Livre, Chap. |
[7, 6] |
δαπανῶντες
ὀλίγον
(ἀργύριον
εἰς
πένητας,
|
χαίρομεν· |
ἂν
ψυχὰς
σῶσαι
δυνηθῶμεν,
πόσην |
[7, 2] |
διὰ
Μωσέως
ἐδόθη,
ἡ
δὲ
|
χάρις |
καὶ
ἡ
ἀλήθεια
διὰ
Ἰησοῦ |
[7, 6] |
καὶ
πάντως
τῇ
τοῦ
Θεοῦ
|
χάριτι |
περιέσονται
τῆς
θήρας,
καὶ
τὸ |
[7, 3] |
πόνων,
οὐδὲ
ἀμοιβῆς,
ἀλλ´
ἀπὸ
|
χάριτος |
μόνης
τὸ
γένος
ἐδικαίωσε
τὸ
|
[7, 6] |
τὸ
πᾶν
ἔσται
σὸν
τοῦ
|
χειραγωγήσαντος. |
Ταῦτα
καὶ
γυναιξὶν
οἱ
ἄνδρες
|
[7, 3] |
Ἡσαΐας
φησίν·
Ἐὰν
ἐκτείνητε
τὰς
|
χεῖρας |
ὑμῶν,
ἀποστρέψω
τοὺς
ὀφθαλμούς
μου |
[7, 3] |
προσθεὶς,
ἐπάγει
λέγων·
Αἱ
γὰρ
|
χεῖρες |
ὑμῶν
(αἵματος
πλήρεις.
Τοῦτο
δὲ |
[7, 4] |
τὸν
Λὼτ
ἐξαρπάσας
τῶν
ἐκείνων
|
χειρῶν, |
καὶ
τὰ
λάφυρα
λαβὼν
πάντα, |
[7, 3] |
γὰρ
ἐξεζήτησε
ταῦτα
ἐκ
τῶν
|
χειρῶν |
ὑμῶν;
Ἐὰν
προσφέρητέ
μοι
σεμίδαλιν, |
[7, 3] |
θυσίας,
ἐπειδὴ
μιαραῖς
αὐτὰς
προσῆγον
|
χερσί. |
Πάλιν
ὁ
Δαυῒδ
εἰπὼν,
ὅτι |
[7, 6] |
Ὥσπερ
γὰρ
ταύτην
περιστᾶσαι
αἱ
|
χῆραι |
ζῶσαν
ἀπὸ
νεκρᾶς
ἔδειξαν,
οὕτω |
[7, 6] |
Εἰ
γὰρ
ἡ
Ταβιθὰ
ἐκείνη,
|
χήρας
|
ἐνδύσασα
καὶ
πενίαν
διορθώσασα,
ἀπὸ |
[7, 3] |
οὐδὲ
ἐκ
τῶν
ποιμνίων
σου
|
χιμάῤῥους, |
ἐπήγαγε
λέγων·
Τῷ
δὲ
ἁμαρτωλῷ |
[7, 3] |
οὐδὲ
ἐκ
τῶν
ποιμνίων
σου
|
χιμάῤῥους. |
Τίνος
οὖν
ἕνεκεν
τοσαύτας
ἔχων |
[7, 5] |
ἐπ´
αὐτῇ
νενομοθέτητο)
τίς
ἔτι
|
χρεία |
κατὰ
τὴν
τάξιν
Μελχισεδὲκ
ἀνίστασθαι |
[7, 5] |
Λευϊτικῆς
ἱερωσύνης
ἦν,
τίς
ἔτι
|
χρεία |
κατὰ
τὴν
τάξιν
Μελχισεδὲκ
ἀνίστασθαι |
[7, 6] |
ἀναστήσεται
Ἰουδαῖος.
Ἐπειδὴ
δὲ
τοσαῦτα
|
χρὴ |
λέγειν
ὅσα
δυνατὸν
ὑποδέχεσθαι
τὸν |
[7, 1] |
ἁγίῳ
ἀντιπίπτοντες
πράττωσι,
πῶς
οὐ
|
χρὴ |
τοιαύτην
περὶ
αὐτῶν
ψῆφον
ἐκφέρειν; |
[7, 6] |
παρ´
ἡμῶν.
Εἰ
δὲ,
ὅπου
|
χρημάτων |
δαπάνη,
τοσοῦτοι
οἱ
στέφανοι,
τοσοῦτος |
[7, 6] |
ἔσεσθε.
Καθάπερ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
|
χρημάτων |
ὁ
δύο
κερδάνας
χρυσίνους,
πλείονα |
[7, 6] |
μὴ
πείθωνται·
μᾶλλον
δὲ
ἀδύνατον
|
Χριστιανοὺς |
ὄντας
μὴ
πεισθῆναι.
Πλὴν
ἀλλ´ |
[7, 1] |
Ὁ
γὰρ
τῆς
εἰς
τὸν
|
Χριστὸν |
ἀγάπης
οὐκ
ἔχων
κόρον,
οὐδὲ |
[7, 5] |
ἐλάλησεν.
Ὅταν
οὖν
φαίνηται
ὁ
|
Χριστὸς |
ἐξ
ἐκείνης
ὢν
τῆς
φυλῆς, |
[7, 6] |
Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Καὶ
πάλιν
ὁ
|
Χριστὸς
|
παραινεῖ
λέγων,
Ποιήσατε
ὑμῖν
φίλους |
[7, 4] |
τῶν
θυσιῶν
εἰπὼν,
περὶ
τοῦ
|
Χριστοῦ |
διαλεγόμενος·
καί
που
τοῦτό
φησιν· |
[7, 2] |
καὶ
ἡ
ἀλήθεια
διὰ
Ἰησοῦ
|
Χριστοῦ
|
ἐγένετο.
Ὥστε
τοῦ
νόμου
μέγιστον |
[7, 4] |
ἐσμὲν
ἐν
τῷ
θελήματι
τοῦ
|
Χριστοῦ. |
Εἰ
γὰρ
αἷμα
ταύρων
καὶ |
[7, 2] |
τῆς
διὰ
τοῦ
σώματος
τοῦ
|
Χριστοῦ) |
ἐκπλαγεὶς
καὶ
θαυμάσας
ἔλεγε·
Πολλὰ |
[7, 4] |
τύπος
γὰρ
ἔμελλεν
ἔσεσθαι
τοῦ
|
Χριστοῦ, |
καὶ
μέμνηται
αὐτοῦ
σαφῶς
ἡ |
[7, 6] |
ἡμέρᾳ
τοῦ
Κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
|
Χριστοῦ. |
Καὶ
πάλιν
ὁ
Χριστὸς
παραινεῖ |
[7, 4] |
πόσῳ
μᾶλλον
τὸ
αἷμα
τοῦ
|
Χριστοῦ, |
ὃς
διὰ
Πνεύματος
ἁγίου
προσήνεγκεν |
[7, 5] |
ἐποίησεν.
Εἰπὼν
γὰρ
περὶ
τοῦ
|
Χριστοῦ, |
ὅτι
καθὼς
ἐν
ἑτέρῳ
λέγει, |
[7, 2] |
Εἶτα
εἰπὼν
ἐκ
προσώπου
τοῦ
|
Χριστοῦ, |
ὅτι
Ὁλοκαυτώματα
καὶ
περὶ
ἁμαρτίας |
[7, 3] |
δὲ
Θεοῦ
διὰ
πίστεως
Ἰησοῦ
|
Χριστοῦ, |
οὐ
διὰ
καμάτου
τινὸς
καὶ |
[7, 2] |
Καὶ
ὅτι
ἐκ
προσώπου
τοῦ
|
Χριστοῦ
|
τὴν
προφητείαν
ταύτην
ἅπασαν
προλέγει, |
[7, 6] |
τῶν
χρημάτων
ὁ
δύο
κερδάνας
|
χρυσίνους, |
πλείονα
λαμβάνει
προθυμίαν,
πρὸς
τὸ |
[7, 4] |
καὶ
ἐσίγησεν,
εἶχεν
ἄν
τινα
|
χώραν |
εἰς
ἀπολογίαν
ὁ
λόγος·
νῦν |
[7, 5] |
Εἰς
τοῦτο
γοῦν
αὐτὸ
τὸ
|
χωρίον |
ἐλθὼν
ὁ
Παῦλος,
ὅρα
πῶς
|
[7, 1] |
αὐτὸν
μάχης
λήψεται
κόρον
ποτέ.
|
Χωρὶς |
δὲ
τούτων,
καὶ
ἄλλως
ἡμῖν
|
[7, 3] |
Παῦλος
δηλῶν
ἔλεγε·
Νυνὶ
δὲ
|
χωρὶς |
νόμου
δικαιοσύνη
Θεοῦ
πεφανέρωται·
δικαιοσύνη |
[7, 5] |
οὗτος
ἐκείνου
σφόδρα
ἐλάττων.
Πῶς;
|
Χωρὶς |
πάσης
ἀντιλογίας
τὸ
ἔλαττον
ὑπὸ |
[7, 6] |
Οὐδεὶς
τὸ
ἑαυτοῦ
κατορθῶσαι
δύναται
|
χωρὶς |
τῆς
τοῦ
πλησίον
ἀγάπης
καὶ |