Paragraphes |
[35] |
ἐμοὶ
πλοῦτος
ἡ
δίκελλα,
τὰ
|
δ´ |
ἄλλα
εὐδαιμονέστατός
εἰμι
μηδενός
μοι |
[29] |
οὐκ
οἶδα
ὅπως·
ἡ
Πενία
|
δ´ |
ἔμπαλιν
ἰξώδης
τε
καὶ
εὐλαβὴς |
[24] |
σχεδὸν
φῂς
τὰ
γινόμενα·
ὁπόταν
|
δ´ |
οὖν
αὐτόπους
βαδίζῃς,
πῶς
οὕτω |
[57] |
ταῦτά
σου,
ὦ
Θρασύκλεις·
πρὸ
|
δ´ |
οὖν
τῆς
πήρας,
εἰ
δοκεῖ, |
[42] |
ὕθλος
πολύς·
καὶ
τὸ
οἰκτεῖραι
|
δακρύοντα |
ἢ
ἐπικουρῆσαι
δεομένῳ
παρανομία
καὶ |
[13] |
καὶ
φροντίδος
ἀνάπλεως,
συνεσπακὼς
τοὺς
|
δακτύλους
|
πρὸς
τὸ
ἔθος
τῶν
λογισμῶν |
[29] |
ἢ
οἱ
ὄφεις
διὰ
τῶν
|
δακτύλων |
δραπετεύεις
οὐκ
οἶδα
ὅπως·
ἡ |
[2] |
τοῦ
πανδαμάτορος
κεραυνοῦ
φλόγα·
οὕτω
|
δαλόν |
τινα
ἐπανατείνεσθαι
δοκεῖς
αὐτοῖς,
ὡς |
[13] |
σιδηρῷ
τῷ
θαλάμῳ
καθάπερ
τὴν
|
Δανάην
|
παρθενεύεσθαι
ὑπ´
ἀκριβέσι
καὶ
παμπονήροις |
[18] |
αὐτόν;
ὥστε
ἐς
τὸν
τῶν
|
Δαναΐδων |
πίθον
ὑδροφορήσειν
μοι
δοκῶ
καὶ
|
[47] |
κολάκων
ἁπάντων
ὁ
βδελυρώτατος.
οὗτος
|
δὲ |
ἀγρὸν
ὅλον
παρ´
ἐμοῦ
λαβὼν
|
[5] |
πᾶσι
τοῖς
δεομένοις
ἐπικουρήσας,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἀθρόον
εἰς
εὐεργεσίαν
τῶν
φίλων |
[50] |
αἱ
βουλαὶ
ἀμφότεραι
περιμένουσι.
πρότερον
|
δὲ |
ἄκουσον
τὸ
ψήφισμα,
ὃ
ὑπὲρ |
[8] |
τοὺς
δεομένους
ἅπαντας
οἶκτος,
ὡς
|
δὲ |
ἀληθεῖ
λόγῳ,
ἄνοια
καὶ
εὐήθεια |
[43] |
καὶ
φίλος
εἷς
Τίμων.
~οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
πάντες
ἐχθροὶ
καὶ
ἐπίβουλοι· |
[57] |
δὲ
μὴ
τοῦτο
βούλει,
σὺ
|
δὲ |
ἄλλον
τρόπον
ἀμείνω
κατὰ
τάχος |
[1] |
τοῦ
πατάγου
τῶν
ὀνομάτων.
τὸ
|
δὲ |
ἀοίδιμόν
σοι
καὶ
ἑκηβόλον
ὅπλον |
[20] |
προγηράσαντος
ἐνίοτε
τοῦ
περιμένοντος,
ὁπόταν
|
δὲ |
ἀπαλλάττεσθαι
δέῃ,
πτηνὸν
ὄψει,
πολὺ |
[14] |
ἐρῶντας
μὲν
εἰς
ὑπερβολήν,
ἐξὸν
|
δὲ |
ἀπολαύειν
οὐ
τολμῶντας,
οὐδὲ
ἐπ´ |
[26] |
τυχόντας
μὲν
εὐδαιμονεῖν
οἴεσθαι,
εἰ
|
δὲ |
ἀποτύχοιεν
οὐκ
ἀνέχεσθαι
ζῶντας;
οἶδα |
[27] |
ποικίλα
ἐνδὺς
ἐντυγχάνω
αὐτοῖς·
οἱ
|
δὲ |
αὐτοπρόσωπον
οἰόμενοι
ὁρᾶν
τὸ
κάλλος
|
[16] |
καὶ
συνεῖναι
τοῖς
βουλομένοις,
μᾶλλον
|
δὲ |
αὐτὸς
ἀπάγοι
μοιχευθησομένην
ἀνοίγων
τὰς |
[38] |
ἔφησθα,
ὡς
προδέδωκά
σε,
τοὐναντίον
|
δὲ |
αὐτὸς
ἐγκαλέσαιμί
σοι
πάντα
τρόπον |
[38] |
πέπονθας,
ἀναίτιος
ἐγώ
σοι·
μᾶλλον
|
δὲ |
αὐτὸς
ἠδίκημαι
τοῦτο
ὑπὸ
σοῦ, |
[40] |
τῇ
εἰρεσίᾳ
τῶν
πτερῶν·
σὺ
|
δὲ |
αὐτοῦ
περίμενε·
ἀναπέμψω
γάρ
σοι |
[56] |
αἰγιαλοῖς
ψηφίδων
μοι
δοκεῖ.
σοῦ
|
δὲ |
αὐτοῦ
χάριν
ἐστάλην,
ὡς
μὴ |
[36] |
διαφθείρας
καὶ
ἐπίφθονον
ἀποφήνας,
τέλος
|
δὲ |
ἄφνω
καταλιπὼν
οὕτως
ἀπίστως
καὶ |
[51] |
τὰ
περὶ
σαυτοῦ
λέγεις,
ἡμεῖς
|
δὲ |
ἀχάριστοι
ἂν
εἴημεν
ἀμνημονοῦντες.
Ἔτι |
[44] |
ὁ
Μισάνθρωπος
ἥδιστον,
τοῦ
τρόπου
|
δὲ |
γνωρίσματα
δυσκολία
καὶ
τραχύτης
καὶ |
[23] |
ὀλίγον
τὸ
δέλεαρ
καταπιών.
~ὁ
|
δὲ |
ἐμπεσὼν
ἀθρόως
εἰς
ἐμὲ
ἀπειρόκαλος
|
[42] |
καὶ
ἀγνωσία
καὶ
ὑπεροψία·
φίλος
|
δὲ |
ἢ
ξένος
ἢ
ἑταῖρος
ἢ |
[42] |
καὶ
κατάλυσις
τῶν
ἐθῶν·
μονήρης
|
δὲ |
ἡ
δίαιτα
καθάπερ
τοῖς
λύκοις, |
[56] |
τρυφῴην,
ὀλίγον
τῶν
ἁλῶν·
ποτὸν
|
δὲ |
ἡ
ἐννεάκρουνος·
ὁ
δὲ
τρίβων |
[42] |
Πανὶ
τούτῳ
ἀναθεῖναι
καλόν·
αὐτὸς
|
δὲ |
ἤδη
πᾶσαν
πριάμενος
τὴν
ἐσχατιάν, |
[56] |
μὲν
ἐμοὶ
δεῖπνον
ἱκανόν,
ὄψον
|
δὲ |
ἥδιστον
θύμον
ἢ
κάρδαμον
ἢ |
[57] |
δραχμάς,
ᾧ
δὲ
μνᾶν,
ᾧ
|
δὲ |
ἡμιτάλαντον·
εἰ
δέ
τις
φιλόσοφος |
[18] |
ἐπικεχηνότες
μόνον
τῷ
χρυσίῳ,
οἱ
|
δὲ |
καθάπερ
ὁ
Φινεὺς
ἀπὸ
τῆς |
[2] |
οὔτε
τοὺς
ἀδικοῦντας
ἐπισκοπεῖς,
λημᾷς
|
δὲ |
καὶ
ἀμβλυώττεις
πρὸς
τὰ
γινόμενα |
[27] |
τὰ
πάντα,
ἐπισκιάζουσιν
αὐτούς·
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
αὐτός,
ὡς
μὴ
παντάπασιν |
[4] |
σου
τὸν
νεὼν
σεσυλήκασιν·
οἱ
|
δὲ
|
καὶ
αὐτῷ
σοὶ
τὰς
χεῖρας |
[57] |
δύο
μεδίμνους
χωροῦσαν
Αἰγινητικούς.
ὀλιγαρκῆ
|
δὲ |
καὶ
μέτριον
χρὴ
εἶναι
τὸν |
[5] |
ἀνατετραμμένην
παρέρχονται
μηδὲ
ἀναγνόντες.
οἱ
|
δὲ |
καὶ
πόρρωθεν
ἰδόντες
ἑτέραν
ἐκτρέπονται |
[17] |
μήτε
ἄλλῳ
προσβλέπειν
ἐπιτρέποι,
ἄγονον
|
δὲ |
καὶ
στεῖραν
κατακλείσας
παρθενεύοι,
καὶ |
[52] |
οὖν
σοι
τὸ
ψήφισμα.
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἐβουλόμην
ἀγαγεῖν |
[9] |
καὶ
βιαζομένων
καὶ
ἁρπαζόντων,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
φόβου
τοῦ
παρὰ
τῶν |
[43] |
ὅρος
ἔστω
πρὸς
αὐτούς.
φυλέται
|
δὲ |
καὶ
φράτορες
καὶ
δημόται
καὶ |
[51] |
ἀχάριστοι
ἂν
εἴημεν
ἀμνημονοῦντες.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
ψηφίσματα
γράφων
καὶ
συμβουλεύων
|
[57] |
ἢ
τριμοιρίαν
φέρεσθαι
δίκαιος·
ἐμοὶ
|
δέ— |
καίτοι
οὐκ
ἐμαυτοῦ
χάριν
αἰτῶ, |
[10] |
αὐτοῦ
τὴν
χεῖρα
Περικλῆς
ὁ
|
δὲ |
κεραυνὸς
εἰς
τὸ
Ἀνακεῖον
παρασκήψας |
[48] |
τῆς
τραπέζης
μόνον,
τὰ
ἄλλα
|
δὲ |
κοράκων
οὐδὲν
διαφέροντας.
οὐκέτι
πιστευτέα |
[3] |
εἰς
ἀκροβολισμὸν
προηκοντίζετο·
οἱ
σεισμοὶ
|
δὲ
|
κοσκινηδὸν
καὶ
ἡ
χιὼν
σωρηδὸν |
[29] |
προέσθαι
ὑπομείνειεν
ἄν.
~ΕΡΜΗΣ
Ὡς
|
δὲ |
λεῖος
εἶ
καὶ
ὀλισθηρός,
ὦ |
[19] |
ἤδη
καὶ
πλουτίζετε
αὐτόν·
σὺ
|
δὲ |
μέμνησο,
ὦ
Ἑρμῆ,
ἐπανιὼν
πρὸς |
[57] |
κυματωγῆς,
ἐμοῦ
ὁρῶντος
μόνου·
~εἰ
|
δὲ |
μὴ
τοῦτο
βούλει,
σὺ
δὲ |
[35] |
ὑπ´
αὐτῶν
δεινὰ
πεπονθότα,
μισόθεον
|
δὲ |
μηδαμῶς,
οὕτως
ἐπιμελουμένων
σου
τῶν |
[30] |
μένειν
ἐπικλεισάμενον
τὴν
θύραν,
ἀνοίγειν
|
δὲ |
μηδενί,
ἢν
μὴ
ἐμοῦ
ἀκούσῃ |
[17] |
ἐπ´
ἀρότῳ
παίδων
γνησίων,
ὁ
|
δὲ
|
μήτε
αὐτὸς
προσάπτοιτο
ἀκμαίας
καὶ |
[53] |
Λακεδαιμονίων
μοίρας
κατακόψας
ἄνοπλος,
ἓν
|
δὲ |
μιαρὸν
ἀνθρώπιον
μὴ
ἐπιτρίψας·
μάτην |
[57] |
ᾧ
μὲν
πέντε
δραχμάς,
ᾧ
|
δὲ
|
μνᾶν,
ᾧ
δὲ
ἡμιτάλαντον·
εἰ |
[34] |
οὑτοσὶ
δὲ
ὁ
Πλοῦτος·
ἔπεμψε
|
δὲ |
ὁ
Ζεὺς
ἐπακούσας
τῶν
εὐχῶν, |
[34] |
ἐγὼ
μὲν
Ἑρμῆς
εἰμι,
οὑτοσὶ
|
δὲ |
ὁ
Πλοῦτος·
ἔπεμψε
δὲ
ὁ |
[10] |
παρ´
αὐτὸν
κατὰ
τάχος·
ἀγέτω
|
δὲ |
ὁ
Πλοῦτος
καὶ
τὸν
Θησαυρὸν |
[21] |
σκεπόμενος,
περιμάχητος
ταῖς
γαλαῖς,
ἐμὲ
|
δὲ |
οἱ
ἐπελπίσαντες
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ |
[12] |
τίμιος
ἐγὼ
καὶ
περιπόθητος·
οὗτοι
|
δὲ |
οἱ
λάροι
τῇ
πενίᾳ
συνέστωσαν, |
[48] |
πέπονθεν
οὕτως
ἀχάριστος
ὤν.
ἡμεῖς
|
δὲ |
οἱ
πάλαι
συνήθεις
καὶ
συνέφηβοι |
[7] |
καὶ
αὐχμῶν
καὶ
ὑποδίφθερος;
σκάπτει
|
δὲ |
οἶμαι
ἐπικεκυφώς·
λάλος
ἅνθρωπος
καὶ
|
[38] |
πολλὰ
ὑπὸ
σοῦ
κατηγορηθέντα·
ὅμως
|
δὲ |
ὅρα
εἴ
τί
σε,
ὡς |
[43] |
μήτε
σπονδὰς
σπενδώμεθα·
ἡ
ἐρημία
|
δὲ |
ὅρος
ἔστω
πρὸς
αὐτούς.
φυλέται |
[24] |
ἂν
λάθω
τινὶ
ἐμπεσών·
ὁ
|
δέ, |
ὅστις
ἂν
πρῶτός
μοι
περιτύχῃ, |
[58] |
ὀλίγον
ἀναπαύω
πάλαι
πεπονηκυῖαν,
αὐτὸς
|
δὲ |
ὅτι
πλείστους
λίθους
συμφορήσας
ἐπιχαλαζῶ
|
[46] |
γὰρ
μένεις;
ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
Ἄπειμι·
σὺ
|
δὲ |
οὐ
χαιρήσεις
οὕτω
σκαιὸς
ἐκ |
[40] |
σοι
τὸν
Θησαυρὸν
ἀπελθών·
μᾶλλον
|
δὲ |
παῖε.
σέ
φημι,
Θησαυρὲ
χρυσοῦ, |
[36] |
ἀπίστως
καὶ
προδοτικῶς·
ἡ
βελτίστη
|
δὲ |
Πενία
πόνοις
με
τοῖς
ἀνδρικωτάτοις |
[33] |
καὶ
πρὸς
αὑτὸν
ἀποβλέπων,
τὰ
|
δὲ |
περιττὰ
καὶ
πολλὰ
ταῦτα,
ὥσπερ |
[25] |
μὲν
ἀγαθῶν
ὀλίγων
ὄντων,
πονηρῶν
|
δὲ |
πλείστων
ἐν
ταῖς
πόλεσι
τὸ |
[50] |
οὖν;
θεωρήσεις
ὕστερον·
τὰ
τοιαῦτα
|
δὲ |
πολλὰ
προσκεῖσθαι
ἄμεινον.
Καὶ
ἠρίστευσε |
[33] |
ἀλλότρια
ὑπολαμβάνων.
ΕΡΜΗΣ
Ἀπέρχονται·
ἡμεῖς
|
δὲ |
προσίωμεν
αὐτῷ.
~ΤΙΜΩΝ
Τίνες
ἐστέ, |
[50] |
ἄριστα
πράττων
τῇ
πόλει,
νενίκηκεν
|
δὲ |
πὺξ
καὶ
πάλην
καὶ
δρόμον |
[11] |
καὶ
ἐπιστρέψας
τὸν
Δία·
εἰ
|
δὲ |
σιωπῇ
ἔσκαπτεν
ἐπικεκυφώς,
ἔτι
ἂν |
[53] |
ΔΗΜΕΑΣ
Διορυχθήσεται
μὲν
ὕστερον·
ἤδη
|
δὲ |
σὺ
πάντα
τὰ
ἐν
αὐτῷ
|
[23] |
συνετώτερον
δὲ
τοῦ
Ὀδυσσέως,
πλουσιώτερον
|
δὲ |
συνάμα
Κροίσων
ἑκκαίδεκα,
ἐν
ἀκαρεῖ |
[8] |
αὐτὸν
χαίροντας
τῇ
βορᾷ·
οἱ
|
δὲ |
τὰ
ὀστᾶ
γυμνώσαντες
ἀκριβῶς
καὶ |
[48] |
πάντες
ἀχάριστοι
καὶ
πονηροί.
ἐγὼ
|
δὲ
|
τάλαντόν
σοι
κομίζων,
ὡς
ἔχοις |
[44] |
χειμῶνος
ὁ
ποταμὸς
παραφέρῃ,
ὁ
|
δὲ |
τὰς
χεῖρας
ὀρέγων
ἀντιλαβέσθαι
δέηται, |
[42] |
ἀποθανὼν
ἕξειν
μοι
δοκῶ.
Δεδόχθω
|
δὲ |
ταῦτα
καὶ
νενομοθετήσθω
πρὸς
τὸν |
[33] |
οἱ
λοιποί,
ἀκολουθεῖτέ
μοι.
οὗτος
|
δὲ |
τάχα
εἴσεται,
οἵαν
με
οὖσαν |
[20] |
ὥστε
πρίασθαι
βρόχον
ἐσχηκότας,
ἄφνω
|
δὲ
|
τήμερον
πλουσίους
καὶ
πολυτελεῖς
ἐπὶ |
[33] |
ὑγιεινὸς
μὲν
τὸ
σῶμα,
ἐρρωμένος
|
δὲ |
τὴν
γνώμην
διετέλεσεν,
ἀνδρὸς
βίον
|
[38] |
ἐμὲ
ἦσθα
καὶ
περισπούδαστος·
εἰ
|
δέ |
τι
χαλεπὸν
ἐκ
τῶν
κολάκων |
[43] |
καὶ
ἀνοήτων
ἀνδρῶν
φιλοτιμήματα.
πλουτείτω
|
δὲ
|
Τίμων
μόνος
καὶ
ὑπεροράτω
ἁπάντων |
[44] |
καὶ
ὀργὴ
καὶ
ἀπανθρωπία·
εἰ
|
δέ |
τινα
ἴδοιμι
ἐν
πυρὶ
καταδιαφθειρόμενον |
[17] |
φαίης
ἄν,
ἐρασθεὶς
πολλάκις.
~εἰ
|
δέ |
τις
ἔμπαλιν
ἐλευθέραν
γυναῖκα
εἰς |
[8] |
γυμνώσαντες
ἀκριβῶς
καὶ
περιτραγόντες,
εἰ
|
δέ |
τις
καὶ
μυελὸς
ἐνῆν,
ἐκμυζήσαντες |
[57] |
μνᾶν,
ᾧ
δὲ
ἡμιτάλαντον·
εἰ
|
δέ |
τις
φιλόσοφος
εἴη,
διμοιρίαν
ἢ
|
[22] |
προσπετομένην
τετριγότες
οἱ
νεοττοί.
~ἐπειδὰν
|
δὲ |
τὸ
σημεῖον
ἀφαιρεθῇ
καὶ
τὸ |
[39] |
μὲν
σκάπτε
ὡς
ἔχεις·
σὺ
|
δὲ |
τὸν
Θησαυρὸν
ὑπάγαγε
τῇ
δικέλλῃ· |
[36] |
πλείστη
χάρις
τῆς
ἐπιμελείας,
τουτονὶ
|
δὲ |
τὸν
Πλοῦτον
οὐκ
ἂν
λάβοιμι. |
[10] |
ἡμῶν
οὐ
φαῦλον
ὄντα.
~Ὅμως
|
δὲ |
τὸν
Πλοῦτον,
ὦ
Ἑρμῆ,
παραλαβὼν |
[34] |
ἀνθρώπους
καὶ
θεοὺς
μισῶ,
τουτονὶ
|
δὲ |
τὸν
τυφλόν,
ὅστις
ἂν
ᾖ, |
[23] |
μὲν
Νιρέως
εἶναι
αὐτόν,
εὐγενέστερον
|
δὲ |
τοῦ
Κέκροπος
ἢ
Κόδρου,
συνετώτερον |
[23] |
τοῦ
Κέκροπος
ἢ
Κόδρου,
συνετώτερον
|
δὲ |
τοῦ
Ὀδυσσέως,
πλουσιώτερον
δὲ
συνάμα |
[13] |
οὔτε
ἀποκλείων
οὔτε
ζηλοτυπῶν·
ἄλλοτε
|
δὲ |
τοὐναντίον
ἠγανάκτεις
κατὰ
τῶν
πλουσίων |
[37] |
Πλοῦτον
ἀπαγαγὼν
τῷ
Διί·
ἐμοὶ
|
δὲ |
τοῦτο
ἱκανὸν
ἦν,
πάντας
ἀνθρώπους |
[2] |
ἀπ´
αὐτοῦ
μὴ
δεδιέναι,
μόνον
|
δὲ |
τοῦτο
οἴεσθαι
ἀπολαύειν
τοῦ
τραύματος, |
[56] |
ποτὸν
δὲ
ἡ
ἐννεάκρουνος·
ὁ
|
δὲ |
τρίβων
οὗτος
ἧς
βούλει
πορφυρίδος |
[14] |
πάλαι
μὲν
ἐκεῖνα
αἰτιᾶσθαι,
νῦν
|
δὲ |
τῷ
Τίμωνι
τὰ
ἐναντία
ἐπικαλεῖν; |
[10] |
ἐκδιώκῃ
αὐτοὺς
τῆς
οἰκίας.
περὶ
|
δὲ |
τῶν
κολάκων
ἐκείνων
καὶ
τῆς |
[40] |
ὦ
Τίμων,
βαθείας
καταφέρων.
ἐγὼ
|
δὲ |
ὑμῖν
ὑπεκστήσομαι.
~ΤΙΜΩΝ
Ἄγε,
ὦ |
[40] |
διαρραγῶσιν
ὑπὸ
τοῦ
φθόνου·
ἐγὼ
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὴν
Αἴτνην
ἐς
τὸν |
[50] |
πολλὰ
προσκεῖσθαι
ἄμεινον.
Καὶ
ἠρίστευσε
|
δὲ |
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
πέρυσι
πρὸς
|
[54] |
κύλικα
ὀρέξειεν
αὐτῷ—
τῷ
ζωροτέρῳ
|
δὲ |
χαίρει
μάλιστα—
καθάπερ
τὸ
Λήθης |
[33] |
Διί.
~ΠΕΝΙΑ
Ἀπέρχομαι·
καὶ
ὑμεῖς
|
δέ, |
ὦ
Πόνε
καὶ
Σοφία
καὶ |
[14] |
τὸ
καινότατον
αὑτοὺς
ζηλοτυπούντων,
ἀγνοούντων
|
δὲ |
ὡς
κατάρατος
οἰκέτης
ἢ
οἰκονόμος |
[17] |
λαφυσσόμενος
καὶ
ἐξαντλούμενος,
ὑπ´
ἐνίων
|
δὲ |
ὥσπερ
στιγματίας
δραπέτης
πεπεδημένος.
~ΖΕΥΣ
|
[41] |
ἦ
που
ὄναρ
ταῦτά
ἐστι;
|
δέδια |
γοῦν
μὴ
ἄνθρακας
εὕρω
ἀνεγρόμενος· |
[2] |
ἢ
καπνὸν
ἀπ´
αὐτοῦ
μὴ
|
δεδιέναι, |
μόνον
δὲ
τοῦτο
οἴεσθαι
ἀπολαύειν
|
[42] |
τάφον
ἀποθανὼν
ἕξειν
μοι
δοκῶ.
|
Δεδόχθω |
δὲ
ταῦτα
καὶ
νενομοθετήσθω
πρὸς |
[43] |
ἄλλων.
καὶ
ἅπαξ
ἑαυτὸν
δεξιώσασθαι
|
δεδόχθω, |
ἢν
δέῃ
ἀποθανεῖν,
καὶ
αὑτῷ |
[44] |
ὁ
αὐτός.
Εἶἑν,
ταῦτα
ἡμῖν
|
δεδόχθω |
καὶ
ἀνδρικῶς
ἐμμένωμεν
αὐτοῖς.
~πλὴν |
[51] |
τὴν
πόλιν·
ἐπὶ
τούτοις
ἅπασι
|
δεδόχθω |
τῇ
βουλῇ
καὶ
τῷ
δήμῳ |
[43] |
ἅπαξ
ἑαυτὸν
δεξιώσασθαι
δεδόχθω,
ἢν
|
δέῃ
|
ἀποθανεῖν,
καὶ
αὑτῷ
στέφανον
ἐπενεγκεῖν. |
[21] |
τῷ
ὀνόματι.
ἐπειδὰν
τοίνυν
μετοικισθῆναι
|
δέῃ |
με
παρ´
ἑτέρου
πρὸς
ἕτερον, |
[20] |
τοῦ
περιμένοντος,
ὁπόταν
δὲ
ἀπαλλάττεσθαι
|
δέῃ, |
πτηνὸν
ὄψει,
πολὺ
τῶν
ὀνείρων |
[48] |
οὕτω
σοφὸς
ὢν
οὐδὲν
ἴσως
|
δεήσῃ |
τῶν
παρ´
ἐμοῦ
λόγων,
ὃς |
[19] |
ὡς
ἤδη
γε
τεθηγμένου
αὐτοῦ
|
δεησόμεθα. |
~ΕΡΜΗΣ
Προΐωμεν,
ὦ
Πλοῦτε.
τί |
[44] |
δὲ
τὰς
χεῖρας
ὀρέγων
ἀντιλαβέσθαι
|
δέηται, |
ὠθεῖν
καὶ
τοῦτον
ἐπὶ
κεφαλὴν |
[51] |
καινοῖς—
ἀχθῆναι
γὰρ
δι´
αὐτὸν
|
δεῖ |
τήμερον
τὰ
Διονύσια.
εἶπε
τὴν |
[10] |
τε
κατέφλεξε
καὶ
αὐτὸς
ὀλίγου
|
δεῖν |
συνετρίβη
περὶ
τῇ
πέτρᾳ.
πλὴν |
[35] |
εἶναί
σε
τοσαῦτα
ὑπ´
αὐτῶν
|
δεινὰ |
πεπονθότα,
μισόθεον
δὲ
μηδαμῶς,
οὕτως |
[46] |
ἴασαι
μικρὸν
ἐπιπάσας
τοῦ
χρυσίου·
|
δεινῶς |
γὰρ
ἴσχαιμόν
ἐστι
τὸ
φάρμακον. |
[36] |
ἀπαρτήσασά
μοι
τοῦ
βίου
καὶ
|
δείξασα |
ὅστις
ἦν
ὁ
πλοῦτος
ὁ |
[56] |
γὰρ
ὡς
μᾶζα
μὲν
ἐμοὶ
|
δεῖπνον |
ἱκανόν,
ὄψον
δὲ
ἥδιστον
θύμον |
[54] |
ἐπειδὴ
λουσάμενος
ἀφίκοιτο
ἐπὶ
τὸ
|
δεῖπνον |
καὶ
ὁ
παῖς
μεγάλην
τὴν |
[56] |
τεθηπότες
ἀργυρίου
καὶ
χρυσίου
καὶ
|
δείπνων
|
πολυτελῶν
ἐλπίδι
συνδεδραμήκασι,
πολλὴν
τὴν |
[4] |
τοὺς
πλοκάμους
περικειρόμενος
ὑπ´
αὐτῶν,
|
δεκάπηχυν |
κεραυνὸν
ἔχων
ἐν
τῇ
δεξιᾷ. |
[12] |
ἄθλιοι
τέτταρας
ὀβολοὺς
ἀποφέροντες,
οἱ
|
δεκαταλάντους
|
δωρεὰς
ἀμελητὶ
προϊέμενοι.
~ΖΕΥΣ
Οὐδὲν |
[22] |
σαγήνης
διέφυγεν
οὐκ
ὀλίγον
τὸ
|
δέλεαρ |
καταπιών.
~ὁ
δὲ
ἐμπεσὼν
ἀθρόως |
[21] |
παρ´
ἑτέρου
πρὸς
ἕτερον,
ἐς
|
δέλτον |
ἐμβαλόντες
με
καὶ
κατασημηνάμενοι
ἐπιμελῶς |
[22] |
τὸ
λίνον
ἐντμηθῇ
καὶ
ἡ
|
δέλτος |
ἀνοιχθῇ
καὶ
ἀνακηρυχθῇ
μου
ὁ |
[22] |
ᾖ
ποτε,
ἁρπασάμενός
με
αὐτῇ
|
δέλτῳ |
θέει
φέρων
ἀντὶ
τοῦ
τέως |
[42] |
καὶ
Κροῖσε
καὶ
τὰ
ἐν
|
Δελφοῖς |
ἀναθήματα,
ὡς
οὐδὲν
ἄρα
ἦτε |
[51] |
τῇ
ἀκροπόλει
κεραυνὸν
ἐν
τῇ
|
δεξιᾷ |
ἔχοντα
καὶ
ἀκτῖνας
ἐπὶ
τῇ |
[49] |
προσέρχεται
ψήφισμα
ἔχων
ἐν
τῇ
|
δεξιᾷ |
καὶ
συγγενὴς
ἡμέτερος
εἶναι
λέγων. |
[4] |
δεκάπηχυν
κεραυνὸν
ἔχων
ἐν
τῇ
|
δεξιᾷ. |
Ταῦτα
τοίνυν,
ὦ
θαυμάσιε,
πηνίκα |
[41] |
τὴν
πρόσοψιν
ὑπερήδιστον.
ὦ
χρυσέ,
|
δεξίωμα |
κάλλιστον
βροτοῖς·
αἰθόμενον
γὰρ
πῦρ |
[43] |
τῶν
ἄλλων.
καὶ
ἅπαξ
ἑαυτὸν
|
δεξιώσασθαι |
δεδόχθω,
ἢν
δέῃ
ἀποθανεῖν,
καὶ |
[35] |
αὐτὸς
εὐδαιμονῶν.
ΤΙΜΩΝ
Οὐδὲν
ὑμῶν
|
δέομαι· |
μὴ
ἐνοχλεῖτέ
μοι·
ἱκανὸς
ἐμοὶ |
[5] |
πενεστάτων
ἀποφήνας
καὶ
πᾶσι
τοῖς
|
δεομένοις |
ἐπικουρήσας,
μᾶλλον
δὲ
ἀθρόον
εἰς |
[57] |
ὅπως
μεταδῶ
τῶν
ἑταίρων
τοῖς
|
δεομένοις— |
ἱκανὸν
εἰ
ταυτηνὶ
τὴν
πήραν |
[57] |
αὑτῷ
ἀνείς,
διαδιδοὺς
ἅπασι
τοῖς
|
δεομένοις, |
ᾧ
μὲν
πέντε
δραχμάς,
ᾧ |
[47] |
εἶδέ
με
καὶ
προσῆλθον
ἐπικουρίας
|
δεόμενος, |
πληγὰς
ὁ
γενναῖος
προσενέτεινεν.
~ΦΙΛΙΑΔΗΣ
|
[8] |
φιλανθρωπία
καὶ
ὁ
πρὸς
τοὺς
|
δεομένους |
ἅπαντας
οἶκτος,
ὡς
δὲ
ἀληθεῖ |
[42] |
τὸ
οἰκτεῖραι
δακρύοντα
ἢ
ἐπικουρῆσαι
|
δεομένῳ |
παρανομία
καὶ
κατάλυσις
τῶν
ἐθῶν· |
[17] |
τοιοῦτος
οὐ
παραπαίειν
δόξειεν
ἄν,
|
δέον |
παιδοποιεῖσθαι
καὶ
ἀπολαύειν
τοῦ
γάμου, |
[48] |
ὃς
καὶ
τῷ
Νέστορι
τὸ
|
δέον |
παραινέσειας
ἄν.
ΤΙΜΩΝ
Ἔσται
ταῦτα, |
[15] |
οὐδὲν
ἀδικοῦντά
με
ὑπὸ
τοσούτοις
|
δεσμοῖς |
κατασήποντας,
οὐκ
εἰδότας
ὡς
μετὰ |
[48] |
μὴ
ἐπιπηδᾶν
δοκῶμεν.
χαῖρε,
ὦ
|
δέσποτα, |
καὶ
ὅπως
τοὺς
μιαροὺς
τούτους |
[14] |
ἐμπαροινήσει,
τὸν
κακοδαίμονα
καὶ
ἀνέραστον
|
δεσπότην |
πρὸς
ἀμαυρόν
τι
καὶ
μικρόστομον |
[22] |
καὶ
ἀνακηρυχθῇ
μου
ὁ
καινὸς
|
δεσπότης |
ἤτοι
συγγενής
τις
ἢ
κόλαξ |
[4] |
τοσαύτην
ἀδικίαν;
πόσοι
Φαέθοντες
ἢ
|
Δευκαλίωνες |
ἱκανοὶ
πρὸς
οὕτως
ὑπέραντλον
ὕβριν |
[3] |
ἀκαρεῖ
χρόνου
ναυαγία
ἐπὶ
τοῦ
|
Δευκαλίωνος |
ἐγένετο,
ὡς
ὑποβρυχίων
ἁπάντων
καταδεδυκότων
|
[34] |
ὦ
κατάρατοι;
ἢ
τί
βουλόμενοι
|
δεῦρο |
ἥκετε
ἄνδρα
ἐργάτην
καὶ
μισθοφόρον |
[34] |
τῶν
εὐχῶν,
ὥστε
ἀγαθῇ
τύχῃ
|
δέχου |
τὸν
ὄλβον
ἀποστὰς
τῶν
πόνων. |
[45] |
τοῦτο
οἶμαι
καὶ
ἄμεινον.
ὥστε
|
δεχώμεθα
|
ἤδη
αὐτοὺς
ὑποστάντες.
φέρε
ἴδω, |
[43] |
ἡμῖν
διαφερέτωσαν·
καὶ
μήτε
κήρυκα
|
δεχώμεθα |
παρ´
αὐτῶν
μήτε
σπονδὰς
σπενδώμεθα· |
[55] |
πολλοὶ
ἐπὶ
τῇ
κύλικι,
τότε
|
δὴ |
καὶ
μάλιστα,
περὶ
σωφροσύνης
καὶ |
[28] |
τὸ
προσωπεῖον
πρόοιντο;
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
τότε
ἀγνοεῖν
εἰκὸς
αὐτοὺς |
[26] |
καιρὸν
τῆς
φυγῆς.
~ΕΡΜΗΣ
Ἔτι
|
δή |
μοι
καὶ
τοῦτο
ἀπόκριναι,
πῶς |
[36] |
οὐκ
ἂν
λάβοιμι.
ΕΡΜΗΣ
Τί
|
δή; |
ΤΙΜΩΝ
Ὅτι
καὶ
πάλαι
μυρίων |
[28] |
καὶ
ἄλλ´
ἄττα
μυρία·
ὑπὸ
|
δὴ |
τούτων
ἁπάντων
καταληφθεὶς
τὴν
ψυχὴν
|
[21] |
καὶ
μεγαλόδωρος
καὶ
αὐτὸς
ὤν·
|
δηλοῖ
|
γοῦν
καὶ
τῷ
ὀνόματι.
ἐπειδὰν |
[27] |
αὐτοῖς
ὅλον
ἀπογυμνώσας
ἐπέδειξέ
με,
|
δῆλον |
ὡς
κατεγίνωσκον
ἂν
αὑτῶν
ἀμβλυώττοντες |
[53] |
ὦ
μιαρέ,
ἡ
ἀκρόπολις·
ὥστε
|
δῆλος |
εἶ
συκοφαντῶν.
ΔΗΜΕΑΣ
Ἀλλὰ
καὶ |
[17] |
καὶ
ταῦτα
ἐρᾶν
φάσκων
καὶ
|
δῆλος |
ὢν
ἀπὸ
τῆς
χρόας
καὶ
|
[52] |
Τίμωνα
ὠνόμακα.
ΤΙΜΩΝ
Πῶς,
ὦ
|
Δημέα, |
ὃς
οὐδὲ
γεγάμηκας,
ὅσα
γε |
[52] |
ὅσα
γε
καὶ
ἡμᾶς
εἰδέναι;
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Ἀλλὰ
γαμῶ,
ἢν
διδῷ
θεός, |
[53] |
ἀκρόπολις·
ὥστε
δῆλος
εἶ
συκοφαντῶν.
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Ἀλλὰ
καὶ
πλουτεῖς
τὸν
ὀπισθόδομον |
[53] |
ὥστε
ἀπίθανά
σου
καὶ
ταῦτα.
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Διορυχθήσεται
μὲν
ὕστερον·
ἤδη
δὲ |
[51] |
οὐδὲ
προὐγράφην
ἐν
τῷ
καταλόγῳ.
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Μέτρια
τὰ
περὶ
σαυτοῦ
λέγεις, |
[51] |
τὰ
Διονύσια.
εἶπε
τὴν
γνώμην
|
Δημέας |
ὁ
ῥήτωρ,
συγγενὴς
αὐτοῦ
ἀγχιστεὺς |
[52] |
τηλικαύτην
παρ´
ἐμοῦ
πληγὴν
λαμβάνων.
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Οἴμοι·
τί
τοῦτο;
τυραννίδι
Τίμων |
[53] |
ΤΙΜΩΝ
Οὐκοῦν
καὶ
ἄλλην
λάμβανε.
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Οἴμοι
τὸ
μετάφρενον.
ΤΙΜΩΝ
Μὴ |
[49] |
Ἰδοὺ
τρίτος
οὗτος
ὁ
ῥήτωρ
|
Δημέας |
προσέρχεται
ψήφισμα
ἔχων
ἐν
τῇ |
[50] |
ἐθεώρησα
ἐγὼ
πώποτε
εἰς
Ὀλυμπίαν.
|
ΔΗΜΕΑΣ
|
Τί
οὖν;
θεωρήσεις
ὕστερον·
τὰ |
[50] |
ἔφη
γνωρίζειν
πολίτην
ὄντα
με.
|
~ΔΗΜΕΑΣ
|
Χαῖρε,
ὦ
Τίμων,
τὸ
μέγα |
[51] |
Ἡλιαίᾳ
κατὰ
φυλὰς
καὶ
τοῖς
|
δήμοις |
ἰδίᾳ
καὶ
κοινῇ
πᾶσι
χρυσοῦν |
[57] |
ἐπιμετρήσας
τῇ
δικέλλῃ.
ΘΡΑΣΥΚΛΗΣ
Ὦ
|
δημοκρατία |
καὶ
νόμοι,
παιόμεθα
ὑπὸ
τοῦ |
[36] |
θωπεύων
οὔτε
συκοφάντης
φοβῶν,
οὐ
|
δῆμος |
παροξυνθείς,
οὐκ
ἐκκλησιαστὴς
ψηφοφορήσας,
οὐ
|
[50] |
καὶ
μὴν
πάλαι
σε
ὁ
|
δῆμος
|
συνειλεγμένος
καὶ
αἱ
βουλαὶ
ἀμφότεραι |
[43] |
φυλέται
δὲ
καὶ
φράτορες
καὶ
|
δημόται |
καὶ
ἡ
πατρὶς
αὐτὴ
ψυχρὰ |
[48] |
πάλαι
συνήθεις
καὶ
συνέφηβοι
καὶ
|
δημόται |
ὅμως
μετριάζομεν,
ὡς
μὴ
ἐπιπηδᾶν |
[51] |
δεδόχθω
τῇ
βουλῇ
καὶ
τῷ
|
δήμῳ |
καὶ
τῇ
Ἡλιαίᾳ
κατὰ
φυλὰς |
[51] |
Διονυσίοις
τραγῳδοῖς
καινοῖς—
ἀχθῆναι
γὰρ
|
δι´ |
αὐτὸν
δεῖ
τήμερον
τὰ
Διονύσια. |
[38] |
τρυφῆς,
περίβλεπτός
τε
καὶ
ἀοίδιμος
|
δι´ |
ἐμὲ
ἦσθα
καὶ
περισπούδαστος·
εἰ |
[40] |
ἀναδέξομαι.
~ΕΡΜΗΣ
Ὑπόστηθι,
ὦ
Τίμων,
|
δι´ |
ἐμέ,
καὶ
εἰ
χαλεπὸν
τοῦτο |
[51] |
Πελοποννησίων
δύο
μοίρας—
~ΤΙΜΩΝ
Πῶς;
|
διὰ |
γὰρ
τὸ
μὴ
ἔχειν
ὅπλα |
[11] |
τῇ
εὐχῇ
καὶ
ἐπιστρέψας
τὸν
|
Δία· |
εἰ
δὲ
σιωπῇ
ἔσκαπτεν
ἐπικεκυφώς, |
[2] |
πρὸς
οὕτω
ψυχρὸν
τὴν
ὀργὴν
|
Δία |
θερμουργὸς
ἀνὴρ
μεγαλαυχούμενος.
πῶς
γὰρ |
[38] |
Ἑρμῆς
οὑτοσί,
πῶς
ἱκέτευον
τὸν
|
Δία |
μηκέθ´
ἥκειν
παρὰ
σὲ
οὕτως |
[24] |
με
οἵτινές
εἰσι;
μὰ
τὸν
|
Δία |
οὐ
πάνυ·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[17] |
καθάπερ
ἱέρειαν
τῇ
Θεσμοφόρῳ
τρέφων
|
διὰ
|
παντὸς
τοῦ
βίου;
ταῦτα
καὶ |
[41] |
ἐρασμιώτατε.
νῦν
πείθομαί
γε
καὶ
|
Δία |
ποτὲ
γενέσθαι
χρυσόν·
τίς
γὰρ |
[8] |
ἢ
ἐπιδιδόντες
ἐν
τῷ
μέρει.
|
διὰ |
ταῦτα
δικελλίτης
καὶ
διφθερίας,
ὡς |
[5] |
ἐκχέας
τὸν
πλοῦτον,
ἐπειδὴ
πένης
|
διὰ |
ταῦτα
ἐγενόμην,
οὐκέτι
οὐδὲ
γνωρίζομαι |
[2] |
ἀναπλησθήσονται
τῆς
ἀσβόλου.
Ὥστε
ἤδη
|
διὰ |
ταῦτά
σοι
καὶ
ὁ
Σαλμωνεὺς |
[9] |
λήρους
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ
συνειρόντων.
|
διὰ |
ταῦτά
τοι
καὶ
τοῦτον
ἀμεληθῆναι |
[11] |
ὦ
Ζεῦ,
παρ´
αὐτόν.
ΖΕΥΣ
|
Διὰ |
τί,
ὦ
ἄριστε
Πλοῦτε,
καὶ |
[37] |
ἀνέξομαι
γάρ
σε
ὀλίγα
λέγοντα
|
διὰ |
τὸν
Ἑρμῆν
τουτονί.
~ΠΛΟΥΤΟΣ
Ἐχρῆν |
[41] |
κόλποις
ὑπεδέξατο
οὕτω
καλὸν
ἐραστὴν
|
διὰ |
τοῦ
τέγους
καταρρέοντα;
~ὦ
Μίδα |
[13] |
ἐν
πολλῷ
τῷ
σκότῳ·
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ὠχρὸς
ἡμῖν
ἐφαίνου
καὶ |
[29] |
αἱ
ἐγχέλεις
ἢ
οἱ
ὄφεις
|
διὰ |
τῶν
δακτύλων
δραπετεύεις
οὐκ
οἶδα |
[12] |
ἐμοῦ
κελεύσαντος;
~ΠΛΟΥΤΟΣ
Ὅτι
νὴ
|
Δία |
ὕβριζεν
εἰς
ἐμὲ
καὶ
ἐξεφόρει |
[24] |
εὑρίσκεις
τὴν
ὁδόν;
ἢ
πῶς
|
διαγινώσκεις
|
ἐφ´
οὓς
ἄν
σε
ὁ |
[39] |
κακοδαίμονα,
ὃς
ἄχρι
νῦν
εὐδαιμονέστατα
|
διάγων |
χρυσὸν
ἄφνω
τοσοῦτον
λήψομαι
οὐδὲν |
[57] |
οἰκίας
μηδ´
ὀβολὸν
αὑτῷ
ἀνείς,
|
διαδιδοὺς |
ἅπασι
τοῖς
δεομένοις,
ᾧ
μὲν |
[42] |
τῶν
ἐθῶν·
μονήρης
δὲ
ἡ
|
δίαιτα |
καθάπερ
τοῖς
λύκοις,
καὶ
φίλος |
[3] |
χάλαζα
πετρηδόν,
ἵνα
σοι
φορτικῶς
|
διαλέγωμαι, |
ὑετοί
τε
ῥαγδαῖοι
καὶ
βίαιοι, |
[49] |
πρῴην
ἔλαχεν
τῇ
Ἐρεχθηΐδι
φυλῇ
|
διανέμειν |
τὸ
θεωρικὸν
κἀγὼ
προσῆλθον
αἰτῶν |
[41] |
βροτοῖς·
αἰθόμενον
γὰρ
πῦρ
ἅτε
|
διαπρέπεις |
καὶ
νύκτωρ
καὶ
μεθ´
ἡμέραν. |
[37] |
ἐν
ἄστει
κακῶν,
ἱκανὰ
καὶ
|
διαρκῆ |
ἔχω
τὰ
ἄλφιτα
παρὰ
τῆς |
[40] |
ἐστιν,
ὅπως
οἱ
κόλακες
ἐκεῖνοι
|
διαρραγῶσιν |
ὑπὸ
τοῦ
φθόνου·
ἐγὼ
δὲ |
[7] |
ᾧ
λαμπρῶς
ἑορτάζειν
εἰώθαμεν
τὰ
|
Διάσια. |
ΖΕΥΣ
Φεῦ
τῆς
ἀλλαγῆς·
ὁ |
[50] |
τῇ
Ἑλλάδι,
παρὰ
πάντα
χρόνον
|
διατελεῖ |
τὰ
ἄριστα
πράττων
τῇ
πόλει, |
[43] |
λιθίνων
ἢ
χαλκῶν
μηδὲν
ἡμῖν
|
διαφερέτωσαν· |
καὶ
μήτε
κήρυκα
δεχώμεθα
παρ´ |
[48] |
τὰ
ἄλλα
δὲ
κοράκων
οὐδὲν
|
διαφέροντας. |
οὐκέτι
πιστευτέα
τῶν
νῦν
οὐδενί· |
[29] |
ὦ
Πλοῦτε,
καὶ
δυσκάτοχος
καὶ
|
διαφευκτικός, |
οὐδεμίαν
ἀντιλαβὴν
παρεχόμενος
βεβαίαν
ἀλλ´
|
[36] |
καὶ
μῖσος
ἐπεγείρας
καὶ
ἡδυπαθείᾳ
|
διαφθείρας |
καὶ
ἐπίφθονον
ἀποφήνας,
τέλος
δὲ |
[56] |
αὐτοῦ
χάριν
ἐστάλην,
ὡς
μὴ
|
διαφθείρῃ
|
σε
τὸ
κάκιστον
τοῦτο
καὶ |
[3] |
ζώπυρόν
τι
τοῦ
ἀνθρωπίνου
σπέρματος
|
διαφυλάττον |
εἰς
ἐπιγονὴν
κακίας
μείζονος.
~Τοιγάρτοι |
[1] |
σπινθῆρα
ὀργῆς
κατὰ
τῶν
ἀδικούντων
|
διαφυλάττον. |
~θᾶττον
γοῦν
τῶν
ἐπιορκεῖν
τις |
[27] |
εἴην,
προσωπεῖόν
τι
ἐρασμιώτατον
περιθέμενος,
|
διάχρυσον |
καὶ
λιθοκόλλητον,
καὶ
ποικίλα
ἐνδὺς |
[33] |
οὖσαν
ἀπολείψει,
ἀγαθὴν
συνεργὸν
καὶ
|
διδάσκαλον |
τῶν
ἀρίστων,
ᾗ
συνὼν
ὑγιεινὸς
|
[18] |
Τί
οὖν
ἀγανακτεῖς
κατ´
αὐτῶν;
|
διδόασι |
γὰρ
ἄμφω
καλὴν
τὴν
δίκην, |
[52] |
εἰδέναι;
ΔΗΜΕΑΣ
Ἀλλὰ
γαμῶ,
ἢν
|
διδῷ |
θεός,
ἐς
νέωτα
καὶ
παιδοποιήσομαι |
[29] |
ἡμᾶς
πρᾶγμα
ἤδη
οὐ
μικρὸν
|
διέλαθε. |
ΠΛΟΥΤΟΣ
Τὸ
ποῖον;
ΕΡΜΗΣ
Ὅτι |
[7] |
ἂν
οὕτως
ἀσεβεῖς
τοὺς
λόγους
|
διεξῄει |
καθ´
ἡμῶν.
ΕΡΜΗΣ
Τί
φῄς, |
[54] |
ἕωθεν
μυρία
ὅσα
περὶ
ἀρετῆς
|
διεξιὼν |
καὶ
τῶν
ἡδονῇ
χαιρόντων
κατηγορῶν |
[33] |
σῶμα,
ἐρρωμένος
δὲ
τὴν
γνώμην
|
διετέλεσεν, |
ἀνδρὸς
βίον
ζῶν
καὶ
πρὸς |
[22] |
θύννος
ἐκ
μυχοῦ
τῆς
σαγήνης
|
διέφυγεν |
οὐκ
ὀλίγον
τὸ
δέλεαρ
καταπιών. |
[10] |
τοὺς
θεούς.
ἀλλ´
ἐκείνου
μὲν
|
διήμαρτον— |
ὑπερέσχε
γὰρ
αὐτοῦ
τὴν
χεῖρα |
[46] |
τί
σοι
ᾆσμα
τῶν
νεοδιδάκτων
|
διθυράμβων |
ἥκω
κομίζων.
ΤΙΜΩΝ
Καὶ
μὴν |
[37] |
Ἑρμῆ,
τὸν
Πλοῦτον
ἀπαγαγὼν
τῷ
|
Διί· |
ἐμοὶ
δὲ
τοῦτο
ἱκανὸν
ἦν, |
[31] |
περιεσχημένον.
ΕΡΜΗΣ
Ἄλλως
ἔδοξε
τῷ
|
Διί· |
μὴ
ἀποδειλιῶμεν
οὖν.
~ΠΕΝΙΑ
Ποῖ |
[35] |
ὦ
τάν,
ἀπανθρώπως;
τόνδε
φέρω
|
Διὶ |
μῦθον
ἀπηνέα
τε
κρατερόν
τε; |
[32] |
Ἔδοξε
ταῦτα,
ὦ
Πενία,
τῷ
|
Διί. |
~ΠΕΝΙΑ
Ἀπέρχομαι·
καὶ
ὑμεῖς
δέ, |
[36] |
σοὶ
μέν,
Ἑρμῆ,
καὶ
τῷ
|
Διὶ |
πλείστη
χάρις
τῆς
ἐπιμελείας,
τουτονὶ |
[48] |
Γναθωνίδης
φίλος
καὶ
συμπότης;
τοιγαροῦν
|
δίκαια |
πέπονθεν
οὕτως
ἀχάριστος
ὤν.
ἡμεῖς |
[37] |
Διός.
ΠΛΟΥΤΟΣ
Βούλει,
ὦ
Τίμων,
|
δικαιολογήσομαι |
πρὸς
σέ;
ἢ
χαλεπανεῖς
μοι |
[11] |
εἶναι
καὶ
θρασύν.
οὐ
τοῖς
|
δικαιολογοῦσι |
μόνοις,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
εὐχομένοις |
[57] |
εἴη,
διμοιρίαν
ἢ
τριμοιρίαν
φέρεσθαι
|
δίκαιος· |
ἐμοὶ
δέ—
καίτοι
οὐκ
ἐμαυτοῦ |
[25] |
πλουτεῖν
ἀξίους;
ΠΛΟΥΤΟΣ
Καὶ
μάλα
|
δικαίως, |
ὦγαθέ,
ὅς
γε
τυφλὸν
ὄντα |
[42] |
ὁ
βασιλεὺς
Περσῶν
ἴσος.
Ὦ
|
δίκελλα |
καὶ
φιλτάτη
διφθέρα,
ὑμᾶς
μὲν |
[41] |
ὑμῖν
ὑπεκστήσομαι.
~ΤΙΜΩΝ
Ἄγε,
ὦ
|
δίκελλα, |
νῦν
μοι
ἐπίρρωσον
σεαυτὴν
καὶ |
[13] |
σέ·
πάνυ
γὰρ
αὐτὸν
ἡ
|
δίκελλα |
πεπαιδαγώγηκεν,
εἰ
μὴ
παντάπασιν
ἀνάλγητός |
[35] |
μοι·
ἱκανὸς
ἐμοὶ
πλοῦτος
ἡ
|
δίκελλα, |
τὰ
δ´
ἄλλα
εὐδαιμονέστατός
εἰμι |
[12] |
διφθέραν
παρ´
αὐτῆς
λαβόντες
καὶ
|
δίκελλαν
|
ἀγαπάτωσαν
ἄθλιοι
τέτταρας
ὀβολοὺς
ἀποφέροντες, |
[19] |
τὴν
διφθέραν
αὖθις
καὶ
τὴν
|
δίκελλαν |
ἐν
τῇ
τρυγὶ
τοῦ
πίθου. |
[7] |
ἔοικεν,
οὕτω
βαρεῖαν
καταφέρων
τὴν
|
δίκελλαν; |
~ΕΡΜΗΣ
Οὑτωσὶ
μὲν
εἰπεῖν,
χρηστότης |
[58] |
πέτραν
ταύτην
ἀνελθὼν
τὴν
μὲν
|
δίκελλαν |
ὀλίγον
ἀναπαύω
πάλαι
πεπονηκυῖαν,
αὐτὸς |
[46] |
μάλα
περιπαθῶς
ὑπὸ
ταύτῃ
τῇ
|
δικέλλῃ. |
ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
Τί
τοῦτο;
παίεις,
ὦ |
[57] |
κεφαλὴν
ἐμπλήσω
κονδύλων
ἐπιμετρήσας
τῇ
|
δικέλλῃ. |
ΘΡΑΣΥΚΛΗΣ
Ὦ
δημοκρατία
καὶ
νόμοι, |
[34] |
καὶ
ἐπιτρίψειν
μοι
δοκῶ
τῇ
|
δικέλλῃ. |
ΠΛΟΥΤΟΣ
Ἀπίωμεν,
ὦ
Ἑρμῆ,
πρὸς |
[6] |
τεσσάρων,
τῇ
ἐρημίᾳ
καὶ
τῇ
|
δικέλλῃ |
προσφιλοσοφῶν.
ἐνταῦθα
τοῦτο
γοῦν
μοι |
[39] |
δὲ
τὸν
Θησαυρὸν
ὑπάγαγε
τῇ
|
δικέλλῃ· |
ὑπακούσεται
γὰρ
ἐμβοήσαντί
σοι.
ΤΙΜΩΝ
|
[48] |
ὡς
καὶ
σὲ
φιλοφρονήσωμαι
τῇ
|
δικέλλῃ. |
ΦΙΛΙΑΔΗΣ
Ἄνθρωποι,
κατέαγα
τοῦ
κρανίου |
[37] |
ἔχω
τὰ
ἄλφιτα
παρὰ
τῆς
|
δικέλλης. |
ὥστε
παλίνδρομος
ἄπιθι,
ὦ
Ἑρμῆ, |
[8] |
ἐν
τῷ
μέρει.
διὰ
ταῦτα
|
δικελλίτης |
καὶ
διφθερίας,
ὡς
ὁρᾷς,
ἀπολιπὼν |
[10] |
καὶ
αὖθις
μὲν
σκέψομαι
καὶ
|
δίκην
|
δώσουσιν,
ἐπειδὰν
τὸν
κεραυνὸν
ἐπισκευάσω· |
[18] |
διδόασι
γὰρ
ἄμφω
καλὴν
τὴν
|
δίκην, |
οἱ
μὲν
ὥσπερ
ὁ
Τάνταλος |
[52] |
ἀλλὰ
δώσεις
ἐν
τάχει
τὴν
|
δίκην |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
ὅτι |
[12] |
αὐτῷ
φίλον
ὄντα,
καὶ
μονονουχὶ
|
δικράνοις |
ἐξεώθει
με
τῆς
οἰκίας
καθάπερ |
[57] |
εἰ
δέ
τις
φιλόσοφος
εἴη,
|
διμοιρίαν |
ἢ
τριμοιρίαν
φέρεσθαι
δίκαιος·
ἐμοὶ |
[51] |
δι´
αὐτὸν
δεῖ
τήμερον
τὰ
|
Διονύσια. |
εἶπε
τὴν
γνώμην
Δημέας
ὁ |
[51] |
καὶ
ἀνακηρυχθῆναι
τοὺς
στεφάνους
σήμερον
|
Διονυσίοις |
τραγῳδοῖς
καινοῖς—
ἀχθῆναι
γὰρ
δι´ |
[53] |
Ἀλλὰ
καὶ
πλουτεῖς
τὸν
ὀπισθόδομον
|
διορύξας. |
ΤΙΜΩΝ
Οὐ
διώρυκται
οὐδὲ
οὗτος, |
[53] |
ἀπίθανά
σου
καὶ
ταῦτα.
ΔΗΜΕΑΣ
|
Διορυχθήσεται |
μὲν
ὕστερον·
ἤδη
δὲ
σὺ |
[6] |
τινα
χολὴν
ἀνδρώδους
καὶ
νεανικοῦ
|
Διός, |
εἰ
μὴ
ἀληθῆ
ἐστι
τὰ |
[16] |
γάρ,
ὦ
Ζεῦ,
πρὸς
τοῦ
|
Διός. |
εἴ
τις
νόμῳ
γήμας
γυναῖκα
|
[34] |
Ἀπίωμεν,
ὦ
Ἑρμῆ,
πρὸς
τοῦ
|
Διός, |
μελαγχολᾶν
γὰρ
ὁ
ἄνθρωπος
οὐ |
[20] |
παρά
τινα
πεμφθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
|
Διός, |
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
βραδύς
εἰμι |
[32] |
τὸν
Τίμωνα
ἐπέμφθημεν
ὑπὸ
τοῦ
|
Διός. |
ΠΕΝΙΑ
Νῦν
ὁ
Πλοῦτος
ἐπὶ |
[37] |
τὰ
δῶρα
τὰ
παρὰ
τοῦ
|
Διός. |
ΠΛΟΥΤΟΣ
Βούλει,
ὦ
Τίμων,
δικαιολογήσομαι |
[38] |
αὐτὸς
ἠδίκημαι
τοῦτο
ὑπὸ
σοῦ,
|
διότι |
με
οὕτως
ἀτίμως
ὑπέβαλες
ἀνδράσι
|
[13] |
νῦν
μὲν
τὸν
Τίμωνα
αἰτιᾷ,
|
διότι |
σοι
τὰς
θύρας
ἀναπετάσας
ἠφίει |
[48] |
τοῦ
κρανίου
ὑπὸ
τοῦ
ἀχαρίστου,
|
διότι |
τὰ
συμφέροντα
ἐνουθέτουν
αὐτόν.
~ΤΙΜΩΝ
|
[45] |
ἅπασι
γνώριμά
πως
ταῦτα
γενέσθαι,
|
διότι |
ὑπερπλουτῶ·
ἀγχόνη
γὰρ
ἂν
τὸ |
[42] |
ἴσος.
Ὦ
δίκελλα
καὶ
φιλτάτη
|
διφθέρα, |
ὑμᾶς
μὲν
τῷ
Πανὶ
τούτῳ
|
[19] |
βραχεῖ
σου
ῥᾳδίως
εὑρήσει
τὴν
|
διφθέραν |
αὖθις
καὶ
τὴν
δίκελλαν
ἐν |
[6] |
ταύτην
τὴν
ἐσχατιὰν
τραπόμενος
ἐναψάμενος
|
διφθέραν |
ἐργάζομαι
τὴν
γῆν
ὑπόμισθος
ὀβολῶν |
[38] |
ἀντὶ
μαλακῆς
χλανίδος
ταύτην
τὴν
|
διφθέραν |
ἡ
τιμιωτάτη
σοι
Πενία
περιτέθεικεν. |
[12] |
συνέστωσαν,
ἣν
προτιμῶσιν
ἡμῶν,
καὶ
|
διφθέραν |
παρ´
αὐτῆς
λαβόντες
καὶ
δίκελλαν
|
[8] |
μέρει.
διὰ
ταῦτα
δικελλίτης
καὶ
|
διφθερίας, |
ὡς
ὁρᾷς,
ἀπολιπὼν
ὑπ´
αἰσχύνης |
[14] |
τι
καὶ
μικρόστομον
λυχνίδιον
καὶ
|
διψαλέον |
θρυαλλίδιον
ἐπαγρυπνεῖν
ἐάσας
τοῖς
τόκοις. |
[53] |
τὸν
ὀπισθόδομον
διορύξας.
ΤΙΜΩΝ
Οὐ
|
διώρυκται |
οὐδὲ
οὗτος,
ὥστε
ἀπίθανά
σου |
[34] |
ὁ
ἄνθρωπος
οὐ
μετρίως
μοι
|
δοκεῖ, |
μή
τι
κακὸν
ἀπέλθω
προσλαβών. |
[56] |
ἐν
τοῖς
αἰγιαλοῖς
ψηφίδων
μοι
|
δοκεῖ. |
σοῦ
δὲ
αὐτοῦ
χάριν
ἐστάλην, |
[40] |
ΠΛΟΥΤΟΣ
Ὁ
μὲν
ἀπελήλυθεν,
ὡς
|
δοκεῖ· |
τεκμαίρομαι
γὰρ
τῇ
εἰρεσίᾳ
τῶν
|
[57] |
δ´
οὖν
τῆς
πήρας,
εἰ
|
δοκεῖ, |
φέρε
σοι
τὴν
κεφαλὴν
ἐμπλήσω |
[2] |
φλόγα·
οὕτω
δαλόν
τινα
ἐπανατείνεσθαι
|
δοκεῖς |
αὐτοῖς,
ὡς
πῦρ
μὲν
ἢ
|
[13] |
μέντοι
πάνυ
μεμψίμοιρος
εἶναί
μοι
|
δοκεῖς, |
ὃς
νῦν
μὲν
τὸν
Τίμωνα |
[15] |
ὡς
πρὸς
ἐμὲ
εἰκότως
ἂν
|
δοκοίη· |
τούς
τε
αὖ
κατάκλειστον
ἐν |
[25] |
οἰόμενός
σε
κατὰ
τὰ
αὐτῷ
|
δοκοῦντα
|
πλουτίζειν
ὅσους
ἂν
οἴηται
τοῦ |
[42] |
καὶ
τάφον
ἀποθανὼν
ἕξειν
μοι
|
δοκῶ. |
Δεδόχθω
δὲ
ταῦτα
καὶ
νενομοθετήσθω |
[32] |
ἄρα
εὐκαταφρόνητος
ὑμῖν
ἡ
Πενία
|
δοκῶ |
καὶ
εὐαδίκητος,
ὥσθ´
ὃ
μόνον |
[18] |
τῶν
Δαναΐδων
πίθον
ὑδροφορήσειν
μοι
|
δοκῶ |
καὶ
μάτην
ἐπαντλήσειν,
τοῦ
κύτους |
[6] |
προσφιλοσοφῶν.
ἐνταῦθα
τοῦτο
γοῦν
μοι
|
δοκῶ |
κερδανεῖν,
μηκέτι
ὄψεσθαι
πολλοὺς
παρὰ |
[34] |
ἂν
ᾖ,
καὶ
ἐπιτρίψειν
μοι
|
δοκῶ |
τῇ
δικέλλῃ.
ΠΛΟΥΤΟΣ
Ἀπίωμεν,
ὦ |
[48] |
ὅμως
μετριάζομεν,
ὡς
μὴ
ἐπιπηδᾶν
|
δοκῶμεν. |
χαῖρε,
ὦ
δέσποτα,
καὶ
ὅπως |
[4] |
οὗτος
οὐ
πάνυ
ἀναγκαῖα
ποιεῖν
|
δοκῶν, |
ἀλλ´
εἰς
ἔθος
τι
ἀρχαῖον |
[17] |
ὅπως
ὁ
τοιοῦτος
οὐ
παραπαίειν
|
δόξειεν |
ἄν,
δέον
παιδοποιεῖσθαι
καὶ
ἀπολαύειν |
[16] |
καλῶν,
ἆρα
ὁ
τοιοῦτος
ἐρᾶν
|
δόξειεν |
ἄν;
οὐ
σύ
γε,
ὦ |
[15] |
τἀληθὲς
ἐξετάζοις,
ἄμφω
σοι
εὔλογα
|
δόξω
|
ποιεῖν·
τοῦ
τε
γὰρ
Τίμωνος |
[28] |
πατέρα
τῶν
εἰσεληλυθότων
κακῶν
τέθηπε
|
δορυφορούμενον |
ὑπ´
αὐτῶν
καὶ
πάντα
πρότερον |
[31] |
ἁπάντων,
πολὺ
ἀμείνους
τῶν
σῶν
|
δορυφόρων. |
ΠΛΟΥΤΟΣ
Τί
οὖν
οὐκ
ἀπαλλαττόμεθα, |
[29] |
οἱ
ὄφεις
διὰ
τῶν
δακτύλων
|
δραπετεύεις |
οὐκ
οἶδα
ὅπως·
ἡ
Πενία |
[17] |
ὑπ´
ἐνίων
δὲ
ὥσπερ
στιγματίας
|
δραπέτης |
πεπεδημένος.
~ΖΕΥΣ
Τί
οὖν
ἀγανακτεῖς |
[31] |
οὐ
γὰρ
ἄν
τι
ἡμεῖς
|
δράσαιμεν |
ἀξιόλογον
πρὸς
ἄνδρα
ὑπὸ
τηλικούτου
|
[57] |
τοῖς
δεομένοις,
ᾧ
μὲν
πέντε
|
δραχμάς, |
ᾧ
δὲ
μνᾶν,
ᾧ
δὲ |
[50] |
δὲ
πὺξ
καὶ
πάλην
καὶ
|
δρόμον |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
μιᾶς
ἡμέρας
καὶ |
[22] |
ἀντὶ
τοῦ
τέως
Πυρρίου
ἢ
|
Δρόμωνος |
ἢ
Τιβείου
Μεγακλῆς
ἢ
Μεγάβυζος
|
[36] |
ψηφοφορήσας,
οὐ
τύραννος
ἐπιβουλεύσας
ἀφελέσθαι
|
δύναιτ´ |
ἄν.
~ἐρρωμένος
τοιγαροῦν
ὑπὸ
τῶν |
[56] |
καὶ
τὸν
φιλοσοφίας
πλοῦτον
ὁρᾶν
|
δυναμένῳ· |
μὴ
μέντοι
ἐς
βάθος,
ὦγαθέ, |
[13] |
παρακύψαι
σοι
ἐς
τὸ
φῶς
|
δυνατὸν |
εἶναι.
ταῦτα
γοῦν
ἀπωδύρου
πρός |
[44] |
κεφαλὴν
βαπτίζοντα,
ὡς
μηδὲ
ἀνακύψαι
|
δυνηθείη· |
οὕτω
γὰρ
ἂν
τὴν
ἴσην |
[10] |
γὰρ
αὐτοῦ
καὶ
ἀπεστομωμέναι
εἰσὶ
|
δύο |
ἀκτῖνες
αἱ
μέγισται,
ὁπότε
φιλοτιμότερον |
[57] |
πήραν
ἐμπλήσας
παράσχοις
οὐδὲ
ὅλους
|
δύο |
μεδίμνους
χωροῦσαν
Αἰγινητικούς.
ὀλιγαρκῆ
δὲ |
[53] |
καὶ
γελοῖα
πάμπαν
ἂν
πάθοιμι
|
δύο |
μὲν
Λακεδαιμονίων
μοίρας
κατακόψας
ἄνοπλος, |
[50] |
πρὸς
Ἀχαρναῖς
καὶ
κατέκοψε
Πελοποννησίων
|
δύο |
μοίρας—
~ΤΙΜΩΝ
Πῶς;
διὰ
γὰρ |
[47] |
λαβὼν
καὶ
τῇ
θυγατρὶ
προῖκα
|
δύο |
τάλαντα,
μισθὸν
τοῦ
ἐπαίνου,
ὁπότε
|
[5] |
καὶ
πόρρωθεν
ἰδόντες
ἑτέραν
ἐκτρέπονται
|
δυσάντητον |
καὶ
ἀποτρόπαιον
θέαμα
ὄψεσθαι
ὑπολαμβάνοντες |
[26] |
οὐκ
ὀλίγους
αὐτῶν
οὕτως
σου
|
δυσέρωτας |
ὄντας
ὥστε
καὶ
ἐς
βαθυκήτεα |
[25] |
τυφλὸν
ὄντα
εἰδὼς
ἔπεμπεν
ἀναζητήσοντα
|
δυσεύρετον |
οὕτω
χρῆμα
καὶ
πρὸ
πολλοῦ |
[29] |
καὶ
ὀλισθηρός,
ὦ
Πλοῦτε,
καὶ
|
δυσκάτοχος |
καὶ
διαφευκτικός,
οὐδεμίαν
ἀντιλαβὴν
παρεχόμενος |
[44] |
ἥδιστον,
τοῦ
τρόπου
δὲ
γνωρίσματα
|
δυσκολία |
καὶ
τραχύτης
καὶ
σκαιότης
καὶ |
[38] |
μηκέθ´
ἥκειν
παρὰ
σὲ
οὕτως
|
δυσμενῶς |
μοι
προσενηνεγμένον.
~ΕΡΜΗΣ
Ἀλλὰ
νῦν |
[9] |
οὐδὲ
ἀμελητέος·
εἰκότως
γὰρ
ἠγανάκτει
|
δυστυχῶν· |
ἐπεὶ
καὶ
ὅμοια
ποιήσομεν
τοῖς |
[9] |
ἱεροσυλούντων—
πολλοὶ
γὰρ
οὗτοι
καὶ
|
δυσφύλακτοι |
καὶ
οὐδὲ
ὀλίγον
καταμύσαι
ἡμῖν |
[37] |
παράλαβε.
οὔτοι
ἀπόβλητά
ἐστι
τὰ
|
δῶρα |
τὰ
παρὰ
τοῦ
Διός.
ΠΛΟΥΤΟΣ
|
[12] |
πέμπε
με
τοὺς
ἡσθησομένους
τῇ
|
δωρεᾷ, |
τοὺς
περιέψοντας,
οἷς
τίμιος
ἐγὼ |
[12] |
τέτταρας
ὀβολοὺς
ἀποφέροντες,
οἱ
δεκαταλάντους
|
δωρεὰς |
ἀμελητὶ
προϊέμενοι.
~ΖΕΥΣ
Οὐδὲν
ἔτι |
[52] |
ἐλεύθερος
οὐδ´
ἀστὸς
ὤν;
ἀλλὰ
|
δώσεις
|
ἐν
τάχει
τὴν
δίκην
τά |
[10] |
αὖθις
μὲν
σκέψομαι
καὶ
δίκην
|
δώσουσιν, |
ἐπειδὰν
τὸν
κεραυνὸν
ἐπισκευάσω·
κατεαγμέναι |