HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

π = 57 formes différentes pour 72 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertation, Chap.

[19, 1]   καὶ Σωκράτης ἐκεῖνος, εὑρὼν τὸ πάθος ἐνακμάζον τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι,

[19, 1]   καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων, οἰκτείρας τοῦ πάθους ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε

[19, 5]   τῆς τῶν σωμάτων τροφῆς καὶ παιδαγωγίας· ταῦτα δὲ ἔργα ψυχῆς τῷ

[19, 3]   ἐραστὴς ὁ φιλάνθρωπος θεραπεύει τὰ παιδικὰ ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆς ἀρετῆς, θεραπεύει

[19, 4]   ἂν ἐθέλων ὀφθῆναι συνδιημερεύων τοῖς παιδικοῖς, φεύγων ἥλιον, διώκων νύκτα καὶ

[19, 1]   μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ πάντα ἀδίκων ἐραστῶν καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων,

[19, 1]   ὁ Σωκράτης τὸ μὲν ὑπεριδεῖν παντάπασιν τῶν νεανίσκων καὶ τῶν μειρακίων

[19, 2]   ὁ Σωκράτης ἐρᾶν ἔλεγεν, καὶ πάντων ἐρᾶν· καὶ ἐκοινώνει τοῦ δρόμου,

[19, 2]   δεινότερος, καὶ λαμβάνειν εὐστοχώτερος· καὶ πάνυ εἰκότως. Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις

[19, 5]   ὁδοιπόρος φυτόν ποτε· τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμῷ φοίνικος νέον ἔρνος ἀνερχόμενον

[19, 1]   ὑπὲρ τῶν τυχόντων τὸ κινδύνευμα· παραθεῖ μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ

[19, 4]   γάρ· ἐχθρὸς δὲ καὶ νόμῳ, παράνομος γάρ· ἀθαρσής, δύσελπις, αἰδοῦς ἄπορος,

[19, 1]   βαδίζωμεν ἐπὶ τὸ τέλος, ἡγεμόνας παρεκκαλέσαντες τῆς ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον,

[19, 5]   μὲν ἐπέβη Λεωνίδου κειμένου, καὶ παρῆλθεν ἔσω Πυλῶν· Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι

[19, 4]   φίλος νόμῳ, μεστὸς αἰδοῦς, μεστὸς παρρησίας· ἐκεῖνος καὶ μεθ´ ἡμέραν τὸν

[19, 1]   ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε παῦσαι δυνάμενος τὴν ὕβριν νόμῳ (οὐ

[19, 1]   ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον, καὶ Πειθώ, καὶ Χάριτας, καὶ τὸν Ἔρωτα

[19, 1]   τινος ἄλλου σωφρονιστοῦ ἰσχυροῦ) μήτε πεῖσαι λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία

[19, 3]   τῷ δημίῳ· καὶ τὴν μὲν Πενελόπην ἀλλοίως μὲν Ὀδυσσεὺς ὁρᾷ, ἄλλως

[19, 5]   Ἀκαδημίᾳ γυμνασάμενος, οὐδὲ ἐν φιλοσοφίᾳ πεπαιδευμένος, ἐντυχὼν μειρακίῳ βαρβαρικῷ μέν, ἀλλ´

[19, 5]   δ´ οὐκ ἔμελλεν; ἀλλ´ οὐ περαιτέρω τῶν ὀφθαλμῶν. Ἐπαινῶ τῆς ἀριστείας

[19, 0]   ~Ἔτι περὶ ἔρωτος βʹ ~Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ

[19, 1]   μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ περὶ ἔρωτος λόγου κρημνὸς βαθύς, καὶ

[19, 1]   βʹ ~Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ τοὺς περὶ ἔρωτος λόγους, ὥσπερ ἀρχὴν μακρᾶς

[19, 4]   καὶ μεθ´ ἡμέραν τὸν ἐρώμενον περιέπει καὶ ἀγάλλεται τῷ ἔρωτι, καὶ

[19, 1]   ἄλλος τῶν διὰ δύναμιν ἀρχικὴν πιστευομένων ἐν τοῖς Ἕλλησι) μήτε δι´

[19, 2]   δὲ μειράκια τὰ Ἀττικὰ θρέμμασιν πλανωμένοις, ὁμοφώνοις ἀληθῶς, οὐ κατὰ τὴν

[19, 2]   δὲ ἐκ ποίμνης ἄρνα εὐτραφῆ πλανώμενον, ἀπολειφθέντα τῶν συννόμων, ὤσαντο ἐπ´

[19, 2]   ἦν ὄνομα ἐπιθυμίας ἐν ἡδοναῖς πλανώμενον· ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ ἄνθος σώματος

[19, 2]   τοὺς τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον πλάττων. Ποιμὴν ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον

[19, 4]   ἕτερος ἐραστὴς θεοῖς μὲν ἐχθρός, πλημμελὴς γάρ· ἐχθρὸς δὲ καὶ νόμῳ,

[19, 2]   μαγείροις πολλοῖς, τὸν δὲ Σωκράτην ποιμένι ἑνί, τὰ δὲ μειράκια τὰ

[19, 4]   κλέπτῃ δὲ ἀγαθήν. Ὁ μὲν ποιμένι ἔοικεν, ὁ δὲ κλέπτῃ ἔοικεν,

[19, 2]   τέχνην, φέρων ἑαυτὸν ἐπιτρέπει τῷ ποιμένι· σὺ μὲν γὰρ δήμιός τις

[19, 4]   ἥλιον, διώκων νύκτα καὶ ὁμίχλην ποιμέσιν οὔ τι φίλην, κλέπτῃ δὲ

[19, 2]   τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον πλάττων. Ποιμὴν ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον ἄμφω

[19, 2]   Τί ἂν οὖν δράσαι ὁ ποιμὴν οὗτος ὁρῶν τοὺς δημίους τῆς

[19, 2]   κοινὴν ὁδόν· ἰδόντες δὲ ἐκ ποίμνης ἄρνα εὐτραφῆ πλανώμενον, ἀπολειφθέντα τῶν

[19, 2]   εἶ καὶ μιαιφόνος τῆς ἀρνῶν ποίμνης, τούτῳ δὲ ἐξαρκέσει, ἂν καλῶς

[19, 4]   ἐν θήρᾳ συγκυνηγετεῖ, καὶ ἐν πολέμῳ συναριστεύει, καὶ ἐν εὐτυχίαις συνεντυχεῖ,

[19, 2]   τοὺς μὲν ἐραστὰς ἐκείνους μαγείροις πολλοῖς, τὸν δὲ Σωκράτην ποιμένι ἑνί,

[19, 1]   τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι, καὶ πολὺ μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ

[19, 2]   Καὶ γὰρ ἦν αὐτῶν καὶ πονεῖν ἱκανώτερος, καὶ ἐρᾶν δεινότερος, καὶ

[19, 3]   τὴν ἐπιτηδειότητα〉 προμνᾶται τοῖς ζῴοις πονοῦσα· ὁ δὲ ἐραστὴς ὁ φιλάνθρωπος

[19, 3]   μὲν ἀγαπήσει πωλίον, καὶ Αἰγύπτιος πόρτιν, καὶ Σπαρτιάτης σκύλακα· φιλάνθρωπος δ´

[19, 2]   διαφαινόμενον· οἷον εἰ ξυνείης καὶ ποταμοῦ κάλλος λειμῶνι ἐπιρρέον, καλὰ μὲν

[19, 5]   ἄνθους· ἐπαίνεσον, ὡς ὁδοιπόρος φυτόν ποτε· τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμῷ φοίνικος

[19, 2]   ὡραιοτέρου. Ὥσπερ γὰρ τοῦ ἡλίου προανίσχει τὶς αὐγὴ ὑπὲρ ἄκρων ὀρῶν,

[19, 2]   οὕτως καὶ τῆς λαμπρᾶς ψυχῆς προανίσχει τὶς ὥρα ὑπὲρ ἄκρων τῶν

[19, 3]   χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉 προμνᾶται τοῖς ζῴοις πονοῦσα· ὁ δὲ

[19, 2]   μελλούσης ἀρετῆς ἄνθος, καὶ οἱονεὶ προοίμιον κάλλους ὡραιοτέρου. Ὥσπερ γὰρ τοῦ

[19, 1]   Ἕλλησι) μήτε δι´ ἐξουσίας βιάσασθαι πρὸς τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς

[19, 2]   λαμπρυνόμενα δὲ ὑπὸ τοῦ ὕδατος πρὸς τὴν ὄψιν· τοῦτο δύναται καὶ

[19, 4]   συναποθνήσκει· καὶ οὐδὲν αὐτῷ δεῖ πρὸς τὴν συνουσίαν οὐ νυκτός, οὐκ

[19, 1]   τῶν μειρακίων οὐκ ἠνέσχετο οὐδὲ πρὸς τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἐξέκαμεν, ἐξεῦρεν

[19, 1]   τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς πρὸς τοῦτο ἔδει, ἢ Θησέως, ἤ

[19, 5]   μὴ χράνῃς, μὴ μιάνῃς, μὴ προσάψῃ τοῦ ἄνθους· ἐπαίνεσον, ὡς ὁδοιπόρος

[19, 3]   τὰ ἐπιτηδειότατα, ἐπιτήδεια δὲ εἰς προσδοκίαν ἀρετῆς τὰ κάλλιστα. Τὸ δὲ

[19, 2]   ἀγαπητὸν φιλοσόφοις θέαμα διὰ τὴν προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος. ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν

[19, 2]   ἀγαπητὸν ὀφθαλμοῖς θέαμα διὰ τὴν προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος, οὕτως καὶ τῆς

[19, 3]   μὲν γὰρ ἡ θεραπεία διὰ προσδοκίαν χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉

[19, 4]   καὶ τὸν μοχθηρὸν ἄνδρα, μὴ προσείπῃς τὸ γιγνόμενον ὀνόματι ἑνί. Ὁ

[19, 4]   φυτοῖς ὁ μὲν γεωργὸς τημελῶς πρόσεισιν, ὁ δὲ κλέπτης ἐμπεσὼν δρέπει

[19, 1]   χρῆμα ἐπιθυμία προσλαβοῦσα οἶστρον, καὶ προσελθοῦσα ἐγγύτατα μανίᾳ) οὕτω δὴ ὁ

[19, 5]   Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν προσελθὼν ὁ ἔρως, ἐνταῦθα ἔστη ἐπὶ

[19, 1]   λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία προσλαβοῦσα οἶστρον, καὶ προσελθοῦσα ἐγγύτατα μανίᾳ)

[19, 4]   ἄρρην, ἁπαλὸς οὗτος· ἐκεῖνος ἑστώς, πτηνὸς οὗτος, ἀβέβαιος. Ἐκεῖνον τὸν ἔρωτα

[19, 3]   τὸν ἥλιον ἄλλως μὲν ὁρᾷ Πυθαγόρας, ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας, Πυθαγόρας μὲν

[19, 3]   ὁρᾷ Πυθαγόρας, ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας, Πυθαγόρας μὲν ὡς θεόν, Ἀναξαγόρας δὲ

[19, 5]   Λεωνίδου κειμένου, καὶ παρῆλθεν ἔσω Πυλῶν· Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν

[19, 3]   μέλλοντος. ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν ἀγαπήσει πωλίον, καὶ Αἰγύπτιος πόρτιν, καὶ Σπαρτιάτης

[19, 5]   ἀνθοῦντι ἄρτι, ἠράσθη μὲν αὐτοῦ· πῶς δ´ οὐκ ἔμελλεν; ἀλλ´ οὐ

Dissertation, Chap.
[19, 1]	καὶ Σωκράτης ἐκεῖνος, εὑρὼν τὸ	πάθος	ἐνακμάζον τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι,
[19, 1]	καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων, οἰκτείρας τοῦ	πάθους	ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε
[19, 5]	τῆς τῶν σωμάτων τροφῆς καὶ	παιδαγωγίας·	ταῦτα δὲ ἔργα ψυχῆς τῷ
[19, 3]	ἐραστὴς ὁ φιλάνθρωπος θεραπεύει τὰ	παιδικὰ	ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆς ἀρετῆς, θεραπεύει
[19, 4]	ἂν ἐθέλων ὀφθῆναι συνδιημερεύων τοῖς	παιδικοῖς,	φεύγων ἥλιον, διώκων νύκτα καὶ
[19, 1]	μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ	πάντα	ἀδίκων ἐραστῶν καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων,
[19, 1]	ὁ Σωκράτης τὸ μὲν ὑπεριδεῖν	παντάπασιν	τῶν νεανίσκων καὶ τῶν μειρακίων
[19, 2]	ὁ Σωκράτης ἐρᾶν ἔλεγεν, καὶ	πάντων	ἐρᾶν· καὶ ἐκοινώνει τοῦ δρόμου,
[19, 2]	δεινότερος, καὶ λαμβάνειν εὐστοχώτερος· καὶ	πάνυ	εἰκότως. Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις
[19, 5]	ὁδοιπόρος φυτόν ποτε· τοῖον Ἀπόλλωνος	παρὰ	βωμῷ φοίνικος νέον ἔρνος ἀνερχόμενον
[19, 1]	ὑπὲρ τῶν τυχόντων τὸ κινδύνευμα·	παραθεῖ	μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ
[19, 4]	γάρ· ἐχθρὸς δὲ καὶ νόμῳ,	παράνομος	γάρ· ἀθαρσής, δύσελπις, αἰδοῦς ἄπορος,
[19, 1]	βαδίζωμεν ἐπὶ τὸ τέλος, ἡγεμόνας	παρεκκαλέσαντες	τῆς ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον,
[19, 5]	μὲν ἐπέβη Λεωνίδου κειμένου, καὶ	παρῆλθεν	ἔσω Πυλῶν· Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι
[19, 4]	φίλος νόμῳ, μεστὸς αἰδοῦς, μεστὸς	παρρησίας·	ἐκεῖνος καὶ μεθ´ ἡμέραν τὸν
[19, 1]	ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε	παῦσαι	δυνάμενος τὴν ὕβριν νόμῳ (οὐ
[19, 1]	ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον, καὶ	Πειθώ,	καὶ Χάριτας, καὶ τὸν Ἔρωτα
[19, 1]	τινος ἄλλου σωφρονιστοῦ ἰσχυροῦ) μήτε	πεῖσαι	λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία
[19, 3]	τῷ δημίῳ· καὶ τὴν μὲν	Πενελόπην	ἀλλοίως μὲν Ὀδυσσεὺς ὁρᾷ, ἄλλως
[19, 5]	Ἀκαδημίᾳ γυμνασάμενος, οὐδὲ ἐν φιλοσοφίᾳ	πεπαιδευμένος,	ἐντυχὼν μειρακίῳ βαρβαρικῷ μέν, ἀλλ´
[19, 5]	δ´ οὐκ ἔμελλεν; ἀλλ´ οὐ	περαιτέρω	τῶν ὀφθαλμῶν. Ἐπαινῶ τῆς ἀριστείας
[19, 0]	~Ἔτι	περὶ	ἔρωτος βʹ ~Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ
[19, 1]	μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ	περὶ	ἔρωτος λόγου κρημνὸς βαθύς, καὶ
[19, 1]	βʹ ~Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ τοὺς	περὶ	ἔρωτος λόγους, ὥσπερ ἀρχὴν μακρᾶς
[19, 4]	καὶ μεθ´ ἡμέραν τὸν ἐρώμενον	περιέπει	καὶ ἀγάλλεται τῷ ἔρωτι, καὶ
[19, 1]	ἄλλος τῶν διὰ δύναμιν ἀρχικὴν	πιστευομένων	ἐν τοῖς Ἕλλησι) μήτε δι´
[19, 2]	δὲ μειράκια τὰ Ἀττικὰ θρέμμασιν	πλανωμένοις,	ὁμοφώνοις ἀληθῶς, οὐ κατὰ τὴν
[19, 2]	δὲ ἐκ ποίμνης ἄρνα εὐτραφῆ	πλανώμενον,	ἀπολειφθέντα τῶν συννόμων, ὤσαντο ἐπ´
[19, 2]	ἦν ὄνομα ἐπιθυμίας ἐν ἡδοναῖς	πλανώμενον·	ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ ἄνθος σώματος
[19, 2]	τοὺς τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον	πλάττων.	Ποιμὴν ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον
[19, 4]	ἕτερος ἐραστὴς θεοῖς μὲν ἐχθρός,	πλημμελὴς	γάρ· ἐχθρὸς δὲ καὶ νόμῳ,
[19, 2]	μαγείροις πολλοῖς, τὸν δὲ Σωκράτην	ποιμένι	ἑνί, τὰ δὲ μειράκια τὰ
[19, 4]	κλέπτῃ δὲ ἀγαθήν. Ὁ μὲν	ποιμένι	ἔοικεν, ὁ δὲ κλέπτῃ ἔοικεν,
[19, 2]	τέχνην, φέρων ἑαυτὸν ἐπιτρέπει τῷ	ποιμένι·	σὺ μὲν γὰρ δήμιός τις
[19, 4]	ἥλιον, διώκων νύκτα καὶ ὁμίχλην	ποιμέσιν	οὔ τι φίλην, κλέπτῃ δὲ
[19, 2]	τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον πλάττων.	Ποιμὴν	ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον ἄμφω
[19, 2]	Τί ἂν οὖν δράσαι ὁ	ποιμὴν	οὗτος ὁρῶν τοὺς δημίους τῆς
[19, 2]	κοινὴν ὁδόν· ἰδόντες δὲ ἐκ	ποίμνης	ἄρνα εὐτραφῆ πλανώμενον, ἀπολειφθέντα τῶν
[19, 2]	εἶ καὶ μιαιφόνος τῆς ἀρνῶν	ποίμνης,	τούτῳ δὲ ἐξαρκέσει, ἂν καλῶς
[19, 4]	ἐν θήρᾳ συγκυνηγετεῖ, καὶ ἐν	πολέμῳ	συναριστεύει, καὶ ἐν εὐτυχίαις συνεντυχεῖ,
[19, 2]	τοὺς μὲν ἐραστὰς ἐκείνους μαγείροις	πολλοῖς,	τὸν δὲ Σωκράτην ποιμένι ἑνί,
[19, 1]	τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι, καὶ	πολὺ	μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ
[19, 2]	Καὶ γὰρ ἦν αὐτῶν καὶ	πονεῖν	ἱκανώτερος, καὶ ἐρᾶν δεινότερος, καὶ
[19, 3]	τὴν ἐπιτηδειότητα〉 προμνᾶται τοῖς ζῴοις	πονοῦσα·	ὁ δὲ ἐραστὴς ὁ φιλάνθρωπος
[19, 3]	μὲν ἀγαπήσει πωλίον, καὶ Αἰγύπτιος	πόρτιν,	καὶ Σπαρτιάτης σκύλακα· φιλάνθρωπος δ´
[19, 2]	διαφαινόμενον· οἷον εἰ ξυνείης καὶ	ποταμοῦ	κάλλος λειμῶνι ἐπιρρέον, καλὰ μὲν
[19, 5]	ἄνθους· ἐπαίνεσον, ὡς ὁδοιπόρος φυτόν	ποτε·	τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμῷ φοίνικος
[19, 2]	ὡραιοτέρου. Ὥσπερ γὰρ τοῦ ἡλίου	προανίσχει	τὶς αὐγὴ ὑπὲρ ἄκρων ὀρῶν,
[19, 2]	οὕτως καὶ τῆς λαμπρᾶς ψυχῆς	προανίσχει	τὶς ὥρα ὑπὲρ ἄκρων τῶν
[19, 3]	χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉	προμνᾶται	τοῖς ζῴοις πονοῦσα· ὁ δὲ
[19, 2]	μελλούσης ἀρετῆς ἄνθος, καὶ οἱονεὶ	προοίμιον	κάλλους ὡραιοτέρου. Ὥσπερ γὰρ τοῦ
[19, 1]	Ἕλλησι) μήτε δι´ ἐξουσίας βιάσασθαι	πρὸς	τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς
[19, 2]	λαμπρυνόμενα δὲ ὑπὸ τοῦ ὕδατος	πρὸς	τὴν ὄψιν· τοῦτο δύναται καὶ
[19, 4]	συναποθνήσκει· καὶ οὐδὲν αὐτῷ δεῖ	πρὸς	τὴν συνουσίαν οὐ νυκτός, οὐκ
[19, 1]	τῶν μειρακίων οὐκ ἠνέσχετο οὐδὲ	πρὸς	τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἐξέκαμεν, ἐξεῦρεν
[19, 1]	τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς	πρὸς	τοῦτο ἔδει, ἢ Θησέως, ἤ
[19, 5]	μὴ χράνῃς, μὴ μιάνῃς, μὴ	προσάψῃ	τοῦ ἄνθους· ἐπαίνεσον, ὡς ὁδοιπόρος
[19, 3]	τὰ ἐπιτηδειότατα, ἐπιτήδεια δὲ εἰς	προσδοκίαν	ἀρετῆς τὰ κάλλιστα. Τὸ δὲ
[19, 2]	ἀγαπητὸν φιλοσόφοις θέαμα διὰ τὴν	προσδοκίαν	τοῦ μέλλοντος. ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν
[19, 2]	ἀγαπητὸν ὀφθαλμοῖς θέαμα διὰ τὴν	προσδοκίαν	τοῦ μέλλοντος, οὕτως καὶ τῆς
[19, 3]	μὲν γὰρ ἡ θεραπεία διὰ	προσδοκίαν	χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉
[19, 4]	καὶ τὸν μοχθηρὸν ἄνδρα, μὴ	προσείπῃς	τὸ γιγνόμενον ὀνόματι ἑνί. Ὁ
[19, 4]	φυτοῖς ὁ μὲν γεωργὸς τημελῶς	πρόσεισιν,	ὁ δὲ κλέπτης ἐμπεσὼν δρέπει
[19, 1]	χρῆμα ἐπιθυμία προσλαβοῦσα οἶστρον, καὶ	προσελθοῦσα	ἐγγύτατα μανίᾳ) οὕτω δὴ ὁ
[19, 5]	Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν	προσελθὼν	ὁ ἔρως, ἐνταῦθα ἔστη ἐπὶ
[19, 1]	λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία	προσλαβοῦσα	οἶστρον, καὶ προσελθοῦσα ἐγγύτατα μανίᾳ)
[19, 4]	ἄρρην, ἁπαλὸς οὗτος· ἐκεῖνος ἑστώς,	πτηνὸς	οὗτος, ἀβέβαιος. Ἐκεῖνον τὸν ἔρωτα
[19, 3]	τὸν ἥλιον ἄλλως μὲν ὁρᾷ	Πυθαγόρας,	ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας, Πυθαγόρας μὲν
[19, 3]	ὁρᾷ Πυθαγόρας, ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας,	Πυθαγόρας	μὲν ὡς θεόν, Ἀναξαγόρας δὲ
[19, 5]	Λεωνίδου κειμένου, καὶ παρῆλθεν ἔσω	Πυλῶν·	Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν
[19, 3]	μέλλοντος. ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν ἀγαπήσει	πωλίον,	καὶ Αἰγύπτιος πόρτιν, καὶ Σπαρτιάτης
[19, 5]	ἀνθοῦντι ἄρτι, ἠράσθη μὲν αὐτοῦ·	πῶς	δ´ οὐκ ἔμελλεν; ἀλλ´ οὐ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/04/2008