Chapitre |
[22] |
ὡς
αὐτοὶ
θέλουσιν,
ἀλλ´
ὡς
|
ὁ |
ἀγὼν
ἀπαιτεῖ
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν. |
[12] |
ὅτι
πρὸς
ἔνδοξον
αὐτοῖς
ἄνθρωπον
|
ὁ |
ἀγών
ἐστι.
καὶ
γὰρ
Αἰσχίνης |
[9] |
~(Πόθεν
οὖν,
φαίη
τις
ἄν,
|
ὁ |
Αἰσχίνης
πρὸς
τὴν
ἐν
τοῖς |
[23] |
τὴν
πρεσβείαν
ἀφῆκεν.
(εὐθὺς
δ´
|
ὁ |
Ἀλέξανδρος
ἐξῄτει
πέμπων
τῶν
δημαγωγῶν
|
[9] |
ὑπεκδῦναι
τῆς
πανηγύρεως;
(ἀλλ´
ἔοικεν
|
ὁ |
ἀνὴρ
τοῦ
Περικλέους
τὰ
μὲν |
[31] |
οὐκ
ὀλίγον
χρόνον.
(ὡς
δ´
|
ὁ |
ἄνθρωπος
ἐπανελθὼν
ἀνεῦρε,
καὶ
διεδόθη |
[14] |
τὰ
νεώρια
ἐμπρήσειν,
καὶ
παραδοθεὶς
|
ὁ |
ἄνθρωπος
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἀπέθανε. |
[28] |
γράψαντος.
(ἄλλων
δ´
ἀλλαχοῦ
διασπαρέντων,
|
ὁ |
Ἀντίπατρος
περιέπεμπε
τοὺς
συλλαμβάνοντας,
ὧν |
[9] |
πρὸς
τὸν
ὑπὲρ
Ἁλοννήσου
λόγον
|
ὁ
|
Ἀντιφάνης
καὶ
τουτὶ
πέπαιχεν,
ἣν |
[25] |
καὶ
πυθομένου
πόσον
ἄγει,
μειδιάσας
|
ὁ |
Ἅρπαλος
ἄξει
σοι"
φησίν
εἴκοσι |
[25] |
ταλάντων.
(ἦν
δ´
ἄρα
δεινὸς
|
ὁ |
Ἅρπαλος
ἐρωτικοῦ
πρὸς
χρυσίον
ἀνδρὸς |
[25] |
ἐξεταζομένων
τῶν
χρημάτων,
ἰδὼν
αὐτὸν
|
ὁ |
Ἅρπαλος
ἡσθέντα
βαρβαρικῇ
κύλικι
καὶ |
[28] |
μετεσχηκέναι
φησὶν
αὐτόν.
(οὗτος
οὖν
|
ὁ |
Ἀρχίας
Ὑπερείδην
μὲν
τὸν
ῥήτορα |
[4] |
τῶν
παίδων
λαβεῖν.
(ἦν
δ´
|
ὁ |
Βάταλος,
ὡς
μὲν
ἔνιοί
φασιν, |
[4] |
τοῖς
Ἀττικοῖς
τότε
καλεῖσθαι
βάταλος.
|
(ὁ |
δ´
Ἀργᾶς
(καὶ
τοῦτο
γάρ |
[29] |
καὶ
μαλακὸν
ἀπεκάλουν
καὶ
ἄνανδρον,
|
ὁ |
δ´
Ἀρχίας
προσελθὼν
ἀνίστασθαι
παρεκάλει, |
[10] |
ὁ
Δημάδης·
ὑπὲρ
τὴν
πόλιν.
|
(ὁ |
δ´
αὐτὸς
φιλόσοφος
Πολύευκτον
ἱστορεῖ |
[5] |
αὐτὸν
ἀγάγοι
πρὸς
τὴν
ἀκρόασιν.
|
(ὁ |
δ´
ἔχων
πρὸς
τοὺς
ἀνοίγοντας |
[3] |
αὐτὸν
ἔοικε
πλάττων
ἐξ
ἀρχῆς
|
ὁ |
δαίμων
πολλὰς
μὲν
εἰς
τὴν |
[28] |
φθάσαντες
ὑπεξῆλθον
ἐκ
τῆς
πόλεως,
|
ὁ |
δὲ
δῆμος
αὐτῶν
θάνατον
κατέγνω
|
[21] |
εὐθύνας
καὶ
γραφὰς
ἐπ´
αὐτόν·
|
(ὁ
|
δὲ
δῆμος
οὐ
μόνον
τούτων |
[29] |
Ἀντίπατρον,
ὡς
δυσχερὲς
πεισόμενον
οὐδέν.
|
(ὁ |
δὲ
Δημοσθένης
ἐτύγχανεν
ὄψιν
ἑωρακὼς
|
[20] |
οὖν
ὅπως
ἔχει,
διαιτῆσαι
χαλεπόν·
|
ὁ |
δὲ
Δημοσθένης
λέγεται,
τοῖς
τῶν |
[26] |
ἔνδον
οὔσης,
ὡς
ἱστορεῖ
Θεόφραστος.
|
~(Ὁ |
δὲ
Δημοσθένης
ὁμόσε
χωρῶν
εἰσήνεγκε |
[25] |
δέχεσθαι
καὶ
σῴζειν
τὸν
ἱκέτην.
|
(ὁ |
δὲ
Δημοσθένης
πρῶτον
μὲν
ἀπελαύνειν |
[19] |
ποταμὸν
ταύτην
διαλλάξαι
τὴν
προσηγορίαν.
|
(ὁ |
δὲ
Δοῦρις
οὐ
ποταμὸν
εἶναι |
[15] |
Μάγνης
ἐν
τοῖς
περὶ
συνωνύμων.
|
(ὁ |
δὲ
κατ´
Αἰσχίνου
περὶ
τῆς |
[19] |
ἠέρι
θηήσασθαι.
κλαίει
ὁ
νικηθείς,
|
ὁ |
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλε.
(τὸν
δὲ |
[21] |
χρησμὸς
ἀποθεσπίσαι·
κλαίει
ὁ
νικηθείς,
|
ὁ |
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλεν"
~(Ἔγνω
μὲν |
[9] |
μέν
τις
αὐτὸν
ἀποκαλεῖ
ῥωποπερπερήθραν,
|
ὁ |
δὲ
παρασκώπτων
ὡς
χρώμενον
τῷ |
[9] |
τοῖς
λόγοις
πολλαχοῦ
γεγονέναι
παράβακχον,
|
ὁ |
δὲ
Φαληρεὺς
τὸν
ἔμμετρον
ἐκεῖνον |
[23] |
δὲ
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
διαπορούντων,
|
ὁ |
Δημάδης
λαβὼν
πέντε
τάλαντα
παρὰ |
[10] |
τῆς
πόλεως"
ὁποῖος
δέ
τις
|
ὁ |
Δημάδης·
ὑπὲρ
τὴν
πόλιν.
(ὁ |
[14] |
τοῖς
ὅπλοις
ἀξιόπιστος,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
Δημήτριος,
οὐδὲ
πρὸς
τὸ
λαμβάνειν
|
[22] |
καὶ
ὀδυρμοὺς
ἀπολιπὼν
ταῖς
γυναιξὶν
|
ὁ |
Δημοσθένης,
ἃ
τῇ
πόλει
συμφέρειν |
[23] |
τὸν
περὶ
τῶν
προβάτων
λόγον
|
ὁ |
Δημοσθένης,
ἃ
τοῖς
λύκοις
τοὺς |
[23] |
τοὺς
Ἀθηναίους
περιεστῶτος,
ἀπεστάλη
μὲν
|
ὁ |
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
μεθ´
ἑτέρων
πρεσβευτὴς |
[25] |
ἐνευρεῖν
ἦθος.
οὐ
γὰρ
ἀντέσχεν
|
ὁ |
Δημοσθένης,
ἀλλὰ
πληγεὶς
ὑπὸ
τῆς |
[23] |
ἡ
θρασύτης
τῶν
Ἀθηναίων,
καὶ
|
ὁ |
Δημοσθένης
ἀπεσβήκει,
Θηβαῖοι
δὲ
προδοθέντες |
[10] |
ὁποῖός
τις
αὐτῷ
φαίνεται
ῥήτωρ
|
ὁ |
Δημοσθένης,
εἰπεῖν·
ἄξιος
τῆς
πόλεως" |
[10] |
πρὸς
τὸν
λόγον
τοῦ
ἀνδρὸς
|
ὁ
|
Δημοσθένης
εἴτε
πρὸς
τὸν
βίον |
[29] |
τὸν
Ἀντίπατρον.
(ἤδη
δὲ
συνῃσθημένος
|
ὁ |
Δημοσθένης
ἐμπεφυκότος
αὐτῷ
τοῦ
φαρμάκου |
[22] |
στεφανοῦν
ἐψηφίσαντο
Παυσανίαν,
(καὶ
προῆλθεν
|
ὁ |
Δημοσθένης
ἔχων
λαμπρὸν
ἱμάτιον
ἐστεφανωμένος, |
[23] |
παρεσκευάζοντο,
(καὶ
τὸ
βῆμα
κατεῖχεν
|
ὁ |
Δημοσθένης,
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἐν |
[24] |
ἦσαν
οὗτοι,
ταπεινὰ
δ´
ἔπραττεν
|
ὁ |
Δημοσθένης.
κινουμένῳ
δ´
Ἄγιδι
τῷ |
[8] |
τοῦτον
μὲν
οὖν
ἠμείψατο
πικρῶς
|
ὁ |
Δημοσθένης·
(οὐ
ταὐτά"
γὰρ
εἶπεν |
[22] |
κρύφα
τὴν
τοῦ
Φιλίππου
τελευτὴν
|
ὁ |
Δημοσθένης,
προκαταλαμβάνων
δὲ
τὸ
θαρρύνειν |
[18] |
μέσῳ
καὶ
σιωπῆς,
παρελθὼν
μόνος
|
ὁ |
Δημοσθένης
συνεβούλευε
τῶν
Θηβαίων
ἔχεσθαι, |
[21] |
(τὸν
μὲν
οὖν
λόγον
εἶπεν
|
ὁ |
Δημοσθένης,
τοῖς
δὲ
ψηφίσμασιν
οὐχ |
[5] |
πρᾶξιν
οὖσαν
περιβόητον.
(ἀκούσας
οὖν
|
ὁ |
Δημοσθένης
τῶν
διδασκάλων
καὶ
τῶν |
[4] |
βλασφημῶν
καὶ
καταψευδόμενος.
(ἀπολειφθεὶς
δ´
|
ὁ |
Δημοσθένης
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
ἑπταέτης
|
[30] |
οὗ
φοροίη
τὸν
ἀπόδεσμον
ἐκεῖνον
|
ὁ |
Δημοσθένης
ὡς
φυλακτήριον.
(Ἐρατοσθένης
δέ |
[31] |
τύχης
καταβαλόντος,
εἴτ´
αὐτὸς
οὕτως
|
ὁ |
θεὶς
ἐπεκάλυψε,
περικείμενα
καὶ
συμπεσόντα |
[6] |
ἐν
Πειραιεῖ
δι´
ἀθυμίαν
Εὔνομος
|
ὁ |
Θριάσιος
ἤδη
πάνυ
γέρων
θεασάμενος |
[3] |
ἐάσομεν.
(κακὴ"
γὰρ
ὥς
φησιν
|
ὁ |
Ἴων
δελφῖνος
ἐν
χέρσῳ
βία" |
[27] |
οὖν
ὁ
ῥήτωρ
καὶ
Καλλιμέδων
|
ὁ |
Κάραβος
ἐξ
Ἀθηνῶν
φεύγοντες
Ἀντιπάτρῳ |
[23] |
συνεκδιδόντες.
ταῦτα
μὲν
οὖν
Ἀριστόβουλος
|
ὁ |
Κασσανδρεὺς
ἱστόρηκε.
βουλευομένων
δὲ
τῶν |
[31] |
Δεινάρχου
τοῦ
Κορινθίου
κατηγορήσαντος,
παροξυνθεὶς
|
ὁ |
Κάσσανδρος
ἐγκατέσφαξεν
αὐτοῦ
τῷ
κόλπῳ
|
[28] |
συλλαμβάνοντας,
ὧν
ἦν
ἡγεμὼν
Ἀρχίας
|
ὁ |
κληθεὶς
Φυγαδοθήρας.
τοῦτον
δὲ
Θούριον
|
[2] |
ἁρμονίας
καὶ
τῶν
ἄλλων,
οἷς
|
ὁ |
λόγος
ἀγάλλεται,
χαρίεν
μὲν
ἡγούμεθα |
[8] |
γὰρ
εἶπεν
ἐμοὶ
καὶ
σοὶ
|
ὁ |
λύχνος
ὦ
Πυθέα
σύνοιδε.
πρὸς
|
[27] |
προθύμως.
ὅτε
καί
φησιν
αὐτὸν
|
ὁ |
Μάγνης
Δημήτριος
ἀνατείναντα
τὰς
χεῖρας |
[15] |
τινὶ
συνῴκησεν,
ὡς
ἱστορεῖ
Δημήτριος
|
ὁ |
Μάγνης
ἐν
τοῖς
περὶ
συνωνύμων. |
[17] |
Ἀχαιῶν,
Κορινθίων,
Μεγαρέων,
Λευκαδίων,
Κερκυραίων,
|
ὁ |
μέγιστος
ὑπελείπετο
Δημοσθένει
τῶν
ἀγώνων, |
[13] |
εἰώθει
λέγειν
πρὸς
τὸν
δῆμον
|
ὁ |
μὲν
ἀνὴρ
ἐχθρός,
τὸ
δὲ |
[1] |
~ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΚΑΙ
ΚΙΚΕΡΩΝ
|
~(Ὁ |
μὲν
γράψας
τὸ
ἐπὶ
τῇ |
[15] |
ἀντιδίκοις.
(τῶν
δὲ
δημοσίων
λόγων
|
ὁ |
μὲν
κατ´
Ἀνδροτίωνος
καὶ
κατὰ |
[9] |
μὰ
νάματα"
(τῶν
δὲ
κωμικῶν
|
ὁ |
μέν
τις
αὐτὸν
ἀποκαλεῖ
ῥωποπερπερήθραν, |
[13] |
πόλεως
νικάτω
συμφέρον,
(Νικόδημος
δ´
|
ὁ |
Μεσσήνιος
Κασσάνδρῳ
προστιθέμενος
πρότερον,
εἶτ´ |
[19] |
νεφέεσσι
καὶ
ἠέρι
θηήσασθαι.
κλαίει
|
ὁ |
νικηθείς,
ὁ
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλε. |
[21] |
ἐπῶν
ὁ
χρησμὸς
ἀποθεσπίσαι·
κλαίει
|
ὁ |
νικηθείς,
ὁ
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλεν" |
[27] |
τὸ
μὲν
οὖν
ψήφισμα
Δήμων
|
ὁ |
Παιανιεύς,
ἀνεψιὸς
ὢν
Δημοσθένους,
εἰσήνεγκεν· |
[5] |
εὐπόρησε
χώρας
ἐν
ᾗ
καθήμενος
|
ὁ |
παῖς
ἀδήλως
ἀκροάσεται
τῶν
λεγόντων. |
[4] |
περὶ
τοῦ
πρεσβυτέρου
πρότερον.
~(Δημοσθένης
|
ὁ |
πατὴρ
Δημοσθένους
ἦν
μὲν
τῶν |
[3] |
δελφῖνος
ἐν
χέρσῳ
βία"
ἣν
|
ὁ |
περιττὸς
ἐν
ἅπασι
Καικίλιος
ἀγνοήσας, |
[1] |
Ἀλκιβιάδην
ἐγκώμιον,
εἴτ´
Εὐριπίδης
ὡς
|
ὁ |
πολὺς
κρατεῖ
λόγος,
εἴθ´
ἕτερός |
[4] |
τοῦτο
πράττοντας.
(ἃ
δ´
Αἰσχίνης
|
ὁ |
ῥήτωρ
εἴρηκε
περὶ
τῆς
μητρός, |
[27] |
Λαμίᾳ
πολιορκούμενον.
(Πυθέας
μὲν
οὖν
|
ὁ |
ῥήτωρ
καὶ
Καλλιμέδων
ὁ
Κάραβος |
[29] |
ἐπ´
Ἀντιπάτρῳ
καὶ
Μακεδόσιν
οὐδ´
|
ὁ |
σὸς
νεὼς
καθαρὸς
ἀπολέλειπται.
(ταῦτα |
[30] |
ἀναγκαῖον
ἐπεξιέναι·
πλὴν
ὅτι
Δημοχάρης
|
ὁ |
τοῦ
Δημοσθένους
οἰκεῖος
οἴεσθαί
φησιν |
[30] |
Τούτῳ
μὲν
οὖν
ὀλίγον
ὕστερον
|
ὁ |
τῶν
Ἀθηναίων
δῆμος
ἀξίαν
ἀποδιδοὺς |
[27] |
τῶν
νοσούντων.
(ἐφ´
οἷς
ἡσθεὶς
|
ὁ |
τῶν
Ἀθηναίων
δῆμος
ψηφίζεται
τῷ |
[11] |
ἐλαττώμασι
τοιαύτην
ἐπῆγεν
ἄσκησιν,
ὡς
|
ὁ |
Φαληρεὺς
Δημήτριος
ἱστορεῖ,
λέγων
αὐτοῦ |
[11] |
καὶ
μαλακόν,
ὧν
καὶ
Δημήτριος
|
ὁ |
Φαληρεύς
ἐστιν.
(Αἰσίωνα
δέ
φησιν |
[16] |
εἰς
Μακεδονίαν,
ἤκουσε
μὲν
ἁπάντων
|
ὁ |
Φίλιππος,
ἀντεῖπε
δὲ
μετὰ
πλείστης
|
[20] |
τῇ
νίκῃ
διὰ
τὴν
χαρὰν
|
ὁ |
Φίλιππος
ἐξυβρίσας
καὶ
κωμάσας
ἐπὶ |
[13] |
πράγμασιν
ἀεὶ
διετέλεσε.
(Παναίτιος
δ´
|
ὁ |
φιλόσοφος
καὶ
τῶν
λόγων
αὐτοῦ |
[15] |
οἷς
εἰκότως
ἠδόξησε.
(καὶ
γὰρ
|
ὁ |
Φορμίων
ἠγωνίζετο
λόγῳ
Δημοσθένους
πρὸς |
[27] |
Δημοσθένους
γενέσθαι
πρὸς
ἀλλήλους
εἴρηκεν
|
ὁ |
Φύλαρχος
ἐν
ἐκκλησίᾳ,
τοῦ
μὲν |
[23] |
οὖν
καὶ
παρῃτήσατο
τοὺς
ἄνδρας
|
ὁ
|
Φωκίων
καὶ
διήλλαξεν
αὐτῷ
τὴν |
[14] |
τίθεσθαι.
~(Τῶν
γοῦν
κατ´
αὐτὸν
|
ὁ |
Φωκίων,
οὐκ
ἐπαινουμένης
προϊστάμενος
πολιτείας, |
[10] |
σκέψεις
καὶ
παρασκευάς.
(Ἀρίστων
δ´
|
ὁ |
Χῖος
καὶ
Θεοφράστου
τινὰ
δόξαν |
[21] |
δοκεῖ
τῷ
τελευταίῳ
τῶν
ἐπῶν
|
ὁ |
χρησμὸς
ἀποθεσπίσαι·
κλαίει
ὁ
νικηθείς, |
[18] |
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
μηδ´
ἔχοντος
|
ὅ |
τι
χρὴ
λέγειν,
ἀλλ´
ἀπορίας |
[7] |
τούτου
κατάγειον
μὲν
οἰκοδομῆσαι
μελετητήριον,
|
ὃ |
δὴ
διεσῴζετο
καὶ
καθ´
ἡμᾶς, |
[12] |
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
μηδὲ
δόξαν.
|
(ὃ |
καὶ
μάλιστά
μοι
δοκεῖ
δείσας |
[31] |
πρώτους
ἑαυτοὺς
οἱ
προδόται
πωλοῦσιν,
|
ὃ |
πολλάκις
Δημοσθένους
προαγορεύοντος
οὐκ
ἐπίστευσε. |
[22] |
οἴκοι
τύχας
καὶ
δάκρυα
καὶ
|
ὀδυρμοὺς |
ἀπολιπὼν
ταῖς
γυναιξὶν
ὁ
Δημοσθένης, |
[22] |
εἰ
τὰ
πένθη
καὶ
τοὺς
|
ὀδυρμοὺς |
ἡμέρου
καὶ
φιλοστόργου
ψυχῆς
ἐποιεῖτο |
[7] |
ὑποκριτὴν
ἐπιτήδειον
ὄντα
καὶ
συνεισελθεῖν.
|
(ὀδυρομένου |
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
πρὸς
αὐτόν, |
[26] |
δυεῖν
αὐτῷ
προκειμένων
ἀπ´
ἀρχῆς
|
ὁδῶν, |
τῆς
μὲν
ἐπὶ
τὸ
βῆμα |
[8] |
καὶ
Πυθέας
ἐπισκώπτων
ἐλλυχνίων
ἔφησεν
|
ὄζειν |
αὐτοῦ
τὰ
ἐνθυμήματα.
τοῦτον
μὲν
|
[5] |
πάντα
χειροῦσθαι
καὶ
τιθασεύειν
πεφυκότος.
|
(ὅθεν |
ἐάσας
τὰ
λοιπὰ
μαθήματα
καὶ |
[16] |
περὶ
Αἰσχίνην
καὶ
Φιλοκράτην
μᾶλλον.
|
(ὅθεν |
ἐπαινούντων
ἐκείνων
τὸν
Φίλιππον,
ὡς |
[1] |
χρηστῆς
καὶ
φιλοπόνου
ψυχῆς
ἐπιλαμβανομένην.
|
(ὅθεν |
οὐδ´
ἡμεῖς,
εἴ
τι
τοῦ |
[13] |
τοιαῦτα
περὶ
αὐτοῦ
κατηγοροῦντες
εἰρήκασιν.
|
~(Ὅθεν |
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
παρέστη
Θεοπόμπῳ
|
[30] |
ἂν
Ἑλλήνων
ἦρξεν
Ἄρης
Μακεδών.
|
(οἱ |
γὰρ
αὐτὸν
τὸν
Δημοσθένην
τοῦτο |
[25] |
ὡς
ἀποκεκομμένης
αὐτῷ
τῆς
φωνῆς.
|
(οἱ |
δ´
εὐφυεῖς
χλευάζοντες
οὐχ
ὑπὸ |
[11] |
οὖν
πολλοῖς
ὑποκρινόμενος
ἤρεσκε
θαυμαστῶς,
|
οἱ |
δὲ
χαρίεντες
ταπεινὸν
ἡγοῦντο
καὶ |
[11] |
τῷ
δήμῳ
διαλεγομένους,
ἀναγινωσκόμενοι
δ´
|
οἱ |
Δημοσθένους
λόγοι
πολὺ
τῇ
κατασκευῇ |
[19] |
παρὰ
τὸ
Ἡράκλειον,
ὅπου
κατεστρατοπέδευον
|
οἱ |
Ἕλληνες·
καὶ
τεκμαιρόμεθα
τῆς
μάχης
|
[9] |
πάλιν
ὅσων
αἴτιοι
γεγόνασι
κακῶν
|
οἱ |
κολακεύοντες
Μακεδόνας,
οὕτως
ἐπέστρεψε
τοὺς |
[9] |
(ἐπεὶ
τόλμαν
γε
καὶ
θάρσος
|
οἱ |
λεχθέντες
ὑπ´
αὐτοῦ
λόγοι
τῶν |
[25] |
καὶ
τῶν
νεῶν
αὑτὸν
παραδιδόντος,
|
οἱ |
μὲν
ἄλλοι
ῥήτορες
εὐθὺς
ἐποφθαλμιάσαντες |
[21] |
τῆς
ἀτυχίας
τοῖς
Ἕλλησι
γεγενημένης,
|
οἱ
|
μὲν
ἀντιπολιτευόμενοι
ῥήτορες
ἐπεμβαίνοντες
τῷ |
[11] |
τῇ
κατασκευῇ
καὶ
δυνάμει
διαφέρουσιν.
|
(οἱ |
μὲν
οὖν
γεγραμμένοι
τῶν
λόγων |
[29] |
εἶτα
συγκαλυψάμενος
ἀπέκλινε
τὴν
κεφαλήν.
|
(οἱ |
μὲν
οὖν
παρὰ
τὰς
θύρας |
[28] |
ἠγγέλλοντο
προσιόντες
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας,
|
οἱ |
μὲν
περὶ
τὸν
Δημοσθένην
φθάσαντες |
[23] |
Δοῦρις
εἰρήκασιν,
ὀκτὼ
δ´
ὡς
|
οἱ |
πλεῖστοι
καὶ
δοκιμώτατοι
τῶν
συγγραφέων, |
[8] |
παρασκευήν,
τὸ
δ´
ὅπως
ἕξουσιν
|
οἱ |
πολλοὶ
πρὸς
τὸν
λόγον
ἀφροντιστεῖν
|
[31] |
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν,
ὅτι
πρώτους
ἑαυτοὺς
|
οἱ |
προδόται
πωλοῦσιν,
ὃ
πολλάκις
Δημοσθένους
|
[25] |
ἀπαιτῶνται
τῶν
χρημάτων
ἃ
διηρπάκεισαν
|
οἱ |
ῥήτορες,
ζήτησιν
ἐποιοῦντο
νεανικήν,
καὶ |
[22] |
καὶ
μετ´
οὐ
πολὺ
παρῆσαν
|
οἱ |
τὸν
Φιλίππου
θάνατον
ἀπαγγέλλοντες.
(εὐθὺς |
[22] |
πράγματα
τρέπειν
τὴν
διάνοιαν
(ὥσπερ
|
οἱ |
τοὺς
ὀφθαλμιῶντας
ἀπὸ
τῶν
λαμπρῶν |
[24] |
καὶ
τὴν
τῶν
δικαζόντων
εὐγένειαν,
|
οἳ |
τοῖς
ἐλαύνουσι
τὸν
Δημοσθένη
τότε
|
[13] |
αὐτοῦ
κατηγοροῦντες
εἰρήκασιν.
~(Ὅθεν
οὐκ
|
οἶδ´ |
ὅπως
παρέστη
Θεοπόμπῳ
λέγειν,
αὐτὸν |
[11] |
καὶ
νυκτογραφίας
πειρώμενόν
τι
λέγειν·
|
οἶδα" |
εἶπεν
ὅτι
σε
λυπῶ
λύχνον |
[30] |
Δημοχάρης
ὁ
τοῦ
Δημοσθένους
οἰκεῖος
|
οἴεσθαί |
φησιν
αὐτὸν
οὐχ
ὑπὸ
φαρμάκου, |
[13] |
τὴν
ἀσφάλειαν
καὶ
τὴν
σωτηρίαν
|
οἴεται
|
δεῖν
ἐν
δευτέρᾳ
τάξει
τοῦ |
[7] |
φασιν
ἐκπεσόντος
αὐτοῦ
καὶ
ἀπιόντος
|
οἴκαδε |
συγκεχυμένου
καὶ
βαρέως
φέροντος,
ἐπακολουθῆσαι
|
[22] |
τὸ
κοινὸν
ἱστάμενον
καὶ
τὰ
|
οἰκεῖα |
πράγματα
καὶ
πάθη
τοῖς
δημοσίοις |
[22] |
τῶν
κοινῶν
παθῶν
ἐπὶ
τὰ
|
οἰκεῖα |
σύγκρασιν
ποριζόμενος,
τοῖς
βελτίοσιν
ἐναφανίζουσαν |
[30] |
ὅτι
Δημοχάρης
ὁ
τοῦ
Δημοσθένους
|
οἰκεῖος |
οἴεσθαί
φησιν
αὐτὸν
οὐχ
ὑπὸ
|
[2] |
ἱστορίαν,
ἐξ
οὐ
προχείρων
οὐδ´
|
οἰκείων, |
ἀλλὰ
ξένων
τε
τῶν
πολλῶν |
[27] |
μὲν
Πυθέαν
εἰπεῖν,
ὅτι
καθάπερ
|
οἰκίαν, |
εἰς
ἣν
ὄνειον
εἰσφέρεται
γάλα, |
[25] |
ζήτησιν
ἐποιοῦντο
νεανικήν,
καὶ
τὰς
|
οἰκίας |
ἐπιόντες
ἠρεύνων
πλὴν
τῆς
Καλλικλέους
|
[7] |
(ἐκ
δὲ
τούτου
κατάγειον
μὲν
|
οἰκοδομῆσαι |
μελετητήριον,
ὃ
δὴ
διεσῴζετο
καὶ |
[26] |
ἐπ´
αὐτὸ
τοῦτο
κομίζοντες
ἀργύριον
|
οἴκοθεν |
καὶ
τούτου
χάριν
ἐπιδιώξαντες
αὐτόν, |
[11] |
εἶναι
δ´
αὐτῷ
μέγα
κάτοπτρον
|
οἴκοι, |
καὶ
πρὸς
τοῦτο
τὰς
μελέτας |
[29] |
ἐπίσχες,
ὅπως
ἐπιστείλω
τι
τοῖς
|
οἴκοι. |
(καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν
ἐντὸς
ἀνεχώρησε |
[22] |
αὐτοὺς
ἀνδραγαθήσαντας·
(ὅτι
μέντοι
τὰς
|
οἴκοι |
τύχας
καὶ
δάκρυα
καὶ
ὀδυρμοὺς |
[2] |
ἔργον.
(ἡμεῖς
δὲ
μικρὰν
μὲν
|
οἰκοῦντες |
πόλιν,
καὶ
ἵνα
μὴ
μικροτέρα
|
[22] |
Αἰσχίνην
τῷ
λόγῳ
τούτῳ
πρὸς
|
οἶκτον. |
~(Αἱ
δὲ
πόλεις,
πάλιν
τοῦ |
[1] |
γενέσθαι.
(γελοῖον
γάρ,
εἴ
τις
|
οἴοιτο |
τὴν
Ἰουλίδα,
μέρος
μικρὸν
οὖσαν |
[13] |
καὶ
περὶ
Δημοσθένους
ἔχομεν
εἰπεῖν
|
οἷον |
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
ἢ
φωνὴν |
[26] |
ἀπολείπων
πόλιν
ἐχθροὺς
τοιούτους
ἔχουσαν,
|
οἵους |
ἐν
ἑτέρᾳ
φίλους
εὑρεῖν
οὐ |
[31] |
τὸν
Ἀντίπατρον)
ἠρτημέ–
νους.
(ἐφ´
|
οἷς |
Δεινάρχου
τοῦ
Κορινθίου
κατηγορήσαντος,
παροξυνθεὶς |
[5] |
φησιν
ἀδεσπότοις
ὑπομνήμασιν
ἐντυχεῖν,
ἐν
|
οἷς |
ἐγέγραπτο
τὸν
Δημοσθένη
συνεσχολακέναι
Πλάτωνι |
[15] |
πρὸς
Φορμίωνα
καὶ
Στέφανον,
ἐφ´
|
οἷς |
εἰκότως
ἠδόξησε.
(καὶ
γὰρ
ὁ |
[20] |
καλὸν
οὐδὲν
οὐδ´
ὁμολογούμενον
ἔργον
|
οἷς |
εἶπεν
ἀποδειξάμενος,
ᾤχετο
λιπὼν
τὴν |
[22] |
ἡμέρως
οὕτω
καὶ
φιλανθρώπως
ἐν
|
οἷς
|
εὐτύχησε
χρησαμένου
πταίσασιν
αὐτοῖς,
στεφανηφορεῖν
|
[19] |
σημεῖα
τοῦ
μέλλοντος
ἀναφαίνειν,
ἐν
|
οἷς |
ἥ
τε
Πυθία
δεινὰ
προὔφερε |
[27] |
σωτηρίᾳ
παραγίνεσθαι
τῶν
νοσούντων.
(ἐφ´
|
οἷς |
ἡσθεὶς
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
δῆμος |
[2] |
καὶ
ἁρμονίας
καὶ
τῶν
ἄλλων,
|
οἷς |
ὁ
λόγος
ἀγάλλεται,
χαρίεν
μὲν
|
[8] |
ἀπολογισμούς.
(ἔτι
δὲ
τοὺς
λόγους
|
οἷς |
παρέτυχε
λεγομένοις
ἀναλαμβάνων
πρὸς
ἑαυτὸν |
[13] |
τῶν
ἀτελειῶν,
τοὺς
Φιλιππικούς·
(ἐν
|
οἷς |
πᾶσιν
οὐ
πρὸς
τὸ
ἥδιστον |
[2] |
καὶ
ἄσκησις
οὐκ
εὐχερής,
ἀλλ´
|
οἷστισι |
πλείων
τε
σχολὴ
καὶ
τὰ |
[23] |
ὡς
Ἰδομενεὺς
καὶ
Δοῦρις
εἰρήκασιν,
|
ὀκτὼ |
δ´
ὡς
οἱ
πλεῖστοι
καὶ
|
[26] |
τῆς
δ´
ἄντικρυς
εἰς
τὸν
|
ὄλεθρον, |
ἐτύγχανε
προειδὼς
τὰ
κατὰ
τὴν
|
[25] |
καὶ
ἀδίκου
προφάσεως·
ἡμέραις
δ´
|
ὀλίγαις |
ὕστερον
ἐξεταζομένων
τῶν
χρημάτων,
ἰδὼν |
[8] |
πολλοὶ
πρὸς
τὸν
λόγον
ἀφροντιστεῖν
|
ὀλιγαρχικοῦ |
καὶ
βίᾳ
μᾶλλον
ἢ
πειθοῖ |
[30] |
αἱ
γυναῖκες.
Τούτῳ
μὲν
οὖν
|
ὀλίγον |
ὕστερον
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
δῆμος
|
[31] |
λαθεῖν
ἐποίησε
τὸ
χρυσίον
οὐκ
|
ὀλίγον |
χρόνον.
(ὡς
δ´
ὁ
ἄνθρωπος |
[17] |
Ἕλλησι
καὶ
παροξύνων,
συνέστησε
πλὴν
|
ὀλίγων |
ἅπαντας
ἐπὶ
τὸν
Φίλιππον,
ὥστε |
[23] |
ἐν
τρυβλίῳ
δεῖγμα
περιφέρωσι,
δι´
|
ὀλίγων |
πυρῶν
τοὺς
πολλοὺς
πιπράσκοντας,
οὕτως |
[25] |
τὸ
εἶδος,
ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα
τὴν
|
ὁλκὴν |
τοῦ
χρυσίου
σκέψασθαι.
(θαυμάσαντος
δὲ |
[9] |
εἰρήκει
κακῶς,
καὶ
τοῦτ´
ἀναγινώσκοντος
|
Ὀλυμπίασι, |
παραναστὰς
καὶ
διεξελθὼν
μεθ´
ἱστορίας |
[1] |
τὸ
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
τῆς
|
Ὀλυμπίασιν |
ἱπποδρομίας
εἰς
Ἀλκιβιάδην
ἐγκώμιον,
εἴτ´ |
[9] |
ἐν
ᾧ
πολλὰ
Θηβαίους
καὶ
|
Ὀλυνθίους |
εἰρήκει
κακῶς,
καὶ
τοῦτ´
ἀναγινώσκοντος
|
[7] |
τὴν
αὐτὴν
ῥῆσιν,
ὥστ´
εὐθὺς
|
ὅλως |
ἑτέραν
τῷ
Δημοσθένει
φανῆναι.
(πεισθέντα |
[18] |
τῶν
Θηβαίων
λογισμούς,
ἀλλ´
ἐν
|
ὄμμασιν
|
ἕκαστος
εἶχε
τὰ
τοῦ
πολέμου |
[25] |
ὄψει
καὶ
διαχύσει
καὶ
βολαῖς
|
ὀμμάτων |
ἐνευρεῖν
ἦθος.
οὐ
γὰρ
ἀντέσχεν |
[16] |
ταῖς
ἄλλαις
τιμαῖς
καὶ
φιλοφροσύναις
|
ὅμοιον |
αὑτὸν
τῷ
Δημοσθένει
παρεῖχεν,
ἀλλὰ |
[6] |
ἐπετίμησεν,
ὅτι
τὸν
λόγον
ἔχων
|
ὁμοιότατον |
τῷ
Περικλέους,
προδίδωσιν
ὑπ´
ἀτολμίας |
[3] |
τοῖς
πράγμασιν
ἐκείνη
τοὺς
ἄνδρας
|
ὁμοιοτέρους
|
ἀπείργασται.
λεκτέον
δὲ
περὶ
τοῦ |
[3] |
τὴν
φύσιν
ἐμβαλεῖν
αὐτοῦ
τῶν
|
ὁμοιοτήτων, |
ὥσπερ
τὸ
φιλότιμον
καὶ
φιλελεύθερον |
[14] |
προγόνων
καλά,
μιμήσασθαι
δ´
οὐχ
|
ὁμοίως. |
(ἐπεὶ
τούς
γε
καθ´
αὑτὸν |
[12] |
παρὰ
τῷ
Φιλίππῳ
τῶν
δημαγωγούντων,
|
ὁμολογεῖν |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀπεχθανομένους,
ὅτι |
[26] |
ὥστε
φωνὰς
οὐκ
εὐγνώμονας
οὐδ´
|
ὁμολογουμένας |
τοῖς
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
νεανιεύμασιν |
[20] |
τῇ
μάχῃ
καλὸν
οὐδὲν
οὐδ´
|
ὁμολογούμενον |
ἔργον
οἷς
εἶπεν
ἀποδειξάμενος,
ᾤχετο |
[9] |
Φαληρεὺς
τὸν
ἔμμετρον
ἐκεῖνον
ὅρκον
|
ὀμόσαι |
ποτὲ
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὥσπερ |
[26] |
ἱστορεῖ
Θεόφραστος.
~(Ὁ
δὲ
Δημοσθένης
|
ὁμόσε |
χωρῶν
εἰσήνεγκε
ψήφισμα,
τὴν
ἐξ |
[27] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
|
ὁμοῦ |
τι
πάντων
ἀπαντώντων
καὶ
δεχομένων |
[14] |
προϊστάμενος
πολιτείας,
ἀλλὰ
δοκῶν
μακεδονίζειν,
|
ὅμως
|
δι´
ἀνδρείαν
καὶ
δικαιοσύνην
οὐδὲν |
[14] |
πολίτευμα
καὶ
τὸ
περὶ
Ἀντιφῶντος·
|
ὃν |
ὑπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
ἀφεθέντα
συλλαβὼν |
[22] |
φαιδρὸς
εἰς
τὴν
βουλήν,
ὡς
|
ὄναρ |
ἑωρακὼς
ἀφ´
οὗ
τι
μέγα |
[27] |
ὅτι
καθάπερ
οἰκίαν,
εἰς
ἣν
|
ὄνειον
|
εἰσφέρεται
γάλα,
κακόν
τι
πάντως |
[27] |
φήσαντα
καὶ
τὸ
γάλα
τὸ
|
ὄνειον |
ἐφ´
ὑγιείᾳ
καὶ
τοὺς
Ἀθηναίους
|
[19] |
οὐδὲν
οὕτω
τῶν
ῥευμάτων
ἴσμεν
|
ὀνομαζόμενον, |
εἰκάζομεν
δὲ
τὸν
καλούμενον
Αἵμονα |
[4] |
ὄφιν
ἔνιοι
τῶν
ποιητῶν
ἀργᾶν
|
ὀνομάζουσιν· |
ἢ
πρὸς
τὸν
λόγον,
ὡς |
[2] |
ἐπακολουθεῖν
δι´
αὐτὰ
καὶ
τοῖς
|
ὀνόμασι. |
(κάλλους
δὲ
Ῥωμαϊκῆς
ἀπαγγελίας
καὶ
|
[8] |
ἐκκλησίᾳ
πολλάκις
τοῦ
δήμου
καλοῦντος
|
ὀνομαστὶ
|
μὴ
παρελθεῖν,
εἰ
μὴ
τύχοι |
[2] |
καὶ
τάχους
αἰσθάνεσθαι
καὶ
μεταφορᾶς
|
ὀνομάτων |
καὶ
ἁρμονίας
καὶ
τῶν
ἄλλων, |
[2] |
οὐ
γὰρ
οὕτως
ἐκ
τῶν
|
ὀνομάτων |
τὰ
πράγματα
συνιέναι
καὶ
γνωρίζειν |
[31] |
τούτων
ἐξολούμενον
δικαίως,
ἐπαχθῆ
μὲν
|
ὄντα |
καὶ
πρότερον
αὐτοῖς,
τότε
δ´ |
[7] |
ἐπακολουθῆσαι
Σάτυρον
τὸν
ὑποκριτὴν
ἐπιτήδειον
|
ὄντα |
καὶ
συνεισελθεῖν.
(ὀδυρομένου
δὲ
τοῦ |
[25] |
δι´
ἀσωτίαν,
κἀκεῖνον
ἤδη
χαλεπὸν
|
ὄντα |
τοῖς
φίλοις
δεδοικώς.
(καταφυγόντος
δὲ |
[28] |
κληθεὶς
Φυγαδοθήρας.
τοῦτον
δὲ
Θούριον
|
ὄντα |
τῷ
γένει
λόγος
ἔχει
τραγῳδίας |
[3] |
βιβλίῳ
τούτῳ,
τῶν
παραλλήλων
βίων
|
ὄντι |
πέμπτῳ,
περὶ
Δημοσθένους
καὶ
Κικέρωνος, |
[2] |
ἐν
ἑτέροις
συνιοῦσαν
ἀναγνωσμάτων,
τῷ
|
ὄντι |
χρῆν
πρῶτον
ὑπάρχειν
καὶ
μάλιστα
|
[13] |
τοῦ
καλοῦ
δι´
αὐτὸ
αἱρετοῦ
|
ὄντος, |
τὸν
περὶ
τοῦ
στεφάνου,
τὸν |
[30] |
δὲ
τῆς
περὶ
τὸν
θάνατον
|
ὀξύτητος, |
διηγήσασθαι
τοὺς
παρὰ
ταῖς
θύραις
|
[23] |
ὀργὴν
ἐκ
τοῦ
Κιθαιρῶνος
ἀνεχώρησεν
|
ὀπίσω |
καὶ
τὴν
πρεσβείαν
ἀφῆκεν.
(εὐθὺς |
[20] |
τάξιν,
ἀποδρὰς
αἴσχιστα
καὶ
τὰ
|
ὅπλα |
ῥίψας,
οὐδὲ
τὴν
ἐπιγραφὴν
τῆς |
[23] |
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
πολλοὺς
ἀνεῖλον,
|
ὅπλα |
τοῦ
Δημοσθένους
αὐτοῖς
συμπαρασκευάσαντος,
Ἀθηναῖοι |
[14] |
δ´
οὐκ
ὢν
ἐν
τοῖς
|
ὅπλοις |
ἀξιόπιστος,
ὥς
φησιν
ὁ
Δημήτριος, |
[20] |
Δημοσθένης
λέγεται,
τοῖς
τῶν
Ἑλλήνων
|
ὅπλοις |
ἐκτεθαρρηκὼς
καὶ
λαμπρὸς
ὑπὸ
ῥώμης |
[17] |
τῶν
Ἑλλήνων
εὐδοκιμοῦντας
ἐν
τοῖς
|
ὅπλοις. |
(ἦν
δ´
οὐ
ῥᾴδιον
ἐπὶ |
[10] |
Δημοσθένης,
εἰπεῖν·
ἄξιος
τῆς
πόλεως"
|
ὁποῖος |
δέ
τις
ὁ
Δημάδης·
ὑπὲρ
|
[10] |
περὶ
τῶν
ῥητόρων·
ἐρωτηθέντα
γὰρ
|
ὁποῖός |
τις
αὐτῷ
φαίνεται
ῥήτωρ
ὁ |
[19] |
γὰρ
παραρρεῖ
παρὰ
τὸ
Ἡράκλειον,
|
ὅπου |
κατεστρατοπέδευον
οἱ
Ἕλληνες·
καὶ
τεκμαιρόμεθα |
[27] |
ἑαυτὸν
συνηγω–
νίζετο
καὶ
συνέπραττεν,
|
ὅπως |
αἱ
πόλεις
συνεπιθήσονται
τοῖς
Μακεδόσι |
[5] |
ἑαυτοῦ
παιδαγωγὸν
δεόμενος
καὶ
προθυμούμενος,
|
ὅπως |
αὐτὸν
ἀγάγοι
πρὸς
τὴν
ἀκρόασιν. |
[8] |
δήμου
τὴν
παρασκευήν,
τὸ
δ´
|
ὅπως |
ἕξουσιν
οἱ
πολλοὶ
πρὸς
τὸν |
[29] |
δ´
ὑπεκρίνου.
μικρὸν
οὖν
ἐπίσχες,
|
ὅπως |
ἐπιστείλω
τι
τοῖς
οἴκοι.
(καὶ |
[20] |
παρέσσεται
ἀνθρώπεια.
~(Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
ὅπως |
ἔχει,
διαιτῆσαι
χαλεπόν·
ὁ
δὲ
|
[13] |
κατηγοροῦντες
εἰρήκασιν.
~(Ὅθεν
οὐκ
οἶδ´
|
ὅπως |
παρέστη
Θεοπόμπῳ
λέγειν,
αὐτὸν
ἀβέβαιον |
[23] |
πρὸς
Ἀλέξανδρον,
δείσας
δὲ
τὴν
|
ὀργὴν
|
ἐκ
τοῦ
Κιθαιρῶνος
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω |
[29] |
ἐπαγγελλόμενος.
ἀρξαμένου
δ´
ἀπειλεῖν
μετ´
|
ὀργῆς |
τοῦ
Ἀρχίου
νῦν"
ἔφη
λέγεις |
[18] |
Φίλιππον
εὐθὺς
ἐπικηρυκεύεσθαι
δεόμενον
εἰρήνης,
|
ὀρθὴν |
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα
γενέσθαι
καὶ |
[17] |
φησι
Θεόφραστος,
ἀξιούντων
τῶν
συμμάχων
|
ὁρισθῆναι |
τὰς
εἰσφοράς,
εἰπεῖν
Κρωβύλον
τὸν |
[9] |
δὲ
Φαληρεὺς
τὸν
ἔμμετρον
ἐκεῖνον
|
ὅρκον
|
ὀμόσαι
ποτὲ
πρὸς
τὸν
δῆμον |
[5] |
~(Τῆς
δὲ
πρὸς
τοὺς
λόγους
|
ὁρμῆς |
ἀρχὴν
αὐτῷ
φασι
τοιαύτην
γενέσθαι. |
[26] |
καὶ
ἀγῶνας,
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
|
ὁρμήσαι |
τὴν
εὐθὺ
τοῦ
θανάτου
τείνουσαν. |
[19] |
ἐπὶ
Θερμώδοντι
μάχην
μένε,
παμμέλαν
|
ὄρνι· |
τηνεί
τοι
κρέα
πολλὰ
παρέσσεται |
[5] |
τὰς
δέκα
μνᾶς
διὰ
τὴν
|
ὀρφανίαν, |
εἴτε
μᾶλλον
τοῦ
Ἰσαίου
τὸν |
[6] |
πράττειν,
(καὶ
καθάπερ
Λαομέδοντα
τὸν
|
Ὀρχομένιον |
λέγουσι
καχεξίαν
τινὰ
σπληνὸς
ἀμυνόμενον |
[23] |
δ´
ὥσπερ"
ἔφη
τοὺς
ἐμπόρους
|
ὁρῶμεν, |
ὅταν
ἐν
τρυβλίῳ
δεῖγμα
περιφέρωσι, |
[22] |
βασιλικῶν
καὶ
τυραννικῶν
προσώπων,
οὓς
|
ὁρῶμεν |
οὔτε
κλαίοντας
οὔτε
γελῶντας
ἐν |
[12] |
καὶ
βίαιος
περὶ
τὰς
ἀμύνας.
|
(ὁρῶν |
δ´
οὐ
φαῦλον
οὐδὲ
τῆς |
[5] |
ἐκείνου
μὲν
ἐζήλωσε
τὴν
δόξαν,
|
ὁρῶν |
προπεμπόμενον
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ
μακαριζόμενον, |
[22] |
(ταῦτα
μὲν
οὖν
εἰπεῖν
προήχθημεν,
|
ὁρῶντες |
ἐπικλῶντα
πολλοὺς
καὶ
ἀποθηλύνοντα
τὸν |
[11] |
ἐλήφθη.
(πρὸς
δὲ
τὸν
κλέπτην
|
ὃς |
ἐπεκαλεῖτο
Χαλκοῦς
καὶ
αὐτὸν
εἰς |
[9] |
διεξελθὼν
μεθ´
ἱστορίας
καὶ
ἀποδείξεως,
|
ὅσα |
Θηβαίοις
καὶ
Χαλκιδεῦσιν
ὑπάρχει
καλὰ |
[2] |
τε
παντοδαπῶν
ἀφθονίαν
ἔχων,
καὶ
|
ὅσα |
τοὺς
γράφοντας
διαφυγόντα
σωτηρίᾳ
μνήμης |
[10] |
καὶ
τὸν
Δημοσθένην
φασὶν
αὐτόν,
|
ὁσάκις |
ἀντερῶν
αὐτῷ
Φωκίων
ἀναβαίνοι,
λέγειν |
[30] |
φόρημα
περιβραχιόνιον.
(τῶν
δ´
ἄλλων
|
ὅσοι |
γεγράφασι
περὶ
αὐτοῦ
(πάμπολλοι
δ´ |
[31] |
κρίσιν
τινὰ
καλούμενος
ὑφ´
ἡγεμόνος,
|
ὅσον |
εἶχε
χρυσίδιον
εἰς
τὰς
χεῖρας |
[7] |
τῷ
Δημοσθένει
φανῆναι.
(πεισθέντα
δ´
|
ὅσον |
ἐκ
τῆς
ὑποκρίσεως
τῷ
λόγῳ |
[27] |
καὶ
παρασχεῖν
πεντήκοντα
ταλάντων
ἐξέδωκαν,
|
ὅσον |
ἦν
τὸ
τίμημα
τῆς
καταδίκης. |
[21] |
τὴν
πολιτείαν,
ὥστε
καὶ
τῶν
|
ὀστῶν |
ἐκ
Χαιρωνείας
κομισθέντων
καὶ
θαπτομένων, |
[9] |
πρὸς
τὴν
Ἑλλάδα,
καὶ
πάλιν
|
ὅσων |
αἴτιοι
γεγόνασι
κακῶν
οἱ
κολακεύοντες |
[23] |
ὥσπερ"
ἔφη
τοὺς
ἐμπόρους
ὁρῶμεν,
|
ὅταν |
ἐν
τρυβλίῳ
δεῖγμα
περιφέρωσι,
δι´ |
[11] |
μὴ
θαυμάζετε
τὰς
γινομένας
κλοπάς,
|
ὅταν |
τοὺς
μὲν
κλέπτας
χαλκοῦς,
τοὺς |
[23] |
Λυκοῦργον,
Μοιροκλέα,
Δήμωνα,
Καλλισθένην,
Χαρίδημον.
|
(ὅτε |
καὶ
τὸν
περὶ
τῶν
προβάτων
|
[17] |
μισθοὺς
εἰσφέρεσθαι
τοῖς
ξένοις
προθύμως.
|
(ὅτε |
καί
φησι
Θεόφραστος,
ἀξιούντων
τῶν |
[27] |
πάντων
ἀπαντώντων
καὶ
δεχομένων
προθύμως.
|
ὅτε |
καί
φησιν
αὐτὸν
ὁ
Μάγνης |
[16] |
πλεῖστος
ἦν
λόγος
αὐτοῦ,
καὶ
|
ὅτε |
πρεσβεύων
δέκατος
ἧκεν
εἰς
Μακεδονίαν, |
[8] |
αὐτοῦ
καὶ
τοῦτο
ποιοῦνται
σημεῖον,
|
ὅτι |
Δημάδης
μὲν
ἐκείνῳ
θορυβηθέντι
πολλάκις
|
[30] |
διαφορὰς
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἐπεξιέναι·
πλὴν
|
ὅτι |
Δημοχάρης
ὁ
τοῦ
Δημοσθένους
οἰκεῖος |
[27] |
τότε
τὸν
μὲν
Πυθέαν
εἰπεῖν,
|
ὅτι |
καθάπερ
οἰκίαν,
εἰς
ἣν
ὄνειον
|
[22] |
καὶ
παιωνίζειν,
ὥσπερ
αὐτοὺς
ἀνδραγαθήσαντας·
|
(ὅτι |
μέντοι
τὰς
οἴκοι
τύχας
καὶ
|
[7] |
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
πρὸς
αὐτόν,
|
ὅτι |
πάντων
φιλοπονώτατος
ὢν
τῶν
λεγόντων |
[12] |
ὁμολογεῖν
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀπεχθανομένους,
|
ὅτι |
πρὸς
ἔνδοξον
αὐτοῖς
ἄνθρωπον
ὁ |
[31] |
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
διδασκόμενον
ἀτυχήμασιν,
|
ὅτι |
πρώτους
ἑαυτοὺς
οἱ
προδόται
πωλοῦσιν, |
[11] |
πειρώμενόν
τι
λέγειν·
οἶδα"
εἶπεν
|
ὅτι |
σε
λυπῶ
λύχνον
καίων.
ὑμεῖς |
[11] |
μὲν
οὖν
γεγραμμένοι
τῶν
λόγων
|
ὅτι |
τὸ
αὐστηρὸν
πολὺ
καὶ
πικρὸν |
[6] |
ἤδη
πάνυ
γέρων
θεασάμενος
ἐπετίμησεν,
|
ὅτι |
τὸν
λόγον
ἔχων
ὁμοιότατον
τῷ |
[14] |
ἔστιν.
(ἱστορεῖ
δὲ
καὶ
Θεόφραστος,
|
ὅτι |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπί
τινα
προβαλλομένων
|
[27] |
βέλτιον
Ἀλκιβιάδου
κατιόντα·
πεπεισμένους
γάρ,
|
οὐ |
βεβιασμένους,
ὑπ´
αὐτοῦ
δέχεσθαι
τοὺς |
[25] |
καὶ
βολαῖς
ὀμμάτων
ἐνευρεῖν
ἦθος.
|
οὐ |
γὰρ
ἀντέσχεν
ὁ
Δημοσθένης,
ἀλλὰ |
[27] |
δὲ
χρηματικῆς
ζημίας
αὐτῷ
μενούσης
|
(οὐ |
γὰρ
ἐξῆν
χάριτι
λῦσαι
καταδίκην) |
[2] |
θαυμαστὸν
μέν,
ἀλλ´
ἀληθὲς
ἐπάσχομεν.
|
οὐ
|
γὰρ
οὕτως
ἐκ
τῶν
ὀνομάτων |
[12] |
τὴν
πρὸς
τὸν
ἄνθρωπον
ἔχθραν·
|
οὐ |
γάρ
τι
γλυκύθυμος
ἀνὴρ
ἦν |
[13] |
ἐπὶ
τῷ
μὴ
μεταβαλέσθαι
προέμενος.
|
(οὐ |
γάρ
ὡς
Δημάδης
ἀπολογούμενος
τὴν |
[18] |
ἀντεροῦντας.
τὸ
μὲν
οὖν
συμφέρον
|
οὐ
|
διέφευγε
τοὺς
τῶν
Θηβαίων
λογισμούς, |
[26] |
καὶ
δι´
ἀσθένειαν
τοῦ
σώματος
|
οὐ |
δυνάμενος
φέρειν
τὸν
εἱργμὸν
ἀποδρᾶναι, |
[26] |
ἐξουσίαν
δόντων.
(λέγεται
γοῦν,
ὡς
|
οὐ |
μακρὰν
τοῦ
ἄστεος
φεύγων
αἴσθοιτό |
[31] |
συνέχων
δι´
ἀλλήλων,
καὶ
παραπέφυκεν
|
οὐ |
μεγάλη
πλάτανος.
ἀπὸ
ταύτης
πολλὰ |
[1] |
τὴν
Ἰουλίδα,
μέρος
μικρὸν
οὖσαν
|
οὐ |
μεγάλης
νήσου
τῆς
Κέω,
καὶ |
[26] |
Δημοσθένην
καὶ
εἰπεῖν·
(πῶς
δ´
|
οὐ |
μέλλω
φέρειν
βαρέως,
ἀπολείπων
πόλιν
|
[18] |
πρὸς
ἀλλήλας
διαφορῶν
ταῖς
πόλεσιν.
|
~(Οὐ |
μὴν
ἀλλ´
ἐπεὶ
Φίλιππος
ὑπὸ |
[8] |
πάνυ
προελθεῖν
ἐνδέχεσθαι
δι´
αἰσχύνην.
|
~(Οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πρὸς |
[15] |
τὴν
μητέρα
τοῦ
νεανίσκου
μνώμενος.
|
(οὐ |
μὴν
ἔγημε
ταύτην,
ἀλλὰ
Σαμίᾳ |
[16] |
ἐπιμελείας
πρὸς
τὸν
ἐκείνου
λόγον.
|
(οὐ |
μὴν
ἔν
γε
ταῖς
ἄλλαις |
[28] |
ἦν
τὸ
τίμημα
τῆς
καταδίκης.
|
~(Οὐ |
μὴν
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
ἀπέλαυσε |
[13] |
ταύτην
ἄχρι
τέλους
διαφυλάξας
καὶ
|
οὐ |
μόνον
ἐν
τῷ
βίῳ
μὴ |
[21] |
ἐπ´
αὐτόν·
(ὁ
δὲ
δῆμος
|
οὐ |
μόνον
τούτων
ἀπέλυεν,
ἀλλὰ
καὶ |
[8] |
σύνοιδε.
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους
|
οὐ |
παντάπασιν
ἦν
ἔξαρνος,
ἀλλ´
οὔτε
|
[9] |
μεγάλου
γεγονότος,
ζηλῶν
καὶ
μιμούμενος,
|
οὐ |
πάνυ
προσίεσθαι
τὴν
ἐν
τῷ |
[25] |
καὶ
Ἰωνίαν
σοφιστεύων
κατεβίωσε.
~(Μετ´
|
οὐ |
πολὺ
δ´
Ἅρπαλος
ἧκεν
ἐξ |
[22] |
προσδοκᾶν
Ἀθηναίοις
ἀγαθόν·
καὶ
μετ´
|
οὐ |
πολὺ
παρῆσαν
οἱ
τὸν
Φιλίππου
|
[31] |
τοῖς
ἐπιγράμμασι.
(Δημάδην
δὲ
χρόνον
|
οὐ |
πολὺν
ἀπολαύσαντα
μισουμένης
δόξης
ἡ |
[21] |
τῇ
περὶ
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ
χρόνον
|
οὐ |
πολὺν
ἐπιβιώσας·
καὶ
τοῦτο
δοκεῖ |
[19] |
τὴν
προσηγορίαν.
(ὁ
δὲ
Δοῦρις
|
οὐ |
ποταμὸν
εἶναι
τὸν
Θερμώδοντά
φησιν, |
[24] |
τότε
πλεῖστον
δυναμένοις
καὶ
μακεδονίζουσιν
|
οὐ |
προήκαντο
τὴν
κατ´
αὐτοῦ
ψῆφον, |
[4] |
τοῦ
σώματος
ἀσθένειαν
καὶ
θρύψιν,
|
οὐ |
προϊεμένης
τοῖς
πόνοις
τῆς
μητρὸς |
[13] |
τοὺς
Φιλιππικούς·
(ἐν
οἷς
πᾶσιν
|
οὐ |
πρὸς
τὸ
ἥδιστον
ἢ
ῥᾷστον |
[2] |
σύνταξιν
ὑποβεβλημένῳ
καὶ
ἱστορίαν,
ἐξ
|
οὐ |
προχείρων
οὐδ´
οἰκείων,
ἀλλὰ
ξένων |
[17] |
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
(ἦν
δ´
|
οὐ
|
ῥᾴδιον
ἐπὶ
προσφάτοις
εὐεργετήμασι
τοῖς |
[26] |
οἵους
ἐν
ἑτέρᾳ
φίλους
εὑρεῖν
|
οὐ |
ῥᾴδιόν
ἐστιν;
(Ἤνεγκε
δὲ
τὴν |
[24] |
εἶτ´
ἔπτηξε,
τῶν
μὲν
Ἀθηναίων
|
οὐ |
συνεξαναστάντων,
τοῦ
δ´
Ἄγιδος
πεσόντος |
[2] |
ταῖς
περὶ
τὴν
Ἰταλίαν
διατριβαῖς
|
οὐ |
σχολῆς
οὔσης
γυμνάζεσθαι
περὶ
τὴν |
[21] |
τοῖς
ἀνδράσιν
ἔπαινον
εἰπεῖν
ἀπέδωκεν,
|
οὐ |
ταπεινῶς
οὐδ´
ἀγεννῶς
φέρων
τὸ |
[8] |
οὖν
ἠμείψατο
πικρῶς
ὁ
Δημοσθένης·
|
(οὐ |
ταὐτά"
γὰρ
εἶπεν
ἐμοὶ
καὶ |
[17] |
εἰπεῖν
Κρωβύλον
τὸν
δημαγωγόν,
ὡς
|
οὐ |
τεταγμένα
σιτεῖται
πόλεμος.
(ἐπηρμένης
δὲ |
[12] |
περὶ
τὰς
ἀμύνας.
(ὁρῶν
δ´
|
οὐ |
φαῦλον
οὐδὲ
τῆς
αὑτοῦ
δυνάμεως |
[30] |
ὡς
εἴρηται·
Πάππος
δέ
τις,
|
οὗ |
τὴν
ἱστορίαν
Ἕρμιππος
ἀνείληφε,
φησὶ |
[22] |
βουλήν,
ὡς
ὄναρ
ἑωρακὼς
ἀφ´
|
οὗ |
τι
μέγα
προσδοκᾶν
Ἀθηναίοις
ἀγαθόν· |
[30] |
φαίη
πολὺν
εἶναι
χρόνον
ἐξ
|
οὗ |
φοροίη
τὸν
ἀπόδεσμον
ἐκεῖνον
ὁ |
[12] |
γάρ
τι
γλυκύθυμος
ἀνὴρ
ἦν
|
οὐδ´ |
ἀγανόφρων,
ἀλλ´
ἔντονος
καὶ
βίαιος |
[21] |
ἔπαινον
εἰπεῖν
ἀπέδωκεν,
οὐ
ταπεινῶς
|
οὐδ´ |
ἀγεννῶς
φέρων
τὸ
συμβεβηκός,
ὡς |
[14] |
μὴ
θέλητε,
χρήσεσθε·
συκοφάντῃ
δ´
|
οὐδ´
|
ἂν
θέλητε.
(σφόδρα
δ´
ἀριστοκρατικὸν |
[6] |
Θουκυδίδην
ταῖς
μελέταις
οὐκ
ἀκινδύνως
|
οὐδ´ |
ἀργῶς,
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι
μὲν
οὐδὲ |
[9] |
τὴν
ἐν
τῷ
καιρῷ
δόξαν,
|
οὐδ´
|
ἐπὶ
τῇ
τύχῃ
πολλάκις
ἑκὼν |
[1] |
καὶ
φιλοπόνου
ψυχῆς
ἐπιλαμβανομένην.
(ὅθεν
|
οὐδ´ |
ἡμεῖς,
εἴ
τι
τοῦ
φρονεῖν |
[29] |
δ´
ἐπ´
Ἀντιπάτρῳ
καὶ
Μακεδόσιν
|
οὐδ´ |
ὁ
σὸς
νεὼς
καθαρὸς
ἀπολέλειπται. |
[2] |
καὶ
ἱστορίαν,
ἐξ
οὐ
προχείρων
|
οὐδ´ |
οἰκείων,
ἀλλὰ
ξένων
τε
τῶν
|
[26] |
δεδακρυμένος,
ὥστε
φωνὰς
οὐκ
εὐγνώμονας
|
οὐδ´
|
ὁμολογουμένας
τοῖς
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ |
[20] |
δὲ
τῇ
μάχῃ
καλὸν
οὐδὲν
|
οὐδ´
|
ὁμολογούμενον
ἔργον
οἷς
εἶπεν
ἀποδειξάμενος, |
[14] |
δι´
ἀνδρείαν
καὶ
δικαιοσύνην
οὐδὲν
|
οὐδαμῇ |
χείρων
ἔδοξεν
Ἐφιάλτου
καὶ
Ἀριστείδου |
[18] |
ἀμφοτέροις
καὶ
δυναστεύοντος
οὐκ
ἀδίκως
|
οὐδὲ |
παρ´
ἀξίαν,
καθάπερ
ἀποφαίνεται
Θεόπομπος, |
[6] |
οὐδ´
ἀργῶς,
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι
μὲν
|
οὐδὲ |
πολλοστὸν
ἠδυνήθη
μέρος
τῶν
πατρῴων, |
[14] |
ἀξιόπιστος,
ὥς
φησιν
ὁ
Δημήτριος,
|
οὐδὲ |
πρὸς
τὸ
λαμβάνειν
παντάπασιν
ἀπωχυρωμένος, |
[4] |
τοῖς
πόνοις
τῆς
μητρὸς
αὐτὸν
|
οὐδὲ
|
προσβιαζομένων
τῶν
παιδαγωγῶν.
(ἦν
γὰρ |
[27] |
οὐκ
εἴων
ἀφίστασθαι
τοὺς
Ἕλληνας
|
οὐδὲ |
προσέχειν
τοῖς
Ἀθηναίοις·
(Δημοσθένης
δὲ |
[20] |
αἴσχιστα
καὶ
τὰ
ὅπλα
ῥίψας,
|
οὐδὲ |
τὴν
ἐπιγραφὴν
τῆς
ἀσπίδος
ὡς |
[12] |
ἀμύνας.
(ὁρῶν
δ´
οὐ
φαῦλον
|
οὐδὲ |
τῆς
αὑτοῦ
δυνάμεως
ἔργον
ἄνδρα |
[15] |
(μέμνηται
γὰρ
οὐδέτερος
αὐτῶν
ἐναργῶς
|
οὐδὲ |
τρανῶς
ἐκείνου
τοῦ
ἀγῶνος
ὡς |
[24] |
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος,
γενομένη
δ´
ὡς
|
οὐδεμία |
τῶν
δημοσίων
περιβόητος
διά
τε |
[16] |
δὲ
σπογγιᾶς
εἴη,
βασιλέως
δ´
|
οὐδὲν |
ἐγκώμιον.
~(Ἐπειδὴ
δ´
εἰς
τὸ |
[16] |
ἔτι
καὶ
τῆς
εἰρήνης
ὑπαρχούσης
|
οὐδὲν |
ἐῶντος
ἀνεπιτίμητον
τῶν
πραττομένων
ὑπὸ |
[1] |
καὶ
διαθέσει
τὸ
πλεῖστόν
ἐστιν,
|
οὐδὲν |
ἡγοῦμαι
διαφέρειν
ἀδόξου
καὶ
ταπεινῆς |
[18] |
δὲ
καὶ
τὰς
ἐκκλησίας
ἁπάσας
|
οὐδὲν |
ἧττον
ὑπ´
ἐκείνου
τότε
τὰς |
[29] |
πρὸς
Ἀντίπατρον,
ὡς
δυσχερὲς
πεισόμενον
|
οὐδέν. |
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
ἐτύγχανεν
ὄψιν |
[20] |
ἐν
δὲ
τῇ
μάχῃ
καλὸν
|
οὐδὲν |
οὐδ´
ὁμολογούμενον
ἔργον
οἷς
εἶπεν |
[14] |
ὅμως
δι´
ἀνδρείαν
καὶ
δικαιοσύνην
|
οὐδὲν |
οὐδαμῇ
χείρων
ἔδοξεν
Ἐφιάλτου
καὶ |
[19] |
ἐμβάλλον.
ἡμεῖς
δὲ
νῦν
μὲν
|
οὐδὲν |
οὕτω
τῶν
ῥευμάτων
ἴσμεν
ὀνομαζόμενον, |
[11] |
ἀνθρώπου
καὶ
βοῶντος
ἐγὼ
Δημόσθενες
|
οὐδὲν |
πέπονθα;
νὴ
Δία"
φάναι,
νῦν
|
[11] |
τὸν
Δημοσθένην,
τούτων
ὧν
λέγεις
|
οὐδὲν |
πέπονθας.
ἐπιτείναντος
δὲ
τὴν
φωνὴν |
[14] |
πάγου
βουλὴν
ἀνήγαγε,
καὶ
παρ´
|
οὐδὲν |
τὸ
προσκροῦσαι
τῷ
δήμῳ
θέμενος, |
[8] |
ἐκ
προχείρου
συνεῖπεν,
ἐκεῖνος
δ´
|
οὐδέποτε |
Δημάδῃ.
~(Πόθεν
οὖν,
φαίη
τις |
[15] |
ἑκατέρῳ
λόγοις
τεκμαίρεσθαι.
(μέμνηται
γὰρ
|
οὐδέτερος |
αὐτῶν
ἐναργῶς
οὐδὲ
τρανῶς
ἐκείνου |
[27] |
δὲ
Πειραιῶς
ἀνέβαινεν
οὔτ´
ἄρχοντος
|
οὔθ´ |
ἱερέως
ἀπολειφθέντος,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[29] |
ἐτύγχανε
καθήμενος,
ὦ
Ἀρχία"
εἶπεν
|
οὔθ´ |
ὑποκρινόμενός
με
πώποτ´
ἔπεισας,
οὔτε |
[18] |
ἀγαπωμένου
παρ´
ἀμφοτέροις
καὶ
δυναστεύοντος
|
οὐκ |
ἀδίκως
οὐδὲ
παρ´
ἀξίαν,
καθάπερ |
[6] |
κατὰ
τὸν
Θουκυδίδην
ταῖς
μελέταις
|
οὐκ |
ἀκινδύνως
οὐδ´
ἀργῶς,
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι |
[25] |
θορυβοῦντος,
ἀναστάς
τις
ἔσκωψεν
εἰπών·
|
οὐκ |
ἀκούσεσθε
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
τοῦ |
[12] |
(αἱ
δὲ
τρισχίλιαι
καθ´
ἑαυτὰς
|
οὐκ |
ἄν
μοι
δοκοῦσι
τὴν
Δημοσθένους |
[1] |
τρέφειν
καὶ
ποιητάς,
ἄνδρα
δ´
|
οὐκ |
ἄν
ποτε
δύνασθαι
δίκαιον
καὶ |
[3] |
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν"
ἔχειν
πρόχειρον,
|
οὐκ |
ἂν
ἐδόκει
τὸ
πρόσταγμα
θεῖον |
[22] |
στεφανηφορεῖν
καλῶς
εἶχε
καὶ
θύειν,
|
οὐκ |
ἂν
εἴποιμι·
πρὸς
γὰρ
τῷ |
[3] |
τῶν
τυχηρῶν.
(δύο
γὰρ
ἑτέρους
|
οὐκ |
ἂν
εὑρεθῆναι
δοκῶ
ῥήτορας
ἐκ |
[29] |
καὶ
ἀποβλέψας
πρὸς
τὸν
Ἀρχίαν
|
οὐκ |
ἂν
φθάνοις"
εἶπεν
ἤδη
τὸν |
[25] |
πόλιν
ἐμβάλωσιν
εἰς
πόλεμον
ἐξ
|
οὐκ |
ἀναγκαίας
καὶ
ἀδίκου
προφάσεως·
ἡμέραις |
[30] |
(πάμπολλοι
δ´
εἰσί)
τὰς
διαφορὰς
|
οὐκ
|
ἀναγκαῖον
ἐπεξιέναι·
πλὴν
ὅτι
Δημοχάρης
|
[2] |
ἀγάλλεται,
χαρίεν
μὲν
ἡγούμεθα
καὶ
|
οὐκ |
ἀτερπές·
ἡ
δὲ
πρὸς
τοῦτο |
[25] |
γὰρ
τὴν
τούτου
νεωστὶ
γεγαμηκότος
|
οὐκ |
εἴασαν
ἐλεγχθῆναι
νύμφης
ἔνδον
οὔσης, |
[27] |
ἐκείνου
φίλων
καὶ
πρέσβεων
περιιόντες
|
οὐκ |
εἴων
ἀφίστασθαι
τοὺς
Ἕλληνας
οὐδὲ |
[13] |
καὶ
τὸ
καθαρῶς
ἕκαστα
πράττειν,
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
κατὰ
Μοιροκλέα
καὶ |
[15] |
μόνας
τὸν
Αἰσχίνην
ἀποφυγεῖν.
ἀλλ´
|
οὐκ
|
ἔοικεν
οὕτως
ἔχειν
τὸ
ἀληθές, |
[14] |
γοῦν
κατ´
αὐτὸν
ὁ
Φωκίων,
|
οὐκ |
ἐπαινουμένης
προϊστάμενος
πολιτείας,
ἀλλὰ
δοκῶν |
[31] |
πωλοῦσιν,
ὃ
πολλάκις
Δημοσθένους
προαγορεύοντος
|
οὐκ |
ἐπίστευσε.
(Τὸν
μὲν
οὖν
Δημοσθένους |
[26] |
Ἀττικὴν
ἀποβλέπων
δεδακρυμένος,
ὥστε
φωνὰς
|
οὐκ |
εὐγνώμονας
οὐδ´
ὁμολογουμένας
τοῖς
ἐν |
[4] |
μέμνηνται.
(δοκεῖ
δὲ
καὶ
τῶν
|
οὐκ |
εὐπρεπῶν
τι
λεχθῆναι
τοῦ
σώματος |
[8] |
δὲ
τούτου
δόξαν
ἔσχεν
ὡς
|
οὐκ |
εὐφυὴς
ὤν,
ἀλλ´
ἐκ
πόνου
|
[2] |
πρὸς
τοῦτο
μελέτη
καὶ
ἄσκησις
|
οὐκ |
εὐχερής,
ἀλλ´
οἷστισι
πλείων
τε |
[13] |
εἶτ´
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
πολιτευόμενος,
|
οὐκ |
ἔφη
τἀναντία
λέγειν,
ἀεὶ
γὰρ |
[7] |
σώματος
ἀκμὴν
εἰς
τοῦτο,
χάριν
|
οὐκ |
ἔχει
πρὸς
τὸν
δῆμον,
ἀλλὰ |
[4] |
ἄστεος
γεγόνοι
καὶ
βαρβάρου
γυναικός,
|
οὐκ |
ἔχομεν
εἰπεῖν
εἴτ´
ἀληθῶς
εἴρηκεν |
[25] |
καὶ
βουλόμενον
ἀπολογεῖσθαι
καὶ
πείθειν
|
οὐκ |
ἐῶντος,
ἀλλὰ
χαλεπαίνοντος
καὶ
θορυβοῦντος, |
[13] |
περὶ
αὐτοῦ
κατηγοροῦντες
εἰρήκασιν.
~(Ὅθεν
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπως
παρέστη
Θεοπόμπῳ
λέγειν, |
[31] |
συμπεσόντα
λαθεῖν
ἐποίησε
τὸ
χρυσίον
|
οὐκ |
ὀλίγον
χρόνον.
(ὡς
δ´
ὁ |
[14] |
Κίμωνος
ἀνὴρ
γενέσθαι.
(Δημοσθένης
δ´
|
οὐκ |
ὢν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
ἀξιόπιστος, |
[10] |
λόγων
κοπὶς
ἀνίσταται.
(τοῦτο
μὲν
|
οὖν |
ἄδηλον
εἴτε
πρὸς
τὸν
λόγον |
[25] |
τὴν
κύλικα
ἔχοντος;
(τότε
μὲν
|
οὖν |
ἀπέπεμψαν
ἐκ
τῆς
πόλεως
τὸν
|
[23] |
πάντας
αὑτοὺς
συνεκδιδόντες.
ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
Ἀριστόβουλος
ὁ
Κασσανδρεὺς
ἱστόρηκε.
βουλευομένων |
[11] |
καὶ
δυνάμει
διαφέρουσιν.
(οἱ
μὲν
|
οὖν |
γεγραμμένοι
τῶν
λόγων
ὅτι
τὸ |
[31] |
προαγορεύοντος
οὐκ
ἐπίστευσε.
(Τὸν
μὲν
|
οὖν |
Δημοσθένους
ἀπέχεις
ὦ
Σόσσιε
βίον |
[22] |
τὸν
Φιλίππου
θάνατον
ἀπαγγέλλοντες.
(εὐθὺς
|
οὖν |
ἔθυον
εὐαγγέλια
καὶ
στεφανοῦν
ἐψηφίσαντο |
[22] |
ἐναφανίζουσαν
τὰ
χείρω;
(ταῦτα
μὲν
|
οὖν
|
εἰπεῖν
προήχθημεν,
ὁρῶντες
ἐπικλῶντα
πολλοὺς |
[6] |
τὸν
Δημοσθένη
καταμαθεῖν.
~(Ὡς
δ´
|
οὖν |
ἐν
ἡλικίᾳ
γενόμενος
τοῖς
ἐπιτρόποις |
[20] |
χρυσοῖς·
ἀγαθῇ
τύχῃ.
(Παραυτίκα
μὲν
|
οὖν |
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
διὰ
τὴν |
[12] |
θεωρεῖσθαι
δίκαιόν
ἐστιν.
~(Ὥρμησε
μὲν
|
οὖν |
ἐπὶ
τὸ
πράττειν
τὰ
κοινὰ |
[29] |
τρίποδος,
ἄρτι
δ´
ὑπεκρίνου.
μικρὸν
|
οὖν |
ἐπίσχες,
ὅπως
ἐπιστείλω
τι
τοῖς |
[15] |
ἄχρι
δίκης
προελθόντος.
ταυτὶ
μὲν
|
οὖν |
ἕτεροι
διακρινοῦσι
μᾶλλον.
~(Ἡ
δὲ |
[24] |
Αἰσχίνην
μὴ
μεταλαβεῖν.
(ἐκεῖνος
μὲν
|
οὖν |
εὐθὺς
ἐκ
τῆς
πόλεως
ᾤχετ´ |
[8] |
αὐτοῦ
τὰ
ἐνθυμήματα.
τοῦτον
μὲν
|
οὖν |
ἠμείψατο
πικρῶς
ὁ
Δημοσθένης·
(οὐ |
[23] |
λέοντα
φόνου
κεκορεσμένον.
ἔπεισε
δ´
|
οὖν |
καὶ
παρῃτήσατο
τοὺς
ἄνδρας
ὁ
|
[22] |
δὲ
νικήσας
ἀπόλωλεν"
~(Ἔγνω
μὲν
|
οὖν |
κρύφα
τὴν
τοῦ
Φιλίππου
τελευτὴν
|
[21] |
μεταμέλεσθαι
τοῖς
βεβουλευμένοις.
(τὸν
μὲν
|
οὖν |
λόγον
εἶπεν
ὁ
Δημοσθένης,
τοῖς |
[28] |
διατριβῆς
μετεσχηκέναι
φησὶν
αὐτόν.
(οὗτος
|
οὖν |
ὁ
Ἀρχίας
Ὑπερείδην
μὲν
τὸν |
[5] |
τὴν
πρᾶξιν
οὖσαν
περιβόητον.
(ἀκούσας
|
οὖν |
ὁ
Δημοσθένης
τῶν
διδασκάλων
καὶ |
[27] |
ἐν
Λαμίᾳ
πολιορκούμενον.
(Πυθέας
μὲν
|
οὖν |
ὁ
ῥήτωρ
καὶ
Καλλιμέδων
ὁ |
[30] |
νηστεύουσιν
αἱ
γυναῖκες.
Τούτῳ
μὲν
|
οὖν |
ὀλίγον
ὕστερον
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων |
[20] |
πολλὰ
παρέσσεται
ἀνθρώπεια.
~(Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ὅπως
ἔχει,
διαιτῆσαι
χαλεπόν·
ὁ |
[29] |
ἀπέκλινε
τὴν
κεφαλήν.
(οἱ
μὲν
|
οὖν |
παρὰ
τὰς
θύρας
ἑστῶτες
δορυφόροι |
[11] |
ὑπόκρισιν
τῶν
λεγόντων.
τοῖς
μὲν
|
οὖν |
πολλοῖς
ὑποκρινόμενος
ἤρεσκε
θαυμαστῶς,
οἱ |
[18] |
καὶ
Θρασυδαῖον
ἀντεροῦντας.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
συμφέρον
οὐ
διέφευγε
τοὺς
τῶν |
[20] |
ἐχρῶντο
τοῖς
λογισμοῖς.
(μέχρι
μὲν
|
οὖν |
τούτων
ἦν
ἀνὴρ
ἀγαθός·
ἐν |
[20] |
ταραχαῖς
τὸν
Μακεδόνα.
(ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ὕστερον
ἐφώρασεν
Ἀλέξανδρος,
ἐν
Σάρδεσιν |
[9] |
ἐκεῖνος
δ´
οὐδέποτε
Δημάδῃ.
~(Πόθεν
|
οὖν, |
φαίη
τις
ἄν,
ὁ
Αἰσχίνης |
[27] |
τῷ
Δημοσθένει
κάθοδον.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
ψήφισμα
Δήμων
ὁ
Παιανιεύς,
ἀνεψιὸς |
[30] |
ἴσην
γνώμῃ
ῥώμην
Δημόσθενες
ἔσχες,
|
οὔποτ´ |
ἂν
Ἑλλήνων
ἦρξεν
Ἄρης
Μακεδών. |
[15] |
καὶ
κατ´
Ἀριστοκράτους
ἑτέροις
ἐγράφησαν,
|
οὔπω |
τῇ
πολιτείᾳ
προσεληλυθότος
αὐτοῦ·
δοκεῖ |
[31] |
Δημοσθένους
δίκη
κατήγαγεν
εἰς
Μακεδονίαν,
|
οὓς |
ἐκολάκευσεν
αἰσχρῶς,
ὑπὸ
τούτων
ἐξολούμενον
|
[22] |
τῶν
βασιλικῶν
καὶ
τυραννικῶν
προσώπων,
|
οὓς |
ὁρῶμεν
οὔτε
κλαίοντας
οὔτε
γελῶντας |
[1] |
οἴοιτο
τὴν
Ἰουλίδα,
μέρος
μικρὸν
|
οὖσαν |
οὐ
μεγάλης
νήσου
τῆς
Κέω, |
[5] |
δόξῃ,
καὶ
διὰ
τὴν
πρᾶξιν
|
οὖσαν |
περιβόητον.
(ἀκούσας
οὖν
ὁ
Δημοσθένης
|
[2] |
τὴν
Ἰταλίαν
διατριβαῖς
οὐ
σχολῆς
|
οὔσης |
γυμνάζεσθαι
περὶ
τὴν
Ῥωμαϊκὴν
διάλεκτον |
[18] |
τι
χρὴ
λέγειν,
ἀλλ´
ἀπορίας
|
οὔσης |
ἐν
μέσῳ
καὶ
σιωπῆς,
παρελθὼν |
[25] |
οὐκ
εἴασαν
ἐλεγχθῆναι
νύμφης
ἔνδον
|
οὔσης, |
ὡς
ἱστορεῖ
Θεόφραστος.
~(Ὁ
δὲ |
[4] |
ἡ
σύμπασα
τίμησις
αὐτοῦ
τῆς
|
οὐσίας |
πεντεκαίδεκα
ταλάντων)
ὑπὸ
τῶν
ἐπιτρόπων |
[8] |
ἦν
ἔξαρνος,
ἀλλ´
οὔτε
γράψας
|
οὔτ´ |
ἄγραφα
κομιδῇ
λέγειν
ὡμολόγει,
(καὶ |
[27] |
Αἴγιναν.
(ἐκ
δὲ
Πειραιῶς
ἀνέβαινεν
|
οὔτ´ |
ἄρχοντος
οὔθ´
ἱερέως
ἀπολειφθέντος,
ἀλλὰ |
[22] |
προσώπων,
οὓς
ὁρῶμεν
οὔτε
κλαίοντας
|
οὔτε |
γελῶντας
ἐν
τοῖς
θεάτροις
ὡς |
[8] |
οὐ
παντάπασιν
ἦν
ἔξαρνος,
ἀλλ´
|
οὔτε
|
γράψας
οὔτ´
ἄγραφα
κομιδῇ
λέγειν |
[22] |
καὶ
τυραννικῶν
προσώπων,
οὓς
ὁρῶμεν
|
οὔτε |
κλαίοντας
οὔτε
γελῶντας
ἐν
τοῖς
|
[20] |
αἰρόμενος,
οὔτε
χρησμοῖς
ἐᾶν
προσέχειν
|
οὔτε |
μαντείας
ἀκούειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[29] |
οὔθ´
ὑποκρινόμενός
με
πώποτ´
ἔπεισας,
|
οὔτε |
νῦν
πείσεις
ἐπαγγελλόμενος.
ἀρξαμένου
δ´ |
[6] |
οὔτε
τοὺς
ὄχλους
ὑφιστάμενος
εὐθαρσῶς,
|
οὔτε |
τὸ
σῶμα
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας
|
[6] |
ὑπ´
ἀτολμίας
καὶ
μαλακίας
ἑαυτόν,
|
οὔτε |
τοὺς
ὄχλους
ὑφιστάμενος
εὐθαρσῶς,
οὔτε |
[20] |
τοσούτων
προκαλουμένων
τοὺς
πολεμίους
αἰρόμενος,
|
οὔτε
|
χρησμοῖς
ἐᾶν
προσέχειν
οὔτε
μαντείας |
[24] |
δ´
Ἀλεξάνδρου
μεγάλοι
μὲν
ἦσαν
|
οὗτοι, |
ταπεινὰ
δ´
ἔπραττεν
ὁ
Δημοσθένης. |
[28] |
Ἀναξιμένους
διατριβῆς
μετεσχηκέναι
φησὶν
αὐτόν.
|
(οὗτος
|
οὖν
ὁ
Ἀρχίας
Ὑπερείδην
μὲν |
[13] |
καὶ
τῶν
λόγων
αὐτοῦ
φησιν
|
οὕτω |
γεγράφθαι
τοὺς
πλείστους,
ὡς
μόνου |
[18] |
τοῦ
λόγου
πρὸς
τὸ
καλόν.
|
(οὕτω |
δὲ
μέγα
καὶ
λαμπρὸν
ἐφάνη
|
[13] |
εἶναι
συμφέρον
ἀκροᾶσθαι
τῶν
κρατούντων,
|
οὕτω |
καὶ
περὶ
Δημοσθένους
ἔχομεν
εἰπεῖν |
[27] |
κακόν
τι
πάντως
ἔχειν
νομίζομεν,
|
οὕτω
|
καὶ
πόλιν
ἀνάγκη
νοσεῖν
εἰς |
[22] |
μὲν
ἐπὶ
θανάτῳ
βασιλέως,
ἡμέρως
|
οὕτω |
καὶ
φιλανθρώπως
ἐν
οἷς
εὐτύχησε |
[24] |
τὴν
κατ´
αὐτοῦ
ψῆφον,
ἀλλ´
|
οὕτω |
λαμπρῶς
ἀπέλυσαν,
ὥστε
τὸ
πέμπτον |
[7] |
τοῦ
Δημοσθένους,
μεταλαβόντα
τὸν
Σάτυρον
|
οὕτω |
πλάσαι
καὶ
διεξελθεῖν
ἐν
ἤθει |
[19] |
ἡμεῖς
δὲ
νῦν
μὲν
οὐδὲν
|
οὕτω |
τῶν
ῥευμάτων
ἴσμεν
ὀνομαζόμενον,
εἰκάζομεν |
[9] |
ὡς
χρώμενον
τῷ
ἀντιθέτῳ
φησὶν
|
οὕτως· |
ἀπέλαβεν
ὥσπερ
ἔλαβεν.
ἠγάπησεν
ἂν |
[6] |
χρῆσθαι
τῶν
ἰατρῶν
κελευσάντων,
εἶθ´
|
οὕτως |
διαπονήσαντα
τὴν
ἕξιν
ἐπιθέσθαι
τοῖς |
[2] |
ἀλλ´
ἀληθὲς
ἐπάσχομεν.
οὐ
γὰρ
|
οὕτως |
ἐκ
τῶν
ὀνομάτων
τὰ
πράγματα |
[31] |
τῷ
κόλπῳ
τὸν
υἱόν,
εἶθ´
|
οὕτως |
ἐκεῖνον
ἀνελεῖν
προσέταξε,
ἐν
τοῖς
|
[23] |
ὀλίγων
πυρῶν
τοὺς
πολλοὺς
πιπράσκοντας,
|
οὕτως |
ἐν
ἡμῖν
λανθάνετε
πάντας
αὑτοὺς |
[9] |
γεγόνασι
κακῶν
οἱ
κολακεύοντες
Μακεδόνας,
|
οὕτως |
ἐπέστρεψε
τοὺς
παρόντας,
ὥστε
δείσαντα |
[15] |
Αἰσχίνην
ἀποφυγεῖν.
ἀλλ´
οὐκ
ἔοικεν
|
οὕτως |
ἔχειν
τὸ
ἀληθές,
εἰ
δεῖ |
[31] |
ἐκ
τύχης
καταβαλόντος,
εἴτ´
αὐτὸς
|
οὕτως |
ὁ
θεὶς
ἐπεκάλυψε,
περικείμενα
καὶ |
[6] |
καὶ
τῶν
ἄκρων
γενέσθαι
δολιχοδρόμων,
|
οὕτως |
τῷ
Δημοσθένει
συνέβη
τὸ
πρῶτον |
[11] |
ἀκούω
φωνὴν
ἀδικουμένου
καὶ
πεπονθότος.
|
(οὕτως |
ᾤετο
μέγα
πρὸς
πίστιν
εἶναι |
[21] |
ὁ
Δημοσθένης,
τοῖς
δὲ
ψηφίσμασιν
|
οὐχ |
ἑαυτόν,
ἀλλ´
ἐν
μέρει
τῶν |
[14] |
τῶν
προγόνων
καλά,
μιμήσασθαι
δ´
|
οὐχ |
ὁμοίως.
(ἐπεὶ
τούς
γε
καθ´ |
[14] |
προβαλλομένων
αὐτὸν
κατηγορίαν,
εἶθ´
ὡς
|
οὐχ |
ὑπήκουε
θορυβούντων,
ἀναστὰς
εἶπεν
ὑμεῖς |
[25] |
φωνῆς.
(οἱ
δ´
εὐφυεῖς
χλευάζοντες
|
οὐχ |
ὑπὸ
συνάγχης
ἔφραζον,
ἀλλ´
ἀργυράγχης
|
[30] |
Δημοσθένους
οἰκεῖος
οἴεσθαί
φησιν
αὐτὸν
|
οὐχ |
ὑπὸ
φαρμάκου,
θεῶν
δὲ
τιμῇ |
[22] |
τὴν
διάνοιαν
(ὥσπερ
οἱ
τοὺς
|
ὀφθαλμιῶντας |
ἀπὸ
τῶν
λαμπρῶν
καὶ
ἀντιτύπων |
[16] |
καὶ
λέγειν
δυνατώτατον
καὶ
κάλλιστον
|
ὀφθῆναι
|
καὶ
νὴ
Δία
συμπιεῖν
ἱκανώτατον, |
[4] |
καὶ
πικρὸν
ἐτέθη·
τὸν
γὰρ
|
ὄφιν |
ἔνιοι
τῶν
ποιητῶν
ἀργᾶν
ὀνομάζουσιν· |
[15] |
Ἀπολλόδωρος
εἷλε
τὸν
ἄνδρα
τοῦ
|
ὀφλήματος, |
Δημοσθένης
γράψαι
τῷ
Ἀπολλοδώρῳ,
καθάπερ
|
[26] |
εἰσῆλθε
μὲν
εἰς
τὸ
δικαστήριον,
|
ὀφλὼν |
δὲ
πεντήκοντα
ταλάντων
δίκην
καὶ
|
[6] |
καὶ
μαλακίας
ἑαυτόν,
οὔτε
τοὺς
|
ὄχλους
|
ὑφιστάμενος
εὐθαρσῶς,
οὔτε
τὸ
σῶμα |
[2] |
καὶ
τῶν
διὰ
φιλοσοφίαν
πλησιαζόντων,
|
ὀψέ |
ποτε
καὶ
πόρρω
τῆς
ἡλικίας |
[25] |
Ἅρπαλος
ἐρωτικοῦ
πρὸς
χρυσίον
ἀνδρὸς
|
ὄψει |
καὶ
διαχύσει
καὶ
βολαῖς
ὀμμάτων |
[22] |
χλωρὰ
καὶ
μαλακὰ
χρώματα
τὴν
|
ὄψιν |
ἀπάγειν
κελεύοντες)
πόθεν
ἄν
τις |
[29] |
οὐδέν.
(ὁ
δὲ
Δημοσθένης
ἐτύγχανεν
|
ὄψιν |
ἑωρακὼς
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
ἐκείνης |