Chapitre
[30]	μὲν ἐκ τοῦ καλάμου φησὶ	λαβεῖν	αὐτόν, ὡς εἴρηται· Πάππος δέ
[12]	ὡς αὐτός τέ φησι καὶ	λαβεῖν	ἔστιν ἀπὸ τῶν Φιλιππικῶν δημηγοριῶν.
[14]	ὡς ἐκ τῶν λόγων αὐτῶν	λαβεῖν	ἔστιν. (ἱστορεῖ δὲ καὶ Θεόφραστος,
[26]	τοὔνομα καὶ προσελθόντες ἐγγὺς ἐδέοντο	λαβεῖν	ἐφόδιον παρ´ αὐτῶν, ἐπ´ αὐτὸ
[4]	λέγεται σκωπτόμενος ὑπὸ τῶν παίδων	λαβεῖν.	(ἦν δ´ ὁ Βάταλος, ὡς
[11]	καὶ διεξιόντος ὡς ὑπό του	λάβοι	πληγάς, ἀλλὰ σύ γε" φάναι
[5]	τέχνας καὶ τὰς Ἀλκιδάμαντος κρύφα	λαβόντα	τὸν Δημοσθένη καταμαθεῖν. ~(Ὡς δ´
[31]	τούτου, πολλοὶ τῶν εὐφυῶν ὑπόθεσιν	λαβόντες	εἰς τὸ ἀδωροδόκητον τοῦ Δημοσθένους
[29]	ἐντὸς ἀνεχώρησε τοῦ ναοῦ, καὶ	λαβὼν	βιβλίον, ὡς γράφειν μέλλων προσήνεγκε
[12]	πικρίαν, ἐλπίζοντος καὶ δυναμένου περιγενέσθαι.	(Λαβὼν	δὲ τῆς πολιτείας καλὴν ὑπόθεσιν
[30]	Θρᾷκας, ὡς ἔκ τινος ῥακίου	λαβὼν	εἰς τὴν χεῖρα προσθοῖτο τῷ
[20]	περιστάντος αὐτὸν ἀγῶνος ἐν νῷ	λαβών,	ἔφριττε τὴν δεινότητα καὶ τὴν
[6]	τὸ λέγειν καὶ συνήθειαν ἱκανὴν	λαβών,	καὶ γευσάμενος τῆς περὶ τοὺς
[23]	Ἀθηναίων καὶ διαπορούντων, ὁ Δημάδης	λαβὼν	πέντε τάλαντα παρὰ τῶν ἀνδρῶν
[26]	τοὺς μὲν λαθών, τῶν δὲ	λαθεῖν	ἐξουσίαν δόντων. (λέγεται γοῦν, ὡς
[31]	θεὶς ἐπεκάλυψε, περικείμενα καὶ συμπεσόντα	λαθεῖν	ἐποίησε τὸ χρυσίον οὐκ ὀλίγον
[26]	τὸν εἱργμὸν ἀποδρᾶναι, τοὺς μὲν	λαθών,	τῶν δὲ λαθεῖν ἐξουσίαν δόντων.
[24]	δ´ Ἄγιδος πεσόντος καὶ τῶν	Λακεδαιμονίων	συντριβέντων. (εἰσήχθη δὲ τότε καὶ
[28]	δὲ τὸν Ἀρχίαν ἐν τοῖς	Λακρίτου	τοῦ ῥήτορος μαθηταῖς ἀναγράφει· Δημήτριος
[9]	Ἀθηναίων, ἀναστὰς μόνος ἀντεῖπεν, ἢ	Λαμάχου	τοῦ Σμυρναίου γεγραφότος ἐγκώμιον Ἀλεξάνδρου
[9]	ἣν Ἀθηναίοις Δημοσθένης συνεβούλευε μὴ	λαμβάνειν,	ἀλλ´ ἀπολαμβάνειν παρὰ Φιλίππου, περὶ
[14]	ὁ Δημήτριος, οὐδὲ πρὸς τὸ	λαμβάνειν	παντάπασιν ἀπωχυρωμένος, ἀλλὰ τῷ μὲν
[11]	διαρθροῦν εἰς τὸ στόμα ψήφους	λαμβάνοντα	καὶ ῥήσεις ἅμα λέγοντα, τὴν
[27]	ἀνδραγαθοῦντος καὶ περιτειχίζοντος Ἀντίπατρον ἐν	Λαμίᾳ	πολιορκούμενον. (Πυθέας μὲν οὖν ὁ
[18]	καλόν. (οὕτω δὲ μέγα καὶ	λαμπρὸν	ἐφάνη τὸ τοῦ ῥήτορος ἔργον,
[22]	(καὶ προῆλθεν ὁ Δημοσθένης ἔχων	λαμπρὸν	ἱμάτιον ἐστεφανωμένος, ἑβδόμην ἡμέραν τῆς
[20]	τῶν Ἑλλήνων ὅπλοις ἐκτεθαρρηκὼς καὶ	λαμπρὸς	ὑπὸ ῥώμης καὶ προθυμίας ἀνδρῶν
[22]	οἱ τοὺς ὀφθαλμιῶντας ἀπὸ τῶν	λαμπρῶν	καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ χλωρὰ
[24]	κατ´ αὐτοῦ ψῆφον, ἀλλ´ οὕτω	λαμπρῶς	ἀπέλυσαν, ὥστε τὸ πέμπτον μέρος
[23]	πολλοὺς πιπράσκοντας, οὕτως ἐν ἡμῖν	λανθάνετε	πάντας αὑτοὺς συνεκδιδόντες. ταῦτα μὲν
[6]	τὰ κοινὰ πράττειν, (καὶ καθάπερ	Λαομέδοντα	τὸν Ὀρχομένιον λέγουσι καχεξίαν τινὰ
[19]	δὲ τούτῳ χρησμὸν ἄλλον ᾄδεσθαι	λέγει·	τὴν δ´ ἐπὶ Θερμώδοντι μάχην
[13]	Δημητρίου πολιτευόμενος, οὐκ ἔφη τἀναντία	λέγειν,	ἀεὶ γὰρ εἶναι συμφέρον ἀκροᾶσθαι
[18]	μηδ´ ἔχοντος ὅ τι χρὴ	λέγειν,	ἀλλ´ ἀπορίας οὔσης ἐν μέσῳ
[13]	οὐκ οἶδ´ ὅπως παρέστη Θεοπόμπῳ	λέγειν,	αὐτὸν ἀβέβαιον τῷ τρόπῳ γεγονέναι
[25]	προῆλθε, καὶ κελευόντων ἀνίστασθαι καὶ	λέγειν,	διένευεν ὡς ἀποκεκομμένης αὐτῷ τῆς
[16]	ἐκείνων τὸν Φίλιππον, ὡς καὶ	λέγειν	δυνατώτατον καὶ κάλλιστον ὀφθῆναι καὶ
[6]	τῶν ἰδίων ἀποδύντι πρὸς τὸ	λέγειν,	ἐκ δὲ τούτου κτησαμένῳ δεινότητα
[11]	ἑτέρων γελοίων καίπερ ἔτι πλείω	λέγειν	ἔχοντες, ἐνταῦθα παυσόμεθα· τὸν δ´
[6]	πατρῴων, τόλμαν δὲ πρὸς τὸ	λέγειν	καὶ συνήθειαν ἱκανὴν λαβών, καὶ
[8]	μέντοι δημοτικὸν ἀπέφαινεν ἄνδρα τὸν	λέγειν	μελετῶντα· θεραπείας γὰρ εἶναι τοῦτο
[11]	αὐτοῦ καὶ νυκτογραφίας πειρώμενόν τι	λέγειν·	οἶδα" εἶπεν ὅτι σε λυπῶ
[13]	ὑπ´ αὐτοῦ χρήμασι μετατιθέμενος εἰώθει	λέγειν	πρὸς τὸν δῆμον ὁ μὲν
[10]	ὁσάκις ἀντερῶν αὐτῷ Φωκίων ἀναβαίνοι,	λέγειν	πρὸς τοὺς συνήθεις· ἡ τῶν
[8]	οὔτε γράψας οὔτ´ ἄγραφα κομιδῇ	λέγειν	ὡμολόγει, (καὶ μέντοι δημοτικὸν ἀπέφαινεν
[9]	περὶ παντὸς ἐκ τοῦ παρισταμένου	λέγειν,	ὥσπερ ἐκ τούτων μεγάλου γεγονότος,
[11]	φάναι τὸν Δημοσθένην, τούτων ὧν	λέγεις	οὐδὲν πέπονθας. ἐπιτείναντος δὲ τὴν
[29]	ὀργῆς τοῦ Ἀρχίου νῦν" ἔφη	λέγεις	τὰ ἐκ τοῦ Μακεδονικοῦ τρίποδος,
[7]	βῆμα, παρορᾶται δ´ αὐτός, (ἀληθῆ	λέγεις,	ὦ Δημόσθενες" φάναι τὸν Σάτυρον,
[19]	τὸν καλούμενον Αἵμονα Θερμώδοντα τότε	λέγεσθαι·	καὶ γὰρ παραρρεῖ παρὰ τὸ
[26]	ἐν τῇ πολιτείᾳ νεανιεύμασιν ἀπομνημονεύεσθαι.	(λέγεται	γὰρ ἐκ τοῦ ἄστεος ἀπαλλαττόμενος
[26]	τῶν δὲ λαθεῖν ἐξουσίαν δόντων.	(λέγεται	γοῦν, ὡς οὐ μακρὰν τοῦ
[11]	μελέτας ἱστάμενον ἐξ ἐναντίας περαίνειν.	(λέγεται	δ´ ἀνθρώπου προσελθόντος αὐτῷ δεομένου
[15]	διδασκούσης, καὶ θανάτου τιμησάμενος ἀπέκτεινε.	~(Λέγεται	δὲ καὶ τὸν κατὰ Τιμοθέου
[27]	δ´ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων λέγοντος.	(λέγεται	δὲ τότε τὸν μὲν Πυθέαν
[4]	τὸν Βάταλον, εἰς τὸ σῶμα	λέγεται	σκωπτόμενος ὑπὸ τῶν παίδων λαβεῖν.
[31]	πρόσθεν ἢ παραβαλεῖν ἡμᾶς Ἀθήναζε	λέγεται	τὸ τοιόνδε συμβῆναι. στρατιώτης ἐπὶ
[20]	διαιτῆσαι χαλεπόν· ὁ δὲ Δημοσθένης	λέγεται,	τοῖς τῶν Ἑλλήνων ὅπλοις ἐκτεθαρρηκὼς
[11]	καὶ πικρὸν ἔχουσι, τί ἂν	λέγοι	τις; ἐν δὲ ταῖς παρὰ
[8]	δὲ τοὺς λόγους οἷς παρέτυχε	λεγομένοις	ἀναλαμβάνων πρὸς ἑαυτὸν εἰς γνώμας
[7]	τῆς προφορᾶς καὶ διαθέσεως τῶν	λεγομένων.	(ἐκ δὲ τούτου κατάγειον μὲν
[6]	κολοβότης, ἐπιταράττουσα τὸν νοῦν τῶν	λεγομένων	τῷ διασπᾶσθαι τὰς περιόδους. (τέλος
[11]	ψήφους λαμβάνοντα καὶ ῥήσεις ἅμα	λέγοντα,	τὴν δὲ φωνὴν γυμνάζειν ἐν
[30]	αὐτὸν τὸν Δημοσθένην τοῦτο ποιῆσαι	λέγοντες	ἐν Καλαυρείᾳ, μέλλοντα τὸ φάρμακον
[8]	ἀκοῦσαί τινα Δημοσθένους ἐπὶ καιροῦ	λέγοντος,	ἀλλὰ καὶ καθήμενον ἐν ἐκκλησίᾳ
[27]	τοῦ δ´ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων	λέγοντος.	(λέγεται δὲ τότε τὸν μὲν
[5]	λόγους ὠφελῆσθαι, Κτησιβίου δὲ μέμνηται	λέγοντος	παρὰ Καλλίου τοῦ Συρακουσίου καί
[5]	ταῖς μελέταις, ὡς ἂν τῶν	λεγόντων	ἐσόμενος καὶ αὐτός. (ἐχρήσατο δ´
[5]	ὁ παῖς ἀδήλως ἀκροάσεται τῶν	λεγόντων.	(εὐημερήσαντος δὲ τοῦ Καλλιστράτου καὶ
[7]	ὅτι πάντων φιλοπονώτατος ὢν τῶν	λεγόντων	καὶ μικροῦ δέων καταναλωκέναι τὴν
[24]	διά τε τὴν δόξαν τῶν	λεγόντων	καὶ τὴν τῶν δικαζόντων εὐγένειαν,
[11]	τόνον καὶ τὴν ὑπόκρισιν τῶν	λεγόντων.	τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς ὑποκρινόμενος
[6]	(καὶ καθάπερ Λαομέδοντα τὸν Ὀρχομένιον	λέγουσι	καχεξίαν τινὰ σπληνὸς ἀμυνόμενον δρόμοις
[15]	φησιν αὐτός, ὡς δ´ ἔνιοι	λέγουσι,	τὴν μητέρα τοῦ νεανίσκου μνώμενος.
[28]	καὶ τὴν γλῶτταν ἐκτμηθῆναι ζῶντος	λέγουσι.	~(Τὸν δὲ Δημοσθένην πυθόμενος ἱκέτην
[5]	τότε σχολάζοντος, εἴθ´ ὥς τινες	λέγουσι	τὸν ὡρισμένον μισθὸν Ἰσοκράτει τελέσαι
[11]	ὡς ὁ Φαληρεὺς Δημήτριος ἱστορεῖ,	λέγων	αὐτοῦ Δημοσθένους ἀκοῦσαι πρεσβύτου γεγονότος·
[31]	ἀπὸ σαπροῦ καὶ παλαιοῦ στήμονος	(λέγων	τὸν Ἀντίπατρον) ἠρτημέ– νους. (ἐφ´
[26]	συνδιατρίβοντας νεανίσκους ἀποτρέπειν τῆς πολιτείας,	λέγων	ὡς εἰ, δυεῖν αὐτῷ προκειμένων
[3]	ἐκείνη τοὺς ἄνδρας ὁμοιοτέρους ἀπείργασται.	λεκτέον	δὲ περὶ τοῦ πρεσβυτέρου πρότερον.
[15]	περὶ τῆς παραπρεσβείας ἄδηλον εἰ	λέλεκται·	καίτοι φησὶν Ἰδομενεὺς παρὰ τριάκοντα
[10]	Φωκίωνα· πλεῖστον γὰρ ἐν βραχυτάτῃ	λέξει	νοῦν ἐκφέρειν. (καὶ μέντοι καὶ
[23]	εἴτε προσδοκῶν μεστὸν εὑρήσειν ὥσπερ	λέοντα	φόνου κεκορεσμένον. ἔπεισε δ´ οὖν
[17]	πόλεις Εὐβοέων, Ἀχαιῶν, Κορινθίων, Μεγαρέων,	Λευκαδίων,	Κερκυραίων, ὁ μέγιστος ὑπελείπετο Δημοσθένει
[9]	τόλμαν γε καὶ θάρσος οἱ	λεχθέντες	ὑπ´ αὐτοῦ λόγοι τῶν γραφέντων
[4]	καὶ τῶν οὐκ εὐπρεπῶν τι	λεχθῆναι	τοῦ σώματος μορίων παρὰ τοῖς
[27]	τὰ δ´ Ἑλληνικὰ συνίστατο πάλιν,	Λεωσθένους	ἀνδραγαθοῦντος καὶ περιτειχίζοντος Ἀντίπατρον ἐν
[1]	τῶν Ἀττικῶν τις ἐκέλευεν ὡς	λήμην	τοῦ Πειραιῶς ἀφελεῖν, ὑποκριτὰς μὲν
[3]	τιμῆς, ἀποδράντας δ´ αὖθις καὶ	ληφθέντας	ὑπὸ τῶν πολεμίων, ἅμα δὲ
[19]	σκηνὴν καὶ περιορύττοντας ἀνδριαντίσκον εὑρεῖν	λίθινον,	ὑπὸ γραμμάτων τινῶν διασημαινόμενον ὡς
[20]	ἔργον οἷς εἶπεν ἀποδειξάμενος, ᾤχετο	λιπὼν	τὴν τάξιν, ἀποδρὰς αἴσχιστα καὶ
[20]	δειλίας ἡγούμενοι προφάσεις ἐχρῶντο τοῖς	λογισμοῖς.	(μέχρι μὲν οὖν τούτων ἦν
[18]	ἅπασιν, ὥστε καὶ φόβον καὶ	λογισμὸν	καὶ χάριν ἐκβαλεῖν αὐτούς, ἐνθουσιῶντας
[18]	οὐ διέφευγε τοὺς τῶν Θηβαίων	λογισμούς,	ἀλλ´ ἐν ὄμμασιν ἕκαστος εἶχε
[6]	τοῖς ἐπιτρόποις ἤρξατο δικάζεσθαι καὶ	λογογραφεῖν	ἐπ´ αὐτούς, πολλὰς διαδύσεις καὶ
[11]	διαλεγομένους, ἀναγινωσκόμενοι δ´ οἱ Δημοσθένους	λόγοι	πολὺ τῇ κατασκευῇ καὶ δυνάμει
[9]	θάρσος οἱ λεχθέντες ὑπ´ αὐτοῦ	λόγοι	τῶν γραφέντων μᾶλλον εἶχον, εἴ
[9]	μέν φησιν αὐτὸν ἐν τοῖς	λόγοις	πολλαχοῦ γεγονέναι παράβακχον, ὁ δὲ
[15]	περὶ τοῦ στεφάνου γεγραμμένοις ἑκατέρῳ	λόγοις	τεκμαίρεσθαι. (μέμνηται γὰρ οὐδέτερος αὐτῶν
[9]	Αἰσχίνης πρὸς τὴν ἐν τοῖς	λόγοις	τόλμαν θαυμασιώτατον ἀπεκάλει τὸν ἄνδρα;
[22]	τῷ πάθει κείμενον, ἀλλὰ καὶ	λόγοις	χρῆσθαι κουφίζουσι καὶ πρὸς ἡδίω
[25]	τὸν Ἅρπαλον, δεδιότες δὲ μὴ	λόγον	ἀπαιτῶνται τῶν χρημάτων ἃ διηρπάκεισαν
[8]	ἕξουσιν οἱ πολλοὶ πρὸς τὸν	λόγον	ἀφροντιστεῖν ὀλιγαρχικοῦ καὶ βίᾳ μᾶλλον
[12]	μεγάλου βασιλέως, πλεῖστον δ´ αὐτοῦ	λόγον	εἶναι παρὰ τῷ Φιλίππῳ τῶν
[21]	τοῖς βεβουλευμένοις. (τὸν μὲν οὖν	λόγον	εἶπεν ὁ Δημοσθένης, τοῖς δὲ
[6]	γέρων θεασάμενος ἐπετίμησεν, ὅτι τὸν	λόγον	ἔχων ὁμοιότατον τῷ Περικλέους, προδίδωσιν
[9]	Δία πρὸς τὸν ὑπὲρ Ἁλοννήσου	λόγον	ὁ Ἀντιφάνης καὶ τουτὶ πέπαιχεν,
[23]	καὶ τὸν περὶ τῶν προβάτων	λόγον	ὁ Δημοσθένης, ἃ τοῖς λύκοις
[16]	πλείστης ἐπιμελείας πρὸς τὸν ἐκείνου	λόγον.	(οὐ μὴν ἔν γε ταῖς
[10]	οὖν ἄδηλον εἴτε πρὸς τὸν	λόγον	τοῦ ἀνδρὸς ὁ Δημοσθένης εἴτε
[5]	(ἐχρήσατο δ´ Ἰσαίῳ πρὸς τὸν	λόγον	ὑφηγητῇ, καίπερ Ἰσοκράτους τότε σχολάζοντος,
[15]	τὸν κατὰ Τιμοθέου τοῦ στρατηγοῦ	λόγον,	ᾧ χρησάμενος Ἀπολλόδωρος εἷλε τὸν
[4]	ἀργᾶν ὀνομάζουσιν· ἢ πρὸς τὸν	λόγον,	ὡς ἀνιῶντα τοὺς ἀκροωμένους· καὶ
[5]	εἴτε μᾶλλον τοῦ Ἰσαίου τὸν	λόγον	ὡς δραστήριον καὶ πανοῦργον εἰς
[2]	καὶ τῶν ἄλλων, οἷς ὁ	λόγος	ἀγάλλεται, χαρίεν μὲν ἡγούμεθα καὶ
[16]	καὶ παρὰ Φιλίππῳ πλεῖστος ἦν	λόγος	αὐτοῦ, καὶ ὅτε πρεσβεύων δέκατος
[1]	Εὐριπίδης ὡς ὁ πολὺς κρατεῖ	λόγος,	εἴθ´ ἕτερός τις ἦν, ὦ
[28]	δὲ Θούριον ὄντα τῷ γένει	λόγος	ἔχει τραγῳδίας ὑποκρίνασθαί ποτε, καὶ
[31]	ἄνθρωπος ἐπανελθὼν ἀνεῦρε, καὶ διεδόθη	λόγος	ὑπὲρ τούτου, πολλοὶ τῶν εὐφυῶν
[3]	ἀγνοήσας, ἐνεανιεύσατο σύγκρισιν τοῦ Δημοσθένους	λόγου	καὶ Κικέρωνος ἐξενεγκεῖν. ἀλλὰ γὰρ
[5]	πολλῶν καὶ μακαριζόμενον, τοῦ δὲ	λόγου	μᾶλλον ἐθαύμασε καὶ κατενόησε τὴν
[18]	ἐκβαλεῖν αὐτούς, ἐνθουσιῶντας ὑπὸ τοῦ	λόγου	πρὸς τὸ καλόν. (οὕτω δὲ
[6]	καὶ κατεγελᾶτο δι´ ἀήθειαν, τοῦ	λόγου	συγκεχύσθαι ταῖς περιόδοις καὶ βεβασανίσθαι
[14]	καθ´ αὑτὸν ῥήτορας— ἔξω δὲ	λόγου	τίθεμαι Φωκίωνα— καὶ τῷ βίῳ
[3]	ἀλλήλας ἐπισκεψόμεθα, τὸ δὲ τοὺς	λόγους	ἀντεξετάζειν καὶ ἀποφαίνεσθαι, πότερος ἡδίων
[29]	παρεκάλει, καὶ τοὺς αὐτοὺς ἀνακυκλῶν	λόγους	αὖθις ἐπηγγέλλετο διαλλαγὰς πρὸς τὸν
[15]	ἔτη τριάκοντα γεγονὼς ἐξενεγκεῖν τοὺς	λόγους	ἐκείνους· τοῖς δὲ κατ´ Ἀριστογείτονος
[8]	πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἐντεύξεις καὶ	λόγους	καὶ ἀσχολίας ὑποθέσεις ἐποιεῖτο καὶ
[8]	αὐτῶν ἀπολογισμούς. (ἔτι δὲ τοὺς	λόγους	οἷς παρέτυχε λεγομένοις ἀναλαμβάνων πρὸς
[5]	Πλάτωνα. ~(Τῆς δὲ πρὸς τοὺς	λόγους	ὁρμῆς ἀρχὴν αὐτῷ φασι τοιαύτην
[11]	τὰ σιμ´ ἀναβάσεσι διαλεγόμενον καὶ	λόγους	τινὰς ἢ στίχους ἅμα τῷ
[5]	Πλάτωνι καὶ πλεῖστον εἰς τοὺς	λόγους	ὠφελῆσθαι, Κτησιβίου δὲ μέμνηται λέγοντος
[15]	(καὶ γὰρ ὁ Φορμίων ἠγωνίζετο	λόγῳ	Δημοσθένους πρὸς τὸν Ἀπολλόδωρον, ἀτεχνῶς
[12]	ἔργον ἄνδρα καὶ πλούτῳ καὶ	λόγῳ	καὶ φίλοις εὖ πεφραγμένον καθελεῖν
[7]	ὅσον ἐκ τῆς ὑποκρίσεως τῷ	λόγῳ	κόσμου καὶ χάριτος πρόσεστι, μικρὸν
[22]	καὶ ἀποθηλύνοντα τὸν Αἰσχίνην τῷ	λόγῳ	τούτῳ πρὸς οἶκτον. ~(Αἱ δὲ
[13]	δ´ ὁ φιλόσοφος καὶ τῶν	λόγων	αὐτοῦ φησιν οὕτω γεγράφθαι τοὺς
[14]	αὐτῶν ἐπιφυόμενος, ὡς ἐκ τῶν	λόγων	αὐτῶν λαβεῖν ἔστιν. (ἱστορεῖ δὲ
[13]	αὐτοῦ φιλοτιμίᾳ καὶ τῇ τῶν	λόγων	εὐγενείᾳ παρῆν ἀνδρεία τε πολεμιστήριος
[12]	ἔσχε καὶ περίβλεπτος ὑπὸ τῶν	λόγων	ἤρθη καὶ τῆς παρρησίας, ὥστε
[10]	τοὺς συνήθεις· ἡ τῶν ἐμῶν	λόγων	κοπὶς ἀνίσταται. (τοῦτο μὲν οὖν
[15]	τοῖς ἀντιδίκοις. (τῶν δὲ δημοσίων	λόγων	ὁ μὲν κατ´ Ἀνδροτίωνος καὶ
[11]	(οἱ μὲν οὖν γεγραμμένοι τῶν	λόγων	ὅτι τὸ αὐστηρὸν πολὺ καὶ
[27]	Ἑλλάδος. (ἐν δ´ Ἀρκαδίᾳ καὶ	λοιδορίαν	τοῦ Πυθέου καὶ τοῦ Δημοσθένους
[4]	καὶ νοσώδης, διὸ καὶ τὴν	λοιδορουμένην	ἐπωνυμίαν, τὸν Βάταλον, εἰς τὸ
[22]	αὐτοῦ τεθνηκυίας, ὡς Αἰσχίνης φησί,	λοιδορῶν	ἐπὶ τούτῳ καὶ κατηγορῶν αὐτοῦ
[5]	τιθασεύειν πεφυκότος. (ὅθεν ἐάσας τὰ	λοιπὰ	μαθήματα καὶ τὰς παιδικὰς διατριβάς,
[23]	λόγον ὁ Δημοσθένης, ἃ τοῖς	λύκοις	τοὺς κύνας ἐξέδωκε, διηγησάμενος, αὑτὸν
[23]	συγγραφέων, τούσδε· Δημοσθένην, Πολύευκτον, Ἐφιάλτην,	Λυκοῦργον,	Μοιροκλέα, Δήμωνα, Καλλισθένην, Χαρίδημον. (ὅτε
[11]	λέγειν· οἶδα" εἶπεν ὅτι σε	λυπῶ	λύχνον καίων. ὑμεῖς δ´ ὦ
[27]	μενούσης (οὐ γὰρ ἐξῆν χάριτι	λῦσαι	καταδίκην) ἐσοφίσαντο πρὸς τὸν νόμον.
[13]	τὸ ἥδιστον ἢ ῥᾷστον ἢ	λυσιτελέστατον	ἄγει ποὺς πολίτας, ἀλλὰ πολλαχοῦ
[11]	οἶδα" εἶπεν ὅτι σε λυπῶ	λύχνον	καίων. ὑμεῖς δ´ ὦ ἄνδρες
[8]	εἶπεν ἐμοὶ καὶ σοὶ ὁ	λύχνος	ὦ Πυθέα σύνοιδε. πρὸς δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2005