Alphabétiquement     [«   »]
Καδούσια 1
Καί 1
Καὶ 3
καὶ 77
κακὸν 1
κακῶς 1
καλὰ 1
Fréquences     [«    »]
39 δὲ
30 μὲν
23 τοῦ
77 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIX

καὶ


Dissertation, Chap.
[19, 4]   μεθ´ ἡμέραν τὸν ἐρώμενον περιέπει  καὶ   ἀγάλλεται τῷ ἔρωτι, καὶ ἐν
[19, 2]   ὡς ἑκάτερος ἐθέλει αὐτὸν μεταχειρίσασθαι  καὶ   ἄγειν. Ὡς δὲ ἐπύθετο τἀληθῆ
[19, 3]   ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν ἀγαπήσει πωλίον,  καὶ   Αἰγύπτιος πόρτιν, καὶ Σπαρτιάτης σκύλακα·
[19, 5]   βαρβαρικῷ μέν, ἀλλ´ ἄκρως καλῷ  καὶ   ἀνθοῦντι ἄρτι, ἠράσθη μὲν αὐτοῦ·
[19, 4]   συναριστεύει, καὶ ἐν εὐτυχίαις συνεντυχεῖ,  καὶ   ἀποθανόντος συναποθνήσκει· καὶ οὐδὲν αὐτῷ
[19, 3]   ὀφθαλμοῖς, ἀλλοιότερον δὲ ἐρασταῖς νομίμοις·  καὶ   γὰρ τὸ ξίφος, τὸ αὐτὸ
[19, 2]   ἄνθος σώματος ἐρχόμενον εἰς ὀφθαλμούς,  καὶ   δι´ αὐτῶν ἐπὶ τὴν ψυχὴν
[19, 2]   ἐκλαμπρύνεται ὑπ´ αὐτοῦ, καὶ ἐκλάμπει,  καὶ   διαφαίνεται. Καὶ ἔστιν σωμάτων ὥρα
[19, 2]   θεύσεται, καὶ κοινωνήσει τοῦ δρόμου,  καὶ   διώξεται σὺν αὐτοῖς, οὐκ ἐπὶ
[19, 2]   τῆς τῶν μειρακίων ὥρας ἐφιεμένους  καὶ   δρόμῳ ἐπ´ αὐτὴν ὠθουμένους; ἆρα
[19, 5]   σπαράττει. ~Καλὸν σῶμα ὁρᾷς ἀνθοῦν  καὶ   ἔγκαρπον· μὴ χράνῃς, μὴ μιάνῃς,
[19, 2]   ἐρᾶν· καὶ ἐκοινώνει τοῦ δρόμου,  καὶ   ἐδίωκεν τοὺς καλούς, καὶ τοὺς
[19, 2]   σώματι καλῷ, ἐκλαμπρύνεται ὑπ´ αὐτοῦ,  καὶ   ἐκλάμπει, καὶ διαφαίνεται. Καὶ ἔστιν
[19, 2]   ἐρᾶν ἔλεγεν, καὶ πάντων ἐρᾶν·  καὶ   ἐκοινώνει τοῦ δρόμου, καὶ ἐδίωκεν
[19, 4]   περιέπει καὶ ἀγάλλεται τῷ ἔρωτι,  καὶ   ἐν γυμνασίῳ συμπλέκεται, καὶ ἐν
[19, 4]   ἔρωτι, καὶ ἐν γυμνασίῳ συμπλέκεται,  καὶ   ἐν δρόμῳ συνθεῖ, καὶ ἐν
[19, 4]   συγκυνηγετεῖ, καὶ ἐν πολέμῳ συναριστεύει,  καὶ   ἐν εὐτυχίαις συνεντυχεῖ, καὶ ἀποθανόντος
[19, 4]   συμπλέκεται, καὶ ἐν δρόμῳ συνθεῖ,  καὶ   ἐν θήρᾳ συγκυνηγετεῖ, καὶ ἐν
[19, 4]   συνθεῖ, καὶ ἐν θήρᾳ συγκυνηγετεῖ,  καὶ   ἐν πολέμῳ συναριστεύει, καὶ ἐν
[19, 1]   ἐκτραπομένους τῆς ὁδοῦ κακῶς ἐρᾶν  καὶ   ἐνεχθῆναι κατὰ τοῦ κρημνοῦ. Τοῦτο
[19, 2]   ἦν αὐτῶν καὶ πονεῖν ἱκανώτερος,  καὶ   ἐρᾶν δεινότερος, καὶ λαμβάνειν εὐστοχώτερος·
[19, 5]   τοῦ Διός, ἀνάμεινον τοὺς καρπούς,  καὶ   ἐρασθήσῃ δικαιότερον. Οὐ χαλεπὸν τὸ
[19, 2]   δρόμον, καὶ μιμήσεται τὴν σπουδήν,  καὶ   θαυμάσει τὸν θηρευτήν, καὶ μακαρίσει
[19, 3]   ἐραστής, Ἐπίκουρος δὲ ἡδονῆς. Οὕτω  καὶ   καλὸν σῶμα ἄλλως μὲν διώκει
[19, 2]   αὐτῶν τῶν δημίων. Οὐκοῦν θεύσεται,  καὶ   κοινωνήσει τοῦ δρόμου, καὶ διώξεται
[19, 2]   πονεῖν ἱκανώτερος, καὶ ἐρᾶν δεινότερος,  καὶ   λαμβάνειν εὐστοχώτερος· καὶ πάνυ εἰκότως.
[19, 4]   ἔοικεν, δὲ κλέπτῃ ἔοικεν,  καὶ   λανθάνειν εὔχεται· οἶδεν γὰρ τὸ
[19, 4]   δὲ κλέπτης ἐμπεσὼν δρέπει  καὶ   λυμαίνεται καὶ σπαράττει. ~Καλὸν σῶμα
[19, 2]   λόγους μῦθον πλάττων. Ποιμὴν ἀνὴρ  καὶ   μάγειρος ἐβάδιζον ἄμφω κοινὴν ὁδόν·
[19, 2]   σπουδήν, καὶ θαυμάσει τὸν θηρευτήν,  καὶ   μακαρίσει τὴν ἄγραν. Διὰ τοῦτο
[19, 4]   μεστὸς αἰδοῦς, μεστὸς παρρησίας· ἐκεῖνος  καὶ   μεθ´ ἡμέραν τὸν ἐρώμενον περιέπει
[19, 1]   καὶ μεστὰ πάντα ἀδίκων ἐραστῶν  καὶ   μειρακίων ἐξηπατημένων, οἰκτείρας τοῦ πάθους
[19, 5]   ἔργα ψυχῆς τῷ ὄντι ἠσκημένης  καὶ   μεμαστιγωμένης.
[19, 1]   καὶ πολὺ μάλιστα ταῖς Ἀθήναις,  καὶ   μεστὰ πάντα ἀδίκων ἐραστῶν καὶ
[19, 1]   τοῦ πάθους ἑκατέραν τὴν ἀγέλην,  καὶ   μήτε παῦσαι δυνάμενος τὴν ὕβριν
[19, 2]   μὲν γὰρ δήμιός τις εἶ  καὶ   μιαιφόνος τῆς ἀρνῶν ποίμνης, τούτῳ
[19, 2]   τὸ τέλος, ἐπαινέσεται τὸν δρόμον,  καὶ   μιμήσεται τὴν σπουδήν, καὶ θαυμάσει
[19, 4]   ἐχθρός, πλημμελὴς γάρ· ἐχθρὸς δὲ  καὶ   νόμῳ, παράνομος γάρ· ἀθαρσής, δύσελπις,
[19, 4]   δύσελπις, αἰδοῦς ἄπορος, ἐρημίας φίλος  καὶ   νυκτὶ καὶ φωλεοῖς· μηδαμοῦ ἂν
[19, 2]   μακαρίσει τὴν ἄγραν. Διὰ τοῦτο  καὶ   Σωκράτης ἐρᾶν ἔλεγεν, καὶ
[19, 2]   ἄλλο, μελλούσης ἀρετῆς ἄνθος,  καὶ   οἱονεὶ προοίμιον κάλλους ὡραιοτέρου. Ὥσπερ
[19, 4]   παιδικοῖς, φεύγων ἥλιον, διώκων νύκτα  καὶ   ὁμίχλην ποιμέσιν οὔ τι φίλην,
[19, 4]   εὐτυχίαις συνεντυχεῖ, καὶ ἀποθανόντος συναποθνήσκει·  καὶ   οὐδὲν αὐτῷ δεῖ πρὸς τὴν
[19, 5]   ἦν τῆς τῶν σωμάτων τροφῆς  καὶ   παιδαγωγίας· ταῦτα δὲ ἔργα ψυχῆς
[19, 2]   καὶ Σωκράτης ἐρᾶν ἔλεγεν,  καὶ   πάντων ἐρᾶν· καὶ ἐκοινώνει τοῦ
[19, 2]   ἐρᾶν δεινότερος, καὶ λαμβάνειν εὐστοχώτερος·  καὶ   πάνυ εἰκότως. Τοῖς μὲν γὰρ
[19, 5]   Ξέρξης μὲν ἐπέβη Λεωνίδου κειμένου,  καὶ   παρῆλθεν ἔσω Πυλῶν· Ἀγησιλάῳ δὲ
[19, 1]   τῆς ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον,  καὶ   Πειθώ, καὶ Χάριτας, καὶ τὸν
[19, 1]   ἐνακμάζον τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι,  καὶ   πολὺ μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ
[19, 2]   ὑπετέμνετο. Καὶ γὰρ ἦν αὐτῶν  καὶ   πονεῖν ἱκανώτερος, καὶ ἐρᾶν δεινότερος,
[19, 2]   σώματι διαφαινόμενον· οἷον εἰ ξυνείης  καὶ   ποταμοῦ κάλλος λειμῶνι ἐπιρρέον, καλὰ
[19, 1]   γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία προσλαβοῦσα οἶστρον,  καὶ   προσελθοῦσα ἐγγύτατα μανίᾳ) οὕτω δὴ
[19, 4]   κλέπτης ἐμπεσὼν δρέπει καὶ λυμαίνεται  καὶ   σπαράττει. ~Καλὸν σῶμα ὁρᾷς ἀνθοῦν
[19, 5]   μόνον· οὐδὲ φιλοσόφου μόνον. Ἤδη  καὶ   Σπαρτιάτης ἀνὴρ οὐκ ἐν Λυκίῳ
[19, 3]   ἀγαπήσει πωλίον, καὶ Αἰγύπτιος πόρτιν,  καὶ   Σπαρτιάτης σκύλακα· φιλάνθρωπος δ´ ἀνὴρ
[19, 1]   τοῦ κρημνοῦ. Τοῦτο τοι δείσας  καὶ   Σωκράτης ἐκεῖνος, εὑρὼν τὸ πάθος
[19, 2]   ἄμφω· ἦν ἄρα τότε ὁμόφωνα  καὶ   τὰ θηρία τοῖς ἀνθρώποις· ἐρωτᾷ
[19, 5]   ἔρως ἦν τοῦ βαρβάρου·  καὶ   τὰ τοῦ ἔρωτος βλήματα τιτρώσκει
[19, 3]   θεόν, Ἀναξαγόρας δὲ ὡς λίθον·  καὶ   τὴν ἀρετὴν ἄλλως μὲν διώκει
[19, 3]   θεραπεία διὰ προσδοκίαν χρείας γίγνεται,  καὶ   τὴν ἐπιτηδειότητα〉 προμνᾶται τοῖς ζῴοις
[19, 2]   ἐπ´ αὐτὴν ὠθουμένους; ἆρα ἀνέξεται  καὶ   τὴν ἡσυχίαν ἄγων στήσεται; οὕτω
[19, 3]   ἀριστεῖ, ἀλλοιότερον δὲ τῷ δημίῳ·  καὶ   τὴν μὲν Πενελόπην ἀλλοίως μὲν
[19, 2]   ἰδὼν τῶν ἀπείρων τῆς τέχνης  καὶ   τῆς αἰτίας τοῦ δρόμου, αὐτὸ
[19, 2]   τὴν προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος, οὕτως  καὶ   τῆς λαμπρᾶς ψυχῆς προανίσχει τὶς
[19, 1]   Λόγιον, καὶ Πειθώ, καὶ Χάριτας,  καὶ   τὸν Ἔρωτα αὐτόν. Οὐ γάρ
[19, 3]   ὁρᾷ, ἄλλως δὲ Εὐρύμαχος·  καὶ   τὸν ἥλιον ἄλλως μὲν ὁρᾷ
[19, 4]   μὲν τὸν φιλόσοφον, ἐρῶντα δὲ  καὶ   τὸν μοχθηρὸν ἄνδρα, μὴ προσείπῃς
[19, 5]   φεῖσαι τοῦ φυτοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος  καὶ   τοῦ Διός, ἀνάμεινον τοὺς καρπούς,
[19, 2]   καλούς, καὶ τοὺς συνεραστὰς ἔφθανεν,  καὶ   τοὺς δημίους ὑπετέμνετο. Καὶ γὰρ
[19, 2]   δρόμου, καὶ ἐδίωκεν τοὺς καλούς,  καὶ   τοὺς συνεραστὰς ἔφθανεν, καὶ τοὺς
[19, 2]   αὐτὸ ἐκεῖνο οἰήσεται, ἐπ´ ὀλέθρῳ  καὶ   τοῦτον θεῖν· ἐὰν δὲ ἀναμείνῃ
[19, 1]   μὲν ὑπεριδεῖν παντάπασιν τῶν νεανίσκων  καὶ   τῶν μειρακίων οὐκ ἠνέσχετο οὐδὲ
[19, 3]   Σπαρτιάτης σκύλακα· φιλάνθρωπος δ´ ἀνὴρ  καὶ   φιλοθρέμμων τοῦ ζῴου τούτου, οὐ
[19, 4]   ἄπορος, ἐρημίας φίλος καὶ νυκτὶ  καὶ   φωλεοῖς· μηδαμοῦ ἂν ἐθέλων ὀφθῆναι
[19, 1]   Ἑρμῆν τὸν Λόγιον, καὶ Πειθώ,  καὶ   Χάριτας, καὶ τὸν Ἔρωτα αὐτόν.
[19, 1]   περὶ ἔρωτος λόγου κρημνὸς βαθύς,  καὶ   χρὴ δυοῖν θἄτερον, καλῶς
[19, 2]   πρὸς τὴν ὄψιν· τοῦτο δύναται  καὶ   ψυχῆς ἄνθος ἐμπεφυτευμένον σώματι καλῷ,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/04/2008