Dissertation, Chap. |
[19, 2] |
μῦθον,
τοὺς
μὲν
ἐραστὰς
ἐκείνους
|
μαγείροις
|
πολλοῖς,
τὸν
δὲ
Σωκράτην
ποιμένι |
[19, 2] |
μῦθον
πλάττων.
Ποιμὴν
ἀνὴρ
καὶ
|
μάγειρος |
ἐβάδιζον
ἄμφω
κοινὴν
ὁδόν·
ἰδόντες |
[19, 2] |
καὶ
θαυμάσει
τὸν
θηρευτήν,
καὶ
|
μακαρίσει |
τὴν
ἄγραν.
Διὰ
τοῦτο
καὶ
|
[19, 1] |
περὶ
ἔρωτος
λόγους,
ὥσπερ
ἀρχὴν
|
μακρᾶς |
ὁδοῦ,
μετ´
ἀνάπαυλαν
βαδίζωμεν
ἐπὶ |
[19, 1] |
τε
ἄλλῃ
Ἑλλάδι,
καὶ
πολὺ
|
μάλιστα |
ταῖς
Ἀθήναις,
καὶ
μεστὰ
πάντα
|
[19, 5] |
τὰ
τοῦ
ἔρωτος
βλήματα
τιτρώσκει
|
μᾶλλον |
ἢ
τὰ
Καδούσια
ἢ
τὰ |
[19, 5] |
Ταῦτα
δρῶντα
ἐπαινῶ
τὸν
Ἀγησίλαον
|
μᾶλλον, |
ἢ
Τισσαφέρνην
διώκοντα,
ἢ
Θηβαίων
|
[19, 5] |
Ἐπαινῶ
τῆς
ἀριστείας
τὸν
Ἀγησίλαον
|
μᾶλλον, |
ἢ
τὸν
Λεωνίδην
μαχίμων·
ἀμαχώτερος |
[19, 1] |
προσλαβοῦσα
οἶστρον,
καὶ
προσελθοῦσα
ἐγγύτατα
|
μανίᾳ) |
οὕτω
δὴ
ὁ
Σωκράτης
τὸ |
[19, 5] |
ἢ
Θηβαίων
κρατοῦντα,
ἢ
τὰς
|
μάστιγας |
καρτεροῦντα·
ἐκεῖνα
μὲν
γὰρ
ἦν |
[19, 5] |
Ἀγησίλαον
μᾶλλον,
ἢ
τὸν
Λεωνίδην
|
μαχίμων· |
ἀμαχώτερος
γὰρ
ὁ
ἔρως
ἦν |
[19, 4] |
αἰδοῦς,
μεστὸς
παρρησίας·
ἐκεῖνος
καὶ
|
μεθ´ |
ἡμέραν
τὸν
ἐρώμενον
περιέπει
καὶ |
[19, 5] |
ἔστη
ἐπὶ
θύραις
τῆς
ψυχῆς·
|
μεῖζον |
τὸ
ἔργον·
δίδωμι
τὰ
ἀριστεῖα. |
[19, 2] |
Σωκράτην
ποιμένι
ἑνί,
τὰ
δὲ
|
μειράκια
|
τὰ
Ἀττικὰ
θρέμμασιν
πλανωμένοις,
ὁμοφώνοις |
[19, 5] |
οὐδὲ
ἐν
φιλοσοφίᾳ
πεπαιδευμένος,
ἐντυχὼν
|
μειρακίῳ |
βαρβαρικῷ
μέν,
ἀλλ´
ἄκρως
καλῷ |
[19, 1] |
μεστὰ
πάντα
ἀδίκων
ἐραστῶν
καὶ
|
μειρακίων |
ἐξηπατημένων,
οἰκτείρας
τοῦ
πάθους
ἑκατέραν |
[19, 1] |
παντάπασιν
τῶν
νεανίσκων
καὶ
τῶν
|
μειρακίων |
οὐκ
ἠνέσχετο
οὐδὲ
πρὸς
τὴν |
[19, 2] |
ὁρῶν
τοὺς
δημίους
τῆς
τῶν
|
μειρακίων |
ὥρας
ἐφιεμένους
καὶ
δρόμῳ
ἐπ´ |
[19, 2] |
θέαμα
διὰ
τὴν
προσδοκίαν
τοῦ
|
μέλλοντος. |
~Ἀλλὰ
Θετταλὸς
μὲν
ἀγαπήσει
πωλίον, |
[19, 2] |
θέαμα
διὰ
τὴν
προσδοκίαν
τοῦ
|
μέλλοντος, |
οὕτως
καὶ
τῆς
λαμπρᾶς
ψυχῆς |
[19, 2] |
σωμάτων
ὥρα
οὐδὲν
ἄλλο,
ἢ
|
μελλούσης |
ἀρετῆς
ἄνθος,
καὶ
οἱονεὶ
προοίμιον |
[19, 5] |
ψυχῆς
τῷ
ὄντι
ἠσκημένης
καὶ
|
μεμαστιγωμένης. |
|
[19, 3] |
προσδοκίαν
τοῦ
μέλλοντος.
~Ἀλλὰ
Θετταλὸς
|
μὲν |
ἀγαπήσει
πωλίον,
καὶ
Αἰγύπτιος
πόρτιν, |
[19, 4] |
ὁ
δὲ
κάλλους
ἐρᾷ·
ὁ
|
μὲν |
ἄκων
νοσεῖ,
ὁ
δὲ
ἑκὼν |
[19, 5] |
φιλοσοφίᾳ
πεπαιδευμένος,
ἐντυχὼν
μειρακίῳ
βαρβαρικῷ
|
μέν, |
ἀλλ´
ἄκρως
καλῷ
καὶ
ἀνθοῦντι |
[19, 5] |
καλῷ
καὶ
ἀνθοῦντι
ἄρτι,
ἠράσθη
|
μὲν |
αὐτοῦ·
πῶς
δ´
οὐκ
ἔμελλεν; |
[19, 2] |
εὐστοχώτερος·
καὶ
πάνυ
εἰκότως.
Τοῖς
|
μὲν |
γὰρ
ἄλλοις
ὁ
ἔρως
ἦν |
[19, 2] |
ἑαυτὸν
ἐπιτρέπει
τῷ
ποιμένι·
σὺ
|
μὲν |
γὰρ
δήμιός
τις
εἶ
καὶ |
[19, 3] |
οὐδὲ
κατὰ
κυνηγέτην
Λακωνικόν·
τούτοις
|
μὲν
|
γὰρ
ἡ
θεραπεία
διὰ
προσδοκίαν |
[19, 5] |
ἢ
τὰς
μάστιγας
καρτεροῦντα·
ἐκεῖνα
|
μὲν
|
γὰρ
ἦν
τῆς
τῶν
σωμάτων |
[19, 1] |
τῶν
τυχόντων
τὸ
κινδύνευμα·
παραθεῖ
|
μὲν |
γὰρ
τῇ
λεωφόρῳ
τοῦ
περὶ |
[19, 4] |
ἐν
τοῖς
εὐκάρποις
φυτοῖς
ὁ
|
μὲν |
γεωργὸς
τημελῶς
πρόσεισιν,
ὁ
δὲ |
[19, 3] |
λίθον·
καὶ
τὴν
ἀρετὴν
ἄλλως
|
μὲν |
διώκει
Σωκράτης,
ἄλλως
δὲ
Ἐπίκουρος, |
[19, 3] |
Οὕτω
καὶ
καλὸν
σῶμα
ἄλλως
|
μὲν
|
διώκει
Σωκράτης,
ἄλλως
δὲ
Κλεισθένης, |
[19, 2] |
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγων
στήσεται;
οὕτω
|
μὲν |
εἴη
ἂν
μιαιφονώτερος
αὐτῶν
τῶν
|
[19, 4] |
ὁ
δὲ
ἑκὼν
ἐρᾷ·
ὁ
|
μὲν |
ἐπ´
ἀγαθῷ
ἐρᾷ
τοῦ
ἐρωμένου, |
[19, 5] |
τὰ
Μηδικά.
Τοιγαροῦν
ὁ
Ξέρξης
|
μὲν |
ἐπέβη
Λεωνίδου
κειμένου,
καὶ
παρῆλθεν |
[19, 2] |
βούλει,
κατὰ
τὸν
μῦθον,
τοὺς
|
μὲν |
ἐραστὰς
ἐκείνους
μαγείροις
πολλοῖς,
τὸν |
[19, 4] |
τὸ
γιγνόμενον
ὀνόματι
ἑνί.
Ὁ
|
μὲν |
ἐφ´
ἡδονὴν
οἰστρεῖ,
ὁ
δὲ |
[19, 4] |
Ὁ
δὲ
ἕτερος
ἐραστὴς
θεοῖς
|
μὲν |
ἐχθρός,
πλημμελὴς
γάρ·
ἐχθρὸς
δὲ |
[19, 3] |
καὶ
τὴν
μὲν
Πενελόπην
ἀλλοίως
|
μὲν |
Ὀδυσσεὺς
ὁρᾷ,
ἄλλως
δὲ
ὁ |
[19, 3] |
Εὐρύμαχος·
καὶ
τὸν
ἥλιον
ἄλλως
|
μὲν |
ὁρᾷ
Πυθαγόρας,
ἄλλως
δὲ
Ἀναξαγόρας, |
[19, 3] |
δὲ
τῷ
δημίῳ·
καὶ
τὴν
|
μὲν |
Πενελόπην
ἀλλοίως
μὲν
Ὀδυσσεὺς
ὁρᾷ, |
[19, 4] |
φίλην,
κλέπτῃ
δὲ
ἀγαθήν.
Ὁ
|
μὲν |
ποιμένι
ἔοικεν,
ὁ
δὲ
κλέπτῃ |
[19, 2] |
ποταμοῦ
κάλλος
λειμῶνι
ἐπιρρέον,
καλὰ
|
μὲν |
τὰ
ὑπ´
αὐτῷ
ἄνθη,
λαμπρυνόμενα |
[19, 2] |
Σωκράτει
ὁ
ἔρως
ἦν
κατὰ
|
μὲν |
τὴν
σπουδὴν
τοῖς
ἄλλοις
ὅμοιος, |
[19, 4] |
ἡδονῆς.
~Ὁπόταν
τοίνυν
ἀκούσῃς
ἐρῶντα
|
μὲν |
τὸν
φιλόσοφον,
ἐρῶντα
δὲ
καὶ |
[19, 1] |
οὕτω
δὴ
ὁ
Σωκράτης
τὸ
|
μὲν |
ὑπεριδεῖν
παντάπασιν
τῶν
νεανίσκων
καὶ |
[19, 3] |
κάλλος,
τὸ
αὐτὸ
ὄν,
ἀλλοιότερον
|
μὲν |
φαίνεται
μοχθηροῖς
ὀφθαλμοῖς,
ἀλλοιότερον
δὲ
|
[19, 3] |
ξίφος,
τὸ
αὐτὸ
ὄν,
ἀλλοιότερον
|
μὲν |
φαίνεται
τῷ
ἀριστεῖ,
ἀλλοιότερον
δὲ
|
[19, 3] |
Σωκράτης,
ἄλλως
δὲ
Κλεισθένης,
Σωκράτης
|
μὲν |
ὡς
ἀρετῆς
ἐραστής,
Κλεισθένης
δὲ |
[19, 3] |
Σωκράτης,
ἄλλως
δὲ
Ἐπίκουρος,
Σωκράτης
|
μὲν |
ὡς
εὐδαιμονίας
ἐραστής,
Ἐπίκουρος
δὲ |
[19, 3] |
Πυθαγόρας,
ἄλλως
δὲ
Ἀναξαγόρας,
Πυθαγόρας
|
μὲν |
ὡς
θεόν,
Ἀναξαγόρας
δὲ
ὡς |
[19, 1] |
πολὺ
μάλιστα
ταῖς
Ἀθήναις,
καὶ
|
μεστὰ |
πάντα
ἀδίκων
ἐραστῶν
καὶ
μειρακίων |
[19, 4] |
ἀνὴρ
φίλος
θεῷ,
φίλος
νόμῳ,
|
μεστὸς |
αἰδοῦς,
μεστὸς
παρρησίας·
ἐκεῖνος
καὶ |
[19, 4] |
θεῷ,
φίλος
νόμῳ,
μεστὸς
αἰδοῦς,
|
μεστὸς |
παρρησίας·
ἐκεῖνος
καὶ
μεθ´
ἡμέραν |
[19, 1] |
λόγους,
ὥσπερ
ἀρχὴν
μακρᾶς
ὁδοῦ,
|
μετ´ |
ἀνάπαυλαν
βαδίζωμεν
ἐπὶ
τὸ
τέλος, |
[19, 2] |
τίς
ὡς
ἑκάτερος
ἐθέλει
αὐτὸν
|
μεταχειρίσασθαι |
καὶ
ἄγειν.
Ὡς
δὲ
ἐπύθετο |
[19, 5] |
παρῆλθεν
ἔσω
Πυλῶν·
Ἀγησιλάῳ
δὲ
|
μέχρι |
τῶν
ὀφθαλμῶν
προσελθὼν
ὁ
ἔρως, |
[19, 5] |
ἀνθοῦν
καὶ
ἔγκαρπον·
μὴ
χράνῃς,
|
μὴ |
μιάνῃς,
μὴ
προσάψῃ
τοῦ
ἄνθους· |
[19, 5] |
ἔγκαρπον·
μὴ
χράνῃς,
μὴ
μιάνῃς,
|
μὴ |
προσάψῃ
τοῦ
ἄνθους·
ἐπαίνεσον,
ὡς |
[19, 4] |
δὲ
καὶ
τὸν
μοχθηρὸν
ἄνδρα,
|
μὴ |
προσείπῃς
τὸ
γιγνόμενον
ὀνόματι
ἑνί. |
[19, 5] |
σῶμα
ὁρᾷς
ἀνθοῦν
καὶ
ἔγκαρπον·
|
μὴ
|
χράνῃς,
μὴ
μιάνῃς,
μὴ
προσάψῃ |
[19, 4] |
φίλος
καὶ
νυκτὶ
καὶ
φωλεοῖς·
|
μηδαμοῦ |
ἂν
ἐθέλων
ὀφθῆναι
συνδιημερεύων
τοῖς |
[19, 5] |
ἢ
τὰ
Καδούσια
ἢ
τὰ
|
Μηδικά. |
Τοιγαροῦν
ὁ
Ξέρξης
μὲν
ἐπέβη
|
[19, 1] |
ἀρχικὴν
πιστευομένων
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι)
|
μήτε |
δι´
ἐξουσίας
βιάσασθαι
πρὸς
τὰ |
[19, 1] |
πάθους
ἑκατέραν
τὴν
ἀγέλην,
καὶ
|
μήτε |
παῦσαι
δυνάμενος
τὴν
ὕβριν
νόμῳ |
[19, 1] |
ἤ
τινος
ἄλλου
σωφρονιστοῦ
ἰσχυροῦ)
|
μήτε |
πεῖσαι
λόγῳ
(ἀπειθὲς
γὰρ
χρῆμα |
[19, 1] |
σωτηρίαν
αὐτῶν
ἐξέκαμεν,
ἐξεῦρεν
δὲ
|
μηχανὴν |
ἑκουσίου
ἀγωγῆς
τοιάνδε
τινά.
~Φράσω |
[19, 2] |
γὰρ
δήμιός
τις
εἶ
καὶ
|
μιαιφόνος |
τῆς
ἀρνῶν
ποίμνης,
τούτῳ
δὲ |
[19, 2] |
στήσεται;
οὕτω
μὲν
εἴη
ἂν
|
μιαιφονώτερος |
αὐτῶν
τῶν
δημίων.
Οὐκοῦν
θεύσεται, |
[19, 5] |
καὶ
ἔγκαρπον·
μὴ
χράνῃς,
μὴ
|
μιάνῃς, |
μὴ
προσάψῃ
τοῦ
ἄνθους·
ἐπαίνεσον, |
[19, 2] |
τέλος,
ἐπαινέσεται
τὸν
δρόμον,
καὶ
|
μιμήσεται |
τὴν
σπουδήν,
καὶ
θαυμάσει
τὸν
|
[19, 4] |
τέλος·
ἄμισθος
ὁ
ἔρως
ἐκεῖνος,
|
μισθοφόρος |
ὁ
ἔρως
οὗτος·
ἐκεῖνος
ὁ |
[19, 5] |
γὰρ
Σωκράτους
μόνον·
οὐδὲ
φιλοσόφου
|
μόνον. |
Ἤδη
καὶ
Σπαρτιάτης
ἀνὴρ
οὐκ |
[19, 5] |
τὸ
ἔργον·
οὐ
γὰρ
Σωκράτους
|
μόνον· |
οὐδὲ
φιλοσόφου
μόνον.
Ἤδη
καὶ |
[19, 3] |
αὐτὸ
ὄν,
ἀλλοιότερον
μὲν
φαίνεται
|
μοχθηροῖς |
ὀφθαλμοῖς,
ἀλλοιότερον
δὲ
ἐρασταῖς
νομίμοις· |
[19, 4] |
φιλόσοφον,
ἐρῶντα
δὲ
καὶ
τὸν
|
μοχθηρὸν |
ἄνδρα,
μὴ
προσείπῃς
τὸ
γιγνόμενον |
[19, 2] |
οὐ
κατὰ
τὴν
ἐν
τοῖς
|
μύθοις |
ἐξουσίαν.
Τί
ἂν
οὖν
δράσαι |
[19, 2] |
κατὰ
τοὺς
τοῦ
Φρυγὸς
λόγους
|
μῦθον |
πλάττων.
Ποιμὴν
ἀνὴρ
καὶ
μάγειρος |
[19, 2] |
Εἴκαζε,
εἰ
βούλει,
κατὰ
τὸν
|
μῦθον, |
τοὺς
μὲν
ἐραστὰς
ἐκείνους
μαγείροις
|