Chapitre |
[3] |
ἀντεξετάζειν
καὶ
ἀποφαίνεσθαι,
πότερος
ἡδίων
|
ἢ |
δεινότερος
εἰπεῖν,
ἐάσομεν.
(κακὴ"
γὰρ
|
[31] |
βίον
ἐξ
ὧν
ἡμεῖς
ἀνέγνωμεν
|
ἢ |
διηκούσαμεν.
|
[9] |
τῶν
Ἀθηναίων,
ἀναστὰς
μόνος
ἀντεῖπεν,
|
ἢ |
Λαμάχου
τοῦ
Σμυρναίου
γεγραφότος
ἐγκώμιον
|
[13] |
πρὸς
τὸ
ἥδιστον
ἢ
ῥᾷστον
|
ἢ |
λυσιτελέστατον
ἄγει
ποὺς
πολίτας,
ἀλλὰ |
[1] |
διαφέρειν
ἀδόξου
καὶ
ταπεινῆς
πατρίδος
|
ἢ |
μητρὸς
ἀμόρφου
καὶ
μικρᾶς
γενέσθαι. |
[31] |
κομιδῇ
φλυαροῦσι.
~(Μικρῷ
δὲ
πρόσθεν
|
ἢ |
παραβαλεῖν
ἡμᾶς
Ἀθήναζε
λέγεται
τὸ |
[22] |
ἄν
τις
ἐπάγοιτο
βελτίω
παρηγορίαν,
|
ἢ |
πατρίδος
εὐτυχούσης
ἐκ
τῶν
κοινῶν |
[8] |
ἀφροντιστεῖν
ὀλιγαρχικοῦ
καὶ
βίᾳ
μᾶλλον
|
ἢ |
πειθοῖ
προσέχοντος.
(τῆς
δὲ
πρὸς |
[19] |
~(Τύχη
δέ
τις
ἔοικε
δαιμόνιος
|
ἢ |
περιφορὰ
πραγμάτων,
εἰς
ἐκεῖνο
καιροῦ |
[13] |
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
ἢ
φωνὴν
|
ἢ |
πρᾶξιν,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀφ´
ἑνὸς |
[4] |
ἔνιοι
τῶν
ποιητῶν
ἀργᾶν
ὀνομάζουσιν·
|
ἢ |
πρὸς
τὸν
λόγον,
ὡς
ἀνιῶντα
|
[4] |
φασι
τῷ
Δημοσθένει
γενέσθαι
παρωνύμιον)
|
ἢ |
πρὸς
τὸν
τρόπον
ὡς
θηριώδη |
[13] |
πᾶσιν
οὐ
πρὸς
τὸ
ἥδιστον
|
ἢ |
ῥᾷστον
ἢ
λυσιτελέστατον
ἄγει
ποὺς |
[7] |
μοι
τῶν
Εὐριπίδου
τινὰ
ῥήσεων
|
ἢ |
Σοφοκλέους
ἐθελήσῃς
εἰπεῖν
ἀπὸ
στόματος. |
[11] |
ἀναβάσεσι
διαλεγόμενον
καὶ
λόγους
τινὰς
|
ἢ |
στίχους
ἅμα
τῷ
πνεύματι
πυκνουμένῳ |
[18] |
ὑπ´
ἐκείνου
τότε
τὰς
Θηβαίων
|
ἢ |
τὰς
Ἀθηναίων,
ἀγαπωμένου
παρ´
ἀμφοτέροις |
[3] |
διακριθῆναι,
πότερον
αὕτη
τοῖς
τρόποις
|
ἢ |
τοῖς
πράγμασιν
ἐκείνη
τοὺς
ἄνδρας |
[22] |
τηρεῖν
τὸ
ἀξίωμα,
πολὺ
μᾶλλον
|
ἢ |
τοὺς
ὑποκριτὰς
τῶν
βασιλικῶν
καὶ |
[15] |
προσεληλυθότος
αὐτοῦ·
δοκεῖ
γὰρ
δυεῖν
|
ἢ |
τριῶν
δέοντα
ἔτη
τριάκοντα
γεγονὼς |
[8] |
εἰρημένων
ὑφ´
ἑτέρου
πρὸς
ἑαυτὸν
|
ἢ |
ὑφ´
ἑαυτοῦ
πάλιν
πρὸς
ἄλλον. |
[13] |
εἰπεῖν
οἷον
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
|
ἢ |
φωνὴν
ἢ
πρᾶξιν,
ἀλλ´
ὥσπερ |
[11] |
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν"
αὕτη"
εἶπεν
|
ἡ |
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα |
[30] |
χρυσίον
ᾠήθησαν
εἶναι
τὸ
καταπινόμενον·
|
ἡ |
δ´
ὑπηρετοῦσα
παιδίσκη,
πυνθανομένων
τῶν |
[2] |
μὲν
ἡγούμεθα
καὶ
οὐκ
ἀτερπές·
|
ἡ |
δὲ
πρὸς
τοῦτο
μελέτη
καὶ
|
[16] |
μὲν
οὖν
ἕτεροι
διακρινοῦσι
μᾶλλον.
|
~(Ἡ |
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
πολιτεία
φανερὰ |
[18] |
Φωκικῶν
ἔτι
τραυμάτων
νεαρῶν
παραμενόντων·
|
ἡ |
δὲ
τοῦ
ῥήτορος
δύναμις,
ὥς |
[31] |
οὐ
πολὺν
ἀπολαύσαντα
μισουμένης
δόξης
|
ἡ |
Δημοσθένους
δίκη
κατήγαγεν
εἰς
Μακεδονίαν, |
[20] |
ἀναγκασθεὶς
ὑπ´
αὐτοῦ.
(διῖκτο
δ´
|
ἡ |
δόξα
μέχρι
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως, |
[23] |
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν,
ἐξεκέκοπτο
μὲν
|
ἡ |
θρασύτης
τῶν
Ἀθηναίων,
καὶ
ὁ |
[28] |
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
συντριβέντων,
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
|
ἡ |
περὶ
Κραννῶνα
μάχη
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος |
[24] |
συντριβέντων.
(εἰσήχθη
δὲ
τότε
καὶ
|
ἡ |
περὶ
τοῦ
στεφάνου
γραφὴ
κατὰ |
[4] |
ἐν
εὐπορίᾳ
(μικρὸν
γὰρ
ἀπέλιπεν
|
ἡ |
σύμπασα
τίμησις
αὐτοῦ
τῆς
οὐσίας |
[10] |
ἀναβαίνοι,
λέγειν
πρὸς
τοὺς
συνήθεις·
|
ἡ |
τῶν
ἐμῶν
λόγων
κοπὶς
ἀνίσταται. |
[11] |
μὲν
γὰρ
εἰπόντος
ἐμὲ
Δημοσθένης;
|
ἡ |
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν"
αὕτη"
εἶπεν |
[28] |
Βοηδρομιῶνος
δὲ
παρῆλθεν
εἰς
Μουνυχίαν
|
ἡ |
φρουρά,
Πυανεψιῶνος
δὲ
Δημοσθένης
ἀπέθανε |
[19] |
τοῦ
μέλλοντος
ἀναφαίνειν,
ἐν
οἷς
|
ἥ |
τε
Πυθία
δεινὰ
προὔφερε
μαντεύματα, |
[5] |
δημοσίους
συνήθειαν,
εὐπόρησε
χώρας
ἐν
|
ᾗ |
καθήμενος
ὁ
παῖς
ἀδήλως
ἀκροάσεται |
[30] |
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
μηνός,
ἐν
|
ᾗ |
τὴν
σκυθρωποτάτην
τῶν
Θεσμοφορίων
ἡμέραν
|
[9] |
φησὶν
οὕτως·
ἀπέλαβεν
ὥσπερ
ἔλαβεν.
|
ἠγάπησεν |
ἂν
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
παραλαβὼν |
[28] |
τρόπον.
(ὡς
Ἀντίπατρος
καὶ
Κρατερὸς
|
ἠγγέλλοντο |
προσιόντες
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας,
οἱ |
[20] |
μιᾶς
ἡμέρας
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
|
ἡγεμονίας
|
καὶ
τοῦ
σώματος
ἀναρρῖψαι
κίνδυνον |
[31] |
ἐπὶ
κρίσιν
τινὰ
καλούμενος
ὑφ´
|
ἡγεμόνος, |
ὅσον
εἶχε
χρυσίδιον
εἰς
τὰς
|
[28] |
περιέπεμπε
τοὺς
συλλαμβάνοντας,
ὧν
ἦν
|
ἡγεμὼν |
Ἀρχίας
ὁ
κληθεὶς
Φυγαδοθήρας.
τοῦτον |
[7] |
κόσμου
καὶ
χάριτος
πρόσεστι,
μικρὸν
|
ἡγήσασθαι |
καὶ
τὸ
μηδὲν
εἶναι
τὴν |
[9] |
μὲν
ἄλλα
μὴ
πρὸς
αὑτὸν
|
ἡγήσασθαι, |
τὸ
δὲ
πλάσμα
καὶ
τὸν |
[1] |
διαθέσει
τὸ
πλεῖστόν
ἐστιν,
οὐδὲν
|
ἡγοῦμαι |
διαφέρειν
ἀδόξου
καὶ
ταπεινῆς
πατρίδος |
[2] |
ὁ
λόγος
ἀγάλλεται,
χαρίεν
μὲν
|
ἡγούμεθα |
καὶ
οὐκ
ἀτερπές·
ἡ
δὲ |
[20] |
ἐκεῖνοι
τὰ
τοιαῦτα
πάντα
δειλίας
|
ἡγούμενοι
|
προφάσεις
ἐχρῶντο
τοῖς
λογισμοῖς.
(μέχρι |
[10] |
νεῦμα
πίστιν
ἔχοντος
ἀνθρώπου
κυριώτερον
|
ἡγούμενος. |
~(Τοῖς
δὲ
σωματικοῖς
ἐλαττώμασι
τοιαύτην |
[11] |
θαυμαστῶς,
οἱ
δὲ
χαρίεντες
ταπεινὸν
|
ἡγοῦντο |
καὶ
ἀγεννὲς
αὐτοῦ
τὸ
πλάσμα |
[15] |
ἠδόξησε.
(καὶ
γὰρ
ὁ
Φορμίων
|
ἠγωνίζετο |
λόγῳ
Δημοσθένους
πρὸς
τὸν
Ἀπολλόδωρον, |
[23] |
Θηβαῖοι
δὲ
προδοθέντες
ὑπ´
ἐκείνων
|
ἠγωνίσαντο |
καθ´
αὑτοὺς
καὶ
τὴν
πόλιν |
[15] |
τοῖς
δὲ
κατ´
Ἀριστογείτονος
αὐτὸς
|
ἠγωνίσατο, |
καὶ
τὸν
περὶ
τῶν
ἀτελειῶν |
[20] |
κωμάσας
ἐπὶ
τοὺς
νεκροὺς
μεθύων
|
ᾖδε |
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
Δημοσθένους
ψηφίσματος, |
[19] |
δεινὰ
προὔφερε
μαντεύματα,
καὶ
χρησμὸς
|
ᾔδετο
|
παλαιὸς
ἐκ
τῶν
Σιβυλλείων·
τῆς |
[29] |
ἐπηγγέλλετο
διαλλαγὰς
πρὸς
τὸν
Ἀντίπατρον.
|
(ἤδη |
δὲ
συνῃσθημένος
ὁ
Δημοσθένης
ἐμπεφυκότος |
[12] |
Φιλιππικῶν
δημηγοριῶν.
(αἱ
μὲν
γὰρ
|
ἤδη |
διαπεπραγμένων
ἐκείνων
γεγόνασιν,
αἱ
δὲ |
[6] |
καὶ
δύναμιν,
ἐν
τοῖς
πολιτικοῖς
|
ἤδη |
καθάπερ
στεφανίταις
ἀγῶσι
πρωτεύειν
τῶν |
[6] |
δι´
ἀθυμίαν
Εὔνομος
ὁ
Θριάσιος
|
ἤδη |
πάνυ
γέρων
θεασάμενος
ἐπετίμησεν,
ὅτι |
[29] |
Ἀρχίαν
οὐκ
ἂν
φθάνοις"
εἶπεν
|
ἤδη |
τὸν
ἐκ
τῆς
τραγῳδίας
ὑποκρινόμενος |
[29] |
εἰπὼν
καὶ
κελεύσας
ὑπολαβεῖν
αὐτὸν
|
ἤδη |
τρέμοντα
καὶ
σφαλλόμενον,
ἅμα
τῷ |
[25] |
συνειδὼς
πονηρὰ
δι´
ἀσωτίαν,
κἀκεῖνον
|
ἤδη |
χαλεπὸν
ὄντα
τοῖς
φίλοις
δεδοικώς. |
[4] |
πεντεκαίδεκα
ταλάντων)
ὑπὸ
τῶν
ἐπιτρόπων
|
ἠδικήθη, |
τὰ
μὲν
νοσφισαμένων,
τὰ
δ´
|
[13] |
οἷς
πᾶσιν
οὐ
πρὸς
τὸ
|
ἥδιστον |
ἢ
ῥᾷστον
ἢ
λυσιτελέστατον
ἄγει |
[22] |
λόγοις
χρῆσθαι
κουφίζουσι
καὶ
πρὸς
|
ἡδίω |
πράγματα
τρέπειν
τὴν
διάνοιαν
(ὥσπερ |
[3] |
λόγους
ἀντεξετάζειν
καὶ
ἀποφαίνεσθαι,
πότερος
|
ἡδίων |
ἢ
δεινότερος
εἰπεῖν,
ἐάσομεν.
(κακὴ" |
[15] |
καὶ
Στέφανον,
ἐφ´
οἷς
εἰκότως
|
ἠδόξησε. |
(καὶ
γὰρ
ὁ
Φορμίων
ἠγωνίζετο |
[6] |
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι
μὲν
οὐδὲ
πολλοστὸν
|
ἠδυνήθη |
μέρος
τῶν
πατρῴων,
τόλμαν
δὲ |
[19] |
γενοίμην,
αἰετὸς
ἐν
νεφέεσσι
καὶ
|
ἠέρι |
θηήσασθαι.
κλαίει
ὁ
νικηθείς,
ὁ |
[1] |
τὴν
ἀληθινὴν
εὐδαιμονίαν,
ἧς
ἐν
|
ἤθει |
καὶ
διαθέσει
τὸ
πλεῖστόν
ἐστιν, |
[7] |
οὕτω
πλάσαι
καὶ
διεξελθεῖν
ἐν
|
ἤθει |
πρέποντι
καὶ
διαθέσει
τὴν
αὐτὴν
|
[11] |
ἄλλον
αὐτοῦ
τρόπον
καὶ
τὸ
|
ἦθος |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
καὶ
τῆς |
[25] |
διαχύσει
καὶ
βολαῖς
ὀμμάτων
ἐνευρεῖν
|
ἦθος. |
οὐ
γὰρ
ἀντέσχεν
ὁ
Δημοσθένης, |
[16] |
αὐτοῦ,
καὶ
ὅτε
πρεσβεύων
δέκατος
|
ἧκεν |
εἰς
Μακεδονίαν,
ἤκουσε
μὲν
ἁπάντων |
[25] |
~(Μετ´
οὐ
πολὺ
δ´
Ἅρπαλος
|
ἧκεν |
ἐξ
Ἀσίας
εἰς
τὰς
Ἀθήνας |
[16] |
πρεσβεύων
δέκατος
ἧκεν
εἰς
Μακεδονίαν,
|
ἤκουσε |
μὲν
ἁπάντων
ὁ
Φίλιππος,
ἀντεῖπε |
[14] |
τὸ
προσκροῦσαι
τῷ
δήμῳ
θέμενος,
|
ἤλεγξεν
|
ὑπεσχημένον
Φιλίππῳ
τὰ
νεώρια
ἐμπρήσειν, |
[6] |
καταμαθεῖν.
~(Ὡς
δ´
οὖν
ἐν
|
ἡλικίᾳ |
γενόμενος
τοῖς
ἐπιτρόποις
ἤρξατο
δικάζεσθαι |
[2] |
ὀψέ
ποτε
καὶ
πόρρω
τῆς
|
ἡλικίας |
ἠρξάμεθα
Ῥωμαϊκοῖς
συντάγμασιν
ἐντυγχάνειν,
(καὶ |
[17] |
μεμνῆσθαι
τῶν
περὶ
τὸν
συμμαχικὸν
|
ἡμαρτημένων
|
ἑκατέροις
πόλεμον,
ἀποστεῖλαι
δύναμιν
αὐτοῖς, |
[31] |
~(Μικρῷ
δὲ
πρόσθεν
ἢ
παραβαλεῖν
|
ἡμᾶς |
Ἀθήναζε
λέγεται
τὸ
τοιόνδε
συμβῆναι. |
[7] |
ὃ
δὴ
διεσῴζετο
καὶ
καθ´
|
ἡμᾶς, |
ἐνταῦθα
δὲ
πάντως
μὲν
ἑκάστης |
[31] |
ὦ
Σόσσιε
βίον
ἐξ
ὧν
|
ἡμεῖς |
ἀνέγνωμεν
ἢ
διηκούσαμεν.
|
[2] |
ἀναγκαίων
ἐνδεὲς
ἀποδιδοίη
τὸ
ἔργον.
|
(ἡμεῖς
|
δὲ
μικρὰν
μὲν
οἰκοῦντες
πόλιν, |
[19] |
μικρὸν
εἰς
τὸν
Κηφισὸν
ἐμβάλλον.
|
ἡμεῖς |
δὲ
νῦν
μὲν
οὐδὲν
οὕτω |
[1] |
φιλοπόνου
ψυχῆς
ἐπιλαμβανομένην.
(ὅθεν
οὐδ´
|
ἡμεῖς, |
εἴ
τι
τοῦ
φρονεῖν
ὡς |
[8] |
τὰ
ἐνθυμήματα.
τοῦτον
μὲν
οὖν
|
ἠμείψατο |
πικρῶς
ὁ
Δημοσθένης·
(οὐ
ταὐτά" |
[25] |
οὐκ
ἀναγκαίας
καὶ
ἀδίκου
προφάσεως·
|
ἡμέραις |
δ´
ὀλίγαις
ὕστερον
ἐξεταζομένων
τῶν |
[30] |
ᾗ
τὴν
σκυθρωποτάτην
τῶν
Θεσμοφορίων
|
ἡμέραν
|
ἄγουσαι
παρὰ
τῇ
θεῷ
νηστεύουσιν |
[25] |
προσκεχωρήκει
τῷ
Ἁρπάλῳ,
καὶ
μεθ´
|
ἡμέραν |
εὖ
καὶ
καλῶς
ἐρίοις
καὶ |
[22] |
ἔχων
λαμπρὸν
ἱμάτιον
ἐστεφανωμένος,
ἑβδόμην
|
ἡμέραν |
τῆς
θυγατρὸς
αὐτοῦ
τεθνηκυίας,
ὡς
|
[27] |
ἀνατείναντα
τὰς
χεῖρας
μακαρίσαι
τῆς
|
ἡμέρας |
ἐκείνης
ἑαυτόν,
ὡς
βέλτιον
Ἀλκιβιάδου |
[7] |
ἐνταῦθα
δὲ
πάντως
μὲν
ἑκάστης
|
ἡμέρας |
κατιόντα
πλάττειν
τὴν
ὑπόκρισιν
καὶ |
[20] |
ῥήτορος,
ἐν
μέρει
μικρῷ
μιᾶς
|
ἡμέρας |
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
ἡγεμονίας
καὶ |
[22] |
τὰ
πένθη
καὶ
τοὺς
ὀδυρμοὺς
|
ἡμέρου |
καὶ
φιλοστόργου
ψυχῆς
ἐποιεῖτο
σημεῖα, |
[22] |
ὡς
μὲν
ἐπὶ
θανάτῳ
βασιλέως,
|
ἡμέρως |
οὕτω
καὶ
φιλανθρώπως
ἐν
οἷς
|
[19] |
δὲ
Θερμώδοντά
φασιν
εἶναι
παρ´
|
ἡμῖν |
ἐν
Χαιρωνείᾳ
ποτάμιον
μικρὸν
εἰς |
[23] |
τοὺς
πολλοὺς
πιπράσκοντας,
οὕτως
ἐν
|
ἡμῖν |
λανθάνετε
πάντας
αὑτοὺς
συνεκδιδόντες.
ταῦτα |
[2] |
πράγματα
συνιέναι
καὶ
γνωρίζειν
συνέβαινεν
|
ἡμῖν, |
ὡς
ἐκ
τῶν
πραγμάτων,
ὧν
|
[20] |
λογισμοῖς.
(μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων
|
ἦν |
ἀνὴρ
ἀγαθός·
ἐν
δὲ
τῇ |
[4] |
αὐτὸν
οὐδὲ
προσβιαζομένων
τῶν
παιδαγωγῶν.
|
(ἦν |
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
κάτισχνος
καὶ |
[25] |
κύλικα
μετὰ
τῶν
εἴκοσι
ταλάντων.
|
(ἦν |
δ´
ἄρα
δεινὸς
ὁ
Ἅρπαλος |
[4] |
σκωπτόμενος
ὑπὸ
τῶν
παίδων
λαβεῖν.
|
(ἦν |
δ´
ὁ
Βάταλος,
ὡς
μὲν |
[17] |
Ἑλλήνων
εὐδοκιμοῦντας
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
|
(ἦν |
δ´
οὐ
ῥᾴδιον
ἐπὶ
προσφάτοις |
[6] |
πικρῶς
ἄγαν
καὶ
κατακόρως
δοκοῦντος.
|
(ἦν |
δέ
τις
ὡς
ἔοικε
καὶ |
[8] |
δὲ
τοὺς
ἄλλους
οὐ
παντάπασιν
|
ἦν |
ἔξαρνος,
ἀλλ´
οὔτε
γράψας
οὔτ´ |
[16] |
τοῦ
Δημοσθένους
πολιτεία
φανερὰ
μὲν
|
ἦν |
ἔτι
καὶ
τῆς
εἰρήνης
ὑπαρχούσης |
[28] |
Ἀντίπατρος
περιέπεμπε
τοὺς
συλλαμβάνοντας,
ὧν
|
ἦν
|
ἡγεμὼν
Ἀρχίας
ὁ
κληθεὶς
Φυγαδοθήρας. |
[14] |
γεγονὼς
καὶ
κατακεκλυσμένους,
ἐπαινέσαι
μὲν
|
ἦν |
ἱκανώτατος
τὰ
τῶν
προγόνων
καλά, |
[16] |
(διὸ
καὶ
παρὰ
Φιλίππῳ
πλεῖστος
|
ἦν |
λόγος
αὐτοῦ,
καὶ
ὅτε
πρεσβεύων |
[4] |
πρότερον.
~(Δημοσθένης
ὁ
πατὴρ
Δημοσθένους
|
ἦν |
μὲν
τῶν
καλῶν
καὶ
ἀγαθῶν |
[4] |
καὶ
γὰρ
Ἀργᾶς
τοὔνομα
ποιητὴς
|
ἦν |
νόμων
πονηρῶν
καὶ
ἀργαλέων.
καὶ |
[12] |
οὐ
γάρ
τι
γλυκύθυμος
ἀνὴρ
|
ἦν |
οὐδ´
ἀγανόφρων,
ἀλλ´
ἔντονος
καὶ |
[5] |
κρίσιν
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
μέλλοντος,
|
ἦν |
προσδοκία
τῆς
δίκης
μεγάλη
διά |
[13] |
καὶ
Θουκυδίδου
καὶ
Περικλέους
ἄξιος
|
ἦν |
τίθεσθαι.
~(Τῶν
γοῦν
κατ´
αὐτὸν |
[3] |
ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως,
εἰ
παντὸς
|
ἦν |
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν"
ἔχειν
πρόχειρον, |
[27] |
παρασχεῖν
πεντήκοντα
ταλάντων
ἐξέδωκαν,
ὅσον
|
ἦν |
τὸ
τίμημα
τῆς
καταδίκης.
~(Οὐ |
[1] |
κρατεῖ
λόγος,
εἴθ´
ἕτερός
τις
|
ἦν, |
ὦ
Σόσσιε
Σενεκίων,
φησὶ
χρῆναι |
[9] |
ὁ
Ἀντιφάνης
καὶ
τουτὶ
πέπαιχεν,
|
ἣν |
Ἀθηναίοις
Δημοσθένης
συνεβούλευε
μὴ
λαμβάνειν, |
[27] |
καὶ
πόλιν
ἀνάγκη
νοσεῖν
εἰς
|
ἣν |
Ἀθηναίων
πρεσβεία
παραγίνεται·
τὸν
δὲ |
[13] |
ἐπιμένειν
δυνάμενον.
(φαίνεται
γάρ,
εἰς
|
ἣν |
ἀπ´
ἀρχῆς
τῶν
πραγμάτων
μερίδα |
[3] |
Ἴων
δελφῖνος
ἐν
χέρσῳ
βία"
|
ἣν |
ὁ
περιττὸς
ἐν
ἅπασι
Καικίλιος
|
[27] |
εἰπεῖν,
ὅτι
καθάπερ
οἰκίαν,
εἰς
|
ἣν |
ὄνειον
εἰσφέρεται
γάλα,
κακόν
τι |
[1] |
τῆς
Κέω,
καὶ
τὴν
Αἴγιναν,
|
ἣν |
τῶν
Ἀττικῶν
τις
ἐκέλευεν
ὡς |
[16] |
καὶ
νὴ
Δία
συμπιεῖν
ἱκανώτατον,
|
ἠναγκάζετο |
βασκαίνων
ἐπισκώπτειν,
ὡς
τὸ
μὲν |
[26] |
φίλους
εὑρεῖν
οὐ
ῥᾴδιόν
ἐστιν;
|
(Ἤνεγκε |
δὲ
τὴν
φυγὴν
μαλακῶς,
ἐν |
[19] |
καὶ
γὰρ
παραρρεῖ
παρὰ
τὸ
|
Ἡράκλειον, |
ὅπου
κατεστρατοπέδευον
οἱ
Ἕλληνες·
καὶ |
[11] |
τοῖς
μὲν
οὖν
πολλοῖς
ὑποκρινόμενος
|
ἤρεσκε
|
θαυμαστῶς,
οἱ
δὲ
χαρίεντες
ταπεινὸν |
[25] |
νεανικήν,
καὶ
τὰς
οἰκίας
ἐπιόντες
|
ἠρεύνων |
πλὴν
τῆς
Καλλικλέους
τοῦ
Ἀρρενείδου. |
[12] |
καὶ
περίβλεπτος
ὑπὸ
τῶν
λόγων
|
ἤρθη |
καὶ
τῆς
παρρησίας,
ὥστε
θαυμάζεσθαι
|
[2] |
ποτε
καὶ
πόρρω
τῆς
ἡλικίας
|
ἠρξάμεθα |
Ῥωμαϊκοῖς
συντάγμασιν
ἐντυγχάνειν,
(καὶ
πρᾶγμα |
[6] |
ἐν
ἡλικίᾳ
γενόμενος
τοῖς
ἐπιτρόποις
|
ἤρξατο
|
δικάζεσθαι
καὶ
λογογραφεῖν
ἐπ´
αὐτούς, |
[30] |
Δημόσθενες
ἔσχες,
οὔποτ´
ἂν
Ἑλλήνων
|
ἦρξεν |
Ἄρης
Μακεδών.
(οἱ
γὰρ
αὐτὸν |
[31] |
παλαιοῦ
στήμονος
(λέγων
τὸν
Ἀντίπατρον)
|
ἠρτημέ– |
νους.
(ἐφ´
οἷς
Δεινάρχου
τοῦ |
[1] |
εὐδαιμονήσειν
μέλλοντι
τὴν
ἀληθινὴν
εὐδαιμονίαν,
|
ἧς |
ἐν
ἤθει
καὶ
διαθέσει
τὸ |
[17] |
πόλεμον,
ἀποστεῖλαι
δύναμιν
αὐτοῖς,
ὑφ´
|
ἧς |
ἐσώθησαν.
(ἔπειτα
πρεσβεύων
καὶ
διαλεγόμενος
|
[24] |
~(Ἀπελθόντος
δ´
Ἀλεξάνδρου
μεγάλοι
μὲν
|
ἦσαν |
οὗτοι,
ταπεινὰ
δ´
ἔπραττεν
ὁ |
[27] |
παραγίνεσθαι
τῶν
νοσούντων.
(ἐφ´
οἷς
|
ἡσθεὶς
|
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
δῆμος
ψηφίζεται |
[25] |
χρημάτων,
ἰδὼν
αὐτὸν
ὁ
Ἅρπαλος
|
ἡσθέντα
|
βαρβαρικῇ
κύλικι
καὶ
καταμανθάνοντα
τὴν |
[5] |
τὰς
παιδικὰς
διατριβάς,
αὐτὸς
αὑτὸν
|
ἤσκει
|
καὶ
διεπόνει
ταῖς
μελέταις,
ὡς |
[17] |
μὲν
Φιλίππου
μὴ
δυναμένου
τὴν
|
ἡσυχίαν |
ἄγειν,
τῶν
δ´
Ἀθηναίων
ἐγειρομένων |
[18] |
καὶ
τὰς
ἐκκλησίας
ἁπάσας
οὐδὲν
|
ἧττον |
ὑπ´
ἐκείνου
τότε
τὰς
Θηβαίων |