Chapitre
[8]	αὐτοῦ καὶ τοῦτο ποιοῦνται σημεῖον,	ὅτι	Δημάδης μὲν ἐκείνῳ θορυβηθέντι πολλάκις
[30]	διαφορὰς οὐκ ἀναγκαῖον ἐπεξιέναι· πλὴν	ὅτι	Δημοχάρης ὁ τοῦ Δημοσθένους οἰκεῖος
[27]	τότε τὸν μὲν Πυθέαν εἰπεῖν,	ὅτι	καθάπερ οἰκίαν, εἰς ἣν ὄνειον
[22]	καὶ παιωνίζειν, ὥσπερ αὐτοὺς ἀνδραγαθήσαντας·	(ὅτι	μέντοι τὰς οἴκοι τύχας καὶ
[7]	δὲ τοῦ Δημοσθένους πρὸς αὐτόν,	ὅτι	πάντων φιλοπονώτατος ὢν τῶν λεγόντων
[12]	ὁμολογεῖν δὲ καὶ τοὺς ἀπεχθανομένους,	ὅτι	πρὸς ἔνδοξον αὐτοῖς ἄνθρωπον ὁ
[31]	ἐν τοῖς μεγίστοις διδασκόμενον ἀτυχήμασιν,	ὅτι	πρώτους ἑαυτοὺς οἱ προδόται πωλοῦσιν,
[11]	πειρώμενόν τι λέγειν· οἶδα" εἶπεν	ὅτι	σε λυπῶ λύχνον καίων. ὑμεῖς
[11]	μὲν οὖν γεγραμμένοι τῶν λόγων	ὅτι	τὸ αὐστηρὸν πολὺ καὶ πικρὸν
[6]	ἤδη πάνυ γέρων θεασάμενος ἐπετίμησεν,	ὅτι	τὸν λόγον ἔχων ὁμοιότατον τῷ
[14]	ἔστιν. (ἱστορεῖ δὲ καὶ Θεόφραστος,	ὅτι	τῶν Ἀθηναίων ἐπί τινα προβαλλομένων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2005