HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  57 formes différentes pour 72 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertation, Chap.
[19, 1]   καὶ Σωκράτης ἐκεῖνος, εὑρὼν τὸ  πάθος   ἐνακμάζον τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι,
[19, 1]   καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων, οἰκτείρας τοῦ  πάθους   ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε
[19, 5]   τῆς τῶν σωμάτων τροφῆς καὶ  παιδαγωγίας·   ταῦτα δὲ ἔργα ψυχῆς τῷ
[19, 3]   ἐραστὴς φιλάνθρωπος θεραπεύει τὰ  παιδικὰ   ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆς ἀρετῆς, θεραπεύει
[19, 4]   ἂν ἐθέλων ὀφθῆναι συνδιημερεύων τοῖς  παιδικοῖς,   φεύγων ἥλιον, διώκων νύκτα καὶ
[19, 1]   μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ  πάντα   ἀδίκων ἐραστῶν καὶ μειρακίων ἐξηπατημένων,
[19, 1]   Σωκράτης τὸ μὲν ὑπεριδεῖν  παντάπασιν   τῶν νεανίσκων καὶ τῶν μειρακίων
[19, 2]   Σωκράτης ἐρᾶν ἔλεγεν, καὶ  πάντων   ἐρᾶν· καὶ ἐκοινώνει τοῦ δρόμου,
[19, 2]   δεινότερος, καὶ λαμβάνειν εὐστοχώτερος· καὶ  πάνυ   εἰκότως. Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις
[19, 5]   ὁδοιπόρος φυτόν ποτε· τοῖον Ἀπόλλωνος  παρὰ   βωμῷ φοίνικος νέον ἔρνος ἀνερχόμενον
[19, 1]   ὑπὲρ τῶν τυχόντων τὸ κινδύνευμα·  παραθεῖ   μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ
[19, 4]   γάρ· ἐχθρὸς δὲ καὶ νόμῳ,  παράνομος   γάρ· ἀθαρσής, δύσελπις, αἰδοῦς ἄπορος,
[19, 1]   βαδίζωμεν ἐπὶ τὸ τέλος, ἡγεμόνας  παρεκκαλέσαντες   τῆς ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον,
[19, 5]   μὲν ἐπέβη Λεωνίδου κειμένου, καὶ  παρῆλθεν   ἔσω Πυλῶν· Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι
[19, 4]   φίλος νόμῳ, μεστὸς αἰδοῦς, μεστὸς  παρρησίας·   ἐκεῖνος καὶ μεθ´ ἡμέραν τὸν
[19, 1]   ἑκατέραν τὴν ἀγέλην, καὶ μήτε  παῦσαι   δυνάμενος τὴν ὕβριν νόμῳ (οὐ
[19, 1]   ὁδοῦ Ἑρμῆν τὸν Λόγιον, καὶ  Πειθώ,   καὶ Χάριτας, καὶ τὸν Ἔρωτα
[19, 1]   τινος ἄλλου σωφρονιστοῦ ἰσχυροῦ) μήτε  πεῖσαι   λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία
[19, 3]   τῷ δημίῳ· καὶ τὴν μὲν  Πενελόπην   ἀλλοίως μὲν Ὀδυσσεὺς ὁρᾷ, ἄλλως
[19, 5]   Ἀκαδημίᾳ γυμνασάμενος, οὐδὲ ἐν φιλοσοφίᾳ  πεπαιδευμένος,   ἐντυχὼν μειρακίῳ βαρβαρικῷ μέν, ἀλλ´
[19, 5]   δ´ οὐκ ἔμελλεν; ἀλλ´ οὐ  περαιτέρω   τῶν ὀφθαλμῶν. Ἐπαινῶ τῆς ἀριστείας
[19, 0]   ~Ἔτι  περὶ   ἔρωτος βʹ ~Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ
[19, 1]   μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ  περὶ   ἔρωτος λόγου κρημνὸς βαθύς, καὶ
[19, 1]   βʹ ~Ἀναλαβόντες αὖθις αὖ τοὺς  περὶ   ἔρωτος λόγους, ὥσπερ ἀρχὴν μακρᾶς
[19, 4]   καὶ μεθ´ ἡμέραν τὸν ἐρώμενον  περιέπει   καὶ ἀγάλλεται τῷ ἔρωτι, καὶ
[19, 1]   ἄλλος τῶν διὰ δύναμιν ἀρχικὴν  πιστευομένων   ἐν τοῖς Ἕλλησι) μήτε δι´
[19, 2]   δὲ μειράκια τὰ Ἀττικὰ θρέμμασιν  πλανωμένοις,   ὁμοφώνοις ἀληθῶς, οὐ κατὰ τὴν
[19, 2]   δὲ ἐκ ποίμνης ἄρνα εὐτραφῆ  πλανώμενον,   ἀπολειφθέντα τῶν συννόμων, ὤσαντο ἐπ´
[19, 2]   ἦν ὄνομα ἐπιθυμίας ἐν ἡδοναῖς  πλανώμενον·   ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ ἄνθος σώματος
[19, 2]   τοὺς τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον  πλάττων.   Ποιμὴν ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον
[19, 4]   ἕτερος ἐραστὴς θεοῖς μὲν ἐχθρός,  πλημμελὴς   γάρ· ἐχθρὸς δὲ καὶ νόμῳ,
[19, 2]   μαγείροις πολλοῖς, τὸν δὲ Σωκράτην  ποιμένι   ἑνί, τὰ δὲ μειράκια τὰ
[19, 4]   κλέπτῃ δὲ ἀγαθήν. μὲν  ποιμένι   ἔοικεν, δὲ κλέπτῃ ἔοικεν,
[19, 2]   τέχνην, φέρων ἑαυτὸν ἐπιτρέπει τῷ  ποιμένι·   σὺ μὲν γὰρ δήμιός τις
[19, 4]   ἥλιον, διώκων νύκτα καὶ ὁμίχλην  ποιμέσιν   οὔ τι φίλην, κλέπτῃ δὲ
[19, 2]   τοῦ Φρυγὸς λόγους μῦθον πλάττων.  Ποιμὴν   ἀνὴρ καὶ μάγειρος ἐβάδιζον ἄμφω
[19, 2]   Τί ἂν οὖν δράσαι  ποιμὴν   οὗτος ὁρῶν τοὺς δημίους τῆς
[19, 2]   κοινὴν ὁδόν· ἰδόντες δὲ ἐκ  ποίμνης   ἄρνα εὐτραφῆ πλανώμενον, ἀπολειφθέντα τῶν
[19, 2]   εἶ καὶ μιαιφόνος τῆς ἀρνῶν  ποίμνης,   τούτῳ δὲ ἐξαρκέσει, ἂν καλῶς
[19, 4]   ἐν θήρᾳ συγκυνηγετεῖ, καὶ ἐν  πολέμῳ   συναριστεύει, καὶ ἐν εὐτυχίαις συνεντυχεῖ,
[19, 2]   τοὺς μὲν ἐραστὰς ἐκείνους μαγείροις  πολλοῖς,   τὸν δὲ Σωκράτην ποιμένι ἑνί,
[19, 1]   τῇ τε ἄλλῃ Ἑλλάδι, καὶ  πολὺ   μάλιστα ταῖς Ἀθήναις, καὶ μεστὰ
[19, 2]   Καὶ γὰρ ἦν αὐτῶν καὶ  πονεῖν   ἱκανώτερος, καὶ ἐρᾶν δεινότερος, καὶ
[19, 3]   τὴν ἐπιτηδειότητα〉 προμνᾶται τοῖς ζῴοις  πονοῦσα·   δὲ ἐραστὴς φιλάνθρωπος
[19, 3]   μὲν ἀγαπήσει πωλίον, καὶ Αἰγύπτιος  πόρτιν,   καὶ Σπαρτιάτης σκύλακα· φιλάνθρωπος δ´
[19, 2]   διαφαινόμενον· οἷον εἰ ξυνείης καὶ  ποταμοῦ   κάλλος λειμῶνι ἐπιρρέον, καλὰ μὲν
[19, 5]   ἄνθους· ἐπαίνεσον, ὡς ὁδοιπόρος φυτόν  ποτε·   τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμῷ φοίνικος
[19, 2]   ὡραιοτέρου. Ὥσπερ γὰρ τοῦ ἡλίου  προανίσχει   τὶς αὐγὴ ὑπὲρ ἄκρων ὀρῶν,
[19, 2]   οὕτως καὶ τῆς λαμπρᾶς ψυχῆς  προανίσχει   τὶς ὥρα ὑπὲρ ἄκρων τῶν
[19, 3]   χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉  προμνᾶται   τοῖς ζῴοις πονοῦσα· δὲ
[19, 2]   μελλούσης ἀρετῆς ἄνθος, καὶ οἱονεὶ  προοίμιον   κάλλους ὡραιοτέρου. Ὥσπερ γὰρ τοῦ
[19, 1]   Ἕλλησι) μήτε δι´ ἐξουσίας βιάσασθαι  πρὸς   τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς
[19, 2]   λαμπρυνόμενα δὲ ὑπὸ τοῦ ὕδατος  πρὸς   τὴν ὄψιν· τοῦτο δύναται καὶ
[19, 4]   συναποθνήσκει· καὶ οὐδὲν αὐτῷ δεῖ  πρὸς   τὴν συνουσίαν οὐ νυκτός, οὐκ
[19, 1]   τῶν μειρακίων οὐκ ἠνέσχετο οὐδὲ  πρὸς   τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἐξέκαμεν, ἐξεῦρεν
[19, 1]   τὰ κρείττω (Ἡρακλέους γὰρ αὐτοῖς  πρὸς   τοῦτο ἔδει, Θησέως,
[19, 5]   μὴ χράνῃς, μὴ μιάνῃς, μὴ  προσάψῃ   τοῦ ἄνθους· ἐπαίνεσον, ὡς ὁδοιπόρος
[19, 3]   τὰ ἐπιτηδειότατα, ἐπιτήδεια δὲ εἰς  προσδοκίαν   ἀρετῆς τὰ κάλλιστα. Τὸ δὲ
[19, 2]   ἀγαπητὸν φιλοσόφοις θέαμα διὰ τὴν  προσδοκίαν   τοῦ μέλλοντος. ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν
[19, 2]   ἀγαπητὸν ὀφθαλμοῖς θέαμα διὰ τὴν  προσδοκίαν   τοῦ μέλλοντος, οὕτως καὶ τῆς
[19, 3]   μὲν γὰρ θεραπεία διὰ  προσδοκίαν   χρείας γίγνεται, καὶ τὴν ἐπιτηδειότητα〉
[19, 4]   καὶ τὸν μοχθηρὸν ἄνδρα, μὴ  προσείπῃς   τὸ γιγνόμενον ὀνόματι ἑνί.
[19, 4]   φυτοῖς μὲν γεωργὸς τημελῶς  πρόσεισιν,   δὲ κλέπτης ἐμπεσὼν δρέπει
[19, 1]   χρῆμα ἐπιθυμία προσλαβοῦσα οἶστρον, καὶ  προσελθοῦσα   ἐγγύτατα μανίᾳ) οὕτω δὴ
[19, 5]   Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν  προσελθὼν   ἔρως, ἐνταῦθα ἔστη ἐπὶ
[19, 1]   λόγῳ (ἀπειθὲς γὰρ χρῆμα ἐπιθυμία  προσλαβοῦσα   οἶστρον, καὶ προσελθοῦσα ἐγγύτατα μανίᾳ)
[19, 4]   ἄρρην, ἁπαλὸς οὗτος· ἐκεῖνος ἑστώς,  πτηνὸς   οὗτος, ἀβέβαιος. Ἐκεῖνον τὸν ἔρωτα
[19, 3]   τὸν ἥλιον ἄλλως μὲν ὁρᾷ  Πυθαγόρας,   ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας, Πυθαγόρας μὲν
[19, 3]   ὁρᾷ Πυθαγόρας, ἄλλως δὲ Ἀναξαγόρας,  Πυθαγόρας   μὲν ὡς θεόν, Ἀναξαγόρας δὲ
[19, 5]   Λεωνίδου κειμένου, καὶ παρῆλθεν ἔσω  Πυλῶν·   Ἀγησιλάῳ δὲ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν
[19, 3]   μέλλοντος. ~Ἀλλὰ Θετταλὸς μὲν ἀγαπήσει  πωλίον,   καὶ Αἰγύπτιος πόρτιν, καὶ Σπαρτιάτης
[19, 5]   ἀνθοῦντι ἄρτι, ἠράσθη μὲν αὐτοῦ·  πῶς   δ´ οὐκ ἔμελλεν; ἀλλ´ οὐ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/04/2008