Dissertation, Chap. |
[19, 2] |
καὶ
πάνυ
εἰκότως.
Τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλοις
ὁ
ἔρως
ἦν
ὄνομα |
[19, 1] |
βιάσασθαι
πρὸς
τὰ
κρείττω
(Ἡρακλέους
|
γὰρ |
αὐτοῖς
πρὸς
τοῦτο
ἔδει,
ἢ |
[19, 2] |
ἐπιτρέπει
τῷ
ποιμένι·
σὺ
μὲν
|
γὰρ |
δήμιός
τις
εἶ
καὶ
μιαιφόνος |
[19, 4] |
εἰδὼς
ὑφ´
ἡδονῆς
ἕλκεται.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
εὐκάρποις
φυτοῖς
ὁ |
[19, 3] |
κατὰ
κυνηγέτην
Λακωνικόν·
τούτοις
μὲν
|
γὰρ |
ἡ
θεραπεία
διὰ
προσδοκίαν
χρείας |
[19, 2] |
καὶ
τοὺς
δημίους
ὑπετέμνετο.
Καὶ
|
γὰρ |
ἦν
αὐτῶν
καὶ
πονεῖν
ἱκανώτερος, |
[19, 1] |
δυνάμενος
τὴν
ὕβριν
νόμῳ
(οὐ
|
γὰρ |
ἦν
Λυκοῦργος,
οὐδὲ
Σόλων,
οὐδὲ |
[19, 5] |
τὰς
μάστιγας
καρτεροῦντα·
ἐκεῖνα
μὲν
|
γὰρ |
ἦν
τῆς
τῶν
σωμάτων
τροφῆς |
[19, 2] |
ἐπὶ
τὴν
ψυχὴν
ῥέον·
ὁδοὶ
|
γὰρ |
κάλλους
οἱ
ὀφθαλμοί.
Τῷ
δὲ
|
[19, 5] |
ἢ
τὸν
Λεωνίδην
μαχίμων·
ἀμαχώτερος
|
γὰρ |
ὁ
ἔρως
ἦν
τοῦ
βαρβάρου· |
[19, 5] |
Οὐ
χαλεπὸν
τὸ
ἔργον·
οὐ
|
γὰρ |
Σωκράτους
μόνον·
οὐδὲ
φιλοσόφου
μόνον. |
[19, 1] |
τυχόντων
τὸ
κινδύνευμα·
παραθεῖ
μὲν
|
γὰρ |
τῇ
λεωφόρῳ
τοῦ
περὶ
ἔρωτος |
[19, 4] |
ἔοικεν,
καὶ
λανθάνειν
εὔχεται·
οἶδεν
|
γὰρ |
τὸ
κακὸν
ὃ
δρᾷ,
ἀλλὰ |
[19, 3] |
ἀλλοιότερον
δὲ
ἐρασταῖς
νομίμοις·
καὶ
|
γὰρ |
τὸ
ξίφος,
τὸ
αὐτὸ
ὄν, |
[19, 2] |
οἱονεὶ
προοίμιον
κάλλους
ὡραιοτέρου.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
τοῦ
ἡλίου
προανίσχει
τὶς
αὐγὴ |
[19, 1] |
ἰσχυροῦ)
μήτε
πεῖσαι
λόγῳ
(ἀπειθὲς
|
γὰρ |
χρῆμα
ἐπιθυμία
προσλαβοῦσα
οἶστρον,
καὶ
|