δὲ καὶ
[6]	στεφανίταις ἀγῶσι πρωτεύειν τῶν ἀπὸ	τοῦ	βήματος ἀγωνιζομένων πολιτῶν. (καίτοι τό
[24]	τῶν μὲν Ἀθηναίων οὐ συνεξαναστάντων,	τοῦ	δ´ Ἄγιδος πεσόντος καὶ τῶν
[27]	τοῦ μὲν ὑπὲρ τῶν Μακεδόνων,	τοῦ	δ´ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων λέγοντος.
[5]	προπεμπόμενον ὑπὸ πολλῶν καὶ μακαριζόμενον,	τοῦ	δὲ λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε καὶ
[23]	οἶκτον. ~(Αἱ δὲ πόλεις, πάλιν	τοῦ	Δημοσθένους ἀναρριπίζοντος αὐτάς, συνίσταντο, καὶ
[23]	φρουρᾷ καὶ πολλοὺς ἀνεῖλον, ὅπλα	τοῦ	Δημοσθένους αὐτοῖς συμπαρασκευάσαντος, Ἀθηναῖοι δ´
[27]	καὶ λοιδορίαν τοῦ Πυθέου καὶ	τοῦ	Δημοσθένους γενέσθαι πρὸς ἀλλήλους εἴρηκεν
[31]	ὑπόθεσιν λαβόντες εἰς τὸ ἀδωροδόκητον	τοῦ	Δημοσθένους διημιλλῶντο τοῖς ἐπιγράμμασι. (Δημάδην
[20]	ἐν Σάρδεσιν ἐπιστολάς τινας ἀνευρὼν	τοῦ	Δημοσθένους καὶ γράμματα τῶν βασιλέως
[3]	ἅπασι Καικίλιος ἀγνοήσας, ἐνεανιεύσατο σύγκρισιν	τοῦ	Δημοσθένους λόγου καὶ Κικέρωνος ἐξενεγκεῖν.
[7]	εἰπεῖν ἀπὸ στόματος. (εἰπόντος δὲ	τοῦ	Δημοσθένους, μεταλαβόντα τὸν Σάτυρον οὕτω
[30]	ἐπεξιέναι· πλὴν ὅτι Δημοχάρης ὁ	τοῦ	Δημοσθένους οἰκεῖος οἴεσθαί φησιν αὐτὸν
[16]	ἕτεροι διακρινοῦσι μᾶλλον. ~(Ἡ δὲ	τοῦ	Δημοσθένους πολιτεία φανερὰ μὲν ἦν
[7]	ὄντα καὶ συνεισελθεῖν. (ὀδυρομένου δὲ	τοῦ	Δημοσθένους πρὸς αὐτόν, ὅτι πάντων
[17]	τῶν δ´ Ἀθηναίων ἐγειρομένων ὑπὸ	τοῦ	Δημοσθένους, πρῶτον μὲν εἰς Εὔβοιαν
[10]	εἶναι καὶ παραφέρειν αὐτοσχεδιάζοντα τὰς	τοῦ	Δημοσθένους σκέψεις καὶ παρασκευάς. (Ἀρίστων
[25]	τοῦ χρυσίου σκέψασθαι. (θαυμάσαντος δὲ	τοῦ	Δημοσθένους τὸ βάρος καὶ πυθομένου
[20]	νεκροὺς μεθύων ᾖδε τὴν ἀρχὴν	τοῦ	Δημοσθένους ψηφίσματος, πρὸς πόδα διαιρῶν
[6]	τὰς περιόδους. (τέλος δ´ ἀποστάντα	τοῦ	δήμου καὶ ῥεμβόμενον ἐν Πειραιεῖ
[8]	καὶ καθήμενον ἐν ἐκκλησίᾳ πολλάκις	τοῦ	δήμου καλοῦντος ὀνομαστὶ μὴ παρελθεῖν,
[23]	τοὺς σὺν αὑτῷ κυσὶν ὑπὲρ	τοῦ	δήμου μαχομένοις, Ἀλέξανδρον δὲ τὸν
[25]	νύκτωρ τὸν δημαγωγόν. ὕστερον δὲ	τοῦ	δήμου παντὸς αἰσθομένου τὴν δωροδοκίαν
[27]	εἰωθότες γὰρ ἐν τῇ θυσίᾳ	τοῦ	Διὸς τοῦ Σωτῆρος ἀργύριον τελεῖν
[26]	ταύτην ἂν ὁρμήσαι τὴν εὐθὺ	τοῦ	θανάτου τείνουσαν. ~(Ἀλλὰ γὰρ ἔτι
[29]	φίλε Πόσειδον ἔτι ζῶν ἐξίσταμαι	τοῦ	ἱεροῦ· τὸ δ´ ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ
[5]	διὰ τὴν ὀρφανίαν, εἴτε μᾶλλον	τοῦ	Ἰσαίου τὸν λόγον ὡς δραστήριον
[30]	δὲ φάρμακον Ἀρίστων μὲν ἐκ	τοῦ	καλάμου φησὶ λαβεῖν αὐτόν, ὡς
[5]	ἀκροάσεται τῶν λεγόντων. (εὐημερήσαντος δὲ	τοῦ	Καλλιστράτου καὶ θαυμασθέντος ὑπερφυῶς, ἐκείνου
[13]	γεγράφθαι τοὺς πλείστους, ὡς μόνου	τοῦ	καλοῦ δι´ αὐτὸ αἱρετοῦ ὄντος,
[13]	οἴεται δεῖν ἐν δευτέρᾳ τάξει	τοῦ	καλοῦ ποιεῖσθαι καὶ τοῦ πρέποντος,
[23]	δείσας δὲ τὴν ὀργὴν ἐκ	τοῦ	Κιθαιρῶνος ἀνεχώρησεν ὀπίσω καὶ τὴν
[31]	ἠρτημέ– νους. (ἐφ´ οἷς Δεινάρχου	τοῦ	Κορινθίου κατηγορήσαντος, παροξυνθεὶς ὁ Κάσσανδρος
[11]	συνηγορίας καὶ διεξιόντος ὡς ὑπό	του	λάβοι πληγάς, ἀλλὰ σύ γε"
[18]	χάριν ἐκβαλεῖν αὐτούς, ἐνθουσιῶντας ὑπὸ	τοῦ	λόγου πρὸς τὸ καλόν. (οὕτω
[6]	περιέπιπτε καὶ κατεγελᾶτο δι´ ἀήθειαν,	τοῦ	λόγου συγκεχύσθαι ταῖς περιόδοις καὶ
[29]	νῦν" ἔφη λέγεις τὰ ἐκ	τοῦ	Μακεδονικοῦ τρίποδος, ἄρτι δ´ ὑπεκρίνου.
[16]	ἐῶντος ἀνεπιτίμητον τῶν πραττομένων ὑπὸ	τοῦ	Μακεδόνος, ἀλλ´ ἐφ´ ἑκάστῳ χαράττοντος
[17]	Βυζαντίοις ἐβοήθησε καὶ Περινθίοις ὑπὸ	τοῦ	Μακεδόνος πολεμουμένοις, πείσας τὸν δῆμον,
[12]	τῇ Ἑλλάδι, θεραπεύεσθαι δ´ ὑπὸ	τοῦ	μεγάλου βασιλέως, πλεῖστον δ´ αὐτοῦ
[19]	τοῖς πραττομένοις καὶ πολλὰ σημεῖα	τοῦ	μέλλοντος ἀναφαίνειν, ἐν οἷς ἥ
[27]	εἴρηκεν ὁ Φύλαρχος ἐν ἐκκλησίᾳ,	τοῦ	μὲν ὑπὲρ τῶν Μακεδόνων, τοῦ
[17]	τὸ πολεμεῖν ἔρρεπε τὰ πράγματα,	τοῦ	μὲν Φιλίππου μὴ δυναμένου τὴν
[7]	τῆς κεφαλῆς θάτερον μέρος ὑπὲρ	τοῦ	μηδὲ βουλομένῳ πάνυ προελθεῖν ἐνδέχεσθαι
[29]	(καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ἐντὸς ἀνεχώρησε	τοῦ	ναοῦ, καὶ λαβὼν βιβλίον, ὡς
[15]	δ´ ἔνιοι λέγουσι, τὴν μητέρα	τοῦ	νεανίσκου μνώμενος. (οὐ μὴν ἔγημε
[15]	χρησάμενος Ἀπολλόδωρος εἷλε τὸν ἄνδρα	τοῦ	ὀφλήματος, Δημοσθένης γράψαι τῷ Ἀπολλοδώρῳ,
[9]	ταχέως μηδὲ περὶ παντὸς ἐκ	τοῦ	παρισταμένου λέγειν, ὥσπερ ἐκ τούτων
[4]	(ἀπολειφθεὶς δ´ ὁ Δημοσθένης ὑπὸ	τοῦ	πατρὸς ἑπταέτης ἐν εὐπορίᾳ (μικρὸν
[1]	Ἀττικῶν τις ἐκέλευεν ὡς λήμην	τοῦ	Πειραιῶς ἀφελεῖν, ὑποκριτὰς μὲν ἀγαθοὺς
[9]	πανηγύρεως; (ἀλλ´ ἔοικεν ὁ ἀνὴρ	τοῦ	Περικλέους τὰ μὲν ἄλλα μὴ
[20]	ἐκνήψας δὲ καὶ τὸ μέγεθος	τοῦ	περιστάντος αὐτὸν ἀγῶνος ἐν νῷ
[20]	(διῖκτο δ´ ἡ δόξα μέχρι	τοῦ	Περσῶν βασιλέως, κἀκεῖνος ἔπεμψε τοῖς
[18]	ἐν ὄμμασιν ἕκαστος εἶχε τὰ	τοῦ	πολέμου δεινά, τῶν Φωκικῶν ἔτι
[13]	τάξει τοῦ καλοῦ ποιεῖσθαι καὶ	τοῦ	πρέποντος, ὡς εἴγε τῇ περὶ
[3]	ὁμοιοτέρους ἀπείργασται. λεκτέον δὲ περὶ	τοῦ	πρεσβυτέρου πρότερον. ~(Δημοσθένης ὁ πατὴρ
[30]	(κατέστρεψε δ´ ἕκτῃ ἐπὶ δέκα	τοῦ	Πυανεψιῶνος μηνός, ἐν ᾗ τὴν
[27]	(ἐν δ´ Ἀρκαδίᾳ καὶ λοιδορίαν	τοῦ	Πυθέου καὶ τοῦ Δημοσθένους γενέσθαι
[5]	αὐτῷ φασι τοιαύτην γενέσθαι. Καλλιστράτου	τοῦ	ῥήτορος ἀγωνίζεσθαι τὴν περὶ Ὠρωποῦ
[5]	δίκης μεγάλη διά τε τὴν	τοῦ	ῥήτορος δύναμιν, ἀνθοῦντος τότε μάλιστα
[18]	τραυμάτων νεαρῶν παραμενόντων· ἡ δὲ	τοῦ	ῥήτορος δύναμις, ὥς φησι Θεόπομπος,
[20]	τὴν δεινότητα καὶ τὴν δύναμιν	τοῦ	ῥήτορος, ἐν μέρει μικρῷ μιᾶς
[18]	μέγα καὶ λαμπρὸν ἐφάνη τὸ	τοῦ	ῥήτορος ἔργον, ὥστε τὸν μὲν
[28]	τὸν Ἀρχίαν ἐν τοῖς Λακρίτου	τοῦ	ῥήτορος μαθηταῖς ἀναγράφει· Δημήτριος δὲ
[9]	ἀναστὰς μόνος ἀντεῖπεν, ἢ Λαμάχου	τοῦ	Σμυρναίου γεγραφότος ἐγκώμιον Ἀλεξάνδρου καὶ
[15]	ἀληθές, εἰ δεῖ τοῖς περὶ	τοῦ	στεφάνου γεγραμμένοις ἑκατέρῳ λόγοις τεκμαίρεσθαι.
[24]	δὲ τότε καὶ ἡ περὶ	τοῦ	στεφάνου γραφὴ κατὰ Κτησιφῶντος, γραφεῖσα
[13]	αὐτὸ αἱρετοῦ ὄντος, τὸν περὶ	τοῦ	στεφάνου, τὸν κατ´ Ἀριστοκράτους, τὸν
[15]	δὲ καὶ τὸν κατὰ Τιμοθέου	τοῦ	στρατηγοῦ λόγον, ᾧ χρησάμενος Ἀπολλόδωρος
[5]	δὲ μέμνηται λέγοντος παρὰ Καλλίου	τοῦ	Συρακουσίου καί τινων ἄλλων τὰς
[7]	καὶ μικροῦ δέων καταναλωκέναι τὴν	τοῦ	σώματος ἀκμὴν εἰς τοῦτο, χάριν
[20]	τὸν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας καὶ	τοῦ	σώματος ἀναρρῖψαι κίνδυνον ἀναγκασθεὶς ὑπ´
[4]	δοκεῖ γενέσθαι, καὶ διὰ τὴν	τοῦ	σώματος ἀσθένειαν καὶ θρύψιν, οὐ
[4]	τῶν οὐκ εὐπρεπῶν τι λεχθῆναι	τοῦ	σώματος μορίων παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς
[26]	αἰτίας φησὶ καὶ δι´ ἀσθένειαν	τοῦ	σώματος οὐ δυνάμενος φέρειν τὸν
[27]	ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ Διὸς	τοῦ	Σωτῆρος ἀργύριον τελεῖν τοῖς κατασκευάζουσι
[25]	οὐκ ἀκούσεσθε ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι	τοῦ	τὴν κύλικα ἔχοντος; (τότε μὲν
[25]	καλῶς ἐρίοις καὶ ταινίαις κατὰ	τοῦ	τραχήλου καθελιξάμενος εἰς τὴν ἐκκλησίαν
[28]	τὸν Μαραθώνιον καὶ τὸν Δημητρίου	τοῦ	Φαληρέως ἀδελφὸν Ἱμεραῖον, ἐν Αἰγίνῃ
[29]	συνῃσθημένος ὁ Δημοσθένης ἐμπεφυκότος αὐτῷ	τοῦ	φαρμάκου καὶ νεκροῦντος, ἐξεκαλύψατο καὶ
[17]	τὸν Φωκικὸν πόλεμον τετιθασσευμένους ὑπὸ	τοῦ	Φιλίππου μεταστῆσαι τοὺς Θηβαίους, καὶ
[22]	~(Ἔγνω μὲν οὖν κρύφα τὴν	τοῦ	Φιλίππου τελευτὴν ὁ Δημοσθένης, προκαταλαμβάνων
[8]	ἀσχολίας ὑποθέσεις ἐποιεῖτο καὶ ἀφορμὰς	τοῦ	φιλοπονεῖν. ἀπαλλαγεὶς γὰρ αὐτῶν τάχιστα
[1]	(ὅθεν οὐδ´ ἡμεῖς, εἴ τι	τοῦ	φρονεῖν ὡς δεῖ καὶ βιοῦν
[12]	ἐπὶ τὸ πράττειν τὰ κοινὰ	τοῦ	Φωκικοῦ πολέμου συνεστῶτος, ὡς αὐτός
[25]	εἶδος, ἐκέλευσε διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν	τοῦ	χρυσίου σκέψασθαι. (θαυμάσαντος δὲ τοῦ
[26]	ἀποκρύπτειν, ὡς δ´ ἐκεῖνοι φθεγξάμενοι	τοὔνομα	καὶ προσελθόντες ἐγγὺς ἐδέοντο λαβεῖν
[4]	τοὺς ἀκροωμένους· καὶ γὰρ Ἀργᾶς	τοὔνομα	ποιητὴς ἦν νόμων πονηρῶν καὶ
[6]	εὐθαρσῶς, οὔτε τὸ σῶμα πρὸς	τοὺς	ἀγῶνας ἐξαρτυόμενος, ἀλλὰ τρυφῇ περιορῶν
[6]	λαβών, καὶ γευσάμενος τῆς περὶ	τοὺς	ἀγῶνας φιλοτιμίας καὶ δυνάμεως, ἐνεχείρησεν
[25]	τὸν πλοῦτον ἐβοήθουν καὶ συνέπειθον	τοὺς	Ἀθηναίους δέχεσθαι καὶ σῴζειν τὸν
[27]	τὸ ὄνειον ἐφ´ ὑγιείᾳ καὶ	τοὺς	Ἀθηναίους ἐπὶ σωτηρίᾳ παραγίνεσθαι τῶν
[16]	Μακεδόνος, ἀλλ´ ἐφ´ ἑκάστῳ χαράττοντος	τοὺς	Ἀθηναίους καὶ διακαίοντος ἐπὶ τὸν
[17]	πρῶτον μὲν εἰς Εὔβοιαν ἐξώρμησε	τοὺς	Ἀθηναίους, καταδεδουλωμένην ὑπὸ τῶν τυράννων
[23]	πόλιν ἀπέβαλον. (θορύβου δὲ μεγάλου	τοὺς	Ἀθηναίους περιεστῶτος, ἀπεστάλη μὲν ὁ
[22]	τὸ θαρρύνειν ἐπὶ τὰ μέλλοντα	τοὺς	Ἀθηναίους, προῆλθε φαιδρὸς εἰς τὴν
[20]	Ἐπαμεινώνδου τοὺς Θηβαίους καὶ Περικλέους	τοὺς	Ἀθηναίους, ὡς ἐκεῖνοι τὰ τοιαῦτα
[4]	πρὸς τὸν λόγον, ὡς ἀνιῶντα	τοὺς	ἀκροωμένους· καὶ γὰρ Ἀργᾶς τοὔνομα
[8]	ὦ Πυθέα σύνοιδε. πρὸς δὲ	τοὺς	ἄλλους οὐ παντάπασιν ἦν ἔξαρνος,
[23]	ἔπεισε δ´ οὖν καὶ παρῃτήσατο	τοὺς	ἄνδρας ὁ Φωκίων καὶ διήλλαξεν
[3]	τρόποις ἢ τοῖς πράγμασιν ἐκείνη	τοὺς	ἄνδρας ὁμοιοτέρους ἀπείργασται. λεκτέον δὲ
[5]	ἀκρόασιν. (ὁ δ´ ἔχων πρὸς	τοὺς	ἀνοίγοντας τὰ δικαστήρια δημοσίους συνήθειαν,
[12]	τῶν δημαγωγούντων, ὁμολογεῖν δὲ καὶ	τοὺς	ἀπεχθανομένους, ὅτι πρὸς ἔνδοξον αὐτοῖς
[29]	Ἀρχίας προσελθὼν ἀνίστασθαι παρεκάλει, καὶ	τοὺς	αὐτοὺς ἀνακυκλῶν λόγους αὖθις ἐπηγγέλλετο
[18]	ποιοῦντας τὸ προσταττόμενον, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	βοιωτάρχας, διοικεῖσθαι δὲ καὶ τὰς
[14]	μιμήσασθαι δ´ οὐχ ὁμοίως. (ἐπεὶ	τούς	γε καθ´ αὑτὸν ῥήτορας— ἔξω
[2]	παντοδαπῶν ἀφθονίαν ἔχων, καὶ ὅσα	τοὺς	γράφοντας διαφυγόντα σωτηρίᾳ μνήμης ἐπιφανεστέραν
[31]	ἐνέθηκε τοῦ ἀνδριάντος. (ἕστηκε δὲ	τοὺς	δακτύλους συνέχων δι´ ἀλλήλων, καὶ
[26]	γλαυκὶ καὶ δράκοντι καὶ δήμῳ;	(τοὺς	δὲ προσιόντας αὐτῷ καὶ συνδιατρίβοντας
[11]	ὅταν τοὺς μὲν κλέπτας χαλκοῦς,	τοὺς	δὲ τοίχους πηλίνους ἔχωμεν. (ἀλλὰ
[14]	ἄλλα τε ῥᾳδιουργούσης πολλὰ καὶ	τοὺς	δούλους ἐξαπατᾶν διδασκούσης, καὶ θανάτου
[26]	βουλὴν ἐξετάσαι τὸ πρᾶγμα καὶ	τοὺς	ἐκείνῃ δόξαντας ἀδικεῖν δοῦναι δίκην.
[8]	μὴν ἀλλὰ καὶ τὰς πρὸς	τοὺς	ἐκτὸς ἐντεύξεις καὶ λόγους καὶ
[27]	πρέσβεων περιιόντες οὐκ εἴων ἀφίστασθαι	τοὺς	Ἕλληνας οὐδὲ προσέχειν τοῖς Ἀθηναίοις·
[31]	Περδίκκαν ἐπιχειρεῖν Μακεδονίᾳ καὶ σῴζειν	τοὺς	Ἕλληνας, ὡς ἀπὸ σαπροῦ καὶ
[23]	προσηγόρευσεν. (ἔτι δ´ ὥσπερ" ἔφη	τοὺς	ἐμπόρους ὁρῶμεν, ὅταν ἐν τρυβλίῳ
[23]	κατεῖχεν ὁ Δημοσθένης, καὶ πρὸς	τοὺς	ἐν Ἀσίᾳ στρατηγοὺς τοῦ βασιλέως
[17]	τετιθασσευμένους ὑπὸ τοῦ Φιλίππου μεταστῆσαι	τοὺς	Θηβαίους, καὶ μάλιστα ταῖς διὰ
[20]	ὑπονοεῖν ὡς φιλιππίζουσαν, ἀναμιμνῄσκων Ἐπαμεινώνδου	τοὺς	Θηβαίους καὶ Περικλέους τοὺς Ἀθηναίους,
[23]	ὁ Δημοσθένης, ἃ τοῖς λύκοις	τοὺς	κύνας ἐξέδωκε, διηγησάμενος, αὑτὸν μὲν
[3]	πρὸς ἀλλήλας ἐπισκεψόμεθα, τὸ δὲ	τοὺς	λόγους ἀντεξετάζειν καὶ ἀποφαίνεσθαι, πότερος
[15]	δέοντα ἔτη τριάκοντα γεγονὼς ἐξενεγκεῖν	τοὺς	λόγους ἐκείνους· τοῖς δὲ κατ´
[8]	ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολογισμούς. (ἔτι δὲ	τοὺς	λόγους οἷς παρέτυχε λεγομένοις ἀναλαμβάνων
[5]	κατὰ Πλάτωνα. ~(Τῆς δὲ πρὸς	τοὺς	λόγους ὁρμῆς ἀρχὴν αὐτῷ φασι
[5]	συνεσχολακέναι Πλάτωνι καὶ πλεῖστον εἰς	τοὺς	λόγους ὠφελῆσθαι, Κτησιβίου δὲ μέμνηται
[17]	ἐκείνου τὸ ψήφισμα γράψαντος, ἐξήλασαν	τοὺς	Μακεδόνας. (δεύτερον δὲ Βυζαντίοις ἐβοήθησε
[11]	θαυμάζετε τὰς γινομένας κλοπάς, ὅταν	τοὺς	μὲν κλέπτας χαλκοῦς, τοὺς δὲ
[26]	δυνάμενος φέρειν τὸν εἱργμὸν ἀποδρᾶναι,	τοὺς	μὲν λαθών, τῶν δὲ λαθεῖν
[20]	Φίλιππος ἐξυβρίσας καὶ κωμάσας ἐπὶ	τοὺς	νεκροὺς μεθύων ᾖδε τὴν ἀρχὴν
[22]	μαλακός, εἰ τὰ πένθη καὶ	τοὺς	ὀδυρμοὺς ἡμέρου καὶ φιλοστόργου ψυχῆς
[22]	τρέπειν τὴν διάνοιαν (ὥσπερ οἱ	τοὺς	ὀφθαλμιῶντας ἀπὸ τῶν λαμπρῶν καὶ
[6]	ἀτολμίας καὶ μαλακίας ἑαυτόν, οὔτε	τοὺς	ὄχλους ὑφιστάμενος εὐθαρσῶς, οὔτε τὸ
[30]	περὶ τὸν θάνατον ὀξύτητος, διηγήσασθαι	τοὺς	παρὰ ταῖς θύραις Θρᾷκας, ὡς
[9]	οἱ κολακεύοντες Μακεδόνας, οὕτως ἐπέστρεψε	τοὺς	παρόντας, ὥστε δείσαντα τῷ θορύβῳ
[16]	Δημοσθένει παρεῖχεν, ἀλλὰ καὶ προσήγετο	τοὺς	περὶ Αἰσχίνην καὶ Φιλοκράτην μᾶλλον.
[13]	λόγων αὐτοῦ φησιν οὕτω γεγράφθαι	τοὺς	πλείστους, ὡς μόνου τοῦ καλοῦ
[20]	καὶ προθυμίας ἀνδρῶν τοσούτων προκαλουμένων	τοὺς	πολεμίους αἰρόμενος, οὔτε χρησμοῖς ἐᾶν
[27]	οὐ βεβιασμένους, ὑπ´ αὐτοῦ δέχεσθαι	τοὺς	πολίτας. (τῆς δὲ χρηματικῆς ζημίας
[23]	δεῖγμα περιφέρωσι, δι´ ὀλίγων πυρῶν	τοὺς	πολλοὺς πιπράσκοντας, οὕτως ἐν ἡμῖν
[15]	γράψαι τῷ Ἀπολλοδώρῳ, καθάπερ καὶ	τοὺς	πρὸς Φορμίωνα καὶ Στέφανον, ἐφ´
[18]	μέλλον, ὑπηρετεῖν δὲ μὴ μόνον	τοὺς	στρατηγοὺς τῷ Δημοσθένει, ποιοῦντας τὸ
[28]	ἀλλαχοῦ διασπαρέντων, ὁ Ἀντίπατρος περιέπεμπε	τοὺς	συλλαμβάνοντας, ὧν ἦν ἡγεμὼν Ἀρχίας
[23]	διηγησάμενος, αὑτὸν μὲν εἴκασε καὶ	τοὺς	σὺν αὑτῷ κυσὶν ὑπὲρ τοῦ
[10]	αὐτῷ Φωκίων ἀναβαίνοι, λέγειν πρὸς	τοὺς	συνήθεις· ἡ τῶν ἐμῶν λόγων
[4]	ἔχων μέγα καὶ δούλους τεχνίτας	τοὺς	τοῦτο πράττοντας. (ἃ δ´ Αἰσχίνης
[18]	μὲν οὖν συμφέρον οὐ διέφευγε	τοὺς	τῶν Θηβαίων λογισμούς, ἀλλ´ ἐν
[8]	τάς τε πράξεις ἐφεξῆς καὶ	τοὺς	ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολογισμούς. (ἔτι δὲ
[29]	Δημοσθένης ἐτύγχανεν ὄψιν ἑωρακὼς κατὰ	τοὺς	ὕπνους ἐκείνης τῆς νυκτὸς ἀλλόκοτον.
[22]	τὸ ἀξίωμα, πολὺ μᾶλλον ἢ	τοὺς	ὑποκριτὰς τῶν βασιλικῶν καὶ τυραννικῶν
[13]	Ἀριστοκράτους, τὸν ὑπὲρ τῶν ἀτελειῶν,	τοὺς	Φιλιππικούς· (ἐν οἷς πᾶσιν οὐ
[23]	πλεῖστοι καὶ δοκιμώτατοι τῶν συγγραφέων,	τούσδε·	Δημοσθένην, Πολύευκτον, Ἐφιάλτην, Λυκοῦργον, Μοιροκλέα,
[9]	καὶ Ὀλυνθίους εἰρήκει κακῶς, καὶ	τοῦτ´	ἀναγινώσκοντος Ὀλυμπίασι, παραναστὰς καὶ διεξελθὼν
[9]	Ἁλοννήσου λόγον ὁ Ἀντιφάνης καὶ	τουτὶ	πέπαιχεν, ἣν Ἀθηναίοις Δημοσθένης συνεβούλευε
[29]	ὑποκρινόμενος Κρέοντα καὶ τὸ σῶμα	τουτὶ	ῥίπτων ἄταφον. ἐγὼ δ´ ὦ
[4]	βάταλος. (ὁ δ´ Ἀργᾶς (καὶ	τοῦτο	γάρ φασι τῷ Δημοσθένει γενέσθαι
[8]	τύχοι πεφροντικὼς καὶ παρεσκευασμένος. (εἰς	τοῦτο	δ´ ἄλλοι τε πολλοὶ τῶν
[8]	λέγειν μελετῶντα· θεραπείας γὰρ εἶναι	τοῦτο	δήμου τὴν παρασκευήν, τὸ δ´
[21]	χρόνον οὐ πολὺν ἐπιβιώσας· καὶ	τοῦτο	δοκεῖ τῷ τελευταίῳ τῶν ἐπῶν
[26]	ἐφόδιον παρ´ αὐτῶν, ἐπ´ αὐτὸ	τοῦτο	κομίζοντες ἀργύριον οἴκοθεν καὶ τούτου
[4]	τῶν κατεαγότων, καὶ δραμάτιον εἰς	τοῦτο	κωμῳδῶν αὐτὸν Ἀντιφάνης πεποίηκεν. ἕτεροι
[2]	οὐκ ἀτερπές· ἡ δὲ πρὸς	τοῦτο	μελέτη καὶ ἄσκησις οὐκ εὐχερής,
[10]	τῶν ἐμῶν λόγων κοπὶς ἀνίσταται.	(τοῦτο	μὲν οὖν ἄδηλον εἴτε πρὸς
[9]	ἔλαβεν. ἠγάπησεν ἂν τὸ ῥῆμα	τοῦτο	παραλαβὼν Δημοσθένης" (ἐκτὸς εἰ μὴ
[30]	(οἱ γὰρ αὐτὸν τὸν Δημοσθένην	τοῦτο	ποιῆσαι λέγοντες ἐν Καλαυρείᾳ, μέλλοντα
[8]	πρὸς καιρὸν ἀτολμίας αὐτοῦ καὶ	τοῦτο	ποιοῦνται σημεῖον, ὅτι Δημάδης μὲν
[4]	μέγα καὶ δούλους τεχνίτας τοὺς	τοῦτο	πράττοντας. (ἃ δ´ Αἰσχίνης ὁ
[11]	μέγα κάτοπτρον οἴκοι, καὶ πρὸς	τοῦτο	τὰς μελέτας ἱστάμενον ἐξ ἐναντίας
[1]	ὡς δεῖ καὶ βιοῦν ἐλλείπομεν,	τοῦτο	τῇ μικρότητι τῆς πατρίδος, ἀλλ´
[7]	τὴν τοῦ σώματος ἀκμὴν εἰς	τοῦτο,	χάριν οὐκ ἔχει πρὸς τὸν
[30]	φυλάττειν· τὸν δὲ κρίκον εἶναι	τοῦτον	αὐτῷ φόρημα περιβραχιόνιον. (τῶν δ´
[28]	ἡγεμὼν Ἀρχίας ὁ κληθεὶς Φυγαδοθήρας.	τοῦτον	δὲ Θούριον ὄντα τῷ γένει
[8]	ἔφησεν ὄζειν αὐτοῦ τὰ ἐνθυμήματα.	τοῦτον	μὲν οὖν ἠμείψατο πικρῶς ὁ
[8]	πάλιν πρὸς ἄλλον. (ἐκ δὲ	τούτου	δόξαν ἔσχεν ὡς οὐκ εὐφυὴς
[7]	διαθέσεως τῶν λεγομένων. (ἐκ δὲ	τούτου	κατάγειον μὲν οἰκοδομῆσαι μελετητήριον, ὃ
[6]	πρὸς τὸ λέγειν, ἐκ δὲ	τούτου	κτησαμένῳ δεινότητα καὶ δύναμιν, ἐν
[25]	τοῦ Ἀρρενείδου. (μόνην γὰρ τὴν	τούτου	νεωστὶ γεγαμηκότος οὐκ εἴασαν ἐλεγχθῆναι
[31]	ἀνεῦρε, καὶ διεδόθη λόγος ὑπὲρ	τούτου,	πολλοὶ τῶν εὐφυῶν ὑπόθεσιν λαβόντες
[8]	καὶ δυνάμει χρώμενος, ἐδόκει τε	τούτου	σημεῖον εἶναι μέγα καὶ τὸ
[26]	τοῦτο κομίζοντες ἀργύριον οἴκοθεν καὶ	τούτου	χάριν ἐπιδιώξαντες αὐτόν, ἅμα δὲ
[22]	ὡς Αἰσχίνης φησί, λοιδορῶν ἐπὶ	τούτῳ	καὶ κατηγορῶν αὐτοῦ μισοτεκνίαν, αὐτὸς
[30]	τῇ θεῷ νηστεύουσιν αἱ γυναῖκες.	Τούτῳ	μὲν οὖν ὀλίγον ὕστερον ὁ
[22]	ἀποθηλύνοντα τὸν Αἰσχίνην τῷ λόγῳ	τούτῳ	πρὸς οἶκτον. ~(Αἱ δὲ πόλεις,
[3]	καὶ γράφοντες ἐν τῷ βιβλίῳ	τούτῳ,	τῶν παραλλήλων βίων ὄντι πέμπτῳ,
[19]	Ἀμαζόνα φέροντα τετρωμένην. πρὸς δὲ	τούτῳ	χρησμὸν ἄλλον ᾄδεσθαι λέγει· τὴν
[21]	(ὁ δὲ δῆμος οὐ μόνον	τούτων	ἀπέλυεν, ἀλλὰ καὶ τιμῶν διετέλει
[22]	πρὸς τὴν ὑπόθεσιν. (χωρὶς δὲ	τούτων,	εἰ δεῖ τὸν ἀτυχήσαντα μὴ
[31]	Μακεδονίαν, οὓς ἐκολάκευσεν αἰσχρῶς, ὑπὸ	τούτων	ἐξολούμενον δικαίως, ἐπαχθῆ μὲν ὄντα
[20]	τοῖς λογισμοῖς. (μέχρι μὲν οὖν	τούτων	ἦν ἀνὴρ ἀγαθός· ἐν δὲ
[11]	πηλίνους ἔχωμεν. (ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	καὶ ἑτέρων γελοίων καίπερ ἔτι
[9]	τοῦ παρισταμένου λέγειν, ὥσπερ ἐκ	τούτων	μεγάλου γεγονότος, ζηλῶν καὶ μιμούμενος,
[11]	σύ γε" φάναι τὸν Δημοσθένην,	τούτων	ὧν λέγεις οὐδὲν πέπονθας. ἐπιτείναντος
[21]	τὸ συμβεβηκός, ὡς γράφει καὶ	τραγῳδεῖ	Θεόπομπος, ἀλλὰ τῷ τιμᾶν μάλιστα
[29]	ἐδόκει γὰρ ἀνταγωνίζεσθαι τῷ Ἀρχίᾳ	τραγῳδίαν	ὑποκρινόμενος, εὐημερῶν δὲ καὶ κατέχων
[28]	ὄντα τῷ γένει λόγος ἔχει	τραγῳδίας	ὑποκρίνασθαί ποτε, καὶ τὸν Αἰγινήτην
[29]	εἶπεν ἤδη τὸν ἐκ τῆς	τραγῳδίας	ὑποκρινόμενος Κρέοντα καὶ τὸ σῶμα
[15]	γὰρ οὐδέτερος αὐτῶν ἐναργῶς οὐδὲ	τρανῶς	ἐκείνου τοῦ ἀγῶνος ὡς ἄχρι
[11]	τὴν μὲν γὰρ ἀσάφειαν καὶ	τραυλότητα	τῆς γλώττης ἐκβιάζεσθαι καὶ διαρθροῦν
[18]	πολέμου δεινά, τῶν Φωκικῶν ἔτι	τραυμάτων	νεαρῶν παραμενόντων· ἡ δὲ τοῦ
[25]	ἐρίοις καὶ ταινίαις κατὰ τοῦ	τραχήλου	καθελιξάμενος εἰς τὴν ἐκκλησίαν προῆλθε,
[7]	καὶ μῆνας ἑξῆς δύο καὶ	τρεῖς	συνάπτειν, ξυρούμενον τῆς κεφαλῆς θάτερον
[29]	καὶ κελεύσας ὑπολαβεῖν αὐτὸν ἤδη	τρέμοντα	καὶ σφαλλόμενον, ἅμα τῷ προελθεῖν
[22]	κουφίζουσι καὶ πρὸς ἡδίω πράγματα	τρέπειν	τὴν διάνοιαν (ὥσπερ οἱ τοὺς
[1]	Πειραιῶς ἀφελεῖν, ὑποκριτὰς μὲν ἀγαθοὺς	τρέφειν	καὶ ποιητάς, ἄνδρα δ´ οὐκ
[27]	πρεσβεία παραγίνεται· τὸν δὲ Δημοσθένη	τρέψαι	τὸ παράδειγμα, φήσαντα καὶ τὸ
[15]	δυεῖν ἢ τριῶν δέοντα ἔτη	τριάκοντα	γεγονὼς ἐξενεγκεῖν τοὺς λόγους ἐκείνους·
[12]	δίκην δύο μὲν ἐπὶ τοῖς	τριάκοντα	γεγονὼς ἔτη, μηδέπω δ´ ἔχων
[15]	λέλεκται· καίτοι φησὶν Ἰδομενεὺς παρὰ	τριάκοντα	μόνας τὸν Αἰσχίνην ἀποφυγεῖν. ἀλλ´
[27]	ὢν Δημοσθένους, εἰσήνεγκεν· ἐπέμφθη δὲ	τριήρης	ἐπ´ αὐτὸν εἰς Αἴγιναν. (ἐκ
[29]	λέγεις τὰ ἐκ τοῦ Μακεδονικοῦ	τρίποδος,	ἄρτι δ´ ὑπεκρίνου. μικρὸν οὖν
[26]	ὦ δέσποινα Πολιάς, τί δὴ	τρισὶ	τοῖς χαλεπωτάτοις χαίρεις θηρίοις, γλαυκὶ
[12]	ὑπὲρ αὐτοῦ δεομένοις. (αἱ δὲ	τρισχίλιαι	καθ´ ἑαυτὰς οὐκ ἄν μοι
[15]	αὐτοῦ· δοκεῖ γὰρ δυεῖν ἢ	τριῶν	δέοντα ἔτη τριάκοντα γεγονὼς ἐξενεγκεῖν
[26]	φυγὴν μαλακῶς, ἐν Αἰγίνῃ καὶ	Τροιζῆνι	καθήμενος τὰ πολλὰ καὶ πρὸς
[3]	ἂν διακριθῆναι, πότερον αὕτη τοῖς	τρόποις	ἢ τοῖς πράγμασιν ἐκείνη τοὺς
[11]	παυσόμεθα· τὸν δ´ ἄλλον αὐτοῦ	τρόπον	καὶ τὸ ἦθος ἀπὸ τῶν
[28]	δὲ Δημοσθένης ἀπέθανε τόνδε τὸν	τρόπον.	(ὡς Ἀντίπατρος καὶ Κρατερὸς ἠγγέλλοντο
[4]	γενέσθαι παρωνύμιον) ἢ πρὸς τὸν	τρόπον	ὡς θηριώδη καὶ πικρὸν ἐτέθη·
[13]	Θεοπόμπῳ λέγειν, αὐτὸν ἀβέβαιον τῷ	τρόπῳ	γεγονέναι καὶ μήτε πράγμασι μήτ´
[23]	τοὺς ἐμπόρους ὁρῶμεν, ὅταν ἐν	τρυβλίῳ	δεῖγμα περιφέρωσι, δι´ ὀλίγων πυρῶν
[4]	ἕτεροι δέ τινες ὡς ποιητοῦ	τρυφερὰ	καὶ παροίνια γράφοντος τοῦ Βατάλου
[6]	πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἐξαρτυόμενος, ἀλλὰ	τρυφῇ	περιορῶν μαραινόμενον. ~(Πάλιν δέ ποτέ
[22]	τοὺς ὑποκριτὰς τῶν βασιλικῶν καὶ	τυραννικῶν	προσώπων, οὓς ὁρῶμεν οὔτε κλαίοντας
[3]	γενομένους, προσκρούσαντας δὲ βασιλεῦσι καὶ	τυράννοις,	θυγατέρας δ´ ἀποβαλόντας, ἐκπεσόντας δὲ
[17]	τοὺς Ἀθηναίους, καταδεδουλωμένην ὑπὸ τῶν	τυράννων	Φιλίππῳ, καὶ διαβάντες, ἐκείνου τὸ
[22]	ἀνδραγαθήσαντας· (ὅτι μέντοι τὰς οἴκοι	τύχας	καὶ δάκρυα καὶ ὀδυρμοὺς ἀπολιπὼν
[19]	Θεόπομπος, ἀλλὰ καὶ πάνυ προσηκόντως.	~(Τύχη	δέ τις ἔοικε δαιμόνιος ἢ
[3]	γένοιτο τῇ φύσει καὶ τῇ	τύχῃ	καθάπερ τεχνίταις ἅμιλλα, χαλεπῶς ἂν
[20]	αἰσχυνθείς, ἐπιγεγραμμένης γράμμασι χρυσοῖς· ἀγαθῇ	τύχῃ.	(Παραυτίκα μὲν οὖν ἐπὶ τῇ
[9]	καιρῷ δόξαν, οὐδ´ ἐπὶ τῇ	τύχῃ	πολλάκις ἑκὼν εἶναι ποιεῖσθαι τὴν
[21]	τὸν ἴδιον δαίμονα καὶ τὴν	τύχην,	ἕως αὖθις ἀνεθάρρησε Φιλίππου τελευτήσαντος.
[3]	πολλὰ δ´ ἀναμεῖξαι καὶ τῶν	τυχηρῶν.	(δύο γὰρ ἑτέρους οὐκ ἂν
[31]	τῶν φύλλων, εἴτε πνεύματος ἐκ	τύχης	καταβαλόντος, εἴτ´ αὐτὸς οὕτως ὁ
[8]	ὀνομαστὶ μὴ παρελθεῖν, εἰ μὴ	τύχοι	πεφροντικὼς καὶ παρεσκευασμένος. (εἰς τοῦτο
[9]	ὁ δὲ παρασκώπτων ὡς χρώμενον	τῷ	ἀντιθέτῳ φησὶν οὕτως· ἀπέλαβεν ὥσπερ
[15]	ἄνδρα τοῦ ὀφλήματος, Δημοσθένης γράψαι	τῷ	Ἀπολλοδώρῳ, καθάπερ καὶ τοὺς πρὸς
[25]	δωροδοκίας ὥσπερ παραδεδεγμένος φρουρὰν προσκεχωρήκει	τῷ	Ἁρπάλῳ, καὶ μεθ´ ἡμέραν εὖ
[29]	νυκτὸς ἀλλόκοτον. ἐδόκει γὰρ ἀνταγωνίζεσθαι	τῷ	Ἀρχίᾳ τραγῳδίαν ὑποκρινόμενος, εὐημερῶν δὲ
[30]	παρὰ τὸν βωμὸν ἐν μὲν	τῷ	βιβλίῳ γεγραμμένην ἐπιστολῆς ἀρχὴν εὑρεθῆναι
[3]	φιλοτιμίας. ~(Διὸ καὶ γράφοντες ἐν	τῷ	βιβλίῳ τούτῳ, τῶν παραλλήλων βίων
[13]	διαφυλάξας καὶ οὐ μόνον ἐν	τῷ	βίῳ μὴ μεταβαλόμενος, ἀλλὰ καὶ
[14]	δὲ λόγου τίθεμαι Φωκίωνα— καὶ	τῷ	βίῳ παρῆλθε. φαίνεται δὲ καὶ
[9]	τὸν ἄνδρα; πῶς δὲ Πύθωνι	τῷ	Βυζαντίῳ, θρασυνομένῳ καὶ ῥέοντι πολλῷ
[11]	τὸν καιρὸν ἀπαντήσεσιν ἐχρῆτο καὶ	τῷ	γελοίῳ. Δημάδου μὲν γὰρ εἰπόντος
[28]	Φυγαδοθήρας. τοῦτον δὲ Θούριον ὄντα	τῷ	γένει λόγος ἔχει τραγῳδίας ὑποκρίνασθαί
[14]	καὶ ἐκ Μακεδονίας ἀνάλωτος ὤν,	τῷ	δ´ ἄνωθεν ἐκ Σούσων καὶ
[4]	Ἀργᾶς (καὶ τοῦτο γάρ φασι	τῷ	Δημοσθένει γενέσθαι παρωνύμιον) ἢ πρὸς
[27]	ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος ψηφίζεται	τῷ	Δημοσθένει κάθοδον. τὸ μὲν οὖν
[21]	οἱ μὲν ἀντιπολιτευόμενοι ῥήτορες ἐπεμβαίνοντες	τῷ	Δημοσθένει κατεσκεύαζον εὐθύνας καὶ γραφὰς
[16]	τιμαῖς καὶ φιλοφροσύναις ὅμοιον αὑτὸν	τῷ	Δημοσθένει παρεῖχεν, ἀλλὰ καὶ προσήγετο
[18]	δὲ μὴ μόνον τοὺς στρατηγοὺς	τῷ	Δημοσθένει, ποιοῦντας τὸ προσταττόμενον, ἀλλὰ
[6]	τῶν ἄκρων γενέσθαι δολιχοδρόμων, οὕτως	τῷ	Δημοσθένει συνέβη τὸ πρῶτον ἐπανορθώσεως
[7]	ῥῆσιν, ὥστ´ εὐθὺς ὅλως ἑτέραν	τῷ	Δημοσθένει φανῆναι. (πεισθέντα δ´ ὅσον
[14]	δὲ καὶ μετὰ παρρησίας μάλιστα	τῷ	δήμῳ διαλεγόμενος, καὶ πρὸς τὰς
[11]	ἐθαύμασεν ἐκείνους εὐκόσμως καὶ μεγαλοπρεπῶς	τῷ	δήμῳ διαλεγομένους, ἀναγινωσκόμενοι δ´ οἱ
[14]	καὶ παρ´ οὐδὲν τὸ προσκροῦσαι	τῷ	δήμῳ θέμενος, ἤλεγξεν ὑπεσχημένον Φιλίππῳ
[6]	(καίτοι τό γε πρῶτον ἐντυγχάνων	τῷ	δήμῳ θορύβοις περιέπιπτε καὶ κατεγελᾶτο
[29]	κάλαμον, καὶ δακών, ὥσπερ ἐν	τῷ	διανοεῖσθαι καὶ γράφειν εἰώθει, χρόνον
[6]	ἐπιταράττουσα τὸν νοῦν τῶν λεγομένων	τῷ	διασπᾶσθαι τὰς περιόδους. (τέλος δ´
[5]	τὴν περὶ Ὠρωποῦ κρίσιν ἐν	τῷ	δικαστηρίῳ μέλλοντος, ἦν προσδοκία τῆς
[1]	ὦ Σόσσιε Σενεκίων, φησὶ χρῆναι	τῷ	εὐδαίμονι πρῶτον ὑπάρξαι τὰν πόλιν
[9]	ἐπέστρεψε τοὺς παρόντας, ὥστε δείσαντα	τῷ	θορύβῳ τὸν σοφιστὴν ὑπεκδῦναι τῆς
[29]	πυθόμενος ἱκέτην ἐν Καλαυρείᾳ ἐν	τῷ	ἱερῷ Ποσειδῶνος καθέζεσθαι, διαπλεύσας ὑπηρετικοῖς
[9]	οὐ πάνυ προσίεσθαι τὴν ἐν	τῷ	καιρῷ δόξαν, οὐδ´ ἐπὶ τῇ
[13]	καθαρῶς ἕκαστα πράττειν, οὐκ ἐν	τῷ	κατὰ Μοιροκλέα καὶ Πολύευκτον καὶ
[31]	παροξυνθεὶς ὁ Κάσσανδρος ἐγκατέσφαξεν αὐτοῦ	τῷ	κόλπῳ τὸν υἱόν, εἶθ´ οὕτως
[7]	δ´ ὅσον ἐκ τῆς ὑποκρίσεως	τῷ	λόγῳ κόσμου καὶ χάριτος πρόσεστι,
[22]	πολλοὺς καὶ ἀποθηλύνοντα τὸν Αἰσχίνην	τῷ	λόγῳ τούτῳ πρὸς οἶκτον. ~(Αἱ
[1]	τὰν πόλιν εὐδόκιμον· ἐγὼ δὲ	τῷ	μὲν εὐδαιμονήσειν μέλλοντι τὴν ἀληθινὴν
[14]	τὸ λαμβάνειν παντάπασιν ἀπωχυρωμένος, ἀλλὰ	τῷ	μὲν παρὰ Φιλίππου καὶ ἐκ
[2]	πατρίδος, ἀλλ´ αὑτοῖς δικαίως ἀναθήσομεν.	~(Τῷ	μέντοι σύνταξιν ὑποβεβλημένῳ καὶ ἱστορίαν,
[13]	ἀλλὰ καὶ τὸν βίον ἐπὶ	τῷ	μὴ μεταβαλέσθαι προέμενος. (οὐ γάρ
[22]	τὴν χαρὰν μετρίως, ἀλλ´ ἐπισκιρτᾶν	τῷ	νεκρῷ καὶ παιωνίζειν, ὥσπερ αὐτοὺς
[22]	οὐκ ἂν εἴποιμι· πρὸς γὰρ	τῷ	νεμεσητῷ καὶ ἀγεννές, ζῶντα μὲν
[2]	διεσπαρμένων ἐν ἑτέροις συνιοῦσαν ἀναγνωσμάτων,	τῷ	ὄντι χρῆν πρῶτον ὑπάρχειν καὶ
[22]	ἀτυχήσαντα μὴ περιορᾶν ἀπαρηγόρητον ἐν	τῷ	πάθει κείμενον, ἀλλὰ καὶ λόγοις
[6]	ὅτι τὸν λόγον ἔχων ὁμοιότατον	τῷ	Περικλέους, προδίδωσιν ὑπ´ ἀτολμίας καὶ
[11]	λόγους τινὰς ἢ στίχους ἅμα	τῷ	πνεύματι πυκνουμένῳ προφερόμενον· εἶναι δ´
[29]	ἤδη τρέμοντα καὶ σφαλλόμενον, ἅμα	τῷ	προελθεῖν καὶ παραλλάξαι τὸν βωμὸν
[24]	ὁ Δημοσθένης. κινουμένῳ δ´ Ἄγιδι	τῷ	Σπαρτιάτῃ βραχέα συνεκινήθη πάλιν, εἶτ´
[30]	λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα προσθοῖτο	τῷ	στόματι καὶ καταπίοι τὸ φάρμακον·
[29]	βιβλίον, ὡς γράφειν μέλλων προσήνεγκε	τῷ	στόματι τὸν κάλαμον, καὶ δακών,
[21]	πολὺν ἐπιβιώσας· καὶ τοῦτο δοκεῖ	τῷ	τελευταίῳ τῶν ἐπῶν ὁ χρησμὸς
[21]	γράφει καὶ τραγῳδεῖ Θεόπομπος, ἀλλὰ	τῷ	τιμᾶν μάλιστα καὶ κοσμεῖν τὸν
[13]	παρέστη Θεοπόμπῳ λέγειν, αὐτὸν ἀβέβαιον	τῷ	τρόπῳ γεγονέναι καὶ μήτε πράγμασι
[9]	δεῖ πιστεύειν Ἐρατοσθένει καὶ Δημητρίῳ	τῷ	Φαληρεῖ καὶ τοῖς κωμικοῖς. (ὧν
[12]	δ´ αὐτοῦ λόγον εἶναι παρὰ	τῷ	Φιλίππῳ τῶν δημαγωγούντων, ὁμολογεῖν δὲ
[17]	Κερκυραίων, ὁ μέγιστος ὑπελείπετο Δημοσθένει	τῶν	ἀγώνων, Θηβαίους προσαγαγέσθαι τῇ συμμαχίᾳ,
[9]	θρασυνομένῳ καὶ ῥέοντι πολλῷ κατὰ	τῶν	Ἀθηναίων, ἀναστὰς μόνος ἀντεῖπεν, ἢ
[30]	μὲν οὖν ὀλίγον ὕστερον ὁ	τῶν	Ἀθηναίων δῆμος ἀξίαν ἀποδιδοὺς τιμήν,
[27]	νοσούντων. (ἐφ´ οἷς ἡσθεὶς ὁ	τῶν	Ἀθηναίων δῆμος ψηφίζεται τῷ Δημοσθένει
[14]	(ἱστορεῖ δὲ καὶ Θεόφραστος, ὅτι	τῶν	Ἀθηναίων ἐπί τινα προβαλλομένων αὐτὸν
[23]	ὁ Κασσανδρεὺς ἱστόρηκε. βουλευομένων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων καὶ διαπορούντων, ὁ Δημάδης
[18]	καὶ τὴν Φωκίδα κατέσχεν, ἐκπεπληγμένων	τῶν	Ἀθηναίων καὶ μηδενὸς τολμῶντος ἀναβαίνειν
[23]	Βοιωτίαν, ἐξεκέκοπτο μὲν ἡ θρασύτης	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ ὁ Δημοσθένης ἀπεσβήκει,
[6]	ἐπιθέσθαι τοῖς στεφανίταις ἀγῶσι καὶ	τῶν	ἄκρων γενέσθαι δολιχοδρόμων, οὕτως τῷ
[2]	μεταφορᾶς ὀνομάτων καὶ ἁρμονίας καὶ	τῶν	ἄλλων, οἷς ὁ λόγος ἀγάλλεται,
[27]	οὔθ´ ἱερέως ἀπολειφθέντος, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων πολιτῶν ὁμοῦ τι πάντων
[2]	ὑπολαμβάνων ἀκοῇ καὶ διαπυνθανόμενος, μηδενὸς	τῶν	ἀναγκαίων ἐνδεὲς ἀποδιδοίη τὸ ἔργον.
[23]	Δημάδης λαβὼν πέντε τάλαντα παρὰ	τῶν	ἀνδρῶν ὡμολόγησε πρεσβεύσειν καὶ δεήσεσθαι
[30]	ἀνέστησε, καὶ τὸν πρεσβύτατον ἐψηφίσατο	τῶν	ἀπὸ γένους ἐν Πρυτανείῳ σίτησιν
[6]	ἤδη καθάπερ στεφανίταις ἀγῶσι πρωτεύειν	τῶν	ἀπὸ τοῦ βήματος ἀγωνιζομένων πολιτῶν.
[15]	αὐτὸς ἠγωνίσατο, καὶ τὸν περὶ	τῶν	ἀτελειῶν διὰ τὸν Χαβρίου παῖδα
[13]	τὸν κατ´ Ἀριστοκράτους, τὸν ὑπὲρ	τῶν	ἀτελειῶν, τοὺς Φιλιππικούς· (ἐν οἷς
[1]	Κέω, καὶ τὴν Αἴγιναν, ἣν	τῶν	Ἀττικῶν τις ἐκέλευεν ὡς λήμην
[9]	γεγραφότος ἐγκώμιον Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου	τῶν	βασιλέων, ἐν ᾧ πολλὰ Θηβαίους
[20]	ἀνευρὼν τοῦ Δημοσθένους καὶ γράμματα	τῶν	βασιλέως στρατηγῶν, δηλοῦντα τὸ πλῆθος
[22]	πολὺ μᾶλλον ἢ τοὺς ὑποκριτὰς	τῶν	βασιλικῶν καὶ τυραννικῶν προσώπων, οὓς
[14]	καὶ Περικλέους ἄξιος ἦν τίθεσθαι.	~(Τῶν	γοῦν κατ´ αὐτὸν ὁ Φωκίων,
[9]	οἱ λεχθέντες ὑπ´ αὐτοῦ λόγοι	τῶν	γραφέντων μᾶλλον εἶχον, εἴ τι
[17]	μὴ δυναμένου τὴν ἡσυχίαν ἄγειν,	τῶν	δ´ Ἀθηναίων ἐγειρομένων ὑπὸ τοῦ
[30]	εἶναι τοῦτον αὐτῷ φόρημα περιβραχιόνιον.	(τῶν	δ´ ἄλλων ὅσοι γεγράφασι περὶ
[15]	ἐγχειρίδια πωλοῦντος αὐτοῦ τοῖς ἀντιδίκοις.	(τῶν	δὲ δημοσίων λόγων ὁ μὲν
[9]	κρήνας, μὰ ποταμούς, μὰ νάματα"	(τῶν	δὲ κωμικῶν ὁ μέν τις
[26]	εἱργμὸν ἀποδρᾶναι, τοὺς μὲν λαθών,	τῶν	δὲ λαθεῖν ἐξουσίαν δόντων. (λέγεται
[12]	λόγον εἶναι παρὰ τῷ Φιλίππῳ	τῶν	δημαγωγούντων, ὁμολογεῖν δὲ καὶ τοὺς
[23]	δ´ ὁ Ἀλέξανδρος ἐξῄτει πέμπων	τῶν	δημαγωγῶν δέκα μὲν ὡς Ἰδομενεὺς
[8]	τοῦτο δ´ ἄλλοι τε πολλοὶ	τῶν	δημαγωγῶν ἐχλεύαζον αὐτόν, καὶ Πυθέας
[24]	Ἀριστοφῶντος, γενομένη δ´ ὡς οὐδεμία	τῶν	δημοσίων περιβόητος διά τε τὴν
[2]	διάλεκτον ὑπὸ χρειῶν πολιτικῶν καὶ	τῶν	διὰ φιλοσοφίαν πλησιαζόντων, ὀψέ ποτε
[26]	τοῦ ἄστεος φεύγων αἴσθοιτό τινας	τῶν	διαφόρων αὐτῷ πολιτῶν ἐπιδιώκοντας, {καὶ}
[4]	τὰ δ´ ἀμελησάντων, ὥστε καὶ	τῶν	διδασκάλων αὐτοῦ τὸν μισθὸν ἀποστερῆσαι.
[5]	περιβόητον. (ἀκούσας οὖν ὁ Δημοσθένης	τῶν	διδασκάλων καὶ τῶν παιδαγωγῶν συντιθεμένων
[24]	δόξαν τῶν λεγόντων καὶ τὴν	τῶν	δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ τοῖς ἐλαύνουσι
[20]	βασιλέως στρατηγῶν, δηλοῦντα τὸ πλῆθος	τῶν	δοθέντων αὐτῷ χρημάτων. ~(Τότε δὲ
[12]	ἐκείνων γεγόνασιν, αἱ δὲ πρεσβύταται	τῶν	ἔγγιστα πραγμάτων ἅπτονται. (δῆλος δ´
[25]	ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν κύλικα μετὰ	τῶν	εἴκοσι ταλάντων. (ἦν δ´ ἄρα
[8]	τε παντοδαπὰς καὶ μεταφράσεις ἐκαινοτόμει	τῶν	εἰρημένων ὑφ´ ἑτέρου πρὸς ἑαυτὸν
[27]	φεύγοντες Ἀντιπάτρῳ προσεγένοντο, καὶ μετὰ	τῶν	ἐκείνου φίλων καὶ πρέσβεων περιιόντες
[28]	τῆς πατρίδος κατελθών, ἀλλὰ ταχὺ	τῶν	Ἑλληνικῶν πραγμάτων συντριβέντων, Μεταγειτνιῶνος μὲν
[12]	ὑπόθεσιν τὴν πρὸς Φίλιππον ὑπὲρ	τῶν	Ἑλλήνων δικαιολογίαν, καὶ πρὸς ταύτην
[17]	ἐναγώνιον ἔχοντας καὶ μάλιστα τότε	τῶν	Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντας ἐν τοῖς ὅπλοις.
[27]	τῶν Μακεδόνων, τοῦ δ´ ὑπὲρ	τῶν	Ἑλλήνων λέγοντος. (λέγεται δὲ τότε
[20]	ὁ δὲ Δημοσθένης λέγεται, τοῖς	τῶν	Ἑλλήνων ὅπλοις ἐκτεθαρρηκὼς καὶ λαμπρὸς
[20]	κελεύων καὶ προσέχειν ἐκείνῳ μάλιστα	τῶν	Ἑλλήνων, ὡς περισπάσαι δυναμένῳ καὶ
[4]	ἀποστερῆσαι. (διά τε δὴ ταῦτα	τῶν	ἐμμελῶν καὶ προσηκόντων ἐλευθέρῳ παιδὶ
[10]	λέγειν πρὸς τοὺς συνήθεις· ἡ	τῶν	ἐμῶν λόγων κοπὶς ἀνίσταται. (τοῦτο
[4]	τῆς οὐσίας πεντεκαίδεκα ταλάντων) ὑπὸ	τῶν	ἐπιτρόπων ἠδικήθη, τὰ μὲν νοσφισαμένων,
[21]	καὶ τοῦτο δοκεῖ τῷ τελευταίῳ	τῶν	ἐπῶν ὁ χρησμὸς ἀποθεσπίσαι· κλαίει
[7]	αἴτιον ἰάσομαι ταχέως, ἄν μοι	τῶν	Εὐριπίδου τινὰ ῥήσεων ἢ Σοφοκλέους
[31]	διεδόθη λόγος ὑπὲρ τούτου, πολλοὶ	τῶν	εὐφυῶν ὑπόθεσιν λαβόντες εἰς τὸ
[30]	μηνός, ἐν ᾗ τὴν σκυθρωποτάτην	τῶν	Θεσμοφορίων ἡμέραν ἄγουσαι παρὰ τῇ
[18]	παρελθὼν μόνος ὁ Δημοσθένης συνεβούλευε	τῶν	Θηβαίων ἔχεσθαι, καὶ τἆλλα παραθαρρύνας
[18]	οὖν συμφέρον οὐ διέφευγε τοὺς	τῶν	Θηβαίων λογισμούς, ἀλλ´ ἐν ὄμμασιν
[6]	σπληνὸς ἀμυνόμενον δρόμοις μακροῖς χρῆσθαι	τῶν	ἰατρῶν κελευσάντων, εἶθ´ οὕτως διαπονήσαντα
[6]	συνέβη τὸ πρῶτον ἐπανορθώσεως ἕνεκα	τῶν	ἰδίων ἀποδύντι πρὸς τὸ λέγειν,
[11]	περὶ τῶν πάλαι ῥητόρων καὶ	τῶν	καθ´ αὑτὸν εἰπεῖν, ὡς ἀκούων
[4]	ὁ πατὴρ Δημοσθένους ἦν μὲν	τῶν	καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν, ὡς
[4]	ὡς μὲν ἔνιοί φασιν, αὐλητὴς	τῶν	κατεαγότων, καὶ δραμάτιον εἰς τοῦτο
[22]	παρηγορίαν, ἢ πατρίδος εὐτυχούσης ἐκ	τῶν	κοινῶν παθῶν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα
[13]	ἀεὶ γὰρ εἶναι συμφέρον ἀκροᾶσθαι	τῶν	κρατούντων, οὕτω καὶ περὶ Δημοσθένους
[24]	τοῦ δ´ Ἄγιδος πεσόντος καὶ	τῶν	Λακεδαιμονίων συντριβέντων. (εἰσήχθη δὲ τότε
[22]	(ὥσπερ οἱ τοὺς ὀφθαλμιῶντας ἀπὸ	τῶν	λαμπρῶν καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ
[7]	ἀμελοῦντι τῆς προφορᾶς καὶ διαθέσεως	τῶν	λεγομένων. (ἐκ δὲ τούτου κατάγειον
[6]	πνεύματος κολοβότης, ἐπιταράττουσα τὸν νοῦν	τῶν	λεγομένων τῷ διασπᾶσθαι τὰς περιόδους.
[5]	διεπόνει ταῖς μελέταις, ὡς ἂν	τῶν	λεγόντων ἐσόμενος καὶ αὐτός. (ἐχρήσατο
[5]	καθήμενος ὁ παῖς ἀδήλως ἀκροάσεται	τῶν	λεγόντων. (εὐημερήσαντος δὲ τοῦ Καλλιστράτου
[7]	αὐτόν, ὅτι πάντων φιλοπονώτατος ὢν	τῶν	λεγόντων καὶ μικροῦ δέων καταναλωκέναι
[24]	περιβόητος διά τε τὴν δόξαν	τῶν	λεγόντων καὶ τὴν τῶν δικαζόντων
[11]	τὸν τόνον καὶ τὴν ὑπόκρισιν	τῶν	λεγόντων. τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς
[13]	(Παναίτιος δ´ ὁ φιλόσοφος καὶ	τῶν	λόγων αὐτοῦ φησιν οὕτω γεγράφθαι
[14]	ἁμαρτήμασιν αὐτῶν ἐπιφυόμενος, ὡς ἐκ	τῶν	λόγων αὐτῶν λαβεῖν ἔστιν. (ἱστορεῖ
[13]	ὑποθέσεις αὐτοῦ φιλοτιμίᾳ καὶ τῇ	τῶν	λόγων εὐγενείᾳ παρῆν ἀνδρεία τε
[12]	δόξαν ἔσχε καὶ περίβλεπτος ὑπὸ	τῶν	λόγων ἤρθη καὶ τῆς παρρησίας,
[11]	διαφέρουσιν. (οἱ μὲν οὖν γεγραμμένοι	τῶν	λόγων ὅτι τὸ αὐστηρὸν πολὺ
[27]	ἐν ἐκκλησίᾳ, τοῦ μὲν ὑπὲρ	τῶν	Μακεδόνων, τοῦ δ´ ὑπὲρ τῶν
[24]	βραχέα συνεκινήθη πάλιν, εἶτ´ ἔπτηξε,	τῶν	μὲν Ἀθηναίων οὐ συνεξαναστάντων, τοῦ
[25]	καὶ μετὰ τῶν χρημάτων καὶ	τῶν	νεῶν αὑτὸν παραδιδόντος, οἱ μὲν
[27]	τοὺς Ἀθηναίους ἐπὶ σωτηρίᾳ παραγίνεσθαι	τῶν	νοσούντων. (ἐφ´ οἷς ἡσθεὶς ὁ
[3]	εἰς τὴν φύσιν ἐμβαλεῖν αὐτοῦ	τῶν	ὁμοιοτήτων, ὥσπερ τὸ φιλότιμον καὶ
[2]	ἐπάσχομεν. οὐ γὰρ οὕτως ἐκ	τῶν	ὀνομάτων τὰ πράγματα συνιέναι καὶ
[21]	εἰς τὴν πολιτείαν, ὥστε καὶ	τῶν	ὀστῶν ἐκ Χαιρωνείας κομισθέντων καὶ
[4]	Βατάλου μέμνηνται. (δοκεῖ δὲ καὶ	τῶν	οὐκ εὐπρεπῶν τι λεχθῆναι τοῦ
[4]	τῆς μητρὸς αὐτὸν οὐδὲ προσβιαζομένων	τῶν	παιδαγωγῶν. (ἦν γὰρ ἐξ ἀρχῆς
[5]	ὁ Δημοσθένης τῶν διδασκάλων καὶ	τῶν	παιδαγωγῶν συντιθεμένων τῇ δίκῃ παρατυχεῖν,
[4]	τὸ σῶμα λέγεται σκωπτόμενος ὑπὸ	τῶν	παίδων λαβεῖν. (ἦν δ´ ὁ
[11]	δέ φησιν Ἕρμιππος ἐπερωτηθέντα περὶ	τῶν	πάλαι ῥητόρων καὶ τῶν καθ´
[3]	γράφοντες ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ,	τῶν	παραλλήλων βίων ὄντι πέμπτῳ, περὶ
[3]	θυγατέρας δ´ ἀποβαλόντας, ἐκπεσόντας δὲ	τῶν	πατρίδων, κατελθόντας δὲ μετὰ τιμῆς,
[6]	μὲν οὐδὲ πολλοστὸν ἠδυνήθη μέρος	τῶν	πατρῴων, τόλμαν δὲ πρὸς τὸ
[30]	ἡ δ´ ὑπηρετοῦσα παιδίσκη, πυνθανομένων	τῶν	περὶ τὸν Ἀρχίαν, φαίη πολὺν
[17]	τὴν ἔχθραν καὶ τὸ μεμνῆσθαι	τῶν	περὶ τὸν συμμαχικὸν ἡμαρτημένων ἑκατέροις
[4]	ἐτέθη· τὸν γὰρ ὄφιν ἔνιοι	τῶν	ποιητῶν ἀργᾶν ὀνομάζουσιν· ἢ πρὸς
[17]	τὴν γειτνίασιν ἁψιμαχίαις ἀναξαινομένων ἑκάστοτε	τῶν	πολεμικῶν πρὸς ἀλλήλας διαφορῶν ταῖς
[3]	δ´ αὖθις καὶ ληφθέντας ὑπὸ	τῶν	πολεμίων, ἅμα δὲ παυσαμένῃ τῇ
[3]	Κικέρωνος, ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ	τῶν	πολιτειῶν τὰς φύσεις αὐτῶν καὶ
[17]	πεντακισχιλίων, ἱππέων δὲ δισχιλίων ἄνευ	τῶν	πολιτικῶν δυνάμεων, χρήματα δὲ καὶ
[3]	πολεμίων, ἅμα δὲ παυσαμένῃ τῇ	τῶν	πολιτῶν ἐλευθερίᾳ τὸν βίον συγκαταστρέψαντας·
[14]	διαλεγόμενος, καὶ πρὸς τὰς ἐπιθυμίας	τῶν	πολλῶν ἀντιτείνων, καὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν
[2]	οὐδ´ οἰκείων, ἀλλὰ ξένων τε	τῶν	πολλῶν καὶ διεσπαρμένων ἐν ἑτέροις
[13]	γάρ, εἰς ἣν ἀπ´ ἀρχῆς	τῶν	πραγμάτων μερίδα καὶ τάξιν αὑτὸν
[2]	γνωρίζειν συνέβαινεν ἡμῖν, ὡς ἐκ	τῶν	πραγμάτων, ὧν ἁμῶς γέ πως
[11]	τρόπον καὶ τὸ ἦθος ἀπὸ	τῶν	πράξεων καὶ τῆς πολιτείας θεωρεῖσθαι
[3]	περὶ Δημοσθένους καὶ Κικέρωνος, ἀπὸ	τῶν	πράξεων καὶ τῶν πολιτειῶν τὰς
[16]	εἰρήνης ὑπαρχούσης οὐδὲν ἐῶντος ἀνεπιτίμητον	τῶν	πραττομένων ὑπὸ τοῦ Μακεδόνος, ἀλλ´
[23]	Χαρίδημον. (ὅτε καὶ τὸν περὶ	τῶν	προβάτων λόγον ὁ Δημοσθένης, ἃ
[14]	ἐπαινέσαι μὲν ἦν ἱκανώτατος τὰ	τῶν	προγόνων καλά, μιμήσασθαι δ´ οὐχ
[19]	δὲ νῦν μὲν οὐδὲν οὕτω	τῶν	ῥευμάτων ἴσμεν ὀνομαζόμενον, εἰκάζομεν δὲ
[13]	καὶ Πολύευκτον καὶ Ὑπερείδην ἀριθμῷ	τῶν	ῥητόρων, ἀλλ´ ἄνω μετὰ Κίμωνος
[10]	Θεοφράστου τινὰ δόξαν ἱστόρηκε περὶ	τῶν	ῥητόρων· ἐρωτηθέντα γὰρ ὁποῖός τις
[19]	καὶ χρησμὸς ᾔδετο παλαιὸς ἐκ	τῶν	Σιβυλλείων· τῆς ἐπὶ Θερμώδοντι μάχης
[23]	ὡς οἱ πλεῖστοι καὶ δοκιμώτατοι	τῶν	συγγραφέων, τούσδε· Δημοσθένην, Πολύευκτον, Ἐφιάλτην,
[17]	(ὅτε καί φησι Θεόφραστος, ἀξιούντων	τῶν	συμμάχων ὁρισθῆναι τὰς εἰσφοράς, εἰπεῖν
[10]	Πολύευκτον ἱστορεῖ τὸν Σφήττιον, ἕνα	τῶν	τότε πολιτευομένων Ἀθήνησιν, ἀποφαίνεσθαι, μέγιστον
[17]	ἐξώρμησε τοὺς Ἀθηναίους, καταδεδουλωμένην ὑπὸ	τῶν	τυράννων Φιλίππῳ, καὶ διαβάντες, ἐκείνου
[3]	ἄτολμον, πολλὰ δ´ ἀναμεῖξαι καὶ	τῶν	τυχηρῶν. (δύο γὰρ ἑτέρους οὐκ
[12]	φησι καὶ λαβεῖν ἔστιν ἀπὸ	τῶν	Φιλιππικῶν δημηγοριῶν. (αἱ μὲν γὰρ
[21]	οὐχ ἑαυτόν, ἀλλ´ ἐν μέρει	τῶν	φίλων ἕκαστον ἐπέγραφεν, ἐξοιωνιζόμενος τὸν
[31]	μεγάλη πλάτανος. ἀπὸ ταύτης πολλὰ	τῶν	φύλλων, εἴτε πνεύματος ἐκ τύχης
[18]	εἶχε τὰ τοῦ πολέμου δεινά,	τῶν	Φωκικῶν ἔτι τραυμάτων νεαρῶν παραμενόντων·
[24]	ἐπὶ Χαιρώνδου ἄρχοντος μικρὸν ἐπάνω	τῶν	Χαιρωνικῶν, κριθεῖσα δ´ ὕστερον ἔτεσι
[25]	δεδιότες δὲ μὴ λόγον ἀπαιτῶνται	τῶν	χρημάτων ἃ διηρπάκεισαν οἱ ῥήτορες,
[25]	ἡμέραις δ´ ὀλίγαις ὕστερον ἐξεταζομένων	τῶν	χρημάτων, ἰδὼν αὐτὸν ὁ Ἅρπαλος
[25]	τὸν δῆμον αὐτοῦ, καὶ μετὰ	τῶν	χρημάτων καὶ τῶν νεῶν αὑτὸν
[24]	ἀπέλυσαν, ὥστε τὸ πέμπτον μέρος	τῶν	ψήφων Αἰσχίνην μὴ μεταλαβεῖν. (ἐκεῖνος