Paragraphes |
[4] |
κολάσεις
τὴν
τοσαύτην
ἀδικίαν;
πόσοι
|
Φαέθοντες |
ἢ
Δευκαλίωνες
ἱκανοὶ
πρὸς
οὕτως |
[16] |
σύ
γε,
ὦ
Ζεῦ,
τοῦτο
|
φαίης |
ἄν,
ἐρασθεὶς
πολλάκις.
~εἰ
δέ |
[46] |
δεινῶς
γὰρ
ἴσχαιμόν
ἐστι
τὸ
|
φάρμακον. |
ΤΙΜΩΝ
Ἔτι
γὰρ
μένεις;
ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
|
[18] |
καθάπερ
ὁ
Φινεὺς
ἀπὸ
τῆς
|
φάρυγγος |
τὴν
τροφὴν
ὑπὸ
τῶν
Ἁρπυιῶν |
[17] |
κατακλείσας
παρθενεύοι,
καὶ
ταῦτα
ἐρᾶν
|
φάσκων |
καὶ
δῆλος
ὢν
ἀπὸ
τῆς |
[34] |
ἤδη
καίτοι
θεοὶ
ὄντες,
ὥς
|
φατε· |
πάντας
γὰρ
ἅμα
καὶ
ἀνθρώπους |
[14] |
ἀπολαύσεως,
καθάπερ
τὴν
ἐν
τῇ
|
φάτνῃ |
κύνα
μήτε
αὐτὴν
ἐσθίουσαν
τῶν |
[9] |
ἀμεληθῆναι
συνέβη
πρὸς
ἡμῶν
οὐ
|
φαῦλον |
ὄντα.
~Ὅμως
δὲ
τὸν
Πλοῦτον, |
[14] |
προσέτι
γε
καὶ
κατεγέλας
αὐτῶν
|
φειδομένων |
καὶ
φυλαττόντων
καὶ
τὸ
καινότατον |
[45] |
ὥστε
δεχώμεθα
ἤδη
αὐτοὺς
ὑποστάντες.
|
φέρε |
ἴδω,
τίς
ὁ
πρῶτος
αὐτῶν |
[57] |
οὖν
τῆς
πήρας,
εἰ
δοκεῖ,
|
φέρε |
σοι
τὴν
κεφαλὴν
ἐμπλήσω
κονδύλων |
[57] |
φιλόσοφος
εἴη,
διμοιρίαν
ἢ
τριμοιρίαν
|
φέρεσθαι |
δίκαιος·
ἐμοὶ
δέ—
καίτοι
οὐκ |
[26] |
ὥστε
καὶ
ἐς
βαθυκήτεα
πόντον
|
φέροντες |
ἔρριψαν
αὑτοὺς
καὶ
πετρῶν
κατ´ |
[35] |
Οὕτως,
ὦ
τάν,
ἀπανθρώπως;
τόνδε
|
φέρω |
Διὶ
μῦθον
ἀπηνέα
τε
κρατερόν |
[22] |
ἁρπασάμενός
με
αὐτῇ
δέλτῳ
θέει
|
φέρων |
ἀντὶ
τοῦ
τέως
Πυρρίου
ἢ |
[7] |
ἑορτάζειν
εἰώθαμεν
τὰ
Διάσια.
ΖΕΥΣ
|
Φεῦ |
τῆς
ἀλλαγῆς·
ὁ
καλὸς
ἐκεῖνος, |
[45] |
γένοιτο
αὐτοῖς.
καίτοι
τί
τοῦτο;
|
φεῦ |
τοῦ
τάχους.
πανταχόθεν
συνθέουσιν
κεκονιμένοι |
[25] |
πῶς
ἐπειδὰν
καταλίπῃς
αὐτοὺς
ῥᾳδίως
|
φεύγεις, |
οὐκ
εἰδὼς
τὴν
ὁδόν;
ΠΛΟΥΤΟΣ
|
[28] |
οὐ
θαυμαστὰ
καὶ
ὀρέγεται
τῶν
|
φευκτῶν |
κἀμὲ
τὸν
πάντων
ἐκείνων
πατέρα |
[40] |
ἀπελθών·
μᾶλλον
δὲ
παῖε.
σέ
|
φημι, |
Θησαυρὲ
χρυσοῦ,
ὑπάκουσον
Τίμωνι
τουτῳῒ |
[20] |
θεατῶν.
ΕΡΜΗΣ
Οὐκ
ἀληθῆ
ταῦτα
|
φῄς· |
ἐγώ
γέ
τοι
πολλοὺς
ἂν |
[38] |
ὅρα
εἴ
τί
σε,
ὡς
|
φῄς, |
ἠδίκηκα,
ὃς
τῶν
μὲν
ἡδίστων |
[24] |
συνειλεγμένα.
~ΕΡΜΗΣ
Αὐτά
που
σχεδὸν
|
φῂς |
τὰ
γινόμενα·
ὁπόταν
δ´
οὖν |
[7] |
διεξῄει
καθ´
ἡμῶν.
ΕΡΜΗΣ
Τί
|
φῄς, |
ὦ
πάτερ;
ἀγνοεῖς
Τίμωνα
τὸν |
[55] |
σωφροσύνης
καὶ
κοσμιότητος·
καὶ
ταῦτά
|
φησιν |
ἤδη
ὑπὸ
τοῦ
ἀκράτου
πονηρῶς |
[18] |
εἰσρυῆναί
με,
κατὰ
σπουδὴν
ἐξαντλῶν,
|
φθάσαι |
βουλόμενος
τὴν
ἐπιρροήν,
μὴ
ὑπέραντλος |
[40] |
κόλακες
ἐκεῖνοι
διαρραγῶσιν
ὑπὸ
τοῦ
|
φθόνου· |
ἐγὼ
δὲ
ὑπὲρ
τὴν
Αἴτνην |
[8] |
εἰπεῖν,
χρηστότης
ἐπέτριψεν
αὐτὸν
καὶ
|
φιλανθρωπία
|
καὶ
ὁ
πρὸς
τοὺς
δεομένους |
[55] |
ψεύσματος
ἕνεκα
ἢ
θρασύτητος
ἢ
|
φιλαργυρίας· |
ἀλλὰ
καὶ
κολάκων
ἐστὶ
τὰ |
[48] |
ἄν.
ΤΙΜΩΝ
Ἔσται
ταῦτα,
ὦ
|
Φιλιάδη. |
πλὴν
ἀλλὰ
πρόσιθι,
ὡς
καὶ |
[48] |
καὶ
σὲ
φιλοφρονήσωμαι
τῇ
δικέλλῃ.
|
ΦΙΛΙΑΔΗΣ
|
Ἄνθρωποι,
κατέαγα
τοῦ
κρανίου
ὑπὸ |
[47] |
ἐστιν
ὁ
προσιών,
ὁ
ἀναφαλαντίας;
|
Φιλιάδης, |
κολάκων
ἁπάντων
ὁ
βδελυρώτατος.
οὗτος |
[48] |
δεόμενος,
πληγὰς
ὁ
γενναῖος
προσενέτεινεν.
|
~ΦΙΛΙΑΔΗΣ
|
Ὢ
τῆς
ἀναισχυντίας.
νῦν
Τίμωνα |
[1] |
Η
ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ.
~ΤΙΜΩΝ
Ὦ
Ζεῦ
|
φίλιε |
καὶ
ξένιε
καὶ
ἑταιρεῖε
καὶ |
[41] |
προκαλουμένη.
ὦ
Ζεῦ
τεράστιε
καὶ
|
φίλοι |
Κορύβαντες
καὶ
Ἑρμῆ
κερδῷε,
πόθεν |
[7] |
πλούσιος,
περὶ
ὃν
οἱ
τοσοῦτοι
|
φίλοι; |
τί
παθὼν
οὖν
τοιοῦτός
ἐστιν, |
[12] |
κατεμέριζε,
καὶ
ταῦτα
πατρῷον
αὐτῷ
|
φίλον |
ὄντα,
καὶ
μονονουχὶ
δικράνοις
ἐξεώθει |
[37] |
τῶν
πόνων
τὸν
ἀγρὸν
τουτονὶ
|
φιλοπόνως |
ἐπεργαζόμενος,
οὐδὲν
ὁρῶν
τῶν
ἐν |
[42] |
ἅπαντας
καὶ
ἀγνωσία
καὶ
ὑπεροψία·
|
φίλος |
δὲ
ἢ
ξένος
ἢ
ἑταῖρος |
[42] |
δίαιτα
καθάπερ
τοῖς
λύκοις,
καὶ
|
φίλος |
εἷς
Τίμων.
~οἱ
δὲ
ἄλλοι |
[48] |
νῦν
Τίμωνα
γνωρίζετε;
νῦν
Γναθωνίδης
|
φίλος |
καὶ
συμπότης;
τοιγαροῦν
δίκαια
πέπονθεν |
[46] |
καὶ
ἀνθρώπων
ἐπιτριπτότατε.
ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
Ἀεὶ
|
φιλοσκώμμων |
σύ
γε.
ἀλλὰ
ποῦ
τὸ |
[9] |
Ἀττικήν,
καὶ
μάλιστα
ἐξ
οὗ
|
φιλοσοφία |
καὶ
λόγων
ἔριδες
ἐπεπόλασαν
αὐτοῖς· |
[56] |
ἀνδρὶ
ἀγαθῷ
ὄντα
καὶ
τὸν
|
φιλοσοφίας
|
πλοῦτον
ὁρᾶν
δυναμένῳ·
μὴ
μέντοι |
[57] |
δὲ
ἡμιτάλαντον·
εἰ
δέ
τις
|
φιλόσοφος |
εἴη,
διμοιρίαν
ἢ
τριμοιρίαν
φέρεσθαι |
[7] |
ἅνθρωπος
καὶ
θρασύς.
ἦ
που
|
φιλόσοφός |
ἐστιν·
οὐ
γὰρ
ἂν
οὕτως |
[54] |
τί
τοῦτο;
οὐ
Θρασυκλῆς
ὁ
|
φιλόσοφος |
οὗτός
ἐστιν;
οὐ
μὲν
οὖν |
[57] |
καὶ
μέτριον
χρὴ
εἶναι
τὸν
|
φιλοσοφοῦντα |
καὶ
μηδὲν
ὑπὲρ
τὴν
πήραν |
[43] |
ἀνωφελῆ
ὀνόματα
καὶ
ἀνοήτων
ἀνδρῶν
|
φιλοτιμήματα. |
πλουτείτω
δὲ
Τίμων
μόνος
καὶ |
[10] |
δύο
ἀκτῖνες
αἱ
μέγισται,
ὁπότε
|
φιλοτιμότερον |
ἠκόντισα
πρῴην
ἐπὶ
τὸν
σοφιστὴν |
[8] |
ὁ
κακοδαίμων
κειρόμενος
τὸ
ἧπαρ
|
φίλους |
εἶναι
αὐτοὺς
καὶ
ἑταίρους
ᾤετο, |
[48] |
ἀλλὰ
πρόσιθι,
ὡς
καὶ
σὲ
|
φιλοφρονήσωμαι |
τῇ
δικέλλῃ.
ΦΙΛΙΑΔΗΣ
Ἄνθρωποι,
κατέαγα |
[41] |
καὶ
μεθ´
ἡμέραν.
ἐλθέ,
ὦ
|
φίλτατε |
καὶ
ἐρασμιώτατε.
νῦν
πείθομαί
γε |
[42] |
Περσῶν
ἴσος.
Ὦ
δίκελλα
καὶ
|
φιλτάτη |
διφθέρα,
ὑμᾶς
μὲν
τῷ
Πανὶ |
[5] |
δὲ
ἀθρόον
εἰς
εὐεργεσίαν
τῶν
|
φίλων |
ἐκχέας
τὸν
πλοῦτον,
ἐπειδὴ
πένης |
[8] |
εὐήθεια
καὶ
ἀκρισία
περὶ
τῶν
|
φίλων, |
ὃς
οὐ
συνίει
κόραξι
καὶ |
[18] |
χρυσίῳ,
οἱ
δὲ
καθάπερ
ὁ
|
Φινεὺς |
ἀπὸ
τῆς
φάρυγγος
τὴν
τροφὴν |
[6] |
Αἴτνης
ἐναυσάμενος
μεγάλην
ποιήσας
τὴν
|
φλόγα |
ἐπιδείξαιό
τινα
χολὴν
ἀνδρώδους
καὶ |
[2] |
ἢ
τὴν
τοῦ
πανδαμάτορος
κεραυνοῦ
|
φλόγα· |
οὕτω
δαλόν
τινα
ἐπανατείνεσθαι
δοκεῖς |
[29] |
ἔχειν
ῥᾳδίως
ἀπολυθῆναι.
ἀλλὰ
μεταξὺ
|
φλυαροῦντας |
ἡμᾶς
πρᾶγμα
ἤδη
οὐ
μικρὸν |
[2] |
ἐπιορκεῖν
τις
ἐπιχειρούντων
ἕωλον
θρυαλλίδα
|
φοβηθείη |
ἂν
ἢ
τὴν
τοῦ
πανδαμάτορος |
[9] |
καὶ
ἁρπαζόντων,
ἔτι
δὲ
καὶ
|
φόβου |
τοῦ
παρὰ
τῶν
ἱεροσυλούντων—
πολλοὶ |
[36] |
οὔτε
κόλαξ
θωπεύων
οὔτε
συκοφάντης
|
φοβῶν, |
οὐ
δῆμος
παροξυνθείς,
οὐκ
ἐκκλησιαστὴς |
[46] |
μὴν
ἄν
γε
μικρὸν
ἐπιβραδύνῃς,
|
φόνου |
τάχα
προκεκλήσομαι.
ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
Μηδαμῶς·
ἀλλὰ |
[21] |
ἐμβαλόντες
με
καὶ
κατασημηνάμενοι
ἐπιμελῶς
|
φορηδὸν |
ἀράμενοι
μετακομίζουσιν·
καὶ
ὁ
μὲν
|
[23] |
ὥσπερ
τὸ
Ἀνάκτορον
προσκυνῶν,
οὐκέτι
|
φορητός |
ἐστι
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
ἀλλὰ
τούς |
[43] |
καθ´
ἑαυτὸν
κολακείας
καὶ
ἐπαίνων
|
φορτικῶν |
ἀπηλλαγμένος·
καὶ
θεοῖς
θυέτω
καὶ |
[3] |
ἡ
χάλαζα
πετρηδόν,
ἵνα
σοι
|
φορτικῶς |
διαλέγωμαι,
ὑετοί
τε
ῥαγδαῖοι
καὶ |
[43] |
πρὸς
αὐτούς.
φυλέται
δὲ
καὶ
|
φράτορες |
καὶ
δημόται
καὶ
ἡ
πατρὶς |
[57] |
καὶ
μηδὲν
ὑπὲρ
τὴν
πήραν
|
φρονεῖν. |
ΤΙΜΩΝ
Ἐπαινῶ
ταῦτά
σου,
ὦ |
[39] |
λήψομαι
οὐδὲν
ἀδικήσας
καὶ
τοσαύτας
|
φροντίδας |
ἀναδέξομαι.
~ΕΡΜΗΣ
Ὑπόστηθι,
ὦ
Τίμων, |
[13] |
τοῦτο
ὠχρὸς
ἡμῖν
ἐφαίνου
καὶ
|
φροντίδος |
ἀνάπλεως,
συνεσπακὼς
τοὺς
δακτύλους
πρὸς |
[4] |
συλλάβοιεν
ἔτι
συσκευαζομένους
πρὸς
τὴν
|
φυγήν· |
ἀλλ´
ὁ
γενναῖος
καὶ
Γιγαντολέτωρ
|
[25] |
πρὸς
μόνον
τὸν
καιρὸν
τῆς
|
φυγῆς. |
~ΕΡΜΗΣ
Ἔτι
δή
μοι
καὶ |
[48] |
ὅπως
τοὺς
μιαροὺς
τούτους
κόλακας
|
φυλάξῃ, |
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
τραπέζης
μόνον, |
[51] |
δήμῳ
καὶ
τῇ
Ἡλιαίᾳ
κατὰ
|
φυλὰς |
καὶ
τοῖς
δήμοις
ἰδίᾳ
καὶ |
[14] |
ἔρωτι
κυρίους
γε
ὄντας,
ἀλλὰ
|
φυλάττειν |
ἐγρηγορότας,
ἐς
τὸ
σημεῖον
καὶ |
[16] |
νέαν
καὶ
καλὴν
ἔπειτα
μήτε
|
φυλάττοι |
μήτε
ζηλοτυποῖ
τὸ
παράπαν,
ἀφιεὶς |
[15] |
κατάκλειστον
ἐν
θύραις
καὶ
σκότῳ
|
φυλάττοντας, |
ὅπως
αὐτοῖς
παχύτερος
γενοίμην
καὶ |
[14] |
καὶ
κατεγέλας
αὐτῶν
φειδομένων
καὶ
|
φυλαττόντων |
καὶ
τὸ
καινότατον
αὑτοὺς
ζηλοτυπούντων, |
[43] |
δὲ
ὅρος
ἔστω
πρὸς
αὐτούς.
|
φυλέται |
δὲ
καὶ
φράτορες
καὶ
δημόται |
[49] |
ἐπειδὴ
πρῴην
ἔλαχεν
τῇ
Ἐρεχθηΐδι
|
φυλῇ |
διανέμειν
τὸ
θεωρικὸν
κἀγὼ
προσῆλθον |
[9] |
ἀσώματα
καὶ
λήρους
μεγάλῃ
τῇ
|
φωνῇ |
συνειρόντων.
διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ |
[13] |
μηδὲ
παρακύψαι
σοι
ἐς
τὸ
|
φῶς |
δυνατὸν
εἶναι.
ταῦτα
γοῦν
ἀπωδύρου |
[15] |
προσαπτομένους
αὐτοὺς
οὔτε
ἐς
τὸ
|
φῶς |
προάγοντας,
ὡς
μηδὲ
ὀφθείην
πρός |