Chapitre
[11]	τῶν πάλαι ῥητόρων καὶ τῶν	καθ´	αὑτὸν εἰπεῖν, ὡς ἀκούων μὲν
[14]	οὐχ ὁμοίως. (ἐπεὶ τούς γε	καθ´	αὑτὸν ῥήτορας— ἔξω δὲ λόγου
[23]	δὲ προδοθέντες ὑπ´ ἐκείνων ἠγωνίσαντο	καθ´	αὑτοὺς καὶ τὴν πόλιν ἀπέβαλον.
[12]	αὐτοῦ δεομένοις. (αἱ δὲ τρισχίλιαι	καθ´	ἑαυτὰς οὐκ ἄν μοι δοκοῦσι
[7]	μελετητήριον, ὃ δὴ διεσῴζετο καὶ	καθ´	ἡμᾶς, ἐνταῦθα δὲ πάντως μὲν
[18]	οὐκ ἀδίκως οὐδὲ παρ´ ἀξίαν,	καθάπερ	ἀποφαίνεται Θεόπομπος, ἀλλὰ καὶ πάνυ
[15]	Δημοσθένους πρὸς τὸν Ἀπολλόδωρον, ἀτεχνῶς	καθάπερ	ἐξ ἑνὸς μαχαιροπωλίου τὰ κατ´
[15]	ὀφλήματος, Δημοσθένης γράψαι τῷ Ἀπολλοδώρῳ,	καθάπερ	καὶ τοὺς πρὸς Φορμίωνα καὶ
[6]	καὶ τὰ κοινὰ πράττειν, (καὶ	καθάπερ	Λαομέδοντα τὸν Ὀρχομένιον λέγουσι καχεξίαν
[27]	τὸν μὲν Πυθέαν εἰπεῖν, ὅτι	καθάπερ	οἰκίαν, εἰς ἣν ὄνειον εἰσφέρεται
[6]	δύναμιν, ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἤδη	καθάπερ	στεφανίταις ἀγῶσι πρωτεύειν τῶν ἀπὸ
[3]	τῇ φύσει καὶ τῇ τύχῃ	καθάπερ	τεχνίταις ἅμιλλα, χαλεπῶς ἂν διακριθῆναι,
[29]	Μακεδόσιν οὐδ´ ὁ σὸς νεὼς	καθαρὸς	ἀπολέλειπται. (ταῦτα δ´ εἰπὼν καὶ
[13]	ἀνδρεία τε πολεμιστήριος καὶ τὸ	καθαρῶς	ἕκαστα πράττειν, οὐκ ἐν τῷ
[29]	Καλαυρείᾳ ἐν τῷ ἱερῷ Ποσειδῶνος	καθέζεσθαι,	διαπλεύσας ὑπηρετικοῖς καὶ ἀποβὰς μετὰ
[12]	λόγῳ καὶ φίλοις εὖ πεφραγμένον	καθελεῖν	τὸν Μειδίαν, ἐνέδωκε τοῖς ὑπὲρ
[25]	καὶ ταινίαις κατὰ τοῦ τραχήλου	καθελιξάμενος	εἰς τὴν ἐκκλησίαν προῆλθε, καὶ
[8]	ἐπὶ καιροῦ λέγοντος, ἀλλὰ καὶ	καθήμενον	ἐν ἐκκλησίᾳ πολλάκις τοῦ δήμου
[5]	συνήθειαν, εὐπόρησε χώρας ἐν ᾗ	καθήμενος	ὁ παῖς ἀδήλως ἀκροάσεται τῶν
[26]	μαλακῶς, ἐν Αἰγίνῃ καὶ Τροιζῆνι	καθήμενος	τὰ πολλὰ καὶ πρὸς τὴν
[29]	ἀναβλέψας πρὸς αὐτόν, ὥσπερ ἐτύγχανε	καθήμενος,	ὦ Ἀρχία" εἶπεν οὔθ´ ὑποκρινόμενός
[27]	Ἀθηναίων δῆμος ψηφίζεται τῷ Δημοσθένει	κάθοδον.	τὸ μὲν οὖν ψήφισμα Δήμων
[4]	Δημοσθένους ἦν μὲν τῶν καλῶν	καὶ	ἀγαθῶν ἀνδρῶν, ὡς ἱστορεῖ Θεόπομπος,
[11]	οἱ δὲ χαρίεντες ταπεινὸν ἡγοῦντο	καὶ	ἀγεννὲς αὐτοῦ τὸ πλάσμα καὶ
[22]	εἴποιμι· πρὸς γὰρ τῷ νεμεσητῷ	καὶ	ἀγεννές, ζῶντα μὲν τιμᾶν καὶ
[26]	φόβους καὶ φθόνους καὶ διαβολὰς	καὶ	ἀγῶνας, ἐπὶ ταύτην ἂν ὁρμήσαι
[25]	εἰς πόλεμον ἐξ οὐκ ἀναγκαίας	καὶ	ἀδίκου προφάσεως· ἡμέραις δ´ ὀλίγαις
[30]	Μακεδόνων ὠμότητος ἐξαρπαγῆναι, συντόμως καταστρέψαντα	καὶ	ἀλύπως. (κατέστρεψε δ´ ἕκτῃ ἐπὶ
[7]	δῆμον, ἀλλὰ κραιπαλῶντες ἄνθρωποι ναῦται	καὶ	ἀμαθεῖς ἀκούονται καὶ κατέχουσι τὸ
[13]	πρᾶξιν, ἀλλ´ ὥσπερ ἀφ´ ἑνὸς	καὶ	ἀμεταβόλου διαγράμματος τῆς πολιτείας ἕνα
[29]	ἀποδειλιῶντος αὐτοῦ, καὶ μαλακὸν ἀπεκάλουν	καὶ	ἄνανδρον, ὁ δ´ Ἀρχίας προσελθὼν
[22]	ἔπραττεν, ἐπαινῶ, καὶ τίθεμαι πολιτικῆς	καὶ	ἀνδρώδους ψυχῆς, ἀεὶ πρὸς τὸ
[22]	τοὺς ὀφθαλμιῶντας ἀπὸ τῶν λαμπρῶν	καὶ	ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ χλωρὰ καὶ
[7]	δέ ποτέ φασιν ἐκπεσόντος αὐτοῦ	καὶ	ἀπιόντος οἴκαδε συγκεχυμένου καὶ βαρέως
[29]	ἱερῷ Ποσειδῶνος καθέζεσθαι, διαπλεύσας ὑπηρετικοῖς	καὶ	ἀποβὰς μετὰ Θρᾳκῶν δορυφόρων ἔπειθεν
[29]	τοῦ φαρμάκου καὶ νεκροῦντος, ἐξεκαλύψατο	καὶ	ἀποβλέψας πρὸς τὸν Ἀρχίαν οὐκ
[9]	παραναστὰς καὶ διεξελθὼν μεθ´ ἱστορίας	καὶ	ἀποδείξεως, ὅσα Θηβαίοις καὶ Χαλκιδεῦσιν
[22]	εἰπεῖν προήχθημεν, ὁρῶντες ἐπικλῶντα πολλοὺς	καὶ	ἀποθηλύνοντα τὸν Αἰσχίνην τῷ λόγῳ
[3]	τὸ δὲ τοὺς λόγους ἀντεξετάζειν	καὶ	ἀποφαίνεσθαι, πότερος ἡδίων ἢ δεινότερος
[4]	τοὔνομα ποιητὴς ἦν νόμων πονηρῶν	καὶ	ἀργαλέων. καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ
[14]	οὐδὲν οὐδαμῇ χείρων ἔδοξεν Ἐφιάλτου	καὶ	Ἀριστείδου καὶ Κίμωνος ἀνὴρ γενέσθαι.
[28]	Ἀρχίας Ὑπερείδην μὲν τὸν ῥήτορα	καὶ	Ἀριστόνικον τὸν Μαραθώνιον καὶ τὸν
[2]	τάχους αἰσθάνεσθαι καὶ μεταφορᾶς ὀνομάτων	καὶ	ἁρμονίας καὶ τῶν ἄλλων, οἷς
[2]	ἡ δὲ πρὸς τοῦτο μελέτη	καὶ	ἄσκησις οὐκ εὐχερής, ἀλλ´ οἷστισι
[8]	τοὺς ἐκτὸς ἐντεύξεις καὶ λόγους	καὶ	ἀσχολίας ὑποθέσεις ἐποιεῖτο καὶ ἀφορμὰς
[1]	οὐκ ἄν ποτε δύνασθαι δίκαιον	καὶ	αὐτάρκη καὶ νοῦν ἔχοντα καὶ
[11]	τὸν κλέπτην ὃς ἐπεκαλεῖτο Χαλκοῦς	καὶ	αὐτὸν εἰς τὰς ἀγρυπνίας αὐτοῦ
[30]	ὡς φυλακτήριον. (Ἐρατοσθένης δέ φησι	καὶ	αὐτὸς ἐν κρίκῳ κοίλῳ τὸ
[5]	ὡς ἂν τῶν λεγόντων ἐσόμενος	καὶ	αὐτός. (ἐχρήσατο δ´ Ἰσαίῳ πρὸς
[8]	λόγους καὶ ἀσχολίας ὑποθέσεις ἐποιεῖτο	καὶ	ἀφορμὰς τοῦ φιλοπονεῖν. ἀπαλλαγεὶς γὰρ
[4]	προδοσίας φεύγοντος ἐξ ἄστεος γεγόνοι	καὶ	βαρβάρου γυναικός, οὐκ ἔχομεν εἰπεῖν
[7]	αὐτοῦ καὶ ἀπιόντος οἴκαδε συγκεχυμένου	καὶ	βαρέως φέροντος, ἐπακολουθῆσαι Σάτυρον τὸν
[6]	τοῦ λόγου συγκεχύσθαι ταῖς περιόδοις	καὶ	βεβασανίσθαι τοῖς ἐνθυμήμασι πικρῶς ἄγαν
[8]	πρὸς τὸν λόγον ἀφροντιστεῖν ὀλιγαρχικοῦ	καὶ	βίᾳ μᾶλλον ἢ πειθοῖ προσέχοντος.
[12]	ἦν οὐδ´ ἀγανόφρων, ἀλλ´ ἔντονος	καὶ	βίαιος περὶ τὰς ἀμύνας. (ὁρῶν
[1]	τι τοῦ φρονεῖν ὡς δεῖ	καὶ	βιοῦν ἐλλείπομεν, τοῦτο τῇ μικρότητι
[25]	χρυσίον ἀνδρὸς ὄψει καὶ διαχύσει	καὶ	βολαῖς ὀμμάτων ἐνευρεῖν ἦθος. οὐ
[26]	τῶν διαφόρων αὐτῷ πολιτῶν ἐπιδιώκοντας,	{καὶ}	βούλεσθαι μὲν αὑτὸν ἀποκρύπτειν, ὡς
[25]	δήμου παντὸς αἰσθομένου τὴν δωροδοκίαν	καὶ	βουλόμενον ἀπολογεῖσθαι καὶ πείθειν οὐκ
[11]	δὲ τὴν φωνὴν τοῦ ἀνθρώπου	καὶ	βοῶντος ἐγὼ Δημόσθενες οὐδὲν πέπονθα;
[12]	αὐτοῖς ἄνθρωπον ὁ ἀγών ἐστι.	καὶ	γὰρ Αἰσχίνης καὶ Ὑπερείδης τοιαῦτα
[4]	λόγον, ὡς ἀνιῶντα τοὺς ἀκροωμένους·	καὶ	γὰρ Ἀργᾶς τοὔνομα ποιητὴς ἦν
[15]	Στέφανον, ἐφ´ οἷς εἰκότως ἠδόξησε.	(καὶ	γὰρ ὁ Φορμίων ἠγωνίζετο λόγῳ
[19]	καλούμενον Αἵμονα Θερμώδοντα τότε λέγεσθαι·	καὶ	γὰρ παραρρεῖ παρὰ τὸ Ἡράκλειον,
[25]	ἄξει σοι" φησίν εἴκοσι τάλαντα"	καὶ	γενομένης τάχιστα τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν
[6]	λέγειν καὶ συνήθειαν ἱκανὴν λαβών,	καὶ	γευσάμενος τῆς περὶ τοὺς ἀγῶνας
[6]	ὡς ἔοικε καὶ φωνῆς ἀσθένεια	καὶ	γλώττης ἀσάφεια καὶ πνεύματος κολοβότης,
[2]	τῶν ὀνομάτων τὰ πράγματα συνιέναι	καὶ	γνωρίζειν συνέβαινεν ἡμῖν, ὡς ἐκ
[20]	ἐπιστολάς τινας ἀνευρὼν τοῦ Δημοσθένους	καὶ	γράμματα τῶν βασιλέως στρατηγῶν, δηλοῦντα
[21]	ἐπεμβαίνοντες τῷ Δημοσθένει κατεσκεύαζον εὐθύνας	καὶ	γραφὰς ἐπ´ αὐτόν· (ὁ δὲ
[29]	δακών, ὥσπερ ἐν τῷ διανοεῖσθαι	καὶ	γράφειν εἰώθει, χρόνον τινὰ κατέσχεν,
[3]	τὰς τοιαύτας ἐπιχωρεῖ φιλοτιμίας. ~(Διὸ	καὶ	γράφοντες ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ,
[22]	(ὅτι μέντοι τὰς οἴκοι τύχας	καὶ	δάκρυα καὶ ὀδυρμοὺς ἀπολιπὼν ταῖς
[29]	προσήνεγκε τῷ στόματι τὸν κάλαμον,	καὶ	δακών, ὥσπερ ἐν τῷ διανοεῖσθαι
[23]	παρὰ τῶν ἀνδρῶν ὡμολόγησε πρεσβεύσειν	καὶ	δεήσεσθαι τοῦ βασιλέως ὑπὲρ αὐτῶν,
[27]	πολιτῶν ὁμοῦ τι πάντων ἀπαντώντων	καὶ	δεχομένων προθύμως. ὅτε καί φησιν
[11]	τὸ πλάσμα καὶ μαλακόν, ὧν	καὶ	Δημήτριος ὁ Φαληρεύς ἐστιν. (Αἰσίωνα
[9]	εἴ τι δεῖ πιστεύειν Ἐρατοσθένει	καὶ	Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ καὶ τοῖς
[26]	χαίρεις θηρίοις, γλαυκὶ καὶ δράκοντι	καὶ	δήμῳ; (τοὺς δὲ προσιόντας αὐτῷ
[26]	δεσμωτήριον, αἰσχύνῃ τῆς αἰτίας φησὶ	καὶ	δι´ ἀσθένειαν τοῦ σώματος οὐ
[5]	ἀνθοῦντος τότε μάλιστα τῇ δόξῃ,	καὶ	διὰ τὴν πρᾶξιν οὖσαν περιβόητον.
[4]	παιδὶ μαθημάτων ἀπαίδευτος δοκεῖ γενέσθαι,	καὶ	διὰ τὴν τοῦ σώματος ἀσθένειαν
[17]	καταδεδουλωμένην ὑπὸ τῶν τυράννων Φιλίππῳ,	καὶ	διαβάντες, ἐκείνου τὸ ψήφισμα γράψαντος,
[26]	πολιτείαν κακά, φόβους καὶ φθόνους	καὶ	διαβολὰς καὶ ἀγῶνας, ἐπὶ ταύτην
[7]	καὶ διεξελθεῖν ἐν ἤθει πρέποντι	καὶ	διαθέσει τὴν αὐτὴν ῥῆσιν, ὥστ´
[1]	ἀληθινὴν εὐδαιμονίαν, ἧς ἐν ἤθει	καὶ	διαθέσει τὸ πλεῖστόν ἐστιν, οὐδὲν
[7]	τὴν ἄσκησιν ἀμελοῦντι τῆς προφορᾶς	καὶ	διαθέσεως τῶν λεγομένων. (ἐκ δὲ
[16]	ἐφ´ ἑκάστῳ χαράττοντος τοὺς Ἀθηναίους	καὶ	διακαίοντος ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον. (διὸ
[18]	Θεόπομπος, ἐκριπίζουσα τὸν θυμὸν αὐτῶν	καὶ	διακαίουσα τὴν φιλοτιμίαν, ἐπεσκότησε τοῖς
[17]	ὑφ´ ἧς ἐσώθησαν. (ἔπειτα πρεσβεύων	καὶ	διαλεγόμενος τοῖς Ἕλλησι καὶ παροξύνων,
[7]	ἡμέρας κατιόντα πλάττειν τὴν ὑπόκρισιν	καὶ	διαπονεῖν τὴν φωνήν, πολλάκις δὲ
[23]	ἱστόρηκε. βουλευομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων	καὶ	διαπορούντων, ὁ Δημάδης λαβὼν πέντε
[2]	ἐπιφανεστέραν εἴληφε πίστιν, ὑπολαμβάνων ἀκοῇ	καὶ	διαπυνθανόμενος, μηδενὸς τῶν ἀναγκαίων ἐνδεὲς
[11]	καὶ τραυλότητα τῆς γλώττης ἐκβιάζεσθαι	καὶ	διαρθροῦν εἰς τὸ στόμα ψήφους
[1]	τὴν δ´ ἀρετὴν ὥσπερ ἰσχυρὸν	καὶ	διαρκὲς φυτὸν ἐν ἅπαντι ῥιζοῦσθαι
[25]	ἐρωτικοῦ πρὸς χρυσίον ἀνδρὸς ὄψει	καὶ	διαχύσει καὶ βολαῖς ὀμμάτων ἐνευρεῖν
[31]	δ´ ὁ ἄνθρωπος ἐπανελθὼν ἀνεῦρε,	καὶ	διεδόθη λόγος ὑπὲρ τούτου, πολλοὶ
[7]	μεταλαβόντα τὸν Σάτυρον οὕτω πλάσαι	καὶ	διεξελθεῖν ἐν ἤθει πρέποντι καὶ
[9]	καὶ τοῦτ´ ἀναγινώσκοντος Ὀλυμπίασι, παραναστὰς	καὶ	διεξελθὼν μεθ´ ἱστορίας καὶ ἀποδείξεως,
[8]	τάχιστα κατέβαινεν εἰς τὸ μελετητήριον,	καὶ	διεξῄει τάς τε πράξεις ἐφεξῆς
[11]	ἀνθρώπου προσελθόντος αὐτῷ δεομένου συνηγορίας	καὶ	διεξιόντος ὡς ὑπό του λάβοι
[5]	παιδικὰς διατριβάς, αὐτὸς αὑτὸν ἤσκει	καὶ	διεπόνει ταῖς μελέταις, ὡς ἂν
[2]	ἀλλὰ ξένων τε τῶν πολλῶν	καὶ	διεσπαρμένων ἐν ἑτέροις συνιοῦσαν ἀναγνωσμάτων,
[23]	παρῃτήσατο τοὺς ἄνδρας ὁ Φωκίων	καὶ	διήλλαξεν αὐτῷ τὴν πόλιν. ~(Ἀπελθόντος
[14]	δοκῶν μακεδονίζειν, ὅμως δι´ ἀνδρείαν	καὶ	δικαιοσύνην οὐδὲν οὐδαμῇ χείρων ἔδοξεν
[23]	ὀκτὼ δ´ ὡς οἱ πλεῖστοι	καὶ	δοκιμώτατοι τῶν συγγραφέων, τούσδε· Δημοσθένην,
[1]	τέχνας εἰκός ἐστι, πρὸς ἐργασίαν	καὶ	δόξαν συνισταμένας, ἐν ταῖς ἀδόξοις
[4]	δὲ μαχαιροποιός, ἐργαστήριον ἔχων μέγα	καὶ	δούλους τεχνίτας τοὺς τοῦτο πράττοντας.
[23]	δημαγωγῶν δέκα μὲν ὡς Ἰδομενεὺς	καὶ	Δοῦρις εἰρήκασιν, ὀκτὼ δ´ ὡς
[26]	τοῖς χαλεπωτάτοις χαίρεις θηρίοις, γλαυκὶ	καὶ	δράκοντι καὶ δήμῳ; (τοὺς δὲ
[4]	ἔνιοί φασιν, αὐλητὴς τῶν κατεαγότων,	καὶ	δραμάτιον εἰς τοῦτο κωμῳδῶν αὐτὸν
[11]	Δημοσθένους λόγοι πολὺ τῇ κατασκευῇ	καὶ	δυνάμει διαφέρουσιν. (οἱ μὲν οὖν
[8]	ἀλλ´ ἐκ πόνου συγκειμένῃ δεινότητι	καὶ	δυνάμει χρώμενος, ἐδόκει τε τούτου
[12]	τὴν Δημοσθένους ἀμβλῦναι πικρίαν, ἐλπίζοντος	καὶ	δυναμένου περιγενέσθαι. (Λαβὼν δὲ τῆς
[6]	τῆς περὶ τοὺς ἀγῶνας φιλοτιμίας	καὶ	δυνάμεως, ἐνεχείρησεν εἰς μέσον παριέναι
[6]	ἐκ δὲ τούτου κτησαμένῳ δεινότητα	καὶ	δύναμιν, ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἤδη
[17]	χώραν τε σύνορον τῆς Ἀττικῆς	καὶ	δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντας καὶ μάλιστα
[18]	τὰς Ἀθηναίων, ἀγαπωμένου παρ´ ἀμφοτέροις	καὶ	δυναστεύοντος οὐκ ἀδίκως οὐδὲ παρ´
[26]	ἔτι μᾶλλον ἀνακλαύσασθαι τὸν Δημοσθένην	καὶ	εἰπεῖν· (πῶς δ´ οὐ μέλλω
[14]	ἀλλὰ τῷ μὲν παρὰ Φιλίππου	καὶ	ἐκ Μακεδονίας ἀνάλωτος ὤν, τῷ
[14]	τῷ δ´ ἄνωθεν ἐκ Σούσων	καὶ	Ἐκβατάνων ἐπιβατὸς χρυσίῳ γεγονὼς καὶ
[11]	ἔχωμεν. (ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	καὶ	ἑτέρων γελοίων καίπερ ἔτι πλείω
[24]	Λακεδαιμονίων συντριβέντων. (εἰσήχθη δὲ τότε	καὶ	ἡ περὶ τοῦ στεφάνου γραφὴ
[19]	ἀπάνευθε γενοίμην, αἰετὸς ἐν νεφέεσσι	καὶ	ἠέρι θηήσασθαι. κλαίει ὁ νικηθείς,
[14]	καὶ τοὺς δούλους ἐξαπατᾶν διδασκούσης,	καὶ	θανάτου τιμησάμενος ἀπέκτεινε. ~(Λέγεται δὲ
[21]	τῶν ὀστῶν ἐκ Χαιρωνείας κομισθέντων	καὶ	θαπτομένων, τὸν ἐπὶ τοῖς ἀνδράσιν
[9]	τὴν δύναμιν. (ἐπεὶ τόλμαν γε	καὶ	θάρσος οἱ λεχθέντες ὑπ´ αὐτοῦ
[5]	λεγόντων. (εὐημερήσαντος δὲ τοῦ Καλλιστράτου	καὶ	θαυμασθέντος ὑπερφυῶς, ἐκείνου μὲν ἐζήλωσε
[14]	αὐτῶν λαβεῖν ἔστιν. (ἱστορεῖ δὲ	καὶ	Θεόφραστος, ὅτι τῶν Ἀθηναίων ἐπί
[10]	παρασκευάς. (Ἀρίστων δ´ ὁ Χῖος	καὶ	Θεοφράστου τινὰ δόξαν ἱστόρηκε περὶ
[23]	τοῦ Δημοσθένους ἀναρριπίζοντος αὐτάς, συνίσταντο,	καὶ	Θηβαῖοι μὲν ἐπέθεντο τῇ φρουρᾷ
[25]	πείθειν οὐκ ἐῶντος, ἀλλὰ χαλεπαίνοντος	καὶ	θορυβοῦντος, ἀναστάς τις ἔσκωψεν εἰπών·
[13]	ῥητόρων, ἀλλ´ ἄνω μετὰ Κίμωνος	καὶ	Θουκυδίδου καὶ Περικλέους ἄξιος ἦν
[18]	Κάσανδρον Μακεδόνας, Δάοχον δὲ Θεσσαλὸν	καὶ	Θρασυδαῖον ἀντεροῦντας. τὸ μὲν οὖν
[4]	διὰ τὴν τοῦ σώματος ἀσθένειαν	καὶ	θρύψιν, οὐ προϊεμένης τοῖς πόνοις
[22]	πταίσασιν αὐτοῖς, στεφανηφορεῖν καλῶς εἶχε	καὶ	θύειν, οὐκ ἂν εἴποιμι· πρὸς
[2]	δὲ μικρὰν μὲν οἰκοῦντες πόλιν,	καὶ	ἵνα μὴ μικροτέρα γένηται φιλοχωροῦντες,
[2]	ἀναθήσομεν. ~(Τῷ μέντοι σύνταξιν ὑποβεβλημένῳ	καὶ	ἱστορίαν, ἐξ οὐ προχείρων οὐδ´
[24]	ᾤχετ´ ἀπιὼν καὶ περὶ Ῥόδον	καὶ	Ἰωνίαν σοφιστεύων κατεβίωσε. ~(Μετ´ οὐ
[7]	οἰκοδομῆσαι μελετητήριον, ὃ δὴ διεσῴζετο	καὶ	καθ´ ἡμᾶς, ἐνταῦθα δὲ πάντως
[6]	παριέναι καὶ τὰ κοινὰ πράττειν,	(καὶ	καθάπερ Λαομέδοντα τὸν Ὀρχομένιον λέγουσι
[8]	Δημοσθένους ἐπὶ καιροῦ λέγοντος, ἀλλὰ	καὶ	καθήμενον ἐν ἐκκλησίᾳ πολλάκις τοῦ
[27]	(Πυθέας μὲν οὖν ὁ ῥήτωρ	καὶ	Καλλιμέδων ὁ Κάραβος ἐξ Ἀθηνῶν
[16]	Φίλιππον, ὡς καὶ λέγειν δυνατώτατον	καὶ	κάλλιστον ὀφθῆναι καὶ νὴ Δία
[25]	Ἁρπάλῳ, καὶ μεθ´ ἡμέραν εὖ	καὶ	καλῶς ἐρίοις καὶ ταινίαις κατὰ
[18]	φησίν, Ἀμύνταν μὲν καὶ Κλέανδρον	καὶ	Κάσανδρον Μακεδόνας, Δάοχον δὲ Θεσσαλὸν
[15]	κατ´ Ἀνδροτίωνος καὶ κατὰ Τιμοκράτους	καὶ	κατ´ Ἀριστοκράτους ἑτέροις ἐγράφησαν, οὔπω
[15]	λόγων ὁ μὲν κατ´ Ἀνδροτίωνος	καὶ	κατὰ Τιμοκράτους καὶ κατ´ Ἀριστοκράτους
[14]	καὶ Ἐκβατάνων ἐπιβατὸς χρυσίῳ γεγονὼς	καὶ	κατακεκλυσμένους, ἐπαινέσαι μὲν ἦν ἱκανώτατος
[6]	βεβασανίσθαι τοῖς ἐνθυμήμασι πικρῶς ἄγαν	καὶ	κατακόρως δοκοῦντος. (ἦν δέ τις
[25]	ὁ Ἅρπαλος ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι	καὶ	καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ τὸ
[30]	τὴν χεῖρα προσθοῖτο τῷ στόματι	καὶ	καταπίοι τὸ φάρμακον· αὐτοὶ δ´
[20]	τῶν Ἑλλήνων, ὡς περισπάσαι δυναμένῳ	καὶ	κατασχεῖν ταῖς Ἑλληνικαῖς ταραχαῖς τὸν
[4]	εἴτ´ ἀληθῶς εἴρηκεν εἴτε βλασφημῶν	καὶ	καταψευδόμενος. (ἀπολειφθεὶς δ´ ὁ Δημοσθένης
[6]	ἐντυγχάνων τῷ δήμῳ θορύβοις περιέπιπτε	καὶ	κατεγελᾶτο δι´ ἀήθειαν, τοῦ λόγου
[5]	τοῦ δὲ λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε	καὶ	κατενόησε τὴν ἰσχὺν ὡς πάντα
[7]	ἄνθρωποι ναῦται καὶ ἀμαθεῖς ἀκούονται	καὶ	κατέχουσι τὸ βῆμα, παρορᾶται δ´
[29]	Ἀρχίᾳ τραγῳδίαν ὑποκρινόμενος, εὐημερῶν δὲ	καὶ	κατέχων τὸ θέατρον ἐνδείᾳ παρασκευῆς
[22]	Αἰσχίνης φησί, λοιδορῶν ἐπὶ τούτῳ	καὶ	κατηγορῶν αὐτοῦ μισοτεκνίαν, αὐτὸς ὢν
[25]	καθελιξάμενος εἰς τὴν ἐκκλησίαν προῆλθε,	καὶ	κελευόντων ἀνίστασθαι καὶ λέγειν, διένευεν
[29]	καθαρὸς ἀπολέλειπται. (ταῦτα δ´ εἰπὼν	καὶ	κελεύσας ὑπολαβεῖν αὐτὸν ἤδη τρέμοντα
[0]	~ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ	ΚΑΙ	ΚΙΚΕΡΩΝ ~(Ὁ μὲν γράψας τὸ
[3]	βίων ὄντι πέμπτῳ, περὶ Δημοσθένους	καὶ	Κικέρωνος, ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ
[3]	ἐνεανιεύσατο σύγκρισιν τοῦ Δημοσθένους λόγου	καὶ	Κικέρωνος ἐξενεγκεῖν. ἀλλὰ γὰρ ἴσως,
[14]	χείρων ἔδοξεν Ἐφιάλτου καὶ Ἀριστείδου	καὶ	Κίμωνος ἀνὴρ γενέσθαι. (Δημοσθένης δ´
[18]	ὡς Μαρσύας φησίν, Ἀμύνταν μὲν	καὶ	Κλέανδρον καὶ Κάσανδρον Μακεδόνας, Δάοχον
[21]	Θεόπομπος, ἀλλὰ τῷ τιμᾶν μάλιστα	καὶ	κοσμεῖν τὸν σύμβουλον ἐπιδεικνύμενος τὸ
[27]	Σωτῆρος ἀργύριον τελεῖν τοῖς κατασκευάζουσι	καὶ	κοσμοῦσι τὸν βωμόν, ἐκείνῳ τότε
[28]	τόνδε τὸν τρόπον. (ὡς Ἀντίπατρος	καὶ	Κρατερὸς ἠγγέλλοντο προσιόντες ἐπὶ τὰς
[20]	τὴν χαρὰν ὁ Φίλιππος ἐξυβρίσας	καὶ	κωμάσας ἐπὶ τοὺς νεκροὺς μεθύων
[12]	συνεστῶτος, ὡς αὐτός τέ φησι	καὶ	λαβεῖν ἔστιν ἀπὸ τῶν Φιλιππικῶν
[29]	εἰπὼν ἐντὸς ἀνεχώρησε τοῦ ναοῦ,	καὶ	λαβὼν βιβλίον, ὡς γράφειν μέλλων
[18]	τὸ καλόν. (οὕτω δὲ μέγα	καὶ	λαμπρὸν ἐφάνη τὸ τοῦ ῥήτορος
[20]	τοῖς τῶν Ἑλλήνων ὅπλοις ἐκτεθαρρηκὼς	καὶ	λαμπρὸς ὑπὸ ῥώμης καὶ προθυμίας
[25]	ἐκκλησίαν προῆλθε, καὶ κελευόντων ἀνίστασθαι	καὶ	λέγειν, διένευεν ὡς ἀποκεκομμένης αὐτῷ
[16]	ἐπαινούντων ἐκείνων τὸν Φίλιππον, ὡς	καὶ	λέγειν δυνατώτατον καὶ κάλλιστον ὀφθῆναι
[3]	μετὰ τιμῆς, ἀποδράντας δ´ αὖθις	καὶ	ληφθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων, ἅμα
[18]	ἄλλοις ἅπασιν, ὥστε καὶ φόβον	καὶ	λογισμὸν καὶ χάριν ἐκβαλεῖν αὐτούς,
[6]	γενόμενος τοῖς ἐπιτρόποις ἤρξατο δικάζεσθαι	καὶ	λογογραφεῖν ἐπ´ αὐτούς, πολλὰς διαδύσεις
[22]	ἐν τῷ πάθει κείμενον, ἀλλὰ	καὶ	λόγοις χρῆσθαι κουφίζουσι καὶ πρὸς
[8]	τὰς πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἐντεύξεις	καὶ	λόγους καὶ ἀσχολίας ὑποθέσεις ἐποιεῖτο
[11]	πρὸς τὰ σιμ´ ἀναβάσεσι διαλεγόμενον	καὶ	λόγους τινὰς ἢ στίχους ἅμα
[12]	δυνάμεως ἔργον ἄνδρα καὶ πλούτῳ	καὶ	λόγῳ καὶ φίλοις εὖ πεφραγμένον
[27]	τῆς Ἑλλάδος. (ἐν δ´ Ἀρκαδίᾳ	καὶ	λοιδορίαν τοῦ Πυθέου καὶ τοῦ
[5]	δόξαν, ὁρῶν προπεμπόμενον ὑπὸ πολλῶν	καὶ	μακαριζόμενον, τοῦ δὲ λόγου μᾶλλον
[24]	τὸν Δημοσθένη τότε πλεῖστον δυναμένοις	καὶ	μακεδονίζουσιν οὐ προήκαντο τὴν κατ´
[29]	ἱεροῦ· τὸ δ´ ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ	καὶ	Μακεδόσιν οὐδ´ ὁ σὸς νεὼς
[10]	τὴν δόξαν ἐπεπόνθει, πολλῶν πάνυ	καὶ	μακρῶν περιόδων ἓν ῥῆμα καὶ
[22]	καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ χλωρὰ	καὶ	μαλακὰ χρώματα τὴν ὄψιν ἀπάγειν
[6]	τῷ Περικλέους, προδίδωσιν ὑπ´ ἀτολμίας	καὶ	μαλακίας ἑαυτόν, οὔτε τοὺς ὄχλους
[29]	δορυφόροι κατεγέλων ὡς ἀποδειλιῶντος αὐτοῦ,	καὶ	μαλακὸν ἀπεκάλουν καὶ ἄνανδρον, ὁ
[11]	καὶ ἀγεννὲς αὐτοῦ τὸ πλάσμα	καὶ	μαλακόν, ὧν καὶ Δημήτριος ὁ
[22]	αὐτοῦ μισοτεκνίαν, αὐτὸς ὢν ἀγεννὴς	καὶ	μαλακός, εἰ τὰ πένθη καὶ
[12]	τῇ πολιτείᾳ μηδὲ δόξαν. (ὃ	καὶ	μάλιστά μοι δοκεῖ δείσας ἐπ´
[17]	τοῦ Φιλίππου μεταστῆσαι τοὺς Θηβαίους,	καὶ	μάλιστα ταῖς διὰ τὴν γειτνίασιν
[2]	τῷ ὄντι χρῆν πρῶτον ὑπάρχειν	καὶ	μάλιστα τὰν πόλιν εὐδόκιμον" καὶ
[17]	Ἀττικῆς καὶ δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντας	καὶ	μάλιστα τότε τῶν Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντας
[23]	ἐκεῖθεν ἐπεγείρων πόλεμον Ἀλεξάνδρῳ, παῖδα	καὶ	Μαργίτην ἀποκαλῶν αὐτόν. ἐπεὶ μέντοι
[11]	ἄν τις ἐθαύμασεν ἐκείνους εὐκόσμως	καὶ	μεγαλοπρεπῶς τῷ δήμῳ διαλεγομένους, ἀναγινωσκόμενοι
[3]	μὲν ἀδόξων καὶ μικρῶν ἰσχυροὺς	καὶ	μεγάλους γενομένους, προσκρούσαντας δὲ βασιλεῦσι
[1]	καὶ αὐτάρκη καὶ νοῦν ἔχοντα	καὶ	μεγαλόψυχον ἐξενεγκεῖν. (τὰς μὲν γὰρ
[25]	παραδεδεγμένος φρουρὰν προσκεχωρήκει τῷ Ἁρπάλῳ,	καὶ	μεθ´ ἡμέραν εὖ καὶ καλῶς
[13]	εἰρηκέναι, τῇ δὲ πόλει μηδέποτε,	καὶ	Μελάνωπος ἀντιπολιτευόμενος Καλλιστράτῳ καὶ πολλάκις
[8]	οὔτ´ ἄγραφα κομιδῇ λέγειν ὡμολόγει,	(καὶ	μέντοι δημοτικὸν ἀπέφαινεν ἄνδρα τὸν
[10]	ἐν βραχυτάτῃ λέξει νοῦν ἐκφέρειν.	(καὶ	μέντοι καὶ τὸν Δημοσθένην φασὶν
[22]	τι μέγα προσδοκᾶν Ἀθηναίοις ἀγαθόν·	καὶ	μετ´ οὐ πολὺ παρῆσαν οἱ
[14]	τῷ βίῳ παρῆλθε. φαίνεται δὲ	καὶ	μετὰ παρρησίας μάλιστα τῷ δήμῳ
[27]	ἐξ Ἀθηνῶν φεύγοντες Ἀντιπάτρῳ προσεγένοντο,	καὶ	μετὰ τῶν ἐκείνου φίλων καὶ
[25]	δὲ πρὸς τὸν δῆμον αὐτοῦ,	καὶ	μετὰ τῶν χρημάτων καὶ τῶν
[2]	Ῥωμαϊκῆς ἀπαγγελίας καὶ τάχους αἰσθάνεσθαι	καὶ	μεταφορᾶς ὀνομάτων καὶ ἁρμονίας καὶ
[8]	καὶ περιόδους, ἐπανορθώσεις τε παντοδαπὰς	καὶ	μεταφράσεις ἐκαινοτόμει τῶν εἰρημένων ὑφ´
[18]	Θηβαίων ἔχεσθαι, καὶ τἆλλα παραθαρρύνας	καὶ	μετεωρίσας ὥσπερ εἰώθει ταῖς ἐλπίσι
[26]	αὐτόν, ἅμα δὲ θαρρεῖν παρεκάλουν	καὶ	μὴ φέρειν ἀνιαρῶς τὸ συμβεβηκός,
[30]	ἐπιστολῆς ἀρχὴν εὑρεθῆναι Δημοσθένης Ἀντιπάτρῳ"	καὶ	μηδὲν ἄλλο· (θαυμαζομένης δὲ τῆς
[18]	Φωκίδα κατέσχεν, ἐκπεπληγμένων τῶν Ἀθηναίων	καὶ	μηδενὸς τολμῶντος ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸ
[7]	διαπονεῖν τὴν φωνήν, πολλάκις δὲ	καὶ	μῆνας ἑξῆς δύο καὶ τρεῖς
[13]	αὐτὸν ἀβέβαιον τῷ τρόπῳ γεγονέναι	καὶ	μήτε πράγμασι μήτ´ ἀνθρώποις πολὺν
[1]	ταπεινῆς πατρίδος ἢ μητρὸς ἀμόρφου	καὶ	μικρᾶς γενέσθαι. (γελοῖον γάρ, εἴ
[7]	πάντων φιλοπονώτατος ὢν τῶν λεγόντων	καὶ	μικροῦ δέων καταναλωκέναι τὴν τοῦ
[3]	δοκῶ ῥήτορας ἐκ μὲν ἀδόξων	καὶ	μικρῶν ἰσχυροὺς καὶ μεγάλους γενομένους,
[9]	ἐκ τούτων μεγάλου γεγονότος, ζηλῶν	καὶ	μιμούμενος, οὐ πάνυ προσίεσθαι τὴν
[17]	τῶν πολιτικῶν δυνάμεων, χρήματα δὲ	καὶ	μισθοὺς εἰσφέρεσθαι τοῖς ξένοις προθύμως.
[29]	Δημοσθένης ἐμπεφυκότος αὐτῷ τοῦ φαρμάκου	καὶ	νεκροῦντος, ἐξεκαλύψατο καὶ ἀποβλέψας πρὸς
[19]	τῆς μάχης γενομένης αἵματος ἐμπλησθέντα	καὶ	νεκρῶν τὸν ποταμὸν ταύτην διαλλάξαι
[10]	καὶ μακρῶν περιόδων ἓν ῥῆμα	καὶ	νεῦμα πίστιν ἔχοντος ἀνθρώπου κυριώτερον
[16]	λέγειν δυνατώτατον καὶ κάλλιστον ὀφθῆναι	καὶ	νὴ Δία συμπιεῖν ἱκανώτατον, ἠναγκάζετο
[4]	(ἦν γὰρ ἐξ ἀρχῆς κάτισχνος	καὶ	νοσώδης, διὸ καὶ τὴν λοιδορουμένην
[1]	ποτε δύνασθαι δίκαιον καὶ αὐτάρκη	καὶ	νοῦν ἔχοντα καὶ μεγαλόψυχον ἐξενεγκεῖν.
[11]	αὐτὸν εἰς τὰς ἀγρυπνίας αὐτοῦ	καὶ	νυκτογραφίας πειρώμενόν τι λέγειν· οἶδα"
[23]	μὲν ἡ θρασύτης τῶν Ἀθηναίων,	καὶ	ὁ Δημοσθένης ἀπεσβήκει, Θηβαῖοι δὲ
[22]	τὰς οἴκοι τύχας καὶ δάκρυα	καὶ	ὀδυρμοὺς ἀπολιπὼν ταῖς γυναιξὶν ὁ
[9]	βασιλέων, ἐν ᾧ πολλὰ Θηβαίους	καὶ	Ὀλυνθίους εἰρήκει κακῶς, καὶ τοῦτ´
[2]	βιβλίων τε παντοδαπῶν ἀφθονίαν ἔχων,	καὶ	ὅσα τοὺς γράφοντας διαφυγόντα σωτηρίᾳ
[16]	Φιλίππῳ πλεῖστος ἦν λόγος αὐτοῦ,	καὶ	ὅτε πρεσβεύων δέκατος ἧκεν εἰς
[13]	κατέστησε, ταύτην ἄχρι τέλους διαφυλάξας	καὶ	οὐ μόνον ἐν τῷ βίῳ
[2]	λόγος ἀγάλλεται, χαρίεν μὲν ἡγούμεθα	καὶ	οὐκ ἀτερπές· ἡ δὲ πρὸς
[22]	ἱστάμενον καὶ τὰ οἰκεῖα πράγματα	καὶ	πάθη τοῖς δημοσίοις ἐπανέχοντα τηρεῖν
[22]	μετρίως, ἀλλ´ ἐπισκιρτᾶν τῷ νεκρῷ	καὶ	παιωνίζειν, ὥσπερ αὐτοὺς ἀνδραγαθήσαντας· (ὅτι
[31]	τοὺς Ἕλληνας, ὡς ἀπὸ σαπροῦ	καὶ	παλαιοῦ στήμονος (λέγων τὸν Ἀντίπατρον)
[9]	ὑπάρχει καλὰ πρὸς τὴν Ἑλλάδα,	καὶ	πάλιν ὅσων αἴτιοι γεγόνασι κακῶν
[6]	λογογραφεῖν ἐπ´ αὐτούς, πολλὰς διαδύσεις	καὶ	παλινδικίας εὑρίσκοντας, ἐγγυμνασάμενος κατὰ τὸν
[5]	Ἰσαίου τὸν λόγον ὡς δραστήριον	καὶ	πανοῦργον εἰς τὴν χρείαν ἀποδεχόμενος.
[18]	ἀξίαν, καθάπερ ἀποφαίνεται Θεόπομπος, ἀλλὰ	καὶ	πάνυ προσηκόντως. ~(Τύχη δέ τις
[14]	ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν ἀνήγαγε,	καὶ	παρ´ οὐδὲν τὸ προσκροῦσαι τῷ
[16]	διακαίοντος ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον. (διὸ	καὶ	παρὰ Φιλίππῳ πλεῖστος ἦν λόγος
[26]	ὀφλὼν δὲ πεντήκοντα ταλάντων δίκην	καὶ	παραδοθεὶς εἰς τὸ δεσμωτήριον, αἰσχύνῃ
[14]	ὑπεσχημένον Φιλίππῳ τὰ νεώρια ἐμπρήσειν,	καὶ	παραδοθεὶς ὁ ἄνθρωπος ὑπὸ τῆς
[29]	καὶ σφαλλόμενον, ἅμα τῷ προελθεῖν	καὶ	παραλλάξαι τὸν βωμὸν ἔπεσε καὶ
[31]	τοὺς δακτύλους συνέχων δι´ ἀλλήλων,	καὶ	παραπέφυκεν οὐ μεγάλη πλάτανος. ἀπὸ
[10]	αὐτοσχεδιάζοντα τὰς τοῦ Δημοσθένους σκέψεις	καὶ	παρασκευάς. (Ἀρίστων δ´ ὁ Χῖος
[27]	βωμόν, ἐκείνῳ τότε ταῦτα ποιῆσαι	καὶ	παρασχεῖν πεντήκοντα ταλάντων ἐξέδωκαν, ὅσον
[10]	τῇ φύσει χρώμενον ἀνίκητον εἶναι	καὶ	παραφέρειν αὐτοσχεδιάζοντα τὰς τοῦ Δημοσθένους
[8]	παρελθεῖν, εἰ μὴ τύχοι πεφροντικὼς	καὶ	παρεσκευασμένος. (εἰς τοῦτο δ´ ἄλλοι
[23]	φόνου κεκορεσμένον. ἔπεισε δ´ οὖν	καὶ	παρῃτήσατο τοὺς ἄνδρας ὁ Φωκίων
[4]	δέ τινες ὡς ποιητοῦ τρυφερὰ	καὶ	παροίνια γράφοντος τοῦ Βατάλου μέμνηνται.
[17]	πρεσβεύων καὶ διαλεγόμενος τοῖς Ἕλλησι	καὶ	παροξύνων, συνέστησε πλὴν ὀλίγων ἅπαντας
[25]	τὴν δωροδοκίαν καὶ βουλόμενον ἀπολογεῖσθαι	καὶ	πείθειν οὐκ ἐῶντος, ἀλλὰ χαλεπαίνοντος
[17]	σύνταξιν γενέσθαι πεζῶν μὲν μυρίων	καὶ	πεντακισχιλίων, ἱππέων δὲ δισχιλίων ἄνευ
[11]	φάναι, νῦν ἀκούω φωνὴν ἀδικουμένου	καὶ	πεπονθότος. (οὕτως ᾤετο μέγα πρὸς
[13]	συμφέρον ἀκροᾶσθαι τῶν κρατούντων, οὕτω	καὶ	περὶ Δημοσθένους ἔχομεν εἰπεῖν οἷον
[24]	ἐκ τῆς πόλεως ᾤχετ´ ἀπιὼν	καὶ	περὶ Ῥόδον καὶ Ἰωνίαν σοφιστεύων
[12]	ἀγωνιζόμενος ἀξίως, ταχὺ δόξαν ἔσχε	καὶ	περίβλεπτος ὑπὸ τῶν λόγων ἤρθη
[13]	ἄνω μετὰ Κίμωνος καὶ Θουκυδίδου	καὶ	Περικλέους ἄξιος ἦν τίθεσθαι. ~(Τῶν
[20]	φιλιππίζουσαν, ἀναμιμνῄσκων Ἐπαμεινώνδου τοὺς Θηβαίους	καὶ	Περικλέους τοὺς Ἀθηναίους, ὡς ἐκεῖνοι
[17]	Μακεδόνας. (δεύτερον δὲ Βυζαντίοις ἐβοήθησε	καὶ	Περινθίοις ὑπὸ τοῦ Μακεδόνος πολεμουμένοις,
[8]	πρὸς ἑαυτὸν εἰς γνώμας ἀνῆγε	καὶ	περιόδους, ἐπανορθώσεις τε παντοδαπὰς καὶ
[19]	φησιν, ἀλλ´ ἱστάντας τινὰς σκηνὴν	καὶ	περιορύττοντας ἀνδριαντίσκον εὑρεῖν λίθινον, ὑπὸ
[27]	Ἑλληνικὰ συνίστατο πάλιν, Λεωσθένους ἀνδραγαθοῦντος	καὶ	περιτειχίζοντος Ἀντίπατρον ἐν Λαμίᾳ πολιορκούμενον.
[4]	πρὸς τὸν τρόπον ὡς θηριώδη	καὶ	πικρὸν ἐτέθη· τὸν γὰρ ὄφιν
[11]	λόγων ὅτι τὸ αὐστηρὸν πολὺ	καὶ	πικρὸν ἔχουσι, τί ἂν λέγοι
[13]	Δημοσθένους ἔχομεν εἰπεῖν οἷον ἐκτρεπομένου	καὶ	πλαγιάζοντος ἢ φωνὴν ἢ πρᾶξιν,
[5]	ἐγέγραπτο τὸν Δημοσθένη συνεσχολακέναι Πλάτωνι	καὶ	πλεῖστον εἰς τοὺς λόγους ὠφελῆσθαι,
[12]	τῆς αὑτοῦ δυνάμεως ἔργον ἄνδρα	καὶ	πλούτῳ καὶ λόγῳ καὶ φίλοις
[6]	φωνῆς ἀσθένεια καὶ γλώττης ἀσάφεια	καὶ	πνεύματος κολοβότης, ἐπιταράττουσα τὸν νοῦν
[22]	καὶ ἀγεννές, ζῶντα μὲν τιμᾶν	καὶ	ποιεῖσθαι πολίτην, πεσόντος δ´ ὑφ´
[1]	ἀφελεῖν, ὑποκριτὰς μὲν ἀγαθοὺς τρέφειν	καὶ	ποιητάς, ἄνδρα δ´ οὐκ ἄν
[17]	μέλλον, καὶ συνισταμένων κατ´ ἔθνη	καὶ	πόλεις Εὐβοέων, Ἀχαιῶν, Κορινθίων, Μεγαρέων,
[3]	τῇ πολιτείᾳ, πρὸς δὲ κινδύνους	καὶ	πολέμους ἄτολμον, πολλὰ δ´ ἀναμεῖξαι
[27]	τι πάντως ἔχειν νομίζομεν, οὕτω	καὶ	πόλιν ἀνάγκη νοσεῖν εἰς ἣν
[19]	τῆς Ἑλλάδος, ἐναντιοῦσθαι τοῖς πραττομένοις	καὶ	πολλὰ σημεῖα τοῦ μέλλοντος ἀναφαίνειν,
[13]	μηδέποτε, καὶ Μελάνωπος ἀντιπολιτευόμενος Καλλιστράτῳ	καὶ	πολλάκις ὑπ´ αὐτοῦ χρήμασι μετατιθέμενος
[23]	Θηβαῖοι μὲν ἐπέθεντο τῇ φρουρᾷ	καὶ	πολλοὺς ἀνεῖλον, ὅπλα τοῦ Δημοσθένους
[2]	τὰν πόλιν εὐδόκιμον" καὶ φιλόκαλον	καὶ	πολυάνθρωπον, ὡς βιβλίων τε παντοδαπῶν
[13]	οὐκ ἐν τῷ κατὰ Μοιροκλέα	καὶ	Πολύευκτον καὶ Ὑπερείδην ἀριθμῷ τῶν
[2]	διὰ φιλοσοφίαν πλησιαζόντων, ὀψέ ποτε	καὶ	πόρρω τῆς ἡλικίας ἠρξάμεθα Ῥωμαϊκοῖς
[2]	ἡλικίας ἠρξάμεθα Ῥωμαϊκοῖς συντάγμασιν ἐντυγχάνειν,	(καὶ	πρᾶγμα θαυμαστὸν μέν, ἀλλ´ ἀληθὲς
[22]	τὸ δ´ ἀλύπως φέρειν ταῦτα	καὶ	πρᾴως ἀπεδοκίμαζεν. (ἐγὼ δ´ ὡς
[27]	καὶ μετὰ τῶν ἐκείνου φίλων	καὶ	πρέσβεων περιιόντες οὐκ εἴων ἀφίστασθαι
[22]	εὐαγγέλια καὶ στεφανοῦν ἐψηφίσαντο Παυσανίαν,	(καὶ	προῆλθεν ὁ Δημοσθένης ἔχων λαμπρὸν
[20]	ἐκτεθαρρηκὼς καὶ λαμπρὸς ὑπὸ ῥώμης	καὶ	προθυμίας ἀνδρῶν τοσούτων προκαλουμένων τοὺς
[5]	ἔπεισε τὸν ἑαυτοῦ παιδαγωγὸν δεόμενος	καὶ	προθυμούμενος, ὅπως αὐτὸν ἀγάγοι πρὸς
[21]	ἀπέλυεν, ἀλλὰ καὶ τιμῶν διετέλει	καὶ	προκαλούμενος αὖθις ὡς εὔνουν εἰς
[30]	ὑπὸ φαρμάκου, θεῶν δὲ τιμῇ	καὶ	προνοίᾳ τῆς Μακεδόνων ὠμότητος ἐξαρπαγῆναι,
[22]	ἀλλὰ καὶ λόγοις χρῆσθαι κουφίζουσι	καὶ	πρὸς ἡδίω πράγματα τρέπειν τὴν
[14]	παρρησίας μάλιστα τῷ δήμῳ διαλεγόμενος,	καὶ	πρὸς τὰς ἐπιθυμίας τῶν πολλῶν
[12]	Φίλιππον ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων δικαιολογίαν,	καὶ	πρὸς ταύτην ἀγωνιζόμενος ἀξίως, ταχὺ
[26]	γὰρ ἐκ τοῦ ἄστεος ἀπαλλαττόμενος	καὶ	πρὸς τὴν ἀκρόπολιν ἀνατείνας τὰς
[26]	καὶ Τροιζῆνι καθήμενος τὰ πολλὰ	καὶ	πρὸς τὴν Ἀττικὴν ἀποβλέπων δεδακρυμένος,
[23]	τὸ βῆμα κατεῖχεν ὁ Δημοσθένης,	καὶ	πρὸς τοὺς ἐν Ἀσίᾳ στρατηγοὺς
[11]	δ´ αὐτῷ μέγα κάτοπτρον οἴκοι,	καὶ	πρὸς τοῦτο τὰς μελέτας ἱστάμενον
[26]	ὡς δ´ ἐκεῖνοι φθεγξάμενοι τοὔνομα	καὶ	προσελθόντες ἐγγὺς ἐδέοντο λαβεῖν ἐφόδιον
[20]	καὶ χρήματα, Δημοσθένει διδόναι κελεύων	καὶ	προσέχειν ἐκείνῳ μάλιστα τῶν Ἑλλήνων,
[16]	αὑτὸν τῷ Δημοσθένει παρεῖχεν, ἀλλὰ	καὶ	προσήγετο τοὺς περὶ Αἰσχίνην καὶ
[4]	τε δὴ ταῦτα τῶν ἐμμελῶν	καὶ	προσηκόντων ἐλευθέρῳ παιδὶ μαθημάτων ἀπαίδευτος
[31]	ἐξολούμενον δικαίως, ἐπαχθῆ μὲν ὄντα	καὶ	πρότερον αὐτοῖς, τότε δ´ εἰς
[8]	πολλοὶ τῶν δημαγωγῶν ἐχλεύαζον αὐτόν,	καὶ	Πυθέας ἐπισκώπτων ἐλλυχνίων ἔφησεν ὄζειν
[25]	δὲ τοῦ Δημοσθένους τὸ βάρος	καὶ	πυθομένου πόσον ἄγει, μειδιάσας ὁ
[6]	(τέλος δ´ ἀποστάντα τοῦ δήμου	καὶ	ῥεμβόμενον ἐν Πειραιεῖ δι´ ἀθυμίαν
[9]	δὲ Πύθωνι τῷ Βυζαντίῳ, θρασυνομένῳ	καὶ	ῥέοντι πολλῷ κατὰ τῶν Ἀθηναίων,
[11]	εἰς τὸ στόμα ψήφους λαμβάνοντα	καὶ	ῥήσεις ἅμα λέγοντα, τὴν δὲ
[18]	ἀλλ´ ἀπορίας οὔσης ἐν μέσῳ	καὶ	σιωπῆς, παρελθὼν μόνος ὁ Δημοσθένης
[8]	(οὐ ταὐτά" γὰρ εἶπεν ἐμοὶ	καὶ	σοὶ ὁ λύχνος ὦ Πυθέα
[29]	καὶ παραλλάξαι τὸν βωμὸν ἔπεσε	καὶ	στενάξας ἀφῆκε τὴν ψυχήν. ~(Τὸ
[15]	καθάπερ καὶ τοὺς πρὸς Φορμίωνα	καὶ	Στέφανον, ἐφ´ οἷς εἰκότως ἠδόξησε.
[22]	ἀπαγγέλλοντες. (εὐθὺς οὖν ἔθυον εὐαγγέλια	καὶ	στεφανοῦν ἐψηφίσαντο Παυσανίαν, (καὶ προῆλθεν
[31]	οὕτως ὁ θεὶς ἐπεκάλυψε, περικείμενα	καὶ	συμπεσόντα λαθεῖν ἐποίησε τὸ χρυσίον
[26]	δήμῳ; (τοὺς δὲ προσιόντας αὐτῷ	καὶ	συνδιατρίβοντας νεανίσκους ἀποτρέπειν τῆς πολιτείας,
[7]	Σάτυρον τὸν ὑποκριτὴν ἐπιτήδειον ὄντα	καὶ	συνεισελθεῖν. (ὀδυρομένου δὲ τοῦ Δημοσθένους
[27]	αἱ πόλεις συνεπιθήσονται τοῖς Μακεδόσι	καὶ	συνεκβαλοῦσιν αὐτοὺς τῆς Ἑλλάδος. (ἐν
[18]	ὀρθὴν δὲ τὴν Ἑλλάδα γενέσθαι	καὶ	συνεξαναστῆναι πρὸς τὸ μέλλον, ὑπηρετεῖν
[25]	ἐποφθαλμιάσαντες πρὸς τὸν πλοῦτον ἐβοήθουν	καὶ	συνέπειθον τοὺς Ἀθηναίους δέχεσθαι καὶ
[27]	πρεσβεύουσι καταμείξας ἑαυτὸν συνηγω– νίζετο	καὶ	συνέπραττεν, ὅπως αἱ πόλεις συνεπιθήσονται
[6]	τόλμαν δὲ πρὸς τὸ λέγειν	καὶ	συνήθειαν ἱκανὴν λαβών, καὶ γευσάμενος
[17]	τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὸ μέλλον,	καὶ	συνισταμένων κατ´ ἔθνη καὶ πόλεις
[29]	κελεύσας ὑπολαβεῖν αὐτὸν ἤδη τρέμοντα	καὶ	σφαλλόμενον, ἅμα τῷ προελθεῖν καὶ
[25]	καὶ συνέπειθον τοὺς Ἀθηναίους δέχεσθαι	καὶ	σῴζειν τὸν ἱκέτην. (ὁ δὲ
[31]	ὧν παρεκάλει Περδίκκαν ἐπιχειρεῖν Μακεδονίᾳ	καὶ	σῴζειν τοὺς Ἕλληνας, ὡς ἀπὸ
[6]	δυνάμεως, ἐνεχείρησεν εἰς μέσον παριέναι	καὶ	τὰ κοινὰ πράττειν, (καὶ καθάπερ
[22]	ἀεὶ πρὸς τὸ κοινὸν ἱστάμενον	καὶ	τὰ οἰκεῖα πράγματα καὶ πάθη
[20]	λιπὼν τὴν τάξιν, ἀποδρὰς αἴσχιστα	καὶ	τὰ ὅπλα ῥίψας, οὐδὲ τὴν
[2]	ἀλλ´ οἷστισι πλείων τε σχολὴ	καὶ	τὰ τῆς ὥρας ἔτι πρὸς
[25]	ἡμέραν εὖ καὶ καλῶς ἐρίοις	καὶ	ταινίαις κατὰ τοῦ τραχήλου καθελιξάμενος
[2]	γένηται φιλοχωροῦντες, ἐν δὲ Ῥώμῃ	καὶ	ταῖς περὶ τὴν Ἰταλίαν διατριβαῖς
[11]	φωνὴν γυμνάζειν ἐν τοῖς δρόμοις	καὶ	ταῖς πρὸς τὰ σιμ´ ἀναβάσεσι
[18]	Δημοσθένης συνεβούλευε τῶν Θηβαίων ἔχεσθαι,	καὶ	τἆλλα παραθαρρύνας καὶ μετεωρίσας ὥσπερ
[13]	ἀπ´ ἀρχῆς τῶν πραγμάτων μερίδα	καὶ	τάξιν αὑτὸν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[1]	δόξαν συνισταμένας, ἐν ταῖς ἀδόξοις	καὶ	ταπειναῖς πόλεσιν ἀπομαραίνεσθαι, τὴν δ´
[1]	ἐστιν, οὐδὲν ἡγοῦμαι διαφέρειν ἀδόξου	καὶ	ταπεινῆς πατρίδος ἢ μητρὸς ἀμόρφου
[5]	τινων ἄλλων τὰς Ἰσοκράτους τέχνας	καὶ	τὰς Ἀλκιδάμαντος κρύφα λαβόντα τὸν
[3]	τῶν πολιτειῶν τὰς φύσεις αὐτῶν	καὶ	τὰς διαθέσεις πρὸς ἀλλήλας ἐπισκεψόμεθα,
[18]	καὶ τοὺς βοιωτάρχας, διοικεῖσθαι δὲ	καὶ	τὰς ἐκκλησίας ἁπάσας οὐδὲν ἧττον
[25]	οἱ ῥήτορες, ζήτησιν ἐποιοῦντο νεανικήν,	καὶ	τὰς οἰκίας ἐπιόντες ἠρεύνων πλὴν
[5]	(ὅθεν ἐάσας τὰ λοιπὰ μαθήματα	καὶ	τὰς παιδικὰς διατριβάς, αὐτὸς αὑτὸν
[8]	δι´ αἰσχύνην. ~(Οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	τὰς πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἐντεύξεις
[29]	ὅπως ἐπιστείλω τι τοῖς οἴκοι.	(καὶ	ταῦτ´ εἰπὼν ἐντὸς ἀνεχώρησε τοῦ
[4]	ἦν νόμων πονηρῶν καὶ ἀργαλέων.	καὶ	ταῦτα μὲν ταύτῃ κατὰ Πλάτωνα.
[2]	ὀνόμασι. (κάλλους δὲ Ῥωμαϊκῆς ἀπαγγελίας	καὶ	τάχους αἰσθάνεσθαι καὶ μεταφορᾶς ὀνομάτων
[19]	Ἡράκλειον, ὅπου κατεστρατοπέδευον οἱ Ἕλληνες·	καὶ	τεκμαιρόμεθα τῆς μάχης γενομένης αἵματος
[3]	(ὥστ´ εἰ γένοιτο τῇ φύσει	καὶ	τῇ τύχῃ καθάπερ τεχνίταις ἅμιλλα,
[13]	περὶ τὰς ὑποθέσεις αὐτοῦ φιλοτιμίᾳ	καὶ	τῇ τῶν λόγων εὐγενείᾳ παρῆν
[1]	οὐ μεγάλης νήσου τῆς Κέω,	καὶ	τὴν Αἴγιναν, ἣν τῶν Ἀττικῶν
[28]	Ἀντίπατρον, κἀκεῖ διεφθάρησαν· Ὑπερείδου δὲ	καὶ	τὴν γλῶτταν ἐκτμηθῆναι ζῶντος λέγουσι.
[10]	Δημοσθένης εἴτε πρὸς τὸν βίον	καὶ	τὴν δόξαν ἐπεπόνθει, πολλῶν πάνυ
[20]	νῷ λαβών, ἔφριττε τὴν δεινότητα	καὶ	τὴν δύναμιν τοῦ ῥήτορος, ἐν
[26]	τῆς μὲν ἐπὶ τὸ βῆμα	καὶ	τὴν ἐκκλησίαν, τῆς δ´ ἄντικρυς
[12]	πραγμάτων ἅπτονται. (δῆλος δ´ ἐστὶ	καὶ	τὴν κατὰ Μειδίου παρασκευασάμενος εἰπεῖν
[4]	ἀρχῆς κάτισχνος καὶ νοσώδης, διὸ	καὶ	τὴν λοιδορουμένην ἐπωνυμίαν, τὸν Βάταλον,
[23]	ὑπ´ ἐκείνων ἠγωνίσαντο καθ´ αὑτοὺς	καὶ	τὴν πόλιν ἀπέβαλον. (θορύβου δὲ
[23]	ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνος ἀνεχώρησεν ὀπίσω	καὶ	τὴν πρεσβείαν ἀφῆκεν. (εὐθὺς δ´
[20]	προσέχειν οὔτε μαντείας ἀκούειν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν Πυθίαν ὑπονοεῖν ὡς φιλιππίζουσαν,
[13]	πολίτας, ἀλλὰ πολλαχοῦ τὴν ἀσφάλειαν	καὶ	τὴν σωτηρίαν οἴεται δεῖν ἐν
[21]	ἐπέγραφεν, ἐξοιωνιζόμενος τὸν ἴδιον δαίμονα	καὶ	τὴν τύχην, ἕως αὖθις ἀνεθάρρησε
[24]	τε τὴν δόξαν τῶν λεγόντων	καὶ	τὴν τῶν δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ
[11]	πρὸς πίστιν εἶναι τὸν τόνον	καὶ	τὴν ὑπόκρισιν τῶν λεγόντων. τοῖς
[18]	εἰς τὴν Ἐλάτειαν ἐξαίφνης ἐνέπεσε	καὶ	τὴν Φωκίδα κατέσχεν, ἐκπεπληγμένων τῶν
[16]	πολιτεία φανερὰ μὲν ἦν ἔτι	καὶ	τῆς εἰρήνης ὑπαρχούσης οὐδὲν ἐῶντος
[14]	τῆς βουλῆς ἀπέθανε. (κατηγόρησε δὲ	καὶ	τῆς ἱερείας Θεωρίδος ὡς ἄλλα
[12]	περίβλεπτος ὑπὸ τῶν λόγων ἤρθη	καὶ	τῆς παρρησίας, ὥστε θαυμάζεσθαι μὲν
[11]	τὸ ἦθος ἀπὸ τῶν πράξεων	καὶ	τῆς πολιτείας θεωρεῖσθαι δίκαιόν ἐστιν.
[5]	τὴν ἰσχὺν ὡς πάντα χειροῦσθαι	καὶ	τιθασεύειν πεφυκότος. (ὅθεν ἐάσας τὰ
[22]	συμφέρειν ᾤετο, ταῦτ´ ἔπραττεν, ἐπαινῶ,	καὶ	τίθεμαι πολιτικῆς καὶ ἀνδρώδους ψυχῆς,
[21]	οὐ μόνον τούτων ἀπέλυεν, ἀλλὰ	καὶ	τιμῶν διετέλει καὶ προκαλούμενος αὖθις
[5]	λέγοντος παρὰ Καλλίου τοῦ Συρακουσίου	καί	τινων ἄλλων τὰς Ἰσοκράτους τέχνας
[23]	ὡς πολεμήσοντες μετ´ αὐτῶν παρεσκευάζοντο,	(καὶ	τὸ βῆμα κατεῖχεν ὁ Δημοσθένης,
[27]	Δημοσθένη τρέψαι τὸ παράδειγμα, φήσαντα	καὶ	τὸ γάλα τὸ ὄνειον ἐφ´
[25]	κύλικι καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν	καὶ	τὸ εἶδος, ἐκέλευσε διαβαστάσαντα τὴν
[30]	γένους ἐν Πρυτανείῳ σίτησιν ἔχειν,	καὶ	τὸ ἐπίγραμμα τὸ θρυλούμενον ἐπιγραφῆναι
[11]	τὸν δ´ ἄλλον αὐτοῦ τρόπον	καὶ	τὸ ἦθος ἀπὸ τῶν πράξεων
[13]	εὐγενείᾳ παρῆν ἀνδρεία τε πολεμιστήριος	καὶ	τὸ καθαρῶς ἕκαστα πράττειν, οὐκ
[20]	Παιανιεὺς τάδ´ εἶπεν" ἐκνήψας δὲ	καὶ	τὸ μέγεθος τοῦ περιστάντος αὐτὸν
[17]	τὸν δῆμον, ἀφέντα τὴν ἔχθραν	καὶ	τὸ μεμνῆσθαι τῶν περὶ τὸν
[8]	τε τούτου σημεῖον εἶναι μέγα	καὶ	τὸ μὴ ῥᾳδίως ἀκοῦσαί τινα
[9]	πλάσμα καὶ τὸν σχηματισμὸν αὐτοῦ	καὶ	τὸ μὴ ταχέως μηδὲ περὶ
[7]	καὶ χάριτος πρόσεστι, μικρὸν ἡγήσασθαι	καὶ	τὸ μηδὲν εἶναι τὴν ἄσκησιν
[14]	(σφόδρα δ´ ἀριστοκρατικὸν αὐτοῦ πολίτευμα	καὶ	τὸ περὶ Ἀντιφῶντος· ὃν ὑπὸ
[29]	ἐκ τῆς τραγῳδίας ὑποκρινόμενος Κρέοντα	καὶ	τὸ σῶμα τουτὶ ῥίπτων ἄταφον.
[14]	τὰς ἐπιθυμίας τῶν πολλῶν ἀντιτείνων,	καὶ	τοῖς ἁμαρτήμασιν αὐτῶν ἐπιφυόμενος, ὡς
[9]	Ἐρατοσθένει καὶ Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ	καὶ	τοῖς κωμικοῖς. (ὧν Ἐρατοσθένης μέν
[2]	εἴχομεν ἐμπειρίαν, ἐπακολουθεῖν δι´ αὐτὰ	καὶ	τοῖς ὀνόμασι. (κάλλους δὲ Ῥωμαϊκῆς
[28]	λόγος ἔχει τραγῳδίας ὑποκρίνασθαί ποτε,	καὶ	τὸν Αἰγινήτην Πῶλον τὸν ὑπερβαλόντα
[13]	τῷ βίῳ μὴ μεταβαλόμενος, ἀλλὰ	καὶ	τὸν βίον ἐπὶ τῷ μὴ
[28]	ῥήτορα καὶ Ἀριστόνικον τὸν Μαραθώνιον	καὶ	τὸν Δημητρίου τοῦ Φαληρέως ἀδελφὸν
[10]	λέξει νοῦν ἐκφέρειν. (καὶ μέντοι	καὶ	τὸν Δημοσθένην φασὶν αὐτόν, ὁσάκις
[15]	θανάτου τιμησάμενος ἀπέκτεινε. ~(Λέγεται δὲ	καὶ	τὸν κατὰ Τιμοθέου τοῦ στρατηγοῦ
[15]	δὲ κατ´ Ἀριστογείτονος αὐτὸς ἠγωνίσατο,	καὶ	τὸν περὶ τῶν ἀτελειῶν διὰ
[23]	Μοιροκλέα, Δήμωνα, Καλλισθένην, Χαρίδημον. (ὅτε	καὶ	τὸν περὶ τῶν προβάτων λόγον
[30]	τιμήν, εἰκόνα τε χαλκῆν ἀνέστησε,	καὶ	τὸν πρεσβύτατον ἐψηφίσατο τῶν ἀπὸ
[9]	αὑτὸν ἡγήσασθαι, τὸ δὲ πλάσμα	καὶ	τὸν σχηματισμὸν αὐτοῦ καὶ τὸ
[27]	Ἀρκαδίᾳ καὶ λοιδορίαν τοῦ Πυθέου	καὶ	τοῦ Δημοσθένους γενέσθαι πρὸς ἀλλήλους
[13]	δευτέρᾳ τάξει τοῦ καλοῦ ποιεῖσθαι	καὶ	τοῦ πρέποντος, ὡς εἴγε τῇ
[20]	ἡμέρας τὸν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας	καὶ	τοῦ σώματος ἀναρρῖψαι κίνδυνον ἀναγκασθεὶς
[27]	γάλα τὸ ὄνειον ἐφ´ ὑγιείᾳ	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους ἐπὶ σωτηρίᾳ παραγίνεσθαι
[12]	Φιλίππῳ τῶν δημαγωγούντων, ὁμολογεῖν δὲ	καὶ	τοὺς ἀπεχθανομένους, ὅτι πρὸς ἔνδοξον
[29]	δ´ Ἀρχίας προσελθὼν ἀνίστασθαι παρεκάλει,	καὶ	τοὺς αὐτοὺς ἀνακυκλῶν λόγους αὖθις
[18]	Δημοσθένει, ποιοῦντας τὸ προσταττόμενον, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς βοιωτάρχας, διοικεῖσθαι δὲ καὶ
[14]	ὡς ἄλλα τε ῥᾳδιουργούσης πολλὰ	καὶ	τοὺς δούλους ἐξαπατᾶν διδασκούσης, καὶ
[26]	πάγου βουλὴν ἐξετάσαι τὸ πρᾶγμα	καὶ	τοὺς ἐκείνῃ δόξαντας ἀδικεῖν δοῦναι
[22]	καὶ μαλακός, εἰ τὰ πένθη	καὶ	τοὺς ὀδυρμοὺς ἡμέρου καὶ φιλοστόργου
[15]	Δημοσθένης γράψαι τῷ Ἀπολλοδώρῳ, καθάπερ	καὶ	τοὺς πρὸς Φορμίωνα καὶ Στέφανον,
[23]	ἐξέδωκε, διηγησάμενος, αὑτὸν μὲν εἴκασε	καὶ	τοὺς σὺν αὑτῷ κυσὶν ὑπὲρ
[8]	διεξῄει τάς τε πράξεις ἐφεξῆς	καὶ	τοὺς ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολογισμούς. (ἔτι
[9]	Θηβαίους καὶ Ὀλυνθίους εἰρήκει κακῶς,	καὶ	τοῦτ´ ἀναγινώσκοντος Ὀλυμπίασι, παραναστὰς καὶ
[9]	ὑπὲρ Ἁλοννήσου λόγον ὁ Ἀντιφάνης	καὶ	τουτὶ πέπαιχεν, ἣν Ἀθηναίοις Δημοσθένης
[4]	καλεῖσθαι βάταλος. (ὁ δ´ Ἀργᾶς	(καὶ	τοῦτο γάρ φασι τῷ Δημοσθένει
[21]	εὐτυχίᾳ χρόνον οὐ πολὺν ἐπιβιώσας·	καὶ	τοῦτο δοκεῖ τῷ τελευταίῳ τῶν
[8]	δὲ πρὸς καιρὸν ἀτολμίας αὐτοῦ	καὶ	τοῦτο ποιοῦνται σημεῖον, ὅτι Δημάδης
[26]	αὐτὸ τοῦτο κομίζοντες ἀργύριον οἴκοθεν	καὶ	τούτου χάριν ἐπιδιώξαντες αὐτόν, ἅμα
[21]	φέρων τὸ συμβεβηκός, ὡς γράφει	καὶ	τραγῳδεῖ Θεόπομπος, ἀλλὰ τῷ τιμᾶν
[11]	γεγονότος· τὴν μὲν γὰρ ἀσάφειαν	καὶ	τραυλότητα τῆς γλώττης ἐκβιάζεσθαι καὶ
[7]	δὲ καὶ μῆνας ἑξῆς δύο	καὶ	τρεῖς συνάπτειν, ξυρούμενον τῆς κεφαλῆς
[26]	τὴν φυγὴν μαλακῶς, ἐν Αἰγίνῃ	καὶ	Τροιζῆνι καθήμενος τὰ πολλὰ καὶ
[22]	ἢ τοὺς ὑποκριτὰς τῶν βασιλικῶν	καὶ	τυραννικῶν προσώπων, οὓς ὁρῶμεν οὔτε
[3]	μεγάλους γενομένους, προσκρούσαντας δὲ βασιλεῦσι	καὶ	τυράννοις, θυγατέρας δ´ ἀποβαλόντας, ἐκπεσόντας
[14]	ἔξω δὲ λόγου τίθεμαι Φωκίωνα—	καὶ	τῷ βίῳ παρῆλθε. φαίνεται δὲ
[11]	παρὰ τὸν καιρὸν ἀπαντήσεσιν ἐχρῆτο	καὶ	τῷ γελοίῳ. Δημάδου μὲν γὰρ
[6]	ἕξιν ἐπιθέσθαι τοῖς στεφανίταις ἀγῶσι	καὶ	τῶν ἄκρων γενέσθαι δολιχοδρόμων, οὕτως
[2]	καὶ μεταφορᾶς ὀνομάτων καὶ ἁρμονίας	καὶ	τῶν ἄλλων, οἷς ὁ λόγος
[27]	ἄρχοντος οὔθ´ ἱερέως ἀπολειφθέντος, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἄλλων πολιτῶν ὁμοῦ τι
[2]	Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον ὑπὸ χρειῶν πολιτικῶν	καὶ	τῶν διὰ φιλοσοφίαν πλησιαζόντων, ὀψέ
[4]	νοσφισαμένων, τὰ δ´ ἀμελησάντων, ὥστε	καὶ	τῶν διδασκάλων αὐτοῦ τὸν μισθὸν
[11]	ἐπερωτηθέντα περὶ τῶν πάλαι ῥητόρων	καὶ	τῶν καθ´ αὑτὸν εἰπεῖν, ὡς
[24]	συνεξαναστάντων, τοῦ δ´ Ἄγιδος πεσόντος	καὶ	τῶν Λακεδαιμονίων συντριβέντων. (εἰσήχθη δὲ
[13]	διετέλεσε. (Παναίτιος δ´ ὁ φιλόσοφος	καὶ	τῶν λόγων αὐτοῦ φησιν οὕτω
[25]	αὐτοῦ, καὶ μετὰ τῶν χρημάτων	καὶ	τῶν νεῶν αὑτὸν παραδιδόντος, οἱ
[21]	εὔνουν εἰς τὴν πολιτείαν, ὥστε	καὶ	τῶν ὀστῶν ἐκ Χαιρωνείας κομισθέντων
[4]	τοῦ Βατάλου μέμνηνται. (δοκεῖ δὲ	καὶ	τῶν οὐκ εὐπρεπῶν τι λεχθῆναι
[5]	οὖν ὁ Δημοσθένης τῶν διδασκάλων	καὶ	τῶν παιδαγωγῶν συντιθεμένων τῇ δίκῃ
[3]	καὶ Κικέρωνος, ἀπὸ τῶν πράξεων	καὶ	τῶν πολιτειῶν τὰς φύσεις αὐτῶν
[3]	πολέμους ἄτολμον, πολλὰ δ´ ἀναμεῖξαι	καὶ	τῶν τυχηρῶν. (δύο γὰρ ἑτέρους
[13]	τῷ κατὰ Μοιροκλέα καὶ Πολύευκτον	καὶ	Ὑπερείδην ἀριθμῷ τῶν ῥητόρων, ἀλλ´
[12]	ἀγών ἐστι. καὶ γὰρ Αἰσχίνης	καὶ	Ὑπερείδης τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ κατηγοροῦντες
[20]	Δημοσθένους ψηφίσματος, πρὸς πόδα διαιρῶν	καὶ	ὑποκρούων· Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς τάδ´
[17]	εἰσφέρεσθαι τοῖς ξένοις προθύμως. (ὅτε	καί	φησι Θεόφραστος, ἀξιούντων τῶν συμμάχων
[27]	ἀπαντώντων καὶ δεχομένων προθύμως. ὅτε	καί	φησιν αὐτὸν ὁ Μάγνης Δημήτριος
[26]	κατὰ τὴν πολιτείαν κακά, φόβους	καὶ	φθόνους καὶ διαβολὰς καὶ ἀγῶνας,
[22]	ἐπὶ θανάτῳ βασιλέως, ἡμέρως οὕτω	καὶ	φιλανθρώπως ἐν οἷς εὐτύχησε χρησαμένου
[3]	τῶν ὁμοιοτήτων, ὥσπερ τὸ φιλότιμον	καὶ	φιλελεύθερον ἐν τῇ πολιτείᾳ, πρὸς
[18]	ἑτέρων εἰς Θήβας. (ἔπεμψε δὲ	καὶ	Φίλιππος, ὡς Μαρσύας φησίν, Ἀμύνταν
[9]	τοῦ Σμυρναίου γεγραφότος ἐγκώμιον Ἀλεξάνδρου	καὶ	Φιλίππου τῶν βασιλέων, ἐν ᾧ
[12]	ἄνδρα καὶ πλούτῳ καὶ λόγῳ	καὶ	φίλοις εὖ πεφραγμένον καθελεῖν τὸν
[2]	καὶ μάλιστα τὰν πόλιν εὐδόκιμον"	καὶ	φιλόκαλον καὶ πολυάνθρωπον, ὡς βιβλίων
[16]	καὶ προσήγετο τοὺς περὶ Αἰσχίνην	καὶ	Φιλοκράτην μᾶλλον. (ὅθεν ἐπαινούντων ἐκείνων
[1]	ῥιζοῦσθαι τόπῳ, φύσεώς γε χρηστῆς	καὶ	φιλοπόνου ψυχῆς ἐπιλαμβανομένην. (ὅθεν οὐδ´
[22]	πένθη καὶ τοὺς ὀδυρμοὺς ἡμέρου	καὶ	φιλοστόργου ψυχῆς ἐποιεῖτο σημεῖα, τὸ
[16]	ἔν γε ταῖς ἄλλαις τιμαῖς	καὶ	φιλοφροσύναις ὅμοιον αὑτὸν τῷ Δημοσθένει
[18]	ἐπεσκότησε τοῖς ἄλλοις ἅπασιν, ὥστε	καὶ	φόβον καὶ λογισμὸν καὶ χάριν
[25]	μὲν ἀπελαύνειν συνεβούλευε τὸν Ἅρπαλον	καὶ	φυλάττεσθαι, μὴ τὴν πόλιν ἐμβάλωσιν
[6]	(ἦν δέ τις ὡς ἔοικε	καὶ	φωνῆς ἀσθένεια καὶ γλώττης ἀσάφεια
[9]	ἱστορίας καὶ ἀποδείξεως, ὅσα Θηβαίοις	καὶ	Χαλκιδεῦσιν ὑπάρχει καλὰ πρὸς τὴν
[18]	ὥστε καὶ φόβον καὶ λογισμὸν	καὶ	χάριν ἐκβαλεῖν αὐτούς, ἐνθουσιῶντας ὑπὸ
[7]	τῆς ὑποκρίσεως τῷ λόγῳ κόσμου	καὶ	χάριτος πρόσεστι, μικρὸν ἡγήσασθαι καὶ
[29]	κατέχων τὸ θέατρον ἐνδείᾳ παρασκευῆς	καὶ	χορηγίας κρατεῖσθαι. (διὸ τοῦ Ἀρχίου
[20]	τοῖς σατράπαις ἐπὶ θάλασσαν γράμματα	καὶ	χρήματα, Δημοσθένει διδόναι κελεύων καὶ
[19]	τε Πυθία δεινὰ προὔφερε μαντεύματα,	καὶ	χρησμὸς ᾔδετο παλαιὸς ἐκ τῶν
[3]	ἣν ὁ περιττὸς ἐν ἅπασι	Καικίλιος	ἀγνοήσας, ἐνεανιεύσατο σύγκρισιν τοῦ Δημοσθένους
[11]	μὲν τούτων καὶ ἑτέρων γελοίων	καίπερ	ἔτι πλείω λέγειν ἔχοντες, ἐνταῦθα
[5]	Ἰσαίῳ πρὸς τὸν λόγον ὑφηγητῇ,	καίπερ	Ἰσοκράτους τότε σχολάζοντος, εἴθ´ ὥς
[11]	ἐν δὲ ταῖς παρὰ τὸν	καιρὸν	ἀπαντήσεσιν ἐχρῆτο καὶ τῷ γελοίῳ.
[8]	πειθοῖ προσέχοντος. (τῆς δὲ πρὸς	καιρὸν	ἀτολμίας αὐτοῦ καὶ τοῦτο ποιοῦνται
[8]	ῥᾳδίως ἀκοῦσαί τινα Δημοσθένους ἐπὶ	καιροῦ	λέγοντος, ἀλλὰ καὶ καθήμενον ἐν
[19]	ἢ περιφορὰ πραγμάτων, εἰς ἐκεῖνο	καιροῦ	συμπεραίνουσα τὴν ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος,
[9]	πάνυ προσίεσθαι τὴν ἐν τῷ	καιρῷ	δόξαν, οὐδ´ ἐπὶ τῇ τύχῃ
[6]	ἀπὸ τοῦ βήματος ἀγωνιζομένων πολιτῶν.	(καίτοι	τό γε πρῶτον ἐντυγχάνων τῷ
[15]	τῆς παραπρεσβείας ἄδηλον εἰ λέλεκται·	καίτοι	φησὶν Ἰδομενεὺς παρὰ τριάκοντα μόνας
[11]	εἶπεν ὅτι σε λυπῶ λύχνον	καίων.	ὑμεῖς δ´ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι
[26]	προειδὼς τὰ κατὰ τὴν πολιτείαν	κακά,	φόβους καὶ φθόνους καὶ διαβολὰς
[28]	ἀποσπάσας εἰς Κλεωνὰς πρὸς Ἀντίπατρον,	κἀκεῖ	διεφθάρησαν· Ὑπερείδου δὲ καὶ τὴν
[25]	πράγματα συνειδὼς πονηρὰ δι´ ἀσωτίαν,	κἀκεῖνον	ἤδη χαλεπὸν ὄντα τοῖς φίλοις
[20]	δόξα μέχρι τοῦ Περσῶν βασιλέως,	κἀκεῖνος	ἔπεμψε τοῖς σατράπαις ἐπὶ θάλασσαν
[3]	ἡδίων ἢ δεινότερος εἰπεῖν, ἐάσομεν.	(κακὴ"	γὰρ ὥς φησιν ὁ Ἴων
[27]	εἰς ἣν ὄνειον εἰσφέρεται γάλα,	κακόν	τι πάντως ἔχειν νομίζομεν, οὕτω
[9]	καὶ πάλιν ὅσων αἴτιοι γεγόνασι	κακῶν	οἱ κολακεύοντες Μακεδόνας, οὕτως ἐπέστρεψε
[9]	πολλὰ Θηβαίους καὶ Ὀλυνθίους εἰρήκει	κακῶς,	καὶ τοῦτ´ ἀναγινώσκοντος Ὀλυμπίασι, παραναστὰς
[14]	ἦν ἱκανώτατος τὰ τῶν προγόνων	καλά,	μιμήσασθαι δ´ οὐχ ὁμοίως. (ἐπεὶ
[9]	ὅσα Θηβαίοις καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑπάρχει	καλὰ	πρὸς τὴν Ἑλλάδα, καὶ πάλιν
[29]	μέλλων προσήνεγκε τῷ στόματι τὸν	κάλαμον,	καὶ δακών, ὥσπερ ἐν τῷ
[30]	φάρμακον Ἀρίστων μὲν ἐκ τοῦ	καλάμου	φησὶ λαβεῖν αὐτόν, ὡς εἴρηται·
[29]	δὲ Δημοσθένην πυθόμενος ἱκέτην ἐν	Καλαυρείᾳ	ἐν τῷ ἱερῷ Ποσειδῶνος καθέζεσθαι,
[30]	Δημοσθένην τοῦτο ποιῆσαι λέγοντες ἐν	Καλαυρείᾳ,	μέλλοντα τὸ φάρμακον προσφέρεσθαι, κομιδῇ
[4]	μορίων παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς τότε	καλεῖσθαι	βάταλος. (ὁ δ´ Ἀργᾶς (καὶ
[12]	περιγενέσθαι. (Λαβὼν δὲ τῆς πολιτείας	καλὴν	ὑπόθεσιν τὴν πρὸς Φίλιππον ὑπὲρ
[25]	οἰκίας ἐπιόντες ἠρεύνων πλὴν τῆς	Καλλικλέους	τοῦ Ἀρρενείδου. (μόνην γὰρ τὴν
[27]	μὲν οὖν ὁ ῥήτωρ καὶ	Καλλιμέδων	ὁ Κάραβος ἐξ Ἀθηνῶν φεύγοντες
[5]	Κτησιβίου δὲ μέμνηται λέγοντος παρὰ	Καλλίου	τοῦ Συρακουσίου καί τινων ἄλλων
[23]	Πολύευκτον, Ἐφιάλτην, Λυκοῦργον, Μοιροκλέα, Δήμωνα,	Καλλισθένην,	Χαρίδημον. (ὅτε καὶ τὸν περὶ
[16]	ὡς καὶ λέγειν δυνατώτατον καὶ	κάλλιστον	ὀφθῆναι καὶ νὴ Δία συμπιεῖν
[5]	τῶν λεγόντων. (εὐημερήσαντος δὲ τοῦ	Καλλιστράτου	καὶ θαυμασθέντος ὑπερφυῶς, ἐκείνου μὲν
[5]	ἀρχὴν αὐτῷ φασι τοιαύτην γενέσθαι.	Καλλιστράτου	τοῦ ῥήτορος ἀγωνίζεσθαι τὴν περὶ
[13]	πόλει μηδέποτε, καὶ Μελάνωπος ἀντιπολιτευόμενος	Καλλιστράτῳ	καὶ πολλάκις ὑπ´ αὐτοῦ χρήμασι
[2]	δι´ αὐτὰ καὶ τοῖς ὀνόμασι.	(κάλλους	δὲ Ῥωμαϊκῆς ἀπαγγελίας καὶ τάχους
[20]	ἀγαθός· ἐν δὲ τῇ μάχῃ	καλὸν	οὐδὲν οὐδ´ ὁμολογούμενον ἔργον οἷς
[18]	ὑπὸ τοῦ λόγου πρὸς τὸ	καλόν.	(οὕτω δὲ μέγα καὶ λαμπρὸν
[13]	τοὺς πλείστους, ὡς μόνου τοῦ	καλοῦ	δι´ αὐτὸ αἱρετοῦ ὄντος, τὸν
[13]	δεῖν ἐν δευτέρᾳ τάξει τοῦ	καλοῦ	ποιεῖσθαι καὶ τοῦ πρέποντος, ὡς
[19]	ἴσμεν ὀνομαζόμενον, εἰκάζομεν δὲ τὸν	καλούμενον	Αἵμονα Θερμώδοντα τότε λέγεσθαι· καὶ
[31]	συμβῆναι. στρατιώτης ἐπὶ κρίσιν τινὰ	καλούμενος	ὑφ´ ἡγεμόνος, ὅσον εἶχε χρυσίδιον
[8]	ἐν ἐκκλησίᾳ πολλάκις τοῦ δήμου	καλοῦντος	ὀνομαστὶ μὴ παρελθεῖν, εἰ μὴ
[4]	πατὴρ Δημοσθένους ἦν μὲν τῶν	καλῶν	καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν, ὡς ἱστορεῖ
[22]	εὐτύχησε χρησαμένου πταίσασιν αὐτοῖς, στεφανηφορεῖν	καλῶς	εἶχε καὶ θύειν, οὐκ ἂν
[25]	καὶ μεθ´ ἡμέραν εὖ καὶ	καλῶς	ἐρίοις καὶ ταινίαις κατὰ τοῦ
[14]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι συμβούλῳ μέν,	κἂν	μὴ θέλητε, χρήσεσθε· συκοφάντῃ δ´
[27]	ὁ ῥήτωρ καὶ Καλλιμέδων ὁ	Κάραβος	ἐξ Ἀθηνῶν φεύγοντες Ἀντιπάτρῳ προσεγένοντο,
[18]	Ἀμύνταν μὲν καὶ Κλέανδρον καὶ	Κάσανδρον	Μακεδόνας, Δάοχον δὲ Θεσσαλὸν καὶ
[23]	ταῦτα μὲν οὖν Ἀριστόβουλος ὁ	Κασσανδρεὺς	ἱστόρηκε. βουλευομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων
[31]	τοῦ Κορινθίου κατηγορήσαντος, παροξυνθεὶς ὁ	Κάσσανδρος	ἐγκατέσφαξεν αὐτοῦ τῷ κόλπῳ τὸν
[13]	συμφέρον, (Νικόδημος δ´ ὁ Μεσσήνιος	Κασσάνδρῳ	προστιθέμενος πρότερον, εἶτ´ αὖθις ὑπὲρ
[15]	τοῖς περὶ συνωνύμων. (ὁ δὲ	κατ´	Αἰσχίνου περὶ τῆς παραπρεσβείας ἄδηλον
[15]	καθάπερ ἐξ ἑνὸς μαχαιροπωλίου τὰ	κατ´	ἀλλήλων ἐγχειρίδια πωλοῦντος αὐτοῦ τοῖς
[15]	δὲ δημοσίων λόγων ὁ μὲν	κατ´	Ἀνδροτίωνος καὶ κατὰ Τιμοκράτους καὶ
[15]	τοὺς λόγους ἐκείνους· τοῖς δὲ	κατ´	Ἀριστογείτονος αὐτὸς ἠγωνίσατο, καὶ τὸν
[15]	Ἀνδροτίωνος καὶ κατὰ Τιμοκράτους καὶ	κατ´	Ἀριστοκράτους ἑτέροις ἐγράφησαν, οὔπω τῇ
[13]	τὸν περὶ τοῦ στεφάνου, τὸν	κατ´	Ἀριστοκράτους, τὸν ὑπὲρ τῶν ἀτελειῶν,
[14]	ἄξιος ἦν τίθεσθαι. ~(Τῶν γοῦν	κατ´	αὐτὸν ὁ Φωκίων, οὐκ ἐπαινουμένης
[24]	καὶ μακεδονίζουσιν οὐ προήκαντο τὴν	κατ´	αὐτοῦ ψῆφον, ἀλλ´ οὕτω λαμπρῶς
[17]	πρὸς τὸ μέλλον, καὶ συνισταμένων	κατ´	ἔθνη καὶ πόλεις Εὐβοέων, Ἀχαιῶν,
[24]	ἡ περὶ τοῦ στεφάνου γραφὴ	κατὰ	Κτησιφῶντος, γραφεῖσα μὲν ἐπὶ Χαιρώνδου
[12]	(δῆλος δ´ ἐστὶ καὶ τὴν	κατὰ	Μειδίου παρασκευασάμενος εἰπεῖν δίκην δύο
[13]	ἕκαστα πράττειν, οὐκ ἐν τῷ	κατὰ	Μοιροκλέα καὶ Πολύευκτον καὶ Ὑπερείδην
[4]	ἀργαλέων. καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ	κατὰ	Πλάτωνα. ~(Τῆς δὲ πρὸς τοὺς
[26]	τὸν ὄλεθρον, ἐτύγχανε προειδὼς τὰ	κατὰ	τὴν πολιτείαν κακά, φόβους καὶ
[15]	ἀπέκτεινε. ~(Λέγεται δὲ καὶ τὸν	κατὰ	Τιμοθέου τοῦ στρατηγοῦ λόγον, ᾧ
[15]	ὁ μὲν κατ´ Ἀνδροτίωνος καὶ	κατὰ	Τιμοκράτους καὶ κατ´ Ἀριστοκράτους ἑτέροις
[6]	διαδύσεις καὶ παλινδικίας εὑρίσκοντας, ἐγγυμνασάμενος	κατὰ	τὸν Θουκυδίδην ταῖς μελέταις οὐκ
[25]	καὶ καλῶς ἐρίοις καὶ ταινίαις	κατὰ	τοῦ τραχήλου καθελιξάμενος εἰς τὴν
[29]	δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανεν ὄψιν ἑωρακὼς	κατὰ	τοὺς ὕπνους ἐκείνης τῆς νυκτὸς
[9]	Βυζαντίῳ, θρασυνομένῳ καὶ ῥέοντι πολλῷ	κατὰ	τῶν Ἀθηναίων, ἀναστὰς μόνος ἀντεῖπεν,
[31]	φύλλων, εἴτε πνεύματος ἐκ τύχης	καταβαλόντος,	εἴτ´ αὐτὸς οὕτως ὁ θεὶς
[7]	τῶν λεγομένων. (ἐκ δὲ τούτου	κατάγειον	μὲν οἰκοδομῆσαι μελετητήριον, ὃ δὴ
[17]	εἰς Εὔβοιαν ἐξώρμησε τοὺς Ἀθηναίους,	καταδεδουλωμένην	ὑπὸ τῶν τυράννων Φιλίππῳ, καὶ
[27]	(οὐ γὰρ ἐξῆν χάριτι λῦσαι	καταδίκην)	ἐσοφίσαντο πρὸς τὸν νόμον. εἰωθότες
[27]	ὅσον ἦν τὸ τίμημα τῆς	καταδίκης.	~(Οὐ μὴν ἐπὶ πολὺν χρόνον
[12]	μοι δοκεῖ δείσας ἐπ´ ἀργυρίῳ	καταθέσθαι	τὴν πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἔχθραν·
[14]	Ἐκβατάνων ἐπιβατὸς χρυσίῳ γεγονὼς καὶ	κατακεκλυσμένους,	ἐπαινέσαι μὲν ἦν ἱκανώτατος τὰ
[6]	τοῖς ἐνθυμήμασι πικρῶς ἄγαν καὶ	κατακόρως	δοκοῦντος. (ἦν δέ τις ὡς
[5]	Ἀλκιδάμαντος κρύφα λαβόντα τὸν Δημοσθένη	καταμαθεῖν.	~(Ὡς δ´ οὖν ἐν ἡλικίᾳ
[25]	Ἅρπαλος ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι καὶ	καταμανθάνοντα	τὴν τορείαν καὶ τὸ εἶδος,
[27]	δὲ τοῖς ἐξ ἄστεος πρεσβεύουσι	καταμείξας	ἑαυτὸν συνηγω– νίζετο καὶ συνέπραττεν,
[7]	τῶν λεγόντων καὶ μικροῦ δέων	καταναλωκέναι	τὴν τοῦ σώματος ἀκμὴν εἰς
[30]	ἄρα χρυσίον ᾠήθησαν εἶναι τὸ	καταπινόμενον·	ἡ δ´ ὑπηρετοῦσα παιδίσκη, πυνθανομένων
[30]	χεῖρα προσθοῖτο τῷ στόματι καὶ	καταπίοι	τὸ φάρμακον· αὐτοὶ δ´ ἄρα
[27]	τοῦ Σωτῆρος ἀργύριον τελεῖν τοῖς	κατασκευάζουσι	καὶ κοσμοῦσι τὸν βωμόν, ἐκείνῳ
[11]	οἱ Δημοσθένους λόγοι πολὺ τῇ	κατασκευῇ	καὶ δυνάμει διαφέρουσιν. (οἱ μὲν
[30]	τῆς Μακεδόνων ὠμότητος ἐξαρπαγῆναι, συντόμως	καταστρέψαντα	καὶ ἀλύπως. (κατέστρεψε δ´ ἕκτῃ
[20]	Ἑλλήνων, ὡς περισπάσαι δυναμένῳ καὶ	κατασχεῖν	ταῖς Ἑλληνικαῖς ταραχαῖς τὸν Μακεδόνα.
[28]	Φαληρέως ἀδελφὸν Ἱμεραῖον, ἐν Αἰγίνῃ	καταφυγόντας	ἐπὶ τὸ Αἰάκειον, ἔπεμψεν ἀποσπάσας
[25]	χαλεπὸν ὄντα τοῖς φίλοις δεδοικώς.	(καταφυγόντος	δὲ πρὸς τὸν δῆμον αὐτοῦ,
[4]	ἀληθῶς εἴρηκεν εἴτε βλασφημῶν καὶ	καταψευδόμενος.	(ἀπολειφθεὶς δ´ ὁ Δημοσθένης ὑπὸ
[26]	δὲ πρώτοις αὐτοῦ τῆς βουλῆς	καταψηφισαμένης,	εἰσῆλθε μὲν εἰς τὸ δικαστήριον,
[4]	μὲν ἔνιοί φασιν, αὐλητὴς τῶν	κατεαγότων,	καὶ δραμάτιον εἰς τοῦτο κωμῳδῶν
[8]	φιλοπονεῖν. ἀπαλλαγεὶς γὰρ αὐτῶν τάχιστα	κατέβαινεν	εἰς τὸ μελετητήριον, καὶ διεξῄει
[24]	περὶ Ῥόδον καὶ Ἰωνίαν σοφιστεύων	κατεβίωσε.	~(Μετ´ οὐ πολὺ δ´ Ἅρπαλος
[6]	τῷ δήμῳ θορύβοις περιέπιπτε καὶ	κατεγελᾶτο	δι´ ἀήθειαν, τοῦ λόγου συγκεχύσθαι
[29]	παρὰ τὰς θύρας ἑστῶτες δορυφόροι	κατεγέλων	ὡς ἀποδειλιῶντος αὐτοῦ, καὶ μαλακὸν
[28]	ὁ δὲ δῆμος αὐτῶν θάνατον	κατέγνω	Δημάδου γράψαντος. (ἄλλων δ´ ἀλλαχοῦ
[23]	αὐτῶν παρεσκευάζοντο, (καὶ τὸ βῆμα	κατεῖχεν	ὁ Δημοσθένης, καὶ πρὸς τοὺς
[3]	ἀποβαλόντας, ἐκπεσόντας δὲ τῶν πατρίδων,	κατελθόντας	δὲ μετὰ τιμῆς, ἀποδράντας δ´
[28]	πολὺν χρόνον ἀπέλαυσε τῆς πατρίδος	κατελθών,	ἀλλὰ ταχὺ τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων
[5]	δὲ λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε καὶ	κατενόησε	τὴν ἰσχὺν ὡς πάντα χειροῦσθαι
[21]	ἀντιπολιτευόμενοι ῥήτορες ἐπεμβαίνοντες τῷ Δημοσθένει	κατεσκεύαζον	εὐθύνας καὶ γραφὰς ἐπ´ αὐτόν·
[13]	τάξιν αὑτὸν ἐν τῇ πολιτείᾳ	κατέστησε,	ταύτην ἄχρι τέλους διαφυλάξας καὶ
[19]	παραρρεῖ παρὰ τὸ Ἡράκλειον, ὅπου	κατεστρατοπέδευον	οἱ Ἕλληνες· καὶ τεκμαιρόμεθα τῆς
[30]	ἐξαρπαγῆναι, συντόμως καταστρέψαντα καὶ ἀλύπως.	(κατέστρεψε	δ´ ἕκτῃ ἐπὶ δέκα τοῦ
[29]	καὶ γράφειν εἰώθει, χρόνον τινὰ	κατέσχεν,	εἶτα συγκαλυψάμενος ἀπέκλινε τὴν κεφαλήν.
[18]	ἐξαίφνης ἐνέπεσε καὶ τὴν Φωκίδα	κατέσχεν,	ἐκπεπληγμένων τῶν Ἀθηναίων καὶ μηδενὸς
[6]	μελέταις οὐκ ἀκινδύνως οὐδ´ ἀργῶς,	κατευτυχήσας	ἐκπρᾶξαι μὲν οὐδὲ πολλοστὸν ἠδυνήθη
[7]	ναῦται καὶ ἀμαθεῖς ἀκούονται καὶ	κατέχουσι	τὸ βῆμα, παρορᾶται δ´ αὐτός,
[29]	τραγῳδίαν ὑποκρινόμενος, εὐημερῶν δὲ καὶ	κατέχων	τὸ θέατρον ἐνδείᾳ παρασκευῆς καὶ
[31]	μισουμένης δόξης ἡ Δημοσθένους δίκη	κατήγαγεν	εἰς Μακεδονίαν, οὓς ἐκολάκευσεν αἰσχρῶς,
[31]	(ἐφ´ οἷς Δεινάρχου τοῦ Κορινθίου	κατηγορήσαντος,	παροξυνθεὶς ὁ Κάσσανδρος ἐγκατέσφαξεν αὐτοῦ
[14]	ἄνθρωπος ὑπὸ τῆς βουλῆς ἀπέθανε.	(κατηγόρησε	δὲ καὶ τῆς ἱερείας Θεωρίδος
[14]	Ἀθηναίων ἐπί τινα προβαλλομένων αὐτὸν	κατηγορίαν,	εἶθ´ ὡς οὐχ ὑπήκουε θορυβούντων,
[12]	καὶ Ὑπερείδης τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ	κατηγοροῦντες	εἰρήκασιν. ~(Ὅθεν οὐκ οἶδ´ ὅπως
[22]	φησί, λοιδορῶν ἐπὶ τούτῳ καὶ	κατηγορῶν	αὐτοῦ μισοτεκνίαν, αὐτὸς ὢν ἀγεννὴς
[27]	ἐκείνης ἑαυτόν, ὡς βέλτιον Ἀλκιβιάδου	κατιόντα·	πεπεισμένους γάρ, οὐ βεβιασμένους, ὑπ´
[7]	δὲ πάντως μὲν ἑκάστης ἡμέρας	κατιόντα	πλάττειν τὴν ὑπόκρισιν καὶ διαπονεῖν
[4]	παιδαγωγῶν. (ἦν γὰρ ἐξ ἀρχῆς	κάτισχνος	καὶ νοσώδης, διὸ καὶ τὴν
[11]	προφερόμενον· εἶναι δ´ αὐτῷ μέγα	κάτοπτρον	οἴκοι, καὶ πρὸς τοῦτο τὰς
[6]	καθάπερ Λαομέδοντα τὸν Ὀρχομένιον λέγουσι	καχεξίαν	τινὰ σπληνὸς ἀμυνόμενον δρόμοις μακροῖς
[22]	περιορᾶν ἀπαρηγόρητον ἐν τῷ πάθει	κείμενον,	ἀλλὰ καὶ λόγοις χρῆσθαι κουφίζουσι
[23]	μεστὸν εὑρήσειν ὥσπερ λέοντα φόνου	κεκορεσμένον.	ἔπεισε δ´ οὖν καὶ παρῃτήσατο
[22]	μαλακὰ χρώματα τὴν ὄψιν ἀπάγειν	κελεύοντες)	πόθεν ἄν τις ἐπάγοιτο βελτίω
[25]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν προῆλθε, καὶ	κελευόντων	ἀνίστασθαι καὶ λέγειν, διένευεν ὡς
[6]	δρόμοις μακροῖς χρῆσθαι τῶν ἰατρῶν	κελευσάντων,	εἶθ´ οὕτως διαπονήσαντα τὴν ἕξιν
[29]	ἀπολέλειπται. (ταῦτα δ´ εἰπὼν καὶ	κελεύσας	ὑπολαβεῖν αὐτὸν ἤδη τρέμοντα καὶ
[20]	γράμματα καὶ χρήματα, Δημοσθένει διδόναι	κελεύων	καὶ προσέχειν ἐκείνῳ μάλιστα τῶν
[17]	Εὐβοέων, Ἀχαιῶν, Κορινθίων, Μεγαρέων, Λευκαδίων,	Κερκυραίων,	ὁ μέγιστος ὑπελείπετο Δημοσθένει τῶν
[29]	κατέσχεν, εἶτα συγκαλυψάμενος ἀπέκλινε τὴν	κεφαλήν.	(οἱ μὲν οὖν παρὰ τὰς
[7]	καὶ τρεῖς συνάπτειν, ξυρούμενον τῆς	κεφαλῆς	θάτερον μέρος ὑπὲρ τοῦ μηδὲ
[1]	οὖσαν οὐ μεγάλης νήσου τῆς	Κέω,	καὶ τὴν Αἴγιναν, ἣν τῶν
[19]	Χαιρωνείᾳ ποτάμιον μικρὸν εἰς τὸν	Κηφισὸν	ἐμβάλλον. ἡμεῖς δὲ νῦν μὲν
[23]	δὲ τὴν ὀργὴν ἐκ τοῦ	Κιθαιρῶνος	ἀνεχώρησεν ὀπίσω καὶ τὴν πρεσβείαν
[0]	~ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΑΙ	ΚΙΚΕΡΩΝ	~(Ὁ μὲν γράψας τὸ ἐπὶ
[3]	πρόσταγμα θεῖον εἶναι. (Δημοσθένει γὰρ	Κικέρωνα	τὸν αὐτὸν ἔοικε πλάττων ἐξ
[3]	ὄντι πέμπτῳ, περὶ Δημοσθένους καὶ	Κικέρωνος,	ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ τῶν
[3]	σύγκρισιν τοῦ Δημοσθένους λόγου καὶ	Κικέρωνος	ἐξενεγκεῖν. ἀλλὰ γὰρ ἴσως, εἰ
[14]	ἔδοξεν Ἐφιάλτου καὶ Ἀριστείδου καὶ	Κίμωνος	ἀνὴρ γενέσθαι. (Δημοσθένης δ´ οὐκ
[13]	τῶν ῥητόρων, ἀλλ´ ἄνω μετὰ	Κίμωνος	καὶ Θουκυδίδου καὶ Περικλέους ἄξιος
[20]	ἡγεμονίας καὶ τοῦ σώματος ἀναρρῖψαι	κίνδυνον	ἀναγκασθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ. (διῖκτο δ´
[3]	ἐν τῇ πολιτείᾳ, πρὸς δὲ	κινδύνους	καὶ πολέμους ἄτολμον, πολλὰ δ´
[24]	ταπεινὰ δ´ ἔπραττεν ὁ Δημοσθένης.	κινουμένῳ	δ´ Ἄγιδι τῷ Σπαρτιάτῃ βραχέα
[21]	τῶν ἐπῶν ὁ χρησμὸς ἀποθεσπίσαι·	κλαίει	ὁ νικηθείς, ὁ δὲ νικήσας
[19]	ἐν νεφέεσσι καὶ ἠέρι θηήσασθαι.	κλαίει	ὁ νικηθείς, ὁ δὲ νικήσας
[22]	τυραννικῶν προσώπων, οὓς ὁρῶμεν οὔτε	κλαίοντας	οὔτε γελῶντας ἐν τοῖς θεάτροις
[18]	Μαρσύας φησίν, Ἀμύνταν μὲν καὶ	Κλέανδρον	καὶ Κάσανδρον Μακεδόνας, Δάοχον δὲ
[11]	γινομένας κλοπάς, ὅταν τοὺς μὲν	κλέπτας	χαλκοῦς, τοὺς δὲ τοίχους πηλίνους
[11]	μοιχεύουσα ἐλήφθη. (πρὸς δὲ τὸν	κλέπτην	ὃς ἐπεκαλεῖτο Χαλκοῦς καὶ αὐτὸν
[28]	τὸ Αἰάκειον, ἔπεμψεν ἀποσπάσας εἰς	Κλεωνὰς	πρὸς Ἀντίπατρον, κἀκεῖ διεφθάρησαν· Ὑπερείδου
[28]	ὧν ἦν ἡγεμὼν Ἀρχίας ὁ	κληθεὶς	Φυγαδοθήρας. τοῦτον δὲ Θούριον ὄντα
[11]	Ἀθηναῖοι μὴ θαυμάζετε τὰς γινομένας	κλοπάς,	ὅταν τοὺς μὲν κλέπτας χαλκοῦς,
[30]	φησι καὶ αὐτὸς ἐν κρίκῳ	κοίλῳ	τὸ φάρμακον φυλάττειν· τὸν δὲ
[6]	εἰς μέσον παριέναι καὶ τὰ	κοινὰ	πράττειν, (καὶ καθάπερ Λαομέδοντα τὸν
[12]	οὖν ἐπὶ τὸ πράττειν τὰ	κοινὰ	τοῦ Φωκικοῦ πολέμου συνεστῶτος, ὡς
[22]	ἀνδρώδους ψυχῆς, ἀεὶ πρὸς τὸ	κοινὸν	ἱστάμενον καὶ τὰ οἰκεῖα πράγματα
[22]	ἢ πατρίδος εὐτυχούσης ἐκ τῶν	κοινῶν	παθῶν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα σύγκρασιν
[9]	ὅσων αἴτιοι γεγόνασι κακῶν οἱ	κολακεύοντες	Μακεδόνας, οὕτως ἐπέστρεψε τοὺς παρόντας,
[11]	εἶπεν ἡ Ἀθηνᾶ πρώην ἐν	Κολλυτῷ	μοιχεύουσα ἐλήφθη. (πρὸς δὲ τὸν
[6]	καὶ γλώττης ἀσάφεια καὶ πνεύματος	κολοβότης,	ἐπιταράττουσα τὸν νοῦν τῶν λεγομένων
[31]	ὁ Κάσσανδρος ἐγκατέσφαξεν αὐτοῦ τῷ	κόλπῳ	τὸν υἱόν, εἶθ´ οὕτως ἐκεῖνον
[8]	ἀλλ´ οὔτε γράψας οὔτ´ ἄγραφα	κομιδῇ	λέγειν ὡμολόγει, (καὶ μέντοι δημοτικὸν
[30]	Καλαυρείᾳ, μέλλοντα τὸ φάρμακον προσφέρεσθαι,	κομιδῇ	φλυαροῦσι. ~(Μικρῷ δὲ πρόσθεν ἢ
[26]	παρ´ αὐτῶν, ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο	κομίζοντες	ἀργύριον οἴκοθεν καὶ τούτου χάριν
[21]	καὶ τῶν ὀστῶν ἐκ Χαιρωνείας	κομισθέντων	καὶ θαπτομένων, τὸν ἐπὶ τοῖς
[10]	συνήθεις· ἡ τῶν ἐμῶν λόγων	κοπὶς	ἀνίσταται. (τοῦτο μὲν οὖν ἄδηλον
[31]	νους. (ἐφ´ οἷς Δεινάρχου τοῦ	Κορινθίου	κατηγορήσαντος, παροξυνθεὶς ὁ Κάσσανδρος ἐγκατέσφαξεν
[17]	ἔθνη καὶ πόλεις Εὐβοέων, Ἀχαιῶν,	Κορινθίων,	Μεγαρέων, Λευκαδίων, Κερκυραίων, ὁ μέγιστος
[21]	ἀλλὰ τῷ τιμᾶν μάλιστα καὶ	κοσμεῖν	τὸν σύμβουλον ἐπιδεικνύμενος τὸ μὴ
[7]	ἐκ τῆς ὑποκρίσεως τῷ λόγῳ	κόσμου	καὶ χάριτος πρόσεστι, μικρὸν ἡγήσασθαι
[27]	ἀργύριον τελεῖν τοῖς κατασκευάζουσι καὶ	κοσμοῦσι	τὸν βωμόν, ἐκείνῳ τότε ταῦτα
[22]	κείμενον, ἀλλὰ καὶ λόγοις χρῆσθαι	κουφίζουσι	καὶ πρὸς ἡδίω πράγματα τρέπειν
[7]	ἔχει πρὸς τὸν δῆμον, ἀλλὰ	κραιπαλῶντες	ἄνθρωποι ναῦται καὶ ἀμαθεῖς ἀκούονται
[28]	συντριβέντων, Μεταγειτνιῶνος μὲν ἡ περὶ	Κραννῶνα	μάχη συνέπεσε, Βοηδρομιῶνος δὲ παρῆλθεν
[1]	εἴτ´ Εὐριπίδης ὡς ὁ πολὺς	κρατεῖ	λόγος, εἴθ´ ἕτερός τις ἦν,
[29]	θέατρον ἐνδείᾳ παρασκευῆς καὶ χορηγίας	κρατεῖσθαι.	(διὸ τοῦ Ἀρχίου πολλὰ φιλάνθρωπα
[28]	τὸν τρόπον. (ὡς Ἀντίπατρος καὶ	Κρατερὸς	ἠγγέλλοντο προσιόντες ἐπὶ τὰς Ἀθήνας,
[13]	γὰρ εἶναι συμφέρον ἀκροᾶσθαι τῶν	κρατούντων,	οὕτω καὶ περὶ Δημοσθένους ἔχομεν
[19]	μένε, παμμέλαν ὄρνι· τηνεί τοι	κρέα	πολλὰ παρέσσεται ἀνθρώπεια. ~(Ταῦτα μὲν
[29]	τὸν ἐκ τῆς τραγῳδίας ὑποκρινόμενος	Κρέοντα	καὶ τὸ σῶμα τουτὶ ῥίπτων
[9]	ὥσπερ ἐνθουσιῶντα· μὰ γῆν, μὰ	κρήνας,	μὰ ποταμούς, μὰ νάματα" (τῶν
[24]	ἄρχοντος μικρὸν ἐπάνω τῶν Χαιρωνικῶν,	κριθεῖσα	δ´ ὕστερον ἔτεσι δέκα ἐπ´
[30]	τὸ φάρμακον φυλάττειν· τὸν δὲ	κρίκον	εἶναι τοῦτον αὐτῷ φόρημα περιβραχιόνιον.
[30]	δέ φησι καὶ αὐτὸς ἐν	κρίκῳ	κοίλῳ τὸ φάρμακον φυλάττειν· τὸν
[5]	ῥήτορος ἀγωνίζεσθαι τὴν περὶ Ὠρωποῦ	κρίσιν	ἐν τῷ δικαστηρίῳ μέλλοντος, ἦν
[31]	τὸ τοιόνδε συμβῆναι. στρατιώτης ἐπὶ	κρίσιν	τινὰ καλούμενος ὑφ´ ἡγεμόνος, ὅσον
[5]	Ἰσοκράτους τέχνας καὶ τὰς Ἀλκιδάμαντος	κρύφα	λαβόντα τὸν Δημοσθένη καταμαθεῖν. ~(Ὡς
[22]	νικήσας ἀπόλωλεν" ~(Ἔγνω μὲν οὖν	κρύφα	τὴν τοῦ Φιλίππου τελευτὴν ὁ
[17]	συμμάχων ὁρισθῆναι τὰς εἰσφοράς, εἰπεῖν	Κρωβύλον	τὸν δημαγωγόν, ὡς οὐ τεταγμένα
[6]	τὸ λέγειν, ἐκ δὲ τούτου	κτησαμένῳ	δεινότητα καὶ δύναμιν, ἐν τοῖς
[5]	πλεῖστον εἰς τοὺς λόγους ὠφελῆσθαι,	Κτησιβίου	δὲ μέμνηται λέγοντος παρὰ Καλλίου
[15]	ἀτελειῶν διὰ τὸν Χαβρίου παῖδα	Κτήσιππον,	ὥς φησιν αὐτός, ὡς δ´
[24]	περὶ τοῦ στεφάνου γραφὴ κατὰ	Κτησιφῶντος,	γραφεῖσα μὲν ἐπὶ Χαιρώνδου ἄρχοντος
[25]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι τοῦ τὴν	κύλικα	ἔχοντος; (τότε μὲν οὖν ἀπέπεμψαν
[25]	τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν	κύλικα	μετὰ τῶν εἴκοσι ταλάντων. (ἦν
[25]	αὐτὸν ὁ Ἅρπαλος ἡσθέντα βαρβαρικῇ	κύλικι	καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ
[23]	Δημοσθένης, ἃ τοῖς λύκοις τοὺς	κύνας	ἐξέδωκε, διηγησάμενος, αὑτὸν μὲν εἴκασε
[10]	καὶ νεῦμα πίστιν ἔχοντος ἀνθρώπου	κυριώτερον	ἡγούμενος. ~(Τοῖς δὲ σωματικοῖς ἐλαττώμασι
[23]	εἴκασε καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ	κυσὶν	ὑπὲρ τοῦ δήμου μαχομένοις, Ἀλέξανδρον
[20]	χαρὰν ὁ Φίλιππος ἐξυβρίσας καὶ	κωμάσας	ἐπὶ τοὺς νεκροὺς μεθύων ᾖδε
[9]	Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ καὶ τοῖς	κωμικοῖς.	(ὧν Ἐρατοσθένης μέν φησιν αὐτὸν
[9]	ποταμούς, μὰ νάματα" (τῶν δὲ	κωμικῶν	ὁ μέν τις αὐτὸν ἀποκαλεῖ
[4]	κατεαγότων, καὶ δραμάτιον εἰς τοῦτο	κωμῳδῶν	αὐτὸν Ἀντιφάνης πεποίηκεν. ἕτεροι δέ